Livre, Chap.
[7, 1]	ποσὸν ἢ πρός τι δηλοῖ.	Πάλιν	εἰ (τὸ γένος ἑκατέρου μὴ
[7, 1]	ἀντικείμενον λαβεῖν, ἐπειδὴ ταὐτόν ἐστιν.	Πάλιν	ἐκ τῶν ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν
[7, 1]	τὸν ἕτερον ὑπὸ τὸν (ἕτερον.	Πάλιν	σκοπεῖν εἰ ᾧ θάτερον ταὐτόν,
[7, 5]	τῶν ὅρων οὔτε τἆλλα ἐνδέχεται	πάντ´	ἐπιχειρεῖν· μόνα γὰρ τὰ πρὸς
[7, 5]	(ἐσόμεθα τὸν ὅρον· κατασκευάζοντι δὲ	πάντα	ἀνάγκη συμβιβάζειν ὅτι ὑπάρχει τὰ
[7, 2]	ὁρισμός, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλλα	πάντα	(δεῖ ἔχειν τὰ παρηγγελμένα τὸν
[7, 3]	ὁποιουοῦν ληφθέντος καὶ τὰ (λοιπὰ	πάντα	ὁμολογεῖται. Καὶ ἐκ τῶν ὁμοίως
[7, 5]	Σχεδὸν δὲ καὶ τὰ λοιπὰ	πάντα,	ὅσα πρὸς τὸν ὁρισμόν, καὶ
[7, 5]	ἓν ἀνελόντα, κατασκευάζοντι δὲ ἀνάγκη	πάντα	συλλογίζεσθαι, Σχεδὸν δὲ καὶ τὰ
[7, 5]	χαλεπώτατον· ἐκεῖνά τε γὰρ δεῖ	πάντα	συλλογίσασθαι (καὶ γὰρ ὅτι ὑπάρχει
[7, 3]	τῶν διαλεγομένων ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ	πάντες	ἀρχὴν τὸ τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον
[7, 5]	κατασκευάζοντι μὲν γὰρ δεικτέον (ὅτι	παντί,	ἀνασκευάζοντι δ´ ἀπόχρη ἑνὶ δεῖξαι
[7, 5]	ὅτι κατασκευάζειν μὲν ἀνάγκη μοναχῶς	παντὶ	(δείξαντα ὑπάρχον, ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς·
[7, 5]	μὴ ὑπάρχον ἢ τινὶ ἢ	(παντί.	Ἔοικε δ´, ὥσπερ καὶ ἐν
[7, 5]	πρὸς τὸ ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι	(παντί	τε (γὰρ δεῖ τῷ ὑπὸ
[7, 5]	μὴ ὑπάρχον· εἴ τε καὶ	παντὶ	ὑπάρχει μὴ μόνῳ δέ, καὶ
[7, 5]	τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔτι εἰ καὶ	παντὶ	ὑπάρχει τῷ ὑπὸ τοὔνομα μὴ
[7, 5]	οἰστέον συλλογισμόν· δεῖ γὰρ κατὰ	(παντὸς	οὗ τοὔνομα κατηγορεῖται〉 κατηγορεῖσθαι τὸν
[7, 1]	οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων·	πάντων	γὰρ τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους.
[7, 5]	ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος. Ῥᾷστον δὲ	πάντων	κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός· ἐν μὲν
[7, 5]	ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν ὅτι ῥᾷστον	πάντων	ὅρον ἀναιρεῖν, Κατασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον·
[7, 5]	ὑπάρχει. Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι	πάντων	ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα γὰρ
[7, 1]	σπουδαῖον ἀποδείκνυσι τὸν αὐτόν, ἐπειδὴ	πάντων	τῶν βίων αἱρετώτατος ὁ σπουδαῖος
[7, 5]	πρὸς τὸ συμβεβη: κὸς κοινὰ	πάντων	τῶν εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν
[7, 1]	τῶν Πελοποννησίων· καὶ γὰρ οὗτοι	πάντων	τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὥστε
[7, 5]	ἴδιος ὁ λόγος) καὶ ἔτι	παρὰ	ταῦτα ὅτι δηλοῖ τὸ τί
[7, 5]	γὰρ (ἰδεῖν αὐτὸν καὶ λαβεῖν	παρὰ	τῶν ἐρωτωμένων τὰς τοιαύτας προτάσεις
[7, 2]	ἄλλα πάντα (δεῖ ἔχειν τὰ	παρηγγελμένα	τὸν ὁρισμόν. Ἀναιρεῖν μὲν οὖν
[7, 3]	δ´ ὅσον ἱκανὸν πρὸς τὴν	παροῦσαν	χρείαν, ὥστε τοσοῦτον μόνον λεκτέον
[7, 2]	οὕτως καὶ διὰ τούτων ἀεὶ	πειρατέον.	~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα, πρῶτον
[7, 1]	ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων	Πελοποννήσιοι	καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς εἶναι
[7, 1]	Λακεδαιμονίοις, (ἐπειδὴ οὐχ εἷς ἀριθμῷ	Πελοποννήσιος	καὶ Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ περιέχεσθαι μὲν
[7, 1]	τῶν ἑτέρων. Ἀναγκαῖον γὰρ (τοὺς	Πελοποννησίους	βελτίους εἶναι τῶν Λακεδαιμονίων, εἴπερ
[7, 1]	καὶ Λακεδαιμόνιοι, τοὺς αὐτοὺς εἶναι	Πελοποννησίους	Λακεδαιμονίοις, (ἐπειδὴ οὐχ εἷς ἀριθμῷ
[7, 1]	καθάπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν	Πελοποννησίων,	εἰ δὲ μή, συμβήσεται ἀλλήλων
[7, 1]	Λακεδαιμονίους ἀνάγκη βελτίους εἶναι τῶν	Πελοποννησίων·	καὶ γὰρ οὗτοι πάντων τῶν
[7, 5]	λόγος, καὶ τοῦτο καλῶς δεῖ	πεποιηκέναι.	Τῶν δ´ ἄλλων τὸ ἴδιον
[7, 3]	τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε	περὶ	(γεωμετρίαν καὶ ἀριθμοὺς καὶ τὰς
[7, 5]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο)	Περὶ	δὲ τοῦ γένους, ὅτι κατασκευάζειν
[7, 5]	γὰρ ἀνασκευάζειν ἢ κατασκευάζειν ῥᾷον.	Περὶ	(μὲν οὖν τοῦ ἰδίου φανερὸν
[7, 1]	κατὰ τὸν κυριώτατον τῶν ῥηθέντων	περὶ	ταὐτοῦ τρόπων (ἐλέγετο δὲ κυριώτατα
[7, 5]	τὸ δεῖξαι ὅτι οὐκ ἀληθεύεται	περί	τινος τῶν ὑπὸ τοὔνομα (ὁ
[7, 5]	ὁ ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	τὸ ἴδιον καὶ τὸ γένος
[7, 1]	ἀριθμῷ Πελοποννήσιος καὶ Λακεδαιμόνιος, ἀλλὰ	περιέχεσθαι	μὲν τὸν ἕτερον ὑπὸ τοῦ
[7, 1]	εἶναι τῶν Λακεδαιμονίων, εἴπερ μὴ	περιέχονται	οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων·
[7, 1]	ἀλλήλων εἶναι βελτίους, ἐὰν μὴ	περιέχωνται	οἱ ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων.
[7, 5]	πολλῶν εἰρημένων, ἐκ (δὲ τῶν	πλειόνων	θᾶττον γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ
[7, 3]	εἶναι. Ἐπεὶ δὲ τῶν (ἐναντίων	πλείους	συμπλοκαί, ληπτέον τῶν ἐναντίων ὁποίου
[7, 5]	ὅτι πάντων ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι·	πλεῖστα	γὰρ ἐν αὐτῷ τὰ δεδομένα
[7, 4]	ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ πρὸς	πλεῖστα.	Καὶ τῶν ἄλλων δὲ τοὺς
[7, 1]	τοῖς τὸ κενὸν καὶ τὸ	πλῆρες	ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν (δῆλον γὰρ
[7, 1]	οὐχ ἧττον ἀλλὰ μᾶλλον ἔσται,	πλῆρες	δ´ ἀέρος οὐκέτι ἔσται. Ὥστε
[7, 1]	τῷ αὐτῷ ἑκάτερον προστιθέμενον μὴ	ποιεῖ	τὸ ὅλον ταὐτόν. Ἢ εἰ
[7, 5]	τοῖς ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι τοῦ	ποιῆσαι	ῥᾷον, οὕτω καὶ ἐπὶ τούτων
[7, 1]	φθοραὶ αἱ αὐταὶ καὶ τὰ	ποιητικὰ	καὶ τὰ φθαρτικά. (Σκοπεῖν δὲ
[7, 3]	εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ ὠφέλιμον	ποιητικὸν	ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον τῶν
[7, 3]	ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός ἐστι τὸ	ποιητικὸν	εἶναι τοῦ τέλους, καὶ τῶν
[7, 3]	ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ τὸ εὐεκτικὸν	ποιητικὸν	εὐεξίας ἔσται καὶ τὸ ὠφέλιμον
[7, 3]	ἄλληλα. Εἰ γὰρ τὸ ὑγιεινὸν	ποιητικὸν	ὑγιείας, καὶ τὸ εὐεκτικὸν ποιητικὸν
[7, 1]	ταὐτόν ἐστιν. Πάλιν ἐκ τῶν	ποιητικῶν	(καὶ φθαρτικῶν καὶ γενέσεων καὶ
[7, 1]	κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ μὲν	ποιὸν	τὸ δὲ ποσὸν ἢ πρός
[7, 5]	Ῥᾷον γὰρ ἓν συμπεράνασθαι ἢ	πολλά.	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν ἀπόχρη πρὸς
[7, 5]	κατασκευάζειν (δὲ χαλεπώτατον, ὅτι τε	πολλὰ	δεῖ συμβιβάσαι, καὶ πρὸς τούτῳ
[7, 1]	οἷον εἰ διπλάσιον ἡμίσεος καὶ	πολλαπλάσιον	ἡμίσεος ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι. Ἀφαιρεθέντος
[7, 1]	δέ· τὸ γὰρ διπλάσιον καὶ	πολλαπλάσιον	οὐ ταὐτὸν δηλοῖ. Σκοπεῖν δὲ
[7, 1]	θάτερον κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ	πολλαχῶς	τὸ ταὐτὸν λέγεται, σκοπεῖν εἰ
[7, 5]	συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ ἐν τοῖς	πολλοῖς	μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς ὀλίγοις
[7, 5]	γὰρ ἐν αὐτῷ τὰ δεδομένα	πολλῶν	εἰρημένων, ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων
[7, 5]	γὰρ ῥᾷον διὰ τὸ ἐκ	πολλῶν	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ· κατασκευάζειν
[7, 5]	εἰρημένων· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ	πολὺ	ἐν συμπλοκῇ τὸ ἴδιον ἀποδίδοται,
[7, 5]	ἐκ πολλῶν ὡς ἐπὶ τὸ	πολύ·	κατασκευάζειν (δὲ χαλεπώτατον, ὅτι τε
[7, 1]	τὸ μὲν ποιὸν τὸ δὲ	ποσὸν	ἢ πρός τι δηλοῖ. Πάλιν
[7, 1]		~(Πότερον	δὲ ταὐτὸν ἢ ἕτερον κατὰ
[7, 5]	ἐστι τοῦ πράγματος κατηγορεῖται, ἄδηλον	πότερον	ὁ ῥηθεὶς ἢ ἕτερος αὐτοῦ
[7, 1]	ἀριθμῷ ταὐτὰ εἶναι· ἐπισκοποῦμεν δὲ	πότερον	οὕτω ταὐτὰ ἢ οὐχ οὕτως.
[7, 1]	ὧν ταῦτα κατηγορεῖται σκοπεῖν εἴ	που	διαφωνεῖ· ὅσα γὰρ θατέρου κατηγορεῖται,
[7, 3]	δι´ ἀκριβείας μὲν ἄλλης ἐστὶ	πραγματείας	ἀποδοῦναι καὶ τί ἐστιν ὅρος
[7, 3]	τὸ τί ἦν εἶναι τῷ	πράγματι	δηλῶν, καὶ δεῖ τὰ ἐν
[7, 5]	ἐν (τῷ τί ἐστι τοῦ	πράγματος	κατηγορεῖται, ἄδηλον πότερον ὁ ῥηθεὶς
[7, 3]	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ	πράγματος	κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν οὖν ἐγχωρεῖ
[7, 3]	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ	πράγματος	κατηγορεῖται, (ὅτι ὁ ταῦτα ἔχων
[7, 3]	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ	πράγματος	μόνα κατηγορεῖσθαι, κατηγορεῖται δ´ ἐν
[7, 5]	μόνῳ ὑπάρχει καὶ ἀντικατηγορεῖται τοῦ	πράγματος.	Ῥᾷστον δὲ πάντων κατασκευάσαι τὸ
[7, 1]	θεωρητικὴ ἐπιστήμη, τοῦ δ´ ὅτι	πρακτική.	(Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[7, 5]	ὧν εὐπορήσομεν πρὸς ἕκαστα τῶν	προβλημάτων	ἐπιχειρεῖν σχεδὸν ἱκανῶς ἐξηρίθμηνται.
[7, 3]	ἑτέροις (ἀκριβέστερον, πρὸς δὲ τὴν	προκειμένην	μέθοδον οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι.
[7, 3]	ἐν τῷ ἐναντίῳ, τὸ δὲ	προκείμενον	μὴ ἔστιν ἐν τῷ αὐτῷ,
[7, 3]	ἐναντίου αἱ ἐναντίαι κατηγοροῦνται, τοῦ	προκειμένου	αἱ ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´
[7, 3]	ἀντικειμένου, καὶ τὸν εἰρημένον τοῦ	προκειμένου	ἀνάγκη εἶναι. Ἐπεὶ δὲ τῶν
[7, 3]	αὐταὶ κατηγοροῦνται, δῆλον ὅτι τοῦ	προκειμένου	ἤτοι τὸ αὐτὸ γένος ἂν
[7, 3]	φανερὸς ᾖ, καὶ ὁ τοῦ	προκειμένου	ὁρισμὸς φανερὸς ἔσται. Ἐπεὶ γὰρ
[7, 3]	ἐκ τῶν ὁμοίως δ´ ἐχόντων	πρὸς	ἄλληλα. Εἰ γὰρ τὸ ὑγιεινὸν
[7, 5]	λόγῳ, ἀνῃρημένος γίνεται ὁ (ὁρισμός.	Πρὸς	δὲ τὰ ἄλλα οὔτε τὰ
[7, 3]	διώρισται μὲν ἐν ἑτέροις (ἀκριβέστερον,	πρὸς	δὲ τὴν προκειμένην μέθοδον οἱ
[7, 3]	τοῦ λοιποῦ. Ἑνὸς δ´ ὁρισμοῦ	πρὸς	δύο συγκρινομένου ἢ δύο ὁρισμῶν
[7, 3]	ὁμοίως, ὁσαχῶς ἐνδέχεται (κατασκευάσαι δύο	πρὸς	δύο συγκρίνοντα. Οἷον εἰ μᾶλλον
[7, 5]	οὖν τόποι δι´ ὧν εὐπορήσομεν	πρὸς	ἕκαστα τῶν προβλημάτων ἐπιχειρεῖν σχεδὸν
[7, 1]	καὶ ὅλως τῶν ὁμοίως ἐχόντων	πρὸς	ἑκάτερον· ὅσα γὰρ ἁπλῶς ταὐτά,
[7, 3]	δύο συγκρινομένου ἢ δύο ὁρισμῶν	πρὸς	ἕν, οὐδὲν χρήσιμος ἡ ἐκ
[7, 5]	πολλά. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν ἀπόχρη	πρὸς	ἓν διαλεγῆναι· ἓν γὰρ ὁποιονοῦν
[7, 5]	τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα γίνεσθαι. Ἔτι	πρὸς	μὲν ὅρον ἐνδέχεται καὶ διὰ
[7, 2]	δὲ κατασκευαστικῶν τόπων οὐδεὶς χρήσιμος	πρὸς	ὅρον· οὐ γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι
[7, 2]	τὸ ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ	πρὸς	ὅρον χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν εἴρηται·
[7, 4]	προχείρους ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ	πρὸς	πλεῖστα. Καὶ τῶν ἄλλων δὲ
[7, 5]	οὐ δυνατὸν ἐκ τῶν ἑτέρων	πρὸς	τὰ ἕτερα ἐπιχειρεῖν ἀλλ´ ἢ
[7, 3]	δεῖ, νῦν δ´ ὅσον ἱκανὸν	πρὸς	τὴν παροῦσαν χρείαν, ὥστε τοσοῦτον
[7, 1]	ποιὸν τὸ δὲ ποσὸν ἢ	πρός	τι δηλοῖ. Πάλιν εἰ (τὸ
[7, 5]	ὅσα πρὸς τὸν ὁρισμόν, καὶ	πρὸς	τὸ ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι (παντί
[7, 2]	ὑπὸ τὸν λόγον καὶ τοὔνομα	πρὸς	τὸ κατασκευάσαι ὅτι ὁρισμός, ἀλλὰ
[7, 3]	Ὁμοίως (γὰρ ἕκαστον τῶν εἰρημένων	πρὸς	τὸ οἰκεῖον τέλος ἔχει, ὥστ´
[7, 5]	πάντ´ ἐπιχειρεῖν· μόνα γὰρ τὰ	πρὸς	τὸ συμβεβη: κὸς κοινὰ πάντων
[7, 2]	τῶν εἰρημένων ὅτι ἅπαντες οἱ	πρὸς	τὸ ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ
[7, 1]	(εἴη ταὐτόν. Οἱ μὲν οὖν	πρὸς	τὸ ταὐτὸν τόποι τοσοῦτοι λέγονται.
[7, 5]	καὶ τὰ λοιπὰ πάντα, ὅσα	πρὸς	τὸν ὁρισμόν, καὶ πρὸς τὸ
[7, 4]	Ἔστι δὲ χρήσιμον τὸ τοιοῦτον	πρὸς	τοὺς τιθεμένους ἰδέας εἶναι, καθάπερ
[7, 5]	κατηγορεῖσθαι τὸν ὅρον, καὶ ἔτι	πρὸς	τούτοις ἀντιστρέφειν, εἰ μέλλει ἴδιος
[7, 5]	τε πολλὰ δεῖ συμβιβάσαι, καὶ	πρὸς	τούτῳ ὅτι μόνῳ ὑπάρχει καὶ
[7, 5]	Τὸ δ´ ἀνάπαλιν οὐκ ἀναγκαῖον	προσδεῖξαι,	ὅτι καθ´ ὧν ὁ λόγος
[7, 1]	ἐπιθυμία συνουσίας. (Ἔτι ἐκ τῆς	προσθέσεως,	εἰ τῷ αὐτῷ ἑκάτερον προστιθέμενον
[7, 5]	ἐν αὐτῷ δέδοται· οὐ γὰρ	προσσημαίνεται	ἐν τῷ συμβεβηκότι πῶς ὑπάρχει.
[7, 1]	προσθέσεως, εἰ τῷ αὐτῷ ἑκάτερον	προστιθέμενον	μὴ ποιεῖ τὸ ὅλον ταὐτόν.
[7, 5]	παρὰ τῶν ἐρωτωμένων τὰς τοιαύτας	προτάσεις	οὐκ εὐπετές, οἷον ὅτι τῶν
[7, 4]	τοὺς τιθεμένους ἰδέας εἶναι, καθάπερ	(πρότερον	εἴρηται. Ἔτι εἰ μεταφέρων εἴρηκε
[7, 4]	καὶ δεῖ μάλιστα κατέχειν καὶ	προχείρους	ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι (γὰρ πρὸς
[7, 3]	πειρατέον. ~Ἐὰν δὲ κατασκευάζειν βουλώμεθα,	πρῶτον	μὲν εἰδέναι δεῖ ὅτι οὐδεὶς
[7, 3]	σκεπτέον, Κατὰ μέρος δ´ ὧδε.	Πρῶτον	μὲν οὖν ὅτι τὸ ἀποδοθὲν
[7, 4]	ἐκ τῶν συστοίχων καὶ τῶν	πτώσεων.	Διὸ καὶ δεῖ μάλιστα κατέχειν
[7, 3]	ἐναντίων ἔσται. (Ἔτι ἐκ τῶν	πτώσεων	καὶ τῶν συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ
[7, 1]	ἕν) σκοπεῖν ἔκ τε τῶν	πτώσεων	καὶ τῶν συστοίχων καὶ τῶν
[7, 3]	καὶ τί ἐστιν ὅρος καὶ	πῶς	ὁρίζεσθαι δεῖ, νῦν δ´ ὅσον
[7, 5]	γὰρ προσσημαίνεται ἐν τῷ συμβεβηκότι	πῶς	ὑπάρχει. Ὥστ´ ἐπὶ μὲν τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/01/2010