Livre, Chap. |
[7, 1] |
τὸ
τούτῳ
ἢ
τούτῳ
ἀντικείμενον
|
λαβεῖν, |
ἐπειδὴ
ταὐτόν
ἐστιν.
Πάλιν
ἐκ |
[7, 5] |
Καὶ
γὰρ
(ἰδεῖν
αὐτὸν
καὶ
|
λαβεῖν |
παρὰ
τῶν
ἐρωτωμένων
τὰς
τοιαύτας |
[7, 3] |
διαφοραί,
φανερὸν
ὡς
εἴ
τις
|
λάβοι |
ταῦτα
ἃ
μόνα
ἐν
τῷ |
[7, 1] |
ἀνδρειότατοι
τῶν
Ἑλλήνων
Πελοποννήσιοι
καὶ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
τοὺς
αὐτοὺς
εἶναι
Πελοποννησίους
Λακεδαιμονίοις, |
[7, 1] |
τοῦ
ἑτέρου
ἀναγκαῖον,
καθάπερ
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
ὑπὸ
τῶν
Πελοποννησίων,
εἰ
δὲ |
[7, 1] |
Λακεδαιμόνιοι,
τοὺς
αὐτοὺς
εἶναι
Πελοποννησίους
|
Λακεδαιμονίοις, |
(ἐπειδὴ
οὐχ
εἷς
ἀριθμῷ
Πελοποννήσιος |
[7, 1] |
οὐχ
εἷς
ἀριθμῷ
Πελοποννήσιος
καὶ
|
Λακεδαιμόνιος, |
ἀλλὰ
περιέχεσθαι
μὲν
τὸν
ἕτερον |
[7, 1] |
βελτίους.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τοὺς
|
Λακεδαιμονίους |
ἀνάγκη
βελτίους
εἶναι
τῶν
Πελοποννησίων· |
[7, 1] |
(τοὺς
Πελοποννησίους
βελτίους
εἶναι
τῶν
|
Λακεδαιμονίων, |
εἴπερ
μὴ
περιέχονται
οἱ
ἕτεροι |
[7, 3] |
ἀλλὰ
πάντες
ἀρχὴν
τὸ
τοιοῦτον
|
λαμβάνουσιν, |
οἷον
οἵ
τε
περὶ
(γεωμετρίαν |
[7, 3] |
τὴν
αὐτὴν
διαφορὰν
κατ´
ἀμφοῖν
|
λέγεσθαι, |
οἷον
κατὰ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀδικίας· |
[7, 5] |
καὶ
πρὸς
τὸ
ἴδιον
ἁρμόσει
|
λέγεσθαι |
(παντί
τε
(γὰρ
δεῖ
τῷ |
[7, 3] |
τὸ
ψυχῆς
διαφορὰ
ἐν
ἀμφοῖν
|
λέγεται |
(ἐπειδὴ
καὶ
σώματος
ἔστιν
ἀρετὴ |
[7, 1] |
τούτων
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
μάλιστα
|
λέγεται, |
καθάπερ
Ξενοκράτης
τὸν
εὐδαίμονα
βίον |
[7, 1] |
δὲ
καὶ
ὧν
θάτερον
μάλιστα
|
λέγεται |
ὁτιοῦν,
εἰ
καὶ
θάτερον
τῶν |
[7, 1] |
(Ἔτι
ἐπεὶ
πολλαχῶς
τὸ
ταὐτὸν
|
λέγεται, |
σκοπεῖν
εἰ
καθ´
ἕτερόν
τινα |
[7, 1] |
εἶναι
τὸ
βέλτιστον
καὶ
μέγιστον
|
λεγόμενον, |
εἰ
μέλλει
ὅτι
ταὐτὸν
ἀποδείκνυσθαι. |
[7, 1] |
ἑκάτερον
ἓν
ἀριθμῷ
εἶναι
τὸ
|
λεγόμενον |
μέγιστον
ἢ
αἱρετώτατον·
εἰ
δὲ |
[7, 1] |
τούτοις
ταὐτὰ
καθ´
ὁποιανοῦν
τῶν
|
(λεγομένων |
ἀντιθέσεων·
οὐδὲν
γὰρ
διαφέρει
τὸ |
[7, 1] |
πρὸς
τὸ
ταὐτὸν
τόποι
τοσοῦτοι
|
λέγονται. |
~Δῆλον
δ´
ἐκ
τῶν
εἰρημένων |
[7, 3] |
παροῦσαν
χρείαν,
ὥστε
τοσοῦτον
μόνον
|
λεκτέον |
ὅτι
δυνατὸν
γενέσθαι
ὁρισμοῦ
καὶ |
[7, 3] |
τῶν
ἐναντίων
ἀξιοῦμεν
κατηγορεῖσθαι,
καθάπερ
|
λευκοῦ |
καὶ
μέλανος·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[7, 3] |
τοῖς
ὅροις.
Οἷον
εἰ
ἡ
|
λήθη |
ἐστὶν
ἀποβολὴ
ἐπιστήμης,
καὶ
τὸ |
[7, 3] |
δὲ
τῶν
(ἐναντίων
πλείους
συμπλοκαί,
|
ληπτέον |
τῶν
ἐναντίων
ὁποίου
ἂν
μάλιστα |
[7, 3] |
τῶν
ἄλλων.
Ὥσθ´
ἑνὸς
ὁποιουοῦν
|
ληφθέντος |
καὶ
τὰ
(λοιπὰ
πάντα
ὁμολογεῖται. |
[7, 2] |
δεῖξαι
ταὐτὸν
τὸ
ὑπὸ
τὸν
|
λόγον |
καὶ
τοὔνομα
πρὸς
τὸ
κατασκευάσαι |
[7, 2] |
τό
τ´
ὄνομα
καὶ
ὁ
|
λόγος, |
(δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἂν
εἴη |
[7, 5] |
τινος
τῶν
ὑπὸ
τοὔνομα
(ὁ
|
λόγος. |
Εἴ
τε
καὶ
καθόλου
δέοι |
[7, 5] |
εἴτε
γὰρ
μὴ
ἴδιος
ὁ
|
λόγος, |
εἴτε
μὴ
γένος
τὸ
ἀποδοθέν, |
[7, 4] |
εἰδῶν
σκοπεῖν
εἰ
ἐφαρμόττει
ὁ
|
λόγος, |
ἐπειδὴ
συνώνυμον
τὸ
εἶδός
ἐστιν. |
[7, 5] |
ἀποδοθὲν
καὶ
ὅτι
ἴδιος
ὁ
|
λόγος) |
καὶ
ἔτι
παρὰ
ταῦτα
ὅτι |
[7, 5] |
τὸ
τί
ἦν
εἶναι
ὁ
|
λόγος, |
καὶ
τοῦτο
καλῶς
δεῖ
πεποιηκέναι. |
[7, 5] |
ὧν
τοὔνομα
κατηγορεῖται
καὶ
ὁ
|
λόγος |
κατηγορεῖται.
Τὸ
δ´
ἀνάπαλιν
οὐκ |
[7, 5] |
προσδεῖξαι,
ὅτι
καθ´
ὧν
ὁ
|
λόγος |
(μὴ
κατηγορεῖται
τοὔνομα
κατηγορεῖται.
Ἔτι |
[7, 5] |
ὁρισμός
ἐστιν,
ἐπειδὴ
ὁρισμός
ἐστι
|
λόγος |
ὁ
τὸ
τί
ἦν
εἶναι |
[7, 3] |
συλλογισμόν.
(Εἰ
γάρ
ἐστιν
ὅρος
|
λόγος |
ὁ
τὸ
τί
ἦν
εἶναι |
[7, 3] |
κατηγορεῖται,
(ὅτι
ὁ
ταῦτα
ἔχων
|
λόγος |
ὅρος
ἐξ
ἀνάγκης
ἂν
εἴη· |
[7, 2] |
ἂν
εἴη
ὁρισμὸς
ὁ
ἀποδοθεὶς
|
λόγος. |
Τῶν
δὲ
κατασκευαστικῶν
τόπων
οὐδεὶς |
[7, 3] |
ὁρισμός.
Ὅλους
μὲν
οὖν
τοὺς
|
λόγους |
καθάπερ
εἴρηται
σκεπτέον,
Κατὰ
μέρος |
[7, 3] |
τῶν
ἀντικειμένων,
καὶ
ὅλους
τοὺς
|
λόγους |
καὶ
κατὰ
μέρος
ἐπισκοποῦντα.
Εἰ |
[7, 5] |
ὑπάρχει
τι
τῶν
ἐν
τῷ
|
λόγῳ, |
ἀνῃρημένος
γίνεται
ὁ
(ὁρισμός.
Πρὸς |
[7, 5] |
ὅτι
τῶν
ἐν
τῷ
ἀποδοθέντι
|
λόγῳ |
τὸ
μὲν
γένος
τὸ
δὲ |
[7, 3] |
εἰρημένων
ὁμολογηθέντος
(ἀνάγκη
καὶ
τὰ
|
λοιπὰ |
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
εἰ |
[7, 3] |
ἑνὸς
ὁποιουοῦν
ληφθέντος
καὶ
τὰ
|
(λοιπὰ |
πάντα
ὁμολογεῖται.
Καὶ
ἐκ
τῶν |
[7, 5] |
συλλογίζεσθαι,
Σχεδὸν
δὲ
καὶ
τὰ
|
λοιπὰ |
πάντα,
ὅσα
πρὸς
τὸν
ὁρισμόν, |
[7, 1] |
ἀφ´
ἑκατέρου
τοῦ
ἡμίσεος
τὰ
|
λοιπὰ |
ταὐτὸν
ἔδει
(δηλοῦν·
οὐ
δηλοῖ |
[7, 3] |
ἅπασαι
ἢ
τινές,
αἱ
δὲ
|
λοιπαὶ |
αἱ
αὐταί·
ἢ
ἀνάπαλιν
αἱ |
[7, 1] |
αὐτοῦ
ἀφ´
ἑκατέρου
ἀφαιρεθέντος
τὸ
|
λοιπὸν |
ἕτερον,
οἷον
εἰ
διπλάσιον
ἡμίσεος |
[7, 3] |
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου,
καὶ
ὁ
|
λοιπὸς |
τοῦ
λοιποῦ.
Ἑνὸς
δ´
ὁρισμοῦ |
[7, 3] |
ἑτέρου,
καὶ
ὁ
λοιπὸς
τοῦ
|
λοιποῦ. |
Ἑνὸς
δ´
ὁρισμοῦ
πρὸς
δύο |
[7, 1] |
τῶν
ἑτέρων·
πάντων
γὰρ
τῶν
|
λοιπῶν |
εἰσι
βελτίους.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[7, 1] |
καὶ
γὰρ
οὗτοι
πάντων
τῶν
|
λοιπῶν |
εἰσι
βελτίους.
Ὥστε
ἀλλήλων
βελτίους |
[7, 3] |
εἶναι
τοῦ
τέλους,
καὶ
τῶν
|
λοιπῶν |
ἑκάστου
οὗτος
ἂν
εἴη
ὁρισμός. |
[7, 4] |
κοινούς·
οὗτοι
γὰρ
ἐνεργότατοι
τῶν
|
λοιπῶν, |
οἷον
τό
τ´
ἐπιβλέπειν
ἐπὶ |