Livre, Chap.
[7, 3]	καὶ κακία. Ἀλλ´ οὖν τοῦτό	γ´	ἀληθές, ὅτι τῶν ἐναντίων ἢ
[7, 3]	πτώσεων καὶ τῶν συστοίχων· ἀνάγκη	γὰρ	ἀκολουθεῖν τὰ γένη τοῖς γένεσι
[7, 1]	θάτερον ἄνευ θατέρου εἶναι· οὐ	γὰρ	ἂν (εἴη ταὐτόν. Οἱ μὲν
[7, 1]	ἔσται δεδειγμένον ὅτι ταὐτόν. Οὐ	γὰρ	ἀναγκαῖον, εἰ ἀνδρειότατοι τῶν Ἑλλήνων
[7, 5]	τὸ γένος ἔχει· ἐν ἀμφοτέροις	γὰρ	ἀνασκευάζειν ἢ κατασκευάζειν ῥᾷον. Περὶ
[7, 5]	ἀναγκαῖον ἐπὶ τοῦ ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη	γὰρ	ἀνασκευάζοντι καθόλου τὸ δεῖξαι ὅτι
[7, 1]	ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἑκάτερον· ὅσα	γὰρ	ἁπλῶς ταὐτά, καὶ αἱ γενέσεις
[7, 2]	οὐδεὶς χρήσιμος πρὸς ὅρον· οὐ	γὰρ	ἀπόχρη δεῖξαι ταὐτὸν τὸ ὑπὸ
[7, 5]	κατασκευάσαι ἢ ἀνασκευάσαι· κατασκευάζοντι μὲν	γὰρ	ἀπόχρη δεῖξαι (τινὶ ὑπάρχον, ἀνασκευάζοντι
[7, 3]	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· τὸ μὲν	γὰρ	ἀρετὴ τὸ δὲ κακία ψυχῆς,
[7, 1]	ἡμίσεος ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι. Ἀφαιρεθέντος	γὰρ	ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ ἡμίσεος τὰ
[7, 5]	τῶν εἰρημένων ἐστίν. Ὑπάρχειν μὲν	γὰρ	δεῖ ἕκαστον τῶν εἰρημένων· εἰ
[7, 5]	Κατασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον· ἐκεῖνά τε	γὰρ	δεῖ πάντα συλλογίσασθαι (καὶ γὰρ
[7, 5]	ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι (παντί τε	(γὰρ	δεῖ τῷ ὑπὸ τοὔνομα τὸν
[7, 5]	ἀνασκευάζειν ἢ κατασκευάζειν· κατασκευάζοντι μὲν	γὰρ	δεικτέον (ὅτι παντί, ἀνασκευάζοντι δ´
[7, 3]	λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ μὲν	γὰρ	διακριτικὸν τὸ (δὲ συγκριτικὸν ὄψεως.
[7, 1]	εἴτε ψευδοῦς εἴτ´ ἀληθοῦς (οὐδὲν	γὰρ	διαφέρει) τὸ μὲν ἕτερον ἀναιρεῖται
[7, 1]	ὁποιανοῦν τῶν (λεγομένων ἀντιθέσεων· οὐδὲν	γὰρ	διαφέρει τὸ τούτῳ ἢ τούτῳ
[7, 1]	(δηλοῦν· οὐ δηλοῖ δέ· τὸ	γὰρ	διπλάσιον καὶ πολλαπλάσιον οὐ ταὐτὸν
[7, 5]	ὑπάρχον, ἀνασκευάζεται δὲ διχῶς· καὶ	γὰρ	εἰ μηδενὶ καὶ εἰ τινὶ
[7, 1]	τινα τρόπον ταὐτά ἐστιν· τὰ	γὰρ	εἴδει ἢ γένει ταὐτὰ ἢ
[7, 1]	καὶ Ξενοκράτης οὐκ ἀποδείκνυσιν· οὐ	γὰρ	εἷς ἀριθμῷ ὁ εὐδαίμων καὶ
[7, 3]	τὸ ὠφέλιμον ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως	(γὰρ	ἕκαστον τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ
[7, 5]	πάντων ῥᾷστον ὅρον ἀνασκευάσαι· πλεῖστα	γὰρ	ἐν αὐτῷ τὰ δεδομένα πολλῶν
[7, 5]	πλειόνων θᾶττον γίνεται συλλογισμός· εἰκὸς	γὰρ	ἐν τοῖς πολλοῖς μᾶλλον ἢ
[7, 5]	δὲ καὶ ἐκ τῶνδε. Ῥᾷον	γὰρ	ἓν συμπεράνασθαι ἢ πολλά. Ἀναιροῦντι
[7, 3]	ἐκ (τοῦ μᾶλλον ἐπίσκεψις· οὔτε	γὰρ	ἕνα δυοῖν οὔτε δύο τοῦ
[7, 3]	ἐξ ἀνάγκης ἂν εἴη· οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται ἕτερον εἶναι ὅρον, ἐπειδὴ
[7, 4]	δὲ τοὺς μάλιστα κοινούς· οὗτοι	γὰρ	ἐνεργότατοι τῶν λοιπῶν, οἷον τό
[7, 5]	φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων· ὡς	γὰρ	ἐπὶ τὸ πολὺ ἐν συμπλοκῇ
[7, 3]	οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι. Σκεπτέον	γὰρ	ἐπὶ τῶν ἐναντίων καὶ τῶν
[7, 3]	τί ἦν εἶναι συλλογισμόν. (Εἰ	γάρ	ἐστιν ὅρος λόγος ὁ τὸ
[7, 1]	συστοίχων καὶ τῶν ἀντικειμένων. Εἰ	γὰρ	ἡ δικαιοσύνη ταὐτὸν τῇ ἀνδρείᾳ,
[7, 1]	σκοπεῖν εἴ που διαφωνεῖ· ὅσα	γὰρ	θατέρου κατηγορεῖται, καὶ θατέρου κατηγορεῖσθαι
[7, 1]	οἷς ταῦτα συμβέβηκεν ἐπισκοπεῖν· ὅσα	γὰρ	θατέρῳ συμβέβηκε, καὶ θατέρῳ (δεῖ
[7, 5]	μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων φανερόν. Καὶ	γὰρ	(ἰδεῖν αὐτὸν καὶ λαβεῖν παρὰ
[7, 5]	μὲν καθόλου οἰστέον συλλογισμόν· δεῖ	γὰρ	κατὰ (παντὸς οὗ τοὔνομα κατηγορεῖται〉
[7, 1]	θάτερον ταὐτόν, καὶ θάτερον· εἰ	γὰρ	μὴ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ταὐτά,
[7, 5]	διὰ τῶν ἄλλων ἐπιχειρεῖν· εἴτε	γὰρ	μὴ ἴδιος ὁ λόγος, εἴτε
[7, 2]	χρήσιμοι, καθάπερ ἔμπροσθεν εἴρηται· εἰ	γὰρ	μὴ ταὐτὸν δηλοῖ τό τ´
[7, 3]	καὶ κατὰ μέρος ἐπισκοποῦντα. Εἰ	γὰρ	ὁ ἀντικείμενος τοῦ ἀντικειμένου, καὶ
[7, 5]	ἀπόχρη πρὸς ἓν διαλεγῆναι· ἓν	γὰρ	ὁποιονοῦν ἀνασκευάσαντες ἀνῃρηκότες (ἐσόμεθα τὸν
[7, 1]	πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν (δῆλον	γὰρ	ὅτι ἐὰν ἐξέλθῃ ὁ ἀήρ,
[7, 5]	γὰρ δεῖ πάντα συλλογίσασθαι (καὶ	γὰρ	ὅτι ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα καὶ
[7, 1]	βελτίους εἶναι τῶν Πελοποννησίων· καὶ	γὰρ	οὗτοι πάντων τῶν λοιπῶν εἰσι
[7, 4]	καὶ προχείρους ἔχειν τούτους· χρησιμώτατοι	(γὰρ	πρὸς πλεῖστα. Καὶ τῶν ἄλλων
[7, 5]	ἐλάχιστα ἐν αὐτῷ δέδοται· οὐ	γὰρ	προσσημαίνεται ἐν τῷ συμβεβηκότι πῶς
[7, 5]	ἴδιον μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν μὲν	γὰρ	ῥᾷον διὰ τὸ ἐκ πολλῶν
[7, 5]	τἆλλα ἐνδέχεται πάντ´ ἐπιχειρεῖν· μόνα	γὰρ	τὰ πρὸς τὸ συμβεβη: κὸς
[7, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων· εἰ	γὰρ	τάδε ταὐτά, καὶ τὰ ἀντικείμενα
[7, 3]	γένη καὶ αἱ διαφοραί. Ἀμφότερα	γὰρ	ταὐτὰ εἶναι οὐκ ἐνδέχεται· εἰ
[7, 5]	ἀδύνατον ὁρισμοῦ γενέσθαι συλλογισμόν. Εἰ	γάρ	τινα καὶ ἄλλα ἐν (τῷ
[7, 1]	σπουδαῖος καὶ ὁ εὐδαίμων· ἓν	γὰρ	τὸ αἱρετώτα (τον καὶ μέγιστον.
[7, 5]	ἀνάγκη δεῖξαι τὸ καθόλου· ἀπόχρη	γὰρ	τὸ δεῖξαι ὅτι οὐκ ἀληθεύεται
[7, 3]	ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ	γὰρ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ,
[7, 3]	προκειμένου ὁρισμὸς φανερὸς ἔσται. Ἐπεὶ	γὰρ	τὸ ἐναντίον ἢ ἐν τῷ
[7, 3]	δ´ ἐχόντων πρὸς ἄλληλα. Εἰ	γὰρ	τὸ ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ
[7, 5]	κατασκευάσαι τὸ συμβεβηκός· ἐν μὲν	γὰρ	τοῖς ἄλλοις οὐ μόνον ὑπάρχον,
[7, 1]	ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων. Ἀναγκαῖον	γὰρ	(τοὺς Πελοποννησίους βελτίους εἶναι τῶν
[7, 1]	ἕτεροι ὑπὸ τῶν ἑτέρων· πάντων	γὰρ	τῶν λοιπῶν εἰσι βελτίους. Ὁμοίως
[7, 3]	ἐναντίον ἢ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	ἢ ἐν τῷ ἐναντίῳ, ὁμοίως
[7, 3]	ἂν μὴ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	ᾖ τὰ ἐναντία, ὧν δὲ
[7, 1]	καὶ εἰ μὴ ἐν ἑνὶ	γένει	κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ μὲν
[7, 1]	ἐστιν· τὰ γὰρ εἴδει ἢ	γένει	ταὐτὰ ἢ οὐκ ἀνάγκη ἢ
[7, 1]	γὰρ ἁπλῶς ταὐτά, καὶ αἱ	γενέσεις	αὐτῶν καὶ αἱ φθοραὶ αἱ
[7, 1]	τῶν ποιητικῶν (καὶ φθαρτικῶν καὶ	γενέσεων	καὶ φθορῶν καὶ ὅλως τῶν
[7, 3]	τοσοῦτον μόνον λεκτέον ὅτι δυνατὸν	γενέσθαι	ὁρισμοῦ καὶ τοῦ τί ἦν
[7, 5]	ἄνευ δὲ τούτων ἀδύνατον ὁρισμοῦ	γενέσθαι	συλλογισμόν. Εἰ γάρ τινα καὶ
[7, 3]	μὲν οὖν ἐγχωρεῖ συλλογισμὸν ὅρου	γενέσθαι,	φανερόν. Ἐκ τίνων δὲ δεῖ
[7, 3]	γὰρ ἀκολουθεῖν τὰ γένη τοῖς	γένεσι	καὶ τοὺς ὅρους τοῖς ὅροις.
[7, 3]	αὐτῷ ἢ ἐν τοῖς ἐναντίοις	γένεσιν	εἶναι. Καὶ τὰς διαφορὰς δὲ
[7, 3]	διαφοραὶ αἱ αὐταὶ τὰ δὲ	γένη	ἐναντία· ἢ ἄμφω ἐναντία, καὶ
[7, 3]	τὰ ἐναντία, ὧν δὲ τὰ	γένη	ἐναντία, οὐδὲν κωλύει τὴν αὐτὴν
[7, 3]	ἢ ἄμφω ἐναντία, καὶ τὰ	γένη	καὶ αἱ διαφοραί. Ἀμφότερα γὰρ
[7, 3]	ἐν τῷ τί ἐστι τὰ	γένη	καὶ αἱ διαφοραί, φανερὸν ὡς
[7, 3]	συστοίχων· ἀνάγκη γὰρ ἀκολουθεῖν τὰ	γένη	τοῖς γένεσι καὶ τοὺς ὅρους
[7, 3]	τοῦ προκειμένου ἤτοι τὸ αὐτὸ	γένος	ἂν κατηγοροῖτο ὅπερ καὶ (τοῦ
[7, 1]	τι δηλοῖ. Πάλιν εἰ (τὸ	γένος	ἑκατέρου μὴ ταὐτόν, ἀλλὰ τὸ
[7, 5]	περὶ τὸ ἴδιον καὶ τὸ	γένος	ἔχει· ἐν ἀμφοτέροις γὰρ ἀνασκευάζειν
[7, 5]	γένος, οὐδὲ τὸ συμβεβηκὸς ὡς	γένος	ἢ ἴδιον, ἀλλ´ ὑπάρχειν μόνον.
[7, 5]	ἐν τῷ τί ἐστι τὸ	γένος	καὶ αἱ διαφοραὶ κατηγοροῦνται· ἄνευ
[7, 3]	ἄν, ὥστ´ ἐπεὶ καὶ τὸ	γένος	καὶ αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς ἀποδέδονται,
[7, 5]	τὸ γένος, οὐδέπω ἀνῄρηται τὸ	γένος·	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ἴδιον
[7, 3]	μὲν οὖν ὅτι τὸ ἀποδοθὲν	γένος	ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ γὰρ τὸ
[7, 5]	τὸ ἴδιον οὐκ ἀναγκαῖον (ὡς	γένος,	οὐδὲ τὸ συμβεβηκὸς ὡς γένος
[7, 5]	μὴ ὡς ἴδιον ὑπάρχει τὸ	γένος,	οὐδέπω ἀνῄρηται τὸ γένος· ὁμοίως
[7, 1]	ἐπιστήμη. Ἢ εἰ τὸ μὲν	γένος	ταὐτόν, αἱ δὲ διαφοραὶ μὴ
[7, 5]	ἴδιος ὁ λόγος, εἴτε μὴ	γένος	τὸ ἀποδοθέν, εἴτε μὴ ὑπάρχει
[7, 5]	ὑπάρχει (τὰ εἰρημένα καὶ ὅτι	γένος	τὸ ἀποδοθὲν καὶ ὅτι ἴδιος
[7, 5]	τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ τὸ μὲν	γένος	τὸ δὲ διαφορά, καὶ ὅτι
[7, 5]	δεῖξαι, ἀλλὰ καὶ ὅτι ὡς	γένος	ὑπάρχει δεικτέον· ἀνασκευάζοντι δ´ ἱκανὸν
[7, 3]	ἐπεὶ ὁ ὁρισμός ἐστιν ἐκ	γένους	καὶ διαφορῶν (ἂν ὁ τοῦ
[7, 5]	ὁρισμοῦ ἐλέγετο) Περὶ δὲ τοῦ	γένους,	ὅτι κατασκευάζειν μὲν ἀνάγκη μοναχῶς
[7, 3]	λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε περὶ	(γεωμετρίαν	καὶ ἀριθμοὺς καὶ τὰς ἄλλας
[7, 5]	ἢ ἐν τοῖς ὀλίγοις ἁμάρτημα	γίνεσθαι.	Ἔτι πρὸς μὲν ὅρον ἐνδέχεται
[7, 5]	μόνῳ δέ, καὶ οὕτως ἀνεσκευασμένον	γίνεται,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο)
[7, 5]	τοὔνομα μὴ μόνῳ δέ, ἀνῃρημένος	γίνεται	ὁ ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ καὶ
[7, 5]	τῶν ἐν τῷ λόγῳ, ἀνῃρημένος	γίνεται	ὁ (ὁρισμός. Πρὸς δὲ τὰ
[7, 5]	ἐκ (δὲ τῶν πλειόνων θᾶττον	γίνεται	συλλογισμός· εἰκὸς γὰρ ἐν τοῖς
[7, 1]	εἰσι βελτίους. Ὥστε ἀλλήλων βελτίους	γίνονται.	(Δῆλον οὖν ὅτι ἓν ἀριθμῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/01/2010