Livre, Chap. |
[6, 13] |
ἀνδρείας
καὶ
ψευδοῦς
δόξης·
μᾶλλον
|
γὰρ |
ἀγαθὸν
ἡ
ἀνδρεία
ἢ
κακὸν |
[6, 6] |
εἴη
τοῦ
γένους
διαφορά·
πᾶσαι
|
γὰρ |
αἱ
ἀντιδιῃρημέναι
διαφοραὶ
ἀληθεύονται
κατὰ |
[6, 6] |
ὁριζόμενοι
μῆκος
ἀπλατὲς
εἶναι·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἄλλο
σημαίνει
ἢ
ὅτι
οὐκ |
[6, 5] |
τοῦ
δὲ
κατὰ
συμβεβηκός·
ἁπλῶς
|
γὰρ |
ἀλλότριον
τῆς
ἰατρικῆς
τὸ
νόσον |
[6, 4] |
ἀγνωστοτέρων
ἢ
ἡμῖν
ἀγνωστοτέρων·
ἐνδέχεται
|
γὰρ |
ἀμφοτέρως.
Ἁπλῶς
μὲν
οὖν
γνωριμώτερον |
[6, 6] |
ὑπὸ
ταὐτὸν
ὄντων
ἄμφω·
ταῦτα
|
γὰρ |
ἄμφω
ὑπὸ
τὸ
ζῷόν
ἐστιν. |
[6, 9] |
τοῦ
κατὰ
στέρησιν
λεγομένου·
συμβαίνοι
|
γὰρ |
ἂν
ἑκάτερον
δι´
ἑκατέρου
γνωρίζεσθαι. |
[6, 6] |
ἔνυδρον,
ἀλλὰ
ποιόν
τι.
Καὶ
|
γὰρ |
ἂν
ᾖ
ἐν
τῷ
ξηρῷ, |
[6, 3] |
ὑπάρχει
τοῖς
οὖσιν.
Ἐκείνως
μὲν
|
γάρ, |
ἂν
ὁ
λοιπὸς
ἴδιος
ᾖ |
[6, 13] |
οὐσία,
καθάπερ
ἐπ´
οἰκίας·
οὐ
|
γάρ, |
ἂν
ὁπωσοῦν
συντεθῇ
ταῦτα,
οἰκία |
[6, 4] |
διὰ
τῶν
ἁπλῶς
γνωριμωτέρων·
μόνως
|
γὰρ |
ἂν
οὕτως
εἷς
καὶ
ὁ |
[6, 4] |
καὶ
τὴν
διαφορὰν
γνωρίζεσθαι
(ὁ
|
γὰρ |
ἄνθρωπον
γνωρίζων
καὶ
ζῷον
καὶ |
[6, 3] |
τὸν
λόγον
ἴδιον
εἶναι·
οὐ
|
γὰρ |
ἀντικατηγορηθήσεται
τοῦ
πράγματος.
Οἷον
ζῷον |
[6, 6] |
καὶ
μῆκος
πλάτος
ἔχον.
Τὸ
|
γὰρ |
ἀπλατὲς
καὶ
τὸ
πλάτος
ἔχον |
[6, 14] |
καὶ
ἀέρος
εἶπε
σύνθεσιν.
οὐ
|
γὰρ |
ἀπόχρη
τὸ
σύνθεσιν
εἰπεῖν,
ἀλλὰ |
[6, 12] |
πῶς
μέσον
ἔχοντα.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἀριθμὸς
κοινὸς
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς |
[6, 4] |
καὶ
τὸ
ἄρτιον
ἀντιδιῄρηται·
ἄμφω
|
γὰρ |
ἀριθμοῦ
διαφοραί.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[6, 2] |
ἢ
τὴν
σωφροσύνην
συμφωνίαν·
πᾶν
|
γὰρ |
ἀσαφὲς
τὸ
κατὰ
μεταφορὰν
λεγόμενον. |
[6, 2] |
σηψιδακές,
τὸν
μυελὸν
ὀστεογενές·
πᾶν
|
γὰρ |
ἀσαφὲς
τὸ
μὴ
εἰωθός.
Ἔνια |
[6, 13] |
τὸν
τρόπον
τῆς
συνθέσεως·
οὐ
|
γὰρ |
αὔταρκες
πρὸς
τὸ
γνωρίσαι
τὸ |
[6, 7] |
τῷ
μὴ
καλῷ
ταὐτόν·
τοῖς
|
γὰρ |
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
ἀντικείμενα
τὰ |
[6, 11] |
ὀνόματα
καὶ
ῥήματα
ᾖ.
Ἀνάγκη
|
γὰρ |
αὐτῶν
τῶν
ὀνομάτων
ἐν
τοῖς |
[6, 3] |
ἐπιστήμης
δεκτικὸν
προστεθὲν
περίεργον·
καὶ
|
γὰρ |
ἀφαιρεθέντος
τούτου
ὁ
λοιπὸς
λόγος |
[6, 6] |
εἰρημένη
τοῦ
γένους
διαφορά·
πᾶν
|
γὰρ |
γένος
ταῖς
ἀντιδιῃρημέναις
διαφοραῖς
{διαιρεῖται, |
[6, 11] |
θεωρητικὴ
τῆς
ἐπιστήμης·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
γένος,
τὸ
δὲ
διαφορά,
πάντων |
[6, 6] |
διαφορὰ
τοῦ
εἴδους·
τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
γένους
ὕστερον,
τοῦ
δ´
εἴδους |
[6, 4] |
τὰ
πρότερα
δηλοῦσιν·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
γραμμῆς,
τὸ
δ´
ἐπιπέδου,
τὸ |
[6, 13] |
ὅλῳ
συμφθείρεται
τὰ
μέρη·
ἀνάπαλιν
|
γὰρ |
δεῖ
συμβαίνειν,
τῶν
μερῶν
φθαρέντων |
[6, 7] |
τε
καὶ
οὐκ
ὄν.
Τὸ
|
γὰρ |
δι´
ἀκοῆς
ἡδὺ
ταὐτὸν
τῷ |
[6, 6] |
ἀλλὰ
ποιητικὸν
θάτερον
θατέρου·
ἤτοι
|
γὰρ |
διὰ
τὴν
ἀδυναμίαν
ὑπνώσσομεν
ἢ |
[6, 13] |
μεθ´
ὑπολήψεως
τοῦ
ὀλιγωρεῖσθαι.
Ὅτι
|
γὰρ |
διὰ
τὴν
ὑπόληψιν
τὴν
τοιαύτην |
[6, 4] |
καὶ
ὁ
τοῦ
ἐπιπέδου·
πάντες
|
γὰρ |
διὰ
τῶν
ὑστέρων
τὰ
πρότερα |
[6, 6] |
ἢ
ὁτιοῦν
ἄλλο,
ἡμάρτηκεν·
πᾶσα
|
γὰρ |
διάθεσις
καὶ
πᾶν
πάθος
ἐν |
[6, 3] |
ἐπιθυμίας
ὄρεξις
ἡδέος
ἡδέος·
οὐδὲν
|
γὰρ |
διαφέρει
ἐπιθυμίαν
εἰπεῖν
ἢ
ὄρεξιν |
[6, 6] |
διαφορὰν
ἀποδέδωκεν
οὐσίας·
οὐ
δοκεῖ
|
γὰρ |
διαφέρειν
οὐσία
οὐσίας
τῷ
ποὺ |
[6, 6] |
τῷ
ὁριζομένῳ
ἡ
διαφορά.
Οὐδεμία
|
γὰρ |
διαφορὰ
τῶν
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὑπαρχόντων |
[6, 6] |
δῆλον
ὅτι
οὐχ
ὥρισται·
οὐδενὸς
|
γὰρ |
διαφοραὶ
τὰ
εἰρημένα.
Ὁρᾶν
δὲ |
[6, 6] |
τοῦ
εἴδους
ἂν
κατηγοροῖτο·
αἱ
|
{γὰρ |
διαφοραὶ
τοῦ
εἴδους
κατηγοροῦνται.
Ἔτι |
[6, 8] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων·
ἀπολείπων
|
γὰρ |
διαφορὰν
ἡντινοῦν
οὐ
λέγει
τὸ |
[6, 3] |
φύσει
καλῶν
καὶ
δικαίων·
τὸ
|
γὰρ |
δίκαιον
καλόν
τι,
ὥστε
πλεονάκις |
[6, 3] |
τῶν
συμφερόντων
καὶ
δικαίων·
τὸ
|
γὰρ |
δίκαιον
συμφέρον
τι,
ὥστε
περιέχεται |
[6, 7] |
δύναμις
τοῦ
ἴσου
διανεμητική·
καὶ
|
γὰρ |
δίκαιος
εἴη
ἂν
μάλιστα
ὁ |
[6, 13] |
δὲ
ἀνδρείαν
καὶ
ἀκολασίαν·
ἄμφω
|
γὰρ |
δικαιοσύνην
καὶ
ἀδικίαν
ἕξουσιν·
εἰ |
[6, 9] |
ἀντικείμενος
τῷ
τοῦ
διπλασίου·
εἰ
|
γὰρ |
διπλάσιον
τὸ
ἴσῳ
ὑπερέχον,
ἥμισυ |
[6, 3] |
τὸ
δίπουν
κατηγορεῖται
(οὕτω
μὲν
|
γὰρ |
δὶς
ἂν
περὶ
τοῦ
αὐτοῦ |
[6, 4] |
ἀγαθὸν
ἕξιν
ἀρετῆς·
τό
τε
|
γὰρ |
δίχα
ἀπὸ
τῶν
δύο
εἴληπται, |
[6, 4] |
ὅρον
διχῶς
ἔστιν
ἐκλαβεῖν·
ἢ
|
γὰρ |
εἰ
ἁπλῶς
ἐξ
ἀγνωστοτέρων
ἢ |
[6, 6] |
εἰδοποιὸς
διαφορὰ
τοῦ
γένους·
πᾶσα
|
γὰρ |
εἰδοποιὸς
διαφορὰ
μετὰ
τοῦ
γένους |
[6, 4] |
δὲ
καὶ
γνωριμώτερα·
τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
εἴδους
γνωριζομένου
ἀνάγκη
καὶ
τὸ |
[6, 3] |
Περιττὸν
οὖν
τὸ
δίκαιον·
καθόλου
|
γὰρ |
εἴπας
ἐπὶ
μέρους
προσέθηκεν.
Καὶ |
[6, 3] |
γένος
τῷ
ὁριζομένῳ·
ἐπὶ
πλεῖον
|
γὰρ |
εἰρῆσθαι
ἀναγκαῖον
τοῦτο.
Δεῖ
γὰρ |
[6, 5] |
ὁρίσαιτο
τὸ
ἐπιστάμενον
ἀριθμεῖν.
Οὐ
|
γὰρ |
εἴρηται
τί
ὂν
τρεῖς
ἔχει |
[6, 5] |
τὸ
ἐγγυτάτω
γένος
θεῖναι·
ὁ
|
γὰρ |
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω
θεὶς
πάντα |
[6, 13] |
τὸ
δ´
ὅλον
μηδέτερον·
οὔτε
|
γὰρ |
ἐκ
μηδετέρων
δυνατὸν
ἢ
ἀγαθόν |
[6, 6] |
εἶναι
μὴ
περιέχουσιν
ἄλληλα.
Ἐπιφέρει
|
γὰρ |
ἑκάστη
τῶν
διαφορῶν
τὸ
οἰκεῖον |
[6, 6] |
τὰ
θερμὰ
καὶ
ψυχρά.
Ἡ
|
γὰρ |
ἑκάστου
συμμετρία
ἐν
ἐκείνοις
ὑπάρχει |
[6, 1] |
τὸ
συμβεβηκὸς
τόπων
ἐπισκεπτέον·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖ·
πότερον
ἀληθὲς
ἢ
οὐκ |
[6, 9] |
τῷ
ὁριζομένῳ
συμβαίνει
χρῆσθαι·
ἐνυπάρχει
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
τοῦ
κακοῦ
λόγῳ |
[6, 6] |
τούτων
οὐκ
ὀρθῶς
ἐπιτιμῶσιν·
οὐ
|
γὰρ |
ἔν
τινι
οὐδὲ
ποὺ
σημαίνει |
[6, 9] |
τῶν
ἐναντίων
δ´
ὡσαύτως·
ὁ
|
γὰρ |
ἐναντίος
τοῦ
ἐναντίου
λόγος
ἔσται |
[6, 3] |
λοιπὸς
ἔσται
ἴδιος
λόγος·
οὐ
|
γὰρ |
ἐνδέχεται
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
καὶ |
[6, 6] |
καθάπερ
οὐδὲ
τὸ
γένος·
οὐ
|
γὰρ |
ἐνδέχεται
τὴν
διαφορὰν
ὑπάρχειν
τινὶ |
[6, 6] |
τῶν
ἐναντίων
ἰσότης
λογισμῶν·
ὅταν
|
γὰρ |
ἐπ´
ἀμφότερα
λογιζομένοις
ἡμῖν
ὁμοίως |
[6, 6] |
εἴδους
τῆς
διαφορᾶς
κατηγορεῖται·
ἀδύνατον
|
γάρ, |
ἐπειδὴ
ἐπὶ
πλέον
ἡ
διαφορὰ |
[6, 10] |
οὐχ
ὡρίσθαι
κατὰ
τρόπον·
δεῖ
|
γὰρ |
ἐπὶ
πᾶν
τὸ
συνώνυμον
ἐφαρμόττειν) |
[6, 3] |
ἐπιθυμίαν
ὄρεξιν
ἡδέος
εἰπών·
πᾶσα
|
γὰρ |
ἐπιθυμία
ἡδέος
ἐστίν,
ὥστε
καὶ |
[6, 5] |
ἃ
λέγεται
τὸ
ὁριζόμενον·
πᾶσα
|
γὰρ |
ἐπιστήμη
καὶ
δύναμις
τοῦ
βελτίστου |
[6, 12] |
ἔχει
τῶν
πρός
τι·
πᾶν
|
γὰρ |
ἐπιστητὸν
πρὸς
ἐπιστήμην
λέγεται.
Ὁμοίως |
[6, 6] |
οἷον
ἐπὶ
τῶν
στερήσεων·
τυφλὸν
|
γάρ |
ἐστι
τὸ
μὴ
ἔχον
ὄψιν, |
[6, 6] |
τιθέναι
τοῖς
οὕτως
ὁριζομένοις.
Οὐ
|
γάρ |
ἐστιν
ἀλγηδὼν
ἡ
διάστασις
τῶν |
[6, 2] |
νόμον
φησὶν
εἶναι,
ψεύδεται
(εἰκὼν
|
γάρ |
ἐστιν
οὗ
ἡ
γένεσις
διὰ |
[6, 6] |
τοὺς
τιθεμένους
ἰδέας
εἶναι.
Εἰ
|
γὰρ |
ἔστιν
αὐτὸ
μῆκος,
πῶς
κατηγορηθήσεται |
[6, 8] |
τὸν
τιθέμενον
ἰδέας
εἶναι.
Οὐ
|
γὰρ |
ἔστιν
ἰδέα
φαινομένου
οὐδενός,
τὸ |
[6, 4] |
συμβήσεται
λέγειν
ὁρισμοὺς
εἶναι·
ἕτερα
|
γὰρ |
ἑτέροις
καὶ
οὐ
ταὐτὰ
πᾶσι |
[6, 10] |
{μὲν
ὡς
συνωνύμοις
χρηστέον
(οὐ
|
γὰρ |
ἐφαρμόσει
ὁ
θατέρου
ὅρος
ἐπὶ |
[6, 2] |
συκοφαντεῖν
ὡς
κυρίως
εἰρηκότα·
οὐ
|
γὰρ |
ἐφαρμόσει
ὁ
λεχθεὶς
ὅρος,
οἷον |
[6, 7] |
τὸ
δὲ
πρᾶγμα
μή·
δεῖ
|
γὰρ |
ἢ
ἀμφότερα
δέχεσθαι
ἢ
μηδέτερον, |
[6, 9] |
τοῦ
ὀνόματος
ὁ
λόγος·
εἰπεῖν
|
γὰρ |
ἢ
ἀνισότητα
οὐδὲν
διαφέρει
ἢ |
[6, 8] |
γραμματικὴν
ὡρίσατο
ἐπιστήμην
γραμμάτων·
ἔδει
|
γὰρ |
ἢ
πρὸς
ὃ
αὐτὸ
λέγεται, |
[6, 2] |
συμμετρία
θερμῶν
καὶ
ψυχρῶν·
ὁμώνυμος
|
γὰρ |
ἡ
ἀγωγὴ
καὶ
ἡ
συμμετρία. |
[6, 6] |
περιεχομένου
μηδὲ
περιέχοντος·
οὐ
δοκεῖ
|
γὰρ |
ἡ
αὐτὴ
διαφορὰ
δύο
γενῶν |
[6, 11] |
χάριν
ὁ
ὁρισμὸς
ἀποδίδοται·
ἧττον
|
γὰρ |
ἡ
διαφορὰ
τοῦ
γένους
γνώριμον. |
[6, 13] |
δικαιοσύνην
καὶ
ἀδικίαν
ἕξουσιν·
εἰ
|
γὰρ |
ἡ
δικαιοσύνη
σωφροσύνη
καὶ
ἀνδρεία |
[6, 11] |
ἐπὶ
τοῦ
ἀρτίως
ῥηθέντος.
Ἀγνωστότερον
|
γὰρ |
ἡ
θεωρητικὴ
τῆς
ἐπιστήμης·
τὸ |
[6, 2] |
ταὐτὸν
οὐ
περιέχουσιν
ἄλληλα·
οὔτε
|
γὰρ |
ἡ
συμφωνία
τὴν
ἀρετὴν
οὔθ´ |
[6, 4] |
ἥλιον
ἄστρον
ἡμεροφανὲς
ὡρίσατο·
ὁ
|
γὰρ |
ἡμέρᾳ
χρώμενος
ἡλίῳ
χρῆται.
Δεῖ |
[6, 11] |
ὅλον
ταὐτὸν
εἶναι.
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
θεωρητικὸν
κοινὸν
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς |
[6, 10] |
τοῖς
τῶν
ζῴων
ὁρισμοῖς·
ἡ
|
γὰρ |
ἰδέα
οὐκ
ἔσται
θνητή,
οἷον |
[6, 5] |
καὶ
νόσον
ποιῆσαι·
τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
καθ´
αὑτὴν
λέγεται,
τοῦ
δὲ |
[6, 6] |
κατὰ
τοῦ
εἴδους
λεγομένης.
Εἰ
|
γὰρ |
καθ´
ἑκάστης
τῶν
διαφορῶν
τὸ |
[6, 13] |
τὸ
ὅλον
θατέρῳ·
οὐ
δεῖ
|
γάρ, |
καθάπερ
οὐδ´
ἐπὶ
τῶν
συλλαβῶν· |
[6, 14] |
ἔστιν
οὐσία
ἐπιστήμης
δεκτική"
ὁμοίως
|
γὰρ |
καὶ
ἀγνοίας
ἐστὶ
δεκτική.
Δεῖ |
[6, 10] |
τῆς
ἰδέας
τὸν
ὅρον·
ἀπαθεῖς
|
γὰρ |
καὶ
ἀκίνητοι
δοκοῦσιν
εἶναι
αἱ |
[6, 6] |
Τοῦτο
δ´
οὐ
συμβαίνει·
ἔστι
|
γὰρ |
καὶ
ἀπλατῆ
καὶ
πλάτος
ἔχοντα |
[6, 4] |
καθάπερ
καὶ
μονὰς
ἀριθμοῦ·
πρότερον
|
γὰρ |
καὶ
ἀρχὴ
παντὸς
ἀριθμοῦ.
Ὁμοίως |
[6, 11] |
δὲ
μή,
τῶν
πλείστων.
Οὕτω
|
γὰρ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἁπλῶν
ὁ |
[6, 12] |
οὐδεμιᾶς
ἐστιν
ἐπιστήμης
ὁρισμός·
ἴδιον
|
γὰρ |
καὶ
οὐ
κοινὸν
δεῖ
τὸν |
[6, 6] |
καθάπερ
καὶ
τῆς
ἐπιστήμης.
Θεωρητικὴ
|
γὰρ |
καὶ
πρακτικὴ
καὶ
ποιητικὴ
λέγεται· |
[6, 2] |
λόγος
ἐκ
τοῦ
λεχθέντος·
οἱ
|
γὰρ |
καλῶς
ἀποδιδόμενοι
καὶ
τοὺς
ἐναντίους |
[6, 3] |
τοῦτο
ἄτοπόν
τι
συμβαίνει·
οὐ
|
γὰρ |
κατὰ
ζῴου
πεζοῦ
τὸ
δίπουν |
[6, 2] |
ὁρισμῷ
ἀποδοθέν,
συλλογισμὸν
ποιῆσαι·
εἰ
|
γὰρ |
κατὰ
μηδένα
τῶν
τρόπων
ἱκανῶς |
[6, 6] |
ἐστὶν
ἢ
ἀπλατές
ἐστιν;
δεῖ
|
γὰρ |
κατὰ
παντὸς
μήκους
τὸ
ἕτερον |
[6, 6] |
τὸ
γένος
τῆς
διαφορᾶς·
οὐ
|
γὰρ |
κατὰ
τῆς
διαφορᾶς,
ἀλλὰ
καθ´ |
[6, 3] |
καὶ
ἐπὶ
τῆς
ἐπιθυμίας·
οὐ
|
γὰρ |
κατὰ
τῆς
ὀρέξεως
τὸ
ἡδέος |
[6, 6] |
τι
αὐτῆς
τῶν
εἰδῶν·
εἰ
|
γὰρ |
κατηγορηθήσεται
ἄνθρωπος,
δῆλον
ὅτι
ἡ |
[6, 13] |
ἄλλων
συμβαίνειν
τὸ
τοιοῦτον
(οὐδὲν
|
γὰρ |
κωλύει
ἀμφοτέρους
ἔχειν
μνᾶν
μηδετέρου |
[6, 13] |
οἷον
πρὸς
τὰ
ἰατρικά·
οὐδὲν
|
γὰρ |
κωλύει
καὶ
τόλμαν
καὶ
ὀρθὴν |
[6, 11] |
μὲν
γελοῖον
τὸ
ἐπιτίμημα·
οὐδὲν
|
γὰρ |
κωλύει
τὴν
μὲν
διαφορὰν
τῷ |
[6, 12] |
τῶν
πρός
τι
λέγοιτο.
Οὐδὲν
|
γὰρ |
κωλύει
τὸ
αὐτὸ
καὶ
ὂν |
[6, 8] |
φαινομένου
ἀγαθοῦ
ἢ
ἡδέος.
Πολλάκις
|
γὰρ |
λανθάνει
τοὺς
ὀρεγομένους
ὅ
τι |
[6, 13] |
ἢ
τῷ
ἐκ
τῶνδε·
ὁ
|
γὰρ |
λέγων
μέλι
μεθ´
ὕδατος
ἤτοι |
[6, 7] |
ἔρως
ἐπιθυμία
συνουσίας
ἐστίν·
ὁ
|
γὰρ |
μᾶλλον
ἐρῶν
οὐ
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖ |
[6, 7] |
σῶμα
τὸ
λεπτομερέστατον.
Πῦρ
μὲν
|
γὰρ |
μᾶλλον
ἡ
φλόξ
ἐστι
τοῦ |
[6, 14] |
αὐτοῦ
συμβήσεται
ὁρισμοὺς
εἶναι·
τί
|
γὰρ |
μᾶλλον
ὁ
διὰ
τούτου
ἢ |
[6, 7] |
δύναμις
τοῦ
ἴσου
διανεμητική.
Δίκαιος
|
γὰρ |
μᾶλλον
ὁ
προαιρούμενος
τὸ
ἴσον |
[6, 5] |
ὅτι
καὶ
τοῦ
ἀναγνῶναι.
Οὐδὲν
|
γὰρ |
μᾶλλον
ὁ〉
τοῦ
γράψαι
ἢ |
[6, 10] |
γένους
θρεπτοῦ
σύμφυτος
παρακολουθοῦσα"
οὐδὲν
|
γὰρ |
μᾶλλον
τοῦτο
τοῖς
ζῴοις
ἢ |
[6, 14] |
μὴ
καλῶς
ἀποδεδομένον
φαίνηται·
τοῦ
|
γὰρ |
μέρους
ἀναιρεθέντος
καὶ
ὁ
πᾶς |
[6, 2] |
χείρω
τῆς
μεταφορᾶς.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
μεταφορὰ
ποιεῖ
πως
γνώριμον
τὸ |
[6, 11] |
ὁ
λοιπὸς
τοῦ
λοιποῦ·
εἰ
|
γὰρ |
μή,
δῆλον
ὅτι
οὐδ´
ὁ |
[6, 6] |
τι
τῇ
εἰρημένῃ
διαφορᾷ.
Εἰ
|
γὰρ |
μὴ
ἔστι,
δῆλον
ὅτι
οὐκ |
[6, 9] |
ἀπόφασιν
τὴν
ἄγνοιαν
λέγουσιν.
Τὸ
|
γὰρ |
μὴ
ἔχον
ἐπιστήμην
οὐ
δοκεῖ |
[6, 6] |
τῆς
οἰκείας
διαφορᾶς
ἕκαστον·
πεζοῦ
|
γὰρ |
μὴ
ὄντος
οὐκ
ἔσται
ἄνθρωπος. |
[6, 9] |
πρὸς
τὸ
τὶ
πολλοστημόριον·
εἰ
|
γὰρ |
μὴ
οὕτως
ἀποδέδοται,
δῆλον
ὅτι |
[6, 6] |
εἶπε
τὰς
τοῦ
γένους.
Εἰ
|
γὰρ |
μὴ
ταῖς
τοῦ
πράγματος
ἰδίαις |
[6, 12] |
ἐπιστήμην
ὄντος
εἶπεν.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
μηδενὸς
τῶν
ὄντων
ἡ
ἰατρικὴ |
[6, 6] |
γένος
μετέχειν
τοῦ
εἴδους·
πᾶν
|
γὰρ |
μῆκος
ἢ
ἀπλατὲς
ἢ
πλάτος |
[6, 6] |
οἱ
τὰς
ἰδέας
τιθέμενοι·
αὐτὸ
|
γὰρ |
μῆκος
καὶ
αὐτὸ
ζῷον
γένος |
[6, 12] |
ἴδιον
τοῦ
ἀποδοθέντος
εἶναι·
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἡ
ἰατρικὴ
ἀλλὰ
καὶ |
[6, 6] |
ζῷον
ἄφθαρτον
νῦν
εἶναι·
τὸ
|
γὰρ |
νῦν
ἄφθαρτον
ζῷον
νῦν
ἀθάνατον |
[6, 3] |
τοῦτο
μὲν
οὐδὲν
ἄτοπον·
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
ἄνθρωπος
δίπουν
ἐστίν,
ὥστε |
[6, 12] |
δ´
ἀγαθὸς
κλέπτης
ἔσται.
Οὐ
|
γὰρ |
ὁ
λάθρᾳ
λαμβάνων
ἀλλ´
ὁ |
[6, 4] |
γνωριμωτέρων
πεποίηται
τὸν
ὁρισμόν.
Ἐπεὶ
|
γὰρ |
ὁ
ὅρος
ἀποδίδοται
τοῦ
γνωρίσαι |
[6, 13] |
πρὸς
τὸ
νῦν
εἰρημένον·
ἔοικε
|
γὰρ |
ὁ
οὕτως
ὁριζόμενος
τὰ
μέρη |
[6, 5] |
ἢ
διανεμητικὴν
τοῦ
ἴσου·
ὑπερβαίνει
|
γὰρ |
ὁ
οὕτως
ὁριζόμενος
τὴν
ἀρετήν. |
[6, 6] |
συμφύτων
μερῶν
μετὰ
βίας.
Οὔτε
|
γὰρ |
ὁ
ὕπνος
ὑπάρχει
τῇ
αἰσθήσει |
[6, 8] |
ὁ
περὶ
ποίας
ἡδονάς·
οὐ
|
γὰρ |
ὁ
ὑφ´
οἱασποτοῦν
ἡδονῆς
κρατούμενος |
[6, 10] |
ἔσονται
ὁρισμοὶ
τῶν
λοιπῶν·
δύο
|
γὰρ |
{οἱ}
κατὰ
τοὔνομα
λόγοι
ἐφαρμόττουσιν |
[6, 2] |
σημαινόμενον
διὰ
τὴν
ὁμοιότητα
(πάντες
|
γὰρ |
οἱ
μεταφέροντες
κατά
τινα
ὁμοιότητα |
[6, 8] |
πάντων
ἀληθὲς
τὸ
τοιοῦτον·
σχεδὸν
|
γὰρ |
οἱ
πλεῖστοι
ἥδεσθαι
μᾶλλον
βούλονται |
[6, 2] |
τοιοῦτον
οὐ
ποιεῖ
γνώριμον·
οὔτε
|
γὰρ |
ὁμοιότης
ὑπάρχει
καθ´
ἣν
μέτρον |
[6, 13] |
σωφροσύνην
καὶ
ἀνδρείαν
ὡρίσατο·
δύο
|
γὰρ |
ὄντων
ἐὰν
ἑκάτερος
θάτερον
ἔχῃ, |
[6, 2] |
λεγομένου
μὴ
διελὼν
εἶπεν·
ἄδηλον
|
γὰρ |
ὁποτέρου
τὸν
ὅρον
ἀποδέδωκεν,
ἐνδέχεταί |
[6, 8] |
πρὸς
τὸ
ἐνδεὲς
ἐπιχειρεῖν·
οὐ
|
γὰρ |
ὁπωσοῦν
γῆς
κινηθείσης
οὐδ´
ὁποσησοῦν |
[6, 14] |
καὶ
ποία
τις
προσδιοριστέον·
οὐ
|
γὰρ |
ὁπωσοῦν
συντεθέντων
τούτων
σὰρξ
γίνεται, |
[6, 8] |
ὁ
πόσης
ὀρεγόμενος
τιμῆς·
πάντες
|
γὰρ |
ὀρέγονται
τιμῆς,
ὥστ´
οὐκ
ἀπόχρη |
[6, 3] |
τῶν
ὄντων
φησὶν
εἶναι·
ἡ
|
γὰρ |
ὁριστικὴ
θεωρητική
τίς
ἐστιν,
ὥστε |
[6, 4] |
ἔσονται
τοῦ
αὐτοῦ
ὁρισμοί·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
καὶ
ὁ
διὰ
προτέρων |
[6, 5] |
τοῦ
γράψαι
τὸ
ὑπαγορευθέν·
προσδεῖται
|
γὰρ |
ὅτι
καὶ
τοῦ
ἀναγνῶναι.
Οὐδὲν |
[6, 4] |
φορὰ
ὑπὲρ
γῆς
ἐστιν·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
ὁ
τὴν
φορὰν
ἡλίου |
[6, 1] |
πραγματείας
μέρη
πέντε
ἔστιν·
ἢ
|
γὰρ |
ὅτι
ὅλως
οὐκ
ἀληθὲς
εἰπεῖν, |
[6, 6] |
δὲ
κατὰ
τοῦ
γένους.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
οὐδετέρα
ἂν
εἴη
τοῦ |
[6, 6] |
προστιθεμένη
τῷ
γένει
εἶδος.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
οὐκ
ἂν
εἴη
αὕτη |
[6, 13] |
ἀλλ´
ἑκάτερον
ἐν
ἑκατέρῳ.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
οὐκ
ἂν
εἴη
ἐκ |
[6, 6] |
τὸ
νῦν
ἄφθαρτον
εἶναι·
ἢ
|
γὰρ |
ὅτι
οὐκ
ἔφθαρται
νῦν
σημαίνει, |
[6, 10] |
καὶ
ἐπὶ
τὰ
λοιπά·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
συνώνυμον
ἂν
εἴη
τοῖς |
[6, 12] |
δ´
ὁ
λάθρᾳ
λαμβάνων·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
τοιοῦτος
ὢν
ἑκάτερος
ὁ |
[6, 13] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
τῶν
μερῶν
ὄντων
οὐδὲν |
[6, 1] |
ἡ
σκέψις
{γίνεται.
Ὅταν
μὲν
|
γὰρ |
ὅτι
ὑπάρχει
τὸ
συμβεβηκὸς
διαλεγώμεθα, |
[6, 1] |
εἰ
μὴ
καλῶς
ὥρισται.
Ῥᾷον
|
γὰρ |
ὁτιοῦν
ποιῆσαι
ἢ
καλῶς
ποιῆσαι· |
[6, 9] |
ἐν
ἀνθρώπῳ
ἢ
ψυχῇ·
ἐὰν
|
γὰρ |
ὁτιοῦν
τούτων
μὴ
ποιήσῃ,
ἡμάρτηκεν. |
[6, 10] |
ὁ
λεχθεὶς
ὅρος.
Ἐπ´
ἐνίων
|
γὰρ |
οὐ
συμβαίνει,
οἷον
ὡς
Πλάτων |
[6, 5] |
ὁρίζεται
τὸ
ἐγγυτάτω
γένος·
οὕτω
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἂν
εἴη
παραλελοιπώς,
ἀλλ´ |
[6, 6] |
τοιαύτην
διαφορὰν
ἀποδέδωκεν,
ἡμάρτηκεν·
ἁπλῶς
|
γὰρ |
οὐκ
ἀλλοιούμεθα
κατὰ
τὰς
διαφοράς. |
[6, 5] |
τὸ
τί
ἦν
εἶναι·
ἡ
|
γὰρ |
οὐσία
ἑκάστῳ
μετὰ
τοῦ
γένους. |
[6, 9] |
τὸ
ἐναντίον
ἀγαθῷ
ἔσται·
τῶν
|
γὰρ |
οὕτως
ἐναντίων
ὁμοίως
ὁ
λόγος |
[6, 13] |
γίνεσθαι
ἐκ
τῶν
εἰρημένων·
ἔνια
|
γὰρ |
οὕτως
ἔχει
πρὸς
ἄλληλα
ὥστε |
[6, 6] |
τὸ
πάθος
διαφορὰν
ἀποδέδωκεν·
πᾶν
|
γὰρ |
πάθος
μᾶλλον
γινόμενον
ἐξίστησι
τῆς |
[6, 12] |
μή,
ἐπί
τι
ἔψευσται·
δεῖ
|
γὰρ |
παντός,
εἴπερ
καθ´
αὑτὸ
καὶ |
[6, 4] |
καθάπερ
ἐν
ταῖς
ἀποδείξεσιν
(οὕτω
|
γὰρ |
πᾶσα
διδασκαλία
καὶ
μάθησις
ἔχει) |
[6, 6] |
οὔθ´
ἡ
ἕξις
τἀγαθόν·
οὐ
|
γὰρ |
πᾶσα
ἕξις
ἀγαθόν,
οὐδὲ
πᾶν |
[6, 14] |
οὐδέτερον
τῶν
εἰρημένων·
συνθέσει
μὲν
|
γὰρ |
πάσῃ
διάλυσις
ἐναντίον,
τῶν
δ´ |
[6, 6] |
ἄμφω
ὑπὸ
ταὐτὸν
ὄντων"
Τὸ
|
γὰρ |
πεζὸν
ζῷον
καὶ
τὸ
πτηνὸν |
[6, 6] |
μῆκος
πλάτος
ἔχον
ὥρισται·
τῷ
|
γὰρ |
πλάτος
ἔχοντι
τὸ
μὴ
ἔχον |
[6, 12] |
τὴν
σοφίαν
ποιητικὴν
εὐδαιμονίας·
τὸ
|
γὰρ |
ποιητικὸν
ἢ
σῳστικὸν
τῶν
δι´ |
[6, 6] |
σημαίνει
ἡ
ἀποδοθεῖσα
διαφορά·
δοκεῖ
|
γὰρ |
ποιόν
τι
πᾶσα
διαφορὰ
δηλοῦν. |
[6, 8] |
τὸ
πνεῦμα
κίνησιν
ἀέρος·
προσθετέον
|
γὰρ |
πόσου
καὶ
ποίου
καὶ
ποῦ |
[6, 13] |
τόδε
μετὰ
τοῦδε
ἔχων.
Οὔτε
|
γὰρ |
πρὸς
ἕτερον
αὐτῶν
ἑκάτερον
δεῖ |
[6, 6] |
ἀποδίδωσιν
ὁ
ὁριζόμενος.
Ἐνίοις
μὲν
|
γὰρ |
πρὸς
ὃ
πέφυκεν
{ἕκαστον
τῶν |
[6, 6] |
ἄλλο
τὴν
διαφορὰν
ἀποδέδωκεν·
τῶν
|
γὰρ |
πρός
τι
καὶ
αἱ
διαφοραὶ |
[6, 3] |
ὁ
πᾶς
ἴδιος
ἔσται·
ἁπλῶς
|
γὰρ |
πρὸς
τὸ
ἴδιον
ὁτουοῦν
προστεθέντος |
[6, 6] |
πρὸς
τὸ
ἀρύειν,
ἡμάρτηκεν·
οὐ
|
γὰρ |
πρὸς
τοῦτο
πέφυκεν.
Ὅρος
δὲ |
[6, 9] |
ἐπίστασθαι
καὶ
τὸ
ἀγνοεῖν·
τοῦ
|
γὰρ |
πρώτου
δήλου
γενομένου
τρόπον
τινὰ |
[6, 3] |
προσθετέον
τὸ
ἄπεπτον"
(ἐκείνως
μὲν
|
γὰρ |
ῥηθέντος
οὐκ
ἀληθὴς
ὁ
λόγος, |
[6, 3] |
φύσιν
θερμοῦ
φασιν
εἶναι·
πᾶσα
|
γὰρ |
στέρησίς
ἐστι
τοῦ
κατὰ
φύσιν |
[6, 10] |
συνώνυμον,
ὁπότερον
ἂν
ᾖ·
μᾶλλον
|
γὰρ |
συγχωροῦσιν
οὐ
προορῶντες
τὸ
συμβησόμενον. |
[6, 2] |
ὅρος,
οἷον
ἐπὶ
σωφροσύνης·
πᾶσα
|
γὰρ |
συμφωνία
ἐν
φθόγγοις.
Ἔτι
εἰ |
[6, 6] |
δὲ
διαφορὰ
οὐ
τοιοῦτον·
μᾶλλον
|
γὰρ |
σῴζειν
δοκεῖ
ἡ
διαφορὰ
οὗ |
[6, 6] |
ἀλγηδὼν
τοῖς
συμφύτοις
μέρεσιν·
ἀλγήσει
|
γὰρ |
τὰ
ἄψυχα,
εἴπερ
ἀλγηδὼν
αὐτοῖς |
[6, 13] |
ἐκ
τούτων
ἐκεῖνο·
ἐν
οἷς
|
γὰρ |
τὰ
μέρη,
καὶ
τὸ
ὅλον |
[6, 9] |
στέρησις
ἰσότητος
δοκεῖ
εἶναι
(ἄνισα
|
γὰρ |
τὰ
μὴ
ἴσα
λέγεται)
δῆλον |
[6, 6] |
οὐδὲν
τούτων
διαφορὰ
ἐκείνου·
ἅπαντα
|
γὰρ |
τὰ
τοιαῦτα
μᾶλλον
γινόμενα
ἐξίστησι |
[6, 4] |
δὲ
σημείου
μᾶλλον.
Οἱ
πολλοὶ
|
γὰρ |
τὰ
τοιαῦτα
προγνωρίζουσιν·
τὰ
μὲν |
[6, 6] |
εἶναι
μὴ
περιέχουσιν
ἄλληλα.
Οὔτε
|
γὰρ |
τἀγαθὸν
τὴν
ἕξιν
περιέχει
οὔθ´ |
[6, 6] |
ἕξιν
ἀγαθὴν
ἢ
σπουδαίαν·
γένος
|
γὰρ |
τἀγαθὸν
τῆς
ἀρετῆς
ἐστιν.
Ἢ |
[6, 13] |
μετὰ
τοῦδε
ὡρίσατο.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
τάδε,
συμβήσεται
ἀμφοῖν
καὶ
μηδετέρῳ |
[6, 7] |
δυνατὸν
παθεῖν
ἢ
ποιῆσαι·
ἅμα
|
γὰρ |
ταὐτὸν
καλόν
τε
καὶ
οὐ |
[6, 4] |
καὶ
αὐτῷ
χρῆσθαι.
Ὅ
τε
|
γὰρ |
τῇ
ἀρετῇ
χρώμενος
χρῆται
τῷ |
[6, 4] |
τοῦ
κακοῦ
τὸ
ἀγαθόν·
ἅμα
|
γὰρ |
τῇ
φύσει
τὰ
ἀντικείμενα.
Ἐνίοις |
[6, 4] |
τὸ
μονάδι
μεῖζον
ἀρτίου.
Ἅμα
|
γὰρ |
τῇ
φύσει
τὰ
ἐκ
τοῦ |
[6, 9] |
συμβαίνει
τὸν
ὁριζόμενον
ὁρίζεσθαι.
Ὁ
|
γὰρ |
τὴν
ἐπιστήμην
ὁριζόμενος
τρόπον
τινὰ |
[6, 4] |
τὰ
τοιαῦτα
προγνωρίζουσιν·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
τυχούσης,
τὰ
δ´
ἀκριβοῦς |
[6, 6] |
τούτων
πρός
τι
σημαίνει·
θεωρητικὴ
|
γὰρ |
τινὸς
καὶ
ποιητικὴ
τινὸς
καὶ |
[6, 12] |
ὡρίσατο
{χρῶμα
πυρὶ
μεμειγμένον·
ἀδύνατον
|
γὰρ |
τὸ
ἀσώματον
σώματι
μεμεῖχθαι,
ὥστ´ |
[6, 3] |
αὐτὸς
αὑτὸν
κινῶν"
ἐστιν·
καὶ
|
γὰρ |
τὸ
αὐτὸ
αὑτὸ
κινοῦν
ψυχή, |
[6, 12] |
τὸ
δι´
αὑτὸ
αἱρετόν·
ἑκάστου
|
γὰρ |
τὸ
βέλτιστον
ἐν
τῇ
οὐσίᾳ |
[6, 4] |
προτέρων
τοῦ
εἴδους
ἐστίν.
Συναναιρεῖ
|
γὰρ |
τὸ
γένος
καὶ
ἡ
διαφορὰ |
[6, 8] |
ἀγαθοῦ
οὐδὲ
φαινομένου
ἡδέος·
ἄτοπον
|
γὰρ |
τὸ
εἶναι
αὐτὸ
φαινόμενον
ἀγαθὸν |
[6, 13] |
τὸ
εἰπεῖν
ἐκ
τούτων.
Οὐ
|
γὰρ |
τὸ
ἐκ
τούτων
ἀλλὰ
τὸ |
[6, 8] |
γὰρ
τῶν
τοιούτων
τέλος·
μᾶλλον
|
γὰρ |
τὸ
ἐνηργηκέναι
καὶ
γεγενῆσθαι
τέλος |
[6, 3] |
γὰρ
εἰρῆσθαι
ἀναγκαῖον
τοῦτο.
Δεῖ
|
γὰρ |
τὸ
μὲν
γένος
ἀπὸ
τῶν |
[6, 4] |
ἀποδέδοται
ὁ
λόγος
ἡμῖν·
πρότερον
|
γὰρ |
τὸ
μένον
καὶ
τὸ
ὡρισμένον |
[6, 6] |
μὲν
τούτου
οὐ
συμβαίνει·
ἀμφίβολον
|
γὰρ |
τὸ
νῦν
ἄφθαρτον
εἶναι·
ἢ |
[6, 1] |
τὸν
λόγον
τοῦ
δέοντος·
πᾶν
|
γὰρ |
τὸ
προσκείμενον
ἐν
τῷ
ὁρισμῷ |
[6, 3] |
πρῶτον
ἀπὸ
τροφῆς
ἄπεπτον"
Ἓν
|
γὰρ |
τὸ
πρῶτον,
οὐ
πολλά,
ὥστε |
[6, 4] |
δ´
ἀνάπαλιν
ἐνίοτε
συμβαίνει·
μάλιστα
|
γὰρ |
τὸ
στερεὸν
ὑπὸ
τὴν
αἴσθησιν |
[6, 4] |
τὰ
ὕστερα
πειρᾶσθαι
γνωρίζειν·
ἐπιστημονικώτερον
|
γὰρ |
τὸ
τοιοῦτόν
ἐστιν.
Οὐ
μὴν |
[6, 3] |
ζῷον
πεζὸν
δίπουν
τετράπηχυ"
ὁ
|
γὰρ |
τοιοῦτος
λόγος
οὐκ
ἀντικατηγορεῖται
τοῦ |
[6, 3] |
τοῖς
ὑπὸ
ταὐτὸ
εἶδος·
ὁ
|
γὰρ |
τοιοῦτος
χεῖρον
ὥρισται
τῶν
χρωμένων |
[6, 4] |
αὑτὰ
πρός
τι
λέγεται.
Πᾶσι
|
γὰρ |
τοῖς
τοιούτοις
ταὐτὸν
τὸ
εἶναι |
[6, 13] |
τόλμαν
μετὰ
διανοίας
ὀρθῆς·
ἐνδέχεται
|
γὰρ |
τόλμαν
μὲν
ἔχειν
τοῦ
ἀποστερεῖν, |
[6, 9] |
στέρησιν
ἐν
ὀφθαλμῷ
εἶπεν·
δεῖ
|
γὰρ |
τὸν
καλῶς
ἀποδιδόντα
τὸ
{τί |
[6, 1] |
τὸ
οἰκεῖον
γένος
ἔθηκεν
(δεῖ
|
γὰρ |
τὸν
ὁριζόμενον
εἰς
τὸ
γένος |
[6, 1] |
ἀσαφεῖ
τῇ
ἑρμηνείᾳ
κεχρῆσθαι
(δεῖ
|
γὰρ |
τὸν
ὁριζόμενον
ὡς
ἐνδέχεται
σαφεστάτῃ |
[6, 1] |
οὐκ
ἴδιος
ὁ
λόγος
(δεῖ
|
γὰρ |
τὸν
ὁρισμὸν
ἴδιον
εἶναι,
καθάπερ |
[6, 1] |
τοὔνομα,
καὶ
τὸν
λόγον
(δεῖ
|
γὰρ |
τὸν
τοῦ
ἀνθρώπου
ὁρισμὸν
κατὰ |
[6, 9] |
ἰσότητα
τὸ
ἐναντίον
ἀνισότητι·
διὰ
|
γὰρ |
τοῦ
κατὰ
στέρησιν
λεγομένου
ὁρίζεται. |
[6, 6] |
καὶ
μὴ
τοῦ
λογιστικοῦ.
Πρώτου
|
γὰρ |
τοῦ
λογιστικοῦ
ἀρετὴ
ἡ
φρόνησις· |
[6, 8] |
τὴν
βούλησιν
ὄρεξιν
ἄλυπον·
παντὸς
|
γὰρ |
τοῦ
πρός
τι
ἡ
οὐσία |
[6, 6] |
λογιστικοῦ
ἀρετὴ
ἡ
φρόνησις·
κατὰ
|
γὰρ |
τοῦτο
καὶ
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
[6, 3] |
περίεργον
τὸ
ἄπεπτον
προσκείμενον·
καὶ
|
γὰρ |
τούτου
ἀφαιρεθέντος
ὁ
λοιπὸς
ἔσται |
[6, 9] |
ἢ
τὸ
φθαρτικὸν
ἀγαθοῦ·
θάτερον
|
γὰρ |
τούτων
ἀναγκαῖον
ἐναντίον
{εἶναι
τῷ |
[6, 14] |
ἔχειν
ἐπιχείρημα
οὕτως
ἐπισκοπεῖν·
ἀναγκαῖον
|
γὰρ |
τῷ
ἀποκρινομένῳ
ἢ
δέχεσθαι
τὸ |
[6, 6] |
οὐκ
ἂν
εἴη
ὡρισμένος·
οὐδὲν
|
γὰρ |
τῶν
εἰρημένων
ἐνδέχεται
τοῦ
γένους |
[6, 1] |
θέντα
τὰς
διαφορὰς
προσάπτειν·
μάλιστα
|
γὰρ |
τῶν
ἐν
τῷ
ὁρισμῷ
τὸ |
[6, 6] |
ἄτομα
ἔσονται,
εἴπερ
ζῷα·
ἕκαστον
|
γὰρ |
τῶν
ζῴων
ἢ
εἶδός
ἐστιν |
[6, 4] |
δὲ
τοιοῦτον
οὐ
δοκεῖ·
ἑκάστῳ
|
γὰρ |
τῶν
ὄντων
ἕν
ἐστι
τὸ |
[6, 13] |
αὑτὸ
ἀγαθὸν
ἢ
κακόν·
πολλὰ
|
γὰρ |
τῶν
ποιητικῶν
καθ´
αὑτὰ
μὲν |
[6, 13] |
οὐδ´
ἐπὶ
τῶν
συλλαβῶν·
οὐδενὶ
|
γὰρ |
τῶν
στοιχείων
ἐξ
ὧν
σύγκειται |
[6, 8] |
ὃ
ἀποδέδωκεν,
ἢ
ἐνέργεια·
οὐδὲν
|
γὰρ |
τῶν
τοιούτων
τέλος·
μᾶλλον
γὰρ |
[6, 13] |
τῶν
ὑγιεινῶν
καὶ
νοσωδῶν·
ἔνια
|
γὰρ |
τῶν
φαρμάκων
οὕτως
ἔχει
ὥσθ´ |
[6, 6] |
θερμῶν
καὶ
ψυχρῶν"
ἐστιν·
ἀνάγκη
|
γὰρ |
ὑγιαίνειν
τὰ
θερμὰ
καὶ
ψυχρά. |
[6, 11] |
ἐπιστήμην
ὑπόληψιν
θεωρητικὴν
εἰπών.
Ἡ
|
γὰρ |
ὑπόληψις
τῇ
ἐπιστήμῃ
οὐ
ταὐτόν· |
[6, 14] |
αὐτὸν
ὁρισμὸν
ἕτερον
οἰστέον·
ἐὰν
|
γὰρ |
φαίνηται
βελτίων
καὶ
μᾶλλον
δηλῶν |
[6, 5] |
καὶ
τὸ
ὑποκάτω
γένος·
ὁ
|
γὰρ |
φυτὸν
εἴπας
οὐ
λέγει
δένδρον. |
[6, 8] |
οὐχ
ἡδέος
ἀλλ´
ἡδονῆς·
ταύτης
|
γὰρ |
χάριν
καὶ
τὸ
ἡδὺ
αἱρούμεθα. |
[6, 6] |
ὕβριν
μετὰ
χλευασίας
ὁριζόμενοι·
ἡ
|
γὰρ |
χλευασία
ὕβρις
τις,
ὥστ´
οὐ |
[6, 10] |
λόγον
ἁπάντων
κοινὸν
ἀποδέδωκεν·
συνώνυμα
|
γὰρ |
ὧν
εἷς
ὁ
κατὰ
τοὔνομα |
[6, 11] |
ἀνθρώπου
λευκοῦ
βροτὸν
ἀργόν·
οὔτε
|
γὰρ |
ὥρισται
ἧττόν
τε
σαφὲς
οὕτω |
[6, 14] |
καλῶς
εἰρημένον
ὅρον
ἀναλαβεῖν·
ἀνάγκη
|
γὰρ |
ὥσπερ
πρὸς
παράδειγμα
θεώμενον
τό |
[6, 13] |
μετὰ
τοῦδε,
ταὐτὰ
ἁρμόσει
λέγειν
|
ἅπερ |
πρὸς
ἑκάτερον
τούτων
ἔμπροσθεν
εἴρηται. |
[6, 14] |
εἰ
μὴ
εἴρηκε
ποία
σύνθεσις,
|
καθάπερ |
εἰ
σάρκα
ὁριζόμενος
ἢ
ὀστοῦν |
[6, 5] |
{μὲν
οὖν
κατ´
ἀλήθειαν
ἔχει
|
καθάπερ |
εἴρηται,
ἐπ´
ἐνίων
δ´
οὔ, |
[6, 6] |
ταὐτόν.
Χρηστέον
οὖν
τῷ
τόπῳ
|
καθάπερ |
εἴρηται.
~Σκεπτέον
δὲ
καὶ
εἰ |
[6, 4] |
ἐκ
τῶν
προτέρων
καὶ
γνωριμωτέρων,
|
καθάπερ |
ἐν
ταῖς
ἀποδείξεσιν
(οὕτω
γὰρ |
[6, 14] |
δηλούμενον
ὑπὸ
τοῦ
λόγου.
ἔτι
|
καθάπερ |
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις
νόμον
εἰώθασιν |
[6, 13] |
ἐστιν
ἡ
τῶν
μερῶν
σύνθεσις,
|
καθάπερ |
ἐπ´
οἰκίας
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[6, 13] |
ἑκάστου
τῶν
συνθέτων
ἡ
οὐσία,
|
καθάπερ |
ἐπ´
οἰκίας·
οὐ
γάρ,
ἂν |
[6, 11] |
τοῦ
γένους
τὴν
μεταλλαγὴν
ἐποιήσατο,
|
καθάπερ |
ἐπὶ
τοῦ
ἀρτίως
ῥηθέντος.
Ἀγνωστότερον |
[6, 12] |
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὄντος
εἶναι
λέγεται,
|
καθάπερ |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
ἔχει
τῶν |
[6, 13] |
τὸ
ὅλον
μὴ
γίνεσθαι
ἀγαθόν,
|
καθάπερ |
ἐπὶ
τῶν
ἀρτίως
ῥηθέντων.
Ἔτι |
[6, 13] |
ὡς
ἔν
τινι
ταὐτῷ
δεκτικῷ,
|
καθάπερ |
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
ἡ
ἀνδρεία |
[6, 5] |
καθ´
αὑτὸ
πρὸς
ἄμφω
λέγεται,
|
καθάπερ |
ἡ
ἰατρικὴ
τοῦ
ὑγίειαν
καὶ |
[6, 6] |
οὗ
ἐστι
διάθεσις
ἢ
πάθος,
|
καθάπερ |
καὶ
ἡ
ἐπιστήμη
ἐν
ψυχῇ, |
[6, 4] |
γραμμὴ
ἐπιπέδου
καὶ
ἐπίπεδον
στερεοῦ,
|
καθάπερ |
καὶ
μονὰς
ἀριθμοῦ·
πρότερον
γὰρ |
[6, 1] |
γὰρ
τὸν
ὁρισμὸν
ἴδιον
εἶναι,
|
καθάπερ |
καὶ
πρότερον
εἴρηται)
ἢ
εἰ |
[6, 6] |
καὶ
αἱ
διαφοραὶ
πρός
τι,
|
καθάπερ |
καὶ
τῆς
ἐπιστήμης.
Θεωρητικὴ
γὰρ |
[6, 4] |
τοῖς
εὖ
διακειμένοις
τὴν
διάνοιαν,
|
καθάπερ |
καὶ
τὸ
ἁπλῶς
ὑγιεινὸν
τὸ |
[6, 6] |
ἐὰν
ἀποφάσει
διαιρῇ
τὸ
γένος,
|
καθάπερ |
οἱ
τὴν
γραμμὴν
ὁριζόμενοι
μῆκος |
[6, 6] |
τὸ
εἶδος
ὡς
διαφορὰν
ἀποδέδωκε,
|
καθάπερ |
οἱ
τὸν
προπηλακισμὸν
ὕβριν
μετὰ |
[6, 13] |
ὅλον
θατέρῳ·
οὐ
δεῖ
γάρ,
|
καθάπερ |
οὐδ´
ἐπὶ
τῶν
συλλαβῶν·
οὐδενὶ |
[6, 6] |
τῶν
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὑπαρχόντων
ἐστί,
|
καθάπερ |
οὐδὲ
τὸ
γένος·
οὐ
γὰρ |
[6, 3] |
τὸ
αὐτὸ
αὑτὸ
κινοῦν
ψυχή,
|
καθάπερ |
Πλάτων
ὥρισται.
Ἢ
ἴδιον
μέν |
[6, 4] |
τῶν
ὑστέρων
τὰ
πρότερα
δηλοῦν,
|
καθάπερ |
πρότερον
εἴπαμεν·
ἄλλος
δὲ
εἰ |
[6, 5] |
τῶν
περὶ
τὰ
γένη
στοιχείων,
|
καθάπερ |
πρότερον
εἴρηται.
Ἔτι
εἰ
ὑπερβαίνων |
[6, 2] |
εἴη
τίνος
ἐστὶν
ὁρισμός,
ἀλλὰ
|
καθάπερ |
τὰ
τῶν
ἀρχαίων
γραφέων,
εἰ |
[6, 6] |
καὶ
τὰ
ἐπάνω
τούτου
πάντα,
|
καθάπερ |
τὸ
δίπουν
τὸ
πτηνὸν
ἢ |
[6, 6] |
γένος
ταῖς
ἀντιδιῃρημέναις
διαφοραῖς
{διαιρεῖται,
|
καθάπερ |
τὸ
ζῷον
τῷ
πεζῷ
καὶ |
[6, 6] |
τῶν
διαφορῶν
τὸ
οἰκεῖον
γένος,
|
καθάπερ |
τὸ
πεζὸν
καὶ
τὸ
δίπουν |
[6, 11] |
λέγεται
ὁ
λόγος
εἶναι,
ὅταν
|
ὅσαπερ |
ἂν
ᾖ
τὰ
συγκείμενα,
τοσαῦτα |
[6, 6] |
ὑπάρχει
τῇ
αἰσθήσει
(ἔδει
δ´,
|
εἴπερ |
ἀδυναμία
αἰσθήσεώς
ἐστιν)
ὁμοίως
δ´ |
[6, 6] |
μέρεσιν·
ἀλγήσει
γὰρ
τὰ
ἄψυχα,
|
εἴπερ |
ἀλγηδὼν
αὐτοῖς
παρέσται.
Τοιοῦτος
δὲ |
[6, 6] |
οὐ
γένος
τἀγαθὸν
ἀλλὰ
διαφορά,
|
εἴπερ |
ἀληθὲς
ὅτι
οὐκ
ἐνδέχεται
ταὐτὸν |
[6, 3] |
καὶ
ὁ
τῆς
ψυχῆς
ὅρος,
|
εἴπερ |
ἀριθμὸς
αὐτὸς
αὑτὸν
κινῶν"
ἐστιν· |
[6, 4] |
γνωριμώτερον
ὂν
καὶ
ἁπλῶς
γνωριμώτερον,
|
εἴπερ |
δεῖ
μὲν
διὰ
τοῦ
γένους |
[6, 7] |
ἢ
ἀμφότερα
δέχεσθαι
ἢ
μηδέτερον,
|
εἴπερ |
δὴ
ταὐτόν
ἐστι
τὸ
κατὰ |
[6, 4] |
{ἕτερος
ἂν
εἴη
ὁρισμὸς
ἀποδοτέος,
|
εἴπερ |
ἐκ
τῶν
ἑκάστῳ
γνωριμωτέρων
τὸν |
[6, 10] |
ὁ
Διονυσίου
τῆς
ζωῆς
ὅρος,
|
εἴπερ |
ἐστὶ
κίνησις
γένους
θρεπτοῦ
σύμφυτος |
[6, 12] |
καὶ
ὁ
τοῦ
κλέπτου
ὅρος,
|
εἴπερ |
ἐστὶ
ῥήτωρ
μὲν
ὁ
δυνάμενος |
[6, 6] |
ἢ
εἴδη
ἢ
ἄτομα
ἔσονται,
|
εἴπερ |
ζῷα·
ἕκαστον
γὰρ
τῶν
ζῴων |
[6, 12] |
τι
ἔψευσται·
δεῖ
γὰρ
παντός,
|
εἴπερ |
καθ´
αὑτὸ
καὶ
μὴ
κατὰ |
[6, 6] |
μήκους
τὸ
ἕτερον
αὐτῶν
ἀληθεύεσθαι,
|
εἴπερ |
κατὰ
τοῦ
γένους
ἀληθεύεσθαι
μέλλει. |
[6, 6] |
συμβήσεται
τὴν
διαφορὰν
εἶδος
εἶναι,
|
εἴπερ |
κατηγορεῖταί
τι
αὐτῆς
τῶν
εἰδῶν· |
[6, 11] |
οὐ
ταὐτόν·
ἔδει
δέ
γε,
|
εἴπερ |
μέλλει
καὶ
τὸ
ὅλον
ταὐτὸν |
[6, 3] |
ῥηθέντος
οὐκ
ἀληθὴς
ὁ
λόγος,
|
εἴπερ |
μὴ
πάντων
πρῶτόν
ἐστιν)
Ἔτι |
[6, 12] |
ἀποδοὺς
ὀρθῶς
ἂν
εἴη
ἀποδούς,
|
εἴπερ |
ὁ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ἀποδιδοὺς
ὀρθῶς |
[6, 12] |
πάντα
τὰ
πρός
τι.
Ἔτι
|
εἴπερ |
ὁ
μὴ
καθ´
αὑτὸ
ἀλλὰ |
[6, 6] |
καὶ
ὁ
τῆς
ὑγιείας
ὁρισμός,
|
εἴπερ |
συμμετρία
θερμῶν
καὶ
ψυχρῶν"
ἐστιν· |
[6, 7] |
ἀμφότερα
μᾶλλον
τῷ
αὐτῷ
ὑπάρχειν,
|
εἴπερ |
ταὐτὰ
ἦν.
Πάλιν
εἰ
τὸ |
[6, 7] |
μᾶλλον
ἐπιδέχεται·
ἔδει
δέ
γε,
|
εἴπερ |
ταὐτὸν
ἦν.
Ἔτι
εἰ,
δύο |
[6, 4] |
ὄντων
ἕν
ἐστι
τὸ
εἶναι
|
ὅπερ |
ἐστίν.
Ὥστ´
εἰ
πλείους
ἔσονται |
[6, 4] |
ἔσται
τῷ
ὁριζομένῳ
τὸ
εἶναι
|
ὅπερ |
καθ´
ἑκάτερον
τῶν
ὁρισμῶν
δηλοῦται. |
[6, 8] |
τῶν
πρός
τι
τὸ
εἶναι
|
ὅπερ |
τὸ
πρός
τί
πως
ἔχειν. |
[6, 9] |
τοιούτων·
οἷον
εἰ
τὸ
ἡδὺ
|
ὅπερ |
ὠφέλιμον,
καὶ
ὁ
ἡδόμενος
ὡφελούμενος. |
[6, 4] |
ἀδύνατον
ἄνευ
θατέρου
θάτερον
γνωρίζειν·
|
διόπερ |
ἀναγκαῖον
ἐν
τῷ
τοῦ
ἑτέρου |
[6, 14] |
εἰρημένον
ὅρον
ἀναλαβεῖν·
ἀνάγκη
γὰρ
|
ὥσπερ |
πρὸς
παράδειγμα
θεώμενον
τό
τ´ |
[6, 4] |
ὅτι
ὁ
τὴν
φορὰν
ἡλίου
|
ὑπὲρ |
γῆς
εἰρηκὼς
τὸν
ἥλιον
εἴρηκεν, |
[6, 4] |
οἷον
ὅτι
ἡμέρα
ἡλίου
φορὰ
|
ὑπὲρ |
γῆς
ἐστιν·
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
[6, 10] |
ἐὰν
ἐπ´
ἄμφω
ἐφαρμόττῃ,
προδιομολογητέον
|
ὑπὲρ |
τῶν
τοιούτων
ἢ
προσυλλογιστέον
ὅτι |
[6, 7] |
ἧττον
λέγεται,
οἷον
εἰ
τὸ
|
πῦρ |
ἐστι
σῶμα
τὸ
λεπτομερέστατον.
Πῦρ |
[6, 7] |
πῦρ
ἐστι
σῶμα
τὸ
λεπτομερέστατον.
|
Πῦρ |
μὲν
γὰρ
μᾶλλον
ἡ
φλόξ |
[6, 13] |
μεθ´
ὕδατος
ἤτοι
μέλι
καὶ
|
ὕδωρ |
λέγει
ἢ
τὸ
ἐκ
μέλιτος |
[6, 12] |
τοῦ
κλέπτου
ὅρος,
εἴπερ
ἐστὶ
|
ῥήτωρ |
μὲν
ὁ
δυνάμενος
τὸ
ἐν |
[6, 12] |
ὢν
ἑκάτερος
ὁ
μὲν
ἀγαθὸς
|
ῥήτωρ |
ὁ
δ´
ἀγαθὸς
κλέπτης
ἔσται. |