Livre, Chap.
[6, 5]	χεῖρον ἀποδέδωκε, πλειόνων ὄντων πρὸς	ἃ	λέγεται τὸ ὁριζόμενον· πᾶσα γὰρ
[6, 6]	ὅμως εἴ τις ὁρίσαιτο τὴν	στλεγγίδα	ὄργανον πρὸς τὸ ἀρύειν, ἡμάρτηκεν·
[6, 10]	τῶν ζῴων ὁρισμοῖς· ἡ γὰρ	ἰδέα	οὐκ ἔσται θνητή, οἷον αὐτοάνθρωπος,
[6, 8]	ἰδέας εἶναι. Οὐ γὰρ ἔστιν	ἰδέα	φαινομένου οὐδενός, τὸ δ´ εἶδος
[6, 13]	ᾖ τὰ ἐξ ὧν σύγκειται	ἀγαθά,	ἀλλ´ οὐδὲν κωλύει τὸ ὅλον
[6, 13]	μηδέτερα, ἢ ἀνάπαλιν τὰ μὲν	ἀγαθὰ	ἢ κακά, τὸ δ´ ὅλον
[6, 13]	καθ´ αὑτὰ μὲν οὐκ ἔστιν	ἀγαθά,	μειχθέντα δέ, ἢ ἀνάπαλιν ἑκάτερον
[6, 6]	ἀποδέδωκεν, ἡμάρτηκεν· ἁπλῶς γὰρ οὐκ	ἀλλοιούμεθα	κατὰ τὰς διαφοράς. Καὶ εἴ
[6, 8]	γὰρ χάριν καὶ τὸ ἡδὺ	αἱρούμεθα.	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ γένεσίς
[6, 1]	γὰρ ὅτι ὑπάρχει τὸ συμβεβηκὸς	διαλεγώμεθα,	ὅτι ἀληθὲς λέγομεν· ὅταν δ´
[6, 3]	τοῦ σύμπαντος, ὥστε ἅπαξ καὶ	ἐνταῦθα	ἡ κατηγορία γίνεται. Οὐκ ἔστι
[6, 9]	τὴν ἰσότητα τὸ ἐναντίον ἀνισότητι·	διὰ	γὰρ τοῦ κατὰ στέρησιν λεγομένου
[6, 4]	ὁρισάμενος. Τὸ μὲν οὖν μὴ	διὰ	γνωριμωτέρων εἰρῆσθαι τὸν ὅρον διχῶς
[6, 4]	μὲν οὖν τρόπος τοῦ μὴ	διὰ	γνωριμωτέρων ἐστὶ τὸ διὰ τῶν
[6, 14]	πέφυκεν ὑπάρχειν τἀναντία, ὥρισται δὲ	διὰ	θατέρου, δῆλον ὅτι οὐχ ὥρισται.
[6, 9]	στέρησιν λεγόμενον ἐναντίον ἀναγκαῖον ὁρίζεσθαι	διὰ	θατέρου, τὸ δὲ λοιπὸν οὐκέτι
[6, 2]	γάρ ἐστιν οὗ ἡ γένεσις	διὰ	μιμήσεως· τοῦτο δ´ οὐχ ὑπάρχει
[6, 4]	δῆλον γὰρ ὅτι καὶ ὁ	διὰ	προτέρων καὶ γνωριμωτέρων βέλτιον ὥρισται,
[6, 4]	ὅτι οὐχ ὥρισται ὁ μὴ	διὰ	προτέρων καὶ γνωριμωτέρων ὁρισάμενος. Τὸ
[6, 4]	εἷς ἐστι τόπος τὸ μὴ	διὰ	προτέρων καὶ γνωριμωτέρων πεποιῆσθαι τὸν
[6, 4]	τῶνδε. Πρῶτον μὲν εἰ μὴ	διὰ	προτέρων καὶ γνωριμωτέρων πεποίηται τὸν
[6, 6]	ποιητικὸν θάτερον θατέρου· ἤτοι γὰρ	διὰ	τὴν ἀδυναμίαν ὑπνώσσομεν ἢ διὰ
[6, 2]	ποιεῖ πως γνώριμον τὸ σημαινόμενον	διὰ	τὴν ὁμοιότητα (πάντες γὰρ οἱ
[6, 13]	ὑπολήψεως τοῦ ὀλιγωρεῖσθαι. Ὅτι γὰρ	διὰ	τὴν ὑπόληψιν τὴν τοιαύτην ἡ
[6, 13]	μήπω τὸ εἰρημένον σφόδρα ἄτοπον	διὰ	τὸ καὶ ἐπ´ ἄλλων συμβαίνειν
[6, 14]	ἔχῃ τις ἐπιχειρεῖν τὸν ὁρισμὸν	διὰ	τὸ μὴ γνώριμον εἶναι τὸ
[6, 10]	τις τὸ συνώνυμον ὁμώνυμον εἶναι	διὰ	τὸ μὴ ἐφαρμόττειν καὶ ἐπὶ
[6, 3]	λόγος οὐκ ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος	διὰ	τὸ μὴ πᾶσιν ὑπάρχειν τοῖς
[6, 13]	τοῦτο βούλεται δηλοῦν· τὸ δὲ	διὰ	τόδε γίνεσθαί τι οὐκ ἔστι
[6, 4]	ἔχει) φανερὸν ὅτι ὁ μὴ	διὰ	τοιούτων ὁριζόμενος οὐχ ὥρισται. Εἰ
[6, 6]	διὰ τὴν ἀδυναμίαν ὑπνώσσομεν ἢ	διὰ	τὸν ὕπνον ἀδυνατοῦμεν. Ὁμοίως δὲ
[6, 4]	εἰσι τρόποι· πρῶτος μέν, εἰ	διὰ	τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον ὥρισται,
[6, 4]	ἐν ἠρεμίᾳ καὶ τοῦ ὡρισμένου	διὰ	τοῦ ἀορίστου καὶ τοῦ ἐν
[6, 4]	ἁπλῶς γνωριμώτερον, εἴπερ δεῖ μὲν	διὰ	τοῦ γένους καὶ τῶν διαφορῶν
[6, 14]	ὁ διὰ τούτου ἢ ὁ	διὰ	τοῦ ἑτέρου ὁρισάμενος εἴρηκεν, ἐπεὶ
[6, 4]	ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον ὥρισται, οἷον	διὰ	τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν· ἅμα
[6, 9]	θατέρου, τὸ δὲ λοιπὸν οὐκέτι	διὰ	τοῦ κατὰ στέρησιν λεγομένου· συμβαίνοι
[6, 3]	δίπουν δίπουν ἔσται, ἀλλ´ οὐ	διὰ	τοῦτο ἄτοπόν τι συμβαίνει· οὐ
[6, 14]	εἶναι· τί γὰρ μᾶλλον ὁ	διὰ	τούτου ἢ ὁ διὰ τοῦ
[6, 3]	οὖν καλῶς ἢ οὐ καλῶς,	διὰ	τούτων καὶ τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον·
[6, 4]	ὁριστέον διὰ τῶν τοιούτων ἀλλὰ	διὰ	τῶν ἁπλῶς γνωριμωτέρων· μόνως γὰρ
[6, 4]	ὁ αὐτὸς ὁρισμὸς ἀποδοτέος τοῖς	διὰ	τῶν ἑκάστοις γνωριμωτέρων τὸν ὁρισμὸν
[6, 4]	διὰ τῶν τοιούτων ἀναγκαῖον ἴσως	διὰ	τῶν ἐκείνοις γνωρίμων ποιεῖσθαι τὸν
[6, 4]	Ἁπλῶς μὲν οὖν βέλτιον τὸ	διὰ	τῶν προτέρων τὰ ὕστερα πειρᾶσθαι
[6, 4]	Δῆλον οὖν ὅτι οὐχ ὁριστέον	διὰ	τῶν τοιούτων ἀλλὰ διὰ τῶν
[6, 4]	ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἀδυνατοῦντας γνωρίζειν	διὰ	τῶν τοιούτων ἀναγκαῖον ἴσως διὰ
[6, 4]	διαφοραί. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ	διὰ	τῶν ὑποκάτω τὸ ἐπάνω ὥρισται,
[6, 4]	μὴ διὰ γνωριμωτέρων ἐστὶ τὸ	διὰ	τῶν ὑστέρων τὰ πρότερα δηλοῦν,
[6, 4]	ὁ τοῦ ἐπιπέδου· πάντες γὰρ	διὰ	τῶν ὑστέρων τὰ πρότερα δηλοῦσιν·
[6, 9]	οὔτε τὰ ἄψυχα οὔτε τὰ	παιδία	φαμὲν ἀγνοεῖν. Ὥστ´ οὐ κατὰ
[6, 8]	ἐστι πρὸς ὃ ἀποδέδωκεν, ἢ	ἐνέργεια·	οὐδὲν γὰρ τῶν τοιούτων τέλος·
[6, 13]	ἢ κακόν, οἷον εἰ ἡ	ἀναίδεια	ἐξ ἀνδρείας καὶ ψευδοῦς δόξης·
[6, 11]	οὔτε μέσον οὔτε πέρατα ἔχει,	εὐθεῖα	δ´ ἐστίν, ὥστ´ οὐκ ἔστιν
[6, 2]	εἰς οὐσίαν καὶ ὅτι ἡ	ὑγίεια	συμμετρία θερμῶν καὶ ψυχρῶν· ὁμώνυμος
[6, 6]	ὧν ἐστι συμμετρία, ὥσθ´ ἡ	ὑγίεια	ὑπάρχοι ἂν αὐτοῖς. Ἔτι τὸ
[6, 6]	φρόνιμος καὶ ἡ περὶ ἕκαστον	οἰκεία	ἐπιστήμη" Ἢ εἰ μὴ τοῦ
[6, 1]	ἓν μὲν τὸ ἀσαφεῖ τῇ	ἑρμηνείᾳ	κεχρῆσθαι (δεῖ γὰρ τὸν ὁριζόμενον
[6, 1]	ὁριζόμενον ὡς ἐνδέχεται σαφεστάτῃ τῇ	ἑρμηνείᾳ	κεχρῆσθαι, ἐπειδὴ τοῦ γνωρίσαι χάριν
[6, 13]	καθάπερ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ	ἀνδρεία	ἐν ψυχῇ, ἢ ἐν τόπῳ
[6, 13]	γὰρ ἡ δικαιοσύνη σωφροσύνη καὶ	ἀνδρεία	ἐστίν, ἡ ἀδικία δειλία καὶ
[6, 13]	δόξης· μᾶλλον γὰρ ἀγαθὸν ἡ	ἀνδρεία	ἢ κακὸν ἡ ψευδὴς δόξα.
[6, 13]	σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία ἐστίν, ἡ	ἀδικία	δειλία καὶ ἀκολασία ἔσται. Ὅλως
[6, 13]	γάρ, ἂν ὁπωσοῦν συντεθῇ ταῦτα,	οἰκία	ἐστίν. Εἰ δὲ τόδε μετὰ
[6, 4]	ταῖς ἀποδείξεσιν (οὕτω γὰρ πᾶσα	διδασκαλία	καὶ μάθησις ἔχει) φανερὸν ὅτι
[6, 13]	καὶ ἀνδρεία ἐστίν, ἡ ἀδικία	δειλία	καὶ ἀκολασία ἔσται. Ὅλως τε
[6, 6]	τῇ αἰσθήσει (ἔδει δ´, εἴπερ	ἀδυναμία	αἰσθήσεώς ἐστιν) ὁμοίως δ´ οὐδ´
[6, 6]	{λέγουσιν ὅτι ὁ ὕπνος ἐστὶν	ἀδυναμία	αἰσθήσεως, καὶ ἡ ἀπορία ἰσότης
[6, 6]	ἀλλὰ ποιητικὸν ἀλγηδόνος· οὐδ´ ἡ	ἀδυναμία	τῆς αἰσθήσεως ὕπνος, ἀλλὰ ποιητικὸν
[6, 6]	ὑπάρχει τῷ ὁριζομένῳ ἡ διαφορά.	Οὐδεμία	γὰρ διαφορὰ τῶν κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 4]	ἄλλος δὲ εἰ τοῦ ἐν	ἠρεμίᾳ	καὶ τοῦ ὡρισμένου διὰ τοῦ
[6, 8]	εἶδος δοκεῖ λέγεσθαι, οἷον αὐτὴ	ἐπιθυμία	αὐτοῦ ἡδέος καὶ αὐτὴ βούλησις
[6, 3]	ὥστε καὶ τὸ ταὐτὸν τῇ	ἐπιθυμίᾳ	ἡδέος ἔσται. Γίνεται οὖν ὅρος
[6, 3]	ὄρεξιν ἡδέος εἰπών· πᾶσα γὰρ	ἐπιθυμία	ἡδέος ἐστίν, ὥστε καὶ τὸ
[6, 8]	βούλησις {ὄρεξις ἀγαθοῦ, ἡ δ´	ἐπιθυμία	ὄρεξις ἡδέος, ἀλλὰ μὴ φαινομένου
[6, 7]	λαμβάνει, οἷον εἰ ὁ ἔρως	ἐπιθυμία	συνουσίας ἐστίν· ὁ γὰρ μᾶλλον
[6, 13]	ἓν γίνεσθαι ἐκ τῶν εἰρημένων·	ἔνια	γὰρ οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα
[6, 13]	ἐπὶ τῶν ὑγιεινῶν καὶ νοσωδῶν·	ἔνια	γὰρ τῶν φαρμάκων οὕτως ἔχει
[6, 10]	καὶ μὴ κινεῖν τὰ τοιαῦτα,	ἔνια	δ´ οὐ λεκτέον ὁμοίως τοῖς
[6, 2]	γὰρ ἀσαφὲς τὸ μὴ εἰωθός.	Ἔνια	δ´ οὔτε καθ´ ὁμωνυμίαν οὔτε
[6, 13]	εἴ τι μᾶλλον τούτου τέλος.	Ἔνια	δὲ τῶν οὕτως ἀποδιδομένων οὐδαμῶς
[6, 4]	Δεῖ δὲ μὴ λανθάνειν ὅτι	ἔνια	ἴσως οὐκ ἔστιν ὁρίσασθαι ἄλλως,
[6, 10]	ὁποτερωσοῦν πεποίηκεν, ἡμάρτηκεν. Ἐπεὶ δ´	ἔνια	λανθάνει τῶν ὁμωνύμων, ἐρωτῶντι {μὲν
[6, 9]	ἀποδοθεὶς ὀρθῶς ἀποδέδοται. Ἐπεὶ δ´	ἔνια	τῶν ἐναντίων στερήσει θατέρου λέγεται,
[6, 2]	οἷον ἐπὶ σωφροσύνης· πᾶσα γὰρ	συμφωνία	ἐν φθόγγοις. Ἔτι εἰ γένος
[6, 2]	περιέχουσιν ἄλληλα· οὔτε γὰρ ἡ	συμφωνία	τὴν ἀρετὴν οὔθ´ ἡ ἀρετὴ
[6, 2]	φθόγγοις. Ἔτι εἰ γένος ἡ	συμφωνία	τῆς σωφροσύνης, ἐν δύο γένεσιν
[6, 9]	οὐ κατὰ στέρησιν ἐπιστήμης ἡ	ἄγνοια	λέγεται. ~Ἔτι ἐπὶ τῶν ὁμοίων
[6, 14]	μὲν σκοπεῖν εἰ μὴ εἴρηκε	ποία	σύνθεσις, καθάπερ εἰ σάρκα ὁριζόμενος
[6, 14]	τὸ σύνθεσιν εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ	ποία	τις προσδιοριστέον· οὐ γὰρ ὁπωσοῦν
[6, 3]	ὥστε ἅπαξ καὶ ἐνταῦθα ἡ	κατηγορία	γίνεται. Οὐκ ἔστι δὲ τὸ
[6, 6]	ἐστὶν ἀδυναμία αἰσθήσεως, καὶ ἡ	ἀπορία	ἰσότης ἐναντίων λογισμῶν, καὶ ἡ
[6, 6]	ἐστιν) ὁμοίως δ´ οὐδ´ ἡ	ἀπορία	ὑπάρχει τοῖς ἐναντίοις λογισμοῖς, οὐδ´
[6, 2]	γὰρ ἡ ἀγωγὴ καὶ ἡ	συμμετρία.	Ἄδηλον οὖν ὁπότερον βούλεται λέγειν
[6, 6]	καὶ ψυχρά. Ἡ γὰρ ἑκάστου	συμμετρία	ἐν ἐκείνοις ὑπάρχει ὧν ἐστι
[6, 6]	ὁ τῆς ὑγιείας ὁρισμός, εἴπερ	συμμετρία	θερμῶν καὶ ψυχρῶν" ἐστιν· ἀνάγκη
[6, 2]	οὐσίαν καὶ ὅτι ἡ ὑγίεια	συμμετρία	θερμῶν καὶ ψυχρῶν· ὁμώνυμος γὰρ
[6, 6]	ἐν ἐκείνοις ὑπάρχει ὧν ἐστι	συμμετρία,	ὥσθ´ ἡ ὑγίεια ὑπάρχοι ἂν
[6, 13]	ἐστίν, ἡ ἀδικία δειλία καὶ	ἀκολασία	ἔσται. Ὅλως τε ὅσα ἔστιν
[6, 10]	τὸν τοιοῦτον ὅτι τῇ μὲν	ὀνομασίᾳ	δεῖ χρῆσθαι τῇ παραδεδομένῃ καὶ
[6, 6]	οὐ διαφορὰ ἀλλ´ εἶδος ἡ	χλευασία.	Ἔτι εἰ τὸ γένος ὡς
[6, 6]	μετὰ χλευασίας ὁριζόμενοι· ἡ γὰρ	χλευασία	ὕβρις τις, ὥστ´ οὐ διαφορὰ
[6, 5]	τί ἦν εἶναι· ἡ γὰρ	οὐσία	ἑκάστῳ μετὰ τοῦ γένους. Ἔστι
[6, 14]	{τῆς ψυχῆς ὅρος, εἰ ἔστιν	οὐσία	ἐπιστήμης δεκτική" ὁμοίως γὰρ καὶ
[6, 13]	τούτων ἑκάστου τῶν συνθέτων ἡ	οὐσία,	καθάπερ ἐπ´ οἰκίας· οὐ γάρ,
[6, 12]	γὰρ τὸ βέλτιστον ἐν τῇ	οὐσίᾳ	μάλιστα, βέλτιον δὲ τὸ δι´
[6, 6]	οὐσίας· οὐ δοκεῖ γὰρ διαφέρειν	οὐσία	οὐσίας τῷ ποὺ εἶναι. Διὸ
[6, 8]	γὰρ τοῦ πρός τι ἡ	οὐσία	πρὸς ἕτερον, ἐπειδὴ ταὐτὸν ἦν
[6, 13]	ἔχοντος) ἀλλ´ οὖν τό γε	τἀναντία	ὑπάρχειν αὐτοῖς παντελῶς ἄτοπον ἂν
[6, 14]	ὁμοίως ἔν τινι πέφυκεν ὑπάρχειν	τἀναντία,	ὥρισται δὲ διὰ θατέρου, δῆλον
[6, 4]	δίχα διῃρῆσθαι, τὰ δὲ δύο	ἄρτιά	ἐστιν. Καθόλου μὲν οὖν εἰπεῖν
[6, 11]	λωπίου ἱμάτιον. Ἔτι δὲ μείζων	ἁμαρτία,	εἰ καὶ ἀγνωστοτέρων ὀνομάτων τὴν
[6, 1]	ποιῆσαι· δῆλον οὖν ὅτι ἡ	ἁμαρτία	περὶ τοῦτο πλείων, ἐπειδὴ ἐργωδέστερον·
[6, 9]	δόξειεν ἂν ὑπάρχειν ἡ τοιαύτη	ἁμαρτία	τοῖς μὴ κατ´ ἀπόφασιν τὴν
[6, 13]	ἀνάπαλιν τὰ μὲν ἀγαθὰ ἢ	κακά,	τὸ δ´ ὅλον μηδέτερον· οὔτε
[6, 13]	ὀρθὴν διάνοιαν ἔχειν πρὸς τὰ	ἰατρικά·	ἀλλ´ ὅμως οὐδ´ οὕτως ἀνδρεῖος
[6, 13]	ἄμφω λέγεται, οἷον πρὸς τὰ	ἰατρικά·	οὐδὲν γὰρ κωλύει καὶ τόλμαν
[6, 14]	εἴρηκε ποία σύνθεσις, καθάπερ εἰ	σάρκα	ὁριζόμενος ἢ ὀστοῦν τὴν πυρὸς
[6, 9]	τρόπον τινὰ καὶ τὰ λοιπὰ	δῆλα	γίνεται. Σκεπτέον οὖν ἐπὶ πάντων
[6, 6]	δύο γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων	ἄλληλα,	ἀλλὰ προσθετέον μηδ´ ἄμφω ὑπὸ
[6, 6]	δύο γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων	ἄλληλα,	ἀλλὰ τὸ ἕτερον μόνον ἀνάγκη
[6, 6]	δύο γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων	ἄλληλα.	Εἰ δὲ μή, συμβήσεται καὶ
[6, 6]	δύο γένεσιν εἶναι μὴ περιέχουσιν	ἄλληλα.	Ἐπιφέρει γὰρ ἑκάστη τῶν διαφορῶν
[6, 6]	ἐν δύο γένεσιν οὐ περιέχουσιν	ἄλληλα.	Ἢ οὐκ ἀδύνατον τὴν αὐτὴν
[6, 6]	ζῷον γένη ἐστὶν οὐ περιέχοντα	ἄλληλα,	καὶ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἐστι τὸ
[6, 2]	γένεσιν {ἔσται ταὐτὸν οὐ περιέχουσιν	ἄλληλα·	οὔτε γὰρ ἡ συμφωνία τὴν
[6, 6]	δύο γένεσιν εἶναι μὴ περιέχουσιν	ἄλληλα.	Οὔτε γὰρ τἀγαθὸν τὴν ἕξιν
[6, 13]	ἔνια γὰρ οὕτως ἔχει πρὸς	ἄλληλα	ὥστε μηδὲν ἓν ἐξ αὐτῶν
[6, 4]	οὐχ ὁριστέον διὰ τῶν τοιούτων	ἀλλὰ	διὰ τῶν ἁπλῶς γνωριμωτέρων· μόνως
[6, 6]	ἐστιν. Ἢ οὐ γένος τἀγαθὸν	ἀλλὰ	διαφορά, εἴπερ ἀληθὲς ὅτι οὐκ
[6, 6]	οὐ γὰρ κατὰ τῆς διαφορᾶς,	ἀλλὰ	καθ´ ὧν ἡ διαφορά, τὸ
[6, 2]	φανερὸς εἴη τίνος ἐστὶν ὁρισμός,	ἀλλὰ	καθάπερ τὰ τῶν ἀρχαίων γραφέων,
[6, 14]	γὰρ ἀπόχρη τὸ σύνθεσιν εἰπεῖν,	ἀλλὰ	καὶ ποία τις προσδιοριστέον· οὐ
[6, 12]	οὐ γὰρ μόνον ἡ ἰατρικὴ	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν αἱ
[6, 12]	εἴπερ ὁ μὴ καθ´ αὑτὸ	ἀλλὰ	κατὰ συμβεβηκὸς τὴν ἀπόδοσιν ποιούμενος
[6, 3]	ὀρέξεως τὸ ἡδέος εἶναι κατηγορεῖται	ἀλλὰ	κατὰ τοῦ σύμπαντος, ὥστε ἅπαξ
[6, 10]	ὁρισμὸν ἀποδοῦναι λαθεῖν μὴ ἴδιον	ἀλλὰ	κοινὸν ἀμφοῖν λόγον ἀποδόντα. Ἀλλ´
[6, 11]	δὲ μὴ ὄνομα ἀντ´ ὀνόματος	ἀλλὰ	λόγον ἀντ´ ὀνόματος μεταλαμβάνει, δῆλον
[6, 6]	δῆλον ὅτι τἀγαθὸν οὐ γένος	ἀλλὰ	μᾶλλον διαφορά. Ἔτι ἡ μὲν
[6, 9]	ἔχον ἐπιστήμην οὐ δοκεῖ ἀγνοεῖν,	ἀλλὰ	μᾶλλον τὸ διηπατημένον· διὸ οὔτε
[6, 8]	ἡ δ´ ἐπιθυμία ὄρεξις ἡδέος,	ἀλλὰ	μὴ φαινομένου ἀγαθοῦ ἢ ἡδέος.
[6, 3]	τοῦ αὐτοῦ τὸ δίπουν κατηγοροῖτο)	ἀλλὰ	περὶ ζῴου πεζοῦ δίποδος τὸ
[6, 6]	ἡ διάστασις τῶν συμφύτων μερῶν,	ἀλλὰ	ποιητικὸν ἀλγηδόνος· οὐδ´ ἡ ἀδυναμία
[6, 6]	ἡ ἀδυναμία τῆς αἰσθήσεως ὕπνος,	ἀλλὰ	ποιητικὸν θάτερον θατέρου· ἤτοι γὰρ
[6, 6]	δ´ ἀγαθὸν οὐ τί ἐστιν	ἀλλὰ	ποῖον· δοκεῖ δ´ ἡ διαφορὰ
[6, 6]	οὐδὲ ποὺ σημαίνει τὸ ἔνυδρον,	ἀλλὰ	ποιόν τι. Καὶ γὰρ ἂν
[6, 12]	ὀρθῶς ἀποδίδωσιν, οὐ πρὸς ἓν	ἀλλὰ	πρὸς πλείω ἕκαστον ἂν τῶν
[6, 13]	οὔτε πρὸς ταὐτὸν τὸ τυχόν,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ τῆς ἀνδρείας τέλος,
[6, 5]	εἰ μὴ πρὸς τὸ βέλτιον	ἀλλὰ	πρὸς τὸ χεῖρον ἀποδέδωκε, πλειόνων
[6, 4]	τὸ τοιοῦτόν ἐστιν. Οὐ μὴν	ἀλλὰ	πρὸς τοὺς ἀδυνατοῦντας γνωρίζειν διὰ
[6, 6]	γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων ἄλληλα,	ἀλλὰ	προσθετέον μηδ´ ἄμφω ὑπὸ ταὐτὸν
[6, 8]	φιλότιμον εἰπεῖν τὸν ὀρεγόμενον τιμῆς,	ἀλλὰ	προσθετέον τὰς εἰρημένας διαφοράς. Ὁμοίως
[6, 11]	γένος. Ὥστ´ οὐ τοῦ γένους	ἀλλὰ	τῆς διαφορᾶς ἔδει τὴν μετάληψιν
[6, 13]	ὅλῳ. Εἰ δὲ μὴ ταῦτα	ἀλλὰ	τὸ ἐκ τούτων ἔφησεν εἶναι
[6, 6]	γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων ἄλληλα,	ἀλλὰ	τὸ ἕτερον μόνον ἀνάγκη συνεπιφέρειν
[6, 13]	Οὐ γὰρ τὸ ἐκ τούτων	ἀλλὰ	τὸ οὕτως ἐκ τούτων ἑκάστου
[6, 3]	φθέγξασθαι ταὐτὸν ὄνομα τῶν ἀτόπων,	ἀλλὰ	{τὸ πλεονάκις περί τινος τὸ
[6, 12]	δ´ ὁρίζονται οὐ τὸ πρᾶγμα	ἀλλὰ	τὸ πρᾶγμα εὖ ἔχον ἢ
[6, 4]	οὐ τὸ πᾶσι γνώριμόν ἐστιν	ἀλλὰ	τὸ τοῖς εὖ διακειμένοις τὴν
[6, 6]	καὶ εἰ μὴ ποιόν τι	ἀλλὰ	τόδε τι σημαίνει ἡ ἀποδοθεῖσα
[6, 11]	μετάληψιν ποιούμενος μὴ τῆς διαφορᾶς	ἀλλὰ	τοῦ γένους τὴν μεταλλαγὴν ἐποιήσατο,
[6, 7]	δ´ ἕτερον μὴ ὁμοίως ἀμφοτέροις	ἀλλὰ	τῷ ἑτέρῳ μᾶλλον. Ἔτι ἐὰν
[6, 3]	πρῶτον ἀπὸ τροφῆς τὸ φλέγμα	ἀλλὰ	τῶν ἀπέπτων πρῶτον, ὥστε προσθετέον
[6, 8]	ἀναγκαῖον ἀγαθὸν ἢ ἡδὺ εἶναι	ἀλλὰ	φαινόμενον μόνον. Ἔδει οὖν οὕτω
[6, 4]	χρή. Ἔτι τοῖς αὐτοῖς ἄλλοτ´	ἄλλα	μᾶλλον γνώριμα, ἐξ ἀρχῆς μὲν
[6, 8]	τὸ βέλτιστον ἢ οὗ χάριν	τἆλλα.	Ῥητέον δὴ ἢ τὸ βέλτιστον
[6, 13]	καθ´ αὑτὸ ἀγαθὸν ἢ κακόν·	πολλὰ	γὰρ τῶν ποιητικῶν καθ´ αὑτὰ
[6, 6]	τῶν διαφορῶν τὸ ζῷον κατηγορηθήσεται,	πολλὰ	ζῷα τοῦ εἴδους ἂν κατηγοροῖτο·
[6, 3]	Ἓν γὰρ τὸ πρῶτον, οὐ	πολλά,	ὥστε περίεργον τὸ ἄπεπτον προσκείμενον·
[6, 7]	ἐπιθυμεῖ τῆς συνουσίας, ὥστ´ οὐχ	ἅμα	ἀμφότερα τὸ μᾶλλον ἐπιδέχεται· ἔδει
[6, 7]	τὸ δυνατὸν παθεῖν ἢ ποιῆσαι·	ἅμα	γὰρ ταὐτὸν καλόν τε καὶ
[6, 4]	διὰ τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν·	ἅμα	γὰρ τῇ φύσει τὰ ἀντικείμενα.
[6, 4]	περιττὸν τὸ μονάδι μεῖζον ἀρτίου.	Ἅμα	γὰρ τῇ φύσει τὰ ἐκ
[6, 7]	μὲν ἀμφότερα τὸ μᾶλλον, μὴ	ἅμα	δὲ τὴν ἐπίδοσιν ἀμφότερα λαμβάνει,
[6, 12]	Ἐνίοτε δ´ ὁρίζονται οὐ τὸ	πρᾶγμα	ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα εὖ ἔχον
[6, 7]	διανεῖμαι. Ἔτι εἰ τὸ μὲν	πρᾶγμα	δέχεται τὸ μᾶλλον, τὸ δὲ
[6, 12]	οὐ τὸ πρᾶγμα ἀλλὰ τὸ	πρᾶγμα	εὖ ἔχον ἢ τετελεσμένον. Τοιοῦτος
[6, 7]	τινῶν προτεθέντων, καθ´ οὗ τὸ	πρᾶγμα	μᾶλλον λέγεται τὸ κατὰ τὸν
[6, 7]	λόγον ἀποδοθὲν δέχεται, τὸ δὲ	πρᾶγμα	μή· δεῖ γὰρ ἢ ἀμφότερα
[6, 3]	ἁπλῶς πρῶτον ἀπὸ τροφῆς τὸ	φλέγμα	ἀλλὰ τῶν ἀπέπτων πρῶτον, ὥστε
[6, 14]	ἀναλαβεῖν· ἀνάγκη γὰρ ὥσπερ πρὸς	παράδειγμα	θεώμενον τό τ´ ἐλλεῖπον ὧν
[6, 11]	(Ἢ τοῦτο μὲν γελοῖον τὸ	ἐπιτίμημα·	οὐδὲν γὰρ κωλύει τὴν μὲν
[6, 14]	τὸ δηλοῦν τι καὶ ἔχειν	ἐπιχείρημα	οὕτως ἐπισκοπεῖν· ἀναγκαῖον γὰρ τῷ
[6, 5]	Ἐν ἅπασι δὲ τὸ τοιοῦτον	ἁμάρτημα	ἔστιν ἐν οἷς οὐ πρόκειται
[6, 4]	τοῖς αὐτοῖς ἄλλοτ´ ἄλλα μᾶλλον	γνώριμα,	ἐξ ἀρχῆς μὲν τὰ αἰσθητά,
[6, 13]	μέρη καὶ τὸ ὅλον, πάντα	χρήσιμα	πρὸς τὸ νῦν εἰρημένον· ἔοικε
[6, 11]	μετάληψιν ποιητέον. Εἰ δὲ μὴ	ὄνομα	ἀντ´ ὀνόματος ἀλλὰ λόγον ἀντ´
[6, 10]	ὁμώνυμον μὴ λέγοι, τὸ δ´	ὄνομα	μὴ φαίη ἐπὶ πάντα ἐφαρμόττειν,
[6, 3]	δὲ τὸ δὶς φθέγξασθαι ταὐτὸν	ὄνομα	τῶν ἀτόπων, ἀλλὰ {τὸ πλεονάκις
[6, 1]	οὖν μὴ ἀληθεύεται, καθ´ οὗ	τοὔνομα,	καὶ ὁ λόγος, ἐκ τῶν
[6, 1]	οὐκ ἀληθὲς εἰπεῖν, καθ´ οὗ	τοὔνομα,	καὶ τὸν λόγον (δεῖ γὰρ
[6, 10]	λοιπῶν· δύο γὰρ {οἱ} κατὰ	τοὔνομα	λόγοι ἐφαρμόττουσιν ἐπ´ αὐτά, ὅ
[6, 10]	γὰρ ὧν εἷς ὁ κατὰ	τοὔνομα	λόγος· ὥστ´ οὐδενὸς τῶν ὑπὸ
[6, 11]	καὶ ἐπὶ τῶν ἁπλῶν ὁ	τοὔνομα	μεταλαβὼν ὡρισμένος ἂν εἴη, οἷον
[6, 6]	ἢ πρότερον, τὸ δὲ κατὰ	τοὔνομα	μὴ ὑπάρχειν, οὐκ ἂν εἴη
[6, 10]	λόγος· ὥστ´ οὐδενὸς τῶν ὑπὸ	τοὔνομα	ὁ ἀποδοθεὶς ὅρος, εἰ δὴ
[6, 11]	καὶ οὐ τῆς διαφορᾶς κατὰ	τοὔνομα	τὴν μετάληψιν ποιητέον. Εἰ δὲ
[6, 6]	διαφοραὶ πᾶσαι ἢ εἴδη ἢ	ἄτομα	ἔσονται, εἴπερ ζῷα· ἕκαστον γὰρ
[6, 6]	ἐστιν· ἀνάγκη γὰρ ὑγιαίνειν τὰ	θερμὰ	καὶ ψυχρά. Ἡ γὰρ ἑκάστου
[6, 8]	ἀέρος ὁπωσοῦν οὐδ´ ὁποσουοῦν κινηθέντος	πνεῦμα.	Ἔτι ἐπὶ τῶν ὀρέξεων εἰ
[6, 8]	νέφος πύκνωσιν ἀέρος, ἢ τὸ	πνεῦμα	κίνησιν ἀέρος· προσθετέον γὰρ πόσου
[6, 10]	ἕνα λόγον ἁπάντων κοινὸν ἀποδέδωκεν·	συνώνυμα	γὰρ ὧν εἷς ὁ κατὰ
[6, 12]	οἷον εἰ τὸ λευκὸν ὡρίσατο	{χρῶμα	πυρὶ μεμειγμένον· ἀδύνατον γὰρ τὸ
[6, 12]	μεμεῖχθαι, ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	χρῶμα	πυρὶ μεμειγμένον· λευκὸν δ´ ἔστιν.
[6, 7]	ἡ φλόξ ἐστι τοῦ φωτός,	σῶμα	δὲ τὸ λεπτομερέστατον ἧττον ἡ
[6, 4]	τὸ τοῖς εὖ ἔχουσι τὸ	σῶμα.	Δεῖ μὲν οὖν ἕκαστα τῶν
[6, 12]	ἔχει δὲ καὶ γραμμὴ καὶ	σῶμα	μέσον, οὐ περιττὰ ὄντα. Ὥστ´
[6, 7]	οἷον εἰ τὸ πῦρ ἐστι	σῶμα	τὸ λεπτομερέστατον. Πῦρ μὲν γὰρ
[6, 10]	εἰ τῶν καθ´ ὁμωνυμίαν λεγομένων	ἕνα	λόγον ἁπάντων κοινὸν ἀποδέδωκεν· συνώνυμα
[6, 2]	συλλογισμὸν ποιῆσαι· εἰ γὰρ κατὰ	μηδένα	τῶν τρόπων ἱκανῶς εἴρηται, δῆλον
[6, 13]	μετὰ τούτου τόδ´ εἶναι κατ´	οὐδένα	τῶν εἰρημένων τρόπων. ~Πάλιν εἰ
[6, 4]	τὰ ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους	ἀντιδιῃρημένα·	τὸ δὲ περιττὸν καὶ τὸ
[6, 4]	λόγον, μέρη δ´ αὐτοῦ τὰ	εἰρημένα.	~Δεύτερος δὲ εἰ ἐν γένει
[6, 1]	ὁριζομένῳ. Λοιπὸν δὲ παρὰ τὰ	εἰρημένα,	εἰ ὥρισται μέν, μὴ καλῶς
[6, 6]	ὥρισται· οὐδενὸς γὰρ διαφοραὶ τὰ	εἰρημένα.	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ ἔστιν
[6, 1]	εἴρηται) ἢ εἰ πάντα τὰ	εἰρημένα	πεποιηκὼς μὴ ὥρισται μηδ´ εἴρηκε
[6, 11]	ὅταν ὅσαπερ ἂν ᾖ τὰ	συγκείμενα,	τοσαῦτα καὶ ἐν τῷ λόγῳ
[6, 4]	ἅμα γὰρ τῇ φύσει τὰ	ἀντικείμενα.	Ἐνίοις δὲ καὶ ἡ αὐτὴ
[6, 7]	τοῖς γὰρ αὐτοῖς καὶ τὰ	ἀντικείμενα	τὰ αὐτά· ἀντίκειται δὲ τῷ
[6, 6]	ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα μᾶλλον	γινόμενα	ἐξίστησι τῆς οὐσίας. Ὥστ´ εἴ
[6, 13]	ὀρθὴν δὲ διάνοιαν περὶ τὰ	ὑγιεινά,	ἀλλ´ οὔπω ἀνδρεῖος ὁ ἐν
[6, 9]	γὰρ πρώτου δήλου γενομένου τρόπον	τινὰ	καὶ τὰ λοιπὰ δῆλα γίνεται.
[6, 9]	γὰρ τὴν ἐπιστήμην ὁριζόμενος τρόπον	τινὰ	καὶ τὴν ἄγνοιαν ὁρίζεται, ὁμοίως
[6, 2]	(πάντες γὰρ οἱ μεταφέροντες κατά	τινα	ὁμοιότητα μεταφέρουσιν) τὸ δὲ τοιοῦτον
[6, 9]	ἐν τοῖς τοιούτοις ὁρισμοῖς τρόπον	τινὰ	πλείω ἑνὸς συμβαίνει τὸν ὁριζόμενον
[6, 9]	ἐναντίου λόγος ἔσται κατὰ μίαν	τινὰ	συμπλοκὴν τῶν ἐναντίων. Οἷον εἰ
[6, 6]	ἐξίστησι τῆς οὐσίας. Ὥστ´ εἴ	τινα	τοιαύτην διαφορὰν ἀποδέδωκεν, ἡμάρτηκεν· ἁπλῶς
[6, 2]	Ὥστε εἰ μὲν κυρίως μέτρον	εἰκόνα	τὸν νόμον φησὶν εἶναι, ψεύδεται
[6, 3]	καὶ ἀνθρώπῳ, ἢ τὸν νόμον	εἰκόνα	τῶν φύσει καλῶν καὶ δικαίων·
[6, 13]	ἀνδρεία ἢ κακὸν ἡ ψευδὴς	δόξα.	Ἔδει οὖν καὶ τὸ ἐκ
[6, 9]	γενομένου τρόπον τινὰ καὶ τὰ	λοιπὰ	δῆλα γίνεται. Σκεπτέον οὖν ἐπὶ
[6, 10]	λόγος ἐφαρμόττει καὶ ἐπὶ τὰ	λοιπά·	δῆλον γὰρ ὅτι συνώνυμον ἂν
[6, 1]	εἶναι τῷ ὁριζομένῳ. Λοιπὸν δὲ	παρὰ	τὰ εἰρημένα, εἰ ὥρισται μέν,
[6, 13]	Εἰ δὲ μήπω τὸ εἰρημένον	σφόδρα	ἄτοπον διὰ τὸ καὶ ἐπ´
[6, 4]	ὀνόματος τὸν λόγον, οἷον ὅτι	ἡμέρα	ἡλίου φορὰ ὑπὲρ γῆς ἐστιν·
[6, 4]	χρῆται τῷ ἡλίῳ ὁ τῇ	ἡμέρᾳ	χρησάμενος. Πάλιν εἰ τῷ ἀντιδιῃρημένῳ
[6, 4]	ἄστρον ἡμεροφανὲς ὡρίσατο· ὁ γὰρ	ἡμέρᾳ	χρώμενος ἡλίῳ χρῆται. Δεῖ δ´,
[6, 10]	ἀλλ´ ἑτέρα μὲν τοῖς ζῴοις	ἑτέρα	δὲ τοῖς φυτοῖς ὑπάρχειν. Ἐνδέχεται
[6, 10]	ἓν εἶδος δοκεῖ λέγεσθαι, ἀλλ´	ἑτέρα	μὲν τοῖς ζῴοις ἑτέρα δὲ
[6, 6]	τὸν τῆς διαφορᾶς, ἐπειδὴ ἡ	ἑτέρα	τῶν εἰρημένων διαφορῶν ἐξ ἀνάγκης
[6, 4]	αὐτοῦ συμβήσεται λέγειν ὁρισμοὺς εἶναι·	ἕτερα	γὰρ ἑτέροις καὶ οὐ ταὐτὰ
[6, 13]	ἀγαθὸν ἢ καλόν, τὰ δὲ	μηδέτερα,	ἢ ἀνάπαλιν τὰ μὲν ἀγαθὰ
[6, 6]	τοῦ γένους. Δῆλον γὰρ ὅτι	οὐδετέρα	ἂν εἴη τοῦ γένους διαφορά·
[6, 4]	τὸ διὰ τῶν ὑστέρων τὰ	πρότερα	δηλοῦν, καθάπερ πρότερον εἴπαμεν· ἄλλος
[6, 4]	γὰρ διὰ τῶν ὑστέρων τὰ	πρότερα	δηλοῦσιν· τὸ μὲν γὰρ γραμμῆς,
[6, 4]	ἡ διαφορὰ τὸ εἶδος, ὥστε	πρότερα	ταῦτα τοῦ εἴδους. Ἔστι δὲ
[6, 7]	πρᾶγμα μή· δεῖ γὰρ ἢ	ἀμφότερα	δέχεσθαι ἢ μηδέτερον, εἴπερ δὴ
[6, 6]	ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένη	ἀμφότερα.	Εἰ οὖν ἡ ἕξις τῆς
[6, 7]	μὴ ἅμα δὲ τὴν ἐπίδοσιν	ἀμφότερα	λαμβάνει, οἷον εἰ ὁ ἔρως
[6, 6]	ἰσότης λογισμῶν· ὅταν γὰρ ἐπ´	ἀμφότερα	λογιζομένοις ἡμῖν ὁμοίως ἅπαντα φαίνηται
[6, 7]	φλὸξ τοῦ φωτός· ἔδει δ´	ἀμφότερα	μᾶλλον τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν, εἴπερ
[6, 14]	ἑτέρου ὁρισάμενος εἴρηκεν, ἐπεὶ ὁμοίως	ἀμφότερα	πέφυκε γίνεσθαι ἐν αὐτῷ; τοιοῦτος
[6, 7]	τῆς συνουσίας, ὥστ´ οὐχ ἅμα	ἀμφότερα	τὸ μᾶλλον ἐπιδέχεται· ἔδει δέ
[6, 7]	πράγματι. Ἔτι εἰ δέχεται μὲν	ἀμφότερα	τὸ μᾶλλον, μὴ ἅμα δὲ
[6, 4]	τὸ διὰ τῶν προτέρων τὰ	ὕστερα	πειρᾶσθαι γνωρίζειν· ἐπιστημονικώτερον γὰρ τὸ
[6, 4]	καὶ οὐ ταὐτὰ πᾶσι τυγχάνει	γνωριμώτερα	ὄντα, ὥστε πρὸς ἕκαστον {ἕτερος
[6, 4]	τοῦ εἴδους. Ἔστι δὲ καὶ	γνωριμώτερα·	τοῦ μὲν γὰρ εἴδους γνωριζομένου
[6, 12]	λάθρᾳ λαμβάνων ἀλλ´ ὁ βουλόμενος	λάθρᾳ	λαμβάνειν κλέπτης ἐστίν. Πάλιν εἰ
[6, 12]	κλέπτης ἔσται. Οὐ γὰρ ὁ	λάθρᾳ	λαμβάνων ἀλλ´ ὁ βουλόμενος λάθρᾳ
[6, 12]	μηδὲν παραλείπων, κλέπτης δ´ ὁ	λάθρᾳ	λαμβάνων· δῆλον γὰρ ὅτι τοιοῦτος
[6, 4]	λόγον, οἷον ὅτι ἡμέρα ἡλίου	φορὰ	ὑπὲρ γῆς ἐστιν· δῆλον γὰρ
[6, 6]	χλευασία ὕβρις τις, ὥστ´ οὐ	διαφορὰ	ἀλλ´ εἶδος ἡ χλευασία. Ἔτι
[6, 6]	κατηγορηθήσεται ἄνθρωπος, δῆλον ὅτι ἡ	διαφορὰ	ἄνθρωπός ἐστιν. Πάλιν εἰ μὴ
[6, 6]	σημαίνῃ τὸ ἔν τινι ἡ	διαφορά,	δῆλον ὅτι διημαρτηκὼς ἔσται. Πάλιν
[6, 6]	δοκεῖ γὰρ ποιόν τι πᾶσα	διαφορὰ	δηλοῦν. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ
[6, 6]	τόδε τι σημαίνει ἡ ἀποδοθεῖσα	διαφορά·	δοκεῖ γὰρ ποιόν τι πᾶσα
[6, 6]	οὐ δοκεῖ γὰρ ἡ αὐτὴ	διαφορὰ	δύο γενῶν εἶναι μὴ περιεχόντων
[6, 6]	ἔστιν ἀντιδιῃρημένον τι τῇ εἰρημένῃ	διαφορᾷ.	Εἰ γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον
[6, 6]	Ἢ οὐ γένος τἀγαθὸν ἀλλὰ	διαφορά,	εἴπερ ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἐνδέχεται
[6, 6]	ἀλλοιοῦται τὸ ἔχον, οὐδὲν τούτων	διαφορὰ	ἐκείνου· ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα
[6, 6]	τἀγαθὸν οὐ γένος ἀλλὰ μᾶλλον	διαφορά.	Ἔτι ἡ μὲν ἕξις τί
[6, 6]	εἰ κατηγορεῖται τοῦ γένους ἡ	διαφορὰ	ἢ τὸ εἶδος ἢ τῶν
[6, 6]	δοκεῖ ἡ διαφορὰ οὗ ἐστι	διαφορά,	καὶ ἁπλῶς ἀδύνατον εἶναι ἄνευ
[6, 6]	συνεπιφέρει. Ὥστε καθ´ οὗ ἡ	διαφορά,	καὶ τῶν γενῶν ἑκάτερον· δῆλον
[6, 6]	τοῦ γένους· πᾶσα γὰρ εἰδοποιὸς	διαφορὰ	μετὰ τοῦ γένους εἶδος ποιεῖ.
[6, 6]	Ἢ εἰ ἔστι μὲν ἀντιδιῃρημένη	διαφορά,	μὴ ἀληθεύεται δὲ κατὰ τοῦ
[6, 6]	εἰ ἑτέρου γένους ἡ ῥηθεῖσα	διαφορὰ	μὴ περιεχομένου μηδὲ περιέχοντος· οὐ
[6, 6]	ἐξίστησι τῆς οὐσίας, ἡ δὲ	διαφορὰ	οὐ τοιοῦτον· μᾶλλον γὰρ σῴζειν
[6, 6]	μᾶλλον γὰρ σῴζειν δοκεῖ ἡ	διαφορὰ	οὗ ἐστι διαφορά, καὶ ἁπλῶς
[6, 6]	Εἰ δ´ αὕτη μὴ ἔστι	διαφορά,	οὐδ´ ἡ λεχθεῖσα, ἐπεὶ ταύτῃ
[6, 6]	συμβεβηκὸς ὑπάρχει τῷ ὁριζομένῳ ἡ	διαφορά.	Οὐδεμία γὰρ διαφορὰ τῶν κατὰ
[6, 6]	εἴη ἡ εἰρημένη τοῦ γένους	διαφορά·	πᾶν γὰρ γένος ταῖς ἀντιδιῃρημέναις
[6, 11]	μὲν γὰρ γένος, τὸ δὲ	διαφορά,	πάντων δὲ γνωριμώτατον τὸ γένος.
[6, 6]	οὐδετέρα ἂν εἴη τοῦ γένους	διαφορά·	πᾶσαι γὰρ αἱ ἀντιδιῃρημέναι διαφοραὶ
[6, 6]	ἀλλὰ ποῖον· δοκεῖ δ´ ἡ	διαφορὰ	ποιόν τι σημαίνειν. Ὁρᾶν δὲ
[6, 6]	διαφορᾶς, ἀλλὰ καθ´ ὧν ἡ	διαφορά,	τὸ γένος δοκεῖ κατηγορεῖσθαι, οἷον
[6, 4]	γὰρ τὸ γένος καὶ ἡ	διαφορὰ	τὸ εἶδος, ὥστε πρότερα ταῦτα
[6, 11]	ὁρισμὸς ἀποδίδοται· ἧττον γὰρ ἡ	διαφορὰ	τοῦ γένους γνώριμον. ~Εἰ δὲ
[6, 6]	οὐκ ἂν εἴη αὕτη εἰδοποιὸς	διαφορὰ	τοῦ γένους· πᾶσα γὰρ εἰδοποιὸς
[6, 6]	Πάλιν εἰ μὴ πρότερον ἡ	διαφορὰ	τοῦ εἴδους· τοῦ μὲν γὰρ
[6, 6]	γάρ, ἐπειδὴ ἐπὶ πλέον ἡ	διαφορὰ	τῶν εἰδῶν λέγεται. Ἔτι συμβήσεται
[6, 6]	ὁριζομένῳ ἡ διαφορά. Οὐδεμία γὰρ	διαφορὰ	τῶν κατὰ συμβεβηκὸς ὑπαρχόντων ἐστί,
[6, 6]	ἀμφοτέρων αὐτῶν ἐστι τὸ δίπουν	διαφορά.	Ὥστε προσθετέον ὅτι μηδ´ ὑπὸ
[6, 2]	τῆς μεταφορᾶς. Ἡ μὲν γὰρ	μεταφορὰ	ποιεῖ πως γνώριμον τὸ σημαινόμενον
[6, 6]	γὰρ ὑγιαίνειν τὰ θερμὰ καὶ	ψυχρά.	Ἡ γὰρ ἑκάστου συμμετρία ἐν
[6, 6]	διάθεσις ἢ ὁτιοῦν ἄλλο, ἡμάρτηκεν·	πᾶσα	γὰρ διάθεσις καὶ πᾶν πάθος
[6, 6]	αὕτη εἰδοποιὸς διαφορὰ τοῦ γένους·	πᾶσα	γὰρ εἰδοποιὸς διαφορὰ μετὰ τοῦ
[6, 3]	τὴν ἐπιθυμίαν ὄρεξιν ἡδέος εἰπών·	πᾶσα	γὰρ ἐπιθυμία ἡδέος ἐστίν, ὥστε
[6, 5]	πρὸς ἃ λέγεται τὸ ὁριζόμενον·	πᾶσα	γὰρ ἐπιστήμη καὶ δύναμις τοῦ
[6, 3]	κατὰ φύσιν θερμοῦ φασιν εἶναι·	πᾶσα	γὰρ στέρησίς ἐστι τοῦ κατὰ
[6, 2]	λεχθεὶς ὅρος, οἷον ἐπὶ σωφροσύνης·	πᾶσα	γὰρ συμφωνία ἐν φθόγγοις. Ἔτι
[6, 6]	διαφορά· δοκεῖ γὰρ ποιόν τι	πᾶσα	διαφορὰ δηλοῦν. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[6, 4]	ἐν ταῖς ἀποδείξεσιν (οὕτω γὰρ	πᾶσα	διδασκαλία καὶ μάθησις ἔχει) φανερὸν
[6, 6]	ἡ ἕξις τἀγαθόν· οὐ γὰρ	πᾶσα	ἕξις ἀγαθόν, οὐδὲ πᾶν ἀγαθὸν
[6, 1]	πότερον ἀληθὲς ἢ οὐκ ἀληθὲς	πᾶσα	ἡ σκέψις {γίνεται. Ὅταν μὲν
[6, 9]	εἶναι (ἄνισα γὰρ τὰ μὴ	ἴσα	λέγεται) δῆλον οὖν ὅτι τὸ
[6, 6]	καὶ εἰ ἑτέρου γένους ἡ	ῥηθεῖσα	διαφορὰ μὴ περιεχομένου μηδὲ περιέχοντος·
[6, 6]	ἀλλὰ τόδε τι σημαίνει ἡ	ἀποδοθεῖσα	διαφορά· δοκεῖ γὰρ ποιόν τι
[6, 6]	μὴ ἔστι διαφορά, οὐδ´ ἡ	λεχθεῖσα,	ἐπεὶ ταύτῃ ἀντιδιῄρηται. Ἔτι ἐὰν
[6, 9]	ἀνισότης στέρησις ἰσότητος δοκεῖ εἶναι	(ἄνισα	γὰρ τὰ μὴ ἴσα λέγεται)
[6, 6]	ἄνθρωπος. Ἁπλῶς δ´ εἰπεῖν, καθ´	ὅσα	ἀλλοιοῦται τὸ ἔχον, οὐδὲν τούτων
[6, 13]	καὶ ἀκολασία ἔσται. Ὅλως τε	ὅσα	ἔστιν ἐπιχειρεῖν ὅτι οὐ ταὐτόν
[6, 4]	διπλάσιον ἄνευ τοῦ ἡμίσεος, καὶ	ὅσα	καθ´ αὑτὰ πρός τι λέγεται.
[6, 6]	ἡ ἐπιστήμη ἐν ψυχῇ, διάθεσις	οὖσα	ψυχῆς. Ἐνίοτε δὲ διαμαρτάνουσιν ἐν
[6, 10]	ἐστὶ κίνησις γένους θρεπτοῦ σύμφυτος	παρακολουθοῦσα"	οὐδὲν γὰρ μᾶλλον τοῦτο τοῖς
[6, 4]	μᾶλλον γνώριμα, ἐξ ἀρχῆς μὲν	τὰ	αἰσθητά, ἀκριβεστέροις δὲ γενομένοις ἀνάπαλιν,
[6, 4]	ἀγαθόν· ἅμα γὰρ τῇ φύσει	τὰ	ἀντικείμενα. Ἐνίοις δὲ καὶ ἡ
[6, 7]	ταὐτόν· τοῖς γὰρ αὐτοῖς καὶ	τὰ	ἀντικείμενα τὰ αὐτά· ἀντίκειται δὲ
[6, 7]	γὰρ αὐτοῖς καὶ τὰ ἀντικείμενα	τὰ	αὐτά· ἀντίκειται δὲ τῷ μὲν
[6, 6]	τοῖς συμφύτοις μέρεσιν· ἀλγήσει γὰρ	τὰ	ἄψυχα, εἴπερ ἀλγηδὼν αὐτοῖς παρέσται.
[6, 9]	μᾶλλον τὸ διηπατημένον· διὸ οὔτε	τὰ	ἄψυχα οὔτε τὰ παιδία φαμὲν
[6, 5]	εἴρηται. Ἔτι εἰ ὑπερβαίνων λέγει	τὰ	γένη, οἷον τὴν δικαιοσύνην ἕξιν
[6, 5]	λεχθέν, σκοπεῖν ἐκ τῶν περὶ	τὰ	γένη στοιχείων, καθάπερ πρότερον εἴρηται.
[6, 4]	τὰ μὲν γὰρ τῆς τυχούσης,	τὰ	δ´ ἀκριβοῦς καὶ περιττῆς διανοίας
[6, 4]	διῃρῆσθαι σημαίνει τὸ δίχα διῃρῆσθαι,	τὰ	δὲ δύο ἄρτιά ἐστιν. Καθόλου
[6, 13]	μὲν ὅλον ἀγαθὸν ἢ καλόν,	τὰ	δὲ μηδέτερα, ἢ ἀνάπαλιν τὰ
[6, 8]	καὶ προσαποδῷ τὸ εἰρημένον, ἐπὶ	τὰ	εἴδη ἀκτέον τὸν τιθέμενον ἰδέας
[6, 4]	τὸν λόγον, μέρη δ´ αὐτοῦ	τὰ	εἰρημένα. ~Δεύτερος δὲ εἰ ἐν
[6, 1]	τῷ ὁριζομένῳ. Λοιπὸν δὲ παρὰ	τὰ	εἰρημένα, εἰ ὥρισται μέν, μὴ
[6, 6]	οὐχ ὥρισται· οὐδενὸς γὰρ διαφοραὶ	τὰ	εἰρημένα. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ
[6, 1]	πρότερον εἴρηται) ἢ εἰ πάντα	τὰ	εἰρημένα πεποιηκὼς μὴ ὥρισται μηδ´
[6, 4]	ἀρτίου. Ἅμα γὰρ τῇ φύσει	τὰ	ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους ἀντιδιῃρημένα·
[6, 13]	ἐὰν μὴ καθ´ αὑτὰ ᾖ	τὰ	ἐξ ὧν σύγκειται ἀγαθά, ἀλλ´
[6, 5]	τὰ ἐπάνω εἴρηκεν, ἐπειδὴ πάντα	τὰ	ἐπάνω γένη τῶν ὑποκάτω κατηγορεῖται.
[6, 5]	εἰς τὸ ἐγγυτάτω θεὶς πάντα	τὰ	ἐπάνω εἴρηκεν, ἐπειδὴ πάντα τὰ
[6, 6]	ἕτερον μόνον ἀνάγκη συνεπιφέρειν καὶ	τὰ	ἐπάνω τούτου πάντα, καθάπερ τὸ
[6, 6]	ψυχρῶν" ἐστιν· ἀνάγκη γὰρ ὑγιαίνειν	τὰ	θερμὰ καὶ ψυχρά. Ἡ γὰρ
[6, 13]	καὶ ὀρθὴν διάνοιαν ἔχειν πρὸς	τὰ	ἰατρικά· ἀλλ´ ὅμως οὐδ´ οὕτως
[6, 13]	ταὐτὸν ἄμφω λέγεται, οἷον πρὸς	τὰ	ἰατρικά· οὐδὲν γὰρ κωλύει καὶ
[6, 9]	δήλου γενομένου τρόπον τινὰ καὶ	τὰ	λοιπὰ δῆλα γίνεται. Σκεπτέον οὖν
[6, 10]	τούτου λόγος ἐφαρμόττει καὶ ἐπὶ	τὰ	λοιπά· δῆλον γὰρ ὅτι συνώνυμον
[6, 13]	τὰ δὲ μηδέτερα, ἢ ἀνάπαλιν	τὰ	μὲν ἀγαθὰ ἢ κακά, τὸ
[6, 4]	πολλοὶ γὰρ τὰ τοιαῦτα προγνωρίζουσιν·	τὰ	μὲν γὰρ τῆς τυχούσης, τὰ
[6, 14]	καθορᾶν ὥστε μᾶλλον ἐπιχειρημάτων εὐπορεῖν.	Τὰ	μὲν οὖν περὶ τοὺς ὁρισμοὺς
[6, 13]	Πάλιν εἰ τῷ ὅλῳ συμφθείρεται	τὰ	μέρη· ἀνάπαλιν γὰρ δεῖ συμβαίνειν,
[6, 13]	ὅλου φθαρέντος οὐκ ἀναγκαῖον καὶ	τὰ	μέρη ἐφθάρθαι. Ἢ εἰ τὸ
[6, 13]	τούτων ἐκεῖνο· ἐν οἷς γὰρ	τὰ	μέρη, καὶ τὸ ὅλον ἀνάγκη
[6, 13]	ἐν πλείοσιν. Εἰ δὲ καὶ	τὰ	μέρη καὶ τὸ ὅλον ἐν
[6, 13]	ἐπιχειρεῖν ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστι	τὰ	μέρη καὶ τὸ ὅλον, πάντα
[6, 13]	τὸ ὅλον καὶ ἐν ἑτέρῳ	τὰ	μέρη. Πάλιν εἰ τῷ ὅλῳ
[6, 13]	μὴ εἶναι, ὥστ´ οὐ ταὐτὸν	τὰ	μέρη τῷ ὅλῳ. Εἰ δὲ
[6, 13]	ἔοικε γὰρ ὁ οὕτως ὁριζόμενος	τὰ	μέρη τῷ ὅλῳ ταὐτὰ φάσκειν
[6, 9]	ἰσότητος δοκεῖ εἶναι (ἄνισα γὰρ	τὰ	μὴ ἴσα λέγεται) δῆλον οὖν
[6, 9]	διὸ οὔτε τὰ ἄψυχα οὔτε	τὰ	παιδία φαμὲν ἀγνοεῖν. Ὥστ´ οὐ
[6, 12]	τῶν ἄλλων, ἐπειδὴ ἀντιστρέφει πάντα	τὰ	πρός τι. Ἔτι εἴπερ ὁ
[6, 4]	ἐστὶ τὸ διὰ τῶν ὑστέρων	τὰ	πρότερα δηλοῦν, καθάπερ πρότερον εἴπαμεν·
[6, 4]	πάντες γὰρ διὰ τῶν ὑστέρων	τὰ	πρότερα δηλοῦσιν· τὸ μὲν γὰρ
[6, 11]	εἶναι, ὅταν ὅσαπερ ἂν ᾖ	τὰ	συγκείμενα, τοσαῦτα καὶ ἐν τῷ
[6, 10]	καὶ παρεπομένῃ καὶ μὴ κινεῖν	τὰ	τοιαῦτα, ἔνια δ´ οὐ λεκτέον
[6, 6]	τούτων διαφορὰ ἐκείνου· ἅπαντα γὰρ	τὰ	τοιαῦτα μᾶλλον γινόμενα ἐξίστησι τῆς
[6, 4]	χρῆται. Δεῖ δ´, ὅπως φωραθῇ	τὰ	τοιαῦτα, μεταλαμβάνειν ἀντὶ τοῦ ὀνόματος
[6, 4]	θάτερον. Γνωρίζειν μὲν οὖν δεῖ	τὰ	τοιαῦτα πάντα, χρῆσθαι δ´ αὐτοῖς
[6, 4]	σημείου μᾶλλον. Οἱ πολλοὶ γὰρ	τὰ	τοιαῦτα προγνωρίζουσιν· τὰ μὲν γὰρ
[6, 2]	τῶν φύσει δικαίων. Ἔστι δὲ	τὰ	τοιαῦτα χείρω τῆς μεταφορᾶς. Ἡ
[6, 2]	τίνος ἐστὶν ὁρισμός, ἀλλὰ καθάπερ	τὰ	τῶν ἀρχαίων γραφέων, εἰ μή
[6, 13]	ἀποστερεῖν, ὀρθὴν δὲ διάνοιαν περὶ	τὰ	ὑγιεινά, ἀλλ´ οὔπω ἀνδρεῖος ὁ
[6, 4]	βέλτιον τὸ διὰ τῶν προτέρων	τὰ	ὕστερα πειρᾶσθαι γνωρίζειν· ἐπιστημονικώτερον γὰρ
[6, 6]	τοῦ λογιστικοῦ ἀρετὴ ἡ φρόνησις·	κατὰ	γὰρ τοῦτο καὶ ἡ ψυχὴ
[6, 3]	ἄτοπόν τι συμβαίνει· οὐ γὰρ	κατὰ	ζῴου πεζοῦ τὸ δίπουν κατηγορεῖται
[6, 2]	εἴη κατὰ τρόπον. Ἄλλος, εἰ	κατὰ	μεταφορὰν εἴρηκεν, οἷον εἰ τὴν
[6, 2]	συμφωνίαν· πᾶν γὰρ ἀσαφὲς τὸ	κατὰ	μεταφορὰν λεγόμενον. Ἐνδέχεται δὲ καὶ
[6, 2]	εἴρηκε καὶ χεῖρον ὁτουοῦν τῶν	κατὰ	μεταφορὰν λεγομένων. Ἔτι εἰ μὴ
[6, 2]	δ´ οὔτε καθ´ ὁμωνυμίαν οὔτε	κατὰ	μεταφορὰν οὔτε κυρίως εἴρηται, οἷον
[6, 2]	ἀποδοθέν, συλλογισμὸν ποιῆσαι· εἰ γὰρ	κατὰ	μηδένα τῶν τρόπων ἱκανῶς εἴρηται,
[6, 9]	ἐναντίος τοῦ ἐναντίου λόγος ἔσται	κατὰ	μίαν τινὰ συμπλοκὴν τῶν ἐναντίων.
[6, 1]	γὰρ τὸν τοῦ ἀνθρώπου ὁρισμὸν	κατὰ	παντὸς ἀνθρώπου ἀληθεύεσθαι) ἢ ὅτι
[6, 6]	ἢ πλάτος ἔχον ἐστίν, ἐπεὶ	κατὰ	παντὸς ἢ ἡ κατάφασις ἢ
[6, 6]	ἢ ἀπλατές ἐστιν; δεῖ γὰρ	κατὰ	παντὸς μήκους τὸ ἕτερον αὐτῶν
[6, 10]	ὑπάρχειν. Ἐνδέχεται μὲν οὖν καὶ	κατὰ	προαίρεσιν οὕτως ἀποδοῦναι τὸν ὅρον
[6, 9]	παιδία φαμὲν ἀγνοεῖν. Ὥστ´ οὐ	κατὰ	στέρησιν ἐπιστήμης ἡ ἄγνοια λέγεται.
[6, 9]	Ἂν δὲ μηδέτερον τῶν ἐναντίων	κατὰ	στέρησιν λέγηται, ἀποδοθῇ δ´ ὁ
[6, 9]	αὐτῷ κέχρηται. Ἔτι εἰ τὸ	κατὰ	στέρησιν λεγόμενον ἀποδιδοὺς μὴ ἀποδέδωκεν
[6, 9]	δῆλον οὖν ὅτι τὸ μὲν	κατὰ	στέρησιν λεγόμενον ἐναντίον ἀναγκαῖον ὁρίζεσθαι
[6, 9]	ἐναντίον ἀνισότητι· διὰ γὰρ τοῦ	κατὰ	στέρησιν λεγομένου ὁρίζεται. Ἔτι τὸν
[6, 9]	δὲ λοιπὸν οὐκέτι διὰ τοῦ	κατὰ	στέρησιν λεγομένου· συμβαίνοι γὰρ ἂν
[6, 9]	δὲ καὶ εἰ μὴ λεγομένου	κατὰ	στέρησιν στερήσει ὡρίσατο, οἷον καὶ
[6, 5]	καθ´ αὑτὴν λέγεται, τοῦ δὲ	κατὰ	συμβεβηκός· ἁπλῶς γὰρ ἀλλότριον τῆς
[6, 12]	ἂν εἴη ἀποδούς, εἴπερ ὁ	κατὰ	συμβεβηκὸς ἀποδιδοὺς ὀρθῶς ἀποδίδωσιν. Ἔτι
[6, 12]	εἴπερ καθ´ αὑτὸ καὶ μὴ	κατὰ	συμβεβηκὸς ὄντος εἶναι λέγεται, καθάπερ
[6, 12]	ὁ μὴ καθ´ αὑτὸ ἀλλὰ	κατὰ	συμβεβηκὸς τὴν ἀπόδοσιν ποιούμενος ὀρθῶς
[6, 6]	δηλοῦν. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ	κατὰ	συμβεβηκὸς ὑπάρχει τῷ ὁριζομένῳ ἡ
[6, 6]	διαφορά. Οὐδεμία γὰρ διαφορὰ τῶν	κατὰ	συμβεβηκὸς ὑπαρχόντων ἐστί, καθάπερ οὐδὲ
[6, 8]	ἢ ποίου ἢ ποῦ ἢ	κατὰ	τὰς ἄλλας διαφοράς, οἷον φιλότιμος
[6, 6]	ἡμάρτηκεν· ἁπλῶς γὰρ οὐκ ἀλλοιούμεθα	κατὰ	τὰς διαφοράς. Καὶ εἴ τινος
[6, 6]	γένος τῆς διαφορᾶς· οὐ γὰρ	κατὰ	τῆς διαφορᾶς, ἀλλὰ καθ´ ὧν
[6, 3]	ἐπὶ τῆς ἐπιθυμίας· οὐ γὰρ	κατὰ	τῆς ὀρέξεως τὸ ἡδέος εἶναι
[6, 2]	ὁμοιότητα (πάντες γὰρ οἱ μεταφέροντες	κατά	τινα ὁμοιότητα μεταφέρουσιν) τὸ δὲ
[6, 8]	ὃ λέγεται {ἢ αὐτὸ ἢ	κατὰ	τὸ γένος, οἷον εἰ τὴν
[6, 8]	ὁριζόμενον ἢ καθ´ αὑτὸ ἢ	κατὰ	τὸ γένος, σκοπεῖν εἰ μὴ
[6, 7]	μᾶλλον λέγεται τὸ ὁρισθὲν ἢ	κατὰ	τὸν ἀποδοθέντα λόγον, οἷον εἰ
[6, 7]	δέχεται, ἢ ἀνάπαλιν τὸ μὲν	κατὰ	τὸν λόγον ἀποδοθὲν δέχεται, τὸ
[6, 7]	δέχεται τὸ μᾶλλον, τὸ δὲ	κατὰ	τὸν λόγον ἀποδοθὲν μὴ δέχεται,
[6, 7]	εἴπερ δὴ ταὐτόν ἐστι τὸ	κατὰ	τὸν λόγον ἀποδοθὲν τῷ πράγματι.
[6, 6]	ὅμως, ἂν συμβαίνῃ τὸ μὲν	κατὰ	τὸν λόγον ἀποδοθὲν ὑπάρχειν νῦν
[6, 7]	τὸ πρᾶγμα μᾶλλον λέγεται τὸ	κατὰ	τὸν λόγον ἧττον λέγεται, οἷον
[6, 6]	δοκεῖ κατηγορεῖσθαι, οἷον τὸ ζῷον	κατὰ	τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ βοὸς
[6, 6]	τὸ ἕτερον αὐτῶν ἀληθεύεσθαι, εἴπερ	κατὰ	τοῦ γένους ἀληθεύεσθαι μέλλει. Τοῦτο
[6, 6]	ἀντιδιῃρημένη διαφορά, μὴ ἀληθεύεται δὲ	κατὰ	τοῦ γένους. Δῆλον γὰρ ὅτι
[6, 6]	ἔστιν αὐτὸ μῆκος, πῶς κατηγορηθήσεται	κατὰ	τοῦ γένους ὅτι πλάτος ἔχον
[6, 6]	κατ´ αὐτῆς τῆς διαφορᾶς τῆς	κατὰ	τοῦ εἴδους λεγομένης. Εἰ γὰρ
[6, 6]	γὰρ αἱ ἀντιδιῃρημέναι διαφοραὶ ἀληθεύονται	κατὰ	τοῦ οἰκείου γένους. Ὁμοίως δὲ
[6, 3]	τὸ ἡδέος εἶναι κατηγορεῖται ἀλλὰ	κατὰ	τοῦ σύμπαντος, ὥστε ἅπαξ καὶ
[6, 10]	τῶν λοιπῶν· δύο γὰρ {οἱ}	κατὰ	τοὔνομα λόγοι ἐφαρμόττουσιν ἐπ´ αὐτά,
[6, 10]	συνώνυμα γὰρ ὧν εἷς ὁ	κατὰ	τοὔνομα λόγος· ὥστ´ οὐδενὸς τῶν
[6, 6]	νῦν ἢ πρότερον, τὸ δὲ	κατὰ	τοὔνομα μὴ ὑπάρχειν, οὐκ ἂν
[6, 11]	γένους καὶ οὐ τῆς διαφορᾶς	κατὰ	τοὔνομα τὴν μετάληψιν ποιητέον. Εἰ
[6, 6]	γίνεσθαι, ἀποροῦμεν ὁπότερον πράξωμεν. Ἔτι	κατὰ	τοὺς χρόνους πάντας ἐπισκοπεῖν εἴ
[6, 2]	ὅτι οὐκ ἂν ὡρισμένος εἴη	κατὰ	τρόπον. Ἄλλος, εἰ κατὰ μεταφορὰν
[6, 10]	θάτερον, ὥστε δόξει οὐχ ὡρίσθαι	κατὰ	τρόπον· δεῖ γὰρ ἐπὶ πᾶν
[6, 3]	ὥστε περίεργον τὸ προσθεῖναι τοῦ	κατὰ	φύσιν, ἀλλ´ ἱκανὸν ἦν εἰπεῖν
[6, 3]	ὅσοι τὴν κατάψυξιν στέρησιν τοῦ	κατὰ	φύσιν θερμοῦ φασιν εἶναι· πᾶσα
[6, 3]	στέρησις γνώριμον ποιεῖ ὅτι τοῦ	κατὰ	φύσιν λέγεται. Πάλιν εἰ τοῦ
[6, 3]	πᾶσα γὰρ στέρησίς ἐστι τοῦ	κατὰ	φύσιν ὑπάρχοντος, ὥστε περίεργον τὸ
[6, 11]	ἐν τῷ λόγῳ ὀνόματα καὶ	ῥήματα	ᾖ. Ἀνάγκη γὰρ αὐτῶν τῶν
[6, 11]	{οὐδὲν πλείω νῦν ἢ πρότερον	ὀνόματα	εἴρηται. Δεῖ δὲ τὸν ὁριζόμενον
[6, 11]	τοσαῦτα καὶ ἐν τῷ λόγῳ	ὀνόματα	καὶ ῥήματα ᾖ. Ἀνάγκη γὰρ
[6, 11]	ἡ ἄπειρος οὔτε μέσον οὔτε	πέρατα	ἔχει, εὐθεῖα δ´ ἐστίν, ὥστ´
[6, 11]	πεπερασμένην εὐθεῖαν πέρας ἐπιπέδου ἔχοντος	πέρατα,	οὗ τὸ μέσον ἐπιπροσθεῖ τοῖς
[6, 11]	λόγος ἐστὶ πέρας ἐπιπέδου ἔχοντος	πέρατα"	τοῦ εὐθέος δεῖ εἶναι τὸ
[6, 6]	ἀλγηδὼν διάστασις τῶν συμφύτων μερῶν	μετὰ	βίας. Οὔτε γὰρ ὁ ὕπνος
[6, 13]	εἰ τὴν ἀνδρείαν ὡρίσατο τόλμαν	μετὰ	διανοίας ὀρθῆς· ἐνδέχεται γὰρ τόλμαν
[6, 6]	γένους· πᾶσα γὰρ εἰδοποιὸς διαφορὰ	μετὰ	τοῦ γένους εἶδος ποιεῖ. Εἰ
[6, 5]	εἶναι· ἡ γὰρ οὐσία ἑκάστῳ	μετὰ	τοῦ γένους. Ἔστι δὲ τοῦτο
[6, 13]	οἰκία ἐστίν. Εἰ δὲ τόδε	μετὰ	τοῦδε ἀποδέδωκε, πρῶτον μὲν ῥητέον
[6, 13]	ἀποδοθεὶς ὁρισμός, ἐπειδὴ οὐδαμῶς τόδε	μετὰ	{τοῦδέ ἐστιν. Εἰ δὲ τῶν
[6, 13]	ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τόδε	μετὰ	τοῦδε ἔχων. Ἔτι εἰ καὶ
[6, 13]	οὐδ´ οὕτως ἀνδρεῖος ὁ τόδε	μετὰ	τοῦδε ἔχων. Οὔτε γὰρ πρὸς
[6, 13]	πρῶτον μὲν ῥητέον ὅτι τόδε	μετὰ	τοῦδε ἢ τοῖσδε ταὐτὸν ἢ
[6, 13]	ἑτέρου σκοπεῖν εἰ μηδαμῶς τόδε	μετὰ	τοῦδε. Οἷον εἰ λέγεται ἕτερον
[6, 13]	ταὐτὸν ὁμολογήσῃ εἶναι τὸ τόδε	μετὰ	τοῦδε, ταὐτὰ ἁρμόσει λέγειν ἅπερ
[6, 13]	τὸ ἐκ τούτων ἢ τόδε	μετὰ	τοῦδε ὡρίσατο. Εἰ μὲν γὰρ
[6, 13]	τι οὐκ ἔστι ταὐτὸ τῷ	μετὰ	τούτου τόδ´ εἶναι κατ´ οὐδένα
[6, 6]	καθάπερ οἱ τὸν προπηλακισμὸν ὕβριν	μετὰ	χλευασίας ὁριζόμενοι· ἡ γὰρ χλευασία
[6, 4]	γνώριμα, ἐξ ἀρχῆς μὲν τὰ	αἰσθητά,	ἀκριβεστέροις δὲ γενομένοις ἀνάπαλιν, ὥστ´
[6, 2]	γὰρ οἱ μεταφέροντες κατά τινα	ὁμοιότητα	μεταφέρουσιν) τὸ δὲ τοιοῦτον οὐ
[6, 2]	γνώριμον τὸ σημαινόμενον διὰ τὴν	ὁμοιότητα	(πάντες γὰρ οἱ μεταφέροντες κατά
[6, 9]	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὴν	τυφλότητα	μὴ ὄψεως στέρησιν ἐν ὀφθαλμῷ
[6, 9]	οἷον εἴ τις ὁρίσαιτο τὴν	ἰσότητα	τὸ ἐναντίον ἀνισότητι· διὰ γὰρ
[6, 9]	ὁ λόγος· εἰπεῖν γὰρ ἢ	ἀνισότητα	οὐδὲν διαφέρει ἢ στέρησιν ἰσότητος.
[6, 8]	Ἢ πάλιν, ὡς ὁρίζονται τὴν	νύκτα	σκιὰν γῆς, ἢ τὸν σεισμὸν
[6, 5]	λεγομένου τοῦ ὁριζομένου μὴ πρὸς	πάντα	ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ τὴν γραμματικὴν
[6, 10]	δ´ ὄνομα μὴ φαίη ἐπὶ	πάντα	ἐφαρμόττειν, ὅτι οὐδ´ ὁ λόγος,
[6, 6]	συνεπιφέρειν καὶ τὰ ἐπάνω τούτου	πάντα,	καθάπερ τὸ δίπουν τὸ πτηνὸν
[6, 10]	τοῦ λόγου μὴ ἐφαρμόττοντος ἐπὶ	πάντα,	ὅτι μὲν ὁμώνυμον μὴ λέγοι,
[6, 1]	καὶ πρότερον εἴρηται) ἢ εἰ	πάντα	τὰ εἰρημένα πεποιηκὼς μὴ ὥρισται
[6, 5]	πάντα τὰ ἐπάνω εἴρηκεν, ἐπειδὴ	πάντα	τὰ ἐπάνω γένη τῶν ὑποκάτω
[6, 5]	γὰρ εἰς τὸ ἐγγυτάτω θεὶς	πάντα	τὰ ἐπάνω εἴρηκεν, ἐπειδὴ πάντα
[6, 12]	ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἐπειδὴ ἀντιστρέφει	πάντα	τὰ πρός τι. Ἔτι εἴπερ
[6, 4]	μὲν οὖν δεῖ τὰ τοιαῦτα	πάντα,	χρῆσθαι δ´ αὐτοῖς ὡς ἂν
[6, 13]	τὰ μέρη καὶ τὸ ὅλον,	πάντα	χρήσιμα πρὸς τὸ νῦν εἰρημένον·
[6, 2]	οὐκ ἐφαρμόττοντος τοῦ λόγου ἐπὶ	πάντα	ὧν τὸν ὁρισμὸν ἀποδέδωκεν. Μάλιστα
[6, 6]	ἔχον, οὐδὲν τούτων διαφορὰ ἐκείνου·	ἅπαντα	γὰρ τὰ τοιαῦτα μᾶλλον γινόμενα
[6, 6]	ἐπ´ ἀμφότερα λογιζομένοις ἡμῖν ὁμοίως	ἅπαντα	φαίνηται καθ´ ἑκάτερον γίνεσθαι, ἀποροῦμεν
[6, 14]	ἀσαφεῖς τῶν ὁρισμῶν, συνδιορθώσαντα καὶ	συσχηματίσαντα	πρὸς τὸ δηλοῦν τι καὶ
[6, 14]	ὅσοι τ´ ἀσαφεῖς τῶν ὁρισμῶν,	συνδιορθώσαντα	καὶ συσχηματίσαντα πρὸς τὸ δηλοῦν
[6, 1]	τὸν ὁριζόμενον εἰς τὸ γένος	θέντα	τὰς διαφορὰς προσάπτειν· μάλιστα γὰρ
[6, 7]	τὸ ὁρισθὲν ἢ κατὰ τὸν	ἀποδοθέντα	λόγον, οἷον εἰ ἡ δικαιοσύνη
[6, 10]	ἐφαρμόττειν καὶ ἐπὶ τοῦτο τὸν	ἀποδοθέντα	λόγον, σκοπεῖν εἰ ὁ τούτου
[6, 13]	αὑτὰ μὲν οὐκ ἔστιν ἀγαθά,	μειχθέντα	δέ, ἢ ἀνάπαλιν ἑκάτερον μὲν
[6, 13]	ἢ ἀνάπαλιν ἑκάτερον μὲν ἀγαθόν,	μειχθέντα	δὲ κακὸν ἢ οὐδέτερον. Μάλιστα
[6, 13]	ἀγαθόν, ἐὰν δ´ ἄμφω δοθῇ	μειχθέντα,	κακόν. Πάλιν εἰ ἐκ βελτίονος
[6, 12]	καὶ σῶμα μέσον, οὐ περιττὰ	ὄντα.	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη ὁρισμὸς
[6, 4]	οὐ ταὐτὰ πᾶσι τυγχάνει γνωριμώτερα	ὄντα,	ὥστε πρὸς ἕκαστον {ἕτερος ἂν
[6, 9]	εἶπεν· δεῖ γὰρ τὸν καλῶς	ἀποδιδόντα	τὸ {τί ἐστι καὶ τίνος
[6, 10]	ἴδιον ἀλλὰ κοινὸν ἀμφοῖν λόγον	ἀποδόντα.	Ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον, εἰ ὁποτερωσοῦν
[6, 2]	Ἐνδέχεται δὲ καὶ τὸν μεταφορὰν	εἰπόντα	συκοφαντεῖν ὡς κυρίως εἰρηκότα· οὐ
[6, 12]	τὸν περιττὸν ἀριθμὸν ἀριθμὸν μέσον	ἔχοντα	εἴπῃ, ἐπιδιοριστέον τὸ πῶς μέσον
[6, 6]	γὰρ καὶ ἀπλατῆ καὶ πλάτος	ἔχοντα	μήκη. Ὥστε πρὸς ἐκείνους μόνους
[6, 12]	εἴπῃ, ἐπιδιοριστέον τὸ πῶς μέσον	ἔχοντα.	Ὁ μὲν γὰρ ἀριθμὸς κοινὸς
[6, 6]	πτηνὸν ζῷον γένη ἐστὶν οὐ	περιέχοντα	ἄλληλα, καὶ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἐστι
[6, 7]	ἀποδιδομένων λόγους ἀντὶ τῶν ὀνομάτων	ποιοῦντα	σκοπεῖν εἴ τι διαφωνεῖ. ~Ἐὰν
[6, 11]	συμπεπλεγμένων τινὸς ἀποδοθῇ ὅρος, σκοπεῖν,	ἀφαιροῦντα	τὸν θατέρου τῶν συμπεπλεγμένων λόγον,
[6, 10]	λεγομένης. Οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ	συνορῶντα	τὴν ὁμωνυμίαν καὶ θατέρου βουλόμενον
[6, 2]	μεταφορὰν εἰπόντα συκοφαντεῖν ὡς κυρίως	εἰρηκότα·	οὐ γὰρ ἐφαρμόσει ὁ λεχθεὶς
[6, 4]	τὸ σῶμα. Δεῖ μὲν οὖν	ἕκαστα	τῶν τοιούτων ἐξακριβοῦν, χρῆσθαι δὲ
[6, 12]	τὸ βέλτιστον ἐν τῇ οὐσίᾳ	μάλιστα,	βέλτιον δὲ τὸ δι´ αὑτὸ
[6, 4]	Ἡμῖν δ´ ἀνάπαλιν ἐνίοτε συμβαίνει·	μάλιστα	γὰρ τὸ στερεὸν ὑπὸ τὴν
[6, 1]	γένος θέντα τὰς διαφορὰς προσάπτειν·	μάλιστα	γὰρ τῶν ἐν τῷ ὁρισμῷ
[6, 2]	πάντα ὧν τὸν ὁρισμὸν ἀποδέδωκεν.	Μάλιστα	δ´ ἐνδέχεται τὸ τοιοῦτον ποιεῖν
[6, 13]	τῷ ὅλῳ ταὐτὰ φάσκειν εἶναι.	Μάλιστα	δ´ οἰκεῖοι γίνονται οἱ λόγοι
[6, 4]	δὲ διαλεγομένους πρὸς τὸ συμφέρον.	Μάλιστα	δ´ ὁμολογουμένως ἀναιρεῖν ἐνδέχεται τὸν
[6, 13]	μειχθέντα δὲ κακὸν ἢ οὐδέτερον.	Μάλιστα	δὲ καταφανὲς τὸ νῦν ῥηθὲν
[6, 11]	λόγον ἀντὶ τῶν ὀνομάτων ἀποδοῦναι,	μάλιστα	μὲν πάντων, εἰ δὲ μή,
[6, 7]	καὶ γὰρ δίκαιος εἴη ἂν	μάλιστα	ὁ δυνάμενος μάλιστα τὸ ἴσον
[6, 7]	εἴη ἂν μάλιστα ὁ δυνάμενος	μάλιστα	τὸ ἴσον διανεῖμαι. Ἔτι εἰ
[6, 12]	γραμμὴ καὶ σῶμα μέσον, οὐ	περιττὰ	ὄντα. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[6, 7]	αὐτοῖς καὶ τὰ ἀντικείμενα τὰ	αὐτά·	ἀντίκειται δὲ τῷ μὲν καλῷ
[6, 10]	κατὰ τοὔνομα λόγοι ἐφαρμόττουσιν ἐπ´	αὐτά,	ὅ τε πρότερον ἀποδοθεὶς καὶ
[6, 13]	τοῦτ´ ἀναγκαῖον, ἐὰν μὴ καθ´	αὑτὰ	ᾖ τὰ ἐξ ὧν σύγκειται
[6, 13]	πολλὰ γὰρ τῶν ποιητικῶν καθ´	αὑτὰ	μὲν οὐκ ἔστιν ἀγαθά, μειχθέντα
[6, 4]	τοῦ ἡμίσεος, καὶ ὅσα καθ´	αὑτὰ	πρός τι λέγεται. Πᾶσι γὰρ
[6, 10]	παρεπομένῃ καὶ μὴ κινεῖν τὰ	τοιαῦτα,	ἔνια δ´ οὐ λεκτέον ὁμοίως
[6, 6]	διαφορὰ ἐκείνου· ἅπαντα γὰρ τὰ	τοιαῦτα	μᾶλλον γινόμενα ἐξίστησι τῆς οὐσίας.
[6, 4]	Δεῖ δ´, ὅπως φωραθῇ τὰ	τοιαῦτα,	μεταλαμβάνειν ἀντὶ τοῦ ὀνόματος τὸν
[6, 4]	Γνωρίζειν μὲν οὖν δεῖ τὰ	τοιαῦτα	πάντα, χρῆσθαι δ´ αὐτοῖς ὡς
[6, 4]	μᾶλλον. Οἱ πολλοὶ γὰρ τὰ	τοιαῦτα	προγνωρίζουσιν· τὰ μὲν γὰρ τῆς
[6, 2]	φύσει δικαίων. Ἔστι δὲ τὰ	τοιαῦτα	χείρω τῆς μεταφορᾶς. Ἡ μὲν
[6, 11]	ὅσαπερ ἂν ᾖ τὰ συγκείμενα,	τοσαῦτα	καὶ ἐν τῷ λόγῳ ὀνόματα
[6, 13]	τῷ ὅλῳ. Εἰ δὲ μὴ	ταῦτα	ἀλλὰ τὸ ἐκ τούτων ἔφησεν
[6, 6]	μηδ´ ὑπὸ ταὐτὸν ὄντων ἄμφω·	ταῦτα	γὰρ ἄμφω ὑπὸ τὸ ζῷόν
[6, 4]	καθ´ ἑκάτερον τῶν ὁρισμῶν δηλοῦται.	Ταῦτα	δ´ {οὐ ταὐτά ἐστιν, ἐπειδὴ
[6, 4]	διαφορῶν ὁρίζεσθαι τὸν καλῶς ὁριζόμενον,	ταῦτα	δὲ τῶν ἁπλῶς γνωριμωτέρων καὶ
[6, 4]	ἀγαθόν τί ἐστιν, ὥσθ´ ὑποκάτω	ταῦτα	ἐκείνων ἐστίν. Ἔτι δ´ ἀνάγκη
[6, 13]	οὐ γάρ, ἂν ὁπωσοῦν συντεθῇ	ταῦτα,	οἰκία ἐστίν. Εἰ δὲ τόδε
[6, 4]	διαφορὰ τὸ εἶδος, ὥστε πρότερα	ταῦτα	τοῦ εἴδους. Ἔστι δὲ καὶ
[6, 13]	εἶναι τὸ τόδε μετὰ τοῦδε,	ταὐτὰ	ἁρμόσει λέγειν ἅπερ πρὸς ἑκάτερον
[6, 4]	ὁρισμῶν δηλοῦται. Ταῦτα δ´ {οὐ	ταὐτά	ἐστιν, ἐπειδὴ οἱ ὁρισμοὶ ἕτεροι.
[6, 7]	μᾶλλον τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν, εἴπερ	ταὐτὰ	ἦν. Πάλιν εἰ τὸ μὲν
[6, 4]	ἕτερα γὰρ ἑτέροις καὶ οὐ	ταὐτὰ	πᾶσι τυγχάνει γνωριμώτερα ὄντα, ὥστε
[6, 13]	ὁριζόμενος τὰ μέρη τῷ ὅλῳ	ταὐτὰ	φάσκειν εἶναι. Μάλιστα δ´ οἰκεῖοι
[6, 4]	ἕξιν ἀρετῆς· τό τε γὰρ	δίχα	ἀπὸ τῶν δύο εἴληπται, ἀρτίων
[6, 4]	ὥρισται, οἷον ἄρτιον ἀριθμὸν τὸν	δίχα	διαιρούμενον ἢ τὸ ἀγαθὸν ἕξιν
[6, 4]	εἰς δύο διῃρῆσθαι σημαίνει τὸ	δίχα	διῃρῆσθαι, τὰ δὲ δύο ἄρτιά
[6, 4]	ὁμοίως δὲ καὶ ὁ τῷ	δίχα	χρώμενος τῷ ἀρτίῳ χρῆται, ἐπειδὴ
[6, 6]	συμφύτοις μέρεσιν· ἀλγήσει γὰρ τὰ	ἄψυχα,	εἴπερ ἀλγηδὼν αὐτοῖς παρέσται. Τοιοῦτος
[6, 9]	τὸ διηπατημένον· διὸ οὔτε τὰ	ἄψυχα	οὔτε τὰ παιδία φαμὲν ἀγνοεῖν.
[6, 6]	εἴδη ἢ ἄτομα ἔσονται, εἴπερ	ζῷα·	ἕκαστον γὰρ τῶν ζῴων ἢ
[6, 6]	διαφορῶν τὸ ζῷον κατηγορηθήσεται, πολλὰ	ζῷα	τοῦ εἴδους ἂν κατηγοροῖτο· αἱ