Livre, Chap.
[6, 10]	θατέρου βουλόμενον τὸν ὁρισμὸν ἀποδοῦναι	λαθεῖν	μὴ ἴδιον ἀλλὰ κοινὸν ἀμφοῖν
[6, 12]	λάθρᾳ λαμβάνων ἀλλ´ ὁ βουλόμενος	λάθρᾳ	λαμβάνειν κλέπτης ἐστίν. Πάλιν εἰ
[6, 12]	κλέπτης ἔσται. Οὐ γὰρ ὁ	λάθρᾳ	λαμβάνων ἀλλ´ ὁ βουλόμενος λάθρᾳ
[6, 12]	μηδὲν παραλείπων, κλέπτης δ´ ὁ	λάθρᾳ	λαμβάνων· δῆλον γὰρ ὅτι τοιοῦτος
[6, 7]	ἅμα δὲ τὴν ἐπίδοσιν ἀμφότερα	λαμβάνει,	οἷον εἰ ὁ ἔρως ἐπιθυμία
[6, 12]	λαμβάνων ἀλλ´ ὁ βουλόμενος λάθρᾳ	λαμβάνειν	κλέπτης ἐστίν. Πάλιν εἰ τὸ
[6, 12]	ἔσται. Οὐ γὰρ ὁ λάθρᾳ	λαμβάνων	ἀλλ´ ὁ βουλόμενος λάθρᾳ λαμβάνειν
[6, 12]	παραλείπων, κλέπτης δ´ ὁ λάθρᾳ	λαμβάνων·	δῆλον γὰρ ὅτι τοιοῦτος ὢν
[6, 4]	εἰ αὐτῷ κέχρηται τῷ ὁριζομένῳ.	Λανθάνει	δ´ ὅταν μὴ αὐτῷ τῷ
[6, 8]	ἀγαθοῦ ἢ ἡδέος. Πολλάκις γὰρ	λανθάνει	τοὺς ὀρεγομένους ὅ τι ἀγαθὸν
[6, 10]	πεποίηκεν, ἡμάρτηκεν. Ἐπεὶ δ´ ἔνια	λανθάνει	τῶν ὁμωνύμων, ἐρωτῶντι {μὲν ὡς
[6, 4]	τοῦ ἑτέρου. Δεῖ δὲ μὴ	λανθάνειν	ὅτι ἔνια ἴσως οὐκ ἔστιν
[6, 4]	πέρας εἶναι. Οὐ δεῖ δὲ	λανθάνειν	ὅτι τοὺς οὕτως ὁριζομένους οὐκ
[6, 2]	δ´ ἐνδέχεται τὸ τοιοῦτον ποιεῖν	λανθανούσης	τῆς ὁμωνυμίας. Ἐνδέχεται δὲ καί,
[6, 5]	ὁ γὰρ φυτὸν εἴπας οὐ	λέγει	δένδρον. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν διαφορῶν
[6, 13]	ὕδατος ἤτοι μέλι καὶ ὕδωρ	λέγει	ἢ τὸ ἐκ μέλιτος καὶ
[6, 5]	τὸ ἐπάνω γένος εἴπας οὐ	λέγει	καὶ τὸ ὑποκάτω γένος· ὁ
[6, 3]	τι, ὥστε πλεονάκις τὸ αὐτὸ	λέγει.	Πότερον μὲν οὖν καλῶς ἢ
[6, 3]	ἐστιν, ὥστε δὶς τὸ αὐτὸ	λέγει,	προσθεὶς πάλιν καὶ θεωρητικήν. Ὁμοίως
[6, 5]	πρότερον εἴρηται. Ἔτι εἰ ὑπερβαίνων	λέγει	τὰ γένη, οἷον τὴν δικαιοσύνην
[6, 8]	ἀπολείπων γὰρ διαφορὰν ἡντινοῦν οὐ	λέγει	τὸ τί ἦν εἶναι. Δεῖ
[6, 5]	τὸ τῆς δικαιοσύνης γένος οὐ	λέγει	τὸ τί ἦν εἶναι· ἡ
[6, 13]	τόδε μετὰ τοῦδε, ταὐτὰ ἁρμόσει	λέγειν	ἅπερ πρὸς ἑκάτερον τούτων ἔμπροσθεν
[6, 4]	γνωρίμων, πολλοὺς τοῦ αὐτοῦ συμβήσεται	λέγειν	ὁρισμοὺς εἶναι· ἕτερα γὰρ ἑτέροις
[6, 2]	συμμετρία. Ἄδηλον οὖν ὁπότερον βούλεται	λέγειν	τῶν δηλουμένων ὑπὸ τοῦ πλεοναχῶς
[6, 10]	οὐ καθ´ ἓν εἶδος δοκεῖ	λέγεσθαι,	ἀλλ´ ἑτέρα μὲν τοῖς ζῴοις
[6, 13]	εἰ ἐνδέχεται μὴ πρὸς ταὐτὸν	λέγεσθαι	ἑκάτερον. Οἷον εἰ τὴν ἀνδρείαν
[6, 8]	εἶδος πρὸς τὸ εἶδος δοκεῖ	λέγεσθαι,	οἷον αὐτὴ ἐπιθυμία αὐτοῦ ἡδέος
[6, 13]	πρὸς ἕτερον αὐτῶν ἑκάτερον δεῖ	λέγεσθαι	οὔτε πρὸς ταὐτὸν τὸ τυχόν,
[6, 2]	ὁ νόμος ἐστίν, οὔτε εἴωθε	λέγεσθαι.	Ὥστε εἰ μὲν κυρίως μέτρον
[6, 12]	τοῖς πρός τι πρὸς ὃ	λέγεται,	ἀλλ´ ἐν πλείοσι περιλαβόντες εἶπαν,
[6, 8]	ὑφ´ οἱασποτοῦν ἡδονῆς κρατούμενος ἀκρατὴς	λέγεται,	ἀλλ´ ὁ ὑπὸ τινός. Ἢ
[6, 9]	(ἄνισα γὰρ τὰ μὴ ἴσα	λέγεται)	δῆλον οὖν ὅτι τὸ μὲν
[6, 6]	γὰρ καὶ πρακτικὴ καὶ ποιητικὴ	λέγεται·	ἕκαστον δὲ τούτων πρός τι
[6, 13]	τόδε μετὰ τοῦδε. Οἷον εἰ	λέγεται	ἕτερον μεθ´ ἑτέρου ἢ ὡς
[6, 13]	ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἔτι διελόμενον ὁσαχῶς	λέγεται	ἕτερον μεθ´ ἑτέρου σκοπεῖν εἰ
[6, 6]	ψυχὴ καὶ ὁ ἄνθρωπος φρονεῖν	λέγεται.	Ἔτι εἰ μὴ δεκτικόν ἐστιν
[6, 9]	κατὰ στέρησιν ἐπιστήμης ἡ ἄγνοια	λέγεται.	~Ἔτι ἐπὶ τῶν ὁμοίων τοῦ
[6, 6]	πλέον ἡ διαφορὰ τῶν εἰδῶν	λέγεται.	Ἔτι συμβήσεται τὴν διαφορὰν εἶδος
[6, 8]	ἐν τῷ ὁρισμῷ πρὸς ὃ	λέγεται	{ἢ αὐτὸ ἢ κατὰ τὸ
[6, 8]	γὰρ ἢ πρὸς ὃ αὐτὸ	λέγεται,	ἢ πρὸς ὃ τὸ γένος,
[6, 12]	μὴ κατὰ συμβεβηκὸς ὄντος εἶναι	λέγεται,	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἔχει
[6, 5]	μὴ καθ´ αὑτὸ πρὸς ἄμφω	λέγεται,	καθάπερ ἡ ἰατρικὴ τοῦ ὑγίειαν
[6, 11]	ἀπεδόθη τῷ ὁριζομένῳ. Ἰσόκωλος δὲ	λέγεται	ὁ λόγος εἶναι, ὅταν ὅσαπερ
[6, 7]	τὸ κατὰ τὸν λόγον ἧττον	λέγεται,	οἷον εἰ τὸ πῦρ ἐστι
[6, 9]	ἔνια τῶν ἐναντίων στερήσει θατέρου	λέγεται,	οἷον ἡ ἀνισότης στέρησις ἰσότητος
[6, 13]	εἰ καὶ πρὸς ταὐτὸν ἄμφω	λέγεται,	οἷον πρὸς τὰ ἰατρικά· οὐδὲν
[6, 12]	πᾶν γὰρ ἐπιστητὸν πρὸς ἐπιστήμην	λέγεται.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 6]	τὸ γένος ἐπὶ πλεῖστον πάντων	λέγεται.	Πάλιν εἰ κατηγορεῖται τὸ γένος
[6, 3]	ποιεῖ ὅτι τοῦ κατὰ φύσιν	λέγεται.	Πάλιν εἰ τοῦ καθόλου εἰρημένου
[6, 4]	ὅσα καθ´ αὑτὰ πρός τι	λέγεται.	Πᾶσι γὰρ τοῖς τοιούτοις ταὐτὸν
[6, 2]	δὲ καί, διελόμενον αὐτὸν ποσαχῶς	λέγεται	τὸ ἐν τῷ ὁρισμῷ ἀποδοθέν,
[6, 7]	καθ´ οὗ τὸ πρᾶγμα μᾶλλον	λέγεται	τὸ κατὰ τὸν λόγον ἧττον
[6, 12]	τοῦ περιττοῦ. Εἰ δὲ πολλαχῶς	λέγεται	τὸ μέσον ἔχον, διοριστέον τὸ
[6, 5]	ἀποδέδωκε, πλειόνων ὄντων πρὸς ἃ	λέγεται	τὸ ὁριζόμενον· πᾶσα γὰρ ἐπιστήμη
[6, 7]	εἰ καθ´ ἕτερόν τι μᾶλλον	λέγεται	τὸ ὁρισθὲν ἢ κατὰ τὸν
[6, 5]	τοῦ μὲν γὰρ καθ´ αὑτὴν	λέγεται,	τοῦ δὲ κατὰ συμβεβηκός· ἁπλῶς
[6, 3]	ζῴου πεζοῦ δίποδος τὸ δίπουν	λέγεται,	ὥστε ἅπαξ μόνον τὸ δίπουν
[6, 9]	μηδέτερον τῶν ἐναντίων κατὰ στέρησιν	λέγηται,	ἀποδοθῇ δ´ ὁ λόγος ὁμοίως,
[6, 10]	πάντα, ὅτι μὲν ὁμώνυμον μὴ	λέγοι,	τὸ δ´ ὄνομα μὴ φαίη
[6, 12]	ἕκαστον ἂν τῶν πρός τι	λέγοιτο.	Οὐδὲν γὰρ κωλύει τὸ αὐτὸ
[6, 1]	τὸ συμβεβηκὸς διαλεγώμεθα, ὅτι ἀληθὲς	λέγομεν·	ὅταν δ´ ὅτι οὐχ ὑπάρχει,
[6, 6]	ἄφθαρτον νῦν ἐστι ζῷον, τοῦτο	λέγομεν,	ὅτι νῦν τοιοῦτόν ἐστι ζῷον
[6, 6]	διαφορᾶς τῆς κατὰ τοῦ εἴδους	λεγομένης.	Εἰ γὰρ καθ´ ἑκάστης τῶν
[6, 10]	ἓν εἶδος πάσης τῆς ζωῆς	λεγομένης.	Οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ συνορῶντα
[6, 9]	Ἔτι εἰ τὸ κατὰ στέρησιν	λεγόμενον	ἀποδιδοὺς μὴ ἀποδέδωκεν οὗ ἐστι
[6, 9]	ὅτι τὸ μὲν κατὰ στέρησιν	λεγόμενον	ἐναντίον ἀναγκαῖον ὁρίζεσθαι διὰ θατέρου,
[6, 2]	γὰρ ἀσαφὲς τὸ κατὰ μεταφορὰν	λεγόμενον.	Ἐνδέχεται δὲ καὶ τὸν μεταφορὰν
[6, 6]	ἀποδέδωκεν, ὅταν τυγχάνῃ πρὸς πλείω	λεγόμενον,	οἷον τὴν φρόνησιν ἀρετὴν ἀνθρώπου
[6, 9]	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ μὴ	λεγομένου	κατὰ στέρησιν στερήσει ὡρίσατο, οἷον
[6, 2]	καὶ εἰ τοῦ ὁριζομένου πλεοναχῶς	λεγομένου	μὴ διελὼν εἶπεν· ἄδηλον γὰρ
[6, 2]	τῶν δηλουμένων ὑπὸ τοῦ πλεοναχῶς	λεγομένου.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τοῦ
[6, 9]	διὰ γὰρ τοῦ κατὰ στέρησιν	λεγομένου	ὁρίζεται. Ἔτι τὸν οὕτως ὁριζόμενον
[6, 9]	οὐκέτι διὰ τοῦ κατὰ στέρησιν	λεγομένου·	συμβαίνοι γὰρ ἂν ἑκάτερον δι´
[6, 5]	λεγομένων. Ἔτι εἰ πρὸς πλείω	λεγομένου	τοῦ ὁριζομένου μὴ πρὸς πάντα
[6, 10]	Ἔτι εἰ τῶν καθ´ ὁμωνυμίαν	λεγομένων	ἕνα λόγον ἁπάντων κοινὸν ἀποδέδωκεν·
[6, 2]	χεῖρον ὁτουοῦν τῶν κατὰ μεταφορὰν	λεγομένων.	Ἔτι εἰ μὴ δῆλος ὁ
[6, 5]	ὑποτίθεται τῶν ἐν τῷ ὁρισμῷ	λεγομένων.	Ἔτι εἰ πρὸς πλείω λεγομένου
[6, 10]	τις, ὁρισάμενός τι τῶν πολλαχῶς	λεγομένων,	καὶ τοῦ λόγου μὴ ἐφαρμόττοντος
[6, 12]	ἐπιστημῶν αἱ πολλαὶ πρὸς ὂν	λέγονται,	ὥσθ´ ἑκάστη ὄντος ἐπιστήμη ἔσται.
[6, 10]	δοκοῦσιν εἶναι αἱ ἰδέαι τοῖς	λέγουσιν	ἰδέας εἶναι, πρὸς δὲ τούτους
[6, 6]	ἐν τοῖς τοιούτοις, οἷον ὅσοι	{λέγουσιν	ὅτι ὁ ὕπνος ἐστὶν ἀδυναμία
[6, 9]	μὴ κατ´ ἀπόφασιν τὴν ἄγνοιαν	λέγουσιν.	Τὸ γὰρ μὴ ἔχον ἐπιστήμην
[6, 6]	οἷον μηδέποτε φθαρῆναι. Ὅταν οὖν	λέγωμεν	ὅτι ἄφθαρτον νῦν ἐστι ζῷον,
[6, 13]	τῷ ἐκ τῶνδε· ὁ γὰρ	λέγων	μέλι μεθ´ ὕδατος ἤτοι μέλι
[6, 10]	τὰ τοιαῦτα, ἔνια δ´ οὐ	λεκτέον	ὁμοίως τοῖς πολλοῖς. ~Ἐὰν δὲ
[6, 7]	τοῦ φωτός, σῶμα δὲ τὸ	λεπτομερέστατον	ἧττον ἡ φλὸξ τοῦ φωτός·
[6, 7]	τὸ πῦρ ἐστι σῶμα τὸ	λεπτομερέστατον.	Πῦρ μὲν γὰρ μᾶλλον ἡ
[6, 12]	ἂν εἴη χρῶμα πυρὶ μεμειγμένον·	λευκὸν	δ´ ἔστιν. Ἔτι ὅσοι μὴ
[6, 12]	τὸ αὐτὸ καὶ ὂν καὶ	λευκὸν	καὶ ἀγαθὸν εἶναι, ὥστε πρὸς
[6, 12]	τῶν ὄντων, οἷον εἰ τὸ	λευκὸν	ὡρίσατο {χρῶμα πυρὶ μεμειγμένον· ἀδύνατον
[6, 11]	μετάληψιν ἐποιήσατο, οἷον ἀντὶ ἀνθρώπου	λευκοῦ	βροτὸν ἀργόν· οὔτε γὰρ ὥρισται
[6, 2]	προσσημαίνουσιν. Ἢ εἰ καθ´ αὑτὸν	λεχθεὶς	μὴ φανερὸς εἴη τίνος ἐστὶν
[6, 10]	τὴν ἰδέαν εἰ ἐφαρμόσει ὁ	λεχθεὶς	ὅρος. Ἐπ´ ἐνίων γὰρ οὐ
[6, 2]	εἰρηκότα· οὐ γὰρ ἐφαρμόσει ὁ	λεχθεὶς	ὅρος, οἷον ἐπὶ σωφροσύνης· πᾶσα
[6, 6]	μὴ ἔστι διαφορά, οὐδ´ ἡ	λεχθεῖσα,	ἐπεὶ ταύτῃ ἀντιδιῄρηται. Ἔτι ἐὰν
[6, 4]	ἀποδίδοται τοῦ γνωρίσαι χάριν τὸ	λεχθέν,	γνωρίζομεν δ´ οὐκ ἐκ τῶν
[6, 5]	ἐν τῷ οἰκείῳ γένει τὸ	λεχθέν,	σκοπεῖν ἐκ τῶν περὶ τὰ
[6, 2]	τοῦ ἐναντίου λόγος ἐκ τοῦ	λεχθέντος·	οἱ γὰρ καλῶς ἀποδιδόμενοι καὶ
[6, 6]	λογισμῶν· ὅταν γὰρ ἐπ´ ἀμφότερα	λογιζομένοις	ἡμῖν ὁμοίως ἅπαντα φαίνηται καθ´
[6, 6]	ἡ ἀπορία ὑπάρχει τοῖς ἐναντίοις	λογισμοῖς,	οὐδ´ ἡ ἀλγηδὼν τοῖς συμφύτοις
[6, 6]	καὶ ἡ ἀπορία ἰσότης ἐναντίων	λογισμῶν,	καὶ ἡ ἀλγηδὼν διάστασις τῶν
[6, 6]	εἶναι ἡ τῶν ἐναντίων ἰσότης	λογισμῶν·	ὅταν γὰρ ἐπ´ ἀμφότερα λογιζομένοις
[6, 6]	τοῦ λογιστικοῦ. Πρώτου γὰρ τοῦ	λογιστικοῦ	ἀρετὴ ἡ φρόνησις· κατὰ γὰρ
[6, 6]	ἢ ψυχῆς καὶ μὴ τοῦ	λογιστικοῦ.	Πρώτου γὰρ τοῦ λογιστικοῦ ἀρετὴ
[6, 9]	οἷον ὅτι οὐκ ἐν τῷ	λογιστικῷ	ἀλλ´ ἐν ἀνθρώπῳ ἢ ψυχῇ·
[6, 13]	Μάλιστα δ´ οἰκεῖοι γίνονται οἱ	λόγοι	ἐφ´ ὅσων κατάδηλός ἐστιν ἡ
[6, 10]	δύο γὰρ {οἱ} κατὰ τοὔνομα	λόγοι	ἐφαρμόττουσιν ἐπ´ αὐτά, ὅ τε
[6, 10]	δὲ τούτους καὶ οἱ τοιοῦτοι	λόγοι	χρήσιμοι. Ἔτι εἰ τῶν καθ´
[6, 11]	θεωρητικὸν κοινὸν ἐν ἀμφοτέροις τοῖς	λόγοις	ἐστί, τὸ δὲ λοιπὸν διάφορον.
[6, 12]	ἀριθμὸς κοινὸς ἐν ἀμφοτέροις τοῖς	λόγοις	ὑπάρχει, τοῦ δὲ περιττοῦ μετείληπται
[6, 11]	μὴ ὄνομα ἀντ´ ὀνόματος ἀλλὰ	λόγον	ἀντ´ ὀνόματος μεταλαμβάνει, δῆλον ὅτι
[6, 11]	εἴρηται. Δεῖ δὲ τὸν ὁριζόμενον	λόγον	ἀντὶ τῶν ὀνομάτων ἀποδοῦναι, μάλιστα
[6, 10]	τῶν καθ´ ὁμωνυμίαν λεγομένων ἕνα	λόγον	ἁπάντων κοινὸν ἀποδέδωκεν· συνώνυμα γὰρ
[6, 12]	Πάλιν εἰ οὗ μὲν τὸν	λόγον	ἀποδίδωσι τῶν ὄντων ἐστί, τὸ
[6, 7]	ἀνάπαλιν τὸ μὲν κατὰ τὸν	λόγον	ἀποδοθὲν δέχεται, τὸ δὲ πρᾶγμα
[6, 7]	μᾶλλον, τὸ δὲ κατὰ τὸν	λόγον	ἀποδοθὲν μὴ δέχεται, ἢ ἀνάπαλιν
[6, 7]	ταὐτόν ἐστι τὸ κατὰ τὸν	λόγον	ἀποδοθὲν τῷ πράγματι. Ἔτι εἰ
[6, 6]	συμβαίνῃ τὸ μὲν κατὰ τὸν	λόγον	ἀποδοθὲν ὑπάρχειν νῦν ἢ πρότερον,
[6, 10]	μὴ ἴδιον ἀλλὰ κοινὸν ἀμφοῖν	λόγον	ἀποδόντα. Ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον, εἰ
[6, 1]	καθ´ οὗ τοὔνομα, καὶ τὸν	λόγον	(δεῖ γὰρ τὸν τοῦ ἀνθρώπου
[6, 11]	ἀφαιροῦντα τὸν θατέρου τῶν συμπεπλεγμένων	λόγον,	εἰ καὶ ὁ λοιπὸς τοῦ
[6, 4]	τῶν ἐκείνοις γνωρίμων ποιεῖσθαι τὸν	λόγον.	Εἰσὶ δὲ τῶν τοιούτων ὁρισμῶν
[6, 7]	μᾶλλον λέγεται τὸ κατὰ τὸν	λόγον	ἧττον λέγεται, οἷον εἰ τὸ
[6, 3]	ταὐτὸ εἶδος, ἀδύνατον ὅλον τὸν	λόγον	ἴδιον εἶναι· οὐ γὰρ ἀντικατηγορηθήσεται
[6, 12]	Ἔτι δ´ ἀδύνατον τὸν τοιοῦτον	λόγον	ἴδιον τοῦ ἀποδοθέντος εἶναι· οὐ
[6, 4]	προτέρων καὶ γνωριμωτέρων πεποιῆσθαι τὸν	λόγον,	μέρη δ´ αὐτοῦ τὰ εἰρημένα.
[6, 12]	ἐστί, τὸ δ´ ὑπὸ τὸν	λόγον	μὴ τῶν ὄντων, οἷον εἰ
[6, 7]	ὁρισθὲν ἢ κατὰ τὸν ἀποδοθέντα	λόγον,	οἷον εἰ ἡ δικαιοσύνη δύναμις
[6, 4]	μεταλαμβάνειν ἀντὶ τοῦ ὀνόματος τὸν	λόγον,	οἷον ὅτι ἡμέρα ἡλίου φορὰ
[6, 6]	ἐπιδέχοιτ´ ἂν τὸν τοῦ εἴδους	λόγον.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸν τῆς
[6, 4]	ἐκ τῶν ἡμῖν τυγχάνῃ τὸν	λόγον	πεποιημένος. Εἷς μὲν οὖν τρόπος
[6, 10]	καὶ ἐπὶ τοῦτο τὸν ἀποδοθέντα	λόγον,	σκοπεῖν εἰ ὁ τούτου λόγος
[6, 1]	εἰ ἐπὶ πλεῖον εἴρηκε τὸν	λόγον	τοῦ δέοντος· πᾶν γὰρ τὸ
[6, 11]	ὄντος τοῦ ὁριζομένου ἰσόκωλος ὁ	λόγος	ἀπεδόθη τῷ ὁριζομένῳ. Ἰσόκωλος δὲ
[6, 9]	γὰρ οὕτως ἐναντίων ὁμοίως ὁ	λόγος	ἀποδοτέος. Ὥστε πάλιν αὐτῷ τῷ
[6, 1]	ἢ ὅτι οὐκ ἴδιος ὁ	λόγος	(δεῖ γὰρ τὸν ὁρισμὸν ἴδιον
[6, 11]	ὁριζομένῳ. Ἰσόκωλος δὲ λέγεται ὁ	λόγος	εἶναι, ὅταν ὅσαπερ ἂν ᾖ
[6, 9]	μεταληφθῇ ἀντὶ τοῦ ὀνόματος ὁ	λόγος·	εἰπεῖν γὰρ ἢ ἀνισότητα οὐδὲν
[6, 3]	γὰρ ῥηθέντος οὐκ ἀληθὴς ὁ	λόγος,	εἴπερ μὴ πάντων πρῶτόν ἐστιν)
[6, 2]	μὴ δῆλος ὁ τοῦ ἐναντίου	λόγος	ἐκ τοῦ λεχθέντος· οἱ γὰρ
[6, 1]	εἰ μὴ ἴδιος ὁ ἀποδοθεὶς	λόγος,	ἐκ τῶν πρὸς τὸ γένος
[6, 1]	καθ´ οὗ τοὔνομα, καὶ ὁ	λόγος,	ἐκ τῶν πρὸς τὸ συμβεβηκὸς
[6, 10]	αὐτοάνθρωπος, ὥστ´ οὐκ ἐφαρμόσει ὁ	λόγος	ἐπὶ τὴν ἰδέαν. Ἁπλῶς δ´
[6, 9]	ὁ γὰρ ἐναντίος τοῦ ἐναντίου	λόγος	ἔσται κατὰ μίαν τινὰ συμπλοκὴν
[6, 11]	εἰ τῆς πεπερασμένης γραμμῆς ὁ	λόγος	ἐστὶ πέρας ἐπιπέδου ἔχοντος πέρατα"
[6, 11]	ἔστιν ὁ λοιπὸς τοῦ λοιποῦ	λόγος.	Ἔτι εἰ συνθέτου ὄντος τοῦ
[6, 10]	λόγον, σκοπεῖν εἰ ὁ τούτου	λόγος	ἐφαρμόττει καὶ ἐπὶ τὰ λοιπά·
[6, 12]	τοῦ δὲ περιττοῦ μετείληπται ὁ	λόγος·	ἔχει δὲ καὶ γραμμὴ καὶ
[6, 4]	τοῦ ἐν κινήσει ἀποδέδοται ὁ	λόγος	ἡμῖν· πρότερον γὰρ τὸ μένον
[6, 3]	ὁτουοῦν προστεθέντος ἀληθοῦς ὅλος ὁ	λόγος	ἴδιος γίνεται. Εἰ δέ τι
[6, 3]	δὲ τούτου καὶ ὁ λοιπὸς	λόγος	ἴδιός ἐστι καὶ δηλοῖ τὴν
[6, 3]	γὰρ ἀφαιρεθέντος τούτου ὁ λοιπὸς	λόγος	ἴδιος καὶ δηλοῖ τὴν οὐσίαν.
[6, 3]	ἂν ὁ λοιπὸς ἴδιος ᾖ	λόγος,	καὶ ὁ πᾶς ἴδιος ἔσται·
[6, 9]	εἰ τοῦ ἀντικειμένου ὁ ἀντικείμενος	λόγος,	οἷον τοῦ ἡμίσεος ὁ ἀντικείμενος
[6, 6]	Μῆκος δ´ ἀπλατὲς εἴδους ἐστὶ	λόγος·	ὁμοίως δὲ καὶ μῆκος πλάτος
[6, 9]	στέρησιν λέγηται, ἀποδοθῇ δ´ ὁ	λόγος	ὁμοίως, οἷον ἀγαθὸν τὸ ἐναντίον
[6, 3]	ἀφαιρεθέντος ὁ λοιπὸς ἔσται ἴδιος	λόγος·	οὐ γὰρ ἐνδέχεται ἀπὸ τῆς
[6, 3]	δίπουν τετράπηχυ" ὁ γὰρ τοιοῦτος	λόγος	οὐκ ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματος διὰ
[6, 10]	πάντα ἐφαρμόττειν, ὅτι οὐδ´ ὁ	λόγος,	ῥητέον πρὸς τὸν τοιοῦτον ὅτι
[6, 10]	ἐφαρμόττῃ ἐπὶ πᾶν ὁ ἀποδοθεὶς	λόγος,	τὸ δ´ ὁμώνυμον συνώνυμον ἐὰν
[6, 9]	τῶν ὕστερον ἀποδοθέντων τοῦ ἐναντίου	λόγος,	ὥστ´ οὐδ´ ὁ ἐξ ἀρχῆς
[6, 10]	ὧν εἷς ὁ κατὰ τοὔνομα	λόγος·	ὥστ´ οὐδενὸς τῶν ὑπὸ τοὔνομα
[6, 6]	γένους ὁ τοῦ εἴδους ἐστὶ	λόγος,	ὥστε τὸ γένος ἐπιδέχοιτ´ ἂν
[6, 2]	συκοφαντεῖν ὡς οὐκ ἐφαρμόττοντος τοῦ	λόγου	ἐπὶ πάντα ὧν τὸν ὁρισμὸν
[6, 14]	τυγχάνει τὸ δηλούμενον ὑπὸ τοῦ	λόγου.	ἔτι καθάπερ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις
[6, 10]	τῶν πολλαχῶς λεγομένων, καὶ τοῦ	λόγου	μὴ ἐφαρμόττοντος ἐπὶ πάντα, ὅτι
[6, 10]	ὀνόματος πτώσεων αἱ ὅμοιαι τοῦ	λόγου	πτώσεις ἐφαρμόττουσιν· οἷον εἰ ὠφέλιμον
[6, 5]	ἐν οἷς οὐ πρόκειται τοῦ	λόγου	τὸ τί ἐστιν, οἷον ὁ
[6, 7]	τῶν ἐν τοῖς ὁρισμοῖς ἀποδιδομένων	λόγους	ἀντὶ τῶν ὀνομάτων ποιοῦντα σκοπεῖν
[6, 5]	εἴη παραλελοιπώς, ἀλλ´ ἀντ´ ὀνόματος	λόγῳ	εἰρηκὼς ἂν εἴη τὸ ὑποκάτω
[6, 3]	δέ τι τῶν ἐν τῷ	λόγῳ	μὴ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ὑπὸ
[6, 3]	εἴ τι τῶν ἐν τῷ	λόγῳ	μὴ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ὑπὸ
[6, 11]	συγκείμενα, τοσαῦτα καὶ ἐν τῷ	λόγῳ	ὀνόματα καὶ ῥήματα ᾖ. Ἀνάγκη
[6, 4]	ἀναγκαῖον ἐν τῷ τοῦ ἑτέρου	λόγῳ	συμπεριειλῆφθαι καὶ θάτερον. Γνωρίζειν μὲν
[6, 9]	γὰρ ἐν τῷ τοῦ κακοῦ	λόγῳ	τὸ ἀγαθόν. Ὥστ´ εἰ ἀγαθόν
[6, 3]	Οἷον ἐν τῷ τοῦ ἀνθρώπου	λόγῳ	τὸ ἐπιστήμης δεκτικὸν προστεθὲν περίεργον·
[6, 9]	γενομένου τρόπον τινὰ καὶ τὰ	λοιπὰ	δῆλα γίνεται. Σκεπτέον οὖν ἐπὶ
[6, 10]	λόγος ἐφαρμόττει καὶ ἐπὶ τὰ	λοιπά·	δῆλον γὰρ ὅτι συνώνυμον ἂν
[6, 10]	ὅτι συνώνυμον ἂν εἴη τοῖς	λοιποῖς.	Εἰ δὲ μή, πλείους ἔσονται
[6, 1]	τὸ ἴδιον ῥηθέντων τόπων ἐπισκεπτέον.	Λοιπὸν	δ´, εἰ μὴ ὥρισται ἢ
[6, 1]	τί ἦν εἶναι τῷ ὁριζομένῳ.	Λοιπὸν	δὲ παρὰ τὰ εἰρημένα, εἰ
[6, 3]	ἅπαν {περίεργον οὗ ἀφαιρεθέντος τὸ	λοιπὸν	δῆλον ποιεῖ τὸ ὁριζόμενον. Τοιοῦτος
[6, 11]	τοῖς λόγοις ἐστί, τὸ δὲ	λοιπὸν	διάφορον. Ἔτι εἰ θατέρου τῶν
[6, 11]	τοῦ εὐθέος δεῖ εἶναι τὸ	λοιπόν,	οὗ τὸ μέσον ἐπιπροσθεῖ τοῖς
[6, 9]	ὁρίζεσθαι διὰ θατέρου, τὸ δὲ	λοιπὸν	οὐκέτι διὰ τοῦ κατὰ στέρησιν
[6, 3]	καὶ γὰρ τούτου ἀφαιρεθέντος ὁ	λοιπὸς	ἔσται ἴδιος λόγος· οὐ γὰρ
[6, 3]	Ἐκείνως μὲν γάρ, ἂν ὁ	λοιπὸς	ἴδιος ᾖ λόγος, καὶ ὁ
[6, 3]	ἀφαιρεθέντος δὲ τούτου καὶ ὁ	λοιπὸς	λόγος ἴδιός ἐστι καὶ δηλοῖ
[6, 3]	καὶ γὰρ ἀφαιρεθέντος τούτου ὁ	λοιπὸς	λόγος ἴδιος καὶ δηλοῖ τὴν
[6, 11]	συμπεπλεγμένων λόγον, εἰ καὶ ὁ	λοιπὸς	τοῦ λοιποῦ· εἰ γὰρ μή,
[6, 11]	ἐστίν, ὥστ´ οὐκ ἔστιν ὁ	λοιπὸς	τοῦ λοιποῦ λόγος. Ἔτι εἰ
[6, 11]	εἰ καὶ ὁ λοιπὸς τοῦ	λοιποῦ·	εἰ γὰρ μή, δῆλον ὅτι
[6, 11]	οὐκ ἔστιν ὁ λοιπὸς τοῦ	λοιποῦ	λόγος. Ἔτι εἰ συνθέτου ὄντος
[6, 10]	μή, πλείους ἔσονται ὁρισμοὶ τῶν	λοιπῶν·	δύο γὰρ {οἱ} κατὰ τοὔνομα
[6, 5]	καὶ χεῖρον, ἐπειδὴ καὶ τῶν	λοιπῶν	ὁστισοῦν δυνατός ἐστι νόσον ποιῆσαι.
[6, 13]	τὴν ὑπόληψιν τὴν τοιαύτην ἡ	λύπη	γίνεται, τοῦτο βούλεται δηλοῦν· τὸ
[6, 13]	διαίρεσιν, οἷον εἰ ἡ ὀργὴ	λύπη	μεθ´ ὑπολήψεως τοῦ ὀλιγωρεῖσθαι. Ὅτι
[6, 11]	ὡρισμένος ἂν εἴη, οἷον ἀντὶ	λωπίου	ἱμάτιον. Ἔτι δὲ μείζων ἁμαρτία,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/01/2010