Livre, Chap. |
[6, 13] |
μηδέτερον.
Ἢ
εἰ
μᾶλλον
μὲν
|
θάτερον |
ἀγαθὸν
ἢ
θάτερον
κακόν,
τὸ |
[6, 5] |
πρὸς
ἄμφω
ἀποδοὺς
τοῦ
πρὸς
|
θάτερον, |
ἀλλ´
ἴσως
καὶ
χεῖρον,
ἐπειδὴ |
[6, 9] |
κακοῦ
ἢ
τὸ
φθαρτικὸν
ἀγαθοῦ·
|
θάτερον |
γὰρ
τούτων
ἀναγκαῖον
ἐναντίον
{εἶναι |
[6, 4] |
ἔχειν,
ὥστ´
ἀδύνατον
ἄνευ
θατέρου
|
θάτερον |
γνωρίζειν·
διόπερ
ἀναγκαῖον
ἐν
τῷ |
[6, 4] |
τοῦ
ἑτέρου
λόγῳ
συμπεριειλῆφθαι
καὶ
|
θάτερον. |
Γνωρίζειν
μὲν
οὖν
δεῖ
τὰ |
[6, 13] |
δύο
γὰρ
ὄντων
ἐὰν
ἑκάτερος
|
θάτερον |
ἔχῃ,
ἀμφότεροι
δίκαιοι
ἔσονται
καὶ |
[6, 6] |
τῆς
αἰσθήσεως
ὕπνος,
ἀλλὰ
ποιητικὸν
|
θάτερον |
θατέρου·
ἤτοι
γὰρ
διὰ
τὴν |
[6, 13] |
μᾶλλον
μὲν
θάτερον
ἀγαθὸν
ἢ
|
θάτερον |
κακόν,
τὸ
δ´
ἐκ
τούτων |
[6, 10] |
ἐφαρμόσει
ὁ
θατέρου
ὅρος
ἐπὶ
|
θάτερον, |
ὥστε
δόξει
οὐχ
ὡρίσθαι
κατὰ |
[6, 10] |
καὶ
συνορῶντα
τὴν
ὁμωνυμίαν
καὶ
|
θατέρου |
βουλόμενον
τὸν
ὁρισμὸν
ἀποδοῦναι
λαθεῖν |
[6, 14] |
ὑπάρχειν
τἀναντία,
ὥρισται
δὲ
διὰ
|
θατέρου, |
δῆλον
ὅτι
οὐχ
ὥρισται.
εἰ |
[6, 6] |
αἰσθήσεως
ὕπνος,
ἀλλὰ
ποιητικὸν
θάτερον
|
θατέρου· |
ἤτοι
γὰρ
διὰ
τὴν
ἀδυναμίαν |
[6, 4] |
πως
ἔχειν,
ὥστ´
ἀδύνατον
ἄνευ
|
θατέρου |
θάτερον
γνωρίζειν·
διόπερ
ἀναγκαῖον
ἐν |
[6, 9] |
δ´
ἔνια
τῶν
ἐναντίων
στερήσει
|
θατέρου |
λέγεται,
οἷον
ἡ
ἀνισότης
στέρησις |
[6, 10] |
χρηστέον
(οὐ
γὰρ
ἐφαρμόσει
ὁ
|
θατέρου |
ὅρος
ἐπὶ
θάτερον,
ὥστε
δόξει |
[6, 9] |
λεγόμενον
ἐναντίον
ἀναγκαῖον
ὁρίζεσθαι
διὰ
|
θατέρου, |
τὸ
δὲ
λοιπὸν
οὐκέτι
διὰ |
[6, 11] |
δὲ
λοιπὸν
διάφορον.
Ἔτι
εἰ
|
θατέρου |
τῶν
ὀνομάτων
τὴν
μετάληψιν
ποιούμενος |
[6, 11] |
ἀποδοθῇ
ὅρος,
σκοπεῖν,
ἀφαιροῦντα
τὸν
|
θατέρου |
τῶν
συμπεπλεγμένων
λόγον,
εἰ
καὶ |
[6, 13] |
Ἔτι
εἰ
συνώνυμον
τὸ
ὅλον
|
θατέρῳ· |
οὐ
δεῖ
γάρ,
καθάπερ
οὐδ´ |
[6, 5] |
μὴ
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω
γένος
|
θεῖναι· |
ὁ
γὰρ
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω |
[6, 5] |
ὁ
γὰρ
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω
|
θεὶς |
πάντα
τὰ
ἐπάνω
εἴρηκεν,
ἐπειδὴ |
[6, 1] |
τὸν
ὁριζόμενον
εἰς
τὸ
γένος
|
θέντα |
τὰς
διαφορὰς
προσάπτειν·
μάλιστα
γὰρ |
[6, 6] |
ἐστιν·
ἀνάγκη
γὰρ
ὑγιαίνειν
τὰ
|
θερμὰ |
καὶ
ψυχρά.
Ἡ
γὰρ
ἑκάστου |
[6, 3] |
ἀλλ´
ἱκανὸν
ἦν
εἰπεῖν
στέρησιν
|
θερμοῦ, |
ἐπειδὴ
αὐτὴ
ἡ
στέρησις
γνώριμον |
[6, 3] |
κατάψυξιν
στέρησιν
τοῦ
κατὰ
φύσιν
|
θερμοῦ |
φασιν
εἶναι·
πᾶσα
γὰρ
στέρησίς |
[6, 6] |
τῆς
ὑγιείας
ὁρισμός,
εἴπερ
συμμετρία
|
θερμῶν |
καὶ
ψυχρῶν"
ἐστιν·
ἀνάγκη
γὰρ |
[6, 2] |
καὶ
ὅτι
ἡ
ὑγίεια
συμμετρία
|
θερμῶν |
καὶ
ψυχρῶν·
ὁμώνυμος
γὰρ
ἡ |
[6, 5] |
ἢ
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω
γένος
|
θετέον, |
ἢ
πάσας
τὰς
διαφορὰς
τῷ |
[6, 14] |
ἀνάγκη
γὰρ
ὥσπερ
πρὸς
παράδειγμα
|
θεώμενον |
τό
τ´
ἐλλεῖπον
ὧν
προσῆκεν |
[6, 12] |
δυνάμενος
τὸ
ἐν
ἑκάστῳ
πιθανὸν
|
θεωρεῖν |
καὶ
μηδὲν
παραλείπων,
κλέπτης
δ´ |
[6, 6] |
τι,
καθάπερ
καὶ
τῆς
ἐπιστήμης.
|
Θεωρητικὴ |
γὰρ
καὶ
πρακτικὴ
καὶ
ποιητικὴ |
[6, 6] |
δὲ
τούτων
πρός
τι
σημαίνει·
|
θεωρητικὴ |
γὰρ
τινὸς
καὶ
ποιητικὴ
τινὸς |
[6, 11] |
ἀρτίως
ῥηθέντος.
Ἀγνωστότερον
γὰρ
ἡ
|
θεωρητικὴ |
τῆς
ἐπιστήμης·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[6, 3] |
φησὶν
εἶναι·
ἡ
γὰρ
ὁριστικὴ
|
θεωρητική |
τίς
ἐστιν,
ὥστε
δὶς
τὸ |
[6, 11] |
ὁ
τὴν
θεωρητικὴν
ἐπιστήμην
ὑπόληψιν
|
θεωρητικὴν |
εἰπών.
Ἡ
γὰρ
ὑπόληψις
τῇ |
[6, 11] |
ἔτι
σημαίνει,
οἷον
ὁ
τὴν
|
θεωρητικὴν |
ἐπιστήμην
ὑπόληψιν
θεωρητικὴν
εἰπών.
Ἡ |
[6, 3] |
αὐτὸ
λέγει,
προσθεὶς
πάλιν
καὶ
|
θεωρητικήν. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
ὅσοι
τὴν |
[6, 3] |
Ξενοκράτης
τὴν
φρόνησιν
ὁριστικὴν
καὶ
|
θεωρητικὴν |
τῶν
ὄντων
φησὶν
εἶναι·
ἡ |
[6, 11] |
ταὐτὸν
εἶναι.
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
θεωρητικὸν |
κοινὸν
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς
λόγοις |
[6, 10] |
ἡ
γὰρ
ἰδέα
οὐκ
ἔσται
|
θνητή, |
οἷον
αὐτοάνθρωπος,
ὥστ´
οὐκ
ἐφαρμόσει |
[6, 10] |
οἷον
ὡς
Πλάτων
ὁρίζεται,
τὸ
|
θνητὸν |
προσάπτων
ἐν
τοῖς
τῶν
ζῴων |
[6, 10] |
ὅρος,
εἴπερ
ἐστὶ
κίνησις
γένους
|
θρεπτοῦ |
σύμφυτος
παρακολουθοῦσα"
οὐδὲν
γὰρ
μᾶλλον |