HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. Du sommeil et de la veille (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  74 formes différentes pour 229 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[1]   οὐδὲ καθεύδειν οὐδὲν ἀεὶ ἐνδέχεται.     γὰρ ὕπνος πάθος τι τοῦ
[3]   τῶν ἐν τῷ σώματι ψυχρότατον     ἐγκέφαλος͵ τοῖς δὲ μὴ ἔχουσι
[3]   Οὐδ΄ οἱ μελαγχολικοί· κατέψυκται γὰρ     εἴσω τόπος͵ ὥστ΄ οὐ γίγνεται
[1]   καθεύδουσιν· εἰ δέ τῳ πιθανὸς     λεχθεὶς λόγος͵ τοῦτο πεισθήσεται. Ὅτι
[3]   οἶ νος καὶ τούτου μᾶλλον     μέλας. Οὕτω δὲ τὰ ἄνω
[3]   Ἔτι δ΄ ἐκ κόπων ἐνίων·     μὲν γὰρ κόπος συντηκτικόν͵ τὸ
[2]   δέ ἐστι τριῶν διωρισμένων τόπων     μέσος κεφαλῆς καὶ τῆς κάτω
[3]   ὑδαρῆ καὶ ὀλίγον· πνευματῶδες γὰρ     οἶ νος καὶ τούτου μᾶλλον
[3]   κύριός γ΄ ἐστὶν τόπος     περὶ τὸν ἐγκέφαλον͵ ὥσπερ ἐν
[3]   μὴν ἀλλὰ κύριός γ΄ ἐστὶν     τόπος περὶ τὸν ἐγκέφαλον͵
[3]   γάρ͵ ὥσπερ εἴπομεν͵ οὐκ ἔστιν     ὕπνος ἀδυναμία πᾶσα τοῦ αἰσθητικοῦ͵
[1]   τε ἐγρήγορσις ὑπάρχει καὶ     ὕπνος· ἀντίκεινται γάρ͵ καὶ φαίνεται
[3]   ὅτι μετὰ τὰ σιτία ἰσχυρότατος     ὕπνος γίγνεται͵ καὶ ἔστιν ὑπνωτικὰ
[2]   ἐστὶ πάθος ἐγρήγορσις καὶ     ὕπνος. Διὸ καὶ πᾶσιν ὑπάρχει
[3]   καὶ ἐπιληπτικὰ γίγνεται· ὅμοιον γὰρ     ὕπνος ἐπιλήψει͵ καὶ ἔστιν τρόπον
[3]   ἐπιλήψει͵ καὶ ἔστιν τρόπον τινὰ     ὕπνος ἐπίληψις. Διὸ καὶ συμβαίνει
[3]   φανερὸν ἐκ (τῶν εἰρημένων ὅτι     ὕπνος ἐστὶ σύνοδός τις τοῦ
[3]   ὕπνος. Οὐ γάρ ἐστιν     ὕπνος ἡτισοῦν ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ͵
[2]   τῷ πρώτῳ αἰσθητηρίῳεἰ δή ἐστιν     ὕπνος καὶ ἐγρήγορσις πάθη
[2]   ἐν μορίῳ πρώτῳ γίγνεται     ὕπνος καὶ ἐγρήγορσις͵ φανερόν.
[3]   ἀπώσῃ τὸ θερμόν͵ τότε γίγνεται     ὕπνος καὶ τὸ ζῷον καθεύδει.
[3]   πρῶτον αἰσθητήριον· καὶ τί ἐστιν     ὕπνος͵ ὅτι τοῦ πρώτου αἰσθητηρίου
[3]   αἰσθητικοῦ συμβαίνει ἐγρήγορσις καὶ     ὕπνος. Οὐ γάρ ἐστιν
[2]   ἀργεῖν καὶ μὴ χρῆσθαι αὐταῖς     ὕπνος͵ οὐδ΄ ἐν τῷ μὴ
[3]   μετὰ τὰ σιτία μάλιστα τοιοῦτος     ὕπνος· πολλὴ γὰρ ἀπὸ
[1]   γάρ͵ καὶ φαίνεται στέρησίς τις     ὕπνος τῆς ἐγρηγόρσεως· ἀεὶ γὰρ
[3]   ἕως ἂν καταπεφθῇ. Γίγνεται γὰρ     ὕπνος͵ ὥσπερ εἴρηται͵ τοῦ σωματώδους
[1]   δὲ καὶ ὅτι οὐδέν ἐστιν     ἀεὶ ἐγρήγορεν ἀεὶ καθεύδει͵
[2]   ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵ καὶ πρὸς     συντείνει τἆλλα͵ πεπονθότος τι συμπάσχειν
[3]   ἄνω͵ καταβαῖνον πάλιν τὰς φλέβας  ὀγκοῖ͵   καὶ συνθλίβει τὸν πόρον δι΄
[3]   πολλὴ κίνησις τοῦ ὑπνοῦντος.  Ὅθεν   δ΄ ἐκλείπει͵ καταψύχε ται καὶ
[2]   γὰρ τὸ τίνος ἕνεκεν͵ καὶ  ὅθεν   ἀρχὴ τῆς κινήσεως͵ καὶ
[3]   καὶ ὀλίγον· πνευματῶδες γὰρ  οἶ   νος καὶ τούτου μᾶλλον
[3]   Καὶ τὸ ὅλον δὲ φίλυπνοι  οἱ   ἀδηλόφλεβοι καὶ οἱ νανώδεις καὶ
[3]   ὑποσπωμένου τοῦ θερμοῦ τοῦ ἀνάγοντος  οἱ   ἄνθρωποι· μόνον γὰρ ὀρθὸν τῶν
[3]   ἄνω ὁρμὴ πολλὴ καὶ ἀναθυμίασις.  Οἱ   δὲ φλεβώδεις οὐχ ὑπνωτικοὶ δι΄
[3]   διὰ τὴν κίνησιν͵ οὕτω καὶ  οἱ   ἐν τῇ κεφαλῇ πόροι καὶ
[1]   ἐνύπνιον͵ καὶ διὰ τίνα αἰτίαν  οἱ   καθεύδοντες ὁτὲ μὲν ὀνειρώττουσιν ὁτὲ
[3]   εἰς φλέγμα συνίσταται (διὸ καὶ  οἱ   κατάρροι φαίνονται γιγνόμενοι ἐκ τῆς
[3]   ἀδηλόφλεβοι καὶ οἱ νανώδεις καὶ  οἱ   μεγαλοκέφαλοι· τῶν μὲν γὰρ αἱ
[3]   ἄλλο πάθος ἔχωσιν ὑπεναντίον. Οὐδ΄  οἱ   μελαγχολικοί· κατέψυκται γὰρ εἴσω
[3]   δὲ φίλυπνοι οἱ ἀδηλόφλεβοι καὶ  οἱ   νανώδεις καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι· τῶν
[3]   Διὸ τοῖς παιδίοις οὐ συμφέρουσιν  οἱ   οἶνοι͵ οὐδὲ ταῖς τίτθαις (διαφέρει
[3]   Πολλὰ δ΄ ἐστὶν λέγουσιν  οἱ   σφόδρα λειποψυχήσαντες καὶ δόξαντες τεθνάναι·
[2]   ἔκνοιαί τινες τοιαῦται· ἔτι δ΄  οἱ   τὰς ἐν τῷ αὐχένι φλέβας
[2]   πᾶν αἰσθήσεώς τινος γενομένης͵  οἰκείας   ἀλλοτρίας͵ ἐν τῷ πρώτῳ
[3]   περὶ τούτων ἑτέρων ἐστὶ λόγων  οἰκειότερον·   διὰ δὲ τὸ γίγνεσθαι ἀδιακριτώτερον
[3]   τοῖς παιδίοις οὐ συμφέρουσιν οἱ  οἶνοι͵   οὐδὲ ταῖς τίτθαις (διαφέρει γὰρ
[3]   καὶ τὰ βρωτά͵ μήκων͵ μανδραγόρας͵  οἶνος͵   αἶραι. Καὶ καταφερόμενοι καὶ νυστάζοντες
[3]   ὕπνος γίγνεται͵ καὶ ἔστιν ὑπνωτικὰ  οἶνος   καὶ ἄλλα θερμότητα ἔχοντα τοιαῦτα͵
[1]   τούτων ἀεὶ ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ͵  οἷον   ἀεί τι γένος ζῴων καθεύδειν
[1]   τινὰ τὴν μὲν ἀκινησίαν καὶ  οἷον   δεσμὸν τὸν ὕπνον εἶναί φαμεν͵
[1]   τι τοῦ αἰσθητικοῦ μορίου ἐστίν͵  οἷον   δεσμός τις καὶ ἀκινησία͵ ὥστ΄
[2]   πάσας͵ ἔνια δ΄ οὐκ ἔχει͵  οἷον   ὄψιν͵ τὴν δ΄ ἁφὴν καὶ
[3]   ἀπὸ περιττώματος ὑγροῦ καὶ θερμοῦ͵  οἷον   συμβαίνει τοῖς πυρέττουσι καὶ ἐν
[2]   δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν ὁλοπτέρων͵  οἷον   σφηκῶν καὶ μελιττῶν͵ καὶ ἐν
[1]   δύναταί τι ποιεῖν͵ ἀνάγκη ἀδυνατεῖν͵  οἷον   τὰ ὄμματα ὁρῶντα͵ καὶ παύεσθαι
[3]   ἔντος καὶ τὰ κάτω θερμά͵  οἷον   τὰ περὶ τοὺς πόδας καὶ
[1]   ἐγρήγορσιν. Τῶν δὲ φυτῶν οὐδὲν  οἷόν   τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τούτων τῶν
[2]   δέ τι κοινόν͵ ἴδιον μὲν  οἷον   τῇ ὄψει τὸ ὁρᾶν͵ τῇ
[1]   οὐχ ὑπάρχει ὕπνος οὐδὲ ἐγρήγορσις͵  οἷον   τοῖς φυτοῖς (οὐ γὰρ ἔχουσι
[1]   αὐτοῦ ὄντα πάθη͵ λέγω δ΄  οἷον   ὑγίεια καὶ νόσος͵ καὶ κάλλος
[2]   αἰσθήσει τοῦ γένους ἑκάστου ἕτερον͵  οἷον   ψόφου καὶ χρώματος) τοῦτο δ΄
[1]   ὑπάρχει οὔτε ὕπνος οὔτε ἐγρήγορσις·  οἷς   δ΄ αἴσθησις ὑπάρχει͵ καὶ τὸ
[1]   τὸ λυπεῖσθαι καὶ τὸ χαίρειν·  οἷς   δὲ ταῦτα͵ καὶ ἐπιθυμία· τοῖς
[2]   καὶ τὸ φρονεῖν πᾶσι τέλος  οἷς   ὑπάρχει θάτερον αὐτῶν. Βέλτιστα γὰρ
[3]   ἀλλὰ δεῖ πίνειν ὑδαρῆ καὶ  ὀλίγον·   πνευματῶδες γὰρ οἶ νος
[3]   κρατήσῃ συνεωσμένη θερμότης ἐν  ὀλίγῳ   πολλὴ ἐκ τοῦ περιεστῶτος͵ καὶ
[3]   ἔμβρυα τὸ πρῶτον. Καὶ τὸ  ὅλον   δὲ φίλυπνοι οἱ ἀδηλόφλεβοι καὶ
[2]   προσπίπτοντος πρὸς τὸ ὑπόζωμα τῶν  ὁλοπτέρων)   κινεῖται δὲ πᾶν αἰσθήσεώς τινος
[2]   Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν  ὁλοπτέρων͵   οἷον σφηκῶν καὶ μελιττῶν͵ καὶ
[2]   τοῦ πνεύματος ἀρχὴ καὶ  ὅλως   τῆς καταψύξεώς ἐστιν ἐνταῦθα͵
[1]   ποιεῖν͵ ἀνάγκη ἀδυνατεῖν͵ οἷον τὰ  ὄμματα   ὁρῶντα͵ καὶ παύεσθαι τοῦτο ποιοῦντα͵
[3]   τὴν αἰτίαν καὶ ἐπιληπτικὰ γίγνεται·  ὅμοιον   γὰρ ὕπνος ἐπιλήψει͵ καὶ
[1]   καὶ τῷ εἶναι χωριστόν ἐστιν)  ὁμοίως   δὲ καὶ ὅτι οὐδέν ἐστιν
[1]   ὁρῶντα͵ καὶ παύεσθαι τοῦτο ποιοῦντα͵  ὁμοίως   δὲ καὶ χεῖρα καὶ ἄλλο
[1]   καθεύδειν· ἀδύνατον γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν.  Ὁμοίως   δὲ οὐδὲ καθεύδειν οὐδὲν ἀεὶ
[1]   αἰτίαν οἱ καθεύδοντες ὁτὲ μὲν  ὀνειρώττουσιν   ὁτὲ δὲ οὔ͵ συμβαίνει
[1]   ἐγρηγόρσεως ἐπισκεπτέον τίνα τε τυγχάνει  ὄντα͵   καὶ πότερον ἴδια τῆς ψυχῆς
[1]   φαίνεται γιγνόμενα͵ καὶ τοῦ αὐτοῦ  ὄντα   πάθη͵ λέγω δ΄ οἷον ὑγίεια
[3]   τοῦτο γὰρ καὶ βρωτικοί͵ σκληφροὶ  ὄντες·   ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ἀπολελαυκότα διάκειται
[2]   τὴν μεταφορὰν ταύτην ὡς ἀναπαύσει  ὄντι   ὥστε σωτηρίας ἕνεκα τῶν ζῴων
[2]   ψυχῆς) ἀδύνατον δ΄ ἐστὶν ἁπλῶς  ὁποιανοῦν   αἴσθησιν αἰσθάνεσθαι τὸ καθεῦδον ζῷον͵
[3]   ποιεῖ καὶ τὰ ἄλλα μόρια͵  ὅπου   ἂν ὑπάρχῃ δυνάμει τὸ τοιοῦτον
[3]   ἀναληπτέον ὑπὲρ αὐτῶν τούτου χάριν͵  ὅπως   τὰς ἀρχὰς τῆς κινήσεως θεωρήσωμεν͵
[2]   ἀκολουθοῦσα πάσαις͵ καὶ ὅτι  ὁρᾷ   καὶ ἀκούει αἰσθάνεται (οὐ γὰρ
[2]   τῇ γε ὄψει ὁρᾷ ὅτι  ὁρᾷ͵   καὶ κρίνει δὴ καὶ δύναται
[2]   γὰρ δὴ τῇ γε ὄψει  ὁρᾷ   ὅτι ὁρᾷ͵ καὶ κρίνει δὴ
[2]   μὲν οἷον τῇ ὄψει τὸ  ὁρᾶν͵   τῇ δ΄ ἀκοῇ τὸ ἀκούειν͵
[3]   ἀνάγοντος οἱ ἄνθρωποι· μόνον γὰρ  ὀρθὸν   τῶν ζῴων) καὶ ἐπιπεσὸν μὲν
[3]   νανώδεσι καὶ μεγαλοκεφάλοις ἄνω  ὁρμὴ   πολλὴ καὶ ἀναθυμίασις. Οἱ δὲ
[1]   ἀνάγκη ἀδυνατεῖν͵ οἷον τὰ ὄμματα  ὁρῶντα͵   καὶ παύεσθαι τοῦτο ποιοῦντα͵ ὁμοίως
[1]   οὐδενὸς ἄνευ τούτου͵ δῆλον ὡς  ὅσα   μὲν αὐξήσεως καὶ φθίσεως μετέχει
[2]   καὶ ἐν ταῖς μυίαις καὶ  ὅσα   τοιαῦτα. Ἐπεὶ δὲ κινεῖν μέν
[3]   τινες τὸ αὐτὸ τοῦτο ποιοῦσιν͵  ὅσαι   ἀπὸ περιττώματος ὑγροῦ καὶ θερμοῦ͵
[1]   ὦπται καθεύδοντα͵ καὶ τἆλλα πάντα  ὅσαπερ   ἔχει ὀφθαλμούς· καὶ γὰρ τὰ
[1]   φύσιν͵ ὅταν ὑπερβάλλῃ τὸν χρόνον  ὅσον   δύναταί τι ποιεῖν͵ ἀνάγκη ἀδυνατεῖν͵
[1]   αἰσθάνεσθαι͵ καὶ τοῦτο͵ ἂν ὑπερβάλλῃ  ὅσον   ἦν χρόνον δυνάμενον αἰσθάνεσθαι συνεχῶς͵
[1]   καθεύδειν οὔ. Τῶν δ΄  ὀστρακοδέρμων   κατὰ μὲν τὴν αἴσθησιν οὐδέ
[1]   ἀεί τι ἐγρηγορέναι. Ἔτι  ὅσων   ἔστι τι ἔργον κατὰ φύσιν͵
[3]   ὅτι ἐπεὶ ἀναγκαῖον τῷ ζῴῳ͵  ὅταν   αἴσθησιν ἔχῃ͵ τότε πρῶτον τροφήν
[3]   μὲν ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄ οὔ·  ὅταν   γὰρ πολὺ φέρηται τὸ πνεῦμα
[2]   τοῖς αἰσθητηρίοις πᾶσιν ἀδυνατεῖν αἰσθέσθαι͵  ὅταν   δ΄ ἐκείνων τι͵ οὐκ ἀνάγκη
[3]   πρὸς τὸ ἄνω πέφυκε φέρεσθαι·  ὅταν   δ΄ ἐν τοῖς ἄνω τόποις
[3]   τῶν φλεβῶν πρὸς τὴν κεφαλήν·  ὅταν   δὲ μηκέτι δύνηται͵ ἀλλὰ τῷ
[3]   οὖν βαρύνει καὶ ποιεῖ νυστάζειν·  ὅταν   δὲ ῥέψῃ κάτω καὶ ἀντιστρέψαν
[3]   δὲ θολερώτερον εἰς τὰ κάτω·  ὅταν   δὲ τοῦτο συμβῇ͵ ἐγείρονται ἀπολυθέντα
[3]   ὑπὸ τῆς τοῦ ἡλίου θερμότητος͵  ὅταν   ἔλθῃ εἰς τὸν ἄνω τόπον͵
[2]   φλέβας καταλαμβανόμενοι ἀναίσθητοι γίγνονται) ἀλλ΄  ὅταν   ἀδυναμία τῆς χρήσεως μήτ΄
[2]   καὶ βομβοῦντα φαίνεται τὰ πτερωτά͵  ὅταν   κινῆται͵ τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος
[2]   τῷ πρώτῳ αἰσθάνεται πάντων·  ὅταν   μὲν γὰρ τοῦτ΄ ἀδυνατήσῃ͵ ἀνάγκη
[3]   ὑπερβαλλούσης τῇ θερμότητι. Ἐγείρεται δ΄  ὅταν   πεφθῇ καὶ κρατήσῃ συνεωσμένη
[1]   ἔστι τι ἔργον κατὰ φύσιν͵  ὅταν   ὑπερβάλλῃ τὸν χρόνον ὅσον δύναταί
[1]   ἐγρηγορέναι ὑπερβολὴ ὁτὲ μὲν νοσώδης  ὁτὲ   δὲ ἄνευ νόσου γίγνεται͵ ὥστε
[1]   οἱ καθεύδοντες ὁτὲ μὲν ὀνειρώττουσιν  ὁτὲ   δὲ οὔ͵ συμβαίνει μὲν
[1]   δὲ τοῦ ἐγρηγορέναι ὑπερβολὴ  ὁτὲ   μὲν νοσώδης ὁτὲ δὲ ἄνευ
[1]   διὰ τίνα αἰτίαν οἱ καθεύδοντες  ὁτὲ   μὲν ὀνειρώττουσιν ὁτὲ δὲ οὔ͵
[2]   δ΄ ἐξ ὑποθέσεως τὴν ἀνάγκην͵  ὅτι   εἰ ζῷον ἔσται ἔχον τὴν
[3]   καὶ τοῦ καθεύδειν. Φανερὸν δὴ  ὅτι   ἐπεὶ ἀναγκαῖον τῷ ζῴῳ͵ ὅταν
[2]   κρίνει δὴ καὶ δύναται κρίνειν  ὅτι   ἕτερα τὰ γλυκέα τῶν λευκῶν
[3]   τὸ αἴτιον τοῦ καθεύδειν εἴρηται͵  ὅτι   (ὑπὸ) τοῦ σωματώδους τοῦ
[2]   Τῆς μὲν οὖν κινήσεως φανερὸν  ὅτι   καὶ τοῦ πνεύματος ἀρχὴ
[1]   οὐδὲν ὑπάρχει τούτων. Σημεῖον δ΄  ὅτι   καὶ τὸ ἔργον τὸ αὑτοῦ
[2]   ὥστε ἐκ τούτων πάντα θεωρητέον.  Ὅτι   μὲν οὖν τῆς αἰσθήσεως
[1]   λεχθεὶς λόγος͵ τοῦτο πεισθήσεται.  Ὅτι   μὲν οὖν ὕπνου κοινωνεῖ τὰ
[3]   Καίτοι τοῦτό τις ἀπορήσειεν ἄν͵  ὅτι   μετὰ τὰ σιτία ἰσχυρότατος
[3]   Ὥστε φανερὸν ἐκ (τῶν εἰρημένων  ὅτι   ὕπνος ἐστὶ σύνοδός τις
[2]   δύναμις ἀκολουθοῦσα πάσαις͵ καὶ  ὅτι   ὁρᾷ καὶ ἀκούει αἰσθάνεται (οὐ
[2]   δὴ τῇ γε ὄψει ὁρᾷ  ὅτι   ὁρᾷ͵ καὶ κρίνει δὴ καὶ
[1]   χωριστόν ἐστιν) ὁμοίως δὲ καὶ  ὅτι   οὐδέν ἐστιν ἀεὶ ἐγρήγορεν
[2]   ἀδυνατεῖν. Φανερὸν δὲ ἐκ πολλῶν  ὅτι   οὐκ ἐν τῷ τὰς αἰσθήσεις
[2]   αἰσθάνεσθαι τὸ καθεῦδον ζῷον͵ φανερὸν  ὅτι   πάσαις ἀναγκαῖον ὑπάρχειν τὸ αὐτὸ
[3]   καὶ τί ἐστιν ὕπνος͵  ὅτι   τοῦ πρώτου αἰσθητηρίου κατάληψις πρὸς
[1]   φθίσεως μετέχει μόνον τῶν ζώντων͵  (ὅτι)   τούτοις οὐχ ὑπάρχει ὕπνος οὐδὲ
[2]   Περὶ ψυχῆς θεωρήμασιν) φανερὸν τοίνυν  ὅτι   τούτου ἐστὶ πάθος ἐγρήγορσις
[1]   μὲν οὖν τοῦτό γε φανερόν͵  ὅτι   τῷ αὐτῷ τοῦ ζῴου
[1]   ἐστὶν τῷ αἰσθάνεσθαι͵ δῆλον  ὅτι   περ αἰσθάνεται͵ τούτῳ καὶ
[3]   θερμά. Πότερον οὖν τοῦτο συμβαίνει  ὅτι   ὥσπερ κοιλία κενὴ μὲν
[2]   ὅτι ὁρᾷ καὶ ἀκούει αἰσθάνεται  (οὐ   γὰρ δὴ τῇ γε ὄψει
[1]   ζῴων ἀμφότερα τὰ πάθη ταῦτα.  Οὐ   γάρ͵ εἴ τι ἔστι ζῷον
[3]   ἐνεργεῖν͵ ἐξ ἀνάγκης μὲν γινόμενος  (οὐ   γὰρ ἐνδέχεται ζῷον εἶναι μὴ
[3]   ἐγρήγορσις καὶ ὕπνος.  Οὐ   γάρ ἐστιν ὕπνος ἡτισοῦν
[1]   οὐδὲ ἐγρήγορσις͵ οἷον τοῖς φυτοῖς  (οὐ   γὰρ ἔχουσι τὸ αἰσθητικὸν μόριον͵
[3]   γὰρ εἴσω τόπος͵ ὥστ΄  οὐ   γίγνεται πλῆθος αὐτοῖς ἀναθυμιάσεως. Διὰ
[2]   καθεύδοντες καὶ ποιοῦσι πολλὰ ἐγρηγορικά͵  οὐ   μέντοι ἄνευ φαντάσματος καὶ αἰσθήσεώς
[3]   εἰσι τοῦ γίγνεσθαι τὴν κατάψυξιν͵  οὐ   μὴν ἀλλὰ κύριός γ΄ ἐστὶν
[1]   ἀεὶ τοῖς καθεύδουσιν ἐνυπνιάζειν͵ ἀλλ΄  οὐ   μνημονεύουσιν͵ καὶ εἰ τοῦτο γίγνεται͵
[3]   γὰρ αἱ φλέβες στεναί͵ ὥστ΄  οὐ   ῥᾴδιον διαρρεῖν κατιὸν τὸ ὑγρόν͵
[3]   ἀναπνοὴ γίγνεται. Διὸ τοῖς παιδίοις  οὐ   συμφέρουσιν οἱ οἶνοι͵ οὐδὲ ταῖς
[1]   ὁτὲ μὲν ὀνειρώττουσιν ὁτὲ δὲ  οὔ͵   συμβαίνει μὲν ἀεὶ τοῖς
[3]   καθεύδοντες μὲν ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄  οὔ·   ὅταν γὰρ πολὺ φέρηται τὸ
[1]   θάτερον ἀεὶ παρεῖναι τῶν δ΄  οὔ͵   τῷ δ΄ ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν
[1]   πότερον μετέχουσι τοῦ καθεύδειν  οὔ.   Τῶν δ΄ ὀστρακοδέρμων κατὰ μὲν
[1]   τὸ αἰσθάνεσθαι οὔτε τοῦ σώματος  (οὗ   γὰρ δύναμις͵ τούτου καὶ
[1]   καὶ χεῖρα καὶ ἄλλο πᾶν  οὗ   ἔστι τι ἔργον. Εἰ δή
[3]   καὶ συνθλίβει τὸν πόρον δι΄  οὗ   ἀναπνοὴ γίγνεται. Διὸ τοῖς
[2]   μὴ χρῆσθαι αὐταῖς ὕπνος͵  οὐδ΄   ἐν τῷ μὴ δύνασθαι αἰσθάνεσθαι
[3]   τι ἄλλο πάθος ἔχωσιν ὑπεναντίον.  Οὐδ΄   οἱ μελαγχολικοί· κατέψυκται γὰρ
[1]   (ὅτι) τούτοις οὐχ ὑπάρχει ὕπνος  οὐδὲ   ἐγρήγορσις͵ οἷον τοῖς φυτοῖς (οὐ
[1]   πρώτου αἰσθητικοῦ) οὐκ ἐνδέχεται δὲ  οὐδὲ   θάτερον τούτων ἀεὶ ὑπάρχειν τῷ
[1]   γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν. Ὁμοίως δὲ  οὐδὲ   καθεύδειν οὐδὲν ἀεὶ ἐνδέχεται.
[1]   ὀστρακοδέρμων κατὰ μὲν τὴν αἴσθησιν  οὐδέ   πω γέγονε φανερὸν εἰ καθεύδουσιν·
[3]   τοῖς παιδίοις͵ ὥστε πέντε μηνῶν  οὐδὲ   στρέφουσι τὸν αὐχένα· ὥσπερ γὰρ
[3]   παιδίοις οὐ συμφέρουσιν οἱ οἶνοι͵  οὐδὲ   ταῖς τίτθαις (διαφέρει γὰρ ἴσως
[1]   ἐνεργεῖν. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ καθεύδειν  οὐδὲν   ἀεὶ ἐνδέχεται. γὰρ ὕπνος
[3]   βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ γὰρ  οὐδὲν   ἀπολελαυκότα διάκειται τὰ σώματα αὐτοῖς.
[3]   ταῖς τίτθαις (διαφέρει γὰρ ἴσως  οὐδὲν   αὐτὰ πίνειν τὰς τίτθας)
[1]   ἐστιν) ὁμοίως δὲ καὶ ὅτι  οὐδέν   ἐστιν ἀεὶ ἐγρήγορεν
[1]   ἄνεσιν ἐγρήγορσιν. Τῶν δὲ φυτῶν  οὐδὲν   οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τούτων
[1]   καὶ αὐξάνεται τότε μᾶλλον͵ ὡς  οὐδὲν   προσδεόμενα πρὸς ταῦτα τῆς αἰσθήσεως.
[1]   καὶ ἐπιθυμία· τοῖς δὲ φυτοῖς  οὐδὲν   ὑπάρχει τούτων. Σημεῖον δ΄ ὅτι
[1]   σώμασι ζωήν͵ τῶν δ΄ ἄλλων  οὐδενὸς   ἄνευ τούτου͵ δῆλον ὡς ὅσα
[1]   θατέρου μόνον͵ τὰ μὲν  οὐδετέρου   τὰ δὲ ἀμφοτέρων· πρὸς δὲ
[1]   φυτῶν οὐδὲν οἷόν τε κοινωνεῖν  οὐδετέρου   τούτων τῶν παθημάτων· ἄνευ μὲν
[2]   ἐκείνων δέ τινος ἀδυνατοῦν τος  οὐκ   ἀνάγκη τοῦτ΄ ἀδυνατεῖν. Φανερὸν δὲ
[2]   αἰσθέσθαι͵ ὅταν δ΄ ἐκείνων τι͵  οὐκ   ἀνάγκη τούτῳ. Δι΄ ἣν δ΄
[2]   Φανερὸν δὲ ἐκ πολλῶν ὅτι  οὐκ   ἐν τῷ τὰς αἰσθήσεις ἀργεῖν
[1]   περὶ αἴσθησιν τοῦ πρώτου αἰσθητικοῦ)  οὐκ   ἐνδέχεται δὲ οὐδὲ θάτερον τούτων
[1]   ἐνδέχεται τὰ μέλλοντα προορᾶν  οὐκ   ἐνδέχεται͵ καὶ τίνα τρόπον εἰ
[3]   πάντων. Ἀλλὰ γάρ͵ ὥσπερ εἴπομεν͵  οὐκ   ἔστιν ὕπνος ἀδυναμία πᾶσα
[3]   θερμότητα ἔχοντα τοιαῦτα͵ ἔστι δ΄  οὐκ   εὔλογον τὸν μὲν ὕπνον εἶναι
[2]   τὰς αἰσθήσεις πάσας͵ ἔνια δ΄  οὐκ   ἔχει͵ οἷον ὄψιν͵ τὴν δ΄
[1]   δυνάμενον αἰσθάνεσθαι συνεχῶς͵ ἀδυνατήσει καὶ  οὐκέτι   τοῦτο ποιήσει. Εἰ τοίνυν τὸ
[1]   πάντα ἐγερτὸν εἶναι. Τὰ μὲν  οὖν   ἄλλα σχεδὸν ἅπαντα δῆλα κοινωνοῦνθ΄
[2]   μετὰ ταῦτα λεκτέον. Τοῖς μὲν  οὖν   ἄλλοις ζῴοις καθάπερ τοῖς ἐναίμοις
[3]   τὸ σωματῶδες ἀναφέρεται. Ἱστάμενον μὲν  οὖν   βαρύνει καὶ ποιεῖ νυστάζειν· ὅταν
[2]   τῆς κάτω κοιλίας. Τοῖς μὲν  οὖν   ἐναίμοις τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ περὶ
[2]   αἴτιον εἶναί φαμεν) πρῶτον μὲν  οὖν   ἐπειδὴ λέγομεν τὴν φύσιν ἕνεκά
[3]   φαντασία λειποψυχήσασιν ἰσχυρῶς. Τοῦτο μὲν  οὖν   ἔχει τινὰ ἀπορίαν· εἰ γὰρ
[2]   τούτων πάντα θεωρητέον. Ὅτι μὲν  οὖν   τῆς αἰσθήσεως ἀρχὴ γίγνεται
[3]   ἐκ τῶν ἀνατομῶν) τῆς μὲν  οὖν   θύραθεν τροφῆς εἰσιούσης εἰς τοὺς
[3]   τὸν ἐγκέφαλον φλεβῶν. Τῆς μὲν  οὖν   καταψύξεως τοῦτ΄ ἐστὶν αἴτιον͵ καίπερ
[2]   κυρίας ἐντεῦθέν ἐστιν. Τῆς μὲν  οὖν   κινήσεως φανερὸν ὅτι καὶ
[3]   τῆς τροφῆς βάρους. Τί μὲν  οὖν   τὸ αἴτιον τοῦ καθεύδειν εἴρηται͵
[3]   τὸ ἀνάλογον τούτῳ μόριον. Ὥσπερ  οὖν   τὸ ἀπατμίζον ὑγρὸν ὑπὸ τῆς
[1]   ἀναγκαῖον ἂν εἴη καθεύδειν. Εἰ  οὖν   τὸ τοιοῦτον πάθος ὕπνος͵ τοῦτο
[1]   ἀπὸ ταὐτομάτου. Πρῶτον μὲν  οὖν   τοῦτό γε φανερόν͵ ὅτι τῷ
[3]   αἴτια τοῦ καθεύδειν θερμά. Πότερον  οὖν   τοῦτο συμβαίνει ὅτι ὥσπερ
[1]   λόγος͵ τοῦτο πεισθήσεται. Ὅτι μὲν  οὖν   ὕπνου κοινωνεῖ τὰ ζῷα πάντα͵
[2]   αὐτοῦ μέρους τοῖς ζῴοις ἀφ΄  οὗπερ   καὶ τῆς κινήσεως͵ διώρισται
[3]   ὥσπερ κοιλία κενὴ μὲν  οὖσα   θερμή ἐστιν͵ δὲ πλήρωσις
[3]   δὲ μέλαινα χολὴ φύσει ψυχρὰ  οὖσα   καὶ τὸν θρεπτικὸν τόπον ψυχρὸν
[1]   τῆς ψυχῆς τὸ πάθος ἴδιον͵  οὔτ΄   ἄψυχον σῶμα δυνατὸν αἰσθάνεσθαι. Διωρισμένων
[2]   λευκῶν οὔτε γεύσει οὔτε ὄψει  οὔτε   ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι κοινῷ μορίῳ
[2]   τὸ καθεύδειν͵ ἄτοπον εἰ αἷς  οὔτε   ἀνάγκη οὔτε δυνατὸν τρόπον τινὰ
[2]   ἕτερα τὰ γλυκέα τῶν λευκῶν  οὔτε   γεύσει οὔτε ὄψει οὔτε ἀμφοῖν͵
[2]   ἄτοπον εἰ αἷς οὔτε ἀνάγκη  οὔτε   δυνατὸν τρόπον τινὰ ἐνεργεῖν ἅμα͵
[1]   αἴσθησιν͵ τοῦτ΄ ἐνδέχεται οὔτε καθεύδειν  οὔτε   ἐγρηγορέναι (ἄμφω γάρ ἐστι τὰ
[1]   αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτε ὕπνος  οὔτε   ἐγρήγορσις· οἷς δ΄ αἴσθησις ὑπάρχει͵
[1]   μόριον͵ οὔτε εἰ χωριστόν ἐστιν  οὔτε   εἰ μὴ χωριστόν· τῇ γὰρ
[1]   γὰρ ἔχουσι τὸ αἰσθητικὸν μόριον͵  οὔτε   εἰ χωριστόν ἐστιν οὔτε εἰ
[1]   μὴ ἔχον αἴσθησιν͵ τοῦτ΄ ἐνδέχεται  οὔτε   καθεύδειν οὔτε ἐγρηγορέναι (ἄμφω γάρ
[2]   γλυκέα τῶν λευκῶν οὔτε γεύσει  οὔτε   ὄψει οὔτε ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι
[1]   καθεύδει τὰ καθεύδοντα. Ἐπεὶ δὲ  οὔτε   τῆς ψυχῆς ἴδιον τὸ αἰσθάνεσθαι
[1]   τῆς ψυχῆς ἐστι) φανερὸν ὡς  οὔτε   τῆς ψυχῆς τὸ πάθος ἴδιον͵
[1]   τῆς ψυχῆς ἴδιον τὸ αἰσθάνεσθαι  οὔτε   τοῦ σώματος (οὗ γὰρ
[1]   μὲν γὰρ αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει  οὔτε   ὕπνος οὔτε ἐγρήγορσις· οἷς δ΄
[3]   καὶ τούτου μᾶλλον μέλας.  Οὕτω   δὲ τὰ ἄνω πλήρη τροφῆς
[3]   αὐτὴν καταψύχει διὰ τὴν κίνησιν͵  οὕτω   καὶ οἱ ἐν τῇ κεφαλῇ
[3]   συστὰν καταφέρεται (γενόμενον πάλιν ὕδωρ͵  οὕτως   ἐν τῇ ἀναφορᾷ τοῦ θερμοῦ
[1]   παθημάτων· ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως  οὐχ   ὑπάρχει οὔτε ὕπνος οὔτε ἐγρήγορσις·
[1]   μόνον τῶν ζώντων͵ (ὅτι) τούτοις  οὐχ   ὑπάρχει ὕπνος οὐδὲ ἐγρήγορσις͵ οἷον
[3]   καὶ ἀναθυμίασις. Οἱ δὲ φλεβώδεις  οὐχ   ὑπνωτικοὶ δι΄ εὔροιαν τῶν πόρων͵
[1]   καὶ τἆλλα πάντα ὅσαπερ ἔχει  ὀφθαλμούς·   καὶ γὰρ τὰ σκληρόφθαλμα φανερὰ
[2]   (οὐ γὰρ δὴ τῇ γε  ὄψει   ὁρᾷ ὅτι ὁρᾷ͵ καὶ κρίνει
[2]   τῶν λευκῶν οὔτε γεύσει οὔτε  ὄψει   οὔτε ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι κοινῷ
[2]   κοινόν͵ ἴδιον μὲν οἷον τῇ  ὄψει   τὸ ὁρᾶν͵ τῇ δ΄ ἀκοῇ
[2]   ἔνια δ΄ οὐκ ἔχει͵ οἷον  ὄψιν͵   τὴν δ΄ ἁφὴν καὶ τὴν
[1]   καὶ ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια͵ καὶ  ὄψις   καὶ τυφλότης͵ καὶ ἀκοὴ καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/11/2009