Chapitre
[2]	ῥηθήσεται δὲ περὶ αὐτῆς ὕστερον	καθ΄	αὑτήν. Τοῖς δὲ ἀναίμοις καὶ
[2]	δ΄ ἀδύνατον. Ἐπεὶ δ΄ ὑπάρχει	καθ΄	ἑκάστην αἴσθησιν τὸ μέν τι
[3]	ὕπνος ἡτισοῦν ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ͵	καθάπερ	εἴρηται· καὶ γὰρ ἔκνοια καὶ
[2]	δι΄ ἣν ἔτυχεν αἰτίαν͵ ἀλλά͵	καθάπερ	εἴρηται νῦν͵ ἐν τῷ πρώτῳ
[3]	ὠθεῖσθαι͵ εἶτ΄ ἀντιστρέφειν καὶ μεταβάλλειν	καθάπερ	εὔριπον. Τὸ δὲ θερ μὸν
[2]	Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις	καθάπερ	τοῖς ἐναίμοις ὑποληπτέον εἶναι τὰ
[3]	δὲ λεπτότατον μὲν αἷμα καὶ	καθαρώτατον	τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ͵ παχύτατον
[3]	διακριθῇ τοῦ αἵματος τὸ μὲν	καθαρώτερον	εἰς τὰ ἄνω͵ τὸ δὲ
[3]	τε σωματωδέστερον αἷμα καὶ τὸ	καθαρώτερον.	Ἔστι δὲ λεπτότατον μὲν αἷμα
[2]	δὲ ποιεῖ ἡ τοῦ πνεύματος	κάθεξις͵	τοῖς μὲν εἰσφερομένοις ἡ θύραθεν͵
[1]	ὃ ἀεὶ ἐγρήγορεν ἢ ἀεὶ	καθεύδει͵	ἀλλὰ τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχει τῶν
[2]	τῆς αἰσθήσεως. ~Διὰ τί δὲ	καθεύδει	καὶ ἐγρήγορε καὶ διὰ ποίαν
[3]	ὁ ὕπνος καὶ τὸ ζῷον	καθεύδει.	Σημεῖον δὲ τούτων καὶ τὰ
[3]	πρώτη ἡλικία· τὰ γὰρ παιδία	καθεύδει	σφόδρα διὰ τὸ τὴν τροφὴν
[1]	καὶ ἐγρήγορε τὰ ἐγρηγορότα καὶ	καθεύδει	τὰ καθεύδοντα. Ἐπεὶ δὲ οὔτε
[1]	ἀνάγκη πᾶν τὸ ἐγρηγορὸς ἐνδέχεσθαι	καθεύδειν·	ἀδύνατον γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν. Ὁμοίως
[2]	πεπονθέναι τὰς αἰσθήσεις ἐγίγνετο τὸ	καθεύδειν͵	ἄτοπον εἰ αἷς οὔτε ἀνάγκη
[1]	θάτερον ὑπάρχειν͵ ἀναγκαῖον ἂν εἴη	καθεύδειν.	Εἰ οὖν τὸ τοιοῦτον πάθος
[3]	μὲν οὖν τὸ αἴτιον τοῦ	καθεύδειν	εἴρηται͵ ὅτι ἡ (ὑπὸ) τοῦ
[1]	οὔ͵ τῷ δ΄ ἐγρηγορέναι τὸ	καθεύδειν	ἐναντίον͵ καὶ ἀναγκαῖον ἅπαντι θάτερον
[1]	οἷον ἀεί τι γένος ζῴων	καθεύδειν	ἢ ἀεί τι ἐγρηγορέναι. Ἔτι
[1]	τινα πολλάκις πότερον μετέχουσι τοῦ	καθεύδειν	ἢ οὔ. Τῶν δ΄ ὀστρακοδέρμων
[3]	κατάψυξιν͵ τὰ δ΄ αἴτια τοῦ	καθεύδειν	θερμά. Πότερον οὖν τοῦτο συμβαίνει
[2]	ἣν δ΄ αἰτίαν συμβαίνει τὸ	καθεύδειν͵	καὶ ποῖόν τι τὸ πάθος
[1]	τὸ (θρεπτικὸν μόριον ἐν τῷ	καθεύδειν	μᾶλλον ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι·
[1]	ἀεὶ ἐνεργεῖν. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ	καθεύδειν	οὐδὲν ἀεὶ ἐνδέχεται. Ὁ γὰρ
[1]	ἔχον αἴσθησιν͵ τοῦτ΄ ἐνδέχεται οὔτε	καθεύδειν	οὔτε ἐγρηγορέναι (ἄμφω γάρ ἐστι
[2]	συμβαίνει τότε ἐγρηγορέναι καὶ τὸ	καθεύδειν	τοῖς ζῴοις͵ μετὰ ταῦτα λεκτέον.
[3]	τοῦ τ΄ ἐγρηγορέναι καὶ τοῦ	καθεύδειν.	Φανερὸν δὴ ὅτι ἐπεὶ ἀναγκαῖον
[2]	μέν͵ τῇ δὲ μή͵ ταύτῃ	καθεῦδον	αἰσθήσεται͵ τοῦτο δ΄ ἀδύνατον. Ἐπεὶ
[1]	αἰσθήσει κυρίως καὶ ἁπλῶς ἀδύνατον	καθεῦδον	ἅμα· διὸ ἀναγκαῖον ὕπνον πάντα
[1]	ἀκινησία͵ ὥστ΄ ἀνάγκη πᾶν τὸ	καθεῦδον	ἔχειν τὸ αἰσθητικὸν μόριον. Αἰσθητικὸν
[2]	ἁπλῶς ὁποιανοῦν αἴσθησιν αἰσθάνεσθαι τὸ	καθεῦδον	ζῷον͵ φανερὸν ὅτι πάσαις ἀναγκαῖον
[1]	τὰ ἐγρηγορότα καὶ καθεύδει τὰ	καθεύδοντα.	Ἐπεὶ δὲ οὔτε τῆς ψυχῆς
[1]	καὶ τὰ τῶν μαλακίων ὦπται	καθεύδοντα͵	καὶ τἆλλα πάντα ὅσαπερ ἔχει
[2]	ἐγρήγορσις͵ φανερόν. Κινοῦνται δ΄ ἔνιοι	καθεύδοντες	καὶ ποιοῦσι πολλὰ ἐγρηγορικά͵ οὐ
[3]	τούτου τοῦ πάθους καθεύδουσιν͵ καὶ	καθεύδοντες	μὲν ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄ οὔ·
[1]	καὶ διὰ τίνα αἰτίαν οἱ	καθεύδοντες	ὁτὲ μὲν ὀνειρώττουσιν ὁτὲ δὲ
[1]	οὐδέ πω γέγονε φανερὸν εἰ	καθεύδουσιν·	εἰ δέ τῳ πιθανὸς ὁ
[1]	ἢ συμβαίνει μὲν ἀεὶ τοῖς	καθεύδουσιν	ἐνυπνιάζειν͵ ἀλλ΄ οὐ μνημονεύουσιν͵ καὶ
[3]	ἡ ἀρχὴ τούτου τοῦ πάθους	καθεύδουσιν͵	καὶ καθεύδοντες μὲν ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες
[1]	ἐγρηγορότα γνωρίζομεν͵ τούτῳ καὶ τὸν	καθυπνοῦντα·	τὸν δὲ αἰσθανόμενον ἐγρηγορέναι νομίζομεν͵
[3]	καὶ νυστάζοντες τοῦτο δοκοῦσι πάσχειν͵	καὶ	ἀδυνατοῦσιν αἴρειν τὴν κεφαλὴν καὶ
[2]	ἐγρηγορικά͵ οὐ μέντοι ἄνευ φαντάσματος	καὶ	αἰσθήσεώς τινος· τὸ γὰρ ἐνύπνιόν
[1]	ὑγίεια καὶ νόσος͵ καὶ κάλλος	καὶ	αἶσχος͵ καὶ ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια͵
[1]	μορίου ἐστίν͵ οἷον δεσμός τις	καὶ	ἀκινησία͵ ὥστ΄ ἀνάγκη πᾶν τὸ
[2]	ἅμα͵ ταύτας ἀναγκαῖον ἀργεῖν ἅμα	καὶ	ἀκινητί ζειν· τοὐναντίον γὰρ εὐλογώτερον
[1]	ἀσθένεια͵ καὶ ὄψις καὶ τυφλότης͵	καὶ	ἀκοὴ καὶ κωφότης. Ἔτι δὲ
[2]	πάσαις͵ ᾗ καὶ ὅτι ὁρᾷ	καὶ	ἀκούει αἰσθάνεται (οὐ γὰρ δὴ
[3]	γίγνεται͵ καὶ ἔστιν ὑπνωτικὰ οἶνος	καὶ	ἄλλα θερμότητα ἔχοντα τοιαῦτα͵ ἔστι
[1]	ποιοῦντα͵ ὁμοίως δὲ καὶ χεῖρα	καὶ	ἄλλο πᾶν οὗ ἔστι τι
[1]	δ΄ ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν ἐναντίον͵	καὶ	ἀναγκαῖον ἅπαντι θάτερον ὑπάρχειν͵ ἀναγκαῖον
[3]	μεγαλοκεφάλοις ἡ ἄνω ὁρμὴ πολλὴ	καὶ	ἀναθυμίασις. Οἱ δὲ φλεβώδεις οὐχ
[3]	σύνοδός τις τοῦ θερμοῦ εἴσω	καὶ	ἀντιπερίστασις φυσικὴ διὰ τὴν εἰρημένην
[3]	νυστάζειν· ὅταν δὲ ῥέψῃ κάτω	καὶ	ἀντιστρέψαν ἀπώσῃ τὸ θερμόν͵ τότε
[1]	ἐνεργεῖν δὲ τῇ αἰσθήσει κυρίως	καὶ	ἁπλῶς ἀδύνατον καθεῦδον ἅμα· διὸ
[1]	κάλλος καὶ αἶσχος͵ καὶ ἰσχὺς	καὶ	ἀσθένεια͵ καὶ ὄψις καὶ τυφλότης͵
[1]	ἐν τῷ ἐγρηγορέναι· τρέφεται γὰρ	καὶ	αὐξάνεται τότε μᾶλλον͵ ὡς οὐδὲν
[3]	τότε πρῶτον τροφήν τε λαμβάνειν	καὶ	αὔξησιν͵ τροφὴ δ΄ ἐστὶ πᾶσιν
[2]	μὴ ἀναπνέουσιν ἡ σύμφυτος (διὸ	καὶ	βομβοῦντα φαίνεται τὰ πτερωτά͵ ὅταν
[3]	αὐτοῖς ἀναθυμιάσεως. Διὰ τοῦτο γὰρ	καὶ	βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ γὰρ
[3]	ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ͵ καθάπερ εἴρηται·	καὶ	γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός τις
[2]	ἐν τῷ μὴ δύνασθαι αἰσθάνεσθαι	(καὶ	γὰρ ἐν ταῖς λειποψυχίαις τοιοῦτόν
[2]	καὶ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις·	καὶ	γὰρ ἡ ἁφὴ μόνη πᾶσιν·
[1]	τἆλλα πάντα ὅσαπερ ἔχει ὀφθαλμούς·	καὶ	γὰρ τὰ σκληρόφθαλμα φανερὰ καὶ
[1]	πλωτὰ καὶ πτηνὰ καὶ πεζά·	καὶ	γὰρ τὰ τῶν ἰχθύων γένη
[2]	δὲ τρόποι πλείους τῆς αἰτίας	(καὶ	γὰρ τὸ τίνος ἕνεκεν͵ καὶ
[2]	τί δὲ καθεύδει καὶ ἐγρήγορε	καὶ	διὰ ποίαν τινὰ αἴσθησιν ἢ
[1]	τῆς ψυχῆς ἢ τοῦ σώματος͵	καὶ	διὰ τίν΄ αἰτίαν ὑπάρχει τοῖς
[1]	τούτοις τί ἐστι τὸ ἐνύπνιον͵	καὶ	διὰ τίνα αἰτίαν οἱ καθεύδοντες
[3]	Ὅθεν δ΄ ἐκλείπει͵ καταψύχε ται	καὶ	διὰ ψῦξιν καταπίπτει τὰ βλέφαρα͵
[3]	ὀλίγῳ πολλὴ ἐκ τοῦ περιεστῶτος͵	καὶ	διακριθῇ τό τε σωματωδέστερον αἷμα
[3]	ἃ λέγουσιν οἱ σφόδρα λειποψυχήσαντες	καὶ	δόξαντες τεθνάναι· περὶ ὧν τὸν
[2]	ὅτι ὁρᾷ͵ καὶ κρίνει δὴ	καὶ	δύναται κρίνειν ὅτι ἕτερα τὰ
[2]	αἰσθήσεως. ~Διὰ τί δὲ καθεύδει	καὶ	ἐγρήγορε καὶ διὰ ποίαν τινὰ
[1]	ὅτι ᾧ περ αἰσθάνεται͵ τούτῳ	καὶ	ἐγρήγορε τὰ ἐγρηγορότα καὶ καθεύδει
[1]	καὶ ἐγρηγόρσεως. ~Περὶ δὲ ὕπνου	καὶ	ἐγρηγόρσεως ἐπισκεπτέον τίνα τε τυγχάνει
[0]	~Περὶ ὕπνου	καὶ	ἐγρηγόρσεως. ~Περὶ δὲ ὕπνου καὶ
[1]	ἢ τοῦ σώματος ἢ κοινά͵	καὶ	εἰ κοινά͵ τίνος μορίου τῆς
[1]	καθεύδουσιν ἐνυπνιάζειν͵ ἀλλ΄ οὐ μνημονεύουσιν͵	καὶ	εἰ τοῦτο γίγνεται͵ διὰ τίνα
[1]	ἀκοὴ καὶ κωφότης. Ἔτι δὲ	(καὶ	ἐκ τῶνδε δῆλον· ᾧ γὰρ
[2]	αἰσθήσεως ἡ λειποψυχία͵ γίγνονται δὲ	καὶ	ἔκνοιαί τινες τοιαῦται· ἔτι δ΄
[3]	ἀρχή͵ ὥσπερ εἴρηται καὶ ἐνταῦθα	καὶ	ἐν ἄλλοις͵ ἡ καρδία. Τῶν
[2]	ὁλοπτέρων͵ οἷον σφηκῶν καὶ μελιττῶν͵	καὶ	ἐν ταῖς μυίαις καὶ ὅσα
[3]	θερμοῦ͵ οἷον συμβαίνει τοῖς πυρέττουσι	καὶ	ἐν τοῖς ληθάργοις. Ἔτι δ΄
[1]	ἐναντία καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	καὶ	ἐν τοῖς φυσικοῖς ἐν τῷ
[2]	τούτου͵ ἐν ᾧ μὲν τόπῳ	καὶ	ἐν ᾧ μορίῳ πρώτῳ γίγνεται
[3]	τοῦ αἵματος ἀρχή͵ ὥσπερ εἴρηται	καὶ	ἐνταῦθα καὶ ἐν ἄλλοις͵ ἡ
[1]	ἐγρηγόρσεως· ἀεὶ γὰρ τὰ ἐναντία	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων καὶ ἐν
[1]	τὸ χαίρειν· οἷς δὲ ταῦτα͵	καὶ	ἐπιθυμία· τοῖς δὲ φυτοῖς οὐδὲν
[3]	Διὰ ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν	καὶ	ἐπιληπτικὰ γίγνεται· ὅμοιον γὰρ ὁ
[3]	μόνον γὰρ ὀρθὸν τῶν ζῴων)	καὶ	ἐπιπεσὸν μὲν ἔκνοιαν ποιεῖ͵ ὕστερον
[3]	ὅμοιον γὰρ ὁ ὕπνος ἐπιλήψει͵	καὶ	ἔστιν τρόπον τινὰ ὁ ὕπνος
[3]	σιτία ἰσχυρότατος ὁ ὕπνος γίγνεται͵	καὶ	ἔστιν ὑπνωτικὰ οἶνος καὶ ἄλλα
[1]	δὲ ἄνευ νόσου γίγνεται͵ ὥστε	καὶ	ἡ ἀδυναμία καὶ ἡ διάλυσις
[2]	γὰρ τὰ ἔναιμα καρδίαν ἔχει͵	καὶ	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως καὶ
[1]	γίγνεται͵ ὥστε καὶ ἡ ἀδυναμία	καὶ	ἡ διάλυσις ὡσαύτως ἔσται͵ ἀνάγκη
[2]	αἰσθητηρίῳεἰ δή ἐστιν ὁ ὕπνος	καὶ	ἡ ἐγρήγορσις πάθη τοῦ μορίου
[2]	μορίῳ πρώτῳ γίγνεται ὁ ὕπνος	καὶ	ἡ ἐγρήγορσις͵ φανερόν. Κινοῦνται δ΄
[1]	(οὗ γὰρ ἡ δύναμις͵ τούτου	καὶ	ἡ ἐνέργεια· ἡ δὲ λεγομένη
[3]	δέχεσθαι ῥᾳδίως τὴν ἀναθυμίασιν συμβάλλεται	καὶ	ἡ λεπτότης καὶ (ἡ) στενότης
[3]	ἀναθυμίασιν συμβάλλεται καὶ ἡ λεπτότης	καὶ	(ἡ) στενότης τῶν περὶ τὸν
[2]	μέρους τοῖς ζῴοις ἀφ΄ οὗπερ	καὶ	ἡ τῆς κινήσεως͵ διώρισται πρότερον
[2]	μὲν οὖν κινήσεως φανερὸν ὅτι	καὶ	ἡ τοῦ πνεύματος ἀρχὴ καὶ
[3]	ποιοῦσιν͵ ὅσαι ἀπὸ περιττώματος ὑγροῦ	καὶ	θερμοῦ͵ οἷον συμβαίνει τοῖς πυρέττουσι
[3]	ἐν τῇ κεφαλῇ͵ παχύτατον δὲ	καὶ	θολερώτατον τὸ ἐν τοῖς κάτω
[1]	νόσος͵ καὶ κάλλος καὶ αἶσχος͵	καὶ	ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια͵ καὶ ὄψις
[3]	Ἔστι δὲ λεπτότατον μὲν αἷμα	καὶ	καθαρώτατον τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ͵
[1]	τούτῳ καὶ ἐγρήγορε τὰ ἐγρηγορότα	καὶ	καθεύδει τὰ καθεύδοντα. Ἐπεὶ δὲ
[3]	ἀρχὴ τούτου τοῦ πάθους καθεύδουσιν͵	καὶ	καθεύδοντες μὲν ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄
[1]	δ΄ οἷον ὑγίεια καὶ νόσος͵	καὶ	κάλλος καὶ αἶσχος͵ καὶ ἰσχὺς
[3]	τόποις γένηται͵ ἀθρόον πάλιν ἀντιστρέφει	καὶ	καταφέρεται. Διὸ μάλιστα γίγνονται ὕπνοι
[3]	βρωτά͵ μήκων͵ μανδραγόρας͵ οἶνος͵ αἶραι.	Καὶ	καταφερόμενοι καὶ νυστάζοντες τοῦτο δοκοῦσι
[3]	καὶ μὴ νοσώδης καταφέρεται συνισταμένη	καὶ	καταψύχει τὸ θερμόν. Πρὸς δὲ
[3]	ὑπερβάλλῃ τὸ ἀναχθέν͵ πάλιν ἀνταπωθεῖται	καὶ	κάτω ῥεῖ (διὸ καὶ πίπτουσί
[2]	αὐτὸν τρόπον͵ ἔστι δέ τις	καὶ	κοινὴ δύναμις ἀκολουθοῦσα πάσαις͵ ᾗ
[3]	θερμότητι. Ἐγείρεται δ΄ ὅταν πεφθῇ	καὶ	κρατήσῃ ἡ συνεωσμένη θερμότης ἐν
[2]	γε ὄψει ὁρᾷ ὅτι ὁρᾷ͵	καὶ	κρίνει δὴ καὶ δύναται κρίνειν
[1]	ὄψις καὶ τυφλότης͵ καὶ ἀκοὴ	καὶ	κωφότης. Ἔτι δὲ (καὶ ἐκ
[1]	δὲ τὰ τοιαῦτα πάντα͵ διὸ	καὶ	λάθοι ἄν τινα πολλάκις πότερον
[3]	γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός τις	καὶ	λειποψυχία ποιεῖ τὴν τοιαύτην ἀδυναμίαν.
[3]	τὸ ὑγρόν͵ τοῖς δὲ νανώδεσι	καὶ	μεγαλοκεφάλοις ἡ ἄνω ὁρμὴ πολλὴ
[2]	ἐπὶ τῶν ὁλοπτέρων͵ οἷον σφηκῶν	καὶ	μελιττῶν͵ καὶ ἐν ταῖς μυίαις
[3]	τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ βλέφαρα.	Καὶ	μετὰ τὰ σιτία μάλιστα τοιοῦτος
[3]	μέχρι του ὠθεῖσθαι͵ εἶτ΄ ἀντιστρέφειν	καὶ	μεταβάλλειν καθάπερ εὔριπον. Τὸ δὲ
[3]	θερμόν. Πρὸς δὲ τὸ καταψύχεσθαι	καὶ	μὴ δέχεσθαι ῥᾳδίως τὴν ἀναθυμίασιν
[2]	δὲ ἀναίμοις καὶ τοῖς ἐντόμοις	καὶ	μὴ δεχομένοις πνεῦμα ἐν τῷ
[3]	τῆς κεφαλῆς) ἡ δὲ τρόφιμος	καὶ	μὴ νοσώδης καταφέρεται συνισταμένη καὶ
[2]	ἐν τῷ τὰς αἰσθήσεις ἀργεῖν	καὶ	μὴ χρῆσθαι αὐταῖς ὁ ὕπνος͵
[3]	(ἄπεπτος͵ ἂν μὴ ψυχρὸν ᾖ.	Καὶ	νόσοι δέ τινες τὸ αὐτὸ
[1]	πάθη͵ λέγω δ΄ οἷον ὑγίεια	καὶ	νόσος͵ καὶ κάλλος καὶ αἶσχος͵
[3]	μανδραγόρας͵ οἶνος͵ αἶραι. Καὶ καταφερόμενοι	καὶ	νυστάζοντες τοῦτο δοκοῦσι πάσχειν͵ καὶ
[1]	ζῴου ἥ τε ἐγρήγορσις ὑπάρχει	καὶ	ὁ ὕπνος· ἀντίκεινται γάρ͵ καὶ
[2]	τούτου ἐστὶ πάθος ἡ ἐγρήγορσις	καὶ	ὁ ὕπνος. Διὸ καὶ πᾶσιν
[3]	τοῦ αἰσθητικοῦ συμβαίνει ἡ ἐγρήγορσις	καὶ	ὁ ὕπνος. Οὐ γάρ ἐστιν
[2]	(καὶ γὰρ τὸ τίνος ἕνεκεν͵	καὶ	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως͵
[3]	καταψύχει διὰ τὴν κίνησιν͵ οὕτω	καὶ	οἱ ἐν τῇ κεφαλῇ πόροι
[3]	ἀναθυμίασις εἰς φλέγμα συνίσταται (διὸ	καὶ	οἱ κατάρροι φαίνονται γιγνόμενοι ἐκ
[3]	οἱ ἀδηλόφλεβοι καὶ οἱ νανώδεις	καὶ	οἱ μεγαλοκέφαλοι· τῶν μὲν γὰρ
[3]	ὅλον δὲ φίλυπνοι οἱ ἀδηλόφλεβοι	καὶ	οἱ νανώδεις καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι·
[1]	τρόπον τινὰ τὴν μὲν ἀκινησίαν	καὶ	οἷον δεσμὸν τὸν ὕπνον εἶναί
[3]	τίτθας) ἀλλὰ δεῖ πίνειν ὑδαρῆ	καὶ	ὀλίγον· πνευματῶδες γὰρ ὁ οἶ
[2]	καὶ ἡ τοῦ πνεύματος ἀρχὴ	καὶ	ὅλως ἡ τῆς καταψύξεώς ἐστιν
[2]	μελιττῶν͵ καὶ ἐν ταῖς μυίαις	καὶ	ὅσα τοιαῦτα. Ἐπεὶ δὲ κινεῖν
[2]	κοινὴ δύναμις ἀκολουθοῦσα πάσαις͵ ᾗ	καὶ	ὅτι ὁρᾷ καὶ ἀκούει αἰσθάνεται
[1]	εἶναι χωριστόν ἐστιν) ὁμοίως δὲ	καὶ	ὅτι οὐδέν ἐστιν ὃ ἀεὶ
[1]	χρόνον δυνάμενον αἰσθάνεσθαι συνεχῶς͵ ἀδυνατήσει	καὶ	οὐκέτι τοῦτο ποιήσει. Εἰ τοίνυν
[1]	αἶσχος͵ καὶ ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια͵	καὶ	ὄψις καὶ τυφλότης͵ καὶ ἀκοὴ
[2]	ἐγρήγορσις καὶ ὁ ὕπνος. Διὸ	καὶ	πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις· καὶ
[1]	ἀδυνατεῖν͵ οἷον τὰ ὄμματα ὁρῶντα͵	καὶ	παύεσθαι τοῦτο ποιοῦντα͵ ὁμοίως δὲ
[1]	ὕπνου͵ καὶ πλωτὰ καὶ πτηνὰ	καὶ	πεζά· καὶ γὰρ τὰ τῶν
[2]	δὲ νῦν λέγομεν͵ εὐλόγως ἔχει	καὶ	περὶ τούτων· τοῦ γὰρ κυρίου
[3]	ἀνταπωθεῖται καὶ κάτω ῥεῖ (διὸ	καὶ	πίπτουσί γε ὑποσπωμένου τοῦ θερμοῦ
[1]	σχεδὸν ἅπαντα δῆλα κοινωνοῦνθ΄ ὕπνου͵	καὶ	πλωτὰ καὶ πτηνὰ καὶ πεζά·
[3]	καθάπερ εἴρηται· καὶ γὰρ ἔκνοια	καὶ	πνιγμός τις καὶ λειποψυχία ποιεῖ
[3]	εἰρημένων ἐστὶν ἐπελθεῖν τίνων γιγνομένων	καὶ	πόθεν ἡ ἀρχὴ τοῦ πάθους
[3]	ἀναφέρεται. Ἱστάμενον μὲν οὖν βαρύνει	καὶ	ποιεῖ νυστάζειν· ὅταν δὲ ῥέψῃ
[2]	δ΄ αἰτίαν συμβαίνει τὸ καθεύδειν͵	καὶ	ποῖόν τι τὸ πάθος ἐστί͵
[2]	φανερόν. Κινοῦνται δ΄ ἔνιοι καθεύδοντες	καὶ	ποιοῦσι πολλὰ ἐγρηγορικά͵ οὐ μέντοι
[3]	φλέβας͵ ἐκεῖ δὲ μεταβάλλουσα ἐξαιματοῦται	καὶ	πορεύεται ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Εἴρηται
[1]	τίν΄ αἰτίαν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις·	καὶ	πότερον ἅπαντα κεκοινώνηκεν ἀμφοτέρων͵ ἢ
[1]	γίγνεται͵ διὰ τίνα αἰτίαν γίγνεται·	καὶ	πότερον ἐνδέχεται τὰ μέλλοντα προορᾶν
[1]	ἐπισκεπτέον τίνα τε τυγχάνει ὄντα͵	καὶ	πότερον ἴδια τῆς ψυχῆς ἢ
[1]	καὶ τίνα τρόπον εἰ ἐνδέχεται·	καὶ	πότερον τὰ μέλλοντα ὑπ΄ ἀνθρώπου
[2]	ὑπάρχειν. Ἔτι δὲ ποίας κινήσεως	καὶ	πράξεως ἐν τοῖς σώμασι γιγνομένης
[2]	κυρίου τῶν ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵	καὶ	πρὸς ὃ συντείνει τἆλλα͵ πεπονθότος
[1]	δῆλα κοινωνοῦνθ΄ ὕπνου͵ καὶ πλωτὰ	καὶ	πτηνὰ καὶ πεζά· καὶ γὰρ
[3]	τινὰ ὁ ὕπνος ἐπίληψις. Διὸ	καὶ	συμβαίνει τισὶν ἡ ἀρχὴ τούτου
[2]	κινεῖσθαι͵ μὴ δυναμένῳ δ΄ ἀεὶ	καὶ	συνεχῶς κινεῖσθαι μεθ΄ ἡδονῆς͵ ἀναγκαῖον
[3]	καταβαῖνον πάλιν τὰς φλέβας ὀγκοῖ͵	καὶ	συνθλίβει τὸν πόρον δι΄ οὗ
[2]	ἀνάλογον τὸ σύμφυτον πνεῦμα ἀναφυσώμενον	καὶ	συνιζάνον φαίνεται. Δῆλον δὲ τοῦτο
[3]	διὰ τὴν ψυχρότητα αὐτοῦ καταψύχεται	καὶ	συστὰν καταφέρεται (γενόμενον πάλιν ὕδωρ͵
[3]	τὸν θρεπτικὸν τόπον ψυχρὸν ποιεῖ	καὶ	τὰ ἄλλα μόρια͵ ὅπου ἂν
[3]	καὶ ἀδυνατοῦσιν αἴρειν τὴν κεφαλὴν	καὶ	τὰ βλέφαρα. Καὶ μετὰ τὰ
[3]	καρηβαρίαν ποιεῖ͵ καὶ τὰ ποτὰ	καὶ	τὰ βρωτά͵ μήκων͵ μανδραγόρας͵ οἶνος͵
[3]	οἷον τὰ περὶ τοὺς πόδας	καὶ	τὰ εἴσω. Καίτοι τοῦτό τις
[1]	καὶ γὰρ τὰ σκληρόφθαλμα φανερὰ	καὶ	τὰ ἔντομα κοιμώμενα· βραχύυπνα δὲ
[3]	καὶ τὰ μὲν ἄνω κατέψυκται	καὶ	τὰ ἔξω͵ τὰ δ΄ ἔντος
[3]	τὰ ἔξω͵ τὰ δ΄ ἔντος	καὶ	τὰ κάτω θερμά͵ οἷον τὰ
[2]	τἆλλα͵ πεπονθότος τι συμπάσχειν (ἀναγκαῖον	καὶ	τὰ λοιπὰ πάντα͵ ἐκείνων δέ
[3]	διὰ ψῦξιν καταπίπτει τὰ βλέφαρα͵	καὶ	τὰ μὲν ἄνω κατέψυκται καὶ
[3]	ὑπνωτικά· πάντα γὰρ καρηβαρίαν ποιεῖ͵	καὶ	τὰ ποτὰ καὶ τὰ βρωτά͵
[1]	τὰ τῶν ἰχθύων γένη πάντα	καὶ	τὰ τῶν μαλακίων ὦπται καθεύδοντα͵
[3]	ζῷον καθεύδει. Σημεῖον δὲ τούτων	καὶ	τὰ ὑπνωτικά· πάντα γὰρ καρηβαρίαν
[2]	τῇ δ΄ ἀκοῇ τὸ ἀκούειν͵	καὶ	ταῖς ἄλλαις ἑκάστῃ κατὰ τὸν
[1]	τὰ τῶν μαλακίων ὦπται καθεύδοντα͵	καὶ	τἆλλα πάντα ὅσαπερ ἔχει ὀφθαλμούς·
[1]	εἶναί φαμεν͵ τὴν δὲ λύσιν	καὶ	τὴν ἄνεσιν ἐγρήγορσιν. Τῶν δὲ
[2]	οἷον ὄψιν͵ τὴν δ΄ ἁφὴν	καὶ	τὴν γεῦσιν ἅπαντα ἔχει͵ πλὴν
[2]	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως͵	καὶ	τὴν ὕλην καὶ τὸν λόγον
[2]	καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως	καὶ	τῆς αἰσθήσεως τῆς κυρίας ἐντεῦθέν
[3]	φλεβός͵ τῆς τε μεγάλης καλουμένης	καὶ	τῆς ἀορτῆς· ἐν δὲ τῇ
[2]	διωρισμένων τόπων ὁ μέσος κεφαλῆς	καὶ	τῆς κάτω κοιλίας. Τοῖς μὲν
[3]	ἀθρόως ἐπὶ τὸ πρῶτον αἰσθητήριον·	καὶ	τί ἐστιν ὁ ὕπνος͵ ὅτι
[3]	τὰς ἀρχὰς τῆς κινήσεως θεωρήσωμεν͵	καὶ	τί πάσχοντος τοῦ μορίου τοῦ
[1]	μέλλοντα προορᾶν ἢ οὐκ ἐνδέχεται͵	καὶ	τίνα τρόπον εἰ ἐνδέχεται· καὶ
[2]	ἡ τῆς καταψύξεώς ἐστιν ἐνταῦθα͵	καὶ	τὸ ἀναπνεῖν τε καὶ τὸ
[1]	ὑπάρχει τούτων. Σημεῖον δ΄ ὅτι	καὶ	τὸ ἔργον τὸ αὑτοῦ ποιεῖ
[3]	θερμόν͵ τότε γίγνεται ὁ ὕπνος	καὶ	τὸ ζῷον καθεύδει. Σημεῖον δὲ
[3]	διακριθῇ τό τε σωματωδέστερον αἷμα	καὶ	τὸ καθαρώτερον. Ἔστι δὲ λεπτότατον
[2]	σώμασι γιγνομένης συμβαίνει τότε ἐγρηγορέναι	καὶ	τὸ καθεύδειν τοῖς ζῴοις͵ μετὰ
[3]	θερμοῦ ἀθροιζόμενον τὸ ψυχρὸν καταψύχει͵	καὶ	τὸ κατὰ φύσιν θερμὸν ποιεῖ
[2]	ἔστι μὲν γὰρ μία αἴσθησις͵	καὶ	τὸ κύριον αἰσθητήριον ἕν͵ τὸ
[1]	ἐγρήγορσις· οἷς δ΄ αἴσθησις ὑπάρχει͵	καὶ	τὸ λυπεῖσθαι καὶ τὸ χαίρειν·
[3]	μήτραις τὰ ἔμβρυα τὸ πρῶτον.	Καὶ	τὸ ὅλον δὲ φίλυπνοι οἱ
[3]	γὰρ πολὺ τό τε ὑγρὸν	καὶ	τὸ σωματῶδες ἀναφέρεται. Ἱστάμενον μὲν
[2]	ἐνταῦθα͵ καὶ τὸ ἀναπνεῖν τε	καὶ	τὸ τῷ ὑγρῷ καταψύχεσθαι πρός
[3]	λειποψυχήσαντα͵ ἐνδέχοιτ΄ ἂν ἐνύπνιον εἶναι	καὶ	τὸ φάντασμα. Πολλὰ δ΄ ἐστὶν
[2]	ἐγρήγορσις τέλος· τὸ γὰρ αἰσθάνεσθαι	καὶ	τὸ φρονεῖν πᾶσι τέλος οἷς
[1]	αἴσθησις ὑπάρχει͵ καὶ τὸ λυπεῖσθαι	καὶ	τὸ χαίρειν· οἷς δὲ ταῦτα͵
[2]	μὲν γὰρ τοῦτ΄ ἀδυνατήσῃ͵ ἀνάγκη	καὶ	τοῖς αἰσθητηρίοις πᾶσιν ἀδυνατεῖν αἰσθέσθαι͵
[2]	καθ΄ αὑτήν. Τοῖς δὲ ἀναίμοις	καὶ	τοῖς ἐντόμοις καὶ μὴ δεχομένοις
[1]	τὸν δὲ αἰσθανόμενον ἐγρηγορέναι νομίζομεν͵	καὶ	τὸν ἐγρηγορότα πάντα ἢ τῶν
[3]	μέλαινα χολὴ φύσει ψυχρὰ οὖσα	καὶ	τὸν θρεπτικὸν τόπον ψυχρὸν ποιεῖ
[1]	γὰρ τὸν ἐγρηγορότα γνωρίζομεν͵ τούτῳ	καὶ	τὸν καθυπνοῦντα· τὸν δὲ αἰσθανόμενον
[2]	τῆς κινήσεως͵ καὶ τὴν ὕλην	καὶ	τὸν λόγον αἴτιον εἶναί φαμεν)
[3]	οἱ ἐν τῇ κεφαλῇ πόροι	καὶ	τόποι καταψύχονται ἀναφερομένης τῆς ἀναθυμιάσεως;
[1]	τῷ αὐτῷ δεκτικῷ φαίνεται γιγνόμενα͵	καὶ	τοῦ αὐτοῦ ὄντα πάθη͵ λέγω
[3]	τοῦτ΄ εἶναι τὸ πάθος αἴτιον	καὶ	τοῦ ἠρεμεῖν ἐν ταῖς μήτραις
[3]	πάθους γίγνεται͵ τοῦ τ΄ ἐγρηγορέναι	καὶ	τοῦ καθεύδειν. Φανερὸν δὴ ὅτι
[1]	λεγομένων ὡς μορίων τῆς ψυχῆς͵	καὶ	τοῦ μὲν θρεπτικοῦ χωριζομένου τῶν
[1]	τινός ἐστιν ἔργον τὸ αἰσθάνεσθαι͵	καὶ	τοῦτο͵ ἂν ὑπερβάλλῃ ὅσον ἦν
[3]	πνευματῶδες γὰρ ὁ οἶ νος	καὶ	τούτου μᾶλλον ὁ μέλας. Οὕτω
[2]	ἀνάγκης τινὰ ὑπάρχειν αὐτῷ δεῖ͵	καὶ	τούτων ὑπαρχόντων ἕτερα ὑπάρχειν. Ἔτι
[1]	ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια͵ καὶ ὄψις	καὶ	τυφλότης͵ καὶ ἀκοὴ καὶ κωφότης.
[1]	μὴ χωριστόν· τῇ γὰρ δυνάμει	καὶ	τῷ εἶναι χωριστόν ἐστιν) ὁμοίως
[3]	κατὰ φύσιν θερμὸν ποιεῖ ἐξαδυνατεῖν	καὶ	ὑποχωρεῖν; ἔτι δὲ πολλῆς ἐμπιπτούσης
[1]	καὶ ὁ ὕπνος· ἀντίκεινται γάρ͵	καὶ	φαίνεται στέρησίς τις ὁ ὕπνος
[3]	ἀδυναμίαν. Ἤδη δὲ γεγένηταί τισι	καὶ	φαντασία λειποψυχήσασιν ἰσχυρῶς. Τοῦτο μὲν
[1]	δῆλον ὡς ὅσα μὲν αὐξήσεως	καὶ	φθίσεως μετέχει μόνον τῶν ζώντων͵
[1]	τὸ δαιμόνιον ἔχει τὴν αἰτίαν͵	καὶ	φύσει γίγνεται ἢ ἀπὸ ταὐτομάτου.
[1]	παύεσθαι τοῦτο ποιοῦντα͵ ὁμοίως δὲ	καὶ	χεῖρα καὶ ἄλλο πᾶν οὗ
[2]	γένους ἑκάστου ἕτερον͵ οἷον ψόφου	καὶ	χρώματος) τοῦτο δ΄ ἅμα τῷ
[1]	ὑπ΄ ἀνθρώπου πράσσεσθαι μόνον͵ ἢ	καὶ	ὧν τὸ δαιμόνιον ἔχει τὴν
[2]	κινεῖσθαι μεθ΄ ἡδονῆς͵ ἀναγκαῖον εἶναι	καὶ	ὠφέλιμον͵ τῷ δὲ ὕπνῳ αὐτῇ
[3]	οὖν καταψύξεως τοῦτ΄ ἐστὶν αἴτιον͵	καίπερ	τῆς ἀναθυμιάσεως ὑπερβαλλούσης τῇ θερμότητι.
[3]	τοὺς πόδας καὶ τὰ εἴσω.	Καίτοι	τοῦτό τις ἀπορήσειεν ἄν͵ ὅτι
[3]	τὸ θερμὸν ἐξαίφνης φρίκη γίγνεται͵	κἀκεῖ	ἀνιόντος τοῦ θερμοῦ ἀθροιζόμενον τὸ
[1]	οἷον ὑγίεια καὶ νόσος͵ καὶ	κάλλος	καὶ αἶσχος͵ καὶ ἰσχὺς καὶ
[3]	τῆς φλεβός͵ τῆς τε μεγάλης	καλουμένης	καὶ τῆς ἀορτῆς· ἐν δὲ
[2]	τὸ αὐτὸ πάθος ἐν τῷ	καλουμένῳ	ὕπνῳ· εἰ γὰρ τῇ μέν͵
[3]	καρδία. Τῶν δ΄ ἐν τῇ	καρδίᾳ	ἑκατέρας τῆς θαλάμης κοινὴ ἡ
[3]	ἐνταῦθα καὶ ἐν ἄλλοις͵ ἡ	καρδία.	Τῶν δ΄ ἐν τῇ καρδίᾳ
[3]	φλέβες͵ τούτων δ΄ ἀρχὴ ἡ	καρδία	(φανερὸν δὲ τὸ λεχθὲν ἐκ
[2]	μέρος. Πάντα γὰρ τὰ ἔναιμα	καρδίαν	ἔχει͵ καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς
[2]	τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ περὶ τὴν	καρδίαν	μέρος. Πάντα γὰρ τὰ ἔναιμα
[3]	καὶ τὰ ὑπνωτικά· πάντα γὰρ	καρηβαρίαν	ποιεῖ͵ καὶ τὰ ποτὰ καὶ
[1]	Αἰσθητικὸν δὲ τὸ δυνατὸν αἰσθάνεσθαι	κατ΄	ἐνέργειαν· ἐνεργεῖν δὲ τῇ αἰσθήσει
[1]	ἢ οὔ. Τῶν δ΄ ὀστρακοδέρμων	κατὰ	μὲν τὴν αἴσθησιν οὐδέ πω
[3]	τῶν ἄνω πρὸς τὰ κάτω	κατὰ	τὴν πρώτην ἡλικίαν͵ διὰ τὸ
[2]	ἀκούειν͵ καὶ ταῖς ἄλλαις ἑκάστῃ	κατὰ	τὸν αὐτὸν τρόπον͵ ἔστι δέ
[3]	τὸ ψυχρὸν καταψύχει͵ καὶ τὸ	κατὰ	φύσιν θερμὸν ποιεῖ ἐξαδυνατεῖν καὶ
[1]	Ἔτι ὅσων ἔστι τι ἔργον	κατὰ	φύσιν͵ ὅταν ὑπερβάλλῃ τὸν χρόνον
[3]	πολὺ φέρηται τὸ πνεῦμα ἄνω͵	καταβαῖνον	πάλιν τὰς φλέβας ὀγκοῖ͵ καὶ
[3]	τινὰ ἀπορίαν· εἰ γὰρ ἐνδέχεται	καταδαρθεῖν	τὸν λειποψυχήσαντα͵ ἐνδέχοιτ΄ ἂν ἐνύπνιον
[2]	τὰς ἐν τῷ αὐχένι φλέβας	καταλαμβανόμενοι	ἀναίσθητοι γίγνονται) ἀλλ΄ ὅταν ἡ
[3]	ὕπνος͵ ὅτι τοῦ πρώτου αἰσθητηρίου	κατάληψις	πρὸς τὸ μὴ δύνασθαι ἐνεργεῖν͵
[3]	τῶν ξύλων͵ καταψύχεται͵ ἕως ἂν	καταπεφθῇ.	Γίγνεται γὰρ ὁ ὕπνος͵ ὥσπερ
[3]	καταψύχε ται καὶ διὰ ψῦξιν	καταπίπτει	τὰ βλέφαρα͵ καὶ τὰ μὲν
[3]	φλέγμα συνίσταται (διὸ καὶ οἱ	κατάρροι	φαίνονται γιγνόμενοι ἐκ τῆς κεφαλῆς)
[3]	ψυχρότητα αὐτοῦ καταψύχεται καὶ συστὰν	καταφέρεται	(γενόμενον πάλιν ὕδωρ͵ οὕτως ἐν
[3]	γένηται͵ ἀθρόον πάλιν ἀντιστρέφει καὶ	καταφέρεται.	Διὸ μάλιστα γίγνονται ὕπνοι ἀπὸ
[3]	δὲ τρόφιμος καὶ μὴ νοσώδης	καταφέρεται	συνισταμένη καὶ καταψύχει τὸ θερμόν.
[3]	μήκων͵ μανδραγόρας͵ οἶνος͵ αἶραι. Καὶ	καταφερόμενοι	καὶ νυστάζοντες τοῦτο δοκοῦσι πάσχειν͵
[2]	ἀρχὴ καὶ ὅλως ἡ τῆς	καταψύξεώς	ἐστιν ἐνταῦθα͵ καὶ τὸ ἀναπνεῖν
[3]	ἐγκέφαλον φλεβῶν. Τῆς μὲν οὖν	καταψύξεως	τοῦτ΄ ἐστὶν αἴτιον͵ καίπερ τῆς
[3]	μέν εἰσι τοῦ γίγνεσθαι τὴν	κατάψυξιν͵	οὐ μὴν ἀλλὰ κύριός γ΄
[3]	εὔλογον τὸν μὲν ὕπνον εἶναι	κατάψυξιν͵	τὰ δ΄ αἴτια τοῦ καθεύδειν
[3]	τοῦ ὑπνοῦντος. Ὅθεν δ΄ ἐκλείπει͵	καταψύχε	ται καὶ διὰ ψῦξιν καταπίπτει
[3]	ἐστιν͵ ἡ δὲ πλήρωσις αὐτὴν	καταψύχει	διὰ τὴν κίνησιν͵ οὕτω καὶ
[3]	τοῦ θερμοῦ ἀθροιζόμενον τὸ ψυχρὸν	καταψύχει͵	καὶ τὸ κατὰ φύσιν θερμὸν
[3]	μὴ νοσώδης καταφέρεται συνισταμένη καὶ	καταψύχει	τὸ θερμόν. Πρὸς δὲ τὸ
[3]	τὸ θερμόν. Πρὸς δὲ τὸ	καταψύχεσθαι	καὶ μὴ δέχεσθαι ῥᾳδίως τὴν
[2]	τε καὶ τὸ τῷ ὑγρῷ	καταψύχεσθαι	πρός γε τὴν σωτηρίαν τοῦ
[3]	τὸ πῦρ ἐπιτιθεμένων τῶν ξύλων͵	καταψύχεται͵	ἕως ἂν καταπεφθῇ. Γίγνεται γὰρ
[3]	τόπον͵ διὰ τὴν ψυχρότητα αὐτοῦ	καταψύχεται	καὶ συστὰν καταφέρεται (γενόμενον πάλιν
[3]	τῇ κεφαλῇ πόροι καὶ τόποι	καταψύχονται	ἀναφερομένης τῆς ἀναθυμιάσεως; ἢ ὥσπερ
[3]	ἔχωσιν ὑπεναντίον. Οὐδ΄ οἱ μελαγχολικοί·	κατέψυκται	γὰρ ὁ εἴσω τόπος͵ ὥστ΄
[3]	βλέφαρα͵ καὶ τὰ μὲν ἄνω	κατέψυκται	καὶ τὰ ἔξω͵ τὰ δ΄
[3]	στεναί͵ ὥστ΄ οὐ ῥᾴδιον διαρρεῖν	κατιὸν	τὸ ὑγρόν͵ τοῖς δὲ νανώδεσι
[3]	τὰ δ΄ ἔντος καὶ τὰ	κάτω	θερμά͵ οἷον τὰ περὶ τοὺς
[3]	ποιεῖ νυστάζειν· ὅταν δὲ ῥέψῃ	κάτω	καὶ ἀντιστρέψαν ἀπώσῃ τὸ θερμόν͵
[3]	μέγεθος τῶν ἄνω πρὸς τὰ	κάτω	κατὰ τὴν πρώτην ἡλικίαν͵ διὰ
[2]	ὁ μέσος κεφαλῆς καὶ τῆς	κάτω	κοιλίας. Τοῖς μὲν οὖν ἐναίμοις
[3]	καὶ θολερώτατον τὸ ἐν τοῖς	κάτω	μέρεσιν. Παντὸς δὲ τοῦ αἵματος
[3]	τὸ δὲ θολερώτερον εἰς τὰ	κάτω·	ὅταν δὲ τοῦτο συμβῇ͵ ἐγείρονται
[3]	τὸ ἀναχθέν͵ πάλιν ἀνταπωθεῖται καὶ	κάτω	ῥεῖ (διὸ καὶ πίπτουσί γε
[1]	τοῖς ζῴοις· καὶ πότερον ἅπαντα	κεκοινώνηκεν	ἀμφοτέρων͵ ἢ τὰ μὲν θατέρου
[3]	συμβαίνει ὅτι ὥσπερ ἡ κοιλία	κενὴ	μὲν οὖσα θερμή ἐστιν͵ ἡ
[3]	καὶ καθαρώτατον τὸ ἐν τῇ	κεφαλῇ͵	παχύτατον δὲ καὶ θολερώτατον τὸ
[3]	οὕτω καὶ οἱ ἐν τῇ	κεφαλῇ	πόροι καὶ τόποι καταψύχονται ἀναφερομένης
[3]	πάσχειν͵ καὶ ἀδυνατοῦσιν αἴρειν τὴν	κεφαλὴν	καὶ τὰ βλέφαρα. Καὶ μετὰ
[3]	διὰ τῶν φλεβῶν πρὸς τὴν	κεφαλήν·	ὅταν δὲ μηκέτι δύνηται͵ ἀλλὰ
[3]	κατάρροι φαίνονται γιγνόμενοι ἐκ τῆς	κεφαλῆς)	ἡ δὲ τρόφιμος καὶ μὴ
[2]	τριῶν διωρισμένων τόπων ὁ μέσος	κεφαλῆς	καὶ τῆς κάτω κοιλίας. Τοῖς
[2]	καὶ ὅσα τοιαῦτα. Ἐπεὶ δὲ	κινεῖν	μέν τι ἢ ποιεῖν ἄνευ
[2]	δυναμένῳ δ΄ ἀεὶ καὶ συνεχῶς	κινεῖσθαι	μεθ΄ ἡδονῆς͵ ἀναγκαῖον εἶναι καὶ
[2]	δ΄ ἀνάπαυσιν παντὶ τῷ πεφυκότι	κινεῖσθαι͵	μὴ δυναμένῳ δ΄ ἀεὶ καὶ
[2]	πρὸς τὸ ὑπόζωμα τῶν ὁλοπτέρων)	κινεῖται	δὲ πᾶν αἰσθήσεώς τινος γενομένης͵
[1]	αἰσθάνεσθαι ἢ τῶν ἐν αὑτῷ	κινήσεων.	Εἰ τοίνυν τὸ ἐγρηγορέναι ἐν
[2]	ἀφ΄ οὗπερ καὶ ἡ τῆς	κινήσεως͵	διώρισται πρότερον ἐν ἑτέροις. Αὕτη
[3]	χάριν͵ ὅπως τὰς ἀρχὰς τῆς	κινήσεως	θεωρήσωμεν͵ καὶ τί πάσχοντος τοῦ
[2]	ἕτερα ὑπάρχειν. Ἔτι δὲ ποίας	κινήσεως	καὶ πράξεως ἐν τοῖς σώμασι
[2]	καὶ ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς	κινήσεως͵	καὶ τὴν ὕλην καὶ τὸν
[2]	ἔχει͵ καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς	κινήσεως	καὶ τῆς αἰσθήσεως τῆς κυρίας
[2]	ἐντεῦθέν ἐστιν. Τῆς μὲν οὖν	κινήσεως	φανερὸν ὅτι καὶ ἡ τοῦ
[3]	πλήρωσις αὐτὴν καταψύχει διὰ τὴν	κίνησιν͵	οὕτω καὶ οἱ ἐν τῇ
[1]	δὲ λεγομένη αἴσθησις ὡς ἐνέργεια	κίνησίς	τις διὰ τοῦ σώματος τῆς
[3]	εἰρημένην αἰτίαν· διὸ πολλὴ ἡ	κίνησις	τοῦ ὑπνοῦντος. Ὅθεν δ΄ ἐκλείπει͵
[2]	βομβοῦντα φαίνεται τὰ πτερωτά͵ ὅταν	κινῆται͵	τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος προσπίπτοντος
[2]	ὕπνος καὶ ἡ ἐγρήγορσις͵ φανερόν.	Κινοῦνται	δ΄ ἔνιοι καθεύδοντες καὶ ποιοῦσι
[3]	τοῦτο συμβαίνει ὅτι ὥσπερ ἡ	κοιλία	κενὴ μὲν οὖσα θερμή ἐστιν͵
[2]	μέσος κεφαλῆς καὶ τῆς κάτω	κοιλίας.	Τοῖς μὲν οὖν ἐναίμοις τοῦτ΄
[1]	σκληρόφθαλμα φανερὰ καὶ τὰ ἔντομα	κοιμώμενα·	βραχύυπνα δὲ τὰ τοιαῦτα πάντα͵
[1]	ψυχῆς ἢ τοῦ σώματος ἢ	κοινά͵	καὶ εἰ κοινά͵ τίνος μορίου
[1]	σώματος ἢ κοινά͵ καὶ εἰ	κοινά͵	τίνος μορίου τῆς ψυχῆς ἢ
[2]	τρόπον͵ ἔστι δέ τις καὶ	κοινὴ	δύναμις ἀκολουθοῦσα πάσαις͵ ᾗ καὶ
[3]	τῇ καρδίᾳ ἑκατέρας τῆς θαλάμης	κοινὴ	ἡ μέση· ἐκείνων δ΄ ἑκατέρα
[2]	τι ἴδιον͵ τὸ δέ τι	κοινόν͵	ἴδιον μὲν οἷον τῇ ὄψει
[2]	ὄψει οὔτε ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι	κοινῷ	μορίῳ τῶν αἰσθητηρίων ἁπάντων· ἔστι
[1]	πεισθήσεται. Ὅτι μὲν οὖν ὕπνου	κοινωνεῖ	τὰ ζῷα πάντα͵ φανερὸν ἐκ
[1]	δὲ φυτῶν οὐδὲν οἷόν τε	κοινωνεῖν	οὐδετέρου τούτων τῶν παθημάτων· ἄνευ
[1]	οὖν ἄλλα σχεδὸν ἅπαντα δῆλα	κοινωνοῦνθ΄	ὕπνου͵ καὶ πλωτὰ καὶ πτηνὰ
[3]	κόπων ἐνίων· ὁ μὲν γὰρ	κόπος	συντηκτικόν͵ τὸ δὲ σύντηγμα γίγνεται
[3]	σιτίων ἀναθυμίασις. Ἔτι δ΄ ἐκ	κόπων	ἐνίων· ὁ μὲν γὰρ κόπος
[3]	Ἐγείρεται δ΄ ὅταν πεφθῇ καὶ	κρατήσῃ	ἡ συνεωσμένη θερμότης ἐν ὀλίγῳ
[2]	ὄψει ὁρᾷ ὅτι ὁρᾷ͵ καὶ	κρίνει	δὴ καὶ δύναται κρίνειν ὅτι
[2]	καὶ κρίνει δὴ καὶ δύναται	κρίνειν	ὅτι ἕτερα τὰ γλυκέα τῶν
[2]	κινήσεως καὶ τῆς αἰσθήσεως τῆς	κυρίας	ἐντεῦθέν ἐστιν. Τῆς μὲν οὖν
[2]	γὰρ μία αἴσθησις͵ καὶ τὸ	κύριον	αἰσθητήριον ἕν͵ τὸ δ΄ εἶναι
[3]	τὴν κατάψυξιν͵ οὐ μὴν ἀλλὰ	κύριός	γ΄ ἐστὶν ὁ τόπος ὁ
[2]	καὶ περὶ τούτων· τοῦ γὰρ	κυρίου	τῶν ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵ καὶ
[1]	ἐνέργειαν· ἐνεργεῖν δὲ τῇ αἰσθήσει	κυρίως	καὶ ἁπλῶς ἀδύνατον καθεῦδον ἅμα·
[1]	καὶ τυφλότης͵ καὶ ἀκοὴ καὶ	κωφότης.	Ἔτι δὲ (καὶ ἐκ τῶνδε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/11/2009