Chapitre
[7]	οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν͵ ὑπὸ δὲ	τὴν	αἴ σθησιν τὴν μίαν ἐναντία
[2]	τὸ γὰρ αἰσθητὸν ἐνεργεῖν ποιεῖ	τὴν	αἴ σθησιν͵ ὥσθ΄ ὑπάρχειν ἀναγκαῖον
[3]	τιθεμένων͵ ἀδήλων δ΄ ἡμῖν διὰ	τὴν	αἴσθησιν͵ ἀλλ΄ ὅλως πάντη πάντως͵
[5]	τοῦ ἑτέρου γένους τῆς ὀσμῆς	τὴν	αἴσθησιν ἀποδέδωκεν ἡ φύσις͵ ὅπως
[3]	αἰσθήσεως ὑπὸ τοῦ αἰσθητοῦ γίγνεσθαι	τὴν	αἴσθησιν͵ ἁφῇ καὶ μὴ ταῖς
[6]	ἀνάγκη͵ εἰ ἡ δύναμις͵ καὶ	τὴν	αἴσθησιν εἰς ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ
[3]	δὲ ἕκαστον αὐτῶν ὂν ποιήσει	τὴν	αἴσθησιν καὶ τὴν ἐνέργειαν͵ νῦν
[3]	δι΄ ἁφῆς ἀναγκαῖον αὐτοῖς ποιεῖν	τὴν	αἴσθησιν͵ ὥστ΄ εὐθὺς κρεῖττον φάναι
[3]	χρόας μείγνυσθαι͵ δῆλον͵ καὶ ταύτην	τὴν	αἰτίαν εἶναι κυρίαν τοῦ πολλὰς
[2]	διὰ τὸ πάθους τινὸς ἀγνοεῖν	τὴν	αἰτίαν· θλιβομένου γὰρ καὶ κινουμένου
[7]	Ἀλλὰ μὴν εἰ τὰ ὑπὸ	τὴν	αὐτὴν αἴσθησιν ἅμα ἀδύνατον͵ ἐὰν
[3]	διὰ τὸ ἐν ἀορίστῳ οὐ	τὴν	αὐτὴν ἐγγύθεν καὶ προσιοῦσι καὶ
[3]	τὸ τοῦ σώματος πέρας͵ ἀλλὰ	τὴν	αὐτὴν φύσιν δεῖ νομίζειν ἥπερ
[5]	ἐὰν μή τι συμβάλληται πρὸς	τὴν	γεῦσιν ἢ τὴν ἐδωδὴν αὐτοῖς.
[4]	περὶ ἕκαστον γένος͵ ὥστε ἐχρῆν	τὴν	γεῦσιν καὶ τῶν ἄλλων κοινῶν
[6]	πρὸς τὴν ὄψιν ἢ ἐπὶ	τὴν	γῆν; δόξειε δ΄ ἂν εὐλόγως
[7]	τινί ἢ ταύτης τι͵ ὥσπερ	τὴν	γῆν ὁρᾷ ὅλην͵ ὅτι τοδὶ
[4]	τοῦ ὕδατος τὸ ἔλαιον διὰ	τὴν	γλισχρότητα· τὸ δ΄ ὕδωρ ψαθυρόν
[4]	τῶν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς αἰσθήσεων͵	τὴν	δ΄ ἁφὴν ἀκριβεστάτην τῶν ἄλλων
[4]	θερμοῦ μόνον δυνάμεως λαμβάνει ταύτην	τὴν	δύναμιν ἣν καλοῦμεν χυμόν͵ φανερόν.
[5]	συμβάλληται πρὸς τὴν γεῦσιν ἢ	τὴν	ἐδωδὴν αὐτοῖς. Ἔοικε δ΄ ἡ
[1]	ἀνάγκης͵ ἡ μὲν ἁφὴ διὰ	τὴν	εἰρημένην αἰτίαν ἐν τοῖς περὶ
[5]	δύο͵ ὡς ἔργῳ μὲν ἐπὶ	τὴν	εἰς τὸν θώρακα βοή θειαν͵
[7]	δὴ ἀεὶ ἡ μείζων κίνησις	τὴν	ἐλάττω ἐκκρούειδιὸ ὑποφερομένων ὑπὸ τὰ
[7]	γίγνεται. Εἰ δὴ ἡ μείζων	τὴν	ἐλάττω κίνησιν ἐκκρούει͵ ἀνάγκη͵ ἂν
[2]	δ΄ οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι	τὴν	ἔμφασιν͵ οὐ καλῶς· τοῦτο μὲν
[5]	ὀσμῶν πρὸς τὸν ἐγκέφαλον διὰ	τὴν	ἐν αὐταῖς τῆς θερμότητος κουφότητα
[7]	ἄτομον χρόνον μίαν ἀνάγκη εἶναι	τὴν	ἐνέργειαν· μιᾶς γὰρ ἡ εἰσάπαξ
[3]	ὂν ποιήσει τὴν αἴσθησιν καὶ	τὴν	ἐνέργειαν͵ νῦν λέγωμεν. Ὥσπερ οὖν
[5]	ἀνθρώπου τὴν τοιαύτην ὀσμὴν διὰ	τὴν	ἕξιν τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον.
[3]	πολλὰς εἶναι χρόας͵ ἀλλὰ μὴ	τὴν	ἐπιπόλασιν μηδὲ τὴν παρ΄ ἄλληλα
[1]	μόριον αὐτῆς͵ ἐχόμενόν ἐστι ποιήσασθαι	τὴν	ἐπίσκεψιν περὶ τῶν ζῴων καὶ
[3]	πέρας (διὸ καὶ οἱ Πυθαγόρειοι	τὴν	ἐπιφάνειαν χρόαν ἐκάλουν) ἔστι μὲν
[7]	ἀφανιεῖ γὰρ ἡ ἑτέρα ὁμοίως	τὴν	ἑτέραν͵ ἁπλῆς δ΄ οὐκ ἔστιν
[5]	τοιαύτας δυνάμεις βιάζονται τῇ συνηθείᾳ	τὴν	ἡδονήν͵ ἕως ἂν ἐκ δύ΄
[4]	εἴτε καὶ ἀορίστως͵ οἱ δὲ	τὴν	ἡδονὴν ποιοῦντες μειγνύμενοι͵ οὗτοι ἐν
[6]	ὥσπερ καὶ ἀκαριαῖος χυμὸς εἰς	τὴν	θάλατταν ἐγχυθείς. Οὐ μὴν ἀλλ΄
[2]	λαμπτῆρά τινα ἀποτμηθῆναι τὸ διαφανές͵	τὴν	καλουμένην κόρην. Ὥστ΄ εἴπερ ἐπὶ
[3]	τοῦ ὑποκειμένου οὐχ ὁμοίαν ποιήσει	τὴν	κίνησιν. Διὸ καὶ ἕτερον φαίνεται
[5]	παρόδου ποιεῖται διὰ τῶν μυκτήρων	τὴν	κίνησιν. Ἴδιον δὲ τῆς τοῦ
[7]	ἢ (ὅτι) πρῶτον μὲν κατὰ	τὴν	μίαν αἴσθησιν͵ οἷον λέγω ὄψιν͵
[7]	ὑπὸ δὲ τὴν αἴ σθησιν	τὴν	μίαν ἐναντία ἐστίν͵ οἷον γλυκὺ
[7]	λέγεται τοῦ ὅλου αἰσθάνεσθαι καὶ	τὴν	ὅλην. Ὁ δ΄ αὐτὸς λόγος
[7]	ὅλως διὰ μικρότητα· εἰ γὰρ	τὴν	ὅλην ὁρᾷ͵ καὶ αἰσθάνεται τὸν
[5]	δυσχεραίνει τῶν καθ΄ αὑτὰ δυσωδῶν	τὴν	ὀσμήν͵ ἂν μή τι τύχῃ
[5]	θειαν͵ ὡς παρέργῳ δ΄ ἐπὶ	τὴν	ὀσμήν· ἀναπνέοντος γὰρ ὥσπερ ἐκ
[5]	ὀξέως αἰσθάνεται τῆς τροφῆς διὰ	τὴν	ὀσμήν. Ὅτῳ δὲ αἰσθάνεται͵ οὐχ
[6]	περὶ μὲν τὸν ψόφον καὶ	τὴν	ὀσμὴν τοῦτο συμβαίνειν εὔλογον· ὥσπερ
[4]	χειρίστην (ἔχομεν τῶν ἄλλων ζῴων	τὴν	ὄσφρησιν καὶ τῶν ἐν ἡμῖν
[2]	τῶν ψόφων αἰσθητικόν͵ πυρὸς δὲ	τὴν	ὄσφρησιν (ὃ γὰρ ἐνεργείᾳ ἡ
[2]	τὰ εἴδωλα. Τὸ μὲν οὖν	τὴν	ὄψιν εἶναι ὕδατος ἀληθὲς μέν͵
[2]	καὶ τοῦ δοκεῖν πῦρ εἶναι	τὴν	ὄψιν͵ ἐντεῦθεν ληπτέον. Τὰ γὰρ
[6]	εἰς τὸ μεταξὺ πρὶν πρὸς	τὴν	ὄψιν ἢ ἐπὶ τὴν γῆν;
[2]	δὲ ὅλως τὸ ἐξιόντι τινὶ	τὴν	ὄψιν ὁρᾶν͵ καὶ ἀποτείνεσθαι μέχρι
[2]	τῆς πέμπτης. Ποιοῦσι δὲ πάντες	τὴν	ὄψιν πυρὸς διὰ τὸ πάθους
[3]	ἀλλὰ μὴ τὴν ἐπιπόλασιν μηδὲ	τὴν	παρ΄ ἄλληλα θέσιν· οὐ γὰρ
[5]	τοιαύτην ὀσμὴν διὰ τὴν ἕξιν	τὴν	περὶ τὸν ἐγκέφαλον. Ψυχροῦ γὰρ
[2]	ὀφθαλμοί εἰσι͵ καὶ τοῦτο ποιεῖ	τὴν	σκέπην. Ἄλογον δὲ ὅλως τὸ
[4]	πάθη τῶν χυμῶν οἰκείαν ἔχει	τὴν	σκέψιν ἐν τῇ φυσιολογίᾳ τῇ
[1]	καὶ τῶν ἰατρῶν οἱ φιλοσοφωτέρως	τὴν	τέχνην μετιόντες͵ οἱ μὲν τελευτῶσιν
[5]	δὲ τοῦ ἴδιον εἶναι ἀνθρώπου	τὴν	τοιαύτην ὀσμὴν διὰ τὴν ἕξιν
[5]	Πρῶτον μὲν γὰρ ὁρῶμεν ὅτι	τὴν	τροφὴν δεῖ εἶναι συνθετήν (καὶ
[1]	ὑπάρχουσιν͵ ὅπως διώκωσί τε προαισθανόμενα	τὴν	τροφὴν καὶ τὰ φαῦλα καὶ
[4]	γὰρ θερμὸν αὐξάνει͵ καὶ δημιουργεῖ	τὴν	τροφήν͵ καὶ τὸ κοῦφον ἕλκει͵
[5]	γὰρ μᾶλλον οὐδ΄ ἧττον πρὸς	τὴν	τροφὴν παρακαλοῦσιν͵ οὐδὲ συμβάλλονται πρὸς
[1]	ψυχῆς͵ ἡ δὲ γεῦσις διὰ	τὴν	τροφήν· τὸ γὰρ ἡδὺ διακρίνει
[4]	δ΄ οἱ ἄλλοι χυμοὶ εἰς	τὴν	τροφὴν τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ
[1]	καὶ τὸ λυπηρὸν αὐτῇ περὶ	τὴν	τροφήν͵ ὥστε τὸ μὲν φεύγειν
[5]	θερμότης καὶ ἡ κίνησις πρὸς	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ τό
[5]	ταύτης δ΄ οὐκέτι͵ διὰ τὸ	τὴν	φύσιν αὐτῆς εἶναι καθ΄ αὑτὴν
[5]	καὶ γὰρ ὁ ἀὴρ ὑγρὸν	τὴν	φύσιν ἐστίν. Ἔτι δ΄ εἴπερ
[5]	γὰρ τῆς ὀσμῆς δύναμις θερμὴ	τὴν	φύσιν ἐστίν. Κατακέχρηται δ΄ ἡ
[5]	τὸν ἐγκέφαλον. Ψυχροῦ γὰρ ὄντος	τὴν	φύσιν τοῦ ἐγκεφάλου͵ καὶ τοῦ
[3]	οἱ ἀρχαῖοι͵ λέγειν ἀπόῤῥοιαν εἶναι	τὴν	χρόαν καὶ ὁρᾶσθαι διὰ τοιαύτην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/11/2009