Alphabétiquement     [«   »]
σωτηρίαι 1
σωτηρίας 1
τ 5
τὰ 91
τά 2
Τὰ 3
τάδε 1
Fréquences     [«    »]
74 τὴν
73 τῆς
82 τῷ
91 τὰ
97
113 τοῦ
125 δ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la sensation et des choses sensibles (texte complet)

τὰ


Chapitre
[4]   ἀτοπώτατόν τι (ποιοῦσιν· πάντα γὰρ  τὰ   αἰσθητὰ ἁπτὰ ποιοῦσιν. Καίτοι εἰ
[6]   τις͵ ἆρ΄ ἀφικνοῦν ται  τὰ   αἰσθητὰ αἱ κινήσεις αἱ
[6]   διαιρεῖται͵ ἆρα καὶ τὰ παθήματα  τὰ   αἰσθητά͵ οἷον χρῶμα καὶ χυμὸς
[6]   οὐδ΄ αἰσθητὸν ὅλως· ταῦτα γὰρ  τὰ   αἰσθητά. Τὸ ἄρ΄ αἰσθητὸν ἔσται
[1]   Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς μὲν  τὰ   ἀναγκαῖα κρείττων ὄψις καθ΄
[7]   ἐλάττων μειγνυμένη͵ εἴπερ ἅπαντα  τὰ   ἁπλᾶ μᾶλλον αἰσθητά ἐστιν. Ἐὰν
[6]   ἔχει οὕτως͵ ἔοικε μαρτυρεῖν τοῖς  τὰ   ἄτομα ποιοῦσι μεγέθη· οὕτω γὰρ
[4]   τοῦ γευστοῦ καὶ χυμοῦ εἴρηται·  τὰ   γὰρ ἄλλα πάθη τῶν χυμῶν
[4]   ἐν αὑτῷ τὸ ὕδωρ ἔχειν  τὰ   γένη τῶν χυμῶν ἀναίσθητα διὰ
[4]   γιγνομένους͵ καὶ ἑψομένους εἰς πάντα  τὰ   γένη τῶν χυμῶν ὡς εἰπεῖν
[4]   δ΄ ἄρα τῆς γεύσεως μᾶλλον͵  τὰ   γοῦν ἐλάχιστα τῆς ἀκριβεστάτης ἐστὶν
[4]   μεταξὺ τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανος͵  τὰ   δ΄ ἄλλα μεικτὰ ἐκ τούτων.
[6]   ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι τὰ ἐντός·  τὰ   δ΄ ἐναντία ἔσχατα͵ πᾶν δὲ
[1]   μὲν πάθη ταύτης ὄντα τυγχάνει͵  τὰ   δ΄ ἕξεις͵ τὰ δὲ φυλακαὶ
[3]   ἀριθμοὺς ἔστι παρ΄ ἄλληλα κεῖσθαι·  τὰ   δ΄ ὅλως κατὰ μὲν λόγον
[1]   τὰ μὲν μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵  τὰ   δὲ δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ
[3]   καὶ τὰ μὲν ἐν ἀριθμοῖς  τὰ   δὲ καθ΄ ὑπεροχὴν μόνον. Καὶ
[3]   ἐπιπολῆς πρὸς τὰ ἐν βάθει͵  τὰ   δὲ καὶ ὅλως οὐκ ἐν
[3]   αἰτίαν καὶ αἱ συμφωνίαι ὀλίγαι)  τὰ   δὲ μὴ ἐν ἀριθμοῖς τἆλλα
[5]   λίθος μὲν ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵  τὰ   δὲ ξύλα ὀσμώδη͵ ἔγχυμα γάρ·
[5]   μὴ ἀνακαλυφθέντων οὐ δύναται ὁρᾶν͵  τὰ   δὲ σκληρόφθαλμα οὐκ ἔχει͵ διόπερ
[7]   τὰ μὲν γὰρ τοῦ λευκοῦ  τὰ   δὲ τοῦ μέλανός ἐστιν͵ καὶ
[1]   ἐστὶ τῶν μετεχόντων ζωῆς κοινά͵  τὰ   δὲ τῶν ζῴων ἐνίοις. Τυγχάνουσι
[1]   τὰ δὲ φυλακαὶ καὶ σωτηρίαι͵  τὰ   δὲ φθοραὶ καὶ στερήσεις·
[1]   ὄντα τυγχάνει͵ τὰ δ΄ ἕξεις͵  τὰ   δὲ φυλακαὶ καὶ σωτηρίαι͵ τὰ
[4]   γῆς τι εἶδός εἰσιν. Καὶ  τὰ   διὰ τῆς τέφρας διηθούμενα πικρᾶς
[6]   ἔσται καὶ διὰ τί πεπέρανται  τὰ   εἴδη καὶ χρώματος καὶ χυμοῦ
[5]   συμβεβηκὸς ἔχειν τὸ ἡδύ͵ διῄρηται  τὰ   εἴδη κατὰ τοὺς χυμούς͵ ταύτης
[2]   ἄλλων οὐδὲν ἐν οἷς ἐμφαίνεται  τὰ   εἴδωλα. Τὸ μὲν οὖν τὴν
[6]   νοητά͵ οὐδὲ νοεῖ νοῦς  τὰ   ἐκτὸς μὴ μετ΄ αἰσθήσεως. Ἅμα
[3]   μόνον ὅσα ἐνδέχεται διελεῖν εἰς  τὰ   ἐλάχιστα͵ καθάπερ ἀνθρώπους ἵππους
[6]   ἄλλοις δὴ πᾶσίν ἐστιν ἔσχατα  τὰ   ἐν αντία. Τὸ μὲν οὖν
[3]   εἴη τις τῶν ἐπιπολῆς πρὸς  τὰ   ἐν βάθει͵ τὰ δὲ καὶ
[5]   ὕδατι γενέσθαι· ὀσμᾶται δὲ καὶ  τὰ   ἐν τῷ ὕδατι͵ (ὥσπερ εἴρηται
[7]   ἐναντίων κινήσεις ἐναντίαι͵ ἅμα δὲ  τὰ   ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ καὶ
[6]   γάρ ἐστιν ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι  τὰ   ἐντός· τὰ δ΄ ἐναντία ἔσχατα͵
[7]   ἑτέραν αἴσθησιν (μείγνυνται γὰρ (ὧν  τὰ   ἔσχατα ἐναντία· οὐκ ἔστι δ΄
[3]   χρώματα͵ καθάπερ ἐκεῖ τὰς συμφωνίας͵  τὰ   ἥδιστα τῶν χρωμάτων εἶναι δοκοῦντα͵
[4]   ἀκοὴ περὶ ψόφων. Οἱ δὲ  τὰ   ἴδια εἰς ταῦτα ἀνάγουσιν͵ ὥσπερ
[1]   μέγιστα͵ καὶ τὰ κοινὰ καὶ  τὰ   ἴδια τῶν ζῴων͵ κοινὰ τῆς
[7]   δύο͵ δῆλον ὅτι ἧττον ἔτι  τὰ   κατὰ δύο αἰσθήσεις ἐνδέχεται ἅμα
[4]   οὐδεμιᾶς μᾶλλον τῆς ὄψεως  τὰ   κοινὰ γνωρίζειν. Εἰ δ΄ ἄρα
[1]   σώματα μετέχειν χρώματος͵ ὥστε καὶ  τὰ   κοινὰ διὰ ταύτης αἰσθάνεσθαι μάλιστα
[1]   Φαίνεται δὲ τὰ μέγιστα͵ καὶ  τὰ   κοινὰ καὶ τὰ ἴδια τῶν
[1]   τῆς ἰατρικῆς} Ὅτι δὲ πάντα  τὰ   λεχθέντα κοινὰ τῆς τε ψυχῆς
[1]   περὶ τῶν πρώτων. Φαίνεται δὲ  τὰ   μέγιστα͵ καὶ τὰ κοινὰ καὶ
[1]   ζῴων ἐνίοις. Τυγχάνουσι δὲ τούτων  τὰ   μέγιστα τέτταρες οὖσαι συζυγίαι τὸν
[3]   πολλοὺς λόγους ἐνδέχεσθαι μείγνυσθαι ἀλλήλοις  τὰ   μειγνύμενα͵ καὶ τὰ μὲν ἐν
[7]   οἱ δὲ τοῦ πικροῦ. Οὐδὲ  τὰ   μεμειγμένα ἅμα (λόγοι γάρ εἰσιν
[4]   τῶν σχημάτων εἶναι κριτικωτάτην. Ἔτι  τὰ   μὲν αἰσθητὰ πάντα ἔχει ἐναντίωσιν͵
[4]   τῆς προσφερομένης τροφῆς τοῖς ζῴοις  τὰ   μὲν ἁπτὰ τῶν αἰσθητῶν αὔξησιν
[3]   τρόπον ἔχειν ταῦτα ταῖς συμφωνίαις·  τὰ   μὲν γὰρ ἐν ἀριθμοῖς εὐλογίστοις
[7]   ὅτι οὐδὲ τὰ μὴ ἐναντία·  τὰ   μὲν γὰρ τοῦ λευκοῦ τὰ
[3]   μείγνυσθαι ἀλλήλοις τὰ μειγνύμενα͵ καὶ  τὰ   μὲν ἐν ἀριθμοῖς τὰ δὲ
[5]   τοῦτο͵ καθάπερ ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν  τὰ   μὲν ἔχει βλέφαρα τῶν ζῴων͵
[1]   σώματος͵ οὐκ ἄδηλον. Πάντα γὰρ  τὰ   μὲν μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ
[1]   δὲ δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ  τὰ   μὲν πάθη ταύτης ὄντα τυγχάνει͵
[6]   εἰς πεπερασμένα εἴδη. Ἐπεὶ οὖν  τὰ   μὲν πάθη ὡς εἴδη λεκτέον͵
[1]   τοῖς ζῴοις. Πρὸς δὲ τούτοις  τὰ   μὲν πάντων ἐστὶ τῶν μετεχόντων
[7]   Ὁμοίως δὲ δῆλον ὅτι οὐδὲ  τὰ   μὴ ἐναντία· τὰ μὲν γὰρ
[6]   καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις αἰσθητοῖς  τὰ   μικρὰ πάμπαν· δυνάμει γὰρ ὁρατά͵
[5]   ἀναθυμίασις ψυχομένη διὰ τὸν τόπον  τὰ   νοσηματικὰ ῥεύματα ποιεῖ) τοῖς ἀνθρώποις
[7]   τὴν ἐλάττω ἐκκρούειδιὸ ὑποφερομένων ὑπὸ  τὰ   ὄμματα οὐκ αἰσθάνονται͵ ἐὰν τύχωσι
[5]   οὕτως εἴρηκεν͵ ὡς εἰ πάντα  τὰ   ὄντα καπνὸς γένοιτο͵ ῥῖνες ἂν
[7]   πολλά· εἰ γὰρ μὴ χωριστὰ  τὰ   πάθη ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ εἶναι
[6]   εἰς ἄπειρον διαιρεῖται͵ ἆρα καὶ  τὰ   παθήματα τὰ αἰσθητά͵ οἷον χρῶμα
[2]   σκότον· γοῦν φλὸξ καὶ  τὰ   πεπυρωμένα σώματα πάσχει τοῦτο· νῦν
[1]   μετιόντες͵ οἱ μὲν τελευτῶσιν εἰς  τὰ   περὶ ἰατρικῆς͵ (οἱ δ΄ ἐκ
[5]   τῆς θερμότητος κουφότητα ὑγιεινοτέρως ἔχει  τὰ   περὶ τὸν τόπον τοῦτον·
[6]   μὲν ἂν καὶ διαλύοιντο εἰς  τὰ   περιέχοντα͵ ὥσπερ καὶ ἀκαριαῖος χυμὸς
[5]   δὲ νῦν μειγνύν (τες εἰς  τὰ   πόματα τὰς τοιαύτας δυνάμεις βιάζονται
[5]   εἴποι· διὸ ὥσπερ ἐκεῖνα δυσκατάποτα͵  τὰ   σαπρὰ δυσανάπνευστά ἐστιν. Δῆλον ἄρα
[3]   καθάπερ ἀνθρώπους ἵππους  τὰ   σπέρματα· τῶν μὲν γὰρ ἀνθρώπων
[2]   αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι μὲν ζητοῦσι κατὰ  τὰ   στοιχεῖα τῶν σωμάτων· οὐκ εὐποροῦντες
[7]   ἐναντίων͵ ὡς δ΄ αὔτως ἑαυταῖς  τὰ   σύστοιχα͵ οἷον ὡς γεῦσις
[7]   ἔτι ἀπέχει ἀλλήλων καὶ διαφέρει  τὰ   συστοίχως μὲν λεγόμενα ἐν ἄλλῳ
[4]   τὸ δὲ λεῖον͵ Εἰς δὲ  τὰ   σχήματα ἀνάγει τοὺς χυμούς. Καίτοι
[1]   εἰσαγγέλλει δύναμις διὰ τὸ πάντα  τὰ   σώματα μετέχειν χρώματος͵ ὥστε καὶ
[5]   δεῖ εἶναι συνθετήν (καὶ γὰρ  τὰ   τρεφόμενα οὐχ ἁπλᾶ ἐστιν͵ διὸ
[5]   ἐν τῷ θρεπτικῷ καὶ πρὸς  τὰ   τρεφόμενα͵ τοῦτ΄ ἐστὶ πρὸς ὑγίειαν
[7]   ἅμα ἐνδέχοιτο αὐτὰ αἰσθάνεσθαι  τὰ   τῷ γένει ταὐτά. Ὥστ΄ εἰ
[4]   τὰ τῶν χυμῶν εἴδη καὶ  τὰ   τῶν χρωμάτων ἐστίν· ἑπτὰ γὰρ
[4]   μέσον. Σχεδὸν γὰρ ἴσα καὶ  τὰ   τῶν χυμῶν εἴδη καὶ τὰ
[5]   τά τε ξηρὰ αὐτῶν καὶ  τὰ   ὑγρὰ ἄχυμα εἶναι͵ ἂν μή
[5]   ὀσμώδη͵ ἔγχυμα γάρ· καὶ τούτων  τὰ   ὑδατώδη ἧττον. Ἔτι ἐπὶ τῶν
[7]   μιᾷ αἰσθήσει. Ἀλλὰ μὴν εἰ  τὰ   ὑπὸ τὴν αὐτὴν αἴσθησιν ἅμα
[7]   ἐνίων οὐ γίγνεται͵ τοιαῦτα δὲ  τὰ   ὑφ΄ ἑτέραν αἴσθησιν (μείγνυνται γὰρ
[1]   τε προαισθανόμενα τὴν τροφὴν καὶ  τὰ   φαῦλα καὶ τὰ φθαρτικὰ (φεύγωσι͵
[1]   τροφὴν καὶ τὰ φαῦλα καὶ  τὰ   φθαρτικὰ (φεύγωσι͵ τοῖς δὲ καὶ
[4]   γλυκὺ καὶ ἐπιπολαστικόν. Ὥσπερ δὲ  τὰ   χρώματα ἐκ λευκοῦ καὶ μέλανος
[4]   οἱ ἐναποπλύνοντες ἐν τῷ ὑγρῷ  τὰ   χρώματα καὶ τοὺς χυμοὺς τοιοῦτον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/11/2009