Alphabétiquement     [«   »]
μεμεῖχθαι 2
Μεμεῖχθαι 1
μεμέρισται 1
μὲν 127
μέν 6
μέντοι 5
μέρει 2
Fréquences     [«    »]
125 δ
97
113 τοῦ
127 μὲν
138 γὰρ
140 τῶν
142 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la sensation et des choses sensibles (texte complet)

μὲν


Chapitre
[7]   δι΄ ἄλλου. Ἆρ΄ οὖν  μὲν   ἀδιαίρετόν ἐστι κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕν
[1]   τοῦ λόγου χωρίς. Ἀλλὰ περὶ  μὲν   αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθάνεσθαι͵ τί
[4]   σχημάτων εἶναι κριτικωτάτην. Ἔτι τὰ  μὲν   αἰσθητὰ πάντα ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον
[2]   ὑπάρχον. Εἰ δ΄ ἄρα ὑπάρχει  μὲν   ἀλλὰ διὰ τὸ ἠρέμα λανθάνει
[6]   δ΄ αἱ τηλικαῦται ὑπεροχαὶ εὐλόγως  μὲν   ἂν καὶ διαλύοιντο εἰς τὰ
[5]   αὐτὸν ἴσως τρόπον͵ ἀλλὰ τοῖς  μὲν   ἀναπνέουσι τὸ πνεῦμα ἀφαιρεῖ τὸ
[5]   γῆς ἐστι μᾶλλον. Ἔτι λίθος  μὲν   ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵ τὰ δὲ
[4]   προσφερομένης τροφῆς τοῖς ζῴοις τὰ  μὲν   ἁπτὰ τῶν αἰσθητῶν αὔξησιν ποιοῦντα
[5]   ἄμφω ταῦτα· ἔστι δ΄  μὲν   ἀτμὶς ὑγρότης τις͵ δὲ
[1]   ἀκολουθεῖ πᾶσιν ἐξ ἀνάγκης͵  μὲν   ἁφὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[1]   δ΄ ἤδη καθ΄ ἕκαστον  μὲν   ἁφὴ καὶ γεῦσις ἀκολουθεῖ πᾶσιν
[7]   τὰς συμφωνίας͵ ὅτι οὐχ ἅμα  μὲν   ἀφικνοῦνται οἱ ψόφοι͵ φαίνονται δέ͵
[2]   τετρήατο θεσπεσίῃσιν· αἱ δ΄ ὕδατος  μὲν   βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ δ΄
[4]   αὔξησιν ποιοῦντα καὶ φθίσιν· τούτων  μὲν   γὰρ αἴτιον θερμὸν καὶ
[3]   ἵππους τὰ σπέρματα· τῶν  μὲν   γὰρ ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἐλάχιστον͵ τῶν
[7]   αἰσθήσει κατ΄ ἐνέργειαν αἰσθάνεται· ἑνὸς  μὲν   γὰρ ἀριθμῷ κατ΄ ἐνέργειαν
[5]   Ἀλλ΄ οὐδέτερον τούτων ἔοικεν·  μὲν   γὰρ ἀτμίς ἐστιν ὕδατος͵
[2]   συμφύεσθαι͵ καθάπερ λέγουσί τινες. Τούτου  μὲν   γὰρ βέλτιον τὸ ἐν τῇ
[3]   ἔχειν ταῦτα ταῖς συμφωνίαις· τὰ  μὲν   γὰρ ἐν ἀριθμοῖς εὐλογίστοις χρώματα͵
[3]   τὴν ἐπιφάνειαν χρόαν ἐκάλουν) ἔστι  μὲν   γὰρ ἐν τῷ τοῦ σώματος
[5]   καὶ πῶς οὐκ ἔστιν· τὸ  μὲν   γάρ ἐστι κατὰ τοὺς χυμοὺς
[6]   καὶ τῶν ἄλλων αἰσθητῶν. Ὧν  μὲν   γάρ ἐστιν ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι
[3]   εἴρηται καθόλου περὶ πάντων (ἐκείνως  μὲν   γὰρ μείγνυται ταῦτα μόνον ὅσα
[5]   ἔνια ζῷα ταῖς ὀσμαῖς. Πρῶτον  μὲν   γὰρ ὁρῶμεν ὅτι τὴν τροφὴν
[7]   αἰσθάνεσθαι ἐνδέχεται αὐτῶν ἅμα. Ἴσαι  μὲν   γὰρ οὖσαι αἱ κινήσεις ἀφανιοῦσιν
[3]   ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν δέχεται  μὲν   γὰρ παρ΄ ἄλληλα τιθέμενα τὸ
[1]   κατὰ συμβεβηκὸς ἀκοή. Διαφορὰς  μὲν   γὰρ πολλὰς καὶ παντοδαπὰς
[2]   τὴν ἔμφασιν͵ οὐ καλῶς· τοῦτο  μὲν   γὰρ συμβαίνει ὅτι τὸ ὄμμα
[7]   οὐδὲ τὰ μὴ ἐναντία· τὰ  μὲν   γὰρ τοῦ λευκοῦ τὰ δὲ
[5]   Τοῦτο δὲ ποιεῖ φανερῶς·  μὲν   γὰρ τροφὴ ἡδεῖα οὖσα͵ καὶ
[6]   ἀλλοιώσεως ἔχει καὶ φορᾶς· αἱ  μὲν   γὰρ φοραὶ εὐλόγως εἰς τὸ
[7]   εἶναι ἕτερον καὶ ἕτερον τῶν  μὲν   γένει τῶν δὲ εἴδει. Ὥστε
[5]   αἰσθάνονται τῆς ὀσμῆς͵ εἴπερ ἀναπνέουσι  μὲν   γίγνεται τὸ ὀσμᾶσθαι μοναχῶς (τοῦτο
[7]   ἑτέρων. Εἰ δὲ δὴ ἄλλῳ  μὲν   γλυκέος ἄλλῳ δὲ λευκοῦ αἰ
[3]   αὐγὴ τοιοῦτόν ἐστιν. Ἀλλ΄ ἐκεῖ  μὲν   διὰ τὸ ἐν ἀορίστῳ οὐ
[7]   καὶ τὸ πικρὸν αὐτὴ  μὲν   ἑαυτῇ͵ ἐκείνης δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄
[3]   ἄλληλα θέσιν· οὐ γὰρ πόῤῥωθεν  μὲν   ἐγγύθεν δ΄ οὒ φαίνεται μία
[3]   σώμασι διαφανοῦς τὸ ἔσχατον ὅτι  μὲν   εἴη ἄν τι͵ δῆλον͵ ὅτι
[3]   καὶ τὸ μέλαν͵ ὥσθ΄ ἑκάτερον  μὲν   εἶναι ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ
[3]   καὶ χυμοῦ καὶ ἁφῆς͵ καθόλου  μὲν   εἴρηται ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς͵
[5]   καὶ γῆς· καὶ συνίσταται ἐκ  μὲν   ἐκείνης ὕδωρ͵ ἐκ δὲ ταύτης
[4]   φαίη τις. Τούτων δ΄ ὡς  μὲν   Ἐμπεδοκλῆς λέγει λίαν εὐσύνοπτον τὸ
[3]   ἀλλήλοις τὰ μειγνύμενα͵ καὶ τὰ  μὲν   ἐν ἀριθμοῖς τὰ δὲ καθ΄
[7]   ἐνέργεια αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵ εἰ  μὲν   ἓν τὸ ἐξ ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο
[3]   ἕκα στον διχῶς λεγόμενον͵ τὸ  μὲν   ἐνεργείᾳ τὸ δὲ δυνάμει. Τὸ
[7]   ἂν μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν ἐκ  μὲν   ἐνίων γίγνεταί τι͵ ἐκ δ΄
[4]   οἷον πανσπερμίαν χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα  μὲν   ἐξ ὕδατος γίγνεσθαι͵ ἄλλο δ΄
[2]   Ἐμπεδοκλῆς δ΄ ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ  μὲν   ἐξιόντος τοῦ φωτός͵ ὥσπερ εἴρηται
[5]   ἀναπνοῇ ἐπὶ δύο͵ ὡς ἔργῳ  μὲν   ἐπὶ τὴν εἰς τὸν θώρακα
[5]   Τὰ δὲ μὴ ἀναπνέοντα ὅτι  μὲν   ἔχει αἴσθησιν τοῦ ὀσφραντοῦ͵ φανερόν·
[5]   καθάπερ ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ  μὲν   ἔχει βλέφαρα τῶν ζῴων͵ ὧν
[2]   οἷς ἐγγίγνεσθαι πέφυκεν αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι  μὲν   ζητοῦσι κατὰ τὰ στοιχεῖα τῶν
[1]   ψυχῆς. Τοῖς δὲ ζῴοις͵  μὲν   ζῷον ἕκαστον͵ ἀνάγκη ὑπάρχειν αἴσθησιν·
[5]   τοῦ θρεπτικοῦ πάθη εἶναι͵ ἐπιθυμούντων  μὲν   ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ τούτων εἰσί͵
[5]   ἐν τοῖς φλεβίοις ὄντος λεπτοῦ  μὲν   καὶ καθαροῦ͵ εὐψύκτου δέ (διὸ
[7]   ὄντι συνεχεῖ; (ὅτι) πρῶτον  μὲν   κατὰ τὴν μίαν αἴσθησιν͵ οἷον
[6]   αὐτὸ αὑτοῦ εἶναι. τοῦ  μὲν   κινήσαντος πρώτου͵ οἷον τῆς κώδωνος
[5]   (Κοινὸν δὲ κατὰ τούτων νῦν  μὲν   λέγομεν τὸ διαφανές͵ ἔστι δ΄
[7]   ἀλλήλων καὶ διαφέρει τὰ συστοίχως  μὲν   λεγόμενα ἐν ἄλλῳ δὲ γένει
[3]   οἷον ἥλιος καθ΄ αὑτὸν  μὲν   λευκὸς φαίνεται͵ διὰ δ΄ ἀχλύος
[3]   κεῖσθαι· τὰ δ΄ ὅλως κατὰ  μὲν   λόγον μηδένα͵ καθ΄ ὑπεροχὴν δέ
[5]   ἄργυρος δὲ καὶ καττίτερος τῶν  μὲν   μᾶλλον ὀσμώδη τῶν δ΄ ἧττον·
[3]   τοῖς ἄλλοις σώμασιν ἐνυπάρχει͵ τοῖς  μὲν   μᾶλλον τοῖς δ΄ ἧττον· ὥσπερ
[1]   οὐκ ἄδηλον. Πάντα γὰρ τὰ  μὲν   μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ δὲ
[2]   αἰσθητηρίων ἑνὶ τῶν στοιχείων͵ τοῦ  μὲν   ὄμματος τὸ ὁρατικὸν ὕδατος ὑποληπτέον͵
[6]   δὴ τῷ πως ἔχειν τὸ  μὲν   ὁρᾷ τὸ δ΄ ὁρᾶται͵ ὥσπερ
[6]   γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον γὰρ λευκὸν  μὲν   ὁρᾶν͵ μὴ ποσὸν δέ) εἰ
[7]   τῷ ἐσχάτῳ ὅθεν ἐστὶν ὕστατον  μὲν   οὐκ αἰσθητὸν πρῶτον δ΄ αἰσθητόν͵
[7]   αἰσθητόν͵ δῆλον. Ἔστι γὰρ ὅθεν  μὲν   οὐκ ἂν ὀφθείη ἄπειρον τὸ
[3]   φύσις καὶ δύναμις͵ χωριστὴ  μὲν   οὐκ ἔστιν͵ ἐν τούτοις δ΄
[7]   δ΄ οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι. Ἅπαντα  μὲν   οὖν αἰσθητά ἐστιν͵ ἀλλ΄ οὐ
[5]   ὑγίειαν τὸ (ὀσφραντόν. Καθ΄ ἕκαστον  μὲν   οὖν αἰσθητήριον διωρίσθω τὸν τρόπον
[7]   ἀτόμῳ χρόνῳ πρὸς ἄλληλα. Πρῶτον  μὲν   οὖν ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα
[4]   ἁπλῶς μεμειγμένῳ) Δεῖ  μὲν   οὖν διορίζειν περὶ τούτων ἐν
[5]   τις εἶναι καὶ πλύσις. Πῶς  μὲν   οὖν εἴδη δεῖ λέγειν καὶ
[1]   τίνες κοιναὶ πράξεις αὐτῶν. Τὰ  μὲν   οὖν εἰρημένα περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω͵
[3]   καὶ πρῶτον περὶ χρώματος. Ἔστι  μὲν   οὖν ἕκα στον διχῶς λεγόμενον͵
[5]   καλῶς͵ οὐδ΄ αὕτη καλῶς. Ὅτι  μὲν   οὖν ἐνδέχεται ἀπολαύειν τὸ ὑγρόν͵
[3]   ἔσχατον ὁμοίως πᾶσιν ὑπάρχει. Ἔστι  μὲν   οὖν ἐνεῖναι ἐν τῷ διαφανεῖ
[3]   ἐνεργείᾳ τὸ δὲ δυνάμει. Τὸ  μὲν   οὖν ἐνεργείᾳ χρῶμα καὶ ψόφος
[6]   καὶ ἐνεργείᾳ ἔσται προσγενόμενον. Ὅτι  μὲν   οὖν ἔνια μεγέθη καὶ πάθη
[4]   καὶ ψόφων͵ ὕστερον ἐπισκεπτέον. ~Τί  μὲν   οὖν ἐστὶ χρῶμα καὶ διὰ
[4]   οὗτοι ἐν ἀριθμοῖς μόνον·  μὲν   οὖν λιπαρὸς τοῦ γλυκέος ἐστὶ
[5]   ἀναπνευστικὸν βαδίζοι ἂν τόπον. Ὅτι  μὲν   οὖν οὐ συμβάλλεται εἰς τροφὴν
[7]   τοῖς ἔμπροσθεν περὶ τούτου. Ὅτι  μὲν   οὖν οὐθείς ἐστι χρόνος ἀναίσθητος͵
[2]   διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν. Ὁτὲ  μὲν   οὖν οὕτως ὁρᾶν φησίν͵ ὁτὲ
[3]   εἶδός τι χρόας ἕτερον. Ἔστι  μὲν   οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους εἶναι
[4]   εἴρηται ἐν τοῖς περὶ στοιχείων.  μὲν   οὖν πῦρ καὶ γῆ͵
[6]   ἔσχατα τὰ ἐν αντία. Τὸ  μὲν   οὖν συνεχὲς εἰς ἄπειρα τέμνεται
[2]   οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα. Τὸ  μὲν   οὖν τὴν ὄψιν εἶναι ὕδατος
[1]   τῶν ἐνεῶν καὶ κωφῶν. Περὶ  μὲν   οὖν τῆς δυνάμεως ἣν ἔχει
[5]   ἂν καὶ ἀπὸ μιᾶς. Τοῦτο  μὲν   οὖν τὸ ὀσφραντὸν ἴδιον ἀνθρώπου
[2]   γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν. Περὶ  μὲν   οὖν τοῦ ἄνευ φωτὸς μὴ
[4]   γεῦσις ἁφή τίς ἐστιν.  μὲν   οὖν τοῦ ὕδατος φύσις βούλεται
[3]   εἶναι ἔσχατον͵ καὶ ταύτης  μὲν   οὖν τοῦ φωτὸς φύσις ἐν
[3]   ἀριθμοῖς εἶναι τοιαύτας γίγνεσθαι. Εἷς  μὲν   οὖν τρόπος τῆς γενέσεως τῶν
[7]   ἀόρατον· τοῦτο δ΄ ἀδύνατον. (Περὶ  μὲν   οὖν τῶν αἰσθητηρίων καὶ τῶν
[3]   καὶ μὴ ταῖς ἀποῤῥοίαις. Ἐπὶ  μὲν   οὖν τῶν παρ΄ ἄλληλα κειμένων
[3]   ὅλως οὐκ ἐν λόγῳ. Τὸ  μὲν   οὖν͵ ὥσπερ οἱ ἀρχαῖοι͵ λέγειν
[1]   δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ τὰ  μὲν   πάθη ταύτης ὄντα τυγχάνει͵ τὰ
[6]   πεπερασμένα εἴδη. Ἐπεὶ οὖν τὰ  μὲν   πάθη ὡς εἴδη λεκτέον͵ ὑπάρχει
[1]   ζῴοις. Πρὸς δὲ τούτοις τὰ  μὲν   πάντων ἐστὶ τῶν μετεχόντων ζωῆς
[3]   τι πυρῶδες ἐν διαφανεῖ͵  μὲν   παρουσία φῶς͵ δὲ στέρησίς
[4]   εἰσί τε κρῆναι πολλαὶ αἱ  μὲν   πικραί͵ αἱ δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ
[2]   λαμπτῆρας ἀμοργούς͵ οἵ τ΄ ἀνέμων  μὲν   πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄
[7]   οὔ͵ ἔσται γὰρ ἅμα  μὲν   πολλοῦ πρὸς ὀλίγον περιττοῦ
[1]   πρακτῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς  μὲν   τὰ ἀναγκαῖα κρείττων ὄψις
[1]   φιλοσοφωτέρως τὴν τέχνην μετιόντες͵ οἱ  μὲν   τελευτῶσιν εἰς τὰ περὶ ἰατρικῆς͵
[3]   χρόας ἐν ἀριθμοῖς εἶναι͵ τὰς  μὲν   τεταγμένας τὰς δὲ ἀτάκτους͵ καὶ
[4]   τι τὸ ὕδωρ μεταβάλλειν. Ὅτι  μὲν   τοίνυν οὐχ ὑπὸ τῆς τοῦ
[1]   καὶ ἀκοὴ καὶ ὄψις͵ πᾶσι  μὲν   τοῖς ἔχουσι σωτηρίας ἕνεκεν ὑπάρχουσιν͵
[6]   πόῤῥω ἀλλήλων εἶναι. περὶ  μὲν   τὸν ψόφον καὶ τὴν ὀσμὴν
[4]   οὐκ ἂν ποιήσειεν; καὶ περὶ  μὲν   τοῦ γευστοῦ καὶ χυμοῦ εἴρηται·
[7]   ὁμοίως͵ οἷον τῶν χυμῶν οἱ  μὲν   τοῦ γλυκέος οἱ δὲ τοῦ
[4]   εἶναι· λείπεται γὰρ τὸ ξανθὸν  μὲν   τοῦ λευκοῦ εἶναι ὥσπερ τὸ
[4]   καὶ ἁφῆς. Διὸ καὶ περὶ  μὲν   τούτων ἀπατῶνται͵ περὶ δὲ τῶν
[7]   τῇ ψυχῇ͵ (ὅτι) ἴσως ἐκ  μὲν   τούτων ἕν τι γίγνεται καὶ
[4]   λευκὸν καὶ τὸ μέλαν τὸ  μὲν   τραχύ φησιν εἶναι τὸ δὲ
[7]   καὶ γλυκύ. Φαίνεται γὰρ τὸ  μὲν   τῷ ἀριθμῷ ἓν ψυχὴ
[7]   ἀνάγκη ἀδιαίρετον εἶναι͵ οὗ ἐν  μὲν   τῷ ἐπέκεινα οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι
[2]   θερμότατον τῶν μορίων. Καὶ περὶ  μὲν   τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος μορίων
[4]   ἀπείρους· διὰ τί γὰρ  μὲν   τῶν χυμῶν αἴσθησιν ποιήσει͵
[2]   τῶν ὁρωμένων. Δημόκριτος δ΄ ὅτι  μὲν   ὕδωρ εἶναί φησι͵ λέγει καλῶς͵
[1]   περὶ τὴν τροφήν͵ ὥστε τὸ  μὲν   φεύγειν τὸ δὲ διώκειν͵ καὶ
[3]   ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ τὸ  μὲν   φῶς τὸ δὲ σκότος͵ οὕτως
[5]   ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς͵ οἱ  μὲν   ὡς ἀτμίδα͵ οἱ δ΄ ὡς
[6]   κίνησις. Διὸ καὶ ἔστι  μὲν   ὡς τὸ αὐτὸ ἀκούει




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/11/2009