Alphabétiquement     [«   »]
εἶδός 3
εἴδωλα 1
εἴη 8
εἶναι 63
εἶναί 3
εἶπε 1
εἰπεῖν 3
Fréquences     [«    »]
43 οὖν
55 περὶ
56 τοῖς
63 εἶναι
65 διὰ
70
73 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la sensation et des choses sensibles (texte complet)

εἶναι


Chapitre
[5]   αὐτῶν καὶ τὰ ὑγρὰ ἄχυμα  εἶναι͵   ἂν μή τι μειγνύμενον ποιῇ.
[2]   καὶ ἐντός· διαφανὲς ἄρα δεῖ  εἶναι·   ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ εἶναι͵ ἐπειδὴ
[4]   τοῦ ὕδατος φύσις βούλεται ἄχυμος  εἶναι·   ἀνάγκη δ΄ ἐν αὑτῷ
[7]   οὐκ ἀληθές͵ οὐδ΄ ἐνδέχεται χρόνον  εἶναι   ἀναίσθητον οὐδένα οὐδὲ λανθάνειν͵ ἀλλὰ
[5]   λυπηράν. Αἴτιον δὲ τοῦ ἴδιον  εἶναι   ἀνθρώπου τὴν τοιαύτην ὀσμὴν διὰ
[3]   τὸ μέλαν͵ ὥσθ΄ ἑκάτερον μὲν  εἶναι   ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ δ΄
[4]   σχημάτων ἀναγκαῖον καὶ τοὺς χυμοὺς  εἶναι   ἀπείρους· διὰ τί γὰρ
[6]   ὡς οὔ. Δοκεῖ δέ τισιν  εἶναι   ἀπορία καὶ περὶ τούτων· ἀδύνατον
[7]   ψυχῆς τὸ αὐτὸ καὶ ἓν  εἶναι   ἀριθμῷ τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ
[3]   κινήσεις ἀφικνούμεναι καὶ ἓν δοκῇ  εἶναι   διὰ τὸ ἅμα φαίνεσθαι· ἐνταῦθα
[3]   συμφωνίας͵ τὰ ἥδιστα τῶν χρωμάτων  εἶναι   δοκοῦντα͵ οἷον (τὸ ἁλουργὸν καὶ
[4]   σχῆμα δὲ σχήματι οὐ δοκεῖ  εἶναι   ἐναντίον· τίνι γὰρ τῶν πολυγώνων
[2]   δεῖ εἶναι· ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ  εἶναι͵   ἐπειδὴ οὐκ ἀήρ. Οὐ γὰρ
[5]   γὰρ τὸ τοῦ θρεπτικοῦ πάθη  εἶναι͵   ἐπιθυμούντων μὲν ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ
[3]   καὶ τῶν σωμάτων ἀνάγκη τι  εἶναι   ἔσχατον͵ καὶ ταύτης μὲν
[7]   τὰ πάθη ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ  εἶναι   ἕτερον ἑκάστῳ. Ὁμοίως τοίνυν θετέον
[7]   τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ μέντοι  εἶναι   ἕτερον καὶ ἕτερον τῶν μὲν
[7]   ὦσι͵ καὶ αὐτὴν ἧττον αἰσθητὴν  εἶναι   εἰ μόνη ἦν· ἀφαιρεῖται
[6]   ἐγγὺς πόῤῥω ἀλλήλων  εἶναι.   περὶ μὲν τὸν ψόφον
[6]   ἓν χωρὶς ἂν αὐτὸ αὑτοῦ  εἶναι.   τοῦ μὲν κινήσαντος πρώτου͵
[5]   διὰ τὸ τὴν φύσιν αὐτῆς  εἶναι   καθ΄ αὑτὴν ἡδεῖαν λυπηράν.
[7]   δ΄ αἰσθητόν͵ ἅμα συμβήσεται ὁρατὸν  εἶναι   καὶ ἀόρατον· τοῦτο δ΄ ἀδύνατον.
[2]   ὅτι ἐντός· διόπερ ἀνάγκη διαφανὲς  εἶναι   καὶ δεκτικὸν φωτὸς τὸ ἐντὸς
[3]   οὐδέτερον δυνατόν͵ ἀνάγκη μεικτόν τι  εἶναι   καὶ εἶδός τι χρόας ἕτερον.
[1]   αἴσθησιν· τούτῳ γὰρ τὸ ζῷον  εἶναι   καὶ μὴ ζῷον διορίζομεν. Ἰδίᾳ
[6]   ὥστε καὶ ἐνεργείᾳ αἰ σθητὰ  εἶναι͵   καὶ μὴ μόνον ὅτι ἐν
[5]   καὶ χυτῷ οἷον βαφή τις  εἶναι   καὶ πλύσις. Πῶς μὲν οὖν
[4]   αἰσθάνεσθαι μάλιστα καὶ τῶν σχημάτων  εἶναι   κριτικωτάτην. Ἔτι τὰ μὲν αἰσθητὰ
[3]   δῆλον͵ καὶ ταύτην τὴν αἰτίαν  εἶναι   κυρίαν τοῦ πολλὰς εἶναι χρόας͵
[4]   εὔλογον͵ τὸ φαιὸν μέλαν τι  εἶναι·   λείπεται γὰρ τὸ ξανθὸν μὲν
[6]   εἰς ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ πᾶν  εἶναι   μέ γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον γὰρ
[3]   Ὥστ΄ εἰ μὴ ἐνδέχεται μηδὲν  εἶναι   μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ πᾶν ἔκ
[4]   τοῦ ὕδατος τὸ ποιοῦν αἴτιον  εἶναι͵   οἷον εἰ τὸ θερμὸν καὶ
[4]   Ἐμπεδοκλῆς φησίν͵ ὕλην τοιαύτην  εἶναι   οἷον πανσπερμίαν χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα
[5]   δ΄ ἐνίοις καπνώδης ἀναθυμίασις  εἶναι   ὀσμή͵ οὖσα κοινὴ γῆς τε
[7]   ὁρᾶται. Τοῦτο δὴ ἀνάγκη ἀδιαίρετον  εἶναι͵   οὗ ἐν μὲν τῷ ἐπέκεινα
[6]   ὀσφραίνεσθαι· οὐ γὰρ οἷόν τ΄  εἶναι   πολλοὺς καὶ χωρὶς ὄντας ἓν
[2]   τό τ΄ ἐν τοῖς ἀνθρακώδεσιν  εἶναι   πῦρ καὶ φλόξ) ὧν
[5]   ὁρῶμεν ὅτι τὴν τροφὴν δεῖ  εἶναι   συνθετήν (καὶ γὰρ τὰ τρεφόμενα
[3]   πάσας τὰς χρόας ἐν ἀριθμοῖς  εἶναι͵   τὰς μὲν τεταγμένας τὰς δὲ
[5]   ξηρόν͵ φανερὸν ὅτι δεῖ ἀνάλογον  εἶναι   τὰς ὀσμὰς τοῖς χυμοῖς. Ἀλλὰ
[2]   ὅτι δ΄ οἴεται τὸ ὁρᾶν  εἶναι   τὴν ἔμφασιν͵ οὐ καλῶς· τοῦτο
[7]   καὶ ἄτομον χρόνον μίαν ἀνάγκη  εἶναι   τὴν ἐνέργειαν· μιᾶς γὰρ
[2]   ἀπορίας καὶ τοῦ δοκεῖν πῦρ  εἶναι   τὴν ὄψιν͵ ἐντεῦθεν ληπτέον. Τὰ
[3]   ὥσπερ οἱ ἀρχαῖοι͵ λέγειν ἀπόῤῥοιαν  εἶναι   τὴν χρόαν καὶ ὁρᾶσθαι διὰ
[7]   ἕν. Ἀνάγκη ἄρα ἕν τι  εἶναι   τῆς ψυχῆς ἅπαντα αἰσθάνεται͵
[4]   τὸ ἀντισπᾶν τῷ λίαν τρόφιμον  εἶναι   τὸ γλυκὺ καὶ ἐπιπολαστικόν. Ὥσπερ
[4]   μέλαν τὸ μὲν τραχύ φησιν  εἶναι   τὸ δὲ λεῖον͵ Εἰς δὲ
[2]   δοκεῖν ἅμα ἓν καὶ δύο  εἶναι   τό θ΄ ὁρῶν καὶ τὸ
[2]   τῆς κινήσεως͵ ὥστε δοκεῖν ἕτερον  εἶναι   τὸ ὁρῶν καὶ τὸ ὁρώμενον.
[5]   τρέφεινσω ματῶδες γάρ τι δεῖ  εἶναι   τὸ συστησόμενονἔτι πολὺ ἧττον εὔλογον
[4]   φασι τῶν ἀρχαίων φυσιολόγων τοιοῦτον  εἶναι   τὸ ὕδωρ δι΄ οἵας ἂν
[4]   Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ πανσπερμίας  εἶναι   τὸ ὕδωρ ὕλην ἀδύνατον· ἐκ
[3]   διὰ τὸ μὴ ἐν ἀριθμοῖς  εἶναι   τοιαύτας γίγνεσθαι. Εἷς μὲν οὖν
[6]   γὰρ ἂν ἔδει που ἑκάτερον  εἶναι·   τοῖς γὰρ ἴσοις γιγνομένοις οὐδὲν
[6]   ἀλλὰ καὶ χωρίς͵ πεπερασμένα ἀνάγκη  εἶναι   τὸν ἀριθμόν͵ καὶ χρώματα καὶ
[7]   (τὸ γὰρ μεῖγμα ἓν βούλεται  εἶναι͵   τοῦ δ΄ ἑνὸς μία αἴσθησις͵
[5]   τοῦ περιττοῦ͵ καὶ αὐτὴ μέση  εἶναι   τῶν τε ἁπτικῶν͵ οἷον ἁφῆς
[2]   Τὸ μὲν οὖν τὴν ὄψιν  εἶναι   ὕδατος ἀληθὲς μέν͵ οὐ μέντοι
[6]   ἀφικνοῦνται (δοκεῖ δ΄ ψόφος  εἶναι   φερομένου (τινὸς κίνησις) ὅσα δ΄
[3]   αἰτίαν εἶναι κυρίαν τοῦ πολλὰς  εἶναι   χρόας͵ ἀλλὰ μὴ τὴν ἐπιπόλασιν
[3]   μὲν οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους  εἶναι   χρόας παρὰ τὸ λευκὸν καὶ
[4]   τὸ ξανθὸν μὲν τοῦ λευκοῦ  εἶναι   ὥσπερ τὸ λιπαρὸν τοῦ γλυκέος͵




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/11/2009