Chapitre
[7]	ἐνδέχοιτο αὐτὰ αἰσθάνεσθαι ἢ τὰ	τῷ	γένει ταὐτά. Ὥστ΄ εἰ μὴ
[7]	δοκεῖ ἐπὶ τῶν κεραννυμένων ἐν	ᾧ	ἂν μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν ἐκ
[7]	ἕν τι εἶναι τῆς ψυχῆς	ᾧ	ἅπαντα αἰσθάνεται͵ καθάπερ εἴρη ται
[7]	οὐδὲν ὃ αἰσθάνεται ἢ ἐν	ᾧ͵	εἰ μὴ οὕτως͵ ὅτι ἐν
[6]	εἶναί τινα καὶ χρόνον ἐν	ᾧ	κινεῖται ἐκ θατέρου πρὸς θάτερον·
[7]	τινί͵ ἀφῃρήσθω τὸ ΓΒ͵ ἐν	ᾧ	οὐκ ᾐσθάνετο. Οὐκοῦν ἐν ταύτης
[7]	τῶν ἐν τῷ αὐτῷ γένει	(λέγω	δ΄ οἷον τὸ γλυκὺ καὶ
[1]	κοινὰ διὰ ταύτης αἰσθάνεσθαι μάλιστα	(λέγω	δὲ κοινὰ μέγεθος͵ σχῆμα͵ κίνησιν͵
[7]	κρινούσῃ αἰσθήσει καὶ τῷ τρόπῳ.	Λέγω	δὲ τοῦτο͵ ὅτι ἴσως τὸ
[7]	οὐκ ἐνδέχεται. Τὸ δ΄ ἅμα	λέγω	ἐν ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ
[7]	κατὰ τὴν μίαν αἴσθησιν͵ οἷον	λέγω	ὄψιν͵ εἰ ἔσται ἄλλῳ αἰσθανομένη
[3]	τῶν καθ΄ ἕκαστον αἰσθητήριον͵ οἷον	λέγω	χρώματος καὶ ψόφου καὶ ὀσμῆς
[7]	ἅμα τῷ αὐτῷ καὶ ἑνί͵	λόγῳ	δ΄ οὐ τῷ αὐτῷ. Ὅτι
[3]	δὲ καὶ ὅλως οὐκ ἐν	λόγῳ.	Τὸ μὲν οὖν͵ ὥσπερ οἱ
[3]	τὸ μέλαν͵ πολλὰς δὲ τῷ	λόγῳ	(τρία γὰρ πρὸς δύο͵ καὶ
[5]	τῇ ἀναπνοῇ ἐπὶ δύο͵ ὡς	ἔργῳ	μὲν ἐπὶ τὴν εἰς τὸν
[5]	τὸν θώρακα βοή θειαν͵ ὡς	παρέργῳ	δ΄ ἐπὶ τὴν ὀσμήν· ἀναπνέοντος
[7]	οὕτω͵ τῷ ἐν τούτου τινί͵	ἀφῃρήσθω	τὸ ΓΒ͵ ἐν ᾧ οὐκ
[5]	δεῖ τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἐπὶ τοσοῦτον	εἰρήσθω.	Ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν
[7]	ἢ ἀκούοντες πολὺν ψόφοντοῦτο δὴ	ὑποκείσθω͵	καὶ ὅτι ἑκάστου μᾶλλον ἔστιν
[1]	μὲν οὖν εἰρημένα περὶ ψυχῆς	ὑποκείσθω͵	περὶ δὲ τῶν λοιπῶν λέγωμεν͵
[5]	Καθ΄ ἕκαστον μὲν οὖν αἰσθητήριον	διωρίσθω	τὸν τρόπον τοῦτον. ~Ἀπορήσειε δ΄
[2]	Ἐμπεδοκλῆς φησὶ καὶ ἐν τῷ	Τιμαίῳ	γέγραπται͵ καὶ συνέβαινε τὸ ὁρᾶν
[7]	αἰσθανομένη ἄλλου καὶ ἄλλου χρώματος͵	πλείω	γε μέρη ἕξει εἴδει ταὐτά;
[4]	γιγνομένους͵ ἀλλ΄ ἐν αὐτῷ τῷ	περικαρπίῳ	μεταβάλλοντας͵ καὶ ἐξικμαζομένους δὲ καὶ
[5]	ὅπερ ὁ χυμὸς ἐν τῷ	θρεπτικῷ	καὶ πρὸς τὰ τρεφόμενα͵ τοῦτ΄
[7]	τὸ γλυκὺ καὶ τὸ λευκὸν	καλῶ	σύστοιχα͵ γένει δ΄ ἕτερα͵ τὸ
[2]	τῆς ἁφῆς· ἀντίκειται γὰρ τῷ	ἐγκεφάλῳ	αὕτη͵ καὶ ἔστι θερμότατον τῶν
[7]	οἷον λέγω ὄψιν͵ εἰ ἔσται	ἄλλῳ	αἰσθανομένη ἄλλου καὶ ἄλλου χρώματος͵
[5]	τὸ ξηρόν͵ τοῦτο ποιεῖ ἐν	ἄλλῳ	γένει τὸ ἔγχυμον ὑγρόν͵ ἐν
[7]	τὰ συστοίχως μὲν λεγόμενα ἐν	ἄλλῳ	δὲ γένει τῶν ἐν τῷ
[7]	δὲ δὴ ἄλλῳ μὲν γλυκέος	ἄλλῳ	δὲ λευκοῦ αἰ σθάνεται ἡ
[7]	γένει ἑτέρων. Εἰ δὲ δὴ	ἄλλῳ	μὲν γλυκέος ἄλλῳ δὲ λευκοῦ
[6]	ἀδύνατον γάρ φασί τινες ἄλλον	ἄλλῳ	τὸ αὐτὸ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν
[6]	μὴ μόνον ὅτι ἐν τῷ	ὅλῳ	ἀλλὰ καὶ χωρίς͵ πεπερασμένα ἀνάγκη
[2]	ἤδη γάρ τισι πληγεῖσιν ἐν	πολέμῳ	παρὰ τὸν κρόταφον οὕτως ὥστ΄
[6]	πυρός͵ τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνὸς	ἀριθμῷ	αἰσθάνονται πάντες͵ τοῦ δὲ δὴ
[6]	τοῦ δὲ δὴ ἰδίου ἑτέρου	ἀριθμῷ͵	εἴδει δὲ τοῦ αὐτοῦ͵ διὸ
[7]	Φαίνεται γὰρ τὸ μὲν τῷ	ἀριθμῷ	ἓν ἡ ψυχὴ οὐδενὶ ἑτέρῳ
[7]	ἐνέργειαν αἰσθάνεται· ἑνὸς μὲν γὰρ	ἀριθμῷ	ἡ κατ΄ ἐνέργειαν μία͵ εἴδει
[7]	τὸ γὰρ αὐτὸ καὶ ἓν	ἀριθμῷ	λευκὸν καὶ γλυκύ ἐστι͵ καὶ
[7]	τὸ αὐτὸ καὶ ἓν εἶναι	ἀριθμῷ	τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ μέντοι
[4]	πικρὸν τοῦ γλυκέος ἐν τῷ	τροφίμῳ	ὑγρῷ. Διὸ καὶ ἡ τέφρα
[7]	δὲ τούτων ἐν ἑνὶ καὶ	ἀτόμῳ	μὴ αἰσθάνεται͵ δῆλον ὅτι καὶ
[7]	ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ καὶ	ἀτόμῳ	οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν͵ ὑπὸ δὲ
[7]	ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵ κἀν (οὐ τῷ	ἀτόμῳ)	οὕτως ἀτόμῳ ὡς παντὶ ὄντι
[7]	αἰσθάνεσθαι ἐν τῷ αὐτῷ καὶ	ἀτόμῳ	χρόνῳ͵ ἢ οὔ. Εἰ δὴ
[7]	ἅμα λέγω ἐν ἑνὶ καὶ	ἀτόμῳ	χρόνῳ πρὸς ἄλληλα. Πρῶτον μὲν
[7]	κἀν (οὐ τῷ ἀτόμῳ) οὕτως	ἀτόμῳ	ὡς παντὶ ὄντι συνεχεῖ; ἢ
[4]	γεώδους διηθοῦσα καὶ κινοῦσα τῷ	θερμῷ	ποιόν τι τὸ ὑγρὸν παρασκευάζει.
[6]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵ ἐν	χυμῷ	γλυκὺ καὶ πικρόν· καὶ ἐν
[6]	ταῦτα καὶ γνωσόμεθα; ἢ τῷ	νῷ;	ἀλλ΄ οὐ νοητά͵ οὐδὲ νοεῖ
[4]	τῷ γλυκεῖ͵ ἢ ἁπλῶς ἢ	μεμειγμένῳ)	Δεῖ μὲν οὖν διορίζειν περὶ
[3]	τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ πρότερον	εἰρημένῳ·	λόγος γὰρ ἂν εἴη τις
[3]	τὸ τοῦ διαφανοῦς ἐν σώματι	ὡρισμένῳ	πέρας. Καὶ αὐτῶν δὲ τῶν
[2]	λεῖον͵ καὶ ἔστιν οὐκ ἐν	ἐκείνῳ	ἀλλ΄ ἐν τῷ ὁρῶντι· ἀνάκλασις
[7]	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ	χρόνῳ͵	ἢ οὔ. Εἰ δὴ ἀεὶ
[7]	αἰσθάνεται ἢ ἄλλου ἐν συνεχεῖ	χρόνῳ͵	μὴ ἐνδέχεται τότε λανθάνειν ὅτι
[7]	λέγω ἐν ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ	χρόνῳ	πρὸς ἄλληλα. Πρῶτον μὲν οὖν
[2]	πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄	ἔξω	διαθρῷσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν͵ λάμπεσκεν
[2]	βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ δ΄	ἔξω	διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν. Ὁτὲ
[4]	τοῖς ἔξω σώμασι ποιεῖ τὸ	ἔξω	θερμόν͵ τοῦτο τὸ ἐν τῇ
[2]	ὕδωρ͵ ὁρᾶται δὲ ὥσπερ καὶ	ἔξω	οὐκ ἄνευ φωτός͵ οὕτως καὶ
[4]	βάρος. Ὃ δὴ ἐν τοῖς	ἔξω	σώμασι ποιεῖ τὸ ἔξω θερμόν͵
[3]	φύσιν δεῖ νομίζειν ἥπερ καὶ	ἔξω	(χρωματίζεται͵ ταύτην καὶ ἐντός. Φαίνεται
[5]	τροφῆς͵ ἢ ἐν αὐτοῖς ἢ	ἔξω͵	ὥσπερ τοῖς φυτοῖς͵ ἐπεὶ δ΄
[2]	τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν	πω	δῆλον ἦν͵ ὡς ἔοικεν. Ἄτοπον
[6]	διαιρετός͵ ὥστε ἦν ὅτε οὔ	πω	ἑωρᾶτο ἀλλ΄ ἔτ΄ ἐφέρετο ἡ
[6]	ἤδη γεγενημένης τῆς πληγῆς οὔ	πω	πρὸς τῇ ἀκοῇδηλοῖ δὲ τοῦτο
[2]	ὁ ὀφθαλμός ἐστιν· οὐδεὶς γάρ	πω	τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων ἐῤῥίγωσεν.
[5]	ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ τό	πῳ	ὑγρότητος καὶ ψυχρότητός ἐστιν. Τοῖς
[7]	τῇ κρινούσῃ αἰσθήσει καὶ τῷ	τρόπῳ.	Λέγω δὲ τοῦτο͵ ὅτι ἴσως
[2]	καὶ τῷ περὶ τὸν ἐγκέφαλον	τόπῳ	τὸ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριόν ἐστιν
[3]	συναμφοτέρων· ἄνθρωπον δὲ ἕνα ἑνὶ	ἵππῳ	οὐ λέγομεν μεμεῖχθαι· ὅσα δὲ
[4]	τοῦ γλυκέος ἐν τῷ τροφίμῳ	ὑγρῷ.	Διὸ καὶ ἡ τέφρα τῶν
[2]	φωτός ἐστιν; σβέννυται γὰρ ἢ	ὑγρῷ	ἢ ψυχρῷ τὸ θερμὸν καὶ
[6]	ὥσπερ ἡ ὀσμή͵ εἰ ἐν	ὑγρῷ	ἦμεν καὶ ποῤῥωτέρωθεν πρὶν θιγεῖν
[5]	καὶ εὐλόγως παρείκασται ξηρότητος ἐν	ὑγρῷ	καὶ χυτῷ οἷον βαφή τις
[4]	οὖν οἱ ἐναποπλύνοντες ἐν τῷ	ὑγρῷ	τὰ χρώματα καὶ τοὺς χυμοὺς
[4]	εἰρημένου ξηροῦ πάθος ἐν τῷ	ὑγρῷ͵	τῆς γεύσεως τῆς κατὰ δύναμιν
[5]	ὅπερ γὰρ ποιεῖ ἐν τῷ	ὑγρῷ	τὸ ξηρόν͵ τοῦτο ποιεῖ ἐν
[5]	ὑγρά͵ εἴη ἂν ἡ ἐν	ὑγρῷ	τοῦ ἐγχύμου ξηροῦ φύσις ὀσμή͵
[7]	ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα μέν͵	ἑτέρῳ	δὲ τῆς ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵ κἀν
[7]	ἀριθμῷ ἓν ἡ ψυχὴ οὐδενὶ	ἑτέρῳ	λέγειν ἀλλ΄ ἢ τῷ ἅμα͵
[7]	μίαν ἐναντία ἐστίν͵ οἷον γλυκὺ	πικρῷ͵	τούτων οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο αἰσθάνεσθαι
[6]	οὐδὲν διαφέρει ἢ ἐγγὺς ἢ	πόῤῥω	ἀλλήλων εἶναι. Ἢ περὶ μὲν
[4]	τροφὴν τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ	ἁλμυρῷ	καὶ ὀξεῖ͵ ἀντὶ ἡδύσματος͵ ταῦτα
[2]	σβέννυται γὰρ ἢ ὑγρῷ ἢ	ψυχρῷ	τὸ θερμὸν καὶ ξηρόν (οἷον
[5]	ἐθέλει αὐτὸ μόνον ἄμεικτον ὂν	τρέφεινσω	ματῶδες γάρ τι δεῖ εἶναι
[5]	ὕδατι ὁ χυμός͵ τοῦτ΄ ἐν	τῷ	ἀέρι καὶ ὕδατι ἡ ὀσμή.
[5]	τοῖς ὑγροῖς ποιεῖ καὶ ἐν	τῷ	ἀέρι οἷον ἀποπλυνόμενον τὸ ξηρόν͵
[3]	διαφανεῖ τοῦθ΄ ὅπερ καὶ ἐν	τῷ	ἀέρι ποιεῖ φῶς͵ ἔστι δὲ
[5]	τῷ τε ἁπτῷ ὑπάρχει καὶ	τῷ	ἀκουστῷ καὶ τῷ διαφανεῖ· διὸ
[4]	τὴν τροφὴν τὸν αὐτὸν τρόπον	τῷ	ἁλμυρῷ καὶ ὀξεῖ͵ ἀντὶ ἡδύσματος͵
[7]	οὐδενὶ ἑτέρῳ λέγειν ἀλλ΄ ἢ	τῷ	ἅμα͵ τὸ δὲ τῷ εἴδει
[5]	πάθος τι (ταῦτα δ΄ ἐν	τῷ	ἁπτῷ γένει) καὶ τοῦ ἀκουστοῦ
[7]	ἐν τῷ ΓΒ οὐδὲν αἰσθάνεται.	Τῷ	ἄρα ἐν τούτου τινὶ τοῦ
[7]	γλυκύ. Φαίνεται γὰρ τὸ μὲν	τῷ	ἀριθμῷ ἓν ἡ ψυχὴ οὐδενὶ
[7]	τῆς ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵ κἀν (οὐ	τῷ	ἀτόμῳ) οὕτως ἀτόμῳ ὡς παντὶ
[7]	καὶ γὰρ ἃ αἰσθάνεται ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει ἐστίν. Εἰ δέ͵
[7]	ἄλλῳ δὲ γένει τῶν ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει (λέγω δ΄ οἷον
[7]	ἅμα δὲ τὰ ἐναντία ἐν	τῷ	αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ οὐκ ἐνδέχεται
[7]	ἐνδέχεται δυεῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι ἐν	τῷ	αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ͵ ἢ
[7]	Ὥστε καὶ αἰσθάνοιτ΄ ἂν ἅμα	τῷ	αὐτῷ καὶ ἑνί͵ λόγῳ δ΄
[7]	καὶ ἑνί͵ λόγῳ δ΄ οὐ	τῷ	αὐτῷ. Ὅτι δὲ τὸ αἰσθητὸν
[7]	μέρει αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν ἐν	τῷ	ΓΒ οὐδὲν αἰσθάνεται. Τῷ ἄρα
[7]	τούτων ἅμα πλειόνων ἢ τῶν	τῷ	γένει ἑτέρων. Εἰ δὲ δὴ
[4]	τὸ προσφερόμενον (πάντα γὰρ τρέφεται	τῷ	γλυκεῖ͵ ἢ ἁπλῶς ἢ μεμειγμένῳ)
[4]	ζῴων καὶ φυτῶν· διὸ τρέφεται	τῷ	γλυκεῖ. Συμμείγνυνται δ΄ οἱ ἄλλοι
[4]	τὸ λευκὸν καὶ ἐν χυμοῖς	τῷ	γλυκεῖ τὸ πικρόν· σχῆμα δὲ
[5]	ὑπάρχει καὶ τῷ ἀκουστῷ καὶ	τῷ	διαφανεῖ· διὸ καὶ εὐλόγως παρείκασται
[3]	τοῦ φωτὸς φύσις ἐν ἀορίστῳ	τῷ	διαφανεῖ ἐστίν· τοῦ δ΄ ἐν
[4]	ὥσπερ τὸ μέλαν στέρησις ἐν	τῷ	διαφανεῖ τοῦ λευκοῦ͵ οὕτω τὸ
[3]	Ἔστι μὲν οὖν ἐνεῖναι ἐν	τῷ	διαφανεῖ τοῦθ΄ ὅπερ καὶ ἐν
[6]	ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν τῆς αἰσθήσεως	(τῷ	δύνασθαι γὰρ κινεῖν αὐτὴν λέγεται
[2]	καὶ τῆς ἁφῆς· ἀντίκειται γὰρ	τῷ	ἐγκεφάλῳ αὕτη͵ καὶ ἔστι θερμότατον
[7]	δὲ τοῦ λευκοῦ πλεῖον ἔτι	τῷ	εἴδει διαφέρει ἢ τὸ μέλαν)
[7]	ἢ τῷ ἅμα͵ τὸ δὲ	τῷ	εἴδει ἓν τῇ κρινούσῃ αἰσθήσει
[7]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵ ἕτερον	τῷ	εἴδει ὄν͵ ἡ αὐτὴ κρίνει͵
[4]	ἥλιον) καὶ πυρουμένων͵ ὡς οὐ	τῷ	ἐκ τοῦ ὕδατος ἕλκειν τοιούτους
[2]	τὸ τυχόν) τό τ΄ ἐντὸς	τῷ	ἐκτὸς πῶς; ἡ γὰρ μῆνιγξ
[7]	τὸν αὐτὸν συνεχῶς χρόνον͵ οὕτω͵	τῷ	ἐν τούτου τινί͵ ἀφῃρήσθω τὸ
[6]	δὲ τοῦ φωτὸς ἄλλος λόγος·	τῷ	ἐνεῖναι γάρ τι τὸ φῶς
[7]	ὅτι τοδὶ αὐτῆς͵ καὶ ἐν	τῷ	ἐνιαυτῷ βαδίζει͵ ὅτι ἐν τῳδὶ
[7]	ἀδιαίρετον εἶναι͵ οὗ ἐν μὲν	τῷ	ἐπέκεινα οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι ὄντος͵
[7]	ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι ὄντος͵ ἐν δὲ	τῷ	ἐπὶ τάδε ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι. Εἰ
[7]	ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ ὅταν τεθῇ ἐπὶ	τῷ	ἐσχάτῳ ὅθεν ἐστὶν ὕστατον μὲν
[4]	καὶ γεώδους διηθοῦσα καὶ κινοῦσα	τῷ	θερμῷ ποιόν τι τὸ ὑγρὸν
[5]	ὥστε ὅπερ ὁ χυμὸς ἐν	τῷ	θρεπτικῷ καὶ πρὸς τὰ τρεφόμενα͵
[3]	αἴσθησιν͵ ὥστ΄ εὐθὺς κρεῖττον φάναι	τῷ	κινεῖσθαι τὸ μεταξὺ τῆς αἰσθήσεως
[4]	ταῦτα δὲ διὰ τὸ ἀντισπᾶν	τῷ	λίαν τρόφιμον εἶναι τὸ γλυκὺ
[3]	καὶ τὸ μέλαν͵ πολλὰς δὲ	τῷ	λόγῳ (τρία γὰρ πρὸς δύο͵
[4]	καὶ κατὰ λόγον δ΄ ἢ	τῷ	μᾶλλον καὶ ἧττον ἕκαστοί εἰσιν͵
[4]	ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον ἐν χρώματι	τῷ	μέλανι τὸ λευκὸν καὶ ἐν
[7]	ἐνιαυτῷ βαδίζει͵ ὅτι ἐν τῳδὶ	τῷ	μέρει αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν ἐν
[6]	ἔτ΄ ἐφέρετο ἡ ἀκτὶς ἐν	τῷ	μεταξύ. Καὶ εἰ καὶ ἅπαν
[6]	ὡς γιγνομένης τῆς φορᾶς ἐν	τῷ	μεταξύ· οὐ γὰρ τὸ λεχθὲν
[6]	κρινοῦμεν ταῦτα καὶ γνωσόμεθα; ἢ	τῷ	νῷ; ἀλλ΄ οὐ νοητά͵ οὐδὲ
[6]	καὶ μὴ μόνον ὅτι ἐν	τῷ	ὅλῳ ἀλλὰ καὶ χωρίς͵ πεπερασμένα
[2]	οὐκ ἐν ἐκείνῳ ἀλλ΄ ἐν	τῷ	ὁρῶντι· ἀνάκλασις γὰρ τὸ πάθος͵
[3]	γενέσθαι τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλὰ	τῷ	πάντη μεμεῖχθαι͵ ἅπερ καὶ μάλιστα
[4]	γιγνομένους ἑτέρους χυμούς. Λείπεται δὴ	τῷ	πάσχειν τι τὸ ὕδωρ μεταβάλλειν.
[3]	Τὸ γὰρ χρῶμα ἢ ἐν	τῷ	πέρατί ἐστιν ἢ πέρας (διὸ
[2]	καπνώδης ἐκ πυρός. Διὸ καὶ	τῷ	περὶ τὸν ἐγκέφαλον τόπῳ τὸ
[4]	τοιούτους γιγνομένους͵ ἀλλ΄ ἐν αὐτῷ	τῷ	περικαρπίῳ μεταβάλλοντας͵ καὶ ἐξικμαζομένους δὲ
[5]	τὸ ὑγρόν͵ καὶ τὸ ἐν	τῷ	πνεύματι καὶ τὸ ἐν τῷ
[3]	ἔσονται χρόαι τὸν αὐτὸν τρόπον	τῷ	πρότερον εἰρημένῳ· λόγος γὰρ ἂν
[6]	τὸ φῶς; οὐ γὰρ δὴ	τῷ	πως ἔχειν τὸ μὲν ὁρᾷ
[2]	τὸ δ΄ ἀποσβέννυσθαι φάναι ἐν	τῷ	σκότει ἐξιοῦσαν͵ ὥσπερ ὁ Τίμαιος
[2]	διὰ τί οὐ καὶ ἐν	τῷ	σκότει ἑώρα ἂν ἡ ὄψις;
[2]	Τὰ γὰρ λεῖα πέφυκεν ἐν	τῷ	σκότει λάμπειν͵ οὐ μέντοι φῶς
[2]	συμβῇ· τὸ γὰρ λεῖον ἐν	τῷ	σκότει πέφυκε λάμπειν (οἷον κεφαλαὶ
[2]	πῦρ ἐκλάμπειν· τοῦτο δ΄ ἐν	τῷ	σκότει πέφυκε συμβαίνειν͵ ἢ τῶν
[7]	ἔστιν͵ ἔστι δέ τις ἐν	τῷ	συνεχεῖ καὶ τοσοῦτος ὅσος ὅλως
[2]	ὑγρότατος καὶ ψυχρότατος τῶν ἐν	τῷ	σώματι μορίων ἐστίν) Τὸ δ΄
[5]	κοινόν τι τούτων ἀμφοτέρων͵ καὶ	τῷ	τε ἁπτῷ ὑπάρχει καὶ τῷ
[2]	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ καὶ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ γέγραπται͵ καὶ συνέβαινε τὸ
[5]	πρὸς τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐν	τῷ	τό πῳ ὑγρότητος καὶ ψυχρότητός
[3]	ἐκάλουν) ἔστι μὲν γὰρ ἐν	τῷ	τοῦ σώματος πέρατι͵ ἀλλ΄ οὐ
[7]	ἓν τῇ κρινούσῃ αἰσθήσει καὶ	τῷ	τρόπῳ. Λέγω δὲ τοῦτο͵ ὅτι
[4]	τὸ πικρὸν τοῦ γλυκέος ἐν	τῷ	τροφίμῳ ὑγρῷ. Διὸ καὶ ἡ
[2]	οἷόν θ΄ ὑπάρχειν (οὐ γὰρ	τῷ	(τυχόντι συμφύεται τὸ τυχόν) τό
[4]	Ὥσπερ οὖν οἱ ἐναποπλύνοντες ἐν	τῷ	ὑγρῷ τὰ χρώματα καὶ τοὺς
[4]	τοῦ εἰρημένου ξηροῦ πάθος ἐν	τῷ	ὑγρῷ͵ τῆς γεύσεως τῆς κατὰ
[5]	ὀσμάς· ὅπερ γὰρ ποιεῖ ἐν	τῷ	ὑγρῷ τὸ ξηρόν͵ τοῦτο ποιεῖ
[2]	μεθ΄ ἡμέραν γε καὶ ἐν	τῷ	ὕδατι ἀποσβέννυσθαι τὸ φῶς καὶ
[5]	ὀσφραινόμενα οὔτε ἀέρος ὄντος ἐν	τῷ	ὕδατι (ἐπιπολάζει γὰρ ὁ ἀήρ͵
[5]	τῷ πνεύματι καὶ τὸ ἐν	τῷ	ὕδατι͵ καὶ πάσχειν τι ὑπὸ
[5]	Δῆλον ἄρα ὅτι ὅπερ ἐν	τῷ	ὕδατι ὁ χυμός͵ τοῦτ΄ ἐν
[5]	ὀσμᾶται δὲ καὶ τὰ ἐν	τῷ	ὕδατι͵ (ὥσπερ εἴρηται πρότερον. Ἔτι
[2]	πῦρ καὶ ἡ φλόξ) ὧν	τῷ	φωτὶ οὐδέτερον φαίνεται ὑπάρχον. Εἰ
[7]	αἰσθητόν͵ ὅταν τεθῇ ἐπὶ τῷ	ἐσχάτῳ	ὅθεν ἐστὶν ὕστατον μὲν οὐκ
[5]	τῆς τροφῆς διὰ τὴν ὀσμήν.	Ὅτῳ	δὲ αἰσθάνεται͵ οὐχ ὁμοίως φανερόν.
[5]	τι (ταῦτα δ΄ ἐν τῷ	ἁπτῷ	γένει) καὶ τοῦ ἀκουστοῦ δὲ
[5]	τούτων ἀμφοτέρων͵ καὶ τῷ τε	ἁπτῷ	ὑπάρχει καὶ τῷ ἀκουστῷ καὶ
[7]	ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ εἶναι ἕτερον	ἑκάστῳ.	Ὁμοίως τοίνυν θετέον καὶ ἐπὶ
[4]	ᾗ δ΄ ὑπάρχει ἐναντιότης ἐν	ἑκάστῳ͵	ταύτῃ πάντα καὶ ποιοῦσι καὶ
[2]	τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος μορίων	ἔστω	τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένα. ~Περὶ
[3]	ἐκεῖ μὲν διὰ τὸ ἐν	ἀορίστῳ	οὐ τὴν αὐτὴν ἐγγύθεν καὶ
[3]	οὖν τοῦ φωτὸς φύσις ἐν	ἀορίστῳ	τῷ διαφανεῖ ἐστίν· τοῦ δ΄
[5]	τε ἁπτῷ ὑπάρχει καὶ τῷ	ἀκουστῷ	καὶ τῷ διαφανεῖ· διὸ καὶ
[7]	ἀεὶ ἡ μείζων κίνησις τὴν	ἐλάττω	ἐκκρούειδιὸ ὑποφερομένων ὑπὸ τὰ ὄμματα
[7]	Εἰ δὴ ἡ μείζων τὴν	ἐλάττω	κίνησιν ἐκκρούει͵ ἀνάγκη͵ ἂν ἅμα
[2]	δὲ καὶ τὸ μὴ ἐπελθεῖν	αὐτῷ	ἀπορῆσαι διὰ τί ὁ ὀφθαλμὸς
[7]	γὰρ ἃ αἰσθάνεται ἐν τῷ	αὐτῷ	γένει ἐστίν. Εἰ δέ͵ (ὅτι)
[7]	δὲ γένει τῶν ἐν τῷ	αὐτῷ	γένει (λέγω δ΄ οἷον τὸ
[7]	δὲ τὰ ἐναντία ἐν τῷ	αὐτῷ	καὶ ἀτόμῳ οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν͵
[7]	δυεῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι ἐν τῷ	αὐτῷ	καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ͵ ἢ οὔ.
[7]	καὶ αἰσθάνοιτ΄ ἂν ἅμα τῷ	αὐτῷ	καὶ ἑνί͵ λόγῳ δ΄ οὐ
[7]	ἑνί͵ λόγῳ δ΄ οὐ τῷ	αὐτῷ.	Ὅτι δὲ τὸ αἰσθητὸν πᾶν
[4]	ἕλκειν τοιούτους γιγνομένους͵ ἀλλ΄ ἐν	αὐτῷ	τῷ περικαρπίῳ μεταβάλλοντας͵ καὶ ἐξικμαζομένους
[4]	εἶναι· ἀνάγκη δ΄ ἢ ἐν	αὑτῷ	τὸ ὕδωρ ἔχειν τὰ γένη
[7]	τοδὶ αὐτῆς͵ καὶ ἐν τῷ	ἐνιαυτῷ	βαδίζει͵ ὅτι ἐν τῳδὶ τῷ
[6]	τοῖς τὰ ἄτομα ποιοῦσι μεγέθη·	οὕτω	γὰρ ἂν λύοιτο ὁ λόγος.
[3]	τὸ δ΄ ἐξ ἀμφοῖν ὁρατόν͵	οὕτω	γίγνεσθαι. Τοῦτο γὰρ οὔτε λευκὸν
[7]	δύο͵ φαίη τις οὐδὲν κωλύειν	οὕτω	καὶ ἐν τῇ ψυχῇ͵ (ὅτι)
[6]	ἀφικνεῖται τῆς πληγῆς. Ἆρ΄ οὖν	οὕτω	καὶ τὸ ὁρώμενον καὶ τὸ
[6]	φερόμενον τὸν ἀέρα ἆρ΄ οὖν	οὕτω	καὶ τὸ χρῶμα καὶ τὸ
[3]	ὥσπερ καὶ μέγεθος λαμβάνειν ἀόρατον͵	οὕτω	καὶ χρόνον ἀναίσθητον͵ ἵνα λανθάνωσιν
[3]	ἢ ὕδατος οὐδ΄ ἄλλου τῶν	οὕτω	λεγομένων σωμάτων͵ ἀλλά τίς ἐστι
[4]	ἐν τῷ διαφανεῖ τοῦ λευκοῦ͵	οὕτω	τὸ ἁλμυρὸν καὶ τὸ πικρὸν
[7]	αἰσθάνεται τὸν αὐτὸν συνεχῶς χρόνον͵	οὕτω͵	τῷ ἐν τούτου τινί͵ ἀφῃρήσθω
[1]	ζῷον ἕκαστον͵ ἀνάγκη ὑπάρχειν αἴσθησιν·	τούτῳ	γὰρ τὸ ζῷον εἶναι καὶ
[6]	εἴρηται. Ὅταν δὲ δὴ ἐνυπάρχῃ	τούτῳ	τοσαῦτα ὥστε καὶ ἐνεργείᾳ αἰ
[5]	παρείκασται ξηρότητος ἐν ὑγρῷ καὶ	χυτῷ	οἷον βαφή τις εἶναι καὶ
[5]	ὡς ἀναθυμίασιν͵ οἱ δ΄ ὡς	ἄμφω	ταῦτα· ἔστι δ΄ ἡ μὲν
[5]	τὸν ἀέρα καὶ τὸ ὕδωρ	ἄμφω	ὑγρά͵ εἴη ἂν ἡ ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/11/2009