Chapitre
[2]	τὸ φῶς καὶ ἐν τοῖς	πάγοις	μᾶλλον γίγνεσθαι σκότον· ἡ γοῦν
[7]	εἰ γὰρ μὴ χωριστὰ τὰ	πάθη	ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ εἶναι ἕτερον
[5]	(διὰ γὰρ τὸ τοῦ θρεπτικοῦ	πάθη	εἶναι͵ ἐπιθυμούντων μὲν ἡδεῖαι αἱ
[6]	μὲν οὖν ἔνια μεγέθη καὶ	πάθη	λανθάνει͵ καὶ διὰ τίν΄ αἰτίαν͵
[1]	αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ τὰ μὲν	πάθη	ταύτης ὄντα τυγχάνει͵ τὰ δ΄
[4]	χυμοῦ εἴρηται· τὰ γὰρ ἄλλα	πάθη	τῶν χυμῶν οἰκείαν ἔχει τὴν
[6]	εἴδη. Ἐπεὶ οὖν τὰ μὲν	πάθη	ὡς εἴδη λεκτέον͵ ὑπάρχει δὲ
[6]	ἄπειρον διαιρεῖται͵ ἆρα καὶ τὰ	παθήματα	τὰ αἰσθητά͵ οἷον χρῶμα καὶ
[1]	ὁ χυμός ἐστι τοῦ θρεπτικοῦ	πάθος.	Αἱ δὲ διὰ τῶν ἔξωθεν
[2]	τῷ ὁρῶντι· ἀνάκλασις γὰρ τὸ	πάθος͵	ἀλλὰ καθόλου περὶ τῶν ἐμφαινομένων
[5]	ζῷα͵ καὶ φεύγει διὰ τὸ	πάθος.	Αὐτῆς δὲ καθ΄ αὑτὴν τῆς
[5]	δ΄ ἀπ΄ ἐγχύμου ἐστὶ τὸ	πάθος͵	δῆλον ἐκ τῶν ἐχόντων καὶ
[1]	συμβαίνει τοῖς ζῴοις τοῦτο τὸ	πάθος͵	εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς περὶ
[4]	τοῦ τροφίμου οἱ χυμοὶ ἢ	πάθος	εἰσὶν ἢ στέρησις͵ δεῖ λαβεῖν
[4]	γιγνόμενον ὑπὸ τοῦ εἰρημένου ξηροῦ	πάθος	ἐν τῷ ὑγρῷ͵ τῆς γεύσεως
[6]	δ΄ οὔτε σώματα ταῦτα͵ ἀλλὰ	πάθος	καὶ κίνησίς τις (οὐ γὰρ
[4]	Σχεδὸν γάρ ἐστι τὸ αὐτὸ	πάθος͵	οὐκ ἐν τοῖς αὐτοῖς δ΄
[5]	τὸ ὀσφραντὸν τῶν θρεπτικῶν ἐστὶ	πάθος	τι (ταῦτα δ΄ ἐν τῷ
[6]	βάρος μηδ΄ ἄλλο τι τοιοῦτον	πάθος͵	ὥστ΄ οὐδ΄ αἰσθητὸν ὅλως· ταῦτα
[2]	τὴν ὄψιν πυρὸς διὰ τὸ	πάθους	τινὸς ἀγνοεῖν τὴν αἰτίαν· θλιβομένου
[6]	τοῖς ἄλλοις αἰσθητοῖς τὰ μικρὰ	πάμπαν·	δυνάμει γὰρ ὁρατά͵ ἐνεργείᾳ δ΄
[2]	διαφθειρομένων͵ καὶ ἔν γε τοῖς	πάμπαν	ἐμβρύοις τῇ ψυχρότητι ὑπερβάλλον καὶ
[5]	καὶ τὸ τῶν ἐντόμων γένος	πᾶν	ἀκριβῶς καὶ πόῤῥωθεν αἰσθάνεται͵ διὰ
[6]	ἐντός· τὰ δ΄ ἐναντία ἔσχατα͵	πᾶν	δὲ τὸ αἰσθητὸν ἔχει ἐναντίωσιν͵
[6]	αἴσθησιν εἰς ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ	πᾶν	εἶναι μέ γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον
[3]	μηδὲν εἶναι μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ	πᾶν	ἔκ τινος ἀποστήματος ὁρατόν͵ καίτοι
[7]	αὐτῷ. Ὅτι δὲ τὸ αἰσθητὸν	πᾶν	ἐστι μέ γεθος καὶ οὐκ
[6]	πρότερον͵ οἷον τὸ ὕδωρ ἅμα	πᾶν	πήγνυσθαι. Οὐ μὴν ἀλλ΄ ἂν
[6]	~Ἀπορήσειε δ΄ ἄν τις͵ εἰ	πᾶν	σῶμα εἰς ἄπειρον διαιρεῖται͵ ἆρα
[4]	ἢ ὕλην τοιαύτην εἶναι οἷον	πανσπερμίαν	χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα μὲν ἐξ
[4]	μεταβάλλοντας. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ	πανσπερμίας	εἶναι τὸ ὕδωρ ὕλην ἀδύνατον·
[4]	περὶ αἰσθήσεως͵ ἀτοπώτατόν τι (ποιοῦσιν·	πάντα	γὰρ τὰ αἰσθητὰ ἁπτὰ ποιοῦσιν.
[1]	καὶ τοῦ σώματος͵ οὐκ ἄδηλον.	Πάντα	γὰρ τὰ μὲν μετ΄ αἰσθήσεως
[4]	δὲ ᾗ γευστὸν τὸ προσφερόμενον	(πάντα	γὰρ τρέφεται τῷ γλυκεῖ͵ ἢ
[4]	κριτικωτάτην. Ἔτι τὰ μὲν αἰσθητὰ	πάντα	ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον ἐν χρώματι
[4]	ὑπάρχει ἐναντιότης ἐν ἑκάστῳ͵ ταύτῃ	πάντα	καὶ ποιοῦσι καὶ πάσχουσιν. Ὥσπερ
[6]	μεταξὺ τοῦ αἰσθητηρίου͵ οὐχ ἅμα	πάντα	πάσχει͵ πλὴν ἐπὶ τοῦ φωτὸς
[4]	παντοδαποὺς γιγνομένους͵ καὶ ἑψομένους εἰς	πάντα	τὰ γένη τῶν χυμῶν ὡς
[1]	{περὶ τῆς ἰατρικῆς} Ὅτι δὲ	πάντα	τὰ λεχθέντα κοινὰ τῆς τε
[5]	Ἡράκλειτος οὕτως εἴρηκεν͵ ὡς εἰ	πάντα	τὰ ὄντα καπνὸς γένοιτο͵ ῥῖνες
[1]	ὄψεως εἰσαγγέλλει δύναμις διὰ τὸ	πάντα	τὰ σώματα μετέχειν χρώματος͵ ὥστε
[6]	δύνασθαι γὰρ κινεῖν αὐτὴν λέγεται	πάντα)	ὥστ΄ ἀνάγκη͵ εἰ ἡ δύναμις͵
[2]	ὁ Τίμαιος λέγει͵ κενόν ἐστι	παντελῶς·	τίς γὰρ ἀπόσβεσις φωτός ἐστιν;
[5]	γένοιτο͵ ῥῖνες ἂν διαγνοῖεν͵ καὶ	πάντες	ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς͵
[5]	γῆς τε καὶ ἀέρος (καὶ	πάντες	ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς)
[4]	εἴη αἰτία· οἱ γὰρ χυμοὶ	πάντες	πάχος ἔχουσι μᾶλλον· τὸ δὲ
[2]	περὶ τῆς πέμπτης. Ποιοῦσι δὲ	πάντες	τὴν ὄψιν πυρὸς διὰ τὸ
[6]	αὐτοῦ καὶ ἑνὸς ἀριθμῷ αἰσθάνονται	πάντες͵	τοῦ δὲ δὴ ἰδίου ἑτέρου
[3]	τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλὰ τῷ	πάντη	μεμεῖχθαι͵ ἅπερ καὶ μάλιστα μείγνυσθαι
[3]	διὰ τὴν αἴσθησιν͵ ἀλλ΄ ὅλως	πάντη	πάντως͵ ὥσπερ ἐν τοῖς περὶ
[7]	τῷ ἀτόμῳ) οὕτως ἀτόμῳ ὡς	παντὶ	ὄντι συνεχεῖ; ἢ (ὅτι) πρῶτον
[1]	Διαφορὰς μὲν γὰρ πολλὰς καὶ	παντοδαπὰς	ἡ τῆς ὄψεως εἰσαγγέλλει δύναμις
[4]	ἐκ γλυκέων καὶ πικροὺς καὶ	παντοδαποὺς	γιγνομένους͵ καὶ ἑψομένους εἰς πάντα
[4]	αἱ δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ δὲ	παντοδαποὺς	ἔχουσαι χυμοὺς ἄλλους. Εὐλόγως δ΄
[3]	μία χρόα τῶν μεμειγμένων͵ ἀλλὰ	πάντοθεν.	Πολλαὶ δ΄ ἔσονται χρόαι διὰ
[2]	νύκατα͵ πυρὸς σέλας αἰθομένοιο͵ ἅψας	παντοίων	ἀνέμων λαμπτῆρας ἀμοργούς͵ οἵ τ΄
[7]	ἀναίσθητον οὐδένα οὐδὲ λανθάνειν͵ ἀλλὰ	παντὸς	ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι; εἰ γάρ͵ ὅτε
[4]	τὸ αἰσθάνεσθαι. Ὅτι δ΄ οὐ	παντὸς	ξηροῦ ἀλλὰ τοῦ τροφίμου οἱ
[6]	συνεχοῦς ὄντος ἀκούει τοῦ μέλους	παντός·	τὸ δὲ διάστημα τὸ τοῦ
[5]	ὑγρόν͵ ἀοσμότεραι αἱ σκωρίαι γίγνονται	πάντων·	ἄργυρος δὲ καὶ καττίτερος τῶν
[5]	ἡδὺ καὶ λυπηρόν͵ διὸ καὶ	πάντων	εἰσὶ κοιναὶ τῶν ζῴων· αἱ
[5]	φαίνεται ἐπὶ τῶν ἀναπνεόντων συμβαῖνον	πάντων)	ἐκείνων δ΄ οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται
[3]	περὶ μίξεως εἴρηται καθόλου περὶ	πάντων	(ἐκείνως μὲν γὰρ μείγνυται ταῦτα
[4]	ἡ τέφρα τῶν κατακαιομένων πικρὰ	πάντων·	ἐξίκμασται γὰρ τὸ πότιμον ἐξ
[1]	Πρὸς δὲ τούτοις τὰ μὲν	πάντων	ἐστὶ τῶν μετεχόντων ζωῆς κοινά͵
[7]	ἓν εἶναι ἀριθμῷ τὸ αἰσθητικὸν	πάντων͵	τὸ μέντοι εἶναι ἕτερον καὶ
[4]	καλοῦμεν χυμόν͵ φανερόν. Λεπτότατον γὰρ	πάντων	τῶν οὕτως ὑγρῶν τὸ ὕδωρ
[3]	ὁρᾶσθαι διὰ τοιαύτην αἰτίαν ἄτοπον·	πάντως	γὰρ δι΄ ἁφῆς ἀναγκαῖον αὐτοῖς
[3]	τὴν αἴσθησιν͵ ἀλλ΄ ὅλως πάντη	πάντως͵	ὥσπερ ἐν τοῖς περὶ μίξεως
[3]	ἵππων ἵππος· ὥστε τῇ τούτων	παρ΄	ἄλληλα θέσει τὸ πλῆθος μέμεικται
[3]	μὴ τὴν ἐπιπόλασιν μηδὲ τὴν	παρ΄	ἄλληλα θέσιν· οὐ γὰρ πόῤῥωθεν
[3]	ἀποῤῥοίαις. Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν	παρ΄	ἄλληλα κειμένων ἀνάγκη ὥσπερ καὶ
[3]	καὶ κατ΄ ἄλλους ἀριθμοὺς ἔστι	παρ΄	ἄλληλα κεῖσθαι· τὰ δ΄ ὅλως
[3]	λεκτέον. Ἐν δέχεται μὲν γὰρ	παρ΄	ἄλληλα τιθέμενα τὸ λευκὸν καὶ
[3]	αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἐπὶ τῶν	παρ΄	ἄλληλα τιθεμένων χρωμάτων ἢ ἐπιπολῆς͵
[3]	τρόπον τοῦτον ὅνπερ οἴονταί τινες͵	παρ΄	ἄλληλα τῶν ἐλαχίστων τιθεμένων͵ ἀδήλων
[5]	αἰσθάνεται μέντοι͵ εἰ μή τις	παρὰ	τὰς πέντε αἰσθήσεις ἑτέρα. Τοῦτο
[3]	οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους εἶναι χρόας	παρὰ	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵
[2]	γάρ τισι πληγεῖσιν ἐν πολέμῳ	παρὰ	τὸν κρόταφον οὕτως ὥστ΄ ἀποτμηθῆναι
[7]	ἂν φαίη τις καὶ νῦν	παρὰ	τοῦτο δοκεῖν ἅμα ὁρᾶν καὶ
[5]	οὐδ΄ ἧττον πρὸς τὴν τροφὴν	παρακαλοῦσιν͵	οὐδὲ συμβάλλονται πρὸς ἐπιθυμίαν οὐδέν͵
[4]	θερμῷ ποιόν τι τὸ ὑγρὸν	παρασκευάζει.	Καὶ ἔστι τοῦτο χυμός͵ τὸ
[5]	τῷ διαφανεῖ· διὸ καὶ εὐλόγως	παρείκασται	ξηρότητος ἐν ὑγρῷ καὶ χυτῷ
[5]	τὸν θώρακα βοή θειαν͵ ὡς	παρέργῳ	δ΄ ἐπὶ τὴν ὀσμήν· ἀναπνέοντος
[5]	ὀσμήν· ἀναπνέοντος γὰρ ὥσπερ ἐκ	παρόδου	ποιεῖται διὰ τῶν μυκτήρων τὴν
[3]	πυρῶδες ἐν διαφανεῖ͵ ἡ μὲν	παρουσία	φῶς͵ ἡ δὲ στέρησίς ἐστι
[6]	πρὸς θάτερον· ὁ δὲ (χρόνος	πᾶς	διαιρετός͵ ὥστε ἦν ὅτε οὔ
[3]	ἀριθμοῖς τἆλλα χρώματα· ἢ καὶ	πάσας	τὰς χρόας ἐν ἀριθμοῖς εἶναι͵
[1]	ὄσφρησις καὶ ἀκοὴ καὶ ὄψις͵	πᾶσι	μὲν τοῖς ἔχουσι σωτηρίας ἕνεκεν
[1]	καὶ γὰρ ταῦτα σχεδὸν ὑπάρχει	πᾶσι	τοῖς ζῴοις. Πρὸς δὲ τούτοις
[3]	δὲ μᾶλλον καὶ ἧττον ἐν	πᾶσι)	χρώματος ποιεῖ μετέχειν. Ἐπεὶ δ΄
[5]	γίγνεται διὰ τῆς ἀναπνοῆς͵ οὐ	πᾶσιν	ἀλλὰ τοῖς ἀνθρώποις καὶ τῶν
[1]	μὲν ἁφὴ καὶ γεῦσις ἀκολουθεῖ	πᾶσιν	ἐξ ἀνάγκης͵ ἡ μὲν ἁφὴ
[5]	σωματοῦσθαι) πρὸς δὲ τούτοις͵ ὅτι	πᾶσιν	ἔστι τοῖς ζῴοις τόπος δεκτικὸς
[6]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις δὴ	πᾶσίν	ἐστιν ἔσχατα τὰ ἐν αντία.
[3]	ὑπάρχειν͵ κατὰ τὸ ἔσχατον ὁμοίως	πᾶσιν	ὑπάρχει. Ἔστι μὲν οὖν ἐνεῖναι
[6]	τοῦ αἰσθητηρίου͵ οὐχ ἅμα πάντα	πάσχει͵	πλὴν ἐπὶ τοῦ φωτὸς διὰ
[4]	Διὸ καὶ ὑπὸ τοῦ πυρὸς	πάσχει	τι· ξηρὰ γὰρ ἡ τοῦ
[6]	τὸ ἐχόμενον ὑπὸ τοῦ ἐχομένου	πάσχει͵	τὸ δὲ πρῶτον ὑπ΄ αὐτοῦ
[2]	φλὸξ καὶ τὰ πεπυρωμένα σώματα	πάσχει	τοῦτο· νῦν δ΄ οὐδὲν συμβαίνει
[4]	τῶν χυμῶν γίγνεται γένος μάλιστα.	Πάσχειν	γὰρ πέφυκε τὸ ὑγρόν͵ ὥσπερ
[4]	γῆ͵ οὐδὲν πέφυκε ποιεῖν καὶ	πάσχειν͵	οὐδ΄ ἄλλο οὐδέν· ᾗ δ΄
[4]	ἑτέρους χυμούς. Λείπεται δὴ τῷ	πάσχειν	τι τὸ ὕδωρ μεταβάλλειν. Ὅτι
[5]	τὸ ἐν τῷ ὕδατι͵ καὶ	πάσχειν	τι ὑπὸ τῆς ἐγχύμου ξηρότητος͵
[4]	ταύτῃ πάντα καὶ ποιοῦσι καὶ	πάσχουσιν.	Ὥσπερ οὖν οἱ ἐναποπλύνοντες ἐν
[4]	αἰσθήσεών ἐστιν͵ εἰ δὲ μὴ	πασῶν͵	ἀλλ΄ ὄψεώς γε καὶ ἁφῆς.
[7]	μόνης ἢ ἐν τῇ διὰ	πασῶν͵	διὰ τὸ ἀφανίζειν ἄλληλα. Τοῦτο
[7]	εἰσιν ἀντικειμένων͵ οἷον τὸ διὰ	πασῶν	καὶ τὸ διὰ πέντε) ἐὰν
[4]	δὲ τοῖς κοινοῖς τῶν αἰσθήσεων	πασῶν	χρῶνται ὡς ἰδίοις· μέγεθος γὰρ
[4]	αἰτία· οἱ γὰρ χυμοὶ πάντες	πάχος	ἔχουσι μᾶλλον· τὸ δὲ θερμὸν
[4]	ἐπεὶ δὲ θερμαινόμενον οὐδὲν φαίνεται	παχυνόμενον	τὸ ὕδωρ αὐτὸ μόνον͵ δῆλον
[2]	οὔσας συνάγειν͵ γλίχονται περὶ τῆς	πέμπτης.	Ποιοῦσι δὲ πάντες τὴν ὄψιν
[2]	οὐκ εὐποροῦντες δὲ πρὸς τέτταρα	πέντ΄	οὔσας συνάγειν͵ γλίχονται περὶ τῆς
[5]	εἰ μή τις παρὰ τὰς	πέντε	αἰσθήσεις ἑτέρα. Τοῦτο δ΄ ἀδύνατον·
[7]	διὰ πασῶν καὶ τὸ διὰ	πέντε)	ἐὰν μὴ ὡς ἓν αἰσθάνηται.
[6]	μὲν γάρ ἐστιν ἔσχατα͵ ἀνάγκη	πεπεράνθαι	τὰ ἐντός· τὰ δ΄ ἐναντία
[6]	δῆλον ἔσται καὶ διὰ τί	πεπέρανται	τὰ εἴδη καὶ χρώματος καὶ
[6]	τῷ ὅλῳ ἀλλὰ καὶ χωρίς͵	πεπερασμένα	ἀνάγκη εἶναι τὸν ἀριθμόν͵ καὶ
[6]	μὴ καθ΄ αὑτὸ συνεχὲς εἰς	πεπερασμένα	εἴδη. Ἐπεὶ οὖν τὰ μὲν
[6]	τέμνεται ἄνισα͵ εἰς δ΄ ἴσα	πεπερασμένα·	τὸ δὲ μὴ καθ΄ αὑτὸ
[7]	τὸ ἀπόστημα͵ ὅθεν δὲ ὁρᾶται͵	πεπερασμένον·	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ὀσφραντὸν
[5]	ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ τούτων εἰσί͵	πεπληρωμένοις	δὲ καὶ μηδὲν δεομένοις οὐχ
[2]	ἡ γοῦν φλὸξ καὶ τὰ	πεπυρωμένα	σώματα πάσχει τοῦτο· νῦν δ΄
[3]	ἀλλ΄ οὐ τὸ τοῦ σώματος	πέρας͵	ἀλλὰ τὴν αὐτὴν φύσιν δεῖ
[3]	ἐν τῷ πέρατί ἐστιν ἢ	πέρας	(διὸ καὶ οἱ Πυθαγόρειοι τὴν
[3]	τοῦ διαφανοῦς ἐν σώματι ὡρισμένῳ	πέρας.	Καὶ αὐτῶν δὲ τῶν διαφανῶν͵
[3]	γὰρ ἐν τῷ τοῦ σώματος	πέρατι͵	ἀλλ΄ οὐ τὸ τοῦ σώματος
[3]	ἡ χρόα͵ τούτου ἂν ἐν	πέρατι	εἴη. Ὥστε χρῶμα ἂν εἴη
[3]	γὰρ χρῶμα ἢ ἐν τῷ	πέρατί	ἐστιν ἢ πέρας (διὸ καὶ
[3]	ποιεῖ μετέχειν. Ἐπεὶ δ΄ ἐν	πέρατι	ἡ χρόα͵ τούτου ἂν ἐν
[4]	πλεῖστοι τῶν φυσιολόγων͵ ὅσοι λέγουσι	περὶ	αἰσθήσεως͵ ἀτοπώτατόν τι (ποιοῦσιν· πάντα
[0]		~Περὶ	Αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν. ~Ἐπεὶ δὲ
[5]	καὶ τοῦ αἵμα τος τοῦ	περὶ	αὐτὸν ἐν τοῖς φλεβίοις ὄντος
[6]	λόγος. Ἀλλ΄ ἀδύνατα· εἴρηται δὲ	περὶ	αὐτῶν ἐν τοῖς λόγοις τοῖς
[3]	ἢ χυμόν͵ ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	ἁφῆς͵ ἐπισκεπτέον͵ καὶ πρῶτον περὶ
[4]	διορίζειν περὶ τούτων ἐν τοῖς	περὶ	γενέσεως͵ νῦν δ΄ ὅσον ἀναγκαῖον
[4]	πρότερον ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς·	Περὶ	δὲ ὀσμῆς καὶ χυμοῦ λεκτέον.
[6]	τοῖς λόγοις τοῖς περὶ κινήσεως.	Περὶ	δὲ τῆς λύσεως αὐτῶν ἅμα
[7]	χρόνος ἀναίσθητος͵ ἐκ τούτων φανερόν·	περὶ	δὲ τῆς πρότερον λεχθείσης ἀπορίας
[6]	τοῦτο συνέβαινεν) οὔτ΄ ἄνευ σώματος.	Περὶ	δὲ τοῦ φωτὸς ἄλλος λόγος·
[3]	ἔστω τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένα.	~Περὶ	δὲ τῶν αἰσθητῶν τῶν καθ΄
[3]	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν.	Περὶ	δὲ τῶν ἄλλων χρωμάτων ἤδη͵
[4]	καὶ περὶ μὲν τούτων ἀπατῶνται͵	περὶ	δὲ τῶν ἰδίων οὐκ ἀπατῶνται͵
[1]	οὖν εἰρημένα περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω͵	περὶ	δὲ τῶν λοιπῶν λέγωμεν͵ καὶ
[4]	αἰτίαν πολλαὶ χρόαι εἰσίν͵ εἴρηται·	(Περὶ	δὲ ψόφου καὶ φωνῆς εἴρηται
[4]	τῆς ἀκριβεστάτης ἐστὶν αἰσθήσεως διακρίνειν	περὶ	ἕκαστον γένος͵ ὥστε ἐχρῆν τὴν
[1]	οἱ μὲν τελευτῶσιν εἰς τὰ	περὶ	ἰατρικῆς͵ (οἱ δ΄ ἐκ τῶν
[6]	αὐτῶν ἐν τοῖς λόγοις τοῖς	περὶ	κινήσεως. Περὶ δὲ τῆς λύσεως
[1]	καὶ τοῦ λόγου χωρίς. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθάνεσθαι͵
[1]	τυφλοὶ τῶν ἐνεῶν καὶ κωφῶν.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς δυνάμεως ἣν
[2]	ἡ γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν.	Περὶ	μὲν οὖν τοῦ ἄνευ φωτὸς
[7]	καὶ ἀόρατον· τοῦτο δ΄ ἀδύνατον.	(Περὶ	μὲν οὖν τῶν αἰσθητηρίων καὶ
[6]	ἢ πόῤῥω ἀλλήλων εἶναι. Ἢ	περὶ	μὲν τὸν ψόφον καὶ τὴν
[4]	δ΄ οὐκ ἂν ποιήσειεν; καὶ	περὶ	μὲν τοῦ γευστοῦ καὶ χυμοῦ
[4]	γε καὶ ἁφῆς. Διὸ καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἀπατῶνται͵ περὶ δὲ
[2]	ἔστι θερμότατον τῶν μορίων. Καὶ	περὶ	μὲν τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος
[3]	πάντη πάντως͵ ὥσπερ ἐν τοῖς	περὶ	μίξεως εἴρηται καθόλου περὶ πάντων
[3]	τοῦτο γίγνεσθαι δυνατόν͵ ἐν τοῖς	περὶ	μίξεως εἴρηται πρότερον) ἀλλ΄ ὅτι
[7]	τῶν δὲ λοιπῶν πρῶτον σκεπτέον	περὶ	μνήμης καὶ τοῦ μνημονεύειν.
[5]	(καὶ πάντες ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο	περὶ	ὀσμῆς) διὸ καὶ Ἡράκλειτος οὕτως
[5]	καὶ πάντες ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο	περὶ	ὀσμῆς͵ οἱ μὲν ὡς ἀτμίδα͵
[3]	τοῖς περὶ μίξεως εἴρηται καθόλου	περὶ	πάντων (ἐκείνως μὲν γὰρ μείγνυται
[4]	ξηρόν͵ ὥσπερ εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	στοιχείων. μὲν οὖν πῦρ καὶ
[7]	ἀπορία καὶ ἄλλη τις τοιάδε	περὶ	τὰς αἰσθήσεις͵ πότερον ἐνδέχεται δυεῖν
[5]	δὲ τρόπον δεῖ νοῆσαι καὶ	περὶ	τὰς ὀσμάς· ὅπερ γὰρ ποιεῖ
[7]	Ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν	περὶ	τὰς συμφωνίας͵ ὅτι οὐχ ἅμα
[1]	διακρίνει καὶ τὸ λυπηρὸν αὐτῇ	περὶ	τὴν τροφήν͵ ὥστε τὸ μὲν
[1]	ἐκ τῶν περὶ φύσεως ἄρχονται	{περὶ	τῆς ἰατρικῆς} Ὅτι δὲ πάντα
[2]	τέτταρα πέντ΄ οὔσας συνάγειν͵ γλίχονται	περὶ	τῆς πέμπτης. Ποιοῦσι δὲ πάντες
[2]	ἐκ πυρός. Διὸ καὶ τῷ	περὶ	τὸν ἐγκέφαλον τόπῳ τὸ τῆς
[5]	ὀσμὴν διὰ τὴν ἕξιν τὴν	περὶ	τὸν ἐγκέφαλον. Ψυχροῦ γὰρ ὄντος
[5]	θερμότητος κουφότητα ὑγιεινοτέρως ἔχει τὰ	περὶ	τὸν τόπον τοῦτον· ἡ γὰρ
[7]	αἰτία εἴρηται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν	περὶ	τούτου. Ὅτι μὲν οὖν οὐθείς
[6]	δέ τισιν εἶναι ἀπορία καὶ	περὶ	τούτων· ἀδύνατον γάρ φασί τινες
[4]	μεμειγμένῳ) Δεῖ μὲν οὖν διορίζειν	περὶ	τούτων ἐν τοῖς περὶ γενέσεως͵
[1]	καθ΄ αὑτὴν διώρισται πρότερον καὶ	περὶ	τῶν δυνάμεων ἑκάστης κατὰ μόριον
[2]	γὰρ τὸ πάθος͵ ἀλλὰ καθόλου	περὶ	τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν
[1]	ἐχόμενόν ἐστι ποιήσασθαι τὴν ἐπίσκεψιν	περὶ	τῶν ζῴων καὶ τῶν ζωὴν
[3]	ἢ ἐπιπολῆς͵ ἐνδέχεται λέγειν καὶ	περὶ	τῶν μειγνυμένων. Διὰ τίνα δ΄
[1]	τῶν λοιπῶν λέγωμεν͵ καὶ πρῶτον	περὶ	τῶν πρώτων. Φαίνεται δὲ τὰ
[4]	σκέψιν ἐν τῇ φυσιολογίᾳ τῇ	περὶ	τῶν φυτῶν. ~Τὸν αὐτὸν δὲ
[1]	αἰτίας συμβαίνει. Φυσικοῦ δὲ καὶ	περὶ	ὑγιείας καὶ νόσου τὰς πρώτας
[1]	ἰατρικῆς͵ (οἱ δ΄ ἐκ τῶν	περὶ	φύσεως ἄρχονται {περὶ τῆς ἰατρικῆς}
[1]	ἐστερημένοις ζωῆς. Διὸ σχεδὸν τῶν	περὶ	φύσεως οἱ πλεῖστοι καὶ τῶν
[3]	νῦν λέγωμεν. Ὥσπερ οὖν εἴρηται	περὶ	φωτὸς ἐν ἐκείνοις͵ ὅτι ἐστὶ
[3]	περὶ ἁφῆς͵ ἐπισκεπτέον͵ καὶ πρῶτον	περὶ	χρώματος. Ἔστι μὲν οὖν ἕκα
[4]	οὐκ ἀπατῶνται͵ οἷον ἡ ὄψις	περὶ	χρώματος καὶ ἡ ἀκοὴ περὶ
[4]	περὶ χρώματος καὶ ἡ ἀκοὴ	περὶ	ψόφων. Οἱ δὲ τὰ ἴδια
[1]	τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἐν τοῖς	περὶ	ψυχῆς͵ ἡ δὲ γεῦσις διὰ
[1]	Αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν. ~Ἐπεὶ δὲ	περὶ	ψυχῆς καθ΄ αὑτὴν διώρισται πρότερον
[4]	φωνῆς εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς	περὶ	ψυχῆς· Περὶ δὲ ὀσμῆς καὶ
[3]	καὶ ἀκούσει͵ εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	ψυχῆς· τί δὲ ἕκαστον αὐτῶν
[3]	καθόλου μὲν εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	ψυχῆς͵ τί τὸ ἔργον αὐτῶν
[1]	πάθος͵ εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς	περὶ	ψυχῆς. Τοῖς δὲ ζῴοις͵ ᾗ
[1]	αὐτῶν. Τὰ μὲν οὖν εἰρημένα	περὶ	ψυχῆς ὑποκείσθω͵ περὶ δὲ τῶν
[1]	ἐκπνοή͵ καὶ ζωὴ καὶ θάνατος·	Περὶ	ὧν θεωρητέον͵ τί τε ἕκαστον
[3]	τοῖς σώμασιν͵ ἐὰν μὴ τὸ	περιέχον	ποιῇ μεταβάλλειν͵ ὥρισται καὶ ἡ
[6]	ἂν καὶ διαλύοιντο εἰς τὰ	περιέχοντα͵	ὥσπερ καὶ ἀκαριαῖος χυμὸς εἰς
[4]	χυμοὶ ὅσοιπερ καὶ ἐν τοῖς	περικαρπίοις͵	(οὗτοι ὑπάρχοντες καὶ ἐν τῇ
[4]	γιγνομένους͵ ἀλλ΄ ἐν αὐτῷ τῷ	περικαρπίῳ	μεταβάλλοντας͵ καὶ ἐξικμαζομένους δὲ καὶ
[4]	θερμοῦ τοὺς χυμοὺς ἀφαιρουμένων τῶν	περικαρπίων	(εἰς τὸν ἥλιον) καὶ πυρουμένων͵
[7]	πρὸς πολὺ ἢ ἀρτίου πρὸς	περιττόν.	Εἰ οὖν πλεῖον ἔτι ἀπέχει
[5]	τοῦ ἀριθμοῦ ἔχοντος μέσον τοῦ	περιττοῦ͵	καὶ αὐτὴ μέση εἶναι τῶν
[7]	μὲν πολλοῦ πρὸς ὀλίγον ἢ	περιττοῦ	πρὸς ἄρτιον͵ ὁ δ΄ ὀλίγου
[5]	οὐχ ἁπλᾶ ἐστιν͵ διὸ καὶ	περιττώματα	γίγνεται τῆς τροφῆς͵ ἢ ἐν
[5]	ἡ αἴσθησις ἡ τοῦ ὀσφραίνεσθαι͵	περιττῶν	οὐσῶν τῶν αἰσθήσεων καὶ τοῦ
[4]	τίνι γὰρ τῶν πολυγώνων τὸ	περιφερὲς	ἐναντίον; ἔτι ἀπείρων ὄντων τῶν
[2]	γὰρ λεῖον ἐν τῷ σκότει	πέφυκε	λάμπειν (οἷον κεφαλαὶ ἰχθύων τινῶν
[4]	πῦρ καὶ ᾗ γῆ͵ οὐδὲν	πέφυκε	ποιεῖν καὶ πάσχειν͵ οὐδ΄ ἄλλο
[2]	τοῦτο δ΄ ἐν τῷ σκότει	πέφυκε	συμβαίνειν͵ ἢ τῶν βλεφάρων ἐπικεκαλυμμένων·
[4]	γίγνεται γένος μάλιστα. Πάσχειν γὰρ	πέφυκε	τὸ ὑγρόν͵ ὥσπερ καὶ τἆλλα͵
[2]	δὲ σώματος ἐν οἷς ἐγγίγνεσθαι	πέφυκεν	αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι μὲν ζητοῦσι κατὰ
[2]	ἐντεῦθεν ληπτέον. Τὰ γὰρ λεῖα	πέφυκεν	ἐν τῷ σκότει λάμπειν͵ οὐ
[3]	μεμεῖχθαι͵ ἅπερ καὶ μάλιστα μείγνυσθαι	πέφυκεν·	πῶς δὲ τοῦτο γίγνεσθαι δυνατόν͵
[6]	ᾖ πολὺ τὸ θερμαινόμενον ἢ	πηγνύμενον͵	τὸ ἐχόμενον ὑπὸ τοῦ ἐχομένου
[6]	οἷον τὸ ὕδωρ ἅμα πᾶν	πήγνυσθαι.	Οὐ μὴν ἀλλ΄ ἂν ᾖ
[5]	ἀφανίζουσιν ἡ ψύξις καὶ ἡ	πῆξις.	Εἴδη δὲ τοῦ ὀσφραντοῦ δύο
[5]	τοῦτο τὸ ψυχρὸν καὶ ἡ	πῆξις	καὶ τοὺς χυμοὺς ἀμβλύνει καὶ
[4]	καὶ ἡ τέφρα τῶν κατακαιομένων	πικρὰ	πάντων· ἐξίκμασται γὰρ τὸ πότιμον
[4]	τε κρῆναι πολλαὶ αἱ μὲν	πικραί͵	αἱ δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ δὲ
[4]	τὰ διὰ τῆς τέφρας διηθούμενα	πικρᾶς	οὔσης πικρὸν ποιεῖ τὸν χυμόν͵
[5]	στρυφναὶ καὶ λιπαραί͵ καὶ τοῖς	πικροῖς	τὰς σαπρὰς ἄν τις ἀνάλογον
[7]	τὸ μέλαν͵ οὕτως ἐκείνη τὸ	πικρόν.	Ἔτι εἰ αἱ τῶν ἐναντίων
[7]	καὶ τὸ γλυκὺ καὶ τὸ	πικρὸν	ἡ αὐτὴ μὲν ἑαυτῇ͵ ἐκείνης
[6]	μέλαν͵ ἐν χυμῷ γλυκὺ καὶ	πικρόν·	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις δὴ
[4]	ἕλκει͵ τὸ δ΄ ἁλμυρὸν καὶ	πικρὸν	καταλείπει διὰ τὸ βάρος. Ὃ
[4]	τῆς τέφρας διηθούμενα πικρᾶς οὔσης	πικρὸν	ποιεῖ τὸν χυμόν͵ εἰσί τε
[4]	χυμός͵ τὸ δ΄ ἁλμυρὸν καὶ	πικρὸν	σχεδὸν τὸ αὐτό͵ ὁ δὲ
[4]	ἐν χυμοῖς τῷ γλυκεῖ τὸ	πικρόν·	σχῆμα δὲ σχήματι οὐ δοκεῖ
[4]	οὕτω τὸ ἁλμυρὸν καὶ τὸ	πικρὸν	τοῦ γλυκέος ἐν τῷ τροφίμῳ
[4]	οἱ χυμοὶ ἐκ γλυκέος καὶ	πικροῦ͵	καὶ κατὰ λόγον δ΄ ἢ
[7]	τοῦ γλυκέος οἱ δὲ τοῦ	πικροῦ.	Οὐδὲ τὰ μεμειγμένα ἅμα (λόγοι
[4]	χρόνον αὐστηροὺς ἐκ γλυκέων καὶ	πικροὺς	καὶ παντοδαποὺς γιγνομένους͵ καὶ ἑψομένους
[7]	μίαν ἐναντία ἐστίν͵ οἷον γλυκὺ	πικρῷ͵	τούτων οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο αἰσθάνεσθαι
[2]	ὄμματος ἐν τοῖς ἔχουσιν αἷμα	πῖον	καὶ λιπαρόν· ὅπερ διὰ τοῦτ΄
[5]	Στράττις͵ ὅταν φακῆν ἕψητε͵ μὴ	πιχεῖν	μύρον. Οἱ δὲ νῦν μειγνύν
[7]	ἀρτίου πρὸς περιττόν. Εἰ οὖν	πλεῖον	ἔτι ἀπέχει ἀλλήλων καὶ διαφέρει
[7]	τὸ γλυκὺ δὲ τοῦ λευκοῦ	πλεῖον	ἔτι τῷ εἴδει διαφέρει ἢ
[7]	ἀπορίας σκεπτέον͵ πότερον ἐνδέχεται ἅμα	πλειόνων	αἰσθάνεσθαι ἢ οὐκ ἐνδέχεται. Τὸ
[7]	μᾶλλον γὰρ ἐνεδέχετο τούτων ἅμα	πλειόνων	ἢ τῶν τῷ γένει ἑτέρων.
[3]	Ἔστι μὲν οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν	πλείους	εἶναι χρόας παρὰ τὸ λευκὸν
[7]	ἕξει. Ἔτι αἰσθήσεις αἱ αὐταὶ	πλείους	ἔσονται͵ ὥσπερ εἴ τις ἐπιστήμας
[1]	σχεδὸν τῶν περὶ φύσεως οἱ	πλεῖστοι	καὶ τῶν ἰατρῶν οἱ φιλοσοφωτέρως
[4]	αὐτῶν. Δημόκριτος δὲ καὶ οἱ	πλεῖστοι	τῶν φυσιολόγων͵ ὅσοι λέγουσι περὶ
[5]	τῆς τοιαύτης γένος διὰ τὸ	πλεῖστον	ἐγκέφαλον καὶ ὑγρότατον ἔχειν τῶν
[1]	δὲ πρὸς φρόνησιν ἡ ἀκοὴ	πλεῖστον	συμβάλλεται μέρος. Ὁ γὰρ λόγος
[7]	αἰσθανομένη ἄλλου καὶ ἄλλου χρώματος͵	πλείω	γε μέρη ἕξει εἴδει ταὐτά;
[4]	τοῦ ἐλαίου (ἀλλ΄ ἐπεκτείνεται ἐπὶ	πλέον	τοῦ ὕδατος τὸ ἔλαιον διὰ
[2]	συμβαινόντων δῆλον· ἤδη γάρ τισι	πληγεῖσιν	ἐν πολέμῳ παρὰ τὸν κρόταφον
[6]	ὁ ψόφος ὕστερον ἀφικνεῖται τῆς	πληγῆς.	Ἆρ΄ οὖν οὕτω καὶ τὸ
[6]	ὁ ψόφος ἤδη γεγενημένης τῆς	πληγῆς	οὔ πω πρὸς τῇ ἀκοῇδηλοῖ
[3]	τούτων παρ΄ ἄλληλα θέσει τὸ	πλῆθος	μέμεικται τῶν συναμφοτέρων· ἄνθρωπον δὲ
[6]	αἰσθητηρίου͵ οὐχ ἅμα πάντα πάσχει͵	πλὴν	ἐπὶ τοῦ φωτὸς διὰ τὸ
[5]	οἷον βαφή τις εἶναι καὶ	πλύσις.	Πῶς μὲν οὖν εἴδη δεῖ
[5]	οὐχ ᾗ διαφανές͵ ἀλλ΄ ᾗ	πλυτικὸν	καὶ ῥυπτικὸν ἐγχύμου ξηρότητος. Οὐ
[5]	ἀλλὰ τοῖς μὲν ἀναπνέουσι τὸ	πνεῦμα	ἀφαιρεῖ τὸ ἐπικείμενον ὥσπερ πῶμά
[2]	ἀμοργούς͵ οἵ τ΄ ἀνέμων μὲν	πνεῦμα	διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄ ἔξω
[5]	ὑγρόν͵ καὶ τὸ ἐν τῷ	πνεύματι	καὶ τὸ ἐν τῷ ὕδατι͵
[5]	κεφαλῇ τὸ αἰσθητήριον͵ καὶ μετὰ	πνευματώδους	εἰσέρχεται ἀναθυμιά σεως͵ ὥστ΄ εἰς
[5]	ἐστιν. Τοῖς δ΄ ἄλλοις ὅσα	πνεύμονα	ἔχει διὰ τοῦ ἀναπνεῖν τοῦ
[6]	καὶ γὰρ ἐνυπάρχει δυνάμει ἡ	ποδιαία	τῇ δίποδι͵ ἐνεργείᾳ δ΄ ἤδη
[6]	συμβαίνειν· τὸ γὰρ κινούμενον κινεῖταί	ποθέν	ποι͵ ὥστ΄ ἀνάγκη εἶναί τινα
[6]	τὸ γὰρ κινούμενον κινεῖταί ποθέν	ποι͵	ὥστ΄ ἀνάγκη εἶναί τινα καὶ
[5]	τῷ ὑγρῷ τὸ ξηρόν͵ τοῦτο	ποιεῖ	ἐν ἄλλῳ γένει τὸ ἔγχυμον
[5]	περὶ τὰς ὀσμάς· ὅπερ γὰρ	ποιεῖ	ἐν τῷ ὑγρῷ τὸ ξηρόν͵
[7]	τὸ ἀφανίζειν ἄλληλα. Τοῦτο δὲ	ποιεῖ	ἐξ ὧν ἕν τι γίγνεται.
[4]	ψυχρὸν τὸ προσφερόμενον (ταῦτα γὰρ	ποιεῖ	καὶ (αὔξησιν καὶ φθίσιν) τρέφει
[5]	εἴπερ ὁμοίως ἐν τοῖς ὑγροῖς	ποιεῖ	καὶ ἐν τῷ ἀέρι οἷον
[3]	καὶ ἧττον ἐν πᾶσι) χρώματος	ποιεῖ	μετέχειν. Ἐπεὶ δ΄ ἐν πέρατι
[2]	ὀσφραντικόν· τὸ γὰρ αἰσθητὸν ἐνεργεῖν	ποιεῖ	τὴν αἴ σθησιν͵ ὥσθ΄ ὑπάρχειν
[2]	οἱ ὀφθαλμοί εἰσι͵ καὶ τοῦτο	ποιεῖ	τὴν σκέπην. Ἄλογον δὲ ὅλως
[2]	ἕν. Τοῦτο δ΄ ἡ ταχυτὴς	ποιεῖ	τῆς κινήσεως͵ ὥστε δοκεῖν ἕτερον
[4]	δὴ ἐν τοῖς ἔξω σώμασι	ποιεῖ	τὸ ἔξω θερμόν͵ τοῦτο τὸ
[6]	τοῦ ὁρᾶν· τὸ γὰρ φῶς	ποιεῖ	τὸ ὁρᾶν. ~Ἔστι δ΄ ἀπορία
[5]	τὸν τόπον τὰ νοσηματικὰ ῥεύματα	ποιεῖ)	τοῖς ἀνθρώποις πρὸς βοήθειαν ὑγιείας
[4]	τέφρας διηθούμενα πικρᾶς οὔσης πικρὸν	ποιεῖ	τὸν χυμόν͵ εἰσί τε κρῆναι
[5]	αὐτῆς ἢ τοῦτο. Τοῦτο δὲ	ποιεῖ	φανερῶς· ἡ μὲν γὰρ τροφὴ
[3]	ὅπερ καὶ ἐν τῷ ἀέρι	ποιεῖ	φῶς͵ ἔστι δὲ μή͵ ἀλλ΄
[4]	καὶ ᾗ γῆ͵ οὐδὲν πέφυκε	ποιεῖν	καὶ πάσχειν͵ οὐδ΄ ἄλλο οὐδέν·
[3]	γὰρ δι΄ ἁφῆς ἀναγκαῖον αὐτοῖς	ποιεῖν	τὴν αἴσθησιν͵ ὥστ΄ εὐθὺς κρεῖττον
[2]	λάμπειν͵ οὐ μέντοι φῶς γε	ποιεῖν͵	τοῦ δ΄ ὀφθαλμοῦ (τὸ καλούμενον
[5]	ἀναπνέοντος γὰρ ὥσπερ ἐκ παρόδου	ποιεῖται	διὰ τῶν μυκτήρων τὴν κίνησιν.
[5]	φύσις͵ ὅπως μὴ δύο αἰσθητήρια	ποιῇ·	ἀπόχρη γάρ͵ ἐπείπερ καὶ ὣς
[5]	εἶναι͵ ἂν μή τι μειγνύμενον	ποιῇ.	Διὸ καὶ ἡ θάλαττα ἔχει
[3]	σώμασιν͵ ἐὰν μὴ τὸ περιέχον	ποιῇ	μεταβάλλειν͵ ὥρισται καὶ ἡ φαντασία
[3]	τι ἢ ἐν ἀέρι βούλωνται	ποιῆσαι	φαινόμενον͵ καὶ οἷον ὁ ἥλιος
[1]	κατὰ μόριον αὐτῆς͵ ἐχόμενόν ἐστι	ποιήσασθαι	τὴν ἐπίσκεψιν περὶ τῶν ζῴων
[4]	ὁ μὲν τῶν χυμῶν αἴσθησιν	ποιήσει͵	ὁ δ΄ οὐκ ἂν ποιήσειεν;
[3]	τί δὲ ἕκαστον αὐτῶν ὂν	ποιήσει	τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν ἐνέργειαν͵
[3]	ὑπὸ τοῦ ὑποκειμένου οὐχ ὁμοίαν	ποιήσει	τὴν κίνησιν. Διὸ καὶ ἕτερον
[4]	ποιήσει͵ ὁ δ΄ οὐκ ἂν	ποιήσειεν;	καὶ περὶ μὲν τοῦ γευστοῦ
[6]	σκληρὸν καὶ μαλακόν͵ ἢ ἀδύνατον.	Ποιητικὸν	γάρ ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν τῆς
[4]	διηθοῦσα καὶ κινοῦσα τῷ θερμῷ	ποιόν	τι τὸ ὑγρὸν παρασκευάζει. Καὶ
[4]	ἔχοντος διαφορὰν τοῦ ὕδατος τὸ	ποιοῦν	αἴτιον εἶναι͵ οἷον εἰ τὸ
[4]	μὲν ἁπτὰ τῶν αἰσθητῶν αὔξησιν	ποιοῦντα	καὶ φθίσιν· τούτων μὲν γὰρ
[4]	ἀορίστως͵ οἱ δὲ τὴν ἡδονὴν	ποιοῦντες	μειγνύμενοι͵ οὗτοι ἐν ἀριθμοῖς μόνον·
[6]	οἷον ἥ τε ὀσμὴ φαίνεται	ποιοῦσα	καὶ ὁ ψόφος· πρότερον γὰρ
[2]	διὰ τούτου κίνησίς ἐστιν ἡ	ποιοῦσα	τὸ ὁρᾶν. Καὶ εὐλόγως τὸ
[2]	συνάγειν͵ γλίχονται περὶ τῆς πέμπτης.	Ποιοῦσι	δὲ πάντες τὴν ὄψιν πυρὸς
[4]	ἐν ἑκάστῳ͵ ταύτῃ πάντα καὶ	ποιοῦσι	καὶ πάσχουσιν. Ὥσπερ οὖν οἱ
[6]	ἔοικε μαρτυρεῖν τοῖς τὰ ἄτομα	ποιοῦσι	μεγέθη· οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο
[5]	τροφῆς͵ οἷον αἵ τε μέλιτται	(ποιοῦσι	πρὸς τὸ μέλι) καὶ τὸ
[4]	καὶ τοὺς χυμοὺς τοιοῦτον ἔχειν	ποιοῦσι	τὸ ὕδωρ͵ οὕτως καὶ ἡ
[3]	ἀλλήλων͵ οἷον ἐνίοτε οἱ γραφεῖς	ποιοῦσιν͵	ἑτέραν χρόαν ἐφ΄ ἑτέραν ἐναργεστέραν
[4]	πάντα γὰρ τὰ αἰσθητὰ ἁπτὰ	ποιοῦσιν.	Καίτοι εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει͵
[4]	λέγουσι περὶ αἰσθήσεως͵ ἀτοπώτατόν τι	(ποιοῦσιν·	πάντα γὰρ τὰ αἰσθητὰ ἁπτὰ
[2]	ἤδη γάρ τισι πληγεῖσιν ἐν	πολέμῳ	παρὰ τὸν κρόταφον οὕτως ὥστ΄
[7]	καὶ γλυκύ ἐστι͵ καὶ ἄλλα	πολλά·	εἰ γὰρ μὴ χωριστὰ τὰ
[5]	τῶν θαλαττίων αἱ πορφύραι͵ καὶ	πολλὰ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ζῴων
[5]	τῆς δυσωδίας οὐδὲν φροντίζουσιν (καίτοι	πολλὰ	τῶν φυομένων δυσώδεις ἔχει τὰς
[4]	τὸν χυμόν͵ εἰσί τε κρῆναι	πολλαὶ	αἱ μὲν πικραί͵ αἱ δ΄
[3]	χρόα τῶν μεμειγμένων͵ ἀλλὰ πάντοθεν.	Πολλαὶ	δ΄ ἔσονται χρόαι διὰ τὸ
[3]	δ΄ ἀχλύος καὶ καπνοῦ φοινικοῦς.	Πολλαὶ	δὲ καὶ οὕτως ἔσονται χρόαι
[4]	χρῶμα καὶ διὰ τίν΄ αἰτίαν	πολλαὶ	χρόαι εἰσίν͵ εἴρηται· (Περὶ δὲ
[5]	ἡ ξηρὰ καὶ ἡ ὑγρά͵	πολλάκις	νοσώδης ἐστίν͵ ἡ δ΄ ἀπὸ
[5]	ἀνθράκων ἀτμίδος καρηβαροῦσι καὶ φθείρονται	πολλάκις·	οὕτως ὑπὸ τῆς τοῦ θείου
[1]	φρονήσεως τυγχάνουσι τοῦ εὖ ἕνεκα·	πολλὰς	γὰρ εἰσαγγέλλουσι διαφοράς͵ ἐξ ὧν
[3]	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵	πολλὰς	δὲ τῷ λόγῳ (τρία γὰρ
[3]	τὴν αἰτίαν εἶναι κυρίαν τοῦ	πολλὰς	εἶναι χρόας͵ ἀλλὰ μὴ τὴν
[1]	ἡ ἀκοή. Διαφορὰς μὲν γὰρ	πολλὰς	καὶ παντοδαπὰς ἡ τῆς ὄψεως
[6]	δὲ τοῦ αὐτοῦ͵ διὸ ἅμα	πολλοὶ	ὁρῶσι καὶ ὀσμῶνται καὶ ἀκούουσιν;
[4]	ἐν τῇ γῇ. Διὸ καὶ	πολλοί	φασι τῶν ἀρχαίων φυσιολόγων τοιοῦτον
[7]	ἔσται γὰρ ἅμα ὁ μὲν	πολλοῦ	πρὸς ὀλίγον ἢ περιττοῦ πρὸς
[6]	οὐ γὰρ οἷόν τ΄ εἶναι	πολλοὺς	καὶ χωρὶς ὄντας ἓν ἀκούειν
[3]	ἔσονται χρόαι διὰ τὸ κατὰ	πολλοὺς	λόγους ἐνδέχεσθαι μείγνυσθαι ἀλλήλοις τὰ
[7]	ἄρτιον͵ ὁ δ΄ ὀλίγου πρὸς	πολὺ	ἢ ἀρτίου πρὸς περιττόν. Εἰ
[5]	τι δεῖ εἶναι τὸ συστησόμενονἔτι	πολὺ	ἧττον εὔλογον τὸν ἀέρα σωματοῦσθαι)
[5]	θρεπτικὸν εἶδος τῆς ὀσμῆς͵ ἀπέχοντα	πολὺ	τῆς οἰκείας τροφῆς͵ οἷον αἵ
[6]	Οὐ μὴν ἀλλ΄ ἂν ᾖ	πολὺ	τὸ θερμαινόμενον ἢ πηγνύμενον͵ τὸ
[4]	εἶναι ἐναντίον· τίνι γὰρ τῶν	πολυγώνων	τὸ περιφερὲς ἐναντίον; ἔτι ἀπείρων
[7]	ἐννοῦντες ἢ φοβούμενοι ἢ ἀκούοντες	πολὺν	ψόφοντοῦτο δὴ ὑποκείσθω͵ καὶ ὅτι
[5]	νῦν μειγνύν (τες εἰς τὰ	πόματα	τὰς τοιαύτας δυνάμεις βιάζονται τῇ
[4]	ὕδωρ δι΄ οἵας ἂν γῆς	πορεύηται.	Καὶ τοῦτο δῆλόν ἐστιν ἐπὶ
[1]	διὰ τῶν ἔξωθεν αἰσθήσεις τοῖς	πορευτικοῖς	αὐτῶν͵ οἷον ὄσφρησις καὶ ἀκοὴ
[2]	κρόταφον οὕτως ὥστ΄ ἀποτμηθῆναι τοὺς	πόρους	τοῦ ὄμματος ἔδοξε γενέσθαι σκότος
[6]	οὐδὲν διαφέρει ἢ ἐγγὺς ἢ	πόῤῥω	ἀλλήλων εἶναι. Ἢ περὶ μὲν
[5]	ἐντόμων γένος πᾶν ἀκριβῶς καὶ	πόῤῥωθεν	αἰσθάνεται͵ διὰ τὸ θρεπτικὸν εἶδος
[7]	μέγεθος ὁρᾷ καὶ τὸ τετράπηχυ	πόῤῥωθεν͵	ἀλλ΄ οὐ φαίνεται ὅσον͵ ἀλλ΄
[3]	αὐτὴν ἐγγύθεν καὶ προσιοῦσι καὶ	πόῤῥωθεν	ἔχει χρόαν οὔθ΄ ὁ ἀὴρ
[3]	παρ΄ ἄλληλα θέσιν· οὐ γὰρ	πόῤῥωθεν	μὲν ἐγγύθεν δ΄ οὒ φαίνεται
[3]	φαίνεσθαί τινα χρόαν κοινὴν τοῖς	πόῤῥωθεν·	ὅτι γὰρ οὐκ ἔστιν οὐδὲν
[6]	εἰ ἐν ὑγρῷ ἦμεν καὶ	ποῤῥωτέρωθεν	πρὶν θιγεῖν αὐτοῦ ᾐσθανόμεθα. Εὐλόγως
[5]	κνῖπας͵ καὶ τῶν θαλαττίων αἱ	πορφύραι͵	καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων τῶν
[3]	τῶν ἄλλων χρωμάτων ἤδη͵ διελομένοις	ποσαχῶς	ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν δέχεται
[6]	γὰρ λευκὸν μὲν ὁρᾶν͵ μὴ	ποσὸν	δέ) εἰ γὰρ μὴ οὕτως͵
[6]	αἱ ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν (ὁποτέρως	ποτὲ	γίγνεται ἡ αἴσθησις) ὅταν ἐνεργῶσιν͵
[3]	ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων. Τί δέ	ποτε	δεῖ λέγειν ὁτιοῦν αὐτῶν͵ οἷον
[7]	τῆς πρότερον λεχθείσης ἀπορίας σκεπτέον͵	πότερον	ἐνδέχεται ἅμα πλειόνων αἰσθάνεσθαι ἢ
[7]	τις τοιάδε περὶ τὰς αἰσθήσεις͵	πότερον	ἐνδέχεται δυεῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι ἐν
[7]	ὅταν ὁ χρόνος ᾖ ἀναίσθητος͵	πότερον	ὀρθῶς λέγεται ἢ οὔ; τάχα
[4]	πικρὰ πάντων· ἐξίκμασται γὰρ τὸ	πότιμον	ἐξ αὐτῶν. Δημόκριτος δὲ καὶ
[6]	ἐστίν· οὐθὲν γὰρ ἂν ἔδει	που	ἑκάτερον εἶναι· τοῖς γὰρ ἴσοις
[7]	ἂν εἴη (οὔτε χρόνος οὔτε	πρᾶγμα	οὐδὲν ὃ αἰσθάνεται ἢ ἐν
[7]	τι μέγεθος καὶ χρόνου καὶ	πράγματος	ἀναίσθητον ὅλως διὰ μικρότητα· εἰ
[7]	ἕτερον; ἢ ὥσπερ ἐπὶ τῶν	πραγμάτων	αὐτῶν ἐνδέχεται͵ οὕτως καὶ ἐπὶ
[1]	ἐγγίνεται φρόνησις καὶ ἡ τῶν	πρακτῶν.	Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς μὲν
[1]	εἰσὶν ἴδιαι καὶ τίνες κοιναὶ	πράξεις	αὐτῶν. Τὰ μὲν οὖν εἰρημένα
[4]	φοινικοῦν δὲ καὶ ἁλουργὸν καὶ	πράσινον	καὶ κυανοῦν μεταξὺ τοῦ λευκοῦ
[6]	ἐν ὑγρῷ ἦμεν καὶ ποῤῥωτέρωθεν	πρὶν	θιγεῖν αὐτοῦ ᾐσθανόμεθα. Εὐλόγως δὴ
[6]	ἡλίου φῶς εἰς τὸ μεταξὺ	πρὶν	πρὸς τὴν ὄψιν ἢ ἐπὶ
[1]	ἕνεκεν ὑπάρχουσιν͵ ὅπως διώκωσί τε	προαισθανόμενα	τὴν τροφὴν καὶ τὰ φαῦλα
[2]	οὕτως· ὡς δ΄ ὅτε τις	πρόοδον	νοέων ὡπλίσσατο λύχνον χειμερίην διὰ
[7]	ἐν ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ	πρὸς	ἄλληλα. Πρῶτον μὲν οὖν ἆρ΄
[7]	πολλοῦ πρὸς ὀλίγον ἢ περιττοῦ	πρὸς	ἄρτιον͵ ὁ δ΄ ὀλίγου πρὸς
[5]	νοσηματικὰ ῥεύματα ποιεῖ) τοῖς ἀνθρώποις	πρὸς	βοήθειαν ὑγιείας γέγονε τὸ τοιοῦτον
[1]	κρείττων ἡ ὄψις καθ΄ αὑτήν͵	πρὸς	δὲ νοῦν κατὰ συμβεβηκὸς ἡ
[5]	ἧττον εὔλογον τὸν ἀέρα σωματοῦσθαι)	πρὸς	δὲ τούτοις͵ ὅτι πᾶσιν ἔστι
[1]	σχεδὸν ὑπάρχει πᾶσι τοῖς ζῴοις.	Πρὸς	δὲ τούτοις τὰ μὲν πάντων
[3]	δὲ τῷ λόγῳ (τρία γὰρ	πρὸς	δύο͵ καὶ τρία πρὸς τέτταρα͵
[5]	τὴν τροφὴν παρακαλοῦσιν͵ οὐδὲ συμβάλλονται	πρὸς	ἐπιθυμίαν οὐδέν͵ ἀλλὰ τοὐναντίον μᾶλλον·
[6]	ἐν ᾧ κινεῖται ἐκ θατέρου	πρὸς	θάτερον· ὁ δὲ (χρόνος πᾶς
[1]	τῶν πρακτῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων	πρὸς	μὲν τὰ ἀναγκαῖα κρείττων ἡ
[7]	γὰρ ἅμα ὁ μὲν πολλοῦ	πρὸς	ὀλίγον ἢ περιττοῦ πρὸς ἄρτιον͵
[7]	ὀλίγου πρὸς πολὺ ἢ ἀρτίου	πρὸς	περιττόν. Εἰ οὖν πλεῖον ἔτι
[7]	πρὸς ἄρτιον͵ ὁ δ΄ ὀλίγου	πρὸς	πολὺ ἢ ἀρτίου πρὸς περιττόν.
[3]	ἂν εἴη τις τῶν ἐπιπολῆς	πρὸς	τὰ ἐν βάθει͵ τὰ δὲ
[5]	χυμὸς ἐν τῷ θρεπτικῷ καὶ	πρὸς	τὰ τρεφόμενα͵ τοῦτ΄ ἐστὶ πρὸς
[3]	γὰρ πρὸς δύο͵ καὶ τρία	πρὸς	τέτταρα͵ καὶ κατ΄ ἄλλους ἀριθμοὺς
[2]	τῶν σωμάτων· οὐκ εὐποροῦντες δὲ	πρὸς	τέτταρα πέντ΄ οὔσας συνάγειν͵ γλίχονται
[6]	γεγενημένης τῆς πληγῆς οὔ πω	πρὸς	τῇ ἀκοῇδηλοῖ δὲ τοῦτο καὶ
[2]	ἁφῆς ἐστίν. Καὶ διὰ τοῦτο	πρὸς	τῇ καρδίᾳ τὸ αἰσθητήριον αὐτῶν͵
[5]	ὀσμάς) ἐὰν μή τι συμβάλληται	πρὸς	τὴν γεῦσιν ἢ τὴν ἐδωδὴν
[6]	φῶς εἰς τὸ μεταξὺ πρὶν	πρὸς	τὴν ὄψιν ἢ ἐπὶ τὴν
[5]	οὐδὲν γὰρ μᾶλλον οὐδ΄ ἧττον	πρὸς	τὴν τροφὴν παρακαλοῦσιν͵ οὐδὲ συμβάλλονται
[5]	(ἡ θερμότης καὶ ἡ κίνησις	πρὸς	τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ
[2]	λιπαρόν· ὅπερ διὰ τοῦτ΄ ἐστί͵	πρὸς	τὸ διαμένειν τὸ ὑγρὸν ἄπηκτον͵
[5]	οἷον αἵ τε μέλιτται (ποιοῦσι	πρὸς	τὸ μέλι) καὶ τὸ τῶν
[5]	φύσεως· ἀναφερομένων γὰρ τῶν ὀσμῶν	πρὸς	τὸν ἐγκέφαλον διὰ τὴν ἐν
[6]	δὲ διάστημα τὸ τοῦ μεταξὺ	πρὸς	τοὺς ἐσχάτους λανθάνει. Ὁμοίως δὲ
[1]	ἐπιθυμία καὶ ὅλως ὄρεξις͵ καὶ	πρὸς	τούτοις ἡδονὴ καὶ λύπη· καὶ
[5]	πρὸς τὰ τρεφόμενα͵ τοῦτ΄ ἐστὶ	πρὸς	ὑγίειαν τὸ (ὀσφραντόν. Καθ΄ ἕκαστον
[1]	τῆς φωνῆς· κατὰ συμβεβηκὸς δὲ	πρὸς	φρόνησιν ἡ ἀκοὴ πλεῖστον συμβάλλεται
[2]	γὰρ συμφύεσθαι τί ἐστι φωτὶ	πρὸς	φῶς͵ ἢ πῶς οἷόν θ΄
[2]	τοῦτον τὸν τρόπον ἀποδιδόναι καὶ	προσάπτειν	ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων ἑνὶ τῶν
[6]	ἐστιν ἤδη͵ καὶ ἐνεργείᾳ ἔσται	προσγενόμενον.	Ὅτι μὲν οὖν ἔνια μεγέθη
[5]	σκληρόφθαλμα οὐκ ἔχει͵ διόπερ οὐ	προσδεῖται	οὐδενὸς τοῦ ἀνακαλύψοντος͵ ἀλλ΄ ὁρᾷ
[3]	οὐ τὴν αὐτὴν ἐγγύθεν καὶ	προσιοῦσι	καὶ πόῤῥωθεν ἔχει χρόαν οὔθ΄
[4]	τὸ μεμειγμένον. Καὶ ἔστι τῆς	προσφερομένης	τροφῆς τοῖς ζῴοις τὰ μὲν
[4]	τρέφει δὲ ᾗ γευστὸν τὸ	προσφερόμενον	(πάντα γὰρ τρέφεται τῷ γλυκεῖ͵
[4]	ᾗ θερμὸν καὶ ψυχρὸν τὸ	προσφερόμενον	(ταῦτα γὰρ ποιεῖ καὶ (αὔξησιν
[3]	ἐν τοῖς περὶ μίξεως εἴρηται	πρότερον)	ἀλλ΄ ὅτι ἀνάγκη μειγνυμένων καὶ
[7]	ἅπαντα αἰσθάνεται͵ καθάπερ εἴρη ται	πρότερον͵	ἄλλο δὲ γένος δι΄ ἄλλου.
[2]	ἐξιόντος τοῦ φωτός͵ ὥσπερ εἴρηται	πρότερον͵	βλέπειν· λέγει γοῦν οὕτως· ὡς
[6]	φαίνεται ποιοῦσα καὶ ὁ ψόφος·	πρότερον	γὰρ ὁ ἐγγὺς αἰσθάνεται τῆς
[3]	χρόαι τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ	πρότερον	εἰρημένῳ· λόγος γὰρ ἂν εἴη
[1]	ἣν ἔχει τῶν αἰσθήσεων ἑκάστη͵	πρότερον	εἴρηται. ~Τοῦ δὲ σώματος ἐν
[4]	δὲ ψόφου καὶ φωνῆς εἴρηται	πρότερον	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς· Περὶ
[1]	ζῴοις τοῦτο τὸ πάθος͵ εἴρηται	πρότερον	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς. Τοῖς
[5]	ἐν τῷ ὕδατι͵ (ὥσπερ εἴρηται	πρότερον.	Ἔτι ἡ ἀναθυμίασις ὁμοίως λέγεται
[2]	ὥσθ΄ ὑπάρχειν ἀναγκαῖον αὐτὴν δυνάμει	πρότερον.	Ἡ δ΄ ὀσμὴ καπνώδης τίς
[1]	περὶ ψυχῆς καθ΄ αὑτὴν διώρισται	πρότερον	καὶ περὶ τῶν δυνάμεων ἑκάστης
[5]	τῶν ἄλλων ζῴων͵ ὥσπερ εἴρηται	πρότερον·	κἀκείνων μέν͵ διὰ τὸ κατὰ
[7]	τούτων φανερόν· περὶ δὲ τῆς	πρότερον	λεχθείσης ἀπορίας σκεπτέον͵ πότερον ἐνδέχεται
[6]	ἀλλοιοῦσθαι͵ καὶ μὴ τὸ ἥμισυ	πρότερον͵	οἷον τὸ ὕδωρ ἅμα πᾶν
[6]	καθάπερ καὶ Ἐμπεδοκλῆς φησιν ἀφικνεῖσθαι	πρότερον	τὸ ἀπὸ τοῦ ἡλίου φῶς
[4]	τὸ αἰσθητικὸν εἰς τοῦτο δυνάμει	προϋπάρχον·	οὐ γὰρ κατὰ τὸ μανθάνειν
[1]	περὶ ὑγιείας καὶ νόσου τὰς	πρώτας	ἰδεῖν ἀρχάς· οὔτε γὰρ ὑγίειαν
[6]	φοραὶ εὐλόγως εἰς τὸ μεταξὺ	πρῶτον	ἀφικνοῦνται (δοκεῖ δ΄ ὁ ψόφος
[7]	ἐστὶν ὕστατον μὲν οὐκ αἰσθητὸν	πρῶτον	δ΄ αἰσθητόν͵ ἅμα συμβήσεται ὁρατὸν
[5]	φασιν ἔνια ζῷα ταῖς ὀσμαῖς.	Πρῶτον	μὲν γὰρ ὁρῶμεν ὅτι τὴν
[7]	παντὶ ὄντι συνεχεῖ; ἢ (ὅτι)	πρῶτον	μὲν κατὰ τὴν μίαν αἴσθησιν͵
[7]	καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ πρὸς ἄλληλα.	Πρῶτον	μὲν οὖν ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵
[7]	ἀποστήματος ὅθεν οὐχ ὁρᾶται͵ καὶ	πρῶτον	ὅθεν ὁρᾶται. Τοῦτο δὴ ἀνάγκη
[6]	ὅταν ἐνεργῶσιν͵ εἰς τὸ μέσον	πρῶτον͵	οἷον ἥ τε ὀσμὴ φαίνεται
[1]	δὲ τῶν λοιπῶν λέγωμεν͵ καὶ	πρῶτον	περὶ τῶν πρώτων. Φαίνεται δὲ
[3]	καὶ περὶ ἁφῆς͵ ἐπισκεπτέον͵ καὶ	πρῶτον	περὶ χρώματος. Ἔστι μὲν οὖν
[7]	εἴρη ται· τῶν δὲ λοιπῶν	πρῶτον	σκεπτέον περὶ μνήμης καὶ τοῦ
[6]	τοῦ ἐχομένου πάσχει͵ τὸ δὲ	πρῶτον	ὑπ΄ αὐτοῦ τοῦ ἀλλοιοῦντος μεταβάλλει
[6]	ὡς τὸ αὐτὸ ἀκούει ὁ	πρῶτος	καὶ ὁ ὕστερος καὶ ὀσφραίνεται͵
[6]	εἶναι. Ἢ τοῦ μὲν κινήσαντος	πρώτου͵	οἷον τῆς κώδωνος ἢ λιβανωτοῦ
[1]	λέγωμεν͵ καὶ πρῶτον περὶ τῶν	πρώτων.	Φαίνεται δὲ τὰ μέγιστα͵ καὶ
[3]	ἢ πέρας (διὸ καὶ οἱ	Πυθαγόρειοι	τὴν ἐπιφάνειαν χρόαν ἐκάλουν) ἔστι
[5]	Ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν	Πυθαγορείων͵	οὐκ ἔστιν εὔλογον· τρέφεσθαι γάρ
[5]	τε γὰρ στοιχεῖα ἄοσμα͵ οἷον	πῦρ	ἀὴρ γῆ ὕδωρ͵ διὰ τὸ
[2]	ἀνέμων μὲν πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵	πῦρ	δ΄ ἔξω διαθρῷσκον͵ ὅσον ταναώτερον
[2]	ὕδατος μὲν βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵	πῦρ	δ΄ ἔξω διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον
[2]	τῆς ἀπορίας καὶ τοῦ δοκεῖν	πῦρ	εἶναι τὴν ὄψιν͵ ἐντεῦθεν ληπτέον.
[2]	καὶ κινουμένου τοῦ ὀφθαλμοῦ φαίνεται	πῦρ	ἐκλάμπειν· τοῦτο δ΄ ἐν τῷ
[2]	τῇ ἀνακλάσει· Ἐπεὶ εἴ γε	πῦρ	ἦν͵ καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ καὶ
[2]	τ΄ ἐν τοῖς ἀνθρακώδεσιν εἶναι	πῦρ	καὶ ἡ φλόξ) ὧν τῷ
[4]	τοῖς περὶ στοιχείων. μὲν οὖν	πῦρ	καὶ ᾗ γῆ͵ οὐδὲν πέφυκε
[2]	τότ΄ ἐν μήνιγξιν ἐεργμένον ὠγύγιον	πῦρ	(λεπτῇσιν τ΄ ὀθόνῃσι λοχεύσατο κύκλοπα
[2]	δὲ τὸ τῶν ψόφων αἰσθητικόν͵	πυρὸς	δὲ τὴν ὄσφρησιν (ὃ γὰρ
[2]	Ποιοῦσι δὲ πάντες τὴν ὄψιν	πυρὸς	διὰ τὸ πάθους τινὸς ἀγνοεῖν
[2]	δ΄ ἀναθυμίασις ἡ καπνώδης ἐκ	πυρός.	Διὸ καὶ τῷ περὶ τὸν
[4]	ξηρόν. Διὸ καὶ ὑπὸ τοῦ	πυρὸς	πάσχει τι· ξηρὰ γὰρ ἡ
[2]	ὡπλίσσατο λύχνον χειμερίην διὰ νύκατα͵	πυρὸς	σέλας αἰθομένοιο͵ ἅψας παντοίων ἀνέμων
[4]	πυρὸς φύσις. Ἀλλ΄ ἴδιον τοῦ	πυρὸς	τὸ θερμόν ἐστι͵ γῆς δὲ
[6]	τῆς κώδωνος ἢ λιβανωτοῦ ἢ	πυρός͵	τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνὸς ἀριθμῷ
[4]	τι· ξηρὰ γὰρ ἡ τοῦ	πυρὸς	φύσις. Ἀλλ΄ ἴδιον τοῦ πυρὸς
[4]	περικαρπίων (εἰς τὸν ἥλιον) καὶ	πυρουμένων͵	ὡς οὐ τῷ ἐκ τοῦ
[3]	κατὰ συμβεβηκόςὅταν γὰρ ᾖ τι	πυρῶδες	ἐν διαφανεῖ͵ ἡ μὲν παρουσία
[2]	τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν	πω	δῆλον ἦν͵ ὡς ἔοικεν. Ἄτοπον
[6]	διαιρετός͵ ὥστε ἦν ὅτε οὔ	πω	ἑωρᾶτο ἀλλ΄ ἔτ΄ ἐφέρετο ἡ
[6]	ἤδη γεγενημένης τῆς πληγῆς οὔ	πω	πρὸς τῇ ἀκοῇδηλοῖ δὲ τοῦτο
[2]	ὁ ὀφθαλμός ἐστιν· οὐδεὶς γάρ	πω	τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων ἐῤῥίγωσεν.
[5]	ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ τό	πῳ	ὑγρότητος καὶ ψυχρότητός ἐστιν. Τοῖς
[5]	πνεῦμα ἀφαιρεῖ τὸ ἐπικείμενον ὥσπερ	πῶμά	τι (διὸ οὐκ αἰσθάνεται μὴ
[6]	καὶ διὰ τίν΄ αἰτίαν͵ καὶ	πῶς	αἰσθητὰ καὶ πῶς οὔ͵ εἴρηται.
[3]	ἅπερ καὶ μάλιστα μείγνυσθαι πέφυκεν·	πῶς	δὲ τοῦτο γίγνεσθαι δυνατόν͵ ἐν
[3]	οὖν ἐνεργείᾳ χρῶμα καὶ ψόφος	πῶς	ἐστὶ τὸ αὐτὸ ἢ ἕτερον
[5]	ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄ ἔστιν. Διοριστέον δὲ	πῶς	ἔστι καὶ πῶς οὐκ ἔστιν·
[6]	φῶς; οὐ γὰρ δὴ τῷ	πως	ἔχειν τὸ μὲν ὁρᾷ τὸ
[2]	τό τ΄ ἐντὸς τῷ ἐκτὸς	πῶς;	ἡ γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν.
[5]	βαφή τις εἶναι καὶ πλύσις.	Πῶς	μὲν οὖν εἴδη δεῖ λέγειν
[2]	ἐστι φωτὶ πρὸς φῶς͵ ἢ	πῶς	οἷόν θ΄ ὑπάρχειν (οὐ γὰρ
[5]	οὖν εἴδη δεῖ λέγειν καὶ	πῶς	οὐ δεῖ τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἐπὶ
[6]	αἰτίαν͵ καὶ πῶς αἰσθητὰ καὶ	πῶς	οὔ͵ εἴρηται. Ὅταν δὲ δὴ
[5]	Διοριστέον δὲ πῶς ἔστι καὶ	πῶς	οὐκ ἔστιν· τὸ μὲν γάρ