Chapitre
[6]	γὰρ δὴ ἔκ γε τῶν	μαθηματικῶν.	Ἔτι τίνι κρινοῦμεν ταῦτα καὶ
[1]	γὰρ λόγος αἴτιός ἐστι τῆς	μαθήσεως	ἀκουστὸς ὤν͵ οὐ καθ΄ αὑτὸν
[6]	καὶ ψυχρόν͵ καὶ σκληρὸν καὶ	μαλακόν͵	ἢ ἀδύνατον. Ποιητικὸν γάρ ἐστιν
[4]	καὶ τῶν ἄλλων κοινῶν αἰσθάνεσθαι	μάλιστα	καὶ τῶν σχημάτων εἶναι κριτικωτάτην.
[1]	τὰ κοινὰ διὰ ταύτης αἰσθάνεσθαι	μάλιστα	(λέγω δὲ κοινὰ μέγεθος͵ σχῆμα͵
[3]	τῷ πάντη μεμεῖχθαι͵ ἅπερ καὶ	μάλιστα	μείγνυσθαι πέφυκεν· πῶς δὲ τοῦτο
[4]	ἐστιν ἐπὶ τῶν ἁλμυρῶν ὑδάτων	μάλιστα·	οἱ γὰρ ἅλες γῆς τι
[4]	τὸ τῶν χυμῶν γίγνεται γένος	μάλιστα.	Πάσχειν γὰρ πέφυκε τὸ ὑγρόν͵
[7]	μειγνυμένη͵ εἴπερ ἅπαντα τὰ ἁπλᾶ	μᾶλλον	αἰσθητά ἐστιν. Ἐὰν ἄρα ἴσαι
[5]	πρὸς ἐπιθυμίαν οὐδέν͵ ἀλλὰ τοὐναντίον	μᾶλλον·	ἀληθὲς γὰρ ὅπερ Εὐριπίδην σκώπτων
[7]	ἡ κρείττων αἴσθησιν ἐμποιήσει. Ἔτι	μᾶλλον	ἅμα δυοῖν αἴσθοιτ΄ ἂν ἡ
[7]	αἴσθησις͵ οἷον ὀξέος καὶ βαρέος	(μᾶλλον	γὰρ ἅμα ἡ κίνησις τῇ
[7]	δῆλον ὅτι καὶ τῶν ἄλλων·	μᾶλλον	γὰρ ἐνεδέχετο τούτων ἅμα πλειόνων
[2]	φῶς καὶ ἐν τοῖς πάγοις	μᾶλλον	γίγνεσθαι σκότον· ἡ γοῦν φλὸξ
[7]	δὴ ὑποκείσθω͵ καὶ ὅτι ἑκάστου	μᾶλλον	ἔστιν αἰσθάνεσθαι ἁπλοῦ ὄντος ἢ
[5]	τὸ δὲ νίτρον γῆς ἐστι	μᾶλλον.	Ἔτι λίθος μὲν ἄοσμον͵ ἄχυμον
[4]	κατὰ λόγον δ΄ ἢ τῷ	μᾶλλον	καὶ ἧττον ἕκαστοί εἰσιν͵ εἴτε
[3]	ἐν τοῖς σώμασιν (ὑπάρχει δὲ	μᾶλλον	καὶ ἧττον ἐν πᾶσι) χρώματος
[5]	χυμὸν καὶ ξηρότητα) καὶ ἅλες	μᾶλλον	νίτρου ὀσμώδεις (δηλοῖ δὲ τὸ
[5]	δὲ καὶ καττίτερος τῶν μὲν	μᾶλλον	ὀσμώδη τῶν δ΄ ἧττον· ὑδατώδη
[5]	αἱ τῶν ἀνθῶν· οὐδὲν γὰρ	μᾶλλον	οὐδ΄ ἧττον πρὸς τὴν τροφὴν
[4]	Εἰ δ΄ ἄρα τῆς γεύσεως	μᾶλλον͵	τὰ γοῦν ἐλάχιστα τῆς ἀκριβεστάτης
[4]	χυμούς. Καίτοι ἢ οὐδεμιᾶς ἢ	μᾶλλον	τῆς ὄψεως τὰ κοινὰ γνωρίζειν.
[5]	τοῖς τετράποσι καὶ ὅσα μετέχει	μᾶλλον	τῆς τοῦ ἀέρος φύσεως· ἀναφερομένων
[4]	γὰρ χυμοὶ πάντες πάχος ἔχουσι	μᾶλλον·	τὸ δὲ θερμὸν συναίτιον. Φαίνονται
[3]	ἄλλοις σώμασιν ἐνυπάρχει͵ τοῖς μὲν	μᾶλλον	τοῖς δ΄ ἧττον· ὥσπερ οὖν
[4]	προϋπάρχον· οὐ γὰρ κατὰ τὸ	μανθάνειν	ἀλλὰ κατὰ τὸ θεωρεῖν ἐστι
[6]	εἰ ταῦτ΄ ἔχει οὕτως͵ ἔοικε	μαρτυρεῖν	τοῖς τὰ ἄτομα ποιοῦσι μεγέθη·
[5]	αὐτὸ μόνον ἄμεικτον ὂν τρέφεινσω	ματῶδες	γάρ τι δεῖ εἶναι τὸ
[6]	ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ πᾶν εἶναι	μέ	γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον γὰρ λευκὸν
[7]	δὲ τὸ αἰσθητὸν πᾶν ἐστι	μέ	γεθος καὶ οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετον
[6]	προσγενόμενον. Ὅτι μὲν οὖν ἔνια	μεγέθη	καὶ πάθη λανθάνει͵ καὶ διὰ
[6]	μαρτυρεῖν τοῖς τὰ ἄτομα ποιοῦσι	μεγέθη·	οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο ὁ
[3]	εἰ μὴ ἐνδέχεται μηδὲν εἶναι	μέγεθος	ἀόρατον͵ ἀλλὰ πᾶν ἔκ τινος
[3]	ὅτι γὰρ οὐκ ἔστιν οὐδὲν	μέγεθος	ἀόρατον͵ ἐν τοῖς ὕστερον ἐπισκεπτέον.
[4]	αἰσθήσεων πασῶν χρῶνται ὡς ἰδίοις·	μέγεθος	γὰρ καὶ σχῆμα καὶ τὸ
[5]	τῶν ἄλλων ζῴων ὡς κατὰ	μέγεθος·	διὰ γὰρ τοῦτο καὶ μόνον
[7]	τι ὁρᾷ͵ εἴπερ ἔστι τι	μέγεθος	καὶ χρόνου καὶ πράγματος ἀναίσθητον
[3]	ἄλληλα κειμένων ἀνάγκη ὥσπερ καὶ	μέγεθος	λαμβάνειν ἀόρατον͵ οὕτω καὶ χρόνον
[7]	ἐστίν· τοῦ γὰρ ἡλίου τὸ	μέγεθος	ὁρᾷ καὶ τὸ τετράπηχυ πόῤῥωθεν͵
[1]	αἰσθάνεσθαι μάλιστα (λέγω δὲ κοινὰ	μέγεθος͵	σχῆμα͵ κίνησιν͵ ἀριθμόν) ἡ δ΄
[1]	τῶν πρώτων. Φαίνεται δὲ τὰ	μέγιστα͵	καὶ τὰ κοινὰ καὶ τὰ
[1]	ἐνίοις. Τυγχάνουσι δὲ τούτων τὰ	μέγιστα	τέτταρες οὖσαι συζυγίαι τὸν ἀριθμόν͵
[2]	τὸ ἠρέμα λανθάνει ἡμᾶς͵ ἔδει	μεθ΄	ἡμέραν γε καὶ ἐν τῷ
[7]	ἂν μὴ μειχθῇ (τὸ γὰρ	μεῖγμα	ἓν βούλεται εἶναι͵ τοῦ δ΄
[3]	λόγους ἐνδέχεσθαι μείγνυσθαι ἀλλήλοις τὰ	μειγνύμενα͵	καὶ τὰ μὲν ἐν ἀριθμοῖς
[7]	ἀφαιρεῖται γάρ τι ἡ ἐλάττων	μειγνυμένη͵	εἴπερ ἅπαντα τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον
[4]	οἱ δὲ τὴν ἡδονὴν ποιοῦντες	μειγνύμενοι͵	οὗτοι ἐν ἀριθμοῖς μόνον· ὁ
[5]	ἄχυμα εἶναι͵ ἂν μή τι	μειγνύμενον	ποιῇ. Διὸ καὶ ἡ θάλαττα
[3]	ἐνδέχεται λέγειν καὶ περὶ τῶν	μειγνυμένων.	Διὰ τίνα δ΄ αἰτίαν εἴδη
[3]	εἴρηται πρότερον) ἀλλ΄ ὅτι ἀνάγκη	μειγνυμένων	καὶ τὰς χρόας μείγνυσθαι͵ δῆλον͵
[5]	πιχεῖν μύρον. Οἱ δὲ νῦν	μειγνύν	(τες εἰς τὰ πόματα τὰς
[7]	δὲ τὰ ὑφ΄ ἑτέραν αἴσθησιν	(μείγνυνται	γὰρ (ὧν τὰ ἔσχατα ἐναντία·
[3]	τὸ κατὰ πολλοὺς λόγους ἐνδέχεσθαι	μείγνυσθαι	ἀλλήλοις τὰ μειγνύμενα͵ καὶ τὰ
[3]	ἀνάγκη μειγνυμένων καὶ τὰς χρόας	μείγνυσθαι͵	δῆλον͵ καὶ ταύτην τὴν αἰτίαν
[3]	πάντη μεμεῖχθαι͵ ἅπερ καὶ μάλιστα	μείγνυσθαι	πέφυκεν· πῶς δὲ τοῦτο γίγνεσθαι
[3]	περὶ πάντων (ἐκείνως μὲν γὰρ	μείγνυται	ταῦτα μόνον ὅσα ἐνδέχεται διελεῖν
[7]	οὔ. Εἰ δὴ ἀεὶ ἡ	μείζων	κίνησις τὴν ἐλάττω ἐκκρούειδιὸ ὑποφερομένων
[7]	τι γίγνεται. Εἰ δὴ ἡ	μείζων	τὴν ἐλάττω κίνησιν ἐκκρούει͵ ἀνάγκη͵
[4]	καὶ μέλανος͵ τὰ δ΄ ἄλλα	μεικτὰ	ἐκ τούτων. Καὶ ὥσπερ τὸ
[3]	τούτων δ΄ οὐδέτερον δυνατόν͵ ἀνάγκη	μεικτόν	τι εἶναι καὶ εἶδός τι
[7]	οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι ἂν μὴ	μειχθῇ	(τὸ γὰρ μεῖγμα ἓν βούλεται
[7]	τῶν κεραννυμένων ἐν ᾧ ἂν	μειχθῶσιν.	Ἐπεὶ οὖν ἐκ μὲν ἐνίων
[6]	χρώματι τὸ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν͵	ἐν χυμῷ γλυκὺ καὶ πικρόν·
[3]	λευκὸν οἷόν τε φαίνεσθαι οὔτε	μέλαν·	ἐπεὶ δ΄ ἀνάγκη μέν τι
[7]	ἴσως τὸ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν͵	ἕτερον τῷ εἴδει ὄν͵ ἡ
[7]	τῷ εἴδει διαφέρει ἢ τὸ	μέλαν)	ἔτι ἂν ἧττον ἅμα ἐνδέχοιτο
[2]	τοῦ δ΄ ὀφθαλμοῦ (τὸ καλούμενον	μέλαν	καὶ μέσον λεῖον. Φαίνεται δὲ
[7]	(λευκόν͵ ὡς δ΄ αὕτη τὸ	μέλαν͵	οὕτως ἐκείνη τὸ πικρόν. Ἔτι
[3]	ἐγγίγνεται τὸ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν.	Περὶ δὲ τῶν ἄλλων χρωμάτων
[3]	παρὰ τὸ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν͵	πολλὰς δὲ τῷ λόγῳ (τρία
[4]	ἐκ τούτων. Καὶ ὥσπερ τὸ	μέλαν	στέρησις ἐν τῷ διαφανεῖ τοῦ
[4]	τιθῇ͵ ὥσπερ εὔλογον͵ τὸ φαιὸν	μέλαν	τι εἶναι· λείπεται γὰρ τὸ
[4]	τὸ γὰρ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν	τὸ μὲν τραχύ φησιν εἶναι
[3]	τιθέμενα τὸ λευκὸν καὶ τὸ	μέλαν͵	ὥσθ΄ ἑκάτερον μὲν εἶναι ἀόρατον
[3]	φαίνεται καὶ οὔτε λευκὸν οὔτε	μέλαν.	Ὥστ΄ εἰ μὴ ἐνδέχεται μηδὲν
[4]	ἐναντίωσιν͵ οἷον ἐν χρώματι τῷ	μέλανι	τὸ λευκὸν καὶ ἐν χυμοῖς
[7]	τοῦ λευκοῦ τὰ δὲ τοῦ	μέλανός	ἐστιν͵ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[4]	τὰ χρώματα ἐκ λευκοῦ καὶ	μέλανος	μίξεώς ἐστιν͵ οὕτως οἱ χυμοὶ
[4]	κυανοῦν μεταξὺ τοῦ λευκοῦ καὶ	μέλανος͵	τὰ δ΄ ἄλλα μεικτὰ ἐκ
[5]	τε μέλιτται (ποιοῦσι πρὸς τὸ	μέλι)	καὶ τὸ τῶν μικρῶν μυρμήκων
[7]	οἴνου ἀκράτου ἢ κεκραμένου͵ καὶ	μέλιτος͵	καὶ χρόας͵ καὶ τῆς νήτης
[5]	οἰκείας τροφῆς͵ οἷον αἵ τε	μέλιτται	(ποιοῦσι πρὸς τὸ μέλι) καὶ
[6]	καίτοι συνεχοῦς ὄντος ἀκούει τοῦ	μέλους	παντός· τὸ δὲ διάστημα τὸ
[7]	δὲ τοῦ πικροῦ. Οὐδὲ τὰ	μεμειγμένα	ἅμα (λόγοι γάρ εἰσιν ἀντικειμένων͵
[7]	αὐτά. Ὅταν ἄρα μὴ ᾖ	μεμειγμένα͵	δύο ἔσονται αἰσθήσεις αἱ κατ΄
[4]	μόνον τοῖς ζῴοις͵ ἀλλὰ τὸ	μεμειγμένον.	Καὶ ἔστι τῆς προσφερομένης τροφῆς
[4]	τῷ γλυκεῖ͵ ἢ ἁπλῶς ἢ	μεμειγμένῳ)	Δεῖ μὲν οὖν διορίζειν περὶ
[3]	οὒ φαίνεται μία χρόα τῶν	μεμειγμένων͵	ἀλλὰ πάντοθεν. Πολλαὶ δ΄ ἔσονται
[7]	αὑτῇ) ὥστ΄ ἐξ ἀνάγκης τῶν	μεμειγμένων	ἅμα αἰσθάνεται͵ ὅτι μιᾷ αἰσθήσει
[3]	παρ΄ ἄλληλα θέσει τὸ πλῆθος	μέμεικται	τῶν συναμφοτέρων· ἄνθρωπον δὲ ἕνα
[3]	τρόπον τοῦτον ἀλλὰ τῷ πάντη	μεμεῖχθαι͵	ἅπερ καὶ μάλιστα μείγνυσθαι πέφυκεν·
[7]	κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἓν ἐκεῖνα ἐρεῖ.	Μεμεῖχθαι	ἄρα ἀνάγκη αὐτά. Ὅταν ἄρα
[3]	ἕνα ἑνὶ ἵππῳ οὐ λέγομεν	μεμεῖχθαι·	ὅσα δὲ μὴ διαιρεῖται εἰς
[6]	καὶ τὸ ὕδωρ͵ συνεχῆ μέν͵	μεμέρισται	δ΄ ἀμφοτέρων ἡ κίνησις. Διὸ
[7]	δι΄ ἄλλου. Ἆρ΄ οὖν ᾗ	μὲν	ἀδιαίρετόν ἐστι κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕν
[1]	τοῦ λόγου χωρίς. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθάνεσθαι͵ τί
[4]	σχημάτων εἶναι κριτικωτάτην. Ἔτι τὰ	μὲν	αἰσθητὰ πάντα ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον
[2]	ὑπάρχον. Εἰ δ΄ ἄρα ὑπάρχει	μὲν	ἀλλὰ διὰ τὸ ἠρέμα λανθάνει
[6]	δ΄ αἱ τηλικαῦται ὑπεροχαὶ εὐλόγως	μὲν	ἂν καὶ διαλύοιντο εἰς τὰ
[5]	αὐτὸν ἴσως τρόπον͵ ἀλλὰ τοῖς	μὲν	ἀναπνέουσι τὸ πνεῦμα ἀφαιρεῖ τὸ
[5]	γῆς ἐστι μᾶλλον. Ἔτι λίθος	μὲν	ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵ τὰ δὲ
[4]	προσφερομένης τροφῆς τοῖς ζῴοις τὰ	μὲν	ἁπτὰ τῶν αἰσθητῶν αὔξησιν ποιοῦντα
[5]	ἄμφω ταῦτα· ἔστι δ΄ ἡ	μὲν	ἀτμὶς ὑγρότης τις͵ ἡ δὲ
[1]	ἀκολουθεῖ πᾶσιν ἐξ ἀνάγκης͵ ἡ	μὲν	ἁφὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[1]	δ΄ ἤδη καθ΄ ἕκαστον ἡ	μὲν	ἁφὴ καὶ γεῦσις ἀκολουθεῖ πᾶσιν
[7]	τὰς συμφωνίας͵ ὅτι οὐχ ἅμα	μὲν	ἀφικνοῦνται οἱ ψόφοι͵ φαίνονται δέ͵
[2]	τετρήατο θεσπεσίῃσιν· αἱ δ΄ ὕδατος	μὲν	βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ δ΄
[4]	αὔξησιν ποιοῦντα καὶ φθίσιν· τούτων	μὲν	γὰρ αἴτιον ᾗ θερμὸν καὶ
[3]	ἵππους ἢ τὰ σπέρματα· τῶν	μὲν	γὰρ ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἐλάχιστον͵ τῶν
[7]	αἰσθήσει κατ΄ ἐνέργειαν αἰσθάνεται· ἑνὸς	μὲν	γὰρ ἀριθμῷ ἡ κατ΄ ἐνέργειαν
[5]	Ἀλλ΄ οὐδέτερον τούτων ἔοικεν· ἡ	μὲν	γὰρ ἀτμίς ἐστιν ὕδατος͵ ἡ
[2]	συμφύεσθαι͵ καθάπερ λέγουσί τινες. Τούτου	μὲν	γὰρ βέλτιον τὸ ἐν τῇ
[3]	ἔχειν ταῦτα ταῖς συμφωνίαις· τὰ	μὲν	γὰρ ἐν ἀριθμοῖς εὐλογίστοις χρώματα͵
[3]	τὴν ἐπιφάνειαν χρόαν ἐκάλουν) ἔστι	μὲν	γὰρ ἐν τῷ τοῦ σώματος
[5]	καὶ πῶς οὐκ ἔστιν· τὸ	μὲν	γάρ ἐστι κατὰ τοὺς χυμοὺς
[6]	καὶ τῶν ἄλλων αἰσθητῶν. Ὧν	μὲν	γάρ ἐστιν ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι
[3]	εἴρηται καθόλου περὶ πάντων (ἐκείνως	μὲν	γὰρ μείγνυται ταῦτα μόνον ὅσα
[5]	ἔνια ζῷα ταῖς ὀσμαῖς. Πρῶτον	μὲν	γὰρ ὁρῶμεν ὅτι τὴν τροφὴν
[7]	αἰσθάνεσθαι ἐνδέχεται αὐτῶν ἅμα. Ἴσαι	μὲν	γὰρ οὖσαι αἱ κινήσεις ἀφανιοῦσιν
[3]	ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν δέχεται	μὲν	γὰρ παρ΄ ἄλληλα τιθέμενα τὸ
[1]	κατὰ συμβεβηκὸς ἡ ἀκοή. Διαφορὰς	μὲν	γὰρ πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἡ
[2]	τὴν ἔμφασιν͵ οὐ καλῶς· τοῦτο	μὲν	γὰρ συμβαίνει ὅτι τὸ ὄμμα
[7]	οὐδὲ τὰ μὴ ἐναντία· τὰ	μὲν	γὰρ τοῦ λευκοῦ τὰ δὲ
[5]	Τοῦτο δὲ ποιεῖ φανερῶς· ἡ	μὲν	γὰρ τροφὴ ἡδεῖα οὖσα͵ καὶ
[6]	ἀλλοιώσεως ἔχει καὶ φορᾶς· αἱ	μὲν	γὰρ φοραὶ εὐλόγως εἰς τὸ
[7]	εἶναι ἕτερον καὶ ἕτερον τῶν	μὲν	γένει τῶν δὲ εἴδει. Ὥστε
[5]	αἰσθάνονται τῆς ὀσμῆς͵ εἴπερ ἀναπνέουσι	μὲν	γίγνεται τὸ ὀσμᾶσθαι μοναχῶς (τοῦτο
[7]	ἑτέρων. Εἰ δὲ δὴ ἄλλῳ	μὲν	γλυκέος ἄλλῳ δὲ λευκοῦ αἰ
[3]	αὐγὴ τοιοῦτόν ἐστιν. Ἀλλ΄ ἐκεῖ	μὲν	διὰ τὸ ἐν ἀορίστῳ οὐ
[5]	ζῴων͵ ὥσπερ εἴρηται πρότερον· κἀκείνων	μέν͵	διὰ τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ἔχειν
[7]	καὶ τὸ πικρὸν ἡ αὐτὴ	μὲν	ἑαυτῇ͵ ἐκείνης δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄
[3]	ἄλληλα θέσιν· οὐ γὰρ πόῤῥωθεν	μὲν	ἐγγύθεν δ΄ οὒ φαίνεται μία
[3]	σώμασι διαφανοῦς τὸ ἔσχατον ὅτι	μὲν	εἴη ἄν τι͵ δῆλον͵ ὅτι
[3]	καὶ τὸ μέλαν͵ ὥσθ΄ ἑκάτερον	μὲν	εἶναι ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ
[3]	καὶ χυμοῦ καὶ ἁφῆς͵ καθόλου	μὲν	εἴρηται ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς͵
[5]	καὶ γῆς· καὶ συνίσταται ἐκ	μὲν	ἐκείνης ὕδωρ͵ ἐκ δὲ ταύτης
[4]	φαίη τις. Τούτων δ΄ ὡς	μὲν	Ἐμπεδοκλῆς λέγει λίαν εὐσύνοπτον τὸ
[3]	ἀλλήλοις τὰ μειγνύμενα͵ καὶ τὰ	μὲν	ἐν ἀριθμοῖς τὰ δὲ καθ΄
[7]	ἐνέργεια αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵ εἰ	μὲν	ἓν τὸ ἐξ ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο
[3]	ἕκα στον διχῶς λεγόμενον͵ τὸ	μὲν	ἐνεργείᾳ τὸ δὲ δυνάμει. Τὸ
[7]	ἂν μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν ἐκ	μὲν	ἐνίων γίγνεταί τι͵ ἐκ δ΄
[4]	οἷον πανσπερμίαν χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα	μὲν	ἐξ ὕδατος γίγνεσθαι͵ ἄλλο δ΄
[2]	Ἐμπεδοκλῆς δ΄ ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ	μὲν	ἐξιόντος τοῦ φωτός͵ ὥσπερ εἴρηται
[5]	ἀναπνοῇ ἐπὶ δύο͵ ὡς ἔργῳ	μὲν	ἐπὶ τὴν εἰς τὸν θώρακα
[7]	οὖν ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα	μέν͵	ἑτέρῳ δὲ τῆς ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵
[5]	Τὰ δὲ μὴ ἀναπνέοντα ὅτι	μὲν	ἔχει αἴσθησιν τοῦ ὀσφραντοῦ͵ φανερόν·
[5]	καθάπερ ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ	μὲν	ἔχει βλέφαρα τῶν ζῴων͵ ὧν
[2]	οἷς ἐγγίγνεσθαι πέφυκεν αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι	μὲν	ζητοῦσι κατὰ τὰ στοιχεῖα τῶν
[1]	ψυχῆς. Τοῖς δὲ ζῴοις͵ ᾗ	μὲν	ζῷον ἕκαστον͵ ἀνάγκη ὑπάρχειν αἴσθησιν·
[5]	τοῦ θρεπτικοῦ πάθη εἶναι͵ ἐπιθυμούντων	μὲν	ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ τούτων εἰσί͵
[5]	ἡδεῖα͵ οὐδὲ τούτοις) ὥστε αὗται	μέν͵	καθάπερ εἴπομεν͵ κατὰ συμβεβηκὸς ἔχουσι
[5]	ἐν τοῖς φλεβίοις ὄντος λεπτοῦ	μὲν	καὶ καθαροῦ͵ εὐψύκτου δέ (διὸ
[7]	ὄντι συνεχεῖ; ἢ (ὅτι) πρῶτον	μὲν	κατὰ τὴν μίαν αἴσθησιν͵ οἷον
[6]	αὐτὸ αὑτοῦ εἶναι. Ἢ τοῦ	μὲν	κινήσαντος πρώτου͵ οἷον τῆς κώδωνος
[5]	(Κοινὸν δὲ κατὰ τούτων νῦν	μὲν	λέγομεν τὸ διαφανές͵ ἔστι δ΄
[7]	ἀλλήλων καὶ διαφέρει τὰ συστοίχως	μὲν	λεγόμενα ἐν ἄλλῳ δὲ γένει
[3]	οἷον ὁ ἥλιος καθ΄ αὑτὸν	μὲν	λευκὸς φαίνεται͵ διὰ δ΄ ἀχλύος
[3]	κεῖσθαι· τὰ δ΄ ὅλως κατὰ	μὲν	λόγον μηδένα͵ καθ΄ ὑπεροχὴν δέ
[5]	ἄργυρος δὲ καὶ καττίτερος τῶν	μὲν	μᾶλλον ὀσμώδη τῶν δ΄ ἧττον·
[3]	τοῖς ἄλλοις σώμασιν ἐνυπάρχει͵ τοῖς	μὲν	μᾶλλον τοῖς δ΄ ἧττον· ὥσπερ
[6]	ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ͵ συνεχῆ	μέν͵	μεμέρισται δ΄ ἀμφοτέρων ἡ κίνησις.
[1]	οὐκ ἄδηλον. Πάντα γὰρ τὰ	μὲν	μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ δὲ
[2]	αἰσθητηρίων ἑνὶ τῶν στοιχείων͵ τοῦ	μὲν	ὄμματος τὸ ὁρατικὸν ὕδατος ὑποληπτέον͵
[6]	δὴ τῷ πως ἔχειν τὸ	μὲν	ὁρᾷ τὸ δ΄ ὁρᾶται͵ ὥσπερ
[6]	γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον γὰρ λευκὸν	μὲν	ὁρᾶν͵ μὴ ποσὸν δέ) εἰ
[2]	τὴν ὄψιν εἶναι ὕδατος ἀληθὲς	μέν͵	οὐ μέντοι συμβαίνει τὸ ὁρᾶν
[7]	τῷ ἐσχάτῳ ὅθεν ἐστὶν ὕστατον	μὲν	οὐκ αἰσθητὸν πρῶτον δ΄ αἰσθητόν͵
[7]	αἰσθητόν͵ δῆλον. Ἔστι γὰρ ὅθεν	μὲν	οὐκ ἂν ὀφθείη ἄπειρον τὸ
[3]	φύσις καὶ δύναμις͵ ἣ χωριστὴ	μὲν	οὐκ ἔστιν͵ ἐν τούτοις δ΄
[7]	δ΄ οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι. Ἅπαντα	μὲν	οὖν αἰσθητά ἐστιν͵ ἀλλ΄ οὐ
[5]	ὑγίειαν τὸ (ὀσφραντόν. Καθ΄ ἕκαστον	μὲν	οὖν αἰσθητήριον διωρίσθω τὸν τρόπον
[7]	ἀτόμῳ χρόνῳ πρὸς ἄλληλα. Πρῶτον	μὲν	οὖν ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα
[4]	ἢ ἁπλῶς ἢ μεμειγμένῳ) Δεῖ	μὲν	οὖν διορίζειν περὶ τούτων ἐν
[5]	τις εἶναι καὶ πλύσις. Πῶς	μὲν	οὖν εἴδη δεῖ λέγειν καὶ
[1]	τίνες κοιναὶ πράξεις αὐτῶν. Τὰ	μὲν	οὖν εἰρημένα περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω͵
[3]	καὶ πρῶτον περὶ χρώματος. Ἔστι	μὲν	οὖν ἕκα στον διχῶς λεγόμενον͵
[5]	καλῶς͵ οὐδ΄ αὕτη καλῶς. Ὅτι	μὲν	οὖν ἐνδέχεται ἀπολαύειν τὸ ὑγρόν͵
[3]	ἔσχατον ὁμοίως πᾶσιν ὑπάρχει. Ἔστι	μὲν	οὖν ἐνεῖναι ἐν τῷ διαφανεῖ
[3]	ἐνεργείᾳ τὸ δὲ δυνάμει. Τὸ	μὲν	οὖν ἐνεργείᾳ χρῶμα καὶ ψόφος
[6]	καὶ ἐνεργείᾳ ἔσται προσγενόμενον. Ὅτι	μὲν	οὖν ἔνια μεγέθη καὶ πάθη
[4]	καὶ ψόφων͵ ὕστερον ἐπισκεπτέον. ~Τί	μὲν	οὖν ἐστὶ χρῶμα καὶ διὰ
[4]	οὗτοι ἐν ἀριθμοῖς μόνον· ὁ	μὲν	οὖν λιπαρὸς τοῦ γλυκέος ἐστὶ
[5]	ἀναπνευστικὸν βαδίζοι ἂν τόπον. Ὅτι	μὲν	οὖν οὐ συμβάλλεται εἰς τροφὴν
[7]	τοῖς ἔμπροσθεν περὶ τούτου. Ὅτι	μὲν	οὖν οὐθείς ἐστι χρόνος ἀναίσθητος͵
[2]	διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν. Ὁτὲ	μὲν	οὖν οὕτως ὁρᾶν φησίν͵ ὁτὲ
[3]	εἶδός τι χρόας ἕτερον. Ἔστι	μὲν	οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους εἶναι
[4]	εἴρηται ἐν τοῖς περὶ στοιχείων.	μὲν	οὖν πῦρ καὶ ᾗ γῆ͵
[6]	ἔσχατα τὰ ἐν αντία. Τὸ	μὲν	οὖν συνεχὲς εἰς ἄπειρα τέμνεται
[2]	οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα. Τὸ	μὲν	οὖν τὴν ὄψιν εἶναι ὕδατος
[1]	τῶν ἐνεῶν καὶ κωφῶν. Περὶ	μὲν	οὖν τῆς δυνάμεως ἣν ἔχει
[5]	ἂν καὶ ἀπὸ μιᾶς. Τοῦτο	μὲν	οὖν τὸ ὀσφραντὸν ἴδιον ἀνθρώπου
[2]	γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν. Περὶ	μὲν	οὖν τοῦ ἄνευ φωτὸς μὴ
[4]	γεῦσις ἁφή τίς ἐστιν. Ἡ	μὲν	οὖν τοῦ ὕδατος φύσις βούλεται
[3]	εἶναι ἔσχατον͵ καὶ ταύτης ἡ	μὲν	οὖν τοῦ φωτὸς φύσις ἐν
[3]	ἀριθμοῖς εἶναι τοιαύτας γίγνεσθαι. Εἷς	μὲν	οὖν τρόπος τῆς γενέσεως τῶν
[7]	ἀόρατον· τοῦτο δ΄ ἀδύνατον. (Περὶ	μὲν	οὖν τῶν αἰσθητηρίων καὶ τῶν
[3]	καὶ μὴ ταῖς ἀποῤῥοίαις. Ἐπὶ	μὲν	οὖν τῶν παρ΄ ἄλληλα κειμένων
[3]	ὅλως οὐκ ἐν λόγῳ. Τὸ	μὲν	οὖν͵ ὥσπερ οἱ ἀρχαῖοι͵ λέγειν
[1]	δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ τὰ	μὲν	πάθη ταύτης ὄντα τυγχάνει͵ τὰ
[6]	πεπερασμένα εἴδη. Ἐπεὶ οὖν τὰ	μὲν	πάθη ὡς εἴδη λεκτέον͵ ὑπάρχει
[1]	ζῴοις. Πρὸς δὲ τούτοις τὰ	μὲν	πάντων ἐστὶ τῶν μετεχόντων ζωῆς
[3]	τι πυρῶδες ἐν διαφανεῖ͵ ἡ	μὲν	παρουσία φῶς͵ ἡ δὲ στέρησίς
[4]	εἰσί τε κρῆναι πολλαὶ αἱ	μὲν	πικραί͵ αἱ δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ
[2]	λαμπτῆρας ἀμοργούς͵ οἵ τ΄ ἀνέμων	μὲν	πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄
[7]	οὔ͵ ἔσται γὰρ ἅμα ὁ	μὲν	πολλοῦ πρὸς ὀλίγον ἢ περιττοῦ
[1]	πρακτῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς	μὲν	τὰ ἀναγκαῖα κρείττων ἡ ὄψις
[1]	φιλοσοφωτέρως τὴν τέχνην μετιόντες͵ οἱ	μὲν	τελευτῶσιν εἰς τὰ περὶ ἰατρικῆς͵
[3]	χρόας ἐν ἀριθμοῖς εἶναι͵ τὰς	μὲν	τεταγμένας τὰς δὲ ἀτάκτους͵ καὶ
[3]	οὔτε μέλαν· ἐπεὶ δ΄ ἀνάγκη	μέν	τι ἔχειν χρῶμα͵ τούτων δ΄
[4]	τι τὸ ὕδωρ μεταβάλλειν. Ὅτι	μὲν	τοίνυν οὐχ ὑπὸ τῆς τοῦ
[1]	καὶ ἀκοὴ καὶ ὄψις͵ πᾶσι	μὲν	τοῖς ἔχουσι σωτηρίας ἕνεκεν ὑπάρχουσιν͵
[6]	πόῤῥω ἀλλήλων εἶναι. Ἢ περὶ	μὲν	τὸν ψόφον καὶ τὴν ὀσμὴν
[4]	οὐκ ἂν ποιήσειεν; καὶ περὶ	μὲν	τοῦ γευστοῦ καὶ χυμοῦ εἴρηται·
[7]	ὁμοίως͵ οἷον τῶν χυμῶν οἱ	μὲν	τοῦ γλυκέος οἱ δὲ τοῦ
[4]	εἶναι· λείπεται γὰρ τὸ ξανθὸν	μὲν	τοῦ λευκοῦ εἶναι ὥσπερ τὸ
[4]	καὶ ἁφῆς. Διὸ καὶ περὶ	μὲν	τούτων ἀπατῶνται͵ περὶ δὲ τῶν
[7]	τῇ ψυχῇ͵ (ὅτι) ἴσως ἐκ	μὲν	τούτων ἕν τι γίγνεται καὶ
[4]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν τὸ	μὲν	τραχύ φησιν εἶναι τὸ δὲ
[7]	καὶ γλυκύ. Φαίνεται γὰρ τὸ	μὲν	τῷ ἀριθμῷ ἓν ἡ ψυχὴ
[7]	ἀνάγκη ἀδιαίρετον εἶναι͵ οὗ ἐν	μὲν	τῷ ἐπέκεινα οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι
[2]	θερμότατον τῶν μορίων. Καὶ περὶ	μὲν	τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος μορίων
[4]	ἀπείρους· διὰ τί γὰρ ὁ	μὲν	τῶν χυμῶν αἴσθησιν ποιήσει͵ ὁ
[2]	τῶν ὁρωμένων. Δημόκριτος δ΄ ὅτι	μὲν	ὕδωρ εἶναί φησι͵ λέγει καλῶς͵
[1]	περὶ τὴν τροφήν͵ ὥστε τὸ	μὲν	φεύγειν τὸ δὲ διώκειν͵ καὶ
[3]	ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ τὸ	μὲν	φῶς τὸ δὲ σκότος͵ οὕτως
[5]	ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς͵ οἱ	μὲν	ὡς ἀτμίδα͵ οἱ δ΄ ὡς
[6]	ἡ κίνησις. Διὸ καὶ ἔστι	μὲν	ὡς τὸ αὐτὸ ἀκούει ὁ
[5]	ἐκείνων δ΄ οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται	μέντοι͵	εἰ μή τις παρὰ τὰς
[7]	ἀριθμῷ τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ	μέντοι	εἶναι ἕτερον καὶ ἕτερον τῶν
[5]	ὀσφραντόν͵ ᾗ ὀσφραντόν͵ δῆλον· ὅτι	μέντοι	εἰς ὑγίειαν͵ καὶ ἐκ τῆς
[2]	εἶναι ὕδατος ἀληθὲς μέν͵ οὐ	μέντοι	συμβαίνει τὸ ὁρᾶν ᾗ ὕδωρ
[2]	ἐν τῷ σκότει λάμπειν͵ οὐ	μέντοι	φῶς γε ποιεῖν͵ τοῦ δ΄
[7]	βαδίζει͵ ὅτι ἐν τῳδὶ τῷ	μέρει	αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν ἐν τῷ
[7]	λευκοῦ αἰ σθάνεται ἡ ψυχὴ	μέρει͵	ἤτοι τὸ ἐκ τούτων ἕν
[7]	καὶ ἄλλου χρώματος͵ πλείω γε	μέρη	ἕξει εἴδει ταὐτά; καὶ γὰρ
[1]	φρόνησιν ἡ ἀκοὴ πλεῖστον συμβάλλεται	μέρος.	Ὁ γὰρ λόγος αἴτιός ἐστι
[7]	γάρ τι τὸ αἰσθητικόν ἐστι	μέρος.	Τίνος οὖν ἐκεῖνο ἑνός; οὐδὲν
[4]	γίγνεσθαι͵ ἄλλο δ΄ ἐξ ἄλλου	μέρους͵	ἢ μηδεμίαν ἔχοντος διαφορὰν τοῦ
[5]	μέσον τοῦ περιττοῦ͵ καὶ αὐτὴ	μέση	εἶναι τῶν τε ἁπτικῶν͵ οἷον
[2]	ὀφθαλμοῦ (τὸ καλούμενον μέλαν καὶ	μέσον	λεῖον. Φαίνεται δὲ τοῦτο κινουμένου
[6]	αἴσθησις) ὅταν ἐνεργῶσιν͵ εἰς τὸ	μέσον	πρῶτον͵ οἷον ἥ τε ὀσμὴ
[4]	καὶ στρυφνὸς καὶ ὀξὺς ἀνὰ	μέσον.	Σχεδὸν γὰρ ἴσα καὶ τὰ
[5]	αἰσθήσεων καὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἔχοντος	μέσον	τοῦ περιττοῦ͵ καὶ αὐτὴ μέση
[6]	ὁ νοῦς τὰ ἐκτὸς μὴ	μετ΄	αἰσθήσεως. Ἅμα δ΄ εἰ ταῦτ΄
[1]	ἄδηλον. Πάντα γὰρ τὰ μὲν	μετ΄	αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ δὲ δι΄
[5]	τῇ κεφαλῇ τὸ αἰσθητήριον͵ καὶ	μετὰ	πνευματώδους εἰσέρχεται ἀναθυμιά σεως͵ ὥστ΄
[6]	πρῶτον ὑπ΄ αὐτοῦ τοῦ ἀλλοιοῦντος	μεταβάλλει	καὶ ἀνάγκη ἅμα ἀλλοιοῦσθαι καὶ
[4]	τῷ πάσχειν τι τὸ ὕδωρ	μεταβάλλειν.	Ὅτι μὲν τοίνυν οὐχ ὑπὸ
[3]	ἐὰν μὴ τὸ περιέχον ποιῇ	μεταβάλλειν͵	ὥρισται καὶ ἡ φαντασία τῆς
[4]	ἀλλ΄ ἐν αὐτῷ τῷ περικαρπίῳ	μεταβάλλοντας͵	καὶ ἐξικμαζομένους δὲ καὶ κειμένους
[4]	γένη τῶν χυμῶν ὡς εἰπεῖν	μεταβάλλοντας.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ πανσπερμίας
[4]	εὐσύνοπτον τὸ ψεῦδος· ὁρῶμεν γὰρ	μεταβάλλοντας	ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τοὺς χυμοὺς
[2]	τῆς σηπίας θολός) καὶ βραδέως	μεταβάλλοντος	τοῦ ὄμματος οὐ συμβαίνει ὥστε
[5]	ὑδατώδη ἧττον. Ἔτι ἐπὶ τῶν	μεταλλευομένων	χρυσὸς ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵ ὁ
[2]	ἐκτὸς πῶς; ἡ γὰρ μῆνιγξ	μεταξύ	ἐστιν. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[6]	ἐφέρετο ἡ ἀκτὶς ἐν τῷ	μεταξύ.	Καὶ εἰ καὶ ἅπαν ἅμα
[6]	γιγνομένης τῆς φορᾶς ἐν τῷ	μεταξύ·	οὐ γὰρ τὸ λεχθὲν φαίνονται
[6]	τοῦ ἡλίου φῶς εἰς τὸ	μεταξὺ	πρὶν πρὸς τὴν ὄψιν ἢ
[6]	τὸ δὲ διάστημα τὸ τοῦ	μεταξὺ	πρὸς τοὺς ἐσχάτους λανθάνει. Ὁμοίως
[6]	γὰρ φοραὶ εὐλόγως εἰς τὸ	μεταξὺ	πρῶτον ἀφικνοῦνται (δοκεῖ δ΄ ὁ
[3]	κρεῖττον φάναι τῷ κινεῖσθαι τὸ	μεταξὺ	τῆς αἰσθήσεως ὑπὸ τοῦ αἰσθητοῦ
[6]	ᾐσθανόμεθα. Εὐλόγως δὴ ὧν ἐστι	μεταξὺ	τοῦ αἰσθητηρίου͵ οὐχ ἅμα πάντα
[4]	ἁλουργὸν καὶ πράσινον καὶ κυανοῦν	μεταξὺ	τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανος͵ τὰ
[2]	φῶς εἴτ΄ ἀήρ ἐστι τὸ	μεταξὺ	τοῦ ὁρωμένου καὶ τοῦ ὄμματος͵
[7]	ὁρᾶν καὶ ἀκούειν͵ ὅτι οἱ	μεταξὺ	χρόνοι λανθάνουσιν. Ἢ τοῦτ΄ οὐκ
[6]	τοῦτο καὶ ἡ τῶν γραμμάτων	μετασχημά	τισις͵ ὡς γιγνομένης τῆς φορᾶς
[6]	λεχθὲν φαίνονται ἀκηκοότες διὰ τὸ	μετασχηματίζεσθαι	φερόμενον τὸν ἀέρα ἆρ΄ οὖν
[5]	οἷον τοῖς τετράποσι καὶ ὅσα	μετέχει	μᾶλλον τῆς τοῦ ἀέρος φύσεως·
[3]	ἧττον ἐν πᾶσι) χρώματος ποιεῖ	μετέχειν.	Ἐπεὶ δ΄ ἐν πέρατι ἡ
[1]	διὰ τὸ πάντα τὰ σώματα	μετέχειν	χρώματος͵ ὥστε καὶ τὰ κοινὰ
[1]	τὰ μὲν πάντων ἐστὶ τῶν	μετεχόντων	ζωῆς κοινά͵ τὰ δὲ τῶν
[1]	ἰατρῶν οἱ φιλοσοφωτέρως τὴν τέχνην	μετιόντες͵	οἱ μὲν τελευτῶσιν εἰς τὰ
[2]	ἀποτείνεσθαι μέχρι τῶν ἄστρων͵ ἢ	μέχρι	τινὸς ἐξιοῦσαν συμφύεσθαι͵ καθάπερ λέγουσί
[2]	τὴν ὄψιν ὁρᾶν͵ καὶ ἀποτείνεσθαι	μέχρι	τῶν ἄστρων͵ ἢ μέχρι τινὸς
[7]	τούτων ἐν ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ	μὴ	αἰσθάνεται͵ δῆλον ὅτι καὶ τῶν
[2]	Εἰ γὰρ μὴ ἔστι λανθάνειν	μὴ	αἰσθανόμενον καὶ ὁρῶντα͵ ἀνάγκη ἄρ΄
[3]	ἀέρι ποιεῖ φῶς͵ ἔστι δὲ	μή͵	ἀλλ΄ ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ
[5]	ἔχει βλέφαρα τῶν ζῴων͵ ὧν	μὴ	ἀνακαλυφθέντων οὐ δύναται ὁρᾶν͵ τὰ
[5]	ὑπάρχουσα ἡ αἴσθησις. Τὰ δὲ	μὴ	ἀναπνέοντα ὅτι μὲν ἔχει αἴσθησιν
[5]	πῶμά τι (διὸ οὐκ αἰσθάνεται	μὴ	ἀναπνέοντα) τοῖς δὲ μὴ ἀναπνέουσιν
[5]	αἰσθάνεται μὴ ἀναπνέοντα) τοῖς δὲ	μὴ	ἀναπνέουσιν ἀφῄρηται τοῦτο͵ καθάπερ ἐπὶ
[7]	ὀσφραντὸν καὶ ἀκουστὸν καὶ ὅσων	μὴ	αὐτῶν ἁπτόμενοι αἰσθάνονται. Ἔστι δή
[3]	οὐ λέγομεν μεμεῖχθαι· ὅσα δὲ	μὴ	διαιρεῖται εἰς τὸ ἐλάχιστον͵ τούτων
[5]	αἴσθησιν ἀποδέδωκεν ἡ φύσις͵ ὅπως	μὴ	δύο αἰσθητήρια ποιῇ· ἀπόχρη γάρ͵
[3]	μὴ καθαραὶ ὦσι͵ διὰ τὸ	μὴ	ἐν ἀριθμοῖς εἶναι τοιαύτας γίγνεσθαι.
[3]	αἱ συμφωνίαι ὀλίγαι) τὰ δὲ	μὴ	ἐν ἀριθμοῖς τἆλλα χρώματα· ἢ
[7]	δὲ δῆλον ὅτι οὐδὲ τὰ	μὴ	ἐναντία· τὰ μὲν γὰρ τοῦ
[3]	λευκὸν οὔτε μέλαν. Ὥστ΄ εἰ	μὴ	ἐνδέχεται μηδὲν εἶναι μέγεθος ἀόρατον͵
[7]	ἢ ἄλλου ἐν συνεχεῖ χρόνῳ͵	μὴ	ἐνδέχεται τότε λανθάνειν ὅτι ἔστιν͵
[2]	ἔοικεν. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ	μὴ	ἐπελθεῖν αὐτῷ ἀπορῆσαι διὰ τί
[6]	ὅλως αἰσθάνεται καὶ ᾔσθηται͵ καὶ	μή	ἐστι γένεσις αὐτῶν͵ ἀλλ΄ εἰσὶν
[2]	τοῦτο καὶ ἑτέραν. Εἰ γὰρ	μὴ	ἔστι λανθάνειν μὴ αἰσθανόμενον καὶ
[5]	δῆλον ἐκ τῶν ἐχόντων καὶ	μὴ	ἐχόντων ὀσμήν· τά τε γὰρ
[1]	γὰρ τὸ ζῷον εἶναι καὶ	μὴ	ζῷον διορίζομεν. Ἰδίᾳ δ΄ ἤδη
[7]	ἄρα ἀνάγκη αὐτά. Ὅταν ἄρα	μὴ	ᾖ μεμειγμένα͵ δύο ἔσονται αἰσθήσεις
[6]	δ΄ ἴσα πεπερασμένα· τὸ δὲ	μὴ	καθ΄ αὑτὸ συνεχὲς εἰς πεπερασμένα
[3]	ἀτάκτους͵ καὶ αὐτὰς ταύτας͵ ὅταν	μὴ	καθαραὶ ὦσι͵ διὰ τὸ μὴ
[5]	δεομένοις οὐχ ἡδεῖαι͵ οὐδ΄ ὅσοις	μὴ	καὶ ἡ τροφὴ ἡ ἔχουσα
[7]	δυοῖν οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι ἂν	μὴ	μειχθῇ (τὸ γὰρ μεῖγμα ἓν
[6]	νοεῖ ὁ νοῦς τὰ ἐκτὸς	μὴ	μετ΄ αἰσθήσεως. Ἅμα δ΄ εἰ
[6]	ἐνεργείᾳ αἰ σθητὰ εἶναι͵ καὶ	μὴ	μόνον ὅτι ἐν τῷ ὅλῳ
[3]	δ΄ ἔστι μίξις τῶν σωμάτων	(μὴ	μόνον τὸν τρόπον τοῦτον ὅνπερ
[2]	μὲν οὖν τοῦ ἄνευ φωτὸς	μὴ	ὁρᾶν εἴρηται ἐν ἄλλοις· ἀλλ΄
[6]	μὴ ποσὸν δέ) εἰ γὰρ	μὴ	οὕτως͵ ἐνδέχοιτ΄ ἂν εἶναί τι
[7]	αἰσθάνεται ἢ ἐν ᾧ͵ εἰ	μὴ	οὕτως͵ ὅτι ἐν τούτου τινὶ
[4]	τῶν αἰσθήσεών ἐστιν͵ εἰ δὲ	μὴ	πασῶν͵ ἀλλ΄ ὄψεώς γε καὶ
[5]	εἶπε Στράττις͵ ὅταν φακῆν ἕψητε͵	μὴ	πιχεῖν μύρον. Οἱ δὲ νῦν
[6]	(ἀδύνατον γὰρ λευκὸν μὲν ὁρᾶν͵	μὴ	ποσὸν δέ) εἰ γὰρ μὴ
[3]	γίγνεσθαι τὴν αἴσθησιν͵ ἁφῇ καὶ	μὴ	ταῖς ἀποῤῥοίαις. Ἐπὶ μὲν οὖν
[7]	τῷ γένει ταὐτά. Ὥστ΄ εἰ	μὴ	ταῦτα͵ οὐδ΄ ἐκεῖνα. Ὃ δὲ
[2]	Διὸ καὶ οὐ γίγνεται͵ ἐὰν	μὴ	ταχέως καὶ ἐν σκότει τοῦτο
[3]	τοῦ πολλὰς εἶναι χρόας͵ ἀλλὰ	μὴ	τὴν ἐπιπόλασιν μηδὲ τὴν παρ΄
[5]	τὰ ὑγρὰ ἄχυμα εἶναι͵ ἂν	μή	τι μειγνύμενον ποιῇ. Διὸ καὶ
[5]	δυσώδεις ἔχει τὰς ὀσμάς) ἐὰν	μή	τι συμβάλληται πρὸς τὴν γεῦσιν
[5]	αὑτὰ δυσωδῶν τὴν ὀσμήν͵ ἂν	μή	τι τύχῃ φθαρτικὸν ὄν͵ ὑπὸ
[5]	οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται μέντοι͵ εἰ	μή	τις παρὰ τὰς πέντε αἰσθήσεις
[6]	ἐνδέχεται γὰρ ἀθρόον ἀλλοιοῦσθαι͵ καὶ	μὴ	τὸ ἥμισυ πρότερον͵ οἷον τὸ
[3]	ἐν δὲ τοῖς σώμασιν͵ ἐὰν	μὴ	τὸ περιέχον ποιῇ μεταβάλλειν͵ ὥρισται
[6]	ὁρατά͵ ἐνεργείᾳ δ΄ οὔ͵ ὅταν	μὴ	χωρὶς ᾖ· καὶ γὰρ ἐνυπάρχει
[7]	καὶ ἄλλα πολλά· εἰ γὰρ	μὴ	χωριστὰ τὰ πάθη ἀλλήλων͵ ἀλλὰ
[7]	καὶ τὸ διὰ πέντε) ἐὰν	μὴ	ὡς ἓν αἰσθάνηται. Οὕτως δ΄
[6]	μηδὲν ἔχον χρῶμα μηδὲ βάρος	μηδ΄	ἄλλο τι τοιοῦτον πάθος͵ ὥστ΄
[5]	λέγεται ταῖς ἀποῤῥοίαις· εἰ οὖν	μηδ΄	ἐκεῖναι καλῶς͵ οὐδ΄ αὕτη καλῶς.
[6]	τι σῶμα μηδὲν ἔχον χρῶμα	μηδὲ	βάρος μηδ΄ ἄλλο τι τοιοῦτον
[3]	χρόας͵ ἀλλὰ μὴ τὴν ἐπιπόλασιν	μηδὲ	τὴν παρ΄ ἄλληλα θέσιν· οὐ
[4]	δ΄ ἐξ ἄλλου μέρους͵ ἢ	μηδεμίαν	ἔχοντος διαφορὰν τοῦ ὕδατος τὸ
[5]	τούτων εἰσί͵ πεπληρωμένοις δὲ καὶ	μηδὲν	δεομένοις οὐχ ἡδεῖαι͵ οὐδ΄ ὅσοις
[3]	μέλαν. Ὥστ΄ εἰ μὴ ἐνδέχεται	μηδὲν	εἶναι μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ πᾶν
[6]	ἐνδέχοιτ΄ ἂν εἶναί τι σῶμα	μηδὲν	ἔχον χρῶμα μηδὲ βάρος μηδ΄
[3]	δ΄ ὅλως κατὰ μὲν λόγον	μηδένα͵	καθ΄ ὑπεροχὴν δέ τινα καὶ
[6]	ὕδωρ ἅμα πᾶν πήγνυσθαι. Οὐ	μὴν	ἀλλ΄ ἂν ᾖ πολὺ τὸ
[6]	εἰς τὴν θάλατταν ἐγχυθείς. Οὐ	μὴν	ἀλλ΄ ἐπειδὴ οὐδ΄ ἡ τῆς
[7]	αἰσθάνεσθαι τῇ μιᾷ αἰσθήσει. Ἀλλὰ	μὴν	εἰ τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν
[7]	τῳδὶ τῷ μέρει αὐτοῦ. Ἀλλὰ	μὴν	ἐν τῷ ΓΒ οὐδὲν αἰσθάνεται.
[5]	τὰς ὀσμὰς τοῖς χυμοῖς. Ἀλλὰ	μὴν	τοῦτό γε ἐπ΄ ἐνίων συμβέβηκεν·
[2]	τῷ ἐκτὸς πῶς; ἡ γὰρ	μῆνιγξ	μεταξύ ἐστιν. Περὶ μὲν οὖν
[2]	ἀκτίνεσσιν· ὣς δὲ τότ΄ ἐν	μήνιγξιν	ἐεργμένον ὠγύγιον πῦρ (λεπτῇσιν τ΄
[7]	ἐνδέχεται δυοῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι τῇ	μιᾷ	αἰσθήσει. Ἀλλὰ μὴν εἰ τὰ
[7]	τῶν μεμειγμένων ἅμα αἰσθάνεται͵ ὅτι	μιᾷ	αἰσθήσει κατ΄ ἐνέργειαν αἰσθάνεται· ἑνὸς
[7]	αἴσθοιτ΄ ἂν ἡ ψυχὴ τῇ	μιᾷ	αἰσθήσει ὧν μία αἴσθησις͵ οἷον
[7]	βούλεται εἶναι͵ τοῦ δ΄ ἑνὸς	μία	αἴσθησις͵ ἡ δὲ μία ἅμα
[7]	ψυχὴ τῇ μιᾷ αἰσθήσει ὧν	μία	αἴσθησις͵ οἷον ὀξέος καὶ βαρέος
[7]	ἑνὸς μία αἴσθησις͵ ἡ δὲ	μία	ἅμα αὑτῇ) ὥστ΄ ἐξ ἀνάγκης
[7]	οἷον ὄψεως καὶ ἀκοῆς) τῇ	μιᾷ	δὲ ἅμα δυοῖν οὐκ ἔστιν
[7]	εἰσάπαξ μία χρῆσις καὶ κίνησις͵	μία	δὲ ἡ δύναμις. Οὐκ ἄρα
[7]	γὰρ ἀριθμῷ ἡ κατ΄ ἐνέργειαν	μία͵	εἴδει δὲ ἡ κατὰ δύναμιν
[7]	τούτων ἕν τι γίγνεται καὶ	μία	ἡ ἐνέργεια αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵
[7]	εἴδει δὲ ἡ κατὰ δύναμιν	μία·	καὶ εἰ μία τοίνυν ἡ
[7]	αἱ κινήσεις ἀφανιοῦσιν ἀλλήλας͵ ἐπεὶ	μία	οὐ γίγνεται ἐξ αὐτῶν· ἂν
[7]	κατὰ δύναμιν μία· καὶ εἰ	μία	τοίνυν ἡ αἴσθησις ἡ κατ΄
[7]	ἐνέργειαν· μιᾶς γὰρ ἡ εἰσάπαξ	μία	χρῆσις καὶ κίνησις͵ μία δὲ
[3]	μὲν ἐγγύθεν δ΄ οὒ φαίνεται	μία	χρόα τῶν μεμειγμένων͵ ἀλλὰ πάντοθεν.
[7]	(ὅτι) πρῶτον μὲν κατὰ τὴν	μίαν	αἴσθησιν͵ οἷον λέγω ὄψιν͵ εἰ
[7]	μίαν δύναμιν καὶ ἄτομον χρόνον	μίαν	ἀνάγκη εἶναι τὴν ἐνέργειαν· μιᾶς
[7]	αἱ κατ΄ ἐνέργειαν. Ἀλλὰ κατὰ	μίαν	δύναμιν καὶ ἄτομον χρόνον μίαν
[7]	δὲ τὴν αἴ σθησιν τὴν	μίαν	ἐναντία ἐστίν͵ οἷον γλυκὺ πικρῷ͵
[7]	γὰρ ἅμα ἡ κίνησις τῇ	μιᾶς	αὐτὴ ἑαυτῇ ἢ τοῖν δυοῖν͵
[7]	μίαν ἀνάγκη εἶναι τὴν ἐνέργειαν·	μιᾶς	γὰρ ἡ εἰσάπαξ μία χρῆσις
[5]	ἡδὺ ὡς ἂν καὶ ἀπὸ	μιᾶς.	Τοῦτο μὲν οὖν τὸ ὀσφραντὸν
[6]	ἐν τοῖς ἄλλοις αἰσθητοῖς τὰ	μικρὰ	πάμπαν· δυνάμει γὰρ ὁρατά͵ ἐνεργείᾳ
[7]	καὶ πράγματος ἀναίσθητον ὅλως διὰ	μικρότητα·	εἰ γὰρ τὴν ὅλην ὁρᾷ͵
[4]	γένη τῶν χυμῶν ἀναίσθητα διὰ	μικρότητα͵	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησίν͵ ἢ ὕλην
[5]	τὸ μέλι) καὶ τὸ τῶν	μικρῶν	μυρμήκων γένος͵ οὓς καλοῦσί τινες
[3]	πάντως͵ ὥσπερ ἐν τοῖς περὶ	μίξεως	εἴρηται καθόλου περὶ πάντων (ἐκείνως
[3]	γίγνεσθαι δυνατόν͵ ἐν τοῖς περὶ	μίξεως	εἴρηται πρότερον) ἀλλ΄ ὅτι ἀνάγκη
[4]	χρώματα ἐκ λευκοῦ καὶ μέλανος	μίξεώς	ἐστιν͵ οὕτως οἱ χυμοὶ ἐκ
[4]	εἴτε κατ΄ ἀριθμούς τινας τῆς	μίξεως	καὶ κινήσεως͵ εἴτε καὶ ἀορίστως͵
[3]	τὸ ἐλάχιστον͵ τούτων οὐκ ἐνδέχεται	μίξιν	γενέσθαι τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλὰ
[3]	αὕτη τις ἂν εἴη χρωμάτων	μίξις.	Κἀκείνως δ΄ οὐδὲν κωλύει φαίνεσθαί
[3]	ὕστερον ἐπισκεπτέον. Εἰ δ΄ ἔστι	μίξις	τῶν σωμάτων (μὴ μόνον τὸν
[1]	τοῦ σώματος͵ οἷον αἴσθησις καὶ	μνήμη	καὶ θυμὸς καὶ ἐπιθυμία καὶ
[7]	δὲ λοιπῶν πρῶτον σκεπτέον περὶ	μνήμης	καὶ τοῦ μνημονεύειν.
[7]	σκεπτέον περὶ μνήμης καὶ τοῦ	μνημονεύειν.
[5]	ἀναπνέουσι μὲν γίγνεται τὸ ὀσμᾶσθαι	μοναχῶς	(τοῦτο γὰρ φαίνεται ἐπὶ τῶν
[7]	ἧττον αἰσθητὴν εἶναι ἢ εἰ	μόνη	ἦν· ἀφαιρεῖται γάρ τι ἡ
[7]	καὶ χρόας͵ καὶ τῆς νήτης	μόνης	ἢ ἐν τῇ διὰ πασῶν͵
[5]	οὐδὲ τὸ ὕδωρ ἐθέλει αὐτὸ	μόνον	ἄμεικτον ὂν τρέφεινσω ματῶδες γάρ
[4]	φαίνεται παχυνόμενον τὸ ὕδωρ αὐτὸ	μόνον͵	δῆλον ὅτι ἑτέρα τις ἂν
[4]	οὐχ ὑπὸ τῆς τοῦ θερμοῦ	μόνον	δυνάμεως λαμβάνει ταύτην τὴν δύναμιν
[5]	ῥυπτικὸν ἐγχύμου ξηρότητος. Οὐ γὰρ	μόνον	ἐν ἀέρι ἀλλὰ καὶ ἐν
[3]	ἀριθμοῖς τὰ δὲ καθ΄ ὑπεροχὴν	μόνον.	Καὶ τἆλλα δὴ τὸν αὐτὸν
[4]	ποιοῦντες μειγνύμενοι͵ οὗτοι ἐν ἀριθμοῖς	μόνον·	ὁ μὲν οὖν λιπαρὸς τοῦ
[1]	ἀκοὴ τὰς τοῦ ψόφου διαφορὰς	μόνον͵	ὀλίγοις δὲ καὶ τὰς τῆς
[3]	(ἐκείνως μὲν γὰρ μείγνυται ταῦτα	μόνον	ὅσα ἐνδέχεται διελεῖν εἰς τὰ
[6]	αἰ σθητὰ εἶναι͵ καὶ μὴ	μόνον	ὅτι ἐν τῷ ὅλῳ ἀλλὰ
[4]	ξηροῦ· τροφὴ γὰρ οὐχ ἓν	μόνον	τοῖς ζῴοις͵ ἀλλὰ τὸ μεμειγμένον.
[3]	ἔστι μίξις τῶν σωμάτων (μὴ	μόνον	τὸν τρόπον τοῦτον ὅνπερ οἴονταί
[2]	διὰ τί ὁ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ	μόνον͵	τῶν δ΄ ἄλλων οὐδὲν ἐν
[5]	μέγεθος· διὰ γὰρ τοῦτο καὶ	μόνον	ὡς εἰπεῖν αἰσθάνεται τῶν ζῴων
[5]	τῶν ὀσφραντῶν͵ τούτοις τῶν ἑτέρων	μόνων	ὑπάρχουσα ἡ αἴσθησις. Τὰ δὲ
[1]	περὶ τῶν δυνάμεων ἑκάστης κατὰ	μόριον	αὐτῆς͵ ἐχόμενόν ἐστι ποιήσασθαι τὴν
[2]	ψυχρότατος τῶν ἐν τῷ σώματι	μορίων	ἐστίν) Τὸ δ΄ ἁπτικὸν γῆς͵
[2]	μὲν τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος	μορίων	ἔστω τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένα.
[2]	αὕτη͵ καὶ ἔστι θερμότατον τῶν	μορίων.	Καὶ περὶ μὲν τῶν αἰσθητικῶν
[5]	ἐκ παρόδου ποιεῖται διὰ τῶν	μυκτήρων	τὴν κίνησιν. Ἴδιον δὲ τῆς
[6]	ἕτερον· καὶ διὰ τοῦτο τὸ	μυριοστημόριον	λανθάνει (τῆς κέγχρου ὁρωμένης͵ καίτοι
[5]	μέλι) καὶ τὸ τῶν μικρῶν	μυρμήκων	γένος͵ οὓς καλοῦσί τινες κνῖπας͵
[5]	ὅταν φακῆν ἕψητε͵ μὴ πιχεῖν	μύρον.	Οἱ δὲ νῦν μειγνύν (τες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/11/2009