Chapitre
[7]	τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον αἰσθητά ἐστιν.	Ἐὰν	ἄρα ἴσαι ὦσιν ἕτεραι οὖσαι͵
[7]	τὴν αὐτὴν αἴσθησιν ἅμα ἀδύνατον͵	ἐὰν	ᾗ δύο͵ δῆλον ὅτι ἧττον
[2]	ὁρώμενον. Διὸ καὶ οὐ γίγνεται͵	ἐὰν	μὴ ταχέως καὶ ἐν σκότει
[5]	φυομένων δυσώδεις ἔχει τὰς ὀσμάς)	ἐὰν	μή τι συμβάλληται πρὸς τὴν
[3]	λαττα· ἐν δὲ τοῖς σώμασιν͵	ἐὰν	μὴ τὸ περιέχον ποιῇ μεταβάλλειν͵
[7]	πασῶν καὶ τὸ διὰ πέντε)	ἐὰν	μὴ ὡς ἓν αἰσθάνηται. Οὕτως
[7]	ὑπὸ τὰ ὄμματα οὐκ αἰσθάνονται͵	ἐὰν	τύχωσι σφόδρα τι ἐννοῦντες ἢ
[7]	τῶν ἐναντίων͵ ὡς δ΄ αὔτως	ἑαυταῖς	τὰ σύστοιχα͵ οἷον ὡς ἡ
[7]	τὸ πικρὸν ἡ αὐτὴ μὲν	ἑαυτῇ͵	ἐκείνης δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄ ἑτέρως
[7]	ἡ κίνησις τῇ μιᾶς αὐτὴ	ἑαυτῇ	ἢ τοῖν δυοῖν͵ οἷον ὄψεως
[2]	καὶ ὁρῶντα͵ ἀνάγκη ἄρ΄ αὐτὸν	ἑαυτὸν	ὁρᾶν τὸν ὀφθαλμόν. Διὰ τί
[5]	(ἐπιπολάζει γὰρ ὁ ἀήρ͵ ὅταν	ἐγγένηται)	οὔτ΄ αὐτὰ ἀναπνέοντα. Εἰ οὖν
[2]	~Τοῦ δὲ σώματος ἐν οἷς	ἐγγίγνεσθαι	πέφυκεν αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι μὲν ζητοῦσι
[3]	σκότος͵ οὕτως ἐν τοῖς σώμασιν	ἐγγίγνεται	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν.
[1]	ὧν ἥ τε τῶν νοητῶν	ἐγγίνεται	φρόνησις καὶ ἡ τῶν πρακτῶν.
[3]	θέσιν· οὐ γὰρ πόῤῥωθεν μὲν	ἐγγύθεν	δ΄ οὒ φαίνεται μία χρόα
[3]	ἐν ἀορίστῳ οὐ τὴν αὐτὴν	ἐγγύθεν	καὶ προσιοῦσι καὶ πόῤῥωθεν ἔχει
[6]	ὁ ψόφος· πρότερον γὰρ ὁ	ἐγγὺς	αἰσθάνεται τῆς ὀσμῆς͵ καὶ ὁ
[6]	ἴσοις γιγνομένοις οὐδὲν διαφέρει ἢ	ἐγγὺς	ἢ πόῤῥω ἀλλήλων εἶναι. Ἢ
[5]	γὰρ τῶν ὀσμῶν πρὸς τὸν	ἐγκέφαλον	διὰ τὴν ἐν αὐταῖς τῆς
[5]	τοιαύτης γένος διὰ τὸ πλεῖστον	ἐγκέφαλον	καὶ ὑγρότατον ἔχειν τῶν ἄλλων
[2]	Διὸ καὶ τῷ περὶ τὸν	ἐγκέφαλον	τόπῳ τὸ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριόν
[5]	τὴν ἕξιν τὴν περὶ τὸν	ἐγκέφαλον.	Ψυχροῦ γὰρ ὄντος τὴν φύσιν
[2]	αὐτὸν ἔχει τρόπον· ἀπὸ τοῦ	ἐγκεφάλου	γὰρ συνέστηκεν· οὗτος γὰρ ὑγρότατος
[5]	γὰρ ὄντος τὴν φύσιν τοῦ	ἐγκεφάλου͵	καὶ τοῦ αἵμα τος τοῦ
[2]	τῆς ἁφῆς· ἀντίκειται γὰρ τῷ	ἐγκεφάλῳ	αὕτη͵ καὶ ἔστι θερμότατον τῶν
[1]	οὖσαι συζυγίαι τὸν ἀριθμόν͵ οἷον	ἐγρήγορσις	καὶ ὕπνος͵ καὶ νεότης καὶ
[6]	ἀκαριαῖος χυμὸς εἰς τὴν θάλατταν	ἐγχυθείς.	Οὐ μὴν ἀλλ΄ ἐπειδὴ οὐδ΄
[5]	γάρ͵ τὰ δὲ ξύλα ὀσμώδη͵	ἔγχυμα	γάρ· καὶ τούτων τὰ ὑδατώδη
[5]	ποιεῖ ἐν ἄλλῳ γένει τὸ	ἔγχυμον	ὑγρόν͵ ἐν ἀέρι καὶ ὕδατι
[5]	τὸ τοιοῦτον. Ὅτι δ΄ ἀπ΄	ἐγχύμου	ἐστὶ τὸ πάθος͵ δῆλον ἐκ
[5]	ἀλλ΄ ᾗ πλυτικὸν καὶ ῥυπτικὸν	ἐγχύμου	ξηρότητος. Οὐ γὰρ μόνον ἐν
[5]	καὶ πάσχειν τι ὑπὸ τῆς	ἐγχύμου	ξηρότητος͵ οὐκ ἄδηλον· καὶ γὰρ
[5]	ἂν ἡ ἐν ὑγρῷ τοῦ	ἐγχύμου	ξηροῦ φύσις ὀσμή͵ καὶ ὀσφραντὸν
[2]	διὰ τὸ ἠρέμα λανθάνει ἡμᾶς͵	ἔδει	μεθ΄ ἡμέραν γε καὶ ἐν
[6]	ἴσα ἐστίν· οὐθὲν γὰρ ἂν	ἔδει	που ἑκάτερον εἶναι· τοῖς γὰρ
[2]	ἀποτμηθῆναι τοὺς πόρους τοῦ ὄμματος	ἔδοξε	γενέσθαι σκότος ὥσπερ λύχνου ἀποσβεσθέντος͵
[5]	πρὸς τὴν γεῦσιν ἢ τὴν	ἐδωδὴν	αὐτοῖς. Ἔοικε δ΄ ἡ αἴσθησις
[2]	ὣς δὲ τότ΄ ἐν μήνιγξιν	ἐεργμένον	ὠγύγιον πῦρ (λεπτῇσιν τ΄ ὀθόνῃσι
[5]	ἐπεὶ δ΄ οὐδὲ τὸ ὕδωρ	ἐθέλει	αὐτὸ μόνον ἄμεικτον ὂν τρέφεινσω
[7]	οὕτως ἐκείνη τὸ πικρόν. Ἔτι	εἰ	αἱ τῶν ἐναντίων κινήσεις ἐναντίαι͵
[7]	εἰ ὁρᾷ καὶ αἰσθάνεται (καὶ	εἰ	αἰσθάνεται) Ἔτι οὐκ ἂν εἴη
[2]	δ΄ ἀπορίαν τοῦτο καὶ ἑτέραν.	Εἰ	γὰρ μὴ ἔστι λανθάνειν μὴ
[6]	μὲν ὁρᾶν͵ μὴ ποσὸν δέ)	εἰ	γὰρ μὴ οὕτως͵ ἐνδέχοιτ΄ ἂν
[7]	γλυκύ ἐστι͵ καὶ ἄλλα πολλά·	εἰ	γὰρ μὴ χωριστὰ τὰ πάθη
[7]	λανθάνειν͵ ἀλλὰ παντὸς ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι;	εἰ	γάρ͵ ὅτε αὐτὸς αὑτοῦ τις
[7]	πράγματος ἀναίσθητον ὅλως διὰ μικρότητα·	εἰ	γὰρ τὴν ὅλην ὁρᾷ͵ καὶ
[4]	τῆς ὄψεως τὰ κοινὰ γνωρίζειν.	Εἰ	δ΄ ἄρα τῆς γεύσεως μᾶλλον͵
[2]	τῷ φωτὶ οὐδέτερον φαίνεται ὑπάρχον.	Εἰ	δ΄ ἄρα ὑπάρχει μὲν ἀλλὰ
[3]	ἀόρατον͵ ἐν τοῖς ὕστερον ἐπισκεπτέον.	Εἰ	δ΄ ἔστι μίξις τῶν σωμάτων
[7]	ἢ τῶν τῷ γένει ἑτέρων.	Εἰ	δὲ δὴ ἄλλῳ μὲν γλυκέος
[4]	ὄγκοις͵ κοινὰ τῶν αἰσθήσεών ἐστιν͵	εἰ	δὲ μὴ πασῶν͵ ἀλλ΄ ὄψεώς
[7]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει ἐστίν.	Εἰ	δέ͵ (ὅτι) ὡς ὄμματα δύο͵
[7]	οὔτ΄ ἄνευ ταύτης αἴσθησις ἔσται.	Εἰ	δὲ τούτων ἐν ἑνὶ καὶ
[7]	ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο τὸ αἰσθανόμενον ἔσται͵	εἰ	δὲ χωρίς͵ οὐχ ὁμοίως ἕξει.
[2]	συμβαίνει καθάπερ λέγομεν͵ φανερὸν ὡς	εἰ	δεῖ τοῦτον τὸν τρόπον ἀποδιδόναι
[7]	καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ͵ ἢ οὔ.	Εἰ	δὴ ἀεὶ ἡ μείζων κίνησις
[7]	ἐξ ὧν ἕν τι γίγνεται.	Εἰ	δὴ ἡ μείζων τὴν ἐλάττω
[7]	τῷ ἐπὶ τάδε ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι.	Εἰ	δή τι ἔστιν ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵
[6]	τὸ γεύεσθαι ὥσπερ ἡ ὀσμή͵	εἰ	ἐν ὑγρῷ ἦμεν καὶ ποῤῥωτέρωθεν
[7]	μίαν αἴσθησιν͵ οἷον λέγω ὄψιν͵	εἰ	ἔσται ἄλλῳ αἰσθανομένη ἄλλου καὶ
[7]	δῆλον ὅτι τότε λανθάνοι ἂν	εἰ	ἔστιν αὐτὸς αὑτόν͵ καὶ εἰ
[6]	αὐτὴν λέγεται πάντα) ὥστ΄ ἀνάγκη͵	εἰ	ἡ δύναμις͵ καὶ τὴν αἴσθησιν
[6]	ἀκτὶς ἐν τῷ μεταξύ. Καὶ	εἰ	καὶ ἅπαν ἅμα ἀκούει καὶ
[7]	ἡ ἐνέργεια αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵	εἰ	μὲν ἓν τὸ ἐξ ἀμφοῖν͵
[3]	οὔτε λευκὸν οὔτε μέλαν. Ὥστ΄	εἰ	μὴ ἐνδέχεται μηδὲν εἶναι μέγεθος
[7]	ὃ αἰσθάνεται ἢ ἐν ᾧ͵	εἰ	μὴ οὕτως͵ ὅτι ἐν τούτου
[7]	τὰ τῷ γένει ταὐτά. Ὥστ΄	εἰ	μὴ ταῦτα͵ οὐδ΄ ἐκεῖνα. Ὃ
[5]	δ΄ οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται μέντοι͵	εἰ	μή τις παρὰ τὰς πέντε
[7]	ἡ κατὰ δύναμιν μία· καὶ	εἰ	μία τοίνυν ἡ αἴσθησις ἡ
[7]	αὐτὴν ἧττον αἰσθητὴν εἶναι ἢ	εἰ	μόνη ἦν· ἀφαιρεῖται γάρ τι
[7]	εἰ ἔστιν αὐτὸς αὑτόν͵ καὶ	εἰ	ὁρᾷ καὶ αἰσθάνεται (καὶ εἰ
[5]	ἀναθυμίασις ὁμοίως λέγεται ταῖς ἀποῤῥοίαις·	εἰ	οὖν μηδ΄ ἐκεῖναι καλῶς͵ οὐδ΄
[7]	πολὺ ἢ ἀρτίου πρὸς περιττόν.	Εἰ	οὖν πλεῖον ἔτι ἀπέχει ἀλλήλων
[5]	ὅταν ἐγγένηται) οὔτ΄ αὐτὰ ἀναπνέοντα.	Εἰ	οὖν τις θείη καὶ τὸν
[6]	τοῦτον. ~Ἀπορήσειε δ΄ ἄν τις͵	εἰ	πᾶν σῶμα εἰς ἄπειρον διαιρεῖται͵
[5]	καὶ Ἡράκλειτος οὕτως εἴρηκεν͵ ὡς	εἰ	πάντα τὰ ὄντα καπνὸς γένοιτο͵
[7]	τῇ μιᾷ αἰσθήσει. Ἀλλὰ μὴν	εἰ	τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν αἴσθησιν
[6]	μὴ μετ΄ αἰσθήσεως. Ἅμα δ΄	εἰ	ταῦτ΄ ἔχει οὕτως͵ ἔοικε μαρτυρεῖν
[4]	τὸ ποιοῦν αἴτιον εἶναι͵ οἷον	εἰ	τὸ θερμὸν καὶ τὸν ἥλιον
[4]	τὰ αἰσθητὰ ἁπτὰ ποιοῦσιν. Καίτοι	εἰ	τοῦτο οὕτως ἔχει͵ δῆλον ὡς
[2]	καὶ ἐν τῇ ἀνακλάσει· Ἐπεὶ	εἴ	γε πῦρ ἦν͵ καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[3]	τῶν διαφανῶν͵ οἷον ὕδατος καὶ	εἴ	τι ἄλλο τοιοῦτον͵ καὶ ὅσοις
[7]	αἱ αὐταὶ πλείους ἔσονται͵ ὥσπερ	εἴ	τις ἐπιστήμας (διαφόρους φαίη· οὔτε
[7]	ἀριθμῷ ἡ κατ΄ ἐνέργειαν μία͵	εἴδει	δὲ ἡ κατὰ δύναμιν μία·
[6]	δὲ δὴ ἰδίου ἑτέρου ἀριθμῷ͵	εἴδει	δὲ τοῦ αὐτοῦ͵ διὸ ἅμα
[7]	τοῦ λευκοῦ πλεῖον ἔτι τῷ	εἴδει	διαφέρει ἢ τὸ μέλαν) ἔτι
[7]	τῷ ἅμα͵ τὸ δὲ τῷ	εἴδει	ἓν τῇ κρινούσῃ αἰσθήσει καὶ
[7]	καὶ τὸ μέλαν͵ ἕτερον τῷ	εἴδει	ὄν͵ ἡ αὐτὴ κρίνει͵ καὶ
[7]	χρώματος͵ πλείω γε μέρη ἕξει	εἴδει	ταὐτά; καὶ γὰρ ἃ αἰσθάνεται
[7]	τῶν μὲν γένει τῶν δὲ	εἴδει.	Ὥστε καὶ αἰσθάνοιτ΄ ἂν ἅμα
[4]	χρωμάτων ἐστίν· ἑπτὰ γὰρ ἀμφοτέρων	εἴδη͵	ἄν τις τιθῇ͵ ὥσπερ εὔλογον͵
[5]	ἡ ψύξις καὶ ἡ πῆξις.	Εἴδη	δὲ τοῦ ὀσφραντοῦ δύο ἐστίν·
[5]	καὶ πλύσις. Πῶς μὲν οὖν	εἴδη	δεῖ λέγειν καὶ πῶς οὐ
[6]	καθ΄ αὑτὸ συνεχὲς εἰς πεπερασμένα	εἴδη.	Ἐπεὶ οὖν τὰ μὲν πάθη
[4]	ἴσα καὶ τὰ τῶν χυμῶν	εἴδη	καὶ τὰ τῶν χρωμάτων ἐστίν·
[6]	καὶ διὰ τί πεπέρανται τὰ	εἴδη	καὶ χρώματος καὶ χυμοῦ καὶ
[5]	ἔχειν τὸ ἡδύ͵ διῄρηται τὰ	εἴδη	κατὰ τοὺς χυμούς͵ ταύτης δ΄
[6]	οὖν τὰ μὲν πάθη ὡς	εἴδη	λεκτέον͵ ὑπάρχει δὲ συνέχεια ἀεὶ
[5]	ὥσπερ τινές φασιν͵ οὐκ ἔστιν	εἴδη	τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄ ἔστιν. Διοριστέον
[3]	μειγνυμένων. Διὰ τίνα δ΄ αἰτίαν	εἴδη	τῶν χρωμάτων ἐστὶν ὡρισμένα καὶ
[5]	ἐκ δὲ ταύτης γῆς τι	εἶδος.	Ἀλλ΄ οὐδέτερον τούτων ἔοικεν· ἡ
[4]	οἱ γὰρ ἅλες γῆς τι	εἶδός	εἰσιν. Καὶ τὰ διὰ τῆς
[5]	πόῤῥωθεν αἰσθάνεται͵ διὰ τὸ θρεπτικὸν	εἶδος	τῆς ὀσμῆς͵ ἀπέχοντα πολὺ τῆς
[5]	βοήθειαν ὑγιείας γέγονε τὸ τοιοῦτον	εἶδος	τῆς ὀσμῆς· οὐδὲν γὰρ ἄλλο
[2]	ἁπτικὸν γῆς͵ τὸ δὲ (γευστικὸν	εἶδός	τι ἁφῆς ἐστίν. Καὶ διὰ
[3]	ἀνάγκη μεικτόν τι εἶναι καὶ	εἶδός	τι χρόας ἕτερον. Ἔστι μὲν
[2]	οὐδὲν ἐν οἷς ἐμφαίνεται τὰ	εἴδωλα.	Τὸ μὲν οὖν τὴν ὄψιν
[4]	δῆλον ὅτι ἑτέρα τις ἂν	εἴη	αἰτία· οἱ γὰρ χυμοὶ πάντες
[3]	διαφανοῦς τὸ ἔσχατον ὅτι μὲν	εἴη	ἄν τι͵ δῆλον͵ ὅτι δὲ
[5]	καὶ τὸ ὕδωρ ἄμφω ὑγρά͵	εἴη	ἂν ἡ ἐν ὑγρῷ τοῦ
[7]	εἰ αἰσθάνεται) Ἔτι οὐκ ἂν	εἴη	(οὔτε χρόνος οὔτε πρᾶγμα οὐδὲν
[3]	πρότερον εἰρημένῳ· λόγος γὰρ ἂν	εἴη	τις τῶν ἐπιπολῆς πρὸς τὰ
[3]	πέρατι εἴη. Ὥστε χρῶμα ἂν	εἴη	τὸ τοῦ διαφανοῦς ἐν σώματι
[3]	ὁρατόν͵ καίτοι αὕτη τις ἂν	εἴη	χρωμάτων μίξις. Κἀκείνως δ΄ οὐδὲν
[3]	χρόα͵ τούτου ἂν ἐν πέρατι	εἴη.	Ὥστε χρῶμα ἂν εἴη τὸ
[5]	αὐτῶν καὶ τὰ ὑγρὰ ἄχυμα	εἶναι͵	ἂν μή τι μειγνύμενον ποιῇ.
[2]	καὶ ἐντός· διαφανὲς ἄρα δεῖ	εἶναι·	ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ εἶναι͵ ἐπειδὴ
[4]	τοῦ ὕδατος φύσις βούλεται ἄχυμος	εἶναι·	ἀνάγκη δ΄ ἢ ἐν αὑτῷ
[7]	οὐκ ἀληθές͵ οὐδ΄ ἐνδέχεται χρόνον	εἶναι	ἀναίσθητον οὐδένα οὐδὲ λανθάνειν͵ ἀλλὰ
[5]	λυπηράν. Αἴτιον δὲ τοῦ ἴδιον	εἶναι	ἀνθρώπου τὴν τοιαύτην ὀσμὴν διὰ
[3]	τὸ μέλαν͵ ὥσθ΄ ἑκάτερον μὲν	εἶναι	ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ δ΄
[4]	σχημάτων ἀναγκαῖον καὶ τοὺς χυμοὺς	εἶναι	ἀπείρους· διὰ τί γὰρ ὁ
[6]	ὡς οὔ. Δοκεῖ δέ τισιν	εἶναι	ἀπορία καὶ περὶ τούτων· ἀδύνατον
[7]	ψυχῆς τὸ αὐτὸ καὶ ἓν	εἶναι	ἀριθμῷ τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ
[3]	κινήσεις ἀφικνούμεναι καὶ ἓν δοκῇ	εἶναι	διὰ τὸ ἅμα φαίνεσθαι· ἐνταῦθα
[3]	συμφωνίας͵ τὰ ἥδιστα τῶν χρωμάτων	εἶναι	δοκοῦντα͵ οἷον (τὸ ἁλουργὸν καὶ
[4]	σχῆμα δὲ σχήματι οὐ δοκεῖ	εἶναι	ἐναντίον· τίνι γὰρ τῶν πολυγώνων
[2]	δεῖ εἶναι· ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ	εἶναι͵	ἐπειδὴ οὐκ ἀήρ. Οὐ γὰρ
[5]	γὰρ τὸ τοῦ θρεπτικοῦ πάθη	εἶναι͵	ἐπιθυμούντων μὲν ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ
[3]	καὶ τῶν σωμάτων ἀνάγκη τι	εἶναι	ἔσχατον͵ καὶ ταύτης ἡ μὲν
[7]	τὰ πάθη ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ	εἶναι	ἕτερον ἑκάστῳ. Ὁμοίως τοίνυν θετέον
[7]	τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ μέντοι	εἶναι	ἕτερον καὶ ἕτερον τῶν μὲν
[7]	ὦσι͵ καὶ αὐτὴν ἧττον αἰσθητὴν	εἶναι	ἢ εἰ μόνη ἦν· ἀφαιρεῖται
[6]	ἢ ἐγγὺς ἢ πόῤῥω ἀλλήλων	εἶναι.	Ἢ περὶ μὲν τὸν ψόφον
[6]	ἓν χωρὶς ἂν αὐτὸ αὑτοῦ	εἶναι.	Ἢ τοῦ μὲν κινήσαντος πρώτου͵
[5]	διὰ τὸ τὴν φύσιν αὐτῆς	εἶναι	καθ΄ αὑτὴν ἡδεῖαν ἢ λυπηράν.
[7]	δ΄ αἰσθητόν͵ ἅμα συμβήσεται ὁρατὸν	εἶναι	καὶ ἀόρατον· τοῦτο δ΄ ἀδύνατον.
[2]	ὅτι ἐντός· διόπερ ἀνάγκη διαφανὲς	εἶναι	καὶ δεκτικὸν φωτὸς τὸ ἐντὸς
[3]	οὐδέτερον δυνατόν͵ ἀνάγκη μεικτόν τι	εἶναι	καὶ εἶδός τι χρόας ἕτερον.
[1]	αἴσθησιν· τούτῳ γὰρ τὸ ζῷον	εἶναι	καὶ μὴ ζῷον διορίζομεν. Ἰδίᾳ
[6]	ὥστε καὶ ἐνεργείᾳ αἰ σθητὰ	εἶναι͵	καὶ μὴ μόνον ὅτι ἐν
[5]	καὶ χυτῷ οἷον βαφή τις	εἶναι	καὶ πλύσις. Πῶς μὲν οὖν
[4]	αἰσθάνεσθαι μάλιστα καὶ τῶν σχημάτων	εἶναι	κριτικωτάτην. Ἔτι τὰ μὲν αἰσθητὰ
[3]	δῆλον͵ καὶ ταύτην τὴν αἰτίαν	εἶναι	κυρίαν τοῦ πολλὰς εἶναι χρόας͵
[4]	εὔλογον͵ τὸ φαιὸν μέλαν τι	εἶναι·	λείπεται γὰρ τὸ ξανθὸν μὲν
[6]	εἰς ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ πᾶν	εἶναι	μέ γεθος αἰσθητόν (ἀδύνατον γὰρ
[3]	Ὥστ΄ εἰ μὴ ἐνδέχεται μηδὲν	εἶναι	μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ πᾶν ἔκ
[4]	τοῦ ὕδατος τὸ ποιοῦν αἴτιον	εἶναι͵	οἷον εἰ τὸ θερμὸν καὶ
[4]	Ἐμπεδοκλῆς φησίν͵ ἢ ὕλην τοιαύτην	εἶναι	οἷον πανσπερμίαν χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα
[5]	δ΄ ἐνίοις ἡ καπνώδης ἀναθυμίασις	εἶναι	ὀσμή͵ οὖσα κοινὴ γῆς τε
[7]	ὁρᾶται. Τοῦτο δὴ ἀνάγκη ἀδιαίρετον	εἶναι͵	οὗ ἐν μὲν τῷ ἐπέκεινα
[6]	ὀσφραίνεσθαι· οὐ γὰρ οἷόν τ΄	εἶναι	πολλοὺς καὶ χωρὶς ὄντας ἓν
[2]	τό τ΄ ἐν τοῖς ἀνθρακώδεσιν	εἶναι	πῦρ καὶ ἡ φλόξ) ὧν
[5]	ὁρῶμεν ὅτι τὴν τροφὴν δεῖ	εἶναι	συνθετήν (καὶ γὰρ τὰ τρεφόμενα
[3]	πάσας τὰς χρόας ἐν ἀριθμοῖς	εἶναι͵	τὰς μὲν τεταγμένας τὰς δὲ
[5]	ξηρόν͵ φανερὸν ὅτι δεῖ ἀνάλογον	εἶναι	τὰς ὀσμὰς τοῖς χυμοῖς. Ἀλλὰ
[2]	ὅτι δ΄ οἴεται τὸ ὁρᾶν	εἶναι	τὴν ἔμφασιν͵ οὐ καλῶς· τοῦτο
[7]	καὶ ἄτομον χρόνον μίαν ἀνάγκη	εἶναι	τὴν ἐνέργειαν· μιᾶς γὰρ ἡ
[2]	ἀπορίας καὶ τοῦ δοκεῖν πῦρ	εἶναι	τὴν ὄψιν͵ ἐντεῦθεν ληπτέον. Τὰ
[3]	ὥσπερ οἱ ἀρχαῖοι͵ λέγειν ἀπόῤῥοιαν	εἶναι	τὴν χρόαν καὶ ὁρᾶσθαι διὰ
[7]	ἕν. Ἀνάγκη ἄρα ἕν τι	εἶναι	τῆς ψυχῆς ᾧ ἅπαντα αἰσθάνεται͵
[6]	γὰρ μὴ οὕτως͵ ἐνδέχοιτ΄ ἂν	εἶναί	τι σῶμα μηδὲν ἔχον χρῶμα
[6]	κινεῖταί ποθέν ποι͵ ὥστ΄ ἀνάγκη	εἶναί	τινα καὶ χρόνον ἐν ᾧ
[4]	τὸ ἀντισπᾶν τῷ λίαν τρόφιμον	εἶναι	τὸ γλυκὺ καὶ ἐπιπολαστικόν. Ὥσπερ
[4]	μέλαν τὸ μὲν τραχύ φησιν	εἶναι	τὸ δὲ λεῖον͵ Εἰς δὲ
[2]	δοκεῖν ἅμα ἓν καὶ δύο	εἶναι	τό θ΄ ὁρῶν καὶ τὸ
[2]	τῆς κινήσεως͵ ὥστε δοκεῖν ἕτερον	εἶναι	τὸ ὁρῶν καὶ τὸ ὁρώμενον.
[5]	τρέφεινσω ματῶδες γάρ τι δεῖ	εἶναι	τὸ συστησόμενονἔτι πολὺ ἧττον εὔλογον
[4]	φασι τῶν ἀρχαίων φυσιολόγων τοιοῦτον	εἶναι	τὸ ὕδωρ δι΄ οἵας ἂν
[4]	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ πανσπερμίας	εἶναι	τὸ ὕδωρ ὕλην ἀδύνατον· ἐκ
[3]	διὰ τὸ μὴ ἐν ἀριθμοῖς	εἶναι	τοιαύτας γίγνεσθαι. Εἷς μὲν οὖν
[6]	γὰρ ἂν ἔδει που ἑκάτερον	εἶναι·	τοῖς γὰρ ἴσοις γιγνομένοις οὐδὲν
[6]	ἀλλὰ καὶ χωρίς͵ πεπερασμένα ἀνάγκη	εἶναι	τὸν ἀριθμόν͵ καὶ χρώματα καὶ
[7]	(τὸ γὰρ μεῖγμα ἓν βούλεται	εἶναι͵	τοῦ δ΄ ἑνὸς μία αἴσθησις͵
[5]	τοῦ περιττοῦ͵ καὶ αὐτὴ μέση	εἶναι	τῶν τε ἁπτικῶν͵ οἷον ἁφῆς
[2]	Τὸ μὲν οὖν τὴν ὄψιν	εἶναι	ὕδατος ἀληθὲς μέν͵ οὐ μέντοι
[6]	ἀφικνοῦνται (δοκεῖ δ΄ ὁ ψόφος	εἶναι	φερομένου (τινὸς κίνησις) ὅσα δ΄
[2]	Δημόκριτος δ΄ ὅτι μὲν ὕδωρ	εἶναί	φησι͵ λέγει καλῶς͵ ὅτι δ΄
[3]	αἰτίαν εἶναι κυρίαν τοῦ πολλὰς	εἶναι	χρόας͵ ἀλλὰ μὴ τὴν ἐπιπόλασιν
[3]	μὲν οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους	εἶναι	χρόας παρὰ τὸ λευκὸν καὶ
[4]	τὸ ξανθὸν μὲν τοῦ λευκοῦ	εἶναι	ὥσπερ τὸ λιπαρὸν τοῦ γλυκέος͵
[5]	ἀληθὲς γὰρ ὅπερ Εὐριπίδην σκώπτων	εἶπε	Στράττις͵ ὅταν φακῆν ἕψητε͵ μὴ
[5]	εὐωδία ὁπωσοῦν ἔχουσιν ὠφέλιμος ὡς	εἰπεῖν	αἰεί. Καὶ διὰ τοῦτο γίγνεται
[5]	γὰρ τοῦτο καὶ μόνον ὡς	εἰπεῖν	αἰσθάνεται τῶν ζῴων ἄνθρωπος καὶ
[4]	τὰ γένη τῶν χυμῶν ὡς	εἰπεῖν	μεταβάλλοντας. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ
[5]	τις τίνι αἰσθάνονται τῆς ὀσμῆς͵	εἴπερ	ἀναπνέουσι μὲν γίγνεται τὸ ὀσμᾶσθαι
[7]	γάρ τι ἡ ἐλάττων μειγνυμένη͵	εἴπερ	ἅπαντα τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον αἰσθητά
[2]	διαφανές͵ τὴν καλουμένην κόρην. Ὥστ΄	εἴπερ	ἐπὶ τούτων συμβαίνει καθάπερ λέγομεν͵
[7]	ἢ ὅτι τούτου τι ὁρᾷ͵	εἴπερ	ἔστι τι μέγεθος καὶ χρόνου
[5]	τὴν φύσιν ἐστίν. Ἔτι δ΄	εἴπερ	ὁμοίως ἐν τοῖς ὑγροῖς ποιεῖ
[5]	τὰς σαπρὰς ἄν τις ἀνάλογον	εἴποι·	διὸ ὥσπερ ἐκεῖνα δυσκατάποτα͵ τὰ
[5]	τοὺς χυμοὺς τεταγμένον αὐτῶν͵ ὥσπερ	εἴπομεν͵	καὶ τὸ ἡδὺ καὶ τὸ
[5]	τούτοις) ὥστε αὗται μέν͵ καθάπερ	εἴπομεν͵	κατὰ συμβεβηκὸς ἔχουσι τὸ ἡδὺ
[7]	ψυχῆς ᾧ ἅπαντα αἰσθάνεται͵ καθάπερ	εἴρη	ται πρότερον͵ ἄλλο δὲ γένος
[7]	κοινῇ καὶ καθ΄ ἕκαστον αἰσθητήριον	εἴρη	ται· τῶν δὲ λοιπῶν πρῶτον
[5]	ὀσμῆς) διὸ καὶ Ἡράκλειτος οὕτως	εἴρηκεν͵	ὡς εἰ πάντα τὰ ὄντα
[1]	πράξεις αὐτῶν. Τὰ μὲν οὖν	εἰρημένα	περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω͵ περὶ δὲ
[1]	ἡ μὲν ἁφὴ διὰ τὴν	εἰρημένην	αἰτίαν ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς͵
[6]	ἐπὶ τοῦ φωτὸς διὰ τὸ	εἰρημένον͵	διὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ
[4]	χυμός͵ τὸ γιγνόμενον ὑπὸ τοῦ	εἰρημένου	ξηροῦ πάθος ἐν τῷ ὑγρῷ͵
[3]	τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ πρότερον	εἰρημένῳ·	λόγος γὰρ ἂν εἴη τις
[5]	τῆς αἰσθήσεως καὶ ἐκ τῶν	εἰρημένων	φανερόν͵ ὥστε ὅπερ ὁ χυμὸς
[5]	δεῖ τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἐπὶ τοσοῦτον	εἰρήσθω.	Ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν
[6]	λύοιτο ὁ λόγος. Ἀλλ΄ ἀδύνατα·	εἴρηται	δὲ περὶ αὐτῶν ἐν τοῖς
[2]	τοῦ ἄνευ φωτὸς μὴ ὁρᾶν	εἴρηται	ἐν ἄλλοις· ἀλλ΄ εἴτε φῶς
[7]	οὐκ ἀδιαίρετον. Ἡ δ΄ αἰτία	εἴρηται	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν περὶ τούτου.
[4]	γῆς δὲ τὸ ξηρόν͵ ὥσπερ	εἴρηται	ἐν τοῖς περὶ στοιχείων. μὲν
[3]	αἰσθήσεσιν͵ οἷον ὁράσει καὶ ἀκούσει͵	εἴρηται	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς· τί
[3]	χυμοῦ καὶ ἁφῆς͵ καθόλου μὲν	εἴρηται	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς͵ τί
[3]	ὥσπερ ἐν τοῖς περὶ μίξεως	εἴρηται	καθόλου περὶ πάντων (ἐκείνως μὲν
[5]	ἡ δὲ καπνώδης ἀναθυμίασις͵ ὥσπερ	εἴρηται͵	κοινὸν ἀέρος καὶ γῆς· καὶ
[6]	πῶς αἰσθητὰ καὶ πῶς οὔ͵	εἴρηται.	Ὅταν δὲ δὴ ἐνυπάρχῃ τούτῳ
[4]	τίν΄ αἰτίαν πολλαὶ χρόαι εἰσίν͵	εἴρηται·	(Περὶ δὲ ψόφου καὶ φωνῆς
[3]	ἐνέργειαν͵ νῦν λέγωμεν. Ὥσπερ οὖν	εἴρηται	περὶ φωτὸς ἐν ἐκείνοις͵ ὅτι
[3]	δυνατόν͵ ἐν τοῖς περὶ μίξεως	εἴρηται	πρότερον) ἀλλ΄ ὅτι ἀνάγκη μειγνυμένων
[2]	μὲν ἐξιόντος τοῦ φωτός͵ ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον͵ βλέπειν· λέγει γοῦν οὕτως·
[1]	τοῖς ζῴοις τοῦτο τὸ πάθος͵	εἴρηται	πρότερον ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς.
[4]	(Περὶ δὲ ψόφου καὶ φωνῆς	εἴρηται	πρότερον ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς·
[5]	τὰ ἐν τῷ ὕδατι͵ (ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον. Ἔτι ἡ ἀναθυμίασις ὁμοίως
[5]	καὶ τῶν ἄλλων ζῴων͵ ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον· κἀκείνων μέν͵ διὰ τὸ
[4]	μὲν τοῦ γευστοῦ καὶ χυμοῦ	εἴρηται·	τὰ γὰρ ἄλλα πάθη τῶν
[1]	ἔχει τῶν αἰσθήσεων ἑκάστη͵ πρότερον	εἴρηται.	~Τοῦ δὲ σώματος ἐν οἷς
[6]	ἡ δύναμις͵ καὶ τὴν αἴσθησιν	εἰς	ἄπειρα διαιρεῖσθαι καὶ πᾶν εἶναι
[6]	αντία. Τὸ μὲν οὖν συνεχὲς	εἰς	ἄπειρα τέμνεται ἄνισα͵ εἰς δ΄
[6]	ἄν τις͵ εἰ πᾶν σῶμα	εἰς	ἄπειρον διαιρεῖται͵ ἆρα καὶ τὰ
[6]	συνεχὲς εἰς ἄπειρα τέμνεται ἄνισα͵	εἰς	δ΄ ἴσα πεπερασμένα· τὸ δὲ
[4]	φησιν εἶναι τὸ δὲ λεῖον͵	Εἰς	δὲ τὰ σχήματα ἀνάγει τοὺς
[4]	τῆς κατὰ δύναμιν ἀλλοιωτικὸν ὂν	εἰς	ἐνέργειαν· ἄγει γὰρ τὸ αἰσθητικὸν
[4]	καὶ παντοδαποὺς γιγνομένους͵ καὶ ἑψομένους	εἰς	πάντα τὰ γένη τῶν χυμῶν
[6]	δὲ μὴ καθ΄ αὑτὸ συνεχὲς	εἰς	πεπερασμένα εἴδη. Ἐπεὶ οὖν τὰ
[3]	ταῦτα μόνον ὅσα ἐνδέχεται διελεῖν	εἰς	τὰ ἐλάχιστα͵ καθάπερ ἀνθρώπους ἢ
[1]	τέχνην μετιόντες͵ οἱ μὲν τελευτῶσιν	εἰς	τὰ περὶ ἰατρικῆς͵ (οἱ δ΄
[6]	εὐλόγως μὲν ἂν καὶ διαλύοιντο	εἰς	τὰ περιέχοντα͵ ὥσπερ καὶ ἀκαριαῖος
[5]	Οἱ δὲ νῦν μειγνύν (τες	εἰς	τὰ πόματα τὰς τοιαύτας δυνάμεις
[4]	ψόφων. Οἱ δὲ τὰ ἴδια	εἰς	ταῦτα ἀνάγουσιν͵ ὥσπερ Δημόκριτος· τὸ
[6]	περιέχοντα͵ ὥσπερ καὶ ἀκαριαῖος χυμὸς	εἰς	τὴν θάλατταν ἐγχυθείς. Οὐ μὴν
[4]	Συμμείγνυνται δ΄ οἱ ἄλλοι χυμοὶ	εἰς	τὴν τροφὴν τὸν αὐτὸν τρόπον
[3]	μεμεῖχθαι· ὅσα δὲ μὴ διαιρεῖται	εἰς	τὸ ἐλάχιστον͵ τούτων οὐκ ἐνδέχεται
[6]	γίγνεται ἡ αἴσθησις) ὅταν ἐνεργῶσιν͵	εἰς	τὸ μέσον πρῶτον͵ οἷον ἥ
[6]	τὸ ἀπὸ τοῦ ἡλίου φῶς	εἰς	τὸ μεταξὺ πρὶν πρὸς τὴν
[6]	αἱ μὲν γὰρ φοραὶ εὐλόγως	εἰς	τὸ μεταξὺ πρῶτον ἀφικνοῦνται (δοκεῖ
[5]	πνευματώδους εἰσέρχεται ἀναθυμιά σεως͵ ὥστ΄	εἰς	τὸν ἀναπνευστικὸν βαδίζοι ἂν τόπον.
[4]	τοὺς χυμοὺς ἀφαιρουμένων τῶν περικαρπίων	(εἰς	τὸν ἥλιον) καὶ πυρουμένων͵ ὡς
[5]	ὡς ἔργῳ μὲν ἐπὶ τὴν	εἰς	τὸν θώρακα βοή θειαν͵ ὡς
[4]	ἐνέργειαν· ἄγει γὰρ τὸ αἰσθητικὸν	εἰς	τοῦτο δυνάμει προϋπάρχον· οὐ γὰρ
[5]	Ὅτι μὲν οὖν οὐ συμβάλλεται	εἰς	τροφὴν τὸ ὀσφραντόν͵ ᾗ ὀσφραντόν͵
[5]	ᾗ ὀσφραντόν͵ δῆλον· ὅτι μέντοι	εἰς	ὑγίειαν͵ καὶ ἐκ τῆς αἰσθήσεως
[3]	τῆς γενέσεως τῶν χρωμάτων οὗτος͵	εἷς	δὲ τὸ φαίνεσθαι δι΄ ἀλλήλων͵
[3]	ἐν ἀριθμοῖς εἶναι τοιαύτας γίγνεσθαι.	Εἷς	μὲν οὖν τρόπος τῆς γενέσεως
[7]	ὡς ἓν αἰσθάνηται. Οὕτως δ΄	εἷς	ὁ λόγος ὁ τῶν ἄκρων
[1]	καὶ παντοδαπὰς ἡ τῆς ὄψεως	εἰσαγγέλλει	δύναμις διὰ τὸ πάντα τὰ
[1]	τοῦ εὖ ἕνεκα· πολλὰς γὰρ	εἰσαγγέλλουσι	διαφοράς͵ ἐξ ὧν ἥ τε
[7]	τὴν ἐνέργειαν· μιᾶς γὰρ ἡ	εἰσάπαξ	μία χρῆσις καὶ κίνησις͵ μία
[5]	τὸ αἰσθητήριον͵ καὶ μετὰ πνευματώδους	εἰσέρχεται	ἀναθυμιά σεως͵ ὥστ΄ εἰς τὸν
[2]	δ΄ ἀναίμων σκληρόδερμοι οἱ ὀφθαλμοί	εἰσι͵	καὶ τοῦτο ποιεῖ τὴν σκέπην.
[5]	καὶ λυπηρόν͵ διὸ καὶ πάντων	εἰσὶ	κοιναὶ τῶν ζῴων· αἱ δὲ
[5]	μὲν ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ τούτων	εἰσί͵	πεπληρωμένοις δὲ καὶ μηδὲν δεομένοις
[4]	οὔσης πικρὸν ποιεῖ τὸν χυμόν͵	εἰσί	τε κρῆναι πολλαὶ αἱ μὲν
[6]	μή ἐστι γένεσις αὐτῶν͵ ἀλλ΄	εἰσὶν	ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι͵ ὅμως οὐδὲν
[7]	τὰ μεμειγμένα ἅμα (λόγοι γάρ	εἰσιν	ἀντικειμένων͵ οἷον τὸ διὰ πασῶν
[4]	διὰ τίν΄ αἰτίαν πολλαὶ χρόαι	εἰσίν͵	εἴρηται· (Περὶ δὲ ψόφου καὶ
[4]	τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον ἕκαστοί	εἰσιν͵	εἴτε κατ΄ ἀριθμούς τινας τῆς
[1]	φρονιμώτεροι τῶν ἐκ γενετῆς ἐστερημένων	εἰσὶν	ἑκατέρας τῆς αἰσθήσεως οἱ τυφλοὶ
[4]	τροφίμου οἱ χυμοὶ ἢ πάθος	εἰσὶν	ἢ στέρησις͵ δεῖ λαβεῖν ἐντεῦθεν͵
[1]	τῶν ζωὴν ἐχόντων ἁπάντων͵ τίνες	εἰσὶν	ἴδιαι καὶ τίνες κοιναὶ πράξεις
[4]	γὰρ ἅλες γῆς τι εἶδός	εἰσιν.	Καὶ τὰ διὰ τῆς τέφρας
[5]	καθ΄ αὑτὰς ἡδεῖαι τῶν ὀσμῶν	εἰσιν͵	οἷον αἱ τῶν ἀνθῶν· οὐδὲν
[5]	καὶ γὰρ δριμεῖαι καὶ γλυκεῖαί	εἰσιν	ὀσμαὶ καὶ αὐστηραὶ καὶ στρυφναὶ
[2]	ἐν ἄλλοις· ἀλλ΄ εἴτε φῶς	εἴτ΄	ἀήρ ἐστι τὸ μεταξὺ τοῦ
[4]	τινας τῆς μίξεως καὶ κινήσεως͵	εἴτε	καὶ ἀορίστως͵ οἱ δὲ τὴν
[4]	μᾶλλον καὶ ἧττον ἕκαστοί εἰσιν͵	εἴτε	κατ΄ ἀριθμούς τινας τῆς μίξεως
[2]	ὁρᾶν εἴρηται ἐν ἄλλοις· ἀλλ΄	εἴτε	φῶς εἴτ΄ ἀήρ ἐστι τὸ
[1]	σύμβολόν ἐστιν. Διόπερ φρονιμώτεροι τῶν	ἐκ	γενετῆς ἐστερημένων εἰσὶν ἑκατέρας τῆς
[4]	μίξεώς ἐστιν͵ οὕτως οἱ χυμοὶ	ἐκ	γλυκέος καὶ πικροῦ͵ καὶ κατὰ
[4]	κειμένους διὰ τὸν χρόνον αὐστηροὺς	ἐκ	γλυκέων καὶ πικροὺς καὶ παντοδαποὺς
[7]	ἐκ μὲν ἐνίων γίγνεταί τι͵	ἐκ	δ΄ ἐνίων οὐ γίγνεται͵ τοιαῦτα
[5]	συνίσταται ἐκ μὲν ἐκείνης ὕδωρ͵	ἐκ	δὲ ταύτης γῆς τι εἶδος.
[5]	συνηθείᾳ τὴν ἡδονήν͵ ἕως ἂν	ἐκ	δύ΄ αἰσθήσεων γένηται τὸ ἡδὺ
[6]	καὶ χρόνον ἐν ᾧ κινεῖται	ἐκ	θατέρου πρὸς θάτερον· ὁ δὲ
[2]	συνέβαινε τὸ ὁρᾶν ἐξιόντος ὥσπερ	ἐκ	λαμπτῆρος τοῦ φωτός͵ διὰ τί
[4]	ἐπιπολαστικόν. Ὥσπερ δὲ τὰ χρώματα	ἐκ	λευκοῦ καὶ μέλανος μίξεώς ἐστιν͵
[7]	ἔσχατα ἐναντία· οὐκ ἔστι δ΄	ἐκ	λευκοῦ καὶ ὀξέος ἓν γίγνεσθαι
[5]	ἀέρος καὶ γῆς· καὶ συνίσταται	ἐκ	μὲν ἐκείνης ὕδωρ͵ ἐκ δὲ
[7]	ᾧ ἂν μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν	ἐκ	μὲν ἐνίων γίγνεταί τι͵ ἐκ
[7]	ἐν τῇ ψυχῇ͵ (ὅτι) ἴσως	ἐκ	μὲν τούτων ἕν τι γίγνεται
[5]	τὴν ὀσμήν· ἀναπνέοντος γὰρ ὥσπερ	ἐκ	παρόδου ποιεῖται διὰ τῶν μυκτήρων
[2]	ἡ δ΄ ἀναθυμίασις ἡ καπνώδης	ἐκ	πυρός. Διὸ καὶ τῷ περὶ
[5]	ὅτι μέντοι εἰς ὑγίειαν͵ καὶ	ἐκ	τῆς αἰσθήσεως καὶ ἐκ τῶν
[4]	τοῦ αὐτοῦ γὰρ ὁρῶμεν ὡς	(ἐκ	τῆς αὐτῆς) τροφῆς γιγνομένους ἑτέρους
[4]	εἶναι τὸ ὕδωρ ὕλην ἀδύνατον·	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ γὰρ ὁρῶμεν ὡς
[5]	οὐδενὸς τοῦ ἀνακαλύψοντος͵ ἀλλ΄ ὁρᾷ	ἐκ	τοῦ δυνατοῦ ὄντος αὐτοῖς εὐθύς.
[4]	καὶ πυρουμένων͵ ὡς οὐ τῷ	ἐκ	τοῦ ὕδατος ἕλκειν τοιούτους γιγνομένους͵
[7]	οὖν ἐκεῖνο ἑνός; οὐδὲν γὰρ	ἐκ	τούτων ἕν. Ἀνάγκη ἄρα ἕν
[7]	ἡ ψυχὴ μέρει͵ ἤτοι τὸ	ἐκ	τούτων ἕν τί ἐστιν ἢ
[4]	μέλανος͵ τὰ δ΄ ἄλλα μεικτὰ	ἐκ	τούτων. Καὶ ὥσπερ τὸ μέλαν
[7]	οὖν οὐθείς ἐστι χρόνος ἀναίσθητος͵	ἐκ	τούτων φανερόν· περὶ δὲ τῆς
[5]	καὶ ἐκ τῆς αἰσθήσεως καὶ	ἐκ	τῶν εἰρημένων φανερόν͵ ὥστε ὅπερ
[5]	ἐγχύμου ἐστὶ τὸ πάθος͵ δῆλον	ἐκ	τῶν ἐχόντων καὶ μὴ ἐχόντων
[1]	τὰ περὶ ἰατρικῆς͵ (οἱ δ΄	ἐκ	τῶν περὶ φύσεως ἄρχονται {περὶ
[3]	δὲ τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ χρῶμα͵	ἐκ	τῶν συμβαινόντων φανερόν. Τὸ γὰρ
[6]	Ἀλλ΄ ἀναγκαῖον· οὐ γὰρ δὴ	ἔκ	γε τῶν μαθηματικῶν. Ἔτι τίνι
[3]	εἶναι μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ πᾶν	ἔκ	τινος ἀποστήματος ὁρατόν͵ καίτοι αὕτη
[3]	περὶ χρώματος. Ἔστι μὲν οὖν	ἕκα	στον διχῶς λεγόμενον͵ τὸ μὲν
[3]	οἱ Πυθαγόρειοι τὴν ἐπιφάνειαν χρόαν	ἐκάλουν)	ἔστι μὲν γὰρ ἐν τῷ
[4]	ὡς καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων	ἑκάστη	ἁφή τίς ἐστιν· τοῦτο δ΄
[1]	δυνάμεως ἣν ἔχει τῶν αἰσθήσεων	ἑκάστη͵	πρότερον εἴρηται. ~Τοῦ δὲ σώματος
[1]	πρότερον καὶ περὶ τῶν δυνάμεων	ἑκάστης	κατὰ μόριον αὐτῆς͵ ἐχόμενόν ἐστι
[4]	ἢ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον	ἕκαστοί	εἰσιν͵ εἴτε κατ΄ ἀριθμούς τινας
[7]	ἔχει καὶ κοινῇ καὶ καθ΄	ἕκαστον	αἰσθητήριον εἴρη ται· τῶν δὲ
[3]	δὲ τῶν αἰσθητῶν τῶν καθ΄	ἕκαστον	αἰσθητήριον͵ οἷον λέγω χρώματος καὶ
[1]	δὲ ζῴοις͵ ᾗ μὲν ζῷον	ἕκαστον͵	ἀνάγκη ὑπάρχειν αἴσθησιν· τούτῳ γὰρ
[1]	Περὶ ὧν θεωρητέον͵ τί τε	ἕκαστον	αὐτῶν͵ καὶ διὰ τίνας αἰτίας
[3]	τοῖς περὶ ψυχῆς· τί δὲ	ἕκαστον	αὐτῶν ὂν ποιήσει τὴν αἴσθησιν
[6]	ἢ ἀδύνατον. Ποιητικὸν γάρ ἐστιν	ἕκαστον	αὐτῶν τῆς αἰσθήσεως (τῷ δύνασθαι
[4]	ἀκριβεστάτης ἐστὶν αἰσθήσεως διακρίνειν περὶ	ἕκαστον	γένος͵ ὥστε ἐχρῆν τὴν γεῦσιν
[1]	διορίζομεν. Ἰδίᾳ δ΄ ἤδη καθ΄	ἕκαστον	ἡ μὲν ἁφὴ καὶ γεῦσις
[5]	πρὸς ὑγίειαν τὸ (ὀσφραντόν. Καθ΄	ἕκαστον	μὲν οὖν αἰσθητήριον διωρίσθω τὸν
[1]	γὰρ σύγκειται͵ τῶν δ΄ ὀνομάτων	ἕκαστον	σύμβολόν ἐστιν. Διόπερ φρονιμώτεροι τῶν
[2]	τὸν τρόπον ἀποδιδόναι καὶ προσάπτειν	ἕκαστον	τῶν αἰσθητηρίων ἑνὶ τῶν στοιχείων͵
[3]	καὶ τί τὸ ἐνεργεῖν καθ΄	ἕκαστον	τῶν αἰσθητηρίων. Τί δέ ποτε
[7]	ψόφοντοῦτο δὴ ὑποκείσθω͵ καὶ ὅτι	ἑκάστου	μᾶλλον ἔστιν αἰσθάνεσθαι ἁπλοῦ ὄντος
[7]	ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ εἶναι ἕτερον	ἑκάστῳ.	Ὁμοίως τοίνυν θετέον καὶ ἐπὶ
[4]	ᾗ δ΄ ὑπάρχει ἐναντιότης ἐν	ἑκάστῳ͵	ταύτῃ πάντα καὶ ποιοῦσι καὶ
[1]	τῶν ἐκ γενετῆς ἐστερημένων εἰσὶν	ἑκατέρας	τῆς αἰσθήσεως οἱ τυφλοὶ τῶν
[4]	ἐν τοῖς αὐτοῖς δ΄ ἐστὶν	ἑκάτερον	αὐτῶν. Ἐναργέστερον δ΄ ἡμῖν ἐστι
[6]	οὐθὲν γὰρ ἂν ἔδει που	ἑκάτερον	εἶναι· τοῖς γὰρ ἴσοις γιγνομένοις
[3]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵ ὥσθ΄	ἑκάτερον	μὲν εἶναι ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵
[7]	ἐκείνης δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄ ἑτέρως	ἑκάτερον	τῶν ἐναντίων͵ ὡς δ΄ αὔτως
[7]	καὶ μία ἡ ἐνέργεια αὐτῶν·	ἐκεῖ	δέ͵ εἰ μὲν ἓν τὸ
[3]	ἡ αὐγὴ τοιοῦτόν ἐστιν. Ἀλλ΄	ἐκεῖ	μὲν διὰ τὸ ἐν ἀορίστῳ
[3]	ἐν ἀριθμοῖς εὐλογίστοις χρώματα͵ καθάπερ	ἐκεῖ	τὰς συμφωνίας͵ τὰ ἥδιστα τῶν
[3]	μή͵ ἀλλ΄ ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ οὖν	ἐκεῖ	τὸ μὲν φῶς τὸ δὲ
[5]	ἀδύνατον· τοῦ γὰρ ὀσφραντοῦ ὄσφρησις͵	ἐκεῖνα	δὲ τούτου αἰσθάνεται͵ ἀλλ΄ οὐ
[5]	τις ἀνάλογον εἴποι· διὸ ὥσπερ	ἐκεῖνα	δυσκατάποτα͵ τὰ σαπρὰ δυσανάπνευστά ἐστιν.
[7]	αἴσθησις ἡ κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἓν	ἐκεῖνα	ἐρεῖ. Μεμεῖχθαι ἄρα ἀνάγκη αὐτά.
[7]	Ὥστ΄ εἰ μὴ ταῦτα͵ οὐδ΄	ἐκεῖνα.	Ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν
[5]	ταῖς ἀποῤῥοίαις· εἰ οὖν μηδ΄	ἐκεῖναι	καλῶς͵ οὐδ΄ αὕτη καλῶς. Ὅτι
[7]	δ΄ αὕτη τὸ μέλαν͵ οὕτως	ἐκείνη	τὸ πικρόν. Ἔτι εἰ αἱ
[7]	πικρὸν ἡ αὐτὴ μὲν ἑαυτῇ͵	ἐκείνης	δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄ ἑτέρως ἑκάτερον
[5]	γῆς· καὶ συνίσταται ἐκ μὲν	ἐκείνης	ὕδωρ͵ ἐκ δὲ ταύτης γῆς
[7]	αἰσθητικόν ἐστι μέρος. Τίνος οὖν	ἐκεῖνο	ἑνός; οὐδὲν γὰρ ἐκ τούτων
[7]	μὲν ἓν τὸ ἐξ ἀμφοῖν͵	ἐκεῖνο	τὸ αἰσθανόμενον ἔσται͵ εἰ δὲ
[3]	οὖν εἴρηται περὶ φωτὸς ἐν	ἐκείνοις͵	ὅτι ἐστὶ χρῶμα τοῦ διαφανοῦς
[2]	λεῖον͵ καὶ ἔστιν οὐκ ἐν	ἐκείνῳ	ἀλλ΄ ἐν τῷ ὁρῶντι· ἀνάκλασις
[5]	ἐπὶ τῶν ἀναπνεόντων συμβαῖνον πάντων)	ἐκείνων	δ΄ οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται μέντοι͵
[2]	θ΄ ὁρῶν καὶ τὸ ὁρώμενον.	Ἐκείνως	δ΄ αὐτὸς αὑτὸν ὁρᾷ ὁ
[3]	μίξεως εἴρηται καθόλου περὶ πάντων	(ἐκείνως	μὲν γὰρ μείγνυται ταῦτα μόνον
[5]	ὁ σίδηρος ὀσμώδη· ὅταν δ΄	ἐκκαυθῇ	τὸ ὑγρόν͵ ἀοσμότεραι αἱ σκωρίαι
[7]	ἡ μείζων τὴν ἐλάττω κίνησιν	ἐκκρούει͵	ἀνάγκη͵ ἂν ἅμα ὦσι͵ καὶ
[7]	ἡ μείζων κίνησις τὴν ἐλάττω	ἐκκρούειδιὸ	ὑποφερομένων ὑπὸ τὰ ὄμματα οὐκ
[2]	κινουμένου τοῦ ὀφθαλμοῦ φαίνεται πῦρ	ἐκλάμπειν·	τοῦτο δ΄ ἐν τῷ σκότει
[1]	καὶ γῆρας͵ καὶ ἀναπνοὴ καὶ	ἐκπνοή͵	καὶ ζωὴ καὶ θάνατος· Περὶ
[2]	δῆλον· φαίνεται γὰρ ὕδωρ τὸ	ἐκρέον	διαφθειρομένων͵ καὶ ἔν γε τοῖς
[6]	οὐδὲ νοεῖ ὁ νοῦς τὰ	ἐκτὸς	μὴ μετ΄ αἰσθήσεως. Ἅμα δ΄
[2]	τυχόν) τό τ΄ ἐντὸς τῷ	ἐκτὸς	πῶς; ἡ γὰρ μῆνιγξ μεταξύ
[4]	ἐπὶ πλέον τοῦ ὕδατος τὸ	ἔλαιον	διὰ τὴν γλισχρότητα· τὸ δ΄
[4]	τῇ χειρὶ τὸ ὕδωρ ἤπερ	ἔλαιον)	ἐπεὶ δὲ θερμαινόμενον οὐδὲν φαίνεται
[5]	δὲ τὸ ἐξικμαζόμενον ἐξ αὐτῶν	ἔλαιον)	τὸ δὲ νίτρον γῆς ἐστι
[4]	ὕδωρ ἐστί͵ καὶ αὐτοῦ τοῦ	ἐλαίου	(ἀλλ΄ ἐπεκτείνεται ἐπὶ πλέον τοῦ
[7]	ἀεὶ ἡ μείζων κίνησις τὴν	ἐλάττω	ἐκκρούειδιὸ ὑποφερομένων ὑπὸ τὰ ὄμματα
[7]	Εἰ δὴ ἡ μείζων τὴν	ἐλάττω	κίνησιν ἐκκρούει͵ ἀνάγκη͵ ἂν ἅμα
[7]	ἦν· ἀφαιρεῖται γάρ τι ἡ	ἐλάττων	μειγνυμένη͵ εἴπερ ἅπαντα τὰ ἁπλᾶ
[3]	ὅσα ἐνδέχεται διελεῖν εἰς τὰ	ἐλάχιστα͵	καθάπερ ἀνθρώπους ἢ ἵππους ἢ
[4]	τῆς γεύσεως μᾶλλον͵ τὰ γοῦν	ἐλάχιστα	τῆς ἀκριβεστάτης ἐστὶν αἰσθήσεως διακρίνειν
[3]	δὲ μὴ διαιρεῖται εἰς τὸ	ἐλάχιστον͵	τούτων οὐκ ἐνδέχεται μίξιν γενέσθαι
[3]	τῶν μὲν γὰρ ἀνθρώπων ἄνθρωπος	ἐλάχιστον͵	τῶν δ΄ ἵππων ἵππος· ὥστε
[3]	οἴονταί τινες͵ παρ΄ ἄλληλα τῶν	ἐλαχίστων	τιθεμένων͵ ἀδήλων δ΄ ἡμῖν διὰ
[4]	τὴν τροφήν͵ καὶ τὸ κοῦφον	ἕλκει͵	τὸ δ΄ ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν
[4]	οὐ τῷ ἐκ τοῦ ὕδατος	ἕλκειν	τοιούτους γιγνομένους͵ ἀλλ΄ ἐν αὐτῷ
[5]	δεκτικὸς τῆς τροφῆς͵ ἐξ οὗ	ἕλκον	λαμβάνει τὸ σῶμα· τοῦ δ΄
[3]	καθ΄ ὑπεροχὴν δέ τινα καὶ	ἔλλειψιν	ἀσύμμετρον) καὶ τὸν αὐτὸν δὴ
[2]	καὶ ἔν γε τοῖς πάμπαν	ἐμβρύοις	τῇ ψυχρότητι ὑπερβάλλον καὶ τῇ
[2]	νῦν δ΄ οὐδὲν συμβαίνει τοιοῦτον.	Ἐμπεδοκλῆς	δ΄ ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ μὲν
[4]	τις. Τούτων δ΄ ὡς μὲν	Ἐμπεδοκλῆς	λέγει λίαν εὐσύνοπτον τὸ ψεῦδος·
[2]	εἴ γε πῦρ ἦν͵ καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	φησὶ καὶ ἐν τῷ Τιμαίῳ
[6]	καὶ τὸ φῶς͵ καθάπερ καὶ	Ἐμπεδοκλῆς	φησιν ἀφικνεῖσθαι πρότερον τὸ ἀπὸ
[4]	χυμῶν ἀναίσθητα διὰ μικρότητα͵ καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	φησίν͵ ἢ ὕλην τοιαύτην εἶναι
[7]	δ΄ ἄνισοι͵ ἡ κρείττων αἴσθησιν	ἐμποιήσει.	Ἔτι μᾶλλον ἅμα δυοῖν αἴσθοιτ΄
[7]	δ΄ αἰτία εἴρηται ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	περὶ τούτου. Ὅτι μὲν οὖν
[2]	δ΄ ἄλλων οὐδὲν ἐν οἷς	ἐμφαίνεται	τὰ εἴδωλα. Τὸ μὲν οὖν
[2]	πάθος͵ ἀλλὰ καθόλου περὶ τῶν	ἐμφαινομένων	καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν πω δῆλον
[2]	οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι τὴν	ἔμφασιν͵	οὐ καλῶς· τοῦτο μὲν γὰρ
[5]	ἐγχύμου ξηρότητος. Οὐ γὰρ μόνον	ἐν	ἀέρι ἀλλὰ καὶ ἐν ὕδατι
[3]	ὅταν ἐν ὕδατί τι ἢ	ἐν	ἀέρι βούλωνται ποιῆσαι φαινόμενον͵ καὶ
[5]	καὶ τοῦ ὁρατοῦ͵ διὸ καὶ	ἐν	ἀέρι καὶ ἐν ὕδατι ὀσμῶνται.
[5]	ἄλλῳ γένει τὸ ἔγχυμον ὑγρόν͵	ἐν	ἀέρι καὶ ὕδατι ὁμοίως. (Κοινὸν
[2]	ἄνευ φωτὸς μὴ ὁρᾶν εἴρηται	ἐν	ἄλλοις· ἀλλ΄ εἴτε φῶς εἴτ΄
[5]	ὑγρῷ τὸ ξηρόν͵ τοῦτο ποιεῖ	ἐν	ἄλλῳ γένει τὸ ἔγχυμον ὑγρόν͵
[7]	διαφέρει τὰ συστοίχως μὲν λεγόμενα	ἐν	ἄλλῳ δὲ γένει τῶν ἐν
[6]	δὴ πᾶσίν ἐστιν ἔσχατα τὰ	ἐν	αντία. Τὸ μὲν οὖν συνεχὲς
[3]	Ἀλλ΄ ἐκεῖ μὲν διὰ τὸ	ἐν	ἀορίστῳ οὐ τὴν αὐτὴν ἐγγύθεν
[3]	μὲν οὖν τοῦ φωτὸς φύσις	ἐν	ἀορίστῳ τῷ διαφανεῖ ἐστίν· τοῦ
[3]	ἢ καὶ πάσας τὰς χρόας	ἐν	ἀριθμοῖς εἶναι͵ τὰς μὲν τεταγμένας
[3]	καθαραὶ ὦσι͵ διὰ τὸ μὴ	ἐν	ἀριθμοῖς εἶναι τοιαύτας γίγνεσθαι. Εἷς
[3]	ταῖς συμφωνίαις· τὰ μὲν γὰρ	ἐν	ἀριθμοῖς εὐλογίστοις χρώματα͵ καθάπερ ἐκεῖ
[4]	τὴν ἡδονὴν ποιοῦντες μειγνύμενοι͵ οὗτοι	ἐν	ἀριθμοῖς μόνον· ὁ μὲν οὖν
[3]	τὰ μειγνύμενα͵ καὶ τὰ μὲν	ἐν	ἀριθμοῖς τὰ δὲ καθ΄ ὑπεροχὴν
[3]	συμφωνίαι ὀλίγαι) τὰ δὲ μὴ	ἐν	ἀριθμοῖς τἆλλα χρώματα· ἢ καὶ
[5]	πρὸς τὸν ἐγκέφαλον διὰ τὴν	ἐν	αὐταῖς τῆς θερμότητος κουφότητα ὑγιεινοτέρως
[5]	περιττώματα γίγνεται τῆς τροφῆς͵ ἢ	ἐν	αὐτοῖς ἢ ἔξω͵ ὥσπερ τοῖς
[4]	ὕδατος ἕλκειν τοιούτους γιγνομένους͵ ἀλλ΄	ἐν	αὐτῷ τῷ περικαρπίῳ μεταβάλλοντας͵ καὶ
[4]	ἄχυμος εἶναι· ἀνάγκη δ΄ ἢ	ἐν	αὑτῷ τὸ ὕδωρ ἔχειν τὰ
[3]	τις τῶν ἐπιπολῆς πρὸς τὰ	ἐν	βάθει͵ τὰ δὲ καὶ ὅλως
[3]	ἀὴρ οὔθ΄ ἡ θά λαττα·	ἐν	δὲ τοῖς σώμασιν͵ ἐὰν μὴ
[7]	ἐπέκεινα οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι ὄντος͵	ἐν	δὲ τῷ ἐπὶ τάδε ἀνάγκη
[3]	διελομένοις ποσαχῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον.	Ἐν	δέχεται μὲν γὰρ παρ΄ ἄλληλα
[3]	συμβεβηκόςὅταν γὰρ ᾖ τι πυρῶδες	ἐν	διαφανεῖ͵ ἡ μὲν παρουσία φῶς͵
[4]	οὐδέν· ᾗ δ΄ ὑπάρχει ἐναντιότης	ἐν	ἑκάστῳ͵ ταύτῃ πάντα καὶ ποιοῦσι
[3]	Ὥσπερ οὖν εἴρηται περὶ φωτὸς	ἐν	ἐκείνοις͵ ὅτι ἐστὶ χρῶμα τοῦ
[2]	ὄμμα λεῖον͵ καὶ ἔστιν οὐκ	ἐν	ἐκείνῳ ἀλλ΄ ἐν τῷ ὁρῶντι·
[7]	αἴσθησις ἔσται. Εἰ δὲ τούτων	ἐν	ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ μὴ αἰσθάνεται͵
[7]	ἐνδέχεται. Τὸ δ΄ ἅμα λέγω	ἐν	ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ πρὸς
[4]	ζῴων τὴν ὄσφρησιν καὶ τῶν	ἐν	ἡμῖν αὐτοῖς αἰσθήσεων͵ τὴν δ΄
[3]	τὰ δὲ καὶ ὅλως οὐκ	ἐν	λόγῳ. Τὸ μὲν οὖν͵ ὥσπερ
[7]	δὴ ἀνάγκη ἀδιαίρετον εἶναι͵ οὗ	ἐν	μὲν τῷ ἐπέκεινα οὐκ ἐνδέχεται
[2]	ἀτειρέσιν ἀκτίνεσσιν· ὣς δὲ τότ΄	ἐν	μήνιγξιν ἐεργμένον ὠγύγιον πῦρ (λεπτῇσιν
[2]	πρότερον εἴρηται. ~Τοῦ δὲ σώματος	ἐν	οἷς ἐγγίγνεσθαι πέφυκεν αἰσθητηρίοις͵ ἔνιοι
[2]	μόνον͵ τῶν δ΄ ἄλλων οὐδὲν	ἐν	οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα. Τὸ
[3]	(ὑπάρχει δὲ μᾶλλον καὶ ἧττον	ἐν	πᾶσι) χρώματος ποιεῖ μετέχειν. Ἐπεὶ
[3]	πέρατι ἡ χρόα͵ τούτου ἂν	ἐν	πέρατι εἴη. Ὥστε χρῶμα ἂν
[3]	χρώματος ποιεῖ μετέχειν. Ἐπεὶ δ΄	ἐν	πέρατι ἡ χρόα͵ τούτου ἂν
[2]	δῆλον· ἤδη γάρ τισι πληγεῖσιν	ἐν	πολέμῳ παρὰ τὸν κρόταφον οὕτως
[2]	γίγνεται͵ ἐὰν μὴ ταχέως καὶ	ἐν	σκότει τοῦτο συμβῇ· τὸ γὰρ
[7]	αὑτοῦ τις αἰσθάνεται ἢ ἄλλου	ἐν	συνεχεῖ χρόνῳ͵ μὴ ἐνδέχεται τότε
[3]	ἂν εἴη τὸ τοῦ διαφανοῦς	ἐν	σώματι ὡρισμένῳ πέρας. Καὶ αὐτῶν
[7]	ἐν ᾧ οὐκ ᾐσθάνετο. Οὐκοῦν	ἐν	ταύτης τινί ἢ ταύτης τι͵
[6]	οὐδὲ χωριστή (δυνάμει γὰρ ἐνυπάρχει	ἐν	τῇ ἀκριβεστέρᾳ ἡ ὑπεροχή) οὐδὲ
[2]	ὁρᾷ ὁ ὀφθαλμός͵ ὥσπερ καὶ	ἐν	τῇ ἀνακλάσει· Ἐπεὶ εἴ γε
[2]	Τούτου μὲν γὰρ βέλτιον τὸ	ἐν	τῇ ἀρχῇ συμφύεσθαι τοῦ ὄμματος.
[4]	τοῖς περικαρπίοις͵ (οὗτοι ὑπάρχοντες καὶ	ἐν	τῇ γῇ. Διὸ καὶ πολλοί
[7]	καὶ τῆς νήτης μόνης ἢ	ἐν	τῇ διὰ πασῶν͵ διὰ τὸ
[6]	ἡ ὄψις ἐπελήλυθεν͵ καὶ ὁ	ἐν	τῇ διέσει φθόγγος λανθάνει͵ καίτοι
[5]	τὸ σῶμα· τοῦ δ΄ ὀσφραντοῦ	ἐν	τῇ κεφαλῇ τὸ αἰσθητήριον͵ καὶ
[4]	τὸ ἔξω θερμόν͵ τοῦτο τὸ	ἐν	τῇ φύσει τῶν ζῴων καὶ
[4]	χυμῶν οἰκείαν ἔχει τὴν σκέψιν	ἐν	τῇ φυσιολογίᾳ τῇ περὶ τῶν
[4]	ἐστι͵ διὸ καὶ χαλεπώτερον φυλάξαι	ἐν	τῇ χειρὶ τὸ ὕδωρ ἤπερ
[7]	τις οὐδὲν κωλύειν οὕτω καὶ	ἐν	τῇ ψυχῇ͵ (ὅτι) ἴσως ἐκ
[7]	ἐπὶ τῆς ΑΓ· ἀεὶ γὰρ	ἐν	τινὶ καὶ τινός͵ ὅλου δ΄
[6]	ἐσχάτους λανθάνει. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις αἰσθητοῖς τὰ μικρὰ
[6]	χυμῷ γλυκὺ καὶ πικρόν· καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις δὴ πᾶσίν ἐστιν
[7]	δὲ τοῦ μέλανός ἐστιν͵ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ὁμοίως͵ οἷον τῶν
[2]	ξηρόν (οἷον δοκεῖ τό τ΄	ἐν	τοῖς ἀνθρακώδεσιν εἶναι πῦρ καὶ
[4]	ἐστι τὸ αὐτὸ πάθος͵ οὐκ	ἐν	τοῖς αὐτοῖς δ΄ ἐστὶν ἑκάτερον
[7]	ἀδιαίρετον. Ἡ δ΄ αἰτία εἴρηται	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν περὶ τούτου. Ὅτι
[4]	διὰ τὸ βάρος. Ὃ δὴ	ἐν	τοῖς ἔξω σώμασι ποιεῖ τὸ
[2]	καὶ τὸ λευκὸν τοῦ ὄμματος	ἐν	τοῖς ἔχουσιν αἷμα πῖον καὶ
[6]	ἀδύνατα· εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν	ἐν	τοῖς λόγοις τοῖς περὶ κινήσεως.
[4]	ὀξὺ καὶ τὸ ἀμβλὺ τὸ	ἐν	τοῖς ὄγκοις͵ κοινὰ τῶν αἰσθήσεών
[2]	ὕδατι ἀποσβέννυσθαι τὸ φῶς καὶ	ἐν	τοῖς πάγοις μᾶλλον γίγνεσθαι σκότον·
[4]	μὲν οὖν διορίζειν περὶ τούτων	ἐν	τοῖς περὶ γενέσεως͵ νῦν δ΄
[3]	ἀλλ΄ ὅλως πάντη πάντως͵ ὥσπερ	ἐν	τοῖς περὶ μίξεως εἴρηται καθόλου
[3]	πῶς δὲ τοῦτο γίγνεσθαι δυνατόν͵	ἐν	τοῖς περὶ μίξεως εἴρηται πρότερον)
[4]	δὲ τὸ ξηρόν͵ ὥσπερ εἴρηται	ἐν	τοῖς περὶ στοιχείων. μὲν οὖν
[1]	ἁφὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν	ἐν	τοῖς περὶ ψυχῆς͵ ἡ δὲ
[4]	ψόφου καὶ φωνῆς εἴρηται πρότερον	ἐν	τοῖς περὶ ψυχῆς· Περὶ δὲ
[3]	οἷον ὁράσει καὶ ἀκούσει͵ εἴρηται	ἐν	τοῖς περὶ ψυχῆς· τί δὲ
[3]	καὶ ἁφῆς͵ καθόλου μὲν εἴρηται	ἐν	τοῖς περὶ ψυχῆς͵ τί τὸ
[1]	τοῦτο τὸ πάθος͵ εἴρηται πρότερον	ἐν	τοῖς περὶ ψυχῆς. Τοῖς δὲ
[4]	δ΄ οἱ χυμοὶ ὅσοιπερ καὶ	ἐν	τοῖς περικαρπίοις͵ (οὗτοι ὑπάρχοντες καὶ
[3]	τῷ διαφανεῖ ἐστίν· τοῦ δ΄	ἐν	τοῖς σώμασι διαφανοῦς τὸ ἔσχατον
[3]	φῶς τὸ δὲ σκότος͵ οὕτως	ἐν	τοῖς σώμασιν ἐγγίγνεται τὸ λευκὸν
[3]	ἄρα διαφανὲς καθ΄ ὅσον ὑπάρχει	ἐν	τοῖς σώμασιν (ὑπάρχει δὲ μᾶλλον
[5]	ἐστίν. Ἔτι δ΄ εἴπερ ὁμοίως	ἐν	τοῖς ὑγροῖς ποιεῖ καὶ ἐν
[3]	οὐκ ἔστιν οὐδὲν μέγεθος ἀόρατον͵	ἐν	τοῖς ὕστερον ἐπισκεπτέον. Εἰ δ΄
[5]	αἵμα τος τοῦ περὶ αὐτὸν	ἐν	τοῖς φλεβίοις ὄντος λεπτοῦ μὲν
[4]	ἔχουσαι χυμοὺς ἄλλους. Εὐλόγως δ΄	ἐν	τοῖς φυομένοις τὸ τῶν χυμῶν
[3]	ἣ χωριστὴ μὲν οὐκ ἔστιν͵	ἐν	τούτοις δ΄ ἔστι͵ καὶ τοῖς
[6]	λεκτέον͵ ὑπάρχει δὲ συνέχεια ἀεὶ	ἐν	τούτοις͵ ληπτέον ὅτι τὸ δυνάμει
[7]	αὐτὸν συνεχῶς χρόνον͵ οὕτω͵ τῷ	ἐν	τούτου τινί͵ ἀφῃρήσθω τὸ ΓΒ͵
[7]	ᾧ͵ εἰ μὴ οὕτως͵ ὅτι	ἐν	τούτου τινὶ ἢ ὅτι τούτου
[7]	ΓΒ οὐδὲν αἰσθάνεται. Τῷ ἄρα	ἐν	τούτου τινὶ τοῦ ΑΒ αἰσθάνεσθαι
[5]	τῷ ὕδατι ὁ χυμός͵ τοῦτ΄	ἐν	τῷ ἀέρι καὶ ὕδατι ἡ
[5]	ἐν τοῖς ὑγροῖς ποιεῖ καὶ	ἐν	τῷ ἀέρι οἷον ἀποπλυνόμενον τὸ
[3]	τῷ διαφανεῖ τοῦθ΄ ὅπερ καὶ	ἐν	τῷ ἀέρι ποιεῖ φῶς͵ ἔστι
[5]	ἐστὶ πάθος τι (ταῦτα δ΄	ἐν	τῷ ἁπτῷ γένει) καὶ τοῦ
[7]	ταὐτά; καὶ γὰρ ἃ αἰσθάνεται	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει ἐστίν. Εἰ
[7]	ἐν ἄλλῳ δὲ γένει τῶν	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει (λέγω δ΄
[7]	ἐναντίαι͵ ἅμα δὲ τὰ ἐναντία	ἐν	τῷ αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ οὐκ
[7]	πότερον ἐνδέχεται δυεῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι	ἐν	τῷ αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ͵
[7]	τῷ μέρει αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν	ἐν	τῷ ΓΒ οὐδὲν αἰσθάνεται. Τῷ
[4]	Καὶ ὥσπερ τὸ μέλαν στέρησις	ἐν	τῷ διαφανεῖ τοῦ λευκοῦ͵ οὕτω
[3]	ὑπάρχει. Ἔστι μὲν οὖν ἐνεῖναι	ἐν	τῷ διαφανεῖ τοῦθ΄ ὅπερ καὶ
[7]	ὅλην͵ ὅτι τοδὶ αὐτῆς͵ καὶ	ἐν	τῷ ἐνιαυτῷ βαδίζει͵ ὅτι ἐν
[5]	φανερόν͵ ὥστε ὅπερ ὁ χυμὸς	ἐν	τῷ θρεπτικῷ καὶ πρὸς τὰ
[6]	ἀλλ΄ ἔτ΄ ἐφέρετο ἡ ἀκτὶς	ἐν	τῷ μεταξύ. Καὶ εἰ καὶ
[6]	τισις͵ ὡς γιγνομένης τῆς φορᾶς	ἐν	τῷ μεταξύ· οὐ γὰρ τὸ
[6]	εἶναι͵ καὶ μὴ μόνον ὅτι	ἐν	τῷ ὅλῳ ἀλλὰ καὶ χωρίς͵
[2]	ἔστιν οὐκ ἐν ἐκείνῳ ἀλλ΄	ἐν	τῷ ὁρῶντι· ἀνάκλασις γὰρ τὸ
[3]	φανερόν. Τὸ γὰρ χρῶμα ἢ	ἐν	τῷ πέρατί ἐστιν ἢ πέρας
[5]	ἀπολαύειν τὸ ὑγρόν͵ καὶ τὸ	ἐν	τῷ πνεύματι καὶ τὸ ἐν
[2]	ὄψις; τὸ δ΄ ἀποσβέννυσθαι φάναι	ἐν	τῷ σκότει ἐξιοῦσαν͵ ὥσπερ ὁ
[2]	φωτός͵ διὰ τί οὐ καὶ	ἐν	τῷ σκότει ἑώρα ἂν ἡ
[2]	ληπτέον. Τὰ γὰρ λεῖα πέφυκεν	ἐν	τῷ σκότει λάμπειν͵ οὐ μέντοι
[2]	τοῦτο συμβῇ· τὸ γὰρ λεῖον	ἐν	τῷ σκότει πέφυκε λάμπειν (οἷον
[2]	φαίνεται πῦρ ἐκλάμπειν· τοῦτο δ΄	ἐν	τῷ σκότει πέφυκε συμβαίνειν͵ ἢ
[7]	ὅτι ἔστιν͵ ἔστι δέ τις	ἐν	τῷ συνεχεῖ καὶ τοσοῦτος ὅσος
[2]	γὰρ ὑγρότατος καὶ ψυχρότατος τῶν	ἐν	τῷ σώματι μορίων ἐστίν) Τὸ
[2]	ἦν͵ καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ καὶ	ἐν	τῷ Τιμαίῳ γέγραπται͵ καὶ συνέβαινε
[5]	κίνησις πρὸς τὴν ὑπερβολὴν τῆς	ἐν	τῷ τό πῳ ὑγρότητος καὶ
[3]	χρόαν ἐκάλουν) ἔστι μὲν γὰρ	ἐν	τῷ τοῦ σώματος πέρατι͵ ἀλλ΄
[4]	καὶ τὸ πικρὸν τοῦ γλυκέος	ἐν	τῷ τροφίμῳ ὑγρῷ. Διὸ καὶ
[4]	πάσχουσιν. Ὥσπερ οὖν οἱ ἐναποπλύνοντες	ἐν	τῷ ὑγρῷ τὰ χρώματα καὶ
[4]	ὑπὸ τοῦ εἰρημένου ξηροῦ πάθος	ἐν	τῷ ὑγρῷ͵ τῆς γεύσεως τῆς
[5]	τὰς ὀσμάς· ὅπερ γὰρ ποιεῖ	ἐν	τῷ ὑγρῷ τὸ ξηρόν͵ τοῦτο
[2]	ἔδει μεθ΄ ἡμέραν γε καὶ	ἐν	τῷ ὕδατι ἀποσβέννυσθαι τὸ φῶς
[5]	γὰρ ὀσφραινόμενα οὔτε ἀέρος ὄντος	ἐν	τῷ ὕδατι (ἐπιπολάζει γὰρ ὁ
[5]	ἐν τῷ πνεύματι καὶ τὸ	ἐν	τῷ ὕδατι͵ καὶ πάσχειν τι
[5]	ἐστιν. Δῆλον ἄρα ὅτι ὅπερ	ἐν	τῷ ὕδατι ὁ χυμός͵ τοῦτ΄
[5]	γενέσθαι· ὀσμᾶται δὲ καὶ τὰ	ἐν	τῷ ὕδατι͵ (ὥσπερ εἴρηται πρότερον.
[7]	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ βαδίζει͵ ὅτι	ἐν	τῳδὶ τῷ μέρει αὐτοῦ. Ἀλλὰ
[6]	γεύεσθαι ὥσπερ ἡ ὀσμή͵ εἰ	ἐν	ὑγρῷ ἦμεν καὶ ποῤῥωτέρωθεν πρὶν
[5]	διὸ καὶ εὐλόγως παρείκασται ξηρότητος	ἐν	ὑγρῷ καὶ χυτῷ οἷον βαφή
[5]	ἄμφω ὑγρά͵ εἴη ἂν ἡ	ἐν	ὑγρῷ τοῦ ἐγχύμου ξηροῦ φύσις
[5]	ἡ δὲ καπνώδης ἀναθυμίασις ἀδύνατος	ἐν	ὕδατι γενέσθαι· ὀσμᾶται δὲ καὶ
[5]	διὸ καὶ ἐν ἀέρι καὶ	ἐν	ὕδατι ὀσμῶνται. Ὥστ΄ ἐστὶ τὸ
[3]	ἑτέραν ἐναργεστέραν ἐπαλείφοντες͵ ὥσπερ ὅταν	ἐν	ὕδατί τι ἢ ἐν ἀέρι
[5]	μόνον ἐν ἀέρι ἀλλὰ καὶ	ἐν	ὕδατι τὸ τῆς ὀσφρήσεώς ἐστιν.
[6]	τὸ αἰσθητὸν ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον	ἐν	χρώματι τὸ λευκὸν καὶ τὸ
[4]	αἰσθητὰ πάντα ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον	ἐν	χρώματι τῷ μέλανι τὸ λευκὸν
[4]	τῷ μέλανι τὸ λευκὸν καὶ	ἐν	χυμοῖς τῷ γλυκεῖ τὸ πικρόν·
[6]	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵	ἐν	χυμῷ γλυκὺ καὶ πικρόν· καὶ
[7]	γίγνεσθαι δοκεῖ ἐπὶ τῶν κεραννυμένων	ἐν	ᾧ ἂν μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν
[7]	πρᾶγμα οὐδὲν ὃ αἰσθάνεται ἢ	ἐν	ᾧ͵ εἰ μὴ οὕτως͵ ὅτι
[6]	ἀνάγκη εἶναί τινα καὶ χρόνον	ἐν	ᾧ κινεῖται ἐκ θατέρου πρὸς
[7]	τούτου τινί͵ ἀφῃρήσθω τὸ ΓΒ͵	ἐν	ᾧ οὐκ ᾐσθάνετο. Οὐκοῦν ἐν
[2]	ὕδωρ τὸ ἐκρέον διαφθειρομένων͵ καὶ	ἔν	γε τοῖς πάμπαν ἐμβρύοις τῇ
[7]	ἕν τί ἐστιν ἢ οὐχ	ἕν.	Ἀλλ΄ ἀνάγκη ἕν· ἓν γάρ
[7]	ἑνός; οὐδὲν γὰρ ἐκ τούτων	ἕν.	Ἀνάγκη ἄρα ἕν τι εἶναι
[7]	ἢ οὐχ ἕν. Ἀλλ΄ ἀνάγκη	ἕν·	ἓν γάρ τι τὸ αἰσθητικόν
[7]	Τοῦτο δὲ ποιεῖ ἐξ ὧν	ἕν	τι γίγνεται. Εἰ δὴ ἡ
[7]	(ὅτι) ἴσως ἐκ μὲν τούτων	ἕν	τι γίγνεται καὶ μία ἡ
[7]	ἐκ τούτων ἕν. Ἀνάγκη ἄρα	ἕν	τι εἶναι τῆς ψυχῆς ᾧ
[7]	μὲν ἀδιαίρετόν ἐστι κατ΄ ἐνέργειαν͵	ἕν	τί ἐστι τὸ αἰσθητικὸν γλυκέος
[7]	μέρει͵ ἤτοι τὸ ἐκ τούτων	ἕν	τί ἐστιν ἢ οὐχ ἕν.
[2]	συμβαίνειν ὥσπερ δύο γίγνεσθαι τὸ	ἕν.	Τοῦτο δ΄ ἡ ταχυτὴς ποιεῖ
[7]	διὰ πέντε) ἐὰν μὴ ὡς	ἓν	αἰσθάνηται. Οὕτως δ΄ εἷς ὁ
[6]	εἶναι πολλοὺς καὶ χωρὶς ὄντας	ἓν	ἀκούειν καὶ ὀσφραίνεσθαι· τὸ γὰρ
[7]	ψυχῆς; τὸ γὰρ αὐτὸ καὶ	ἓν	ἀριθμῷ λευκὸν καὶ γλυκύ ἐστι͵
[7]	μὴ μειχθῇ (τὸ γὰρ μεῖγμα	ἓν	βούλεται εἶναι͵ τοῦ δ΄ ἑνὸς
[7]	οὐχ ἕν. Ἀλλ΄ ἀνάγκη ἕν·	ἓν	γάρ τι τὸ αἰσθητικόν ἐστι
[7]	δ΄ ἐκ λευκοῦ καὶ ὀξέος	ἓν	γίγνεσθαι ἀλλ΄ ἢ κατὰ συμβεβηκός͵
[3]	λανθάνωσιν αἱ κινήσεις ἀφικνούμεναι καὶ	ἓν	δοκῇ εἶναι διὰ τὸ ἅμα
[7]	τῆς ψυχῆς τὸ αὐτὸ καὶ	ἓν	εἶναι ἀριθμῷ τὸ αἰσθητικὸν πάντων͵
[7]	ἡ αἴσθησις ἡ κατ΄ ἐνέργειαν͵	ἓν	ἐκεῖνα ἐρεῖ. Μεμεῖχθαι ἄρα ἀνάγκη
[7]	γὰρ τὸ μὲν τῷ ἀριθμῷ	ἓν	ἡ ψυχὴ οὐδενὶ ἑτέρῳ λέγειν
[2]	οὐ συμβαίνει ὥστε δοκεῖν ἅμα	ἓν	καὶ δύο εἶναι τό θ΄
[4]	τοῦ ξηροῦ· τροφὴ γὰρ οὐχ	ἓν	μόνον τοῖς ζῴοις͵ ἀλλὰ τὸ
[7]	ἅμα͵ τὸ δὲ τῷ εἴδει	ἓν	τῇ κρινούσῃ αἰσθήσει καὶ τῷ
[7]	αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵ εἰ μὲν	ἓν	τὸ ἐξ ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο τὸ
[6]	ἀκούειν καὶ ὀσφραίνεσθαι· τὸ γὰρ	ἓν	χωρὶς ἂν αὐτὸ αὑτοῦ εἶναι.
[3]	μέμεικται τῶν συναμφοτέρων· ἄνθρωπον δὲ	ἕνα	ἑνὶ ἵππῳ οὐ λέγομεν μεμεῖχθαι·
[5]	ἀλλὰ τοῖς ἀνθρώποις καὶ τῶν	ἐναίμων	οἷον τοῖς τετράποσι καὶ ὅσα
[7]	κινήσεις ἐναντίαι͵ ἅμα δὲ τὰ	ἐναντία	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ
[7]	τὴν αἴ σθησιν τὴν μίαν	ἐναντία	ἐστίν͵ οἷον γλυκὺ πικρῷ͵ τούτων
[6]	πεπεράνθαι τὰ ἐντός· τὰ δ΄	ἐναντία	ἔσχατα͵ πᾶν δὲ τὸ αἰσθητὸν
[7]	(μείγνυνται γὰρ (ὧν τὰ ἔσχατα	ἐναντία·	οὐκ ἔστι δ΄ ἐκ λευκοῦ
[7]	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὰ μὴ	ἐναντία·	τὰ μὲν γὰρ τοῦ λευκοῦ
[7]	εἰ αἱ τῶν ἐναντίων κινήσεις	ἐναντίαι͵	ἅμα δὲ τὰ ἐναντία ἐν
[4]	καὶ τἆλλα͵ ὑπὸ τοῦ ἐναντίου·	ἐναντίον	δὲ τὸ ξηρόν. Διὸ καὶ
[4]	γὰρ τῶν πολυγώνων τὸ περιφερὲς	ἐναντίον;	ἔτι ἀπείρων ὄντων τῶν σχημάτων
[4]	δὲ σχήματι οὐ δοκεῖ εἶναι	ἐναντίον·	τίνι γὰρ τῶν πολυγώνων τὸ
[4]	ἄλλο οὐδέν· ᾗ δ΄ ὑπάρχει	ἐναντιότης	ἐν ἑκάστῳ͵ ταύτῃ πάντα καὶ
[4]	ὥσπερ καὶ τἆλλα͵ ὑπὸ τοῦ	ἐναντίου·	ἐναντίον δὲ τὸ ξηρόν. Διὸ
[7]	πικρόν. Ἔτι εἰ αἱ τῶν	ἐναντίων	κινήσεις ἐναντίαι͵ ἅμα δὲ τὰ
[7]	ἄλλη͵ ἀλλ΄ ἑτέρως ἑκάτερον τῶν	ἐναντίων͵	ὡς δ΄ αὔτως ἑαυταῖς τὰ
[6]	πᾶν δὲ τὸ αἰσθητὸν ἔχει	ἐναντίωσιν͵	οἷον ἐν χρώματι τὸ λευκὸν
[4]	τὰ μὲν αἰσθητὰ πάντα ἔχει	ἐναντίωσιν͵	οἷον ἐν χρώματι τῷ μέλανι
[4]	καὶ πάσχουσιν. Ὥσπερ οὖν οἱ	ἐναποπλύνοντες	ἐν τῷ ὑγρῷ τὰ χρώματα
[3]	ποιοῦσιν͵ ἑτέραν χρόαν ἐφ΄ ἑτέραν	ἐναργεστέραν	ἐπαλείφοντες͵ ὥσπερ ὅταν ἐν ὕδατί
[4]	αὐτοῖς δ΄ ἐστὶν ἑκάτερον αὐτῶν.	Ἐναργέστερον	δ΄ ἡμῖν ἐστι τὸ τῶν
[3]	διὰ τὸ κατὰ πολλοὺς λόγους	ἐνδέχεσθαι	μείγνυσθαι ἀλλήλοις τὰ μειγνύμενα͵ καὶ
[7]	οὐδένα οὐδὲ λανθάνειν͵ ἀλλὰ παντὸς	ἐνδέχεται	αἰσθάνεσθαι; εἰ γάρ͵ ὅτε αὐτὸς
[7]	ἐν μὲν τῷ ἐπέκεινα οὐκ	ἐνδέχεται	αἰσθάνεσθαι ὄντος͵ ἐν δὲ τῷ
[7]	ἔτι τὰ κατὰ δύο αἰσθήσεις	ἐνδέχεται	ἅμα αἰσθάνεσθαι͵ οἷον λευκὸν καὶ
[7]	Πρῶτον μὲν οὖν ἆρ΄ ὧδ΄	ἐνδέχεται͵	ἅμα μέν͵ ἑτέρῳ δὲ τῆς
[7]	πρότερον λεχθείσης ἀπορίας σκεπτέον͵ πότερον	ἐνδέχεται	ἅμα πλειόνων αἰσθάνεσθαι ἢ οὐκ
[5]	αὕτη καλῶς. Ὅτι μὲν οὖν	ἐνδέχεται	ἀπολαύειν τὸ ὑγρόν͵ καὶ τὸ
[7]	συμφωνία) οὐκ ἄρα οὐδ΄ αἰσθάνεσθαι	ἐνδέχεται	αὐτῶν ἅμα. Ἴσαι μὲν γὰρ
[6]	ὅσα δ΄ ἀλλοιοῦται͵ οὐκέτι ὁμοίως·	ἐνδέχεται	γὰρ ἀθρόον ἀλλοιοῦσθαι͵ καὶ μὴ
[3]	ἄλλων χρωμάτων ἤδη͵ διελομένοις ποσαχῶς	ἐνδέχεται	γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν δέχεται μὲν
[3]	γὰρ μείγνυται ταῦτα μόνον ὅσα	ἐνδέχεται	διελεῖν εἰς τὰ ἐλάχιστα͵ καθάπερ
[7]	τοιάδε περὶ τὰς αἰσθήσεις͵ πότερον	ἐνδέχεται	δυεῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι ἐν τῷ
[7]	δὲ ἡ δύναμις. Οὐκ ἄρα	ἐνδέχεται	δυοῖν ἅμα αἰσθάνεσθαι τῇ μιᾷ
[3]	ἄλληλα τιθεμένων χρωμάτων ἢ ἐπιπολῆς͵	ἐνδέχεται	λέγειν καὶ περὶ τῶν μειγνυμένων.
[3]	οὔτε μέλαν. Ὥστ΄ εἰ μὴ	ἐνδέχεται	μηδὲν εἶναι μέγεθος ἀόρατον͵ ἀλλὰ
[3]	εἰς τὸ ἐλάχιστον͵ τούτων οὐκ	ἐνδέχεται	μίξιν γενέσθαι τὸν τρόπον τοῦτον
[7]	ὥσπερ ἐπὶ τῶν πραγμάτων αὐτῶν	ἐνδέχεται͵	οὕτως καὶ ἐπὶ τῆς ψυχῆς;
[7]	ἅμα πλειόνων αἰσθάνεσθαι ἢ οὐκ	ἐνδέχεται.	Τὸ δ΄ ἅμα λέγω ἐν
[7]	ἄλλου ἐν συνεχεῖ χρόνῳ͵ μὴ	ἐνδέχεται	τότε λανθάνειν ὅτι ἔστιν͵ ἔστι
[7]	τῷ αὐτῷ καὶ ἀτόμῳ οὐκ	ἐνδέχεται	ὑπάρχειν͵ ὑπὸ δὲ τὴν αἴ
[7]	Ἢ τοῦτ΄ οὐκ ἀληθές͵ οὐδ΄	ἐνδέχεται	χρόνον εἶναι ἀναίσθητον οὐδένα οὐδὲ
[6]	δέ) εἰ γὰρ μὴ οὕτως͵	ἐνδέχοιτ΄	ἂν εἶναί τι σῶμα μηδὲν
[7]	γλυκὺ πικρῷ͵ τούτων οὐκ ἂν	ἐνδέχοιτο	αἰσθάνεσθαι ἅμα. Ὁμοίως δὲ δῆλον
[7]	μέλαν) ἔτι ἂν ἧττον ἅμα	ἐνδέχοιτο	αὐτὰ αἰσθάνεσθαι ἢ τὰ τῷ
[7]	καὶ τῶν ἄλλων· μᾶλλον γὰρ	ἐνεδέχετο	τούτων ἅμα πλειόνων ἢ τῶν
[6]	τοῦ φωτὸς ἄλλος λόγος· τῷ	ἐνεῖναι	γάρ τι τὸ φῶς ἐστιν͵
[3]	πᾶσιν ὑπάρχει. Ἔστι μὲν οὖν	ἐνεῖναι	ἐν τῷ διαφανεῖ τοῦθ΄ ὅπερ
[1]	καὶ φρονήσεως τυγχάνουσι τοῦ εὖ	ἕνεκα·	πολλὰς γὰρ εἰσαγγέλλουσι διαφοράς͵ ἐξ
[1]	πᾶσι μὲν τοῖς ἔχουσι σωτηρίας	ἕνεκεν	ὑπάρχουσιν͵ ὅπως διώκωσί τε προαισθανόμενα
[6]	ἐνυπάρχῃ τούτῳ τοσαῦτα ὥστε καὶ	ἐνεργείᾳ	αἰ σθητὰ εἶναι͵ καὶ μὴ
[6]	τὸ τηλικοῦτον αἰσθητὸν χωριστὸν ἔσται	ἐνεργείᾳ	αἰσθάνεσθαι. Ἀλλ΄ ὅμως ἔσται αἰσθητόν·
[7]	(διαφόρους φαίη· οὔτε γὰρ ἡ	ἐνέργεια	ἄνευ τῆς κατ΄ αὐτὴν ἔσται
[7]	τι γίγνεται καὶ μία ἡ	ἐνέργεια	αὐτῶν· ἐκεῖ δέ͵ εἰ μὲν
[6]	δυνάμει ἡ ποδιαία τῇ δίποδι͵	ἐνεργείᾳ	δ΄ ἤδη ἀφαιρεθεῖσα. Χωριζόμεναι δ΄
[6]	μικρὰ πάμπαν· δυνάμει γὰρ ὁρατά͵	ἐνεργείᾳ	δ΄ οὔ͵ ὅταν μὴ χωρὶς
[6]	τε γάρ ἐστιν ἤδη͵ καὶ	ἐνεργείᾳ	ἔσται προσγενόμενον. Ὅτι μὲν οὖν
[6]	ὅτι τὸ δυνάμει καὶ τὸ	ἐνεργείᾳ	ἕτερον· καὶ διὰ τοῦτο τὸ
[2]	δὲ τὴν ὄσφρησιν (ὃ γὰρ	ἐνεργείᾳ	ἡ ὄσφρησις͵ τοῦτο δυνάμει τὸ
[3]	στον διχῶς λεγόμενον͵ τὸ μὲν	ἐνεργείᾳ	τὸ δὲ δυνάμει. Τὸ μὲν
[3]	δὲ δυνάμει. Τὸ μὲν οὖν	ἐνεργείᾳ	χρῶμα καὶ ψόφος πῶς ἐστὶ
[4]	κατὰ δύναμιν ἀλλοιωτικὸν ὂν εἰς	ἐνέργειαν·	ἄγει γὰρ τὸ αἰσθητικὸν εἰς
[7]	αἰσθάνεται͵ ὅτι μιᾷ αἰσθήσει κατ΄	ἐνέργειαν	αἰσθάνεται· ἑνὸς μὲν γὰρ ἀριθμῷ
[3]	αὐτὸ ἢ ἕτερον ταῖς κατ΄	ἐνέργειαν	αἰσθήσεσιν͵ οἷον ὁράσει καὶ ἀκούσει͵
[7]	δύο ἔσονται αἰσθήσεις αἱ κατ΄	ἐνέργειαν.	Ἀλλὰ κατὰ μίαν δύναμιν καὶ
[7]	ᾗ μὲν ἀδιαίρετόν ἐστι κατ΄	ἐνέργειαν͵	ἕν τί ἐστι τὸ αἰσθητικὸν
[7]	τοίνυν ἡ αἴσθησις ἡ κατ΄	ἐνέργειαν͵	ἓν ἐκεῖνα ἐρεῖ. Μεμεῖχθαι ἄρα
[7]	ὅταν δὲ διαιρετὸν γένηται κατ΄	ἐνέργειαν͵	ἕτερον; ἢ ὥσπερ ἐπὶ τῶν
[7]	μὲν γὰρ ἀριθμῷ ἡ κατ΄	ἐνέργειαν	μία͵ εἴδει δὲ ἡ κατὰ
[7]	χρόνον μίαν ἀνάγκη εἶναι τὴν	ἐνέργειαν·	μιᾶς γὰρ ἡ εἰσάπαξ μία
[3]	ποιήσει τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν	ἐνέργειαν͵	νῦν λέγωμεν. Ὥσπερ οὖν εἴρηται
[3]	ἔργον αὐτῶν καὶ τί τὸ	ἐνεργεῖν	καθ΄ ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων. Τί
[2]	τὸ ὀσφραντικόν· τὸ γὰρ αἰσθητὸν	ἐνεργεῖν	ποιεῖ τὴν αἴ σθησιν͵ ὥσθ΄
[6]	ποτὲ γίγνεται ἡ αἴσθησις) ὅταν	ἐνεργῶσιν͵	εἰς τὸ μέσον πρῶτον͵ οἷον
[1]	τῆς αἰσθήσεως οἱ τυφλοὶ τῶν	ἐνεῶν	καὶ κωφῶν. Περὶ μὲν οὖν
[3]	τῶν συναμφοτέρων· ἄνθρωπον δὲ ἕνα	ἑνὶ	ἵππῳ οὐ λέγομεν μεμεῖχθαι· ὅσα
[7]	ἔσται. Εἰ δὲ τούτων ἐν	ἑνὶ	καὶ ἀτόμῳ μὴ αἰσθάνεται͵ δῆλον
[7]	Τὸ δ΄ ἅμα λέγω ἐν	ἑνὶ	καὶ ἀτόμῳ χρόνῳ πρὸς ἄλληλα.
[7]	ἂν ἅμα τῷ αὐτῷ καὶ	ἑνί͵	λόγῳ δ΄ οὐ τῷ αὐτῷ.
[2]	καὶ προσάπτειν ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων	ἑνὶ	τῶν στοιχείων͵ τοῦ μὲν ὄμματος
[1]	συμβαίνει͵ τὰ δὲ δι΄ αἰσθήσεως͵	ἔνια	δὲ τὰ μὲν πάθη ταύτης
[5]	ἔστιν εὔλογον· τρέφεσθαι γάρ φασιν	ἔνια	ζῷα ταῖς ὀσμαῖς. Πρῶτον μὲν
[6]	ἔσται προσγενόμενον. Ὅτι μὲν οὖν	ἔνια	μεγέθη καὶ πάθη λανθάνει͵ καὶ
[7]	τοδὶ αὐτῆς͵ καὶ ἐν τῷ	ἐνιαυτῷ	βαδίζει͵ ὅτι ἐν τῳδὶ τῷ
[2]	ἐν οἷς ἐγγίγνεσθαι πέφυκεν αἰσθητηρίοις͵	ἔνιοι	μὲν ζητοῦσι κατὰ τὰ στοιχεῖα
[5]	ἧττον· ὑδατώδη γάρ. Δοκεῖ δ΄	ἐνίοις	ἡ καπνώδης ἀναθυμίασις εἶναι ὀσμή͵
[1]	κοινά͵ τὰ δὲ τῶν ζῴων	ἐνίοις.	Τυγχάνουσι δὲ τούτων τὰ μέγιστα
[7]	ἀλλ΄ οὐ φαίνεται ὅσον͵ ἀλλ΄	ἐνίοτε	ἀδιαίρετον͵ ὃ ὁρᾷ δ΄ οὐκ
[3]	τὸ φαίνεσθαι δι΄ ἀλλήλων͵ οἷον	ἐνίοτε	οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν͵ ἑτέραν χρόαν
[7]	μειχθῶσιν. Ἐπεὶ οὖν ἐκ μὲν	ἐνίων	γίγνεταί τι͵ ἐκ δ΄ ἐνίων
[7]	ἐνίων γίγνεταί τι͵ ἐκ δ΄	ἐνίων	οὐ γίγνεται͵ τοιαῦτα δὲ τὰ
[5]	Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ἐπ΄	ἐνίων	συμβέβηκεν· καὶ γὰρ δριμεῖαι καὶ
[7]	αἰσθάνονται͵ ἐὰν τύχωσι σφόδρα τι	ἐννοῦντες	ἢ φοβούμενοι ἢ ἀκούοντες πολὺν
[6]	ἢ πυρός͵ τοῦ αὐτοῦ καὶ	ἑνὸς	ἀριθμῷ αἰσθάνονται πάντες͵ τοῦ δὲ
[7]	μιᾷ αἰσθήσει κατ΄ ἐνέργειαν αἰσθάνεται·	ἑνὸς	μὲν γὰρ ἀριθμῷ ἡ κατ΄
[7]	ἓν βούλεται εἶναι͵ τοῦ δ΄	ἑνὸς	μία αἴσθησις͵ ἡ δὲ μία
[7]	ἐστι μέρος. Τίνος οὖν ἐκεῖνο	ἑνός;	οὐδὲν γὰρ ἐκ τούτων ἕν.
[3]	εἶναι διὰ τὸ ἅμα φαίνεσθαι·	ἐνταῦθα	δὲ οὐδεμία ἀνάγκη͵ ἀλλὰ τὸ
[2]	δοκεῖν πῦρ εἶναι τὴν ὄψιν͵	ἐντεῦθεν	ληπτέον. Τὰ γὰρ λεῖα πέφυκεν
[4]	εἰσὶν ἢ στέρησις͵ δεῖ λαβεῖν	ἐντεῦθεν͵	ὅτι οὔτε τὸ ξηρὸν ἄνευ
[5]	γὰρ ἰχθύες καὶ τὸ τῶν	ἐντόμων	γένος πᾶν ἀκριβῶς καὶ πόῤῥωθεν
[2]	οὐκ ἄνευ φωτός͵ οὕτως καὶ	ἐντός·	διαφανὲς ἄρα δεῖ εἶναι· ἀνάγκη
[2]	αἰσθητικόν ἐστιν͵ ἀλλὰ δῆλον ὅτι	ἐντός·	διόπερ ἀνάγκη διαφανὲς εἶναι καὶ
[2]	τὸ ὁρᾶν. Καὶ εὐλόγως τὸ	ἐντός	ἐστιν ὕδατος· διαφανὲς γὰρ τὸ
[6]	ἐστιν ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι τὰ	ἐντός·	τὰ δ΄ ἐναντία ἔσχατα͵ πᾶν
[2]	εἶναι καὶ δεκτικὸν φωτὸς τὸ	ἐντὸς	τοῦ ὄμματος. Καὶ τοῦτο καὶ
[2]	συμφύεται τὸ τυχόν) τό τ΄	ἐντὸς	τῷ ἐκτὸς πῶς; ἡ γὰρ
[2]	ἐστιν· οὐδεὶς γάρ πω τὸ	ἐντὸς	τῶν βλεφάρων ἐῤῥίγωσεν. Τῶν δ΄
[3]	καὶ ἔξω (χρωματίζεται͵ ταύτην καὶ	ἐντός.	Φαίνεται δὲ καὶ ἀὴρ καὶ
[6]	μὴ χωρὶς ᾖ· καὶ γὰρ	ἐνυπάρχει	δυνάμει ἡ ποδιαία τῇ δίποδι͵
[6]	αἰσθητὴ οὐδὲ χωριστή (δυνάμει γὰρ	ἐνυπάρχει	ἐν τῇ ἀκριβεστέρᾳ ἡ ὑπεροχή)
[3]	ἔστι͵ καὶ τοῖς ἄλλοις σώμασιν	ἐνυπάρχει͵	τοῖς μὲν μᾶλλον τοῖς δ΄
[6]	οὔ͵ εἴρηται. Ὅταν δὲ δὴ	ἐνυπάρχῃ	τούτῳ τοσαῦτα ὥστε καὶ ἐνεργείᾳ
[6]	ἄρ΄ αἰσθητὸν ἔσται συγκείμενον οὐκ	ἐξ	αἰσθητῶν. Ἀλλ΄ ἀναγκαῖον· οὐ γὰρ
[4]	ἐξ ὕδατος γίγνεσθαι͵ ἄλλο δ΄	ἐξ	ἄλλου μέρους͵ ἢ μηδεμίαν ἔχοντος
[7]	δέ͵ εἰ μὲν ἓν τὸ	ἐξ	ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο τὸ αἰσθανόμενον ἔσται͵
[7]	οὐδεμία ἔσται αἴσθησις͵ ἢ ἄλλη	ἐξ	ἀμφοῖν· ὅπερ καὶ γίγνεσθαι δοκεῖ
[3]	ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ δ΄	ἐξ	ἀμφοῖν ὁρατόν͵ οὕτω γίγνεσθαι. Τοῦτο
[1]	ἁφὴ καὶ γεῦσις ἀκολουθεῖ πᾶσιν	ἐξ	ἀνάγκης͵ ἡ μὲν ἁφὴ διὰ
[7]	δὲ μία ἅμα αὑτῇ) ὥστ΄	ἐξ	ἀνάγκης τῶν μεμειγμένων ἅμα αἰσθάνεται͵
[7]	ἀλλήλας͵ ἐπεὶ μία οὐ γίγνεται	ἐξ	αὐτῶν· ἂν δ΄ ἄνισοι͵ ἡ
[4]	πάντων· ἐξίκμασται γὰρ τὸ πότιμον	ἐξ	αὐτῶν. Δημόκριτος δὲ καὶ οἱ
[5]	ὀσμώδεις (δηλοῖ δὲ τὸ ἐξικμαζόμενον	ἐξ	αὐτῶν ἔλαιον) τὸ δὲ νίτρον
[1]	καθ΄ αὑτὸν ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός·	ἐξ	ὀνομάτων γὰρ σύγκειται͵ τῶν δ΄
[7]	κατὰ συμβεβηκός͵ ἀλλ΄ οὐχ ὡς	ἐξ	ὀξέος καὶ βαρέος συμφωνία) οὐκ
[5]	ζῴοις τόπος δεκτικὸς τῆς τροφῆς͵	ἐξ	οὗ ἕλκον λαμβάνει τὸ σῶμα·
[4]	πανσπερμίαν χυμῶν͵ καὶ ἅπαντα μὲν	ἐξ	ὕδατος γίγνεσθαι͵ ἄλλο δ΄ ἐξ
[7]	ἀφανίζειν ἄλληλα. Τοῦτο δὲ ποιεῖ	ἐξ	ὧν ἕν τι γίγνεται. Εἰ
[1]	ἕνεκα· πολλὰς γὰρ εἰσαγγέλλουσι διαφοράς͵	ἐξ	ὧν ἥ τε τῶν νοητῶν
[7]	ἄλλου χρώματος͵ πλείω γε μέρη	ἕξει	εἴδει ταὐτά; καὶ γὰρ ἃ
[7]	εἰ δὲ χωρίς͵ οὐχ ὁμοίως	ἕξει.	Ἔτι αἰσθήσεις αἱ αὐταὶ πλείους
[1]	ταύτης ὄντα τυγχάνει͵ τὰ δ΄	ἕξεις͵	τὰ δὲ φυλακαὶ καὶ σωτηρίαι͵
[5]	νίτρου ὀσμώδεις (δηλοῖ δὲ τὸ	ἐξικμαζόμενον	ἐξ αὐτῶν ἔλαιον) τὸ δὲ
[4]	αὐτῷ τῷ περικαρπίῳ μεταβάλλοντας͵ καὶ	ἐξικμαζομένους	δὲ καὶ κειμένους διὰ τὸν
[4]	τέφρα τῶν κατακαιομένων πικρὰ πάντων·	ἐξίκμασται	γὰρ τὸ πότιμον ἐξ αὐτῶν.
[5]	τὴν τοιαύτην ὀσμὴν διὰ τὴν	ἕξιν	τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον. Ψυχροῦ
[2]	σκέπην. Ἄλογον δὲ ὅλως τὸ	ἐξιόντι	τινὶ τὴν ὄψιν ὁρᾶν͵ καὶ
[2]	δ΄ ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ μὲν	ἐξιόντος	τοῦ φωτός͵ ὥσπερ εἴρηται πρότερον͵
[2]	γέγραπται͵ καὶ συνέβαινε τὸ ὁρᾶν	ἐξιόντος	ὥσπερ ἐκ λαμπτῆρος τοῦ φωτός͵
[2]	τῶν ἄστρων͵ ἢ μέχρι τινὸς	ἐξιοῦσαν	συμφύεσθαι͵ καθάπερ λέγουσί τινες. Τούτου
[2]	ἀποσβέννυσθαι φάναι ἐν τῷ σκότει	ἐξιοῦσαν͵	ὥσπερ ὁ Τίμαιος λέγει͵ κενόν
[2]	πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄	ἔξω	διαθρῷσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν͵ λάμπεσκεν
[2]	βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ δ΄	ἔξω	διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν. Ὁτὲ
[4]	τοῖς ἔξω σώμασι ποιεῖ τὸ	ἔξω	θερμόν͵ τοῦτο τὸ ἐν τῇ
[2]	ὕδωρ͵ ὁρᾶται δὲ ὥσπερ καὶ	ἔξω	οὐκ ἄνευ φωτός͵ οὕτως καὶ
[4]	βάρος. Ὃ δὴ ἐν τοῖς	ἔξω	σώμασι ποιεῖ τὸ ἔξω θερμόν͵
[3]	φύσιν δεῖ νομίζειν ἥπερ καὶ	ἔξω	(χρωματίζεται͵ ταύτην καὶ ἐντός. Φαίνεται
[5]	τροφῆς͵ ἢ ἐν αὐτοῖς ἢ	ἔξω͵	ὥσπερ τοῖς φυτοῖς͵ ἐπεὶ δ΄
[1]	πάθος. Αἱ δὲ διὰ τῶν	ἔξωθεν	αἰσθήσεις τοῖς πορευτικοῖς αὐτῶν͵ οἷον
[5]	γεῦσιν ἢ τὴν ἐδωδὴν αὐτοῖς.	Ἔοικε	δ΄ ἡ αἴσθησις ἡ τοῦ
[6]	δ΄ εἰ ταῦτ΄ ἔχει οὕτως͵	ἔοικε	μαρτυρεῖν τοῖς τὰ ἄτομα ποιοῦσι
[2]	οὐδὲν συμβαίνει τοιοῦτον. Ἐμπεδοκλῆς δ΄	ἔοικε	νομίζοντι ὁτὲ μὲν ἐξιόντος τοῦ
[2]	οὐδέν πω δῆλον ἦν͵ ὡς	ἔοικεν.	Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ
[5]	τι εἶδος. Ἀλλ΄ οὐδέτερον τούτων	ἔοικεν·	ἡ μὲν γὰρ ἀτμίς ἐστιν
[2]	ὕδατός ἐστιν. Τοῦτο δὲ καὶ	ἐπ΄	αὐτῶν τῶν ἔργων δῆλον· φαίνεται
[5]	χυμοῖς. Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε	ἐπ΄	ἐνίων συμβέβηκεν· καὶ γὰρ δριμεῖαι
[3]	ἑτέραν χρόαν ἐφ΄ ἑτέραν ἐναργεστέραν	ἐπαλείφοντες͵	ὥσπερ ὅταν ἐν ὕδατί τι
[3]	οἷόν τε φαίνεσθαι οὔτε μέλαν·	ἐπεὶ	δ΄ ἀνάγκη μέν τι ἔχειν
[3]	ἐν πᾶσι) χρώματος ποιεῖ μετέχειν.	Ἐπεὶ	δ΄ ἐν πέρατι ἡ χρόα͵
[5]	ἢ ἔξω͵ ὥσπερ τοῖς φυτοῖς͵	ἐπεὶ	δ΄ οὐδὲ τὸ ὕδωρ ἐθέλει
[4]	χειρὶ τὸ ὕδωρ ἤπερ ἔλαιον)	ἐπεὶ	δὲ θερμαινόμενον οὐδὲν φαίνεται παχυνόμενον
[1]	~Περὶ Αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν.	~Ἐπεὶ	δὲ περὶ ψυχῆς καθ΄ αὑτὴν
[2]	ὥσπερ καὶ ἐν τῇ ἀνακλάσει·	Ἐπεὶ	εἴ γε πῦρ ἦν͵ καθάπερ
[7]	οὖσαι αἱ κινήσεις ἀφανιοῦσιν ἀλλήλας͵	ἐπεὶ	μία οὐ γίγνεται ἐξ αὐτῶν·
[7]	κεραννυμένων ἐν ᾧ ἂν μειχθῶσιν.	Ἐπεὶ	οὖν ἐκ μὲν ἐνίων γίγνεταί
[6]	αὑτὸ συνεχὲς εἰς πεπερασμένα εἴδη.	Ἐπεὶ	οὖν τὰ μὲν πάθη ὡς
[6]	θάλατταν ἐγχυθείς. Οὐ μὴν ἀλλ΄	ἐπειδὴ	οὐδ΄ ἡ τῆς αἰσθήσεως ὑπεροχὴ
[2]	εἶναι· ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ εἶναι͵	ἐπειδὴ	οὐκ ἀήρ. Οὐ γὰρ ἐπὶ
[5]	δύο αἰσθητήρια ποιῇ· ἀπόχρη γάρ͵	ἐπείπερ	καὶ ὣς ἀναπνέουσιν͵ ὥσπερ τοῖς
[7]	εἶναι͵ οὗ ἐν μὲν τῷ	ἐπέκεινα	οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι ὄντος͵ ἐν
[4]	καὶ αὐτοῦ τοῦ ἐλαίου (ἀλλ΄	ἐπεκτείνεται	ἐπὶ πλέον τοῦ ὕδατος τὸ
[6]	κέγχρου ὁρωμένης͵ καίτοι ἡ ὄψις	ἐπελήλυθεν͵	καὶ ὁ ἐν τῇ διέσει
[2]	Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ	ἐπελθεῖν	αὐτῷ ἀπορῆσαι διὰ τί ὁ
[5]	δ΄ ἡ φύσις τῇ ἀναπνοῇ	ἐπὶ	δύο͵ ὡς ἔργῳ μὲν ἐπὶ
[2]	ἐπειδὴ οὐκ ἀήρ. Οὐ γὰρ	ἐπὶ	ἐσχάτου τοῦ ὄμματος ἡ ψυχὴ
[3]	ἁφῇ καὶ μὴ ταῖς ἀποῤῥοίαις.	Ἐπὶ	μὲν οὖν τῶν παρ΄ ἄλληλα
[4]	αὐτοῦ τοῦ ἐλαίου (ἀλλ΄ ἐπεκτείνεται	ἐπὶ	πλέον τοῦ ὕδατος τὸ ἔλαιον
[7]	αἰσθάνεσθαι ὄντος͵ ἐν δὲ τῷ	ἐπὶ	τάδε ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι. Εἰ δή
[6]	τις. Ὅλως δὲ οὐδὲ ὁμοίως	ἐπί	τε ἀλλοιώσεως ἔχει καὶ φορᾶς·
[6]	πρὶν πρὸς τὴν ὄψιν ἢ	ἐπὶ	τὴν γῆν; δόξειε δ΄ ἂν
[5]	ἐπὶ δύο͵ ὡς ἔργῳ μὲν	ἐπὶ	τὴν εἰς τὸν θώρακα βοή
[5]	βοή θειαν͵ ὡς παρέργῳ δ΄	ἐπὶ	τὴν ὀσμήν· ἀναπνέοντος γὰρ ὥσπερ
[7]	Ὁ δ΄ αὐτὸς λόγος καὶ	ἐπὶ	τῆς ΑΓ· ἀεὶ γὰρ ἐν
[7]	ἑκάστῳ. Ὁμοίως τοίνυν θετέον καὶ	ἐπὶ	τῆς ψυχῆς τὸ αὐτὸ καὶ
[7]	πραγμάτων αὐτῶν ἐνδέχεται͵ οὕτως καὶ	ἐπὶ	τῆς ψυχῆς; τὸ γὰρ αὐτὸ
[5]	πῶς οὐ δεῖ τοῦ ὀσφραντοῦ͵	ἐπὶ	τοσοῦτον εἰρήσθω. Ὃ δὲ λέγουσί
[2]	ἀλλ΄ ᾗ διαφανές· ὃ καὶ	ἐπὶ	τοῦ ἀέρος κοινόν ἐστιν. Ἀλλ΄
[6]	διὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ	ἐπὶ	τοῦ ὁρᾶν· τὸ γὰρ φῶς
[6]	οὐχ ἅμα πάντα πάσχει͵ πλὴν	ἐπὶ	τοῦ φωτὸς διὰ τὸ εἰρημένον͵
[5]	καὶ ἀέρος (καὶ πάντες ἐπιφέρονται	ἐπὶ	τοῦτο περὶ ὀσμῆς) διὸ καὶ
[5]	ἂν διαγνοῖεν͵ καὶ πάντες ἐπιφέρονται	ἐπὶ	τοῦτο περὶ ὀσμῆς͵ οἱ μὲν
[2]	τὴν καλουμένην κόρην. Ὥστ΄ εἴπερ	ἐπὶ	τούτων συμβαίνει καθάπερ λέγομεν͵ φανερὸν
[7]	ἔστιν ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ ὅταν τεθῇ	ἐπὶ	τῷ ἐσχάτῳ ὅθεν ἐστὶν ὕστατον
[4]	πορεύηται. Καὶ τοῦτο δῆλόν ἐστιν	ἐπὶ	τῶν ἁλμυρῶν ὑδάτων μάλιστα· οἱ
[5]	ὀσμᾶσθαι μοναχῶς (τοῦτο γὰρ φαίνεται	ἐπὶ	τῶν ἀναπνεόντων συμβαῖνον πάντων) ἐκείνων
[5]	τῆς ὀσφρήσεώς ἐστιν. Δῆλον δ΄	ἐπὶ	τῶν ἰχθύων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων·
[7]	ἀμφοῖν· ὅπερ καὶ γίγνεσθαι δοκεῖ	ἐπὶ	τῶν κεραννυμένων ἐν ᾧ ἂν
[5]	τούτων τὰ ὑδατώδη ἧττον. Ἔτι	ἐπὶ	τῶν μεταλλευομένων χρυσὸς ἄοσμον͵ ἄχυμον
[5]	μὴ ἀναπνέουσιν ἀφῄρηται τοῦτο͵ καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ὀφθαλμῶν τὰ μὲν ἔχει
[3]	δὴ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ	ἐπὶ	τῶν παρ΄ ἄλληλα τιθεμένων χρωμάτων
[7]	κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕτερον; ἢ ὥσπερ	ἐπὶ	τῶν πραγμάτων αὐτῶν ἐνδέχεται͵ οὕτως
[2]	τοῦ ὄμματος. Καὶ τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν συμβαινόντων δῆλον· ἤδη γάρ
[1]	καὶ μνήμη καὶ θυμὸς καὶ	ἐπιθυμία	καὶ ὅλως ὄρεξις͵ καὶ πρὸς
[5]	τροφὴν παρακαλοῦσιν͵ οὐδὲ συμβάλλονται πρὸς	ἐπιθυμίαν	οὐδέν͵ ἀλλὰ τοὐναντίον μᾶλλον· ἀληθὲς
[5]	τὸ τοῦ θρεπτικοῦ πάθη εἶναι͵	ἐπιθυμούντων	μὲν ἡδεῖαι αἱ ὀσμαὶ τούτων
[5]	ἀναπνέουσι τὸ πνεῦμα ἀφαιρεῖ τὸ	ἐπικείμενον	ὥσπερ πῶμά τι (διὸ οὐκ
[2]	πέφυκε συμβαίνειν͵ ἢ τῶν βλεφάρων	ἐπικεκαλυμμένων·	γίγνεται γὰρ καὶ τότε σκότος.
[5]	ἀέρος ὄντος ἐν τῷ ὕδατι	(ἐπιπολάζει	γὰρ ὁ ἀήρ͵ ὅταν ἐγγένηται)
[3]	εἶναι χρόας͵ ἀλλὰ μὴ τὴν	ἐπιπόλασιν	μηδὲ τὴν παρ΄ ἄλληλα θέσιν·
[4]	τρόφιμον εἶναι τὸ γλυκὺ καὶ	ἐπιπολαστικόν.	Ὥσπερ δὲ τὰ χρώματα ἐκ
[3]	παρ΄ ἄλληλα τιθεμένων χρωμάτων ἢ	ἐπιπολῆς͵	ἐνδέχεται λέγειν καὶ περὶ τῶν
[3]	γὰρ ἂν εἴη τις τῶν	ἐπιπολῆς	πρὸς τὰ ἐν βάθει͵ τὰ
[3]	δὲ οὐδεμία ἀνάγκη͵ ἀλλὰ τὸ	ἐπιπολῆς	χρῶμα ἀκίνητον ὂν καὶ κινούμενον
[3]	μέγεθος ἀόρατον͵ ἐν τοῖς ὕστερον	ἐπισκεπτέον.	Εἰ δ΄ ἔστι μίξις τῶν
[3]	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ἁφῆς͵	ἐπισκεπτέον͵	καὶ πρῶτον περὶ χρώματος. Ἔστι
[3]	καὶ χυμῶν καὶ ψόφων͵ ὕστερον	ἐπισκεπτέον.	~Τί μὲν οὖν ἐστὶ χρῶμα
[1]	αὐτῆς͵ ἐχόμενόν ἐστι ποιήσασθαι τὴν	ἐπίσκεψιν	περὶ τῶν ζῴων καὶ τῶν
[7]	πλείους ἔσονται͵ ὥσπερ εἴ τις	ἐπιστήμας	(διαφόρους φαίη· οὔτε γὰρ ἡ
[3]	(διὸ καὶ οἱ Πυθαγόρειοι τὴν	ἐπιφάνειαν	χρόαν ἐκάλουν) ἔστι μὲν γὰρ
[5]	τε καὶ ἀέρος (καὶ πάντες	ἐπιφέρονται	ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς) διὸ
[5]	ῥῖνες ἂν διαγνοῖεν͵ καὶ πάντες	ἐπιφέρονται	ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς͵ οἱ
[4]	καὶ τὰ τῶν χρωμάτων ἐστίν·	ἑπτὰ	γὰρ ἀμφοτέρων εἴδη͵ ἄν τις
[3]	τοῖς περὶ ψυχῆς͵ τί τὸ	ἔργον	αὐτῶν καὶ τί τὸ ἐνεργεῖν
[5]	τῆς ὀσμῆς· οὐδὲν γὰρ ἄλλο	ἔργον	ἐστὶν αὐτῆς ἢ τοῦτο. Τοῦτο
[5]	τῇ ἀναπνοῇ ἐπὶ δύο͵ ὡς	ἔργῳ	μὲν ἐπὶ τὴν εἰς τὸν
[2]	δὲ καὶ ἐπ΄ αὐτῶν τῶν	ἔργων	δῆλον· φαίνεται γὰρ ὕδωρ τὸ
[7]	ἡ κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἓν ἐκεῖνα	ἐρεῖ.	Μεμεῖχθαι ἄρα ἀνάγκη αὐτά. Ὅταν
[2]	πω τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων	ἐῤῥίγωσεν.	Τῶν δ΄ ἀναίμων σκληρόδερμοι οἱ
[7]	ἄρα μὴ ᾖ μεμειγμένα͵ δύο	ἔσονται	αἰσθήσεις αἱ κατ΄ ἐνέργειαν. Ἀλλὰ
[3]	μεμειγμένων͵ ἀλλὰ πάντοθεν. Πολλαὶ δ΄	ἔσονται	χρόαι διὰ τὸ κατὰ πολλοὺς
[3]	φοινικοῦς. Πολλαὶ δὲ καὶ οὕτως	ἔσονται	χρόαι τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ
[7]	Ἔτι αἰσθήσεις αἱ αὐταὶ πλείους	ἔσονται͵	ὥσπερ εἴ τις ἐπιστήμας (διαφόρους
[7]	ἴσαι ὦσιν ἕτεραι οὖσαι͵ οὐδετέρας	ἔσται	αἴσθησις· ἀφανιεῖ γὰρ ἡ ἑτέρα
[7]	ἔστιν αἰσθάνεσθαι. Ὥστε ἢ οὐδεμία	ἔσται	αἴσθησις͵ ἢ ἄλλη ἐξ ἀμφοῖν·
[6]	ἔσται ἐνεργείᾳ αἰσθάνεσθαι. Ἀλλ΄ ὅμως	ἔσται	αἰσθητόν· δυνάμει τε γάρ ἐστιν
[7]	αἴσθησιν͵ οἷον λέγω ὄψιν͵ εἰ	ἔσται	ἄλλῳ αἰσθανομένη ἄλλου καὶ ἄλλου
[7]	ἄκρων γίγνεται· ἄλλως δ΄ οὔ͵	ἔσται	γὰρ ἅμα ὁ μὲν πολλοῦ
[7]	ἐνέργεια ἄνευ τῆς κατ΄ αὐτὴν	ἔσται	δυνάμεως͵ οὔτ΄ ἄνευ ταύτης αἴσθησις
[7]	δυνάμεως͵ οὔτ΄ ἄνευ ταύτης αἴσθησις	ἔσται.	Εἰ δὲ τούτων ἐν ἑνὶ
[7]	ἐξ ἀμφοῖν͵ ἐκεῖνο τὸ αἰσθανόμενον	ἔσται͵	εἰ δὲ χωρίς͵ οὐχ ὁμοίως
[6]	οὐδὲ τὸ τηλικοῦτον αἰσθητὸν χωριστὸν	ἔσται	ἐνεργείᾳ αἰσθάνεσθαι. Ἀλλ΄ ὅμως ἔσται
[6]	τῆς λύσεως αὐτῶν ἅμα δῆλον	ἔσται	καὶ διὰ τί πεπέρανται τὰ
[6]	γάρ ἐστιν ἤδη͵ καὶ ἐνεργείᾳ	ἔσται	προσγενόμενον. Ὅτι μὲν οὖν ἔνια
[6]	τὰ αἰσθητά. Τὸ ἄρ΄ αἰσθητὸν	ἔσται	συγκείμενον οὐκ ἐξ αἰσθητῶν. Ἀλλ΄
[1]	νόσον οἷόν τε γίγνεσθαι τοῖς	ἐστερημένοις	ζωῆς. Διὸ σχεδὸν τῶν περὶ
[1]	Διόπερ φρονιμώτεροι τῶν ἐκ γενετῆς	ἐστερημένων	εἰσὶν ἑκατέρας τῆς αἰσθήσεως οἱ
[3]	φῶς͵ ἔστι δὲ μή͵ ἀλλ΄	ἐστερῆσθαι.	Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ τὸ μὲν
[6]	αἰσθάνεται καὶ ᾔσθηται͵ καὶ μή	ἐστι	γένεσις αὐτῶν͵ ἀλλ΄ εἰσὶν ἄνευ
[4]	ἴδιον τοῦ πυρὸς τὸ θερμόν	ἐστι͵	γῆς δὲ τὸ ξηρόν͵ ὥσπερ
[7]	καὶ τοσοῦτος ὅσος ὅλως ἀναίσθητός	ἐστι͵	δῆλον ὅτι τότε λανθάνοι ἂν
[4]	γλισχρότητα· τὸ δ΄ ὕδωρ ψαθυρόν	ἐστι͵	διὸ καὶ χαλεπώτερον φυλάξαι ἐν
[7]	ἓν ἀριθμῷ λευκὸν καὶ γλυκύ	ἐστι͵	καὶ ἄλλα πολλά· εἰ γὰρ
[4]	τῶν οὕτως ὑγρῶν τὸ ὕδωρ	ἐστί͵	καὶ αὐτοῦ τοῦ ἐλαίου (ἀλλ΄
[1]	αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθάνεσθαι͵ τί	ἐστι	καὶ διὰ τί συμβαίνει τοῖς
[1]	λεχθέντα κοινὰ τῆς τε ψυχῆς	ἐστὶ	καὶ τοῦ σώματος͵ οὐκ ἄδηλον.
[7]	Ἆρ΄ οὖν ᾗ μὲν ἀδιαίρετόν	ἐστι	κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕν τί ἐστι
[5]	οὐκ ἔστιν· τὸ μὲν γάρ	ἐστι	κατὰ τοὺς χυμοὺς τεταγμένον αὐτῶν͵
[3]	οὕτω λεγομένων σωμάτων͵ ἀλλά τίς	ἐστι	κοινὴ φύσις καὶ δύναμις͵ ἣ
[5]	ἔλαιον) τὸ δὲ νίτρον γῆς	ἐστι	μᾶλλον. Ἔτι λίθος μὲν ἄοσμον͵
[7]	Ὅτι δὲ τὸ αἰσθητὸν πᾶν	ἐστι	μέ γεθος καὶ οὐκ ἔστιν
[7]	ἓν γάρ τι τὸ αἰσθητικόν	ἐστι	μέρος. Τίνος οὖν ἐκεῖνο ἑνός;
[6]	αὐτοῦ ᾐσθανόμεθα. Εὐλόγως δὴ ὧν	ἐστι	μεταξὺ τοῦ αἰσθητηρίου͵ οὐχ ἅμα
[5]	καὶ τὸ ὀσφραντὸν τῶν θρεπτικῶν	ἐστὶ	πάθος τι (ταῦτα δ΄ ἐν
[2]	ὥσπερ ὁ Τίμαιος λέγει͵ κενόν	ἐστι	παντελῶς· τίς γὰρ ἀπόσβεσις φωτός
[1]	ἑκάστης κατὰ μόριον αὐτῆς͵ ἐχόμενόν	ἐστι	ποιήσασθαι τὴν ἐπίσκεψιν περὶ τῶν
[2]	καὶ λιπαρόν· ὅπερ διὰ τοῦτ΄	ἐστί͵	πρὸς τὸ διαμένειν τὸ ὑγρὸν
[5]	καὶ πρὸς τὰ τρεφόμενα͵ τοῦτ΄	ἐστὶ	πρὸς ὑγίειαν τὸ (ὀσφραντόν. Καθ΄
[3]	παρουσία φῶς͵ ἡ δὲ στέρησίς	ἐστι	σκότος· ὃ δὲ λέγομεν διαφανὲς
[1]	μέρος. Ὁ γὰρ λόγος αἴτιός	ἐστι	τῆς μαθήσεως ἀκουστὸς ὤν͵ οὐ
[4]	μανθάνειν ἀλλὰ κατὰ τὸ θεωρεῖν	ἐστι	τὸ αἰσθάνεσθαι. Ὅτι δ΄ οὐ
[7]	ἐστι κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕν τί	ἐστι	τὸ αἰσθητικὸν γλυκέος καὶ λευκοῦ͵
[3]	ἐνεργείᾳ χρῶμα καὶ ψόφος πῶς	ἐστὶ	τὸ αὐτὸ ἢ ἕτερον ταῖς
[4]	καὶ χυμοῦ λεκτέον. Σχεδὸν γάρ	ἐστι	τὸ αὐτὸ πάθος͵ οὐκ ἐν
[2]	ἀλλ΄ εἴτε φῶς εἴτ΄ ἀήρ	ἐστι	τὸ μεταξὺ τοῦ ὁρωμένου καὶ
[5]	καὶ ἐν ὕδατι ὀσμῶνται. Ὥστ΄	ἐστὶ	τὸ ὀσφραντὸν κοινόν τι τούτων
[5]	τοιοῦτον. Ὅτι δ΄ ἀπ΄ ἐγχύμου	ἐστὶ	τὸ πάθος͵ δῆλον ἐκ τῶν
[5]	δὲ τῆς τοῦ ἀνθρώπου φύσεώς	ἐστι	τὸ τῆς ὀσμῆς τῆς τοιαύτης
[4]	ἑκάτερον αὐτῶν. Ἐναργέστερον δ΄ ἡμῖν	ἐστι	τὸ τῶν χυμῶν γένος ἢ
[3]	τι͵ δῆλον͵ ὅτι δὲ τοῦτ΄	ἐστὶ	τὸ χρῶμα͵ ἐκ τῶν συμβαινόντων
[1]	διώκειν͵ καὶ ὅλως ὁ χυμός	ἐστι	τοῦ θρεπτικοῦ πάθος. Αἱ δὲ
[1]	δὲ τούτοις τὰ μὲν πάντων	ἐστὶ	τῶν μετεχόντων ζωῆς κοινά͵ τὰ
[2]	τό τε γὰρ συμφύεσθαι τί	ἐστι	φωτὶ πρὸς φῶς͵ ἢ πῶς
[7]	τούτου. Ὅτι μὲν οὖν οὐθείς	ἐστι	χρόνος ἀναίσθητος͵ ἐκ τούτων φανερόν·
[4]	ὕστερον ἐπισκεπτέον. ~Τί μὲν οὖν	ἐστὶ	χρῶμα καὶ διὰ τίν΄ αἰτίαν
[3]	περὶ φωτὸς ἐν ἐκείνοις͵ ὅτι	ἐστὶ	χρῶμα τοῦ διαφανοῦς κατὰ συμβεβηκόςὅταν
[4]	μὲν οὖν λιπαρὸς τοῦ γλυκέος	ἐστὶ	χυμός͵ τὸ δ΄ ἁλμυρὸν καὶ
[7]	οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ δῆλον.	Ἔστι	γὰρ ὅθεν μὲν οὐκ ἂν
[7]	γὰρ φῶς ποιεῖ τὸ ὁρᾶν.	~Ἔστι	δ΄ ἀπορία καὶ ἄλλη τις
[7]	(ὧν τὰ ἔσχατα ἐναντία· οὐκ	ἔστι	δ΄ ἐκ λευκοῦ καὶ ὀξέος
[5]	οἱ δ΄ ὡς ἄμφω ταῦτα·	ἔστι	δ΄ ἡ μὲν ἀτμὶς ὑγρότης
[5]	νῦν μὲν λέγομεν τὸ διαφανές͵	ἔστι	δ΄ (ὀσφραντὸν οὐχ ᾗ διαφανές͵
[6]	ὁρῶσι καὶ ὀσμῶνται καὶ ἀκούουσιν;	ἔστι	δ΄ οὔτε σώματα ταῦτα͵ ἀλλὰ
[6]	καὶ ὁ ὕστερος καὶ ὀσφραίνεται͵	ἔστι	δ΄ ὡς οὔ. Δοκεῖ δέ
[3]	ἐν τῷ ἀέρι ποιεῖ φῶς͵	ἔστι	δὲ μή͵ ἀλλ΄ ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ
[7]	ἐνδέχεται τότε λανθάνειν ὅτι ἔστιν͵	ἔστι	δέ τις ἐν τῷ συνεχεῖ
[7]	ὅσων μὴ αὐτῶν ἁπτόμενοι αἰσθάνονται.	Ἔστι	δή τι ἔσχατον τοῦ ἀποστήματος
[2]	γὰρ τῷ ἐγκεφάλῳ αὕτη͵ καὶ	ἔστι	θερμότατον τῶν μορίων. Καὶ περὶ
[5]	ἀλλ΄ ἔστιν. Διοριστέον δὲ πῶς	ἔστι	καὶ πῶς οὐκ ἔστιν· τὸ
[3]	οὐκ ἔστιν͵ ἐν τούτοις δ΄	ἔστι͵	καὶ τοῖς ἄλλοις σώμασιν ἐνυπάρχει͵
[2]	καὶ ἑτέραν. Εἰ γὰρ μὴ	ἔστι	λανθάνειν μὴ αἰσθανόμενον καὶ ὁρῶντα͵
[3]	Πυθαγόρειοι τὴν ἐπιφάνειαν χρόαν ἐκάλουν)	ἔστι	μὲν γὰρ ἐν τῷ τοῦ
[3]	ἐπισκεπτέον͵ καὶ πρῶτον περὶ χρώματος.	Ἔστι	μὲν οὖν ἕκα στον διχῶς
[3]	τὸ ἔσχατον ὁμοίως πᾶσιν ὑπάρχει.	Ἔστι	μὲν οὖν ἐνεῖναι ἐν τῷ
[3]	καὶ εἶδός τι χρόας ἕτερον.	Ἔστι	μὲν οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν πλείους
[6]	ἀμφοτέρων ἡ κίνησις. Διὸ καὶ	ἔστι	μὲν ὡς τὸ αὐτὸ ἀκούει
[3]	τοῖς ὕστερον ἐπισκεπτέον. Εἰ δ΄	ἔστι	μίξις τῶν σωμάτων (μὴ μόνον
[3]	τέτταρα͵ καὶ κατ΄ ἄλλους ἀριθμοὺς	ἔστι	παρ΄ ἄλληλα κεῖσθαι· τὰ δ΄
[4]	ζῴοις͵ ἀλλὰ τὸ μεμειγμένον. Καὶ	ἔστι	τῆς προσφερομένης τροφῆς τοῖς ζῴοις
[7]	ὅτι τούτου τι ὁρᾷ͵ εἴπερ	ἔστι	τι μέγεθος καὶ χρόνου καὶ
[5]	πρὸς δὲ τούτοις͵ ὅτι πᾶσιν	ἔστι	τοῖς ζῴοις τόπος δεκτικὸς τῆς
[4]	τι τὸ ὑγρὸν παρασκευάζει. Καὶ	ἔστι	τοῦτο χυμός͵ τὸ γιγνόμενον ὑπὸ
[4]	τὰ γοῦν ἐλάχιστα τῆς ἀκριβεστάτης	ἐστὶν	αἰσθήσεως διακρίνειν περὶ ἕκαστον γένος͵
[3]	καὶ γὰρ ἡ αὐγὴ τοιοῦτόν	ἐστιν.	Ἀλλ΄ ἐκεῖ μὲν διὰ τὸ
[2]	καὶ ἐπὶ τοῦ ἀέρος κοινόν	ἐστιν.	Ἀλλ΄ εὐφυλακτότερον καὶ εὐπιλητότερον τὸ
[6]	ἐνεῖναι γάρ τι τὸ φῶς	ἐστιν͵	ἀλλ΄ οὐ κίνησίς τις. Ὅλως
[7]	αἰσθάνεσθαι. Ἅπαντα μὲν οὖν αἰσθητά	ἐστιν͵	ἀλλ΄ οὐ φαίνεται ὅσα ἐστίν·
[2]	ἢ τῆς ψυχῆς τὸ αἰσθητικόν	ἐστιν͵	ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἐντός· διόπερ
[2]	Ἡ δ΄ ὀσμὴ καπνώδης τίς	ἐστιν	ἀναθυμίασις͵ ἡ δ΄ ἀναθυμίασις ἡ
[5]	ὀσμῆς· οὐδὲν γὰρ ἄλλο ἔργον	ἐστὶν	αὐτῆς ἢ τοῦτο. Τοῦτο δὲ
[5]	ἐκεῖνα δυσκατάποτα͵ τὰ σαπρὰ δυσανάπνευστά	ἐστιν.	Δῆλον ἄρα ὅτι ὅπερ ἐν
[5]	ἐν ὕδατι τὸ τῆς ὀσφρήσεώς	ἐστιν.	Δῆλον δ΄ ἐπὶ τῶν ἰχθύων
[5]	γὰρ τὰ τρεφόμενα οὐχ ἁπλᾶ	ἐστιν͵	διὸ καὶ περιττώματα γίγνεται τῆς
[1]	τῶν δ΄ ὀνομάτων ἕκαστον σύμβολόν	ἐστιν.	Διόπερ φρονιμώτεροι τῶν ἐκ γενετῆς
[7]	ἅπαντα τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον αἰσθητά	ἐστιν.	Ἐὰν ἄρα ἴσαι ὦσιν ἕτεραι
[4]	τοῖς ὄγκοις͵ κοινὰ τῶν αἰσθήσεών	ἐστιν͵	εἰ δὲ μὴ πασῶν͵ ἀλλ΄
[7]	αἰσθάνεται ἐν τῷ αὐτῷ γένει	ἐστίν.	Εἰ δέ͵ (ὅτι) ὡς ὄμματα
[6]	μαλακόν͵ ἢ ἀδύνατον. Ποιητικὸν γάρ	ἐστιν	ἕκαστον αὐτῶν τῆς αἰσθήσεως (τῷ
[4]	οὐκ ἐν τοῖς αὐτοῖς δ΄	ἐστὶν	ἑκάτερον αὐτῶν. Ἐναργέστερον δ΄ ἡμῖν
[4]	γῆς πορεύηται. Καὶ τοῦτο δῆλόν	ἐστιν	ἐπὶ τῶν ἁλμυρῶν ὑδάτων μάλιστα·
[4]	εἴδη καὶ τὰ τῶν χρωμάτων	ἐστίν·	ἑπτὰ γὰρ ἀμφοτέρων εἴδη͵ ἄν
[6]	ἄλλων αἰσθητῶν. Ὧν μὲν γάρ	ἐστιν	ἔσχατα͵ ἀνάγκη πεπεράνθαι τὰ ἐντός·
[6]	ἐν τοῖς ἄλλοις δὴ πᾶσίν	ἐστιν	ἔσχατα τὰ ἐν αντία. Τὸ
[5]	ὁ ἀὴρ ὑγρὸν τὴν φύσιν	ἐστίν.	Ἔτι δ΄ εἴπερ ὁμοίως ἐν
[7]	τὸ ἐκ τούτων ἕν τί	ἐστιν	ἢ οὐχ ἕν. Ἀλλ΄ ἀνάγκη
[3]	χρῶμα ἢ ἐν τῷ πέρατί	ἐστιν	ἢ πέρας (διὸ καὶ οἱ
[5]	καὶ ἡ ὑγρά͵ πολλάκις νοσώδης	ἐστίν͵	ἡ δ΄ ἀπὸ τῆς ὀσμῆς
[5]	οὖν τὸ ὀσφραντὸν ἴδιον ἀνθρώπου	ἐστίν͵	ἡ δὲ κατὰ τοὺς χυμοὺς
[4]	ἡ δὲ γεῦσις ἁφή τίς	ἐστιν.	Ἡ μὲν οὖν τοῦ ὕδατος
[2]	ὄμματος͵ ἡ διὰ τούτου κίνησίς	ἐστιν	ἡ ποιοῦσα τὸ ὁρᾶν. Καὶ
[6]	ἔσται αἰσθητόν· δυνάμει τε γάρ	ἐστιν	ἤδη͵ καὶ ἐνεργείᾳ ἔσται προσγενόμενον.
[2]	τόπῳ τὸ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριόν	ἐστιν	ἴδιον· δυνάμει γὰρ θερμὴ ἡ
[2]	δὲ (γευστικὸν εἶδός τι ἁφῆς	ἐστίν.	Καὶ διὰ τοῦτο πρὸς τῇ
[7]	λευκοῦ τὰ δὲ τοῦ μέλανός	ἐστιν͵	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὁμοίως͵
[2]	θερμὴ ἡ τοῦ ψυχροῦ ὕλη	ἐστίν.	Καὶ ἡ τοῦ ὄμμα τος
[5]	ὀσμῆς δύναμις θερμὴ τὴν φύσιν	ἐστίν.	Κατακέχρηται δ΄ ἡ φύσις τῇ
[7]	αἴ σθησιν τὴν μίαν ἐναντία	ἐστίν͵	οἷον γλυκὺ πικρῷ͵ τούτων οὐκ
[5]	Εἴδη δὲ τοῦ ὀσφραντοῦ δύο	ἐστίν·	οὐ γάρ͵ ὥσπερ τινές φασιν͵
[2]	τοῦ σώματος ἀῤῥιγότατον ὁ ὀφθαλμός	ἐστιν·	οὐδεὶς γάρ πω τὸ ἐντὸς
[6]	τὸ δ΄ ὁρᾶται͵ ὥσπερ ἴσα	ἐστίν·	οὐθὲν γὰρ ἂν ἔδει που
[4]	ἐκ λευκοῦ καὶ μέλανος μίξεώς	ἐστιν͵	οὕτως οἱ χυμοὶ ἐκ γλυκέος
[2]	πῶς; ἡ γὰρ μῆνιγξ μεταξύ	ἐστιν.	Περὶ μὲν οὖν τοῦ ἄνευ
[2]	παντελῶς· τίς γὰρ ἀπόσβεσις φωτός	ἐστιν;	σβέννυται γὰρ ἢ ὑγρῷ ἢ
[3]	κἀκεῖ κἀνθάδε δεκτικὸν τῆς χρόας	ἐστίν.	Τὸ ἄρα διαφανὲς καθ΄ ὅσον
[2]	τῶν ἐν τῷ σώματι μορίων	ἐστίν)	Τὸ δ΄ ἁπτικὸν γῆς͵ τὸ
[5]	τό πῳ ὑγρότητος καὶ ψυχρότητός	ἐστιν.	Τοῖς δ΄ ἄλλοις ὅσα πνεύμονα
[7]	ἐστιν͵ ἀλλ΄ οὐ φαίνεται ὅσα	ἐστίν·	τοῦ γὰρ ἡλίου τὸ μέγεθος
[3]	φύσις ἐν ἀορίστῳ τῷ διαφανεῖ	ἐστίν·	τοῦ δ΄ ἐν τοῖς σώμασι
[4]	ἄλλων αἰσθήσεων ἑκάστη ἁφή τίς	ἐστιν·	τοῦτο δ΄ ὅτι ἀδύνατον͵ οὐ
[2]	κόρη καὶ τὸ ὄμμα ὕδατός	ἐστιν.	Τοῦτο δὲ καὶ ἐπ΄ αὐτῶν
[2]	ὁρᾶν. Καὶ εὐλόγως τὸ ἐντός	ἐστιν	ὕδατος· διαφανὲς γὰρ τὸ ὕδωρ͵
[5]	ἔοικεν· ἡ μὲν γὰρ ἀτμίς	ἐστιν	ὕδατος͵ ἡ δὲ καπνώδης ἀναθυμίασις
[7]	τεθῇ ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ ὅθεν	ἐστὶν	ὕστατον μὲν οὐκ αἰσθητὸν πρῶτον
[3]	δ΄ αἰτίαν εἴδη τῶν χρωμάτων	ἐστὶν	ὡρισμένα καὶ οὐκ ἄπειρα͵ καὶ
[7]	ἐστι μέ γεθος καὶ οὐκ	ἔστιν	ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ δῆλον. Ἔστι γὰρ
[7]	ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι. Εἰ δή τι	ἔστιν	ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ ὅταν τεθῇ ἐπὶ
[7]	μιᾷ δὲ ἅμα δυοῖν οὐκ	ἔστιν	αἰσθάνεσθαι ἂν μὴ μειχθῇ (τὸ
[7]	καὶ τινός͵ ὅλου δ΄ οὐκ	ἔστιν	αἰσθάνεσθαι. Ἅπαντα μὲν οὖν αἰσθητά
[7]	ὑποκείσθω͵ καὶ ὅτι ἑκάστου μᾶλλον	ἔστιν	αἰσθάνεσθαι ἁπλοῦ ὄντος ἢ κεκραμένου͵
[7]	τὴν ἑτέραν͵ ἁπλῆς δ΄ οὐκ	ἔστιν	αἰσθάνεσθαι. Ὥστε ἢ οὐδεμία ἔσται
[7]	ὅτι τότε λανθάνοι ἂν εἰ	ἔστιν	αὐτὸς αὑτόν͵ καὶ εἰ ὁρᾷ
[5]	ἔστιν εἴδη τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄	ἔστιν.	Διοριστέον δὲ πῶς ἔστι καὶ
[5]	γάρ͵ ὥσπερ τινές φασιν͵ οὐκ	ἔστιν	εἴδη τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄ ἔστιν.
[3]	δύναμις͵ ἣ χωριστὴ μὲν οὐκ	ἔστιν͵	ἐν τούτοις δ΄ ἔστι͵ καὶ
[7]	μὴ ἐνδέχεται τότε λανθάνειν ὅτι	ἔστιν͵	ἔστι δέ τις ἐν τῷ
[5]	λέγουσί τινες τῶν Πυθαγορείων͵ οὐκ	ἔστιν	εὔλογον· τρέφεσθαι γάρ φασιν ἔνια
[3]	ὃ δὲ λέγομεν διαφανὲς οὐκ	ἔστιν	ἴδιον ἀέρος ἢ ὕδατος οὐδ΄
[3]	τοῖς πόῤῥωθεν· ὅτι γὰρ οὐκ	ἔστιν	οὐδὲν μέγεθος ἀόρατον͵ ἐν τοῖς
[2]	ὅτι τὸ ὄμμα λεῖον͵ καὶ	ἔστιν	οὐκ ἐν ἐκείνῳ ἀλλ΄ ἐν
[5]	πῶς ἔστι καὶ πῶς οὐκ	ἔστιν·	τὸ μὲν γάρ ἐστι κατὰ
[2]	τῶν αἰσθητικῶν τοῦ σώματος μορίων	ἔστω	τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένα. ~Περὶ
[6]	αἰσθητῶν. Ὧν μὲν γάρ ἐστιν	ἔσχατα͵	ἀνάγκη πεπεράνθαι τὰ ἐντός· τὰ
[7]	αἴσθησιν (μείγνυνται γὰρ (ὧν τὰ	ἔσχατα	ἐναντία· οὐκ ἔστι δ΄ ἐκ
[6]	τὰ ἐντός· τὰ δ΄ ἐναντία	ἔσχατα͵	πᾶν δὲ τὸ αἰσθητὸν ἔχει
[6]	τοῖς ἄλλοις δὴ πᾶσίν ἐστιν	ἔσχατα	τὰ ἐν αντία. Τὸ μὲν
[3]	τῶν σωμάτων ἀνάγκη τι εἶναι	ἔσχατον͵	καὶ ταύτης ἡ μὲν οὖν
[3]	χρῶμα ἴδιον ὑπάρχειν͵ κατὰ τὸ	ἔσχατον	ὁμοίως πᾶσιν ὑπάρχει. Ἔστι μὲν
[3]	ἐν τοῖς σώμασι διαφανοῦς τὸ	ἔσχατον	ὅτι μὲν εἴη ἄν τι͵
[7]	ἁπτόμενοι αἰσθάνονται. Ἔστι δή τι	ἔσχατον	τοῦ ἀποστήματος ὅθεν οὐχ ὁρᾶται͵
[2]	οὐκ ἀήρ. Οὐ γὰρ ἐπὶ	ἐσχάτου	τοῦ ὄμματος ἡ ψυχὴ ἢ
[6]	τὸ τοῦ μεταξὺ πρὸς τοὺς	ἐσχάτους	λανθάνει. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν
[7]	αἰσθητόν͵ ὅταν τεθῇ ἐπὶ τῷ	ἐσχάτῳ	ὅθεν ἐστὶν ὕστατον μὲν οὐκ
[6]	ὅτε οὔ πω ἑωρᾶτο ἀλλ΄	ἔτ΄	ἐφέρετο ἡ ἀκτὶς ἐν τῷ
[7]	ἔσται αἴσθησις· ἀφανιεῖ γὰρ ἡ	ἑτέρα	ὁμοίως τὴν ἑτέραν͵ ἁπλῆς δ΄
[4]	ὕδωρ αὐτὸ μόνον͵ δῆλον ὅτι	ἑτέρα	τις ἂν εἴη αἰτία· οἱ
[5]	τις παρὰ τὰς πέντε αἰσθήσεις	ἑτέρα.	Τοῦτο δ΄ ἀδύνατον· τοῦ γὰρ
[7]	λευκὸν καλῶ σύστοιχα͵ γένει δ΄	ἕτερα͵	τὸ γλυκὺ δὲ τοῦ λευκοῦ
[7]	ἐστιν. Ἐὰν ἄρα ἴσαι ὦσιν	ἕτεραι	οὖσαι͵ οὐδετέρας ἔσται αἴσθησις· ἀφανιεῖ
[7]	γίγνεται͵ τοιαῦτα δὲ τὰ ὑφ΄	ἑτέραν	αἴσθησιν (μείγνυνται γὰρ (ὧν τὰ
[7]	γὰρ ἡ ἑτέρα ὁμοίως τὴν	ἑτέραν͵	ἁπλῆς δ΄ οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι.
[2]	Ἔχει δ΄ ἀπορίαν τοῦτο καὶ	ἑτέραν.	Εἰ γὰρ μὴ ἔστι λανθάνειν
[3]	γραφεῖς ποιοῦσιν͵ ἑτέραν χρόαν ἐφ΄	ἑτέραν	ἐναργεστέραν ἐπαλείφοντες͵ ὥσπερ ὅταν ἐν
[3]	οἷον ἐνίοτε οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν͵	ἑτέραν	χρόαν ἐφ΄ ἑτέραν ἐναργεστέραν ἐπαλείφοντες͵
[2]	ποιεῖ τῆς κινήσεως͵ ὥστε δοκεῖν	ἕτερον	εἶναι τὸ ὁρῶν καὶ τὸ
[7]	πάθη ἀλλήλων͵ ἀλλὰ τὸ εἶναι	ἕτερον	ἑκάστῳ. Ὁμοίως τοίνυν θετέον καὶ
[3]	εἶναι καὶ εἶδός τι χρόας	ἕτερον.	Ἔστι μὲν οὖν οὕτως ὑπολαβεῖν
[7]	δὲ διαιρετὸν γένηται κατ΄ ἐνέργειαν͵	ἕτερον;	ἢ ὥσπερ ἐπὶ τῶν πραγμάτων
[6]	τὸ δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ	ἕτερον·	καὶ διὰ τοῦτο τὸ μυριοστημόριον
[7]	αἰσθητικὸν πάντων͵ τὸ μέντοι εἶναι	ἕτερον	καὶ ἕτερον τῶν μὲν γένει
[3]	πῶς ἐστὶ τὸ αὐτὸ ἢ	ἕτερον	ταῖς κατ΄ ἐνέργειαν αἰσθήσεσιν͵ οἷον
[7]	τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵	ἕτερον	τῷ εἴδει ὄν͵ ἡ αὐτὴ
[7]	τὸ μέντοι εἶναι ἕτερον καὶ	ἕτερον	τῶν μὲν γένει τῶν δὲ
[3]	ποιήσει τὴν κίνησιν. Διὸ καὶ	ἕτερον	φαίνεται καὶ οὔτε λευκὸν οὔτε
[6]	πάντες͵ τοῦ δὲ δὴ ἰδίου	ἑτέρου	ἀριθμῷ͵ εἴδει δὲ τοῦ αὐτοῦ͵
[5]	ἔχει διὰ τοῦ ἀναπνεῖν τοῦ	ἑτέρου	γένους τῆς ὀσμῆς τὴν αἴσθησιν
[4]	(ἐκ τῆς αὐτῆς) τροφῆς γιγνομένους	ἑτέρους	χυμούς. Λείπεται δὴ τῷ πάσχειν
[7]	ἆρ΄ ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα μέν͵	ἑτέρῳ	δὲ τῆς ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵ κἀν
[7]	ἀριθμῷ ἓν ἡ ψυχὴ οὐδενὶ	ἑτέρῳ	λέγειν ἀλλ΄ ἢ τῷ ἅμα͵
[7]	πλειόνων ἢ τῶν τῷ γένει	ἑτέρων.	Εἰ δὲ δὴ ἄλλῳ μὲν
[5]	ἀμφοτέρων τῶν ὀσφραντῶν͵ τούτοις τῶν	ἑτέρων	μόνων ὑπάρχουσα ἡ αἴσθησις. Τὰ
[7]	ἑαυτῇ͵ ἐκείνης δ΄ ἄλλη͵ ἀλλ΄	ἑτέρως	ἑκάτερον τῶν ἐναντίων͵ ὡς δ΄
[7]	δὲ χωρίς͵ οὐχ ὁμοίως ἕξει.	Ἔτι	αἰσθήσεις αἱ αὐταὶ πλείους ἔσονται͵
[7]	εἴδει διαφέρει ἢ τὸ μέλαν)	ἔτι	ἂν ἧττον ἅμα ἐνδέχοιτο αὐτὰ
[4]	τῶν πολυγώνων τὸ περιφερὲς ἐναντίον;	ἔτι	ἀπείρων ὄντων τῶν σχημάτων ἀναγκαῖον
[7]	πρὸς περιττόν. Εἰ οὖν πλεῖον	ἔτι	ἀπέχει ἀλλήλων καὶ διαφέρει τὰ
[5]	ἀὴρ ὑγρὸν τὴν φύσιν ἐστίν.	Ἔτι	δ΄ εἴπερ ὁμοίως ἐν τοῖς
[4]	τὸ τραχὺ καὶ τὸ λεῖον͵	ἔτι	δὲ τὸ ὀξὺ καὶ τὸ
[4]	ὅτι ἀδύνατον͵ οὐ χαλεπὸν συνιδεῖν.	Ἔτι	δὲ τοῖς κοινοῖς τῶν αἰσθήσεων
[7]	μέλαν͵ οὕτως ἐκείνη τὸ πικρόν.	Ἔτι	εἰ αἱ τῶν ἐναντίων κινήσεις
[5]	καὶ τούτων τὰ ὑδατώδη ἧττον.	Ἔτι	ἐπὶ τῶν μεταλλευομένων χρυσὸς ἄοσμον͵
[5]	τῷ ὕδατι͵ (ὥσπερ εἴρηται πρότερον.	Ἔτι	ἡ ἀναθυμίασις ὁμοίως λέγεται ταῖς
[5]	δὲ νίτρον γῆς ἐστι μᾶλλον.	Ἔτι	λίθος μὲν ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵
[7]	ἄνισοι͵ ἡ κρείττων αἴσθησιν ἐμποιήσει.	Ἔτι	μᾶλλον ἅμα δυοῖν αἴσθοιτ΄ ἂν
[7]	καὶ αἰσθάνεται (καὶ εἰ αἰσθάνεται)	Ἔτι	οὐκ ἂν εἴη (οὔτε χρόνος
[7]	ᾗ δύο͵ δῆλον ὅτι ἧττον	ἔτι	τὰ κατὰ δύο αἰσθήσεις ἐνδέχεται
[4]	καὶ τῶν σχημάτων εἶναι κριτικωτάτην.	Ἔτι	τὰ μὲν αἰσθητὰ πάντα ἔχει
[6]	δὴ ἔκ γε τῶν μαθηματικῶν.	Ἔτι	τίνι κρινοῦμεν ταῦτα καὶ γνωσόμεθα;
[7]	γλυκὺ δὲ τοῦ λευκοῦ πλεῖον	ἔτι	τῷ εἴδει διαφέρει ἢ τὸ
[1]	δὲ καὶ φρονήσεως τυγχάνουσι τοῦ	εὖ	ἕνεκα· πολλὰς γὰρ εἰσαγγέλλουσι διαφοράς͵
[2]	τοῦ ὄμματος. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο	εὔηθες·	τό τε γὰρ συμφύεσθαι τί
[3]	αὐτοῖς ποιεῖν τὴν αἴσθησιν͵ ὥστ΄	εὐθὺς	κρεῖττον φάναι τῷ κινεῖσθαι τὸ
[5]	ἐκ τοῦ δυνατοῦ ὄντος αὐτοῖς	εὐθύς.	Ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[3]	τὰ μὲν γὰρ ἐν ἀριθμοῖς	εὐλογίστοις	χρώματα͵ καθάπερ ἐκεῖ τὰς συμφωνίας͵
[4]	εἴδη͵ ἄν τις τιθῇ͵ ὥσπερ	εὔλογον͵	τὸ φαιὸν μέλαν τι εἶναι·
[5]	εἶναι τὸ συστησόμενονἔτι πολὺ ἧττον	εὔλογον	τὸν ἀέρα σωματοῦσθαι) πρὸς δὲ
[5]	τινες τῶν Πυθαγορείων͵ οὐκ ἔστιν	εὔλογον·	τρέφεσθαι γάρ φασιν ἔνια ζῷα
[6]	καὶ τὴν ὀσμὴν τοῦτο συμβαίνειν	εὔλογον·	ὥσπερ γὰρ ὁ ἀὴρ καὶ
[4]	δὲ παντοδαποὺς ἔχουσαι χυμοὺς ἄλλους.	Εὐλόγως	δ΄ ἐν τοῖς φυομένοις τὸ
[6]	ποῤῥωτέρωθεν πρὶν θιγεῖν αὐτοῦ ᾐσθανόμεθα.	Εὐλόγως	δὴ ὧν ἐστι μεταξὺ τοῦ
[6]	φορᾶς· αἱ μὲν γὰρ φοραὶ	εὐλόγως	εἰς τὸ μεταξὺ πρῶτον ἀφικνοῦνται
[6]	Χωριζόμεναι δ΄ αἱ τηλικαῦται ὑπεροχαὶ	εὐλόγως	μὲν ἂν καὶ διαλύοιντο εἰς
[5]	καὶ τῷ διαφανεῖ· διὸ καὶ	εὐλόγως	παρείκασται ξηρότητος ἐν ὑγρῷ καὶ
[2]	ἡ ποιοῦσα τὸ ὁρᾶν. Καὶ	εὐλόγως	τὸ ἐντός ἐστιν ὕδατος· διαφανὲς
[6]	τὴν γῆν; δόξειε δ΄ ἂν	εὐλόγως	τοῦτο συμβαίνειν· τὸ γὰρ κινούμενον
[2]	κοινόν ἐστιν. Ἀλλ΄ εὐφυλακτότερον καὶ	εὐπιλητότερον	τὸ ὕδωρ τοῦ ἀέρος· διόπερ
[2]	τὰ στοιχεῖα τῶν σωμάτων· οὐκ	εὐποροῦντες	δὲ πρὸς τέτταρα πέντ΄ οὔσας
[5]	τοὐναντίον μᾶλλον· ἀληθὲς γὰρ ὅπερ	Εὐριπίδην	σκώπτων εἶπε Στράττις͵ ὅταν φακῆν
[4]	ὡς μὲν Ἐμπεδοκλῆς λέγει λίαν	εὐσύνοπτον	τὸ ψεῦδος· ὁρῶμεν γὰρ μεταβάλλοντας
[2]	τοῦ ἀέρος κοινόν ἐστιν. Ἀλλ΄	εὐφυλακτότερον	καὶ εὐπιλητότερον τὸ ὕδωρ τοῦ
[5]	ὄντος λεπτοῦ μὲν καὶ καθαροῦ͵	εὐψύκτου	δέ (διὸ καὶ ἡ τῆς
[5]	ὀσμῆς τῆς καθ΄ αὑτὴν ἡδείας	εὐωδία	ὁπωσοῦν ἔχουσιν ὠφέλιμος ὡς εἰπεῖν
[3]	οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν͵ ἑτέραν χρόαν	ἐφ΄	ἑτέραν ἐναργεστέραν ἐπαλείφοντες͵ ὥσπερ ὅταν
[6]	οὔ πω ἑωρᾶτο ἀλλ΄ ἔτ΄	ἐφέρετο	ἡ ἀκτὶς ἐν τῷ μεταξύ.
[5]	δὲ μὴ ἀναπνέοντα ὅτι μὲν	ἔχει	αἴσθησιν τοῦ ὀσφραντοῦ͵ φανερόν· καὶ
[5]	ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ μὲν	ἔχει	βλέφαρα τῶν ζῴων͵ ὧν μὴ
[5]	καὶ ἡ θάλαττα ἔχει ὀσμήν	(ἔχει	γὰρ χυμὸν καὶ ξηρότητα) καὶ
[2]	γίγνεται γὰρ καὶ τότε σκότος.	Ἔχει	δ΄ ἀπορίαν τοῦτο καὶ ἑτέραν.
[4]	ποιοῦσιν. Καίτοι εἰ τοῦτο οὕτως	ἔχει͵	δῆλον ὡς καὶ τῶν ἄλλων
[5]	Τοῖς δ΄ ἄλλοις ὅσα πνεύμονα	ἔχει	διὰ τοῦ ἀναπνεῖν τοῦ ἑτέρου
[5]	ὁρᾶν͵ τὰ δὲ σκληρόφθαλμα οὐκ	ἔχει͵	διόπερ οὐ προσδεῖται οὐδενὸς τοῦ
[6]	ἔσχατα͵ πᾶν δὲ τὸ αἰσθητὸν	ἔχει	ἐναντίωσιν͵ οἷον ἐν χρώματι τὸ
[4]	Ἔτι τὰ μὲν αἰσθητὰ πάντα	ἔχει	ἐναντίωσιν͵ οἷον ἐν χρώματι τῷ
[7]	καὶ τῶν αἰσθητῶν τίνα τρόπον	ἔχει	καὶ κοινῇ καὶ καθ΄ ἕκαστον
[6]	οὐδὲ ὁμοίως ἐπί τε ἀλλοιώσεως	ἔχει	καὶ φορᾶς· αἱ μὲν γὰρ
[5]	ποιῇ. Διὸ καὶ ἡ θάλαττα	ἔχει	ὀσμήν (ἔχει γὰρ χυμὸν καὶ
[6]	αἰσθήσεως. Ἅμα δ΄ εἰ ταῦτ΄	ἔχει	οὕτως͵ ἔοικε μαρτυρεῖν τοῖς τὰ
[5]	αὐταῖς τῆς θερμότητος κουφότητα ὑγιεινοτέρως	ἔχει	τὰ περὶ τὸν τόπον τοῦτον·
[5]	(καίτοι πολλὰ τῶν φυομένων δυσώδεις	ἔχει	τὰς ὀσμάς) ἐὰν μή τι
[4]	ἄλλα πάθη τῶν χυμῶν οἰκείαν	ἔχει	τὴν σκέψιν ἐν τῇ φυσιολογίᾳ
[2]	ὄμμα τος γένεσις τὸν αὐτὸν	ἔχει	τρόπον· ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου γὰρ
[1]	μὲν οὖν τῆς δυνάμεως ἣν	ἔχει	τῶν αἰσθήσεων ἑκάστη͵ πρότερον εἴρηται.
[3]	ἐγγύθεν καὶ προσιοῦσι καὶ πόῤῥωθεν	ἔχει	χρόαν οὔθ΄ ὁ ἀὴρ οὔθ΄
[4]	χρώματα καὶ τοὺς χυμοὺς τοιοῦτον	ἔχειν	ποιοῦσι τὸ ὕδωρ͵ οὕτως καὶ
[4]	ἢ ἐν αὑτῷ τὸ ὕδωρ	ἔχειν	τὰ γένη τῶν χυμῶν ἀναίσθητα
[3]	καὶ τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον	ἔχειν	ταῦτα ταῖς συμφωνίαις· τὰ μὲν
[5]	μέν͵ διὰ τὸ κατὰ συμβεβηκὸς	ἔχειν	τὸ ἡδύ͵ διῄρηται τὰ εἴδη
[6]	οὐ γὰρ δὴ τῷ πως	ἔχειν	τὸ μὲν ὁρᾷ τὸ δ΄
[5]	τὸ πλεῖστον ἐγκέφαλον καὶ ὑγρότατον	ἔχειν	τῶν ἄλλων ζῴων ὡς κατὰ
[3]	ἐπεὶ δ΄ ἀνάγκη μέν τι	ἔχειν	χρῶμα͵ τούτων δ΄ οὐδέτερον δυνατόν͵
[4]	Τούτου δ΄ αἴτιον ὅτι χειρίστην	(ἔχομεν	τῶν ἄλλων ζῴων τὴν ὄσφρησιν
[1]	δυνάμεων ἑκάστης κατὰ μόριον αὐτῆς͵	ἐχόμενόν	ἐστι ποιήσασθαι τὴν ἐπίσκεψιν περὶ
[6]	τὸ θερμαινόμενον ἢ πηγνύμενον͵ τὸ	ἐχόμενον	ὑπὸ τοῦ ἐχομένου πάσχει͵ τὸ
[6]	πηγνύμενον͵ τὸ ἐχόμενον ὑπὸ τοῦ	ἐχομένου	πάσχει͵ τὸ δὲ πρῶτον ὑπ΄
[6]	ἂν εἶναί τι σῶμα μηδὲν	ἔχον	χρῶμα μηδὲ βάρος μηδ΄ ἄλλο
[4]	ἐξ ἄλλου μέρους͵ ἢ μηδεμίαν	ἔχοντος	διαφορὰν τοῦ ὕδατος τὸ ποιοῦν
[5]	τῶν αἰσθήσεων καὶ τοῦ ἀριθμοῦ	ἔχοντος	μέσον τοῦ περιττοῦ͵ καὶ αὐτὴ
[1]	τῶν ζῴων καὶ τῶν ζωὴν	ἐχόντων	ἁπάντων͵ τίνες εἰσὶν ἴδιαι καὶ
[5]	τὸ πάθος͵ δῆλον ἐκ τῶν	ἐχόντων	καὶ μὴ ἐχόντων ὀσμήν· τά
[5]	ἐκ τῶν ἐχόντων καὶ μὴ	ἐχόντων	ὀσμήν· τά τε γὰρ στοιχεῖα
[5]	μὴ καὶ ἡ τροφὴ ἡ	ἔχουσα	τὰς ὀσμὰς ἡδεῖα͵ οὐδὲ τούτοις)
[4]	δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ δὲ παντοδαποὺς	ἔχουσαι	χυμοὺς ἄλλους. Εὐλόγως δ΄ ἐν
[4]	οἱ γὰρ χυμοὶ πάντες πάχος	ἔχουσι	μᾶλλον· τὸ δὲ θερμὸν συναίτιον.
[1]	καὶ ὄψις͵ πᾶσι μὲν τοῖς	ἔχουσι	σωτηρίας ἕνεκεν ὑπάρχουσιν͵ ὅπως διώκωσί
[5]	μέν͵ καθάπερ εἴπομεν͵ κατὰ συμβεβηκὸς	ἔχουσι	τὸ ἡδὺ καὶ λυπηρόν͵ διὸ
[2]	λευκὸν τοῦ ὄμματος ἐν τοῖς	ἔχουσιν	αἷμα πῖον καὶ λιπαρόν· ὅπερ
[5]	καὶ τὸ λυπηρὸν κατὰ συμβεβηκὸς	ἔχουσιν	(διὰ γὰρ τὸ τοῦ θρεπτικοῦ
[5]	καθ΄ αὑτὴν ἡδείας εὐωδία ὁπωσοῦν	ἔχουσιν	ὠφέλιμος ὡς εἰπεῖν αἰεί. Καὶ
[4]	διακρίνειν περὶ ἕκαστον γένος͵ ὥστε	ἐχρῆν	τὴν γεῦσιν καὶ τῶν ἄλλων
[5]	σκώπτων εἶπε Στράττις͵ ὅταν φακῆν	ἕψητε͵	μὴ πιχεῖν μύρον. Οἱ δὲ
[4]	πικροὺς καὶ παντοδαποὺς γιγνομένους͵ καὶ	ἑψομένους	εἰς πάντα τὰ γένη τῶν
[2]	οὐ καὶ ἐν τῷ σκότει	ἑώρα	ἂν ἡ ὄψις; τὸ δ΄
[6]	ὥστε ἦν ὅτε οὔ πω	ἑωρᾶτο	ἀλλ΄ ἔτ΄ ἐφέρετο ἡ ἀκτὶς
[5]	βιάζονται τῇ συνηθείᾳ τὴν ἡδονήν͵	ἕως	ἂν ἐκ δύ΄ αἰσθήσεων γένηται