Chapitre
[7]	ὁρατὸν εἶναι καὶ ἀόρατον· τοῦτο	δ΄	ἀδύνατον. (Περὶ μὲν οὖν τῶν
[5]	τὰς πέντε αἰσθήσεις ἑτέρα. Τοῦτο	δ΄	ἀδύνατον· τοῦ γὰρ ὀσφραντοῦ ὄσφρησις͵
[6]	ἐνεργείᾳ δ΄ ἤδη ἀφαιρεθεῖσα. Χωριζόμεναι	δ΄	αἱ τηλικαῦται ὑπεροχαὶ εὐλόγως μὲν
[1]	δὲ φθοραὶ καὶ στερήσεις· ἡ	δ΄	αἴσθησις ὅτι διὰ σώματος γίγνεται
[7]	ὕστατον μὲν οὐκ αἰσθητὸν πρῶτον	δ΄	αἰσθητόν͵ ἅμα συμβήσεται ὁρατὸν εἶναι
[7]	ὁρᾷ δ΄ οὐκ ἀδιαίρετον. Ἡ	δ΄	αἰτία εἴρηται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[3]	περὶ τῶν μειγνυμένων. Διὰ τίνα	δ΄	αἰτίαν εἴδη τῶν χρωμάτων ἐστὶν
[4]	ἢ τὸ τῆς ὀσμῆς. Τούτου	δ΄	αἴτιον ὅτι χειρίστην (ἔχομεν τῶν
[2]	ἠρεμοῦντι τοῦτ΄ οὐ συμβαίνει; Τὸ	δ΄	αἴτιον τούτου͵ καὶ τῆς ἀπορίας
[1]	μέγεθος͵ σχῆμα͵ κίνησιν͵ ἀριθμόν) ἡ	δ΄	ἀκοὴ τὰς τοῦ ψόφου διαφορὰς
[4]	τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανος͵ τὰ	δ΄	ἄλλα μεικτὰ ἐκ τούτων. Καὶ
[7]	ἡ αὐτὴ μὲν ἑαυτῇ͵ ἐκείνης	δ΄	ἄλλη͵ ἀλλ΄ ἑτέρως ἑκάτερον τῶν
[6]	εἶναι φερομένου (τινὸς κίνησις) ὅσα	δ΄	ἀλλοιοῦται͵ οὐκέτι ὁμοίως· ἐνδέχεται γὰρ
[5]	ὑγρότητος καὶ ψυχρότητός ἐστιν. Τοῖς	δ΄	ἄλλοις ὅσα πνεύμονα ἔχει διὰ
[2]	ὁ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ μόνον͵ τῶν	δ΄	ἄλλων οὐδὲν ἐν οἷς ἐμφαίνεται
[4]	καὶ τὸ κοῦφον ἕλκει͵ τὸ	δ΄	ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν καταλείπει διὰ
[4]	τοῦ γλυκέος ἐστὶ χυμός͵ τὸ	δ΄	ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν σχεδὸν τὸ
[7]	αἰσθάνεσθαι ἢ οὐκ ἐνδέχεται. Τὸ	δ΄	ἅμα λέγω ἐν ἑνὶ καὶ
[6]	τὸ ὕδωρ͵ συνεχῆ μέν͵ μεμέρισται	δ΄	ἀμφοτέρων ἡ κίνησις. Διὸ καὶ
[6]	καὶ χυμοὺς καὶ φθόγγους. Ἀπορήσειε	δ΄	ἄν τις͵ ἆρ΄ ἀφικνοῦν ται
[6]	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. ~Ἀπορήσειε	δ΄	ἄν τις͵ εἰ πᾶν σῶμα
[6]	ἢ ἐπὶ τὴν γῆν; δόξειε	δ΄	ἂν εὐλόγως τοῦτο συμβαίνειν· τὸ
[6]	ἅμα ἀλλοιοῦσθαι καὶ ἀθρόον. Ἦν	δ΄	ἂν καὶ τὸ γεύεσθαι ὥσπερ
[3]	τε φαίνεσθαι οὔτε μέλαν· ἐπεὶ	δ΄	ἀνάγκη μέν τι ἔχειν χρῶμα͵
[2]	καπνώδης τίς ἐστιν ἀναθυμίασις͵ ἡ	δ΄	ἀναθυμίασις ἡ καπνώδης ἐκ πυρός.
[2]	ἐντὸς τῶν βλεφάρων ἐῤῥίγωσεν. Τῶν	δ΄	ἀναίμων σκληρόδερμοι οἱ ὀφθαλμοί εἰσι͵
[7]	οὐ γίγνεται ἐξ αὐτῶν· ἂν	δ΄	ἄνισοι͵ ἡ κρείττων αἴσθησιν ἐμποιήσει.
[5]	καὶ ὀσφραντὸν τὸ τοιοῦτον. Ὅτι	δ΄	ἀπ΄ ἐγχύμου ἐστὶ τὸ πάθος͵
[5]	ὑγρά͵ πολλάκις νοσώδης ἐστίν͵ ἡ	δ΄	ἀπὸ τῆς ὀσμῆς τῆς καθ΄
[7]	φῶς ποιεῖ τὸ ὁρᾶν. ~Ἔστι	δ΄	ἀπορία καὶ ἄλλη τις τοιάδε
[2]	γὰρ καὶ τότε σκότος. Ἔχει	δ΄	ἀπορίαν τοῦτο καὶ ἑτέραν. Εἰ
[2]	ἑώρα ἂν ἡ ὄψις; τὸ	δ΄	ἀποσβέννυσθαι φάναι ἐν τῷ σκότει
[2]	τῷ σώματι μορίων ἐστίν) Τὸ	δ΄	ἁπτικὸν γῆς͵ τὸ δὲ (γευστικὸν
[4]	ὄψεως τὰ κοινὰ γνωρίζειν. Εἰ	δ΄	ἄρα τῆς γεύσεως μᾶλλον͵ τὰ
[2]	φωτὶ οὐδέτερον φαίνεται ὑπάρχον. Εἰ	δ΄	ἄρα ὑπάρχει μὲν ἀλλὰ διὰ
[7]	ἡ ὄψις τὸ (λευκόν͵ ὡς	δ΄	αὕτη τὸ μέλαν͵ οὕτως ἐκείνη
[2]	ὁρῶν καὶ τὸ ὁρώμενον. Ἐκείνως	δ΄	αὐτὸς αὑτὸν ὁρᾷ ὁ ὀφθαλμός͵
[7]	αἰσθάνεσθαι καὶ τὴν ὅλην. Ὁ	δ΄	αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῆς
[7]	ἑτέρως ἑκάτερον τῶν ἐναντίων͵ ὡς	δ΄	αὔτως ἑαυταῖς τὰ σύστοιχα͵ οἷον
[4]	ἐν ἡμῖν αὐτοῖς αἰσθήσεων͵ τὴν	δ΄	ἁφὴν ἀκριβεστάτην τῶν ἄλλων ζῴων·
[3]	αὑτὸν μὲν λευκὸς φαίνεται͵ διὰ	δ΄	ἀχλύος καὶ καπνοῦ φοινικοῦς. Πολλαὶ
[6]	ἐκτὸς μὴ μετ΄ αἰσθήσεως. Ἅμα	δ΄	εἰ ταῦτ΄ ἔχει οὕτως͵ ἔοικε
[5]	ὑγρὸν τὴν φύσιν ἐστίν. Ἔτι	δ΄	εἴπερ ὁμοίως ἐν τοῖς ὑγροῖς
[7]	μὴ ὡς ἓν αἰσθάνηται. Οὕτως	δ΄	εἷς ὁ λόγος ὁ τῶν
[7]	τὰ ἔσχατα ἐναντία· οὐκ ἔστι	δ΄	ἐκ λευκοῦ καὶ ὀξέος ἓν
[1]	εἰς τὰ περὶ ἰατρικῆς͵ (οἱ	δ΄	ἐκ τῶν περὶ φύσεως ἄρχονται
[5]	καὶ ὁ σίδηρος ὀσμώδη· ὅταν	δ΄	ἐκκαυθῇ τὸ ὑγρόν͵ ἀοσμότεραι αἱ
[3]	πᾶσι) χρώματος ποιεῖ μετέχειν. Ἐπεὶ	δ΄	ἐν πέρατι ἡ χρόα͵ τούτου
[3]	ἀορίστῳ τῷ διαφανεῖ ἐστίν· τοῦ	δ΄	ἐν τοῖς σώμασι διαφανοῦς τὸ
[4]	παντοδαποὺς ἔχουσαι χυμοὺς ἄλλους. Εὐλόγως	δ΄	ἐν τοῖς φυομένοις τὸ τῶν
[5]	θρεπτικῶν ἐστὶ πάθος τι (ταῦτα	δ΄	ἐν τῷ ἁπτῷ γένει) καὶ
[2]	ὀφθαλμοῦ φαίνεται πῦρ ἐκλάμπειν· τοῦτο	δ΄	ἐν τῷ σκότει πέφυκε συμβαίνειν͵
[6]	ἀνάγκη πεπεράνθαι τὰ ἐντός· τὰ	δ΄	ἐναντία ἔσχατα͵ πᾶν δὲ τὸ
[5]	δ΄ ἧττον· ὑδατώδη γάρ. Δοκεῖ	δ΄	ἐνίοις ἡ καπνώδης ἀναθυμίασις εἶναι
[7]	μὲν ἐνίων γίγνεταί τι͵ ἐκ	δ΄	ἐνίων οὐ γίγνεται͵ τοιαῦτα δὲ
[7]	μεῖγμα ἓν βούλεται εἶναι͵ τοῦ	δ΄	ἑνὸς μία αἴσθησις͵ ἡ δὲ
[4]	μὲν ἐξ ὕδατος γίγνεσθαι͵ ἄλλο	δ΄	ἐξ ἄλλου μέρους͵ ἢ μηδεμίαν
[3]	εἶναι ἀόρατον διὰ σμικρότητα͵ τὸ	δ΄	ἐξ ἀμφοῖν ὁρατόν͵ οὕτω γίγνεσθαι.
[1]	πάθη ταύτης ὄντα τυγχάνει͵ τὰ	δ΄	ἕξεις͵ τὰ δὲ φυλακαὶ καὶ
[2]	μὲν πνεῦμα διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ	δ΄	ἔξω διαθρῷσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν͵
[2]	μὲν βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ	δ΄	ἔξω διίεσκον͵ ὅσον ταναώτερον ἦεν.
[2]	δ΄ οὐδὲν συμβαίνει τοιοῦτον. Ἐμπεδοκλῆς	δ΄	ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ μὲν ἐξιόντος
[5]	θώρακα βοή θειαν͵ ὡς παρέργῳ	δ΄	ἐπὶ τὴν ὀσμήν· ἀναπνέοντος γὰρ
[5]	τὸ τῆς ὀσφρήσεώς ἐστιν. Δῆλον	δ΄	ἐπὶ τῶν ἰχθύων καὶ τῶν
[3]	τῶν μεμειγμένων͵ ἀλλὰ πάντοθεν. Πολλαὶ	δ΄	ἔσονται χρόαι διὰ τὸ κατὰ
[3]	μὲν οὐκ ἔστιν͵ ἐν τούτοις	δ΄	ἔστι͵ καὶ τοῖς ἄλλοις σώμασιν
[3]	ἐν τοῖς ὕστερον ἐπισκεπτέον. Εἰ	δ΄	ἔστι μίξις τῶν σωμάτων (μὴ
[4]	πάθος͵ οὐκ ἐν τοῖς αὐτοῖς	δ΄	ἐστὶν ἑκάτερον αὐτῶν. Ἐναργέστερον δ΄
[7]	τὸ λευκὸν καλῶ σύστοιχα͵ γένει	δ΄	ἕτερα͵ τὸ γλυκὺ δὲ τοῦ
[4]	φύσις βούλεται ἄχυμος εἶναι· ἀνάγκη	δ΄	ἢ ἐν αὑτῷ τὸ ὕδωρ
[4]	καὶ πικροῦ͵ καὶ κατὰ λόγον	δ΄	ἢ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον
[5]	ἢ τὴν ἐδωδὴν αὐτοῖς. Ἔοικε	δ΄	ἡ αἴσθησις ἡ τοῦ ὀσφραίνεσθαι͵
[5]	δ΄ ὡς ἄμφω ταῦτα· ἔστι	δ΄	ἡ μὲν ἀτμὶς ὑγρότης τις͵
[2]	δύο γίγνεσθαι τὸ ἕν. Τοῦτο	δ΄	ἡ ταχυτὴς ποιεῖ τῆς κινήσεως͵
[5]	θερμὴ τὴν φύσιν ἐστίν. Κατακέχρηται	δ΄	ἡ φύσις τῇ ἀναπνοῇ ἐπὶ
[6]	ἡ ποδιαία τῇ δίποδι͵ ἐνεργείᾳ	δ΄	ἤδη ἀφαιρεθεῖσα. Χωριζόμεναι δ΄ αἱ
[1]	καὶ μὴ ζῷον διορίζομεν. Ἰδίᾳ	δ΄	ἤδη καθ΄ ἕκαστον ἡ μὲν
[3]	ἄλληλα τῶν ἐλαχίστων τιθεμένων͵ ἀδήλων	δ΄	ἡμῖν διὰ τὴν αἴσθησιν͵ ἀλλ΄
[4]	δ΄ ἐστὶν ἑκάτερον αὐτῶν. Ἐναργέστερον	δ΄	ἡμῖν ἐστι τὸ τῶν χυμῶν
[5]	τῶν μὲν μᾶλλον ὀσμώδη τῶν	δ΄	ἧττον· ὑδατώδη γάρ. Δοκεῖ δ΄
[3]	ἐνυπάρχει͵ τοῖς μὲν μᾶλλον τοῖς	δ΄	ἧττον· ὥσπερ οὖν καὶ τῶν
[3]	γὰρ ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἐλάχιστον͵ τῶν	δ΄	ἵππων ἵππος· ὥστε τῇ τούτων
[6]	εἰς ἄπειρα τέμνεται ἄνισα͵ εἰς	δ΄	ἴσα πεπερασμένα· τὸ δὲ μὴ
[6]	τὸ μεταξὺ πρῶτον ἀφικνοῦνται (δοκεῖ	δ΄	ὁ ψόφος εἶναι φερομένου (τινὸς
[4]	διὸ τρέφεται τῷ γλυκεῖ. Συμμείγνυνται	δ΄	οἱ ἄλλοι χυμοὶ εἰς τὴν
[4]	τὸ δὲ θερμὸν συναίτιον. Φαίνονται	δ΄	οἱ χυμοὶ ὅσοιπερ καὶ ἐν
[2]	εἶναί φησι͵ λέγει καλῶς͵ ὅτι	δ΄	οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι τὴν
[7]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει (λέγω	δ΄	οἷον τὸ γλυκὺ καὶ τὸ
[7]	ἢ περιττοῦ πρὸς ἄρτιον͵ ὁ	δ΄	ὀλίγου πρὸς πολὺ ἢ ἀρτίου
[3]	ἔστι παρ΄ ἄλληλα κεῖσθαι· τὰ	δ΄	ὅλως κατὰ μὲν λόγον μηδένα͵
[5]	τύχῃ φθαρτικὸν ὄν͵ ὑπὸ τούτων	δ΄	ὁμοίως φθαρεῖται καθάπερ καὶ οἱ
[1]	ἐξ ὀνομάτων γὰρ σύγκειται͵ τῶν	δ΄	ὀνομάτων ἕκαστον σύμβολόν ἐστιν. Διόπερ
[4]	πολλαὶ αἱ μὲν πικραί͵ αἱ	δ΄	ὀξεῖαι͵ αἱ δὲ παντοδαποὺς ἔχουσαι
[6]	ἔχειν τὸ μὲν ὁρᾷ τὸ	δ΄	ὁρᾶται͵ ὥσπερ ἴσα ἐστίν· οὐθὲν
[2]	ἀναγκαῖον αὐτὴν δυνάμει πρότερον. Ἡ	δ΄	ὀσμὴ καπνώδης τίς ἐστιν ἀναθυμίασις͵
[4]	ἐν τοῖς περὶ γενέσεως͵ νῦν	δ΄	ὅσον ἀναγκαῖον ἅψασθαι αὐτῶν. Τὸ
[5]	μὲν λέγομεν τὸ διαφανές͵ ἔστι	δ΄	(ὀσφραντὸν οὐχ ᾗ διαφανές͵ ἀλλ΄
[5]	ἕλκον λαμβάνει τὸ σῶμα· τοῦ	δ΄	ὀσφραντοῦ ἐν τῇ κεφαλῇ τὸ
[2]	βλέπειν· λέγει γοῦν οὕτως· ὡς	δ΄	ὅτε τις πρόοδον νοέων ὡπλίσσατο
[4]	ἑκάστη ἁφή τίς ἐστιν· τοῦτο	δ΄	ὅτι ἀδύνατον͵ οὐ χαλεπὸν συνιδεῖν.
[2]	ταῖς ἀπὸ τῶν ὁρωμένων. Δημόκριτος	δ΄	ὅτι μὲν ὕδωρ εἶναί φησι͵
[4]	θεωρεῖν ἐστι τὸ αἰσθάνεσθαι. Ὅτι	δ΄	οὐ παντὸς ξηροῦ ἀλλὰ τοῦ
[7]	τῷ αὐτῷ καὶ ἑνί͵ λόγῳ	δ΄	οὐ τῷ αὐτῷ. Ὅτι δὲ
[7]	ὁ τῶν ἄκρων γίγνεται· ἄλλως	δ΄	οὔ͵ ἔσται γὰρ ἅμα ὁ
[6]	πάμπαν· δυνάμει γὰρ ὁρατά͵ ἐνεργείᾳ	δ΄	οὔ͵ ὅταν μὴ χωρὶς ᾖ·
[3]	οὐ γὰρ πόῤῥωθεν μὲν ἐγγύθεν	δ΄	οὒ φαίνεται μία χρόα τῶν
[5]	ἔξω͵ ὥσπερ τοῖς φυτοῖς͵ ἐπεὶ	δ΄	οὐδὲ τὸ ὕδωρ ἐθέλει αὐτὸ
[3]	ἂν εἴη χρωμάτων μίξις. Κἀκείνως	δ΄	οὐδὲν κωλύει φαίνεσθαί τινα χρόαν
[2]	πεπυρωμένα σώματα πάσχει τοῦτο· νῦν	δ΄	οὐδὲν συμβαίνει τοιοῦτον. Ἐμπεδοκλῆς δ΄
[3]	μέν τι ἔχειν χρῶμα͵ τούτων	δ΄	οὐδέτερον δυνατόν͵ ἀνάγκη μεικτόν τι
[5]	τῶν ἀναπνεόντων συμβαῖνον πάντων) ἐκείνων	δ΄	οὐθὲν ἀναπνεῖ͵ αἰσθάνεται μέντοι͵ εἰ
[7]	ἀλλ΄ ἐνίοτε ἀδιαίρετον͵ ὃ ὁρᾷ	δ΄	οὐκ ἀδιαίρετον. Ἡ δ΄ αἰτία
[4]	τῶν χυμῶν αἴσθησιν ποιήσει͵ ὁ	δ΄	οὐκ ἂν ποιήσειεν; καὶ περὶ
[7]	ἐν τινὶ καὶ τινός͵ ὅλου	δ΄	οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι. Ἅπαντα μὲν
[7]	ἑτέρα ὁμοίως τὴν ἑτέραν͵ ἁπλῆς	δ΄	οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι. Ὥστε ἢ
[5]	εἴδη κατὰ τοὺς χυμούς͵ ταύτης	δ΄	οὐκέτι͵ διὰ τὸ τὴν φύσιν
[6]	καὶ ὀσμῶνται καὶ ἀκούουσιν; ἔστι	δ΄	οὔτε σώματα ταῦτα͵ ἀλλὰ πάθος
[2]	μέντοι φῶς γε ποιεῖν͵ τοῦ	δ΄	ὀφθαλμοῦ (τὸ καλούμενον μέλαν καὶ
[2]	χοάνῃσι δίαντα τετρήατο θεσπεσίῃσιν· αἱ	δ΄	ὕδατος μὲν βένθος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵
[4]	ἔλαιον διὰ τὴν γλισχρότητα· τὸ	δ΄	ὕδωρ ψαθυρόν ἐστι͵ διὸ καὶ
[4]	πάσχειν͵ οὐδ΄ ἄλλο οὐδέν· ᾗ	δ΄	ὑπάρχει ἐναντιότης ἐν ἑκάστῳ͵ ταύτῃ
[5]	οἱ δ΄ ὡς ἀναθυμίασιν͵ οἱ	δ΄	ὡς ἄμφω ταῦτα· ἔστι δ΄
[5]	οἱ μὲν ὡς ἀτμίδα͵ οἱ	δ΄	ὡς ἀναθυμίασιν͵ οἱ δ΄ ὡς
[4]	τὸν ἥλιον φαίη τις. Τούτων	δ΄	ὡς μὲν Ἐμπεδοκλῆς λέγει λίαν
[6]	ὁ ὕστερος καὶ ὀσφραίνεται͵ ἔστι	δ΄	ὡς οὔ. Δοκεῖ δέ τισιν
[5]	τροφῆς διὰ τὴν ὀσμήν. Ὅτῳ	δὲ	αἰσθάνεται͵ οὐχ ὁμοίως φανερόν. Διὸ
[7]	ὄψεως καὶ ἀκοῆς) τῇ μιᾷ	δὲ	ἅμα δυοῖν οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι
[3]	εἶναι͵ τὰς μὲν τεταγμένας τὰς	δὲ	ἀτάκτους͵ καὶ αὐτὰς ταύτας͵ ὅταν
[7]	συστοίχως μὲν λεγόμενα ἐν ἄλλῳ	δὲ	γένει τῶν ἐν τῷ αὐτῷ
[7]	καθάπερ εἴρη ται πρότερον͵ ἄλλο	δὲ	γένος δι΄ ἄλλου. Ἆρ΄ οὖν
[4]	ἀκριβεστάτην τῶν ἄλλων ζῴων· ἡ	δὲ	γεῦσις ἁφή τίς ἐστιν. Ἡ
[1]	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς͵ ἡ	δὲ	γεῦσις διὰ τὴν τροφήν· τὸ
[2]	Τὸ δ΄ ἁπτικὸν γῆς͵ τὸ	δὲ	(γευστικὸν εἶδός τι ἁφῆς ἐστίν.
[7]	τῶν τῷ γένει ἑτέρων. Εἰ	δὲ	δὴ ἄλλῳ μὲν γλυκέος ἄλλῳ
[6]	καὶ πῶς οὔ͵ εἴρηται. Ὅταν	δὲ	δὴ ἐνυπάρχῃ τούτῳ τοσαῦτα ὥστε
[6]	ἑνὸς ἀριθμῷ αἰσθάνονται πάντες͵ τοῦ	δὲ	δὴ ἰδίου ἑτέρου ἀριθμῷ͵ εἴδει
[7]	ἂν ἐνδέχοιτο αἰσθάνεσθαι ἅμα. Ὁμοίως	δὲ	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὰ μὴ
[1]	μὲν μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ	δὲ	δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ τὰ
[4]	καὶ ὀξεῖ͵ ἀντὶ ἡδύσματος͵ ταῦτα	δὲ	διὰ τὸ ἀντισπᾶν τῷ λίαν
[1]	ἐστι τοῦ θρεπτικοῦ πάθος. Αἱ	δὲ	διὰ τῶν ἔξωθεν αἰσθήσεις τοῖς
[7]	αἰσθητικὸν γλυκέος καὶ λευκοῦ͵ ὅταν	δὲ	διαιρετὸν γένηται κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕτερον;
[6]	ἀκούει τοῦ μέλους παντός· τὸ	δὲ	διάστημα τὸ τοῦ μεταξὺ πρὸς
[5]	λεπτοῦ μὲν καὶ καθαροῦ͵ εὐψύκτου	δέ	(διὸ καὶ ἡ τῆς τροφῆς
[1]	ὥστε τὸ μὲν φεύγειν τὸ	δὲ	διώκειν͵ καὶ ὅλως ὁ χυμός
[4]	πικρὸν σχεδὸν τὸ αὐτό͵ ὁ	δὲ	δριμὺς καὶ αὐστηρὸς καὶ στρυφνὸς
[3]	λεγόμενον͵ τὸ μὲν ἐνεργείᾳ τὸ	δὲ	δυνάμει. Τὸ μὲν οὖν ἐνεργείᾳ
[6]	λευκὸν μὲν ὁρᾶν͵ μὴ ποσὸν	δέ)	εἰ γὰρ μὴ οὕτως͵ ἐνδέχοιτ΄
[7]	μία ἡ ἐνέργεια αὐτῶν· ἐκεῖ	δέ͵	εἰ μὲν ἓν τὸ ἐξ
[7]	ἕτερον τῶν μὲν γένει τῶν	δὲ	εἴδει. Ὥστε καὶ αἰσθάνοιτ΄ ἂν
[3]	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς· τί	δὲ	ἕκαστον αὐτῶν ὂν ποιήσει τὴν
[3]	πλῆθος μέμεικται τῶν συναμφοτέρων· ἄνθρωπον	δὲ	ἕνα ἑνὶ ἵππῳ οὐ λέγομεν
[1]	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς. Τοῖς	δὲ	ζῴοις͵ ᾗ μὲν ζῷον ἕκαστον͵
[7]	μία χρῆσις καὶ κίνησις͵ μία	δὲ	ἡ δύναμις. Οὐκ ἄρα ἐνδέχεται
[7]	ἡ κατ΄ ἐνέργειαν μία͵ εἴδει	δὲ	ἡ κατὰ δύναμιν μία· καὶ
[4]	καὶ (αὔξησιν καὶ φθίσιν) τρέφει	δὲ	ᾗ γευστὸν τὸ προσφερόμενον (πάντα
[4]	τὸ ὕδωρ ἤπερ ἔλαιον) ἐπεὶ	δὲ	θερμαινόμενον οὐδὲν φαίνεται παχυνόμενον τὸ
[4]	πάντες πάχος ἔχουσι μᾶλλον· τὸ	δὲ	θερμὸν συναίτιον. Φαίνονται δ΄ οἱ
[5]	εἰσὶ κοιναὶ τῶν ζῴων· αἱ	δὲ	καθ΄ αὑτὰς ἡδεῖαι τῶν ὀσμῶν
[5]	φεύγει διὰ τὸ πάθος. Αὐτῆς	δὲ	καθ΄ αὑτὴν τῆς δυσωδίας οὐδὲν
[3]	τὰ μὲν ἐν ἀριθμοῖς τὰ	δὲ	καθ΄ ὑπεροχὴν μόνον. Καὶ τἆλλα
[3]	(χρωματίζεται͵ ταύτην καὶ ἐντός. Φαίνεται	δὲ	καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ χρωματιζόμενα·
[4]	λιπαρὸν τοῦ γλυκέος͵ τὸ φοινικοῦν	δὲ	καὶ ἁλουργὸν καὶ πράσινον καὶ
[6]	πρὸς τοὺς ἐσχάτους λανθάνει. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις αἰσθητοῖς
[2]	τὸ ὄμμα ὕδατός ἐστιν. Τοῦτο	δὲ	καὶ ἐπ΄ αὐτῶν τῶν ἔργων
[6]	τὸ εἰρημένον͵ διὰ τὸ αὐτὸ	δὲ	καὶ ἐπὶ τοῦ ὁρᾶν· τὸ
[5]	αἱ σκωρίαι γίγνονται πάντων· ἄργυρος	δὲ	καὶ καττίτερος τῶν μὲν μᾶλλον
[4]	τῷ περικαρπίῳ μεταβάλλοντας͵ καὶ ἐξικμαζομένους	δὲ	καὶ κειμένους διὰ τὸν χρόνον
[7]	μὲν ἀφικνοῦνται οἱ ψόφοι͵ φαίνονται	δέ͵	καὶ λανθάνει͵ ὅταν ὁ χρόνος
[5]	αἱ ὀσμαὶ τούτων εἰσί͵ πεπληρωμένοις	δὲ	καὶ μηδὲν δεομένοις οὐχ ἡδεῖαι͵
[4]	τὸ πότιμον ἐξ αὐτῶν. Δημόκριτος	δὲ	καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν φυσιολόγων͵
[3]	πρὸς τὰ ἐν βάθει͵ τὰ	δὲ	καὶ ὅλως οὐκ ἐν λόγῳ.
[3]	ἀχλύος καὶ καπνοῦ φοινικοῦς. Πολλαὶ	δὲ	καὶ οὕτως ἔσονται χρόαι τὸν
[3]	τί ὀσμὴν ἢ χυμόν͵ ὁμοίως	δὲ	καὶ περὶ ἁφῆς͵ ἐπισκεπτέον͵ καὶ
[1]	διὰ τίνας αἰτίας συμβαίνει. Φυσικοῦ	δὲ	καὶ περὶ ὑγιείας καὶ νόσου
[5]	ἀδύνατος ἐν ὕδατι γενέσθαι· ὀσμᾶται	δὲ	καὶ τὰ ἐν τῷ ὕδατι͵
[1]	τοῦ ψόφου διαφορὰς μόνον͵ ὀλίγοις	δὲ	καὶ τὰς τῆς φωνῆς· κατὰ
[2]	δῆλον ἦν͵ ὡς ἔοικεν. Ἄτοπον	δὲ	καὶ τὸ μὴ ἐπελθεῖν αὐτῷ
[7]	ὅθεν δὲ ὁρᾶται͵ πεπερασμένον· ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸ ὀσφραντὸν καὶ ἀκουστὸν
[4]	χυμῶν ὡς εἰπεῖν μεταβάλλοντας. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸ πανσπερμίας εἶναι τὸ
[5]	ἁπτῷ γένει) καὶ τοῦ ἀκουστοῦ	δὲ	καὶ τοῦ ὁρατοῦ͵ διὸ καὶ
[5]	δυνατοῦ ὄντος αὐτοῖς εὐθύς. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν
[1]	καὶ τὰ φθαρτικὰ (φεύγωσι͵ τοῖς	δὲ	καὶ φρονήσεως τυγχάνουσι τοῦ εὖ
[5]	γὰρ ἀτμίς ἐστιν ὕδατος͵ ἡ	δὲ	καπνώδης ἀναθυμίασις ἀδύνατος ἐν ὕδατι
[5]	μὲν ἀτμὶς ὑγρότης τις͵ ἡ	δὲ	καπνώδης ἀναθυμίασις͵ ὥσπερ εἴρηται͵ κοινὸν
[5]	ὀσφραντὸν ἴδιον ἀνθρώπου ἐστίν͵ ἡ	δὲ	κατὰ τοὺς χυμοὺς τεταγμένη καὶ
[5]	ἀέρι καὶ ὕδατι ὁμοίως. (Κοινὸν	δὲ	κατὰ τούτων νῦν μὲν λέγομεν
[1]	διὰ ταύτης αἰσθάνεσθαι μάλιστα (λέγω	δὲ	κοινὰ μέγεθος͵ σχῆμα͵ κίνησιν͵ ἀριθμόν)
[3]	δὲ στέρησίς ἐστι σκότος· ὃ	δὲ	λέγομεν διαφανὲς οὐκ ἔστιν ἴδιον
[7]	μὴ ταῦτα͵ οὐδ΄ ἐκεῖνα. Ὃ	δὲ	λέγουσί τινες τῶν περὶ τὰς
[5]	ὀσφραντοῦ͵ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω. Ὃ	δὲ	λέγουσί τινες τῶν Πυθαγορείων͵ οὐκ
[4]	μὲν τραχύ φησιν εἶναι τὸ	δὲ	λεῖον͵ Εἰς δὲ τὰ σχήματα
[7]	δὴ ἄλλῳ μὲν γλυκέος ἄλλῳ	δὲ	λευκοῦ αἰ σθάνεται ἡ ψυχὴ
[7]	ἕκαστον αἰσθητήριον εἴρη ται· τῶν	δὲ	λοιπῶν πρῶτον σκεπτέον περὶ μνήμης
[3]	ὑπάρχει ἐν τοῖς σώμασιν (ὑπάρχει	δὲ	μᾶλλον καὶ ἧττον ἐν πᾶσι)
[3]	τῷ ἀέρι ποιεῖ φῶς͵ ἔστι	δὲ	μή͵ ἀλλ΄ ἐστερῆσθαι. Ὥσπερ οὖν
[5]	μόνων ὑπάρχουσα ἡ αἴσθησις. Τὰ	δὲ	μὴ ἀναπνέοντα ὅτι μὲν ἔχει
[5]	οὐκ αἰσθάνεται μὴ ἀναπνέοντα) τοῖς	δὲ	μὴ ἀναπνέουσιν ἀφῄρηται τοῦτο͵ καθάπερ
[3]	ἵππῳ οὐ λέγομεν μεμεῖχθαι· ὅσα	δὲ	μὴ διαιρεῖται εἰς τὸ ἐλάχιστον͵
[3]	καὶ αἱ συμφωνίαι ὀλίγαι) τὰ	δὲ	μὴ ἐν ἀριθμοῖς τἆλλα χρώματα·
[6]	εἰς δ΄ ἴσα πεπερασμένα· τὸ	δὲ	μὴ καθ΄ αὑτὸ συνεχὲς εἰς
[4]	κοινὰ τῶν αἰσθήσεών ἐστιν͵ εἰ	δὲ	μὴ πασῶν͵ ἀλλ΄ ὄψεώς γε
[7]	δ΄ ἑνὸς μία αἴσθησις͵ ἡ	δὲ	μία ἅμα αὑτῇ) ὥστ΄ ἐξ
[5]	ἐξικμαζόμενον ἐξ αὐτῶν ἔλαιον) τὸ	δὲ	νίτρον γῆς ἐστι μᾶλλον. Ἔτι
[1]	ἡ ὄψις καθ΄ αὑτήν͵ πρὸς	δὲ	νοῦν κατὰ συμβεβηκὸς ἡ ἀκοή.
[5]	ἕψητε͵ μὴ πιχεῖν μύρον. Οἱ	δὲ	νῦν μειγνύν (τες εἰς τὰ
[5]	μὲν ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵ τὰ	δὲ	ξύλα ὀσμώδη͵ ἔγχυμα γάρ· καὶ
[2]	τοῦτο ποιεῖ τὴν σκέπην. Ἄλογον	δὲ	ὅλως τὸ ἐξιόντι τινὶ τὴν
[7]	ὀφθείη ἄπειρον τὸ ἀπόστημα͵ ὅθεν	δὲ	ὁρᾶται͵ πεπερασμένον· ὁμοίως δὲ καὶ
[4]	ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς· Περὶ	δὲ	ὀσμῆς καὶ χυμοῦ λεκτέον. Σχεδὸν
[7]	τῷ αὐτῷ γένει ἐστίν. Εἰ	δέ͵	(ὅτι) ὡς ὄμματα δύο͵ φαίη
[6]	ἀλλ΄ οὐ κίνησίς τις. Ὅλως	δὲ	οὐδὲ ὁμοίως ἐπί τε ἀλλοιώσεως
[3]	διὰ τὸ ἅμα φαίνεσθαι· ἐνταῦθα	δὲ	οὐδεμία ἀνάγκη͵ ἀλλὰ τὸ ἐπιπολῆς
[1]	ἄρχονται {περὶ τῆς ἰατρικῆς} Ὅτι	δὲ	πάντα τὰ λεχθέντα κοινὰ τῆς
[2]	γλίχονται περὶ τῆς πέμπτης. Ποιοῦσι	δὲ	πάντες τὴν ὄψιν πυρὸς διὰ
[4]	πικραί͵ αἱ δ΄ ὀξεῖαι͵ αἱ	δὲ	παντοδαποὺς ἔχουσαι χυμοὺς ἄλλους. Εὐλόγως
[6]	ὁ λόγος. Ἀλλ΄ ἀδύνατα· εἴρηται	δὲ	περὶ αὐτῶν ἐν τοῖς λόγοις
[1]	~Περὶ Αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν. ~Ἐπεὶ	δὲ	περὶ ψυχῆς καθ΄ αὑτὴν διώρισται
[7]	διὰ τὸ ἀφανίζειν ἄλληλα. Τοῦτο	δὲ	ποιεῖ ἐξ ὧν ἕν τι
[5]	ἐστὶν αὐτῆς ἢ τοῦτο. Τοῦτο	δὲ	ποιεῖ φανερῶς· ἡ μὲν γὰρ
[3]	καθ΄ ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων. Τί	δέ	ποτε δεῖ λέγειν ὁτιοῦν αὐτῶν͵
[2]	στοιχεῖα τῶν σωμάτων· οὐκ εὐποροῦντες	δὲ	πρὸς τέτταρα πέντ΄ οὔσας συνάγειν͵
[1]	τὰς τῆς φωνῆς· κατὰ συμβεβηκὸς	δὲ	πρὸς φρόνησιν ἡ ἀκοὴ πλεῖστον
[6]	ὑπὸ τοῦ ἐχομένου πάσχει͵ τὸ	δὲ	πρῶτον ὑπ΄ αὐτοῦ τοῦ ἀλλοιοῦντος
[5]	τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄ ἔστιν. Διοριστέον	δὲ	πῶς ἔστι καὶ πῶς οὐκ
[5]	ἀνακαλυφθέντων οὐ δύναται ὁρᾶν͵ τὰ	δὲ	σκληρόφθαλμα οὐκ ἔχει͵ διόπερ οὐ
[3]	ἐκεῖ τὸ μὲν φῶς τὸ	δὲ	σκότος͵ οὕτως ἐν τοῖς σώμασιν
[3]	ἡ μὲν παρουσία φῶς͵ ἡ	δὲ	στέρησίς ἐστι σκότος· ὃ δὲ
[6]	πάθη ὡς εἴδη λεκτέον͵ ὑπάρχει	δὲ	συνέχεια ἀεὶ ἐν τούτοις͵ ληπτέον
[4]	τῷ γλυκεῖ τὸ πικρόν· σχῆμα	δὲ	σχήματι οὐ δοκεῖ εἶναι ἐναντίον·
[2]	αἰσθήσεων ἑκάστη͵ πρότερον εἴρηται. ~Τοῦ	δὲ	σώματος ἐν οἷς ἐγγίγνεσθαι πέφυκεν
[7]	τῶν ἐναντίων κινήσεις ἐναντίαι͵ ἅμα	δὲ	τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ
[4]	ἡ ἀκοὴ περὶ ψόφων. Οἱ	δὲ	τὰ ἴδια εἰς ταῦτα ἀνάγουσιν͵
[1]	πρῶτον περὶ τῶν πρώτων. Φαίνεται	δὲ	τὰ μέγιστα͵ καὶ τὰ κοινὰ
[1]	τὰ δὲ δι΄ αἰσθήσεως͵ ἔνια	δὲ	τὰ μὲν πάθη ταύτης ὄντα
[4]	εἶναι τὸ δὲ λεῖον͵ Εἰς	δὲ	τὰ σχήματα ἀνάγει τοὺς χυμούς.
[7]	δ΄ ἐνίων οὐ γίγνεται͵ τοιαῦτα	δὲ	τὰ ὑφ΄ ἑτέραν αἴσθησιν (μείγνυνται
[4]	τὸ γλυκὺ καὶ ἐπιπολαστικόν. Ὥσπερ	δὲ	τὰ χρώματα ἐκ λευκοῦ καὶ
[2]	οὖν οὕτως ὁρᾶν φησίν͵ ὁτὲ	δὲ	ταῖς ἀποῤῥοίαις ταῖς ἀπὸ τῶν
[5]	ἐκ μὲν ἐκείνης ὕδωρ͵ ἐκ	δὲ	ταύτης γῆς τι εἶδος. Ἀλλ΄
[7]	ἀτόμῳ οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν͵ ὑπὸ	δὲ	τὴν αἴ σθησιν τὴν μίαν
[4]	κινήσεως͵ εἴτε καὶ ἀορίστως͵ οἱ	δὲ	τὴν ἡδονὴν ποιοῦντες μειγνύμενοι͵ οὗτοι
[2]	τὸ τῶν ψόφων αἰσθητικόν͵ πυρὸς	δὲ	τὴν ὄσφρησιν (ὃ γὰρ ἐνεργείᾳ
[6]	λόγοις τοῖς περὶ κινήσεως. Περὶ	δὲ	τῆς λύσεως αὐτῶν ἅμα δῆλον
[7]	ἀναίσθητος͵ ἐκ τούτων φανερόν· περὶ	δὲ	τῆς πρότερον λεχθείσης ἀπορίας σκεπτέον͵
[5]	τῶν μυκτήρων τὴν κίνησιν. Ἴδιον	δὲ	τῆς τοῦ ἀνθρώπου φύσεώς ἐστι
[7]	ὧδ΄ ἐνδέχεται͵ ἅμα μέν͵ ἑτέρῳ	δὲ	τῆς ψυχῆς αἰσθάνεσθαι͵ κἀν (οὐ
[3]	μὲν λόγον μηδένα͵ καθ΄ ὑπεροχὴν	δέ	τινα καὶ ἔλλειψιν ἀσύμμετρον) καὶ
[7]	τότε λανθάνειν ὅτι ἔστιν͵ ἔστι	δέ	τις ἐν τῷ συνεχεῖ καὶ
[6]	ἔστι δ΄ ὡς οὔ. Δοκεῖ	δέ	τισιν εἶναι ἀπορία καὶ περὶ
[6]	τὰ δ΄ ἐναντία ἔσχατα͵ πᾶν	δὲ	τὸ αἰσθητὸν ἔχει ἐναντίωσιν͵ οἷον
[7]	δ΄ οὐ τῷ αὐτῷ. Ὅτι	δὲ	τὸ αἰσθητὸν πᾶν ἐστι μέ
[5]	ἅλες μᾶλλον νίτρου ὀσμώδεις (δηλοῖ	δὲ	τὸ ἐξικμαζόμενον ἐξ αὐτῶν ἔλαιον)
[4]	τἆλλα͵ ὑπὸ τοῦ ἐναντίου· ἐναντίον	δὲ	τὸ ξηρόν. Διὸ καὶ ὑπὸ
[4]	πυρὸς τὸ θερμόν ἐστι͵ γῆς	δὲ	τὸ ξηρόν͵ ὥσπερ εἴρηται ἐν
[4]	τραχὺ καὶ τὸ λεῖον͵ ἔτι	δὲ	τὸ ὀξὺ καὶ τὸ ἀμβλὺ
[2]	τὸ ὁρατικὸν ὕδατος ὑποληπτέον͵ ἀέρος	δὲ	τὸ τῶν ψόφων αἰσθητικόν͵ πυρὸς
[3]	γενέσεως τῶν χρωμάτων οὗτος͵ εἷς	δὲ	τὸ φαίνεσθαι δι΄ ἀλλήλων͵ οἷον
[4]	ἀδύνατον͵ οὐ χαλεπὸν συνιδεῖν. Ἔτι	δὲ	τοῖς κοινοῖς τῶν αἰσθήσεων πασῶν
[3]	οὔθ΄ ἡ θά λαττα· ἐν	δὲ	τοῖς σώμασιν͵ ἐὰν μὴ τὸ
[2]	κατὰ βηλὸν ἀτειρέσιν ἀκτίνεσσιν· ὣς	δὲ	τότ΄ ἐν μήνιγξιν ἐεργμένον ὠγύγιον
[6]	δὴ ἰδίου ἑτέρου ἀριθμῷ͵ εἴδει	δὲ	τοῦ αὐτοῦ͵ διὸ ἅμα πολλοὶ
[5]	αὑτὴν ἡδεῖαν ἢ λυπηράν. Αἴτιον	δὲ	τοῦ ἴδιον εἶναι ἀνθρώπου τὴν
[7]	γένει δ΄ ἕτερα͵ τὸ γλυκὺ	δὲ	τοῦ λευκοῦ πλεῖον ἔτι τῷ
[7]	μὲν γὰρ τοῦ λευκοῦ τὰ	δὲ	τοῦ μέλανός ἐστιν͵ καὶ ἐν
[5]	ψύξις καὶ ἡ πῆξις. Εἴδη	δὲ	τοῦ ὀσφραντοῦ δύο ἐστίν· οὐ
[7]	οἱ μὲν τοῦ γλυκέος οἱ	δὲ	τοῦ πικροῦ. Οὐδὲ τὰ μεμειγμένα
[6]	συνέβαινεν) οὔτ΄ ἄνευ σώματος. Περὶ	δὲ	τοῦ φωτὸς ἄλλος λόγος· τῷ
[3]	εἴη ἄν τι͵ δῆλον͵ ὅτι	δὲ	τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ χρῶμα͵ ἐκ
[3]	καὶ μάλιστα μείγνυσθαι πέφυκεν· πῶς	δὲ	τοῦτο γίγνεσθαι δυνατόν͵ ἐν τοῖς
[6]	οὔ πω πρὸς τῇ ἀκοῇδηλοῖ	δὲ	τοῦτο καὶ ἡ τῶν γραμμάτων
[2]	μέλαν καὶ μέσον λεῖον. Φαίνεται	δὲ	τοῦτο κινουμένου τοῦ ὄμματος διὰ
[7]	αἰσθήσει καὶ τῷ τρόπῳ. Λέγω	δὲ	τοῦτο͵ ὅτι ἴσως τὸ λευκὸν
[5]	εὔλογον τὸν ἀέρα σωματοῦσθαι) πρὸς	δὲ	τούτοις͵ ὅτι πᾶσιν ἔστι τοῖς
[1]	ὑπάρχει πᾶσι τοῖς ζῴοις. Πρὸς	δὲ	τούτοις τὰ μὲν πάντων ἐστὶ
[5]	τοῦ γὰρ ὀσφραντοῦ ὄσφρησις͵ ἐκεῖνα	δὲ	τούτου αἰσθάνεται͵ ἀλλ΄ οὐ τὸν
[7]	ἄνευ ταύτης αἴσθησις ἔσται. Εἰ	δὲ	τούτων ἐν ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ
[1]	καὶ ἡ τῶν πρακτῶν. Αὐτῶν	δὲ	τούτων πρὸς μὲν τὰ ἀναγκαῖα
[1]	δὲ τῶν ζῴων ἐνίοις. Τυγχάνουσι	δὲ	τούτων τὰ μέγιστα τέτταρες οὖσαι
[5]	περὶ τῶν φυτῶν. ~Τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον δεῖ νοῆσαι καὶ περὶ
[7]	ἀλλ΄ ἢ τῷ ἅμα͵ τὸ	δὲ	τῷ εἴδει ἓν τῇ κρινούσῃ
[7]	οὐκ ἐνδέχεται αἰσθάνεσθαι ὄντος͵ ἐν	δὲ	τῷ ἐπὶ τάδε ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι.
[3]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν͵ πολλὰς	δὲ	τῷ λόγῳ (τρία γὰρ πρὸς
[3]	τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένα. ~Περὶ	δὲ	τῶν αἰσθητῶν τῶν καθ΄ ἕκαστον
[3]	λευκὸν καὶ τὸ μέλαν. Περὶ	δὲ	τῶν ἄλλων χρωμάτων ἤδη͵ διελομένοις
[3]	σώματι ὡρισμένῳ πέρας. Καὶ αὐτῶν	δὲ	τῶν διαφανῶν͵ οἷον ὕδατος καὶ
[1]	τῶν μετεχόντων ζωῆς κοινά͵ τὰ	δὲ	τῶν ζῴων ἐνίοις. Τυγχάνουσι δὲ
[4]	περὶ μὲν τούτων ἀπατῶνται͵ περὶ	δὲ	τῶν ἰδίων οὐκ ἀπατῶνται͵ οἷον
[1]	εἰρημένα περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω͵ περὶ	δὲ	τῶν λοιπῶν λέγωμεν͵ καὶ πρῶτον
[1]	δὲ φυλακαὶ καὶ σωτηρίαι͵ τὰ	δὲ	φθοραὶ καὶ στερήσεις· ἡ δ΄
[1]	τυγχάνει͵ τὰ δ΄ ἕξεις͵ τὰ	δὲ	φυλακαὶ καὶ σωτηρίαι͵ τὰ δὲ
[5]	χρυσὸς ἄοσμον͵ ἄχυμον γάρ͵ ὁ	δὲ	χαλκὸς καὶ ὁ σίδηρος ὀσμώδη·
[6]	ἐκ θατέρου πρὸς θάτερον· ὁ	δὲ	(χρόνος πᾶς διαιρετός͵ ὥστε ἦν
[7]	ἐκεῖνο τὸ αἰσθανόμενον ἔσται͵ εἰ	δὲ	χωρίς͵ οὐχ ὁμοίως ἕξει. Ἔτι
[4]	πολλαὶ χρόαι εἰσίν͵ εἴρηται· (Περὶ	δὲ	ψόφου καὶ φωνῆς εἴρηται πρότερον
[2]	διαφανὲς γὰρ τὸ ὕδωρ͵ ὁρᾶται	δὲ	ὥσπερ καὶ ἔξω οὐκ ἄνευ
[5]	ἀποπλυνόμενον τὸ ξηρόν͵ φανερὸν ὅτι	δεῖ	ἀνάλογον εἶναι τὰς ὀσμὰς τοῖς
[2]	οὕτως καὶ ἐντός· διαφανὲς ἄρα	δεῖ	εἶναι· ἀνάγκη ἄρα ὕδωρ εἶναι͵
[5]	γὰρ ὁρῶμεν ὅτι τὴν τροφὴν	δεῖ	εἶναι συνθετήν (καὶ γὰρ τὰ
[5]	ὂν τρέφεινσω ματῶδες γάρ τι	δεῖ	εἶναι τὸ συστησόμενονἔτι πολὺ ἧττον
[4]	ἢ πάθος εἰσὶν ἢ στέρησις͵	δεῖ	λαβεῖν ἐντεῦθεν͵ ὅτι οὔτε τὸ
[5]	πλύσις. Πῶς μὲν οὖν εἴδη	δεῖ	λέγειν καὶ πῶς οὐ δεῖ
[3]	τῶν αἰσθητηρίων. Τί δέ ποτε	δεῖ	λέγειν ὁτιοῦν αὐτῶν͵ οἷον τί
[4]	γλυκεῖ͵ ἢ ἁπλῶς ἢ μεμειγμένῳ)	Δεῖ	μὲν οὖν διορίζειν περὶ τούτων
[5]	φυτῶν. ~Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	δεῖ	νοῆσαι καὶ περὶ τὰς ὀσμάς·
[3]	πέρας͵ ἀλλὰ τὴν αὐτὴν φύσιν	δεῖ	νομίζειν ἥπερ καὶ ἔξω (χρωματίζεται͵
[5]	δεῖ λέγειν καὶ πῶς οὐ	δεῖ	τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω.
[2]	καθάπερ λέγομεν͵ φανερὸν ὡς εἰ	δεῖ	τοῦτον τὸν τρόπον ἀποδιδόναι καὶ
[3]	ὅτι τὸ αὐτὸ κἀκεῖ κἀνθάδε	δεκτικὸν	τῆς χρόας ἐστίν. Τὸ ἄρα
[2]	διόπερ ἀνάγκη διαφανὲς εἶναι καὶ	δεκτικὸν	φωτὸς τὸ ἐντὸς τοῦ ὄμματος.
[5]	πᾶσιν ἔστι τοῖς ζῴοις τόπος	δεκτικὸς	τῆς τροφῆς͵ ἐξ οὗ ἕλκον
[5]	εἰσί͵ πεπληρωμένοις δὲ καὶ μηδὲν	δεομένοις	οὐχ ἡδεῖαι͵ οὐδ΄ ὅσοις μὴ
[3]	ποσαχῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν	δέχεται	μὲν γὰρ παρ΄ ἄλληλα τιθέμενα
[7]	ἀτόμῳ χρόνῳ͵ ἢ οὔ. Εἰ	δὴ	ἀεὶ ἡ μείζων κίνησις τὴν
[7]	τῷ γένει ἑτέρων. Εἰ δὲ	δὴ	ἄλλῳ μὲν γλυκέος ἄλλῳ δὲ
[7]	καὶ πρῶτον ὅθεν ὁρᾶται. Τοῦτο	δὴ	ἀνάγκη ἀδιαίρετον εἶναι͵ οὗ ἐν
[6]	αἰσθητῶν. Ἀλλ΄ ἀναγκαῖον· οὐ γὰρ	δὴ	ἔκ γε τῶν μαθηματικῶν. Ἔτι
[4]	καταλείπει διὰ τὸ βάρος. Ὃ	δὴ	ἐν τοῖς ἔξω σώμασι ποιεῖ
[6]	πῶς οὔ͵ εἴρηται. Ὅταν δὲ	δὴ	ἐνυπάρχῃ τούτῳ τοσαῦτα ὥστε καὶ
[7]	ὧν ἕν τι γίγνεται. Εἰ	δὴ	ἡ μείζων τὴν ἐλάττω κίνησιν
[6]	ἀριθμῷ αἰσθάνονται πάντες͵ τοῦ δὲ	δὴ	ἰδίου ἑτέρου ἀριθμῷ͵ εἴδει δὲ
[6]	πικρόν· καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	δὴ	πᾶσίν ἐστιν ἔσχατα τὰ ἐν
[7]	ἐπὶ τάδε ἀνάγκη αἰσθάνεσθαι. Εἰ	δή	τι ἔστιν ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵ ὅταν
[7]	μὴ αὐτῶν ἁπτόμενοι αἰσθάνονται. Ἔστι	δή	τι ἔσχατον τοῦ ἀποστήματος ὅθεν
[3]	καθ΄ ὑπεροχὴν μόνον. Καὶ τἆλλα	δὴ	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἐπὶ
[3]	ἔλλειψιν ἀσύμμετρον) καὶ τὸν αὐτὸν	δὴ	τρόπον ἔχειν ταῦτα ταῖς συμφωνίαις·
[4]	τροφῆς γιγνομένους ἑτέρους χυμούς. Λείπεται	δὴ	τῷ πάσχειν τι τὸ ὕδωρ
[6]	καὶ τὸ φῶς; οὐ γὰρ	δὴ	τῷ πως ἔχειν τὸ μὲν
[7]	φοβούμενοι ἢ ἀκούοντες πολὺν ψόφοντοῦτο	δὴ	ὑποκείσθω͵ καὶ ὅτι ἑκάστου μᾶλλον
[6]	πρὶν θιγεῖν αὐτοῦ ᾐσθανόμεθα. Εὐλόγως	δὴ	ὧν ἐστι μεταξὺ τοῦ αἰσθητηρίου͵
[5]	καὶ ἅλες μᾶλλον νίτρου ὀσμώδεις	(δηλοῖ	δὲ τὸ ἐξικμαζόμενον ἐξ αὐτῶν
[5]	δυσκατάποτα͵ τὰ σαπρὰ δυσανάπνευστά ἐστιν.	Δῆλον	ἄρα ὅτι ὅπερ ἐν τῷ
[3]	καὶ ἡ φαντασία τῆς χρόας.	Δῆλον	ἄρα ὅτι τὸ αὐτὸ κἀκεῖ
[5]	ὕδατι τὸ τῆς ὀσφρήσεώς ἐστιν.	Δῆλον	δ΄ ἐπὶ τῶν ἰχθύων καὶ
[5]	ἀπ΄ ἐγχύμου ἐστὶ τὸ πάθος͵	δῆλον	ἐκ τῶν ἐχόντων καὶ μὴ
[6]	δὲ τῆς λύσεως αὐτῶν ἅμα	δῆλον	ἔσται καὶ διὰ τί πεπέρανται
[7]	καὶ οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετον αἰσθητόν͵	δῆλον.	Ἔστι γὰρ ὅθεν μὲν οὐκ
[4]	ἂν γῆς πορεύηται. Καὶ τοῦτο	δῆλόν	ἐστιν ἐπὶ τῶν ἁλμυρῶν ὑδάτων
[2]	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν συμβαινόντων	δῆλον·	ἤδη γάρ τισι πληγεῖσιν ἐν
[2]	ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν πω	δῆλον	ἦν͵ ὡς ἔοικεν. Ἄτοπον δὲ
[1]	διὰ σώματος γίγνεται τῇ ψυχῇ͵	δῆλον	καὶ διὰ τοῦ λόγου καὶ
[3]	μειγνυμένων καὶ τὰς χρόας μείγνυσθαι͵	δῆλον͵	καὶ ταύτην τὴν αἰτίαν εἶναι
[3]	ὅτι μὲν εἴη ἄν τι͵	δῆλον͵	ὅτι δὲ τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ
[2]	ψυχῆς τὸ αἰσθητικόν ἐστιν͵ ἀλλὰ	δῆλον	ὅτι ἐντός· διόπερ ἀνάγκη διαφανὲς
[4]	παχυνόμενον τὸ ὕδωρ αὐτὸ μόνον͵	δῆλον	ὅτι ἑτέρα τις ἂν εἴη
[7]	ἅμα ἀδύνατον͵ ἐὰν ᾗ δύο͵	δῆλον	ὅτι ἧττον ἔτι τὰ κατὰ
[7]	ἑνὶ καὶ ἀτόμῳ μὴ αἰσθάνεται͵	δῆλον	ὅτι καὶ τῶν ἄλλων· μᾶλλον
[5]	τροφὴν τὸ ὀσφραντόν͵ ᾗ ὀσφραντόν͵	δῆλον·	ὅτι μέντοι εἰς ὑγίειαν͵ καὶ
[7]	ἐνδέχοιτο αἰσθάνεσθαι ἅμα. Ὁμοίως δὲ	δῆλον	ὅτι οὐδὲ τὰ μὴ ἐναντία·
[7]	τοσοῦτος ὅσος ὅλως ἀναίσθητός ἐστι͵	δῆλον	ὅτι τότε λανθάνοι ἂν εἰ
[2]	καὶ ἐπ΄ αὐτῶν τῶν ἔργων	δῆλον·	φαίνεται γὰρ ὕδωρ τὸ ἐκρέον
[4]	Καίτοι εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει͵	δῆλον	ὡς καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων
[4]	Τὸ γὰρ θερμὸν αὐξάνει͵ καὶ	δημιουργεῖ	τὴν τροφήν͵ καὶ τὸ κοῦφον
[5]	γὰρ θερμὸν τὸ κινοῦν καὶ	δημιουργοῦν	ἀφανίζουσιν ἡ ψύξις καὶ ἡ
[2]	ἀποῤῥοίαις ταῖς ἀπὸ τῶν ὁρωμένων.	Δημόκριτος	δ΄ ὅτι μὲν ὕδωρ εἶναί
[4]	γὰρ τὸ πότιμον ἐξ αὐτῶν.	Δημόκριτος	δὲ καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν
[4]	ἴδια εἰς ταῦτα ἀνάγουσιν͵ ὥσπερ	Δημόκριτος·	τὸ γὰρ λευκὸν καὶ τὸ
[1]	μετ΄ αἰσθήσεως συμβαίνει͵ τὰ δὲ	δι΄	αἰσθήσεως͵ ἔνια δὲ τὰ μὲν
[3]	οὗτος͵ εἷς δὲ τὸ φαίνεσθαι	δι΄	ἀλλήλων͵ οἷον ἐνίοτε οἱ γραφεῖς
[5]	ἁφῆς καὶ γεύσεως͵ καὶ τῶν	δι΄	ἄλλου αἰσθητικῶν͵ οἷον ὄψεως καὶ
[7]	ται πρότερον͵ ἄλλο δὲ γένος	δι΄	ἄλλου. Ἆρ΄ οὖν ᾗ μὲν
[3]	τοιαύτην αἰτίαν ἄτοπον· πάντως γὰρ	δι΄	ἁφῆς ἀναγκαῖον αὐτοῖς ποιεῖν τὴν
[3]	φοινικοῦν καὶ ὀλίγ΄ ἄττα τοιαῦτα	(δι΄	ἥνπερ αἰτίαν καὶ αἱ συμφωνίαι
[4]	φυσιολόγων τοιοῦτον εἶναι τὸ ὕδωρ	δι΄	οἵας ἂν γῆς πορεύηται. Καὶ
[5]	τὸ λυπηρὸν κατὰ συμβεβηκὸς ἔχουσιν	(διὰ	γὰρ τὸ τοῦ θρεπτικοῦ πάθη
[5]	ἄλλων ζῴων ὡς κατὰ μέγεθος·	διὰ	γὰρ τοῦτο καὶ μόνον ὡς
[3]	καθ΄ αὑτὸν μὲν λευκὸς φαίνεται͵	διὰ	δ΄ ἀχλύος καὶ καπνοῦ φοινικοῦς.
[7]	χρόνου καὶ πράγματος ἀναίσθητον ὅλως	διὰ	μικρότητα· εἰ γὰρ τὴν ὅλην
[4]	τὰ γένη τῶν χυμῶν ἀναίσθητα	διὰ	μικρότητα͵ καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησίν͵ ἢ
[2]	πρόοδον νοέων ὡπλίσσατο λύχνον χειμερίην	διὰ	νύκατα͵ πυρὸς σέλας αἰθομένοιο͵ ἅψας
[7]	νήτης μόνης ἢ ἐν τῇ	διὰ	πασῶν͵ διὰ τὸ ἀφανίζειν ἄλληλα.
[7]	γάρ εἰσιν ἀντικειμένων͵ οἷον τὸ	διὰ	πασῶν καὶ τὸ διὰ πέντε)
[7]	τὸ διὰ πασῶν καὶ τὸ	διὰ	πέντε) ἐὰν μὴ ὡς ἓν
[3]	ὥσθ΄ ἑκάτερον μὲν εἶναι ἀόρατον	διὰ	σμικρότητα͵ τὸ δ΄ ἐξ ἀμφοῖν
[1]	στερήσεις· ἡ δ΄ αἴσθησις ὅτι	διὰ	σώματος γίγνεται τῇ ψυχῇ͵ δῆλον
[1]	χρώματος͵ ὥστε καὶ τὰ κοινὰ	διὰ	ταύτης αἰσθάνεσθαι μάλιστα (λέγω δὲ
[3]	ἐλαχίστων τιθεμένων͵ ἀδήλων δ΄ ἡμῖν	διὰ	τὴν αἴσθησιν͵ ἀλλ΄ ὅλως πάντη
[4]	πλέον τοῦ ὕδατος τὸ ἔλαιον	διὰ	τὴν γλισχρότητα· τὸ δ΄ ὕδωρ
[1]	ἐξ ἀνάγκης͵ ἡ μὲν ἁφὴ	διὰ	τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἐν τοῖς
[5]	τῶν ὀσμῶν πρὸς τὸν ἐγκέφαλον	διὰ	τὴν ἐν αὐταῖς τῆς θερμότητος
[5]	εἶναι ἀνθρώπου τὴν τοιαύτην ὀσμὴν	διὰ	τὴν ἕξιν τὴν περὶ τὸν
[5]	ζῴων ὀξέως αἰσθάνεται τῆς τροφῆς	διὰ	τὴν ὀσμήν. Ὅτῳ δὲ αἰσθάνεται͵
[1]	περὶ ψυχῆς͵ ἡ δὲ γεῦσις	διὰ	τὴν τροφήν· τὸ γὰρ ἡδὺ
[5]	αἰεί. Καὶ διὰ τοῦτο γίγνεται	διὰ	τῆς ἀναπνοῆς͵ οὐ πᾶσιν ἀλλὰ
[4]	τι εἶδός εἰσιν. Καὶ τὰ	διὰ	τῆς τέφρας διηθούμενα πικρᾶς οὔσης
[4]	καὶ τοὺς χυμοὺς εἶναι ἀπείρους·	διὰ	τί γὰρ ὁ μὲν τῶν
[2]	τὸ μὴ ἐπελθεῖν αὐτῷ ἀπορῆσαι	διὰ	τί ὁ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ μόνον͵
[2]	ὥσπερ ἐκ λαμπτῆρος τοῦ φωτός͵	διὰ	τί οὐ καὶ ἐν τῷ
[2]	αὐτὸν ἑαυτὸν ὁρᾶν τὸν ὀφθαλμόν.	Διὰ	τί οὖν ἠρεμοῦντι τοῦτ΄ οὐ
[6]	αὐτῶν ἅμα δῆλον ἔσται καὶ	διὰ	τί πεπέρανται τὰ εἴδη καὶ
[1]	τοῦ αἰσθάνεσθαι͵ τί ἐστι καὶ	διὰ	τί συμβαίνει τοῖς ζῴοις τοῦτο
[6]	μεγέθη καὶ πάθη λανθάνει͵ καὶ	διὰ	τίν΄ αἰτίαν͵ καὶ πῶς αἰσθητὰ
[4]	μὲν οὖν ἐστὶ χρῶμα καὶ	διὰ	τίν΄ αἰτίαν πολλαὶ χρόαι εἰσίν͵
[3]	λέγειν καὶ περὶ τῶν μειγνυμένων.	Διὰ	τίνα δ΄ αἰτίαν εἴδη τῶν
[1]	τί τε ἕκαστον αὐτῶν͵ καὶ	διὰ	τίνας αἰτίας συμβαίνει. Φυσικοῦ δὲ
[3]	ἀφικνούμεναι καὶ ἓν δοκῇ εἶναι	διὰ	τὸ ἅμα φαίνεσθαι· ἐνταῦθα δὲ
[4]	ὀξεῖ͵ ἀντὶ ἡδύσματος͵ ταῦτα δὲ	διὰ	τὸ ἀντισπᾶν τῷ λίαν τρόφιμον
[6]	τοῦ φωτὸς διὰ τὸ εἰρημένον͵	διὰ	τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ
[7]	ἢ ἐν τῇ διὰ πασῶν͵	διὰ	τὸ ἀφανίζειν ἄλληλα. Τοῦτο δὲ
[4]	δ΄ ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν καταλείπει	διὰ	τὸ βάρος. Ὃ δὴ ἐν
[6]	πάσχει͵ πλὴν ἐπὶ τοῦ φωτὸς	διὰ	τὸ εἰρημένον͵ διὰ τὸ αὐτὸ
[3]	τοιοῦτόν ἐστιν. Ἀλλ΄ ἐκεῖ μὲν	διὰ	τὸ ἐν ἀορίστῳ οὐ τὴν
[2]	δ΄ ἄρα ὑπάρχει μὲν ἀλλὰ	διὰ	τὸ ἠρέμα λανθάνει ἡμᾶς͵ ἔδει
[5]	πᾶν ἀκριβῶς καὶ πόῤῥωθεν αἰσθάνεται͵	διὰ	τὸ θρεπτικὸν εἶδος τῆς ὀσμῆς͵
[3]	πάντοθεν. Πολλαὶ δ΄ ἔσονται χρόαι	διὰ	τὸ κατὰ πολλοὺς λόγους ἐνδέχεσθαι
[5]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον· κἀκείνων μέν͵	διὰ	τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ἔχειν τὸ
[6]	γὰρ τὸ λεχθὲν φαίνονται ἀκηκοότες	διὰ	τὸ μετασχηματίζεσθαι φερόμενον τὸν ἀέρα
[3]	ταύτας͵ ὅταν μὴ καθαραὶ ὦσι͵	διὰ	τὸ μὴ ἐν ἀριθμοῖς εἶναι
[2]	γενέσθαι σκότος ὥσπερ λύχνου ἀποσβεσθέντος͵	διὰ	τὸ οἷον λαμπτῆρά τινα ἀποτμηθῆναι
[5]	φθείρεται (τἆλλα ζῷα͵ καὶ φεύγει	διὰ	τὸ πάθος. Αὐτῆς δὲ καθ΄
[2]	δὲ πάντες τὴν ὄψιν πυρὸς	διὰ	τὸ πάθους τινὸς ἀγνοεῖν τὴν
[1]	ἡ τῆς ὄψεως εἰσαγγέλλει δύναμις	διὰ	τὸ πάντα τὰ σώματα μετέχειν
[5]	τῆς ὀσμῆς τῆς τοιαύτης γένος	διὰ	τὸ πλεῖστον ἐγκέφαλον καὶ ὑγρότατον
[2]	δὲ τοῦτο κινουμένου τοῦ ὄμματος	διὰ	τὸ συμβαίνειν ὥσπερ δύο γίγνεσθαι
[5]	οἷον πῦρ ἀὴρ γῆ ὕδωρ͵	διὰ	τὸ τά τε ξηρὰ αὐτῶν
[5]	τοὺς χυμούς͵ ταύτης δ΄ οὐκέτι͵	διὰ	τὸ τὴν φύσιν αὐτῆς εἶναι
[3]	εἶναι τὴν χρόαν καὶ ὁρᾶσθαι	διὰ	τοιαύτην αἰτίαν ἄτοπον· πάντως γὰρ
[5]	ἡ τῆς τροφῆς ἀναθυμίασις ψυχομένη	διὰ	τὸν τόπον τὰ νοσηματικὰ ῥεύματα
[4]	καὶ ἐξικμαζομένους δὲ καὶ κειμένους	διὰ	τὸν χρόνον αὐστηροὺς ἐκ γλυκέων
[5]	δ΄ ἄλλοις ὅσα πνεύμονα ἔχει	διὰ	τοῦ ἀναπνεῖν τοῦ ἑτέρου γένους
[1]	γίγνεται τῇ ψυχῇ͵ δῆλον καὶ	διὰ	τοῦ λόγου καὶ τοῦ λόγου
[4]	τὸ ξηρὸν καὶ γεῶδες͵ καὶ	διὰ	τοῦ ξηροῦ καὶ γεώδους διηθοῦσα
[2]	αἷμα πῖον καὶ λιπαρόν· ὅπερ	διὰ	τοῦτ΄ ἐστί͵ πρὸς τὸ διαμένειν
[5]	ὠφέλιμος ὡς εἰπεῖν αἰεί. Καὶ	διὰ	τοῦτο γίγνεται διὰ τῆς ἀναπνοῆς͵
[2]	εἶδός τι ἁφῆς ἐστίν. Καὶ	διὰ	τοῦτο πρὸς τῇ καρδίᾳ τὸ
[6]	καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕτερον· καὶ	διὰ	τοῦτο τὸ μυριοστημόριον λανθάνει (τῆς
[5]	καὶ ὕδατι ἡ ὀσμή. Καὶ	διὰ	τοῦτο τὸ ψυχρὸν καὶ ἡ
[2]	διαμένειν τὸ ὑγρὸν ἄπηκτον͵ καὶ	διὰ	τοῦτο τοῦ σώματος ἀῤῥιγότατον ὁ
[2]	ὁρωμένου καὶ τοῦ ὄμματος͵ ἡ	διὰ	τούτου κίνησίς ἐστιν ἡ ποιοῦσα
[1]	τοῦ θρεπτικοῦ πάθος. Αἱ δὲ	διὰ	τῶν ἔξωθεν αἰσθήσεις τοῖς πορευτικοῖς
[5]	γὰρ ὥσπερ ἐκ παρόδου ποιεῖται	διὰ	τῶν μυκτήρων τὴν κίνησιν. Ἴδιον
[5]	ὄντα καπνὸς γένοιτο͵ ῥῖνες ἂν	διαγνοῖεν͵	καὶ πάντες ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο
[2]	διασκιδνᾶσιν ἀέντων͵ πῦρ δ΄ ἔξω	διαθρῷσκον͵	ὅσον ταναώτερον ἦεν͵ λάμπεσκεν κατὰ
[6]	καὶ τὴν αἴσθησιν εἰς ἄπειρα	διαιρεῖσθαι	καὶ πᾶν εἶναι μέ γεθος
[6]	εἰ πᾶν σῶμα εἰς ἄπειρον	διαιρεῖται͵	ἆρα καὶ τὰ παθήματα τὰ
[3]	λέγομεν μεμεῖχθαι· ὅσα δὲ μὴ	διαιρεῖται	εἰς τὸ ἐλάχιστον͵ τούτων οὐκ
[7]	γλυκέος καὶ λευκοῦ͵ ὅταν δὲ	διαιρετὸν	γένηται κατ΄ ἐνέργειαν͵ ἕτερον; ἢ
[6]	θάτερον· ὁ δὲ (χρόνος πᾶς	διαιρετός͵	ὥστε ἦν ὅτε οὔ πω
[1]	τὴν τροφήν· τὸ γὰρ ἡδὺ	διακρίνει	καὶ τὸ λυπηρὸν αὐτῇ περὶ
[4]	ἐλάχιστα τῆς ἀκριβεστάτης ἐστὶν αἰσθήσεως	διακρίνειν	περὶ ἕκαστον γένος͵ ὥστε ἐχρῆν
[6]	ὑπεροχαὶ εὐλόγως μὲν ἂν καὶ	διαλύοιντο	εἰς τὰ περιέχοντα͵ ὥσπερ καὶ
[2]	διὰ τοῦτ΄ ἐστί͵ πρὸς τὸ	διαμένειν	τὸ ὑγρὸν ἄπηκτον͵ καὶ διὰ
[2]	λοχεύσατο κύκλοπα κούρην· αἳ χοάνῃσι	δίαντα	τετρήατο θεσπεσίῃσιν· αἱ δ΄ ὕδατος
[2]	οἵ τ΄ ἀνέμων μὲν πνεῦμα	διασκιδνᾶσιν	ἀέντων͵ πῦρ δ΄ ἔξω διαθρῷσκον͵
[6]	τοῦ μέλους παντός· τὸ δὲ	διάστημα	τὸ τοῦ μεταξὺ πρὸς τοὺς
[5]	καὶ τῷ ἀκουστῷ καὶ τῷ	διαφανεῖ·	διὸ καὶ εὐλόγως παρείκασται ξηρότητος
[3]	φωτὸς φύσις ἐν ἀορίστῳ τῷ	διαφανεῖ	ἐστίν· τοῦ δ΄ ἐν τοῖς
[3]	γὰρ ᾖ τι πυρῶδες ἐν	διαφανεῖ͵	ἡ μὲν παρουσία φῶς͵ ἡ
[4]	τὸ μέλαν στέρησις ἐν τῷ	διαφανεῖ	τοῦ λευκοῦ͵ οὕτω τὸ ἁλμυρὸν
[3]	μὲν οὖν ἐνεῖναι ἐν τῷ	διαφανεῖ	τοῦθ΄ ὅπερ καὶ ἐν τῷ
[5]	ἔστι δ΄ (ὀσφραντὸν οὐχ ᾗ	διαφανές͵	ἀλλ΄ ᾗ πλυτικὸν καὶ ῥυπτικὸν
[2]	ἄνευ φωτός͵ οὕτως καὶ ἐντός·	διαφανὲς	ἄρα δεῖ εἶναι· ἀνάγκη ἄρα
[2]	εὐλόγως τὸ ἐντός ἐστιν ὕδατος·	διαφανὲς	γὰρ τὸ ὕδωρ͵ ὁρᾶται δὲ
[2]	δῆλον ὅτι ἐντός· διόπερ ἀνάγκη	διαφανὲς	εἶναι καὶ δεκτικὸν φωτὸς τὸ
[5]	τούτων νῦν μὲν λέγομεν τὸ	διαφανές͵	ἔστι δ΄ (ὀσφραντὸν οὐχ ᾗ
[3]	τῆς χρόας ἐστίν. Τὸ ἄρα	διαφανὲς	καθ΄ ὅσον ὑπάρχει ἐν τοῖς
[2]	ὁρᾶν ᾗ ὕδωρ ἀλλ΄ ᾗ	διαφανές·	ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀέρος
[3]	ἐστι σκότος· ὃ δὲ λέγομεν	διαφανὲς	οὐκ ἔστιν ἴδιον ἀέρος ἢ
[2]	οἷον λαμπτῆρά τινα ἀποτμηθῆναι τὸ	διαφανές͵	τὴν καλουμένην κόρην. Ὥστ΄ εἴπερ
[3]	χρῶμα ἂν εἴη τὸ τοῦ	διαφανοῦς	ἐν σώματι ὡρισμένῳ πέρας. Καὶ
[3]	ἐκείνοις͵ ὅτι ἐστὶ χρῶμα τοῦ	διαφανοῦς	κατὰ συμβεβηκόςὅταν γὰρ ᾖ τι
[3]	τοῦ δ΄ ἐν τοῖς σώμασι	διαφανοῦς	τὸ ἔσχατον ὅτι μὲν εἴη
[3]	πέρας. Καὶ αὐτῶν δὲ τῶν	διαφανῶν͵	οἷον ὕδατος καὶ εἴ τι
[6]	τοῖς γὰρ ἴσοις γιγνομένοις οὐδὲν	διαφέρει	ἢ ἐγγὺς ἢ πόῤῥω ἀλλήλων
[7]	λευκοῦ πλεῖον ἔτι τῷ εἴδει	διαφέρει	ἢ τὸ μέλαν) ἔτι ἂν
[7]	πλεῖον ἔτι ἀπέχει ἀλλήλων καὶ	διαφέρει	τὰ συστοίχως μὲν λεγόμενα ἐν
[2]	φαίνεται γὰρ ὕδωρ τὸ ἐκρέον	διαφθειρομένων͵	καὶ ἔν γε τοῖς πάμπαν
[4]	ἄλλου μέρους͵ ἢ μηδεμίαν ἔχοντος	διαφορὰν	τοῦ ὕδατος τὸ ποιοῦν αἴτιον
[1]	εὖ ἕνεκα· πολλὰς γὰρ εἰσαγγέλλουσι	διαφοράς͵	ἐξ ὧν ἥ τε τῶν
[1]	νοῦν κατὰ συμβεβηκὸς ἡ ἀκοή.	Διαφορὰς	μὲν γὰρ πολλὰς καὶ παντοδαπὰς
[1]	δ΄ ἀκοὴ τὰς τοῦ ψόφου	διαφορὰς	μόνον͵ ὀλίγοις δὲ καὶ τὰς
[7]	ἔσονται͵ ὥσπερ εἴ τις ἐπιστήμας	(διαφόρους	φαίη· οὔτε γὰρ ἡ ἐνέργεια
[3]	μείγνυται ταῦτα μόνον ὅσα ἐνδέχεται	διελεῖν	εἰς τὰ ἐλάχιστα͵ καθάπερ ἀνθρώπους
[3]	δὲ τῶν ἄλλων χρωμάτων ἤδη͵	διελομένοις	ποσαχῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι͵ λεκτέον. Ἐν
[6]	ἐπελήλυθεν͵ καὶ ὁ ἐν τῇ	διέσει	φθόγγος λανθάνει͵ καίτοι συνεχοῦς ὄντος
[4]	Καὶ τὰ διὰ τῆς τέφρας	διηθούμενα	πικρᾶς οὔσης πικρὸν ποιεῖ τὸν
[4]	διὰ τοῦ ξηροῦ καὶ γεώδους	διηθοῦσα	καὶ κινοῦσα τῷ θερμῷ ποιόν
[5]	κατὰ συμβεβηκὸς ἔχειν τὸ ἡδύ͵	διῄρηται	τὰ εἴδη κατὰ τοὺς χυμούς͵
[2]	ἀπέστεγον ἀμφιναέντος͵ πῦρ δ΄ ἔξω	διίεσκον͵	ὅσον ταναώτερον ἦεν. Ὁτὲ μὲν
[6]	ἀριθμῷ͵ εἴδει δὲ τοῦ αὐτοῦ͵	διὸ	ἅμα πολλοὶ ὁρῶσι καὶ ὀσμῶνται
[5]	ἀκουστοῦ δὲ καὶ τοῦ ὁρατοῦ͵	διὸ	καὶ ἐν ἀέρι καὶ ἐν
[6]	μεμέρισται δ΄ ἀμφοτέρων ἡ κίνησις.	Διὸ	καὶ ἔστι μὲν ὡς τὸ
[3]	οὐχ ὁμοίαν ποιήσει τὴν κίνησιν.	Διὸ	καὶ ἕτερον φαίνεται καὶ οὔτε
[5]	τῷ ἀκουστῷ καὶ τῷ διαφανεῖ·	διὸ	καὶ εὐλόγως παρείκασται ξηρότητος ἐν
[5]	ἂν μή τι μειγνύμενον ποιῇ.	Διὸ	καὶ ἡ θάλαττα ἔχει ὀσμήν
[4]	γλυκέος ἐν τῷ τροφίμῳ ὑγρῷ.	Διὸ	καὶ ἡ τέφρα τῶν κατακαιομένων
[5]	μὲν καὶ καθαροῦ͵ εὐψύκτου δέ	(διὸ	καὶ ἡ τῆς τροφῆς ἀναθυμίασις
[5]	ἐπιφέρονται ἐπὶ τοῦτο περὶ ὀσμῆς)	διὸ	καὶ Ἡράκλειτος οὕτως εἴρηκεν͵ ὡς
[3]	τῷ πέρατί ἐστιν ἢ πέρας	(διὸ	καὶ οἱ Πυθαγόρειοι τὴν ἐπιφάνειαν
[2]	τὸ ὁρῶν καὶ τὸ ὁρώμενον.	Διὸ	καὶ οὐ γίγνεται͵ ἐὰν μὴ
[5]	ἔχουσι τὸ ἡδὺ καὶ λυπηρόν͵	διὸ	καὶ πάντων εἰσὶ κοιναὶ τῶν
[4]	ἀλλ΄ ὄψεώς γε καὶ ἁφῆς.	Διὸ	καὶ περὶ μὲν τούτων ἀπατῶνται͵
[5]	τὰ τρεφόμενα οὐχ ἁπλᾶ ἐστιν͵	διὸ	καὶ περιττώματα γίγνεται τῆς τροφῆς͵
[4]	ὑπάρχοντες καὶ ἐν τῇ γῇ.	Διὸ	καὶ πολλοί φασι τῶν ἀρχαίων
[5]	αἰσθητικῶν͵ οἷον ὄψεως καὶ ἀκοῆς.	Διὸ	καὶ τὸ ὀσφραντὸν τῶν θρεπτικῶν
[2]	ἀναθυμίασις ἡ καπνώδης ἐκ πυρός.	Διὸ	καὶ τῷ περὶ τὸν ἐγκέφαλον
[4]	ἐναντίου· ἐναντίον δὲ τὸ ξηρόν.	Διὸ	καὶ ὑπὸ τοῦ πυρὸς πάσχει
[4]	τὸ δ΄ ὕδωρ ψαθυρόν ἐστι͵	διὸ	καὶ χαλεπώτερον φυλάξαι ἐν τῇ
[5]	δὲ αἰσθάνεται͵ οὐχ ὁμοίως φανερόν.	Διὸ	κἂν ἀπορήσειέ τις τίνι αἰσθάνονται
[5]	τὸ ἐπικείμενον ὥσπερ πῶμά τι	(διὸ	οὐκ αἰσθάνεται μὴ ἀναπνέοντα) τοῖς
[1]	τε γίγνεσθαι τοῖς ἐστερημένοις ζωῆς.	Διὸ	σχεδὸν τῶν περὶ φύσεως οἱ
[4]	φύσει τῶν ζῴων καὶ φυτῶν·	διὸ	τρέφεται τῷ γλυκεῖ. Συμμείγνυνται δ΄
[5]	σαπρὰς ἄν τις ἀνάλογον εἴποι·	διὸ	ὥσπερ ἐκεῖνα δυσκατάποτα͵ τὰ σαπρὰ
[2]	ἐστιν͵ ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἐντός·	διόπερ	ἀνάγκη διαφανὲς εἶναι καὶ δεκτικὸν
[2]	εὐπιλητότερον τὸ ὕδωρ τοῦ ἀέρος·	διόπερ	ἡ κόρη καὶ τὸ ὄμμα
[5]	τὰ δὲ σκληρόφθαλμα οὐκ ἔχει͵	διόπερ	οὐ προσδεῖται οὐδενὸς τοῦ ἀνακαλύψοντος͵
[1]	δ΄ ὀνομάτων ἕκαστον σύμβολόν ἐστιν.	Διόπερ	φρονιμώτεροι τῶν ἐκ γενετῆς ἐστερημένων
[4]	ἢ μεμειγμένῳ) Δεῖ μὲν οὖν	διορίζειν	περὶ τούτων ἐν τοῖς περὶ
[1]	ζῷον εἶναι καὶ μὴ ζῷον	διορίζομεν.	Ἰδίᾳ δ΄ ἤδη καθ΄ ἕκαστον
[5]	εἴδη τοῦ ὀσφραντοῦ͵ ἀλλ΄ ἔστιν.	Διοριστέον	δὲ πῶς ἔστι καὶ πῶς
[6]	ἐνυπάρχει δυνάμει ἡ ποδιαία τῇ	δίποδι͵	ἐνεργείᾳ δ΄ ἤδη ἀφαιρεθεῖσα. Χωριζόμεναι
[3]	Ἔστι μὲν οὖν ἕκα στον	διχῶς	λεγόμενον͵ τὸ μὲν ἐνεργείᾳ τὸ
[1]	τὸ μὲν φεύγειν τὸ δὲ	διώκειν͵	καὶ ὅλως ὁ χυμός ἐστι
[1]	ἔχουσι σωτηρίας ἕνεκεν ὑπάρχουσιν͵ ὅπως	διώκωσί	τε προαισθανόμενα τὴν τροφὴν καὶ
[5]	Καθ΄ ἕκαστον μὲν οὖν αἰσθητήριον	διωρίσθω	τὸν τρόπον τοῦτον. ~Ἀπορήσειε δ΄
[2]	μορίων ἔστω τοῦτον τὸν τρόπον	διωρισμένα.	~Περὶ δὲ τῶν αἰσθητῶν τῶν
[1]	δὲ περὶ ψυχῆς καθ΄ αὑτὴν	διώρισται	πρότερον καὶ περὶ τῶν δυνάμεων
[5]	τῶν δ΄ ἧττον· ὑδατώδη γάρ.	Δοκεῖ	δ΄ ἐνίοις ἡ καπνώδης ἀναθυμίασις
[6]	εἰς τὸ μεταξὺ πρῶτον ἀφικνοῦνται	(δοκεῖ	δ΄ ὁ ψόφος εἶναι φερομένου
[6]	ὀσφραίνεται͵ ἔστι δ΄ ὡς οὔ.	Δοκεῖ	δέ τισιν εἶναι ἀπορία καὶ
[4]	πικρόν· σχῆμα δὲ σχήματι οὐ	δοκεῖ	εἶναι ἐναντίον· τίνι γὰρ τῶν
[7]	ἐξ ἀμφοῖν· ὅπερ καὶ γίγνεσθαι	δοκεῖ	ἐπὶ τῶν κεραννυμένων ἐν ᾧ
[2]	τὸ θερμὸν καὶ ξηρόν (οἷον	δοκεῖ	τό τ΄ ἐν τοῖς ἀνθρακώδεσιν
[2]	τοῦ ὄμματος οὐ συμβαίνει ὥστε	δοκεῖν	ἅμα ἓν καὶ δύο εἶναι
[7]	τις καὶ νῦν παρὰ τοῦτο	δοκεῖν	ἅμα ὁρᾶν καὶ ἀκούειν͵ ὅτι
[2]	ταχυτὴς ποιεῖ τῆς κινήσεως͵ ὥστε	δοκεῖν	ἕτερον εἶναι τὸ ὁρῶν καὶ
[2]	καὶ τῆς ἀπορίας καὶ τοῦ	δοκεῖν	πῦρ εἶναι τὴν ὄψιν͵ ἐντεῦθεν
[3]	αἱ κινήσεις ἀφικνούμεναι καὶ ἓν	δοκῇ	εἶναι διὰ τὸ ἅμα φαίνεσθαι·
[3]	τὰ ἥδιστα τῶν χρωμάτων εἶναι	δοκοῦντα͵	οἷον (τὸ ἁλουργὸν καὶ τὸ
[6]	ὄψιν ἢ ἐπὶ τὴν γῆν;	δόξειε	δ΄ ἂν εὐλόγως τοῦτο συμβαίνειν·
[5]	ἐπ΄ ἐνίων συμβέβηκεν· καὶ γὰρ	δριμεῖαι	καὶ γλυκεῖαί εἰσιν ὀσμαὶ καὶ
[4]	σχεδὸν τὸ αὐτό͵ ὁ δὲ	δριμὺς	καὶ αὐστηρὸς καὶ στρυφνὸς καὶ
[5]	τὴν ἡδονήν͵ ἕως ἂν ἐκ	δύ΄	αἰσθήσεων γένηται τὸ ἡδὺ ὡς
[7]	περὶ τὰς αἰσθήσεις͵ πότερον ἐνδέχεται	δυεῖν	ἅμα αἰσθάνεσθαι ἐν τῷ αὐτῷ
[6]	καθ΄ αὑτὴν αἰσθητὴ οὐδὲ χωριστή	(δυνάμει	γὰρ ἐνυπάρχει ἐν τῇ ἀκριβεστέρᾳ
[2]	τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριόν ἐστιν ἴδιον·	δυνάμει	γὰρ θερμὴ ἡ τοῦ ψυχροῦ
[6]	ἄλλοις αἰσθητοῖς τὰ μικρὰ πάμπαν·	δυνάμει	γὰρ ὁρατά͵ ἐνεργείᾳ δ΄ οὔ͵
[6]	χωρὶς ᾖ· καὶ γὰρ ἐνυπάρχει	δυνάμει	ἡ ποδιαία τῇ δίποδι͵ ἐνεργείᾳ
[6]	ἐν τούτοις͵ ληπτέον ὅτι τὸ	δυνάμει	καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕτερον· καὶ
[2]	σθησιν͵ ὥσθ΄ ὑπάρχειν ἀναγκαῖον αὐτὴν	δυνάμει	πρότερον. Ἡ δ΄ ὀσμὴ καπνώδης
[4]	γὰρ τὸ αἰσθητικὸν εἰς τοῦτο	δυνάμει	προϋπάρχον· οὐ γὰρ κατὰ τὸ
[6]	αἰσθάνεσθαι. Ἀλλ΄ ὅμως ἔσται αἰσθητόν·	δυνάμει	τε γάρ ἐστιν ἤδη͵ καὶ
[3]	τὸ μὲν ἐνεργείᾳ τὸ δὲ	δυνάμει.	Τὸ μὲν οὖν ἐνεργείᾳ χρῶμα
[2]	γὰρ ἐνεργείᾳ ἡ ὄσφρησις͵ τοῦτο	δυνάμει	τὸ ὀσφραντικόν· τὸ γὰρ αἰσθητὸν
[5]	εἰς τὰ πόματα τὰς τοιαύτας	δυνάμεις	βιάζονται τῇ συνηθείᾳ τὴν ἡδονήν͵
[1]	διώρισται πρότερον καὶ περὶ τῶν	δυνάμεων	ἑκάστης κατὰ μόριον αὐτῆς͵ ἐχόμενόν
[1]	κωφῶν. Περὶ μὲν οὖν τῆς	δυνάμεως	ἣν ἔχει τῶν αἰσθήσεων ἑκάστη͵
[5]	οὕτως ὑπὸ τῆς τοῦ θείου	δυνάμεως	καὶ τῶν ἀσφαλτωδῶν φθείρεται (τἆλλα
[4]	ὑπὸ τῆς τοῦ θερμοῦ μόνον	δυνάμεως	λαμβάνει ταύτην τὴν δύναμιν ἣν
[7]	ἄνευ τῆς κατ΄ αὐτὴν ἔσται	δυνάμεως͵	οὔτ΄ ἄνευ ταύτης αἴσθησις ἔσται.
[4]	ὑγρῷ͵ τῆς γεύσεως τῆς κατὰ	δύναμιν	ἀλλοιωτικὸν ὂν εἰς ἐνέργειαν· ἄγει
[4]	μόνον δυνάμεως λαμβάνει ταύτην τὴν	δύναμιν	ἣν καλοῦμεν χυμόν͵ φανερόν. Λεπτότατον
[7]	κατ΄ ἐνέργειαν. Ἀλλὰ κατὰ μίαν	δύναμιν	καὶ ἄτομον χρόνον μίαν ἀνάγκη
[7]	μία͵ εἴδει δὲ ἡ κατὰ	δύναμιν	μία· καὶ εἰ μία τοίνυν
[1]	παντοδαπὰς ἡ τῆς ὄψεως εἰσαγγέλλει	δύναμις	διὰ τὸ πάντα τὰ σώματα
[3]	τίς ἐστι κοινὴ φύσις καὶ	δύναμις͵	ἣ χωριστὴ μὲν οὐκ ἔστιν͵
[5]	τοῦτον· ἡ γὰρ τῆς ὀσμῆς	δύναμις	θερμὴ τὴν φύσιν ἐστίν. Κατακέχρηται
[6]	πάντα) ὥστ΄ ἀνάγκη͵ εἰ ἡ	δύναμις͵	καὶ τὴν αἴσθησιν εἰς ἄπειρα
[7]	καὶ κίνησις͵ μία δὲ ἡ	δύναμις.	Οὐκ ἄρα ἐνδέχεται δυοῖν ἅμα
[6]	ἕκαστον αὐτῶν τῆς αἰσθήσεως (τῷ	δύνασθαι	γὰρ κινεῖν αὐτὴν λέγεται πάντα)
[5]	ζῴων͵ ὧν μὴ ἀνακαλυφθέντων οὐ	δύναται	ὁρᾶν͵ τὰ δὲ σκληρόφθαλμα οὐκ
[3]	ἔχειν χρῶμα͵ τούτων δ΄ οὐδέτερον	δυνατόν͵	ἀνάγκη μεικτόν τι εἶναι καὶ
[3]	πέφυκεν· πῶς δὲ τοῦτο γίγνεσθαι	δυνατόν͵	ἐν τοῖς περὶ μίξεως εἴρηται
[5]	ἀνακαλύψοντος͵ ἀλλ΄ ὁρᾷ ἐκ τοῦ	δυνατοῦ	ὄντος αὐτοῖς εὐθύς. Ὁμοίως δὲ
[7]	ὅτι ἧττον ἔτι τὰ κατὰ	δύο	αἰσθήσεις ἐνδέχεται ἅμα αἰσθάνεσθαι͵ οἷον
[5]	ἀποδέδωκεν ἡ φύσις͵ ὅπως μὴ	δύο	αἰσθητήρια ποιῇ· ἀπόχρη γάρ͵ ἐπείπερ
[2]	ὄμματος διὰ τὸ συμβαίνειν ὥσπερ	δύο	γίγνεσθαι τὸ ἕν. Τοῦτο δ΄
[7]	αἴσθησιν ἅμα ἀδύνατον͵ ἐὰν ᾗ	δύο͵	δῆλον ὅτι ἧττον ἔτι τὰ
[2]	ὥστε δοκεῖν ἅμα ἓν καὶ	δύο	εἶναι τό θ΄ ὁρῶν καὶ
[7]	Ὅταν ἄρα μὴ ᾖ μεμειγμένα͵	δύο	ἔσονται αἰσθήσεις αἱ κατ΄ ἐνέργειαν.
[5]	πῆξις. Εἴδη δὲ τοῦ ὀσφραντοῦ	δύο	ἐστίν· οὐ γάρ͵ ὥσπερ τινές
[3]	τῷ λόγῳ (τρία γὰρ πρὸς	δύο͵	καὶ τρία πρὸς τέτταρα͵ καὶ
[7]	Εἰ δέ͵ (ὅτι) ὡς ὄμματα	δύο͵	φαίη τις οὐδὲν κωλύειν οὕτω
[5]	ἡ φύσις τῇ ἀναπνοῇ ἐπὶ	δύο͵	ὡς ἔργῳ μὲν ἐπὶ τὴν
[7]	αἴσθησιν ἐμποιήσει. Ἔτι μᾶλλον ἅμα	δυοῖν	αἴσθοιτ΄ ἂν ἡ ψυχὴ τῇ
[7]	ἡ δύναμις. Οὐκ ἄρα ἐνδέχεται	δυοῖν	ἅμα αἰσθάνεσθαι τῇ μιᾷ αἰσθήσει.
[7]	μιᾶς αὐτὴ ἑαυτῇ ἢ τοῖν	δυοῖν͵	οἷον ὄψεως καὶ ἀκοῆς) τῇ
[7]	ἀκοῆς) τῇ μιᾷ δὲ ἅμα	δυοῖν	οὐκ ἔστιν αἰσθάνεσθαι ἂν μὴ
[5]	ὥσπερ ἐκεῖνα δυσκατάποτα͵ τὰ σαπρὰ	δυσανάπνευστά	ἐστιν. Δῆλον ἄρα ὅτι ὅπερ
[5]	ἀνάλογον εἴποι· διὸ ὥσπερ ἐκεῖνα	δυσκατάποτα͵	τὰ σαπρὰ δυσανάπνευστά ἐστιν. Δῆλον
[5]	τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν οὐδὲν	δυσχεραίνει	τῶν καθ΄ αὑτὰ δυσωδῶν τὴν
[5]	φροντίζουσιν (καίτοι πολλὰ τῶν φυομένων	δυσώδεις	ἔχει τὰς ὀσμάς) ἐὰν μή
[5]	Αὐτῆς δὲ καθ΄ αὑτὴν τῆς	δυσωδίας	οὐδὲν φροντίζουσιν (καίτοι πολλὰ τῶν
[5]	οὐδὲν δυσχεραίνει τῶν καθ΄ αὑτὰ	δυσωδῶν	τὴν ὀσμήν͵ ἂν μή τι