Livre, Chap. |
[1, 6] |
ὑγίειαν
καὶ
πρὸς
εὐημερίαν
αὐτῶν.
|
Λέγω |
δὲ
κτήματα
μέν,
οἷον
καρποῖς |
[1, 5] |
ἐσθῆτα
καὶ
ἀργίαν
καὶ
κολάσεις
|
λόγῳ |
καὶ
ἔργῳ,
μιμουμένους
τὴν
τῶν |
[1, 5] |
τῶν
ἰατρῶν
δύναμιν
ἐν
φαρμάκου
|
λόγῳ, |
προσθεωροῦντας
ὅτι
ἡ
τροφὴ
οὐ |
[1, 5] |
ἀργίαν
καὶ
κολάσεις
λόγῳ
καὶ
|
ἔργῳ, |
μιμουμένους
τὴν
τῶν
ἰατρῶν
δύναμιν |
[1, 3] |
ἡ
φύσις
ἀναπληροῖ
ταύτῃ
τῇ
|
περιόδῳ |
τὸ
ἀεὶ
εἶναι,
ἐπεὶ
κατ´ |
[1, 6] |
δὲ
δεῖ
τούτων
ἕκαστον,
καὶ
|
πλείω |
τὰ
κάρπιμα
εἶναι
τῶν
ἀκάρπων, |
[1, 5] |
γὰρ
οὐχ
οἷόν
τε
ἄρχειν,
|
δούλῳ |
δὲ
μισθὸς
τροφή.
Ὥσπερ
δὲ |
[1, 6] |
ὄφελος
τοῦ
κτᾶσθαι·
τῷ
γὰρ
|
ἠθμῷ |
ἀντλεῖν
τοῦτ´
ἔστι,
καὶ
ὁ |
[1, 2] |
μόνων
γὰρ
τούτων
τὰ
κτήματα
|
ἔξω |
τῶν
ἐρυμάτων
ἐστίν.
~Τῶν
δὲ |
[1, 3] |
εὔνοιαι
καὶ
συνεργίαι
ἀλλήλοις)
ἐν
|
ἀνθρώπῳ |
δὲ
μάλιστα,
ὅτι
οὐ
μόνον |
[1, 3] |
γὰρ
φύσει
τῷ
θήλει
καὶ
|
τῷ |
ἄρρενι
μάλιστά
ἐστιν.
Ὑπόκειται
γὰρ |
[1, 6] |
μή,
οὐδὲν
ὄφελος
τοῦ
κτᾶσθαι·
|
τῷ |
γὰρ
ἠθμῷ
ἀντλεῖν
τοῦτ´
ἔστι, |
[1, 3] |
κομίζονται
παρὰ
δυναμένων
ἀδυνατοῦντες
ἐν
|
τῷ |
γήρᾳ.
Ἅμα
δὲ
καὶ
ἡ |
[1, 3] |
πρώτη
ἐπιμέλεια.
Κοινωνία
γὰρ
φύσει
|
τῷ |
θήλει
καὶ
τῷ
ἄρρενι
μάλιστά |
[1, 3] |
πρὸς
τὴν
κοινωνίαν·
διείληπται
γὰρ
|
τῷ |
μὴ
ἐπὶ
ταὐτὰ
πάντα
χρήσιμον |
[1, 1] |
αὐτῆς
ἐστι
ποιῆσαι
καὶ
χρήσασθαι
|
τῷ |
ποιηθέντι,
ὥσπερ
λύρᾳ
καὶ
αὐλοῖς· |
[1, 1] |
καὶ
κτήσασθαι
οἶκον
καὶ
χρήσασθαι
|
αὐτῷ. |
Πόλις
μὲν
οὖν
οἰκιῶν
πλῆθός |
[1, 6] |
ἐν
τῇ
αὑτοῦ
χώρᾳ
κεῖσθαι·
|
οὕτω |
γὰρ
ἂν
ἕτοιμον
ὂν
οὐ |
[1, 5] |
ἀρετῆς
καὶ
κακίας,
γίγνονται
χείρους,
|
οὕτω |
καὶ
περὶ
οἰκέτας.
Διόπερ
δεῖ |
[1, 6] |
τῶν
ἀκάρπων,
καὶ
τὰς
ἐργασίας
|
οὕτω |
νενεμῆσθαι
ὅπως
μὴ
ἅμα
κινδυνεύσωσιν |
[1, 3] |
δύναται,
ἀλλὰ
κατὰ
τὸ
εἶδος.
|
Οὕτω |
προῳκονόμηται
ὑπὸ
τοῦ
θείου
ἑκατέρου |