HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la science économique, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ο = 13 formes différentes pour 59 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 1]   περὶ τῆς οἰκονομικῆς καὶ τί τὸ ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη δὲ οἰκίας

[1, 6]   μὲν οὖν ταῖς μικραῖς κτήσεσιν ὁ Ἀττικὸς τρόπος τῆς διαθέσεως τῶν

[1, 6]   ὁ τοῦ δεσπότου ὀφθαλμός» ἔφη· ὁ δὲ Λίβυς ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος

[1, 4]   Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ ὁ κοινὸς νόμος· καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι

[1, 6]   ἠθμῷ ἀντλεῖν τοῦτ´ ἔστι, καὶ ὁ λεγόμενος τετρημένος πίθος) ἔτι δὲ

[1, 6]   Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν ἔχοι. Ὁ μὲν γὰρ ἐρωτηθεὶς τί μάλιστα

[1, 6]   ἐρωτηθεὶς τί μάλιστα ἵππον πιαίνει, ὁ τοῦ δεσπότου ὀφθαλμός» ἔφη· ὁ

[1, 5]   πονεῖν, ὅταν ᾖ ἆθλον καὶ ὁ χρόνος ὡρισμένος. Δεῖ δὲ καὶ

[1, 6]   τὸ〉 πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´ ὃ ἔλεγε Δίων περὶ Διονυσίου· οὐδεὶς

[1, 4]   αὐτὸς ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ ὁ κοινὸς νόμος· καθάπερ

[1, 5]   οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ ἦν ἄνθρωπος. Διὸ δεῖ πρῶτον δούλους παρασκευάζεσθαι σπουδαίους.

[1, 2]   γεωργικὴ προτέρα, καὶ δεύτεραι ὅσαι ἀπὸ τῆς γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ καὶ

[1, 2]   ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀπὸ τῆς γῆς. Πρὸς δὲ τούτοις

[1, 2]   τῶν κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ ἀπὸ τῆς μητρὸς ἡ τροφὴ πᾶσίν

[1, 3]   κατὰ τὸ εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται ὑπὸ τοῦ θείου ἑκατέρου ἡ φύσις,

[1, 3]   φύσις ἀναπληροῖ ταύτῃ τῇ περιόδῳ τὸ ἀεὶ εἶναι, ἐπεὶ κατ´ ἀριθμὸν

[1, 3]   θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος ἢ τὸ ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν

[1, 3]   συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐστί. Καὶ ἡ τῶν

[1, 5]   κτημάτων πρῶτον μὲν καὶ ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ

[1, 3]   φυλακτικώτερον ᾖ διὰ τὸν φόβον, τὸ δ´ ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν,

[1, 3]   συντείνοντα· τὸ μὲν γὰρ ἰσχυρότερον, τὸ δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα (τὸ

[1, 5]   τροφὴν δ´ ἔχειν ὕβριν (ἐμποιεῖ· τὸ δὲ ἔργα μὲν ἔχειν καὶ

[1, 3]   δὲ τὰς ἔξωθεν θυραυλίας ἀσθενές, τὸ δὲ πρὸς μὲν τὰς ἡσυχίας

[1, 3]   τὸ μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν, τὸ δὲ σῴζῃ τὰ ἔνδον· καὶ

[1, 2]   μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον, τὸ δὲ τῶν ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε

[1, 3]   ἀριθμὸν οὐ δύναται, ἀλλὰ κατὰ τὸ εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται ὑπὸ τοῦ

[1, 6]   μὴ λανθάνῃ τὸ σῳζόμενον καὶ τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός τε

[1, 1]   τῆς〉 πολιτικῆς ἐστι. Καὶ γὰρ τὸ ἔργον· μόριον γὰρ οἰκία πόλεώς

[1, 1]   χώρας καὶ κτημάτων αὔταρκες πρὸς τὸ εὖ ζῆν. Φανερὸν δέ· ὅταν

[1, 3]   τῶν ζῴων ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ τὸ θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος ἢ

[1, 3]   τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐστί.

[1, 3]   ὠφέλειαν ἴδιον· τῶν μὲν γὰρ τὸ θρέψαι, τῶν δὲ τὸ παιδεῦσαί

[1, 6]   περὶ τὰ χρήματα. Καὶ γὰρ τὸ κτᾶσθαι δυνατὸν χρὴ εἶναι, καὶ

[1, 6]   ἐκφερομένων. Πρὸς εὐχρηστίαν δὲ σκευῶν τὸ Λακωνικόν· χρὴ γὰρ ἓν ἕκαστον

[1, 3]   τἀναντία, εἰς ταὐτὸν δὲ συντείνοντα· τὸ μὲν γὰρ ἰσχυρότερον, τὸ δ´

[1, 2]   γυναῖκά τε βοῦν τ´ ἀροτῆρα. Τὸ μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον,

[1, 3]   ἔνδον· καὶ πρὸς τὴν ἐργασίαν τὸ μὲν δυνάμενον ἑδραῖον εἶναι, πρὸς

[1, 5]   ἔργου καὶ κολάσεως καὶ τροφῆς, τὸ μὲν μήτε κολάζεσθαι, μήτ´ ἐργάζεσθαι,

[1, 3]   ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν, καὶ τὸ μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν, τὸ

[1, 3]   τὸ δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα (τὸ μὲν φυλακτικώτερον ᾖ διὰ τὸν

[1, 4]   οὖν (νόμοι πρὸς γυναῖκα) (καὶ) τὸ μὴ ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ ἂν

[1, 3]   γὰρ τὸ θρέψαι, τῶν δὲ τὸ παιδεῦσαί ἐστιν. ~Πρῶτον μὲν οὖν

[1, 6]   ἦν τὸ πάντα ἐπιτάττειν καὶ τὸ〉 πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´ ὃ

[1, 6]   μικροτέραις οἰκονομίαις. Περσικὰ δὲ ἦν τὸ πάντα ἐπιτάττειν καὶ τὸ〉 πάντ´

[1, 5]   ἡ τροφὴ οὐ φάρμακον διὰ τὸ συνεχές. Γένη δὲ ἂν εἴη

[1, 6]   χρόνου ποιητέον, ἵνα μὴ λανθάνῃ τὸ σῳζόμενον καὶ τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν

[1, 6]   μήτε νυκτὸς μήτε ἡμέρας παριέναι· τό τε διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ

[1, 4]   παρόντος. Εὖ δ´ ἔχει καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου. παρθενικὴν δὲ γαμεῖν,

[1, 6]   Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου καὶ τὸ τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν

[1, 6]   ποιεῖσθαι χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν. Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου καὶ τὸ τοῦ

[1, 4]   οὕτως γὰρ ἂν οὐδ´ αὐτὸς ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ

[1, 6]   γὰρ ἂν ἕτοιμον ὂν οὐ ζητοῖτο.

[1, 6]   παριέναι· τό τε διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ

[1, 2]   τῆς γυναικὸς ὁμιλίαν οἰκονομήσασθαι καλῶς· τοῦτο δέ ἐστιν ὁποίαν τινὰ δεῖ

[1, 5]   ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ ἦν ἄνθρωπος. Διὸ δεῖ

[1, 6]   τὰ ἔργα τῆς οἰκονομίας. Καὶ τοῦτο ποιητέον ἐν μικραῖς οἰκονομίαις ὀλιγάκις,

[1, 3]   οὖν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἀλόγως τοῦτο ὑπάρχει, καὶ ἐφ´ ὅσον μετέχουσι

[1, 3]   ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν τοῦτο· ὥστ´ ἐξ ἀνάγκης αὐτῶν ἡ

[1, 5]   παρασκευάζεσθαι σπουδαίους. Δούλων δὲ εἴδη δύο, ἐπίτροπος καὶ ἐργάτης. Ἐπεὶ δὲ

Livre, Chap.
[1, 1]	περὶ τῆς οἰκονομικῆς καὶ τί	τὸ	ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη δὲ οἰκίας
[1, 6]	μὲν οὖν ταῖς μικραῖς κτήσεσιν	ὁ	Ἀττικὸς τρόπος τῆς διαθέσεως τῶν
[1, 6]	ὁ τοῦ δεσπότου ὀφθαλμός» ἔφη·	ὁ	δὲ Λίβυς ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος
[1, 4]	Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ	ὁ	κοινὸς νόμος· καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι
[1, 6]	ἠθμῷ ἀντλεῖν τοῦτ´ ἔστι, καὶ	ὁ	λεγόμενος τετρημένος πίθος) ἔτι δὲ
[1, 6]	Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν ἔχοι.	Ὁ	μὲν γὰρ ἐρωτηθεὶς τί μάλιστα
[1, 6]	ἐρωτηθεὶς τί μάλιστα ἵππον πιαίνει,	ὁ	τοῦ δεσπότου ὀφθαλμός» ἔφη· ὁ
[1, 5]	πονεῖν, ὅταν ᾖ ἆθλον καὶ	ὁ	χρόνος ὡρισμένος. Δεῖ δὲ καὶ
[1, 6]	τὸ〉 πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´	ὃ	ἔλεγε Δίων περὶ Διονυσίου· οὐδεὶς
[1, 4]	αὐτὸς ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ	(ὃ)	καὶ ὁ κοινὸς νόμος· καθάπερ
[1, 5]	οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ ἦν ἄνθρωπος.	Διὸ	δεῖ πρῶτον δούλους παρασκευάζεσθαι σπουδαίους.
[1, 2]	γεωργικὴ προτέρα, καὶ δεύτεραι ὅσαι	ἀπὸ	τῆς γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ καὶ
[1, 2]	ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖς ἀνθρώποις	ἀπὸ	τῆς γῆς. Πρὸς δὲ τούτοις
[1, 2]	τῶν κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ	ἀπὸ	τῆς μητρὸς ἡ τροφὴ πᾶσίν
[1, 3]	κατὰ τὸ εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται	ὑπὸ	τοῦ θείου ἑκατέρου ἡ φύσις,
[1, 3]	φύσις ἀναπληροῖ ταύτῃ τῇ περιόδῳ	τὸ	ἀεὶ εἶναι, ἐπεὶ κατ´ ἀριθμὸν
[1, 3]	θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος ἢ	τὸ	ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν
[1, 3]	συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ θῆλυ καὶ	τὸ	ἄρρεν ἐστί. Καὶ ἡ τῶν
[1, 5]	κτημάτων πρῶτον μὲν καὶ ἀναγκαιότατον	τὸ	βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ
[1, 3]	φυλακτικώτερον ᾖ διὰ τὸν φόβον,	τὸ	δ´ ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν,
[1, 3]	συντείνοντα· τὸ μὲν γὰρ ἰσχυρότερον,	τὸ	δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα (τὸ
[1, 5]	τροφὴν δ´ ἔχειν ὕβριν (ἐμποιεῖ·	τὸ	δὲ ἔργα μὲν ἔχειν καὶ
[1, 3]	δὲ τὰς ἔξωθεν θυραυλίας ἀσθενές,	τὸ	δὲ πρὸς μὲν τὰς ἡσυχίας
[1, 3]	τὸ μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν,	τὸ	δὲ σῴζῃ τὰ ἔνδον· καὶ
[1, 2]	μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον,	τὸ	δὲ τῶν ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε
[1, 3]	ἀριθμὸν οὐ δύναται, ἀλλὰ κατὰ	τὸ	εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται ὑπὸ τοῦ
[1, 6]	μὴ λανθάνῃ τὸ σῳζόμενον καὶ	τὸ	ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός τε
[1, 1]	τῆς〉 πολιτικῆς ἐστι. Καὶ γὰρ	τὸ	ἔργον· μόριον γὰρ οἰκία πόλεώς
[1, 1]	χώρας καὶ κτημάτων αὔταρκες πρὸς	τὸ	εὖ ζῆν. Φανερὸν δέ· ὅταν
[1, 3]	τῶν ζῴων ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ	τὸ	θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος ἢ
[1, 3]	τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις	τὸ	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐστί.
[1, 3]	ὠφέλειαν ἴδιον· τῶν μὲν γὰρ	τὸ	θρέψαι, τῶν δὲ τὸ παιδεῦσαί
[1, 6]	περὶ τὰ χρήματα. Καὶ γὰρ	τὸ	κτᾶσθαι δυνατὸν χρὴ εἶναι, καὶ
[1, 6]	ἐκφερομένων. Πρὸς εὐχρηστίαν δὲ σκευῶν	τὸ	Λακωνικόν· χρὴ γὰρ ἓν ἕκαστον
[1, 3]	τἀναντία, εἰς ταὐτὸν δὲ συντείνοντα·	τὸ	μὲν γὰρ ἰσχυρότερον, τὸ δ´
[1, 2]	γυναῖκά τε βοῦν τ´ ἀροτῆρα.	Τὸ	μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον,
[1, 3]	ἔνδον· καὶ πρὸς τὴν ἐργασίαν	τὸ	μὲν δυνάμενον ἑδραῖον εἶναι, πρὸς
[1, 5]	ἔργου καὶ κολάσεως καὶ τροφῆς,	τὸ	μὲν μήτε κολάζεσθαι, μήτ´ ἐργάζεσθαι,
[1, 3]	ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν, καὶ	τὸ	μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν, τὸ
[1, 3]	τὸ δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα	(τὸ	μὲν φυλακτικώτερον ᾖ διὰ τὸν
[1, 4]	οὖν (νόμοι πρὸς γυναῖκα) (καὶ)	τὸ	μὴ ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ ἂν
[1, 3]	γὰρ τὸ θρέψαι, τῶν δὲ	τὸ	παιδεῦσαί ἐστιν. ~Πρῶτον μὲν οὖν
[1, 6]	ἦν τὸ πάντα ἐπιτάττειν καὶ	τὸ〉	πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´ ὃ
[1, 6]	μικροτέραις οἰκονομίαις. Περσικὰ δὲ ἦν	τὸ	πάντα ἐπιτάττειν καὶ τὸ〉 πάντ´
[1, 5]	ἡ τροφὴ οὐ φάρμακον διὰ	τὸ	συνεχές. Γένη δὲ ἂν εἴη
[1, 6]	χρόνου ποιητέον, ἵνα μὴ λανθάνῃ	τὸ	σῳζόμενον καὶ τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν
[1, 6]	μήτε νυκτὸς μήτε ἡμέρας παριέναι·	τό	τε διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ
[1, 4]	παρόντος. Εὖ δ´ ἔχει καὶ	τὸ	τοῦ Ἡσιόδου. παρθενικὴν δὲ γαμεῖν,
[1, 6]	Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου καὶ	τὸ	τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν
[1, 6]	ποιεῖσθαι χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν. Καὶ	τὸ	τοῦ Πέρσου καὶ τὸ τοῦ
[1, 4]	οὕτως γὰρ ἂν οὐδ´ αὐτὸς	ἀδικοῖτο.	Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ
[1, 6]	γὰρ ἂν ἕτοιμον ὂν οὐ	ζητοῖτο.
[1, 6]	παριέναι· τό τε διανίστασθαι νύκτωρ·	τοῦτο	γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ
[1, 2]	τῆς γυναικὸς ὁμιλίαν οἰκονομήσασθαι καλῶς·	τοῦτο	δέ ἐστιν ὁποίαν τινὰ δεῖ
[1, 5]	ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον·	τοῦτο	δὲ ἦν ἄνθρωπος. Διὸ δεῖ
[1, 6]	τὰ ἔργα τῆς οἰκονομίας. Καὶ	τοῦτο	ποιητέον ἐν μικραῖς οἰκονομίαις ὀλιγάκις,
[1, 3]	οὖν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἀλόγως	τοῦτο	ὑπάρχει, καὶ ἐφ´ ὅσον μετέχουσι
[1, 3]	ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν	τοῦτο·	ὥστ´ ἐξ ἀνάγκης αὐτῶν ἡ
[1, 5]	παρασκευάζεσθαι σπουδαίους. Δούλων δὲ εἴδη	δύο,	ἐπίτροπος καὶ ἐργάτης. Ἐπεὶ δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/02/2010