HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. Des rêves (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 46 formes différentes pour 85 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[3]   μέν͵ διεστραμμένον δὲ πάμπαν͵ ὥστε φαίνεσθαι ἀλλοῖον ἢ οἷόν ἐστιν͵ ἠρεμήσαντος

[3]   τε ποιεῖ τὰ ἐνύπνια͵ καὶ φαίνεσθαί τι καὶ δοκεῖν διὰ μὲν

[2]   οὐ μόνον τοῦ αἰσθητοῦ κινοῦντος φαίνεται ἁδήποτε͵ ἀλλὰ καὶ τῆς αἰσθήσεως

[2]   τῶν δακτύλων τὸ ἓν δύο φαίνεται͵ ἀλλ΄ ὅμως οὔ φαμεν δύο·

[2]   δὲ ἀπὸ τῶν τάχιστα ῥεόντων͵ φαίνεται (γὰρ) τὰ ἠρεμοῦντα κινούμενα. Γίνονται

[3]   πάμπαν διαβλέπουσιν͵ ἐὰν ᾖ σκότος͵ φαίνεται εἴδωλα πολλὰ κινούμενα͵ ὥστ΄ ἐγκαλύπτεσθαι

[3]   κινῇ τις͵ ὁτὲ μὲν οὐθὲν φαίνεται εἴδωλον͵ ὁτὲ δὲ φαίνεται μέν͵

[1]   τὸ δ΄ ἐνύπνιον φάντασμά τι φαίνεται εἶναι (τὸ γὰρ ἐν ὕπνῳ

[3]   ὥστε τὸ μικρὰν ἔχον ὁμοιότητα φαίνεται ἐκεῖνο. Ὅταν γὰρ καθεύδῃ͵ κατιόντος

[2]   ἢ λευκὸν ἢ χλωρόν͵ τοιοῦτον φαίνεται ἐφ΄ ὅπερ ἂν τὴν ὄψιν

[2]   Διὸ καὶ τοῖς πυρέττουσιν ἐνίοτε φαίνεται ζῷα ἐν τοῖς τοίχοις ἀπὸ

[1]   πρῶτον (τίνι τῶν τῆς ψυχῆς φαίνεται͵ καὶ πότερον τοῦ νοητικοῦ τὸ

[2]   ἄλλο τι λαμπρὸν μύσωμεν͵ παρατηρήσασι φαίνεται κατ΄ εὐθυωρίαν͵ ᾗ συμβαίνει τὴν

[3]   οὐθὲν φαίνεται εἴδωλον͵ ὁτὲ δὲ φαίνεται μέν͵ διεστραμμένον δὲ πάμπαν͵ ὥστε

[3]   δέ τι ἐν αὐτῷ ὅτι φαίνεται μὲν Κορίσκος͵ οὐκ ἔστι δὲ

[3]   ᾧ ἡ αἴσθησις τοῦ ὑπνωτικοῦ͵ φαίνεται μέν͵ λέγει δέ τι ἐν

[2]   γίνεται. Τούτου δὲ σημεῖον ὅτι φαίνεται μὲν ὁ ἥλιος ποδιαῖος͵ ἀντίφησι

[3]   ἐὰν μὴ ἑτέρα κυριωτέρα ἀντιφῇ. Φαίνεται μὲν οὖν πάντως͵ δοκεῖ δὲ

[3]   τι ἄλλο λελυμένων τῶν αἰσθήσεων φαίνεται· οὐδὲ τὸ ἐν ὕπνῳ φάντασμα

[2]   ᾖ͵ τοσούτῳ ἀπ΄ ἐλάσσονος ὁμοιότητος φαίνεται. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ

[3]   αἴτιον τοῦ μὴ γίνεσθαι παραπλήσιον φαίνεται τῷ ἐπὶ τῶν παιδίων καὶ

[3]   πλῆθος κινήσεως͵ εὐλόγως τούτοις οὐδὲν φαίνεται φάντασμα. Προϊούσης δὲ τῆς ἡλικίας

[3]   καὶ ἐγειρόμενοι· ἐνίοτε γὰρ τὰ φαινόμενα εἴδωλα καθεύδοντι φωράσει ἐγειρόμενος κινήσεις

[3]   δοκεῖ δὲ οὐ πάντως τὸ φαινόμενον͵ ἀλλ΄ ἂν τὸ ἐπικρῖνον κατέχηται

[3]   τῇ ψυχῇ ὅτι ἐνύπνιον τὸ φαινόμενον) ἐὰν δὲ λανθάνῃ ὅτι καθεύδει͵

[3]   ἀφανίζονται πάμπαν͵ ὁτὲ δὲ τεταραγμέναι φαίνονται αἱ ὄψεις καὶ τερατώδεις͵ καὶ

[3]   καλεῖται ὕπνος͵ καὶ μᾶλλον τότε φαίνονται. Μεθ΄ ἡμέραν μὲν γὰρ ἐκκρούονται

[1]   οὐ γὰρ μόνον τὸ προσιόν φαμεν ἄνθρωπον ἢ ἵππον εἶναι͵ ἀλλὰ

[2]   δύο φαίνεται͵ ἀλλ΄ ὅμως οὔ φαμεν δύο· κυριωτέρα γὰρ τῆς ἁφῆς

[3]   κινεῖσθαι δοκεῖν͵ οὐ κινουμένην͵ ὁρᾶν φαμεν͵ καὶ τῷ τὴν ἁφὴν δύο

[1]   τὰ φαντάσματα ἐνίοτε ἄλλα ἐννοοῦμεν. Φανείη δ΄ ἄν τῳ τοῦτο͵ εἴ

[3]   δάκτυλος τῷ (ὀφθαλμῷ͵ οὐ μόνον φανεῖται ἀλλὰ καὶ δόξει εἶναι δύο

[3]   ἕν͵ ἂν δὲ μὴ λανθάνῃ͵ φανεῖται μὲν οὐ δόξει δέ͵ οὕτω

[3]   ἐστιν͵ ἠρεμήσαντος δὲ καθαρὰ καὶ φανερά͵ οὕτω καὶ ἐν τῷ καθεύδειν

[3]   τῆς αἰσθήσεως καταφέρονται καὶ γίνονται φανεραὶ καθισταμένης τῆς ταραχῆς. Δεῖ δὲ

[1]   πάθος τοῦτο ὃ καλοῦμεν ἐνυπνιάζειν͵ φανερόν. Ἀλλ΄ οὐδὲ τοῦ αἰσθανομένου ἁπλῶς·

[2]   καὶ ἐν βάθει καὶ ἐπιπολῆς. Φανερὸν δὲ ὅταν συνεχῶς αἰσθανώμεθά τι·

[2]   ἀντιποιεῖ τὸ τῶν χρωμάτων αἰσθητήριον͵ φανερὸν ἐκ τούτων. Μαρτυρεῖ δὲ τοῖς

[2]   μέν͵ ὅπερ ἐκ τῶν εἰρημένων φανερόν͵ ὅτι καὶ ἀπελθόντος τοῦ θύραθεν

[3]   ὑπ΄ ἄλλου. ~Ἐκ δὴ τούτων φανερὸν ὅτι οὐ μόνον ἐγρηγορότων αἱ

[1]   ἁπλῶς εἴτε τρόπον τινὰ γινόμενον) φανερὸν ὅτι τοῦ αἰσθητικοῦ μέν ἐστι

[1]   μὲν οὖν͵ ὅπερ ἐστὶ καὶ φανερόν͵ ὅτι τοῦ αἰσθητικοῦ τὸ πάθος͵

[2]   ὁμοίων ὁμοίως. Ταῦτά γε δὴ φανερῶς συμβαίνει τοῦτον τὸν τρόπον. Ὅτι

[3]   δὲ τῆς ἡλικίας οὐδὲν ἄτοπον φανῆναι ἐνύπνιον· μεταβολῆς γάρ τινος γενομένης

[1]   καὶ αἰσθητικῷ ἕτερον͵ ἔστι δὲ φαντασία ἡ ὑπὸ τῆς κατ΄ ἐνέργειαν

[3]   ὅτι καθεύδει͵ οὐδὲν ἀντιφήσει τῇ φαντασίᾳ. Ὅτι δὲ ἀληθῆ λέγομεν καὶ

[2]   πολλάκις ἕτερόν τι πρὸς τὴν φαντασίαν. Καὶ τῇ ἐπαλλάξει τῶν δακτύλων

[1]   τῷ αὐτῷ. Ἐπεὶ δὲ περὶ φαντασίας ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς εἴρηται͵

[1]   εἶναι (τὸ γὰρ ἐν ὕπνῳ φάντασμα ἐνύπνιον λέγομεν͵ εἴθ΄ ἁπλῶς εἴτε

[1]   ἐνύπνιον πᾶν τὸ ἐν ὕπνῳ φάντασμα͵ καὶ ὅτι ὃ ἐννοοῦμεν τῇ

[3]   συλλογίσασθαι ὅτι ἐστὶ τὸ ἐνύπνιον φάντασμα μέν τι καὶ ἐν ὕπνῳ·

[3]   φαίνεται· οὐδὲ τὸ ἐν ὕπνῳ φάντασμα πᾶν. Πρῶτον μὲν γὰρ ἐνίοις

[3]   κινήσεως͵ εὐλόγως τούτοις οὐδὲν φαίνεται φάντασμα. Προϊούσης δὲ τῆς ἡλικίας οὐδὲν

[1]   γινομένη κίνησις͵ τὸ δ΄ ἐνύπνιον φάντασμά τι φαίνεται εἶναι (τὸ γὰρ

[3]   παρὰ τὰ φαντάσματα͵ ἀλλὰ τὸ φάντασμα τὸ ἀπὸ τῆς κινήσεως τῶν

[1]   πρὸ ὀμμάτων εἰς τὸν τόπον φάντασμα· ὥστε δῆλον ὅτι οὐκ ἐνύπνιον

[3]   γίνονται ἀληθεῖς ἔννοιαι παρὰ τὰ φαντάσματα͵ ἀλλὰ τὸ φάντασμα τὸ ἀπὸ

[2]   τε κύριον καὶ ᾧ τὰ φαντάσματα γίνεται. Τούτου δὲ σημεῖον ὅτι

[1]   ἐν τοῖς ὕπνοις παρὰ τὰ φαντάσματα ἐνίοτε ἄλλα ἐννοοῦμεν. Φανείη δ΄

[3]   καὶ ἐν τῷ καθεύδειν τὰ φαντάσματα καὶ αἱ ὑπόλοιποι κινήσεις αἱ

[1]   δὲ κατέχεται καὶ ἀκολουθεῖ τῷ φαντάσματι; ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔστι

[3]   ἀληθῆ λέγομεν καὶ εἰσὶ κινήσεις φανταστικαὶ ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις͵ δῆλον͵ ἐάν

[1]   δὴ ταὐτὸν εἴθ΄ ἕτερον τὸ φανταστικὸν τῆς ψυχῆς καὶ τὸ αἰσθητικόν͵

[1]   τὸ ἐνυπνιάζειν͵ τούτου δ΄ ᾗ φανταστικόν. ~Τί δ΄ ἐστὶ τὸ ἐνύπνιον͵

[1]   τὸ αὐτὸ τῷ αἰσθητικῷ τὸ φανταστικόν͵ τὸ δ΄ εἶναι φανταστικῷ καὶ

[1]   τὸ φανταστικόν͵ τὸ δ΄ εἶναι φανταστικῷ καὶ αἰσθητικῷ ἕτερον͵ ἔστι δὲ

[3]   πῃ ὑπάρχειν. Ὧν οὐθὲν ἐνύπνιον φατέον͵ οὐδ΄ ὅσαι δὴ ἐν τῷ

[2]   τε τούτων καὶ ἐπὶ τῶν φερομένων ἔοικεν εἶναι. Καὶ γὰρ ἐπὶ

[2]   εἶναι. Καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν φερομένων τοῦ κινήσαντος οὐκέτι θιγγάνοντος κινεῖται·

[1]   δόξα ἄνευ αἰσθήσεως οὐδὲν ἂν φήσειεν͵ οὔτ΄ ἀληθῶς οὔτε ψευδῶς. Ἐν

[3]   γὰρ τὸ ἀφ΄ ἑκάστης αἰσθήσεώς φησιν ἡ ἀρχή͵ ἐὰν μὴ ἑτέρα

[3]   ἡ κίνησις͵ ἂν δ΄ αὕτη φθαρῇ͵ ἥδε. Καὶ πρὸς ἀλλήλας δὴ

[2]   ὁτιοῦν· καὶ γὰρ φύσει τυγχάνουσι φλεβώδεις ὄντες. Διὸ γινομένων τῶν καταμηνίων

[2]   τῶν καταμηνίων διὰ ταραχὴν καὶ φλεγμασίαν αἱματικὴν ἡμῖν μὲν ἡ ἐν

[3]   κινούμενα͵ ὥστ΄ ἐγκαλύπτεσθαι πολλά κις φοβουμένους. Ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων δεῖ

[2]   ἄλλοις͵ οἷον ὁ δειλὸς ἐν φόβῳ͵ ὁ δ΄ ἐρωτικὸς ἐν ἔρωτι͵

[2]   τὴν χρόαν͵ εἶτα μεταβάλλει εἰς φοινικοῦν κἄπειτα πορφυροῦν͵ ἕως ἂν εἰς

[2]   ἕτερον μέρος ὁτιοῦν· καὶ γὰρ φύσει τυγχάνουσι φλεβώδεις ὄντες. Διὸ γινομένων

[2]   ἔνεστι δέ (ἡ γὰρ αὐτὴ φύσις σπέρματος καὶ καταμηνίων) ὁ δ΄

[3]   τροφήν. Ὅσοις γὰρ συνέστηκεν ἡ φύσις ὥστε πολλὴν ἀναθυμίασιν πρὸς τὸν

[3]   ὄν͵ καὶ ἀλεκτρυόνων καὶ κυνῶν φωνὴν ἠρέμα ἀκούοντες ἐγερθέντες σαφῶς ἐγνώρισαν.

[3]   γὰρ τὰ φαινόμενα εἴδωλα καθεύδοντι φωράσει ἐγειρόμενος κινήσεις οὔσας ἐν τοῖς

[3]   καθεύδειν ὑποβλέποντες͵ ὃ ἠρέμα ἑώρων φῶς τοῦ λύχνου καθεύδοντες͵ ὡς ᾤοντο͵

[3]   αἰσθάνεσθαί πῃ καὶ ψόφων καὶ φωτὸς καὶ χυμοῦ καὶ ἁφῆς͵ ἀσθενικῶς

[2]   ἐν τοῖς ὄμμασιν ὑπὸ τοῦ φωτός. Κἂν πρὸς ἓν χρῶμα πολὺν

Chapitre
[3]	μέν͵ διεστραμμένον δὲ πάμπαν͵ ὥστε	φαίνεσθαι	ἀλλοῖον ἢ οἷόν ἐστιν͵ ἠρεμήσαντος
[3]	τε ποιεῖ τὰ ἐνύπνια͵ καὶ	φαίνεσθαί	τι καὶ δοκεῖν διὰ μὲν
[2]	οὐ μόνον τοῦ αἰσθητοῦ κινοῦντος	φαίνεται	ἁδήποτε͵ ἀλλὰ καὶ τῆς αἰσθήσεως
[2]	τῶν δακτύλων τὸ ἓν δύο	φαίνεται͵	ἀλλ΄ ὅμως οὔ φαμεν δύο·
[2]	δὲ ἀπὸ τῶν τάχιστα ῥεόντων͵	φαίνεται	(γὰρ) τὰ ἠρεμοῦντα κινούμενα. Γίνονται
[3]	πάμπαν διαβλέπουσιν͵ ἐὰν ᾖ σκότος͵	φαίνεται	εἴδωλα πολλὰ κινούμενα͵ ὥστ΄ ἐγκαλύπτεσθαι
[3]	κινῇ τις͵ ὁτὲ μὲν οὐθὲν	φαίνεται	εἴδωλον͵ ὁτὲ δὲ φαίνεται μέν͵
[1]	τὸ δ΄ ἐνύπνιον φάντασμά τι	φαίνεται	εἶναι (τὸ γὰρ ἐν ὕπνῳ
[3]	ὥστε τὸ μικρὰν ἔχον ὁμοιότητα	φαίνεται	ἐκεῖνο. Ὅταν γὰρ καθεύδῃ͵ κατιόντος
[2]	ἢ λευκὸν ἢ χλωρόν͵ τοιοῦτον	φαίνεται	ἐφ΄ ὅπερ ἂν τὴν ὄψιν
[2]	Διὸ καὶ τοῖς πυρέττουσιν ἐνίοτε	φαίνεται	ζῷα ἐν τοῖς τοίχοις ἀπὸ
[1]	πρῶτον (τίνι τῶν τῆς ψυχῆς	φαίνεται͵	καὶ πότερον τοῦ νοητικοῦ τὸ
[2]	ἄλλο τι λαμπρὸν μύσωμεν͵ παρατηρήσασι	φαίνεται	κατ΄ εὐθυωρίαν͵ ᾗ συμβαίνει τὴν
[3]	οὐθὲν φαίνεται εἴδωλον͵ ὁτὲ δὲ	φαίνεται	μέν͵ διεστραμμένον δὲ πάμπαν͵ ὥστε
[3]	δέ τι ἐν αὐτῷ ὅτι	φαίνεται	μὲν Κορίσκος͵ οὐκ ἔστι δὲ
[3]	ᾧ ἡ αἴσθησις τοῦ ὑπνωτικοῦ͵	φαίνεται	μέν͵ λέγει δέ τι ἐν
[2]	γίνεται. Τούτου δὲ σημεῖον ὅτι	φαίνεται	μὲν ὁ ἥλιος ποδιαῖος͵ ἀντίφησι
[3]	ἐὰν μὴ ἑτέρα κυριωτέρα ἀντιφῇ.	Φαίνεται	μὲν οὖν πάντως͵ δοκεῖ δὲ
[3]	τι ἄλλο λελυμένων τῶν αἰσθήσεων	φαίνεται·	οὐδὲ τὸ ἐν ὕπνῳ φάντασμα
[2]	ᾖ͵ τοσούτῳ ἀπ΄ ἐλάσσονος ὁμοιότητος	φαίνεται.	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[3]	αἴτιον τοῦ μὴ γίνεσθαι παραπλήσιον	φαίνεται	τῷ ἐπὶ τῶν παιδίων καὶ
[3]	πλῆθος κινήσεως͵ εὐλόγως τούτοις οὐδὲν	φαίνεται	φάντασμα. Προϊούσης δὲ τῆς ἡλικίας
[3]	καὶ ἐγειρόμενοι· ἐνίοτε γὰρ τὰ	φαινόμενα	εἴδωλα καθεύδοντι φωράσει ἐγειρόμενος κινήσεις
[3]	δοκεῖ δὲ οὐ πάντως τὸ	φαινόμενον͵	ἀλλ΄ ἂν τὸ ἐπικρῖνον κατέχηται
[3]	τῇ ψυχῇ ὅτι ἐνύπνιον τὸ	φαινόμενον)	ἐὰν δὲ λανθάνῃ ὅτι καθεύδει͵
[3]	ἀφανίζονται πάμπαν͵ ὁτὲ δὲ τεταραγμέναι	φαίνονται	αἱ ὄψεις καὶ τερατώδεις͵ καὶ
[3]	καλεῖται ὕπνος͵ καὶ μᾶλλον τότε	φαίνονται.	Μεθ΄ ἡμέραν μὲν γὰρ ἐκκρούονται
[1]	οὐ γὰρ μόνον τὸ προσιόν	φαμεν	ἄνθρωπον ἢ ἵππον εἶναι͵ ἀλλὰ
[2]	δύο φαίνεται͵ ἀλλ΄ ὅμως οὔ	φαμεν	δύο· κυριωτέρα γὰρ τῆς ἁφῆς
[3]	κινεῖσθαι δοκεῖν͵ οὐ κινουμένην͵ ὁρᾶν	φαμεν͵	καὶ τῷ τὴν ἁφὴν δύο
[1]	τὰ φαντάσματα ἐνίοτε ἄλλα ἐννοοῦμεν.	Φανείη	δ΄ ἄν τῳ τοῦτο͵ εἴ
[3]	δάκτυλος τῷ (ὀφθαλμῷ͵ οὐ μόνον	φανεῖται	ἀλλὰ καὶ δόξει εἶναι δύο
[3]	ἕν͵ ἂν δὲ μὴ λανθάνῃ͵	φανεῖται	μὲν οὐ δόξει δέ͵ οὕτω
[3]	ἐστιν͵ ἠρεμήσαντος δὲ καθαρὰ καὶ	φανερά͵	οὕτω καὶ ἐν τῷ καθεύδειν
[3]	τῆς αἰσθήσεως καταφέρονται καὶ γίνονται	φανεραὶ	καθισταμένης τῆς ταραχῆς. Δεῖ δὲ
[1]	πάθος τοῦτο ὃ καλοῦμεν ἐνυπνιάζειν͵	φανερόν.	Ἀλλ΄ οὐδὲ τοῦ αἰσθανομένου ἁπλῶς·
[2]	καὶ ἐν βάθει καὶ ἐπιπολῆς.	Φανερὸν	δὲ ὅταν συνεχῶς αἰσθανώμεθά τι·
[2]	ἀντιποιεῖ τὸ τῶν χρωμάτων αἰσθητήριον͵	φανερὸν	ἐκ τούτων. Μαρτυρεῖ δὲ τοῖς
[2]	μέν͵ ὅπερ ἐκ τῶν εἰρημένων	φανερόν͵	ὅτι καὶ ἀπελθόντος τοῦ θύραθεν
[3]	ὑπ΄ ἄλλου. ~Ἐκ δὴ τούτων	φανερὸν	ὅτι οὐ μόνον ἐγρηγορότων αἱ
[1]	ἁπλῶς εἴτε τρόπον τινὰ γινόμενον)	φανερὸν	ὅτι τοῦ αἰσθητικοῦ μέν ἐστι
[1]	μὲν οὖν͵ ὅπερ ἐστὶ καὶ	φανερόν͵	ὅτι τοῦ αἰσθητικοῦ τὸ πάθος͵
[2]	ὁμοίων ὁμοίως. Ταῦτά γε δὴ	φανερῶς	συμβαίνει τοῦτον τὸν τρόπον. Ὅτι
[3]	δὲ τῆς ἡλικίας οὐδὲν ἄτοπον	φανῆναι	ἐνύπνιον· μεταβολῆς γάρ τινος γενομένης
[1]	καὶ αἰσθητικῷ ἕτερον͵ ἔστι δὲ	φαντασία	ἡ ὑπὸ τῆς κατ΄ ἐνέργειαν
[3]	ὅτι καθεύδει͵ οὐδὲν ἀντιφήσει τῇ	φαντασίᾳ.	Ὅτι δὲ ἀληθῆ λέγομεν καὶ
[2]	πολλάκις ἕτερόν τι πρὸς τὴν	φαντασίαν.	Καὶ τῇ ἐπαλλάξει τῶν δακτύλων
[1]	τῷ αὐτῷ. Ἐπεὶ δὲ περὶ	φαντασίας	ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς εἴρηται͵
[1]	εἶναι (τὸ γὰρ ἐν ὕπνῳ	φάντασμα	ἐνύπνιον λέγομεν͵ εἴθ΄ ἁπλῶς εἴτε
[1]	ἐνύπνιον πᾶν τὸ ἐν ὕπνῳ	φάντασμα͵	καὶ ὅτι ὃ ἐννοοῦμεν τῇ
[3]	συλλογίσασθαι ὅτι ἐστὶ τὸ ἐνύπνιον	φάντασμα	μέν τι καὶ ἐν ὕπνῳ·
[3]	φαίνεται· οὐδὲ τὸ ἐν ὕπνῳ	φάντασμα	πᾶν. Πρῶτον μὲν γὰρ ἐνίοις
[3]	κινήσεως͵ εὐλόγως τούτοις οὐδὲν φαίνεται	φάντασμα.	Προϊούσης δὲ τῆς ἡλικίας οὐδὲν
[1]	γινομένη κίνησις͵ τὸ δ΄ ἐνύπνιον	φάντασμά	τι φαίνεται εἶναι (τὸ γὰρ
[3]	παρὰ τὰ φαντάσματα͵ ἀλλὰ τὸ	φάντασμα	τὸ ἀπὸ τῆς κινήσεως τῶν
[1]	πρὸ ὀμμάτων εἰς τὸν τόπον	φάντασμα·	ὥστε δῆλον ὅτι οὐκ ἐνύπνιον
[3]	γίνονται ἀληθεῖς ἔννοιαι παρὰ τὰ	φαντάσματα͵	ἀλλὰ τὸ φάντασμα τὸ ἀπὸ
[2]	τε κύριον καὶ ᾧ τὰ	φαντάσματα	γίνεται. Τούτου δὲ σημεῖον ὅτι
[1]	ἐν τοῖς ὕπνοις παρὰ τὰ	φαντάσματα	ἐνίοτε ἄλλα ἐννοοῦμεν. Φανείη δ΄
[3]	καὶ ἐν τῷ καθεύδειν τὰ	φαντάσματα	καὶ αἱ ὑπόλοιποι κινήσεις αἱ
[1]	δὲ κατέχεται καὶ ἀκολουθεῖ τῷ	φαντάσματι;	ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔστι
[3]	ἀληθῆ λέγομεν καὶ εἰσὶ κινήσεις	φανταστικαὶ	ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις͵ δῆλον͵ ἐάν
[1]	δὴ ταὐτὸν εἴθ΄ ἕτερον τὸ	φανταστικὸν	τῆς ψυχῆς καὶ τὸ αἰσθητικόν͵
[1]	τὸ ἐνυπνιάζειν͵ τούτου δ΄ ᾗ	φανταστικόν.	~Τί δ΄ ἐστὶ τὸ ἐνύπνιον͵
[1]	τὸ αὐτὸ τῷ αἰσθητικῷ τὸ	φανταστικόν͵	τὸ δ΄ εἶναι φανταστικῷ καὶ
[1]	τὸ φανταστικόν͵ τὸ δ΄ εἶναι	φανταστικῷ	καὶ αἰσθητικῷ ἕτερον͵ ἔστι δὲ
[3]	πῃ ὑπάρχειν. Ὧν οὐθὲν ἐνύπνιον	φατέον͵	οὐδ΄ ὅσαι δὴ ἐν τῷ
[2]	τε τούτων καὶ ἐπὶ τῶν	φερομένων	ἔοικεν εἶναι. Καὶ γὰρ ἐπὶ
[2]	εἶναι. Καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν	φερομένων	τοῦ κινήσαντος οὐκέτι θιγγάνοντος κινεῖται·
[1]	δόξα ἄνευ αἰσθήσεως οὐδὲν ἂν	φήσειεν͵	οὔτ΄ ἀληθῶς οὔτε ψευδῶς. Ἐν
[3]	γὰρ τὸ ἀφ΄ ἑκάστης αἰσθήσεώς	φησιν	ἡ ἀρχή͵ ἐὰν μὴ ἑτέρα
[3]	ἡ κίνησις͵ ἂν δ΄ αὕτη	φθαρῇ͵	ἥδε. Καὶ πρὸς ἀλλήλας δὴ
[2]	ὁτιοῦν· καὶ γὰρ φύσει τυγχάνουσι	φλεβώδεις	ὄντες. Διὸ γινομένων τῶν καταμηνίων
[2]	τῶν καταμηνίων διὰ ταραχὴν καὶ	φλεγμασίαν	αἱματικὴν ἡμῖν μὲν ἡ ἐν
[3]	κινούμενα͵ ὥστ΄ ἐγκαλύπτεσθαι πολλά κις	φοβουμένους.	Ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων δεῖ
[2]	ἄλλοις͵ οἷον ὁ δειλὸς ἐν	φόβῳ͵	ὁ δ΄ ἐρωτικὸς ἐν ἔρωτι͵
[2]	τὴν χρόαν͵ εἶτα μεταβάλλει εἰς	φοινικοῦν	κἄπειτα πορφυροῦν͵ ἕως ἂν εἰς
[2]	ἕτερον μέρος ὁτιοῦν· καὶ γὰρ	φύσει	τυγχάνουσι φλεβώδεις ὄντες. Διὸ γινομένων
[2]	ἔνεστι δέ (ἡ γὰρ αὐτὴ	φύσις	σπέρματος καὶ καταμηνίων) ὁ δ΄
[3]	τροφήν. Ὅσοις γὰρ συνέστηκεν ἡ	φύσις	ὥστε πολλὴν ἀναθυμίασιν πρὸς τὸν
[3]	ὄν͵ καὶ ἀλεκτρυόνων καὶ κυνῶν	φωνὴν	ἠρέμα ἀκούοντες ἐγερθέντες σαφῶς ἐγνώρισαν.
[3]	γὰρ τὰ φαινόμενα εἴδωλα καθεύδοντι	φωράσει	ἐγειρόμενος κινήσεις οὔσας ἐν τοῖς
[3]	καθεύδειν ὑποβλέποντες͵ ὃ ἠρέμα ἑώρων	φῶς	τοῦ λύχνου καθεύδοντες͵ ὡς ᾤοντο͵
[3]	αἰσθάνεσθαί πῃ καὶ ψόφων καὶ	φωτὸς	καὶ χυμοῦ καὶ ἁφῆς͵ ἀσθενικῶς
[2]	ἐν τοῖς ὄμμασιν ὑπὸ τοῦ	φωτός.	Κἂν πρὸς ἓν χρῶμα πολὺν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/11/2009