Section, chapitre |
[1, 15] |
εἰδῶν
καὶ
τρόποι
οἱ
εἰρημένοι·
|
~ΧV |
διαφέρει
δ´
οὐ
μικρὸν
ἐὰν |
[1, 15] |
τὸ
ἐλέγχειν
ἓν
μὲν
μῆκος·
|
χαλεπὸν |
γὰρ
ἅμα
πολλὰ
συνορᾶν·
εἰς |
[1, 7] |
διὰ
τὴν
ὁμοιότητα
τῆς
λέξεως.
|
Χαλεπὸν |
γὰρ
διελεῖν
ποῖα
ὡσαύτως
καὶ |
[1, 11] |
καὶ
δύνασθαι
ταῦτα
ποιεῖν,
οὐ
|
χαλεπὸν |
ἰδεῖν·
ἡ
γὰρ
περὶ
τὰς |
[1, 11] |
δοκοῦσιν
εἶναι,
οἱ
δὲ
δόξης
|
χάριν |
τῆς
εἰς
χρηματισμὸν
σοφιστικοί·
ἡ |
[1, 15] |
γὰρ
κρύψις
ἐστὶ
τοῦ
λαθεῖν
|
χάριν, |
τὸ
δὲ
λαθεῖν
τῆς
ἀπάτης. |
[1, 11] |
μὲν
οὖν
τῆς
νίκης
αὐτῆς
|
χάριν |
τοιοῦτοι
ἐριστικοὶ
ἄνθρωποι
καὶ
φιλέριδες |
[1, 15] |
μείω
καὶ
μείζω
φαίνεται
καὶ
|
χείρω |
καὶ
βελτίω
τοῖς
ἀνθρώποις.
Σφόδρα |
[1, 6] |
κατὰ
συμβεβηκός·
καὶ
γὰρ
ἡ
|
χιὼν |
καὶ
ὁ
κύκνος
τῷ
λευκῷ |
[1, 5] |
ἀπάται
γίνονται·
πολλάκις
γὰρ
τὴν
|
χολὴν |
μέλι
ὑπέλαβον
διὰ
τὸ
ἕπεσθαι |
[1, 1] |
τὰ
καττιτέρινα
ἀργυρᾶ,
τὰ
δὲ
|
χολοβάφινα |
χρυσᾶ.
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον |
[1, 10] |
γὰρ
ἔλεγχος
συλλογισμός
ἐστιν,
ὥστε
|
χρὴ |
καὶ
περὶ
συλλογισμοῦ
πρότερον
ἢ |
[1, 15] |
λαβεῖν
τὴν
πρότασιν
τοὐναντίον
παραβάλλοντα
|
(χρὴ |
πυνθάνεσθαι·
οἷον,
εἰ
δέοι
λαβεῖν |
[1, 11] |
δὲ
δόξης
χάριν
τῆς
εἰς
|
χρηματισμὸν |
σοφιστικοί·
ἡ
γὰρ
σοφιστική
ἐστιν, |
[1, 1] |
δ´
οὔ,
καὶ
ὁ
σοφιστὴς
|
χρηματιστὴς |
ἀπὸ
φαινομένης
σοφίας
ἀλλ´
οὐκ |
[1, 11] |
γὰρ
σοφιστική
ἐστιν,
ὥσπερ
εἴπομεν,
|
χρηματιστική |
τις
ἀπὸ
σοφίας
φαινομένης·
διὸ |
[1, 15] |
πρὸς
τὴν
κρύψιν
λεχθέντα
πρότερον
|
χρήσιμα |
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀγωνιστικοὺς
λόγους· |
[1, 15] |
τὸ
μῆκος
τοῖς
προειρημένοις
στοιχείοις
|
χρηστέον. |
Ἓν
δὲ
τάχος·
ὑστερίζοντες
γὰρ |
[1, 15] |
οὐκ
ἐρωτητέον
ἀλλ´
ὡς
δεδομένῳ
|
χρηστέον· |
ἐνίοτε
γὰρ
καὶ
αὐτοὶ
οἴονται |
[1, 15] |
οὐδ´
ἐρωτητέον
ἀλλ´
ὡς
ὁμολογουμένοις
|
χρηστέον. |
Ἐξ
ὧν
μὲν
οὖν
αἱ |
[1, 15] |
μέλλῃ
συμβαίνειν
ἐλεγχθήσεσθαι,
καὶ
ἐρωτῶντας
|
χρηστέον |
ποτὲ
τούτῳ
πρὸς
τοὺς
ἐνισταμένους— |
[1, 15] |
τὸ
καθόλου
ἀλλὰ
τῇ
ὁμοιότητι,
|
χρηστέον |
πρὸς
τὸ
συμφέρον·
λανθάνει
γὰρ |
[1, 10] |
διάνοιαν
ἀλλ´
ἢ
ὅταν
μὴ
|
χρῆται |
τῷ
ὀνόματι
ἐφ´
ᾧ
οἰόμενος |
[1, 5] |
ὡσαύτως
καὶ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
|
χρόνῳ. |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ |
[1, 1] |
καττιτέρινα
ἀργυρᾶ,
τὰ
δὲ
χολοβάφινα
|
χρυσᾶ. |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ |
[1, 1] |
τὰ
μὲν
ἄργυρος
τὰ
δὲ
|
χρυσός |
ἐστιν
ἀληθῶς,
τὰ
δ´
ἔστι |
[1, 5] |
διὰ
τὸ
ἕπεσθαι
τὸ
ξανθὸν
|
χρῶμα |
τῷ
μέλιτι·
καὶ
ἐπεὶ
συμβαίνει |
[1, 1] |
τοῖς
ὀνόμασιν
ἀντὶ
τῶν
πραγμάτων
|
χρώμεθα |
ὡς
συμβόλοις,
τὸ
συμβαῖνον
ἐπὶ |
[1, 4] |
μανθάνειν
ὁμώνυμον,
τό
τε
ξυνιέναι
|
χρώμενον |
τῇ
ἐπιστήμῃ
καὶ
τὸ
λαμβάνειν |
[1, 11] |
ἐστί·
πᾶσαι
γὰρ
αἱ
τέχναι
|
χρῶνται |
καὶ
κοινοῖς
τισιν.
Διὸ
πάντες |
[1, 11] |
καὶ
οἱ
ἰδιῶται
τρόπον
τινὰ
|
χρῶνται |
τῇ
διαλεκτικῇ
καὶ
πειραστικῇ·
πάντες |
[1, 12] |
ἀλλὰ
φάσκειν
ἐρωτᾶν
μαθεῖν
βουλόμενον·
|
χώραν |
γὰρ
ἐπιχειρήματος
ἡ
σκῆψις
ποιεῖ. |
[1, 7] |
μὴ
χωρίζεται,
μηδ´
ἀπὸ
θατέρου
|
χωρίζεσθαι |
θάτερον.
Τῶν
δὲ
παρὰ
τὴν |
[1, 7] |
εἰ
τόδε
ἀπὸ
τοῦδε
μὴ
|
χωρίζεται, |
μηδ´
ἀπὸ
θατέρου
χωρίζεσθαι
θάτερον. |