HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Logique. La réfutation des sophistes. Première section (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  16 formes différentes pour 31 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Section, chapitre
[1, 4]   δ´ ὃς ἔκαμνε πρότερον. Πλὴν  ὑγιάζετο   μὲν καὶ κάμνων καὶ
[1, 4]   ἀνίστατο δ´ καθήμενος καὶ  ὑγιάζετο   κάμνων. Τὸ γὰρ τὸν
[1, 4]   γὰρ ἀνίστατο, ἕστηκεν, καὶ ὅσπερ  (ὑγιάζετο,   ὑγιαίνει· ἀνίστατο δ´ καθήμενος
[1, 4]   ἀνίστατο, ἕστηκεν, καὶ ὅσπερ (ὑγιάζετο,  ὑγιαίνει·   ἀνίστατο δ´ καθήμενος καὶ
[1, 4]   καὶ κάμνων καὶ κάμνων·  ὑγιαίνει   δ´ οὐ κάμνων ἀλλ´
[1, 4]   τῇ λέξει σημαίνειν. Οἷον τὸ  ὑγιαίνειν   ὁμοίως τῷ σχήματι τῆς λέξεως
[1, 4]   καὶ ἑστάναι, καὶ κάμνειν καὶ  ὑγιαίνειν.   Ὅσπερ γὰρ ἀνίστατο, ἕστηκεν, καὶ
[1, 7]   τόδε τι, καὶ ὡς ἓν  ὑπακούομεν·   τῷ γὰρ ἑνὶ καὶ τῇ
[1, 5]   ὑπάρχει, τὸ δὲ κατηγορούμενον οὐχ  ὑπάρχει.   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τοῖς
[1, 5]   τὸ τοιοῦτον ἐν οἷς ὁμοίως  ὑπάρχει   τὰ ἀντικείμενα· δοκεῖ γὰρ
[1, 5]   πλανώμενος. Πολλοῖς δὲ ταῦτα μὲν  ὑπάρχει,   τὸ δὲ κατηγορούμενον οὐχ ὑπάρχει.
[1, 5]   πῄ, ὅτι ἅμα τὰ ἐναντία  ὑπάρχει.   Τὸ δὲ τοιοῦτον ἐπ´ ἐνίων
[1, 5]   τῷ πράγματι καὶ τῷ συμβεβηκότι  ὑπάρχειν.   Ἐπεὶ γὰρ τῷ αὐτῷ πολλὰ
[1, 5]   καθ´ οὗ κατηγορεῖται ταὐτὰ πάντα  ὑπάρχειν.   Οἷον εἰ Κορίσκος ἕτερον
[1, 5]   πολλάκις γὰρ τὴν χολὴν μέλι  ὑπέλαβον   διὰ τὸ ἕπεσθαι τὸ ξανθὸν
[1, 12]   κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον  ὑπεναντίωσιν   ἄγειν· μὲν γὰρ νόμος
[1, 9]   δ´ ἐκ τῶν κοινῶν καὶ  ὑπὸ   μηδεμίαν τέχνην τῶν διαλεκτικῶν. Εἰ
[1, 11]   οὔτε, εἰ εἴη, οἷόν τε  ὑπὸ   τὰς αὐτὰς ἀρχὰς εἶναι τὰ
[1, 11]   τὴν τέχνην ψευδογραφεῖ· δ´  ὑπὸ   τὴν διαλεκτικὴν περὶ τἆλλα ὅτι
[1, 11]   οὐκ ἐριστικά (κατὰ γὰρ τὰ  ὑπὸ   τὴν τέχνην οἱ παραλογισμοί) οὐδέ
[1, 11]   τῶν ἀρχῶν καὶ συμπερασμάτων (τῶν  ὑπὸ   τὴν τέχνην ψευδογραφεῖ· δ´
[1, 6]   τεχνῖται καὶ ὅλως οἱ ἐπιστήμονες  ὑπὸ   τῶν ἀνεπιστημόνων ἐλέγχονται· κατὰ συμβεβηκὸς
[1, 1]   μὴ δεινοὶ τὰς ψήφους φέρειν  ὑπὸ   τῶν ἐπιστημόνων παρακρούονται, τὸν αὐτὸν
[1, 10]   τὴν διάνοιαν· ἄτοπον γὰρ τὸ  ὑπολαμβάνειν   ἄλλους μὲν εἶναι πρὸς τοὔνομα
[1, 7]   ὅτι πᾶν τὸ κατηγορούμενόν τινος  ὑπολαμβάνομεν   τόδε τι, καὶ ὡς ἓν
[1, 5]   γίνεσθαι διάβροχον, κἂν διάβροχος,  ὑπολαμβάνομεν   ὗσαι. Τὸ δ´ οὐκ ἀναγκαῖον.
[1, 10]   μήτ´ ἐσκεμμένῳ μήτ´ εἰδότι μήθ´  ὑπολαμβάνοντι   ὅτι ἄλλως λέγεται· ἐπεὶ καὶ
[1, 5]   διάβροχον, κἂν διάβροχος, ὑπολαμβάνομεν  ὗσαι.   Τὸ δ´ οὐκ ἀναγκαῖον. Ἔν
[1, 5]   καὶ ἐπεὶ συμβαίνει τὴν γῆν  ὕσαντος   γίνεσθαι διάβροχον, κἂν διάβροχος,
[1, 15]   στοιχείοις χρηστέον. Ἓν δὲ τάχος·  ὑστερίζοντες   γὰρ ἧττον προορῶσιν. Ἔτι δ´
[1, 15]   ἐναντιώματα θεωρητέον πρὸς τὰ  ὑφ´   ἑαυτοῦ λεγόμενα πρὸς οὓς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009