Section, chapitre
[1, 13]	ὧν εἰσιν ἕξεις ἢ πάθη	ἤ	τι τοιοῦτον ἐν τῷ λόγῳ
[1, 12]	τοῦ τυχεῖν ἢ ψεύδους τινὸς	ἢ	ἀδόξου τὸ μηδεμίαν εὐθὺς ἐρωτᾶν
[1, 5]	ὑπάρχει τὰ ἀντικείμενα· δοκεῖ γὰρ	ἢ	ἄμφω ἢ μηδέτερον δοτέον ἁπλῶς
[1, 11]	δ´ ἐρωτᾶν. ~Ἔτι τὸ φάναι	ἢ	ἀποφάναι ἀξιοῦν οὐ δεικνύντος ἐστὶν
[1, 12]	ψεῦδος, ἐάν τε ἐρωτώμενος φῇ	ἢ	ἀποφῇ τούτων τι, ἄγει πρὸς
[1, 14]	μὲν σκευῶν, ἐχόντων δὲ θηλείας	ἢ	ἄρρενος κλῆσιν. Ὅσα γὰρ (εἰς
[1, 6]	πρώτῳ ἢ ἀρχῇ, ὅτι σχῆμα	ἢ	ἀρχὴ ἢ πρῶτον τοῦτό ἐστιν·
[1, 6]	αὐτῷ σχήματι εἶναι ἢ πρώτῳ	ἢ	ἀρχῇ, ὅτι σχῆμα ἢ ἀρχὴ
[1, 12]	τὰ δίκαια, καὶ ἀδικεῖσθαι αἱρετώτερον	ἢ	βλάπτειν. Δεῖ δ´ ἄγειν εἰς
[1, 12]	ἀμφοτέρως γὰρ ἀναγκαῖον παράδοξα λέγειν·	ἢ	γὰρ πρὸς τὰς φανερὰς ἢ
[1, 6]	ὁρῶντα ἢ τυφλά· ὅπερ ἀδύνατον.	~Ἢ	δὴ οὕτως διαιρετέον τοὺς φαινομένους
[1, 7]	τῷ μηδὲν οἴεσθαι διαφέρειν συντιθέμενον	ἢ	διαιρούμενον τὸν λόγον, καθάπερ ἐπὶ
[1, 9]	ἔλεγχος ἢ φαινόμενος ἔλεγχος, καὶ	ἢ	διαλεκτικὸς ἢ φαινόμενος διαλεκτικὸς ἢ
[1, 9]	ἀντιφάσεως συλλογισμός, ὥστ´ ἢ εἷς	ἢ	δύο συλλογισμοὶ ἀντιφάσεως ἔλεγχός ἐστιν.
[1, 5]	ἄρα καὶ οὐ λευκός ἐστιν.	Ἢ	εἰ ἄμφω πῄ, ὅτι ἅμα
[1, 5]	αὑτοῦ ἕτερος· ἔστι γὰρ ἄνθρωπος"	Ἢ	εἰ Σωκράτους ἕτερος, ὁ δὲ
[1, 5]	τῶν δὲ τριῶν οὐ διπλάσια.	Ἢ	εἰ τὸ αὐτὸ τοῦ αὐτοῦ
[1, 5]	δὲ τὸ πλάτος οὐ διπλάσιον.	Ἢ	εἰ τοῦ αὐτοῦ καὶ κατὰ
[1, 11]	γάρ. Ἢ ὡς Ἀντιφῶν ἐτετραγώνιζεν.	Ἢ	εἴ τις μὴ φαίη βέλτιον
[1, 9]	ἔλεγχός ἐστιν ἀντιφάσεως συλλογισμός, ὥστ´	ἢ	εἷς ἢ δύο συλλογισμοὶ ἀντιφάσεως
[1, 12]	κἀκεῖνοι, καθάπερ καὶ οἱ νῦν,	ἢ	ἐλέγξαι ἢ παράδοξα λέγειν τὸν
[1, 5]	τῷ μὴ ἀποκρίνεσθαι τὸ ἐρωτώμενον	ἢ	ἐλέγχεσθαι φαίνονται. Οἷον ἆρ´ οὗτος
[1, 15]	ἐρώτημα ἐξ ὧν ὁ συλλογισμός,	ἢ	ἔλεγχον ἢ παράδοξον γίνεσθαι, δόντος
[1, 8]	οὐ μόνον τὸν φαινόμενον συλλογισμὸν	ἢ	ἔλεγχον μὴ ὄντα δέ, ἀλλὰ
[1, 10]	τῷ συλλογισμῷ ἔσται τὸ αἴτιον	ἢ	ἐν τῇ ἀντιφάσει (προσκεῖσθαι γὰρ
[1, 10]	ἔλεγχος φαινόμενος συλλογισμὸς ἀντιφάσεως. Διὸ	ἢ	ἐν τῷ συλλογισμῷ ἔσται τὸ
[1, 8]	ψευδεῖς διὰ τούτων ἢ πάντων	ἢ	ἐνίων· ὃ γὰρ μὴ ἐρωτηθεὶς
[1, 6]	οἱ δ´ οὐ δυνάμενοι διαιρεῖν	ἢ	ἐρωτώμενοι διδόασιν ἢ οὐ δόντες
[1, 10]	ἔστι σιγῶντα λέγειν ἢ οὔ,	ἢ	ἔστι μὲν ὡς οὔ, ἔστι
[1, 13]	τι σημαίνει, πότερον τὸ αὐτὸ	ἢ	ἕτερον, ἀλλὰ τὸ συμπέρασμα λέγειν
[1, 12]	λυσιτελεῖν· οἷον τεθνάναι καλῶς μᾶλλον	ἢ	ζῆν ἡδέως φασὶ (δεῖν, καὶ
[1, 14]	τὰ δὲ μὴ οὕτως ἄρρενος	ἢ	θήλεος, ὧν ἔνια φέρομεν ἐπὶ
[1, 7]	ἀπάτη γίνεται μετ´ ἄλλων σκοπουμένοις	ἢ	καθ´ αὑτούς (ἡ μὲν γὰρ
[1, 4]	μὲν ὅτι ὁ νῦν κάμνων	(ἢ	καθήμενος) ὁτὲ δ´ ὃς ἔκαμνε
[1, 15]	ἀποφάσεως ἐρωτητέον ὡς τοὐναντίον βουλόμενον,	ἢ	καὶ ἐξ ἴσου ποιοῦντα τὴν
[1, 5]	δ´ ἥμισυ μέλαν, πότερον λευκὸν	ἢ	μέλαν; Οἱ δὲ παρὰ τὸ
[1, 5]	συμβεβηκός, δεύτερον δὲ τὸ ἁπλῶς	ἢ	μὴ ἁπλῶς ἀλλὰ πῂ ἢ
[1, 5]	ἀντικείμενα· δοκεῖ γὰρ ἢ ἄμφω	ἢ	μηδέτερον δοτέον ἁπλῶς εἶναι (κατηγορεῖν)
[1, 4]	τὴν ἀμφιβολίαν· εἷς μὲν ὅταν	ἢ	ὁ λόγος ἢ τοὔνομα κυρίως
[1, 5]	πότερον ἡ γῆ θάλαττά ἐστιν	ἢ	ὁ οὐρανός; ἐπ´ ἐνίων δ´
[1, 11]	περὶ ἀληθές, οἷον τὸ Ἱπποκράτους	ἢ	ὁ τετραγωνισμὸς ὁ διὰ τῶν
[1, 15]	ἀντίφασιν, ὅτι ὃ ἔφησεν ἀπόφησι,	ἢ	ὃ ἀπέφησε φησί, ἀλλὰ μὴ
[1, 4]	τῆς λέξεως λέγεται τῷ τέμνειν	ἢ	οἰκοδομεῖν· καίτοι τὸ μὲν ποιόν
[1, 15]	πολλάκις πολλά, πότερον πολλὰ συγχωρητέον	ἢ	ὀλίγα; Μᾶλλον γάρ, εἴπερ ἀνάγκη,
[1, 5]	ἧττον, καὶ ὡς ἑνὸς ὄντος	ἢ	ὁμολογοῦσι τῷ μὴ ἀποκρίνεσθαι τὸ
[1, 5]	μὴ ἔχῃ, τὰ ἄμφω ἔσται	ἢ	ὁρῶντα ἢ τυφλά· ὅπερ ἀδύνατον.
[1, 10]	μὴ πρὸς τὴν διάνοιαν ἀλλ´	ἢ	ὅταν μὴ χρῆται τῷ ὀνόματι
[1, 5]	τὸ ἑπόμενον ἔλαβον, ὅτι καλλωπιστὴς	ἢ	ὅτι νύκτωρ ὁρᾶται πλανώμενος. Πολλοῖς
[1, 6]	δυνάμενοι διαιρεῖν ἢ ἐρωτώμενοι διδόασιν	ἢ	οὐ δόντες οἴονται δεδωκέναι. Οἱ
[1, 10]	Ἆρα τῶν ἐναντίων μία ἐπιστήμη	ἢ	οὔ; ἔστι δ´ ἐναντία τὰ
[1, 10]	διάνοιαν οὗτος διείλεκται τὴν ἐκείνου	ἢ	οὔ; Ἔτι εἰ πολλὰ μὲν
[1, 10]	τις εἰ ἔστι σιγῶντα λέγειν	ἢ	οὔ, ἢ ἔστι μὲν ὡς
[1, 10]	λόγοι πρὸς τὴν διάνοιάν εἰσιν	ἢ	οὔ; καὶ εἴ τινι δοκεῖ
[1, 13]	καθ´ αὑτὸ λεχθὲν τὸ διπλάσιον	ἢ	οὐδέν, καὶ εἴ τι σημαίνει,
[1, 5]	δ´ οὐκ ἀγαθά, πάντα ἀγαθὰ	ἢ	οὐκ ἀγαθά; ὁπότερον γὰρ ἂν
[1, 7]	ἐπιτεινόμενος ὁ λόγος, ἐπ´ οὐδενὸς	ἢ	οὐκ ἐπὶ πολλῶν. Τῶν δὲ
[1, 15]	τῶν ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη	ἢ	οὐχ ἡ αὐτή. Οὐ δεῖ
[1, 13]	τι ὅλως ὧν εἰσιν ἕξεις	ἢ	πάθη ἤ τι τοιοῦτον ἐν
[1, 5]	τέ τι καὶ εἶναι ἁπλῶς.	Ἢ	πάλιν ὅτι τὸ ὂν οὐκ
[1, 4]	ἢ τὸ μεταξὺ θάτερον τούτων,	ἢ	πάλιν τὸ ποιὸν ποσὸν ἢ
[1, 5]	ἄνθρωπον ἀλλ´ οὐκ ἀνθρώπους τυπτήσει.	Ἢ	πάλιν, ὧν τὰ μέν ἐστιν
[1, 6]	ὁ κύκνος τῷ λευκῷ ταὐτόν.	Ἢ	πάλιν, ὡς ἐν τῷ Μελίσσου
[1, 15]	ἅπαντα δεῖ πείθεσθαι τοῖς γονεῦσιν	ἢ	πάντ´ ἀπειθεῖν; καὶ Τὸ πολλάκις
[1, 6]	τοὺς φαινομένους συλλογισμοὺς καὶ ἐλέγχους,	ἢ	πάντας ἀνακτέον εἰς τὴν τοῦ
[1, 8]	ἔσονται συλλογισμοὶ ψευδεῖς διὰ τούτων	ἢ	πάντων ἢ ἐνίων· ὃ γὰρ
[1, 8]	ὡσαύτως, παρὰ τὸ ἐπί τι,	ἢ	παρ´ ἕκαστον τούτων· ἔτι παρὰ
[1, 12]	καὶ οἱ νῦν, ἢ ἐλέγξαι	ἢ	παράδοξα λέγειν τὸν ἀποκρινόμενον ἐπεχείρουν
[1, 15]	ὧν ὁ συλλογισμός, ἢ ἔλεγχον	ἢ	παράδοξον γίνεσθαι, δόντος μὲν ἔλεγχον,
[1, 4]	γὰρ τὸν κάμνοντα ὁτιοῦν ποιεῖν	ἢ	πάσχειν οὐχ ἓν σημαίνει, ἀλλ´
[1, 9]	ἢ διαλεκτικὸς ἢ φαινόμενος διαλεκτικὸς	ἢ	πειραστικός. ~Οὐκ ἔστι δὲ διαφορὰ
[1, 10]	χρὴ καὶ περὶ συλλογισμοῦ πρότερον	ἢ	περὶ ψευδοῦς ἐλέγχου· ἔστι γὰρ
[1, 7]	γὰρ οὐδὲν προσσημαῖνον τὸ τὶ	ἢ	πῂ ἢ τὸ πὼς ἢ
[1, 5]	δὲ παρὰ τὸ ἁπλῶς τόδε	ἢ	πῇ λέγεσθαι καὶ μὴ κυρίως,
[1, 12]	(δεῖν, καὶ πένεσθαι δικαίως μᾶλλον	ἢ	πλουτεῖν αἰσχρῶς, βούλονται δὲ τἀναντία.
[1, 1]	σοφοῦ ἔργον δοκεῖν ποιεῖν, μᾶλλον	ἢ	ποιεῖν καὶ μὴ δοκεῖν. Ἔστι
[1, 5]	ἁπλῶς ἀλλὰ πῂ ἢ ποὺ	ἢ	ποτὲ ἢ πρός τι λέγεσθαι,
[1, 5]	ἢ μὴ ἁπλῶς ἀλλὰ πῂ	ἢ	ποὺ ἢ ποτὲ ἢ πρός
[1, 15]	πρὸς οὓς ὁμολογεῖ καλῶς λέγειν	ἢ	πράττειν, ἔτι πρὸς τοὺς δοκοῦντας
[1, 11]	μὲν οὐκ ἔστι μετενεγκεῖν ἀλλ´	ἢ	πρὸς γεωμετρίαν μόνον, διὰ τὸ
[1, 15]	πρὸς τὰ ὑφ´ ἑαυτοῦ λεγόμενα	ἢ	πρὸς οὓς ὁμολογεῖ καλῶς λέγειν
[1, 15]	ὁμοίους, ἢ πρὸς τοὺς πλείστους	ἢ	πρὸς πάντας. Ὥσπερ τε καὶ
[1, 15]	οὐχ οὕτως· ἅμα γὰρ συμβαίνει	ἢ	πρὸς πλείω ἢ πρὸς τὰ
[1, 15]	γὰρ συμβαίνει ἢ πρὸς πλείω	ἢ	πρὸς τὰ ἐναντία ποιεῖσθαι τὴν
[1, 15]	ἐλεγκτικοῖς ὁμοίως τὰ ἐναντιώματα θεωρητέον	ἢ	πρὸς τὰ ὑφ´ ἑαυτοῦ λεγόμενα
[1, 12]	ἢ γὰρ πρὸς τὰς φανερὰς	ἢ	πρὸς τὰς ἀφανεῖς δόξας ἐροῦσιν
[1, 10]	καὶ διαιροῦνται ἢ πρὸς τοὔνομα	ἢ	πρὸς τὴν διάνοιαν εἶναι πάντας,
[1, 10]	ἆρ´ οὗτος πρὸς τοὔνομα ἔσται	ἢ	πρὸς τὴν διάνοιαν τοῦ ἐρωτωμένου
[1, 5]	πῂ ἢ ποὺ ἢ ποτὲ	ἢ	πρός τι λέγεσθαι, τρίτον δὲ
[1, 10]	δέ φασι πάντας, καὶ διαιροῦνται	ἢ	πρὸς τοὔνομα ἢ πρὸς τὴν
[1, 15]	ἔτι πρὸς τοὺς δοκοῦντας τοιούτους	ἢ	πρὸς τοὺς ὁμοίους, ἢ πρὸς
[1, 15]	τοιούτους ἢ πρὸς τοὺς ὁμοίους,	ἢ	πρὸς τοὺς πλείστους ἢ πρὸς
[1, 12]	νῦν ἧττον κακουργεῖν διὰ τούτων	ἢ	πρότερον· ἀπαιτοῦνται γὰρ τί τοῦτο
[1, 6]	ἀρχῇ, ὅτι σχῆμα ἢ ἀρχὴ	ἢ	πρῶτον τοῦτό ἐστιν· οὐ γὰρ
[1, 6]	συμβέβηκε δ´ αὐτῷ σχήματι εἶναι	ἢ	πρώτῳ ἢ ἀρχῇ, ὅτι σχῆμα
[1, 10]	οὐ πρὸς τὴν διάνοιαν διείλεκται;	ἢ	πῶς δεῖ ἐρωτᾶν πλὴν διδόντα
[1, 6]	πρᾶγμα ταὐτόν, εἰ μέλλει ἔλεγχος	ἢ	συλλογισμὸς ἔσεσθαι, οἷον εἰ λώπιον,
[1, 12]	πείθεσθαι, καὶ τὰ συμφέροντα πράττειν	ἢ	τὰ δίκαια, καὶ ἀδικεῖσθαι αἱρετώτερον
[1, 5]	μὴ διωρίσθαι τί ἐστι συλλογισμὸς	ἢ	τί ἔλεγχος ἄλλως παρὰ τὴν
[1, 4]	ποιόν, ἢ τὸ ποιοῦν πάσχον	ἢ	τὸ διακείμενον ποιοῦν, καὶ τἆλλα
[1, 1]	ἔργου τὸ δοκεῖν εἶναι σοφοῖς	ἢ	τὸ εἶναι καὶ μὴ δοκεῖν
[1, 10]	ἐρωτώμενος (οἷον ἴσως τὸ ὂν	ἢ	τὸ ἓν πολλὰ σημαίνει, ἀλλὰ
[1, 4]	ἑρμηνεύηται, οἷον τὸ ἄρρεν θῆλυ	ἢ	τὸ θῆλυ ἄρρεν ἢ τὸ
[1, 6]	τὸ γεγονέναι καὶ ἀρχὴν ἔχειν,	ἢ	τὸ ἴσοις γίνεσθαι καὶ ταὐτὸ
[1, 4]	θῆλυ ἢ τὸ θῆλυ ἄρρεν	ἢ	τὸ μεταξὺ θάτερον τούτων, ἢ
[1, 3]	τὸ πολλάκις ἀναγκάζεσθαι ταὐτὸ λέγειν)	ἢ	τὸ μὴ ὂν ἀλλὰ (τὸ)
[1, 7]	ἢ πῂ ἢ τὸ πὼς	ἢ	τὸ νῦν καθόλου συγχωροῦμεν. Ὁμοίως
[1, 6]	τὸν αὐτὸν εἶναι τὸν λόγον	ἢ	τὸ ὄνομα τὸ διαφέρον. Ἔδει
[1, 4]	ποσὸν ἢ τὸ ποσὸν ποιόν,	ἢ	τὸ ποιοῦν πάσχον ἢ τὸ
[1, 4]	ἢ πάλιν τὸ ποιὸν ποσὸν	ἢ	τὸ ποσὸν ποιόν, ἢ τὸ
[1, 7]	προσσημαῖνον τὸ τὶ ἢ πῂ	ἢ	τὸ πὼς ἢ τὸ νῦν
[1, 4]	τὸ γράμματα" ἄμφω δὲ πλείω,	ἢ	τὸ τὰ γράμματα αὐτὰ ἐπιστήμην
[1, 13]	εἰ μηδὲν διαφέρει τὸ ὄνομα	ἢ	τὸν λόγον εἰπεῖν, διπλάσιον δὴ
[1, 4]	μὲν ὅταν ἢ ὁ λόγος	ἢ	τοὔνομα κυρίως σημαίνῃ πλείω, οἷον
[1, 5]	τὰ ἄμφω ἔσται ἢ ὁρῶντα	ἢ	τυφλά· ὅπερ ἀδύνατον. ~Ἢ δὴ
[1, 12]	ἀπόκρισιν, οἷον πότερον τοῖς σοφοῖς	ἢ	τῷ πατρὶ δεῖ πείθεσθαι, καὶ
[1, 5]	μὴ ἀγαθῶν τι εἶναι ἀγαθὸν	ἢ	τῶν ἀγαθῶν μὴ ἀγαθὸν ψεῦδος.
[1, 4]	τὰ γράμματα αὐτὰ ἐπιστήμην ἔχειν	ἢ	τῶν γραμμάτων ἄλλον. Ἡ μὲν
[1, 2]	ἐνδόξων, μὴ ὄντων δέ, συλλογιστικοὶ	ἢ	φαινόμενοι συλλογιστικοί. Περὶ μὲν οὖν
[1, 9]	φαινόμενος ἔλεγχος, καὶ ἢ διαλεκτικὸς	ἢ	φαινόμενος διαλεκτικὸς ἢ πειραστικός. ~Οὐκ
[1, 9]	τῶν κοινῶν ἢ ὢν ἔλεγχος	ἢ	φαινόμενος ἔλεγχος, καὶ ἢ διαλεκτικὸς
[1, 12]	εὐπορίαν τοῦ εἰς ἄδοξον ἀγαγεῖν	ἢ	ψεῦδος, ἐάν τε ἐρωτώμενος φῇ
[1, 5]	φῇ, ἔστι μὲν ὡς ἔλεγχον	ἢ	ψεῦδος φαινόμενον δόξειεν ἂν ποιεῖν·
[1, 12]	ἀρχῇ. Στοιχεῖον δὲ τοῦ τυχεῖν	ἢ	ψεύδους τινὸς ἢ ἀδόξου τὸ
[1, 9]	ὅσα γίνεται διὰ τῶν κοινῶν	ἢ	ὢν ἔλεγχος ἢ φαινόμενος ἔλεγχος,
[1, 11]	καὶ τὸ ἀδύνατον· ἁρμόσει γάρ.	Ἢ	ὡς Ἀντιφῶν ἐτετραγώνιζεν. Ἢ εἴ
[1, 5]	γῆν ὕσαντος γίνεσθαι διάβροχον, κἂν	ᾖ	διάβροχος, ὑπολαμβάνομεν ὗσαι. Τὸ δ´
[1, 5]	τοῦδε ὄντος ἐξ ἀνάγκης τόδε	ᾖ,	καὶ τοῦδε ὄντος οἴονται καὶ
[1, 6]	οὐ πάντως ἀληθές, οἷον ἂν	ᾖ	κατὰ συμβεβηκός· καὶ γὰρ ἡ
[1, 12]	τε ἐρωτᾶν πολλά, κἂν ὡρισμένον	ᾖ	πρὸς ὃ διαλέγεται, καὶ τὸ
[1, 11]	τὸ πρᾶγμα φαινόμενος συλλογισμός, κἂν	ᾖ	συλλογισμός, ἐριστικὸς λόγος· φαινόμενος γάρ
[1, 15]	σοι δοκεῖ; ἀνάγκη γάρ, ἂν	ᾖ	τὸ ἐρώτημα ἐξ ὧν ὁ
[1, 11]	ἐστι, κἂν ἀληθὲς τὸ συμπέρασμα	ᾖ	(τοῦ γὰρ διὰ τί ἀπατητικός
[1, 10]	ὁτὲ δ´ ἐν ἀμφοῖν, ἂν	ᾖ	φαινόμενος ἔλεγχος. Ἔστι δὲ ὁ
[1, 6]	παρὰ τὴν λέξιν, ὅτι φαινομένη	ἡ	ἀντίφασις, ὅπερ ἦν ἴδιον τοῦ
[1, 7]	θετέος, πρῶτον μὲν ὅτι μᾶλλον	ἡ	ἀπάτη γίνεται μετ´ ἄλλων σκοπουμένοις
[1, 7]	ἓν ποιοῦσιν· ἐν ἅπασι γὰρ	ἡ	ἀπάτη διὰ τὸ παρὰ μικρόν·
[1, 7]	ἁπλῶς ἐν τῷ παρὰ μικρὸν	ἡ	ἀπάτη· ὡς γὰρ οὐδὲν προσσημαῖνον
[1, 6]	ᾗ πρῶτον ἀλλ´ ᾗ τρίγωνον	ἡ	ἀπόδειξις. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[1, 6]	τοῦ αὐτοῦ ἡ κατάφασις καὶ	ἡ	ἀπόφασις. Τοῦ γὰρ πῂ λευκοῦ
[1, 15]	ἀλλὰ μὴ ὅτι τῶν ἐναντίων	ἡ	αὐτὴ ἐπιστήμη ἢ οὐχ ἡ
[1, 15]	ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη ἢ οὐχ	ἡ	αὐτή. Οὐ δεῖ δὲ τὸ
[1, 15]	καὶ πρὸς τοὺς ἀγωνιστικοὺς λόγους·	ἡ	γὰρ κρύψις ἐστὶ τοῦ λαθεῖν
[1, 11]	δεικνύντος ἐστὶν ἀλλὰ πεῖραν λαμβάνοντος·	ἡ	γὰρ πειραστική ἐστι διαλεκτική τις
[1, 11]	ταῦτα ποιεῖν, οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν·	ἡ	γὰρ περὶ τὰς προτάσεις μέθοδος
[1, 6]	ἡμᾶς τὸν τῆς προτάσεως λόγον.	Ἡ	γὰρ πρότασίς ἐστιν ἓν καθ´
[1, 11]	χάριν τῆς εἰς χρηματισμὸν σοφιστικοί·	ἡ	γὰρ σοφιστική ἐστιν, ὥσπερ εἴπομεν,
[1, 1]	ζητεῖν· πρὸ ἔργου γάρ ἐστιν·	ἡ	γὰρ τοιαύτη δύναμις ποιήσει φαίνεσθαι
[1, 11]	ἡ πειραστικὴ τοιαύτη ἐστὶν οἵα	ἡ	γεωμετρία, ἀλλ´ ἣν ἂν ἔχοι
[1, 5]	δοτέον μίαν ἀπόκρισιν, οἷον πότερον	ἡ	γῆ θάλαττά ἐστιν ἢ ὁ
[1, 7]	παρὰ τὸν τοῦ συλλογισμοῦ ὅρον.	~Ἡ	δ´ ἀπάτη γίνεται τῶν μὲν
[1, 11]	ἔτι διαλέξεται πρὸς τὴν ἔνστασιν.	Ἡ	δ´ αὐτὴ καὶ πειραστική· οὐδὲ
[1, 7]	μὲν ἀπάτη ἐκ τῆς ὁμοιότητος,	ἡ	δ´ ὁμοιότης ἐκ τῆς λέξεως.
[1, 11]	γὰρ οὐ γίνεται ἐξ ἀμφοῖν.	Ἡ	δὲ διαλεκτικὴ ἐρωτητική ἐστιν, εἰ
[1, 7]	μετ´ ἄλλου σκέψις διὰ λόγων,	ἡ	δὲ καθ´ αὑτὸν οὐχ ἧττον
[1, 6]	πάντα ὡς τόδε τι σημαίνειν)	ἡ	δὲ σύνθεσις καὶ διαίρεσις καὶ
[1, 11]	γὰρ μετέχουσι τούτου οὗ ἐντέχνως	ἡ	διαλεκτική ἐστι, καὶ ὁ τέχνῃ
[1, 11]	ὁ φαινόμενος συλλογιστικὸς περὶ ὧν	ἡ	διαλεκτικὴ πειραστική ἐστι, κἂν ἀληθὲς
[1, 2]	καὶ ἐκ πόσων τὸν ἀριθμὸν	ἡ	δύναμις αὕτη συνέστηκε, καὶ πόσα
[1, 11]	ἀπατητικὸς καὶ ἄδικος. Ὥσπερ γὰρ	ἡ	ἐν ἀγῶνι ἀδικία εἶδός τι
[1, 6]	ἄλλων. Εἰ οὖν μία πρότασις	ἡ	ἓν καθ´ ἑνὸς ἀξιοῦσα, καὶ
[1, 13]	ἡμίσεος διπλάσιον. Καὶ ἆρά ἐστιν	ἡ	ἐπιθυμία ἡδέος; τοῦτο δ´ ἐστὶν
[1, 13]	ἐστὶν ὄρεξις ἡδέος· ἔστιν ἄρα	ἡ	ἐπιθυμία ὄρεξις ἡδέος ἡδέος. (Εἰσὶ
[1, 13]	τε ὄρεξις τινὸς ὄρεξις καὶ	ἡ	ἐπιθυμία τινὸς ἐπιθυμία, καὶ τὸ
[1, 11]	τις, οὕτως ἐν ἀντιλογίᾳ ἀδικομαχία	ἡ	ἐριστική ἐστιν· ἐκεῖ τε γὰρ
[1, 5]	καὶ ἐναντίον ζωῇ, ὥστε γένεσις	ἡ	ζωὴ καὶ τὸ ζῆν γίνεσθαι·
[1, 5]	ἄρα ταὐτὸν ἡ ψυχὴ καὶ	ἡ	ζωή. Οὐ δὴ συλλελόγισται· συμβαίνει
[1, 6]	ἁπλῶς, ὅτι οὐ τοῦ αὐτοῦ	ἡ	κατάφασις καὶ ἡ ἀπόφασις. Τοῦ
[1, 7]	λόγου ποιῆται τὴν σκέψιν· ἔτι	ἡ	μὲν ἀπάτη ἐκ τῆς ὁμοιότητος,
[1, 7]	ἄλλων σκοπουμένοις ἢ καθ´ αὑτούς	(ἡ	μὲν γὰρ μετ´ ἄλλου σκέψις
[1, 4]	ἔχειν ἢ τῶν γραμμάτων ἄλλον.	Ἡ	μὲν οὖν ἀμφιβολία καὶ ὁμωνυμία
[1, 10]	ἐν ἀμφοῖν, ὁ δὲ ὅτι	ἡ	Ὁμήρου ποίησις σχῆμα διὰ τοῦ
[1, 6]	ὁμωνυμία καὶ ὁ λόγος καὶ	ἡ	ὁμοιοσχημοσύνη (σύνηθες γὰρ τὸ πάντα
[1, 15]	πρὸς τὸ συμφέρον· λανθάνει γὰρ	ἡ	ὁμοιότης πολλάκις. Πρός τε τὸ
[1, 6]	ἀγνοίᾳ· φαίνεται γὰρ εἶναι πρότασις	ἡ	οὐκ οὖσα πρότασις. Εἰ μὲν
[1, 13]	καὶ διπλάσιον ἡμίσεος) καὶ ὅσων	ἡ	οὐσία, οὐκ ὄντων πρός τι
[1, 11]	(Ὥστε φανερὸν ὅτι οὐδενὸς ὡρισμένου	ἡ	πειραστικὴ ἐπιστήμη ἐστίν. Διὸ καὶ
[1, 8]	ἦν τῆς πειραστικῆς. Ἔστι δ´	ἡ	πειραστικὴ μέρος τῆς διαλεκτικῆς· αὕτη
[1, 11]	αὐτὴ καὶ πειραστική· οὐδὲ γὰρ	ἡ	πειραστικὴ τοιαύτη ἐστὶν οἵα ἡ
[1, 12]	προτάσεσιν. Λύσις δὲ καὶ τούτων	ἡ	προσήκουσα φέρεται τῷ ἐμφανίζειν ὅτι
[1, 6]	ἔσται ἐκ προτάσεων. Εἰ οὖν	ἡ	πρότασις ἓν καθ´ ἑνός, φανερὸν
[1, 14]	σολοικισμοὶ παρὰ τόδε, (καὶ) ὅταν	ἡ	πτῶσις μήτε ἄρρεν μήτε θῆλυ
[1, 12]	μαθεῖν βουλόμενον· χώραν γὰρ ἐπιχειρήματος	ἡ	σκῆψις ποιεῖ. Πρὸς δὲ τὸ
[1, 11]	δὲ σοφίας, σοφιστικός· καὶ γὰρ	ἡ	σοφιστική ἐστι φαινομένη σοφία τις
[1, 1]	καὶ μὴ δοκεῖν (ἔστι γὰρ	ἡ	σοφιστικὴ φαινομένη σοφία οὖσα δ´
[1, 6]	ἀξιοῦσα, καὶ ἁπλῶς ἔσται πρότασις	ἡ	τοιαύτη ἐρώτησις. Ἐπεὶ δ´ ὁ
[1, 6]	γὰρ τοῦ λόγου τὴν ἔλλειψιν	ἡ	φαντασία γίνεται, καὶ διαιρουμένοις οὕτως
[1, 6]	ᾖ κατὰ συμβεβηκός· καὶ γὰρ	ἡ	χιὼν καὶ ὁ κύκνος τῷ
[1, 5]	δ´ ἀδύνατον· οὐκ ἄρα ταὐτὸν	ἡ	ψυχὴ καὶ ἡ ζωή. Οὐ
[1, 4]	σχῆμα λέξεως. Τούτου δὲ πίστις	ἥ	τε διὰ τῆς ἐπαγωγῆς καὶ
[1, 6]	εἰσι παρὰ τὸ διττόν, οἷον	ἥ	τε ὁμωνυμία καὶ ὁ λόγος
[1, 13]	αὐτὸ καὶ ἓν ἀποδίδοται (οἷον	ἥ	τε ὄρεξις τινὸς ὄρεξις καὶ
[1, 11]	μὲν νίκης φαινομένης ἕνεκα, ἐριστικός,	ᾗ	δὲ σοφίας, σοφιστικός· καὶ γὰρ
[1, 11]	ἀλλ´ οὐ κατὰ ταὐτόν, ἀλλ´	ᾗ	μὲν νίκης φαινομένης ἕνεκα, ἐριστικός,
[1, 6]	οὐ γὰρ ᾗ σχῆμα οὐδ´	ᾗ	πρῶτον ἀλλ´ ᾗ τρίγωνον ἡ
[1, 6]	πρῶτον τοῦτό ἐστιν· οὐ γὰρ	ᾗ	σχῆμα οὐδ´ ᾗ πρῶτον ἀλλ´
[1, 6]	σχῆμα οὐδ´ ᾗ πρῶτον ἀλλ´	ᾗ	τρίγωνον ἡ ἀπόδειξις. Ὁμοίως δὲ
[1, 1]	ὀνομάτων καὶ ἐπὶ τῶν πραγμάτων	ἡγούμεθα	συμβαίνειν, καθάπερ ἐπὶ τῶν ψήφων
[1, 13]	ἄρα ἡ ἐπιθυμία ὄρεξις ἡδέος	ἡδέος.	(Εἰσὶ δὲ πάντες οἱ τοιοῦτοι
[1, 13]	ἡδέος; τοῦτο δ´ ἐστὶν ὄρεξις	ἡδέος·	ἔστιν ἄρα ἡ ἐπιθυμία ὄρεξις
[1, 13]	ἔστιν ἄρα ἡ ἐπιθυμία ὄρεξις	ἡδέος	ἡδέος. (Εἰσὶ δὲ πάντες οἱ
[1, 13]	Καὶ ἆρά ἐστιν ἡ ἐπιθυμία	ἡδέος;	τοῦτο δ´ ἐστὶν ὄρεξις ἡδέος·
[1, 12]	τεθνάναι καλῶς μᾶλλον ἢ ζῆν	ἡδέως	φασὶ (δεῖν, καὶ πένεσθαι δικαίως
[1, 2]	συντελούντων εἰς τὴν τέχνην ταύτην	ἤδη	λέγωμεν. Ἔστι δὴ τῶν ἐν
[1, 13]	μὲν λέγομεν τὸ ἀδολεσχεῖν εἰρήκαμεν	ἤδη·	πάντες δὲ οἱ τοιοίδε λόγοι
[1, 10]	Ἀλλὰ δή, ὅθεν ὁ λόγος	ἦλθε,	πότερον οἱ ἐν τοῖς μαθήμασι
[1, 6]	ποιεῖν ἐν τῷ μὴ διαρθροῦν	ἡμᾶς	τὸν τῆς προτάσεως λόγον. Ἡ
[1, 13]	ταὐτό· εἰ ἄρα ἐστὶ διπλάσιον	ἡμίσεος	διπλάσιον, ἔσται ἡμίσεος ἡμίσεος διπλάσιον.
[1, 13]	τρὶς ἔσται εἰρημένον, ἡμίσεος ἡμίσεος	ἡμίσεος	διπλάσιον. Καὶ ἆρά ἐστιν ἡ
[1, 13]	διπλάσιον ἡμίσεος διπλάσιον, ἔσται ἡμίσεος	ἡμίσεος	διπλάσιον. Καὶ πάλιν ἂν ἀντὶ
[1, 13]	τεθῇ, τρὶς ἔσται εἰρημένον, ἡμίσεος	ἡμίσεος	ἡμίσεος διπλάσιον. Καὶ ἆρά ἐστιν
[1, 13]	ἐστὶ διπλάσιον ἡμίσεος διπλάσιον, ἔσται	ἡμίσεος	ἡμίσεος διπλάσιον. Καὶ πάλιν ἂν
[1, 13]	ἡμίσεος" τεθῇ, τρὶς ἔσται εἰρημένον,	ἡμίσεος	ἡμίσεος ἡμίσεος διπλάσιον. Καὶ ἆρά
[1, 13]	διπλάσιον τινὸς διπλάσιον, καὶ διπλάσιον	ἡμίσεος)	καὶ ὅσων ἡ οὐσία, οὐκ
[1, 13]	εἰπεῖν, διπλάσιον δὴ καὶ διπλάσιον	ἡμίσεος	ταὐτό· εἰ ἄρα ἐστὶ διπλάσιον
[1, 13]	ἂν ἀντὶ τοῦ διπλάσιον" διπλάσιον	ἡμίσεος"	τεθῇ, τρὶς ἔσται εἰρημένον, ἡμίσεος
[1, 5]	(κατηγορεῖν) οἷον, εἰ τὸ μὲν	ἥμισυ	λευκὸν τὸ δ´ ἥμισυ μέλαν,
[1, 5]	μὲν ἥμισυ λευκὸν τὸ δ´	ἥμισυ	μέλαν, πότερον λευκὸν ἢ μέλαν;
[1, 12]	ἀμφοτέρως γὰρ συμβαίνει λέγειν παράδοξα.	Ἦν	δὲ τὸ μὲν κατὰ φύσιν
[1, 12]	ἄδοξόν τι ἀγαγεῖν (τοῦτο γὰρ	ἦν	δεύτερον τῆς σοφιστικῆς προαιρέσεως) πρῶτον
[1, 6]	ταῦτ´ εἶναι" συμβαίνειν, ὅπερ οὐκ	ἦν	ἐν τοῖς ἀναιτίοις· καὶ πάλιν
[1, 6]	ὅτι φαινομένη ἡ ἀντίφασις, ὅπερ	ἦν	ἴδιον τοῦ ἐλέγχου, οἱ δ´
[1, 11]	πρὸς τὸν γεωμέτρην, οὐκ ἂν	ἦν	περὶ ἐκείνων ἐριστικός· νῦν δ´
[1, 8]	ἐλέγχοντες καὶ δεικνύντες ἀγνοοῦντας, ὅπερ	ἦν	τῆς πειραστικῆς. Ἔστι δ´ ἡ
[1, 11]	ἐστὶν οἵα ἡ γεωμετρία, ἀλλ´	ἣν	ἂν ἔχοι καὶ μὴ εἰδώς
[1, 10]	ἔστι δὲ διαφορὰ τῶν λόγων	ἣν	λέγουσί τινες, τὸ εἶναι τοὺς
[1, 11]	τὰς οἰκείας ἀρχὰς οὐκ ἂν	ἠρώτα·	μὴ διδόντος γὰρ οὐκ ἂν
[1, 15]	ἐπαγωγῆς μνείαν, ὡς οὐκ ἂν	ἠρωτημένα	μάτην. Ἐν οἷς τε μὴ
[1, 8]	γὰρ φαίνεται τοῖς ἀκούουσιν ὡς	ἠρωτημένα	συλλελογίσθαι, παρὰ τοσαῦτα κἂν τῷ
[1, 5]	ἀσυλλόγιστοι. Καὶ λανθάνει πολλάκις οὐχ	ἧττον	αὐτοὺς τοὺς ἐρωτῶντας τὸ τοιοῦτον.
[1, 7]	ἡ δὲ καθ´ αὑτὸν οὐχ	ἧττον	δι´ αὐτοῦ τοῦ πράγματος) εἶτα
[1, 15]	ὀργὴ καὶ φιλονεικία· ταραττόμενοι γὰρ	ἧττον	δύνανται φυλάττεσθαι πάντες· στοιχεῖα δὲ
[1, 15]	ὄντος τοῦ τί βούλεται λαβεῖν	ἧττον	δυσκολαίνουσιν. Ὅταν τ´ ἐπὶ τῶν
[1, 11]	τὰ κοινά· ταῦτα γὰρ οὐδὲν	ἧττον	ἴσασιν αὐτοί, κἂν δοκῶσι λίαν
[1, 5]	ὁ οὐρανός; ἐπ´ ἐνίων δ´	ἧττον,	καὶ ὡς ἑνὸς ὄντος ἢ
[1, 12]	ἐπιχειρήματος εὐπορεῖ. Δύνανται δὲ νῦν	ἧττον	κακουργεῖν διὰ τούτων ἢ πρότερον·
[1, 15]	Ἓν δὲ τάχος· ὑστερίζοντες γὰρ	ἧττον	προορῶσιν. Ἔτι δ´ ὀργὴ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009