Livre, Chap. |
[1, 2] |
ἢ
εἰ
καὶ
τοῦτο
διαλῦσαι
|
χαλεπὸν |
ὂν
πειρατέον.
Ἀρχὴ
δὲ
τούτων |
[1, 10] |
περὶ
τὸν
καττίτερον
καὶ
τὸν
|
χαλκόν. |
Ἔνια
γὰρ
ψελλίζεται
πρὸς
ἄλληλα |
[1, 4] |
ὑπομένον
γε
ταὐτό,
καὶ
ὁ
|
χαλκὸς |
στρογγύλος,
ὁτὲ
δὲ
γωνιοειδὴς
ὁ |
[1, 10] |
τι
ὢν
ἄνευ
ὕλης
τοῦ
|
χαλκοῦ
|
σχεδὸν
ἀφανίζεται
καὶ
μιχθεὶς
ἄπεισι |
[1, 5] |
ἔτι
σὰρξ
καὶ
ὀστοῦν
ἢ
|
χεῖρ |
καὶ
βραχίων.
Ὥστε
ἔστι
μὲν |
[1, 5] |
Σὰρξ
δὲ
ἢ
ὀστοῦν
ἢ
|
χεὶρ |
καὶ
τούτων
τὰ
ὁμοιομερῆ.
Προσελθόντος |
[1, 5] |
ἀνομοιομερῶν
τοῦτο
μᾶλλον
δῆλον,
οἷον
|
χειρός, |
ὅτι
ἀνάλογον
ηὔξηται·
ἡ
γὰρ |
[1, 10] |
κρατοῦν,
οἷον
σταλαγμὸς
οἴνου
μυρίοις
|
χοεῦσιν |
ὕδατος
οὐ
μίγνυται·
λύεται
γὰρ |
[1, 2] |
ὅπερ
ποιεῖ
Δημόκριτος.
Διὸ
καὶ
|
χροιὰν |
οὔ
φησιν
εἶναι·
τροπῇ
γὰρ |
[1, 10] |
δὲ
πολὺ
καὶ
ὑπὸ
πολλοῦ
|
χρονίως |
τοῦτο
δρᾷ.
Διὸ
τὰ
εὐόριστα |
[1, 3] |
τὸ
μὲν
ἀκίνητον
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον, |
τὸ
δὲ
κινούμενον
ἀεί.
Τούτων |
[1, 7] |
σώματος,
χυμὸς
δ´
ὑπὸ
χυμοῦ,
|
χρῶμα |
δ´
ὑπὸ
χρώματος
πάσχειν,
ὅλως |
[1, 2] |
οὔ
φησιν
εἶναι·
τροπῇ
γὰρ
|
χρωματίζεσθαι. |
Τοῖς
δ´
εἰς
ἐπίπεδα
διαιροῦσιν |
[1, 10] |
σχεδὸν
ἀφανίζεται
καὶ
μιχθεὶς
ἄπεισι
|
χρωματίσας |
μόνον.
Ταὐτὸ
δὲ
τοῦτο
συμβαίνει |
[1, 7] |
ὑπὸ
χυμοῦ,
χρῶμα
δ´
ὑπὸ
|
χρώματος |
πάσχειν,
ὅλως
δὲ
τὸ
ὁμογενὲς |
[1, 6] |
τὰ
ἐκ
τῶν
στοιχείων
διακρίσει
|
χρῶνται |
καὶ
συγκρίσει
καὶ
τῷ
ποιεῖν |
[1, 8] |
πρὸς
τὰς
αὐτῶν
θέσεις
αἷς
|
χρῶνται |
σχεδὸν
ὁμολογουμένως
φαίνεται
συμβαῖνον.
Τοῖς |
[1, 7] |
γὰρ
σῶμα
μὲν
ὑπὸ
σώματος,
|
χυμὸς |
δ´
ὑπὸ
χυμοῦ,
χρῶμα
δ´ |
[1, 7] |
ὑπὸ
σώματος,
χυμὸς
δ´
ὑπὸ
|
χυμοῦ, |
χρῶμα
δ´
ὑπὸ
χρώματος
πάσχειν, |
[1, 8] |
ἄλλο
τι
οἴεσθαι
λέγειν
πλὴν
|
χώραν |
σώματος,
ὥστε
δῆλον
ὅτι
παντὶ |
[1, 1] |
ὧν
εἴρηκε
δυνάμενα
προσγίνεσθαι
καὶ
|
χωρίζεσθαι |
πάλιν,
ἄλλως
τε
καὶ
μαχομένων |
[1, 10] |
ἐκ
κεχωρισμένων
συνιόντα
καὶ
δυνάμενα
|
χωρίζεσθαι |
πάλιν·
οὔτε
διαμένουσιν
οὖν
ἐνεργείᾳ |
[1, 8] |
γελοῖον·
ᾗ
γὰρ
διαιρετά,
δύναται
|
χωρίζεσθαι. |
~Τίνα
δὲ
τρόπον
ὑπάρχει
τοῖς |
[1, 2] |
γίνεται
ἐκ
τούτων;
ἢ
πῶς
|
χωρίζεται |
ταῦτα;
ὥστ´
εἴπερ
ἀδύνατον
ἐξ |
[1, 1] |
τινος
δῆλον
ὅτι
διαφοραῖς
τισι
|
χωριζομένων |
καὶ
πάθεσιν
ἐγένετο
τὸ
μὲν |
[1, 5] |
Οὐκοῦν
ἅμα
ὄντος·
εἰ
γὰρ
|
χωρίς, |
γένεσις.
Ἔστι
μὲν
γὰρ
οὕτω |
[1, 1] |
εἶναι
ἀλλοιώσεως
καὶ
γενέσεως,
ἢ
|
χωρίς, |
ὥσπερ
διώρισται
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν. |
[1, 8] |
φύσις
ἐστὶν
ἁπάντων,
τί
τὸ
|
χωρίσαν; |
ἢ
διὰ
τί
οὐ
γίνεται |
[1, 3] |
οὔτε
ποσὸν
οὔτε
τὸ
ποῦ·
|
χωριστὰ |
γὰρ
ἂν
εἴη
τὰ
πάθη |
[1, 2] |
μὴν
ὅτι
γε
διαιρεῖται
εἰς
|
χωριστὰ |
καὶ
ἀεὶ
εἰς
ἐλάττω
μεγέθη |
[1, 3] |
τῶν
εἰρημένων,
ἔσται,
καθάπερ
εἴπομεν,
|
χωριστὰ |
τὰ
πάθη
τῶν
οὐσιῶν.
Περί |
[1, 5] |
εἰ
μὴ
καὶ
τὰ
πάθη
|
χωριστά. |
Φανερὸν
δὴ
ἐκ
τῶν
διηπορημένων |
[1, 5] |
λόγῳ
χωριστή,
τόπῳ
δ´
οὐ
|
χωριστή, |
εἰ
μὴ
καὶ
τὰ
πάθη |
[1, 5] |
ἄλλῳ
σώματι;
ἢ
ἀδύνατον
ἀμφοτέρως.
|
Χωριστὴ |
μὲν
γὰρ
οὖσα
ἢ
οὐδένα |
[1, 5] |
πάθους
ἐστί,
τῷ
μὲν
λόγῳ
|
χωριστή, |
τόπῳ
δ´
οὐ
χωριστή,
εἰ |
[1, 5] |
ἀδύνατον
δὲ
μεγέθους
ὕλην
εἶναι
|
χωριστήν, |
ὥσπερ
εἴρηται
πρότερον.
Εἰ
δὲ |
[1, 5] |
ἐντελεχείᾳ
δὲ
μηδὲν
ἔχοντος
μέγεθος·
|
χωριστὸν |
γὰρ
ἂν
εἴη
τὸ
κενόν, |
[1, 7] |
μὲν
οὖν
ἴσως
ἀδύνατον
εἶναι
|
χωριστόν· |
εἰ
δ´
ἐστὶν
ἔνια
τοιαῦτα, |
[1, 10] |
ἅπαντι
μικτόν,
ἀλλ´
ὑπάρχειν
δεῖ
|
χωριστὸν |
ἑκάτερον
τῶν
μιχθέντων·
τῶν
δὲ |
[1, 10] |
μιχθέντων·
τῶν
δὲ
παθῶν
οὐθὲν
|
χωριστόν. |
Ἐπεὶ
δ´
ἐστὶ
τὰ
μὲν |
[1, 2] |
μὴ
σῶμα
ἀλλ´
εἶδός
τι
|
χωριστὸν |
ἢ
πάθος
ὃ
ἀπῆλθεν,
καὶ |
[1, 3] |
γὰρ
μηδὲν
ἀλλὰ
πάντα
δυνάμει,
|
χωριστόν |
τε
συμβαίνει
τὸ
μὴ
οὕτως |
[1, 5] |
εἰ
μὲν
οὖν
ἀσωμάτῳ,
ἔσται
|
χωριστὸν |
τὸ
κενόν·
ἀδύνατον
δὲ
μεγέθους |
[1, 7] |
εἰ
δέ
τι
εἴη
θερμὸν
|
χωριστόν, |
τοῦτο
οὐθὲν
ἂν
πάσχοι.
Τοῦτο |
[1, 10] |
μιχθῆναι,
οὐδ´
ἄλλο
τῶν
μὴ
|
χωριστῶν |
οὐδέν.
Ἀλλὰ
τοῦτο
λέγουσιν
οὐ |