HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  868 formes différentes pour 2290 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, page
[5, 1312]   δύναμιν ἔχουσα θράσος ἐστίν, δι'  ἃς   ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται
[5, 1302]   ὡς εἰπεῖν τρεῖς τὸν ἀριθμόν,  ἃς   διοριστέον καθ' αὑτὰς τύπῳ πρῶτον.
[5, 1312]   Δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν δι'  ἃς   μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι, μίσους
[5, 1303]   τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς  φάλαγγας,   οὕτως ἔοικε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν
[5, 1307]   τὴν χώραν) ἔτι ἐάν τις  μέγας   καὶ δυνάμενος ἔτι μείζων
[5, 1311]   ἀνεῖλεν, καὶ ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον  πληγὰς   λαβὼν καὶ παρὰ τῆς γυναικὸς
[5, 1303]   μάχης· καὶ Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων  φυγάδας   εἰσδεξάμενοι διὰ μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι
[5, 1311]   δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς  Πενθιλίδας   Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας ταῖς
[5, 1310]   περὶ τὰς βασιλείας καὶ τὰς  τυραννίδας.   μὲν γὰρ βασιλεία κατὰ
[5, 1312]   πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν  τυραννίδας   καὶ Συρακούσιοι κατὰ τὸν χρόνον
[5, 1311]   καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς  τυραννίδας   καὶ τὰς βασιλείας· μέγεθος γὰρ
[5, 1314]   φροντίζειν τῶν κοινῶν, μήτε δαπανῶντα  δωρεὰς   τοιαύτας ἐφ' αἷς τὰ πλήθη
[5, 1312]   τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ  τελευταίας   καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης,
[5, 1313]   δι' ἀπάτης ἄρξῃ τις  βίας,   ἤδη δοκεῖ τοῦτο εἶναι τυραννίς.
[5, 1304]   ὁτὲ δὲ δι' ἀπάτης, διὰ  βίας   μὲν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς
[5, 1304]   τὰς πολιτείας ὁτὲ μὲν διὰ  βίας   ὁτὲ δὲ δι' ἀπάτης, διὰ
[5, 1309]   μὴ χρησίμους δὲ λειτουργίας, οἷον  χορηγίας   καὶ λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι ἄλλαι
[5, 1309]   μᾶλλον τῆς ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ  στρατηγίας   μετέχουσι, τῆς δ' ἐπιεικείας πλεῖον)
[5, 1310]   οἱ δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς  δημιουργίας   καὶ τὰς θεωρίας) αἱ δ'
[5, 1314]   ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰς  λειτουργίας   δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε οἰκονομίας
[5, 1309]   δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους δὲ  λειτουργίας,   οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ
[5, 1310]   ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ  δημαγωγίας.   Καθάπερ οὖν εἴπομεν, βασιλεία
[5, 1311]   ἀποβλέπει κοινόν, εἰ μὴ τῆς  ἰδίας   ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ σκοπὸς
[5, 1303]   εὐπόρους. Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ  κηδείας   γενομένης διαφορᾶς ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο
[5, 1307]   ἀπώλετο ἐκ τῆς πρὸς Διονύσιον  κηδείας,   ἐν δημοκρατίᾳ οὐκ ἂν
[5, 1316]   φυούσης φαύλους καὶ κρείττους τῆς  παιδείας,   τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ λέγων
[5, 1303]   ἄνευ στάσεως διά τε τὰς  ἐριθείας,   ὥσπερ ἐν Ἡραίᾳ (ἐξ αἱρετῶν
[5, 1313]   ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον  κολακείας.   ~Καὶ γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον
[5, 1309]   γὰρ στρατηγίας μετέχουσι, τῆς δ'  ἐπιεικείας   πλεῖον) ἐν δὲ φυλακῇ καὶ
[5, 1314]   αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς  οἰκείας   ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς ἄλλας,
[5, 1314]   γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς  οἰκείας   καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον
[5, 1311]   κοινόν, εἰ μὴ τῆς ἰδίας  ὠφελείας   χάριν. Ἔστι δὲ σκοπὸς τυραννικὸς
[5, 1313]   καθ' ἕκαστον τῷ τὰς μὲν  βασιλείας   ἄγειν ἐπὶ τὸ μετριώτερον. Ὅσῳ
[5, 1313]   μὲν στασιασάντων τῶν μετεχόντων τῆς  βασιλείας,   ἄλλον δὲ τρόπον τυραννικώτερον πειρωμένων
[5, 1314]   τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ τῆς  βασιλείας   εἷς τρόπος τῆς φθορᾶς τὸ
[5, 1310]   καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς  βασιλείας   καὶ τὰς τυραννίδας. μὲν
[5, 1311]   περὶ τὰς τυραννίδας καὶ τὰς  βασιλείας·   μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ
[5, 1310]   Ἄργος καὶ ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν  βασιλείας   ὑπαρχούσης, οἱ δὲ περὶ τὴν
[5, 1311]   ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ τῆς  Ἐλιμείας,   τὴν δὲ νεωτέραν τῷ υἱεῖ
[5, 1305]   ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ ἐκ τῆς  πρυτανείας   (πολλῶν γὰρ ἦν καὶ μεγάλων
[5, 1304]   μὲν οὖν περὶ πάσας τὰς  πολιτείας   αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν
[5, 1306]   ἐνίοτε οὐκ εἰς τὰς ἐναντίας  πολιτείας   ἀλλ' εἰς τὰς ἐν τῷ
[5, 1308]   διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι τὰς  πολιτείας,   ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ χρῆσθαι
[5, 1310]   καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι τὰς  πολιτείας.   Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν ταῖς
[5, 1309]   τὸ δίκαιον κατὰ πάσας τὰς  πολιτείας,   ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης εἶναι
[5, 1306]   ἐν Ἤλιδι συνέβη ποτέ· τῆς  πολιτείας   γὰρ δι' ὀλίγων οὔσης τῶν
[5, 1308]   συμβαίνει, ἐκείνως δὲ ἐκ μὲν  πολιτείας   δημοκρατίαν, ἐκ δ' ὀλιγαρχίας πολιτείαν
[5, 1306]   δεδιότες μεταδιδόασι τῷ πλήθει τῆς  πολιτείας   διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ δήμῳ
[5, 1312]   ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς  πολιτείας   (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας
[5, 1307]   τὰς δὲ πρὸς τὸ πλῆθος  πολιτείας·   διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ τοιαῦται τῶν
[5, 1309]   ταύτας δὲ τοῖς ἐκ τῆς  πολιτείας   ἐγχειρίζειν μόνοις πλείοσιν. Τρία
[5, 1311]   δεῖ νομίζειν περί τε τὰς  πολιτείας   εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ περὶ
[5, 1304]   πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους ἐκ  πολιτείας   εἰς δημοκρατίαν μετέβαλεν, καὶ ἐν
[5, 1307]   μετέβαλεν τάξις πᾶσα τῆς  πολιτείας   εἰς δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν.
[5, 1304]   μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον δ' εἶδος  πολιτείας   ἐκ τούτων μερίζοντας τὰ συμβαίνοντα
[5, 1304]   μὲν οὖν περὶ πάσας τὰς  πολιτείας   ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι
[5, 1309]   νέμειν τοῖς ἧττον κοινωνοῦσι τῆς  πολιτείας,   ἐν μὲν δήμῳ τοῖς εὐπόροις,
[5, 1310]   παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις περὶ τὰς  πολιτείας   ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ
[5, 1307]   καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης  πολιτείας   ἐχόμενόν ἐστιν εἰπεῖν. Πρῶτον μὲν
[5, 1309]   τοῦτο καὶ περὶ τὰς ἄλλας  πολιτείας.   Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν καὶ δημοκρατίαν
[5, 1304]   δῆμος ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς  πολιτείας,   καὶ ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως
[5, 1303]   τῶν Μηδικῶν δημοκρατία ἐγένετο ἐκ  πολιτείας,   καὶ ἐν Ἄργει τῶν ἐν
[5, 1311]   ἦν, ὥσπερ καὶ περὶ τὰς  πολιτείας   καὶ περὶ τὰς μοναρχίας· οἷον
[5, 1316]   καλῶς. Τῆς τε γὰρ ἀρίστης  πολιτείας   καὶ πρώτης οὔσης οὐ λέγει
[5, 1315]   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὰς  πολιτείας   καὶ τὰ περὶ τὰς μοναρχίας,
[5, 1309]   πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς  πολιτείας,   καὶ τὸ πολλάκις εἰρημένον μέγιστον
[5, 1308]   γινομένους καὶ τοῖς ἔξω τῆς  πολιτείας   καὶ τοῖς ἐν τῷ πολιτεύματι,
[5, 1306]   συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ τῆς καλουμένης  πολιτείας   καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις
[5, 1316]   ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι τὰς  πολιτείας,   κἂν μὴ καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν
[5, 1302]   ὦσιν οἱ μὴ μετέχοντες τῆς  πολιτείας   (κρείττους γὰρ οἴονται εἶναι) καὶ
[5, 1302]   καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ τὰς  πολιτείας,   ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς
[5, 1316]   τῆς ὑπ' ἐκείνου λεγομένης ἀρίστης  πολιτείας   μᾶλλον τῶν ἄλλων πασῶν
[5, 1308]   αἱ τιμήσεις κατέστησαν τῆς  πολιτείας,   νόμον εἶναι καὶ τὰ τιμήματα
[5, 1307]   τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς Θουρίων  πολιτείας.   Νόμου γὰρ ὄντος διὰ πέντε
[5, 1301]   τὸ μέρος τι κινῆσαι τῆς  πολιτείας,   οἷον ἀρχήν τινα καταστῆσαι
[5, 1307]   διὰ τὸ πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς  πολιτείας   ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ
[5, 1308]   γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας καὶ  πολιτείας,   ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο μενόντων μὲν
[5, 1304]   τὸν τρόπον. Κινοῦσι δὲ τὰς  πολιτείας   ὁτὲ μὲν διὰ βίας ὁτὲ
[5, 1310]   εἰρημένων πρὸς τὸ διαμένειν τὰς  πολιτείας,   οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ
[5, 1310]   πάντες, τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς  πολιτείας.   Ὄφελος γὰρ οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων
[5, 1301]   ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι τῆς  πολιτείας,   στασιάζουσιν. Πάντων δὲ δικαιότατα μὲν
[5, 1302]   πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς  πολιτείας   τὰς διδούσας τὴν ἐξουσίαν·
[5, 1309]   πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι τῆς  πολιτείας,   ταύτας δὲ τοῖς ἐκ τῆς
[5, 1308]   ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν τῆς  πολιτείας   τήρησιν, καὶ τὸ πόρρω ἐγγὺς
[5, 1309]   νῦν λανθάνει τὰς παρεκβεβηκυίας  πολιτείας,   τὸ μέσον· πολλὰ γὰρ τῶν
[5, 1301]   καὶ ποίων, καὶ τίνες ἑκάστης  πολιτείας   φθοραί, καὶ ἐκ ποίων εἰς
[5, 1309]   ἂν δύναμις ὑπάρχῃ καὶ τῆς  πολιτείας   φιλία, τί δεῖ τῆς ἀρετῆς;
[5, 1308]   πολιτείαν. Ὥστε δεῖ τοὺς τῆς  πολιτείας   φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι
[5, 1304]   ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς τῆς  πολιτείας   ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ
[5, 1308]   εἴρηται πρότερον) ἔπειθ' ἧττον εἰς  δυναστείας   ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι
[5, 1303]   αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας καὶ  δυναστείας.   Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ
[5, 1311]   περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς  δυναστείας.   Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας
[5, 1306]   ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ  μοιχείας   δικαίως μὲν στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων
[5, 1311]   ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις, τῆς δὲ  ἀδικίας   μάλιστα δι' ὕβριν, ἐνίοτε δὲ
[5, 1308]   ποιεῖν. Ἔτι τὰς τῶν γνωρίμων  φιλονεικίας   καὶ στάσεις καὶ διὰ τῶν
[5, 1308]   φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω τῆς  φιλονεικίας   ὄντας πρὶν παρειληφέναι καὶ αὐτούς,
[5, 1313]   πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ τὰς  οἰκίας,   ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν,
[5, 1315]   τὰς δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν  ὁμιλίας   δι' ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ
[5, 1316]   οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν, ὡς  μιᾶς   οὔσης ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς
[5, 1309]   κατὰ γένος, μηδὲ πλειόνων  μιᾶς   τὸν αὐτὸν κληρονομεῖν. Οὕτω γὰρ
[5, 1315]   ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς δοκούσας  ἀτιμίας   ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς. Τῶν δ'
[5, 1314]   λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε  οἰκονομίας   ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε δεηθῇ
[5, 1309]   ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ τὰς  κληρονομίας   μὴ κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ
[5, 1306]   τῆς Τυρταίου ποιήσεως τῆς καλουμένης  Εὐνομίας.   ~(λιβόμενοι γάρ τινες διὰ τὸν
[5, 1307]   μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι δοκεῖ  Παυσανίας   στρατηγήσας κατὰ τὸν Μηδικὸν
[5, 1304]   νίκης καὶ διὰ ταύτης τῆς  ἡγεμονίας   διὰ τὴν κατὰ θάλατταν δύναμιν
[5, 1316]   ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι συζυγεὶς δύο  ἁρμονίας   παρέχεται, λέγων ὅταν τοῦ
[5, 1306]   εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος  ἀξίας   τὰς αὐτὰς κτήσεις, ὥστε πάντας
[5, 1302]   δημοκρατίαις οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς  ἀταξίας   καὶ ἀναρχίας, οἷον καὶ ἐν
[5, 1301]   φθοραί, καὶ ἐκ ποίων εἰς  ποίας   μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ σωτηρίαι
[5, 1315]   τοὺς θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ  ἀβελτερίας   φαίνεσθαι τοιοῦτον· τούς τε ἀγαθοὺς
[5, 1314]   τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν δ' ἐλλείπει  μοχθηρίας.   Ἔστι δ' ὡς εἰπεῖν πάντα
[5, 1306]   δὲ τῇ πολιτείᾳ τοὺς μέσους,  εὐετηρίας   γιγνομένης δι' εἰρήνην δι'
[5, 1307]   στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ  σωτηρίας   καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης
[5, 1308]   μενόντων μὲν τῶν αὐτῶν τιμημάτων  εὐπορίας   δὲ νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει τοῦ
[5, 1305]   Μεταβάλλουσι δὲ καὶ ἐκ τῆς  πατρίας   δημοκρατίας εἰς τὴν νεωτάτην· ὅπου
[5, 1309]   τῶν πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα κατὰ  φατρίας   καὶ λόχους καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν·
[5, 1309]   ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς  κυρίας   ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς
[5, 1310]   ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ τὰς  κυρίας   ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ
[5, 1303]   ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς τὰς  κυρίας   παριέναι τοὺς μὴ τῇ πολιτείᾳ
[5, 1310]   πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ τὰς  θεωρίας)   αἱ δ' ἐκ τῶν ὀλιγαρχιῶν,
[5, 1311]   δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ πλεῖστοι  τιμωρίας   χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ ὑπεροχῆς.
[5, 1310]   κατὰ γένος, κατ'  εὐεργεσίας,   κατὰ ταῦτά τε καὶ
[5, 1309]   ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται τῆς  οὐσίας   ἄλλην ἀνάγκη εἶναι ταύτην τὴν
[5, 1305]   τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν, τὰς  οὐσίας   ἀναδάστους ποιοῦντες τὰς προσόδους
[5, 1304]   γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς τὰς  οὐσίας   ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ
[5, 1316]   τῶν ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι τὰς  οὐσίας,   καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ τῶν ἄλλων,
[5, 1311]   ὅπως οἱ μὲν κεκτημένοι τὰς  οὐσίας   μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, δὲ
[5, 1307]   παραδυομένη παρανομία, ὥσπερ τὰς  οὐσίας   τὸ μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ πολλάκις
[5, 1313]   τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ τοὺς  φρονηματίας   ἀναιρεῖν, καὶ μήτε συσσίτια ἐᾶν
[5, 1311]   ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ  δημοκρατίας   δὲ τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις
[5, 1310]   ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται καὶ  δημοκρατίας·   διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη τοῖς
[5, 1305]   δὲ καὶ ἐκ τῆς πατρίας  δημοκρατίας   εἰς τὴν νεωτάτην· ὅπου γὰρ
[5, 1305]   καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ τῆς  δημοκρατίας   ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ
[5, 1311]   ἔχει κακὰ καὶ τὰ τῆς  δημοκρατίας   καὶ τὰ τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν·
[5, 1309]   τῶν δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰς  δημοκρατίας   καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας.
[5, 1316]   δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ  δημοκρατίας.   Καίτοι καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον
[5, 1301]   καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ  δημοκρατίας   ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας,
[5, 1312]   ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ τῆς  δημοκρατίας   τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς
[5, 1307]   ἀποκλινούσας μᾶλλον πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν  ἀριστοκρατίας   καλοῦσιν, τὰς δὲ πρὸς τὸ
[5, 1305]   πᾶσαι σχεδὸν διὰ ταύτας τὰς  αἰτίας.   Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ
[5, 1306]   δίκας, οἷον ἐκ γαμικῆς μὲν  αἰτίας   αἱ εἰρημέναι πρότερον (καὶ τὴν
[5, 1315]   τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας δι' ἐρωτικὰς  αἰτίας   ἀλλὰ μὴ δι' ἐξουσίαν, ὅλως
[5, 1302]   πρῶτον τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς  αἰτίας   αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ σχεδὸν ὡς
[5, 1312]   δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν, ὅσας  αἰτίας   εἰρήκαμεν τῆς τε ὀλιγαρχίας τῆς
[5, 1311]   ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας  αἰτίας   οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ δ'
[5, 1306]   μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας  αἰτίας   (ὅλως δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι
[5, 1312]   ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος ἔστι τῆς  αἰτίας   παρὰ τοὺς εἰρημένους πρότερον. Οὐ
[5, 1313]   διὰ ταύτας καὶ τοιαύτας ἑτέρας  αἰτίας.   Σῴζονται δὲ δῆλον ὡς ἁπλῶς
[5, 1308]   μέρος φυλάττεσθαι διὰ τὰς αὐτὰς  αἰτίας·   τούτου δ' ἄκος τὸ αἰεὶ
[5, 1314]   δ' ἕτερος σχεδὸν ἐξ  ἐναντίας   ἔχει τοῖς εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν.
[5, 1306]   ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς τὰς  ἐναντίας   πολιτείας ἀλλ' εἰς τὰς ἐν
[5, 1310]   καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ τὰς  ἁμαρτίας   ἔχουσα τὰς παρ' ἀμφοτέρων τῶν
[5, 1309]   λανθάνειν, νῦν λανθάνει τὰς  παρεκβεβηκυίας   πολιτείας, τὸ μέσον· πολλὰ γὰρ
[5, 1301]   τὴν πολιτείαν, ὅπως ἐκ τῆς  καθεστηκυίας   ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ δημοκρατίας
[5, 1309]   ἔστιν ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς, καίπερ  ἐξεστηκυίας   τῆς βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ
[5, 1316]   ἧττον μεταβάλλουσιν εἰς δῆμον ἐξ  ὀλιγαρχίας,   ἂν γένωνται πλείους οἱ ἄποροι,
[5, 1305]   ὅταν ἐξ αὐτῆς συμβῇ τῆς  ὀλιγαρχίας   γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν
[5, 1306]   ὅπερ εἴρηται κινεῖν καὶ τὰς  ὀλιγαρχίας,   διὰ τὸ καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν
[5, 1302]   ἀστασίαστος μᾶλλον δημοκρατία τῆς  ὀλιγαρχίας.   Ἐν μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1305]   δὲ ἐπὶ τῆς τῶν Βασιλιδῶν  ὀλιγαρχίας   ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ
[5, 1301]   δημοκρατίας ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν ἐξ  ὀλιγαρχίας,   πολιτείαν καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ
[5, 1303]   τῶν οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς  ὀλιγαρχίας   καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ
[5, 1305]   δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς  ὀλιγαρχίας   καὶ ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια
[5, 1308]   τὰ τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ  ὀλιγαρχίας   καὶ πολιτείας, ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο
[5, 1311]   διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς  ὀλιγαρχίας   καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας
[5, 1309]   δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς  ὀλιγαρχίας.   Οἱ δ' οἰόμενοι ταύτην εἶναι
[5, 1307]   μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς  ὀλιγαρχίας,   οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους
[5, 1308]   μὲν πολιτείας δημοκρατίαν, ἐκ δ'  ὀλιγαρχίας   πολιτείαν δῆμον. Κοινὸν δὲ
[5, 1303]   ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου, ὃς ἐξ  ὀλιγαρχίας   πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι
[5, 1312]   ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε  ὀλιγαρχίας   τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ
[5, 1310]   ἐστίν, δὲ τυραννὶς ἐξ  ὀλιγαρχίας   τῆς ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας·
[5, 1311]   τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν  ὀλιγαρχίας   τὸ τὸ τέλος εἶναι πλοῦτον
[5, 1306]   τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι τὰς  ὀλιγαρχίας   ὑπὸ τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[5, 1311]   τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ τῆς  ὀλιγαρχίας,   φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας τὸ
[5, 1316]   Καὶ εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ  ὀλιγαρχίας,   ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν αἱ
[5, 1309]   δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ  λαμπαδαρχίας   καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν
[5, 1302]   εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας καὶ  ἀναρχίας,   οἷον καὶ ἐν Θήβαις μετὰ
[5, 1311]   τῶν μεταβολῶν καὶ περὶ τὰς  μοναρχίας·   διά τε γὰρ ἀδικίαν καὶ
[5, 1310]   Λείπεται δ' ἐπελθεῖν καὶ περὶ  μοναρχίας,   ἐξ ὧν τε φθείρεται καὶ
[5, 1315]   πολιτείας καὶ τὰ περὶ τὰς  μοναρχίας,   ἐξ ὧν τε φθείρονται καὶ
[5, 1311]   τὰς πολιτείας καὶ περὶ τὰς  μοναρχίας·   οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος τὴν
[5, 1315]   δικαστηρίων. Κοινὴ δὲ φυλακὴ πάσης  μοναρχίας   τὸ μηθένα ποιεῖν ἕνα μέγαν,
[5, 1314]   δὲ καὶ τὰς οἰκείας ἔχειν  γυναῖκας   πρὸς τὰς ἄλλας, ὡς καὶ
[5, 1302]   τὸν δῆμον διὰ τὰς ἐπιφερομένας  δίκας.   Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι
[5, 1304]   οἱ δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας  δίκας   ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν δῆμον.
[5, 1306]   καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους  δίκας,   οἷον ἐκ γαμικῆς μὲν αἰτίας
[5, 1311]   τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ  βασιλικὰς   δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς
[5, 1314]   περί τε τὰς ἀπολαύσεις τὰς  σωματικὰς   τοὐναντίον ποιεῖν νῦν τινες
[5, 1307]   Ἔτι διὰ τὸ πάσας τὰς  ἀριστοκρατικὰς   πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν
[5, 1308]   μήτε χρημάτων, εἰ δὲ μή,  ἀποδημητικὰς   ποιεῖσθαι τὰς παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ
[5, 1306]   δὲ καὶ διὰ τὸ ἄγαν  δεσποτικὰς   εἶναι τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν
[5, 1315]   πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας δι'  ἐρωτικὰς   αἰτίας ἀλλὰ μὴ δι' ἐξουσίαν,
[5, 1307]   τὸ πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας  ὀλιγαρχικὰς   εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι,
[5, 1305]   νῦν καὶ διὰ τὸ  μεγάλας   ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί τισιν, ὥσπερ ἐν
[5, 1308]   πολυχρονίους διδόναι τιμὰς ταχὺ  μεγάλας   (διαφθείρονται γάρ, καὶ φέρειν οὐ
[5, 1305]   Ἔτι δὲ διὰ τὸ μὴ  μεγάλας   εἶναι τότε τὰς πόλεις, ἀλλ'
[5, 1312]   κέρδη τε μεγάλα καὶ τιμὰς  μεγάλας   οὔσας αὐτοῖς, οὕτω καὶ τῶν
[5, 1306]   βουλεύουσι καὶ δικάζουσι καὶ τὰς  ἄλλας   ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ τὸ
[5, 1309]   δὴ τοῦτο καὶ περὶ τὰς  ἄλλας   πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν καὶ
[5, 1314]   οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς  ἄλλας,   ὡς καὶ διὰ γυναικῶν ὕβρεις
[5, 1314]   ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν, καὶ συνεχῶς  πολλὰς   ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι τοῖς
[5, 1304]   τῶν εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι τὰς  μεταβολάς.   Καθ' ἕκαστον δ' εἶδος πολιτείας
[5, 1316]   μιᾶς οὔσης ἑκατέρας λέγει τὰς  μεταβολὰς   Σωκράτης.
[5, 1305]   ἄν τις ἴδοι θεωρῶν τὰς  μεταβολὰς   τοῦτον ἐχούσας τὸν τρόπον. Ὁτὲ
[5, 1315]   τοῦ βίου διώκειν, μὴ τὰς  ὑπερβολάς,   ἔτι δὲ τοὺς μὲν γνωρίμους
[5, 1313]   τε καὶ πίστις, καὶ μήτε  σχολὰς   μήτε ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι
[5, 1311]   τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι καὶ τὰς  ἐπιβουλάς,   τῶν μὲν ἄρχειν αὐτῶν βουλομένων,
[5, 1309]   κατὰ φατρίας καὶ λόχους καὶ  φυλὰς   τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν
[5, 1305]   τοῦ γίγνεσθαι ἧττον τὸ τὰς  φυλὰς   φέρειν τοὺς ἄρχοντας, ἀλλὰ μὴ
[5, 1311]   Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ τιμωροῦντες,  Ἀδάμας   δ' ἀπέστη Κότυος διὰ τὸ
[5, 1315]   ὄντων, καὶ τὰς μὲν τοιαύτας  τιμὰς   ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ κολάσεις
[5, 1309]   τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν  τιμὰς   εἶναι δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν.
[5, 1308]   πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ πολυχρονίους διδόναι  τιμὰς   ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται γάρ,
[5, 1312]   ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα καὶ  τιμὰς   μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω καὶ
[5, 1309]   ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς εἶναι δεῖ  νενομοθετημένας   τοῖς εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ' ἐν
[5, 1302]   ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ τὰς  ἐπιφερομένας   δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ
[5, 1304]   τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ τὰς  ἐπιφερομένας   δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν
[5, 1315]   τρία καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ  μῆνας·   Κύψελος μὲν γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη
[5, 1303]   ὑπεποιήσατο, πάλιν δ' ἐκεῖνος τούτῳ  χαλεπήνας   τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἀνέπεισεν ὡς
[5, 1306]   κυρίους καὶ ἐκ τούτων εἰς  ἐκείνας)   Ἐν δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται
[5, 1303]   Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων  τινάς,   καὶ ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ
[5, 1311]   τὸ σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων  τινάς.   Οἷον καὶ Κραταίου εἰς
[5, 1316]   οὐ κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί  τινας   οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι σπουδαίους
[5, 1312]   τοῦ Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ πρὸς  ἡδονὰς   ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν
[5, 1314]   βούλονται τοῦτο πράττοντες, ἵν' ὡς  εὐδαίμονας   καὶ μακαρίους θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα
[5, 1306]   τὴν πρᾶξιν τὴν πρὸς Χάρητα  πράξας   ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν τὴν πολιτείαν διὰ
[5, 1305]   Μεγάροις τῶν εὐπόρων τὰ κτήνη  ἀποσφάξας,   λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας,
[5, 1308]   γ' ἀθρόας δόντας ἀφαιρεῖσθαι πάλιν  ἀθρόας,   ἀλλ' ἐκ προσαγωγῆς· καὶ μάλιστα
[5, 1308]   δὲ μή, μή τοί γ'  ἀθρόας   δόντας ἀφαιρεῖσθαι πάλιν ἀθρόας, ἀλλ'
[5, 1305]   μὲν ἐὰν ἀδικῶσι τὸ πλῆθος·  πᾶς   γὰρ ἱκανὸς γίνεται προστάτης, μάλιστα
[5, 1316]   οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι σπουδαίους  ἄνδρας   ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη τί ἂν
[5, 1314]   τοῦτο δρῶσιν, καὶ συνεχῶς πολλὰς  ἡμέρας,   ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις
[5, 1304]   τῶν εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος δύο  θυγατέρας,   περιωσθεὶς καὶ οὐ λαβὼν
[5, 1316]   καὶ δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης  ἑκατέρας   λέγει τὰς μεταβολὰς Σωκράτης.
[5, 1313]   μοναρχίαι διὰ ταύτας καὶ τοιαύτας  ἑτέρας   αἰτίας. Σῴζονται δὲ δῆλον ὡς
[5, 1303]   πενία, καὶ οὕτως δὴ ἑτέρα  ἑτέρας   μᾶλλον, ὧν μία καὶ
[5, 1303]   συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς  σφετέρας   τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις
[5, 1312]   ἔχουσα θράσος ἐστίν, δι' ἃς  ἀμφοτέρας,   ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς
[5, 1310]   βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια καὶ  δεσποτικωτέρας   ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ δὲ ἐκ
[5, 1309]   καὶ βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν τὰς  δαπανηρὰς   μὲν μὴ χρησίμους δὲ λειτουργίας,
[5, 1308]   τὴν συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι  μικρὰς   καὶ πολυχρονίους διδόναι τιμὰς
[5, 1306]   δ' ὀλιγαρχίαν τὴν τῶν ἱππέων  Διαγόρας   κατέλυσεν ἀδικηθεὶς περὶ γάμον) ἐκ
[5, 1313]   γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ τῆς  φθορᾶς   αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις καὶ
[5, 1314]   δὲ λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς  φθορᾶς   τῆς τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ
[5, 1314]   τῆς βασιλείας εἷς τρόπος τῆς  φθορᾶς   τὸ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν,
[5, 1303]   ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας γενομένης  διαφορᾶς   ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν στάσεων
[5, 1309]   ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης εἶναι  διαφοράς)   Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ
[5, 1305]   ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως  διαφοράς.   Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξ αὐτῶν
[5, 1314]   οἱ δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς  εἰσφορὰς   καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι
[5, 1311]   διαφέρεσθαι καὶ τὸν ἐκ τῆς  Κλεοπάτρας·   ἀλλὰ τῆς γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν
[5, 1313]   φανεροὺς εἶναι καὶ διατρίβειν περὶ  θύρας   (οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν
[5, 1303]   γὰρ ἀξιοῦντες ὡς σφετέρας τῆς  χώρας   ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις οἱ ἔποικοι
[5, 1307]   ἐγένετο κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν τῆς  χώρας   ὅσοι πλείω ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι
[5, 1305]   πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος  στασιάσας   πρὸς τοὺς πεδιακούς, καὶ Θεαγένης
[5, 1315]   πάσης μὲν ὕβρεως εἴργεσθαι, παρὰ  πάσας   δὲ δυεῖν, τῆς τε εἰς
[5, 1307]   ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι διὰ τὸ  πάσας   τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι
[5, 1304]   πολλούς. Καθόλου μὲν οὖν περὶ  πάσας   τὰς πολιτείας αἱ ἀρχαὶ καὶ
[5, 1309]   μὴ ταὐτὸν τὸ δίκαιον κατὰ  πάσας   τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς
[5, 1304]   αὐτῶν. Ἁπλῶς μὲν οὖν περὶ  πάσας   τὰς πολιτείας ἐκ τῶν εἰρημένων
[5, 1315]   γὰρ τὸ τοιοῦτον ἦθος περὶ  πάσας   τὰς πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς
[5, 1307]   ἐν Λακεδαίμονι δοκεῖ Παυσανίας  στρατηγήσας   κατὰ τὸν Μηδικὸν πόλεμον, καὶ
[5, 1311]   διότι τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν  ὁμολογήσας   αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν μὲν προτέραν,
[5, 1315]   εἴκοσι· Γέλων μὲν γὰρ ἑπτὰ  τυραννήσας   τῷ ὀγδόῳ τὸν βίον ἐτελεύτησεν,
[5, 1306]   Κινάδων τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου  συστήσας   ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι
[5, 1312]   Ὡς δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν,  ὅσας   αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε ὀλιγαρχίας
[5, 1312]   ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον δὲ Δίων  στρατεύσας,   κηδεστὴς ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν
[5, 1312]   τε μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας  οὔσας   αὐτοῖς, οὕτω καὶ τῶν διὰ
[5, 1302]   καὶ πρὸς τὰς πολιτείας τὰς  διδούσας   τὴν ἐξουσίαν· δὲ πλεονεξία
[5, 1313]   ἀλλ' εἶναι κατασκόπους, οἷον περὶ  Συρακούσας   αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ οὓς
[5, 1315]   περὶ Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα περὶ  Συρακούσας.   Ἔτη δ' οὐδ' αὕτη πολλὰ
[5, 1315]   δι' ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς  δοκούσας   ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς. Τῶν
[5, 1307]   μᾶλλον μόνιμοι αὐτῶν· τὰς γὰρ  ἀποκλινούσας   μᾶλλον πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας
[5, 1305]   ἴδοι θεωρῶν τὰς μεταβολὰς τοῦτον  ἐχούσας   τὸν τρόπον. Ὁτὲ μὲν γάρ,
[5, 1305]   γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ ταύτας  τὰς   αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι
[5, 1302]   καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς καὶ  τὰς   αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ σχεδὸν
[5, 1306]   τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι καὶ  τὰς   ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ
[5, 1309]   συμβαίνει δὴ τοῦτο καὶ περὶ  τὰς   ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν
[5, 1314]   τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς  τὰς   ἄλλας, ὡς καὶ διὰ γυναικῶν
[5, 1310]   κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ  τὰς   ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς παρ' ἀμφοτέρων
[5, 1314]   πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί τε  τὰς   ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν
[5, 1307]   ἔχοντες. Ἔτι διὰ τὸ πάσας  τὰς   ἀριστοκρατικὰς πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον
[5, 1309]   ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν, καὶ  τὰς   ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα τούτοις
[5, 1308]   δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ ἑξαμήνους  τὰς   ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες οἱ
[5, 1307]   τὸ ἀπὸ πλείονος τιμήματος εἶναι  τὰς   ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη καὶ
[5, 1305]   ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι αἱροῦνται  τὰς   ἀρχὰς ἐξ ὧν οἱ ἄρχοντές
[5, 1311]   ὡς ὑβρισθέντες, καὶ τῶν περὶ  τὰς   ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον
[5, 1302]   τὰς πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον  τὰς   ἀρχὰς καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν.
[5, 1308]   οὕτω τετάχθαι ὥστε μὴ εἶναι  τὰς   ἀρχὰς κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ μάλιστα
[5, 1308]   μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις καὶ  τὰς   ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς
[5, 1312]   κτησαμένων οἱ πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν  τὰς   ἀρχάς, οἱ δὲ παραλαβόντες εὐθὺς
[5, 1301]   τῶν ἐν τῷ πολιτεύματι βαδίζειν  τὰς   ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις,
[5, 1303]   δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς  τὰς   ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι τοὺς
[5, 1308]   πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ  τὰς   αὐτὰς αἰτίας· τούτου δ' ἄκος
[5, 1311]   ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν σχεδὸν ἐλέχθη,  τὰς   αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί
[5, 1306]   συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας  τὰς   αὐτὰς κτήσεις, ὥστε πάντας πάντων
[5, 1310]   ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ  τὰς   βασιλείας καὶ τὰς τυραννίδας.
[5, 1311]   καὶ περὶ τὰς τυραννίδας καὶ  τὰς   βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου
[5, 1307]   αἱ δὲ μᾶλλον μόνιμοι αὐτῶν·  τὰς   γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον πρὸς τὴν
[5, 1309]   δὲ καὶ βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν  τὰς   δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους δὲ
[5, 1315]   μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν,  τὰς   δὲ κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων
[5, 1315]   ποιούμενον καὶ μὴ δι' ὀλιγωρίαν,  τὰς   δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας
[5, 1307]   πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν,  τὰς   δὲ πρὸς τὸ πλῆθος πολιτείας·
[5, 1310]   ἀρχαῖον οἱ δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους  τὰς   δημιουργίας καὶ τὰς θεωρίας) αἱ
[5, 1309]   γὰρ τῶν δοκούντων δημοτικῶν λύει  τὰς   δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς
[5, 1308]   μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ διαλύει  τὰς   διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον
[5, 1302]   ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς πολιτείας  τὰς   διδούσας τὴν ἐξουσίαν· δὲ
[5, 1315]   μὴ δι' ἐξουσίαν, ὅλως δὲ  τὰς   δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς.
[5, 1314]   συναποδημοῦσιν, οἱ δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα  τὰς   εἰσφορὰς καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ
[5, 1306]   τὰς ἐναντίας πολιτείας ἀλλ' εἰς  τὰς   ἐν τῷ αὐτῷ γένει, οἷον
[5, 1306]   ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς  τὰς   ἐναντίας πολιτείας ἀλλ' εἰς τὰς
[5, 1311]   γὰρ τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι καὶ  τὰς   ἐπιβουλάς, τῶν μὲν ἄρχειν αὐτῶν
[5, 1312]   ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται  τὰς   ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ διὰ φιλοτιμίαν
[5, 1302]   γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ  τὰς   ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ
[5, 1304]   τοῖς τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ  τὰς   ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι
[5, 1303]   καὶ ἄνευ στάσεως διά τε  τὰς   ἐριθείας, ὥσπερ ἐν Ἡραίᾳ (ἐξ
[5, 1310]   καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ  τὰς   θεωρίας) αἱ δ' ἐκ τῶν
[5, 1309]   ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ  τὰς   κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν εἶναι
[5, 1305]   πολιτεύματός ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς  τὰς   κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ
[5, 1309]   εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ  τὰς   κτήσεις μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ
[5, 1309]   χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν  τὰς   κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν
[5, 1310]   δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ  τὰς   κυρίας ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον
[5, 1303]   ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς  τὰς   κυρίας παριέναι τοὺς μὴ τῇ
[5, 1306]   ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς  τὰς   κυρίους καὶ ἐκ τούτων εἰς
[5, 1314]   ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς καὶ  τὰς   λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε
[5, 1310]   αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον ἐπὶ  τὰς   μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε
[5, 1308]   δ' οἱ δυνάσται, οἱ  τὰς   μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς, ὅταν πολὺν
[5, 1313]   ὡς δὲ καθ' ἕκαστον τῷ  τὰς   μὲν βασιλείας ἄγειν ἐπὶ τὸ
[5, 1315]   χρῆσθαι δεῖ τοῖς τοιούτοις,  τὰς   μὲν κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον
[5, 1315]   τῶν πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων, καὶ  τὰς   μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν,
[5, 1304]   ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι  τὰς   μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον δ' εἶδος
[5, 1316]   ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας λέγει  τὰς   μεταβολὰς Σωκράτης.
[5, 1305]   ἄλλων ἄν τις ἴδοι θεωρῶν  τὰς   μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας τὸν τρόπον.
[5, 1315]   μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ  τὰς   μετριότητας τοῦ βίου διώκειν, μὴ
[5, 1311]   εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ περὶ  τὰς   μοναρχίας· διά τε γὰρ ἀδικίαν
[5, 1315]   τὰς πολιτείας καὶ τὰ περὶ  τὰς   μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρονται
[5, 1311]   περὶ τὰς πολιτείας καὶ περὶ  τὰς   μοναρχίας· οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος
[5, 1314]   περὶ αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ  τὰς   οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς
[5, 1313]   τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ  τὰς   οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν
[5, 1306]   μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν καὶ  τὰς   ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ καὶ τὴν
[5, 1309]   τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν  τὰς   ὀλιγαρχίας. Οἱ δ' οἰόμενοι ταύτην
[5, 1307]   οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ  τὰς   ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς
[5, 1306]   διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι  τὰς   ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐν τῇ
[5, 1305]   ἀδικοῦντες τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν,  τὰς   οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες τὰς
[5, 1304]   μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς  τὰς   οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει
[5, 1316]   μὲν τῶν ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι  τὰς   οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ τῶν
[5, 1311]   φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν κεκτημένοι  τὰς   οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν,
[5, 1307]   γὰρ παραδυομένη παρανομία, ὥσπερ  τὰς   οὐσίας τὸ μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ
[5, 1310]   παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα  τὰς   παρ' ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν. Ὑπάρχει
[5, 1308]   εἰ δὲ μή, ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι  τὰς   παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ
[5, 1310]   ἐκ δυοῖν συγκειμένη κακῶν καὶ  τὰς   παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα
[5, 1309]   μὴ λανθάνειν, νῦν λανθάνει  τὰς   παρεκβεβηκυίας πολιτείας, τὸ μέσον· πολλὰ
[5, 1305]   τὸ μὴ μεγάλας εἶναι τότε  τὰς   πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν ἀγρῶν
[5, 1310]   Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες δυνάμενοι  τὰς   πόλεις τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν
[5, 1304]   Καθόλου μὲν οὖν περὶ πάσας  τὰς   πολιτείας αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι
[5, 1308]   οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι  τὰς   πολιτείας, ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ
[5, 1310]   τοῖς καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι  τὰς   πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν
[5, 1309]   ταὐτὸν τὸ δίκαιον κατὰ πάσας  τὰς   πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης
[5, 1311]   ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί τε  τὰς   πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ
[5, 1304]   Ἁπλῶς μὲν οὖν περὶ πάσας  τὰς   πολιτείας ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε
[5, 1310]   δὲ παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις περὶ  τὰς   πολιτείας ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα
[5, 1311]   αἰτίων ἦν, ὥσπερ καὶ περὶ  τὰς   πολιτείας καὶ περὶ τὰς μοναρχίας·
[5, 1315]   παντελῶς. Τὰ μὲν οὖν περὶ  τὰς   πολιτείας καὶ τὰ περὶ τὰς
[5, 1309]   ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει  τὰς   πολιτείας, καὶ τὸ πολλάκις εἰρημένον
[5, 1316]   ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι  τὰς   πολιτείας, κἂν μὴ καταδαπανήσωσι τὴν
[5, 1302]   γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ  τὰς   πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς
[5, 1304]   ἔχουσι τὸν τρόπον. Κινοῦσι δὲ  τὰς   πολιτείας ὁτὲ μὲν διὰ βίας
[5, 1310]   τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ διαμένειν  τὰς   πολιτείας, οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες,
[5, 1310]   ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ παιδεύεσθαι πρὸς  τὰς   πολιτείας. Ὄφελος γὰρ οὐθὲν τῶν
[5, 1302]   καὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς  τὰς   πολιτείας τὰς διδούσας τὴν ἐξουσίαν·
[5, 1308]   αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν  τὰς   πράξεις καὶ τὰς ἀρχάς (λέγω
[5, 1315]   τὸ τοιοῦτον ἦθος περὶ πάσας  τὰς   πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς τινα
[5, 1305]   τὰς οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες  τὰς   προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ
[5, 1314]   ἀπολώλασιν· περί τε τὰς ἀπολαύσεις  τὰς   σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν νῦν
[5, 1310]   συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας καὶ  τὰς   τυραννίδας. μὲν γὰρ βασιλεία
[5, 1311]   ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ  τὰς   τυραννίδας καὶ τὰς βασιλείας· μέγεθος
[5, 1308]   τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι  τὰς   τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις
[5, 1303]   δεῖ τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν  τὰς   τῶν ἡγεμόνων καὶ δυναμένων στάσεις·
[5, 1315]   μετριότητας τοῦ βίου διώκειν, μὴ  τὰς   ὑπερβολάς, ἔτι δὲ τοὺς μὲν
[5, 1314]   ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς ταύτας  τὰς   ὑποθέσεις, τὰ μὲν ὅπως μὴ
[5, 1303]   καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι  τὰς   φάλαγγας, οὕτως ἔοικε πᾶσα διαφορὰ
[5, 1305]   τοῦ γίγνεσθαι ἧττον τὸ  τὰς   φυλὰς φέρειν τοὺς ἄρχοντας, ἀλλὰ
[5, 1306]   Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς  Σπαρτιάτας·   ἔτι ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι
[5, 1313]   τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ  πένητας   ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως
[5, 1315]   σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ τὰς  μετριότητας   τοῦ βίου διώκειν, μὴ τὰς
[5, 1312]   τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς τε  πολίτας   οὕτως ἔχοντας καὶ αὐτὸν ἀεὶ
[5, 1303]   τοὺς ξένους καὶ τοὺς μισθοφόρους  πολίτας   ποιησάμενοι ἐστασίασαν καὶ εἰς μάχην
[5, 1303]   τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι διεστασίασαν  πάντας.   Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν
[5, 1306]   ἀξίας τὰς αὐτὰς κτήσεις, ὥστε  πάντας   πάντων μετέχειν, ὁτὲ μὲν ἐκ
[5, 1312]   αὐτῶν, ὡς καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον  ἅπαντας   αὐτούς· Διονύσιον δὲ Δίων στρατεύσας,
[5, 1302]   μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες,  ἐάσαντας   γενέσθαι ἰᾶσθαι ὕστερον. Διὰ δὲ
[5, 1307]   πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες τοῦτον  κινήσαντας   τὸν νόμον ἐάσειν τὴν ἄλλην
[5, 1314]   συμφέρει τοῦτο μᾶλλον καταλιπεῖν  ἀθροίσαντας·   ἧττον γὰρ ἂν οἱ φυλάττοντες
[5, 1306]   ὁμοίων γὰρ ἦσαν) οὓς φωράσαντες  ἐπιβουλεύσαντας   ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς, ὅταν
[5, 1308]   τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ' ἐλλείπῃ,  ἀνιέντας   καὶ ἐλάττω ποιοῦντας τὴν τίμησιν.
[5, 1301]   ἐγένετο ἐκ τοῦ ἴσους ὁτιοῦν  ὄντας   οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους εἶναι ιὅτι
[5, 1301]   ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν τι  ὄντας   ὅλως εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ'
[5, 1308]   καὶ τοὺς ἔξω τῆς φιλονεικίας  ὄντας   πρὶν παρειληφέναι καὶ αὐτούς, ὡς
[5, 1306]   διὰ τὸ ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα  ὄντας,   τὴν δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι
[5, 1304]   γνωρίμων, ἕως πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς  φεύγοντας,   οἱ δὲ κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι
[5, 1308]   μή, μή τοί γ' ἀθρόας  δόντας   ἀφαιρεῖσθαι πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ
[5, 1315]   μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς ὑβρίζεσθαι  νομίζοντας   αὑτοὺς ὧν κηδόμενοι
[5, 1304]   δ' εἶδος πολιτείας ἐκ τούτων  μερίζοντας   τὰ συμβαίνοντα δεῖ θεωρεῖν. Αἱ
[5, 1308]   Ὥστε δεῖ τοὺς τῆς πολιτείας  φροντίζοντας   φόβους παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι καὶ
[5, 1311]   ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς  περιιόντας   καὶ τύπτοντας ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος
[5, 1309]   δέ τινα χρὴ ἔχειν τοὺς  μέλλοντας   ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς, πρῶτον
[5, 1305]   ἀποσφάξας, λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν  ἐπινέμοντας,   καὶ Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου καὶ
[5, 1314]   τοιοῦτον ὥστε μὴ φοβεῖσθαι τοὺς  ἐντυγχάνοντας   ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου μέντοι
[5, 1308]   ἀνιέναι, ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ,  ἐπιτείνοντας   κατὰ τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ'
[5, 1306]   ταχθὲν πρῶτον τίμημα πρὸς τοὺς  παρόντας   καιρούς, ὥστε μετέχειν ἐν μὲν
[5, 1306]   οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι  κλέπτοντας,   ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη τῇ
[5, 1311]   τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ  τύπτοντας   ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ τῶν
[5, 1314]   τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ  καταλύοντας   τὴν ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι
[5, 1309]   ἐνδέχεται τοὺς τὰ δύο ταῦτα  ἔχοντας   ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε καθάπερ καὶ
[5, 1312]   ὁρῶν τούς τε πολίτας οὕτως  ἔχοντας   καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα. Καὶ
[5, 1304]   ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς τὰς οὐσίας  ἔχοντας   συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ καὶ
[5, 1313]   τε, τῆς τυραννίδος, τὸ τοὺς  ὑπερέχοντας   κολούειν καὶ τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν,
[5, 1311]   κόλουσις, ὡς δέον αἰεὶ τοὺς  ὑπερέχοντας   τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν
[5, 1308]   τῷ πολιτεύματι, τοὺς μὲν μὴ  μετέχοντας   τῷ μὴ ἀδικεῖν καὶ τῷ
[5, 1308]   πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ τοὺς  μετέχοντας   τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς.
[5, 1305]   τὸ τὰς φυλὰς φέρειν τοὺς  ἄρχοντας,   ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν δῆμον.
[5, 1308]   ὁμοίως ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον χρόνον  ἄρχοντας   καὶ πολύν, ἐπεὶ διὰ τοῦτο
[5, 1308]   οἴωνται τὰ κοινὰ κλέπτειν τοὺς  ἄρχοντας,   τότε γ' ἀμφότερα λυπεῖ, τό
[5, 1308]   δ' ἐλλείπῃ, ἀνιέντας καὶ ἐλάττω  ποιοῦντας   τὴν τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς
[5, 1313]   πρὸς ἀλλήλους) καὶ τὸ τοὺς  ἐπιδημοῦντας   αἰεὶ φανεροὺς εἶναι καὶ διατρίβειν
[5, 1313]   καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις,  εὐημεροῦντάς   τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ
[5, 1302]   μὲν δικαίως τοὺς δ' ἀδίκως  πλεονεκτοῦντας   τούτων· ἔτι διὰ ὕβριν, διὰ
[5, 1308]   ἀρχήν τινα τὴν ἐποψομένην τοὺς  ζῶντας   ἀσυμφόρως πρὸς τὴν πολιτείαν, ἐν
[5, 1310]   ἕνα τινὰ κύριον ἐπὶ τὰς  μεγίστας   ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς
[5, 1308]   οἱ δυνάσται, οἱ τὰς  μεγίστας   ἔχοντες ἀρχάς, ὅταν πολὺν χρόνον
[5, 1312]   ἐναντιότητα τῆς πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι  πλείστας   κατέλυσαν τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι κατὰ
[5, 1306]   οὓς φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος  οἰκιστάς,   ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι
[5, 1313]   αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ οὓς  ὠτακουστὰς   ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις εἴη
[5, 1308]   ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ τὰς  αὐτὰς   αἰτίας· τούτου δ' ἄκος τὸ
[5, 1311]   Καθάπερ οὖν σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς  αὐτὰς   ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί τε
[5, 1306]   πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας τὰς  αὐτὰς   κτήσεις, ὥστε πάντας πάντων μετέχειν,
[5, 1302]   τὸν ἀριθμόν, ἃς διοριστέον καθ'  αὑτὰς   τύπῳ πρῶτον. Δεῖ γὰρ λαβεῖν
[5, 1311]   Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ  τοιαύτας   αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ
[5, 1306]   ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ  τοιαύτας   αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ αἱ
[5, 1313]   αἱ μοναρχίαι διὰ ταύτας καὶ  τοιαύτας   ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ δῆλον
[5, 1314]   τῶν κοινῶν, μήτε δαπανῶντα δωρεὰς  τοιαύτας   ἐφ' αἷς τὰ πλήθη χαλεπαίνουσιν,
[5, 1315]   αὐτονόμων ὄντων, καὶ τὰς μὲν  τοιαύτας   τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ
[5, 1312]   καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης,  τοσαύτας   καὶ τῆς τυραννίδος θετέον· καὶ
[5, 1309]   ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι τῆς πολιτείας,  ταύτας   δὲ τοῖς ἐκ τῆς πολιτείας
[5, 1301]   καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων,  ταύτας   ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ δ' οὐ
[5, 1313]   μὲν οὖν αἱ μοναρχίαι διὰ  ταύτας   καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται
[5, 1305]   μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ  ταύτας   τὰς αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι
[5, 1314]   τις ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς  ταύτας   τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν ὅπως
[5, 1303]   αἱρετῶν γὰρ διὰ τοῦτο ἐποίησαν  κληρωτάς,   ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ
[5, 1306]   καὶ δικάζουσι καὶ τὰς ἄλλας  ἀρχὰς   ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ τὸ ταχθὲν
[5, 1309]   ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν, καὶ τὰς  ἀρχὰς   ἀφ' ὧν λήμματα τούτοις ἀπονέμειν,
[5, 1311]   οὖν σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς  ἀρχὰς   δεῖ νομίζειν περί τε τὰς
[5, 1305]   νῦν καὶ διὰ τὸ μεγάλας  ἀρχὰς   ἐγχειρίζεσθαί τισιν, ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ
[5, 1308]   νομοθετημάτων, οἷον τὸ ἑξαμήνους τὰς  ἀρχὰς   εἶναι, ἵνα πάντες οἱ ὅμοιοι
[5, 1307]   ἀπὸ πλείονος τιμήματος εἶναι τὰς  ἀρχὰς   εἰς ἔλαττον μετέβη καὶ εἰς
[5, 1305]   ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰς  ἀρχὰς   ἐξ ὧν οἱ ἄρχοντές εἰσιν,
[5, 1311]   ὑβρισθέντες, καὶ τῶν περὶ τὰς  ἀρχὰς   καὶ βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν
[5, 1302]   πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς  ἀρχὰς   καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ
[5, 1308]   τετάχθαι ὥστε μὴ εἶναι τὰς  ἀρχὰς   κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν
[5, 1308]   ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις καὶ τὰς  ἀρχάς   (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς
[5, 1312]   οἱ πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς  ἀρχάς,   οἱ δὲ παραλαβόντες εὐθὺς ὡς
[5, 1301]   ἐν τῷ πολιτεύματι βαδίζειν τὰς  ἀρχάς,   ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν
[5, 1308]   οἱ τὰς μεγίστας ἔχοντες  ἀρχάς,   ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν) Σῴζονται
[5, 1310]   τινὰ κύριον ἐπὶ τὰς μεγίστας  ἀρχάς.   Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς τρόποις
[5, 1309]   τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας  ἀρχάς,   πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς τὴν
[5, 1303]   ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς  ἀρχὰς   τὰς κυρίας παριέναι τοὺς μὴ
[5, 1310]   τῶν αἱρετῶν ἐπὶ τὰς κυρίας  ἀρχάς   (τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ δῆμοι
[5, 1303]   δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ  τύχας,   οἷον ἐν Τάραντι ἡττηθέντων καὶ
[5, 1303]   Μηδικά, δύο ἀδελφῶν περὶ τῆς  πατρῴας   νομῆς διενεχθέντων· μὲν γὰρ
[5, 1315]   τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα δὲ οἱ  παῖδες,   ὥστε τὰ πάντα ἐγένετο ἔτη
[5, 1313]   κατασκόπους, οἷον περὶ Συρακούσας αἱ  ποταγωγίδες   καλούμεναι, καὶ οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν
[5, 1313]   Παράδειγμα δὲ τούτου αἵ τε  πυραμίδες   αἱ περὶ Αἴγυπτον καὶ τὰ
[5, 1314]   καὶ διὰ γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ  τυραννίδες   ἀπολώλασιν· περί τε τὰς ἀπολαύσεις
[5, 1312]   γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ  τυραννίδες.   Βασιλεία δ' ὑπὸ μὲν τῶν
[5, 1308]   ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις γίγνονται  τυραννίδες·   γὰρ οἱ μέγιστοι ἐν
[5, 1313]   ἀλλ' ἄν περ γίγνωνται, μοναρχίαι,  τυραννίδες   μᾶλλον, διὰ τὸ τὴν βασιλείαν
[5, 1305]   τι γέγονε τοιοῦτον. Ἐγίγνοντο δὲ  τυραννίδες   πρότερον μᾶλλον νῦν καὶ
[5, 1313]   παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ  τυραννίδες   σῴζονται κατὰ δύο τρόπους τοὺς
[5, 1305]   ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ οἱ  πολιτοφύλακες   διὰ τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν
[5, 1301]   ἐποίησαν, εἰς δὲ τὴν ἡλιαίαν  ἐπάναγκές   ἐστιν ἔτι τῶν ἐν τῷ
[5, 1313]   ἐπιβουλεύουσιν οἱ δοῦλοι καὶ αἱ  γυναῖκες   τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον
[5, 1305]   ἐκ τῶν γνωρίμων, ἐπιθέμενος ἐκράτησεν,  ἀσθενὲς   γὰρ τὸ στασιάζον· καὶ ἐν
[5, 1316]   ἀλλ' ὅταν μὲν τῶν ἡγεμόνων  τινὲς   ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν
[5, 1302]   καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον  τίνες   ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν
[5, 1306]   ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς, ὅταν  τινὲς   ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες καὶ μηθενὸς
[5, 1307]   τῆς καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ  τινες   διὰ τὸν πόλεμον ἠξίουν ἀνάδαστον
[5, 1314]   πρότερον τυραννὶς πρὶν πιστεύσωσί  τινες   ἑαυτοῖς· διὸ καὶ τοῖς ἐπιεικέσι
[5, 1301]   καὶ πόσων καὶ ποίων, καὶ  τίνες   ἑκάστης πολιτείας φθοραί, καὶ ἐκ
[5, 1312]   μεθύοντα. Καὶ τῶν φίλων δέ  τινες   ἐπιτίθενται διὰ καταφρόνησιν· διὰ γὰρ
[5, 1301]   ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί φασι Λύσανδρόν  τινες   ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν βασιλείαν καὶ
[5, 1302]   παρὰ τὴν ἀξίαν τιμῶνταί  τινες   ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ ὅταν
[5, 1301]   μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ σωτηρίαι  τίνες   καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης
[5, 1301]   εἶναι τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ  τινες   οἳ κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ
[5, 1307]   διὰ πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί  τινες   πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων καὶ παρὰ
[5, 1314]   καὶ δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί  τινες   τῶν τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν
[5, 1314]   σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν νῦν  τινες   τῶν τυράννων ποιοῦσιν (οὐ γὰρ
[5, 1307]   πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ  Λάκωνες   τοὺς δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν
[5, 1316]   μὴ πάντες ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ  ἄνδρες;   Οὐδενὸς δὲ πενεστέρου γενομένου
[5, 1316]   μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι γίγνονται  πένητες,   ὡς ἐξ ἀρχῆς πλουσίων ὄντων
[5, 1312]   παραλαβόντες εὐθὺς ὡς εἰπεῖν ἀπολλύασι  πάντες.   Ἀπολαυστικῶς γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε
[5, 1305]   ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο.  Πάντες   δὲ τοῦτο ἔδρων ὑπὸ τοῦ
[5, 1312]   δὲ βούλονται, δυνάμενοι πράττουσι  πάντες)   ἐναντίαι δ' αἱ πολιτεῖαι, δῆμος
[5, 1313]   ὅτι μάλιστα ἀγνῶτες ἀλλήλοις ἔσονται  πάντες   (ἡ γὰρ γνῶσις πίστιν ποιεῖ
[5, 1309]   εἰς δύο, τίνος πλεῖον μετέχουσι  πάντες   καὶ τίνος ἔλαττον· διὸ ἐν
[5, 1316]   ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ μὴ  πάντες   κέκτηνται ἴσα μὴ πάντες
[5, 1308]   ἑξαμήνους τὰς ἀρχὰς εἶναι, ἵνα  πάντες   οἱ ὅμοιοι μετέχωσιν· ἔστι γὰρ
[5, 1301]   ἴσους εἶναι ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι  πάντες   ὁμοίως, ἁπλῶς ἴσοι εἶναι νομίζουσινν,
[5, 1316]   πάντες κέκτηνται ἴσα μὴ  πάντες   ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες; Οὐδενὸς
[5, 1306]   ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν οἱ ὀλίγοι  πάντες,   ὅπερ ἐν Ἤλιδι συνέβη ποτέ·
[5, 1310]   τὰς πολιτείας, οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι  πάντες,   τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς πολιτείας.
[5, 1311]   τιμῆς τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται  πάντες.   Τῶν δ' ἐπιθέσεων αἱ μὲν
[5, 1310]   κατὰ ταῦτά τε καὶ δύναμιν.  Ἅπαντες   γὰρ εὐεργετήσαντες δυνάμενοι τὰς
[5, 1315]   μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν  διαφθείραντες.   Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς
[5, 1306]   τῶν ὁμοίων γὰρ ἦσαν) οὓς  φωράσαντες   ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς,
[5, 1304]   καὶ ἐν Ἄργει οἱ γνώριμοι  εὐδοκιμήσαντες   περὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην
[5, 1307]   τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι,  ὁρμήσαντες   τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες
[5, 1302]   ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι  καταφρονήσαντες   τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον
[5, 1307]   τῷ πλήθει τῶν φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες,  καταφρονήσαντες   τῶν ἐν τοῖς πράγμασι καὶ
[5, 1304]   ἀπάτη διττή. Ὁτὲ μὲν γὰρ  ἐξαπατήσαντες   τὸ πρῶτον ἑκόντων μεταβάλλουσι τὴν
[5, 1310]   τε καὶ δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ  εὐεργετήσαντες   δυνάμενοι τὰς πόλεις
[5, 1304]   ὁτὲ δὲ ἐξ ἀρχῆς τε  πείσαντες   καὶ ὕστερον πάλιν πεισθέντων ἑκόντων
[5, 1310]   δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,  κτίσαντες   κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ οἱ
[5, 1310]   ταύτης, οἱ μὲν κατὰ πόλεμον  κωλύσαντες   δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος, οἱ δ'
[5, 1310]   δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος, οἱ δ'  ἐλευθερώσαντες,   ὥσπερ Κῦρος, κτίσαντες
[5, 1312]   καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ  συστάντες   αὐτῶν, ὡς καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον
[5, 1304]   διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν  συστάντες   καταλῦσαι τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ
[5, 1303]   καὶ Βυζαντίοις οἱ ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες  φωραθέντες   ἐξέπεσον διὰ μάχης· καὶ Ἀντισσαῖοι
[5, 1311]   εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς  ὀργισθέντες   οἱ μὲν διέφθειραν, οἱ δ'
[5, 1304]   αὐτῶν οἱ γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα  ἀθροισθέντες   οἱ ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες κατέλυσαν
[5, 1304]   λαβὼν ἀπῆλθεν, οἱ δ' ὡς  ὑβρισθέντες   ἐνέβαλον τῶν ἱερῶν χρημάτων θύοντος,
[5, 1311]   διέφθειραν, οἱ δ' ἐνεχείρησαν ὡς  ὑβρισθέντες,   καὶ τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς
[5, 1310]   γεγόνασιν ἐκ δημαγωγῶν ὡς εἰπεῖν,  πιστευθέντες   ἐκ τοῦ διαβάλλειν τοὺς γνωρίμους.
[5, 1305]   τοῦτο ἔδρων ὑπὸ τοῦ δήμου  πιστευθέντες,   δὲ πίστις ἦν
[5, 1302]   καὶ τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν  ὄντες   ἄνισοι μὴ πλέον ἔχειν ἀλλ'
[5, 1301]   ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν γὰρ ἄνισοι  ὄντες   ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα
[5, 1313]   καὶ πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν  ὄντες   ἄσχολοι ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ
[5, 1303]   ἴσων, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἴσοι  ὄντες,   ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις οἱ
[5, 1302]   στασιάζουσιν ἂν νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν  ὄντες   ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ
[5, 1313]   καὶ ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν  ὄντες.   Καὶ μὲν βασιλεία σῴζεται
[5, 1306]   ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι  ὄντες   καὶ μηθενὸς ἥττους κατ' ἀρετὴν
[5, 1305]   δημαγωγῶσιν οἱ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ  ὄντες,   οἷον ἐν Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες
[5, 1302]   καὶ ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ  ὄντες   ὅπως ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ
[5, 1302]   ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι  ὄντες   ὅπως μείζους. Πῶς μὲν οὖν
[5, 1314]   τῶν τυράννων, οὗτοι τρεῖς τυγχάνουσιν  ὄντες·   πάντα γὰρ ἀναγάγοι τις ἂν
[5, 1301]   Εἶτα οἱ μὲν ὡς ἴσοι  ὄντες   πάντων τῶν ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν·
[5, 1301]   μετέχειν· οἱ δ' ὡς ἄνισοι  ὄντες   πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν, τὸ γὰρ πλεῖον
[5, 1306]   Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι γὰρ ὀλίγοι  ὄντες   πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ τὸ
[5, 1303]   μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι  ὄντες.   Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις
[5, 1312]   διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς, οἱ δὲ  παραλαβόντες   εὐθὺς ὡς εἰπεῖν ἀπολλύασι πάντες.
[5, 1304]   τὰ δὲ κοινῇ τὸ πλῆθος  ἐπάγοντες.   Καὶ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν
[5, 1302]   τἀναντία τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν  φεύγοντες   καὶ ζημίαν, ὑπὲρ αὑτῶν
[5, 1304]   εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὕστερον  ἀναγκάζοντες.   Καὶ γὰρ ἀπάτη διττή.
[5, 1307]   τῶν ἐν τοῖς πράγμασι καὶ  νομίζοντες   ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον τὸν νόμον
[5, 1304]   ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες καὶ  κατελθόντες   κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ
[5, 1304]   ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας, οἱ δὲ  κατιόντες   ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον καὶ
[5, 1313]   ἀρχῆς. Ὥστε διὰ μὲν τοῦτο  ἑκόντες   οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν δὲ δι'
[5, 1304]   τῶν Τετρακοσίων τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν  φάσκοντες   τὸν βασιλέα χρήματα παρέξειν πρὸς
[5, 1305]   προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ  διαβάλλοντες,   ἵν' ἔχωσι δημεύειν τὰ κτήματα
[5, 1302]   μὴ δῶσι δίκην, καὶ οἱ  μέλλοντες   ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι πρὶν ἀδικηθῆναι,
[5, 1307]   ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν,  ὑπολαμβάνοντες   τοῦτον κινήσαντας τὸν νόμον ἐάσειν
[5, 1303]   ἀνέπεισεν ὡς αὑτὸν ἐλθεῖν· ὅθεν  προσλαμβάνοντες   τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι διεστασίασαν
[5, 1301]   τοῦτο πράττουσιν, οἱ κατ' ἀρετὴν  διαφέροντες·   ~μάλιστα γὰρ εὔλογον ἀνίσους ἁπλῶς
[5, 1304]   Διὸ καὶ οἱ κατ' ἀρετὴν  διαφέροντες   οὐ ποιοῦσι στάσιν ὡς εἰπεῖν·
[5, 1310]   εἶναι ταύτην τὴν πολιτείαν, ~ὥστε  φθείροντες   τοῖς καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι
[5, 1312]   γὰρ τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς  λήσοντες.   Καὶ οἱ οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν
[5, 1312]   δι' ἃς ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως  κρατήσοντες,   ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ
[5, 1304]   γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ  ἐκπίπτοντες   καὶ κατελθόντες κατέλυσαν τὸν δῆμον.
[5, 1314]   ἀθροίσαντας· ἧττον γὰρ ἂν οἱ  φυλάττοντες   ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ δὲ
[5, 1314]   τῶν τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν οἱ  φυλάττοντες   τῶν πολιτῶν· οἱ μὲν γὰρ
[5, 1314]   φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις βούλονται τοῦτο  πράττοντες,   ἵν' ὡς εὐδαίμονας καὶ μακαρίους
[5, 1303]   ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις οἱ ἔποικοι  ἐπιβουλεύοντες   φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ μάχης· καὶ
[5, 1313]   φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ  δουλεύοντες)   καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ
[5, 1316]   χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν οἱ  κωλύοντες,   ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται
[5, 1308]   δυνάσται, οἱ τὰς μεγίστας  ἔχοντες   ἀρχάς, ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν)
[5, 1312]   δὲ συστάντες αὐτῶν, ὡς καιρὸν  ἔχοντες,   ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον δὲ
[5, 1307]   τῆς χώρας ὅσοι πλείω ἦσαν  ἔχοντες.   Ἔτι διὰ τὸ πάσας τὰς
[5, 1301]   τὴν ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν  ἔχοντες   μετέχωσι τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων
[5, 1307]   πλεῖον, καὶ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον  ἔχοντες,   οἱ δ' ἐν ταῖς εὐπορίαις,
[5, 1312]   φύσιν μὲν θρασεῖς, τιμὴν δ'  ἔχοντες   πολεμικὴν παρὰ τοῖς μονάρχοις· ἀνδρεία
[5, 1302]   Δεῖ γὰρ λαβεῖν πῶς τε  ἔχοντες   στασιάζουσι καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ
[5, 1302]   ὅπως μείζους. Πῶς μὲν οὖν  ἔχοντες   στασιάζουσιν, εἴρηται· περὶ ὧν δὲ
[5, 1302]   ὁρᾶν ὅπως μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον  ὑπερέχοντες,   ἐάσαντας γενέσθαι ἰᾶσθαι ὕστερον.
[5, 1301]   δέ τινες οἳ κατὰ γένος  ὑπερέχοντες   οὐκ ἀξιοῦσι τῶν ἴσων αὑτοὺς
[5, 1316]   ~ἀλλ' οὐχ ὅτι οἱ πολὺ  ὑπερέχοντες   ταῖς οὐσίαις οὐ δίκαιον οἴονται
[5, 1312]   δ' ἐξ αὑτῆς, ὅταν οἱ  μετέχοντες   στασιάζωσιν, ὥσπερ τῶν περὶ
[5, 1302]   ὅταν πλείους ὦσιν οἱ μὴ  μετέχοντες   τῆς πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται
[5, 1305]   πόλεσι συμβέβηκεν· οἱ γὰρ μὴ  μετέχοντες   τῶν ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως μετέλαβον
[5, 1305]   τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν οἱ  ἄρχοντές   εἰσιν, ἀλλ' αἱ μὲν ἀρχαὶ
[5, 1306]   (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι οἱ  ἄρχοντες,   οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι)
[5, 1312]   δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ  στρατηγοῦντες   τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει
[5, 1312]   γυναικῶν νεἰ ἀληθῆ ταῦτα οἱ  μυθολογοῦντες   λέγουσιν· εἰ δὲ μὴ ἐπ'
[5, 1301]   τοῖν δυοῖν· ἄμφω γὰρ ἡμίση.  Ὁμολογοῦντες   δὲ τὸ ἁπλῶς εἶναι δίκαιον
[5, 1305]   μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματός ἐστι  (δημαγωγοῦντες   γὰρ πρὸς τὰς κρίσεις μεταβάλλουσι
[5, 1305]   περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα  δημαγωγοῦντες,   καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις οἱ
[5, 1305]   δέ, αἱρεῖται δὲ δῆμος,  δημαγωγοῦντες   οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν
[5, 1303]   Συβαρῖται τοῖς συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ  ἀξιοῦντες   ὡς σφετέρας τῆς χώρας ἐξέπεσον)
[5, 1305]   συνιστᾶσιν, τὰς οὐσίας ἀναδάστους  ποιοῦντες   τὰς προσόδους ταῖς λειτουργίαις,
[5, 1305]   Ὁτὲ μὲν γάρ, ἵνα χαρίζωνται,  ἀδικοῦντες   τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν, τὰς
[5, 1303]   μᾶλλον δημοτικοὶ οἱ τὸν Πειραιᾶ  οἰκοῦντες   τῶν τὸ ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ
[5, 1313]   δὲ τοῖς τυράννοις οἱ ταπεινῶς  ὁμιλοῦντες,   ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας. ~Καὶ
[5, 1309]   αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ  φιλοῦντες   αὑτούς, οὕτω καὶ πρὸς τὸ
[5, 1307]   παρὰ τῷ πλήθει τῶν φρουρῶν  εὐδοκιμοῦντες,   καταφρονήσαντες τῶν ἐν τοῖς πράγμασι
[5, 1304]   κινοῦσιν· γὰρ οἱ τούτοις  φθονοῦντες   τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,
[5, 1312]   πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον καὶ  καταφρονοῦντες   καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ
[5, 1312]   ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ καὶ  καταφρονοῦντες   τοῦ κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν
[5, 1309]   ἀρετὴν ἕλκουσιν εἰς τὴν ὑπερβολήν,  ἀγνοοῦντες   ὅτι, καθάπερ ῥὶς ἔστι παρεκβεβηκυῖα
[5, 1315]   ἑαυτῶν ἔχουσιν οἱ διὰ θυμὸν  ἐπιχειροῦντες,   καθάπερ καὶ Ἡράκλειτος εἶπε, χαλεπὸν
[5, 1311]   Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ  τιμωροῦντες,   Ἀδάμας δ' ἀπέστη Κότυος διὰ
[5, 1305]   ὀλιγαρχίαν· οἱ γὰρ τὸ ἴσον  ζητοῦντες   ἀναγκάζονται βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι τὸν δῆμον)
[5, 1301]   ἴσοις) ὅλως γὰρ τὸ ἴσον  ζητοῦντες   στασιάζουσιν. Ἔστι δὲ διττὸν τὸ
[5, 1304]   ἀσέλγειαν· τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ  συκοφαντοῦντες   τοὺς τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν
[5, 1310]   τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν οἱ  ὀλιγαρχοῦντες   οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ'
[5, 1305]   καὶ ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια  ζῶντες   ἀσελγῶς· καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοι
[5, 1312]   εἰπεῖν ἀπολλύασι πάντες. Ἀπολαυστικῶς γὰρ  ζῶντες   εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται καὶ πολλοὺς
[5, 1305]   δὲ δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ  σπουδαρχιῶντες   εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε κύριον
[5, 1312]   οἱ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν  ὁρμῶντες·   ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ τὸ τοῦ
[5, 1312]   ὥσπερ ἔνιοι τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν  ὁρῶντες   κέρδη τε μεγάλα καὶ τιμὰς
[5, 1302]   γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους  ὁρῶντες   τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ ἀδίκως
[5, 1307]   ἐξεῖναι τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν,  ὁρῶντες   τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως.
[5, 1302]   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους  ὁρῶντες   τοὺς μὲν δικαίως τοὺς δ'
[5, 1309]   καθάπερ καὶ αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν  εἰδότες   καὶ φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω καὶ
[5, 1306]   περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ ταῦτα  δεδιότες   μεταδιδόασι τῷ πλήθει τῆς πολιτείας
[5, 1302]   φόβον στασιάζουσιν οἵ τε ἠδικηκότες,  δεδιότες   μὴ δῶσι δίκην, καὶ οἱ
[5, 1302]   δὲ φόβον στασιάζουσιν οἵ τε  ἠδικηκότες,   δεδιότες μὴ δῶσι δίκην, καὶ
[5, 1310]   τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι καὶ  πεπονηκότες,   ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον καὶ
[5, 1302]   θετέον περὶ ἧς ἤδη τυγχάνομεν  εἰρηκότες.   Οἱ μὲν γὰρ ἰσότητος ἐφιέμενοι
[5, 1313]   ποιεῖν ἐξ ὧν ὅτι μάλιστα  ἀγνῶτες   ἀλλήλοις ἔσονται πάντες (ἡ γὰρ
[5, 1316]   ἀρίστην· οὕτω γὰρ ἂν ἐγίγνετο  συνεχὲς   καὶ κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ
[5, 1302]   αἰτίαν καθόλου μάλιστα θετέον περὶ  ἧς   ἤδη τυγχάνομεν εἰρηκότες. Οἱ μὲν
[5, 1312]   οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα τῆς  γῆς   εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον καλῶς
[5, 1311]   ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς  ὀργῆς   ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ
[5, 1311]   ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται τῆς  ὀργῆς·   τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ
[5, 1306]   πάντων μετέχειν, ὁτὲ μὲν ἐκ  προσαγωγῆς   καὶ κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς
[5, 1308]   ἀφαιρεῖσθαι πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ  προσαγωγῆς·   καὶ μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι τοῖς
[5, 1315]   δυνάμεώς τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ  προσαγωγῆς   τοῦτο δρᾶν καὶ μὴ πᾶσαν
[5, 1311]   γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων δὲ καὶ  Ἡρακλείδης   οἱ Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ
[5, 1311]   Εὐριπίδῃ τῷ ποιητῇ· δ'  Εὐριπίδης   ἐχαλέπαινεν εἰπόντος τι αὐτοῦ εἰς
[5, 1310]   εἰς χρῄζων, ὡς φησὶν  Εὐριπίδης·   τοῦτο δ' ἐστὶ φαῦλον· οὐ
[5, 1311]   τῶν φίλων ἀνεῖλεν, καὶ ὕστερον  Σμέρδης   Πενθίλον πληγὰς λαβὼν καὶ παρὰ
[5, 1306]   ὑπὸ τῶν βασιλέων, ὅταν  ἀνδρώδης   τις ὢν μὴ μετέχῃ τῶν
[5, 1312]   ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ  Σεύθης   Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν.
[5, 1315]   οὗτοι φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης  φυλακῆς   ὅσοι μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ
[5, 1310]   τὸ δύναμιν προυυπάρχειν τοῖς μὲν  βασιλικῆς   ἀρχῆς τοῖς δὲ τὴν τῆς
[5, 1306]   γάμους δίκας, οἷον ἐκ  γαμικῆς   μὲν αἰτίας αἱ εἰρημέναι πρότερον
[5, 1314]   ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ τῆς  πολεμικῆς,   καὶ δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ
[5, 1315]   γοῦν Κλεισθένης τὸν ἀποκρίναντα τῆς  νίκης   αὐτὸν ὡς ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι δ'
[5, 1304]   γενόμενος αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα  νίκης   καὶ διὰ ταύτης τῆς ἡγεμονίας
[5, 1304]   δῆμος αἴτιος γενόμενος τῆς  νίκης   τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους
[5, 1316]   Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον τῆς  Λακωνικῆς   πέπονθεν ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ
[5, 1316]   ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ τῆς  Λακωνικῆς,   φησί, μεταβάλλει εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν,
[5, 1305]   ἦσαν λέγειν) νῦν δὲ τῆς  ῥητορικῆς   ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι
[5, 1311]   Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας  Μεγακλῆς   περιιόντας καὶ τύπτοντας ταῖς κορύναις
[5, 1316]   τῆς Λακωνικῆς πέπονθεν ὁποιασοῦν  ἄλλης,   οὗ μὴ πάντες κέκτηνται ἴσα
[5, 1312]   αἰτίαν, οὗτοι δ' ὥσπερ κἂν  ἄλλης   τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς καὶ
[5, 1306]   καὶ κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς  μεταβολῆς   καὶ λανθανούσης, ὁτὲ δὲ καὶ
[5, 1310]   ἀρχῆς τοῖς δὲ τὴν τῆς  τιμῆς·   οἷον Φείδων μὲν περὶ Ἄργος
[5, 1310]   τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς  τιμῆς   ταύτης, οἱ μὲν κατὰ πόλεμον
[5, 1311]   μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ  τιμῆς   τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες.
[5, 1303]   δύο ἀδελφῶν περὶ τῆς πατρῴας  νομῆς   διενεχθέντων· μὲν γὰρ ἀπορώτερος,
[5, 1311]   περὶ τὰς μοναρχίας· οἷον Ξέρξην  Ἀρταπάνης   φοβούμενος τὴν διαβολὴν τὴν περὶ
[5, 1306]   γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ  Τιμοφάνης·   ἂν δὲ πλείους, οὗτοι αὑτοῖς
[5, 1305]   στασιάσας πρὸς τοὺς πεδιακούς, καὶ  Θεαγένης   ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων τὰ
[5, 1315]   καὶ διὰ τὸ πολεμικὸς γενέσθαι  Κλεισθένης   οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ
[5, 1315]   ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν  Κλεισθένης   τὸν ἀποκρίναντα τῆς νίκης αὐτὸν
[5, 1305]   λέγειν) νῦν δὲ τῆς ῥητορικῆς  ηὐξημένης   οἱ δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι μέν,
[5, 1316]   εἴη μεταβολὴ τῆς ὑπ' ἐκείνου  λεγομένης   ἀρίστης πολιτείας μᾶλλον τῶν
[5, 1306]   τῇ πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας  γιγνομένης   δι' εἰρήνην δι' ἄλλην
[5, 1308]   αὐτῶν τιμημάτων εὐπορίας δὲ νομίσματος  γιγνομένης,   συμφέρει τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ
[5, 1303]   Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας  γενομένης   διαφορᾶς ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν
[5, 1304]   ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου στάσεως  γενομένης   περὶ Μνασέαν τὸν Μνάσωνος πατέρα
[5, 1304]   Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων στάσεως  γενομένης   πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν καὶ
[5, 1312]   δ' ὥσπερ κἂν ἄλλης τινὸς  γενομένης   πράξεως περιττῆς καὶ δι' ἣν
[5, 1306]   ἐκ προσαγωγῆς καὶ κατὰ μικρὸν  γινομένης   τῆς μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ
[5, 1306]   ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως τῆς  καλουμένης   Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες διὰ
[5, 1306]   ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ τῆς  καλουμένης   πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν
[5, 1309]   τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς  δικαιοσύνης   εἶναι διαφοράς) Ἔχει δ' ἀπορίαν,
[5, 1301]   σῴζοιτο τῶν πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον  ἐφεξῆς   τοῖς εἰρημένοις. Δεῖ δὲ πρῶτον
[5, 1316]   τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο τῆς  τροπῆς,   ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς δὲ
[5, 1312]   μὲν γὰρ ὀργὴ μετὰ  λύπης   πάρεστιν, ὥστε οὐ ῥᾴδιον λογίζεσθαι,
[5, 1312]   λογίζεσθαι, δ' ἔχθρα ἄνευ  λύπης.   Ὡς δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν,
[5, 1315]   ἀφαιρεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν. Ἔτι δὲ  πάσης   μὲν ὕβρεως εἴργεσθαι, παρὰ πάσας
[5, 1315]   καὶ δικαστηρίων. Κοινὴ δὲ φυλακὴ  πάσης   μοναρχίας τὸ μηθένα ποιεῖν ἕνα
[5, 1316]   ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς  οὔσης   ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς
[5, 1316]   γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ πρώτης  οὔσης   οὐ λέγει τὴν μεταβολὴν ἰδίως.
[5, 1311]   τὸ σῶμα. Τῆς δ' ὕβρεως  οὔσης   πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται
[5, 1306]   τῆς πολιτείας γὰρ δι' ὀλίγων  οὔσης   τῶν γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο
[5, 1306]   μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς καὶ  λανθανούσης,   ὁτὲ δὲ καὶ θᾶττον. Αἱ
[5, 1316]   στερεός, ὡς τῆς φύσεώς ποτε  φυούσης   φαύλους καὶ κρείττους τῆς παιδείας,
[5, 1314]   οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν μὴ δυνάμεως  ὑπαρχούσης)   Εἰς οὓς μὲν οὖν ὅρους
[5, 1310]   καὶ ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας  ὑπαρχούσης,   οἱ δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν
[5, 1312]   φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος ἔστι  τῆς   αἰτίας παρὰ τοὺς εἰρημένους πρότερον.
[5, 1312]   αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε ὀλιγαρχίας  τῆς   ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ τῆς
[5, 1302]   ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ  τῆς   ἀνισότητος καὶ τῆς ὑπεροχῆς ἂν
[5, 1309]   μὲν εἰς τὴν ἐμπειρίαν μᾶλλον  τῆς   ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι,
[5, 1310]   ἀρετῆς πράξεων τῶν ἀπὸ  τῆς   ἀρετῆς, καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου
[5, 1309]   τῆς πολιτείας φιλία, τί δεῖ  τῆς   ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα
[5, 1311]   τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ  τῆς   Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος ἡγεμὼν
[5, 1314]   τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια  τῆς   ἀρχῆς, οὐθὲν δ' ἐλλείπει μοχθηρίας.
[5, 1309]   ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων  τῆς   ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ
[5, 1315]   κρείττους, τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι  τῆς   ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο
[5, 1313]   τὸ μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα  τῆς   ἀρχῆς. Ὥστε διὰ μὲν τοῦτο
[5, 1302]   ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες  τῆς   ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον καὶ
[5, 1313]   ~ἕνα μὲν στασιασάντων τῶν μετεχόντων  τῆς   βασιλείας, ἄλλον δὲ τρόπον τυραννικώτερον
[5, 1314]   τῆς τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ  τῆς   βασιλείας εἷς τρόπος τῆς φθορᾶς
[5, 1309]   ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς, καίπερ ἐξεστηκυίας  τῆς   βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ τις
[5, 1313]   τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος·  τῆς   γὰρ δυνάμεως ἀφελὼν ηὔξησε τῷ
[5, 1311]   τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ  τῆς   γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν ἀρχὴ τὸ
[5, 1302]   ἡττηθέντων, καὶ ἐν Συρακούσαις πρὸ  τῆς   Γέλωνος τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ
[5, 1312]   πράξεως, οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα  τῆς   γῆς εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον
[5, 1311]   Πενθίλον πληγὰς λαβὼν καὶ παρὰ  τῆς   γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ τῆς
[5, 1309]   ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι,  τῆς   δ' ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ
[5, 1311]   δι' ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα.  Τῆς   δ' ὕβρεως οὔσης πολυμεροῦς, ἕκαστον
[5, 1311]   πολλοὶ τῶν ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις,  τῆς   δὲ ἀδικίας μάλιστα δι' ὕβριν,
[5, 1305]   ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ  τῆς   δημοκρατίας ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν
[5, 1311]   τυραννὶς ἔχει κακὰ καὶ τὰ  τῆς   δημοκρατίας καὶ τὰ τῆς ὀλιγαρχίας,
[5, 1312]   τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ  τῆς   δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ
[5, 1309]   πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ  τῆς   δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς) Ἔχει δ'
[5, 1312]   καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ  τῆς   δυνάμεως διὰ τὸ τὴν μὲν
[5, 1315]   περὶ πάσας τὰς πράξεις) κἂν  τῆς   δυνάμεώς τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ
[5, 1315]   εἰς τὰ σώματα κολάσεως καὶ  τῆς   εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ
[5, 1311]   Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ  τῆς   Ἐλιμείας, τὴν δὲ νεωτέραν τῷ
[5, 1302]   ἐν Ῥόδῳ δῆμος πρὸ  τῆς   ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ καὶ δι'
[5, 1312]   καὶ τελευταίας καὶ τῆς δημοκρατίας  τῆς   ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς τυραννίδος
[5, 1304]   Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ ταύτης  τῆς   ἡγεμονίας διὰ τὴν κατὰ θάλατταν
[5, 1307]   Συνέβη δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ  τῆς   Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ ὄντος
[5, 1311]   οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν, εἰ μὴ  τῆς   ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ
[5, 1301]   πρὸς τὴν πολιτείαν, ὅπως ἐκ  τῆς   καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ
[5, 1306]   τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως  τῆς   καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες
[5, 1306]   καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ  τῆς   καλουμένης πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν
[5, 1311]   ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ τὸν ἐκ  τῆς   Κλεοπάτρας· ἀλλὰ τῆς γε ἀλλοτριότητος
[5, 1316]   πενήτων. Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον  τῆς   Λακωνικῆς πέπονθεν ὁποιασοῦν ἄλλης,
[5, 1316]   τῶν ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ  τῆς   Λακωνικῆς, φησί, μεταβάλλει εἰς τὴν
[5, 1306]   προσαγωγῆς καὶ κατὰ μικρὸν γινομένης  τῆς   μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ δὲ
[5, 1316]   τυραννίς, ὥσπερ Σικυῶνος ἐκ  τῆς   Μύρωνος εἰς τὴν Κλεισθένους, καὶ
[5, 1315]   Λέγεται γοῦν Κλεισθένης τὸν ἀποκρίναντα  τῆς   νίκης αὐτὸν ὡς ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι
[5, 1304]   Συρακούσαις δῆμος αἴτιος γενόμενος  τῆς   νίκης τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς
[5, 1314]   τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ  τῆς   οἰκείας καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον
[5, 1305]   δ' ὅταν ἐξ αὐτῆς συμβῇ  τῆς   ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ
[5, 1302]   καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον δημοκρατία  τῆς   ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς
[5, 1305]   τὸν δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ  τῆς   ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν ἀναλώσωσι τὰ
[5, 1311]   καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ  τῆς   ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ
[5, 1311]   τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ  τῆς   ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας
[5, 1311]   τοὺς ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ  τῆς   ὀργῆς ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι
[5, 1311]   πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται  τῆς   ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν
[5, 1309]   πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται  τῆς   οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη εἶναι ταύτην
[5, 1316]   ποτε φυούσης φαύλους καὶ κρείττους  τῆς   παιδείας, τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ
[5, 1305]   ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ ἐκ  τῆς   πατρίας δημοκρατίας εἰς τὴν νεωτάτην·
[5, 1303]   τὰ Μηδικά, δύο ἀδελφῶν περὶ  τῆς   πατρῴας νομῆς διενεχθέντων· μὲν
[5, 1304]   ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος αἴτιος  τῆς   περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ
[5, 1313]   Κορίνθιον· πολλὰ δὲ καὶ παρὰ  τῆς   Περσῶν ἀρχῆς ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν.
[5, 1314]   ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ  τῆς   πολεμικῆς, καὶ δόξαν ἐμποιεῖν περὶ
[5, 1314]   ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων κύριος ὢν  τῆς   πόλεως· ἀλλὰ τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι
[5, 1308]   ἑκάστῃ· καὶ τὸ εὐημεροῦν δὲ  τῆς   πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ
[5, 1304]   ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη  τῆς   πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ
[5, 1304]   τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν  τῆς   πόλεως. Καὶ ἐν Φωκεῦσιν ἐξ
[5, 1304]   αὐξηθῆναι ἀρχεῖον μόριον  τῆς   πόλεως, οἷον ἐν Ἀρείῳ
[5, 1316]   δίκαιον οἴονται εἶναι ἴσον μετέχειν  τῆς   πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν τοῖς
[5, 1306]   ὅπερ ἐν Ἤλιδι συνέβη ποτέ·  τῆς   πολιτείας γὰρ δι' ὀλίγων οὔσης
[5, 1306]   ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι τῷ πλήθει  τῆς   πολιτείας διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ
[5, 1312]   καὶ ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα  τῆς   πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν
[5, 1309]   πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς ἐκ  τῆς   πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις πλείοσιν.
[5, 1307]   ἀλλὰ μετέβαλεν τάξις πᾶσα  τῆς   πολιτείας εἰς δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων
[5, 1309]   προεδρίαν νέμειν τοῖς ἧττον κοινωνοῦσι  τῆς   πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ τοῖς
[5, 1304]   δῆμος ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο  τῆς   πολιτείας, καὶ ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν
[5, 1308]   ἀρχαῖς γινομένους καὶ τοῖς ἔξω  τῆς   πολιτείας καὶ τοῖς ἐν τῷ
[5, 1302]   πλείους ὦσιν οἱ μὴ μετέχοντες  τῆς   πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται εἶναι)
[5, 1308]   ἐν αἱ τιμήσεις κατέστησαν  τῆς   πολιτείας, νόμον εἶναι καὶ τὰ
[5, 1301]   πρὸς τὸ μέρος τι κινῆσαι  τῆς   πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα καταστῆσαι
[5, 1301]   ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι  τῆς   πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων δὲ δικαιότατα
[5, 1309]   ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι  τῆς   πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς ἐκ
[5, 1308]   καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν  τῆς   πολιτείας τήρησιν, καὶ τὸ πόρρω
[5, 1309]   τις, ἂν δύναμις ὑπάρχῃ καὶ  τῆς   πολιτείας φιλία, τί δεῖ τῆς
[5, 1308]   τὴν πολιτείαν. Ὥστε δεῖ τοὺς  τῆς   πολιτείας φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα
[5, 1304]   ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς  τῆς   πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ
[5, 1312]   προελθεῖν, ἱκανὸν αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν  τῆς   πράξεως, οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα
[5, 1312]   ὡς ὑπάρξει διὰ τὴν ἐναντιότητα  τῆς   προαιρέσεως· δὲ βούλονται, δυνάμενοι
[5, 1307]   Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ  τῆς   πρὸς Διονύσιον κηδείας, ἐν
[5, 1305]   τισιν, ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ ἐκ  τῆς   πρυτανείας (πολλῶν γὰρ ἦν καὶ
[5, 1305]   δεινοὶ ἦσαν λέγειν) νῦν δὲ  τῆς   ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι λέγειν
[5, 1304]   οἱ τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι  τῆς   στάσεως, οὗτοι διὰ τὴν
[5, 1304]   τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε  τῆς   στάσεως καὶ τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε,
[5, 1316]   Σωκράτους, οὐ μέντοι λέγεται καλῶς.  Τῆς   τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ
[5, 1315]   εἴργεσθαι, παρὰ πάσας δὲ δυεῖν,  τῆς   τε εἰς τὰ σώματα κολάσεως
[5, 1314]   καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι  τῆς   τε οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα, κἄν
[5, 1312]   κεφαλαίοις εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν  τῆς   τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ
[5, 1310]   βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς δὲ τὴν  τῆς   τιμῆς· οἷον Φείδων μὲν περὶ
[5, 1310]   τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον  τῆς   τιμῆς ταύτης, οἱ μὲν κατὰ
[5, 1316]   εἰ τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο  τῆς   τροπῆς, ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς
[5, 1305]   Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη  τῆς   τυραννίδος, διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς
[5, 1311]   κοινόν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ  τῆς   τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ
[5, 1312]   δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ  τῆς   τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ αὗται
[5, 1314]   τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν  τῆς   τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ καταλύοντας
[5, 1314]   ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω  τῆς   τυραννίδος σωτηρία τὸ ποιεῖν αὐτὴν
[5, 1313]   πρὸς σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε,  τῆς   τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν
[5, 1306]   δῆλον δὲ καὶ τοῦτο ἐκ  τῆς   Τυρταίου ποιήσεως τῆς καλουμένης Εὐνομίας.
[5, 1306]   ὅπερ συνέβη ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ  τῆς   τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ
[5, 1314]   λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς φθορᾶς  τῆς   τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ τῆς
[5, 1305]   καὶ ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ  τῆς   τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς
[5, 1316]   τί ἂν ἴδιος εἴη μεταβολὴ  τῆς   ὑπ' ἐκείνου λεγομένης ἀρίστης πολιτείας
[5, 1302]   οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος καὶ  τῆς   ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες ἄνισοι
[5, 1310]   δὲ τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας  τῆς   ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ
[5, 1313]   κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ  τῆς   φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις
[5, 1314]   Ἔστι δὲ λαβεῖν αὐτὸν ἐκ  τῆς   φθορᾶς τῆς τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ
[5, 1314]   γὰρ τῆς βασιλείας εἷς τρόπος  τῆς   φθορᾶς τὸ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν
[5, 1308]   δεῖ φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω  τῆς   φιλονεικίας ὄντας πρὶν παρειληφέναι καὶ
[5, 1316]   ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός, ὡς  τῆς   φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους καὶ
[5, 1303]   (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς σφετέρας  τῆς   χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις οἱ
[5, 1307]   φρουρῶν ἐγένετο κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν  τῆς   χώρας ὅσοι πλείω ἦσαν ἔχοντες.
[5, 1312]   καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ  Μιθριδάτης   μάλιστα δὲ διὰ ταύτην τὴν
[5, 1313]   οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν δὲ δι'  ἀπάτης   ἄρξῃ τις βίας, ἤδη
[5, 1304]   διὰ βίας ὁτὲ δὲ δι'  ἀπάτης,   διὰ βίας μὲν εὐθὺς
[5, 1311]   ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο δὲ καὶ  Ἑλλανοκράτης   Λαρισαῖος διὰ τὴν αὐτὴν
[5, 1316]   ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς  Σωκράτης.  
[5, 1305]   πλῆθος· πᾶς γὰρ ἱκανὸς γίνεται  προστάτης,   μάλιστα δ' ὅταν ἐξ αὐτῆς
[5, 1310]   δὲ τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς  ὑστάτης   σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ
[5, 1312]   τελευταίας καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς  ἐσχάτης,   τοσαύτας καὶ τῆς τυραννίδος θετέον·
[5, 1309]   καὶ ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ  ἀρετῆς   δεῖται ὅσην οἱ πολλοὶ
[5, 1309]   εἰς τὴν ἐμπειρίαν μᾶλλον τῆς  ἀρετῆς   (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι, τῆς
[5, 1310]   πράξεων τῶν ἀπὸ τῆς  ἀρετῆς,   καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου γένους,
[5, 1310]   ἐκ τῶν ἐπιεικῶν καθ' ὑπεροχὴν  ἀρετῆς   πράξεων τῶν ἀπὸ τῆς
[5, 1309]   πολιτείας φιλία, τί δεῖ τῆς  ἀρετῆς;   Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα καὶ
[5, 1309]   καὶ τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὅταν  ὁμαλότης   γένηται τῆς οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη
[5, 1301]   τίνες καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς  ἑκάστης   εἰσίν, ἔτι δὲ διὰ τίνων
[5, 1307]   σωτηρίας καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς  ἑκάστης   πολιτείας ἐχόμενόν ἐστιν εἰπεῖν. Πρῶτον
[5, 1301]   πόσων καὶ ποίων, καὶ τίνες  ἑκάστης   πολιτείας φθοραί, καὶ ἐκ ποίων
[5, 1312]   αὐτούς· Διονύσιον δὲ Δίων στρατεύσας,  κηδεστὴς   ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν δῆμον,
[5, 1315]   διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ δέονται  πλείστης   φυλακῆς ὅσοι μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι
[5, 1316]   λέγεται καλῶς. Τῆς τε γὰρ  ἀρίστης   πολιτείας καὶ πρώτης οὔσης οὐ
[5, 1316]   μεταβολὴ τῆς ὑπ' ἐκείνου λεγομένης  ἀρίστης   πολιτείας μᾶλλον τῶν ἄλλων
[5, 1309]   ἔχειν ἱκανῶς, καίπερ ἐξεστηκυίας τῆς  βελτίστης   τάξεως· ἐὰν δέ τις ἐπιτείνῃ
[5, 1312]   κἂν ἄλλης τινὸς γενομένης πράξεως  περιττῆς   καὶ δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται
[5, 1312]   διὸ καὶ πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ  αὐτῆς   δ' αἱ πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν.
[5, 1305]   προστάτης, μάλιστα δ' ὅταν ἐξ  αὐτῆς   συμβῇ τῆς ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν
[5, 1312]   ἐπολιτεύοντο καλῶς) ἕνα δ' ἐξ  αὑτῆς,   ὅταν οἱ μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ
[5, 1306]   δὲ ὀλιγαρχία οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ  αὑτῆς.   Σημεῖον δὲ ἐν Φαρσάλῳ
[5, 1316]   εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ  ταύτης   εἰς δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα δὲ
[5, 1316]   τούτοις διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ  ταύτης   εἰς τὴν Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις
[5, 1315]   Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ καὶ  ταύτης·   μὲν γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς
[5, 1310]   ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς  ταύτης,   οἱ μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες
[5, 1304]   περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ  ταύτης   τῆς ἡγεμονίας διὰ τὴν κατὰ
[5, 1316]   τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ  πρώτης   οὔσης οὐ λέγει τὴν μεταβολὴν
[5, 1303]   τοὺς Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι διὰ  μάχης   ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ Σαμίους ὑποδεξάμενοι
[5, 1303]   ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ  μάχης·   καὶ Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων φυγάδας
[5, 1304]   τοῦ πρὸς Ἀθηναίους, ἐν  Πάχης   ἔλαβε τὴν πόλιν αὐτῶν· Τιμοφάνους
[5, 1315]   Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο δὲ  συνεχής·   δὶς γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος τυραννῶν·
[5, 1302]   δὲ τῆς ἀνισότητος καὶ τῆς  ὑπεροχῆς   ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες ἄνισοι μὴ
[5, 1311]   τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ  ὑπεροχῆς.   Οἷον μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν
[5, 1313]   δὲ καὶ παρὰ τῆς Περσῶν  ἀρχῆς   ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν. Ἔστι δὲ
[5, 1304]   βίας μὲν εὐθὺς ἐξ  ἀρχῆς   ὕστερον ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ
[5, 1302]   καὶ Ἀθήνησιν· καίτοι βέλτιον ἐξ  ἀρχῆς   ὁρᾶν ὅπως μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον
[5, 1310]   παρεκβαινόντων τὰ πάτρια καὶ δεσποτικωτέρας  ἀρχῆς   ὀρεγομένων, αἱ δὲ ἐκ τῶν
[5, 1314]   τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια τῆς  ἀρχῆς,   οὐθὲν δ' ἐλλείπει μοχθηρίας. Ἔστι
[5, 1316]   κατατοκιζόμενοι γίγνονται πένητες, ὡς ἐξ  ἀρχῆς   πλουσίων ὄντων πάντων τῶν
[5, 1313]   Λακεδαιμονίων διὰ τὸ ἐξ  ἀρχῆς   τε εἰς δύο μέρη διαιρεθῆναι
[5, 1304]   τὴν πολιτείαν· ὁτὲ δὲ ἐξ  ἀρχῆς   τε πείσαντες καὶ ὕστερον πάλιν
[5, 1310]   δύναμιν προυυπάρχειν τοῖς μὲν βασιλικῆς  ἀρχῆς   τοῖς δὲ τὴν τῆς τιμῆς·
[5, 1309]   δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων τῆς  ἀρχῆς,   τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην
[5, 1306]   Λαρίσῃ ἐπὶ τῆς τῶν Ἀλευαδῶν  ἀρχῆς   τῶν περὶ Σῖμον, καὶ ἐν
[5, 1315]   τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς  ἀρχῆς,   ὡς, ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο τοῖς
[5, 1313]   μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς  ἀρχῆς.   Ὥστε διὰ μὲν τοῦτο ἑκόντες
[5, 1315]   χαλεπὸν φάσκων εἶναι θυμῷ μάχεσθαι,  ψυχῆς   γὰρ ὠνεῖσθαι. Ἐπεὶ δ' αἱ
[5, 1314]   μήτε δαπανῶντα δωρεὰς τοιαύτας ἐφ'  αἷς   τὰ πλήθη χαλεπαίνουσιν, ὅταν ἀπ'
[5, 1306]   στάσις ἐγένετο καὶ ἐν  Θήβαις,   ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας δικαίως μὲν
[5, 1306]   κατ' Εὐρυτίωνος, ~τῶν δ' ἐν  Θήβαις   κατ' Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ αὐτοὺς
[5, 1302]   καὶ ἀναρχίας, οἷον καὶ ἐν  Θήβαις   μετὰ τὴν ἐν Οἰνοφύτοις μάχην
[5, 1311]   τὸ εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι  πληγαῖς   ὀργισθέντες οἱ μὲν διέφθειραν, οἱ
[5, 1305]   ποιοῦντες τὰς προσόδους ταῖς  λειτουργίαις,   ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι
[5, 1315]   εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ πολλὰ ταῖς  ἐπιμελείαις   ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν Κλεισθένης τὸν
[5, 1313]   Ἐν δὲ ταῖς κατὰ γένος  βασιλείαις   τιθέναι δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν
[5, 1309]   νόμοις ὡς συμφέροντα λέγομεν ταῖς  πολιτείαις,   ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς πολιτείας,
[5, 1307]   μὲν οὖν ταῖς εὖ κεκραμέναις  πολιτείαις,   εἰπερ ἄλλο τι δεῖ τηρεῖν
[5, 1308]   γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς  πολιτείαις,   μὴ ποιούντων οὕτως μὲν ἔνθα
[5, 1303]   πλῆθος ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ  πολιτείαις.   Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ
[5, 1310]   ὀλιγαρχικούς· νῦν μὲν γὰρ ἐν  ἐνίαις   ὀμνύουσι καὶ τῷ δήμῳ κακόνους
[5, 1309]   μηδὲ τοὺς καρπούς, ἐν  ἐνίαις   τῶν πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον
[5, 1307]   ἔχοντες, οἱ δ' ἐν ταῖς  εὐπορίαις,   ἂν πολιτεία διδῷ τὴν
[5, 1316]   ὅτι οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς  οὐσίαις   οὐ δίκαιον οἴονται εἶναι ἴσον
[5, 1308]   τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ  δημοκρατίαις   γίγνονται τυραννίδες· γὰρ οἱ
[5, 1310]   ὥστε ζῇ ἐν ταῖς τοιαύταις  δημοκρατίαις   ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ εἰς
[5, 1302]   τὸν δῆμον, ἐν δὲ ταῖς  δημοκρατίαις   πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον,
[5, 1303]   δὲ τοῦτο καὶ ἐν ταῖς  δημοκρατίαις,   ἧττον δέ· πλειόνων γὰρ τῶν
[5, 1313]   καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς  δημοκρατίαις·   καὶ γὰρ δῆμος εἶναι
[5, 1310]   Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν ταῖς  δημοκρατίαις   καὶ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν
[5, 1303]   τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς  δημοκρατίαις   καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε
[5, 1303]   ἴσοι ὄντες, ἐν δὲ ταῖς  δημοκρατίαις   οἱ γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι τῶν
[5, 1310]   ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς  δημοκρατίαις   οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος
[5, 1302]   οἴονται εἶναι) καὶ ἐν ταῖς  δημοκρατίαις   οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας
[5, 1310]   δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς  δημοκρατίαις   ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς
[5, 1309]   Δεῖ δ' ἐν μὲν ταῖς  δημοκρατίαις   τῶν εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον
[5, 1306]   εἰς ἐκείνας) Ἐν δὲ ταῖς  ἀριστοκρατίαις   γίνονται αἱ στάσεις αἱ μὲν
[5, 1302]   ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   ἐγγίνονται δύο, τε πρὸς
[5, 1310]   ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν ταῖς  ὀλιγαρχίαις,   ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις οἱ
[5, 1308]   ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   καὶ δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες·
[5, 1308]   τὴν τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων
[5, 1303]   Στασιάζουσι δ' ἐν μὲν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι
[5, 1310]   Νῦν δ' ἐν μὲν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν,
[5, 1302]   ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε ταῖς  ὀλιγαρχίαις,   ὅταν πλείους ὦσιν οἱ μὴ
[5, 1316]   τοῖς κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς τε  ὀλιγαρχίαις   οὐκ ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι
[5, 1305]   ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαις  ὀλιγαρχίαις   οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς
[5, 1310]   ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς,
[5, 1311]   ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν ἀρχομένων ταῖς  μοναρχίαις,   τῆς δὲ ἀδικίας μάλιστα δι'
[5, 1310]   δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις  δημοκρατικαῖς   τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον
[5, 1308]   Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν ταῖς  ὀλιγαρχικαῖς   δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ οὕτως
[5, 1305]   καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ καὶ ἐν  ἄλλαις   πόλεσι συμβέβηκεν· οἱ γὰρ μὴ
[5, 1316]   εἰς τὴν Ἀναξιλάου καὶ ἐν  ἄλλαις   πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ
[5, 1316]   τὴν Ἀναξιλάου καὶ ἐν ἄλλαις  πολλαῖς   πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ καὶ
[5, 1316]   κεκτημένους μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν  πολλαῖς   τε ὀλιγαρχίαις οὐκ ἔξεστι χρηματίζεσθαι,
[5, 1305]   σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν ταῖς  τιμαῖς,   οἷον ἐν Μασσαλίᾳ καὶ ἐν
[5, 1315]   τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι  τιμαῖς.   Τῶν δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν
[5, 1307]   Ἐν μὲν οὖν ταῖς εὖ  κεκραμέναις   πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο τι δεῖ
[5, 1313]   τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς  εἰρημέναις   καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους,
[5, 1303]   μίαν εἶναι πόλιν, οἷον ἐν  Κλαζομεναῖς   οἱ ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς τοὺς
[5, 1303]   τῶν περιοίκων τινάς, καὶ ἐν  Ἀθήναις   ἀτυχούντων πεζῇ οἱ γνώριμοι ἐλάττους
[5, 1311]   Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας ταῖς  κορύναις   ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων ἀνεῖλεν,
[5, 1311]   ἀπέστη Κότυος διὰ τὸ ἐκτμηθῆναι  παῖς   ὢν ὑπ' αὐτοῦ, ὡς ὑβρισμένος.
[5, 1306]   ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί πως (ἐν  ἀμφοτέραις   γὰρ ὀλίγοι οἱ ἄρχοντες, οὐ
[5, 1305]   γὰρ τὸ στασιάζον· καὶ ἐν  Ἐρυθραῖς   δὲ ἐπὶ τῆς τῶν Βασιλιδῶν
[5, 1314]   καὶ πονούντων γλίσχρως, διδῶσι δ'  ἑταίραις   καὶ ξένοις καὶ τεχνίταις ἀφθόνως,
[5, 1306]   πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν  ὅσαις   ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι
[5, 1308]   πλῆθος πρὸς τὸ παρελθόν, ἐν  ὅσαις   μὲν πόλεσι τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν,
[5, 1305]   τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν  ὅσαις   ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰς
[5, 1313]   εἰσφορὰ τῶν τελῶν, οἷον ἐν  Συρακούσαις   (ἐν πέντε γὰρ ἔτεσιν ἐπὶ
[5, 1303]   γένωνται, οἷον συνέβη καὶ ἐν  Συρακούσαις   ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις. Μετέβαλε
[5, 1316]   ὥσπερ τῶν Γέλωνος ἐν  Συρακούσαις,   καὶ εἰς ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ
[5, 1306]   ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον ἐν  Συρακούσαις,   καὶ ἐν Ἀμφιπόλει ὄνομα
[5, 1310]   Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν  Συρακούσαις   καὶ ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον
[5, 1304]   καταλύειν τὸν δῆμον. Καὶ ἐν  Συρακούσαις   δῆμος αἴτιος γενόμενος τῆς
[5, 1302]   καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ ἐν  Συρακούσαις   πρὸ τῆς Γέλωνος τυραννίδος, καὶ
[5, 1310]   ταῖς δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι  δοκούσαις   δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν,
[5, 1306]   τούτων εἰς ἐκείνας) Ἐν δὲ  ταῖς   ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ στάσεις αἱ
[5, 1316]   φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ ὅτι οἱ
[5, 1309]   δὲ τοὺς γνωρίμους εἶναι ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ' ἔσται
[5, 1305]   οὐ τῶν ὄντων δ' ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι
[5, 1308]   τὸ εὖ χρῆσθαι τοὺς ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς γινομένους καὶ τοῖς ἔξω
[5, 1302]   ὑβριζόντων τε γὰρ τῶν ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ
[5, 1303]   δύο νεανίσκων στασιασάντων τῶν ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς ὄντων, περὶ ἐρωτικὴν αἰτίαν.
[5, 1302]   πρὸς τὸν δῆμον, ἐν δὲ  ταῖς   δημοκρατίαις πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν
[5, 1303]   Συμβαίνει δὲ τοῦτο καὶ ἐν  ταῖς   δημοκρατίαις, ἧττον δέ· πλειόνων γὰρ
[5, 1313]   εἶναι καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ  ταῖς   δημοκρατίαις· καὶ γὰρ δῆμος
[5, 1310]   πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν  ταῖς   δημοκρατίαις καὶ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις,
[5, 1303]   τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν  ταῖς   δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει δ'
[5, 1303]   πρότερον, ἴσοι ὄντες, ἐν δὲ  ταῖς   δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι
[5, 1310]   ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν  ταῖς   δημοκρατίαις οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ
[5, 1302]   γὰρ οἴονται εἶναι) καὶ ἐν  ταῖς   δημοκρατίαις οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς
[5, 1310]   καὶ δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ  ταῖς   δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις
[5, 1309]   εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ' ἐν μὲν  ταῖς   δημοκρατίαις τῶν εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ
[5, 1313]   δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς  ταῖς   εἰρημέναις καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς
[5, 1315]   ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ πολλὰ  ταῖς   ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν Κλεισθένης
[5, 1307]   σωτηρίᾳ ἐναντίον. Ἐν μὲν οὖν  ταῖς   εὖ κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο
[5, 1307]   ἴσον ἔχοντες, οἱ δ' ἐν  ταῖς   εὐπορίαις, ἂν πολιτεία διδῷ
[5, 1313]   τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ  ταῖς   κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ
[5, 1311]   Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας  ταῖς   κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων
[5, 1305]   ἀναδάστους ποιοῦντες τὰς προσόδους  ταῖς   λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν'
[5, 1310]   νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις  ταῖς   μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον
[5, 1308]   τοῦτον τὸν χρόνον, ~ἐν δὲ  ταῖς   μείζοσι διὰ τριετηρίδος πενταετηρίδος,
[5, 1311]   καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν ἀρχομένων  ταῖς   μοναρχίαις, τῆς δὲ ἀδικίας μάλιστα
[5, 1302]   τῆς ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ  ταῖς   ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο, τε
[5, 1310]   ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν  ταῖς   ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1308]   πολύν, ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν  ταῖς   ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες·
[5, 1308]   ποιοῦντας τὴν τίμησιν. Ἐν γὰρ  ταῖς   ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ
[5, 1303]   αὐτῶν. Στασιάζουσι δ' ἐν μὲν  ταῖς   ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι,
[5, 1310]   δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ' ἐν μὲν  ταῖς   ὀλιγαρχίαις οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ
[5, 1302]   καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε  ταῖς   ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν οἱ
[5, 1310]   λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ  ταῖς   ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς
[5, 1308]   κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν  ταῖς   ὀλιγαρχικαῖς δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ
[5, 1316]   οὐχ ὅτι οἱ πολὺ ὑπερέχοντες  ταῖς   οὐσίαις οὐ δίκαιον οἴονται εἶναι
[5, 1302]   τῶν φίλων, στασιάζουσιν ἐν  ταῖς   πόλεσιν. Αἱ δ' αἰτίαι καὶ
[5, 1309]   τοῖς νόμοις ὡς συμφέροντα λέγομεν  ταῖς   πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς
[5, 1308]   Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ  ταῖς   πολιτείαις, μὴ ποιούντων οὕτως μὲν
[5, 1305]   ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν  ταῖς   τιμαῖς, οἷον ἐν Μασσαλίᾳ καὶ
[5, 1310]   τις ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν  ταῖς   τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται,
[5, 1313]   τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ  ταῖς   τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις· καὶ
[5, 1312]   αἰτιῶν δι' ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται  ταῖς   τυραννίσι, μίσους καὶ καταφρονήσεως, θάτερον
[5, 1314]   τρόπος δι' οὗ γίγνεται σωτηρία  ταῖς   τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν· δ'
[5, 1314]   δ' ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ  τεχνίταις   ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν
[5, 1303]   ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη τοῖς  Συβαρίταις·   καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται τοῖς
[5, 1310]   ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν ταῖς  τοιαύταις   δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ
[5, 1314]   καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ  συνημερευταῖς   ξενικοῖς μᾶλλον πολιτικοῖς τυραννικόν,
[5, 1306]   τὴν πρὸς τὸν δῆμον ἀπιστίαν  στρατιώταις   ἀναγκαζομένων χρῆσθαι ιᾧ γὰρ ἂν
[5, 1306]   πρὸς ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν  στρατιώταις   καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε
[5, 1316]   καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς  ἀρχαῖς,   ~ἀλλ' οὐχ ὅτι οἱ πολὺ
[5, 1309]   τοὺς γνωρίμους εἶναι ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ' ἔσται ὅταν
[5, 1305]   τῶν ὄντων δ' ἐν ταῖς  ἀρχαῖς,   γίγνεται κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι σφόδρα
[5, 1308]   εὖ χρῆσθαι τοὺς ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   γινομένους καὶ τοῖς ἔξω τῆς
[5, 1302]   τε γὰρ τῶν ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς
[5, 1303]   νεανίσκων στασιασάντων τῶν ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   ὄντων, περὶ ἐρωτικὴν αἰτίαν. Θατέρου
[5, 1315]   Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο δὲ συνεχής·  δὶς   γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος τυραννῶν· ὥστ'
[5, 1316]   οὐδὲ τότε εἰς δῆμον  εἰς   ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι δὲ κἂν
[5, 1302]   δυοῖν σπιθαμαῖν, ἐνίοτε δὲ κἂν  εἰς   ἄλλου ζῴου μεταβάλοι μορφήν, εἰ
[5, 1315]   Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε προσκληθέντα δίκην  εἰς   Ἄρειον πάγον. Δευτέρα δὲ
[5, 1316]   τῶν Γέλωνος ἐν Συρακούσαις, καὶ  εἰς   ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ Χαρίλλου ἐν
[5, 1307]   ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη καὶ  εἰς   ἀρχεῖα πλείω, διὰ δὲ τὸ
[5, 1311]   τινάς. Οἷον καὶ Κραταίου  εἰς   Ἀρχέλαον· αἰεὶ γὰρ βαρέως εἶχε
[5, 1315]   φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως, τὴν δ'  εἰς   ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι καὶ
[5, 1308]   τοὺς μὲν φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν  εἰς   ἀτιμίαν τοὺς δὲ πολλοὺς εἰς
[5, 1301]   γὰρ τῶν φυλάρχων βουλὴν ἐποίησαν,  εἰς   δὲ τὴν ἡλιαίαν ἐπάναγκές ἐστιν
[5, 1316]   τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ ταύτης  εἰς   δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ
[5, 1304]   τοῦ πρὸς Ἀθηναίους ἐκ πολιτείας  εἰς   δημοκρατίαν μετέβαλεν, καὶ ἐν Χαλκίδι
[5, 1316]   ἐν Χαλκίδι Ἀντιλέοντος, καὶ  εἰς   δημοκρατίαν, ὥσπερ τῶν Γέλωνος
[5, 1305]   ὀλιγαρχία, ἐν Ἴστρῳ δ'  εἰς   δῆμον ἀπετελεύτησεν, ἐν Ἡρακλείᾳ δ'
[5, 1307]   αὐξανόντων, οἷον μὲν πολιτεία  εἰς   δῆμον, ἀριστοκρατία δ' εἰς ὀλιγαρχίαν·
[5, 1316]   πρότερον οὐδὲν ἧττον μεταβάλλουσιν  εἰς   δῆμον ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται
[5, 1316]   μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ τότε  εἰς   δῆμον εἰς ἄλλην πολιτείαν.
[5, 1304]   δὲ καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ  εἰς   δῆμον καὶ εἰς πολιτείαν ἐκ
[5, 1307]   τἀναντία, οἷον μὲν ἀριστοκρατία  εἰς   δῆμον νὡς ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν
[5, 1307]   τάξις πᾶσα τῆς πολιτείας  εἰς   δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι
[5, 1308]   ὥσπερ εἴρηται πρότερον) ἔπειθ' ἧττον  εἰς   δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι καὶ
[5, 1313]   διὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς τε  εἰς   δύο μέρη διαιρεθῆναι τὴν ἀρχήν,
[5, 1309]   αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ δεῖν βλέπειν  εἰς   δύο, τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες
[5, 1311]   Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος τι αὐτοῦ  εἰς   δυσωδίαν τοῦ στόματος. Καὶ ἄλλοι
[5, 1304]   ἐπιθεμένοις δῆμος τὸν τύραννον  εἰς   ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν. Καὶ
[5, 1306]   τὰς κυρίους καὶ ἐκ τούτων  εἰς   ἐκείνας) Ἐν δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις
[5, 1307]   πλείονος τιμήματος εἶναι τὰς ἀρχὰς  εἰς   ἔλαττον μετέβη καὶ εἰς ἀρχεῖα
[5, 1305]   Πόντῳ ἔτι δ' ὅταν ἔνιοι  εἰς   ἐλάττους ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν· οἱ
[5, 1305]   ἐν Ἡρακλείᾳ δ' ἐξ ἐλαττόνων  εἰς   ἑξακοσίους ἦλθεν· μετέβαλε δὲ καὶ
[5, 1309]   οὐσίαι εἶεν καὶ τῶν ἀπόρων  εἰς   εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο πλείους. Συμφέρει
[5, 1308]   εἰς ἀτιμίαν τοὺς δὲ πολλοὺς  εἰς   κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ
[5, 1303]   μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν καὶ  εἰς   μάχην ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται δεξάμενοι
[5, 1316]   εἰς ὀλιγαρχίαν, καὶ μᾶλλον  εἰς   μοναρχίαν. Ἔτι δὲ τυραννίδος οὐ
[5, 1310]   δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ  εἰς   χρῄζων, ὡς φησὶν Εὐριπίδης·
[5, 1316]   Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ οἴεσθαι  εἰς   ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι
[5, 1316]   οἱ ἄποροι, καὶ ἐκ δήμου  εἰς   ὀλιγαρχίαν, ἐὰν κρεῖττον τοῦ
[5, 1307]   πολιτεία εἰς δῆμον, ἀριστοκρατία δ'  εἰς   ὀλιγαρχίαν· εἰς τἀναντία, οἷον
[5, 1304]   ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ  εἰς   ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον καὶ
[5, 1316]   ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ δήμου  εἰς   ὀλιγαρχίαν, καὶ μᾶλλον εἰς
[5, 1307]   οἱ ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ πολιτεῖαι  εἰς   ὀλιγαρχίαν (μόνον γὰρ μόνιμον τὸ
[5, 1316]   Μύρωνος εἰς τὴν Κλεισθένους, καὶ  εἰς   ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἐν Χαλκίδι
[5, 1303]   τῶν οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν  εἰς   ὀλιγαρχίας καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ'
[5, 1307]   γνώριμοι, οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι  εἰς   ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται· καὶ
[5, 1314]   τυραννίδα καταλύειν μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης)  Εἰς   οὓς μὲν οὖν ὅρους ἀνάγεται
[5, 1316]   ἔσται, διὰ τίν' αἰτίαν καὶ  εἰς   ποίαν πολιτείαν, τούτου δ' αἴτιον
[5, 1301]   πολιτείας φθοραί, καὶ ἐκ ποίων  εἰς   ποίας μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ
[5, 1304]   ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον καὶ  εἰς   πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί τι
[5, 1314]   κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι οἱ πονηροὶ  εἰς   τὰ πονηρά· ἥλῳ γὰρ
[5, 1315]   πάσας δὲ δυεῖν, τῆς τε  εἰς   τὰ σώματα κολάσεως καὶ τῆς
[5, 1315]   τοὺς φιλοτίμους· τὴν μὲν γὰρ  εἰς   τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι
[5, 1307]   ἀριστοκρατία δ' εἰς ὀλιγαρχίαν·  εἰς   τἀναντία, οἷον μὲν ἀριστοκρατία
[5, 1303]   καὶ δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν  εἰς   τὰς ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι
[5, 1306]   εἰς τὰς ἐναντίας πολιτείας ἀλλ'  εἰς   τὰς ἐν τῷ αὐτῷ γένει,
[5, 1306]   αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ  εἰς   τὰς ἐναντίας πολιτείας ἀλλ' εἰς
[5, 1306]   τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν  εἰς   τὰς κυρίους καὶ ἐκ τούτων
[5, 1316]   τὴν Κλεάνδρου καὶ ἐν Ῥηγίῳ  εἰς   τὴν Ἀναξιλάου καὶ ἐν ἄλλαις
[5, 1309]   ἔλαττον· διὸ ἐν στρατηγίᾳ μὲν  εἰς   τὴν ἐμπειρίαν μᾶλλον τῆς ἀρετῆς
[5, 1316]   τὴν Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις γὰρ  εἰς   τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ
[5, 1311]   ὑπὸ Δέρδα διὰ τὸ καυχήσασθαι  εἰς   τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ
[5, 1315]   τὰ σώματα κολάσεως καὶ τῆς  εἰς   τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ ταύτην
[5, 1316]   Παναιτίου τυραννίδα καὶ ἐν Γέλᾳ  εἰς   τὴν Κλεάνδρου καὶ ἐν Ῥηγίῳ
[5, 1316]   Σικυῶνος ἐκ τῆς Μύρωνος  εἰς   τὴν Κλεισθένους, καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν,
[5, 1316]   διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ ταύτης  εἰς   τὴν Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις γὰρ
[5, 1305]   καὶ ἐκ τῆς πατρίας δημοκρατίας  εἰς   τὴν νεωτάτην· ὅπου γὰρ αἱρεταὶ
[5, 1316]   γὰρ τῆς Λακωνικῆς, φησί, μεταβάλλει  εἰς   τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ ταύτης
[5, 1316]   πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοις  εἰς   τὴν Παναιτίου τυραννίδα καὶ ἐν
[5, 1308]   τῷ τοὺς ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν  εἰς   τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς μὲν
[5, 1316]   γάρ, ἐπεὶ κατ' ἐκεῖνον δεῖ  εἰς   τὴν πρώτην καὶ τὴν ἀρίστην·
[5, 1309]   ταύτην εἶναι μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν  εἰς   τὴν ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες ὅτι, καθάπερ
[5, 1309]   ἐὰν ἐπιτείνῃ τις ἔτι μᾶλλον  εἰς   τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ
[5, 1311]   μὲν χρήματα τυραννικὰ, τὰ δ'  εἰς   τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον· καὶ φυλακὴ
[5, 1301]   εἰς τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι  εἰς   τὸ ἧττον, δημοκρατίαν οὖσαν
[5, 1301]   εἰς τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι  εἰς   τὸ ἧττον, ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 1301]   τὸ ἧττον, δημοκρατίαν οὖσαν  εἰς   τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι εἰς
[5, 1301]   ἧττον, οἷον ὀλιγαρχίαν οὖσαν  εἰς   τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι εἰς
[5, 1311]   Πολλοὶ δὲ καὶ διὰ τὸ  εἰς   τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες
[5, 1311]   ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ διὰ τὸ  εἰς   τὸ σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων
[5, 1302]   ἐν ἀρχῇ ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν  εἰς   τὸ τέλος κακόν τι. Διὸ
[5, 1307]   δῆμον νὡς ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν  εἰς   τοὐναντίον οἱ ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ
[5, 1305]   δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες  εἰς   τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε κύριον εἶναι
[5, 1309]   κἄν τις ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων  εἰς   τούτους, μείζω τὰ ἐπιτίμια εἶναι
[5, 1316]   ἐκ δὲ ταύτης εἰς δημοκρατίαν,  εἰς   τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας. Καίτοι
[5, 1316]   Λακεδαίμονι, καὶ ἐν Καρχηδόνι. Καὶ  εἰς   τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίας, ὥσπερ
[5, 1305]   αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ στρατηγός,  εἰς   τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ οἱ
[5, 1316]   καὶ κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ  εἰς   τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ Σικυῶνος
[5, 1302]   τῇ δυνάμει μείζων (ἢ  εἷς   πλείους) κατὰ τὴν
[5, 1301]   δὲ καὶ ἄρχων  εἷς   ἦν ἐν τῇ πολιτείᾳ ταύτῃῃ.
[5, 1314]   χαίρουσιν, τοῦτο δ' οὐδ' ἂν  εἷς   ποιήσειε φρόνημα ἔχων ἐλεύθερον, ἀλλὰ
[5, 1314]   μικρὸν φρονῶσιν. μὲν οὖν  εἷς   τρόπος δι' οὗ γίγνεται σωτηρία
[5, 1314]   βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ τῆς βασιλείας  εἷς   τρόπος τῆς φθορᾶς τὸ ποιεῖν
[5, 1316]   τούτων ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι  συζυγεὶς   δύο ἁρμονίας παρέχεται, λέγων ὅταν
[5, 1306]   τὴν τῶν ἱππέων Διαγόρας κατέλυσεν  ἀδικηθεὶς   περὶ γάμον) ἐκ δὲ δικαστηρίου
[5, 1304]   τοὺς ἐκτὸς τῆς πολιτείας ὡς  ἐπηρεασθείς.   Μεταβάλλουσι δὲ καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν
[5, 1307]   ἐδύναντο πλεονεκτεῖν) δὲ δῆμος  γυμνασθεὶς   ἐν τῷ πολέμῳ τῶν φρουρῶν
[5, 1311]   λαβὼν καὶ παρὰ τῆς γυναικὸς  ἐξελκυσθεὶς   διέφθειρεν. Καὶ τῆς Ἀρχελάου δ'
[5, 1304]   τινὸς καταλιπόντος δύο θυγατέρας,  περιωσθεὶς   καὶ οὐ λαβὼν τοῖς υἱέσιν
[5, 1305]   τῆς τυραννίδος, διὰ τὴν ἔχθραν  πιστευθεὶς   ὡς δημοτικὸς ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ
[5, 1314]   τρίτον δ' ἀδυναμία τῶν πραγμάτων  (οὐθεὶς   γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε
[5, 1303]   ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι καὶ  Νοτιεῖς·   καὶ Ἀθήνησιν οὐχ ὁμοίως εἰσὶν
[5, 1314]   ἔχων ἐλεύθερον, ἀλλὰ φιλοῦσιν οἱ  ἐπιεικεῖς,   οὐ κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι
[5, 1308]   ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς  ἐπιεικεῖς   τῷ πλήθει, καὶ τοὺς ἀπόρους
[5, 1315]   οἵ τε φιλότιμοι καὶ οἱ  ἐπιεικεῖς   τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ μὴ
[5, 1308]   καὶ ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ τὸ  ἀσφαλεῖς   εἶναι τὰς πολιτείας, ἀλλὰ διὰ
[5, 1310]   κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων  βασιλεῖς   καὶ Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται
[5, 1305]   μὴ μεγάλας εἶναι τότε τὰς  πόλεις,   ἀλλ' ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οἰκεῖν
[5, 1316]   δὲ καὶ τὸ φάναι δύο  πόλεις   εἶναι τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων καὶ
[5, 1315]   γὰρ ὠνεῖσθαι. Ἐπεὶ δ' αἱ  πόλεις   ἐκ δύο συνεστήκασι μορίων, ἔκ
[5, 1310]   γὰρ εὐεργετήσαντες δυνάμενοι τὰς  πόλεις   τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον
[5, 1303]   ὄντες. Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ  πόλεις   καὶ διὰ τοὺς τόπους, ὅταν
[5, 1301]   αὑτοὺς διὰ τὴν ἀνισότητα ταύτην·  εὐγενεῖς   γὰρ εἶναι δοκοῦσιν οἷς ὑπάρχει
[5, 1302]   ὀλίγοις, ταῦτα δ' ἐν πλείοσιν·  ~εὐγενεῖς   γὰρ καὶ ἀγαθοὶ οὐδαμοῦ ἑκατόν,
[5, 1308]   τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς  πράξεις   καὶ τὰς ἀρχάς (λέγω δ'
[5, 1315]   τοιοῦτον ἦθος περὶ πάσας τὰς  πράξεις)   κἂν τῆς δυνάμεώς τινα δοκῇ
[5, 1314]   ἄλλας, ὡς καὶ διὰ γυναικῶν  ὕβρεις   πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί τε
[5, 1302]   Εἰσὶ δὴ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν  τρεῖς   τὸν ἀριθμόν, ἃς διοριστέον καθ'
[5, 1314]   τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι  τρεῖς   τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ ἀναγάγοι
[5, 1303]   γὰρ ἐν τοῖς πολέμοις αἱ  διαβάσεις   τῶν ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ
[5, 1310]   δυοῖν συγκειμένη κακῶν καὶ τὰς  παρεκβάσεις   καὶ τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς
[5, 1315]   τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ  κολάσεις   δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων.
[5, 1315]   τοῖς τοιούτοις, τὰς μὲν  κολάσεις   πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ
[5, 1312]   ἐγχειροῦσιν οἱ τὴν φύσιν μὲν  θρασεῖς,   τιμὴν δ' ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ
[5, 1306]   δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ  στάσεις   αἱ μὲν διὰ τὸ ὀλίγους
[5, 1302]   σκοποῦμεν ἐκ τίνων αἵ τε  στάσεις   γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ
[5, 1307]   γίγνονται τῶν πολιτειῶν καὶ αἱ  στάσεις,   εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας
[5, 1303]   τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ δυναμένων  στάσεις·   ἐν ἀρχῇ γὰρ γίνεται τὸ
[5, 1308]   τὰς τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ  στάσεις   καὶ διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι
[5, 1306]   μία Ἰφιάδου. Γίνονται δὲ  στάσεις   καὶ ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι ἑτέρους
[5, 1308]   διαλύει τὰς διὰ τὴν ἀνισότητα  στάσεις)   Μέγιστον δὲ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ
[5, 1303]   ἐστί. Γίγνονται μὲν οὖν αἱ  στάσεις   οὐ περὶ μικρῶν ἀλλ' ἐκ
[5, 1303]   Ὅλως δὲ αἱ τῶν γνωρίμων  στάσεις   συναπολαύειν ποιοῦσι καὶ τὴν ὅλην
[5, 1308]   δὲ μή, ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι τὰς  παραστάσεις   αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ διὰ
[5, 1311]   ἀπέκτεινεν ὡς ὑβρισμένος. Πολλαὶ δ'  ἐπιθέσεις   γεγένηνται καὶ διὰ τὸ εἰς
[5, 1312]   ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς  ἐπιθέσεις.   Τῶν δὲ διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων
[5, 1314]   τὰ τυραννικὰ πρὸς ταύτας τὰς  ὑποθέσεις,   τὰ μὲν ὅπως μὴ πιστεύωσιν
[5, 1308]   τοῦ πρότερον, ἐν αἱ  τιμήσεις   κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι
[5, 1309]   φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ τὰς  κτήσεις   μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ
[5, 1306]   γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας τὰς αὐτὰς  κτήσεις,   ὥστε πάντας πάντων μετέχειν, ὁτὲ
[5, 1305]   ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς τὰς  κρίσεις   μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ καὶ
[5, 1314]   τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί τε τὰς  ἀπολαύσεις   τὰς σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν
[5, 1309]   τοὺς τὰ δύο ταῦτα ἔχοντας  ἀκρατεῖς   εἶναι, ὥστε καθάπερ καὶ αὑτοῖς
[5, 1306]   καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν.  Πολλάκις   γὰρ τὸ ταχθὲν πρῶτον τίμημα
[5, 1306]   ιᾧ γὰρ ἂν ἐγχειρίσωσιν, οὗτος  πολλάκις   γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ
[5, 1307]   οὐσίας τὸ μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ  πολλάκις   γινόμενον. Λανθάνει γὰρ δαπάνη
[5, 1312]   τῶν αὐτῶν αἰτία γίνεται πράξεων.  Πολλάκις   δὲ καὶ πρακτικώτερον τοῦ μίσους·
[5, 1309]   σῴζει τὰς πολιτείας, καὶ τὸ  πολλάκις   εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον, τὸ τηρεῖν
[5, 1303]   Λέγω δὲ παρὰ μικρόν, ὅτι  πολλάκις   λανθάνει μεγάλη γινομένη μετάβασις τῶν
[5, 1303]   πόλις σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν  πολλάκις   λανθάνει τι αὐξανόμενον, οἷον τὸ
[5, 1311]   δὲ τυραννίς, ὥσπερ εἴρηται  πολλάκις,   πρὸς οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν, εἰ
[5, 1308]   καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ  πολλάκις,   ὥσπερ εἴρηται πρότερον) ἔπειθ' ἧττον
[5, 1316]   ταύτης εἰς τὴν Λακωνικὴν μεταβάλλει;  Πλεονάκις   γὰρ εἰς τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι
[5, 1307]   θέλουσιν, διὸ καὶ Λοκρῶν  πόλις   ἀπώλετο ἐκ τῆς πρὸς Διονύσιον
[5, 1303]   οὐδ' ἐκ τοῦ τυχόντος πλήθους  πόλις   γίγνεται, οὕτως οὐδ' ἐν τῷ
[5, 1302]   παρὰ τὸ ἀνάλογον, οὕτω καὶ  πόλις   σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις
[5, 1305]   τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ  Λύγδαμις,   ὃς καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν
[5, 1309]   Ἀπορήσειε δ' ἄν τις, ἂν  δύναμις   ὑπάρχῃ καὶ τῆς πολιτείας φιλία,
[5, 1305]   ἦν καὶ μεγάλων κύριος  πρύτανις)   Ἔτι δὲ διὰ τὸ μὴ
[5, 1313]   βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο εἶναι  τυραννίς.   Ἐν δὲ ταῖς κατὰ γένος
[5, 1312]   αὑτῷ τὸν θάνατον. Φθείρεται δὲ  τυραννὶς   ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ καὶ
[5, 1310]   τὴν ἀριστοκρατίαν ἐστίν, δὲ  τυραννὶς   ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται
[5, 1312]   γὰρ δημοκρατία τελευταία  τυραννίς   ἐστινν, βασιλεία δὲ καὶ ἀριστοκρατία
[5, 1311]   διὰ ξένων. Ὅτι δ'  τυραννὶς   ἔχει κακὰ καὶ τὰ τῆς
[5, 1315]   ἐγένετο χρόνον περὶ Σικυῶνα  τυραννίς,   τῶν Ὀρθαγόρου παίδων καὶ
[5, 1312]   τε τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη  τυραννὶς   καὶ πολλαὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ
[5, 1314]   γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον  τυραννίς·   κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ'
[5, 1312]   οἰκείων συστησάντων ἵνα μὴ  τυραννὶς   ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ
[5, 1315]   τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία καὶ  τυραννίς.   Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον
[5, 1314]   ἀλλήλοις (οὐ καταλύεται γὰρ πρότερον  τυραννὶς   πρὶν πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς·
[5, 1314]   τρισὶν εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ  τυραννὶς   τριῶν, ἑνὸς μὲν τοῦ μικρὰ
[5, 1311]   μὴ ὑβρίζηται μηθέν· δὲ  τυραννίς,   ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, πρὸς οὐδὲν
[5, 1316]   Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς τυραννίδα  τυραννίς,   ὥσπερ Σικυῶνος ἐκ τῆς
[5, 1307]   ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ μετέβαλεν  τάξις   πᾶσα τῆς πολιτείας εἰς δυναστείαν
[5, 1312]   μὴ μέλλῃ κατασχήσειν τὴν πρᾶξιν.  Οἷς   ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ τὴν Δίωνος
[5, 1310]   οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ'  οἷς   δυνήσονται οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ
[5, 1310]   τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν  οἷς   δημοκρατία δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ
[5, 1301]   ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ εἶναι δοκοῦσιν  οἷς   ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ καὶ πλοῦτος.
[5, 1310]   πολιτείαν οὐ τοῦτο, τὸ ποιεῖν  οἷς   χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες οἱ
[5, 1301]   εὐγένεια γὰρ καὶ ἀρετὴ ἐν  ὀλίγοις,   ταῦτα δ' ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς
[5, 1305]   δῆμον ἄσχολον ὄντα πρὸς τοῖς  ἔργοις,   οἱ προστάται τοῦ δήμου, ὅτε
[5, 1309]   διὰ τὸ διατρίβειν πρὸς τοῖς  ἔργοις,   τοῖς δὲ γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι
[5, 1312]   ἄνευ λύπης. Ὡς δὲ ἐν  κεφαλαίοις   εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς
[5, 1305]   τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς  ἀρχαίοις   χρόνοις, καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων τῶν
[5, 1303]   καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς  ἀρχαίοις   χρόνοις. Μετέβαλε γὰρ πολιτεία
[5, 1309]   μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ πρὸς τοῖς  ἰδίοις   εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ εὔποροι
[5, 1308]   ἐάν τις ἐᾷ πρὸς τοῖς  ἰδίοις   σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν οἴωνται τὰ
[5, 1303]   ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον  Τροιζηνίοις   Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους
[5, 1308]   ἄκος τὸ αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις  μορίοις   ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις καὶ τὰς
[5, 1303]   μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν τοῖς  κυρίοις   γένωνται, οἷον συνέβη καὶ ἐν
[5, 1307]   συνέβη δὲ τὸ εἰρημένον ἐν  Θουρίοις.   Διὰ μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ
[5, 1303]   συνέβη τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν  Θουρίοις   Συβαρῖται τοῖς συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ
[5, 1305]   Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς  Τετρακοσίοις   οἱ περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν
[5, 1303]   σφετέρας τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ  Βυζαντίοις   οἱ ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον
[5, 1304]   πάγῳ βουλὴ εὐδοκιμήσασα ἐν τοῖς  Μηδικοῖς   ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι τὴν πολιτείαν,
[5, 1314]   τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς  ξενικοῖς   μᾶλλον πολιτικοῖς τυραννικόν, ὡς
[5, 1314]   καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον  πολιτικοῖς   τυραννικόν, ὡς τοὺς μὲν πολεμίους
[5, 1310]   ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς  ὅρκοις   ὅτι οὐκ ἀδικήσω τὸν δῆμον.
[5, 1308]   καὶ τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι  ἀλλήλοις   δημοτικῶς. γὰρ ἐπὶ τοῦ
[5, 1313]   ἐξ ὧν ὅτι μάλιστα ἀγνῶτες  ἀλλήλοις   ἔσονται πάντες (ἡ γὰρ γνῶσις
[5, 1313]   λανθάνουσιν ἧττον) καὶ τὸ διαβάλλειν  ἀλλήλοις   καὶ συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις
[5, 1304]   δοκοῦντα μέρη τῆς πόλεως ἰσάζῃ  ἀλλήλοις,   ~οἷον οἱ πλούσιοι καὶ
[5, 1314]   ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου δὲ τοῦ διαπιστεῖν  ἀλλήλοις   (οὐ καταλύεται γὰρ πρότερον τυραννὶς
[5, 1314]   τὰ μὲν ὅπως μὴ πιστεύωσιν  ἀλλήλοις,   τὰ δ' ὅπως μὴ δύνωνται,
[5, 1313]   ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν καὶ φίλους  φίλοις   καὶ τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις
[5, 1313]   δὲ τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν τοῖς  φίλοις,   ὡς βουλομένων μὲν πάντων δυναμένων
[5, 1314]   ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι τοῖς  ἄλλοις   βούλονται τοῦτο πράττοντες, ἵν' ὡς
[5, 1314]   μή, τό γε φαίνεσθαι τοῖς  ἄλλοις   διαφεύγειν (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος οὔτ'
[5, 1314]   πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς  ἄλλοις   εἶναι καὶ μὴ καταγορεύειν μήτε
[5, 1313]   πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς τε  ἄλλοις   καὶ τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν
[5, 1303]   ἐστι πρὸς τὰ ἐν τοῖς  ἄλλοις   μέρεσιν. Ὅλως δὲ αἱ τῶν
[5, 1312]   ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι τοῖς  ἄλλοις,   οὕτω καὶ τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν,
[5, 1312]   οὐ ῥᾴδιον δ' αὐτὴν ἐγγενέσθαι  πολλοῖς·   ἐκεῖνος γὰρ μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν
[5, 1303]   ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς  πολέμοις   αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν, καὶ
[5, 1306]   εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν τοῖς  πολέμοις   τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ καὶ
[5, 1313]   ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ μὲν τοῖς  δήμοις   δημαγωγός (ἔστι γὰρ
[5, 1311]   δημοκρατίας δὲ τὸ πολεμεῖν τοῖς  γνωρίμοις   καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ φανερῶς
[5, 1313]   φίλοις καὶ τὸν δῆμον τοῖς  γνωρίμοις   καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ
[5, 1307]   τι ἂν θέλωσι τοῖς  γνωρίμοις   μᾶλλον, καὶ κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν,
[5, 1309]   πρὸς τοῖς ἔργοις, τοῖς δὲ  γνωρίμοις   μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ τῶν τυχόντων.
[5, 1315]   ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ τοῖς  νόμοις   ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ πολεμικὸς
[5, 1308]   πάσῃ πολιτείᾳ τὸ καὶ τοῖς  νόμοις   καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω
[5, 1308]   καὶ μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι τοῖς  νόμοις   οὕτω ῥυθμίζειν ὥστε μηδένα ἐγγίγνεσθαι
[5, 1310]   ~ὥστε φθείροντες τοῖς καθ' ὑπεροχὴν  νόμοις   φθείρουσι τὰς πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ
[5, 1309]   Ἁπλῶς δέ, ὅσα ἐν τοῖς  νόμοις   ὡς συμφέροντα λέγομεν ταῖς πολιτείαις,
[5, 1312]   πάθος (μάλιστα δὲ συμβαίνει τοῖς  θυμοῖς   ἀκολουθεῖν διὰ τὴν ὕβριν, δι'
[5, 1304]   πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον συνεκβαλὼν τοῖς  ἐπιθεμένοις   δῆμος τὸν τύραννον εἰς
[5, 1312]   καὶ πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι τοῖς  ἐπιτιθεμένοις.   Μόριον δέ τι τοῦ μίσους
[5, 1302]   δύο μέν ἐστι ταὐτὰ τοῖς  εἰρημένοις,   ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως· διὰ κέρδος
[5, 1301]   πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς  εἰρημένοις.   Δεῖ δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν
[5, 1310]   πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια τοῖς  εἰρημένοις   περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ καὶ
[5, 1314]   σχεδὸν ἐξ ἐναντίας ἔχει τοῖς  εἰρημένοις   τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι δὲ λαβεῖν
[5, 1316]   πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν τοῖς  κεκτημένοις·   ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις οὐκ
[5, 1307]   σοφίσματος χάριν πρὸς τὸ πλῆθος  συγκειμένοις,   ~ἐξελέγχεται γὰρ ὑπὸ τῶν ἔργων
[5, 1308]   δ' ἄκος τὸ αἰεὶ τοῖς  ἀντικειμένοις   μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις καὶ
[5, 1310]   διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη τοῖς  ἀρχομένοις   ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν συγκειμένη
[5, 1315]   Τούτου δ' αἴτιον ὅτι τοῖς  ἀρχομένοις   ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ τοῖς
[5, 1315]   καὶ βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς  ἀρχομένοις   καὶ μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον,
[5, 1304]   γὰρ οἱ τούτοις φθονοῦντες  τιμωμένοις   ἄρχουσι τῆς στάσεως, οὗτοι
[5, 1314]   γλίσχρως, διδῶσι δ' ἑταίραις καὶ  ξένοις   καὶ τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον τε
[5, 1316]   αἱ πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν  Λεοντίνοις   εἰς τὴν Παναιτίου τυραννίδα καὶ
[5, 1310]   τῶν τιμῶν, Παναίτιος δ' ἐν  Λεοντίνοις   καὶ Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ
[5, 1314]   πόλεως· ἀλλὰ τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι  τυράννοις   ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ συμφέρει
[5, 1312]   Οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τοῖς  τυράννοις   ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα
[5, 1313]   δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς  τυράννοις,   εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι
[5, 1313]   δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς  τυράννοις   οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν
[5, 1312]   μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει τοῖς  τυράννοις,   τὸ μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ
[5, 1309]   τοῖς ἐκ τῆς πολιτείας ἐγχειρίζειν  μόνοις   πλείοσιν. Τρία δέ τινα
[5, 1305]   Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς ἀρχαίοις  χρόνοις,   καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων τῶν ἐν
[5, 1303]   ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς ἀρχαίοις  χρόνοις.   Μετέβαλε γὰρ πολιτεία ἐκ
[5, 1310]   ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς  τρόποις   τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ
[5, 1304]   Παραπλησίως δὲ καὶ ἐν  Μεγάροις   κατελύθη δημοκρατία· οἱ γὰρ δημαγωγοί,
[5, 1305]   τοὺς πεδιακούς, καὶ Θεαγένης ἐν  Μεγάροις   τῶν εὐπόρων τὰ κτήνη ἀποσφάξας,
[5, 1314]   καὶ τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς  βλαβεροῖς   πρὸς τὴν ἀρχὴν οὐ μόνον
[5, 1313]   Διὸ καὶ κόλαξ παρ'  ἀμφοτέροις   ἔντιμος, παρὰ μὲν τοῖς δήμοις
[5, 1309]   κοινῶν· ὥστε συμβήσεται τοῖς μὲν  ἀπόροις   γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ τὸ διατρίβειν
[5, 1309]   εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς  ἀπόροις,   πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι τῆς
[5, 1310]   ἀεὶ τὴν πόλιν, μαχόμενοι τοῖς  εὐπόροις,   δεῖ δὲ τοὐναντίον αἰεὶ δοκεῖν
[5, 1309]   συμβήσεται τοῖς μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι  εὐπόροις   διὰ τὸ διατρίβειν πρὸς τοῖς
[5, 1309]   πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ τοῖς  εὐπόροις,   ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς ἀπόροις,
[5, 1308]   πλήθει, καὶ τοὺς ἀπόρους τοῖς  εὐπόροις)   καὶ τὸ πειρᾶσθαι συμμιγνύναι
[5, 1301]   βασιλεία ἄνισος, ἐὰν ἐν  ἴσοις)   ὅλως γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες
[5, 1301]   στάσις, οὐ μὴ τοῖς  ἀνίσοις   ὑπάρχει ἀνάλογον (ἀίδιος γὰρ βασιλεία
[5, 1314]   τῶν πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ ἐπιχειρεῖ  τοῖς   ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν
[5, 1314]   πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι  τοῖς   ἄλλοις βούλονται τοῦτο πράττοντες, ἵν'
[5, 1314]   δὲ μή, τό γε φαίνεσθαι  τοῖς   ἄλλοις διαφεύγειν (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος
[5, 1314]   τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς καὶ  τοῖς   ἄλλοις εἶναι καὶ μὴ καταγορεύειν
[5, 1303]   ἀνάλογόν ἐστι πρὸς τὰ ἐν  τοῖς   ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως δὲ αἱ
[5, 1312]   ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι  τοῖς   ἄλλοις, οὕτω καὶ τοῖς μονάρχοις
[5, 1301]   ἄνισον στάσις, οὐ μὴ  τοῖς   ἀνίσοις ὑπάρχει ἀνάλογον (ἀίδιος γὰρ
[5, 1308]   τούτου δ' ἄκος τὸ αἰεὶ  τοῖς   ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις
[5, 1314]   εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι τῶν τυράννων  τοῖς   ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες τῶν πολιτῶν·
[5, 1309]   τοῖς εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ  τοῖς   ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι
[5, 1305]   τῆς τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν  τοῖς   ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων
[5, 1303]   συνέβη καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν  τοῖς   ἀρχαίοις χρόνοις. Μετέβαλε γὰρ
[5, 1310]   δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη  τοῖς   ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν
[5, 1315]   ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον ὅτι  τοῖς   ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ
[5, 1315]   οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι  τοῖς   ἀρχομένοις καὶ μὴ σφετεριστὴν ἀλλ'
[5, 1314]   κύριος ὢν τῆς πόλεως· ἀλλὰ  τοῖς   γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς
[5, 1311]   ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ πολεμεῖν  τοῖς   γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ
[5, 1313]   φίλους φίλοις καὶ τὸν δῆμον  τοῖς   γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς.
[5, 1307]   ποιεῖν τι ἂν θέλωσι  τοῖς   γνωρίμοις μᾶλλον, καὶ κηδεύειν ὅτῳ
[5, 1309]   τὸ διατρίβειν πρὸς τοῖς ἔργοις,  τοῖς   δὲ γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ
[5, 1310]   προυυπάρχειν τοῖς μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς  τοῖς   δὲ τὴν τῆς τιμῆς· οἷον
[5, 1313]   παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ μὲν  τοῖς   δήμοις δημαγωγός (ἔστι γὰρ
[5, 1302]   Ὧν δύο μέν ἐστι ταὐτὰ  τοῖς   εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως· διὰ
[5, 1301]   τῶν πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς  τοῖς   εἰρημένοις. Δεῖ δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν
[5, 1310]   σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια  τοῖς   εἰρημένοις περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ
[5, 1314]   ἕτερος σχεδὸν ἐξ ἐναντίας ἔχει  τοῖς   εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι δὲ
[5, 1309]   κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας δὲ  τοῖς   ἐκ τῆς πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις
[5, 1308]   τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας καὶ  τοῖς   ἐν τῷ πολιτεύματι, τοὺς μὲν
[5, 1308]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους καὶ  τοῖς   ἔξω τῆς πολιτείας καὶ τοῖς
[5, 1310]   βοήθειαν τὴν ἀπὸ τοῦ δήμου  τοῖς   ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ καθίσταται βασιλεὺς
[5, 1314]   πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς· διὸ καὶ  τοῖς   ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς πρὸς
[5, 1304]   Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον συνεκβαλὼν  τοῖς   ἐπιθεμένοις δῆμος τὸν τύραννον
[5, 1312]   γίνονται καὶ πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι  τοῖς   ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ τι τοῦ
[5, 1305]   τὸν δῆμον ἄσχολον ὄντα πρὸς  τοῖς   ἔργοις, οἱ προστάται τοῦ δήμου,
[5, 1309]   εὐπόροις διὰ τὸ διατρίβειν πρὸς  τοῖς   ἔργοις, τοῖς δὲ γνωρίμοις μὴ
[5, 1309]   ἄρχειν τιμὰς εἶναι δεῖ νενομοθετημένας  τοῖς   εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ' ἐν μὲν
[5, 1310]   ποιοῦσιν ἀεὶ τὴν πόλιν, μαχόμενοι  τοῖς   εὐπόροις, δεῖ δὲ τοὐναντίον αἰεὶ
[5, 1309]   τῆς πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ  τοῖς   εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς
[5, 1308]   τῷ πλήθει, καὶ τοὺς ἀπόρους  τοῖς   εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι
[5, 1313]   γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ καὶ  τοῖς   ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον, καὶ ὑπὸ
[5, 1309]   ἰσότητα προεδρίαν νέμειν  τοῖς   ἧττον κοινωνοῦσι τῆς πολιτείας, ἐν
[5, 1312]   τὸ πάθος (μάλιστα δὲ συμβαίνει  τοῖς   θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν ὕβριν,
[5, 1309]   τῷ μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ πρὸς  τοῖς   ἰδίοις εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ
[5, 1308]   χαίρουσιν ἐάν τις ἐᾷ πρὸς  τοῖς   ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν οἴωνται
[5, 1310]   ταύτην τὴν πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες  τοῖς   καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι τὰς
[5, 1316]   τῆς πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν  τοῖς   κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις
[5, 1303]   αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν  τοῖς   κυρίοις γένωνται, οἷον συνέβη καὶ
[5, 1309]   προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε συμβήσεται  τοῖς   μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ
[5, 1310]   βουληθεῖεν, διὰ τὸ δύναμιν προυυπάρχειν  τοῖς   μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς δὲ
[5, 1304]   Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ εὐδοκιμήσασα ἐν  τοῖς   Μηδικοῖς ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι τὴν
[5, 1312]   τιμὴν δ' ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ  τοῖς   μονάρχοις· ἀνδρεία γὰρ δύναμιν ἔχουσα
[5, 1312]   γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ  τοῖς   μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι βουλόμενοι
[5, 1312]   ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες  τοῖς   μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει καὶ
[5, 1311]   γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ τιμῆς  τοῖς   μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες. Τῶν
[5, 1315]   ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ  τοῖς   νόμοις ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ
[5, 1308]   ἐν πάσῃ πολιτείᾳ τὸ καὶ  τοῖς   νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ
[5, 1308]   προσαγωγῆς· καὶ μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι  τοῖς   νόμοις οὕτω ῥυθμίζειν ὥστε μηδένα
[5, 1309]   ἐνίους; Ἁπλῶς δέ, ὅσα ἐν  τοῖς   νόμοις ὡς συμφέροντα λέγομεν ταῖς
[5, 1305]   διττή, μὲν ἐν αὐτοῖς  τοῖς   ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ
[5, 1310]   καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν  τοῖς   ὅρκοις ὅτι οὐκ ἀδικήσω τὸν
[5, 1302]   νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν ὄντες ἴσοι  τοῖς   πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος
[5, 1303]   τὸ ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ ἐν  τοῖς   πολέμοις αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν,
[5, 1306]   δ' εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν  τοῖς   πολέμοις τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ
[5, 1307]   φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες τῶν ἐν  τοῖς   πράγμασι καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν,
[5, 1314]   γὰρ ἂν οἱ φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο  τοῖς   πράγμασιν, εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι τῶν
[5, 1315]   ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο  τοῖς   πράγμασιν, οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη
[5, 1307]   κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν  τοῖς   πρότερον καθόλου κατὰ πασῶν τῶν
[5, 1307]   δεῖ ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν  τοῖς   σοφίσματος χάριν πρὸς τὸ πλῆθος
[5, 1303]   Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη  τοῖς   Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται
[5, 1303]   Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται  τοῖς   συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς
[5, 1313]   ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος  τοῖς   τε ἄλλοις καὶ τὴν τῶν
[5, 1305]   τοὺς Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν  τοῖς   Τετρακοσίοις οἱ περὶ Φρύνιχον τὸν
[5, 1314]   θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν  τοῖς   τοιούτοις, εἰ δὲ μή, τό
[5, 1315]   Διόπερ μὴ χρῆσθαι δεῖ  τοῖς   τοιούτοις, τὰς μὲν κολάσεις
[5, 1305]   πάνυ ὀλίγοι ὦσιν, οἷον ἐν  τοῖς   Τριάκοντα Ἀθήνησιν οἱ περὶ Χαρικλέα
[5, 1304]   καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα  τοῖς   τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ τὰς
[5, 1310]   μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε  τοῖς   τρόποις τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως,
[5, 1312]   πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι  τοῖς   τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε
[5, 1313]   οἱ δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες  τοῖς   τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους
[5, 1313]   τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ  τοῖς   τυράννοις οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ
[5, 1312]   θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει  τοῖς   τυράννοις, τὸ μῖσος, ἐκ δὲ
[5, 1304]   περιωσθεὶς καὶ οὐ λαβὼν  τοῖς   υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς
[5, 1313]   αἰσχύνεται τὴν βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺς  τοῖς   υἱέσιν παρὰ τοῦ πατρὸς
[5, 1313]   τυραννικὸν δὲ τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν  τοῖς   φίλοις, ὡς βουλομένων μὲν πάντων
[5, 1304]   ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου κατέστη  τοῖς   Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ καὶ ἐν
[5, 1314]   πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖς  ἀδυνάτοις,   ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν μὴ
[5, 1314]   τὴν ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι  συσσίτοις   καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον
[5, 1306]   εἰσι διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν  αὐτοῖς   καλῶς. Καταλύονται δὲ καὶ ὅταν
[5, 1312]   μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας οὔσας  αὐτοῖς,   οὕτω καὶ τῶν διὰ φιλοτιμίαν
[5, 1305]   δὲ διττή, μὲν ἐν  αὐτοῖς   τοῖς ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς κἂν
[5, 1302]   ἀλλήλους οὐχ ἵνα κτήσωνται σφίσιν  αὐτοῖς,   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους
[5, 1309]   ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε καθάπερ καὶ  αὑτοῖς   οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ φιλοῦντες
[5, 1306]   Τιμοφάνης· ἂν δὲ πλείους, οὗτοι  αὑτοῖς   περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ ταῦτα
[5, 1314]   τυραννὶς πρὶν πιστεύσωσί τινες  ἑαυτοῖς·   διὸ καὶ τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν
[5, 1313]   τοῖς γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους  ἑαυτοῖς.   Καὶ τὸ πένητας ποιεῖν τοὺς
[5, 1314]   καὶ διὰ τὸ πιστοὺς καὶ  ἑαυτοῖς   καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι καὶ
[5, 1314]   ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν τοῖς  τοιούτοις,   εἰ δὲ μή, τό γε
[5, 1315]   μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖς  τοιούτοις,   τὰς μὲν κολάσεις πατρικῶς
[5, 1309]   τὰς ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα  τούτοις   ἀπονέμειν, κἄν τις ὑβρίσῃ τῶν
[5, 1316]   ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς δὲ  τούτοις   διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ ταύτης
[5, 1308]   οἱ ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν  τούτοις   ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ πολλάκις, ὥσπερ εἴρηται
[5, 1302]   κέρδος καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία  τούτοις.   Καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες καὶ
[5, 1310]   Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς τρόποις  τούτοις   τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ μόνον
[5, 1304]   στάσιν κινοῦσιν· γὰρ οἱ  τούτοις   φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,
[5, 1302]   ἐν Θήβαις μετὰ τὴν ἐν  Οἰνοφύτοις   μάχην κακῶς πολιτευομένων δημοκρατία
[5, 1303]   πολλὴν τοὺς εὐπόρους. Καὶ ἐν  Δελφοῖς   ἐκ κηδείας γενομένης διαφορᾶς ἀρχὴ
[5, 1312]   δ' ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ τοῖς  μονάρχοις·   ἀνδρεία γὰρ δύναμιν ἔχουσα θράσος
[5, 1312]   τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ τοῖς  μονάρχοις   ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι βουλόμενοι μοναρχίαν
[5, 1312]   ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες τοῖς  μονάρχοις,   οἷον Κῦρος Ἀστυάγει καὶ τοῦ
[5, 1311]   ὑπάρχει πλούτου καὶ τιμῆς τοῖς  μονάρχοις,   ὧν ἐφίενται πάντες. Τῶν δ'
[5, 1304]   ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς  τριηράρχοις,   οἱ δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας
[5, 1309]   τὴν ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες ὅτι, καθάπερ  ῥὶς   ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν τὴν εὐθύτητα
[5, 1310]   δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν καὶ  Φάλαρις   ἐκ τῶν τιμῶν, Παναίτιος δ'
[5, 1302]   μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα. Τούτων δὲ  ὕβρις   μὲν καὶ κέρδος τίνα ἔχουσι
[5, 1301]   σωτηρίαι τίνες καὶ κοινῇ καὶ  χωρὶς   ἑκάστης εἰσίν, ἔτι δὲ διὰ
[5, 1307]   δὲ σωτηρίας καὶ κοινῇ καὶ  χωρὶς   ἑκάστης πολιτείας ἐχόμενόν ἐστιν εἰπεῖν.
[5, 1303]   ὅτι πολλάκις λανθάνει μεγάλη γινομένη  μετάβασις   τῶν νομίμων, ὅταν παρορῶσι τὸ
[5, 1304]   καὶ Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου,  στάσις   αὕτη ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου
[5, 1306]   δικαστηρίου κρίσεως ἐν Ἡρακλείᾳ  στάσις   ἐγένετο καὶ ἐν Θήβαις,
[5, 1302]   εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ δήμῳ  στάσις·   ἔτι δὲ ἐκ τῶν
[5, 1302]   δύο, τε πρὸς ἀλλήλους  στάσις   καὶ ἔτι πρὸς τὸν
[5, 1301]   γὰρ διὰ τὸ ἄνισον  στάσις,   οὐ μὴ τοῖς ἀνίσοις ὑπάρχει
[5, 1303]   διάστασιν. Μεγίστη μὲν οὖν ἴσως  διάστασις   ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος
[5, 1313]   κατὰ τῶν ἀνδρῶν, καὶ δούλων  ἄνεσις   διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν· οὔτε
[5, 1310]   τῶν πολιτειῶν. Ὑπάρχει δ'  γένεσις   εὐθὺς ἐξ ἐναντίων ἑκατέρᾳ τῶν
[5, 1313]   Κυψελιδῶν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου  οἰκοδόμησις   ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ τῶν
[5, 1309]   μὴ κλέπτεσθαι τὰ κοινὰ  παράδοσις   γιγνέσθω τῶν χρημάτων παρόντων πάντων
[5, 1313]   ὑβρίζειν· ῥᾳδία γὰρ ἐγίνετο  κατάλυσις·   μὴ βουλομένων γὰρ εὐθὺς οὐκ
[5, 1305]   δ' ἐν ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται  κατάλυσις,   ὅταν ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν οἱ
[5, 1311]   ἐστιν, τῶν ὑπερεχόντων σταχύων  κόλουσις,   ὡς δέον αἰεὶ τοὺς ὑπερέχοντας
[5, 1313]   ἀλλήλοις ἔσονται πάντες (ἡ γὰρ  γνῶσις   πίστιν ποιεῖ μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους)
[5, 1309]   κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ' ἄν  τις,   ἂν δύναμις ὑπάρχῃ καὶ τῆς
[5, 1314]   τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ ἀναγάγοι  τις   ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς ταύτας
[5, 1314]   τῶν τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν  τις   διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ' οὐ τύραννος
[5, 1308]   πολλοί, ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν  τις   ἐᾷ πρὸς τοῖς ἰδίοις σχολάζειν,
[5, 1309]   αἵρεσιν· ~οἷον εἰ στρατηγικὸς μέν  τις   εἴη, πονηρὸς δὲ καὶ μὴ
[5, 1313]   οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου  τις   εἴη συνουσία καὶ σύλλογος (παρρησιάζονταί
[5, 1308]   καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο κατασκευάσειέ  τις.   ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ τοὺς
[5, 1309]   τῆς βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ  τις   ἐπιτείνῃ μᾶλλον ἑκατέραν αὐτῶν, πρῶτον
[5, 1309]   οὐ μὴν ἀλλ' ἐὰν ἐπιτείνῃ  τις   ἔτι μᾶλλον εἰς τὴν ὑπερβολήν,
[5, 1313]   ἂν δὲ δι' ἀπάτης ἄρξῃ  τις   βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο
[5, 1312]   ἑκάστη πολιτειῶν, ἔξωθεν, ~ἐὰν ἐναντία  τις   πολιτεία κρείττων (τὸ μὲν
[5, 1302]   ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν δέ, ὅταν  τις   τῇ δυνάμει μείζων (ἢ
[5, 1304]   πολιτεία ἐκ γαμικῶν· ὑπομνηστευσάμενος γάρ  τις   θυγατέρα, ὡς ἐζημίωσεν αὐτὸν
[5, 1304]   Καὶ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν  τις   ἴδοι γιγνόμενον οὕτω. Καὶ γὰρ
[5, 1305]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν  τις   ἴδοι θεωρῶν τὰς μεταβολὰς τοῦτον
[5, 1313]   μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει  τις   λέγων πράττων τῶν ἀρχομένων,
[5, 1307]   ποιεῖν τὴν χώραν) ἔτι ἐάν  τις   μέγας καὶ δυνάμενος ἔτι
[5, 1312]   διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον ἰδών  τις   ξαίνοντα μετὰ τῶν γυναικῶν νεἰ
[5, 1301]   τὰς ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή  τις,   ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ ἄρχων
[5, 1310]   τὸ τι ἂν βούληταί  τις   ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν ταῖς
[5, 1309]   ὧν λήμματα τούτοις ἀπονέμειν, κἄν  τις   ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων εἰς τούτους,
[5, 1306]   τῶν βασιλέων, ὅταν ἀνδρώδης  τις   ὢν μὴ μετέχῃ τῶν τιμῶν,
[5, 1305]   τοῦ δήμου πιστευθέντες, δὲ  πίστις   ἦν ἀπέχθεια πρὸς
[5, 1313]   γίγνεσθαι δύο, φρόνημά τε καὶ  πίστις,   καὶ μήτε σχολὰς μήτε ἄλλους
[5, 1306]   φυλακὴν στρατιώταις καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ,  ὃς   ἐνίοτε γίνεται κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ
[5, 1303]   ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου,  ὃς   ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν
[5, 1305]   ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ Λύγδαμις,  ὃς   καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων.
[5, 1304]   καὶ τοὺς ἐχθίστους κοινὸς  φόβος)   τὰ δὲ κοινῇ τὸ πλῆθος
[5, 1303]   ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ  ἄγος   συνέβη τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν
[5, 1305]   γένοιτο αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ  στρατηγός,   εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ
[5, 1312]   καὶ Σεύθης Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ  στρατηγὸς   ὤν. Οἱ δὲ καὶ διὰ
[5, 1307]   ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ σοφιστικὸς  λόγος   εἰ ἕκαστον μικρόν, καὶ πάντα·
[5, 1316]   τὴν σύνεγγυς. δ' αὐτὸς  λόγος   καὶ περὶ τῶν ἄλλων μεταβολῶν.
[5, 1313]   ὅπου τις εἴη συνουσία καὶ  σύλλογος   (παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι
[5, 1310]   τιμῆς· οἷον Φείδων μὲν περὶ  Ἄργος   καὶ ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας
[5, 1313]   παρὰ μὲν τοῖς δήμοις  δημαγωγός   (ἔστι γὰρ δημαγωγὸς τοῦ
[5, 1315]   ταύτης· μὲν γὰρ Κύψελος  δημαγωγὸς   ἦν καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν
[5, 1305]   ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο αὐτὸς  δημαγωγὸς   καὶ στρατηγός, εἰς τυραννίδα μετέβαλλον·
[5, 1305]   ἐν αὐτοῖς τοῖς ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ  δημαγωγὸς   κἂν πάνυ ὀλίγοι ὦσιν, οἷον
[5, 1313]   δημαγωγός (ἔστι γὰρ  δημαγωγὸς   τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ
[5, 1304]   τὰς μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον δ'  εἶδος   πολιτείας ἐκ τούτων μερίζοντας τὰ
[5, 1305]   καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς  τυραννίδος,   διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς
[5, 1311]   καὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς  τυραννίδος·   ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ πολεμεῖν
[5, 1312]   τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς  τυραννίδος   θετέον· καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν
[5, 1302]   ἐν Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος  τυραννίδος,   καὶ ἐν Ῥόδῳ δῆμος
[5, 1314]   ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν τῆς  τυραννίδος·   μισοῦσιν οὖν ὥσπερ καταλύοντας τὴν
[5, 1316]   εἰς μοναρχίαν. Ἔτι δὲ  τυραννίδος   οὐ λέγει οὔτ' εἰ ἔσται
[5, 1314]   τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω τῆς  τυραννίδος   σωτηρία τὸ ποιεῖν αὐτὴν βασιλικωτέραν,
[5, 1313]   σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε, τῆς  τυραννίδος,   τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ
[5, 1308]   ταῖς μείζοσι διὰ τριετηρίδος  πενταετηρίδος,   κἂν πολλαπλάσιον πολλοστημόριον
[5, 1308]   ~ἐν δὲ ταῖς μείζοσι διὰ  τριετηρίδος   πενταετηρίδος, κἂν πολλαπλάσιον
[5, 1302]   εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως· διὰ  κέρδος   γὰρ καὶ διὰ τιμὴν καὶ
[5, 1302]   περὶ ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ  κέρδος   καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις.
[5, 1308]   ἀτιμίαν τοὺς δὲ πολλοὺς εἰς  κέρδος,   πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ τοὺς
[5, 1302]   Τούτων δὲ ὕβρις μὲν καὶ  κέρδος   τίνα ἔχουσι δύναμιν καὶ πῶς
[5, 1312]   οἷον καὶ καταφρονοῦντες καὶ διὰ  κέρδος,   ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα δὲ
[5, 1316]   τῶν πλείστων. Τοῦτο δ' ἐστὶ  ψεῦδος·   ἀλλ' ὅταν μὲν τῶν ἡγεμόνων
[5, 1316]   τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου γένηται  στερεός,   ὡς τῆς φύσεώς ποτε φυούσης
[5, 1312]   τὸ μὴ χρῆσθαι λογισμῷ τὸ  πάθος   (μάλιστα δὲ συμβαίνει τοῖς θυμοῖς
[5, 1311]   τὰς τυραννίδας καὶ τὰς βασιλείας·  μέγεθος   γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ τιμῆς
[5, 1313]   τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ  μέγεθος   καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς.
[5, 1315]   δ' αὐτὸν διακεῖσθαι κατὰ τὸ  ἦθος   ἤτοι καλῶς πρὸς ἀρετὴν
[5, 1315]   μέγαν, μή τοι τό γε  ἦθος   θρασύν (ἐπιθετικώτατον γὰρ τὸ τοιοῦτον
[5, 1315]   θρασύν (ἐπιθετικώτατον γὰρ τὸ τοιοῦτον  ἦθος   περὶ πάσας τὰς πράξεις) κἂν
[5, 1303]   αὐξανόμενον, οἷον τὸ τῶν ἀπόρων  πλῆθος   ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις.
[5, 1304]   φόβος) τὰ δὲ κοινῇ τὸ  πλῆθος   ἐπάγοντες. Καὶ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν
[5, 1309]   καὶ τοὺς γνωρίμους καὶ τὸ  πλῆθος   ἔχειν βούλονται ἀμφοτέρους. Τὸ
[5, 1308]   συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων  πλῆθος   καὶ τὸ τῶν εὐπόρων
[5, 1310]   δημοκρατίαις οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ  πλῆθος   κύριον τῶν νόμων· δύο γὰρ
[5, 1305]   ἕνα μὲν ἐὰν ἀδικῶσι τὸ  πλῆθος·   πᾶς γὰρ ἱκανὸς γίνεται προστάτης,
[5, 1307]   καλοῦσιν, τὰς δὲ πρὸς τὸ  πλῆθος   πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ τοιαῦται
[5, 1308]   τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ τὸ  πλῆθος   πρὸς τὸ παρελθόν, ἐν ὅσαις
[5, 1304]   καὶ ὅλως μέρος καὶ ὁποινοῦν  πλῆθος,   στάσιν κινοῦσιν· γὰρ οἱ
[5, 1307]   τοῖς σοφίσματος χάριν πρὸς τὸ  πλῆθος   συγκειμένοις, ~ἐξελέγχεται γὰρ ὑπὸ τῶν
[5, 1309]   ἔσται τὸ βουλόμενον τὴν πολιτείαν  πλῆθος   τοῦ μὴ βουλομένου. Παρὰ πάντα
[5, 1306]   συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν τι  πλῆθος   τῶν πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων κατ'
[5, 1309]   τῇ πολιτείᾳ φίλος, δὲ  δίκαιος   καὶ φίλος, πῶς δεῖ ποιεῖσθαι
[5, 1311]   Συνεπέθετο δὲ καὶ Ἑλλανοκράτης  Λαρισαῖος   διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν· ὡς
[5, 1316]   ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη τί ἂν  ἴδιος   εἴη μεταβολὴ τῆς ὑπ' ἐκείνου
[5, 1301]   μὴ τοῖς ἀνίσοις ὑπάρχει ἀνάλογον  (ἀίδιος   γὰρ βασιλεία ἄνισος, ἐὰν
[5, 1311]   δ' Ἁρμόδιον (ὁ μὲν γὰρ  Ἁρμόδιος   διὰ τὴν ἀδελφήν, δὲ
[5, 1312]   ἔξωθεν ἥκιστα φθείρεται, διὸ καὶ  πολυχρόνιός   ἐστιν· ἐξ αὐτῆς δ' αἱ
[5, 1313]   εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι δὲ καὶ  πολεμοποιὸς   τύραννος, ὅπως δὴ ἄσχολοί
[5, 1306]   ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε γίνεται  κύριος   ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν Λαρίσῃ
[5, 1305]   (πολλῶν γὰρ ἦν καὶ μεγάλων  κύριος   πρύτανις) Ἔτι δὲ διὰ
[5, 1314]   φοβεῖσθαι μή ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων  κύριος   ὢν τῆς πόλεως· ἀλλὰ τοῖς
[5, 1310]   Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ  Διονύσιος   ἐν Συρακούσαις καὶ ἕτεροι τὸν
[5, 1305]   παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ  Διονύσιος   κατηγορῶν Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων
[5, 1304]   Καὶ ἐν Συρακούσαις δῆμος  αἴτιος   γενόμενος τῆς νίκης τοῦ πολέμου
[5, 1304]   πάλιν ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος  αἴτιος   τῆς περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ
[5, 1310]   καὶ Φάλαρις ἐκ τῶν τιμῶν,  Παναίτιος   δ' ἐν Λεοντίνοις καὶ Κύψελος
[5, 1305]   μὲν ἅμα πατήρ τε καὶ  υἱός,   ἐνιαχοῦ δὲ πρεσβύτερος καὶ
[5, 1305]   τὸν δῆμον καὶ τῶν νόμων.  Ἄκος   δὲ τοῦ μὴ γίγνεσθαι
[5, 1308]   τὰς αὐτὰς αἰτίας· τούτου δ'  ἄκος   τὸ αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις
[5, 1311]   πληγὰς λαβὼν καὶ παρὰ τῆς  γυναικὸς   ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ τῆς Ἀρχελάου
[5, 1309]   ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν· ~οἷον εἰ  στρατηγικὸς   μέν τις εἴη, πονηρὸς δὲ
[5, 1311]   σκοπὸς τυραννικὸς μὲν τὸ ἡδύ,  βασιλικὸς   δὲ τὸ καλόν. Διὸ καὶ
[5, 1315]   νόμοις ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ  πολεμικὸς   γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος,
[5, 1315]   δ' ἐγένετο μὲν τυραννικός, ἀλλὰ  πολεμικός.   Τρίτη δ' τῶν Πεισιστρατιδῶν
[5, 1315]   ἀδορυφόρητος, Περίανδρος δ' ἐγένετο μὲν  τυραννικός,   ἀλλὰ πολεμικός. Τρίτη δ'
[5, 1311]   ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ σκοπὸς  τυραννικὸς   μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς δὲ
[5, 1305]   διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς  δημοτικὸς   ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ ἐκ
[5, 1307]   διάνοια ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ  σοφιστικὸς   λόγος εἰ ἕκαστον μικρόν, καὶ
[5, 1304]   τὴν πολιτείαν, καὶ πάλιν  ναυτικὸς   ὄχλος γενόμενος αἴτιος τῆς περὶ
[5, 1303]   Ἀμβρακίᾳ μικρὸν ἦν τὸ τίμημα,  τέλος   δ' ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον, ὡς
[5, 1309]   μὲν χείρω ποιήσει τὴν πολιτείαν,  τέλος   δ' οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ δεῖ
[5, 1309]   ἀποβαλεῖ τὴν μετριότητα τοῦ μορίου,  τέλος   δ' οὕτως ὥστε μηδὲ ῥῖνα
[5, 1311]   ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας τὸ τὸ  τέλος   εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ καὶ
[5, 1302]   ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν εἰς τὸ  τέλος   κακόν τι. Διὸ δεῖ τὰ
[5, 1310]   τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς πολιτείας.  Ὄφελος   γὰρ οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων
[5, 1315]   καὶ ταύτης· μὲν γὰρ  Κύψελος   δημαγωγὸς ἦν καὶ κατὰ τὴν
[5, 1310]   Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις καὶ  Κύψελος   ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι
[5, 1315]   καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ μῆνας·  Κύψελος   μὲν γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη τριάκοντα,
[5, 1314]   τὰ πονηρά· ἥλῳ γὰρ  ἧλος,   ὥσπερ παροιμία. Καὶ τὸ
[5, 1309]   δὲ καὶ μὴ τῇ πολιτείᾳ  φίλος,   δὲ δίκαιος καὶ φίλος,
[5, 1309]   φίλος, δὲ δίκαιος καὶ  φίλος,   πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν;
[5, 1316]   γὰρ ἂν ἐγίγνετο συνεχὲς καὶ  κύκλος.   Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς τυραννίδα
[5, 1315]   βίον ἐτελεύτησεν, δέκα δ' Ἱέρων,  Θρασύβουλος   δὲ τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν.
[5, 1312]   τυραννὶς ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ  Θρασύβουλος,   οἱ δὲ συστάντες αὐτῶν, ὡς
[5, 1304]   πολιτείαν, καὶ πάλιν ναυτικὸς  ὄχλος   γενόμενος αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα
[5, 1310]   ἐπὶ τοὺς γνωρίμους, ὅπως  δῆμος   ἀδικῆται μηδὲν ὑπ' αὐτῶν. Φανερὸν
[5, 1304]   δῆμον. Καὶ ἐν Συρακούσαις  δῆμος   αἴτιος γενόμενος τῆς νίκης τοῦ
[5, 1304]   τύραννον μετὰ τῶν γνωρίμων  δῆμος   ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς πολιτείας,
[5, 1307]   ὥστε ἐδύναντο πλεονεκτεῖν) δὲ  δῆμος   γυμνασθεὶς ἐν τῷ πολέμῳ τῶν
[5, 1305]   τιμημάτων δέ, αἱρεῖται δὲ  δῆμος,   δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο
[5, 1313]   ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ  δῆμος   εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ καὶ
[5, 1308]   ὅμοιοι μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ  δῆμος   ἤδη οἱ ὅμοιοι (διὸ καὶ
[5, 1305]   πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων  δῆμος,   καὶ λαβὼν προστάτην ἐκ τῶν
[5, 1301]   καὶ μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι,  δῆμος   καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ καὶ
[5, 1301]   ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.  Δῆμος   μὲν γὰρ ἐγένετο ἐκ τοῦ
[5, 1312]   πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ πολιτεῖαι,  δῆμος   μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς
[5, 1304]   ~οἷον οἱ πλούσιοι καὶ  δῆμος,   μέσον δ' μηθὲν
[5, 1304]   δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ  δῆμος   μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ
[5, 1305]   ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν  δῆμος   μετέβαλε τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται δ'
[5, 1311]   μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, δὲ  δῆμος   μὴ ὑβρίζηται μηθέν· δὲ
[5, 1305]   δ' οἱ ὁπλῖται  δῆμος,   ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ
[5, 1302]   τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ  δῆμος   πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ
[5, 1304]   Περίανδρον συνεκβαλὼν τοῖς ἐπιθεμένοις  δῆμος   τὸν τύραννον εἰς ἑαυτὸν περιέστησε
[5, 1316]   λέγων ὅταν τοῦ διαγράμματος  ἀριθμὸς   τούτου γένηται στερεός, ὡς τῆς
[5, 1302]   ἐκ τοῦ συμβαίνοντος· οὐδεμία γὰρ  μόνιμος   ἐκ τῶν τοιούτων πολιτειῶν. Τούτου
[5, 1313]   καὶ κόλαξ παρ' ἀμφοτέροις  ἔντιμος,   παρὰ μὲν τοῖς δήμοις
[5, 1306]   ἐν Ἀμφιπόλει ὄνομα ἦν  Κλεότιμος   τοὺς ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε,
[5, 1314]   (οὕτω γὰρ ἄν τις διοικῶν  οἰκονόμος   ἀλλ' οὐ τύραννος εἶναι δόξειεν·
[5, 1305]   ἀδικῶσι τὸ πλῆθος· πᾶς γὰρ  ἱκανὸς   γίνεται προστάτης, μάλιστα δ' ὅταν
[5, 1310]   ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ γὰρ ἔστιν ἐφ'  ἑνὸς   ἀκρασία, ἔστι καὶ ἐπὶ πόλεως.
[5, 1301]   τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ  ἑνός·   ἴσον γὰρ μέρος τὰ δύο
[5, 1301]   τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ  ἑνός,   λόγῳ δὲ τὰ τέτταρα τοῖν
[5, 1314]   Στοχάζεται γὰρ τυραννὶς τριῶν,  ἑνὸς   μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν τοὺς
[5, 1313]   τυραννίς. Ἐν δὲ ταῖς κατὰ  γένος   βασιλείαις τιθέναι δεῖ τῆς φθορᾶς
[5, 1310]   κατ' ἰδίαν ἀρετὴν κατὰ  γένος,   κατ' εὐεργεσίας, κατὰ
[5, 1309]   κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ κατὰ  γένος,   μηδὲ πλειόνων μιᾶς τὸν
[5, 1301]   Εἰσὶ δέ τινες οἳ κατὰ  γένος   ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι τῶν ἴσων
[5, 1309]   δὲ εὔποροι δυνήσονται διὰ τὸ  μηδενὸς   προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε συμβήσεται
[5, 1316]   πάντες ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες;  Οὐδενὸς   δὲ πενεστέρου γενομένου πρότερον
[5, 1306]   τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες καὶ  μηθενὸς   ἥττους κατ' ἀρετὴν ὑπό τινων
[5, 1303]   τὸ τίμημα, τέλος δ' ἀπ'  οὐθενὸς   ἦρχον, ὡς ἔγγιον μηθὲν
[5, 1307]   ἐάν τις μέγας καὶ  δυνάμενος   ἔτι μείζων εἶναι, ἵνα μοναρχῇ,
[5, 1304]   τῶν ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ  οἰωνισάμενός   τι σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν ἐπὶ
[5, 1304]   Ἐπιδάμνῳ πολιτεία ἐκ γαμικῶν·  ὑπομνηστευσάμενος   γάρ τις θυγατέρα, ὡς ἐζημίωσεν
[5, 1305]   λαβὼν προστάτην ἐκ τῶν γνωρίμων,  ἐπιθέμενος   ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ τὸ στασιάζον·
[5, 1311]   περιιόντας καὶ τύπτοντας ταῖς κορύναις  ἐπιθέμενος   μετὰ τῶν φίλων ἀνεῖλεν, καὶ
[5, 1314]   βουλομένων ἀλλὰ καὶ μὴ βουλομένων.  Προϊέμενος   γὰρ καὶ τοῦτο προίίεται καὶ
[5, 1305]   ἀδελφοί, ἀλλ' τὸν πρεσβύτατον·  ἐπιλαβόμενος   γὰρ στασιαζόντων δῆμος, καὶ
[5, 1313]   ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν  παραδεδομένος   καὶ καθ' ὃν διοικοῦσιν οἱ
[5, 1311]   δὲ νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ,  οἰόμενος   οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι
[5, 1311]   ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ'  οἰόμενος   συγγνώσεσθαι ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ
[5, 1304]   καὶ πάλιν ναυτικὸς ὄχλος  γενόμενος   αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα νίκης
[5, 1304]   ἐν Συρακούσαις δῆμος αἴτιος  γενόμενος   τῆς νίκης τοῦ πολέμου τοῦ
[5, 1304]   αὐτὸν τοῦ ὑπομνηστευθέντος πατήρ,  γενόμενος   τῶν ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς
[5, 1314]   τοιοῦτον τύραννος, δ'  ἀντισεμνυνόμενος   καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν
[5, 1311]   αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν μὲν προτέραν,  κατεχόμενος   ὑπὸ πολέμου πρὸς Σίρραν καὶ
[5, 1311]   αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν  ὑποσχόμενος,   δι' ὕβριν καὶ οὐ δι'
[5, 1311]   τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτεινεν ὡς  ὑβρισμένος.   Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ
[5, 1311]   παῖς ὢν ὑπ' αὐτοῦ, ὡς  ὑβρισμένος.   Πολλοὶ δὲ καὶ διὰ τὸ
[5, 1311]   τὰς μοναρχίας· οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης  φοβούμενος   τὴν διαβολὴν τὴν περὶ Δαρεῖον,
[5, 1311]   τὴν αὐτὴν αἰτίαν· ὡς γὰρ  χρώμενος   αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν
[5, 1304]   στάσεως καὶ τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε,  πρόξενος   ὢν τῆς πόλεως. Καὶ ἐν
[5, 1312]   ῥᾴδιον δ' αὐτὴν ἐγγενέσθαι πολλοῖς·  ἐκεῖνος   γὰρ μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν ἐπὶ
[5, 1303]   ἐρώμενον αὐτοῦ ὑπεποιήσατο, πάλιν δ'  ἐκεῖνος   τούτῳ χαλεπήνας τὴν γυναῖκα αὐτοῦ
[5, 1304]   γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους  κοινὸς   φόβος) τὰ δὲ κοινῇ τὸ
[5, 1306]   αὐτοὶ κατασκευάζουσιν ἕτερον ~ὥσπερ  Ἱππαρῖνος   Διονύσιον ἐν Συρακούσαις, καὶ ἐν
[5, 1312]   οὗτοι δ' ὥσπερ κἂν ἄλλης  τινὸς   γενομένης πράξεως περιττῆς καὶ δι'
[5, 1309]   τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες καὶ  τίνος   ἔλαττον· διὸ ἐν στρατηγίᾳ μὲν
[5, 1304]   αὐτῶν· Τιμοφάνους γὰρ τῶν εὐπόρων  τινὸς   καταλιπόντος δύο θυγατέρας, περιωσθεὶς
[5, 1309]   δὲ δεῖν βλέπειν εἰς δύο,  τίνος   πλεῖον μετέχουσι πάντες καὶ τίνος
[5, 1314]   τις διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ' οὐ  τύραννος   εἶναι δόξειεν· οὐ δεῖ δὲ
[5, 1310]   ὑπεροχὴν τοιούτου γένους, δὲ  τύραννος   ἐκ τοῦ δήμου καὶ τοῦ
[5, 1313]   εὐθὺς οὐκ ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ  τύραννος   καὶ μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν
[5, 1314]   εἶναι μόνον ἀξιοῖ τοιοῦτον  τύραννος,   δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων
[5, 1313]   Ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς  τύραννος,   ὅπως δὴ ἄσχολοί τε ὦσι
[5, 1306]   ἂν ἐγχειρίσωσιν, οὗτος πολλάκις γίνεται  τύραννος,   ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν
[5, 1309]   δὲ φυλακῇ καὶ ταμιείᾳ τἀναντία  (πλείονος   γὰρ ἀρετῆς δεῖται ὅσην
[5, 1307]   Διὰ μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ  πλείονος   τιμήματος εἶναι τὰς ἀρχὰς εἰς
[5, 1313]   δὴ ἄσχολοί τε ὦσι καὶ  ἡγεμόνος   ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες. Καὶ
[5, 1314]   ἀλλ' μεθύων, οὐδ'  ἄγρυπνος,   ἀλλ' καθεύδων τοὐναντίον τε
[5, 1312]   Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ τὴν  Δίωνος   ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον δ' αὐτὴν
[5, 1306]   τῶν μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ κατ'  Εὐρυτίωνος,   ~τῶν δ' ἐν Θήβαις κατ'
[5, 1303]   ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους τοῦ  Λάκωνος   ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων τινάς,
[5, 1312]   Ἱέρωνος ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν τοῦ  Γέλωνος   δημαγωγοῦντος καὶ πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος,
[5, 1316]   εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ τῶν  Γέλωνος   ἐν Συρακούσαις, καὶ εἰς ἀριστοκρατίαν,
[5, 1312]   τῶν περὶ Διονύσιον, μὲν  Γέλωνος   Θρασυβούλου τοῦ Ἱέρωνος ἀδελφοῦ τὸν
[5, 1302]   καὶ ἐν Συρακούσαις πρὸ τῆς  Γέλωνος   τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ
[5, 1312]   μὲν Γέλωνος Θρασυβούλου τοῦ  Ἱέρωνος   ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν τοῦ Γέλωνος
[5, 1316]   ὥσπερ Σικυῶνος ἐκ τῆς  Μύρωνος   εἰς τὴν Κλεισθένους, καὶ εἰς
[5, 1304]   στάσεως γενομένης περὶ Μνασέαν τὸν  Μνάσωνος   πατέρα καὶ Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου,
[5, 1316]   εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ  Σικυῶνος   ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς τὴν
[5, 1311]   ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ  σκοπὸς   τυραννικὸς μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς
[5, 1315]   ἕκαστον τῶν τοιούτων· γὰρ  σκοπὸς   φανερός, ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός,
[5, 1315]   γὰρ σκοπὸς φανερός, ~ὁ γὰρ  σκοπὸς   φανερός, ὅτι δεῖ μὴ τυραννικὸν
[5, 1314]   φρονῶσιν. μὲν οὖν εἷς  τρόπος   δι' οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς
[5, 1312]   δὲ διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος  τρόπος   ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ τοὺς
[5, 1314]   Ὥσπερ γὰρ τῆς βασιλείας εἷς  τρόπος   τῆς φθορᾶς τὸ ποιεῖν τὴν
[5, 1308]   γάρ, καὶ φέρειν οὐ παντὸς  ἀνδρὸς   εὐτυχίαν) εἰ δὲ μή, μή
[5, 1308]   οὐ τοῦ τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ  ἀνδρός.   Πρὸς δὲ τὴν διὰ τὰ
[5, 1315]   κατὰ τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος,  Περίανδρος   δ' ἐγένετο μὲν τυραννικός, ἀλλὰ
[5, 1315]   μὲν γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη τριάκοντα,  Περίανδρος   δὲ τετταράκοντα καὶ τέτταρα, Ψαμμίτιχος
[5, 1304]   οὐ λαβὼν τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ  Δέξανδρος   ἦρξε τῆς στάσεως καὶ τοὺς
[5, 1306]   ἀρετὴν ὑπό τινων ἐντιμοτέρων, οἷον  Λύσανδρος   ὑπὸ τῶν βασιλέων, ὅταν
[5, 1310]   κατὰ πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ  Κόδρος,   οἱ δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,
[5, 1304]   ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως  μέρος   καὶ ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν·
[5, 1315]   ὅπλων παραίρεσιν· ἱκανὸν γὰρ θάτερον  μέρος   πρὸς τῇ δυνάμει προστιθέμενον ὥστε
[5, 1301]   ταῦτα τοῦ ἑνός· ἴσον γὰρ  μέρος   τὰ δύο τῶν τεττάρων καὶ
[5, 1301]   ἀνεθῶσιν· ἔτι πρὸς τὸ  μέρος   τι κινῆσαι τῆς πολιτείας, οἷον
[5, 1308]   εὐημεροῦν δὲ τῆς πόλεως ἀνὰ  μέρος   φυλάττεσθαι διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας·
[5, 1315]   τῶν τοιούτων· γὰρ σκοπὸς  φανερός,   ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός, ὅτι
[5, 1315]   σκοπὸς φανερός, ~ὁ γὰρ σκοπὸς  φανερός,   ὅτι δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ'
[5, 1313]   δύο τρόπους τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν  ἅτερός   ἐστιν παραδεδομένος καὶ καθ'
[5, 1304]   ὑπομνηστευθέντος πατήρ, γενόμενος τῶν ἀρχόντων,  ἅτερος   συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς τῆς πολιτείας
[5, 1303]   ἐρωτικὴν αἰτίαν. Θατέρου γὰρ ἀποδημοῦντος  ἅτερος   ὤν τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ ὑπεποιήσατο,
[5, 1303]   προσηγάγετο τοὺς δημοτικούς, δ'  ἕτερος   ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺς εὐπόρους.
[5, 1314]   τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν· δ'  ἕτερος   σχεδὸν ἐξ ἐναντίας ἔχει τοῖς
[5, 1312]   Τῶν δὲ διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων  ἕτερος   τρόπος ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ
[5, 1305]   καὶ υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ  πρεσβύτερος   καὶ νεώτερος ἀδελφός· καὶ
[5, 1305]   δὲ πρεσβύτερος καὶ  νεώτερος   ἀδελφός· καὶ ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα
[5, 1303]   νομῆς διενεχθέντων· μὲν γὰρ  ἀπορώτερος,   ὡς οὐκ ἀποφαίνοντος τὴν οὐσίαν
[5, 1309]   εἰ στρατηγικὸς μέν τις εἴη,  πονηρὸς   δὲ καὶ μὴ τῇ πολιτείᾳ
[5, 1306]   Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ ὀλιγαρχία οὐκ  εὐδιάφθορος   ἐξ αὑτῆς. Σημεῖον δὲ
[5, 1304]   τῆς νίκης τοῦ πολέμου τοῦ  πρὸς   Ἀθηναίους ἐκ πολιτείας εἰς δημοκρατίαν
[5, 1304]   κακῶν καὶ τοῦ πολέμου τοῦ  πρὸς   Ἀθηναίους, ἐν Πάχης ἔλαβε
[5, 1306]   εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν  πρὸς   ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν στρατιώταις
[5, 1302]   ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ  πρὸς   ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς πολιτείας
[5, 1313]   γὰρ γνῶσις πίστιν ποιεῖ μᾶλλον  πρὸς   ἀλλήλους) καὶ τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας
[5, 1302]   καὶ διὰ τιμὴν καὶ παροξύνονται  πρὸς   ἀλλήλους οὐχ ἵνα κτήσωνται σφίσιν
[5, 1302]   τῶν πολιτικῶν ταραχῶν καὶ τῶν  πρὸς   ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ μὲν οὖν
[5, 1302]   ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο, τε  πρὸς   ἀλλήλους στάσις καὶ ἔτι
[5, 1315]   κατὰ τὸ ἦθος ἤτοι καλῶς  πρὸς   ἀρετὴν ἡμίχρηστον ὄντα, καὶ
[5, 1302]   τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ δὲ  πρὸς   αὑτόν, τι καὶ ἄξιον
[5, 1306]   δὲ κλέπτουσι τὰ κοινά, ὅθεν  πρὸς   αὐτοὺς στασιάζουσιν οὗτοι
[5, 1308]   τοὺς δὲ πολλοὺς εἰς κέρδος,  πρὸς   αὑτοὺς δὲ καὶ τοὺς μετέχοντας
[5, 1305]   ὀλιγαρχία στασιασάντων τῶν γνωρίμων αὐτῶν  πρὸς   αὑτοὺς διὰ τὸ ὀλίγους μετέχειν
[5, 1310]   μοναρχιῶν· μὲν γὰρ βασιλεία  πρὸς   βοήθειαν τὴν ἀπὸ τοῦ δήμου
[5, 1308]   τοῦ τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός.  Πρὸς   δὲ τὴν διὰ τὰ τιμήματα
[5, 1316]   τῆς τροπῆς, ἅμα ἄρα μεταβάλλει;  Πρὸς   δὲ τούτοις διὰ τίν' αἰτίαν
[5, 1307]   Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ τῆς  πρὸς   Διονύσιον κηδείας, ἐν δημοκρατίᾳ
[5, 1312]   υἱὸν τοῦ Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ  πρὸς   ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ,
[5, 1311]   δουλεύειν. Ὅθεν καὶ τὸ Περιάνδρου  πρὸς   Θρασύβουλον συμβούλευμά ἐστιν, τῶν
[5, 1304]   τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην τὴν  πρὸς   Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν δῆμον.
[5, 1304]   παρέξειν πρὸς τὸν πόλεμον τὸν  πρὸς   Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο
[5, 1311]   δὲ τυραννίς, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις,  πρὸς   οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν, εἰ μὴ
[5, 1304]   ὡς εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ γίγνονται  πρὸς   πολλούς. Καθόλου μὲν οὖν περὶ
[5, 1311]   μὲν προτέραν, κατεχόμενος ὑπὸ πολέμου  πρὸς   Σίρραν καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ
[5, 1313]   δὲ τά τε πάλαι λεχθέντα  πρὸς   σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε, τῆς
[5, 1303]   αὐτῇ μικρὸν ἁμάρτημα ἀνάλογόν ἐστι  πρὸς   τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις μέρεσιν.
[5, 1313]   τιθέναι δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν  πρὸς   ταῖς εἰρημέναις καὶ τὸ γίνεσθαι
[5, 1314]   καὶ τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας  πρὸς   τὰς ἄλλας, ὡς καὶ διὰ
[5, 1305]   τοῦ πολιτεύματός ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ  πρὸς   τὰς κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν,
[5, 1310]   νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ παιδεύεσθαι  πρὸς   τὰς πολιτείας. Ὄφελος γὰρ οὐθὲν
[5, 1302]   στασιάζουσι καὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ  πρὸς   τὰς πολιτείας τὰς διδούσας τὴν
[5, 1314]   ἀναγάγοι τις ἂν τὰ τυραννικὰ  πρὸς   ταύτας τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν
[5, 1315]   παραίρεσιν· ἱκανὸν γὰρ θάτερον μέρος  πρὸς   τῇ δυνάμει προστιθέμενον ὥστε κρείττους
[5, 1307]   Μίαν μὲν οὖν φυλακὴν ταύτην  πρὸς   τὴν ἀρχὴν δεῖ ποιεῖσθαι· ἔπειτα
[5, 1311]   καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους καὶ  πρὸς   τὴν ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ
[5, 1314]   τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς  πρὸς   τὴν ἀρχὴν οὐ μόνον διὰ
[5, 1311]   ὑπῆρχεν ἀρχὴ τὸ βαρέως φέρειν  πρὸς   τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο δὲ
[5, 1313]   ἀλλὰ μείζον αὐτήν. Ὅπερ καὶ  πρὸς   τὴν γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν αὐτόν,
[5, 1308]   τὴν πολιτείαν, ἐν μὲν δημοκρατίᾳ  πρὸς   τὴν δημοκρατίαν, ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1315]   μὴ δι' ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ  πρὸς   τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας δι' ἐρωτικὰς
[5, 1301]   ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ δ' οὐ  πρὸς   τὴν καθεστηκυῖαν πολιτείαν, ἀλλὰ τὴν
[5, 1309]   κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν  πρὸς   τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν
[5, 1302]   μὲν οὖν αὐτοὺς ἔχειν πως  πρὸς   τὴν μεταβολὴν αἰτίαν καθόλου μάλιστα
[5, 1307]   αὐτῶν· τὰς γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον  πρὸς   τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς
[5, 1302]   ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις  πρὸς   τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ δὲ
[5, 1308]   τὴν δημοκρατίαν, ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ  πρὸς   τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 1311]   Ἀρχέλαον· αἰεὶ γὰρ βαρέως εἶχε  πρὸς   τὴν ὁμιλίαν, ὥστε ἱκανὴ καὶ
[5, 1309]   ἔτι καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα  πρὸς   τὴν ὄψιν, οὐ μὴν ἀλλ'
[5, 1310]   οἴεσθαι δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν  πρὸς   τὴν πολιτείαν, ἀλλὰ σωτηρίαν. Ἐξ
[5, 1309]   δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν  πρὸς   τὴν πολιτείαν (εἰ γὰρ μὴ
[5, 1308]   τὴν ἐποψομένην τοὺς ζῶντας ἀσυμφόρως  πρὸς   τὴν πολιτείαν, ἐν μὲν δημοκρατίᾳ
[5, 1307]   ὅταν γάρ τι προῶνται τῶν  πρὸς   τὴν πολιτείαν, μετὰ τοῦτο καὶ
[5, 1301]   γίνονται διχῶς· ὁτὲ μὲν γὰρ  πρὸς   τὴν πολιτείαν, ὅπως ἐκ τῆς
[5, 1310]   πόλεως. Ἔστι δὲ τὸ πεπαιδεῦσθαι  πρὸς   τὴν πολιτείαν οὐ τοῦτο, τὸ
[5, 1309]   μὲν τὴν εὐθύτητα τὴν καλλίστην  πρὸς   τὸ γρυπὸν τὸ σιμόν,
[5, 1310]   Μέγιστον δὲ πάντων τῶν εἰρημένων  πρὸς   τὸ διαμένειν τὰς πολιτείας, οὗ
[5, 1309]   καὶ φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω καὶ  πρὸς   τὸ κοινὸν οὐθὲν κωλύει ἔχειν
[5, 1313]   μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν  πρὸς   τὸ μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα
[5, 1301]   ἵνα ἐπιταθῶσιν ἀνεθῶσιν· ἔτι  πρὸς   τὸ μέρος τι κινῆσαι τῆς
[5, 1303]   μὴ εὐφυῶς ἔχῃ χώρα  πρὸς   τὸ μίαν εἶναι πόλιν, οἷον
[5, 1308]   ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ τὸ πλῆθος  πρὸς   τὸ παρελθόν, ἐν ὅσαις μὲν
[5, 1307]   ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς δὲ  πρὸς   τὸ πλῆθος πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι
[5, 1307]   μὴ πιστεύειν τοῖς σοφίσματος χάριν  πρὸς   τὸ πλῆθος συγκειμένοις, ~ἐξελέγχεται γὰρ
[5, 1304]   πολὺ ὑπερέχῃ ὁποτερονοῦν τῶν μερῶν,  πρὸς   τὸ φανερῶς κρεῖττον τὸ λοιπὸν
[5, 1305]   οἰκεῖν τὸν δῆμον ἄσχολον ὄντα  πρὸς   τοῖς ἔργοις, οἱ προστάται τοῦ
[5, 1309]   γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ τὸ διατρίβειν  πρὸς   τοῖς ἔργοις, τοῖς δὲ γνωρίμοις
[5, 1309]   ἄρχειν τῷ μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ  πρὸς   τοῖς ἰδίοις εἶναι μᾶλλον, οἱ
[5, 1308]   καὶ χαίρουσιν ἐάν τις ἐᾷ  πρὸς   τοῖς ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν
[5, 1306]   ἐν μὲν πολέμῳ διὰ τὴν  πρὸς   τὸν δῆμον ἀπιστίαν στρατιώταις ἀναγκαζομένων
[5, 1302]   ἀλλήλους στάσις καὶ ἔτι  πρὸς   τὸν δῆμον, ἐν δὲ ταῖς
[5, 1304]   φάσκοντες τὸν βασιλέα χρήματα παρέξειν  πρὸς   τὸν πόλεμον τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους,
[5, 1303]   ἐν Κλαζομεναῖς οἱ ἐπὶ Χύτρῳ  πρὸς   τοὺς ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι
[5, 1306]   ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς  πρὸς   τοὺς εὐπόρους, καὶ ἐν Αἰγίνῃ
[5, 1314]   μὴ τύραννον) ἔτι δὲ τὰ  πρὸς   τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα
[5, 1306]   γὰρ τὸ ταχθὲν πρῶτον τίμημα  πρὸς   τοὺς παρόντας καιρούς, ὥστε μετέχειν
[5, 1305]   οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος στασιάσας  πρὸς   τοὺς πεδιακούς, καὶ Θεαγένης ἐν
[5, 1305]   πίστις ἦν ἀπέχθεια  πρὸς   τοὺς πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε
[5, 1314]   συνάγοντα, κἄν ποτε δεηθῇ χρῆσθαι  πρὸς   τοὺς πολεμικοὺς καιρούς, ὅλως τε
[5, 1306]   στασιάζουσιν οὗτοι οἱ  πρὸς   τούτους μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ ἐν
[5, 1313]   ὅπως μήτε φυλακὴ τρέφηται καὶ  πρὸς   τῷ καθ' ἡμέραν ὄντες ἄσχολοι
[5, 1306]   Αἰγίνῃ τὴν πρᾶξιν τὴν  πρὸς   Χάρητα πράξας ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν τὴν
[5, 1313]   τοῖς υἱέσιν παρὰ τοῦ  πατρὸς   παρέλαβεν· οὐ δῆτα φάναι· παραδίδωμι
[5, 1312]   οἱ στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις, οἷον  Κῦρος   Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν
[5, 1310]   Κόδρος, οἱ δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ  Κῦρος,   κτίσαντες κτησάμενοι χώραν,
[5, 1312]   μονάρχοις· ἀνδρεία γὰρ δύναμιν ἔχουσα  θράσος   ἐστίν, δι' ἃς ἀμφοτέρας, ὡς
[5, 1312]   τούτων ὑπάρχει τοῖς τυράννοις, τὸ  μῖσος,   ἐκ δὲ τοῦ καταφρονεῖσθαι πολλαὶ
[5, 1312]   τῶν ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον τὸ  μῖσος·   μὲν γὰρ ὀργὴ μετὰ
[5, 1301]   ὑπάρχει ἀνάλογον (ἀίδιος γὰρ βασιλεία  ἄνισος,   ἐὰν ἐν ἴσοις) ὅλως
[5, 1306]   τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι  τιμήματος   ἀξίας τὰς αὐτὰς κτήσεις, ὥστε
[5, 1306]   τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ  τιμήματος   βουλεύουσι καὶ δικάζουσι καὶ τὰς
[5, 1307]   μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ πλείονος  τιμήματος   εἶναι τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον
[5, 1308]   δὲ νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει τοῦ  τιμήματος   ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ τὸ πλῆθος
[5, 1316]   παρέχεται, λέγων ὅταν τοῦ  διαγράμματος   ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός, ὡς
[5, 1311]   τι αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ  στόματος.   Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ
[5, 1308]   τῶν αὐτῶν τιμημάτων εὐπορίας δὲ  νομίσματος   γιγνομένης, συμφέρει τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν
[5, 1307]   ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν τοῖς  σοφίσματος   χάριν πρὸς τὸ πλῆθος συγκειμένοις,
[5, 1302]   πόλιν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ  πολιτεύματος·   γίνεσθαι γὰρ εἴωθεν ἐκ τῶν
[5, 1305]   τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ τοῦ  πολιτεύματός   ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς τὰς
[5, 1306]   δ' ἐστὶν ὅταν τοῦ παντὸς  πολιτεύματος   ὀλίγου ὄντος τῶν μεγίστων ἀρχῶν
[5, 1315]   δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν τοῦ  σώματος   διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ δέονται
[5, 1306]   ὀλιγαρχία. Γίγνονται δὲ καὶ ἀπὸ  συμπτώματος   μεταβολαὶ καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας
[5, 1310]   καὶ Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ  Πεισίστρατος   Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν Συρακούσαις
[5, 1305]   τοὺς πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε  Πεισίστρατος   στασιάσας πρὸς τοὺς πεδιακούς, καὶ
[5, 1315]   δὲ συνεχής· δὶς γὰρ ἔφυγε  Πεισίστρατος   τυραννῶν· ὥστ' ἐν ἔτεσι τριάκοντα
[5, 1314]   τοῖς ἄλλοις διαφεύγειν (οὔτε γὰρ  εὐεπίθετος   οὔτ' εὐκαταφρόνητος νήφων, ἀλλ'
[5, 1315]   πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ ἦν  εὐκαταφρόνητος,   καὶ τὰ πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις
[5, 1314]   διαφεύγειν (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος οὔτ'  εὐκαταφρόνητος   νήφων, ἀλλ' μεθύων,
[5, 1315]   καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν  ἀδορυφόρητος,   Περίανδρος δ' ἐγένετο μὲν τυραννικός,
[5, 1311]   τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ τῆς γε  ἀλλοτριότητος   ὑπῆρχεν ἀρχὴ τὸ βαρέως φέρειν
[5, 1302]   τυγχάνομεν εἰρηκότες. Οἱ μὲν γὰρ  ἰσότητος   ἐφιέμενοι στασιάζουσιν ἂν νομίζωσιν ἔλαττον
[5, 1302]   τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς  ἀνισότητος   καὶ τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν
[5, 1315]   διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ καὶ  Ἡράκλειτος   εἶπε, χαλεπὸν φάσκων εἶναι θυμῷ
[5, 1316]   ἀρχὴν δ' εἶναι τούτων ὧν  ἐπίτριτος   πυθμὴν πεμπάδι συζυγεὶς δύο ἁρμονίας
[5, 1304]   τῶν ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς  ἐκτὸς   τῆς πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι
[5, 1315]   δ' εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ  κρίναντος   οὕτως τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν
[5, 1308]   (διαφθείρονται γάρ, καὶ φέρειν οὐ  παντὸς   ἀνδρὸς εὐτυχίαν) εἰ δὲ μή,
[5, 1306]   Τοῦτο δ' ἐστὶν ὅταν τοῦ  παντὸς   πολιτεύματος ὀλίγου ὄντος τῶν μεγίστων
[5, 1303]   δ' ἀρχὴ λέγεται ἥμισυ εἶναι  παντός,   ὥστε καὶ τὸ ἐν αὐτῇ
[5, 1306]   ἦσαν) οὓς φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν  Τάραντος   οἰκιστάς, ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται
[5, 1313]   τὴν ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου  μετριάσαντος   τοῖς τε ἄλλοις καὶ τὴν
[5, 1313]   καὶ τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν  ἐπικαταστήσαντος·   τῆς γὰρ δυνάμεως ἀφελὼν ηὔξησε
[5, 1311]   περὶ Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν οὐ  κελεύσαντος   Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος συγγνώσεσθαι ὡς
[5, 1304]   ὡς ἐζημίωσεν αὐτὸν τοῦ  ὑπομνηστευθέντος   πατήρ, γενόμενος τῶν ἀρχόντων, ἅτερος
[5, 1307]   τῆς Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ  ὄντος   διὰ πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί
[5, 1306]   ὅταν τοῦ παντὸς πολιτεύματος ὀλίγου  ὄντος   τῶν μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν
[5, 1316]   ὥσπερ ἐν Χαλκίδι  Ἀντιλέοντος,   καὶ εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ
[5, 1302]   φαῦλον. Φανερὸν δ' ἐκ τοῦ  συμβαίνοντος·   οὐδεμία γὰρ μόνιμος ἐκ τῶν
[5, 1303]   μὲν γὰρ ἀπορώτερος, ὡς οὐκ  ἀποφαίνοντος   τὴν οὐσίαν οὐδὲ τὸν θησαυρὸν
[5, 1311]   ποιητῇ· δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν  εἰπόντος   τι αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ
[5, 1304]   Τιμοφάνους γὰρ τῶν εὐπόρων τινὸς  καταλιπόντος   δύο θυγατέρας, περιωσθεὶς καὶ
[5, 1310]   εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ  συμφέροντος   καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου ὅτι
[5, 1304]   ὑβρισθέντες ἐνέβαλον τῶν ἱερῶν χρημάτων  θύοντος,   κἄπειτα ὡς ἱερόσυλον ἀπέκτειναν. Καὶ
[5, 1308]   γινόμενον κακὸν γνῶναι οὐ τοῦ  τυχόντος   ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς δὲ
[5, 1303]   ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐκ τοῦ  τυχόντος   πλήθους πόλις γίγνεται, οὕτως οὐδ'
[5, 1312]   ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν τοῦ Γέλωνος  δημαγωγοῦντος   καὶ πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν'
[5, 1303]   περὶ ἐρωτικὴν αἰτίαν. Θατέρου γὰρ  ἀποδημοῦντος   ἅτερος ὤν τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ
[5, 1312]   Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ πρὸς ἡδονὰς  ὁρμῶντος,   ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν δὲ
[5, 1302]   ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ  ἀστασίαστος   μᾶλλον δημοκρατία τῆς ὀλιγαρχίας.
[5, 1312]   καὶ τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων  ἕκαστος   προαιρεῖται κινδυνεύειν· ἀλλ' ἐκεῖνοι μὲν
[5, 1310]   ζῇ ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις  ἕκαστος   ὡς βούλεται, καὶ εἰς
[5, 1312]   καὶ πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν'  αὐτὸς   ἄρχῃ, τῶν δὲ οἰκείων συστησάντων
[5, 1305]   τῶν ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο  αὐτὸς   δημαγωγὸς καὶ στρατηγός, εἰς τυραννίδα
[5, 1316]   τὴν σύνεγγυς. δ'  αὐτὸς   λόγος καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[5, 1306]   χρῆσθαι ιᾧ γὰρ ἂν ἐγχειρίσωσιν,  οὗτος   πολλάκις γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν
[5, 1314]   οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς τυραννίσι  τοιοῦτός   ἐστιν· δ' ἕτερος σχεδὸν
[5, 1301]   οἷς ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ καὶ  πλοῦτος.   Ἀρχαὶ μὲν οὖν ὡς εἰπεῖν
[5, 1303]   διάστασις ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα  πλοῦτος   καὶ πενία, καὶ οὕτως δὴ
[5, 1311]   ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων τοὺς ἐπιθεμένους  πρῶτος·   αἴτιον δὲ τῆς ὀργῆς ὅτι
[5, 1311]   πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ' ἀπέστη  Κότυος   διὰ τὸ ἐκτμηθῆναι παῖς ὢν
[5, 1305]   πρεσβύτερος καὶ νεώτερος  ἀδελφός·   καὶ ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα ἐγένετο
[5, 1305]   ~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας ἣν κατέλυσε  Θρασύμαχος.   Σχεδὸν δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[5, 1311]   Καὶ τῆς Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως  Δεκάμνιχος   ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων τοὺς ἐπιθεμένους
[5, 1315]   Περίανδρος δὲ τετταράκοντα καὶ τέτταρα,  Ψαμμίτιχος   δ' Γορδίου τρία ἔτη.
[5, 1313]   γὰρ δῆμος εἶναι βούλεται  μόναρχος.   Διὸ καὶ κόλαξ παρ'
[5, 1314]   τοὺς ἀρχομένους (οὐθενὶ γὰρ ἂν  μικρόψυχος   ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου δὲ τοῦ διαπιστεῖν
[5, 1312]   ἄλλου γε ἂν γένοιτο τοῦτο  ἀληθέσσ,   καὶ Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων
[5, 1308]   πολιτείας τήρησιν, καὶ τὸ πόρρω  ἐγγὺς   ποιεῖν. Ἔτι τὰς τῶν γνωρίμων
[5, 1308]   ἀλλ' ἐνίοτε καὶ διὰ τὸ  ἐγγύς·   φοβούμενοι γὰρ διὰ χειρῶν ἔχουσι
[5, 1316]   πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι τὴν  σύνεγγυς.   δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[5, 1313]   βουλομένων γὰρ εὐθὺς οὐκ ἔσται  βασιλεύς,   ἀλλὰ τύραννος καὶ μὴ βουλομένων.
[5, 1311]   καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται δ'  βασιλεὺς   εἶναι φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν
[5, 1310]   τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ καθίσταται  βασιλεὺς   ἐκ τῶν ἐπιεικῶν καθ' ὑπεροχὴν
[5, 1312]   μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς  κεραμεὺς   κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ δημοκρατία
[5, 1304]   δῆμος μετὰ τὸν ἀποικισμὸν  εὐθὺς   διὰ τοὺς δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ
[5, 1304]   τῶν γνωρίμων δῆμος ἀνελὼν  εὐθὺς   εἴχετο τῆς πολιτείας, καὶ ἐν
[5, 1304]   ἀπάτης, διὰ βίας μὲν  εὐθὺς   ἐξ ἀρχῆς ὕστερον ἀναγκάζοντες.
[5, 1310]   πολιτειῶν. Ὑπάρχει δ' γένεσις  εὐθὺς   ἐξ ἐναντίων ἑκατέρᾳ τῶν μοναρχιῶν·
[5, 1314]   τυράννων ποιοῦσιν (οὐ γὰρ μόνον  εὐθὺς   ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν, καὶ συνεχῶς
[5, 1313]   κατάλυσις· μὴ βουλομένων γὰρ  εὐθὺς   οὐκ ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος
[5, 1312]   εἰ μικρὸν ἐπιβάντα τῆς γῆς  εὐθὺς   συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον καλῶς ἔχειν
[5, 1312]   τὰς ἀρχάς, οἱ δὲ παραλαβόντες  εὐθὺς   ὡς εἰπεῖν ἀπολλύασι πάντες. Ἀπολαυστικῶς
[5, 1314]   καταλύειν μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς  οὓς   μὲν οὖν ὅρους ἀνάγεται τὰ
[5, 1316]   κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας  οὓς   παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας
[5, 1306]   (ἐκ τῶν ὁμοίων γὰρ ἦσαν)  οὓς   φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς,
[5, 1313]   Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ  οὓς   ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις
[5, 1308]   δεῖ τοὺς τῆς πολιτείας φροντίζοντας  φόβους   παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι καὶ μὴ
[5, 1307]   οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι εἰς  ὀλίγους   αἱ οὐσίαι ἔρχονται· καὶ ἔξεστι
[5, 1306]   μετέχειν ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ  ὀλίγους   ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τοὺς
[5, 1305]   αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ  ὀλίγους   μετέχειν καί, καθάπερ εἴρηται, εἰ
[5, 1306]   στάσεις αἱ μὲν διὰ τὸ  ὀλίγους   τῶν τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται
[5, 1313]   καὶ μήτε σχολὰς μήτε ἄλλους  συλλόγους   ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούς, καὶ πάντα
[5, 1304]   τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ τοὺς  δημαγωγούς·   ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν οἱ
[5, 1313]   μηδὲν αἰσχύνεται τὴν βασιλείαν ἐλάττω  παραδιδοὺς   τοῖς υἱέσιν παρὰ τοῦ
[5, 1305]   οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες τὰς  προσόδους   ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες,
[5, 1315]   ὡς συμμάχους ἔχοντι καὶ τοὺς  θεούς)   δεῖ δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι
[5, 1314]   ἔτι δὲ τὰ πρὸς τοὺς  θεοὺς   φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα διαφερόντως (ἧττόν
[5, 1302]   στασιάζουσι, καὶ ἴσοι ὄντες ὅπως  μείζους.   Πῶς μὲν οὖν ἔχοντες στασιάζουσιν,
[5, 1315]   ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον· τούς τε  ἀγαθοὺς   περί τι γιγνομένους τινᾶν οὕτως
[5, 1309]   ἄνευ τῶν εὐπόρων καὶ τοῦ  πλήθους,   ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται τῆς
[5, 1310]   ἐκ τοῦ δήμου καὶ τοῦ  πλήθους   ἐπὶ τοὺς γνωρίμους, ὅπως
[5, 1308]   δημοτικῶς. γὰρ ἐπὶ τοῦ  πλήθους   ζητοῦσιν οἱ δημοτικοί, τὸ ἴσον,
[5, 1303]   γὰρ οὐδ' ἐκ τοῦ τυχόντος  πλήθους   πόλις γίγνεται, οὕτως οὐδ' ἐν
[5, 1316]   ὀλιγαρχίαν, ἐὰν κρεῖττον τοῦ  πλήθους   τὸ εὔπορον καὶ οἱ μὲν
[5, 1316]   τινας οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι  σπουδαίους   ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη τί
[5, 1304]   νίκης τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς  Ἀθηναίους   ἐκ πολιτείας εἰς δημοκρατίαν μετέβαλεν,
[5, 1304]   καὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς  Ἀθηναίους,   ἐν Πάχης ἔλαβε τὴν
[5, 1304]   ἦρξε τῆς στάσεως καὶ τοὺς  Ἀθηναίους   παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς πόλεως.
[5, 1308]   δὲ καὶ διὰ τοὺς ἰδίους  βίους   νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα
[5, 1308]   Ἐπεὶ δὲ καὶ διὰ τοὺς  ἰδίους   βίους νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν ἀρχήν
[5, 1315]   δ' ἂν ὦσι κρείττους, τούτους  ἰδίους   μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς ἀρχῆς, ὡς,
[5, 1306]   ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο διὰ τὸ  ἀιδίους   εἶναι ἐνενήκοντα ὄντας, τὴν δ'
[5, 1311]   ἀντιτέχνους καὶ πρὸς τὴν ἀρχὴν  ἐμποδίους.   Ἐκ γὰρ τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι
[5, 1305]   υἱὸν μὴ μετέχειν, μηδ' εἰ  πλείους   ἀδελφοί, ἀλλ' τὸν πρεσβύτατον·
[5, 1302]   δυνάμει μείζων (ἢ εἷς  πλείους)   κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[5, 1316]   δῆμον ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται  πλείους   οἱ ἄποροι, καὶ ἐκ δήμου
[5, 1303]   Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα  πλείους   οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς
[5, 1306]   ἐν Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν δὲ  πλείους,   οὗτοι αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ
[5, 1309]   ἀπόρων εἰς εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο  πλείους.   Συμφέρει δὲ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ
[5, 1315]   ποιεῖν ἕνα μέγαν, ἀλλ' εἴπερ,  πλείους   (τηρήσουσι γὰρ ἀλλήλους) ἐὰν δ'
[5, 1302]   τυγχάνουσιν οὖσαι, ἔστι δ' ὡς  πλείους.   Ὧν δύο μέν ἐστι ταὐτὰ
[5, 1308]   καὶ συμφέρον ἐστίν. Διὸ ἐὰν  πλείους   ὦσιν ἐν τῷ πολιτεύματι, πολλὰ
[5, 1302]   ἔν τε ταῖς ὀλιγαρχίαις, ὅταν  πλείους   ὦσιν οἱ μὴ μετέχοντες τῆς
[5, 1303]   διὰ μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ  Σαμίους   ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται
[5, 1314]   πολιτικοῖς τυραννικόν, ὡς τοὺς μὲν  πολεμίους   τοὺς δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ
[5, 1309]   τὸ κοινὸν οὐθὲν κωλύει ἔχειν  ἐνίους;   Ἁπλῶς δέ, ὅσα ἐν τοῖς
[5, 1303]   οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς  Τροιζηνίους,   ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη τοῖς
[5, 1304]   ἐν Μαντινείᾳ μάχην τὴν πρὸς  Λακεδαιμονίους   ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν δῆμον. Καὶ
[5, 1304]   πρὸς τὸν πόλεμον τὸν πρὸς  Λακεδαιμονίους,   ψευσάμενοι δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν
[5, 1308]   ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ  πολυχρονίους   διδόναι τιμὰς ταχὺ μεγάλας
[5, 1310]   γὰρ ἀρχαῖον οἱ δῆμοι καθίστασαν  πολυχρονίους   τὰς δημιουργίας καὶ τὰς θεωρίας)
[5, 1313]   κυρίαν, πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς  ὁμοίους,   καὶ μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε
[5, 1314]   πράττοντες, ἵν' ὡς εὐδαίμονας καὶ  μακαρίους   θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν
[5, 1306]   δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς  κυρίους   καὶ ἐκ τούτων εἰς ἐκείνας)
[5, 1305]   Ἡρακλείᾳ δ' ἐξ ἐλαττόνων εἰς  ἑξακοσίους   ἦλθεν· μετέβαλε δὲ καὶ ἐν
[5, 1313]   δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ τοὺς  πλουσίους   ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ πένητας ποιεῖν
[5, 1305]   ἀπέχθεια πρὸς τοὺς  πλουσίους,   οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος στασιάσας
[5, 1310]   τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς ὅρκους  ἐναντίους   νῦν ὀμνύναι τοὺς ὀλιγαρχικούς·
[5, 1305]   τε Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς τοὺς  πεδιακούς,   καὶ Θεαγένης ἐν Μεγάροις τῶν
[5, 1314]   ποτε δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς τοὺς  πολεμικοὺς   καιρούς, ὅλως τε αὑτὸν παρασκευάζειν
[5, 1308]   μὴ ἀδικεῖν καὶ τῷ τοὺς  ἡγεμονικοὺς   αὐτῶν εἰσάγειν εἰς τὴν πολιτείαν
[5, 1303]   τυχόντι χρόνῳ· διὸ ὅσοι ἤδη  συνοίκους   ἐδέξαντο ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι
[5, 1303]   ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται δεξάμενοι Χαλκιδέων  ἐποίκους   ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων οἱ πλεῖστοι
[5, 1303]   οἱ ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ  ἐποίκους   ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν· ~καὶ Συρακούσιοι μετὰ
[5, 1303]   ὅσοι ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο  ἐποίκους,   οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις
[5, 1306]   ὄνομα ἦν Κλεότιμος τοὺς  ἐποίκους   τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων
[5, 1303]   εὗρεν πατήρ, προσηγάγετο τοὺς  δημοτικούς,   δ' ἕτερος ἔχων οὐσίαν
[5, 1313]   μήτε ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι  σχολαστικούς,   καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν
[5, 1310]   ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς  ὀλιγαρχικούς,   καὶ τοὺς ὅρκους ἐναντίους
[5, 1310]   ἐναντίους νῦν ὀμνύναι τοὺς  ὀλιγαρχικούς·   νῦν μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις
[5, 1310]   δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς  ὅρκους   ἐναντίους νῦν ὀμνύναι τοὺς
[5, 1315]   ἀλλ' εἴπερ, πλείους (τηρήσουσι γὰρ  ἀλλήλους)   ἐὰν δ' ἄρα τινὰ δέῃ
[5, 1306]   διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς  ἀλλήλους   ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν στρατιώταις καὶ
[5, 1302]   καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς  ἀλλήλους   καὶ πρὸς τὰς πολιτείας τὰς
[5, 1313]   γνῶσις πίστιν ποιεῖ μᾶλλον πρὸς  ἀλλήλους)   καὶ τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ
[5, 1302]   διὰ τιμὴν καὶ παροξύνονται πρὸς  ἀλλήλους   οὐχ ἵνα κτήσωνται σφίσιν αὐτοῖς,
[5, 1302]   πολιτικῶν ταραχῶν καὶ τῶν πρὸς  ἀλλήλους   στάσεων. Τοῦ μὲν οὖν αὐτοὺς
[5, 1302]   ἐγγίνονται δύο, τε πρὸς  ἀλλήλους   στάσις καὶ ἔτι πρὸς
[5, 1313]   διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν καὶ  φίλους   φίλοις καὶ τὸν δῆμον τοῖς
[5, 1303]   παριέναι τοὺς μὴ τῇ πολιτείᾳ  φίλους,   ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ κατελύθη
[5, 1302]   καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ  ἄλλους   ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ
[5, 1313]   πίστις, καὶ μήτε σχολὰς μήτε  ἄλλους   συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούς, καὶ
[5, 1313]   ἀρχὴν εἶναι, μειζόνων δὲ κυρίαν,  πολλοὺς   δ' εἶναι τοὺς ὁμοίους, καὶ
[5, 1315]   μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς δὲ  πολλοὺς   δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ τούτων ἀναγκαῖον
[5, 1308]   ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν τοὺς δὲ  πολλοὺς   εἰς κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ
[5, 1304]   ἐξέβαλον πολλοὺς τῶν γνωρίμων, ἕως  πολλοὺς   ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας, οἱ δὲ
[5, 1313]   ταῖς εἰρημέναις καὶ τὸ γίνεσθαι  πολλοὺς   εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ δύναμιν μὴ
[5, 1304]   εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ γίγνονται πρὸς  πολλούς.   Καθόλου μὲν οὖν περὶ πάσας
[5, 1312]   ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται καὶ  πολλοὺς   καιροὺς παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον
[5, 1304]   ἵνα χρήματα ἔχωσι δημεύειν, ἐξέβαλον  πολλοὺς   τῶν γνωρίμων, ἕως πολλοὺς ἐποίησαν
[5, 1316]   ὡς τῆς φύσεώς ποτε φυούσης  φαύλους   καὶ κρείττους τῆς παιδείας, τοῦτο
[5, 1306]   ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ  γάμους   δίκας, οἷον ἐκ γαμικῆς
[5, 1307]   ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς  δήμους   κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν αἱ
[5, 1310]   πιστευθέντες ἐκ τοῦ διαβάλλειν τοὺς  γνωρίμους.   Αἱ μὲν γὰρ τοῦτον τὸν
[5, 1309]   ἄρχειν δημοκρατικόν, τὸ δὲ τοὺς  γνωρίμους   εἶναι ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν,
[5, 1315]   ὑπερβολάς, ἔτι δὲ τοὺς μὲν  γνωρίμους   καθομιλεῖν, τοὺς δὲ πολλοὺς δημαγωγεῖν.
[5, 1309]   ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ τοὺς  γνωρίμους   καὶ τὸ πλῆθος ἔχειν
[5, 1310]   καὶ τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς  γνωρίμους,   ὅπως δῆμος ἀδικῆται μηδὲν
[5, 1307]   τὸ τὴν χώραν ὅλην τοὺς  γνωρίμους   συγκτήσασθαι παρὰ τὸν νόμον (ἡ
[5, 1305]   γάρ, ἵνα χαρίζωνται, ἀδικοῦντες τοὺς  γνωρίμους   συνιστᾶσιν, τὰς οὐσίας ἀναδάστους
[5, 1309]   λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς μὲν μὴ  χρησίμους   δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ
[5, 1308]   τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς μὲν  φιλοτίμους   μὴ ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν τοὺς
[5, 1315]   ποιητέον τὴν εὐλάβειαν περὶ τοὺς  φιλοτίμους·   τὴν μὲν γὰρ εἰς τὰ
[5, 1304]   Πάχης ἔλαβε τὴν πόλιν αὐτῶν·  Τιμοφάνους   γὰρ τῶν εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος
[5, 1310]   ἀρετῆς, καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου  γένους,   δὲ τύραννος ἐκ τοῦ
[5, 1316]   ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς τὴν  Κλεισθένους,   καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ
[5, 1311]   Δεκάμνιχος ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων τοὺς  ἐπιθεμένους   πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς ὀργῆς
[5, 1312]   ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ τοὺς  εἰρημένους   πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι
[5, 1316]   ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως τοὺς  κεκτημένους   μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς
[5, 1313]   εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ δύναμιν μὴ  κεκτημένους   τυραννικὴν ἀλλὰ βασιλικὴν τιμὴν ὑβρίζειν·
[5, 1303]   ἐν τῇ ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ  Κλεομένους   τοῦ Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν
[5, 1309]   λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον δὲ καὶ  βουλομένους   κωλύειν λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς μὲν
[5, 1315]   τούς τε ἀγαθοὺς περί τι  γιγνομένους   τινᾶν οὕτως ὥστε μὴ νομίζειν
[5, 1310]   καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον,  ἐπισημαινομένους   ἐν τοῖς ὅρκοις ὅτι οὐκ
[5, 1308]   χρῆσθαι τοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς  γινομένους   καὶ τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας
[5, 1303]   ἐποίησαν κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο τοὺς  ἐριθευομένους)   καὶ δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν
[5, 1314]   μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν τοὺς  ἀρχομένους   (οὐθενὶ γὰρ ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν)
[5, 1313]   Καὶ τὸ πένητας ποιεῖν τοὺς  ἀρχομένους   τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ τρέφηται
[5, 1302]   αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους ὁρῶντες  τιμωμένους   στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ ἀδίκως μὲν
[5, 1303]   Συρακούσιοι μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς  ξένους   καὶ τοὺς μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι
[5, 1308]   τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ  ἑξαμήνους   τὰς ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες
[5, 1310]   ἐνίαις ὀμνύουσι καὶ τῷ δήμῳ  κακόνους   ἔσομαι καὶ βουλεύσω τι
[5, 1313]   τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον  εὔνους   εἶναι καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ
[5, 1311]   καὶ φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς  ἀντιτέχνους   καὶ πρὸς τὴν ἀρχὴν ἐμποδίους.
[5, 1302]   μή, φθείρεται, ὅταν μὲν  ποὺς   τεττάρων πηχῶν τὸ δ'
[5, 1313]   πράττων τῶν ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι  κατασκόπους,   οἷον περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες
[5, 1312]   συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ κατὰ δύο  τρόπους,   ~ἕνα μὲν στασιασάντων τῶν μετεχόντων
[5, 1313]   δὲ τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο  τρόπους   τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν
[5, 1305]   ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα  τρόπους   τοὺς φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν
[5, 1303]   αἱ πόλεις καὶ διὰ τοὺς  τόπους,   ὅταν μὴ εὐφυῶς ἔχῃ
[5, 1309]   ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ τοὺς  καρπούς,   ἐν ἐνίαις τῶν πολιτειῶν
[5, 1311]   σῶμα. Τῆς δ' ὕβρεως οὔσης  πολυμεροῦς,   ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται τῆς
[5, 1313]   καὶ τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ  φανεροὺς   εἶναι καὶ διατρίβειν περὶ θύρας
[5, 1302]   αὐτοῖς, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ'  ἑτέρους   ὁρῶντες τοὺς μὲν δικαίως τοὺς
[5, 1315]   διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ τοὺς  ἑτέρους   ὑπὸ τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι μηδέν,
[5, 1306]   στάσεις καὶ ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι  ἑτέρους   ὑφ' ἑτέρων τῶν ἐν τῇ
[5, 1309]   τὸ πλῆθος ἔχειν βούλονται  ἀμφοτέρους.   Τὸ μὲν γὰρ ἐξεῖναι πᾶσιν
[5, 1315]   καὶ τῶν εὐπόρων, μάλιστα μὲν  ἀμφοτέρους   ὑπολαμβάνειν δεῖ σῴζεσθαι διὰ τὴν
[5, 1314]   δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς  καιρούς,   ὅλως τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα
[5, 1312]   εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται καὶ πολλοὺς  καιροὺς   παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ
[5, 1306]   πρῶτον τίμημα πρὸς τοὺς παρόντας  καιρούς,   ὥστε μετέχειν ἐν μὲν τῇ
[5, 1314]   ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν οὖν  ὅρους   ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων,
[5, 1308]   ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ τοὺς  ἀπόρους   τοῖς εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι
[5, 1306]   ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς τοὺς  εὐπόρους,   καὶ ἐν Αἰγίνῃ τὴν
[5, 1303]   ἕτερος ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺς  εὐπόρους.   Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας
[5, 1303]   τυραννικὰ τοὺς ξένους καὶ τοὺς  μισθοφόρους   πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν καὶ εἰς
[5, 1306]   ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τοὺς  μέσους,   εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην
[5, 1301]   ἴσους ὁτιοῦν ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς  ἴσους   εἶναι ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι πάντες
[5, 1301]   μὲν γὰρ ἐγένετο ἐκ τοῦ  ἴσους   ὁτιοῦν ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους
[5, 1312]   ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι,  μίσους   καὶ καταφρονήσεως, θάτερον μὲν ἀεὶ
[5, 1312]   ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ τι τοῦ  μίσους   καὶ τὴν ὀργὴν δεῖ τιθέναι·
[5, 1312]   Πολλάκις δὲ καὶ πρακτικώτερον τοῦ  μίσους·   συντονώτερον γὰρ ἐπιτίθενται διὰ τὸ
[5, 1301]   ἀρετὴν διαφέροντες· ~μάλιστα γὰρ εὔλογον  ἀνίσους   ἁπλῶς εἶναι τούτους μόνον. Εἰσὶ
[5, 1301]   νομίζουσινν, ὀλιγαρχία δὲ ἐκ τοῦ  ἀνίσους   ἕν τι ὄντας ὅλως εἶναι
[5, 1301]   ἕν τι ὄντας ὅλως εἶναι  ἀνίσους   ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν γὰρ ἄνισοι
[5, 1304]   Δέξανδρος ἦρξε τῆς στάσεως καὶ  τοὺς   Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς
[5, 1308]   τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ  τοὺς   ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ τὸ
[5, 1314]   ἑνὸς μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν  τοὺς   ἀρχομένους (οὐθενὶ γὰρ ἂν μικρόψυχος
[5, 1313]   ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ πένητας ποιεῖν  τοὺς   ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ
[5, 1305]   ἧττον τὸ τὰς φυλὰς φέρειν  τοὺς   ἄρχοντας, ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν
[5, 1308]   ἐὰν οἴωνται τὰ κοινὰ κλέπτειν  τοὺς   ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα λυπεῖ,
[5, 1307]   λύειν ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι  τοὺς   αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν
[5, 1310]   εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ τοῦ διαβάλλειν  τοὺς   γνωρίμους. Αἱ μὲν γὰρ τοῦτον
[5, 1309]   πᾶσιν ἄρχειν δημοκρατικόν, τὸ δὲ  τοὺς   γνωρίμους εἶναι ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[5, 1309]   τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ  τοὺς   γνωρίμους καὶ τὸ πλῆθος ἔχειν
[5, 1310]   δήμου καὶ τοῦ πλήθους ἐπὶ  τοὺς   γνωρίμους, ὅπως δῆμος ἀδικῆται
[5, 1307]   δὲ τὸ τὴν χώραν ὅλην  τοὺς   γνωρίμους συγκτήσασθαι παρὰ τὸν νόμον
[5, 1305]   μὲν γάρ, ἵνα χαρίζωνται, ἀδικοῦντες  τοὺς   γνωρίμους συνιστᾶσιν, τὰς οὐσίας
[5, 1302]   ἑτέρους ὁρῶντες τοὺς μὲν δικαίως  τοὺς   δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι
[5, 1314]   τυραννικόν, ὡς τοὺς μὲν πολεμίους  τοὺς   δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ
[5, 1315]   δὲ τοὺς μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν,  τοὺς   δὲ πολλοὺς δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ
[5, 1308]   φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν  τοὺς   δὲ πολλοὺς εἰς κέρδος, πρὸς
[5, 1304]   μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ  τοὺς   δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν
[5, 1303]   ὃν εὗρεν πατήρ, προσηγάγετο  τοὺς   δημοτικούς, δ' ἕτερος ἔχων
[5, 1307]   τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες  τοὺς   δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν
[5, 1312]   τρόπος ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ  τοὺς   εἰρημένους πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ
[5, 1304]   γενόμενος τῶν ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε  τοὺς   ἐκτὸς τῆς πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς.
[5, 1303]   Κλαζομεναῖς οἱ ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς  τοὺς   ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι καὶ
[5, 1308]   ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ χρῆσθαι  τοὺς   ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους καὶ
[5, 1303]   ὡς αὑτὸν ἐλθεῖν· ὅθεν προσλαμβάνοντες  τοὺς   ἐν τῷ πολιτεύματι διεστασίασαν πάντας.
[5, 1313]   τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο τρόπους  τοὺς   ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν
[5, 1314]   δὲ τοιοῦτον ὥστε μὴ φοβεῖσθαι  τοὺς   ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου
[5, 1308]   νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν, καὶ  τοὺς   ἔξω τῆς φιλονεικίας ὄντας πρὶν
[5, 1313]   μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους) καὶ τὸ  τοὺς   ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι καὶ
[5, 1308]   τὰς ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι  τοὺς   ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ τοὺς
[5, 1311]   ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων  τοὺς   ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς
[5, 1306]   Ἀμφιπόλει ὄνομα ἦν Κλεότιμος  τοὺς   ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ
[5, 1303]   τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο  τοὺς   ἐριθευομένους) καὶ δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν
[5, 1315]   σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ  τοὺς   ἑτέρους ὑπὸ τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι
[5, 1306]   καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς  τοὺς   εὐπόρους, καὶ ἐν Αἰγίνῃ
[5, 1303]   δ' ἕτερος ἔχων οὐσίαν πολλὴν  τοὺς   εὐπόρους. Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ
[5, 1304]   συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ καὶ  τοὺς   ἐχθίστους κοινὸς φόβος) τὰ
[5, 1308]   ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα τὴν ἐποψομένην  τοὺς   ζῶντας ἀσυμφόρως πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1308]   τῷ μὴ ἀδικεῖν καὶ τῷ  τοὺς   ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν εἰς τὴν
[5, 1315]   ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι καὶ  τοὺς   θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ ἀβελτερίας
[5, 1314]   τύραννον) ἔτι δὲ τὰ πρὸς  τοὺς   θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα διαφερόντως
[5, 1308]   αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ διὰ  τοὺς   ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν
[5, 1309]   μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ  τοὺς   καρπούς, ἐν ἐνίαις τῶν
[5, 1316]   εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως  τοὺς   κεκτημένους μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν
[5, 1309]   Τρία δέ τινα χρὴ ἔχειν  τοὺς   μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς,
[5, 1315]   μὴ τὰς ὑπερβολάς, ἔτι δὲ  τοὺς   μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς δὲ
[5, 1302]   εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους ὁρῶντες  τοὺς   μὲν δικαίως τοὺς δ' ἀδίκως
[5, 1308]   καὶ τοῖς ἐν τῷ πολιτεύματι,  τοὺς   μὲν μὴ μετέχοντας τῷ μὴ
[5, 1314]   μᾶλλον πολιτικοῖς τυραννικόν, ὡς  τοὺς   μὲν πολεμίους τοὺς δ' οὐκ
[5, 1308]   εἰσάγειν εἰς τὴν πολιτείαν καὶ  τοὺς   μὲν φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν εἰς
[5, 1306]   ὀλίγους ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ  τοὺς   μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην
[5, 1308]   κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ  τοὺς   μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς.
[5, 1303]   τὰς ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι  τοὺς   μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ
[5, 1303]   τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους καὶ  τοὺς   μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν καὶ
[5, 1303]   ~καὶ Συρακούσιοι μετὰ τὰ τυραννικὰ  τοὺς   ξένους καὶ τοὺς μισθοφόρους πολίτας
[5, 1310]   ταῖς ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου  τοὺς   ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς ὅρκους ἐναντίους
[5, 1310]   ὅρκους ἐναντίους νῦν ὀμνύναι  τοὺς   ὀλιγαρχικούς· νῦν μὲν γὰρ ἐν
[5, 1313]   δὲ κυρίαν, πολλοὺς δ' εἶναι  τοὺς   ὁμοίους, καὶ μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον
[5, 1310]   τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ  τοὺς   ὅρκους ἐναντίους νῦν ὀμνύναι
[5, 1306]   τὸ ταχθὲν πρῶτον τίμημα πρὸς  τοὺς   παρόντας καιρούς, ὥστε μετέχειν ἐν
[5, 1305]   Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς  τοὺς   πεδιακούς, καὶ Θεαγένης ἐν Μεγάροις
[5, 1311]   βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ  τοὺς   Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας
[5, 1313]   τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ  τοὺς   πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ πένητας
[5, 1305]   ἦν ἀπέχθεια πρὸς  τοὺς   πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος
[5, 1314]   κἄν ποτε δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς  τοὺς   πολεμικοὺς καιρούς, ὅλως τε αὑτὸν
[5, 1306]   ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ  τοὺς   Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν οἱ μὲν
[5, 1309]   τὰ δύο. ὅτι ἐνδέχεται  τοὺς   τὰ δύο ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς
[5, 1304]   τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες  τοὺς   τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς
[5, 1315]   δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον·  τούς   τε ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους
[5, 1312]   ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν  τούς   τε πολίτας οὕτως ἔχοντας καὶ
[5, 1308]   μᾶλλον τὴν πολιτείαν. Ὥστε δεῖ  τοὺς   τῆς πολιτείας φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν,
[5, 1313]   (παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι  τοὺς   τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον)
[5, 1303]   ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ διὰ  τοὺς   τόπους, ὅταν μὴ εὐφυῶς ἔχῃ
[5, 1305]   Ἀθήνησιν οἱ περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν  τοὺς   Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς
[5, 1303]   πλείους οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον  τοὺς   Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη
[5, 1315]   διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ  τοὺς   ὑβρίζεσθαι νομίζοντας αὑτοὺς
[5, 1313]   οἷόν τε, τῆς τυραννίδος, τὸ  τοὺς   ὑπερέχοντας κολούειν καὶ τοὺς φρονηματίας
[5, 1311]   σταχύων κόλουσις, ὡς δέον αἰεὶ  τοὺς   ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ
[5, 1305]   μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα τρόπους  τοὺς   φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν ἀδικῶσι
[5, 1304]   τῶν γνωρίμων, ἕως πολλοὺς ἐποίησαν  τοὺς   φεύγοντας, οἱ δὲ κατιόντες ἐνίκησαν
[5, 1315]   ταύτην ποιητέον τὴν εὐλάβειαν περὶ  τοὺς   φιλοτίμους· τὴν μὲν γὰρ εἰς
[5, 1313]   τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ  τοὺς   φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ μήτε συσσίτια
[5, 1306]   ὄνομα ἦν Κλεότιμος τοὺς ἐποίκους  τοὺς   Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν
[5, 1303]   ἐξέπεσον διὰ μάχης· καὶ Ἀντισσαῖοι  τοὺς   Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι διὰ μάχης
[5, 1316]   περὶ τῶν μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ  Σωκράτους,   οὐ μέντοι λέγεται καλῶς. Τῆς
[5, 1313]   σῴζονται κατὰ δύο τρόπους τοὺς  ἐναντιωτάτους,   ὧν ἅτερός ἐστιν παραδεδομένος
[5, 1305]   διὰ δύο μάλιστα τρόπους τοὺς  φανερωτάτους,   ἕνα μὲν ἐὰν ἀδικῶσι τὸ
[5, 1313]   εἰρημέναις καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς  εὐκαταφρονήτους,   καὶ τὸ δύναμιν μὴ κεκτημένους
[5, 1309]   τῷ τὰς κτήσεις μὴ ποιεῖν  ἀναδάστους,   ἀλλὰ μηδὲ τοὺς καρπούς,
[5, 1305]   γνωρίμους συνιστᾶσιν, τὰς οὐσίας  ἀναδάστους   ποιοῦντες τὰς προσόδους ταῖς
[5, 1304]   αὐτούς (συνάγει γὰρ καὶ τοὺς  ἐχθίστους   κοινὸς φόβος) τὰ δὲ
[5, 1314]   δεσποτικῶς, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ  πιστοὺς   καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 1303]   Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ οἱ γνώριμοι  ἐλάττους   ἐγένοντο διὰ τὸ ἐκ καταλόγου
[5, 1305]   ἔτι δ' ὅταν ἔνιοι εἰς  ἐλάττους   ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν· οἱ γὰρ
[5, 1302]   δικαίως, ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως)  ἐλάττους   τε γὰρ ὄντες ὅπως ἴσοι
[5, 1306]   ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες καὶ μηθενὸς  ἥττους   κατ' ἀρετὴν ὑπό τινων ἐντιμοτέρων,
[5, 1302]   οἱ μὴ μετέχοντες τῆς πολιτείας  (κρείττους   γὰρ οἴονται εἶναι) καὶ ἐν
[5, 1315]   πρὸς τῇ δυνάμει προστιθέμενον ὥστε  κρείττους   εἶναι τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ
[5, 1316]   φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους καὶ  κρείττους   τῆς παιδείας, τοῦτο μὲν οὖν
[5, 1315]   μηδέν, ὁπότεροι δ' ἂν ὦσι  κρείττους,   τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς
[5, 1313]   γὰρ τοῦτο καὶ περὶ  Μολοττοὺς   πολὺν χρόνον βασιλεία διέμεινεν, καὶ
[5, 1312]   ὡς καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον ἅπαντας  αὐτούς·   Διονύσιον δὲ Δίων στρατεύσας, κηδεστὴς
[5, 1302]   ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ μὲν οὖν  αὐτοὺς   ἔχειν πως πρὸς τὴν μεταβολὴν
[5, 1306]   Θήβαις κατ' Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ  αὐτοὺς   οἱ ἐχθροὶ ὥστε δεθῆναι ἐν
[5, 1306]   Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν  αὐτοὺς   πρὸς τοὺς εὐπόρους, καὶ ἐν
[5, 1306]   κλέπτουσι τὰ κοινά, ὅθεν πρὸς  αὐτοὺς   στασιάζουσιν οὗτοι οἱ
[5, 1304]   τοὺς τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν  αὐτούς   (συνάγει γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους
[5, 1307]   ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι τοὺς  αὐτοὺς   συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν δῆμον
[5, 1305]   οἱ πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι  αὐτοὺς   τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν
[5, 1307]   συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν δῆμον  αὐτοὺς   χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ δ' ἐπὶ
[5, 1308]   φιλονεικίας ὄντας πρὶν παρειληφέναι καὶ  αὐτούς,   ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ γινόμενον
[5, 1308]   δὲ πολλοὺς εἰς κέρδος, πρὸς  αὑτοὺς   δὲ καὶ τοὺς μετέχοντας τῷ
[5, 1301]   ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι τῶν ἴσων  αὑτοὺς   διὰ τὴν ἀνισότητα ταύτην· εὐγενεῖς
[5, 1305]   στασιασάντων τῶν γνωρίμων αὐτῶν πρὸς  αὑτοὺς   διὰ τὸ ὀλίγους μετέχειν καί,
[5, 1315]   δεῖ τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας  αὑτοὺς   ὧν κηδόμενοι τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς
[5, 1309]   οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ φιλοῦντες  αὑτούς,   οὕτω καὶ πρὸς τὸ κοινὸν
[5, 1301]   τὶ ἄνισοι, πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν  ἑαυτούς.   Διὸ καὶ μάλιστα δύο γίνονται
[5, 1313]   τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι τοὺς  τοιούτους,   κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον) καὶ
[5, 1315]   ὁπότεροι δ' ἂν ὦσι κρείττους,  τούτους   ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς ἀρχῆς,
[5, 1306]   οὗτοι οἱ πρὸς  τούτους   μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ
[5, 1309]   τις ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων εἰς  τούτους,   μείζω τὰ ἐπιτίμια εἶναι
[5, 1301]   γὰρ εὔλογον ἀνίσους ἁπλῶς εἶναι  τούτους   μόνον. Εἰσὶ δέ τινες οἳ
[5, 1315]   θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς  συμμάχους   ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς) δεῖ
[5, 1309]   καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ  λόχους   καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ
[5, 1303]   μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ  ὡς   ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ μετέχουσι τῶν
[5, 1311]   κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος συγγνώσεσθαι  ὡς   ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν. Αἱ
[5, 1315]   ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς ἀρχῆς,  ὡς,   ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο τοῖς πράγμασιν,
[5, 1301]   ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν· οἱ δ'  ὡς   ἄνισοι ὄντες πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν, τὸ
[5, 1311]   λάθρᾳ καὶ φανερῶς καὶ φυγαδεύειν  ὡς   ἀντιτέχνους καὶ πρὸς τὴν ἀρχὴν
[5, 1310]   διὰ τίνων σῴζονται καὶ διαμένουσιν,  ὡς   ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν. Λείπεται
[5, 1313]   ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ δῆλον  ὡς   ἁπλῶς μὲν εἰπεῖν ἐκ τῶν
[5, 1303]   χαλεπήνας τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἀνέπεισεν  ὡς   αὑτὸν ἐλθεῖν· ὅθεν προσλαμβάνοντες τοὺς
[5, 1314]   διὸ καὶ τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν  ὡς   βλαβεροῖς πρὸς τὴν ἀρχὴν οὐ
[5, 1310]   ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος  ὡς   βούλεται, καὶ εἰς χρῄζων,
[5, 1313]   τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν τοῖς φίλοις,  ὡς   βουλομένων μὲν πάντων δυναμένων δὲ
[5, 1311]   Λαρισαῖος διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·  ὡς   γὰρ χρώμενος αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ
[5, 1312]   δ' ἔχθρα ἄνευ λύπης.  Ὡς   δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν, ὅσας
[5, 1313]   μὲν εἰπεῖν ἐκ τῶν ἐναντίων,  ὡς   δὲ καθ' ἕκαστον τῷ τὰς
[5, 1311]   τῶν ὑπερεχόντων σταχύων κόλουσις,  ὡς   δέον αἰεὶ τοὺς ὑπερέχοντας τῶν
[5, 1305]   τυραννίδος, διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς  ὡς   δημοτικὸς ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ
[5, 1312]   τινὰ διὰ τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται·  ὡς   δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντες τοῦ
[5, 1303]   τέλος δ' ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον,  ὡς   ἔγγιον μηθὲν διαφέρον τοῦ
[5, 1304]   γαμικῶν· ὑπομνηστευσάμενος γάρ τις θυγατέρα,  ὡς   ἐζημίωσεν αὐτὸν τοῦ ὑπομνηστευθέντος
[5, 1312]   ἀρχάς, οἱ δὲ παραλαβόντες εὐθὺς  ὡς   εἰπεῖν ἀπολλύασι πάντες. Ἀπολαυστικῶς γὰρ
[5, 1301]   καὶ πλοῦτος. Ἀρχαὶ μὲν οὖν  ὡς   εἰπεῖν αὗται καὶ πηγαὶ τῶν
[5, 1304]   ἀρετὴν διαφέροντες οὐ ποιοῦσι στάσιν  ὡς   εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ γίγνονται πρὸς
[5, 1314]   δ' ἐλλείπει μοχθηρίας. Ἔστι δ'  ὡς   εἰπεῖν πάντα ταῦτα περιειλημμένα τρισὶν
[5, 1310]   τῶν τυράννων γεγόνασιν ἐκ δημαγωγῶν  ὡς   εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ τοῦ διαβάλλειν
[5, 1302]   αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ σχεδὸν  ὡς   εἰπεῖν τρεῖς τὸν ἀριθμόν, ἃς
[5, 1316]   ὅτι ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι γίγνονται πένητες,  ὡς   ἐξ ἀρχῆς πλουσίων ὄντων πάντων
[5, 1304]   συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς τῆς πολιτείας  ὡς   ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ εἰς
[5, 1314]   δεῖ καὶ κοσμεῖν τὴν πόλιν  ὡς   ἐπίτροπον ὄντα καὶ μὴ τύραννον)
[5, 1315]   τὸν ἀποκρίναντα τῆς νίκης αὐτὸν  ὡς   ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι δ' εἰκόνα φασὶν
[5, 1314]   ἄλλοις βούλονται τοῦτο πράττοντες, ἵν'  ὡς   εὐδαίμονας καὶ μακαρίους θαυμάσωσιν) ἀλλὰ
[5, 1304]   μὲν γὰρ οἰωνισάμενός τι σύμπτωμα,  ὡς   ἦλθεν ἐπὶ τὴν νύμφην, οὐ
[5, 1314]   ταμίαν ὡς κοινῶν ἀλλὰ μὴ  ὡς   ἰδίων· καὶ φαίνεσθαι μὴ χαλεπὸν
[5, 1304]   τῶν ἱερῶν χρημάτων θύοντος, κἄπειτα  ὡς   ἱερόσυλον ἀπέκτειναν. Καὶ περὶ Μυτιλήνην
[5, 1301]   ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα οἱ μὲν  ὡς   ἴσοι ὄντες πάντων τῶν ἴσων
[5, 1314]   ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς ἄλλας,  ὡς   καὶ διὰ γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ
[5, 1312]   Θρασύβουλος, οἱ δὲ συστάντες αὐτῶν,  ὡς   καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς·
[5, 1312]   δῆμος μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον  ὡς   κεραμεὺς κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ
[5, 1314]   αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα καὶ ταμίαν  ὡς   κοινῶν ἀλλὰ μὴ ὡς ἰδίων·
[5, 1312]   διὰ γὰρ τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν  ὡς   λήσοντες. Καὶ οἱ οἰόμενοι δύνασθαι
[5, 1316]   δ' οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν,  ὡς   μιᾶς οὔσης ἑκατέρας λέγει τὰς
[5, 1304]   δὴ δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν,  ὡς   οἱ δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ
[5, 1313]   τε πάλαι λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν,  ὡς   οἷόν τε, τῆς τυραννίδος, τὸ
[5, 1306]   τι πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων  ὡς   ὁμοίων κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν
[5, 1312]   ἐπὶ Διονύσιον οὕτως ἔχειν φάσκων  ὡς   ὅποι περ ἂν δύνηται προελθεῖν,
[5, 1307]   ἔστι μὲν ὥς, ἔστι δ'  ὡς   οὔ· τὸ γὰρ ὅλον καὶ
[5, 1303]   διενεχθέντων· μὲν γὰρ ἀπορώτερος,  ὡς   οὐκ ἀποφαίνοντος τὴν οὐσίαν οὐδὲ
[5, 1302]   ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἔστι δ'  ὡς   πλείους. Ὧν δύο μέν ἐστι
[5, 1312]   θράσος ἐστίν, δι' ἃς ἀμφοτέρας,  ὡς   ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις.
[5, 1315]   τῶν θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν ἧττον  ὡς   συμμάχους ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς)
[5, 1309]   δέ, ὅσα ἐν τοῖς νόμοις  ὡς   συμφέροντα λέγομεν ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα
[5, 1303]   τοῖς συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες  ὡς   σφετέρας τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ
[5, 1316]   διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός,  ὡς   τῆς φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους
[5, 1308]   ὄντας πρὶν παρειληφέναι καὶ αὐτούς,  ὡς   τὸ ἐν ἀρχῇ γινόμενον κακὸν
[5, 1302]   περὶ τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν  ὡς   τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι,
[5, 1314]   ξενικοῖς μᾶλλον πολιτικοῖς τυραννικόν,  ὡς   τοὺς μὲν πολεμίους τοὺς δ'
[5, 1304]   οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν, οἱ δ'  ὡς   ὑβρισθέντες ἐνέβαλον τῶν ἱερῶν χρημάτων
[5, 1311]   μὲν διέφθειραν, οἱ δ' ἐνεχείρησαν  ὡς   ὑβρισθέντες, καὶ τῶν περὶ τὰς
[5, 1311]   παρελέσθαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτεινεν  ὡς   ὑβρισμένος. Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται
[5, 1311]   ἐκτμηθῆναι παῖς ὢν ὑπ' αὐτοῦ,  ὡς   ὑβρισμένος. Πολλοὶ δὲ καὶ διὰ
[5, 1312]   (τὸ μὲν γὰρ βούλεσθαι δῆλον  ὡς   ὑπάρξει διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς
[5, 1310]   βούλεται, καὶ εἰς χρῄζων,  ὡς   φησὶν Εὐριπίδης· τοῦτο δ' ἐστὶ
[5, 1307]   πάντα· τοῦτο δ' ἔστι μὲν  ὥς,   ἔστι δ' ὡς οὔ· τὸ
[5, 1305]   ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες  ἀσελγῶς·   καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν
[5, 1315]   αὑτοὺς ὧν κηδόμενοι τυγχάνουσιν·  ἀφειδῶς   γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν οἱ διὰ
[5, 1309]   καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ  ἀκερδῶς   ἄρχειν τιμὰς εἶναι δεῖ νενομοθετημένας
[5, 1307]   ἄλλο μικρῷ μεῖζον εὐχερέστερον κινοῦσιν,  ἕως   ἂν πάντα κινήσωσι τὸν κόσμον.
[5, 1303]   δὲ καὶ τὸ μὴ ὁμόφυλον,  ἕως   ἂν συμπνεύσῃ· ὥσπερ γὰρ οὐδ'
[5, 1307]   πολέμῳ τῶν φρουρῶν ἐγένετο κρείττων,  ἕως   ἀφεῖσαν τῆς χώρας ὅσοι πλείω
[5, 1305]   μὴ μετέχοντες τῶν ἀρχῶν ἐκίνουν,  ἕως   μετέλαβον οἱ πρεσβύτεροι πρότερον τῶν
[5, 1304]   δημεύειν, ἐξέβαλον πολλοὺς τῶν γνωρίμων,  ἕως   πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας, οἱ
[5, 1314]   ἀπορήσῃ χρημάτων κύριος ὢν τῆς  πόλεως·   ἀλλὰ τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις
[5, 1308]   καὶ τὸ εὐημεροῦν δὲ τῆς  πόλεως   ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ τὰς
[5, 1310]   ἑνὸς ἀκρασία, ἔστι καὶ ἐπὶ  πόλεως.   Ἔστι δὲ τὸ πεπαιδεῦσθαι πρὸς
[5, 1304]   τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη τῆς  πόλεως   ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ πλούσιοι
[5, 1304]   Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς  πόλεως.   Καὶ ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου
[5, 1304]   ἀρχεῖον μόριον τῆς  πόλεως,   οἷον ἐν Ἀρείῳ πάγῳ
[5, 1316]   οἴονται εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς  πόλεως   τοὺς κεκτημένους μηθὲν τοῖς κεκτημένοις·
[5, 1304]   τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ  δυνάμεως   αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ
[5, 1313]   ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος· τῆς γὰρ  δυνάμεως   ἀφελὼν ηὔξησε τῷ χρόνῳ τὴν
[5, 1312]   τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆς  δυνάμεως   διὰ τὸ τὴν μὲν δύναμιν
[5, 1315]   πάσας τὰς πράξεις) κἂν τῆς  δυνάμεώς   τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς
[5, 1314]   ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν μὴ  δυνάμεως   ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν οὖν
[5, 1312]   ἱκανὸν αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν τῆς  πράξεως,   οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα τῆς
[5, 1312]   ὥσπερ κἂν ἄλλης τινὸς γενομένης  πράξεως   περιττῆς καὶ δι' ἣν ὀνομαστοὶ
[5, 1309]   ἱκανῶς, καίπερ ἐξεστηκυίας τῆς βελτίστης  τάξεως·   ἐὰν δέ τις ἐπιτείνῃ μᾶλλον
[5, 1311]   Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον· αἰεὶ γὰρ  βαρέως   εἶχε πρὸς τὴν ὁμιλίαν, ὥστε
[5, 1315]   χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι  βαρέως,   τὴν δ' εἰς ἀτιμίαν οἵ
[5, 1311]   γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν ἀρχὴ τὸ  βαρέως   φέρειν πρὸς τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν.
[5, 1315]   ἐξουσίαν. Ἔτι δὲ πάσης μὲν  ὕβρεως   εἴργεσθαι, παρὰ πάσας δὲ δυεῖν,
[5, 1311]   ἐπὶ τὸ σῶμα. Τῆς δ'  ὕβρεως   οὔσης πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον
[5, 1315]   τῆς τε εἰς τὰ σώματα  κολάσεως   καὶ τῆς εἰς τὴν ἡλικίαν.
[5, 1304]   Καὶ ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου  στάσεως   γενομένης περὶ Μνασέαν τὸν Μνάσωνος
[5, 1304]   περὶ Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων  στάσεως   γενομένης πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν
[5, 1303]   δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ἄνευ  στάσεως   διά τε τὰς ἐριθείας, ὥσπερ
[5, 1305]   καὶ ἐξ ἄλλων ἀρχὴ  στάσεως   διαφοράς. Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξ
[5, 1304]   τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς  στάσεως,   οὗτοι διὰ τὴν ὑπεροχὴν
[5, 1302]   τί δύναται καὶ πῶς αἰτία  στάσεως·   καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ
[5, 1304]   υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς  στάσεως   καὶ τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος
[5, 1302]   Ῥόδῳ δῆμος πρὸ τῆς  ἐπαναστάσεως.   Γίνονται δὲ καὶ δι' αὔξησιν
[5, 1311]   διέφθειρεν. Καὶ τῆς Ἀρχελάου δ'  ἐπιθέσεως   Δεκάμνιχος ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων τοὺς
[5, 1312]   ὑπάρξει διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς  προαιρέσεως·   δὲ βούλονται, δυνάμενοι πράττουσι
[5, 1306]   καὶ τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου  ποιήσεως   τῆς καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ
[5, 1312]   ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι, μίσους καὶ  καταφρονήσεως,   θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει
[5, 1306]   περὶ γάμον) ἐκ δὲ δικαστηρίου  κρίσεως   ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο
[5, 1316]   τούτου γένηται στερεός, ὡς τῆς  φύσεώς   ποτε φυούσης φαύλους καὶ κρείττους
[5, 1311]   ὄχλον καὶ τὸ ἐκ τοῦ  ἄστεως   ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν,
[5, 1302]   τιμῶνταί τινες ἀτιμάζωνται,  δικαίως   δὲ ὅταν κατὰ τὴν ἀξίαν.
[5, 1302]   (τούτων δ' ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι  δικαίως,   ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως) ἐλάττους
[5, 1306]   ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας  δικαίως   μὲν στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων τὴν
[5, 1302]   ~ἀλλ' ἑτέρους ὁρῶντες τοὺς μὲν  δικαίως   τοὺς δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων·
[5, 1316]   τούτου δ' αἴτιον ὅτι οὐ  ῥᾳδίως   ἂν εἶχε λέγειν· ἀόριστον γάρ,
[5, 1310]   τοῖς τρόποις τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι  ῥᾳδίως,   εἰ μόνον βουληθεῖεν, διὰ τὸ
[5, 1307]   ἐν τοῖς πράγμασι καὶ νομίζοντες  ῥᾳδίως   κατασχήσειν, τοῦτον τὸν νόμον λύειν
[5, 1312]   ἐστίν, δι' ἃς ἀμφοτέρας, ὡς  ῥᾳδίως   κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν
[5, 1312]   κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι  ῥᾳδίως,   ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις,
[5, 1316]   οὔσης οὐ λέγει τὴν μεταβολὴν  ἰδίως.   Φησὶ γὰρ αἴτιον εἶναι τὸ
[5, 1301]   εἶναι ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι πάντες  ὁμοίως,   ἁπλῶς ἴσοι εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία
[5, 1311]   μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν.  Ὁμοίως   δὲ καὶ διὰ φόβον· ἓν
[5, 1301]   δημοκρατεῖσθαι εἰς τὸ ἧττον,  ὁμοίως   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν
[5, 1314]   ἄλλον μηδένα τῶν περὶ αὐτόν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰς οἰκείας ἔχειν
[5, 1308]   δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν
[5, 1316]   κέκτηνται ἴσα μὴ πάντες  ὁμοίως   εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες; Οὐδενὸς δὲ
[5, 1303]   καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ  ὁμοίως   εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ οἱ
[5, 1308]   ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ  ὁμοίως   ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας
[5, 1315]   αἴτιον ὅτι τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο  μετρίως   καὶ πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον,
[5, 1304]   καὶ κατελθόντες κατέλυσαν τὸν δῆμον.  Παραπλησίως   δὲ καὶ ἐν Μεγάροις
[5, 1316]   οὖν αὐτὸ λέγων ἴσως οὐ  κακῶς   (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας οὓς
[5, 1310]   καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου ὅτι  κακῶς   ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ
[5, 1302]   μετὰ τὴν ἐν Οἰνοφύτοις μάχην  κακῶς   πολιτευομένων δημοκρατία διεφθάρη, καὶ
[5, 1302]   ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι δὲ καὶ  ἀδίκως)   ἐλάττους τε γὰρ ὄντες ὅπως
[5, 1302]   ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ  ἀδίκως   μὲν γίνεται ὅταν παρὰ τὴν
[5, 1302]   τοὺς μὲν δικαίως τοὺς δ'  ἀδίκως   πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι διὰ ὕβριν,
[5, 1315]   τοιούτοις, τὰς μὲν κολάσεις  πατρικῶς   φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ δι'
[5, 1310]   εἰ μὲν οἱ νόμοι δημοτικοί,  δημοτικῶς,   εἰ δ' ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ
[5, 1308]   τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις  δημοτικῶς.   γὰρ ἐπὶ τοῦ πλήθους
[5, 1314]   διὰ τὸ μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι  δεσποτικῶς,   ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πιστοὺς
[5, 1306]   ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας δικαίως μὲν  στασιαστικῶς   δὲ ποιησαμένων τὴν κόλασιν τῶν
[5, 1312]   εὐθὺς ὡς εἰπεῖν ἀπολλύασι πάντες.  Ἀπολαυστικῶς   γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται
[5, 1310]   δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ' ὀλιγαρχικοί,  ὀλιγαρχικῶς.   Εἴπερ γὰρ ἔστιν ἐφ' ἑνὸς
[5, 1307]   Ἀρχὴ γὰρ τὸ μὴ μεμεῖχθαι  καλῶς   ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ δημοκρατίαν
[5, 1312]   κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο  καλῶς)   ἕνα δ' ἐξ αὑτῆς, ὅταν
[5, 1305]   ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ  καλῶς   ἐπιμελομένων τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ,
[5, 1312]   γῆς εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον  καλῶς   ἔχειν αὑτῷ τὸν θάνατον. Φθείρεται
[5, 1306]   διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς  καλῶς.   Καταλύονται δὲ καὶ ὅταν ἐν
[5, 1315]   διακεῖσθαι κατὰ τὸ ἦθος ἤτοι  καλῶς   πρὸς ἀρετὴν ἡμίχρηστον ὄντα,
[5, 1314]   δὲ δοκεῖν ὑποκρινόμενον τὸ βασιλικὸν  καλῶς.   ~Πρῶτον μὲν τοῦ δοκεῖν φροντίζειν
[5, 1316]   τοῦ Σωκράτους, οὐ μέντοι λέγεται  καλῶς.   Τῆς τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας
[5, 1315]   τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι  παντελῶς.   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὰς
[5, 1301]   ἄνισος, ἐὰν ἐν ἴσοις)  ὅλως   γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν.
[5, 1307]   ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι καὶ πλεονεκτεῖν.  Ὅλως   δ' ἐφ' ὁπότερον ἂν ἐγκλίνῃ
[5, 1303]   τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις μέρεσιν.  Ὅλως   δὲ αἱ τῶν γνωρίμων στάσεις
[5, 1306]   καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας  (ὅλως   δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ
[5, 1315]   αἰτίας ἀλλὰ μὴ δι' ἐξουσίαν,  ὅλως   δὲ τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι
[5, 1304]   ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν. Καὶ  ὅλως   δὴ δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν,
[5, 1301]   τοῦ ἀνίσους ἕν τι ὄντας  ὅλως   εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν
[5, 1301]   ἐὰν κατὰ τὶ ἴσοι ὦσιν,  ὅλως   ἴσοι νομίζουσιν εἶναι, οἱ δ'
[5, 1312]   συστησάντων ἵνα μὴ τυραννὶς  ὅλως   καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ
[5, 1304]   καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ  ὅλως   μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν
[5, 1314]   χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς,  ὅλως   τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα καὶ
[5, 1301]   νκατ' οὐσίαν γὰρ ἄνισοι ὄντες  ἁπλῶς   ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα οἱ
[5, 1309]   κοινὸν οὐθὲν κωλύει ἔχειν ἐνίους;  Ἁπλῶς   δέ, ὅσα ἐν τοῖς νόμοις
[5, 1301]   γὰρ ἡμίση. Ὁμολογοῦντες δὲ τὸ  ἁπλῶς   εἶναι δίκαιον τὸ κατ' ἀξίαν,
[5, 1301]   διαφέροντες· ~μάλιστα γὰρ εὔλογον ἀνίσους  ἁπλῶς   εἶναι τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ
[5, 1310]   τίνων σῴζονται καὶ διαμένουσιν, ὡς  ἁπλῶς   εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν. Λείπεται δ'
[5, 1301]   τι πᾶσαι δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ'  ἁπλῶς   εἰσιν. Καὶ διὰ ταύτην τὴν
[5, 1301]   ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως,  ἁπλῶς   ἴσοι εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία δὲ
[5, 1301]   τοῦ ἴσους ὁτιοῦν ὄντας οἴεσθαι  ἁπλῶς   ἴσους εἶναι ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι
[5, 1313]   αἰτίας. Σῴζονται δὲ δῆλον ὡς  ἁπλῶς   μὲν εἰπεῖν ἐκ τῶν ἐναντίων,
[5, 1304]   πάλιν πεισθέντων ἑκόντων ἄρχουσιν αὐτῶν.  Ἁπλῶς   μὲν οὖν περὶ πάσας τὰς
[5, 1302]   εὔποροι δὲ πολλαχοῦ. Τὸ δὲ  ἁπλῶς   πάντῃ καθ' ἑκατέραν τετάχθαι τὴν
[5, 1302]   τὰ δὲ τῇ κατ' ἀξίαν.  Ὅμως   δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον
[5, 1305]   ἐπιμελομένων τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ,  ὅμως   διὰ τὸ ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι
[5, 1309]   γρυπὸν τὸ σιμόν, ἀλλ'  ὅμως   ἔτι καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα
[5, 1307]   ὁρῶντες τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα  προθύμως.   Οἱ δ' ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι
[5, 1307]   μὲν ἀριστοκρατία εἰς δῆμον  νὡς   ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον
[5, 1309]   καὶ δημοκρατίαν ἔστιν ὥστ' ἔχειν  ἱκανῶς,   καίπερ ἐξεστηκυίας τῆς βελτίστης τάξεως·
[5, 1308]   ἔνθα δὲ δυναστείαν γίνεσθαι συμβαίνει,  ἐκείνως   δὲ ἐκ μὲν πολιτείας δημοκρατίαν,
[5, 1313]   παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις οἱ  ταπεινῶς   ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας.
[5, 1314]   ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ τεχνίταις  ἀφθόνως,   λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων
[5, 1311]   νοὕτω γὰρ καὶ διαμένειν ἀναγκαῖον  μόνως   τήν τε φυλακὴν καὶ τὴν
[5, 1302]   τιμή, καὶ τί δύναται καὶ  πῶς   αἰτία στάσεως· καὶ γὰρ αὐτοὶ
[5, 1302]   κέρδος τίνα ἔχουσι δύναμιν καὶ  πῶς   αἴτια, σχεδόν ἐστι φανερόν· ὑβριζόντων
[5, 1309]   δὲ δίκαιος καὶ φίλος,  πῶς   δεῖ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε
[5, 1306]   καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί  πως   (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι οἱ
[5, 1302]   καὶ ἴσοι ὄντες ὅπως μείζους.  Πῶς   μὲν οὖν ἔχοντες στασιάζουσιν, εἴρηται·
[5, 1302]   Τοῦ μὲν οὖν αὐτοὺς ἔχειν  πως   πρὸς τὴν μεταβολὴν αἰτίαν καθόλου
[5, 1302]   τύπῳ πρῶτον. Δεῖ γὰρ λαβεῖν  πῶς   τε ἔχοντες στασιάζουσι καὶ τίνων
[5, 1309]   ταῦτα πάντα περὶ τὸν αὐτόν,  πῶς   χρὴ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν· ~οἷον
[5, 1314]   ἓν φυλάττοντα μόνον, τὴν δύναμιν,  ὅπως   ἄρχῃ μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ
[5, 1313]   δὲ καὶ πολεμοποιὸς τύραννος,  ὅπως   δὴ ἄσχολοί τε ὦσι καὶ
[5, 1301]   μὲν γὰρ πρὸς τὴν πολιτείαν,  ὅπως   ἐκ τῆς καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν,
[5, 1302]   ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ ὄντες  ὅπως   ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι
[5, 1309]   εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον, τὸ τηρεῖν  ὅπως   κρεῖττον ἔσται τὸ βουλόμενον τὴν
[5, 1302]   ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι ὄντες  ὅπως   μείζους. Πῶς μὲν οὖν ἔχοντες
[5, 1314]   μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ'  ὅπως   μὴ δύνωνται, τὰ δ' ὅπως
[5, 1302]   καίτοι βέλτιον ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν  ὅπως   μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες,
[5, 1314]   ταύτας τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν  ὅπως   μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ'
[5, 1307]   εἰπερ ἄλλο τι δεῖ τηρεῖν  ὅπως   μηθὲν παρανομῶσι, καὶ μάλιστα τὸ
[5, 1313]   πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους τυραννικόν,  ὅπως   μήτε φυλακὴ τρέφηται καὶ πρὸς
[5, 1314]   ὅπως μὴ δύνωνται, τὰ δ'  ὅπως   μικρὸν φρονῶσιν. μὲν οὖν
[5, 1310]   τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους,  ὅπως   δῆμος ἀδικῆται μηδὲν ὑπ'
[5, 1311]   δ' βασιλεὺς εἶναι φύλαξ,  ὅπως   οἱ μὲν κεκτημένοι τὰς οὐσίας
[5, 1311]   γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ  φανερῶς   καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους καὶ
[5, 1304]   ὁποτερονοῦν τῶν μερῶν, πρὸς τὸ  φανερῶς   κρεῖττον τὸ λοιπὸν οὐ θέλει
[5, 1308]   τινα τὴν ἐποψομένην τοὺς ζῶντας  ἀσυμφόρως   πρὸς τὴν πολιτείαν, ἐν μὲν
[5, 1314]   μὲν λαμβάνωσιν ἐργαζομένων καὶ πονούντων  γλίσχρως,   διδῶσι δ' ἑταίραις καὶ ξένοις
[5, 1303]   ποιεῖν διάστασιν. Μεγίστη μὲν οὖν  ἴσως   διάστασις ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα
[5, 1316]   τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ λέγων  ἴσως   οὐ κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί
[5, 1314]   τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα  διαφερόντως   (ἧττόν τε γὰρ φοβοῦνται τὸ
[5, 1316]   καὶ ἐν ἄλλαις πολλαῖς πόλεσιν  ὡσαύτως.   Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ οἴεσθαι
[5, 1302]   ταὐτὰ τοῖς εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ  ὡσαύτως·   διὰ κέρδος γὰρ καὶ διὰ
[5, 1304]   πολιτείας, καὶ ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν  ὡσαύτως   Περίανδρον συνεκβαλὼν τοῖς ἐπιθεμένοις
[5, 1308]   ὀλιγαρχικαῖς δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ  οὕτως   ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν οἱ
[5, 1311]   νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ, οἰόμενος  οὕτως   ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ
[5, 1303]   εἶτα πλοῦτος καὶ πενία, καὶ  οὕτως   δὴ ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν
[5, 1303]   πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς φάλαγγας,  οὕτως   ἔοικε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν διάστασιν.
[5, 1312]   μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν ἐπὶ Διονύσιον  οὕτως   ἔχειν φάσκων ὡς ὅποι περ
[5, 1312]   καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς τε πολίτας  οὕτως   ἔχοντας καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.
[5, 1308]   καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων  οὕτως   μὲν ἔνθα μὲν ὀλιγαρχίαν ἔνθα
[5, 1303]   τοῦ τυχόντος πλήθους πόλις γίγνεται,  οὕτως   οὐδ' ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ·
[5, 1315]   εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ κρίναντος  οὕτως   τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν τῇ
[5, 1315]   ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους τινᾶν  οὕτως   ὥστε μὴ νομίζειν ἄν ποτε
[5, 1309]   μετριότητα τοῦ μορίου, τέλος δ'  οὕτως   ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι
[5, 1303]   διὰ τοὺς τόπους, ὅταν μὴ  εὐφυῶς   ἔχῃ χώρα πρὸς τὸ
[5, 1308]   μετέχειν καὶ τὸ τῶν κερδῶν·  μοναχῶς   δὲ καὶ ἐνδέχεται ἅμα εἶναι
[5, 1314]   εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν, καὶ  συνεχῶς   πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι
[5, 1307]   πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι τοὺς αὐτοὺς  συνεχῶς   στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν δῆμον αὐτοὺς
[5, 1301]   διὸ καὶ αἱ μεταβολαὶ γίνονται  διχῶς·   ὁτὲ μὲν γὰρ πρὸς τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/03/2007