HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  558 formes différentes pour 2071 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, page
[5, 1307]   μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι καὶ  αἱ   ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν αὐτῇ
[5, 1307]   εὖ μεμειγμένῃ. ~Μάλιστα δὲ λανθάνουσιν  αἱ   ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι κατὰ
[5, 1307]   Διαφέρουσι γὰρ τῶν ὀνομαζομένων πολιτειῶν  αἱ   ἀριστοκρατίαι τούτῳ, καὶ διὰ τοῦτ'
[5, 1304]   οὖν περὶ πάσας τὰς πολιτείας  αἱ   ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων
[5, 1305]   νεωτάτην· ὅπου γὰρ αἱρεταὶ μὲν  αἱ   ἀρχαί, μὴ ἀπὸ τιμημάτων δέ,
[5, 1313]   γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ δοῦλοι καὶ  αἱ   γυναῖκες τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε
[5, 1302]   φίλων, στασιάζουσιν ἐν ταῖς πόλεσιν.  Αἱ   δ' αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τῶν
[5, 1310]   τὰς δημιουργίας καὶ τὰς θεωρίας)  αἱ   δ' ἐκ τῶν ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων
[5, 1311]   τὸ σῶμα γίγνονται τῶν ἀρχόντων,  αἱ   δ' ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Αἱ
[5, 1305]   σχεδὸν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας.  Αἱ   δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ δύο
[5, 1311]   ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν.  Αἱ   δὲ διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον
[5, 1310]   πάτρια καὶ δεσποτικωτέρας ἀρχῆς ὀρεγομένων,  αἱ   δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ
[5, 1307]   τοῦτ' εἰσὶν αἱ μὲν ἧττον  αἱ   δὲ μᾶλλον μόνιμοι αὐτῶν· τὰς
[5, 1307]   περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον οἱ ἀπορώτεροἰ,  αἱ   δὲ πολιτεῖαι εἰς ὀλιγαρχίαν (μόνον
[5, 1315]   δὲ τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν.  Αἱ   δὲ πολλαὶ τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι
[5, 1310]   τυραννίδων, ἤδη τῶν πόλεων ηὐξημένων,  αἱ   δὲ πρὸ τούτων ἐκ τε
[5, 1313]   δῆτα φάναι· παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν.  Αἱ   δὲ τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο
[5, 1306]   τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ  αἱ   δημοκρατίαι καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται
[5, 1303]   Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς πολέμοις  αἱ   διαβάσεις τῶν ὀχετῶν, καὶ τῶν
[5, 1306]   οἷον ἐκ γαμικῆς μὲν αἰτίας  αἱ   εἰρημέναι πρότερον (καὶ τὴν ἐν
[5, 1305]   ὧν οἱ ἄρχοντές εἰσιν, ἀλλ'  αἱ   μὲν ἀρχαὶ ἐκ τιμημάτων μεγάλων
[5, 1310]   ἐκ τοῦ διαβάλλειν τοὺς γνωρίμους.  Αἱ   μὲν γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον
[5, 1306]   ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ στάσεις  αἱ   μὲν διὰ τὸ ὀλίγους τῶν
[5, 1311]   ἐφίενται πάντες. Τῶν δ' ἐπιθέσεων  αἱ   μὲν ἐπὶ τὸ σῶμα γίγνονται
[5, 1307]   τούτῳ, καὶ διὰ τοῦτ' εἰσὶν  αἱ   μὲν ἧττον αἱ δὲ μᾶλλον
[5, 1304]   μερίζοντας τὰ συμβαίνοντα δεῖ θεωρεῖν.  Αἱ   μὲν οὖν δημοκρατίαι μάλιστα μεταβάλλουσι
[5, 1311]   αἱ δ' ἐπὶ τὴν ἀρχήν.  Αἱ   μὲν οὖν δι' ὕβριν ἐπὶ
[5, 1306]   λανθανούσης, ὁτὲ δὲ καὶ θᾶττον.  Αἱ   μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ
[5, 1305]   δῆμον. Τῶν μὲν οὖν δημοκρατιῶν  αἱ   μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ
[5, 1307]   δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν  αἱ   μεταβολαὶ γίγνονται τῶν πολιτειῶν καὶ
[5, 1301]   εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ καὶ  αἱ   μεταβολαὶ γίνονται διχῶς· ὁτὲ μὲν
[5, 1316]   οὐσῶν αἰτιῶν δι' ὧν γίγνονται  αἱ   μεταβολαί, οὐ λέγει ἀλλ'
[5, 1302]   αἵ τε στάσεις γίνονται καὶ  αἱ   μεταβολαὶ περὶ τὰς πολιτείας, ληπτέον
[5, 1303]   περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ καὶ  αἱ   μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν τοῖς
[5, 1313]   μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν οὖν  αἱ   μοναρχίαι διὰ ταύτας καὶ τοιαύτας
[5, 1305]   μετέβαλε τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται δ'  αἱ   ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν καὶ διὰ
[5, 1306]   δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ  αἱ   ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς
[5, 1308]   ἔπειθ' ἧττον εἰς δυναστείας ἐμπίπτουσιν  αἱ   ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ
[5, 1309]   κληρονομεῖν. Οὕτω γὰρ ἂν ὁμαλώτεραι  αἱ   οὐσίαι εἶεν καὶ τῶν ἀπόρων
[5, 1307]   καὶ ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους  αἱ   οὐσίαι ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν
[5, 1313]   δὲ τούτου αἵ τε πυραμίδες  αἱ   περὶ Αἴγυπτον καὶ τὰ ἀναθήματα
[5, 1316]   ὀλιγαρχίας, ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν  αἱ   πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοις
[5, 1312]   πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ αὐτῆς δ'  αἱ   πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ
[5, 1315]   ψυχῆς γὰρ ὠνεῖσθαι. Ἐπεὶ δ'  αἱ   πόλεις ἐκ δύο συνεστήκασι μορίων,
[5, 1303]   ἴσοι ὄντες. Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε  αἱ   πόλεις καὶ διὰ τοὺς τόπους,
[5, 1312]   δυνάμενοι πράττουσι πάντες) ἐναντίαι δ'  αἱ   πολιτεῖαι, δῆμος μὲν τυραννίδι καθ'
[5, 1307]   εἴπερ ἔχομεν δι' ὧν φθείρονται  αἱ   πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ δι' ὧν
[5, 1316]   εἰς τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι  αἱ   πολιτεῖαι τὴν σύνεγγυς.
[5, 1303]   ὀλιγαρχίας καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ'  αἱ   πολιτεῖαι καὶ ἄνευ στάσεως διά
[5, 1304]   ἐπὶ τῶν ἴσων. Κινοῦνται δ'  αἱ   πολιτεῖαι καὶ ὅταν τἀναντία εἶναι
[5, 1301]   πάντων· ἐκ τίνων δὲ μεταβάλλουσιν  αἱ   πολιτεῖαι καὶ πόσων καὶ ποίων,
[5, 1307]   τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ'  αἱ   πολιτεῖαι λύονται ὁτὲ μὲν ἐξ
[5, 1310]   σωτηρίαν. Ἐξ ὧν μὲν οὖν  αἱ   πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται, καὶ
[5, 1308]   πολὺν χρόνον ἄρχωσιν) Σῴζονται δ'  αἱ   πολιτεῖαι οὐ μόνον διὰ τὸ
[5, 1307]   δῆμον καὶ ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ  αἱ   πολιτεῖαί τε πειρῶνται μιγνύναι καὶ
[5, 1307]   πολιτεῖαί τε πειρῶνται μιγνύναι καὶ  αἱ   πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι
[5, 1313]   εἶναι κατασκόπους, οἷον περὶ Συρακούσας  αἱ   ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ οὓς ὠτακουστὰς
[5, 1306]   Ἐν δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται  αἱ   στάσεις αἱ μὲν διὰ τὸ
[5, 1307]   μεταβολαὶ γίγνονται τῶν πολιτειῶν καὶ  αἱ   στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ
[5, 1303]   εἰρημένη ἐστί. Γίγνονται μὲν οὖν  αἱ   στάσεις οὐ περὶ μικρῶν ἀλλ'
[5, 1308]   πολλοστημόριον τοῦ πρότερον, ἐν  αἱ   τιμήσεις κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον
[5, 1307]   τὸ πλῆθος πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι  αἱ   τοιαῦται τῶν ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν
[5, 1303]   τοῖς ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως δὲ  αἱ   τῶν γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι
[5, 1307]   Καρχηδόνι Ἄννων. Λύονται δὲ μάλιστα  αἵ   τε πολιτεῖαι καὶ αἱ ἀριστοκρατίαι
[5, 1313]   ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ τούτου  αἵ   τε πυραμίδες αἱ περὶ Αἴγυπτον
[5, 1302]   Ἐπεὶ δὲ σκοποῦμεν ἐκ τίνων  αἵ   τε στάσεις γίνονται καὶ αἱ
[5, 1301]   οὖν ὡς εἰπεῖν αὗται καὶ  πηγαὶ   τῶν στάσεών εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν·
[5, 1302]   τοσοῦτον ὑπερέχοντες, ἐάσαντας γενέσθαι  ἰᾶσθαι   ὕστερον. Διὰ δὲ φόβον στασιάζουσιν
[5, 1313]   Ὅπερ καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα  ἀποκρίνασθαί   φασιν αὐτόν, εἰποῦσαν εἰ μηδὲν
[5, 1312]   ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ οἰόμενοι  δύνασθαι   κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον τινὰ
[5, 1303]   ὑπὸ Κλεομένους τοῦ Λάκωνος ἠναγκάσθησαν  παραδέξασθαι   τῶν περιοίκων τινάς, καὶ ἐν
[5, 1308]   στάσεις καὶ διὰ τῶν νόμων  πειρᾶσθαι   δεῖ φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω
[5, 1308]   ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ τὸ  πειρᾶσθαι   συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων
[5, 1308]   παρὰ τὴν συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον  πειρᾶσθαι   μικρὰς καὶ πολυχρονίους διδόναι τιμὰς
[5, 1313]   δύναται) καὶ τὸ μὴ λανθάνειν  πειρᾶσθαι   ὅσα τυγχάνει τις λέγων
[5, 1308]   ἐκ προσαγωγῆς· καὶ μάλιστα μὲν  πειρᾶσθαι   τοῖς νόμοις οὕτω ῥυθμίζειν ὥστε
[5, 1312]   καὶ τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ  κτήσασθαι   βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν. Οὐ
[5, 1307]   τὴν χώραν ὅλην τοὺς γνωρίμους  συγκτήσασθαι   παρὰ τὸν νόμον (ἡ γὰρ
[5, 1311]   μικροῦ ὑπὸ Δέρδα διὰ τὸ  καυχήσασθαι   εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ
[5, 1305]   τὸ ἴσον ζητοῦντες ἀναγκάζονται βοηθὸν  ἐπαγαγέσθαι   τὸν δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ
[5, 1302]   ἔλαττον (τούτων δ' ἔστι μὲν  ὀρέγεσθαι   δικαίως, ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως)
[5, 1315]   Ἔτι δὲ πάσης μὲν ὕβρεως  εἴργεσθαι,   παρὰ πάσας δὲ δυεῖν, τῆς
[5, 1309]   μὲν ταῖς δημοκρατίαις τῶν εὐπόρων  φείδεσθαι,   μὴ μόνον τῷ τὰς κτήσεις
[5, 1310]   ὑπῆρχε τοῖς τρόποις τούτοις τὸ  κατεργάζεσθαι   ῥᾳδίως, εἰ μόνον βουληθεῖεν, διὰ
[5, 1306]   ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ  καταστασιάζεσθαι   κατὰ γάμους δίκας, οἷον
[5, 1306]   πλήθει τῆς πολιτείας διὰ τὸ  ἀναγκάζεσθαι   τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν δὲ
[5, 1312]   λύπης πάρεστιν, ὥστε οὐ ῥᾴδιον  λογίζεσθαι,   δ' ἔχθρα ἄνευ λύπης.
[5, 1315]   Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς  ὑβρίζεσθαι   νομίζοντας αὑτοὺς ὧν
[5, 1305]   καὶ διὰ τὸ μεγάλας ἀρχὰς  ἐγχειρίζεσθαί   τισιν, ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ ἐκ
[5, 1316]   πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις οὐκ ἔξεστι  χρηματίζεσθαι,   ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν οἱ κωλύοντες,
[5, 1315]   μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν δεῖ  σῴζεσθαι   διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ τοὺς
[5, 1310]   τε φθείρεται καὶ δι' ὧν  σῴζεσθαι   πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια τοῖς
[5, 1301]   ἐκ τοῦ ἴσους ὁτιοῦν ὄντας  οἴεσθαι   ἁπλῶς ἴσους εἶναι ιὅτι γὰρ
[5, 1310]   ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ δεῖ  οἴεσθαι   δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν πρὸς
[5, 1316]   ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ  οἴεσθαι   εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν
[5, 1311]   διὰ γὰρ τὸ τὴν γυναῖκα  παρελέσθαι   τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτεινεν ὡς
[5, 1312]   πολιτεία κρείττων (τὸ μὲν γὰρ  βούλεσθαι   δῆλον ὡς ὑπάρξει διὰ τὴν
[5, 1302]   ἐκ μερῶν σύγκειται καὶ δεῖ  αὐξάνεσθαι   ἀνάλογον ἵνα μένῃ συμμετρία,
[5, 1316]   καὶ τὰ μὴ ἅμα ἀρξάμενα  γίγνεσθαι   ἅμα μεταβάλλει, οἷον εἰ τῇ
[5, 1313]   ~ἀλλὰ πάντα φυλάττειν ὅθεν εἴωθε  γίγνεσθαι   δύο, φρόνημά τε καὶ πίστις,
[5, 1309]   ὥστε συμβήσεται τοῖς μὲν ἀπόροις  γίγνεσθαι   εὐπόροις διὰ τὸ διατρίβειν πρὸς
[5, 1305]   νόμων. Ἄκος δὲ τοῦ μὴ  γίγνεσθαι   τοῦ γίγνεσθαι ἧττον τὸ
[5, 1305]   τοῦ μὴ γίγνεσθαι τοῦ  γίγνεσθαι   ἧττον τὸ τὰς φυλὰς φέρειν
[5, 1311]   ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ τούτων συμβαίνει  γίγνεσθαι   καὶ τὰς ἐπιβουλάς, τῶν μὲν
[5, 1305]   Αἴτιον δὲ τοῦ τότε μὲν  γίγνεσθαι   νῦν δὲ μή, ὅτι τότε
[5, 1307]   δαπάνη διὰ τὸ μὴ ἀθρόα  γίγνεσθαι·   παραλογίζεται γὰρ διάνοια ὑπ'
[5, 1313]   σχολὰς μήτε ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν  γίγνεσθαι   σχολαστικούς, καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ
[5, 1306]   ἄλλην τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου  γίγνεσθαι   τιμήματος ἀξίας τὰς αὐτὰς κτήσεις,
[5, 1308]   νόμοις οὕτω ῥυθμίζειν ὥστε μηδένα  ἐγγίγνεσθαι   πολὺ ὑπερέχοντα δυνάμει μήτε φίλων
[5, 1302]   ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες, ἐάσαντας  γενέσθαι   ἰᾶσθαι ὕστερον. Διὰ δὲ φόβον
[5, 1315]   ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ πολεμικὸς  γενέσθαι   Κλεισθένης οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ
[5, 1316]   εἶναί τινας οὓς παιδευθῆναι καὶ  γενέσθαι   σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη
[5, 1312]   ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον δ' αὐτὴν  ἐγγενέσθαι   πολλοῖς· ἐκεῖνος γὰρ μετ' ὀλίγων
[5, 1314]   δὲ τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς  φαίνεσθαι   ἀεὶ σπουδάζοντα διαφερόντως (ἧττόν τε
[5, 1309]   οὕτως ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει  φαίνεσθαι   διὰ τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν
[5, 1314]   ἀλλὰ μὴ ὡς ἰδίων· καὶ  φαίνεσθαι   μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν, ἔτι
[5, 1314]   ἔτι δὲ μὴ μόνον αὐτὸν  φαίνεσθαι   μηδένα τῶν ἀρχομένων ὑβρίζοντα, μήτε
[5, 1315]   τὰς μὲν κολάσεις πατρικῶς  φαίνεσθαι   ποιούμενον καὶ μὴ δι' ὀλιγωρίαν,
[5, 1314]   εἰσφορὰς καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ  φαίνεσθαι   τῆς τε οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα,
[5, 1315]   θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ ἀβελτερίας  φαίνεσθαι   τοιοῦτον· τούς τε ἀγαθοὺς περί
[5, 1314]   συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ  φαίνεσθαι   τοῖς ἄλλοις βούλονται τοῦτο πράττοντες,
[5, 1314]   εἰ δὲ μή, τό γε  φαίνεσθαι   τοῖς ἄλλοις διαφεύγειν (οὔτε γὰρ
[5, 1315]   ἀλλ' οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν εἶναι  φαίνεσθαι   τοῖς ἀρχομένοις καὶ μὴ σφετεριστὴν
[5, 1302]   καὶ τὴν δύναμιν τοῦ πολιτεύματος·  γίνεσθαι   γὰρ εἴωθεν ἐκ τῶν τοιούτων
[5, 1313]   πρὸς ταῖς εἰρημέναις καὶ τὸ  γίνεσθαι   πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ δύναμιν
[5, 1308]   μὲν ὀλιγαρχίαν ἔνθα δὲ δυναστείαν  γίνεσθαι   συμβαίνει, ἐκείνως δὲ ἐκ μὲν
[5, 1304]   πολιτείας ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε  γίνεσθαι   τὰς μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον δ'
[5, 1305]   ἐξ αὐτῆς συμβῇ τῆς ὀλιγαρχίας  γίνεσθαι   τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ
[5, 1310]   χρὴ δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ  ὑποκρίνεσθαι   τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς ὅρκοις
[5, 1311]   οἰόμενος οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα  διαφέρεσθαι   καὶ τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας·
[5, 1311]   οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος  συγγνώσεσθαι   ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν.
[5, 1309]   τυχόντων. Τοῦ μὲν οὖν μὴ  κλέπτεσθαι   τὰ κοινὰ παράδοσις γιγνέσθω
[5, 1308]   δὲ τῆς πόλεως ἀνὰ μέρος  φυλάττεσθαι   διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας· τούτου
[5, 1310]   οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ  παιδεύεσθαι   πρὸς τὰς πολιτείας. Ὄφελος γὰρ
[5, 1303]   ἐγένοντο διὰ τὸ ἐκ καταλόγου  στρατεύεσθαι   ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει
[5, 1312]   διὰ καταφρόνησιν· διὰ γὰρ τὸ  πιστεύεσθαι   καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ
[5, 1307]   λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ  λύεσθαι   κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν
[5, 1315]   εἶπε, χαλεπὸν φάσκων εἶναι θυμῷ  μάχεσθαι,   ψυχῆς γὰρ ὠνεῖσθαι. Ἐπεὶ δ'
[5, 1305]   ὅμως διὰ τὸ ὑπ' ὀλίγων  ἄρχεσθαι   ἀγανακτῶν δῆμος μετέβαλε τὴν
[5, 1314]   μόνον διὰ τὸ μὴ ἀξιοῦν  ἄρχεσθαι   δεσποτικῶς, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ
[5, 1309]   ἔργοις, τοῖς δὲ γνωρίμοις μὴ  ἄρχεσθαι   ὑπὸ τῶν τυχόντων. Τοῦ μὲν
[5, 1308]   δὲ καὶ τοὺς μετέχοντας τῷ  χρῆσθαι   ἀλλήλοις δημοτικῶς. γὰρ ἐπὶ
[5, 1315]   τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ μὴ  χρῆσθαι   δεῖ τοῖς τοιούτοις, τὰς
[5, 1306]   τὸν δῆμον ἀπιστίαν στρατιώταις ἀναγκαζομένων  χρῆσθαι   ιᾧ γὰρ ἂν ἐγχειρίσωσιν, οὗτος
[5, 1312]   γὰρ ἐπιτίθενται διὰ τὸ μὴ  χρῆσθαι   λογισμῷ τὸ πάθος (μάλιστα δὲ
[5, 1314]   ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε δεηθῇ  χρῆσθαι   πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς, ὅλως
[5, 1314]   καταλύοντας τὴν ἀρχήν) καὶ τὸ  χρῆσθαι   συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον
[5, 1306]   πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ τὸ  χρῆσθαι   σφίσιν αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται δὲ
[5, 1302]   δεῖ τὰ μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι  χρῆσθαι,   τὰ δὲ τῇ κατ' ἀξίαν.
[5, 1308]   πολιτείας, ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ  χρῆσθαι   τοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους
[5, 1306]   διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ δήμῳ  χρῆσθαἰ·   ἐν δὲ τῇ εἰρήνῃ διὰ
[5, 1315]   τὸ ζῆν διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα  εὐλαβεῖσθαι   δεῖ τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας
[5, 1303]   πολιτεύματι διεστασίασαν πάντας. Διόπερ ἀρχομένων  εὐλαβεῖσθαι   δεῖ τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν
[5, 1314]   εἶναι δόξειεν· οὐ δεῖ δὲ  φοβεῖσθαι   μή ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων κύριος
[5, 1314]   ἔτι δὲ τοιοῦτον ὥστε μὴ  φοβεῖσθαι   τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι·
[5, 1314]   φοβεῖσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον  αἰδεῖσθαι·   τούτου μέντοι τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον
[5, 1309]   εὔποροι δυνήσονται διὰ τὸ μηδενὸς  προσδεῖσθαι   τῶν κοινῶν· ὥστε συμβήσεται τοῖς
[5, 1306]   δὲ στάσεις καὶ ἐκ τοῦ  περιωθεῖσθαι   ἑτέρους ὑφ' ἑτέρων τῶν ἐν
[5, 1307]   ταύτην πρὸς τὴν ἀρχὴν δεῖ  ποιεῖσθαι·   ἔπειτα μὴ πιστεύειν τοῖς σοφίσματος
[5, 1309]   δ' ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἀπόρων ἐπιμέλειαν  ποιεῖσθαι   πολλήν, καὶ τὰς ἀρχὰς ἀφ'
[5, 1308]   χρημάτων, εἰ δὲ μή, ἀποδημητικὰς  ποιεῖσθαι   τὰς παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ
[5, 1309]   δίκαιος καὶ φίλος, πῶς δεῖ  ποιεῖσθαι   τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ δεῖν
[5, 1309]   περὶ τὸν αὐτόν, πῶς χρὴ  ποιεῖσθαι   τὴν αἵρεσιν· ~οἷον εἰ στρατηγικὸς
[5, 1315]   ὦσι κρείττους, τούτους ἰδίους μάλιστα  ποιεῖσθαι   τῆς ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ
[5, 1315]   πράγμασιν, οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη  ποιεῖσθαι   τὸν τύραννον οὔτε ὅπλων παραίρεσιν·
[5, 1315]   πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ προαιροῦνται  περιποιεῖσθαι   τὸ ζῆν διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα
[5, 1315]   εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι δ' αὐτὸν  διακεῖσθαι   κατὰ τὸ ἦθος ἤτοι καλῶς
[5, 1302]   δῶσι δίκην, καὶ οἱ μέλλοντες  ἀδικεῖσθαι,   βουλόμενοι φθάσαι πρὶν ἀδικηθῆναι, ὥσπερ
[5, 1315]   τοὺς ἑτέρους ὑπὸ τῶν ἑτέρων  ἀδικεῖσθαι   μηδέν, ὁπότεροι δ' ἂν ὦσι
[5, 1308]   καὶ τὰς ἀρχάς (λέγω δ'  ἀντικεῖσθαι   τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ
[5, 1312]   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες·  ὑποκεῖσθαι   γὰρ δεῖ τὸ τοῦ σωθῆναι
[5, 1312]   τὸ μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ  καταφρονεῖσθαι   πολλαὶ γίνονται τῶν καταλύσεων. Σημεῖον
[5, 1315]   εἶναι θυμῷ μάχεσθαι, ψυχῆς γὰρ  ὠνεῖσθαι.   Ἐπεὶ δ' αἱ πόλεις ἐκ
[5, 1315]   ὅλως δὲ τὰς δοκούσας ἀτιμίας  ἐξωνεῖσθαι   μείζοσι τιμαῖς. Τῶν δ' ἐπιχειρούντων
[5, 1305]   Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες διὰ τὸ  αἱρεῖσθαι   αὐτοὺς τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ
[5, 1308]   μή τοί γ' ἀθρόας δόντας  ἀφαιρεῖσθαι   πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ προσαγωγῆς·
[5, 1315]   δρᾶν καὶ μὴ πᾶσαν ἀθρόαν  ἀφαιρεῖσθαι   τὴν ἐξουσίαν. Ἔτι δὲ πάσης
[5, 1301]   δημοκρατίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον  δημοκρατεῖσθαι   εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως
[5, 1310]   οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ  δημοκρατεῖσθαι.   Νῦν δ' ἐν μὲν ταῖς
[5, 1301]   ὀλιγαρχίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον  ὀλιγαρχεῖσθαι   εἰς τὸ ἧττον,
[5, 1310]   ἐστιν οἷς δημοκρατία δοκεῖ  ὡρίσθαι,   τῷ τὸ πλεῖον εἶναι κύριον
[5, 1310]   ἐπὶ πόλεως. Ἔστι δὲ τὸ  πεπαιδεῦσθαι   πρὸς τὴν πολιτείαν οὐ τοῦτο,
[5, 1307]   καλούμενοι σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον  ἐναντιοῦσθαι   συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες τοῦτον κινήσαντας τὸν
[5, 1302]   δὲ ἁπλῶς πάντῃ καθ' ἑκατέραν  τετάχθαι   τὴν ἰσότητα φαῦλον. Φανερὸν δ'
[5, 1308]   καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω  τετάχθαι   ὥστε μὴ εἶναι τὰς ἀρχὰς
[5, 1307]   παρέκβασιν. Ἀρχὴ γὰρ τὸ μὴ  μεμεῖχθαι   καλῶς ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ
[5, 1313]   νόμον. Οὐ γίγνονται δ' ἔτι  βασιλεῖαι   νῦν, ἀλλ' ἄν περ γίγνωνται,
[5, 1301]   Διὸ καὶ μάλιστα δύο γίνονται  πολιτεῖαι,   δῆμος καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ
[5, 1312]   πράττουσι πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ  πολιτεῖαι,   δῆμος μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον
[5, 1307]   τοὐναντίον οἱ ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ  πολιτεῖαι   εἰς ὀλιγαρχίαν (μόνον γὰρ μόνιμον
[5, 1307]   ἔχομεν δι' ὧν φθείρονται αἱ  πολιτεῖαι,   ἔχομεν καὶ δι' ὧν σῴζονται·
[5, 1316]   τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ  πολιτεῖαι   τὴν σύνεγγυς. δ'
[5, 1307]   Λύονται δὲ μάλιστα αἵ τε  πολιτεῖαι   καὶ αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν
[5, 1303]   καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ  πολιτεῖαι   καὶ ἄνευ στάσεως διά τε
[5, 1304]   τῶν ἴσων. Κινοῦνται δ' αἱ  πολιτεῖαι   καὶ ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα
[5, 1301]   ἐκ τίνων δὲ μεταβάλλουσιν αἱ  πολιτεῖαι   καὶ πόσων καὶ ποίων, καὶ
[5, 1307]   ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ' αἱ  πολιτεῖαι   λύονται ὁτὲ μὲν ἐξ αὑτῶν
[5, 1310]   Ἐξ ὧν μὲν οὖν αἱ  πολιτεῖαι   μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται, καὶ διὰ
[5, 1308]   χρόνον ἄρχωσιν) Σῴζονται δ' αἱ  πολιτεῖαι   οὐ μόνον διὰ τὸ πόρρω
[5, 1301]   τὴν ἀρχήν, ὅτι πολλαὶ γεγένηνται  πολιτεῖαι   πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ δίκαιον
[5, 1307]   καὶ ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ αἱ  πολιτεῖαί   τε πειρῶνται μιγνύναι καὶ αἱ
[5, 1308]   εἴρηται) Ἔτι δ' ὁρᾶν ὅτι  ἔνιαι   μένουσιν οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ
[5, 1306]   οἷον ἐν Λακεδαίμονι οἱ λεγόμενοι  Παρθενίαι   (ἐκ τῶν ὁμοίων γὰρ ἦσαν)
[5, 1315]   Αἱ δὲ πολλαὶ τῶν τυραννίδων  ὀλιγοχρόνιαι   πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς. Τὰ μὲν
[5, 1301]   ποίας μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ  σωτηρίαι   τίνες καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς
[5, 1309]   τοῖς ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ  κύριαι   τῆς πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς
[5, 1309]   Οὕτω γὰρ ἂν ὁμαλώτεραι αἱ  οὐσίαι   εἶεν καὶ τῶν ἀπόρων εἰς
[5, 1307]   ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους αἱ  οὐσίαι   ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν
[5, 1306]   αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ αἱ  δημοκρατίαι   καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε
[5, 1304]   δεῖ θεωρεῖν. Αἱ μὲν οὖν  δημοκρατίαι   μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ τὴν τῶν
[5, 1308]   ὅτι ἔνιαι μένουσιν οὐ μόνον  ἀριστοκρατίαι   ἀλλὰ καὶ ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ
[5, 1307]   αἵ τε πολιτεῖαι καὶ αἱ  ἀριστοκρατίαι   διὰ τὴν ἐν αὐτῇ τῇ
[5, 1307]   μεμειγμένῃ. ~Μάλιστα δὲ λανθάνουσιν αἱ  ἀριστοκρατίαι   μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι κατὰ μικρόν,
[5, 1308]   δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι καὶ  ἀριστοκρατίαι   (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον κακουργῆσαι
[5, 1307]   γὰρ τῶν ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ  ἀριστοκρατίαι   τούτῳ, καὶ διὰ τοῦτ' εἰσὶν
[5, 1302]   ἐν ταῖς πόλεσιν. Αἱ δ'  αἰτίαι   καὶ ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν
[5, 1304]   τὰς πολιτείας αἱ ἀρχαὶ καὶ  αἰτίαι   τῶν στάσεων καὶ τῶν μεταβολῶν
[5, 1312]   δὲ βούλονται, δυνάμενοι πράττουσι πάντες)  ἐναντίαι   δ' αἱ πολιτεῖαι, δῆμος μὲν
[5, 1305]   τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται δ' αἱ  ὀλιγαρχίαι   ἐξ αὑτῶν καὶ διὰ φιλονεικίαν
[5, 1306]   καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ  ὀλιγαρχίαι   ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς τὰς
[5, 1308]   ἧττον εἰς δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ  ὀλιγαρχίαι   καὶ ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως
[5, 1305]   ταύτας τὰς αἰτίας. Αἱ δ'  ὀλιγαρχίαι   μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα τρόπους
[5, 1306]   καὶ θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν  ὀλιγαρχίαι   μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας
[5, 1308]   οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ καὶ  ὀλιγαρχίαι   οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι
[5, 1313]   βουλομένων. Φθείρονται μὲν οὖν αἱ  μοναρχίαι   διὰ ταύτας καὶ τοιαύτας ἑτέρας
[5, 1313]   νῦν, ἀλλ' ἄν περ γίγνωνται,  μοναρχίαι,   τυραννίδες μᾶλλον, διὰ τὸ τὴν
[5, 1302]   δ' ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ  καὶ   ἀγαθοὶ οὐδαμοῦ ἑκατόν, εὔποροι δὲ
[5, 1302]   μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι δὲ  καὶ   ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ ὄντες
[5, 1302]   εἰώθασιν ὀστρακίζειν, οἷον ἐν Ἄργει  καὶ   Ἀθήνησιν· καίτοι βέλτιον ἐξ ἀρχῆς
[5, 1303]   νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι καὶ Νοτιεῖς·  καὶ   Ἀθήνησιν οὐχ ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ
[5, 1307]   δὲ μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι  καὶ   αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν
[5, 1313]   οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ δοῦλοι  καὶ   αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς
[5, 1306]   διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ  καὶ   αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι
[5, 1301]   στάσεών εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ  καὶ   αἱ μεταβολαὶ γίνονται διχῶς· ὁτὲ
[5, 1302]   τίνων αἵ τε στάσεις γίνονται  καὶ   αἱ μεταβολαὶ περὶ τὰς πολιτείας,
[5, 1303]   δὲ περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ  καὶ   αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν
[5, 1306]   (ὅλως δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι  καὶ   αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ
[5, 1307]   αἱ πολιτεῖαί τε πειρῶνται μιγνύναι  καὶ   αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν.
[5, 1307]   αἱ μεταβολαὶ γίγνονται τῶν πολιτειῶν  καὶ   αἱ στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ
[5, 1304]   πάσας τὰς πολιτείας αἱ ἀρχαὶ  καὶ   αἰτίαι τῶν στάσεων καὶ τῶν
[5, 1307]   πρὸς τὴν πολιτείαν, μετὰ τοῦτο  καὶ   ἄλλο μικρῷ μεῖζον εὐχερέστερον κινοῦσιν,
[5, 1311]   αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ στόματος.  Καὶ   ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας
[5, 1302]   στάσεως· καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι  καὶ   ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα
[5, 1303]   ἐστασίασαν καὶ εἰς μάχην ἦλθον·  καὶ   Ἀμφιπολῖται δεξάμενοι Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον
[5, 1316]   τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας. Καίτοι  καὶ   ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ δήμου
[5, 1302]   καὶ Μεγαρέων δι' ἀταξίαν  καὶ   ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ ἐν Συρακούσαις
[5, 1302]   οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας  καὶ   ἀναρχίας, οἷον καὶ ἐν Θήβαις
[5, 1303]   δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι  καὶ   ἄνευ στάσεως διά τε τὰς
[5, 1309]   χρημάτων παρόντων πάντων τῶν πολιτῶν,  καὶ   ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ λόχους
[5, 1303]   ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ μάχης·  καὶ   Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι
[5, 1302]   δὲ πρὸς αὑτόν, τι  καὶ   ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ
[5, 1306]   ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται δὲ  καὶ   ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ τῆς
[5, 1303]   δὲ Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί·  καὶ   Ἀπολλωνιᾶται οἱ ἐν τῷ Εὐξείνῳ
[5, 1303]   τύχας, οἷον ἐν Τάραντι ἡττηθέντων  καὶ   ἀπολομένων πολλῶν γνωρίμων ὑπὸ τῶν
[5, 1301]   δῆμος καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ  καὶ   ἀρετὴ ἐν ὀλίγοις, ταῦτα δ'
[5, 1312]   τελευταία τυραννίς ἐστινν, βασιλεία δὲ  καὶ   ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς
[5, 1308]   εἰς δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι  καὶ   ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον
[5, 1308]   καὶ ἐνδέχεται ἅμα εἶναι δημοκρατίαν  καὶ   ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο κατασκευάσειέ τις.
[5, 1301]   δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας, πολιτείαν  καὶ   ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων, ταύτας
[5, 1311]   κατεχόμενος ὑπὸ πολέμου πρὸς Σίρραν  καὶ   Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ
[5, 1304]   δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται  καὶ   ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως
[5, 1302]   ταῖς πόλεσιν. Αἱ δ' αἰτίαι  καὶ   ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί
[5, 1306]   ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν στρατιώταις  καὶ   ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε γίνεται
[5, 1302]   κατ' ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα  καὶ   ἀστασίαστος μᾶλλον δημοκρατία τῆς
[5, 1309]   ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε καθάπερ  καὶ   αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ
[5, 1312]   τούς τε πολίτας οὕτως ἔχοντας  καὶ   αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα. Καὶ τῶν
[5, 1315]   τυραννίς, τῶν Ὀρθαγόρου παίδων  καὶ   αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη δ' αὕτη
[5, 1308]   τῆς φιλονεικίας ὄντας πρὶν παρειληφέναι  καὶ   αὐτούς, ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ
[5, 1313]   καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ  καὶ   βάρβαρα τυραννικά ἐστιν (πάντα γὰρ
[5, 1311]   καὶ τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς  καὶ   βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ
[5, 1315]   δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον  καὶ   βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις
[5, 1310]   σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ  καὶ   βλαβερωτάτη τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε
[5, 1310]   καὶ τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι  καὶ   βουλεύσω τι ἂν ἔχω
[5, 1309]   πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον δὲ  καὶ   βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς
[5, 1310]   γίγνονται γεγυμνασμένοι καὶ πεπονηκότες, ὥστε  καὶ   βούλονται μᾶλλον καὶ δύνανται νεωτερίζειν·
[5, 1303]   ὡς σφετέρας τῆς χώρας ἐξέπεσον)  καὶ   Βυζαντίοις οἱ ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες
[5, 1302]   καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις.  Καὶ   γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες καὶ ζημίαν,
[5, 1312]   τοσαύτας καὶ τῆς τυραννίδος θετέον·  καὶ   γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ
[5, 1315]   περὶ Κόρινθον τῶν Κυψελιδῶν·  καὶ   γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη τρία
[5, 1302]   δύναται καὶ πῶς αἰτία στάσεως·  καὶ   γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους
[5, 1314]   ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας.  ~Καὶ   γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον
[5, 1304]   ἄν τις ἴδοι γιγνόμενον οὕτω.  Καὶ   γὰρ ἐν Κῷ δημοκρατία
[5, 1304]   ἐξ ἀρχῆς ὕστερον ἀναγκάζοντες.  Καὶ   γὰρ ἀπάτη διττή. Ὁτὲ
[5, 1313]   ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις·  καὶ   γὰρ δῆμος εἶναι βούλεται
[5, 1305]   ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς·  καὶ   γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι,
[5, 1309]   καὶ περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας.  Καὶ   γὰρ ὀλιγαρχίαν καὶ δημοκρατίαν ἔστιν
[5, 1315]   δὲ λοιπῶν περὶ Ἱέρωνα  καὶ   Γέλωνα περὶ Συρακούσας. Ἔτη δ'
[5, 1316]   γὰρ εἶναί τινας οὓς παιδευθῆναι  καὶ   γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ'
[5, 1312]   καὶ δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται  καὶ   γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ
[5, 1314]   λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων  καὶ   δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί τινες
[5, 1302]   γὰρ σῶμα ἐκ μερῶν σύγκειται  καὶ   δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ
[5, 1315]   τοῦ σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι  καὶ   δέονται πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ
[5, 1310]   τῶν βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια  καὶ   δεσποτικωτέρας ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ δὲ
[5, 1308]   διὰ τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις  καὶ   δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες· γὰρ
[5, 1309]   ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν  καὶ   δημοκρατίαν ἔστιν ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς,
[5, 1303]   Ἡρακλεοδώρου, ὃς ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν  καὶ   δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι διὰ τὸ
[5, 1310]   ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται  καὶ   δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη
[5, 1316]   φησιν. Πλειόνων δ' οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν  καὶ   δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας
[5, 1302]   πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ  καὶ   δι' αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ
[5, 1312]   ἄλλης τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς  καὶ   δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ
[5, 1303]   κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους)  καὶ   δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς
[5, 1310]   μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρεται  καὶ   δι' ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν
[5, 1307]   ὧν φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν  καὶ   δι' ὧν σῴζονται· τῶν γὰρ
[5, 1316]   πασῶν καὶ τῶν γιγνομένων πάντων;  Καὶ   διά γε τοῦ χρόνου, δι'
[5, 1314]   γυναῖκας πρὸς τὰς ἄλλας, ὡς  καὶ   διὰ γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ τυραννίδες
[5, 1311]   γὰρ ἀδικίαν καὶ διὰ φόβον  καὶ   διὰ καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν
[5, 1312]   τούτων ἐπιτίθενται, οἷον καὶ καταφρονοῦντες  καὶ   διὰ κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης
[5, 1312]   Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν. Οἱ δὲ  καὶ   διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον
[5, 1301]   δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς εἰσιν.  Καὶ   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν
[5, 1304]   αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα νίκης  καὶ   διὰ ταύτης τῆς ἡγεμονίας διὰ
[5, 1311]   μάλιστα δι' ὕβριν, ἐνίοτε δὲ  καὶ   διὰ τὴν τῶν ἰδίων στέρησιν.
[5, 1302]   οὐχ ὡσαύτως· διὰ κέρδος γὰρ  καὶ   διὰ τιμὴν καὶ παροξύνονται πρὸς
[5, 1310]   αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται,  καὶ   διὰ τίνων σῴζονται καὶ διαμένουσιν,
[5, 1306]   ἐν τῷ κύφωνι) Πολλαὶ δὲ  καὶ   διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι
[5, 1308]   εἶναι τῶν διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε  καὶ   διὰ τὸ ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ
[5, 1311]   αὐτοῦ, ὡς ὑβρισμένος. Πολλοὶ δὲ  καὶ   διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα
[5, 1311]   ὑβρισμένος. Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται  καὶ   διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα
[5, 1305]   τυραννίδες πρότερον μᾶλλον νῦν  καὶ   διὰ τὸ μεγάλας ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί
[5, 1314]   μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ  καὶ   διὰ τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς
[5, 1315]   καὶ πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον,  καὶ   διὰ τὸ πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης
[5, 1308]   τὰς παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ  καὶ   διὰ τοὺς ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν,
[5, 1303]   Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις  καὶ   διὰ τοὺς τόπους, ὅταν μὴ
[5, 1307]   ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ,  καὶ   διὰ τοῦτ' εἰσὶν αἱ μὲν
[5, 1303]   πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο  καὶ   διὰ τύχας, οἷον ἐν Τάραντι
[5, 1308]   τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις  καὶ   διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι δεῖ
[5, 1305]   δ' αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν  καὶ   διὰ φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία
[5, 1311]   οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ  καὶ   διὰ φόβον· ἓν γάρ τι
[5, 1311]   μοναρχίας· διά τε γὰρ ἀδικίαν  καὶ   διὰ φόβον καὶ διὰ καταφρόνησιν
[5, 1303]   ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν τοιούτων,  καὶ   διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ
[5, 1311]   τέλος εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ  καὶ   διαμένειν ἀναγκαῖον μόνως τήν τε
[5, 1309]   μὲν γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν εἶναι  καὶ   διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων καὶ
[5, 1310]   φθείρονται, καὶ διὰ τίνων σῴζονται  καὶ   διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά
[5, 1313]   τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι  καὶ   διατρίβειν περὶ θύρας (οὕτω γὰρ
[5, 1311]   δὲ τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις  καὶ   διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ φανερῶς καὶ
[5, 1312]   μὲν γὰρ κτησαμένων οἱ πλεῖστοι  καὶ   διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς, οἱ δὲ
[5, 1306]   ἐν ὅσαις ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι  καὶ   δικάζουσι καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς
[5, 1309]   τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν  καὶ   δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν
[5, 1315]   δὲ κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων  καὶ   δικαστηρίων. Κοινὴ δὲ φυλακὴ πάσης
[5, 1311]   τὸ ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν  καὶ   διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς
[5, 1310]   ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι  καὶ   Διονύσιος ἐν Συρακούσαις καὶ ἕτεροι
[5, 1305]   λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας,  καὶ   Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου καὶ τῶν
[5, 1312]   γε ἂν γένοιτο τοῦτο ἀληθέσσ,  καὶ   Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο
[5, 1314]   ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ τῆς πολεμικῆς,  καὶ   δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην·
[5, 1313]   ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν,  καὶ   δούλων ἄνεσις διὰ τὴν αὐτὴν
[5, 1307]   ἔτι ἐάν τις μέγας  καὶ   δυνάμενος ἔτι μείζων εἶναι, ἵνα
[5, 1303]   καὶ διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων  καὶ   δυναμένων στάσεις· ἐν ἀρχῇ γὰρ
[5, 1310]   εὐεργεσίας, κατὰ ταῦτά τε  καὶ   δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες
[5, 1310]   πεπονηκότες, ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον  καὶ   δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς
[5, 1303]   οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας  καὶ   δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι
[5, 1314]   ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πιστοὺς  καὶ   ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι
[5, 1315]   γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη τρία  καὶ   ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ μῆνας· Κύψελος
[5, 1316]   τῶν Γέλωνος ἐν Συρακούσαις,  καὶ   εἰς ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ Χαρίλλου
[5, 1307]   τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη  καὶ   εἰς ἀρχεῖα πλείω, διὰ δὲ
[5, 1316]   ἐν Χαλκίδι Ἀντιλέοντος,  καὶ   εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ τῶν
[5, 1304]   Μεταβάλλουσι δὲ καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν  καὶ   εἰς δῆμον καὶ εἰς πολιτείαν
[5, 1303]   τοὺς μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν  καὶ   εἰς μάχην ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται
[5, 1310]   τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται,  καὶ   εἰς χρῄζων, ὡς φησὶν
[5, 1304]   πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ  καὶ   εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον
[5, 1316]   τῆς Μύρωνος εἰς τὴν Κλεισθένους,  καὶ   εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἐν
[5, 1316]   μὴ ἔσται, διὰ τίν' αἰτίαν  καὶ   εἰς ποίαν πολιτείαν, τούτου δ'
[5, 1304]   εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον  καὶ   εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί
[5, 1316]   ἐν Λακεδαίμονι, καὶ ἐν Καρχηδόνι.  Καὶ   εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίας,
[5, 1316]   συνεχὲς καὶ κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει  καὶ   εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ
[5, 1316]   ἂν γένωνται πλείους οἱ ἄποροι,  καὶ   ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν
[5, 1301]   καὶ τίνες ἑκάστης πολιτείας φθοραί,  καὶ   ἐκ ποίων εἰς ποίας μάλιστα
[5, 1305]   ὡς δημοτικὸς ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ  καὶ   ἐκ τῆς πατρίας δημοκρατίας εἰς
[5, 1306]   Ἰφιάδου. Γίνονται δὲ στάσεις  καὶ   ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι ἑτέρους ὑφ'
[5, 1306]   καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς κυρίους  καὶ   ἐκ τούτων εἰς ἐκείνας) Ἐν
[5, 1304]   τε γὰρ οἱ δημαγωγοὶ ἐπόριζον,  καὶ   ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς
[5, 1308]   πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ' ἐλλείπῃ, ἀνιέντας  καὶ   ἐλάττω ποιοῦντας τὴν τίμησιν. Ἐν
[5, 1311]   πρὸς τὴν ὁμιλίαν, ὥστε ἱκανὴ  καὶ   ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ διότι τῶν
[5, 1314]   τύραννος, δ' ἀντισεμνυνόμενος  καὶ   ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν καὶ
[5, 1306]   τοὺς ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε,  καὶ   ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς τοὺς
[5, 1311]   τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο δὲ  καὶ   Ἑλλανοκράτης Λαρισαῖος διὰ τὴν
[5, 1306]   Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ Σῖμον,  καὶ   ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ τῶν ἑταιριῶν
[5, 1303]   ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων τινάς,  καὶ   ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ οἱ
[5, 1306]   διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς τοὺς εὐπόρους,  καὶ   ἐν Αἰγίνῃ τὴν πρᾶξιν
[5, 1305]   ἐν Ἴστρῳ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ  καὶ   ἐν ἄλλαις πόλεσι συμβέβηκεν· οἱ
[5, 1316]   ἐν Ῥηγίῳ εἰς τὴν Ἀναξιλάου  καὶ   ἐν ἄλλαις πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως.
[5, 1304]   ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς πολιτείας,  καὶ   ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον
[5, 1306]   ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον ἐν Συρακούσαις,  καὶ   ἐν Ἀμφιπόλει ὄνομα ἦν
[5, 1304]   δύναμιν τὴν δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν ἐποίησεν,  καὶ   ἐν Ἄργει οἱ γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες
[5, 1303]   Μηδικῶν δημοκρατία ἐγένετο ἐκ πολιτείας,  καὶ   ἐν Ἄργει τῶν ἐν τῇ
[5, 1316]   Λεοντίνοις εἰς τὴν Παναιτίου τυραννίδα  καὶ   ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν Κλεάνδρου
[5, 1303]   ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺς εὐπόρους.  Καὶ   ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας γενομένης
[5, 1309]   ἂν καθίσταιντο πλείους. Συμφέρει δὲ  καὶ   ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1308]   πολιτείαν δῆμον. Κοινὸν δὲ  καὶ   ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ
[5, 1306]   τῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ ἐν πολέμῳ  καὶ   ἐν εἰρήνῃ, ἐν μὲν πολέμῳ
[5, 1301]   Παυσανίαν τὸν βασιλέα τὴν ἐφορείαν.  Καὶ   ἐν Ἐπιδάμνῳ δὲ μετέβαλεν
[5, 1304]   κατέστη τοῖς Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ  καὶ   ἐν Ἐπιδάμνῳ πολιτεία ἐκ
[5, 1305]   ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ τὸ στασιάζον·  καὶ   ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ τῆς
[5, 1305]   κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ  καὶ   ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο τῇ ἐν
[5, 1305]   ἐν Μασσαλίᾳ καὶ ἐν Ἴστρῳ  καὶ   ἐν Ἡρακλείᾳ καὶ ἐν ἄλλαις
[5, 1304]   καταλῦσαι τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ  καὶ   ἐν Ἡρακλείᾳ δῆμος μετὰ
[5, 1302]   τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον  καὶ   ἐν Θήβαις μετὰ τὴν ἐν
[5, 1303]   τὸ ἄγος συνέβη τοῖς Συβαρίταις·  καὶ   ἐν Θουρίοις Συβαρῖται τοῖς συνοικήσασιν
[5, 1305]   ταῖς τιμαῖς, οἷον ἐν Μασσαλίᾳ  καὶ   ἐν Ἴστρῳ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1307]   στρατηγήσας κατὰ τὸν Μηδικὸν πόλεμον,  καὶ   ἐν Καρχηδόνι Ἄννων. Λύονται δὲ
[5, 1316]   ὥσπερ Χαρίλλου ἐν Λακεδαίμονι,  καὶ   ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς τυραννίδα
[5, 1305]   εἰς ἑξακοσίους ἦλθεν· μετέβαλε δὲ  καὶ   ἐν Κνίδῳ ὀλιγαρχία στασιασάντων
[5, 1307]   μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι, οἷον  καὶ   ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους αἱ
[5, 1308]   καὶ ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ  καὶ   ἐν μοναρχίᾳ καὶ πάσῃ πολιτείᾳ
[5, 1309]   Συμφέρει δὲ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ  καὶ   ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἄλλων
[5, 1305]   αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν,  καὶ   ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι
[5, 1306]   Γίγνεται δὲ μεταβολὴ τῶν ὀλιγαρχιῶν  καὶ   ἐν πολέμῳ καὶ ἐν εἰρήνῃ,
[5, 1316]   ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν Κλεάνδρου  καὶ   ἐν Ῥηγίῳ εἰς τὴν Ἀναξιλάου
[5, 1304]   δημαγωγῶν (οἱ γὰρ γνώριμοι συνέστησαν)  καὶ   ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ
[5, 1302]   Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος τυραννίδος,  καὶ   ἐν Ῥόδῳ δῆμος πρὸ
[5, 1303]   τοῖς κυρίοις γένωνται, οἷον συνέβη  καὶ   ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς ἀρχαίοις
[5, 1304]   Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν δῆμον.  Καὶ   ἐν Συρακούσαις δῆμος αἴτιος
[5, 1302]   δι' ἀταξίαν καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων,  καὶ   ἐν Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος
[5, 1303]   Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει δὲ τοῦτο  καὶ   ἐν ταῖς δημοκρατίαις, ἧττον δέ·
[5, 1310]   φθείρουσι τὰς πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ  καὶ   ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν
[5, 1302]   πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται εἶναι)  καὶ   ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι
[5, 1310]   δὲ καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις  καὶ   ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν
[5, 1305]   Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα δημαγωγοῦντες,  καὶ   ἐν τοῖς Τετρακοσίοις οἱ περὶ
[5, 1308]   δῆμος ἤδη οἱ ὅμοιοι (διὸ  καὶ   ἐν τούτοις ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ πολλάκις,
[5, 1304]   παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς πόλεως.  Καὶ   ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου στάσεως
[5, 1304]   ἐκ πολιτείας εἰς δημοκρατίαν μετέβαλεν,  καὶ   ἐν Χαλκίδι Φόξον τὸν τύραννον
[5, 1308]   τὸ τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ  καὶ   ἐνδέχεται ἅμα εἶναι δημοκρατίαν καὶ
[5, 1305]   πρεσβύτερος καὶ νεώτερος ἀδελφός·  καὶ   ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα ἐγένετο
[5, 1315]   διετέλεσεν ἔτη τρία καὶ ἑβδομήκοντα  καὶ   ἓξ μῆνας· Κύψελος μὲν γὰρ
[5, 1307]   εἰς ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται·  καὶ   ἔξεστι ποιεῖν τι ἂν
[5, 1310]   ἔστιν ἐφ' ἑνὸς ἀκρασία, ἔστι  καὶ   ἐπὶ πόλεως. Ἔστι δὲ τὸ
[5, 1307]   τὸν κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο  καὶ   ἐπὶ τῆς Θουρίων πολιτείας. Νόμου
[5, 1305]   ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν τις
[5, 1301]   εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν λοιπῶν πολιτειῶν,
[5, 1315]   ἄρχοντα καὶ φροντίζειν τῶν θεῶν,  καὶ   ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι
[5, 1302]   Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι  καὶ   ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε ταῖς
[5, 1310]   Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν Συρακούσαις  καὶ   ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ
[5, 1310]   οἷον Φείδων μὲν περὶ Ἄργος  καὶ   ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης,
[5, 1302]   τε πρὸς ἀλλήλους στάσις  καὶ   ἔτι πρὸς τὸν δῆμον,
[5, 1305]   καθάπερ ἐν Νάξῳ Λύγδαμις, ὃς  καὶ   ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων. ~Ἔχει
[5, 1304]   περὶ Μνασέαν τὸν Μνάσωνος πατέρα  καὶ   Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου, στάσις
[5, 1315]   μόνον τὴν ἀρχὴν εἶναι καλλίω  καὶ   ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν καὶ
[5, 1302]   τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες  καὶ   ζημίαν, ὑπὲρ αὑτῶν
[5, 1305]   γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι,  καὶ   τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ
[5, 1311]   αὐτὸν ὑπὸ τῶν περὶ Ἄτταλον,  καὶ   Ἀμύντου τοῦ μικροῦ ὑπὸ
[5, 1306]   ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ ταῦτα  καὶ   ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα
[5, 1303]   ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν μία  καὶ   εἰρημένη ἐστί. Γίγνονται μὲν
[5, 1313]   ἀσχολίαν καὶ πενίαν τῶν ἀρχομένων)  καὶ   εἰσφορὰ τῶν τελῶν, οἷον
[5, 1306]   ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο  καὶ   ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ
[5, 1304]   κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ  καὶ   ἐν Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία·
[5, 1306]   κατελύθησαν, ὥσπερ ἐν Κνίδῳ  καὶ   ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται
[5, 1305]   ὕστερον τῶν Ναξίων. ~Ἔχει δὲ  καὶ   ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως
[5, 1311]   αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάς. Οἷον  καὶ   Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον· αἰεὶ
[5, 1313]   Μολοττοὺς πολὺν χρόνον βασιλεία διέμεινεν,  καὶ   Λακεδαιμονίων διὰ τὸ ἐξ
[5, 1307]   καὶ κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν, διὸ  καὶ   Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ
[5, 1302]   κακῶς πολιτευομένων δημοκρατία διεφθάρη,  καὶ   Μεγαρέων δι' ἀταξίαν καὶ
[5, 1313]   ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες.  Καὶ   μὲν βασιλεία σῴζεται διὰ
[5, 1313]   φθονοῦνται ἧττον. Διὰ γὰρ τοῦτο  καὶ   περὶ Μολοττοὺς πολὺν χρόνον
[5, 1302]   ἀπὸ τῶν κοινῶν. Δῆλον δὲ  καὶ   τιμή, καὶ τί δύναται
[5, 1311]   καυχήσασθαι εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ,  καὶ   τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ
[5, 1313]   ὅπως δὴ ἄσχολοί τε ὦσι  καὶ   ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες.
[5, 1311]   τὴν γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων δὲ  καὶ   Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν
[5, 1315]   οἱ διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ  καὶ   Ἡράκλειτος εἶπε, χαλεπὸν φάσκων εἶναι
[5, 1301]   μοναρχίαν. Ἔτι περὶ τοῦ μᾶλλον  καὶ   ἧττον, οἷον ὀλιγαρχίαν οὖσαν
[5, 1306]   μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ δὲ  καὶ   θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι
[5, 1305]   Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς τοὺς πεδιακούς,  καὶ   Θεαγένης ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων
[5, 1304]   ὡς οἱ δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι,  καὶ   ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ
[5, 1302]   ὄντες ὅπως ἴσοι ὦσι στασιάζουσι,  καὶ   ἴσοι ὄντες ὅπως μείζους. Πῶς
[5, 1301]   τὸ πλήθει μεγέθει ταὐτὸ  καὶ   ἴσον, κατ' ἀξίαν δὲ τὸ
[5, 1310]   τοῦτ' εἶναι κύριον, ἐλεύθερον δὲ  καὶ   ἴσον τὸ τι ἂν
[5, 1313]   ὧν ἅτερός ἐστιν παραδεδομένος  καὶ   καθ' ὃν διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι
[5, 1305]   αὑτοὺς διὰ τὸ ὀλίγους μετέχειν  καί,   καθάπερ εἴρηται, εἰ πατήρ, υἱὸν
[5, 1310]   τοῦ δήμου τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν,  καὶ   καθίσταται βασιλεὺς ἐκ τῶν ἐπιεικῶν
[5, 1306]   μετέχειν, ὁτὲ μὲν ἐκ προσαγωγῆς  καὶ   κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς
[5, 1315]   μὲν γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς ἦν  καὶ   κατὰ τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος,
[5, 1302]   μόνον κατὰ τὸ ποσὸν ἀλλὰ  καὶ   κατὰ τὸ ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ
[5, 1306]   τῶν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν  καὶ   καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους δίκας,
[5, 1312]   μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι, μίσους  καὶ   καταφρονήσεως, θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων
[5, 1312]   διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον  καὶ   καταφρονοῦντες καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ
[5, 1312]   καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ  καὶ   καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου διὰ τὴν
[5, 1304]   ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες  καὶ   κατελθόντες κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως
[5, 1304]   κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον  καὶ   κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ
[5, 1302]   ἀνομοιότητα. Τούτων δὲ ὕβρις μὲν  καὶ   κέρδος τίνα ἔχουσι δύναμιν καὶ
[5, 1307]   ἂν θέλωσι τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον,  καὶ   κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν, διὸ καὶ
[5, 1301]   μεθίστανται, ἔτι δὲ σωτηρίαι τίνες  καὶ   κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν,
[5, 1307]   εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας  καὶ   κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης πολιτείας
[5, 1303]   Χύτρῳ πρὸς τοὺς ἐν νήσῳ,  καὶ   Κολοφώνιοι καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν
[5, 1314]   σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ δεῖ  καὶ   κοσμεῖν τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον
[5, 1316]   τῆς φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους  καὶ   κρείττους τῆς παιδείας, τοῦτο μὲν
[5, 1316]   οὕτω γὰρ ἂν ἐγίγνετο συνεχὲς  καὶ   κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς
[5, 1310]   τιμῶν, Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις  καὶ   Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος
[5, 1305]   ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων δῆμος,  καὶ   λαβὼν προστάτην ἐκ τῶν γνωρίμων,
[5, 1307]   δύναμιν. Ὅπερ συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων  καὶ   Λακεδαιμονίων· οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι
[5, 1309]   χρησίμους δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας  καὶ   λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται·
[5, 1306]   κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς  καὶ   λανθανούσης, ὁτὲ δὲ καὶ θᾶττον.
[5, 1309]   πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίας  καὶ   λόχους καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ
[5, 1314]   τοῦτο πράττοντες, ἵν' ὡς εὐδαίμονας  καὶ   μακαρίους θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[5, 1310]   χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς  καὶ   Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται δ'
[5, 1301]   πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς. Διὸ  καὶ   μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος
[5, 1308]   πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ προσαγωγῆς·  καὶ   μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι τοῖς νόμοις
[5, 1307]   δεῖ τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι,  καὶ   μάλιστα τὸ μικρὸν φυλάττειν· λανθάνει
[5, 1307]   κρεῖττόν τε γὰρ τὸ πλεῖον,  καὶ   μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον ἔχοντες, οἱ
[5, 1316]   οἷον ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν,  καὶ   μᾶλλον εἰς μοναρχίαν. Ἔτι
[5, 1305]   τῆς πρυτανείας (πολλῶν γὰρ ἦν  καὶ   μεγάλων κύριος πρύτανις) Ἔτι
[5, 1316]   κἂν ἀδικῶνται ὑβρίζωνται, στασιάζουσι  καὶ   μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν μὴ
[5, 1316]   τῶν ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται δεινόν,  καὶ   μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ τότε
[5, 1314]   ἄρχῃ μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ  καὶ   μὴ βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ καὶ
[5, 1313]   οὐκ ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος  καὶ   μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν οὖν
[5, 1315]   μὲν κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον  καὶ   μὴ δι' ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ
[5, 1314]   ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι  καὶ   μὴ καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν μήτε
[5, 1308]   φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι  καὶ   μὴ καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν
[5, 1315]   παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο δρᾶν  καὶ   μὴ πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι τὴν
[5, 1315]   πρὸς ἀρετὴν ἡμίχρηστον ὄντα,  καὶ   μὴ πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι
[5, 1315]   βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις  καὶ   μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ
[5, 1315]   καὶ ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν  καὶ   μὴ τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον καὶ
[5, 1309]   μέν τις εἴη, πονηρὸς δὲ  καὶ   μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλος,
[5, 1314]   τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον ὄντα  καὶ   μὴ τύραννον) ἔτι δὲ τὰ
[5, 1313]   πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς ὁμοίους,  καὶ   μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν
[5, 1306]   ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες  καὶ   μηθενὸς ἥττους κατ' ἀρετὴν ὑπό
[5, 1313]   κολούειν καὶ τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν,  καὶ   μήτε συσσίτια ἐᾶν μήτε ἑταιρίαν
[5, 1313]   δύο, φρόνημά τε καὶ πίστις,  καὶ   μήτε σχολὰς μήτε ἄλλους συλλόγους
[5, 1310]   οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων  καὶ   Μολοττῶν. ~Βούλεται δ' βασιλεὺς
[5, 1303]   μὲν οὖν ἴσως διάστασις ἀρετὴ  καὶ   μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος καὶ πενία,
[5, 1307]   καταφρονήσαντες τῶν ἐν τοῖς πράγμασι  καὶ   νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον τὸν
[5, 1303]   τοὺς ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι  καὶ   Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ ὁμοίως
[5, 1312]   ὥσπερ τῶν περὶ Γέλωνα  καὶ   νῦν τῶν περὶ Διονύσιον,
[5, 1314]   πονούντων γλίσχρως, διδῶσι δ' ἑταίραις  καὶ   ξένοις καὶ τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον
[5, 1301]   ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ  καὶ   ἄρχων εἷς ἦν
[5, 1304]   ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ πλούσιοι  καὶ   δῆμος, μέσον δ'
[5, 1313]   δῆμος εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ  καὶ   κόλαξ παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος,
[5, 1305]   υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ πρεσβύτερος  καὶ   νεώτερος ἀδελφός· καὶ ἔνθα
[5, 1315]   εἰς ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι  καὶ   οἱ ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ
[5, 1304]   λοιπὸν οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ  καὶ   οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ
[5, 1302]   ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι δίκην,  καὶ   οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι
[5, 1316]   τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον  καὶ   οἱ μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ
[5, 1312]   τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες.  Καὶ   οἱ οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν τὴν
[5, 1301]   μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος  καὶ   ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ καὶ ἀρετὴ
[5, 1308]   Κοινὸν δὲ καὶ ἐν δήμῳ  καὶ   ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ καὶ
[5, 1308]   μένουσιν οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ  καὶ   ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς
[5, 1307]   ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ δημοκρατίαν  καὶ   ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ
[5, 1307]   λέγω δὲ τὰ δύο δῆμον  καὶ   ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί
[5, 1306]   οἷον ἐκ τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν  καὶ   ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς κυρίους καὶ
[5, 1304]   εἰς ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν.  Καὶ   ὅλως δὴ δεῖ τοῦτο μὴ
[5, 1304]   ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ  καὶ   ὅλως μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος,
[5, 1306]   τὴν δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι  καὶ   ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1304]   καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος  καὶ   ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν·
[5, 1305]   δῆμος, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν,  καὶ   ὅπου τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ
[5, 1309]   λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας  καὶ   ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ'
[5, 1305]   Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας  καὶ   ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες
[5, 1306]   σφίσιν αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται δὲ  καὶ   ὅταν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν
[5, 1304]   ἴσων. Κινοῦνται δ' αἱ πολιτεῖαι  καὶ   ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη
[5, 1311]   οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν  καὶ   οὐ δι' ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο
[5, 1304]   καταλιπόντος δύο θυγατέρας, περιωσθεὶς  καὶ   οὐ λαβὼν τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ
[5, 1316]   ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται  καὶ   οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ καὶ
[5, 1313]   περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι,  καὶ   οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου
[5, 1303]   μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος καὶ πενία,  καὶ   οὕτως δὴ ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον,
[5, 1313]   δύο μέρη διαιρεθῆναι τὴν ἀρχήν,  καὶ   πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς τε
[5, 1304]   ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι τὴν πολιτείαν,  καὶ   πάλιν ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος
[5, 1315]   μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρονται  καὶ   πάλιν σῴζονται, σχεδὸν εἴρηται περὶ
[5, 1313]   ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούς,  καὶ   πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν ὅτι
[5, 1307]   σοφιστικὸς λόγος εἰ ἕκαστον μικρόν,  καὶ   πάντα· τοῦτο δ' ἔστι μὲν
[5, 1311]   ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον πληγὰς λαβὼν  καὶ   παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν.
[5, 1313]   Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ δὲ  καὶ   παρὰ τῆς Περσῶν ἀρχῆς ἔστι
[5, 1313]   ὅταν εἶναι κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι  καὶ   παρὰ τὸν νόμον. Οὐ γίγνονται
[5, 1307]   γενόμενοί τινες πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων  καὶ   παρὰ τῷ πλήθει τῶν φρουρῶν
[5, 1302]   κέρδος γὰρ καὶ διὰ τιμὴν  καὶ   παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα
[5, 1308]   καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ  καὶ   πάσῃ πολιτείᾳ μήτ' αὐξάνειν λίαν
[5, 1301]   τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν βασιλείαν  καὶ   Παυσανίαν τὸν βασιλέα τὴν ἐφορείαν.
[5, 1315]   τῇ ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ δὲ  καὶ   Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε προσκληθέντα δίκην
[5, 1310]   Λεοντίνοις καὶ Κύψελος ἐν Κορίνθῳ  καὶ   Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν
[5, 1316]   πόλεις εἶναι τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων  καὶ   πενήτων. Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον
[5, 1303]   ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος  καὶ   πενία, καὶ οὕτως δὴ ἑτέρα
[5, 1313]   γὰρ ταῦτα δύναται ταὐτόν, ἀσχολίαν  καὶ   πενίαν τῶν ἀρχομένων) καὶ
[5, 1315]   τὰ πάντα ἐγένετο ἔτη τριάκοντα  καὶ   πέντε. Τῶν δὲ λοιπῶν
[5, 1310]   πολιτευομένων, εἰ μὴ ἔσονται εἰθισμένοι  καὶ   πεπαιδευμένοι ἐν τῇ πολιτείᾳ, εἰ
[5, 1310]   δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι  καὶ   πεπονηκότες, ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον
[5, 1304]   τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ ταὐτὸν  καὶ   περὶ Κύμην ~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας
[5, 1310]   τοσαῦτά ἐστιν. Λείπεται δ' ἐπελθεῖν  καὶ   περὶ μοναρχίας, ἐξ ὧν τε
[5, 1304]   θύοντος, κἄπειτα ὡς ἱερόσυλον ἀπέκτειναν.  Καὶ   περὶ Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων
[5, 1309]   ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο  καὶ   περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας. Καὶ
[5, 1311]   τὰς πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν  καὶ   περὶ τὰς μοναρχίας· διά τε
[5, 1311]   ὥσπερ καὶ περὶ τὰς πολιτείας  καὶ   περὶ τὰς μοναρχίας· οἷον Ξέρξην
[5, 1311]   τοῦτο τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ  καὶ   περὶ τὰς πολιτείας καὶ περὶ
[5, 1311]   τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ,  καὶ   περὶ τὰς τυραννίδας καὶ τὰς
[5, 1316]   σύνεγγυς. δ' αὐτὸς λόγος  καὶ   περὶ τῶν ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ
[5, 1309]   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει  καὶ   περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει
[5, 1302]   τε διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον  καὶ   περὶ τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν
[5, 1311]   διὰ τὸν Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν δὲ  καὶ   Περιάνδρῳ τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ
[5, 1301]   μὲν οὖν ὡς εἰπεῖν αὗται  καὶ   πηγαὶ τῶν στάσεών εἰσιν, ὅθεν
[5, 1313]   εἴωθε γίγνεσθαι δύο, φρόνημά τε  καὶ   πίστις, καὶ μήτε σχολὰς μήτε
[5, 1307]   διδῷ τὴν ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι  καὶ   πλεονεκτεῖν. Ὅλως δ' ἐφ' ὁπότερον
[5, 1302]   γὰρ τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς  καὶ   πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς ἀλλήλους
[5, 1301]   δοκοῦσιν οἷς ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ  καὶ   πλοῦτος. Ἀρχαὶ μὲν οὖν ὡς
[5, 1309]   καὶ ποῖα φθείρει τὴν δημοκρατίαν,  καὶ   ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν τὴν ὀλιγαρχίαν.
[5, 1309]   πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν δημοτικῶν  καὶ   ποῖα φθείρει τὴν δημοκρατίαν, καὶ
[5, 1301]   μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι καὶ πόσων  καὶ   ποίων, καὶ τίνες ἑκάστης πολιτείας
[5, 1313]   ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι δὲ  καὶ   πολεμοποιὸς τύραννος, ὅπως δὴ
[5, 1302]   αὐξάνοιτο παρὰ τὸ ἀνάλογον, οὕτω  καὶ   πόλις σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν
[5, 1303]   ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς δημοκρατίαις  καὶ   πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο
[5, 1308]   τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας  καὶ   πολιτείας, ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο μενόντων
[5, 1315]   ὅτι τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως  καὶ   πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον, καὶ
[5, 1312]   τε τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς  καὶ   πολλαὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον
[5, 1312]   γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται  καὶ   πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις.
[5, 1308]   ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας  καὶ   πολύν, ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν
[5, 1312]   τῶν ἔξωθεν ἥκιστα φθείρεται, διὸ  καὶ   πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ αὐτῆς δ'
[5, 1308]   συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς  καὶ   πολυχρονίους διδόναι τιμὰς ταχὺ
[5, 1314]   ἀπ' αὐτῶν μὲν λαμβάνωσιν ἐργαζομένων  καὶ   πονούντων γλίσχρως, διδῶσι δ' ἑταίραις
[5, 1301]   τίνων δὲ μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι  καὶ   πόσων καὶ ποίων, καὶ τίνες
[5, 1312]   αἰτία γίνεται πράξεων. Πολλάκις δὲ  καὶ   πρακτικώτερον τοῦ μίσους· συντονώτερον γὰρ
[5, 1302]   ταῖς ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι  καὶ   πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς
[5, 1312]   τὸν υἱὸν τοῦ Γέλωνος δημαγωγοῦντος  καὶ   πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς
[5, 1302]   πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς ἀλλήλους  καὶ   πρὸς τὰς πολιτείας τὰς διδούσας
[5, 1311]   φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους  καὶ   πρὸς τὴν ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ
[5, 1313]   ἐλάττον ἀλλὰ μείζον αὐτήν. Ὅπερ  καὶ   πρὸς τὴν γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν
[5, 1309]   εἰδότες καὶ φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω  καὶ   πρὸς τὸ κοινὸν οὐθὲν κωλύει
[5, 1313]   τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ τρέφηται  καὶ   πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν ὄντες
[5, 1312]   δὲ Δίων στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν  καὶ   προσλαβὼν τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν
[5, 1301]   τούτου δ' ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται  καὶ   πρότερον. Δῆμος μὲν γὰρ ἐγένετο
[5, 1316]   Τῆς τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας  καὶ   πρώτης οὔσης οὐ λέγει τὴν
[5, 1302]   τιμή, καὶ τί δύναται  καὶ   πῶς αἰτία στάσεως· καὶ γὰρ
[5, 1302]   καὶ κέρδος τίνα ἔχουσι δύναμιν  καὶ   πῶς αἴτια, σχεδόν ἐστι φανερόν·
[5, 1312]   δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν,  καὶ   Σεύθης Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς
[5, 1308]   Ἔτι τὰς τῶν γνωρίμων φιλονεικίας  καὶ   στάσεις καὶ διὰ τῶν νόμων
[5, 1306]   Αἱ μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι  καὶ   στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως
[5, 1302]   ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ  καὶ   στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν
[5, 1305]   ὅτε γένοιτο αὐτὸς δημαγωγὸς  καὶ   στρατηγός, εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν
[5, 1313]   ἧττον) καὶ τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις  καὶ   συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις καὶ
[5, 1313]   Ἱέρων, ὅπου τις εἴη συνουσία  καὶ   σύλλογος (παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον,
[5, 1314]   ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς οἰκείας  καὶ   συμφέρει τοῦτο μᾶλλον καταλιπεῖν
[5, 1308]   ὁμοίων οὐ μόνον δίκαιον ἀλλὰ  καὶ   συμφέρον ἐστίν. Διὸ ἐὰν πλείους
[5, 1310]   γὰρ οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων  καὶ   συνδεδοξασμένων ὑπὸ πάντων τῶν πολιτευομένων,
[5, 1314]   μόνον εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν,  καὶ   συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ
[5, 1314]   ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις  καὶ   συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον πολιτικοῖς
[5, 1312]   (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας  καὶ   Συρακούσιοι κατὰ τὸν χρόνον ὃν
[5, 1303]   Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν·  ~καὶ   Συρακούσιοι μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς
[5, 1314]   καὶ τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν  καὶ   σωτήρια τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν δ'
[5, 1313]   τε πυραμίδες αἱ περὶ Αἴγυπτον  καὶ   τὰ ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν καὶ
[5, 1309]   ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα  καὶ   τὰ δύο. ὅτι ἐνδέχεται
[5, 1316]   δι' ὃν λέγει πάντα μεταβάλλειν,  καὶ   τὰ μὴ ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι
[5, 1307]   ὡς οὔ· τὸ γὰρ ὅλον  καὶ   τὰ πάντα οὐ μικρόν, ἀλλὰ
[5, 1315]   μὲν οὖν περὶ τὰς πολιτείας  καὶ   τὰ περὶ τὰς μοναρχίας, ἐξ
[5, 1313]   πάντων δυναμένων δὲ μάλιστα τούτων.  Καὶ   τὰ περὶ τὴν δημοκρατίαν δὲ
[5, 1315]   γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος,  καὶ   τὰ πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν.
[5, 1310]   εἰρημένοις περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ  καὶ   τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας
[5, 1311]   τῶν ἰδίων στέρησιν. Ἔστι δὲ  καὶ   τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ,
[5, 1311]   δ' τυραννὶς ἔχει κακὰ  καὶ   τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ
[5, 1311]   κακὰ καὶ τὰ τῆς δημοκρατίας  καὶ   τὰ τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ
[5, 1308]   κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι  καὶ   τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν ἀνιέναι,
[5, 1314]   πολεμίους τοὺς δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα  καὶ   τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ
[5, 1313]   εὔνους εἶναι καὶ ταῖς τυραννίσι  καὶ   ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ
[5, 1308]   τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις  καὶ   ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων οὕτως
[5, 1313]   εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι  καὶ   ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις·
[5, 1313]   ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ δουλεύοντες)  καὶ   τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ καὶ
[5, 1314]   ὅλως τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα  καὶ   ταμίαν ὡς κοινῶν ἀλλὰ μὴ
[5, 1309]   ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ φυλακῇ  καὶ   ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς
[5, 1302]   στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος καὶ τιμὴ  καὶ   τἀναντία τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν
[5, 1302]   ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς  καὶ   τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ
[5, 1306]   ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι  καὶ   τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις
[5, 1310]   συγκειμένη κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις  καὶ   τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς παρ'
[5, 1309]   τῶν ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν,  καὶ   τὰς ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα
[5, 1308]   ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις  καὶ   τὰς ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι
[5, 1311]   κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς τυραννίδας  καὶ   τὰς βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει
[5, 1311]   Ἐκ γὰρ τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι  καὶ   τὰς ἐπιβουλάς, τῶν μὲν ἄρχειν
[5, 1310]   δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας  καὶ   τὰς θεωρίας) αἱ δ' ἐκ
[5, 1309]   εἶναι ἂν σφῶν αὐτῶν,  καὶ   τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν
[5, 1314]   δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς  καὶ   τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς
[5, 1315]   ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων,  καὶ   τὰς μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν
[5, 1315]   καὶ μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον,  καὶ   τὰς μετριότητας τοῦ βίου διώκειν,
[5, 1314]   τῶν περὶ αὐτόν, ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς
[5, 1306]   τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν  καὶ   τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ καὶ
[5, 1310]   ἅτε ἐκ δυοῖν συγκειμένη κακῶν  καὶ   τὰς παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας
[5, 1310]   τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας  καὶ   τὰς τυραννίδας. μὲν γὰρ
[5, 1301]   δὲ τὰ τέτταρα τοῖν δυοῖν  καὶ   ταῦτα τοῦ ἑνός· ἴσον γὰρ
[5, 1301]   ἴσῳ τὰ τρία τοῖν δυοῖν  καὶ   ταῦτα τοῦ ἑνός, λόγῳ δὲ
[5, 1315]   ἔτη. Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ  καὶ   ταύτης· μὲν γὰρ Κύψελος
[5, 1312]   τῆς τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου  καὶ   τελευταίας καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς
[5, 1315]   ἔτη τριάκοντα, Περίανδρος δὲ τετταράκοντα  καὶ   τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ' Γορδίου
[5, 1314]   διδῶσι δ' ἑταίραις καὶ ξένοις  καὶ   τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα
[5, 1308]   πολιτείᾳ τὸ καὶ τοῖς νόμοις  καὶ   τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι
[5, 1310]   τῷ τὸ πλεῖον εἶναι κύριον  καὶ   τῇ ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν γὰρ
[5, 1307]   δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε  καὶ   τὴν ἀρετήν, μάλιστα δὲ τὰ
[5, 1316]   ἐκεῖνον δεῖ εἰς τὴν πρώτην  καὶ   τὴν ἀρίστην· οὕτω γὰρ ἂν
[5, 1306]   καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ  καὶ   τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί πως
[5, 1315]   μισούμενον καὶ φοβούμενον διατελεῖν, ἀλλὰ  καὶ   τὴν ἀρχὴν εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι
[5, 1302]   πλείους) κατὰ τὴν πόλιν  καὶ   τὴν δύναμιν τοῦ πολιτεύματος· γίνεσθαι
[5, 1309]   ποιήσει φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν  καὶ   τὴν ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν
[5, 1306]   μὲν αἰτίας αἱ εἰρημέναι πρότερον  (καὶ   τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ δ' ὀλιγαρχίαν
[5, 1303]   τῶν γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι  καὶ   τὴν ὅλην πόλιν, οἷον ἐν
[5, 1312]   Μόριον δέ τι τοῦ μίσους  καὶ   τὴν ὀργὴν δεῖ τιθέναι· τρόπον
[5, 1311]   τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν νδιὸ  καὶ   τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν,
[5, 1311]   ἀναγκαῖον μόνως τήν τε φυλακὴν  καὶ   τὴν τρυφήνν, καὶ τὸ τῷ
[5, 1313]   Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς τε ἄλλοις  καὶ   τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος·
[5, 1311]   παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν.  Καὶ   τῆς Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος
[5, 1312]   ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας  καὶ   τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας
[5, 1309]   κατὰ πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη  καὶ   τῆς δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς) Ἔχει
[5, 1312]   Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν  καὶ   τῆς δυνάμεως διὰ τὸ τὴν
[5, 1315]   τε εἰς τὰ σώματα κολάσεως  καὶ   τῆς εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα
[5, 1306]   δὲ καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ  καὶ   τῆς καλουμένης πολιτείας καὶ τῶν
[5, 1311]   ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν,  καὶ   τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος·
[5, 1309]   ἄν τις, ἂν δύναμις ὑπάρχῃ  καὶ   τῆς πολιτείας φιλία, τί δεῖ
[5, 1311]   ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας  καὶ   τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας δὲ
[5, 1312]   τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας  καὶ   τῆς τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ
[5, 1302]   πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος  καὶ   τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες
[5, 1302]   Δῆλον δὲ καὶ τιμή,  καὶ   τί δύναται καὶ πῶς αἰτία
[5, 1312]   ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα  καὶ   τιμὰς μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω
[5, 1302]   ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος  καὶ   τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις. Καὶ
[5, 1311]   βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου  καὶ   τιμῆς τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται
[5, 1301]   πολιτεῖαι καὶ πόσων καὶ ποίων,  καὶ   τίνες ἑκάστης πολιτείας φθοραί, καὶ
[5, 1309]   δύο, τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες  καὶ   τίνος ἔλαττον· διὸ ἐν στρατηγίᾳ
[5, 1302]   λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες στασιάζουσι  καὶ   τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον τίνες
[5, 1313]   ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ μέγεθος  καὶ   τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς. Ὥστε
[5, 1313]   φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις  καὶ   τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ
[5, 1314]   καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν  καὶ   τὸ δεσποτικὸν τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν
[5, 1313]   τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον)  καὶ   τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν
[5, 1313]   καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους,  καὶ   τὸ δύναμιν μὴ κεκτημένους τυραννικὴν
[5, 1311]   καὶ τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον  καὶ   τὸ ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν
[5, 1303]   λέγεται ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε  καὶ   τὸ ἐν αὐτῇ μικρὸν ἁμάρτημα
[5, 1301]   μέρος τὰ δύο τῶν τεττάρων  καὶ   τὸ ἓν τοῖν δυοῖν· ἄμφω
[5, 1308]   καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ·  καὶ   τὸ εὐημεροῦν δὲ τῆς πόλεως
[5, 1307]   μόνιμον τὸ κατ' ἀξίαν ἴσον  καὶ   τὸ ἔχειν τὰ αὑτῶν) συνέβη
[5, 1311]   τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν,  καὶ   τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ
[5, 1301]   πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ δίκαιον  καὶ   τὸ κατ' ἀναλογίαν ἴσον, τούτου
[5, 1313]   ἐστιν (πάντα γὰρ ταὐτὸν δύναται)  καὶ   τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα
[5, 1303]   μηθὲν τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ  καὶ   τὸ μὴ ὁμόφυλον, ἕως ἂν
[5, 1314]   ἧλος, ὥσπερ παροιμία.  Καὶ   τὸ μηδενὶ χαίρειν σεμνῷ μηδ'
[5, 1307]   πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον τῶν μεταβολῶν  καὶ   τὸ μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ
[5, 1316]   πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ  καὶ   τὸ οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ
[5, 1308]   καὶ τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις)  καὶ   τὸ πειρᾶσθαι συμμιγνύναι τὸ
[5, 1313]   γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς.  Καὶ   τὸ πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους
[5, 1311]   τῶν δὲ μὴ δουλεύειν. Ὅθεν  καὶ   τὸ Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον συμβούλευμά
[5, 1309]   γὰρ ἂν καὶ τοὺς γνωρίμους  καὶ   τὸ πλῆθος ἔχειν βούλονται
[5, 1309]   ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς πολιτείας,  καὶ   τὸ πολλάκις εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον,
[5, 1308]   φυλακὴν τὴν τῆς πολιτείας τήρησιν,  καὶ   τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι
[5, 1313]   πίστιν ποιεῖ μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους)  καὶ   τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς
[5, 1314]   Προϊέμενος γὰρ καὶ τοῦτο προίίεται  καὶ   τὸ τυραννεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν
[5, 1311]   τε φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήνν,  καὶ   τὸ τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν
[5, 1308]   συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος  καὶ   τὸ τῶν εὐπόρων τὸ
[5, 1308]   τε τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν  καὶ   τὸ τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ
[5, 1316]   καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ  καὶ   τὸ φάναι δύο πόλεις εἶναι
[5, 1314]   οὖν ὥσπερ καταλύοντας τὴν ἀρχήν)  καὶ   τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς
[5, 1313]   οὖν αἱ μοναρχίαι διὰ ταύτας  καὶ   τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ
[5, 1314]   διὰ τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς  καὶ   τοῖς ἄλλοις εἶναι καὶ μὴ
[5, 1308]   καὶ τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας  καὶ   τοῖς ἐν τῷ πολιτεύματι, τοὺς
[5, 1308]   τοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους  καὶ   τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας καὶ
[5, 1314]   πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς· διὸ  καὶ   τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς
[5, 1313]   τε γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ  καὶ   τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον, καὶ
[5, 1312]   καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω  καὶ   τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι
[5, 1308]   δὲ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ τὸ  καὶ   τοῖς νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ
[5, 1313]   καὶ συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις  καὶ   τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ
[5, 1311]   οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι  καὶ   τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ
[5, 1309]   τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην  καὶ   τὸν πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν
[5, 1312]   τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει  καὶ   τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆς
[5, 1302]   ὅτι ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ πρώτου  καὶ   τοῦ ἐν ἀρχῇ ἡμαρτημένου μὴ
[5, 1313]   καὶ τὰ ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν  καὶ   τοῦ Ὀλυμπίου οἰκοδόμησις ὑπὸ
[5, 1309]   καὶ διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων  καὶ   τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης
[5, 1310]   δὲ τύραννος ἐκ τοῦ δήμου  καὶ   τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους,
[5, 1304]   γενομένης πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν  καὶ   τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους,
[5, 1304]   αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς στάσεως  καὶ   τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν
[5, 1308]   ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει,  καὶ   τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ
[5, 1309]   κατασκευάσειέ τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν  καὶ   τοὺς γνωρίμους καὶ τὸ πλῆθος
[5, 1308]   τῶν νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν,  καὶ   τοὺς ἔξω τῆς φιλονεικίας ὄντας
[5, 1315]   δεῖ σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν,  καὶ   τοὺς ἑτέρους ὑπὸ τῶν ἑτέρων
[5, 1304]   ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ  καὶ   τοὺς ἐχθίστους κοινὸς φόβος)
[5, 1315]   ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι  καὶ   τοὺς θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ
[5, 1308]   αὐτῶν εἰσάγειν εἰς τὴν πολιτείαν  καὶ   τοὺς μὲν φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν
[5, 1308]   εἰς κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ  καὶ   τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις
[5, 1303]   μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους  καὶ   τοὺς μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν
[5, 1310]   ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς,  καὶ   τοὺς ὅρκους ἐναντίους νῦν
[5, 1313]   καὶ τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις  καὶ   τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ
[5, 1313]   τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν  καὶ   τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ μήτε
[5, 1306]   τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον δὲ  καὶ   τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως
[5, 1306]   πολέμοις τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ  καὶ   τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι ὑπὸ τὸν
[5, 1304]   δὲ κοινῇ τὸ πλῆθος ἐπάγοντες.  Καὶ   τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν τις
[5, 1314]   καὶ μὴ βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ  καὶ   τοῦτο προίίεται καὶ τὸ τυραννεῖν.
[5, 1315]   τυραννῶν· ὥστ' ἐν ἔτεσι τριάκοντα  καὶ   τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων ἐτυράννησεν,
[5, 1302]   ἔχοντες στασιάζουσι καὶ τίνων ἕνεκεν,  καὶ   τρίτον τίνες ἀρχαὶ γίνονται τῶν
[5, 1311]   Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας  καὶ   τύπτοντας ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ
[5, 1315]   ὀλιγοχρονιώταται τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία  καὶ   τυραννίς. Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον
[5, 1310]   μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις ὀμνύουσι  καὶ   τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι καὶ
[5, 1308]   μὴ μετέχοντας τῷ μὴ ἀδικεῖν  καὶ   τῷ τοὺς ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν
[5, 1312]   τυραννὶς ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ  καὶ   τῶν ἄλλων ἑκάστη πολιτειῶν, ἔξωθεν,
[5, 1308]   πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ· καὶ
[5, 1309]   ἂν ὁμαλώτεραι αἱ οὐσίαι εἶεν  καὶ   τῶν ἀπόρων εἰς εὐπορίαν ἂν
[5, 1316]   μᾶλλον τῶν ἄλλων πασῶν  καὶ   τῶν γιγνομένων πάντων; Καὶ διά
[5, 1312]   τιμὰς μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω  καὶ   τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος
[5, 1315]   ἔκ τε τῶν ἀπόρων ἀνθρώπων  καὶ   τῶν εὐπόρων, μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους
[5, 1304]   ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων  καὶ   τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν
[5, 1305]   ὥστε κύριον εἶναι τὸν δῆμον  καὶ   τῶν νόμων. Ἄκος δὲ τοῦ
[5, 1309]   δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰς δημοκρατίας  καὶ   τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ
[5, 1306]   μεταβολαὶ καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας  καὶ   τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ
[5, 1303]   πολέμοις αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν,  καὶ   τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς
[5, 1313]   οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν,  καὶ   τῶν περὶ Σάμον ἔργα Πολυκράτεια
[5, 1311]   οἱ δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες,  καὶ   τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ
[5, 1311]   βασιλικὸς δὲ τὸ καλόν. Διὸ  καὶ   τῶν πλεονεκτημάτων τὰ μὲν χρήματα
[5, 1305]   ἐπινέμοντας, καὶ Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου  καὶ   τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς τυραννίδος,
[5, 1302]   ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν  καὶ   τῶν πρὸς ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ
[5, 1312]   ἔχοντας καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.  Καὶ   τῶν φίλων δέ τινες ἐπιτίθενται
[5, 1305]   ἐνιαχοῦ μὲν ἅμα πατήρ τε  καὶ   υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ πρεσβύτερος
[5, 1313]   καὶ τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον,  καὶ   ὑπὸ τῶν ἀρχομένων φθονοῦνται ἧττον.
[5, 1310]   κακόν, χρὴ δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν  καὶ   ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς
[5, 1310]   ἂν ἔχω κακόν, χρὴ δὲ  καὶ   ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους
[5, 1304]   δὲ ἐξ ἀρχῆς τε πείσαντες  καὶ   ὕστερον πάλιν πεισθέντων ἑκόντων ἄρχουσιν
[5, 1311]   ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων ἀνεῖλεν,  καὶ   ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον πληγὰς λαβὼν
[5, 1314]   κοινῶν ἀλλὰ μὴ ὡς ἰδίων·  καὶ   φαίνεσθαι μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν,
[5, 1314]   καὶ συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ  καὶ   φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις βούλονται τοῦτο
[5, 1310]   οἱ δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν  καὶ   Φάλαρις ἐκ τῶν τιμῶν, Παναίτιος
[5, 1311]   τοῖς γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ  καὶ   φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους
[5, 1308]   ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται γάρ,  καὶ   φέρειν οὐ παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν)
[5, 1310]   μὲν οὖν αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι  καὶ   φθείρονται, καὶ διὰ τίνων σῴζονται
[5, 1309]   πολιτείᾳ φίλος, δὲ δίκαιος  καὶ   φίλος, πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν
[5, 1309]   καὶ αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες  καὶ   φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω καὶ πρὸς
[5, 1313]   τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν  καὶ   φίλους φίλοις καὶ τὸν δῆμον
[5, 1315]   καὶ μὴ τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον  καὶ   φοβούμενον διατελεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[5, 1313]   ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν τί πράττουσι,  καὶ   φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ
[5, 1315]   δεισιδαίμονα νομίζωσιν εἶναι τὸν ἄρχοντα  καὶ   φροντίζειν τῶν θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν
[5, 1311]   καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ φανερῶς  καὶ   φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους καὶ πρὸς
[5, 1304]   γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ  καὶ   φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος καὶ
[5, 1311]   δ' εἰς τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον·  καὶ   φυλακὴ βασιλικὴ μὲν πολιτική, τυραννικὴ
[5, 1309]   ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ λόχους  καὶ   φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ ἀκερδῶς
[5, 1308]   τοῦ ἄρχειν οἱ πολλοί, ἀλλὰ  καὶ   χαίρουσιν ἐάν τις ἐᾷ πρὸς
[5, 1309]   σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι καλὴ  καὶ   χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν ὄψιν,
[5, 1316]   διὰ τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι  καὶ   χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς,
[5, 1314]   οἱ ἐπιεικεῖς, οὐ κολακεύουσιν.  Καὶ   χρήσιμοι οἱ πονηροὶ εἰς τὰ
[5, 1301]   δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ κοινῇ  καὶ   χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι δὲ
[5, 1307]   Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ κοινῇ  καὶ   χωρὶς ἑκάστης πολιτείας ἐχόμενόν ἐστιν
[5, 1312]   καθ' Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς κεραμεῖ  ῖκαὶ   γὰρ δημοκρατία τελευταία
[5, 1306]   ἀπορῶσι λίαν οἱ δ' εὐπορῶσιν  νκαὶ   μάλιστα ἐν τοῖς πολέμοις τοῦτο
[5, 1313]   λαβεῖν. Ἔστι δὲ τά τε  πάλαι   λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν, ὡς οἷόν
[5, 1314]   καθεύδων τοὐναντίον τε ποιητέον τῶν  πάλαι   λεχθέντων σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ
[5, 1309]   χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι  ἄλλαι   τοιαῦται· ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τῶν
[5, 1301]   πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅτι  πολλαὶ   γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν ὁμολογούντων
[5, 1312]   μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ καταφρονεῖσθαι  πολλαὶ   γίνονται τῶν καταλύσεων. Σημεῖον δέ·
[5, 1311]   υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτεινεν ὡς ὑβρισμένος.  Πολλαὶ   δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ διὰ
[5, 1306]   ἐν ἀγορᾷ ἐν τῷ κύφωνι)  Πολλαὶ   δὲ καὶ διὰ τὸ ἄγαν
[5, 1314]   ὡς καὶ διὰ γυναικῶν ὕβρεις  πολλαὶ   τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί τε τὰς
[5, 1312]   τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς καὶ  πολλαὶ   τῶν ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον τὸ
[5, 1307]   τε πειρῶνται μιγνύναι καὶ αἱ  πολλαὶ   τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι γὰρ
[5, 1315]   ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν. Αἱ δὲ  πολλαὶ   τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι
[5, 1305]   Τῶν μὲν οὖν δημοκρατιῶν αἱ  μεταβολαὶ   γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ ταύτας
[5, 1307]   κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν αἱ  μεταβολαὶ   γίγνονται τῶν πολιτειῶν καὶ αἱ
[5, 1301]   ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ καὶ αἱ  μεταβολαὶ   γίνονται διχῶς· ὁτὲ μὲν γὰρ
[5, 1306]   Γίγνονται δὲ καὶ ἀπὸ συμπτώματος  μεταβολαὶ   καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας καὶ
[5, 1316]   αἰτιῶν δι' ὧν γίγνονται αἱ  μεταβολαί,   οὐ λέγει ἀλλ' μίαν,
[5, 1302]   τε στάσεις γίνονται καὶ αἱ  μεταβολαὶ   περὶ τὰς πολιτείας, ληπτέον καθόλου
[5, 1305]   ἐπαγαγέσθαι τὸν δῆμον) Γίνονται δὲ  μεταβολαὶ   τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν ἀναλώσωσι
[5, 1302]   αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον  μεταβολαὶ   τῶν πολιτειῶν. Ὥσπερ γὰρ σῶμα
[5, 1304]   καὶ ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ  φυλαὶ   καὶ ὅλως μέρος καὶ ὁποινοῦν
[5, 1310]   ὀμνύουσι καὶ τῷ δήμῳ κακόνους  ἔσομαι   καὶ βουλεύσω τι ἂν
[5, 1316]   μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ  φάναι   δύο πόλεις εἶναι τὴν ὀλιγαρχικήν,
[5, 1313]   τοῦ πατρὸς παρέλαβεν· οὐ δῆτα  φάναι·   παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ
[5, 1313]   δὲ ταῖς κατὰ γένος βασιλείαις  τιθέναι   δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς
[5, 1312]   μίσους καὶ τὴν ὀργὴν δεῖ  τιθέναι·   τρόπον γάρ τινα τῶν αὐτῶν
[5, 1308]   καὶ τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν  ἀνιέναι,   ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ, ἐπιτείνοντας κατὰ
[5, 1303]   εἰς τὰς ἀρχὰς τὰς κυρίας  παριέναι   τοὺς μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλους,
[5, 1312]   διὰ τὸ τὴν μὲν δύναμιν  ἐξηργηκέναι   αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ Σεύθης
[5, 1306]   ἐκ γαμικῆς μὲν αἰτίας αἱ  εἰρημέναι   πρότερον (καὶ τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ
[5, 1301]   μὲν οὖν τι πᾶσαι δίκαιον,  ἡμαρτημέναι   δ' ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ διὰ
[5, 1313]   οἷον περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες  καλούμεναι,   καὶ οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων,
[5, 1308]   ἔξω τῆς φιλονεικίας ὄντας πρὶν  παρειληφέναι   καὶ αὐτούς, ὡς τὸ ἐν
[5, 1313]   ἐπὶ Διονυσίου τὴν οὐσίαν ἅπασαν  εἰσενηνοχέναι   συνέβαινεν) Ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς
[5, 1306]   γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ ὥστε  δεθῆναι   ἐν ἀγορᾷ ἐν τῷ κύφωνι)
[5, 1313]   ἀρχῆς τε εἰς δύο μέρη  διαιρεθῆναι   τὴν ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου
[5, 1302]   μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι πρὶν  ἀδικηθῆναι,   ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ συνέστησαν οἱ
[5, 1315]   ὥστε μὴ νομίζειν ἄν ποτε  τιμηθῆναι   μᾶλλον ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων
[5, 1311]   δ' ἀπέστη Κότυος διὰ τὸ  ἐκτμηθῆναι   παῖς ὢν ὑπ' αὐτοῦ, ὡς
[5, 1304]   ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί τι  αὐξηθῆναι   ἀρχεῖον μόριον τῆς
[5, 1311]   διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα  αἰκισθῆναι   πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ μὲν διέφθειραν,
[5, 1311]   ὑπὸ Παυσανίου διὰ τὸ ἐᾶσαι  ὑβρισθῆναι   αὐτὸν ὑπὸ τῶν περὶ Ἄτταλον,
[5, 1316]   (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας οὓς  παιδευθῆναι   καὶ γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον)
[5, 1312]   ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ τὸ τοῦ  σωθῆναι   μηδὲν φροντίζειν, ἂν μὴ μέλλῃ
[5, 1309]   τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν  εἶναι   ἀλλὰ κατὰ γένος, μηδὲ πλειόνων
[5, 1301]   ἀνίσους ἕν τι ὄντας ὅλως  εἶναι   ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν γὰρ
[5, 1313]   δημοκρατίαις· καὶ γὰρ δῆμος  εἶναι   βούλεται μόναρχος. Διὸ καὶ
[5, 1301]   τὴν αὐτήν, δι' αὑτῶν δ'  εἶναι   βούλονται ταύτην, οἷον τὴν ὀλιγαρχίαν
[5, 1309]   τοῦ δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς  εἶναι   δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ
[5, 1308]   μοναχῶς δὲ καὶ ἐνδέχεται ἅμα  εἶναι   δημοκρατίαν καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο
[5, 1309]   πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης  εἶναι   διαφοράς) Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν
[5, 1301]   ἡμίση. Ὁμολογοῦντες δὲ τὸ ἁπλῶς  εἶναι   δίκαιον τὸ κατ' ἀξίαν, διαφέρονται,
[5, 1304]   αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν τἀναντία  εἶναι   δοκοῦντα μέρη τῆς πόλεως ἰσάζῃ
[5, 1310]   δὲ ταῖς δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα  εἶναι   δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος
[5, 1301]   τὴν ἀνισότητα ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ  εἶναι   δοκοῦσιν οἷς ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ
[5, 1314]   διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ' οὐ τύραννος  εἶναι   δόξειεν· οὐ δεῖ δὲ φοβεῖσθαι
[5, 1309]   δημοκρατικόν, τὸ δὲ τοὺς γνωρίμους  εἶναι   ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο
[5, 1306]   πάμπαν ἐγίνοντο διὰ τὸ ἀιδίους  εἶναι   ἐνενήκοντα ὄντας, τὴν δ' αἵρεσιν
[5, 1309]   εἰς τούτους, μείζω τὰ ἐπιτίμια  εἶναι   ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ
[5, 1315]   καὶ Ἡράκλειτος εἶπε, χαλεπὸν φάσκων  εἶναι   θυμῷ μάχεσθαι, ψυχῆς γὰρ ὠνεῖσθαι.
[5, 1307]   καὶ δυνάμενος ἔτι μείζων  εἶναι,   ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1308]   οἷον τὸ ἑξαμήνους τὰς ἀρχὰς  εἶναι,   ἵνα πάντες οἱ ὅμοιοι μετέχωσιν·
[5, 1301]   ὁτιοῦν ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους  εἶναι   ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως,
[5, 1310]   μὲν γὰρ δίκαιον ἴσον δοκεῖ  εἶναι,   ἴσον δ' τι ἂν
[5, 1316]   ταῖς οὐσίαις οὐ δίκαιον οἴονται  εἶναι   ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως τοὺς
[5, 1309]   Οὐδετέραν μὲν γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν  εἶναι   καὶ διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων
[5, 1313]   τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς  εἶναι   καὶ διατρίβειν περὶ θύρας (οὕτω
[5, 1302]   τῆς πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται  εἶναι)   καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ
[5, 1314]   καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις  εἶναι   καὶ μὴ καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν
[5, 1306]   ὄντας, τὴν δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν  εἶναι   καὶ ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν
[5, 1308]   τιμήσεις κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον  εἶναι   καὶ τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν
[5, 1313]   τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους  εἶναι   καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς
[5, 1315]   ἀναγκαῖον οὐ μόνον τὴν ἀρχὴν  εἶναι   καλλίω καὶ ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων
[5, 1313]   πράττων τῶν ἀρχομένων, ἀλλ'  εἶναι   κατασκόπους, οἷον περὶ Συρακούσας αἱ
[5, 1313]   τρόπον τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν  εἶναι   κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι καὶ παρὰ
[5, 1310]   ἂν δόξῃ τῷ πλήθει, τοῦτ'  εἶναι   κύριον, ἐλεύθερον δὲ καὶ ἴσον
[5, 1310]   δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ τὸ πλεῖον  εἶναι   κύριον καὶ τῇ ἐλευθερίᾳ· τὸ
[5, 1306]   ταῦτα καὶ ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία  εἶναι.   Μάλιστα δὲ τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον
[5, 1309]   κερδαίνειν, ἀλλὰ πρὸς τοῖς ἰδίοις  εἶναι   μᾶλλον, οἱ δὲ εὔποροι δυνήσονται
[5, 1307]   πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας ὀλιγαρχικὰς  εἶναι   μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι, οἷον
[5, 1313]   τὴν βασιλείαν ἑκούσιον μὲν ἀρχὴν  εἶναι,   μειζόνων δὲ κυρίαν, πολλοὺς δ'
[5, 1309]   ὀλιγαρχίας. Οἱ δ' οἰόμενοι ταύτην  εἶναι   μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν εἰς τὴν
[5, 1314]   μηδ' ἐλευθέρῳ τυραννικόν (αὑτὸν γὰρ  εἶναι   μόνον ἀξιοῖ τοιοῦτον τύραννος,
[5, 1301]   ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως, ἁπλῶς ἴσοι  εἶναι   νομίζουσινν, ὀλιγαρχία δὲ ἐκ τοῦ
[5, 1301]   ἴσοι ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν  εἶναι,   οἱ δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ
[5, 1303]   δ' ἀρχὴ λέγεται ἥμισυ  εἶναι   παντός, ὥστε καὶ τὸ ἐν
[5, 1311]   μὲν ὀλιγαρχίας τὸ τὸ τέλος  εἶναι   πλοῦτον νοὕτω γὰρ καὶ διαμένειν
[5, 1303]   χώρα πρὸς τὸ μίαν  εἶναι   πόλιν, οἷον ἐν Κλαζομεναῖς οἱ
[5, 1315]   διατελεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν  εἶναι   πολυχρονιωτέραν, ἔτι δ' αὐτὸν διακεῖσθαι
[5, 1306]   τὸ καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν  εἶναί   πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι
[5, 1307]   γὰρ τὸ ἀπὸ πλείονος τιμήματος  εἶναι   τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη
[5, 1308]   οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι ὥστε μὴ  εἶναι   τὰς ἀρχὰς κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ
[5, 1306]   καὶ διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς  εἶναι   τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐν
[5, 1308]   ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς  εἶναι   τὰς πολιτείας, ἀλλὰ διὰ τὸ
[5, 1309]   γένηται τῆς οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη  εἶναι   ταύτην τὴν πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες
[5, 1311]   οὐ δι' ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο  εἶναι   τὴν γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων δὲ
[5, 1316]   καὶ τὸ φάναι δύο πόλεις  εἶναι   τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων καὶ πενήτων.
[5, 1316]   ἴσως οὐ κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ  εἶναί   τινας οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι
[5, 1310]   οὐ γὰρ δεῖ οἴεσθαι δουλείαν  εἶναι   τὸ ζῆν πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1316]   μεταβολὴν ἰδίως. Φησὶ γὰρ αἴτιον  εἶναι   τὸ μὴ μένειν μηθὲν ἀλλ'
[5, 1315]   τῶν τοιούτων, ~ἐὰν δεισιδαίμονα νομίζωσιν  εἶναι   τὸν ἄρχοντα καὶ φροντίζειν τῶν
[5, 1305]   εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε κύριον  εἶναι   τὸν δῆμον καὶ τῶν νόμων.
[5, 1305]   δὲ διὰ τὸ μὴ μεγάλας  εἶναι   τότε τὰς πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ
[5, 1315]   ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι δ' εἰκόνα φασὶν  εἶναι   τοῦ κρίναντος οὕτως τὸν ἀνδριάντα
[5, 1313]   μειζόνων δὲ κυρίαν, πολλοὺς δ'  εἶναι   τοὺς ὁμοίους, καὶ μηδένα διαφέροντα
[5, 1301]   ~μάλιστα γὰρ εὔλογον ἀνίσους ἁπλῶς  εἶναι   τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ τινες
[5, 1316]   τινι περιόδῳ μεταβάλλειν, ἀρχὴν δ'  εἶναι   τούτων ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι
[5, 1313]   βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο  εἶναι   τυραννίς. Ἐν δὲ ταῖς κατὰ
[5, 1308]   οὐ μόνον διὰ τὸ πόρρω  εἶναι   τῶν διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε καὶ
[5, 1315]   τῇ δυνάμει προστιθέμενον ὥστε κρείττους  εἶναι   τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ τὸ
[5, 1311]   νομίζειν περί τε τὰς πολιτείας  εἶναι   τῶν μεταβολῶν καὶ περὶ τὰς
[5, 1315]   τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν  εἶναι   φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις καὶ μὴ
[5, 1316]   οὗ αἰτίαν τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν  εἶναί   φησιν. Πλειόνων δ' οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν
[5, 1311]   Μολοττῶν. ~Βούλεται δ' βασιλεὺς  εἶναι   φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν κεκτημένοι
[5, 1309]   τὰ δύο ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς  εἶναι,   ὥστε καθάπερ καὶ αὑτοῖς οὐχ
[5, 1301]   ἄνισοι ὄντες ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν  εἶναἰ.   Εἶτα οἱ μὲν ὡς ἴσοι
[5, 1315]   καθήμενον. Φασὶ δὲ καὶ Πεισίστρατον  ὑπομεῖναί   ποτε προσκληθέντα δίκην εἰς Ἄρειον
[5, 1316]   καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν Διὰ τὸ  ἐξεῖναι   τι ἂν βούλωνται ποιεῖν·
[5, 1309]   βούλονται ἀμφοτέρους. Τὸ μὲν γὰρ  ἐξεῖναι   πᾶσιν ἄρχειν δημοκρατικόν, τὸ δὲ
[5, 1307]   νόμον λύειν ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ'  ἐξεῖναι   τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες
[5, 1308]   μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ πολυχρονίους  διδόναι   τιμὰς ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται
[5, 1304]   οἱ δημαγωγοὶ ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον  ἀποδιδόναι   τὰ ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις, οἱ
[5, 1307]   γὰρ αἱ πολιτεῖαί τε πειρῶνται  μιγνύναι   καὶ αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων
[5, 1308]   εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι  συμμιγνύναι   τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος καὶ
[5, 1310]   τοὺς ὅρκους ἐναντίους νῦν  ὀμνύναι   τοὺς ὀλιγαρχικούς· νῦν μὲν γὰρ
[5, 1311]   διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα  αἰσχῦναι   τῶν μονάρχων τινάς. Οἷον καὶ
[5, 1308]   τὸ ἐν ἀρχῇ γινόμενον κακὸν  γνῶναι   οὐ τοῦ τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ
[5, 1307]   πρὸς τὸ πλῆθος πολιτείας· διόπερ  ἀσφαλέστεραι   αἱ τοιαῦται τῶν ἑτέρων εἰσίν·
[5, 1309]   αὐτὸν κληρονομεῖν. Οὕτω γὰρ ἂν  ὁμαλώτεραι   αἱ οὐσίαι εἶεν καὶ τῶν
[5, 1303]   μεγάλων. Μάλιστα δὲ καὶ αἱ  μικραὶ   ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν τοῖς κυρίοις
[5, 1301]   ποίων, καὶ τίνες ἑκάστης πολιτείας  φθοραί,   καὶ ἐκ ποίων εἰς ποίας
[5, 1312]   ἐξ αὐτῆς δ' αἱ πλεῖσται  φθοραὶ   συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ κατὰ δύο
[5, 1311]   Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου διὰ τὸ  ἐᾶσαι   ὑβρισθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν περὶ
[5, 1311]   προπηλακίσαι μὲν τὴν Ἁρμοδίου ἀδελφὴν  ἐπηρεάσαι   δ' Ἁρμόδιον (ὁ μὲν γὰρ
[5, 1302]   καὶ οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι  φθάσαι   πρὶν ἀδικηθῆναι, ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ
[5, 1316]   γὰρ εἰς τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι  πᾶσαι   αἱ πολιτεῖαι τὴν σύνεγγυς.
[5, 1315]   δὲ πολλαὶ τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι  πᾶσαι   γεγόνασι παντελῶς. Τὰ μὲν οὖν
[5, 1307]   εἰς δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν.  Πᾶσαι   δ' αἱ πολιτεῖαι λύονται ὁτὲ
[5, 1301]   ἄνισον. Ἔχουσι μὲν οὖν τι  πᾶσαι   δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς εἰσιν.
[5, 1305]   οὖν δημοκρατιῶν αἱ μεταβολαὶ γίγνονται  πᾶσαι   σχεδὸν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας.
[5, 1308]   ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον  κακουργῆσαι   ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας καὶ πολύν,
[5, 1315]   ἐὰν δ' ἄρα τινὰ δέῃ  ποιῆσαι   μέγαν, μή τοι τό γε
[5, 1304]   ἐν τοῖς Μηδικοῖς ἔδοξε συντονωτέραν  ποιῆσαι   τὴν πολιτείαν, καὶ πάλιν
[5, 1304]   καὶ εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ  εὐδοκιμῆσαί   τι αὐξηθῆναι ἀρχεῖον
[5, 1301]   ἔτι πρὸς τὸ μέρος τι  κινῆσαι   τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα
[5, 1301]   ἐν Λακεδαίμονί φασι Λύσανδρόν τινες  ἐπιχειρῆσαι   καταλῦσαι τὴν βασιλείαν καὶ Παυσανίαν
[5, 1301]   τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα  καταστῆσαι   ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί
[5, 1313]   Τούτων δὲ τὰ πολλά φασι  καταστῆσαι   Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ δὲ
[5, 1312]   ἐπιβάντα τῆς γῆς εὐθὺς συμβαίη  τελευτῆσαι   τοῦτον καλῶς ἔχειν αὑτῷ τὸν
[5, 1311]   τὸ συμπίνοντα μετὰ τῶν παιδικῶν  ἐρωτῆσαι   αὐτὸν εἰ ἤδη ἐξ αὐτοῦ
[5, 1311]   μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν διὰ τὸ  προπηλακίσαι   μὲν τὴν Ἁρμοδίου ἀδελφὴν ἐπηρεάσαι
[5, 1309]   οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ  ὅσαι   ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1309]   δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς ἀπόροις, πλὴν  ὅσαι   ἀρχαὶ κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας
[5, 1301]   Λακεδαίμονί φασι Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι  καταλῦσαι   τὴν βασιλείαν καὶ Παυσανίαν τὸν
[5, 1304]   τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες  καταλῦσαι   τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ καὶ
[5, 1312]   θετέον· καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν  οὖσαι   διαιρεταὶ τυραννίδες. Βασιλεία δ' ὑπὸ
[5, 1302]   ὡς τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν  οὖσαι,   ἔστι δ' ὡς πλείους. Ὧν
[5, 1307]   ~Μάλιστα δὲ λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι  μεταβάλλουσαι   τῷ λύεσθαι κατὰ μικρόν, ὅπερ
[5, 1311]   τῆς ὀργῆς ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε  μαστιγῶσαι   Εὐριπίδῃ τῷ ποιητῇ· δ'
[5, 1303]   Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ  Ἀπολλωνιᾶται   οἱ ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ
[5, 1302]   καὶ τιμή, καὶ τί  δύναται   καὶ πῶς αἰτία στάσεως· καὶ
[5, 1313]   τυραννικά ἐστιν (πάντα γὰρ ταὐτὸν  δύναται)   καὶ τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι
[5, 1313]   ἔργα Πολυκράτεια (πάντα γὰρ ταῦτα  δύναται   ταὐτόν, ἀσχολίαν καὶ πενίαν τῶν
[5, 1310]   δήμου τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ  καθίσταται   βασιλεὺς ἐκ τῶν ἐπιεικῶν καθ'
[5, 1307]   ἐγκλίνῃ πολιτεία, ἐπὶ τοῦτο  μεθίσταται   ἑκατέρων τὸ σφέτερον αὐξανόντων, οἷον
[5, 1305]   ὄντα πρὸς τοῖς ἔργοις, οἱ  προστάται   τοῦ δήμου, ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο,
[5, 1315]   πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι πασῶν  ὀλιγοχρονιώταται   τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία καὶ
[5, 1314]   Εἰς οὓς μὲν οὖν ὅρους  ἀνάγεται   τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι
[5, 1315]   τὰ πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν.  Λέγεται   γοῦν Κλεισθένης τὸν ἀποκρίναντα τῆς
[5, 1303]   τὸ ἁμάρτημα, δ' ἀρχὴ  λέγεται   ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε καὶ
[5, 1316]   ὑπὸ τοῦ Σωκράτους, οὐ μέντοι  λέγεται   καλῶς. Τῆς τε γὰρ ἀρίστης
[5, 1316]   πάντων. ~Ἐν δὲ τῇ Πολιτείᾳ  λέγεται   μὲν περὶ τῶν μεταβολῶν ὑπὸ
[5, 1314]   πάντα ταῦτα περιειλημμένα τρισὶν εἴδεσιν.  Στοχάζεται   γὰρ τυραννὶς τριῶν, ἑνὸς
[5, 1307]   διὰ τὸ μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι·  παραλογίζεται   γὰρ διάνοια ὑπ' αὐτῶν,
[5, 1313]   ὄντες. Καὶ μὲν βασιλεία  σῴζεται   διὰ τῶν φίλων, τυραννικὸν δὲ
[5, 1314]   βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ καὶ τοῦτο  προίίεται   καὶ τὸ τυραννεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο
[5, 1311]   βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν.  ~Βούλεται   δ' βασιλεὺς εἶναι φύλαξ,
[5, 1310]   ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς  βούλεται,   καὶ εἰς χρῄζων, ὡς
[5, 1313]   καὶ γὰρ δῆμος εἶναι  βούλεται   μόναρχος. Διὸ καὶ κόλαξ
[5, 1306]   τῇ τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων.  Γίγνεται   δὲ μεταβολὴ τῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ
[5, 1316]   ὅταν δὲ τῶν ἄλλων, οὐθὲν  γίγνεται   δεινόν, καὶ μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον
[5, 1305]   ὄντων δ' ἐν ταῖς ἀρχαῖς,  γίγνεται   κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν
[5, 1303]   ἐκ τοῦ τυχόντος πλήθους πόλις  γίγνεται,   οὕτως οὐδ' ἐν τῷ τυχόντι
[5, 1314]   οὖν εἷς τρόπος δι' οὗ  γίγνεται   σωτηρία ταῖς τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν·
[5, 1311]   οὔσης πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον  γίγνεται   τῆς ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων
[5, 1305]   μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς  ὀλίγοισἐγγίγνεται   γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ ὀλίγοι
[5, 1306]   καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε  γίνεται   κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν
[5, 1302]   στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ ἀδίκως μὲν  γίνεται   ὅταν παρὰ τὴν ἀξίαν
[5, 1302]   τὴν ἐξουσίαν· δὲ πλεονεξία  γίνεται   ὁτὲ μὲν ἀπὸ τῶν ἰδίων
[5, 1312]   γάρ τινα τῶν αὐτῶν αἰτία  γίνεται   πράξεων. Πολλάκις δὲ καὶ πρακτικώτερον
[5, 1305]   τὸ πλῆθος· πᾶς γὰρ ἱκανὸς  γίνεται   προστάτης, μάλιστα δ' ὅταν ἐξ
[5, 1306]   μάλιστα ἐν τοῖς πολέμοις τοῦτο  γίνεται·   συνέβη δὲ καὶ τοῦτο ἐν
[5, 1303]   δυναμένων στάσεις· ἐν ἀρχῇ γὰρ  γίνεται   τὸ ἁμάρτημα, δ' ἀρχὴ
[5, 1306]   γὰρ ἂν ἐγχειρίσωσιν, οὗτος πολλάκις  γίνεται   τύραννος, ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ Τιμοφάνης·
[5, 1302]   τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ  ἐγγίνεται   τῷ δήμῳ στάσις· ἔτι δὲ
[5, 1313]   φασιν αὐτόν, εἰποῦσαν εἰ μηδὲν  αἰσχύνεται   τὴν βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺς τοῖς
[5, 1310]   ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν.  Λείπεται   δ' ἐπελθεῖν καὶ περὶ μοναρχίας,
[5, 1305]   εἰς τὴν νεωτάτην· ὅπου γὰρ  αἱρεταὶ   μὲν αἱ ἀρχαί, μὴ ἀπὸ
[5, 1312]   καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι  διαιρεταὶ   τυραννίδες. Βασιλεία δ' ὑπὸ μὲν
[5, 1312]   δ' αἱ πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν.  Φθείρεται   δὲ κατὰ δύο τρόπους, ~ἕνα
[5, 1312]   καλῶς ἔχειν αὑτῷ τὸν θάνατον.  Φθείρεται   δὲ τυραννὶς ἕνα μὲν τρόπον,
[5, 1312]   ὑπὸ μὲν τῶν ἔξωθεν ἥκιστα  φθείρεται,   διὸ καὶ πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ
[5, 1310]   περὶ μοναρχίας, ἐξ ὧν τε  φθείρεται   καὶ δι' ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν.
[5, 1302]   συμμετρία, εἰ δὲ μή,  φθείρεται,   ὅταν μὲν ποὺς τεττάρων
[5, 1309]   μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε  συμβήσεται   τοῖς μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις
[5, 1314]   δὲ τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοις (οὐ  καταλύεται   γὰρ πρότερον τυραννὶς πρὶν
[5, 1308]   χάριν πρὸς τὸ πλῆθος συγκειμένοις,  ~ἐξελέγχεται   γὰρ ὑπὸ τῶν ἔργων (ποῖα
[5, 1308]   τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ καὶ  ἐνδέχεται   ἅμα εἶναι δημοκρατίαν καὶ ἀριστοκρατίαν,
[5, 1309]   τὴν ὀλιγαρχίαν. Οὐδετέραν μὲν γὰρ  ἐνδέχεται   αὐτῶν εἶναι καὶ διαμένειν ἄνευ
[5, 1316]   αὐτὸ λέγων ἴσως οὐ κακῶς  (ἐνδέχεται   γὰρ εἶναί τινας οὓς παιδευθῆναι
[5, 1309]   καὶ τὰ δύο. ὅτι  ἐνδέχεται   τοὺς τὰ δύο ταῦτα ἔχοντας
[5, 1316]   πυθμὴν πεμπάδι συζυγεὶς δύο ἁρμονίας  παρέχεται,   λέγων ὅταν τοῦ διαγράμματος
[5, 1311]   πάσχωσιν, δὲ δῆμος μὴ  ὑβρίζηται   μηθέν· δὲ τυραννίς, ὥσπερ
[5, 1301]   πολιτεύματι βαδίζειν τὰς ἀρχάς, ὅταν  ἐπιψηφίζηται   ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ
[5, 1314]   μὴ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν  ποιῆται   ἀλλὰ τῆς πολεμικῆς, καὶ δόξαν
[5, 1310]   τοὺς γνωρίμους, ὅπως δῆμος  ἀδικῆται   μηδὲν ὑπ' αὐτῶν. Φανερὸν δ'
[5, 1310]   ἴσον τὸ τι ἂν  βούληταί   τις ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν
[5, 1316]   τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου  γένηται   στερεός, ὡς τῆς φύσεώς ποτε
[5, 1309]   τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης  γένηται   τῆς οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη εἶναι
[5, 1312]   φάσκων ὡς ὅποι περ ἂν  δύνηται   προελθεῖν, ἱκανὸν αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν
[5, 1305]   τὸ ὀλίγους μετέχειν καί, καθάπερ  εἴρηται,   εἰ πατήρ, υἱὸν μὴ μετέχειν,
[5, 1307]   τῷ λύεσθαι κατὰ μικρόν, ὅπερ  εἴρηται   ἐν τοῖς πρότερον καθόλου κατὰ
[5, 1308]   λέγομεν τῶν πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον  εἴρηται)   Ἔτι δ' ὁρᾶν ὅτι ἔνιαι
[5, 1301]   ἴσον, τούτου δ' ἁμαρτανόντων, ὥσπερ  εἴρηται   καὶ πρότερον. Δῆμος μὲν γὰρ
[5, 1306]   ὀλίγους τῶν τιμῶν μετέχειν, ὅπερ  εἴρηται   κινεῖν καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ
[5, 1301]   τῶν ἄλλων ὧν προειλόμεθα σχεδὸν  εἴρηται   περὶ πάντων· ἐκ τίνων δὲ
[5, 1315]   φθείρονται καὶ πάλιν σῴζονται, σχεδὸν  εἴρηται   περὶ πάντων. ~Ἐν δὲ τῇ
[5, 1302]   Πῶς μὲν οὖν ἔχοντες στασιάζουσιν,  εἴρηται·   περὶ ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ
[5, 1311]   μηθέν· δὲ τυραννίς, ὥσπερ  εἴρηται   πολλάκις, πρὸς οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν,
[5, 1302]   ἵνα κτήσωνται σφίσιν αὐτοῖς, ὥσπερ  εἴρηται   πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους ὁρῶντες τοὺς
[5, 1308]   τούτοις ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ πολλάκις, ὥσπερ  εἴρηται   πρότερον) ἔπειθ' ἧττον εἰς δυναστείας
[5, 1303]   οὐ μετέχουσι τῶν ἴσων, καθάπερ  εἴρηται   πρότερον, ἴσοι ὄντες, ἐν δὲ
[5, 1307]   τῶν πολιτειῶν καὶ αἱ στάσεις,  εἴρηται   σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ
[5, 1313]   ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ  τρέφηται   καὶ πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν
[5, 1309]   ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς  δεῖται   ὅσην οἱ πολλοὶ ἔχουσιν,
[5, 1302]   τὸ ἀνάλογον, οὕτω καὶ πόλις  σύγκειται   ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις λανθάνει
[5, 1307]   τὰ πάντα οὐ μικρόν, ἀλλὰ  σύγκειται   ἐκ μικρῶν. Μίαν μὲν οὖν
[5, 1302]   Ὥσπερ γὰρ σῶμα ἐκ μερῶν  σύγκειται   καὶ δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα
[5, 1310]   τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης  σύγκειται   καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ
[5, 1305]   ἀρχαί, μὴ ἀπὸ τιμημάτων δέ,  αἱρεῖται   δὲ δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ
[5, 1312]   τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος  προαιρεῖται   κινδυνεύειν· ἀλλ' ἐκεῖνοι μὲν διὰ
[5, 1314]   δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων  ἀφαιρεῖται   τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν
[5, 1303]   καὶ εἰς μάχην ἦλθον· καὶ  Ἀμφιπολῖται   δεξάμενοι Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ
[5, 1305]   ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ' οἱ  ὁπλῖται   δῆμος, ὅπερ ἐν
[5, 1303]   τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις  Συβαρῖται   τοῖς συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες
[5, 1310]   Καθάπερ οὖν εἴπομεν, βασιλεία  τέτακται   κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν. Κατ' ἀξίαν
[5, 1310]   ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον καὶ  δύνανται   νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1301]   ἐκ ποίων εἰς ποίας μάλιστα  μεθίστανται,   ἔτι δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ
[5, 1306]   αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι  ἐξίστανται   ἐνίοτε οὐκ εἰς τὰς ἐναντίας
[5, 1302]   τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε  διατίθενται   τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ
[5, 1311]   σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τιμωρίας χάριν  ἐπιτίθενται,   ἀλλ' οὐχ ὑπεροχῆς. Οἷον
[5, 1305]   καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ τυραννίδι  ἐπιτίθενται   αὐτοὶ κατασκευάζουσιν ἕτερον ~ὥσπερ
[5, 1312]   Καὶ τῶν φίλων δέ τινες  ἐπιτίθενται   διὰ καταφρόνησιν· διὰ γὰρ τὸ
[5, 1312]   πρακτικώτερον τοῦ μίσους· συντονώτερον γὰρ  ἐπιτίθενται   διὰ τὸ μὴ χρῆσθαι λογισμῷ
[5, 1302]   καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι καὶ  ἐπιτίθενται,   οἷον ἔν τε ταῖς ὀλιγαρχίαις,
[5, 1312]   δὲ καὶ διὰ πλείω τούτων  ἐπιτίθενται,   οἷον καὶ καταφρονοῦντες καὶ διὰ
[5, 1305]   ἀπειρίαν δὲ τῶν πολεμικῶν οὐκ  ἐπιτίθενται,   πλὴν εἴ που βραχύ τι
[5, 1311]   διὰ φόβον καὶ διὰ καταφρόνησιν  ἐπιτίθενται   πολλοὶ τῶν ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις,
[5, 1312]   οὐσῶν αἰτιῶν δι' ἃς μάλιστ'  ἐπιτίθενται   ταῖς τυραννίσι, μίσους καὶ καταφρονήσεως,
[5, 1308]   γὰρ οἱ μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ  ἐπιτίθενται   τυραννίδι, ἔνθα μὲν οἱ δημαγωγοὶ
[5, 1312]   τρόπον τινὰ διὰ τὸ καταφρονεῖν  ἐπιτίθενται·   ὡς δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντες
[5, 1311]   καὶ τιμῆς τοῖς μονάρχοις, ὧν  ἐφίενται   πάντες. Τῶν δ' ἐπιθέσεων αἱ
[5, 1311]   ὡς ὑβρισμένος. Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις  γεγένηνται   καὶ διὰ τὸ εἰς τὸ
[5, 1301]   ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅτι πολλαὶ  γεγένηνται   πολιτεῖαι πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ
[5, 1316]   ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ μὴ πάντες  κέκτηνται   ἴσα μὴ πάντες ὁμοίως
[5, 1315]   σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ  δέονται   πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ προαιροῦνται
[5, 1313]   τις εἴη συνουσία καὶ σύλλογος  (παρρησιάζονταί   τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι τοὺς
[5, 1305]   οἱ γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες  ἀναγκάζονται   βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι τὸν δῆμον) Γίνονται
[5, 1310]   αἴτιον δὲ τούτου ὅτι κακῶς  ὁρίζονται   τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν
[5, 1316]   κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ  χρηματίζονται   καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ
[5, 1308]   ἀρχάς, ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν)  Σῴζονται   δ' αἱ πολιτεῖαι οὐ μόνον
[5, 1313]   ταύτας καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας.  Σῴζονται   δὲ δῆλον ὡς ἁπλῶς μὲν
[5, 1310]   καὶ φθείρονται, καὶ διὰ τίνων  σῴζονται   καὶ διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν
[5, 1313]   γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ τυραννίδες  σῴζονται   κατὰ δύο τρόπους τοὺς ἐναντιωτάτους,
[5, 1315]   ὧν τε φθείρονται καὶ πάλιν  σῴζονται,   σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν
[5, 1307]   πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ δι' ὧν  σῴζονται·   τῶν γὰρ ἐναντίων τἀναντία ποιητικά,
[5, 1316]   ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις οὐ δίκαιον  οἴονται   εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως
[5, 1302]   μετέχοντες τῆς πολιτείας (κρείττους γὰρ  οἴονται   εἶναι) καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1309]   καὶ τὸ πλῆθος ἔχειν  βούλονται   ἀμφοτέρους. Τὸ μὲν γὰρ ἐξεῖναι
[5, 1312]   ἐναντιότητα τῆς προαιρέσεως· δὲ  βούλονται,   δυνάμενοι πράττουσι πάντες) ἐναντίαι δ'
[5, 1310]   γεγυμνασμένοι καὶ πεπονηκότες, ὥστε καὶ  βούλονται   μᾶλλον καὶ δύνανται νεωτερίζειν· ἐν
[5, 1301]   αὐτήν, δι' αὑτῶν δ' εἶναι  βούλονται   ταύτην, οἷον τὴν ὀλιγαρχίαν
[5, 1314]   ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις  βούλονται   τοῦτο πράττοντες, ἵν' ὡς εὐδαίμονας
[5, 1316]   τε οὐσῶν αἰτιῶν δι' ὧν  γίγνονται   αἱ μεταβολαί, οὐ λέγει ἀλλ'
[5, 1310]   τρυφῶσιν, οἱ δὲ τῶν ἀπόρων  γίγνονται   γεγυμνασμένοι καὶ πεπονηκότες, ὥστε καὶ
[5, 1313]   καὶ παρὰ τὸν νόμον. Οὐ  γίγνονται   δ' ἔτι βασιλεῖαι νῦν, ἀλλ'
[5, 1306]   καὶ ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία.  Γίγνονται   δὲ καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ
[5, 1313]   ἀρχήν· αὐτοί τε γὰρ ἧττον  γίγνονται   δεσποτικοὶ καὶ τοῖς ἤθεσιν ἴσοι
[5, 1312]   περιττῆς καὶ δι' ἣν ὀνομαστοὶ  γίγνονται   καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω
[5, 1303]   μία καὶ εἰρημένη ἐστί.  Γίγνονται   μὲν οὖν αἱ στάσεις οὐ
[5, 1305]   μὲν οὖν δημοκρατιῶν αἱ μεταβολαὶ  γίγνονται   πᾶσαι σχεδὸν διὰ ταύτας τὰς
[5, 1316]   μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι  γίγνονται   πένητες, ὡς ἐξ ἀρχῆς πλουσίων
[5, 1304]   στάσιν ὡς εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ  γίγνονται   πρὸς πολλούς. Καθόλου μὲν οὖν
[5, 1308]   ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις  γίγνονται   τυραννίδες· γὰρ οἱ μέγιστοι
[5, 1311]   αἱ μὲν ἐπὶ τὸ σῶμα  γίγνονται   τῶν ἀρχόντων, αἱ δ' ἐπὶ
[5, 1307]   Ὅθεν μὲν οὖν αἱ μεταβολαὶ  γίγνονται   τῶν πολιτειῶν καὶ αἱ στάσεις,
[5, 1308]   ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν τούτοις  ἐγγίγνονται   δημαγωγοὶ πολλάκις, ὥσπερ εἴρηται πρότερον)
[5, 1306]   ἐκείνας) Ἐν δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις  γίνονται   αἱ στάσεις αἱ μὲν διὰ
[5, 1302]   δῆμος πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως.  Γίνονται   δὲ καὶ δι' αὔξησιν τὴν
[5, 1305]   ἀναγκάζονται βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι τὸν δῆμον)  Γίνονται   δὲ μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ
[5, 1306]   ὧν ἦν μία Ἰφιάδου.  Γίνονται   δὲ στάσεις καὶ ἐκ τοῦ
[5, 1301]   στασιάζουσιν· διὸ καὶ αἱ μεταβολαὶ  γίνονται   διχῶς· ὁτὲ μὲν γὰρ πρὸς
[5, 1302]   ἐκ τίνων αἵ τε στάσεις  γίνονται   καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ τὰς
[5, 1312]   Ἀπολαυστικῶς γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε  γίνονται   καὶ πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι τοῖς
[5, 1301]   ἑαυτούς. Διὸ καὶ μάλιστα δύο  γίνονται   πολιτεῖαι, δῆμος καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια
[5, 1312]   ἐκ δὲ τοῦ καταφρονεῖσθαι πολλαὶ  γίνονται   τῶν καταλύσεων. Σημεῖον δέ· τῶν
[5, 1302]   ἕνεκεν, καὶ τρίτον τίνες ἀρχαὶ  γίνονται   τῶν πολιτικῶν ταραχῶν καὶ τῶν
[5, 1302]   Ἐν μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις  ἐγγίνονται   δύο, τε πρὸς ἀλλήλους
[5, 1302]   γὰρ καὶ διὰ τιμὴν καὶ  παροξύνονται   πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα κτήσωνται
[5, 1301]   εἶναι δίκαιον τὸ κατ' ἀξίαν,  διαφέρονται,   καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, οἱ μὲν
[5, 1307]   ὅτι, εἴπερ ἔχομεν δι' ὧν  φθείρονται   αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ δι'
[5, 1310]   οὖν αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ  φθείρονται,   καὶ διὰ τίνων σῴζονται καὶ
[5, 1315]   τὰς μοναρχίας, ἐξ ὧν τε  φθείρονται   καὶ πάλιν σῴζονται, σχεδὸν εἴρηται
[5, 1313]   ἀλλὰ τύραννος καὶ μὴ βουλομένων.  Φθείρονται   μὲν οὖν αἱ μοναρχίαι διὰ
[5, 1308]   διδόναι τιμὰς ταχὺ μεγάλας  (διαφθείρονται   γάρ, καὶ φέρειν οὐ παντὸς
[5, 1310]   πάντων τῶν πολιτευομένων, εἰ μὴ  ἔσονται   εἰθισμένοι καὶ πεπαιδευμένοι ἐν τῇ
[5, 1313]   ὧν ὅτι μάλιστα ἀγνῶτες ἀλλήλοις  ἔσονται   πάντες (ἡ γὰρ γνῶσις πίστιν
[5, 1302]   ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν ὅπως μὴ  ἐνέσονται   τοσοῦτον ὑπερέχοντες, ἐάσαντας γενέσθαι
[5, 1309]   ἀρχῶν· οἱ γὰρ ἄποροι οὐ  βουλήσονται   ἄρχειν τῷ μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ
[5, 1309]   εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ εὔποροι  δυνήσονται   διὰ τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν
[5, 1310]   οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς  δυνήσονται   οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ
[5, 1307]   πόλεμον, καὶ ἐν Καρχηδόνι Ἄννων.  Λύονται   δὲ μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι
[5, 1307]   νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ' αἱ πολιτεῖαι  λύονται   ὁτὲ μὲν ἐξ αὑτῶν ὁτὲ
[5, 1306]   τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς καλῶς.  Καταλύονται   δὲ καὶ ὅταν ἐν τῇ
[5, 1307]   Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους αἱ οὐσίαι  ἔρχονται·   καὶ ἔξεστι ποιεῖν τι
[5, 1314]   σπουδάζοντα διαφερόντως (ἧττόν τε γὰρ  φοβοῦνται   τὸ παθεῖν τι παράνομον ὑπὸ
[5, 1312]   ἃς ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες,  ποιοῦνται   τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ διὰ
[5, 1311]   πιστεύειν νδιὸ καὶ τὴν παραίρεσιν  ποιοῦνται   τῶν ὅπλωνν, καὶ τὸ κακοῦν
[5, 1306]   ἂν δὲ πλείους, οὗτοι αὑτοῖς  περιποιοῦνται   δυναστείαν· ὁτὲ δὲ ταῦτα δεδιότες
[5, 1305]   δῆμος μετέβαλε τὴν πολιτείαν.  Κινοῦνται   δ' αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν
[5, 1304]   θέλουσι μένειν ἐπὶ τῶν ἴσων.  Κινοῦνται   δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν
[5, 1313]   μᾶλλον, καὶ ὑπὸ τῶν ἀρχομένων  φθονοῦνται   ἧττον. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ
[5, 1305]   τιμημάτων μεγάλων εἰσὶν ἑταιριῶν,  αἱροῦνται   δ' οἱ ὁπλῖται
[5, 1305]   ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι  αἱροῦνται   τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν οἱ
[5, 1315]   δέονται πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ  προαιροῦνται   περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν διαφθείραντες. Διὸ
[5, 1301]   πολιτείαν, ἀλλὰ τὴν μὲν κατάστασιν  προαιροῦνται   τὴν αὐτήν, δι' αὑτῶν δ'
[5, 1313]   ἧττον, φοβούμενοι τοὺς τοιούτους, κἂν  παρρησιάζωνται,   λανθάνουσιν ἧττον) καὶ τὸ διαβάλλειν
[5, 1302]   ἀξίαν τιμῶνταί τινες  ἀτιμάζωνται,   δικαίως δὲ ὅταν κατὰ τὴν
[5, 1306]   Τάραντος οἰκιστάς, ὅταν τινὲς  ἀτιμάζωνται   μεγάλοι ὄντες καὶ μηθενὸς ἥττους
[5, 1305]   τρόπον. Ὁτὲ μὲν γάρ, ἵνα  χαρίζωνται,   ἀδικοῦντες τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν,
[5, 1316]   μὴ μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται  ὑβρίζωνται,   στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας,
[5, 1308]   τοῖς ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν  οἴωνται   τὰ κοινὰ κλέπτειν τοὺς ἄρχοντας,
[5, 1316]   κἂν τιμῶν μὴ μετέχωσιν, κἂν  ἀδικῶνται   ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι
[5, 1316]   τὸ ἐξεῖναι τι ἂν  βούλωνται   ποιεῖν· οὗ αἰτίαν τὴν ἄγαν
[5, 1308]   παρελθόν, ἐν ὅσαις μὲν πόλεσι  τιμῶνται   κατ' ἐνιαυτόν, κατὰ τοῦτον τὸν
[5, 1302]   ὅταν παρὰ τὴν ἀξίαν  τιμῶνταί   τινες ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ
[5, 1313]   βασιλεῖαι νῦν, ἀλλ' ἄν περ  γίγνωνται,   μοναρχίαι, τυραννίδες μᾶλλον, διὰ τὸ
[5, 1303]   ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν τοῖς κυρίοις  γένωνται,   οἷον συνέβη καὶ ἐν Συρακούσαις
[5, 1316]   εἰς δῆμον ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν  γένωνται   πλείους οἱ ἄποροι, καὶ ἐκ
[5, 1314]   ἀλλήλοις, τὰ δ' ὅπως μὴ  δύνωνται,   τὰ δ' ὅπως μικρὸν φρονῶσιν.
[5, 1307]   μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ τι  προῶνται   τῶν πρὸς τὴν πολιτείαν, μετὰ
[5, 1307]   Ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί τε  πειρῶνται   μιγνύναι καὶ αἱ πολλαὶ τῶν
[5, 1302]   παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα  κτήσωνται   σφίσιν αὐτοῖς, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[5, 1308]   οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα δ' οἱ  δυνάσται,   οἱ τὰς μεγίστας ἔχοντες
[5, 1313]   μὴ βουλομένων γὰρ εὐθὺς οὐκ  ἔσται   βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος καὶ μὴ
[5, 1316]   ἔσται μεταβολὴ οὔτ' εἰ μὴ  ἔσται,   διὰ τίν' αἰτίαν καὶ εἰς
[5, 1316]   τυραννίδος οὐ λέγει οὔτ' εἰ  ἔσται   μεταβολὴ οὔτ' εἰ μὴ ἔσται,
[5, 1309]   ταῖς ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ'  ἔσται   ὅταν μὴ κερδαίνειν ἀπὸ
[5, 1309]   στοιχεῖον, τὸ τηρεῖν ὅπως κρεῖττον  ἔσται   τὸ βουλόμενον τὴν πολιτείαν πλῆθος
[5, 1316]   ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν αἱ  πλεῖσται   τῶν ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοις εἰς
[5, 1312]   ἐστιν· ἐξ αὐτῆς δ' αἱ  πλεῖσται   φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ κατὰ
[5, 1316]   τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι καὶ  χρηματισταὶ   οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ'
[5, 1301]   Ἀρχαὶ μὲν οὖν ὡς εἰπεῖν  αὗται   καὶ πηγαὶ τῶν στάσεών εἰσιν,
[5, 1312]   τῆς τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ  αὗται   τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ τυραννίδες. Βασιλεία
[5, 1309]   καὶ λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι ἄλλαι  τοιαῦται·   ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἀπόρων
[5, 1307]   πλῆθος πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ  τοιαῦται   τῶν ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν τε
[5, 1304]   οἱ δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ  ἰδιῶται   καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ
[5, 1302]   τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον τίνες  ἀρχαὶ   γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν καὶ
[5, 1305]   ἄρχοντές εἰσιν, ἀλλ' αἱ μὲν  ἀρχαὶ   ἐκ τιμημάτων μεγάλων εἰσὶν
[5, 1304]   περὶ πάσας τὰς πολιτείας αἱ  ἀρχαὶ   καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων καὶ
[5, 1304]   αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ  ἀρχαὶ   καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος
[5, 1309]   ὀλιγαρχίᾳ τοῖς ἀπόροις, πλὴν ὅσαι  ἀρχαὶ   κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας δὲ
[5, 1301]   ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ καὶ πλοῦτος.  Ἀρχαὶ   μὲν οὖν ὡς εἰπεῖν αὗται
[5, 1305]   ὅπου γὰρ αἱρεταὶ μὲν αἱ  ἀρχαί,   μὴ ἀπὸ τιμημάτων δέ, αἱρεῖται
[5, 1302]   πόλεσιν. Αἱ δ' αἰτίαι καὶ  ἀρχαὶ   τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε
[5, 1306]   εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην  δι'   ἄλλην τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου
[5, 1313]   ἑκόντες οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν δὲ  δι'   ἀπάτης ἄρξῃ τις βίας,
[5, 1304]   μὲν διὰ βίας ὁτὲ δὲ  δι'   ἀπάτης, διὰ βίας μὲν
[5, 1305]   οἱ δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι μέν,  δι'   ἀπειρίαν δὲ τῶν πολεμικῶν οὐκ
[5, 1312]   γὰρ δύναμιν ἔχουσα θράσος ἐστίν,  δι'   ἃς ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες,
[5, 1312]   διεφθάρη. Δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν  δι'   ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι,
[5, 1302]   δημοκρατία διεφθάρη, καὶ Μεγαρέων  δι'   ἀταξίαν καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ
[5, 1302]   τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ καὶ  δι'   αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον
[5, 1301]   μὲν κατάστασιν προαιροῦνται τὴν αὐτήν,  δι'   αὑτῶν δ' εἶναι βούλονται ταύτην,
[5, 1306]   πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης  δι'   εἰρήνην δι' ἄλλην τιν'
[5, 1315]   δι' ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ  δι'   ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς δοκούσας
[5, 1302]   ἀνάλογον· ἔτι δὲ ἄλλον τρόπον  δι'   ἐριθείαν, δι' ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα,
[5, 1315]   δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας  δι'   ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ δι'
[5, 1311]   ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν καὶ οὐ  δι'   ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο εἶναι τὴν
[5, 1315]   ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ κολάσεις  δι'   ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων. Κοινὴ
[5, 1312]   θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν ὕβριν,  δι'   ἣν αἰτίαν τε τῶν
[5, 1312]   τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς καὶ  δι'   ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι
[5, 1306]   συνέβη ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ  δι'   ὀλίγων οὔσης τῶν γερόντων ὀλίγοι
[5, 1302]   δὲ ἄλλον τρόπον δι' ἐριθείαν,  δι'   ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα.
[5, 1303]   ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ  δι'   ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς
[5, 1315]   πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ  δι'   ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ πρὸς τὴν
[5, 1316]   Καὶ διά γε τοῦ χρόνου,  δι'   ὃν λέγει πάντα μεταβάλλειν, καὶ
[5, 1314]   μὲν οὖν εἷς τρόπος  δι'   οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς τυραννίσι
[5, 1311]   μοναρχίαις, τῆς δὲ ἀδικίας μάλιστα  δι'   ὕβριν, ἐνίοτε δὲ καὶ διὰ
[5, 1311]   τὴν ἀρχήν. Αἱ μὲν οὖν  δι'   ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα. Τῆς
[5, 1311]   τῇ ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος,  δι'   ὕβριν καὶ οὐ δι' ἐρωτικὴν
[5, 1302]   δὲ ὅταν κατὰ τὴν ἀξίαν.  Δι'   ὑπεροχὴν δέ, ὅταν τις
[5, 1316]   νοῦν. Πολλῶν τε οὐσῶν αἰτιῶν  δι'   ὧν γίγνονται αἱ μεταβολαί, οὐ
[5, 1310]   ἐξ ὧν τε φθείρεται καὶ  δι'   ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ
[5, 1307]   φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ  δι'   ὧν σῴζονται· τῶν γὰρ ἐναντίων
[5, 1307]   οὖν δῆλον ὅτι, εἴπερ ἔχομεν  δι'   ὧν φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν
[5, 1316]   εἶναι τούτων ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν  πεμπάδι   συζυγεὶς δύο ἁρμονίας παρέχεται, λέγων
[5, 1316]   εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἐν  Χαλκίδι   Ἀντιλέοντος, καὶ εἰς δημοκρατίαν,
[5, 1304]   εἰς δημοκρατίαν μετέβαλεν, καὶ ἐν  Χαλκίδι   Φόξον τὸν τύραννον μετὰ τῶν
[5, 1306]   οἱ ὀλίγοι πάντες, ὅπερ ἐν  Ἤλιδι   συνέβη ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ
[5, 1308]   οἱ μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται  τυραννίδι,   ἔνθα μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα
[5, 1305]   τοῦ δήμου, ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο,  τυραννίδι   ἐπετίθεντο. Πάντες δὲ τοῦτο ἔδρων
[5, 1305]   τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ  τυραννίδι   ἐπιτίθενται αὐτοὶ κατασκευάζουσιν ἕτερον
[5, 1312]   δ' αἱ πολιτεῖαι, δῆμος μὲν  τυραννίδι   καθ' Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς κεραμεῖ
[5, 1309]   πολιτείᾳ τὴν πρὸς τὴν πολιτείαν  (εἰ   γὰρ μὴ ταὐτὸν τὸ δίκαιον
[5, 1310]   μὲν οἱ νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς,  εἰ   δ' ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ γὰρ
[5, 1308]   δυνάμει μήτε φίλων μήτε χρημάτων,  εἰ   δὲ μή, ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι τὰς
[5, 1312]   ἀληθῆ ταῦτα οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν·  εἰ   δὲ μὴ ἐπ' ἐκείνου, ἀλλ'
[5, 1308]   φέρειν οὐ παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν)  εἰ   δὲ μή, μή τοί γ'
[5, 1314]   μάλιστα μὲν μετριάζειν τοῖς τοιούτοις,  εἰ   δὲ μή, τό γε φαίνεσθαι
[5, 1302]   ἀνάλογον ἵνα μένῃ συμμετρία,  εἰ   δὲ μή, φθείρεται, ὅταν
[5, 1307]   αὐτῶν, ὥσπερ σοφιστικὸς λόγος  εἰ   ἕκαστον μικρόν, καὶ πάντα· τοῦτο
[5, 1316]   δὲ τυραννίδος οὐ λέγει οὔτ'  εἰ   ἔσται μεταβολὴ οὔτ' εἰ μὴ
[5, 1311]   μετὰ τῶν παιδικῶν ἐρωτῆσαι αὐτὸν  εἰ   ἤδη ἐξ αὐτοῦ κύει·
[5, 1310]   καὶ πεπαιδευμένοι ἐν τῇ πολιτείᾳ,  εἰ   μὲν οἱ νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς,
[5, 1310]   συνδεδοξασμένων ὑπὸ πάντων τῶν πολιτευομένων,  εἰ   μὴ ἔσονται εἰθισμένοι καὶ πεπαιδευμένοι
[5, 1316]   οὔτ' εἰ ἔσται μεταβολὴ οὔτ'  εἰ   μὴ ἔσται, διὰ τίν' αἰτίαν
[5, 1302]   εἰς ἄλλου ζῴου μεταβάλοι μορφήν,  εἰ   μὴ μόνον κατὰ τὸ ποσὸν
[5, 1311]   πολλάκις, πρὸς οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν,  εἰ   μὴ τῆς ἰδίας ὠφελείας χάριν.
[5, 1313]   γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν αὐτόν, εἰποῦσαν  εἰ   μηδὲν αἰσχύνεται τὴν βασιλείαν ἐλάττω
[5, 1312]   τοσοῦτον μετασχεῖν τῆς πράξεως, οἷον  εἰ   μικρὸν ἐπιβάντα τῆς γῆς εὐθὺς
[5, 1310]   τρόποις τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως,  εἰ   μόνον βουληθεῖεν, διὰ τὸ δύναμιν
[5, 1305]   ὀλίγους μετέχειν καί, καθάπερ εἴρηται,  εἰ   πατήρ, υἱὸν μὴ μετέχειν, μηδ'
[5, 1305]   πατήρ, υἱὸν μὴ μετέχειν, μηδ'  εἰ   πλείους ἀδελφοί, ἀλλ' τὸν
[5, 1309]   χρὴ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν· ~οἷον  εἰ   στρατηγικὸς μέν τις εἴη, πονηρὸς
[5, 1316]   ἀρξάμενα γίγνεσθαι ἅμα μεταβάλλει, οἷον  εἰ   τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο τῆς
[5, 1308]   ἅμα εἶναι δημοκρατίαν καὶ ἀριστοκρατίαν,  εἰ   τοῦτο κατασκευάσειέ τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ
[5, 1305]   τῶν πολεμικῶν οὐκ ἐπιτίθενται, πλὴν  εἴ   που βραχύ τι γέγονε τοιοῦτον.
[5, 1312]   πολίτας οὕτως ἔχοντας καὶ αὐτὸν  ἀεὶ   μεθύοντα. Καὶ τῶν φίλων δέ
[5, 1314]   τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι  ἀεὶ   σπουδάζοντα διαφερόντως (ἧττόν τε γὰρ
[5, 1310]   τῶν νόμων· δύο γὰρ ποιοῦσιν  ἀεὶ   τὴν πόλιν, μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις,
[5, 1312]   μίσους καὶ καταφρονήσεως, θάτερον μὲν  ἀεὶ   τούτων ὑπάρχει τοῖς τυράννοις, τὸ
[5, 1304]   τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς  (συνάγει   γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους
[5, 1312]   στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος  Ἀστυάγει   καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ
[5, 1316]   ὧν γίγνονται αἱ μεταβολαί, οὐ  λέγει   ἀλλ' μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι
[5, 1316]   μοναρχίαν. Ἔτι δὲ τυραννίδος οὐ  λέγει   οὔτ' εἰ ἔσται μεταβολὴ οὔτ'
[5, 1316]   γε τοῦ χρόνου, δι' ὃν  λέγει   πάντα μεταβάλλειν, καὶ τὰ μὴ
[5, 1316]   δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας  λέγει   τὰς μεταβολὰς Σωκράτης.
[5, 1316]   πολιτείας καὶ πρώτης οὔσης οὐ  λέγει   τὴν μεταβολὴν ἰδίως. Φησὶ γὰρ
[5, 1302]   ἐνιαχοῦ εἰώθασιν ὀστρακίζειν, οἷον ἐν  Ἄργει   καὶ Ἀθήνησιν· καίτοι βέλτιον ἐξ
[5, 1304]   δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ ἐν  Ἄργει   οἱ γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες περὶ τὴν
[5, 1303]   ἐγένετο ἐκ πολιτείας, καὶ ἐν  Ἄργει   τῶν ἐν τῇ ἑβδόμῃ ἀπολομένων
[5, 1302]   σῶμα ἐκ μερῶν σύγκειται καὶ  δεῖ   αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ
[5, 1302]   διοριστέον καθ' αὑτὰς τύπῳ πρῶτον.  Δεῖ   γὰρ λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες
[5, 1309]   εἶναι δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν.  Δεῖ   δ' ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1315]   συμμάχους ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς)  δεῖ   δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον·
[5, 1301]   ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις.  Δεῖ   δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν,
[5, 1310]   τὴν πόλιν, μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις,  δεῖ   δὲ τοὐναντίον αἰεὶ δοκεῖν λέγειν
[5, 1314]   οὐ τύραννος εἶναι δόξειεν· οὐ  δεῖ   δὲ φοβεῖσθαι μή ποτε ἀπορήσῃ
[5, 1316]   ἀόριστον γάρ, ἐπεὶ κατ' ἐκεῖνον  δεῖ   εἰς τὴν πρώτην καὶ τὴν
[5, 1308]   διὰ τοὺς ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν,  δεῖ   ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα τὴν ἐποψομένην
[5, 1304]   ἐκ τούτων μερίζοντας τὰ συμβαίνοντα  δεῖ   θεωρεῖν. Αἱ μὲν οὖν δημοκρατίαι
[5, 1314]   λεχθέντων σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ  δεῖ   καὶ κοσμεῖν τὴν πόλιν ὡς
[5, 1314]   οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ  δεῖ   κἂν μὴ τῶν ἄλλων ἀρετῶν
[5, 1314]   Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὥσπερ ὑπόθεσιν  δεῖ   μένειν, τὰ δ' ἄλλα τὰ
[5, 1309]   βουλομένου. Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα  δεῖ   μὴ λανθάνειν, νῦν λανθάνει
[5, 1315]   ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός, ὅτι  δεῖ   μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον καὶ
[5, 1309]   δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς εἶναι  δεῖ   νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ'
[5, 1311]   σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς ἀρχὰς  δεῖ   νομίζειν περί τε τὰς πολιτείας
[5, 1310]   δ' ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ  δεῖ   οἴεσθαι δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν
[5, 1307]   φυλακὴν ταύτην πρὸς τὴν ἀρχὴν  δεῖ   ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν τοῖς
[5, 1309]   δὲ δίκαιος καὶ φίλος, πῶς  δεῖ   ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ
[5, 1315]   εὐπόρων, μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν  δεῖ   σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ
[5, 1302]   τὸ τέλος κακόν τι. Διὸ  δεῖ   τὰ μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι,
[5, 1312]   τὴν πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν  δεῖ   τὴν Δίωνος ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον
[5, 1307]   κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο τι  δεῖ   τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι, καὶ
[5, 1308]   δὲ μάλιστα ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς  δεῖ   τηρεῖν. Οὐ γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν
[5, 1309]   καὶ τῆς πολιτείας φιλία, τί  δεῖ   τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ
[5, 1313]   ταῖς κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι  δεῖ   τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς
[5, 1312]   τοῦ μίσους καὶ τὴν ὀργὴν  δεῖ   τιθέναι· τρόπον γάρ τινα τῶν
[5, 1312]   τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ  δεῖ   τὸ τοῦ σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν,
[5, 1315]   ἀνθρώπων. Διόπερ μὴ χρῆσθαι  δεῖ   τοῖς τοιούτοις, τὰς μὲν
[5, 1308]   ἔχουσι μᾶλλον τὴν πολιτείαν. Ὥστε  δεῖ   τοὺς τῆς πολιτείας φροντίζοντας φόβους
[5, 1315]   ζῆν διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι  δεῖ   τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας αὑτοὺς
[5, 1309]   τέλος δ' οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ  δεῖ   τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην
[5, 1304]   τὴν πολιτείαν. Καὶ ὅλως δὴ  δεῖ   τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ
[5, 1303]   διεστασίασαν πάντας. Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι  δεῖ   τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν τὰς
[5, 1314]   τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰς λειτουργίας  δεῖ   φαίνεσθαι τῆς τε οἰκονομίας ἕνεκα
[5, 1308]   καὶ διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι  δεῖ   φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω τῆς
[5, 1309]   λέγομεν ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα  σῴζει   τὰς πολιτείας, καὶ τὸ πολλάκις
[5, 1309]   νομοθέτην καὶ τὸν πολιτικόν, ποῖα  σῴζει   τῶν δημοτικῶν καὶ ποῖα φθείρει
[5, 1301]   ἀριθμῷ μὲν τὸ πλήθει  μεγέθει   ταὐτὸ καὶ ἴσον, κατ' ἀξίαν
[5, 1301]   Λέγω δὲ ἀριθμῷ μὲν τὸ  πλήθει   μεγέθει ταὐτὸ καὶ ἴσον,
[5, 1308]   δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ  πλήθει,   καὶ τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις)
[5, 1311]   τὴν τρυφήνν, καὶ τὸ τῷ  πλήθει   μηδὲν πιστεύειν νδιὸ καὶ τὴν
[5, 1306]   δὲ ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι τῷ  πλήθει   τῆς πολιτείας διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι
[5, 1310]   τι ἂν δόξῃ τῷ  πλήθει,   τοῦτ' εἶναι κύριον, ἐλεύθερον δὲ
[5, 1307]   τῶν νεωτέρων καὶ παρὰ τῷ  πλήθει   τῶν φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες τῶν
[5, 1311]   καὶ Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον·  αἰεὶ   γὰρ βαρέως εἶχε πρὸς τὴν
[5, 1310]   τοῖς εὐπόροις, δεῖ δὲ τοὐναντίον  αἰεὶ   δοκεῖν λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν
[5, 1313]   καὶ φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν  αἰεὶ   δουλεύοντες) καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα
[5, 1308]   αἰτίας· τούτου δ' ἄκος τὸ  αἰεὶ   τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς
[5, 1311]   ὑπερεχόντων σταχύων κόλουσις, ὡς δέον  αἰεὶ   τοὺς ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν.
[5, 1313]   ἀλλήλους) καὶ τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας  αἰεὶ   φανεροὺς εἶναι καὶ διατρίβειν περὶ
[5, 1313]   πάντες (ἡ γὰρ γνῶσις πίστιν  ποιεῖ   μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους) καὶ τὸ
[5, 1311]   Ἐλιμείας, τὴν δὲ νεωτέραν τῷ  υἱεῖ   Ἀμύντᾳ, οἰόμενος οὕτως ἂν ἐκεῖνον
[5, 1311]   καὶ τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ  κἀκεῖ,   καὶ περὶ τὰς τυραννίδας καὶ
[5, 1306]   μέντοι διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ  δοκεῖ   γε διὰ ταῦτα καὶ
[5, 1310]   τὸ μὲν γὰρ δίκαιον ἴσον  δοκεῖ   εἶναι, ἴσον δ' τι
[5, 1307]   ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι  δοκεῖ   Παυσανίας στρατηγήσας κατὰ τὸν
[5, 1313]   ἄρξῃ τις βίας, ἤδη  δοκεῖ   τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ
[5, 1310]   γάρ ἐστιν οἷς δημοκρατία  δοκεῖ   ὡρίσθαι, τῷ τὸ πλεῖον εἶναι
[5, 1309]   εἰς τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν  ἀποβαλεῖ   τὴν μετριότητα τοῦ μορίου, τέλος
[5, 1304]   φανερῶς κρεῖττον τὸ λοιπὸν οὐ  θέλει   κινδυνεύειν. Διὸ καὶ οἱ κατ'
[5, 1311]   Σίρραν καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ  βασιλεῖ   τῷ τῆς Ἐλιμείας, τὴν δὲ
[5, 1316]   Ἐκ γὰρ τῆς Λακωνικῆς, φησί,  μεταβάλλει   εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ
[5, 1316]   ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς τυραννίδα  μεταβάλλει   ἐξ ὀλιγαρχίας, ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ
[5, 1316]   ἐγίγνετο συνεχὲς καὶ κύκλος. Ἀλλὰ  μεταβάλλει   καὶ εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ
[5, 1316]   μὴ ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι ἅμα  μεταβάλλει,   οἷον εἰ τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ
[5, 1316]   ἐκ ταύτης εἰς τὴν Λακωνικὴν  μεταβάλλει;   Πλεονάκις γὰρ εἰς τὴν ἐναντίαν
[5, 1316]   ἐγένετο τῆς τροπῆς, ἅμα ἄρα  μεταβάλλει;   Πρὸς δὲ τούτοις διὰ τίν'
[5, 1306]   Διονύσιον ἐν Συρακούσαις, καὶ ἐν  Ἀμφιπόλει   ὄνομα ἦν Κλεότιμος τοὺς
[5, 1302]   δέ, ὅταν τις τῇ  δυνάμει   μείζων (ἢ εἷς πλείους)
[5, 1308]   ὥστε μηδένα ἐγγίγνεσθαι πολὺ ὑπερέχοντα  δυνάμει   μήτε φίλων μήτε χρημάτων, εἰ
[5, 1315]   γὰρ θάτερον μέρος πρὸς τῇ  δυνάμει   προστιθέμενον ὥστε κρείττους εἶναι τῶν
[5, 1312]   τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς  κεραμεῖ   ῖκαὶ γὰρ δημοκρατία
[5, 1312]   τις ξαίνοντα μετὰ τῶν γυναικῶν  νεἰ   ἀληθῆ ταῦτα οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν·
[5, 1307]   μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ πολλάκις γινόμενον.  Λανθάνει   γὰρ δαπάνη διὰ τὸ
[5, 1307]   καὶ μάλιστα τὸ μικρὸν φυλάττειν·  λανθάνει   γὰρ παραδυομένη παρανομία, ὥσπερ
[5, 1309]   ἐν ἐνίαις τῶν πολιτειῶν  λανθάνει   γιγνόμενον, βέλτιον δὲ καὶ βουλομένους
[5, 1303]   δὲ παρὰ μικρόν, ὅτι πολλάκις  λανθάνει   μεγάλη γινομένη μετάβασις τῶν νομίμων,
[5, 1309]   δεῖ μὴ λανθάνειν, νῦν  λανθάνει   τὰς παρεκβεβηκυίας πολιτείας, τὸ μέσον·
[5, 1303]   σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις  λανθάνει   τι αὐξανόμενον, οἷον τὸ τῶν
[5, 1313]   τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα  τυγχάνει   τις λέγων πράττων τῶν
[5, 1306]   εἰς τὰς ἐν τῷ αὐτῷ  γένει,   οἷον ἐκ τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν
[5, 1311]   ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ τούτων  συμβαίνει   γίγνεσθαι καὶ τὰς ἐπιβουλάς, τῶν
[5, 1303]   ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις.  Συμβαίνει   δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ
[5, 1303]   στρατεύεσθαι ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον.  Συμβαίνει   δὲ τοῦτο καὶ ἐν ταῖς
[5, 1309]   καὶ περὶ τῶν ἄλλων μορίων,  συμβαίνει   δὴ τοῦτο καὶ περὶ τὰς
[5, 1308]   ὀλιγαρχίαν ἔνθα δὲ δυναστείαν γίνεσθαι  συμβαίνει,   ἐκείνως δὲ ἐκ μὲν πολιτείας
[5, 1306]   δι' ἄλλην τιν' εὐτυχίαν  συμβαίνει   πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας τὰς
[5, 1312]   λογισμῷ τὸ πάθος (μάλιστα δὲ  συμβαίνει   τοῖς θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν
[5, 1312]   μὲν γὰρ βούλεσθαι δῆλον ὡς  ὑπάρξει   διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς προαιρέσεως·
[5, 1315]   θυμῷ μάχεσθαι, ψυχῆς γὰρ ὠνεῖσθαι.  Ἐπεὶ   δ' αἱ πόλεις ἐκ δύο
[5, 1308]   ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι τὰς παραστάσεις αὐτῶν.  Ἐπεὶ   δὲ καὶ διὰ τοὺς ἰδίους
[5, 1302]   ἐστὶν ἀσφαλεστάτη τῶν τοιούτων πολιτειῶν.  Ἐπεὶ   δὲ σκοποῦμεν ἐκ τίνων αἵ
[5, 1308]   ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας καὶ πολύν,  ἐπεὶ   διὰ τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1306]   οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι)  ἐπεὶ   δοκεῖ γε διὰ ταῦτα καὶ
[5, 1316]   ἂν εἶχε λέγειν· ἀόριστον γάρ,  ἐπεὶ   κατ' ἐκεῖνον δεῖ εἰς τὴν
[5, 1311]   ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, πρὸς οὐδὲν  ἀποβλέπει   κοινόν, εἰ μὴ τῆς ἰδίας
[5, 1314]   σωτήρια τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν δ'  ἐλλείπει   μοχθηρίας. Ἔστι δ' ὡς εἰπεῖν
[5, 1308]   τοὺς ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα  λυπεῖ,   τό τε τῶν τιμῶν μὴ
[5, 1309]   εἰς εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο πλείους.  Συμφέρει   δὲ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ
[5, 1308]   τιμημάτων εὐπορίας δὲ νομίσματος γιγνομένης,  συμφέρει   τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ
[5, 1314]   τυράννοις ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ  συμφέρει   τοῦτο μᾶλλον καταλιπεῖν ἀθροίσαντας·
[5, 1308]   ὦσιν ἐν τῷ πολιτεύματι, πολλὰ  συμφέρει   τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ
[5, 1307]   τὰς οὐσίας τὸ μικρὸν δαπάνημα  ἀναιρεῖ   πολλάκις γινόμενον. Λανθάνει γὰρ
[5, 1309]   σῴζει τῶν δημοτικῶν καὶ ποῖα  φθείρει   τὴν δημοκρατίαν, καὶ ποῖα τῶν
[5, 1314]   ἀδυναμία τῶν πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ  ἐπιχειρεῖ   τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα
[5, 1309]   φιλία, τί δεῖ τῆς ἀρετῆς;  Ποιήσει   γὰρ τὰ συμφέροντα καὶ τὰ
[5, 1309]   ἑκατέραν αὐτῶν, πρῶτον μὲν χείρω  ποιήσει   τὴν πολιτείαν, τέλος δ' οὐδὲ
[5, 1309]   δ' οὕτως ὥστε μηδὲ ῥῖνα  ποιήσει   φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν καὶ
[5, 1311]   αὐτὸν εἰ ἤδη ἐξ αὐτοῦ  κύει·   δὲ Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου
[5, 1309]   πολλὰ γὰρ τῶν δοκούντων δημοτικῶν  λύει   τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν
[5, 1308]   τὸ μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ  διαλύει   τὰς διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεις)
[5, 1309]   καὶ πρὸς τὸ κοινὸν οὐθὲν  κωλύει   ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς δέ, ὅσα
[5, 1309]   καὶ τῆς δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς)  Ἔχει   δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ συμβαίνῃ
[5, 1305]   καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων.  ~Ἔχει   δὲ καὶ ἐξ ἄλλων
[5, 1309]   ἐναντίων, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον  ἔχει   καὶ περὶ τῶν ἄλλων μορίων,
[5, 1311]   ξένων. Ὅτι δ' τυραννὶς  ἔχει   κακὰ καὶ τὰ τῆς δημοκρατίας
[5, 1314]   δ' ἕτερος σχεδὸν ἐξ ἐναντίας  ἔχει   τοῖς εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι
[5, 1301]   δὲ τὸ τῷ λόγῳ, οἷον  ὑπερέχει   κατ' ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ τὰ
[5, 1301]   στάσις, οὐ μὴ τοῖς ἀνίσοις  ὑπάρχει   ἀνάλογον (ἀίδιος γὰρ βασιλεία ἄνισος,
[5, 1310]   τὰς παρ' ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν.  Ὑπάρχει   δ' γένεσις εὐθὺς ἐξ
[5, 1311]   καὶ τὰς βασιλείας· μέγεθος γὰρ  ὑπάρχει   πλούτου καὶ τιμῆς τοῖς μονάρχοις,
[5, 1301]   εὐγενεῖς γὰρ εἶναι δοκοῦσιν οἷς  ὑπάρχει   προγόνων ἀρετὴ καὶ πλοῦτος. Ἀρχαὶ
[5, 1312]   καταφρονήσεως, θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων  ὑπάρχει   τοῖς τυράννοις, τὸ μῖσος, ἐκ
[5, 1313]   πατρὸς παρέλαβεν· οὐ δῆτα φάναι·  παραδίδωμι   γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ τυραννίδες
[5, 1314]   ὥσπερ παροιμία. Καὶ τὸ  μηδενὶ   χαίρειν σεμνῷ μηδ' ἐλευθέρῳ τυραννικόν
[5, 1314]   τοῦ μικρὰ φρονεῖν τοὺς ἀρχομένους  (οὐθενὶ   γὰρ ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου
[5, 1315]   Ἱέρων, Θρασύβουλος δὲ τῷ ἑνδεκάτῳ  μηνὶ   ἐξέπεσεν. Αἱ δὲ πολλαὶ τῶν
[5, 1316]   μὴ μένειν μηθὲν ἀλλ' ἔν  τινι   περιόδῳ μεταβάλλειν, ἀρχὴν δ' εἶναι
[5, 1307]   τὸν Μηδικὸν πόλεμον, καὶ ἐν  Καρχηδόνι   Ἄννων. Λύονται δὲ μάλιστα αἵ
[5, 1316]   νόμοι εἰσὶν οἱ κωλύοντες, ἐν  Καρχηδόνι   δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται καὶ οὔπω
[5, 1316]   Χαρίλλου ἐν Λακεδαίμονι, καὶ ἐν  Καρχηδόνι.   Καὶ εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ
[5, 1306]   καὶ ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν  Λακεδαίμονι   γερόντων. Γίγνεται δὲ μεταβολὴ τῶν
[5, 1307]   εἶναι, ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν  Λακεδαίμονι   δοκεῖ Παυσανίας στρατηγήσας κατὰ
[5, 1307]   οἱ γνώριμοι, οἷον καὶ ἐν  Λακεδαίμονι   εἰς ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται·
[5, 1316]   ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ Χαρίλλου ἐν  Λακεδαίμονι,   καὶ ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς
[5, 1306]   ὁμοίων κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν  Λακεδαίμονι   οἱ λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ τῶν
[5, 1306]   συνέβη δὲ καὶ τοῦτο ἐν  Λακεδαίμονι   ὑπὸ τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον
[5, 1301]   καταστῆσαι ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν  Λακεδαίμονί   φασι Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι
[5, 1306]   δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ ἐν τῷ  κύφωνι)   Πολλαὶ δὲ καὶ διὰ τὸ
[5, 1311]   ὁμιλίαν. Πύθων δὲ καὶ Ἡρακλείδης  οἱ   Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ
[5, 1316]   ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται πλείους  οἱ   ἄποροι, καὶ ἐκ δήμου εἰς
[5, 1307]   ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον  οἱ   ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ πολιτεῖαι εἰς
[5, 1305]   αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν  οἱ   ἄρχοντές εἰσιν, ἀλλ' αἱ μὲν
[5, 1306]   πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι  οἱ   ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν
[5, 1303]   Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους  οἱ   Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους,
[5, 1309]   κερδαίνειν ἀπὸ τῶν ἀρχῶν·  οἱ   γὰρ ἄποροι οὐ βουλήσονται ἄρχειν
[5, 1304]   δημοκρατία μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων δημαγωγῶν  (οἱ   γὰρ γνώριμοι συνέστησαν) καὶ ἐν
[5, 1304]   ἐν Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία·  οἱ   γὰρ δημαγωγοί, ἵνα χρήματα ἔχωσι
[5, 1305]   καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσι συμβέβηκεν·  οἱ   γὰρ μὴ μετέχοντες τῶν ἀρχῶν
[5, 1305]   εἰς ἐλάττους ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν·  οἱ   γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες ἀναγκάζονται
[5, 1303]   καὶ ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ  οἱ   γνώριμοι ἐλάττους ἐγένοντο διὰ τὸ
[5, 1304]   δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν  οἱ   γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ
[5, 1302]   ἀδικηθῆναι, ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ συνέστησαν  οἱ   γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ
[5, 1304]   ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ ἐν Ἄργει  οἱ   γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες περὶ τὴν ἐν
[5, 1307]   πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν  οἱ   γνώριμοι, οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1303]   ὄντες, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι τῶν ἴσων
[5, 1310]   πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος,  οἱ   δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,
[5, 1307]   καὶ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον ἔχοντες,  οἱ   δ' ἐν ταῖς εὐπορίαις, ἂν
[5, 1311]   πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ μὲν διέφθειραν,  οἱ   δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες, καὶ
[5, 1311]   τοιαύτας αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν  οἱ   δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 1307]   τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως.  Οἱ   δ' ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι τῶν
[5, 1306]   ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι λίαν  οἱ   δ' εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν
[5, 1309]   καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας.  Οἱ   δ' οἰόμενοι ταύτην εἶναι μίαν
[5, 1301]   ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν εἶναι,  οἱ   δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ
[5, 1301]   πάντων τῶν ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν·  οἱ   δ' ὡς ἄνισοι ὄντες πλεονεκτεῖν
[5, 1304]   τὴν νύμφην, οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν,  οἱ   δ' ὡς ὑβρισθέντες ἐνέβαλον τῶν
[5, 1310]   οἷς δυνήσονται οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν  οἱ   δὲ δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ' ἐν
[5, 1304]   ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις,  οἱ   δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας
[5, 1309]   πρὸς τοῖς ἰδίοις εἶναι μᾶλλον,  οἱ   δὲ εὔποροι δυνήσονται διὰ τὸ
[5, 1312]   Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν.  Οἱ   δὲ καὶ διὰ πλείω τούτων
[5, 1304]   ἕως πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας,  οἱ   δὲ κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν
[5, 1307]   γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας,  οἱ   δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους κατέλυον.
[5, 1312]   πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς,  οἱ   δὲ παραλαβόντες εὐθὺς ὡς εἰπεῖν
[5, 1310]   ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης,  οἱ   δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν καὶ
[5, 1316]   εὔπορον καὶ οἱ μὲν ἀμελῶσιν  οἱ   δὲ προσέχωσι τὸν νοῦν. Πολλῶν
[5, 1312]   τυραννὶς ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος,  οἱ   δὲ συστάντες αὐτῶν, ὡς καιρὸν
[5, 1302]   ἔχειν ὄντες ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν,  οἱ   δὲ τῆς ἀνισότητος καὶ τῆς
[5, 1310]   οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν,  οἱ   δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι
[5, 1314]   πολιτῶν· οἱ μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν,  οἱ   δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς
[5, 1308]   ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα μὲν  οἱ   δημαγωγοὶ ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,
[5, 1304]   ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ  οἱ   δημαγωγοὶ ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι
[5, 1305]   δὲ μή, ὅτι τότε μὲν  οἱ   δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ τῶν στρατηγούντων
[5, 1310]   ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος κύριον
[5, 1310]   κυρίας ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον  οἱ   δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας
[5, 1310]   οἷς χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες  οἱ   δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς δυνήσονται
[5, 1308]   γὰρ ἐπὶ τοῦ πλήθους ζητοῦσιν  οἱ   δημοτικοί, τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ
[5, 1315]   τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν  οἱ   διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ καὶ
[5, 1312]   ἐλάχιστοί γε τὸν ἀριθμόν εἰσιν  οἱ   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες·
[5, 1313]   αὐτὴν αἰτίαν· οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν  οἱ   δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς
[5, 1305]   νῦν δὲ τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης  οἱ   δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι μέν, δι'
[5, 1304]   δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς  οἱ   δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται
[5, 1308]   μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα δ'  οἱ   δυνάσται, οἱ τὰς μεγίστας
[5, 1304]   οἱ γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες  οἱ   ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες κατέλυσαν τὸν
[5, 1316]   μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ  οἱ   ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ
[5, 1305]   κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν  οἱ   ἐν ταῖς τιμαῖς, οἷον ἐν
[5, 1305]   δ' ὅταν τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν  οἱ   ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον
[5, 1303]   ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται  οἱ   ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους
[5, 1303]   εἶναι πόλιν, οἷον ἐν Κλαζομεναῖς  οἱ   ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς τοὺς ἐν
[5, 1314]   φρόνημα ἔχων ἐλεύθερον, ἀλλὰ φιλοῦσιν  οἱ   ἐπιεικεῖς, οὐ κολακεύουσιν. Καὶ
[5, 1315]   ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι καὶ  οἱ   ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ
[5, 1303]   τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις  οἱ   ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ
[5, 1302]   εἶναι) καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας καὶ
[5, 1306]   κατ' Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ αὐτοὺς  οἱ   ἐχθροὶ ὥστε δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ
[5, 1307]   ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων,  οἱ   καλούμενοι σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον
[5, 1301]   στασιάζοιεν, ἥκιστα δὲ τοῦτο πράττουσιν,  οἱ   κατ' ἀρετὴν διαφέροντες· ~μάλιστα γὰρ
[5, 1304]   οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ καὶ  οἱ   κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ ποιοῦσι
[5, 1316]   ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν  οἱ   κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ
[5, 1310]   κτίσαντες κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ  οἱ   Λακεδαιμονίων βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων καὶ
[5, 1306]   κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι  οἱ   λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ τῶν ὁμοίων
[5, 1308]   δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες· γὰρ  οἱ   μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι,
[5, 1302]   δεδιότες μὴ δῶσι δίκην, καὶ  οἱ   μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι πρὶν
[5, 1316]   τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον καὶ  οἱ   μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ προσέχωσι
[5, 1311]   δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας αἰτίας  οἱ   μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν.
[5, 1306]   ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν  οἱ   μὲν ἀπορῶσι λίαν οἱ δ'
[5, 1307]   συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων·  οἱ   μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς
[5, 1302]   περὶ ἧς ἤδη τυγχάνομεν εἰρηκότες.  Οἱ   μὲν γὰρ ἰσότητος ἐφιέμενοι στασιάζουσιν
[5, 1314]   ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες τῶν πολιτῶν·  οἱ   μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν, οἱ δὲ
[5, 1311]   τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες  οἱ   μὲν διέφθειραν, οἱ δ' ἐνεχείρησαν
[5, 1310]   εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς ταύτης,  οἱ   μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν,
[5, 1311]   βασιλεὺς εἶναι φύλαξ, ὅπως  οἱ   μὲν κεκτημένοι τὰς οὐσίας μηθὲν
[5, 1310]   δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς δυνήσονται  οἱ   μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ δημοκρατεῖσθαι.
[5, 1301]   ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον,  οἱ   μὲν ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ
[5, 1301]   ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα  οἱ   μὲν ὡς ἴσοι ὄντες πάντων
[5, 1312]   ἕνα δ' ἐξ αὑτῆς, ὅταν  οἱ   μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ τῶν
[5, 1302]   ταῖς ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν  οἱ   μὴ μετέχοντες τῆς πολιτείας (κρείττους
[5, 1312]   τῶν γυναικῶν νεἰ ἀληθῆ ταῦτα  οἱ   μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ δὲ μὴ
[5, 1305]   πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον δ'  οἱ   νεώτεροι πάλιν· οὐ γὰρ ἄρχουσιν
[5, 1310]   ἐν τῇ πολιτείᾳ, εἰ μὲν  οἱ   νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ'
[5, 1312]   πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ  οἱ   οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν
[5, 1310]   τοῦτο, τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν  οἱ   ὀλιγαρχοῦντες οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι,
[5, 1306]   τῶν μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν  οἱ   ὀλίγοι πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι
[5, 1308]   ἔστι γὰρ ὥσπερ δῆμος ἤδη  οἱ   ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν τούτοις
[5, 1308]   τὰς ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες  οἱ   ὅμοιοι μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ
[5, 1305]   εἰσὶν ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ'  οἱ   ὁπλῖται δῆμος, ὅπερ
[5, 1315]   ἔτη τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα δὲ  οἱ   παῖδες, ὥστε τὰ πάντα ἐγένετο
[5, 1305]   δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις  οἱ   περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν τρόπον)
[5, 1305]   οἷον ἐν τοῖς Τριάκοντα Ἀθήνησιν  οἱ   περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα
[5, 1303]   Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων  οἱ   πλεῖστοι αὐτῶν. Στασιάζουσι δ' ἐν
[5, 1303]   ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο ἐποίκους,  οἱ   πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ
[5, 1312]   δέ· τῶν μὲν γὰρ κτησαμένων  οἱ   πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς,
[5, 1311]   ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν  οἱ   πλεῖστοι τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ'
[5, 1305]   εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ  οἱ   πλεῖστοι τῶν ἀρχαίων τυράννων ἐκ
[5, 1310]   ἐκ τῶν συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ  οἱ   πλεῖστοι τῶν τυράννων γεγόνασιν ἐκ
[5, 1313]   παραδεδομένος καὶ καθ' ὃν διοικοῦσιν  οἱ   πλεῖστοι τῶν τυράννων τὴν ἀρχήν.
[5, 1304]   τῆς πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον  οἱ   πλούσιοι καὶ δῆμος, μέσον
[5, 1305]   ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ  οἱ   πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς
[5, 1308]   οὕτως ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν  οἱ   πολλοί, ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν
[5, 1309]   γὰρ ἀρετῆς δεῖται ὅσην  οἱ   πολλοὶ ἔχουσιν, δὲ ἐπιστήμη
[5, 1303]   δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις  οἱ   πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ
[5, 1316]   ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ ὅτι  οἱ   πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις οὐ
[5, 1314]   οὐ κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι  οἱ   πονηροὶ εἰς τὰ πονηρά· ἥλῳ
[5, 1305]   τῶν ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως μετέλαβον  οἱ   πρεσβύτεροι πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον
[5, 1306]   αὐτοὺς στασιάζουσιν οὗτοι  οἱ   πρὸς τούτους μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ
[5, 1305]   ἄσχολον ὄντα πρὸς τοῖς ἔργοις,  οἱ   προστάται τοῦ δήμου, ὅτε πολεμικοὶ
[5, 1305]   αἱρεῖται δὲ δῆμος, δημαγωγοῦντες  οἱ   σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε
[5, 1312]   τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ  οἱ   στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος
[5, 1313]   κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις  οἱ   ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον
[5, 1308]   ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,  οἱ   τὰς μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς, ὅταν
[5, 1312]   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν  οἱ   τὴν φύσιν μὲν θρασεῖς, τιμὴν
[5, 1305]   ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ γὰρ  οἱ   τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ
[5, 1303]   ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ  οἱ   τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν τὸ
[5, 1304]   πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν· γὰρ  οἱ   τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς
[5, 1310]   δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις  οἱ   τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν, οἱ
[5, 1315]   γὰρ εἰς τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν  οἱ   φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως, τὴν δ'
[5, 1314]   καταλιπεῖν ἀθροίσαντας· ἧττον γὰρ ἂν  οἱ   φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ
[5, 1314]   φοβερώτεροι τῶν τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν  οἱ   φυλάττοντες τῶν πολιτῶν· οἱ μὲν
[5, 1302]   ὕστερον. Διὰ δὲ φόβον στασιάζουσιν  οἵ   τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι
[5, 1315]   βαρέως, τὴν δ' εἰς ἀτιμίαν  οἵ   τε φιλότιμοι καὶ οἱ ἐπιεικεῖς
[5, 1301]   τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ τινες  οἳ   κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι
[5, 1314]   τρεῖς τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ  ἀναγάγοι   τις ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς
[5, 1304]   οὐ ποιοῦσι στάσιν ὡς εἰπεῖν·  ὀλίγοι   γὰρ γίγνονται πρὸς πολλούς. Καθόλου
[5, 1306]   ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν  ὀλίγοι)   ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ ταῦτα
[5, 1306]   εἶναί πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ  ὀλίγοι   οἱ ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ
[5, 1306]   ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι γὰρ  ὀλίγοι   ὄντες πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ
[5, 1306]   δι' ὀλίγων οὔσης τῶν γερόντων  ὀλίγοι   πάμπαν ἐγίνοντο διὰ τὸ ἀιδίους
[5, 1306]   μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν οἱ  ὀλίγοι   πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι συνέβη
[5, 1305]   ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις, ὅταν  ὀλίγοι   σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν ταῖς
[5, 1305]   ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ  ὀλίγοι   ὦσιν, οἷον ἐν τοῖς Τριάκοντα
[5, 1308]   ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα μὲν οἱ  δημαγωγοὶ   ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,
[5, 1304]   Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ οἱ  δημαγωγοὶ   ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ
[5, 1305]   μή, ὅτι τότε μὲν οἱ  δημαγωγοὶ   ἦσαν ἐκ τῶν στρατηγούντων (οὐ
[5, 1304]   Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία· οἱ γὰρ  δημαγωγοί,   ἵνα χρήματα ἔχωσι δημεύειν, ἐξέβαλον
[5, 1310]   ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις οἱ  δημαγωγοί,   ὅπου τὸ πλῆθος κύριον τῶν
[5, 1308]   (διὸ καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται  δημαγωγοὶ   πολλάκις, ὥσπερ εἴρηται πρότερον) ἔπειθ'
[5, 1304]   τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν τις  ἴδοι   γιγνόμενον οὕτω. Καὶ γὰρ ἐν
[5, 1305]   ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν τις  ἴδοι   θεωρῶν τὰς μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας
[5, 1316]   μὴ πάντες ὁμοίως εἰσὶν  ἀγαθοὶ   ἄνδρες; Οὐδενὸς δὲ πενεστέρου γενομένου
[5, 1302]   ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ καὶ  ἀγαθοὶ   οὐδαμοῦ ἑκατόν, εὔποροι δὲ πολλαχοῦ.
[5, 1303]   φυγάδας εἰσδεξάμενοι διὰ μάχης ἐξέβαλον·  Ζαγκλαῖοι   δὲ Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί·
[5, 1307]   καὶ Λακεδαιμονίων· οἱ μὲν γὰρ  Ἀθηναῖοι   πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ
[5, 1303]   φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ μάχης· καὶ  Ἀντισσαῖοι   τοὺς Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι διὰ
[5, 1303]   συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους οἱ  Ἀχαιοὶ   γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν
[5, 1303]   οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις  Ἀχαιοὶ   συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους οἱ
[5, 1315]   τῆς νίκης αὐτὸν ὡς ἐστεφάνωσεν·  ἔνιοι   δ' εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ
[5, 1305]   τῷ Πόντῳ ἔτι δ' ὅταν  ἔνιοι   εἰς ἐλάττους ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν·
[5, 1312]   εἰρημένους πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ  ἔνιοι   τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη
[5, 1311]   Πύθων δὲ καὶ Ἡρακλείδης οἱ  Αἴνιοι   Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ τιμωροῦντες,
[5, 1312]   τὴν ἐναντιότητα τῆς πολιτείας (διὸ  Λακεδαιμόνιοι   πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι
[5, 1303]   πρὸς τοὺς ἐν νήσῳ, καὶ  Κολοφώνιοι   καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ
[5, 1314]   τυραννικόν (αὑτὸν γὰρ εἶναι μόνον  ἀξιοῖ   τοιοῦτον τύραννος, δ'
[5, 1308]   γὰρ ὥσπερ δῆμος ἤδη οἱ  ὅμοιοι   (διὸ καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται
[5, 1308]   ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες οἱ  ὅμοιοι   μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ δῆμος
[5, 1306]   ἐκεῖνοι γὰρ ὀλίγοι ὄντες πολλῶν  κύριοί   εἰσι διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν
[5, 1313]   τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν εἶναι  κύριοι   πλειόνων ἀξιῶσι καὶ παρὰ τὸν
[5, 1313]   Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐλαττόνων ὦσι  κύριοι,   πλείω χρόνον ἀναγκαῖον μένειν πᾶσαν
[5, 1312]   Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ  Συρακούσιοι   κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο
[5, 1303]   πόντῳ ἐποίκους ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν· ~καὶ  Συρακούσιοι   μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους
[5, 1304]   πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ  πλούσιοι   καὶ δῆμος, μέσον δ'
[5, 1304]   μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ δυνάμεως  αἴτιοι   γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ
[5, 1310]   ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ τῶν ἀρχόντων  υἱοὶ   τρυφῶσιν, οἱ δὲ τῶν ἀπόρων
[5, 1305]   οἱ προστάται τοῦ δήμου, ὅτε  πολεμικοὶ   γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο. Πάντες δὲ
[5, 1307]   πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί τινες  πολεμικοὶ   τῶν νεωτέρων καὶ παρὰ τῷ
[5, 1303]   χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις οἱ  ἔποικοι   ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ μάχης·
[5, 1310]   πολιτείᾳ, εἰ μὲν οἱ νόμοι  δημοτικοί,   δημοτικῶς, εἰ δ' ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς.
[5, 1303]   οὐχ ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον  δημοτικοὶ   οἱ τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν
[5, 1308]   ἐπὶ τοῦ πλήθους ζητοῦσιν οἱ  δημοτικοί,   τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ τῶν
[5, 1313]   αὐτοί τε γὰρ ἧττον γίγνονται  δεσποτικοὶ   καὶ τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον,
[5, 1310]   νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ'  ὀλιγαρχικοί,   ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ γὰρ ἔστιν ἐφ'
[5, 1302]   δὲ κἂν εἰς ἄλλου ζῴου  μεταβάλοι   μορφήν, εἰ μὴ μόνον κατὰ
[5, 1306]   οἰκιστάς, ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται  μεγάλοι   ὄντες καὶ μηθενὸς ἥττους κατ'
[5, 1311]   εἰς δυσωδίαν τοῦ στόματος. Καὶ  ἄλλοι   δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας αἰτίας
[5, 1308]   ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν οἱ  πολλοί,   ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν τις
[5, 1311]   ὢν ὑπ' αὐτοῦ, ὡς ὑβρισμένος.  Πολλοὶ   δὲ καὶ διὰ τὸ εἰς
[5, 1311]   τοῦ στόματος. Καὶ ἄλλοι δὲ  πολλοὶ   διὰ τοιαύτας αἰτίας οἱ μὲν
[5, 1309]   ἀρετῆς δεῖται ὅσην οἱ  πολλοὶ   ἔχουσιν, δὲ ἐπιστήμη κοινὴ
[5, 1311]   φόβον καὶ διὰ καταφρόνησιν ἐπιτίθενται  πολλοὶ   τῶν ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις, τῆς
[5, 1303]   ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ  πολλοὶ   ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ μετέχουσι
[5, 1313]   πολεμοποιὸς τύραννος, ὅπως δὴ  ἄσχολοί   τε ὦσι καὶ ἡγεμόνος ἐν
[5, 1313]   πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν ὄντες  ἄσχολοι   ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ τούτου
[5, 1307]   τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι  σύμβουλοι,   ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν,
[5, 1313]   αἰτίαν· οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ  δοῦλοι   καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις,
[5, 1310]   ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ  δῆμοι   καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ
[5, 1307]   μὲν ἧττον αἱ δὲ μᾶλλον  μόνιμοι   αὐτῶν· τὰς γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον
[5, 1303]   ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ οἱ  γνώριμοι   ἐλάττους ἐγένοντο διὰ τὸ ἐκ
[5, 1304]   ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν οἱ  γνώριμοι   ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες
[5, 1302]   ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ συνέστησαν οἱ  γνώριμοι   ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ τὰς
[5, 1304]   ἐποίησεν, καὶ ἐν Ἄργει οἱ  γνώριμοι   εὐδοκιμήσαντες περὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ
[5, 1307]   ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ  γνώριμοι,   οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι εἰς
[5, 1303]   ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις οἱ  γνώριμοι,   ὅτι μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ
[5, 1304]   πονηρῶν ἐγγενομένων δημαγωγῶν (οἱ γὰρ  γνώριμοι   συνέστησαν) καὶ ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν
[5, 1312]   δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ  γνώριμοι   τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ τοῖς
[5, 1314]   ἐπιεικεῖς, οὐ κολακεύουσιν. Καὶ  χρήσιμοι   οἱ πονηροὶ εἰς τὰ πονηρά·
[5, 1315]   δ' εἰς ἀτιμίαν οἵ τε  φιλότιμοι   καὶ οἱ ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων.
[5, 1310]   τῇ πολιτείᾳ, εἰ μὲν οἱ  νόμοι   δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ' ὀλιγαρχικοί,
[5, 1316]   ὀλιγαρχίαις οὐκ ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ  νόμοι   εἰσὶν οἱ κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι
[5, 1312]   διὰ τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς  δυνάμενοι   γὰρ καὶ καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου
[5, 1305]   δὲ τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ  δυνάμενοι   λέγειν δημαγωγοῦσι μέν, δι' ἀπειρίαν
[5, 1312]   τῆς προαιρέσεως· δὲ βούλονται,  δυνάμενοι   πράττουσι πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ
[5, 1310]   δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες  δυνάμενοι   τὰς πόλεις τὰ ἔθνη
[5, 1303]   εἰς μάχην ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται  δεξάμενοι   Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων
[5, 1303]   μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ Σαμίους  ὑποδεξάμενοι   ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται οἱ
[5, 1303]   καὶ Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων φυγάδας  εἰσδεξάμενοι   διὰ μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ
[5, 1303]   ξένους καὶ τοὺς μισθοφόρους πολίτας  ποιησάμενοι   ἐστασίασαν καὶ εἰς μάχην ἦλθον·
[5, 1310]   ὥσπερ Κῦρος, κτίσαντες  κτησάμενοι   χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς
[5, 1304]   τὸν πόλεμον τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους,  ψευσάμενοι   δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν πολιτείαν·
[5, 1307]   προθύμως. Οἱ δ' ἐπὶ τούτῳ  τεταγμένοι   τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι,
[5, 1302]   εἰρηκότες. Οἱ μὲν γὰρ ἰσότητος  ἐφιέμενοι   στασιάζουσιν ἂν νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν
[5, 1311]   εἶναι φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν  κεκτημένοι   τὰς οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν,
[5, 1307]   Τυρταίου ποιήσεως τῆς καλουμένης Εὐνομίας.  ~(λιβόμενοι   γάρ τινες διὰ τὸν πόλεμον
[5, 1303]   ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους  ἐπαγαγόμενοι   ἐστασίασαν· ~καὶ Συρακούσιοι μετὰ τὰ
[5, 1306]   ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι οἱ  λεγόμενοι   Παρθενίαι (ἐκ τῶν ὁμοίων γὰρ
[5, 1308]   τηρεῖν. Οὐ γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν  εἰργόμενοι   τοῦ ἄρχειν οἱ πολλοί, ἀλλὰ
[5, 1315]   νομίζοντας αὑτοὺς ὧν  κηδόμενοι   τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν
[5, 1302]   αἰτία στάσεως· καὶ γὰρ αὐτοὶ  ἀτιμαζόμενοι   καὶ ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν·
[5, 1316]   ἀλλ' μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι  κατατοκιζόμενοι   γίγνονται πένητες, ὡς ἐξ ἀρχῆς
[5, 1312]   καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ  οἰόμενοι   δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον
[5, 1309]   ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ δ'  οἰόμενοι   ταύτην εἶναι μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν
[5, 1310]   οἱ ὀλιγαρχοῦντες οἱ δημοκρατίαν  βουλόμενοι,   ἀλλ' οἷς δυνήσονται οἱ μὲν
[5, 1307]   τὴν ἄλλην πολιτείαν, ὕστερον δὲ  βουλόμενοι   κωλύειν ἄλλων κινουμένων οὐκέτι πλέον
[5, 1312]   τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι  βουλόμενοι   μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν. Οὐ μὴν
[5, 1302]   δίκην, καὶ οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι,  βουλόμενοι   φθάσαι πρὶν ἀδικηθῆναι, ὥσπερ ἐν
[5, 1303]   Σύβαριν, εἶτα πλείους οἱ Ἀχαιοὶ  γενόμενοι   ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ
[5, 1304]   λανθάνειν, ὡς οἱ δυνάμεως αἴτιοι  γενόμενοι,   καὶ ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ
[5, 1307]   ὄντος διὰ πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν,  γενόμενοί   τινες πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων καὶ
[5, 1314]   διὰ τοῦτο πονηρόφιλον τυραννίς·  κολακευόμενοι   γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ' οὐδ'
[5, 1316]   λέγει ἀλλ' μίαν, ὅτι  ἀσωτευόμενοι   κατατοκιζόμενοι γίγνονται πένητες, ὡς ἐξ
[5, 1306]   οὗτοι οἱ πρὸς τούτους  μαχόμενοι   κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη
[5, 1310]   γὰρ ποιοῦσιν ἀεὶ τὴν πόλιν,  μαχόμενοι   τοῖς εὐπόροις, δεῖ δὲ τοὐναντίον
[5, 1304]   φεύγοντας, οἱ δὲ κατιόντες ἐνίκησαν  μαχόμενοι   τὸν δῆμον καὶ κατέστησαν τὴν
[5, 1310]   οἱ δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται  γεγυμνασμένοι   καὶ πεπονηκότες, ὥστε καὶ βούλονται
[5, 1310]   τῶν πολιτευομένων, εἰ μὴ ἔσονται  εἰθισμένοι   καὶ πεπαιδευμένοι ἐν τῇ πολιτείᾳ,
[5, 1310]   εἰ μὴ ἔσονται εἰθισμένοι καὶ  πεπαιδευμένοι   ἐν τῇ πολιτείᾳ, εἰ μὲν
[5, 1308]   ἐνίοτε καὶ διὰ τὸ ἐγγύς·  φοβούμενοι   γὰρ διὰ χειρῶν ἔχουσι μᾶλλον
[5, 1313]   σύλλογος (παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον,  φοβούμενοι   τοὺς τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν
[5, 1307]   μὲν ἀριστοκρατία εἰς δῆμον νὡς  ἀδικούμενοι   γὰρ περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον οἱ
[5, 1304]   ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ τοὺς δημαγωγούς·  ἀδικούμενοι   γὰρ ὑπ' αὐτῶν οἱ γνώριμοι
[5, 1303]   ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ ὡς  ἀδικούμενοι,   ὅτι οὐ μετέχουσι τῶν ἴσων,
[5, 1307]   τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ  καλούμενοι   σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι
[5, 1305]   τῶν στρατηγούντων (οὐ γάρ πω  δεινοὶ   ἦσαν λέγειν) νῦν δὲ τῆς
[5, 1306]   δὲ ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία·  ἐκεῖνοι   γὰρ ὀλίγοι ὄντες πολλῶν κύριοί
[5, 1312]   ἐπιτιθεμένων ἕκαστος προαιρεῖται κινδυνεύειν· ἀλλ'  ἐκεῖνοι   μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν,
[5, 1310]   μὲν περὶ Ἄργος καὶ ἕτεροι  τύραννοι   κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ δὲ
[5, 1312]   Διονύσιον οὕτως ἔχειν φάσκων ὡς  ὅποι   περ ἂν δύνηται προελθεῖν, ἱκανὸν
[5, 1301]   ἁπλῶς ἴσους εἶναι ιὅτι γὰρ  ἐλεύθεροι   πάντες ὁμοίως, ἁπλῶς ἴσοι εἶναι
[5, 1301]   μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἣν  ἑκάτεροι   τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι τῆς πολιτείας,
[5, 1310]   καὶ Διονύσιος ἐν Συρακούσαις καὶ  ἕτεροι   τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ δημαγωγίας.
[5, 1310]   Φείδων μὲν περὶ Ἄργος καὶ  ἕτεροι   τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ
[5, 1315]   ὑπὸ τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι μηδέν,  ὁπότεροι   δ' ἂν ὦσι κρείττους, τούτους
[5, 1305]   ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως μετέλαβον οἱ  πρεσβύτεροι   πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον δ'
[5, 1305]   τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον δ' οἱ  νεώτεροι   πάλιν· οὐ γὰρ ἄρχουσιν ἐνιαχοῦ
[5, 1314]   ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ δὲ  φοβερώτεροι   τῶν τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν οἱ
[5, 1307]   γὰρ περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον οἱ  ἀπορώτεροἰ,   αἱ δὲ πολιτεῖαι εἰς ὀλιγαρχίαν
[5, 1314]   οὐ κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι οἱ  πονηροὶ   εἰς τὰ πονηρά· ἥλῳ γὰρ
[5, 1306]   Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ αὐτοὺς οἱ  ἐχθροὶ   ὥστε δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ ἐν
[5, 1316]   ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται πλείους οἱ  ἄποροι,   καὶ ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν,
[5, 1309]   ἀπὸ τῶν ἀρχῶν· οἱ γὰρ  ἄποροι   οὐ βουλήσονται ἄρχειν τῷ μηδὲν
[5, 1302]   γὰρ καὶ ἀγαθοὶ οὐδαμοῦ ἑκατόν,  εὔποροι   δὲ πολλαχοῦ. Τὸ δὲ ἁπλῶς
[5, 1309]   ἰδίοις εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ  εὔποροι   δυνήσονται διὰ τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι
[5, 1302]   καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ  εὔποροι   καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας,
[5, 1301]   γὰρ ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως, ἁπλῶς  ἴσοι   εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία δὲ ἐκ
[5, 1313]   γίγνονται δεσποτικοὶ καὶ τοῖς ἤθεσιν  ἴσοι   μᾶλλον, καὶ ὑπὸ τῶν ἀρχομένων
[5, 1301]   κατὰ τὶ ἴσοι ὦσιν, ὅλως  ἴσοι   νομίζουσιν εἶναι, οἱ δ' ὅτι,
[5, 1303]   τῶν ἴσων, καθάπερ εἴρηται πρότερον,  ἴσοι   ὄντες, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1302]   ὅπως ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ  ἴσοι   ὄντες ὅπως μείζους. Πῶς μὲν
[5, 1301]   εἶναἰ. Εἶτα οἱ μὲν ὡς  ἴσοι   ὄντες πάντων τῶν ἴσων ἀξιοῦσι
[5, 1303]   ὅτι μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ  ἴσοι   ὄντες. Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ
[5, 1302]   ἂν νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν ὄντες  ἴσοι   τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς
[5, 1302]   ἐλάττους τε γὰρ ὄντες ὅπως  ἴσοι   ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι ὄντες
[5, 1301]   μὲν ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ  ἴσοι   ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν εἶναι,
[5, 1302]   τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες  ἄνισοι   μὴ πλέον ἔχειν ἀλλ' ἴσον
[5, 1301]   ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν γὰρ  ἄνισοι   ὄντες ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ.
[5, 1301]   ἀξιοῦσι μετέχειν· οἱ δ' ὡς  ἄνισοι   ὄντες πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν, τὸ γὰρ
[5, 1301]   δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ  ἄνισοι,   πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς. Διὸ
[5, 1301]   οὐσίαν γὰρ ἄνισοι ὄντες ἁπλῶς  ἄνισοι   ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα οἱ μὲν
[5, 1303]   ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ· διὸ  ὅσοι   ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο ἐποίκους,
[5, 1315]   φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς  ὅσοι   μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν
[5, 1307]   κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν τῆς χώρας  ὅσοι   πλείω ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι διὰ
[5, 1308]   εὐτυχίαν) εἰ δὲ μή, μή  τοί   γ' ἀθρόας δόντας ἀφαιρεῖσθαι πάλιν
[5, 1315]   τινὰ δέῃ ποιῆσαι μέγαν, μή  τοι   τό γε ἦθος θρασύν (ἐπιθετικώτατον
[5, 1316]   ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι  φιλοχρήματοι   καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς
[5, 1315]   εἰς τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ  φιλοχρήματοι   φέρουσι βαρέως, τὴν δ' εἰς
[5, 1315]   τὴν τοῦ σώματος διαφθορὰν οὗτοι  φοβερώτατοι   καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς ὅσοι
[5, 1315]   αὐτὸν διακεῖσθαι κατὰ τὸ ἦθος  ἤτοι   καλῶς πρὸς ἀρετὴν ἡμίχρηστον
[5, 1312]   ἀπολλύασι πάντες. Ἀπολαυστικῶς γὰρ ζῶντες  εὐκαταφρόνητοί   τε γίνονται καὶ πολλοὺς καιροὺς
[5, 1302]   οἷον ἐν Ἄργει καὶ Ἀθήνησιν·  καίτοι   βέλτιον ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν ὅπως
[5, 1316]   εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας.  Καίτοι   καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ
[5, 1315]   καὶ μὴ πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον.  Καίτοι   πασῶν ὀλιγοχρονιώταται τῶν πολιτειῶν εἰσιν
[5, 1306]   γὰρ ὀλίγοι οἱ ἄρχοντες, οὐ  μέντοι   διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ δοκεῖ
[5, 1316]   μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ Σωκράτους, οὐ  μέντοι   λέγεται καλῶς. Τῆς τε γὰρ
[5, 1314]   ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου  μέντοι   τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον,
[5, 1312]   πράξεως περιττῆς καὶ δι' ἣν  ὀνομαστοὶ   γίγνονται καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις,
[5, 1308]   γίγνονται τυραννίδες· γὰρ οἱ  μέγιστοι   ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα
[5, 1303]   ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων οἱ  πλεῖστοι   αὐτῶν. Στασιάζουσι δ' ἐν μὲν
[5, 1303]   συνοίκους ἐδέξαντο ἐποίκους, οἱ  πλεῖστοι   διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν
[5, 1312]   τῶν μὲν γὰρ κτησαμένων οἱ  πλεῖστοι   καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς, οἱ
[5, 1311]   τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ  πλεῖστοι   τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ
[5, 1305]   τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ οἱ  πλεῖστοι   τῶν ἀρχαίων τυράννων ἐκ δημαγωγῶν
[5, 1310]   τῶν συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ οἱ  πλεῖστοι   τῶν τυράννων γεγόνασιν ἐκ δημαγωγῶν
[5, 1313]   καὶ καθ' ὃν διοικοῦσιν οἱ  πλεῖστοι   τῶν τυράννων τὴν ἀρχήν. Τούτων
[5, 1312]   ἀλλὰ δόξαν. Οὐ μὴν ἀλλ'  ἐλάχιστοί   γε τὸν ἀριθμόν εἰσιν οἱ
[5, 1302]   πῶς αἰτία στάσεως· καὶ γὰρ  αὐτοὶ   ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους
[5, 1305]   ζητοῦσι, καὶ τυραννίδι ἐπιτίθενται  αὐτοὶ   κατασκευάζουσιν ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος
[5, 1303]   Ζαγκλαῖοι δὲ Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον  αὐτοί·   καὶ Ἀπολλωνιᾶται οἱ ἐν τῷ
[5, 1313]   ἀναγκαῖον μένειν πᾶσαν τὴν ἀρχήν·  αὐτοί   τε γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ
[5, 1302]   καὶ ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν  αὐτοί   τε διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον
[5, 1305]   καὶ ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ  οὗτοι   αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν
[5, 1306]   Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν δὲ πλείους,  οὗτοι   αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ
[5, 1312]   μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν,  οὗτοι   δ' ὥσπερ κἂν ἄλλης τινὸς
[5, 1304]   τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,  οὗτοι   διὰ τὴν ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι
[5, 1306]   ὅθεν πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν  οὗτοι   οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι
[5, 1314]   ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων,  οὗτοι   τρεῖς τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ
[5, 1315]   ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος διαφθορὰν  οὗτοι   φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς
[5, 1305]   ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ γὰρ οἱ  τοιοῦτοι   καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ τυραννίδι
[5, 1305]   μὴ μετέχειν, μηδ' εἰ πλείους  ἀδελφοί,   ἀλλ' τὸν πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος
[5, 1305]   δημεύειν τὰ κτήματα τῶν πλουσίων.  Ἐπὶ   δὲ τῶν ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο
[5, 1312]   ἐκεῖνος γὰρ μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν  ἐπὶ   Διονύσιον οὕτως ἔχειν φάσκων ὡς
[5, 1313]   Συρακούσαις (ἐν πέντε γὰρ ἔτεσιν  ἐπὶ   Διονυσίου τὴν οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι
[5, 1310]   ἐφ' ἑνὸς ἀκρασία, ἔστι καὶ  ἐπὶ   πόλεως. Ἔστι δὲ τὸ πεπαιδεῦσθαι
[5, 1304]   τὸ πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ τοῦτο  ἐπὶ   πολλῶν ἄν τις ἴδοι γιγνόμενον
[5, 1310]   αἱ δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν  ἐπὶ   τὰς κυρίας ἀρχάς (τὸ γὰρ
[5, 1310]   ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον  ἐπὶ   τὰς μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ
[5, 1311]   γίγνονται τῶν ἀρχόντων, αἱ δ'  ἐπὶ   τὴν ἀρχήν. Αἱ μὲν οὖν
[5, 1304]   οἰωνισάμενός τι σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν  ἐπὶ   τὴν νύμφην, οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν,
[5, 1315]   μείζοσι τιμαῖς. Τῶν δ' ἐπιχειρούντων  ἐπὶ   τὴν τοῦ σώματος διαφθορὰν οὗτοι
[5, 1305]   δὲ ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην  ~ἐπὶ   τῆς δημοκρατίας ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος.
[5, 1307]   κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο καὶ  ἐπὶ   τῆς Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ
[5, 1306]   ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν Λαρίσῃ  ἐπὶ   τῆς τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν
[5, 1305]   στασιάζον· καὶ ἐν Ἐρυθραῖς δὲ  ἐπὶ   τῆς τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν
[5, 1313]   τῷ τὰς μὲν βασιλείας ἄγειν  ἐπὶ   τὸ μετριώτερον. Ὅσῳ γὰρ ἂν
[5, 1311]   Τῶν δ' ἐπιθέσεων αἱ μὲν  ἐπὶ   τὸ σῶμα γίγνονται τῶν ἀρχόντων,
[5, 1311]   Αἱ μὲν οὖν δι' ὕβριν  ἐπὶ   τὸ σῶμα. Τῆς δ' ὕβρεως
[5, 1302]   ἐν Ῥόδῳ συνέστησαν οἱ γνώριμοι  ἐπὶ   τὸν δῆμον διὰ τὰς ἐπιφερομένας
[5, 1308]   χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς. γὰρ  ἐπὶ   τοῦ πλήθους ζητοῦσιν οἱ δημοτικοί,
[5, 1310]   τοῦ δήμου καὶ τοῦ πλήθους  ἐπὶ   τοὺς γνωρίμους, ὅπως δῆμος
[5, 1306]   τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν  ἐπὶ   τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν οἱ
[5, 1307]   ὁπότερον ἂν ἐγκλίνῃ πολιτεία,  ἐπὶ   τοῦτο μεθίσταται ἑκατέρων τὸ σφέτερον
[5, 1307]   αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ δ'  ἐπὶ   τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ
[5, 1305]   εἶναι τότε τὰς πόλεις, ἀλλ'  ἐπὶ   τῶν ἀγρῶν οἰκεῖν τὸν δῆμον
[5, 1305]   κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων ἄν τις ἴδοι
[5, 1306]   περὶ Σῖμον, καὶ ἐν Ἀβύδῳ  ἐπὶ   τῶν ἑταιριῶν ὧν ἦν μία
[5, 1304]   τὴν ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι μένειν  ἐπὶ   τῶν ἴσων. Κινοῦνται δ' αἱ
[5, 1301]   τὸ ἧττον, ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν λοιπῶν πολιτειῶν, ἵνα
[5, 1308]   οἱ δημοτικοί, τὸ ἴσον, τοῦτ'  ἐπὶ   τῶν ὁμοίων οὐ μόνον δίκαιον
[5, 1304]   ὕστερον βίᾳ κατέχουσιν ἀκόντων, οἷον  ἐπὶ   τῶν Τετρακοσίων τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν
[5, 1303]   πόλιν, οἷον ἐν Κλαζομεναῖς οἱ  ἐπὶ   Χύτρῳ πρὸς τοὺς ἐν νήσῳ,
[5, 1313]   τούτου αἵ τε πυραμίδες αἱ  περὶ   Αἴγυπτον καὶ τὰ ἀναθήματα τῶν
[5, 1310]   τῆς τιμῆς· οἷον Φείδων μὲν  περὶ   Ἄργος καὶ ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν
[5, 1311]   ἐᾶσαι ὑβρισθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν  περὶ   Ἄτταλον, καὶ Ἀμύντου τοῦ
[5, 1314]   ἀλλὰ μηδ' ἄλλον μηδένα τῶν  περὶ   αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς
[5, 1314]   τῆς πολεμικῆς, καὶ δόξαν ἐμποιεῖν  περὶ   αὑτοῦ τοιαύτην· ἔτι δὲ μὴ
[5, 1306]   τῶν ἱππέων Διαγόρας κατέλυσεν ἀδικηθεὶς  περὶ   γάμον) ἐκ δὲ δικαστηρίου κρίσεως
[5, 1312]   μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ τῶν  περὶ   Γέλωνα καὶ νῦν τῶν
[5, 1311]   Ἀρταπάνης φοβούμενος τὴν διαβολὴν τὴν  περὶ   Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος
[5, 1307]   καὶ αἱ στάσεις, εἴρηται σχεδόν.  Περὶ   δὲ σωτηρίας καὶ κοινῇ καὶ
[5, 1312]   Γέλωνα καὶ νῦν τῶν  περὶ   Διονύσιον, μὲν Γέλωνος Θρασυβούλου
[5, 1303]   τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων,  περὶ   ἐρωτικὴν αἰτίαν. Θατέρου γὰρ ἀποδημοῦντος
[5, 1302]   μεταβολὴν αἰτίαν καθόλου μάλιστα θετέον  περὶ   ἧς ἤδη τυγχάνομεν εἰρηκότες. Οἱ
[5, 1313]   αἰεὶ φανεροὺς εἶναι καὶ διατρίβειν  περὶ   θύρας (οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα
[5, 1315]   πέντε. Τῶν δὲ λοιπῶν  περὶ   Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα περὶ Συρακούσας.
[5, 1315]   Ἄρειον πάγον. Δευτέρα δὲ  περὶ   Κόρινθον τῶν Κυψελιδῶν· καὶ
[5, 1304]   ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ ταὐτὸν καὶ  περὶ   Κύμην ~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας ἣν
[5, 1303]   ἀλλ' ἐκ μικρῶν, στασιάζουσι δὲ  περὶ   μεγάλων. Μάλιστα δὲ καὶ αἱ
[5, 1301]    ~Περὶ   μὲν οὖν τῶν ἄλλων ὧν
[5, 1303]   μὲν οὖν αἱ στάσεις οὐ  περὶ   μικρῶν ἀλλ' ἐκ μικρῶν, στασιάζουσι
[5, 1304]   Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου στάσεως γενομένης  περὶ   Μνασέαν τὸν Μνάσωνος πατέρα καὶ
[5, 1313]   Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ  περὶ   Μολοττοὺς πολὺν χρόνον βασιλεία διέμεινεν,
[5, 1310]   ἐστιν. Λείπεται δ' ἐπελθεῖν καὶ  περὶ   μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρεται
[5, 1304]   κἄπειτα ὡς ἱερόσυλον ἀπέκτειναν. Καὶ  περὶ   Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων στάσεως
[5, 1301]   ἄλλων ὧν προειλόμεθα σχεδὸν εἴρηται  περὶ   πάντων· ἐκ τίνων δὲ μεταβάλλουσιν
[5, 1315]   καὶ πάλιν σῴζονται, σχεδὸν εἴρηται  περὶ   πάντων. ~Ἐν δὲ τῇ Πολιτείᾳ
[5, 1304]   πρὸς πολλούς. Καθόλου μὲν οὖν  περὶ   πάσας τὰς πολιτείας αἱ ἀρχαὶ
[5, 1304]   ἄρχουσιν αὐτῶν. Ἁπλῶς μὲν οὖν  περὶ   πάσας τὰς πολιτείας ἐκ τῶν
[5, 1315]   (ἐπιθετικώτατον γὰρ τὸ τοιοῦτον ἦθος  περὶ   πάσας τὰς πράξεις) κἂν τῆς
[5, 1304]   ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος αἴτιος τῆς  περὶ   Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ ταύτης
[5, 1313]   ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ τῶν  περὶ   Σάμον ἔργα Πολυκράτεια (πάντα γὰρ
[5, 1315]   Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον  περὶ   Σικυῶνα τυραννίς, τῶν Ὀρθαγόρου
[5, 1306]   τῆς τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν  περὶ   Σῖμον, καὶ ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ
[5, 1313]   ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι κατασκόπους, οἷον  περὶ   Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ
[5, 1315]   περὶ Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα  περὶ   Συρακούσας. Ἔτη δ' οὐδ' αὕτη
[5, 1309]   μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο καὶ  περὶ   τὰς ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ
[5, 1311]   ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες, καὶ τῶν  περὶ   τὰς ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς δυναστείας.
[5, 1310]   πολιτείας ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα  περὶ   τὰς βασιλείας καὶ τὰς τυραννίδας.
[5, 1311]   πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ  περὶ   τὰς μοναρχίας· διά τε γὰρ
[5, 1315]   περὶ τὰς πολιτείας καὶ τὰ  περὶ   τὰς μοναρχίας, ἐξ ὧν τε
[5, 1311]   καὶ περὶ τὰς πολιτείας καὶ  περὶ   τὰς μοναρχίας· οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης
[5, 1313]   τελευταίαν τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε  περὶ   τὰς οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ
[5, 1310]   ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις  περὶ   τὰς πολιτείας ἐστὶ καὶ τὰ
[5, 1311]   τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ καὶ  περὶ   τὰς πολιτείας καὶ περὶ τὰς
[5, 1315]   γεγόνασι παντελῶς. Τὰ μὲν οὖν  περὶ   τὰς πολιτείας καὶ τὰ περὶ
[5, 1302]   στάσεις γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ  περὶ   τὰς πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον
[5, 1311]   τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ  περὶ   τὰς τυραννίδας καὶ τὰς βασιλείας·
[5, 1314]   γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν·  περί   τε τὰς ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς
[5, 1311]   τὰς αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ νομίζειν  περί   τε τὰς πολιτείας εἶναι τῶν
[5, 1313]   δὲ μάλιστα τούτων. Καὶ τὰ  περὶ   τὴν δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα τὴν
[5, 1304]   ἐν Ἄργει οἱ γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες  περὶ   τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην τὴν
[5, 1310]   κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ δὲ  περὶ   τὴν Ἰωνίαν καὶ Φάλαρις ἐκ
[5, 1303]   μετὰ τὰ Μηδικά, δύο ἀδελφῶν  περὶ   τῆς πατρῴας νομῆς διενεχθέντων·
[5, 1315]   φαίνεσθαι τοιοῦτον· τούς τε ἀγαθοὺς  περί   τι γιγνομένους τινᾶν οὕτως ὥστε
[5, 1309]   ὅταν μὴ συμβαίνῃ ταῦτα πάντα  περὶ   τὸν αὐτόν, πῶς χρὴ ποιεῖσθαι
[5, 1301]   ὀλιγαρχίαν τὴν μοναρχίαν. Ἔτι  περὶ   τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον, οἷον
[5, 1315]   δὲ ταύτην ποιητέον τὴν εὐλάβειαν  περὶ   τοὺς φιλοτίμους· τὴν μὲν γὰρ
[5, 1316]   δ' αὐτὸς λόγος καὶ  περὶ   τῶν ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ
[5, 1309]   αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει καὶ  περὶ   τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ
[5, 1302]   διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ  περὶ   τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν ὡς
[5, 1316]   δὲ τῇ Πολιτείᾳ λέγεται μὲν  περὶ   τῶν μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ Σωκράτους,
[5, 1305]   καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις οἱ  περὶ   Φρύνιχον τὸν αὐτὸν τρόπον)
[5, 1305]   ἐν τοῖς Τριάκοντα Ἀθήνησιν οἱ  περὶ   Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα δημαγωγοῦντες,
[5, 1302]   μὲν οὖν ἔχοντες στασιάζουσιν, εἴρηται·  περὶ   ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος
[5, 1311]   οἱ Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ  πατρὶ   τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ' ἀπέστη Κότυος
[5, 1314]   λαμβανομένων καὶ δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη  πεποιήκασί   τινες τῶν τυράννων (οὕτω γὰρ
[5, 1315]   δ' αἱ πόλεις ἐκ δύο  συνεστήκασι   μορίων, ἔκ τε τῶν ἀπόρων
[5, 1307]   εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες τῶν ἐν τοῖς  πράγμασι   καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον
[5, 1315]   πολλαὶ τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι  γεγόνασι   παντελῶς. Τὰ μὲν οὖν περὶ
[5, 1312]   τε γίνονται καὶ πολλοὺς καιροὺς  παραδιδόασι   τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ τι
[5, 1306]   δυναστείαν· ὁτὲ δὲ ταῦτα δεδιότες  μεταδιδόασι   τῷ πλήθει τῆς πολιτείας διὰ
[5, 1310]   κύριον ἐπὶ τὰς μεγίστας ἀρχάς.  Πᾶσι   γὰρ ὑπῆρχε τοῖς τρόποις τούτοις
[5, 1312]   δὲ παραλαβόντες εὐθὺς ὡς εἰπεῖν  ἀπολλύασι   πάντες. Ἀπολαυστικῶς γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί
[5, 1315]   τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ καθήμενον.  Φασὶ   δὲ καὶ Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε
[5, 1313]   ἀρχήν. Τούτων δὲ τὰ πολλά  φασι   καταστῆσαι Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ
[5, 1301]   ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί  φασι   Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν
[5, 1310]   τὴν ἀπὸ τοῦ δήμου τοῖς  ἐπιεικέσι   γέγονεν, καὶ καθίσταται βασιλεὺς ἐκ
[5, 1314]   τινες ἑαυτοῖς· διὸ καὶ τοῖς  ἐπιεικέσι   πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς πρὸς τὴν
[5, 1305]   ἐν Ἡρακλείᾳ καὶ ἐν ἄλλαις  πόλεσι   συμβέβηκεν· οἱ γὰρ μὴ μετέχοντες
[5, 1308]   τὸ παρελθόν, ἐν ὅσαις μὲν  πόλεσι   τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν, κατὰ τοῦτον
[5, 1315]   ἔφυγε Πεισίστρατος τυραννῶν· ὥστ' ἐν  ἔτεσι   τριάκοντα καὶ τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη
[5, 1310]   Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος  Ἀθήνησι   καὶ Διονύσιος ἐν Συρακούσαις καὶ
[5, 1305]   πρὸς τοὺς πλουσίους, οἷον  Ἀθήνησί   τε Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς τοὺς
[5, 1316]   οὐ λέγει τὴν μεταβολὴν ἰδίως.  Φησὶ   γὰρ αἴτιον εἶναι τὸ μὴ
[5, 1316]   μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ τῆς Λακωνικῆς,  φησί,   μεταβάλλει εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ
[5, 1301]   ἀνίσους ἁπλῶς εἶναι τούτους μόνον.  Εἰσὶ   δέ τινες οἳ κατὰ γένος
[5, 1314]   οἱ φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν,  εἰσὶ   δὲ φοβερώτεροι τῶν τυράννων τοῖς
[5, 1302]   ἀρχὰς καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν.  Εἰσὶ   δὴ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν τρεῖς
[5, 1306]   γὰρ ὀλίγοι ὄντες πολλῶν κύριοί  εἰσι   διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς
[5, 1313]   ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ ταῖς  τυραννίσι   καὶ ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ
[5, 1312]   δι' ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς  τυραννίσι,   μίσους καὶ καταφρονήσεως, θάτερον μὲν
[5, 1314]   δι' οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς  τυραννίσι   τοιοῦτός ἐστιν· δ' ἕτερος
[5, 1308]   τὸν χρόνον, ~ἐν δὲ ταῖς  μείζοσι   διὰ τριετηρίδος πενταετηρίδος, κἂν
[5, 1315]   δὲ τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι  μείζοσι   τιμαῖς. Τῶν δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ
[5, 1315]   ἀλλὰ τὰ σύμπαντα δυεῖν δέοντα  εἴκοσι·   Γέλων μὲν γὰρ ἑπτὰ τυραννήσας
[5, 1305]   ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι λέγειν  δημαγωγοῦσι   μέν, δι' ἀπειρίαν δὲ τῶν
[5, 1303]   ὑπὸ τούτων οἱ πλεῖστοι αὐτῶν.  Στασιάζουσι   δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1303]   τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι ὄντες.  Στασιάζουσι   δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ
[5, 1303]   περὶ μικρῶν ἀλλ' ἐκ μικρῶν,  στασιάζουσι   δὲ περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ
[5, 1306]   μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ  στασιάζουσι   διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ
[5, 1302]   δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ  στασιάζουσι   καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε
[5, 1302]   γὰρ ὄντες ὅπως ἴσοι ὦσι  στασιάζουσι,   καὶ ἴσοι ὄντες ὅπως μείζους.
[5, 1316]   μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται ὑβρίζωνται,  στασιάζουσι   καὶ μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν
[5, 1302]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων  στασιάζουσι   καὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς
[5, 1302]   γὰρ λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες  στασιάζουσι   καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον
[5, 1306]   ὅσαις ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ  δικάζουσι   καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν.
[5, 1314]   τῆς πόλεως· ἀλλὰ τοῖς γ'  ἐκτοπίζουσι   τυράννοις ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ
[5, 1306]   τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς ἀλλήλους  ἐγχειρίζουσι   τὴν φυλακὴν στρατιώταις καὶ ἄρχοντι
[5, 1301]   ἴσοι ὄντες πάντων τῶν ἴσων  ἀξιοῦσι   μετέχειν· οἱ δ' ὡς ἄνισοι
[5, 1301]   οἳ κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ  ἀξιοῦσι   τῶν ἴσων αὑτοὺς διὰ τὴν
[5, 1303]   αἱ τῶν γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν  ποιοῦσι   καὶ τὴν ὅλην πόλιν, οἷον
[5, 1304]   οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ  ποιοῦσι   στάσιν ὡς εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ
[5, 1304]   οὗτοι διὰ τὴν ὑπεροχὴν οὐ  θέλουσι   μένειν ἐπὶ τῶν ἴσων. Κινοῦνται
[5, 1303]   μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας καὶ δυναστείας.  Μεταβάλλουσι   δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ἄνευ
[5, 1304]   ἐκτὸς τῆς πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς.  Μεταβάλλουσι   δὲ καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ
[5, 1305]   ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς δημοτικὸς ὤν.  Μεταβάλλουσι   δὲ καὶ ἐκ τῆς πατρίας
[5, 1305]   τὰς αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι  μεταβάλλουσι   διὰ δύο μάλιστα τρόπους τοὺς
[5, 1304]   Αἱ μὲν οὖν δημοκρατίαι μάλιστα  μεταβάλλουσι   διὰ τὴν τῶν δημαγωγῶν ἀσέλγειαν·
[5, 1306]   θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι  μεταβάλλουσι   καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας
[5, 1310]   ὧν μὲν οὖν αἱ πολιτεῖαι  μεταβάλλουσι   καὶ φθείρονται, καὶ διὰ τίνων
[5, 1316]   Πλεονάκις γὰρ εἰς τὴν ἐναντίαν  μεταβάλλουσι   πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι τὴν
[5, 1316]   ἀδικῶνται ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ  μεταβάλλουσι   τὰς πολιτείας, κἂν μὴ καταδαπανήσωσι
[5, 1304]   γὰρ ἐξαπατήσαντες τὸ πρῶτον ἑκόντων  μεταβάλλουσι   τὴν πολιτείαν, εἶθ' ὕστερον βίᾳ
[5, 1305]   (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς τὰς κρίσεις  μεταβάλλουσι   τὴν πολιτείαν, ὅπερ καὶ ἐν
[5, 1310]   ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι τὰς πολιτείας.  Ἁμαρτάνουσι   δὲ καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1304]   μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.  Κινοῦσι   δὲ τὰς πολιτείας ὁτὲ μὲν
[5, 1309]   προεδρίαν νέμειν τοῖς ἧττον  κοινωνοῦσι   τῆς πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ
[5, 1315]   τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι  φέρουσι   βαρέως, τὴν δ' εἰς ἀτιμίαν
[5, 1307]   αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν.  Διαφέρουσι   γὰρ τῶν ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ
[5, 1310]   φθείροντες τοῖς καθ' ὑπεροχὴν νόμοις  φθείρουσι   τὰς πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ
[5, 1312]   τοῦ κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν  ἐπιχειροῦσι   ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες τοῖς
[5, 1306]   τοιαύτην αἰτίαν· ὁτὲ μὲν οὖν  ἐπιχειροῦσί   τι κινεῖν, ὁτὲ δὲ κλέπτουσι
[5, 1310]   διαμένειν τὰς πολιτείας, οὗ νῦν  ὀλιγωροῦσι   πάντες, τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς
[5, 1315]   ἕνα μέγαν, ἀλλ' εἴπερ, πλείους  (τηρήσουσι   γὰρ ἀλλήλους) ἐὰν δ' ἄρα
[5, 1305]   καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν  ζητοῦσι,   καὶ τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ
[5, 1307]   πολιτεία διδῷ τὴν ὑπεροχήν, ὑβρίζειν  ζητοῦσι   καὶ πλεονεκτεῖν. Ὅλως δ' ἐφ'
[5, 1306]   ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν, ὁτὲ δὲ  κλέπτουσι   τὰ κοινά, ὅθεν πρὸς αὐτοὺς
[5, 1313]   γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν τί  πράττουσι,   καὶ φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν
[5, 1312]   προαιρέσεως· δὲ βούλονται, δυνάμενοι  πράττουσι   πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ πολιτεῖαι,
[5, 1306]   ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ τιμήματος  βουλεύουσι   καὶ δικάζουσι καὶ τὰς ἄλλας
[5, 1310]   νῦν μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις  ὀμνύουσι   καὶ τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι
[5, 1302]   ὕβρις μὲν καὶ κέρδος τίνα  ἔχουσι   δύναμιν καὶ πῶς αἴτια, σχεδόν
[5, 1308]   ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ διὰ χειρῶν  ἔχουσι   μᾶλλον τὴν πολιτείαν. Ὥστε δεῖ
[5, 1301]   ζητοῦσιν, τὸ γὰρ πλεῖον ἄνισον.  Ἔχουσι   μὲν οὖν τι πᾶσαι δίκαιον,
[5, 1304]   στάσεων καὶ τῶν μεταβολῶν τοῦτον  ἔχουσι   τὸν τρόπον. Κινοῦσι δὲ τὰς
[5, 1309]   βλέπειν εἰς δύο, τίνος πλεῖον  μετέχουσι   πάντες καὶ τίνος ἔλαττον· διὸ
[5, 1309]   τῆς ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας  μετέχουσι,   τῆς δ' ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν
[5, 1303]   πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ  μετέχουσι   τῶν ἴσων, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[5, 1303]   ταῖς δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι, ὅτι  μετέχουσι   τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι ὄντες.
[5, 1304]   γὰρ οἱ τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις  ἄρχουσι   τῆς στάσεως, οὗτοι διὰ
[5, 1313]   τύραννος, ὅπως δὴ ἄσχολοί τε  ὦσι   καὶ ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν
[5, 1315]   ἀδικεῖσθαι μηδέν, ὁπότεροι δ' ἂν  ὦσι   κρείττους, τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι
[5, 1313]   μετριώτερον. Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐλαττόνων  ὦσι   κύριοι, πλείω χρόνον ἀναγκαῖον μένειν
[5, 1302]   τε γὰρ ὄντες ὅπως ἴσοι  ὦσι   στασιάζουσι, καὶ ἴσοι ὄντες ὅπως
[5, 1302]   οἵ τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ  δῶσι   δίκην, καὶ οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι,
[5, 1314]   λαμβάνωσιν ἐργαζομένων καὶ πονούντων γλίσχρως,  διδῶσι   δ' ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ
[5, 1313]   διοικεῖν, ὅταν εἶναι κύριοι πλειόνων  ἀξιῶσι   καὶ παρὰ τὸν νόμον. Οὐ
[5, 1305]   τοὺς φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν  ἀδικῶσι   τὸ πλῆθος· πᾶς γὰρ ἱκανὸς
[5, 1305]   δ' ὅταν ἔνιοι εἰς ἐλάττους  ἕλκωσι   τὴν ὀλιγαρχίαν· οἱ γὰρ τὸ
[5, 1307]   ἔξεστι ποιεῖν τι ἂν  θέλωσι   τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον, καὶ κηδεύειν
[5, 1313]   τε περὶ τὰς οἰκίας, ἵν'  ἐξαγγέλλωσι   κατὰ τῶν ἀνδρῶν, καὶ δούλων
[5, 1307]   τι δεῖ τηρεῖν ὅπως μηθὲν  παρανομῶσι,   καὶ μάλιστα τὸ μικρὸν φυλάττειν·
[5, 1303]   ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν,  διασπῶσι   τὰς φάλαγγας, οὕτως ἔοικε πᾶσα
[5, 1306]   Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν οἱ μὲν  ἀπορῶσι   λίαν οἱ δ' εὐπορῶσιν νκαὶ
[5, 1303]   γινομένη μετάβασις τῶν νομίμων, ὅταν  παρορῶσι   τὸ μικρόν, ὥσπερ ἐν Ἀμβρακίᾳ
[5, 1316]   ὅταν μὲν τῶν ἡγεμόνων τινὲς  ἀπολέσωσι   τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ
[5, 1316]   μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν μὴ  καταδαπανήσωσι   τὴν οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι
[5, 1307]   εὐχερέστερον κινοῦσιν, ἕως ἂν πάντα  κινήσωσι   τὸν κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο
[5, 1314]   γὰρ πρότερον τυραννὶς πρὶν  πιστεύσωσί   τινες ἑαυτοῖς· διὸ καὶ τοῖς
[5, 1305]   μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν  ἀναλώσωσι   τὰ ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ
[5, 1308]   πολιτείας φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα  φυλάττωσι   καὶ μὴ καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν
[5, 1304]   οἱ γὰρ δημαγωγοί, ἵνα χρήματα  ἔχωσι   δημεύειν, ἐξέβαλον πολλοὺς τῶν γνωρίμων,
[5, 1305]   λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν'  ἔχωσι   δημεύειν τὰ κτήματα τῶν πλουσίων.
[5, 1316]   οἱ μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ  προσέχωσι   τὸν νοῦν. Πολλῶν τε οὐσῶν
[5, 1301]   ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες  μετέχωσι   τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων δὲ
[5, 1310]   δὲ καὶ ἴσον τὸ  τι   ἂν βούληταί τις ποιεῖν· ὥστε
[5, 1316]   οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι  τι   ἂν βούλωνται ποιεῖν· οὗ αἰτίαν
[5, 1310]   δοκεῖ εἶναι, ἴσον δ'  τι   ἂν δόξῃ τῷ πλήθει, τοῦτ'
[5, 1310]   κακόνους ἔσομαι καὶ βουλεύσω  τι   ἂν ἔχω κακόν, χρὴ δὲ
[5, 1307]   ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν  τι   ἂν θέλωσι τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον,
[5, 1316]   σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη  τί   ἂν ἴδιος εἴη μεταβολὴ τῆς
[5, 1301]   οἱ δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ  τὶ   ἄνισοι, πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς.
[5, 1303]   ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις λανθάνει  τι   αὐξανόμενον, οἷον τὸ τῶν ἀπόρων
[5, 1311]   δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος  τι   αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ στόματος.
[5, 1316]   τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων καὶ πενήτων.  Τί   γὰρ αὕτη μᾶλλον τῆς Λακωνικῆς
[5, 1305]   ἐπιτίθενται, πλὴν εἴ που βραχύ  τι   γέγονε τοιοῦτον. Ἐγίγνοντο δὲ τυραννίδες
[5, 1315]   τοιοῦτον· τούς τε ἀγαθοὺς περί  τι   γιγνομένους τινᾶν οὕτως ὥστε μὴ
[5, 1307]   εὖ κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο  τι   δεῖ τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι,
[5, 1309]   ὑπάρχῃ καὶ τῆς πολιτείας φιλία,  τί   δεῖ τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ
[5, 1302]   ἀπαντᾶν εἰς τὸ τέλος κακόν  τι.   Διὸ δεῖ τὰ μὲν ἀριθμητικῇ
[5, 1302]   δὲ καὶ τιμή, καὶ  τί   δύναται καὶ πῶς αἰτία στάσεως·
[5, 1304]   εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί  τι   αὐξηθῆναι ἀρχεῖον
[5, 1301]   οἱ μὲν ὅτι, ἐὰν κατὰ  τὶ   ἴσοι ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν
[5, 1302]   αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτόν,  τι   καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται
[5, 1306]   αἰτίαν· ὁτὲ μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί  τι   κινεῖν, ὁτὲ δὲ κλέπτουσι τὰ
[5, 1301]   ἀνεθῶσιν· ἔτι πρὸς τὸ μέρος  τι   κινῆσαι τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν
[5, 1301]   δὲ ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν  τι   ὄντας ὅλως εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν
[5, 1314]   τε γὰρ φοβοῦνται τὸ παθεῖν  τι   παράνομον ὑπὸ τῶν τοιούτων, ~ἐὰν
[5, 1301]   πλεῖον ἄνισον. Ἔχουσι μὲν οὖν  τι   πᾶσαι δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς
[5, 1306]   τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν  τι   πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων
[5, 1313]   (οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν  τί   πράττουσι, καὶ φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο
[5, 1307]   τὸ μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ  τι   προῶνται τῶν πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1304]   ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ οἰωνισάμενός  τι   σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὴν
[5, 1312]   παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ  τι   τοῦ μίσους καὶ τὴν ὀργὴν
[5, 1311]   καὶ διὰ φόβον· ἓν γάρ  τι   τοῦτο τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ
[5, 1301]   ἐστιν ἔτι τῶν ἐν τῷ  πολιτεύματι   βαδίζειν τὰς ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται
[5, 1303]   ὅθεν προσλαμβάνοντες τοὺς ἐν τῷ  πολιτεύματι   διεστασίασαν πάντας. Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι
[5, 1308]   ἐὰν πλείους ὦσιν ἐν τῷ  πολιτεύματι,   πολλὰ συμφέρει τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων,
[5, 1308]   πολιτείας καὶ τοῖς ἐν τῷ  πολιτεύματι,   τοὺς μὲν μὴ μετέχοντας τῷ
[5, 1313]   τὸν νόμον. Οὐ γίγνονται δ'  ἔτι   βασιλεῖαι νῦν, ἀλλ' ἄν περ
[5, 1315]   καὶ τὴν ἀρχὴν εἶναι πολυχρονιωτέραν,  ἔτι   δ' αὐτὸν διακεῖσθαι κατὰ τὸ
[5, 1308]   τῶν πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον εἴρηται)  Ἔτι   δ' ὁρᾶν ὅτι ἔνιαι μένουσιν
[5, 1305]   ἐγένετο τῇ ἐν τῷ Πόντῳ  ἔτι   δ' ὅταν ἔνιοι εἰς ἐλάττους
[5, 1302]   αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον·  ἔτι   δὲ ἄλλον τρόπον δι' ἐριθείαν,
[5, 1301]   κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν,  ἔτι   δὲ διὰ τίνων ἂν μάλιστα
[5, 1305]   καὶ μεγάλων κύριος πρύτανις)  Ἔτι   δὲ διὰ τὸ μὴ μεγάλας
[5, 1302]   οὐκ ἐγγίνεται τῷ δήμῳ στάσις·  ἔτι   δὲ ἐκ τῶν μέσων
[5, 1316]   δῆμον εἰς ἄλλην πολιτείαν.  Ἔτι   δὲ κἂν τιμῶν μὴ μετέχωσιν,
[5, 1314]   δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην·  ἔτι   δὲ μὴ μόνον αὐτὸν φαίνεσθαι
[5, 1315]   πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν.  Ἔτι   δὲ πάσης μὲν ὕβρεως εἴργεσθαι,
[5, 1301]   ποίων εἰς ποίας μάλιστα μεθίστανται,  ἔτι   δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ κοινῇ
[5, 1314]   ἐπίτροπον ὄντα καὶ μὴ τύραννον)  ἔτι   δὲ τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς
[5, 1314]   φαίνεσθαι μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν,  ἔτι   δὲ τοιοῦτον ὥστε μὴ φοβεῖσθαι
[5, 1315]   βίου διώκειν, μὴ τὰς ὑπερβολάς,  ἔτι   δὲ τοὺς μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν,
[5, 1316]   καὶ μᾶλλον εἰς μοναρχίαν.  Ἔτι   δὲ τυραννίδος οὐ λέγει οὔτ'
[5, 1303]   ὀλιγαρχίας πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν.  Ἔτι   διὰ τὸ παρὰ μικρόν. Λέγω
[5, 1307]   χώρας ὅσοι πλείω ἦσαν ἔχοντες.  Ἔτι   διὰ τὸ πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς
[5, 1302]   τοὺς δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων·  ἔτι   διὰ ὕβριν, διὰ φόβον, διὰ
[5, 1307]   ἠξίουν ἀνάδαστον ποιεῖν τὴν χώραν)  ἔτι   ἐάν τις μέγας καὶ
[5, 1302]   τε πρὸς ἀλλήλους στάσις καὶ  ἔτι   πρὸς τὸν δῆμον, ἐν
[5, 1309]   τὸ σιμόν, ἀλλ' ὅμως  ἔτι   καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα πρὸς
[5, 1309]   μὴν ἀλλ' ἐὰν ἐπιτείνῃ τις  ἔτι   μᾶλλον εἰς τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον
[5, 1307]   τις μέγας καὶ δυνάμενος  ἔτι   μείζων εἶναι, ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ
[5, 1306]   συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας·  ἔτι   ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι λίαν
[5, 1301]   τὴν ὀλιγαρχίαν τὴν μοναρχίαν.  Ἔτι   περὶ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,
[5, 1301]   ἵνα ἐπιταθῶσιν ἀνεθῶσιν·  ἔτι   πρὸς τὸ μέρος τι κινῆσαι
[5, 1308]   καὶ τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν.  Ἔτι   τὰς τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ
[5, 1301]   δὲ τὴν ἡλιαίαν ἐπάναγκές ἐστιν  ἔτι   τῶν ἐν τῷ πολιτεύματι βαδίζειν
[5, 1307]   δὲ βουλόμενοι κωλύειν ἄλλων κινουμένων  οὐκέτι   πλέον ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ μετέβαλεν
[5, 1302]   Διὸ δεῖ τὰ μὲν ἀριθμητικῇ  ἰσότητι   χρῆσθαι, τὰ δὲ τῇ κατ'
[5, 1301]   μετέβαλεν πολιτεία κατὰ μόριον  νἀντὶ   γὰρ τῶν φυλάρχων βουλὴν ἐποίησαν,
[5, 1303]   καὶ διὰ τύχας, οἷον ἐν  Τάραντι   ἡττηθέντων καὶ ἀπολομένων πολλῶν γνωρίμων
[5, 1315]   καὶ ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς συμμάχους  ἔχοντι   καὶ τοὺς θεούς) δεῖ δὲ
[5, 1306]   ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν στρατιώταις καὶ  ἄρχοντι   μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε γίνεται κύριος
[5, 1303]   γίγνεται, οὕτως οὐδ' ἐν τῷ  τυχόντι   χρόνῳ· διὸ ὅσοι ἤδη συνοίκους
[5, 1302]   τοιούτων πολιτειῶν. Τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ πρώτου καὶ
[5, 1307]   καθόλου κατὰ πασῶν τῶν πολιτειῶν,  ὅτι   αἴτιον τῶν μεταβολῶν καὶ τὸ
[5, 1316]   οὐ λέγει ἀλλ' μίαν,  ὅτι   ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι γίγνονται πένητες, ὡς
[5, 1311]   πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς ὀργῆς  ὅτι   αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ τῷ
[5, 1311]   πολιτική, τυραννικὴ δὲ διὰ ξένων.  Ὅτι   δ' τυραννὶς ἔχει κακὰ
[5, 1315]   φανερός, ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός,  ὅτι   δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον
[5, 1301]   ἴσοι νομίζουσιν εἶναι, οἱ δ'  ὅτι,   ἐὰν κατὰ τὶ ἄνισοι, πάντων
[5, 1301]   καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, οἱ μὲν  ὅτι,   ἐὰν κατὰ τὶ ἴσοι ὦσιν,
[5, 1307]   εἰπεῖν. Πρῶτον μὲν οὖν δῆλον  ὅτι,   εἴπερ ἔχομεν δι' ὧν φθείρονται
[5, 1311]   τὴν διαβολὴν τὴν περὶ Δαρεῖον,  ὅτι   ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ'
[5, 1309]   συμφέροντα καὶ τὰ δύο.  ὅτι   ἐνδέχεται τοὺς τὰ δύο ταῦτα
[5, 1308]   πρότερον εἴρηται) Ἔτι δ' ὁρᾶν  ὅτι   ἔνιαι μένουσιν οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι
[5, 1303]   γὰρ διὰ τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάς,  ὅτι   ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ δι'
[5, 1309]   ἕλκουσιν εἰς τὴν ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες  ὅτι,   καθάπερ ῥὶς ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν
[5, 1310]   συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου  ὅτι   κακῶς ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον. Δύο
[5, 1313]   καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν  ὅτι   μάλιστα ἀγνῶτες ἀλλήλοις ἔσονται πάντες
[5, 1303]   δὲ ταῖς δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι,  ὅτι   μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι
[5, 1316]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ  ὅτι   οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις
[5, 1303]   ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι,  ὅτι   οὐ μετέχουσι τῶν ἴσων, καθάπερ
[5, 1316]   ποίαν πολιτείαν, τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   οὐ ῥᾳδίως ἂν εἶχε λέγειν·
[5, 1310]   τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς ὅρκοις  ὅτι   οὐκ ἀδικήσω τὸν δῆμον. Μέγιστον
[5, 1301]   δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν,  ὅτι   πολλαὶ γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν
[5, 1303]   μικρόν. Λέγω δὲ παρὰ μικρόν,  ὅτι   πολλάκις λανθάνει μεγάλη γινομένη μετάβασις
[5, 1315]   διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ
[5, 1305]   μὲν γίγνεσθαι νῦν δὲ μή,  ὅτι   τότε μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἦσαν
[5, 1316]   εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν  ὅτι   φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν
[5, 1301]   ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους εἶναι  ιὅτι   γὰρ ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως, ἁπλῶς
[5, 1311]   ἱκανὴ καὶ ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ  διότι   τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν ὁμολογήσας
[5, 1303]   ὧν μία καὶ εἰρημένη  ἐστί.   Γίγνονται μὲν οὖν αἱ στάσεις
[5, 1305]   δικαστήρια μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματός  ἐστι   (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς τὰς κρίσεις
[5, 1310]   τοῖς εἰρημένοις περὶ τὰς πολιτείας  ἐστὶ   καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς
[5, 1302]   εἴρηται· περὶ ὧν δὲ στασιάζουσιν  ἐστὶ   κέρδος καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία
[5, 1303]   ἐν αὐτῇ μικρὸν ἁμάρτημα ἀνάλογόν  ἐστι   πρὸς τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις
[5, 1302]   ὡς πλείους. Ὧν δύο μέν  ἐστι   ταὐτὰ τοῖς εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ
[5, 1302]   δύναμιν καὶ πῶς αἴτια, σχεδόν  ἐστι   φανερόν· ὑβριζόντων τε γὰρ τῶν
[5, 1310]   ὡς φησὶν Εὐριπίδης· τοῦτο δ'  ἐστὶ   φαῦλον· οὐ γὰρ δεῖ οἴεσθαι
[5, 1316]   τῶν πλείστων. Τοῦτο δ'  ἐστὶ   ψεῦδος· ἀλλ' ὅταν μὲν τῶν
[5, 1313]   μὲν τοῖς δήμοις δημαγωγός  (ἔστι   γὰρ δημαγωγὸς τοῦ δήμου
[5, 1308]   ἵνα πάντες οἱ ὅμοιοι μετέχωσιν·  ἔστι   γὰρ ὥσπερ δῆμος ἤδη οἱ
[5, 1314]   ἀρχῆς, οὐθὲν δ' ἐλλείπει μοχθηρίας.  Ἔστι   δ' ὡς εἰπεῖν πάντα ταῦτα
[5, 1307]   τοῦτο δ' ἔστι μὲν ὥς,  ἔστι   δ' ὡς οὔ· τὸ γὰρ
[5, 1302]   τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι,  ἔστι   δ' ὡς πλείους. Ὧν δύο
[5, 1301]   γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν.  Ἔστι   δὲ διττὸν τὸ ἴσον· τὸ
[5, 1302]   δ' ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως,  ἔστι   δὲ καὶ ἀδίκως) ἐλάττους τε
[5, 1313]   τὴν οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν)  Ἔστι   δὲ καὶ πολεμοποιὸς τύραννος,
[5, 1311]   διὰ τὴν τῶν ἰδίων στέρησιν.  Ἔστι   δὲ καὶ τὰ τέλη ταὐτά,
[5, 1314]   ἔχει τοῖς εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν.  Ἔστι   δὲ λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς
[5, 1311]   μὴ τῆς ἰδίας ὠφελείας χάριν.  Ἔστι   δὲ σκοπὸς τυραννικὸς μὲν τὸ
[5, 1313]   Περσῶν ἀρχῆς ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν.  Ἔστι   δὲ τά τε πάλαι λεχθέντα
[5, 1310]   ἀκρασία, ἔστι καὶ ἐπὶ πόλεως.  Ἔστι   δὲ τὸ πεπαιδεῦσθαι πρὸς τὴν
[5, 1310]   γὰρ ἔστιν ἐφ' ἑνὸς ἀκρασία,  ἔστι   καὶ ἐπὶ πόλεως. Ἔστι δὲ
[5, 1302]   ἴσον ἔλαττον (τούτων δ'  ἔστι   μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι δὲ
[5, 1302]   τρόπον καὶ περὶ τῶν λεχθέντων,  ἔστι   μὲν ὡς τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ
[5, 1307]   μικρόν, καὶ πάντα· τοῦτο δ'  ἔστι   μὲν ὥς, ἔστι δ' ὡς
[5, 1309]   ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες ὅτι, καθάπερ ῥὶς  ἔστι   παρεκβεβηκυῖα μὲν τὴν εὐθύτητα τὴν
[5, 1312]   διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος  ἔστι   τῆς αἰτίας παρὰ τοὺς εἰρημένους
[5, 1313]   καὶ παρὰ τῆς Περσῶν ἀρχῆς  ἔστι   τοιαῦτα λαβεῖν. Ἔστι δὲ τά
[5, 1307]   ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται· καὶ  ἔξεστι   ποιεῖν τι ἂν θέλωσι
[5, 1316]   ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις οὐκ  ἔξεστι   χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν οἱ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/03/2007