Livre, page
[5, 1316]	τιμῶν μὴ μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται	ἠ	ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι τὰς
[5, 1309]	τούτους, μείζω τὰ ἐπιτίμια εἶναι	ἢ	ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ τὰς
[5, 1301]	λοιπῶν πολιτειῶν, ἢ ἵνα ἐπιταθῶσιν	ἢ	ἀνεθῶσιν· ἔτι πρὸς τὸ μέρος
[5, 1301]	πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα καταστῆσαι	ἢ	ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί φασι
[5, 1308]	εἶναι καὶ τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν	ἢ	ἀνιέναι, ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ, ἐπιτείνοντας
[5, 1304]	τοῦ εὐδοκιμῆσαί τι ἢ αὐξηθῆναι	ἢ	ἀρχεῖον ἢ μόριον τῆς πόλεως,
[5, 1302]	τὴν ἀξίαν ἢ τιμῶνταί τινες	ἢ	ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ ὅταν κατὰ
[5, 1304]	πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί τι	ἢ	αὐξηθῆναι ἢ ἀρχεῖον ἢ μόριον
[5, 1315]	εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας	ἢ	αὑτοὺς ἢ ὧν κηδόμενοι τυγχάνουσιν·
[5, 1313]	δὲ δι' ἀπάτης ἄρξῃ τις	ἢ	βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο εἶναι
[5, 1308]	ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες·	ἢ	γὰρ οἱ μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ
[5, 1304]	καὶ ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν·	ἢ	γὰρ οἱ τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις
[5, 1301]	μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ δημοκρατίας ὀλιγαρχίαν	ἢ	δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας, ἢ πολιτείαν
[5, 1301]	ὀλιγαρχεῖσθαι ἢ εἰς τὸ ἧττον,	ἢ	δημοκρατίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον
[5, 1308]	δημοκρατίαν, ἐκ δ' ὀλιγαρχίας πολιτείαν	ἢ	δῆμον. Κοινὸν δὲ καὶ ἐν
[5, 1306]	μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην	ἢ	δι' ἄλλην τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει
[5, 1306]	αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους	ἢ	δίκας, οἷον ἐκ γαμικῆς μὲν
[5, 1310]	καὶ δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες	ἢ	δυνάμενοι τὰς πόλεις ἢ τὰ
[5, 1302]	εἴωθεν ἐκ τῶν τοιούτων μοναρχία	ἢ	δυναστεία· διὸ ἐνιαχοῦ εἰώθασιν ὀστρακίζειν,
[5, 1302]	ὅπως μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες,	ἢ	ἐάσαντας γενέσθαι ἰᾶσθαι ὕστερον. Διὰ
[5, 1316]	μᾶλλον οὐδὲ τότε εἰς δῆμον	ἢ	εἰς ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι δὲ
[5, 1316]	δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, καὶ μᾶλλον	ἢ	εἰς μοναρχίαν. Ἔτι δὲ τυραννίδος
[5, 1307]	δῆμον, ἀριστοκρατία δ' εἰς ὀλιγαρχίαν·	ἢ	εἰς τἀναντία, οἷον ἡ μὲν
[5, 1301]	οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι	ἢ	εἰς τὸ ἧττον, ἢ δημοκρατίαν
[5, 1301]	οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι	ἢ	εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως δὲ
[5, 1302]	τις ᾖ τῇ δυνάμει μείζων	(ἢ	εἷς ἢ πλείους) ἢ κατὰ
[5, 1302]	μὴ πλέον ἔχειν ἀλλ' ἴσον	ἢ	ἔλαττον (τούτων δ' ἔστι μὲν
[5, 1303]	διὸ ὅσοι ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο	ἢ	ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον
[5, 1305]	ἀρχαὶ ἐκ τιμημάτων μεγάλων εἰσὶν	ἢ	ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ' οἱ ὁπλῖται
[5, 1304]	δι' ἀπάτης, διὰ βίας μὲν	ἢ	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἢ ὕστερον
[5, 1302]	μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω τοῦ δήμου	ἢ	ἡ τῶν ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν
[5, 1315]	ἦθος ἤτοι καλῶς πρὸς ἀρετὴν	ἢ	ἡμίχρηστον ὄντα, καὶ μὴ πονηρὸν
[5, 1301]	καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν πολιτειῶν,	ἢ	ἵνα ἐπιταθῶσιν ἢ ἀνεθῶσιν· ἔτι
[5, 1309]	καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἄλλων	ἢ	ἰσότητα ἢ προεδρίαν νέμειν τοῖς
[5, 1310]	πράξεων τῶν ἀπὸ τῆς ἀρετῆς,	ἢ	καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου γένους, ὁ
[5, 1310]	ἰδίαν ἀρετὴν ἢ κατὰ γένος,	ἢ	κατ' εὐεργεσίας, ἢ κατὰ ταῦτά
[5, 1310]	ἀριστοκρατίαν. Κατ' ἀξίαν γάρ ἐστιν,	ἢ	κατ' ἰδίαν ἀρετὴν ἢ κατὰ
[5, 1310]	ἐστιν, ἢ κατ' ἰδίαν ἀρετὴν	ἢ	κατὰ γένος, ἢ κατ' εὐεργεσίας,
[5, 1310]	κατὰ γένος, ἢ κατ' εὐεργεσίας,	ἢ	κατὰ ταῦτά τε καὶ δύναμιν.
[5, 1302]	μείζων (ἢ εἷς ἢ πλείους)	ἢ	κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὴν
[5, 1314]	οἰκείας καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον	ἢ	καταλιπεῖν ἀθροίσαντας· ἧττον γὰρ ἂν
[5, 1305]	καὶ ἢ τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ	ἢ	κατασκευάζουσιν ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον
[5, 1310]	ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος, ἢ κτίσαντες	ἢ	κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων
[5, 1310]	οἱ δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,	ἢ	κτίσαντες ἢ κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ
[5, 1301]	δὲ ἀριθμῷ μὲν τὸ πλήθει	ἢ	μεγέθει ταὐτὸ καὶ ἴσον, κατ'
[5, 1316]	οὗ μὴ πάντες κέκτηνται ἴσα	ἢ	μὴ πάντες ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ
[5, 1315]	οἱ ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ	ἢ	μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖς τοιούτοις,
[5, 1303]	ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον, ὡς ἔγγιον	ἢ	μηθὲν διαφέρον τοῦ μηθὲν τὸ
[5, 1316]	αἱ μεταβολαί, οὐ λέγει ἀλλ'	ἢ	μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι γίγνονται
[5, 1309]	ἀλλὰ κατὰ γένος, μηδὲ πλειόνων	ἢ	μιᾶς τὸν αὐτὸν κληρονομεῖν. Οὕτω
[5, 1304]	δῆμος, μέσον δ' ᾖ μηθὲν	ἢ	μικρὸν πάμπαν· ἂν γὰρ πολὺ
[5, 1304]	τι ἢ αὐξηθῆναι ἢ ἀρχεῖον	ἢ	μόριον τῆς πόλεως, οἷον ἡ
[5, 1305]	Ἐγίγνοντο δὲ τυραννίδες πρότερον μᾶλλον	ἢ	νῦν καὶ διὰ τὸ μεγάλας
[5, 1310]	ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς ὅρκους ἐναντίους	ἢ	νῦν ὀμνύναι τοὺς ὀλιγαρχικούς· νῦν
[5, 1314]	ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν	ἢ	νῦν τινες τῶν τυράννων ποιοῦσιν
[5, 1305]	ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ' οἱ ὁπλῖται	ἢ	ὁ δῆμος, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ
[5, 1310]	ποιεῖν οἷς χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες	ἢ	οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς
[5, 1306]	πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν ἢ οὗτοι	ἢ	οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι κλέπτοντας,
[5, 1308]	δημαγωγοὶ ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,	ἢ	οἱ τὰς μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς,
[5, 1301]	τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον, οἷον	ἢ	ὀλιγαρχίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον
[5, 1316]	αὕτη μᾶλλον τῆς Λακωνικῆς πέπονθεν	ἢ	ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ μὴ πάντες
[5, 1309]	τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς δεῖται	ἢ	ὅσην οἱ πολλοὶ ἔχουσιν, ἡ
[5, 1306]	οἷον Λύσανδρος ὑπὸ τῶν βασιλέων,	ἢ	ὅταν ἀνδρώδης τις ὢν μὴ
[5, 1306]	φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς,	ἢ	ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες
[5, 1309]	τὰ συμφέροντα καὶ τὰ δύο.	Ἢ	ὅτι ἐνδέχεται τοὺς τὰ δύο
[5, 1314]	ἐλεύθερον, ἀλλὰ φιλοῦσιν οἱ ἐπιεικεῖς,	ἢ	οὐ κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι οἱ
[5, 1304]	φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,	ἢ	οὗτοι διὰ τὴν ὑπεροχὴν οὐ
[5, 1306]	κοινά, ὅθεν πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν	ἢ	οὗτοι ἢ οἱ πρὸς τούτους
[5, 1313]	βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺς τοῖς υἱέσιν	ἢ	παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβεν· οὐ
[5, 1308]	δὲ ταῖς μείζοσι διὰ τριετηρίδος	ἢ	πενταετηρίδος, κἂν ᾖ πολλαπλάσιον ἢ
[5, 1314]	καταλύεται γὰρ πρότερον τυραννὶς πρὶν	ἢ	πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς· διὸ καὶ
[5, 1309]	ἐκ τῆς πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις	ἢ	πλείοσιν. Τρία δέ τινα χρὴ
[5, 1302]	τῇ δυνάμει μείζων (ἢ εἷς	ἢ	πλείους) ἢ κατὰ τὴν πόλιν
[5, 1301]	ὀλιγαρχίαν ἢ δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας,	ἢ	πολιτείαν καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων,
[5, 1314]	συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον	ἢ	πολιτικοῖς τυραννικόν, ὡς τοὺς μὲν
[5, 1308]	ἢ πενταετηρίδος, κἂν ᾖ πολλαπλάσιον	ἢ	πολλοστημόριον τοῦ πρότερον, ἐν ᾧ
[5, 1307]	ἐναντία πολιτεία ᾖ ἢ πλησίον	ἢ	πόρρω μὲν ἔχουσα δὲ δύναμιν.
[5, 1310]	τῶν ἐπιεικῶν καθ' ὑπεροχὴν ἀρετῆς	ἢ	πράξεων τῶν ἀπὸ τῆς ἀρετῆς,
[5, 1313]	πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει τις λέγων	ἢ	πράττων τῶν ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι
[5, 1309]	ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἄλλων ἢ ἰσότητα	ἢ	προεδρίαν νέμειν τοῖς ἧττον κοινωνοῦσι
[5, 1316]	ἄνδρες; Οὐδενὸς δὲ πενεστέρου γενομένου	ἢ	πρότερον οὐδὲν ἧττον μεταβάλλουσιν εἰς
[5, 1308]	τοῖς εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι	ἢ	συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος
[5, 1310]	εὐεργετήσαντες ἢ δυνάμενοι τὰς πόλεις	ἢ	τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς
[5, 1315]	μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖς τοιούτοις,	ἢ	τὰς μὲν κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι
[5, 1305]	χαρίζωνται, ἀδικοῦντες τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν,	ἢ	τὰς οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες ἢ
[5, 1305]	ἢ τὰς οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες	ἢ	τὰς προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ
[5, 1301]	πολιτείαν καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων,	ἢ	ταύτας ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ δ'
[5, 1308]	μικρὰς καὶ πολυχρονίους διδόναι τιμὰς	ἢ	ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται γάρ, καὶ
[5, 1301]	βούλονται ταύτην, οἷον τὴν ὀλιγαρχίαν	ἢ	τὴν μοναρχίαν. Ἔτι περὶ τοῦ
[5, 1316]	ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι	ἢ	τὴν σύνεγγυς. Ὁ δ' αὐτὸς
[5, 1302]	γίνεται ὅταν παρὰ τὴν ἀξίαν	ἢ	τιμῶνταί τινες ἢ ἀτιμάζωνται, δικαίως
[5, 1308]	πλῆθος καὶ τὸ τῶν εὐπόρων	ἢ	τὸ μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ
[5, 1309]	τὴν καλλίστην πρὸς τὸ γρυπὸν	ἢ	τὸ σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι
[5, 1305]	μηδ' εἰ πλείους ἀδελφοί, ἀλλ'	ἢ	τὸν πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων
[5, 1305]	Ἄκος δὲ τοῦ μὴ γίγνεσθαι	ἢ	τοῦ γίγνεσθαι ἧττον τὸ τὰς
[5, 1305]	οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ	ἢ	τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ ἢ κατασκευάζουσιν
[5, 1316]	ἐκείνου λεγομένης ἀρίστης πολιτείας μᾶλλον	ἢ	τῶν ἄλλων πασῶν καὶ τῶν
[5, 1302]	πολιτεία ἐγγυτέρω τοῦ δήμου ἢ	ἡ	τῶν ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη
[5, 1303]	πλειόνων γὰρ τῶν εὐπόρων γινομένων	ἢ	τῶν οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς
[5, 1316]	ἐξ ἀρχῆς πλουσίων ὄντων πάντων	ἢ	τῶν πλείστων. Τοῦτο δ' ἐστὶ
[5, 1302]	καὶ ζημίαν, ἢ ὑπὲρ αὑτῶν	ἢ	τῶν φίλων, στασιάζουσιν ἐν ταῖς
[5, 1302]	γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες καὶ ζημίαν,	ἢ	ὑπὲρ αὑτῶν ἢ τῶν φίλων,
[5, 1304]	μὲν ἢ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς	ἢ	ὕστερον ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ ἡ
[5, 1315]	τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας ἢ αὑτοὺς	ἢ	ὧν κηδόμενοι τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς γὰρ
[5, 1301]	(ἀίδιος γὰρ βασιλεία ἄνισος, ἐὰν	ᾖ	ἐν ἴσοις) ὅλως γὰρ τὸ
[5, 1307]	δ' ἔξωθεν, ὅταν ἐναντία πολιτεία	ᾖ	ἢ πλησίον ἢ πόρρω μὲν
[5, 1307]	χώραν) ἔτι ἐάν τις μέγας	ᾖ	καὶ δυνάμενος ἔτι μείζων εἶναι,
[5, 1309]	τοῦτο δ' ἔσται ὅταν μὴ	ᾖ	κερδαίνειν ἀπὸ τῶν ἀρχῶν· οἱ
[5, 1304]	καὶ ὁ δῆμος, μέσον δ'	ᾖ	μηθὲν ἢ μικρὸν πάμπαν· ἂν
[5, 1307]	ἔξωθεν, ὅταν ἐναντία πολιτεία ᾖ	ἢ	πλησίον ἢ πόρρω μὲν ἔχουσα
[5, 1312]	πολιτειῶν, ἔξωθεν, ~ἐὰν ἐναντία τις	ᾖ	πολιτεία κρείττων (τὸ μὲν γὰρ
[5, 1308]	διὰ τριετηρίδος ἢ πενταετηρίδος, κἂν	ᾖ	πολλαπλάσιον ἢ πολλοστημόριον τοῦ πρότερον,
[5, 1302]	Δι' ὑπεροχὴν δέ, ὅταν τις	ᾖ	τῇ δυνάμει μείζων (ἢ εἷς
[5, 1306]	δὲ τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν	ᾖ	τι πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων ὡς
[5, 1302]	ὁ μὲν ποὺς τεττάρων πηχῶν	ᾖ	τὸ δ' ἄλλο σῶμα δυοῖν
[5, 1316]	δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν κρεῖττον	ᾖ	τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον καὶ
[5, 1311]	ὑπὸ τῶν περὶ Ἄτταλον, καὶ	ἡ	Ἀμύντου τοῦ μικροῦ ὑπὸ Δέρδα
[5, 1316]	ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἡ ἐν Χαλκίδι	ἡ	Ἀντιλέοντος, καὶ εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ
[5, 1304]	ἢ ὕστερον ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ	ἡ	ἀπάτη διττή. Ὁτὲ μὲν γὰρ
[5, 1305]	πιστευθέντες, ἡ δὲ πίστις ἦν	ἡ	ἀπέχθεια ἡ πρὸς τοὺς πλουσίους,
[5, 1306]	δοκεῖ γε διὰ ταῦτα καὶ	ἡ	ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα δὲ
[5, 1310]	ἐκ δημαγωγίας. Καθάπερ οὖν εἴπομεν,	ἡ	βασιλεία τέτακται κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν.
[5, 1313]	μάλιστα ἀγνῶτες ἀλλήλοις ἔσονται πάντες	(ἡ	γὰρ γνῶσις πίστιν ποιεῖ μᾶλλον
[5, 1307]	γνωρίμους συγκτήσασθαι παρὰ τὸν νόμον	(ἡ	γὰρ πολιτεία ὀλιγαρχικωτέρα ἦν, ὥστε
[5, 1310]	ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν. Ὑπάρχει δ'	ἡ	γένεσις εὐθὺς ἐξ ἐναντίων ἑκατέρᾳ
[5, 1303]	ἀρχῇ γὰρ γίνεται τὸ ἁμάρτημα,	ἡ	δ' ἀρχὴ λέγεται ἥμισυ εἶναι
[5, 1312]	πάρεστιν, ὥστε οὐ ῥᾴδιον λογίζεσθαι,	ἡ	δ' ἔχθρα ἄνευ λύπης. Ὡς
[5, 1305]	περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν τρόπον)	ἡ	δ' ὅταν τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν
[5, 1307]	ἀναιρεῖ πολλάκις γινόμενον. Λανθάνει γὰρ	ἡ	δαπάνη διὰ τὸ μὴ ἀθρόα
[5, 1309]	ἢ ὅσην οἱ πολλοὶ ἔχουσιν,	ἡ	δὲ ἐπιστήμη κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε
[5, 1305]	ἔδρων ὑπὸ τοῦ δήμου πιστευθέντες,	ἡ	δὲ πίστις ἦν ἡ ἀπέχθεια
[5, 1302]	πολιτείας τὰς διδούσας τὴν ἐξουσίαν·	ἡ	δὲ πλεονεξία γίνεται ὁτὲ μὲν
[5, 1310]	βασιλεία κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν ἐστίν,	ἡ	δὲ τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς
[5, 1311]	δὲ δῆμος μὴ ὑβρίζηται μηθέν·	ἡ	δὲ τυραννίς, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις,
[5, 1311]	εἰ ἤδη ἐξ αὐτοῦ κύει·	ἡ	δὲ Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου διὰ
[5, 1305]	αὑτῶν καὶ διὰ φιλονεικίαν δημαγωγούντων	(ἡ	δημαγωγία δὲ διττή, ἡ μὲν
[5, 1302]	ἐν Οἰνοφύτοις μάχην κακῶς πολιτευομένων	ἡ	δημοκρατία διεφθάρη, καὶ ἡ Μεγαρέων
[5, 1310]	ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν οἷς	ἡ	δημοκρατία δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ τὸ
[5, 1312]	ὡς κεραμεὺς κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ	ἡ	δημοκρατία ἡ τελευταία τυραννίς ἐστινν,
[5, 1304]	οὕτω. Καὶ γὰρ ἐν Κῷ	ἡ	δημοκρατία μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων δημαγωγῶν
[5, 1302]	δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον	ἡ	δημοκρατία τῆς ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν
[5, 1307]	μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι· παραλογίζεται γὰρ	ἡ	διάνοια ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ ὁ
[5, 1303]	ἑτέρας μᾶλλον, ὧν μία καὶ	ἡ	εἰρημένη ἐστί. Γίγνονται μὲν οὖν
[5, 1313]	καὶ πενίαν τῶν ἀρχομένων) καὶ	ἡ	εἰσφορὰ τῶν τελῶν, οἷον ἐν
[5, 1302]	τῷ δήμῳ στάσις· ἔτι δὲ	ἡ	ἐκ τῶν μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω
[5, 1304]	ἢ μόριον τῆς πόλεως, οἷον	ἡ	ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ εὐδοκιμήσασα
[5, 1306]	γάμον) ἐκ δὲ δικαστηρίου κρίσεως	ἡ	ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο καὶ
[5, 1306]	ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο καὶ	ἡ	ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας
[5, 1306]	πολιτείᾳ τινῶν δυσχερανάντων κατελύθησαν, ὥσπερ	ἡ	ἐν Κνίδῳ καὶ ἡ ἐν
[5, 1304]	τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ καὶ	ἡ	ἐν Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία· οἱ
[5, 1306]	εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς. Σημεῖον δὲ	ἡ	ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι γὰρ
[5, 1316]	Κλεισθένους, καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ	ἡ	ἐν Χαλκίδι ἡ Ἀντιλέοντος, καὶ
[5, 1306]	ὥσπερ ἡ ἐν Κνίδῳ καὶ	ἡ	ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται δὲ
[5, 1305]	τῶν Ναξίων. ~Ἔχει δὲ καὶ	ἡ	ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως διαφοράς.
[5, 1306]	τῶν ἑταιριῶν ὧν ἦν μία	ἡ	Ἰφιάδου. Γίνονται δὲ στάσεις καὶ
[5, 1313]	τιμὴν ὑβρίζειν· ῥᾳδία γὰρ ἐγίνετο	ἡ	κατάλυσις· μὴ βουλομένων γὰρ εὐθὺς
[5, 1311]	τῶν μονάρχων τινάς. Οἷον καὶ	ἡ	Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον· αἰεὶ γὰρ
[5, 1313]	πολὺν χρόνον βασιλεία διέμεινεν, καὶ	ἡ	Λακεδαιμονίων διὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς
[5, 1307]	κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν, διὸ καὶ	ἡ	Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ τῆς
[5, 1302]	πολιτευομένων ἡ δημοκρατία διεφθάρη, καὶ	ἡ	Μεγαρέων δι' ἀταξίαν καὶ ἀναρχίαν
[5, 1307]	ὀλιγαρχίαν· ἢ εἰς τἀναντία, οἷον	ἡ	μὲν ἀριστοκρατία εἰς δῆμον νὡς
[5, 1313]	ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες. Καὶ	ἡ	μὲν βασιλεία σῴζεται διὰ τῶν
[5, 1310]	τὰς βασιλείας καὶ τὰς τυραννίδας.	Ἡ	μὲν γὰρ βασιλεία κατὰ τὴν
[5, 1310]	ἐξ ἐναντίων ἑκατέρᾳ τῶν μοναρχιῶν·	ἡ	μὲν γὰρ βασιλεία πρὸς βοήθειαν
[5, 1312]	ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον τὸ μῖσος·	ἡ	μὲν γὰρ ὀργὴ μετὰ λύπης
[5, 1312]	νῦν ἡ τῶν περὶ Διονύσιον,	ἡ	μὲν Γέλωνος Θρασυβούλου τοῦ Ἱέρωνος
[5, 1305]	δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία δὲ διττή,	ἡ	μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς ὀλίγοισἐγγίγνεται
[5, 1307]	ἑκατέρων τὸ σφέτερον αὐξανόντων, οἷον	ἡ	μὲν πολιτεία εἰς δῆμον, ἀριστοκρατία
[5, 1311]	ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ ὑπεροχῆς. Οἷον	ἡ	μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν διὰ τὸ
[5, 1313]	τῶν Κυψελιδῶν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου	ἡ	οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ
[5, 1305]	καὶ ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα ἐγένετο	ἡ	ὀλιγαρχία, ἐν Ἴστρῳ δ' εἰς
[5, 1305]	μετέβαλε δὲ καὶ ἐν Κνίδῳ	ἡ	ὀλιγαρχία στασιασάντων τῶν γνωρίμων αὐτῶν
[5, 1303]	φίλους, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ κατελύθη	ἡ	ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου,
[5, 1309]	οὖν μὴ κλέπτεσθαι τὰ κοινὰ	ἡ	παράδοσις γιγνέσθω τῶν χρημάτων παρόντων
[5, 1307]	μικρὸν φυλάττειν· λανθάνει γὰρ παραδυομένη	ἡ	παρανομία, ὥσπερ τὰς οὐσίας τὸ
[5, 1314]	ἥλῳ γὰρ ὁ ἧλος, ὥσπερ	ἡ	παροιμία. Καὶ τὸ μηδενὶ χαίρειν
[5, 1315]	καὶ πέντε. Τῶν δὲ λοιπῶν	ἡ	περὶ Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα περὶ
[5, 1315]	εἰς Ἄρειον πάγον. Δευτέρα δὲ	ἡ	περὶ Κόρινθον ἡ τῶν Κυψελιδῶν·
[5, 1313]	ἧττον. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ	ἡ	περὶ Μολοττοὺς πολὺν χρόνον βασιλεία
[5, 1315]	τυραννίς. Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον	ἡ	περὶ Σικυῶνα τυραννίς, ἡ τῶν
[5, 1307]	δ' ἐν ταῖς εὐπορίαις, ἂν	ἡ	πολιτεία διδῷ τὴν ὑπεροχήν, ὑβρίζειν
[5, 1304]	Μετέβαλε δὲ καὶ ἐν Ἐπιδάμνῳ	ἡ	πολιτεία ἐκ γαμικῶν· ὑπομνηστευσάμενος γάρ
[5, 1303]	τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις. Μετέβαλε γὰρ	ἡ	πολιτεία ἐκ δύο νεανίσκων στασιασάντων
[5, 1307]	δ' ἐφ' ὁπότερον ἂν ἐγκλίνῃ	ἡ	πολιτεία, ἐπὶ τοῦτο μεθίσταται ἑκατέρων
[5, 1301]	Καὶ ἐν Ἐπιδάμνῳ δὲ μετέβαλεν	ἡ	πολιτεία κατὰ μόριον νἀντὶ γὰρ
[5, 1302]	δῆμον, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις	ἡ	πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ
[5, 1302]	πρὸς ἀλλήλους στάσις καὶ ἔτι	ἡ	πρὸς τὸν δῆμον, ἐν δὲ
[5, 1305]	δὲ πίστις ἦν ἡ ἀπέχθεια	ἡ	πρὸς τοὺς πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί
[5, 1316]	καὶ εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ	ἡ	Σικυῶνος ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς
[5, 1304]	πατέρα καὶ Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου,	ἡ	στάσις αὕτη ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ
[5, 1301]	Πανταχοῦ γὰρ διὰ τὸ ἄνισον	ἡ	στάσις, οὐ μὴ τοῖς ἀνίσοις
[5, 1302]	δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ	ἡ	συμμετρία, εἰ δὲ μή, φθείρεται,
[5, 1307]	πλέον ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ μετέβαλεν	ἡ	τάξις πᾶσα τῆς πολιτείας εἰς
[5, 1312]	κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ ἡ δημοκρατία	ἡ	τελευταία τυραννίς ἐστινν, βασιλεία δὲ
[5, 1302]	τῶν κοινῶν. Δῆλον δὲ καὶ	ἡ	τιμή, καὶ τί δύναται καὶ
[5, 1311]	εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ	ἡ	τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ Κυπρίῳ·
[5, 1311]	δὲ διὰ ξένων. Ὅτι δ'	ἡ	τυραννὶς ἔχει κακὰ καὶ τὰ
[5, 1314]	~Καὶ γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον	ἡ	τυραννίς· κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο
[5, 1312]	δὲ οἰκείων συστησάντων ἵνα μὴ	ἡ	τυραννὶς ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος,
[5, 1314]	περιειλημμένα τρισὶν εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ	ἡ	τυραννὶς τριῶν, ἑνὸς μὲν τοῦ
[5, 1316]	Ἀντιλέοντος, καὶ εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ	ἡ	τῶν Γέλωνος ἐν Συρακούσαις, καὶ
[5, 1315]	Δευτέρα δὲ ἡ περὶ Κόρινθον	ἡ	τῶν Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ αὕτη
[5, 1315]	χρόνον ἡ περὶ Σικυῶνα τυραννίς,	ἡ	τῶν Ὀρθαγόρου παίδων καὶ αὐτοῦ
[5, 1315]	τυραννικός, ἀλλὰ πολεμικός. Τρίτη δ'	ἡ	τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο
[5, 1312]	ὅταν οἱ μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ	ἡ	τῶν περὶ Γέλωνα καὶ νῦν
[5, 1312]	τῶν περὶ Γέλωνα καὶ νῦν	ἡ	τῶν περὶ Διονύσιον, ἡ μὲν
[5, 1311]	Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον συμβούλευμά ἐστιν,	ἡ	τῶν ὑπερεχόντων σταχύων κόλουσις, ὡς
[5, 1316]	Συρακούσαις, καὶ εἰς ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ	ἡ	Χαρίλλου ἐν Λακεδαίμονι, καὶ ἐν
[5, 1303]	τόπους, ὅταν μὴ εὐφυῶς ἔχῃ	ἡ	χώρα πρὸς τὸ μίαν εἶναι
[5, 1302]	γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο,	ἥ	τε πρὸς ἀλλήλους στάσις καὶ
[5, 1312]	τὴν ὕβριν, δι' ἣν αἰτίαν	ἥ	τε τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς
[5, 1306]	ἐν τοῖς πολέμοις τοῦτο γίνεται·	συνέβη	δὲ καὶ τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1304]	δῆμον καὶ κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν.	Συνέβη	δὲ ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην
[5, 1307]	καὶ τὸ ἔχειν τὰ αὑτῶν)	συνέβη	δὲ τὸ εἰρημένον ἐν Θουρίοις.
[5, 1307]	ἂν πάντα κινήσωσι τὸν κόσμον.	Συνέβη	δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς
[5, 1306]	ἐνίοτε γίνεται κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ	συνέβη	ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ τῆς τῶν
[5, 1303]	ἐν τοῖς κυρίοις γένωνται, οἷον	συνέβη	καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς
[5, 1303]	ὅλην πόλιν, οἷον ἐν Ἑστιαίᾳ	συνέβη	μετὰ τὰ Μηδικά, δύο ἀδελφῶν
[5, 1306]	ὀλίγοι πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι	συνέβη	ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ δι'
[5, 1306]	μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ	συνέβη	τῇ ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα
[5, 1303]	τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος	συνέβη	τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις
[5, 1307]	εἶναι τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον	μετέβη	καὶ εἰς ἀρχεῖα πλείω, διὰ
[5, 1305]	μάλιστα δ' ὅταν ἐξ αὐτῆς	συμβῇ	τῆς ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα,
[5, 1312]	τὸ μῖσος· ἡ μὲν γὰρ	ὀργὴ	μετὰ λύπης πάρεστιν, ὥστε οὐ
[5, 1313]	καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος, ὅπως	δὴ	ἄσχολοί τε ὦσι καὶ ἡγεμόνος
[5, 1304]	περιέστησε τὴν πολιτείαν. Καὶ ὅλως	δὴ	δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς
[5, 1303]	πλοῦτος καὶ πενία, καὶ οὕτως	δὴ	ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν μία
[5, 1310]	ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ	δὴ	καὶ βλαβερωτάτη τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν,
[5, 1302]	καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ	δὴ	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν τρεῖς τὸν
[5, 1309]	περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει	δὴ	τοῦτο καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[5, 1313]	ἀπάτης ἄρξῃ τις ἢ βίας,	ἤδη	δοκεῖ τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν
[5, 1311]	τῶν παιδικῶν ἐρωτῆσαι αὐτὸν εἰ	ἤδη	ἐξ αὐτοῦ κύει· ἡ δὲ
[5, 1308]	μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ δῆμος	ἤδη	οἱ ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν
[5, 1314]	τῶν λαμβανομένων καὶ δαπανωμένων, ὅπερ	ἤδη	πεποιήκασί τινες τῶν τυράννων (οὕτω
[5, 1303]	τῷ τυχόντι χρόνῳ· διὸ ὅσοι	ἤδη	συνοίκους ἐδέξαντο ἢ ἐποίκους, οἱ
[5, 1302]	καθόλου μάλιστα θετέον περὶ ἧς	ἤδη	τυγχάνομεν εἰρηκότες. Οἱ μὲν γὰρ
[5, 1310]	τὸν τρόπον κατέστησαν τῶν τυραννίδων,	ἤδη	τῶν πόλεων ηὐξημένων, αἱ δὲ
[5, 1311]	ὀργῆς ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι	Εὐριπίδῃ	τῷ ποιητῇ· ὁ δ' Εὐριπίδης
[5, 1312]	ἔνιοι τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες	κέρδη	τε μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας
[5, 1315]	ἀλλήλους) ἐὰν δ' ἄρα τινὰ	δέῃ	ποιῆσαι μέγαν, μή τοι τό
[5, 1310]	ἂν βούληταί τις ποιεῖν· ὥστε	ζῇ	ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος
[5, 1304]	εἶναι δοκοῦντα μέρη τῆς πόλεως	ἰσάζῃ	ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ πλούσιοι καὶ
[5, 1303]	τινάς, καὶ ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων	πεζῇ	οἱ γνώριμοι ἐλάττους ἐγένοντο διὰ
[5, 1301]	εἷς ἦν ἐν τῇ πολιτείᾳ	ταύτῃῃ.	Πανταχοῦ γὰρ διὰ τὸ ἄνισον
[5, 1314]	οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε	δεηθῇ	χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς,
[5, 1312]	ξαίνοντα μετὰ τῶν γυναικῶν νεἰ	ἀληθῆ	ταῦτα οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ
[5, 1314]	δωρεὰς τοιαύτας ἐφ' αἷς τὰ	πλήθη	χαλεπαίνουσιν, ὅταν ἀπ' αὐτῶν μὲν
[5, 1312]	ἵνα μὴ ἡ τυραννὶς ὅλως	καταλυθῇ	ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ συστάντες
[5, 1304]	ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν δῆμον.	Κατελύθη	δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ
[5, 1304]	δὲ καὶ ἡ ἐν Μεγάροις	κατελύθη	δημοκρατία· οἱ γὰρ δημαγωγοί, ἵνα
[5, 1303]	πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ	κατελύθη	ἡ ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου
[5, 1312]	αἰτίαν ἥ τε τῶν Πεισιστρατιδῶν	κατελύθη	τυραννὶς καὶ πολλαὶ τῶν ἄλλων)
[5, 1301]	τὸ κατ' ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ	ἐλέχθη	πρότερον, οἱ μὲν ὅτι, ἐὰν
[5, 1311]	πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν σχεδὸν	ἐλέχθη,	τὰς αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ νομίζειν
[5, 1305]	κατηγορῶν Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων	ἠξιώθη	τῆς τυραννίδος, διὰ τὴν ἔχθραν
[5, 1312]	μικρὸν ἐπιβάντα τῆς γῆς εὐθὺς	συμβαίη	τελευτῆσαι τοῦτον καλῶς ἔχειν αὑτῷ
[5, 1316]	ἀλλ' αὕτη τί ἂν ἴδιος	εἴη	μεταβολὴ τῆς ὑπ' ἐκείνου λεγομένης
[5, 1309]	~οἷον εἰ στρατηγικὸς μέν τις	εἴη,	πονηρὸς δὲ καὶ μὴ τῇ
[5, 1313]	ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις	εἴη	συνουσία καὶ σύλλογος (παρρησιάζονταί τε
[5, 1311]	εἰς τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον· καὶ	φυλακὴ	βασιλικὴ μὲν πολιτική, τυραννικὴ δὲ
[5, 1309]	δ' ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ	φυλακῇ	καὶ ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ
[5, 1315]	ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων. Κοινὴ δὲ	φυλακὴ	πάσης μοναρχίας τὸ μηθένα ποιεῖν
[5, 1313]	τοὺς ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως μήτε	φυλακὴ	τρέφηται καὶ πρὸς τῷ καθ'
[5, 1309]	ὁμαλότης γένηται τῆς οὐσίας ἄλλην	ἀνάγκη	εἶναι ταύτην τὴν πολιτείαν, ~ὥστε
[5, 1309]	δίκαιον κατὰ πάσας τὰς πολιτείας,	ἀνάγκη	καὶ τῆς δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς)
[5, 1315]	τοῖς πράγμασιν, οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν	ἀνάγκη	ποιεῖσθαι τὸν τύραννον οὔτε ὅπλων
[5, 1311]	τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον· καὶ φυλακὴ	βασιλικὴ	μὲν πολιτική, τυραννικὴ δὲ διὰ
[5, 1311]	καὶ φυλακὴ βασιλικὴ μὲν πολιτική,	τυραννικὴ	δὲ διὰ ξένων. Ὅτι δ'
[5, 1302]	τι. Διὸ δεῖ τὰ μὲν	ἀριθμητικῇ	ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ δὲ τῇ
[5, 1311]	μᾶλλον· καὶ φυλακὴ βασιλικὴ μὲν	πολιτική,	τυραννικὴ δὲ διὰ ξένων. Ὅτι
[5, 1315]	πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς τινα	δοκῇ	παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο δρᾶν
[5, 1303]	παρὰ μικρόν, ὅτι πολλάκις λανθάνει	μεγάλη	γινομένη μετάβασις τῶν νομίμων, ὅταν
[5, 1309]	τὸ σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι	καλὴ	καὶ χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν
[5, 1311]	στέρησιν. Ἔστι δὲ καὶ τὰ	τέλη	ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ
[5, 1308]	καὶ τοῖς νόμοις καὶ τῇ	ἄλλῃ	οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι ὥστε μὴ
[5, 1308]	ἐπιτείνειν ἢ ἀνιέναι, ἐὰν μὲν	ὑπερβάλλῃ,	ἐπιτείνοντας κατὰ τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν
[5, 1312]	σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν, ἂν μὴ	μέλλῃ	κατασχήσειν τὴν πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν
[5, 1316]	οὐ λέγει οὔτ' εἰ ἔσται	μεταβολὴ	οὔτ' εἰ μὴ ἔσται, διὰ
[5, 1316]	αὕτη τί ἂν ἴδιος εἴη	μεταβολὴ	τῆς ὑπ' ἐκείνου λεγομένης ἀρίστης
[5, 1306]	ἐν Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται δὲ	μεταβολὴ	τῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ ἐν πολέμῳ
[5, 1304]	οἷον ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ	βουλὴ	εὐδοκιμήσασα ἐν τοῖς Μηδικοῖς ἔδοξε
[5, 1309]	οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ δεῖ τοῦτο	μὴ	ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην καὶ τὸν
[5, 1308]	πολιτείαν καὶ τοὺς μὲν φιλοτίμους	μὴ	ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν τοὺς δὲ
[5, 1308]	τοὺς μὲν μὴ μετέχοντας τῷ	μὴ	ἀδικεῖν καὶ τῷ τοὺς ἡγεμονικοὺς
[5, 1307]	γὰρ ἡ δαπάνη διὰ τὸ	μὴ	ἀθρόα γίγνεσθαι· παραλογίζεται γὰρ ἡ
[5, 1316]	λέγει πάντα μεταβάλλειν, καὶ τὰ	μὴ	ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι ἅμα μεταβάλλει,
[5, 1314]	ἀρχὴν οὐ μόνον διὰ τὸ	μὴ	ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ καὶ
[5, 1302]	καὶ τοῦ ἐν ἀρχῇ ἡμαρτημένου	μὴ	ἀπαντᾶν εἰς τὸ τέλος κακόν
[5, 1305]	γὰρ αἱρεταὶ μὲν αἱ ἀρχαί,	μὴ	ἀπὸ τιμημάτων δέ, αἱρεῖται δὲ
[5, 1308]	φίλων μήτε χρημάτων, εἰ δὲ	μή,	ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι τὰς παραστάσεις αὐτῶν.
[5, 1309]	τοῖς ἔργοις, τοῖς δὲ γνωρίμοις	μὴ	ἄρχεσθαι ὑπὸ τῶν τυχόντων. Τοῦ
[5, 1309]	βουλόμενον τὴν πολιτείαν πλῆθος τοῦ	μὴ	βουλομένου. Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα
[5, 1313]	ῥᾳδία γὰρ ἐγίνετο ἡ κατάλυσις·	μὴ	βουλομένων γὰρ εὐθὺς οὐκ ἔσται
[5, 1314]	μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ καὶ	μὴ	βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ καὶ τοῦτο
[5, 1313]	ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος καὶ	μὴ	βουλομένων. Φθείρονται μὲν οὖν αἱ
[5, 1305]	τῶν νόμων. Ἄκος δὲ τοῦ	μὴ	γίγνεσθαι ἢ τοῦ γίγνεσθαι ἧττον
[5, 1315]	ὁμιλίας δι' ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ	μὴ	δι' ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς
[5, 1315]	κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ	μὴ	δι' ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ πρὸς
[5, 1311]	ἄρχειν αὐτῶν βουλομένων, τῶν δὲ	μὴ	δουλεύειν. Ὅθεν καὶ τὸ Περιάνδρου
[5, 1314]	ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν	μὴ	δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν
[5, 1314]	πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ' ὅπως	μὴ	δύνωνται, τὰ δ' ὅπως μικρὸν
[5, 1302]	στασιάζουσιν οἵ τε ἠδικηκότες, δεδιότες	μὴ	δῶσι δίκην, καὶ οἱ μέλλοντες
[5, 1308]	ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι ὥστε	μὴ	εἶναι τὰς ἀρχὰς κερδαίνειν. Τοῦτο
[5, 1305]	συνέβαινεν, καὶ ὅπου τὰ δικαστήρια	μὴ	ἐκ τοῦ πολιτεύματός ἐστι (δημαγωγοῦντες
[5, 1302]	βέλτιον ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν ὅπως	μὴ	ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες, ἢ ἐάσαντας
[5, 1312]	οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ δὲ	μὴ	ἐπ' ἐκείνου, ἀλλ' ἐπ' ἄλλου
[5, 1310]	ὑπὸ πάντων τῶν πολιτευομένων, εἰ	μὴ	ἔσονται εἰθισμένοι καὶ πεπαιδευμένοι ἐν
[5, 1316]	εἰ ἔσται μεταβολὴ οὔτ' εἰ	μὴ	ἔσται, διὰ τίν' αἰτίαν καὶ
[5, 1303]	καὶ διὰ τοὺς τόπους, ὅταν	μὴ	εὐφυῶς ἔχῃ ἡ χώρα πρὸς
[5, 1309]	ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ' ἔσται ὅταν	μὴ	ᾖ κερδαίνειν ἀπὸ τῶν ἀρχῶν·
[5, 1312]	τῶν δὲ οἰκείων συστησάντων ἵνα	μὴ	ἡ τυραννὶς ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ
[5, 1309]	σφῶν αὐτῶν, καὶ τὰς κληρονομίας	μὴ	κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ κατὰ
[5, 1301]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν	μὴ	κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι
[5, 1314]	καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι καὶ	μὴ	καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν μήτε τῶν
[5, 1316]	καὶ μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν	μὴ	καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν Διὰ τὸ
[5, 1308]	φόβους παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι καὶ	μὴ	καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν
[5, 1313]	πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ δύναμιν	μὴ	κεκτημένους τυραννικὴν ἀλλὰ βασιλικὴν τιμὴν
[5, 1309]	τῶν τυχόντων. Τοῦ μὲν οὖν	μὴ	κλέπτεσθαι τὰ κοινὰ ἡ παράδοσις
[5, 1309]	Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα δεῖ	μὴ	λανθάνειν, ὃ νῦν λανθάνει τὰς
[5, 1313]	γὰρ ταὐτὸν δύναται) καὶ τὸ	μὴ	λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει τις
[5, 1304]	Καὶ ὅλως δὴ δεῖ τοῦτο	μὴ	λανθάνειν, ὡς οἱ δυνάμεως αἴτιοι
[5, 1305]	πρύτανις) Ἔτι δὲ διὰ τὸ	μὴ	μεγάλας εἶναι τότε τὰς πόλεις,
[5, 1312]	τοῦ σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν, ἂν	μὴ	μέλλῃ κατασχήσειν τὴν πρᾶξιν. Οἷς
[5, 1307]	δικαίου παρέκβασιν. Ἀρχὴ γὰρ τὸ	μὴ	μεμεῖχθαι καλῶς ἐν μὲν τῇ
[5, 1316]	Φησὶ γὰρ αἴτιον εἶναι τὸ	μὴ	μένειν μηθὲν ἀλλ' ἔν τινι
[5, 1308]	λυπεῖ, τό τε τῶν τιμῶν	μὴ	μετέχειν καὶ τὸ τῶν κερδῶν·
[5, 1305]	καθάπερ εἴρηται, εἰ πατήρ, υἱὸν	μὴ	μετέχειν, μηδ' εἰ πλείους ἀδελφοί,
[5, 1306]	ἢ ὅταν ἀνδρώδης τις ὢν	μὴ	μετέχῃ τῶν τιμῶν, οἷον Κινάδων
[5, 1308]	ἐν τῷ πολιτεύματι, τοὺς μὲν	μὴ	μετέχοντας τῷ μὴ ἀδικεῖν καὶ
[5, 1302]	ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν οἱ	μὴ	μετέχοντες τῆς πολιτείας (κρείττους γὰρ
[5, 1305]	ἄλλαις πόλεσι συμβέβηκεν· οἱ γὰρ	μὴ	μετέχοντες τῶν ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως
[5, 1316]	πολιτείαν. Ἔτι δὲ κἂν τιμῶν	μὴ	μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται ἠ ὑβρίζωνται,
[5, 1306]	ὀλίγου ὄντος τῶν μεγίστων ἀρχῶν	μὴ	μετέχωσιν οἱ ὀλίγοι πάντες, ὅπερ
[5, 1308]	παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν) εἰ δὲ	μή,	μή τοί γ' ἀθρόας δόντας
[5, 1314]	περὶ αὑτοῦ τοιαύτην· ἔτι δὲ	μὴ	μόνον αὐτὸν φαίνεσθαι μηδένα τῶν
[5, 1314]	μόνον, τὴν δύναμιν, ὅπως ἄρχῃ	μὴ	μόνον βουλομένων ἀλλὰ καὶ μὴ
[5, 1302]	ἄλλου ζῴου μεταβάλοι μορφήν, εἰ	μὴ	μόνον κατὰ τὸ ποσὸν ἀλλὰ
[5, 1309]	ταῖς δημοκρατίαις τῶν εὐπόρων φείδεσθαι,	μὴ	μόνον τῷ τὰς κτήσεις μὴ
[5, 1315]	τι γιγνομένους τινᾶν οὕτως ὥστε	μὴ	νομίζειν ἄν ποτε τιμηθῆναι μᾶλλον
[5, 1303]	μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ καὶ τὸ	μὴ	ὁμόφυλον, ἕως ἂν συμπνεύσῃ· ὥσπερ
[5, 1305]	τότε μὲν γίγνεσθαι νῦν δὲ	μή,	ὅτι τότε μὲν οἱ δημαγωγοὶ
[5, 1305]	φυλὰς φέρειν τοὺς ἄρχοντας, ἀλλὰ	μὴ	πάντα τὸν δῆμον. Τῶν μὲν
[5, 1316]	πέπονθεν ἢ ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ	μὴ	πάντες κέκτηνται ἴσα ἢ μὴ
[5, 1316]	μὴ πάντες κέκτηνται ἴσα ἢ	μὴ	πάντες ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες;
[5, 1315]	ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο δρᾶν καὶ	μὴ	πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν.
[5, 1307]	τὴν ἀρχὴν δεῖ ποιεῖσθαι· ἔπειτα	μὴ	πιστεύειν τοῖς σοφίσματος χάριν πρὸς
[5, 1314]	τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν ὅπως	μὴ	πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ' ὅπως
[5, 1302]	ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες ἄνισοι	μὴ	πλέον ἔχειν ἀλλ' ἴσον ἢ
[5, 1309]	μὴ μόνον τῷ τὰς κτήσεις	μὴ	ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ τοὺς
[5, 1308]	ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς πολιτείαις,	μὴ	ποιούντων οὕτως μὲν ἔνθα μὲν
[5, 1315]	ἀρετὴν ἢ ἡμίχρηστον ὄντα, καὶ	μὴ	πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι πασῶν
[5, 1314]	δόξειεν· οὐ δεῖ δὲ φοβεῖσθαι	μή	ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων κύριος ὢν
[5, 1315]	καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς ὅσοι	μὴ	προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν διαφθείραντες.
[5, 1309]	διαφοράς) Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν	μὴ	συμβαίνῃ ταῦτα πάντα περὶ τὸν
[5, 1315]	εἶναι φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις καὶ	μὴ	σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ τὰς
[5, 1315]	τὰς μετριότητας τοῦ βίου διώκειν,	μὴ	τὰς ὑπερβολάς, ἔτι δὲ τοὺς
[5, 1309]	πρὸς τὴν πολιτείαν (εἰ γὰρ	μὴ	ταὐτὸν τὸ δίκαιον κατὰ πάσας
[5, 1315]	ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν καὶ	μὴ	τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον καὶ φοβούμενον
[5, 1309]	τις εἴη, πονηρὸς δὲ καὶ	μὴ	τῇ πολιτείᾳ φίλος, ὁ δὲ
[5, 1303]	ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι τοὺς	μὴ	τῇ πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ ἐν
[5, 1311]	πρὸς οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν, εἰ	μὴ	τῆς ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι
[5, 1314]	μετριάζειν τοῖς τοιούτοις, εἰ δὲ	μή,	τό γε φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις
[5, 1308]	ἀνδρὸς εὐτυχίαν) εἰ δὲ μή,	μή	τοί γ' ἀθρόας δόντας ἀφαιρεῖσθαι
[5, 1315]	ἄρα τινὰ δέῃ ποιῆσαι μέγαν,	μή	τοι τό γε ἦθος θρασύν
[5, 1301]	τὸ ἄνισον ἡ στάσις, οὐ	μὴ	τοῖς ἀνίσοις ὑπάρχει ἀνάλογον (ἀίδιος
[5, 1315]	γὰρ σκοπὸς φανερός, ὅτι δεῖ	μὴ	τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν
[5, 1314]	πόλιν ὡς ἐπίτροπον ὄντα καὶ	μὴ	τύραννον) ἔτι δὲ τὰ πρὸς
[5, 1314]	ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ κἂν	μὴ	τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται
[5, 1311]	ἄδικον πάσχωσιν, ὁ δὲ δῆμος	μὴ	ὑβρίζηται μηθέν· ἡ δὲ τυραννίς,
[5, 1302]	μένῃ ἡ συμμετρία, εἰ δὲ	μή,	φθείρεται, ὅταν ὁ μὲν ποὺς
[5, 1314]	σεμνόν, ἔτι δὲ τοιοῦτον ὥστε	μὴ	φοβεῖσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον
[5, 1314]	μὴ ὡς ἰδίων· καὶ φαίνεσθαι	μὴ	χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν, ἔτι δὲ
[5, 1315]	ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ ἢ	μὴ	χρῆσθαι δεῖ τοῖς τοιούτοις, ἢ
[5, 1312]	συντονώτερον γὰρ ἐπιτίθενται διὰ τὸ	μὴ	χρῆσθαι λογισμῷ τὸ πάθος (μάλιστα
[5, 1309]	κωλύειν λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς μὲν	μὴ	χρησίμους δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας
[5, 1314]	καὶ ταμίαν ὡς κοινῶν ἀλλὰ	μὴ	ὡς ἰδίων· καὶ φαίνεσθαι μὴ
[5, 1309]	οἱ πολλοὶ ἔχουσιν, ἡ δὲ	ἐπιστήμη	κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ' ἄν
[5, 1302]	δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος καὶ	τιμὴ	καὶ τἀναντία τούτοις. Καὶ γὰρ
[5, 1302]	κοινῶν. Δῆλον δὲ καὶ ἡ	τιμή,	καὶ τί δύναται καὶ πῶς
[5, 1303]	ἐν Ἄργει τῶν ἐν τῇ	ἑβδόμῃ	ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους τοῦ Λάκωνος
[5, 1312]	καταφρονοῦντες καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ	Ἀριοβαρζάνῃ	Μιθριδάτης μάλιστα δὲ διὰ ταύτην
[5, 1311]	εἶχε πρὸς τὴν ὁμιλίαν, ὥστε	ἱκανὴ	καὶ ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ διότι
[5, 1307]	πολλάκις γινόμενον. Λανθάνει γὰρ ἡ	δαπάνη	διὰ τὸ μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι·
[5, 1302]	καὶ δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα	μένῃ	ἡ συμμετρία, εἰ δὲ μή,
[5, 1307]	οὐδ' ἂν ἐν ἀριστοκρατίᾳ εὖ	μεμειγμένῃ.	~Μάλιστα δὲ λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι
[5, 1303]	μᾶλλον, ὧν μία καὶ ἡ	εἰρημένη	ἐστί. Γίγνονται μὲν οὖν αἱ
[5, 1310]	ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν	συγκειμένη	κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ
[5, 1303]	μικρόν, ὅτι πολλάκις λανθάνει μεγάλη	γινομένη	μετάβασις τῶν νομίμων, ὅταν παρορῶσι
[5, 1307]	τὸ μικρὸν φυλάττειν· λανθάνει γὰρ	παραδυομένη	ἡ παρανομία, ὥσπερ τὰς οὐσίας
[5, 1316]	οἱ κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι δὲ	δημοκρατουμένῃ	χρηματίζονται καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον
[5, 1311]	καὶ βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν	Μυτιλήνῃ	τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ
[5, 1306]	δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν δὲ τῇ	εἰρήνῃ	διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς
[5, 1306]	καὶ ἐν πολέμῳ καὶ ἐν	εἰρήνῃ,	ἐν μὲν πολέμῳ διὰ τὴν
[5, 1305]	ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων τὰ	κτήνη	ἀποσφάξας, λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν
[5, 1310]	δυνάμενοι τὰς πόλεις ἢ τὰ	ἔθνη	εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς ταύτης,
[5, 1309]	Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ	συμβαίνῃ	ταῦτα πάντα περὶ τὸν αὐτόν,
[5, 1308]	ἐξ ὀλιγαρχίας καὶ πολιτείας, ὅταν	συμβαίνῃ	τοῦτο μενόντων μὲν τῶν αὐτῶν
[5, 1306]	πρὸς τοὺς εὐπόρους, καὶ ἐν	Αἰγίνῃ	ὁ τὴν πρᾶξιν τὴν πρὸς
[5, 1309]	βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ τις	ἐπιτείνῃ	μᾶλλον ἑκατέραν αὐτῶν, πρῶτον μὲν
[5, 1309]	ὄψιν, οὐ μὴν ἀλλ' ἐὰν	ἐπιτείνῃ	τις ἔτι μᾶλλον εἰς τὴν
[5, 1307]	Ὅλως δ' ἐφ' ὁπότερον ἂν	ἐγκλίνῃ	ἡ πολιτεία, ἐπὶ τοῦτο μεθίσταται
[5, 1315]	δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων.	Κοινὴ	δὲ φυλακὴ πάσης μοναρχίας τὸ
[5, 1301]	ἔτι δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ	κοινῇ	καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι
[5, 1307]	σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ	κοινῇ	καὶ χωρὶς ἑκάστης πολιτείας ἐχόμενόν
[5, 1309]	πολλοὶ ἔχουσιν, ἡ δὲ ἐπιστήμη	κοινὴ	πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ' ἄν τις,
[5, 1304]	ὁ κοινὸς φόβος) τὰ δὲ	κοινῇ	τὸ πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ τοῦτο
[5, 1310]	ἴσον δ' ὅ τι ἂν	δόξῃ	τῷ πλήθει, τοῦτ' εἶναι κύριον,
[5, 1313]	ὑπομένουσιν· ἂν δὲ δι' ἀπάτης	ἄρξῃ	τις ἢ βίας, ἤδη δοκεῖ
[5, 1315]	ποιεῖσθαι τῆς ἀρχῆς, ὡς, ἂν	ὑπάρξῃ	τοῦτο τοῖς πράγμασιν, οὔτε δούλων
[5, 1308]	κατὰ τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ'	ἐλλείπῃ,	ἀνιέντας καὶ ἐλάττω ποιοῦντας τὴν
[5, 1312]	προσλαβὼν τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν	διεφθάρη.	Δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν δι'
[5, 1302]	μάχην κακῶς πολιτευομένων ἡ δημοκρατία	διεφθάρη,	καὶ ἡ Μεγαρέων δι' ἀταξίαν
[5, 1313]	ἐξ ἀρχῆς τε εἰς δύο	μέρη	διαιρεθῆναι τὴν ἀρχήν, καὶ πάλιν
[5, 1304]	καὶ ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα	μέρη	τῆς πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον
[5, 1310]	ὅ τι ἂν ἔχω κακόν,	χρὴ	δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι
[5, 1309]	ἢ πλείοσιν. Τρία δέ τινα	χρὴ	ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς
[5, 1309]	πάντα περὶ τὸν αὐτόν, πῶς	χρὴ	ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν· ~οἷον εἰ
[5, 1308]	ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ καὶ	πάσῃ	πολιτείᾳ μήτ' αὐξάνειν λίαν μηθένα
[5, 1308]	ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον δὲ ἐν	πάσῃ	πολιτείᾳ τὸ καὶ τοῖς νόμοις
[5, 1314]	δεῖ δὲ φοβεῖσθαι μή ποτε	ἀπορήσῃ	χρημάτων κύριος ὢν τῆς πόλεως·
[5, 1301]	ἓν τοῖν δυοῖν· ἄμφω γὰρ	ἡμίση.	Ὁμολογοῦντες δὲ τὸ ἁπλῶς εἶναι
[5, 1306]	κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν	Λαρίσῃ	ἐπὶ τῆς τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς
[5, 1305]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν	Λαρίσῃ	οἱ πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι
[5, 1309]	λήμματα τούτοις ἀπονέμειν, κἄν τις	ὑβρίσῃ	τῶν εὐπόρων εἰς τούτους, μείζω
[5, 1311]	ὥστε ἱκανὴ καὶ ἐλάττων ἐγένετο	πρόφασισἢ	διότι τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν
[5, 1303]	τὸ μὴ ὁμόφυλον, ἕως ἂν	συμπνεύσῃ·	ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐκ τοῦ
[5, 1315]	οὕτως τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν	τῇ	ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ δὲ καὶ
[5, 1308]	τὸ καὶ τοῖς νόμοις καὶ	τῇ	ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι ὥστε
[5, 1307]	δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ	τῇ	ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε καὶ τὴν
[5, 1302]	ὑπεροχὴν δέ, ὅταν τις ᾖ	τῇ	δυνάμει μείζων (ἢ εἷς ἢ
[5, 1315]	ἱκανὸν γὰρ θάτερον μέρος πρὸς	τῇ	δυνάμει προστιθέμενον ὥστε κρείττους εἶναι
[5, 1303]	καὶ ἐν Ἄργει τῶν ἐν	τῇ	ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους τοῦ
[5, 1306]	τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν δὲ	τῇ	εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν
[5, 1310]	τὸ πλεῖον εἶναι κύριον καὶ	τῇ	ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν γὰρ δίκαιον
[5, 1305]	ὅπερ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο	τῇ	ἐν τῷ Πόντῳ ἔτι δ'
[5, 1306]	κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη	τῇ	ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ
[5, 1311]	αἰτίαν· ὡς γὰρ χρώμενος αὐτοῦ	τῇ	ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι'
[5, 1302]	ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ δὲ	τῇ	κατ' ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα
[5, 1306]	ἑτέρους ὑφ' ἑτέρων τῶν ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ
[5, 1306]	Καταλύονται δὲ καὶ ὅταν ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν. Τοῦτο
[5, 1306]	καιρούς, ὥστε μετέχειν ἐν μὲν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ὀλίγους ἐν δὲ τῇ
[5, 1305]	τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ
[5, 1307]	μὴ μεμεῖχθαι καλῶς ἐν μὲν	τῇ	πολιτείᾳ δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν
[5, 1310]	ἔσονται εἰθισμένοι καὶ πεπαιδευμένοι ἐν	τῇ	πολιτείᾳ, εἰ μὲν οἱ νόμοι
[5, 1316]	εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν δὲ	τῇ	Πολιτείᾳ λέγεται μὲν περὶ τῶν
[5, 1305]	καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων τῶν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ, ὅμως διὰ τὸ ὑπ'
[5, 1301]	ἄρχων ὁ εἷς ἦν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ ταύτῃῃ. Πανταχοῦ γὰρ διὰ
[5, 1306]	τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ τινῶν δυσχερανάντων κατελύθησαν, ὥσπερ
[5, 1307]	ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν αὐτῇ	τῇ	πολιτείᾳ τοῦ δικαίου παρέκβασιν. Ἀρχὴ
[5, 1306]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὀλίγους ἐν δὲ	τῇ	πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης
[5, 1309]	εἴη, πονηρὸς δὲ καὶ μὴ	τῇ	πολιτείᾳ φίλος, ὁ δὲ δίκαιος
[5, 1303]	τὰς κυρίας παριέναι τοὺς μὴ	τῇ	πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ
[5, 1316]	γίγνεσθαι ἅμα μεταβάλλει, οἷον εἰ	τῇ	προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο τῆς τροπῆς,
[5, 1306]	αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ ὁμοίαν	τῇ	τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται
[5, 1304]	ὕστερον ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ ἡ	ἀπάτη	διττή. Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξαπατήσαντες
[5, 1304]	Μνασέαν τὸν Μνάσωνος πατέρα καὶ	Εὐθυκράτη	τὸν Ὀνομάρχου, ἡ στάσις αὕτη
[5, 1302]	ἡ τῶν ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν	ἀσφαλεστάτη	τῶν τοιούτων πολιτειῶν. Ἐπεὶ δὲ
[5, 1310]	καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ	βλαβερωτάτη	τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ
[5, 1315]	Ὀρθαγόρου παίδων καὶ αὐτοῦ Ὀρθαγόρου·	ἔτη	δ' αὕτη διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου
[5, 1315]	Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα περὶ Συρακούσας.	Ἔτη	δ' οὐδ' αὕτη πολλὰ διέμεινεν,
[5, 1315]	Ψαμμίτιχος δ' ὁ Γορδίου τρία	ἔτη.	Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ καὶ
[5, 1315]	ἔτεσι τριάκοντα καὶ τρισὶν ἑπτακαίδεκα	ἔτη	τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα δὲ οἱ
[5, 1315]	Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ αὕτη διετέλεσεν	ἔτη	τρία καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ
[5, 1315]	παῖδες, ὥστε τὰ πάντα ἐγένετο	ἔτη	τριάκοντα καὶ πέντε. Τῶν δὲ
[5, 1315]	μῆνας· Κύψελος μὲν γὰρ ἐτυράννησεν	ἔτη	τριάκοντα, Περίανδρος δὲ τετταράκοντα καὶ
[5, 1301]	καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ καὶ	ἀρετὴ	ἐν ὀλίγοις, ταῦτα δ' ἐν
[5, 1303]	Μεγίστη μὲν οὖν ἴσως διάστασις	ἀρετὴ	καὶ μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος καὶ
[5, 1301]	εἶναι δοκοῦσιν οἷς ὑπάρχει προγόνων	ἀρετὴ	καὶ πλοῦτος. Ἀρχαὶ μὲν οὖν
[5, 1311]	αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ τῷ	ποιητῇ·	ὁ δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος
[5, 1315]	ἐγένετο μὲν τυραννικός, ἀλλὰ πολεμικός.	Τρίτη	δ' ἡ τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν.
[5, 1302]	δὲ πολλαχοῦ. Τὸ δὲ ἁπλῶς	πάντῃ	καθ' ἑκατέραν τετάχθαι τὴν ἰσότητα
[5, 1308]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν	ἑκάστῃ·	καὶ τὸ εὐημεροῦν δὲ τῆς
[5, 1309]	δ' ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν	ἑκάστῃ	πολιτείᾳ τὴν πρὸς τὴν πολιτείαν
[5, 1312]	τρόπον, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων	ἑκάστη	πολιτειῶν, ἔξωθεν, ~ἐὰν ἐναντία τις
[5, 1301]	ἂν μάλιστα σῴζοιτο τῶν πολιτειῶν	ἑκάστη,	σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις. Δεῖ
[5, 1311]	τῷ πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ'	ἀπέστη	Κότυος διὰ τὸ ἐκτμηθῆναι παῖς
[5, 1304]	αὕτη ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου	κατέστη	τοῖς Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ καὶ
[5, 1303]	ἔοικε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν διάστασιν.	Μεγίστη	μὲν οὖν ἴσως διάστασις ἀρετὴ
[5, 1305]	φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία δὲ	διττή,	ἡ μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς
[5, 1304]	ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ ἡ ἀπάτη	διττή.	Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξαπατήσαντες τὸ
[5, 1303]	παντός, ὥστε καὶ τὸ ἐν	αὐτῇ	μικρὸν ἁμάρτημα ἀνάλογόν ἐστι πρὸς
[5, 1307]	αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν	αὐτῇ	τῇ πολιτείᾳ τοῦ δικαίου παρέκβασιν.
[5, 1304]	Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου, ἡ στάσις	αὕτη	ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου κατέστη
[5, 1315]	καὶ αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη δ'	αὕτη	διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον
[5, 1315]	ἡ τῶν Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ	αὕτη	διετέλεσεν ἔτη τρία καὶ ἑβδομήκοντα
[5, 1316]	πλουσίων καὶ πενήτων. Τί γὰρ	αὕτη	μᾶλλον τῆς Λακωνικῆς πέπονθεν ἢ
[5, 1315]	περὶ Συρακούσας. Ἔτη δ' οὐδ'	αὕτη	πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ τὰ σύμπαντα
[5, 1316]	γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ'	αὕτη	τί ἂν ἴδιος εἴη μεταβολὴ
[5, 1303]	τοὺς τόπους, ὅταν μὴ εὐφυῶς	ἔχῃ	ἡ χώρα πρὸς τὸ μίαν
[5, 1304]	μικρὸν πάμπαν· ἂν γὰρ πολὺ	ὑπερέχῃ	ὁποτερονοῦν τῶν μερῶν, πρὸς τὸ
[5, 1306]	ὅταν ἀνδρώδης τις ὢν μὴ	μετέχῃ	τῶν τιμῶν, οἷον Κινάδων ὁ
[5, 1303]	ἡγεμόνων καὶ δυναμένων στάσεις· ἐν	ἀρχῇ	γὰρ γίνεται τὸ ἁμάρτημα, ἡ
[5, 1307]	τῇ πολιτείᾳ τοῦ δικαίου παρέκβασιν.	Ἀρχὴ	γὰρ τὸ μὴ μεμεῖχθαι καλῶς
[5, 1308]	καὶ αὐτούς, ὡς τὸ ἐν	ἀρχῇ	γινόμενον κακὸν γνῶναι οὐ τοῦ
[5, 1302]	τοῦ πρώτου καὶ τοῦ ἐν	ἀρχῇ	ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν εἰς τὸ
[5, 1304]	ἐπικλήρων στάσεως γενομένης πολλῶν ἐγένετο	ἀρχὴ	κακῶν καὶ τοῦ πολέμου τοῦ
[5, 1303]	γίνεται τὸ ἁμάρτημα, ἡ δ'	ἀρχὴ	λέγεται ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε
[5, 1303]	Δελφοῖς ἐκ κηδείας γενομένης διαφορᾶς	ἀρχὴ	πασῶν ἐγένετο τῶν στάσεων τῶν
[5, 1305]	δὲ καὶ ἡ ἐξ ἄλλων	ἀρχὴ	στάσεως διαφοράς. Ὁτὲ μὲν γὰρ
[5, 1301]	βαδίζειν τὰς ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται	ἀρχή	τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ ὁ
[5, 1311]	ἀλλὰ τῆς γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν	ἀρχὴ	τὸ βαρέως φέρειν πρὸς τὴν
[5, 1304]	τὸν Ὀνομάρχου, ἡ στάσις αὕτη	ἀρχὴ	τοῦ ἱεροῦ πολέμου κατέστη τοῖς
[5, 1314]	φυλάττοντα μόνον, τὴν δύναμιν, ὅπως	ἄρχῃ	μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ καὶ
[5, 1312]	πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς	ἄρχῃ,	τῶν δὲ οἰκείων συστησάντων ἵνα
[5, 1307]	δυνάμενος ἔτι μείζων εἶναι, ἵνα	μοναρχῇ,	ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι δοκεῖ Παυσανίας
[5, 1309]	δ' ἄν τις, ἂν δύναμις	ὑπάρχῃ	καὶ τῆς πολιτείας φιλία, τί