Livre, Pages
[4, 1299]	αἱ δ' ὑπηρετικαὶ καὶ πρὸς	ἅς,	ἂν εὐπορῶσι, τάττουσι δούλους. Μάλιστα
[4, 1295]	πόλεις ἐνδέχεται μετασχεῖν; Καὶ γὰρ	ἃς	καλοῦσιν ἀριστοκρατίας, περὶ ὧν νῦν
[4, 1297]	πλείους μετεῖχον τῆς πολιτείας· διόπερ	ἃς	νῦν καλοῦμεν πολιτείας, οἱ πρότερον
[4, 1296]	ςοὐ γὰρ ἦν βασιλεύσσ καὶ	Χαρώνδας	καὶ σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τῶν
[4, 1289]	πολιτειῶν διειλόμεθα τρεῖς μὲν τὰς	ὀρθὰς	πολιτείας, βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν, τρεῖς
[4, 1292]	τὸν νόμον ἐπιστήσαντες ἐκκλησιάζουσι τὰς	ἀναγκαίας	ἐκκλησίασσ, τοῖς δὲ ἄλλοις μετέχειν
[4, 1292]	ταῖς μοναρχίαις, καὶ περὶ ἧς	τελευταίας	εἴπαμεν δημοκρατίας ἐν ταῖς δημοκρατίαις·
[4, 1288]	τὴν ἀκροτάτην καὶ δεομένην πολλῆς	χορηγίας	ζητοῦσι μόνον, οἱ δὲ μᾶλλον
[4, 1295]	παιδείαν ἣ φύσεως δεῖται καὶ	χορηγίας	τυχηρᾶς, μήτε πρὸς πολιτείαν τὴν
[4, 1300]	ἄλλο γὰρ εἶδος δυνάμεως οἷον	στρατηγίας	καὶ τῆς τῶν περὶ τὴν
[4, 1295]	λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ ὡς ἐνούσης	πολυλογίας	περὶ αὐτήν, ἀλλ' ὅπως λάβῃ
[4, 1299]	συμβαίνει, διόπερ οὐθὲν κωλύει πολλὰς	ἐπιμελείας	ἅμα προστάττειν (οὐ γὰρ ἐμποδιοῦσιν
[4, 1300]	ἄλλος ἄρχων κύριός ἐστι τοιαύτης	ἐπιμελείας,	ἀριστοκρατικόν, δημοκρατικὸν δ' οὔ ὔπῶς
[4, 1299]	βέλτιον ἕκαστον ἔργον τυγχάνει τῆς	ἐπιμελείας	μονοπραγματούσης ἢ πολυπραγματούσης) ~ἐν δὲ
[4, 1291]	ὠνὰς καὶ τὰς ἐμπορίας καὶ	καπηλείας	διατρῖβον) τέταρτον δὲ τὸ θητικόν,
[4, 1295]	τι μέρος. Περὶ μὲν οὖν	βασιλείας	διωρίσαμεν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις,
[4, 1289]	καὶ περὶ μὲν ἀριστοκρατίας καὶ	βασιλείας	εἴρηται (τὸ γὰρ περὶ τῆς
[4, 1297]	τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο μετὰ τὰς	βασιλείας	ἐκ τῶν πολεμούντων, ἡ μὲν
[4, 1295]	μὲν διείλομεν ἐν οἷς περὶ	βασιλείας	ἐπεσκοποῦμεν, διὰ τὸ τὴν δύναμιν
[4, 1295]	οἷς περὶ τῆς μάλιστα λεγομένης	βασιλείας	ἐποιούμεθα τὴν σκέψιν, πότερον ἀσύμφορος
[4, 1289]	τὰς τούτων παρεκβάσεις, τυραννίδα μὲν	βασιλείας	ὀλιγαρχίαν δὲ ἀριστοκρατίας δημοκρατίαν δὲ
[4, 1294]	γὰρ γέροντας αἱροῦνται, τῆς δ'	ἐφορείας	μετέχουσιν) οἱ δ' ὀλιχαρχίαν διὰ
[4, 1296]	ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις, οὔσης ἄλλης	πολιτείας	αἱρετωτέρας, ἐνίοις οὐδὲν κωλύει συμφέρειν
[4, 1289]	Τοῦ μὲν οὖν εἶναι πλείους	πολιτείας	αἴτιον ὅτι πάσης ἔστι μέρη
[4, 1293]	τῶν ἀπόρων πλῆθος κύριον τῆς	πολιτείας,	ἀλλ' οὐχ οἱ νόμοι. Τὰ
[4, 1297]	πολιτείαν ἔχειν καλῶς, καὶ τὰς	πολιτείας	ἀλλήλων διαφέρειν ἐν τῷ διαφέρειν
[4, 1292]	δὲ τῷ κτωμένῳ μετέχειν τῆς	πολιτείας,	~ἄλλο δέ, ὅταν ἀπὸ τιμημάτων
[4, 1298]	αἱρετοὶ καὶ κληρωτοί, τὰ μὲν	πολιτείας	ἀριστοκρατικῆς ἐστι τούτων, τὰ δὲ
[4, 1298]	ἀριστοκρατικῆς ἐστι τούτων, τὰ δὲ	πολιτείας	αὐτῆς. Διῄρηται μὲν οὖν τὸ
[4, 1289]	διειλόμεθα τρεῖς μὲν τὰς ὀρθὰς	πολιτείας,	βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν, τρεῖς δὲ
[4, 1299]	καὶ γυναικῶν· καὶ κατὰ τὰς	πολιτείας	δέ, πότερον διαφέρει καθ' ἑκάστην
[4, 1289]	τυραννίδα χειρίστην οὖσαν πλεῖστον ἀπέχειν	πολιτείας,	δεύτερον δὲ τὴν ὀλιγαρχίαν (ἡ
[4, 1293]	δὲ τὴν μέθοδον εἶναι περὶ	πολιτείας.	Δι' ἣν μὲν οὖν αἰτίαν
[4, 1293]	εὐπορίας, μετέχουσι μὲν πάντες τῆς	πολιτείας	διὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ πλήθους,
[4, 1289]	νομίζειν, διώρισται πρότερον, λοιπὸν περὶ	πολιτείας	διελθεῖν τῆς τῷ κοινῷ προσαγορευομένης
[4, 1297]	ἰσχυσάντων μᾶλλον πλείους μετεῖχον τῆς	πολιτείας·	διόπερ ἃς νῦν καλοῦμεν πολιτείας,
[4, 1290]	ὀλιγαρχίαν, ὅπου κύριοι ὀλίγοι τῆς	πολιτείας.	Εἰ γὰρ εἴησαν οἱ πάντες
[4, 1290]	τοίνυν ὅτι πλείους ἀναγκαῖον εἶναι	πολιτείας,	εἴδει διαφερούσας ἀλλήλων· καὶ γὰρ
[4, 1294]	μὲν οὖν ἔστι καὶ ἕτερα	πολιτείας	εἴδη παρὰ μοναρχίαν τε καὶ
[4, 1294]	ταῖς πλείσταις πόλεσι τοῦτο τῆς	πολιτείας	εἶδος καλεῖται· μόνον γὰρ ἡ
[4, 1297]	μακρότατον ὥστε τοὺς μετέχοντας τῆς	πολιτείας	εἶναι πλείους τῶν μὴ μετεχόντων,
[4, 1290]	κοινήν τιν' ἀμφοῖν. Ἀναγκαῖον ἄρα	πολιτείας	εἶναι τοσαύτας ὅσαι περ τάξεις
[4, 1293]	ἡμῖν περί τε τῆς ὀνομαζομένης	πολιτείας	εἰπεῖν καὶ περὶ τυραννίδος. Ἐτάξαμεν
[4, 1289]	καὶ τὸν ὁρισμὸν ἔχειν τῆς	πολιτείας	ἑκάστης καὶ πρὸς τὰς τῶν
[4, 1294]	τὰ ἀμφισβητοῦντα τῆς ἰσότητος τῆς	πολιτείας,	ἐλευθερία πλοῦτος ἀρετή ήτὸ γὰρ
[4, 1293]	ἀληθὲς πᾶσαι διημαρτήκασι τῆς ὀρθοτάτης	πολιτείας,	ἔπειτα καταριθμοῦνται μετὰ τούτων εἰσί
[4, 1289]	Τοῦτο δὲ ἀδύνατον ἀγνοοῦντα πόσα	πολιτείας	ἔστιν εἴδη. Νῦν δὲ μίαν
[4, 1292]	μέρη τοῦ δήμου κοινωνεῖν τῆς	πολιτείας,	ἢ τὰ μὲν τὰ δὲ
[4, 1295]	πόλεως ἀρετῆς καὶ κακίας καὶ	πολιτείας·	ἡ γὰρ πολιτεία βίος τίς
[4, 1289]	(τὸ γὰρ περὶ τῆς ἀρίστης	πολιτείας	θεωρῆσαι ταὐτὸ καὶ περὶ τούτων
[4, 1288]	οἱ πλεῖστοι τῶν ἀποφαινομένων περὶ	πολιτείας,	καὶ εἰ τἆλλα λέγουσι καλῶς,
[4, 1289]	ὀλιγαρχίαν δὲ ἀριστοκρατίας δημοκρατίαν δὲ	πολιτείας,	καὶ περὶ μὲν ἀριστοκρατίας καὶ
[4, 1298]	θέσεως καὶ τῶν περὶ τῆς	πολιτείας,	καὶ τὰ παραγγελλόμενα ἀκουσομένους ὑπὸ
[4, 1289]	καὶ τί τὸ κύριον τῆς	πολιτείας	καὶ τί τὸ τέλος ἑκάστης
[4, 1291]	πόλεως μορίων. Ὥστε καὶ τὰς	πολιτείας	κατὰ τὰς ὑπεροχὰς τούτων καθιστᾶσι,
[4, 1296]	νίκης ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν τῆς	πολιτείας	λαμβάνουσιν, καὶ οἱ μὲν δημοκρατίαν
[4, 1289]	καθιστάναι τὸν βουλόμενον ταύτας τὰς	πολιτείας,	λέγω δὲ δημοκρατίας τε καθ'
[4, 1289]	διέστηκεν ἀπὸ ταύτης πολὺ τῆς	πολιτείας)	μετριωτάτην δὲ τὴν δημοκρατίαν. Ἤδη
[4, 1292]	ἂν ἐλεύθεροι ὦσι, μετέχειν τῆς	πολιτείας,	μὴ μέντοι μετέχειν διὰ τὴν
[4, 1297]	πολιτείας· διόπερ ἃς νῦν καλοῦμεν	πολιτείας,	οἱ πρότερον ἐκάλουν δημοκρατίας· ἦσαν
[4, 1290]	ἁρμονίασσ τὰς δὲ τῆς ἀρίστης	πολιτείας,	ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς συντονωτέρας καὶ
[4, 1291]	μάλιστα, κοινωνούτων ἁπάντων μάλιστα τῆς	πολιτείας	ὁμοίως. Ἐπεὶ δὲ πλείων ὁ
[4, 1290]	ὁτὲ μὲν πάντα μετέχει τῆς	πολιτείας	ὁτὲ δ' ἐλάττω ὁτὲ δὲ
[4, 1297]	τῶν τὰς ἀριστοκρατικὰς βουλομένων ποιεῖν	πολιτείας,	οὐ μόνον ἐν τῷ πλεῖον
[4, 1300]	εἰσι, καὶ διῄρηνται κατὰ τὰς	πολιτείας	οὕτως· τίνα δὲ τίσι συμφέρει
[4, 1292]	μετρίαν οὐσίαν κύριον ᾖ τῆς	πολιτείας,	πολιτεύονται κατὰ νόμους ςἔχουσι γὰρ
[4, 1299]	καὶ τοῦτο τὸ μόριον τῆς	πολιτείας	πολλὰς διαφοράς, πόσαι τε ἀρχαί,
[4, 1289]	τίθενται πάντες, ἀλλ' οὐ τὰς	πολιτείας	πρὸς τοὺς νόμους. Πολιτεία μὲν
[4, 1293]	καὶ τρίτον ὅσαι τῆς καλουμένης	πολιτείας	ῥέπουσι πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον.
[4, 1293]	ἀποκλινούσας ὡς πρὸς τὴν δημοκρατίαν	πολιτείας,	τὰς δὲ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν
[4, 1290]	μόνον ἱκανῶς ἔχει διωρίσθαι τὰς	πολιτείας	ταύτας· ἀλλ' ἐπεὶ πλείονα μόρια
[4, 1288]	τινα λέγοντες, τὰς ὑπαρχούσας ἀναιροῦντες	πολιτείας,	τὴν Λακωνικὴν ἤ τινα ἄλλην
[4, 1289]	πολιτειῶν ἁρμόττοντας. Πρὸς γὰρ τὰς	πολιτείας	τοὺς νόμους δεῖ τίθεσθαι καὶ
[4, 1294]	πλείονι μέρει τῶν μετεχόντων τῆς	πολιτείας,	τοῦτ' ἐστὶ κύριον. Ἐν μὲν
[4, 1299]	καὶ τοῦ κυρίου δεῖ τῆς	πολιτείας	τοῦτον διωρίσθω τὸν τρόπον. Ἐχομένη
[4, 1298]	οὖν τὸ βουλευόμενον πρὸς τὰς	πολιτείας	τοῦτον τὸν τρόπον, καὶ διοικεῖ
[4, 1293]	νῦν δὲ δεικτέον ἡμῖν περὶ	πολιτείας.	Φανερωτέρα γὰρ ἡ δύναμις αὐτῆς
[4, 1295]	εἶναι καὶ πόλεως ἀρετῆς καὶ	κακίας	καὶ πολιτείας· ἡ γὰρ πολιτεία
[4, 1294]	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐχομένης	ἡλικίας,	καὶ ὅταν ἄνδρες γένωνται, τὸν
[4, 1290]	εὐγένειαν καὶ πρῶτοι κατασχόντες τὰς	ἀποικίας,	ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν, οὔτε ἂν
[4, 1290]	στόματός τινα πλείω γένη καὶ	κοιλίας	καὶ τῶν αἰσθητηρίων, ἔτι δὲ
[4, 1295]	δὲ καταφρονούντων· ἃ πλεῖστον ἀπέχει	φιλίας	καὶ κοινωνίας πολιτικῆς· ἡ γὰρ
[4, 1288]	γένος ἕν τι τελείαις οὔσαις,	μιᾶς	ἐστι θεωρῆσαι τὸ περὶ ἕκαστον
[4, 1295]	πολιτείᾳ (διὸ περὶ ἀμφοῖν ὡς	μιᾶς	λεκτέον) Ἡ δὲ δὴ κρίσις
[4, 1290]	ὡς ἡμεῖς διείλομεν, δυοῖν ἢ	μιᾶς	οὔσης τῆς καλῶς συνεστηκυίας τὰς
[4, 1299]	λέγω δ' οἷον ἕνα τῆς	εὐκοσμίας,	ἢ παίδων ἄλλον καὶ γυναικῶν·
[4, 1299]	μίαν ἀρχὴν εἶναι κυρίαν, οἷον	εὐκοσμίας	πότερον ἐν ἀγορᾷ μὲν ἀγορανόμον,
[4, 1290]	δ' ἔχει καὶ περὶ τὰς	ἁρμονίας,	ὥς φασί τινες· καὶ γὰρ
[4, 1289]	τί τὸ τέλος ἑκάστης τῆς	κοινωνίας	ἐστίν· νόμοι δ' οἱ κεχωρισμένοι
[4, 1295]	ἃ πλεῖστον ἀπέχει φιλίας καὶ	κοινωνίας	πολιτικῆς· ἡ γὰρ κοινωνία φιλικόν·
[4, 1300]	ἄλλοις, περί τε τῶν ἐκ	προνοίας	καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων, καὶ
[4, 1299]	ἄν τις εἰδὼς ταῦτα συνίδοι	ποίας	ἁρμόττει συνάγειν ἀρχὰς εἰς μίαν
[4, 1299]	δὲ οὐδὲ τοῦτο διορίσαι ῥᾴδιον,	ποίας	δεῖ καλεῖν ἀρχάς· πολλῶν γὰρ
[4, 1294]	καὶ τῶν ἀπόρων, πλούτου καὶ	ἐλευθερίας·	σχεδὸν γὰρ παρὰ τοῖς πλείστοις
[4, 1291]	καὶ τὰς ὠνὰς καὶ τὰς	ἐμπορίας	καὶ καπηλείας διατρῖβον) τέταρτον δὲ
[4, 1293]	ἐξ ὑπαρχῆς καὶ προσόδων ὑπάρχειν	εὐπορίας,	μετέχουσι μὲν πάντες τῆς πολιτείας
[4, 1300]	κατὰ φυλὰς καὶ δήμους καὶ	φατρίας,	ἕως ἂν διέλθῃ διὰ πάντων
[4, 1298]	τίνας δεῖ καὶ τίνων εἶναι	κυρίας,	καὶ ποίαν τινὰ δεῖ γίνεσθαι
[4, 1300]	τῶν περὶ τὴν ἀγορὰν συμβολαίων	κυρίας.	Λοιπὸν δὲ τῶν τριῶν τὸ
[4, 1297]	μὲν οὖν ὀλιγαρχικὰ σοφίσματα τῆς	νομοθεσίας·	ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις πρὸς
[4, 1298]	ἀρχαιρεσίας αἱρησομένους καὶ πρὸς τὰς	νομοθεσίας	καὶ περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης
[4, 1298]	δὲ μόνον πρός τε τὰς	ἀρχαιρεσίας	αἱρησομένους καὶ πρὸς τὰς νομοθεσίας
[4, 1293]	ὥστε πολλάκις οὐ κοινωνοῦσι τῆς	ἐκκλησίας	οὐδὲ τοῦ δικάζειν. Διὸ γίνεται
[4, 1298]	τοῦτο δὴ καὶ περὶ τὰς	ἐκκλησίας	ποιεῖν (βουλεύσονται γὰρ βέλτιον κοινῇ
[4, 1299]	δὲ δι' ἐλάττονος, οἱ δ'	ἐνιαυσίας,	οἱ δὲ πολυχρονιωτέρας ποιοῦσι τὰς
[4, 1297]	αὐτοὺς μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς	οὐσίας.	Ἀλλὰ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον· οὐ
[4, 1293]	ἐπιτείνωσι τῷ ἐλάττονες ὄντες μείζονας	οὐσίας	ἔχειν, ἡ τρίτη ἐπίδοσις γίνεται
[4, 1296]	ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες εἴθ' ὁ δῆμος, οἱ
[4, 1293]	δὴ ἐλάττους ὦσιν οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες ἢ οἱ τὸ πρότερον,
[4, 1289]	πλοῦτον καὶ τὰ μεγέθη τῆς	οὐσίας,	οἷον ἱπποτροφίας (τοῦτο γὰρ οὐ
[4, 1292]	Τοῦτο μὲν οὖν εἶδος ἓν	δημοκρατίας	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας· ἕτερον
[4, 1292]	καθόλου. Τὰ μὲν οὖν τῆς	δημοκρατίας	εἴδη διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[4, 1291]	πρότερον· ὅτι δὲ ἔστι καὶ	δημοκρατίας	εἴδη πλείω καὶ ὀλιγαρχίας, λέγωμεν.
[4, 1293]	νόμοι. Τὰ μὲν οὖν τῆς	δημοκρατίας	εἴδη τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διὰ
[4, 1293]	ἁπλῶς εἰπεῖν μίξις ὀλιγαρχίας καὶ	δημοκρατίας.	Εἰώθασι δὲ καλεῖν τὰς μὲν
[4, 1292]	καὶ περὶ ἧς τελευταίας εἴπαμεν	δημοκρατίας	ἐν ταῖς δημοκρατίαις· καὶ καλοῦσι
[4, 1296]	ἑκάτεροι πολιτείαν ἀποβλέποντες οἱ μὲν	δημοκρατίας	ἐν ταῖς πόλεσι καθίστασαν οἱ
[4, 1293]	διωρισμένων τῶν περὶ ὀλιγαρχίας καὶ	δημοκρατίας.	Ἔστι γὰρ ἡ πολιτεία ὡς
[4, 1293]	ἐστίν, ἀντίστροφον τῷ τελευταίῳ τῆς	δημοκρατίας.	Ἔτι δ' εἰσὶ δύο πολιτεῖαι
[4, 1293]	τὸν νόμον. ~Τέταρτον δὲ εἶδος	δημοκρατίας	ἡ τελευταία τοῖς χρόνοις ἐν
[4, 1297]	καλοῦμεν πολιτείας, οἱ πρότερον ἐκάλουν	δημοκρατίας·	ἦσαν δὲ αἱ ἀρχαῖαι πολιτεῖαι
[4, 1292]	Ὅτι δ' ἔστι τοσαῦτα εἴδη	δημοκρατίας	καὶ ὀλιγαρχίας, ἐξ αὐτῶν τῶν
[4, 1296]	δ' ἄλλων πολιτειῶν, ἐπειδὴ πλείους	δημοκρατίας	καὶ πλείους ὀλιγαρχίας φαμὲν εἶναι,
[4, 1289]	ἔστιν εἴδη πλείονα τῆς τε	δημοκρατίας	καὶ τῆς ὀλιγαρχίας, ἔπειτα τίς
[4, 1289]	ἄλλων πολιτειῶν, ὀλιγαρχίας τε καὶ	δημοκρατίας	καὶ τυραννίδος. Φανερὸν μὲν οὖν
[4, 1296]	εἶναι δημοκρατίαν, καὶ ἕκαστον εἶδος	δημοκρατίας	κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ δήμου
[4, 1292]	μὲν οὖν εἴδη τοσαῦτα καὶ	δημοκρατίας·	οὐ δεῖ δὲ λανθάνειν ὅτι
[4, 1294]	Πολλοὶ γὰρ ἐγχειροῦσι λέγειν ὡς	δημοκρατίας	οὔσης διὰ τὸ δημοκρατικὰ πολλὰ
[4, 1292]	τὸν νόμον· ἕτερον δὲ εἶδος	δημοκρατίας	τἆλλα μὲν εἶναι ταὐτά, κύριον
[4, 1289]	ταύτας τὰς πολιτείας, λέγω δὲ	δημοκρατίας	τε καθ' ἕκαστον εἶδος καὶ
[4, 1293]	ἔστι μίξις τῶν δύο τούτων,	δημοκρατίας	τε καὶ ἀρετῆς. Ἀριστοκρατίας μὲν
[4, 1296]	τὰς ὑπερβολάς· καὶ γὰρ ἐκ	δημοκρατίας	τῆς νεανικωτάτης καὶ ἐξ ὀλιγαρχίας
[4, 1292]	ἀποβάλλοντα μὴ μετέχειν· ~ἕτερον εἶδος	δημοκρατίας	τὸ μετέχειν ἅπαντας τοὺς πολίτας
[4, 1294]	τὰς ἀρχάς, ἐκ δὲ τῆς	δημοκρατίας	τὸ μὴ ἀπὸ τιμήματος. Ὁ
[4, 1291]	ὁ νόμος ὁ τῆς τοιαύτης	δημοκρατίας	τὸ μηδὲν μᾶλλον ὑπερέχειν τοὺς
[4, 1292]	τὸν νόμον· ἕτερον δὲ εἶδος	δημοκρατίας	τὸ παντὶ μετεῖναι τῶν ἀρχῶν,
[4, 1291]	ταύτην. Ἓν μὲν οὖν εἶδος	δημοκρατίας	τοῦτο, τὸ τὰς ἀρχὰς ἀπὸ
[4, 1289]	τυραννίδα μὲν βασιλείας ὀλιγαρχίαν δὲ	ἀριστοκρατίας	δημοκρατίαν δὲ πολιτείας, καὶ περὶ
[4, 1293]	δὲ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον	ἀριστοκρατίας	διὰ τὸ μᾶλλον ἀκολουθεῖν παιδείαν
[4, 1289]	δὲ πολιτείας, καὶ περὶ μὲν	ἀριστοκρατίας	καὶ βασιλείας εἴρηται (τὸ γὰρ
[4, 1294]	ἀριστοκρατίαι καὶ αἱ πολιτεῖαι τῆς	ἀριστοκρατίας·	καὶ ὅτι οὐ πόρρω αὗται
[4, 1294]	τὰς τιμὰς νενεμῆσθαι κατ' ἀρετήν	(ἀριστοκρατίας	μὲν γὰρ ὅρος ἀρετή, ὀλιγαρχίας
[4, 1293]	τούτων, δημοκρατίας τε καὶ ἀρετῆς.	Ἀριστοκρατίας	μὲν οὖν παρὰ τὴν πρώτην
[4, 1294]	ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ὀνομαζομένας	ἀριστοκρατίας,	νῦν εἴρηται. ~(Περὶ δὲ τυραννίδος
[4, 1293]	παρέκβασιν οὔτε τὰς ἄρτι ῥηθείσας	ἀριστοκρατίας,	ὅτι τὸ μὲν ἀληθὲς πᾶσαι
[4, 1295]	μετασχεῖν; Καὶ γὰρ ἃς καλοῦσιν	ἀριστοκρατίας,	περὶ ὧν νῦν εἴπομεν, τὰ
[4, 1291]	πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ τίνας	αἰτίας,	εἴρηται πρότερον· ὅτι δὲ ἔστι
[4, 1292]	ἓν δημοκρατίας διὰ ταύτας τὰς	αἰτίας·	ἕτερον δὲ εἶδος διὰ τὴν
[4, 1296]	αὐτῶν, ὥστε διὰ ταύτας τὰς	αἰτίας	ἢ μηδέποτε τὴν μέσην γίνεσθαι
[4, 1289]	χωρὶς ἑκάστης, καὶ διὰ τίνας	αἰτίας	ταῦτα μάλιστα γίνεσθαι πέφυκεν. Τοῦ
[4, 1295]	καὶ τοσαῦτα διὰ τὰς εἰρημένας	αἰτίας.	Τίς δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ
[4, 1295]	ῥοπὴν καὶ κωλύει γίνεσθαι τὰς	ἐναντίας	ὑπερβολάς. Διόπερ εὐτυχία μεγίστη τοὺς
[4, 1290]	ἢ μιᾶς οὔσης τῆς καλῶς	συνεστηκυίας	τὰς ἄλλας εἶναι παρεκβάσεις, τὰς
[4, 1289]	τὰ μεγέθη τῆς οὐσίας, οἷον	ἱπποτροφίας	(τοῦτο γὰρ οὐ ῥᾴδιον μὴ
[4, 1298]	περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης, καὶ	συμμαχίας	καὶ διαλύσεως, καὶ περὶ νόμων,
[4, 1298]	καὶ περὶ πολέμου βουλευσομένους καὶ	συμμαχίας,	τὰ δ' ἄλλα τὰς ἀρχὰς
[4, 1296]	δημοκρατίας τῆς νεανικωτάτης καὶ ἐξ	ὀλιγαρχίας	γίγνεται τυραννίς, ἐκ δὲ τῶν
[4, 1293]	πλείω δέ, τὸ τῆς δευτέρας	ὀλιγαρχίας	γίνεται εἶδος· μᾶλλον γὰρ ἰσχύοντες
[4, 1292]	εἴδη διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ὀλιγαρχίας	δὲ εἴδη ἓν μὲν τὸ
[4, 1294]	(ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ ὅρος ἀρετή,	ὀλιγαρχίας	δὲ πλοῦτος, δήμου δ' ἐλευθερία)
[4, 1293]	πολλὴν λίαν, τὸ τῆς πρώτης	ὀλιγαρχίας	εἶδός ἐστιν· ποιοῦσι γὰρ ἐξουσίαν
[4, 1290]	ὀλιγαρχία. Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν τῆς	ὀλιγαρχίας	εἶδος τιθέασιν ὡς οὖσαν ὀλιγαρχίαν
[4, 1293]	ἀρίστοις τῶν πολιτῶν, καὶ τὰς	ὀλιγαρχίας	εἶναί φασιν ἐκ τῶν καλῶν
[4, 1290]	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας	εἰσίν, ἔτι διαληπτέον ὡς οὔτ'
[4, 1292]	ἔστι τοσαῦτα εἴδη δημοκρατίας καὶ	ὀλιγαρχίας,	ἐξ αὐτῶν τῶν εἰρημένων φανερόν
[4, 1289]	τῆς τε δημοκρατίας καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας,	ἔπειτα τίς κοινοτάτη καὶ τίς
[4, 1293]	πολιτεία ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν μίξις	ὀλιγαρχίας	καὶ δημοκρατίας. Εἰώθασι δὲ καλεῖν
[4, 1293]	δύναμις αὐτῆς διωρισμένων τῶν περὶ	ὀλιγαρχίας	καὶ δημοκρατίας. Ἔστι γὰρ ἡ
[4, 1291]	καὶ δημοκρατίας εἴδη πλείω καὶ	ὀλιγαρχίας,	λέγωμεν. Φανερὸν δὲ τοῦτο καὶ
[4, 1292]	δὴ τὴν τοιαύτην ὀλιγαρχίαν δυναστείαν.	Ὀλιγαρχίας	μὲν οὖν εἴδη τοσαῦτα καὶ
[4, 1293]	ἀνάγκας ἐστίν, τάδε δὲ τῆς	ὀλιγαρχίας·	ὅταν μὲν πλείους ἔχωσιν οὐσίαν,
[4, 1292]	ἀφωρισμένων, ὀλιγαρχικόν) ἕτερον δ' εἶδος	ὀλιγαρχίας,	ὅταν παῖς ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ,
[4, 1296]	ταῖς πόλεσι καθίστασαν οἱ δ'	ὀλιγαρχίας,	οὐ πρὸς τὸ τῶν πόλεων
[4, 1289]	καὶ περὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν,	ὀλιγαρχίας	τε καὶ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος.
[4, 1289]	πασῶν μὲν οὐσῶν ἐπιεικῶν, οἷον	ὀλιγαρχίας	τε χρηστῆς καὶ τῶν ἄλλων,
[4, 1289]	καθ' ἕκαστον εἶδος καὶ πάλιν	ὀλιγαρχίας·	τέλος δέ, πάντων τούτων ὅταν
[4, 1294]	ἑκάτερον λαβεῖν, ἐκ μὲν τῆς	ὀλιγαρχίας	τὸ αἱρετὰς ποιεῖν τὰς ἀρχάς,
[4, 1293]	ἡ τρίτη ἐπίδοσις γίνεται τῆς	ὀλιγαρχίας,	τὸ δι' αὑτῶν μὲν τὰς
[4, 1289]	τοῖς μὲν ἀναγκαία δημοκρατία μᾶλλον	ὀλιγαρχίας,	τοῖς δ' αὕτη μᾶλλον ἐκείνης)
[4, 1296]	ποσῷ, ἐνταῦθα ὀλιγαρχίαν, καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας	τὸν αὐτὸν τρόπον ἕκαστον εἶδος
[4, 1293]	καὶ τὸ τέταρτον εἶδος τῆς	ὀλιγαρχίας	τοῦτ' ἐστίν, ἀντίστροφον τῷ τελευταίῳ
[4, 1296]	ἐπειδὴ πλείους δημοκρατίας καὶ πλείους	ὀλιγαρχίας	φαμὲν εἶναι, ποίαν πρώτην θετέον
[4, 1293]	πολυφιλίαις, ἐγγὺς ἡ τοιαύτη δυναστεία	μοναρχίας	ἐστίν, καὶ κύριοι γίνονται οἱ
[4, 1293]	γὰρ ἂν πλεῖον ἀπέχωσι τῆς	μοναρχίας,	καὶ μήτε τοσαύτην ἔχωσιν οὐσίαν
[4, 1290]	δεσποτικωτέρας, τὰς δ' ἀνειμένας καὶ	μαλακὰς	δημοτικάς. Οὐ δεῖ δὲ τιθέναι
[4, 1298]	ἐστὶν οὓς καλοῦσι προβούλους καὶ	νομοφύλακας,	περὶ τούτων χρηματίζειν περὶ ὧν
[4, 1293]	καὶ τοιαῦτα διὰ ταύτας τὰς	ἀνάγκας	ἐστίν, τάδε δὲ τῆς ὀλιγαρχίας·
[4, 1297]	δὲ πολλοὶ καὶ τῶν τὰς	ἀριστοκρατικὰς	βουλομένων ποιεῖν πολιτείας, οὐ μόνον
[4, 1299]	γὰρ ἕτερόν τι παρὰ τὰς	πολιτικὰς	ἀρχὰς θετέονν· ἔτι δὲ καὶ
[4, 1290]	τὰς δ' ἀνειμένας καὶ μαλακὰς	δημοτικάς.	Οὐ δεῖ δὲ τιθέναι δημοκρατίαν,
[4, 1290]	τὰς δὲ τῆς ἀρίστης πολιτείας,	ὀλιγαρχικὰς	μὲν τὰς συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας,
[4, 1299]	διαφέρουσαι (ἔνθα μὲν γὰρ ἁρμόττει	μεγάλας	ἔνθα δ' εἶναι μικρὰς τὰς
[4, 1295]	αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ τινας πρὸς	ἀλλήλας	αὗται διαφοράς, ἦσαν δὲ διὰ
[4, 1291]	τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν οὖν	ἄλλας	δυνάμεις τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι
[4, 1290]	οὔσης τῆς καλῶς συνεστηκυίας τὰς	ἄλλας	εἶναι παρεκβάσεις, τὰς μὲν τῆς
[4, 1296]	τελευταίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς	ἄλλας	τὰς μεταξὺ τούτων· ὅπου δὲ
[4, 1299]	μικραῖς ἀνάγκη συνάγειν εἰς ὀλίγους	πολλὰς	ἀρχάς ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν οὐ
[4, 1299]	τοῦτο τὸ μόριον τῆς πολιτείας	πολλὰς	διαφοράς, πόσαι τε ἀρχαί, καὶ
[4, 1299]	τοῦτο συμβαίνει, διόπερ οὐθὲν κωλύει	πολλὰς	ἐπιμελείας ἅμα προστάττειν (οὐ γὰρ
[4, 1296]	ὕστερον ἐν τοῖς περὶ τὰς	μεταβολὰς	τῶν πολιτειῶν ἐροῦμεν. Ὅτι δ'
[4, 1292]	δὲ τοῦτο μάλιστα μετὰ τὰς	μεταβολὰς	τῶν πολιτειῶν· οὐ γὰρ εὐθὺς
[4, 1295]	καὶ κωλύει γίνεσθαι τὰς ἐναντίας	ὑπερβολάς.	Διόπερ εὐτυχία μεγίστη τοὺς πολιτευομένους
[4, 1296]	ἢ τυραννὶς δι' ἀμφοτέρας τὰς	ὑπερβολάς·	καὶ γὰρ ἐκ δημοκρατίας τῆς
[4, 1300]	ὡς ἀνὰ μέρος, οἷον κατὰ	φυλὰς	καὶ δήμους καὶ φατρίας, ἕως
[4, 1294]	μὲν εἶναι μάλιστα τὸ τὰς	τιμὰς	νενεμῆσθαι κατ' ἀρετήν (ἀριστοκρατίας μὲν
[4, 1298]	ἀρχὰς βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις	τεταγμένας,	αἱρετὰς οὔσας ἐξ ἁπάντων ἢ
[4, 1295]	ταῦτα καὶ τοσαῦτα διὰ τὰς	εἰρημένας	αἰτίας. Τίς δ' ἀρίστη πολιτεία
[4, 1289]	ἀρίστην· ἡμεῖς δὲ ὅλως ταύτας	ἐξημαρτημένας	εἶναί φαμεν, καὶ βελτίω μὲν
[4, 1289]	Πρῶτον μὲν γὰρ ἐξ οἰκιῶν	συγκειμένας	πάσας ὁρῶμεν τὰς πόλεις, ἔπειτα
[4, 1290]	συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας, τὰς δ'	ἀνειμένας	καὶ μαλακὰς δημοτικάς. Οὐ δεῖ
[4, 1297]	καὶ διὰ τί παρὰ τὰς	λεγομένας	ἕτεραι ιδημοκρατία τε γὰρ οὐ
[4, 1294]	πολιτείαν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς	ὀνομαζομένας	ἀριστοκρατίας, νῦν εἴρηται. ~(Περὶ δὲ
[4, 1293]	τινες αἳ πρός τε τὰς	ὀλιγαρχουμένας	ἔχουσι διαφορὰς καὶ καλοῦνται ἀριστοκρατίαι
[4, 1291]	εἰσι πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ	τίνας	αἰτίας, εἴρηται πρότερον· ὅτι δὲ
[4, 1289]	καὶ χωρὶς ἑκάστης, καὶ διὰ	τίνας	αἰτίας ταῦτα μάλιστα γίνεσθαι πέφυκεν.
[4, 1291]	δικαίως, ~ἀναγκαῖον καὶ μετέχοντας εἶναί	τινας	ἀρετῆς τῆς τῶν πολιτικῶν. Τὰς
[4, 1298]	ἢ τινὰς μὲν αὐτῶν πᾶσι	τινὰς	δὲ τισίν. Τὸ μὲν οὖν
[4, 1298]	τὰς ἀρχάς, τοῦτο δ' ἐστὶ	τίνας	δεῖ καὶ τίνων εἶναι κυρίας,
[4, 1300]	δ' αἱρέσεἰ πολιτικόν, καὶ τὸ	τινὰς	ἐκ πάντων ἢ αἱρέσει καθιστάναι
[4, 1300]	γινομένου δ' ὁμοίως) καὶ τὸ	τινὰς	ἐκ τινῶν ἀμφοῖν. Τὸ δὲ
[4, 1300]	ἐκ τινῶν ὀλιγαρχικὸν καὶ τὸ	τινὰς	ἐκ τινῶν κλήρῳ (μὴ γινομένου
[4, 1300]	τὰς δὲ κληρῷ, τὸ δὲ	τινὰς	ἐκ τινῶν ὀλιγαρχικὸν καὶ τὸ
[4, 1298]	δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις ἢ προσαιρεῖσθαί	τινας	ἐκ τοῦ πλήθους, ἢ κατασκευάσαντας
[4, 1300]	ἐκ τινῶν ἀμφοῖν. Τὸ δὲ	τινὰς	ἐξ ἁπάντων τό τε ἐκ
[4, 1298]	πλείοσιν, ἢ ἑτέραις ἑτέρας) ἢ	τινὰς	μὲν αὐτῶν πᾶσι τινὰς δὲ
[4, 1298]	τρόποι δημοκρατικοὶ πάντες, τὸ δὲ	τινὰς	περὶ πάντων ὀλιγαρχικόν. Ἔχει δὲ
[4, 1295]	οὓς ἐκάλουν αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ	τινας	πρὸς ἀλλήλας αὗται διαφοράς, ἦσαν
[4, 1291]	εἶναι πόλιν. Ἀναγκαῖον οὖν εἶναί	τινας	τοὺς δυναμένους ἄρχειν καὶ λειτουργοῦντας
[4, 1293]	δ' ἐπιτείνωσι τῷ ἐλάττονες ὄντες	μείζονας	οὐσίας ἔχειν, ἡ τρίτη ἐπίδοσις
[4, 1289]	τοὺς πολέμους ἵπποις πρὸς τοὺς	ἀστυγείτονας,	οἷον Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς καὶ
[4, 1298]	περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς	εὐθύνας	ἀπαντᾶν τοὺς πολίτας, καὶ περὶ
[4, 1298]	πολέμου καὶ εἰρήνης καὶ πρὸς	εὐθύνας,	τὰ δ' ἄλλα τὰς ἀρχὰς
[4, 1291]	ἕτερον δὲ τὸ περὶ τὰς	τέχνας,	ἄλλο δὲ τὸ ἀγοραῖον τὸ
[4, 1291]	δὲ τοῦτο τὸ περὶ τὰς	τέχνας	ὧν ἄνευ πόλιν ἀδύνατον οἰκεῖσθαι·
[4, 1291]	περὶ τὰς πράσεις καὶ τὰς	ὠνὰς	καὶ τὰς ἐμπορίας καὶ καπηλείας
[4, 1293]	πολιτειῶν εἶδος ἕν (λέγουσι δὲ	τέτταρας	μοναρχίαν ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν, τέταρτον δὲ
[4, 1294]	τοίνυν καὶ πολιτικὸν τὸ ἐξ	ἑκατέρας	ἑκάτερον λαβεῖν, ἐκ μὲν τῆς
[4, 1294]	διαίρεσιν, εἶτα ἐκ τούτων ἀφ'	ἑκατέρας	ὥσπερ σύμβολον λαμβάνοντας συνθετέον. Εἰσὶ
[4, 1298]	μιᾷ ἢ πλείοσιν, ἢ ἑτέραις	ἑτέρας)	ἢ τινὰς μὲν αὐτῶν πᾶσι
[4, 1296]	ὀλιγαρχία ἄκρατος, ἢ τυραννὶς δι'	ἀμφοτέρας	τὰς ὑπερβολάς· καὶ γὰρ ἐκ
[4, 1295]	διὰ τὸ κατὰ νόμον εἶναι	ἀμφοτέρας	ταύτας τὰς ἀρχάς (ἔν τε
[4, 1293]	πρότερον, πλείω δέ, τὸ τῆς	δευτέρας	ὀλιγαρχίας γίνεται εἶδος· μᾶλλον γὰρ
[4, 1299]	οἱ δ' ἐνιαυσίας, οἱ δὲ	πολυχρονιωτέρας	ποιοῦσι τὰς ἀρχάς) καὶ πότερον
[4, 1290]	ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς συντονωτέρας καὶ	δεσποτικωτέρας,	τὰς δ' ἀνειμένας καὶ μαλακὰς
[4, 1290]	ἀρίστης πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς	συντονωτέρας	καὶ δεσποτικωτέρας, τὰς δ' ἀνειμένας
[4, 1296]	ὅτι πολλάκις, οὔσης ἄλλης πολιτείας	αἱρετωτέρας,	ἐνίοις οὐδὲν κωλύει συμφέρειν ἑτέραν
[4, 1295]	ἣ φύσεως δεῖται καὶ χορηγίας	τυχηρᾶς,	μήτε πρὸς πολιτείαν τὴν κατ'
[4, 1299]	πολιτείαν καὶ δὴ καὶ τὰς	μικρὰς	πόλεις. Ἐν μὲν γὰρ δὴ
[4, 1299]	ἁρμόττει μεγάλας ἔνθα δ' εἶναι	μικρὰς	τὰς αὐτάς) Οὐ μὴν ἀλλὰ
[4, 1295]	γὰρ τῶν βαρβάρων τισὶν αἱροῦνται	αὐτοκράτορας	μονάρχους, καὶ τὸ παλαιὸν ἐν
[4, 1289]	αὐτούς. Ὥστε δῆλον ὅτι τὰς	διαφορὰς	ἀναγκαῖον καὶ τὸν ὁρισμὸν ἔχειν
[4, 1295]	δέ τινας πρὸς ἀλλήλας αὗται	διαφοράς,	ἦσαν δὲ διὰ μὲν τὸ
[4, 1293]	πρός τε τὰς ὀλιγαρχουμένας ἔχουσι	διαφορὰς	καὶ καλοῦνται ἀριστοκρατίαι καὶ πρὸς
[4, 1289]	τοῦτ' ἀληθές. Ὥστε δεῖ τὰς	διαφορὰς	μὴ λανθάνειν τὰς τῶν πολιτειῶν,
[4, 1290]	(αὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείους στόματος	διαφοράς,	ὁμοίως δὲ οὐδ' ὤτων) ὥσθ'
[4, 1298]	ὀλιγαρχικόν. Ἔχει δὲ καὶ τοῦτο	διαφορὰς	πλείους. Ὅταν μὲν γὰρ ἀπὸ
[4, 1299]	τὸ μόριον τῆς πολιτείας πολλὰς	διαφοράς,	πόσαι τε ἀρχαί, καὶ κύριαι
[4, 1300]	Τούτων δ' ἑκάστης ἔσονται τῆς	διαφορᾶς	τρόποι τέσσαρες. Ἢ γὰρ πάντες
[4, 1299]	οὖσαι καὶ κατ' αὐτὰς τὰς	διαφορὰς	τῶν ἀρχῶν, ἔστι δ' ὅπου
[4, 1290]	ὑπεροχάς εἰσι καὶ κατὰ τὰς	διαφορὰς	τῶν μορίων. Μάλιστα δὲ δοκοῦσιν
[4, 1291]	ἀποδίδωσι μέρος πρὶν ἢ τῆς	χώρας	αὐξομένης καὶ τῆς τῶν πλησίον
[4, 1294]	πολλὰ ἔχειν ὀλιγαρχικά, οἷον τὸ	πάσας	αἱρετὰς εἶναι καὶ μηδεμίαν κληρωτήν,
[4, 1298]	ταύτας τὰς κρίσεις ἢ τισὶ	πάσας	(οἷον ἀρχῇ τινὶ μιᾷ ἢ
[4, 1289]	μὲν γὰρ ἐξ οἰκιῶν συγκειμένας	πάσας	ὁρῶμεν τὰς πόλεις, ἔπειτα πάλιν
[4, 1298]	ἤτοι πᾶσι τοῖς πολίταις ἀποδίδοσθαι	πάσας	ταύτας τὰς κρίσεις ἢ τισὶ
[4, 1293]	ταύτην παρέκβασιν οὔτε τὰς ἄρτι	ῥηθείσας	ἀριστοκρατίας, ὅτι τὸ μὲν ἀληθὲς
[4, 1298]	ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν	ὅσας	ἄρχειν ἀναγκαῖον τοὺς ἐπισταμένους· τέταρτος
[4, 1298]	τὰς ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας,	ὅσας	ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν ὅσας
[4, 1299]	ποιεῖν. Ἐὰν οὖν ἔχωμεν λέγειν	πόσας	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν πάσῃ πόλει, καὶ
[4, 1299]	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν πάσῃ πόλει, καὶ	πόσας	οὐκ ἀναγκαῖον μὲν δεῖ δ'
[4, 1298]	τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας, αἱρετὰς	οὔσας	ἐξ ἁπάντων ἢ κληρωτάς· ἄλλος
[4, 1298]	ἄλλα τὰς ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς	οὔσας,	ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν
[4, 1293]	Εἰώθασι δὲ καλεῖν τὰς μὲν	ἀποκλινούσας	ὡς πρὸς τὴν δημοκρατίαν πολιτείας,
[4, 1290]	πλείους ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείας, εἴδει	διαφερούσας	ἀλλήλων· καὶ γὰρ ταῦτ' εἴδει
[4, 1288]	μᾶλλον κοινήν τινα λέγοντες, τὰς	ὑπαρχούσας	ἀναιροῦντες πολιτείας, τὴν Λακωνικὴν ἤ
[4, 1292]	εἶδος ἓν δημοκρατίας διὰ ταύτας	τὰς	αἰτίας· ἕτερον δὲ εἶδος διὰ
[4, 1296]	σφέτερον αὐτῶν, ὥστε διὰ ταύτας	τὰς	αἰτίας ἢ μηδέποτε τὴν μέσην
[4, 1290]	μιᾶς οὔσης τῆς καλῶς συνεστηκυίας	τὰς	ἄλλας εἶναι παρεκβάσεις, τὰς μὲν
[4, 1296]	τὴν τελευταίαν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὰς	ἄλλας τὰς μεταξὺ τούτων· ὅπου
[4, 1292]	ὥστε τὸν νόμον ἐπιστήσαντες ἐκκλησιάζουσι	τὰς	ἀναγκαίας ἐκκλησίασσ, τοῖς δὲ ἄλλοις
[4, 1293]	τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διὰ ταύτας	τὰς	ἀνάγκας ἐστίν, τάδε δὲ τῆς
[4, 1290]	κατ' εὐγένειαν καὶ πρῶτοι κατασχόντες	τὰς	ἀποικίας, ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν, οὔτε
[4, 1297]	Διαμαρτάνουσι δὲ πολλοὶ καὶ τῶν	τὰς	ἀριστοκρατικὰς βουλομένων ποιεῖν πολιτείας, οὐ
[4, 1290]	Ὁμοίως δ' ἔχει καὶ περὶ	τὰς	ἁρμονίας, ὥς φασί τινες· καὶ
[4, 1293]	οὖσαν οὔτε ταύτην παρέκβασιν οὔτε	τὰς	ἄρτι ῥηθείσας ἀριστοκρατίας, ὅτι τὸ
[4, 1298]	συνιέναι δὲ μόνον πρός τε	τὰς	ἀρχαιρεσίας αἱρησομένους καὶ πρὸς τὰς
[4, 1299]	ἀρχάς) καὶ πότερον εἶναι δεῖ	τὰς	ἀρχὰς ἀιδίους ἢ πολυχρονίους ἢ
[4, 1291]	οὖν εἶδος δημοκρατίας τοῦτο, τὸ	τὰς	ἀρχὰς ἀπὸ τιμημάτων εἴναι, βραχέων
[4, 1293]	πλουτίνδην ἀλλὰ καὶ ἀριστίνδην αἱροῦνται	τὰς	ἀρχάς, αὕτη ἡ πολιτεία διαφέρει
[4, 1298]	αἱ συναρχίαι συνιοῦσαι, εἰς δὲ	τὰς	ἀρχὰς βαδίζουσι πάντες κατὰ μέρος
[4, 1298]	πρὸς εὐθύνας, τὰ δ' ἄλλα	τὰς	ἀρχὰς βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις
[4, 1300]	ἓν μὲν τίνες οἱ καθιστάντες	τὰς	ἀρχάς, δεύτερον δὲ ἐκ τίνων,
[4, 1299]	δὲ τούτων ἐστὶν ἡ περὶ	τὰς	ἀρχὰς διαίρεσις. Ἔχει γὰρ καὶ
[4, 1298]	καὶ συμμαχίας, τὰ δ' ἄλλα	τὰς	ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας, ὅσας
[4, 1294]	τῆς ὀλιγαρχίας τὸ αἱρετὰς ποιεῖν	τὰς	ἀρχάς, ἐκ δὲ τῆς δημοκρατίας
[4, 1295]	κατὰ νόμον εἶναι ἀμφοτέρας ταύτας	τὰς	ἀρχάς (ἔν τε γὰρ τῶν
[4, 1293]	ὀλιγαρχίας, τὸ δι' αὑτῶν μὲν	τὰς	ἀρχὰς ἔχειν, κατὰ νόμον δὲ
[4, 1299]	ἐνιαυσίας, οἱ δὲ πολυχρονιωτέρας ποιοῦσι	τὰς	ἀρχάς) καὶ πότερον εἶναι δεῖ
[4, 1298]	ἄλλος δὲ τρόπος τὸ περὶ	τὰς	ἀρχὰς καὶ τὰς εὐθύνας ἀπαντᾶν
[4, 1292]	πάντων τῶν δὲ καθ' ἕκαστα	τὰς	ἀρχάς, καὶ ταύτην πολιτείαν κρίνειν.
[4, 1291]	τὸ δημιουργικὸν καὶ τὸ περὶ	τὰς	ἀρχὰς λειτουργοῦν, εἴπερ ἄνευ ἀρχόντων
[4, 1297]	τὸν ἀριθμόν, περὶ ἐκκλησίαν, περὶ	τὰς	ἀρχάς, περὶ δικαστήρια, περὶ ὅπλισιν,
[4, 1292]	μὲν τὸ ἀπὸ τιμημάτων εἶναι	τὰς	ἀρχὰς τηλικούτων ὥστε τοὺς ἀπόρους
[4, 1289]	τάξις ταῖς πόλεσιν ἡ περὶ	τὰς	ἀρχάς, τίνα τρόπον νενέμηνται, καὶ
[4, 1294]	μὲν εἶναι τὸ κληρωτὰς εἶναι	τὰς	ἀρχάς, τὸ δ' αἱρετὰς ὀλιγαρχικόν,
[4, 1297]	ἢ μείζω πολλῷ, περὶ δὲ	τὰς	ἀρχὰς τὸ τοῖς μὲν ἔχουσι
[4, 1300]	μὲν οὖν τρόποι τῶν περὶ	τὰς	ἀρχὰς τοσοῦτοι τὸν ἀριθμόν εἰσι,
[4, 1298]	κοινῶν, ~δεύτερον δὲ τὸ περὶ	τὰς	ἀρχάς, τοῦτο δ' ἐστὶ τίνας
[4, 1290]	ἂν εἰ κατὰ μέγεθος διενέμοντο	τὰς	ἀρχάς, ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ φασί
[4, 1299]	μεγάλας ἔνθα δ' εἶναι μικρὰς	τὰς	αὐτάς) Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[4, 1297]	ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο μετὰ	τὰς	βασιλείας ἐκ τῶν πολεμούντων, ἡ
[4, 1300]	ἢ ἀμφοῖν, τὰς μὲν κλήρῳ	τὰς	δ' αἱρέσει τῶν ἀρχῶν· τὸ
[4, 1300]	ἢ ἀμφοῖν) τὰς μὲν κλήρῳ	τὰς	δ' αἱρέσεἰ ὀλιγαρχικόν· ὀλιγαρχικώτερον δὲ
[4, 1300]	ἀμφοῖν λέγω τὰς μὲν κλήρῳ	τὰς	δ' αἱρέσεἰ πολιτικόν, καὶ τὸ
[4, 1290]	μὲν τὰς συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας,	τὰς	δ' ἀνειμένας καὶ μαλακὰς δημοτικάς.
[4, 1299]	τὰς μὲν διαλείπειν πολὺν χρόνον	τὰς	δ' ἅπαξ ἄρχειν, καὶ βέλτιον
[4, 1298]	πάντας περὶ πάντων βουλεύεσθαι συνιόντας,	τὰς	δ' ἀρχὰς περὶ μηθενὸς κρίνειν
[4, 1300]	ἢ τὰς μὲν ἐκ πάντων	τὰς	δ' ἐκ τινῶν ἀμφοῖν (τὸ
[4, 1300]	καὶ τὰς μὲν ἐκ πάντων	τὰς	δ' ἐκ τινῶν, καὶ τὰς
[4, 1300]	δὲ τὰς μὲν ἐκ πάντων	τὰς	δ' ἐκ τινῶν πολιτικὸν ἀριστοκρατικῶς,
[4, 1297]	μὲν πολιτεία ἦν ἐκ τούτων,	τὰς	δὲ ἀρχὰς ᾑροῦντο ἐκ τῶν
[4, 1291]	μὲν ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν δεῖ,	τὰς	δὲ εἰς τρυφὴν ἢ τὸ
[4, 1300]	ἀριστοκρατικῶς, ~ἢ τὰς μὲν αἱρέσει	τὰς	δὲ κληρῷ, τὸ δὲ τινὰς
[4, 1300]	τινῶν, καὶ τὰς μὲν αἱρέσει	τὰς	δὲ κλήρῳ) Τούτων δ' ἑκάστης
[4, 1300]	λέγω δὲ τὰς μὲν τινὲς	τὰς	δὲ πάντες, καὶ τὰς μὲν
[4, 1293]	ὡς πρὸς τὴν δημοκρατίαν πολιτείας,	τὰς	δὲ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον
[4, 1290]	μὲν τῆς εὖ κεκραμένης ἁρμονίασσ	τὰς	δὲ τῆς ἀρίστης πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς
[4, 1289]	παραβαίνοντας αὐτούς. Ὥστε δῆλον ὅτι	τὰς	διαφορὰς ἀναγκαῖον καὶ τὸν ὁρισμὸν
[4, 1289]	δὲ τοῦτ' ἀληθές. Ὥστε δεῖ	τὰς	διαφορὰς μὴ λανθάνειν τὰς τῶν
[4, 1299]	τινες οὖσαι καὶ κατ' αὐτὰς	τὰς	διαφορὰς τῶν ἀρχῶν, ἔστι δ'
[4, 1290]	τὰς ὑπεροχάς εἰσι καὶ κατὰ	τὰς	διαφορὰς τῶν μορίων. Μάλιστα δὲ
[4, 1295]	εἴδη ταῦτα καὶ τοσαῦτα διὰ	τὰς	εἰρημένας αἰτίας. Τίς δ' ἀρίστη
[4, 1298]	ἀπόροις) τοῦτο δὴ καὶ περὶ	τὰς	ἐκκλησίας ποιεῖν (βουλεύσονται γὰρ βέλτιον
[4, 1291]	πράσεις καὶ τὰς ὠνὰς καὶ	τὰς	ἐμπορίας καὶ καπηλείας διατρῖβον) τέταρτον
[4, 1295]	ποιεῖ ῥοπὴν καὶ κωλύει γίνεσθαι	τὰς	ἐναντίας ὑπερβολάς. Διόπερ εὐτυχία μεγίστη
[4, 1298]	τὸ περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ	τὰς	εὐθύνας ἀπαντᾶν τοὺς πολίτας, καὶ
[4, 1298]	δ' ἄλλα τὰς ἀρχὰς βουλεύεσθαι	τὰς	ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας, αἱρετὰς οὔσας
[4, 1300]	συμφέρει καὶ πῶς δεῖ γίνεσθαι	τὰς	καταστάσεις, ἅμα ταῖς δυνάμεσι τῶν
[4, 1298]	τοῖς πολίταις ἀποδίδοσθαι πάσας ταύτας	τὰς	κρίσεις ἢ τισὶ πάσας (οἷον
[4, 1297]	πλείους, καὶ διὰ τί παρὰ	τὰς	λεγομένας ἕτεραι ιδημοκρατία τε γὰρ
[4, 1294]	πενήτων ὁστισοῦν· ἔτι τὸ δύο	τὰς	μεγίστας ἀρχὰς τὴν μὲν αἱρεῖσθαι
[4, 1300]	τὰς δ' ἐκ τινῶν, καὶ	τὰς	μὲν αἱρέσει τὰς δὲ κλήρῳ)
[4, 1300]	ἐκ τινῶν πολιτικὸν ἀριστοκρατικῶς, ~ἢ	τὰς	μὲν αἱρέσει τὰς δὲ κληρῷ,
[4, 1293]	καὶ δημοκρατίας. Εἰώθασι δὲ καλεῖν	τὰς	μὲν ἀποκλινούσας ὡς πρὸς τὴν
[4, 1299]	πολλοὺς εἶναι τοὺς πολίτας, ὥστε	τὰς	μὲν διαλείπειν πολὺν χρόνον τὰς
[4, 1300]	ἢ αἱρέσει ἢ ἀμφοῖν, ἢ	τὰς	μὲν ἐκ πάντων τὰς δ'
[4, 1300]	τὸ ἐξ ἀμφοῖν. Τὸ δὲ	τὰς	μὲν ἐκ πάντων τὰς δ'
[4, 1300]	τινὲς τὰς δὲ πάντες, καὶ	τὰς	μὲν ἐκ πάντων τὰς δ'
[4, 1291]	οἰκεῖσθαι· τούτων δὲ τῶν τεχνῶν	τὰς	μὲν ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν δεῖ,
[4, 1300]	ἢ κλήρῳ γίνεσθαι ἢ ἀμφοῖν,	τὰς	μὲν κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσει
[4, 1300]	καθιστάναι ἢ κλήρῳ ἢ ἀμφοῖν)	τὰς	μὲν κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσεἰ
[4, 1300]	ἀμφοῖν (τὸ δὲ ἀμφοῖν λέγω	τὰς	μὲν κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσεἰ
[4, 1291]	τινας ἀρετῆς τῆς τῶν πολιτικῶν.	Τὰς	μὲν οὖν ἄλλας δυνάμεις τοῖς
[4, 1290]	συνεστηκυίας τὰς ἄλλας εἶναι παρεκβάσεις,	τὰς	μὲν τῆς εὖ κεκραμένης ἁρμονίασσ
[4, 1300]	(πάλιν ταῦτα συνδυαζόμενα, λέγω δὲ	τὰς	μὲν τινὲς τὰς δὲ πάντες,
[4, 1296]	αἰτίαν ὕστερον ἐν τοῖς περὶ	τὰς	μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν ἐροῦμεν. Ὅτι
[4, 1292]	Συμβαίνει δὲ τοῦτο μάλιστα μετὰ	τὰς	μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν· οὐ γὰρ
[4, 1296]	ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ἄλλας	τὰς	μεταξὺ τούτων· ὅπου δὲ τὸ
[4, 1299]	δὴ πολιτείαν καὶ δὴ καὶ	τὰς	μικρὰς πόλεις. Ἐν μὲν γὰρ
[4, 1298]	τὰς ἀρχαιρεσίας αἱρησομένους καὶ πρὸς	τὰς	νομοθεσίας καὶ περὶ πολέμου καὶ
[4, 1293]	τοῖς ἀρίστοις τῶν πολιτῶν, καὶ	τὰς	ὀλιγαρχίας εἶναί φασιν ἐκ τῶν
[4, 1293]	εἰσί τινες αἳ πρός τε	τὰς	ὀλιγαρχουμένας ἔχουσι διαφορὰς καὶ καλοῦνται
[4, 1294]	καθιστάναι πολιτείαν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὰς	ὀνομαζομένας ἀριστοκρατίας, νῦν εἴρηται. ~(Περὶ
[4, 1289]	τῶν πολιτειῶν διειλόμεθα τρεῖς μὲν	τὰς	ὀρθὰς πολιτείας, βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν,
[4, 1296]	ὁπότεροι ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ	τὰς	οὐσίας ἔχοντες εἴθ' ὁ δῆμος,
[4, 1293]	δὲ δὴ ἐλάττους ὦσιν οἱ	τὰς	οὐσίας ἔχοντες ἢ οἱ τὸ
[4, 1291]	καὶ τῆς ἀρετῆς πάντες, καὶ	τὰς	πλείστας ἀρχὰς ἄρχειν οἴονται δύνασθαι·
[4, 1295]	κοινωνῆσαι δυνατὸν καὶ πολιτείαν ἧς	τὰς	πλείστας πόλεις ἐνδέχεται μετασχεῖν; Καὶ
[4, 1289]	ἐξ οἰκιῶν συγκειμένας πάσας ὁρῶμεν	τὰς	πόλεις, ἔπειτα πάλιν τούτου τοῦ
[4, 1293]	γὰρ τὸ μείζους γεγονέναι πολὺ	τὰς	πόλεις τῶν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ
[4, 1297]	τὴν πολιτείαν ἔχειν καλῶς, καὶ	τὰς	πολιτείας ἀλλήλων διαφέρειν ἐν τῷ
[4, 1299]	ἄλλον καὶ γυναικῶν· καὶ κατὰ	τὰς	πολιτείας δέ, πότερον διαφέρει καθ'
[4, 1291]	τῆς πόλεως μορίων. Ὥστε καὶ	τὰς	πολιτείας κατὰ τὰς ὑπεροχὰς τούτων
[4, 1289]	δεῖ καθιστάναι τὸν βουλόμενον ταύτας	τὰς	πολιτείας, λέγω δὲ δημοκρατίας τε
[4, 1300]	ἀριθμόν εἰσι, καὶ διῄρηνται κατὰ	τὰς	πολιτείας οὕτως· τίνα δὲ τίσι
[4, 1289]	καὶ τίθενται πάντες, ἀλλ' οὐ	τὰς	πολιτείας πρὸς τοὺς νόμους. Πολιτεία
[4, 1290]	τούτοις μόνον ἱκανῶς ἔχει διωρίσθαι	τὰς	πολιτείας ταύτας· ἀλλ' ἐπεὶ πλείονα
[4, 1289]	τῶν πολιτειῶν ἁρμόττοντας. Πρὸς γὰρ	τὰς	πολιτείας τοὺς νόμους δεῖ τίθεσθαι
[4, 1298]	μὲν οὖν τὸ βουλευόμενον πρὸς	τὰς	πολιτείας τοῦτον τὸν τρόπον, καὶ
[4, 1299]	ντοῦτο γὰρ ἕτερόν τι παρὰ	τὰς	πολιτικὰς ἀρχὰς θετέονν· ἔτι δὲ
[4, 1291]	(λέγω δ' ἀγοραῖον τὸ περὶ	τὰς	πράσεις καὶ τὰς ὠνὰς καὶ
[4, 1290]	τῆς ἀρίστης πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς μὲν	τὰς	συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας, τὰς δ'
[4, 1291]	γεωργοί, ἕτερον δὲ τὸ περὶ	τὰς	τέχνας, ἄλλο δὲ τὸ ἀγοραῖον
[4, 1291]	(ἔστι δὲ τοῦτο τὸ περὶ	τὰς	τέχνας ὧν ἄνευ πόλιν ἀδύνατον
[4, 1294]	ἀριστοκρατία μὲν εἶναι μάλιστα τὸ	τὰς	τιμὰς νενεμῆσθαι κατ' ἀρετήν (ἀριστοκρατίας
[4, 1295]	ἡ διὰ τῶν μέσων, καὶ	τὰς	τοιαύτας ἐνδέχεται εὖ πολιτεύεσθαι πόλεις
[4, 1289]	βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν, τρεῖς δὲ	τὰς	τούτων παρεκβάσεις, τυραννίδα μὲν βασιλείας
[4, 1300]	γὰρ οἷόν τε κωλύειν ἐξιέναι	τὰς	τῶν ἀπόρων, οὐδ' ὀλιγαρχικόν (τρυφῶσι
[4, 1300]	τοσοῦτον εἰρήσθω νῦν, περὶ δὲ	τὰς	τῶν ἀρχῶν καταστάσεις πειρατέον ἐξ
[4, 1289]	τῆς πολιτείας ἑκάστης καὶ πρὸς	τὰς	τῶν νόμων θέσεις· οὐ γὰρ
[4, 1289]	δεῖ τὰς διαφορὰς μὴ λανθάνειν	τὰς	τῶν πολιτειῶν, πόσαι, καὶ συντίθενται
[4, 1288]	δὲ μᾶλλον κοινήν τινα λέγοντες,	τὰς	ὑπαρχούσας ἀναιροῦντες πολιτείας, τὴν Λακωνικὴν
[4, 1296]	ἄκρατος, ἢ τυραννὶς δι' ἀμφοτέρας	τὰς	ὑπερβολάς· καὶ γὰρ ἐκ δημοκρατίας
[4, 1290]	τοσαύτας ὅσαι περ τάξεις κατὰ	τὰς	ὑπεροχάς εἰσι καὶ κατὰ τὰς
[4, 1291]	Ὥστε καὶ τὰς πολιτείας κατὰ	τὰς	ὑπεροχὰς τούτων καθιστᾶσι, καὶ δύο
[4, 1299]	Ἀλλὰ ταῦτα διαφέρει πρὸς μὲν	τὰς	χρήσεις οὐδὲν ὡς εἰπεῖν νοὐ
[4, 1291]	τὸ περὶ τὰς πράσεις καὶ	τὰς	ὠνὰς καὶ τὰς ἐμπορίας καὶ
[4, 1296]	νομίζειν καὶ τὸ τοὺς βελτίστους	νομοθέτας	εἶναι τῶν μέσων πολιτῶν· Σόλων
[4, 1294]	ἔχειν ὀλιγαρχικά, οἷον τὸ πάσας	αἱρετὰς	εἶναι καὶ μηδεμίαν κληρωτήν, καὶ
[4, 1294]	εἶναι τὰς ἀρχάς, τὸ δ'	αἱρετὰς	ὀλιγαρχικόν, καὶ δημοκρατικὸν μὲν τὸ
[4, 1298]	βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας,	αἱρετὰς	οὔσας ἐξ ἁπάντων ἢ κληρωτάς·
[4, 1298]	δ' ἄλλα τὰς ἀρχὰς διοικεῖν	αἱρετὰς	οὔσας, ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ'
[4, 1294]	ἐκ μὲν τῆς ὀλιγαρχίας τὸ	αἱρετὰς	ποιεῖν τὰς ἀρχάς, ἐκ δὲ
[4, 1295]	τὸν τρόπον τοῦτον, οὓς ἐκάλουν	αἰσυμνήτας)	ἔχουσι δέ τινας πρὸς ἀλλήλας
[4, 1298]	καὶ τὰς εὐθύνας ἀπαντᾶν τοὺς	πολίτας,	καὶ περὶ πολέμου βουλευσομένους καὶ
[4, 1292]	δημοκρατίας τὸ μετέχειν ἅπαντας τοὺς	πολίτας	ὅσοι ἀνυπεύθυνοι, ἄρχειν δὲ τὸν
[4, 1299]	διὰ τὸ πολλοὺς εἶναι τοὺς	πολίτας,	ὥστε τὰς μὲν διαλείπειν πολὺν
[4, 1291]	τοὺς προπολεμοῦντας καὶ γεωργοῦντας καὶ	τεχνίτας,	ἔτι δὲ τοὺς βουλευομένους τε
[4, 1298]	ἀρχόντων· ἄλλος δὲ τρόπος τὸ	πάντας	ἀθρόους, συνιέναι δὲ μόνον πρός
[4, 1298]	τὸ κατὰ μέρος ἀλλὰ μὴ	πάντας	ἀθρόους (ὥσπερ ἐν τῇ πολιτείᾳ
[4, 1300]	τῶν ἀρχῶν· τὸ δὲ μὴ	πάντας	ἅμα μὲν καθιστάναι, ἐξ ἁπάντων
[4, 1300]	τό τε ἐκ τινῶν αἱρέσει	πάντας	ἀριστοκρατικόν. Οἱ μὲν οὖν τρόποι
[4, 1300]	τρισὶν ὅροις, ὧν συντιθεμένων ἀναγκαῖον	πάντας	εἰλῆφθαι τοὺς τρόπους. Ἔστι δὲ
[4, 1300]	μὲν τρεῖς καταστάσεις δημοτικαί, τὸ	πάντας	ἐκ πάντων αἱρέσει ἢ κλήρῳ
[4, 1298]	δὲ τισίν. Τὸ μὲν οὖν	πάντας	καὶ περὶ ἁπάντων δημοτικόν· τὴν
[4, 1299]	πολιτικὴ κοινωνία δεῖται, διόπερ οὐ	πάντας	οὔτε τοὺς αἱρετοὺς οὔτε τοὺς
[4, 1298]	ἐπισταμένους· τέταρτος δὲ τρόπος τὸ	πάντας	περὶ πάντων βουλεύεσθαι συνιόντας, τὰς
[4, 1300]	αἱ κινήσεις. Ἀνάγκη δ' ἤτοι	πάντας	περὶ πάντων κρίνειν τῶν διῃρημένων
[4, 1300]	διῃρημένων αἱρέσει ἢ κλήρῳ, ἢ	πάντας	περὶ πάντων τὰ μὲν κλήρῳ
[4, 1298]	Εἰσὶ δὲ οἱ τρόποι τοῦ	πάντας	πλείους, εἷς μὲν τὸ κατὰ
[4, 1296]	ῥᾴδιόν τε διαλαβεῖν εἰς δύο	πάντας,	ὥστε μηθὲν καταλιπεῖν μέσον, καὶ
[4, 1292]	~ἕτερον εἶδος δημοκρατίας τὸ μετέχειν	ἅπαντας	τοὺς πολίτας ὅσοι ἀνυπεύθυνοι, ἄρχειν
[4, 1298]	τινας ἐκ τοῦ πλήθους, ἢ	κατασκευάσαντας	ἀρχεῖον οἷον ἐν ἐνίαις πολιτείαις
[4, 1297]	ῥᾴδιον· οὐ γὰρ ἀεὶ συμβαίνει	χαρίεντας	εἶναι τοὺς μετέχοντας τοῦ πολιτεύματος.
[4, 1292]	τοὺς ἀπόρους μὴ μετέχειν, πλείους	ὄντας,	ἐξεῖναι δὲ τῷ κτωμένῳ μετέχειν
[4, 1293]	ἄλλων τοὺς εἰς τὸ πολίτευμα	βαδίζοντας,	διὰ δὲ τὸ μήπω οὕτως
[4, 1298]	τὸ πάντας περὶ πάντων βουλεύεσθαι	συνιόντας,	τὰς δ' ἀρχὰς περὶ μηθενὸς
[4, 1293]	δύνασθαι σχολάζειν καὶ τοὺς ἀπόρους,	λαμβάνοντας	μισθόν. Καὶ μάλιστα δὲ σχολάζει
[4, 1294]	τούτων ἀφ' ἑκατέρας ὥσπερ σύμβολον	λαμβάνοντας	συνθετέον. Εἰσὶ δὲ ὅροι τρεῖς
[4, 1289]	ἄρχοντας ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς	παραβαίνοντας	αὐτούς. Ὥστε δῆλον ὅτι τὰς
[4, 1291]	δὲ τοὺς βουλευομένους τε καὶ	κρίνοντας·	ἀντιποιοῦνται δὲ καὶ τῆς ἀρετῆς
[4, 1292]	ἀρχαὶ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ τοὺς	ἐλλείποντας	(ἂν μὲν οὖν ἐκ πάντων
[4, 1294]	δὲ μετέχειν (τοὺς μὲν γὰρ	γέροντας	αἱροῦνται, τῆς δ' ἐφορείας μετέχουσιν)
[4, 1289]	καὶ τοὺς ἑκάστῃ τῶν πολιτειῶν	ἁρμόττοντας.	Πρὸς γὰρ τὰς πολιτείας τοὺς
[4, 1291]	γενέσθαι καὶ δικαίως, ~ἀναγκαῖον καὶ	μετέχοντας	εἶναί τινας ἀρετῆς τῆς τῶν
[4, 1297]	ποῖον ἐπιβάλλει μακρότατον ὥστε τοὺς	μετέχοντας	τῆς πολιτείας εἶναι πλείους τῶν
[4, 1297]	ἀεὶ συμβαίνει χαρίεντας εἶναι τοὺς	μετέχοντας	τοῦ πολιτεύματος. Καὶ εἰώθασι δέ,
[4, 1289]	πολιτείαν, καθ' οὓς δεῖ τοὺς	ἄρχοντας	ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς παραβαίνοντας
[4, 1298]	ἀλλ' ἐπαναγέσθω πάλιν ἐπὶ τοὺς	ἄρχοντας.	Ἐν γὰρ ταῖς πολιτείαις ἀνεστραμμένως
[4, 1299]	τοὺς αἱρετοὺς οὔτε τοὺς κληρωτοὺς	ἄρχοντας	θετέον, οἷον τοὺς ἱερεῖς πρῶτον
[4, 1298]	μεταδιδόναι πᾶσι, βουλεύεσθαι δὲ τοὺς	ἄρχοντας.	Καὶ τὸ ἀντικείμενον δὲ τοῦ
[4, 1291]	τινας τοὺς δυναμένους ἄρχειν καὶ	λειτουργοῦντας	ἢ συνεχῶς ἢ κατὰ μέρος
[4, 1291]	αὐτοὺς εἶναι τοὺς προπολεμοῦντας καὶ	γεωργοῦντας	καὶ τεχνίτας, ἔτι δὲ τοὺς
[4, 1291]	οἷον τοὺς αὐτοὺς εἶναι τοὺς	προπολεμοῦντας	καὶ γεωργοῦντας καὶ τεχνίτας, ἔτι
[4, 1289]	(τοῦτο γὰρ οὐ ῥᾴδιον μὴ	πλουτοῦντας	ποιεῖν· διόπερ ἐπὶ τῶν ἀρχαίων
[4, 1294]	ὁστισοῦν· ἔτι τὸ δύο τὰς	μεγίστας	ἀρχὰς τὴν μὲν αἱρεῖσθαι τὸν
[4, 1291]	τῆς ἀρετῆς πάντες, καὶ τὰς	πλείστας	ἀρχὰς ἄρχειν οἴονται δύνασθαι· ἀλλὰ
[4, 1295]	δυνατὸν καὶ πολιτείαν ἧς τὰς	πλείστας	πόλεις ἐνδέχεται μετασχεῖν; Καὶ γὰρ
[4, 1299]	ἔνθα δ' εἶναι μικρὰς τὰς	αὐτάς)	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἴδιαί
[4, 1299]	μέν τινες οὖσαι καὶ κατ'	αὐτὰς	τὰς διαφορὰς τῶν ἀρχῶν, ἔστι
[4, 1295]	διὰ τῶν μέσων, καὶ τὰς	τοιαύτας	ἐνδέχεται εὖ πολιτεύεσθαι πόλεις ἐν
[4, 1290]	ἀμφοῖν. Ἀναγκαῖον ἄρα πολιτείας εἶναι	τοσαύτας	ὅσαι περ τάξεις κατὰ τὰς
[4, 1290]	ἱκανῶς ἔχει διωρίσθαι τὰς πολιτείας	ταύτας·	ἀλλ' ἐπεὶ πλείονα μόρια καὶ
[4, 1290]	ἡ τῶν ἀρχῶν τάξις ἐστί,	ταύτας	δὲ διανέμονται πάντες ἢ κατὰ
[4, 1289]	δὲ ἀρίστην· ἡμεῖς δὲ ὅλως	ταύτας	ἐξημαρτημένας εἶναί φαμεν, καὶ βελτίω
[4, 1299]	ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον	ταύτας	ὅσαις ἀποδέδοται βουλεύσασθαί τε περὶ
[4, 1292]	οὖν εἶδος ἓν δημοκρατίας διὰ	ταύτας	τὰς αἰτίας· ἕτερον δὲ εἶδος
[4, 1296]	τὸ σφέτερον αὐτῶν, ὥστε διὰ	ταύτας	τὰς αἰτίας ἢ μηδέποτε τὴν
[4, 1293]	εἴδη τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διὰ	ταύτας	τὰς ἀνάγκας ἐστίν, τάδε δὲ
[4, 1295]	τὸ κατὰ νόμον εἶναι ἀμφοτέρας	ταύτας	τὰς ἀρχάς (ἔν τε γὰρ
[4, 1298]	πᾶσι τοῖς πολίταις ἀποδίδοσθαι πάσας	ταύτας	τὰς κρίσεις ἢ τισὶ πάσας
[4, 1289]	τρόπον δεῖ καθιστάναι τὸν βουλόμενον	ταύτας	τὰς πολιτείας, λέγω δὲ δημοκρατίας
[4, 1295]	ἀρετὴν συγκρίνουσι τὴν ὑπὲρ τοὺς	ἰδιώτας,	μήτε πρὸς παιδείαν ἣ φύσεως
[4, 1298]	αἱρετὰς οὔσας ἐξ ἁπάντων ἢ	κληρωτάς·	ἄλλος δὲ τρόπος τὸ περὶ
[4, 1294]	δοκεῖ δημοκρατικὸν μὲν εἶναι τὸ	κληρωτὰς	εἶναι τὰς ἀρχάς, τὸ δ'
[4, 1296]	διὰ τὸ στάσεις γίγνεσθαι καὶ	μάχας	πρὸς ἀλλήλους τῷ δήμῳ καὶ
[4, 1290]	ὅσαι περ τάξεις κατὰ τὰς	ὑπεροχάς	εἰσι καὶ κατὰ τὰς διαφορὰς
[4, 1291]	καὶ τὰς πολιτείας κατὰ τὰς	ὑπεροχὰς	τούτων καθιστᾶσι, καὶ δύο πολιτεῖαι
[4, 1299]	καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰς	ἀρχὰς	ἀιδίους ἢ πολυχρονίους ἢ μηδέτερον
[4, 1291]	εἶδος δημοκρατίας τοῦτο, τὸ τὰς	ἀρχὰς	ἀπὸ τιμημάτων εἴναι, βραχέων δὲ
[4, 1291]	ἀρετῆς πάντες, καὶ τὰς πλείστας	ἀρχὰς	ἄρχειν οἴονται δύνασθαι· ἀλλὰ πένεσθαι
[4, 1293]	ἀλλὰ καὶ ἀριστίνδην αἱροῦνται τὰς	ἀρχάς,	αὕτη ἡ πολιτεία διαφέρει τε
[4, 1298]	συναρχίαι συνιοῦσαι, εἰς δὲ τὰς	ἀρχὰς	βαδίζουσι πάντες κατὰ μέρος ἐκ
[4, 1298]	εὐθύνας, τὰ δ' ἄλλα τὰς	ἀρχὰς	βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας,
[4, 1300]	μὲν τίνες οἱ καθιστάντες τὰς	ἀρχάς,	δεύτερον δὲ ἐκ τίνων, λοιπὸν
[4, 1299]	τούτων ἐστὶν ἡ περὶ τὰς	ἀρχὰς	διαίρεσις. Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο
[4, 1298]	συμμαχίας, τὰ δ' ἄλλα τὰς	ἀρχὰς	διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας, ὅσας ἐνδέχεται,
[4, 1299]	ταῦτα συνίδοι ποίας ἁρμόττει συνάγειν	ἀρχὰς	εἰς μίαν ἀρχήν. Ἁρμόττει δὲ
[4, 1294]	ὀλιγαρχίας τὸ αἱρετὰς ποιεῖν τὰς	ἀρχάς,	ἐκ δὲ τῆς δημοκρατίας τὸ
[4, 1295]	νόμον εἶναι ἀμφοτέρας ταύτας τὰς	ἀρχάς	(ἔν τε γὰρ τῶν βαρβάρων
[4, 1293]	τὸ δι' αὑτῶν μὲν τὰς	ἀρχὰς	ἔχειν, κατὰ νόμον δὲ τὸν
[4, 1297]	ἦν ἐκ τούτων, τὰς δὲ	ἀρχὰς	ᾑροῦντο ἐκ τῶν στρατευομένων. Καὶ
[4, 1299]	ἕτερόν τι παρὰ τὰς πολιτικὰς	ἀρχὰς	θετέονν· ἔτι δὲ καὶ χορηγοὶ
[4, 1299]	οἱ δὲ πολυχρονιωτέρας ποιοῦσι τὰς	ἀρχάς)	καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰς
[4, 1298]	δὲ τρόπος τὸ περὶ τὰς	ἀρχὰς	καὶ τὰς εὐθύνας ἀπαντᾶν τοὺς
[4, 1292]	τῶν δὲ καθ' ἕκαστα τὰς	ἀρχάς,	καὶ ταύτην πολιτείαν κρίνειν. Ὥστ'
[4, 1291]	δημιουργικὸν καὶ τὸ περὶ τὰς	ἀρχὰς	λειτουργοῦν, εἴπερ ἄνευ ἀρχόντων ἀδύνατον
[4, 1299]	Μάλιστα δ' ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν	ἀρχὰς	λεκτέον ταύτας ὅσαις ἀποδέδοται βουλεύσασθαί
[4, 1297]	ἀριθμόν, περὶ ἐκκλησίαν, περὶ τὰς	ἀρχάς,	περὶ δικαστήρια, περὶ ὅπλισιν, περὶ
[4, 1298]	πάντων βουλεύεσθαι συνιόντας, τὰς δ'	ἀρχὰς	περὶ μηθενὸς κρίνειν ἀλλὰ μόνον
[4, 1299]	διορίσαι ῥᾴδιον, ποίας δεῖ καλεῖν	ἀρχάς·	πολλῶν γὰρ ἐπιστατῶν ἡ πολιτικὴ
[4, 1299]	ἀνάγκη συνάγειν εἰς ὀλίγους πολλὰς	ἀρχάς	ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν οὐ ῥᾴδιόν
[4, 1292]	τὸ ἀπὸ τιμημάτων εἶναι τὰς	ἀρχὰς	τηλικούτων ὥστε τοὺς ἀπόρους μὴ
[4, 1294]	ἔτι τὸ δύο τὰς μεγίστας	ἀρχὰς	τὴν μὲν αἱρεῖσθαι τὸν δῆμον,
[4, 1289]	ταῖς πόλεσιν ἡ περὶ τὰς	ἀρχάς,	τίνα τρόπον νενέμηνται, καὶ τί
[4, 1294]	εἶναι τὸ κληρωτὰς εἶναι τὰς	ἀρχάς,	τὸ δ' αἱρετὰς ὀλιγαρχικόν, καὶ
[4, 1297]	μείζω πολλῷ, περὶ δὲ τὰς	ἀρχὰς	τὸ τοῖς μὲν ἔχουσι τίμημα
[4, 1300]	οὖν τρόποι τῶν περὶ τὰς	ἀρχὰς	τοσοῦτοι τὸν ἀριθμόν εἰσι, καὶ
[4, 1298]	~δεύτερον δὲ τὸ περὶ τὰς	ἀρχάς,	τοῦτο δ' ἐστὶ τίνας δεῖ
[4, 1290]	εἰ κατὰ μέγεθος διενέμοντο τὰς	ἀρχάς,	ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ φασί τινες,
[4, 1289]	οὕτως, οὐ μὴν εἰς ταὐτὸ	βλέψας	ἡμῖν. Ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἔκρινε
[4, 1293]	ῥηθείσας ἀριστοκρατίας, ὅτι τὸ μὲν	ἀληθὲς	πᾶσαι διημαρτήκασι τῆς ὀρθοτάτης πολιτείας,
[4, 1297]	ποτὲ ἐκ τῶν ψευδῶν ἀγαθῶν	ἀληθὲς	συμβῆναι κακόν· αἱ γὰρ πλεονεξίαι
[4, 1289]	ὀλιγαρχίαν· οὐκ ἔστι δὲ τοῦτ'	ἀληθές.	Ὥστε δεῖ τὰς διαφορὰς μὴ
[4, 1295]	οὐδ' ἐν τοῖς διδασκαλείοις ἄρχεσθαι	σύνηθες	αὐτοῖς) οἱ δὲ καθ' ὑπερβολὴν
[4, 1292]	καὶ γίνεται δεσποτικός, ὥστε οἱ	κόλακες	ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος
[4, 1292]	παρ' ἑκατέροις ἰσχύουσιν, οἱ μὲν	κόλακες	παρὰ τοῖς τυράννοις, οἱ δὲ
[4, 1291]	πόλις, τὸ δὲ δοῦλον οὐκ	αὔταρκες.	Διόπερ ἐν τῇ Πολιτείᾳ κομψῶς
[4, 1299]	ἔτι δὲ καὶ χορηγοὶ καὶ	κήρυκες	δ' αἱροῦνται καὶ πρεσβευταί. Εἰσὶ
[4, 1299]	γὰρ εἶναί τι τοιοῦτον ᾧ	ἐπιμελὲς	ἔσται τοῦ δήμου προβουλεύειν, ὅπως
[4, 1297]	τῶν ἄλλων ὁμοίωσσ, ἔτι δὲ	τίνες	αἱ διαφοραὶ καὶ διὰ τίνα
[4, 1293]	αὑτῶν) οὐ μὴν ἀλλ' εἰσί	τινες	αἳ πρός τε τὰς ὀλιγαρχουμένας
[4, 1299]	πολλοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι·	τίνες	γὰρ οἱ τούτοις ἔσονται διαδεξόμενοι
[4, 1289]	Νῦν δὲ μίαν δημοκρατίαν οἴονταί	τινες	εἶναι καὶ μίαν ὀλιγαρχίαν· οὐκ
[4, 1300]	ταῖς δυνάμεσι τῶν ἀρχῶν καὶ	τίνες	εἰσὶν ἔσται φανερόν. Λέγω δὲ
[4, 1299]	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἴδιαί	τινες	εἰσίν, οἷον ἡ τῶν προβούλων·
[4, 1290]	ἀρχάς, ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ φασί	τινες,	ἢ κατὰ κάλλος, ὀλιγαρχία ἦν
[4, 1290]	περὶ τὰς ἁρμονίας, ὥς φασί	τινες·	καὶ γὰρ ἐκεῖ τίθενται εἴδη
[4, 1290]	δὲ πλείους τῶν εἰρημένων, καὶ	τίνες	καὶ διὰ τί, λέγωμεν ἀρχὴν
[4, 1300]	πάντες οἱ πολῖται καθιστᾶσιν ἢ	τινές,	καὶ ἢ ἐκ πάντων ἢ
[4, 1291]	ἔστιν ἐν δημοκρατίᾳ, καθάπερ ὑπολαμβάνουσί	τινες,	καὶ ἰσότης, οὕτως ἂν εἴη
[4, 1295]	ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἐγίγνοντό	τινες	μόναρχοι τὸν τρόπον τοῦτον, οὓς
[4, 1290]	δὲ τιθέναι δημοκρατίαν, καθάπερ εἰώθασί	τινες	νῦν, ἁπλῶς οὕτως, ὅπου κύριον
[4, 1293]	κοινὴν ἐπιμέλειαν ἀρετῆς εἰσὶν ὅμως	τινὲς	οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες εἶναι
[4, 1300]	τὰ δὲ ἐκείνως· πάλιν εἰ	τινὲς	οἱ καθιστάντες, ἢ ἐκ πάντων
[4, 1300]	τῶν τριῶν τούτων ἓν μὲν	τίνες	οἱ καθιστάντες τὰς ἀρχάς, δεύτερον
[4, 1298]	τάξιν ταύτην. Ὅταν δὲ τινῶν	τινές,	οἷον πολέμου μὲν καὶ εἰρήνης
[4, 1299]	τῶν ἐλευθέρων, ἢ τυγχάνουσι μέν	τινες	οὖσαι καὶ κατ' αὐτὰς τὰς
[4, 1289]	πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες φθοραὶ καὶ	τίνες	σωτηρίαι τῶν πολιτειῶν καὶ κοινῇ
[4, 1300]	συνδυαζόμενα, λέγω δὲ τὰς μὲν	τινὲς	τὰς δὲ πάντες, καὶ τὰς
[4, 1289]	τὴν ἐνδεχομένην μνείαν, πειρατέον ἐπελθεῖν	τίνες	φθοραὶ καὶ τίνες σωτηρίαι τῶν
[4, 1293]	τοιοῦτον. Ἐὰν δ' ἐπιτείνωσι τῷ	ἐλάττονες	ὄντες μείζονας οὐσίας ἔχειν, ἡ
[4, 1300]	ἑκάστης ἔσονται τῆς διαφορᾶς τρόποι	τέσσαρες.	Ἢ γὰρ πάντες ἐκ πάντων
[4, 1301]	~Οὗτοι μὲν οὖν οἱ τρόποι	τέτταρες	τὸν ἀριθμόν· τοσοῦτοι δ' ἕτεροι
[4, 1294]	τῆς ἐχομένης ἡλικίας, καὶ ὅταν	ἄνδρες	γένωνται, τὸν αὐτὸν τρόπον (οὐθὲν
[4, 1289]	οἷον Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς καὶ	Μάγνητες	οἱ ἐπὶ Μαιάνδρῳ καὶ τῶν
[4, 1295]	καθάπερ τῆς τῶν πλουσίων οἱ	πένητες	ἐπιθυμοῦσιν· καὶ διὰ τὸ μήτ'
[4, 1295]	αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων, ὥσπερ οἱ	πένητες,	ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε τῆς τούτων ἕτεροι,
[4, 1297]	τοῦτο τάττειν. Ἐθέλουσι γὰρ οἱ	πένητες	καὶ μὴ μετέχοντες τῶν τιμῶν
[4, 1290]	τούτους· ὁμοίως δὲ καὶ εἰ	πένητες	ὀλίγοι μὲν εἶεν, κρείττους δὲ
[4, 1289]	νόμους δεῖ τίθεσθαι καὶ τίθενται	πάντες,	ἀλλ' οὐ τὰς πολιτείας πρὸς
[4, 1300]	διαφορᾶς τρόποι τέσσαρες. Ἢ γὰρ	πάντες	ἐκ πάντων αἱρέσει, ἢ πάντες
[4, 1300]	πάντες ἐκ πάντων αἱρέσει, ἢ	πάντες	ἐκ πάντων κλήρῳκαί ἢ ἐξ
[4, 1290]	τάξις ἐστί, ταύτας δὲ διανέμονται	πάντες	ἢ κατὰ τὴν δύναμιν τῶν
[4, 1293]	τὴν μὲν ἑτέραν λέγουσί τε	πάντες	καὶ εἴρηται τῶν τεττάρων πολιτειῶν
[4, 1300]	τὰς μὲν τινὲς τὰς δὲ	πάντες,	καὶ τὰς μὲν ἐκ πάντων
[4, 1291]	ἀντιποιοῦνται δὲ καὶ τῆς ἀρετῆς	πάντες,	καὶ τὰς πλείστας ἀρχὰς ἄρχειν
[4, 1298]	εἰς δὲ τὰς ἀρχὰς βαδίζουσι	πάντες	κατὰ μέρος ἐκ τῶν φυλῶν
[4, 1298]	(βουλεύσονται γὰρ βέλτιον κοινῇ βουλευόμενοι	πάντες,	ὁ μὲν δῆμος μετὰ τῶν
[4, 1290]	ὤτων) ὥσθ' ὅταν ληφθῶσι τούτων	πάντες	οἱ ἐνδεχόμενοι συνδυασμοί, ποιήσουσιν εἴδη
[4, 1300]	διαφοραὶ τρεῖς εἰσιν. Ἢ γὰρ	πάντες	οἱ πολῖται καθιστᾶσιν ἢ τινές,
[4, 1292]	εἰσιν οὐχ ὡς ἕκαστος ἀλλὰ	πάντες.	Ὅμηρος δὲ ποίαν λέγει οὐκ
[4, 1296]	ὥστε μηθὲν καταλιπεῖν μέσον, καὶ	πάντες	σχεδὸν ἄποροι ἢ εὔποροί εἰσι.
[4, 1293]	προσόδων ὑπάρχειν εὐπορίας, μετέχουσι μὲν	πάντες	τῆς πολιτείας διὰ τὴν ὑπεροχὴν
[4, 1298]	μὲν οὖν οἱ τρόποι δημοκρατικοὶ	πάντες,	τὸ δὲ τινὰς περὶ πάντων
[4, 1298]	τὸ μετριάζειν· ὅταν δὲ μὴ	πάντες	τοῦ βουλεύεσθαι μετέχωσιν ἀλλ' πρόκριτοι,
[4, 1298]	μὲν καὶ εἰρήνης καὶ εὐθυνῶν	πάντες,	τῶν δὲ ἄλλων ἄρχοντες, καὶ
[4, 1290]	πολιτείας. Εἰ γὰρ εἴησαν οἱ	πάντες	χίλιοι καὶ τριακόσιοι, καὶ τούτων
[4, 1297]	ζημίαν· οὕτω γὰρ ἂν κοινωνοῖεν	ἅπαντες,	ἐκείνως δ' ἡ πολιτεία γίγνεται
[4, 1292]	δὲ σχολάζειν, ὥστε τὸν νόμον	ἐπιστήσαντες	ἐκκλησιάζουσι τὰς ἀναγκαίας ἐκκλησίασσ, τοῖς
[4, 1300]	ἐκείνως· πάλιν εἰ τινὲς οἱ	καθιστάντες,	ἢ ἐκ πάντων αἱρέσει ἢ
[4, 1300]	τούτων ἓν μὲν τίνες οἱ	καθιστάντες	τὰς ἀρχάς, δεύτερον δὲ ἐκ
[4, 1295]	οἱ μὲν ἐν ὑπεροχαῖς εὐτυχημάτων	ὄντες,	ἰσχύος καὶ πλούτου καὶ φίλων
[4, 1290]	οἱ ἐλεύθεροι καὶ ἄποροι πλείους	ὄντες	κύριοι τῆς ἀρχῆς ὦσιν, ὀλιγαρχία
[4, 1293]	Ἐὰν δ' ἐπιτείνωσι τῷ ἐλάττονες	ὄντες	μείζονας οὐσίας ἔχειν, ἡ τρίτη
[4, 1290]	οἱ πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι ὀλίγοι	ὄντες.	Ὅτι μὲν οὖν πολιτεῖαι πλείους,
[4, 1290]	οὔτ' ἂν οἱ ἐλεύθεροι ὀλίγοι	ὄντες	πλειόνων καὶ μὴ ἐλευθέρων ἄρχωσι,
[4, 1290]	πρῶτοι κατασχόντες τὰς ἀποικίας, ὀλίγοι	ὄντες,	πολλῶνν, οὔτε ἂν οἱ πλούσιοι
[4, 1297]	τὸ μέσον, ὥστ' ὀλίγοι τε	ὄντες	τὸ πλῆθος καὶ κατὰ τὴν
[4, 1297]	ἑκάστης λέγωμεν περὶ τῶν ἐφεξῆς,	λαβόντες	ἀρχὴν τὴν προσήκουσαν αὐτῶν. Ἔστι
[4, 1290]	καὶ διὰ τί, λέγωμεν ἀρχὴν	λαβόντες	τὴν εἰρημένην πρότερον. Ὁμολογοῦμεν γὰρ
[4, 1292]	μὴ τοὺς νόμους οὗτοι, πάντα	ἀνάγοντες	εἰς τὸν δῆμον· συμβαίνει γὰρ
[4, 1294]	γὰρ ὅτι τοῦτο πάσχουσιν οἱ	λέγοντες	διὰ τὸ μεμεῖχθαι καλῶς· πέπονθε
[4, 1288]	οἱ δὲ μᾶλλον κοινήν τινα	λέγοντες,	τὰς ὑπαρχούσας ἀναιροῦντες πολιτείας, τὴν
[4, 1301]	γὰρ ἐκ τινῶν καὶ οἱ	δικάζοντες	περὶ πάντων αἱρέσει, ἢ ἐκ
[4, 1300]	τις ᾖ μισθοῦ τοῖς ἐκκλησιάζουσιν·	σχολάζοντες	γὰρ συλλέγονταί τε πολλάκις καὶ
[4, 1292]	οἱ προυυπάρχοντες, κρατοῦσι δ' οἱ	μεταβαλόντες	τὴν πολιτείαν. Ὅτι δ' ἔστι
[4, 1296]	ὁ δῆμος, οἱ τὸ μέσον	ἐκβαίνοντες	καθ' αὑτοὺς ἄγουσι τὴν πολιτείαν,
[4, 1296]	τὴν παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι πολιτείαν	ἀποβλέποντες	οἱ μὲν δημοκρατίας ἐν ταῖς
[4, 1290]	ἐν ταῖς τιμαῖς ἦσαν οἱ	διαφέροντες	κατ' εὐγένειαν καὶ πρῶτοι κατασχόντες
[4, 1293]	ὀλιγαρχίας γίνεται εἶδος· μᾶλλον γὰρ	ἰσχύοντες	πλεονεκτεῖν ἀξιοῦσιν, διὸ αὐτοὶ μὲν
[4, 1296]	ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ τὰς οὐσίας	ἔχοντες	εἴθ' ὁ δῆμος, οἱ τὸ
[4, 1293]	ἐλάττους ὦσιν οἱ τὰς οὐσίας	ἔχοντες	ἢ οἱ τὸ πρότερον, πλείω
[4, 1297]	γὰρ οἱ πένητες καὶ μὴ	μετέχοντες	τῶν τιμῶν ἡσυχίαν ἔχειν, ἐὰν
[4, 1292]	μὴ ὁ νόμος ἀλλ' οἱ	ἄρχοντες.	Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη ἐν
[4, 1298]	εὐθυνῶν πάντες, τῶν δὲ ἄλλων	ἄρχοντες,	καὶ οὗτοι αἱρετοί, μὴ κληρωτοί,
[4, 1292]	ἢ ὅταν πλείους ὦσιν οἱ	ἄρχοντες	ὡς ἕκαστος, ἄδηλον. Ὁ δ'
[4, 1292]	οἱ μὲν νόμοι διαμένουσιν οἱ	προυυπάρχοντες,	κρατοῦσι δ' οἱ μεταβαλόντες τὴν
[4, 1290]	διαφέροντες κατ' εὐγένειαν καὶ πρῶτοι	κατασχόντες	τὰς ἀποικίας, ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν,
[4, 1293]	οἱ εὔποροι ὧν ἕνεκεν οἱ	ἀδικοῦντες	ἀδικοῦσιν· ὅθεν καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς
[4, 1293]	ὅμως τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ	δοκοῦντες	εἶναι ἐπιεικεῖς. Ὅπου οὖν ἡ
[4, 1292]	Ἔτι δ' οἱ ταῖς ἀρχαῖς	ἐγκαλοῦντες	τὸν δῆμόν φασι δεῖν κρίνειν,
[4, 1293]	τοσαύτην ἔχωσιν οὐσίαν ὥστε σχολάζειν	ἀμελοῦντες	μήθ' οὕτως ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι
[4, 1293]	ἀρετῆς εἰσὶν ὅμως τινὲς οἱ	εὐδοκιμοῦντες	καὶ δοκοῦντες εἶναι ἐπιεικεῖς. Ὅπου
[4, 1296]	πρὸς τὸ τῶν πόλεων συμφέρον	σκοποῦντες	ἀλλὰ πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῶν,
[4, 1288]	κοινήν τινα λέγοντες, τὰς ὑπαρχούσας	ἀναιροῦντες	πολιτείας, τὴν Λακωνικὴν ἤ τινα
[4, 1292]	ἀλλὰ ἀγαπῶσι τὰ πρῶτα μικρὰ	πλεονεκτοῦντες	παρ' ἀλλήλων, ὥσθ' οἱ μὲν
[4, 1291]	Λοιπὰ δὲ περὶ ὧν τυγχάνομεν	διωρικότες	ἀρτίως, τὸ βουλευόμενον καὶ τὸ
[4, 1293]	οὖν καλῶς ἔχει καλεῖν περὶ	ἧς	διήλθομεν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις
[4, 1289]	~Χρὴ δὲ τοιαύτην εἰσηγεῖσθαι τάξιν	ἧς	ῥᾳδίως ἐκ τῶν ὑπαρχόντων καὶ
[4, 1295]	πλείστοις κοινωνῆσαι δυνατὸν καὶ πολιτείαν	ἧς	τὰς πλείστας πόλεις ἐνδέχεται μετασχεῖν;
[4, 1292]	ἐν ταῖς μοναρχίαις, καὶ περὶ	ἧς	τελευταίας εἴπαμεν δημοκρατίας ἐν ταῖς
[4, 1294]	ὀλίγους εἶναι κυρίους θανάτου καὶ	φυγῆς,	καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλά. Δεῖ
[4, 1298]	νόμων, καὶ περὶ θανάτου καὶ	φυγῆς	καὶ δημεύσεως, καὶ περὶ ἀρχῶν
[4, 1295]	διάγουσιν. Διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο	Φωκυλίδης	Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα· μέσος θέλω
[4, 1300]	προσόδων καὶ τὴν κυρίαν τῆς	φυλακῆς·	ἄλλο γὰρ εἶδος δυνάμεως οἷον
[4, 1290]	συζεύξεως τῆς τούτων ἀριθμὸς ἐξ	ἀνάγκης	ποιήσει πλείω γένη ζῴων νοὐ
[4, 1291]	τῶν τεχνῶν τὰς μὲν ἐξ	ἀνάγκης	ὑπάρχειν δεῖ, τὰς δὲ εἰς
[4, 1296]	πολιτείαν οὐδ' ἴσην, ἀλλὰ τῆς	νίκης	ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν τῆς πολιτείας
[4, 1298]	καὶ κληρωτοί, τὰ μὲν πολιτείας	ἀριστοκρατικῆς	ἐστι τούτων, τὰ δὲ πολιτείας
[4, 1291]	τὸ βουλευόμενον, ὅπερ ἐστὶ συνέσεως	πολιτικῆς	ἔργον. Καὶ ταῦτ' εἴτε κεχωρισμένως
[4, 1295]	πλεῖστον ἀπέχει φιλίας καὶ κοινωνίας	πολιτικῆς·	ἡ γὰρ κοινωνία φιλικόν· οὐδὲ
[4, 1291]	πολεμικὸν καὶ τὸ μετέχον δικαιοσύνης	δικαστικῆς,	πρὸς δὲ τούτοις τὸ βουλευόμενον,
[4, 1288]	πᾶσιν (καὶ γὰρ τοῦτο τῆς	γυμναστικῆς	ἔργον ἐστίν) ἔτι δ' ἐάν
[4, 1291]	εἶναι καλεῖν τὴν φύσει δούλην·	αὐτάρκης	γὰρ ἡ πόλις, τὸ δὲ
[4, 1289]	καὶ βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην	ἄλλης	οὐ καλῶς ἔχειν λέγειν, ἧττον
[4, 1296]	πρὸς ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις, οὔσης	ἄλλης	πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις οὐδὲν κωλύει
[4, 1288]	μὲν τὴν ἀκροτάτην καὶ δεομένην	πολλῆς	χορηγίας ζητοῦσι μόνον, οἱ δὲ
[4, 1299]	ὀλιγαρχικόν. Καταλύεται δὲ καὶ τῆς	βουλῆς	ἡ δύναμις ἐν ταῖς τοιαύταις
[4, 1298]	ἐναντίον τοῖς εἰσφερομένοις, ἢ τῆς	συμβουλῆς	μὲν μεταδιδόναι πᾶσι, βουλεύεσθαι δὲ
[4, 1288]	καὶ πολιτείαν τῆς αὐτῆς ἐστιν	ἐπιστήμης	τὴν ἀρίστην θεωρῆσαι τίς ἐστι
[4, 1288]	ἱκνουμένης ἐπιθυμῇ μήθ' ἕξεως μήτ'	ἐπιστήμης	τῶν περὶ τὴν ἀγωνίαν, μηδὲν
[4, 1290]	παρεκβάσεις, τὰς μὲν τῆς εὖ	κεκραμένης	ἁρμονίασσ τὰς δὲ τῆς ἀρίστης
[4, 1295]	ἐν οἷς περὶ τῆς μάλιστα	λεγομένης	βασιλείας ἐποιούμεθα τὴν σκέψιν, πότερον
[4, 1293]	ἐστὶν ἡμῖν περί τε τῆς	ὀνομαζομένης	πολιτείας εἰπεῖν καὶ περὶ τυραννίδος.
[4, 1291]	μέρος πρὶν ἢ τῆς χώρας	αὐξομένης	καὶ τῆς τῶν πλησίον ἁπτομένης
[4, 1291]	αὐξομένης καὶ τῆς τῶν πλησίον	ἁπτομένης	εἰς πόλεμον καταστῶσιν. Ἀλλὰ μὴν
[4, 1289]	πολιτείας διελθεῖν τῆς τῷ κοινῷ	προσαγορευομένης	ὀνόματι, καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[4, 1294]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς	ἐχομένης	ἡλικίας, καὶ ὅταν ἄνδρες γένωνται,
[4, 1295]	βίον βέλτιστον, τὸ τῆς ἑκάστοις	ἐνδεχομένης	τυχεῖν μεσότητος· τοὺς δὲ αὐτοὺς
[4, 1296]	εἶναι βελτίω τὴν δὲ χείρω,	διωρισμένης	τῆς ἀρίστης οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν.
[4, 1293]	εἴδη, καὶ τρίτον ὅσαι τῆς	καλουμένης	πολιτείας ῥέπουσι πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν
[4, 1288]	δ' ἐάν τις μὴ τῆς	ἱκνουμένης	ἐπιθυμῇ μήθ' ἕξεως μήτ' ἐπιστήμης
[4, 1294]	διάδηλος ὁ πλούσιος καὶ ὁ	πένης	οὕτω) τὰ περὶ τὴν τροφὴν
[4, 1298]	τινές, οἷον πολέμου μὲν καὶ	εἰρήνης	καὶ εὐθυνῶν πάντες, τῶν δὲ
[4, 1298]	νομοθεσίας καὶ περὶ πολέμου καὶ	εἰρήνης	καὶ πρὸς εὐθύνας, τὰ δ'
[4, 1298]	τὸ βουλευόμενον περὶ πολέμου καὶ	εἰρήνης,	καὶ συμμαχίας καὶ διαλύσεως, καὶ
[4, 1289]	ὀλιγαρχίας, τοῖς δ' αὕτη μᾶλλον	ἐκείνης)	μετὰ δὲ ταῦτα τίνα τρόπον
[4, 1291]	τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ μετέχον	δικαιοσύνης	δικαστικῆς, πρὸς δὲ τούτοις τὸ
[4, 1297]	περὶ ἑκάστης λέγωμεν περὶ τῶν	ἐφεξῆς,	λαβόντες ἀρχὴν τὴν προσήκουσαν αὐτῶν.
[4, 1294]	πῶς αὐτὴν δεῖ καθιστάναι, λέγωμεν	ἐφεξῆς	τοῖς εἰρημένοις. Ἅμα δὲ δῆλον
[4, 1292]	κύριον, τῆς δὲ τοῦ δήμου	δόξης	τούτους· πείθεται γὰρ τὸ πλῆθος
[4, 1289]	εἶναι πλείους πολιτείας αἴτιον ὅτι	πάσης	ἔστι μέρη πλείω πόλεως τὸν
[4, 1296]	τὸ πρὸς ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις,	οὔσης	ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις οὐδὲν
[4, 1294]	γὰρ ἐγχειροῦσι λέγειν ὡς δημοκρατίας	οὔσης	διὰ τὸ δημοκρατικὰ πολλὰ τὴν
[4, 1290]	ἡμεῖς διείλομεν, δυοῖν ἢ μιᾶς	οὔσης	τῆς καλῶς συνεστηκυίας τὰς ἄλλας
[4, 1295]	ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ ὡς	ἐνούσης	πολυλογίας περὶ αὐτήν, ἀλλ' ὅπως
[4, 1299]	ἕκαστον ἔργον τυγχάνει τῆς ἐπιμελείας	μονοπραγματούσης	ἢ πολυπραγματούσης) ~ἐν δὲ ταῖς
[4, 1299]	τυγχάνει τῆς ἐπιμελείας μονοπραγματούσης ἢ	πολυπραγματούσης)	~ἐν δὲ ταῖς μικραῖς ἀνάγκη
[4, 1291]	καὶ κρίνοντας· ἀντιποιοῦνται δὲ καὶ	τῆς	ἀρετῆς πάντες, καὶ τὰς πλείστας
[4, 1296]	βελτίω τὴν δὲ χείρω, διωρισμένης	τῆς	ἀρίστης οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν. Ἀεὶ
[4, 1289]	βασιλείας εἴρηται (τὸ γὰρ περὶ	τῆς	ἀρίστης πολιτείας θεωρῆσαι ταὐτὸ καὶ
[4, 1290]	εὖ κεκραμένης ἁρμονίασσ τὰς δὲ	τῆς	ἀρίστης πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς
[4, 1288]	τίς τίσιν ἁρμόττουσα (πολλοῖς γὰρ	τῆς	ἀρίστης τυχεῖν ἴσως ἀδύνατον, ὥστε
[4, 1294]	τ' ἀριστοκρατίαι καὶ αἱ πολιτεῖαι	τῆς	ἀριστοκρατίας· καὶ ὅτι οὐ πόρρω
[4, 1290]	καὶ ἄποροι πλείους ὄντες κύριοι	τῆς	ἀρχῆς ὦσιν, ὀλιγαρχία δ' ὅταν
[4, 1288]	Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ πολιτείαν	τῆς	αὐτῆς ἐστιν ἐπιστήμης τὴν ἀρίστην
[4, 1289]	συντίθενται ποσαχῶς. Μετὰ δὲ ταῦτα	τῆς	αὐτῆς φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους
[4, 1299]	πρόβουλος ὀλιγαρχικόν. Καταλύεται δὲ καὶ	τῆς	βουλῆς ἡ δύναμις ἐν ταῖς
[4, 1288]	μία πᾶσιν (καὶ γὰρ τοῦτο	τῆς	γυμναστικῆς ἔργον ἐστίν) ἔτι δ'
[4, 1294]	(τοὺς μὲν γὰρ γέροντας αἱροῦνται,	τῆς	δ' ἐφορείας μετέχουσιν) οἱ δ'
[4, 1294]	τὴν μὲν αἱρεῖσθαι τὸν δῆμον,	τῆς	δὲ μετέχειν (τοὺς μὲν γὰρ
[4, 1292]	μὲν δῆμον πάντων εἶναι κύριον,	τῆς	δὲ τοῦ δήμου δόξης τούτους·
[4, 1293]	τὸ πρότερον, πλείω δέ, τὸ	τῆς	δευτέρας ὀλιγαρχίας γίνεται εἶδος· μᾶλλον
[4, 1292]	εἶναι καθόλου. Τὰ μὲν οὖν	τῆς	δημοκρατίας εἴδη διωρίσθω τὸν τρόπον
[4, 1293]	οἱ νόμοι. Τὰ μὲν οὖν	τῆς	δημοκρατίας εἴδη τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα
[4, 1293]	τοῦτ' ἐστίν, ἀντίστροφον τῷ τελευταίῳ	τῆς	δημοκρατίας. Ἔτι δ' εἰσὶ δύο
[4, 1294]	ποιεῖν τὰς ἀρχάς, ἐκ δὲ	τῆς	δημοκρατίας τὸ μὴ ἀπὸ τιμήματος.
[4, 1300]	κλήρῳ) Τούτων δ' ἑκάστης ἔσονται	τῆς	διαφορᾶς τρόποι τέσσαρες. Ἢ γὰρ
[4, 1295]	ἀναγκαῖον εἶναι βίον βέλτιστον, τὸ	τῆς	ἑκάστοις ἐνδεχομένης τυχεῖν μεσότητος· τοὺς
[4, 1293]	ἐμποδίζει, ὥστε πολλάκις οὐ κοινωνοῦσι	τῆς	ἐκκλησίας οὐδὲ τοῦ δικάζειν. Διὸ
[4, 1296]	καὶ τῶν ἐν ἡγεμονίᾳ γενομένων	τῆς	Ἑλλάδος πρὸς τὴν παρ' αὑτοῖς
[4, 1299]	καὶ βέλτιον ἕκαστον ἔργον τυγχάνει	τῆς	ἐπιμελείας μονοπραγματούσης ἢ πολυπραγματούσης) ~ἐν
[4, 1290]	ἄλλας εἶναι παρεκβάσεις, τὰς μὲν	τῆς	εὖ κεκραμένης ἁρμονίασσ τὰς δὲ
[4, 1299]	ἀνθρώπους, λέγω δ' οἷον ἕνα	τῆς	εὐκοσμίας, ἢ παίδων ἄλλον καὶ
[4, 1294]	παῖδεσσ, ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῆς	ἐχομένης ἡλικίας, καὶ ὅταν ἄνδρες
[4, 1288]	ἔτι δ' ἐάν τις μὴ	τῆς	ἱκνουμένης ἐπιθυμῇ μήθ' ἕξεως μήτ'
[4, 1294]	δὲ τρία ἐστὶ τὰ ἀμφισβητοῦντα	τῆς	ἰσότητος τῆς πολιτείας, ἐλευθερία πλοῦτος
[4, 1293]	δύο εἴδη, καὶ τρίτον ὅσαι	τῆς	καλουμένης πολιτείας ῥέπουσι πρὸς τὴν
[4, 1290]	διείλομεν, δυοῖν ἢ μιᾶς οὔσης	τῆς	καλῶς συνεστηκυίας τὰς ἄλλας εἶναι
[4, 1289]	καὶ τί τὸ τέλος ἑκάστης	τῆς	κοινωνίας ἐστίν· νόμοι δ' οἱ
[4, 1295]	πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς περὶ	τῆς	μάλιστα λεγομένης βασιλείας ἐποιούμεθα τὴν
[4, 1295]	περὶ αὐτήν, ἀλλ' ὅπως λάβῃ	τῆς	μεθόδου τὸ μέρος, ἐπειδὴ καὶ
[4, 1294]	τιμήματος. Ὁ μὲν οὖν τρόπος	τῆς	μίξεως οὗτος· τοῦ δ' εὖ
[4, 1293]	(ὅσῳ γὰρ ἂν πλεῖον ἀπέχωσι	τῆς	μοναρχίας, καὶ μήτε τοσαύτην ἔχωσιν
[4, 1296]	ὑπερβολάς· καὶ γὰρ ἐκ δημοκρατίας	τῆς	νεανικωτάτης καὶ ἐξ ὀλιγαρχίας γίγνεται
[4, 1296]	κοινὴν πολιτείαν οὐδ' ἴσην, ἀλλὰ	τῆς	νίκης ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν τῆς
[4, 1297]	Ταῦτα μὲν οὖν ὀλιγαρχικὰ σοφίσματα	τῆς	νομοθεσίας· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[4, 1290]	καὶ ὀλιγαρχία. Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν	τῆς	ὀλιγαρχίας εἶδος τιθέασιν ὡς οὖσαν
[4, 1290]	μόρια καὶ τοῦ δήμου καὶ	τῆς	ὀλιγαρχίας εἰσίν, ἔτι διαληπτέον ὡς
[4, 1289]	πλείονα τῆς τε δημοκρατίας καὶ	τῆς	ὀλιγαρχίας, ἔπειτα τίς κοινοτάτη καὶ
[4, 1293]	τὰς ἀνάγκας ἐστίν, τάδε δὲ	τῆς	ὀλιγαρχίας· ὅταν μὲν πλείους ἔχωσιν
[4, 1294]	ἑκατέρας ἑκάτερον λαβεῖν, ἐκ μὲν	τῆς	ὀλιγαρχίας τὸ αἱρετὰς ποιεῖν τὰς
[4, 1293]	ἔχειν, ἡ τρίτη ἐπίδοσις γίνεται	τῆς	ὀλιγαρχίας, τὸ δι' αὑτῶν μὲν
[4, 1296]	τῷ ποσῷ, ἐνταῦθα ὀλιγαρχίαν, καὶ	τῆς	ὀλιγαρχίας τὸν αὐτὸν τρόπον ἕκαστον
[4, 1293]	νόμος· καὶ τὸ τέταρτον εἶδος	τῆς	ὀλιγαρχίας τοῦτ' ἐστίν, ἀντίστροφον τῷ
[4, 1293]	δ' ἐστὶν ἡμῖν περί τε	τῆς	ὀνομαζομένης πολιτείας εἰπεῖν καὶ περὶ
[4, 1293]	τὸ μὲν ἀληθὲς πᾶσαι διημαρτήκασι	τῆς	ὀρθοτάτης πολιτείας, ἔπειτα καταριθμοῦνται μετὰ
[4, 1297]	τις αὐτοὺς μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν	τῆς	οὐσίας. Ἀλλὰ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον·
[4, 1289]	τὸν πλοῦτον καὶ τὰ μεγέθη	τῆς	οὐσίας, οἷον ἱπποτροφίας (τοῦτο γὰρ
[4, 1296]	ἦν τούτων (δηλοῖ δ' ἐκ	τῆς	ποιήσεως) καὶ Λυκοῦργος ςοὐ γὰρ
[4, 1293]	οὕτως ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ	τῆς	πόλεως, ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν
[4, 1291]	γε ὁπλιτικὸν ἀναγκαῖόν ἐστι μόριον	τῆς	πόλεως. Ἕβδομον δὲ τὸ ταῖς
[4, 1296]	μὲν ποιὸν ὑπάρχειν ἑτέρῳ μέρει	τῆς	πόλεως, ἐξ ὧν συνέστηκε μερῶν
[4, 1295]	φαμὲν φύσει τὴν σύστασιν εἶναι	τῆς	πόλεως. Καὶ σῴζονται δ' ἐν
[4, 1294]	βούλεσθαι πολιτείαν ἑτέραν μηθὲν τῶν	τῆς	πόλεως μορίων ὅλως. Τίνα μὲν
[4, 1291]	ταῦτα ἐναντία μέρη φαίνεται τῶν	τῆς	πόλεως μορίων. Ὥστε καὶ τὰς
[4, 1295]	ταῖς πόλεσιν ἔστι τρία μέρη	τῆς	πόλεως, οἱ μὲν εὔποροι σφόδρα,
[4, 1296]	κρεῖττον εἶναι τὸ βουλόμενον μέρος	τῆς	πόλεως τοῦ μὴ βουλομένου μένειν
[4, 1291]	ταῦτα καὶ ἐκεῖνα θετέα μόρια	τῆς	πόλεως, φανερὸν ὅτι τό γε
[4, 1293]	τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος κύριον	τῆς	πολιτείας, ἀλλ' οὐχ οἱ νόμοι.
[4, 1292]	ἐξεῖναι δὲ τῷ κτωμένῳ μετέχειν	τῆς	πολιτείας, ~ἄλλο δέ, ὅταν ἀπὸ
[4, 1293]	ὑπάρχειν εὐπορίας, μετέχουσι μὲν πάντες	τῆς	πολιτείας διὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ
[4, 1297]	ὅπλοις ἰσχυσάντων μᾶλλον πλείους μετεῖχον	τῆς	πολιτείας· διόπερ ἃς νῦν καλοῦμεν
[4, 1290]	οὐδ' ὀλιγαρχίαν, ὅπου κύριοι ὀλίγοι	τῆς	πολιτείας. Εἰ γὰρ εἴησαν οἱ
[4, 1294]	οὖν ταῖς πλείσταις πόλεσι τοῦτο	τῆς	πολιτείας εἶδος καλεῖται· μόνον γὰρ
[4, 1297]	ἐπιβάλλει μακρότατον ὥστε τοὺς μετέχοντας	τῆς	πολιτείας εἶναι πλείους τῶν μὴ
[4, 1289]	ἀναγκαῖον καὶ τὸν ὁρισμὸν ἔχειν	τῆς	πολιτείας ἑκάστης καὶ πρὸς τὰς
[4, 1294]	ἐστὶ τὰ ἀμφισβητοῦντα τῆς ἰσότητος	τῆς	πολιτείας, ἐλευθερία πλοῦτος ἀρετή ήτὸ
[4, 1292]	εἰρημένα μέρη τοῦ δήμου κοινωνεῖν	τῆς	πολιτείας, ἢ τὰ μὲν τὰ
[4, 1298]	νόμων θέσεως καὶ τῶν περὶ	τῆς	πολιτείας, καὶ τὰ παραγγελλόμενα ἀκουσομένους
[4, 1289]	νενέμηνται, καὶ τί τὸ κύριον	τῆς	πολιτείας καὶ τί τὸ τέλος
[4, 1296]	τῆς νίκης ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν	τῆς	πολιτείας λαμβάνουσιν, καὶ οἱ μὲν
[4, 1289]	ἀριστοκρατία διέστηκεν ἀπὸ ταύτης πολὺ	τῆς	πολιτείας) μετριωτάτην δὲ τὴν δημοκρατίαν.
[4, 1292]	ὅσοι ἂν ἐλεύθεροι ὦσι, μετέχειν	τῆς	πολιτείας, μὴ μέντοι μετέχειν διὰ
[4, 1291]	εἴη μάλιστα, κοινωνούτων ἁπάντων μάλιστα	τῆς	πολιτείας ὁμοίως. Ἐπεὶ δὲ πλείων
[4, 1290]	μερῶν ὁτὲ μὲν πάντα μετέχει	τῆς	πολιτείας ὁτὲ δ' ἐλάττω ὁτὲ
[4, 1292]	κεκτημένον μετρίαν οὐσίαν κύριον ᾖ	τῆς	πολιτείας, πολιτεύονται κατὰ νόμους ςἔχουσι
[4, 1299]	γὰρ καὶ τοῦτο τὸ μόριον	τῆς	πολιτείας πολλὰς διαφοράς, πόσαι τε
[4, 1294]	τῷ πλείονι μέρει τῶν μετεχόντων	τῆς	πολιτείας, τοῦτ' ἐστὶ κύριον. Ἐν
[4, 1299]	βουλευομένου καὶ τοῦ κυρίου δεῖ	τῆς	πολιτείας τοῦτον διωρίσθω τὸν τρόπον.
[4, 1289]	τίς. Ἀνάγκη γὰρ τὴν μὲν	τῆς	πρώτης καὶ θειοτάτης παρέκβασιν εἶναι
[4, 1293]	καὶ μὴ πολλὴν λίαν, τὸ	τῆς	πρώτης ὀλιγαρχίας εἶδός ἐστιν· ποιοῦσι
[4, 1291]	καὶ ταῦτα πάντα γίνεται πλήρωμα	τῆς	πρώτης πόλεως, ὡς τῶν ἀναγκαίων
[4, 1290]	καὶ τῶν κινητικῶν μορίων) ὁ	τῆς	συζεύξεως τῆς τούτων ἀριθμὸς ἐξ
[4, 1298]	μηθὲν ἐναντίον τοῖς εἰσφερομένοις, ἢ	τῆς	συμβουλῆς μὲν μεταδιδόναι πᾶσι, βουλεύεσθαι
[4, 1294]	συνθετέον. Εἰσὶ δὲ ὅροι τρεῖς	τῆς	συνθέσεως καὶ μίξεως. Ἢ γὰρ
[4, 1289]	πολιτειῶν, εἴπερ ἔστιν εἴδη πλείονα	τῆς	τε δημοκρατίας καὶ τῆς ὀλιγαρχίας,
[4, 1291]	γάρ φησιν ὁ νόμος ὁ	τῆς	τοιαύτης δημοκρατίας τὸ μηδὲν μᾶλλον
[4, 1289]	δὲ φαύλην. Ἀλλὰ περὶ μὲν	τῆς	τοιαύτης κρίσεως ἀφείσθω τὰ νῦν·
[4, 1290]	κινητικῶν μορίων) ὁ τῆς συζεύξεως	τῆς	τούτων ἀριθμὸς ἐξ ἀνάγκης ποιήσει
[4, 1295]	ὥσπερ οἱ πένητες, ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε	τῆς	τούτων ἕτεροι, καθάπερ τῆς τῶν
[4, 1290]	τε τῶν αἰσθητηρίων καὶ τὸ	τῆς	τροφῆς ἐργαστικὸν καὶ δεκτικόν, οἷον
[4, 1289]	πρότερον, λοιπὸν περὶ πολιτείας διελθεῖν	τῆς	τῷ κοινῷ προσαγορευομένης ὀνόματι, καὶ
[4, 1300]	εἶδος δυνάμεως οἷον στρατηγίας καὶ	τῆς	τῶν περὶ τὴν ἀγορὰν συμβολαίων
[4, 1291]	ἢ τῆς χώρας αὐξομένης καὶ	τῆς	τῶν πλησίον ἁπτομένης εἰς πόλεμον
[4, 1295]	οὔτε τῆς τούτων ἕτεροι, καθάπερ	τῆς	τῶν πλουσίων οἱ πένητες ἐπιθυμοῦσιν·
[4, 1291]	καὶ μετέχοντας εἶναί τινας ἀρετῆς	τῆς	τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν οὖν
[4, 1300]	τῶν προσόδων καὶ τὴν κυρίαν	τῆς	φυλακῆς· ἄλλο γὰρ εἶδος δυνάμεως
[4, 1291]	πρότερον ἀποδίδωσι μέρος πρὶν ἢ	τῆς	χώρας αὐξομένης καὶ τῆς τῶν
[4, 1291]	δὲ εἴρηται. Φησὶ γὰρ ὁ	Σωκράτης	ἐκ τεττάρων τῶν ἀναγκαιοτάτων πόλιν
[4, 1293]	μὲν ἀληθὲς πᾶσαι διημαρτήκασι τῆς	ὀρθοτάτης	πολιτείας, ἔπειτα καταριθμοῦνται μετὰ τούτων
[4, 1289]	τὴν μὲν τῆς πρώτης καὶ	θειοτάτης	παρέκβασιν εἶναι χειρίστην, τὴν δὲ
[4, 1296]	καὶ γὰρ ἐκ δημοκρατίας τῆς	νεανικωτάτης	καὶ ἐξ ὀλιγαρχίας γίγνεται τυραννίς,
[4, 1293]	δύο τούτων, δημοκρατίας τε καὶ	ἀρετῆς.	Ἀριστοκρατίας μὲν οὖν παρὰ τὴν
[4, 1293]	ταῖς μὴ ποιουμέναις κοινὴν ἐπιμέλειαν	ἀρετῆς	εἰσὶν ὅμως τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες
[4, 1295]	ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πόλεως	ἀρετῆς	καὶ κακίας καὶ πολιτείας· ἡ
[4, 1291]	κρίνοντας· ἀντιποιοῦνται δὲ καὶ τῆς	ἀρετῆς	πάντες, καὶ τὰς πλείστας ἀρχὰς
[4, 1291]	~ἀναγκαῖον καὶ μετέχοντας εἶναί τινας	ἀρετῆς	τῆς τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν
[4, 1297]	πανταχοῦ δὲ πιστότατος ὁ διαιτητής,	διαιτητὴς	δ' ὁ μέσος. Ὅσῳ δ'
[4, 1297]	ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ πιστότατος ὁ	διαιτητής,	διαιτητὴς δ' ὁ μέσος. Ὅσῳ
[4, 1293]	ἁπλῶς ὁ αὐτὸς ἀνὴρ καὶ	πολίτης	ἀγαθός ἐστιν, οἱ δ' ἐν
[4, 1292]	τῶν ἀρχῶν, ἐὰν μόνον ᾖ	πολίτης,	ἄρχειν δὲ τὸν νόμον· ἕτερον
[4, 1291]	δημοκρατίᾳ, καθάπερ ὑπολαμβάνουσί τινες, καὶ	ἰσότης,	οὕτως ἂν εἴη μάλιστα, κοινωνούτων
[4, 1299]	τίνων, καὶ περὶ χρόνου, πόσος	ἑκάστης	ἀρχῆς (οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνους,
[4, 1300]	τὰς δὲ κλήρῳ) Τούτων δ'	ἑκάστης	ἔσονται τῆς διαφορᾶς τρόποι τέσσαρες.
[4, 1289]	πολιτειῶν καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς	ἑκάστης,	καὶ διὰ τίνας αἰτίας ταῦτα
[4, 1289]	τὸν ὁρισμὸν ἔχειν τῆς πολιτείας	ἑκάστης	καὶ πρὸς τὰς τῶν νόμων
[4, 1297]	καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς περὶ	ἑκάστης	λέγωμεν περὶ τῶν ἐφεξῆς, λαβόντες
[4, 1289]	πολιτείας καὶ τί τὸ τέλος	ἑκάστης	τῆς κοινωνίας ἐστίν· νόμοι δ'
[4, 1289]	οὐσῶν ἐπιεικῶν, οἷον ὀλιγαρχίας τε	χρηστῆς	καὶ τῶν ἄλλων, χειρίστην δημοκρατίαν,
[4, 1296]	τὴν δὲ χείρω, διωρισμένης τῆς	ἀρίστης	οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν. Ἀεὶ γὰρ
[4, 1289]	εἴρηται (τὸ γὰρ περὶ τῆς	ἀρίστης	πολιτείας θεωρῆσαι ταὐτὸ καὶ περὶ
[4, 1290]	κεκραμένης ἁρμονίασσ τὰς δὲ τῆς	ἀρίστης	πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς συντονωτέρας
[4, 1288]	τίσιν ἁρμόττουσα (πολλοῖς γὰρ τῆς	ἀρίστης	τυχεῖν ἴσως ἀδύνατον, ὥστε τὴν
[4, 1298]	ἐστι τούτων, τὰ δὲ πολιτείας	αὐτῆς.	Διῄρηται μὲν οὖν τὸ βουλευόμενον
[4, 1293]	πολιτείας. Φανερωτέρα γὰρ ἡ δύναμις	αὐτῆς	διωρισμένων τῶν περὶ ὀλιγαρχίας καὶ
[4, 1288]	δῆλον ὅτι καὶ πολιτείαν τῆς	αὐτῆς	ἐστιν ἐπιστήμης τὴν ἀρίστην θεωρῆσαι
[4, 1295]	βελτιόνων πάντων πρὸς τὸ σφέτερον	αὐτῆς	συμφέρον, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ
[4, 1289]	ποσαχῶς. Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς	αὐτῆς	φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους τοὺς
[4, 1294]	καὶ μηδέτερον, καὶ σῴζεσθαι δι'	αὑτῆς	καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι'
[4, 1294]	καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι'	αὑτῆς	μὴ τῷ πλείους ἔξωθεν εἶναι
[4, 1291]	φησιν ὁ νόμος ὁ τῆς	τοιαύτης	δημοκρατίας τὸ μηδὲν μᾶλλον ὑπερέχειν
[4, 1300]	τις ἄλλος ἄρχων κύριός ἐστι	τοιαύτης	ἐπιμελείας, ἀριστοκρατικόν, δημοκρατικὸν δ' οὔ
[4, 1289]	φαύλην. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς	τοιαύτης	κρίσεως ἀφείσθω τὰ νῦν· ἡμῖν
[4, 1297]	ἂν ζητῶσιν, οὐδεμίαν εὑρήσουσιν ἄλλην	ταύτης.	Ἐν μέρει γὰρ ἄρχειν οὐκ
[4, 1289]	δὲ ταῦτα τῆς αὐτῆς φρονήσεως	ταύτης	καὶ νόμους τοὺς ἀρίστους ἰδεῖν
[4, 1289]	(ἡ γὰρ ἀριστοκρατία διέστηκεν ἀπὸ	ταύτης	πολὺ τῆς πολιτείας) μετριωτάτην δὲ
[4, 1296]	ἀναγκαῖον εἶναι βελτίω τὴν ἐγγύτατα	ταύτης,	χείρω δὲ τὴν ἀφεστηκυῖαν τοῦ
[4, 1299]	τοῖς βουλευταῖς· ὁ μὲν γὰρ	βουλευτὴς	δημοτικόν, ὁ δὲ πρόβουλος ὀλιγαρχικόν.
[4, 1289]	Ἀνάγκη γὰρ τὴν μὲν τῆς	πρώτης	καὶ θειοτάτης παρέκβασιν εἶναι χειρίστην,
[4, 1293]	μὴ πολλὴν λίαν, τὸ τῆς	πρώτης	ὀλιγαρχίας εἶδός ἐστιν· ποιοῦσι γὰρ
[4, 1291]	ταῦτα πάντα γίνεται πλήρωμα τῆς	πρώτης	πόλεως, ὡς τῶν ἀναγκαίων τε
[4, 1290]	τῶν αἰσθητηρίων καὶ τὸ τῆς	τροφῆς	ἐργαστικὸν καὶ δεκτικόν, οἷον στόμα
[4, 1300]	τῶν ἀρχῶν καταστάσεις πειρατέον ἐξ	ἀρχῆς	διελθεῖν. Εἰσὶ δ' αἱ διαφοραὶ
[4, 1289]	τὸ μεταμανθάνειν ἢ μανθάνειν ἐξ	ἀρχῆς·	διὸ πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ
[4, 1297]	τῶν πολεμούντων, ἡ μὲν ἐξ	ἀρχῆς	ἐκ τῶν ἱππέων (τὴν γὰρ
[4, 1299]	καὶ περὶ χρόνου, πόσος ἑκάστης	ἀρχῆς	(οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνους, οἱ
[4, 1300]	ἔσται φανερόν. Λέγω δὲ δύναμιν	ἀρχῆς	οἷον τὴν κυρίαν τῶν προσόδων
[4, 1288]	τὴν δοθεῖσαν δύνασθαι θεωρεῖν, ἐξ	ἀρχῆς	τε πῶς ἂν γένοιτο, καὶ
[4, 1290]	χίλιοι πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν	ἀρχῆς	τοῖς τριακοσίοις καὶ πένησιν ἐλευθέροις
[4, 1290]	ἄποροι πλείους ὄντες κύριοι τῆς	ἀρχῆς	ὦσιν, ὀλιγαρχία δ' ὅταν οἱ
[4, 1289]	ἐπανορθῶσαι πολιτείαν ἢ κατασκευάζειν ἐξ	ἀρχῆς,	ὥσπερ καὶ τὸ μεταμανθάνειν ἢ
[4, 1293]	πολὺ τὰς πόλεις τῶν ἐξ	ὑπαρχῆς	καὶ προσόδων ὑπάρχειν εὐπορίας, μετέχουσι
[4, 1299]	ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν	αἷς	αὐτὸς συνιὼν ὁ δῆμος χρηματίζει
[4, 1295]	ἐνδέχεται εὖ πολιτεύεσθαι πόλεις ἐν	αἷς	δὴ πολὺ τὸ μέσον καὶ
[4, 1293]	αὕτη ἀριστοκρατική ἐστιν, καὶ ἐν	αἷς	εἰς τὰ δύο μόνον, οἷον
[4, 1288]	ἀλλὰ περὶ γένος ἕν τι	τελείαις	οὔσαις, μιᾶς ἐστι θεωρῆσαι τὸ
[4, 1298]	τοὺς ἄρχοντας. Ἐν γὰρ ταῖς	πολιτείαις	ἀνεστραμμένως ποιοῦσιν· οἱ γὰρ ὀλίγοι
[4, 1293]	μόνον νὥσπερ Πλάτων) ἐν ταῖς	πολιτείαις.	~Ἀριστοκρατίαν μὲν οὖν καλῶς ἔχει
[4, 1298]	Μιλησίου· καὶ ἐν ἄλλαις δὲ	πολιτείαις	βουλεύονται αἱ συναρχίαι συνιοῦσαι, εἰς
[4, 1298]	ἀντικείμενον δὲ τοῦ ἐν ταῖς	πολιτείαις	γιγνομένου δεῖ ποιεῖν. Ἀποψηφιζόμενον μὲν
[4, 1289]	τοῖς εἰρημένοις καὶ ταῖς ὑπαρχούσαις	πολιτείαις	δεῖ δύνασθαι βοηθεῖν τὸν πολιτικόν,
[4, 1298]	κατασκευάσαντας ἀρχεῖον οἷον ἐν ἐνίαις	πολιτείαις	ἐστὶν οὓς καλοῦσι προβούλους καὶ
[4, 1297]	ὅσα προφάσεως χάριν ἐν ταῖς	πολιτείαις	σοφίζονται πρὸς τὸν δῆμον πέντε
[4, 1299]	τρόπους, κἄπειτα προσαρμόσαι ποίαις ποῖοι	πολιτείαις	συμφέρουσιν. Ἔστι δὲ οὐδὲ τοῦτο
[4, 1293]	ὑπερτείνωσι ταῖς οὐσίαις καὶ ταῖς	πολυφιλίαις,	ἐγγὺς ἡ τοιαύτη δυναστεία μοναρχίας
[4, 1298]	ἢ κατασκευάσαντας ἀρχεῖον οἷον ἐν	ἐνίαις	πολιτείαις ἐστὶν οὓς καλοῦσι προβούλους
[4, 1299]	ἐνδέχεται γενέσθαι τρόπους, κἄπειτα προσαρμόσαι	ποίαις	ποῖοι πολιτείαις συμφέρουσιν. Ἔστι δὲ
[4, 1293]	δὲ ἤδη πολὺ ὑπερτείνωσι ταῖς	οὐσίαις	καὶ ταῖς πολυφιλίαις, ἐγγὺς ἡ
[4, 1291]	πόλεως. Ἕβδομον δὲ τὸ ταῖς	οὐσίαις	λειτουργοῦν, ὃ καλοῦμεν εὐπόρους. Ὄγδοον
[4, 1299]	τῶν πλουσίων, ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	ἐκ τῶν ἐλευθέρων, ἢ τυγχάνουσι
[4, 1299]	ἡ δύναμις ἐν ταῖς τοιαύταις	δημοκρατίαις	ἐν αἷς αὐτὸς συνιὼν ὁ
[4, 1296]	μετέχουσι τῶν τιμῶν ἐν ταῖς	δημοκρατίαις	ἢ ταῖς ὀλιγαρχίαις) ἐπεὶ ὅταν
[4, 1292]	τελευταίας εἴπαμεν δημοκρατίας ἐν ταῖς	δημοκρατίαις·	καὶ καλοῦσι δὴ τὴν τοιαύτην
[4, 1289]	συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ ταῖς	δημοκρατίαις	πάσαις, εἴπερ δὴ πλείους καὶ
[4, 1297]	τῆς νομοθεσίας· ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	πρὸς ταῦτ' ἀντισοφίζονται. Τοῖς μὲν
[4, 1294]	οὐδένα μισθόν, ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	τοῖς μὲν ἀπόροις μισθόν, τοῖς
[4, 1299]	ἑτέραις, οἷον ἐν μὲν ταῖς	ἀριστοκρατίαις	ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ ταῖς
[4, 1299]	ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ἐκ τῶν πλουσίων, ἐν δὲ
[4, 1296]	ἐν ταῖς δημοκρατίαις ἢ ταῖς	ὀλιγαρχίαις)	ἐπεὶ ὅταν ἄνευ τούτων τῷ
[4, 1298]	τοὺς πλείους· ἐν δὲ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ἢ προσαιρεῖσθαί τινας ἐκ τοῦ
[4, 1290]	πλῆθος ςκαὶ γὰρ ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	καὶ πανταχοῦ τὸ πλέον μέρος
[4, 1289]	τοὺς αὐτοὺς νόμους συμφέρειν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	οὐδὲ ταῖς δημοκρατίαις πάσαις, εἴπερ
[4, 1298]	ἐπὶ τῶν δικαστηρίων ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	(τάττουσι γὰρ ζημίαν τούτοις οὓς
[4, 1294]	δικάζειν (ἐν μὲν γὰρ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	τοῖς εὐπόροις ζημίαν τάττουσιν ἂν
[4, 1292]	ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ὥσπερ ἡ τυραννὶς ἐν ταῖς
[4, 1292]	ὥσπερ ἡ τυραννὶς ἐν ταῖς	μοναρχίαις,	καὶ περὶ ἧς τελευταίας εἴπαμεν
[4, 1299]	Ἐν μὲν γὰρ δὴ ταῖς	μεγάλαις	ἐνδέχεταί τε καὶ δεῖ μίαν
[4, 1299]	καὶ νόμων αἱ μικραὶ ταῖς	μεγάλαις·	πλὴν αἱ μὲν δέονται πολλάκις
[4, 1300]	χρόνῳ ὀλίγα καὶ ἐν ταῖς	μεγάλαις	πόλεσιν· τοῦ δὲ ξενικοῦ ἓν
[4, 1299]	ἅμα προστάττειν (οὐ γὰρ ἐμποδιοῦσιν	ἀλλήλαις)	καὶ πρὸς τὴν ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον
[4, 1293]	ἐστιν, οἱ δ' ἐν ταῖς	ἄλλαις	ἀγαθοὶ πρὸς τὴν πολιτείαν εἰσὶ
[4, 1298]	ἐστὶ τοῦ Μιλησίου· καὶ ἐν	ἄλλαις	δὲ πολιτείαις βουλεύονται αἱ συναρχίαι
[4, 1288]	ἁπάσαις ταῖς τέχναις καὶ ταῖς	ἐπιστήμαις	ταῖς μὴ κατὰ μόριον γινομέναις,
[4, 1290]	ἑκατέρᾳ τῶν πόλεων ἐν ταῖς	τιμαῖς	ἦσαν οἱ διαφέροντες κατ' εὐγένειαν
[4, 1288]	ἐπιστήμαις ταῖς μὴ κατὰ μόριον	γινομέναις,	ἀλλὰ περὶ γένος ἕν τι
[4, 1293]	Καὶ γὰρ ἐν ταῖς μὴ	ποιουμέναις	κοινὴν ἐπιμέλειαν ἀρετῆς εἰσὶν ὅμως
[4, 1292]	μὲν γὰρ ταῖς κατὰ νόμον	δημοκρατουμέναις	οὐ γίνεται δημαγωγός, ἀλλ' οἱ
[4, 1288]	~Ἐν ἁπάσαις ταῖς	τέχναις	καὶ ταῖς ἐπιστήμαις ταῖς μὴ
[4, 1298]	κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ ὅταν	παῖς	ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ καὶ κύριοι
[4, 1292]	ἕτερον δ' εἶδος ὀλιγαρχίας, ὅταν	παῖς	ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ, τέταρτον δ'
[4, 1298]	τινὶ μιᾷ ἢ πλείοσιν, ἢ	ἑτέραις	ἑτέρας) ἢ τινὰς μὲν αὐτῶν
[4, 1299]	ἐξ ὁμοίων, ἀλλ' ἑτέρων ἐν	ἑτέραις,	οἷον ἐν μὲν ταῖς ἀριστοκρατίαις
[4, 1299]	ἢ πολυπραγματούσης) ~ἐν δὲ ταῖς	μικραῖς	ἀνάγκη συνάγειν εἰς ὀλίγους πολλὰς
[4, 1296]	τὸ μέσον· ἐν δὲ ταῖς	μικραῖς	ῥᾴδιόν τε διαλαβεῖν εἰς δύο
[4, 1289]	ἔτι πρὸς ταῖς κατὰ πλοῦτον	διαφοραῖς	ἐστιν ἡ μὲν κατὰ γένος
[4, 1289]	ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ ταῖς δημοκρατίαις	πάσαις,	εἴπερ δὴ πλείους καὶ μὴ
[4, 1288]	πάντα δὲ ταῦτα τὴν μάλιστα	πάσαις	ταῖς πόλεσιν ἁρμόττουσαν δεῖ γνωρίζειν,
[4, 1294]	ἂν δόξῃ τοῖς πλείοσιν, ἐν	πάσαις	ὑπάρχει· καὶ γὰρ ἐν ὀλιγαρχίᾳ
[4, 1295]	βίος τίς ἐστι πόλεως. ~Ἐν	ἁπάσαις	δὴ ταῖς πόλεσιν ἔστι τρία
[4, 1288]	καὶ τὴν ῥᾴω καὶ κοινοτέραν	ἁπάσαις·	νῦν δ' οἱ μὲν τὴν
[4, 1288]	~Ἐν	ἁπάσαις	ταῖς τέχναις καὶ ταῖς ἐπιστήμαις
[4, 1299]	ἁπλῶς εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας	ὅσαις	ἀποδέδοται βουλεύσασθαί τε περὶ τινῶν
[4, 1289]	διόπερ ἐπὶ τῶν ἀρχαίων χρόνων	ὅσαις	πόλεσιν ἐν τοῖς ἵπποις ἡ
[4, 1288]	περὶ γένος ἕν τι τελείαις	οὔσαις,	μιᾶς ἐστι θεωρῆσαι τὸ περὶ
[4, 1289]	πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ ταῖς	ὑπαρχούσαις	πολιτείαις δεῖ δύνασθαι βοηθεῖν τὸν
[4, 1293]	ἀγαθός ἐστιν, οἱ δ' ἐν	ταῖς	ἄλλαις ἀγαθοὶ πρὸς τὴν πολιτείαν
[4, 1299]	ἐν ἑτέραις, οἷον ἐν μὲν	ταῖς	ἀριστοκρατίαις ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ
[4, 1292]	πλῆθος τούτοις. Ἔτι δ' οἱ	ταῖς	ἀρχαῖς ἐγκαλοῦντες τὸν δῆμόν φασι
[4, 1299]	οὐ ῥᾴδιόν ἐστι πολλοὺς ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς εἶναι· τίνες γὰρ οἱ
[4, 1299]	μὲν δέονται πολλάκις τῶν αὐτῶν,	ταῖς	δ' ἐν πολλῷ χρόνῳ τοῦτο
[4, 1299]	ἐκ τῶν πλουσίων, ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις ἐκ τῶν ἐλευθέρων, ἢ
[4, 1296]	μᾶλλον μετέχουσι τῶν τιμῶν ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις ἢ ταῖς ὀλιγαρχίαις) ἐπεὶ
[4, 1292]	ἧς τελευταίας εἴπαμεν δημοκρατίας ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις· καὶ καλοῦσι δὴ τὴν
[4, 1289]	νόμους συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ	ταῖς	δημοκρατίαις πάσαις, εἴπερ δὴ πλείους
[4, 1297]	σοφίσματα τῆς νομοθεσίας· ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις πρὸς ταῦτ' ἀντισοφίζονται. Τοῖς
[4, 1294]	ἀπόροις οὐδένα μισθόν, ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις τοῖς μὲν ἀπόροις μισθόν,
[4, 1300]	δεῖ γίνεσθαι τὰς καταστάσεις, ἅμα	ταῖς	δυνάμεσι τῶν ἀρχῶν καὶ τίνες
[4, 1288]	~Ἐν ἁπάσαις ταῖς τέχναις καὶ	ταῖς	ἐπιστήμαις ταῖς μὴ κατὰ μόριον
[4, 1292]	τοὺς δημαγωγούς. Ἐν μὲν γὰρ	ταῖς	κατὰ νόμον δημοκρατουμέναις οὐ γίνεται
[4, 1289]	περὶ τὴν Ἀσίαν) ἔτι πρὸς	ταῖς	κατὰ πλοῦτον διαφοραῖς ἐστιν ἡ
[4, 1299]	πόλεις. Ἐν μὲν γὰρ δὴ	ταῖς	μεγάλαις ἐνδέχεταί τε καὶ δεῖ
[4, 1299]	ἀρχῶν καὶ νόμων αἱ μικραὶ	ταῖς	μεγάλαις· πλὴν αἱ μὲν δέονται
[4, 1300]	παντὶ χρόνῳ ὀλίγα καὶ ἐν	ταῖς	μεγάλαις πόλεσιν· τοῦ δὲ ξενικοῦ
[4, 1288]	ταῖς τέχναις καὶ ταῖς ἐπιστήμαις	ταῖς	μὴ κατὰ μόριον γινομέναις, ἀλλὰ
[4, 1293]	ἀριστοκρατικὴ καλεῖται. Καὶ γὰρ ἐν	ταῖς	μὴ ποιουμέναις κοινὴν ἐπιμέλειαν ἀρετῆς
[4, 1299]	μονοπραγματούσης ἢ πολυπραγματούσης) ~ἐν δὲ	ταῖς	μικραῖς ἀνάγκη συνάγειν εἰς ὀλίγους
[4, 1296]	πολὺ τὸ μέσον· ἐν δὲ	ταῖς	μικραῖς ῥᾴδιόν τε διαλαβεῖν εἰς
[4, 1292]	ὀλιγαρχίαις ὥσπερ ἡ τυραννὶς ἐν	ταῖς	μοναρχίαις, καὶ περὶ ἧς τελευταίας
[4, 1299]	ἀριστοκρατίαις ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις ἐκ τῶν πλουσίων, ἐν
[4, 1296]	τιμῶν ἐν ταῖς δημοκρατίαις ἢ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις) ἐπεὶ ὅταν ἄνευ τούτων
[4, 1298]	ἀποκληροῦν τοὺς πλείους· ἐν δὲ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις ἢ προσαιρεῖσθαί τινας ἐκ
[4, 1290]	τὸ πλῆθος ςκαὶ γὰρ ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις καὶ πανταχοῦ τὸ πλέον
[4, 1289]	τε τοὺς αὐτοὺς νόμους συμφέρειν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις οὐδὲ ταῖς δημοκρατίαις πάσαις,
[4, 1298]	ὅπερ ἐπὶ τῶν δικαστηρίων ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις (τάττουσι γὰρ ζημίαν τούτοις
[4, 1294]	τοῦ δικάζειν (ἐν μὲν γὰρ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις τοῖς εὐπόροις ζημίαν τάττουσιν
[4, 1292]	Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις ὥσπερ ἡ τυραννὶς ἐν
[4, 1293]	Ὅταν δὲ ἤδη πολὺ ὑπερτείνωσι	ταῖς	οὐσίαις καὶ ταῖς πολυφιλίαις, ἐγγὺς
[4, 1291]	τῆς πόλεως. Ἕβδομον δὲ τὸ	ταῖς	οὐσίαις λειτουργοῦν, ὃ καλοῦμεν εὐπόρους.
[4, 1289]	καὶ συνεστῶσα καλῶς, ἀλλ' οὐ	ταῖς	πλείσταις ἁρμόττουσα πόλεσι, τίς ἐστιν.
[4, 1295]	πολιτεία καὶ τίς ἄριστος βίος	ταῖς	πλείσταις πόλεσι καὶ τοῖς πλείστοις
[4, 1294]	ἐστὶ κύριον. Ἐν μὲν οὖν	ταῖς	πλείσταις πόλεσι τοῦτο τῆς πολιτείας
[4, 1295]	εἴπομεν, τὰ μὲν ἐξωτέρω πίπτουσι	ταῖς	πλείσταις τῶν πόλεων, τὰ δὲ
[4, 1293]	ἡ τελευταία τοῖς χρόνοις ἐν	ταῖς	πόλεσι γεγενημένη. Διὰ γὰρ τὸ
[4, 1296]	ἀποβλέποντες οἱ μὲν δημοκρατίας ἐν	ταῖς	πόλεσι καθίστασαν οἱ δ' ὀλιγαρχίας,
[4, 1291]	Εἴπερ οὖν ταῦτα δεῖ γινέσθαι	ταῖς	πόλεσι, καὶ καλῶς γενέσθαι καὶ
[4, 1288]	δὲ ταῦτα τὴν μάλιστα πάσαις	ταῖς	πόλεσιν ἁρμόττουσαν δεῖ γνωρίζειν, ὥσθ'
[4, 1296]	ἤδη δὲ καὶ τοῖς ἐν	ταῖς	πόλεσιν ἔθος καθέστηκε μηδὲ βούλεσθαι
[4, 1295]	ἐστι πόλεως. ~Ἐν ἁπάσαις δὴ	ταῖς	πόλεσιν ἔστι τρία μέρη τῆς
[4, 1289]	Πολιτεία μὲν γάρ ἐστι τάξις	ταῖς	πόλεσιν ἡ περὶ τὰς ἀρχάς,
[4, 1295]	σκέψιν, πότερον ἀσύμφορος ἢ συμφέρει	ταῖς	πόλεσιν, καὶ τίνα καὶ πόθεν
[4, 1295]	πόλεως. Καὶ σῴζονται δ' ἐν	ταῖς	πόλεσιν οὗτοι μάλιστα τῶν πολιτῶν.
[4, 1295]	σπουδαρχοῦσιν, ταῦτα δ' ἀμφότερα βλαβερὰ	ταῖς	πόλεσιν. Πρὸς δὲ τούτοις οἱ
[4, 1298]	ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας. Ἐν γὰρ	ταῖς	πολιτείαις ἀνεστραμμένως ποιοῦσιν· οἱ γὰρ
[4, 1293]	τέτταρσι μόνον νὥσπερ Πλάτων) ἐν	ταῖς	πολιτείαις. ~Ἀριστοκρατίαν μὲν οὖν καλῶς
[4, 1298]	τὸ ἀντικείμενον δὲ τοῦ ἐν	ταῖς	πολιτείαις γιγνομένου δεῖ ποιεῖν. Ἀποψηφιζόμενον
[4, 1297]	δ' ὅσα προφάσεως χάριν ἐν	ταῖς	πολιτείαις σοφίζονται πρὸς τὸν δῆμον
[4, 1293]	πολὺ ὑπερτείνωσι ταῖς οὐσίαις καὶ	ταῖς	πολυφιλίαις, ἐγγὺς ἡ τοιαύτη δυναστεία
[4, 1293]	τῶν πολιτειῶν εἴδη, καὶ χρῶνται	ταῖς	τέτταρσι μόνον νὥσπερ Πλάτων) ἐν
[4, 1288]	~Ἐν ἁπάσαις	ταῖς	τέχναις καὶ ταῖς ἐπιστήμαις ταῖς
[4, 1290]	γὰρ ἑκατέρᾳ τῶν πόλεων ἐν	ταῖς	τιμαῖς ἦσαν οἱ διαφέροντες κατ'
[4, 1299]	τῆς βουλῆς ἡ δύναμις ἐν	ταῖς	τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν αἷς αὐτὸς
[4, 1289]	διὸ πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ	ταῖς	ὑπαρχούσαις πολιτείαις δεῖ δύνασθαι βοηθεῖν
[4, 1298]	Ἀναγκαῖον δ' ἤτοι πᾶσι τοῖς	πολίταις	ἀποδίδοσθαι πάσας ταύτας τὰς κρίσεις
[4, 1300]	ἄν τ' ἐν τοῖς αὐτοῖς	δικασταῖς	ἄν τ' ἐν ἄλλοις, περί
[4, 1289]	συνεστῶσα καλῶς, ἀλλ' οὐ ταῖς	πλείσταις	ἁρμόττουσα πόλεσι, τίς ἐστιν. Ἔπειτα
[4, 1295]	καὶ τίς ἄριστος βίος ταῖς	πλείσταις	πόλεσι καὶ τοῖς πλείστοις τῶν
[4, 1294]	κύριον. Ἐν μὲν οὖν ταῖς	πλείσταις	πόλεσι τοῦτο τῆς πολιτείας εἶδος
[4, 1295]	τὰ μὲν ἐξωτέρω πίπτουσι ταῖς	πλείσταις	τῶν πόλεων, τὰ δὲ γειτνιῶσι
[4, 1299]	βουλῆς ἡ δύναμις ἐν ταῖς	τοιαύταις	δημοκρατίαις ἐν αἷς αὐτὸς συνιὼν
[4, 1296]	ὀλιγαρχικαί. Διὰ γὰρ τὸ ἐν	ταύταις	πολλάκις ὀλίγον εἶναι τὸ μέσον,
[4, 1299]	οἱ πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ τοῖς	βουλευταῖς·	ὁ μὲν γὰρ βουλευτὴς δημοτικόν,
[4, 1300]	φέρει, τέταρτον καὶ ἄρχουσι καὶ	ἰδιώταις	ὅσα περὶ ζημιώσεων ἀμφισβητοῦσιν, πέμπτον
[4, 1295]	δὲ τούτοις οἱ μὲν ἐν	ὑπεροχαῖς	εὐτυχημάτων ὄντες, ἰσχύος καὶ πλούτου
[4, 1292]	τούτοις. Ἔτι δ' οἱ ταῖς	ἀρχαῖς	ἐγκαλοῦντες τὸν δῆμόν φασι δεῖν
[4, 1299]	ῥᾴδιόν ἐστι πολλοὺς ἐν ταῖς	ἀρχαῖς	εἶναι· τίνες γὰρ οἱ τούτοις
[4, 1299]	αὐτούς, ἢ μὴ τὸν αὐτὸν	δὶς	ἀλλ' ἅπαξ μόνον, ἔτι δὲ
[4, 1298]	πολιτείαις βουλεύονται αἱ συναρχίαι συνιοῦσαι,	εἰς	δὲ τὰς ἀρχὰς βαδίζουσι πάντες
[4, 1300]	γίνεσθαι κρίσιν, οὐκ ἐμπίπτει δὲ	εἰς	δικαστῶν πλῆθος. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 1296]	ταῖς μικραῖς ῥᾴδιόν τε διαλαβεῖν	εἰς	δύο πάντας, ὥστε μηθὲν καταλιπεῖν
[4, 1299]	συνίδοι ποίας ἁρμόττει συνάγειν ἀρχὰς	εἰς	μίαν ἀρχήν. Ἁρμόττει δὲ καὶ
[4, 1299]	δὲ ταῖς μικραῖς ἀνάγκη συνάγειν	εἰς	ὀλίγους πολλὰς ἀρχάς ςδιὰ γὰρ
[4, 1291]	καὶ τῆς τῶν πλησίον ἁπτομένης	εἰς	πόλεμον καταστῶσιν. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[4, 1299]	ἓν ἔργον (πολλούς τε γὰρ	εἰς	τὰ ἀρχεῖα ἐνδέχεται βαδίζειν διὰ
[4, 1293]	ἀριστοκρατική ἐστιν, καὶ ἐν αἷς	εἰς	τὰ δύο μόνον, οἷον ἡ
[4, 1289]	τῶν πρότερον οὕτως, οὐ μὴν	εἰς	ταὐτὸ βλέψας ἡμῖν. Ἐκεῖνος μὲν
[4, 1291]	τὰ τοιαῦτα μᾶλλον θετέον τῶν	εἰς	τὴν ἀναγκαίαν χρῆσιν συντεινόντων, τὸ
[4, 1300]	τῶν κοινῶν ἀδικεῖ, ἕτερον ὅσα	εἰς	τὴν πολιτείαν φέρει, τέταρτον καὶ
[4, 1293]	αἱροῦνται ἐκ τῶν ἄλλων τοὺς	εἰς	τὸ πολίτευμα βαδίζοντας, διὰ δὲ
[4, 1292]	τοὺς νόμους οὗτοι, πάντα ἀνάγοντες	εἰς	τὸν δῆμον· συμβαίνει γὰρ αὐτοῖς
[4, 1298]	δὲ οὐ κύριοι, ἀλλ' ἐπανάγεται	εἰς	τοὺς πλείους αἰεί. ~Περὶ μὲν
[4, 1291]	ἀνάγκης ὑπάρχειν δεῖ, τὰς δὲ	εἰς	τρυφὴν ἢ τὸ καλῶς ζῆν)
[4, 1293]	δύο μόνον, οἷον ἡ Λακεδαιμονίων,	εἴς	τε ἀρετὴν καὶ δῆμον, καὶ
[4, 1293]	Ὅπου οὖν ἡ πολιτεία βλέπει	εἴς	τε πλοῦτον καὶ ἀρετὴν καὶ
[4, 1296]	ἢ ὀλιγάκις καὶ παρ' ὀλίγοις·	εἷς	γὰρ ἀνὴρ συνεπείσθη μόνος τῶν
[4, 1292]	γὰρ ὁ δῆμος γίνεται, σύνθετος	εἷς	ἐκ πολλῶν· οἱ γὰρ πολλοὶ
[4, 1294]	πολιτικόν, μέμεικται γὰρ ἐξ ἀμφοῖν)	~εἷς	μὲν οὖν οὗτος τοῦ συνδυασμοῦ
[4, 1298]	οἱ τρόποι τοῦ πάντας πλείους,	εἷς	μὲν τὸ κατὰ μέρος ἀλλὰ
[4, 1289]	τοὺς ἀστυγείτονας, οἷον Ἐρετριεῖς καὶ	Χαλκιδεῖς	καὶ Μάγνητες οἱ ἐπὶ Μαιάνδρῳ
[4, 1290]	δὲ τῶν εὐπόρων πλειόνων ὄντων,	οὐδεὶς	ἂν ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν οὐδὲ τὴν
[4, 1290]	ἐλευθέροις οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοις,	οὐθεὶς	ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους· ὁμοίως
[4, 1295]	τὸ τῶν ἀρχομένων. Διόπερ ἀκούσιος·	οὐθεὶς	γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν ἐλευθέρων
[4, 1291]	γὰρ ἕκαστα τούτων πολύοχλα, οἷον	ἁλιεῖς	μὲν ἐν Τάραντι καὶ Βυζαντίῳ,
[4, 1289]	ἵπποις πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας, οἷον	Ἐρετριεῖς	καὶ Χαλκιδεῖς καὶ Μάγνητες οἱ
[4, 1293]	κελεύοντα τῶν τελευτώντων διαδέχεσθαι τοὺς	υἱεῖς.	Ὅταν δὲ ἤδη πολὺ ὑπερτείνωσι
[4, 1293]	οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες εἶναι	ἐπιεικεῖς.	Ὅπου οὖν ἡ πολιτεία βλέπει
[4, 1296]	τῶν πολιτῶν. Καὶ αἱ μεγάλαι	πόλεις	ἀστασιαστότεραι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν,
[4, 1295]	τὰς τοιαύτας ἐνδέχεται εὖ πολιτεύεσθαι	πόλεις	ἐν αἷς δὴ πολὺ τὸ
[4, 1299]	καὶ δὴ καὶ τὰς μικρὰς	πόλεις.	Ἐν μὲν γὰρ δὴ ταῖς
[4, 1295]	καὶ πολιτείαν ἧς τὰς πλείστας	πόλεις	ἐνδέχεται μετασχεῖν; Καὶ γὰρ ἃς
[4, 1289]	οἰκιῶν συγκειμένας πάσας ὁρῶμεν τὰς	πόλεις,	ἔπειτα πάλιν τούτου τοῦ πλήθους
[4, 1290]	εἰρημένων πολιτειῶν. Καὶ γὰρ αἱ	πόλεις	οὐκ ἐξ ἑνὸς ἀλλ' ἐκ
[4, 1293]	τὸ μείζους γεγονέναι πολὺ τὰς	πόλεις	τῶν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ προσόδων
[4, 1291]	πολιτικῶν. Τὰς μὲν οὖν ἄλλας	δυνάμεις	τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ
[4, 1289]	χειρίστην δημοκρατίαν, φαύλων δὲ ἀρίστην·	ἡμεῖς	δὲ ὅλως ταύτας ἐξημαρτημένας εἶναί
[4, 1290]	ἀληθέστερον δὲ καὶ βέλτιον ὡς	ἡμεῖς	διείλομεν, δυοῖν ἢ μιᾶς οὔσης
[4, 1296]	ἀριθμὸν εἶναι τῶν γενναίων τοὺς	ἀγεννεῖς	ἢ τῶν πλουσίων τοὺς ἀπόρους,
[4, 1297]	περὶ τῶν τοιούτων ἐμπειρίαι καὶ	τάξεις	ἐν τοῖς ἀρχαίοις οὐχ ὑπῆρχον,
[4, 1290]	πολιτείας εἶναι τοσαύτας ὅσαι περ	τάξεις	κατὰ τὰς ὑπεροχάς εἰσι καὶ
[4, 1290]	τοῦ ζῴου ὅσαι περ αἱ	συζεύξεις	τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίντὸν αὐτὸν
[4, 1299]	κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον, οἷον τοὺς	ἱερεῖς	πρῶτον ντοῦτο γὰρ ἕτερόν τι
[4, 1289]	ὀρθὰς πολιτείας, βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν,	τρεῖς	δὲ τὰς τούτων παρεκβάσεις, τυραννίδα
[4, 1300]	δὲ τῶν τριῶν τούτων διαφοραὶ	τρεῖς	εἰσιν. Ἢ γὰρ πάντες οἱ
[4, 1300]	συνδυασμῶν. Τούτων δ' αἱ μὲν	τρεῖς	καταστάσεις δημοτικαί, τὸ πάντας ἐκ
[4, 1289]	μεθόδῳ περὶ τῶν πολιτειῶν διειλόμεθα	τρεῖς	μὲν τὰς ὀρθὰς πολιτείας, βασιλείαν
[4, 1294]	λαμβάνοντας συνθετέον. Εἰσὶ δὲ ὅροι	τρεῖς	τῆς συνθέσεως καὶ μίξεως. Ἢ
[4, 1293]	τούτων εἰσί τ' αὐτῶν αὗται	παρεκβάσεις	ἅσπερ ἐν τοῖς κατ' ἀρχὴν
[4, 1290]	νότια, τὰ δ' ἄλλα τούτων	παρεκβάσεις,	οὕτω καὶ τῶν πολιτειῶν δύο,
[4, 1290]	καλῶς συνεστηκυίας τὰς ἄλλας εἶναι	παρεκβάσεις,	τὰς μὲν τῆς εὖ κεκραμένης
[4, 1289]	πολιτείαν, τρεῖς δὲ τὰς τούτων	παρεκβάσεις,	τυραννίδα μὲν βασιλείας ὀλιγαρχίαν δὲ
[4, 1291]	δ' ἀγοραῖον τὸ περὶ τὰς	πράσεις	καὶ τὰς ὠνὰς καὶ τὰς
[4, 1296]	Πρὸς δὲ τούτοις διὰ τὸ	στάσεις	γίγνεσθαι καὶ μάχας πρὸς ἀλλήλους
[4, 1296]	πολὺ τὸ διὰ μέσου, ἥκιστα	στάσεις	καὶ διαστάσεις γίγνονται τῶν πολιτῶν.
[4, 1296]	διὰ μέσου, ἥκιστα στάσεις καὶ	διαστάσεις	γίγνονται τῶν πολιτῶν. Καὶ αἱ
[4, 1300]	περὶ ὧν μὴ γινομένων καλῶς	διαστάσεις	γίνονται καὶ τῶν πολιτειῶν αἱ
[4, 1300]	καὶ πῶς δεῖ γίνεσθαι τὰς	καταστάσεις,	ἅμα ταῖς δυνάμεσι τῶν ἀρχῶν
[4, 1300]	Τούτων δ' αἱ μὲν τρεῖς	καταστάσεις	δημοτικαί, τὸ πάντας ἐκ πάντων
[4, 1300]	περὶ δὲ τὰς τῶν ἀρχῶν	καταστάσεις	πειρατέον ἐξ ἀρχῆς διελθεῖν. Εἰσὶ
[4, 1289]	καὶ πρὸς τὰς τῶν νόμων	θέσεις·	οὐ γὰρ οἷόν τε τοὺς
[4, 1300]	γίνονται καὶ τῶν πολιτειῶν αἱ	κινήσεις.	Ἀνάγκη δ' ἤτοι πάντας περὶ
[4, 1299]	ταῦτα διαφέρει πρὸς μὲν τὰς	χρήσεις	οὐδὲν ὡς εἰπεῖν νοὐ γάρ
[4, 1298]	πολίταις ἀποδίδοσθαι πάσας ταύτας τὰς	κρίσεις	ἢ τισὶ πάσας (οἷον ἀρχῇ
[4, 1296]	τὴν μέσην γίνεσθαι πολιτείαν ἢ	ὀλιγάκις	καὶ παρ' ὀλίγοις· εἷς γὰρ
[4, 1293]	καλοῦσινν, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ	πολλάκις	γίνεσθαι λανθάνει τοὺς πειρωμένους ἀριθμεῖν
[4, 1290]	πολλῶν σύγκεινται μερῶν, ὥσπερ εἴρηται	πολλάκις.	Ἓν μὲν οὖν ἐστι τὸ
[4, 1300]	ἐκκλησιάζουσιν· σχολάζοντες γὰρ συλλέγονταί τε	πολλάκις	καὶ ἅπαντα αὐτοὶ κρίνουσιν. Παιδονόμος
[4, 1296]	Διὰ γὰρ τὸ ἐν ταύταις	πολλάκις	ὀλίγον εἶναι τὸ μέσον, αἰεὶ
[4, 1293]	τοὺς δὲ πλουσίους ἐμποδίζει, ὥστε	πολλάκις	οὐ κοινωνοῦσι τῆς ἐκκλησίας οὐδὲ
[4, 1296]	δὲ τὸ πρὸς ὑπόθεσιν, ὅτι	πολλάκις,	οὔσης ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις
[4, 1299]	μεγάλαις· πλὴν αἱ μὲν δέονται	πολλάκις	τῶν αὐτῶν, ταῖς δ' ἐν
[4, 1291]	καὶ γεωργεῖν συμβαίνει τοῖς αὐτοῖς	πολλάκις.	Ὥστε εἴπερ καὶ ταῦτα καὶ
[4, 1299]	ἢ παιδονόμος· αἱ δ' οἰκονομικαί	ίπολλάκις	γὰρ αἱροῦνται σιτομέτρασσ· αἱ δ'
[4, 1299]	ἢ πολυχρονίους ἢ μηδέτερον ἀλλὰ	πλεονάκις	τοὺς αὐτούς, ἢ μὴ τὸν
[4, 1295]	Γίνεται οὖν δούλων καὶ δεσποτῶν	πόλις,	ἀλλ' οὐκ ἐλευθέρων, καὶ τῶν
[4, 1296]	ἐξ ὧν συνέστηκε μερῶν ἡ	πόλις,	ἄλλῳ δὲ μέρει τὸ ποσόν,
[4, 1296]	τὴν πολιτείαν. Ἔστι δὲ πᾶσα	πόλις	ἔκ τε τοῦ ποιοῦ καὶ
[4, 1295]	ἐχθροῖς. Βούλεται δέ γε ἡ	πόλις	ἐξ ἴσων εἶναι καὶ ὁμοίων
[4, 1299]	καὶ πόσαι ἀναγκαῖαι εἰ ἔσται	πόλις,	καὶ ποῖαι ἀναγκαῖαι μὲν οὔ,
[4, 1291]	φύσει δούλην· αὐτάρκης γὰρ ἡ	πόλις,	τὸ δὲ δοῦλον οὐκ αὔταρκες.
[4, 1290]	πόσων μερῶν ἀναγκαίων ἐστὶ πᾶσα	πόλις·	τούτων γὰρ τῶν μερῶν ὁτὲ
[4, 1293]	περὶ πολιτείας. Φανερωτέρα γὰρ ἡ	δύναμις	αὐτῆς διωρισμένων τῶν περὶ ὀλιγαρχίας
[4, 1299]	δὲ καὶ τῆς βουλῆς ἡ	δύναμις	ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν
[4, 1289]	πόλεσιν ἐν τοῖς ἵπποις ἡ	δύναμις	ἦν, ὀλιγαρχίαι παρὰ τούτοις ἦσαν·
[4, 1295]	τυραννίδος, ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ	τυραννίς,	ἀντίστροφος οὖσα τῇ παμβασιλείᾳ. Τοιαύτην
[4, 1296]	γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία ἄκρατος, ἢ	τυραννὶς	δι' ἀμφοτέρας τὰς ὑπερβολάς· καὶ
[4, 1296]	νεανικωτάτης καὶ ἐξ ὀλιγαρχίας γίγνεται	τυραννίς,	ἐκ δὲ τῶν μέσων καὶ
[4, 1292]	ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις ὥσπερ ἡ	τυραννὶς	ἐν ταῖς μοναρχίαις, καὶ περὶ
[4, 1290]	μὲν γὰρ ἡ τῶν ἀρχῶν	τάξις	ἐστί, ταύτας δὲ διανέμονται πάντες
[4, 1289]	νόμους. Πολιτεία μὲν γάρ ἐστι	τάξις	ταῖς πόλεσιν ἡ περὶ τὰς
[4, 1293]	ἡ πολιτεία ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν	μίξις	ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρατίας. Εἰώθασι δὲ
[4, 1294]	εἶδος καλεῖται· μόνον γὰρ ἡ	μίξις	στοχάζεται τῶν εὐπόρων καὶ τῶν
[4, 1293]	ἀρετὴν καὶ δῆμον, καὶ ἔστι	μίξις	τῶν δύο τούτων, δημοκρατίας τε
[4, 1294]	τὸ καλῶς κεῖσθαι τοὺς νόμους	οἷς	ἐμμένουσιν (ἔστι γὰρ πείθεσθαι καὶ
[4, 1290]	καὶ κοιλίαν, πρὸς δὲ τούτοις,	οἷς	κινεῖται μορίοις ἕκαστον αὐτῶν) εἰ
[4, 1294]	Ἅμα δὲ δῆλον ἔσται καὶ	οἷς	ὁρίζονται τὴν δημοκρατίαν καὶ τὴν
[4, 1295]	εἴδη δύο μὲν διείλομεν ἐν	οἷς	περὶ βασιλείας ἐπεσκοποῦμεν, διὰ τὸ
[4, 1295]	ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν	οἷς	περὶ τῆς μάλιστα λεγομένης βασιλείας
[4, 1296]	πολιτείαν ἢ ὀλιγάκις καὶ παρ'	ὀλίγοις·	εἷς γὰρ ἀνὴρ συνεπείσθη μόνος
[4, 1295]	βασιλείας διωρίσαμεν ἐν τοῖς πρώτοις	λόγοις,	ἐν οἷς περὶ τῆς μάλιστα
[4, 1293]	ἧς διήλθομεν ἐν τοῖς πρώτοις	λόγοις	(τὴν γὰρ ἐκ τῶν ἀρίστων
[4, 1291]	χαλκέα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς	ἀναγκαίοις	βοσκήμασιν, ἔτι δ' ἔμπορόν τε
[4, 1295]	καὶ τὸ παλαιὸν ἐν τοῖς	ἀρχαίοις	Ἕλλησιν ἐγίγνοντό τινες μόναρχοι τὸν
[4, 1297]	ἐμπειρίαι καὶ τάξεις ἐν τοῖς	ἀρχαίοις	οὐχ ὑπῆρχον, ὥστ' ἐν τοῖς
[4, 1295]	τὴν τρυφὴν οὐδ' ἐν τοῖς	διδασκαλείοις	ἄρχεσθαι σύνηθες αὐτοῖς) οἱ δὲ
[4, 1297]	Ἔστι δὲ ἡ πολιτεία παρ'	ἐνίοις	οὐ μόνον ἐκ τῶν ὁπλιτευόντων
[4, 1296]	πολλάκις, οὔσης ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας,	ἐνίοις	οὐδὲν κωλύει συμφέρειν ἑτέραν μᾶλλον
[4, 1290]	πένησιν ἐλευθέροις οὖσι καὶ τἆλλα	ὁμοίοις,	οὐθεὶς ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους·
[4, 1297]	εἰπεῖν, καὶ τῶν ἄλλων ποία	ποίοις	ἁρμόττει τῶν πολιτειῶν, εἴρηται. Πάλιν
[4, 1296]	πολιτεία τίσι καὶ ποία συμφέρει	ποίοις,	ἐχόμενόν ἐστι τῶν εἰρημένων διελθεῖν.
[4, 1290]	πρὸς δὲ τούτοις, οἷς κινεῖται	μορίοις	ἕκαστον αὐτῶν) εἰ δὲ τοσαῦτα
[4, 1290]	καὶ μὴ μεταδιδοῖεν ἀρχῆς τοῖς	τριακοσίοις	καὶ πένησιν ἐλευθέροις οὖσι καὶ
[4, 1290]	τοιαύτην, εἰ τοῖς ἄλλοις οὖσι	πλουσίοις	μὴ μετείη τῶν τιμῶν. ~Μᾶλλον
[4, 1294]	τροφὴν ταὐτὰ πᾶσιν ἐν τοῖς	συσσιτίοις,	καὶ τὴν ἐσθῆτα οἱ πλούσιοι
[4, 1295]	Εἰ γὰρ καλῶς ἐν τοῖς	Ἠθικοῖς	εἴρηται τὸ τὸν εὐδαίμονα βίον
[4, 1292]	δῆμον· συμβαίνει γὰρ αὐτοῖς γίνεσθαι	μεγάλοις	διὰ τὸ τὸν μὲν δῆμον
[4, 1292]	τὰς ἀναγκαίας ἐκκλησίασσ, τοῖς δὲ	ἄλλοις	μετέχειν ἔξεστιν ὅταν κτήσωνται τὸ
[4, 1290]	οὐδὲ τὴν τοιαύτην, εἰ τοῖς	ἄλλοις	οὖσι πλουσίοις μὴ μετείη τῶν
[4, 1300]	αὐτοῖς δικασταῖς ἄν τ' ἐν	ἄλλοις,	περί τε τῶν ἐκ προνοίας
[4, 1292]	δημοτικῶς, ὁμοίως δὲ πάλιν παρ'	ἄλλοις	τὴν μὲν κατὰ τοὺς νόμους
[4, 1288]	ἐκτός, καὶ τίς τίσιν ἁρμόττουσα	(πολλοῖς	γὰρ τῆς ἀρίστης τυχεῖν ἴσως
[4, 1291]	τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ	πολλοῖς,	οἷον τοὺς αὐτοὺς εἶναι τοὺς
[4, 1297]	πόλεων καὶ τῶν ἐν τοῖς	ὅπλοις	ἰσχυσάντων μᾶλλον πλείους μετεῖχον τῆς
[4, 1294]	καὶ ἐν ἀριστοκρατίᾳ καὶ ἐν	δήμοις,	ὅ τι ἂν δόξῃ τῷ
[4, 1292]	οἱ δὲ δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς	δήμοις	τοῖς τοιούτοις. Αἴτιοι δέ εἰσι
[4, 1297]	μικράν, ὥσπερ ἐν τοῖς Χαρώνδου	νόμοις.	Ἐνιαχοῦ δ' ἔξεστι μὲν πᾶσιν
[4, 1294]	εἶναι τὸ πείθεσθαι τοῖς κειμένοις	νόμοις,	ἑτέραν δὲ τὸ καλῶς κεῖσθαι
[4, 1296]	ἐάν τε δημοκρατικούς, προσάγεσθαι τοῖς	νόμοις	τούτους. Ὅπου δὲ τὸ τῶν
[4, 1292]	τῶν νόμων· διὸ πᾶσι τοῖς	κτησαμένοις	ἔξεστι μετέχειν· ὅλως μὲν γὰρ
[4, 1297]	Ἐνιαχοῦ δ' ἔξεστι μὲν πᾶσιν	ἀπογραψαμένοις	ἐκκλησιάζειν καὶ δικάζειν, ἐὰν δὲ
[4, 1294]	δεῖ καθιστάναι, λέγωμεν ἐφεξῆς τοῖς	εἰρημένοις.	Ἅμα δὲ δῆλον ἔσται καὶ
[4, 1301]	ἐλέχθησαν, οἱ τρόποι ἀντίστροφοι τοῖς	εἰρημένοις·	ἔτι δὲ τὰ αὐτὰ συνδυαζόμενα,
[4, 1289]	ἐξ ἀρχῆς· διὸ πρὸς τοῖς	εἰρημένοις	καὶ ταῖς ὑπαρχούσαις πολιτείαις δεῖ
[4, 1297]	τοῖς δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον μὴ	κεκτημένοις,	κἂν μὴ γυμνάζωνται, τοῖς μὲν
[4, 1294]	ὑποληπτέον εἶναι τὸ πείθεσθαι τοῖς	κειμένοις	νόμοις, ἑτέραν δὲ τὸ καλῶς
[4, 1294]	(ἔστι γὰρ πείθεσθαι καὶ κακῶς	κειμένοις)	Τοῦτο δὲ ἐνδέχεται διχῶς· ἢ
[4, 1298]	δῆμον ἢ μηθὲν ἐναντίον τοῖς	εἰσφερομένοις,	ἢ τῆς συμβουλῆς μὲν μεταδιδόναι
[4, 1300]	ξένοις πρὸς ξένους, ἄλλο δὲ	ξένοις	πρὸς ἀστούς) ἔτι δὲ παρὰ
[4, 1300]	τοῦ δὲ ξενικοῦ ἓν μὲν	ξένοις	πρὸς ξένους, ἄλλο δὲ ξένοις
[4, 1292]	οἱ μὲν κόλακες παρὰ τοῖς	τυράννοις,	οἱ δὲ δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς
[4, 1297]	εὐπόροις ἐὰν μὴ ἐκκλησιάζωσιν, ἢ	μόνοις	ἢ μείζω πολλῷ, περὶ δὲ
[4, 1293]	εἶδος δημοκρατίας ἡ τελευταία τοῖς	χρόνοις	ἐν ταῖς πόλεσι γεγενημένη. Διὰ
[4, 1292]	γὰρ καὶ πᾶσιν ἐξεῖναι τοῖς	ἀνυπευθύνοις	κατὰ τὸ γένος, μετέχειν μέντοι
[4, 1291]	τοῖς τέτταρσι καὶ τοῖς ὁποσοισοῦν	κοινωνοῖς	ἀναγκαῖον εἶναί τινα τὸν ἀποδώσοντα
[4, 1289]	χρόνων ὅσαις πόλεσιν ἐν τοῖς	ἵπποις	ἡ δύναμις ἦν, ὀλιγαρχίαι παρὰ
[4, 1289]	ἐχρῶντο δὲ πρὸς τοὺς πολέμους	ἵπποις	πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας, οἷον Ἐρετριεῖς
[4, 1300]	τινι τοιούτῳ ἄλλῳ, ὥσπερ ἐν	Μεγάροις	ἐκ τῶν συγκατελθόντων καὶ συμμαχεσαμένων
[4, 1290]	ἀρχῆς τοῖς τριακοσίοις καὶ πένησιν	ἐλευθέροις	οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοις, οὐθεὶς
[4, 1292]	Καὶ μάλιστα δ' ἑκάτεροι παρ'	ἑκατέροις	ἰσχύουσιν, οἱ μὲν κόλακες παρὰ
[4, 1297]	μιγνύναι δικαίως, δεῖ τὰ παρ'	ἑκατέροις	συνάγειν καὶ τοῖς μὲν μισθὸν
[4, 1297]	γὰρ ἅτεροι βουλήσονται δουλεύειν τοῖς	ἑτέροις,	κοινοτέραν δ' ἂν ζητῶσιν, οὐδεμίαν
[4, 1296]	τῷ δήμῳ καὶ τοῖς εὐπόροις,	ὁποτέροις	ἂν μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι τῶν
[4, 1293]	ἀκολουθεῖν παιδείαν καὶ εὐγένειαν τοῖς	εὐπορωτέροις.	Ἔτι δὲ δοκοῦσιν ἔχειν οἱ
[4, 1295]	γὰρ ὁδοῦ βούλονται κοινωνεῖν τοῖς	ἐχθροῖς.	Βούλεται δέ γε ἡ πόλις
[4, 1300]	διαφορὰ τῶν δικαστηρίων ἐν τρισὶν	ὅροις,	ἐξ ὧν τε καὶ περὶ
[4, 1300]	δ' αἱ διαφοραὶ ἐν τρισὶν	ὅροις,	ὧν συντιθεμένων ἀναγκαῖον πάντας εἰλῆφθαι
[4, 1297]	ἂν μὴ δικάζωσι, τοῖς δ'	ἀπόροις	ἄδειαν, ἢ τοῖς μὲν μεγάλην
[4, 1297]	μὴ ἐξεῖναι ἐξόμνυσθαι, τοῖς δ'	ἀπόροις	ἐξεῖναι, καὶ περὶ τὰ δικαστήρια
[4, 1297]	γυμνάζεσθαι νομοθετοῦσιν. Τοῖς μὲν γὰρ	ἀπόροις	ἔξεστι μὴ κεκτῆσθαι, τοῖς δ'
[4, 1297]	ταῦτ' ἀντισοφίζονται. Τοῖς μὲν γὰρ	ἀπόροις	μισθὸν πορίζουσιν ἐκκλησιάζουσι καὶ δικάζουσιν,
[4, 1294]	δὲ ταῖς δημοκρατίαις τοῖς μὲν	ἀπόροις	μισθόν, τοῖς δ' εὐπόροις οὐδεμίαν
[4, 1294]	ἂν μὴ δικάζωσι, τοῖς δ'	ἀπόροις	οὐδένα μισθόν, ἐν δὲ ταῖς
[4, 1298]	οἱ δὲ δημοτικοὶ μισθὸν τοῖς	ἀπόροις)	τοῦτο δὴ καὶ περὶ τὰς
[4, 1297]	ἐν τῷ πλεῖον νέμειν τοῖς	εὐπόροις,	ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ παρακρούεσθαι
[4, 1297]	πᾶσι, ζημίαν δὲ ἐπικεῖσθαι τοῖς	εὐπόροις	ἐὰν μὴ ἐκκλησιάζωσιν, ἢ μόνοις
[4, 1297]	περὶ τὰ δικαστήρια τοῖς μὲν	εὐπόροις	εἶναι ζημίαν ἂν μὴ δικάζωσι,
[4, 1297]	ἔξεστι μὴ κεκτῆσθαι, τοῖς δ'	εὐπόροις	ἐπιζήμιον μὴ κεκτημένοις, κἂν μὴ
[4, 1297]	μὲν οὐδεμία ζημία, τοῖς δ'	εὐπόροις	ἐπιζήμιον, ὅπως οἱ μὲν διὰ
[4, 1294]	μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις τοῖς	εὐπόροις	ζημίαν τάττουσιν ἂν μὴ δικάζωσι,
[4, 1296]	ἀλλήλους τῷ δήμῳ καὶ τοῖς	εὐπόροις,	ὁποτέροις ἂν μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι
[4, 1294]	μὲν ἀπόροις μισθόν, τοῖς δ'	εὐπόροις	οὐδεμίαν ζημίαν· κοινὸν δὲ καὶ
[4, 1297]	ἐκκλησιάζουσι καὶ δικάζουσιν, τοῖς δ'	εὐπόροις	οὐδεμίαν τάττουσι ζημίαν. Ὥστε φανερὸν
[4, 1295]	τοῦτο δ' ὑπάρχει μάλιστα τοῖς	μέσοις.	Ὥστ' ἀναγκαῖον ἄριστα πολιτεύεσθαι ταύτην
[4, 1290]	προσαγορεύσειεν οὐδὲ τὴν τοιαύτην, εἰ	τοῖς	ἄλλοις οὖσι πλουσίοις μὴ μετείη
[4, 1291]	τὸ κρῖνον περὶ τῶν δικαίων	τοῖς	ἀμφισβητοῦσιν. Εἴπερ οὖν ταῦτα δεῖ
[4, 1291]	τούτων, χαλκέα καὶ τοὺς ἐπὶ	τοῖς	ἀναγκαίοις βοσκήμασιν, ἔτι δ' ἔμπορόν
[4, 1292]	ἔστι γὰρ καὶ πᾶσιν ἐξεῖναι	τοῖς	ἀνυπευθύνοις κατὰ τὸ γένος, μετέχειν
[4, 1294]	ἀρίστοις τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, ἢ	τοῖς	ἁπλῶς ἀρίστοις. Δοκεῖ δὲ ἀριστοκρατία
[4, 1298]	δικάζωσιν, οἱ δὲ δημοτικοὶ μισθὸν	τοῖς	ἀπόροις) τοῦτο δὴ καὶ περὶ
[4, 1294]	δὲ ἐνδέχεται διχῶς· ἢ γὰρ	τοῖς	ἀρίστοις τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, ἢ
[4, 1293]	ἀριστοκρατία βούλεται τὴν ὑπεροχὴν ἀπονέμειν	τοῖς	ἀρίστοις τῶν πολιτῶν, καὶ τὰς
[4, 1295]	μονάρχους, καὶ τὸ παλαιὸν ἐν	τοῖς	ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἐγίγνοντό τινες μόναρχοι
[4, 1297]	τοιούτων ἐμπειρίαι καὶ τάξεις ἐν	τοῖς	ἀρχαίοις οὐχ ὑπῆρχον, ὥστ' ἐν
[4, 1300]	οὖν εἴδη, ἄν τ' ἐν	τοῖς	αὐτοῖς δικασταῖς ἄν τ' ἐν
[4, 1291]	εἴτε κεχωρισμένως ὑπάρχει τισὶν εἴτε	τοῖς	αὐτοῖς, οὐθὲν διαφέρει πρὸς τὸν
[4, 1291]	γὰρ ὁπλιτεύειν καὶ γεωργεῖν συμβαίνει	τοῖς	αὐτοῖς πολλάκις. Ὥστε εἴπερ καὶ
[4, 1291]	Τὰς μὲν οὖν ἄλλας δυνάμεις	τοῖς	αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς,
[4, 1299]	ἀρχαί, οἱ πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ	τοῖς	βουλευταῖς· ὁ μὲν γὰρ βουλευτὴς
[4, 1297]	εἶναι ζημίαν ἂν μὴ δικάζωσι,	τοῖς	δ' ἀπόροις ἄδειαν, ἢ τοῖς
[4, 1297]	ἔχουσι τίμημα μὴ ἐξεῖναι ἐξόμνυσθαι,	τοῖς	δ' ἀπόροις ἐξεῖναι, καὶ περὶ
[4, 1294]	ζημίαν τάττουσιν ἂν μὴ δικάζωσι,	τοῖς	δ' ἀπόροις οὐδένα μισθόν, ἐν
[4, 1289]	μὲν ἀναγκαία δημοκρατία μᾶλλον ὀλιγαρχίας,	τοῖς	δ' αὕτη μᾶλλον ἐκείνης) μετὰ
[4, 1297]	γὰρ ἀπόροις ἔξεστι μὴ κεκτῆσθαι,	τοῖς	δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον μὴ κεκτημένοις,
[4, 1297]	γυμνάζωνται, τοῖς μὲν οὐδεμία ζημία,	τοῖς	δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον, ὅπως οἱ
[4, 1294]	δημοκρατίαις τοῖς μὲν ἀπόροις μισθόν,	τοῖς	δ' εὐπόροις οὐδεμίαν ζημίαν· κοινὸν
[4, 1297]	μισθὸν πορίζουσιν ἐκκλησιάζουσι καὶ δικάζουσιν,	τοῖς	δ' εὐπόροις οὐδεμίαν τάττουσι ζημίαν.
[4, 1292]	ἐπιστήσαντες ἐκκλησιάζουσι τὰς ἀναγκαίας ἐκκλησίασσ,	τοῖς	δὲ ἄλλοις μετέχειν ἔξεστιν ὅταν
[4, 1297]	καὶ τοῖς μὲν μισθὸν πορίζειν	τοῖς	δὲ ζημίαν· οὕτω γὰρ ἂν
[4, 1297]	ἄδειαν, ἢ τοῖς μὲν μεγάλην	τοῖς	δὲ μικράν, ὥσπερ ἐν τοῖς
[4, 1292]	τυράννοις, οἱ δὲ δημαγωγοὶ παρὰ	τοῖς	δήμοις τοῖς τοιούτοις. Αἴτιοι δέ
[4, 1295]	γὰρ τὴν τρυφὴν οὐδ' ἐν	τοῖς	διδασκαλείοις ἄρχεσθαι σύνηθες αὐτοῖς) οἱ
[4, 1294]	τέταρτον, ὃ καλοῦσιν εὐγένειαν, ἀκολουθεῖ	τοῖς	δυσίν· ἡ γὰρ εὐγένειά ἐστιν
[4, 1292]	δημοτικωτέραν, τῇ δ' ἀγωγῇ καὶ	τοῖς	ἔθεσιν ὀλιγαρχεῖσθαι μᾶλλον. Συμβαίνει δὲ
[4, 1294]	αὐτὴν δεῖ καθιστάναι, λέγωμεν ἐφεξῆς	τοῖς	εἰρημένοις. Ἅμα δὲ δῆλον ἔσται
[4, 1301]	ὥσπερ ἐλέχθησαν, οἱ τρόποι ἀντίστροφοι	τοῖς	εἰρημένοις· ἔτι δὲ τὰ αὐτὰ
[4, 1289]	μανθάνειν ἐξ ἀρχῆς· διὸ πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις καὶ ταῖς ὑπαρχούσαις πολιτείαις
[4, 1298]	τὸν δῆμον ἢ μηθὲν ἐναντίον	τοῖς	εἰσφερομένοις, ἢ τῆς συμβουλῆς μὲν
[4, 1300]	ὅταν εὐπορία τις ᾖ μισθοῦ	τοῖς	ἐκκλησιάζουσιν· σχολάζοντες γὰρ συλλέγονταί τε
[4, 1297]	ἡ πρώτη δὲ πολιτεία ἐν	τοῖς	Ἕλλησιν ἐγένετο μετὰ τὰς βασιλείας
[4, 1296]	τὴν τάξιν, ἤδη δὲ καὶ	τοῖς	ἐν ταῖς πόλεσιν ἔθος καθέστηκε
[4, 1291]	ὑπάρχειν, εἰ μέλλουσι μὴ δουλεύσειν	τοῖς	ἐπιοῦσιν. Μὴ γὰρ ἓν τῶν
[4, 1297]	οὐδέποτε γὰρ ἅτεροι βουλήσονται δουλεύειν	τοῖς	ἑτέροις, κοινοτέραν δ' ἂν ζητῶσιν,
[4, 1297]	μόνον ἐν τῷ πλεῖον νέμειν	τοῖς	εὐπόροις, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ
[4, 1297]	ἐκκλησιάζειν πᾶσι, ζημίαν δὲ ἐπικεῖσθαι	τοῖς	εὐπόροις ἐὰν μὴ ἐκκλησιάζωσιν, ἢ
[4, 1294]	(ἐν μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις	τοῖς	εὐπόροις ζημίαν τάττουσιν ἂν μὴ
[4, 1296]	πρὸς ἀλλήλους τῷ δήμῳ καὶ	τοῖς	εὐπόροις, ὁποτέροις ἂν μᾶλλον συμβῇ
[4, 1293]	μᾶλλον ἀκολουθεῖν παιδείαν καὶ εὐγένειαν	τοῖς	εὐπορωτέροις. Ἔτι δὲ δοκοῦσιν ἔχειν
[4, 1295]	οὐδὲ γὰρ ὁδοῦ βούλονται κοινωνεῖν	τοῖς	ἐχθροῖς. Βούλεται δέ γε ἡ
[4, 1295]	ἐστίν. Εἰ γὰρ καλῶς ἐν	τοῖς	Ἠθικοῖς εἴρηται τὸ τὸν εὐδαίμονα
[4, 1297]	ἀρχαίοις οὐχ ὑπῆρχον, ὥστ' ἐν	τοῖς	ἱππεῦσιν εἶναι τὴν ἰσχύν) αὐξανομένων
[4, 1297]	ἰσχὺν καὶ τὴν ὑπεροχὴν ἐν	τοῖς	ἱππεῦσιν ὁ πόλεμος εἶχεν· ἄνευ
[4, 1289]	ἀρχαίων χρόνων ὅσαις πόλεσιν ἐν	τοῖς	ἵπποις ἡ δύναμις ἦν, ὀλιγαρχίαι
[4, 1293]	αὐτῶν αὗται παρεκβάσεις ἅσπερ ἐν	τοῖς	κατ' ἀρχὴν εἴπομεν. Τελευταῖον δὲ
[4, 1294]	εὐνομίαν ὑποληπτέον εἶναι τὸ πείθεσθαι	τοῖς	κειμένοις νόμοις, ἑτέραν δὲ τὸ
[4, 1292]	ὑπὸ τῶν νόμων· διὸ πᾶσι	τοῖς	κτησαμένοις ἔξεστι μετέχειν· ὅλως μὲν
[4, 1289]	τίς τίσιν αἱρετή (τάχα γὰρ	τοῖς	μὲν ἀναγκαία δημοκρατία μᾶλλον ὀλιγαρχίας,
[4, 1294]	μισθόν, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις	τοῖς	μὲν ἀπόροις μισθόν, τοῖς δ'
[4, 1297]	κεκτῆσθαι καὶ τοῦ γυμνάζεσθαι νομοθετοῦσιν.	Τοῖς	μὲν γὰρ ἀπόροις ἔξεστι μὴ
[4, 1297]	ταῖς δημοκρατίαις πρὸς ταῦτ' ἀντισοφίζονται.	Τοῖς	μὲν γὰρ ἀπόροις μισθὸν πορίζουσιν
[4, 1297]	ἐξεῖναι, καὶ περὶ τὰ δικαστήρια	τοῖς	μὲν εὐπόροις εἶναι ζημίαν ἂν
[4, 1297]	περὶ δὲ τὰς ἀρχὰς τὸ	τοῖς	μὲν ἔχουσι τίμημα μὴ ἐξεῖναι
[4, 1297]	τοῖς δ' ἀπόροις ἄδειαν, ἢ	τοῖς	μὲν μεγάλην τοῖς δὲ μικράν,
[4, 1297]	τὰ παρ' ἑκατέροις συνάγειν καὶ	τοῖς	μὲν μισθὸν πορίζειν τοῖς δὲ
[4, 1297]	μὴ κεκτημένοις, κἂν μὴ γυμνάζωνται,	τοῖς	μὲν οὐδεμία ζημία, τοῖς δ'
[4, 1295]	μάλιστα, τοῦτο δ' ὑπάρχει μάλιστα	τοῖς	μέσοις. Ὥστ' ἀναγκαῖον ἄριστα πολιτεύεσθαι
[4, 1296]	μέσων, ἐάν τε δημοκρατικούς, προσάγεσθαι	τοῖς	νόμοις τούτους. Ὅπου δὲ τὸ
[4, 1297]	τῶν πόλεων καὶ τῶν ἐν	τοῖς	ὅπλοις ἰσχυσάντων μᾶλλον πλείους μετεῖχον
[4, 1291]	καὶ ἐν τοῖς τέτταρσι καὶ	τοῖς	ὁποσοισοῦν κοινωνοῖς ἀναγκαῖον εἶναί τινα
[4, 1297]	μή ποτε συμφωνήσωσιν οἱ πλούσιοι	τοῖς	πένησιν ἐπὶ τούτους· οὐδέποτε γὰρ
[4, 1296]	Τὴν δ' αἰτίαν ὕστερον ἐν	τοῖς	περὶ τὰς μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν
[4, 1290]	εἴρηται πόλεως εἶναι μέρος ἐν	τοῖς	περὶ τὴν ἀριστοκρατίαν· ἐκεῖ γὰρ
[4, 1291]	δῆμος, κύριον δὲ τὸ δόξαν	τοῖς	πλείοσιν, ἀνάγκη δημοκρατίαν εἶναι ταύτην.
[4, 1294]	δ' ὅ τι ἂν δόξῃ	τοῖς	πλείοσιν, ἐν πάσαις ὑπάρχει· καὶ
[4, 1295]	γινομένην, ἀλλὰ βίον τε τὸν	τοῖς	πλείστοις κοινωνῆσαι δυνατὸν καὶ πολιτείαν
[4, 1288]	ἀρίστην ἀναγκαῖον ἁρμόττειν) καὶ τίς	τοῖς	πλείστοις μία πᾶσιν (καὶ γὰρ
[4, 1294]	καὶ ἐλευθερίας· σχεδὸν γὰρ παρὰ	τοῖς	πλείστοις οἱ εὔποροι τῶν καλῶν
[4, 1295]	βίος ταῖς πλείσταις πόλεσι καὶ	τοῖς	πλείστοις τῶν ἀνθρώπων, μήτε πρὸς
[4, 1290]	καλουμένην πολιτείαν δημοκρατίαν, ὥσπερ ἐν	τοῖς	πνεύμασι τὸν μὲν ζέφυρον τοῦ
[4, 1298]	εὐθυνῶν. Ἀναγκαῖον δ' ἤτοι πᾶσι	τοῖς	πολίταις ἀποδίδοσθαι πάσας ταύτας τὰς
[4, 1295]	μὲν οὖν βασιλείας διωρίσαμεν ἐν	τοῖς	πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς περὶ
[4, 1293]	καλεῖν περὶ ἧς διήλθομεν ἐν	τοῖς	πρώτοις λόγοις (τὴν γὰρ ἐκ
[4, 1294]	τὴν τροφὴν ταὐτὰ πᾶσιν ἐν	τοῖς	συσσιτίοις, καὶ τὴν ἐσθῆτα οἱ
[4, 1291]	καταστῶσιν. Ἀλλὰ μὴν καὶ ἐν	τοῖς	τέτταρσι καὶ τοῖς ὁποσοισοῦν κοινωνοῖς
[4, 1292]	δὲ δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς δήμοις	τοῖς	τοιούτοις. Αἴτιοι δέ εἰσι τοῦ
[4, 1290]	πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν ἀρχῆς	τοῖς	τριακοσίοις καὶ πένησιν ἐλευθέροις οὖσι
[4, 1292]	ἰσχύουσιν, οἱ μὲν κόλακες παρὰ	τοῖς	τυράννοις, οἱ δὲ δημαγωγοὶ παρὰ
[4, 1294]	γὰρ οἱ τῶν πλουσίων τρέφονται	τοῖς	τῶν πενήτων, καὶ παιδεύονται τὸν
[4, 1300]	τοῦ δικαίου, τέταρτον δὲ ὅσα	τοῖς	φεύγουσι φόνου ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται,
[4, 1297]	τοῖς δὲ μικράν, ὥσπερ ἐν	τοῖς	Χαρώνδου νόμοις. Ἐνιαχοῦ δ' ἔξεστι
[4, 1293]	δὲ εἶδος δημοκρατίας ἡ τελευταία	τοῖς	χρόνοις ἐν ταῖς πόλεσι γεγενημένη.
[4, 1295]	εἶναι βίον βέλτιστον, τὸ τῆς	ἑκάστοις	ἐνδεχομένης τυχεῖν μεσότητος· τοὺς δὲ
[4, 1298]	τὰς ἀρχὰς βουλεύεσθαι τὰς ἐφ'	ἑκάστοις	τεταγμένας, αἱρετὰς οὔσας ἐξ ἁπάντων
[4, 1295]	ἀλλὰ βίον τε τὸν τοῖς	πλείστοις	κοινωνῆσαι δυνατὸν καὶ πολιτείαν ἧς
[4, 1288]	ἀναγκαῖον ἁρμόττειν) καὶ τίς τοῖς	πλείστοις	μία πᾶσιν (καὶ γὰρ τοῦτο
[4, 1294]	ἐλευθερίας· σχεδὸν γὰρ παρὰ τοῖς	πλείστοις	οἱ εὔποροι τῶν καλῶν κἀγαθῶν
[4, 1295]	ταῖς πλείσταις πόλεσι καὶ τοῖς	πλείστοις	τῶν ἀνθρώπων, μήτε πρὸς ἀρετὴν
[4, 1294]	ἐνδεχομένων αὐτοῖς, ἢ τοῖς ἁπλῶς	ἀρίστοις.	Δοκεῖ δὲ ἀριστοκρατία μὲν εἶναι
[4, 1294]	ἐνδέχεται διχῶς· ἢ γὰρ τοῖς	ἀρίστοις	τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, ἢ τοῖς
[4, 1293]	βούλεται τὴν ὑπεροχὴν ἀπονέμειν τοῖς	ἀρίστοις	τῶν πολιτῶν, καὶ τὰς ὀλιγαρχίας
[4, 1293]	πόλεως, ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν	αὐτοῖς	ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ αὐτούς) ἐὰν
[4, 1292]	εἰς τὸν δῆμον· συμβαίνει γὰρ	αὐτοῖς	γίνεσθαι μεγάλοις διὰ τὸ τὸν
[4, 1300]	εἴδη, ἄν τ' ἐν τοῖς	αὐτοῖς	δικασταῖς ἄν τ' ἐν ἄλλοις,
[4, 1294]	γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐνδεχομένων	αὐτοῖς,	ἢ τοῖς ἁπλῶς ἀρίστοις. Δοκεῖ
[4, 1295]	ἐν τοῖς διδασκαλείοις ἄρχεσθαι σύνηθες	αὐτοῖς)	οἱ δὲ καθ' ὑπερβολὴν ἐν
[4, 1291]	κεχωρισμένως ὑπάρχει τισὶν εἴτε τοῖς	αὐτοῖς,	οὐθὲν διαφέρει πρὸς τὸν λόγον·
[4, 1291]	ὁπλιτεύειν καὶ γεωργεῖν συμβαίνει τοῖς	αὐτοῖς	πολλάκις. Ὥστε εἴπερ καὶ ταῦτα
[4, 1291]	μὲν οὖν ἄλλας δυνάμεις τοῖς	αὐτοῖς	ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς, οἷον
[4, 1296]	τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν παρ'	αὑτοῖς	ἑκάτεροι πολιτείαν ἀποβλέποντες οἱ μὲν
[4, 1292]	δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς δήμοις τοῖς	τοιούτοις.	Αἴτιοι δέ εἰσι τοῦ εἶναι
[4, 1296]	γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία. Πρὸς δὲ	τούτοις	διὰ τὸ στάσεις γίγνεσθαι καὶ
[4, 1299]	ἀρχαῖς εἶναι· τίνες γὰρ οἱ	τούτοις	ἔσονται διαδεξόμενοι πάλιν. Δέονται δ'
[4, 1292]	τούτους· πείθεται γὰρ τὸ πλῆθος	τούτοις.	Ἔτι δ' οἱ ταῖς ἀρχαῖς
[4, 1289]	ἡ δύναμις ἦν, ὀλιγαρχίαι παρὰ	τούτοις	ἦσαν· ἐχρῶντο δὲ πρὸς τοὺς
[4, 1297]	μήτε δικάζωσιν, ἐπίκεινται μεγάλαι ζημίαι	τούτοις,	ἵνα διὰ μὲν τὴν ζημίαν
[4, 1291]	εὐγένεια ἀρετὴ παιδεία καὶ τὰ	τούτοις	λεγόμενα κατὰ τὴν αὐτὴν διαφοράν.
[4, 1290]	μεγάλων. Οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ	τούτοις	μόνον ἱκανῶς ἔχει διωρίσθαι τὰς
[4, 1295]	βλαβερὰ ταῖς πόλεσιν. Πρὸς δὲ	τούτοις	οἱ μὲν ἐν ὑπεροχαῖς εὐτυχημάτων
[4, 1290]	στόμα καὶ κοιλίαν, πρὸς δὲ	τούτοις,	οἷς κινεῖται μορίοις ἕκαστον αὐτῶν)
[4, 1298]	ταῖς ὀλιγαρχίαις (τάττουσι γὰρ ζημίαν	τούτοις	οὓς βούλονται δικάζειν, ἵνα δικάζωσιν,
[4, 1297]	τίνα αἰτίαν συμβαίνει, πρὸς δὲ	τούτοις	τίς ἀρίστη τῶν πολιτειῶν ὡς
[4, 1291]	μετέχον δικαιοσύνης δικαστικῆς, πρὸς δὲ	τούτοις	τὸ βουλευόμενον, ὅπερ ἐστὶ συνέσεως
[4, 1291]	δ' ἐν Τενέδῳῳ, πρὸς δὲ	τούτοις	τὸ χερνητικὸν καὶ τὸ μικρὰν
[4, 1295]	ὑπερευγενῆ ἢ ὑπερπλούσιον, ἢ τἀναντία	τούτοις,	ὑπέρπτωχον ἢ ὑπερασθενῆ ἢ σφόδρα
[4, 1295]	οὖν βασιλείας διωρίσαμεν ἐν τοῖς	πρώτοις	λόγοις, ἐν οἷς περὶ τῆς
[4, 1293]	περὶ ἧς διήλθομεν ἐν τοῖς	πρώτοις	λόγοις (τὴν γὰρ ἐκ τῶν
[4, 1289]	τῶν πολιτειῶν καὶ κοινῇ καὶ	χωρὶς	ἑκάστης, καὶ διὰ τίνας αἰτίας
[4, 1297]	Πάλιν δὲ καὶ κοινῇ καὶ	χωρὶς	περὶ ἑκάστης λέγωμεν περὶ τῶν
[4, 1300]	ὥστε δώδεκα οἱ τρόποι γίνονται	χωρὶς	τῶν δύο συνδυασμῶν. Τούτων δ'
[4, 1292]	πολιτειῶν, φανερὸν ὡς ἡ τοιαύτη	κατάστασις,	ἐν ᾗ ψηφίσμασι πάντα διοικεῖται,
[4, 1299]	ἐστὶν ἡ περὶ τὰς ἀρχὰς	διαίρεσις.	Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο τὸ
[4, 1288]	περὶ ἕκαστον γένος ἁρμόττον, οἷον	ἄσκησις	σώματι ποία τε ποίῳ συμφέρει,
[4, 1295]	ὅτι καὶ τῶν εὐτυχημάτων ἡ	κτῆσις	ἡ μέση βελτίστη πάντων. Ῥᾴστη
[4, 1299]	ὡς εἰπεῖν νοὐ γάρ πω	κρίσις	γέγονεν ἀμφισβητούντων περὶ τοῦ ὀνόματοσσ,
[4, 1295]	μιᾶς λεκτέον) Ἡ δὲ δὴ	κρίσις	περὶ ἁπάντων τούτων ἐκ τῶν
[4, 1293]	μείζονας οὐσίας ἔχειν, ἡ τρίτη	ἐπίδοσις	γίνεται τῆς ὀλιγαρχίας, τὸ δι'
[4, 1289]	ὀλιγαρχίας, ἔπειτα τίς κοινοτάτη καὶ	τίς	αἱρετωτάτη μετὰ τὴν ἀρίστην πολιτείαν,
[4, 1289]	τὴν ἀρίστην πολιτείαν, κἂν εἴ	τις	ἄλλη τετύχηκεν ἀριστοκρατικὴ καὶ συνεστῶσα
[4, 1300]	δὲ καὶ γυναικονόμος, καὶ εἴ	τις	ἄλλος ἄρχων κύριός ἐστι τοιαύτης
[4, 1288]	θεωρῆσαι τίς ἐστι καὶ ποία	τις	ἂν οὖσα μάλιστ' εἴη κατ'
[4, 1289]	παρεκβάσεων τίς χειρίστη καὶ δευτέρα	τίς.	Ἀνάγκη γὰρ τὴν μὲν τῆς
[4, 1289]	τὴν δημοκρατίαν. Ἤδη μὲν οὖν	τις	ἀπεφήνατο καὶ τῶν πρότερον οὕτως,
[4, 1299]	πρὸς σπουδαίαν πολιτείαν, μᾶλλον ἄν	τις	ἀπορήσειε πρὸς ἅπασάν τε δὴ
[4, 1288]	ποία τε ποίῳ συμφέρει, καὶ	τίς	ἀρίστη (τῷ γὰρ κάλλιστα πεφυκότι
[4, 1297]	αἰτίαν συμβαίνει, πρὸς δὲ τούτοις	τίς	ἀρίστη τῶν πολιτειῶν ὡς ἐπὶ
[4, 1295]	Τίς δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ	τίς	ἄριστος βίος ταῖς πλείσταις πόλεσι
[4, 1297]	ἡσυχίαν ἔχειν, ἐὰν μήτε ὑβρίζῃ	τις	αὐτοὺς μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς
[4, 1297]	ζημίαν. Ὥστε φανερὸν ὅτι εἴ	τις	βούλεται μιγνύναι δικαίως, δεῖ τὰ
[4, 1295]	τοσαῦτα διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας.	Τίς	δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ τίς
[4, 1296]	συμφέρειν ἑτέραν μᾶλλον εἶναι πολιτείαν.	Τίς	δὲ πολιτεία τίσι καὶ ποία
[4, 1299]	δεῖ δ' ὑπάρχειν, ῥᾷον ἄν	τις	εἰδὼς ταῦτα συνίδοι ποίας ἁρμόττει
[4, 1288]	ἐστιν ἐπιστήμης τὴν ἀρίστην θεωρῆσαι	τίς	ἐστι καὶ ποία τις ἂν
[4, 1295]	πολιτείας· ἡ γὰρ πολιτεία βίος	τίς	ἐστι πόλεως. ~Ἐν ἁπάσαις δὴ
[4, 1289]	οὐ ταῖς πλείσταις ἁρμόττουσα πόλεσι,	τίς	ἐστιν. Ἔπειτα καὶ τῶν ἄλλων
[4, 1300]	δὲ συμβαίνειν εἴωθεν ὅταν εὐπορία	τις	ᾖ μισθοῦ τοῖς ἐκκλησιάζουσιν· σχολάζοντες
[4, 1291]	Εἴπερ οὖν καὶ ψυχὴν ἄν	τις	θείη ζῴου μόριον μᾶλλον ἢ
[4, 1289]	δημοκρατίας καὶ τῆς ὀλιγαρχίας, ἔπειτα	τίς	κοινοτάτη καὶ τίς αἱρετωτάτη μετὰ
[4, 1296]	ἂν μὴ πρὸς ὑπόθεσιν κρίνῃ	τις.	Λέγω δὲ τὸ πρὸς ὑπόθεσιν,
[4, 1296]	ἄρχειν ζητεῖν ἢ κρατουμένους ὑπομένειν.	Τίς	μὲν οὖν ἀρίστη πολιτεία, καὶ
[4, 1288]	ἔργον ἐστίν) ἔτι δ' ἐάν	τις	μὴ τῆς ἱκνουμένης ἐπιθυμῇ μήθ'
[4, 1294]	οἱ πλούσιοι τοιαύτην οἵαν ἄν	τις	παρασκευάσαι δύναιτο καὶ τῶν πενήτων
[4, 1300]	μὲν εὐθυντικόν, ἄλλο δὲ εἴ	τίς	τι τῶν κοινῶν ἀδικεῖ, ἕτερον
[4, 1289]	ἐστιν. Ἔπειτα καὶ τῶν ἄλλων	τίς	τίσιν αἱρετή (τάχα γὰρ τοῖς
[4, 1288]	μηδενὸς ἐμποδίζοντος τῶν ἐκτός, καὶ	τίς	τίσιν ἁρμόττουσα (πολλοῖς γὰρ τῆς
[4, 1288]	τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον ἁρμόττειν) καὶ	τίς	τοῖς πλείστοις μία πᾶσιν (καὶ
[4, 1297]	δὲ ὦσιν· ἐὰν δὲ πορίζῃ	τις	τροφήν, βούλονται πολεμεῖν. Ἔστι δὲ
[4, 1289]	οὖν καὶ τούτων τῶν παρεκβάσεων	τίς	χειρίστη καὶ δευτέρα τίς. Ἀνάγκη
[4, 1295]	ἀναγκαῖον εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν	ἥτις	ἀνυπεύθυνος ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ
[4, 1299]	πολιτῶν πρός τινα πρᾶξιν, οἷον	στρατηγὸς	στρατευομένων, ἢ κατὰ μέρος, οἷον
[4, 1296]	δ' ἐκ τῆς ποιήσεως) καὶ	Λυκοῦργος	ςοὐ γὰρ ἦν βασιλεύσσ καὶ
[4, 1292]	κατὰ νόμον δημοκρατουμέναις οὐ γίνεται	δημαγωγός,	ἀλλ' οἱ βέλτιστοι τῶν πολιτῶν
[4, 1292]	ἐκεῖ τὰ ἐπιτάγματα, καὶ ὁ	δημαγωγὸς	καὶ ὁ κόλαξ οἱ αὐτοὶ
[4, 1296]	τῶν ἐν ἡγεμονίᾳ γενομένων τῆς	Ἑλλάδος	πρὸς τὴν παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι
[4, 1293]	ἄρχειν τὸν νόμον. ~Τέταρτον δὲ	εἶδος	δημοκρατίας ἡ τελευταία τοῖς χρόνοις
[4, 1296]	πέφυκεν εἶναι δημοκρατίαν, καὶ ἕκαστον	εἶδος	δημοκρατίας κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ
[4, 1292]	δὲ τὸν νόμον· ἕτερον δὲ	εἶδος	δημοκρατίας τἆλλα μὲν εἶναι ταὐτά,
[4, 1292]	τὸν ἀποβάλλοντα μὴ μετέχειν· ~ἕτερον	εἶδος	δημοκρατίας τὸ μετέχειν ἅπαντας τοὺς
[4, 1292]	δὲ τὸν νόμον· ἕτερον δὲ	εἶδος	δημοκρατίας τὸ παντὶ μετεῖναι τῶν
[4, 1291]	εἶναι ταύτην. Ἓν μὲν οὖν	εἶδος	δημοκρατίας τοῦτο, τὸ τὰς ἀρχὰς
[4, 1292]	ταύτας τὰς αἰτίας· ἕτερον δὲ	εἶδος	διὰ τὴν ἐχομένην διαίρεσιν· ἔστι
[4, 1300]	κυρίαν τῆς φυλακῆς· ἄλλο γὰρ	εἶδος	δυνάμεως οἷον στρατηγίας καὶ τῆς
[4, 1293]	καὶ εἴρηται τῶν τεττάρων πολιτειῶν	εἶδος	ἕν (λέγουσι δὲ τέτταρας μοναρχίαν
[4, 1292]	προσόδων οὐσῶν. Τοῦτο μὲν οὖν	εἶδος	ἓν δημοκρατίας διὰ ταύτας τὰς
[4, 1293]	λίαν, τὸ τῆς πρώτης ὀλιγαρχίας	εἶδός	ἐστιν· ποιοῦσι γὰρ ἐξουσίαν μετέχειν
[4, 1289]	δὲ δημοκρατίας τε καθ' ἕκαστον	εἶδος	καὶ πάλιν ὀλιγαρχίας· τέλος δέ,
[4, 1294]	πλείσταις πόλεσι τοῦτο τῆς πολιτείας	εἶδος	καλεῖται· μόνον γὰρ ἡ μίξις
[4, 1296]	ὀλιγαρχίας τὸν αὐτὸν τρόπον ἕκαστον	εἶδος	κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ ὀλιγαρχικοῦ
[4, 1293]	τὸ τῆς δευτέρας ὀλιγαρχίας γίνεται	εἶδος·	μᾶλλον γὰρ ἰσχύοντες πλεονεκτεῖν ἀξιοῦσιν,
[4, 1292]	τινῶν ἀφωρισμένων, ὀλιγαρχικόν) ἕτερον δ'	εἶδος	ὀλιγαρχίας, ὅταν παῖς ἀντὶ πατρὸς
[4, 1293]	ὁ νόμος· καὶ τὸ τέταρτον	εἶδος	τῆς ὀλιγαρχίας τοῦτ' ἐστίν, ἀντίστροφον
[4, 1290]	Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν τῆς ὀλιγαρχίας	εἶδος	τιθέασιν ὡς οὖσαν ὀλιγαρχίαν τινά,
[4, 1292]	μὴ εἶναι πρόσοδον. Τρίτον δ'	εἶδος	τὸ πᾶσιν ἐξεῖναι, ὅσοι ἂν
[4, 1295]	τὴν αὑτῶν γνώμην· τρίτον δὲ	εἶδος	τυραννίδος, ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ
[4, 1291]	εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον πλήθους	εἶδος·	τῶν δὲ γνωρίμων πλοῦτος εὐγένεια
[4, 1295]	πόθεν δεῖ καθιστάναι, καὶ πῶς·	τυραννίδος	δ' εἴδη δύο μὲν διείλομεν
[4, 1293]	ὀνομαζομένης πολιτείας εἰπεῖν καὶ περὶ	τυραννίδος.	Ἐτάξαμεν δ' οὕτως οὐκ οὖσαν
[4, 1293]	ἀρχὴν εἴπομεν. Τελευταῖον δὲ περὶ	τυραννίδος	εὔλογόν ἐστι ποιήσασθαι μνείαν διὰ
[4, 1295]	ἀριστοκρατίας, νῦν εἴρηται. ~(Περὶ δὲ	τυραννίδος	ἦν ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ
[4, 1295]	αὑτῶν γνώμην· τρίτον δὲ εἶδος	τυραννίδος,	ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ τυραννίς,
[4, 1295]	τῶν ἐλευθέρων τὴν τοιαύτην ἀρχήν.	Τυραννίδος	μὲν οὖν εἴδη ταῦτα καὶ
[4, 1289]	ὀλιγαρχίας τε καὶ δημοκρατίας καὶ	τυραννίδος.	Φανερὸν μὲν οὖν καὶ τούτων
[4, 1293]	ὁ αὐτὸς ἀνὴρ καὶ πολίτης	ἀγαθός	ἐστιν, οἱ δ' ἐν ταῖς
[4, 1296]	καὶ τοῖς ἐν ταῖς πόλεσιν	ἔθος	καθέστηκε μηδὲ βούλεσθαι τὸ ἴσον,
[4, 1292]	δημοτικὴν εἶναι, διὰ δὲ τὸ	ἔθος	καὶ τὴν ἀγωγὴν πολιτεύεσθαι δημοτικῶς,
[4, 1290]	Καὶ γὰρ ἂν εἰ κατὰ	μέγεθος	διενέμοντο τὰς ἀρχάς, ὥσπερ ἐν
[4, 1300]	τῶν ἰδίων συναλλαγμάτων καὶ ἐχόντων	μέγεθος,	καὶ παρὰ ταῦτα τό τε
[4, 1292]	τῇ τυραννίδι. Διότι καὶ τὸ	ἦθος	τὸ αὐτό, καὶ ἄμφω δεσποτικὰ
[4, 1300]	οὐκ ἐμπίπτει δὲ εἰς δικαστῶν	πλῆθος.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἀφείσθω
[4, 1297]	μόνον· τοῦ δὲ τιμήματος τὸ	πλῆθος	ἁπλῶς μὲν ὁρισαμένους οὐκ ἔστιν
[4, 1293]	τῷ κτωμένῳ, καὶ διὰ τὸ	πλῆθος	εἶναι τῶν μετεχόντων τοῦ πολιτεύματος
[4, 1298]	σύμμετροι πρὸς τὸ τῶν γνωρίμων	πλῆθος,	ἢ ἀποκληροῦν τοὺς πλείους· ἐν
[4, 1296]	δὲ τὸ τῶν μέσων ὑπερτείνει	πλῆθος	ἢ συναμφοτέρων τῶν ἄκρων ἢ
[4, 1297]	ὥστ' ὀλίγοι τε ὄντες τὸ	πλῆθος	καὶ κατὰ τὴν σύνταξιν φαῦλοι
[4, 1292]	ταὐτά, κύριον δ' εἶναι τὸ	πλῆθος	καὶ μὴ τὸν νόμον. Τοῦτο
[4, 1290]	ἦν ἄν· ὀλίγον γὰρ τὸ	πλῆθος	καὶ τὸ τῶν καλῶν καὶ
[4, 1298]	γὰρ κύριον δεῖ ποιεῖν τὸ	πλῆθος,	καταψηφιζόμενον δὲ μὴ κύριον, ἀλλ'
[4, 1293]	Διὸ γίνεται τὸ τῶν ἀπόρων	πλῆθος	κύριον τῆς πολιτείας, ἀλλ' οὐχ
[4, 1298]	κἂν ὑπερβάλλωσι πολὺ κατὰ τὸ	πλῆθος	οἱ δημοτικοὶ τῶν πολιτικῶν ἢ
[4, 1290]	ἐστι τὸ περὶ τὴν τροφὴν	πλῆθος,	οἱ καλούμενοι γεωργοί, ~δεύτερον δὲ
[4, 1293]	μάλιστα δὲ σχολάζει τὸ τοιοῦτον	πλῆθος·	οὐ γὰρ ἐμποδίζει αὐτοὺς οὐθὲν
[4, 1290]	ἁπλῶς οὕτως, ὅπου κύριον τὸ	πλῆθος	ςκαὶ γὰρ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις
[4, 1296]	οὖν ὑπερέχει τὸ τῶν ἀπόρων	πλῆθος	τὴν εἰρημένην ἀναλογίαν, ἐνταῦθα πέφυκεν
[4, 1296]	μὲν τὸ τῶν γεωργῶν ὑπερτείνῃ	πλῆθος,	τὴν πρώτην δημοκρατίαν, ἐὰν δὲ
[4, 1292]	δόξης τούτους· πείθεται γὰρ τὸ	πλῆθος	τούτοις. Ἔτι δ' οἱ ταῖς
[4, 1290]	οἱ πλούσιοι διὰ τὸ κατὰ	πλῆθος	ὑπερέχειν, δῆμος, οἷον ἐν Κολοφῶνι
[4, 1299]	προβούλους ὀλίγους ἀναγκαῖον εἶναι τὸ	πλῆθος,	ὥστ' ὀλιγαρχικόν. Ἀλλ' ὅπου ἄμφω
[4, 1294]	δυσίν· ἡ γὰρ εὐγένειά ἐστιν	ἀρχαῖος	πλοῦτος καὶ ἀρετήή, φανερὸν ὅτι
[4, 1295]	ἀρίστη πολιτεία καὶ τίς ἄριστος	βίος	ταῖς πλείσταις πόλεσι καὶ τοῖς
[4, 1295]	καὶ πολιτείας· ἡ γὰρ πολιτεία	βίος	τίς ἐστι πόλεως. ~Ἐν ἁπάσαις
[4, 1300]	καὶ εἴ τις ἄλλος ἄρχων	κύριός	ἐστι τοιαύτης ἐπιμελείας, ἀριστοκρατικόν, δημοκρατικὸν
[4, 1298]	νλέγω δὲ τοιαύτην ἐν ᾗ	κύριος	ὁ δῆμος καὶ τῶν νόμων
[4, 1295]	πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων. Διόπερ	ἀκούσιος·	οὐθεὶς γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν
[4, 1294]	τρόπον (οὐθὲν γὰρ διάδηλος ὁ	πλούσιος	καὶ ὁ πένης οὕτω) τὰ
[4, 1292]	ἄρχεσθαι ὑπὸ νόμου, καὶ γίνεται	δεσποτικός,	ὥστε οἱ κόλακες ἔντιμοι, καὶ
[4, 1289]	ἕκαστον εἶδος καὶ πάλιν ὀλιγαρχίας·	τέλος	δέ, πάντων τούτων ὅταν ποιησώμεθα
[4, 1289]	τῆς πολιτείας καὶ τί τὸ	τέλος	ἑκάστης τῆς κοινωνίας ἐστίν· νόμοι
[4, 1294]	τὸν αὐτὸν τρόπον (οὐθὲν γὰρ	διάδηλος	ὁ πλούσιος καὶ ὁ πένης
[4, 1300]	καὶ γυναικονόμος, καὶ εἴ τις	ἄλλος	ἄρχων κύριός ἐστι τοιαύτης ἐπιμελείας,
[4, 1298]	παραγγελλόμενα ἀκουσομένους ὑπὸ τῶν ἀρχόντων·	ἄλλος	δὲ τρόπος τὸ πάντας ἀθρόους,
[4, 1298]	οὔσας ἐξ ἁπάντων ἢ κληρωτάς·	ἄλλος	δὲ τρόπος τὸ περὶ τὰς
[4, 1290]	Αἰθιοπίᾳ φασί τινες, ἢ κατὰ	κάλλος,	ὀλιγαρχία ἦν ἄν· ὀλίγον γὰρ
[4, 1299]	γὰρ βουλευτὴς δημοτικόν, ὁ δὲ	πρόβουλος	ὀλιγαρχικόν. Καταλύεται δὲ καὶ τῆς
[4, 1297]	ὑπεροχὴν ἐν τοῖς ἱππεῦσιν ὁ	πόλεμος	εἶχεν· ἄνευ μὲν γὰρ συντάξεως
[4, 1297]	πολιτεύματος. Καὶ εἰώθασι δέ, ὅταν	πόλεμος	ᾖ, ὀκνεῖν, ἂν μὴ λαμβάνωσι
[4, 1292]	ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος	δῆμος	ἀνάλογον τῶν μοναρχιῶν τῇ τυραννίδι.
[4, 1292]	ἄδηλον. Ὁ δ' οὖν τοιοῦτος	δῆμος,	ἅτε μόναρχος ὤν, ζητεῖ μοναρχεῖν
[4, 1296]	ἄγουσι τὴν πολιτείαν, ὥστε ἢ	δῆμος	γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία. Πρὸς δὲ
[4, 1292]	γίνονται δημαγωγοί. Μόναρχος γὰρ ὁ	δῆμος	γίνεται, σύνθετος εἷς ἐκ πολλῶν·
[4, 1298]	τοιαύτην γὰρ ἰσότητα ζητεῖ ὁ	δῆμος.	Εἰσὶ δὲ οἱ τρόποι τοῦ
[4, 1296]	κέκτηνται οἱ δὲ μηθέν, ἢ	δῆμος	ἔσχατος γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία ἄκρατος,
[4, 1290]	οὕτω καὶ τῶν πολιτειῶν δύο,	δῆμος	καὶ ὀλιγαρχία. Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν
[4, 1298]	τοιαύτην ἐν ᾗ κύριος ὁ	δῆμος	καὶ τῶν νόμων ἐστίνν πρὸς
[4, 1291]	ὁμοίως. Ἐπεὶ δὲ πλείων ὁ	δῆμος,	κύριον δὲ τὸ δόξαν τοῖς
[4, 1290]	τιμῶν. ~Μᾶλλον τοίνυν λεκτέον ὅτι	δῆμος	μέν ἐστιν (ὅταν οἱ ἐλεύθεροι
[4, 1298]	κοινῇ βουλευόμενοι πάντες, ὁ μὲν	δῆμος	μετὰ τῶν γνωρίμων, οὗτοι δὲ
[4, 1296]	τὰς οὐσίας ἔχοντες εἴθ' ὁ	δῆμος,	οἱ τὸ μέσον ἐκβαίνοντες καθ'
[4, 1290]	πλειόνων καὶ μὴ ἐλευθέρων ἄρχωσι,	δῆμος,	οἷον ἐν Ἀπολλωνίᾳ τῇ ἐν
[4, 1290]	διὰ τὸ κατὰ πλῆθος ὑπερέχειν,	δῆμος,	οἷον ἐν Κολοφῶνι τὸ παλαιόν
[4, 1298]	προβουλεύσωσιν (οὕτω γὰρ μεθέξει ὁ	δῆμος	τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ λύειν οὐθὲν
[4, 1299]	ἐν αἷς αὐτὸς συνιὼν ὁ	δῆμος	χρηματίζει περὶ πάντων. ~Τοῦτο δὲ
[4, 1290]	ὁ τῆς συζεύξεως τῆς τούτων	ἀριθμὸς	ἐξ ἀνάγκης ποιήσει πλείω γένη
[4, 1292]	λεχθὲν καὶ ἄρχῃ μὴ ὁ	νόμος	ἀλλ' οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν
[4, 1298]	τιμήματος, καὶ περὶ ὧν ὁ	νόμος	ἀπαγορεύει μὴ κινῶσιν ἀλλ' ἀκολουθῶσι,
[4, 1293]	οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ' οὐχ ὁ	νόμος·	καὶ τὸ τέταρτον εἶδος τῆς
[4, 1291]	ἴσον. Ἴσον γάρ φησιν ὁ	νόμος	ὁ τῆς τοιαύτης δημοκρατίας τὸ
[4, 1292]	κύρια ᾖ ἀλλὰ μὴ ὁ	νόμος·	συμβαίνει δὲ τοῦτο διὰ τοὺς
[4, 1299]	μέρος, οἷον ὁ γυναικονόμος ἢ	παιδονόμος·	αἱ δ' οἰκονομικαί ίπολλάκις γὰρ
[4, 1300]	πολλάκις καὶ ἅπαντα αὐτοὶ κρίνουσιν.	Παιδονόμος	δὲ καὶ γυναικονόμος, καὶ εἴ
[4, 1299]	ἢ κατὰ μέρος, οἷον ὁ	γυναικονόμος	ἢ παιδονόμος· αἱ δ' οἰκονομικαί
[4, 1300]	αὐτοὶ κρίνουσιν. Παιδονόμος δὲ καὶ	γυναικονόμος,	καὶ εἴ τις ἄλλος ἄρχων
[4, 1290]	γὰρ αἱ πόλεις οὐκ ἐξ	ἑνὸς	ἀλλ' ἐκ πολλῶν σύγκεινται μερῶν,
[4, 1288]	ἐστι θεωρῆσαι τὸ περὶ ἕκαστον	γένος	ἁρμόττον, οἷον ἄσκησις σώματι ποία
[4, 1288]	κατὰ μόριον γινομέναις, ἀλλὰ περὶ	γένος	ἕν τι τελείαις οὔσαις, μιᾶς
[4, 1299]	ἑκάστην καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν	γένος	ἢ οὐθέν, οἷον ἐν δημοκρατίᾳ
[4, 1289]	διαφοραῖς ἐστιν ἡ μὲν κατὰ	γένος	ἡ δὲ κατ' ἀρετήν, ~κἂν
[4, 1292]	ἐξεῖναι τοῖς ἀνυπευθύνοις κατὰ τὸ	γένος,	μετέχειν μέντοι δυναμένους σχολάζειν· διόπερ
[4, 1291]	δὲ τὸ θητικόν, πέμπτον δὲ	γένος	τὸ προπολεμῆσον, ὃ τούτων οὐθὲν
[4, 1288]	οὖσα μάλιστ' εἴη κατ' εὐχὴν	μηδενὸς	ἐμποδίζοντος τῶν ἐκτός, καὶ τίς
[4, 1298]	συνιόντας, τὰς δ' ἀρχὰς περὶ	μηθενὸς	κρίνειν ἀλλὰ μόνον προανακρίνειν, ὅνπερ
[4, 1294]	ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ τιμήματος	οὐθενὸς	ἢ μικροῦ πάμπαν, οἱ δ'
[4, 1289]	μὴν εἰς ταὐτὸ βλέψας ἡμῖν.	Ἐκεῖνος	μὲν γὰρ ἔκρινε πασῶν μὲν
[4, 1300]	δραχμιαῖα καὶ πεντάδραχμα καὶ μικρῷ	πλείονος.	Δεῖ μὲν γὰρ καὶ περὶ
[4, 1296]	ὀλίγοις· εἷς γὰρ ἀνὴρ συνεπείσθη	μόνος	τῶν πρότερον ἐφ' ἡγεμονίᾳ γενομένων
[4, 1299]	γὰρ ἑξαμήνους, οἱ δὲ δι'	ἐλάττονος,	οἱ δ' ἐνιαυσίας, οἱ δὲ
[4, 1295]	εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις	ἀνυπεύθυνος	ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων
[4, 1294]	μὲν οὖν οὗτος τοῦ συνδυασμοῦ	τρόπος,	ἕτερος δὲ τὸ τὸ μέσον
[4, 1294]	ἀπὸ τιμήματος. Ὁ μὲν οὖν	τρόπος	τῆς μίξεως οὗτος· τοῦ δ'
[4, 1298]	ὑπὸ τῶν ἀρχόντων· ἄλλος δὲ	τρόπος	τὸ πάντας ἀθρόους, συνιέναι δὲ
[4, 1298]	ἀναγκαῖον τοὺς ἐπισταμένους· τέταρτος δὲ	τρόπος	τὸ πάντας περὶ πάντων βουλεύεσθαι
[4, 1298]	ἁπάντων ἢ κληρωτάς· ἄλλος δὲ	τρόπος	τὸ περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ
[4, 1298]	πλείους, εἷς μὲν τὸ κατὰ	μέρος	ἀλλὰ μὴ πάντας ἀθρόους (ὥσπερ
[4, 1290]	πρότερον. Ὁμολογοῦμεν γὰρ οὐχ ἓν	μέρος	ἀλλὰ πλείω πᾶσαν ἔχειν πόλιν.
[4, 1298]	τὰς ἀρχὰς βαδίζουσι πάντες κατὰ	μέρος	ἐκ τῶν φυλῶν καὶ τῶν
[4, 1290]	τοιοῦτον ἕτερον εἴρηται πόλεως εἶναι	μέρος	ἐν τοῖς περὶ τὴν ἀριστοκρατίαν·
[4, 1295]	ὅπως λάβῃ τῆς μεθόδου τὸ	μέρος,	ἐπειδὴ καὶ ταύτην τίθεμεν τῶν
[4, 1290]	ὀλιγαρχίαις καὶ πανταχοῦ τὸ πλέον	μέρος	κύριονν, οὐδ' ὀλιγαρχίαν, ὅπου κύριοι
[4, 1300]	ἐξ ἁπάντων, ἢ ὡς ἀνὰ	μέρος,	οἷον κατὰ φυλὰς καὶ δήμους
[4, 1299]	οἷον στρατηγὸς στρατευομένων, ἢ κατὰ	μέρος,	οἷον ὁ γυναικονόμος ἢ παιδονόμος·
[4, 1301]	δ' ἕτεροι καὶ οἱ κατὰ	μέρος.	Πάλιν γὰρ ἐκ τινῶν καὶ
[4, 1295]	ταύτην τίθεμεν τῶν πολιτειῶν τι	μέρος.	Περὶ μὲν οὖν βασιλείας διωρίσαμεν
[4, 1291]	δὲ προπολεμοῦν οὐ πρότερον ἀποδίδωσι	μέρος	πρὶν ἢ τῆς χώρας αὐξομένης
[4, 1291]	λειτουργοῦντας ἢ συνεχῶς ἢ κατὰ	μέρος	τῇ πόλει ταύτην τὴν λειτουργίαν.
[4, 1296]	γὰρ κρεῖττον εἶναι τὸ βουλόμενον	μέρος	τῆς πόλεως τοῦ μὴ βουλομένου
[4, 1294]	οὖν οὗτος τοῦ συνδυασμοῦ τρόπος,	ἕτερος	δὲ τὸ τὸ μέσον λαμβάνειν
[4, 1292]	οὐχ ὡς ἕκαστος ἀλλὰ πάντες.	Ὅμηρος	δὲ ποίαν λέγει οὐκ ἀγαθὸν
[4, 1294]	κατ' ἀρετήν (ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ	ὅρος	ἀρετή, ὀλιγαρχίας δὲ πλοῦτος, δήμου
[4, 1294]	εὖ μεμεῖχθαι δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν	ὅρος,	ὅταν ἐνδέχηται λέγειν τὴν αὐτὴν
[4, 1295]	βασιλείας ἐποιούμεθα τὴν σκέψιν, πότερον	ἀσύμφορος	ἢ συμφέρει ταῖς πόλεσιν, καὶ
[4, 1296]	λείπεται τῷ ποιῷ. Διὸ ταῦτα	πρὸς	ἄλληλα συγκριτέον. Ὅπου μὲν οὖν
[4, 1295]	ἐκάλουν αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ τινας	πρὸς	ἀλλήλας αὗται διαφοράς, ἦσαν δὲ
[4, 1297]	ὑπομείνειαν διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν	πρὸς	ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ πιστότατος ὁ
[4, 1296]	τὸ στάσεις γίγνεσθαι καὶ μάχας	πρὸς	ἀλλήλους τῷ δήμῳ καὶ τοῖς
[4, 1299]	πολιτείαν, μᾶλλον ἄν τις ἀπορήσειε	πρὸς	ἅπασάν τε δὴ πολιτείαν καὶ
[4, 1295]	τοῖς πλείστοις τῶν ἀνθρώπων, μήτε	πρὸς	ἀρετὴν συγκρίνουσι τὴν ὑπὲρ τοὺς
[4, 1299]	σιτομέτρασσ· αἱ δ' ὑπηρετικαὶ καὶ	πρὸς	ἅς, ἂν εὐπορῶσι, τάττουσι δούλους.
[4, 1300]	πρὸς ξένους, ἄλλο δὲ ξένοις	πρὸς	ἀστούς) ἔτι δὲ παρὰ πάντα
[4, 1289]	τοὺς ἑκάστῃ τῶν πολιτειῶν ἁρμόττοντας.	Πρὸς	γὰρ τὰς πολιτείας τοὺς νόμους
[4, 1296]	ἢ δῆμος γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία.	Πρὸς	δὲ τούτοις διὰ τὸ στάσεις
[4, 1295]	δ' ἀμφότερα βλαβερὰ ταῖς πόλεσιν.	Πρὸς	δὲ τούτοις οἱ μὲν ἐν
[4, 1290]	δεκτικόν, οἷον στόμα καὶ κοιλίαν,	πρὸς	δὲ τούτοις, οἷς κινεῖται μορίοις
[4, 1297]	καὶ διὰ τίνα αἰτίαν συμβαίνει,	πρὸς	δὲ τούτοις τίς ἀρίστη τῶν
[4, 1291]	καὶ τὸ μετέχον δικαιοσύνης δικαστικῆς,	πρὸς	δὲ τούτοις τὸ βουλευόμενον, ὅπερ
[4, 1291]	Χίῳ, πορθμευτικὸν δ' ἐν Τενέδῳῳ,	πρὸς	δὲ τούτοις τὸ χερνητικὸν καὶ
[4, 1299]	τε καὶ δεῖ μίαν τετάχθαι	πρὸς	ἓν ἔργον (πολλούς τε γὰρ
[4, 1298]	περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης καὶ	πρὸς	εὐθύνας, τὰ δ' ἄλλα τὰς
[4, 1290]	πρὶν γενέσθαι τὸν πόλεμον τὸν	πρὸς	Λυδούς) ἀλλ' ἔστι δημοκρατία μὲν
[4, 1299]	ἀρχικώτερόν ἐστιν. Ἀλλὰ ταῦτα διαφέρει	πρὸς	μὲν τὰς χρήσεις οὐδὲν ὡς
[4, 1300]	δὲ ξενικοῦ ἓν μὲν ξένοις	πρὸς	ξένους, ἄλλο δὲ ξένοις πρὸς
[4, 1295]	τὴν ὑπὲρ τοὺς ἰδιώτας, μήτε	πρὸς	παιδείαν ἣ φύσεως δεῖται καὶ
[4, 1295]	δεῖται καὶ χορηγίας τυχηρᾶς, μήτε	πρὸς	πολιτείαν τὴν κατ' εὐχὴν γινομένην,
[4, 1299]	ἀναγκαῖαι μὲν οὔ, χρήσιμοι δὲ	πρὸς	σπουδαίαν πολιτείαν, μᾶλλον ἄν τις
[4, 1289]	πολλοὶ περὶ τὴν Ἀσίαν) ἔτι	πρὸς	ταῖς κατὰ πλοῦτον διαφοραῖς ἐστιν
[4, 1298]	τε τὰς ἀρχαιρεσίας αἱρησομένους καὶ	πρὸς	τὰς νομοθεσίας καὶ περὶ πολέμου
[4, 1298]	Διῄρηται μὲν οὖν τὸ βουλευόμενον	πρὸς	τὰς πολιτείας τοῦτον τὸν τρόπον,
[4, 1289]	ἔχειν τῆς πολιτείας ἑκάστης καὶ	πρὸς	τὰς τῶν νόμων θέσεις· οὐ
[4, 1297]	νομοθεσίας· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις	πρὸς	ταῦτ' ἀντισοφίζονται. Τοῖς μὲν γὰρ
[4, 1298]	πάντας ἀθρόους, συνιέναι δὲ μόνον	πρός	τε τὰς ἀρχαιρεσίας αἱρησομένους καὶ
[4, 1293]	μὴν ἀλλ' εἰσί τινες αἳ	πρός	τε τὰς ὀλιγαρχουμένας ἔχουσι διαφορὰς
[4, 1295]	δύναμιν ἐπαλλάττειν πως αὐτῶν καὶ	πρὸς	τὴν βασιλείαν, διὰ τὸ κατὰ
[4, 1293]	καλεῖν τὰς μὲν ἀποκλινούσας ὡς	πρὸς	τὴν δημοκρατίαν πολιτείας, τὰς δὲ
[4, 1293]	διαφορὰς καὶ καλοῦνται ἀριστοκρατίαι καὶ	πρὸς	τὴν καλουμένην πολιτείαν. Ὅπου γὰρ
[4, 1299]	(οὐ γὰρ ἐμποδιοῦσιν ἀλλήλαις) καὶ	πρὸς	τὴν ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον τὰ ἀρχεῖα
[4, 1293]	τὴν δημοκρατίαν πολιτείας, τὰς δὲ	πρὸς	τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον ἀριστοκρατίας διὰ
[4, 1293]	ὅσαι τῆς καλουμένης πολιτείας ῥέπουσι	πρὸς	τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον. Λοιπὸν δ'
[4, 1296]	ἐν ἡγεμονίᾳ γενομένων τῆς Ἑλλάδος	πρὸς	τὴν παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι πολιτείαν
[4, 1293]	δ' ἐν ταῖς ἄλλαις ἀγαθοὶ	πρὸς	τὴν πολιτείαν εἰσὶ τὴν αὑτῶν)
[4, 1299]	ἐπιμελειῶν, ἢ πάντων τῶν πολιτῶν	πρός	τινα πρᾶξιν, οἷον στρατηγὸς στρατευομένων,
[4, 1298]	δῆμος καὶ τῶν νόμων ἐστίνν	πρὸς	τὸ βουλεύεσθαι βέλτιον τὸ αὐτὸ
[4, 1295]	τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων πάντων	πρὸς	τὸ σφέτερον αὐτῆς συμφέρον, ἀλλὰ
[4, 1296]	τῶν πόλεων συμφέρον σκοποῦντες ἀλλὰ	πρὸς	τὸ σφέτερον αὐτῶν, ὥστε διὰ
[4, 1295]	σφέτερον αὐτῆς συμφέρον, ἀλλὰ μὴ	πρὸς	τὸ τῶν ἀρχομένων. Διόπερ ἀκούσιος·
[4, 1298]	διδόναι μισθόν, ἀλλ' ὅσοι σύμμετροι	πρὸς	τὸ τῶν γνωρίμων πλῆθος, ἢ
[4, 1296]	καθίστασαν οἱ δ' ὀλιγαρχίας, οὐ	πρὸς	τὸ τῶν πόλεων συμφέρον σκοποῦντες
[4, 1289]	ἢ μανθάνειν ἐξ ἀρχῆς· διὸ	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις καὶ ταῖς ὑπαρχούσαις
[4, 1300]	ἐκ τῶν συγκατελθόντων καὶ συμμαχεσαμένων	πρὸς	τὸν δῆμον) καὶ ταῦτα ἢ
[4, 1297]	χάριν ἐν ταῖς πολιτείαις σοφίζονται	πρὸς	τὸν δῆμον πέντε τὸν ἀριθμόν,
[4, 1291]	εἴτε τοῖς αὐτοῖς, οὐθὲν διαφέρει	πρὸς	τὸν λόγον· καὶ γὰρ ὁπλιτεύειν
[4, 1289]	δὲ πρὸς τοὺς πολέμους ἵπποις	πρὸς	τοὺς ἀστυγείτονας, οἷον Ἐρετριεῖς καὶ
[4, 1289]	πάντες, ἀλλ' οὐ τὰς πολιτείας	πρὸς	τοὺς νόμους. Πολιτεία μὲν γάρ
[4, 1289]	παρὰ τούτοις ἦσαν· ἐχρῶντο δὲ	πρὸς	τοὺς πολέμους ἵπποις πρὸς τοὺς
[4, 1296]	τοῦ μέσου πλεῖον, ἂν μὴ	πρὸς	ὑπόθεσιν κρίνῃ τις. Λέγω δὲ
[4, 1296]	κρίνῃ τις. Λέγω δὲ τὸ	πρὸς	ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις, οὔσης ἄλλης
[4, 1293]	κατ' ἀρετὴν πολιτείαν καὶ μὴ	πρὸς	ὑπόθεσίν τινα ἀγαθῶν ἀνδρῶν μόνην
[4, 1298]	βουλεύεσθαι, καὶ ὅταν παῖς ἀντὶ	πατρὸς	εἰσίῃ καὶ κύριοι τῶν νόμων
[4, 1292]	εἶδος ὀλιγαρχίας, ὅταν παῖς ἀντὶ	πατρὸς	εἰσίῃ, τέταρτον δ' ὅταν ὑπάρχῃ
[4, 1295]	ηὔξατο Φωκυλίδης Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα·	μέσος	θέλω ἐν πόλει εἶναι. Δῆλον
[4, 1297]	ὁ διαιτητής, διαιτητὴς δ' ὁ	μέσος.	Ὅσῳ δ' ἂν ἄμεινον ἡ
[4, 1299]	κύριαι τίνων, καὶ περὶ χρόνου,	πόσος	ἑκάστης ἀρχῆς (οἱ μὲν γὰρ
[4, 1294]	τιμήματος, ὀλιγαρχικὸν δὲ τὸ ἀπὸ	τιμήματος·	ἀριστοκρατικὸν τοίνυν καὶ πολιτικὸν τὸ
[4, 1298]	πλείους διὰ τὴν μετριότητα τοῦ	τιμήματος,	καὶ περὶ ὧν ὁ νόμος
[4, 1294]	πάμπαν, οἱ δ' ἀπὸ μακροῦ	τιμήματος,	κοινὸν δέ γε οὐδέτερον, ἀλλὰ
[4, 1294]	τῆς δημοκρατίας τὸ μὴ ἀπὸ	τιμήματος.	Ὁ μὲν οὖν τρόπος τῆς
[4, 1294]	δημοκρατικὸν μὲν τὸ μὴ ἀπὸ	τιμήματος,	ὀλιγαρχικὸν δὲ τὸ ἀπὸ τιμήματος·
[4, 1294]	οἷον ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ	τιμήματος	οὐθενὸς ἢ μικροῦ πάμπαν, οἱ
[4, 1297]	ὅπλα ἐχόντων μόνον· τοῦ δὲ	τιμήματος	τὸ πλῆθος ἁπλῶς μὲν ὁρισαμένους
[4, 1290]	τε (αὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείους	στόματος	διαφοράς, ὁμοίως δὲ οὐδ' ὤτων)
[4, 1290]	εἶεν διαφοραί (λέγω δ' οἷον	στόματός	τινα πλείω γένη καὶ κοιλίας
[4, 1293]	πλῆθος εἶναι τῶν μετεχόντων τοῦ	πολιτεύματος	ἀνάγκη μὴ τοὺς ἀνθρώπους ἀλλὰ
[4, 1297]	χαρίεντας εἶναι τοὺς μετέχοντας τοῦ	πολιτεύματος.	Καὶ εἰώθασι δέ, ὅταν πόλεμος
[4, 1296]	δῆμος ἔσχατος γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία	ἄκρατος,	ἢ τυραννὶς δι' ἀμφοτέρας τὰς
[4, 1297]	τὴν πρὸς ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ	πιστότατος	ὁ διαιτητής, διαιτητὴς δ' ὁ
[4, 1296]	οἱ δὲ μηθέν, ἢ δῆμος	ἔσχατος	γίγνεται ἢ ὀλιγαρχία ἄκρατος, ἢ
[4, 1292]	Μόναρχος γὰρ ὁ δῆμος γίνεται,	σύνθετος	εἷς ἐκ πολλῶν· οἱ γὰρ
[4, 1295]	τὸ τῆς ἑκάστοις ἐνδεχομένης τυχεῖν	μεσότητος·	τοὺς δὲ αὐτοὺς τούτους ὅρους
[4, 1294]	τρία ἐστὶ τὰ ἀμφισβητοῦντα τῆς	ἰσότητος	τῆς πολιτείας, ἐλευθερία πλοῦτος ἀρετή
[4, 1288]	κατ' εὐχὴν μηδενὸς ἐμποδίζοντος τῶν	ἐκτός,	καὶ τίς τίσιν ἁρμόττουσα (πολλοῖς
[4, 1288]	μάλιστ' εἴη κατ' εὐχὴν μηδενὸς	ἐμποδίζοντος	τῶν ἐκτός, καὶ τίς τίσιν
[4, 1289]	πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι τὴν τοῦ	βασιλεύοντος·	ὥστε τὴν τυραννίδα χειρίστην οὖσαν
[4, 1298]	ὅσας ἄρχειν ἀναγκαῖον τοὺς ἐπισταμένους·	τέταρτος	δὲ τρόπος τὸ πάντας περὶ
[4, 1296]	μέση βελτίστη, φανερόν· μόνη γὰρ	ἀστασίαστος·	ὅπου γὰρ πολὺ τὸ διὰ
[4, 1292]	πλείους ὦσιν οἱ ἄρχοντες ὡς	ἕκαστος,	ἄδηλον. Ὁ δ' οὖν τοιοῦτος
[4, 1292]	πολλοὶ κύριοί εἰσιν οὐχ ὡς	ἕκαστος	ἀλλὰ πάντες. Ὅμηρος δὲ ποίαν
[4, 1295]	δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ τίς	ἄριστος	βίος ταῖς πλείσταις πόλεσι καὶ
[4, 1293]	ἐν μόνῃ γὰρ ἁπλῶς ὁ	αὐτὸς	ἀνὴρ καὶ πολίτης ἀγαθός ἐστιν,
[4, 1299]	ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν αἷς	αὐτὸς	συνιὼν ὁ δῆμος χρηματίζει περὶ
[4, 1294]	μὲν οὖν τρόπος τῆς μίξεως	οὗτος·	τοῦ δ' εὖ μεμεῖχθαι δημοκρατίαν
[4, 1294]	ἐξ ἀμφοῖν) ~εἷς μὲν οὖν	οὗτος	τοῦ συνδυασμοῦ τρόπος, ἕτερος δὲ
[4, 1292]	κόλακες ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ	τοιοῦτος	δῆμος ἀνάλογον τῶν μοναρχιῶν τῇ
[4, 1292]	ἕκαστος, ἄδηλον. Ὁ δ' οὖν	τοιοῦτος	δῆμος, ἅτε μόναρχος ὤν, ζητεῖ
[4, 1294]	τῆς ἰσότητος τῆς πολιτείας, ἐλευθερία	πλοῦτος	ἀρετή ήτὸ γὰρ τέταρτον, ὃ
[4, 1294]	γὰρ ὅρος ἀρετή, ὀλιγαρχίας δὲ	πλοῦτος,	δήμου δ' ἐλευθερία) τὸ δ'
[4, 1291]	πλήθους εἶδος· τῶν δὲ γνωρίμων	πλοῦτος	εὐγένεια ἀρετὴ παιδεία καὶ τὰ
[4, 1294]	ἡ γὰρ εὐγένειά ἐστιν ἀρχαῖος	πλοῦτος	καὶ ἀρετήή, φανερὸν ὅτι τὴν
[4, 1295]	μὲν ἐν ὑπεροχαῖς εὐτυχημάτων ὄντες,	ἰσχύος	καὶ πλούτου καὶ φίλων καὶ
[4, 1292]	ἀλλ' οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν	ἀντίστροφος	αὕτη ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις ὥσπερ
[4, 1295]	ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ τυραννίς,	ἀντίστροφος	οὖσα τῇ παμβασιλείᾳ. Τοιαύτην δ'
[4, 1292]	εἰσι κύριοι, ἐνταῦθα γίνονται δημαγωγοί.	Μόναρχος	γὰρ ὁ δῆμος γίνεται, σύνθετος
[4, 1292]	δ' οὖν τοιοῦτος δῆμος, ἅτε	μόναρχος	ὤν, ζητεῖ μοναρχεῖν διὰ τὸ
[4, 1290]	τὰς μὲν τῆς εὖ κεκραμένης	ἁρμονίασσ	τὰς δὲ τῆς ἀρίστης πολιτείας,
[4, 1292]	νόμον ἐπιστήσαντες ἐκκλησιάζουσι τὰς ἀναγκαίας	ἐκκλησίασσ,	τοῖς δὲ ἄλλοις μετέχειν ἔξεστιν
[4, 1299]	δ' οἰκονομικαί ίπολλάκις γὰρ αἱροῦνται	σιτομέτρασσ·	αἱ δ' ὑπηρετικαὶ καὶ πρὸς
[4, 1294]	δύναιντο καὶ τῶν πενήτων οἱ	παῖδεσσ,	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 1299]	κρίσις γέγονεν ἀμφισβητούντων περὶ τοῦ	ὀνόματοσσ,	ἔχει δέ τιν' ἄλλην διανοητικὴν
[4, 1296]	καὶ Λυκοῦργος ςοὐ γὰρ ἦν	βασιλεύσσ	καὶ Χαρώνδας καὶ σχεδὸν οἱ
[4, 1297]	ἀριθμόν ἐστι, καὶ τῶν ἄλλων	ὁμοίωσσ,	ἔτι δὲ τίνες αἱ διαφοραὶ
[4, 1293]	ταῖς οὐσίαις καὶ ταῖς πολυφιλίαις,	ἐγγὺς	ἡ τοιαύτη δυναστεία μοναρχίας ἐστίν,
[4, 1296]	δὲ τῶν μέσων καὶ τῶν	σύνεγγυς	πολὺ ἧττον. Τὴν δ' αἰτίαν
[4, 1292]	μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν· οὐ γὰρ	εὐθὺς	μεταβαίνουσιν, ἀλλὰ ἀγαπῶσι τὰ πρῶτα
[4, 1295]	βούλονται οὔτε ἐπίστανται (καὶ τοῦτ'	εὐθὺς	οἴκοθεν ὑπάρχει παισὶν οὖσιν· διὰ
[4, 1298]	ὀλιγαρχίαις (τάττουσι γὰρ ζημίαν τούτοις	οὓς	βούλονται δικάζειν, ἵνα δικάζωσιν, οἱ
[4, 1289]	τῶν δηλούντων τὴν πολιτείαν, καθ'	οὓς	δεῖ τοὺς ἄρχοντας ἄρχειν καὶ
[4, 1295]	τινες μόναρχοι τὸν τρόπον τοῦτον,	οὓς	ἐκάλουν αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ τινας
[4, 1298]	οἷον ἐν ἐνίαις πολιτείαις ἐστὶν	οὓς	καλοῦσι προβούλους καὶ νομοφύλακας, περὶ
[4, 1299]	ὦσιν, ὀλιγαρχικόν· τοὺς δὲ προβούλους	ὀλίγους	ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πλῆθος, ὥστ'
[4, 1294]	εἶναι καὶ μηδεμίαν κληρωτήν, καὶ	ὀλίγους	εἶναι κυρίους θανάτου καὶ φυγῆς,
[4, 1291]	ἐπὶ τὸ πολὺ τοὺς μὲν	ὀλίγους	εἶναι τοὺς δὲ πολλοὺς ταῦτα
[4, 1290]	μὲν πολλοὺς εἶναι τοὺς δ'	ὀλίγους·	ἐλεύθεροι μὲν γὰρ πολλοί, πλούσιοι
[4, 1299]	ταῖς μικραῖς ἀνάγκη συνάγειν εἰς	ὀλίγους	πολλὰς ἀρχάς ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν
[4, 1292]	συμβαίνει δὲ τοῦτο διὰ τοὺς	δημαγωγούς.	Ἐν μὲν γὰρ ταῖς κατὰ
[4, 1290]	γενέσθαι τὸν πόλεμον τὸν πρὸς	Λυδούς)	ἀλλ' ἔστι δημοκρατία μὲν ὅταν
[4, 1298]	(ὥσπερ ἐν τῇ πολιτείᾳ τῇ	Τηλεκλέους	ἐστὶ τοῦ Μιλησίου· καὶ ἐν
[4, 1293]	πόλεσι γεγενημένη. Διὰ γὰρ τὸ	μείζους	γεγονέναι πολὺ τὰς πόλεις τῶν
[4, 1293]	ἀδικοῦντες ἀδικοῦσιν· ὅθεν καὶ καλοὺς	κἀγαθοὺς	καὶ γνωρίμους τούτους προσαγορεύουσιν. Ἐπεὶ
[4, 1296]	κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ ὀλιγαρχικοῦ	πλήθους.	Δεῖ δ' ἀεὶ τὸν νομοθέτην
[4, 1291]	κἂν εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον	πλήθους	εἶδος· τῶν δὲ γνωρίμων πλοῦτος
[4, 1298]	ἢ προσαιρεῖσθαί τινας ἐκ τοῦ	πλήθους,	ἢ κατασκευάσαντας ἀρχεῖον οἷον ἐν
[4, 1293]	πολιτείας διὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ	πλήθους,	κοινωνοῦσι δὲ καὶ πολιτεύονται διὰ
[4, 1298]	γνωρίμων, οὗτοι δὲ μετὰ τοῦ	πλήθους)	συμφέρει δὲ καὶ τὸ αἱρετοὺς
[4, 1289]	πόλεις, ἔπειτα πάλιν τούτου τοῦ	πλήθους	τοὺς μὲν εὐπόρους ἀναγκαῖον εἶναι
[4, 1296]	εὐγένειαν, ποσὸν δὲ τὴν τοῦ	πλήθους	ὑπεροχήν. Ἐνδέχεται δὲ τὸ μὲν
[4, 1299]	πότερον εἶναι δεῖ τὰς ἀρχὰς	ἀιδίους	ἢ πολυχρονίους ἢ μηδέτερον ἀλλὰ
[4, 1298]	κύριοι, ἀλλ' ἐπανάγεται εἰς τοὺς	πλείους	αἰεί. ~Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[4, 1290]	δὲ πλείω. Φανερὸν τοίνυν ὅτι	πλείους	ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείας, εἴδει διαφερούσας
[4, 1296]	τῶν δ' ἄλλων πολιτειῶν, ἐπειδὴ	πλείους	δημοκρατίας καὶ πλείους ὀλιγαρχίας φαμὲν
[4, 1298]	μετριωτέρων αἱρετοί τε ὦσι καὶ	πλείους	διὰ τὴν μετριότητα τοῦ τιμήματος,
[4, 1298]	δὲ οἱ τρόποι τοῦ πάντας	πλείους,	εἷς μὲν τὸ κατὰ μέρος
[4, 1298]	γνωρίμων πλῆθος, ἢ ἀποκληροῦν τοὺς	πλείους·	ἐν δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις ἢ
[4, 1294]	καὶ δι' αὑτῆς μὴ τῷ	πλείους	ἔξωθεν εἶναι τοὺς βουλομένους (εἴη
[4, 1293]	δὲ τῆς ὀλιγαρχίας· ὅταν μὲν	πλείους	ἔχωσιν οὐσίαν, ἐλάττω δὲ καὶ
[4, 1290]	ὄντες. Ὅτι μὲν οὖν πολιτεῖαι	πλείους,	καὶ δι' ἣν αἰτίαν, εἴρηται·
[4, 1297]	οὖν εἰσιν αἰτίαν αἱ πολιτεῖαι	πλείους,	καὶ διὰ τί παρὰ τὰς
[4, 1291]	Ὅτι μὲν οὖν εἰσι πολιτεῖαι	πλείους,	καὶ διὰ τίνας αἰτίας, εἴρηται
[4, 1289]	ταῖς δημοκρατίαις πάσαις, εἴπερ δὴ	πλείους	καὶ μὴ μία δημοκρατία μηδὲ
[4, 1297]	ἐν τοῖς ὅπλοις ἰσχυσάντων μᾶλλον	πλείους	μετεῖχον τῆς πολιτείας· διόπερ ἃς
[4, 1296]	πολιτειῶν, ἐπειδὴ πλείους δημοκρατίας καὶ	πλείους	ὀλιγαρχίας φαμὲν εἶναι, ποίαν πρώτην
[4, 1292]	ὥστε τοὺς ἀπόρους μὴ μετέχειν,	πλείους	ὄντας, ἐξεῖναι δὲ τῷ κτωμένῳ
[4, 1290]	ὅταν οἱ ἐλεύθεροι καὶ ἄποροι	πλείους	ὄντες κύριοι τῆς ἀρχῆς ὦσιν,
[4, 1298]	Ἔχει δὲ καὶ τοῦτο διαφορὰς	πλείους.	Ὅταν μὲν γὰρ ἀπὸ τιμημάτων
[4, 1289]	πέφυκεν. Τοῦ μὲν οὖν εἶναι	πλείους	πολιτείας αἴτιον ὅτι πάσης ἔστι
[4, 1290]	γὰρ ἐκέκτηντο μακρὰν οὐσίαν οἱ	πλείους	πρὶν γενέσθαι τὸν πόλεμον τὸν
[4, 1290]	οἷόν τε (αὐτὸν ζῷον ἔχειν	πλείους	στόματος διαφοράς, ὁμοίως δὲ οὐδ'
[4, 1296]	καὶ πολυχρονιώτεραι διὰ τοὺς μέσους	(πλείους	τε γάρ εἰσι καὶ μᾶλλον
[4, 1296]	δὲ μέρει τὸ ποσόν, οἷον	πλείους	τὸν ἀριθμὸν εἶναι τῶν γενναίων
[4, 1290]	ἣν αἰτίαν, εἴρηται· διότι δὲ	πλείους	τῶν εἰρημένων, καὶ τίνες καὶ
[4, 1297]	τοὺς μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι	πλείους	τῶν μὴ μετεχόντων, τοῦτο τάττειν.
[4, 1292]	πολυκοιρανίην, πότερον ταύτην ἢ ὅταν	πλείους	ὦσιν οἱ ἄρχοντες ὡς ἕκαστος,
[4, 1299]	δεῖ τὰς ἀρχὰς ἀιδίους ἢ	πολυχρονίους	ἢ μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκις τοὺς
[4, 1291]	μηδὲ κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ'	ὁμοίους	ἀμφοτέρους. Εἴπερ γὰρ ἐλευθερία μάλιστ'
[4, 1291]	ἀπόρους ἢ τοὺς εὐπόρους, μηδὲ	κυρίους	εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ' ὁμοίους ἀμφοτέρους.
[4, 1294]	μηδεμίαν κληρωτήν, καὶ ὀλίγους εἶναι	κυρίους	θανάτου καὶ φυγῆς, καὶ ἄλλα
[4, 1293]	τῶν ἰδίων ἐπιμέλεια, τοὺς δὲ	πλουσίους	ἐμποδίζει, ὥστε πολλάκις οὐ κοινωνοῦσι
[4, 1296]	χρὴ τῶν μέσων, ἐάν τε	δημοκρατικούς,	προσάγεσθαι τοῖς νόμοις τούτους. Ὅπου
[4, 1296]	τοὺς μέσους· ἄν τε γὰρ	ὀλιγαρχικοὺς	τοὺς νόμους τιθῇ, στοχάζεσθαι χρὴ
[4, 1293]	οἱ ἀδικοῦντες ἀδικοῦσιν· ὅθεν καὶ	καλοὺς	κἀγαθοὺς καὶ γνωρίμους τούτους προσαγορεύουσιν.
[4, 1297]	διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς	ἀλλήλους·	πανταχοῦ δὲ πιστότατος ὁ διαιτητής,
[4, 1296]	στάσεις γίγνεσθαι καὶ μάχας πρὸς	ἀλλήλους	τῷ δήμῳ καὶ τοῖς εὐπόροις,
[4, 1290]	πλούσιοι, ἀλλὰ συμβαίνει τοὺς μὲν	πολλοὺς	εἶναι τοὺς δ' ὀλίγους· ἐλεύθεροι
[4, 1299]	ἀρχεῖα ἐνδέχεται βαδίζειν διὰ τὸ	πολλοὺς	εἶναι τοὺς πολίτας, ὥστε τὰς
[4, 1299]	γὰρ ὀλιγανθρωπίαν οὐ ῥᾴδιόν ἐστι	πολλοὺς	ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι· τίνες
[4, 1291]	μὲν ὀλίγους εἶναι τοὺς δὲ	πολλοὺς	ταῦτα ἐναντία μέρη φαίνεται τῶν
[4, 1299]	μίαν τετάχθαι πρὸς ἓν ἔργον	(πολλούς	τε γὰρ εἰς τὰ ἀρχεῖα
[4, 1298]	ἐνίαις πολιτείαις ἐστὶν οὓς καλοῦσι	προβούλους	καὶ νομοφύλακας, περὶ τούτων χρηματίζειν
[4, 1299]	ἀριθμὸν ὦσιν, ὀλιγαρχικόν· τοὺς δὲ	προβούλους	ὀλίγους ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πλῆθος,
[4, 1299]	πρὸς ἅς, ἂν εὐπορῶσι, τάττουσι	δούλους.	Μάλιστα δ' ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν
[4, 1289]	ἦσαν· ἐχρῶντο δὲ πρὸς τοὺς	πολέμους	ἵπποις πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας, οἷον
[4, 1300]	μέρος, οἷον κατὰ φυλὰς καὶ	δήμους	καὶ φατρίας, ἕως ἂν διέλθῃ
[4, 1293]	ὅθεν καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς καὶ	γνωρίμους	τούτους προσαγορεύουσιν. Ἐπεὶ οὖν ἡ
[4, 1289]	Πρὸς γὰρ τὰς πολιτείας τοὺς	νόμους	δεῖ τίθεσθαι καὶ τίθενται πάντες,
[4, 1292]	ἄλλοις τὴν μὲν κατὰ τοὺς	νόμους	εἶναι πολιτείαν δημοτικωτέραν, τῇ δ'
[4, 1292]	μὲν πολιτείαν τὴν κατὰ τοὺς	νόμους	μὴ δημοτικὴν εἶναι, διὰ δὲ
[4, 1294]	εὐνομία τὸ εὖ κεῖσθαι τοὺς	νόμους,	μὴ πείθεσθαι δέ. Διὸ μίαν
[4, 1294]	δὲ τὸ καλῶς κεῖσθαι τοὺς	νόμους	οἷς ἐμμένουσιν (ἔστι γὰρ πείθεσθαι
[4, 1292]	ψηφίσματα κύρια ἀλλὰ μὴ τοὺς	νόμους	οὗτοι, πάντα ἀνάγοντες εἰς τὸν
[4, 1289]	οὐ τὰς πολιτείας πρὸς τοὺς	νόμους.	Πολιτεία μὲν γάρ ἐστι τάξις
[4, 1292]	ᾖ τῆς πολιτείας, πολιτεύονται κατὰ	νόμους	ςἔχουσι γὰρ ἐργαζόμενοι ζῆν, οὐ
[4, 1289]	γὰρ οἷόν τε τοὺς αὐτοὺς	νόμους	συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ ταῖς
[4, 1296]	ἄν τε γὰρ ὀλιγαρχικοὺς τοὺς	νόμους	τιθῇ, στοχάζεσθαι χρὴ τῶν μέσων,
[4, 1289]	τῆς αὐτῆς φρονήσεως ταύτης καὶ	νόμους	τοὺς ἀρίστους ἰδεῖν καὶ τοὺς
[4, 1291]	Ἀναγκαῖον οὖν εἶναί τινας τοὺς	δυναμένους	ἄρχειν καὶ λειτουργοῦντας ἢ συνεχῶς
[4, 1292]	κατὰ τὸ γένος, μετέχειν μέντοι	δυναμένους	σχολάζειν· διόπερ ἐν τῇ τοιαύτῃ
[4, 1297]	τιμήματος τὸ πλῆθος ἁπλῶς μὲν	ὁρισαμένους	οὐκ ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον ὑπάρχειν,
[4, 1298]	εἰσὶν ὅσας ἄρχειν ἀναγκαῖον τοὺς	ἐπισταμένους·	τέταρτος δὲ τρόπος τὸ πάντας
[4, 1297]	ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον ὑπάρχειν, ἀλλὰ	σκεψαμένους	τὸ ποῖον ἐπιβάλλει μακρότατον ὥστε
[4, 1294]	τῷ πλείους ἔξωθεν εἶναι τοὺς	βουλομένους	(εἴη γὰρ ἂν καὶ πονηρᾷ
[4, 1298]	μόνον πρός τε τὰς ἀρχαιρεσίας	αἱρησομένους	καὶ πρὸς τὰς νομοθεσίας καὶ
[4, 1298]	τοὺς πολίτας, καὶ περὶ πολέμου	βουλευσομένους	καὶ συμμαχίας, τὰ δ' ἄλλα
[4, 1298]	τῆς πολιτείας, καὶ τὰ παραγγελλόμενα	ἀκουσομένους	ὑπὸ τῶν ἀρχόντων· ἄλλος δὲ
[4, 1298]	καὶ τὸ αἱρετοὺς εἶναι τοὺς	βουλευομένους,	ἢ κληρωτοὺς ἴσους ἐκ τῶν
[4, 1291]	καὶ τεχνίτας, ἔτι δὲ τοὺς	βουλευομένους	τε καὶ κρίνοντας· ἀντιποιοῦνται δὲ
[4, 1295]	ὑπερβολάς. Διόπερ εὐτυχία μεγίστη τοὺς	πολιτευομένους	οὐσίαν ἔχειν μέσην καὶ ἱκανήν,
[4, 1296]	~ἀλλ' ἢ ἄρχειν ζητεῖν ἢ	κρατουμένους	ὑπομένειν. Τίς μὲν οὖν ἀρίστη
[4, 1293]	μὴ πολλάκις γίνεσθαι λανθάνει τοὺς	πειρωμένους	ἀριθμεῖν τὰ τῶν πολιτειῶν εἴδη,
[4, 1300]	ξενικοῦ ἓν μὲν ξένοις πρὸς	ξένους,	ἄλλο δὲ ξένοις πρὸς ἀστούς)
[4, 1299]	ἑκάστης ἀρχῆς (οἱ μὲν γὰρ	ἑξαμήνους,	οἱ δὲ δι' ἐλάττονος, οἱ
[4, 1298]	ἄλλος δὲ τρόπος τὸ πάντας	ἀθρόους,	συνιέναι δὲ μόνον πρός τε
[4, 1298]	κατὰ μέρος ἀλλὰ μὴ πάντας	ἀθρόους	(ὥσπερ ἐν τῇ πολιτείᾳ τῇ
[4, 1301]	ἀμφοῖν. Ὅσους μὲν οὖν ἐνδέχεται	τρόπους	εἶναι τὰ δικαστήρια, εἴρηται· τούτων
[4, 1300]	συντιθεμένων ἀναγκαῖον πάντας εἰλῆφθαι τοὺς	τρόπους.	Ἔστι δὲ τῶν τριῶν τούτων
[4, 1299]	διελεῖν κατὰ πόσους ἐνδέχεται γενέσθαι	τρόπους,	κἄπειτα προσαρμόσαι ποίαις ποῖοι πολιτείαις
[4, 1300]	Ληπτέον δὲ καὶ τούτων τοὺς	τρόπους	κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν. Ἔστι
[4, 1293]	τοῦ πολιτεύματος ἀνάγκη μὴ τοὺς	ἀνθρώπους	ἀλλὰ τὸν νόμον εἶναι κύριον
[4, 1299]	δεῖ διαιρεῖν ἢ κατὰ τοὺς	ἀνθρώπους,	λέγω δ' οἷον ἕνα τῆς
[4, 1295]	ἀμφοῖν, εἰ δὲ μή, θατέρου	μέρους·	προστιθέμενον γὰρ ποιεῖ ῥοπὴν καὶ
[4, 1291]	κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ' ὁμοίους	ἀμφοτέρους.	Εἴπερ γὰρ ἐλευθερία μάλιστ' ἔστιν
[4, 1295]	μεσότητος· τοὺς δὲ αὐτοὺς τούτους	ὅρους	ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πόλεως ἀρετῆς
[4, 1291]	τὸ μηδὲν μᾶλλον ὑπερέχειν τοὺς	ἀπόρους	ἢ τοὺς εὐπόρους, μηδὲ κυρίους
[4, 1293]	τὸ δύνασθαι σχολάζειν καὶ τοὺς	ἀπόρους,	λαμβάνοντας μισθόν. Καὶ μάλιστα δὲ
[4, 1296]	ἀγεννεῖς ἢ τῶν πλουσίων τοὺς	ἀπόρους,	μὴ μέντοι τοσοῦτον ὑπερέχειν τῷ
[4, 1292]	τὰς ἀρχὰς τηλικούτων ὥστε τοὺς	ἀπόρους	μὴ μετέχειν, πλείους ὄντας, ἐξεῖναι
[4, 1289]	εὐπόρους ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς δ'	ἀπόρους	τοὺς δὲ μέσους, καὶ τῶν
[4, 1289]	τούτου τοῦ πλήθους τοὺς μὲν	εὐπόρους	ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς δ' ἀπόρους
[4, 1291]	ὑπερέχειν τοὺς ἀπόρους ἢ τοὺς	εὐπόρους,	μηδὲ κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ'
[4, 1291]	ταῖς οὐσίαις λειτουργοῦν, ὃ καλοῦμεν	εὐπόρους.	Ὄγδοον δὲ τὸ δημιουργικὸν καὶ
[4, 1296]	ἐν τῇ πολιτείᾳ προσλαμβάνειν τοὺς	μέσους·	ἄν τε γὰρ ὀλιγαρχικοὺς τοὺς
[4, 1289]	τοὺς δ' ἀπόρους τοὺς δὲ	μέσους,	καὶ τῶν εὐπόρων δὲ καὶ
[4, 1296]	εἰσι καὶ πολυχρονιώτεραι διὰ τοὺς	μέσους	(πλείους τε γάρ εἰσι καὶ
[4, 1298]	εἶναι τοὺς βουλευομένους, ἢ κληρωτοὺς	ἴσους	ἐκ τῶν μορίων, συμφέρει δέ,
[4, 1301]	κλήρῳ ἢ αἱρέσει ἢ ἀμφοῖν.	Ὅσους	μὲν οὖν ἐνδέχεται τρόπους εἶναι
[4, 1299]	τούτων δεῖ δύνασθαι διελεῖν κατὰ	πόσους	ἐνδέχεται γενέσθαι τρόπους, κἄπειτα προσαρμόσαι
[4, 1296]	τὸν ἀριθμὸν εἶναι τῶν γενναίων	τοὺς	ἀγεννεῖς ἢ τῶν πλουσίων τοὺς
[4, 1299]	δεῖται, διόπερ οὐ πάντας οὔτε	τοὺς	αἱρετοὺς οὔτε τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας
[4, 1293]	μετεχόντων τοῦ πολιτεύματος ἀνάγκη μὴ	τοὺς	ἀνθρώπους ἀλλὰ τὸν νόμον εἶναι
[4, 1299]	πρᾶγμα δεῖ διαιρεῖν ἢ κατὰ	τοὺς	ἀνθρώπους, λέγω δ' οἷον ἕνα
[4, 1291]	δημοκρατίας τὸ μηδὲν μᾶλλον ὑπερέχειν	τοὺς	ἀπόρους ἢ τοὺς εὐπόρους, μηδὲ
[4, 1293]	διὰ τὸ δύνασθαι σχολάζειν καὶ	τοὺς	ἀπόρους, λαμβάνοντας μισθόν. Καὶ μάλιστα
[4, 1296]	τοὺς ἀγεννεῖς ἢ τῶν πλουσίων	τοὺς	ἀπόρους, μὴ μέντοι τοσοῦτον ὑπερέχειν
[4, 1292]	εἶναι τὰς ἀρχὰς τηλικούτων ὥστε	τοὺς	ἀπόρους μὴ μετέχειν, πλείους ὄντας,
[4, 1289]	αὐτῆς φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους	τοὺς	ἀρίστους ἰδεῖν καὶ τοὺς ἑκάστῃ
[4, 1289]	τὴν πολιτείαν, καθ' οὓς δεῖ	τοὺς	ἄρχοντας ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς
[4, 1298]	κύριον, ἀλλ' ἐπαναγέσθω πάλιν ἐπὶ	τοὺς	ἄρχοντας. Ἐν γὰρ ταῖς πολιτείαις
[4, 1298]	μὲν μεταδιδόναι πᾶσι, βουλεύεσθαι δὲ	τοὺς	ἄρχοντας. Καὶ τὸ ἀντικείμενον δὲ
[4, 1289]	πρὸς τοὺς πολέμους ἵπποις πρὸς	τοὺς	ἀστυγείτονας, οἷον Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς
[4, 1291]	δύνασθαι· ἀλλὰ πένεσθαι καὶ πλουτεῖν	τοὺς	αὐτοὺς ἀδύνατον. Διὸ ταῦτα μέρη
[4, 1291]	ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς, οἷον	τοὺς	αὐτοὺς εἶναι τοὺς προπολεμοῦντας καὶ
[4, 1299]	πολυχρονίους ἢ μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκις	τοὺς	αὐτούς, ἢ μὴ τὸν αὐτὸν
[4, 1289]	θέσεις· οὐ γὰρ οἷόν τε	τοὺς	αὐτοὺς νόμους συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις
[4, 1296]	δὲ δεῖ νομίζειν καὶ τὸ	τοὺς	βελτίστους νομοθέτας εἶναι τῶν μέσων
[4, 1298]	δὲ καὶ τὸ αἱρετοὺς εἶναι	τοὺς	βουλευομένους, ἢ κληρωτοὺς ἴσους ἐκ
[4, 1291]	γεωργοῦντας καὶ τεχνίτας, ἔτι δὲ	τοὺς	βουλευομένους τε καὶ κρίνοντας· ἀντιποιοῦνται
[4, 1294]	μὴ τῷ πλείους ἔξωθεν εἶναι	τοὺς	βουλομένους (εἴη γὰρ ἂν καὶ
[4, 1300]	τῶν αὐτῶν τοὺς μὲν κλήρῳ	τοὺς	δ' αἱρετούς. ~Οὗτοι μὲν οὖν
[4, 1289]	τοὺς μὲν εὐπόρους ἀναγκαῖον εἶναι	τοὺς	δ' ἀπόρους τοὺς δὲ μέσους,
[4, 1290]	συμβαίνει τοὺς μὲν πολλοὺς εἶναι	τοὺς	δ' ὀλίγους· ἐλεύθεροι μὲν γὰρ
[4, 1295]	τῆς ἑκάστοις ἐνδεχομένης τυχεῖν μεσότητος·	τοὺς	δὲ αὐτοὺς τούτους ὅρους ἀναγκαῖον
[4, 1289]	ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς δ' ἀπόρους	τοὺς	δὲ μέσους, καὶ τῶν εὐπόρων
[4, 1293]	οὐθὲν ἡ τῶν ἰδίων ἐπιμέλεια,	τοὺς	δὲ πλουσίους ἐμποδίζει, ὥστε πολλάκις
[4, 1291]	πολὺ τοὺς μὲν ὀλίγους εἶναι	τοὺς	δὲ πολλοὺς ταῦτα ἐναντία μέρη
[4, 1299]	ὀλίγοι τὸν ἀριθμὸν ὦσιν, ὀλιγαρχικόν·	τοὺς	δὲ προβούλους ὀλίγους ἀναγκαῖον εἶναι
[4, 1292]	νόμος· συμβαίνει δὲ τοῦτο διὰ	τοὺς	δημαγωγούς. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς
[4, 1291]	πόλιν. Ἀναγκαῖον οὖν εἶναί τινας	τοὺς	δυναμένους ἄρχειν καὶ λειτουργοῦντας ἢ
[4, 1293]	μὲν αἱροῦνται ἐκ τῶν ἄλλων	τοὺς	εἰς τὸ πολίτευμα βαδίζοντας, διὰ
[4, 1289]	νόμους τοὺς ἀρίστους ἰδεῖν καὶ	τοὺς	ἑκάστῃ τῶν πολιτειῶν ἁρμόττοντας. Πρὸς
[4, 1292]	αἱ ἀρχαὶ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ	τοὺς	ἐλλείποντας (ἂν μὲν οὖν ἐκ
[4, 1291]	οὐκ αὐτάρκων τούτων, χαλκέα καὶ	τοὺς	ἐπὶ τοῖς ἀναγκαίοις βοσκήμασιν, ἔτι
[4, 1298]	δ' εἰσὶν ὅσας ἄρχειν ἀναγκαῖον	τοὺς	ἐπισταμένους· τέταρτος δὲ τρόπος τὸ
[4, 1291]	μᾶλλον ὑπερέχειν τοὺς ἀπόρους ἢ	τοὺς	εὐπόρους, μηδὲ κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν,
[4, 1295]	πρὸς ἀρετὴν συγκρίνουσι τὴν ὑπὲρ	τοὺς	ἰδιώτας, μήτε πρὸς παιδείαν ἣ
[4, 1299]	τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον, οἷον	τοὺς	ἱερεῖς πρῶτον ντοῦτο γὰρ ἕτερόν
[4, 1299]	πάντας οὔτε τοὺς αἱρετοὺς οὔτε	τοὺς	κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον, οἷον τοὺς
[4, 1294]	τὸν δῆμον, τῆς δὲ μετέχειν	(τοὺς	μὲν γὰρ γέροντας αἱροῦνται, τῆς
[4, 1289]	ἔπειτα πάλιν τούτου τοῦ πλήθους	τοὺς	μὲν εὐπόρους ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς
[4, 1300]	ἢ περὶ ἐνίων τῶν αὐτῶν	τοὺς	μὲν κλήρῳ τοὺς δ' αἱρετούς.
[4, 1291]	τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	τοὺς	μὲν ὀλίγους εἶναι τοὺς δὲ
[4, 1290]	ὅταν οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ συμβαίνει	τοὺς	μὲν πολλοὺς εἶναι τοὺς δ'
[4, 1296]	νομοθέτην ἐν τῇ πολιτείᾳ προσλαμβάνειν	τοὺς	μέσους· ἄν τε γὰρ ὀλιγαρχικοὺς
[4, 1296]	ὀλιγαρχιῶν εἰσι καὶ πολυχρονιώτεραι διὰ	τοὺς	μέσους (πλείους τε γάρ εἰσι
[4, 1297]	τὸ ποῖον ἐπιβάλλει μακρότατον ὥστε	τοὺς	μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι πλείους
[4, 1297]	γὰρ ἀεὶ συμβαίνει χαρίεντας εἶναι	τοὺς	μετέχοντας τοῦ πολιτεύματος. Καὶ εἰώθασι
[4, 1289]	ἁρμόττοντας. Πρὸς γὰρ τὰς πολιτείας	τοὺς	νόμους δεῖ τίθεσθαι καὶ τίθενται
[4, 1292]	παρ' ἄλλοις τὴν μὲν κατὰ	τοὺς	νόμους εἶναι πολιτείαν δημοτικωτέραν, τῇ
[4, 1292]	τὴν μὲν πολιτείαν τὴν κατὰ	τοὺς	νόμους μὴ δημοτικὴν εἶναι, διὰ
[4, 1294]	δὲ εὐνομία τὸ εὖ κεῖσθαι	τοὺς	νόμους, μὴ πείθεσθαι δέ. Διὸ
[4, 1294]	ἑτέραν δὲ τὸ καλῶς κεῖσθαι	τοὺς	νόμους οἷς ἐμμένουσιν (ἔστι γὰρ
[4, 1292]	τὰ ψηφίσματα κύρια ἀλλὰ μὴ	τοὺς	νόμους οὗτοι, πάντα ἀνάγοντες εἰς
[4, 1289]	ἀλλ' οὐ τὰς πολιτείας πρὸς	τοὺς	νόμους. Πολιτεία μὲν γάρ ἐστι
[4, 1296]	μέσους· ἄν τε γὰρ ὀλιγαρχικοὺς	τοὺς	νόμους τιθῇ, στοχάζεσθαι χρὴ τῶν
[4, 1289]	τοὺς ἄρχοντας ἄρχειν καὶ φυλάττειν	τοὺς	παραβαίνοντας αὐτούς. Ὥστε δῆλον ὅτι
[4, 1293]	τὸ μὴ πολλάκις γίνεσθαι λανθάνει	τοὺς	πειρωμένους ἀριθμεῖν τὰ τῶν πολιτειῶν
[4, 1298]	οὐ κύριοι, ἀλλ' ἐπανάγεται εἰς	τοὺς	πλείους αἰεί. ~Περὶ μὲν οὖν
[4, 1298]	τῶν γνωρίμων πλῆθος, ἢ ἀποκληροῦν	τοὺς	πλείους· ἐν δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις
[4, 1289]	τούτοις ἦσαν· ἐχρῶντο δὲ πρὸς	τοὺς	πολέμους ἵπποις πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας,
[4, 1298]	ἀρχὰς καὶ τὰς εὐθύνας ἀπαντᾶν	τοὺς	πολίτας, καὶ περὶ πολέμου βουλευσομένους
[4, 1292]	εἶδος δημοκρατίας τὸ μετέχειν ἅπαντας	τοὺς	πολίτας ὅσοι ἀνυπεύθυνοι, ἄρχειν δὲ
[4, 1299]	βαδίζειν διὰ τὸ πολλοὺς εἶναι	τοὺς	πολίτας, ὥστε τὰς μὲν διαλείπειν
[4, 1295]	ἐναντίας ὑπερβολάς. Διόπερ εὐτυχία μεγίστη	τοὺς	πολιτευομένους οὐσίαν ἔχειν μέσην καὶ
[4, 1291]	πολλοῖς, οἷον τοὺς αὐτοὺς εἶναι	τοὺς	προπολεμοῦντας καὶ γεωργοῦντας καὶ τεχνίτας,
[4, 1300]	ὧν συντιθεμένων ἀναγκαῖον πάντας εἰλῆφθαι	τοὺς	τρόπους. Ἔστι δὲ τῶν τριῶν
[4, 1300]	εἰπεῖν. Ληπτέον δὲ καὶ τούτων	τοὺς	τρόπους κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν.
[4, 1293]	τὸν κελεύοντα τῶν τελευτώντων διαδέχεσθαι	τοὺς	υἱεῖς. Ὅταν δὲ ἤδη πολὺ
[4, 1298]	πλήθους) συμφέρει δὲ καὶ τὸ	αἱρετοὺς	εἶναι τοὺς βουλευομένους, ἢ κληρωτοὺς
[4, 1299]	διόπερ οὐ πάντας οὔτε τοὺς	αἱρετοὺς	οὔτε τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον,
[4, 1300]	τοὺς μὲν κλήρῳ τοὺς δ'	αἱρετούς.	~Οὗτοι μὲν οὖν οἱ τρόποι
[4, 1300]	ξένους, ἄλλο δὲ ξένοις πρὸς	ἀστούς)	ἔτι δὲ παρὰ πάντα ταῦτα
[4, 1289]	φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους τοὺς	ἀρίστους	ἰδεῖν καὶ τοὺς ἑκάστῃ τῶν
[4, 1296]	δεῖ νομίζειν καὶ τὸ τοὺς	βελτίστους	νομοθέτας εἶναι τῶν μέσων πολιτῶν·
[4, 1293]	μὴ αὐτούς) ἐὰν δὲ δὴ	ἐλάττους	ὦσιν οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες
[4, 1290]	εἰ πένητες ὀλίγοι μὲν εἶεν,	κρείττους	δὲ τῶν εὐπόρων πλειόνων ὄντων,
[4, 1291]	ἀλλὰ πένεσθαι καὶ πλουτεῖν τοὺς	αὐτοὺς	ἀδύνατον. Διὸ ταῦτα μέρη μάλιστα
[4, 1293]	ἀξιοῦν αὐτοῖς ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ	αὐτούς)	ἐὰν δὲ δὴ ἐλάττους ὦσιν
[4, 1291]	ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς, οἷον τοὺς	αὐτοὺς	εἶναι τοὺς προπολεμοῦντας καὶ γεωργοῦντας
[4, 1299]	ἢ μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκις τοὺς	αὐτούς,	ἢ μὴ τὸν αὐτὸν δὶς
[4, 1297]	ἔχειν, ἐὰν μήτε ὑβρίζῃ τις	αὐτοὺς	μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς οὐσίας.
[4, 1289]	οὐ γὰρ οἷόν τε τοὺς	αὐτοὺς	νόμους συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ
[4, 1293]	τοιοῦτον πλῆθος· οὐ γὰρ ἐμποδίζει	αὐτοὺς	οὐθὲν ἡ τῶν ἰδίων ἐπιμέλεια,
[4, 1295]	ἐνδεχομένης τυχεῖν μεσότητος· τοὺς δὲ	αὐτοὺς	τούτους ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ
[4, 1289]	ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς παραβαίνοντας	αὐτούς.	Ὥστε δῆλον ὅτι τὰς διαφορὰς
[4, 1296]	οἱ τὸ μέσον ἐκβαίνοντες καθ'	αὑτοὺς	ἄγουσι τὴν πολιτείαν, ὥστε ἢ
[4, 1298]	ὅταν δὲ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ	αὑτοὺς	οἱ κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ
[4, 1290]	ὁμοίοις, οὐθεὶς ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι	τούτους·	ὁμοίως δὲ καὶ εἰ πένητες
[4, 1296]	τε δημοκρατικούς, προσάγεσθαι τοῖς νόμοις	τούτους.	Ὅπου δὲ τὸ τῶν μέσων
[4, 1295]	τυχεῖν μεσότητος· τοὺς δὲ αὐτοὺς	τούτους	ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πόλεως
[4, 1297]	οἱ πλούσιοι τοῖς πένησιν ἐπὶ	τούτους·	οὐδέποτε γὰρ ἅτεροι βουλήσονται δουλεύειν
[4, 1292]	τῆς δὲ τοῦ δήμου δόξης	τούτους·	πείθεται γὰρ τὸ πλῆθος τούτοις.
[4, 1293]	καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς καὶ γνωρίμους	τούτους	προσαγορεύουσιν. Ἐπεὶ οὖν ἡ ἀριστοκρατία
[4, 1291]	ἀναγκαιοτάτων πόλιν συγκεῖσθαι, λέγει δὲ	τούτους	ὑφάντην καὶ γεωργὸν καὶ σκυτοτόμον
[4, 1299]	οὔτε τοὺς αἱρετοὺς οὔτε τοὺς	κληρωτοὺς	ἄρχοντας θετέον, οἷον τοὺς ἱερεῖς
[4, 1298]	αἱρετοὺς εἶναι τοὺς βουλευομένους, ἢ	κληρωτοὺς	ἴσους ἐκ τῶν μορίων, συμφέρει
[4, 1295]	τῶν βαρβάρων τισὶν αἱροῦνται αὐτοκράτορας	μονάρχους,	καὶ τὸ παλαιὸν ἐν τοῖς
[4, 1288]	τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην καὶ τὸν	ὡς	ἀληθῶς πολιτικόν) ἔτι δὲ τρίτην
[4, 1300]	κλήρῳκαί ἢ ἐξ ἁπάντων, ἢ	ὡς	ἀνὰ μέρος, οἷον κατὰ φυλὰς
[4, 1299]	εὐπορῶσι, τάττουσι δούλους. Μάλιστα δ'	ὡς	ἁπλῶς εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας
[4, 1293]	δημοκρατίας. Ἔστι γὰρ ἡ πολιτεία	ὡς	ἁπλῶς εἰπεῖν μίξις ὀλιγαρχίας καὶ
[4, 1294]	πολιτείαν. Πολλοὶ γὰρ ἐγχειροῦσι λέγειν	ὡς	δημοκρατίας οὔσης διὰ τὸ δημοκρατικὰ
[4, 1299]	πρὸς μὲν τὰς χρήσεις οὐδὲν	ὡς	εἰπεῖν νοὐ γάρ πω κρίσις
[4, 1292]	ὅταν πλείους ὦσιν οἱ ἄρχοντες	ὡς	ἕκαστος, ἄδηλον. Ὁ δ' οὖν
[4, 1292]	γὰρ πολλοὶ κύριοί εἰσιν οὐχ	ὡς	ἕκαστος ἀλλὰ πάντες. Ὅμηρος δὲ
[4, 1295]	ἦν ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ	ὡς	ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν, ἀλλ'
[4, 1297]	τούτοις τίς ἀρίστη τῶν πολιτειῶν	ὡς	ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν, καὶ
[4, 1291]	ἄποροι. Ἔτι δὲ διὰ τὸ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ τοὺς μὲν
[4, 1289]	καὶ πεισθήσονται καὶ δυνήσονται κοινωνεῖν,	ὡς	ἔστιν οὐκ ἔλαττον ἔργον τὸ
[4, 1292]	δημοκρατία μία τῶν πολιτειῶν, φανερὸν	ὡς	ἡ τοιαύτη κατάστασις, ἐν ᾗ
[4, 1290]	πολιτειῶν· ἀληθέστερον δὲ καὶ βέλτιον	ὡς	ἡμεῖς διείλομεν, δυοῖν ἢ μιᾶς
[4, 1295]	καλουμένῃ πολιτείᾳ (διὸ περὶ ἀμφοῖν	ὡς	μιᾶς λεκτέον) Ἡ δὲ δὴ
[4, 1296]	οὐσίαν ἔχειν μέσην καὶ ἱκανήν,	~ὡς	ὅπου οἱ μὲν πολλὰ σφόδρα
[4, 1291]	καὶ οἰκοδόμον· πάλιν δὲ προστίθησιν,	ὡς	οὐκ αὐτάρκων τούτων, χαλκέα καὶ
[4, 1290]	ἀριστοκρατίαν τῆς ὀλιγαρχίας εἶδος τιθέασιν	ὡς	οὖσαν ὀλιγαρχίαν τινά, καὶ τὴν
[4, 1290]	τῆς ὀλιγαρχίας εἰσίν, ἔτι διαληπτέον	ὡς	οὔτ' ἂν οἱ ἐλεύθεροι ὀλίγοι
[4, 1293]	δὲ καλεῖν τὰς μὲν ἀποκλινούσας	ὡς	πρὸς τὴν δημοκρατίαν πολιτείας, τὰς
[4, 1291]	γίνεται πλήρωμα τῆς πρώτης πόλεως,	ὡς	τῶν ἀναγκαίων τε χάριν πᾶσαν
[4, 1290]	ἔχει καὶ περὶ τὰς ἁρμονίας,	ὥς	φασί τινες· καὶ γὰρ ἐκεῖ
[4, 1292]	ὥστε καταλύονται πᾶσαι αἱ ἀρχαί.	Εὐλόγως	δὲ ἂν δόξειεν ἐπιτιμᾶν ὁ
[4, 1297]	ἦσαν δὲ αἱ ἀρχαῖαι πολιτεῖαι	εὐλόγως	ὀλιγαρχικαὶ καὶ βασιλικαί. Δι' ὀλιγανθρωπίαν
[4, 1299]	δ' ὑπάρχειν, ῥᾷον ἄν τις	εἰδὼς	ταῦτα συνίδοι ποίας ἁρμόττει συνάγειν
[4, 1300]	φυλὰς καὶ δήμους καὶ φατρίας,	ἕως	ἂν διέλθῃ διὰ πάντων τῶν
[4, 1298]	τῶν μορίων τῶν ἐλαχίστων παντελῶς,	ἕως	ἂν διεξέλθῃ διὰ πάντων) συνιέναι
[4, 1293]	ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆς	πόλεως,	ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν αὐτοῖς
[4, 1295]	τούτους ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ	πόλεως	ἀρετῆς καὶ κακίας καὶ πολιτείας·
[4, 1291]	ὁπλιτικὸν ἀναγκαῖόν ἐστι μόριον τῆς	πόλεως.	Ἕβδομον δὲ τὸ ταῖς οὐσίαις
[4, 1290]	τι δὴ τοιοῦτον ἕτερον εἴρηται	πόλεως	εἶναι μέρος ἐν τοῖς περὶ
[4, 1295]	γὰρ πολιτεία βίος τίς ἐστι	πόλεως.	~Ἐν ἁπάσαις δὴ ταῖς πόλεσιν
[4, 1296]	ποιὸν ὑπάρχειν ἑτέρῳ μέρει τῆς	πόλεως,	ἐξ ὧν συνέστηκε μερῶν ἡ
[4, 1295]	φύσει τὴν σύστασιν εἶναι τῆς	πόλεως.	Καὶ σῴζονται δ' ἐν ταῖς
[4, 1294]	πολιτείαν ἑτέραν μηθὲν τῶν τῆς	πόλεως	μορίων ὅλως. Τίνα μὲν οὖν
[4, 1291]	ἐναντία μέρη φαίνεται τῶν τῆς	πόλεως	μορίων. Ὥστε καὶ τὰς πολιτείας
[4, 1291]	ταῦτα μέρη μάλιστα εἶναι δοκεῖ	πόλεως,	οἱ εὔποροι καὶ οἱ ἄποροι.
[4, 1295]	πόλεσιν ἔστι τρία μέρη τῆς	πόλεως,	οἱ μὲν εὔποροι σφόδρα, οἱ
[4, 1289]	ὅτι πάσης ἔστι μέρη πλείω	πόλεως	τὸν ἀριθμόν. Πρῶτον μὲν γὰρ
[4, 1296]	εἶναι τὸ βουλόμενον μέρος τῆς	πόλεως	τοῦ μὴ βουλομένου μένειν τὴν
[4, 1291]	καὶ ἐκεῖνα θετέα μόρια τῆς	πόλεως,	φανερὸν ὅτι τό γε ὁπλιτικὸν
[4, 1291]	πάντα γίνεται πλήρωμα τῆς πρώτης	πόλεως,	ὡς τῶν ἀναγκαίων τε χάριν
[4, 1300]	τῆς φυλακῆς· ἄλλο γὰρ εἶδος	δυνάμεως	οἷον στρατηγίας καὶ τῆς τῶν
[4, 1297]	πόλεμος εἶχεν· ἄνευ μὲν γὰρ	συντάξεως	ἄχρηστον τὸ ὁπλιτικόν, αἱ δὲ
[4, 1288]	μὴ τῆς ἱκνουμένης ἐπιθυμῇ μήθ'	ἕξεως	μήτ' ἐπιστήμης τῶν περὶ τὴν
[4, 1294]	ὅροι τρεῖς τῆς συνθέσεως καὶ	μίξεως.	Ἢ γὰρ ἀμφότερα ληπτέον ἃ
[4, 1294]	Ὁ μὲν οὖν τρόπος τῆς	μίξεως	οὗτος· τοῦ δ' εὖ μεμεῖχθαι
[4, 1290]	τῶν κινητικῶν μορίων) ὁ τῆς	συζεύξεως	τῆς τούτων ἀριθμὸς ἐξ ἀνάγκης
[4, 1297]	τοῦ δήμου. Ἔστι δ' ὅσα	προφάσεως	χάριν ἐν ταῖς πολιτείαις σοφίζονται
[4, 1298]	δὲ μόνον περί τε νόμων	θέσεως	καὶ τῶν περὶ τῆς πολιτείας,
[4, 1294]	Εἰσὶ δὲ ὅροι τρεῖς τῆς	συνθέσεως	καὶ μίξεως. Ἢ γὰρ ἀμφότερα
[4, 1288]	ἔτι δὲ τρίτην τὴν ἐξ	ὑποθέσεως	(δεῖ γὰρ καὶ τὴν δοθεῖσαν
[4, 1291]	τούτοις τὸ βουλευόμενον, ὅπερ ἐστὶ	συνέσεως	πολιτικῆς ἔργον. Καὶ ταῦτ' εἴτε
[4, 1298]	καὶ δημεύσεως, καὶ περὶ ἀρχῶν	αἱρέσεως	καὶ τῶν εὐθυνῶν. Ἀναγκαῖον δ'
[4, 1296]	τούτων (δηλοῖ δ' ἐκ τῆς	ποιήσεως)	καὶ Λυκοῦργος ςοὐ γὰρ ἦν
[4, 1289]	Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς αὐτῆς	φρονήσεως	ταύτης καὶ νόμους τοὺς ἀρίστους
[4, 1289]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς τοιαύτης	κρίσεως	ἀφείσθω τὰ νῦν· ἡμῖν δὲ
[4, 1298]	περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ	δημεύσεως,	καὶ περὶ ἀρχῶν αἱρέσεως καὶ
[4, 1298]	καὶ εἰρήνης, καὶ συμμαχίας καὶ	διαλύσεως,	καὶ περὶ νόμων, καὶ περὶ
[4, 1295]	ἰδιώτας, μήτε πρὸς παιδείαν ἣ	φύσεως	δεῖται καὶ χορηγίας τυχηρᾶς, μήτε
[4, 1296]	ἄποροι, κακοπραγία γίνεται καὶ ἀπόλλυνται	ταχέως.	Σημεῖον δὲ δεῖ νομίζειν καὶ
[4, 1288]	ἀγαθὸν νομοθέτην καὶ τὸν ὡς	ἀληθῶς	πολιτικόν) ἔτι δὲ τρίτην τὴν
[4, 1291]	πόλεσι, καὶ καλῶς γενέσθαι καὶ	δικαίως,	~ἀναγκαῖον καὶ μετέχοντας εἶναί τινας
[4, 1297]	ὅτι εἴ τις βούλεται μιγνύναι	δικαίως,	δεῖ τὰ παρ' ἑκατέροις συνάγειν
[4, 1289]	δὲ τοιαύτην εἰσηγεῖσθαι τάξιν ἧς	ῥᾳδίως	ἐκ τῶν ὑπαρχόντων καὶ πεισθήσονται
[4, 1290]	τοῦ δὲ νότου τὸν εὖρον.	Ὁμοίως	δ' ἔχει καὶ περὶ τὰς
[4, 1294]	μὴ ἀριστοκρατουμένην πόλιν ἀλλὰ πονηροκρατουμένην,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν μὴ
[4, 1290]	οὐθεὶς ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους·	ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ πένητες ὀλίγοι
[4, 1294]	καὶ τῶν πενήτων οἱ παῖδεσσ,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐχομένης
[4, 1296]	βαναύσων καὶ μισθαρνούντων, τὴν τελευταίαν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰς ἄλλας τὰς
[4, 1294]	οὖν τρόπον δεῖ καθιστάναι πολιτείαν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰς ὀνομαζομένας ἀριστοκρατίας,
[4, 1288]	θεωρεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν δυνατήν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὴν ῥᾴω καὶ
[4, 1290]	ζῷον ἔχειν πλείους στόματος διαφοράς,	ὁμοίως	δὲ οὐδ' ὤτων) ὥσθ' ὅταν
[4, 1292]	καὶ τὴν ἀγωγὴν πολιτεύεσθαι δημοτικῶς,	ὁμοίως	δὲ πάλιν παρ' ἄλλοις τὴν
[4, 1288]	καὶ ταύτην ἐστὶ τὴν δύναμιν.	Ὁμοίως	δὲ τοῦτο καὶ περὶ ἰατρικὴν
[4, 1291]	κοινωνούτων ἁπάντων μάλιστα τῆς πολιτείας	ὁμοίως.	Ἐπεὶ δὲ πλείων ὁ δῆμος,
[4, 1300]	τινῶν κλήρῳ (μὴ γινομένου δ'	ὁμοίως)	καὶ τὸ τινὰς ἐκ τινῶν
[4, 1294]	περὶ τὴν τροφὴν τῶν παίδων	νὁμοίως	γὰρ οἱ τῶν πλουσίων τρέφονται
[4, 1292]	ψηφίσμασι πάντα διοικεῖται, οὐδὲ δημοκρατία	κυρίως·	οὐθὲν γὰρ ἐνδέχεται ψήφισμα εἶναι
[4, 1291]	δὲ περὶ ὧν τυγχάνομεν διωρικότες	ἀρτίως,	τὸ βουλευόμενον καὶ τὸ κρῖνον
[4, 1294]	ἐμμένουσιν (ἔστι γὰρ πείθεσθαι καὶ	κακῶς	κειμένοις) Τοῦτο δὲ ἐνδέχεται διχῶς·
[4, 1300]	τὰς δ' ἐκ τινῶν πολιτικὸν	ἀριστοκρατικῶς,	~ἢ τὰς μὲν αἱρέσει τὰς
[4, 1292]	ἔθος καὶ τὴν ἀγωγὴν πολιτεύεσθαι	δημοτικῶς,	ὁμοίως δὲ πάλιν παρ' ἄλλοις
[4, 1295]	ἑκόντων, τυραννικαὶ δὲ διὰ τὸ	δεσποτικῶς	ἄρχειν καὶ κατὰ τὴν αὑτῶν
[4, 1289]	ἄλλη τετύχηκεν ἀριστοκρατικὴ καὶ συνεστῶσα	καλῶς,	ἀλλ' οὐ ταῖς πλείσταις ἁρμόττουσα
[4, 1294]	ἐν τῇ πολιτείᾳ τῇ μεμειγμένῃ	καλῶς	ἀμφότερα δοκεῖν εἶναι καὶ μηδέτερον,
[4, 1297]	ἑκάστῃ τὸ συμφέρον· ὧν ἐχόντων	καλῶς	ἀνάγκη τὴν πολιτείαν ἔχειν καλῶς,
[4, 1291]	δεῖ γινέσθαι ταῖς πόλεσι, καὶ	καλῶς	γενέσθαι καὶ δικαίως, ~ἀναγκαῖον καὶ
[4, 1300]	λέγωμεν, περὶ ὧν μὴ γινομένων	καλῶς	διαστάσεις γίνονται καὶ τῶν πολιτειῶν
[4, 1295]	αὐτῶν στοιχείων ἐστίν. Εἰ γὰρ	καλῶς	ἐν τοῖς Ἠθικοῖς εἴρηται τὸ
[4, 1293]	ταῖς πολιτείαις. ~Ἀριστοκρατίαν μὲν οὖν	καλῶς	ἔχει καλεῖν περὶ ἧς διήλθομεν
[4, 1289]	μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην ἄλλης οὐ	καλῶς	ἔχειν λέγειν, ἧττον δὲ φαύλην.
[4, 1291]	δὲ εἰς τρυφὴν ἢ τὸ	καλῶς	ζῆν) τρίτον δὲ ἀγοραῖον (λέγω
[4, 1295]	ἐπιβουλεύειν ἀκινδύνως διάγουσιν. Διὰ τοῦτο	καλῶς	ηὔξατο Φωκυλίδης Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα·
[4, 1297]	καλῶς ἀνάγκη τὴν πολιτείαν ἔχειν	καλῶς,	καὶ τὰς πολιτείας ἀλλήλων διαφέρειν
[4, 1294]	κειμένοις νόμοις, ἑτέραν δὲ τὸ	καλῶς	κεῖσθαι τοὺς νόμους οἷς ἐμμένουσιν
[4, 1294]	οἱ λέγοντες διὰ τὸ μεμεῖχθαι	καλῶς·	πέπονθε δὲ τοῦτο καὶ τὸ
[4, 1290]	δυοῖν ἢ μιᾶς οὔσης τῆς	καλῶς	συνεστηκυίας τὰς ἄλλας εἶναι παρεκβάσεις,
[4, 1288]	πολιτείας, καὶ εἰ τἆλλα λέγουσι	καλῶς,	τῶν γε χρησίμων διαμαρτάνουσιν. Οὐ
[4, 1298]	καὶ τῶν μορίων τῶν ἐλαχίστων	παντελῶς,	ἕως ἂν διεξέλθῃ διὰ πάντων)
[4, 1292]	πᾶσι τοῖς κτησαμένοις ἔξεστι μετέχειν·	ὅλως	μὲν γὰρ τὸ μὲν μὴ
[4, 1289]	φαύλων δὲ ἀρίστην· ἡμεῖς δὲ	ὅλως	ταύτας ἐξημαρτημένας εἶναί φαμεν, καὶ
[4, 1294]	μηθὲν τῶν τῆς πόλεως μορίων	ὅλως.	Τίνα μὲν οὖν τρόπον δεῖ
[4, 1294]	τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, ἢ τοῖς	ἁπλῶς	ἀρίστοις. Δοκεῖ δὲ ἀριστοκρατία μὲν
[4, 1299]	τάττουσι δούλους. Μάλιστα δ' ὡς	ἁπλῶς	εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας ὅσαις
[4, 1293]	Ἔστι γὰρ ἡ πολιτεία ὡς	ἁπλῶς	εἰπεῖν μίξις ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρατίας.
[4, 1298]	δὲ κληρωτοί, καὶ κληρωτοὶ ἢ	ἁπλῶς	ἢ ἐκ προκρίτων, ἢ κοινῇ
[4, 1288]	ἀδύνατον, ὥστε τὴν κρατίστην τε	ἁπλῶς	καὶ τὴν ἐκ τῶν ὑποκειμένων
[4, 1293]	(τὴν γὰρ ἐκ τῶν ἀρίστων	ἁπλῶς	κατ' ἀρετὴν πολιτείαν καὶ μὴ
[4, 1297]	τοῦ δὲ τιμήματος τὸ πλῆθος	ἁπλῶς	μὲν ὁρισαμένους οὐκ ἔστιν εἰπεῖν
[4, 1293]	προσαγορεύειν ἀριστοκρατίαν· ἐν μόνῃ γὰρ	ἁπλῶς	ὁ αὐτὸς ἀνὴρ καὶ πολίτης
[4, 1290]	δημοκρατίαν, καθάπερ εἰώθασί τινες νῦν,	ἁπλῶς	οὕτως, ὅπου κύριον τὸ πλῆθος
[4, 1293]	ποιουμέναις κοινὴν ἐπιμέλειαν ἀρετῆς εἰσὶν	ὅμως	τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες
[4, 1289]	δέ, πάντων τούτων ὅταν ποιησώμεθα	συντόμως	τὴν ἐνδεχομένην μνείαν, πειρατέον ἐπελθεῖν
[4, 1291]	τῇ Πολιτείᾳ κομψῶς τοῦτο, οὐχ	ἱκανῶς	δὲ εἴρηται. Φησὶ γὰρ ὁ
[4, 1290]	μὴν ἀλλ' οὐδὲ τούτοις μόνον	ἱκανῶς	ἔχει διωρίσθαι τὰς πολιτείας ταύτας·
[4, 1298]	ἄρχοντας. Ἐν γὰρ ταῖς πολιτείαις	ἀνεστραμμένως	ποιοῦσιν· οἱ γὰρ ὀλίγοι ἀποψηφισάμενοι
[4, 1292]	φασι δεῖν κρίνειν, ὁ δὲ	ἀσμένως	δέχεται τὴν πρόκλησιν· ὥστε καταλύονται
[4, 1291]	πολιτικῆς ἔργον. Καὶ ταῦτ' εἴτε	κεχωρισμένως	ὑπάρχει τισὶν εἴτε τοῖς αὐτοῖς,
[4, 1297]	οὕτω γὰρ ἂν κοινωνοῖεν ἅπαντες,	ἐκείνως	δ' ἡ πολιτεία γίγνεται τῶν
[4, 1300]	τὰ μὲν οὕτως τὰ δὲ	ἐκείνως,	λέγω δὲ τὰ μὲν ἐκ
[4, 1300]	τὰ μὲν οὕτως τὰ δὲ	ἐκείνως·	πάλιν εἰ τινὲς οἱ καθιστάντες,
[4, 1295]	τὸ μήτ' ἐπιβουλεύεσθαι μήτ' ἐπιβουλεύειν	ἀκινδύνως	διάγουσιν. Διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο
[4, 1288]	δύνασθαι θεωρεῖν, ἐξ ἀρχῆς τε	πῶς	ἂν γένοιτο, καὶ γενομένη τίνα
[4, 1294]	ὀλιγαρχίαν ἡ καλουμένη πολιτεία, καὶ	πῶς	αὐτὴν δεῖ καθιστάναι, λέγωμεν ἐφεξῆς
[4, 1295]	διὰ τὸ τὴν δύναμιν ἐπαλλάττειν	πως	αὐτῶν καὶ πρὸς τὴν βασιλείαν,
[4, 1300]	τίνα δὲ τίσι συμφέρει καὶ	πῶς	δεῖ γίνεσθαι τὰς καταστάσεις, ἅμα
[4, 1300]	τε καὶ περὶ ὧν καὶ	πῶς.	Λέγω δὲ ἐξ ὧν μέν,
[4, 1299]	γίνεσθαι καὶ ὑπὸ τίνων καὶ	πῶς.	Περὶ πάντων γὰρ τούτων δεῖ
[4, 1300]	πόσα εἴδη δικαστηρίων· τὸ δὲ	πῶς,	πότερον κλήρῳ ἢ αἱρέσει. Πρῶτον
[4, 1295]	καὶ πόθεν δεῖ καθιστάναι, καὶ	πῶς·	τυραννίδος δ' εἴδη δύο μὲν
[4, 1299]	ἐπιμελὲς ἔσται τοῦ δήμου προβουλεύειν,	ὅπως	ἀσχολῶν ἔσται, τοῦτο δ' ἐὰν
[4, 1295]	ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν, ἀλλ'	ὅπως	λάβῃ τῆς μεθόδου τὸ μέρος,
[4, 1297]	ζημία, τοῖς δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον,	ὅπως	οἱ μὲν διὰ τὴν ζημίαν
[4, 1300]	ἐπιμελείας, ἀριστοκρατικόν, δημοκρατικὸν δ' οὔ	ὔπῶς	γὰρ οἷόν τε κωλύειν ἐξιέναι
[4, 1288]	(πολλοῖς γὰρ τῆς ἀρίστης τυχεῖν	ἴσως	ἀδύνατον, ὥστε τὴν κρατίστην τε
[4, 1291]	καθάπερ ὑπολαμβάνουσί τινες, καὶ ἰσότης,	οὕτως	ἂν εἴη μάλιστα, κοινωνούτων ἁπάντων
[4, 1293]	βαδίζοντας, διὰ δὲ τὸ μήπω	οὕτως	ἰσχυροὶ εἶναι ὥστ' ἄνευ νόμου
[4, 1293]	οὐσίαν ὥστε σχολάζειν ἀμελοῦντες μήθ'	οὕτως	ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆς
[4, 1290]	καθάπερ εἰώθασί τινες νῦν, ἁπλῶς	οὕτως,	ὅπου κύριον τὸ πλῆθος ςκαὶ
[4, 1289]	τις ἀπεφήνατο καὶ τῶν πρότερον	οὕτως,	οὐ μὴν εἰς ταὐτὸ βλέψας
[4, 1293]	καὶ περὶ τυραννίδος. Ἐτάξαμεν δ'	οὕτως	οὐκ οὖσαν οὔτε ταύτην παρέκβασιν
[4, 1300]	τινῶν κλήρῳ, ἢ τὰ μὲν	οὕτως	τὰ δὲ ἐκείνως, λέγω δὲ
[4, 1300]	ἁπάντων, ἢ καὶ τὰ μὲν	οὕτως	τὰ δὲ ἐκείνως· πάλιν εἰ
[4, 1300]	καὶ διῄρηνται κατὰ τὰς πολιτείας	οὕτως·	τίνα δὲ τίσι συμφέρει καὶ
[4, 1290]	καλοῦσιν. Μάλιστα μὲν οὖν εἰώθασιν	οὕτως	ὑπολαμβάνειν περὶ τῶν πολιτειῶν· ἀληθέστερον
[4, 1289]	τῶν πολιτειῶν, πόσαι, καὶ συντίθενται	ποσαχῶς.	Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς αὐτῆς
[4, 1291]	δυναμένους ἄρχειν καὶ λειτουργοῦντας ἢ	συνεχῶς	ἢ κατὰ μέρος τῇ πόλει
[4, 1294]	κακῶς κειμένοις) Τοῦτο δὲ ἐνδέχεται	διχῶς·	ἢ γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν
[4, 1291]	αὔταρκες. Διόπερ ἐν τῇ Πολιτείᾳ	κομψῶς	τοῦτο, οὐχ ἱκανῶς δὲ εἴρηται.