Livre, Pages |
[4, 1290] |
καὶ
τἆλλα
ὁμοίοις,
οὐθεὶς
ἂν
|
φαίη |
δημοκρατεῖσθαι
τούτους·
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[4, 1291] |
δὲ
πολλοὺς
ταῦτα
ἐναντία
μέρη
|
φαίνεται |
τῶν
τῆς
πόλεως
μορίων.
Ὥστε |
[4, 1298] |
νῦν
διοικεῖται
τρόπον,
ἣν
ἀνάλογόν
|
φαμεν |
εἶναι
ὀλιγαρχίᾳ
τε
δυναστευτικῇ
καὶ |
[4, 1296] |
πλείους
δημοκρατίας
καὶ
πλείους
ὀλιγαρχίας
|
φαμὲν |
εἶναι,
ποίαν
πρώτην
θετέον
καὶ |
[4, 1289] |
δὲ
ὅλως
ταύτας
ἐξημαρτημένας
εἶναί
|
φαμεν, |
καὶ
βελτίω
μὲν
ὀλιγαρχίαν
ἄλλην |
[4, 1295] |
τὴν
πόλιν
ἐστὶν
ἐξ
ὧν
|
φαμὲν |
φύσει
τὴν
σύστασιν
εἶναι
τῆς |
[4, 1296] |
σχεδὸν
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἄλλων.
|
Φανερὸν |
δ'
ἐκ
τούτων
καὶ
διότι |
[4, 1291] |
εἴδη
πλείω
καὶ
ὀλιγαρχίας,
λέγωμεν.
|
Φανερὸν |
δὲ
τοῦτο
καὶ
ἐκ
τῶν |
[4, 1292] |
ὀλιγαρχίας,
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
εἰρημένων
|
φανερόν |
ἐστιν.
Ἀνάγκη
γὰρ
ἢ
πάντα |
[4, 1300] |
ἀρχῶν
καὶ
τίνες
εἰσὶν
ἔσται
|
φανερόν. |
Λέγω
δὲ
δύναμιν
ἀρχῆς
οἷον |
[4, 1289] |
τε
καὶ
δημοκρατίας
καὶ
τυραννίδος.
|
Φανερὸν |
μὲν
οὖν
καὶ
τούτων
τῶν |
[4, 1296] |
Ὅτι
δ'
ἡ
μέση
βελτίστη,
|
φανερόν· |
μόνη
γὰρ
ἀστασίαστος·
ὅπου
γὰρ |
[4, 1297] |
εὐπόροις
οὐδεμίαν
τάττουσι
ζημίαν.
Ὥστε
|
φανερὸν |
ὅτι
εἴ
τις
βούλεται
μιγνύναι |
[4, 1295] |
μέτριον
ἄριστον
καὶ
τὸ
μέσον,
|
φανερὸν |
ὅτι
καὶ
τῶν
εὐτυχημάτων
ἡ |
[4, 1294] |
ἐστιν
ἀρχαῖος
πλοῦτος
καὶ
ἀρετήή,
|
φανερὸν |
ὅτι
τὴν
μὲν
τοῖν
δυοῖν |
[4, 1291] |
ἐκεῖνα
θετέα
μόρια
τῆς
πόλεως,
|
φανερὸν |
ὅτι
τό
γε
ὁπλιτικὸν
ἀναγκαῖόν |
[4, 1294] |
ὅτι
οὐ
πόρρω
αὗται
ἀλλήλων,
|
φανερόν. |
Τίνα
δὲ
τρόπον
γίνεται
παρὰ |
[4, 1290] |
δ'
ἐλάττω
ὁτὲ
δὲ
πλείω.
|
Φανερὸν |
τοίνυν
ὅτι
πλείους
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[4, 1296] |
διὰ
τίν'
αἰτίαν,
ἐκ
τούτων
|
φανερόν· |
τῶν
δ'
ἄλλων
πολιτειῶν,
ἐπειδὴ |
[4, 1292] |
ἐστὶ
δημοκρατία
μία
τῶν
πολιτειῶν,
|
φανερὸν |
ὡς
ἡ
τοιαύτη
κατάστασις,
ἐν |
[4, 1293] |
δὲ
δεικτέον
ἡμῖν
περὶ
πολιτείας.
|
Φανερωτέρα |
γὰρ
ἡ
δύναμις
αὐτῆς
διωρισμένων |
[4, 1292] |
ταῖς
ἀρχαῖς
ἐγκαλοῦντες
τὸν
δῆμόν
|
φασι |
δεῖν
κρίνειν,
ὁ
δὲ
ἀσμένως |
[4, 1290] |
τὰς
ἀρχάς,
ὥσπερ
ἐν
Αἰθιοπίᾳ
|
φασί |
τινες,
ἢ
κατὰ
κάλλος,
ὀλιγαρχία |
[4, 1290] |
καὶ
περὶ
τὰς
ἁρμονίας,
ὥς
|
φασί |
τινες·
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
τίθενται |
[4, 1293] |
πολιτῶν,
καὶ
τὰς
ὀλιγαρχίας
εἶναί
|
φασιν |
ἐκ
τῶν
καλῶν
κἀγαθῶν
μᾶλλον. |
[4, 1292] |
δὲ
ἂν
δόξειεν
ἐπιτιμᾶν
ὁ
|
φάσκων |
τὴν
τοιαύτην
εἶναι
δημοκρατίαν
οὐ |
[4, 1300] |
κατὰ
φυλὰς
καὶ
δήμους
καὶ
|
φατρίας, |
ἕως
ἂν
διέλθῃ
διὰ
πάντων |
[4, 1289] |
καλῶς
ἔχειν
λέγειν,
ἧττον
δὲ
|
φαύλην. |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῆς
τοιαύτης |
[4, 1297] |
πλῆθος
καὶ
κατὰ
τὴν
σύνταξιν
|
φαῦλοι |
ὑπέμενον
τὸ
ἄρχεσθαι.
Διὰ
τίνα |
[4, 1288] |
ἐκ
τῶν
ὑπαρχόντων,
ἀλλά
τινα
|
φαυλοτέραν) |
Παρὰ
πάντα
δὲ
ταῦτα
τὴν |
[4, 1289] |
καὶ
τῶν
ἄλλων,
χειρίστην
δημοκρατίαν,
|
φαύλων |
δὲ
ἀρίστην·
ἡμεῖς
δὲ
ὅλως |
[4, 1300] |
ἕτερον
ὅσα
εἰς
τὴν
πολιτείαν
|
φέρει, |
τέταρτον
καὶ
ἄρχουσι
καὶ
ἰδιώταις |
[4, 1300] |
δικαίου,
τέταρτον
δὲ
ὅσα
τοῖς
|
φεύγουσι |
φόνου
ἐπὶ
καθόδῳ
ἐπιφέρεται,
οἷον |
[4, 1297] |
ἵνα
διὰ
μὲν
τὴν
ζημίαν
|
φεύγωσι |
τὸ
ἀπογράφεσθαι,
διὰ
δὲ
τὸ |
[4, 1291] |
τοῦτο,
οὐχ
ἱκανῶς
δὲ
εἴρηται.
|
Φησὶ |
γὰρ
ὁ
Σωκράτης
ἐκ
τεττάρων |
[4, 1291] |
κατὰ
τὸ
ἴσον.
Ἴσον
γάρ
|
φησιν |
ὁ
νόμος
ὁ
τῆς
τοιαύτης |
[4, 1295] |
οὐκ
ἐλευθέρων,
καὶ
τῶν
μὲν
|
φθονούντων |
τῶν
δὲ
καταφρονούντων·
ἃ
πλεῖστον |
[4, 1289] |
ἐνδεχομένην
μνείαν,
πειρατέον
ἐπελθεῖν
τίνες
|
φθοραὶ |
καὶ
τίνες
σωτηρίαι
τῶν
πολιτειῶν |
[4, 1295] |
δὲ
καταφρονούντων·
ἃ
πλεῖστον
ἀπέχει
|
φιλίας |
καὶ
κοινωνίας
πολιτικῆς·
ἡ
γὰρ |
[4, 1295] |
κοινωνίας
πολιτικῆς·
ἡ
γὰρ
κοινωνία
|
φιλικόν· |
οὐδὲ
γὰρ
ὁδοῦ
βούλονται
κοινωνεῖν |
[4, 1295] |
ὄντες,
ἰσχύος
καὶ
πλούτου
καὶ
|
φίλων |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων, |
[4, 1297] |
οἱ
δὲ
διὰ
τὸ
μὴ
|
φοβεῖσθαι |
μὴ
μετέχωσιν.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[4, 1297] |
πολιτείαν
εἶναι
μόνιμον.
~Οὐθὲν
γὰρ
|
φοβερὸν |
μή
ποτε
συμφωνήσωσιν
οἱ
πλούσιοι |
[4, 1300] |
καὶ
παρὰ
ταῦτα
τό
τε
|
φονικὸν |
καὶ
τὸ
ξενικόν
(φονικοῦ
μὲν |
[4, 1300] |
τε
φονικὸν
καὶ
τὸ
ξενικόν
|
(φονικοῦ |
μὲν
οὖν
εἴδη,
ἄν
τ' |
[4, 1300] |
μὲν
τούτων
ἀφείσθω
καὶ
τῶν
|
φονικῶν |
καὶ
τῶν
ξενικῶν,
περὶ
δὲ |
[4, 1300] |
τέταρτον
δὲ
ὅσα
τοῖς
φεύγουσι
|
φόνου |
ἐπὶ
καθόδῳ
ἐπιφέρεται,
οἷον
Ἀθήνησι |
[4, 1300] |
Ἀθήνησι
λέγεται
καὶ
τὸ
ἐν
|
Φρεαττοῖ |
δικαστήριον·
συμβαίνει
δὲ
τὰ
τοιαῦτα |
[4, 1289] |
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
τῆς
αὐτῆς
|
φρονήσεως |
ταύτης
καὶ
νόμους
τοὺς
ἀρίστους |
[4, 1290] |
τὰ
μὲν
Δώρια
τὰ
δὲ
|
Φρύγια |
καλοῦσιν.
Μάλιστα
μὲν
οὖν
εἰώθασιν |
[4, 1290] |
δύο,
τὴν
δωριστὶ
καὶ
τὴν
|
φρυγιστί, |
τὰ
δ'
ἄλλα
συντάγματα
τὰ |
[4, 1295] |
κακουργίαν.
Ἔτι
δὲ
ἥκισθ'
οὗτοι
|
φυγαρχοῦσι |
καὶ
σπουδαρχοῦσιν,
ταῦτα
δ'
ἀμφότερα |
[4, 1294] |
ὀλίγους
εἶναι
κυρίους
θανάτου
καὶ
|
φυγῆς, |
καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
πολλά.
Δεῖ |
[4, 1298] |
νόμων,
καὶ
περὶ
θανάτου
καὶ
|
φυγῆς |
καὶ
δημεύσεως,
καὶ
περὶ
ἀρχῶν |
[4, 1300] |
προσόδων
καὶ
τὴν
κυρίαν
τῆς
|
φυλακῆς· |
ἄλλο
γὰρ
εἶδος
δυνάμεως
οἷον |
[4, 1300] |
ὡς
ἀνὰ
μέρος,
οἷον
κατὰ
|
φυλὰς |
καὶ
δήμους
καὶ
φατρίας,
ἕως |
[4, 1289] |
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας
ἄρχειν
καὶ
|
φυλάττειν |
τοὺς
παραβαίνοντας
αὐτούς.
Ὥστε
δῆλον |
[4, 1298] |
πάντες
κατὰ
μέρος
ἐκ
τῶν
|
φυλῶν |
καὶ
τῶν
μορίων
τῶν
ἐλαχίστων |
[4, 1291] |
πόλιν
ἄξιον
εἶναι
καλεῖν
τὴν
|
φύσει |
δούλην·
αὐτάρκης
γὰρ
ἡ
πόλις, |
[4, 1295] |
πόλιν
ἐστὶν
ἐξ
ὧν
φαμὲν
|
φύσει |
τὴν
σύστασιν
εἶναι
τῆς
πόλεως. |
[4, 1295] |
ἰδιώτας,
μήτε
πρὸς
παιδείαν
ἣ
|
φύσεως |
δεῖται
καὶ
χορηγίας
τυχηρᾶς,
μήτε |
[4, 1295] |
διάγουσιν.
Διὰ
τοῦτο
καλῶς
ηὔξατο
|
Φωκυλίδης |
Πολλὰ
μέσοισιν
ἄριστα·
μέσος
θέλω |