HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  46 formes différentes pour 62 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[4, 1290]   καὶ τἆλλα ὁμοίοις, οὐθεὶς ἂν  φαίη   δημοκρατεῖσθαι τούτους· ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 1291]   δὲ πολλοὺς ταῦτα ἐναντία μέρη  φαίνεται   τῶν τῆς πόλεως μορίων. Ὥστε
[4, 1298]   νῦν διοικεῖται τρόπον, ἣν ἀνάλογόν  φαμεν   εἶναι ὀλιγαρχίᾳ τε δυναστευτικῇ καὶ
[4, 1296]   πλείους δημοκρατίας καὶ πλείους ὀλιγαρχίας  φαμὲν   εἶναι, ποίαν πρώτην θετέον καὶ
[4, 1289]   δὲ ὅλως ταύτας ἐξημαρτημένας εἶναί  φαμεν,   καὶ βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην
[4, 1295]   τὴν πόλιν ἐστὶν ἐξ ὧν  φαμὲν   φύσει τὴν σύστασιν εἶναι τῆς
[4, 1296]   σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τῶν ἄλλων.  Φανερὸν   δ' ἐκ τούτων καὶ διότι
[4, 1291]   εἴδη πλείω καὶ ὀλιγαρχίας, λέγωμεν.  Φανερὸν   δὲ τοῦτο καὶ ἐκ τῶν
[4, 1292]   ὀλιγαρχίας, ἐξ αὐτῶν τῶν εἰρημένων  φανερόν   ἐστιν. Ἀνάγκη γὰρ πάντα
[4, 1300]   ἀρχῶν καὶ τίνες εἰσὶν ἔσται  φανερόν.   Λέγω δὲ δύναμιν ἀρχῆς οἷον
[4, 1289]   τε καὶ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος.  Φανερὸν   μὲν οὖν καὶ τούτων τῶν
[4, 1296]   Ὅτι δ' μέση βελτίστη,  φανερόν·   μόνη γὰρ ἀστασίαστος· ὅπου γὰρ
[4, 1297]   εὐπόροις οὐδεμίαν τάττουσι ζημίαν. Ὥστε  φανερὸν   ὅτι εἴ τις βούλεται μιγνύναι
[4, 1295]   μέτριον ἄριστον καὶ τὸ μέσον,  φανερὸν   ὅτι καὶ τῶν εὐτυχημάτων
[4, 1294]   ἐστιν ἀρχαῖος πλοῦτος καὶ ἀρετήή,  φανερὸν   ὅτι τὴν μὲν τοῖν δυοῖν
[4, 1291]   ἐκεῖνα θετέα μόρια τῆς πόλεως,  φανερὸν   ὅτι τό γε ὁπλιτικὸν ἀναγκαῖόν
[4, 1294]   ὅτι οὐ πόρρω αὗται ἀλλήλων,  φανερόν.   Τίνα δὲ τρόπον γίνεται παρὰ
[4, 1290]   δ' ἐλάττω ὁτὲ δὲ πλείω.  Φανερὸν   τοίνυν ὅτι πλείους ἀναγκαῖον εἶναι
[4, 1296]   διὰ τίν' αἰτίαν, ἐκ τούτων  φανερόν·   τῶν δ' ἄλλων πολιτειῶν, ἐπειδὴ
[4, 1292]   ἐστὶ δημοκρατία μία τῶν πολιτειῶν,  φανερὸν   ὡς τοιαύτη κατάστασις, ἐν
[4, 1293]   δὲ δεικτέον ἡμῖν περὶ πολιτείας.  Φανερωτέρα   γὰρ δύναμις αὐτῆς διωρισμένων
[4, 1292]   ταῖς ἀρχαῖς ἐγκαλοῦντες τὸν δῆμόν  φασι   δεῖν κρίνειν, δὲ ἀσμένως
[4, 1290]   τὰς ἀρχάς, ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ  φασί   τινες, κατὰ κάλλος, ὀλιγαρχία
[4, 1290]   καὶ περὶ τὰς ἁρμονίας, ὥς  φασί   τινες· καὶ γὰρ ἐκεῖ τίθενται
[4, 1293]   πολιτῶν, καὶ τὰς ὀλιγαρχίας εἶναί  φασιν   ἐκ τῶν καλῶν κἀγαθῶν μᾶλλον.
[4, 1292]   δὲ ἂν δόξειεν ἐπιτιμᾶν  φάσκων   τὴν τοιαύτην εἶναι δημοκρατίαν οὐ
[4, 1300]   κατὰ φυλὰς καὶ δήμους καὶ  φατρίας,   ἕως ἂν διέλθῃ διὰ πάντων
[4, 1289]   καλῶς ἔχειν λέγειν, ἧττον δὲ  φαύλην.   Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς τοιαύτης
[4, 1297]   πλῆθος καὶ κατὰ τὴν σύνταξιν  φαῦλοι   ὑπέμενον τὸ ἄρχεσθαι. Διὰ τίνα
[4, 1288]   ἐκ τῶν ὑπαρχόντων, ἀλλά τινα  φαυλοτέραν)   Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα τὴν
[4, 1289]   καὶ τῶν ἄλλων, χειρίστην δημοκρατίαν,  φαύλων   δὲ ἀρίστην· ἡμεῖς δὲ ὅλως
[4, 1300]   ἕτερον ὅσα εἰς τὴν πολιτείαν  φέρει,   τέταρτον καὶ ἄρχουσι καὶ ἰδιώταις
[4, 1300]   δικαίου, τέταρτον δὲ ὅσα τοῖς  φεύγουσι   φόνου ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται, οἷον
[4, 1297]   ἵνα διὰ μὲν τὴν ζημίαν  φεύγωσι   τὸ ἀπογράφεσθαι, διὰ δὲ τὸ
[4, 1291]   τοῦτο, οὐχ ἱκανῶς δὲ εἴρηται.  Φησὶ   γὰρ Σωκράτης ἐκ τεττάρων
[4, 1291]   κατὰ τὸ ἴσον. Ἴσον γάρ  φησιν   νόμος τῆς τοιαύτης
[4, 1295]   οὐκ ἐλευθέρων, καὶ τῶν μὲν  φθονούντων   τῶν δὲ καταφρονούντων· πλεῖστον
[4, 1289]   ἐνδεχομένην μνείαν, πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες  φθοραὶ   καὶ τίνες σωτηρίαι τῶν πολιτειῶν
[4, 1295]   δὲ καταφρονούντων· πλεῖστον ἀπέχει  φιλίας   καὶ κοινωνίας πολιτικῆς· γὰρ
[4, 1295]   κοινωνίας πολιτικῆς· γὰρ κοινωνία  φιλικόν·   οὐδὲ γὰρ ὁδοῦ βούλονται κοινωνεῖν
[4, 1295]   ὄντες, ἰσχύος καὶ πλούτου καὶ  φίλων   καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,
[4, 1297]   οἱ δὲ διὰ τὸ μὴ  φοβεῖσθαι   μὴ μετέχωσιν. Ταῦτα μὲν οὖν
[4, 1297]   πολιτείαν εἶναι μόνιμον. ~Οὐθὲν γὰρ  φοβερὸν   μή ποτε συμφωνήσωσιν οἱ πλούσιοι
[4, 1300]   καὶ παρὰ ταῦτα τό τε  φονικὸν   καὶ τὸ ξενικόν (φονικοῦ μὲν
[4, 1300]   τε φονικὸν καὶ τὸ ξενικόν  (φονικοῦ   μὲν οὖν εἴδη, ἄν τ'
[4, 1300]   μὲν τούτων ἀφείσθω καὶ τῶν  φονικῶν   καὶ τῶν ξενικῶν, περὶ δὲ
[4, 1300]   τέταρτον δὲ ὅσα τοῖς φεύγουσι  φόνου   ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται, οἷον Ἀθήνησι
[4, 1300]   Ἀθήνησι λέγεται καὶ τὸ ἐν  Φρεαττοῖ   δικαστήριον· συμβαίνει δὲ τὰ τοιαῦτα
[4, 1289]   Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς αὐτῆς  φρονήσεως   ταύτης καὶ νόμους τοὺς ἀρίστους
[4, 1290]   τὰ μὲν Δώρια τὰ δὲ  Φρύγια   καλοῦσιν. Μάλιστα μὲν οὖν εἰώθασιν
[4, 1290]   δύο, τὴν δωριστὶ καὶ τὴν  φρυγιστί,   τὰ δ' ἄλλα συντάγματα τὰ
[4, 1295]   κακουργίαν. Ἔτι δὲ ἥκισθ' οὗτοι  φυγαρχοῦσι   καὶ σπουδαρχοῦσιν, ταῦτα δ' ἀμφότερα
[4, 1294]   ὀλίγους εἶναι κυρίους θανάτου καὶ  φυγῆς,   καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλά. Δεῖ
[4, 1298]   νόμων, καὶ περὶ θανάτου καὶ  φυγῆς   καὶ δημεύσεως, καὶ περὶ ἀρχῶν
[4, 1300]   προσόδων καὶ τὴν κυρίαν τῆς  φυλακῆς·   ἄλλο γὰρ εἶδος δυνάμεως οἷον
[4, 1300]   ὡς ἀνὰ μέρος, οἷον κατὰ  φυλὰς   καὶ δήμους καὶ φατρίας, ἕως
[4, 1289]   δεῖ τοὺς ἄρχοντας ἄρχειν καὶ  φυλάττειν   τοὺς παραβαίνοντας αὐτούς. Ὥστε δῆλον
[4, 1298]   πάντες κατὰ μέρος ἐκ τῶν  φυλῶν   καὶ τῶν μορίων τῶν ἐλαχίστων
[4, 1291]   πόλιν ἄξιον εἶναι καλεῖν τὴν  φύσει   δούλην· αὐτάρκης γὰρ πόλις,
[4, 1295]   πόλιν ἐστὶν ἐξ ὧν φαμὲν  φύσει   τὴν σύστασιν εἶναι τῆς πόλεως.
[4, 1295]   ἰδιώτας, μήτε πρὸς παιδείαν  φύσεως   δεῖται καὶ χορηγίας τυχηρᾶς, μήτε
[4, 1295]   διάγουσιν. Διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο  Φωκυλίδης   Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα· μέσος θέλω




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/01/2007