Livre, Pages
[4, 1293]	ἀριστοκρατίαν· ἐν μόνῃ γὰρ ἁπλῶς	ὁ	αὐτὸς ἀνὴρ καὶ πολίτης ἀγαθός
[4, 1299]	στρατευομένων, ἢ κατὰ μέρος, οἷον	ὁ	γυναικονόμος ἢ παιδονόμος· αἱ δ'
[4, 1292]	οἱ ἄρχοντες ὡς ἕκαστος, ἄδηλον.	Ὁ	δ' οὖν τοιοῦτος δῆμος, ἅτε
[4, 1292]	τὸν δῆμόν φασι δεῖν κρίνειν,	ὁ	δὲ ἀσμένως δέχεται τὴν πρόκλησιν·
[4, 1299]	ὁ μὲν γὰρ βουλευτὴς δημοτικόν,	ὁ	δὲ πρόβουλος ὀλιγαρχικόν. Καταλύεται δὲ
[4, 1292]	ὥσπερ ἐκεῖ τὰ ἐπιτάγματα, καὶ	ὁ	δημαγωγὸς καὶ ὁ κόλαξ οἱ
[4, 1292]	ἐνταῦθα γίνονται δημαγωγοί. Μόναρχος γὰρ	ὁ	δῆμος γίνεται, σύνθετος εἷς ἐκ
[4, 1298]	τὴν τοιαύτην γὰρ ἰσότητα ζητεῖ	ὁ	δῆμος. Εἰσὶ δὲ οἱ τρόποι
[4, 1298]	δὲ τοιαύτην ἐν ᾗ κύριος	ὁ	δῆμος καὶ τῶν νόμων ἐστίνν
[4, 1291]	πολιτείας ὁμοίως. Ἐπεὶ δὲ πλείων	ὁ	δῆμος, κύριον δὲ τὸ δόξαν
[4, 1296]	οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες εἴθ'	ὁ	δῆμος, οἱ τὸ μέσον ἐκβαίνοντες
[4, 1298]	οὗτοι προβουλεύσωσιν (οὕτω γὰρ μεθέξει	ὁ	δῆμος τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ λύειν
[4, 1299]	δημοκρατίαις ἐν αἷς αὐτὸς συνιὼν	ὁ	δῆμος χρηματίζει περὶ πάντων. ~Τοῦτο
[4, 1297]	πρὸς ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ πιστότατος	ὁ	διαιτητής, διαιτητὴς δ' ὁ μέσος.
[4, 1292]	ἐπιτάγματα, καὶ ὁ δημαγωγὸς καὶ	ὁ	κόλαξ οἱ αὐτοὶ καὶ ἀνάλογον.
[4, 1299]	πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ τοῖς βουλευταῖς·	ὁ	μὲν γὰρ βουλευτὴς δημοτικόν, ὁ
[4, 1298]	γὰρ βέλτιον κοινῇ βουλευόμενοι πάντες,	ὁ	μὲν δῆμος μετὰ τῶν γνωρίμων,
[4, 1294]	δημοκρατίας τὸ μὴ ἀπὸ τιμήματος.	Ὁ	μὲν οὖν τρόπος τῆς μίξεως
[4, 1297]	πιστότατος ὁ διαιτητής, διαιτητὴς δ'	ὁ	μέσος. Ὅσῳ δ' ἂν ἄμεινον
[4, 1292]	νῦν λεχθὲν καὶ ἄρχῃ μὴ	ὁ	νόμος ἀλλ' οἱ ἄρχοντες. Καὶ
[4, 1298]	τοῦ τιμήματος, καὶ περὶ ὧν	ὁ	νόμος ἀπαγορεύει μὴ κινῶσιν ἀλλ'
[4, 1293]	γίνονται οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ' οὐχ	ὁ	νόμος· καὶ τὸ τέταρτον εἶδος
[4, 1291]	τὸ ἴσον. Ἴσον γάρ φησιν	ὁ	νόμος ὁ τῆς τοιαύτης δημοκρατίας
[4, 1292]	ψηφίσματα κύρια ᾖ ἀλλὰ μὴ	ὁ	νόμος· συμβαίνει δὲ τοῦτο διὰ
[4, 1294]	γὰρ διάδηλος ὁ πλούσιος καὶ	ὁ	πένης οὕτω) τὰ περὶ τὴν
[4, 1294]	αὐτὸν τρόπον (οὐθὲν γὰρ διάδηλος	ὁ	πλούσιος καὶ ὁ πένης οὕτω)
[4, 1297]	τὴν ὑπεροχὴν ἐν τοῖς ἱππεῦσιν	ὁ	πόλεμος εἶχεν· ἄνευ μὲν γὰρ
[4, 1291]	ἱκανῶς δὲ εἴρηται. Φησὶ γὰρ	ὁ	Σωκράτης ἐκ τεττάρων τῶν ἀναγκαιοτάτων
[4, 1290]	δὲ καὶ τῶν κινητικῶν μορίων)	ὁ	τῆς συζεύξεως τῆς τούτων ἀριθμὸς
[4, 1291]	Ἴσον γάρ φησιν ὁ νόμος	ὁ	τῆς τοιαύτης δημοκρατίας τὸ μηδὲν
[4, 1292]	οἱ κόλακες ἔντιμοι, καὶ ἔστιν	ὁ	τοιοῦτος δῆμος ἀνάλογον τῶν μοναρχιῶν
[4, 1292]	Εὐλόγως δὲ ἂν δόξειεν ἐπιτιμᾶν	ὁ	φάσκων τὴν τοιαύτην εἶναι δημοκρατίαν
[4, 1294]	δήμου δ' ἐλευθερία) τὸ δ'	ὅ	τι ἂν δόξῃ τοῖς πλείοσιν,
[4, 1294]	ἐν ἀριστοκρατίᾳ καὶ ἐν δήμοις,	ὅ	τι ἂν δόξῃ τῷ πλείονι
[4, 1291]	δὲ τὸ ταῖς οὐσίαις λειτουργοῦν,	ὃ	καλοῦμεν εὐπόρους. Ὄγδοον δὲ τὸ
[4, 1294]	πλοῦτος ἀρετή ήτὸ γὰρ τέταρτον,	ὃ	καλοῦσιν εὐγένειαν, ἀκολουθεῖ τοῖς δυσίν·
[4, 1291]	πέμπτον δὲ γένος τὸ προπολεμῆσον,	ὃ	τούτων οὐθὲν ἧττόν ἐστιν ἀναγκαῖον
[4, 1299]	ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον τὰ ἀρχεῖα οἷον	ὀβελισκολύχνια	ποιεῖν. Ἐὰν οὖν ἔχωμεν λέγειν
[4, 1291]	οὐσίαις λειτουργοῦν, ὃ καλοῦμεν εὐπόρους.	Ὄγδοον	δὲ τὸ δημιουργικὸν καὶ τὸ
[4, 1295]	γὰρ κοινωνία φιλικόν· οὐδὲ γὰρ	ὁδοῦ	βούλονται κοινωνεῖν τοῖς ἐχθροῖς. Βούλεται
[4, 1293]	ὧν ἕνεκεν οἱ ἀδικοῦντες ἀδικοῦσιν·	ὅθεν	καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς καὶ γνωρίμους
[4, 1293]	ἔχειν οἱ εὔποροι ὧν ἕνεκεν	οἱ	ἀδικοῦντες ἀδικοῦσιν· ὅθεν καὶ καλοὺς
[4, 1293]	μοναρχίας ἐστίν, καὶ κύριοι γίνονται	οἱ	ἄνθρωποι, ἀλλ' οὐχ ὁ νόμος·
[4, 1291]	δοκεῖ πόλεως, οἱ εὔποροι καὶ	οἱ	ἄποροι. Ἔτι δὲ διὰ τὸ
[4, 1296]	ἄνευ τούτων τῷ πλήθει ὑπερτείνωσιν	οἱ	ἄποροι, κακοπραγία γίνεται καὶ ἀπόλλυνται
[4, 1292]	ἄρχῃ μὴ ὁ νόμος ἀλλ'	οἱ	ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη
[4, 1292]	ταύτην ἢ ὅταν πλείους ὦσιν	οἱ	ἄρχοντες ὡς ἕκαστος, ἄδηλον. Ὁ
[4, 1292]	ὁ δημαγωγὸς καὶ ὁ κόλαξ	οἱ	αὐτοὶ καὶ ἀνάλογον. Καὶ μάλιστα
[4, 1292]	δημοκρατουμέναις οὐ γίνεται δημαγωγός, ἀλλ'	οἱ	βέλτιστοι τῶν πολιτῶν εἰσιν ἐν
[4, 1298]	γὰρ ταῖς πολιτείαις ἀνεστραμμένως ποιοῦσιν·	οἱ	γὰρ ὀλίγοι ἀποψηφισάμενοι μὲν κύριοι,
[4, 1292]	γίνεται, σύνθετος εἷς ἐκ πολλῶν·	οἱ	γὰρ πολλοὶ κύριοί εἰσιν οὐχ
[4, 1291]	δήμου μὲν εἴδη ἓν μὲν	οἱ	γεωργοί, ἕτερον δὲ τὸ περὶ
[4, 1294]	τιμήματος οὐθενὸς ἢ μικροῦ πάμπαν,	οἱ	δ' ἀπὸ μακροῦ τιμήματος, κοινὸν
[4, 1295]	ἐπίστανται, ἀλλ' ἄρχεσθαι δουλικὴν ἀρχήν,	οἱ	δ' ἄρχεσθαι μὲν οὐδεμίαν ἀρχήν,
[4, 1301]	εἶεν οἱ μὲν ἐκ πάντων	οἱ	δ' ἐκ τινῶν) καὶ ἢ
[4, 1293]	ἀνὴρ καὶ πολίτης ἀγαθός ἐστιν,	οἱ	δ' ἐν ταῖς ἄλλαις ἀγαθοὶ
[4, 1299]	ἑξαμήνους, οἱ δὲ δι' ἐλάττονος,	οἱ	δ' ἐνιαυσίας, οἱ δὲ πολυχρονιωτέρας
[4, 1296]	λαμβάνουσιν, καὶ οἱ μὲν δημοκρατίαν	οἱ	δ' ὀλιγαρχίαν ποιοῦσιν. Ἔτι δὲ
[4, 1296]	δημοκρατίας ἐν ταῖς πόλεσι καθίστασαν	οἱ	δ' ὀλιγαρχίας, οὐ πρὸς τὸ
[4, 1294]	αἱροῦνται, τῆς δ' ἐφορείας μετέχουσιν)	οἱ	δ' ὀλιχαρχίαν διὰ τὸ πολλὰ
[4, 1295]	πόλεως, οἱ μὲν εὔποροι σφόδρα,	οἱ	δὲ ἄποροι σφόδρα, οἱ δὲ
[4, 1292]	μὲν κόλακες παρὰ τοῖς τυράννοις,	οἱ	δὲ δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς δήμοις
[4, 1298]	οὓς βούλονται δικάζειν, ἵνα δικάζωσιν,	οἱ	δὲ δημοτικοὶ μισθὸν τοῖς ἀπόροις)
[4, 1299]	ἀρχῆς (οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνους,	οἱ	δὲ δι' ἐλάττονος, οἱ δ'
[4, 1297]	μὲν διὰ τὴν ζημίαν μετέχωσιν,	οἱ	δὲ διὰ τὸ μὴ φοβεῖσθαι
[4, 1295]	τοῖς διδασκαλείοις ἄρχεσθαι σύνηθες αὐτοῖς)	οἱ	δὲ καθ' ὑπερβολὴν ἐν ἐνδείᾳ
[4, 1295]	μὲν ὑβρισταὶ καὶ μεγαλοπόνηροι μᾶλλον,	οἱ	δὲ κακοῦργοι καὶ μικροπόνηροι λίαν,
[4, 1288]	δεομένην πολλῆς χορηγίας ζητοῦσι μόνον,	οἱ	δὲ μᾶλλον κοινήν τινα λέγοντες,
[4, 1296]	οἱ μὲν πολλὰ σφόδρα κέκτηνται	οἱ	δὲ μηθέν, ἢ δῆμος ἔσχατος
[4, 1299]	δι' ἐλάττονος, οἱ δ' ἐνιαυσίας,	οἱ	δὲ πολυχρονιωτέρας ποιοῦσι τὰς ἀρχάς)
[4, 1295]	σφόδρα, οἱ δὲ ἄποροι σφόδρα,	οἱ	δὲ τρίτοι οἱ μέσοι τούτων.
[4, 1298]	ὑπερβάλλωσι πολὺ κατὰ τὸ πλῆθος	οἱ	δημοτικοὶ τῶν πολιτικῶν ἢ μὴ
[4, 1290]	πόλεων ἐν ταῖς τιμαῖς ἦσαν	οἱ	διαφέροντες κατ' εὐγένειαν καὶ πρῶτοι
[4, 1301]	Πάλιν γὰρ ἐκ τινῶν καὶ	οἱ	δικάζοντες περὶ πάντων αἱρέσει, ἢ
[4, 1290]	ἀλλ' ἔστι δημοκρατία μὲν ὅταν	οἱ	ἐλεύθεροι καὶ ἄποροι πλείους ὄντες
[4, 1290]	ὅτι δῆμος μέν ἐστιν (ὅταν	οἱ	ἐλεύθεροι κύριοι ὦσιν, ὀλιγαρχία δ'
[4, 1290]	ἔτι διαληπτέον ὡς οὔτ' ἂν	οἱ	ἐλεύθεροι ὀλίγοι ὄντες πλειόνων καὶ
[4, 1290]	ὥσθ' ὅταν ληφθῶσι τούτων πάντες	οἱ	ἐνδεχόμενοι συνδυασμοί, ποιήσουσιν εἴδη ζῴου,
[4, 1289]	Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς καὶ Μάγνητες	οἱ	ἐπὶ Μαιάνδρῳ καὶ τῶν ἄλλων
[4, 1293]	ἐπιμέλειαν ἀρετῆς εἰσὶν ὅμως τινὲς	οἱ	εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες εἶναι ἐπιεικεῖς.
[4, 1291]	μέρη μάλιστα εἶναι δοκεῖ πόλεως,	οἱ	εὔποροι καὶ οἱ ἄποροι. Ἔτι
[4, 1294]	σχεδὸν γὰρ παρὰ τοῖς πλείστοις	οἱ	εὔποροι τῶν καλῶν κἀγαθῶν δοκοῦσι
[4, 1293]	εὐπορωτέροις. Ἔτι δὲ δοκοῦσιν ἔχειν	οἱ	εὔποροι ὧν ἕνεκεν οἱ ἀδικοῦντες
[4, 1300]	δὲ ἐκείνως· πάλιν εἰ τινὲς	οἱ	καθιστάντες, ἢ ἐκ πάντων αἱρέσει
[4, 1300]	τριῶν τούτων ἓν μὲν τίνες	οἱ	καθιστάντες τὰς ἀρχάς, δεύτερον δὲ
[4, 1290]	τὸ περὶ τὴν τροφὴν πλῆθος,	οἱ	καλούμενοι γεωργοί, ~δεύτερον δὲ τὸ
[4, 1301]	ἀριθμόν· τοσοῦτοι δ' ἕτεροι καὶ	οἱ	κατὰ μέρος. Πάλιν γὰρ ἐκ
[4, 1289]	τῆς κοινωνίας ἐστίν· νόμοι δ'	οἱ	κεχωρισμένοι τῶν δηλούντων τὴν πολιτείαν,
[4, 1292]	νόμου, καὶ γίνεται δεσποτικός, ὥστε	οἱ	κόλακες ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ
[4, 1298]	δὲ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ αὑτοὺς	οἱ	κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ ὅταν
[4, 1294]	Δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο πάσχουσιν	οἱ	λέγοντες διὰ τὸ μεμεῖχθαι καλῶς·
[4, 1294]	ὧν ἑκάτεροι τάττουσιν, οἷον ἐκκλησιάζειν	οἱ	μὲν ἀπὸ τιμήματος οὐθενὸς ἢ
[4, 1295]	ἐνδείᾳ τούτων ταπεινοὶ λίαν. Ὥσθ'	οἱ	μὲν ἄρχειν οὐκ ἐπίστανται, ἀλλ'
[4, 1299]	περὶ χρόνου, πόσος ἑκάστης ἀρχῆς	(οἱ	μὲν γὰρ ἑξαμήνους, οἱ δὲ
[4, 1296]	ὑπεροχὴν τῆς πολιτείας λαμβάνουσιν, καὶ	οἱ	μὲν δημοκρατίαν οἱ δ' ὀλιγαρχίαν
[4, 1296]	παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι πολιτείαν ἀποβλέποντες	οἱ	μὲν δημοκρατίας ἐν ταῖς πόλεσι
[4, 1297]	τοῖς δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον, ὅπως	οἱ	μὲν διὰ τὴν ζημίαν μετέχωσιν,
[4, 1301]	εἰ τοῦ αὐτοῦ δικαστηρίου εἶεν	οἱ	μὲν ἐκ πάντων οἱ δ'
[4, 1295]	ταῖς πόλεσιν. Πρὸς δὲ τούτοις	οἱ	μὲν ἐν ὑπεροχαῖς εὐτυχημάτων ὄντες,
[4, 1295]	ἔστι τρία μέρη τῆς πόλεως,	οἱ	μὲν εὔποροι σφόδρα, οἱ δὲ
[4, 1292]	δ' ἑκάτεροι παρ' ἑκατέροις ἰσχύουσιν,	οἱ	μὲν κόλακες παρὰ τοῖς τυράννοις,
[4, 1292]	μικρὰ πλεονεκτοῦντες παρ' ἀλλήλων, ὥσθ'	οἱ	μὲν νόμοι διαμένουσιν οἱ προυυπάρχοντες,
[4, 1300]	ἐκ τινῶν αἱρέσει πάντας ἀριστοκρατικόν.	Οἱ	μὲν οὖν τρόποι τῶν περὶ
[4, 1296]	μέσην καὶ ἱκανήν, ~ὡς ὅπου	οἱ	μὲν πολλὰ σφόδρα κέκτηνται οἱ
[4, 1288]	καὶ κοινοτέραν ἁπάσαις· νῦν δ'	οἱ	μὲν τὴν ἀκροτάτην καὶ δεομένην
[4, 1295]	τῷ λόγῳ ἀκολουθεῖν· γίγνονται γὰρ	οἱ	μὲν ὑβρισταὶ καὶ μεγαλοπόνηροι μᾶλλον,
[4, 1295]	ἄποροι σφόδρα, οἱ δὲ τρίτοι	οἱ	μέσοι τούτων. Ἐπεὶ τοίνυν ὁμολογεῖται
[4, 1292]	διαμένουσιν οἱ προυυπάρχοντες, κρατοῦσι δ'	οἱ	μεταβαλόντες τὴν πολιτείαν. Ὅτι δ'
[4, 1292]	διόπερ ἐν τῇ τοιαύτῃ δημοκρατίᾳ	οἱ	νόμοι ἄρχουσι, διὰ τὸ μὴ
[4, 1292]	εἰσιν ἐν προεδρίᾳ· ὅπου δ'	οἱ	νόμοι μή εἰσι κύριοι, ἐνταῦθα
[4, 1293]	κύριον τῆς πολιτείας, ἀλλ' οὐχ	οἱ	νόμοι. Τὰ μὲν οὖν τῆς
[4, 1294]	ἂν δύναιντο καὶ τῶν πενήτων	οἱ	παῖδεσσ, ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 1290]	τῆς πολιτείας. Εἰ γὰρ εἴησαν	οἱ	πάντες χίλιοι καὶ τριακόσιοι, καὶ
[4, 1295]	ἕτεροι, καθάπερ τῆς τῶν πλουσίων	οἱ	πένητες ἐπιθυμοῦσιν· καὶ διὰ τὸ
[4, 1295]	γὰρ αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων, ὥσπερ	οἱ	πένητες, ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε τῆς τούτων
[4, 1297]	μετεχόντων, τοῦτο τάττειν. Ἐθέλουσι γὰρ	οἱ	πένητες καὶ μὴ μετέχοντες τῶν
[4, 1290]	(ἐκεῖ γὰρ ἐκέκτηντο μακρὰν οὐσίαν	οἱ	πλείους πρὶν γενέσθαι τὸν πόλεμον
[4, 1296]	βασιλεύσσ καὶ Χαρώνδας καὶ σχεδὸν	οἱ	πλεῖστοι τῶν ἄλλων. Φανερὸν δ'
[4, 1288]	πόλεσιν ἁρμόττουσαν δεῖ γνωρίζειν, ὥσθ'	οἱ	πλεῖστοι τῶν ἀποφαινομένων περὶ πολιτείας,
[4, 1290]	κύριοι ὦσιν, ὀλιγαρχία δ' ὅταν	οἱ	πλούσιοι, ἀλλὰ συμβαίνει τοὺς μὲν
[4, 1290]	ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν, οὔτε ἂν	οἱ	πλούσιοι διὰ τὸ κατὰ πλῆθος
[4, 1290]	ἀρχῆς ὦσιν, ὀλιγαρχία δ' ὅταν	οἱ	πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι ὀλίγοι ὄντες.
[4, 1294]	τοῖς συσσιτίοις, καὶ τὴν ἐσθῆτα	οἱ	πλούσιοι τοιαύτην οἵαν ἄν τις
[4, 1297]	γὰρ φοβερὸν μή ποτε συμφωνήσωσιν	οἱ	πλούσιοι τοῖς πένησιν ἐπὶ τούτους·
[4, 1300]	τρεῖς εἰσιν. Ἢ γὰρ πάντες	οἱ	πολῖται καθιστᾶσιν ἢ τινές, καὶ
[4, 1299]	ὅπου ἄμφω αὗται αἱ ἀρχαί,	οἱ	πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ τοῖς βουλευταῖς·
[4, 1297]	διόπερ ἃς νῦν καλοῦμεν πολιτείας,	οἱ	πρότερον ἐκάλουν δημοκρατίας· ἦσαν δὲ
[4, 1292]	ὥσθ' οἱ μὲν νόμοι διαμένουσιν	οἱ	προυυπάρχοντες, κρατοῦσι δ' οἱ μεταβαλόντες
[4, 1292]	τὸ πλῆθος τούτοις. Ἔτι δ'	οἱ	ταῖς ἀρχαῖς ἐγκαλοῦντες τὸν δῆμόν
[4, 1296]	αἰεὶ ὁπότεροι ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ'	οἱ	τὰς οὐσίας ἔχοντες εἴθ' ὁ
[4, 1293]	ἐὰν δὲ δὴ ἐλάττους ὦσιν	οἱ	τὰς οὐσίας ἔχοντες ἢ οἱ
[4, 1296]	οὐσίας ἔχοντες εἴθ' ὁ δῆμος,	οἱ	τὸ μέσον ἐκβαίνοντες καθ' αὑτοὺς
[4, 1293]	οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες ἢ	οἱ	τὸ πρότερον, πλείω δέ, τὸ
[4, 1299]	ταῖς ἀρχαῖς εἶναι· τίνες γὰρ	οἱ	τούτοις ἔσονται διαδεξόμενοι πάλιν. Δέονται
[4, 1301]	Οὗτοι μὲν οὖν, ὥσπερ ἐλέχθησαν,	οἱ	τρόποι ἀντίστροφοι τοῖς εἰρημένοις· ἔτι
[4, 1300]	τὰ δὲ κληρῷ ὥστε δώδεκα	οἱ	τρόποι γίνονται χωρὶς τῶν δύο
[4, 1298]	μοναρχίᾳ τυραννικῇ. Οὗτοι μὲν οὖν	οἱ	τρόποι δημοκρατικοὶ πάντες, τὸ δὲ
[4, 1301]	δ' αἱρετούς. ~Οὗτοι μὲν οὖν	οἱ	τρόποι τέτταρες τὸν ἀριθμόν· τοσοῦτοι
[4, 1298]	ζητεῖ ὁ δῆμος. Εἰσὶ δὲ	οἱ	τρόποι τοῦ πάντας πλείους, εἷς
[4, 1294]	τροφὴν τῶν παίδων νὁμοίως γὰρ	οἱ	τῶν πλουσίων τρέφονται τοῖς τῶν
[4, 1290]	χίλιοι καὶ τριακόσιοι, καὶ τούτων	οἱ	χίλιοι πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν
[4, 1294]	τὴν ἐσθῆτα οἱ πλούσιοι τοιαύτην	οἵαν	ἄν τις παρασκευάσαι δύναιτο καὶ
[4, 1291]	τέχνας ὧν ἄνευ πόλιν ἀδύνατον	οἰκεῖσθαι·	τούτων δὲ τῶν τεχνῶν τὰς
[4, 1289]	ἀριθμόν. Πρῶτον μὲν γὰρ ἐξ	οἰκιῶν	συγκειμένας πάσας ὁρῶμεν τὰς πόλεις,
[4, 1291]	καὶ γεωργὸν καὶ σκυτοτόμον καὶ	οἰκοδόμον·	πάλιν δὲ προστίθησιν, ὡς οὐκ
[4, 1295]	οὔτε ἐπίστανται (καὶ τοῦτ' εὐθὺς	οἴκοθεν	ὑπάρχει παισὶν οὖσιν· διὰ γὰρ
[4, 1299]	γυναικονόμος ἢ παιδονόμος· αἱ δ'	οἰκονομικαί	ίπολλάκις γὰρ αἱροῦνται σιτομέτρασσ· αἱ
[4, 1300]	φεύγουσι φόνου ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται,	οἷον	Ἀθήνησι λέγεται καὶ τὸ ἐν
[4, 1291]	νπολλαχοῦ γὰρ ἕκαστα τούτων πολύοχλα,	οἷον	ἁλιεῖς μὲν ἐν Τάραντι καὶ
[4, 1298]	τὰς κρίσεις ἢ τισὶ πάσας	(οἷον	ἀρχῇ τινὶ μιᾷ ἢ πλείοσιν,
[4, 1288]	τὸ περὶ ἕκαστον γένος ἁρμόττον,	οἷον	ἄσκησις σώματι ποία τε ποίῳ
[4, 1291]	καὶ τῶν λεγομένων γνωρίμων ἔστιν,	οἷον	δήμου μὲν εἴδη ἓν μὲν
[4, 1294]	ἐκ τοῦ δημοκρατικοῦ. Λέγω δ'	οἷον	δοκεῖ δημοκρατικὸν μὲν εἶναι τὸ
[4, 1296]	τὴν ὑπεροχὴν τοῦ δήμου ἑκάστου,	οἷον	ἐὰν μὲν τὸ τῶν γεωργῶν
[4, 1301]	τινῶν τὰ δ' ἐξ ἀμφοῖν	(οἷον	εἰ τοῦ αὐτοῦ δικαστηρίου εἶεν
[4, 1288]	σῴζοιτο πλεῖστον χρόνον· λέγω δὲ	οἷον	εἴ τινι πόλει συμβέβηκε μήτε
[4, 1294]	μέσον λαμβάνειν ὧν ἑκάτεροι τάττουσιν,	οἷον	ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ τιμήματος
[4, 1290]	καὶ μὴ ἐλευθέρων ἄρχωσι, δῆμος,	οἷον	ἐν Ἀπολλωνίᾳ τῇ ἐν τῷ
[4, 1299]	τῶν ἀρχῶν γένος ἢ οὐθέν,	οἷον	ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ
[4, 1298]	τοῦ πλήθους, ἢ κατασκευάσαντας ἀρχεῖον	οἷον	ἐν ἐνίαις πολιτείαις ἐστὶν οὓς
[4, 1293]	πλοῦτον καὶ ἀρετὴν καὶ δῆμον,	οἷον	ἐν Καρχηδόνι, αὕτη ἀριστοκρατική ἐστιν,
[4, 1290]	τὸ κατὰ πλῆθος ὑπερέχειν, δῆμος,	οἷον	ἐν Κολοφῶνι τὸ παλαιόν (ἐκεῖ
[4, 1299]	ὁμοίων, ἀλλ' ἑτέρων ἐν ἑτέραις,	οἷον	ἐν μὲν ταῖς ἀριστοκρατίαις ἐκ
[4, 1299]	κατὰ τοὺς ἀνθρώπους, λέγω δ'	οἷον	ἕνα τῆς εὐκοσμίας, ἢ παίδων
[4, 1290]	ἅπερ ἀναγκαῖον πᾶν ἔχειν ζῷον	(οἷον	ἔνιά τε τῶν αἰσθητηρίων καὶ
[4, 1289]	πολέμους ἵπποις πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας,	οἷον	Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς καὶ Μάγνητες
[4, 1299]	πανταχοῦ μίαν ἀρχὴν εἶναι κυρίαν,	οἷον	εὐκοσμίας πότερον ἐν ἀγορᾷ μὲν
[4, 1300]	πάντων ἢ ἐκ τινῶν ἀφωρισμένων	(οἷον	ἢ τιμήματι ἢ γένει ἢ
[4, 1293]	αἷς εἰς τὰ δύο μόνον,	οἷον	ἡ Λακεδαιμονίων, εἴς τε ἀρετὴν
[4, 1299]	ἀλλὰ καὶ ἴδιαί τινες εἰσίν,	οἷον	ἡ τῶν προβούλων· αὕτη γὰρ
[4, 1289]	καὶ τὰ μεγέθη τῆς οὐσίας,	οἷον	ἱπποτροφίας (τοῦτο γὰρ οὐ ῥᾴδιον
[4, 1300]	ἁπάντων, ἢ ὡς ἀνὰ μέρος,	οἷον	κατὰ φυλὰς καὶ δήμους καὶ
[4, 1299]	στρατηγὸς στρατευομένων, ἢ κατὰ μέρος,	οἷον	ὁ γυναικονόμος ἢ παιδονόμος· αἱ
[4, 1299]	τὴν ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον τὰ ἀρχεῖα	οἷον	ὀβελισκολύχνια ποιεῖν. Ἐὰν οὖν ἔχωμεν
[4, 1289]	ἔκρινε πασῶν μὲν οὐσῶν ἐπιεικῶν,	οἷον	ὀλιγαρχίας τε χρηστῆς καὶ τῶν
[4, 1294]	ἀμφότερα ληπτέον ἃ ἑκάτεροι νομοθετοῦσιν,	οἷον	περὶ τοῦ δικάζειν (ἐν μὲν
[4, 1296]	ἄλλῳ δὲ μέρει τὸ ποσόν,	οἷον	πλείους τὸν ἀριθμὸν εἶναι τῶν
[4, 1298]	ταύτην. Ὅταν δὲ τινῶν τινές,	οἷον	πολέμου μὲν καὶ εἰρήνης καὶ
[4, 1294]	δημοκρατικὰ πολλὰ τὴν τάξιν ἔχειν,	οἷον	πρῶτον τὸ περὶ τὴν τροφὴν
[4, 1290]	τῆς τροφῆς ἐργαστικὸν καὶ δεκτικόν,	οἷον	στόμα καὶ κοιλίαν, πρὸς δὲ
[4, 1290]	δ' εἶεν διαφοραί (λέγω δ'	οἷον	στόματός τινα πλείω γένη καὶ
[4, 1300]	φυλακῆς· ἄλλο γὰρ εἶδος δυνάμεως	οἷον	στρατηγίας καὶ τῆς τῶν περὶ
[4, 1299]	τῶν πολιτῶν πρός τινα πρᾶξιν,	οἷον	στρατηγὸς στρατευομένων, ἢ κατὰ μέρος,
[4, 1301]	τὰ αὐτὰ συνδυαζόμενα, λέγω δ'	οἷον	τὰ μὲν ἐκ πάντων τὰ
[4, 1290]	πλείω γένη ζῴων νοὐ γὰρ	οἷόν	τε (αὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείους
[4, 1300]	δημοκρατικὸν δ' οὔ ὔπῶς γὰρ	οἷόν	τε κωλύειν ἐξιέναι τὰς τῶν
[4, 1289]	τῶν νόμων θέσεις· οὐ γὰρ	οἷόν	τε τοὺς αὐτοὺς νόμους συμφέρειν
[4, 1300]	φανερόν. Λέγω δὲ δύναμιν ἀρχῆς	οἷον	τὴν κυρίαν τῶν προσόδων καὶ
[4, 1294]	διὰ τὸ πολλὰ ἔχειν ὀλιγαρχικά,	οἷον	τὸ πάσας αἱρετὰς εἶναι καὶ
[4, 1291]	αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς,	οἷον	τοὺς αὐτοὺς εἶναι τοὺς προπολεμοῦντας
[4, 1299]	οὔτε τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον,	οἷον	τοὺς ἱερεῖς πρῶτον ντοῦτο γὰρ
[4, 1290]	αὐτῶν ἰσότητα κοινήν, λέγω δ'	οἷον	τῶν ἀπόρων ἢ τῶν εὐπόρων
[4, 1291]	καὶ τὰς πλείστας ἀρχὰς ἄρχειν	οἴονται	δύνασθαι· ἀλλὰ πένεσθαι καὶ πλουτεῖν
[4, 1289]	εἴδη. Νῦν δὲ μίαν δημοκρατίαν	οἴονταί	τινες εἶναι καὶ μίαν ὀλιγαρχίαν·
[4, 1294]	τὸ καλῶς κεῖσθαι τοὺς νόμους	οἷς	ἐμμένουσιν (ἔστι γὰρ πείθεσθαι καὶ
[4, 1290]	καὶ κοιλίαν, πρὸς δὲ τούτοις,	οἷς	κινεῖται μορίοις ἕκαστον αὐτῶν) εἰ
[4, 1294]	Ἅμα δὲ δῆλον ἔσται καὶ	οἷς	ὁρίζονται τὴν δημοκρατίαν καὶ τὴν
[4, 1295]	εἴδη δύο μὲν διείλομεν ἐν	οἷς	περὶ βασιλείας ἐπεσκοποῦμεν, διὰ τὸ
[4, 1295]	ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν	οἷς	περὶ τῆς μάλιστα λεγομένης βασιλείας
[4, 1297]	εἰώθασι δέ, ὅταν πόλεμος ᾖ,	ὀκνεῖν,	ἂν μὴ λαμβάνωσι τροφήν, ἄποροι
[4, 1300]	δικαστηρίων. Ἔστι δὲ τὸν ἀριθμὸν	ὀκτώ,	ἓν μὲν εὐθυντικόν, ἄλλο δὲ
[4, 1300]	τοιαῦτα ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ	ὀλίγα	καὶ ἐν ταῖς μεγάλαις πόλεσιν·
[4, 1296]	τὴν μέσην γίνεσθαι πολιτείαν ἢ	ὀλιγάκις	καὶ παρ' ὀλίγοις· εἷς γὰρ
[4, 1299]	ἐμποδιοῦσιν ἀλλήλαις) καὶ πρὸς τὴν	ὀλιγανθρωπίαν	ἀναγκαῖον τὰ ἀρχεῖα οἷον ὀβελισκολύχνια
[4, 1297]	εὐλόγως ὀλιγαρχικαὶ καὶ βασιλικαί. Δι'	ὀλιγανθρωπίαν	γὰρ οὐκ εἶχον πολὺ τὸ
[4, 1299]	ὀλίγους πολλὰς ἀρχάς ςδιὰ γὰρ	ὀλιγανθρωπίαν	οὐ ῥᾴδιόν ἐστι πολλοὺς ἐν
[4, 1292]	δ' ἀγωγῇ καὶ τοῖς ἔθεσιν	ὀλιγαρχεῖσθαι	μᾶλλον. Συμβαίνει δὲ τοῦτο μάλιστα
[4, 1296]	ἢ δῆμος ἔσχατος γίγνεται ἢ	ὀλιγαρχία	ἄκρατος, ἢ τυραννὶς δι' ἀμφοτέρας
[4, 1290]	(ὅταν οἱ ἐλεύθεροι κύριοι ὦσιν,	ὀλιγαρχία	δ' ὅταν οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ
[4, 1290]	ὄντες κύριοι τῆς ἀρχῆς ὦσιν,	ὀλιγαρχία	δ' ὅταν οἱ πλούσιοι καὶ
[4, 1290]	φασί τινες, ἢ κατὰ κάλλος,	ὀλιγαρχία	ἦν ἄν· ὀλίγον γὰρ τὸ
[4, 1299]	οὐθέν, οἷον ἐν δημοκρατίᾳ καὶ	ὀλιγαρχίᾳ	καὶ ἀριστοκρατίᾳ καὶ μοναρχίᾳ πότερον
[4, 1294]	πάσαις ὑπάρχει· καὶ γὰρ ἐν	ὀλιγαρχίᾳ	καὶ ἐν ἀριστοκρατίᾳ καὶ ἐν
[4, 1298]	ἐξῇ κτωμένῳ τὸ τίμημα μετέχειν,	ὀλιγαρχία	μὲν πολιτικὴ δέ ἐστιν ἡ
[4, 1289]	καὶ μὴ μία δημοκρατία μηδὲ	ὀλιγαρχία	μόνον ἔστιν. Ἐπεὶ δ' ἐν
[4, 1291]	πολιτεῖαι δοκοῦσιν εἶναι, δημοκρατία καὶ	ὀλιγαρχία.	Ὅτι μὲν οὖν εἰσι πολιτεῖαι
[4, 1296]	ὥστε ἢ δῆμος γίγνεται ἢ	ὀλιγαρχία.	Πρὸς δὲ τούτοις διὰ τὸ
[4, 1298]	τρόπον, ἣν ἀνάλογόν φαμεν εἶναι	ὀλιγαρχίᾳ	τε δυναστευτικῇ καὶ μοναρχίᾳ τυραννικῇ.
[4, 1290]	τῶν πολιτειῶν δύο, δῆμος καὶ	ὀλιγαρχία.	Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν τῆς ὀλιγαρχίας
[4, 1289]	τοῖς ἵπποις ἡ δύναμις ἦν,	ὀλιγαρχίαι	παρὰ τούτοις ἦσαν· ἐχρῶντο δὲ
[4, 1299]	ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ἐκ τῶν πλουσίων, ἐν δὲ
[4, 1296]	ἐν ταῖς δημοκρατίαις ἢ ταῖς	ὀλιγαρχίαις)	ἐπεὶ ὅταν ἄνευ τούτων τῷ
[4, 1298]	τοὺς πλείους· ἐν δὲ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ἢ προσαιρεῖσθαί τινας ἐκ τοῦ
[4, 1290]	πλῆθος ςκαὶ γὰρ ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	καὶ πανταχοῦ τὸ πλέον μέρος
[4, 1289]	τοὺς αὐτοὺς νόμους συμφέρειν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	οὐδὲ ταῖς δημοκρατίαις πάσαις, εἴπερ
[4, 1298]	ἐπὶ τῶν δικαστηρίων ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	(τάττουσι γὰρ ζημίαν τούτοις οὓς
[4, 1294]	δικάζειν (ἐν μὲν γὰρ ταῖς	ὀλιγαρχίαις	τοῖς εὐπόροις ζημίαν τάττουσιν ἂν
[4, 1292]	ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη ἐν ταῖς	ὀλιγαρχίαις	ὥσπερ ἡ τυραννὶς ἐν ταῖς
[4, 1289]	εἶναί φαμεν, καὶ βελτίω μὲν	ὀλιγαρχίαν	ἄλλην ἄλλης οὐ καλῶς ἔχειν
[4, 1289]	τούτων παρεκβάσεις, τυραννίδα μὲν βασιλείας	ὀλιγαρχίαν	δὲ ἀριστοκρατίας δημοκρατίαν δὲ πολιτείας,
[4, 1294]	τὴν αὐτὴν πολιτείαν δημοκρατίαν καὶ	ὀλιγαρχίαν.	Δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο πάσχουσιν
[4, 1293]	ἕν (λέγουσι δὲ τέτταρας μοναρχίαν	ὀλιγαρχίαν	δημοκρατίαν, τέταρτον δὲ τὴν καλουμένην
[4, 1292]	καὶ καλοῦσι δὴ τὴν τοιαύτην	ὀλιγαρχίαν	δυναστείαν. Ὀλιγαρχίας μὲν οὖν εἴδη
[4, 1294]	μοναρχίαν τε καὶ δημοκρατίαν καὶ	ὀλιγαρχίαν,	εἴρηται, καὶ ποῖα ταῦτα, καὶ
[4, 1289]	ἀπέχειν πολιτείας, δεύτερον δὲ τὴν	ὀλιγαρχίαν	(ἡ γὰρ ἀριστοκρατία διέστηκεν ἀπὸ
[4, 1294]	τρόπον γίνεται παρὰ δημοκρατίαν καὶ	ὀλιγαρχίαν	ἡ καλουμένη πολιτεία, καὶ πῶς
[4, 1296]	ἢ λείπεται τῷ ποσῷ, ἐνταῦθα	ὀλιγαρχίαν,	καὶ τῆς ὀλιγαρχίας τὸν αὐτὸν
[4, 1294]	ὁρίζονται τὴν δημοκρατίαν καὶ τὴν	ὀλιγαρχίαν·	ληπτέον γὰρ τὴν τούτων διαίρεσιν,
[4, 1293]	πολιτείας, τὰς δὲ πρὸς τὴν	ὀλιγαρχίαν	μᾶλλον ἀριστοκρατίας διὰ τὸ μᾶλλον
[4, 1293]	καλουμένης πολιτείας ῥέπουσι πρὸς τὴν	ὀλιγαρχίαν	μᾶλλον. Λοιπὸν δ' ἐστὶν ἡμῖν
[4, 1290]	τὸ πλέον μέρος κύριονν, οὐδ'	ὀλιγαρχίαν,	ὅπου κύριοι ὀλίγοι τῆς πολιτείας.
[4, 1294]	δ' εὖ μεμεῖχθαι δημοκρατίαν καὶ	ὀλιγαρχίαν	ὅρος, ὅταν ἐνδέχηται λέγειν τὴν
[4, 1289]	οἴονταί τινες εἶναι καὶ μίαν	ὀλιγαρχίαν·	οὐκ ἔστι δὲ τοῦτ' ἀληθές.
[4, 1296]	οἱ μὲν δημοκρατίαν οἱ δ'	ὀλιγαρχίαν	ποιοῦσιν. Ἔτι δὲ καὶ τῶν
[4, 1290]	εὐπόρων πλειόνων ὄντων, οὐδεὶς ἂν	ὀλιγαρχίαν	προσαγορεύσειεν οὐδὲ τὴν τοιαύτην, εἰ
[4, 1290]	ὀλιγαρχίας εἶδος τιθέασιν ὡς οὖσαν	ὀλιγαρχίαν	τινά, καὶ τὴν καλουμένην πολιτείαν
[4, 1293]	πολιτεῖαι παρὰ δημοκρατίαν τε καὶ	ὀλιγαρχίαν,	ὧν τὴν μὲν ἑτέραν λέγουσί
[4, 1296]	δημοκρατίας τῆς νεανικωτάτης καὶ ἐξ	ὀλιγαρχίας	γίγνεται τυραννίς, ἐκ δὲ τῶν
[4, 1293]	πλείω δέ, τὸ τῆς δευτέρας	ὀλιγαρχίας	γίνεται εἶδος· μᾶλλον γὰρ ἰσχύοντες
[4, 1292]	εἴδη διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ὀλιγαρχίας	δὲ εἴδη ἓν μὲν τὸ
[4, 1294]	(ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ ὅρος ἀρετή,	ὀλιγαρχίας	δὲ πλοῦτος, δήμου δ' ἐλευθερία)
[4, 1293]	πολλὴν λίαν, τὸ τῆς πρώτης	ὀλιγαρχίας	εἶδός ἐστιν· ποιοῦσι γὰρ ἐξουσίαν
[4, 1290]	ὀλιγαρχία. Τὴν γὰρ ἀριστοκρατίαν τῆς	ὀλιγαρχίας	εἶδος τιθέασιν ὡς οὖσαν ὀλιγαρχίαν
[4, 1293]	ἀρίστοις τῶν πολιτῶν, καὶ τὰς	ὀλιγαρχίας	εἶναί φασιν ἐκ τῶν καλῶν
[4, 1290]	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας	εἰσίν, ἔτι διαληπτέον ὡς οὔτ'
[4, 1292]	ἔστι τοσαῦτα εἴδη δημοκρατίας καὶ	ὀλιγαρχίας,	ἐξ αὐτῶν τῶν εἰρημένων φανερόν
[4, 1289]	τῆς τε δημοκρατίας καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας,	ἔπειτα τίς κοινοτάτη καὶ τίς
[4, 1293]	πολιτεία ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν μίξις	ὀλιγαρχίας	καὶ δημοκρατίας. Εἰώθασι δὲ καλεῖν
[4, 1293]	δύναμις αὐτῆς διωρισμένων τῶν περὶ	ὀλιγαρχίας	καὶ δημοκρατίας. Ἔστι γὰρ ἡ
[4, 1291]	καὶ δημοκρατίας εἴδη πλείω καὶ	ὀλιγαρχίας,	λέγωμεν. Φανερὸν δὲ τοῦτο καὶ
[4, 1292]	δὴ τὴν τοιαύτην ὀλιγαρχίαν δυναστείαν.	Ὀλιγαρχίας	μὲν οὖν εἴδη τοσαῦτα καὶ
[4, 1293]	ἀνάγκας ἐστίν, τάδε δὲ τῆς	ὀλιγαρχίας·	ὅταν μὲν πλείους ἔχωσιν οὐσίαν,
[4, 1292]	ἀφωρισμένων, ὀλιγαρχικόν) ἕτερον δ' εἶδος	ὀλιγαρχίας,	ὅταν παῖς ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ,
[4, 1296]	ταῖς πόλεσι καθίστασαν οἱ δ'	ὀλιγαρχίας,	οὐ πρὸς τὸ τῶν πόλεων
[4, 1289]	καὶ περὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν,	ὀλιγαρχίας	τε καὶ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος.
[4, 1289]	πασῶν μὲν οὐσῶν ἐπιεικῶν, οἷον	ὀλιγαρχίας	τε χρηστῆς καὶ τῶν ἄλλων,
[4, 1289]	καθ' ἕκαστον εἶδος καὶ πάλιν	ὀλιγαρχίας·	τέλος δέ, πάντων τούτων ὅταν
[4, 1294]	ἑκάτερον λαβεῖν, ἐκ μὲν τῆς	ὀλιγαρχίας	τὸ αἱρετὰς ποιεῖν τὰς ἀρχάς,
[4, 1293]	ἡ τρίτη ἐπίδοσις γίνεται τῆς	ὀλιγαρχίας,	τὸ δι' αὑτῶν μὲν τὰς
[4, 1289]	τοῖς μὲν ἀναγκαία δημοκρατία μᾶλλον	ὀλιγαρχίας,	τοῖς δ' αὕτη μᾶλλον ἐκείνης)
[4, 1296]	ποσῷ, ἐνταῦθα ὀλιγαρχίαν, καὶ τῆς	ὀλιγαρχίας	τὸν αὐτὸν τρόπον ἕκαστον εἶδος
[4, 1293]	καὶ τὸ τέταρτον εἶδος τῆς	ὀλιγαρχίας	τοῦτ' ἐστίν, ἀντίστροφον τῷ τελευταίῳ
[4, 1296]	ἐπειδὴ πλείους δημοκρατίας καὶ πλείους	ὀλιγαρχίας	φαμὲν εἶναι, ποίαν πρώτην θετέον
[4, 1294]	ὀλιχαρχίαν διὰ τὸ πολλὰ ἔχειν	ὀλιγαρχικά,	οἷον τὸ πάσας αἱρετὰς εἶναι
[4, 1301]	περὶ πάντων, τὰ δὲ δεύτερα	ὀλιγαρχικά,	ὅσα ἐκ τινῶν περὶ πάντων,
[4, 1297]	μὴ μετέχωσιν. Ταῦτα μὲν οὖν	ὀλιγαρχικὰ	σοφίσματα τῆς νομοθεσίας· ἐν δὲ
[4, 1296]	μὲν δημοκρατικαί εἰσιν αἱ δ'	ὀλιγαρχικαί.	Διὰ γὰρ τὸ ἐν ταύταις
[4, 1297]	δὲ αἱ ἀρχαῖαι πολιτεῖαι εὐλόγως	ὀλιγαρχικαὶ	καὶ βασιλικαί. Δι' ὀλιγανθρωπίαν γὰρ
[4, 1290]	τὰς δὲ τῆς ἀρίστης πολιτείας,	ὀλιγαρχικὰς	μὲν τὰς συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας,
[4, 1298]	καὶ κύριοι τῶν νόμων ὦσιν,	ὀλιγαρχικὴν	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τάξιν ταύτην.
[4, 1299]	ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πλῆθος, ὥστ'	ὀλιγαρχικόν.	Ἀλλ' ὅπου ἄμφω αὗται αἱ
[4, 1294]	μὲν τὸ μὴ ἀπὸ τιμήματος,	ὀλιγαρχικὸν	δὲ τὸ ἀπὸ τιμήματος· ἀριστοκρατικὸν
[4, 1292]	ἐὰν δὲ ἐκ τινῶν ἀφωρισμένων,	ὀλιγαρχικόν)	ἕτερον δ' εἶδος ὀλιγαρχίας, ὅταν
[4, 1298]	τὸ δὲ τινὰς περὶ πάντων	ὀλιγαρχικόν.	Ἔχει δὲ καὶ τοῦτο διαφορὰς
[4, 1294]	τὰς ἀρχάς, τὸ δ' αἱρετὰς	ὀλιγαρχικόν,	καὶ δημοκρατικὸν μὲν τὸ μὴ
[4, 1300]	τὸ δὲ τινὰς ἐκ τινῶν	ὀλιγαρχικὸν	καὶ τὸ τινὰς ἐκ τινῶν
[4, 1299]	βουλευτὴς δημοτικόν, ὁ δὲ πρόβουλος	ὀλιγαρχικόν.	Καταλύεται δὲ καὶ τῆς βουλῆς
[4, 1300]	μὲν κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσεἰ	ὀλιγαρχικόν·	ὀλιγαρχικώτερον δὲ καὶ τὸ ἐξ
[4, 1298]	δ' ἄρχωσιν ὥσπερ καὶ πρότερον,	ὀλιγαρχικόν·	ὅταν δὲ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ
[4, 1292]	τὸ μὲν μὴ ἐξεῖναι πᾶσιν	ὀλιγαρχικόν,	τὸ δὲ δὴ ἐξεῖναι σχολάζειν
[4, 1299]	ἐὰν ὀλίγοι τὸν ἀριθμὸν ὦσιν,	ὀλιγαρχικόν·	τοὺς δὲ προβούλους ὀλίγους ἀναγκαῖον
[4, 1300]	ἐξιέναι τὰς τῶν ἀπόρων, οὐδ'	ὀλιγαρχικόν	(τρυφῶσι γὰρ αἱ τῶν ὀλιγαρχούντων)
[4, 1294]	ταγμάτοιν, τὰ μὲν ἐκ τοῦ	ὀλιγαρχικοῦ	νόμου τὰ δ' ἐκ τοῦ
[4, 1296]	εἶδος κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ	ὀλιγαρχικοῦ	πλήθους. Δεῖ δ' ἀεὶ τὸν
[4, 1296]	τοὺς μέσους· ἄν τε γὰρ	ὀλιγαρχικοὺς	τοὺς νόμους τιθῇ, στοχάζεσθαι χρὴ
[4, 1300]	κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσεἰ ὀλιγαρχικόν·	ὀλιγαρχικώτερον	δὲ καὶ τὸ ἐξ ἀμφοῖν.
[4, 1296]	αἱ δημοκρατίαι δὲ ἀσφαλέστεραι τῶν	ὀλιγαρχιῶν	εἰσι καὶ πολυχρονιώτεραι διὰ τοὺς
[4, 1293]	τινες αἳ πρός τε τὰς	ὀλιγαρχουμένας	ἔχουσι διαφορὰς καὶ καλοῦνται ἀριστοκρατίαι
[4, 1300]	ὀλιγαρχικόν (τρυφῶσι γὰρ αἱ τῶν	ὀλιγαρχούντων)	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐπὶ
[4, 1293]	ὥστε σχολάζειν ἀμελοῦντες μήθ' οὕτως	ὀλίγην	ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆς πόλεως,
[4, 1298]	πολιτείαις ἀνεστραμμένως ποιοῦσιν· οἱ γὰρ	ὀλίγοι	ἀποψηφισάμενοι μὲν κύριοι, καταψηφισάμενοι δὲ
[4, 1290]	μὲν γὰρ πολλοί, πλούσιοι δ'	ὀλίγοι.	Καὶ γὰρ ἂν εἰ κατὰ
[4, 1290]	ὁμοίως δὲ καὶ εἰ πένητες	ὀλίγοι	μὲν εἶεν, κρείττους δὲ τῶν
[4, 1290]	ὅταν οἱ πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι	ὀλίγοι	ὄντες. Ὅτι μὲν οὖν πολιτεῖαι
[4, 1290]	ὡς οὔτ' ἂν οἱ ἐλεύθεροι	ὀλίγοι	ὄντες πλειόνων καὶ μὴ ἐλευθέρων
[4, 1290]	καὶ πρῶτοι κατασχόντες τὰς ἀποικίας,	ὀλίγοι	ὄντες, πολλῶνν, οὔτε ἂν οἱ
[4, 1297]	εἶχον πολὺ τὸ μέσον, ὥστ'	ὀλίγοι	τε ὄντες τὸ πλῆθος καὶ
[4, 1290]	κύριονν, οὐδ' ὀλιγαρχίαν, ὅπου κύριοι	ὀλίγοι	τῆς πολιτείας. Εἰ γὰρ εἴησαν
[4, 1299]	ἀσχολῶν ἔσται, τοῦτο δ' ἐὰν	ὀλίγοι	τὸν ἀριθμὸν ὦσιν, ὀλιγαρχικόν· τοὺς
[4, 1296]	πολιτείαν ἢ ὀλιγάκις καὶ παρ'	ὀλίγοις·	εἷς γὰρ ἀνὴρ συνεπείσθη μόνος
[4, 1290]	κατὰ κάλλος, ὀλιγαρχία ἦν ἄν·	ὀλίγον	γὰρ τὸ πλῆθος καὶ τὸ
[4, 1296]	γὰρ τὸ ἐν ταύταις πολλάκις	ὀλίγον	εἶναι τὸ μέσον, αἰεὶ ὁπότεροι
[4, 1299]	ὦσιν, ὀλιγαρχικόν· τοὺς δὲ προβούλους	ὀλίγους	ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πλῆθος, ὥστ'
[4, 1294]	εἶναι καὶ μηδεμίαν κληρωτήν, καὶ	ὀλίγους	εἶναι κυρίους θανάτου καὶ φυγῆς,
[4, 1291]	ἐπὶ τὸ πολὺ τοὺς μὲν	ὀλίγους	εἶναι τοὺς δὲ πολλοὺς ταῦτα
[4, 1290]	μὲν πολλοὺς εἶναι τοὺς δ'	ὀλίγους·	ἐλεύθεροι μὲν γὰρ πολλοί, πλούσιοι
[4, 1299]	ταῖς μικραῖς ἀνάγκη συνάγειν εἰς	ὀλίγους	πολλὰς ἀρχάς ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν
[4, 1294]	δ' ἐφορείας μετέχουσιν) οἱ δ'	ὀλιχαρχίαν	διὰ τὸ πολλὰ ἔχειν ὀλιγαρχικά,
[4, 1292]	πᾶσι τοῖς κτησαμένοις ἔξεστι μετέχειν·	ὅλως	μὲν γὰρ τὸ μὲν μὴ
[4, 1289]	φαύλων δὲ ἀρίστην· ἡμεῖς δὲ	ὅλως	ταύτας ἐξημαρτημένας εἶναί φαμεν, καὶ
[4, 1294]	μηθὲν τῶν τῆς πόλεως μορίων	ὅλως.	Τίνα μὲν οὖν τρόπον δεῖ
[4, 1292]	οὐχ ὡς ἕκαστος ἀλλὰ πάντες.	Ὅμηρος	δὲ ποίαν λέγει οὐκ ἀγαθὸν
[4, 1290]	πένησιν ἐλευθέροις οὖσι καὶ τἆλλα	ὁμοίοις,	οὐθεὶς ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους·
[4, 1291]	μηδὲ κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ'	ὁμοίους	ἀμφοτέρους. Εἴπερ γὰρ ἐλευθερία μάλιστ'
[4, 1299]	ἐξ ἴσων δ' οὐδ' ἐξ	ὁμοίων,	ἀλλ' ἑτέρων ἐν ἑτέραις, οἷον
[4, 1295]	μοναρχίαν ἥτις ἀνυπεύθυνος ἄρχει τῶν	ὁμοίων	καὶ βελτιόνων πάντων πρὸς τὸ
[4, 1295]	πόλις ἐξ ἴσων εἶναι καὶ	ὁμοίων	ὅτι μάλιστα, τοῦτο δ' ὑπάρχει
[4, 1290]	τοῦ δὲ νότου τὸν εὖρον.	Ὁμοίως	δ' ἔχει καὶ περὶ τὰς
[4, 1294]	μὴ ἀριστοκρατουμένην πόλιν ἀλλὰ πονηροκρατουμένην,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν μὴ
[4, 1290]	οὐθεὶς ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους·	ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ πένητες ὀλίγοι
[4, 1294]	καὶ τῶν πενήτων οἱ παῖδεσσ,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐχομένης
[4, 1296]	βαναύσων καὶ μισθαρνούντων, τὴν τελευταίαν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰς ἄλλας τὰς
[4, 1294]	οὖν τρόπον δεῖ καθιστάναι πολιτείαν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰς ὀνομαζομένας ἀριστοκρατίας,
[4, 1288]	θεωρεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν δυνατήν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὴν ῥᾴω καὶ
[4, 1290]	ζῷον ἔχειν πλείους στόματος διαφοράς,	ὁμοίως	δὲ οὐδ' ὤτων) ὥσθ' ὅταν
[4, 1292]	καὶ τὴν ἀγωγὴν πολιτεύεσθαι δημοτικῶς,	ὁμοίως	δὲ πάλιν παρ' ἄλλοις τὴν
[4, 1288]	καὶ ταύτην ἐστὶ τὴν δύναμιν.	Ὁμοίως	δὲ τοῦτο καὶ περὶ ἰατρικὴν
[4, 1291]	κοινωνούτων ἁπάντων μάλιστα τῆς πολιτείας	ὁμοίως.	Ἐπεὶ δὲ πλείων ὁ δῆμος,
[4, 1300]	τινῶν κλήρῳ (μὴ γινομένου δ'	ὁμοίως)	καὶ τὸ τινὰς ἐκ τινῶν
[4, 1297]	ἀριθμόν ἐστι, καὶ τῶν ἄλλων	ὁμοίωσσ,	ἔτι δὲ τίνες αἱ διαφοραὶ
[4, 1300]	περὶ τῶν ἀκουσίων, καὶ ὅσα	ὁμολογεῖται	μέν, ἀμφισβητεῖται δὲ περὶ τοῦ
[4, 1295]	οἱ μέσοι τούτων. Ἐπεὶ τοίνυν	ὁμολογεῖται	τὸ μέτριον ἄριστον καὶ τὸ
[4, 1290]	ἀρχὴν λαβόντες τὴν εἰρημένην πρότερον.	Ὁμολογοῦμεν	γὰρ οὐχ ἓν μέρος ἀλλὰ
[4, 1293]	ποιουμέναις κοινὴν ἐπιμέλειαν ἀρετῆς εἰσὶν	ὅμως	τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες
[4, 1294]	καὶ παιδεύονται τὸν τρόπον τοῦτον	ὃν	ἂν δύναιντο καὶ τῶν πενήτων
[4, 1293]	ἐστὶν ἣ προσαγορεύεται τὸ κοινὸν	ὄνομα	πασῶν (πολιτείαν γὰρ καλοῦσινν, ἀλλὰ
[4, 1294]	πολιτείαν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς	ὀνομαζομένας	ἀριστοκρατίας, νῦν εἴρηται. ~(Περὶ δὲ
[4, 1293]	ἐστὶν ἡμῖν περί τε τῆς	ὀνομαζομένης	πολιτείας εἰπεῖν καὶ περὶ τυραννίδος.
[4, 1289]	διελθεῖν τῆς τῷ κοινῷ προσαγορευομένης	ὀνόματι,	καὶ περὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν,
[4, 1299]	κρίσις γέγονεν ἀμφισβητούντων περὶ τοῦ	ὀνόματοσσ,	ἔχει δέ τιν' ἄλλην διανοητικὴν
[4, 1289]	περὶ τούτων ἐστὶν εἰπεῖν τῶν	ὀνομάτων·	βούλεται γὰρ ἑκατέρα κατ' ἀρετὴν
[4, 1298]	μηθενὸς κρίνειν ἀλλὰ μόνον προανακρίνειν,	ὅνπερ	ἡ τελευταία δημοκρατία νῦν διοικεῖται
[4, 1289]	τὸν μὲν γεωργικὸν δῆμον ὁρῶμεν	ὄντα,	τὸν δ' ἀγοραῖον, τὸν δὲ
[4, 1292]	τοὺς ἀπόρους μὴ μετέχειν, πλείους	ὄντας,	ἐξεῖναι δὲ τῷ κτωμένῳ μετέχειν
[4, 1295]	οἱ μὲν ἐν ὑπεροχαῖς εὐτυχημάτων	ὄντες,	ἰσχύος καὶ πλούτου καὶ φίλων
[4, 1290]	οἱ ἐλεύθεροι καὶ ἄποροι πλείους	ὄντες	κύριοι τῆς ἀρχῆς ὦσιν, ὀλιγαρχία
[4, 1293]	Ἐὰν δ' ἐπιτείνωσι τῷ ἐλάττονες	ὄντες	μείζονας οὐσίας ἔχειν, ἡ τρίτη
[4, 1290]	οἱ πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι ὀλίγοι	ὄντες.	Ὅτι μὲν οὖν πολιτεῖαι πλείους,
[4, 1290]	οὔτ' ἂν οἱ ἐλεύθεροι ὀλίγοι	ὄντες	πλειόνων καὶ μὴ ἐλευθέρων ἄρχωσι,
[4, 1290]	πρῶτοι κατασχόντες τὰς ἀποικίας, ὀλίγοι	ὄντες,	πολλῶνν, οὔτε ἂν οἱ πλούσιοι
[4, 1297]	τὸ μέσον, ὥστ' ὀλίγοι τε	ὄντες	τὸ πλῆθος καὶ κατὰ τὴν
[4, 1291]	τιμημάτων εἴναι, βραχέων δὲ τούτων	ὄντων·	δεῖ δὲ τῷ κτωμένῳ ἐξουσίαν
[4, 1290]	κρείττους δὲ τῶν εὐπόρων πλειόνων	ὄντων,	οὐδεὶς ἂν ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν οὐδὲ
[4, 1298]	βουλεύεσθαι βέλτιον τὸ αὐτὸ ποιεῖν	ὅπερ	ἐπὶ τῶν δικαστηρίων ἐν ταῖς
[4, 1291]	πρὸς δὲ τούτοις τὸ βουλευόμενον,	ὅπερ	ἐστὶ συνέσεως πολιτικῆς ἔργον. Καὶ
[4, 1294]	ἑκάτερον ἐν αὐτῷ τῶν ἄκρων·	ὅπερ	συμβαίνει περὶ τὴν Λακεδαιμονίων πολιτείαν.
[4, 1297]	εἶναι μὲν ἐκ τῶν τὰ	ὅπλα	ἐχόντων μόνον· τοῦ δὲ τιμήματος
[4, 1297]	δὲ τρόπον καὶ περὶ τοῦ	ὅπλα	κεκτῆσθαι καὶ τοῦ γυμνάζεσθαι νομοθετοῦσιν.
[4, 1297]	τὰς ἀρχάς, περὶ δικαστήρια, περὶ	ὅπλισιν,	περὶ γυμνασίαν· περὶ ἐκκλησίαν μὲν
[4, 1291]	πρὸς τὸν λόγον· καὶ γὰρ	ὁπλιτεύειν	καὶ γεωργεῖν συμβαίνει τοῖς αὐτοῖς
[4, 1297]	ἐνίοις οὐ μόνον ἐκ τῶν	ὁπλιτευόντων	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ὡπλιτευκότων·
[4, 1297]	μὲν γὰρ συντάξεως ἄχρηστον τὸ	ὁπλιτικόν,	αἱ δὲ περὶ τῶν τοιούτων
[4, 1291]	πόλεως, φανερὸν ὅτι τό γε	ὁπλιτικὸν	ἀναγκαῖόν ἐστι μόριον τῆς πόλεως.
[4, 1289]	καὶ τῶν ἀπόρων τὸ μὲν	ὁπλιτικὸν	τὸ δὲ ἄνοπλον. Καὶ τὸν
[4, 1297]	πόλεων καὶ τῶν ἐν τοῖς	ὅπλοις	ἰσχυσάντων μᾶλλον πλείους μετεῖχον τῆς
[4, 1291]	ἐν τοῖς τέτταρσι καὶ τοῖς	ὁποσοισοῦν	κοινωνοῖς ἀναγκαῖον εἶναί τινα τὸν
[4, 1296]	ὀλίγον εἶναι τὸ μέσον, αἰεὶ	ὁπότεροι	ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ τὰς
[4, 1296]	τῷ δήμῳ καὶ τοῖς εὐπόροις,	ὁποτέροις	ἂν μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι τῶν
[4, 1291]	τοὺς εὐπόρους, μηδὲ κυρίους εἶναι	ὁποτερουσοῦν,	ἀλλ' ὁμοίους ἀμφοτέρους. Εἴπερ γὰρ
[4, 1299]	τὸ πλῆθος, ὥστ' ὀλιγαρχικόν. Ἀλλ'	ὅπου	ἄμφω αὗται αἱ ἀρχαί, οἱ
[4, 1293]	καὶ πρὸς τὴν καλουμένην πολιτείαν.	Ὅπου	γὰρ μὴ μόνον πλουτίνδην ἀλλὰ
[4, 1292]	τοιαύτην εἶναι δημοκρατίαν οὐ πολιτείαν.	Ὅπου	γὰρ μὴ νόμοι ἄρχουσιν, οὐκ
[4, 1296]	βελτίστη, φανερόν· μόνη γὰρ ἀστασίαστος·	ὅπου	γὰρ πολὺ τὸ διὰ μέσου,
[4, 1292]	τῶν πολιτῶν εἰσιν ἐν προεδρίᾳ·	ὅπου	δ' οἱ νόμοι μή εἰσι
[4, 1296]	τὰς ἄλλας τὰς μεταξὺ τούτων·	ὅπου	δὲ τὸ τῶν εὐπόρων καὶ
[4, 1296]	δημοκρατικούς, προσάγεσθαι τοῖς νόμοις τούτους.	Ὅπου	δὲ τὸ τῶν μέσων ὑπερτείνει
[4, 1299]	ὅπου συμφέρουσιν αἱ αὐταὶ καὶ	ὅπου	διαφέρουσαι (ἔνθα μὲν γὰρ ἁρμόττει
[4, 1290]	πλέον μέρος κύριονν, οὐδ' ὀλιγαρχίαν,	ὅπου	κύριοι ὀλίγοι τῆς πολιτείας. Εἰ
[4, 1290]	εἰώθασί τινες νῦν, ἁπλῶς οὕτως,	ὅπου	κύριον τὸ πλῆθος ςκαὶ γὰρ
[4, 1296]	Διὸ ταῦτα πρὸς ἄλληλα συγκριτέον.	Ὅπου	μὲν οὖν ὑπερέχει τὸ τῶν
[4, 1296]	ἔχειν μέσην καὶ ἱκανήν, ~ὡς	ὅπου	οἱ μὲν πολλὰ σφόδρα κέκτηνται
[4, 1293]	εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκοῦντες εἶναι ἐπιεικεῖς.	Ὅπου	οὖν ἡ πολιτεία βλέπει εἴς
[4, 1299]	διαφορὰς τῶν ἀρχῶν, ἔστι δ'	ὅπου	συμφέρουσιν αἱ αὐταὶ καὶ ὅπου
[4, 1299]	ἐπιμελὲς ἔσται τοῦ δήμου προβουλεύειν,	ὅπως	ἀσχολῶν ἔσται, τοῦτο δ' ἐὰν
[4, 1295]	ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν, ἀλλ'	ὅπως	λάβῃ τῆς μεθόδου τὸ μέρος,
[4, 1297]	ζημία, τοῖς δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον,	ὅπως	οἱ μὲν διὰ τὴν ζημίαν
[4, 1289]	πολιτειῶν διειλόμεθα τρεῖς μὲν τὰς	ὀρθὰς	πολιτείας, βασιλείαν ἀριστοκρατίαν πολιτείαν, τρεῖς
[4, 1293]	μὲν ἀληθὲς πᾶσαι διημαρτήκασι τῆς	ὀρθοτάτης	πολιτείας, ἔπειτα καταριθμοῦνται μετὰ τούτων
[4, 1294]	δὲ δῆλον ἔσται καὶ οἷς	ὁρίζονται	τὴν δημοκρατίαν καὶ τὴν ὀλιγαρχίαν·
[4, 1297]	τιμήματος τὸ πλῆθος ἁπλῶς μὲν	ὁρισαμένους	οὐκ ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον ὑπάρχειν,
[4, 1289]	τὰς διαφορὰς ἀναγκαῖον καὶ τὸν	ὁρισμὸν	ἔχειν τῆς πολιτείας ἑκάστης καὶ
[4, 1294]	σύμβολον λαμβάνοντας συνθετέον. Εἰσὶ δὲ	ὅροι	τρεῖς τῆς συνθέσεως καὶ μίξεως.
[4, 1300]	διαφορὰ τῶν δικαστηρίων ἐν τρισὶν	ὅροις,	ἐξ ὧν τε καὶ περὶ
[4, 1300]	δ' αἱ διαφοραὶ ἐν τρισὶν	ὅροις,	ὧν συντιθεμένων ἀναγκαῖον πάντας εἰλῆφθαι
[4, 1294]	κατ' ἀρετήν (ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ	ὅρος	ἀρετή, ὀλιγαρχίας δὲ πλοῦτος, δήμου
[4, 1294]	εὖ μεμεῖχθαι δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν	ὅρος,	ὅταν ἐνδέχηται λέγειν τὴν αὐτὴν
[4, 1295]	μεσότητος· τοὺς δὲ αὐτοὺς τούτους	ὅρους	ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πόλεως ἀρετῆς
[4, 1289]	Καὶ τὸν μὲν γεωργικὸν δῆμον	ὁρῶμεν	ὄντα, τὸν δ' ἀγοραῖον, τὸν
[4, 1288]	καὶ περὶ πᾶσαν ἄλλην τέχνην	ὁρῶμεν	συμβαῖνον. Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ
[4, 1289]	γὰρ ἐξ οἰκιῶν συγκειμένας πάσας	ὁρῶμεν	τὰς πόλεις, ἔπειτα πάλιν τούτου
[4, 1300]	ταῦτα περὶ τῶν μικρῶν συναλλαγμάτων,	ὅσα	δραχμιαῖα καὶ πεντάδραχμα καὶ μικρῷ
[4, 1300]	τι τῶν κοινῶν ἀδικεῖ, ἕτερον	ὅσα	εἰς τὴν πολιτείαν φέρει, τέταρτον
[4, 1301]	δὲ τὰ μὲν πρῶτα δημοτικά,	ὅσα	ἐκ πάντων περὶ πάντων, τὰ
[4, 1301]	πάντων, τὰ δὲ δεύτερα ὀλιγαρχικά,	ὅσα	ἐκ τινῶν περὶ πάντων, τὰ
[4, 1300]	καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων, καὶ	ὅσα	ὁμολογεῖται μέν, ἀμφισβητεῖται δὲ περὶ
[4, 1300]	τέταρτον καὶ ἄρχουσι καὶ ἰδιώταις	ὅσα	περὶ ζημιώσεων ἀμφισβητοῦσιν, πέμπτον τὸ
[4, 1297]	αἱ τοῦ δήμου. Ἔστι δ'	ὅσα	προφάσεως χάριν ἐν ταῖς πολιτείαις
[4, 1301]	δὲ τρίτα ἀριστοκρατικὰ καὶ πολιτικά,	ὅσα	τὰ μὲν ἐκ πάντων τὰ
[4, 1300]	περὶ τοῦ δικαίου, τέταρτον δὲ	ὅσα	τοῖς φεύγουσι φόνου ἐπὶ καθόδῳ
[4, 1290]	καὶ τοσαῦτ' εἴδη τοῦ ζῴου	ὅσαι	περ αἱ συζεύξεις τῶν ἀναγκαίων
[4, 1290]	Ἀναγκαῖον ἄρα πολιτείας εἶναι τοσαύτας	ὅσαι	περ τάξεις κατὰ τὰς ὑπεροχάς
[4, 1293]	ταῦτα δύο εἴδη, καὶ τρίτον	ὅσαι	τῆς καλουμένης πολιτείας ῥέπουσι πρὸς
[4, 1299]	ἁπλῶς εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας	ὅσαις	ἀποδέδοται βουλεύσασθαί τε περὶ τινῶν
[4, 1289]	διόπερ ἐπὶ τῶν ἀρχαίων χρόνων	ὅσαις	πόλεσιν ἐν τοῖς ἵπποις ἡ
[4, 1298]	ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν	ὅσας	ἄρχειν ἀναγκαῖον τοὺς ἐπισταμένους· τέταρτος
[4, 1298]	τὰς ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας,	ὅσας	ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν ὅσας
[4, 1292]	δ' εἶδος τὸ πᾶσιν ἐξεῖναι,	ὅσοι	ἂν ἐλεύθεροι ὦσι, μετέχειν τῆς
[4, 1292]	τὸ μετέχειν ἅπαντας τοὺς πολίτας	ὅσοι	ἀνυπεύθυνοι, ἄρχειν δὲ τὸν νόμον·
[4, 1298]	μὴ πᾶσι διδόναι μισθόν, ἀλλ'	ὅσοι	σύμμετροι πρὸς τὸ τῶν γνωρίμων
[4, 1296]	μέντοι τοσοῦτον ὑπερέχειν τῷ ποσῷ	ὅσον	λείπεται τῷ ποιῷ. Διὸ ταῦτα
[4, 1301]	κλήρῳ ἢ αἱρέσει ἢ ἀμφοῖν.	Ὅσους	μὲν οὖν ἐνδέχεται τρόπους εἶναι
[4, 1294]	παρασκευάσαι δύναιτο καὶ τῶν πενήτων	ὁστισοῦν·	ἔτι τὸ δύο τὰς μεγίστας
[4, 1293]	ἀλλὰ τὸν νόμον εἶναι κύριον	(ὅσῳ	γὰρ ἂν πλεῖον ἀπέχωσι τῆς
[4, 1297]	διαιτητής, διαιτητὴς δ' ὁ μέσος.	Ὅσῳ	δ' ἂν ἄμεινον ἡ πολιτεία
[4, 1294]	ἐπὶ τῆς ἐχομένης ἡλικίας, καὶ	ὅταν	ἄνδρες γένωνται, τὸν αὐτὸν τρόπον
[4, 1296]	δημοκρατίαις ἢ ταῖς ὀλιγαρχίαις) ἐπεὶ	ὅταν	ἄνευ τούτων τῷ πλήθει ὑπερτείνωσιν
[4, 1292]	μετέχειν τῆς πολιτείας, ~ἄλλο δέ,	ὅταν	ἀπὸ τιμημάτων μακρῶν ὦσιν αἱ
[4, 1293]	τῶν τελευτώντων διαδέχεσθαι τοὺς υἱεῖς.	Ὅταν	δὲ ἤδη πολὺ ὑπερτείνωσι ταῖς
[4, 1298]	ἄρχωσιν ὥσπερ καὶ πρότερον, ὀλιγαρχικόν·	ὅταν	δὲ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ αὑτοὺς
[4, 1298]	ἡ τοιαύτη διὰ τὸ μετριάζειν·	ὅταν	δὲ μὴ πάντες τοῦ βουλεύεσθαι
[4, 1298]	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τάξιν ταύτην.	Ὅταν	δὲ τινῶν τινές, οἷον πολέμου
[4, 1294]	μεμεῖχθαι δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν ὅρος,	ὅταν	ἐνδέχηται λέγειν τὴν αὐτὴν πολιτείαν
[4, 1300]	πάντων. ~Τοῦτο δὲ συμβαίνειν εἴωθεν	ὅταν	εὐπορία τις ᾖ μισθοῦ τοῖς
[4, 1292]	τοῖς δὲ ἄλλοις μετέχειν ἔξεστιν	ὅταν	κτήσωνται τὸ τίμημα τὸ διωρισμένον
[4, 1290]	ὁμοίως δὲ οὐδ' ὤτων) ὥσθ'	ὅταν	ληφθῶσι τούτων πάντες οἱ ἐνδεχόμενοι
[4, 1298]	δὲ καὶ τοῦτο διαφορὰς πλείους.	Ὅταν	μὲν γὰρ ἀπὸ τιμημάτων μετριωτέρων
[4, 1292]	τὰ μὲν τὰ δὲ μή.	Ὅταν	μὲν οὖν τὸ γεωργικὸν καὶ
[4, 1293]	ἐστίν, τάδε δὲ τῆς ὀλιγαρχίας·	ὅταν	μὲν πλείους ἔχωσιν οὐσίαν, ἐλάττω
[4, 1290]	Λυδούς) ἀλλ' ἔστι δημοκρατία μὲν	ὅταν	οἱ ἐλεύθεροι καὶ ἄποροι πλείους
[4, 1290]	λεκτέον ὅτι δῆμος μέν ἐστιν	(ὅταν	οἱ ἐλεύθεροι κύριοι ὦσιν, ὀλιγαρχία
[4, 1290]	ἐλεύθεροι κύριοι ὦσιν, ὀλιγαρχία δ'	ὅταν	οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ συμβαίνει τοὺς
[4, 1290]	τῆς ἀρχῆς ὦσιν, ὀλιγαρχία δ'	ὅταν	οἱ πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι ὀλίγοι
[4, 1298]	οἱ κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ	ὅταν	παῖς ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ καὶ
[4, 1292]	ὀλιγαρχικόν) ἕτερον δ' εἶδος ὀλιγαρχίας,	ὅταν	παῖς ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ, τέταρτον
[4, 1292]	εἶναι πολυκοιρανίην, πότερον ταύτην ἢ	ὅταν	πλείους ὦσιν οἱ ἄρχοντες ὡς
[4, 1289]	ὀλιγαρχίας· τέλος δέ, πάντων τούτων	ὅταν	ποιησώμεθα συντόμως τὴν ἐνδεχομένην μνείαν,
[4, 1297]	τοῦ πολιτεύματος. Καὶ εἰώθασι δέ,	ὅταν	πόλεμος ᾖ, ὀκνεῖν, ἂν μὴ
[4, 1292]	τὸν νόμον. Τοῦτο δὲ γίνεται	ὅταν	τὰ ψηφίσματα κύρια ᾖ ἀλλὰ
[4, 1292]	ἀντὶ πατρὸς εἰσίῃ, τέταρτον δ'	ὅταν	ὑπάρχῃ τε τὸ νῦν λεχθὲν
[4, 1290]	μὲν πάντα μετέχει τῆς πολιτείας	ὁτὲ	δ' ἐλάττω ὁτὲ δὲ πλείω.
[4, 1290]	τῆς πολιτείας ὁτὲ δ' ἐλάττω	ὁτὲ	δὲ πλείω. Φανερὸν τοίνυν ὅτι
[4, 1290]	πόλις· τούτων γὰρ τῶν μερῶν	ὁτὲ	μὲν πάντα μετέχει τῆς πολιτείας
[4, 1292]	δ' οἱ μεταβαλόντες τὴν πολιτείαν.	Ὅτι	δ' ἔστι τοσαῦτα εἴδη δημοκρατίας
[4, 1296]	τὰς μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν ἐροῦμεν.	Ὅτι	δ' ἡ μέση βελτίστη, φανερόν·
[4, 1291]	διὰ τίνας αἰτίας, εἴρηται πρότερον·	ὅτι	δὲ ἔστι καὶ δημοκρατίας εἴδη
[4, 1290]	τῶν τιμῶν. ~Μᾶλλον τοίνυν λεκτέον	ὅτι	δῆμος μέν ἐστιν (ὅταν οἱ
[4, 1297]	οὐδεμίαν τάττουσι ζημίαν. Ὥστε φανερὸν	ὅτι	εἴ τις βούλεται μιγνύναι δικαίως,
[4, 1295]	ἐν πόλει εἶναι. Δῆλον ἄρα	ὅτι	καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτικὴ
[4, 1288]	τέχνην ὁρῶμεν συμβαῖνον. Ὥστε δῆλον	ὅτι	καὶ πολιτείαν τῆς αὐτῆς ἐστιν
[4, 1295]	ἄριστον καὶ τὸ μέσον, φανερὸν	ὅτι	καὶ τῶν εὐτυχημάτων ἡ κτῆσις
[4, 1295]	ἐξ ἴσων εἶναι καὶ ὁμοίων	ὅτι	μάλιστα, τοῦτο δ' ὑπάρχει μάλιστα
[4, 1291]	δοκοῦσιν εἶναι, δημοκρατία καὶ ὀλιγαρχία.	Ὅτι	μὲν οὖν εἰσι πολιτεῖαι πλείους,
[4, 1294]	παρὰ τὴν ἀληθινὴν καὶ πρώτην.	Ὅτι	μὲν οὖν ἔστι καὶ ἕτερα
[4, 1290]	πλούσιοι καὶ εὐγενέστεροι ὀλίγοι ὄντες.	Ὅτι	μὲν οὖν πολιτεῖαι πλείους, καὶ
[4, 1294]	αἱ πολιτεῖαι τῆς ἀριστοκρατίας· καὶ	ὅτι	οὐ πόρρω αὗται ἀλλήλων, φανερόν.
[4, 1289]	οὖν εἶναι πλείους πολιτείας αἴτιον	ὅτι	πάσης ἔστι μέρη πλείω πόλεως
[4, 1290]	ὁτὲ δὲ πλείω. Φανερὸν τοίνυν	ὅτι	πλείους ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείας, εἴδει
[4, 1296]	Λέγω δὲ τὸ πρὸς ὑπόθεσιν,	ὅτι	πολλάκις, οὔσης ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας,
[4, 1292]	δημοκρατίας· οὐ δεῖ δὲ λανθάνειν	ὅτι	πολλαχοῦ συμβέβηκεν ὥστε τὴν μὲν
[4, 1296]	ἀστασιαστότεραι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν,	ὅτι	πολὺ τὸ μέσον· ἐν δὲ
[4, 1289]	τοὺς παραβαίνοντας αὐτούς. Ὥστε δῆλον	ὅτι	τὰς διαφορὰς ἀναγκαῖον καὶ τὸν
[4, 1294]	ἀρχαῖος πλοῦτος καὶ ἀρετήή, φανερὸν	ὅτι	τὴν μὲν τοῖν δυοῖν μίξιν,
[4, 1291]	θετέα μόρια τῆς πόλεως, φανερὸν	ὅτι	τό γε ὁπλιτικὸν ἀναγκαῖόν ἐστι
[4, 1293]	οὔτε τὰς ἄρτι ῥηθείσας ἀριστοκρατίας,	ὅτι	τὸ μὲν ἀληθὲς πᾶσαι διημαρτήκασι
[4, 1294]	δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν. Δῆλον γὰρ	ὅτι	τοῦτο πάσχουσιν οἱ λέγοντες διὰ
[4, 1297]	οὐσίας. Ἀλλὰ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον·	οὐ	γὰρ ἀεὶ συμβαίνει χαρίεντας εἶναι
[4, 1293]	δὲ σχολάζει τὸ τοιοῦτον πλῆθος·	οὐ	γὰρ ἐμποδίζει αὐτοὺς οὐθὲν ἡ
[4, 1299]	κωλύει πολλὰς ἐπιμελείας ἅμα προστάττειν	(οὐ	γὰρ ἐμποδιοῦσιν ἀλλήλαις) καὶ πρὸς
[4, 1292]	μετὰ τὰς μεταβολὰς τῶν πολιτειῶν·	οὐ	γὰρ εὐθὺς μεταβαίνουσιν, ἀλλὰ ἀγαπῶσι
[4, 1288]	καλῶς, τῶν γε χρησίμων διαμαρτάνουσιν.	Οὐ	γὰρ μόνον τὴν ἀρίστην δεῖ
[4, 1289]	πρὸς τὰς τῶν νόμων θέσεις·	οὐ	γὰρ οἷόν τε τοὺς αὐτοὺς
[4, 1292]	γὰρ ταῖς κατὰ νόμον δημοκρατουμέναις	οὐ	γίνεται δημαγωγός, ἀλλ' οἱ βέλτιστοι
[4, 1292]	οὖν εἴδη τοσαῦτα καὶ δημοκρατίας·	οὐ	δεῖ δὲ λανθάνειν ὅτι πολλαχοῦ
[4, 1290]	δ' ἀνειμένας καὶ μαλακὰς δημοτικάς.	Οὐ	δεῖ δὲ τιθέναι δημοκρατίαν, καθάπερ
[4, 1288]	τὴν ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἀρίστην	οὐ	δεῖ λεληθέναι τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην
[4, 1299]	ἡ τῶν προβούλων· αὕτη γὰρ	οὐ	δημοκρατική. Βουλὴ δὲ δημοτικόν· δεῖ
[4, 1292]	νόμους ςἔχουσι γὰρ ἐργαζόμενοι ζῆν,	οὐ	δύνανται δὲ σχολάζειν, ὥστε τὸν
[4, 1296]	μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων,	οὐ	καθιστᾶσι κοινὴν πολιτείαν οὐδ' ἴσην,
[4, 1289]	βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην ἄλλης	οὐ	καλῶς ἔχειν λέγειν, ἧττον δὲ
[4, 1293]	δὲ πλουσίους ἐμποδίζει, ὥστε πολλάκις	οὐ	κοινωνοῦσι τῆς ἐκκλησίας οὐδὲ τοῦ
[4, 1298]	ἀποψηφισάμενοι μὲν κύριοι, καταψηφισάμενοι δὲ	οὐ	κύριοι, ἀλλ' ἐπανάγεται εἰς τοὺς
[4, 1293]	τὴν πολιτείαν εἰσὶ τὴν αὑτῶν)	οὐ	μὴν ἀλλ' εἰσί τινες αἳ
[4, 1290]	καλῶν καὶ τὸ τῶν μεγάλων.	Οὐ	μὴν ἀλλ' οὐδὲ τούτοις μόνον
[4, 1299]	δ' εἶναι μικρὰς τὰς αὐτάς)	Οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ ἴδιαί τινες
[4, 1289]	ἀπεφήνατο καὶ τῶν πρότερον οὕτως,	οὐ	μὴν εἰς ταὐτὸ βλέψας ἡμῖν.
[4, 1297]	λεγομένας ἕτεραι ιδημοκρατία τε γὰρ	οὐ	μία τὸν ἀριθμόν ἐστι, καὶ
[4, 1297]	δὲ ἡ πολιτεία παρ' ἐνίοις	οὐ	μόνον ἐκ τῶν ὁπλιτευόντων ἀλλὰ
[4, 1297]	τὰς ἀριστοκρατικὰς βουλομένων ποιεῖν πολιτείας,	οὐ	μόνον ἐν τῷ πλεῖον νέμειν
[4, 1299]	ἡ πολιτικὴ κοινωνία δεῖται, διόπερ	οὐ	πάντας οὔτε τοὺς αἱρετοὺς οὔτε
[4, 1292]	φάσκων τὴν τοιαύτην εἶναι δημοκρατίαν	οὐ	πολιτείαν. Ὅπου γὰρ μὴ νόμοι
[4, 1294]	πολιτεῖαι τῆς ἀριστοκρατίας· καὶ ὅτι	οὐ	πόρρω αὗται ἀλλήλων, φανερόν. Τίνα
[4, 1296]	πόλεσι καθίστασαν οἱ δ' ὀλιγαρχίας,	οὐ	πρὸς τὸ τῶν πόλεων συμφέρον
[4, 1291]	καὶ γεωργῶν. Τὸ δὲ προπολεμοῦν	οὐ	πρότερον ἀποδίδωσι μέρος πρὶν ἢ
[4, 1299]	πολλὰς ἀρχάς ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν	οὐ	ῥᾴδιόν ἐστι πολλοὺς ἐν ταῖς
[4, 1289]	οὐσίας, οἷον ἱπποτροφίας (τοῦτο γὰρ	οὐ	ῥᾴδιον μὴ πλουτοῦντας ποιεῖν· διόπερ
[4, 1297]	μηθὲν τῆς οὐσίας. Ἀλλὰ τοῦτο	οὐ	ῥᾴδιον· οὐ γὰρ ἀεὶ συμβαίνει
[4, 1289]	ἀριστοκρατικὴ καὶ συνεστῶσα καλῶς, ἀλλ'	οὐ	ταῖς πλείσταις ἁρμόττουσα πόλεσι, τίς
[4, 1289]	τίθεσθαι καὶ τίθενται πάντες, ἀλλ'	οὐ	τὰς πολιτείας πρὸς τοὺς νόμους.
[4, 1291]	χάριν πᾶσαν πόλιν συνεστηκυῖαν, ἀλλ'	οὐ	τοῦ καλοῦ μᾶλλον, ἴσον τε
[4, 1296]	δὲ χείρω, διωρισμένης τῆς ἀρίστης	οὐ	χαλεπὸν ἰδεῖν. Ἀεὶ γὰρ ἀναγκαῖον
[4, 1300]	τοιαύτης ἐπιμελείας, ἀριστοκρατικόν, δημοκρατικὸν δ'	οὔ	ὔπῶς γὰρ οἷόν τε κωλύειν
[4, 1299]	πόλις, καὶ ποῖαι ἀναγκαῖαι μὲν	οὔ,	χρήσιμοι δὲ πρὸς σπουδαίαν πολιτείαν,
[4, 1295]	οὖσιν· διὰ γὰρ τὴν τρυφὴν	οὐδ'	ἐν τοῖς διδασκαλείοις ἄρχεσθαι σύνηθες
[4, 1299]	κύριαι, οὐκ ἐξ ἴσων δ'	οὐδ'	ἐξ ὁμοίων, ἀλλ' ἑτέρων ἐν
[4, 1296]	ἐναντίων, οὐ καθιστᾶσι κοινὴν πολιτείαν	οὐδ'	ἴσην, ἀλλὰ τῆς νίκης ἆθλον
[4, 1290]	πανταχοῦ τὸ πλέον μέρος κύριονν,	οὐδ'	ὀλιγαρχίαν, ὅπου κύριοι ὀλίγοι τῆς
[4, 1300]	κωλύειν ἐξιέναι τὰς τῶν ἀπόρων,	οὐδ'	ὀλιγαρχικόν (τρυφῶσι γὰρ αἱ τῶν
[4, 1290]	πλείους στόματος διαφοράς, ὁμοίως δὲ	οὐδ'	ὤτων) ὥσθ' ὅταν ληφθῶσι τούτων
[4, 1295]	πολιτικῆς· ἡ γὰρ κοινωνία φιλικόν·	οὐδὲ	γὰρ ὁδοῦ βούλονται κοινωνεῖν τοῖς
[4, 1292]	ἐν ᾗ ψηφίσμασι πάντα διοικεῖται,	οὐδὲ	δημοκρατία κυρίως· οὐθὲν γὰρ ἐνδέχεται
[4, 1289]	αὐτοὺς νόμους συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις	οὐδὲ	ταῖς δημοκρατίαις πάσαις, εἴπερ δὴ
[4, 1290]	ὄντων, οὐδεὶς ἂν ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν	οὐδὲ	τὴν τοιαύτην, εἰ τοῖς ἄλλοις
[4, 1293]	πολλάκις οὐ κοινωνοῦσι τῆς ἐκκλησίας	οὐδὲ	τοῦ δικάζειν. Διὸ γίνεται τὸ
[4, 1299]	ποῖοι πολιτείαις συμφέρουσιν. Ἔστι δὲ	οὐδὲ	τοῦτο διορίσαι ῥᾴδιον, ποίας δεῖ
[4, 1290]	τῶν μεγάλων. Οὐ μὴν ἀλλ'	οὐδὲ	τούτοις μόνον ἱκανῶς ἔχει διωρίσθαι
[4, 1290]	δὲ τῶν εὐπόρων πλειόνων ὄντων,	οὐδεὶς	ἂν ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν οὐδὲ τὴν
[4, 1297]	κἂν μὴ γυμνάζωνται, τοῖς μὲν	οὐδεμία	ζημία, τοῖς δ' εὐπόροις ἐπιζήμιον,
[4, 1295]	ἀρχήν, οἱ δ' ἄρχεσθαι μὲν	οὐδεμίαν	ἀρχήν, ἄρχειν δὲ δεσποτικὴν ἀρχήν.
[4, 1297]	ἑτέροις, κοινοτέραν δ' ἂν ζητῶσιν,	οὐδεμίαν	εὑρήσουσιν ἄλλην ταύτης. Ἐν μέρει
[4, 1294]	ἀπόροις μισθόν, τοῖς δ' εὐπόροις	οὐδεμίαν	ζημίαν· κοινὸν δὲ καὶ μέσον
[4, 1297]	καὶ δικάζουσιν, τοῖς δ' εὐπόροις	οὐδεμίαν	τάττουσι ζημίαν. Ὥστε φανερὸν ὅτι
[4, 1296]	οὔσης ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις	οὐδὲν	κωλύει συμφέρειν ἑτέραν μᾶλλον εἶναι
[4, 1299]	διαφέρει πρὸς μὲν τὰς χρήσεις	οὐδὲν	ὡς εἰπεῖν νοὐ γάρ πω
[4, 1294]	μὴ δικάζωσι, τοῖς δ' ἀπόροις	οὐδένα	μισθόν, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[4, 1297]	πλούσιοι τοῖς πένησιν ἐπὶ τούτους·	οὐδέποτε	γὰρ ἅτεροι βουλήσονται δουλεύειν τοῖς
[4, 1294]	μακροῦ τιμήματος, κοινὸν δέ γε	οὐδέτερον,	ἀλλὰ τὸ μέσον ἑκατέρου τίμημα
[4, 1290]	ἐλευθέροις οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοις,	οὐθεὶς	ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους· ὁμοίως
[4, 1295]	τὸ τῶν ἀρχομένων. Διόπερ ἀκούσιος·	οὐθεὶς	γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν ἐλευθέρων
[4, 1294]	ἄνδρες γένωνται, τὸν αὐτὸν τρόπον	(οὐθὲν	γὰρ διάδηλος ὁ πλούσιος καὶ
[4, 1292]	πάντα διοικεῖται, οὐδὲ δημοκρατία κυρίως·	οὐθὲν	γὰρ ἐνδέχεται ψήφισμα εἶναι καθόλου.
[4, 1297]	ἐνταῦθ' ἐνδέχεται πολιτείαν εἶναι μόνιμον.	~Οὐθὲν	γὰρ φοβερὸν μή ποτε συμφωνήσωσιν
[4, 1291]	ὑπάρχει τισὶν εἴτε τοῖς αὐτοῖς,	οὐθὲν	διαφέρει πρὸς τὸν λόγον· καὶ
[4, 1298]	δῆμος τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ λύειν	οὐθὲν	δυνήσεται τῶν περὶ τὴν πολιτείαν)
[4, 1293]	πλῆθος· οὐ γὰρ ἐμποδίζει αὐτοὺς	οὐθὲν	ἡ τῶν ἰδίων ἐπιμέλεια, τοὺς
[4, 1291]	γένος τὸ προπολεμῆσον, ὃ τούτων	οὐθὲν	ἧττόν ἐστιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, εἰ
[4, 1299]	πολλῷ χρόνῳ τοῦτο συμβαίνει, διόπερ	οὐθὲν	κωλύει πολλὰς ἐπιμελείας ἅμα προστάττειν
[4, 1299]	τὸ τῶν ἀρχῶν γένος ἢ	οὐθέν,	οἷον ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ
[4, 1294]	ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ τιμήματος	οὐθενὸς	ἢ μικροῦ πάμπαν, οἱ δ'
[4, 1292]	πάντες. Ὅμηρος δὲ ποίαν λέγει	οὐκ	ἀγαθὸν εἶναι πολυκοιρανίην, πότερον ταύτην
[4, 1297]	ταύτης. Ἐν μέρει γὰρ ἄρχειν	οὐκ	ἂν ὑπομείνειαν διὰ τὴν ἀπιστίαν
[4, 1299]	ὑπάρχειν πάσῃ πόλει, καὶ πόσας	οὐκ	ἀναγκαῖον μὲν δεῖ δ' ὑπάρχειν,
[4, 1291]	ἡ πόλις, τὸ δὲ δοῦλον	οὐκ	αὔταρκες. Διόπερ ἐν τῇ Πολιτείᾳ
[4, 1291]	οἰκοδόμον· πάλιν δὲ προστίθησιν, ὡς	οὐκ	αὐτάρκων τούτων, χαλκέα καὶ τοὺς
[4, 1297]	καὶ βασιλικαί. Δι' ὀλιγανθρωπίαν γὰρ	οὐκ	εἶχον πολὺ τὸ μέσον, ὥστ'
[4, 1289]	καὶ δυνήσονται κοινωνεῖν, ὡς ἔστιν	οὐκ	ἔλαττον ἔργον τὸ ἐπανορθῶσαι πολιτείαν
[4, 1295]	δούλων καὶ δεσποτῶν πόλις, ἀλλ'	οὐκ	ἐλευθέρων, καὶ τῶν μὲν φθονούντων
[4, 1300]	καὶ περὶ τούτων γίνεσθαι κρίσιν,	οὐκ	ἐμπίπτει δὲ εἰς δικαστῶν πλῆθος.
[4, 1290]	πολιτειῶν. Καὶ γὰρ αἱ πόλεις	οὐκ	ἐξ ἑνὸς ἀλλ' ἐκ πολλῶν
[4, 1299]	αὐταὶ μέν εἰσιν ἀρχαὶ κύριαι,	οὐκ	ἐξ ἴσων δ' οὐδ' ἐξ
[4, 1295]	λίαν. Ὥσθ' οἱ μὲν ἄρχειν	οὐκ	ἐπίστανται, ἀλλ' ἄρχεσθαι δουλικὴν ἀρχήν,
[4, 1294]	καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν μὴ εὐνομουμένην.	Οὐκ	ἔστι δὲ εὐνομία τὸ εὖ
[4, 1289]	τινες εἶναι καὶ μίαν ὀλιγαρχίαν·	οὐκ	ἔστι δὲ τοῦτ' ἀληθές. Ὥστε
[4, 1292]	Ὅπου γὰρ μὴ νόμοι ἄρχουσιν,	οὐκ	ἔστι πολιτεία. Δεῖ γὰρ τὸν
[4, 1297]	τὸ πλῆθος ἁπλῶς μὲν ὁρισαμένους	οὐκ	ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον ὑπάρχειν, ἀλλὰ
[4, 1289]	ἀναγκαῖον ἢ τοὔνομα μόνον ἔχειν	οὐκ	οὖσαν, ~ἢ διὰ πολλὴν ὑπεροχὴν
[4, 1293]	περὶ τυραννίδος. Ἐτάξαμεν δ' οὕτως	οὐκ	οὖσαν οὔτε ταύτην παρέκβασιν οὔτε
[4, 1293]	περὶ πολιτείας. Δι' ἣν μὲν	οὖν	αἰτίαν τέτακται τὸν τρόπον τοῦτον,
[4, 1291]	τῆς τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν	οὖν	ἄλλας δυνάμεις τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχειν
[4, 1296]	ἢ κρατουμένους ὑπομένειν. Τίς μὲν	οὖν	ἀρίστη πολιτεία, καὶ διὰ τίν'
[4, 1295]	πολιτειῶν τι μέρος. Περὶ μὲν	οὖν	βασιλείας διωρίσαμεν ἐν τοῖς πρώτοις
[4, 1300]	πότερον κλήρῳ ἢ αἱρέσει. Πρῶτον	οὖν	διαιρείσθω πόσα εἴδη δικαστηρίων. Ἔστι
[4, 1295]	ἄρχειν δὲ δεσποτικὴν ἀρχήν. Γίνεται	οὖν	δούλων καὶ δεσποτῶν πόλις, ἀλλ'
[4, 1290]	πλείω πᾶσαν ἔχειν πόλιν. Ὥσπερ	οὖν	εἰ ζῴου προῃρούμεθα λαβεῖν εἴδη,
[4, 1300]	καὶ τὸ ξενικόν (φονικοῦ μὲν	οὖν	εἴδη, ἄν τ' ἐν τοῖς
[4, 1295]	τὴν τοιαύτην ἀρχήν. Τυραννίδος μὲν	οὖν	εἴδη ταῦτα καὶ τοσαῦτα διὰ
[4, 1292]	τοιαύτην ὀλιγαρχίαν δυναστείαν. Ὀλιγαρχίας μὲν	οὖν	εἴδη τοσαῦτα καὶ δημοκρατίας· οὐ
[4, 1291]	δημοκρατίαν εἶναι ταύτην. Ἓν μὲν	οὖν	εἶδος δημοκρατίας τοῦτο, τὸ τὰς
[4, 1292]	μὴ προσόδων οὐσῶν. Τοῦτο μὲν	οὖν	εἶδος ἓν δημοκρατίας διὰ ταύτας
[4, 1289]	μάλιστα γίνεσθαι πέφυκεν. Τοῦ μὲν	οὖν	εἶναι πλείους πολιτείας αἴτιον ὅτι
[4, 1291]	ἀρχόντων ἀδύνατον εἶναι πόλιν. Ἀναγκαῖον	οὖν	εἶναί τινας τοὺς δυναμένους ἄρχειν
[4, 1291]	δημοκρατία καὶ ὀλιγαρχία. Ὅτι μὲν	οὖν	εἰσι πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ
[4, 1297]	τὸ ἄρχεσθαι. Διὰ τίνα μὲν	οὖν	εἰσιν αἰτίαν αἱ πολιτεῖαι πλείους,
[4, 1290]	δὲ Φρύγια καλοῦσιν. Μάλιστα μὲν	οὖν	εἰώθασιν οὕτως ὑπολαμβάνειν περὶ τῶν
[4, 1292]	αὐτοὶ τοὺς ἐλλείποντας (ἂν μὲν	οὖν	ἐκ πάντων τούτων τοῦτο ποιῶσι,
[4, 1301]	αἱρέσει ἢ ἀμφοῖν. Ὅσους μὲν	οὖν	ἐνδέχεται τρόπους εἶναι τὰ δικαστήρια,
[4, 1291]	τὴν αὐτὴν διαφοράν. Δημοκρατία μὲν	οὖν	ἐστι πρώτη μὲν ἡ λεγομένη
[4, 1290]	ὥσπερ εἴρηται πολλάκις. Ἓν μὲν	οὖν	ἐστι τὸ περὶ τὴν τροφὴν
[4, 1294]	ἀληθινὴν καὶ πρώτην. Ὅτι μὲν	οὖν	ἔστι καὶ ἕτερα πολιτείας εἴδη
[4, 1299]	ἀρχεῖα οἷον ὀβελισκολύχνια ποιεῖν. Ἐὰν	οὖν	ἔχωμεν λέγειν πόσας ἀναγκαῖον ὑπάρχειν
[4, 1293]	καὶ γνωρίμους τούτους προσαγορεύουσιν. Ἐπεὶ	οὖν	ἡ ἀριστοκρατία βούλεται τὴν ὑπεροχὴν
[4, 1293]	καὶ δοκοῦντες εἶναι ἐπιεικεῖς. Ὅπου	οὖν	ἡ πολιτεία βλέπει εἴς τε
[4, 1289]	δημοκρατίας καὶ τυραννίδος. Φανερὸν μὲν	οὖν	καὶ τούτων τῶν παρεκβάσεων τίς
[4, 1291]	καὶ κρινοῦντα τὸ δίκαιον. Εἴπερ	οὖν	καὶ ψυχὴν ἄν τις θείη
[4, 1293]	ἐν ταῖς πολιτείαις. ~Ἀριστοκρατίαν μὲν	οὖν	καλῶς ἔχει καλεῖν περὶ ἧς
[4, 1298]	καὶ μοναρχίᾳ τυραννικῇ. Οὗτοι μὲν	οὖν	οἱ τρόποι δημοκρατικοὶ πάντες, τὸ
[4, 1301]	τοὺς δ' αἱρετούς. ~Οὗτοι μὲν	οὖν	οἱ τρόποι τέτταρες τὸν ἀριθμόν·
[4, 1297]	φοβεῖσθαι μὴ μετέχωσιν. Ταῦτα μὲν	οὖν	ὀλιγαρχικὰ σοφίσματα τῆς νομοθεσίας· ἐν
[4, 1294]	γὰρ ἐξ ἀμφοῖν) ~εἷς μὲν	οὖν	οὗτος τοῦ συνδυασμοῦ τρόπος, ἕτερος
[4, 1298]	τινὰς δὲ τισίν. Τὸ μὲν	οὖν	πάντας καὶ περὶ ἁπάντων δημοτικόν·
[4, 1293]	τε καὶ ἀρετῆς. Ἀριστοκρατίας μὲν	οὖν	παρὰ τὴν πρώτην τὴν ἀρίστην
[4, 1290]	εὐγενέστεροι ὀλίγοι ὄντες. Ὅτι μὲν	οὖν	πολιτεῖαι πλείους, καὶ δι' ἣν
[4, 1294]	τοῦτ' ἐστὶ κύριον. Ἐν μὲν	οὖν	ταῖς πλείσταις πόλεσι τοῦτο τῆς
[4, 1291]	τῶν δικαίων τοῖς ἀμφισβητοῦσιν. Εἴπερ	οὖν	ταῦτα δεῖ γινέσθαι ταῖς πόλεσι,
[4, 1292]	ψήφισμα εἶναι καθόλου. Τὰ μὲν	οὖν	τῆς δημοκρατίας εἴδη διωρίσθω τὸν
[4, 1293]	οὐχ οἱ νόμοι. Τὰ μὲν	οὖν	τῆς δημοκρατίας εἴδη τοσαῦτα καὶ
[4, 1289]	δὲ τὴν δημοκρατίαν. Ἤδη μὲν	οὖν	τις ἀπεφήνατο καὶ τῶν πρότερον
[4, 1298]	δὲ πολιτείας αὐτῆς. Διῄρηται μὲν	οὖν	τὸ βουλευόμενον πρὸς τὰς πολιτείας
[4, 1292]	τὰ δὲ μή. Ὅταν μὲν	οὖν	τὸ γεωργικὸν καὶ τὸ κεκτημένον
[4, 1292]	ὡς ἕκαστος, ἄδηλον. Ὁ δ'	οὖν	τοιοῦτος δῆμος, ἅτε μόναρχος ὤν,
[4, 1299]	τοὺς πλείους αἰεί. ~Περὶ μὲν	οὖν	τοῦ βουλευομένου καὶ τοῦ κυρίου
[4, 1300]	αἱρέσει πάντας ἀριστοκρατικόν. Οἱ μὲν	οὖν	τρόποι τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς
[4, 1294]	πόλεως μορίων ὅλως. Τίνα μὲν	οὖν	τρόπον δεῖ καθιστάναι πολιτείαν, ὁμοίως
[4, 1294]	μὴ ἀπὸ τιμήματος. Ὁ μὲν	οὖν	τρόπος τῆς μίξεως οὗτος· τοῦ
[4, 1296]	πρὸς ἄλληλα συγκριτέον. Ὅπου μὲν	οὖν	ὑπερέχει τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος
[4, 1301]	κληρωτῶν καὶ αἱρετῶν. Οὗτοι μὲν	οὖν,	ὥσπερ ἐλέχθησαν, οἱ τρόποι ἀντίστροφοι
[4, 1298]	ὀλιγαρχίαις (τάττουσι γὰρ ζημίαν τούτοις	οὓς	βούλονται δικάζειν, ἵνα δικάζωσιν, οἱ
[4, 1289]	τῶν δηλούντων τὴν πολιτείαν, καθ'	οὓς	δεῖ τοὺς ἄρχοντας ἄρχειν καὶ
[4, 1295]	τινες μόναρχοι τὸν τρόπον τοῦτον,	οὓς	ἐκάλουν αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ τινας
[4, 1298]	οἷον ἐν ἐνίαις πολιτείαις ἐστὶν	οὓς	καλοῦσι προβούλους καὶ νομοφύλακας, περὶ
[4, 1288]	ἐστι καὶ ποία τις ἂν	οὖσα	μάλιστ' εἴη κατ' εὐχὴν μηδενὸς
[4, 1295]	μάλιστ' εἶναι δοκεῖ τυραννίς, ἀντίστροφος	οὖσα	τῇ παμβασιλείᾳ. Τοιαύτην δ' ἀναγκαῖον
[4, 1299]	ἐλευθέρων, ἢ τυγχάνουσι μέν τινες	οὖσαι	καὶ κατ' αὐτὰς τὰς διαφορὰς
[4, 1288]	περὶ γένος ἕν τι τελείαις	οὔσαις,	μιᾶς ἐστι θεωρῆσαι τὸ περὶ
[4, 1289]	ἢ τοὔνομα μόνον ἔχειν οὐκ	οὖσαν,	~ἢ διὰ πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι
[4, 1290]	τῆς ὀλιγαρχίας εἶδος τιθέασιν ὡς	οὖσαν	ὀλιγαρχίαν τινά, καὶ τὴν καλουμένην
[4, 1293]	τυραννίδος. Ἐτάξαμεν δ' οὕτως οὐκ	οὖσαν	οὔτε ταύτην παρέκβασιν οὔτε τὰς
[4, 1289]	βασιλεύοντος· ὥστε τὴν τυραννίδα χειρίστην	οὖσαν	πλεῖστον ἀπέχειν πολιτείας, δεύτερον δὲ
[4, 1298]	τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας, αἱρετὰς	οὔσας	ἐξ ἁπάντων ἢ κληρωτάς· ἄλλος
[4, 1298]	ἄλλα τὰς ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς	οὔσας,	ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν
[4, 1296]	τὸ πρὸς ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις,	οὔσης	ἄλλης πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις οὐδὲν
[4, 1294]	γὰρ ἐγχειροῦσι λέγειν ὡς δημοκρατίας	οὔσης	διὰ τὸ δημοκρατικὰ πολλὰ τὴν
[4, 1290]	ἡμεῖς διείλομεν, δυοῖν ἢ μιᾶς	οὔσης	τῆς καλῶς συνεστηκυίας τὰς ἄλλας
[4, 1290]	τοῖς τριακοσίοις καὶ πένησιν ἐλευθέροις	οὖσι	καὶ τἆλλα ὁμοίοις, οὐθεὶς ἂν
[4, 1290]	τὴν τοιαύτην, εἰ τοῖς ἄλλοις	οὖσι	πλουσίοις μὴ μετείη τῶν τιμῶν.
[4, 1293]	δὲ ἤδη πολὺ ὑπερτείνωσι ταῖς	οὐσίαις	καὶ ταῖς πολυφιλίαις, ἐγγὺς ἡ
[4, 1291]	πόλεως. Ἕβδομον δὲ τὸ ταῖς	οὐσίαις	λειτουργοῦν, ὃ καλοῦμεν εὐπόρους. Ὄγδοον
[4, 1293]	ὀλιγαρχίας· ὅταν μὲν πλείους ἔχωσιν	οὐσίαν,	ἐλάττω δὲ καὶ μὴ πολλὴν
[4, 1295]	Διόπερ εὐτυχία μεγίστη τοὺς πολιτευομένους	οὐσίαν	ἔχειν μέσην καὶ ἱκανήν, ~ὡς
[4, 1292]	γεωργικὸν καὶ τὸ κεκτημένον μετρίαν	οὐσίαν	κύριον ᾖ τῆς πολιτείας, πολιτεύονται
[4, 1290]	παλαιόν (ἐκεῖ γὰρ ἐκέκτηντο μακρὰν	οὐσίαν	οἱ πλείους πρὶν γενέσθαι τὸν
[4, 1291]	χερνητικὸν καὶ τὸ μικρὰν ἔχον	οὐσίαν	ὥστε μὴ δύνασθαι σχολάζειν, ἔτι
[4, 1293]	μοναρχίας, καὶ μήτε τοσαύτην ἔχωσιν	οὐσίαν	ὥστε σχολάζειν ἀμελοῦντες μήθ' οὕτως
[4, 1297]	αὐτοὺς μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς	οὐσίας.	Ἀλλὰ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον· οὐ
[4, 1293]	ἐπιτείνωσι τῷ ἐλάττονες ὄντες μείζονας	οὐσίας	ἔχειν, ἡ τρίτη ἐπίδοσις γίνεται
[4, 1296]	ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες εἴθ' ὁ δῆμος, οἱ
[4, 1293]	δὴ ἐλάττους ὦσιν οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες ἢ οἱ τὸ πρότερον,
[4, 1289]	πλοῦτον καὶ τὰ μεγέθη τῆς	οὐσίας,	οἷον ἱπποτροφίας (τοῦτο γὰρ οὐ
[4, 1295]	τοῦτ' εὐθὺς οἴκοθεν ὑπάρχει παισὶν	οὖσιν·	διὰ γὰρ τὴν τρυφὴν οὐδ'
[4, 1289]	μὲν γὰρ ἔκρινε πασῶν μὲν	οὐσῶν	ἐπιεικῶν, οἷον ὀλιγαρχίας τε χρηστῆς
[4, 1292]	ἐξεῖναι σχολάζειν ἀδύνατον μὴ προσόδων	οὐσῶν.	Τοῦτο μὲν οὖν εἶδος ἓν
[4, 1290]	ὀλιγαρχίας εἰσίν, ἔτι διαληπτέον ὡς	οὔτ'	ἂν οἱ ἐλεύθεροι ὀλίγοι ὄντες
[4, 1290]	τὰς ἀποικίας, ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν,	οὔτε	ἂν οἱ πλούσιοι διὰ τὸ
[4, 1295]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, ἄρχεσθαι	οὔτε	βούλονται οὔτε ἐπίστανται (καὶ τοῦτ'
[4, 1295]	πόλεσιν οὗτοι μάλιστα τῶν πολιτῶν.	Οὔτε	γὰρ αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων, ὥσπερ
[4, 1295]	τῶν τοιούτων, ἄρχεσθαι οὔτε βούλονται	οὔτε	ἐπίστανται (καὶ τοῦτ' εὐθὺς οἴκοθεν
[4, 1293]	οὐκ οὖσαν οὔτε ταύτην παρέκβασιν	οὔτε	τὰς ἄρτι ῥηθείσας ἀριστοκρατίας, ὅτι
[4, 1293]	Ἐτάξαμεν δ' οὕτως οὐκ οὖσαν	οὔτε	ταύτην παρέκβασιν οὔτε τὰς ἄρτι
[4, 1295]	ἀλλοτρίων, ὥσπερ οἱ πένητες, ἐπιθυμοῦσιν,	οὔτε	τῆς τούτων ἕτεροι, καθάπερ τῆς
[4, 1299]	κοινωνία δεῖται, διόπερ οὐ πάντας	οὔτε	τοὺς αἱρετοὺς οὔτε τοὺς κληρωτοὺς
[4, 1299]	οὐ πάντας οὔτε τοὺς αἱρετοὺς	οὔτε	τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον, οἷον
[4, 1298]	τῶν δὲ ἄλλων ἄρχοντες, καὶ	οὗτοι	αἱρετοί, μὴ κληρωτοί, ἀριστοκρατία ἡ
[4, 1298]	μὲν δῆμος μετὰ τῶν γνωρίμων,	οὗτοι	δὲ μετὰ τοῦ πλήθους) συμφέρει
[4, 1295]	σῴζονται δ' ἐν ταῖς πόλεσιν	οὗτοι	μάλιστα τῶν πολιτῶν. Οὔτε γὰρ
[4, 1298]	τε δυναστευτικῇ καὶ μοναρχίᾳ τυραννικῇ.	Οὗτοι	μὲν οὖν οἱ τρόποι δημοκρατικοὶ
[4, 1301]	μὲν κλήρῳ τοὺς δ' αἱρετούς.	~Οὗτοι	μὲν οὖν οἱ τρόποι τέτταρες
[4, 1301]	αὐτῶν ἐκ κληρωτῶν καὶ αἱρετῶν.	Οὗτοι	μὲν οὖν, ὥσπερ ἐλέχθησαν, οἱ
[4, 1292]	κύρια ἀλλὰ μὴ τοὺς νόμους	οὗτοι,	πάντα ἀνάγοντες εἰς τὸν δῆμον·
[4, 1298]	τούτων χρηματίζειν περὶ ὧν ἂν	οὗτοι	προβουλεύσωσιν (οὕτω γὰρ μεθέξει ὁ
[4, 1295]	διὰ κακουργίαν. Ἔτι δὲ ἥκισθ'	οὗτοι	φυγαρχοῦσι καὶ σπουδαρχοῦσιν, ταῦτα δ'
[4, 1294]	μὲν οὖν τρόπος τῆς μίξεως	οὗτος·	τοῦ δ' εὖ μεμεῖχθαι δημοκρατίαν
[4, 1294]	ἐξ ἀμφοῖν) ~εἷς μὲν οὖν	οὗτος	τοῦ συνδυασμοῦ τρόπος, ἕτερος δὲ
[4, 1297]	μισθὸν πορίζειν τοῖς δὲ ζημίαν·	οὕτω	γὰρ ἂν κοινωνοῖεν ἅπαντες, ἐκείνως
[4, 1298]	περὶ ὧν ἂν οὗτοι προβουλεύσωσιν	(οὕτω	γὰρ μεθέξει ὁ δῆμος τοῦ
[4, 1290]	τὰ δ' ἄλλα τούτων παρεκβάσεις,	οὕτω	καὶ τῶν πολιτειῶν δύο, δῆμος
[4, 1294]	ὁ πλούσιος καὶ ὁ πένης	οὕτω)	τὰ περὶ τὴν τροφὴν ταὐτὰ
[4, 1291]	καθάπερ ὑπολαμβάνουσί τινες, καὶ ἰσότης,	οὕτως	ἂν εἴη μάλιστα, κοινωνούτων ἁπάντων
[4, 1293]	βαδίζοντας, διὰ δὲ τὸ μήπω	οὕτως	ἰσχυροὶ εἶναι ὥστ' ἄνευ νόμου
[4, 1293]	οὐσίαν ὥστε σχολάζειν ἀμελοῦντες μήθ'	οὕτως	ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆς
[4, 1290]	καθάπερ εἰώθασί τινες νῦν, ἁπλῶς	οὕτως,	ὅπου κύριον τὸ πλῆθος ςκαὶ
[4, 1289]	τις ἀπεφήνατο καὶ τῶν πρότερον	οὕτως,	οὐ μὴν εἰς ταὐτὸ βλέψας
[4, 1293]	καὶ περὶ τυραννίδος. Ἐτάξαμεν δ'	οὕτως	οὐκ οὖσαν οὔτε ταύτην παρέκβασιν
[4, 1300]	τινῶν κλήρῳ, ἢ τὰ μὲν	οὕτως	τὰ δὲ ἐκείνως, λέγω δὲ
[4, 1300]	ἁπάντων, ἢ καὶ τὰ μὲν	οὕτως	τὰ δὲ ἐκείνως· πάλιν εἰ
[4, 1300]	καὶ διῄρηνται κατὰ τὰς πολιτείας	οὕτως·	τίνα δὲ τίσι συμφέρει καὶ
[4, 1290]	καλοῦσιν. Μάλιστα μὲν οὖν εἰώθασιν	οὕτως	ὑπολαμβάνειν περὶ τῶν πολιτειῶν· ἀληθέστερον
[4, 1290]	τὴν εἰρημένην πρότερον. Ὁμολογοῦμεν γὰρ	οὐχ	ἓν μέρος ἀλλὰ πλείω πᾶσαν
[4, 1291]	ἐν τῇ Πολιτείᾳ κομψῶς τοῦτο,	οὐχ	ἱκανῶς δὲ εἴρηται. Φησὶ γὰρ
[4, 1293]	κύριοι γίνονται οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ'	οὐχ	ὁ νόμος· καὶ τὸ τέταρτον
[4, 1293]	πλῆθος κύριον τῆς πολιτείας, ἀλλ'	οὐχ	οἱ νόμοι. Τὰ μὲν οὖν
[4, 1297]	καὶ τάξεις ἐν τοῖς ἀρχαίοις	οὐχ	ὑπῆρχον, ὥστ' ἐν τοῖς ἱππεῦσιν
[4, 1292]	οἱ γὰρ πολλοὶ κύριοί εἰσιν	οὐχ	ὡς ἕκαστος ἀλλὰ πάντες. Ὅμηρος
[4, 1295]	τυραννίδος ἦν ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν,	οὐχ	ὡς ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν,