HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  343 formes différentes pour 895 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[4, 1294]   μίξεως. γὰρ ἀμφότερα ληπτέον     ἑκάτεροι νομοθετοῦσιν, οἷον περὶ τοῦ
[4, 1295]   μὲν φθονούντων τῶν δὲ καταφρονούντων·     πλεῖστον ἀπέχει φιλίας καὶ κοινωνίας
[4, 1293]   οἱ δ' ἐν ταῖς ἄλλαις  ἀγαθοὶ   πρὸς τὴν πολιτείαν εἰσὶ τὴν
[4, 1292]   Ὅμηρος δὲ ποίαν λέγει οὐκ  ἀγαθὸν   εἶναι πολυκοιρανίην, πότερον ταύτην
[4, 1288]   ἀρίστην οὐ δεῖ λεληθέναι τὸν  ἀγαθὸν   νομοθέτην καὶ τὸν ὡς ἀληθῶς
[4, 1293]   αὐτὸς ἀνὴρ καὶ πολίτης  ἀγαθός   ἐστιν, οἱ δ' ἐν ταῖς
[4, 1297]   χρόνῳ ποτὲ ἐκ τῶν ψευδῶν  ἀγαθῶν   ἀληθὲς συμβῆναι κακόν· αἱ γὰρ
[4, 1293]   καὶ μὴ πρὸς ὑπόθεσίν τινα  ἀγαθῶν   ἀνδρῶν μόνην δίκαιον προσαγορεύειν ἀριστοκρατίαν·
[4, 1292]   οὐ γὰρ εὐθὺς μεταβαίνουσιν, ἀλλὰ  ἀγαπῶσι   τὰ πρῶτα μικρὰ πλεονεκτοῦντες παρ'
[4, 1296]   ἀριθμὸν εἶναι τῶν γενναίων τοὺς  ἀγεννεῖς   τῶν πλουσίων τοὺς ἀπόρους,
[4, 1289]   καὶ πρότερον. Τοῦτο δὲ ἀδύνατον  ἀγνοοῦντα   πόσα πολιτείας ἔστιν εἴδη. Νῦν
[4, 1299]   κυρίαν, οἷον εὐκοσμίας πότερον ἐν  ἀγορᾷ   μὲν ἀγορανόμον, ἄλλον δὲ κατ'
[4, 1291]   τὸ καλῶς ζῆν) τρίτον δὲ  ἀγοραῖον   (λέγω δ' ἀγοραῖον τὸ περὶ
[4, 1291]   τρίτον δὲ ἀγοραῖον (λέγω δ'  ἀγοραῖον   τὸ περὶ τὰς πράσεις καὶ
[4, 1291]   τὰς τέχνας, ἄλλο δὲ τὸ  ἀγοραῖον   τὸ περὶ ὠνὴν καὶ πρᾶσιν
[4, 1289]   δῆμον ὁρῶμεν ὄντα, τὸν δ'  ἀγοραῖον,   τὸν δὲ βάναυσον. Καὶ τῶν
[4, 1300]   καὶ τῆς τῶν περὶ τὴν  ἀγορὰν   συμβολαίων κυρίας. Λοιπὸν δὲ τῶν
[4, 1299]   εὐκοσμίας πότερον ἐν ἀγορᾷ μὲν  ἀγορανόμον,   ἄλλον δὲ κατ' ἄλλον τόπον,
[4, 1296]   τὸ μέσον ἐκβαίνοντες καθ' αὑτοὺς  ἄγουσι   τὴν πολιτείαν, ὥστε δῆμος
[4, 1292]   εἶναι πολιτείαν δημοτικωτέραν, τῇ δ'  ἀγωγῇ   καὶ τοῖς ἔθεσιν ὀλιγαρχεῖσθαι μᾶλλον.
[4, 1292]   δὲ τὸ ἔθος καὶ τὴν  ἀγωγὴν   πολιτεύεσθαι δημοτικῶς, ὁμοίως δὲ πάλιν
[4, 1288]   μήτ' ἐπιστήμης τῶν περὶ τὴν  ἀγωνίαν,   μηδὲν ἧττον τοῦ παιδοτρίβου καὶ
[4, 1297]   μὴ δικάζωσι, τοῖς δ' ἀπόροις  ἄδειαν,   τοῖς μὲν μεγάλην τοῖς
[4, 1292]   ὦσιν οἱ ἄρχοντες ὡς ἕκαστος,  ἄδηλον.   δ' οὖν τοιοῦτος δῆμος,
[4, 1300]   εἴ τίς τι τῶν κοινῶν  ἀδικεῖ,   ἕτερον ὅσα εἰς τὴν πολιτείαν
[4, 1295]   καὶ μικροπόνηροι λίαν, τῶν δ'  ἀδικημάτων   τὰ μὲν γίγνεται δι' ὕβριν
[4, 1293]   οἱ εὔποροι ὧν ἕνεκεν οἱ  ἀδικοῦντες   ἀδικοῦσιν· ὅθεν καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς
[4, 1293]   εὔποροι ὧν ἕνεκεν οἱ ἀδικοῦντες  ἀδικοῦσιν·   ὅθεν καὶ καλοὺς κἀγαθοὺς καὶ
[4, 1289]   ἐλέχθη καὶ πρότερον. Τοῦτο δὲ  ἀδύνατον   ἀγνοοῦντα πόσα πολιτείας ἔστιν εἴδη.
[4, 1291]   πένεσθαι καὶ πλουτεῖν τοὺς αὐτοὺς  ἀδύνατον.   Διὸ ταῦτα μέρη μάλιστα εἶναι
[4, 1291]   ἀρχὰς λειτουργοῦν, εἴπερ ἄνευ ἀρχόντων  ἀδύνατον   εἶναι πόλιν. Ἀναγκαῖον οὖν εἶναί
[4, 1292]   τὸ δὲ δὴ ἐξεῖναι σχολάζειν  ἀδύνατον   μὴ προσόδων οὐσῶν. Τοῦτο μὲν
[4, 1291]   τὰς τέχνας ὧν ἄνευ πόλιν  ἀδύνατον   οἰκεῖσθαι· τούτων δὲ τῶν τεχνῶν
[4, 1288]   γὰρ τῆς ἀρίστης τυχεῖν ἴσως  ἀδύνατον,   ὥστε τὴν κρατίστην τε ἁπλῶς
[4, 1291]   ἐπιοῦσιν. Μὴ γὰρ ἓν τῶν  ἀδυνάτων   πόλιν ἄξιον εἶναι καλεῖν
[4, 1294]   μᾶλλον. ~Δοκεῖ δ' εἶναι τῶν  ἀδυνάτων   τὸ εὐνομεῖσθαι τὴν μὴ ἀριστοκρατουμένην
[4, 1296]   τῆς ἀρίστης οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν.  Ἀεὶ   γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι βελτίω τὴν
[4, 1300]   διὰ πάντων τῶν πολιτῶν,  ἀεὶ   ἐξ ἁπάντων, καὶ τὰ
[4, 1297]   τοῦτο οὐ ῥᾴδιον· οὐ γὰρ  ἀεὶ   συμβαίνει χαρίεντας εἶναι τοὺς μετέχοντας
[4, 1296]   τοῦ ὀλιγαρχικοῦ πλήθους. Δεῖ δ'  ἀεὶ   τὸν νομοθέτην ἐν τῇ πολιτείᾳ
[4, 1290]   τῷ Ἰονίῳ καὶ ἐν Θήρᾳ  ᾳἐν   τούτων γὰρ ἑκατέρᾳ τῶν πόλεων
[4, 1300]   φόνου ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται, οἷον  Ἀθήνησι   λέγεται καὶ τὸ ἐν Φρεαττοῖ
[4, 1291]   Τάραντι καὶ Βυζαντίῳ, τριηρικὸν δὲ  Ἀθήνησιν,   ἐμπορικὸν δὲ ἐν Αἰγίνῃ καὶ
[4, 1296]   οὐδ' ἴσην, ἀλλὰ τῆς νίκης  ἆθλον   τὴν ὑπεροχὴν τῆς πολιτείας λαμβάνουσιν,
[4, 1298]   ἄλλος δὲ τρόπος τὸ πάντας  ἀθρόους,   συνιέναι δὲ μόνον πρός τε
[4, 1298]   κατὰ μέρος ἀλλὰ μὴ πάντας  ἀθρόους   (ὥσπερ ἐν τῇ πολιτείᾳ τῇ
[4, 1292]   τὴν πρόκλησιν· ὥστε καταλύονται πᾶσαι  αἱ   ἀρχαί. Εὐλόγως δὲ ἂν δόξειεν
[4, 1292]   ὅταν ἀπὸ τιμημάτων μακρῶν ὦσιν  αἱ   ἀρχαὶ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ τοὺς
[4, 1299]   ὀλιγαρχικόν. Ἀλλ' ὅπου ἄμφω αὗται  αἱ   ἀρχαί, οἱ πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ
[4, 1297]   πρότερον ἐκάλουν δημοκρατίας· ἦσαν δὲ  αἱ   ἀρχαῖαι πολιτεῖαι εὐλόγως ὀλιγαρχικαὶ καὶ
[4, 1299]   ἀρχῶν, ἔστι δ' ὅπου συμφέρουσιν  αἱ   αὐταὶ καὶ ὅπου διαφέρουσαι (ἔνθα
[4, 1299]   καὶ ἀριστοκρατίᾳ καὶ μοναρχίᾳ πότερον  αἱ   αὐταὶ μέν εἰσιν ἀρχαὶ κύριαι,
[4, 1297]   ψευδῶν ἀγαθῶν ἀληθὲς συμβῆναι κακόν·  αἱ   γὰρ πλεονεξίαι τῶν πλουσίων ἀπολλύασι
[4, 1299]   οἷον γυναικονόμος παιδονόμος·  αἱ   δ' οἰκονομικαί ίπολλάκις γὰρ αἱροῦνται
[4, 1296]   πολιτεῖαι αἱ μὲν δημοκρατικαί εἰσιν  αἱ   δ' ὀλιγαρχικαί. Διὰ γὰρ τὸ
[4, 1299]   οἰκονομικαί ίπολλάκις γὰρ αἱροῦνται σιτομέτρασσ·  αἱ   δ' ὑπηρετικαὶ καὶ πρὸς ἅς,
[4, 1297]   γὰρ συντάξεως ἄχρηστον τὸ ὁπλιτικόν,  αἱ   δὲ περὶ τῶν τοιούτων ἐμπειρίαι
[4, 1296]   ἄποροι εὔποροί εἰσι. Καὶ  αἱ   δημοκρατίαι δὲ ἀσφαλέστεραι τῶν ὀλιγαρχιῶν
[4, 1300]   ἐξ ἀρχῆς διελθεῖν. Εἰσὶ δ'  αἱ   διαφοραὶ ἐν τρισὶν ὅροις, ὧν
[4, 1297]   ἄλλων ὁμοίωσσ, ἔτι δὲ τίνες  αἱ   διαφοραὶ καὶ διὰ τίνα αἰτίαν
[4, 1300]   διαστάσεις γίνονται καὶ τῶν πολιτειῶν  αἱ   κινήσεις. Ἀνάγκη δ' ἤτοι πάντας
[4, 1296]   διαστάσεις γίγνονται τῶν πολιτῶν. Καὶ  αἱ   μεγάλαι πόλεις ἀστασιαστότεραι διὰ τὴν
[4, 1299]   αἱ μικραὶ ταῖς μεγάλαις· πλὴν  αἱ   μὲν δέονται πολλάκις τῶν αὐτῶν,
[4, 1296]   καὶ διότι αἱ πλεῖσται πολιτεῖαι  αἱ   μὲν δημοκρατικαί εἰσιν αἱ δ'
[4, 1299]   αἱροῦνται καὶ πρεσβευταί. Εἰσὶ δὲ  αἱ   μὲν πολιτικαὶ τῶν ἐπιμελειῶν,
[4, 1300]   τῶν δύο συνδυασμῶν. Τούτων δ'  αἱ   μὲν τρεῖς καταστάσεις δημοτικαί, τὸ
[4, 1299]   τῶν αὐτῶν ἀρχῶν καὶ νόμων  αἱ   μικραὶ ταῖς μεγάλαις· πλὴν αἱ
[4, 1296]   δ' ἐκ τούτων καὶ διότι  αἱ   πλεῖσται πολιτεῖαι αἱ μὲν δημοκρατικαί
[4, 1290]   τῶν εἰρημένων πολιτειῶν. Καὶ γὰρ  αἱ   πόλεις οὐκ ἐξ ἑνὸς ἀλλ'
[4, 1297]   τίνα μὲν οὖν εἰσιν αἰτίαν  αἱ   πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ τί
[4, 1294]   ἀλλήλων αἵ τ' ἀριστοκρατίαι καὶ  αἱ   πολιτεῖαι τῆς ἀριστοκρατίας· καὶ ὅτι
[4, 1290]   εἴδη τοῦ ζῴου ὅσαι περ  αἱ   συζεύξεις τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίντὸν
[4, 1298]   ἐν ἄλλαις δὲ πολιτείαις βουλεύονται  αἱ   συναρχίαι συνιοῦσαι, εἰς δὲ τὰς
[4, 1297]   ἀπολλύασι μᾶλλον τὴν πολιτείαν  αἱ   τοῦ δήμου. Ἔστι δ' ὅσα
[4, 1300]   ἀπόρων, οὐδ' ὀλιγαρχικόν (τρυφῶσι γὰρ  αἱ   τῶν ὀλιγαρχούντων) Ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 1294]   ταῦτα, καὶ τί διαφέρουσιν ἀλλήλων  αἵ   τ' ἀριστοκρατίαι καὶ αἱ πολιτεῖαι
[4, 1293]   οὐ μὴν ἀλλ' εἰσί τινες  αἳ   πρός τε τὰς ὀλιγαρχουμένας ἔχουσι
[4, 1291]   δὲ Ἀθήνησιν, ἐμπορικὸν δὲ ἐν  Αἰγίνῃ   καὶ Χίῳ, πορθμευτικὸν δ' ἐν
[4, 1299]   πότερον εἶναι δεῖ τὰς ἀρχὰς  ἀιδίους   πολυχρονίους μηδέτερον ἀλλὰ
[4, 1296]   πολλάκις ὀλίγον εἶναι τὸ μέσον,  αἰεὶ   ὁπότεροι ἂν ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ
[4, 1298]   ἀλλ' ἐπανάγεται εἰς τοὺς πλείους  αἰεί.   ~Περὶ μὲν οὖν τοῦ βουλευομένου
[4, 1290]   διενέμοντο τὰς ἀρχάς, ὥσπερ ἐν  Αἰθιοπίᾳ   φασί τινες, κατὰ κάλλος,
[4, 1294]   τὰς μεγίστας ἀρχὰς τὴν μὲν  αἱρεῖσθαι   τὸν δῆμον, τῆς δὲ μετέχειν
[4, 1300]   ἐκ τινῶν κλήρῳ  αἱρέσει   ἀμφοῖν, τὰς μὲν
[4, 1301]   τινῶν) καὶ κλήρῳ  αἱρέσει   ἀμφοῖν. Ὅσους μὲν οὖν
[4, 1300]   οἱ καθιστάντες, ἐκ πάντων  αἱρέσει   ἐκ πάντων κλήρῳ,
[4, 1300]   πάντων κλήρῳ, ἐκ τινῶν  αἱρέσει   ἐκ τινῶν κλήρῳ,
[4, 1301]   καὶ οἱ δικάζοντες περὶ πάντων  αἱρέσει,   ἐκ τινῶν περὶ πάντων
[4, 1301]   τὰ μὲν κλήρῳ τὰ δὲ  αἱρέσει,   ἔνια δικαστήρια περὶ τῶν
[4, 1300]   δημοτικαί, τὸ πάντας ἐκ πάντων  αἱρέσει   κλήρῳ γίνεσθαι ἀμφοῖν,
[4, 1300]   περὶ πάντων κρίνειν τῶν διῃρημένων  αἱρέσει   κλήρῳ, πάντας περὶ
[4, 1300]   τὸν δῆμον) καὶ ταῦτα  αἱρέσει   κλήρῳ (πάλιν ταῦτα συνδυαζόμενα,
[4, 1300]   γὰρ πάντες ἐκ πάντων  αἱρέσει,   πάντες ἐκ πάντων κλήρῳκαί
[4, 1300]   τὰ μὲν κλήρῳ τὰ δ'  αἱρέσει,   περὶ ἐνίων τῶν αὐτῶν
[4, 1300]   τὸ τινὰς ἐκ πάντων  αἱρέσει   καθιστάναι κλήρῳ ἀμφοῖν)
[4, 1300]   ἁπάντων τό τε ἐκ τινῶν  αἱρέσει   πάντας ἀριστοκρατικόν. Οἱ μὲν οὖν
[4, 1300]   δὲ πῶς, πότερον κλήρῳ  αἱρέσει.   Πρῶτον οὖν διαιρείσθω πόσα εἴδη
[4, 1300]   δὲ τὰ μὲν ἐκ πάντων  αἱρέσει   τὰ δὲ κληρῷ ὥστε δώδεκα
[4, 1300]   πολιτικὸν ἀριστοκρατικῶς, ~ἢ τὰς μὲν  αἱρέσει   τὰς δὲ κληρῷ, τὸ δὲ
[4, 1300]   ἐκ τινῶν, καὶ τὰς μὲν  αἱρέσει   τὰς δὲ κλήρῳ) Τούτων δ'
[4, 1300]   τὰς μὲν κλήρῳ τὰς δ'  αἱρέσει   τῶν ἀρχῶν· τὸ δὲ μὴ
[4, 1300]   τὰς μὲν κλήρῳ τὰς δ'  αἱρέσεἰ   ὀλιγαρχικόν· ὀλιγαρχικώτερον δὲ καὶ τὸ
[4, 1300]   τὰς μὲν κλήρῳ τὰς δ'  αἱρέσεἰ   πολιτικόν, καὶ τὸ τινὰς ἐκ
[4, 1298]   καὶ δημεύσεως, καὶ περὶ ἀρχῶν  αἱρέσεως   καὶ τῶν εὐθυνῶν. Ἀναγκαῖον δ'
[4, 1298]   ποίαν τινὰ δεῖ γίνεσθαι τὴν  αἵρεσιν   αὐτῶν, τρίτον δέ τί τὸ
[4, 1294]   ἔχειν ὀλιγαρχικά, οἷον τὸ πάσας  αἱρετὰς   εἶναι καὶ μηδεμίαν κληρωτήν, καὶ
[4, 1294]   εἶναι τὰς ἀρχάς, τὸ δ'  αἱρετὰς   ὀλιγαρχικόν, καὶ δημοκρατικὸν μὲν τὸ
[4, 1298]   βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας,  αἱρετὰς   οὔσας ἐξ ἁπάντων κληρωτάς·
[4, 1298]   δ' ἄλλα τὰς ἀρχὰς διοικεῖν  αἱρετὰς   οὔσας, ὅσας ἐνδέχεται, τοιαῦται δ'
[4, 1294]   ἐκ μὲν τῆς ὀλιγαρχίας τὸ  αἱρετὰς   ποιεῖν τὰς ἀρχάς, ἐκ δὲ
[4, 1289]   καὶ τῶν ἄλλων τίς τίσιν  αἱρετή   (τάχα γὰρ τοῖς μὲν ἀναγκαία
[4, 1298]   πολιτεία. Ἐὰν δ' ἐνίων μὲν  αἱρετοὶ   ἐνίων δὲ κληρωτοί, καὶ κληρωτοὶ
[4, 1298]   ἐκ προκρίτων, κοινῇ  αἱρετοὶ   καὶ κληρωτοί, τὰ μὲν πολιτείας
[4, 1298]   δὲ ἄλλων ἄρχοντες, καὶ οὗτοι  αἱρετοί,   μὴ κληρωτοί, ἀριστοκρατία πολιτεία.
[4, 1298]   μὲν γὰρ ἀπὸ τιμημάτων μετριωτέρων  αἱρετοί   τε ὦσι καὶ πλείους διὰ
[4, 1298]   πλήθους) συμφέρει δὲ καὶ τὸ  αἱρετοὺς   εἶναι τοὺς βουλευομένους, κληρωτοὺς
[4, 1299]   διόπερ οὐ πάντας οὔτε τοὺς  αἱρετοὺς   οὔτε τοὺς κληρωτοὺς ἄρχοντας θετέον,
[4, 1300]   τοὺς μὲν κλήρῳ τοὺς δ'  αἱρετούς.   ~Οὗτοι μὲν οὖν οἱ τρόποι
[4, 1301]   τῶν αὐτῶν ἐκ κληρωτῶν καὶ  αἱρετῶν.   Οὗτοι μὲν οὖν, ὥσπερ ἐλέχθησαν,
[4, 1289]   ἔπειτα τίς κοινοτάτη καὶ τίς  αἱρετωτάτη   μετὰ τὴν ἀρίστην πολιτείαν, κἂν
[4, 1296]   ὅτι πολλάκις, οὔσης ἄλλης πολιτείας  αἱρετωτέρας,   ἐνίοις οὐδὲν κωλύει συμφέρειν ἑτέραν
[4, 1298]   μόνον πρός τε τὰς ἀρχαιρεσίας  αἱρησομένους   καὶ πρὸς τὰς νομοθεσίας καὶ
[4, 1295]   τε γὰρ τῶν βαρβάρων τισὶν  αἱροῦνται   αὐτοκράτορας μονάρχους, καὶ τὸ παλαιὸν
[4, 1293]   πλεονεκτεῖν ἀξιοῦσιν, διὸ αὐτοὶ μὲν  αἱροῦνται   ἐκ τῶν ἄλλων τοὺς εἰς
[4, 1299]   καὶ χορηγοὶ καὶ κήρυκες δ'  αἱροῦνται   καὶ πρεσβευταί. Εἰσὶ δὲ αἱ
[4, 1299]   αἱ δ' οἰκονομικαί ίπολλάκις γὰρ  αἱροῦνται   σιτομέτρασσ· αἱ δ' ὑπηρετικαὶ καὶ
[4, 1293]   μόνον πλουτίνδην ἀλλὰ καὶ ἀριστίνδην  αἱροῦνται   τὰς ἀρχάς, αὕτη πολιτεία
[4, 1294]   μετέχειν (τοὺς μὲν γὰρ γέροντας  αἱροῦνται,   τῆς δ' ἐφορείας μετέχουσιν) οἱ
[4, 1298]   πρότερον, ὀλιγαρχικόν· ὅταν δὲ καὶ  αἱρῶνται   αὐτοὶ αὑτοὺς οἱ κύριοι τοῦ
[4, 1292]   μακρῶν ὦσιν αἱ ἀρχαὶ καὶ  αἱρῶνται   αὐτοὶ τοὺς ἐλλείποντας (ἂν μὲν
[4, 1299]   ἐν ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν  αἷς   αὐτὸς συνιὼν δῆμος χρηματίζει
[4, 1295]   ἐνδέχεται εὖ πολιτεύεσθαι πόλεις ἐν  αἷς   δὴ πολὺ τὸ μέσον καὶ
[4, 1293]   αὕτη ἀριστοκρατική ἐστιν, καὶ ἐν  αἷς   εἰς τὰ δύο μόνον, οἷον
[4, 1290]   γένη καὶ κοιλίας καὶ τῶν  αἰσθητηρίων,   ἔτι δὲ καὶ τῶν κινητικῶν
[4, 1290]   ζῷον (οἷον ἔνιά τε τῶν  αἰσθητηρίων   καὶ τὸ τῆς τροφῆς ἐργαστικὸν
[4, 1295]   τὸν τρόπον τοῦτον, οὓς ἐκάλουν  αἰσυμνήτας)   ἔχουσι δέ τινας πρὸς ἀλλήλας
[4, 1297]   Διὰ τίνα μὲν οὖν εἰσιν  αἰτίαν   αἱ πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ
[4, 1290]   πολιτεῖαι πλείους, καὶ δι' ἣν  αἰτίαν,   εἴρηται· διότι δὲ πλείους τῶν
[4, 1296]   ἀρίστη πολιτεία, καὶ διὰ τίν'  αἰτίαν,   ἐκ τούτων φανερόν· τῶν δ'
[4, 1296]   πόλεις ἀστασιαστότεραι διὰ τὴν αὐτὴν  αἰτίαν,   ὅτι πολὺ τὸ μέσον· ἐν
[4, 1297]   αἱ διαφοραὶ καὶ διὰ τίνα  αἰτίαν   συμβαίνει, πρὸς δὲ τούτοις τίς
[4, 1293]   πολιτείας. Δι' ἣν μὲν οὖν  αἰτίαν   τέτακται τὸν τρόπον τοῦτον, εἴρηται·
[4, 1296]   σύνεγγυς πολὺ ἧττον. Τὴν δ'  αἰτίαν   ὕστερον ἐν τοῖς περὶ τὰς
[4, 1292]   μέντοι μετέχειν διὰ τὴν προειρημένην  αἰτίαν,   ὥστ' ἀναγκαῖον καὶ ἐν ταύτῃ
[4, 1291]   πολιτεῖαι πλείους, καὶ διὰ τίνας  αἰτίας,   εἴρηται πρότερον· ὅτι δὲ ἔστι
[4, 1292]   ἓν δημοκρατίας διὰ ταύτας τὰς  αἰτίας·   ἕτερον δὲ εἶδος διὰ τὴν
[4, 1296]   αὐτῶν, ὥστε διὰ ταύτας τὰς  αἰτίας   μηδέποτε τὴν μέσην γίνεσθαι
[4, 1289]   χωρὶς ἑκάστης, καὶ διὰ τίνας  αἰτίας   ταῦτα μάλιστα γίνεσθαι πέφυκεν. Τοῦ
[4, 1295]   καὶ τοσαῦτα διὰ τὰς εἰρημένας  αἰτίας.   Τίς δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ
[4, 1292]   παρὰ τοῖς δήμοις τοῖς τοιούτοις.  Αἴτιοι   δέ εἰσι τοῦ εἶναι τὰ
[4, 1289]   μὲν οὖν εἶναι πλείους πολιτείας  αἴτιον   ὅτι πάσης ἔστι μέρη πλείω
[4, 1295]   τὸ μήτ' ἐπιβουλεύεσθαι μήτ' ἐπιβουλεύειν  ἀκινδύνως   διάγουσιν. Διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο
[4, 1294]   γὰρ τέταρτον, καλοῦσιν εὐγένειαν,  ἀκολουθεῖ   τοῖς δυσίν· γὰρ εὐγένειά
[4, 1295]   σφόδρα ἄτιμον, χαλεπὸν τῷ λόγῳ  ἀκολουθεῖν·   γίγνονται γὰρ οἱ μὲν ὑβρισταὶ
[4, 1293]   μᾶλλον ἀριστοκρατίας διὰ τὸ μᾶλλον  ἀκολουθεῖν   παιδείαν καὶ εὐγένειαν τοῖς εὐπορωτέροις.
[4, 1298]   νόμος ἀπαγορεύει μὴ κινῶσιν ἀλλ'  ἀκολουθῶσι,   καὶ ἐξῇ κτωμένῳ τὸ τίμημα
[4, 1295]   πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων. Διόπερ  ἀκούσιος·   οὐθεὶς γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν
[4, 1300]   ἐκ προνοίας καὶ περὶ τῶν  ἀκουσίων,   καὶ ὅσα ὁμολογεῖται μέν, ἀμφισβητεῖται
[4, 1298]   τῆς πολιτείας, καὶ τὰ παραγγελλόμενα  ἀκουσομένους   ὑπὸ τῶν ἀρχόντων· ἄλλος δὲ
[4, 1296]   δῆμος ἔσχατος γίγνεται ὀλιγαρχία  ἄκρατος,   τυραννὶς δι' ἀμφοτέρας τὰς
[4, 1288]   νῦν δ' οἱ μὲν τὴν  ἀκροτάτην   καὶ δεομένην πολλῆς χορηγίας ζητοῦσι
[4, 1296]   ὑπερτείνει πλῆθος συναμφοτέρων τῶν  ἄκρων   καὶ θατέρου μόνον, ἐνταῦθ'
[4, 1294]   γὰρ ἑκάτερον ἐν αὐτῷ τῶν  ἄκρων·   ὅπερ συμβαίνει περὶ τὴν Λακεδαιμονίων
[4, 1293]   ῥηθείσας ἀριστοκρατίας, ὅτι τὸ μὲν  ἀληθὲς   πᾶσαι διημαρτήκασι τῆς ὀρθοτάτης πολιτείας,
[4, 1297]   ποτὲ ἐκ τῶν ψευδῶν ἀγαθῶν  ἀληθὲς   συμβῆναι κακόν· αἱ γὰρ πλεονεξίαι
[4, 1289]   ὀλιγαρχίαν· οὐκ ἔστι δὲ τοῦτ'  ἀληθές.   Ὥστε δεῖ τὰς διαφορὰς μὴ
[4, 1290]   οὕτως ὑπολαμβάνειν περὶ τῶν πολιτειῶν·  ἀληθέστερον   δὲ καὶ βέλτιον ὡς ἡμεῖς
[4, 1294]   μάλιστα τῶν ἄλλων παρὰ τὴν  ἀληθινὴν   καὶ πρώτην. Ὅτι μὲν οὖν
[4, 1288]   ἀγαθὸν νομοθέτην καὶ τὸν ὡς  ἀληθῶς   πολιτικόν) ἔτι δὲ τρίτην τὴν
[4, 1291]   γὰρ ἕκαστα τούτων πολύοχλα, οἷον  ἁλιεῖς   μὲν ἐν Τάραντι καὶ Βυζαντίῳ,
[4, 1291]   τὸ δὲ πορθμευτικὸν τὸ δ'  ἁλιευτικόν   νπολλαχοῦ γὰρ ἕκαστα τούτων πολύοχλα,
[4, 1298]   νόμος ἀπαγορεύει μὴ κινῶσιν  ἀλλ'   ἀκολουθῶσι, καὶ ἐξῇ κτωμένῳ τὸ
[4, 1299]   μὴ τὸν αὐτὸν δὶς  ἀλλ'   ἅπαξ μόνον, ἔτι δὲ περὶ
[4, 1295]   οἱ μὲν ἄρχειν οὐκ ἐπίστανται,  ἀλλ'   ἄρχεσθαι δουλικὴν ἀρχήν, οἱ δ'
[4, 1293]   εἰσὶ τὴν αὑτῶν) οὐ μὴν  ἀλλ'   εἰσί τινες αἳ πρός τε
[4, 1290]   αἱ πόλεις οὐκ ἐξ ἑνὸς  ἀλλ'   ἐκ πολλῶν σύγκεινται μερῶν, ὥσπερ
[4, 1298]   πλῆθος, καταψηφιζόμενον δὲ μὴ κύριον,  ἀλλ'   ἐπαναγέσθω πάλιν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας.
[4, 1298]   κύριοι, καταψηφισάμενοι δὲ οὐ κύριοι,  ἀλλ'   ἐπανάγεται εἰς τοὺς πλείους αἰεί.
[4, 1290]   ἔχει διωρίσθαι τὰς πολιτείας ταύτας·  ἀλλ'   ἐπεὶ πλείονα μόρια καὶ τοῦ
[4, 1290]   τὸν πόλεμον τὸν πρὸς Λυδούς)  ἀλλ'   ἔστι δημοκρατία μὲν ὅταν οἱ
[4, 1299]   ἴσων δ' οὐδ' ἐξ ὁμοίων,  ἀλλ'   ἑτέρων ἐν ἑτέραις, οἷον ἐν
[4, 1296]   καθέστηκε μηδὲ βούλεσθαι τὸ ἴσον,  ~ἀλλ'   ἄρχειν ζητεῖν κρατουμένους
[4, 1292]   καὶ ἄρχῃ μὴ νόμος  ἀλλ'   οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος
[4, 1292]   νόμον δημοκρατουμέναις οὐ γίνεται δημαγωγός,  ἀλλ'   οἱ βέλτιστοι τῶν πολιτῶν εἰσιν
[4, 1291]   εὐπόρους, μηδὲ κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν,  ἀλλ'   ὁμοίους ἀμφοτέρους. Εἴπερ γὰρ ἐλευθερία
[4, 1299]   εἶναι τὸ πλῆθος, ὥστ' ὀλιγαρχικόν.  Ἀλλ'   ὅπου ἄμφω αὗται αἱ ἀρχαί,
[4, 1295]   ὡς ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν,  ἀλλ'   ὅπως λάβῃ τῆς μεθόδου τὸ
[4, 1298]   μὴ πᾶσι διδόναι μισθόν,  ἀλλ'   ὅσοι σύμμετροι πρὸς τὸ τῶν
[4, 1289]   τετύχηκεν ἀριστοκρατικὴ καὶ συνεστῶσα καλῶς,  ἀλλ'   οὐ ταῖς πλείσταις ἁρμόττουσα πόλεσι,
[4, 1289]   δεῖ τίθεσθαι καὶ τίθενται πάντες,  ἀλλ'   οὐ τὰς πολιτείας πρὸς τοὺς
[4, 1291]   τε χάριν πᾶσαν πόλιν συνεστηκυῖαν,  ἀλλ'   οὐ τοῦ καλοῦ μᾶλλον, ἴσον
[4, 1290]   τὸ τῶν μεγάλων. Οὐ μὴν  ἀλλ'   οὐδὲ τούτοις μόνον ἱκανῶς ἔχει
[4, 1295]   οὖν δούλων καὶ δεσποτῶν πόλις,  ἀλλ'   οὐκ ἐλευθέρων, καὶ τῶν μὲν
[4, 1293]   καὶ κύριοι γίνονται οἱ ἄνθρωποι,  ἀλλ'   οὐχ νόμος· καὶ τὸ
[4, 1293]   ἀπόρων πλῆθος κύριον τῆς πολιτείας,  ἀλλ'   οὐχ οἱ νόμοι. Τὰ μὲν
[4, 1298]   μὴ πάντες τοῦ βουλεύεσθαι μετέχωσιν  ἀλλ'   πρόκριτοι, ~κατὰ νόμον δ' ἄρχωσιν
[4, 1292]   πολιτειῶν· οὐ γὰρ εὐθὺς μεταβαίνουσιν,  ἀλλὰ   ἀγαπῶσι τὰ πρῶτα μικρὰ πλεονεκτοῦντες
[4, 1295]   πολιτείαν τὴν κατ' εὐχὴν γινομένην,  ἀλλὰ   βίον τε τὸν τοῖς πλείστοις
[4, 1293]   ὄνομα πασῶν (πολιτείαν γὰρ καλοῦσινν,  ἀλλὰ   διὰ τὸ μὴ πολλάκις γίνεσθαι
[4, 1293]   Ὅπου γὰρ μὴ μόνον πλουτίνδην  ἀλλὰ   καὶ ἀριστίνδην αἱροῦνται τὰς ἀρχάς,
[4, 1297]   οὐ μόνον ἐκ τῶν ὁπλιτευόντων  ἀλλὰ   καὶ ἐκ τῶν ὡπλιτευκότων· ἐν
[4, 1297]   τῷ πλεῖον νέμειν τοῖς εὐπόροις,  ἀλλὰ   καὶ ἐν τῷ παρακρούεσθαι τὸν
[4, 1299]   μικρὰς τὰς αὐτάς) Οὐ μὴν  ἀλλὰ   καὶ ἴδιαί τινες εἰσίν, οἷον
[4, 1288]   μόνον τὴν ἀρίστην δεῖ θεωρεῖν,  ἀλλὰ   καὶ τὴν δυνατήν, ὁμοίως δὲ
[4, 1293]   τὸν νόμον ἀξιοῦν αὐτοῖς ἄρχειν,  ἀλλὰ   μὴ αὐτούς) ἐὰν δὲ δὴ
[4, 1292]   ὅταν τὰ ψηφίσματα κύρια  ἀλλὰ   μὴ νόμος· συμβαίνει δὲ
[4, 1298]   εἷς μὲν τὸ κατὰ μέρος  ἀλλὰ   μὴ πάντας ἀθρόους (ὥσπερ ἐν
[4, 1295]   πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῆς συμφέρον,  ἀλλὰ   μὴ πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων.
[4, 1292]   τοῦ εἶναι τὰ ψηφίσματα κύρια  ἀλλὰ   μὴ τοὺς νόμους οὗτοι, πάντα
[4, 1291]   πλησίον ἁπτομένης εἰς πόλεμον καταστῶσιν.  Ἀλλὰ   μὴν καὶ ἐν τοῖς τέτταρσι
[4, 1298]   δ' ἀρχὰς περὶ μηθενὸς κρίνειν  ἀλλὰ   μόνον προανακρίνειν, ὅνπερ τελευταία
[4, 1292]   κύριοί εἰσιν οὐχ ὡς ἕκαστος  ἀλλὰ   πάντες. Ὅμηρος δὲ ποίαν λέγει
[4, 1291]   πλείστας ἀρχὰς ἄρχειν οἴονται δύνασθαι·  ἀλλὰ   πένεσθαι καὶ πλουτεῖν τοὺς αὐτοὺς
[4, 1288]   ταῖς μὴ κατὰ μόριον γινομέναις,  ἀλλὰ   περὶ γένος ἕν τι τελείαις
[4, 1289]   ἔχειν λέγειν, ἧττον δὲ φαύλην.  Ἀλλὰ   περὶ μὲν τῆς τοιαύτης κρίσεως
[4, 1300]   ἐμπίπτει δὲ εἰς δικαστῶν πλῆθος.  Ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων ἀφείσθω καὶ
[4, 1300]   (τρυφῶσι γὰρ αἱ τῶν ὀλιγαρχούντων)  Ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον
[4, 1290]   Ὁμολογοῦμεν γὰρ οὐχ ἓν μέρος  ἀλλὰ   πλείω πᾶσαν ἔχειν πόλιν. Ὥσπερ
[4, 1299]   ἀιδίους πολυχρονίους μηδέτερον  ἀλλὰ   πλεονάκις τοὺς αὐτούς, μὴ
[4, 1294]   εὐνομεῖσθαι τὴν μὴ ἀριστοκρατουμένην πόλιν  ἀλλὰ   πονηροκρατουμένην, ὁμοίως δὲ καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι
[4, 1296]   τὸ τῶν πόλεων συμφέρον σκοποῦντες  ἀλλὰ   πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῶν, ὥστε
[4, 1297]   οὐκ ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον ὑπάρχειν,  ἀλλὰ   σκεψαμένους τὸ ποῖον ἐπιβάλλει μακρότατον
[4, 1290]   ὀλιγαρχία δ' ὅταν οἱ πλούσιοι,  ἀλλὰ   συμβαίνει τοὺς μὲν πολλοὺς εἶναι
[4, 1299]   τὸ γὰρ ἐπιτάττειν ἀρχικώτερόν ἐστιν.  Ἀλλὰ   ταῦτα διαφέρει πρὸς μὲν τὰς
[4, 1296]   καθιστᾶσι κοινὴν πολιτείαν οὐδ' ἴσην,  ἀλλὰ   τῆς νίκης ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν
[4, 1288]   τὴν ἐνδεχομένην ἐκ τῶν ὑπαρχόντων,  ἀλλά   τινα φαυλοτέραν) Παρὰ πάντα δὲ
[4, 1294]   τιμήματος, κοινὸν δέ γε οὐδέτερον,  ἀλλὰ   τὸ μέσον ἑκατέρου τίμημα τούτων.
[4, 1293]   πολιτεύματος ἀνάγκη μὴ τοὺς ἀνθρώπους  ἀλλὰ   τὸν νόμον εἶναι κύριον (ὅσῳ
[4, 1297]   μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς οὐσίας.  Ἀλλὰ   τοῦτο οὐ ῥᾴδιον· οὐ γὰρ
[4, 1294]   καὶ πονηρᾷ πολιτείᾳ τοῦθ' ὑπάρχον)  ἀλλὰ   τῷ μηδ' ἂν βούλεσθαι πολιτείαν
[4, 1290]   καὶ τὴν φρυγιστί, τὰ δ'  ἄλλα   συντάγματα τὰ μὲν Δώρια τὰ
[4, 1298]   καὶ πρὸς εὐθύνας, τὰ δ'  ἄλλα   τὰς ἀρχὰς βουλεύεσθαι τὰς ἐφ'
[4, 1298]   βουλευσομένους καὶ συμμαχίας, τὰ δ'  ἄλλα   τὰς ἀρχὰς διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας,
[4, 1294]   κυρίους θανάτου καὶ φυγῆς, καὶ  ἄλλα   τοιαῦτα πολλά. Δεῖ δ' ἐν
[4, 1290]   τὰ δὲ νότια, τὰ δ'  ἄλλα   τούτων παρεκβάσεις, οὕτω καὶ τῶν
[4, 1293]   ἐστιν, οἱ δ' ἐν ταῖς  ἄλλαις   ἀγαθοὶ πρὸς τὴν πολιτείαν εἰσὶ
[4, 1298]   ἐστὶ τοῦ Μιλησίου· καὶ ἐν  ἄλλαις   δὲ πολιτείαις βουλεύονται αἱ συναρχίαι
[4, 1291]   τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν οὖν  ἄλλας   δυνάμεις τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι
[4, 1290]   οὔσης τῆς καλῶς συνεστηκυίας τὰς  ἄλλας   εἶναι παρεκβάσεις, τὰς μὲν τῆς
[4, 1296]   τελευταίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς  ἄλλας   τὰς μεταξὺ τούτων· ὅπου δὲ
[4, 1289]   ἀρίστην πολιτείαν, κἂν εἴ τις  ἄλλη   τετύχηκεν ἀριστοκρατικὴ καὶ συνεστῶσα καλῶς,
[4, 1296]   τῷ ποιῷ. Διὸ ταῦτα πρὸς  ἄλληλα   συγκριτέον. Ὅπου μὲν οὖν ὑπερέχει
[4, 1299]   ἅμα προστάττειν (οὐ γὰρ ἐμποδιοῦσιν  ἀλλήλαις)   καὶ πρὸς τὴν ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον
[4, 1295]   αἰσυμνήτας) ἔχουσι δέ τινας πρὸς  ἀλλήλας   αὗται διαφοράς, ἦσαν δὲ διὰ
[4, 1297]   διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς  ἀλλήλους·   πανταχοῦ δὲ πιστότατος διαιτητής,
[4, 1296]   στάσεις γίγνεσθαι καὶ μάχας πρὸς  ἀλλήλους   τῷ δήμῳ καὶ τοῖς εὐπόροις,
[4, 1294]   ποῖα ταῦτα, καὶ τί διαφέρουσιν  ἀλλήλων   αἵ τ' ἀριστοκρατίαι καὶ αἱ
[4, 1289]   κεχορηγημένην) ἔτι δὲ τί διαφέρουσιν  ἀλλήλων   ἀριστοκρατία καὶ βασιλεία, καὶ πότε
[4, 1297]   ἔχειν καλῶς, καὶ τὰς πολιτείας  ἀλλήλων   διαφέρειν ἐν τῷ διαφέρειν ἕκαστον
[4, 1290]   ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείας, εἴδει διαφερούσας  ἀλλήλων·   καὶ γὰρ ταῦτ' εἴδει διαφέρει
[4, 1294]   καὶ ὅτι οὐ πόρρω αὗται  ἀλλήλων,   φανερόν. Τίνα δὲ τρόπον γίνεται
[4, 1292]   τὰ πρῶτα μικρὰ πλεονεκτοῦντες παρ'  ἀλλήλων,   ὥσθ' οἱ μὲν νόμοι διαμένουσιν
[4, 1289]   φαμεν, καὶ βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν  ἄλλην   ἄλλης οὐ καλῶς ἔχειν λέγειν,
[4, 1299]   τοῦ ὀνόματοσσ, ἔχει δέ τιν'  ἄλλην   διανοητικὴν πραγματείαν. Ποῖαι δ' ἀρχαὶ
[4, 1288]   πολιτείας, τὴν Λακωνικὴν τινα  ἄλλην   ἐπαινοῦσι. ~Χρὴ δὲ τοιαύτην εἰσηγεῖσθαι
[4, 1297]   δ' ἂν ζητῶσιν, οὐδεμίαν εὑρήσουσιν  ἄλλην   ταύτης. Ἐν μέρει γὰρ ἄρχειν
[4, 1288]   καὶ ἐσθῆτα καὶ περὶ πᾶσαν  ἄλλην   τέχνην ὁρῶμεν συμβαῖνον. Ὥστε δῆλον
[4, 1289]   καὶ βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην  ἄλλης   οὐ καλῶς ἔχειν λέγειν, ἧττον
[4, 1296]   πρὸς ὑπόθεσιν, ὅτι πολλάκις, οὔσης  ἄλλης   πολιτείας αἱρετωτέρας, ἐνίοις οὐδὲν κωλύει
[4, 1300]   καὶ τὴν κυρίαν τῆς φυλακῆς·  ἄλλο   γὰρ εἶδος δυνάμεως οἷον στρατηγίας
[4, 1300]   ἀριθμὸν ὀκτώ, ἓν μὲν εὐθυντικόν,  ἄλλο   δὲ εἴ τίς τι τῶν
[4, 1300]   ἓν μὲν ξένοις πρὸς ξένους,  ἄλλο   δὲ ξένοις πρὸς ἀστούς) ἔτι
[4, 1292]   τῷ κτωμένῳ μετέχειν τῆς πολιτείας,  ~ἄλλο   δέ, ὅταν ἀπὸ τιμημάτων μακρῶν
[4, 1291]   δὲ τὸ περὶ τὰς τέχνας,  ἄλλο   δὲ τὸ ἀγοραῖον τὸ περὶ
[4, 1291]   περὶ ὠνὴν καὶ πρᾶσιν διατρῖβον,  ἄλλο   δὲ τὸ περὶ τὴν θάλατταν,
[4, 1292]   τὰς ἀναγκαίας ἐκκλησίασσ, τοῖς δὲ  ἄλλοις   μετέχειν ἔξεστιν ὅταν κτήσωνται τὸ
[4, 1290]   οὐδὲ τὴν τοιαύτην, εἰ τοῖς  ἄλλοις   οὖσι πλουσίοις μὴ μετείη τῶν
[4, 1300]   αὐτοῖς δικασταῖς ἄν τ' ἐν  ἄλλοις,   περί τε τῶν ἐκ προνοίας
[4, 1292]   δημοτικῶς, ὁμοίως δὲ πάλιν παρ'  ἄλλοις   τὴν μὲν κατὰ τοὺς νόμους
[4, 1299]   πότερον ἐν ἀγορᾷ μὲν ἀγορανόμον,  ἄλλον   δὲ κατ' ἄλλον τόπον,
[4, 1299]   ἕνα τῆς εὐκοσμίας, παίδων  ἄλλον   καὶ γυναικῶν· καὶ κατὰ τὰς
[4, 1299]   μὲν ἀγορανόμον, ἄλλον δὲ κατ'  ἄλλον   τόπον, πανταχοῦ τὸν αὐτόν·
[4, 1300]   καὶ γυναικονόμος, καὶ εἴ τις  ἄλλος   ἄρχων κύριός ἐστι τοιαύτης ἐπιμελείας,
[4, 1298]   παραγγελλόμενα ἀκουσομένους ὑπὸ τῶν ἀρχόντων·  ἄλλος   δὲ τρόπος τὸ πάντας ἀθρόους,
[4, 1298]   οὔσας ἐξ ἁπάντων κληρωτάς·  ἄλλος   δὲ τρόπος τὸ περὶ τὰς
[4, 1295]   πολιτῶν. Οὔτε γὰρ αὐτοὶ τῶν  ἀλλοτρίων,   ὥσπερ οἱ πένητες, ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε
[4, 1296]   ὧν συνέστηκε μερῶν πόλις,  ἄλλῳ   δὲ μέρει τὸ ποσόν, οἷον
[4, 1300]   ἀρετῇ τινι τοιούτῳ  ἄλλῳ,   ὥσπερ ἐν Μεγάροις ἐκ τῶν
[4, 1298]   καὶ εὐθυνῶν πάντες, τῶν δὲ  ἄλλων   ἄρχοντες, καὶ οὗτοι αἱρετοί, μὴ
[4, 1297]   τὸν ἀριθμόν ἐστι, καὶ τῶν  ἄλλων   ὁμοίωσσ, ἔτι δὲ τίνες αἱ
[4, 1294]   τῶν τριῶν ἀριστοκρατίαν μάλιστα τῶν  ἄλλων   παρὰ τὴν ἀληθινὴν καὶ πρώτην.
[4, 1297]   τὸ πλεῖστον εἰπεῖν, καὶ τῶν  ἄλλων   ποία ποίοις ἁρμόττει τῶν πολιτειῶν,
[4, 1296]   ἐκ τούτων φανερόν· τῶν δ'  ἄλλων   πολιτειῶν, ἐπειδὴ πλείους δημοκρατίας καὶ
[4, 1289]   προσαγορευομένης ὀνόματι, καὶ περὶ τῶν  ἄλλων   πολιτειῶν, ὀλιγαρχίας τε καὶ δημοκρατίας
[4, 1289]   οἱ ἐπὶ Μαιάνδρῳ καὶ τῶν  ἄλλων   πολλοὶ περὶ τὴν Ἀσίαν) ἔτι
[4, 1289]   τίς ἐστιν. Ἔπειτα καὶ τῶν  ἄλλων   τίς τίσιν αἱρετή (τάχα γὰρ
[4, 1293]   αὐτοὶ μὲν αἱροῦνται ἐκ τῶν  ἄλλων   τοὺς εἰς τὸ πολίτευμα βαδίζοντας,
[4, 1295]   πλούτου καὶ φίλων καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν τοιούτων, ἄρχεσθαι οὔτε βούλονται
[4, 1296]   καὶ σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τῶν  ἄλλων.   Φανερὸν δ' ἐκ τούτων καὶ
[4, 1289]   ὀλιγαρχίας τε χρηστῆς καὶ τῶν  ἄλλων,   χειρίστην δημοκρατίαν, φαύλων δὲ ἀρίστην·
[4, 1294]   καθιστάναι, λέγωμεν ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις.  Ἅμα   δὲ δῆλον ἔσται καὶ οἷς
[4, 1300]   ἀρχῶν· τὸ δὲ μὴ πάντας  ἅμα   μὲν καθιστάναι, ἐξ ἁπάντων δ'
[4, 1299]   διόπερ οὐθὲν κωλύει πολλὰς ἐπιμελείας  ἅμα   προστάττειν (οὐ γὰρ ἐμποδιοῦσιν ἀλλήλαις)
[4, 1300]   πῶς δεῖ γίνεσθαι τὰς καταστάσεις,  ἅμα   ταῖς δυνάμεσι τῶν ἀρχῶν καὶ
[4, 1297]   μέσος. Ὅσῳ δ' ἂν  ἄμεινον   πολιτεία μειχθῇ, τοσούτῳ μονιμωτέρα.
[4, 1293]   τοσαύτην ἔχωσιν οὐσίαν ὥστε σχολάζειν  ἀμελοῦντες   μήθ' οὕτως ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι
[4, 1300]   ἀκουσίων, καὶ ὅσα ὁμολογεῖται μέν,  ἀμφισβητεῖται   δὲ περὶ τοῦ δικαίου, τέταρτον
[4, 1294]   ἐπεὶ δὲ τρία ἐστὶ τὰ  ἀμφισβητοῦντα   τῆς ἰσότητος τῆς πολιτείας, ἐλευθερία
[4, 1299]   νοὐ γάρ πω κρίσις γέγονεν  ἀμφισβητούντων   περὶ τοῦ ὀνόματοσσ, ἔχει δέ
[4, 1291]   κρῖνον περὶ τῶν δικαίων τοῖς  ἀμφισβητοῦσιν.   Εἴπερ οὖν ταῦτα δεῖ γινέσθαι
[4, 1300]   καὶ ἰδιώταις ὅσα περὶ ζημιώσεων  ἀμφισβητοῦσιν,   πέμπτον τὸ περὶ τῶν ἰδίων
[4, 1290]   τῶν εὐπόρων κοινήν τιν'  ἀμφοῖν.   Ἀναγκαῖον ἄρα πολιτείας εἶναι τοσαύτας
[4, 1295]   μέσον καὶ κρεῖττον, μάλιστα μὲν  ἀμφοῖν,   εἰ δὲ μή, θατέρου μέρους·
[4, 1294]   καὶ πολιτικόν, μέμεικται γὰρ ἐξ  ἀμφοῖν)   ~εἷς μὲν οὖν οὗτος τοῦ
[4, 1300]   κλήρῳ αἱρέσει  ἀμφοῖν,   τὰς μὲν ἐκ πάντων
[4, 1293]   αὕτη πολιτεία διαφέρει τε  ἀμφοῖν   καὶ ἀριστοκρατικὴ καλεῖται. Καὶ γὰρ
[4, 1300]   ἐκ τινῶν ἀμφοῖν (τὸ δὲ  ἀμφοῖν   λέγω τὰς μὲν κλήρῳ τὰς
[4, 1301]   ἐκ τινῶν τὰ δ' ἐξ  ἀμφοῖν   (οἷον εἰ τοῦ αὐτοῦ δικαστηρίου
[4, 1301]   κλήρῳ αἱρέσει  ἀμφοῖν.   Ὅσους μὲν οὖν ἐνδέχεται τρόπους
[4, 1300]   αἱρέσει κλήρῳ γίνεσθαι  ἀμφοῖν,   τὰς μὲν κλήρῳ τὰς δ'
[4, 1300]   αἱρέσει καθιστάναι κλήρῳ  ἀμφοῖν)   τὰς μὲν κλήρῳ τὰς δ'
[4, 1300]   πάντων τὰς δ' ἐκ τινῶν  ἀμφοῖν   (τὸ δὲ ἀμφοῖν λέγω τὰς
[4, 1300]   ὀλιγαρχικώτερον δὲ καὶ τὸ ἐξ  ἀμφοῖν.   Τὸ δὲ τὰς μὲν ἐκ
[4, 1300]   καὶ τὸ τινὰς ἐκ τινῶν  ἀμφοῖν.   Τὸ δὲ τινὰς ἐξ ἁπάντων
[4, 1295]   τῇ καλουμένῃ πολιτείᾳ (διὸ περὶ  ἀμφοῖν   ὡς μιᾶς λεκτέον) δὲ
[4, 1295]   φυγαρχοῦσι καὶ σπουδαρχοῦσιν, ταῦτα δ'  ἀμφότερα   βλαβερὰ ταῖς πόλεσιν. Πρὸς δὲ
[4, 1294]   τῇ πολιτείᾳ τῇ μεμειγμένῃ καλῶς  ἀμφότερα   δοκεῖν εἶναι καὶ μηδέτερον, καὶ
[4, 1294]   συνθέσεως καὶ μίξεως. γὰρ  ἀμφότερα   ληπτέον ἑκάτεροι νομοθετοῦσιν, οἷον
[4, 1294]   κοινὸν δὲ καὶ μέσον τούτων  ἀμφότερα   ταῦτα, διὸ καὶ πολιτικόν, μέμεικται
[4, 1296]   ὀλιγαρχία ἄκρατος, τυραννὶς δι'  ἀμφοτέρας   τὰς ὑπερβολάς· καὶ γὰρ ἐκ
[4, 1295]   διὰ τὸ κατὰ νόμον εἶναι  ἀμφοτέρας   ταύτας τὰς ἀρχάς (ἔν τε
[4, 1291]   κυρίους εἶναι ὁποτερουσοῦν, ἀλλ' ὁμοίους  ἀμφοτέρους.   Εἴπερ γὰρ ἐλευθερία μάλιστ' ἔστιν
[4, 1291]   σχολάζειν, ἔτι τὸ μὴ ἐξ  ἀμφοτέρων   πολιτῶν ἐλεύθερον, κἂν εἴ τι
[4, 1299]   πλῆθος, ὥστ' ὀλιγαρχικόν. Ἀλλ' ὅπου  ἄμφω   αὗται αἱ ἀρχαί, οἱ πρόβουλοι
[4, 1292]   τὸ ἦθος τὸ αὐτό, καὶ  ἄμφω   δεσποτικὰ τῶν βελτιόνων, καὶ τὰ
[4, 1290]   κατὰ κάλλος, ὀλιγαρχία ἦν  ἄν·   ὀλίγον γὰρ τὸ πλῆθος καὶ
[4, 1300]   τ' ἐν τοῖς αὐτοῖς δικασταῖς  ἄν   τ' ἐν ἄλλοις, περί τε
[4, 1300]   ξενικόν (φονικοῦ μὲν οὖν εἴδη,  ἄν   τ' ἐν τοῖς αὐτοῖς δικασταῖς
[4, 1296]   τῇ πολιτείᾳ προσλαμβάνειν τοὺς μέσους·  ἄν   τε γὰρ ὀλιγαρχικοὺς τοὺς νόμους
[4, 1299]   δὲ πρὸς σπουδαίαν πολιτείαν, μᾶλλον  ἄν   τις ἀπορήσειε πρὸς ἅπασάν τε
[4, 1299]   μὲν δεῖ δ' ὑπάρχειν, ῥᾷον  ἄν   τις εἰδὼς ταῦτα συνίδοι ποίας
[4, 1291]   δίκαιον. Εἴπερ οὖν καὶ ψυχὴν  ἄν   τις θείη ζῴου μόριον μᾶλλον
[4, 1294]   ἐσθῆτα οἱ πλούσιοι τοιαύτην οἵαν  ἄν   τις παρασκευάσαι δύναιτο καὶ τῶν
[4, 1297]   δ' μέσος. Ὅσῳ δ'  ἂν   ἄμεινον πολιτεία μειχθῇ, τοσούτῳ
[4, 1290]   ζῴου προῃρούμεθα λαβεῖν εἴδη, πρῶτον  ἂν   ἀποδιωρίζομεν ἅπερ ἀναγκαῖον πᾶν ἔχειν
[4, 1294]   τοῦθ' ὑπάρχον) ἀλλὰ τῷ μηδ'  ἂν   βούλεσθαι πολιτείαν ἑτέραν μηθὲν τῶν
[4, 1288]   θεωρεῖν, ἐξ ἀρχῆς τε πῶς  ἂν   γένοιτο, καὶ γενομένη τίνα τρόπον
[4, 1300]   καὶ δήμους καὶ φατρίας, ἕως  ἂν   διέλθῃ διὰ πάντων τῶν πολιτῶν,
[4, 1298]   μορίων τῶν ἐλαχίστων παντελῶς, ἕως  ἂν   διεξέλθῃ διὰ πάντων) συνιέναι δὲ
[4, 1292]   πᾶσαι αἱ ἀρχαί. Εὐλόγως δὲ  ἂν   δόξειεν ἐπιτιμᾶν φάσκων τὴν
[4, 1294]   ἐλευθερία) τὸ δ' τι  ἂν   δόξῃ τοῖς πλείοσιν, ἐν πάσαις
[4, 1294]   καὶ ἐν δήμοις, τι  ἂν   δόξῃ τῷ πλείονι μέρει τῶν
[4, 1294]   παιδεύονται τὸν τρόπον τοῦτον ὃν  ἂν   δύναιντο καὶ τῶν πενήτων οἱ
[4, 1290]   πλούσιοι δ' ὀλίγοι. Καὶ γὰρ  ἂν   εἰ κατὰ μέγεθος διενέμοντο τὰς
[4, 1291]   ὑπολαμβάνουσί τινες, καὶ ἰσότης, οὕτως  ἂν   εἴη μάλιστα, κοινωνούτων ἁπάντων μάλιστα
[4, 1292]   εἶδος τὸ πᾶσιν ἐξεῖναι, ὅσοι  ἂν   ἐλεύθεροι ὦσι, μετέχειν τῆς πολιτείας,
[4, 1299]   δ' ὑπηρετικαὶ καὶ πρὸς ἅς,  ἂν   εὐπορῶσι, τάττουσι δούλους. Μάλιστα δ'
[4, 1297]   δουλεύειν τοῖς ἑτέροις, κοινοτέραν δ'  ἂν   ζητῶσιν, οὐδεμίαν εὑρήσουσιν ἄλλην ταύτης.
[4, 1294]   εἶναι τοὺς βουλομένους (εἴη γὰρ  ἂν   καὶ πονηρᾷ πολιτείᾳ τοῦθ' ὑπάρχον)
[4, 1297]   τοῖς δὲ ζημίαν· οὕτω γὰρ  ἂν   κοινωνοῖεν ἅπαντες, ἐκείνως δ'
[4, 1296]   δήμῳ καὶ τοῖς εὐπόροις, ὁποτέροις  ἂν   μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων,
[4, 1292]   καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ τοὺς ἐλλείποντας  (ἂν   μὲν οὖν ἐκ πάντων τούτων
[4, 1294]   ὀλιγαρχίαις τοῖς εὐπόροις ζημίαν τάττουσιν  ἂν   μὴ δικάζωσι, τοῖς δ' ἀπόροις
[4, 1297]   τοῖς μὲν εὐπόροις εἶναι ζημίαν  ἂν   μὴ δικάζωσι, τοῖς δ' ἀπόροις
[4, 1297]   δέ, ὅταν πόλεμος ᾖ, ὀκνεῖν,  ἂν   μὴ λαμβάνωσι τροφήν, ἄποροι δὲ
[4, 1296]   τὴν ἀφεστηκυῖαν τοῦ μέσου πλεῖον,  ἂν   μὴ πρὸς ὑπόθεσιν κρίνῃ τις.
[4, 1290]   εἰσίν, ἔτι διαληπτέον ὡς οὔτ'  ἂν   οἱ ἐλεύθεροι ὀλίγοι ὄντες πλειόνων
[4, 1290]   ἀποικίας, ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν, οὔτε  ἂν   οἱ πλούσιοι διὰ τὸ κατὰ
[4, 1290]   τῶν εὐπόρων πλειόνων ὄντων, οὐδεὶς  ἂν   ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν οὐδὲ τὴν τοιαύτην,
[4, 1288]   τίς ἐστι καὶ ποία τις  ἂν   οὖσα μάλιστ' εἴη κατ' εὐχὴν
[4, 1298]   περὶ τούτων χρηματίζειν περὶ ὧν  ἂν   οὗτοι προβουλεύσωσιν (οὕτω γὰρ μεθέξει
[4, 1293]   νόμον εἶναι κύριον (ὅσῳ γὰρ  ἂν   πλεῖον ἀπέχωσι τῆς μοναρχίας, καὶ
[4, 1288]   γένοιτο, καὶ γενομένη τίνα τρόπον  ἂν   σῴζοιτο πλεῖστον χρόνον· λέγω δὲ
[4, 1296]   εἶναι τὸ μέσον, αἰεὶ ὁπότεροι  ἂν   ὑπερέχωσιν, εἴθ' οἱ τὰς οὐσίας
[4, 1297]   Ἐν μέρει γὰρ ἄρχειν οὐκ  ἂν   ὑπομείνειαν διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν
[4, 1290]   οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοις, οὐθεὶς  ἂν   φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτους· ὁμοίως δὲ
[4, 1300]   ἐξ ἁπάντων, ὡς  ἀνὰ   μέρος, οἷον κατὰ φυλὰς καὶ
[4, 1289]   αἱρετή (τάχα γὰρ τοῖς μὲν  ἀναγκαία   δημοκρατία μᾶλλον ὀλιγαρχίας, τοῖς δ'
[4, 1299]   Ποῖαι δ' ἀρχαὶ καὶ πόσαι  ἀναγκαῖαι   εἰ ἔσται πόλις, καὶ ποῖαι
[4, 1299]   εἰ ἔσται πόλις, καὶ ποῖαι  ἀναγκαῖαι   μὲν οὔ, χρήσιμοι δὲ πρὸς
[4, 1291]   μᾶλλον θετέον τῶν εἰς τὴν  ἀναγκαίαν   χρῆσιν συντεινόντων, τὸ πολεμικὸν καὶ
[4, 1292]   τὸν νόμον ἐπιστήσαντες ἐκκλησιάζουσι τὰς  ἀναγκαίας   ἐκκλησίασσ, τοῖς δὲ ἄλλοις μετέχειν
[4, 1291]   χαλκέα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς  ἀναγκαίοις   βοσκήμασιν, ἔτι δ' ἔμπορόν τε
[4, 1290]   εὐπόρων κοινήν τιν' ἀμφοῖν.  Ἀναγκαῖον   ἄρα πολιτείας εἶναι τοσαύτας ὅσαι
[4, 1295]   ὑπάρχει μάλιστα τοῖς μέσοις. Ὥστ'  ἀναγκαῖον   ἄριστα πολιτεύεσθαι ταύτην τὴν πόλιν
[4, 1288]   πεφυκότι καὶ κεχορηγημένῳ τὴν ἀρίστην  ἀναγκαῖον   ἁρμόττειν) καὶ τίς τοῖς πλείστοις
[4, 1298]   ἀρχῶν αἱρέσεως καὶ τῶν εὐθυνῶν.  Ἀναγκαῖον   δ' ἤτοι πᾶσι τοῖς πολίταις
[4, 1296]   οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν. Ἀεὶ γὰρ  ἀναγκαῖον   εἶναι βελτίω τὴν ἐγγύτατα ταύτης,
[4, 1295]   δὲ τὴν ἀρετήν, τὸν μέσον  ἀναγκαῖον   εἶναι βίον βέλτιστον, τὸ τῆς
[4, 1295]   τοὺς δὲ αὐτοὺς τούτους ὅρους  ἀναγκαῖον   εἶναι καὶ πόλεως ἀρετῆς καὶ
[4, 1290]   πλείω. Φανερὸν τοίνυν ὅτι πλείους  ἀναγκαῖον   εἶναι πολιτείας, εἴδει διαφερούσας ἀλλήλων·
[4, 1298]   κύριοι τῶν νόμων ὦσιν, ὀλιγαρχικὴν  ἀναγκαῖον   εἶναι τὴν τάξιν ταύτην. Ὅταν
[4, 1291]   τέτταρσι καὶ τοῖς ὁποσοισοῦν κοινωνοῖς  ἀναγκαῖον   εἶναί τινα τὸν ἀποδώσοντα καὶ
[4, 1299]   ὀλιγαρχικόν· τοὺς δὲ προβούλους ὀλίγους  ἀναγκαῖον   εἶναι τὸ πλῆθος, ὥστ' ὀλιγαρχικόν.
[4, 1289]   τοῦ πλήθους τοὺς μὲν εὐπόρους  ἀναγκαῖον   εἶναι τοὺς δ' ἀπόρους τοὺς
[4, 1295]   οὖσα τῇ παμβασιλείᾳ. Τοιαύτην δ'  ἀναγκαῖον   εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις
[4, 1291]   φανερὸν ὅτι τό γε ὁπλιτικὸν  ἀναγκαῖόν   ἐστι μόριον τῆς πόλεως. Ἕβδομον
[4, 1289]   εἶναι χειρίστην, τὴν δὲ βασιλείαν  ἀναγκαῖον   τοὔνομα μόνον ἔχειν οὐκ
[4, 1292]   διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν, ὥστ'  ἀναγκαῖον   καὶ ἐν ταύτῃ ἄρχειν τὸν
[4, 1291]   καὶ καλῶς γενέσθαι καὶ δικαίως,  ~ἀναγκαῖον   καὶ μετέχοντας εἶναί τινας ἀρετῆς
[4, 1289]   Ὥστε δῆλον ὅτι τὰς διαφορὰς  ἀναγκαῖον   καὶ τὸν ὁρισμὸν ἔχειν τῆς
[4, 1299]   πάσῃ πόλει, καὶ πόσας οὐκ  ἀναγκαῖον   μὲν δεῖ δ' ὑπάρχειν, ῥᾷον
[4, 1291]   ἄνευ ἀρχόντων ἀδύνατον εἶναι πόλιν.  Ἀναγκαῖον   οὖν εἶναί τινας τοὺς δυναμένους
[4, 1290]   εἴδη, πρῶτον ἂν ἀποδιωρίζομεν ἅπερ  ἀναγκαῖον   πᾶν ἔχειν ζῷον (οἷον ἔνιά
[4, 1300]   ἐν τρισὶν ὅροις, ὧν συντιθεμένων  ἀναγκαῖον   πάντας εἰλῆφθαι τοὺς τρόπους. Ἔστι
[4, 1299]   ἀλλήλαις) καὶ πρὸς τὴν ὀλιγανθρωπίαν  ἀναγκαῖον   τὰ ἀρχεῖα οἷον ὀβελισκολύχνια ποιεῖν.
[4, 1298]   τοιαῦται δ' εἰσὶν ὅσας ἄρχειν  ἀναγκαῖον   τοὺς ἐπισταμένους· τέταρτος δὲ τρόπος
[4, 1291]   τούτων οὐθὲν ἧττόν ἐστιν  ἀναγκαῖον   ὑπάρχειν, εἰ μέλλουσι μὴ δουλεύσειν
[4, 1299]   Ἐὰν οὖν ἔχωμεν λέγειν πόσας  ἀναγκαῖον   ὑπάρχειν πάσῃ πόλει, καὶ πόσας
[4, 1291]   Σωκράτης ἐκ τεττάρων τῶν  ἀναγκαιοτάτων   πόλιν συγκεῖσθαι, λέγει δὲ τούτους
[4, 1290]   γὰρ διείλομεν ἐκ πόσων μερῶν  ἀναγκαίων   ἐστὶ πᾶσα πόλις· τούτων γὰρ
[4, 1288]   ἀχορήγητον δὲ εἶναι καὶ τῶν  ἀναγκαίων,   μήτε τὴν ἐνδεχομένην ἐκ τῶν
[4, 1290]   ὅσαι περ αἱ συζεύξεις τῶν  ἀναγκαίων   μορίων εἰσίντὸν αὐτὸν δὴ τρόπον
[4, 1291]   τῆς πρώτης πόλεως, ὡς τῶν  ἀναγκαίων   τε χάριν πᾶσαν πόλιν συνεστηκυῖαν,
[4, 1293]   καὶ τοιαῦτα διὰ ταύτας τὰς  ἀνάγκας   ἐστίν, τάδε δὲ τῆς ὀλιγαρχίας·
[4, 1292]   αὐτῶν τῶν εἰρημένων φανερόν ἐστιν.  Ἀνάγκη   γὰρ πάντα τὰ εἰρημένα
[4, 1289]   τίς χειρίστη καὶ δευτέρα τίς.  Ἀνάγκη   γὰρ τὴν μὲν τῆς πρώτης
[4, 1297]   ἐν τῷ παρακρούεσθαι τὸν δῆμον.  Ἀνάγκη   γὰρ χρόνῳ ποτὲ ἐκ τῶν
[4, 1300]   καὶ τῶν πολιτειῶν αἱ κινήσεις.  Ἀνάγκη   δ' ἤτοι πάντας περὶ πάντων
[4, 1291]   δὲ τὸ δόξαν τοῖς πλείοσιν,  ἀνάγκη   δημοκρατίαν εἶναι ταύτην. Ἓν μὲν
[4, 1293]   εἶναι τῶν μετεχόντων τοῦ πολιτεύματος  ἀνάγκη   μὴ τοὺς ἀνθρώπους ἀλλὰ τὸν
[4, 1299]   πολυπραγματούσης) ~ἐν δὲ ταῖς μικραῖς  ἀνάγκη   συνάγειν εἰς ὀλίγους πολλὰς ἀρχάς
[4, 1297]   τὸ συμφέρον· ὧν ἐχόντων καλῶς  ἀνάγκη   τὴν πολιτείαν ἔχειν καλῶς, καὶ
[4, 1293]   ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆς πόλεως,  ἀνάγκη   τὸν νόμον ἀξιοῦν αὐτοῖς ἄρχειν,
[4, 1290]   συζεύξεως τῆς τούτων ἀριθμὸς ἐξ  ἀνάγκης   ποιήσει πλείω γένη ζῴων νοὐ
[4, 1291]   τῶν τεχνῶν τὰς μὲν ἐξ  ἀνάγκης   ὑπάρχειν δεῖ, τὰς δὲ εἰς
[4, 1292]   μὴ τοὺς νόμους οὗτοι, πάντα  ἀνάγοντες   εἰς τὸν δῆμον· συμβαίνει γὰρ
[4, 1288]   κοινήν τινα λέγοντες, τὰς ὑπαρχούσας  ἀναιροῦντες   πολιτείας, τὴν Λακωνικὴν τινα
[4, 1296]   τῶν ἀπόρων πλῆθος τὴν εἰρημένην  ἀναλογίαν,   ἐνταῦθα πέφυκεν εἶναι δημοκρατίαν, καὶ
[4, 1292]   κόλαξ οἱ αὐτοὶ καὶ  ἀνάλογον.   Καὶ μάλιστα δ' ἑκάτεροι παρ'
[4, 1292]   καὶ ἔστιν τοιοῦτος δῆμος  ἀνάλογον   τῶν μοναρχιῶν τῇ τυραννίδι. Διότι
[4, 1298]   δημοκρατία νῦν διοικεῖται τρόπον, ἣν  ἀνάλογόν   φαμεν εἶναι ὀλιγαρχίᾳ τε δυναστευτικῇ
[4, 1294]   τῆς ἐχομένης ἡλικίας, καὶ ὅταν  ἄνδρες   γένωνται, τὸν αὐτὸν τρόπον (οὐθὲν
[4, 1293]   μὴ πρὸς ὑπόθεσίν τινα ἀγαθῶν  ἀνδρῶν   μόνην δίκαιον προσαγορεύειν ἀριστοκρατίαν· ἐν
[4, 1290]   συντονωτέρας καὶ δεσποτικωτέρας, τὰς δ'  ἀνειμένας   καὶ μαλακὰς δημοτικάς. Οὐ δεῖ
[4, 1295]   βίον εἶναι τὸν κατ' ἀρετὴν  ἀνεμπόδιστον,   μεσότητα δὲ τὴν ἀρετήν, τὸν
[4, 1298]   ἄρχοντας. Ἐν γὰρ ταῖς πολιτείαις  ἀνεστραμμένως   ποιοῦσιν· οἱ γὰρ ὀλίγοι ἀποψηφισάμενοι
[4, 1291]   περὶ τὰς ἀρχὰς λειτουργοῦν, εἴπερ  ἄνευ   ἀρχόντων ἀδύνατον εἶναι πόλιν. Ἀναγκαῖον
[4, 1297]   τοῖς ἱππεῦσιν πόλεμος εἶχεν·  ἄνευ   μὲν γὰρ συντάξεως ἄχρηστον τὸ
[4, 1293]   μήπω οὕτως ἰσχυροὶ εἶναι ὥστ'  ἄνευ   νόμου ἄρχειν τὸν νόμον τίθενται
[4, 1291]   τὸ περὶ τὰς τέχνας ὧν  ἄνευ   πόλιν ἀδύνατον οἰκεῖσθαι· τούτων δὲ
[4, 1296]   ταῖς ὀλιγαρχίαις) ἐπεὶ ὅταν  ἄνευ   τούτων τῷ πλήθει ὑπερτείνωσιν οἱ
[4, 1293]   μόνῃ γὰρ ἁπλῶς αὐτὸς  ἀνὴρ   καὶ πολίτης ἀγαθός ἐστιν, οἱ
[4, 1296]   καὶ παρ' ὀλίγοις· εἷς γὰρ  ἀνὴρ   συνεπείσθη μόνος τῶν πρότερον ἐφ'
[4, 1293]   ἐστίν, καὶ κύριοι γίνονται οἱ  ἄνθρωποι,   ἀλλ' οὐχ νόμος· καὶ
[4, 1293]   τοῦ πολιτεύματος ἀνάγκη μὴ τοὺς  ἀνθρώπους   ἀλλὰ τὸν νόμον εἶναι κύριον
[4, 1299]   δεῖ διαιρεῖν κατὰ τοὺς  ἀνθρώπους,   λέγω δ' οἷον ἕνα τῆς
[4, 1295]   πόλεσι καὶ τοῖς πλείστοις τῶν  ἀνθρώπων,   μήτε πρὸς ἀρετὴν συγκρίνουσι τὴν
[4, 1289]   τὸ μὲν ὁπλιτικὸν τὸ δὲ  ἄνοπλον.   Καὶ τὸν μὲν γεωργικὸν δῆμον
[4, 1298]   τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ ὅταν παῖς  ἀντὶ   πατρὸς εἰσίῃ καὶ κύριοι τῶν
[4, 1292]   δ' εἶδος ὀλιγαρχίας, ὅταν παῖς  ἀντὶ   πατρὸς εἰσίῃ, τέταρτον δ' ὅταν
[4, 1298]   δὲ τοὺς ἄρχοντας. Καὶ τὸ  ἀντικείμενον   δὲ τοῦ ἐν ταῖς πολιτείαις
[4, 1291]   τοὺς βουλευομένους τε καὶ κρίνοντας·  ἀντιποιοῦνται   δὲ καὶ τῆς ἀρετῆς πάντες,
[4, 1297]   δὲ ταῖς δημοκρατίαις πρὸς ταῦτ'  ἀντισοφίζονται.   Τοῖς μὲν γὰρ ἀπόροις μισθὸν
[4, 1301]   οὖν, ὥσπερ ἐλέχθησαν, οἱ τρόποι  ἀντίστροφοι   τοῖς εἰρημένοις· ἔτι δὲ τὰ
[4, 1293]   εἶδος τῆς ὀλιγαρχίας τοῦτ' ἐστίν,  ἀντίστροφον   τῷ τελευταίῳ τῆς δημοκρατίας. Ἔτι
[4, 1292]   ἀλλ' οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν  ἀντίστροφος   αὕτη ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις ὥσπερ
[4, 1295]   ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ τυραννίς,  ἀντίστροφος   οὖσα τῇ παμβασιλείᾳ. Τοιαύτην δ'
[4, 1292]   μετέχειν ἅπαντας τοὺς πολίτας ὅσοι  ἀνυπεύθυνοι,   ἄρχειν δὲ τὸν νόμον· ἕτερον
[4, 1292]   γὰρ καὶ πᾶσιν ἐξεῖναι τοῖς  ἀνυπευθύνοις   κατὰ τὸ γένος, μετέχειν μέντοι
[4, 1295]   εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις  ἀνυπεύθυνος   ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων
[4, 1291]   ἓν τῶν ἀδυνάτων πόλιν  ἄξιον   εἶναι καλεῖν τὴν φύσει δούλην·
[4, 1293]   τῆς πόλεως, ἀνάγκη τὸν νόμον  ἀξιοῦν   αὐτοῖς ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ αὐτούς)
[4, 1293]   εἶδος· μᾶλλον γὰρ ἰσχύοντες πλεονεκτεῖν  ἀξιοῦσιν,   διὸ αὐτοὶ μὲν αἱροῦνται ἐκ
[4, 1298]   καὶ περὶ ὧν νόμος  ἀπαγορεύει   μὴ κινῶσιν ἀλλ' ἀκολουθῶσι, καὶ
[4, 1300]   γὰρ συλλέγονταί τε πολλάκις καὶ  ἅπαντα   αὐτοὶ κρίνουσιν. Παιδονόμος δὲ καὶ
[4, 1298]   τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς εὐθύνας  ἀπαντᾶν   τοὺς πολίτας, καὶ περὶ πολέμου
[4, 1292]   ~ἕτερον εἶδος δημοκρατίας τὸ μετέχειν  ἅπαντας   τοὺς πολίτας ὅσοι ἀνυπεύθυνοι, ἄρχειν
[4, 1297]   ζημίαν· οὕτω γὰρ ἂν κοινωνοῖεν  ἅπαντες,   ἐκείνως δ' πολιτεία γίγνεται
[4, 1300]   πάντας ἅμα μὲν καθιστάναι, ἐξ  ἁπάντων   δ' ἐκ τινῶν
[4, 1298]   μὲν οὖν πάντας καὶ περὶ  ἁπάντων   δημοτικόν· τὴν τοιαύτην γὰρ ἰσότητα
[4, 1300]   τῶν πολιτῶν, ἀεὶ ἐξ  ἁπάντων,   καὶ τὰ μὲν οὕτως
[4, 1298]   ἑκάστοις τεταγμένας, αἱρετὰς οὔσας ἐξ  ἁπάντων   κληρωτάς· ἄλλος δὲ τρόπος
[4, 1300]   ἐκ πάντων κλήρῳκαί ἐξ  ἁπάντων,   ὡς ἀνὰ μέρος, οἷον
[4, 1291]   οὕτως ἂν εἴη μάλιστα, κοινωνούτων  ἁπάντων   μάλιστα τῆς πολιτείας ὁμοίως. Ἐπεὶ
[4, 1300]   ἀμφοῖν. Τὸ δὲ τινὰς ἐξ  ἁπάντων   τό τε ἐκ τινῶν αἱρέσει
[4, 1295]   δὲ δὴ κρίσις περὶ  ἁπάντων   τούτων ἐκ τῶν αὐτῶν στοιχείων
[4, 1299]   διαλείπειν πολὺν χρόνον τὰς δ'  ἅπαξ   ἄρχειν, καὶ βέλτιον ἕκαστον ἔργον
[4, 1299]   μὴ τὸν αὐτὸν δὶς ἀλλ'  ἅπαξ   μόνον, ἔτι δὲ περὶ τὴν
[4, 1295]   βίος τίς ἐστι πόλεως. ~Ἐν  ἁπάσαις   δὴ ταῖς πόλεσιν ἔστι τρία
[4, 1288]   καὶ τὴν ῥᾴω καὶ κοινοτέραν  ἁπάσαις·   νῦν δ' οἱ μὲν τὴν
[4, 1288]   ~Ἐν  ἁπάσαις   ταῖς τέχναις καὶ ταῖς ἐπιστήμαις
[4, 1299]   μᾶλλον ἄν τις ἀπορήσειε πρὸς  ἅπασάν   τε δὴ πολιτείαν καὶ δὴ
[4, 1290]   λαβεῖν εἴδη, πρῶτον ἂν ἀποδιωρίζομεν  ἅπερ   ἀναγκαῖον πᾶν ἔχειν ζῷον (οἷον
[4, 1289]   δημοκρατίαν. Ἤδη μὲν οὖν τις  ἀπεφήνατο   καὶ τῶν πρότερον οὕτως, οὐ
[4, 1295]   τῶν δὲ καταφρονούντων· πλεῖστον  ἀπέχει   φιλίας καὶ κοινωνίας πολιτικῆς·
[4, 1289]   τὴν τυραννίδα χειρίστην οὖσαν πλεῖστον  ἀπέχειν   πολιτείας, δεύτερον δὲ τὴν ὀλιγαρχίαν
[4, 1293]   κύριον (ὅσῳ γὰρ ἂν πλεῖον  ἀπέχωσι   τῆς μοναρχίας, καὶ μήτε τοσαύτην
[4, 1297]   οὐκ ἂν ὑπομείνειαν διὰ τὴν  ἀπιστίαν   τὴν πρὸς ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ
[4, 1294]   τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, τοῖς  ἁπλῶς   ἀρίστοις. Δοκεῖ δὲ ἀριστοκρατία μὲν
[4, 1299]   τάττουσι δούλους. Μάλιστα δ' ὡς  ἁπλῶς   εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας ὅσαις
[4, 1293]   Ἔστι γὰρ πολιτεία ὡς  ἁπλῶς   εἰπεῖν μίξις ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρατίας.
[4, 1298]   δὲ κληρωτοί, καὶ κληρωτοὶ  ἁπλῶς   ἐκ προκρίτων, κοινῇ
[4, 1288]   ἀδύνατον, ὥστε τὴν κρατίστην τε  ἁπλῶς   καὶ τὴν ἐκ τῶν ὑποκειμένων
[4, 1293]   (τὴν γὰρ ἐκ τῶν ἀρίστων  ἁπλῶς   κατ' ἀρετὴν πολιτείαν καὶ μὴ
[4, 1297]   τοῦ δὲ τιμήματος τὸ πλῆθος  ἁπλῶς   μὲν ὁρισαμένους οὐκ ἔστιν εἰπεῖν
[4, 1293]   προσαγορεύειν ἀριστοκρατίαν· ἐν μόνῃ γὰρ  ἁπλῶς   αὐτὸς ἀνὴρ καὶ πολίτης
[4, 1290]   δημοκρατίαν, καθάπερ εἰώθασί τινες νῦν,  ἁπλῶς   οὕτως, ὅπου κύριον τὸ πλῆθος
[4, 1294]   μικροῦ πάμπαν, οἱ δ'  ἀπὸ   μακροῦ τιμήματος, κοινὸν δέ γε
[4, 1289]   ὀλιγαρχίαν (ἡ γὰρ ἀριστοκρατία διέστηκεν  ἀπὸ   ταύτης πολὺ τῆς πολιτείας) μετριωτάτην
[4, 1293]   μήθ' οὕτως ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι  ἀπὸ   τῆς πόλεως, ἀνάγκη τὸν νόμον
[4, 1294]   ἀπὸ τιμήματος, ὀλιγαρχικὸν δὲ τὸ  ἀπὸ   τιμήματος· ἀριστοκρατικὸν τοίνυν καὶ πολιτικὸν
[4, 1294]   δὲ τῆς δημοκρατίας τὸ μὴ  ἀπὸ   τιμήματος. μὲν οὖν τρόπος
[4, 1294]   καὶ δημοκρατικὸν μὲν τὸ μὴ  ἀπὸ   τιμήματος, ὀλιγαρχικὸν δὲ τὸ ἀπὸ
[4, 1294]   τάττουσιν, οἷον ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν  ἀπὸ   τιμήματος οὐθενὸς μικροῦ πάμπαν,
[4, 1291]   δημοκρατίας τοῦτο, τὸ τὰς ἀρχὰς  ἀπὸ   τιμημάτων εἴναι, βραχέων δὲ τούτων
[4, 1292]   δὲ εἴδη ἓν μὲν τὸ  ἀπὸ   τιμημάτων εἶναι τὰς ἀρχὰς τηλικούτων
[4, 1292]   τῆς πολιτείας, ~ἄλλο δέ, ὅταν  ἀπὸ   τιμημάτων μακρῶν ὦσιν αἱ ἀρχαὶ
[4, 1298]   διαφορὰς πλείους. Ὅταν μὲν γὰρ  ἀπὸ   τιμημάτων μετριωτέρων αἱρετοί τε ὦσι
[4, 1291]   ἐξουσίαν εἶναι μετέχειν καὶ τὸν  ἀποβάλλοντα   μὴ μετέχειν· ~ἕτερον εἶδος δημοκρατίας
[4, 1296]   τὴν παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι πολιτείαν  ἀποβλέποντες   οἱ μὲν δημοκρατίας ἐν ταῖς
[4, 1297]   μὲν τὴν ζημίαν φεύγωσι τὸ  ἀπογράφεσθαι,   διὰ δὲ τὸ μὴ ἀπογράφεσθαι
[4, 1297]   ἀπογράφεσθαι, διὰ δὲ τὸ μὴ  ἀπογράφεσθαι   μὴ δικάζωσι μηδ' ἐκκλησιάζωσιν. Τὸν
[4, 1297]   ἐκκλησιάζειν καὶ δικάζειν, ἐὰν δὲ  ἀπογραψάμενοι   μήτ' ἐκκλησιάζωσι μήτε δικάζωσιν, ἐπίκεινται
[4, 1297]   Ἐνιαχοῦ δ' ἔξεστι μὲν πᾶσιν  ἀπογραψαμένοις   ἐκκλησιάζειν καὶ δικάζειν, ἐὰν δὲ
[4, 1299]   εἰπεῖν ἀρχὰς λεκτέον ταύτας ὅσαις  ἀποδέδοται   βουλεύσασθαί τε περὶ τινῶν καὶ
[4, 1298]   δ' ἤτοι πᾶσι τοῖς πολίταις  ἀποδίδοσθαι   πάσας ταύτας τὰς κρίσεις
[4, 1291]   Τὸ δὲ προπολεμοῦν οὐ πρότερον  ἀποδίδωσι   μέρος πρὶν τῆς χώρας
[4, 1290]   προῃρούμεθα λαβεῖν εἴδη, πρῶτον ἂν  ἀποδιωρίζομεν   ἅπερ ἀναγκαῖον πᾶν ἔχειν ζῷον
[4, 1296]   πρότερον ἐφ' ἡγεμονίᾳ γενομένων ταύτην  ἀποδοῦναι   τὴν τάξιν, ἤδη δὲ καὶ
[4, 1291]   κοινωνοῖς ἀναγκαῖον εἶναί τινα τὸν  ἀποδώσοντα   καὶ κρινοῦντα τὸ δίκαιον. Εἴπερ
[4, 1290]   εὐγένειαν καὶ πρῶτοι κατασχόντες τὰς  ἀποικίας,   ὀλίγοι ὄντες, πολλῶνν, οὔτε ἂν
[4, 1298]   τὸ τῶν γνωρίμων πλῆθος,  ἀποκληροῦν   τοὺς πλείους· ἐν δὲ ταῖς
[4, 1293]   Εἰώθασι δὲ καλεῖν τὰς μὲν  ἀποκλινούσας   ὡς πρὸς τὴν δημοκρατίαν πολιτείας,
[4, 1297]   αἱ γὰρ πλεονεξίαι τῶν πλουσίων  ἀπολλύασι   μᾶλλον τὴν πολιτείαν αἱ
[4, 1296]   οἱ ἄποροι, κακοπραγία γίνεται καὶ  ἀπόλλυνται   ταχέως. Σημεῖον δὲ δεῖ νομίζειν
[4, 1290]   ἐλευθέρων ἄρχωσι, δῆμος, οἷον ἐν  Ἀπολλωνίᾳ   τῇ ἐν τῷ Ἰονίῳ καὶ
[4, 1293]   ἀριστοκρατία βούλεται τὴν ὑπεροχὴν  ἀπονέμειν   τοῖς ἀρίστοις τῶν πολιτῶν, καὶ
[4, 1299]   σπουδαίαν πολιτείαν, μᾶλλον ἄν τις  ἀπορήσειε   πρὸς ἅπασάν τε δὴ πολιτείαν
[4, 1297]   ὀκνεῖν, ἂν μὴ λαμβάνωσι τροφήν,  ἄποροι   δὲ ὦσιν· ἐὰν δὲ πορίζῃ
[4, 1291]   πόλεως, οἱ εὔποροι καὶ οἱ  ἄποροι.   Ἔτι δὲ διὰ τὸ ὡς
[4, 1296]   καταλιπεῖν μέσον, καὶ πάντες σχεδὸν  ἄποροι   εὔποροί εἰσι. Καὶ αἱ
[4, 1296]   τούτων τῷ πλήθει ὑπερτείνωσιν οἱ  ἄποροι,   κακοπραγία γίνεται καὶ ἀπόλλυνται ταχέως.
[4, 1290]   μὲν ὅταν οἱ ἐλεύθεροι καὶ  ἄποροι   πλείους ὄντες κύριοι τῆς ἀρχῆς
[4, 1295]   μὲν εὔποροι σφόδρα, οἱ δὲ  ἄποροι   σφόδρα, οἱ δὲ τρίτοι οἱ
[4, 1297]   ἂν μὴ δικάζωσι, τοῖς δ'  ἀπόροις   ἄδειαν, τοῖς μὲν μεγάλην
[4, 1297]   μὴ ἐξεῖναι ἐξόμνυσθαι, τοῖς δ'  ἀπόροις   ἐξεῖναι, καὶ περὶ τὰ δικαστήρια
[4, 1297]   γυμνάζεσθαι νομοθετοῦσιν. Τοῖς μὲν γὰρ  ἀπόροις   ἔξεστι μὴ κεκτῆσθαι, τοῖς δ'
[4, 1297]   ταῦτ' ἀντισοφίζονται. Τοῖς μὲν γὰρ  ἀπόροις   μισθὸν πορίζουσιν ἐκκλησιάζουσι καὶ δικάζουσιν,
[4, 1294]   δὲ ταῖς δημοκρατίαις τοῖς μὲν  ἀπόροις   μισθόν, τοῖς δ' εὐπόροις οὐδεμίαν
[4, 1294]   ἂν μὴ δικάζωσι, τοῖς δ'  ἀπόροις   οὐδένα μισθόν, ἐν δὲ ταῖς
[4, 1298]   οἱ δὲ δημοτικοὶ μισθὸν τοῖς  ἀπόροις)   τοῦτο δὴ καὶ περὶ τὰς
[4, 1291]   τὸ μηδὲν μᾶλλον ὑπερέχειν τοὺς  ἀπόρους   τοὺς εὐπόρους, μηδὲ κυρίους
[4, 1293]   τὸ δύνασθαι σχολάζειν καὶ τοὺς  ἀπόρους,   λαμβάνοντας μισθόν. Καὶ μάλιστα δὲ
[4, 1296]   ἀγεννεῖς τῶν πλουσίων τοὺς  ἀπόρους,   μὴ μέντοι τοσοῦτον ὑπερέχειν τῷ
[4, 1292]   τὰς ἀρχὰς τηλικούτων ὥστε τοὺς  ἀπόρους   μὴ μετέχειν, πλείους ὄντας, ἐξεῖναι
[4, 1289]   εὐπόρους ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς δ'  ἀπόρους   τοὺς δὲ μέσους, καὶ τῶν
[4, 1290]   κοινήν, λέγω δ' οἷον τῶν  ἀπόρων   τῶν εὐπόρων κοινήν
[4, 1300]   τε κωλύειν ἐξιέναι τὰς τῶν  ἀπόρων,   οὐδ' ὀλιγαρχικόν (τρυφῶσι γὰρ αἱ
[4, 1293]   δικάζειν. Διὸ γίνεται τὸ τῶν  ἀπόρων   πλῆθος κύριον τῆς πολιτείας, ἀλλ'
[4, 1296]   μὲν οὖν ὑπερέχει τὸ τῶν  ἀπόρων   πλῆθος τὴν εἰρημένην ἀναλογίαν, ἐνταῦθα
[4, 1294]   στοχάζεται τῶν εὐπόρων καὶ τῶν  ἀπόρων,   πλούτου καὶ ἐλευθερίας· σχεδὸν γὰρ
[4, 1294]   μίξιν, τῶν εὐπόρων καὶ τῶν  ἀπόρων,   πολιτείαν λεκτέον, τὴν δὲ τῶν
[4, 1289]   τῶν εὐπόρων δὲ καὶ τῶν  ἀπόρων   τὸ μὲν ὁπλιτικὸν τὸ δὲ
[4, 1288]   γνωρίζειν, ὥσθ' οἱ πλεῖστοι τῶν  ἀποφαινομένων   περὶ πολιτείας, καὶ εἰ τἆλλα
[4, 1298]   ταῖς πολιτείαις γιγνομένου δεῖ ποιεῖν.  Ἀποψηφιζόμενον   μὲν γὰρ κύριον δεῖ ποιεῖν
[4, 1298]   ἀνεστραμμένως ποιοῦσιν· οἱ γὰρ ὀλίγοι  ἀποψηφισάμενοι   μὲν κύριοι, καταψηφισάμενοι δὲ οὐ
[4, 1291]   αὐξομένης καὶ τῆς τῶν πλησίον  ἁπτομένης   εἰς πόλεμον καταστῶσιν. Ἀλλὰ μὴν
[4, 1295]   θέλω ἐν πόλει εἶναι. Δῆλον  ἄρα   ὅτι καὶ κοινωνία
[4, 1290]   κοινήν τιν' ἀμφοῖν. Ἀναγκαῖον  ἄρα   πολιτείας εἶναι τοσαύτας ὅσαι περ
[4, 1300]   τιμήματι γένει  ἀρετῇ   τινι τοιούτῳ ἄλλῳ, ὥσπερ
[4, 1294]   ἰσότητος τῆς πολιτείας, ἐλευθερία πλοῦτος  ἀρετή   ήτὸ γὰρ τέταρτον, καλοῦσιν
[4, 1294]   ἀρετήν (ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ ὅρος  ἀρετή,   ὀλιγαρχίας δὲ πλοῦτος, δήμου δ'
[4, 1291]   τῶν δὲ γνωρίμων πλοῦτος εὐγένεια  ἀρετὴ   παιδεία καὶ τὰ τούτοις λεγόμενα
[4, 1294]   εὐγένειά ἐστιν ἀρχαῖος πλοῦτος καὶ  ἀρετήή,   φανερὸν ὅτι τὴν μὲν τοῖν
[4, 1295]   εὐδαίμονα βίον εἶναι τὸν κατ'  ἀρετὴν   ἀνεμπόδιστον, μεσότητα δὲ τὴν ἀρετήν,
[4, 1294]   τὸ τὰς τιμὰς νενεμῆσθαι κατ'  ἀρετήν   (ἀριστοκρατίας μὲν γὰρ ὅρος ἀρετή,
[4, 1293]   οἷον Λακεδαιμονίων, εἴς τε  ἀρετὴν   καὶ δῆμον, καὶ ἔστι μίξις
[4, 1293]   βλέπει εἴς τε πλοῦτον καὶ  ἀρετὴν   καὶ δῆμον, οἷον ἐν Καρχηδόνι,
[4, 1289]   κατὰ γένος δὲ κατ'  ἀρετήν,   ~κἂν εἴ τι δὴ τοιοῦτον
[4, 1293]   ἐκ τῶν ἀρίστων ἁπλῶς κατ'  ἀρετὴν   πολιτείαν καὶ μὴ πρὸς ὑπόθεσίν
[4, 1295]   πλείστοις τῶν ἀνθρώπων, μήτε πρὸς  ἀρετὴν   συγκρίνουσι τὴν ὑπὲρ τοὺς ἰδιώτας,
[4, 1289]   ὀνομάτων· βούλεται γὰρ ἑκατέρα κατ'  ἀρετὴν   συνεστάναι κεχορηγημένην) ἔτι δὲ τί
[4, 1295]   ἀρετὴν ἀνεμπόδιστον, μεσότητα δὲ τὴν  ἀρετήν,   τὸν μέσον ἀναγκαῖον εἶναι βίον
[4, 1293]   δύο τούτων, δημοκρατίας τε καὶ  ἀρετῆς.   Ἀριστοκρατίας μὲν οὖν παρὰ τὴν
[4, 1293]   ταῖς μὴ ποιουμέναις κοινὴν ἐπιμέλειαν  ἀρετῆς   εἰσὶν ὅμως τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες
[4, 1295]   ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πόλεως  ἀρετῆς   καὶ κακίας καὶ πολιτείας·
[4, 1291]   κρίνοντας· ἀντιποιοῦνται δὲ καὶ τῆς  ἀρετῆς   πάντες, καὶ τὰς πλείστας ἀρχὰς
[4, 1291]   ~ἀναγκαῖον καὶ μετέχοντας εἶναί τινας  ἀρετῆς   τῆς τῶν πολιτικῶν. Τὰς μὲν
[4, 1293]   πολλάκις γίνεσθαι λανθάνει τοὺς πειρωμένους  ἀριθμεῖν   τὰ τῶν πολιτειῶν εἴδη, καὶ
[4, 1296]   τὸ ποσόν, οἷον πλείους τὸν  ἀριθμὸν   εἶναι τῶν γενναίων τοὺς ἀγεννεῖς
[4, 1300]   περὶ τὰς ἀρχὰς τοσοῦτοι τὸν  ἀριθμόν   εἰσι, καὶ διῄρηνται κατὰ τὰς
[4, 1297]   τε γὰρ οὐ μία τὸν  ἀριθμόν   ἐστι, καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσσ,
[4, 1300]   εἴδη δικαστηρίων. Ἔστι δὲ τὸν  ἀριθμὸν   ὀκτώ, ἓν μὲν εὐθυντικόν, ἄλλο
[4, 1297]   πρὸς τὸν δῆμον πέντε τὸν  ἀριθμόν,   περὶ ἐκκλησίαν, περὶ τὰς ἀρχάς,
[4, 1289]   ἔστι μέρη πλείω πόλεως τὸν  ἀριθμόν.   Πρῶτον μὲν γὰρ ἐξ οἰκιῶν
[4, 1301]   οὖν οἱ τρόποι τέτταρες τὸν  ἀριθμόν·   τοσοῦτοι δ' ἕτεροι καὶ οἱ
[4, 1299]   τοῦτο δ' ἐὰν ὀλίγοι τὸν  ἀριθμὸν   ὦσιν, ὀλιγαρχικόν· τοὺς δὲ προβούλους
[4, 1290]   τῆς συζεύξεως τῆς τούτων  ἀριθμὸς   ἐξ ἀνάγκης ποιήσει πλείω γένη
[4, 1295]   καλῶς ηὔξατο Φωκυλίδης Πολλὰ μέσοισιν  ἄριστα·   μέσος θέλω ἐν πόλει εἶναι.
[4, 1295]   μάλιστα τοῖς μέσοις. Ὥστ' ἀναγκαῖον  ἄριστα   πολιτεύεσθαι ταύτην τὴν πόλιν ἐστὶν
[4, 1295]   καὶ κοινωνία πολιτικὴ  ἀρίστη   διὰ τῶν μέσων, καὶ
[4, 1296]   κρατουμένους ὑπομένειν. Τίς μὲν οὖν  ἀρίστη   πολιτεία, καὶ διὰ τίν' αἰτίαν,
[4, 1295]   τὰς εἰρημένας αἰτίας. Τίς δ'  ἀρίστη   πολιτεία καὶ τίς ἄριστος βίος
[4, 1288]   τε ποίῳ συμφέρει, καὶ τίς  ἀρίστη   (τῷ γὰρ κάλλιστα πεφυκότι καὶ
[4, 1297]   συμβαίνει, πρὸς δὲ τούτοις τίς  ἀρίστη   τῶν πολιτειῶν ὡς ἐπὶ τὸ
[4, 1288]   κάλλιστα πεφυκότι καὶ κεχορηγημένῳ τὴν  ἀρίστην   ἀναγκαῖον ἁρμόττειν) καὶ τίς τοῖς
[4, 1288]   διαμαρτάνουσιν. Οὐ γὰρ μόνον τὴν  ἀρίστην   δεῖ θεωρεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[4, 1289]   ἄλλων, χειρίστην δημοκρατίαν, φαύλων δὲ  ἀρίστην·   ἡμεῖς δὲ ὅλως ταύτας ἐξημαρτημένας
[4, 1288]   τῆς αὐτῆς ἐστιν ἐπιστήμης τὴν  ἀρίστην   θεωρῆσαι τίς ἐστι καὶ ποία
[4, 1288]   καὶ τὴν ἐκ τῶν ὑποκειμένων  ἀρίστην   οὐ δεῖ λεληθέναι τὸν ἀγαθὸν
[4, 1289]   καὶ τίς αἱρετωτάτη μετὰ τὴν  ἀρίστην   πολιτείαν, κἂν εἴ τις ἄλλη
[4, 1293]   οὖν παρὰ τὴν πρώτην τὴν  ἀρίστην   πολιτείαν ταῦτα δύο εἴδη, καὶ
[4, 1288]   τινι πόλει συμβέβηκε μήτε τὴν  ἀρίστην   πολιτεύεσθαι πολιτείαν, ἀχορήγητον δὲ εἶναι
[4, 1296]   τὴν δὲ χείρω, διωρισμένης τῆς  ἀρίστης   οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν. Ἀεὶ γὰρ
[4, 1289]   εἴρηται (τὸ γὰρ περὶ τῆς  ἀρίστης   πολιτείας θεωρῆσαι ταὐτὸ καὶ περὶ
[4, 1290]   κεκραμένης ἁρμονίασσ τὰς δὲ τῆς  ἀρίστης   πολιτείας, ὀλιγαρχικὰς μὲν τὰς συντονωτέρας
[4, 1288]   τίσιν ἁρμόττουσα (πολλοῖς γὰρ τῆς  ἀρίστης   τυχεῖν ἴσως ἀδύνατον, ὥστε τὴν
[4, 1293]   μὴ μόνον πλουτίνδην ἀλλὰ καὶ  ἀριστίνδην   αἱροῦνται τὰς ἀρχάς, αὕτη
[4, 1294]   ἐνδεχομένων αὐτοῖς, τοῖς ἁπλῶς  ἀρίστοις.   Δοκεῖ δὲ ἀριστοκρατία μὲν εἶναι
[4, 1294]   ἐνδέχεται διχῶς· γὰρ τοῖς  ἀρίστοις   τῶν ἐνδεχομένων αὐτοῖς, τοῖς
[4, 1293]   βούλεται τὴν ὑπεροχὴν ἀπονέμειν τοῖς  ἀρίστοις   τῶν πολιτῶν, καὶ τὰς ὀλιγαρχίας
[4, 1294]   ἀλλὰ πονηροκρατουμένην, ὁμοίως δὲ καὶ  ἀριστοκρατεῖσθαι   τὴν μὴ εὐνομουμένην. Οὐκ ἔστι
[4, 1293]   τούτους προσαγορεύουσιν. Ἐπεὶ οὖν  ἀριστοκρατία   βούλεται τὴν ὑπεροχὴν ἀπονέμειν τοῖς
[4, 1289]   δὲ τὴν ὀλιγαρχίαν (ἡ γὰρ  ἀριστοκρατία   διέστηκεν ἀπὸ ταύτης πολὺ τῆς
[4, 1298]   καὶ οὗτοι αἱρετοί, μὴ κληρωτοί,  ἀριστοκρατία   πολιτεία. Ἐὰν δ' ἐνίων
[4, 1289]   ἔτι δὲ τί διαφέρουσιν ἀλλήλων  ἀριστοκρατία   καὶ βασιλεία, καὶ πότε δεῖ
[4, 1294]   γὰρ ἐν ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν  ἀριστοκρατίᾳ   καὶ ἐν δήμοις, τι
[4, 1299]   ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ  ἀριστοκρατίᾳ   καὶ μοναρχίᾳ πότερον αἱ αὐταὶ
[4, 1294]   τοῖς ἁπλῶς ἀρίστοις. Δοκεῖ δὲ  ἀριστοκρατία   μὲν εἶναι μάλιστα τὸ τὰς
[4, 1294]   τί διαφέρουσιν ἀλλήλων αἵ τ'  ἀριστοκρατίαι   καὶ αἱ πολιτεῖαι τῆς ἀριστοκρατίας·
[4, 1293]   ὀλιγαρχουμένας ἔχουσι διαφορὰς καὶ καλοῦνται  ἀριστοκρατίαι   καὶ πρὸς τὴν καλουμένην πολιτείαν.
[4, 1299]   ἑτέραις, οἷον ἐν μὲν ταῖς  ἀριστοκρατίαις   ἐκ πεπαιδευμένων, ἐν δὲ ταῖς
[4, 1290]   μέρος ἐν τοῖς περὶ τὴν  ἀριστοκρατίαν·   ἐκεῖ γὰρ διείλομεν ἐκ πόσων
[4, 1293]   ἀγαθῶν ἀνδρῶν μόνην δίκαιον προσαγορεύειν  ἀριστοκρατίαν·   ἐν μόνῃ γὰρ ἁπλῶς
[4, 1294]   λεκτέον, τὴν δὲ τῶν τριῶν  ἀριστοκρατίαν   μάλιστα τῶν ἄλλων παρὰ τὴν
[4, 1293]   νὥσπερ Πλάτων) ἐν ταῖς πολιτείαις.  ~Ἀριστοκρατίαν   μὲν οὖν καλῶς ἔχει καλεῖν
[4, 1293]   δημοκρατίαν, τέταρτον δὲ τὴν καλουμένην  ἀριστοκρατίαν)   πέμπτη δ' ἐστὶν προσαγορεύεται
[4, 1289]   μὲν τὰς ὀρθὰς πολιτείας, βασιλείαν  ἀριστοκρατίαν   πολιτείαν, τρεῖς δὲ τὰς τούτων
[4, 1290]   δῆμος καὶ ὀλιγαρχία. Τὴν γὰρ  ἀριστοκρατίαν   τῆς ὀλιγαρχίας εἶδος τιθέασιν ὡς
[4, 1289]   τυραννίδα μὲν βασιλείας ὀλιγαρχίαν δὲ  ἀριστοκρατίας   δημοκρατίαν δὲ πολιτείας, καὶ περὶ
[4, 1293]   δὲ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον  ἀριστοκρατίας   διὰ τὸ μᾶλλον ἀκολουθεῖν παιδείαν
[4, 1289]   δὲ πολιτείας, καὶ περὶ μὲν  ἀριστοκρατίας   καὶ βασιλείας εἴρηται (τὸ γὰρ
[4, 1294]   ἀριστοκρατίαι καὶ αἱ πολιτεῖαι τῆς  ἀριστοκρατίας·   καὶ ὅτι οὐ πόρρω αὗται
[4, 1294]   τὰς τιμὰς νενεμῆσθαι κατ' ἀρετήν  (ἀριστοκρατίας   μὲν γὰρ ὅρος ἀρετή, ὀλιγαρχίας
[4, 1293]   τούτων, δημοκρατίας τε καὶ ἀρετῆς.  Ἀριστοκρατίας   μὲν οὖν παρὰ τὴν πρώτην
[4, 1294]   ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ὀνομαζομένας  ἀριστοκρατίας,   νῦν εἴρηται. ~(Περὶ δὲ τυραννίδος
[4, 1293]   παρέκβασιν οὔτε τὰς ἄρτι ῥηθείσας  ἀριστοκρατίας,   ὅτι τὸ μὲν ἀληθὲς πᾶσαι
[4, 1295]   μετασχεῖν; Καὶ γὰρ ἃς καλοῦσιν  ἀριστοκρατίας,   περὶ ὧν νῦν εἴπομεν, τὰ
[4, 1301]   περὶ πάντων, τὰ δὲ τρίτα  ἀριστοκρατικὰ   καὶ πολιτικά, ὅσα τὰ μὲν
[4, 1297]   δὲ πολλοὶ καὶ τῶν τὰς  ἀριστοκρατικὰς   βουλομένων ποιεῖν πολιτείας, οὐ μόνον
[4, 1293]   δῆμον, οἷον ἐν Καρχηδόνι, αὕτη  ἀριστοκρατική   ἐστιν, καὶ ἐν αἷς εἰς
[4, 1289]   κἂν εἴ τις ἄλλη τετύχηκεν  ἀριστοκρατικὴ   καὶ συνεστῶσα καλῶς, ἀλλ' οὐ
[4, 1293]   πολιτεία διαφέρει τε ἀμφοῖν καὶ  ἀριστοκρατικὴ   καλεῖται. Καὶ γὰρ ἐν ταῖς
[4, 1298]   καὶ κληρωτοί, τὰ μὲν πολιτείας  ἀριστοκρατικῆς   ἐστι τούτων, τὰ δὲ πολιτείας
[4, 1300]   ἄρχων κύριός ἐστι τοιαύτης ἐπιμελείας,  ἀριστοκρατικόν,   δημοκρατικὸν δ' οὔ ὔπῶς γὰρ
[4, 1292]   ποιῶσι, δοκεῖ τοῦτ' εἶναι μᾶλλον  ἀριστοκρατικόν,   ἐὰν δὲ ἐκ τινῶν ἀφωρισμένων,
[4, 1300]   τε ἐκ τινῶν αἱρέσει πάντας  ἀριστοκρατικόν.   Οἱ μὲν οὖν τρόποι τῶν
[4, 1294]   ὀλιγαρχικὸν δὲ τὸ ἀπὸ τιμήματος·  ἀριστοκρατικὸν   τοίνυν καὶ πολιτικὸν τὸ ἐξ
[4, 1300]   τὰς δ' ἐκ τινῶν πολιτικὸν  ἀριστοκρατικῶς,   ~ἢ τὰς μὲν αἱρέσει τὰς
[4, 1294]   ἀδυνάτων τὸ εὐνομεῖσθαι τὴν μὴ  ἀριστοκρατουμένην   πόλιν ἀλλὰ πονηροκρατουμένην, ὁμοίως δὲ
[4, 1295]   Ἐπεὶ τοίνυν ὁμολογεῖται τὸ μέτριον  ἄριστον   καὶ τὸ μέσον, φανερὸν ὅτι
[4, 1295]   δ' ἀρίστη πολιτεία καὶ τίς  ἄριστος   βίος ταῖς πλείσταις πόλεσι καὶ
[4, 1289]   φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους τοὺς  ἀρίστους   ἰδεῖν καὶ τοὺς ἑκάστῃ τῶν
[4, 1293]   λόγοις (τὴν γὰρ ἐκ τῶν  ἀρίστων   ἁπλῶς κατ' ἀρετὴν πολιτείαν καὶ
[4, 1290]   δ' ἔχει καὶ περὶ τὰς  ἁρμονίας,   ὥς φασί τινες· καὶ γὰρ
[4, 1290]   τὰς μὲν τῆς εὖ κεκραμένης  ἁρμονίασσ   τὰς δὲ τῆς ἀρίστης πολιτείας,
[4, 1299]   συνάγειν ἀρχὰς εἰς μίαν ἀρχήν.  Ἁρμόττει   δὲ καὶ τοῦτο μὴ λεληθέναι,
[4, 1299]   ὅπου διαφέρουσαι (ἔνθα μὲν γὰρ  ἁρμόττει   μεγάλας ἔνθα δ' εἶναι μικρὰς
[4, 1299]   τις εἰδὼς ταῦτα συνίδοι ποίας  ἁρμόττει   συνάγειν ἀρχὰς εἰς μίαν ἀρχήν.
[4, 1297]   καὶ τῶν ἄλλων ποία ποίοις  ἁρμόττει   τῶν πολιτειῶν, εἴρηται. Πάλιν δὲ
[4, 1288]   καὶ κεχορηγημένῳ τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον  ἁρμόττειν)   καὶ τίς τοῖς πλείστοις μία
[4, 1288]   θεωρῆσαι τὸ περὶ ἕκαστον γένος  ἁρμόττον,   οἷον ἄσκησις σώματι ποία τε
[4, 1289]   καὶ τοὺς ἑκάστῃ τῶν πολιτειῶν  ἁρμόττοντας.   Πρὸς γὰρ τὰς πολιτείας τοὺς
[4, 1289]   καλῶς, ἀλλ' οὐ ταῖς πλείσταις  ἁρμόττουσα   πόλεσι, τίς ἐστιν. Ἔπειτα καὶ
[4, 1288]   τῶν ἐκτός, καὶ τίς τίσιν  ἁρμόττουσα   (πολλοῖς γὰρ τῆς ἀρίστης τυχεῖν
[4, 1288]   τὴν μάλιστα πάσαις ταῖς πόλεσιν  ἁρμόττουσαν   δεῖ γνωρίζειν, ὥσθ' οἱ πλεῖστοι
[4, 1293]   οὔτε ταύτην παρέκβασιν οὔτε τὰς  ἄρτι   ῥηθείσας ἀριστοκρατίας, ὅτι τὸ μὲν
[4, 1291]   δὲ περὶ ὧν τυγχάνομεν διωρικότες  ἀρτίως,   τὸ βουλευόμενον καὶ τὸ κρῖνον
[4, 1292]   πρόκλησιν· ὥστε καταλύονται πᾶσαι αἱ  ἀρχαί.   Εὐλόγως δὲ ἂν δόξειεν ἐπιτιμᾶν
[4, 1292]   ἀπὸ τιμημάτων μακρῶν ὦσιν αἱ  ἀρχαὶ   καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ τοὺς ἐλλείποντας
[4, 1299]   πολιτείας πολλὰς διαφοράς, πόσαι τε  ἀρχαί,   καὶ κύριαι τίνων, καὶ περὶ
[4, 1299]   ἄλλην διανοητικὴν πραγματείαν. Ποῖαι δ'  ἀρχαὶ   καὶ πόσαι ἀναγκαῖαι εἰ ἔσται
[4, 1299]   πότερον αἱ αὐταὶ μέν εἰσιν  ἀρχαὶ   κύριαι, οὐκ ἐξ ἴσων δ'
[4, 1299]   Ἀλλ' ὅπου ἄμφω αὗται αἱ  ἀρχαί,   οἱ πρόβουλοι καθεστᾶσιν ἐπὶ τοῖς
[4, 1297]   ἐκάλουν δημοκρατίας· ἦσαν δὲ αἱ  ἀρχαῖαι   πολιτεῖαι εὐλόγως ὀλιγαρχικαὶ καὶ βασιλικαί.
[4, 1295]   καὶ τὸ παλαιὸν ἐν τοῖς  ἀρχαίοις   Ἕλλησιν ἐγίγνοντό τινες μόναρχοι τὸν
[4, 1297]   ἐμπειρίαι καὶ τάξεις ἐν τοῖς  ἀρχαίοις   οὐχ ὑπῆρχον, ὥστ' ἐν τοῖς
[4, 1294]   δυσίν· γὰρ εὐγένειά ἐστιν  ἀρχαῖος   πλοῦτος καὶ ἀρετήή, φανερὸν ὅτι
[4, 1298]   δὲ μόνον πρός τε τὰς  ἀρχαιρεσίας   αἱρησομένους καὶ πρὸς τὰς νομοθεσίας
[4, 1292]   τούτοις. Ἔτι δ' οἱ ταῖς  ἀρχαῖς   ἐγκαλοῦντες τὸν δῆμόν φασι δεῖν
[4, 1299]   ῥᾴδιόν ἐστι πολλοὺς ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   εἶναι· τίνες γὰρ οἱ τούτοις
[4, 1289]   πλουτοῦντας ποιεῖν· διόπερ ἐπὶ τῶν  ἀρχαίων   χρόνων ὅσαις πόλεσιν ἐν τοῖς
[4, 1299]   καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰς  ἀρχὰς   ἀιδίους πολυχρονίους μηδέτερον
[4, 1291]   εἶδος δημοκρατίας τοῦτο, τὸ τὰς  ἀρχὰς   ἀπὸ τιμημάτων εἴναι, βραχέων δὲ
[4, 1291]   ἀρετῆς πάντες, καὶ τὰς πλείστας  ἀρχὰς   ἄρχειν οἴονται δύνασθαι· ἀλλὰ πένεσθαι
[4, 1293]   ἀλλὰ καὶ ἀριστίνδην αἱροῦνται τὰς  ἀρχάς,   αὕτη πολιτεία διαφέρει τε
[4, 1298]   συναρχίαι συνιοῦσαι, εἰς δὲ τὰς  ἀρχὰς   βαδίζουσι πάντες κατὰ μέρος ἐκ
[4, 1298]   εὐθύνας, τὰ δ' ἄλλα τὰς  ἀρχὰς   βουλεύεσθαι τὰς ἐφ' ἑκάστοις τεταγμένας,
[4, 1300]   μὲν τίνες οἱ καθιστάντες τὰς  ἀρχάς,   δεύτερον δὲ ἐκ τίνων, λοιπὸν
[4, 1299]   τούτων ἐστὶν περὶ τὰς  ἀρχὰς   διαίρεσις. Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο
[4, 1298]   συμμαχίας, τὰ δ' ἄλλα τὰς  ἀρχὰς   διοικεῖν αἱρετὰς οὔσας, ὅσας ἐνδέχεται,
[4, 1299]   ταῦτα συνίδοι ποίας ἁρμόττει συνάγειν  ἀρχὰς   εἰς μίαν ἀρχήν. Ἁρμόττει δὲ
[4, 1294]   ὀλιγαρχίας τὸ αἱρετὰς ποιεῖν τὰς  ἀρχάς,   ἐκ δὲ τῆς δημοκρατίας τὸ
[4, 1295]   νόμον εἶναι ἀμφοτέρας ταύτας τὰς  ἀρχάς   (ἔν τε γὰρ τῶν βαρβάρων
[4, 1293]   τὸ δι' αὑτῶν μὲν τὰς  ἀρχὰς   ἔχειν, κατὰ νόμον δὲ τὸν
[4, 1297]   ἦν ἐκ τούτων, τὰς δὲ  ἀρχὰς   ᾑροῦντο ἐκ τῶν στρατευομένων. Καὶ
[4, 1299]   ἕτερόν τι παρὰ τὰς πολιτικὰς  ἀρχὰς   θετέονν· ἔτι δὲ καὶ χορηγοὶ
[4, 1299]   οἱ δὲ πολυχρονιωτέρας ποιοῦσι τὰς  ἀρχάς)   καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰς
[4, 1298]   δὲ τρόπος τὸ περὶ τὰς  ἀρχὰς   καὶ τὰς εὐθύνας ἀπαντᾶν τοὺς
[4, 1292]   τῶν δὲ καθ' ἕκαστα τὰς  ἀρχάς,   καὶ ταύτην πολιτείαν κρίνειν. Ὥστ'
[4, 1291]   δημιουργικὸν καὶ τὸ περὶ τὰς  ἀρχὰς   λειτουργοῦν, εἴπερ ἄνευ ἀρχόντων ἀδύνατον
[4, 1299]   Μάλιστα δ' ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν  ἀρχὰς   λεκτέον ταύτας ὅσαις ἀποδέδοται βουλεύσασθαί
[4, 1297]   ἀριθμόν, περὶ ἐκκλησίαν, περὶ τὰς  ἀρχάς,   περὶ δικαστήρια, περὶ ὅπλισιν, περὶ
[4, 1298]   πάντων βουλεύεσθαι συνιόντας, τὰς δ'  ἀρχὰς   περὶ μηθενὸς κρίνειν ἀλλὰ μόνον
[4, 1299]   διορίσαι ῥᾴδιον, ποίας δεῖ καλεῖν  ἀρχάς·   πολλῶν γὰρ ἐπιστατῶν πολιτικὴ
[4, 1299]   ἀνάγκη συνάγειν εἰς ὀλίγους πολλὰς  ἀρχάς   ςδιὰ γὰρ ὀλιγανθρωπίαν οὐ ῥᾴδιόν
[4, 1292]   τὸ ἀπὸ τιμημάτων εἶναι τὰς  ἀρχὰς   τηλικούτων ὥστε τοὺς ἀπόρους μὴ
[4, 1294]   ἔτι τὸ δύο τὰς μεγίστας  ἀρχὰς   τὴν μὲν αἱρεῖσθαι τὸν δῆμον,
[4, 1289]   ταῖς πόλεσιν περὶ τὰς  ἀρχάς,   τίνα τρόπον νενέμηνται, καὶ τί
[4, 1294]   εἶναι τὸ κληρωτὰς εἶναι τὰς  ἀρχάς,   τὸ δ' αἱρετὰς ὀλιγαρχικόν, καὶ
[4, 1297]   μείζω πολλῷ, περὶ δὲ τὰς  ἀρχὰς   τὸ τοῖς μὲν ἔχουσι τίμημα
[4, 1300]   οὖν τρόποι τῶν περὶ τὰς  ἀρχὰς   τοσοῦτοι τὸν ἀριθμόν εἰσι, καὶ
[4, 1298]   ~δεύτερον δὲ τὸ περὶ τὰς  ἀρχάς,   τοῦτο δ' ἐστὶ τίνας δεῖ
[4, 1290]   εἰ κατὰ μέγεθος διενέμοντο τὰς  ἀρχάς,   ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ φασί τινες,
[4, 1295]   τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις ἀνυπεύθυνος  ἄρχει   τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων πάντων
[4, 1299]   (πολλούς τε γὰρ εἰς τὰ  ἀρχεῖα   ἐνδέχεται βαδίζειν διὰ τὸ πολλοὺς
[4, 1299]   πρὸς τὴν ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον τὰ  ἀρχεῖα   οἷον ὀβελισκολύχνια ποιεῖν. Ἐὰν οὖν
[4, 1299]   λεληθέναι, ποίων δεῖ κατὰ τόπον  ἀρχεῖα   πολλὰ ἐπιμελεῖσθαι καὶ ποίων πανταχοῦ
[4, 1293]   ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν αὐτοῖς  ἄρχειν,   ἀλλὰ μὴ αὐτούς) ἐὰν δὲ
[4, 1298]   ἐνδέχεται, τοιαῦται δ' εἰσὶν ὅσας  ἄρχειν   ἀναγκαῖον τοὺς ἐπισταμένους· τέταρτος δὲ
[4, 1295]   δ' ἄρχεσθαι μὲν οὐδεμίαν ἀρχήν,  ἄρχειν   δὲ δεσποτικὴν ἀρχήν. Γίνεται οὖν
[4, 1292]   ἀρχῶν, ἐὰν μόνον πολίτης,  ἄρχειν   δὲ τὸν νόμον· ἕτερον δὲ
[4, 1292]   ἅπαντας τοὺς πολίτας ὅσοι ἀνυπεύθυνοι,  ἄρχειν   δὲ τὸν νόμον· ἕτερον δὲ
[4, 1296]   βούλεσθαι τὸ ἴσον, ~ἀλλ'  ἄρχειν   ζητεῖν κρατουμένους ὑπομένειν. Τίς
[4, 1299]   πολὺν χρόνον τὰς δ' ἅπαξ  ἄρχειν,   καὶ βέλτιον ἕκαστον ἔργον τυγχάνει
[4, 1295]   τυραννικαὶ δὲ διὰ τὸ δεσποτικῶς  ἄρχειν   καὶ κατὰ τὴν αὑτῶν γνώμην·
[4, 1291]   οὖν εἶναί τινας τοὺς δυναμένους  ἄρχειν   καὶ λειτουργοῦντας συνεχῶς
[4, 1289]   καθ' οὓς δεῖ τοὺς ἄρχοντας  ἄρχειν   καὶ φυλάττειν τοὺς παραβαίνοντας αὐτούς.
[4, 1291]   πάντες, καὶ τὰς πλείστας ἀρχὰς  ἄρχειν   οἴονται δύνασθαι· ἀλλὰ πένεσθαι καὶ
[4, 1297]   ἄλλην ταύτης. Ἐν μέρει γὰρ  ἄρχειν   οὐκ ἂν ὑπομείνειαν διὰ τὴν
[4, 1295]   ταπεινοὶ λίαν. Ὥσθ' οἱ μὲν  ἄρχειν   οὐκ ἐπίστανται, ἀλλ' ἄρχεσθαι δουλικὴν
[4, 1292]   Δεῖ γὰρ τὸν μὲν νόμον  ἄρχειν   πάντων τῶν δὲ καθ' ἕκαστα
[4, 1292]   ὥστ' ἀναγκαῖον καὶ ἐν ταύτῃ  ἄρχειν   τὸν νόμον. ~Τέταρτον δὲ εἶδος
[4, 1293]   ἰσχυροὶ εἶναι ὥστ' ἄνευ νόμου  ἄρχειν   τὸν νόμον τίθενται τοιοῦτον. Ἐὰν
[4, 1298]   ἐκ τοῦ πλήθους, κατασκευάσαντας  ἀρχεῖον   οἷον ἐν ἐνίαις πολιτείαις ἐστὶν
[4, 1297]   τὴν σύνταξιν φαῦλοι ὑπέμενον τὸ  ἄρχεσθαι.   Διὰ τίνα μὲν οὖν εἰσιν
[4, 1295]   μὲν ἄρχειν οὐκ ἐπίστανται, ἀλλ'  ἄρχεσθαι   δουλικὴν ἀρχήν, οἱ δ' ἄρχεσθαι
[4, 1295]   ἄρχεσθαι δουλικὴν ἀρχήν, οἱ δ'  ἄρχεσθαι   μὲν οὐδεμίαν ἀρχήν, ἄρχειν δὲ
[4, 1295]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,  ἄρχεσθαι   οὔτε βούλονται οὔτε ἐπίστανται (καὶ
[4, 1295]   τρυφὴν οὐδ' ἐν τοῖς διδασκαλείοις  ἄρχεσθαι   σύνηθες αὐτοῖς) οἱ δὲ καθ'
[4, 1292]   ζητεῖ μοναρχεῖν διὰ τὸ μὴ  ἄρχεσθαι   ὑπὸ νόμου, καὶ γίνεται δεσποτικός,
[4, 1298]   κρίσεις τισὶ πάσας (οἷον  ἀρχῇ   τινὶ μιᾷ πλείοσιν,
[4, 1292]   τε τὸ νῦν λεχθὲν καὶ  ἄρχῃ   μὴ νόμος ἀλλ' οἱ
[4, 1299]   ἁρμόττει συνάγειν ἀρχὰς εἰς μίαν  ἀρχήν.   Ἁρμόττει δὲ καὶ τοῦτο μὴ
[4, 1295]   οἱ δ' ἄρχεσθαι μὲν οὐδεμίαν  ἀρχήν,   ἄρχειν δὲ δεσποτικὴν ἀρχήν. Γίνεται
[4, 1295]   οὐδεμίαν ἀρχήν, ἄρχειν δὲ δεσποτικὴν  ἀρχήν.   Γίνεται οὖν δούλων καὶ δεσποτῶν
[4, 1299]   ἐπιμελεῖσθαι καὶ ποίων πανταχοῦ μίαν  ἀρχὴν   εἶναι κυρίαν, οἷον εὐκοσμίας πότερον
[4, 1293]   παρεκβάσεις ἅσπερ ἐν τοῖς κατ'  ἀρχὴν   εἴπομεν. Τελευταῖον δὲ περὶ τυραννίδος
[4, 1290]   τίνες καὶ διὰ τί, λέγωμεν  ἀρχὴν   λαβόντες τὴν εἰρημένην πρότερον. Ὁμολογοῦμεν
[4, 1295]   οὐκ ἐπίστανται, ἀλλ' ἄρχεσθαι δουλικὴν  ἀρχήν,   οἱ δ' ἄρχεσθαι μὲν οὐδεμίαν
[4, 1297]   λέγωμεν περὶ τῶν ἐφεξῆς, λαβόντες  ἀρχὴν   τὴν προσήκουσαν αὐτῶν. Ἔστι δὴ
[4, 1295]   ὑπομένει τῶν ἐλευθέρων τὴν τοιαύτην  ἀρχήν.   Τυραννίδος μὲν οὖν εἴδη ταῦτα
[4, 1300]   τῶν ἀρχῶν καταστάσεις πειρατέον ἐξ  ἀρχῆς   διελθεῖν. Εἰσὶ δ' αἱ διαφοραὶ
[4, 1289]   τὸ μεταμανθάνειν μανθάνειν ἐξ  ἀρχῆς·   διὸ πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ
[4, 1297]   τῶν πολεμούντων, μὲν ἐξ  ἀρχῆς   ἐκ τῶν ἱππέων (τὴν γὰρ
[4, 1299]   καὶ περὶ χρόνου, πόσος ἑκάστης  ἀρχῆς   (οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνους, οἱ
[4, 1300]   ἔσται φανερόν. Λέγω δὲ δύναμιν  ἀρχῆς   οἷον τὴν κυρίαν τῶν προσόδων
[4, 1288]   τὴν δοθεῖσαν δύνασθαι θεωρεῖν, ἐξ  ἀρχῆς   τε πῶς ἂν γένοιτο, καὶ
[4, 1290]   χίλιοι πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν  ἀρχῆς   τοῖς τριακοσίοις καὶ πένησιν ἐλευθέροις
[4, 1290]   ἄποροι πλείους ὄντες κύριοι τῆς  ἀρχῆς   ὦσιν, ὀλιγαρχία δ' ὅταν οἱ
[4, 1289]   ἐπανορθῶσαι πολιτείαν κατασκευάζειν ἐξ  ἀρχῆς,   ὥσπερ καὶ τὸ μεταμανθάνειν
[4, 1299]   μάλιστα τοῦτο· τὸ γὰρ ἐπιτάττειν  ἀρχικώτερόν   ἐστιν. Ἀλλὰ ταῦτα διαφέρει πρὸς
[4, 1295]   ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ τῶν  ἀρχομένων.   Διόπερ ἀκούσιος· οὐθεὶς γὰρ ἑκὼν
[4, 1289]   πολιτείαν, καθ' οὓς δεῖ τοὺς  ἄρχοντας   ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς παραβαίνοντας
[4, 1298]   ἀλλ' ἐπαναγέσθω πάλιν ἐπὶ τοὺς  ἄρχοντας.   Ἐν γὰρ ταῖς πολιτείαις ἀνεστραμμένως
[4, 1299]   τοὺς αἱρετοὺς οὔτε τοὺς κληρωτοὺς  ἄρχοντας   θετέον, οἷον τοὺς ἱερεῖς πρῶτον
[4, 1298]   μεταδιδόναι πᾶσι, βουλεύεσθαι δὲ τοὺς  ἄρχοντας.   Καὶ τὸ ἀντικείμενον δὲ τοῦ
[4, 1292]   μὴ νόμος ἀλλ' οἱ  ἄρχοντες.   Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος αὕτη ἐν
[4, 1298]   εὐθυνῶν πάντες, τῶν δὲ ἄλλων  ἄρχοντες,   καὶ οὗτοι αἱρετοί, μὴ κληρωτοί,
[4, 1292]   ὅταν πλείους ὦσιν οἱ  ἄρχοντες   ὡς ἕκαστος, ἄδηλον. δ'
[4, 1291]   τὰς ἀρχὰς λειτουργοῦν, εἴπερ ἄνευ  ἀρχόντων   ἀδύνατον εἶναι πόλιν. Ἀναγκαῖον οὖν
[4, 1298]   τὰ παραγγελλόμενα ἀκουσομένους ὑπὸ τῶν  ἀρχόντων·   ἄλλος δὲ τρόπος τὸ πάντας
[4, 1292]   τῇ τοιαύτῃ δημοκρατίᾳ οἱ νόμοι  ἄρχουσι,   διὰ τὸ μὴ εἶναι πρόσοδον.
[4, 1300]   τὴν πολιτείαν φέρει, τέταρτον καὶ  ἄρχουσι   καὶ ἰδιώταις ὅσα περὶ ζημιώσεων
[4, 1292]   πολιτείαν. Ὅπου γὰρ μὴ νόμοι  ἄρχουσιν,   οὐκ ἔστι πολιτεία. Δεῖ γὰρ
[4, 1298]   φυγῆς καὶ δημεύσεως, καὶ περὶ  ἀρχῶν   αἱρέσεως καὶ τῶν εὐθυνῶν. Ἀναγκαῖον
[4, 1299]   καθ' ἑκάστην καὶ τὸ τῶν  ἀρχῶν   γένος οὐθέν, οἷον ἐν
[4, 1292]   δημοκρατίας τὸ παντὶ μετεῖναι τῶν  ἀρχῶν,   ἐὰν μόνον πολίτης, ἄρχειν
[4, 1299]   δὲ περὶ τὴν κατάστασιν τῶν  ἀρχῶν,   ἐκ τίνων δεῖ γίνεσθαι καὶ
[4, 1299]   κατ' αὐτὰς τὰς διαφορὰς τῶν  ἀρχῶν,   ἔστι δ' ὅπου συμφέρουσιν αἱ
[4, 1299]   Δέονται δ' ἐνίοτε τῶν αὐτῶν  ἀρχῶν   καὶ νόμων αἱ μικραὶ ταῖς
[4, 1300]   καταστάσεις, ἅμα ταῖς δυνάμεσι τῶν  ἀρχῶν   καὶ τίνες εἰσὶν ἔσται φανερόν.
[4, 1300]   νῦν, περὶ δὲ τὰς τῶν  ἀρχῶν   καταστάσεις πειρατέον ἐξ ἀρχῆς διελθεῖν.
[4, 1290]   Πολιτεία μὲν γὰρ τῶν  ἀρχῶν   τάξις ἐστί, ταύτας δὲ διανέμονται
[4, 1300]   κλήρῳ τὰς δ' αἱρέσει τῶν  ἀρχῶν·   τὸ δὲ μὴ πάντας ἅμα
[4, 1300]   γυναικονόμος, καὶ εἴ τις ἄλλος  ἄρχων   κύριός ἐστι τοιαύτης ἐπιμελείας, ἀριστοκρατικόν,
[4, 1290]   ὄντες πλειόνων καὶ μὴ ἐλευθέρων  ἄρχωσι,   δῆμος, οἷον ἐν Ἀπολλωνίᾳ τῇ
[4, 1298]   ἀλλ' πρόκριτοι, ~κατὰ νόμον δ'  ἄρχωσιν   ὥσπερ καὶ πρότερον, ὀλιγαρχικόν· ὅταν
[4, 1299]   αἱ δ' ὑπηρετικαὶ καὶ πρὸς  ἅς,   ἂν εὐπορῶσι, τάττουσι δούλους. Μάλιστα
[4, 1295]   πόλεις ἐνδέχεται μετασχεῖν; Καὶ γὰρ  ἃς   καλοῦσιν ἀριστοκρατίας, περὶ ὧν νῦν
[4, 1297]   πλείους μετεῖχον τῆς πολιτείας· διόπερ  ἃς   νῦν καλοῦμεν πολιτείας, οἱ πρότερον
[4, 1289]   τῶν ἄλλων πολλοὶ περὶ τὴν  Ἀσίαν)   ἔτι πρὸς ταῖς κατὰ πλοῦτον
[4, 1288]   περὶ ἕκαστον γένος ἁρμόττον, οἷον  ἄσκησις   σώματι ποία τε ποίῳ συμφέρει,
[4, 1292]   φασι δεῖν κρίνειν, δὲ  ἀσμένως   δέχεται τὴν πρόκλησιν· ὥστε καταλύονται
[4, 1293]   εἰσί τ' αὐτῶν αὗται παρεκβάσεις  ἅσπερ   ἐν τοῖς κατ' ἀρχὴν εἴπομεν.
[4, 1296]   μέση βελτίστη, φανερόν· μόνη γὰρ  ἀστασίαστος·   ὅπου γὰρ πολὺ τὸ διὰ
[4, 1296]   πολιτῶν. Καὶ αἱ μεγάλαι πόλεις  ἀστασιαστότεραι   διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν, ὅτι
[4, 1300]   ξένους, ἄλλο δὲ ξένοις πρὸς  ἀστούς)   ἔτι δὲ παρὰ πάντα ταῦτα
[4, 1289]   τοὺς πολέμους ἵπποις πρὸς τοὺς  ἀστυγείτονας,   οἷον Ἐρετριεῖς καὶ Χαλκιδεῖς καὶ
[4, 1295]   βασιλείας ἐποιούμεθα τὴν σκέψιν, πότερον  ἀσύμφορος   συμφέρει ταῖς πόλεσιν, καὶ
[4, 1296]   εἰσι. Καὶ αἱ δημοκρατίαι δὲ  ἀσφαλέστεραι   τῶν ὀλιγαρχιῶν εἰσι καὶ πολυχρονιώτεραι
[4, 1299]   ἔσται τοῦ δήμου προβουλεύειν, ὅπως  ἀσχολῶν   ἔσται, τοῦτο δ' ἐὰν ὀλίγοι
[4, 1292]   δ' οὖν τοιοῦτος δῆμος,  ἅτε   μόναρχος ὤν, ζητεῖ μοναρχεῖν διὰ
[4, 1297]   πένησιν ἐπὶ τούτους· οὐδέποτε γὰρ  ἅτεροι   βουλήσονται δουλεύειν τοῖς ἑτέροις, κοινοτέραν
[4, 1295]   ὑπέρπτωχον ὑπερασθενῆ σφόδρα  ἄτιμον,   χαλεπὸν τῷ λόγῳ ἀκολουθεῖν· γίγνονται
[4, 1297]   τοῖς ἱππεῦσιν εἶναι τὴν ἰσχύν)  αὐξανομένων   δὲ τῶν πόλεων καὶ τῶν
[4, 1291]   μέρος πρὶν τῆς χώρας  αὐξομένης   καὶ τῆς τῶν πλησίον ἁπτομένης
[4, 1301]   τοῖς εἰρημένοις· ἔτι δὲ τὰ  αὐτὰ   συνδυαζόμενα, λέγω δ' οἷον τὰ
[4, 1299]   ἔστι δ' ὅπου συμφέρουσιν αἱ  αὐταὶ   καὶ ὅπου διαφέρουσαι (ἔνθα μὲν
[4, 1299]   ἀριστοκρατίᾳ καὶ μοναρχίᾳ πότερον αἱ  αὐταὶ   μέν εἰσιν ἀρχαὶ κύριαι, οὐκ
[4, 1299]   ὥστ' ὀλιγαρχικόν. Ἀλλ' ὅπου ἄμφω  αὗται   αἱ ἀρχαί, οἱ πρόβουλοι καθεστᾶσιν
[4, 1294]   ἀριστοκρατίας· καὶ ὅτι οὐ πόρρω  αὗται   ἀλλήλων, φανερόν. Τίνα δὲ τρόπον
[4, 1295]   ἔχουσι δέ τινας πρὸς ἀλλήλας  αὗται   διαφοράς, ἦσαν δὲ διὰ μὲν
[4, 1293]   μετὰ τούτων εἰσί τ' αὐτῶν  αὗται   παρεκβάσεις ἅσπερ ἐν τοῖς κατ'
[4, 1291]   πόλις, τὸ δὲ δοῦλον οὐκ  αὔταρκες.   Διόπερ ἐν τῇ Πολιτείᾳ κομψῶς
[4, 1291]   εἶναι καλεῖν τὴν φύσει δούλην·  αὐτάρκης   γὰρ πόλις, τὸ δὲ
[4, 1291]   πάλιν δὲ προστίθησιν, ὡς οὐκ  αὐτάρκων   τούτων, χαλκέα καὶ τοὺς ἐπὶ
[4, 1299]   ἔνθα δ' εἶναι μικρὰς τὰς  αὐτάς)   Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἴδιαί
[4, 1299]   μέν τινες οὖσαι καὶ κατ'  αὐτὰς   τὰς διαφορὰς τῶν ἀρχῶν, ἔστι
[4, 1293]   καὶ δῆμον, οἷον ἐν Καρχηδόνι,  αὕτη   ἀριστοκρατική ἐστιν, καὶ ἐν αἷς
[4, 1299]   εἰσίν, οἷον τῶν προβούλων·  αὕτη   γὰρ οὐ δημοκρατική. Βουλὴ δὲ
[4, 1292]   οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔστιν ἀντίστροφος  αὕτη   ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις ὥσπερ
[4, 1293]   καὶ ἀριστίνδην αἱροῦνται τὰς ἀρχάς,  αὕτη   πολιτεία διαφέρει τε ἀμφοῖν
[4, 1289]   δημοκρατία μᾶλλον ὀλιγαρχίας, τοῖς δ'  αὕτη   μᾶλλον ἐκείνης) μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 1296]   μεγάλαι πόλεις ἀστασιαστότεραι διὰ τὴν  αὐτὴν   αἰτίαν, ὅτι πολὺ τὸ μέσον·
[4, 1295]   οὐχ ὡς ἐνούσης πολυλογίας περὶ  αὐτήν,   ἀλλ' ὅπως λάβῃ τῆς μεθόδου
[4, 1294]   καλουμένη πολιτεία, καὶ πῶς  αὐτὴν   δεῖ καθιστάναι, λέγωμεν ἐφεξῆς τοῖς
[4, 1291]   τὰ τούτοις λεγόμενα κατὰ τὴν  αὐτὴν   διαφοράν. Δημοκρατία μὲν οὖν ἐστι
[4, 1294]   ὅρος, ὅταν ἐνδέχηται λέγειν τὴν  αὐτὴν   πολιτείαν δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν. Δῆλον
[4, 1300]   τούτων τοὺς τρόπους κατὰ τὴν  αὐτὴν   ὑπόθεσιν. Ἔστι δὲ διαφορὰ τῶν
[4, 1298]   ἐστι τούτων, τὰ δὲ πολιτείας  αὐτῆς.   Διῄρηται μὲν οὖν τὸ βουλευόμενον
[4, 1293]   πολιτείας. Φανερωτέρα γὰρ δύναμις  αὐτῆς   διωρισμένων τῶν περὶ ὀλιγαρχίας καὶ
[4, 1288]   δῆλον ὅτι καὶ πολιτείαν τῆς  αὐτῆς   ἐστιν ἐπιστήμης τὴν ἀρίστην θεωρῆσαι
[4, 1295]   βελτιόνων πάντων πρὸς τὸ σφέτερον  αὐτῆς   συμφέρον, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ
[4, 1289]   ποσαχῶς. Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς  αὐτῆς   φρονήσεως ταύτης καὶ νόμους τοὺς
[4, 1294]   καὶ μηδέτερον, καὶ σῴζεσθαι δι'  αὑτῆς   καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι'
[4, 1294]   καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι'  αὑτῆς   μὴ τῷ πλείους ἔξωθεν εἶναι
[4, 1292]   Διότι καὶ τὸ ἦθος τὸ  αὐτό,   καὶ ἄμφω δεσποτικὰ τῶν βελτιόνων,
[4, 1298]   πρὸς τὸ βουλεύεσθαι βέλτιον τὸ  αὐτὸ   ποιεῖν ὅπερ ἐπὶ τῶν δικαστηρίων
[4, 1298]   ὀλιγαρχικόν· ὅταν δὲ καὶ αἱρῶνται  αὐτοὶ   αὑτοὺς οἱ κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι,
[4, 1292]   δημαγωγὸς καὶ κόλαξ οἱ  αὐτοὶ   καὶ ἀνάλογον. Καὶ μάλιστα δ'
[4, 1300]   συλλέγονταί τε πολλάκις καὶ ἅπαντα  αὐτοὶ   κρίνουσιν. Παιδονόμος δὲ καὶ γυναικονόμος,
[4, 1293]   γὰρ ἰσχύοντες πλεονεκτεῖν ἀξιοῦσιν, διὸ  αὐτοὶ   μὲν αἱροῦνται ἐκ τῶν ἄλλων
[4, 1292]   ὦσιν αἱ ἀρχαὶ καὶ αἱρῶνται  αὐτοὶ   τοὺς ἐλλείποντας (ἂν μὲν οὖν
[4, 1295]   μάλιστα τῶν πολιτῶν. Οὔτε γὰρ  αὐτοὶ   τῶν ἀλλοτρίων, ὥσπερ οἱ πένητες,
[4, 1293]   πόλεως, ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν  αὐτοῖς   ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ αὐτούς) ἐὰν
[4, 1292]   εἰς τὸν δῆμον· συμβαίνει γὰρ  αὐτοῖς   γίνεσθαι μεγάλοις διὰ τὸ τὸν
[4, 1300]   εἴδη, ἄν τ' ἐν τοῖς  αὐτοῖς   δικασταῖς ἄν τ' ἐν ἄλλοις,
[4, 1294]   γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐνδεχομένων  αὐτοῖς,   τοῖς ἁπλῶς ἀρίστοις. Δοκεῖ
[4, 1295]   ἐν τοῖς διδασκαλείοις ἄρχεσθαι σύνηθες  αὐτοῖς)   οἱ δὲ καθ' ὑπερβολὴν ἐν
[4, 1291]   κεχωρισμένως ὑπάρχει τισὶν εἴτε τοῖς  αὐτοῖς,   οὐθὲν διαφέρει πρὸς τὸν λόγον·
[4, 1291]   ὁπλιτεύειν καὶ γεωργεῖν συμβαίνει τοῖς  αὐτοῖς   πολλάκις. Ὥστε εἴπερ καὶ ταῦτα
[4, 1291]   μὲν οὖν ἄλλας δυνάμεις τοῖς  αὐτοῖς   ὑπάρχειν ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς, οἷον
[4, 1296]   τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν παρ'  αὑτοῖς   ἑκάτεροι πολιτείαν ἀποβλέποντες οἱ μὲν
[4, 1295]   γὰρ τῶν βαρβάρων τισὶν αἱροῦνται  αὐτοκράτορας   μονάρχους, καὶ τὸ παλαιὸν ἐν
[4, 1297]   μὴ δικάζωσι μηδ' ἐκκλησιάζωσιν. Τὸν  αὐτὸν   δὲ τρόπον καὶ περὶ τοῦ
[4, 1290]   συζεύξεις τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίντὸν  αὐτὸν   δὴ τρόπον καὶ τῶν εἰρημένων
[4, 1299]   τοὺς αὐτούς, μὴ τὸν  αὐτὸν   δὶς ἀλλ' ἅπαξ μόνον, ἔτι
[4, 1290]   ζῴων νοὐ γὰρ οἷόν τε  (αὐτὸν   ζῷον ἔχειν πλείους στόματος διαφοράς,
[4, 1299]   ἄλλον τόπον, πανταχοῦ τὸν  αὐτόν·   καὶ πότερον κατὰ τὸ πρᾶγμα
[4, 1296]   ὀλιγαρχίαν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας τὸν  αὐτὸν   τρόπον ἕκαστον εἶδος κατὰ τὴν
[4, 1294]   καὶ ὅταν ἄνδρες γένωνται, τὸν  αὐτὸν   τρόπον (οὐθὲν γὰρ διάδηλος
[4, 1293]   ἐν μόνῃ γὰρ ἁπλῶς  αὐτὸς   ἀνὴρ καὶ πολίτης ἀγαθός ἐστιν,
[4, 1299]   ταῖς τοιαύταις δημοκρατίαις ἐν αἷς  αὐτὸς   συνιὼν δῆμος χρηματίζει περὶ
[4, 1301]   ἐξ ἀμφοῖν (οἷον εἰ τοῦ  αὐτοῦ   δικαστηρίου εἶεν οἱ μὲν ἐκ
[4, 1291]   ἀλλὰ πένεσθαι καὶ πλουτεῖν τοὺς  αὐτοὺς   ἀδύνατον. Διὸ ταῦτα μέρη μάλιστα
[4, 1293]   ἀξιοῦν αὐτοῖς ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ  αὐτούς)   ἐὰν δὲ δὴ ἐλάττους ὦσιν
[4, 1291]   ἐνδέχεσθαι δοκεῖ πολλοῖς, οἷον τοὺς  αὐτοὺς   εἶναι τοὺς προπολεμοῦντας καὶ γεωργοῦντας
[4, 1299]   μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκις τοὺς  αὐτούς,   μὴ τὸν αὐτὸν δὶς
[4, 1297]   ἔχειν, ἐὰν μήτε ὑβρίζῃ τις  αὐτοὺς   μήτε ἀφαιρῆται μηθὲν τῆς οὐσίας.
[4, 1289]   οὐ γὰρ οἷόν τε τοὺς  αὐτοὺς   νόμους συμφέρειν ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐδὲ
[4, 1293]   τοιοῦτον πλῆθος· οὐ γὰρ ἐμποδίζει  αὐτοὺς   οὐθὲν τῶν ἰδίων ἐπιμέλεια,
[4, 1295]   ἐνδεχομένης τυχεῖν μεσότητος· τοὺς δὲ  αὐτοὺς   τούτους ὅρους ἀναγκαῖον εἶναι καὶ
[4, 1289]   ἄρχειν καὶ φυλάττειν τοὺς παραβαίνοντας  αὐτούς.   Ὥστε δῆλον ὅτι τὰς διαφορὰς
[4, 1296]   οἱ τὸ μέσον ἐκβαίνοντες καθ'  αὑτοὺς   ἄγουσι τὴν πολιτείαν, ὥστε
[4, 1298]   ὅταν δὲ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ  αὑτοὺς   οἱ κύριοι τοῦ βουλεύεσθαι, καὶ
[4, 1294]   μέσον, ἐμφαίνεται γὰρ ἑκάτερον ἐν  αὐτῷ   τῶν ἄκρων· ὅπερ συμβαίνει περὶ
[4, 1299]   πάλιν. Δέονται δ' ἐνίοτε τῶν  αὐτῶν   ἀρχῶν καὶ νόμων αἱ μικραὶ
[4, 1293]   καταριθμοῦνται μετὰ τούτων εἰσί τ'  αὐτῶν   αὗται παρεκβάσεις ἅσπερ ἐν τοῖς
[4, 1290]   τούτοις, οἷς κινεῖται μορίοις ἕκαστον  αὐτῶν)   εἰ δὲ τοσαῦτα εἴη μόνον,
[4, 1301]   ἔνια δικαστήρια περὶ τῶν  αὐτῶν   ἐκ κληρωτῶν καὶ αἱρετῶν. Οὗτοι
[4, 1297]   ἐφεξῆς, λαβόντες ἀρχὴν τὴν προσήκουσαν  αὐτῶν.   Ἔστι δὴ τρία μόρια τῶν
[4, 1290]   τῶν μετεχόντων κατά τιν'  αὐτῶν   ἰσότητα κοινήν, λέγω δ' οἷον
[4, 1295]   τὸ τὴν δύναμιν ἐπαλλάττειν πως  αὐτῶν   καὶ πρὸς τὴν βασιλείαν, διὰ
[4, 1298]   ἑτέραις ἑτέρας) τινὰς μὲν  αὐτῶν   πᾶσι τινὰς δὲ τισίν. Τὸ
[4, 1290]   εἴδει διαφέρει τὰ μέρη σφῶν  αὐτῶν.   Πολιτεία μὲν γὰρ τῶν
[4, 1295]   περὶ ἁπάντων τούτων ἐκ τῶν  αὐτῶν   στοιχείων ἐστίν. Εἰ γὰρ καλῶς
[4, 1299]   αἱ μὲν δέονται πολλάκις τῶν  αὐτῶν,   ταῖς δ' ἐν πολλῷ χρόνῳ
[4, 1300]   αἱρέσει, περὶ ἐνίων τῶν  αὐτῶν   τοὺς μὲν κλήρῳ τοὺς δ'
[4, 1298]   τινὰ δεῖ γίνεσθαι τὴν αἵρεσιν  αὐτῶν,   τρίτον δέ τί τὸ δικάζον.
[4, 1292]   εἴδη δημοκρατίας καὶ ὀλιγαρχίας, ἐξ  αὐτῶν   τῶν εἰρημένων φανερόν ἐστιν. Ἀνάγκη
[4, 1296]   σκοποῦντες ἀλλὰ πρὸς τὸ σφέτερον  αὐτῶν,   ὥστε διὰ ταύτας τὰς αἰτίας
[4, 1295]   δεσποτικῶς ἄρχειν καὶ κατὰ τὴν  αὑτῶν   γνώμην· τρίτον δὲ εἶδος τυραννίδος,
[4, 1293]   γίνεται τῆς ὀλιγαρχίας, τὸ δι'  αὑτῶν   μὲν τὰς ἀρχὰς ἔχειν, κατὰ
[4, 1293]   πρὸς τὴν πολιτείαν εἰσὶ τὴν  αὑτῶν)   οὐ μὴν ἀλλ' εἰσί τινες
[4, 1294]   τούτων διαίρεσιν, εἶτα ἐκ τούτων  ἀφ'   ἑκατέρας ὥσπερ σύμβολον λαμβάνοντας συνθετέον.
[4, 1297]   μήτε ὑβρίζῃ τις αὐτοὺς μήτε  ἀφαιρῆται   μηθὲν τῆς οὐσίας. Ἀλλὰ τοῦτο
[4, 1300]   πλῆθος. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων  ἀφείσθω   καὶ τῶν φονικῶν καὶ τῶν
[4, 1289]   περὶ μὲν τῆς τοιαύτης κρίσεως  ἀφείσθω   τὰ νῦν· ἡμῖν δὲ πρῶτον
[4, 1296]   ἐγγύτατα ταύτης, χείρω δὲ τὴν  ἀφεστηκυῖαν   τοῦ μέσου πλεῖον, ἂν μὴ
[4, 1300]   ἐκ πάντων ἐκ τινῶν  ἀφωρισμένων   (οἷον τιμήματι γένει
[4, 1292]   ἀριστοκρατικόν, ἐὰν δὲ ἐκ τινῶν  ἀφωρισμένων,   ὀλιγαρχικόν) ἕτερον δ' εἶδος ὀλιγαρχίας,
[4, 1288]   μήτε τὴν ἀρίστην πολιτεύεσθαι πολιτείαν,  ἀχορήγητον   δὲ εἶναι καὶ τῶν ἀναγκαίων,
[4, 1297]   εἶχεν· ἄνευ μὲν γὰρ συντάξεως  ἄχρηστον   τὸ ὁπλιτικόν, αἱ δὲ περὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/01/2007