Livre, Pages |
[3, 1281] |
καὶ
τὸ
ἰατρεῦσαι
καὶ
ποιῆσαι
|
ὑγιᾶ |
τὸν
κάμνοντα
τῆς
νόσου
τῆς |
[3, 1279] |
συνεχῶς
ἄρχειν,
οἷον
εἰ
συνέβαινεν
|
ὑγιαίνειν |
ἀεὶ
τοῖς
ἄρχουσι
νοσακεροῖς
οὖσιν. |
[3, 1287] |
ἄρνυνται
τὸν
μισθὸν
τοὺς
κάμνοντας
|
ὑγιάσαντες· |
οἱ
δ'
ἐν
ταῖς
πολιτικαῖς |
[3, 1279] |
δ'
εἶναι
τοὺς
ἀπόρους
πανταχοῦ
|
ῦδιὸ |
καὶ
οὐ
συμβαίνει
τὰς
ῥηθείσας |
[3, 1286] |
Ἔτι
μᾶλλον
ἀδιάφθορον
τὸ
πολύκαθάπερ
|
ὕδωρ |
τὸ
πλεῖον,
οὕτω
καὶ
τὸ |
[3, 1277] |
καὶ
φαίνονται
οἱ
τῶν
βασιλέων
|
υἱεῖς |
ἱππικὴν
καὶ
πολεμικὴν
παιδευόμενοι,
καὶ |
[3, 1287] |
δεήσει
ἄρα
πλείονας
εἶναι
τοὺς
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
καθισταμένους
ἄρχοντας,
ὥστε
τί |
[3, 1286] |
ὀλίγων
ἀδιαφθορώτερον·
τοῦ
δ'
ἑνὸς
|
ὑπ' |
ὀργῆς
κρατηθέντος
ἤ
τινος
ἑτέρου |
[3, 1275] |
ὑπέχειν
καὶ
δικάζεσθαι
(τοῦτο
γὰρ
|
ὑπάρχει |
καὶ
τοῖς
ἀπὸ
συμβόλων
κοινωνοῦσιν |
[3, 1275] |
κοινωνοῦσιν
καὶ
γὰρ
ταῦτα
τούτοις
|
ὑπάρχει· |
πολλαχοῦ
μὲν
οὖν
οὐδὲ
τούτων |
[3, 1286] |
μὲν
οὖν
νόμῳ
τοῦτο
οὐχ
|
ὑπάρχει, |
ψυχὴν
δ'
ἀνθρωπίνην
ἀνάγκη
τοῦτ' |
[3, 1286] |
παρὰ
τὸν
νόμον,
ὅμως
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν |
αὐτῷ
δύναμιν
ᾗ
φυλάξει
τοὺς |
[3, 1280] |
χάριν·
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν, |
εἴπερ
ἔσται
πόλις,
οὐ
μὴν |
[3, 1287] |
εἴπομεν,
πολιτείας
(ἐν
πάσαις
γὰρ
|
ὑπάρχειν |
ἐνδέχεται
στρατηγίαν
ἀίδιον,
οἷον
ἐν |
[3, 1287] |
διαφέρει
τοῦτο
ἐξ
ἀρχῆς
εὐθὺς
|
ὑπάρχειν |
ἢ
τὸν
ἕνα
καταστῆσαι
τοῦτον |
[3, 1277] |
τοῦ
σπουδαίου
πολίτου
δεῖ
πᾶσιν
|
ὑπάρχειν |
(οὕτω
γὰρ
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[3, 1286] |
αἰτίαν.
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνον
δεῖ
|
ὑπάρχειν |
τὸν
λόγον,
τὸν
καθόλου,
τοῖς |
[3, 1283] |
ὅταν
περὶ
τὸν
αὐτὸν
ταῦθ'
|
ὑπάρχῃ |
χρόνον,
πῶς
διοριστέον.
Εἰ
δὴ |
[3, 1280] |
ἔσται
πόλις,
οὐ
μὴν
οὐδ'
|
ὑπαρχόντων |
τούτων
ἁπάντων
ἤδη
πόλις,
ἀλλ' |
[3, 1281] |
γὰρ
ἄτιμοι
πολλοὶ
καὶ
πένητες
|
ὑπάρχωσι, |
πολεμίων
ἀναγκαῖον
εἶναι
πλήρη
τὴν |
[3, 1286] |
πολλοὺς
ὁμοίους
πρὸς
ἀρετήν,
οὐκέτι
|
ὑπέμενον |
ἀλλ'
ἐζήτουν
κοινόν
τι
καὶ |
[3, 1276] |
μὲν
ἐπιγινομένου
νάματος
τοῦ
δ'
|
ὑπεξιόντος, |
ἢ
τοὺς
μὲν
ἀνθρώπους
φατέον |
[3, 1278] |
τοῖς
χαλεποῖς
κατὰ
τὸν
βίον
|
ὑπερβάλῃ |
λίαν,
δῆλον
δ'
ὡς
καρτεροῦσι |
[3, 1284] |
γὰρ
γραφεὺς
ἐάσειεν
ἂν
τὸν
|
ὑπερβάλλοντα |
πόδα
τῆς
συμμετρίας
ἔχειν
τὸ |
[3, 1284] |
τῶν
πλωτήρων
τῶν
ἄλλων,
ὡς
|
ὑπερβάλλοντα |
πολύ.
Διὸ
καὶ
τοὺς
ψέγοντας |
[3, 1288] |
παντός,
τῷ
δὲ
τὴν
τηλικαύτην
|
ὑπερβολὴν |
ἔχοντι
τοῦτο
συμβέβηκεν.
Ὥστε
λείπεται |
[3, 1284] |
εἷς
τοσοῦτον
διαφέρων
κατ'
ἀρετῆς
|
ὑπερβολήν, |
ἢ
πλείους
μὲν
ἑνὸς
μὴ |
[3, 1283] |
ὁδὶ
κατ'
ἀρετήν,
καὶ
πλεῖον
|
ὑπερέχει |
ὅλως
ἀρετὴ
μεγέθους,
εἴη
ἂν |
[3, 1284] |
μάλιστα
πάντων,
ὥστε
τοὺς
δοκοῦντας
|
ὑπερέχειν |
δυνάμει
διὰ
πλοῦτον
ἢ
πολυφιλίαν |
[3, 1288] |
γενέσθαι
κατ'
ἀρετὴν
τοσοῦτον
ὥσθ'
|
ὑπερέχειν |
τὴν
ἐκείνου
τῆς
τῶν
ἄλλων |
[3, 1288] |
οὐ
γὰρ
πέφυκε
τὸ
μέρος
|
ὑπερέχειν |
τοῦ
παντός,
τῷ
δὲ
τὴν |
[3, 1281] |
πλοῦτον
ὑπερέχουσι
κατ'
ἀρετὴν
δ'
|
ὑπερεχομένοις. |
Ὅτι
μὲν
οὖν
πάντες
οἱ |
[3, 1288] |
ἢ
γένος
ὅλον
ἢ
πλῆθος
|
ὑπερέχον |
εἶναι
κατ'
ἀρετήν,
τῶν
μὲν |
[3, 1288] |
πλῆθος
ὃ
πέφυκε
φέρειν
γένος
|
ὑπερέχον |
κατ'
ἀρετὴν
πρὸς
ἡγεμονίαν
πολιτικήν, |
[3, 1284] |
τὸν
Θρασύβουλον
ὅτι
δεῖ
τοὺς
|
ὑπερέχοντας |
ἄνδρας
ἀναιρεῖν)
Τοῦτο
γὰρ
οὐ |
[3, 1284] |
τρόπον
τινὰ
τῷ
κολούειν
τοὺς
|
ὑπερέχοντας |
καὶ
φυγαδεύειν.
Τὸ
δ'
αὐτὸ |
[3, 1284] |
τῆς
συμβουλίας,
ἀφαιροῦντα
δὲ
τοὺς
|
ὑπερέχοντας |
τῶν
σταχύων
ὁμαλῦναι
τὴν
ἄρουραν· |
[3, 1282] |
δὲ
τῷ
κατὰ
τὸ
ἔργον
|
ὑπερέχοντι |
διδόναι
καὶ
τῶν
ὀργάνων
τὴν |
[3, 1281] |
ἀνίσοις,
ἢ
τοῖς
κατὰ
πλοῦτον
|
ὑπερέχουσι |
κατ'
ἀρετὴν
δ'
ὑπερεχομένοις.
Ὅτι |
[3, 1282] |
κάλλος)
καὶ
κατὰ
τὴν
ἀναλογίαν
|
ὑπερέχουσι |
πλέον
τῆς
αὐλητικῆς
ἢ
ἐκεῖνος |
[3, 1282] |
τις
τῶν
πολιτικῶν
δικαίων
τοῖς
|
ὑπερέχουσιν. |
τοῦτο
ἐπιπόλαιον
τὸ
ψεῦδος;
Φανερὸν |
[3, 1282] |
φανερόν.
Εἰ
γὰρ
εἴη
τις
|
ὑπερέχων |
μὲν
κατὰ
τὴν
αὐλητικήν,
πολὺ |
[3, 1285] |
καὶ
τὰ
ἔνδημα
καὶ
τὰ
|
ὑπερόρια |
συνεχῶς
ἦρχον·
ὕστερον
δὲ
τὰ |
[3, 1285] |
εἰπεῖν
εἶναι
βασιλείαν,
ἐν
τοῖς
|
ὑπερορίοις |
τῶν
πολεμικῶν
τὴν
ἡγεμονίαν
μόνον |
[3, 1284] |
δρῶσιν.
Διὸ
κατὰ
τὰς
ὁμολογουμένας
|
ὑπεροχὰς |
ἔχει
τι
δίκαιον
πολιτικὸν
ὁ |
[3, 1282] |
ἂν
φαίη
τις
κατὰ
παντὸς
|
ὑπεροχὴν |
ἀγαθοῦ
δεῖν
ἀνίσως
νενεμῆσθαι
τὰς |
[3, 1288] |
τὰς
δημοκρατικάς
(πάντες
γὰρ
καθ'
|
ὑπεροχὴν |
ἀξιοῦσιν,
ἀλλὰ
ὑπεροχὴν
οὐ
τὴν |
[3, 1282] |
διδόναι
καὶ
τῶν
ὀργάνων
τὴν
|
ὑπεροχήν. |
Εἰ
δὲ
μήπω
δῆλον
τὸ |
[3, 1283] |
εἰς
τὸ
ἔργον
συμβάλλεσθαι
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
καὶ
τοῦ
πλούτου
καὶ
τῆς |
[3, 1284] |
κατὰ
τῶν
ἄλλων
ἀγαθῶν
τὴν
|
ὑπεροχήν, |
οἷον
ἰσχύος
καὶ
πλούτου
καὶ |
[3, 1288] |
γὰρ
καθ'
ὑπεροχὴν
ἀξιοῦσιν,
ἀλλὰ
|
ὑπεροχὴν |
οὐ
τὴν
αὐτήν)
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 1275] |
μετέχοντες
οὕτως
ὥστε
καὶ
δίκην
|
ὑπέχειν |
καὶ
δικάζεσθαι
(τοῦτο
γὰρ
ὑπάρχει |
[3, 1287] |
βέλτιον,
τούτους
καταστατέον
νομοφύλακας
καὶ
|
ὑπηρέτας |
τοῖς
νόμοις·
ἀναγκαῖον
γὰρ
εἶναί |
[3, 1277] |
δὲ
θάτερον
τὸ
δύνασθαι
καὶ
|
ὑπηρετεῖν |
τὰς
διακονικὰς
πράξεις.
Δούλου
δ' |
[3, 1280] |
προαίρεσιν)
μήτε
συμμαχίας
ἕνεκεν,
ὅπως
|
ὑπὸ |
μηδενὸς
ἀδικῶνται,
μήτε
διὰ
τὰς |
[3, 1283] |
μὲν
ἄρχειν
τοὺς
δ'
ἄλλους
|
ὑπὸ |
σφῶν
ἄρχεσθαι
πάντας.
Καὶ
γὰρ |
[3, 1280] |
ὅπως
μηδεὶς
ἄδικος
ἔσται
τῶν
|
ὑπὸ |
τὰς
συνθήκας
μηδὲ
μοχθηρίαν
ἕξει |
[3, 1286] |
ζητήσεως
αὕτη,
πότερον
συμφέρει
μᾶλλον
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρὸς
ἄρχεσθαι
ἢ |
[3, 1287] |
Κρίνει
γὰρ
ἕκαστος
ἄρχων
πεπαιδευμένος
|
ὑπὸ |
τοῦ
νόμου
καλῶς,
ἄτοπον
τ' |
[3, 1286] |
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρὸς
ἄρχεσθαι
ἢ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀρίστων
νόμων.
Δοκοῦσι
δὴ |
[3, 1288] |
δ'
ἀναγκαῖον
ἀρίστην
εἶναι
τὴν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀρίστων
οἰκονομουμένην,
τοιαύτη
δ' |
[3, 1275] |
πεποιημένους,
οὕτω
καὶ
Λαρισαίους
τοὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
δημιουργῶν
πεποιημένους·
εἶναι
γάρ |
[3, 1288] |
δυνάμενον
τὴν
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴν
|
ὑπὸ |
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
ἡγεμονικῶν
πρὸς |
[3, 1275] |
ἔφη,
καθάπερ
ὅλμους
εἶναι
τοὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
ὁλμοποιῶν
πεποιημένους,
οὕτω
καὶ |
[3, 1278] |
μὲν
ἁπλῶς
οἱ
δ'
ἐξ
|
ὑποθέσεως· |
πολῖται
μὲν
γάρ
εἰσιν,
ἀλλ' |
[3, 1278] |
λόγον
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων.
|
Ὑποθετέον |
δὴ
πρῶτον
τίνος
χάριν
συνέστηκε |
[3, 1275] |
τῶν
πραγμάτων
ἐν
οἷς
τὰ
|
ὑποκείμενα |
διαφέρει
τῷ
εἴδει,
καὶ
τὸ |
[3, 1285] |
Ἀσίαν
τῶν
περὶ
τὴν
Εὐρώπην,
|
ὑπομένουσι |
τὴν
δεσποτικὴν
ἀρχὴν
οὐδὲν
δυσχεραίνοντες. |
[3, 1287] |
ἐπεὶ
καὶ
τοὺς
ἰατροὺς
ὅταν
|
ὑποπτεύωσι |
πιστευθέντας
τοῖς
ἐχθροῖς
διαφθείρειν
διὰ |
[3, 1275] |
γὰρ
ἡμαρτημένας
καὶ
παρεκβεβηκυίας
ἀναγκαῖον
|
ὑστέρας |
εἶναι
τῶν
ἀναμαρτήτων
(τὰς
δὲ |
[3, 1275] |
διαφερούσας
ἀλλήλων,
καὶ
τὰς
μὲν
|
ὑστέρας |
τὰς
δὲ
προτέρας
οὔσας·
~τὰς |
[3, 1285] |
καὶ
τὰ
ὑπερόρια
συνεχῶς
ἦρχον·
|
ὕστερον |
δὲ
τὰ
μὲν
αὐτῶν
παριέντων |
[3, 1275] |
(τὰς
δὲ
παρεκβεβηκυίας
πῶς
λέγομεν,
|
ὕστερον |
ἔσται
φανερόν)
Ὥστε
καὶ
τὸν |