HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  43 formes différentes pour 73 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[3, 1281]   καὶ τὸ ἰατρεῦσαι καὶ ποιῆσαι  ὑγιᾶ   τὸν κάμνοντα τῆς νόσου τῆς
[3, 1279]   συνεχῶς ἄρχειν, οἷον εἰ συνέβαινεν  ὑγιαίνειν   ἀεὶ τοῖς ἄρχουσι νοσακεροῖς οὖσιν.
[3, 1287]   ἄρνυνται τὸν μισθὸν τοὺς κάμνοντας  ὑγιάσαντες·   οἱ δ' ἐν ταῖς πολιτικαῖς
[3, 1279]   δ' εἶναι τοὺς ἀπόρους πανταχοῦ  ῦδιὸ   καὶ οὐ συμβαίνει τὰς ῥηθείσας
[3, 1286]   Ἔτι μᾶλλον ἀδιάφθορον τὸ πολύκαθάπερ  ὕδωρ   τὸ πλεῖον, οὕτω καὶ τὸ
[3, 1277]   καὶ φαίνονται οἱ τῶν βασιλέων  υἱεῖς   ἱππικὴν καὶ πολεμικὴν παιδευόμενοι, καὶ
[3, 1287]   δεήσει ἄρα πλείονας εἶναι τοὺς  ὑπ'   αὐτοῦ καθισταμένους ἄρχοντας, ὥστε τί
[3, 1286]   ὀλίγων ἀδιαφθορώτερον· τοῦ δ' ἑνὸς  ὑπ'   ὀργῆς κρατηθέντος τινος ἑτέρου
[3, 1275]   ὑπέχειν καὶ δικάζεσθαι (τοῦτο γὰρ  ὑπάρχει   καὶ τοῖς ἀπὸ συμβόλων κοινωνοῦσιν
[3, 1275]   κοινωνοῦσιν καὶ γὰρ ταῦτα τούτοις  ὑπάρχει·   πολλαχοῦ μὲν οὖν οὐδὲ τούτων
[3, 1286]   μὲν οὖν νόμῳ τοῦτο οὐχ  ὑπάρχει,   ψυχὴν δ' ἀνθρωπίνην ἀνάγκη τοῦτ'
[3, 1286]   παρὰ τὸν νόμον, ὅμως ἀναγκαῖον  ὑπάρχειν   αὐτῷ δύναμιν φυλάξει τοὺς
[3, 1280]   χάριν· ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀναγκαῖον  ὑπάρχειν,   εἴπερ ἔσται πόλις, οὐ μὴν
[3, 1287]   εἴπομεν, πολιτείας (ἐν πάσαις γὰρ  ὑπάρχειν   ἐνδέχεται στρατηγίαν ἀίδιον, οἷον ἐν
[3, 1287]   διαφέρει τοῦτο ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς  ὑπάρχειν   τὸν ἕνα καταστῆσαι τοῦτον
[3, 1277]   τοῦ σπουδαίου πολίτου δεῖ πᾶσιν  ὑπάρχειν   (οὕτω γὰρ ἀρίστην ἀναγκαῖον εἶναι
[3, 1286]   αἰτίαν. Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνον δεῖ  ὑπάρχειν   τὸν λόγον, τὸν καθόλου, τοῖς
[3, 1283]   ὅταν περὶ τὸν αὐτὸν ταῦθ'  ὑπάρχῃ   χρόνον, πῶς διοριστέον. Εἰ δὴ
[3, 1280]   ἔσται πόλις, οὐ μὴν οὐδ'  ὑπαρχόντων   τούτων ἁπάντων ἤδη πόλις, ἀλλ'
[3, 1281]   γὰρ ἄτιμοι πολλοὶ καὶ πένητες  ὑπάρχωσι,   πολεμίων ἀναγκαῖον εἶναι πλήρη τὴν
[3, 1286]   πολλοὺς ὁμοίους πρὸς ἀρετήν, οὐκέτι  ὑπέμενον   ἀλλ' ἐζήτουν κοινόν τι καὶ
[3, 1276]   μὲν ἐπιγινομένου νάματος τοῦ δ'  ὑπεξιόντος,   τοὺς μὲν ἀνθρώπους φατέον
[3, 1278]   τοῖς χαλεποῖς κατὰ τὸν βίον  ὑπερβάλῃ   λίαν, δῆλον δ' ὡς καρτεροῦσι
[3, 1284]   γὰρ γραφεὺς ἐάσειεν ἂν τὸν  ὑπερβάλλοντα   πόδα τῆς συμμετρίας ἔχειν τὸ
[3, 1284]   τῶν πλωτήρων τῶν ἄλλων, ὡς  ὑπερβάλλοντα   πολύ. Διὸ καὶ τοὺς ψέγοντας
[3, 1288]   παντός, τῷ δὲ τὴν τηλικαύτην  ὑπερβολὴν   ἔχοντι τοῦτο συμβέβηκεν. Ὥστε λείπεται
[3, 1284]   εἷς τοσοῦτον διαφέρων κατ' ἀρετῆς  ὑπερβολήν,   πλείους μὲν ἑνὸς μὴ
[3, 1283]   ὁδὶ κατ' ἀρετήν, καὶ πλεῖον  ὑπερέχει   ὅλως ἀρετὴ μεγέθους, εἴη ἂν
[3, 1284]   μάλιστα πάντων, ὥστε τοὺς δοκοῦντας  ὑπερέχειν   δυνάμει διὰ πλοῦτον πολυφιλίαν
[3, 1288]   γενέσθαι κατ' ἀρετὴν τοσοῦτον ὥσθ'  ὑπερέχειν   τὴν ἐκείνου τῆς τῶν ἄλλων
[3, 1288]   οὐ γὰρ πέφυκε τὸ μέρος  ὑπερέχειν   τοῦ παντός, τῷ δὲ τὴν
[3, 1281]   πλοῦτον ὑπερέχουσι κατ' ἀρετὴν δ'  ὑπερεχομένοις.   Ὅτι μὲν οὖν πάντες οἱ
[3, 1288]   γένος ὅλον πλῆθος  ὑπερέχον   εἶναι κατ' ἀρετήν, τῶν μὲν
[3, 1288]   πλῆθος πέφυκε φέρειν γένος  ὑπερέχον   κατ' ἀρετὴν πρὸς ἡγεμονίαν πολιτικήν,
[3, 1284]   τὸν Θρασύβουλον ὅτι δεῖ τοὺς  ὑπερέχοντας   ἄνδρας ἀναιρεῖν) Τοῦτο γὰρ οὐ
[3, 1284]   τρόπον τινὰ τῷ κολούειν τοὺς  ὑπερέχοντας   καὶ φυγαδεύειν. Τὸ δ' αὐτὸ
[3, 1284]   τῆς συμβουλίας, ἀφαιροῦντα δὲ τοὺς  ὑπερέχοντας   τῶν σταχύων ὁμαλῦναι τὴν ἄρουραν·
[3, 1282]   δὲ τῷ κατὰ τὸ ἔργον  ὑπερέχοντι   διδόναι καὶ τῶν ὀργάνων τὴν
[3, 1281]   ἀνίσοις, τοῖς κατὰ πλοῦτον  ὑπερέχουσι   κατ' ἀρετὴν δ' ὑπερεχομένοις. Ὅτι
[3, 1282]   κάλλος) καὶ κατὰ τὴν ἀναλογίαν  ὑπερέχουσι   πλέον τῆς αὐλητικῆς ἐκεῖνος
[3, 1282]   τις τῶν πολιτικῶν δικαίων τοῖς  ὑπερέχουσιν.   τοῦτο ἐπιπόλαιον τὸ ψεῦδος; Φανερὸν
[3, 1282]   φανερόν. Εἰ γὰρ εἴη τις  ὑπερέχων   μὲν κατὰ τὴν αὐλητικήν, πολὺ
[3, 1285]   καὶ τὰ ἔνδημα καὶ τὰ  ὑπερόρια   συνεχῶς ἦρχον· ὕστερον δὲ τὰ
[3, 1285]   εἰπεῖν εἶναι βασιλείαν, ἐν τοῖς  ὑπερορίοις   τῶν πολεμικῶν τὴν ἡγεμονίαν μόνον
[3, 1284]   δρῶσιν. Διὸ κατὰ τὰς ὁμολογουμένας  ὑπεροχὰς   ἔχει τι δίκαιον πολιτικὸν
[3, 1282]   ἂν φαίη τις κατὰ παντὸς  ὑπεροχὴν   ἀγαθοῦ δεῖν ἀνίσως νενεμῆσθαι τὰς
[3, 1288]   τὰς δημοκρατικάς (πάντες γὰρ καθ'  ὑπεροχὴν   ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ ὑπεροχὴν οὐ τὴν
[3, 1282]   διδόναι καὶ τῶν ὀργάνων τὴν  ὑπεροχήν.   Εἰ δὲ μήπω δῆλον τὸ
[3, 1283]   εἰς τὸ ἔργον συμβάλλεσθαι τὴν  ὑπεροχὴν   καὶ τοῦ πλούτου καὶ τῆς
[3, 1284]   κατὰ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν τὴν  ὑπεροχήν,   οἷον ἰσχύος καὶ πλούτου καὶ
[3, 1288]   γὰρ καθ' ὑπεροχὴν ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ  ὑπεροχὴν   οὐ τὴν αὐτήν) ἀλλὰ καὶ
[3, 1275]   μετέχοντες οὕτως ὥστε καὶ δίκην  ὑπέχειν   καὶ δικάζεσθαι (τοῦτο γὰρ ὑπάρχει
[3, 1287]   βέλτιον, τούτους καταστατέον νομοφύλακας καὶ  ὑπηρέτας   τοῖς νόμοις· ἀναγκαῖον γὰρ εἶναί
[3, 1277]   δὲ θάτερον τὸ δύνασθαι καὶ  ὑπηρετεῖν   τὰς διακονικὰς πράξεις. Δούλου δ'
[3, 1280]   προαίρεσιν) μήτε συμμαχίας ἕνεκεν, ὅπως  ὑπὸ   μηδενὸς ἀδικῶνται, μήτε διὰ τὰς
[3, 1283]   μὲν ἄρχειν τοὺς δ' ἄλλους  ὑπὸ   σφῶν ἄρχεσθαι πάντας. Καὶ γὰρ
[3, 1280]   ὅπως μηδεὶς ἄδικος ἔσται τῶν  ὑπὸ   τὰς συνθήκας μηδὲ μοχθηρίαν ἕξει
[3, 1286]   ζητήσεως αὕτη, πότερον συμφέρει μᾶλλον  ὑπὸ   τοῦ ἀρίστου ἀνδρὸς ἄρχεσθαι
[3, 1287]   Κρίνει γὰρ ἕκαστος ἄρχων πεπαιδευμένος  ὑπὸ   τοῦ νόμου καλῶς, ἄτοπον τ'
[3, 1286]   τοῦ ἀρίστου ἀνδρὸς ἄρχεσθαι  ὑπὸ   τῶν ἀρίστων νόμων. Δοκοῦσι δὴ
[3, 1288]   δ' ἀναγκαῖον ἀρίστην εἶναι τὴν  ὑπὸ   τῶν ἀρίστων οἰκονομουμένην, τοιαύτη δ'
[3, 1275]   πεποιημένους, οὕτω καὶ Λαρισαίους τοὺς  ὑπὸ   τῶν δημιουργῶν πεποιημένους· εἶναι γάρ
[3, 1288]   δυνάμενον τὴν τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴν  ὑπὸ   τῶν κατ' ἀρετὴν ἡγεμονικῶν πρὸς
[3, 1275]   ἔφη, καθάπερ ὅλμους εἶναι τοὺς  ὑπὸ   τῶν ὁλμοποιῶν πεποιημένους, οὕτω καὶ
[3, 1278]   μὲν ἁπλῶς οἱ δ' ἐξ  ὑποθέσεως·   πολῖται μὲν γάρ εἰσιν, ἀλλ'
[3, 1278]   λόγον καὶ περὶ τῶν ἄλλων.  Ὑποθετέον   δὴ πρῶτον τίνος χάριν συνέστηκε
[3, 1275]   τῶν πραγμάτων ἐν οἷς τὰ  ὑποκείμενα   διαφέρει τῷ εἴδει, καὶ τὸ
[3, 1285]   Ἀσίαν τῶν περὶ τὴν Εὐρώπην,  ὑπομένουσι   τὴν δεσποτικὴν ἀρχὴν οὐδὲν δυσχεραίνοντες.
[3, 1287]   ἐπεὶ καὶ τοὺς ἰατροὺς ὅταν  ὑποπτεύωσι   πιστευθέντας τοῖς ἐχθροῖς διαφθείρειν διὰ
[3, 1275]   γὰρ ἡμαρτημένας καὶ παρεκβεβηκυίας ἀναγκαῖον  ὑστέρας   εἶναι τῶν ἀναμαρτήτων (τὰς δὲ
[3, 1275]   διαφερούσας ἀλλήλων, καὶ τὰς μὲν  ὑστέρας   τὰς δὲ προτέρας οὔσας· ~τὰς
[3, 1285]   καὶ τὰ ὑπερόρια συνεχῶς ἦρχον·  ὕστερον   δὲ τὰ μὲν αὐτῶν παριέντων
[3, 1275]   (τὰς δὲ παρεκβεβηκυίας πῶς λέγομεν,  ὕστερον   ἔσται φανερόν) Ὥστε καὶ τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/05/2006