Livre, Pages |
[3, 1286] |
οὔσης
τῆς
ἀρχῆς,
ἂν
ᾖ
|
λαβεῖν |
πλείους
ὁμοίους.
Καὶ
διὰ
τοῦτ' |
[3, 1276] |
τῆς
πόλεως
ἀλλὰ
τοῦ
τυράννου
|
λαβόντος, |
οὔτ'
ἄλλα
πολλὰ
τῶν
τοιούτων, |
[3, 1275] |
δικάζουσι
κατὰ
μέρος,
οἷον
ἐν
|
Λακεδαίμονι |
τὰς
τῶν
συμβολαίων
δικάζει
τῶν |
[3, 1285] |
πασῶν.
Ἡ
γὰρ
ἐν
τῇ
|
Λακωνικῇ |
πολιτείᾳ
δοκεῖ
μὲν
εἶναι
βασιλεία |
[3, 1285] |
αἱρετὴ
τυραννίς)
τετάρτη
δ'
ἡ
|
Λακωνικὴ |
τούτων
(αὕτη
δ'
ἐστὶν
ὡς |
[3, 1285] |
σκεπτέον,
αὕτη
τε
καὶ
ἡ
|
Λακωνική· |
τῶν
γὰρ
ἄλλων
αἱ
πολλαὶ |
[3, 1285] |
παμβασιλείας,
πλειόνων
δ'
εἰσὶ
τῆς
|
Λακωνικῆς. |
Ὥστε
τὸ
σκέμμα
σχεδὸν
περὶ |
[3, 1277] |
ὥσπερ
γυνὴ
ἀνδρεία,
καὶ
γυνὴ
|
λάλος, |
εἰ
οὕτω
κοσμία
εἴη
ὥσπερ |
[3, 1283] |
γυμνικοῖς
ἀγῶσιν
ἡ
τούτων
διαφορὰ
|
λαμβάνει |
τὴν
τιμήν)
ἀλλ'
ἐξ
ὧν |
[3, 1283] |
πλουσιώτεροι
καὶ
βελτίους
εἰσίν,
ὡς
|
λαμβανομένων |
τῶν
πλειόνων
πρὸς
τοὺς
ἐλάττους. |
[3, 1282] |
καὶ
ποίων
ἀνισότης,
δεῖ
μὴ
|
λανθάνειν. |
Ἔχει
γὰρ
τοῦτ'
ἀπορίαν
καὶ |
[3, 1275] |
τοιοῦτός
ἐστιν·
δεῖ
δὲ
μὴ
|
λανθάνειν |
ὅτι
τῶν
πραγμάτων
ἐν
οἷς |
[3, 1276] |
ἢ
πλείω
συμφέρει,
δεῖ
μὴ
|
λανθάνειν |
τὸν
πολιτικόν)
ἀλλὰ
τῶν
αὐτῶν |
[3, 1275] |
τῶν
ὁλμοποιῶν
πεποιημένους,
οὕτω
καὶ
|
Λαρισαίους |
τοὺς
ὑπὸ
τῶν
δημιουργῶν
πεποιημένους· |
[3, 1275] |
δημιουργῶν
πεποιημένους·
εἶναι
γάρ
τινας
|
λαρισοποιούς. |
Ἔστι
δ'
ἁπλοῦν.
Εἰ
γὰρ |
[3, 1285] |
δὲ
καὶ
κτεῖναι
κύριος
ἦν·
|
λέγει |
γοῦν
Ὃν
δέ
κ'
ἐγὼν |
[3, 1282] |
περὶ
ὅσων
ἐξαδυνατοῦσιν
οἱ
νόμοι
|
λέγειν |
ἀκριβῶς
διὰ
τὸ
μὴ
ῥᾴδιον |
[3, 1286] |
τὸ
καθόλου
μόνον
οἱ
νόμοι
|
λέγειν, |
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
τὰ
προσπίπτοντα |
[3, 1280] |
ἑκατέρους
δίκαιόν
τι
νομίζουσι
δίκαιον
|
λέγειν |
ἁπλῶς.
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἂν |
[3, 1283] |
τιμῶν.
Δόξαιεν
γὰρ
ἂν
οὐδὲν
|
λέγειν |
δίκαιον
οἱ
διὰ
τὸν
πλοῦτον |
[3, 1280] |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
διὰ
τὸ
|
λέγειν |
μέχρι
τινὸς
ἑκατέρους
δίκαιόν
τι |
[3, 1283] |
τοὺς
κατὰ
πλοῦτον,
ἔχοιεν
ἂν
|
λέγειν |
τὰ
πλήθη
λόγον
τινὰ
δίκαιον· |
[3, 1281] |
Τὴν
οὖν
ἀδικίαν
τί
χρὴ
|
λέγειν |
τὴν
ἐσχάτην;
Πάλιν
τε
πάντων |
[3, 1276] |
μᾶλλον
ταύτης
πως
ποτὲ
χρὴ
|
λέγειν |
τὴν
πόλιν
εἶναι
τὴν
αὐτὴν |
[3, 1288] |
περὶ
τῆς
πολιτείας
ἤδη
πειρατέον
|
λέγειν |
τῆς
ἀρίστης,
τίνα
πέφυκε
γίγνεσθαι |
[3, 1276] |
γινομένων,
ὥσπερ
καὶ
ποταμοὺς
εἰώθαμεν
|
λέγειν |
τοὺς
αὐτοὺς
καὶ
κρήνας
τὰς |
[3, 1277] |
καὶ
ταξιαρχήσαντα
καὶ
λοχαγήσαντα.
Διὸ
|
λέγεται |
καὶ
τοῦτο
καλῶς,
ὡς
οὐκ |
[3, 1282] |
Ἀλλ'
ἴσως
οὐ
πάντα
ταῦτα
|
λέγεται |
καλῶς
διά
τε
τὸν
πάλαι |
[3, 1278] |
φανερὸν
ἐκ
τούτων,
καὶ
ὅτι
|
λέγεται |
μάλιστα
πολίτης
ὁ
μετέχων
τῶν |
[3, 1284] |
νομοθετεῖν
τις
πειρώμενος
κατ'
αὐτῶν.
|
Λέγοιεν |
γὰρ
ἂν
ἴσως
ἅπερ
Ἀντισθένης |
[3, 1277] |
δὲ
τὴν
περὶ
τὰ
ἀναγκαῖα
|
λέγομεν, |
ἃ
ποιεῖν
ἐπίστασθαι
τὸν
ἄρχοντα |
[3, 1277] |
πράξεις.
Δούλου
δ'
εἴδη
πλείω
|
λέγομεν· |
αἱ
γὰρ
ἐργασίαι
πλείους.
Ὧν |
[3, 1276] |
τῶν
αὐτῶν
φθόγγων
ἑτέραν
εἶναι
|
λέγομεν, |
ἂν
ὁτὲ
μὲν
ᾖ
Δώριος |
[3, 1281] |
ταῖς
πολιτικαῖς
ἀρχαῖς·
τιμὰς
γὰρ
|
λέγομεν |
εἶναι
τὰς
ἀρχάς,
ἀρχόντων
δ' |
[3, 1275] |
βουλευτικῆς
ἢ
κριτικῆς,
πολίτην
ἤδη
|
λέγομεν |
εἶναι
ταύτης
τῆς
πόλεως,
πόλιν |
[3, 1277] |
καὶ
τῶν
ἐλευθέρων.
Ταύτην
γὰρ
|
λέγομεν |
εἶναι
τὴν
πολιτικὴν
ἀρχήν,
ἣν |
[3, 1275] |
ἀναμαρτήτων
(τὰς
δὲ
παρεκβεβηκυίας
πῶς
|
λέγομεν, |
ὕστερον
ἔσται
φανερόν)
Ὥστε
καὶ |
[3, 1276] |
ἀπορίαν,
πολλαχῶς
γὰρ
τῆς
πόλεως
|
λεγομένης, |
ἐστί
πως
εὐμάρεια
τῆς
τοιαύτης |
[3, 1282] |
Εἰ
δὲ
μήπω
δῆλον
τὸ
|
λεγόμενον, |
ἔτι
μᾶλλον
αὐτὸ
προαγαγοῦσιν
ἔσται |
[3, 1275] |
γὰρ
διαφέρει·
δῆλον
γὰρ
τὸ
|
λεγόμενονν. |
Ζητοῦμεν
γὰρ
τὸν
ἁπλῶς
πολίτην |
[3, 1287] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
κατὰ
νόμον
|
λεγόμενος |
βασιλεὺς
οὐκ
ἔστιν
εἶδος,
καθάπερ |
[3, 1275] |
ἐφαρμόσας
πολίτης
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
|
λεγομένους |
πολίτας
σχεδὸν
τοιοῦτός
ἐστιν·
δεῖ |
[3, 1278] |
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
γε
τοὺς
|
λεγομένους |
τρόπους
ῥᾴδιον
διελεῖν·
καὶ
γὰρ |
[3, 1287] |
οἱ
διαμφισβητοῦντες
πρὸς
τὴν
βασιλείαν
|
λέγουσι, |
σχεδὸν
ταῦτ'
ἐστίν.
Ἀλλ'
ἴσως |
[3, 1280] |
Ληπτέον
δὲ
πρῶτον
τίνας
ὅρους
|
λέγουσι |
τῆς
ὀλιγαρχίας
καὶ
δημοκρατίας,
καὶ |
[3, 1277] |
παιδείαν
δ'
εὐθὺς
ἑτέραν
εἶναι
|
λέγουσί |
τινες
ἄρχοντος,
ὥσπερ
καὶ
φαίνονται |
[3, 1281] |
ἀμφισβητοῦντες
μέρος
τι
τοῦ
δικαίου
|
λέγουσι, |
φανερὸν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων.
Ἔχει |
[3, 1280] |
ἴσοι.
Τὸ
δὲ
κυριώτατον
οὐ
|
λέγουσιν. |
Εἰ
μὲν
γὰρ
τῶν
κτημάτων |
[3, 1280] |
ἀλλὰ
μέχρι
τινὸς
προέρχονται,
καὶ
|
λέγουσιν |
οὐ
πᾶν
τὸ
κυρίως
δίκαιον. |
[3, 1278] |
πολίτευμα
δ'
ἐστὶν
ἡ
πολιτεία.
|
Λέγω |
δ'
οἷον
ἐν
μὲν
ταῖς |
[3, 1283] |
πάντες
εἶεν
ἐν
μιᾷ
πόλει,
|
~λέγω |
δ'
οἷον
οἵ
τ'
ἀγαθοὶ |
[3, 1277] |
μᾶλλον·
θάτερον
δὲ
καὶ
ἀνδραποδῶδες.
|
Λέγω |
δὲ
θάτερον
τὸ
δύνασθαι
καὶ |
[3, 1282] |
ῥηθέντων
ἕκαστος
μόριόν
ἐστι
τούτων
|
(λέγω |
δὲ
μόριον
τὸν
βουλευτὴν
καὶ |
[3, 1282] |
ἐκείνων
ἀγαθόν
ἐστι
τῆς
αὐλητικῆς
|
(λέγω |
δὲ
τήν
τ'
εὐγένειαν
καὶ |
[3, 1281] |
εἶναι
πλήρη
τὴν
πόλιν
ταύτηνν.
|
Λείπεται |
δὴ
τοῦ
βουλεύεσθαι
καὶ
κρίνειν |
[3, 1288] |
ὑπερβολὴν
ἔχοντι
τοῦτο
συμβέβηκεν.
Ὥστε
|
λείπεται |
μόνον
τὸ
πείθεσθαι
τῷ
τοιούτῳ |
[3, 1277] |
Περὶ
δὲ
τὸν
πολίτην
ἔτι
|
λείπεταί |
τις
τῶν
ἀποριῶν.
Ὡς
ἀληθῶς |
[3, 1284] |
ἄρχειν
ἀξιοῖεν,
μερίζοντες
τὰς
ἀρχάς.
|
Λείπεται |
τοίνυν,
ὅπερ
ἔοικε
πεφυκέναι,
πείθεσθαι |
[3, 1279] |
ᾗ
πέφυκεν,
ἀξιοῦντες
ἐν
μέρει
|
λειτουργεῖν, |
καὶ
σκοπεῖν
τινα
πάλιν
τὸ |
[3, 1278] |
δ'
ἀναγκαίων
οἱ
μὲν
ἑνὶ
|
λειτουργοῦντες |
τὰ
τοιαῦτα
δοῦλοι,
οἱ
δὲ |
[3, 1288] |
τινά.
Τίς
δ'
ὁ
τρόπος,
|
λεκτέον· |
εἴρηται
δέ
πως
ἤδη
καὶ |
[3, 1278] |
ἀλλὰ
πολίτου
ἀρετὴν
ἣν
εἴπομεν
|
λεκτέον |
οὐ
παντός,
οὐδ'
ἐλευθέρου
μόνον, |
[3, 1276] |
τὸν
τρόπον,
φανερὸν
ὅτι
μάλιστα
|
λεκτέον |
τὴν
αὐτὴν
πόλιν
εἰς
τὴν |
[3, 1284] |
ἴσως
ἅπερ
Ἀντισθένης
ἔφη
τοὺς
|
λέοντας |
δημηγορούντων
τῶν
δασυπόδων
καὶ
τὸ |
[3, 1275] |
πολίτης.
Γοργίας
μὲν
οὖν
ὁ
|
Λεοντῖνος, |
τὰ
μὲν
ἴσως
ἀπορῶν
τὰ |
[3, 1284] |
περὶ
Σαμίους
καὶ
Χίους
καὶ
|
Λεσβίους |
(ἐπεὶ
γὰρ
θᾶττον
ἐγκρατῶς
ἔσχον |
[3, 1275] |
καθ'
ἑκάστην
πολιτείαν.
Διόπερ
ὁ
|
λεχθεὶς |
ἐν
μὲν
δημοκρατίᾳ
μάλιστ'
ἐστὶ |
[3, 1282] |
τὸν
τρόπον·
~ἡ
δὲ
πρώτη
|
λεχθεῖσα |
ἀπορία
ποιεῖ
φανερὸν
οὐδὲν
οὕτως |
[3, 1279] |
Τίνας
γὰρ
ἐροῦμεν
τὰς
ἄρτι
|
λεχθείσας |
πολιτείας,
τὴν
ἐν
ᾗ
πλείους |
[3, 1281] |
πλῆθος
οὐδὲν
εἶναι
κωλύει
τὸ
|
λεχθὲν |
ἀληθές.
Διὸ
καὶ
τὴν
πρότερον |
[3, 1280] |
ἀμφισβητοῦσι,
μάλιστα
μὲν
διὰ
τὸ
|
λεχθὲν |
ἄρτι,
διότι
κρίνουσι
τὰ
περὶ |
[3, 1288] |
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸ
πρότερον
|
λεχθέν. |
Οὔτε
γὰρ
κτείνειν
ἢ
φυγαδεύειν |
[3, 1278] |
αὐτῶν·
αὐτὸ
γὰρ
φανὲν
τὸ
|
λεχθὲν |
ποιεῖ
δῆλον.
Ἐπεὶ
γὰρ
πλείους |
[3, 1283] |
τῶν
πλειόνων,
ὅταν
συμβαίνῃ
τὸ
|
λεχθέν· |
τὸ
δ'
ὀρθὸν
ληπτέον
ἴσως· |
[3, 1281] |
ἠπορημένων;
Συμβήσεται
γὰρ
ὁμοίως
τὰ
|
λεχθέντα |
πρότερον.
Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν |
[3, 1280] |
αἰτίας
ἀμφισβητοῦσιν
ἀμφότεροι
τῆς
πολιτείας.
|
Ληπτέον |
δὲ
πρῶτον
τίνας
ὅρους
λέγουσι |
[3, 1283] |
τὸ
λεχθέν·
τὸ
δ'
ὀρθὸν
|
ληπτέον |
ἴσως·
τὸ
δ'
ἴσως
ὀρθὸν |
[3, 1276] |
τοῦ
πολίτου
τύπῳ
τινὶ
πρῶτον
|
ληπτέον. |
Ὥσπερ
οὖν
ὁ
πλωτὴρ
εἷς |
[3, 1281] |
τὴν
ἐσχάτην;
Πάλιν
τε
πάντων
|
ληφθέντων, |
οἱ
πλείους
τὰ
τῶν
ἐλαττόνων |
[3, 1275] |
πως
πολίτας,
οὐχ
ἁπλῶς
δὲ
|
λίαν |
ἀλλὰ
προστιθέντας
τοὺς
μὲν
ἀτελεῖς |
[3, 1282] |
ἂν
ᾖ
τὸ
πλῆθος
μὴ
|
λίαν |
ἀνδραποδῶδες
(ἔσται
γὰρ
ἕκαστος
μὲν |
[3, 1278] |
χαλεποῖς
κατὰ
τὸν
βίον
ὑπερβάλῃ
|
λίαν, |
δῆλον
δ'
ὡς
καρτεροῦσι
πολλὴν |
[3, 1278] |
καὶ
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
|
λόγοις |
διοριζόμεθα
περὶ
αὐτῶν
πολλάκις.
Ἡ |
[3, 1282] |
τινος
ὁμολογοῦσι
τοῖς
κατὰ
φιλοσοφίαν
|
λόγοις, |
ἐν
οἷς
διώρισται
περὶ
τῶν |
[3, 1288] |
ἐν
δὲ
τοῖς
πρώτοις
ἐδείχθη
|
λόγοις |
ὅτι
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον
ἀνδρὸς |
[3, 1282] |
καλῶς
διά
τε
τὸν
πάλαι
|
λόγον, |
ἂν
ᾖ
τὸ
πλῆθος
μὴ |
[3, 1278] |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τοῦτον
ἐροῦμεν
|
λόγον |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων.
Ὑποθετέον |
[3, 1277] |
Ἢ
διά
γε
τοῦτον
τὸν
|
λόγον |
οὐδὲν
φήσομεν
συμβαίνειν
ἄτοπον;
~Οὐδὲ |
[3, 1282] |
Ὥστε
κατὰ
μὲν
τοῦτον
τὸν
|
λόγον |
οὐκ
ἂν
εἴη
τὸ
πλῆθος |
[3, 1283] |
Ἔτι
κατά
γε
τοῦτον
τὸν
|
λόγον |
πᾶν
ἀγαθὸν
πρὸς
πᾶν
ἂν |
[3, 1276] |
ἔστι
διαποροῦντας
ἐπελθεῖν
τὸν
αὐτὸν
|
λόγον |
περὶ
τῆς
ἀρίστης
πολιτείας.
Εἰ |
[3, 1287] |
οὐδὲν
διὰ
φιλίαν
παρὰ
τὸν
|
λόγον |
ποιοῦσιν,
ἀλλ'
ἄρνυνται
τὸν
μισθὸν |
[3, 1283] |
ἔχοιεν
ἂν
λέγειν
τὰ
πλήθη
|
λόγον |
τινὰ
δίκαιον·
οὐδὲν
γὰρ
κωλύει |
[3, 1286] |
μὴν
κἀκεῖνον
δεῖ
ὑπάρχειν
τὸν
|
λόγον, |
τὸν
καθόλου,
τοῖς
ἄρχουσιν.
Κρεῖττον |
[3, 1287] |
τινά,
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
δὲ
|
λόγον |
τοῦτον,
κἂν
εἴ
τινας
ἄρχειν |
[3, 1275] |
μηδέν·
περὶ
ὀνόματος
γὰρ
ὁ
|
λόγος· |
ἀνώνυμον
γὰρ
τὸ
κοινὸν
ἐπὶ |
[3, 1280] |
κτήσεως,
ὥσθ'
ὁ
τῶν
ὀλιγαρχικῶν
|
λόγος |
δόξειεν
ἂν
ἰσχύειν
(οὐ
γὰρ |
[3, 1276] |
τυραννίδος.
Ἔοικε
δ'
οἰκεῖος
ὁ
|
λόγος |
εἶναι
τῆς
ἀπορίας
~Τῷ
περὶ |
[3, 1276] |
ἑτέραν
μεταβάλῃ
πολιτείαν
ἡ
πόλις,
|
λόγος |
ἕτερος.
Τῶν
δὲ
νῦν
εἰρημένων |
[3, 1287] |
βούλησιν
πάντα
πράττοντος
ὅ
τε
|
λόγος |
ἐφέστηκε
νῦν
καὶ
ποιητέον
τὴν |
[3, 1276] |
ὡς
ὁ
μὲν
ἀκριβέστατος
ἑκάστου
|
λόγος |
ἴδιος
ἔσται
τῆς
ἀρετῆς,
ὁμοίως |
[3, 1281] |
κἂν
ἐπὶ
τῶν
θηρίων
ἁρμόσειε
|
λόγος· |
καίτοι
τί
διαφέρουσιν
ἔνιοι
τῶν |
[3, 1284] |
ἔχει
τι
δίκαιον
πολιτικὸν
ὁ
|
λόγος |
ὁ
περὶ
τὸν
ὀστρακισμόν.
Βέλτιον |
[3, 1281] |
τῶν
ἄλλων
ἔστω
τις
ἕτερος
|
λόγος· |
ὅτι
δὲ
δεῖ
κύριον
εἶναι |
[3, 1279] |
εἰρημένας
ἔστιν;
Ἔοικε
τοίνυν
ὁ
|
λόγος |
ποιεῖν
δῆλον
ὅτι
τὸ
μὲν |
[3, 1277] |
καὶ
σώματος,
καὶ
ψυχὴ
ἐκ
|
λόγου |
καὶ
ὀρέξεως,
καὶ
οἰκία
ἐξ |
[3, 1280] |
ὡς
ἀληθῶς
ὀνομαζομένῃ
πόλει,
μὴ
|
λόγου |
χάριν.
Γίγνεται
γὰρ
ἡ
κοινωνία |
[3, 1278] |
Εἴρηται
δὴ
κατὰ
τοὺς
πρώτους
|
λόγους, |
ἐν
οἷς
περὶ
οἰκονομίας
διωρίσθη |
[3, 1285] |
καλῶς
ἔχει
μετὰ
τοὺς
εἰρημένους
|
λόγους |
μεταβῆναι
καὶ
σκέψασθαι
περὶ
βασιλείας· |
[3, 1282] |
τὰς
ἀρχάς,
εἰ
πάντα
τὰ
|
λοιπὰ |
μηδὲν
διαφέροιεν
ἀλλ'
ὅμοιοι
τυγχάνοιεν |
[3, 1287] |
παιδεύσας
ὁ
νόμος
ἐφίστησι
τὰ
|
λοιπὰ |
τῇ
δικαιοτάτῃ
γνώμῃ
κρίνειν
καὶ |
[3, 1280] |
μίαν
μνᾶν
τῷ
δόντι
τὸ
|
λοιπὸν |
πᾶν,
οὔτε
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς |
[3, 1286] |
ἀφείσθω
τὴν
πρώτην·
ὁ
δὲ
|
λοιπὸς |
τρόπος
τῆς
βασιλείας
πολιτείας
εἶδός |
[3, 1277] |
στρατηγεῖν
στρατηγηθέντα
καὶ
ταξιαρχήσαντα
καὶ
|
λοχαγήσαντα. |
Διὸ
λέγεται
καὶ
τοῦτο
καλῶς, |
[3, 1282] |
τάχα
δόξειέ
τις
ἂν
οὕτω
|
λύειν |
ἱκανῶς·
ἄλλη
δ'
ἐστὶν
ἐχομένη |
[3, 1275] |
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
διαπορεῖν
καὶ
|
λύειν. |
Πολίτης
δ'
ἁπλῶς
οὐδενὶ
τῶν |
[3, 1281] |
μὲν
ὀλίγους
δέ,
δόξειεν
ἂν
|
λύεσθαι |
καί
τιν'
ἔχειν
ἀπορίαν,
τάχα |
[3, 1280] |
νόμος
συνθήκη
καί,
καθάπερ
ἔφη
|
Λυκόφρων |
ὁ
σοφιστής,
ἐγγυητὴς
ἀλλήλοις
τῶν |
[3, 1282] |
μεγάλων.
Ὁμοίως
δή
τις
ἂν
|
λύσειε |
καὶ
ταύτην
τὴν
ἀπορίαν.
Ἴσως |
[3, 1281] |
καὶ
τὴν
πρότερον
εἰρημένην
ἀπορίαν
|
λύσειεν |
ἄν
τις
διὰ
τούτων
καὶ |
[3, 1279] |
πρὸς
δὲ
τὸ
τῷ
κοινῷ
|
λυσιτελοῦν |
οὐδεμία
αὐτῶν.
Δεῖ
δὲ
μικρῷ |