Livre, Pages |
[2, 1265] |
δὲ
τούτων,
ἣν
καλοῦσι
πολιτείαν·
|
ἐκ |
γὰρ
τῶν
ὁπλιτευόντων
ἐστίν.
Εἰ |
[2, 1266] |
ἐκ
τῶν
τρίτων
ἢ
τετάρτων,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
τετάρτου
μόνοις
ἐπάναγκες |
[2, 1266] |
ἐπάναγκες.
Ὡς
μὲν
οὖν
οὐκ
|
ἐκ |
δημοκρατίας
καὶ
μοναρχίας
δεῖ
συνιστάναι |
[2, 1266] |
δέον
συγκεῖσθαι
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
|
ἐκ |
δημοκρατίας
καὶ
τυραννίδος,
ἃς
ἢ |
[2, 1268] |
τῶν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τελευτώντων
|
ἐκ |
δημοσίου
γίνεσθαι
τὴν
τροφήν,
ὡς |
[2, 1262] |
φιλεῖν
ἐπιθυμούντων
συμφῦναι
καὶ
γενέσθαι
|
ἐκ |
δύο
ὄντων
ἀμφοτέρους
ἕνα.
Ἐνταῦθα |
[2, 1272] |
τὸ
δὲ
τοῖς
συσσιτίοις,
ὥστ'
|
ἐκ |
κοινοῦ
τρέφεσθαι
πάντας,
καὶ
γυναῖκας |
[2, 1269] |
περὶ
τῶν
καθ'
ἕκαστόν
εἰσιν.
|
Ἐκ |
μὲν
οὖν
τούτων
φανερὸν
ὅτι |
[2, 1263] |
ἐκ
τῶν
ἐν
ποσὶ
καὶ
|
ἐκ |
μικρῶν
προσκρούοντες
ἀλλήλοις.
Ἔτι
δὲ |
[2, 1274] |
δῆμον
καταστῆσαι,
τὰ
δικαστήρια
ποιήσας
|
ἐκ |
πάντων.
Διὸ
καὶ
μέμφονταί
τινες |
[2, 1272] |
γάρ,
διὰ
τὸ
τὴν
αἵρεσιν
|
ἐκ |
πάντων
εἶναι,
μετέχων
ὁ
δῆμος |
[2, 1261] |
τὴν
πόλιν.
Οὐ
μόνον
δ'
|
ἐκ |
πλειόνων
ἀνθρώπων
ἐστὶν
ἡ
πόλις, |
[2, 1266] |
οἱ
πλείους
μιγνύντες·
ἡ
γὰρ
|
ἐκ |
πλειόνων
συγκειμένη
πολιτεία
βελτίων.
Ἔπειτ' |
[2, 1266] |
τῆς
λύσεως
φαῦλον
τὸ
πολλοὺς
|
ἐκ |
πλουσίων
γίνεσθαι
πένητας·
ἔργον
γὰρ |
[2, 1261] |
τε
μία
μᾶλλον
οἰκία
μὲν
|
ἐκ |
πόλεως
ἄνθρωπος
δ'
ἐξ
οἰκίας |
[2, 1267] |
ἢ
πάντα
ἐατέον.
Φαίνεται
δ'
|
ἐκ |
τῆς
νομοθεσίας
κατασκευάζων
τὴν
πόλιν |
[2, 1266] |
πρὸς
τὴν
ὀλιγαρχίαν.
Δῆλον
δὲ
|
ἐκ |
τῆς
τῶν
ἀρχόντων
καταστάσεως·
τὸ |
[2, 1272] |
ἁπάντων
αἱροῦνται
τοὺς
κόσμους
ἀλλ'
|
ἐκ |
τινῶν
γενῶν,
καὶ
τοὺς
γέροντας |
[2, 1267] |
δοκούσας
δίκας·
τοῦτο
δὲ
κατεσκεύαζεν
|
ἐκ |
τινῶν
γερόντων
αἱρετῶν.
~Τὰς
δὲ |
[2, 1266] |
πρώτου
τιμήματος,
εἶτα
πάλιν
ἴσους
|
ἐκ |
τοῦ
δευτέρου·
εἶτ'
ἐκ
τῶν |
[2, 1265] |
τῶν
ἐφόρων
ἀρχὴν
διὰ
τὸ
|
ἐκ |
τοῦ
δήμου
εἶναι
τοὺς
ἐφόρους· |
[2, 1270] |
μεγίστων
αὐτοῖς
ἐστιν,
γίνονται
δ'
|
ἐκ |
τοῦ
δήμου
παντός,
ὥστε
πολλάκις |
[2, 1263] |
εἶναι
τὰς
κτήσεις
καὶ
τὸ
|
ἐκ |
τοῦ
ἰδίας.
Δεῖ
γὰρ
πὼς |
[2, 1263] |
δὲ
τὸ
ἐξ
ἀμφοτέρων
τὸ
|
ἐκ |
τοῦ
κοινὰς
εἶναι
τὰς
κτήσεις |
[2, 1266] |
μὲν
γὰρ
πάντες
ἐπάναγκες,
ἀλλ'
|
ἐκ |
τοῦ
πρώτου
τιμήματος,
εἶτα
πάλιν |
[2, 1272] |
τοῦτο
τὸ
τυχόν,
εἴτε
διαφέρον
|
Ἐκ |
τούτων
αἱρετοὺς
μᾶλλον
ἢ
καθ' |
[2, 1267] |
οὖν
τῆς
Φαλέου
πολιτείας
σχεδὸν
|
ἐκ |
τούτων
ἄν
τις
θεωρήσειεν,
εἴ |
[2, 1262] |
εἰς
τοὺς
φύλακας,
τὰ
δ'
|
ἐκ |
τούτων
εἰς
ἐκείνους,
πολλὴν
ἔχει |
[2, 1266] |
πρώτοις
καὶ
τοῖς
δευτέροις·
εἶτ'
|
ἐκ |
τούτων
ἴσον
ἀφ'
ἑκάστου
τιμήματος |
[2, 1264] |
τὸ
προπολεμοῦν
μέρος·
τρίτον
δ'
|
ἐκ |
τούτων
τὸ
βουλευόμενον
καὶ
κύριον |
[2, 1266] |
δεῖ
συνιστάναι
τὴν
τοιαύτην
πολιτείαν,
|
ἐκ |
τούτων
φανερὸν
καὶ
τῶν
ὕστερον |
[2, 1261] |
ἑτέρας
ἄρχουσιν
ἀρχάς.
Φανερὸν
τοίνυν
|
ἐκ |
τούτων
ὡς
οὔτε
πέφυκε
μίαν |
[2, 1262] |
τὰ
γινόμενα
τέκνα,
τὰ
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
γεωργῶν
καὶ
τεχνιτῶν
εἰς |
[2, 1274] |
καὶ
πολέμιος)
τὰς
δ'
ἀρχὰς
|
ἐκ |
τῶν
γνωρίμων
καὶ
τῶν
εὐπόρων |
[2, 1263] |
σχεδὸν
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
διαφέρονται
|
ἐκ |
τῶν
ἐν
ποσὶ
καὶ
ἐκ |
[2, 1266] |
ὀλιγαρχικόν,
καὶ
τὸ
πειρᾶσθαι
πλείους
|
ἐκ |
τῶν
εὐπόρων
εἶναι
τοὺς
ἄρχοντας, |
[2, 1264] |
γυναῖκες
Ἄτοπον
δὲ
καὶ
τὸ
|
ἐκ |
τῶν
θηρίων
ποιεῖσθαι
τὴν
παραβολήν, |
[2, 1272] |
τινῶν
γενῶν,
καὶ
τοὺς
γέροντας
|
ἐκ |
τῶν
κεκοσμηκότων,
περὶ
ὧν
τοὺς |
[2, 1263] |
ἔχοντας·
ἀλλὰ
θεωροῦμεν
ὀλίγους
τοὺς
|
ἐκ |
τῶν
κοινωνιῶν
διαφερομένους,
πρὸς
πολλοὺς |
[2, 1261] |
ὁ
Σωκράτης,
οὐ
φαίνεται
συμβαῖνον
|
ἐκ |
τῶν
λόγων.
Ἔτι
δὲ
πρός, |
[2, 1266] |
ἀριθμόν.
Ἔσονται
δὴ
πλείους
οἱ
|
ἐκ |
τῶν
μεγίστων
τιμημάτων
καὶ
βελτίους |
[2, 1266] |
τοὺς
ἄρχοντας,
καὶ
τὰς
μεγίστας
|
ἐκ |
τῶν
μεγίστων
τιμημάτων.
Ὀλιγαρχικὴν
δὲ |
[2, 1274] |
καὶ
τῶν
εὐπόρων
κατέστησε
πάσας,
|
ἐκ |
τῶν
πεντακοσιομεδίμνων
καὶ
ζευγιτῶν
καὶ |
[2, 1268] |
τῶν
τιμῶν
ἀδύνατον
νἀνάγκη
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
τὰ
ὅπλα
ἐχόντων
καθίστασθαι |
[2, 1266] |
οὐ
πᾶσιν
ἐπάναγκες
ἦν
τοῖς
|
ἐκ |
τῶν
τρίτων
ἢ
τετάρτων,
ἐκ |
[2, 1266] |
ἴσους
ἐκ
τοῦ
δευτέρου·
εἶτ'
|
ἐκ |
τῶν
τρίτων,
πλὴν
οὐ
πᾶσιν |
[2, 1272] |
ὃ
οὐ
χεῖρον·
οἱ
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
τυχόντων
εἰσί,
ταύτην
δ' |
[2, 1269] |
πλῆθος,
ὥστε
τὸ
ῥᾳδίως
μεταβάλλειν
|
ἐκ |
τῶν
ὑπαρχόντων
νόμων
εἰς
ἑτέρους |
[2, 1272] |
τε
καὶ
βοσκημάτων
δημοσίων,
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
φόρων
οὓς
φέρουσιν
οἱ |
[2, 1269] |
πρώτους,
εἴτε
γηγενεῖς
ἦσαν
εἴτ'
|
ἐκ |
φθορᾶς
τινος
ἐσώθησαν,
ὁμοίους
εἶναι |
[2, 1271] |
τὸν
νομοθέτην
αὐτὸν
ἀπιστεῖν
ὡς
|
οὐκ |
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν,
οὐκ
ἀσφαλές.
Φαίνονται |
[2, 1269] |
Ἔοικε
γὰρ
ὁ
μυθολογήσας
πρῶτος
|
οὐκ |
ἀλόγως
συζεῦξαι
τὸν
Ἄρην
πρὸς |
[2, 1266] |
τυραννίδος,
ἃς
ἢ
τὸ
παράπαν
|
οὐκ |
ἄν
τις
θείη
πολιτείας
ἢ |
[2, 1265] |
μέχρι
πενταπλασίας,
διὰ
τί
τοῦτ'
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
ἐπὶ
τῆς
γῆς |
[2, 1268] |
τροφήν,
εἰ
μὲν
αὐτοὶ
γεωργήσουσιν,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
μάχιμον
ἕτερον |
[2, 1264] |
τοῖς
πολλοῖς
ἔτεσιν,
ἐν
οἷς
|
οὐκ |
ἂν
ἔλαθεν,
εἰ
ταῦτα
καλῶς |
[2, 1267] |
τινες
βούλοιντο
δι'
αὑτῶν
χαίρειν,
|
οὐκ |
ἂν
ἐπιζητοῖεν
εἰ
μὴ
παρὰ |
[2, 1271] |
ἀπιστεῖν
ὡς
οὐκ
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν,
|
οὐκ |
ἀσφαλές.
Φαίνονται
δὲ
καὶ
καταδωροδοκούμενοι |
[2, 1270] |
κύριοι,
ὄντες
οἱ
τυχόντες,
διόπερ
|
οὐκ |
αὐτογνώμονας
βέλτιον
κρίνειν
ἀλλὰ
κατὰ |
[2, 1266] |
μὴ
ἐπάναγκες.
Ὡς
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἐκ
δημοκρατίας
καὶ
μοναρχίας
δεῖ |
[2, 1273] |
τι
περὶ
πολιτείας
ἔνιοι
μὲν
|
οὐκ |
ἐκοινώνησαν
πράξεων
πολιτικῶν
οὐδ'
ὡντινωνοῦν, |
[2, 1271] |
τῆς
πολεμικῆς.
Τούτου
δὲ
ἁμάρτημα
|
οὐκ |
ἔλαττον·
νομίζουσι
μὲν
γὰρ
γίνεσθαι |
[2, 1264] |
τὰς
ἀπορίας
ἔχει
καὶ
τούτων
|
οὐκ |
ἐλάττους
ἑτέρας.
Σχεδὸν
δὲ
παραπλησίως |
[2, 1267] |
ἐσθῆτος
εὐτελοῦς
μὲν
ἀλεεινῆς
δέ,
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
χειμῶνι
μόνον
ἀλλὰ |
[2, 1272] |
μένειν
τὴν
πολιτείαν·
ἐνταῦθα
δ'
|
οὐκ |
ἐξ
ἁπάντων
αἱροῦνται
τοὺς
κόσμους |
[2, 1271] |
Σπαρτιατῶν
εἶναι
τὴν
πλείστην
γῆν
|
οὐκ |
ἐξετάζουσιν
ἀλλήλων
τὰς
εἰσφοράς.
Ἀποβέβηκέ |
[2, 1269] |
καὶ
μισοῦσιν.
Δῆλον
οὖν
ὡς
|
οὐκ |
ἐξευρίσκουσι
τὸν
βέλτιστον
τρόπον
οἷς |
[2, 1263] |
πάντως.
Ἔστι
μὲν
γὰρ
ὡς
|
οὐκ |
ἔσται
προϊοῦσα
πόλις,
ἔστι
δ' |
[2, 1268] |
κοινολογῶνται
πρὸς
ἀλλήλους.
Ἔπειτα
πῶς
|
οὐκ |
ἔσται
ταραχώδης
ἡ
κρίσις,
ὅταν |
[2, 1263] |
δὲ
φίλαυτον
εἶναι
ψέγεται
δικαίως·
|
οὐκ |
ἔστι
δὲ
τοῦτο
τὸ
φιλεῖν |
[2, 1266] |
ἢ
τὰς
οὐσίας,
τοῦτο
δ'
|
οὐκ |
ἔστι
μὴ
παιδευομένοις
ἱκανῶς
ὑπὸ |
[2, 1268] |
κρίσεως)
ἐν
δὲ
τοῖς
δικαστηρίοις
|
οὐκ |
ἔστιν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὐναντίον
τούτου |
[2, 1261] |
λίαν
ἑνοῦν
ζητεῖν
τὴν
πόλιν
|
οὐκ |
ἔστιν
ἄμεινον.
Οἰκία
μὲν
γὰρ |
[2, 1268] |
ὡς
δεῖ
γίνεσθαί
τινα
τιμήν,
|
οὐκ |
ἔστιν
ἀσφαλὲς
τὸ
νομοθετεῖν,
ἀλλ' |
[2, 1272] |
συμφέρει
πρὸς
τὴν
πολιτείαν,
ἐνταῦθ'
|
οὐκ |
ἔστιν.
Ἐκεῖ
μὲν
γάρ,
διὰ |
[2, 1265] |
πράως
μὲν
ἢ
ἀνδρείως
χρῆσθαι
|
οὐκ |
ἔστιν,
σωφρόνως
δὲ
καὶ
ἐλευθερίως |
[2, 1273] |
ὅπερ
ἐν
ταῖς
ἑτέραις
πολιτείαις
|
οὐκ |
ἔστιν.
Τὸ
δὲ
τὰς
πενταρχίας |
[2, 1268] |
δύο
οἰκίαις,
~καὶ
τίνος
ἕνεκεν
|
οὐκ |
εὐθὺς
ἀπὸ
τῆς
γῆς
καὶ |
[2, 1268] |
πολιτείας
πάντες,
οἱ
μὲν
γεωργοὶ
|
οὐκ |
ἔχοντες
ὅπλα,
οἱ
δὲ
τεχνῖται |
[2, 1267] |
ἂν
οἱ
χαρίεντες
ἀγανακτοῖεν
ὡς
|
οὐκ |
ἴσων
ὄντες
ἄξιοι,
διὸ
καὶ |
[2, 1263] |
ἐνίαις
πόλεσιν
οὕτως
ὑπογεγραμμένον,
ὡς
|
οὐκ |
ὂν
ἀδύνατον,
καὶ
μάλιστα
ἐν |
[2, 1271] |
αἰτεῖσθαι
τὸν
ἀξιωθησόμενον
τῆς
ἀρχῆς
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἔχει·
δεῖ
γὰρ
καὶ |
[2, 1263] |
παρακρούσεως
χρὴ
νομίζειν
τὴν
ὑπόθεσιν
|
οὐκ |
οὖσαν
ὀρθήν.
Δεῖ
μὲν
γὰρ |
[2, 1271] |
κἀγαθούς,
δῆλον·
ἀπιστεῖ
γοῦν
ὡς
|
οὐκ |
οὖσιν
ἱκανῶς
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν·
διόπερ |
[2, 1268] |
μή,
τοῦτο
διορίζειν.
Νῦν
γὰρ
|
οὐκ |
ᾤετο
νενομοθετῆσθαι
καλῶς·
ἀναγκάζειν
γὰρ |