HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ω  =  30 formes différentes pour 168 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[2, 1270]   ὃν ἂν καταλίπῃ κληρονόμον, οὗτος     ἂν θέλῃ δίδωσιν. Τοιγαροῦν δυναμένης
[2, 1268]   ἀλλὰ φέρειν ἕκαστον πινάκιον, ἐν     γράφειν, εἰ καταδικάζοι ἁπλῶς, τὴν
[2, 1262]   καὶ τοῦτο διστάζων· ἄδηλον γὰρ     συνέβη γενέσθαι τέκνον καὶ σωθῆναι
[2, 1261]   μὲν καλὸν ἀλλ' οὐ δυνατόν,  ὡδὶ   δ' οὐδὲν ὁμονοητικόν) Πρὸς δὲ
[2, 1271]   σχεδὸν ἑτέρα βασιλεία καθέστηκεν. Καὶ  ὡδὶ   δὲ τῇ ὑποθέσει τοῦ νομοθέτου
[2, 1261]   τὸ πάντας τὸ αὐτὸ λέγειν  ὡδὶ   μὲν καλὸν ἀλλ' οὐ δυνατόν,
[2, 1268]   τοῖς δικαστηρίοις οὐ διὰ ψηφοφορίας  ᾤετο   γίγνεσθαι δεῖν, ἀλλὰ φέρειν ἕκαστον
[2, 1266]   Νόμους γράφων μέχρι μέν τινος  ᾤετο   δεῖν ἐᾶν, πλεῖον δὲ τοῦ
[2, 1268]   τοῦτο διορίζειν. Νῦν γὰρ οὐκ  ᾤετο   νενομοθετῆσθαι καλῶς· ἀναγκάζειν γὰρ ἐπιορκεῖν
[2, 1266]   κατοικιζομέναις μὲν εὐθὺς οὐ χαλεπὸν  ᾤετο   ποιεῖν, τὰς δ' ἤδη κατοικουμένας
[2, 1265]   τῶν ἀρχαιοτάτων, τοὺς οἴκους ἴσους  ᾠήθη   δεῖν διαμένειν καὶ τὸ πλῆθος
[2, 1271]   τὰς μὲν ἐχειρώσατο τὰς δ'  ᾤκισεν,   τέλος δὲ ἐπιθέμενος τῇ Σικελίᾳ
[2, 1270]   βέλτιον τὸ διὰ τῆς κτήσεως  ὡμαλισμένης   πληθύειν ἀνδρῶν τὴν πόλιν. Ὑπεναντίος
[2, 1269]   τοὺς ἄνδρας φανερός ἐστι τοιοῦτος  ὤν,   ἐπὶ δὲ τῶν γυναικῶν ἐξημέληκεν·
[2, 1271]   ἂν ἄρχειν αἰτήσαιτο μὴ φιλότιμος  ὤν.   Καίτοι τῶν γ' ἀδικημάτων τῶν
[2, 1262]   κακῶς, ὁπόστος τυγχάνει τὸν ἀριθμὸν  ὤν,   οἷον ἐμὸς τοῦ δεῖνος,
[2, 1263]   οὔτε γὰρ ἔσται φανερὸς ἐλευθέριος  ὤν,   οὔτε πράξει πρᾶξιν ἐλευθέριον οὐδεμίαν·
[2, 1273]   ἄτοπον γὰρ εἰ πένης μὲν  ὢν   ἐπιεικὴς δὲ βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότερος
[2, 1265]   Φείδων μὲν οὖν Κορίνθιος,  ὢν   νομοθέτης τῶν ἀρχαιοτάτων, τοὺς οἴκους
[2, 1274]   εὐθύνειν (μηδὲ γὰρ τούτου κύριος  ὢν   δῆμος δοῦλος ἂν εἴη
[2, 1273]   δὲ βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότερος δ'  ὢν   οὐ βουλήσεται δαπανήσας. Διὸ δεῖ
[2, 1267]   οἱ ἄνθρωποι διὰ τἀναγκαῖα ἀδικοῦσιν,  ὧν   ἄκος εἶναι νομίζει τὴν ἰσότητα
[2, 1267]   νόμων εἶναι τρία μόνον· περὶ  ὧν   γὰρ αἱ δίκαι γίνονται, τρία
[2, 1267]   πρὸς τοὺς θεούς, ἱεράν, ἀφ'  ὧν   δ' οἱ προπολεμοῦντες βιώσονται, κοινήν,
[2, 1261]   εἰ σταθμὸς πλεῖον ἑλκύσειε. Ἐξ  ὧν   δὲ δεῖ ἓν γενέσθαι εἴδει
[2, 1273]   διετέλεσαν ἰδιωτεύοντες τὸν βίον, περὶ  ὧν   εἴ τι ἀξιόλογον, εἴρηται σχεδὸν
[2, 1268]   ἄπορον ἔσται τῶν καρπῶν ἐξ  ὧν   ἕκαστος γεωργήσει δύο οἰκίαις, ~καὶ
[2, 1263]   ψευδομαρτυριῶν κρίσεις καὶ πλουσίων κολακείας·  ὧν   οὐδὲν γίνεται διὰ τὴν ἀκοινωνησίαν
[2, 1264]   ἄλλων πολιτῶν γίνεται πλῆθος, περὶ  ὧν   οὐδὲν διώρισται, πότερον καὶ τοῖς
[2, 1262]   ἑκουσίους, καὶ μάχας καὶ λοιδορίας·  ὧν   οὐδὲν ὅσιόν ἐστι γίνεσθαι πρὸς
[2, 1262]   τε ἴδιον καὶ τὸ ἀγαπητόν·  ὧν   οὐδέτερον οἷόν τε ὑπάρχειν τοῖς
[2, 1262]   τοὐναντίον διὰ τὸν τοιοῦτον νόμον  ὧν   προσήκει τοὺς ὀρθῶς κειμένους νόμους
[2, 1267]   τὰ πολλὰ βούλεται κατασκευάζειν ἐξ  ὧν   τὰ πρὸς αὑτοὺς πολιτεύσονται καλῶς,
[2, 1272]   γέροντας ἐκ τῶν κεκοσμηκότων, περὶ  ὧν   τοὺς αὐτοὺς ἄν τις εἴπειε
[2, 1270]   διὰ τῶν νόμων τέτακται φαύλως·  ὠνεῖσθαι   μὲν γάρ, πωλεῖν τὴν
[2, 1273]   σχολῆς, φαῦλον τὸ τὰς μεγίστας  ὠνητὰς   εἶναι τῶν ἀρχῶν, τήν τε
[2, 1270]   ἀρχεῖον, οἳ διὰ τὴν ἀπορίαν  ὤνιοι   ἦσαν. Ἐδήλωσαν δὲ πολλάκις μὲν
[2, 1273]   Ἐθίζεσθαι δ' εὔλογον κερδαίνειν τοὺς  ὠνουμένους,   ὅταν δαπανήσαντες ἄρχωσιν· ἄτοπον γὰρ
[2, 1264]   γὰρ τῶν αὐτῶν τὸ εὐδαιμονεῖν  ὧνπερ   τὸ ἄρτιον· τοῦτο μὲν γὰρ
[2, 1273]   οὐκ ἐκοινώνησαν πράξεων πολιτικῶν οὐδ'  ὡντινωνοῦν,   ἀλλὰ διετέλεσαν ἰδιωτεύοντες τὸν βίον,
[2, 1265]   δὲ δεῖν ὑπολάβοι τις ἂν  ὡρίσθαι   τῆς οὐσίας τὴν τεκνοποιίαν, ὥστε
[2, 1266]   γὰρ ἔτι συνέβαινεν ἀπὸ τῶν  ὡρισμένων   τιμημάτων εἰς τὰς ἀρχὰς βαδίζειν)
[2, 1262]   υἱὸν ὡς πατρός,  ὡς   ἀδελφοὺς ἀλλήλων. Δύο γάρ ἐστιν
[2, 1260]   μὲν οὖν μηδενὸς κοινωνεῖν φανερὸν  ὡς   ἀδύνατον (ἡ γὰρ πολιτεία κοινωνία
[2, 1267]   τὴν ὑπερβολὴν πολεμεῖν, ἀλλ' οὕτως  ὡς   ἂν καὶ μὴ ἐχόντων τοσαύτην
[2, 1265]   καλῶς εἴρηκεν ἴσως· εἰ δ'  ὡς   ἀρίστην μετὰ τὴν πρώτην πολιτείαν,
[2, 1261]   τὸ μίαν εἶναι τὴν πόλιν  ὡς   ἄριστον ὂν ὅτι μάλιστα πᾶσαν·
[2, 1263]   ὑπαρχόντων ἐν ταῖς πολιτείαις κακῶν  ὡς   γινομένων διὰ τὸ μὴ κοινὴν
[2, 1270]   τὸν Λυκοῦργον ὑπὸ τοὺς νόμους,  ὡς   δ' ἀντέκρουον, ἀποστῆναι πάλιν. Αἰτίαι
[2, 1268]   εὑρίσκουσί τι τῇ πόλει συμφέρον  ὡς   δεῖ γίνεσθαί τινα τιμήν, οὐκ
[2, 1265]   ἀριστοκρατικωτέραν. Ἔνιοι μὲν οὖν λέγουσιν  ὡς   δεῖ τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἐξ
[2, 1265]   μηδὲν μέντοι ἀδύνατον. Λέγεται δ'  ὡς   δεῖ τὸν νομοθέτην πρὸς δύο
[2, 1274]   ἀμφιδέξιοι γίνωνται κατὰ τὴν μελέτην,  ὡς   δέον μὴ τὴν μὲν χρήσιμον
[2, 1266]   δὲ τοῖς νόμοις εἴρηται τούτοις  ὡς   δέον συγκεῖσθαι τὴν ἀρίστην πολιτείαν
[2, 1267]   ῖκαθάπερ ἐν Ἐπιδάμνῳ τε καὶ  ὡς   Διόφαντός ποτε κατεσκεύαζεν Ἀθήνησἰ τοῦτον
[2, 1269]   λύειν τοὺς νόμους φαῦλον, φανερὸν  ὡς   ἐατέον ἐνίας ἁμαρτίας καὶ τῶν
[2, 1273]   τούτοις γὰρ ἀμφοτέροις διὰ πάντων  ὡς   εἰπεῖν διελήλυθε τὸ ἄρχειν καὶ
[2, 1263]   φιλοχρήματον, ἐπεὶ φιλοῦσί γε πάντες  ὡς   εἰπεῖν ἕκαστον τῶν τοιούτων. Ἀλλὰ
[2, 1263]   τε δούλοις χρῶνται τοῖς ἀλλήλων  ὡς   εἰπεῖν ἰδίοις, ἔτι δ' ἵπποις
[2, 1267]   ἀλλήλους, οὐ μὴν μέγα οὐδὲν  ὡς   εἰπεῖν. Καὶ γὰρ ἂν οἱ
[2, 1268]   πολιτοφύλακας καὶ τὰς κυριωτάτας ἀρχὰς  ὡς   εἰπεῖνν· μὴ μετέχοντας δὲ τῆς
[2, 1261]   τέκνοις, ἀλλὰ πάντες μέν, οὐχ  ὡς   ἕκαστος δ' αὐτῶν, ὁμοίως δὲ
[2, 1261]   τὴν οὐσίαν πάντες μέν, οὐχ  ὡς   ἕκαστος δ' αὐτῶν. Ὅτι μὲν
[2, 1261]   πάντες διττόν. Εἰ μὲν οὖν  ὡς   ἕκαστος, τάχ' ἂν εἴη μᾶλλον
[2, 1261]   πολιτῶν υἱοί, καὶ οὗτοι οὐχ  ὡς   ἑκάστου, ἀλλὰ τοῦ τυχόντος
[2, 1274]   γενόμενος Διοκλέους τοῦ νικήσαντος Ὀλυμπίασιν,  ὡς   ἐκεῖνος τὴν πόλιν ἔλιπε διαμισήσας
[2, 1270]   διὰ τὴν ὀλιγανθρωπίαν. Λέγουσι δ'  ὡς   ἐπὶ μὲν τῶν προτέρων βασιλέων
[2, 1263]   ἔσται προϊοῦσα πόλις, ἔστι δ'  ὡς   ἔσται μέν, ἐγγὺς δ' οὖσα
[2, 1261]   ἐπιβάλλει· πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις  ὡς   ἑτέρου φροντίζοντος ὀλιγωροῦσι μᾶλλον, ὥσπερ
[2, 1272]   τῶν δυνατῶν· καὶ δῆλον  ὡς   ἔχει τι πολιτείας τάξις,
[2, 1265]   ἀλλ' ἀφεῖναι τὴν τεκνοποιίαν ἀόριστον  ὡς   ἱκανῶς ἀνομαλισθησομένην εἰς τὸ αὐτὸ
[2, 1264]   Ἐπισφαλὲς δὲ καὶ τοὺς ἄρχοντας  ὡς   καθίστησιν Σωκράτης. Ἀεὶ γὰρ
[2, 1271]   τὸν αὐτὸν τρόπον χρῶνται αὐτοῖς,  ὡς   κατασκευάσαντος Μίνω πρώτου τὴν τάξιν
[2, 1268]   τινας νόμων λύσιν πολιτείας  ὡς   κοινὸν ἀγαθόν. Ἐπεὶ δὲ πεποιήμεθα
[2, 1265]   ὁπλιτευόντων ἐστίν. Εἰ μὲν οὖν  ὡς   κοινοτάτην ταύτην κατασκευάζει ταῖς πόλεσι
[2, 1262]   δι' ἄλλην μὲν αἰτίαν μηδεμίαν,  ὡς   λίαν δὲ ἰσχυρᾶς τῆς ἡδονῆς
[2, 1261]   λέγουσί τινες, καὶ τὸ λεχθὲν  ὡς   μέγιστον ἀγαθὸν ἐν ταῖς πόλεσιν
[2, 1261]   φησι τῇ πόλει δεῖν ὑπάρχειν,  ὡς   μὲν εἴρηται νῦν, ἀδύνατον, πῶς
[2, 1266]   δημοτικῶν διὰ τὸ μὴ ἐπάναγκες.  Ὡς   μὲν οὖν οὐκ ἐκ δημοκρατίας
[2, 1262]   δισχιλίων καὶ μυρίων, μᾶλλον  ὡς   νῦν ἐν ταῖς πόλεσι τὸ
[2, 1261]   τὰς κτήσεις. Τοῦτο δὴ πότερον  ὡς   νῦν οὕτω βέλτιον ἔχειν,
[2, 1274]   Πειρῶνται δέ τινες καὶ συνάγειν  ὡς   Ὀνομακρίτου μὲν γενομένου πρώτου δεινοῦ
[2, 1264]   τούτοις. Καίτοι λέγει Σωκράτης  ὡς   οὐ πολλῶν δεήσονται νομίμων διὰ
[2, 1271]   καὶ τὸν νομοθέτην αὐτὸν ἀπιστεῖν  ὡς   οὐκ ἀγαθοῖς ἀνδράσιν, οὐκ ἀσφαλές.
[2, 1269]   ἐπιβουλεύουσι καὶ μισοῦσιν. Δῆλον οὖν  ὡς   οὐκ ἐξευρίσκουσι τὸν βέλτιστον τρόπον
[2, 1263]   οὐ πάντως. Ἔστι μὲν γὰρ  ὡς   οὐκ ἔσται προϊοῦσα πόλις, ἔστι
[2, 1267]   γὰρ ἂν οἱ χαρίεντες ἀγανακτοῖεν  ὡς   οὐκ ἴσων ὄντες ἄξιοι, διὸ
[2, 1263]   ἐν ἐνίαις πόλεσιν οὕτως ὑπογεγραμμένον,  ὡς   οὐκ ὂν ἀδύνατον, καὶ μάλιστα
[2, 1271]   καλοὺς κἀγαθούς, δῆλον· ἀπιστεῖ γοῦν  ὡς   οὐκ οὖσιν ἱκανῶς ἀγαθοῖς ἀνδράσιν·
[2, 1268]   ἐκ δημοσίου γίνεσθαι τὴν τροφήν,  ὡς   οὔπω τοῦτο παρ' ἄλλοις νενομοθετημένον
[2, 1261]   ἀρχάς. Φανερὸν τοίνυν ἐκ τούτων  ὡς   οὔτε πέφυκε μίαν οὕτως εἶναι
[2, 1266]   ὥστε ζῆν γλίσχρως. Δῆλον οὖν  ὡς   οὐχ ἱκανὸν τὸ τὰς οὐσίας
[2, 1262]   πατέρα ὡς υἱῶν υἱὸν  ὡς   πατρός, ὡς ἀδελφοὺς ἀλλήλων.
[2, 1270]   διόρθωσιν. ~Βουλόμενος γὰρ νομοθέτης  ὡς   πλείστους εἶναι τοὺς Σπαρτιάτας, προάγεται
[2, 1261]   Σωκράτης. Καίτοι φανερόν ἐστιν  ὡς   προϊοῦσα καὶ γινομένη μία μᾶλλον
[2, 1263]   οὐ ποιήσουσιν, μᾶλλον δ' ἐπιδώσουσιν  ὡς   πρὸς ἴδιον ἑκάστου προσεδρεύοντος· δι'
[2, 1261]   τὴν κοινωνίαν τὴν πολιτικήν, δῆλον  ὡς   τοὺς αὐτοὺς ἀεὶ βέλτιον ἄρχειν,
[2, 1262]   λόγοις ἴσμεν λέγοντα τὸν Ἀριστοφάνην  ὡς   τῶν ἐρώντων διὰ τὸ σφόδρα
[2, 1262]   πολιτείᾳ τῇ τοιαύτῃ πατέρα  ὡς   υἱῶν υἱὸν ὡς πατρός,
[2, 1272]   ἄνδρας. Πρὸς δὲ τὴν ὀλιγοσιτίαν  ὡς   ὠφέλιμον πολλὰ πεφιλοσόφηκεν νομοθέτης,
[2, 1261]   περὶ ἑκάστου δὴ τῶν συμβαινόντων  ὡσαύτως)   νῦν δ' οὐχ οὕτως φήσουσιν
[2, 1265]   ἀπεχομένους ζῆν, καὶ περὶ συσσιτίων  ὡσαύτως·   πλὴν ἐν ταύτῃ φησὶ δεῖν
[2, 1273]   τὸν αὐτὸν αὐλεῖν καὶ σκυτοτομεῖν.  Ὥσθ'   ὅπου μὴ μικρὰ πόλις, πολιτικώτερον
[2, 1267]   δ' ἐστίν, ἂν ἥττους τε  ὦσι   καὶ μὴ ἀδικῶνται. Οὐ καλῶς
[2, 1261]   ἔθνους, ὅταν μὴ κατὰ κώμας  ὦσι   κεχωρισμένοι τὸ πλῆθος, ἀλλ' οἷον
[2, 1272]   γὰρ κύριοι καθεστῶτες, ἂν εὐτελεῖς  ὦσι   μεγάλα βλάπτουσι, ~καὶ ἔβλαψαν ἤδη
[2, 1265]   μηδὲν ἔχειν, ἐάν τ' ἐλάττους  ὦσι   τὸ πλῆθος ἐάν τε πλείους.
[2, 1261]   οἱ δ' ἄρχονται κατὰ μέρος  ὥσπερ   ἂν ἄλλοι γενόμενοι. Τὸν αὐτὸν
[2, 1261]   τρόπον τοῦτον ὥστε πάντας ἄρχειν,  ὥσπερ   ἂν εἰ μετέβαλλον οἱ σκυτεῖς
[2, 1261]   γὰρ χάριν συμμαχία πέφυκενν,  ὥσπερ   ἂν εἰ σταθμὸς πλεῖον ἑλκύσειε.
[2, 1265]   φησι δεῖν ὥστε ζῆν σωφρόνως,  ὥσπερ   ἂν εἴ τις εἶπεν ὥστε
[2, 1269]   καὶ τοῖς Λάκωσιν οἱ εἵλωτες  (ὥσπερ   γὰρ ἐφεδρεύοντες τοῖς ἀτυχήμασι διατελοῦσιν)
[2, 1269]   τοὺς γεγραμμένους ἐᾶν ἀκινήτους βέλτιον.  Ὥσπερ   γὰρ καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[2, 1262]   υἱὸν πατέρα πατέρα υἱόν.  Ὥσπερ   γὰρ μικρὸν γλυκὺ εἰς πολὺ
[2, 1269]   βλαβερὰ καὶ πρὸς εὐδαιμονίαν πόλεως.  Ὥσπερ   γὰρ οἰκίας μέρος ἀνὴρ καὶ
[2, 1268]   αὐτοῦ διαστείλασθαι βέλτιον. Ἔχει γάρ,  ὥσπερ   εἴπομεν, ἀπορίαν, καὶ δόξειεν ἂν
[2, 1263]   μίαν. Ἀλλὰ δεῖ πλῆθος ὄν,  ὥσπερ   εἴρηται πρότερον, διὰ τὴν παιδείαν
[2, 1270]   γυναῖκας ἔχοντα μὴ καλῶς ἔοικεν,  ὥσπερ   ἐλέχθη καὶ πρότερον, οὐ μόνον
[2, 1269]   χρήσιμοι μὲν γὰρ οὐδὲν ἦσαν,  ὥσπερ   ἐν ἑτέραις πόλεσιν, θόρυβον δὲ
[2, 1266]   οὐσίαν πωλεῖν οἱ νόμοι κωλύουσιν,  ὥσπερ   ἐν Λοκροῖς νόμος ἐστὶ μὴ
[2, 1261]   ὡς ἑτέρου φροντίζοντος ὀλιγωροῦσι μᾶλλον,  ὥσπερ   ἐν ταῖς οἰκετικαῖς διακονίαις οἱ
[2, 1261]   κτημάτων κοινωνεῖν τοὺς πολίτας ἀλλήλοις,  ὥσπερ   ἐν τῇ Πολιτείᾳ τῇ Πλάτωνος.
[2, 1261]   τὸ ἀντιπεπονθὸς σῴζει τὰς πόλεις,  ὥσπερ   ἐν τοῖς Ἠθικοῖς εἴρηται πρότερον·
[2, 1265]   τῶν ἀρχομένων. Φησὶ γὰρ δεῖν,  ὥσπερ   ἐξ ἑτέρου τὸ στημόνιον ἐρίου
[2, 1262]   ἀποδιδόναι τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσιν,  ὥσπερ   ἐν Φαρσάλῳ κληθεῖσα Δικαία
[2, 1269]   τοὺς τυχόντας καὶ τοὺς ἀνοήτους,  ὥσπερ   καὶ λέγεται κατὰ τῶν γηγενῶν,
[2, 1270]   κρίσεων μεγάλων ἀμφισβητήσιμον (ἔστι γάρ,  ὥσπερ   καὶ σώματος, καὶ διανοίας γῆρας)
[2, 1263]   μὴ πόλις εἶναι χείρων πόλις,  ὥσπερ   κἂν εἴ τις τὴν συμφωνίαν
[2, 1261]   μίαν οὕτως εἶναι τὴν πόλιν  ὥσπερ   λέγουσί τινες, καὶ τὸ λεχθὲν
[2, 1262]   μὴ πόρρω τῆς συγγενείας ὄντας,  ὥσπερ   πρὸς τοὺς ἄπωθεν· καὶ
[2, 1264]   δὲ κτήσεις ἰδίας, τίς οἰκονομήσει  ὥσπερ   τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οἱ
[2, 1263]   τῇ φιλοσοφίᾳ καὶ τοῖς νόμοις,  ὥσπερ   τὰ περὶ τὰς κτήσεις ἐν
[2, 1272]   γὰρ λήμματος ἔστι τοῖς κόσμοις  ὥσπερ   τοῖς ἐφόροις, ~πόρρω γ' ἀποικοῦσιν
[2, 1274]   ὄν. Ἐπεὶ γὰρ τοῦτ' ἴσχυσεν,  ὥσπερ   τυράννῳ τῷ δήμῳ χαριζόμενοι τὴν
[2, 1269]   πρὸς ἅπασαν ἀκολασίαν καὶ τρυφερῶς.  Ὥστ'   ἀναγκαῖον ἐν τῇ τοιαύτῃ πολιτείᾳ
[2, 1261]   καὶ τὸν ἕνα τῆς οἰκίας·  ὥστ'   εἰ καὶ δυνατός τις εἴη
[2, 1270]   τὸ μετέχειν τῆς μεγίστης ἀρχῆς,  ὥστ'   εἴτε διὰ τὸν νομοθέτην εἴτε
[2, 1272]   λειτουργίας, τὸ δὲ τοῖς συσσιτίοις,  ὥστ'   ἐκ κοινοῦ τρέφεσθαι πάντας, καὶ
[2, 1269]   πλῆθος καὶ τὸ τῶν γυναικῶν,  ὥστ'   ἐν ὅσαις πολιτείαις φαύλως ἔχει
[2, 1268]   τέχναι πᾶσαι καὶ αἱ δυνάμεις,  ὥστ'   ἐπεὶ μίαν τούτων θετέον καὶ
[2, 1262]   τοῖς φύλαξιν τοὺς ἄλλους πολίτας,  ὥστ'   εὐλαβεῖσθαι τῶν τοιούτων τι πράττειν
[2, 1270]   προτέρων βασιλέων μετεδίδοσαν τῆς πολιτείας,  ὥστ'   οὐ γίνεσθαι τότε ὀλιγανθρωπίαν, πολεμούντων
[2, 1265]   ὡρίσθαι τῆς οὐσίας τὴν τεκνοποιίαν,  ὥστε   ἀριθμοῦ τινὸς μὴ πλείονα γεννᾶν,
[2, 1269]   καὶ λέγεται κατὰ τῶν γηγενῶν,  ὥστε   ἄτοπον τὸ μένειν ἐν τοῖς
[2, 1268]   τεχνῖται οὔτε γῆν οὔτε ὅπλα,  ὥστε   γίνονται σχεδὸν δοῦλοι τῶν τὰ
[2, 1270]   οὖν εἰσιν αὗται τῶν γενομένων,  ὥστε   δῆλον ὅτι καὶ ταύτης τῆς
[2, 1267]   βίον περιττότερος διὰ φιλοτιμίαν οὕτως  ὥστε   δοκεῖν ἐνίοις ζῆν περιεργότερον τριχῶν
[2, 1266]   ὥστε τρυφᾶν, λίαν ὀλίγην,  ὥστε   ζῆν γλίσχρως. Δῆλον οὖν ὡς
[2, 1265]   ὥσπερ ἂν εἴ τις εἶπεν  ὥστε   ζῆν εὖ. Τοῦτο δ' ἄρ'
[2, 1265]   Τοσαύτην γὰρ εἶναί φησι δεῖν  ὥστε   ζῆν σωφρόνως, ὥσπερ ἂν εἴ
[2, 1265]   σωφρόνως δὲ καὶ ἐλευθερίως ἔστιν,  ὥστε   καὶ τὰς ἕξεις ἀναγκαῖον περὶ
[2, 1270]   αὐτοὺς ἠναγκάζοντο καὶ οἱ βασιλεῖς,  ὥστε   καὶ ταύτῃ συνεπιβλάπτεσθαι τὴν πολιτείαν·
[2, 1271]   ~τὸν τρόπον δὲ τοῦτον πεπαιδευμένων  ὥστε   καὶ τὸν νομοθέτην αὐτὸν ἀπιστεῖν
[2, 1267]   ἐπιεικεῖς τῇ φύσει τοιούτους παρασκευάζειν  ὥστε   μὴ βούλεσθαι πλεονεκτεῖν, τοὺς δὲ
[2, 1270]   μᾶλλον ὑπερβάλλει ἐπὶ τὸ σκληρόν,  ὥστε   μὴ δύνασθαι καρτερεῖν ἀλλὰ λάθρᾳ
[2, 1267]   τοὺς ἐπιόντας, οὔθ' οὕτως ὀλίγην  ὥστε   μὴ δύνασθαι πόλεμον ὑπενεγκεῖν μηδὲ
[2, 1267]   βούλεσθαι πλεονεκτεῖν, τοὺς δὲ φαύλους  ὥστε   μὴ δύνασθαι· τοῦτο δ' ἐστίν,
[2, 1267]   νομίζει τὴν ἰσότητα τῆς οὐσίας,  ὥστε   μὴ λωποδυτεῖν διὰ τὸ ῥιγοῦν
[2, 1264]   δὲ εἰς φατρίας καὶ φυλάς.  Ὥστε   οὐδὲν ἄλλο συμβήσεται νενομοθετημένον πλὴν
[2, 1261]   συμβαίνει δὴ τὸν τρόπον τοῦτον  ὥστε   πάντας ἄρχειν, ὥσπερ ἂν εἰ
[2, 1261]   τυχὼν ὁμοίως ἐστὶν υἱός·  ὥστε   πάντες ὁμοίως ὀλιγωρήσουσιν. ~Ἔτι οὕτως
[2, 1270]   δ' ἐκ τοῦ δήμου παντός,  ὥστε   πολλάκις ἐμπίπτουσιν ἄνθρωποι σφόδρα πένητες
[2, 1267]   τις οὐ κλέπτην ἀλλὰ τύραννονν·  ὥστε   πρὸς τὰς μικρὰς ἀδικίας βοηθητικὸς
[2, 1271]   τὸ ἀνάλωμα οὐ δυναμένων δαπανᾶν,  ὥστε   συμβαίνει τοὐναντίον τῷ νομοθέτῃ τῆς
[2, 1269]   εἰ μὴ διὰ χρόνου πλῆθος,  ὥστε   τὸ ῥᾳδίως μεταβάλλειν ἐκ τῶν
[2, 1266]   δ' λίαν εἶναι πολλήν,  ὥστε   τρυφᾶν, λίαν ὀλίγην, ὥστε
[2, 1269]   τῶν ἀρχόντων· οὐ γὰρ τοσοῦτον  ὠφελήσεται   κινήσας ὅσον βλαβήσεται τοῖς ἄρχουσιν
[2, 1272]   Πρὸς δὲ τὴν ὀλιγοσιτίαν ὡς  ὠφέλιμον   πολλὰ πεφιλοσόφηκεν νομοθέτης, καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006