Livre, Pages
[2, 1267]	τῶν ἀναγκαίων, διὰ τὴν ταύτης	ἰατρείαν	ἀδικήσουσιν· οὐ τοίνυν διὰ ταύτην
[2, 1272]	δὲ ποιοῦνται τῆς ἁμαρτίας ταύτης	ἰατρείαν,	ἄτοπος καὶ οὐ πολιτικὴ ἀλλὰ
[2, 1268]	ἄλλων ἐπιστημῶν τοῦτο συνενήνοχεν, οἷον	ἰατρικὴ	κινηθεῖσα παρὰ τὰ πάτρια καὶ
[2, 1261]	ᾖ τὸ αὐτὸ τῷ εἴδει	ιβοηθείας	γὰρ χάριν ἡ συμμαχία πέφυκενν,
[2, 1268]	δ' ἰδίαν ἔχουσιν καὶ ταύτην	ἰδίᾳ	γεωργήσουσιν. Ἔτι δὲ τὴν κοινήν,
[2, 1263]	πρὸς πολλοὺς συμβάλλοντες τοὺς κεκτημένους	ἰδίᾳ	τὰς κτήσεις. Ἔτι δὲ δίκαιοιν
[2, 1268]	τινες ἔσονται τῶν τε τὰ	ἴδια	γεωργούντων καὶ τῶν μαχίμων, τέταρτον
[2, 1263]	ἔστι τὰ δὲ γένοιτ' ἄν·	ἰδίαν	γὰρ ἕκαστος τὴν κτῆσιν ἔχων
[2, 1267]	κοινήν, τὴν δὲ τῶν γεωργῶν	ἰδίαν.	ετο δ' εἴδη καὶ τῶν
[2, 1268]	τῆς πόλεως μέρος, νῦν δ'	ἰδίαν	ἔχουσιν καὶ ταύτην ἰδίᾳ γεωργήσουσιν.
[2, 1268]	αὐτοὺς θήσει τούς τε τὴν	ἰδίαν	καὶ τοὺς τὴν κοινὴν γεωργοῦντας,
[2, 1267]	τὴν δὲ δημοσίαν τὴν δ'	ἰδίαν·	ὅθεν μὲν τὰ νομιζόμενα ποιήσουσι
[2, 1263]	μὲν εἶναι κοινάς, ὅλως δ'	ἰδίας.	Αἱ μὲν γὰρ ἐπιμέλειαι διῃρημέναι
[2, 1263]	κτήσεις καὶ τὸ ἐκ τοῦ	ἰδίας.	Δεῖ γὰρ πὼς μὲν εἶναι
[2, 1264]	κτήσεις ἢ καὶ καθ' ἕκαστον	ἰδίας,	ἔτι δὲ καὶ γυναῖκας καὶ
[2, 1263]	ἥδιστον· ὃ γίνεται τῆς κτήσεως	ἰδίας	οὔσης. Ταῦτά τε δὴ οὐ
[2, 1263]	τοίνυν ὅτι βέλτιον εἶναι μὲν	ἰδίας	τὰς κτήσεις, τῇ δὲ χρήσει
[2, 1264]	ποιήσει κοινὰς τὰς δὲ κτήσεις	ἰδίας,	τίς οἰκονομήσει ὥσπερ τὰ ἐπὶ
[2, 1263]	δὲ καρποὺς διαιρεῖσθαι πρὸς τὰς	ἰδίας	χρήσεις (λέγονται δέ τινες καὶ
[2, 1263]	χρῶνται τοῖς ἀλλήλων ὡς εἰπεῖν	ἰδίοις,	ἔτι δ' ἵπποις καὶ κυσίν,
[2, 1262]	ἕτερος φράτορα φυλέτην. Κρεῖττον γὰρ	ἴδιον	ἀνεψιὸν εἶναι ἢ τὸν τρόπον
[2, 1274]	ἐπικλήρους ἐστίν· οὐ μὴν ἀλλὰ	ἴδιόν	γε οὐδὲν αὐτοῦ λέγειν ἔχοι
[2, 1274]	δ' ὑπαρχούσῃ τοὺς νόμους ἔθηκεν·	ἴδιον	δ' ἐν τοῖς νόμοις οὐδὲν
[2, 1263]	μᾶλλον δ' ἐπιδώσουσιν ὡς πρὸς	ἴδιον	ἑκάστου προσεδρεύοντος· δι' ἀρετὴν δ'
[2, 1263]	τοιοῦτοι, τοῦ νομοθέτου τοῦτ' ἔργον	ἴδιόν	ἐστιν. Ἔτι δὲ καὶ πρὸς
[2, 1274]	τῶν νῦν νομοθετῶν. Φαλέου δ'	ἴδιον	ἡ τῶν οὐσιῶν ἀνομάλωσις, Πλάτωνος
[2, 1262]	ἀνθρώπους καὶ φιλεῖν, τό τε	ἴδιον	καὶ τὸ ἀγαπητόν· ὧν οὐδέτερον
[2, 1274]	σῴζηται τῶν κλήρων. Χαρώνδου δ'	ἴδιον	μὲν οὐδέν ἐστι πλὴν αἱ
[2, 1265]	τοιοῦτον ἀποδέχεται βίον, μήτε τὸν	ἴδιον	μήτε τὸν κοινὸν τῆς πόλεως,
[2, 1263]	ἀμύθητον ὅσον διαφέρει τὸ νομίζειν	ἴδιόν	τι. Μὴ γὰρ οὐ μάτην
[2, 1274]	ἀλλ' οὐ πολιτείας· νόμος δ'	ἴδιος	αὐτοῦ τὸ τοὺς μεθύοντας, ἄν
[2, 1264]	δὲ καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας	ἰδίους	ἢ κοινούς. Εἰ μὲν γὰρ
[2, 1261]	τὸ πλείστων κοινόν· τῶν γὰρ	ἰδίων	μάλιστα φροντίζουσιν, τῶν δὲ κοινῶν
[2, 1274]	νόμους θετικούς· καὶ τοῦτ' ἐστὶν	ἰδίως	ὑπ' ἐκείνου νενομοθετημένον, ὅπως ὁ
[2, 1271]	πόλιν πεποίηκεν ἀχρήματον, τοὺς δ'	ἰδιώτας	φιλοχρημάτους. Περὶ μὲν οὖν τῆς
[2, 1273]	μὴ μόνον ἄρχοντες ἀλλὰ μηδ'	ἰδιωτεύοντες.	Εἰ δὲ δεῖ βλέπειν καὶ
[2, 1273]	πολιτικῶν οὐδ' ὡντινωνοῦν, ἀλλὰ διετέλεσαν	ἰδιωτεύοντες	τὸν βίον, περὶ ὧν εἴ
[2, 1266]	πολιτεῖαι καὶ ἄλλαι, αἱ μὲν	ἰδιωτῶν	αἱ δὲ φιλοσόφων καὶ πολιτικῶν,
[2, 1272]	τῶν συναρχόντων αὐτῶν ἢ τῶν	ἰδιωτῶν·	ἔξεστι δὲ καὶ μεταξὺ τοῖς
[2, 1264]	φανερὸν εἴ τις τοῖς ἔργοις	ἴδοι	τὴν τοιαύτην πολιτείαν κατασκευαζομένην· οὐ
[2, 1271]	τῇ θαλάττῃ, σχεδὸν τῶν Ἑλλήνων	ἱδρυμένων	περὶ τὴν θάλατταν πάντων· ἀπέχει
[2, 1267]	νομιζόμενα ποιήσουσι πρὸς τοὺς θεούς,	ἱεράν,	ἀφ' ὧν δ' οἱ προπολεμοῦντες
[2, 1267]	μέρη τὴν χώραν, τὴν μὲν	ἱερὰν	τὴν δὲ δημοσίαν τὴν δ'
[2, 1267]	ἴσαι· ὅθεν καὶ Ἐν δὲ	ἰῇ	τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ
[2, 1267]	τοὺς τὰ κοινὰ ἐργαζομένους, δεῖ	ῖκαθάπερ	ἐν Ἐπιδάμνῳ τε καὶ ὡς
[2, 1267]	μόνον πρὸς τὰς πολιτικὰς χρήσεις	ἱκανὴν	ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς
[2, 1267]	ἄπληστον, καὶ τὸ πρῶτον μὲν	ἱκανὸν	διωβελία μόνον, ὅταν δ' ἤδη
[2, 1266]	γλίσχρως. Δῆλον οὖν ὡς οὐχ	ἱκανὸν	τὸ τὰς οὐσίας ἴσας ποιῆσαι
[2, 1271]	ἀπιστεῖ γοῦν ὡς οὐκ οὖσιν	ἱκανῶς	ἀγαθοῖς ἀνδράσιν· διόπερ ἐξέπεμπον συμπρεσβευτὰς
[2, 1265]	ἀφεῖναι τὴν τεκνοποιίαν ἀόριστον ὡς	ἱκανῶς	ἀνομαλισθησομένην εἰς τὸ αὐτὸ πλῆθος
[2, 1270]	μὲν γὰρ ὄντων καὶ πεπαιδευμένων	ἱκανῶς	πρὸς ἀνδραγαθίαν τάχ' ἂν εἴπειέ
[2, 1266]	δ' οὐκ ἔστι μὴ παιδευομένοις	ἱκανῶς	ὑπὸ τῶν νόμων. Ἀλλ' ἴσως
[2, 1272]	πρὸς τὴν διάζευξιν τῶν γυναικῶν,	ἵνα	μὴ πολυτεκνῶσι, τὴν πρὸς τοὺς
[2, 1267]	τὰ ἀναγκαῖα αοἷον τυραννοῦσιν οὐχ	ἵνα	μὴ ῥιγῶσιν· διὸ καὶ αἱ
[2, 1260]	εἰρημέναι καὶ δοκοῦσαι καλῶς ἔχειν,	ἵνα	τό τ' ὀρθῶς ἔχον ὀφθῇ
[2, 1267]	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἂν ἐπιθυμοῖεν	ἵνα	χαίρωσι ταῖς ἄνευ λυπῶν ἡδοναῖς.
[2, 1268]	Τεχνίτας μὲν γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι	ιπᾶσα	γὰρ δεῖται πόλις τεχνιτῶνν, καὶ
[2, 1274]	καὶ τρίτου τέλους τῆς καλουμένης	ἱππάδος·	τὸ δὲ τέταρτον τὸ θητικόν,
[2, 1270]	Τοιγαροῦν δυναμένης τῆς χώρας χιλίους	ἱππεῖς	τρέφειν καὶ πεντακοσίους, καὶ ὁπλίτας
[2, 1267]	καλῶς εἰρηκὼς ἢ μὴ καλῶς.	Ἱππόδαμος	δὲ Εὐρυφῶντος Μιλήσιος (ὃς καὶ
[2, 1268]	καὶ τὰ μάλιστα ἀξιόλογα τῆς	Ἱπποδάμου	τάξεως ταῦτ' ἐστίν. Ἀπορήσειε δ'
[2, 1262]	καὶ τῶν ἄλλων ζῴων, οἷον	ἵπποι	καὶ βόες, αἳ σφόδρα πεφύκασιν
[2, 1263]	ὡς εἰπεῖν ἰδίοις, ἔτι δ'	ἵπποις	καὶ κυσίν, κἂν δεηθῶσιν ἐφοδίων
[2, 1262]	ἡ ἐν Φαρσάλῳ κληθεῖσα Δικαία	ἵππος.	Ἔτι δὲ καὶ τὰς τοιαύτας
[2, 1267]	γὰρ τὴν τῆς γῆς κτῆσιν	ἰσάζει	μόνον, ἔστι δὲ καὶ δούλων
[2, 1265]	δὲ καὶ τὸ τὰς κτήσεις	ἰσάζοντα	τὸ περὶ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 1267]	χαρίεντες περὶ τῶν τιμῶν, ἐὰν	ἴσαι·	ὅθεν καὶ Ἐν δὲ ἰῇ
[2, 1266]	εἰσήνεγκε πρῶτος· φησὶ γὰρ δεῖν	ἴσας	εἶναι τὰς κτήσεις τῶν πολιτῶν.
[2, 1267]	τῶν συμφερόντων τὸ τὰς οὐσίας	ἴσας	εἶναι τοῖς πολίταις πρὸς τὸ
[2, 1266]	οὐχ ἱκανὸν τὸ τὰς οὐσίας	ἴσας	ποιῆσαι τὸν νομοθέτην, ἀλλὰ τοῦ
[2, 1262]	καθάπερ ἐν τοῖς ἐρωτικοῖς λόγοις	ἴσμεν	λέγοντα τὸν Ἀριστοφάνην ὡς τῶν
[2, 1272]	οὓς καλοῦσιν οἱ Κρῆτες βουλήν,	ἴσοι·	βασιλεία δὲ πρότερον μὲν ἦν,
[2, 1261]	καὶ ἐν τοῖς ἐλευθέροις καὶ	ἴσοις	ἀνάγκη τοῦτ' εἶναι· ἅμα γὰρ
[2, 1266]	τοῖς δευτέροις· εἶτ' ἐκ τούτων	ἴσον	ἀφ' ἑκάστου τιμήματος ἀποδεῖξαί φησι
[2, 1261]	ἀλλ' οἷον Ἀρκάδες) Διόπερ τὸ	ἴσον	τὸ ἀντιπεπονθὸς σῴζει τὰς πόλεις,
[2, 1266]	αὐτός· οἴεται γὰρ δυοῖν τούτοιν	ἰσότητα	δεῖν ὑπάρχειν ταῖς πόλεσιν, κτήσεως
[2, 1267]	ἐπίπλων· ἢ πάντων οὖν τούτων	ἰσότητα	ζητητέον ἢ τάξιν τινὰ μετρίαν,
[2, 1266]	ἀρχὰς βαδίζειν) ἀλλ' ἔστι τὴν	ἰσότητα	μὲν ὑπάρχειν τῆς οὐσίας, ταύτην
[2, 1267]	Οὐ καλῶς δὲ οὐδὲ τὴν	ἰσότητα	τῆς οὐσίας εἴρηκεν. Περὶ γὰρ
[2, 1267]	ὧν ἄκος εἶναι νομίζει τὴν	ἰσότητα	τῆς οὐσίας, ὥστε μὴ λωποδυτεῖν
[2, 1270]	ἀρχὴν εἶναι λίαν μεγάλην καὶ	ἰσοτύραννον	δημαγωγεῖν αὐτοὺς ἠναγκάζοντο καὶ οἱ
[2, 1261]	μιμεῖται τὸ ἐν μέρει τοὺς	ἴσους	εἴκειν τό ἀνομοίους εἶναι ἔξω
[2, 1261]	δυνατὸν διὰ τὸ τὴν φύσιν	ἴσους	εἶναι πάντας, ~ἅμα δὲ καὶ
[2, 1266]	τοῦ πρώτου τιμήματος, εἶτα πάλιν	ἴσους	ἐκ τοῦ δευτέρου· εἶτ' ἐκ
[2, 1265]	νομοθέτης τῶν ἀρχαιοτάτων, τοὺς οἴκους	ἴσους	ᾠήθη δεῖν διαμένειν καὶ τὸ
[2, 1269]	καὶ νόμον· ὁ γὰρ νόμος	ἰσχὺν	οὐδεμίαν ἔχει πρὸς τὸ πείθεσθαι
[2, 1267]	πολιτείαν συντετάχθαι πρὸς τὴν πολεμικὴν	ἰσχύν,	περὶ ἧς ἐκεῖνος οὐδὲν εἴρηκεν.
[2, 1262]	αἰτίαν μηδεμίαν, ὡς λίαν δὲ	ἰσχυρᾶς	τῆς ἡδονῆς γινομένης, ὅτι δ'
[2, 1274]	κληρωτὸν ὄν. Ἐπεὶ γὰρ τοῦτ'	ἴσχυσεν,	ὥσπερ τυράννῳ τῷ δήμῳ χαριζόμενοι
[2, 1263]	ἐν τοῖς ἔργοις μὴ γινομένων	ἴσων	ἀλλ' ἀνίσων ἀναγκαῖον ἐγκλήματα γίνεσθαι
[2, 1269]	τε γὰρ ὑβρίζουσι καὶ τῶν	ἴσων	ἀξιοῦσιν ἑαυτοὺς τοῖς κυρίοις, καὶ
[2, 1267]	δύνασθαι πόλεμον ὑπενεγκεῖν μηδὲ τῶν	ἴσων	καὶ τῶν ὁμοίων. Ἐκεῖνος μὲν
[2, 1267]	οἱ χαρίεντες ἀγανακτοῖεν ὡς οὐκ	ἴσων	ὄντες ἄξιοι, διὸ καὶ φαίνονται
[2, 1266]	ἱκανῶς ὑπὸ τῶν νόμων. Ἀλλ'	ἴσως	ἂν εἴπειεν ὁ Φαλέας ὅτι
[2, 1265]	τῶν ἄλλων πολιτειῶν, καλῶς εἴρηκεν	ἴσως·	εἰ δ' ὡς ἀρίστην μετὰ
[2, 1267]	ὅ τι συμφέρει πλῆθος οὐσίας.	Ἴσως	οὖν ἄριστος ὅρος τὸ μὴ
[2, 1269]	πω τοιοῦτον συμβέβηκεν. Αἴτιον δ'	ἴσως	τὸ τὰς γειτνιώσας πόλεις, ~καίπερ
[2, 1265]	τὸ ζητητικόν, καλῶς δὲ πάντα	ἴσως	χαλεπόν, ἐπεὶ καὶ τὸ νῦν
[2, 1274]	ταῖς Χαλκιδικαῖς πόλεσι ταῖς περὶ	Ἰταλίαν	καὶ Σικελίαν. Πειρῶνται δέ τινες
[2, 1273]	ἐπὶ τὰς πόλεις. Τούτῳ γὰρ	ἰῶνται	καὶ ποιοῦσι μόνιμον τὴν πολιτείαν.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/03/2006