HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  46 formes différentes pour 209 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[2, 1266]   ἐκκλησιάζειν εἶναι καὶ φέρειν ἄρχοντας     τι ποιεῖν ἄλλο τῶν πολιτικῶν,
[2, 1265]   χώρας δεήσει τοῖς τοσούτοις Βαβυλωνίας     τινος ἄλλης ἀπεράντου τὸ πλῆθος,
[2, 1264]   τῶν τεχνιτῶν, πότερον οὐδεμιᾶς μεθέξουσιν     τινος ἀρχῆς, καὶ πότερον ὅπλα
[2, 1265]   αὗται, οἷον οὐσίᾳ πράως μὲν     ἀνδρείως χρῆσθαι οὐκ ἔστιν, σωφρόνως
[2, 1269]   τὸν Ἄρην πρὸς τὴν Ἀφροδίτην·     γὰρ πρὸς τὴν τῶν ἀρρένων
[2, 1262]   καὶ πλεῖον συμβαίνειν ἀναγκαῖον ἀγνοούντων     γνωριζόντων, καὶ γενομένων τῶν μὲν
[2, 1263]   φιλεῖν ἑαυτόν, ἀλλὰ τὸ μᾶλλον     δεῖ φιλεῖν, καθάπερ καὶ τὸ
[2, 1272]   Καίτοι τί διαφέρει τὸ τοιοῦτον     διά τινος χρόνου μηκέτι πόλιν
[2, 1263]   καὶ βοηθῆσαι φίλοις ξένοις     ἑταίροις ἥδιστον· γίνεται τῆς
[2, 1272]   διαφέρον Ἐκ τούτων αἱρετοὺς μᾶλλον     καθ' ἡλικίαν. Μεγάλων γὰρ κύριοι
[2, 1264]   κοινὰς εἶναι δεῖ τὰς κτήσεις     καὶ καθ' ἕκαστον ἰδίας, ἔτι
[2, 1270]   βέλτιον ἦν μηδεμίαν ὀλίγην     καὶ μετρίαν τετάχθαι. Νῦν δ'
[2, 1263]   τὸν τρόπον κοινωνεῖν τῶν βαρβάρων)     καὶ τὰ γήπεδα καὶ τοὺς
[2, 1271]   τὰ περιμάχητα δι' ἀρετῆς μᾶλλον     κακίας, καὶ τοῦτο μὲν καλῶς,
[2, 1262]   τὸν εὖ πράττοντα τῶν πολιτῶν     κακῶς, ὁπόστος τυγχάνει τὸν ἀριθμὸν
[2, 1265]   Λακώνων ἄν τις ἐπαινέσειε μᾶλλον,     κἂν ἄλλην τινὰ ἀριστοκρατικωτέραν. Ἔνιοι
[2, 1269]   καὶ πολεμικῶν γενῶν, ἔξω Κελτῶν     κἂν εἴ τινες ἕτεροι φανερῶς
[2, 1262]   τὸν αὐτόν, δ' ἀνεψιόν,     κατ' ἄλλην τινὰ συγγένειαν
[2, 1272]   πάντα βέλτιον γίνεσθαι κατὰ νόμον     κατ' ἀνθρώπων βούλησιν· οὐ γὰρ
[2, 1261]   οἷόν τε πάντας ἄρχειν, ἀλλ'     κατ' ἐνιαυτὸν κατά τινα
[2, 1262]   τινὰ συγγένειαν πρὸς αἵματος     κατ' οἰκειότητα καὶ κηδείαν αὑτοῦ
[2, 1261]   ἄρχειν, ἀλλ' κατ' ἐνιαυτὸν     κατά τινα ἄλλην τάξιν
[2, 1261]   ὡς νῦν οὕτω βέλτιον ἔχειν,     κατὰ τὸν ἐν τῇ Πολιτείᾳ
[2, 1268]   ἐπιορκεῖν ἀναγκάζει τὸν ἁπλῶς ἀποδικάσαντα     καταδικάσαντα, εἴπερ ἁπλῶς τὸ ἔγκλημα
[2, 1264]   καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας ἰδίους     κοινούς. Εἰ μὲν γὰρ τὸν
[2, 1263]   γίνεσθαι πρὸς τοὺς ἀπολαύοντας μὲν     λαμβάνοντας πολλά, ὀλίγα δὲ πονοῦντας,
[2, 1266]   ὑπάρχειν τῆς οὐσίας, ταύτην δ'     λίαν εἶναι πολλήν, ὥστε τρυφᾶν,
[2, 1266]   λίαν εἶναι πολλήν, ὥστε τρυφᾶν,     λίαν ὀλίγην, ὥστε ζῆν γλίσχρως.
[2, 1262]   ἐμὸν προσαγορεύοντα δισχιλίων καὶ μυρίων,     μᾶλλον ὡς νῦν ἐν ταῖς
[2, 1271]   βέλτιόν ἐστιν ὑπάρχειν ταῖς πόλεσιν     μὴ βέλτιον, ἄλλος ἔστω λόγος·
[2, 1270]   σκοποῦμεν, τίνι δεῖ συγγνώμην ἔχειν     μὴ ἔχειν, ἀλλὰ περὶ τοῦ
[2, 1267]   εἴ τι τυγχάνει καλῶς εἰρηκὼς     μὴ καλῶς. Ἱππόδαμος δὲ Εὐρυφῶντος
[2, 1269]   μία μὲν εἴ τι καλῶς     μὴ καλῶς πρὸς τὴν ἀρίστην
[2, 1262]   τὴν ἀρίστην πολιτείαν, πότερον κοινὴν     μὴ κοινὴν εἶναι τὴν κτῆσιν.
[2, 1264]   εὐδαιμονεῖν ὅλην, μὴ τῶν πλείστων     μὴ πάντων μερῶν τινῶν
[2, 1264]   κεκτῆσθαι καὶ τούτους καὶ συμπολεμεῖν     μή, περὶ τούτων οὐδὲν διώρικεν
[2, 1272]   ὁμιλίαν, περὶ ἧς εἰ φαύλως     μὴ φαύλως, ἕτερος ἔσται τοῦ
[2, 1260]   πάντας πάντων κοινωνεῖν τοὺς πολίτας,     μηδενός, τινῶν μὲν τινῶν
[2, 1274]   γὰρ τὸ πλείους ὑβρίζειν μεθύοντας     νήφοντας οὐ πρὸς τὴν συγγνώμην
[2, 1263]   τὸ χαρίσασθαι καὶ βοηθῆσαι φίλοις     ξένοις ἑταίροις ἥδιστον·
[2, 1268]   δὲ δικαστὴς κρινεῖ δέκα μνᾶς  (ἢ   μὲν πλέον δ'
[2, 1270]   μεγάλας. Καίτοι βέλτιον ἦν μηδεμίαν     ὀλίγην καὶ μετρίαν τετάχθαι.
[2, 1261]   φροντίζουσιν, τῶν δὲ κοινῶν ἧττον,     ὅσον ἑκάστῳ ἐπιβάλλει· πρὸς γὰρ
[2, 1262]   λέγων καθ' ἕκαστον τῶν χιλίων,     ὅσων πόλις ἐστί, καὶ
[2, 1269]   πάντες καὶ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ,     οὔ; Καὶ πότερον τῷ τυχόντι
[2, 1267]   ζητητέον τάξιν τινὰ μετρίαν,     πάντα ἐατέον. Φαίνεται δ' ἐκ
[2, 1267]   κατασκευὴ πολλὴ τῶν καλουμένων ἐπίπλων·     πάντων οὖν τούτων ἰσότητα ζητητέον
[2, 1262]   τὸν ἐμὸν υἱὸν πατέρα     πατέρα υἱόν. Ὥσπερ γὰρ μικρὸν
[2, 1262]   ἐν τῇ πολιτείᾳ τῇ τοιαύτῃ     πατέρα ὡς υἱῶν υἱὸν
[2, 1267]   μὴ λωποδυτεῖν διὰ τὸ ῥιγοῦν     πεινῆν, ἀλλὰ καὶ ὅπως χαίρωσι
[2, 1268]   δ' εἰσηγεῖσθαί τινας νόμων λύσιν     πολιτείας ὡς κοινὸν ἀγαθόν. Ἐπεὶ
[2, 1262]   κατ' ἄλλην τινὰ συγγένειαν     πρὸς αἵματος κατ' οἰκειότητα
[2, 1269]   πρὸς τὴν τῶν ἀρρένων ὁμιλίαν     πρὸς τὴν τῶν γυναικῶν φαίνονται
[2, 1270]   τέτακται φαύλως· ὠνεῖσθαι μὲν γάρ,     πωλεῖν τὴν ὑπάρχουσαν, ἐποίησεν οὐ
[2, 1268]   ἀποροῦσι γάρ τινες πότερον βλαβερὸν     συμφέρον ταῖς πόλεσι τὸ κινεῖν
[2, 1266]   πλεονεκτεῖν χρημάτων τιμῆς     συναμφοτέρων. Ἔτι στασιάζουσιν οὐ μόνον
[2, 1272]   κυρία δ' οὐδενός ἐστιν ἀλλ'     συνεπιψηφίσαι τὰ δόξαντα τοῖς γέρουσι
[2, 1267]   πάντων οὖν τούτων ἰσότητα ζητητέον     τάξιν τινὰ μετρίαν, πάντα
[2, 1266]   γὰρ δεῖ τὰς ἐπιθυμίας ὁμαλίζειν     τὰς οὐσίας, τοῦτο δ' οὐκ
[2, 1264]   εἶναι χαλεποὺς καὶ φρονημάτων πλήρεις,     τὰς παρ' ἐνίοις εἱλωτείας τε
[2, 1268]   ἀναγκάζειν γὰρ ἐπιορκεῖν ταῦτα     ταῦτα δικάζοντας. Ἔτι δὲ νόμον
[2, 1268]   νενομοθετῆσθαι καλῶς· ἀναγκάζειν γὰρ ἐπιορκεῖν     ταῦτα ταῦτα δικάζοντας. Ἔτι
[2, 1266]   ἦν τοῖς ἐκ τῶν τρίτων     τετάρτων, ἐκ δὲ τοῦ τετάρτου
[2, 1264]   αὐτοῖς ὑπομένουσι τὴν ἀρχὴν αὐτῶν,     τί μαθόντες ὑπομενοῦσι τὴν ἀρχήν,
[2, 1264]   διοίσουσιν οὗτοι ἐκείνων τῶν φυλάκων;     τί πλεῖον αὐτοῖς ὑπομένουσι τὴν
[2, 1266]   προαιρετικοὶ τοῦ πλεονεκτεῖν χρημάτων     τιμῆς συναμφοτέρων. Ἔτι στασιάζουσιν
[2, 1264]   πλείστων μὴ πάντων μερῶν     τινῶν ἐχόντων τὴν εὐδαιμονίαν. Οὐ
[2, 1261]   τὴν μέλλουσαν οἰκήσεσθαι πόλιν καλῶς,     τινῶν μὲν τινῶν δ' οὒ
[2, 1260]   κοινωνεῖν τοὺς πολίτας, μηδενός,     τινῶν μὲν τινῶν δὲ μή.
[2, 1269]   οὔ; Καὶ πότερον τῷ τυχόντι     τισίν; Ταῦτα γὰρ ἔχει μεγάλην
[2, 1266]   ἐκ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος, ἃς     τὸ παράπαν οὐκ ἄν τις
[2, 1272]   συσσίτια βέλτιον τέτακται τοῖς Κρησὶν     τοῖς Λάκωσι, φανερόν. Τὰ δὲ
[2, 1272]   συσσιτίων ἔχει βέλτιον τοῖς Κρησὶν     τοῖς Λάκωσιν. Ἐν μὲν γὰρ
[2, 1262]   τὰς γυναῖκας καὶ τοὺς παῖδας     τοῖς φύλαξιν· ~ἧττον γὰρ ἔσται
[2, 1262]   μὲν οὖν ἀνάγκη ἀμφοτέρους ἐφθάρθαι     τὸν ἕνα, ἐν δὲ τῇ
[2, 1263]   τις τὴν συμφωνίαν ποιήσειεν ὁμοφωνίαν     τὸν ῥυθμὸν βάσιν μίαν. Ἀλλὰ
[2, 1262]   Κρεῖττον γὰρ ἴδιον ἀνεψιὸν εἶναι     τὸν τρόπον τοῦτον υἱόν. Οὐ
[2, 1262]   τὸν ἀριθμὸν ὤν, οἷον ἐμὸς     τοῦ δεῖνος, τοῦτον τὸν τρόπον
[2, 1263]   νὅπερ ἔνια ποιεῖ τῶν ἐθνῶνν,     τοὐναντίον τὴν μὲν γῆν κοινὴν
[2, 1269]   Καίτοι τί διαφέρει γυναῖκας ἄρχειν     τοὺς ἄρχοντας ὑπὸ τῶν γυναικῶν
[2, 1263]   κοινωνοῦντας πολλῷ διαφερομένους μᾶλλον ὁρῶμεν     τοὺς χωρὶς τὰς οὐσίας ἔχοντας·
[2, 1262]   οἰκειότητα καὶ κηδείαν αὑτοῦ πρῶτον     τῶν αὑτοῦ, πρὸς δὲ τούτοις
[2, 1272]   κόσμους τῶν συναρχόντων αὐτῶν     τῶν ἰδιωτῶν· ἔξεστι δὲ καὶ
[2, 1272]   ἐκβάλλουσι συστάντες τινὲς τοὺς κόσμους     τῶν συναρχόντων αὐτῶν τῶν
[2, 1262]   καὶ ἥκιστα λέγειν τὸν ἐμὸν     υἱὸν πατέρα πατέρα υἱόν.
[2, 1262]   τοιαύτῃ πατέρα ὡς υἱῶν     υἱὸν ὡς πατρός, ὡς
[2, 1262]   ὅτι δ' μὲν πατὴρ     υἱός, οἱ δ' ἀδελφοὶ ἀλλήλων,
[2, 1266]   οὐκ ἄν τις θείη πολιτείας     χειρίστας πασῶν. Βέλτιον οὖν λέγουσιν
[2, 1266]   ἧς ἔσονται προαιρετικοὶ τοῦ πλεονεκτεῖν     χρημάτων τιμῆς συναμφοτέρων.
[2, 1261]   κατά τινα ἄλλην τάξιν     χρόνου. Καὶ συμβαίνει δὴ τὸν
[2, 1262]   υἱῶν υἱὸν ὡς πατρός,     ὡς ἀδελφοὺς ἀλλήλων. Δύο γάρ
[2, 1263]   περὶ τὴν κτῆσιν πότερον κἂν     ἐκεῖνα χωρίς, καθ' ὃν νῦν
[2, 1267]   μόνον, ὅταν δ' ἤδη τοῦτ'     πάτριον, ἀεὶ δέονται τοῦ πλείονος,
[2, 1264]   παρὰ τοῖς μηδὲν ἀξίωμα κεκτημένοις,     που δῆθεν παρά γε θυμοειδέσι
[2, 1268]   κινεῖν τοὺς πατρίους νόμους, ἂν     τις ἄλλος βελτίων. Διόπερ οὐ
[2, 1261]   γὰρ τῷ ποσῷ χρήσιμον, κἂν     τὸ αὐτὸ τῷ εἴδει ιβοηθείας
[2, 1269]   δόξειεν εἶναι πολλῆς. Ὅταν γὰρ     τὸ μὲν βέλτιον μικρόν, τὸ
[2, 1270]   διὰ τὴν γερουσίαν (ἆθλον γὰρ     ἀρχὴ αὕτη τῆς ἀρετῆς ἐστιν)
[2, 1270]   περὶ τὴν ἐφορείαν ἔχει φαύλως.     γὰρ ἀρχὴ κυρία μὲν αὐτὴ
[2, 1266]   οὖν λέγουσιν οἱ πλείους μιγνύντες·     γὰρ ἐκ πλειόνων συγκειμένη πολιτεία
[2, 1260]   μηδενὸς κοινωνεῖν φανερὸν ὡς ἀδύνατον  (ἡ   γὰρ πολιτεία κοινωνία τίς ἐστι,
[2, 1271]   μάλιστ' ἄν τις ἐπιτιμήσειεν.     δὲ Κρητικὴ πολιτεία πάρεγγυς μέν
[2, 1265]   ἀναγκαῖον αἴτιον γίνεσθαι τοῖς πολίταις,     δὲ πενία στάσιν ἐμποιεῖ καὶ
[2, 1265]   χαλεπὸν δὲ οἰκίας δύο οἰκεῖν.     δὲ σύνταξις ὅλη βούλεται μὲν
[2, 1270]   τοὺς νόμους. Ἔστι δὲ καὶ     δίαιτα τῶν ἐφόρων οὐχ ὁμολογουμένη
[2, 1262]   τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσιν, ὥσπερ     ἐν Φαρσάλῳ κληθεῖσα Δικαία ἵππος.
[2, 1274]   πάθους, ὅπως μὴ ἄποπτος ἔσται     Κορινθία ἀπὸ τοῦ χώματος, τὸν
[2, 1271]   περὶ Καμικόν. Ἔχει δ' ἀνάλογον     Κρητικὴ τάξις πρὸς τὴν Λακωνικήν.
[2, 1268]   Ἔπειτα πῶς οὐκ ἔσται ταραχώδης     κρίσις, ὅταν ὀφείλειν μὲν
[2, 1272]   διαφέρουσιν, τε Κρητικὴ καὶ     Λακωνικὴ καὶ τρίτη τούτων
[2, 1264]   τὸ πλῆθος τὸ τῶν βαναύσων.     μὲν οὖν πολιτεία περὶ ἧς
[2, 1271]   τοῖς βασιλεῦσιν, οὖσι στρατηγοῖς ἀιδίοις,     ναυαρχία σχεδὸν ἑτέρα βασιλεία καθέστηκεν.
[2, 1271]   τάξιν τῶν νόμων. Δοκεῖ δ'     νῆσος καὶ πρὸς τὴν ἀρχὴν
[2, 1271]   ἐπιτετίμηκεν· πρὸς γὰρ μέρος ἀρετῆς     πᾶσα σύνταξις τῶν νόμων ἐστί,
[2, 1269]   περὶ τὴν εἱλωτείαν. Ἔτι δ'     περὶ τὰς γυναῖκας ἄνεσις καὶ
[2, 1270]   μίαν γὰρ πληγὴν οὐχ ὑπήνεγκεν     πόλις, ἀλλ' ἀπώλετο διὰ τὴν
[2, 1261]   δ' ἐκ πλειόνων ἀνθρώπων ἐστὶν     πόλις, ἀλλὰ καὶ ἐξ εἴδει
[2, 1261]   γάρ τι τὴν φύσιν ἐστὶν     πόλις, γινομένη τε μία μᾶλλον
[2, 1262]   ἕκαστον τῶν χιλίων, ὅσων     πόλις ἐστί, καὶ τοῦτο διστάζων·
[2, 1267]   ἐπιτιθέμενοι καὶ στασιάζοντες· ~ἔτι δ'     πονηρία τῶν ἀνθρώπων ἄπληστον, καὶ
[2, 1266]   ἐπιβάλλῃ περὶ τῆς τοιαύτης πολιτείας     σκέψις· ἔχει δὲ καὶ περὶ
[2, 1261]   τῷ εἴδει ιβοηθείας γὰρ χάριν     συμμαχία πέφυκενν, ὥσπερ ἂν εἰ
[2, 1272]   δῆλον ὡς ἔχει τι πολιτείας     τάξις, ἀλλ' οὐ πολιτεία ἐστὶν
[2, 1272]   ἐλήλυθεν. Ἔτι δὲ τῆς πολιτείας     τάξις. Οἱ μὲν γὰρ ἔφοροι
[2, 1273]   Λακεδαίμονἰ. Παρεκβαίνει δὲ τῆς ἀριστοκρατίας     τάξις τῶν Καρχηδονίων μάλιστα πρὸς
[2, 1267]   εἰς ἄπειρον ἔλθωσιν. Ἄπειρος γὰρ     τῆς ἐπιθυμίας φύσις, ἧς πρὸς
[2, 1266]   δύναμιν εἰς τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν     τῆς οὐσίας ὁμαλότης, καὶ τῶν
[2, 1263]   ἔργον ἐστίν. Εὐπρόσωπος μὲν οὖν     τοιαύτη νομοθεσία καὶ φιλάνθρωπος ἂν
[2, 1264]   Καὶ περὶ τῶν ἐχομένων τίς     τούτων τε πολιτεία καὶ παιδεία
[2, 1269]   ἔοικε συμβεβηκέναι τοῖς Λάκωσιν εὐλόγως     τῶν γυναικῶν ἄνεσις. ~Ἔξω γὰρ
[2, 1271]   δ' εἰσίν. Δόξειε δ' ἂν     τῶν ἐφόρων ἀρχὴ πάσας εὐθύνειν
[2, 1272]   Λακωνικὴ καὶ τρίτη τούτων     τῶν Καρχηδονίων. Καὶ πολλὰ τῶν
[2, 1271]   πλεῖστα μεμιμῆσθαι τὴν Κρητικὴν πολιτείαν     τῶν Λακώνων· τὰ δὲ πλεῖστα
[2, 1274]   νῦν νομοθετῶν. Φαλέου δ' ἴδιον     τῶν οὐσιῶν ἀνομάλωσις, Πλάτωνος δ'
[2, 1274]   τι καὶ μνείας ἄξιον, πλὴν     χαλεπότης διὰ τὸ τῆς ζημίας
[2, 1270]   μικράν· διόπερ εἰς ὀλίγους ἧκεν     χώρα. Τοῦτο δὲ καὶ διὰ
[2, 1269]   τρόπον ὑπάρχειν, οὐ ῥᾴδιον λαβεῖν.     τε γὰρ Θετταλῶν πενεστεία πολλάκις
[2, 1272]   καὶ τῶν ἄλλων πολὺ διαφέρουσιν,     τε Κρητικὴ καὶ Λακωνικὴ
[2, 1274]   τῶν οὐσιῶν ἀνομάλωσις, Πλάτωνος δ'     τε τῶν γυναικῶν καὶ παίδων
[2, 1273]   τὴν ὀλιγαρχίαν κατά τινα διάνοιαν     συνδοκεῖ τοῖς πολλοῖς· οὐ γὰρ
[2, 1272]   ἀλλὰ ἀνδρεῖα, καθάπερ οἱ Κρῆτες,     καὶ δῆλον ὅτι ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν.
[2, 1272]   δίκας βούλωνται δοῦναι τῶν δυνατῶν·     καὶ δῆλον ὡς ἔχει τι
[2, 1272]   κατέλυσαν οἱ Κρῆτες, καὶ τὴν  ἡγεμονίαν   οἱ κόσμοι τὴν κατὰ πόλεμον
[2, 1267]   δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς  ἠδὲ   καὶ ἐσθλός. Οὐ μόνον δ'
[2, 1268]   τὰς εἴκοσι μνᾶς· ἀλλ' ἐκεῖνος  ἤδη   ἐπιορκεῖ, καταδικάσας, μὴ νομίζων
[2, 1266]   χαλεπὸν ᾤετο ποιεῖν, τὰς δ'  ἤδη   κατοικουμένας ἐργωδέστερον μέν, ὅμως δὲ
[2, 1273]   ὦσι μεγάλα βλάπτουσι, ~καὶ ἔβλαψαν  ἤδη   τὴν πόλιν τὴν τῶν Λακεδαιμονίων.
[2, 1267]   γὰρ ἔλαττον τούτου λαβὼν ἐκλιπεῖν  ἤδη   τὸν Ἀταρνέα· ταῦτα δ' εἰπὼν
[2, 1261]   δ' οἰκίας, καὶ βούλεταί γ'  ἤδη   τότε εἶναι πόλις ὅταν αὐτάρκη
[2, 1267]   ἱκανὸν διωβελία μόνον, ὅταν δ'  ἤδη   τοῦτ' πάτριον, ἀεὶ δέονται
[2, 1263]   φίλοις ξένοις ἑταίροις  ἥδιστον·   γίνεται τῆς κτήσεως ἰδίας
[2, 1267]   ἵνα χαίρωσι ταῖς ἄνευ λυπῶν  ἡδοναῖς.   Τί οὖν ἄκος τῶν τριῶν
[2, 1263]   ἐστιν. Ἔτι δὲ καὶ πρὸς  ἡδονὴν   ἀμύθητον ὅσον διαφέρει τὸ νομίζειν
[2, 1262]   ὡς λίαν δὲ ἰσχυρᾶς τῆς  ἡδονῆς   γινομένης, ὅτι δ' μὲν
[2, 1270]   νόμον ἀποδιδράσκοντας ἀπολαύειν τῶν σωματικῶν  ἡδονῶν.   Ἔχει δὲ καὶ τὰ περὶ
[2, 1261]   τὰς πόλεις, ὥσπερ ἐν τοῖς  Ἠθικοῖς   εἴρηται πρότερον· ἐπεὶ καὶ ἐν
[2, 1270]   πάμπαν μικράν· διόπερ εἰς ὀλίγους  ἧκεν   χώρα. Τοῦτο δὲ καὶ
[2, 1262]   ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τούτων, διαφροντίζειν  ἥκιστα   ἀναγκαῖον ὂν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[2, 1261]   ἑτέραν ἔχει βλάβην τὸ λεγόμενον.  Ἥκιστα   γὰρ ἐπιμελείας τυγχάνει τὸ πλείστων
[2, 1271]   κατασκεύασμα τῶν συσσιτίων, γίνεται δ'  ἥκιστα   δημοκρατικὸν οὕτω νενομοθετημένον. Μετέχειν μὲν
[2, 1262]   τὴν κοινωνίαν τὴν τοιαύτην, καὶ  ἥκιστα   λέγειν τὸν ἐμὸν υἱὸν
[2, 1262]   ταῖς πόλεσιν (οὕτως γὰρ ἂν  ἥκιστα   στασιάζοιεν) καὶ τὸ μίαν εἶναι
[2, 1272]   τούτων αἱρετοὺς μᾶλλον καθ'  ἡλικίαν.   Μεγάλων γὰρ κύριοι καθεστῶτες, ἂν
[2, 1270]   καὶ ταύτης τῆς ἁμαρτίας· ἀλλ'  ἡμεῖς   οὐ τοῦτο σκοποῦμεν, τίνι δεῖ
[2, 1267]   καὶ Ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ  ἠμὲν   κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός. Οὐ
[2, 1265]   τὸν ἄλλον βίον τὸν καθ'  ἡμέραν)   ~Ἐν δὲ τοῖς νόμοις εἴρηται
[2, 1272]   μὲν οὖν ταύτης εἰρήσθω τοσαῦθ'  ἡμῖν   τῆς πολιτείας. Πολιτεύεσθαι δὲ δοκοῦσι
[2, 1269]   τὸ περὶ τὰς γυναῖκας, τὸ  ἥμισυ   τῆς πόλεως εἶναι δεῖ νομίζειν
[2, 1274]   Φιλόλαος Κορίνθιος νομοθέτης Θηβαίοις.  Ἦν   δ' Φιλόλαος τὸ μὲν
[2, 1272]   ἴσοι· βασιλεία δὲ πρότερον μὲν  ἦν,   εἶτα κατέλυσαν οἱ Κρῆτες, καὶ
[2, 1270]   προῖκας διδόναι μεγάλας. Καίτοι βέλτιον  ἦν   μηδεμίαν ὀλίγην καὶ
[2, 1266]   τρίτων, πλὴν οὐ πᾶσιν ἐπάναγκες  ἦν   τοῖς ἐκ τῶν τρίτων
[2, 1262]   νόμους αἰτίους γίνεσθαι, καὶ δι'  ἣν   αἰτίαν Σωκράτης οὕτως οἴεται
[2, 1261]   τὰς γυναῖκας κοινάς, καὶ δι'  ἣν   αἰτίαν φησὶ δεῖν νενομοθετῆσθαι τὸν
[2, 1272]   ἀποικοῦσιν ἐν νήσῳ τῶν διαφθερούντων.  Ἣν   δὲ ποιοῦνται τῆς ἁμαρτίας ταύτης
[2, 1272]   τὸ τῆς ἀκοσμίας τῶν δυνατῶν,  ἣν   καθιστᾶσι πολλάκις οἳ ἂν μὴ
[2, 1265]   μήτε ὀλιγαρχία, μέση δὲ τούτων,  ἣν   καλοῦσι πολιτείαν· ἐκ γὰρ τῶν
[2, 1271]   Ἔτι δὲ καὶ τὴν αἵρεσιν  ἣν   ποιοῦνται τῶν γερόντων κατά τε
[2, 1270]   μεγάλην καὶ ἰσοτύραννον δημαγωγεῖν αὐτοὺς  ἠναγκάζοντο   καὶ οἱ βασιλεῖς, ὥστε καὶ
[2, 1273]   ἂν εἴη τάξις τρίτη, καθ'  ἥνπερ   συντέτακται καὶ τοῖς Καρχηδονίοις τὰ
[2, 1260]   μέθοδον. Ἀρχὴν δὲ πρῶτον ποιητέον  ἥπερ   πέφυκεν ἀρχὴ ταύτης τῆς σκέψεως.
[2, 1265]   ἄλλης ἀπεράντου τὸ πλῆθος, ἐξ  ἧς   ἀργοὶ πεντακισχίλιοι θρέψονται, καὶ περὶ
[2, 1272]   τοὺς ἄρρενας ποιήσας ὁμιλίαν, περὶ  ἧς   εἰ φαύλως μὴ φαύλως,
[2, 1267]   πρὸς τὴν πολεμικὴν ἰσχύν, περὶ  ἧς   ἐκεῖνος οὐδὲν εἴρηκεν. Ὁμοίως δὲ
[2, 1266]   ἀλλὰ ταύτην εἶναι τοιαύτην ἐξ  ἧς   ἔσονται προαιρετικοὶ τοῦ πλεονεκτεῖν
[2, 1264]   μὲν οὖν πολιτεία περὶ  ἧς   Σωκράτης εἴρηκεν ταύτας τε
[2, 1268]   Ἔτι δὲ τὴν κοινήν, ἀφ'  ἧς   οἱ προπολεμοῦντες ἕξουσι τὴν τροφήν,
[2, 1267]   γὰρ τῆς ἐπιθυμίας φύσις,  ἧς   πρὸς τὴν ἀναπλήρωσιν οἱ πολλοὶ
[2, 1269]   Λάκωσιν οἱ γειτνιῶντες ἐχθροὶ πάντες  ἦσαν,   Ἀργεῖοι καὶ Μεσήνιοι καὶ Ἀρκάδες·
[2, 1270]   τρισμυρίους, οὐδὲ χίλιοι τὸ πλῆθος  ἦσαν.   Γέγονε δὲ διὰ τῶν ἔργων
[2, 1269]   πρὸς ταῦθ' αἱ τῶν Λακώνων  ἦσαν.   Ἐδήλωσαν δ' ἐπὶ τῆς τῶν
[2, 1270]   οἳ διὰ τὴν ἀπορίαν ὤνιοι  ἦσαν.   Ἐδήλωσαν δὲ πολλάκις μὲν καὶ
[2, 1269]   τε τοὺς πρώτους, εἴτε γηγενεῖς  ἦσαν   εἴτ' ἐκ φθορᾶς τινος ἐσώθησαν,
[2, 1261]   οἱ αὐτοὶ σκυτοτόμοι καὶ τέκτονες  ἦσαν.   Ἐπεὶ δὲ βέλτιον οὕτως ἔχει
[2, 1271]   γὰρ οἱ Λύκτιοι τῶν Λακώνων  ἦσαν,   κατέλαβον δ' οἱ πρὸς τὴν
[2, 1268]   κεκτημένοις τὴν τροφὴν εὐλόγως ἂν  ἦσάν   τι τῆς πόλεως μέρος, νῦν
[2, 1269]   ἐμβολῆς· χρήσιμοι μὲν γὰρ οὐδὲν  ἦσαν,   ὥσπερ ἐν ἑτέραις πόλεσιν, θόρυβον
[2, 1271]   τὸ μὴ ἐπίστασθαι σχολάζειν μηδὲ  ἠσκηκέναι   μηδεμίαν ἄσκησιν ἑτέραν κυριωτέραν τῆς
[2, 1272]   ἀλλ' αὐτογνώμονας ἐπισφαλές. Τὸ δ'  ἡσυχάζειν   μὴ μετέχοντα τὸν δῆμον οὐδὲν
[2, 1273]   φάρμακον διὰ τῶν νόμων τῆς  ἡσυχίας.   Περὶ μὲν οὖν τῆς Λακεδαιμονίων
[2, 1266]   παιδείας. Ἀλλὰ τήν τε παιδείαν  ἥτις   ἔσται δεῖ λέγειν, καὶ τὸ
[2, 1260]   ταύτης τῆς σκέψεως. Ἀνάγκη γὰρ  ἤτοι   πάντας πάντων κοινωνεῖν τοὺς πολίτας,
[2, 1262]   τοὺς παῖδας τοῖς φύλαξιν·  ~ἧττον   γὰρ ἔσται φιλία κοινῶν ὄντων
[2, 1271]   οὐ χεῖρον, τὸ δὲ πλεῖον  ἧττον   γλαφυρῶς. Καὶ γὰρ ἔοικε καὶ
[2, 1265]   κοινὸν τῆς πόλεως, ὅμως οὐδὲν  ἧττον   δεῖ φοβεροὺς εἶναι τοῖς πολεμίοις,
[2, 1271]   τὰ δὲ πλεῖστα τῶν ἀρχαίων  ἧττον   διήρθρωται τῶν νεωτέρων. Φασὶ γὰρ
[2, 1261]   αἱρετώτερον τὸ αὐταρκέστερον, καὶ τὸ  ἧττον   ἓν τοῦ μᾶλλον αἱρετώτερον. Ἀλλὰ
[2, 1261]   μάλιστα φροντίζουσιν, τῶν δὲ κοινῶν  ἧττον,   ὅσον ἑκάστῳ ἐπιβάλλει· πρὸς
[2, 1267]   δύνασθαι· τοῦτο δ' ἐστίν, ἂν  ἥττους   τε ὦσι καὶ μὴ ἀδικῶνται.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006