Livre, Pages |
[1, 1257] |
μέχρις
οὗ
ἂν
δύνηται
αὐτὸ
|
αὑτῷ |
πορίζειν
τὸ
γεννηθέν,
οἷον
ὅσα |
[1, 1255] |
νόμος
ὁμολογία
τίς
ἐστιν
ἐν
|
ᾧ |
τὰ
κατὰ
πόλεμον
κρατούμενα
τῶν |
[1, 1254] |
κατὰ
ψυχὴν
ἄνθρωπον
θεωρητέον,
ἐν
|
ᾧ |
τοῦτο
δῆλον.
~(Τῶν
γὰρ
μοχθηρῶν |
[1, 1254] |
αὐτῆς·
ὅπως
δ'
ἔχει,
θεωρητέον·
|
λέγω |
δὲ
περὶ
τῆς
καλουμένης
χρηματιστικῆς. |
[1, 1256] |
παρέχει,
ἡ
δὲ
τὴν
ὕλην·
|
λέγω |
δὲ
ὕλην
τὸ
ὑποκείμενον
ἐξ |
[1, 1255] |
Τὰ
γὰρ
ἄλλα
ζῷα
οὐ
|
λόγῳ |
αἰσθανόμενα
ἀλλὰ
παθήμασιν
ὑπηρετεῖ.
Καὶ |
[1, 1254] |
Οὐ
χαλεπὸν
δὲ
καὶ
τῷ
|
λόγῳ |
θεωρῆσαι
καὶ
ἐκ
τῶν
γινομένων |
[1, 1253] |
ἔσται
τοιαύτη)
πάντα
δὲ
τῷ
|
ἔργῳ |
ὥρισται
καὶ
τῇ
δυνάμει,
ὥστε |
[1, 1259] |
πράγμασιν
ἀσυμφόρους·
τὸ
μέντοι
ὅραμα
|
Θάλεω |
καὶ
τοῦτο
ταὐτόν
ἐστιν·
ἀμφότεροι |
[1, 1259] |
τὴν
χρηματιστικήν,
οἷον
καὶ
τὸ
|
Θάλεω |
τοῦ
Μιλησίου·
τοῦτο
γάρ
ἐστι |
[1, 1256] |
οὖν
δούλου
καὶ
δεσπότου
τοῦτον
|
διωρίσθω |
τὸν
τρόπον.
~(Ὅλως
δὲ
περὶ |
[1, 1261] |
παῖδας.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
|
διωρίσθω |
τὸν
τρόπον
τοῦτον·
περὶ
δ' |
[1, 1254] |
(καὶ
γὰρ
αὕτη
οὐκ
ὠνόμασται
|
ἰδίῳ |
ὀνόματι)
Ἔστωσαν
δὴ
αὗται
τρεῖς |
[1, 1259] |
μὲν
ἀσφαλέστερα
εἶναι,
τὰ
δὲ
|
πλείω |
πορίζειν
τὴν
ἐπικαρπίαν)
δεύτερον
δὲ |
[1, 1260] |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων,
ὥστε
φύσει
|
πλείω |
τὰ
ἄρχοντα
καὶ
ἀρχόμενα.
Ἄλλον |
[1, 1257] |
κατὰ
φύσιν,
τῷ
τὰ
μὲν
|
πλείω |
τὰ
δὲ
ἐλάττω
τῶν
ἱκανῶν |
[1, 1259] |
τῷ
Παρίῳ
(καὶ
Ἀπολλοδώρῳ
τῷ
|
Λημνίῳ |
περὶ
γεωργίας
καὶ
ψιλῆς
καὶ |
[1, 1256] |
ἔργον,
οἷον
ὑφάντῃ
μὲν
ἔρια
|
ἀνδριαντοποιῷ |
δὲ
χαλκόν)
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[1, 1259] |
περὶ
τούτων,
οἷον
Χαρητίδῃ
τῷ
|
Παρίῳ |
(καὶ
Ἀπολλοδώρῳ
τῷ
Λημνίῳ
περὶ |
[1, 1255] |
τῆς
ψυχῆς,
καὶ
τῷ
παθητικῷ
|
μορίῳ |
ὑπὸ
τοῦ
νοῦ
καὶ
τοῦ |
[1, 1255] |
μὲν
γὰρ
ἥμερα
τῶν
ἀγρίων
|
βελτίω |
τὴν
φύσιν,
τούτοις
δὲ
πᾶσι |
[1, 1259] |
τῶν
τ'
ἐν
Μιλήτῳ
καὶ
|
Χίῳ |
πάντων,
ὀλίγου
μισθωσάμενον
ἅτ'
οὐθενὸς |
[1, 1254] |
τὸ
ἔργον,
οὕτω
καὶ
τῷ
|
οἰκονομικῷ. |
Τῶν
δ'
ὀργάνων
τὰ
μὲν |
[1, 1255] |
ὑπὸ
τῆς
ψυχῆς,
καὶ
τῷ
|
παθητικῷ |
μορίῳ
ὑπὸ
τοῦ
νοῦ
καὶ |
[1, 1256] |
συμφέρει
τῷ
μέρει
καὶ
τῷ
|
ὅλῳ, |
καὶ
σώματι
καὶ
ψυχῇ,
ὁ |
[1, 1256] |
συμφέρον
ἐστί
τι
καὶ
φιλία
|
δούλῳ |
καὶ
δεσπότῃ
πρὸς
ἀλλήλους
τοῖς |
[1, 1252] |
φύσει
δοῦλον·
διὸ
δεσπότῃ
καὶ
|
δούλῳ |
ταὐτὸ
συμφέρει.
~(Φύσει
μὲν
οὖν |
[1, 1261] |
ἀρετῆς
αἴτιον
εἶναι
δεῖ
τῷ
|
δούλῳ |
τὸν
δεσπότην,
ἀλλ'
οὐ
τὴν |
[1, 1257] |
πρῶτον
ἁπλῶς
ὁρισθὲν
μεγέθει
καὶ
|
σταθμῷ, |
τὸ
δὲ
τελευταῖον
καὶ
χαρακτῆρα |
[1, 1258] |
τοιοῦτον
εἶναι
πλοῦτον
οὗ
εὐπορῶν
|
λιμῷ |
ἀπολεῖται,
καθάπερ
καὶ
τὸν
Μίδαν |
[1, 1254] |
δὲ
παρὰ
φύσιν
τὸ
δεσπόζειν
|
ννόμῳ |
γὰρ
τὸν
μὲν
δοῦλον
εἶναι |
[1, 1257] |
καὶ
γὰρ
ὁ
ἀλλαττόμενος
τῷ
|
δεομένῳ |
ὑποδήματος
ἀντὶ
νομίσματος
ἢ
τροφῆς |
[1, 1259] |
ἐστι
κατανόημά
τι
χρηματιστικόν,
ἀλλ'
|
ἐκείνῳ |
μὲν
διὰ
τὴν
σοφίαν
προσάπτουσι, |
[1, 1259] |
τῶν
ἀτέχνων
καὶ
τῷ
σώματι
|
μόνῳ |
χρησίμων)
τρίτον
δὲ
εἶδος
χρηματιστικῆς |
[1, 1255] |
ἀνάπαλιν
βλαβερὸν
πᾶσιν.
Πάλιν
ἐν
|
ἀνθρώπῳ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
ὡσαύτως· |
[1, 1257] |
ἡ
αὐτὴ
τῇ
εἰρημένῃ
οὔτε
|
πόρρω |
ἐκείνης.
Ἔστι
δ'
ἡ
μὲν |
[1, 1259] |
οἷον
Χαρητίδῃ
τῷ
Παρίῳ
(καὶ
|
Ἀπολλοδώρῳ |
τῷ
Λημνίῳ
περὶ
γεωργίας
καὶ |
[1, 1260] |
τὸν
βασιλέα
διαφέρειν
μὲν
δεῖ,
|
τῷ |
γένει
δ'
εἶναι
τὸν
αὐτόν· |
[1, 1258] |
Φύσεως
γάρ
ἐστιν
ἔργον
τροφὴν
|
τῷ |
γεννηθέντι
παρέχειν·
παντὶ
γάρ,
ἐξ |
[1, 1256] |
συμφέρει
τῷ
μὲν
τὸ
δουλεύειν
|
τῷ |
δὲ
τὸ
δεσπόζειν
καὶ
δίκαιον, |
[1, 1257] |
χρήσεις·
καὶ
γὰρ
ὁ
ἀλλαττόμενος
|
τῷ |
δεομένῳ
ὑποδήματος
ἀντὶ
νομίσματος
ἢ |
[1, 1253] |
ἀλλήλοις)
ὁ
δὲ
λόγος
ἐπὶ
|
τῷ |
δηλοῦν
ἐστι
τὸ
συμφέρον
καὶ |
[1, 1261] |
τοιαύτης
ἀρετῆς
αἴτιον
εἶναι
δεῖ
|
τῷ |
δούλῳ
τὸν
δεσπότην,
ἀλλ'
οὐ |
[1, 1257] |
Ξενικωτέρας
γὰρ
γενομένης
τῆς
βοηθείας
|
τῷ |
εἰσάγεσθαι
ὧν
ἐνδεεῖς
ἦσαν
καὶ |
[1, 1253] |
γὰρ
ἔσται
τοιαύτη)
πάντα
δὲ
|
τῷ |
ἔργῳ
ὥρισται
καὶ
τῇ
δυνάμει, |
[1, 1256] |
Ὁ
γὰρ
δεσπότης
οὐκ
ἐν
|
τῷ |
κτᾶσθαι
τοὺς
δούλους,
ἀλλ'
ἐν |
[1, 1254] |
ἄψυχα
τὰ
δὲ
ἔμψυχα
αοἷον
|
τῷ |
κυβερνήτῃ
ὁ
μὲν
οἴαξ
ἄψυχον |
[1, 1259] |
Χαρητίδῃ
τῷ
Παρίῳ
(καὶ
Ἀπολλοδώρῳ
|
τῷ |
Λημνίῳ
περὶ
γεωργίας
καὶ
ψιλῆς |
[1, 1254] |
σκεπτέον.
Οὐ
χαλεπὸν
δὲ
καὶ
|
τῷ |
λόγῳ
θεωρῆσαι
καὶ
ἐκ
τῶν |
[1, 1260] |
δὲ
ἄρχεσθαι
καθάπαξ;
Οὐδὲ
γὰρ
|
τῷ |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
οἷόν
τε |
[1, 1256] |
διώρισται
τὸ
τοιοῦτον,
ὧν
συμφέρει
|
τῷ |
μὲν
τὸ
δουλεύειν
τῷ
δὲ |
[1, 1256] |
ἀμφοῖν
(τὸ
γὰρ
αὐτὸ
συμφέρει
|
τῷ |
μέρει
καὶ
τῷ
ὅλῳ,
καὶ |
[1, 1254] |
ἀποτελεσθήσεσθαι
τὸ
ἔργον,
οὕτω
καὶ
|
τῷ |
οἰκονομικῷ.
Τῶν
δ'
ὀργάνων
τὰ |
[1, 1256] |
αὐτὸ
συμφέρει
τῷ
μέρει
καὶ
|
τῷ |
ὅλῳ,
καὶ
σώματι
καὶ
ψυχῇ, |
[1, 1255] |
σώματι
ὑπὸ
τῆς
ψυχῆς,
καὶ
|
τῷ |
παθητικῷ
μορίῳ
ὑπὸ
τοῦ
νοῦ |
[1, 1259] |
γεγραμμένα
περὶ
τούτων,
οἷον
Χαρητίδῃ
|
τῷ |
Παρίῳ
(καὶ
Ἀπολλοδώρῳ
τῷ
Λημνίῳ |
[1, 1255] |
μικρόν·
ἡ
γὰρ
πρὸς
τἀναγκαῖα
|
τῷ |
σώματι
βοήθεια
γίνεται
παρ'
ἀμφοῖν, |
[1, 1259] |
ἡ
δὲ
τῶν
ἀτέχνων
καὶ
|
τῷ |
σώματι
μόνῳ
χρησίμων)
τρίτον
δὲ |
[1, 1252] |
δεσπόζον
φύσει,
τὸ
δὲ
δυνάμενον
|
τῷ |
σώματι
ταῦτα
πονεῖν
ἀρχόμενον
καὶ |
[1, 1255] |
φύσιν
καὶ
συμφέρον
τὸ
ἄρχεσθαι
|
τῷ |
σώματι
ὑπὸ
τῆς
ψυχῆς,
καὶ |
[1, 1259] |
διαφέρει
δὲ
τούτων
ἕτερα
ἑτέρων
|
τῷ |
τὰ
μὲν
ἀσφαλέστερα
εἶναι,
τὰ |
[1, 1257] |
πρῶτον
ἐκ
τοῦ
κατὰ
φύσιν,
|
τῷ |
τὰ
μὲν
πλείω
τὰ
δὲ |
[1, 1256] |
οὐ
λέγεται
κατ'
ἐπιστήμην,
ἀλλὰ
|
τῷ |
τοιόσδ'
εἶναι,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[1, 1257] |
ἀντὶ
νομίσματος
ἢ
τροφῆς
χρῆται
|
τῷ |
ὑποδήματι
ᾗ
ὑπόδημα,
ἀλλ'
οὐ |
[1, 1256] |
κτᾶσθαι
τοὺς
δούλους,
ἀλλ'
ἐν
|
τῷ |
χρῆσθαι
δούλοις.
Ἔστι
δ'
αὕτη |
[1, 1259] |
τῶν
ἐλαιουργίων
τῶν
τ'
ἐν
|
Μιλήτῳ |
καὶ
Χίῳ
πάντων,
ὀλίγου
μισθωσάμενον |
[1, 1259] |
ἄλλων,
ταῦτα
μὲν
ἐκ
τούτων
|
θεωρείτω |
ὅτῳ
ἐπιμελές·
ἔτι
δὲ
καὶ |
[1, 1259] |
ταῦτα
μὲν
ἐκ
τούτων
θεωρείτω
|
ὅτῳ |
ἐπιμελές·
ἔτι
δὲ
καὶ
τὰ |
[1, 1256] |
διώρισεν,
ἐπεὶ
δ'
οὐ
ταὐτὸ
|
ἑκάστῳ |
ἡδὺ
κατὰ
φύσιν
ἀλλὰ
ἕτερα |
[1, 1260] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ἀλλ'
ὅσον
|
ἑκάστῳ |
πρὸς
τὸ
αὑτοῦ
ἔργον.
Ὥστε |
[1, 1257] |
τὰ
μὲν
πλείω
τὰ
δὲ
|
ἐλάττω |
τῶν
ἱκανῶν
ἔχειν
τοὺς
ἀνθρώπους |
[1, 1258] |
τὴν
ἀπληστίαν
τῆς
εὐχῆς
πάντων
|
αὐτῷ |
γιγνομένων
τῶν
παρατιθεμένων
χρυσῶν.
Διὸ |
[1, 1259] |
καθόλου
τι
ὄν.
Ὀνειδιζόντων
γὰρ
|
αὐτῷ |
διὰ
τὴν
πενίαν
ὡς
ἀνωφελοῦς |
[1, 1259] |
Σικελίᾳ
δέ
τις
τεθέντος
παρ'
|
αὐτῷ |
νομίσματος
συνεπρίατο
πάντα
τὸν
σίδηρον |
[1, 1259] |
χρηματιστικόν,
ἐάν
τις
δύνηται
μονοπωλίαν
|
αὑτῷ |
κατασκευάζειν.
Διὸ
καὶ
τῶν
πόλεων |
[1, 1253] |
πενιχρῶς,
ἀλλ'
ἓν
πρὸς
ἕν·
|
οὕτω |
γὰρ
ἂν
ἀποτελοῖτο
κάλλιστα
τῶν |
[1, 1252] |
καὶ
ἐν
τούτοις
κάλλιστ'
ἂν
|
οὕτω |
θεωρήσειεν.
Ἀνάγκη
δὴ
πρῶτον
συνδυάζεσθαι |
[1, 1256] |
καὶ
ἐκ
θηρίων
γίνεσθαι
θηρίον,
|
οὕτω |
καὶ
ἐξ
ἀγαθῶν
ἀγαθόν.
Ἡ |
[1, 1258] |
ὡς
οὔ,
ἀλλὰ
τοῦ
ἰατροῦ,
|
οὕτω |
καὶ
περὶ
τῶν
χρημάτων
ἔστι |
[1, 1252] |
γὰρ
ἐλάχιστα
μόρια
τοῦ
παντός)
|
οὕτω |
καὶ
πόλιν
ἐξ
ὧν
σύγκειται |
[1, 1258] |
(πέρας
γὰρ
τὸ
τέλος
πάσαις)
|
οὕτω |
καὶ
ταύτης
τῆς
χρηματιστικῆς
οὐκ |
[1, 1257] |
κατὰ
τὴν
πρώτην
γένεσιν
εὐθύς,
|
οὕτω |
καὶ
τελειωθεῖσιν.
Καὶ
γὰρ
κατὰ |
[1, 1254] |
ὀργάνου
εἴδει
ταῖς
τέχναις
ἐστίνν·
|
οὕτω |
καὶ
τὸ
κτῆμα
ὄργανον
πρὸς |
[1, 1253] |
εἴδη
ἑαυτοῖς
ἀφομοιοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι,
|
οὕτω |
καὶ
τοὺς
βίους
τῶν
θεῶν. |
[1, 1258] |
παρὰ
τῆς
φύσεως
χρῆται
αὐτοῖς,
|
οὕτω |
καὶ
τροφὴν
τὴν
φύσιν
δεῖ |
[1, 1254] |
εἰ
μέλλει
ἀποτελεσθήσεσθαι
τὸ
ἔργον,
|
οὕτω |
καὶ
τῷ
οἰκονομικῷ.
Τῶν
δ' |
[1, 1253] |
τῶν
ζῴων
ὁ
ἄνθρωπός
ἐστιν,
|
οὕτω |
καὶ
χωρισθεὶς
νόμου
καὶ
δίκης |
[1, 1260] |
ὁ
ποιητὴς
εἴρηκε
περὶ
γυναικός,
|
οὕτω |
νομίζειν
ἔχειν
περὶ
πάντων·
Γυναικὶ |
[1, 1253] |
ἠδ'
ἀλόχων.
Σποράδες
γάρ·
καὶ
|
οὕτω |
τὸ
ἀρχαῖον
ᾤκουν.
Καὶ
τοὺς |
[1, 1255] |
οὖν,
ὥσπερ
λέγομεν,
πρῶτον
ἐν
|
ζῴῳ |
θεωρῆσαι
καὶ
δεσποτικὴν
ἀρχὴν
καὶ |