Livre, Pages |
[1, 1254] |
ἐστί,
μετὰ
ταῦτα
σκεπτέον.
Οὐ
|
χαλεπὸν |
δὲ
καὶ
τῷ
λόγῳ
θεωρῆσαι |
[1, 1255] |
τρόπον
τινὰ
λέγουσιν
ὀρθῶς,
οὐ
|
χαλεπὸν |
ἰδεῖν.
Διχῶς
γὰρ
λέγεται
τὸ |
[1, 1253] |
νόμου
καὶ
δίκης
χείριστον
πάντων.
|
Χαλεπωτάτη |
γὰρ
ἀδικία
ἔχουσα
ὅπλα·
ὁ |
[1, 1256] |
ὑφάντῃ
μὲν
ἔρια
ἀνδριαντοποιῷ
δὲ
|
χαλκόν) |
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐχ
ἡ |
[1, 1253] |
φύσις
ποιεῖ
τοιοῦτον
οἷον
οἱ
|
χαλκοτύποι |
τὴν
Δελφικὴν
μάχαιραν,
πενιχρῶς,
ἀλλ' |
[1, 1256] |
τῇ
ὑφαντικῇ
ἢ
ὡς
ἡ
|
χαλκουργικὴ |
τῇ
ἀνδριαντοποιίᾳ
(οὐ
γὰρ
ὡσαύτως |
[1, 1257] |
τῆς
μετρήσεως
αὑτούς·
ὁ
γὰρ
|
χαρακτὴρ |
ἐτέθη
τοῦ
ποσοῦ
σημεῖον.
~(Πορισθέντος |
[1, 1257] |
σταθμῷ,
τὸ
δὲ
τελευταῖον
καὶ
|
χαρακτῆρα |
ἐπιβαλλόντων,
ἵνα
ἀπολύσῃ
τῆς
μετρήσεως |
[1, 1259] |
ἐνίοις
γεγραμμένα
περὶ
τούτων,
οἷον
|
Χαρητίδῃ |
τῷ
Παρίῳ
(καὶ
Ἀπολλοδώρῳ
τῷ |
[1, 1259] |
ὅπερ
ἐπορίσθη.
Μεταβολῆς
γὰρ
ἐγένετο
|
χάριν, |
ὁ
δὲ
τόκος
αὐτὸ
ποιεῖ |
[1, 1252] |
(τοῦ
γὰρ
εἶναι
δοκοῦντος
ἀγαθοῦ
|
χάριν |
πάντα
πράττουσι
πάντες)
δῆλον
ὡς |
[1, 1257] |
τὰ
ἄλλα
ζῷα
τῶν
ἀνθρώπων
|
χάριν, |
τὰ
μὲν
ἥμερα
καὶ
διὰ |
[1, 1253] |
κατὰ
φύσιν
οἶκός
ἐστιν,
οὓς
|
Χαρώνδας |
μὲν
καλεῖ
ὁμοσιπύους,
Ἐπιμενίδης
δὲ |
[1, 1259] |
ἐσομένην
ἐκ
τῆς
ἀστρολογίας,
ἔτι
|
χειμῶνος |
ὄντος
εὐπορήσαντα
χρημάτων
ὀλίγων
ἀρραβῶνας |
[1, 1253] |
ὅλου
οὐκ
ἔσται
ποὺς
οὐδὲ
|
χείρ, |
εἰ
μὴ
ὁμωνύμως,
ὥσπερ
εἴ |
[1, 1253] |
καὶ
πρὸς
ἀφροδίσια
καὶ
ἐδωδὴν
|
χείριστον. |
Ἡ
δὲ
δικαιοσύνη
πολιτικόν·
ἡ |
[1, 1253] |
καὶ
χωρισθεὶς
νόμου
καὶ
δίκης
|
χείριστον |
πάντων.
Χαλεπωτάτη
γὰρ
ἀδικία
ἔχουσα |
[1, 1255] |
τὸ
μὲν
κρεῖττον
τὸ
δὲ
|
χεῖρον, |
καὶ
τὸ
μὲν
ἄρχον
τὸ |
[1, 1259] |
τῶν
τ'
ἐν
Μιλήτῳ
καὶ
|
Χίῳ |
πάντων,
ὀλίγου
μισθωσάμενον
ἅτ'
οὐθενὸς |
[1, 1255] |
ὅτι
τρόπον
τινὰ
ἀρετὴ
τυγχάνουσα
|
χορηγίας |
καὶ
βιάζεσθαι
δύναται
μάλιστα,
καὶ |
[1, 1255] |
ἀλλὰ
παθήμασιν
ὑπηρετεῖ.
Καὶ
ἡ
|
χρεία |
δὲ
παραλλάττει
μικρόν·
ἡ
γὰρ |
[1, 1258] |
καὶ
δι'
αἰτίαν
τίνα
ἐν
|
χρείᾳ |
ἐσμὲν
αὐτῆς,
εἴρηται,
καὶ
περὶ |
[1, 1257] |
τοὺς
ἄλλους·
ὡς
ἂν
ἡ
|
χρεία |
συναναγκάζῃ,
τοῦτον
τὸν
τρόπον
διάγουσιν. |
[1, 1257] |
χρησίμων
αὐτὸ
ὂν
εἶχε
τὴν
|
χρείαν |
εὐμεταχείριστον
πρὸς
τὸ
ζῆν,
οἷον |
[1, 1254] |
τά
τε
πρὸς
τὴν
ἀναγκαίαν
|
χρείαν |
ἴδωμεν,
κἂν
εἴ
τι
πρὸς |
[1, 1255] |
διῃρημένος
εἴς
τε
τὴν
πολεμικὴν
|
χρείαν |
καὶ
τὴν
εἰρηνικήν)
συμβαίνει
δὲ |
[1, 1259] |
οὖν
Διονύσιος
αἰσθόμενος
τὰ
μὲν
|
χρήματα |
ἐκέλευσεν
ἐκκομίσασθαι,
μὴ
μέντοι
γε |
[1, 1256] |
ἐστι
τοῦ
χρηματιστικοῦ
θεωρῆσαι
πόθεν
|
χρήματα |
καὶ
κτῆσις
ἔσται,
Ἥ
δὲ |
[1, 1258] |
κατὰ
φύσιν.
Ἀνδρείας
γὰρ
οὐ
|
χρήματα |
ποιεῖν
ἐστιν
ἀλλὰ
θάρσος,
οὐδὲ |
[1, 1259] |
ἐκμισθοῦντα
ὃν
τρόπον
ἠβούλετο,
πολλὰ
|
χρήματα |
συλλέξαντα
ἐπιδεῖξαι
ὅτι
ῥᾴδιόν
ἐστι |
[1, 1259] |
σποράδην,
δι'
ὧν
ἐπιτετυχήκασιν
ἔνιοι
|
χρηματιζόμενοι, |
δεῖ
συλλέγειν.
Πάντα
γὰρ
ὠφέλιμα |
[1, 1258] |
γὰρ
εἰς
ἄπειρον
αὔξουσιν
οἱ
|
χρηματιζόμενοι |
τὸ
νόμισμα.
Αἴτιον
δὲ
τὸ |
[1, 1258] |
πᾶσα
ἡ
διατριβὴ
περὶ
τὸν
|
χρηματισμόν |
ἐστι,
καὶ
τὸ
ἕτερον
εἶδος |
[1, 1259] |
πολιτικοῖς.
Πολλαῖς
γὰρ
πόλεσι
δεῖ
|
χρηματισμοῦ |
καὶ
τοιούτων
πόρων,
ὥσπερ
οἰκίᾳ, |
[1, 1259] |
μάλιστα
παρὰ
φύσιν
οὗτος
τῶν
|
χρηματισμῶν |
ἐστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
πρὸς |
[1, 1258] |
ὑγίειαν.
Οἱ
δὲ
πάσας
ποιοῦσι
|
χρηματιστικάς, |
ὡς
τοῦτο
τέλος
ὄν,
πρὸς |
[1, 1256] |
ἡ
αὐτὴ
ἡ
οἰκονομικὴ
τῇ
|
χρηματιστικῇ, |
δῆλον
(τῆς
μὲν
γὰρ
τὸ |
[1, 1258] |
οἰκονομικοῦ
καὶ
πολιτικοῦ
ἐστιν
ἡ
|
χρηματιστικὴ |
ἢ
οὔ,
ἀλλὰ
δεῖ
τοῦτο |
[1, 1256] |
ἀπορήσειεν
ἄν
τις
πότερον
ἡ
|
χρηματιστικὴ |
ἡ
αὐτὴ
τῇ
οἰκονομικῇ
ἐστιν |
[1, 1258] |
ζητοῦντες.
Ἔστι
γὰρ
ἑτέρα
ἡ
|
χρηματιστικὴ |
καὶ
ὁ
πλοῦτος
ὁ
κατὰ |
[1, 1258] |
ποιήσει
κέρδος.
Διὸ
δοκεῖ
ἡ
|
χρηματιστικὴ |
μάλιστα
περὶ
τὸ
νόμισμα
εἶναι, |
[1, 1258] |
τις
διὰ
τί
ἡ
μὲν
|
χρηματιστικὴ |
μόριον
τῆς
οἰκονομίας,
ἡ
δ' |
[1, 1258] |
Διὸ
κατὰ
φύσιν
ἐστὶν
ἡ
|
χρηματιστικὴ |
πᾶσιν
ἀπὸ
τῶν
καρπῶν
καὶ |
[1, 1257] |
καλοῦσι,
καὶ
δίκαιον
αὐτὸ
καλεῖν,
|
χρηματιστικήν, |
δι'
ἣν
οὐδὲν
δοκεῖ
πέρας |
[1, 1258] |
τὸ
περὶ
τοῦτ'
εἶναι
τὴν
|
χρηματιστικὴν |
καὶ
τὴν
καπηλικήν.
Ὁτὲ
δὲ |
[1, 1259] |
ταῦτ'
ἐστὶ
τοῖς
τιμῶσι
τὴν
|
χρηματιστικήν, |
οἷον
καὶ
τὸ
Θάλεω
τοῦ |
[1, 1258] |
τι
τὸν
πλοῦτον
καὶ
τὴν
|
χρηματιστικήν, |
ὀρθῶς
ζητοῦντες.
Ἔστι
γὰρ
ἑτέρα |
[1, 1258] |
καὶ
τὸ
ἕτερον
εἶδος
τῆς
|
χρηματιστικῆς |
διὰ
τοῦτ'
ἐλήλυθεν.
Ἐν
ὑπερβολῇ |
[1, 1258] |
ζητοῦσιν·
κἂν
μὴ
διὰ
τῆς
|
χρηματιστικῆς |
δύνωνται
πορίζειν,
δι'
ἄλλης
αἰτίας |
[1, 1258] |
ἀναγκαίας
ἀλλαγῆς
θάτερον
εἶδος
τῆς
|
χρηματιστικῆς |
ἐγένετο,
τὸ
καπηλικόν,
τὸ
μὲν |
[1, 1258] |
χρημάτων
κτῆσις.
Τῆς
δ'
οἰκονομικῆς
|
χρηματιστικῆς |
ἔστι
πέρας·
οὐ
γὰρ
τοῦτο |
[1, 1257] |
μεταβλητικὴ
οὔτε
παρὰ
φύσιν
οὔτε
|
χρηματιστικῆς |
ἐστιν
εἶδος
οὐδέν
νεἰς
ἀναπλήρωσιν |
[1, 1257] |
ὅτι
οὐκ
ἔστι
φύσει
τῆς
|
χρηματιστικῆς |
ἡ
καπηλική·
ὅσον
γὰρ
ἱκανὸν |
[1, 1256] |
δὲ
περὶ
πάσης
κτήσεως
καὶ
|
χρηματιστικῆς |
θεωρήσωμεν
κατὰ
τὸν
ὑφηγημένον
τρόπον, |
[1, 1258] |
οὖν
τῆς
τε
μὴ
ἀναγκαίας
|
χρηματιστικῆς, |
καὶ
τίς,
καὶ
δι'
αἰτίαν |
[1, 1259] |
δ'
ἐμπειρίαν
ἀναγκαίαν.
Ἔστι
δὲ
|
χρηματιστικῆς |
μέρη
χρήσιμα·
τὸ
περὶ
τὰ |
[1, 1259] |
μόνῳ
χρησίμων)
τρίτον
δὲ
εἶδος
|
χρηματιστικῆς |
μεταξὺ
ταύτης
καὶ
τῆς
πρώτης |
[1, 1258] |
πάσαις)
οὕτω
καὶ
ταύτης
τῆς
|
χρηματιστικῆς |
οὐκ
ἔστι
τοῦ
τέλους
πέρας, |
[1, 1254] |
λέγω
δὲ
περὶ
τῆς
καλουμένης
|
χρηματιστικῆς. |
Πρῶτον
δὲ
περὶ
δεσπότου
καὶ |
[1, 1259] |
βοηθείας.
Τῆς
μὲν
οὖν
οἰκειοτάτης
|
χρηματιστικῆς |
ταῦτα
μόρια
καὶ
πρῶτα·
τῆς |
[1, 1258] |
τοῦ
αὐτοῦ
οὖσα
ἑκατέρας
τῆς
|
χρηματιστικῆς. |
Τῆς
γὰρ
αὐτῆς
ἐστι
κτήσεως |
[1, 1258] |
πλοῦτος,
ὁ
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
|
χρηματιστικῆς. |
Ὥσπερ
γὰρ
ἡ
ἰατρικὴ
τοῦ |
[1, 1259] |
τοῦτο
γάρ
ἐστι
κατανόημά
τι
|
χρηματιστικόν, |
ἀλλ'
ἐκείνῳ
μὲν
διὰ
τὴν |
[1, 1259] |
ὥσπερ
εἴπομεν,
καθόλου
τὸ
τοιοῦτον
|
χρηματιστικόν, |
ἐάν
τις
δύνηται
μονοπωλίαν
αὑτῷ |
[1, 1256] |
διαμφισβήτησιν·
εἰ
γάρ
ἐστι
τοῦ
|
χρηματιστικοῦ |
θεωρῆσαι
πόθεν
χρήματα
καὶ
κτῆσις |
[1, 1258] |
ἰατροῦ,
οὕτω
καὶ
περὶ
τῶν
|
χρημάτων |
ἔστι
μὲν
ὡς
τοῦ
οἰκονόμου, |
[1, 1258] |
ποιητικὴ
γὰρ
εἶναι
πλούτου
καὶ
|
χρημάτων. |
Καὶ
γὰρ
τὸν
πλοῦτον
πολλάκις |
[1, 1258] |
δὲ
ὁ
τοιοῦτος
πλοῦτος
καὶ
|
χρημάτων |
κτῆσις.
Τῆς
δ'
οἰκονομικῆς
χρηματιστικῆς |
[1, 1258] |
πλούτου
οὐ
πάντως
ἀλλὰ
διὰ
|
χρημάτων |
μεταβολῆς.
Καὶ
δοκεῖ
περὶ
τὸ |
[1, 1259] |
ποιοῦνται
τὸν
πόρον,
ὅταν
ἀπορῶσι
|
χρημάτων· |
μονοπωλίαν
γὰρ
τῶν
ὠνίων
ποιοῦσιν. |
[1, 1259] |
ἀστρολογίας,
ἔτι
χειμῶνος
ὄντος
εὐπορήσαντα
|
χρημάτων |
ὀλίγων
ἀρραβῶνας
διαδοῦναι
τῶν
ἐλαιουργίων |
[1, 1257] |
ὅπως
ὑπάρχῃ
ὧν
ἔστι
θησαυρισμὸς
|
χρημάτων |
πρὸς
ζωὴν
ἀναγκαίων,
καὶ
χρησίμων |
[1, 1258] |
τῆς
ὑφαντικῆς
ἔρια
ποιῆσαι,
ἀλλὰ
|
χρήσασθαι |
αὐτοῖς,
καὶ
γνῶναι
δὲ
τὸ |
[1, 1256] |
τὸ
πορίσασθαι,
τῆς
δὲ
τὸ
|
χρήσασθαι· |
τίς
γὰρ
ἔσται
ἡ
χρησομένη |
[1, 1259] |
δὲ
ὅπου
τοῦ
σώματος
πλεῖσται
|
χρήσεις, |
ἀγεννέσταται
δὲ
ὅπου
ἐλάχιστον
προσδεῖ |
[1, 1257] |
ἡ
μεταβλητική.
Ἀμφότεραι
γὰρ
ὑποδήματος
|
χρήσεις· |
καὶ
γὰρ
ὁ
ἀλλαττόμενος
τῷ |
[1, 1253] |
ἐκ
πλειόνων
οἰκιῶν
κοινωνία
πρώτη
|
χρήσεως |
ἕνεκεν
μὴ
ἐφημέρου
κώμη.
Μάλιστα |
[1, 1256] |
τοὺς
δούλους,
ἀλλ'
ἐν
τῷ
|
χρῆσθαι |
δούλοις.
Ἔστι
δ'
αὕτη
ἡ |
[1, 1253] |
ἀρετῇ,
οἷς
ἐπὶ
τἀναντία
ἔστι
|
χρῆσθαι |
μάλιστα.
Διὸ
ἀνοσιώτατον
καὶ
ἀγριώτατον |
[1, 1261] |
δούλους
ἀποστεροῦντες
καὶ
φάσκοντες
ἐπιτάξει
|
χρῆσθαι |
μόνον·
νουθετητέον
γὰρ
μᾶλλον
τοὺς |
[1, 1257] |
θηρευτικὴ
μέρος
αὐτῆς)
ᾗ
δεῖ
|
χρῆσθαι |
πρός
τε
τὰ
θηρία
καὶ |
[1, 1257] |
τὴν
ἀλλαγήν.
Αὐτὰ
γὰρ
τὰ
|
χρήσιμα |
πρὸς
αὑτὰ
καταλλάττονται,
ἐπὶ
πλέον |
[1, 1255] |
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
ἐργασίας,
ἀλλὰ
|
χρήσιμα |
πρὸς
πολιτικὸν
βίον
(οὗτος
δὲ |
[1, 1259] |
ἀναγκαίαν.
Ἔστι
δὲ
χρηματιστικῆς
μέρη
|
χρήσιμα· |
τὸ
περὶ
τὰ
κτήματα
ἔμπειρον |
[1, 1259] |
γὰρ
ἑαυτοῖς
ἐτέχνασαν
γενέσθαι
μονοπωλίαν.
|
Χρήσιμον |
δὲ
γνωρίζειν
ταῦτα
καὶ
τοῖς |
[1, 1260] |
δεσπότην.
Ἔθεμεν
δὲ
πρὸς
τἀναγκαῖα
|
χρήσιμον |
εἶναι
τὸν
δοῦλον,
ὥστε
δῆλον |
[1, 1259] |
τὸ
δὲ
κατὰ
μέρος
ἀκριβολογεῖσθαι
|
χρήσιμον |
μὲν
πρὸς
τὰς
ἐργασίας,
φορτικὸν |
[1, 1258] |
τῶν
χρωμένων
οὐθενὸς
ἄξιον
οὐδὲ
|
χρήσιμον |
πρὸς
οὐδὲν
τῶν
ἀναγκαίων
ἐστί, |
[1, 1257] |
διδόναι
καὶ
λαμβάνειν,
ὃ
τῶν
|
χρησίμων |
αὐτὸ
ὂν
εἶχε
τὴν
χρείαν |
[1, 1259] |
ἀπὸ
γῆς
γιγνομένων,
ἀκάρπων
μὲν
|
χρησίμων |
δέ,
οἷον
ὑλοτομία
τε
καὶ |
[1, 1257] |
χρημάτων
πρὸς
ζωὴν
ἀναγκαίων,
καὶ
|
χρησίμων |
εἰς
κοινωνίαν
πόλεως
ἢ
οἰκίας. |
[1, 1259] |
ἀτέχνων
καὶ
τῷ
σώματι
μόνῳ
|
χρησίμων) |
τρίτον
δὲ
εἶδος
χρηματιστικῆς
μεταξὺ |
[1, 1254] |
ἕτερόν
τι
γίνεται
παρὰ
τὴν
|
χρῆσιν |
αὐτῆς,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἐσθῆτος |
[1, 1259] |
διωρίκαμεν
ἱκανῶς,
τὰ
πρὸς
τὴν
|
χρῆσιν |
δεῖ
διελθεῖν.
Πάντα
δὲ
τὰ |
[1, 1257] |
μὲν
ἥμερα
καὶ
διὰ
τὴν
|
χρῆσιν |
καὶ
διὰ
τὴν
τροφήν,
τῶν |
[1, 1257] |
ὑπόδημα,
ἀλλ'
οὐ
τὴν
οἰκείαν
|
χρῆσιν· |
οὐ
γὰρ
ἀλλαγῆς
ἕνεκεν
γέγονε. |
[1, 1255] |
μὲν
ἰσχυρὰ
πρὸς
τὴν
ἀναγκαίαν
|
χρῆσιν, |
τὰ
δ'
ὀρθὰ
καὶ
ἄχρηστα |
[1, 1258] |
Τῆς
γὰρ
αὐτῆς
ἐστι
κτήσεως
|
χρῆσις, |
ἀλλ'
οὐ
κατὰ
ταὐτόν,
ἀλλὰ |
[1, 1257] |
Ἑκάστου
γὰρ
κτήματος
διττὴ
ἡ
|
χρῆσίς |
ἐστιν,
ἀμφότεραι
δὲ
καθ'
αὑτὸ |
[1, 1255] |
ἐστὶν
ἔργον
ἡ
τοῦ
σώματος
|
χρῆσις, |
καὶ
τοῦτ'
ἐστ'
ἀπ'
αὐτῶν |
[1, 1254] |
ἐσθῆτος
καὶ
τῆς
κλίνης
ἡ
|
χρῆσις |
μόνον.
Ἔτι
δ'
ἐπεὶ
διαφέρει |
[1, 1257] |
ἀνάγκης
ἡ
τοῦ
νομίσματος
ἐπορίσθη
|
χρῆσις. |
Οὐ
γὰρ
εὐβάστακτον
ἕκαστον
τῶν |
[1, 1258] |
σύνεγγυς
αὐτῶν.
Ἐπαλλάττει
γὰρ
ἡ
|
χρῆσις |
τοῦ
αὐτοῦ
οὖσα
ἑκατέρας
τῆς |
[1, 1256] |
χρήσασθαι·
τίς
γὰρ
ἔσται
ἡ
|
χρησομένη |
τοῖς
κατὰ
τὴν
οἰκίαν
παρὰ |
[1, 1256] |
δεσποτικὴ
δ'
ἐπιστήμη
ἐστὶν
ἡ
|
χρηστικὴ |
δούλων.
Ὁ
γὰρ
δεσπότης
οὐκ |
[1, 1258] |
καὶ
γνῶναι
δὲ
τὸ
ποῖον
|
χρηστὸν |
καὶ
ἐπιτήδειον,
ἢ
φαῦλον
καὶ |
[1, 1258] |
ἀλλὰ
λαβοῦσα
παρὰ
τῆς
φύσεως
|
χρῆται |
αὐτοῖς,
οὕτω
καὶ
τροφὴν
τὴν |
[1, 1257] |
ὑποδήματος
ἀντὶ
νομίσματος
ἢ
τροφῆς
|
χρῆται |
τῷ
ὑποδήματι
ᾗ
ὑπόδημα,
ἀλλ' |
[1, 1258] |
πάντων
αὐτῷ
γιγνομένων
τῶν
παρατιθεμένων
|
χρυσῶν. |
Διὸ
ζητοῦσιν
ἕτερόν
τι
τὸν |
[1, 1258] |
ἄλλης
αἰτίας
τοῦτο
πειρῶνται,
ἑκάστῃ
|
χρώμενοι |
τῶν
δυνάμεων
οὐ
κατὰ
φύσιν. |
[1, 1258] |
οὐθέν,
ὅτι
μεταθεμένων
τε
τῶν
|
χρωμένων |
οὐθενὸς
ἄξιον
οὐδὲ
χρήσιμον
πρὸς |
[1, 1259] |
ἄλλα
γὰρ
ἐν
ἄλλαις
εὐθηνεῖ
|
χώραις) |
εἶτα
περὶ
γεωργίας,
καὶ
ταύτης |
[1, 1255] |
κρείττονα
ἄρχειν)
ἐπεὶ
διαστάντων
γε
|
χωρὶς |
τούτων
τῶν
λόγων
οὔτε
ἰσχυρὸν |
[1, 1253] |
ὁ
ἄνθρωπός
ἐστιν,
οὕτω
καὶ
|
χωρισθεὶς |
νόμου
καὶ
δίκης
χείριστον
πάντων. |
[1, 1253] |
εἰ
γὰρ
μὴ
αὐτάρκης
ἕκαστος
|
χωρισθείς, |
ὁμοίως
τοῖς
ἄλλοις
μέρεσιν
ἕξει |
[1, 1254] |
κτῆμα
δὲ
ὄργανον
πρακτικὸν
καὶ
|
χωριστόν. |
Πότερον
δ'
ἔστι
τις
φύσει |