Livre, Pages
[1, 1254]	ἐστί, μετὰ ταῦτα σκεπτέον. Οὐ	χαλεπὸν	δὲ καὶ τῷ λόγῳ θεωρῆσαι
[1, 1255]	τρόπον τινὰ λέγουσιν ὀρθῶς, οὐ	χαλεπὸν	ἰδεῖν. Διχῶς γὰρ λέγεται τὸ
[1, 1253]	νόμου καὶ δίκης χείριστον πάντων.	Χαλεπωτάτη	γὰρ ἀδικία ἔχουσα ὅπλα· ὁ
[1, 1256]	ὑφάντῃ μὲν ἔρια ἀνδριαντοποιῷ δὲ	χαλκόν)	Ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡ
[1, 1253]	φύσις ποιεῖ τοιοῦτον οἷον οἱ	χαλκοτύποι	τὴν Δελφικὴν μάχαιραν, πενιχρῶς, ἀλλ'
[1, 1256]	τῇ ὑφαντικῇ ἢ ὡς ἡ	χαλκουργικὴ	τῇ ἀνδριαντοποιίᾳ (οὐ γὰρ ὡσαύτως
[1, 1257]	τῆς μετρήσεως αὑτούς· ὁ γὰρ	χαρακτὴρ	ἐτέθη τοῦ ποσοῦ σημεῖον. ~(Πορισθέντος
[1, 1257]	σταθμῷ, τὸ δὲ τελευταῖον καὶ	χαρακτῆρα	ἐπιβαλλόντων, ἵνα ἀπολύσῃ τῆς μετρήσεως
[1, 1259]	ἐνίοις γεγραμμένα περὶ τούτων, οἷον	Χαρητίδῃ	τῷ Παρίῳ (καὶ Ἀπολλοδώρῳ τῷ
[1, 1259]	ὅπερ ἐπορίσθη. Μεταβολῆς γὰρ ἐγένετο	χάριν,	ὁ δὲ τόκος αὐτὸ ποιεῖ
[1, 1252]	(τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ	χάριν	πάντα πράττουσι πάντες) δῆλον ὡς
[1, 1257]	τὰ ἄλλα ζῷα τῶν ἀνθρώπων	χάριν,	τὰ μὲν ἥμερα καὶ διὰ
[1, 1253]	κατὰ φύσιν οἶκός ἐστιν, οὓς	Χαρώνδας	μὲν καλεῖ ὁμοσιπύους, Ἐπιμενίδης δὲ
[1, 1259]	ἐσομένην ἐκ τῆς ἀστρολογίας, ἔτι	χειμῶνος	ὄντος εὐπορήσαντα χρημάτων ὀλίγων ἀρραβῶνας
[1, 1253]	ὅλου οὐκ ἔσται ποὺς οὐδὲ	χείρ,	εἰ μὴ ὁμωνύμως, ὥσπερ εἴ
[1, 1253]	καὶ πρὸς ἀφροδίσια καὶ ἐδωδὴν	χείριστον.	Ἡ δὲ δικαιοσύνη πολιτικόν· ἡ
[1, 1253]	καὶ χωρισθεὶς νόμου καὶ δίκης	χείριστον	πάντων. Χαλεπωτάτη γὰρ ἀδικία ἔχουσα
[1, 1255]	τὸ μὲν κρεῖττον τὸ δὲ	χεῖρον,	καὶ τὸ μὲν ἄρχον τὸ
[1, 1259]	τῶν τ' ἐν Μιλήτῳ καὶ	Χίῳ	πάντων, ὀλίγου μισθωσάμενον ἅτ' οὐθενὸς
[1, 1255]	ὅτι τρόπον τινὰ ἀρετὴ τυγχάνουσα	χορηγίας	καὶ βιάζεσθαι δύναται μάλιστα, καὶ
[1, 1255]	ἀλλὰ παθήμασιν ὑπηρετεῖ. Καὶ ἡ	χρεία	δὲ παραλλάττει μικρόν· ἡ γὰρ
[1, 1258]	καὶ δι' αἰτίαν τίνα ἐν	χρείᾳ	ἐσμὲν αὐτῆς, εἴρηται, καὶ περὶ
[1, 1257]	τοὺς ἄλλους· ὡς ἂν ἡ	χρεία	συναναγκάζῃ, τοῦτον τὸν τρόπον διάγουσιν.
[1, 1257]	χρησίμων αὐτὸ ὂν εἶχε τὴν	χρείαν	εὐμεταχείριστον πρὸς τὸ ζῆν, οἷον
[1, 1254]	τά τε πρὸς τὴν ἀναγκαίαν	χρείαν	ἴδωμεν, κἂν εἴ τι πρὸς
[1, 1255]	διῃρημένος εἴς τε τὴν πολεμικὴν	χρείαν	καὶ τὴν εἰρηνικήν) συμβαίνει δὲ
[1, 1259]	οὖν Διονύσιος αἰσθόμενος τὰ μὲν	χρήματα	ἐκέλευσεν ἐκκομίσασθαι, μὴ μέντοι γε
[1, 1256]	ἐστι τοῦ χρηματιστικοῦ θεωρῆσαι πόθεν	χρήματα	καὶ κτῆσις ἔσται, Ἥ δὲ
[1, 1258]	κατὰ φύσιν. Ἀνδρείας γὰρ οὐ	χρήματα	ποιεῖν ἐστιν ἀλλὰ θάρσος, οὐδὲ
[1, 1259]	ἐκμισθοῦντα ὃν τρόπον ἠβούλετο, πολλὰ	χρήματα	συλλέξαντα ἐπιδεῖξαι ὅτι ῥᾴδιόν ἐστι
[1, 1259]	σποράδην, δι' ὧν ἐπιτετυχήκασιν ἔνιοι	χρηματιζόμενοι,	δεῖ συλλέγειν. Πάντα γὰρ ὠφέλιμα
[1, 1258]	γὰρ εἰς ἄπειρον αὔξουσιν οἱ	χρηματιζόμενοι	τὸ νόμισμα. Αἴτιον δὲ τὸ
[1, 1258]	πᾶσα ἡ διατριβὴ περὶ τὸν	χρηματισμόν	ἐστι, καὶ τὸ ἕτερον εἶδος
[1, 1259]	πολιτικοῖς. Πολλαῖς γὰρ πόλεσι δεῖ	χρηματισμοῦ	καὶ τοιούτων πόρων, ὥσπερ οἰκίᾳ,
[1, 1259]	μάλιστα παρὰ φύσιν οὗτος τῶν	χρηματισμῶν	ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ τὰ πρὸς
[1, 1258]	ὑγίειαν. Οἱ δὲ πάσας ποιοῦσι	χρηματιστικάς,	ὡς τοῦτο τέλος ὄν, πρὸς
[1, 1256]	ἡ αὐτὴ ἡ οἰκονομικὴ τῇ	χρηματιστικῇ,	δῆλον (τῆς μὲν γὰρ τὸ
[1, 1258]	οἰκονομικοῦ καὶ πολιτικοῦ ἐστιν ἡ	χρηματιστικὴ	ἢ οὔ, ἀλλὰ δεῖ τοῦτο
[1, 1256]	ἀπορήσειεν ἄν τις πότερον ἡ	χρηματιστικὴ	ἡ αὐτὴ τῇ οἰκονομικῇ ἐστιν
[1, 1258]	ζητοῦντες. Ἔστι γὰρ ἑτέρα ἡ	χρηματιστικὴ	καὶ ὁ πλοῦτος ὁ κατὰ
[1, 1258]	ποιήσει κέρδος. Διὸ δοκεῖ ἡ	χρηματιστικὴ	μάλιστα περὶ τὸ νόμισμα εἶναι,
[1, 1258]	τις διὰ τί ἡ μὲν	χρηματιστικὴ	μόριον τῆς οἰκονομίας, ἡ δ'
[1, 1258]	Διὸ κατὰ φύσιν ἐστὶν ἡ	χρηματιστικὴ	πᾶσιν ἀπὸ τῶν καρπῶν καὶ
[1, 1257]	καλοῦσι, καὶ δίκαιον αὐτὸ καλεῖν,	χρηματιστικήν,	δι' ἣν οὐδὲν δοκεῖ πέρας
[1, 1258]	τὸ περὶ τοῦτ' εἶναι τὴν	χρηματιστικὴν	καὶ τὴν καπηλικήν. Ὁτὲ δὲ
[1, 1259]	ταῦτ' ἐστὶ τοῖς τιμῶσι τὴν	χρηματιστικήν,	οἷον καὶ τὸ Θάλεω τοῦ
[1, 1258]	τι τὸν πλοῦτον καὶ τὴν	χρηματιστικήν,	ὀρθῶς ζητοῦντες. Ἔστι γὰρ ἑτέρα
[1, 1258]	καὶ τὸ ἕτερον εἶδος τῆς	χρηματιστικῆς	διὰ τοῦτ' ἐλήλυθεν. Ἐν ὑπερβολῇ
[1, 1258]	ζητοῦσιν· κἂν μὴ διὰ τῆς	χρηματιστικῆς	δύνωνται πορίζειν, δι' ἄλλης αἰτίας
[1, 1258]	ἀναγκαίας ἀλλαγῆς θάτερον εἶδος τῆς	χρηματιστικῆς	ἐγένετο, τὸ καπηλικόν, τὸ μὲν
[1, 1258]	χρημάτων κτῆσις. Τῆς δ' οἰκονομικῆς	χρηματιστικῆς	ἔστι πέρας· οὐ γὰρ τοῦτο
[1, 1257]	μεταβλητικὴ οὔτε παρὰ φύσιν οὔτε	χρηματιστικῆς	ἐστιν εἶδος οὐδέν νεἰς ἀναπλήρωσιν
[1, 1257]	ὅτι οὐκ ἔστι φύσει τῆς	χρηματιστικῆς	ἡ καπηλική· ὅσον γὰρ ἱκανὸν
[1, 1256]	δὲ περὶ πάσης κτήσεως καὶ	χρηματιστικῆς	θεωρήσωμεν κατὰ τὸν ὑφηγημένον τρόπον,
[1, 1258]	οὖν τῆς τε μὴ ἀναγκαίας	χρηματιστικῆς,	καὶ τίς, καὶ δι' αἰτίαν
[1, 1259]	δ' ἐμπειρίαν ἀναγκαίαν. Ἔστι δὲ	χρηματιστικῆς	μέρη χρήσιμα· τὸ περὶ τὰ
[1, 1259]	μόνῳ χρησίμων) τρίτον δὲ εἶδος	χρηματιστικῆς	μεταξὺ ταύτης καὶ τῆς πρώτης
[1, 1258]	πάσαις) οὕτω καὶ ταύτης τῆς	χρηματιστικῆς	οὐκ ἔστι τοῦ τέλους πέρας,
[1, 1254]	λέγω δὲ περὶ τῆς καλουμένης	χρηματιστικῆς.	Πρῶτον δὲ περὶ δεσπότου καὶ
[1, 1259]	βοηθείας. Τῆς μὲν οὖν οἰκειοτάτης	χρηματιστικῆς	ταῦτα μόρια καὶ πρῶτα· τῆς
[1, 1258]	τοῦ αὐτοῦ οὖσα ἑκατέρας τῆς	χρηματιστικῆς.	Τῆς γὰρ αὐτῆς ἐστι κτήσεως
[1, 1258]	πλοῦτος, ὁ ἀπὸ ταύτης τῆς	χρηματιστικῆς.	Ὥσπερ γὰρ ἡ ἰατρικὴ τοῦ
[1, 1259]	τοῦτο γάρ ἐστι κατανόημά τι	χρηματιστικόν,	ἀλλ' ἐκείνῳ μὲν διὰ τὴν
[1, 1259]	ὥσπερ εἴπομεν, καθόλου τὸ τοιοῦτον	χρηματιστικόν,	ἐάν τις δύνηται μονοπωλίαν αὑτῷ
[1, 1256]	διαμφισβήτησιν· εἰ γάρ ἐστι τοῦ	χρηματιστικοῦ	θεωρῆσαι πόθεν χρήματα καὶ κτῆσις
[1, 1258]	ἰατροῦ, οὕτω καὶ περὶ τῶν	χρημάτων	ἔστι μὲν ὡς τοῦ οἰκονόμου,
[1, 1258]	ποιητικὴ γὰρ εἶναι πλούτου καὶ	χρημάτων.	Καὶ γὰρ τὸν πλοῦτον πολλάκις
[1, 1258]	δὲ ὁ τοιοῦτος πλοῦτος καὶ	χρημάτων	κτῆσις. Τῆς δ' οἰκονομικῆς χρηματιστικῆς
[1, 1258]	πλούτου οὐ πάντως ἀλλὰ διὰ	χρημάτων	μεταβολῆς. Καὶ δοκεῖ περὶ τὸ
[1, 1259]	ποιοῦνται τὸν πόρον, ὅταν ἀπορῶσι	χρημάτων·	μονοπωλίαν γὰρ τῶν ὠνίων ποιοῦσιν.
[1, 1259]	ἀστρολογίας, ἔτι χειμῶνος ὄντος εὐπορήσαντα	χρημάτων	ὀλίγων ἀρραβῶνας διαδοῦναι τῶν ἐλαιουργίων
[1, 1257]	ὅπως ὑπάρχῃ ὧν ἔστι θησαυρισμὸς	χρημάτων	πρὸς ζωὴν ἀναγκαίων, καὶ χρησίμων
[1, 1258]	τῆς ὑφαντικῆς ἔρια ποιῆσαι, ἀλλὰ	χρήσασθαι	αὐτοῖς, καὶ γνῶναι δὲ τὸ
[1, 1256]	τὸ πορίσασθαι, τῆς δὲ τὸ	χρήσασθαι·	τίς γὰρ ἔσται ἡ χρησομένη
[1, 1259]	δὲ ὅπου τοῦ σώματος πλεῖσται	χρήσεις,	ἀγεννέσταται δὲ ὅπου ἐλάχιστον προσδεῖ
[1, 1257]	ἡ μεταβλητική. Ἀμφότεραι γὰρ ὑποδήματος	χρήσεις·	καὶ γὰρ ὁ ἀλλαττόμενος τῷ
[1, 1253]	ἐκ πλειόνων οἰκιῶν κοινωνία πρώτη	χρήσεως	ἕνεκεν μὴ ἐφημέρου κώμη. Μάλιστα
[1, 1256]	τοὺς δούλους, ἀλλ' ἐν τῷ	χρῆσθαι	δούλοις. Ἔστι δ' αὕτη ἡ
[1, 1253]	ἀρετῇ, οἷς ἐπὶ τἀναντία ἔστι	χρῆσθαι	μάλιστα. Διὸ ἀνοσιώτατον καὶ ἀγριώτατον
[1, 1261]	δούλους ἀποστεροῦντες καὶ φάσκοντες ἐπιτάξει	χρῆσθαι	μόνον· νουθετητέον γὰρ μᾶλλον τοὺς
[1, 1257]	θηρευτικὴ μέρος αὐτῆς) ᾗ δεῖ	χρῆσθαι	πρός τε τὰ θηρία καὶ
[1, 1257]	τὴν ἀλλαγήν. Αὐτὰ γὰρ τὰ	χρήσιμα	πρὸς αὑτὰ καταλλάττονται, ἐπὶ πλέον
[1, 1255]	πρὸς τὰς τοιαύτας ἐργασίας, ἀλλὰ	χρήσιμα	πρὸς πολιτικὸν βίον (οὗτος δὲ
[1, 1259]	ἀναγκαίαν. Ἔστι δὲ χρηματιστικῆς μέρη	χρήσιμα·	τὸ περὶ τὰ κτήματα ἔμπειρον
[1, 1259]	γὰρ ἑαυτοῖς ἐτέχνασαν γενέσθαι μονοπωλίαν.	Χρήσιμον	δὲ γνωρίζειν ταῦτα καὶ τοῖς
[1, 1260]	δεσπότην. Ἔθεμεν δὲ πρὸς τἀναγκαῖα	χρήσιμον	εἶναι τὸν δοῦλον, ὥστε δῆλον
[1, 1259]	τὸ δὲ κατὰ μέρος ἀκριβολογεῖσθαι	χρήσιμον	μὲν πρὸς τὰς ἐργασίας, φορτικὸν
[1, 1258]	τῶν χρωμένων οὐθενὸς ἄξιον οὐδὲ	χρήσιμον	πρὸς οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων ἐστί,
[1, 1257]	διδόναι καὶ λαμβάνειν, ὃ τῶν	χρησίμων	αὐτὸ ὂν εἶχε τὴν χρείαν
[1, 1259]	ἀπὸ γῆς γιγνομένων, ἀκάρπων μὲν	χρησίμων	δέ, οἷον ὑλοτομία τε καὶ
[1, 1257]	χρημάτων πρὸς ζωὴν ἀναγκαίων, καὶ	χρησίμων	εἰς κοινωνίαν πόλεως ἢ οἰκίας.
[1, 1259]	ἀτέχνων καὶ τῷ σώματι μόνῳ	χρησίμων)	τρίτον δὲ εἶδος χρηματιστικῆς μεταξὺ
[1, 1254]	ἕτερόν τι γίνεται παρὰ τὴν	χρῆσιν	αὐτῆς, ἀπὸ δὲ τῆς ἐσθῆτος
[1, 1259]	διωρίκαμεν ἱκανῶς, τὰ πρὸς τὴν	χρῆσιν	δεῖ διελθεῖν. Πάντα δὲ τὰ
[1, 1257]	μὲν ἥμερα καὶ διὰ τὴν	χρῆσιν	καὶ διὰ τὴν τροφήν, τῶν
[1, 1257]	ὑπόδημα, ἀλλ' οὐ τὴν οἰκείαν	χρῆσιν·	οὐ γὰρ ἀλλαγῆς ἕνεκεν γέγονε.
[1, 1255]	μὲν ἰσχυρὰ πρὸς τὴν ἀναγκαίαν	χρῆσιν,	τὰ δ' ὀρθὰ καὶ ἄχρηστα
[1, 1258]	Τῆς γὰρ αὐτῆς ἐστι κτήσεως	χρῆσις,	ἀλλ' οὐ κατὰ ταὐτόν, ἀλλὰ
[1, 1257]	Ἑκάστου γὰρ κτήματος διττὴ ἡ	χρῆσίς	ἐστιν, ἀμφότεραι δὲ καθ' αὑτὸ
[1, 1255]	ἐστὶν ἔργον ἡ τοῦ σώματος	χρῆσις,	καὶ τοῦτ' ἐστ' ἀπ' αὐτῶν
[1, 1254]	ἐσθῆτος καὶ τῆς κλίνης ἡ	χρῆσις	μόνον. Ἔτι δ' ἐπεὶ διαφέρει
[1, 1257]	ἀνάγκης ἡ τοῦ νομίσματος ἐπορίσθη	χρῆσις.	Οὐ γὰρ εὐβάστακτον ἕκαστον τῶν
[1, 1258]	σύνεγγυς αὐτῶν. Ἐπαλλάττει γὰρ ἡ	χρῆσις	τοῦ αὐτοῦ οὖσα ἑκατέρας τῆς
[1, 1256]	χρήσασθαι· τίς γὰρ ἔσται ἡ	χρησομένη	τοῖς κατὰ τὴν οἰκίαν παρὰ
[1, 1256]	δεσποτικὴ δ' ἐπιστήμη ἐστὶν ἡ	χρηστικὴ	δούλων. Ὁ γὰρ δεσπότης οὐκ
[1, 1258]	καὶ γνῶναι δὲ τὸ ποῖον	χρηστὸν	καὶ ἐπιτήδειον, ἢ φαῦλον καὶ
[1, 1258]	ἀλλὰ λαβοῦσα παρὰ τῆς φύσεως	χρῆται	αὐτοῖς, οὕτω καὶ τροφὴν τὴν
[1, 1257]	ὑποδήματος ἀντὶ νομίσματος ἢ τροφῆς	χρῆται	τῷ ὑποδήματι ᾗ ὑπόδημα, ἀλλ'
[1, 1258]	πάντων αὐτῷ γιγνομένων τῶν παρατιθεμένων	χρυσῶν.	Διὸ ζητοῦσιν ἕτερόν τι τὸν
[1, 1258]	ἄλλης αἰτίας τοῦτο πειρῶνται, ἑκάστῃ	χρώμενοι	τῶν δυνάμεων οὐ κατὰ φύσιν.
[1, 1258]	οὐθέν, ὅτι μεταθεμένων τε τῶν	χρωμένων	οὐθενὸς ἄξιον οὐδὲ χρήσιμον πρὸς
[1, 1259]	ἄλλα γὰρ ἐν ἄλλαις εὐθηνεῖ	χώραις)	εἶτα περὶ γεωργίας, καὶ ταύτης
[1, 1255]	κρείττονα ἄρχειν) ἐπεὶ διαστάντων γε	χωρὶς	τούτων τῶν λόγων οὔτε ἰσχυρὸν
[1, 1253]	ὁ ἄνθρωπός ἐστιν, οὕτω καὶ	χωρισθεὶς	νόμου καὶ δίκης χείριστον πάντων.
[1, 1253]	εἰ γὰρ μὴ αὐτάρκης ἕκαστος	χωρισθείς,	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις μέρεσιν ἕξει
[1, 1254]	κτῆμα δὲ ὄργανον πρακτικὸν καὶ	χωριστόν.	Πότερον δ' ἔστι τις φύσει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/03/2006