Livre, Chap.
[8, 6]	τὸ κινούμενον, διαιρετὸν εἶναι, ἐντελεχείᾳ	δ'	ἀδιαίρετον· ἐὰν δὲ διαιρεθῇ, μηκέτι
[8, 9]	τὰ μὲν κινεῖται ἀεὶ τὰ	δ'	ἀεὶ ἠρεμεῖ, ἀλλ' ἔνια ὁτὲ
[8, 3]	ἢ ἔνια μὲν οὕτως, ἔνια	δ'	ἀεὶ ἠρεμεῖ, ἔνια δ' ἀεὶ
[8, 3]	τὰ μὲν ἀεὶ κινεῖσθαι τὰ	δ'	ἀεὶ ἠρεμεῖν. Πρὸς ἅπαντα γὰρ
[8, 3]	μὲν ἀεὶ ἐνδέχεται ἠρεμεῖν, τὰ	δ'	ἀεὶ κινεῖσθαι, ποτὲ δ' ἠρεμεῖν
[8, 3]	ἔνια δ' ἀεὶ ἠρεμεῖ, ἔνια	δ'	ἀεὶ κινεῖται· τοῦτο γὰρ δεικτέον
[8, 3]	τῶν ὄντων ἀκίνητα εἶναι, τὰ	δ'	ἀεὶ κινούμενα, τὰ δ' ἀμφοτέρων
[8, 12]	εἴδει, καὶ οὐχ ἕν· τόπου	δ'	αἱ εἰρημέναι διαφοραί. Σημεῖον δ'
[8, 11]	τελειότης μεγέθους καὶ ἀτέλεια· ἐναντίαι	δ'	αἱ εἰς τὰ ἐναντία. Τὸ
[8, 3]	τὸ κινήσει χρῆσθαι πάσας. Ἔτι	δ'	αἱ περὶ τῶν ἀρχῶν ἐνστάσεις,
[8, 1]	ἀλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει, ταύτῃ	δ'	αἰὲν ἔασιν ἀκίνητοι κατὰ κύκλον.
[8, 8]	τὴν ὑφ' αὑτοῦ κίνησιν. Τούτου	δ'	αἴτιον τὸ περιέχον καὶ πολλὰ
[8, 6]	μὲν κινούμενον ὑπ' ἄλλου τὸ	δ'	ἀκίνητον ὄν, καὶ κινεῖται τὸ
[8, 9]	καὶ αὐτὰ ἀναγκαῖον μεταβάλλειν. Τὸ	δ'	ἀκίνητον, ὥσπερ εἴρηται, ἅτε ἁπλῶς
[8, 14]	καὶ ὡς ἐν τόπῳ) τῶν	δ'	ἄλλων οὐδεμίαν ὑπάρχειν τοῖς πρώτοις
[8, 1]	οὐχ ὁτὲ μὲν οὕτως ὁτὲ	δ'	ἄλλως, οἷον τὸ πῦρ ἄνω
[8, 12]	τὸ Δ ἐγίγνετο λευκόν, γέγονε	δ'	ἅμα καὶ ἔστιν ἐν ἑτέρῳ
[8, 15]	κινήσαντος, οἷον τὰ ῥιπτούμενα; Εἰ	δ'	ἅμα κινεῖ καὶ ἄλλο τι
[8, 12]	ἐγένετο κατὰ τὸ Β, τὸ	Δ	ἅμα κινεῖσθαι ἀπὸ τοῦ Ζ
[8, 3]	τὰ δ' ἀεὶ κινούμενα, τὰ	δ'	ἀμφοτέρων μεταλαμβάνειν· ὅπερ ἡμῖν λεκτέον
[8, 2]	ὄντων τὰ δὲ κινεῖται. Μάλιστα	δ'	ἂν δόξειεν τὸ τρίτον ἔχειν
[8, 12]	ἡ κίνησις, ἀλλ' ἐφεξῆς. Πῶς	δ'	ἂν εἴη τὸ ἔσχατον τὸ
[8, 2]	τούτοις οὐ χαλεπὸν λύειν. Δόξειε	δ'	ἂν ἐκ τῶν τοιῶνδε σκοποῦσιν
[8, 10]	μὲν ἀναγκαῖον εἶναι συνεχῶς, εἴη	δ'	ἂν συνεχῶς ἢ συνεχὴς οὖσα
[8, 4]	ὑπό τινος ἀεὶ κινεῖσθαι· γένοιτο	δ'	ἂν φανερὸν διαιροῦσι τὰς αἰτίας.
[8, 7]	πρὸς τὸν νῦν λόγον· ὅτι	δ'	ἀναγκαῖον εἶναί τι τὸ ἀκίνητον
[8, 15]	κινοῦν, ἀλλὰ κινούμενον μόνον. Ταῦτα	δ'	ἀνάγκη ἅμα παύεσθαι, τὸ μὲν
[8, 12]	ὅθεν ὡρμήθη ἀνακάμψαι πάλιν. Ὅτι	δ'	ἀνάγκη ἵστασθαι, ἡ πίστις οὐ
[8, 12]	συνεχῶς, δῆλον· ἀνακάμπτει γάρ, τὸ	δ'	ἀνακάμπτον τὴν εὐθεῖαν τὰς ἐναντίας
[8, 5]	τὸ τελευταῖον οὐ κινήσει, ἐκεῖνο	δ'	ἄνευ τούτου, οἷον ἡ βακτηρία
[8, 10]	πορρώτερον τοῦ ἀλλοιουμένου ἐστίν. Ταῦτα	δ'	ἄνευ φορᾶς οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν.
[8, 15]	μὴ τὸν εἰρημένον τρόπον. Ἡ	δ'	ἀντιπερίστασις ἅμα πάντα κινεῖσθαι ποιεῖ
[8, 14]	ὅλον καὶ κινεῖται συνεχῶς. Συμβαίνει	δ'	ἀντιστρόφως· καὶ γὰρ ὅτι μέτρον
[8, 12]	δεῖ, ταῦτα δ' ἄπειρα, τὰ	δ'	ἄπειρα ἀδύνατον διεξελθεῖν, ἢ ὡς
[8, 12]	τὸ ἥμισυ διιέναι δεῖ, ταῦτα	δ'	ἄπειρα, τὰ δ' ἄπειρα ἀδύνατον
[8, 1]	φύσις αἰτία πᾶσιν τάξεως. Τὸ	δ'	ἄπειρον πρὸς τὸ ἄπειρον οὐδένα
[8, 1]	τάξις δὲ πᾶσα λόγος. Τὸ	δ'	ἄπειρον χρόνον ἠρεμεῖν, εἶτα κινηθῆναί
[8, 4]	ἅπαν αὐτὸ αὑτὸ κινεῖν. Μάλιστα	δ'	ἀπορεῖται τὸ λοιπὸν τῆς εἰρημένης
[8, 15]	ἐκεῖ ἄρα τὸ κινοῦν. Ἔχει	δ'	ἀπορίαν εἰ ἐνδέχεταί τι κινούμενον
[8, 12]	(τοῦ μὲν γὰρ τελευτή, τοῦ	δ'	ἀρχή) τῷ δὲ πράγματι ἀεὶ
[8, 5]	ὃ κινεῖσθαι μὲν δύναται, κινήσεως	δ'	ἀρχὴν οὐκ ἔχει, καὶ ὃ
[8, 6]	εἴτε εἰς κινούμενον μέν, αὐτὸ	δ'	αὑτὸ κινοῦν καὶ ἱστάν, ἀμφοτέρως
[8, 1]	χρόνος πάθος τι κινήσεως. Ὁ	δ'	αὐτὸς λόγος καὶ περὶ τοῦ
[8, 6]	ὑπ' ἄλλου κινούμενον αὐτό, τὸ	δ'	αὑτῷ· ἐγγύτερον δὲ τὸ πορρώτερον
[8, 8]	πεττομένης μὲν γὰρ καθεύδουσιν, διακρινομένης	δ'	ἐγείρονται καὶ κινοῦσιν ἑαυτούς, τῆς
[8, 12]	γὰρ ἐν τῷ Α τὸ	Δ	ἐγίγνετο λευκόν, γέγονε δ' ἅμα
[8, 12]	ἄκρου πρὸς τὸ Γ, ἅμα	δ'	εἴη τὸ Α ἐπὶ τῷ
[8, 12]	Δ καὶ ἀπελήλυθεν ἀπὸ τοῦ	Δ·	ἐκεῖ γὰρ ἂν ἅμα εἴη
[8, 12]	αὐτῷ τάχει τῷ Α, τὸ	Δ	ἔμπροσθεν ἥξει ἐπὶ τὸ Η
[8, 2]	αὑτοῦ καὶ οὐκ ἔξωθεν. Εἰ	δ'	ἐν ζῴῳ τοῦτο δυνατὸν γενέσθαι,
[8, 12]	γιγνομένην ἐνδέχεται κινεῖσθαι συνεχῶς, τὴν	δ'	ἐν τοῖς αὐτοῖς πολλάκις οὐκ
[8, 1]	νεῖκος πολλὰ ἐξ ἑνός, ἠρεμεῖν	δ'	ἐν τοῖς μεταξὺ χρόνοις, λέγων
[8, 15]	γὰρ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ. Ἐπεὶ	δ'	ἐν τοῖς οὖσιν ἀνάγκη κίνησιν
[8, 12]	ἐν ἑτέρῳ ἀτόμῳ χρόνῳ ἐχομένῳ	δ'	ἐν τῷ Β εἰ ἐν
[8, 15]	ἔν τινι χρόνῳ ἐκίνησεν τὴν	Δ,	ἐν τῷ χρόνῳ ἐφ' οὗ
[8, 15]	τῶν προτέρων αὐτοῦ διορίσαντες. Τούτων	δ'	ἓν μέν ἐστιν ὅτι οὐχ
[8, 1]	εἶναι μετὰ κινήσεως αὐτῶν) ὅσοι	δ'	ἕνα ἢ ἀεὶ> ἢ μὴ
[8, 12]	ἢ εἶδος ἢ μέγεθος) Τὰ	δ'	ἐναντία διαφέρει τῷ εἴδει, καὶ
[8, 12]	ὁμοίως ἔχειν ἐν ἁπάσαις. ~Ὅτι	δ'	ἐνδέχεται εἶναί τινα ἄπειρον, μίαν
[8, 12]	ἐν μέσῳ δυνάμει ἔστι, τοῦτο	δ'	ἐνεργείᾳ, καὶ τελευτὴ μὲν κάτωθεν,
[8, 7]	ἀρχῶν τῶν ἀκινήτων μὲν κινητικῶν	δ'	ἐνίας ὁτὲ μὲν εἶναι ὁτὲ
[8, 2]	κινήσεις ὑπὸ τοῦ περιέχοντος, τούτων	δ'	ἐνίας τὴν διάνοιαν ἢ τὴν
[8, 5]	ἢ οὕτως μὲν μή, ἄλλο	δ'	ἐξ ἄλλου γένους, οἷον τὸ
[8, 6]	ἔτι ἐκ κινουμένου μὴ κινοῦντος	δ'	ἐξ ἀνάγκης, ἀλλ' ὁπότερ' ἔτυχεν.
[8, 1]	λέγων ἐπί τινων ὀρθῶς, ὅτι	δ'	ἐπὶ πάντων, οὐκ ὀρθῶς. Καὶ
[8, 11]	κινήσεις οὔτε μεταβολὰς ὑπάρχειν. Ἔτι	δ'	ἐπί τε τῆς γενέσεως καὶ
[8, 13]	δὲ τὴν ἄπειρον ἀδύνατον) ἡ	δ'	ἐπὶ τῆς πεπερασμένης ἀνακάμπτουσα μὲν
[8, 12]	οἷον λευκότητος καὶ μελανίας; Ἡ	δ'	ἐπὶ τῆς περιφεροῦς ἔσται μία
[8, 12]	ὁτὲ μὲν συνείρειν κινούμενον, ὁτὲ	δ'	ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐλθὸν ὅθεν
[8, 8]	τὰ δὲ ἀεὶ κινούμενα, προϊόντες	δ'	ἐπὶ τοῦτο καὶ θέντες ἅπαν
[8, 5]	αὐτὸ τῷ κινουμένῳ ὄν· δῆλον	δ'	ἐπὶ τῶν κατὰ τόπον κινούντων·
[8, 7]	αὐτὰ ἑαυτὰ κινούντων, φθείρεται, τὰ	δ'	ἐπιγίγνεται, καὶ τόδε μὲν ἀκίνητον
[8, 12]	καὶ τοιοῦτοί τινές εἰσιν· λογικῶς	δ'	ἐπισκοποῦσι κἂν ἐκ τῶνδε δόξειέ
[8, 1]	θερμαίνει, ψύχει δ' οὔ, ἡ	δ'	ἐπιστήμη δοκεῖ τῶν ἐναντίων εἶναι
[8, 2]	συνεχῆ εἶναι καὶ ἀΐδιον· δῆλον	δ'	ἔσται μᾶλλον ἐκ τῶν ὕστερον.
[8, 2]	ἔξωθεν οὐδενός, ὡς δοκεῖ. Τοῦτο	δ'	ἐστὶ ψεῦδος. Ὁρῶμεν γὰρ ἀεί
[8, 4]	λείπεται ἀντιθεῖναι ὅτι φύσει. Ταῦτα	δ'	ἐστὶν ἃ τὴν ἀπορίαν παράσχοι
[8, 6]	ὅτι κινεῖται τὸ κινητόν· τοῦτο	δ'	ἐστὶν δυνάμει κινούμενον, οὐκ ἐντελεχείᾳ,
[8, 12]	τόπου γὰρ ἐναντιώσεις αὗται. Τίς	δ'	ἐστὶν ἡ μία καὶ συνεχὴς
[8, 4]	δὲ τῷ κάτω διωρισμένον. Δυνάμει	δ'	ἐστὶν κοῦφον καὶ βαρὺ πολλαχῶς,
[8, 12]	τρίτον τὸ ἐν ᾧ· τοῦτο	δ'	ἐστὶν τόπος ἢ πάθος ἢ
[8, 7]	τωνδὶ μὲν ταδί {κινούντων} τούτων	δ'	ἕτερα. Τοῦ γὰρ ἀεὶ καὶ
[8, 12]	γὰρ ἑτέρου τελευτὴ ἡμίσεος τοῦ	δ'	ἑτέρου ἀρχὴ ἔσται, ἂν μὴ
[8, 7]	ἁπλῶς καὶ κατὰ συμβεβηκός, κινητικὸν	δ'	ἑτέρου, δῆλον ὧδε σκοποῦσιν. Ἔστω
[8, 3]	ὁτὲ μὲν οὕτως δοκεῖ ὁτὲ	δ'	ἑτέρως· ἡ γὰρ φαντασία καὶ
[8, 13]	ἐξ ἐκείνων γὰρ συνέστηκεν. Τῆς	δ'	εὐθείας ἡ κύκλῳ· ἁπλῆ γὰρ
[8, 10]	δεῖ τὸ πρᾶγμα πρῶτον. Τὸ	δ'	ἐφ' ἑνὸς μὲν ὁτουοῦν τῶν
[8, 10]	ἐφεξῆς κινήσεων οὐδεμία προτέρα· λέγω	δ'	ἐφεξῆς αὔξησιν, εἶτ' ἀλλοίωσιν καὶ
[8, 7]	γὰρ τὸ ἀεὶ συνεχές, τὸ	δ'	ἐφεξῆς οὐ συνεχές. Ἀλλὰ μὴν
[8, 6]	Α οὐκέτι· ἀδύνατον γάρ} Ἀπορίαν	δ'	ἔχει, ἐὰν ἀφέλῃ τις ἢ
[8, 4]	τι κωλύῃ καὶ ἐμποδίζῃ. Ὁμοίως	δ'	ἔχει καὶ περὶ τὸ βαρὺ
[8, 15]	ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου μὲν ἄπειρον	δ'	ἔχοντος δύναμιν πάσχειν τι τὸ
[8, 14]	μὲν ἐν τῷ αὐτῷ, αὐξάνηται	δ'	ἢ φθίνῃ ἢ ἀλλοιούμενον τυγχάνῃ,
[8, 4]	ζῷον αὐτὸ ὑφ' αὑτοῦ, ὅσων	δ'	ἡ ἀρχὴ ἐν αὐτοῖς τῆς
[8, 3]	μένων ἐπὶ τῆς γῆς. Ἔτι	δ'	ἡ γῆ καὶ τῶν ἄλλων
[8, 14]	αὐτῇ πέφυκεν, ἀλλ' ἐκτός. Ὅτι	δ'	ἡ κατὰ τόπον φορὰ πρώτη
[8, 6]	δυνάμει εἰς ἐντελέχειαν βαδίζει, ἔστιν	δ'	ἡ κίνησις ἐντελέχεια κινητοῦ ἀτελής.
[8, 10]	συνεχὴς οὖσα ἢ ἐφεξῆς, μᾶλλον	δ'	ἡ συνεχής, καὶ βέλτιον συνεχῆ
[8, 12]	λέγειν ὅτι ἐστὶν κατὰ τὸ	Δ	ἡ τὸ Η ἐν τομῇ,
[8, 15]	τὰ ἐγγύτατα τοῦ κινοῦντος. Τοιαύτη	δ'	ἡ τοῦ κύκλου κίνησις· ἐκεῖ
[8, 7]	εἴ γε συνεχής, μία. Μία	δ'	ἡ ὑφ' ἑνός τε τοῦ
[8, 10]	πρῶτον ἀλλοίωσις καὶ αὔξησις, φορὰ	δ'	ἤδη τετελειωμένων κίνησίς ἐστιν. Ἀλλ'
[8, 12]	ἐφ' οὗ τὸ Γ· τοῦτο	δ'	ἤδη τοῦ ὑστέρου. Καὶ εἰ
[8, 3]	ὅτι τὰ μὲν κινεῖται, τὰ	δ'	ἠρεμεῖ ἐνίοτε. Τὸ δὲ πάντα
[8, 3]	τὰ μὲν ἀεὶ κινεῖσθαι τὰ	δ'	ἠρεμεῖν ἀεί. Λοιπὸν οὖν θεωρῆσαι
[8, 15]	ἐνδεχομένοις ὁτὲ μὲν κινεῖσθαι ὁτὲ	δ'	ἠρεμεῖν ἐγγίγνεται ἡ κίνησις, καὶ
[8, 3]	ἢ τὰ μὲν κινεῖσθαι τὰ	δ'	ἠρεμεῖν, καὶ πάλιν τούτων ἤτοι
[8, 3]	τὰ δ' ἀεὶ κινεῖσθαι, ποτὲ	δ'	ἠρεμεῖν καὶ ποτὲ κινεῖσθαι μηδέν.
[8, 14]	{τὴν} κατὰ τόπον {κίνησιν} ἂν	δ'	ἠρεμῇ μὲν ἐν τῷ αὐτῷ,
[8, 3]	μὲν κινούμενα κινεῖσθαι ἀεὶ τὰ	δ'	ἠρεμοῦντα ἠρεμεῖν, ἢ πάντα πεφυκέναι
[8, 3]	ἔνια ὁτὲ μὲν κινούμενα ὁτὲ	δ'	ἠρεμοῦντα. Ὥστε φανερὸν ὅτι ἀδύνατον
[8, 5]	κινήσεως, ἢ καθ' ἕτερον. Λέγω	δ'	ἤτοι τὸ θερμαῖνον καὶ αὐτὸ
[8, 5]	εἶναι, οὐδὲν ἀδύνατον συμβήσεται, ψεῦδος	δ'	ἴσως. Ἀλλὰ τὸ κίνησιν μὴ
[8, 2]	τόπον. Οὐδὲν οὖν κωλύει, μᾶλλον	δ'	ἴσως ἀναγκαῖον, ἐν μὲν τῷ
[8, 12]	οὐχ ἅμα γέγονεν ἐπὶ τῷ	Δ	καὶ ἀπελήλυθεν ἀπὸ τοῦ Δ·
[8, 12]	τὸ Η φέροιτο πρὸς τὸ	Δ	καὶ πάλιν ἀνακάμψασα κάτω φέροιτο,
[8, 12]	μὴ ὂν ἀνάγκη εἶναι. Εἰ	δ'	ὃ ἂν ᾖ πρότερον μὴ
[8, 12]	τελευτὴ δὲ τῆς πρώτης (λέγω	δ'	οἷον ἐὰν φερόμενον τὸ Α
[8, 5]	εὐθὺς ἢ διὰ πλειόνων· λέγω	δ'	οἷον εἰ κινητὸν μὲν ὑπ'
[8, 4]	ἂν ἐδύνατο αὐτὰ αὑτά (λέγω	δ'	οἷον, εἰ τοῦ βαδίζειν αἴτιον
[8, 2]	αὐτοῦ καὶ ἑνὸς κίνησιν· λέγω	δ'	οἷον πότερον τῆς μιᾶς χορδῆς
[8, 15]	ἄπειρον κινεῖν χρόνον, φανερόν· ὅτι	δ'	ὅλως οὐκ ἐνδέχεται ἐν πεπερασμένῳ
[8, 3]	ἔστι καὶ τὸ μέσον. Ἔστι	δ'	ὅμοιος ὁ λόγος τῷ περὶ
[8, 12]	ἄπειρον συμβαίνει ἠριθμηκέναι ἀριθμόν· τοῦτο	δ'	ὁμολογουμένως ἐστὶν ἀδύνατον. Ἐν μὲν
[8, 1]	δυνατὸν κινηθῆναι ἢ κινῆσαι· εἰ	δ'	ὄντα προϋπῆρχεν ἀεὶ κινήσεως μὴ
[8, 7]	τῶν ἀκινήτων μὲν μὴ ἀεὶ	δ'	ὄντων, οὐδ' αὖ τωνδὶ μὲν
[8, 5]	μὴ ᾧ κινεῖ, ἀκίνητον. Ἐπεὶ	δ'	ὁρῶμεν τὸ ἔσχατον, ὃ κινεῖσθαι
[8, 12]	κινούμενον τήνδε τὴν κίνησιν (λέγω	δ'	ὅσαι ἕτεραι τῷ εἴδει, καὶ
[8, 4]	ἤδη καὶ μὴ ἐνεργῶν. Ἀεὶ	δ'	ὅταν ἅμα τὸ ποιητικὸν καὶ
[8, 4]	μὲν ὅταν παρὰ φύσιν, φύσει	δ'	ὅταν εἰς τὰς αὑτῶν ἐνεργείας
[8, 4]	ποὺ εἶναι καὶ ἄνω, κωλύεται	δ'	ὅταν ἐν τῷ ἐναντίῳ τόπῳ
[8, 3]	δὲ ἀεὶ κινεῖσθαι αὐτῶν, τὰ	δ'	ὁτὲ μὲν ἠρεμεῖν ὁτὲ δὲ
[8, 3]	καὶ ποτὲ κινεῖσθαι μηδέν. Λεκτέον	δ'	ὅτι ἀδύνατον, ὥσπερ ἐπὶ τῶν
[8, 12]	δὲ ἄτομοι χρόνοι ἐφεξῆς. Φανερὸν	δ'	ὅτι εἰ ἐν τῷ Α
[8, 12]	δ' αἱ εἰρημέναι διαφοραί. Σημεῖον	δ'	ὅτι ἐναντία ἡ κίνησις ἡ
[8, 14]	αὐτὸν γὰρ κατέχει τόπον. Αἴτιον	δ'	ὅτι πάντα συμβέβηκε ταῦτα τῷ
[8, 4]	κοῦφα καὶ τὰ βαρέα. Αἴτιον	δ'	ὅτι πέφυκέν ποι, καὶ τοῦτ'
[8, 12]	ταὐτὸν καὶ ἓν ἀριθμῷ, λόγῳ	δ'	οὐ ταὐτόν (τοῦ μὲν γὰρ
[8, 3]	ὄντων οὐ τὰ μὲν τὰ	δ'	οὔ, ἀλλὰ πάντα καὶ ἀεί,
[8, 1]	καὶ οὐχ ὁτὲ μὲν ὁτὲ	δ'	οὔ· ἢ λόγον ἔχει τὸ
[8, 1]	τὸ μὲν πῦρ θερμαίνει, ψύχει	δ'	οὔ, ἡ δ' ἐπιστήμη δοκεῖ
[8, 1]	οὐχ ὁτὲ μὲν ἦν ὁτὲ	δ'	οὔ· καὶ γὰρ ἔοικε τὸ
[8, 12]	κατὰ συμβεβηκὸς ἄπειρα διελήλυθεν, ἁπλῶς	δ'	οὔ· συμβέβηκε γὰρ τῇ γραμμῇ
[8, 9]	ἀλλ' ἔνια ὁτὲ μὲν ὁτὲ	δ'	οὔ. Τούτου γὰρ τὸ αἴτιον
[8, 13]	οὕτως ἄπειρον οὐκ ἔστιν· ἅμα	δ'	οὐδ' εἰ ἦν, ἐκινεῖτ' ἂν
[8, 12]	ἐν τῷ νῦν, ἐν χρόνῳ	δ'	οὐδενὶ πλὴν οὗ τὸ νῦν
[8, 1]	κινοῦν, τὸ δὲ κινούμενον, ὁτὲ	δ'	οὐθέν, ἀλλ' ἠρεμεῖ, ἀναγκαῖον τοῦτο
[8, 5]	οὖν κινούμενον ἀνάγκη κινεῖσθαι, κινεῖν	δ'	οὐκ ἀνάγκη· τὸ δ' ᾧ
[8, 6]	τοῦ αὐτὸ αὑτὸ κινοῦντος. Ὅτι	δ'	οὐκ ἔστιν αὐτὸ αὑτὸ κινοῦν
[8, 12]	δυνάμει μέν ἐστι μέσον, ἐνεργείᾳ	δ'	οὐκ ἔστιν, ἐὰν μὴ διέλῃ
[8, 5]	κινουμένης ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου, οὗτος	δ'	οὐκέτι τῷ ὑπ' ἄλλου κινεῖσθαι.
[8, 1]	αὐτὸν τῷ οὐρανῷ {γεγονέναι} τὸν	δ'	οὐρανὸν γεγονέναι φησίν. Εἰ οὖν
[8, 12]	γραμμῇ ἄπειρα ἡμίσεα εἶναι, ἡ	δ'	οὐσία ἐστὶν ἑτέρα καὶ τὸ
[8, 10]	καὶ συνεχῆ καὶ πρώτην. Τριῶν	δ'	οὐσῶν κινήσεων, τῆς τε κατὰ
[8, 4]	ὡς καὶ πρὶν μαθεῖν) ὅταν	δ'	οὕτως ἔχῃ, ἐάν τι μὴ
[8, 12]	Γ πρὸς τὸ Α· ἐπεὶ	δ'	οὐχ ἅμα φέρεται, κινήσεται δὲ
[8, 15]	κινεῖ ἄλλος ἀεὶ κινούμενος. Ἀμφοτέρως	δ'	οὐχ οἷόν τε μίαν εἶναι,
[8, 15]	τὸ Ζ. Οὕτω δὴ τῇ	Δ	προστιθεὶς καταναλώσω τὸ Α καὶ
[8, 12]	φέροιτο, τῷ ἄκρῳ ἐφ' οὗ	Δ	τελευτῇ καὶ ἀρχῇ κέχρηται, τῷ
[8, 15]	ἐφ' οὗ Γ. Τὸ δὴ	Δ	τῆς Β κινείτω τι μέρος,
[8, 12]	ᾧ ΑΓΒ, πρᾶγμα ἐφ' ᾧ	Δ.	Τοῦτο ἐν μὲν τῷ Α
[8, 4]	τὰ μὲν ὑφ' ἑαυτοῦ τὰ	δ'	ὑπ' ἄλλου, καὶ τὰ μὲν
[8, 9]	ἀϊδίου, διὸ ἀεὶ κινεῖται, τὰ	δ'	ὑπὸ κινουμένου καὶ μεταβάλλοντος, ὥστε
[8, 4]	δὲ βαρὺ κάτω, φύσει· τὸ	δ'	ὑπὸ τίνος οὐκέτι φανερόν, ὥσπερ
[8, 10]	ἔστιν ἡ μὲν πρώτη ἡ	δ'	ὑστέρα, τὴν πρώτην. Ἔτι δὲ
[8, 10]	δυνατὸν δὲ συνεχῆ εἶναι (δειχθήσεται	δ'	ὕστερον· νῦν δὲ τοῦτο ὑποκείσθω)
[8, 12]	τῷ Β σημείῳ, καὶ τὸ	Δ	φέροιτο ἀπὸ τῆς Ζ ἄκρας
[8, 5]	κινεῖν δ' οὐκ ἀνάγκη· τὸ	δ'	ᾧ κινεῖ, καὶ κινεῖν καὶ
[8, 10]	μὲν ὡς ὁμοίῳ αὐξάνεται, ἔστιν	δ'	ὡς ἀνομοίῳ· τροφὴ γὰρ λέγεται
[8, 12]	μήκει, ὅτι ἔστιν ὡς, ἔστιν	δ'	ὡς οὔ. Ἐντελεχείᾳ μὲν γὰρ
[8, 4]	κινήσας ἔστιν ὡς κινεῖ ἔστι	δ'	ὡς οὔ, οἷον ὁ τὸν
[8, 4]	ἄλλων τῶν τοιούτων. Καὶ κινητὸν	δ'	ὡσαύτως φύσει τὸ δυνάμει ποιὸν
[8, 1]	σφισιν ἔμπεδος αἰών· ᾗ δὲ	τάδ'	ἀλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει, ταύτῃ
[8, 1]	κύκλον. Τὸ γὰρ ᾗ δὲ	τάδ'	ἀλλάσσοντα ἐνθένδε ἐκεῖσε λέγειν αὐτὸν
[8, 1]	λέγειν, καὶ μὴ τίθεσθαι μηδὲν	μηδ'	ἀξιοῦν ἀξίωμ' ἄλογον, ἀλλ' ἢ
[8, 1]	ὅτι νῦν μᾶλλον ἢ πρότερον,	μηδ'	αὖ τινὰ τάξιν ἔχειν, οὐκέτι
[8, 12]	εὐθεῖαν ἢ μικτήν, ὥστ' εἰ	μηδ'	ἐκείνων ἡ ἑτέρα συνεχής, οὐδὲ
[8, 11]	ἀνάγκη ἠρεμῆσαι ἐν τῇ ἀντιφάσει,	μηδ'	ἐστὶν μεταβολὴ ἠρεμίᾳ ἐναντίον (οὐ
[8, 12]	τοῦτο τῇ ἐκ τούτου ἐναντία	οὐδ'	ἀντικειμένη, ἀλλ' ἐναντία μὲν ἡ
[8, 12]	ἐν τομῇ, οὐ γέγονε δὲ	οὐδ'	ἀπογέγονεν. Ἀνάγκη γὰρ ἐπὶ τέλος
[8, 7]	μὲν μὴ ἀεὶ δ' ὄντων,	οὐδ'	αὖ τωνδὶ μὲν ταδί {κινούντων}
[8, 13]	ἄπειρον οὐκ ἔστιν· ἅμα δ'	οὐδ'	εἰ ἦν, ἐκινεῖτ' ἂν οὐδέν·
[8, 11]	γὰρ τῷ λόγῳ οὐδὲν χρήσιμον)	Οὐδ'	εἰ μὴ ἀνάγκη ἠρεμῆσαι ἐν
[8, 12]	Ὥστ' οὐδ' ἐν τῷ ἡμικυκλίῳ	οὐδ'	ἐν ἄλλῃ περιφερείᾳ οὐδεμιᾷ ἐνδέχεται
[8, 15]	εἶναι δύναμιν ἐν πεπερασμένῳ μεγέθει,	οὐδ'	ἐν ἀπείρῳ πεπερασμένην, ἐκ τούτων
[8, 15]	ἄπειρον δύναμιν ἔχειν. Οὐ τοίνυν	οὐδ'	ἐν ἀπείρῳ πεπερασμένην. Καίτοι ἐνδέχεται
[8, 12]	ἅμα κινεῖσθαι τὰς ἀντικειμένας. Ὥστ'	οὐδ'	ἐν τῷ ἡμικυκλίῳ οὐδ' ἐν
[8, 1]	μὲν οὖν οὐδεὶς ἦν χρόνος	οὐδ'	ἔσται ὅτε κίνησις οὐκ ἦν
[8, 12]	σημείῳ, οὗ οὐδὲν ἐχόμενόν ἐστιν	οὐδ'	ἐφεξῆς· οἱ δὲ ἄτομοι χρόνοι
[8, 6]	οὐδ' ὅλως κινήσεται. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ'	ἡ ΒΓ κινήσει αὐτὴ ἑαυτὴν
[8, 12]	Δῆλον οὖν ἐκ τούτων ὅτι	οὐδ'	οἱ φυσιολόγοι καλῶς λέγουσιν οἱ
[8, 6]	κινούμενον. Οὐ γὰρ ὅλον κινεῖ	οὐδ'	ὅλον κινεῖται, ἀλλὰ κινεῖ μὲν
[8, 6]	Γ οὐ κινήσει αὐτὸ ἑαυτό,	οὐδ'	ὅλως κινήσεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/06/2010