HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Physique, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  81 formes différentes pour 251 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[8, 1]   καὶ ἐν τῷ ὅλῳ εἶναι·  φαίνεται   γὰρ ἐπί τινων οὕτως. Τὸ
[8, 3]   ἄπειρον καὶ ἀκίνητον, ἀλλ' οὔτι  φαίνεταί   γε κατὰ τὴν αἴσθησιν, ἀλλὰ
[8, 15]   κίνησις, καὶ οὐ συνεχής, ἀλλὰ  φαίνεται·   γὰρ ἐφεξῆς ὄντων
[8, 1]   κινήσεως μὴ οὔσης, ἄλογον μὲν  φαίνεται   καὶ αὐτόθεν ἐπιστήσασιν, οὐ μὴν
[8, 1]   δοκεῖ τῶν ἐναντίων εἶναι μία.  Φαίνεται   μὲν οὖν κἀκεῖ τι εἶναι
[8, 15]   ὥστε καὶ παύεσθαι· νῦν δὲ  φαίνεταί   τι ἓν κινούμενον συνεχῶς· ὑπὸ
[8, 10]   ἄλλων οὐδεμία μεταβολῶν. Ὅλως τε  φαίνεται   τὸ γιγνόμενον ἀτελὲς καὶ ἐπ'
[8, 1]   χρόνου ἔξω ἑνὸς ὁμονοητικῶς ἔχοντες  φαίνονται   πάντες· ἀγένητον γὰρ εἶναι λέγουσιν.
[8, 2]   τὸ περιέχον ἴσως. Αὐτὸ δέ  φαμεν   αὑτὸ κινεῖν οὐ πᾶσαν κίνησιν,
[8, 1]   ἡμῖν ἐν τοῖς φυσικοῖς πρότερον.  Φαμὲν   δὴ τὴν κίνησιν εἶναι ἐνέργειαν
[8, 2]   ἕτερον· τὸ δὲ ζῷον αὐτό  φαμεν   ἑαυτὸ κινεῖν. Ὥστ' εἴπερ ἠρεμεῖ
[8, 5]   ἄλλου κινεῖσθαι. Ἄμφω δὴ κινεῖν  φαμέν,   καὶ τὸ τελευταῖον καὶ τὸ
[8, 4]   αὐτοῖς τῆς κινήσεως, ταῦτα φύσει  φαμὲν   κινεῖσθαι· διὸ τὸ μὲν ζῷον
[8, 14]   κίνησιν. Καὶ κυρίως δὲ κινεῖσθαί  φαμεν   μόνον τὸ κινούμενον {τὴν} κατὰ
[8, 14]   κινεῖσθαι, ἁπλῶς δὲ κινεῖσθαι οὔ  φαμεν.   Ὅτι μὲν οὖν ἀεί τε
[8, 10]   κυρίως, τὴν κατὰ τόπον· καίτοι  φαμὲν   τοῦτο εἶναι τῶν κινουμένων καὶ
[8, 4]   τε γὰρ αὐτὰ ὑφ' αὑτῶν  φάναι   ἀδύνατον· ζωτικόν τε γὰρ τοῦτο
[8, 3]   κινήσεως. Σχεδὸν δὲ καὶ τὸ  φάναι   κινεῖσθαι πάντα ψεῦδος μέν, ἧττον
[8, 1]   τοῦτο δεῖ τὸν λέγοντα μὴ  φάναι   μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν
[8, 3]   εἰς ἄλλο μηθέν. Ὥστε τὸ  φάναι   συνεχῶς ἀλλοιοῦσθαι λίαν ἐστὶ τοῖς
[8, 5]   πάλιν ἀνακάμπτειν καὶ τὸ ἀλλοιοῦν  φάναι   φέρεσθαι τὸ αὐτὸ ποιεῖν ἐστὶ
[8, 3]   συνεχῶς ἀλλοιοῦσθαι λίαν ἐστὶ τοῖς  φανεροῖς   ἀμφισβητεῖν. Εἰς τοὐναντίον γὰρ
[8, 3]   πρὸς τούτοις ὅτι μάχεται τοῖς  φανεροῖς   ἀμφισβητῶν· οὔτε γὰρ αὔξησις
[8, 11]   ἐνδέχεται συνεχῆ εἶναι, ἐκ τῶνδε  φανερόν.   Ἅπασαι γὰρ ἐξ ἀντικειμένων εἰς
[8, 12]   οἱ δὲ ἄτομοι χρόνοι ἐφεξῆς.  Φανερὸν   δ' ὅτι εἰ ἐν τῷ
[8, 12]   συνάπτει, καὶ ἔστι μόνη τέλειος.  Φανερὸν   δὲ ἐκ ταύτης τῆς διαιρέσεως
[8, 7]   ἔσται ἀρχὴ τοῖς ἄλλοις κινήσεως.  Φανερὸν   δὲ καὶ ἐκ τοῦδε ὅτι
[8, 9]   μὲν ἠρεμοῦν ὁτὲ δὲ κινούμενον.  Φανερὸν   δὴ γέγονεν ἐκ τῶν εἰρημένων
[8, 4]   τοῖς παρὰ φύσιν κινουμένοις ἐστὶ  φανερὸν   διὰ τὸ δῆλον εἶναι ὑπ'
[8, 4]   ἀεὶ κινεῖσθαι· γένοιτο δ' ἂν  φανερὸν   διαιροῦσι τὰς αἰτίας. Ἔστιν δὲ
[8, 4]   λέγεται, τοῦτ' αἴτιον τοῦ μὴ  φανερὸν   εἶναι ὑπὸ τίνος τὰ τοιαῦτα
[8, 10]   τῶν κινήσεων φορὰ πρώτη,  φανερὸν   ἐκ τούτων. ~Τίς δὲ φορὰ
[8, 2]   τὰ ζῷα πάλιν. Ἀλλὰ γὰρ  φανερὸν   ἔσται καὶ περὶ τούτων ἐκ
[8, 11]   κίνησιν εἶναι συνεχῆ καὶ ἀΐδιον,  φανερὸν   ἔσται τῇ αὐτῇ μεθόδῳ. Ὅτι
[8, 12]   ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦντος τὰ ἡμίσεα  φανερόν   ἐστιν ὅτι συμβαίνει· τὸ γὰρ
[8, 12]   μία. Ἔτι καὶ ἐκ τῶνδε  φανερὸν   καθόλου μᾶλλον περὶ πάσης κινήσεως.
[8, 8]   μὲν κινεῖται ὁτὲ δὲ ἠρεμεῖ  φανερόν.   Καὶ διὰ τούτου γέγονε δῆλον
[8, 5]   τὸ δὲ φέρον αὐξάνεσθαι. Ἀλλὰ  φανερὸν   ὅτι ἀδύνατον· δεῖ γὰρ μέχρι
[8, 12]   πλάγιον τῇ ἄνω. Μάλιστα δὲ  φανερὸν   ὅτι ἀδύνατον εἶναι συνεχῆ τὴν
[8, 3]   κινούμενα ὁτὲ δ' ἠρεμοῦντα. Ὥστε  φανερὸν   ὅτι ἀδύνατον ὁμοίως τὸ πάντα
[8, 15]   καὶ συνεχῶς. Διωρισμένων δὲ τούτων  φανερὸν   ὅτι ἀδύνατον τὸ πρῶτον κινοῦν
[8, 1]   Ἀλλὰ μὴν εἴ γε χρόνον,  φανερὸν   ὅτι ἀνάγκη εἶναι καὶ κίνησιν,
[8, 15]   τὸ πεπερασμένον ἄπειρον κινεῖν χρόνον,  φανερόν·   ὅτι δ' ὅλως οὐκ ἐνδέχεται
[8, 10]   Ἔτι καὶ ἐντεῦθεν ἐπισκοποῦσιν ἔσται  φανερὸν   ὅτι φορὰ πρώτη. Τὸ
[8, 2]   τοιοῦτον ἐπὶ τῶν ἐμψύχων εἶναι  φανερόν·   οὐδεμιᾶς γὰρ ἐν ἡμῖν ἐνούσης
[8, 11]   δὲ πρότερον, ἀνάγκη πρότερον ἠρεμεῖν.  Φανερὸν   οὖν ὅτι ἠρεμήσει ἐν τῷ
[8, 3]   αὐτῶν ἐκινήθη χωρίς, ἀλλ' ἅμα.  Φανερὸν   οὖν ὡς οὐκ ἀναγκαῖον ἀεί
[8, 6]   ὑφ' ἑκατέρου κινεῖσθαι, ἐκ τῶνδε  φανερόν.   Οὔτε γὰρ ἔσται πρῶτον κινοῦν
[8, 10]   ἀρχὴν μᾶλλον ἔσται περὶ τούτων  φανερόν.   Σκεπτέον γὰρ πότερον ἐνδέχεταί τινα
[8, 6]   ἐν διαιρετοῖς δυνάμει πρώτως ἐνεῖναι.  Φανερὸν   τοίνυν ἐκ τούτων ὅτι ἔστιν
[8, 15]   κινεῖ κίνησιν καὶ ἄπειρον χρόνον.  Φανερὸν   τοίνυν ὅτι ἀδιαίρετόν ἐστι καὶ
[8, 4]   τὸ δ' ὑπὸ τίνος οὐκέτι  φανερόν,   ὥσπερ ὅταν κινῶνται παρὰ φύσιν.
[8, 8]   τὸ ἀκίνητον, ὁρῶμεν δὲ καὶ  φανερῶς   ὄντα τοιαῦτα κινεῖ αὐτὰ
[8, 3]   ὁτὲ δ' ἑτέρως· γὰρ  φαντασία   καὶ δόξα κινήσεις τινὲς
[8, 3]   καὶ κίνησις ἔστιν, κἂν εἰ  φαντασία,   κἂν εἰ ὁτὲ μὲν οὕτως
[8, 3]   κατ' ἀλήθειαν οὕτως ἔχει καθάπερ  φασί   τινες, εἶναι τὸ ὂν ἄπειρον
[8, 3]   δὲ φυσικὸν κίνησις· καί  φασί   τινες κινεῖσθαι τῶν ὄντων οὐ
[8, 12]   ἐκείνους {ἐστὶν} ἀλλοιοῦσθαι· ῥεῖν γάρ  φασιν   ἀεὶ καὶ φθίνειν, ἔτι δὲ
[8, 1]   δὲ φθείρεσθαι τῶν κόσμων, ἀεί  φασιν   εἶναι κίνησιν (ἀναγκαῖον γὰρ τὰς
[8, 14]   διὰ δὲ τὸ κενὸν κινεῖσθαί  φασιν·   καὶ γὰρ οὗτοι τὴν κατὰ
[8, 1]   μὲν ἀπείρους τε κόσμους εἶναί  φασιν,   καὶ τοὺς μὲν γίγνεσθαι τοὺς
[8, 1]   Εἶναι μὲν οὖν κίνησιν πάντες  φασὶν   οἱ περὶ φύσεώς τι λέγοντες
[8, 14]   καὶ διακρινομένων τῶν ἀτόμων σωμάτων  φασίν.   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[8, 14]   αὐτὸ αὑτὸ κινοῦν ἀρχὴν εἶναί  φασιν   τῶν κινουμένων, κινεῖ δὲ τὸ
[8, 12]   οἱ πάντα τὰ αἰσθητὰ κινεῖσθαι  φάσκοντες   ἀεί· κινεῖσθαι γὰρ ἀνάγκη τούτων
[8, 5]   ὀρθῶς λέγει, τὸν νοῦν ἀπαθῆ  φάσκων   καὶ ἀμιγῆ εἶναι, ἐπειδή γε
[8, 1]   ἀλλ' ἐπαγωγὴν ἀπόδειξιν  φέρειν·   αὐτὰ μὲν γὰρ οὐκ αἴτια
[8, 1]   οἷον ἀλλοιοῦσθαι μὲν τὸ ἀλλοιωτόν,  φέρεσθαι   δὲ τὸ κατὰ τόπον μεταβλητόν,
[8, 5]   ὑγιάζον ὑγιάζεσθαι καὶ τὸ φέρον  φέρεσθαι,   τὸ ὑγιάζον φέρεσθαι, τὸ
[8, 3]   οὔτε μαλακώτερος. Κατά τε τὸ  φέρεσθαι   θαυμαστὸν εἰ λέληθεν λίθος
[8, 5]   εἰ εὐθὺς ἔφη τὸ φέρον  φέρεσθαι   καὶ διδάσκεσθαι τὸ διδάσκον (δῆλον
[8, 12]   φέρηται. Οὐ γὰρ ταὐτὸν κύκλῳ  φέρεσθαι   καὶ κύκλον· ἔστιν γὰρ ὁτὲ
[8, 10]   κινούμενον τῶν κινήσεων ἐν τῷ  φέρεσθαι·   κατὰ μόνην γὰρ οὐδὲν μεταβάλλει
[8, 5]   ἀνακάμπτειν καὶ τὸ ἀλλοιοῦν φάναι  φέρεσθαι   τὸ αὐτὸ ποιεῖν ἐστὶ κἂν
[8, 13]   μὲν γὰρ οὐκ ἔστιν εὐθεῖαν  φέρεσθαι   (τὸ γὰρ οὕτως ἄπειρον οὐκ
[8, 5]   φέρον φέρεσθαι, τὸ ὑγιάζον  φέρεσθαι,   τὸ δὲ φέρον αὐξάνεσθαι. Ἀλλὰ
[8, 4]   εἰ ἐπ' αὐτῷ τὸ ἄνω  φέρεσθαι   τῷ πυρί, δῆλον ὅτι ἐπ'
[8, 14]   ἂν ἀφίστηται {πλεῖον} τοῦ ἠρεμοῦντος,  φέρεται   θᾶττον· τῆς δὲ κύκλῳ μόνης
[8, 1]   οἷον τὸ πῦρ ἄνω φύσει  φέρεται   καὶ οὐχ ὁτὲ μὲν ὁτὲ
[8, 14]   εὐθείας ἀνωμαλῶς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς  φέρεται   καὶ πρὸς τὸ τέλος· πάντα
[8, 12]   Α· ἐπεὶ δ' οὐχ ἅμα  φέρεται,   κινήσεται δὲ ταύτην τὴν κίνησιν,
[8, 14]   ἠρεμήσει ὡς διεληλυθός (ἀεὶ γὰρ  φέρεται   περὶ τὸ μέσον, ἀλλ' οὐ
[8, 12]   Ὅτε ἄρα ἀπὸ τοῦ Α  φέρεται   πρὸς τὸ Γ, τότε καὶ
[8, 12]   τὴν εὐθεῖαν καὶ πεπερασμένην οὐ  φέρεται   συνεχῶς, δῆλον· ἀνακάμπτει γάρ, τὸ
[8, 12]   τότε καὶ εἰς τὸ Α  φέρεται   τὴν ἀπὸ τοῦ Γ κίνησιν,
[8, 8]   οὐρανῷ ἐνίαις ἀρχαῖς, ὅσα πλείους  φέρεται   φοράς, θάτερον δὲ τοῖς φθαρτοῖς
[8, 12]   ἐπὶ τοῦ Β καὶ πάλιν  φέρηται   ἐπὶ τὸ Γ) Ὅταν δὲ
[8, 12]   ἐπ' εὐθείας, ἀλλὰ κἂν κύκλον  φέρηται.   Οὐ γὰρ ταὐτὸν κύκλῳ φέρεσθαι
[8, 12]   τὸ Γ) Ὅταν δὲ συνεχῶς  φέρηται,   οὔτε γεγονέναι οὔτε ἀπογεγονέναι οἷόν
[8, 6]   φέροιτο γὰρ ἂν ὅλον καὶ  φέροι   τὴν αὐτὴν φοράν, ἓν ὂν
[8, 12]   τὸ Γ φερόμενον οὐκ ἂν  φέροιτο   ἅμα καὶ ἀπὸ τοῦ Γ
[8, 12]   Β σημείῳ, καὶ τὸ Δ  φέροιτο   ἀπὸ τῆς Ζ ἄκρας πρὸς
[8, 6]   κινοῦν πάντῃ κινεῖν αὐτὸ αὑτό·  φέροιτο   γὰρ ἂν ὅλον καὶ φέροι
[8, 12]   Εἰ γὰρ τὸ Η  φέροιτο   πρὸς τὸ Δ καὶ πάλιν
[8, 12]   Ζ ἴση καὶ τὸ Α  φέροιτο   συνεχῶς ἀπὸ τοῦ ἄκρου πρὸς
[8, 12]   Δ καὶ πάλιν ἀνακάμψασα κάτω  φέροιτο,   τῷ ἄκρῳ ἐφ' οὗ Δ
[8, 12]   πάντων. Ὅταν δὴ χρήσηται τὸ  φερόμενον   Α τῷ Β μέσῳ καὶ
[8, 12]   ἀπογεγονέναι, ἀεὶ στήσεται τὸ Α  φερόμενον·   ἀδύνατον γὰρ τὸ Α ἅμα
[8, 12]   Πᾶν μὲν γὰρ κινεῖται τὸ  φερόμενον   κύκλῳ εὐθεῖαν
[8, 14]   περιφερείας οὐκ ἔστιν ὅπου τὸ  φερόμενον   ἠρεμήσει ὡς διεληλυθός (ἀεὶ γὰρ
[8, 12]   τοῦ Α {ἐπὶ τὸ Γ}  φερόμενον,   ὅταν ἐπὶ τὸ Γ ἔλθῃ,
[8, 10]   οὔτε αὔξεσθαι οὔτε ἀλλοιοῦσθαι τὸ  φερόμενον,   οὐδὲ δὴ γίγνεσθαι φθείρεσθαι·
[8, 12]   τοῦ Α πρὸς τὸ Γ  φερόμενον   οὐκ ἂν φέροιτο ἅμα καὶ
[8, 12]   εἶναι συγκειμένην· ὅτι δὲ τὸ  φερόμενον   τὴν εὐθεῖαν καὶ πεπερασμένην οὐ
[8, 12]   πρώτης (λέγω δ' οἷον ἐὰν  φερόμενον   τὸ Α στῇ ἐπὶ τοῦ
[8, 3]   εἰ λέληθεν λίθος κάτω  φερόμενος   μένων ἐπὶ τῆς γῆς.
[8, 15]   τούτων δῆλον. Περὶ δὲ τῶν  φερομένων   ἔχει καλῶς διαπορῆσαί τινα ἀπορίαν
[8, 5]   τὸ ὑγιάζον φέρεσθαι, τὸ δὲ  φέρον   αὐξάνεσθαι. Ἀλλὰ φανερὸν ὅτι ἀδύνατον·
[8, 5]   ἐξ ἄλλου γένους, οἷον τὸ  φέρον   μὲν αὐξάνεσθαι, τὸ δὲ τοῦτο
[8, 5]   τὸ ὑγιάζον ὑγιάζεσθαι καὶ τὸ  φέρον   φέρεσθαι, τὸ ὑγιάζον φέρεσθαι,
[8, 5]   κἂν εἰ εὐθὺς ἔφη τὸ  φέρον   φέρεσθαι καὶ διδάσκεσθαι τὸ διδάσκον
[8, 1]   τοὺς ἀνθρώπους, φιλία, καὶ  φεύγουσιν   οἱ ἐχθροὶ ἀλλήλους· τοῦτο γὰρ
[8, 14]   αὐτῶν. καὶ τὸν νοῦν δέ  φησιν   Ἀναξαγόρας διακρίνειν τὸν κινήσαντα πρῶτον.
[8, 1]   γὰρ ὡς Ἀναξαγόρας λέγει  (φησὶν   γὰρ ἐκεῖνος, ὁμοῦ πάντων ὄντων
[8, 1]   {γεγονέναι} τὸν δ' οὐρανὸν γεγονέναι  φησίν.   Εἰ οὖν ἀδύνατόν ἐστιν καὶ
[8, 11]   δόξειεν, εἰ γενόμενον εὐθὺς ἀνάγκη  φθαρῆναι   καὶ μηδένα χρόνον διαμεῖναι. Ὥστε
[8, 1]   Καὶ τὸ φθαρτικὸν δὴ δεήσει  φθαρῆναι   ὅταν φθείρῃ· καὶ τὸ τούτου
[8, 10]   γὰρ ἂν εἴη τὰ κινούμενα  φθαρτά)   δῆλον ὡς οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς
[8, 13]   μὴ ἀνακάμπτουσα δὲ ἀτελὴς καὶ  φθαρτή.   Πρότερον δὲ καὶ φύσει καὶ
[8, 1]   κινητικὸν καὶ κινοῦν. Καὶ τὸ  φθαρτικὸν   δὴ δεήσει φθαρῆναι ὅταν φθείρῃ·
[8, 1]   ὅταν φθείρῃ· καὶ τὸ τούτου  φθαρτικὸν   πάλιν ὕστερον· καὶ γὰρ
[8, 8]   φέρεται φοράς, θάτερον δὲ τοῖς  φθαρτοῖς   μόνον. ~Ἀλλὰ μὴν εἴ γε
[8, 13]   τέλειον μὲν τοῦ ἀτελοῦς, τοῦ  φθαρτοῦ   δὲ τὸ ἄφθαρτον. Ἔτι προτέρα
[8, 12]   γίγνηται ἀνάκαμψις, διὰ τὸ τἀναντία  φθείρειν   καὶ κωλύειν ἄλληλα) ἀλλ' οὐχ
[8, 3]   τὸ κινεῖσθαι γίγνεσθαί τι καὶ  φθείρεσθαι   δοκεῖ πᾶσιν· εἰς μὲν
[8, 7]   τὰ μὲν γίγνεσθαι τὰ δὲ  φθείρεσθαι,   καὶ τοῦτ' εἶναι συνεχῶς, οὐδὲν
[8, 10]   φερόμενον, οὐδὲ δὴ γίγνεσθαι  φθείρεσθαι·   τούτων δὲ οὐδεμίαν ἐνδέχεται τῆς
[8, 1]   τοὺς μὲν γίγνεσθαι τοὺς δὲ  φθείρεσθαι   τῶν κόσμων, ἀεί φασιν εἶναι
[8, 1]   μηδέν, οὔτ' ἐγένετο οὔτε  φθείρεται,   ἀλλ' ἀεὶ ἦν καὶ ἀεὶ
[8, 1]   κίνησις οὐκ οὖσα πρότερον, καὶ  φθείρεται   πάλιν οὕτως ὥστε κινεῖσθαι μηδέν,
[8, 7]   πολλὰ τῶν αὐτὰ ἑαυτὰ κινούντων,  φθείρεται,   τὰ δ' ἐπιγίγνεται, καὶ τόδε
[8, 3]   τούτῳ, ἐξ οὗ δὲ μεταβάλλει,  φθείρεται   τοῦτο ἐντεῦθεν. Ὥστε δῆλον
[8, 1]   φθαρτικὸν δὴ δεήσει φθαρῆναι ὅταν  φθείρῃ·   καὶ τὸ τούτου φθαρτικὸν πάλιν
[8, 12]   ῥεῖν γάρ φασιν ἀεὶ καὶ  φθίνειν,   ἔτι δὲ καὶ τὴν γένεσιν
[8, 14]   τούτων οἴονται· αὐξάνεσθαι γὰρ καὶ  φθίνειν   καὶ ἀλλοιοῦσθαι συγκρινομένων καὶ διακρινομένων
[8, 3]   ἀπαντῆσαι. Οὔτε γὰρ αὐξάνεσθαι οὔτε  φθίνειν   οἷόν τε συνεχῶς, ἀλλ' ἔστι
[8, 14]   τῷ αὐτῷ, αὐξάνηται δ'  φθίνῃ   ἀλλοιούμενον τυγχάνῃ, πῂ κινεῖσθαι,
[8, 10]   μὴν καὶ τοῦ αὐξανομένου καὶ  φθίνοντος   μεταβάλλει κατὰ τόπον τὸ μέγεθος.
[8, 10]   τὸ ποιόν, αὐξανομένου δὲ καὶ  φθίνοντος   τὸ ποσόν. Μάλιστα δὲ δῆλον
[8, 11]   ἐναντία πάθη, αὐξήσει δὲ καὶ  φθίσει   μέγεθος καὶ μικρότης
[8, 10]   ἐφεξῆς αὔξησιν, εἶτ' ἀλλοίωσιν καὶ  φθίσιν   καὶ φθοράν· πᾶσαι γὰρ ὕστεραι
[8, 8]   κινοῦνται δι' αὑτῶν, οἷον αὔξησις  φθίσις   ἀναπνοή, ἃς κινεῖται τῶν ζῴων
[8, 3]   τι ἀπιέναι, ὅτι διαιρεῖται  φθίσις   εἰς ἄπειρα, ἀλλ' ὅλον ποτὲ
[8, 2]   χορδῆς εἷς καὶ αὐτὸς  φθόγγος,   ἀεὶ ἕτερος, ὁμοίως ἐχούσης
[8, 11]   τὸ μὴ ὄν, δὲ  φθορὰ   εἰς τὸ μὴ ὄν) ἀλλ'
[8, 11]   ἐπὶ τῶν μεταβολῶν· ἀντίκειται γὰρ  φθορὰ   καὶ γένεσις ἁπλῶς καὶ
[8, 10]   διάκρισις, καθ' ἃς γένεσις καὶ  φθορὰ   λέγεται τῶν οὐσιῶν. Συγκρινόμενα δὲ
[8, 1]   πάλιν ὕστερον· καὶ γὰρ  φθορὰ   μεταβολή τίς ἐστιν. Εἰ δὴ
[8, 11]   μεταβολαί, οἷον γενέσει μὲν καὶ  φθορᾷ   τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ
[8, 12]   μεγέθη, καὶ ἐν γενέσει καὶ  φθορᾷ   ὡσαύτως· οὐδὲν γὰρ διαφέρει ὀλίγα
[8, 12]   καὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν  φθορὰν   ἀλλοίωσιν λέγουσιν. δὲ λόγος
[8, 9]   ἂν ἄλλως εἶναι γένεσιν καὶ  φθορὰν   καὶ μεταβολὴν τοῖς ἄλλοις, εἰ
[8, 3]   πρότερον. Γένεσιν οὖν ἀναιρεῖ καὶ  φθορὰν   οὗτος λόγος. Σχεδὸν δὲ
[8, 10]   εἶτ' ἀλλοίωσιν καὶ φθίσιν καὶ  φθοράν·   πᾶσαι γὰρ ὕστεραι γενέσεως, ὥστ'
[8, 14]   μανότητα κατασκευάζουσι γένεσιν καὶ  φθοράν·   συγκρίσει γὰρ καὶ διακρίσει ταῦτα
[8, 1]   γὰρ τὰς γενέσεις καὶ τὰς  φθορὰς   εἶναι μετὰ κινήσεως αὐτῶν) ὅσοι
[8, 1]   κοσμοποιεῖν καὶ περὶ γενέσεως καὶ  φθορᾶς   εἶναι τὴν θεωρίαν πᾶσαν αὐτοῖς,
[8, 11]   τε τῆς γενέσεως καὶ τῆς  φθορᾶς   καὶ παντελῶς ἄτοπον ἂν εἶναι
[8, 7]   μὴ εἶναι ἄνευ γενέσεως καὶ  φθορᾶς   (τάχα γὰρ ἀναγκαῖον, εἴ τι
[8, 1]   ἠρεμεῖν, κινεῖσθαι μὲν ὅταν  φιλία   ἐκ πολλῶν ποιῇ τὸ ἓν
[8, 14]   εἰσίν, οὕτω δὲ κινοῦσιν  φιλία   καὶ τὸ νεῖκος· τὸ μὲν
[8, 1]   συνάγει τοὺς ἀνθρώπους,  φιλία,   καὶ φεύγουσιν οἱ ἐχθροὶ ἀλλήλους·
[8, 1]   καὶ κινεῖν ἐν μέρει τὴν  φιλίαν   καὶ τὸ νεῖκος ὑπάρχει τοῖς
[8, 1]   ὑποτεθέντα, οὐδὲ τοῦτ' ἦν τὸ  φιλότητι   νείκει εἶναι, ἀλλὰ τῆς
[8, 10]   γενέσθαι πρῶτον ἀλλοίωσις καὶ αὔξησις,  φορὰ   δ' ἤδη τετελειωμένων κίνησίς ἐστιν.
[8, 14]   γὰρ διὰ τὸ κενὸν κίνησις  φορά   ἐστιν καὶ ὡς ἐν τόπῳ)
[8, 10]   φύσει πρότερον εἶναι. Τελευταῖον δὲ  φορὰ   πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ἐν γενέσει.
[8, 11]   φανερὸν ἐκ τούτων. ~Τίς δὲ  φορὰ   πρώτη, νῦν δεικτέον. Ἅμα δὲ
[8, 10]   ἐπισκοποῦσιν ἔσται φανερὸν ὅτι  φορὰ   πρώτη. Τὸ γὰρ πρῶτον, ὥσπερ
[8, 14]   Ὅτι δ' κατὰ τόπον  φορὰ   πρώτη τῶν κινήσεων, μαρτυροῦσι πάντες
[8, 10]   μὲν τοίνυν τῶν κινήσεων  φορὰ   πρώτη, φανερὸν ἐκ τούτων. ~Τίς
[8, 10]   ὑπάρχει. Ὥστ' εἰ μᾶλλον ὑπάρχει  φορὰ   τοῖς μᾶλλον ἀπειληφόσιν τὴν φύσιν,
[8, 13]   κυκλοφορία πρώτη, δῆλον. Πᾶσα γὰρ  φορά,   ὥσπερ καὶ πρότερον εἴπομεν,
[8, 10]   ἀεὶ κίνησιν εἶναι, ἀνάγκη καὶ  φορὰν   ἀεὶ εἶναι πρώτην τῶν κινήσεων,
[8, 10]   ὁτουοῦν τῶν ἐχόντων γένεσιν τὴν  φορὰν   ἀναγκαῖον ὑστάτην εἶναι τῶν κινήσεων·
[8, 10]   οἷόν τε εἶναι ἀλλ'  φοράν,   ἀνάγκη τὴν φορὰν εἶναι πρώτην.
[8, 10]   ἀλλ' φοράν, ἀνάγκη τὴν  φορὰν   εἶναι πρώτην. Οὐδεμία γὰρ ἀνάγκη
[8, 12]   εἰς ὅπερ ἦλθεν κατὰ τὴν  φοράν,   εἰς τοῦτο καὶ ἐφέρετο πρότερον,
[8, 6]   ὅλον καὶ φέροι τὴν αὐτὴν  φοράν,   ἓν ὂν καὶ ἄτομον τῷ
[8, 13]   εἶναι, τῶν δὲ ἄλλων οὔτε  φορὰν   οὔτε ἄλλην οὐδεμίαν· στάσιν γὰρ
[8, 10]   ἕτερον ἀνάγκη κινούμενον εἶναι κατὰ  φορὰν   πρότερον, καὶ τῆς γενέσεως
[8, 10]   τῆς κατὰ τόπον, ἣν καλοῦμεν  φοράν,   ταύτην ἀναγκαῖον εἶναι πρώτην. Ἀδύνατον
[8, 10]   εἶναι πρώτην τῶν κινήσεων, καὶ  φορᾶς,   εἰ ἔστιν μὲν πρώτη
[8, 12]   οὔτε συνεχὴς ἔξω τῆς κύκλῳ  φορᾶς   ἔστω τοσαῦθ' ἡμῖν εἰρημένα. ~Ὅτι
[8, 8]   ἐνίαις ἀρχαῖς, ὅσα πλείους φέρεται  φοράς,   θάτερον δὲ τοῖς φθαρτοῖς μόνον.
[8, 10]   ὥστ' εἰ μηδὲ γένεσις προτέρα  φορᾶς,   οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεμία μεταβολῶν.
[8, 10]   ἀλλοιουμένου ἐστίν. Ταῦτα δ' ἄνευ  φορᾶς   οὐκ ἐνδέχεται ὑπάρχειν. Εἰ ἄρα
[8, 13]   ἡμῖν εἰρημένα. ~Ὅτι δὲ τῶν  φορῶν   κυκλοφορία πρώτη, δῆλον. Πᾶσα
[8, 1]   μὲν ἓν ἐκ πλεόνων μεμάθηκε  φύεσθαι,   ἠδὲ πάλιν διαφύντος ἑνὸς πλέον'
[8, 4]   διὸ τὸ μὲν ζῷον ὅλον  φύσει   αὐτὸ ἑαυτὸ κινεῖ, τὸ μέντοι
[8, 4]   βίᾳ μὲν ὅταν παρὰ φύσιν,  φύσει   δ' ὅταν εἰς τὰς αὑτῶν
[8, 7]   μᾶλλον ληπτέον· ἐν γὰρ τοῖς  φύσει   δεῖ τὸ πεπερασμένον καὶ τὸ
[8, 1]   μὴν οὐδέν γε ἄτακτον τῶν  φύσει   καὶ κατὰ φύσιν· γὰρ
[8, 13]   καὶ φθαρτή. Πρότερον δὲ καὶ  φύσει   καὶ λόγῳ καὶ χρόνῳ τὸ
[8, 1]   γὰρ ἁπλῶς ἔχει τὸ  φύσει,   καὶ οὐχ ὁτὲ μὲν οὕτως
[8, 4]   τὸ μέντοι σῶμα ἐνδέχεται καὶ  φύσει   καὶ παρὰ φύσιν κινεῖσθαι· διαφέρει
[8, 4]   δὴ πάντα τὰ κινούμενα  φύσει   κινεῖται παρὰ φύσιν καὶ
[8, 4]   γὰρ αὐτὸ ὑφ' αὑτοῦ κινούμενον  φύσει   κινεῖται, οἷον ἕκαστον τῶν ζῴων
[8, 4]   ὑπ' ἄλλου κινουμένων τὰ μὲν  φύσει   κινεῖται τὰ δὲ παρὰ φύσιν,
[8, 4]   τοῦ βάρους κινητικός, τὰ δὲ  φύσει,   οἷον τὸ ἐνεργείᾳ θερμὸν κινητικὸν
[8, 4]   καὶ ὑπ' ἄλλου, τῶν δὲ  φύσει   πάλιν τά θ' ὑφ' αὑτῶν
[8, 10]   τὸ τῇ γενέσει ὕστερον τῇ  φύσει   πρότερον εἶναι. Τελευταῖον δὲ φορὰ
[8, 1]   οἷον ζωή τις οὖσα τοῖς  φύσει   συνεστῶσι πᾶσιν; Εἶναι μὲν οὖν
[8, 4]   τοῖς πλοίοις καὶ τοῖς μὴ  φύσει   συνισταμένοις, οὕτω καὶ ἐν τοῖς
[8, 4]   ὑπ' ἄλλου, καὶ τὰ μὲν  φύσει   τὰ δὲ βίᾳ καὶ παρὰ
[8, 4]   τὰ δὲ λείπεται ἀντιθεῖναι ὅτι  φύσει.   Ταῦτα δ' ἐστὶν τὴν
[8, 4]   ἄνω τὸ δὲ βαρὺ κάτω,  φύσει·   τὸ δ' ὑπὸ τίνος οὐκέτι
[8, 4]   τοιούτων. Καὶ κινητὸν δ' ὡσαύτως  φύσει   τὸ δυνάμει ποιὸν ποσὸν
[8, 4]   ἐστιν, οἷον μοχλὸς οὐ  φύσει   τοῦ βάρους κινητικός, τὰ δὲ
[8, 10]   βέλτιον ἀεὶ ὑπολαμβάνομεν ἐν τῇ  φύσει   ὑπάρχειν, ἂν δυνατόν, δυνατὸν
[8, 4]   ἐν αὐτοῖς τῆς κινήσεως, ταῦτα  φύσει   φαμὲν κινεῖσθαι· διὸ τὸ μὲν
[8, 1]   ἄλλως, οἷον τὸ πῦρ ἄνω  φύσει   φέρεται καὶ οὐχ ὁτὲ μὲν
[8, 1]   Δημόκριτος ἀνάγει τὰς περὶ  φύσεως   αἰτίας, ὡς οὕτω καὶ τὸ
[8, 1]   αὖ τινὰ τάξιν ἔχειν, οὐκέτι  φύσεως   ἔργον. γὰρ ἁπλῶς ἔχει
[8, 1]   οὐ μόνον πρὸς τὴν περὶ  φύσεως   θεωρίαν ἰδεῖν τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ
[8, 6]   ἐν τοῖς καθόλου τοῖς περὶ  φύσεως,   ὅτι πᾶν τὸ καθ' αὑτὸ
[8, 1]   κίνησιν πάντες φασὶν οἱ περὶ  φύσεώς   τι λέγοντες διὰ τὸ κοσμοποιεῖν
[8, 8]   αἴτιον, ἀλλ' ἔνεισιν ἄλλαι κινήσεις  φυσικαὶ   τοῖς ζῴοις, ἃς οὐ κινοῦνται
[8, 3]   γὰρ φύσις ἐν τοῖς  φυσικοῖς   ἀρχή, καθάπερ κινήσεως, καὶ ἠρεμίας,
[8, 15]   εἶναι, δέδεικται πρότερον ἐν τοῖς  φυσικοῖς·   ὅτι δὲ τὸ πεπερασμένον ἀδύνατον
[8, 1]   τῶν διωρισμένων ἡμῖν ἐν τοῖς  φυσικοῖς   πρότερον. Φαμὲν δὴ τὴν κίνησιν
[8, 3]   ἀμφισβήτησις· οὐδὲ μόνον πρὸς τὸν  φυσικόν,   ἀλλὰ πρὸς πάσας τὰς ἐπιστήμας
[8, 11]   πίστις γένοιτο ταῖς ἄλλαις·  φυσικὸν   γὰρ τὸ ὁμοίως ἔχειν ἐν
[8, 3]   κινήσεως, καὶ ἠρεμίας, ὅμως δὲ  φυσικὸν   κίνησις· καί φασί τινες
[8, 3]   τοῦ νῦν ῥηθέντος πρὸς τὸν  φυσικόν·   ὑπόθεσις γὰρ ὅτι φύσις
[8, 4]   ταῦτ' ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν  φυσικῶν·   τὸ γὰρ ψυχρὸν δυνάμει θερμόν,
[8, 4]   εἰρημένα· τὰ μὲν γὰρ παρὰ  φύσιν   αὐτῶν κινητικά ἐστιν, οἷον
[8, 4]   ἄλλου κινουμένων τὰ μὲν παρὰ  φύσιν   ἐθήκαμεν κινεῖσθαι, τὰ δὲ λείπεται
[8, 1]   ἄτακτον τῶν φύσει καὶ κατὰ  φύσιν·   γὰρ φύσις αἰτία πᾶσιν
[8, 3]   κίνησις, εἰ μὴ κινήσεται παρὰ  φύσιν   ἠρεμοῦν πρότερον. Γένεσιν οὖν ἀναιρεῖ
[8, 4]   φύσει κινεῖται παρὰ  φύσιν   καὶ βίᾳ, καὶ τά τε
[8, 10]   φορὰ τοῖς μᾶλλον ἀπειληφόσιν τὴν  φύσιν,   καὶ κίνησις αὕτη πρώτη
[8, 4]   ἐνδέχεται καὶ φύσει καὶ παρὰ  φύσιν   κινεῖσθαι· διαφέρει γὰρ ὁποίαν τε
[8, 4]   τὸ κινούμενον ἐν τοῖς παρὰ  φύσιν   κινουμένοις ἐστὶ φανερὸν διὰ τὸ
[8, 14]   κατὰ τόπον κίνησιν κινεῖσθαι τὴν  φύσιν   λέγουσιν (ἡ γὰρ διὰ τὸ
[8, 4]   τὰ δὲ παρὰ φύσιν, παρὰ  φύσιν   μὲν οἷον τὰ γεηρὰ ἄνω
[8, 8]   καὶ τοῖν δυοῖν ἑκατέρου τὴν  φύσιν,   ὅτι ἔστιν τὰ μὲν ἀεὶ
[8, 4]   τά τε βίᾳ καὶ παρὰ  φύσιν   πάντα ὑπό τινος καὶ ὑπ'
[8, 4]   τῶν ζῴων πολλάκις κινεῖται παρὰ  φύσιν,   παρὰ τὰς θέσεις καὶ τοὺς
[8, 4]   φύσει κινεῖται τὰ δὲ παρὰ  φύσιν,   παρὰ φύσιν μὲν οἷον τὰ
[8, 4]   τὰ παρὰ φύσιν τῶν κατὰ  φύσιν   τὰ αὐτὰ ὑφ' αὑτῶν, οἷον
[8, 4]   φανερόν, ὥσπερ ὅταν κινῶνται παρὰ  φύσιν.   Τό τε γὰρ αὐτὰ ὑφ'
[8, 4]   τὰ δὲ βίᾳ καὶ παρὰ  φύσιν.   Τό τε γὰρ αὐτὸ ὑφ'
[8, 4]   κινούμενον. Μετὰ δὲ τὰ παρὰ  φύσιν   τῶν κατὰ φύσιν τὰ αὐτὰ
[8, 4]   τινος βίᾳ μὲν ὅταν παρὰ  φύσιν,   φύσει δ' ὅταν εἰς τὰς
[8, 6]   μηκέτι εἶναι ἔχον τὴν αὐτὴν  φύσιν·   ὥστ' οὐδὲν κωλύει ἐν διαιρετοῖς
[8, 12]   ἐκ τούτων ὅτι οὐδ' οἱ  φυσιολόγοι   καλῶς λέγουσιν οἱ πάντα τὰ
[8, 1]   καὶ κατὰ φύσιν· γὰρ  φύσις   αἰτία πᾶσιν τάξεως. Τὸ δ'
[8, 3]   φυσικόν· ὑπόθεσις γὰρ ὅτι  φύσις   ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Σχεδὸν δὲ
[8, 3]   μέθοδον· ἐτέθη μὲν γὰρ  φύσις   ἐν τοῖς φυσικοῖς ἀρχή, καθάπερ
[8, 10]   ἔνδειαν {τοῦ ὀργάνου} οἷον τὰ  φυτὰ   καὶ πολλὰ γένη τῶν ζῴων,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/06/2010