Livre, Chap. |
[4, 11] |
ἢ
κατὰ
φύσιν.
ἀνάγκη
δὲ
|
ἄν |
περ
ᾖ
ἡ>
βίαιος,
εἶναι |
[4, 3] |
τούτων
ὁ
τόπος.
τί
γὰρ
|
ἄν |
ποτε
καὶ
θείημεν
εἶναι
τὸν |
[4, 12] |
ἢ
ἐπ'
ἄμφω,
{ἢ}
ὁποῖον
|
ἄν |
τι
ᾖ
τὸ
ἐντιθέμενον·
ἐν |
[4, 20] |
ὁ
χρόνος
ἢ
οὔ,
ἀπορήσειεν
|
ἄν |
τις.
ἀδυνάτου
γὰρ
ὄντος
εἶναι |
[4, 5] |
ὅλως
ἐν
τόπῳ.
ἀπορήσειε
δ'
|
ἄν |
τις,
ἆρα
καὶ
αὐτό
τι |
[4, 4] |
καὶ
πάλιν
ἐξ
ὧν
ἀπορήσειεν
|
ἄν |
τις
αὐτοῦ
περὶ
τῆς
οὐσίας, |
[4, 11] |
εἴπερ
ἔσται
κίνησις,
τοὐναντίον
μᾶλλον,
|
ἄν |
τις
ἐπισκοπῇ,
μὴ
ἐνδέχεσθαι
μηδὲ |
[4, 3] |
μέγεθος.
ἔτι
δὲ
καὶ
τίνος
|
ἄν |
τις
θείη
τοῖς
οὖσιν
αἴτιον |
[4, 20] |
ᾗ
ἀριθμητά
ἐστιν.
ἀπορήσειε
δ'
|
ἄν |
τις
καὶ
ποίας
κινήσεως
ὁ |
[4, 13] |
καὶ
τοῦ
πυρὸς
ὅ
τι
|
ἄν |
τις
λάβῃ
πᾶν
ἔσται
θερμόν, |
[4, 2] |
αἰσθητὸν
ἐν
τόπῳ,
διὰ
τούτων
|
ἄν |
τις
ὑπολάβοι·
δόξειε
δ'
ἂν |
[4, 20] |
ὧν
ἑκατέρας
τῆς
κινήσεως
εἴη
|
ἂν |
ἀριθμός.
ἕτερος
οὖν
χρόνος
ἔστιν, |
[4, 11] |
πρὸς
τὸν
ἐφ'
ᾧ
Η.
|
ἂν |
γὰρ
ᾖ
τοσούτῳ
λεπτότερον
τὸ |
[4, 6] |
ποτ'
ἐστὶν
ὁ
τόπος,
ὧδ'
|
ἂν |
γένοιτο
φανερόν.
λάβωμεν
δὲ
περὶ |
[4, 17] |
ὅ
ποτε
ὄν
καὶ
γὰρ
|
ἂν |
διαλίποι
ἀλλὰ
τῷ
λόγῳ)
καὶ |
[4, 8] |
φορὰ
καὶ
αὔξησις)
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
δοκεῖν
εἶναι
κίνησιν,
εἰ
μὴ |
[4, 6] |
οὖν
δεῖ
κατανοῆσαι
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
ἐζητεῖτο
ὁ
τόπος,
εἰ
μὴ |
[4, 20] |
λαμβάνει
τελευτὴν
καὶ
ἀρχὴν
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
κατά
τινα
περίοδον.
καὶ |
[4, 12] |
πρότερον
ἐν
τῷ
κενῷ,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
τὸ
ὕδωρ
μὴ
μεθίστατο |
[4, 20] |
καὶ
ἅμα
δύο
ἴσοι
χρόνοι
|
ἂν |
εἶεν·
ἢ
οὔ;
ὁ
αὐτὸς |
[4, 17] |
νῦν
μὴ
εἴη,
χρόνος
οὐκ
|
ἂν |
εἴη·
ἅμα
γὰρ
ὥσπερ
τὸ |
[4, 8] |
κίνησις
ἡ
κατὰ
τόπον
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
(αὕτη
δ'
ἐστὶ
φορὰ |
[4, 3] |
τὸν
τόπον·
ἐν
ταὐτῷ
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
δύο
σώματα.
ἔτι
εἴπερ |
[4, 17] |
μὴ
εἴη,
τὸ
νῦν
οὐκ
|
ἂν |
εἴη,
εἴτε
τὸ
νῦν
μὴ |
[4, 2] |
λέγουσιν·
τὸ
γὰρ
κενὸν
τόπος
|
ἂν |
εἴη
ἐστερημένος
σώματος.
ὅτι
μὲν |
[4, 2] |
δ'
ἐστὶ
τοιοῦτο,
θαυμαστή
τις
|
ἂν |
εἴη
ἡ
τοῦ
τόπου
δύναμις |
[4, 19] |
καὶ
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
τἀναντία
|
ἂν |
εἴη.
καὶ
οὐχ
ὑπολείψει
δή· |
[4, 10] |
ἐν
ᾧ
κινεῖται·
τοῦτο
δ'
|
ἂν |
εἴη
οἷον
τὸν
τόπον
φασί |
[4, 5] |
τε
καὶ
ἐν
ᾧ)
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
οὔτε
ἡ
ὕλη
οὔτε |
[4, 15] |
μεταβολή
τις
ὁ
χρόνος,
τοῦτ'
|
ἂν |
εἴη
σκεπτέον.
ἡ
μὲν
οὖν |
[4, 14] |
τῷ
νῦν
τῳδί
ἐστιν,
ἅμα
|
ἂν |
εἴη
τὰ
ἔτος
γενόμενα
μυριοστὸν |
[4, 8] |
γὰρ
διαφοράν,
δι'
ἣν
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
τὸ
λεχθέν,
οὐκ
ἔστιν |
[4, 14] |
{τοῖς}
νῦν
ἀπείροις
οὖσιν
ἅμα
|
ἂν |
εἴη·
τοῦτο
δὲ
ἀδύνατον.
ἀλλὰ |
[4, 19] |
χρόνος
ὃς
οὔ
ποτε,
πᾶς
|
ἂν |
εἴη
χρόνος
πεπερασμένος.
ἆρ'
οὖν |
[4, 4] |
ἕκαστον
τῶν
σωμάτων,
πέρας
τι
|
ἂν |
εἴη,
ὥστε
δόξειεν
ἂν
τὸ |
[4, 14] |
ἐκ
μὴ
ὄντων
συγκείμενον
ἀδύνατον
|
ἂν |
εἶναι
δόξειε
μετέχειν
οὐσίας.
πρὸς |
[4, 13] |
διὰ
ταῦτα
κενόν
τι
φαῖεν
|
ἂν |
εἶναι,
ἡμεῖς
δὲ
λέγομεν
ἐκ |
[4, 6] |
καὶ
ἡ
ὕλη
δὲ
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
τόπος,
εἴ
γε
ἐν |
[4, 4] |
δ'
ἐκ
τούτων
σκοπουμένοις
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
χαλεπὸν
γνωρίσαι
τί
ἐστιν |
[4, 14] |
ἐφ'
ἓν
ᾖ
συνεχὲς
οὔτε
|
ἂν |
ἐπὶ
πλείω·
τὸ
δὲ
νῦν |
[4, 14] |
πεπερασμένου
ἓν
πέρας
ἔστιν,
οὔτε
|
ἂν |
ἐφ'
ἓν
ᾖ
συνεχὲς
οὔτε |
[4, 9] |
εἶναι
ἁπτόν·
τοιοῦτο
δὲ
ὃ
|
ἂν |
ἔχῃ
βάρος
ἢ
κουφότητα.
συμβαίνει |
[4, 11] |
ὡς
τὸ
ὀχούμενον.
ἔτι
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἔχοι
εἰπεῖν
διὰ
τί
κινηθὲν |
[4, 11] |
Ε.
καὶ
ἀεὶ
δὴ
ὅσῳ
|
ἂν |
ᾖ
ἀσωματώτερον
καὶ
ἧττον
ἐμποδιστικὸν |
[4, 18] |
{ᾖ}
πολλή·
καὶ
τὸν
χρόνον,
|
ἂν |
ἡ
κίνησις,
καὶ
τὴν
κίνησιν, |
[4, 19] |
αὐτὸς
πολλάκις;
δῆλον
ὅτι
ὡς
|
ἂν |
ἡ
κίνησις,
οὕτω
καὶ
ὁ |
[4, 18] |
πορεία
πολλή,
καὶ
ταύτην
πολλήν,
|
ἂν |
ἡ
ὁδὸς
{ᾖ}
πολλή·
καὶ |
[4, 18] |
γὰρ
εἶναί
φαμεν
τὴν
ὁδόν,
|
ἂν |
ἡ
πορεία
πολλή,
καὶ
ταύτην |
[4, 15] |
πλείους
ἦσαν
οἱ
οὐρανοί,
ὁμοίως
|
ἂν |
ἦν
ὁ
χρόνος
ἡ
ὁτουοῦν |
[4, 16] |
ἀλλὰ
ταὐτὸ
καὶ
ἕν,
οὐκ
|
ἂν |
ἦν
χρόνος,
οὕτως
καὶ
ἐπεὶ |
[4, 6] |
μένον,
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἄπειροι
|
ἂν |
ἦσαν
τόποι
(μεθισταμένου
γὰρ
τοῦ |
[4, 6] |
πᾶς
ὁ
ἀὴρ
τόπος,
οὐκ
|
ἂν |
ἴσος
εἴη
ἑκάστου
ὁ
τόπος |
[4, 2] |
ἄν
τις
ὑπολάβοι·
δόξειε
δ'
|
ἂν |
καὶ
Ἡσίοδος
ὀρθῶς
λέγειν
ποιήσας |
[4, 19] |
τελευτὴ
τὸ
νῦν·
ἅμα
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
τἀναντία |
[4, 8] |
ἔσται
δύο
ἐν
ταὐτῷ,
ἐνδέχοιτ'
|
ἂν |
καὶ
ὁποσαοῦν
εἶναι
ἅμα
σώματα· |
[4, 6] |
ἀπορημάτων
ἔσται
φανερόν·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
κάλλιστα
δεικνύοιτο
ἕκαστον.
πρῶτον
μὲν |
[4, 13] |
καὶ
δῆλον
ὅτι
εἰ
ὅσῳ
|
ἂν |
μανότερον
καὶ
κενώτερον
ᾖ
ἄνω |
[4, 13] |
ἀεὶ
γὰρ
μεθισταμένου
τοῦτο
συμβήσεται,
|
ἂν |
μὴ
κύκλῳ
περιίστηται·
οὐκ
ἀεὶ |
[4, 12] |
ἐφ'
ὃ
πέφυκε
μεθίστασθαι,
ἀνάγκη,
|
ἂν |
μὴ
συμπιλῆται,
μεθίστασθαι
ἢ
κάτω |
[4, 11] |
σῶμά
τι·
τὸ
γὰρ
μέρος,
|
ἂν |
μὴ
χωρὶς
τιθῆται,
οὐκ
ἔσται |
[4, 18] |
ἡ
κίνησις,
καὶ
τὴν
κίνησιν,
|
ἂν |
ὁ
χρόνος.
~ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν |
[4, 20] |
δὲ
μὴ
οὔσης
ψυχῆς
εἴη
|
ἂν |
ὁ
χρόνος
ἢ
οὔ,
ἀπορήσειεν |
[4, 15] |
ἦσαν
οἱ
οὐρανοί,
ὁμοίως
ἂν
|
ἦν |
ὁ
χρόνος
ἡ
ὁτουοῦν
αὐτῶν |
[4, 7] |
καὶ
αἱ
ἀπορίαι
πᾶσαι
λύοιντ'
|
ἂν |
οὕτω
λεγομένου
τοῦ
τόπου.
οὔτε |
[4, 2] |
ἀλλὰ
κατὰ
τὴν
θέσιν,
ὅπως
|
ἂν |
στραφῶμεν,
γίγνεται
(διὸ
καὶ
ταὐτὸ |
[4, 4] |
τι
ἂν
εἴη,
ὥστε
δόξειεν
|
ἂν |
τὸ
εἶδος
καὶ
ἡ
μορφὴ |
[4, 11] |
τὸ
μέσον,
δῆλον
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
τὸ
κενὸν
αἴτιον
εἴη
τῆς |
[4, 13] |
κούφου
ὕλη,
ᾗ
τοιαύτη,
εἴη
|
ἂν |
τὸ
κενόν·
τὸ
γὰρ
πυκνὸν |
[4, 12] |
καθ'
αὑτὸ
δὲ
σκοποῦσιν
φανείη
|
ἂν |
τὸ
λεγόμενον
κενὸν
ὡς
ἀληθῶς |
[4, 15] |
μεταβάλλοντι
μόνον
ἐστίν,
ἢ
οὗ
|
ἂν |
τύχῃ
ὂν
αὐτὸ
τὸ
κινούμενον |
[4, 14] |
καὶ
ἀμυδρῶς,
ἐκ
τῶνδέ
τις
|
ἂν |
ὑποπτεύσειεν.
τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ |
[4, 9] |
(διὸ
κἂν
ἀπορήσειέ
τις,
τί
|
ἂν |
φαῖεν,
εἰ
ἔχοι
τὸ
διάστημα |
[4, 4] |
τῷ
Τιμαίῳ
γέγραφεν.
ἔτι
πῶς
|
ἂν |
φέροιτο
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
τόπον, |
[4, 13] |
εἰ
ὅλως
εἴη
κενόν,
τάχιστ'
|
ἂν |
φέροιτο.
ἴσως
δὲ
καὶ
τοῦτ' |
[4, 16] |
ταὐτὸ
καὶ
ἕν,
οὐκ
ἂν
|
ἦν |
χρόνος,
οὕτως
καὶ
ἐπεὶ
λανθάνει |
[4, 7] |
δυνάμει
τὸ
δ'
ἐντελεχείᾳ)
ἔχοι
|
ἂν |
ὡς
μόριόν
πως
πρὸς
ὅλον. |
[4, 19] |
ἀρχὴ
δὲ
τοῦ
μέλλοντος,
ἔχοι
|
ἂν |
ὥσπερ
ὁ
κύκλος
ἐν
τῷ |
[4, 13] |
μείζονος
κύκλου
περιφέρεια
καὶ
κυρτότης
|
ἐὰν |
γίγνηται
ἐλάττονος
κύκλου,
ἢ>
ἡ |
[4, 12] |
ὡς
ἀληθῶς
κενόν.
ὥσπερ
γὰρ
|
ἐὰν |
ἐν
ὕδατι
τιθῇ
τις
κύβον, |
[4, 11] |
μὴ
ἐνδέχεσθαι
μηδὲ
ἓν
κινεῖσθαι,
|
ἐὰν |
ᾖ
κενόν·
ὥσπερ
γὰρ
οἱ |
[4, 19] |
τοῦ
παρελθόντος.
πότε
ἦλθες;
ἄρτι,
|
ἐὰν |
ᾖ
ὁ
χρόνος
ἐγγὺς
τοῦ |
[4, 16] |
αἰσθανόμεθα
καὶ
χρόνου·
καὶ
γὰρ
|
ἐὰν |
ᾖ
σκότος
καὶ
μηδὲν
διὰ |
[4, 11] |
ἢ
εἰς
ἄπειρον
ἀνάγκη
φέρεσθαι,
|
ἐὰν |
μή
τι
ἐμποδίσῃ
κρεῖττον.
ἔτι |
[4, 11] |
ἔχοντα
ἢ
βάρους
ἢ
κουφότητος,
|
ἐὰν |
τἆλλα
ὁμοίως
ἔχῃ
{τοῖς
σχήμασι} |
[4, 11] |
ἢ
τῷ
διαφέρειν
τὸ
φερόμενον,
|
ἐὰν |
τἆλλα
ταὐτὰ
ὑπάρχῃ,
διὰ
τὴν |
[4, 6] |
διῃρημένον
δὲ
ἐν
ἐκείνῳ·
καὶ
|
ἐάν |
τε
κινῆται
τὸ
περιέχον
ἐάν |
[4, 6] |
ἐάν
τε
κινῆται
τὸ
περιέχον
|
ἐάν |
τε
μή,
οὐδὲν
ἧττον.
{ἔτι |
[4, 11] |
ἐφ'
οὗ
Α,
ἐὰν
φέρηται.
|
ἐὰν |
τοίνυν
μηδὲν
ᾖ
σῶμα
ἐν |
[4, 11] |
Ζ
τὸ
ἐφ'
οὗ
Α,
|
ἐὰν |
φέρηται.
ἐὰν
τοίνυν
μηδὲν
ᾖ |
[4, 4] |
τε
γὰρ
τὴν
ἀκροτάτην
ἔχει
|
θέαν, |
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων
οὐ
ῥᾴδιον |
[4, 11] |
ᾧ
τὸ
Ζ
ταύτην
τὴν
|
ἀναλογίαν |
ἣν
ἔχει
ὁ
χρόνος
ἐφ' |
[4, 11] |
Β
τῷ
Δ,
κατὰ
τὴν
|
ἀναλογίαν |
τοῦ
ἐμποδίζοντος
σώματος.
ἔστω
γὰρ |
[4, 7] |
κατὰ
δύναμιν,
τὰ
δὲ
κατ'
|
ἐνέργειαν. |
διὸ
ὅταν
μὲν
συνεχὲς
ᾖ |
[4, 7] |
ἅπτηται
δ'
ὥσπερ
σωρός,
κατ'
|
ἐνέργειαν. |
καὶ
τὰ
μὲν
καθ'
αὑτά |
[4, 20] |
κατά
τε
δύναμιν
καὶ
κατ'
|
ἐνέργειαν; |
πότερον
δὲ
μὴ
οὔσης
ψυχῆς |
[4, 20] |
κινεῖται
ἢ
ἄμφω
κατὰ
τὴν
|
εὐθεῖαν· |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν |
[4, 19] |
ἤδη
ἑαλωκέναι
οὐ
λέγομεν,
ὅτι
|
λίαν |
πόρρω
τοῦ
νῦν.
καὶ
τὸ |
[4, 18] |
κίνησιν
εἶναι
τὴν
αὐτὴν
καὶ
|
μίαν |
πάλιν
καὶ
πάλιν,
οὕτω
καὶ |
[4, 16] |
συμβαίνει
ἡμῖν,
ὅταν
μὴ
ὁρίσωμεν
|
μηδεμίαν |
μεταβολήν,
ἀλλ'
ἐν
ἑνὶ
καὶ |
[4, 3] |
τὰ
τοῦ
ἀέρος.
ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδεμίαν |
διαφορὰν
ἔχομεν
στιγμῆς
καὶ
τόπου |
[4, 19] |
κίνησιν
αὐτῶν
μετρήσει
καὶ
τὴν
|
ἠρεμίαν, |
πόση
τις.
ὥστε
τὸ
κινούμενον |
[4, 16] |
γὰρ
μηδὲν
αὐτοὶ
μεταβάλλωμεν
τὴν
|
διάνοιαν |
ἢ
λάθωμεν
μεταβάλλοντες,
οὐ
δοκεῖ |
[4, 3] |
~οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἔχει
γε
|
ἀπορίαν, |
εἰ
ἔστι,
τί
ἐστι,
πότερον |
[4, 10] |
δύο
σώματα
ἐν
ταὐτῷ
εἶναι
|
(ἀπορίαν |
οὖν
κοινὴν
ἀξιοῦσι
λύειν,
ἀλλ' |
[4, 16] |
ἓν
ποιοῦσιν,
ἐξαιροῦντες
διὰ
τὴν
|
ἀναισθησίαν |
τὸ
μεταξύ.
ὥσπερ
οὖν
εἰ |
[4, 8] |
καὶ
περὶ
τόπου·
καὶ
γὰρ
|
παραπλησίαν |
ἔχει
τήν
τε
ἀπιστίαν
καὶ |
[4, 19] |
αὐτῶν
καὶ
τοῦ
μετροῦντος
τὴν
|
οὐσίαν |
αὐτῶν)
τῶν
δὲ
μὴ
ὄντων |
[4, 11] |
ἀλλ'
ἀδύνατον·
διὰ
τίνα
γὰρ
|
αἰτίαν |
οἰσθήσεται
θᾶττον;
ἐν
μὲν
γὰρ |
[4, 8] |
γὰρ
παραπλησίαν
ἔχει
τήν
τε
|
ἀπιστίαν |
καὶ
τὴν
πίστιν
διὰ
τῶν |
[4, 9] |
βάρος
ἔχον
ἢ
κουφότητα
(διὸ
|
κἂν |
ἀπορήσειέ
τις,
τί
ἂν
φαῖεν, |
[4, 11] |
τὸ
Θ.
δίεισι
δέ
γε
|
κἂν |
ᾖ
τι
λεπτότητι
διαφέρον
τοῦ |
[4, 13] |
μικρότητα
ἐκ
μεγέθους.
ὁμοίως
τοίνυν
|
κἂν |
ὁ
ἀὴρ
πολὺς
ὢν
ἐν |
[4, 7] |
ᾧ
δὲ
μή,
οὔ.
διὸ
|
κἂν |
ὕδωρ
γένηται
τοιοῦτο,
τὰ
μὲν |
[4, 6] |
νῦν
μὲν
λευκὸν
πάλαι
δὲ
|
μέλαν, |
καὶ
νῦν
μὲν
σκληρὸν
πάλαι |
[4, 3] |
καὶ
βάθος,
οἷς
ὁρίζεται
σῶμα
|
πᾶν. |
ἀδύνατον
δὲ
σῶμα
εἶναι
τὸν |
[4, 8] |
οὖν
καὶ
δείκνυσιν
ὅτι
τὸ
|
πᾶν |
ἀκίνητον
ἐκ
τούτων·
εἰ
γὰρ |
[4, 9] |
τὸ
ὂν
σῶμα
οἴονται
εἶναι,
|
πᾶν |
δὲ
σῶμα
ἐν
τόπῳ,
κενὸν |
[4, 10] |
κενὸν
δεικνύουσιν
ὡς
ἔστιν)
ἢ
|
πᾶν |
εἶναι
ἀναγκαῖον
τὸ
σῶμα
κενόν, |
[4, 7] |
ἀλλήλων)
καὶ
μένει
δὴ
φύσει
|
πᾶν |
ἐν
τῷ
οἰκείῳ
τόπῳ
οὐκ |
[4, 19] |
οὐδὲ
τὸ
μὴ
ὂν
ἔσται
|
πᾶν |
ἐν
χρόνῳ,
οἷον
ὅσα
μὴ |
[4, 13] |
ὅ
τι
ἄν
τις
λάβῃ
|
πᾶν |
ἔσται
θερμόν,
οὕτω
καὶ
τὸ |
[4, 7] |
γὰρ
ὑπ'
ἀλλήλων)
τὸ
δὲ
|
πᾶν |
ἔστι
μὲν
ὡς
κινήσεται
ἔστι |
[4, 5] |
ἐνδέχεται
εἶναι,
ἢ
οὐδέν,
ἀλλὰ
|
πᾶν |
ἢ
οὐδαμοῦ
ἢ
ἐν
ἄλλῳ. |
[4, 7] |
πάντα·
ὁ
γὰρ
οὐρανὸς
τὸ
|
πᾶν |
ἴσως.
ἔστι
δ'
ὁ
τόπος |
[4, 7] |
ὃ
περιέχει·
παρὰ
δὲ
τὸ
|
πᾶν |
καὶ
ὅλον
οὐδέν
ἐστιν
ἔξω |
[4, 16] |
ἔκ
τινος
εἴς
τι
καὶ
|
πᾶν |
μέγεθος
συνεχές,
ἀκολουθεῖ
τῷ
μεγέθει |
[4, 7] |
κύκλῳ
τὸ
ἄνω,
τὸ
δὲ
|
πᾶν |
οὔ
που.
τὸ
γάρ
που |
[4, 13] |
ἔσται
θερμόν,
οὕτω
καὶ
τὸ
|
πᾶν |
συναγωγὴ
καὶ
διαστολὴ
τῆς
αὐτῆς |
[4, 2] |
τόπος
παρὰ
τὰ
σώματα,
καὶ
|
πᾶν |
σῶμα
αἰσθητὸν
ἐν
τόπῳ,
διὰ |
[4, 7] |
τὰ
μὲν
καθ'
αὑτά
(οἷον
|
πᾶν |
σῶμα
ἢ
κατὰ
φορὰν
ἢ |
[4, 8] |
ἐνεργείᾳ
ὄν,
ὃ
διαλαμβάνει
τὸ
|
πᾶν |
σῶμα
ὥστε
εἶναι
μὴ
συνεχές, |
[4, 19] |
καὶ
τὸ
ἠρεμοῦν.
οὐ
γὰρ
|
πᾶν |
τὸ
ἀκίνητον
ἠρεμεῖ,
ἀλλὰ
τὸ |
[4, 7] |
ἐν
τῷ
πεπερασμένῳ.
οὐ
γὰρ
|
πᾶν |
τὸ
ὂν
ἐν
τόπῳ,
ἀλλὰ |
[4, 3] |
ζητεῖ
τινὰ
λόγον·
εἰ
γὰρ
|
πᾶν |
τὸ
ὂν
ἐν
τόπῳ,
δῆλον |
[4, 8] |
αἰσθητόν·
οἰόμενοι
δὲ
τὸ
ὂν
|
ἅπαν |
εἶναι
σῶμα
φασίν,
ἐν
ᾧ |
[4, 11] |
σῶμα;
οὐ
γὰρ
δὴ
εἰς
|
ἅπαν. |
ὁ
δ'
αὐτὸς
λόγος
καὶ |
[4, 9] |
εἶναι
ἐνταῦθα.
σῶμα
δὲ
πάλιν
|
ἅπαν |
οἴονται
εἶναι
ἁπτόν·
τοιοῦτο
δὲ |
[4, 3] |
τοῦτο
εἰς
ἄπειρον.
ἔτι
ὥσπερ
|
ἅπαν |
σῶμα
ἐν
τόπῳ,
οὕτω
καὶ |
[4, 20] |
φανερὸν
ὅτι
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ
|
ἅπαν |
τὸ
κινούμενον
ἐν
χρόνῳ.
τὸ |
[4, 6] |
πάντα
ἐν
τῷ
ὅλῳ
ὅπερ
|
ἅπαν |
τὸ
ὕδωρ
ἐν
τῷ
ἀγγείῳ) |
[4, 15] |
εἶναί
φασιν,
οἱ
δὲ
τὴν
|
σφαῖραν |
αὐτήν.
καίτοι
τῆς
περιφορᾶς
καὶ |
[4, 19] |
λέγειν
εἰώθαμεν
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου
|
φθοράν. |
οὐ
μὴν
ἀλλ'
οὐδὲ
ταύτην |
[4, 20] |
ἐχόντων
φυσικὴν
καὶ
γένεσιν
καὶ
|
φθοράν. |
τοῦτο
δέ,
ὅτι
ταῦτα
πάντα |
[4, 6] |
περιεχόμενον
σῶμα
τὸ
κινητὸν
κατὰ
|
φοράν. |
δοκεῖ
δὲ
μέγα
τι
εἶναι |
[4, 13] |
φέρει.
καίτοι
πῶς
οἷόν
τε
|
φορὰν |
εἶναι
κενοῦ
ἢ
τόπον
κενοῦ; |
[4, 1] |
κατὰ
τόπον
ἐστίν,
ἣν
καλοῦμεν
|
φοράν. |
ἔχει
δὲ
πολλὰς
ἀπορίας
τί |
[4, 7] |
(οἷον
πᾶν
σῶμα
ἢ
κατὰ
|
φορὰν |
ἢ
κατ'
αὔξησιν
κινητὸν
καθ' |
[4, 8] |
εἶναι
ἅμα
σώματα·
τὴν
γὰρ
|
διαφοράν, |
δι'
ἣν
οὐκ
ἂν
εἴη |
[4, 11] |
ᾗ
γὰρ
κενόν,
οὐκ
ἔχει
|
διαφοράν. |
ἔπειθ'
ὅτι
πᾶσα
κίνησις
ἢ |
[4, 3] |
τοῦ
ἀέρος.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδεμίαν
|
διαφορὰν |
ἔχομεν
στιγμῆς
καὶ
τόπου
στιγμῆς, |
[4, 10] |
λόγος
καὶ
τοῦ
εἰς
τὴν
|
τέφραν |
ἐγχεομένου
ὕδατος
αὐτὸς
αὑτὸν
ἐμποδίζει. |
[4, 4] |
τὸ
γὰρ
μεταληπτικὸν
καὶ
τὴν
|
χώραν |
ἓν
καὶ
ταὐτόν.
ἄλλον
δὲ |
[4, 4] |
Πλάτων
τὴν
ὕλην
καὶ
τὴν
|
χώραν |
ταὐτό
φησιν
εἶναι
ἐν
τῷ |
[4, 4] |
ὅμως
τὸν
τόπον
καὶ
τὴν
|
χώραν |
τὸ
αὐτὸ
ἀπεφήνατο.
λέγουσι
μὲν |
[4, 2] |
εὐρύστερνος,
ὡς
δέον
πρῶτον
ὑπάρξαι
|
χώραν |
τοῖς
οὖσι,
διὰ
τὸ
νομίζειν, |
[4, 20] |
γὰρ
θᾶττον
καὶ
βραδύτερον
κατὰ
|
πᾶσάν |
ἐστιν
μεταβολήν
(ἐν
πᾶσι
γὰρ |
[4, 8] |
ἀγγεῖον
τὸ
κενόν.
εἶναι
δ'
|
ἔφασαν |
καὶ
οἱ
Πυθαγόρειοι
κενόν,
καὶ |
[4, 12] |
μηδ'
ὁ
ἀήρ,
ἀλλὰ
πάντῃ
|
διῄεσαν |
δι'
αὐτοῦ.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[4, 12] |
γε
οὐδὲ
τὸ
ὕδωρ,
εἰ
|
ἦσαν |
οἱ
ἰχθύες
σιδηροῖ·
τῇ
ἁφῇ |
[4, 15] |
περιφορά.
ἔτι
δ'
εἰ
πλείους
|
ἦσαν |
οἱ
οὐρανοί,
ὁμοίως
ἂν
ἦν |
[4, 6] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἄπειροι
ἂν
|
ἦσαν |
τόποι
(μεθισταμένου
γὰρ
τοῦ
ὕδατος |
[4, 7] |
τούτοις
ἁφὴ
ἔστιν·
σύμφυσις
δέ,
|
ὅταν |
ἄμφω
ἐνεργείᾳ
ἓν
γένωνται.
καὶ |
[4, 4] |
ἡ
ὕλη
καὶ
τὸ
ἀόριστον·
|
ὅταν |
γὰρ
ἀφαιρεθῇ
τὸ
πέρας
καὶ |
[4, 13] |
μικροῦ
ἡ
αὐτή.
δῆλον
δέ·
|
ὅταν |
γὰρ
ἐξ
ὕδατος
ἀὴρ
γένηται, |
[4, 16] |
καὶ
μεταξύ
τι
αὐτῶν
ἕτερον·
|
ὅταν |
γὰρ
ἕτερα
τὰ
ἄκρα
τοῦ |
[4, 16] |
μὴν
οὐδ'
ἄνευ
γε
μεταβολῆς·
|
ὅταν |
γὰρ
μηδὲν
αὐτοὶ
μεταβάλλωμεν
τὴν |
[4, 16] |
καὶ
χρόνος.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
ὅταν |
γε
χρόνος
δοκῇ
γεγονέναι
τις, |
[4, 16] |
ἀδιαιρέτῳ
φαίνηται
ἡ
ψυχὴ
μένειν,
|
ὅταν |
δ'
αἰσθώμεθα
καὶ
ὁρίσωμεν,
τότε |
[4, 6] |
ἀλλ'
ὡς
μέρος
ἐν
ὅλῳ·
|
ὅταν |
δὲ
διῃρημένον
ᾖ
καὶ
ἁπτόμενον, |
[4, 6] |
ἐν
τῷ
σώματι
ἡ
χείρ,
|
ὅταν |
δὲ
διῃρημένον,
οἷον
ἐν
τῷ |
[4, 8] |
τὸν
ὄγκον
οὗ
δεκτικόν
ἐστιν,
|
ὅταν |
δὲ
στερηθῇ,
κενόν,
ὡς
τὸ |
[4, 16] |
γεγονέναι
οὐδείς,
ὅτι
οὐδὲ
κίνησις.
|
ὅταν |
δὲ
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον, |
[4, 7] |
δύναμιν
ἐν
τόπῳ
τὰ
μέρη,
|
ὅταν |
δὲ
χωρισθῇ
μὲν
ἅπτηται
δ' |
[4, 16] |
μυθολογουμένοις
καθεύδειν
παρὰ
τοῖς
ἥρωσιν,
|
ὅταν |
ἐγερθῶσι·
συνάπτουσι
γὰρ
τῷ
πρότερον |
[4, 4] |
τοῦ
τόπου
ἔσται
τόπος.
ἔτι
|
ὅταν |
ἐξ
ἀέρος
ὕδωρ
γένηται,
ἀπόλωλεν |
[4, 8] |
δοκεῖ
δὲ
πλῆρες
μὲν
εἶναι,
|
ὅταν |
ἔχῃ
τὸν
ὄγκον
οὗ
δεκτικόν |
[4, 11] |
τι
οἷον
τόπος
ἐστερημένος
σώματος,
|
ὅταν |
ᾖ
κενόν,
ποῦ
οἰσθήσεται
τὸ |
[4, 5] |
οὐ
μέρη,
ἅμα
δέ·
διὸ
|
ὅταν |
ᾖ
μέρη,
ἔσται
αὐτὸ
ἐν |
[4, 5] |
καθ'
αὑτὸ
ἢ
καθ'
ἕτερον.
|
ὅταν |
μὲν
γὰρ
ᾖ
μόρια
τοῦ |
[4, 6] |
ὁ
τόπος
ἀγγεῖον
ἀμετακίνητον.
διὸ
|
ὅταν |
μὲν
ἐν
κινουμένῳ
κινῆται
καὶ |
[4, 6] |
ὁ
πρῶτος
ἐν
ᾧ
ἐστιν)
|
ὅταν |
μὲν
οὖν
μὴ
διῃρημένον
ᾖ |
[4, 16] |
χρόνος
εἶναι
δοκεῖ·
καὶ
ὑποκείσθω.
|
ὅταν |
μὲν
οὖν
ὡς
ἓν
τὸ |
[4, 17] |
ἀρχὴ
τοῦ
δὲ
τελευτή.
ἀλλ'
|
ὅταν |
μὲν
οὕτω
λαμβάνῃ
τις
ὡς |
[4, 7] |
τὰ
δὲ
κατ'
ἐνέργειαν.
διὸ
|
ὅταν |
μὲν
συνεχὲς
ᾖ
τὸ
ὁμοιομερές, |
[4, 6] |
τε
μή,
οὐδὲν
ἧττον.
{ἔτι
|
ὅταν |
μὴ
διῃρημένον
ᾖ,
ὡς
μέρος |
[4, 16] |
εἶναι
χρόνον
τότε
συμβαίνει
ἡμῖν,
|
ὅταν |
μὴ
ὁρίσωμεν
μηδεμίαν
μεταβολήν,
ἀλλ' |
[4, 19] |
λέγεται
τῶν
νῦν,
ἄλλο
δ'
|
ὅταν |
ὁ
χρόνος
ὁ
τούτου
ἐγγὺς |
[4, 11] |
τῷ
κενῷ;
οὐ
γὰρ
συμβαίνει,
|
ὅταν |
ὅλον
τεθῇ
ὡς
ἐν
κεχωρισμένῳ |
[4, 6] |
τοῦ
μορίου,
ἐν
ᾧ
κινεῖται,
|
ὅταν |
ὅλον
τὸ
ἀγγεῖον
μεθίστηται,
ἀλλ' |
[4, 16] |
καὶ
τὸν
χρόνον
γε
γνωρίζομεν
|
ὅταν |
ὁρίσωμεν
τὴν
κίνησιν,
τῷ
πρότερον |
[4, 16] |
καὶ
τότε
φαμὲν
γεγονέναι
χρόνον,
|
ὅταν |
τοῦ
προτέρου
καὶ
ὑστέρου
ἐν |
[4, 7] |
μέρος
πρὸς
ὅλον
ἐστίν,
οἷον
|
ὅταν |
ὕδατος
κινήσῃ
τις
μόριον
ἢ |
[4, 19] |
ἐν
ἀναισθήτῳ
χρόνῳ
διὰ
μικρότητα
|
ἐκστάν· |
μεταβολὴ
δὲ
πᾶσα
φύσει
ἐκστατικόν. |
[4, 5] |
πάντων
δὲ
κυριώτατον
τὸ
ὡς
|
ἐν |
ἀγγείῳ
καὶ
ὅλως
ἐν
τόπῳ. |
[4, 17] |
Λυκείῳ
εἶναι
καὶ
τὸ
Κορίσκον
|
ἐν |
ἀγορᾷ.
καὶ
τοῦτο
δὴ
τῷ |
[4, 12] |
ὅσος
ὁ
κύβος,
οὕτω
καὶ
|
ἐν |
ἀέρι·
ἀλλὰ
τῇ
αἰσθήσει
ἄδηλον. |
[4, 5] |
εἶναι.
ὥστ'
εἰ
ὅτι
μάλιστα
|
ἐν |
ἀλλήλοις
εἶεν,
ὁ
μὲν
ἀμφορεὺς |
[4, 14] |
τε
διὰ
τὸ
εἶναι
τότε,
|
ἐν |
ἄλλῳ
δὲ
νῦν
ἐφθάρθαι
τὸ |
[4, 5] |
ἀλλὰ
πᾶν
ἢ
οὐδαμοῦ
ἢ
|
ἐν |
ἄλλῳ.
διχῶς
δὲ
τοῦτ'
ἔστιν, |
[4, 5] |
οὐ
χαλεπόν·
οὐδὲ
γὰρ
κωλύει
|
ἐν |
ἄλλῳ
εἶναι
τὸν
πρῶτον
τόπον, |
[4, 14] |
τῷ
ἐφεξῆς
οὐκ
ἔφθαρται
ἀλλ'
|
ἐν |
ἄλλῳ,
ἐν
τοῖς
μεταξὺ
{τοῖς} |
[4, 17] |
τὸ
αὐτό·
ᾗ
μὲν
γὰρ
|
ἐν |
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλῳ,
ἕτερον
(τοῦτο |
[4, 5] |
δὲ
ταῦτα
ληπτέον
ποσαχῶς
ἄλλο
|
ἐν |
ἄλλῳ
λέγεται.
ἕνα
μὲν
δὴ |
[4, 7] |
οὐρανῷ,
ὁ
δ'
οὐρανὸς
οὐκέτι
|
ἐν |
ἄλλῳ.
φανερὸν
δ'
ἐκ
τούτων |
[4, 19] |
πόρρω.
τὸ
δ'
ἐξαίφνης>
τὸ
|
ἐν |
ἀναισθήτῳ
χρόνῳ
διὰ
μικρότητα
ἐκστάν· |
[4, 5] |
προσηγορίαι
μέρη
ὄντα,
ὥς
γε
|
ἐν |
ἀνθρώπῳ
(ὁ
δὲ
ἀμφορεὺς
καὶ |
[4, 5] |
ἐν
αὑτῷ)
οἷον
τὸ
λευκὸν
|
ἐν |
ἀνθρώπῳ
ὅτι
ἐν
σώματι,
καὶ |
[4, 19] |
ὁ
χρόνος,
ἀλλ'
ἀριθμὸς
κινήσεως,
|
ἐν |
ἀριθμῷ
δὲ
κινήσεως
ἐνδέχεται
εἶναι |
[4, 19] |
τοῖς
πρότερον.
τὸ
δ'
εἶναι
|
ἐν |
ἀριθμῷ
ἐστιν
τὸ
εἶναί
τινα |
[4, 19] |
δὲ
ὥσπερ
ἔνια
λέγομεν
ὅτι
|
ἐν |
ἀριθμῷ
ἐστιν.
τοῦτο
δὲ
σημαίνει |
[4, 19] |
τοιαῦτα
οὕτως
ἐν
χρόνῳ
ὡς
|
ἐν |
ἀριθμῷ
μονὰς
καὶ
τὸ
περιττὸν |
[4, 19] |
κίνησιν.
ἐπεὶ
δέ
ἐστιν
ὡς
|
ἐν |
ἀριθμῷ
τὸ
ἐν
χρόνῳ,
ληφθήσεταί |
[4, 19] |
ἐστιν)
τὰ
δὲ
πράγματα
ὡς
|
ἐν |
ἀριθμῷ
τῷ
χρόνῳ
ἐστίν.
εἰ |
[4, 19] |
ὑπὸ
χρόνου
ὥσπερ
καὶ
τὰ
|
ἐν |
ἀριθμῷ
ὑπ'
ἀριθμοῦ>
καὶ
τὰ |
[4, 19] |
οὕτως
καὶ
ὁ
χρόνος
ἀεὶ
|
ἐν |
ἀρχῇ
καὶ
τελευτῇ.
καὶ
διὰ |
[4, 19] |
οὐχ
ὑπολείψει
δή·
αἰεὶ
γὰρ
|
ἐν |
ἀρχῇ.
τὸ
δ'
ἤδη>
τὸ |
[4, 17] |
κίνησιν
γνωρίζομεν
καὶ
τὸ
πρότερον
|
ἐν |
αὐτῇ
καὶ
τὸ
ὕστερον.
τοῦτο |
[4, 5] |
ἐπεὶ
οὐδὲν
τὸ
ἀγγεῖον
τοῦ
|
ἐν |
αὐτῷ
(ἕτερον
γὰρ
τὸ
πρώτως |
[4, 4] |
τοιούτοις
ὁ
τόπος.
εἰ
δ'
|
ἐν |
αὐτῷ
ὁ
τόπος
(δεῖ
γάρ, |
[4, 6] |
ὃ
οὔτε
ἐστὶ
μέρος
τοῦ
|
ἐν |
αὐτῷ
οὔτε
μεῖζον
τοῦ
διαστήματος |
[4, 15] |
οὖν
ἑκάστου
μεταβολὴ
καὶ
κίνησις
|
ἐν |
αὐτῷ
τῷ
μεταβάλλοντι
μόνον
ἐστίν, |
[4, 2] |
γὰρ
ἀπόλλυται
ὁ
τόπος
τῶν
|
ἐν |
αὐτῷ
φθειρομένων.
~οὐ
μὴν
ἀλλ' |
[4, 5] |
ἡ
φύσις
δεκτική,
τοῦτ'
ἐνδέχεται
|
ἐν |
αὑτῷ
εἶναι,
καὶ
ἔτι
ἐκεῖνο |
[4, 5] |
μὲν
οὖν
ἐνδέχεται
αὐτό
τι
|
ἐν |
αὑτῷ
εἶναι,
πρώτως
δ'
οὐκ |
[4, 5] |
ἀμφορέα,
εἴπερ
ἐνδέχεται
αὐτό
τι
|
ἐν |
αὑτῷ
εἶναι.
ὥστ'
εἰ
ὅτι |
[4, 5] |
ἐν
τούτῳ,
λεχθήσεται
τὸ
ὅλον
|
ἐν |
αὑτῷ·
λέγεται
γὰρ
καὶ
κατὰ |
[4, 14] |
δὲ
ἀνάγκη
ἀεὶ
τὸ
πρότερον.
|
ἐν |
αὑτῷ
μὲν
οὖν
ἐφθάρθαι
οὐχ |
[4, 5] |
ταὐτῷ
ἔσται·
αὐτός
τε
γὰρ
|
ἐν |
αὑτῷ
ὁ
ἀμφορεὺς
ἔσται,
εἰ |
[4, 5] |
ὅταν
ᾖ
μέρη,
ἔσται
αὐτὸ
|
ἐν |
αὑτῷ)
οἷον
τὸ
λευκὸν
ἐν |
[4, 5] |
μὲν
οὖν
ἀμφορεὺς
οὐκ
ἔσται
|
ἐν |
αὑτῷ,
οὐδ'
ὁ
οἶνος·
ὁ |
[4, 5] |
οἶνος.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἀδύνατον
|
ἐν |
αὑτῷ
τι
εἶναι
πρώτως,
δῆλον· |
[4, 5] |
ἐν
τῇ
ὕλῃ.
ἔτι
ὡς
|
ἐν |
βασιλεῖ
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ |
[4, 6] |
μεῖζον
τοῦ
διαστήματος
ἀλλ'
ἴσον·
|
ἐν |
γὰρ
τῷ
αὐτῷ
τὰ
ἔσχατα |
[4, 5] |
ἐν
ζῴῳ
καὶ
ὅλως
εἶδος
|
ἐν |
γένει.
ἄλλον
δὲ
ὡς
τὸ |
[4, 20] |
δοκεῖ
εἶναι
ὁ
χρόνος,
καὶ
|
ἐν |
γῇ
καὶ
ἐν
θαλάττῃ
καὶ |
[4, 12] |
ἄν
τι
ᾖ
τὸ
ἐντιθέμενον·
|
ἐν |
δὲ
δὴ
τῷ
κενῷ
τοῦτο |
[4, 5] |
ἐν
τούτῳ
ὅτι
ἐν
ἐπιφανείᾳ·
|
ἐν |
δὲ
ταύτῃ
οὐκέτι
κατ'
ἄλλο. |
[4, 2] |
κάτω
καὶ
πρόσθεν
καὶ
ὄπισθεν)
|
ἐν |
δὲ
τῇ
φύσει
διώρισται
χωρὶς |
[4, 11] |
φέρεται
εἰς
τὸν
οἰκεῖον
τόπον·
|
ἐν |
δὲ
τῷ
κενῷ
οὐδὲν
τούτων |
[4, 11] |
διὰ
τὸ
ὑπείκειν
φέρεσθαι
δοκεῖ·
|
ἐν |
δὲ
τῷ
κενῷ
πάντῃ
ὁμοίως |
[4, 20] |
νῦν,
ὕστερον
δὲ
τὸ
ἐγγύτερον,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
μέλλοντι
πρότερον
μὲν |
[4, 19] |
μεταβολὴ
δὲ
πᾶσα
φύσει
ἐκστατικόν.
|
ἐν |
δὲ
τῷ
χρόνῳ
πάντα
γίγνεται |
[4, 11] |
τάχος.
ὥστε
εἰ
διπλασίως
λεπτόν,
|
ἐν |
διπλασίῳ
χρόνῳ
τὴν
τὸ
Β |
[4, 5] |
τις,
ἆρα
καὶ
αὐτό
τι
|
ἐν |
ἑαυτῷ
ἐνδέχεται
εἶναι,
ἢ
οὐδέν, |
[4, 5] |
δὴ
ἐπακτικῶς
σκοποῦσιν
οὐδὲν
ὁρῶμεν
|
ἐν |
ἑαυτῷ
κατ'
οὐδένα
τῶν
διορισμῶν, |
[4, 6] |
ὡς
ἐν
τόπῳ
λέγεται
εἶναι
|
ἐν |
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
ὡς
μέρος
ἐν |
[4, 6] |
ἀλλὰ
μετ'
ἐκείνου,
διῃρημένον
δὲ
|
ἐν |
ἐκείνῳ·
καὶ
ἐάν
τε
κινῆται |
[4, 6] |
καὶ
συνεχὲς
μὲν
ὂν
οὐκ
|
ἐν |
ἐκείνῳ
κινεῖται
ἀλλὰ
μετ'
ἐκείνου, |
[4, 11] |
χρόνῳ,
τῷ
ἐφ'
οὗ
Η,
|
ἐν |
ἐλάττονι
δὲ
τοῦ
ἐφ'
οὗ |
[4, 16] |
μὴ
ὁρίσωμεν
μηδεμίαν
μεταβολήν,
ἀλλ'
|
ἐν |
ἑνὶ
καὶ
ἀδιαιρέτῳ
φαίνηται
ἡ |
[4, 5] |
σώματι,
καὶ
ἐν
τούτῳ
ὅτι
|
ἐν |
ἐπιφανείᾳ·
ἐν
δὲ
ταύτῃ
οὐκέτι |
[4, 5] |
δὲ
τρόπον
ὡς
ὁ
ἄνθρωπος
|
ἐν |
ζῴῳ
καὶ
ὅλως
εἶδος
ἐν |
[4, 6] |
ἂν
εἶναι
τόπος,
εἴ
γε
|
ἐν |
ἠρεμοῦντί
τις
σκοποίη
καὶ
μὴ |
[4, 6] |
τὴν
μορφήν,
καὶ
διὰ
τὸ
|
ἐν |
ἠρεμοῦντι
τῷ
περιέχοντι
γίγνεσθαι
τὴν |
[4, 20] |
χρόνος,
καὶ
ἐν
γῇ
καὶ
|
ἐν |
θαλάττῃ
καὶ
ἐν
οὐρανῷ.
ἢ |
[4, 5] |
λόγῳ.
ἔτι
ὡς
ἡ
ὑγίεια
|
ἐν |
θερμοῖς
καὶ
ψυχροῖς
καὶ
ὅλως |
[4, 19] |
ὅτι
ἦλθε
τήμερον.
τὰ
δ'
|
ἐν |
Ἰλίῳ
γέγονεν
οὐ
νῦν,
οὐδ' |
[4, 11] |
οἰσθήσεται,
συμβήσεται
τοῦτο
τὸ
ἀδύνατον·
|
ἐν |
ἴσῳ
γὰρ
ληφθήσεται
πλῆρές
τε |
[4, 11] |
ἦν
ἐν
τῷ
Η.
ὥστ'
|
ἐν |
ἴσῳ
χρόνῳ
δίεισι
πλῆρές
τε |
[4, 11] |
χρόνος
πρὸς
χρόνον.
ὡς
δ'
|
ἐν |
κεφαλαίῳ
εἰπεῖν,
δῆλον
τὸ
τοῦ |
[4, 11] |
συμβαίνει,
ὅταν
ὅλον
τεθῇ
ὡς
|
ἐν |
κεχωρισμένῳ
τόπῳ
καὶ
ὑπομένοντι
σῶμά |
[4, 19] |
χρόνος
ἔστιν,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
|
ἐν |
κινήσει
εἶναι
οὐδὲ
τὸ
ἐν |
[4, 16] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
ἀνάγκη
καὶ
|
ἐν |
κινήσει
εἶναι
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 20] |
τὸ
δὲ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
κινήσει
ἐστίν·
χρόνος
δὲ
ταῦτ' |
[4, 17] |
γνωρίζομεν
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
κινήσει,
ᾗ
δ'
ἀριθμητὸν
τὸ |
[4, 19] |
χρόνῳ.
οὐ
γὰρ
ὥσπερ
τὸ
|
ἐν |
κινήσει
ὂν
ἀνάγκη
κινεῖσθαι,
οὕτω |
[4, 19] |
ὅτε
κἀκεῖνο
ἔστιν,
καὶ
τῷ
|
ἐν |
κινήσει
ὄντι
εἶναι
τότε
κίνησιν. |
[4, 6] |
οἰόμεθα
ἐν
τόπῳ,
ὅτι
ἀεὶ
|
ἐν |
κινήσει.
ταύτης
δὲ
τὸ
μὲν |
[4, 17] |
γὰρ
καὶ
ὕστερόν
ἐστι
τὸ
|
ἐν |
κινήσει)
τὸ
δ'
εἶναι
ἕτερον |
[4, 6] |
ἀγγεῖον
ἀμετακίνητον.
διὸ
ὅταν
μὲν
|
ἐν |
κινουμένῳ
κινῆται
καὶ
μεταβάλλῃ
τὸ |
[4, 17] |
σοφισταὶ
λαμβάνουσιν
ἕτερον
τὸ
Κορίσκον
|
ἐν |
Λυκείῳ
εἶναι
καὶ
τὸ
Κορίσκον |
[4, 11] |
τίνα
γὰρ
αἰτίαν
οἰσθήσεται
θᾶττον;
|
ἐν |
μὲν
γὰρ
τοῖς
πλήρεσιν
ἐξ |
[4, 20] |
παρεληλυθότα
χρόνον
καὶ
τὸν
μέλλοντα·
|
ἐν |
μὲν
γὰρ
τῷ
παρεληλυθότι
πρότερον |
[4, 15] |
χρόνῳ
ὥρισται,
ταχὺ
μὲν
τὸ
|
ἐν |
ὀλίγῳ
πολὺ
κινούμενον,
βραδὺ
δὲ |
[4, 6] |
μὴ
διῃρημένον
ᾖ,
ὡς
μέρος
|
ἐν |
ὅλῳ
λέγεται,
οἷον
ἐν
τῷ |
[4, 6] |
ἐν
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
ὡς
μέρος
|
ἐν |
ὅλῳ·
ὅταν
δὲ
διῃρημένον
ᾖ |
[4, 19] |
τινι
οὕτω,
πάντα
τὰ
πράγματα
|
ἐν |
ὁτῳοῦν
ἔσται,
καὶ
ὁ
οὐρανὸς |
[4, 13] |
ἡ
αὐτὴ
οὖσα
ἢ
ἄλλη,
|
ἐν |
οὐθενὶ
ἐγγέγονε
τὸ
κυρτὸν
ὃ |
[4, 20] |
γῇ
καὶ
ἐν
θαλάττῃ
καὶ
|
ἐν |
οὐρανῷ.
ἢ
ὅτι
κινήσεώς
τι |
[4, 6] |
ἐν
τῷ
ἀέρι
δὲ
οὐκ
|
ἐν |
παντί,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
ἔσχατον |
[4, 20] |
τὴν
ψυχήν,
καὶ
διὰ
τί
|
ἐν |
παντὶ
δοκεῖ
εἶναι
ὁ
χρόνος, |
[4, 12] |
αἰσθήσει
ἄδηλον.
καὶ
αἰεὶ
δὴ
|
ἐν |
παντὶ
σώματι
ἔχοντι
μετάστασιν,
ἐφ' |
[4, 20] |
βραδύτερον
κατὰ
πᾶσάν
ἐστιν
μεταβολήν
|
(ἐν |
πᾶσι
γὰρ
οὕτω
φαίνεται)
λέγω |
[4, 15] |
πολὺ
κινούμενον,
βραδὺ
δὲ
τὸ
|
ἐν |
πολλῷ
ὀλίγον·
ὁ
δὲ
χρόνος |
[4, 6] |
καὶ
μεταβάλλῃ
τὸ
ἐντός,
οἷον
|
ἐν |
ποταμῷ
πλοῖον,
ὡς
ἀγγείῳ
χρῆται |
[4, 6] |
δὲ
διῃρημένον
ᾖ
καὶ
ἁπτόμενον,
|
ἐν |
πρώτῳ
ἐστὶ
τῷ
ἐσχάτῳ
τοῦ |
[4, 16] |
γεγονέναι
χρόνος,
καθάπερ
οὐδὲ
τοῖς
|
ἐν |
Σαρδοῖ
μυθολογουμένοις
καθεύδειν
παρὰ
τοῖς |
[4, 5] |
ἐν
σώματι
(ἡ
ἐπιφάνεια
γὰρ
|
ἐν |
σώματι)
ἡ
δ'
ἐπιστήμη
ἐν |
[4, 5] |
οὐκ
ἐνδέχεται.
οἷον
τὸ
λευκὸν
|
ἐν |
σώματι
(ἡ
ἐπιφάνεια
γὰρ
ἐν |
[4, 5] |
τὸ
λευκὸν
ἐν
ἀνθρώπῳ
ὅτι
|
ἐν |
σώματι,
καὶ
ἐν
τούτῳ
ὅτι |
[4, 5] |
ὡς
ἕξις,
τὸ
δὲ
θερμὸν
|
ἐν |
σώματι
ὡς
πάθος.
ὥστε
οὐκ |
[4, 8] |
ἰσχυρὸς
ὁ
ἀήρ,
καὶ
ἐναπολαμβάνοντες
|
ἐν |
ταῖς
κλεψύδραις.
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι |
[4, 10] |
κινούμενα.
καὶ
τοῦτο
δῆλον
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
τῶν
συνεχῶν
δίναις,
ὥσπερ |
[4, 10] |
τῶν
συνεχῶν
δίναις,
ὥσπερ
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
τῶν
ὑγρῶν.
ἐνδέχεται
δὲ |
[4, 4] |
τῇ
γῇ,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
ἐν |
ταύτῃ
ὅτι
ἐν
τῷδε
τῷ |
[4, 3] |
δὲ
σῶμα
εἶναι
τὸν
τόπον·
|
ἐν |
ταὐτῷ
γὰρ
ἂν
εἴη
δύο |
[4, 6] |
περιέχειν
δοκεῖ
ἡ
μορφὴ
εἶναι·
|
ἐν |
ταὐτῷ
γὰρ
τὰ
ἔσχατα
τοῦ |
[4, 10] |
σώματι,
ἢ
ἐνδέχεται
δύο
σώματα
|
ἐν |
ταὐτῷ
εἶναι
(ἀπορίαν
οὖν
κοινὴν |
[4, 8] |
ὥστε
εἰ
πολλὰ
ἴσα
ἐνδέχεται
|
ἐν |
ταὐτῷ
εἶναι,
καὶ
πολλὰ
ἄνισα. |
[4, 8] |
δὲ
δέξεται
καὶ
ἔσται
δύο
|
ἐν |
ταὐτῷ,
ἐνδέχοιτ'
ἂν
καὶ
ὁποσαοῦν |
[4, 5] |
συμβεβηκὸς
ἐνδέχεται·
ἅμα
γὰρ
δύο
|
ἐν |
ταὐτῷ
ἔσται·
αὐτός
τε
γὰρ |
[4, 6] |
αὔξησις
καὶ
φθίσις·
καὶ
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
αὐξήσει
καὶ
φθίσει
μεταβάλλει, |
[4, 20] |
τρίγωνα·
σχήματος
δὲ
οὔ,
ἀλλ'
|
ἐν |
τῇ
αὐτῇ
διαιρέσει
καὶ
μιᾷ. |
[4, 4] |
ἐν
τῷ
ἀέρι
δὲ
ὅτι
|
ἐν |
τῇ
γῇ,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[4, 19] |
ὁτῳοῦν
ἔσται,
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
|
ἐν |
τῇ
κέγχρῳ·
ὅτε
γὰρ
ἡ |
[4, 16] |
ὅταν
τοῦ
προτέρου
καὶ
ὑστέρου
|
ἐν |
τῇ
κινήσει
αἴσθησιν
λάβωμεν.
ὁρίζομεν |
[4, 16] |
ἤτοι
ὡς
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
τῇ
κινήσει
ἢ
ὡς
τὸ |
[4, 16] |
δὲ
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
τῇ
κινήσει
ὃ
μέν
ποτε |
[4, 15] |
τῷ
χρόνῳ
πάντα
ἐστὶν
καὶ
|
ἐν |
τῇ
τοῦ
ὅλου
σφαίρᾳ·
ἔστιν |
[4, 5] |
ψυχροῖς
καὶ
ὅλως
τὸ
εἶδος
|
ἐν |
τῇ
ὕλῃ.
ἔτι
ὡς
ἐν |
[4, 13] |
θερμοῦ
μᾶλλον
θερμόν,
οὐδενὸς
γενομένου
|
ἐν |
τῇ
ὕλῃ
θερμοῦ
ὃ
οὐκ |
[4, 5] |
δὴ
τρόπον
ὡς
ὁ
δάκτυλος
|
ἐν |
τῇ
χειρὶ
καὶ
ὅλως
τὸ |
[4, 16] |
σώματος
πάσχωμεν,
κίνησις
δέ
τις
|
ἐν |
τῇ
ψυχῇ
ἐνῇ,
εὐθὺς
ἅμα |
[4, 11] |
Α
εἰ
δίεισι
καὶ
κινηθήσεται
|
ἐν |
τινὶ
μὲν
χρόνῳ,
τῷ
ἐφ' |
[4, 8] |
διορίσεως·
καὶ
τοῦτ'
εἶναι
πρῶτον
|
ἐν |
τοῖς
ἀριθμοῖς·
τὸ
γὰρ
κενὸν |
[4, 5] |
ἀλλ'
ὥσπερ
ἡ
μὲν
ὑγίεια
|
ἐν |
τοῖς
θερμοῖς
ὡς
ἕξις,
τὸ |
[4, 12] |
δεῖ
δῆλον
εἶναι
οἷον
κενὸν
|
ἐν |
τοῖς
κινουμένοις.
νῦν
δ'
οὐδαμοῦ |
[4, 4] |
τε
λέγων
τὸ
μεταληπτικὸν
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
λεγομένοις
ἀγράφοις
δόγμασιν,
ὅμως |
[4, 5] |
ἄλλον
δὲ
ὡς
τὸ
ὅλον
|
ἐν |
τοῖς
μέρεσιν·
οὐ
γάρ
ἐστι |
[4, 14] |
οὐκ
ἔφθαρται
ἀλλ'
ἐν
ἄλλῳ,
|
ἐν |
τοῖς
μεταξὺ
{τοῖς}
νῦν
ἀπείροις |
[4, 6] |
καὶ
φέρεσθαι
φύσει
καὶ
μένειν
|
ἐν |
τοῖς
οἰκείοις
τόποις
ἕκαστον
τῶν |
[4, 6] |
ἡ
μὲν
ὕλη,
ὥσπερ
ἐλέχθη
|
ἐν |
τοῖς
πρότερον,
οὔτε
χωριστὴ
τοῦ |
[4, 19] |
πεφυκὸς
δὲ
κινεῖσθαι,
καθάπερ
εἴρηται
|
ἐν |
τοῖς
πρότερον.
τὸ
δ'
εἶναι |
[4, 4] |
ἐστί,
τόπον
εἶναι.
ὥστε
ζητητέος
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
ὁ
τόπος.
εἰ |
[4, 11] |
μὴ
χωρὶς
τιθῆται,
οὐκ
ἔσται
|
ἐν |
τόπῳ
ἀλλ'
ἐν
τῷ
ὅλῳ. |
[4, 3] |
σῶμα
ἐν
τόπῳ,
οὕτω
καὶ
|
ἐν |
τόπῳ
ἅπαντι
σῶμα·
πῶς
οὖν |
[4, 5] |
ὡς
ἐν
ἀγγείῳ
καὶ
ὅλως
|
ἐν |
τόπῳ.
ἀπορήσειε
δ'
ἄν
τις, |
[4, 20] |
ὤν,
ταῦτα
δὲ
κινητὰ
πάντα
|
(ἐν |
τόπῳ
γὰρ
πάντα)
ὁ
δὲ |
[4, 7] |
τόπος
καὶ
πού,
οὐχ
ὡς
|
ἐν |
τόπῳ
δέ,
ἀλλ'
ὡς
τὸ |
[4, 2] |
σώματα,
καὶ
πᾶν
σῶμα
αἰσθητὸν
|
ἐν |
τόπῳ,
διὰ
τούτων
ἄν
τις |
[4, 2] |
πολλοί,
πάντα
εἶναί
που
καὶ
|
ἐν |
τόπῳ.
εἰ
δ'
ἐστὶ
τοιοῦτο, |
[4, 5] |
πρῶτον
τόπον,
μὴ
μέντοι
ὡς
|
ἐν |
τόπῳ
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἡ |
[4, 6] |
ἐπεὶ
δὲ
λέγομεν
εἶναι
ὡς
|
ἐν |
τόπῳ
ἐν
τῷ
οὐρανῷ,
διότι |
[4, 7] |
δ'
ἐλέχθη,
τὰ
μέν
ἐστιν
|
ἐν |
τόπῳ
κατὰ
δύναμιν,
τὰ
δὲ |
[4, 9] |
οἴονται
εἶναι,
πᾶν
δὲ
σῶμα
|
ἐν |
τόπῳ,
κενὸν
δὲ
ἐν
ᾧ |
[4, 6] |
περιέχον
ἀλλὰ
συνεχές,
οὐχ
ὡς
|
ἐν |
τόπῳ
λέγεται
εἶναι
ἐν
ἐκείνῳ, |
[4, 4] |
ἢ
ὕλη)
ἔσται
ὁ
τόπος
|
ἐν |
τόπῳ·
μεταβάλλει
γὰρ
ἅμα
τῷ |
[4, 2] |
τὰ
μαθηματικά·
οὐκ
ὄντα
γὰρ
|
ἐν |
τόπῳ
ὅμως
κατὰ
τὴν
θέσιν |
[4, 19] |
ἐν
κινήσει
εἶναι
οὐδὲ
τὸ
|
ἐν |
τόπῳ
ὅτε
ἡ
κίνησις
καὶ |
[4, 6] |
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
μάλιστ'
οἰόμεθα
|
ἐν |
τόπῳ,
ὅτι
ἀεὶ
ἐν
κινήσει. |
[4, 3] |
ἄπειρον.
ἔτι
ὥσπερ
ἅπαν
σῶμα
|
ἐν |
τόπῳ,
οὕτω
καὶ
ἐν
τόπῳ |
[4, 16] |
τὸ
δὴ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
τόπῳ
πρῶτόν
ἐστιν.
ἐνταῦθα
μὲν |
[4, 7] |
ὁ
οὐρανός·
τὰ
γὰρ
μόρια
|
ἐν |
τόπῳ
πως
πάντα·
ἐπὶ
τῷ |
[4, 4] |
παρεκβάντας
εἰπεῖν,
διὰ
τί
οὐκ
|
ἐν |
τόπῳ
τὰ
εἴδη
καὶ
οἱ |
[4, 7] |
ᾖ
τὸ
ὁμοιομερές,
κατὰ
δύναμιν
|
ἐν |
τόπῳ
τὰ
μέρη,
ὅταν
δὲ |
[4, 19] |
ἀριθμῷ
ὑπ'
ἀριθμοῦ>
καὶ
τὰ
|
ἐν |
τόπῳ
ὑπὸ
τόπου.
φανερὸν
δὲ |
[4, 19] |
ἔν
τινί
ἐστιν,
οἷον
τὰ
|
ἐν |
τόπῳ
ὑπὸ
τοῦ
τόπου.
καὶ |
[4, 7] |
σῶμα
περιέχον
αὐτό,
τοῦτο
ἔστιν
|
ἐν |
τόπῳ,
ᾧ
δὲ
μή,
οὔ. |
[4, 11] |
κενὸν
πρὸς
τὸ
πλῆρες.
ἀλλ'
|
ἐν |
τοσούτῳ
χρόνῳ
ὅσος
ἐφ'
οὗ |
[4, 11] |
ἀλλ'
εἰ
διὰ
τοῦ
λεπτοτάτου
|
ἐν |
τοσῳδὶ
τὴν
τοσήνδε
φέρεται,
διὰ |
[4, 17] |
τὸ
νῦν
ἔστιν)
ὥστε
καὶ
|
ἐν |
τούτοις
ὃ
μέν
ποτε
ὂν |
[4, 5] |
τοῦ
ἐν
ᾧ
καὶ
τοῦ
|
ἐν |
τούτῳ.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
κατὰ |
[4, 19] |
Πάρων
ἀμαθέστατον,
ὅτι
καὶ
ἐπιλανθάνονται
|
ἐν |
τούτῳ,
λέγων
ὀρθότερον.
δῆλον
οὖν |
[4, 5] |
τὸ
ἐν
ᾧ
καὶ
τὸ
|
ἐν |
τούτῳ,
λεχθήσεται
τὸ
ὅλον
ἐν |
[4, 5] |
ἀνθρώπῳ
ὅτι
ἐν
σώματι,
καὶ
|
ἐν |
τούτῳ
ὅτι
ἐν
ἐπιφανείᾳ·
ἐν |
[4, 2] |
γὰρ
ἀὴρ
ἔστι
νῦν,
ὕδωρ
|
ἐν |
τούτῳ
πρότερον
ἦν,
ὥστε
δῆλον |
[4, 5] |
τῷ
πρώτῳ
κινητικῷ.
ἔτι
ὡς
|
ἐν |
τῷ
ἀγαθῷ
καὶ
ὅλως
ἐν |
[4, 6] |
ὅλῳ
ὅπερ
ἅπαν
τὸ
ὕδωρ
|
ἐν |
τῷ
ἀγγείῳ)
ἅμα
δὲ
καὶ |
[4, 4] |
δ'
ἐν
τῷ
οὐρανῷ,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι
δὲ
ὅτι
ἐν |
[4, 6] |
δὲ
ἐν
τῷ
οὐρανῷ·
καὶ
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι
δὲ
οὐκ
ἐν |
[4, 7] |
ἐν
τῷ
ὕδατι,
τοῦτο
δ'
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι,
οὗτος
δ'
ἐν |
[4, 4] |
νῦν
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
ὅτι
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι
οὗτος
δ'
ἐν |
[4, 6] |
τόπῳ
ἐν
τῷ
οὐρανῷ,
διότι
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι
οὗτος
δὲ
ἐν |
[4, 6] |
τὸ
ἔσχατον
αὐτοῦ
καὶ
περιέχον
|
ἐν |
τῷ
ἀέρι
φαμὲν
εἶναι
(εἰ |
[4, 7] |
ἐν
τῷ
ἀέρι,
οὗτος
δ'
|
ἐν |
τῷ
αἰθέρι,
ὁ
δ'
αἰθὴρ |
[4, 5] |
ἐκεῖνος,
ὁ
δ'
οἶνος
ἐνέσται
|
ἐν |
τῷ
ἀμφορεῖ
οὐχ
ᾗ
αὐτὸς |
[4, 4] |
καὶ
τὸ
ἀόριστον,
οὐκ
ἀεὶ
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
ἀλλ'
οὗπερ
καὶ |
[4, 6] |
τὸ
πεφυκὸς
εἶναι>
καὶ
μένον,
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
ἄπειροι
ἂν
ἦσαν |
[4, 14] |
μήτε
πρότερον
μήτε
ὕστερον
τὸ
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
εἶναι
καὶ
ἑνὶ |
[4, 12] |
διὰ
τί
οὐ
καὶ
ὁποσαοῦν
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
ἔσται;
ἓν
μὲν |
[4, 12] |
καθέξει
τὸ
ἴσον
κενὸν
καὶ
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
ἔσται
τῷ
τοῦ |
[4, 19] |
ἔχοι
ἂν
ὥσπερ
ὁ
κύκλος
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
πως
τὸ
κυρτὸν |
[4, 7] |
εἶναι
τόπον,
οὔτε
δύο
σώματα
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
τόπῳ,
οὔτε
διάστημά |
[4, 4] |
ἀπόλωλεν
ὁ
τόπος·
οὐ
γὰρ
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
τόπῳ
τὸ
γενόμενον |
[4, 5] |
ἄλλον
δὲ
ὡς
τὸ
γένος
|
ἐν |
τῷ
εἴδει
καὶ
ὅλως
τὸ |
[4, 14] |
ὥσπερ
στιγμὴν
στιγμῆς.
εἴπερ
οὖν
|
ἐν |
τῷ
ἐφεξῆς
οὐκ
ἔφθαρται
ἀλλ' |
[4, 11] |
ἐὰν
τοίνυν
μηδὲν
ᾖ
σῶμα
|
ἐν |
τῷ
Ζ,
ἔτι
θᾶττον.
ἀλλ' |
[4, 19] |
τούτοις
ἅπασιν
ἔσται
τὸ
εἶναι
|
ἐν |
τῷ
ἠρεμεῖν
ἢ
κινεῖσθαι.
ὅσα |
[4, 6] |
σώματος
κινεῖται,
τὸ
δὲ
ὕδωρ
|
ἐν |
τῷ
κάδῳ.
ἤδη
τοίνυν
φανερὸν |
[4, 6] |
χείρ,
ὅταν
δὲ
διῃρημένον,
οἷον
|
ἐν |
τῷ
κάδῳ
τὸ
ὕδωρ
ἢ |
[4, 13] |
δ'
ὁ
αὐτός,
ὥσπερ
ὅτι
|
ἐν |
τῷ
κενῷ
ἀκίνητα
πάντα,
οὕτω |
[4, 11] |
τὴν
γῆν
ἠρεμεῖν,
οὕτω
καὶ
|
ἐν |
τῷ
κενῷ
ἀνάγκη
ἠρεμεῖν·
οὐ |
[4, 11] |
ἢ
ἐν
{τῷ}
τόπῳ
ἢ
|
ἐν |
τῷ
κενῷ;
οὐ
γὰρ
συμβαίνει, |
[4, 12] |
διεληλυθέναι,
ὅπερ
ἦν
καὶ
πρότερον
|
ἐν |
τῷ
κενῷ,
ὥσπερ
ἂν
εἰ |
[4, 6] |
τῷ
κάδῳ
τὸ
ὕδωρ
ἢ
|
ἐν |
τῷ
κεραμίῳ
ὁ
οἶνος·
ἡ |
[4, 5] |
ὅλως
τὸ
μέρος
τοῦ
εἴδους
|
ἐν |
τῷ
λόγῳ.
ἔτι
ὡς
ἡ |
[4, 13] |
κενὸν
ἔστιν,
οὔθ'
ἁπλῶς
οὔτ'
|
ἐν |
τῷ
μανῷ,
οὔτε
δυνάμει,
εἰ |
[4, 16] |
δὴ
τῇ
θέσει·
ἐπεὶ
δ'
|
ἐν |
τῷ
μεγέθει
ἔστι
τὸ
πρότερον |
[4, 14] |
τε
πρότερον
καὶ
τὰ
ὕστερον
|
ἐν |
τῷ
νῦν
τῳδί
ἐστιν,
ἅμα |
[4, 7] |
καὶ
μένει
δὴ
φύσει
πᾶν
|
ἐν |
τῷ
οἰκείῳ
τόπῳ
οὐκ
ἀλόγως· |
[4, 5] |
χειρὶ
καὶ
ὅλως
τὸ
μέρος
|
ἐν |
τῷ
ὅλῳ.
ἄλλον
δὲ
ὡς |
[4, 11] |
οὐκ
ἔσται
ἐν
τόπῳ
ἀλλ'
|
ἐν |
τῷ
ὅλῳ.
ἔτι
εἰ
μὴ |
[4, 6] |
ταὐτὸ
ποιήσει
τὰ
μόρια
πάντα
|
ἐν |
τῷ
ὅλῳ
ὅπερ
ἅπαν
τὸ |
[4, 6] |
λέγομεν
εἶναι
ὡς
ἐν
τόπῳ
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ,
διότι
ἐν
τῷ |
[4, 4] |
ἐν
τῷ
ἀέρι
οὗτος
δ'
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ,
καὶ
ἐν
τῷ |
[4, 6] |
ἐν
τῷ
ἀέρι
οὗτος
δὲ
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ·
καὶ
ἐν
τῷ |
[4, 7] |
τῷ
αἰθέρι,
ὁ
δ'
αἰθὴρ
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ,
ὁ
δ'
οὐρανὸς |
[4, 4] |
(λέγω
δὲ
οἷον
σὺ
νῦν
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ
ὅτι
ἐν
τῷ |
[4, 7] |
τοῦ
παντός,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ
πάντα·
ὁ
γὰρ |
[4, 6] |
μέρος
ἐν
ὅλῳ
λέγεται,
οἷον
|
ἐν |
τῷ
ὀφθαλμῷ
ἡ
ὄψις
ἢ |
[4, 15] |
μηδὲν
δὲ
διαφερέτω
λέγειν
ἡμῖν
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
κίνησιν
ἢ
μεταβολήν. |
[4, 7] |
δέ,
ἀλλ'
ὡς
τὸ
πέρας
|
ἐν |
τῷ
πεπερασμένῳ.
οὐ
γὰρ
πᾶν |
[4, 6] |
μόρια
τοῦ
σώματος
καὶ
ὁ
|
ἐν |
τῷ
πλοίῳ
ἧλος,
τὰ
δ' |
[4, 5] |
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
ὅλως
|
ἐν |
τῷ
πρώτῳ
κινητικῷ.
ἔτι
ὡς |
[4, 6] |
τῷ
ὀφθαλμῷ
ἡ
ὄψις
ἢ
|
ἐν |
τῷ
σώματι
ἡ
χείρ,
ὅταν |
[4, 5] |
ἐν
τῷ
ἀγαθῷ
καὶ
ὅλως
|
ἐν |
τῷ
τέλει·
τοῦτο
δ'
ἐστὶ |
[4, 4] |
μεθεκτικοῦ
εἴτε
τῆς
ὕλης,
ὥσπερ
|
ἐν |
τῷ
Τιμαίῳ
γέγραφεν.
ἔτι
πῶς |
[4, 4] |
τὴν
χώραν
ταὐτό
φησιν
εἶναι
|
ἐν |
τῷ
Τιμαίῳ·
τὸ
γὰρ
μεταληπτικὸν |
[4, 11] |
καὶ
πῶς
δὴ
ἐνέσται
ἢ
|
ἐν |
{τῷ}
τόπῳ
ἢ
ἐν
τῷ |
[4, 7] |
γὰρ
τὸ
μέρος,
τὸ
δὲ
|
ἐν |
{τῷ}
τόπῳ
ὡς
διαιρετὸν
μέρος |
[4, 11] |
Η,
ἀντεστραμμένως
δίεισι
τῷ
τάχει
|
ἐν |
τῷ
τοσούτῳ
ὅσον
τὸ
Η, |
[4, 7] |
διὰ
τοῦτο
ἡ
μὲν
γῆ
|
ἐν |
τῷ
ὕδατι,
τοῦτο
δ'
ἐν |
[4, 14] |
ἕτερον,
μηδὲν
δ'
ἐστὶ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
χρόνῳ
ἄλλο
καὶ
ἄλλο |
[4, 4] |
δὲ
καὶ
ἐν
ταύτῃ
ὅτι
|
ἐν |
τῷδε
τῷ
τόπῳ,
ὃς
περιέχει |
[4, 12] |
ἀληθῶς
κενόν.
ὥσπερ
γὰρ
ἐὰν
|
ἐν |
ὕδατι
τιθῇ
τις
κύβον,
ἐκστήσεται |
[4, 11] |
πρὸς
κίνησιν
πάσης
ἔστι
λόγος
|
(ἐν |
χρόνῳ
γάρ
ἐστι,
χρόνου
δὲ |
[4, 19] |
ὁ
χρόνος
ποιεῖ,
ἀλλὰ
συμβαίνει
|
ἐν |
χρόνῳ
γίγνεσθαι
καὶ
ταύτην
τὴν |
[4, 19] |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου.
τὸ
γὰρ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι
δυοῖν
ἐστιν
θάτερον, |
[4, 19] |
ὄντα
ὁτὲ
δὲ
μή,
ἀνάγκη
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι
(ἔστιν
γὰρ
χρόνος |
[4, 19] |
ἀνάγκη
παρακολουθεῖν,
καὶ
τῷ
ὄντι
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναί
τινα
χρόνον
ὅτε |
[4, 19] |
καὶ
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι
τὸ
εἶναι
ὅτε |
[4, 19] |
καὶ
τοῦτ'
ἔστιν
αὐτῇ
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι,
τὸ
μετρεῖσθαι
αὐτῆς |
[4, 19] |
τοῖς
ἄλλοις
τοῦτ'
ἔστι
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι,
τὸ
μετρεῖσθαι
αὐτῶν |
[4, 19] |
ἐν
χρόνῳ·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι
τὸ
μετρεῖσθαί
ἐστι |
[4, 19] |
καὶ
ἔστιν
τῇ
κινήσει
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ
εἶναι
τὸ
μετρεῖσθαι
τῷ |
[4, 19] |
τοῦ
χρόνου
ὡς
οὐκ
ὄντα
|
ἐν |
χρόνῳ.
ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
ὁ |
[4, 20] |
καὶ
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
ἐν |
χρόνῳ
ἔσται·
ἐν
ᾧ
γὰρ |
[4, 20] |
ἀλλὰ
μὴν
τό
γε
πρότερον
|
ἐν |
χρόνῳ
ἐστί·
πρότερον
γὰρ
καὶ |
[4, 20] |
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ
πᾶσα
κίνησις
|
ἐν |
χρόνῳ
ἐστίν.
ἄξιον
δ'
ἐπισκέψεως |
[4, 16] |
τοῖς
ἐκεῖ.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
ἐν |
χρόνῳ
ἔστιν
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 20] |
μέλλοντος·
ὥστ'
ἐπεὶ
τὰ
νῦν
|
ἐν |
χρόνῳ,
καὶ
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 20] |
ἢ
ὁποιασοῦν;
καὶ
γὰρ
γίγνεται
|
ἐν |
χρόνῳ
καὶ
φθείρεται
καὶ
αὐξάνεται |
[4, 19] |
ἐστιν
ὡς
ἐν
ἀριθμῷ
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ,
ληφθήσεταί
τις
πλείων
χρόνος |
[4, 19] |
τὸ
μὴ
ὂν
ἔσται
πᾶν
|
ἐν |
χρόνῳ,
οἷον
ὅσα
μὴ
ἐνδέχεται |
[4, 19] |
ὄντος·
διὸ
ἀνάγκη
πάντα
τὰ
|
ἐν |
χρόνῳ
ὄντα
περιέχεσθαι
ὑπὸ
χρόνου, |
[4, 19] |
τις
πλείων
χρόνος
παντὸς
τοῦ
|
ἐν |
χρόνῳ
ὄντος·
διὸ
ἀνάγκη
πάντα |
[4, 19] |
ἀνάγκη
κινεῖσθαι,
οὕτω
καὶ
τὸ
|
ἐν |
χρόνῳ·
οὐ
γὰρ
κίνησις
ὁ |
[4, 19] |
ᾗ
αἰεὶ
ὄντα,
οὐκ
ἔστιν
|
ἐν |
χρόνῳ·
οὐ
γὰρ
περιέχεται
ὑπὸ |
[4, 19] |
{κατὰ
συμβεβηκός}
πᾶσα
γὰρ
ἠρεμία
|
ἐν |
χρόνῳ.
οὐ
γὰρ
ὥσπερ
τὸ |
[4, 19] |
ἔστι,
καὶ
οὐκ
ἔσται
τοῦτ'
|
ἐν |
χρόνῳ.
οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
τὸ |
[4, 20] |
ὥστε
ἐπεὶ
τὸ
μὲν
πρότερον
|
ἐν |
χρόνῳ,
πάσῃ
δ'
ἀκολουθεῖ
κινήσει |
[4, 20] |
μεταβολὴ
καὶ
ἅπαν
τὸ
κινούμενον
|
ἐν |
χρόνῳ.
τὸ
γὰρ
θᾶττον
καὶ |
[4, 19] |
κινεῖται
μήτ'
ἠρεμεῖ,
οὐκ
ἔστιν
|
ἐν |
χρόνῳ·
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐν |
[4, 19] |
ἐν
ᾧ
ἐστιν,
ὥστ'
εἰ
|
ἐν |
χρόνῳ,
ὑπὸ
χρόνου.
μετρήσει
δ' |
[4, 19] |
πρότερον
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα
οὕτως
|
ἐν |
χρόνῳ
ὡς
ἐν
ἀριθμῷ
μονὰς |
[4, 5] |
ἐν
σώματι)
ἡ
δ'
ἐπιστήμη
|
ἐν |
ψυχῇ·
κατὰ
ταῦτα
δὲ
αἱ |
[4, 13] |
οὐχ
οὕτω
τὸ
κενὸν
ὡς
|
ἐν |
ᾧ,
ἀλλ'
ὥσπερ
οἱ
ἀσκοὶ |
[4, 5] |
ἔσται·
ὅ
τε
γὰρ
καὶ
|
ἐν |
ᾧ,
ἀμφότερα
τοῦ
αὐτοῦ
μόρια. |
[4, 4] |
καὶ
τόπος
ὁ
μὲν
κοινός,
|
ἐν |
ᾧ
ἅπαντα
τὰ
σώματά
ἐστιν, |
[4, 2] |
μεταβαλλόντων
ἕτερον
πάντων
εἶναι
δοκεῖ·
|
ἐν |
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ
ἔστι
νῦν, |
[4, 4] |
πράγματος,
τὸν
δὲ
τόπον
ἐνδέχεται·
|
ἐν |
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ
ἦν,
ἐν |
[4, 6] |
ἀγγεῖον
μεθίστηται,
ἀλλ'
ὁ
αὐτός·
|
ἐν |
ᾧ
γὰρ
ἔστιν,
ἀντιμεθίσταται
ὁ |
[4, 20] |
καὶ
ὕστερον
ἐν
χρόνῳ
ἔσται·
|
ἐν |
ᾧ
γὰρ
τὸ
νῦν,
καὶ |
[4, 6] |
μόρια
τοῦ
ὕδατος,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐν |
ᾧ
γίγνονται
τόπῳ,
ὃς
μέρος |
[4, 6] |
εἶναι,
τοιοῦτος
δ'
ὁ
πρῶτος
|
ἐν |
ᾧ
ἐστιν)
ὅταν
μὲν
οὖν |
[4, 19] |
τὸ
εἶναι
αὐτοῦ
τῷ
ἀριθμῷ
|
ἐν |
ᾧ
ἐστιν,
ὥστ'
εἰ
ἐν |
[4, 5] |
ᾖ
μόρια
τοῦ
ὅλου
τὸ
|
ἐν |
ᾧ
καὶ
τὸ
ἐν
τούτῳ, |
[4, 5] |
ἄλλος
γὰρ
ὁ
λόγος
τοῦ
|
ἐν |
ᾧ
καὶ
τοῦ
ἐν
τούτῳ. |
[4, 6] |
ἄλλος
ὁ
τόπος
τοῦ
μορίου,
|
ἐν |
ᾧ
κινεῖται,
ὅταν
ὅλον
τὸ |
[4, 10] |
εἶναι
τὸ
κενὸν
οὕτως
ὡς
|
ἐν |
ᾧ
κινεῖται·
τοῦτο
δ'
ἂν |
[4, 19] |
ἤδη,
ὅτι
ἐγγὺς
ὁ
χρόνος
|
ἐν |
ᾧ
μέλλει)
καὶ
τοῦ
παρεληλυθότος |
[4, 9] |
μή,
οὔ)
ἄλλον
δὲ
τρόπον,
|
ἐν |
ᾧ
μὴ
τόδε
τι
μηδ' |
[4, 9] |
ἐκ
συλλογισμοῦ
τοῦτο
εἶναι
κενόν,
|
ἐν |
ᾧ
μηδέν
ἐστι
βαρὺ
ἢ |
[4, 8] |
ἄνθρωποι
βούλονται
κενὸν
εἶναι
διάστημα
|
ἐν |
ᾧ
μηδέν
ἐστι
σῶμα
αἰσθητόν· |
[4, 9] |
δὴ
τὸ
κενὸν
τόπος
εἶναι
|
ἐν |
ᾧ
μηδέν
ἐστι.
τούτου
δ' |
[4, 7] |
τι
δεῖ
εἶναι
παρὰ
τοῦτο
|
ἐν |
ᾧ,
ὃ
περιέχει·
παρὰ
δὲ |
[4, 8] |
ὂν
ἅπαν
εἶναι
σῶμα
φασίν,
|
ἐν |
ᾧ
ὅλως
μηδέν
ἐστι,
τοῦτ' |
[4, 13] |
τῆς
φλογὸς
λαβεῖν
τι
μέγεθος
|
ἐν |
ᾧ
οὐ
καὶ
θερμότης
καὶ |
[4, 5] |
τὸ
πρώτως
ὅ
τε
καὶ
|
ἐν |
ᾧ)
οὐκ
ἂν
εἴη
οὔτε |
[4, 4] |
σώματά
ἐστιν,
ὁ
δ'
ἴδιος,
|
ἐν |
ᾧ
πρώτῳ
(λέγω
δὲ
οἷον |
[4, 9] |
κενόν·
δεῖ
γὰρ
τόπον
εἶναι
|
ἐν |
ᾧ
σώματος
ἔστι
διάστημα
ἁπτοῦ. |
[4, 9] |
σῶμα
ἐν
τόπῳ,
κενὸν
δὲ
|
ἐν |
ᾧ
τόπῳ
μηδέν
ἐστι
σῶμα, |
[4, 11] |
τοίνυν
ὅτι,
εἰ
ἔστι
χρόνος
|
ἐν |
ᾧ
τοῦ
κενοῦ
ὁτιοῦν
οἰσθήσεται, |
[4, 6] |
οὕτω
μεταβέβληκε
τὸν
τόπον,
ὅτι
|
ἐν |
ᾧ
ὑπάρχουσι
μεταβάλλει.
ἐπεὶ
δὲ |
[4, 15] |
εἰποῦσιν
εἶναι
ὁ
χρόνος,
ὅτι
|
ἔν |
τε
τῷ
χρόνῳ
πάντα
ἐστὶν |
[4, 5] |
εἰ
ὁ
τόπος
ἐστί
τι,
|
ἔν |
τινι
ἔσται,
λύειν
οὐ
χαλεπόν· |
[4, 19] |
χρόνου,
ὥσπερ
καὶ
τἆλλα
ὅσα
|
ἔν |
τινί
ἐστιν,
οἷον
τὰ
ἐν |
[4, 19] |
ἔστιν.
εἰ
γὰρ
ἔσται
τὸ
|
ἔν |
τινι
οὕτω,
πάντα
τὰ
πράγματα |
[4, 7] |
εἴρηται,
οὔ
που
ὅλος
οὐδ'
|
ἔν |
τινι
τόπῳ
ἐστίν,
εἴ
γε |
[4, 17] |
φορὰ
μία
τῷ
φερομένῳ,
ὅτι
|
ἕν |
(καὶ
οὐχ
ὅ
ποτε
ὄν |
[4, 16] |
τὸ
νῦν
ἀλλὰ
ταὐτὸ
καὶ
|
ἕν, |
οὐκ
ἂν
ἦν
χρόνος,
οὕτως |
[4, 6] |
ἐστιν
ὧν
ἀνάγκη
τὸν
τόπον
|
ἕν |
τι
εἶναι·
ἢ
γὰρ
μορφὴ |
[4, 7] |
σύμφυσις
δέ,
ὅταν
ἄμφω
ἐνεργείᾳ
|
ἓν |
γένωνται.
καὶ
περὶ
μὲν
τόπου, |
[4, 19] |
τότε
ὅτε
ὁ
χρόνος
ἔστιν,
|
ἓν |
δὲ
ὥσπερ
ἔνια
λέγομεν
ὅτι |
[4, 14] |
πέρας
ἔστιν,
οὔτε
ἂν
ἐφ'
|
ἓν |
ᾖ
συνεχὲς
οὔτε
ἂν
ἐπὶ |
[4, 14] |
παρελθὸν
καὶ
τὸ
μέλλον,
πότερον
|
ἓν |
καὶ
ταὐτὸν
ἀεὶ
διαμένει
ἢ |
[4, 4] |
γὰρ
μεταληπτικὸν
καὶ
τὴν
χώραν
|
ἓν |
καὶ
ταὐτόν.
ἄλλον
δὲ
τρόπον |
[4, 11] |
τις
ἐπισκοπῇ,
μὴ
ἐνδέχεσθαι
μηδὲ
|
ἓν |
κινεῖσθαι,
ἐὰν
ᾖ
κενόν·
ὥσπερ |
[4, 12] |
ὁποσαοῦν
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἔσται;
|
ἓν |
μὲν
δὴ
τοῦτο
ἄτοπον
καὶ |
[4, 8] |
φάσκοντες
εἶναι
μᾶλλον.
λέγουσιν
δ'
|
ἓν |
μὲν
ὅτι
κίνησις
ἡ
κατὰ |
[4, 19] |
χρόνῳ
εἶναι
δυοῖν
ἐστιν
θάτερον,
|
ἓν |
μὲν
τὸ
εἶναι
τότε
ὅτε |
[4, 14] |
δυνατόν·
οὐδενὸς
γὰρ
διαιρετοῦ
πεπερασμένου
|
ἓν |
πέρας
ἔστιν,
οὔτε
ἂν
ἐφ' |
[4, 16] |
νῦν
τὸ
ὕστερον
νῦν
καὶ
|
ἓν |
ποιοῦσιν,
ἐξαιροῦντες
διὰ
τὴν
ἀναισθησίαν |
[4, 16] |
ὑποκείσθω.
ὅταν
μὲν
οὖν
ὡς
|
ἓν |
τὸ
νῦν
αἰσθανώμεθα,
καὶ
μὴ |
[4, 20] |
ἢ
τὸ
ἀριθμητόν.
εἰ
δὲ
|
μηδὲν |
ἄλλο
πέφυκεν
ἀριθμεῖν
ἢ
ψυχὴ |
[4, 16] |
ἄνευ
γε
μεταβολῆς·
ὅταν
γὰρ
|
μηδὲν |
αὐτοὶ
μεταβάλλωμεν
τὴν
διάνοιαν
ἢ |
[4, 7] |
τινι
τόπῳ
ἐστίν,
εἴ
γε
|
μηδὲν |
αὐτὸν
περιέχει
σῶμα·
ἐφ'
ᾧ |
[4, 14] |
γὰρ
αἰεὶ
ἕτερον
καὶ
ἕτερον,
|
μηδὲν |
δ'
ἐστὶ
τῶν
ἐν
τῷ |
[4, 15] |
τοίνυν
οὐκ
ἔστιν
κίνησις,
φανερόν·
|
μηδὲν |
δὲ
διαφερέτω
λέγειν
ἡμῖν
ἐν |
[4, 16] |
γὰρ
ἐὰν
ᾖ
σκότος
καὶ
|
μηδὲν |
διὰ
τοῦ
σώματος
πάσχωμεν,
κίνησις |
[4, 6] |
τὰ
ἔσχατα
εἰ
μὴ
ἔστι
|
μηδὲν |
διάστημα
παρὰ
τὸ
τοῦ
ἐγγιγνομένου |
[4, 12] |
ἔχει.
ὥστ'
εἰ
τοῦ
τόπου
|
μηδὲν |
διαφέρει,
τί
δεῖ
ποιεῖν
τόπον |
[4, 9] |
τοῦτο
εἶναι
κενόν,
ἐν
ᾧ
|
μηδέν |
ἐστι
βαρὺ
ἢ
κοῦφον.
ταῦτα |
[4, 8] |
κενὸν
εἶναι
διάστημα
ἐν
ᾧ
|
μηδέν |
ἐστι
σῶμα
αἰσθητόν·
οἰόμενοι
δὲ |
[4, 9] |
κενὸν
δὲ
ἐν
ᾧ
τόπῳ
|
μηδέν |
ἐστι
σῶμα,
ὥστ'
εἴ
που |
[4, 8] |
σῶμα
φασίν,
ἐν
ᾧ
ὅλως
|
μηδέν |
ἐστι,
τοῦτ'
εἶναι
κενόν,
διὸ |
[4, 9] |
κενὸν
τόπος
εἶναι
ἐν
ᾧ
|
μηδέν |
ἐστι.
τούτου
δ'
αἴτιον
ὅτι |
[4, 11] |
Α,
ἐὰν
φέρηται.
ἐὰν
τοίνυν
|
μηδὲν |
ᾖ
σῶμα
ἐν
τῷ
Ζ, |
[4, 13] |
τοῦ
ὅλου
ἴσος
ᾖ,
ἢ
|
μηδὲν |
κινεῖσθαι·
ἀεὶ
γὰρ
μεθισταμένου
τοῦτο |
[4, 19] |
καὶ
πράττειν,
φθείρεται
δὲ
καὶ
|
μηδὲν |
κινούμενον.
καὶ
ταύτην
μάλιστα
λέγειν |
[4, 11] |
τοῦ
σώματος,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
|
μηδὲν |
πρὸς
ἀριθμόν.
εἰ
γὰρ
τὰ |
[4, 6] |
ἐκεῖνο
οὗ
τόπος
ἐστί,
καὶ
|
μηδὲν |
τοῦ
πράγματος,
ἔτι
τὸν
πρῶτον |
[4, 6] |
δὲ
τόπος
ἄμφω.
εἰ
τοίνυν
|
μηδὲν |
τῶν
τριῶν
ὁ
τόπος
ἐστίν, |
[4, 5] |
ἐν
ἑαυτῷ
ἐνδέχεται
εἶναι,
ἢ
|
οὐδέν, |
ἀλλὰ
πᾶν
ἢ
οὐδαμοῦ
ἢ |
[4, 14] |
καὶ
οὔτε
πρότερον
οὔτε
ὕστερον
|
οὐδὲν |
ἄλλο
ἄλλου.
περὶ
μὲν
οὖν |
[4, 20] |
κυκλοφορίᾳ·
παρὰ
γὰρ
τὸ
μέτρον
|
οὐδὲν |
ἄλλο
παρεμφαίνεται
τῷ
μετρουμένῳ,
ἀλλ' |
[4, 19] |
δὲ
ἱκανὸν
ὅτι
γίγνεται
μὲν
|
οὐδὲν |
ἄνευ
τοῦ
κινεῖσθαί
πως
αὐτὸ |
[4, 3] |
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν
ὄντων
|
(οὐδὲν |
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ
συνέστηκεν)
οὔτε |
[4, 12] |
ὄγκον,
εἰ
ἀπαθὲς
ὁ
ὄγκος;
|
οὐδὲν |
γὰρ
συμβάλλεται,
εἰ
ἕτερον
περὶ |
[4, 12] |
τῷ
κενῷ
τοῦτο
μὲν
ἀδύνατον
|
(οὐδὲν |
γὰρ
σῶμα)
διὰ
δὲ
τοῦ |
[4, 3] |
σώματα,
ἐκ
δὲ
τῶν
νοητῶν
|
οὐδὲν |
γίγνεται
μέγεθος.
ἔτι
δὲ
καὶ |
[4, 11] |
οὐδὲ
μέσον,
ᾗ
δὲ
κενόν,
|
οὐδὲν |
διάφορον
τὸ
ἄνω
τοῦ
κάτω |
[4, 11] |
τέτταρα
ὅσῳ
τε
ὑπερέχει
καὶ
|
οὐδέν. |
διὸ
οὐδὲ
γραμμὴ
στιγμῆς
ὑπερέχει, |
[4, 9] |
εἴ
που
μὴ
ἔστι
σῶμα,
|
οὐδὲν |
εἶναι
ἐνταῦθα.
σῶμα
δὲ
πάλιν |
[4, 11] |
ἄπειρον;
ᾗ
μὲν
γὰρ
ἄπειρον,
|
οὐδὲν |
ἔσται
ἄνω
οὐδὲ
κάτω
οὐδὲ |
[4, 3] |
μὲν
γὰρ
ἔχει,
σῶμα
δ'
|
οὐδέν· |
ἔστι
δὲ
τὰ
μὲν
τῶν |
[4, 7] |
δὲ
τὸ
πᾶν
καὶ
ὅλον
|
οὐδέν |
ἐστιν
ἔξω
τοῦ
παντός,
καὶ |
[4, 2] |
οὗ
γὰρ
ἄνευ
τῶν
ἄλλων
|
οὐδὲν |
ἔστιν,
ἐκεῖνο
δ'
ἄνευ
τῶν |
[4, 12] |
ἐστιν
ἢ
βαρὺ
ἢ
κοῦφον,
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἕτερον
τῷ
εἶναι
πάντων |
[4, 6] |
τὸ
περιέχον
ἐάν
τε
μή,
|
οὐδὲν |
ἧττον.
{ἔτι
ὅταν
μὴ
διῃρημένον |
[4, 17] |
συμβήσεται)
καὶ
ἔτι
φανερὸν
ὅτι
|
οὐδὲν |
μόριον
τὸ
νῦν
τοῦ
χρόνου, |
[4, 14] |
τὰ
δὲ
μέλλει,
ἔστι
δ'
|
οὐδέν, |
ὄντος
μεριστοῦ.
τὸ
δὲ
νῦν |
[4, 5] |
λευκόν.
οὔτε
δὴ
ἐπακτικῶς
σκοποῦσιν
|
οὐδὲν |
ὁρῶμεν
ἐν
ἑαυτῷ
κατ'
οὐδένα |
[4, 4] |
τὰ
πάθη
τῆς
σφαίρας,
λείπεται
|
οὐδὲν |
παρὰ
τὴν
ὕλην.
διὸ
καὶ |
[4, 1] |
ὑπαρχόντων.
ἔτι
δ'
οὐδ'
ἔχομεν
|
οὐδὲν |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
οὔτε
προηπορημένον |
[4, 4] |
τῷδε
τῷ
τόπῳ,
ὃς
περιέχει
|
οὐδὲν |
πλέον
ἢ
σέ)
εἰ
δή |
[4, 5] |
ἐκεῖνο
δὲ
φανερόν,
ὅτι
ἐπεὶ
|
οὐδὲν |
τὸ
ἀγγεῖον
τοῦ
ἐν
αὐτῷ |
[4, 4] |
τόπος
μεταφορητός)
τὸ
δ'
ἀγγεῖον
|
οὐδὲν |
τοῦ
πράγματός
ἐστιν.
ᾗ
μὲν |
[4, 11] |
τόπον·
ἐν
δὲ
τῷ
κενῷ
|
οὐδὲν |
τούτων
ὑπάρχει,
οὐδ'
ἔσται
φέρεσθαι |
[4, 19] |
δὲ
τούτου
ὅτι
οὐδὲ
πάσχει
|
οὐδὲν |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου
ὡς
οὐκ |
[4, 10] |
οὐδαμῶς,
δι'
ὃ
καὶ
Μέλισσον
|
ἔλαθεν· |
ἀλλοιοῦσθαι
γὰρ
τὸ
πλῆρες
ἐνδέχεται. |
[4, 11] |
φέρεται·
πῶς
γὰρ
οἰσθήσεται
τὸ
|
ἐντεθὲν |
ἢ
μενεῖ;
καὶ
περὶ
τοῦ |
[4, 11] |
ᾖ
κενόν,
ποῦ
οἰσθήσεται
τὸ
|
εἰστεθὲν |
εἰς
αὐτὸ
σῶμα;
οὐ
γὰρ |
[4, 11] |
ἔχει
τὸ
φερόμενον
ἢ
τὸ
|
ἀφεθέν. |
ἰσοταχῆ
ἄρα
πάντ'
ἔσται.
ἀλλ' |
[4, 11] |
ἂν
ἔχοι
εἰπεῖν
διὰ
τί
|
κινηθὲν |
στήσεταί
που·
τί
γὰρ
μᾶλλον |
[4, 7] |
μὲν
εἰπεῖν,
ἀσαφῶς
δὲ
νῦν
|
ῥηθὲν |
τότ'
ἔσται
σαφέστερον.
εἰ
οὖν |
[4, 18] |
εἶναι
τοιοῦτον
ἡ
κίνησις
ταῦτα
|
πέπονθεν, |
διὰ
δὲ
τὴν
κίνησιν
ὁ |
[4, 2] |
καὶ
κάτω
καὶ
πρόσθεν
καὶ
|
ὄπισθεν) |
ἐν
δὲ
τῇ
φύσει
διώρισται |
[4, 2] |
καὶ
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
|
πρόσθεν |
καὶ
ὄπισθεν)
ἐν
δὲ
τῇ |
[4, 16] |
ζητοῦμεν
τί
ἐστιν
ὁ
χρόνος,
|
ἐντεῦθεν |
ἀρχομένοις,
τί
τῆς
κινήσεώς
ἐστιν. |
[4, 15] |
οὔ·
μέρος
γὰρ
περιφορᾶς
τὸ
|
ληφθέν, |
ἀλλ'
οὐ
περιφορά.
ἔτι
δ' |
[4, 8] |
ἣν
οὐκ
ἂν
εἴη
τὸ
|
λεχθέν, |
οὐκ
ἔστιν
εἰπεῖν.
εἰ
δὲ |
[4, 13] |
δὴ
διὰ
ταῦτα
κενόν
τι
|
φαῖεν |
ἂν
εἶναι,
ἡμεῖς
δὲ
λέγομεν |
[4, 9] |
κἂν
ἀπορήσειέ
τις,
τί
ἂν
|
φαῖεν, |
εἰ
ἔχοι
τὸ
διάστημα
χρῶμα |
[4, 20] |
ἅμα
δύο
ἴσοι
χρόνοι
ἂν
|
εἶεν· |
ἢ
οὔ;
ὁ
αὐτὸς
γὰρ |
[4, 20] |
οἱ
μὴ
ἅμα·
εἰ
γὰρ
|
εἶεν |
κύνες,
οἱ
δ'
ἵπποι,
ἑκάτεροι |
[4, 5] |
εἰ
ὅτι
μάλιστα
ἐν
ἀλλήλοις
|
εἶεν, |
ὁ
μὲν
ἀμφορεὺς
δέξεται
τὸν |
[4, 6] |
οὐρανοῦ.
καὶ
ἡ
ὕλη
δὲ
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
τόπος,
εἴ
γε |
[4, 4] |
εἰκότως
δ'
ἐκ
τούτων
σκοπουμένοις
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
χαλεπὸν
γνωρίσαι
τί |
[4, 4] |
πέρας
τι
ἂν
εἴη,
ὥστε
|
δόξειεν |
ἂν
τὸ
εἶδος
καὶ
ἡ |
[4, 20] |
ἂν
ὁ
χρόνος
ἢ
οὔ,
|
ἀπορήσειεν |
ἄν
τις.
ἀδυνάτου
γὰρ
ὄντος |
[4, 4] |
τόπον,
καὶ
πάλιν
ἐξ
ὧν
|
ἀπορήσειεν |
ἄν
τις
αὐτοῦ
περὶ
τῆς |
[4, 14] |
ἀμυδρῶς,
ἐκ
τῶνδέ
τις
ἂν
|
ὑποπτεύσειεν. |
τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
γέγονε |
[4, 18] |
χρόνον
μετροῦμεν.
καὶ
τοῦτ'
εὐλόγως
|
συμβέβηκεν· |
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
μὲν
μεγέθει |
[4, 19] |
ὁ
οὐρανός.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
συμβέβηκεν, |
ἐκεῖνο
δ'
ἀνάγκη
παρακολουθεῖν,
καὶ |
[4, 17] |
τὸ
νῦν,
οὐ
χρόνος,
ἀλλὰ
|
συμβέβηκεν· |
ᾗ
δ'
ἀριθμεῖ,
ἀριθμός
τὰ |
[4, 19] |
διὰ
τὸν
χρόνον,
ἀλλ'
οὐ
|
μεμάθηκεν, |
οὐδὲ
νέον
γέγονεν
οὐδὲ
καλόν· |
[4, 6] |
ὃ
πρότερον
ἦν
ἐνταῦθα,
πάλιν
|
μεθέστηκεν |
εἰς
ἔλαττον
ἢ
μεῖζον.
ἔστι |
[4, 11] |
δὴ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ὅνπερ
|
διέστηκεν |
ἀὴρ
πρὸς
ὕδωρ,
τὸ
τάχος |
[4, 3] |
ὄντων
(οὐδὲν
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ
|
συνέστηκεν) |
οὔτε
ὡς
εἶδος
καὶ
λόγος |
[4, 20] |
ἀριθμητόν.
εἰ
δὲ
μηδὲν
ἄλλο
|
πέφυκεν |
ἀριθμεῖν
ἢ
ψυχὴ
καὶ
ψυχῆς |
[4, 4] |
ὅταν
ἐξ
ἀέρος
ὕδωρ
γένηται,
|
ἀπόλωλεν |
ὁ
τόπος·
οὐ
γὰρ
ἐν |
[4, 12] |
δὲ
δὴ
τῷ
κενῷ
τοῦτο
|
μὲν |
ἀδύνατον
(οὐδὲν
γὰρ
σῶμα)
διὰ |
[4, 13] |
ὅμως
ἐνεῖναί
τι
κενόν,
ἧττον
|
μὲν |
ἀδύνατον,
συμβαίνει
δὲ
πρῶτον
μὲν |
[4, 7] |
μάλιστα
πᾶσι
κυρίως,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
αἰεὶ
μένει,
τοῦ
δὲ
κύκλῳ |
[4, 14] |
ποτέ,
καὶ
τὰ
νῦν
ἅμα
|
μὲν |
ἀλλήλοις
οὐκ
ἔσται,
ἐφθάρθαι
δὲ |
[4, 5] |
μάλιστα
ἐν
ἀλλήλοις
εἶεν,
ὁ
|
μὲν |
ἀμφορεὺς
δέξεται
τὸν
οἶνον
οὐχ |
[4, 11] |
φέρεται
αἴτιον,
ὅτι
ἐμποδίζει
μάλιστα
|
μὲν |
ἀντιφερόμενον,
ἔπειτα
καὶ
μένον·
μᾶλλον |
[4, 11] |
σωμάτων
φύσει,
οἷον
τῷ
πυρὶ
|
μὲν |
ἄνω
τῇ
δὲ
γῇ
κάτω |
[4, 7] |
κύκλῳ
φορᾶς
δοκεῖ
εἶναι
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
τὸ
δὲ
κάτω
μάλιστα |
[4, 2] |
αὑτοῦ
τόπον
μὴ
κωλυόμενον,
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
τὸ
δὲ
κάτω·
ταῦτα |
[4, 7] |
μὴ
βίᾳ,
συγγενές·
καὶ
συμπεφυκότα
|
μὲν |
ἀπαθῆ,
ἁπτόμενα
δὲ
παθητικὰ
καὶ |
[4, 18] |
φανερόν.
Ἐλάχιστος
δὲ
ἀριθμὸς
ὁ
|
μὲν |
ἁπλῶς
ἐστὶν
ἡ
δυάς·
τὶς |
[4, 7] |
τὰ
μέρη,
ὅταν
δὲ
χωρισθῇ
|
μὲν |
ἅπτηται
δ'
ὥσπερ
σωρός,
κατ' |
[4, 18] |
καὶ
χρόνος·
ἐλάχιστος
γὰρ
κατὰ
|
μὲν |
ἀριθμόν
ἐστιν
ὁ
εἷς
ἢ |
[4, 17] |
καὶ
ὁρίζει·
ἔστι
γὰρ
τοῦ
|
μὲν |
ἀρχὴ
τοῦ
δὲ
τελευτή.
ἀλλ' |
[4, 19] |
χρόνου
ἐστίν·
ἔστι
γὰρ
τοῦ
|
μὲν |
ἀρχή,
τοῦ
δὲ
τελευτή.
ἀλλὰ |
[4, 11] |
ἐμποδίζοντος
σώματος.
ἔστω
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
Β
ὕδωρ,
τὸ
δὲ
Δ |
[4, 14] |
ἄλλο,
οὐ
ῥᾴδιον
ἰδεῖν.
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
αἰεὶ
ἕτερον
καὶ
ἕτερον, |
[4, 11] |
κενὸν
καὶ
τὸ
ἄπειρον;
ᾗ
|
μὲν |
γὰρ
ἄπειρον,
οὐδὲν
ἔσται
ἄνω |
[4, 18] |
τὸν
τῶν
ἵππων
ἀριθμόν.
τῷ
|
μὲν |
γὰρ
ἀριθμῷ
τὸ
τῶν
ἵππων |
[4, 14] |
τῶνδέ
τις
ἂν
ὑποπτεύσειεν.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῦ
γέγονε
καὶ
οὐκ |
[4, 11] |
καὶ
τὴν
κατὰ
φύσιν
(ἡ
|
μὲν |
γὰρ
βίαιος
παρὰ
φύσιν,
ἡ |
[4, 4] |
τόπον,
οὐ
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
εἶδος
καὶ
ἡ
ὕλη |
[4, 17] |
ὡς
οὐ
τὸ
αὐτό·
ᾗ
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλῳ, |
[4, 19] |
οὐκ
ἔστιν
ἐν
χρόνῳ·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
τὸ |
[4, 3] |
σωματικῶν
οὔτε
τῶν
ἀσωμάτων·
μέγεθος
|
μὲν |
γὰρ
ἔχει,
σῶμα
δ'
οὐδέν· |
[4, 5] |
αὑτὸ
ἢ
καθ'
ἕτερον.
ὅταν
|
μὲν |
γὰρ
ᾖ
μόρια
τοῦ
ὅλου |
[4, 19] |
οὕτω
καὶ
ὁ
χρόνος·
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ἡ
αὐτὴ
καὶ
μία |
[4, 20] |
ὧν
γὰρ
λέγεται,
διαφέρει·
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
κύνες,
τὰ
δ'
ἵπποι. |
[4, 13] |
εἶναι
ὅτι
ἔστι
κενόν.
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
μὴ
ἔστι
μανὸν
καὶ |
[4, 17] |
καὶ
ὁ
τῆς
φορᾶς.
χρόνος
|
μὲν |
γὰρ
ὁ
τῆς
φορᾶς
ἀριθμός, |
[4, 7] |
ἔστι
δ'
ὡς
οὔ.
ὡς
|
μὲν |
γὰρ
ὅλον,
ἅμα
τὸν
τόπον |
[4, 2] |
καὶ
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερόν·
ἡμῖν
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἀεὶ
τὸ
αὐτό, |
[4, 4] |
χώραν
τὸ
αὐτὸ
ἀπεφήνατο.
λέγουσι
|
μὲν |
γὰρ
πάντες
εἶναί
τι
τὸν |
[4, 17] |
ᾗ
δ'
ἀριθμεῖ,
ἀριθμός
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
πέρατα
ἐκείνου
μόνον
ἐστὶν |
[4, 16] |
ἡ
κίνησις.
σημεῖον
δέ·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
πλεῖον
καὶ
ἔλαττον
κρίνομεν |
[4, 18] |
καὶ
μακρὸς
καὶ
βραχύς.
ᾗ
|
μὲν |
γὰρ
συνεχής,
μακρὸς
καὶ
βραχύς, |
[4, 15] |
ὧν
τυγχάνομεν
διεληλυθότες
πρότερον.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
τοῦ
ὅλου
κίνησιν |
[4, 18] |
συνεχῆ
καὶ
διαιρετὰ
εἶναι·
διὰ
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
τὸ
μέγεθος
εἶναι |
[4, 11] |
γὰρ
αἰτίαν
οἰσθήσεται
θᾶττον;
ἐν
|
μὲν |
γὰρ
τοῖς
πλήρεσιν
ἐξ
ἀνάγκης· |
[4, 19] |
τὸ
περιττὸν
καὶ
ἄρτιον
(τὰ
|
μὲν |
γὰρ
τοῦ
ἀριθμοῦ
τι,
τὰ |
[4, 8] |
πᾶσι
γίγνεσθαι
διὰ
κενοῦ·
τὴν
|
μὲν |
γὰρ
τροφὴν
σῶμα
εἶναι,
δύο |
[4, 20] |
χρόνον
καὶ
τὸν
μέλλοντα·
ἐν
|
μὲν |
γὰρ
τῷ
παρεληλυθότι
πρότερον
λέγομεν |
[4, 9] |
τοῦτο)
λέγοντες
οὐ
καλῶς·
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
ὕλη
οὐ
χωριστὴ
τῶν |
[4, 6] |
τῷ
κεραμίῳ
ὁ
οἶνος·
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
χεὶρ
μετὰ
τοῦ
σώματος |
[4, 18] |
τὸ
ὁρίζεσθαι
ὑπ'
ἀλλήλων·
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
χρόνος
ὁρίζει
τὴν
κίνησιν |
[4, 18] |
χρόνου
καὶ
τῆς
κινήσεως·
τῷ
|
μὲν |
γὰρ
χρόνῳ
τὴν
κίνησιν,
τῇ |
[4, 14] |
ἔνια·
τοῦ
δὲ
χρόνου
τὰ
|
μὲν |
γέγονε
τὰ
δὲ
μέλλει,
ἔστι |
[4, 7] |
ἠρεμοῦν}
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἡ
|
μὲν |
γῆ
ἐν
τῷ
ὕδατι,
τοῦτο |
[4, 9] |
οὔ;
ἢ
δῆλον
ὅτι
εἰ
|
μὲν |
δέχοιτο
σῶμα
ἁπτόν,
κενόν,
εἰ |
[4, 13] |
ἀλλὰ
καὶ
εἰς
εὐθύ)
οἱ
|
μὲν |
δὴ
διὰ
ταῦτα
κενόν
τι |
[4, 16] |
ἐν
τόπῳ
πρῶτόν
ἐστιν.
ἐνταῦθα
|
μὲν |
δὴ
τῇ
θέσει·
ἐπεὶ
δ' |
[4, 12] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἔσται;
ἓν
|
μὲν |
δὴ
τοῦτο
ἄτοπον
καὶ
ἀδύνατον. |
[4, 5] |
ἄλλο
ἐν
ἄλλῳ
λέγεται.
ἕνα
|
μὲν |
δὴ
τρόπον
ὡς
ὁ
δάκτυλος |
[4, 6] |
εἶναι
δοκεῖ
φαντασίας,
πλὴν
ἐκεῖνο
|
μὲν |
διότι
ὃ
ἦν
ἀήρ,
τοῦτο |
[4, 7] |
(ὕδωρ
γὰρ
ἄμφω,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
δυνάμει
τὸ
δ'
ἐντελεχείᾳ)
ἔχοι |
[4, 6] |
οὐ
τοῦ
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
εἶδος
τοῦ
πράγματος,
ὁ
δὲ |
[4, 8] |
οἱ
λέγοντες,
δοκεῖ
δὲ
πλῆρες
|
μὲν |
εἶναι,
ὅταν
ἔχῃ
τὸν
ὄγκον |
[4, 7] |
ἀλλὰ
διὰ
τὸν
καιρὸν
ἀνάγκη
|
μὲν |
εἰπεῖν,
ἀσαφῶς
δὲ
νῦν
ῥηθὲν |
[4, 13] |
ὕδωρ
ἐξ
ἀέρος
ὡσαύτως,
ὁτὲ
|
μὲν |
εἰς
μέγεθος
ἐκ
μικρότητος,
ὁτὲ |
[4, 11] |
τι
ἐμποδίσῃ
κρεῖττον.
ἔτι
νῦν
|
μὲν |
εἰς
τὸ
κενὸν
διὰ
τὸ |
[4, 6] |
τόπος
ἀγγεῖον
ἀμετακίνητον.
διὸ
ὅταν
|
μὲν |
ἐν
κινουμένῳ
κινῆται
καὶ
μεταβάλλῃ |
[4, 6] |
συμβεβηκός·
κατὰ
συμβεβηκὸς
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἐνδεχόμενον
κινεῖσθαι
καθ'
αὑτό,
οἷον |
[4, 15] |
παρὰ
πᾶσιν.
ἔτι
δὲ
μεταβολὴ
|
μέν |
ἐστι
θάττων
καὶ
βραδυτέρα,
χρόνος |
[4, 19] |
σύμμετρον.
ὅλως
γάρ,
εἰ
μέτρον
|
μέν |
ἐστι
κινήσεως
ὁ
χρόνος
καθ' |
[4, 18] |
ἔστιν,
οἷον
γραμμῆς
ἐλάχιστος
πλήθει
|
μέν |
ἐστιν
αἱ
δύο
ἢ
ἡ |
[4, 7] |
μάνωσιν.
ὥσπερ
δ'
ἐλέχθη,
τὰ
|
μέν |
ἐστιν
ἐν
τόπῳ
κατὰ
δύναμιν, |
[4, 13] |
ὂν
γίγνεται,
καὶ
οὐ
χωριστὴ
|
μὲν |
ἡ
ὕλη,
τὸ
δ'
εἶναι |
[4, 19] |
μὲν
περιέχει
ὁ
χρόνος,
τὰ
|
μὲν |
ἦν,
οἷον
Ὅμηρός
ποτε
ἦν, |
[4, 7] |
σωρός,
κατ'
ἐνέργειαν.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
καθ'
αὑτά
(οἷον
πᾶν
σῶμα |
[4, 6] |
μεῖζον.
ἔστι
δὲ
κινούμενον
τὸ
|
μὲν |
καθ'
αὑτὸ
ἐνεργείᾳ,
τὸ
δὲ |
[4, 4] |
ἀπορεῖν
ἀναγκαῖον.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
καθ'
αὑτὸ
τὸ
δὲ
κατ' |
[4, 18] |
φανερὸν
δὲ
καὶ
ὅτι
ταχὺς
|
μὲν |
καὶ
βραδὺς
οὐ
λέγεται,
πολὺς |
[4, 7] |
οὗτος
ὁ
τόπος
καὶ
ἄνω
|
μὲν |
καὶ
κάτω
οὔ,
κύκλῳ
δ' |
[4, 18] |
ἔστι
δὲ
ὁ
ἀριθμὸς
εἷς
|
μὲν |
καὶ
ὁ
αὐτὸς
ὁ
τῶν |
[4, 10] |
ἔστιν
εἴρηται,
φανερὸν
ὅτι
οὕτω
|
μὲν |
κενὸν
οὐκ
ἔστιν,
οὔτε
κεχωρισμένον |
[4, 13] |
ἀλλ'
ἑτεροιώσεως
μᾶλλον.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
κενοῦ,
πῶς
ἔστι
καὶ
πῶς |
[4, 11] |
οὐκ
ἔστι
κενόν.
ἔτι
νῦν
|
μὲν |
κινεῖται
τὰ
ῥιπτούμενα
τοῦ
ὤσαντος |
[4, 20] |
φορᾶς.
καὶ
διὰ
τοῦτο
αἱ
|
μὲν |
κινήσεις
ἕτεραι
καὶ
χωρίς,
ὁ |
[4, 19] |
καὶ
τὸ
ἠρεμοῦν,
ᾗ
τὸ
|
μὲν |
κινούμενον
τὸ
δὲ
ἠρεμοῦν·
τὴν |
[4, 4] |
ἄλλο
λέγεται,
καὶ
τόπος
ὁ
|
μὲν |
κοινός,
ἐν
ᾧ
ἅπαντα
τὰ |
[4, 7] |
ἔχον
μένει.
ὥστ'
ἐπεὶ
τὸ
|
μὲν |
κοῦφον
τὸ
ἄνω
φερόμενόν
ἐστι |
[4, 7] |
περιέχει
ἄλλο
ἄλλο.
διὸ
κινεῖται
|
μὲν |
κύκλῳ
τὸ
ἄνω,
τὸ
δὲ |
[4, 6] |
ἀλλοιοῦται,
ἔστι
τι
ὃ
νῦν
|
μὲν |
λευκὸν
πάλαι
δὲ
μέλαν,
καὶ |
[4, 17] |
ἀκολουθεῖ
γάρ,
ὡς
ἐλέχθη,
τῷ
|
μὲν |
μεγέθει
ἡ
κίνησις,
ταύτῃ
δ' |
[4, 18] |
εὐλόγως
συμβέβηκεν·
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
|
μὲν |
μεγέθει
ἡ
κίνησις,
τῇ
δὲ |
[4, 7] |
κἂν
ὕδωρ
γένηται
τοιοῦτο,
τὰ
|
μὲν |
μόρια
κινήσεται
αὐτοῦ
(περιέχεται
γὰρ |
[4, 19] |
δ'
ἀριθμὸς
ὁ
χρόνος,
τὸ
|
μὲν |
νῦν
καὶ
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 20] |
δὲ
ὀρθῶς
καὶ
ὅτι
ἀριθμὸς
|
μὲν |
ὁ
αὐτὸς
ὁ
τῶν
προβάτων |
[4, 8] |
στερηθῇ,
κενόν,
ὡς
τὸ
αὐτὸ
|
μὲν |
ὂν
κενὸν
καὶ
πλῆρες
καὶ |
[4, 6] |
ἔσχατα
τῶν
ἁπτομένων.
καὶ
συνεχὲς
|
μὲν |
ὂν
οὐκ
ἐν
ἐκείνῳ
κινεῖται |
[4, 19] |
καὶ
γενητὰ
καὶ
ὅλως
ὁτὲ
|
μὲν |
ὄντα
ὁτὲ
δὲ
μή,
ἀνάγκη |
[4, 5] |
ἀμφορεὺς
καὶ
ὁ
οἶνος
χωρὶς
|
μὲν |
ὄντα
οὐ
μέρη,
ἅμα
δέ· |
[4, 8] |
εἶναι
μᾶλλον.
λέγουσιν
δ'
ἓν
|
μὲν |
ὅτι
κίνησις
ἡ
κατὰ
τόπον |
[4, 13] |
μὲν
ἀδύνατον,
συμβαίνει
δὲ
πρῶτον
|
μὲν |
οὐ
πάσης
κινήσεως
αἴτιον
τὸ |
[4, 13] |
τὰ
τάχη.
ἐπεὶ
δὲ
κενὸν
|
μὲν |
οὔ
φαμεν
εἶναι,
τὰ
ἄλλα |
[4, 19] |
σημεῖον
δὲ
ἱκανὸν
ὅτι
γίγνεται
|
μὲν |
οὐδὲν
ἄνευ
τοῦ
κινεῖσθαί
πως |
[4, 4] |
χωριστὸς
{ἐστι}
τοῦ
πράγματος,
ταύτῃ
|
μὲν |
οὐκ
ἔστι
τὸ
εἶδος·
ᾗ |
[4, 5] |
εἰ
οἴνου,
ὁ
οἶνος.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἀδύνατον
ἐν
αὑτῷ
τι |
[4, 5] |
ἐπιστήμων
ὅτι
τὸ
λογιστικόν.
ὁ
|
μὲν |
οὖν
ἀμφορεὺς
οὐκ
ἔσται
ἐν |
[4, 6] |
περιέχοντος
καὶ
τοῦ
περιεχομένου.
ἔστι
|
μὲν |
οὖν
ἄμφω
πέρατα,
ἀλλ'
οὐ |
[4, 6] |
ἂν
κάλλιστα
δεικνύοιτο
ἕκαστον.
πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
δεῖ
κατανοῆσαι
ὅτι
οὐκ |
[4, 8] |
κοινὰς
περὶ
αὐτῶν
δόξας.
οἱ
|
μὲν |
οὖν
δεικνύναι
πειρώμενοι
ὅτι
οὐκ |
[4, 11] |
βάρους
ἢ
τῆς
κουφότητος.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
δι'
οὗ
φέρεται
αἴτιον, |
[4, 11] |
πρὸς
πλῆρες
οὐκ
ἔστιν.
ᾗ
|
μὲν |
οὖν
διαφέρουσι
δι'
ὧν
φέρονται, |
[4, 11] |
πάντ'
ἔσται.
ἀλλ'
ἀδύνατον.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
εἰ
ἔστι
κενόν,
συμβαίνει |
[4, 15] |
τοῦτ'
ἂν
εἴη
σκεπτέον.
ἡ
|
μὲν |
οὖν
ἑκάστου
μεταβολὴ
καὶ
κίνησις |
[4, 5] |
ἀμφότερα
τοῦ
αὐτοῦ
μόρια.
οὕτω
|
μὲν |
οὖν
ἐνδέχεται
αὐτό
τι
ἐν |
[4, 10] |
καὶ
ἐπὶ
τῆς
τέφρας.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἐξ
ὧν
δεικνύουσιν
εἶναι |
[4, 2] |
ἂν
εἴη
ἐστερημένος
σώματος.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἐστί
τι
ὁ
τόπος |
[4, 2] |
οὔτε
προηυπορημένον
περὶ
αὐτοῦ.
~ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἔστιν
ὁ
τόπος,
δοκεῖ |
[4, 19] |
καὶ
ταύτην
τὴν
μεταβολήν.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἔστιν
ὁ
χρόνος
καὶ |
[4, 5] |
ὕλη
καὶ
ἡ
μορφή.
ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἔστω
διηπορημένα.
~Τί
δέ |
[4, 14] |
ἀεὶ
τὸ
πρότερον.
ἐν
αὑτῷ
|
μὲν |
οὖν
ἐφθάρθαι
οὐχ
οἷόν
τε |
[4, 3] |
τὸ
γένος
αὐτοῦ
πρῶτον.
διαστήματα
|
μὲν |
οὖν
ἔχει
τρία,
μῆκος
καὶ |
[4, 14] |
τίς
ἡ
φύσις
αὐτοῦ.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἢ
ὅλως
οὐκ
ἔστιν |
[4, 8] |
εἶναι,
καὶ
πολλὰ
ἄνισα.
Μέλισσος
|
μὲν |
οὖν
καὶ
δείκνυσιν
ὅτι
τὸ |
[4, 6] |
πρῶτος
ἐν
ᾧ
ἐστιν)
ὅταν
|
μὲν |
οὖν
μὴ
διῃρημένον
ᾖ
τὸ |
[4, 8] |
τὴν
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ
ὧν
|
μὲν |
οὖν
οἱ
μέν
φασιν
εἶναι |
[4, 11] |
φανερὸν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων.
οἱ
|
μὲν |
οὖν
οἴονται
τὸ
κενὸν
εἶναι, |
[4, 8] |
σώματός
ἐστιν
ὄντος
συνεχοῦς.
οὗτοι
|
μὲν |
οὖν
οὐ
κατὰ
θύρας
πρὸς |
[4, 20] |
ἀριθμὸς
ὁ
ταύτης
γνωριμώτατος.
ἀλλοίωσις
|
μὲν |
οὖν
οὐδὲ
αὔξησις
οὐδὲ
γένεσις |
[4, 16] |
κινήσεως
καὶ
μεταβολῆς
χρόνος.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὔτε
κίνησις
οὔτ'
ἄνευ |
[4, 19] |
δ'
εἶναι
οὐ
ταὐτό.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
οὕτω
λέγεται
τῶν
νῦν, |
[4, 10] |
κίνησις
ἔστιν,
εἶναι
κενόν.
ὅλως
|
μὲν |
οὖν
πάσης
κινήσεως
οὐδαμῶς,
δι' |
[4, 17] |
δύο
τῆς
μιᾶς
μόρια.
ᾗ
|
μὲν |
οὖν
πέρας
τὸ
νῦν,
οὐ |
[4, 4] |
τοῦτο
γὰρ
ἑκάστου
πέρας.
οὕτω
|
μὲν |
οὖν
σκοποῦσιν
ὁ
τόπος
τὸ |
[4, 7] |
τῷ
πεπερασμένῳ
τὰ
πέρατα.
Ὧι
|
μὲν |
οὖν
σώματι
ἔστι
τι
ἐκτὸς |
[4, 20] |
τὸ
δὲ
τοιόνδε
σκαληνές.
σχῆμα
|
μὲν |
οὖν
τὸ
αὐτό,
καὶ
τοῦτο |
[4, 5] |
ἀμφορεὺς
ἀλλ'
ᾗ
ἐκεῖνος.
κατὰ
|
μὲν |
οὖν
τὸ
εἶναι
ὅτι
ἕτερον, |
[4, 13] |
ἐπεκτείνεσθαι
οὐκ
ἐνδέχεται
ἄλλως.
εἰ
|
μὲν |
οὖν
τὸ
μανὸν
λέγουσι
τὸ |
[4, 3] |
μείζων
ὁ
τόπος
ἑκάστου.
διὰ
|
μὲν |
οὖν
τούτων
οὐ
μόνον
τί |
[4, 8] |
κενὸν
οὐ
τῶν
ὄντων.
ἕνα
|
μὲν |
οὖν
τρόπον
ἐκ
τούτων
δεικνύουσιν |
[4, 14] |
ὕστερον
οὐδὲν
ἄλλο
ἄλλου.
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
τοσαῦτ' |
[4, 19] |
τῷ
ἠρεμεῖν
ἢ
κινεῖσθαι.
ὅσα
|
μὲν |
οὖν
φθαρτὰ
καὶ
γενητὰ
καὶ |
[4, 4] |
οὐδὲν
τοῦ
πράγματός
ἐστιν.
ᾗ
|
μὲν |
οὖν
χωριστὸς
{ἐστι}
τοῦ
πράγματος, |
[4, 16] |
εἶναι
δοκεῖ·
καὶ
ὑποκείσθω.
ὅταν
|
μὲν |
οὖν
ὡς
ἓν
τὸ
νῦν |
[4, 17] |
ἡ
δὲ
κίνησις
οὔ.
ἔστι
|
μὲν |
οὖν
ὡς
τὸ
αὐτὸ
τὸ |
[4, 9] |
ἐστι
βαρὺ
ἢ
κοῦφον.
ταῦτα
|
μὲν |
οὖν,
ὥσπερ
εἴπομεν
καὶ
πρότερον, |
[4, 17] |
τοῦ
δὲ
τελευτή.
ἀλλ'
ὅταν
|
μὲν |
οὕτω
λαμβάνῃ
τις
ὡς
δυσὶ |
[4, 19] |
οὐ
τοῦ
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
τοῦ
|
μὲν |
παρήκοντος
τελευτή,
ἀρχὴ
δὲ
τοῦ |
[4, 18] |
ὅτι
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
ἡ
|
μὲν |
παροῦσα
μία,
ἡ
δὲ
γεγενημένη |
[4, 19] |
τῶν
δὲ
μὴ
ὄντων
ὅσα
|
μὲν |
περιέχει
ὁ
χρόνος,
τὰ
μὲν |
[4, 6] |
δὴ
τὸν
τόπον
εἶναι
πρῶτον
|
μὲν |
περιέχον
ἐκεῖνο
οὗ
τόπος
ἐστί, |
[4, 16] |
ὕστερον
ἐν
τῇ
κινήσει
ὃ
|
μέν |
ποτε
ὂν
κίνησις
{ἐστιν}
τὸ |
[4, 17] |
ὥστε
καὶ
ἐν
τούτοις
ὃ
|
μέν |
ποτε
ὂν
νῦν
ἐστι,
τὸ |
[4, 17] |
τὸ
ὕστερον.
τοῦτο
δὲ
ὃ
|
μέν |
ποτε
ὂν
τὸ
αὐτό
(ἢ |
[4, 11] |
τοῦ
συμβαίνοντος
αἴτιον,
ὅτι
κινήσεως
|
μὲν |
πρὸς
κίνησιν
πάσης
ἔστι
λόγος |
[4, 7] |
δὲ
βαρὺ
τὸ
κάτω,
τὸ
|
μὲν |
πρὸς
τὸ
μέσον
περιέχον
πέρας |
[4, 20] |
τὸ
πορρώτερον.
ὥστε
ἐπεὶ
τὸ
|
μὲν |
πρότερον
ἐν
χρόνῳ,
πάσῃ
δ' |
[4, 16] |
ἡ
ψυχὴ
τὰ
νῦν,
τὸ
|
μὲν |
πρότερον
τὸ
δ'
ὕστερον,
τότε |
[4, 16] |
κινήσει
ἢ
ὡς
τὸ
αὐτὸ
|
μὲν |
προτέρου
δὲ
καὶ
ὑστέρου
τινός, |
[4, 2] |
τὸ
χάος.
λέγει
γοῦν
πάντων
|
μὲν |
πρώτιστα
χάος
γένετ'
αὐτὰρ
ἔπειτα |
[4, 13] |
ὕλη
αὐτῶν.
ἔστι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
πυκνὸν
βαρύ,
τὸ
δὲ
μανὸν |
[4, 6] |
πάλαι
δὲ
μέλαν,
καὶ
νῦν
|
μὲν |
σκληρὸν
πάλαι
δὲ
μαλακόν
(διό |
[4, 19] |
καὶ
φθείρεται·
διὸ
καὶ
οἱ
|
μὲν |
σοφώτατον
ἔλεγον,
ὁ
δὲ
Πυθαγόρειος |
[4, 19] |
καὶ
ὁ
οὐρανός.
ἀλλὰ
τοῦτο
|
μὲν |
συμβέβηκεν,
ἐκεῖνο
δ'
ἀνάγκη
παρακολουθεῖν, |
[4, 7] |
δὲ
κατ'
ἐνέργειαν.
διὸ
ὅταν
|
μὲν |
συνεχὲς
ᾖ
τὸ
ὁμοιομερές,
κατὰ |
[4, 20] |
ὁ
αὐτὸς
χρόνος,
ἀλλ'
ἡ
|
μὲν |
ταχεῖα
ἴσως
ἡ
δ'
οὔ, |
[4, 20] |
ἐν
δὲ
τῷ
μέλλοντι
πρότερον
|
μὲν |
τὸ
ἐγγύτερον,
ὕστερον
δὲ
τὸ |
[4, 19] |
εἶναι
δυοῖν
ἐστιν
θάτερον,
ἓν
|
μὲν |
τὸ
εἶναι
τότε
ὅτε
ὁ |
[4, 15] |
καὶ
ταχὺ
χρόνῳ
ὥρισται,
ταχὺ
|
μὲν |
τὸ
ἐν
ὀλίγῳ
πολὺ
κινούμενον, |
[4, 6] |
τρία
εἶναι,
φανερόν·
ἀλλὰ
διὰ
|
μὲν |
τὸ
περιέχειν
δοκεῖ
ἡ
μορφὴ |
[4, 4] |
οὖν
ἡ
φθορά;
ἐξ
ὧν
|
μὲν |
τοίνυν
ἀναγκαῖον
εἶναί
τι
τὸν |
[4, 18] |
ἡ
δεκάς,
καὶ
ἄλλοθι.
~ὅτι
|
μὲν |
τοίνυν
ὁ
χρόνος
ἀριθμός
ἐστιν |
[4, 12] |
ἡ
κρίσις
τοῦ
ἁπτοῦ.
ὅτι
|
μὲν |
τοίνυν
οὐκ
ἔστι
κεχωρισμένον
κενόν, |
[4, 15] |
εἶναι
οὔτε
τῷ
ποιός.
ὅτι
|
μὲν |
τοίνυν
οὐκ
ἔστιν
κίνησις,
φανερόν· |
[4, 20] |
τοιόνδε
τρίγωνον,
τούτου
δὲ
τὸ
|
μὲν |
τοιόνδε
ἰσόπλευρον,
τὸ
δὲ
τοιόνδε |
[4, 20] |
καὶ
μιᾷ.
σχῆμα
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
τοιόνδε
κύκλος,
τὸ
δὲ
τοιόνδε |
[4, 19] |
διαιρεῖ
δὲ
δυνάμει.
καὶ
ᾗ
|
μὲν |
τοιοῦτο,
αἰεὶ
ἕτερον
τὸ
νῦν, |
[4, 15] |
δὲ
τοῦ
ὅλου
σφαῖρα
ἔδοξε
|
μὲν |
τοῖς
εἰποῦσιν
εἶναι
ὁ
χρόνος, |
[4, 7] |
ἐνεργείᾳ
ἓν
γένωνται.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τόπου,
καὶ
ὅτι
ἔστι
καὶ |
[4, 19] |
οὕτω
καὶ
τὸ
νῦν
τὸ
|
μὲν |
τοῦ
χρόνου
διαίρεσις
κατὰ
δύναμιν, |
[4, 9] |
φαίνεται
λέγεσθαι
τὸ
κενὸν
ἕνα
|
μὲν |
τρόπον
τὸ
μὴ
πλῆρες
αἰσθητοῦ |
[4, 3] |
δ'
οὐδέν·
ἔστι
δὲ
τὰ
|
μὲν |
τῶν
αἰσθητῶν
στοιχεῖα
σώματα,
ἐκ |
[4, 5] |
τόπῳ
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἡ
|
μὲν |
ὑγίεια
ἐν
τοῖς
θερμοῖς
ὡς |
[4, 7] |
γάρ,
τὸ
δὲ
εἶδος,
τὸ
|
μὲν |
ὕδωρ
ὕλη
ἀέρος,
ὁ
δ' |
[4, 6] |
ἔστι
νῦν
ὕδωρ.
ἀλλ'
ἡ
|
μὲν |
ὕλη,
ὥσπερ
ἐλέχθη
ἐν
τοῖς |
[4, 8] |
ἐξ
ὧν
μὲν
οὖν
οἱ
|
μέν |
φασιν
εἶναι
οἱ
δ'
οὔ |
[4, 20] |
ἡ
δ'
οὔ,
καὶ
ἡ
|
μὲν |
φορὰ
ἡ
δ'
ἀλλοίωσις·
ὁ |
[4, 6] |
ἐν
κινήσει.
ταύτης
δὲ
τὸ
|
μὲν |
φορά,
τὸ
δὲ
αὔξησις
καὶ |
[4, 20] |
τὰ
δ'
ἵπποι.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
χρόνου
καὶ
αὐτοῦ
καὶ
τῶν |
[4, 11] |
δίεισι
καὶ
κινηθήσεται
ἐν
τινὶ
|
μὲν |
χρόνῳ,
τῷ
ἐφ'
οὗ
Η, |
[4, 18] |
δυάς·
τὶς
δὲ
ἀριθμὸς
ἔστι
|
μὲν |
ὡς
ἔστιν,
ἔστι
δ'
ὡς |
[4, 7] |
ἀλλήλων)
τὸ
δὲ
πᾶν
ἔστι
|
μὲν |
ὡς
κινήσεται
ἔστι
δ'
ὡς |
[4, 17] |
ὕστερον)
τὸ
δὲ
νῦν
ἔστι
|
μὲν |
ὡς
τὸ
αὐτό,
ἔστι
δ' |
[4, 19] |
τοῦ
χρόνου,
καθάπερ
καὶ
λέγειν
|
εἰώθαμεν |
ὅτι
κατατήκει
ὁ
χρόνος,
καὶ |
[4, 19] |
κινούμενον.
καὶ
ταύτην
μάλιστα
λέγειν
|
εἰώθαμεν |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου
φθοράν.
οὐ |
[4, 16] |
καὶ
ὕστερον
ὁρίζοντες·
καὶ
τότε
|
φαμὲν |
γεγονέναι
χρόνον,
ὅταν
τοῦ
προτέρου |
[4, 16] |
δ'
αἰσθώμεθα
καὶ
ὁρίσωμεν,
τότε
|
φαμὲν |
γεγονέναι
χρόνον,
φανερὸν
ὅτι
οὐκ |
[4, 6] |
καὶ
περιέχον
ἐν
τῷ
ἀέρι
|
φαμὲν |
εἶναι
(εἰ
γὰρ
πᾶς
ὁ |
[4, 13] |
ἐπεὶ
δὲ
κενὸν
μὲν
οὔ
|
φαμεν |
εἶναι,
τὰ
ἄλλα
δ'
ἠπόρηται |
[4, 6] |
σκληρὸν
πάλαι
δὲ
μαλακόν
(διό
|
φαμεν |
εἶναί
τι
τὴν
ὕλην)
οὕτω |
[4, 16] |
δ'
ὕστερον,
τότε
καὶ
τοῦτό
|
φαμεν |
εἶναι
χρόνον·
τὸ
γὰρ
ὁριζόμενον |
[4, 17] |
ταύτῃ
δ'
ὁ
χρόνος,
ὥς
|
φαμεν· |
καὶ
ὁμοίως
δὴ
τῇ
στιγμῇ |
[4, 18] |
τῷ
μεγέθει·
πολλὴν
γὰρ
εἶναί
|
φαμεν |
τὴν
ὁδόν,
ἂν
ἡ
πορεία |
[4, 4] |
ἐν
τούτῳ
πάλιν
ὕδωρ,
ὥσπερ
|
ἔφαμεν, |
γίγνεται,
ἀντιμεθισταμένων
ἀλλήλοις
τοῦ
τε |
[4, 3] |
τί
γὰρ
ἄν
ποτε
καὶ
|
θείημεν |
εἶναι
τὸν
τόπον;
οὔτε
γὰρ |
[4, 6] |
ᾧ
ὑπάρχουσι
μεταβάλλει.
ἐπεὶ
δὲ
|
λέγομεν |
εἶναι
ὡς
ἐν
τόπῳ
ἐν |
[4, 13] |
φαῖεν
ἂν
εἶναι,
ἡμεῖς
δὲ
|
λέγομεν |
ἐκ
τῶν
ὑποκειμένων
ὅτι
ἔστιν |
[4, 16] |
ἀριθμούμενον
καὶ
τὸ
ἀριθμητὸν
ἀριθμὸν
|
λέγομεν, |
καὶ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν)
ὁ
δὴ |
[4, 20] |
ἐστί·
πρότερον
γὰρ
καὶ
ὕστερον
|
λέγομεν |
κατὰ
τὴν
πρὸς
τὸ
νῦν |
[4, 19] |
ἔστιν,
ἓν
δὲ
ὥσπερ
ἔνια
|
λέγομεν |
ὅτι
ἐν
ἀριθμῷ
ἐστιν.
τοῦτο |
[4, 19] |
Ἴλιον
φάναι
ἤδη
ἑαλωκέναι
οὐ
|
λέγομεν, |
ὅτι
λίαν
πόρρω
τοῦ
νῦν. |
[4, 18] |
δὲ
κίνησις
τὸν
χρόνον.
καὶ
|
λέγομεν |
πολὺν
καὶ
ὀλίγον
χρόνον
τῇ |
[4, 20] |
μὲν
γὰρ
τῷ
παρεληλυθότι
πρότερον
|
λέγομεν |
τὸ
πορρώτερον
τοῦ
νῦν,
ὕστερον |
[4, 16] |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τότε
|
λέγομεν |
χρόνον·
τοῦτο
γάρ
ἐστιν
ὁ |
[4, 16] |
ἐν
τῇ
κινήσει
αἴσθησιν
λάβωμεν.
|
ὁρίζομεν |
δὲ
τῷ
ἄλλο
καὶ
ἄλλο |
[4, 17] |
τὸ
φερόμενον,
ᾧ
τὴν
κίνησιν
|
γνωρίζομεν |
καὶ
τὸ
πρότερον
ἐν
αὐτῇ |
[4, 16] |
μὴν
καὶ
τὸν
χρόνον
γε
|
γνωρίζομεν |
ὅταν
ὁρίσωμεν
τὴν
κίνησιν,
τῷ |
[4, 18] |
ἀριθμῷ
τὸ
τῶν
ἵππων
πλῆθος
|
γνωρίζομεν, |
πάλιν
δὲ
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ |
[4, 17] |
τῇ
κινήσει
(τῷ
γὰρ
φερομένῳ
|
γνωρίζομεν |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
ἐν |
[4, 15] |
ἄδηλόν
ἐστιν,
καὶ
περὶ
ὧν
|
τυγχάνομεν |
διεληλυθότες
πρότερον.
οἱ
μὲν
γὰρ |
[4, 16] |
μὲν
γὰρ
πλεῖον
καὶ
ἔλαττον
|
κρίνομεν |
ἀριθμῷ,
κίνησιν
δὲ
πλείω
καὶ |
[4, 9] |
κοῦφον.
ταῦτα
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
|
εἴπομεν |
καὶ
πρότερον,
ἐκ
συλλογισμοῦ
συμβαίνει. |
[4, 20] |
τινὶ
ὡρισμένῳ,
μετρεῖται
δ'
ὥσπερ
|
εἴπομεν, |
ὅ
τε
χρόνος
κινήσει
καὶ |
[4, 1] |
τῶν
ὑπαρχόντων.
ἔτι
δ'
οὐδ'
|
ἔχομεν |
οὐδὲν
παρὰ
τῶν
ἄλλων
οὔτε |
[4, 3] |
ἀέρος.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδεμίαν
διαφορὰν
|
ἔχομεν |
στιγμῆς
καὶ
τόπου
στιγμῆς,
ὥστ' |
[4, 6] |
ἀληθῶς
καθ'
αὑτὸ
ὑπάρχειν
αὐτῷ.
|
ἀξιοῦμεν |
δὴ
τὸν
τόπον
εἶναι
πρῶτον |
[4, 1] |
κυριωτάτη
κατὰ
τόπον
ἐστίν,
ἣν
|
καλοῦμεν |
φοράν.
ἔχει
δὲ
πολλὰς
ἀπορίας |
[4, 18] |
χρόνος
ἀριθμός
ἐστιν
οὐχ
ᾧ
|
ἀριθμοῦμεν |
ἀλλ'
ὁ
ἀριθμούμενος,
οὗτος
δὲ |
[4, 16] |
τὸ
ἀριθμούμενον
καὶ
οὐχ
ᾧ
|
ἀριθμοῦμεν. |
ἔστι
δ'
ἕτερον
ᾧ
ἀριθμοῦμεν |
[4, 16] |
ἀριθμοῦμεν.
ἔστι
δ'
ἕτερον
ᾧ
|
ἀριθμοῦμεν |
καὶ
τὸ
ἀριθμούμενον.
~καὶ
ὥσπερ |
[4, 16] |
ἀριθμητὸν
ἀριθμὸν
λέγομεν,
καὶ
ᾧ
|
ἀριθμοῦμεν) |
ὁ
δὴ
χρόνος
ἐστὶν
τὸ |
[4, 18] |
ἔστιν·
οὐδὲ
γὰρ
ἀριθμὸς
ᾗ
|
ἀριθμοῦμεν |
ταχὺς
καὶ
βραδὺς
οὐδείς.
καὶ |
[4, 3] |
τόπῳ
ἅπαντι
σῶμα·
πῶς
οὖν
|
ἐροῦμεν |
περὶ
τῶν
αὐξανομένων;
ἀνάγκη
γὰρ |
[4, 18] |
δὲ
τὴν
κίνησιν
τῷ
χρόνῳ
|
μετροῦμεν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῇ
κινήσει
τὸν |
[4, 18] |
τὴν
κίνησιν
ὁ
χρόνος.
καὶ
|
μετροῦμεν |
καὶ
τὸ
μέγεθος
τῇ.
κινήσει |
[4, 18] |
τῇ
δὲ
κινήσει
τὸν
χρόνον
|
μετροῦμεν. |
καὶ
τοῦτ'
εὐλόγως
συμβέβηκεν·
ἀκολουθεῖ |
[4, 16] |
ἐστί,
φανερόν·
ληπτέον
δέ,
ἐπεὶ
|
ζητοῦμεν |
τί
ἐστιν
ὁ
χρόνος,
ἐντεῦθεν |
[4, 6] |
τόπος,
ὧδ'
ἂν
γένοιτο
φανερόν.
|
λάβωμεν |
δὲ
περὶ
αὐτοῦ
ὅσα
δοκεῖ |
[4, 16] |
ὑστέρου
ἐν
τῇ
κινήσει
αἴσθησιν
|
λάβωμεν. |
ὁρίζομεν
δὲ
τῷ
ἄλλο
καὶ |
[4, 11] |
οὕτω
κεχωρισμένον,
ὡς
ἔνιοί
φασι,
|
λέγωμεν |
πάλιν.
εἰ
γὰρ
ἔστιν
ἑκάστου |
[4, 16] |
αὐτοὶ
μεταβάλλωμεν
τὴν
διάνοιαν
ἢ
|
λάθωμεν |
μεταβάλλοντες,
οὐ
δοκεῖ
ἡμῖν
γεγονέναι |
[4, 16] |
μεταβολῆς·
ὅταν
γὰρ
μηδὲν
αὐτοὶ
|
μεταβάλλωμεν |
τὴν
διάνοιαν
ἢ
λάθωμεν
μεταβάλλοντες, |
[4, 11] |
τὴν
τῶν
φερομένων
ὑπεροχὴν
τάδε·
|
ὁρῶμεν |
γὰρ
τὰ
μείζω
ῥοπὴν
ἔχοντα |
[4, 11] |
ἐκ
τῶνδε
φανερὸν
τὸ
λεγόμενον.
|
ὁρῶμεν |
γὰρ
τὸ
αὐτὸ
βάρος
καὶ |
[4, 5] |
οὔτε
δὴ
ἐπακτικῶς
σκοποῦσιν
οὐδὲν
|
ὁρῶμεν |
ἐν
ἑαυτῷ
κατ'
οὐδένα
τῶν |
[4, 16] |
ἕτερα
τὰ
ἄκρα
τοῦ
μέσου
|
νοήσωμεν, |
καὶ
δύο
εἴπῃ
ἡ
ψυχὴ |
[4, 16] |
τότε
συμβαίνει
ἡμῖν,
ὅταν
μὴ
|
ὁρίσωμεν |
μηδεμίαν
μεταβολήν,
ἀλλ'
ἐν
ἑνὶ |
[4, 16] |
τὸν
χρόνον
γε
γνωρίζομεν
ὅταν
|
ὁρίσωμεν |
τὴν
κίνησιν,
τῷ
πρότερον
καὶ |
[4, 16] |
μένειν,
ὅταν
δ'
αἰσθώμεθα
καὶ
|
ὁρίσωμεν, |
τότε
φαμὲν
γεγονέναι
χρόνον,
φανερὸν |
[4, 2] |
κατὰ
τὴν
θέσιν,
ὅπως
ἂν
|
στραφῶμεν, |
γίγνεται
(διὸ
καὶ
ταὐτὸ
πολλάκις |
[4, 16] |
καὶ
μηδὲν
διὰ
τοῦ
σώματος
|
πάσχωμεν, |
κίνησις
δέ
τις
ἐν
τῇ |
[4, 13] |
οἷον
εἰ
ἐξ
ὕδατος
κυάθου
|
γέγονεν |
ἀήρ,
ἅμα
ἐξ
ἴσου
ἀέρος |
[4, 19] |
τήμερον.
τὰ
δ'
ἐν
Ἰλίῳ
|
γέγονεν |
οὐ
νῦν,
οὐδ'
ὁ
κατακλυσμὸς |
[4, 19] |
ἀλλ'
οὐ
μεμάθηκεν,
οὐδὲ
νέον
|
γέγονεν |
οὐδὲ
καλόν·
φθορᾶς
γὰρ
αἴτιος |
[4, 4] |
τί
δ'
ἐστίν,
οὗτος
μόνος
|
ἐπεχείρησεν |
εἰπεῖν.
εἰκότως
δ'
ἐκ
τούτων |
[4, 4] |
ὕλης,
ὥσπερ
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ
|
γέγραφεν. |
ἔτι
πῶς
ἂν
φέροιτο
εἰς |
[4, 2] |
τὸ
κάτω
οὐχ
ὅ
τι
|
ἔτυχεν, |
ἀλλ'
ὅπου
τὰ
ἔχοντα
βάρος |
[4, 2] |
ἕκαστον.
οὐ
γὰρ
ὅ
τι
|
ἔτυχέν |
ἐστι
τὸ
ἄνω,
ἀλλ'
ὅπου |
[4, 6] |
ὁ
δὲ
τόπος
ὅτι
οὗ
|
ἦν |
ἀήρ,
ἐνταῦθ'
ἔστι
νῦν
ὕδωρ. |
[4, 6] |
πλὴν
ἐκεῖνο
μὲν
διότι
ὃ
|
ἦν |
ἀήρ,
τοῦτο
νῦν
ὕδωρ,
ὁ |
[4, 17] |
καὶ
ἄλλῳ,
ἕτερον
(τοῦτο
δ'
|
ἦν |
αὐτῷ
τὸ
νῦν
εἶναι>
ὃ |
[4, 13] |
τι
ἄλλο
ἐγένετο,
ἀλλ'
ὃ
|
ἦν |
δυνάμει,
ἐνεργείᾳ
ἐγένετο,
καὶ
πάλιν |
[4, 13] |
θερμοῦ
ψυχρὸν
ἡ
αὐτή,
ὅτι
|
ἦν |
δυνάμει,
οὕτω
καὶ
ἐκ
θερμοῦ |
[4, 19] |
τοῦδε
χρόνος
εἰς
ἐκεῖνο,
καὶ
|
ἦν |
εἰς
τὸ
παρελθόν.
εἰ
δὲ |
[4, 4] |
ἐνδέχεται·
ἐν
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ
|
ἦν, |
ἐν
τούτῳ
πάλιν
ὕδωρ,
ὥσπερ |
[4, 11] |
τῷ
Ζ,
ἔτι
θᾶττον.
ἀλλ'
|
ἦν |
ἐν
τῷ
Η.
ὥστ'
ἐν |
[4, 6] |
φθίσει
μεταβάλλει,
καὶ
ὃ
πρότερον
|
ἦν |
ἐνταῦθα,
πάλιν
μεθέστηκεν
εἰς
ἔλαττον |
[4, 16] |
μεταξύ.
ὥσπερ
οὖν
εἰ
μὴ
|
ἦν |
ἕτερον
τὸ
νῦν
ἀλλὰ
ταὐτὸ |
[4, 6] |
ὁ
τόπος,
εἰ
μὴ
κίνησις
|
ἦν |
ἡ
κατὰ
τόπον·
διὰ
γὰρ |
[4, 13] |
τῇ
ὕλῃ
θερμοῦ
ὃ
οὐκ
|
ἦν |
θερμὸν
ὅτε
ἧττον
ἦν
θερμόν, |
[4, 13] |
οὐκ
ἦν
θερμὸν
ὅτε
ἧττον
|
ἦν |
θερμόν,
ὥσπερ
γε
οὐδ'
ἡ |
[4, 19] |
εἰ
ἐπ'
ἄμφω,
ἀμφότερα
{καὶ
|
ἦν |
καὶ
ἔσται}
ὅσα
δὲ
μὴ |
[4, 12] |
τὸ
ἴσον
διάστημα
διεληλυθέναι,
ὅπερ
|
ἦν |
καὶ
πρότερον
ἐν
τῷ
κενῷ, |
[4, 2] |
πρότερον
ἦν,
ὥστε
δῆλον
ὡς
|
ἦν |
ὁ
τόπος
τι
καὶ
ἡ |
[4, 19] |
περιέχει
ὁ
χρόνος,
τὰ
μὲν
|
ἦν, |
οἷον
Ὅμηρός
ποτε
ἦν,
τὰ |
[4, 13] |
οὐθενὶ
ἐγγέγονε
τὸ
κυρτὸν
ὃ
|
ἦν |
οὐ
κυρτὸν
ἀλλ'
εὐθύ
(οὐ |
[4, 19] |
δὲ
μὴ
περιέχει
μηδαμῇ,
οὔτε
|
ἦν |
οὔτε
ἔστιν
οὔτε
ἔσται.
ἔστι |
[4, 3] |
αὐτὸς
ἁρμόσει
λόγος·
ὅπου
γὰρ
|
ἦν |
πρότερον
τὰ
τοῦ
ὕδατος
ἐπίπεδα, |
[4, 13] |
λαμβάνει
τὸ
κοῖλον,
ἀλλ'
ὃ
|
ἦν |
συνήχθη,
καὶ
τοῦ
πυρὸς
ὅ |
[4, 19] |
μὲν
ἦν,
οἷον
Ὅμηρός
ποτε
|
ἦν, |
τὰ
δὲ
ἔσται,
οἷον
τῶν |
[4, 6] |
καὶ
ἅπτεσθαι
πεφυκότων.
εἰ
δ'
|
ἦν |
τι
{τὸ}
διάστημα
καθ'
αὑ> |
[4, 17] |
νῦν
τὸ
αὐτὸ
ὅ
ποτ'
|
ἦν |
τὸ
δ'
εἶναι
αὐτῷ
ἕτερον |
[4, 4] |
ἐν
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ
ἦν,
|
ἐν |
τούτῳ
πάλιν
ὕδωρ,
ὥσπερ
ἔφαμεν, |
[4, 11] |
Ζ,
ἔτι
θᾶττον.
ἀλλ'
ἦν
|
ἐν |
τῷ
Η.
ὥστ'
ἐν
ἴσῳ |
[4, 2] |
νῦν,
ὕδωρ
ἐν
τούτῳ
πρότερον
|
ἦν, |
ὥστε
δῆλον
ὡς
ἦν
ὁ |
[4, 11] |
τὸ
Ζ
ταύτην
τὴν
ἀναλογίαν
|
ἣν |
ἔχει
ὁ
χρόνος
ἐφ'
ᾧ |
[4, 11] |
γὰρ
σχήματι
διαιρεῖ,
ἢ
ῥοπῇ
|
ἣν |
ἔχει
τὸ
φερόμενον
ἢ
τὸ |
[4, 2] |
ἡ
χώρα
ἕτερον
ἀμφοῖν,
εἰς
|
ἣν |
καὶ
ἐξ
ἧς
μετέβαλον.
ἔτι |
[4, 1] |
καὶ
κυριωτάτη
κατὰ
τόπον
ἐστίν,
|
ἣν |
καλοῦμεν
φοράν.
ἔχει
δὲ
πολλὰς |
[4, 8] |
σώματα·
τὴν
γὰρ
διαφοράν,
δι'
|
ἣν |
οὐκ
ἂν
εἴη
τὸ
λεχθέν, |
[4, 11] |
κίνησιν
τῆς
τοῦ
ὠσθέντος
φορᾶς
|
ἣν |
φέρεται
εἰς
τὸν
οἰκεῖον
τόπον· |
[4, 11] |
διὰ
τὸ
ὅμοιον
φάμενοι
τὴν
|
γῆν |
ἠρεμεῖν,
οὕτω
καὶ
ἐν
τῷ |
[4, 20] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
κίνησιν
ἐχόντων
|
φυσικὴν |
καὶ
γένεσιν
καὶ
φθοράν.
τοῦτο |
[4, 20] |
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
διάστημα
καὶ
|
ὁμαλὴν |
κίνησιν
κινούμενον
(οἷον
ἐπὶ
τῆς |
[4, 5] |
γε
τῷ
εἴδει
ταῦτα,
καὶ
|
ἄλλην |
φύσιν
ἔχει
ἑκάτερον
καὶ
δύναμιν, |
[4, 18] |
ἡ
πορεία
πολλή,
καὶ
ταύτην
|
πολλήν, |
ἂν
ἡ
ὁδὸς
{ᾖ}
πολλή· |
[4, 18] |
καὶ
τὴν
κίνησιν
τῷ
μεγέθει·
|
πολλὴν |
γὰρ
εἶναί
φαμεν
τὴν
ὁδόν, |
[4, 19] |
τινὰ
κίνησιν
ἣ
καταμετρήσει
τὴν
|
ὅλην |
(ὥσπερ
καὶ
τὸ
μῆκος
ὁ |
[4, 16] |
ἡμῖν,
ὅταν
μὴ
ὁρίσωμεν
μηδεμίαν
|
μεταβολήν, |
ἀλλ'
ἐν
ἑνὶ
καὶ
ἀδιαιρέτῳ |
[4, 15] |
ἐν
τῷ
παρόντι
κίνησιν
ἢ
|
μεταβολήν. |
~Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ἄνευ
γε |
[4, 20] |
καὶ
βραδύτερον
κατὰ
πᾶσάν
ἐστιν
|
μεταβολήν |
(ἐν
πᾶσι
γὰρ
οὕτω
φαίνεται) |
[4, 19] |
χρόνῳ
γίγνεσθαι
καὶ
ταύτην
τὴν
|
μεταβολήν. |
ὅτι
μὲν
οὖν
ἔστιν
ὁ |
[4, 6] |
τοιαύτης
τινὸς
εἶναι
δοκεῖ
φαντασίας,
|
πλὴν |
ἐκεῖνο
μὲν
διότι
ὃ
ἦν |
[4, 4] |
σφαίρας,
λείπεται
οὐδὲν
παρὰ
τὴν
|
ὕλην. |
διὸ
καὶ
Πλάτων
τὴν
ὕλην |
[4, 6] |
διά
τε
τὸ
παρεμφαίνεσθαι
τὴν
|
ὕλην |
καὶ
τὴν
μορφήν,
καὶ
διὰ |
[4, 4] |
ὕλην.
διὸ
καὶ
Πλάτων
τὴν
|
ὕλην |
καὶ
τὴν
χώραν
ταὐτό
φησιν |
[4, 9] |
τὸ
κενὸν
τὴν
τοῦ
σώματος
|
ὕλην |
(οἵπερ
καὶ
τὸν
τόπον
τὸ |
[4, 6] |
(διό
φαμεν
εἶναί
τι
τὴν
|
ὕλην) |
οὕτω
καὶ
ὁ
τόπος
διὰ |
[4, 3] |
τῶν
ἐν
αὐτῷ
φθειρομένων.
~οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
ἔχει
γε
ἀπορίαν,
εἰ |
[4, 19] |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου
φθοράν.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
οὐδὲ
ταύτην
ὁ
χρόνος |
[4, 16] |
ὕστερον,
ἀνάλογον
τοῖς
ἐκεῖ.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
ἐν
χρόνῳ
ἔστιν
τὸ |
[4, 12] |
πάντῃ
διῄεσαν
δι'
αὐτοῦ.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
ὁ
κύβος
γε
ἔχει |
[4, 16] |
τις
γεγονέναι
καὶ
χρόνος.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
ὅταν
γε
χρόνος
δοκῇ |
[4, 16] |
ἕτερον
καὶ
οὐ
κίνησις.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τὸν
χρόνον
γε
γνωρίζομεν |
[4, 4] |
ἀλλήλων
οὐ
ῥᾴδιον
γνωρίζειν.
ἀλλὰ
|
μὴν |
ὅτι
γε
ἀδύνατον
ὁποτερονοῦν
τούτων |
[4, 14] |
εἴη·
τοῦτο
δὲ
ἀδύνατον.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ'
αἰεὶ
τὸ
αὐτὸ
διαμένειν |
[4, 16] |
παρόντι
κίνησιν
ἢ
μεταβολήν.
~Ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ'
ἄνευ
γε
μεταβολῆς·
ὅταν |
[4, 5] |
καὶ
τοῦ
ἐν
τούτῳ.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδὲ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ἐνδέχεται·
ἅμα |
[4, 3] |
πάλιν
τὰ
τοῦ
ἀέρος.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδεμίαν
διαφορὰν
ἔχομεν
στιγμῆς
καὶ |
[4, 20] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων)
ἀλλὰ
|
μὴν |
τό
γε
πρότερον
ἐν
χρόνῳ |
[4, 11] |
ἄλλων
ἔσται
κινήσεων
οὐδεμία.
ἀλλὰ
|
μὴν |
φύσει
γε
πῶς
ἔσται
μηδεμιᾶς |
[4, 14] |
εἶναι
ἀλλήλων
τὰ
νῦν,
ὥσπερ
|
στιγμὴν |
στιγμῆς.
εἴπερ
οὖν
ἐν
τῷ |
[4, 10] |
ἐν
ταὐτῷ
εἶναι
(ἀπορίαν
οὖν
|
κοινὴν |
ἀξιοῦσι
λύειν,
ἀλλ'
οὐ
κενὸν |
[4, 11] |
τάδε·
ὁρῶμεν
γὰρ
τὰ
μείζω
|
ῥοπὴν |
ἔχοντα
ἢ
βάρους
ἢ
κουφότητος, |
[4, 4] |
τὸ
εἶδος·
ἄλλως
τε
γὰρ
|
τὴν |
ἀκροτάτην
ἔχει
θέαν,
καὶ
χωρὶς |
[4, 16] |
καὶ
ἓν
ποιοῦσιν,
ἐξαιροῦντες
διὰ
|
τὴν |
ἀναισθησίαν
τὸ
μεταξύ.
ὥσπερ
οὖν |
[4, 11] |
ἐφ'
ᾧ
τὸ
Ζ
ταύτην
|
τὴν |
ἀναλογίαν
ἣν
ἔχει
ὁ
χρόνος |
[4, 11] |
τοῦ
Β
τῷ
Δ,
κατὰ
|
τὴν |
ἀναλογίαν
τοῦ
ἐμποδίζοντος
σώματος.
ἔστω |
[4, 18] |
ἔτι
ὡς
ἐνδέχεται
κίνησιν
εἶναι
|
τὴν |
αὐτὴν
καὶ
μίαν
πάλιν
καὶ |
[4, 9] |
μὴ
πλῆρες
αἰσθητοῦ
σώματος
κατὰ
|
τὴν |
ἁφήν·
αἰσθητὸν
δ'
ἐστὶ
κατὰ |
[4, 9] |
ἁφήν·
αἰσθητὸν
δ'
ἐστὶ
κατὰ
|
τὴν |
ἁφὴν
τὸ
βάρος
ἔχον
ἢ |
[4, 8] |
καὶ
ὁποσαοῦν
εἶναι
ἅμα
σώματα·
|
τὴν |
γὰρ
διαφοράν,
δι'
ἣν
οὐκ |
[4, 19] |
μὲν
κινούμενον
τὸ
δὲ
ἠρεμοῦν·
|
τὴν |
γὰρ
κίνησιν
αὐτῶν
μετρήσει
καὶ |
[4, 11] |
οἱ
διὰ
τὸ
ὅμοιον
φάμενοι
|
τὴν |
γῆν
ἠρεμεῖν,
οὕτω
καὶ
ἐν |
[4, 19] |
ἔστιν,
οἷον
τὸ
ἀσύμμετρον
εἶναι
|
τὴν |
διάμετρον
ἀεὶ
ἔστι,
καὶ
οὐκ |
[4, 19] |
μὴ
ἐνδέχεται
ἄλλως,
ὥσπερ
τὸ
|
τὴν |
διάμετρον
εἶναι
τῇ
πλευρᾷ
σύμμετρον. |
[4, 16] |
ὅταν
γὰρ
μηδὲν
αὐτοὶ
μεταβάλλωμεν
|
τὴν |
διάνοιαν
ἢ
λάθωμεν
μεταβάλλοντες,
οὐ |
[4, 13] |
καὶ
τὸ
μανὸν
κατὰ
ταύτην
|
τὴν |
ἐναντίωσιν
φορᾶς
ποιητικά,
κατὰ
δὲ |
[4, 20] |
περιφερῆ
κινεῖται
ἢ
ἄμφω
κατὰ
|
τὴν |
εὐθεῖαν·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[4, 19] |
γὰρ
κίνησιν
αὐτῶν
μετρήσει
καὶ
|
τὴν |
ἠρεμίαν,
πόση
τις.
ὥστε
τὸ |
[4, 2] |
ἀεὶ
τὸ
αὐτό,
ἀλλὰ
κατὰ
|
τὴν |
θέσιν,
ὅπως
ἂν
στραφῶμεν,
γίγνεται |
[4, 2] |
γὰρ
ἐν
τόπῳ
ὅμως
κατὰ
|
τὴν |
θέσιν
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
ἔχει |
[4, 10] |
πλῆρες
ἐνδέχεται.
ἀλλὰ
δὴ
οὐδὲ
|
τὴν |
κατὰ
τόπον
κίνησιν·
ἅμα
γὰρ |
[4, 11] |
ᾖ
ἡ>
βίαιος,
εἶναι
καὶ
|
τὴν |
κατὰ
φύσιν
(ἡ
μὲν
γὰρ |
[4, 11] |
τε
ἔχειν
λόγον,
ὥστε
οὐδὲ
|
τὴν |
κίνησιν,
ἀλλ'
εἰ
διὰ
τοῦ |
[4, 18] |
χρόνον,
ἂν
ἡ
κίνησις,
καὶ
|
τὴν |
κίνησιν,
ἂν
ὁ
χρόνος.
~ἐπεὶ |
[4, 18] |
ὁ
μὲν
γὰρ
χρόνος
ὁρίζει
|
τὴν |
κίνησιν
ἀριθμὸς
ὢν
αὐτῆς,
ἡ |
[4, 17] |
τῇ
στιγμῇ
τὸ
φερόμενον,
ᾧ
|
τὴν |
κίνησιν
γνωρίζομεν
καὶ
τὸ
πρότερον |
[4, 19] |
τὸ
εἶναι
αὐτῆς
(ἅμα
γὰρ
|
τὴν |
κίνησιν
καὶ
τὸ
εἶναι
τῆς |
[4, 18] |
κίνησις
ταῦτα
πέπονθεν,
διὰ
δὲ
|
τὴν |
κίνησιν
ὁ
χρόνος.
καὶ
μετροῦμεν |
[4, 16] |
κίνησίς
ἐστιν
συνεχής,
διὰ
δὲ
|
τὴν |
κίνησιν
ὁ
χρόνος·
ὅση
γὰρ |
[4, 18] |
κινήσεως·
τῷ
μὲν
γὰρ
χρόνῳ
|
τὴν |
κίνησιν,
τῇ
δὲ
κινήσει
τὸν |
[4, 18] |
τὸ
μέγεθος
τῇ.
κινήσει
καὶ
|
τὴν |
κίνησιν
τῷ
μεγέθει·
πολλὴν
γὰρ |
[4, 19] |
τοῦ
κινεῖσθαι,
μετρεῖ
δ'
οὗτος
|
τὴν |
κίνησιν
τῷ
ὁρίσαι
τινὰ
κίνησιν |
[4, 16] |
χρόνον
γε
γνωρίζομεν
ὅταν
ὁρίσωμεν
|
τὴν |
κίνησιν,
τῷ
πρότερον
καὶ
ὕστερον |
[4, 18] |
ἢ
μετόπωρον.
οὐ
μόνον
δὲ
|
τὴν |
κίνησιν
τῷ
χρόνῳ
μετροῦμεν,
ἀλλὰ |
[4, 8] |
δοκεῖ
πᾶσι
γίγνεσθαι
διὰ
κενοῦ·
|
τὴν |
μὲν
γὰρ
τροφὴν
σῶμα
εἶναι, |
[4, 19] |
ἐν
χρόνῳ
γίγνεσθαι
καὶ
ταύτην
|
τὴν |
μεταβολήν.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἔστιν |
[4, 6] |
ἐν
ἠρεμοῦντι
τῷ
περιέχοντι
γίγνεσθαι
|
τὴν |
μετάστασιν
τοῦ
φερομένου·
ἐνδέχεσθαι
γὰρ |
[4, 6] |
τὸ
παρεμφαίνεσθαι
τὴν
ὕλην
καὶ
|
τὴν |
μορφήν,
καὶ
διὰ
τὸ
ἐν |
[4, 18] |
μεγέθει·
πολλὴν
γὰρ
εἶναί
φαμεν
|
τὴν |
ὁδόν,
ἂν
ἡ
πορεία
πολλή, |
[4, 19] |
ὁρίσαι
τινὰ
κίνησιν
ἣ
καταμετρήσει
|
τὴν |
ὅλην
(ὥσπερ
καὶ
τὸ
μῆκος |
[4, 19] |
εἶναι
αὐτῶν
καὶ
τοῦ
μετροῦντος
|
τὴν |
οὐσίαν
αὐτῶν)
τῶν
δὲ
μὴ |
[4, 20] |
τῆς
φορᾶς,
εἰ
ἄμφω
κατὰ
|
τὴν |
περιφερῆ
κινεῖται
ἢ
ἄμφω
κατὰ |
[4, 8] |
ἔχει
τήν
τε
ἀπιστίαν
καὶ
|
τὴν |
πίστιν
διὰ
τῶν
ὑπολαμβανομένων·
οἷον |
[4, 2] |
τόπῳ
ὅμως
κατὰ
τὴν
θέσιν
|
τὴν |
πρὸς
ἡμᾶς
ἔχει
δεξιὰ
καὶ |
[4, 20] |
γὰρ
καὶ
ὕστερον
λέγομεν
κατὰ
|
τὴν |
πρὸς
τὸ
νῦν
ἀπόστασιν,
τὸ |
[4, 17] |
τῷ
λόγῳ)
καὶ
ὁρίζει
δὲ
|
τὴν |
πρότερον
καὶ
ὕστερον
κίνησιν
τοῦτο. |
[4, 6] |
λοιπὰ
θεωρητέον.
δεῖ
δὲ
πειρᾶσθαι
|
τὴν |
σκέψιν
οὕτω
ποιεῖσθαι
ὅπως
τὸ |
[4, 15] |
κίνησιν
εἶναί
φασιν,
οἱ
δὲ
|
τὴν |
σφαῖραν
αὐτήν.
καίτοι
τῆς
περιφορᾶς |
[4, 8] |
τόπου·
καὶ
γὰρ
παραπλησίαν
ἔχει
|
τήν |
τε
ἀπιστίαν
καὶ
τὴν
πίστιν |
[4, 10] |
αὐξήσεως
λόγος
καὶ
τοῦ
εἰς
|
τὴν |
τέφραν
ἐγχεομένου
ὕδατος
αὐτὸς
αὑτὸν |
[4, 11] |
διπλασίως
λεπτόν,
ἐν
διπλασίῳ
χρόνῳ
|
τὴν |
τὸ
Β
δίεισιν
ἢ
τὴν |
[4, 11] |
τὴν
τὸ
Β
δίεισιν
ἢ
|
τὴν |
τὸ
Δ,
καὶ
ἔσται
ὁ |
[4, 11] |
τῷ
τοσούτῳ
ὅσον
τὸ
Η,
|
τὴν |
τὸ
Ζ
τὸ
ἐφ'
οὗ |
[4, 11] |
τοῦ
Δ
τὸ
Α
δίεισι
|
τὴν |
τὸ
Θ.
δίεισι
δέ
γε |
[4, 11] |
διὰ
τοῦ
λεπτοτάτου
ἐν
τοσῳδὶ
|
τὴν |
τοσήνδε
φέρεται,
διὰ
τοῦ
κενοῦ |
[4, 15] |
διεληλυθότες
πρότερον.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
τὴν |
τοῦ
ὅλου
κίνησιν
εἶναί
φασιν, |
[4, 9] |
φασίν
τινες
εἶναι
τὸ
κενὸν
|
τὴν |
τοῦ
σώματος
ὕλην
(οἵπερ
καὶ |
[4, 11] |
φέρονται,
ταῦτα
συμβαίνει,
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
τῶν
φερομένων
ὑπεροχὴν
τάδε·
ὁρῶμεν |
[4, 4] |
τῆς
σφαίρας,
λείπεται
οὐδὲν
παρὰ
|
τὴν |
ὕλην.
διὸ
καὶ
Πλάτων
τὴν |
[4, 6] |
τόπος
διά
τε
τὸ
παρεμφαίνεσθαι
|
τὴν |
ὕλην
καὶ
τὴν
μορφήν,
καὶ |
[4, 4] |
τὴν
ὕλην.
διὸ
καὶ
Πλάτων
|
τὴν |
ὕλην
καὶ
τὴν
χώραν
ταὐτό |
[4, 6] |
μαλακόν
(διό
φαμεν
εἶναί
τι
|
τὴν |
ὕλην)
οὕτω
καὶ
ὁ
τόπος |
[4, 11] |
τὸ
ὑπερέχον
διαιρεῖσθαι
εἴς
τε
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
καὶ
τὸ
ὑπερεχόμενον,
ὥστε |
[4, 11] |
ἐὰν
τἆλλα
ταὐτὰ
ὑπάρχῃ,
διὰ
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
τοῦ
βάρους
ἢ
τῆς |
[4, 13] |
καὶ
ἡ
πρότερον
θερμότης
πρὸς>
|
τὴν |
ὕστερον.
ὥστε
καὶ
τὸ
μέγεθος |
[4, 11] |
ταῦτα
συμβαίνει,
κατὰ
δὲ
τὴν
|
τῶν |
φερομένων
ὑπεροχὴν
τάδε·
ὁρῶμεν
γὰρ |
[4, 8] |
ἀριθμοῖς·
τὸ
γὰρ
κενὸν
διορίζειν
|
τὴν |
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ
ὧν
μὲν |
[4, 4] |
Τιμαίῳ·
τὸ
γὰρ
μεταληπτικὸν
καὶ
|
τὴν |
χώραν
ἓν
καὶ
ταὐτόν.
ἄλλον |
[4, 4] |
καὶ
Πλάτων
τὴν
ὕλην
καὶ
|
τὴν |
χώραν
ταὐτό
φησιν
εἶναι
ἐν |
[4, 4] |
δόγμασιν,
ὅμως
τὸν
τόπον
καὶ
|
τὴν |
χώραν
τὸ
αὐτὸ
ἀπεφήνατο.
λέγουσι |
[4, 20] |
ποτε
ἔχει
ὁ
χρόνος
πρὸς
|
τὴν |
ψυχήν,
καὶ
διὰ
τί
ἐν |
[4, 4] |
εἶδος·
ἄλλως
τε
γὰρ
τὴν
|
ἀκροτάτην |
ἔχει
θέαν,
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων |
[4, 18] |
ὡς
ἐνδέχεται
κίνησιν
εἶναι
τὴν
|
αὐτὴν |
καὶ
μίαν
πάλιν
καὶ
πάλιν, |
[4, 19] |
τὸ
μετρεῖσθαι
τῷ
χρόνῳ
καὶ
|
αὐτὴν |
καὶ
τὸ
εἶναι
αὐτῆς
(ἅμα |
[4, 15] |
φασιν,
οἱ
δὲ
τὴν
σφαῖραν
|
αὐτήν. |
καίτοι
τῆς
περιφορᾶς
καὶ
τὸ |
[4, 19] |
(ἐκστατικὸν
γὰρ
ἡ
μεταβολὴ
καθ'
|
αὑτήν) |
γενέσεως
δὲ
καὶ
τοῦ
εἶναι |
[4, 3] |
ἐκ
στοιχείων
οἷόν
τε
εἶναι
|
τοιαύτην |
ἔχοντα
φύσιν,
οὔτε
τῶν
σωματικῶν |
[4, 19] |
δὲ
καὶ
μηδὲν
κινούμενον.
καὶ
|
ταύτην |
μάλιστα
λέγειν
εἰώθαμεν
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 19] |
φθοράν.
οὐ
μὴν
ἀλλ'
οὐδὲ
|
ταύτην |
ὁ
χρόνος
ποιεῖ,
ἀλλὰ
συμβαίνει |
[4, 18] |
ἂν
ἡ
πορεία
πολλή,
καὶ
|
ταύτην |
πολλήν,
ἂν
ἡ
ὁδὸς
{ᾖ} |
[4, 11] |
ἀέρος
ἐφ'
ᾧ
τὸ
Ζ
|
ταύτην |
τὴν
ἀναλογίαν
ἣν
ἔχει
ὁ |
[4, 13] |
πυκνὸν
καὶ
τὸ
μανὸν
κατὰ
|
ταύτην |
τὴν
ἐναντίωσιν
φορᾶς
ποιητικά,
κατὰ |
[4, 19] |
συμβαίνει
ἐν
χρόνῳ
γίγνεσθαι
καὶ
|
ταύτην |
τὴν
μεταβολήν.
ὅτι
μὲν
οὖν |
[4, 20] |
τῷ
χρόνῳ
κρίνεται,
καὶ
λαμβάνει
|
τελευτὴν |
καὶ
ἀρχὴν
ὥσπερ
ἂν
εἰ |
[4, 9] |
πλῆρες
αἰσθητοῦ
σώματος
κατὰ
τὴν
|
ἁφήν· |
αἰσθητὸν
δ'
ἐστὶ
κατὰ
τὴν |
[4, 9] |
αἰσθητὸν
δ'
ἐστὶ
κατὰ
τὴν
|
ἁφὴν |
τὸ
βάρος
ἔχον
ἢ
κουφότητα |
[4, 8] |
διὰ
κενοῦ·
τὴν
μὲν
γὰρ
|
τροφὴν |
σῶμα
εἶναι,
δύο
δὲ
σώματα |
[4, 6] |
παρεμφαίνεσθαι
τὴν
ὕλην
καὶ
τὴν
|
μορφήν, |
καὶ
διὰ
τὸ
ἐν
ἠρεμοῦντι |
[4, 11] |
ὑπερέχον
διαιρεῖσθαι
εἴς
τε
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
καὶ
τὸ
ὑπερεχόμενον,
ὥστε
ἔσται |
[4, 11] |
κατὰ
δὲ
τὴν
τῶν
φερομένων
|
ὑπεροχὴν |
τάδε·
ὁρῶμεν
γὰρ
τὰ
μείζω |
[4, 11] |
τἆλλα
ταὐτὰ
ὑπάρχῃ,
διὰ
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
τοῦ
βάρους
ἢ
τῆς
κουφότητος. |
[4, 20] |
κρίνεται,
καὶ
λαμβάνει
τελευτὴν
καὶ
|
ἀρχὴν |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
κατά
τινα |
[4, 20] |
ἔχει
ὁ
χρόνος
πρὸς
τὴν
|
ψυχήν, |
καὶ
διὰ
τί
ἐν
παντὶ |
[4, 14] |
πέρας
ἐστίν,
καὶ
χρόνον
ἔστι
|
λαβεῖν |
πεπερασμένον.
ἔτι
εἰ
τὸ
ἅμα |
[4, 13] |
ἔστιν)
οὐδ'
ἔστι
τῆς
φλογὸς
|
λαβεῖν |
τι
μέγεθος
ἐν
ᾧ
οὐ |
[4, 9] |
δὲ
τὸ
ποτέρως
ἔχει
δεῖ
|
λαβεῖν |
τί
σημαίνει
τοὔνομα.
δοκεῖ
δὴ |
[4, 16] |
δὲ
τῷ
ἄλλο
καὶ
ἄλλο
|
ὑπολαβεῖν |
αὐτά,
καὶ
μεταξύ
τι
αὐτῶν |
[4, 20] |
αὐτὸς
ὑπὸ
τοιαύτης.
ὥστε
τὸ
|
λέγειν |
εἶναι
τὰ
γιγνόμενα
τῶν
πραγμάτων |
[4, 19] |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου,
καθάπερ
καὶ
|
λέγειν |
εἰώθαμεν
ὅτι
κατατήκει
ὁ
χρόνος, |
[4, 19] |
μηδὲν
κινούμενον.
καὶ
ταύτην
μάλιστα
|
λέγειν |
εἰώθαμεν
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου
φθοράν. |
[4, 20] |
γιγνόμενα
τῶν
πραγμάτων
κύκλον
τὸ
|
λέγειν |
ἐστὶν
τοῦ
χρόνου
εἶναί
τινα |
[4, 15] |
κίνησις,
φανερόν·
μηδὲν
δὲ
διαφερέτω
|
λέγειν |
ἡμῖν
ἐν
τῷ
παρόντι
κίνησιν |
[4, 8] |
οὐκ
ἔστιν,
οὐχ
ὃ
βούλονται
|
λέγειν |
οἱ
ἄνθρωποι
κενόν,
τοῦτ'
ἐξελέγχουσιν, |
[4, 2] |
δ'
ἂν
καὶ
Ἡσίοδος
ὀρθῶς
|
λέγειν |
ποιήσας
πρῶτον
τὸ
χάος.
λέγει |
[4, 14] |
ἄλλο
καὶ
ἄλλο,
οὐ
ῥᾴδιον
|
ἰδεῖν. |
εἰ
μὲν
γὰρ
αἰεὶ
ἕτερον |
[4, 4] |
εἶναι
τὸν
τόπον,
οὐ
χαλεπὸν
|
ἰδεῖν. |
τὸ
μὲν
γὰρ
εἶδος
καὶ |
[4, 16] |
οὐδὲ
τοῖς
ἐν
Σαρδοῖ
μυθολογουμένοις
|
καθεύδειν |
παρὰ
τοῖς
ἥρωσιν,
ὅταν
ἐγερθῶσι· |
[4, 2] |
χώραν
τοῖς
οὖσι,
διὰ
τὸ
|
νομίζειν, |
ὥσπερ
οἱ
πολλοί,
πάντα
εἶναί |
[4, 10] |
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
τὰ
ἐνόντα
|
ἐκπυρηνίζειν |
(οἷον
ὕδατος
συνθλιβομένου
τὸν
ἐνόντα |
[4, 8] |
τοῖς
ἀριθμοῖς·
τὸ
γὰρ
κενὸν
|
διορίζειν |
τὴν
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ
ὧν |
[4, 14] |
δὲ
τὸ
νῦν,
ὃ
φαίνεται
|
διορίζειν |
τὸ
παρελθὸν
καὶ
τὸ
μέλλον, |
[4, 4] |
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων
οὐ
ῥᾴδιον
|
γνωρίζειν. |
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε
ἀδύνατον |
[4, 1] |
φυσικὸν
ὥσπερ
καὶ
περὶ
ἀπείρου
|
γνωρίζειν, |
εἰ
ἔστιν
ἢ
μή,
καὶ |
[4, 14] |
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν
εἰρημένων
ἐστὶν
|
ἐπελθεῖν |
περὶ
χρόνου·
πρῶτον
δὲ
καλῶς |
[4, 16] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον
διὰ
τὸ
|
ἀκολουθεῖν |
ἀεὶ
θατέρῳ
θάτερον
αὐτῶν.
ἔστι |
[4, 19] |
μὲν
συμβέβηκεν,
ἐκεῖνο
δ'
ἀνάγκη
|
παρακολουθεῖν, |
καὶ
τῷ
ὄντι
ἐν
χρόνῳ |
[4, 11] |
ἔνιοί
φασιν,
ἢ
διὰ
τὸ
|
ὠθεῖν |
τὸν
ὠσθέντα
ἀέρα
θάττω
κίνησιν |
[4, 13] |
τὸ
ἐχόμενον
τὸ
ἔσχατον
κυμαίνειν
|
ποιεῖν, |
ἢ
ἄλλοθί
που
ἴσον
μεταβάλλειν |
[4, 6] |
ἕκαστον
τῶν
σωμάτων,
τοῦτο
δὲ
|
ποιεῖν |
ἢ
ἄνω
ἢ
κάτω.
ὑποκειμένων |
[4, 12] |
τόπου
μηδὲν
διαφέρει,
τί
δεῖ
|
ποιεῖν |
τόπον
τοῖς
σώμασιν
παρὰ
τὸν |
[4, 11] |
εἰς
τὸ
κενὸν
διὰ
τὸ
|
ὑπείκειν |
φέρεσθαι
δοκεῖ·
ἐν
δὲ
τῷ |
[4, 8] |
καὶ
αὔξησις)
οὐ
γὰρ
ἂν
|
δοκεῖν |
εἶναι
κίνησιν,
εἰ
μὴ
εἴη |
[4, 13] |
εἰ
μή
τις
βούλεται
πάντως
|
καλεῖν |
κενὸν
τὸ
αἴτιον
τοῦ
φέρεσθαι. |
[4, 13] |
ἢ
εἰς
ἴσον
ἀεὶ
δεῖ>
|
μεταβάλλειν |
ἀέρα
καὶ
ὕδωρ
(λέγω
δὲ |
[4, 13] |
ποιεῖν,
ἢ
ἄλλοθί
που
ἴσον
|
μεταβάλλειν |
ἐξ
ἀέρος
ὕδωρ,
ἵνα
ὁ |
[4, 6] |
περιέχοντος
σώματος.
διὰ
δὲ
τὸ
|
μεταβάλλειν |
πολλάκις
μένοντος
τοῦ
περιέχοντος
τὸ |
[4, 19] |
ἔσται
τὸ
εἶναι
ἐν
τῷ
|
ἠρεμεῖν |
ἢ
κινεῖσθαι.
ὅσα
μὲν
οὖν |
[4, 11] |
καὶ
ἐν
τῷ
κενῷ
ἀνάγκη
|
ἠρεμεῖν· |
οὐ
γὰρ
ἔστιν
οὗ
μᾶλλον |
[4, 11] |
τὸ
ὅμοιον
φάμενοι
τὴν
γῆν
|
ἠρεμεῖν, |
οὕτω
καὶ
ἐν
τῷ
κενῷ |
[4, 17] |
στιγμῇ
ὡς
δυσὶ
χρήσεται,
ὥστε
|
ἠρεμεῖν |
συμβήσεται)
καὶ
ἔτι
φανερὸν
ὅτι |
[4, 20] |
εἰ
δὲ
μηδὲν
ἄλλο
πέφυκεν
|
ἀριθμεῖν |
ἢ
ψυχὴ
καὶ
ψυχῆς
νοῦς, |
[4, 6] |
κάτω,
καὶ
φέρεσθαι
φύσει
καὶ
|
μένειν |
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
τόποις
ἕκαστον |
[4, 16] |
καὶ
ἀδιαιρέτῳ
φαίνηται
ἡ
ψυχὴ
|
μένειν, |
ὅταν
δ'
αἰσθώμεθα
καὶ
ὁρίσωμεν, |
[4, 14] |
μὴν
οὐδ'
αἰεὶ
τὸ
αὐτὸ
|
διαμένειν |
δυνατόν·
οὐδενὸς
γὰρ
διαιρετοῦ
πεπερασμένου |
[4, 13] |
ἐξωθούμενον
τὸ
ἐχόμενον
τὸ
ἔσχατον
|
κυμαίνειν |
ποιεῖν,
ἢ
ἄλλοθί
που
ἴσον |
[4, 7] |
διὰ
τὸν
καιρὸν
ἀνάγκη
μὲν
|
εἰπεῖν, |
ἀσαφῶς
δὲ
νῦν
ῥηθὲν
τότ' |
[4, 11] |
χρόνον.
ὡς
δ'
ἐν
κεφαλαίῳ
|
εἰπεῖν, |
δῆλον
τὸ
τοῦ
συμβαίνοντος
αἴτιον, |
[4, 11] |
ὀχούμενον.
ἔτι
οὐδεὶς
ἂν
ἔχοι
|
εἰπεῖν |
διὰ
τί
κινηθὲν
στήσεταί
που· |
[4, 4] |
μέντοι
λεκτέον,
εἰ
δεῖ
παρεκβάντας
|
εἰπεῖν, |
διὰ
τί
οὐκ
ἐν
τόπῳ |
[4, 8] |
εἴη
τὸ
λεχθέν,
οὐκ
ἔστιν
|
εἰπεῖν. |
εἰ
δὲ
τοῦτο
ἐνδέχεται,
καὶ |
[4, 4] |
δ'
ἐστίν,
οὗτος
μόνος
ἐπεχείρησεν
|
εἰπεῖν. |
εἰκότως
δ'
ἐκ
τούτων
σκοπουμένοις |
[4, 13] |
ἀλλ'
εὐθύ
(οὐ
γὰρ
τῷ
|
διαλείπειν |
τὸ
ἧττον
ἢ
τὸ
μᾶλλον |
[4, 15] |
ὥστε
περὶ
αὐτοῦ
τὰ
ἀδύνατα
|
ἐπισκοπεῖν. |
ἐπεὶ
δὲ
δοκεῖ
μάλιστα
κίνησις |
[4, 11] |
διὰ
δύο
αἰτίας,
ἢ
τῷ
|
διαφέρειν |
τὸ
δι'
οὗ,
οἷον
δι' |
[4, 11] |
ὕδατος
ἢ
ἀέρος,
ἢ
τῷ
|
διαφέρειν |
τὸ
φερόμενον,
ἐὰν
τἆλλα
ταὐτὰ |
[4, 3] |
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ
εἰ
ἔστιν,
|
ἀπορεῖν |
ἀναγκαῖον.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
μὲν |
[4, 19] |
τοῦ
κινεῖσθαί
πως
αὐτὸ
καὶ
|
πράττειν, |
φθείρεται
δὲ
καὶ
μηδὲν
κινούμενον. |
[4, 10] |
εἶναι
(ἀπορίαν
οὖν
κοινὴν
ἀξιοῦσι
|
λύειν, |
ἀλλ'
οὐ
κενὸν
δεικνύουσιν
ὡς |
[4, 5] |
ἐστί
τι,
ἔν
τινι
ἔσται,
|
λύειν |
οὐ
χαλεπόν·
οὐδὲ
γὰρ
κωλύει |
[4, 10] |
ὧν
δεικνύουσιν
εἶναι
τὸ
κενὸν
|
λύειν |
ῥᾴδιον,
φανερόν.
~Ὅτι
δ'
οὐκ |
[4, 11] |
τὸ
πλῆρες
οὐδένα
οἷόν
τε
|
ἔχειν |
λόγον,
ὥστε
οὐδὲ
τὴν
κίνησιν, |
[4, 6] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
πάντα
τόπον
|
ἔχειν |
τὸ
ἄνω
καὶ
κάτω,
καὶ |
[4, 6] |
φανερόν·
ἀλλὰ
διὰ
μὲν
τὸ
|
περιέχειν |
δοκεῖ
ἡ
μορφὴ
εἶναι·
ἐν |
[4, 14] |
συγκείμενον
ἀδύνατον
ἂν
εἶναι
δόξειε
|
μετέχειν |
οὐσίας.
πρὸς
δὲ
τούτοις
παντὸς |
[4, 6] |
ὅσα
δοκεῖ
ἀληθῶς
καθ'
αὑτὸ
|
ὑπάρχειν |
αὐτῷ.
ἀξιοῦμεν
δὴ
τὸν
τόπον |
[4, 5] |
ἀδύνατον·
δεήσει
γὰρ
ἀμφότερα
ἑκάτερον
|
ὑπάρχειν, |
οἷον
τὸν
ἀμφορέα
ἀγγεῖόν
τε |
[4, 6] |
ἀπορούμενα
λύεσθαι,
καὶ
τὰ
δοκοῦντα
|
ὑπάρχειν |
τῷ
τόπῳ
ὑπάρχοντα
ἔσται,
καὶ |
[4, 8] |
λέγουσιν
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
καὶ
|
πάλιν |
ἃ
λέγουσιν
οἱ
μὴ
φάσκοντες, |
[4, 2] |
ἐνταῦθα
ἐξελθόντος
ὥσπερ
ἐξ
ἀγγείου
|
πάλιν |
ἀὴρ
ἔνεστιν,
ὁτὲ
δὲ
τὸν |
[4, 9] |
οὐδὲν
εἶναι
ἐνταῦθα.
σῶμα
δὲ
|
πάλιν |
ἅπαν
οἴονται
εἶναι
ἁπτόν·
τοιοῦτο |
[4, 18] |
τὸ
τῶν
ἵππων
πλῆθος
γνωρίζομεν,
|
πάλιν |
δὲ
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν |
[4, 20] |
δοκεῖ
κύκλος
τις·
τοῦτο
δὲ
|
πάλιν |
δοκεῖ,
διότι
τοιαύτης
ἐστὶ
φορᾶς |
[4, 11] |
κεχωρισμένον,
ὡς
ἔνιοί
φασι,
λέγωμεν
|
πάλιν. |
εἰ
γὰρ
ἔστιν
ἑκάστου
φορά |
[4, 4] |
εἶναί
τι
τὸν
τόπον,
καὶ
|
πάλιν |
ἐξ
ὧν
ἀπορήσειεν
ἄν
τις |
[4, 18] |
εἶναι
τὴν
αὐτὴν
καὶ
μίαν
|
πάλιν |
καὶ
πάλιν,
οὕτω
καὶ
χρόνον, |
[4, 6] |
καὶ
ὃ
πρότερον
ἦν
ἐνταῦθα,
|
πάλιν |
μεθέστηκεν
εἰς
ἔλαττον
ἢ
μεῖζον. |
[4, 18] |
αὐτὴν
καὶ
μίαν
πάλιν
καὶ
|
πάλιν, |
οὕτω
καὶ
χρόνον,
οἷον
ἐνιαυτὸν |
[4, 3] |
τὰ
τοῦ
ὕδατος
ἐπίπεδα,
ἔσται
|
πάλιν |
τὰ
τοῦ
ἀέρος.
ἀλλὰ
μὴν |
[4, 13] |
ἦν
δυνάμει,
ἐνεργείᾳ
ἐγένετο,
καὶ
|
πάλιν |
ὕδωρ
ἐξ
ἀέρος
ὡσαύτως,
ὁτὲ |
[4, 4] |
γὰρ
ἀὴρ
ἦν,
ἐν
τούτῳ
|
πάλιν |
ὕδωρ,
ὥσπερ
ἔφαμεν,
γίγνεται,
ἀντιμεθισταμένων |
[4, 7] |
συνεχὲς
ᾖ
τὸ
ὁμοιομερές,
κατὰ
|
δύναμιν |
ἐν
τόπῳ
τὰ
μέρη,
ὅταν |
[4, 5] |
ἄλλην
φύσιν
ἔχει
ἑκάτερον
καὶ
|
δύναμιν, |
ἥ
τ'
ἐπιφάνεια
καὶ
τὸ |
[4, 20] |
ἡ
κίνησις
ἅμα
κατά
τε
|
δύναμιν |
καὶ
κατ'
ἐνέργειαν;
πότερον
δὲ |
[4, 7] |
μέν
ἐστιν
ἐν
τόπῳ
κατὰ
|
δύναμιν, |
τὰ
δὲ
κατ'
ἐνέργειαν.
διὸ |
[4, 19] |
μὲν
τοῦ
χρόνου
διαίρεσις
κατὰ
|
δύναμιν, |
τὸ
δὲ
πέρας
ἀμφοῖν
καὶ |
[4, 2] |
ἀλλ'
ὅτι
καὶ
ἔχει
τινὰ
|
δύναμιν. |
φέρεται
γὰρ
ἕκαστον
εἰς
τὸν |
[4, 16] |
ἢ
λάθωμεν
μεταβάλλοντες,
οὐ
δοκεῖ
|
ἡμῖν |
γεγονέναι
χρόνος,
καθάπερ
οὐδὲ
τοῖς |
[4, 15] |
φανερόν·
μηδὲν
δὲ
διαφερέτω
λέγειν
|
ἡμῖν |
ἐν
τῷ
παρόντι
κίνησιν
ἢ |
[4, 2] |
κάτω
καὶ
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερόν·
|
ἡμῖν |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἀεὶ
τὸ |
[4, 16] |
οἴεσθαι
εἶναι
χρόνον
τότε
συμβαίνει
|
ἡμῖν, |
ὅταν
μὴ
ὁρίσωμεν
μηδεμίαν
μεταβολήν, |
[4, 20] |
τὸ
ἐξαίφνης,
εἴρηται.
~Τούτων
δ'
|
ἡμῖν |
οὕτω
διωρισμένων
φανερὸν
ὅτι
πᾶσα |
[4, 11] |
τριῶν
ὑπερέχει
ἑνί,
πλείονι
δὲ
|
τοῖν |
δυοῖν,
καὶ
ἔτι
πλείονι
τοῦ |
[4, 11] |
ἔτι
πλείονι
τοῦ
ἑνὸς
ἢ
|
τοῖν |
δυοῖν,
τοῦ
δὲ
μηδενὸς
οὐκέτι |
[4, 19] |
τὸ
γὰρ
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
|
δυοῖν |
ἐστιν
θάτερον,
ἓν
μὲν
τὸ |
[4, 11] |
ὑπερέχει
ἑνί,
πλείονι
δὲ
τοῖν
|
δυοῖν, |
καὶ
ἔτι
πλείονι
τοῦ
ἑνὸς |
[4, 11] |
πλείονι
τοῦ
ἑνὸς
ἢ
τοῖν
|
δυοῖν, |
τοῦ
δὲ
μηδενὸς
οὐκέτι
ἔχει |
[4, 2] |
τι
καὶ
ἡ
χώρα
ἕτερον
|
ἀμφοῖν, |
εἰς
ἣν
καὶ
ἐξ
ἧς |
[4, 19] |
κατὰ
δύναμιν,
τὸ
δὲ
πέρας
|
ἀμφοῖν |
καὶ
ἑνότης·
ἔστι
δὲ
ταὐτὸ |
[4, 11] |
παντὸς
ἔστι
πρὸς
χρόνον,
πεπερασμένων
|
ἀμφοῖν) |
κενοῦ
δὲ
πρὸς
πλῆρες
οὐκ |
[4, 13] |
ἀλλ'
ὅτι
δυνάμει
ἐστὶν
ὕλη
|
ἀμφοῖν· |
ὥστ'
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ
πυκνὸν |
[4, 8] |
τινὰ
καὶ
ἀγγεῖον
τὸ
κενὸν
|
τιθέασιν |
οἱ
λέγοντες,
δοκεῖ
δὲ
πλῆρες |
[4, 4] |
καὶ
ἐν
τοῖς
λεγομένοις
ἀγράφοις
|
δόγμασιν, |
ὅμως
τὸν
τόπον
καὶ
τὴν |
[4, 12] |
τί
δεῖ
ποιεῖν
τόπον
τοῖς
|
σώμασιν |
παρὰ
τὸν
ἑκάστου
ὄγκον,
εἰ |
[4, 15] |
ὁμοίως
καὶ
πανταχοῦ
καὶ
παρὰ
|
πᾶσιν. |
ἔτι
δὲ
μεταβολὴ
μέν
ἐστι |
[4, 19] |
ὧν
τὸ
εἶναι
μετρεῖ,
τούτοις
|
ἅπασιν |
ἔσται
τὸ
εἶναι
ἐν
τῷ |
[4, 12] |
δὴ
ἐν
παντὶ
σώματι
ἔχοντι
|
μετάστασιν, |
ἐφ'
ὃ
πέφυκε
μεθίστασθαι,
ἀνάγκη, |
[4, 6] |
ἠρεμοῦντι
τῷ
περιέχοντι
γίγνεσθαι
τὴν
|
μετάστασιν |
τοῦ
φερομένου·
ἐνδέχεσθαι
γὰρ
φαίνεται |
[4, 11] |
ὤσαντος
οὐχ
ἁπτομένου,
ἢ
δι'
|
ἀντιπερίστασιν, |
ὥσπερ
ἔνιοί
φασιν,
ἢ
διὰ |
[4, 20] |
κατὰ
τὴν
πρὸς
τὸ
νῦν
|
ἀπόστασιν, |
τὸ
δὲ
νῦν
ὅρος
τοῦ |
[4, 20] |
καὶ
τὸ
εἰωθὸς
λέγεσθαι
συμβαίνει·
|
φασὶν |
γὰρ
κύκλον
εἶναι
τὰ
ἀνθρώπινα |
[4, 8] |
ὧν
μὲν
οὖν
οἱ
μέν
|
φασιν |
εἶναι
οἱ
δ'
οὔ
φασι, |
[4, 8] |
τὸ
ὂν
ἅπαν
εἶναι
σῶμα
|
φασίν, |
ἐν
ᾧ
ὅλως
μηδέν
ἐστι, |
[4, 13] |
καὶ
τὸ
πῦρ
μανὸν
εἶναί
|
φασιν) |
ἔπειτα
κινήσεως
αἴτιον
οὐχ
οὕτω |
[4, 11] |
ἢ
δι'
ἀντιπερίστασιν,
ὥσπερ
ἔνιοί
|
φασιν, |
ἢ
διὰ
τὸ
ὠθεῖν
τὸν |
[4, 15] |
τὴν
τοῦ
ὅλου
κίνησιν
εἶναί
|
φασιν, |
οἱ
δὲ
τὴν
σφαῖραν
αὐτήν. |
[4, 9] |
μηδ'
οὐσία
τις
σωματική.
διό
|
φασίν |
τινες
εἶναι
τὸ
κενὸν
τὴν |
[4, 2] |
τὸ
αὐτό,
ἀλλὰ
κατὰ
τὴν
|
θέσιν, |
ὅπως
ἂν
στραφῶμεν,
γίγνεται
(διὸ |
[4, 2] |
ὡς
τὰ
μόνον
λεγόμενα
διὰ
|
θέσιν, |
οὐκ
ἔχοντα
φύσει
τούτων
ἕκαστον. |
[4, 2] |
ἐν
τόπῳ
ὅμως
κατὰ
τὴν
|
θέσιν |
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
ἔχει
δεξιὰ |
[4, 20] |
τῶν
κίνησιν
ἐχόντων
φυσικὴν
καὶ
|
γένεσιν |
καὶ
φθοράν.
τοῦτο
δέ,
ὅτι |
[4, 5] |
ὡς
τὸ
ὅλον
ἐν
τοῖς
|
μέρεσιν· |
οὐ
γάρ
ἐστι
παρὰ
τὰ |
[4, 11] |
θᾶττον;
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖς
|
πλήρεσιν |
ἐξ
ἀνάγκης·
θᾶττον
γὰρ
διαιρεῖ |
[4, 16] |
καὶ
ὑστέρου
ἐν
τῇ
κινήσει
|
αἴσθησιν |
λάβωμεν.
ὁρίζομεν
δὲ
τῷ
ἄλλο |
[4, 11] |
ἔχειν
λόγον,
ὥστε
οὐδὲ
τὴν
|
κίνησιν, |
ἀλλ'
εἰ
διὰ
τοῦ
λεπτοτάτου |
[4, 10] |
δὴ
οὐδὲ
τὴν
κατὰ
τόπον
|
κίνησιν· |
ἅμα
γὰρ
ἐνδέχεται
ὑπεξιέναι
ἀλλήλοις, |
[4, 18] |
ἂν
ἡ
κίνησις,
καὶ
τὴν
|
κίνησιν, |
ἂν
ὁ
χρόνος.
~ἐπεὶ
δ' |
[4, 18] |
μὲν
γὰρ
χρόνος
ὁρίζει
τὴν
|
κίνησιν |
ἀριθμὸς
ὢν
αὐτῆς,
ἡ
δὲ |
[4, 19] |
τὸ
δὲ
ἠρεμοῦν·
τὴν
γὰρ
|
κίνησιν |
αὐτῶν
μετρήσει
καὶ
τὴν
ἠρεμίαν, |
[4, 17] |
στιγμῇ
τὸ
φερόμενον,
ᾧ
τὴν
|
κίνησιν |
γνωρίζομεν
καὶ
τὸ
πρότερον
ἐν |
[4, 16] |
πλεῖον
καὶ
ἔλαττον
κρίνομεν
ἀριθμῷ,
|
κίνησιν |
δὲ
πλείω
καὶ
ἐλάττω
χρόνῳ· |
[4, 8] |
οὐ
γὰρ
ἂν
δοκεῖν
εἶναι
|
κίνησιν, |
εἰ
μὴ
εἴη
κενόν·
τὸ |
[4, 20] |
ὁ
χρόνος,
οἷον
εἰ
ἐνδέχεται
|
κίνησιν |
εἶναι
ἄνευ
ψυχῆς.
τὸ
δὲ |
[4, 18] |
τῶν
ἀνθρώπων.
ἔτι
ὡς
ἐνδέχεται
|
κίνησιν |
εἶναι
τὴν
αὐτὴν
καὶ
μίαν |
[4, 15] |
μὲν
γὰρ
τὴν
τοῦ
ὅλου
|
κίνησιν |
εἶναί
φασιν,
οἱ
δὲ
τὴν |
[4, 19] |
ἐν
κινήσει
ὄντι
εἶναι
τότε
|
κίνησιν. |
ἐπεὶ
δέ
ἐστιν
ὡς
ἐν |
[4, 20] |
πράγματα,
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
κίνησιν |
ἐχόντων
φυσικὴν
καὶ
γένεσιν
καὶ |
[4, 15] |
λέγειν
ἡμῖν
ἐν
τῷ
παρόντι
|
κίνησιν |
ἢ
μεταβολήν.
~Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ' |
[4, 19] |
τὴν
κίνησιν
τῷ
ὁρίσαι
τινὰ
|
κίνησιν |
ἣ
καταμετρήσει
τὴν
ὅλην
(ὥσπερ |
[4, 19] |
εἶναι
αὐτῆς
(ἅμα
γὰρ
τὴν
|
κίνησιν |
καὶ
τὸ
εἶναι
τῆς
κινήσεως |
[4, 20] |
τὸ
αὐτὸ
διάστημα
καὶ
ὁμαλὴν
|
κίνησιν |
κινούμενον
(οἷον
ἐπὶ
τῆς
φορᾶς, |
[4, 18] |
ταῦτα
πέπονθεν,
διὰ
δὲ
τὴν
|
κίνησιν |
ὁ
χρόνος.
καὶ
μετροῦμεν
καὶ |
[4, 16] |
ἐστιν
συνεχής,
διὰ
δὲ
τὴν
|
κίνησιν |
ὁ
χρόνος·
ὅση
γὰρ
ἡ |
[4, 11] |
αἴτιον,
ὅτι
κινήσεως
μὲν
πρὸς
|
κίνησιν |
πάσης
ἔστι
λόγος
(ἐν
χρόνῳ |
[4, 18] |
τῷ
μὲν
γὰρ
χρόνῳ
τὴν
|
κίνησιν, |
τῇ
δὲ
κινήσει
τὸν
χρόνον |
[4, 11] |
ὠθεῖν
τὸν
ὠσθέντα
ἀέρα
θάττω
|
κίνησιν |
τῆς
τοῦ
ὠσθέντος
φορᾶς
ἣν |
[4, 17] |
δὲ
τὴν
πρότερον
καὶ
ὕστερον
|
κίνησιν |
τοῦτο.
ἀκολουθεῖ
δὲ
καὶ
τοῦτό |
[4, 18] |
μέγεθος
τῇ.
κινήσει
καὶ
τὴν
|
κίνησιν |
τῷ
μεγέθει·
πολλὴν
γὰρ
εἶναί |
[4, 19] |
κινεῖσθαι,
μετρεῖ
δ'
οὗτος
τὴν
|
κίνησιν |
τῷ
ὁρίσαι
τινὰ
κίνησιν
ἣ |
[4, 16] |
γε
γνωρίζομεν
ὅταν
ὁρίσωμεν
τὴν
|
κίνησιν, |
τῷ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
ὁρίζοντες· |
[4, 18] |
μετόπωρον.
οὐ
μόνον
δὲ
τὴν
|
κίνησιν |
τῷ
χρόνῳ
μετροῦμεν,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 7] |
ἢ
κατὰ
φορὰν
ἢ
κατ'
|
αὔξησιν |
κινητὸν
καθ'
αὑτό
που,
ὁ |
[4, 19] |
γὰρ
κινήσεως,
ἡ
δὲ
κίνησις
|
ἐξίστησιν |
τὸ
ὑπάρχον·
ὥστε
φανερὸν
ὅτι |
[4, 4] |
ὕλην
καὶ
τὴν
χώραν
ταὐτό
|
φησιν |
εἶναι
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ·
τὸ |
[4, 13] |
κενόν,
ἐκ
τούτων
ἐστὶ
δῆλον.
|
~Εἰσὶν |
δέ
τινες
οἳ
διὰ
τοῦ |
[4, 20] |
οὐδὲ
αὔξησις
οὐδὲ
γένεσις
οὐκ
|
εἰσὶν |
ὁμαλεῖς,
φορὰ
δ'
ἔστιν.
διὸ |
[4, 11] |
διπλασίῳ
χρόνῳ
τὴν
τὸ
Β
|
δίεισιν |
ἢ
τὴν
τὸ
Δ,
καὶ |
[4, 8] |
ἄνισα.
Μέλισσος
μὲν
οὖν
καὶ
|
δείκνυσιν |
ὅτι
τὸ
πᾶν
ἀκίνητον
ἐκ |
[4, 3] |
τίνος
ἄν
τις
θείη
τοῖς
|
οὖσιν |
αἴτιον
εἶναι
τὸν
τόπον;
οὐδεμία |
[4, 14] |
τοῖς
μεταξὺ
{τοῖς}
νῦν
ἀπείροις
|
οὖσιν |
ἅμα
ἂν
εἴη·
τοῦτο
δὲ |
[4, 8] |
ἄρξασθαι
δὲ
δεῖ
τῆς
σκέψεως
|
λαβοῦσιν |
ἅ
τε
λέγουσιν
οἱ
φάσκοντες |
[4, 8] |
ἀλλ'
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
μᾶλλον.
|
λέγουσιν |
δ'
ἓν
μὲν
ὅτι
κίνησις |
[4, 8] |
ὥστε
εἶναι
μὴ
συνεχές,
καθάπερ
|
λέγουσιν |
Δημόκριτος
καὶ
Λεύκιππος
καὶ
ἕτεροι |
[4, 11] |
κενὸν
ἔσται.
συμβαίνει
δὲ
τοῖς
|
λέγουσιν |
εἶναι
κενὸν
ὡς
ἀναγκαῖον,
εἴπερ |
[4, 8] |
φάσκοντες
εἶναι
καὶ
πάλιν
ἃ
|
λέγουσιν |
οἱ
μὴ
φάσκοντες,
καὶ
τρίτον |
[4, 8] |
τῆς
σκέψεως
λαβοῦσιν
ἅ
τε
|
λέγουσιν |
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
καὶ
πάλιν |
[4, 2] |
τὸ
κενὸν
φάσκοντες
εἶναι
τόπον
|
λέγουσιν· |
τὸ
γὰρ
κενὸν
τόπος
ἂν |
[4, 8] |
τοῦτ'
ἐξελέγχουσιν,
ἀλλ'
ὃ>
ἁμαρτάνοντες
|
λέγουσιν. |
ὥσπερ
Ἀναξαγόρας
καὶ
οἱ
τοῦτον |
[4, 11] |
συμβαίνει
τοὐναντίον
ἢ
δι'
ὃ
|
κατασκευάζουσιν |
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
κενόν,
φανερὸν |
[4, 16] |
τὸ
ὕστερον
νῦν
καὶ
ἓν
|
ποιοῦσιν, |
ἐξαιροῦντες
διὰ
τὴν
ἀναισθησίαν
τὸ |
[4, 11] |
εἰκότως·
τὸ
γὰρ
κενὸν
τόπον
|
ποιοῦσιν |
οἱ
εἶναι
φάσκοντες·
καὶ
πῶς |
[4, 10] |
τόπον
καὶ
τοῖς
τὸν
τόπον
|
φάσκουσιν |
εἶναί
τι
παρὰ
τὰ
σώματα |
[4, 2] |
καὶ
τῶν
τοιούτων,
οὐ
μόνον
|
δηλοῦσιν |
ὅτι
ἐστί
τι
ὁ
τόπος, |
[4, 17] |
δὲ
ἄλλο,
ὥσπερ
οἱ
σοφισταὶ
|
λαμβάνουσιν |
ἕτερον
τὸ
Κορίσκον
ἐν
Λυκείῳ |
[4, 1] |
τά
τε
γὰρ
ὄντα
πάντες
|
ὑπολαμβάνουσιν |
εἶναί
που
(τὸ
γὰρ
μὴ |
[4, 15] |
ὅλου
σφαῖρα
ἔδοξε
μὲν
τοῖς
|
εἰποῦσιν |
εἶναι
ὁ
χρόνος,
ὅτι
ἔν |
[4, 4] |
ἑκάστου
πέρας.
οὕτω
μὲν
οὖν
|
σκοποῦσιν |
ὁ
τόπος
τὸ
ἑκάστου
εἶδός |
[4, 5] |
τὸ
λευκόν.
οὔτε
δὴ
ἐπακτικῶς
|
σκοποῦσιν |
οὐδὲν
ὁρῶμεν
ἐν
ἑαυτῷ
κατ' |
[4, 12] |
πρότερον.
~καὶ
καθ'
αὑτὸ
δὲ
|
σκοποῦσιν |
φανείη
ἂν
τὸ
λεγόμενον
κενὸν |
[4, 1] |
τόπος·
οὐ
γὰρ
ταὐτὸν
φαίνεται
|
θεωροῦσιν |
ἐξ
ἁπάντων
τῶν
ὑπαρχόντων.
ἔτι |
[4, 13] |
δὲ
πῶς
ἐπὶ
τοῦ
βαρέος
|
ἀποδώσουσιν |
τὸ
φέρεσθαι
κάτω;
καὶ
δῆλον |
[4, 9] |
τῶν
πραγμάτων,
τὸ
δὲ
κενὸν
|
ζητοῦσιν |
ὡς
χωριστόν.
~ἐπεὶ
δὲ
περὶ |
[4, 10] |
ὅτι
μὲν
οὖν
ἐξ
ὧν
|
δεικνύουσιν |
εἶναι
τὸ
κενὸν
λύειν
ῥᾴδιον, |
[4, 8] |
μὲν
οὖν
τρόπον
ἐκ
τούτων
|
δεικνύουσιν |
ὅτι
ἔστιν
τι
κενόν,
ἄλλον |
[4, 10] |
ἀξιοῦσι
λύειν,
ἀλλ'
οὐ
κενὸν
|
δεικνύουσιν |
ὡς
ἔστιν)
ἢ
πᾶν
εἶναι |
[4, 8] |
λέγειν
οἱ
ἄνθρωποι
κενόν,
τοῦτ'
|
ἐξελέγχουσιν, |
ἀλλ'
ὃ>
ἁμαρτάνοντες
λέγουσιν.
ὥσπερ |
[4, 11] |
κίνησις
ἢ
βίᾳ
ἢ
κατὰ
|
φύσιν. |
ἀνάγκη
δὲ
ἄν
περ
ᾖ |
[4, 8] |
τὸ
γὰρ
κενὸν
διορίζειν
τὴν
|
φύσιν |
αὐτῶν.
ἐξ
ὧν
μὲν
οὖν |
[4, 11] |
φύσιν)
ὥστ'
εἰ
μὴ
κατὰ
|
φύσιν |
ἔστιν
ἑκάστῳ
τῶν
φυσικῶν
σωμάτων |
[4, 5] |
τῷ
εἴδει
ταῦτα,
καὶ
ἄλλην
|
φύσιν |
ἔχει
ἑκάτερον
καὶ
δύναμιν,
ἥ |
[4, 11] |
(ἡ
μὲν
γὰρ
βίαιος
παρὰ
|
φύσιν, |
ἡ
δὲ
παρὰ
φύσιν
ὑστέρα |
[4, 11] |
βίαιος,
εἶναι
καὶ
τὴν
κατὰ
|
φύσιν |
(ἡ
μὲν
γὰρ
βίαιος
παρὰ |
[4, 3] |
οἷόν
τε
εἶναι
τοιαύτην
ἔχοντα
|
φύσιν, |
οὔτε
τῶν
σωματικῶν
οὔτε
τῶν |
[4, 11] |
παρὰ
φύσιν,
ἡ
δὲ
παρὰ
|
φύσιν |
ὑστέρα
τῆς
κατὰ
φύσιν)
ὥστ' |
[4, 11] |
παρὰ
φύσιν
ὑστέρα
τῆς
κατὰ
|
φύσιν) |
ὥστ'
εἰ
μὴ
κατὰ
φύσιν |
[4, 13] |
τὸ
μανὸν
κατὰ
ταύτην
τὴν
|
ἐναντίωσιν |
φορᾶς
ποιητικά,
κατὰ
δὲ
τὸ |
[4, 7] |
κάτω,
ὅσα
ἔχει
πύκνωσιν
καὶ
|
μάνωσιν. |
ὥσπερ
δ'
ἐλέχθη,
τὰ
μέν |
[4, 7] |
ἄνω
καὶ
κάτω,
ὅσα
ἔχει
|
πύκνωσιν |
καὶ
μάνωσιν.
ὥσπερ
δ'
ἐλέχθη, |
[4, 16] |
Σαρδοῖ
μυθολογουμένοις
καθεύδειν
παρὰ
τοῖς
|
ἥρωσιν, |
ὅταν
ἐγερθῶσι·
συνάπτουσι
γὰρ
τῷ |
[4, 8] |
κατὰ
θύρας
πρὸς
τὸ
πρόβλημα
|
ἀπαντῶσιν, |
ἀλλ'
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
μᾶλλον. |
[4, 18] |
οἷον
γραμμῆς
ἐλάχιστος
πλήθει
μέν
|
ἐστιν |
αἱ
δύο
ἢ
ἡ
μία, |
[4, 19] |
ὑπὸ
χρόνου,
ᾗ
ποσόν
τί
|
ἐστιν, |
ἀλλ'
ᾗ
ἡ
κίνησις
αὐτοῦ |
[4, 3] |
οὖν
τούτων
οὐ
μόνον
τί
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
καὶ
εἰ
ἔστιν,
ἀπορεῖν |
[4, 14] |
ὕστερον
ἐν
τῷ
νῦν
τῳδί
|
ἐστιν, |
ἅμα
ἂν
εἴη
τὰ
ἔτος |
[4, 16] |
ἐντεῦθεν
ἀρχομένοις,
τί
τῆς
κινήσεώς
|
ἐστιν. |
ἅμα
γὰρ
κινήσεως
αἰσθανόμεθα
καὶ |
[4, 20] |
καὶ
πᾶσα
κίνησις
ἐν
χρόνῳ
|
ἐστίν. |
ἄξιον
δ'
ἐπισκέψεως
καὶ
πῶς |
[4, 20] |
ἑκάστης
κινήσεως
ἀριθμός.
διὸ
κινήσεώς
|
ἐστιν |
ἁπλῶς
ἀριθμὸς
συνεχοῦς,
ἀλλ'
οὐ |
[4, 6] |
οὕτω
ποιεῖσθαι
ὅπως
τὸ
τί
|
ἐστιν |
ἀποδοθήσεται,
ὥστε
τά
τε
ἀπορούμενα |
[4, 20] |
δὲ
ταῦτ'
ἐστὶν
ᾗ
ἀριθμητά
|
ἐστιν. |
ἀπορήσειε
δ'
ἄν
τις
καὶ |
[4, 19] |
ὡς
ἐν
ἀριθμῷ
τῷ
χρόνῳ
|
ἐστίν. |
εἰ
δὲ
τοῦτο,
περιέχεται
ὑπὸ |
[4, 14] |
εἶναι
καὶ
ἑνὶ
{τῷ}
νῦν
|
ἐστιν, |
εἰ
τά
τε
πρότερον
καὶ |
[4, 7] |
ὅλος
οὐδ'
ἔν
τινι
τόπῳ
|
ἐστίν, |
εἴ
γε
μηδὲν
αὐτὸν
περιέχει |
[4, 7] |
καὶ
ὅτι
ἔστι
καὶ
τί
|
ἐστιν, |
εἴρηται.
~Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον |
[4, 4] |
ὁ
τόπος,
εἴπερ
τούτων
ὁποτερονοῦν
|
ἐστίν, |
εἴτε
ἡ
ὕλη
εἴτε
τὸ |
[4, 20] |
ᾗ
οὖν
κίνησίς
ἐστι,
ταύτῃ
|
ἐστὶν |
ἑκάστης
κινήσεως
ἀριθμός.
διὸ
κινήσεώς |
[4, 7] |
ὥσπερ
δ'
ἐλέχθη,
τὰ
μέν
|
ἐστιν |
ἐν
τόπῳ
κατὰ
δύναμιν,
τὰ |
[4, 16] |
καὶ
ὕστερον
ἐν
τόπῳ
πρῶτόν
|
ἐστιν. |
ἐνταῦθα
μὲν
δὴ
τῇ
θέσει· |
[4, 7] |
τὸ
πᾶν
καὶ
ὅλον
οὐδέν
|
ἐστιν |
ἔξω
τοῦ
παντός,
καὶ
διὰ |
[4, 14] |
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν
εἰρημένων
|
ἐστὶν |
ἐπελθεῖν
περὶ
χρόνου·
πρῶτον
δὲ |
[4, 19] |
καὶ
ἐσόμενον,
καὶ
πέρας
χρόνου
|
ἐστίν· |
ἔστι
γὰρ
τοῦ
μὲν
ἀρχή, |
[4, 12] |
εἰ
καὶ
θερμὸν
ἢ
ψυχρόν
|
ἐστιν |
ἢ
βαρὺ
ἢ
κοῦφον,
οὐδὲν |
[4, 15] |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
μεταβάλλοντι
μόνον
|
ἐστίν, |
ἢ
οὗ
ἂν
τύχῃ
ὂν |
[4, 14] |
ἐξωτερικῶν
λόγων,
πότερον
τῶν
ὄντων
|
ἐστὶν |
ἢ
τῶν
μὴ
ὄντων,
εἶτα |
[4, 18] |
δὲ
ἀριθμὸς
ὁ
μὲν
ἁπλῶς
|
ἐστὶν |
ἡ
δυάς·
τὶς
δὲ
ἀριθμὸς |
[4, 20] |
κινήσει
ἐστίν·
χρόνος
δὲ
ταῦτ'
|
ἐστὶν |
ᾗ
ἀριθμητά
ἐστιν.
ἀπορήσειε
δ' |
[4, 4] |
ὁ
τόπος
τὸ
ἑκάστου
εἶδός
|
ἐστιν· |
ᾗ
δὲ
δοκεῖ
ὁ
τόπος |
[4, 4] |
δ'
ἀγγεῖον
οὐδὲν
τοῦ
πράγματός
|
ἐστιν. |
ᾗ
μὲν
οὖν
χωριστὸς
{ἐστι} |
[4, 1] |
μάλιστα
καὶ
κυριωτάτη
κατὰ
τόπον
|
ἐστίν, |
ἣν
καλοῦμεν
φοράν.
ἔχει
δὲ |
[4, 19] |
γὰρ
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
δυοῖν
|
ἐστιν |
θάτερον,
ἓν
μὲν
τὸ
εἶναι |
[4, 7] |
τὸ
μέσον
περιέχον
πέρας
κάτω
|
ἐστίν, |
καὶ
αὐτὸ
τὸ
μέσον,
τὸ |
[4, 15] |
ἔν
τε
τῷ
χρόνῳ
πάντα
|
ἐστὶν |
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ
ὅλου |
[4, 15] |
ἔκ
τε
τῶν
παραδεδομένων
ἄδηλόν
|
ἐστιν, |
καὶ
περὶ
ὧν
τυγχάνομεν
διεληλυθότες |
[4, 14] |
πλείω·
τὸ
δὲ
νῦν
πέρας
|
ἐστίν, |
καὶ
χρόνον
ἔστι
λαβεῖν
πεπερασμένον. |
[4, 18] |
μὲν
τοίνυν
ὁ
χρόνος
ἀριθμός
|
ἐστιν |
κινήσεως
κατὰ
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 20] |
θᾶττον
καὶ
βραδύτερον
κατὰ
πᾶσάν
|
ἐστιν |
μεταβολήν
(ἐν
πᾶσι
γὰρ
οὕτω |
[4, 6] |
μηδὲν
τῶν
τριῶν
ὁ
τόπος
|
ἐστίν, |
μήτε
τὸ
εἶδος
μήτε
ἡ |
[4, 7] |
τὸ
γὰρ
ὕδωρ
δυνάμει
ἀήρ
|
ἐστιν, |
ὁ
δ'
ἀὴρ
δυνάμει
ὕδωρ |
[4, 4] |
ἐν
ᾧ
ἅπαντα
τὰ
σώματά
|
ἐστιν, |
ὁ
δ'
ἴδιος,
ἐν
ᾧ |
[4, 18] |
ἐλάχιστος
γὰρ
κατὰ
μὲν
ἀριθμόν
|
ἐστιν |
ὁ
εἷς
ἢ
οἱ
δύο, |
[4, 4] |
ἂν
εἶναι
χαλεπὸν
γνωρίσαι
τί
|
ἐστιν |
ὁ
τόπος,
εἴπερ
τούτων
ὁποτερονοῦν |
[4, 1] |
δὲ
πολλὰς
ἀπορίας
τί
ποτ'
|
ἐστὶν |
ὁ
τόπος·
οὐ
γὰρ
ταὐτὸν |
[4, 3] |
ὥστ'
εἰ
μηδὲ
ταύτης
ἕτερόν
|
ἐστιν |
ὁ
τόπος,
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων |
[4, 6] |
τοίνυν
φανερὸν
ἐκ
τούτων
τί
|
ἐστιν |
ὁ
τόπος.
σχεδὸν
γὰρ
τέτταρά |
[4, 4] |
πλέον
ἢ
σέ)
εἰ
δή
|
ἐστιν |
ὁ
τόπος
τὸ
πρῶτον
περιέχον |
[4, 6] |
ἔστω
διηπορημένα.
~Τί
δέ
ποτ'
|
ἐστὶν |
ὁ
τόπος,
ὧδ'
ἂν
γένοιτο |
[4, 16] |
τότε
λέγομεν
χρόνον·
τοῦτο
γάρ
|
ἐστιν |
ὁ
χρόνος,
ἀριθμὸς
κινήσεως
κατὰ |
[4, 16] |
ληπτέον
δέ,
ἐπεὶ
ζητοῦμεν
τί
|
ἐστιν |
ὁ
χρόνος,
ἐντεῦθεν
ἀρχομένοις,
τί |
[4, 16] |
κίνησις
ἢ
τῆς
κινήσεώς
τί
|
ἐστιν |
ὁ
χρόνος.
ἐπεὶ
οὖν
οὐ |
[4, 15] |
τοσαῦτ'
ἔστω
διηπορημένα·
~τί
δ'
|
ἐστὶν |
ὁ
χρόνος
καὶ
τίς
αὐτοῦ |
[4, 19] |
ὄντα
ἐν
χρόνῳ.
ἐπεὶ
δ'
|
ἐστὶν |
ὁ
χρόνος
μέτρον
κινήσεως,
ἔσται |
[4, 19] |
ἂν
ὁ
χρόνος.
~ἐπεὶ
δ'
|
ἐστὶν |
ὁ
χρόνος
μέτρον
κινήσεως
καὶ |
[4, 7] |
ὡς
διαιρετὸν
μέρος
πρὸς
ὅλον
|
ἐστίν, |
οἷον
ὅταν
ὕδατος
κινήσῃ
τις |
[4, 19] |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
ἔν
τινί
|
ἐστιν, |
οἷον
τὰ
ἐν
τόπῳ
ὑπὸ |
[4, 8] |
τι
ἔξω
τοῦ
παντὸς
σώματός
|
ἐστιν |
ὄντος
συνεχοῦς.
οὗτοι
μὲν
οὖν |
[4, 8] |
ἔχῃ
τὸν
ὄγκον
οὗ
δεκτικόν
|
ἐστιν, |
ὅταν
δὲ
στερηθῇ,
κενόν,
ὡς |
[4, 6] |
δ'
ὁ
πρῶτος
ἐν
ᾧ
|
ἐστιν) |
ὅταν
μὲν
οὖν
μὴ
διῃρημένον |
[4, 20] |
ἡ
κινήσις
χρόνῳ
(τοῦτο
δ'
|
ἐστίν, |
ὅτι
ὑπὸ
τῆς
ὡρισμένης
κινήσεως |
[4, 17] |
μὲν
γὰρ
πέρατα
ἐκείνου
μόνον
|
ἐστὶν |
οὗ
ἐστιν
πέρατα,
ὁ
δ' |
[4, 4] |
τι
τὸν
τόπον,
τί
δ'
|
ἐστίν, |
οὗτος
μόνος
ἐπεχείρησεν
εἰπεῖν.
εἰκότως |
[4, 18] |
ἑτέρα,
ὁ
δὲ
χρόνος
ἀριθμός
|
ἐστιν |
οὐχ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν
ἀλλ'
ὁ |
[4, 17] |
πέρατα
ἐκείνου
μόνον
ἐστὶν
οὗ
|
ἐστιν |
πέρατα,
ὁ
δ'
ἀριθμὸς
ὁ |
[4, 8] |
φασι,
σχεδὸν
τοιαῦτα
καὶ
τοσαῦτά
|
ἐστιν. |
~Πρὸς
δὲ
τὸ
ποτέρως
ἔχει |
[4, 19] |
φθορὰ
αὐτῶν.
Τὸ
δὲ
νῦν
|
ἐστιν |
συνέχεια
χρόνου,
ὥσπερ
ἐλέχθη·
συνέχει |
[4, 16] |
εἶναι
συνεχὲς
καὶ
ἡ
κίνησίς
|
ἐστιν |
συνεχής,
διὰ
δὲ
τὴν
κίνησιν |
[4, 7] |
γὰρ
ἑτέρου
ἐχόμενον
τῶν
μορίων
|
ἐστίν) |
τὰ
δὲ
κατὰ
συμβεβηκός,
οἷον |
[4, 19] |
τὰ
δὲ
τοῦ
χρόνου
τί
|
ἐστιν) |
τὰ
δὲ
πράγματα
ὡς
ἐν |
[4, 1] |
καὶ
πῶς
ἔστι,
καὶ
τί
|
ἐστιν. |
τά
τε
γὰρ
ὄντα
πάντες |
[4, 8] |
τρόπον
ἐλέγχοντες.
ἐπιδεικνύουσι
γὰρ
ὅτι
|
ἐστίν |
τι
ὁ
ἀήρ,
στρεβλοῦντες
τοὺς |
[4, 16] |
ᾧ
ἀριθμοῦμεν)
ὁ
δὴ
χρόνος
|
ἐστὶν |
τὸ
ἀριθμούμενον
καὶ
οὐχ
ᾧ |
[4, 19] |
τὸ
δ'
εἶναι
ἐν
ἀριθμῷ
|
ἐστιν |
τὸ
εἶναί
τινα
ἀριθμὸν
τοῦ |
[4, 16] |
ὃ
μέν
ποτε
ὂν
κίνησις
|
{ἐστιν} |
τὸ
μέντοι
εἶναι
αὐτῷ
ἕτερον |
[4, 20] |
τῶν
πραγμάτων
κύκλον
τὸ
λέγειν
|
ἐστὶν |
τοῦ
χρόνου
εἶναί
τινα
κύκλον· |
[4, 19] |
ἔνια
λέγομεν
ὅτι
ἐν
ἀριθμῷ
|
ἐστιν. |
τοῦτο
δὲ
σημαίνει
ἤτοι
ὡς |
[4, 13] |
ὕλης
ἐπεκτείνεται,
ἀλλ'
ὅτι
δυνάμει
|
ἐστὶν |
ὕλη
ἀμφοῖν·
ὥστ'
ἐστὶ
τὸ |
[4, 20] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον
ἐν
κινήσει
|
ἐστίν· |
χρόνος
δὲ
ταῦτ'
ἐστὶν
ᾗ |
[4, 6] |
ὁ
τόπος.
σχεδὸν
γὰρ
τέτταρά
|
ἐστιν |
ὧν
ἀνάγκη
τὸν
τόπον
ἕν |
[4, 19] |
εἶναι
τότε
κίνησιν.
ἐπεὶ
δέ
|
ἐστιν |
ὡς
ἐν
ἀριθμῷ
τὸ
ἐν |
[4, 8] |
καὶ
πῶς
ἔστι,
καὶ
τί
|
ἐστιν, |
ὥσπερ
καὶ
περὶ
τόπου·
καὶ |
[4, 19] |
αὐτοῦ
τῷ
ἀριθμῷ
ἐν
ᾧ
|
ἐστιν, |
ὥστ'
εἰ
ἐν
χρόνῳ,
ὑπὸ |
[4, 8] |
πολλὰ
γὰρ
μικρὰ
τὸ
μέγα
|
ἐστίν· |
ὥστε
εἰ
πολλὰ
ἴσα
ἐνδέχεται |
[4, 6] |
τὸ
μεθιστάμενον.
τὸ
δ'
οὐκ
|
ἔστιν, |
ἀλλὰ
τὸ
τυχὸν
ἐμπίπτει
σῶμα |
[4, 16] |
γεγονέναι
χρόνον,
φανερὸν
ὅτι
οὐκ
|
ἔστιν |
ἄνευ
κινήσεως
καὶ
μεταβολῆς
χρόνος. |
[4, 6] |
ὁ
αὐτός·
ἐν
ᾧ
γὰρ
|
ἔστιν, |
ἀντιμεθίσταται
ὁ
ἀὴρ
καὶ
τὸ |
[4, 3] |
τί
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ
εἰ
|
ἔστιν, |
ἀπορεῖν
ἀναγκαῖον.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
[4, 19] |
τῆς
κινήσεως
μετρεῖ,
καὶ
τοῦτ'
|
ἔστιν |
αὐτῇ
τὸ
ἐν
χρόνῳ
εἶναι, |
[4, 19] |
τοῦ
ἀριθμοῦ
τι,
ἢ
ὅτι
|
ἔστιν |
αὐτοῦ
ἀριθμός.
ἐπεὶ
δ'
ἀριθμὸς |
[4, 19] |
μή,
ἀνάγκη
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
|
(ἔστιν |
γὰρ
χρόνος
τις
πλείων,
ὃς |
[4, 19] |
καὶ
εἶναι
καὶ
μή,
καὶ
|
ἔστιν |
γένεσις
καὶ
φθορὰ
αὐτῶν.
Τὸ |
[4, 15] |
ἐν
τῇ
τοῦ
ὅλου
σφαίρᾳ·
|
ἔστιν |
δ'
εὐηθικώτερον
τὸ
εἰρημένον
ἢ |
[4, 20] |
οὐκ
εἰσὶν
ὁμαλεῖς,
φορὰ
δ'
|
ἔστιν. |
διὸ
καὶ
δοκεῖ
ὁ
χρόνος |
[4, 19] |
ἡ
κίνησις
καὶ
ὁ
τόπος
|
ἔστιν. |
εἰ
γὰρ
ἔσται
τὸ
ἔν |
[4, 10] |
οὐδεμία
δ'
ἀνάγκη,
εἰ
κίνησις
|
ἔστιν, |
εἶναι
κενόν.
ὅλως
μὲν
οὖν |
[4, 8] |
ἂν
εἴη
τὸ
λεχθέν,
οὐκ
|
ἔστιν |
εἰπεῖν.
εἰ
δὲ
τοῦτο
ἐνδέχεται, |
[4, 10] |
πῶς
ἔστι
καὶ
πῶς
οὐκ
|
ἔστιν |
εἴρηται,
φανερὸν
ὅτι
οὕτω
μὲν |
[4, 14] |
τὸ
δὲ
μέλλει
καὶ
οὔπω
|
ἔστιν. |
ἐκ
δὲ
τούτων
καὶ
ὁ |
[4, 11] |
φασι,
λέγωμεν
πάλιν.
εἰ
γὰρ
|
ἔστιν |
ἑκάστου
φορά
τις
τῶν
ἁπλῶν |
[4, 11] |
ὥστ'
εἰ
μὴ
κατὰ
φύσιν
|
ἔστιν |
ἑκάστῳ
τῶν
φυσικῶν
σωμάτων
κίνησις, |
[4, 2] |
γὰρ
ἄνευ
τῶν
ἄλλων
οὐδὲν
|
ἔστιν, |
ἐκεῖνο
δ'
ἄνευ
τῶν
ἄλλων, |
[4, 18] |
ἡ
μία,
μεγέθει
δ'
οὐκ
|
ἔστιν |
ἐλάχιστος·
ἀεὶ
γὰρ
διαιρεῖται
πᾶσα |
[4, 7] |
ἐκτὸς
σῶμα
περιέχον
αὐτό,
τοῦτο
|
ἔστιν |
ἐν
τόπῳ,
ᾧ
δὲ
μή, |
[4, 19] |
ὄντα,
ᾗ
αἰεὶ
ὄντα,
οὐκ
|
ἔστιν |
ἐν
χρόνῳ·
οὐ
γὰρ
περιέχεται |
[4, 19] |
μήτε
κινεῖται
μήτ'
ἠρεμεῖ,
οὐκ
|
ἔστιν |
ἐν
χρόνῳ·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[4, 19] |
εἶναι
τότε
ὅτε
ὁ
χρόνος
|
ἔστιν, |
ἓν
δὲ
ὥσπερ
ἔνια
λέγομεν |
[4, 10] |
κενὸν
ἀνάγκη
τόπον
εἶναι,
εἰ
|
ἔστιν, |
ἐστερημένον
σώματος,
τόπος
δὲ
καὶ |
[4, 18] |
δὲ
ἀριθμὸς
ἔστι
μὲν
ὡς
|
ἔστιν, |
ἔστι
δ'
ὡς
οὐκ
ἔστιν, |
[4, 19] |
κέγχρῳ·
ὅτε
γὰρ
ἡ
κέγχρος
|
ἔστιν, |
ἔστι
καὶ
ὁ
οὐρανός.
ἀλλὰ |
[4, 11] |
κατὰ
τόπον,
ταύτης
δ'
οὐκ
|
ἔστιν. |
ἔτι
εἰ
ἔστιν
τι
οἷον |
[4, 13] |
τῆς
αὐτῆς
ὕλης.
δύο
γὰρ
|
ἔστιν |
ἐφ'
ἑκατέρου,
τοῦ
τε
πυκνοῦ |
[4, 8] |
θεωρῆσαι
καὶ
περὶ
κενοῦ,
εἰ
|
ἔστιν |
ἢ
μή,
καὶ
πῶς
ἔστι, |
[4, 1] |
καὶ
περὶ
ἀπείρου
γνωρίζειν,
εἰ
|
ἔστιν |
ἢ
μή,
καὶ
πῶς
ἔστι, |
[4, 14] |
μὲν
οὖν
ἢ
ὅλως
οὐκ
|
ἔστιν |
ἢ
μόλις
καὶ
ἀμυδρῶς,
ἐκ |
[4, 10] |
ἀλλ'
οὐ
κενὸν
δεικνύουσιν
ὡς
|
ἔστιν) |
ἢ
πᾶν
εἶναι
ἀναγκαῖον
τὸ |
[4, 11] |
κενοῦ
δὲ
πρὸς
πλῆρες
οὐκ
|
ἔστιν. |
ᾗ
μὲν
οὖν
διαφέρουσι
δι' |
[4, 5] |
ἐν
ἄλλῳ.
διχῶς
δὲ
τοῦτ'
|
ἔστιν, |
ἤτοι
καθ'
αὑτὸ
ἢ
καθ' |
[4, 14] |
μεριστοῦ,
ἄνπερ
ᾖ,
ἀνάγκη,
ὅτε
|
ἔστιν, |
ἤτοι
πάντα
τὰ
μέρη
εἶναι |
[4, 20] |
ἂν
ἀριθμός.
ἕτερος
οὖν
χρόνος
|
ἔστιν, |
καὶ
ἅμα
δύο
ἴσοι
χρόνοι |
[4, 17] |
καὶ
γνώριμον
δὲ
μάλιστα
τοῦτ'
|
ἔστιν· |
καὶ
γὰρ
ἡ
κίνησις
διὰ |
[4, 17] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τὸ
νῦν
|
ἔστιν) |
καὶ
γνώριμον
δὲ
μάλιστα
τοῦτ' |
[4, 19] |
εἶναί
τινα
χρόνον
ὅτε
κἀκεῖνο
|
ἔστιν, |
καὶ
τῷ
ἐν
κινήσει
ὄντι |
[4, 11] |
ῥᾴδιον,
φανερόν.
~Ὅτι
δ'
οὐκ
|
ἔστιν |
κενὸν
οὕτω
κεχωρισμένον,
ὡς
ἔνιοί |
[4, 15] |
ποιός.
ὅτι
μὲν
τοίνυν
οὐκ
|
ἔστιν |
κίνησις,
φανερόν·
μηδὲν
δὲ
διαφερέτω |
[4, 2] |
περὶ
αὐτοῦ.
~ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἔστιν |
ὁ
τόπος,
δοκεῖ
δῆλον
εἶναι |
[4, 6] |
περιέχοντος
πέρας
ἀκίνητον
πρῶτον,
τοῦτ'
|
ἔστιν |
ὁ
τόπος.
~καὶ
διὰ
τοῦτο |
[4, 7] |
ἀλλ'
οὐ
διάστημα
σώματος)
καὶ
|
ἔστιν |
ὁ
τόπος
καὶ
πού,
οὐχ |
[4, 19] |
τὴν
μεταβολήν.
ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἔστιν |
ὁ
χρόνος
καὶ
τί,
καὶ |
[4, 20] |
ἢ
τοῦτο
ὅ
ποτε
ὂν
|
ἔστιν |
ὁ
χρόνος,
οἷον
εἰ
ἐνδέχεται |
[4, 18] |
ἔστιν,
ἔστι
δ'
ὡς
οὐκ
|
ἔστιν, |
οἷον
γραμμῆς
ἐλάχιστος
πλήθει
μέν |
[4, 19] |
μὴ
ὄντων,
ὅσων
τἀντικείμενα
αἰεὶ
|
ἔστιν, |
οἷον
τὸ
ἀσύμμετρον
εἶναι
τὴν |
[4, 19] |
τὸ
σύμμετρον·
διὸ
αἰεὶ
οὐκ
|
ἔστιν, |
ὅτι
ἐναντίον
τῷ
αἰεὶ
ὄντι. |
[4, 11] |
κενῷ
ἀνάγκη
ἠρεμεῖν·
οὐ
γὰρ
|
ἔστιν |
οὗ
μᾶλλον
ἢ
ἧττον
κινηθήσεται· |
[4, 13] |
τὸ
ἧττον
ἢ
τὸ
μᾶλλον
|
ἔστιν) |
οὐδ'
ἔστι
τῆς
φλογὸς
λαβεῖν |
[4, 18] |
ταχὺς
δὲ
καὶ
βραδὺς
οὐκ
|
ἔστιν· |
οὐδὲ
γὰρ
ἀριθμὸς
ᾗ
ἀριθμοῦμεν |
[4, 13] |
φανερὸν
ὡς
οὔτ'
ἀποκεκριμένον
κενὸν
|
ἔστιν, |
οὔθ'
ἁπλῶς
οὔτ'
ἐν
τῷ |
[4, 11] |
οὐδενὶ
φορά,
ἢ
εἰ
τοῦτ'
|
ἔστιν, |
οὐκ
ἔστι
κενόν.
ἔτι
νῦν |
[4, 14] |
γὰρ
διαιρετοῦ
πεπερασμένου
ἓν
πέρας
|
ἔστιν, |
οὔτε
ἂν
ἐφ'
ἓν
ᾖ |
[4, 19] |
περιέχει
μηδαμῇ,
οὔτε
ἦν
οὔτε
|
ἔστιν |
οὔτε
ἔσται.
ἔστι
δὲ
τὰ |
[4, 10] |
ὅτι
οὕτω
μὲν
κενὸν
οὐκ
|
ἔστιν, |
οὔτε
κεχωρισμένον
οὔτε
ἀχώριστον.
τὸ |
[4, 8] |
οὖν
δεικνύναι
πειρώμενοι
ὅτι
οὐκ
|
ἔστιν, |
οὐχ
ὃ
βούλονται
λέγειν
οἱ |
[4, 7] |
ὅλον.
διὸ
καὶ
τούτοις
ἁφὴ
|
ἔστιν· |
σύμφυσις
δέ,
ὅταν
ἄμφω
ἐνεργείᾳ |
[4, 19] |
ὃ
ἀναμετρήσει
τὸ
ὅλον)
καὶ
|
ἔστιν |
τῇ
κινήσει
τὸ
ἐν
χρόνῳ |
[4, 8] |
τρόπον
ἐκ
τούτων
δεικνύουσιν
ὅτι
|
ἔστιν |
τι
κενόν,
ἄλλον
δ'
ὅτι |
[4, 11] |
δ'
οὐκ
ἔστιν.
ἔτι
εἰ
|
ἔστιν |
τι
οἷον
τόπος
ἐστερημένος
σώματος, |
[4, 12] |
τοῦ
κόσμου·
ὁ
γὰρ
ἀὴρ
|
ἔστιν |
τι,
οὐ
δοκεῖ
δέ
γε |
[4, 15] |
καὶ
βραδυτέρα,
χρόνος
δ'
οὐκ
|
ἔστιν· |
τὸ
γὰρ
βραδὺ
καὶ
ταχὺ |
[4, 14] |
γὰρ
αὐτοῦ
γέγονε
καὶ
οὐκ
|
ἔστιν, |
τὸ
δὲ
μέλλει
καὶ
οὔπω |
[4, 19] |
φανερὸν
δὲ
καὶ
ὅτι
οὐκ
|
ἔστιν |
τὸ
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
τὸ |
[4, 16] |
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἐν
χρόνῳ
|
ἔστιν |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον
διὰ |
[4, 13] |
λέγομεν
ἐκ
τῶν
ὑποκειμένων
ὅτι
|
ἔστιν |
ὕλη
μία
τῶν
ἐναντίων,
θερμοῦ |
[4, 18] |
δύο,
κατὰ
μέγεθος
δ'
οὐκ
|
ἔστιν. |
φανερὸν
δὲ
καὶ
ὅτι
ταχὺς |
[4, 19] |
τὸ
εἶναι
ὅτε
ὁ
χρόνος
|
ἔστιν, |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
ἐν
κινήσει |
[4, 17] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τὸ
νῦν
|
ἔστιν) |
ὥστε
καὶ
ἐν
τούτοις
ὃ |
[4, 2] |
ὥσπερ
ἐξ
ἀγγείου
πάλιν
ἀὴρ
|
ἔνεστιν, |
ὁτὲ
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τόπον |
[4, 13] |
οὐ
καὶ
θερμότης
καὶ
λευκότης
|
ἔνεστιν. |
οὕτω
τοίνυν
καὶ
ἡ
πρότερον |
[4, 8] |
τήν
τε
ἀπιστίαν
καὶ
τὴν
|
πίστιν |
διὰ
τῶν
ὑπολαμβανομένων·
οἷον
γὰρ |
[4, 6] |
θεωρητέον.
δεῖ
δὲ
πειρᾶσθαι
τὴν
|
σκέψιν |
οὕτω
ποιεῖσθαι
ὅπως
τὸ
τί |
[4, 8] |
δ'
εἶναι
αὐτοῖς
οὐ
ταὐτὸ
|
ὄν. |
ἄρξασθαι
δὲ
δεῖ
τῆς
σκέψεως |
[4, 17] |
νῦν
εἶναι>
ὃ
δέ
ποτε
|
ὄν |
ἐστι
τὸ
νῦν,
τὸ
αὐτό. |
[4, 6] |
καὶ
τὸ
μεταξὺ
ὡς
κενὸν
|
ὄν> |
ἔστι
δ'
ὥσπερ
τὸ
ἀγγεῖον |
[4, 17] |
ἕν
(καὶ
οὐχ
ὅ
ποτε
|
ὄν |
καὶ
γὰρ
ἂν
διαλίποι
ἀλλὰ |
[4, 8] |
σωμάτων,
οὔτε
χωριστὸν
οὔτε
ἐνεργείᾳ
|
ὄν, |
ὃ
διαλαμβάνει
τὸ
πᾶν
σῶμα |
[4, 16] |
οὕτως
καὶ
ἐπεὶ
λανθάνει
ἕτερον
|
ὄν, |
οὐ
δοκεῖ
εἶναι
τὸ
μεταξὺ |
[4, 4] |
ὕλης.
δοκεῖ
δὲ
ἀεὶ
τὸ
|
ὄν |
που
αὐτό
τε
εἶναί
τι |
[4, 11] |
κενοῦ·
τὸ
γὰρ
κενὸν
μὴ
|
ὄν |
τι
καὶ
στέρησις
δοκεῖ
εἶναι) |
[4, 6] |
εἶναί
τι
δοκεῖ
διάστημα,
ὡς
|
ὄν |
τι
παρὰ
τὸ
σῶμα
τὸ |
[4, 14] |
νῦν
μὴ
ὂν
πρότερον
δὲ
|
ὂν |
ἀνάγκη
ἐφθάρθαι
ποτέ,
καὶ
τὰ |
[4, 19] |
γὰρ
ὥσπερ
τὸ
ἐν
κινήσει
|
ὂν |
ἀνάγκη
κινεῖσθαι,
οὕτω
καὶ
τὸ |
[4, 8] |
σῶμα
αἰσθητόν·
οἰόμενοι
δὲ
τὸ
|
ὂν |
ἅπαν
εἶναι
σῶμα
φασίν,
ἐν |
[4, 15] |
ἐστίν,
ἢ
οὗ
ἂν
τύχῃ
|
ὂν |
αὐτὸ
τὸ
κινούμενον
καὶ
μεταβάλλον· |
[4, 13] |
καὶ
ἐκ
δυνάμει
ὄντος
ἐνεργείᾳ
|
ὂν |
γίγνεται,
καὶ
οὐ
χωριστὴ
μὲν |
[4, 11] |
ἴσῳ
γὰρ
ληφθήσεται
πλῆρές
τε
|
ὂν |
διεξιέναι
τι
καὶ
κενόν·
ἔσται |
[4, 7] |
πεπερασμένῳ.
οὐ
γὰρ
πᾶν
τὸ
|
ὂν |
ἐν
τόπῳ,
ἀλλὰ
τὸ
κινητὸν |
[4, 3] |
λόγον·
εἰ
γὰρ
πᾶν
τὸ
|
ὂν |
ἐν
τόπῳ,
δῆλον
ὅτι
καὶ |
[4, 19] |
οὖν
ὅτι
οὐδὲ
τὸ
μὴ
|
ὂν |
ἔσται
πᾶν
ἐν
χρόνῳ,
οἷον |
[4, 20] |
ἀλλ'
ἢ
τοῦτο
ὅ
ποτε
|
ὂν |
ἔστιν
ὁ
χρόνος,
οἷον
εἰ |
[4, 11] |
ἴσῳ
χρόνῳ
δίεισι
πλῆρές
τε
|
ὂν |
καὶ
κενόν.
ἀλλ'
ἀδύνατον.
φανερὸν |
[4, 8] |
κενόν,
ὡς
τὸ
αὐτὸ
μὲν
|
ὂν |
κενὸν
καὶ
πλῆρες
καὶ
τόπον, |
[4, 16] |
τῇ
κινήσει
ὃ
μέν
ποτε
|
ὂν |
κίνησις
{ἐστιν}
τὸ
μέντοι
εἶναι |
[4, 17] |
ἐν
τούτοις
ὃ
μέν
ποτε
|
ὂν |
νῦν
ἐστι,
τὸ
αὐτό
(τὸ |
[4, 1] |
εἶναί
που
(τὸ
γὰρ
μὴ
|
ὂν |
οὐδαμοῦ
εἶναι·
ποῦ
γάρ
ἐστι |
[4, 6] |
τῶν
ἁπτομένων.
καὶ
συνεχὲς
μὲν
|
ὂν |
οὐκ
ἐν
ἐκείνῳ
κινεῖται
ἀλλὰ |
[4, 14] |
πλείονος)
τὸ
δὲ
νῦν
μὴ
|
ὂν |
πρότερον
δὲ
ὂν
ἀνάγκη
ἐφθάρθαι |
[4, 9] |
τούτου
δ'
αἴτιον
ὅτι
τὸ
|
ὂν |
σῶμα
οἴονται
εἶναι,
πᾶν
δὲ |
[4, 17] |
τοῦτο
δὲ
ὃ
μέν
ποτε
|
ὂν |
τὸ
αὐτό
(ἢ
στιγμὴ
γὰρ |
[4, 7] |
οὐ
γὰρ
πᾶν
τὸ
ὂν
|
ἐν |
τόπῳ,
ἀλλὰ
τὸ
κινητὸν
σῶμα. |
[4, 3] |
εἰ
γὰρ
πᾶν
τὸ
ὂν
|
ἐν |
τόπῳ,
δῆλον
ὅτι
καὶ
τοῦ |
[4, 11] |
ἴσον
χωρίον,
καὶ
κατὰ
λόγον
|
ὃν |
ἔχουσι
τὰ
μεγέθη
πρὸς
ἄλληλα. |
[4, 11] |
οἰομένους
εἶναί
τι
κεχωρισμένον,
εἰς
|
ὃν |
φέρεται·
πῶς
γὰρ
οἰσθήσεται
τὸ |
[4, 12] |
ἐὰν
ἐν
ὕδατι
τιθῇ
τις
|
κύβον, |
ἐκστήσεται
τοσοῦτον
ὕδωρ
ὅσος
ὁ |
[4, 19] |
διὸ
καὶ
οἱ
μὲν
σοφώτατον
|
ἔλεγον, |
ὁ
δὲ
Πυθαγόρειος
Πάρων
ἀμαθέστατον, |
[4, 15] |
βραδὺ
δὲ
τὸ
ἐν
πολλῷ
|
ὀλίγον· |
ὁ
δὲ
χρόνος
οὐχ
ὥρισται |
[4, 18] |
χρόνον.
καὶ
λέγομεν
πολὺν
καὶ
|
ὀλίγον |
χρόνον
τῇ
κινήσει
μετροῦντες,
καθάπερ |
[4, 3] |
γὰρ
Ζήνωνος
ἀπορία
ζητεῖ
τινὰ
|
λόγον· |
εἰ
γὰρ
πᾶν
τὸ
ὂν |
[4, 11] |
τὸ
ἴσον
χωρίον,
καὶ
κατὰ
|
λόγον |
ὃν
ἔχουσι
τὰ
μεγέθη
πρὸς |
[4, 11] |
Β.
ἐχέτω
δὴ
τὸν
αὐτὸν
|
λόγον |
ὅνπερ
διέστηκεν
ἀὴρ
πρὸς
ὕδωρ, |
[4, 11] |
οὗ
Ε,
τοῦτον
ἕξει
τὸν
|
λόγον |
τὸ
κενὸν
πρὸς
τὸ
πλῆρες. |
[4, 11] |
τοῦ
δὲ
μηδενὸς
οὐκέτι
ἔχει
|
λόγον |
ᾧ
ὑπερέχει·
ἀνάγκη
γὰρ
τὸ |
[4, 11] |
τὸ
δὲ
κενὸν
οὐδένα
ἔχει
|
λόγον |
ᾧ
ὑπερέχεται
ὑπὸ
τοῦ
σώματος, |
[4, 11] |
πλῆρες
οὐδένα
οἷόν
τε
ἔχειν
|
λόγον, |
ὥστε
οὐδὲ
τὴν
κίνησιν,
ἀλλ' |
[4, 11] |
καὶ
κενόν·
ἔσται
γάρ
τι
|
ἀνάλογον |
σῶμα
ἕτερον
πρὸς
ἕτερον
ὡς |
[4, 16] |
εἶναι
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
|
ἀνάλογον |
τοῖς
ἐκεῖ.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[4, 7] |
ἔσχατον·
καὶ
διὰ
τοῦτο
δοκεῖ
|
ἐπίπεδόν |
τι
εἶναι
καὶ
οἷον
ἀγγεῖον |
[4, 6] |
τούτων
τί
ἐστιν
ὁ
τόπος.
|
σχεδὸν |
γὰρ
τέτταρά
ἐστιν
ὧν
ἀνάγκη |
[4, 8] |
εἶναι
οἱ
δ'
οὔ
φασι,
|
σχεδὸν |
τοιαῦτα
καὶ
τοσαῦτά
ἐστιν.
~Πρὸς |
[4, 18] |
πολλὴν
γὰρ
εἶναί
φαμεν
τὴν
|
ὁδόν, |
ἂν
ἡ
πορεία
πολλή,
καὶ |
[4, 20] |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
κατά
τινα
|
περίοδον. |
καὶ
γὰρ
ὁ
χρόνος
αὐτὸς |
[4, 2] |
αὐτὰρ
ἔπειτα
γαῖ'
εὐρύστερνος,
ὡς
|
δέον |
πρῶτον
ὑπάρξαι
χώραν
τοῖς
οὖσι, |
[4, 4] |
τῷ
τόπῳ,
ὃς
περιέχει
οὐδὲν
|
πλέον |
ἢ
σέ)
εἰ
δή
ἐστιν |
[4, 19] |
χρόνον,
ἀλλ'
οὐ
μεμάθηκεν,
οὐδὲ
|
νέον |
γέγονεν
οὐδὲ
καλόν·
φθορᾶς
γὰρ |
[4, 6] |
ὑποκειμένων
δὲ
τούτων
τὰ
λοιπὰ
|
θεωρητέον. |
δεῖ
δὲ
πειρᾶσθαι
τὴν
σκέψιν |
[4, 3] |
σώματος
ἤ
τις
ἑτέρα
φύσις·
|
ζητητέον |
γὰρ
τὸ
γένος
αὐτοῦ
πρῶτον. |
[4, 4] |
τι
ἐκτὸς
αὐτοῦ.
(Πλάτωνι
μέντοι
|
λεκτέον, |
εἰ
δεῖ
παρεκβάντας
εἰπεῖν,
διὰ |
[4, 15] |
ὁ
χρόνος,
τοῦτ'
ἂν
εἴη
|
σκεπτέον. |
ἡ
μὲν
οὖν
ἑκάστου
μεταβολὴ |
[4, 16] |
κινήσεως
ὁ
χρόνος
ἐστί,
φανερόν·
|
ληπτέον |
δέ,
ἐπεὶ
ζητοῦμεν
τί
ἐστιν |
[4, 5] |
οὐσίας,
εἴρηται.
~Μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
ληπτέον |
ποσαχῶς
ἄλλο
ἐν
ἄλλῳ
λέγεται. |
[4, 8] |
εἴρηται.
~Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
|
ὑποληπτέον |
εἶναι
τοῦ
φυσικοῦ
θεωρῆσαι
καὶ |
[4, 7] |
ἀὴρ
δυνάμει
ὕδωρ
ἄλλον
τρόπον.
|
διοριστέον |
δὲ
περὶ
τούτων
ὕστερον·
ἀλλὰ |
[4, 6] |
πάλιν
μεθέστηκεν
εἰς
ἔλαττον
ἢ
|
μεῖζον. |
ἔστι
δὲ
κινούμενον
τὸ
μὲν |
[4, 11] |
γὰρ
διαιρεῖ
τῇ
ἰσχύϊ
τὸ
|
μεῖζον· |
ἢ
γὰρ
σχήματι
διαιρεῖ,
ἢ |
[4, 6] |
μέρος
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
οὔτε
|
μεῖζον |
τοῦ
διαστήματος
ἀλλ'
ἴσον·
ἐν |
[4, 19] |
ἐκεῖνο,
καὶ
ἦν
εἰς
τὸ
|
παρελθόν. |
εἰ
δὲ
μηδεὶς
χρόνος
ὃς |
[4, 14] |
νῦν,
ὃ
φαίνεται
διορίζειν
τὸ
|
παρελθὸν |
καὶ
τὸ
μέλλον,
πότερον
ἓν |
[4, 4] |
φθορά;
ἐξ
ὧν
μὲν
τοίνυν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναί
τι
τὸν
τόπον,
καὶ |
[4, 11] |
τοῖς
λέγουσιν
εἶναι
κενὸν
ὡς
|
ἀναγκαῖον, |
εἴπερ
ἔσται
κίνησις,
τοὐναντίον
μᾶλλον, |
[4, 3] |
ἀλλὰ
καὶ
εἰ
ἔστιν,
ἀπορεῖν
|
ἀναγκαῖον. |
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
μὲν
καθ' |
[4, 10] |
ὡς
ἔστιν)
ἢ
πᾶν
εἶναι
|
ἀναγκαῖον |
τὸ
σῶμα
κενόν,
εἰ
πάντῃ |
[4, 4] |
θέαν,
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων
οὐ
|
ῥᾴδιον |
γνωρίζειν.
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε |
[4, 14] |
ἢ
ἄλλο
καὶ
ἄλλο,
οὐ
|
ῥᾴδιον |
ἰδεῖν.
εἰ
μὲν
γὰρ
αἰεὶ |
[4, 10] |
δεικνύουσιν
εἶναι
τὸ
κενὸν
λύειν
|
ῥᾴδιον, |
φανερόν.
~Ὅτι
δ'
οὐκ
ἔστιν |
[4, 6] |
μεταφορητός,
οὕτως
καὶ
ὁ
τόπος
|
ἀγγεῖον |
ἀμετακίνητον.
διὸ
ὅταν
μὲν
ἐν |
[4, 4] |
εἶναι
ὁ
τόπος
οἷον
τὸ
|
ἀγγεῖον |
(ἔστι
γὰρ
τὸ
ἀγγεῖον
τόπος |
[4, 6] |
ᾧ
κινεῖται,
ὅταν
ὅλον
τὸ
|
ἀγγεῖον |
μεθίστηται,
ἀλλ'
ὁ
αὐτός·
ἐν |
[4, 7] |
ἐπίπεδόν
τι
εἶναι
καὶ
οἷον
|
ἀγγεῖον |
ὁ
τόπος
καὶ
περιέχον.
ἔτι |
[4, 4] |
ἀγγεῖον
τόπος
μεταφορητός)
τὸ
δ'
|
ἀγγεῖον |
οὐδὲν
τοῦ
πράγματός
ἐστιν.
ᾗ |
[4, 5] |
ἑκάτερον
ὑπάρχειν,
οἷον
τὸν
ἀμφορέα
|
ἀγγεῖόν |
τε
καὶ
οἶνον
εἶναι
καὶ |
[4, 8] |
δέχεται
ἴσον
ὕδωρ
ὅσον
τὸ
|
ἀγγεῖον |
τὸ
κενόν.
εἶναι
δ'
ἔφασαν |
[4, 8] |
οἷον
γὰρ
τόπον
τινὰ
καὶ
|
ἀγγεῖον |
τὸ
κενὸν
τιθέασιν
οἱ
λέγοντες, |
[4, 6] |
ὄν>
ἔστι
δ'
ὥσπερ
τὸ
|
ἀγγεῖον |
τόπος
μεταφορητός,
οὕτως
καὶ
ὁ |
[4, 4] |
τὸ
ἀγγεῖον
(ἔστι
γὰρ
τὸ
|
ἀγγεῖον |
τόπος
μεταφορητός)
τὸ
δ'
ἀγγεῖον |
[4, 5] |
φανερόν,
ὅτι
ἐπεὶ
οὐδὲν
τὸ
|
ἀγγεῖον |
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
(ἕτερον
γὰρ |
[4, 11] |
φορᾶς
ἣν
φέρεται
εἰς
τὸν
|
οἰκεῖον |
τόπον·
ἐν
δὲ
τῷ
κενῷ |
[4, 16] |
σημεῖον
δέ·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
πλεῖον |
καὶ
ἔλαττον
κρίνομεν
ἀριθμῷ,
κίνησιν |
[4, 19] |
καὶ
τοῦ
εἶναι
κατὰ
συμβεβηκός.
|
σημεῖον |
δὲ
ἱκανὸν
ὅτι
γίγνεται
μὲν |
[4, 16] |
ᾗ
ἀριθμὸν
ἔχει
ἡ
κίνησις.
|
σημεῖον |
δέ·
τὸ
μὲν
γὰρ
πλεῖον |
[4, 19] |
εἶναι
αὐτῶν
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου·
|
σημεῖον |
δὲ
τούτου
ὅτι
οὐδὲ
πάσχει |
[4, 3] |
εἶναι
τὸν
τόπον;
οὔτε
γὰρ
|
στοιχεῖον |
οὔτ'
ἐκ
στοιχείων
οἷόν
τε |
[4, 19] |
βαδίζεις;
ἤδη
βεβάδικα)
τὸ
δὲ
|
Ἴλιον |
φάναι
ἤδη
ἑαλωκέναι
οὐ
λέγομεν, |
[4, 20] |
πᾶσα
κίνησις
ἐν
χρόνῳ
ἐστίν.
|
ἄξιον |
δ'
ἐπισκέψεως
καὶ
πῶς
ποτε |
[4, 2] |
τὸ
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
|
δεξιὸν |
καὶ
ἀριστερόν·
ἡμῖν
μὲν
γὰρ |
[4, 2] |
γίγνεται
(διὸ
καὶ
ταὐτὸ
πολλάκις
|
δεξιὸν |
καὶ
ἀριστερὸν
καὶ
ἄνω
καὶ |
[4, 7] |
δοκεῖ
ἐπίπεδόν
τι
εἶναι
καὶ
|
οἷον |
ἀγγεῖον
ὁ
τόπος
καὶ
περιέχον. |
[4, 8] |
τὴν
πίστιν
διὰ
τῶν
ὑπολαμβανομένων·
|
οἷον |
γὰρ
τόπον
τινὰ
καὶ
ἀγγεῖον |
[4, 18] |
ἔστι
δ'
ὡς
οὐκ
ἔστιν,
|
οἷον |
γραμμῆς
ἐλάχιστος
πλήθει
μέν
ἐστιν |
[4, 11] |
τῷ
διαφέρειν
τὸ
δι'
οὗ,
|
οἷον |
δι'
ὕδατος
ἢ
γῆς
ἢ |
[4, 20] |
ποτε
ὂν
ἔστιν
ὁ
χρόνος,
|
οἷον |
εἰ
ἐνδέχεται
κίνησιν
εἶναι
ἄνευ |
[4, 10] |
εἰσιόντος
τινὸς
ἀλλὰ
καὶ
ἀλλοιώσει,
|
οἷον |
εἰ
ἐξ
ὕδατος
γίγνοιτο
ἀήρ. |
[4, 13] |
ἀέρα
καὶ
ὕδωρ
(λέγω
δὲ
|
οἷον |
εἰ
ἐξ
ὕδατος
κυάθου
γέγονεν |
[4, 5] |
καὶ
ἔτι
ἐκεῖνο
οὗ
δεκτικόν,
|
οἷον, |
εἰ
οἴνου,
ὁ
οἶνος.
ὅτι |
[4, 6] |
κινῆται
καὶ
μεταβάλλῃ
τὸ
ἐντός,
|
οἷον |
ἐν
ποταμῷ
πλοῖον,
ὡς
ἀγγείῳ |
[4, 6] |
ἡ
χείρ,
ὅταν
δὲ
διῃρημένον,
|
οἷον |
ἐν
τῷ
κάδῳ
τὸ
ὕδωρ |
[4, 6] |
ὡς
μέρος
ἐν
ὅλῳ
λέγεται,
|
οἷον |
ἐν
τῷ
ὀφθαλμῷ
ἡ
ὄψις |
[4, 7] |
ὕλη
ἀέρος,
ὁ
δ'
ἀὴρ
|
οἷον |
ἐνέργειά
τις
ἐκείνου·
τὸ
γὰρ |
[4, 18] |
καὶ
πάλιν,
οὕτω
καὶ
χρόνον,
|
οἷον |
ἐνιαυτὸν
ἢ
ἔαρ
ἢ
μετόπωρον. |
[4, 6] |
περιέχοντος
τὸ
περιεχόμενον
καὶ
διῃρημένον,
|
οἷον |
ἐξ
ἀγγείου
ὕδωρ,
τὸ
μεταξὺ |
[4, 20] |
διάστημα
καὶ
ὁμαλὴν
κίνησιν
κινούμενον
|
(οἷον |
ἐπὶ
τῆς
φορᾶς,
εἰ
ἄμφω |
[4, 6] |
ἐνδεχόμενα
ἀλλ'
αἰεὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
|
οἷον |
ἡ
λευκότης
καὶ
ἡ
ἐπιστήμη· |
[4, 7] |
ἐστίν)
τὰ
δὲ
κατὰ
συμβεβηκός,
|
οἷον |
ἡ
ψυχὴ
καὶ
ὁ
οὐρανός· |
[4, 8] |
φαίνεται
ἔνια
συνιόντα
καὶ
πιλούμενα,
|
οἷον |
καὶ
τὸν
οἶνόν
φασι
δέχεσθαι |
[4, 12] |
εἴη.
{ἔτι
δεῖ
δῆλον
εἶναι
|
οἷον |
κενὸν
ἐν
τοῖς
κινουμένοις.
νῦν |
[4, 5] |
γὰρ
καὶ
κατὰ
τὰ
μέρη,
|
οἷον |
λευκὸς
ὅτι
ἡ
ἐπιφάνεια
λευκή, |
[4, 17] |
νῦν
δὲ
ὡς
τὸ
φερόμενον,
|
οἷον |
μονὰς
ἀριθμοῦ.
καὶ
συνεχής
τε |
[4, 19] |
ὁ
χρόνος,
τὰ
μὲν
ἦν,
|
οἷον |
Ὅμηρός
ποτε
ἦν,
τὰ
δὲ |
[4, 19] |
ὂν
ἔσται
πᾶν
ἐν
χρόνῳ,
|
οἷον |
ὅσα
μὴ
ἐνδέχεται
ἄλλως,
ὥσπερ |
[4, 7] |
διαιρετὸν
μέρος
πρὸς
ὅλον
ἐστίν,
|
οἷον |
ὅταν
ὕδατος
κινήσῃ
τις
μόριον |
[4, 7] |
καὶ
τὰ
μὲν
καθ'
αὑτά
|
(οἷον |
πᾶν
σῶμα
ἢ
κατὰ
φορὰν |
[4, 19] |
ὡρισμένος
πρὸς
τὸ
πρότερον
νῦν,
|
οἷον |
ποτὲ
ἐλήφθη
Τροία,
καὶ
ποτὲ |
[4, 2] |
τῶν
φυσικῶν
σωμάτων
καὶ
ἁπλῶν,
|
οἷον |
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ
τῶν |
[4, 4] |
ἐν
ᾧ
πρώτῳ
(λέγω
δὲ
|
οἷον |
σὺ
νῦν
ἐν
τῷ
οὐρανῷ |
[4, 19] |
τἆλλα
ὅσα
ἔν
τινί
ἐστιν,
|
οἷον |
τὰ
ἐν
τόπῳ
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 6] |
μὲν
ἐνδεχόμενον
κινεῖσθαι
καθ'
αὑτό,
|
οἷον |
τὰ
μόρια
τοῦ
σώματος
καὶ |
[4, 14] |
αὑτῷ
μὲν
οὖν
ἐφθάρθαι
οὐχ
|
οἷόν |
τε
διὰ
τὸ
εἶναι
τότε, |
[4, 13] |
πυκνόν,
οὐδὲ
συνιέναι
καὶ
πιλεῖσθαι
|
οἷόν |
τε·
εἰ
δὲ
τοῦτο
μὴ |
[4, 3] |
γὰρ
στοιχεῖον
οὔτ'
ἐκ
στοιχείων
|
οἷόν |
τε
εἶναι
τοιαύτην
ἔχοντα
φύσιν, |
[4, 11] |
κενὸν
πρὸς
τὸ
πλῆρες
οὐδένα
|
οἷόν |
τε
ἔχειν
λόγον,
ὥστε
οὐδὲ |
[4, 13] |
κενὸν
ἄνω
φέρει.
καίτοι
πῶς
|
οἷόν |
τε
φορὰν
εἶναι
κενοῦ
ἢ |
[4, 4] |
τοιοῦτό
τι
εἶναι
ὁ
τόπος
|
οἷον |
τὸ
ἀγγεῖον
(ἔστι
γὰρ
τὸ |
[4, 19] |
ὄντων,
ὅσων
τἀντικείμενα
αἰεὶ
ἔστιν,
|
οἷον |
τὸ
ἀσύμμετρον
εἶναι
τὴν
διάμετρον |
[4, 5] |
μέρη,
ἔσται
αὐτὸ
ἐν
αὑτῷ)
|
οἷον |
τὸ
λευκὸν
ἐν
ἀνθρώπῳ
ὅτι |
[4, 5] |
εἶναι,
πρώτως
δ'
οὐκ
ἐνδέχεται.
|
οἷον |
τὸ
λευκὸν
ἐν
σώματι
(ἡ |
[4, 5] |
δεήσει
γὰρ
ἀμφότερα
ἑκάτερον
ὑπάρχειν,
|
οἷον |
τὸν
ἀμφορέα
ἀγγεῖόν
τε
καὶ |
[4, 10] |
κινεῖται·
τοῦτο
δ'
ἂν
εἴη
|
οἷον |
τὸν
τόπον
φασί
τινες
εἶναι. |
[4, 11] |
ἔστιν.
ἔτι
εἰ
ἔστιν
τι
|
οἷον |
τόπος
ἐστερημένος
σώματος,
ὅταν
ᾖ |
[4, 20] |
διαφορᾷ,
ἀλλ'
οὐχὶ
οὗ
διαφέρει,
|
οἷον |
τρίγωνον
τριγώνου
τριγώνου>
διαφορᾷ
διαφέρει· |
[4, 18] |
καὶ
τῷ
ἀριθμητῷ
τὸν
ἀριθμόν,
|
οἷον |
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
τῶν |
[4, 11] |
τις
τῶν
ἁπλῶν
σωμάτων
φύσει,
|
οἷον |
τῷ
πυρὶ
μὲν
ἄνω
τῇ |
[4, 19] |
ποτε
ἦν,
τὰ
δὲ
ἔσται,
|
οἷον |
τῶν
μελλόντων
τι,
ἐφ'
ὁπότερα |
[4, 10] |
διὰ
τὸ
τὰ
ἐνόντα
ἐκπυρηνίζειν
|
(οἷον |
ὕδατος
συνθλιβομένου
τὸν
ἐνόντα
ἀέρα) |
[4, 7] |
καὶ
ἀὴρ
ἔχει
πρὸς
ὕδωρ·
|
οἷον |
ὕλη
γάρ,
τὸ
δὲ
εἶδος, |
[4, 4] |
ὑπὸ
τοῦ
εἴδους
καὶ
ὡρισμένον,
|
οἷον |
ὑπὸ
ἐπιπέδου
καὶ
πέρατος,
ἔστι |
[4, 6] |
τὸ
ἐντός,
οἷον
ἐν
ποταμῷ
|
πλοῖον, |
ὡς
ἀγγείῳ
χρῆται
μᾶλλον
ἢ |
[4, 11] |
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
διὰ
τὸ
|
ὅμοιον |
φάμενοι
τὴν
γῆν
ἠρεμεῖν,
οὕτω |
[4, 12] |
πῦρ,
ἢ
ἐπ'
ἄμφω,
{ἢ}
|
ὁποῖον |
ἄν
τι
ᾖ
τὸ
ἐντιθέμενον· |
[4, 7] |
οἷον
ὅταν
ὕδατος
κινήσῃ
τις
|
μόριον |
ἢ
ἀέρος.
οὕτω
δὲ
καὶ |
[4, 4] |
ἄλλων
σωμάτων
ὁμοίως,
ὥστε
οὔτε
|
μόριον |
οὔθ'
ἕξις
ἀλλὰ
χωριστὸς
ὁ |
[4, 7] |
δ'
ἐντελεχείᾳ)
ἔχοι
ἂν
ὡς
|
μόριόν |
πως
πρὸς
ὅλον.
διὸ
καὶ |
[4, 17] |
καὶ
ἔτι
φανερὸν
ὅτι
οὐδὲν
|
μόριον |
τὸ
νῦν
τοῦ
χρόνου,
οὐδ' |
[4, 19] |
ἐγγὺς
τοῦ
παρόντος
νῦν
{τὸ}
|
μόριον |
τοῦ
παρελθόντος.
πότε
ἦλθες;
ἄρτι, |
[4, 8] |
δὲ
σώματα
ἀδύνατον
ἅμα
εἶναι.
|
μαρτύριον |
δὲ
καὶ
τὸ
περὶ
τῆς |
[4, 11] |
σχήμασι}
θᾶττον
φερόμενα
τὸ
ἴσον
|
χωρίον, |
καὶ
κατὰ
λόγον
ὃν
ἔχουσι |
[4, 10] |
ἐμπίπτοντα
καὶ
τοῖς
τὸ
κενόν.
|
αἴτιον |
δὲ
κινήσεως
οἴονται
εἶναι
τὸ |
[4, 11] |
ὅτι
οὐκ
ἂν
τὸ
κενὸν
|
αἴτιον |
εἴη
τῆς
φορᾶς.
τίνος
οὖν |
[4, 11] |
ἔσται
τὸ
κενόν;
δοκεῖ
γὰρ
|
αἴτιον |
εἶναι
κινήσεως
τῆς
κατὰ
τόπον, |
[4, 3] |
ἄν
τις
θείη
τοῖς
οὖσιν
|
αἴτιον |
εἶναι
τὸν
τόπον;
οὐδεμία
γὰρ |
[4, 11] |
εἴη
τῆς
φορᾶς.
τίνος
οὖν
|
αἴτιον |
ἔσται
τὸ
κενόν;
δοκεῖ
γὰρ |
[4, 6] |
καὶ
ἔτι
τὸ
τῆς
δυσκολίας
|
αἴτιον |
καὶ
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἀπορημάτων |
[4, 11] |
μὲν
οὖν
δι'
οὗ
φέρεται
|
αἴτιον, |
ὅτι
ἐμποδίζει
μάλιστα
μὲν
ἀντιφερόμενον, |
[4, 11] |
εἰπεῖν,
δῆλον
τὸ
τοῦ
συμβαίνοντος
|
αἴτιον, |
ὅτι
κινήσεως
μὲν
πρὸς
κίνησιν |
[4, 9] |
ᾧ
μηδέν
ἐστι.
τούτου
δ'
|
αἴτιον |
ὅτι
τὸ
ὂν
σῶμα
οἴονται |
[4, 13] |
μανὸν
εἶναί
φασιν)
ἔπειτα
κινήσεως
|
αἴτιον |
οὐχ
οὕτω
τὸ
κενὸν
ὡς |
[4, 13] |
πρῶτον
μὲν
οὐ
πάσης
κινήσεως
|
αἴτιον |
τὸ
κενόν,
ἀλλὰ
τῆς
ἄνω |
[4, 13] |
βούλεται
πάντως
καλεῖν
κενὸν
τὸ
|
αἴτιον |
τοῦ
φέρεσθαι.
οὕτω
δ'
ἡ |
[4, 19] |
αἰεὶ
ὄντι.
ὅσων
δὲ
τὸ
|
ἐναντίον |
μὴ
αἰεί,
ταῦτα
δὲ
δύναται |
[4, 19] |
διὸ
αἰεὶ
οὐκ
ἔστιν,
ὅτι
|
ἐναντίον |
τῷ
αἰεὶ
ὄντι.
ὅσων
δὲ |
[4, 11] |
οὖν
εἰ
ἔστι
κενόν,
συμβαίνει
|
τοὐναντίον |
ἢ
δι'
ὃ
κατασκευάζουσιν
οἱ |
[4, 11] |
ὡς
ἀναγκαῖον,
εἴπερ
ἔσται
κίνησις,
|
τοὐναντίον |
μᾶλλον,
ἄν
τις
ἐπισκοπῇ,
μὴ |
[4, 19] |
μονὰς
καὶ
τὸ
περιττὸν
καὶ
|
ἄρτιον |
(τὰ
μὲν
γὰρ
τοῦ
ἀριθμοῦ |
[4, 13] |
τό
τε
κοῦφον
καὶ
τὸ
|
μαλακόν· |
διαφωνεῖ
δὲ
τὸ
βαρὺ
καὶ |
[4, 6] |
νῦν
μὲν
σκληρὸν
πάλαι
δὲ
|
μαλακόν |
(διό
φαμεν
εἶναί
τι
τὴν |
[4, 13] |
κατὰ
δὲ
τὸ
σκληρὸν
καὶ
|
μαλακὸν |
πάθους
καὶ
ἀπαθείας,
καὶ
οὐ |
[4, 12] |
τοῖς
σώμασιν
παρὰ
τὸν
ἑκάστου
|
ὄγκον, |
εἰ
ἀπαθὲς
ὁ
ὄγκος;
οὐδὲν |
[4, 8] |
μὲν
εἶναι,
ὅταν
ἔχῃ
τὸν
|
ὄγκον |
οὗ
δεκτικόν
ἐστιν,
ὅταν
δὲ |
[4, 12] |
μὴ
χωριστόν·
λέγω
δὲ
τὸν
|
ὄγκον |
τοῦ
ξυλίνου
κύβου.
ὥστ'
εἰ |
[4, 1] |
ἀνάγκη
καὶ
περὶ
τόπου
τὸν
|
φυσικὸν |
ὥσπερ
καὶ
περὶ
ἀπείρου
γνωρίζειν, |
[4, 7] |
τόπῳ,
οὔτε
διάστημά
τι
εἶναι
|
σωματικόν |
(σῶμα
γὰρ
τὸ
μεταξὺ
τοῦ |
[4, 19] |
γενέσεως,
καθάπερ
ἐλέχθη
καὶ
πρότερον
|
(ἐκστατικὸν |
γὰρ
ἡ
μεταβολὴ
καθ'
αὑτήν) |
[4, 19] |
ἐκστάν·
μεταβολὴ
δὲ
πᾶσα
φύσει
|
ἐκστατικόν. |
ἐν
δὲ
τῷ
χρόνῳ
πάντα |
[4, 8] |
ὅταν
ἔχῃ
τὸν
ὄγκον
οὗ
|
δεκτικόν |
ἐστιν,
ὅταν
δὲ
στερηθῇ,
κενόν, |
[4, 5] |
εἶναι,
καὶ
ἔτι
ἐκεῖνο
οὗ
|
δεκτικόν, |
οἷον,
εἰ
οἴνου,
ὁ
οἶνος. |
[4, 4] |
καὶ
οἱ
ἀριθμοί,
εἴπερ
τὸ
|
μεθεκτικὸν |
ὁ
τόπος,
εἴτε
τοῦ
μεγάλου |
[4, 4] |
τρόπον
ἐκεῖ
τε
λέγων
τὸ
|
μεταληπτικὸν |
καὶ
ἐν
τοῖς
λεγομένοις
ἀγράφοις |
[4, 4] |
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ·
τὸ
γὰρ
|
μεταληπτικὸν |
καὶ
τὴν
χώραν
ἓν
καὶ |
[4, 5] |
λευκή,
καὶ
ἐπιστήμων
ὅτι
τὸ
|
λογιστικόν. |
ὁ
μὲν
οὖν
ἀμφορεὺς
οὐκ |
[4, 11] |
ἂν
ᾖ
ἀσωματώτερον
καὶ
ἧττον
|
ἐμποδιστικὸν |
καὶ
εὐδιαιρετώτερον
δι'
οὗ
φέρεται, |
[4, 17] |
ἐν
Λυκείῳ
εἶναι
καὶ
τὸ
|
Κορίσκον |
ἐν
ἀγορᾷ.
καὶ
τοῦτο
δὴ |
[4, 17] |
οἱ
σοφισταὶ
λαμβάνουσιν
ἕτερον
τὸ
|
Κορίσκον |
ἐν
Λυκείῳ
εἶναι
καὶ
τὸ |
[4, 5] |
αὐτὸ
ἐν
αὑτῷ)
οἷον
τὸ
|
λευκὸν |
ἐν
ἀνθρώπῳ
ὅτι
ἐν
σώματι, |
[4, 5] |
δ'
οὐκ
ἐνδέχεται.
οἷον
τὸ
|
λευκὸν |
ἐν
σώματι
(ἡ
ἐπιφάνεια
γὰρ |
[4, 5] |
ἥ
τ'
ἐπιφάνεια
καὶ
τὸ
|
λευκόν. |
οὔτε
δὴ
ἐπακτικῶς
σκοποῦσιν
οὐδὲν |
[4, 6] |
ἔστι
τι
ὃ
νῦν
μὲν
|
λευκὸν |
πάλαι
δὲ
μέλαν,
καὶ
νῦν |
[4, 2] |
εἰς
ἣν
καὶ
ἐξ
ἧς
|
μετέβαλον. |
ἔτι
δὲ
αἱ
φοραὶ
τῶν |
[4, 19] |
μεμάθηκεν,
οὐδὲ
νέον
γέγονεν
οὐδὲ
|
καλόν· |
φθορᾶς
γὰρ
αἴτιος
καθ'
ἑαυτὸν |
[4, 5] |
οὖν
τὸ
εἶναι
ὅτι
ἕτερον,
|
δῆλον· |
ἄλλος
γὰρ
ὁ
λόγος
τοῦ |
[4, 13] |
ἔσται
καὶ
ἀὴρ
ἐξ
ὕδατος
|
(δῆλον |
γὰρ
ὅτι
πλείων
ἀὴρ
ἐξ |
[4, 13] |
μεγάλου
καὶ
μικροῦ
ἡ
αὐτή.
|
δῆλον |
δέ·
ὅταν
γὰρ
ἐξ
ὕδατος |
[4, 2] |
οὖν
ἔστιν
ὁ
τόπος,
δοκεῖ
|
δῆλον |
εἶναι
ἐκ
τῆς
ἀντιμεταστάσεως·
ὅπου |
[4, 12] |
διάστημα
τοιοῦτον
εἴη.
{ἔτι
δεῖ
|
δῆλον |
εἶναι
οἷον
κενὸν
ἐν
τοῖς |
[4, 12] |
κεχωρισμένον
κενόν,
ἐκ
τούτων
ἐστὶ
|
δῆλον. |
~Εἰσὶν
δέ
τινες
οἳ
διὰ |
[4, 10] |
σώματα
τὰ
κινούμενα.
καὶ
τοῦτο
|
δῆλον |
καὶ
ἐν
ταῖς
τῶν
συνεχῶν |
[4, 5] |
ἐν
αὑτῷ
τι
εἶναι
πρώτως,
|
δῆλον· |
ὃ
δὲ
Ζήνων
ἠπόρει,
ὅτι |
[4, 5] |
τῶν
διορισμῶν,
τῷ
τε
λόγῳ
|
δῆλον |
ὅτι
ἀδύνατον·
δεήσει
γὰρ
ἀμφότερα |
[4, 9] |
πότερον
κενὸν
ἢ
οὔ;
ἢ
|
δῆλον |
ὅτι
εἰ
μὲν
δέχοιτο
σῶμα |
[4, 13] |
ἀποδώσουσιν
τὸ
φέρεσθαι
κάτω;
καὶ
|
δῆλον |
ὅτι
εἰ
ὅσῳ
ἂν
μανότερον |
[4, 3] |
ἔστι
σώματος
τόπος
καὶ
χώρα,
|
δῆλον |
ὅτι
καὶ
ἐπιφανείας
καὶ
τῶν |
[4, 19] |
τὸ
μετρεῖσθαι
αὐτῆς
τὸ
εἶναι)
|
δῆλον |
ὅτι
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῦτ' |
[4, 3] |
πᾶν
τὸ
ὂν
ἐν
τόπῳ,
|
δῆλον |
ὅτι
καὶ
τοῦ
τόπου
τόπος |
[4, 20] |
καὶ
ἀριθμητόν
τι
εἶναι,
ὥστε
|
δῆλον |
ὅτι
οὐδ'
ἀριθμός.
ἀριθμὸς
γὰρ |
[4, 11] |
κάτω
καὶ
πρὸς
τὸ
μέσον,
|
δῆλον |
ὅτι
οὐκ
ἂν
τὸ
κενὸν |
[4, 19] |
τῶν
δ'
ἄλλων
κατὰ
συμβεβηκός,
|
δῆλον |
ὅτι
ὧν
τὸ
εἶναι
μετρεῖ, |
[4, 19] |
οὖν
ἢ
ὁ
αὐτὸς
πολλάκις;
|
δῆλον |
ὅτι
ὡς
ἂν
ἡ
κίνησις, |
[4, 19] |
ἐπιλανθάνονται
ἐν
τούτῳ,
λέγων
ὀρθότερον.
|
δῆλον |
οὖν
ὅτι
φθορᾶς
μᾶλλον
ἔσται |
[4, 11] |
ὡς
δ'
ἐν
κεφαλαίῳ
εἰπεῖν,
|
δῆλον |
τὸ
τοῦ
συμβαίνοντος
αἴτιον,
ὅτι |
[4, 2] |
ἐν
τούτῳ
πρότερον
ἦν,
ὥστε
|
δῆλον |
ὡς
ἦν
ὁ
τόπος
τι |
[4, 15] |
ὁμοίως
ἔκ
τε
τῶν
παραδεδομένων
|
ἄδηλόν |
ἐστιν,
καὶ
περὶ
ὧν
τυγχάνομεν |
[4, 12] |
ἐν
ἀέρι·
ἀλλὰ
τῇ
αἰσθήσει
|
ἄδηλον. |
καὶ
αἰεὶ
δὴ
ἐν
παντὶ |
[4, 13] |
οὐκ
ἄλλο
τι
λαμβάνει
τὸ
|
κοῖλον, |
ἀλλ'
ὃ
ἦν
συνήχθη,
καὶ |
[4, 19] |
πως
τὸ
κυρτὸν
καὶ
τὸ
|
κοῖλον, |
οὕτως
καὶ
ὁ
χρόνος
ἀεὶ |
[4, 20] |
εἰωθὸς
λέγεσθαι
συμβαίνει·
φασὶν
γὰρ
|
κύκλον |
εἶναι
τὰ
ἀνθρώπινα
πράγματα,
καὶ |
[4, 20] |
εἶναι
τὰ
γιγνόμενα
τῶν
πραγμάτων
|
κύκλον |
τὸ
λέγειν
ἐστὶν
τοῦ
χρόνου |
[4, 20] |
ἐστὶν
τοῦ
χρόνου
εἶναί
τινα
|
κύκλον· |
τοῦτο
δέ,
ὅτι
μετρεῖται
τῇ |
[4, 8] |
δεικνύουσιν
ὅτι
ἔστιν
τι
κενόν,
|
ἄλλον |
δ'
ὅτι
φαίνεται
ἔνια
συνιόντα |
[4, 4] |
τὴν
χώραν
ἓν
καὶ
ταὐτόν.
|
ἄλλον |
δὲ
τρόπον
ἐκεῖ
τε
λέγων |
[4, 9] |
κενόν,
εἰ
δὲ
μή,
οὔ)
|
ἄλλον |
δὲ
τρόπον,
ἐν
ᾧ
μὴ |
[4, 5] |
παρὰ
τὰ
μέρη
τὸ
ὅλον.
|
ἄλλον |
δὲ
τρόπον
ὡς
ὁ
ἄνθρωπος |
[4, 5] |
καὶ
ὅλως
εἶδος
ἐν
γένει.
|
ἄλλον |
δὲ
ὡς
τὸ
γένος
ἐν |
[4, 5] |
τὸ
μέρος
ἐν
τῷ
ὅλῳ.
|
ἄλλον |
δὲ
ὡς
τὸ
ὅλον
ἐν |
[4, 7] |
ὁ
δ'
ἀὴρ
δυνάμει
ὕδωρ
|
ἄλλον |
τρόπον.
διοριστέον
δὲ
περὶ
τούτων |
[4, 20] |
δὲ
θᾶττον
κινεῖσθαι
τὸ
πρότερον
|
μεταβάλλον |
εἰς
τὸ
ὑποκείμενον
κατὰ
τὸ |
[4, 15] |
ὂν
αὐτὸ
τὸ
κινούμενον
καὶ
|
μεταβάλλον· |
ὁ
δὲ
χρόνος
ὁμοίως
καὶ |
[4, 11] |
ἀναγκαῖον,
εἴπερ
ἔσται
κίνησις,
τοὐναντίον
|
μᾶλλον, |
ἄν
τις
ἐπισκοπῇ,
μὴ
ἐνδέχεσθαι |
[4, 11] |
μὲν
ἀντιφερόμενον,
ἔπειτα
καὶ
μένον·
|
μᾶλλον |
δὲ
τὸ
μὴ
εὐδιαίρετον·
τοιοῦτο |
[4, 11] |
κινηθὲν
στήσεταί
που·
τί
γὰρ
|
μᾶλλον |
ἐνταῦθα
ἢ
ἐνταῦθα;
ὥστε
ἢ |
[4, 19] |
ὀρθότερον.
δῆλον
οὖν
ὅτι
φθορᾶς
|
μᾶλλον |
ἔσται
καθ'
αὑτὸν
αἴτιος
ἢ |
[4, 13] |
διαλείπειν
τὸ
ἧττον
ἢ
τὸ
|
μᾶλλον |
ἔστιν)
οὐδ'
ἔστι
τῆς
φλογὸς |
[4, 11] |
ἠρεμεῖν·
οὐ
γὰρ
ἔστιν
οὗ
|
μᾶλλον |
ἢ
ἧττον
κινηθήσεται·
ᾗ
γὰρ |
[4, 6] |
ποταμῷ
πλοῖον,
ὡς
ἀγγείῳ
χρῆται
|
μᾶλλον |
ἢ
τόπῳ
τῷ
περιέχοντι.
βούλεται |
[4, 13] |
δυνάμει,
οὕτω
καὶ
ἐκ
θερμοῦ
|
μᾶλλον |
θερμόν,
οὐδενὸς
γενομένου
ἐν
τῇ |
[4, 17] |
ὡς
τὰ
ἔσχατα
τῆς
γραμμῆς
|
μᾶλλον |
καὶ
οὐχ
ὡς
τὰ
μέρη, |
[4, 13] |
καὶ
οὐ
φορᾶς
ἀλλ'
ἑτεροιώσεως
|
μᾶλλον. |
καὶ
περὶ
μὲν
κενοῦ,
πῶς |
[4, 8] |
ἀπαντῶσιν,
ἀλλ'
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
|
μᾶλλον. |
λέγουσιν
δ'
ἓν
μὲν
ὅτι |
[4, 19] |
φθορᾶς
γὰρ
αἴτιος
καθ'
ἑαυτὸν
|
μᾶλλον |
ὁ
χρόνος·
ἀριθμὸς
γὰρ
κινήσεως, |
[4, 6] |
ὁ
τόπος·
διὸ
ὁ
πᾶς
|
μᾶλλον |
ποταμὸς
τόπος,
ὅτι
ἀκίνητος
ὁ |
[4, 14] |
διορίζειν
τὸ
παρελθὸν
καὶ
τὸ
|
μέλλον, |
πότερον
ἓν
καὶ
ταὐτὸν
ἀεὶ |
[4, 5] |
ἐστι
παρὰ
τὰ
μέρη
τὸ
|
ὅλον. |
ἄλλον
δὲ
τρόπον
ὡς
ὁ |
[4, 7] |
ὡς
οὔ.
ὡς
μὲν
γὰρ
|
ὅλον, |
ἅμα
τὸν
τόπον
οὐ
μεταβάλλει, |
[4, 7] |
ἂν
ὡς
μόριόν
πως
πρὸς
|
ὅλον. |
διὸ
καὶ
τούτοις
ἁφὴ
ἔστιν· |
[4, 14] |
μέρος,
καὶ
συγκεῖσθαι
δεῖ
τὸ
|
ὅλον |
ἐκ
τῶν
μερῶν·
ὁ
δὲ |
[4, 5] |
τὸ
ἐν
τούτῳ,
λεχθήσεται
τὸ
|
ὅλον |
ἐν
αὑτῷ·
λέγεται
γὰρ
καὶ |
[4, 5] |
ὅλῳ.
ἄλλον
δὲ
ὡς
τὸ
|
ὅλον |
ἐν
τοῖς
μέρεσιν·
οὐ
γάρ |
[4, 7] |
τόπῳ
ὡς
διαιρετὸν
μέρος
πρὸς
|
ὅλον |
ἐστίν,
οἷον
ὅταν
ὕδατος
κινήσῃ |
[4, 19] |
τι
μέγεθος
ὃ
ἀναμετρήσει
τὸ
|
ὅλον) |
καὶ
ἔστιν
τῇ
κινήσει
τὸ |
[4, 20] |
ἀλλ'
ἢ
πλείω
μέτρα
τὸ
|
ὅλον. |
λέγεται
δὲ
ὀρθῶς
καὶ
ὅτι |
[4, 7] |
παρὰ
δὲ
τὸ
πᾶν
καὶ
|
ὅλον |
οὐδέν
ἐστιν
ἔξω
τοῦ
παντός, |
[4, 11] |
κενῷ;
οὐ
γὰρ
συμβαίνει,
ὅταν
|
ὅλον |
τεθῇ
ὡς
ἐν
κεχωρισμένῳ
τόπῳ |
[4, 6] |
μορίου,
ἐν
ᾧ
κινεῖται,
ὅταν
|
ὅλον |
τὸ
ἀγγεῖον
μεθίστηται,
ἀλλ'
ὁ |
[4, 13] |
οὐκ
ἔσται,
ἢ
κυμανεῖ
τὸ
|
ὅλον, |
ὥσπερ
ἔφη
Ξοῦθος,
ἢ
εἰς |
[4, 18] |
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
τῶν
ἵππων
|
ἀριθμὸν |
αὐτόν.
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[4, 11] |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
μηδὲν
πρὸς
|
ἀριθμόν. |
εἰ
γὰρ
τὰ
τέτταρα
τῶν |
[4, 18] |
χρόνος·
ἐλάχιστος
γὰρ
κατὰ
μὲν
|
ἀριθμόν |
ἐστιν
ὁ
εἷς
ἢ
οἱ |
[4, 16] |
κίνησις
ὁ
χρόνος
ἀλλ'
ᾗ
|
ἀριθμὸν |
ἔχει
ἡ
κίνησις.
σημεῖον
δέ· |
[4, 16] |
τὸ
ἀριθμούμενον
καὶ
τὸ
ἀριθμητὸν
|
ἀριθμὸν |
λέγομεν,
καὶ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν)
ὁ |
[4, 18] |
καθάπερ
καὶ
τῷ
ἀριθμητῷ
τὸν
|
ἀριθμόν, |
οἷον
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν |
[4, 19] |
ἀριθμῷ
ἐστιν
τὸ
εἶναί
τινα
|
ἀριθμὸν |
τοῦ
πράγματος,
καὶ
μετρεῖσθαι
τὸ |
[4, 18] |
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
τῶν
ἵππων
|
ἀριθμόν. |
τῷ
μὲν
γὰρ
ἀριθμῷ
τὸ |
[4, 17] |
ὕστερον,
τὸ
νῦν
ἔστιν)
καὶ
|
γνώριμον |
δὲ
μάλιστα
τοῦτ'
ἔστιν·
καὶ |
[4, 5] |
θερμοῖς
ὡς
ἕξις,
τὸ
δὲ
|
θερμὸν |
ἐν
σώματι
ὡς
πάθος.
ὥστε |
[4, 12] |
κατέχει
κενόν·
ὃ
εἰ
καὶ
|
θερμὸν |
ἢ
ψυχρόν
ἐστιν
ἢ
βαρὺ |
[4, 13] |
ὥσπερ
γὰρ
καὶ
ἐκ
ψυχροῦ
|
θερμὸν |
καὶ
ἐκ
θερμοῦ
ψυχρὸν
ἡ |
[4, 13] |
ὕλῃ
θερμοῦ
ὃ
οὐκ
ἦν
|
θερμὸν |
ὅτε
ἧττον
ἦν
θερμόν,
ὥσπερ |
[4, 13] |
οὕτω
καὶ
ἐκ
θερμοῦ
μᾶλλον
|
θερμόν, |
οὐδενὸς
γενομένου
ἐν
τῇ
ὕλῃ |
[4, 13] |
ἄν
τις
λάβῃ
πᾶν
ἔσται
|
θερμόν, |
οὕτω
καὶ
τὸ
πᾶν
συναγωγὴ |
[4, 13] |
ἦν
θερμὸν
ὅτε
ἧττον
ἦν
|
θερμόν, |
ὥσπερ
γε
οὐδ'
ἡ
τοῦ |
[4, 19] |
εἶναι
κατὰ
συμβεβηκός.
σημεῖον
δὲ
|
ἱκανὸν |
ὅτι
γίγνεται
μὲν
οὐδὲν
ἄνευ |
[4, 13] |
κοῦφον,
διὸ
καὶ
τὸ
πῦρ
|
μανὸν |
εἶναί
φασιν)
ἔπειτα
κινήσεως
αἴτιον |
[4, 13] |
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ
πυκνὸν
καὶ
|
μανόν, |
καὶ
μία
ὕλη
αὐτῶν.
ἔστι |
[4, 13] |
εἰ
μὲν
γὰρ
μὴ
ἔστι
|
μανὸν |
καὶ
πυκνόν,
οὐδὲ
συνιέναι
καὶ |
[4, 13] |
τὸ
γὰρ
πυκνὸν
καὶ
τὸ
|
μανὸν |
κατὰ
ταύτην
τὴν
ἐναντίωσιν
φορᾶς |
[4, 13] |
ἀλλὰ
τῆς
ἄνω
(τὸ
γὰρ
|
μανὸν |
κοῦφον,
διὸ
καὶ
τὸ
πῦρ |
[4, 13] |
μὲν
πυκνὸν
βαρύ,
τὸ
δὲ
|
μανὸν |
κοῦφον.
{ἔτι
ὥσπερ
ἡ
τοῦ |
[4, 13] |
ἄλλως.
εἰ
μὲν
οὖν
τὸ
|
μανὸν |
λέγουσι
τὸ
πολλὰ
κενὰ
κεχωρισμένα |
[4, 13] |
τόπον
ἔχοντα
διάστημα
αὑτοῦ,
οὐδὲ
|
μανὸν |
οὕτως·
εἰ
δὲ
μὴ
χωριστόν, |
[4, 6] |
διὰ
γὰρ
τοῦτο
καὶ
τὸν
|
οὐρανὸν |
μάλιστ'
οἰόμεθα
ἐν
τόπῳ,
ὅτι |
[4, 10] |
τὰ
ἐμπίπτοντα
καὶ
τοῖς
τὸ
|
κενόν. |
αἴτιον
δὲ
κινήσεως
οἴονται
εἶναι |
[4, 11] |
δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἂν
τὸ
|
κενὸν |
αἴτιον
εἴη
τῆς
φορᾶς.
τίνος |
[4, 11] |
δίεισι
πλῆρές
τε
ὂν
καὶ
|
κενόν. |
ἀλλ'
ἀδύνατον.
φανερὸν
τοίνυν
ὅτι, |
[4, 10] |
καὶ
πυκνοῦσθαι
μὴ
εἰς
τὸ
|
κενὸν |
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
τὰ
ἐνόντα |
[4, 13] |
οὐ
πάσης
κινήσεως
αἴτιον
τὸ
|
κενόν, |
ἀλλὰ
τῆς
ἄνω
(τὸ
γὰρ |
[4, 8] |
τούτων
δεικνύουσιν
ὅτι
ἔστιν
τι
|
κενόν, |
ἄλλον
δ'
ὅτι
φαίνεται
ἔνια |
[4, 10] |
περὶ
τόπου
διώρισται,
καὶ
τὸ
|
κενὸν |
ἀνάγκη
τόπον
εἶναι,
εἰ
ἔστιν, |
[4, 13] |
φέρουσι
τὸ
συνεχές,
οὕτω
τὸ
|
κενὸν |
ἄνω
φέρει.
καίτοι
πῶς
οἷόν |
[4, 9] |
πᾶν
δὲ
σῶμα
ἐν
τόπῳ,
|
κενὸν |
δὲ
ἐν
ᾧ
τόπῳ
μηδέν |
[4, 9] |
ἄτοπον
δὲ
εἰ
ἡ
στιγμὴ
|
κενόν· |
δεῖ
γὰρ
τόπον
εἶναι
ἐν |
[4, 10] |
κοινὴν
ἀξιοῦσι
λύειν,
ἀλλ'
οὐ
|
κενὸν |
δεικνύουσιν
ὡς
ἔστιν)
ἢ
πᾶν |
[4, 11] |
ἔτι
νῦν
μὲν
εἰς
τὸ
|
κενὸν |
διὰ
τὸ
ὑπείκειν
φέρεσθαι
δοκεῖ· |
[4, 8] |
ὅλως
μηδέν
ἐστι,
τοῦτ'
εἶναι
|
κενόν, |
διὸ
τὸ
πλῆρες
ἀέρος
κενὸν |
[4, 8] |
ἐν
τοῖς
ἀριθμοῖς·
τὸ
γὰρ
|
κενὸν |
διορίζειν
τὴν
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ |
[4, 11] |
τίνος
οὖν
αἴτιον
ἔσται
τὸ
|
κενόν; |
δοκεῖ
γὰρ
αἴτιον
εἶναι
κινήσεως |
[4, 10] |
βούλεται
εἶναι·
διὸ
καὶ
τὸ
|
κενὸν |
δοκεῖ
τι
εἶναι,
ὅτι
καὶ |
[4, 9] |
εἰ
μὲν
δέχοιτο
σῶμα
ἁπτόν,
|
κενόν, |
εἰ
δὲ
μή,
οὔ)
ἄλλον |
[4, 13] |
οἴονται
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
ἔστι
|
κενόν. |
εἰ
μὲν
γὰρ
μὴ
ἔστι |
[4, 10] |
πᾶν
εἶναι
ἀναγκαῖον
τὸ
σῶμα
|
κενόν, |
εἰ
πάντῃ
αὐξάνεται
καὶ
αὐξάνεται |
[4, 8] |
ὕδωρ
ὅσον
τὸ
ἀγγεῖον
τὸ
|
κενόν. |
εἶναι
δ'
ἔφασαν
καὶ
οἱ |
[4, 8] |
κλεψύδραις.
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
βούλονται
|
κενὸν |
εἶναι
διάστημα
ἐν
ᾧ
μηδέν |
[4, 11] |
οἱ
μὲν
οὖν
οἴονται
τὸ
|
κενὸν |
εἶναι,
εἴπερ
ἔσται
ἡ
κατὰ |
[4, 13] |
ἀέρος
ὕδωρ
τοσοῦτον
γεγενῆσθαι)
ἢ
|
κενὸν |
εἶναι
ἐξ
ἀνάγκης·
συμπιλεῖσθαι
γὰρ |
[4, 8] |
κενόν,
διὸ
τὸ
πλῆρες
ἀέρος
|
κενὸν |
εἶναι.
οὔκουν
τοῦτο
δεῖ
δεικνύναι, |
[4, 13] |
τόπον
κενοῦ;
κενοῦ
γὰρ
γίγνεται
|
κενόν, |
εἰς
ὃ
φέρεται.
ἔτι
δὲ |
[4, 12] |
μὲν
τοίνυν
οὐκ
ἔστι
κεχωρισμένον
|
κενόν, |
ἐκ
τούτων
ἐστὶ
δῆλον.
~Εἰσὶν |
[4, 12] |
{ἔτι
δεῖ
δῆλον
εἶναι
οἷον
|
κενὸν |
ἐν
τοῖς
κινουμένοις.
νῦν
δ' |
[4, 9] |
οὖν
ἐκ
συλλογισμοῦ
τοῦτο
εἶναι
|
κενόν, |
ἐν
ᾧ
μηδέν
ἐστι
βαρὺ |
[4, 9] |
ἀλλ'
οὖν
φαίνεται
λέγεσθαι
τὸ
|
κενὸν |
ἕνα
μὲν
τρόπον
τὸ
μὴ |
[4, 13] |
ἔχον,
φανερὸν
ὡς
εἰ
μηδὲ
|
κενὸν |
ἐνδέχεται
εἶναι
χωριστὸν
ὥσπερ
μηδὲ |
[4, 11] |
τε
ὂν
διεξιέναι
τι
καὶ
|
κενόν· |
ἔσται
γάρ
τι
ἀνάλογον
σῶμα |
[4, 11] |
ἔτι
εἰ
μὴ
τόπος,
οὐδὲ
|
κενὸν |
ἔσται.
συμβαίνει
δὲ
τοῖς
λέγουσιν |
[4, 13] |
εἰρημένων
φανερὸν
ὡς
οὔτ'
ἀποκεκριμένον
|
κενὸν |
ἔστιν,
οὔθ'
ἁπλῶς
οὔτ'
ἐν |
[4, 11] |
εἰ
τοῦτ'
ἔστιν,
οὐκ
ἔστι
|
κενόν. |
ἔτι
νῦν
μὲν
κινεῖται
τὰ |
[4, 9] |
χωριστὴ
τῶν
πραγμάτων,
τὸ
δὲ
|
κενὸν |
ζητοῦσιν
ὡς
χωριστόν.
~ἐπεὶ
δὲ |
[4, 9] |
διάστημα
χρῶμα
ἢ
ψόφον,
πότερον
|
κενὸν |
ἢ
οὔ;
ἢ
δῆλον
ὅτι |
[4, 13] |
χωριστόν,
ἀλλ'
ὅμως
ἐνεῖναί
τι
|
κενόν, |
ἧττον
μὲν
ἀδύνατον,
συμβαίνει
δὲ |
[4, 11] |
λόγου.
ἔστω
γὰρ
τὸ
Ζ
|
κενόν, |
ἴσον
δὲ
{τῷ
μεγέθει}
τοῖς |
[4, 12] |
κοῦφον
εἴη,
καθέξει
τὸ
ἴσον
|
κενὸν |
καὶ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἔσται |
[4, 8] |
δ'
ἔφασαν
καὶ
οἱ
Πυθαγόρειοι
|
κενόν, |
καὶ
ἐπεισιέναι
αὐτὸ
τῷ
οὐρανῷ |
[4, 8] |
ὡς
τὸ
αὐτὸ
μὲν
ὂν
|
κενὸν |
καὶ
πλῆρες
καὶ
τόπον,
τὸ |
[4, 11] |
μηδεμιᾶς
οὔσης
διαφορᾶς
κατὰ
τὸ
|
κενὸν |
καὶ
τὸ
ἄπειρον;
ᾗ
μὲν |
[4, 10] |
ἐξ
ὧν
δεικνύουσιν
εἶναι
τὸ
|
κενὸν |
λύειν
ῥᾴδιον,
φανερόν.
~Ὅτι
δ' |
[4, 13] |
γὰρ
τὰ
τάχη.
ἐπεὶ
δὲ
|
κενὸν |
μὲν
οὔ
φαμεν
εἶναι,
τὰ |
[4, 11] |
καὶ
τοῦ
κενοῦ·
τὸ
γὰρ
|
κενὸν |
μὴ
ὄν
τι
καὶ
στέρησις |
[4, 8] |
πνεύματος
ὡς
ἀναπνέοντι
καὶ
τὸ
|
κενόν, |
ὃ
διορίζει
τὰς
φύσεις,
ὡς |
[4, 12] |
ἔχει
τοσοῦτον
μέγεθος,
ὅσον
κατέχει
|
κενόν· |
ὃ
εἰ
καὶ
θερμὸν
ἢ |
[4, 10] |
ἀνάγκη,
εἰ
κίνησις
ἔστιν,
εἶναι
|
κενόν. |
ὅλως
μὲν
οὖν
πάσης
κινήσεως |
[4, 6] |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
μεταξὺ
ὡς
|
κενὸν |
ὄν>
ἔστι
δ'
ὥσπερ
τὸ |
[4, 13] |
ἀκίνητα
πάντα,
οὕτω
καὶ
τὸ
|
κενὸν |
ὅτι
ἀκίνητον·
ἀσύμβλητα
γὰρ
τὰ |
[4, 10] |
κεχωρισμένον
οὔτε
ἀχώριστον.
τὸ
γὰρ
|
κενὸν |
οὐ
σῶμα
ἀλλὰ
σώματος
διάστημα |
[4, 8] |
εἶναι
(φησί)
κενόν,
τὸ
δὲ
|
κενὸν |
οὐ
τῶν
ὄντων.
ἕνα
μὲν |
[4, 11] |
κάτω
οὐδὲ
μέσον,
ᾗ
δὲ
|
κενόν, |
οὐδὲν
διάφορον
τὸ
ἄνω
τοῦ |
[4, 11] |
φέρεται,
θᾶττον
οἰσθήσεται.
τὸ
δὲ
|
κενὸν |
οὐδένα
ἔχει
λόγον
ᾧ
ὑπερέχεται |
[4, 10] |
εἴρηται,
φανερὸν
ὅτι
οὕτω
μὲν
|
κενὸν |
οὐκ
ἔστιν,
οὔτε
κεχωρισμένον
οὔτε |
[4, 11] |
ἢ
ἧττον
κινηθήσεται·
ᾗ
γὰρ
|
κενόν, |
οὐκ
ἔχει
διαφοράν.
ἔπειθ'
ὅτι |
[4, 11] |
φανερόν.
~Ὅτι
δ'
οὐκ
ἔστιν
|
κενὸν |
οὕτω
κεχωρισμένον,
ὡς
ἔνιοί
φασι, |
[4, 10] |
δὲ
κινήσεως
οἴονται
εἶναι
τὸ
|
κενὸν |
οὕτως
ὡς
ἐν
ᾧ
κινεῖται· |
[4, 11] |
τόπος
ἐστερημένος
σώματος,
ὅταν
ᾖ
|
κενόν, |
ποῦ
οἰσθήσεται
τὸ
εἰστεθὲν
εἰς |
[4, 11] |
τοῦτον
ἕξει
τὸν
λόγον
τὸ
|
κενὸν |
πρὸς
τὸ
πλῆρες.
ἀλλ'
ἐν |
[4, 11] |
στιγμῶν.
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ
|
κενὸν |
πρὸς
τὸ
πλῆρες
οὐδένα
οἷόν |
[4, 11] |
ὅτι
μὲν
οὖν
εἰ
ἔστι
|
κενόν, |
συμβαίνει
τοὐναντίον
ἢ
δι'
ὃ |
[4, 13] |
ἄνω
οἰσθήσεται,
εἰ
ὅλως
εἴη
|
κενόν, |
τάχιστ'
ἂν
φέροιτο.
ἴσως
δὲ |
[4, 9] |
διό
φασίν
τινες
εἶναι
τὸ
|
κενὸν |
τὴν
τοῦ
σώματος
ὕλην
(οἵπερ |
[4, 13] |
οἱ
μὲν
δὴ
διὰ
ταῦτα
|
κενόν |
τι
φαῖεν
ἂν
εἶναι,
ἡμεῖς |
[4, 8] |
τόπον
τινὰ
καὶ
ἀγγεῖον
τὸ
|
κενὸν |
τιθέασιν
οἱ
λέγοντες,
δοκεῖ
δὲ |
[4, 13] |
μή
τις
βούλεται
πάντως
καλεῖν
|
κενὸν |
τὸ
αἴτιον
τοῦ
φέρεσθαι.
οὕτω |
[4, 8] |
εἶναι
κίνησιν,
εἰ
μὴ
εἴη
|
κενόν· |
τὸ
γὰρ
πλῆρες
ἀδύνατον
εἶναι |
[4, 13] |
ᾗ
τοιαύτη,
εἴη
ἂν
τὸ
|
κενόν· |
τὸ
γὰρ
πυκνὸν
καὶ
τὸ |
[4, 8] |
γὰρ
κινήσεται,
ἀνάγκη
εἶναι
(φησί)
|
κενόν, |
τὸ
δὲ
κενὸν
οὐ
τῶν |
[4, 11] |
ἁρμόσει
λόγος
εἰκότως·
τὸ
γὰρ
|
κενὸν |
τόπον
ποιοῦσιν
οἱ
εἶναι
φάσκοντες· |
[4, 2] |
εἶναι
τόπον
λέγουσιν·
τὸ
γὰρ
|
κενὸν |
τόπος
ἂν
εἴη
ἐστερημένος
σώματος. |
[4, 9] |
σημαίνει
τοὔνομα.
δοκεῖ
δὴ
τὸ
|
κενὸν |
τόπος
εἶναι
ἐν
ᾧ
μηδέν |
[4, 8] |
ὃ
βούλονται
λέγειν
οἱ
ἄνθρωποι
|
κενόν, |
τοῦτ'
ἐξελέγχουσιν,
ἀλλ'
ὃ>
ἁμαρτάνοντες |
[4, 11] |
ὃ
κατασκευάζουσιν
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
|
κενόν, |
φανερὸν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων.
οἱ |
[4, 2] |
τούτων
ἕκαστον.
ἔτι
οἱ
τὸ
|
κενὸν |
φάσκοντες
εἶναι
τόπον
λέγουσιν·
τὸ |
[4, 12] |
σκοποῦσιν
φανείη
ἂν
τὸ
λεγόμενον
|
κενὸν |
ὡς
ἀληθῶς
κενόν.
ὥσπερ
γὰρ |
[4, 11] |
συμβαίνει
δὲ
τοῖς
λέγουσιν
εἶναι
|
κενὸν |
ὡς
ἀναγκαῖον,
εἴπερ
ἔσται
κίνησις, |
[4, 13] |
κινήσεως
αἴτιον
οὐχ
οὕτω
τὸ
|
κενὸν |
ὡς
ἐν
ᾧ,
ἀλλ'
ὥσπερ |
[4, 8] |
δεκτικόν
ἐστιν,
ὅταν
δὲ
στερηθῇ,
|
κενόν, |
ὡς
τὸ
αὐτὸ
μὲν
ὂν |
[4, 12] |
τὸ
λεγόμενον
κενὸν
ὡς
ἀληθῶς
|
κενόν. |
ὥσπερ
γὰρ
ἐὰν
ἐν
ὕδατι |
[4, 11] |
μηδὲ
ἓν
κινεῖσθαι,
ἐὰν
ᾖ
|
κενόν· |
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
διὰ
τὸ |
[4, 6] |
αὑ>
τὸ
πεφυκὸς
εἶναι>
καὶ
|
μένον, |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἄπειροι
ἂν |
[4, 11] |
μάλιστα
μὲν
ἀντιφερόμενον,
ἔπειτα
καὶ
|
μένον· |
μᾶλλον
δὲ
τὸ
μὴ
εὐδιαίρετον· |
[4, 6] |
τι
παρὰ
τὸ
σῶμα
τὸ
|
μεθιστάμενον. |
τὸ
δ'
οὐκ
ἔστιν,
ἀλλὰ |
[4, 12] |
ὁποῖον
ἄν
τι
ᾖ
τὸ
|
ἐντιθέμενον· |
ἐν
δὲ
δὴ
τῷ
κενῷ |
[4, 20] |
ἀριθμός.
ἀριθμὸς
γὰρ
ἢ
τὸ
|
ἠριθμημένον |
ἢ
τὸ
ἀριθμητόν.
εἰ
δὲ |
[4, 19] |
τὸ
ἀκίνητον
ἠρεμεῖ,
ἀλλὰ
τὸ
|
ἐστερημένον |
κινήσεως
πεφυκὸς
δὲ
κινεῖσθαι,
καθάπερ |
[4, 10] |
ἀνάγκη
τόπον
εἶναι,
εἰ
ἔστιν,
|
ἐστερημένον |
σώματος,
τόπος
δὲ
καὶ
πῶς |
[4, 6] |
ἐκείνῳ
κινεῖται
ἀλλὰ
μετ'
ἐκείνου,
|
διῃρημένον |
δὲ
ἐν
ἐκείνῳ·
καὶ
ἐάν |
[4, 6] |
μέρος
ἐν
ὅλῳ·
ὅταν
δὲ
|
διῃρημένον |
ᾖ
καὶ
ἁπτόμενον,
ἐν
πρώτῳ |
[4, 6] |
ἐστιν)
ὅταν
μὲν
οὖν
μὴ
|
διῃρημένον |
ᾖ
τὸ
περιέχον
ἀλλὰ
συνεχές, |
[4, 6] |
οὐδὲν
ἧττον.
{ἔτι
ὅταν
μὴ
|
διῃρημένον |
ᾖ,
ὡς
μέρος
ἐν
ὅλῳ |
[4, 6] |
σώματι
ἡ
χείρ,
ὅταν
δὲ
|
διῃρημένον, |
οἷον
ἐν
τῷ
κάδῳ
τὸ |
[4, 6] |
τοῦ
περιέχοντος
τὸ
περιεχόμενον
καὶ
|
διῃρημένον, |
οἷον
ἐξ
ἀγγείου
ὕδωρ,
τὸ |
[4, 15] |
σφαίρᾳ·
ἔστιν
δ'
εὐηθικώτερον
τὸ
|
εἰρημένον |
ἢ
ὥστε
περὶ
αὐτοῦ
τὰ |
[4, 17] |
τὰ
μέρη,
διά
τε
τὸ
|
εἰρημένον |
(τῇ
γὰρ
μέσῃ
στιγμῇ
ὡς |
[4, 1] |
οὐδὲν
παρὰ
τῶν
ἄλλων
οὔτε
|
προηπορημένον |
οὔτε
προηυπορημένον
περὶ
αὐτοῦ.
~ὅτι |
[4, 1] |
τῶν
ἄλλων
οὔτε
προηπορημένον
οὔτε
|
προηυπορημένον |
περὶ
αὐτοῦ.
~ὅτι
μὲν
οὖν |
[4, 14] |
τὸ
δ'
ἐκ
μὴ
ὄντων
|
συγκείμενον |
ἀδύνατον
ἂν
εἶναι
δόξειε
μετέχειν |
[4, 20] |
τὸ
πρότερον
μεταβάλλον
εἰς
τὸ
|
ὑποκείμενον |
κατὰ
τὸ
αὐτὸ
διάστημα
καὶ |
[4, 11] |
ἔσται
ἡ
κατὰ
τόπον
κίνησις,
|
ἀποκεκριμένον |
καθ'
αὑτό·
τοῦτο
δὲ
ταὐτόν |
[4, 13] |
τῶν
εἰρημένων
φανερὸν
ὡς
οὔτ'
|
ἀποκεκριμένον |
κενὸν
ἔστιν,
οὔθ'
ἁπλῶς
οὔτ' |
[4, 12] |
δὲ
σκοποῦσιν
φανείη
ἂν
τὸ
|
λεγόμενον |
κενὸν
ὡς
ἀληθῶς
κενόν.
ὥσπερ |
[4, 11] |
καὶ
ἐκ
τῶνδε
φανερὸν
τὸ
|
λεγόμενον. |
ὁρῶμεν
γὰρ
τὸ
αὐτὸ
βάρος |
[4, 16] |
φαμεν
εἶναι
χρόνον·
τὸ
γὰρ
|
ὁριζόμενον |
τῷ
νῦν
χρόνος
εἶναι
δοκεῖ· |
[4, 4] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
τόπῳ
τὸ
|
γενόμενον |
σῶμα·
τίς
οὖν
ἡ
φθορά; |
[4, 17] |
νῦν
διὰ
τὸ
κινεῖσθαι
τὸ
|
φερόμενον |
αἰεὶ
ἕτερον.
ὥσθ'
ὁ
χρόνος |
[4, 11] |
αὐτὸ
βάρος
καὶ
σῶμα
θᾶττον
|
φερόμενον |
διὰ
δύο
αἰτίας,
ἢ
τῷ |
[4, 11] |
ἀέρος,
ἢ
τῷ
διαφέρειν
τὸ
|
φερόμενον, |
ἐὰν
τἆλλα
ταὐτὰ
ὑπάρχῃ,
διὰ |
[4, 7] |
τὸ
μὲν
κοῦφον
τὸ
ἄνω
|
φερόμενόν |
ἐστι
φύσει,
τὸ
δὲ
βαρὺ |
[4, 11] |
ἢ
ῥοπῇ
ἣν
ἔχει
τὸ
|
φερόμενον |
ἢ
τὸ
ἀφεθέν.
ἰσοταχῆ
ἄρα |
[4, 17] |
φερόμενον·
τόδε
γάρ
τι
τὸ
|
φερόμενον, |
ἡ
δὲ
κίνησις
οὔ.
ἔστι |
[4, 17] |
εἴη·
ἅμα
γὰρ
ὥσπερ
τὸ
|
φερόμενον |
καὶ
ἡ
φορά,
οὕτως
καὶ |
[4, 17] |
τὸ
νῦν
δὲ
ὡς
τὸ
|
φερόμενον, |
οἷον
μονὰς
ἀριθμοῦ.
καὶ
συνεχής |
[4, 17] |
καὶ
ἡ
φορὰ
διὰ
τὸ
|
φερόμενον· |
τόδε
γάρ
τι
τὸ
φερόμενον, |
[4, 17] |
τὸ
αὐτό·
καὶ
γὰρ
τὸ
|
φερόμενον. |
φανερὸν
δὲ
καὶ
ὅτι
εἴτε |
[4, 17] |
ὁμοίως
δὴ
τῇ
στιγμῇ
τὸ
|
φερόμενον, |
ᾧ
τὴν
κίνησιν
γνωρίζομεν
καὶ |
[4, 11] |
αἴτιον,
ὅτι
ἐμποδίζει
μάλιστα
μὲν
|
ἀντιφερόμενον, |
ἔπειτα
καὶ
μένον·
μᾶλλον
δὲ |
[4, 19] |
τὸν
χρόνον
τὸν
παρεληλυθότα
καὶ
|
ἐσόμενον, |
καὶ
πέρας
χρόνου
ἐστίν·
ἔστι |
[4, 6] |
ὅταν
δὲ
διῃρημένον
ᾖ
καὶ
|
ἁπτόμενον, |
ἐν
πρώτῳ
ἐστὶ
τῷ
ἐσχάτῳ |
[4, 7] |
εὐλόγως
(ὃ
γὰρ
ἐφεξῆς
καὶ
|
ἁπτόμενον |
μὴ
βίᾳ,
συγγενές·
καὶ
συμπεφυκότα |
[4, 7] |
οὐρανοῦ
τι
τὸ
ἔσχατον
καὶ
|
ἁπτόμενον |
τοῦ
κινητοῦ
σώματος
{πέρας
ἠρεμοῦν} |
[4, 2] |
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
τόπον
μὴ
|
κωλυόμενον, |
τὸ
μὲν
ἄνω
τὸ
δὲ |
[4, 14] |
ἔστι,
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
|
~Ἐχόμενον |
δὲ
τῶν
εἰρημένων
ἐστὶν
ἐπελθεῖν |
[4, 13] |
ἔστι
πίλησις,
ἢ
ἐξωθούμενον
τὸ
|
ἐχόμενον |
τὸ
ἔσχατον
κυμαίνειν
ποιεῖν,
ἢ |
[4, 7] |
τοῖς
μορίοις·
ἕτερον
γὰρ
ἑτέρου
|
ἐχόμενον |
τῶν
μορίων
ἐστίν)
τὰ
δὲ |
[4, 6] |
κατὰ
συμβεβηκὸς
δὲ
τὸ
μὲν
|
ἐνδεχόμενον |
κινεῖσθαι
καθ'
αὑτό,
οἷον
τὰ |
[4, 6] |
πολλάκις
μένοντος
τοῦ
περιέχοντος
τὸ
|
περιεχόμενον |
καὶ
διῃρημένον,
οἷον
ἐξ
ἀγγείου |
[4, 6] |
τῷ
περιεχομένῳ>
λέγω
δὲ
τὸ
|
περιεχόμενον |
σῶμα
τὸ
κινητὸν
κατὰ
φοράν. |
[4, 4] |
μεγέθους,
τοῦτο
δ'
ἐστὶ
τὸ
|
περιεχόμενον |
ὑπὸ
τοῦ
εἴδους
καὶ
ὡρισμένον, |
[4, 11] |
τε
τὴν
ὑπεροχὴν
καὶ
τὸ
|
ὑπερεχόμενον, |
ὥστε
ἔσται
τὰ
τέτταρα
ὅσῳ |
[4, 14] |
ἐστίν,
καὶ
χρόνον
ἔστι
λαβεῖν
|
πεπερασμένον. |
ἔτι
εἰ
τὸ
ἅμα
εἶναι |
[4, 4] |
περιεχόμενον
ὑπὸ
τοῦ
εἴδους
καὶ
|
ὡρισμένον, |
οἷον
ὑπὸ
ἐπιπέδου
καὶ
πέρατος, |
[4, 11] |
τὸν
τόπον
οἰομένους
εἶναί
τι
|
κεχωρισμένον, |
εἰς
ὃν
φέρεται·
πῶς
γὰρ |
[4, 12] |
ὅτι
μὲν
τοίνυν
οὐκ
ἔστι
|
κεχωρισμένον |
κενόν,
ἐκ
τούτων
ἐστὶ
δῆλον. |
[4, 10] |
μὲν
κενὸν
οὐκ
ἔστιν,
οὔτε
|
κεχωρισμένον |
οὔτε
ἀχώριστον.
τὸ
γὰρ
κενὸν |
[4, 11] |
τὸν
τόπον
φάναι
εἶναί
τι
|
κεχωρισμένον· |
τοῦτο
δ'
ὅτι
ἀδύνατον,
εἴρηται |
[4, 11] |
δ'
οὐκ
ἔστιν
κενὸν
οὕτω
|
κεχωρισμένον, |
ὡς
ἔνιοί
φασι,
λέγωμεν
πάλιν. |
[4, 13] |
εἰ
μὴ
ἔστι
πίλησις,
ἢ
|
ἐξωθούμενον |
τὸ
ἐχόμενον
τὸ
ἔσχατον
κυμαίνειν |
[4, 16] |
ὁ
δὴ
χρόνος
ἐστὶν
τὸ
|
ἀριθμούμενον |
καὶ
οὐχ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν.
ἔστι |
[4, 16] |
ἐστι
διχῶς
(καὶ
γὰρ
τὸ
|
ἀριθμούμενον |
καὶ
τὸ
ἀριθμητὸν
ἀριθμὸν
λέγομεν, |
[4, 16] |
ἕτερον
ᾧ
ἀριθμοῦμεν
καὶ
τὸ
|
ἀριθμούμενον. |
~καὶ
ὥσπερ
ἡ
κίνησις
αἰεὶ |
[4, 15] |
μὲν
τὸ
ἐν
ὀλίγῳ
πολὺ
|
κινούμενον, |
βραδὺ
δὲ
τὸ
ἐν
πολλῷ |
[4, 20] |
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ
ἅπαν
τὸ
|
κινούμενον |
ἐν
χρόνῳ.
τὸ
γὰρ
θᾶττον |
[4, 17] |
γὰρ
ἡ
κίνησις
διὰ
τὸ
|
κινούμενον |
καὶ
ἡ
φορὰ
διὰ
τὸ |
[4, 15] |
ἂν
τύχῃ
ὂν
αὐτὸ
τὸ
|
κινούμενον |
καὶ
μεταβάλλον·
ὁ
δὲ
χρόνος |
[4, 19] |
πράττειν,
φθείρεται
δὲ
καὶ
μηδὲν
|
κινούμενον. |
καὶ
ταύτην
μάλιστα
λέγειν
εἰώθαμεν |
[4, 19] |
μετρήσει
δ'
ὁ
χρόνος
τὸ
|
κινούμενον |
καὶ
τὸ
ἠρεμοῦν,
ᾗ
τὸ |
[4, 16] |
εἶναι
αὐτόν.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
κινούμενον |
κινεῖται
ἔκ
τινος
εἴς
τι |
[4, 20] |
αὐτὸ
διάστημα
καὶ
ὁμαλὴν
κίνησιν
|
κινούμενον |
(οἷον
ἐπὶ
τῆς
φορᾶς,
εἰ |
[4, 19] |
ἠρεμίαν,
πόση
τις.
ὥστε
τὸ
|
κινούμενον |
οὐχ
ἁπλῶς
ἔσται
μετρητὸν
ὑπὸ |
[4, 19] |
τὸ
ἠρεμοῦν,
ᾗ
τὸ
μὲν
|
κινούμενον |
τὸ
δὲ
ἠρεμοῦν·
τὴν
γὰρ |
[4, 6] |
ἔλαττον
ἢ
μεῖζον.
ἔστι
δὲ
|
κινούμενον |
τὸ
μὲν
καθ'
αὑτὸ
ἐνεργείᾳ, |
[4, 11] |
φέρεσθαι
ἀλλ'
ἢ
ὡς
τὸ
|
ὀχούμενον. |
ἔτι
οὐδεὶς
ἂν
ἔχοι
εἰπεῖν |
[4, 5] |
τὸν
ἀμφορέα
ἀγγεῖόν
τε
καὶ
|
οἶνον |
εἶναι
καὶ
τὸν
οἶνον
οἶνόν |
[4, 5] |
καὶ
οἶνον
εἶναι
καὶ
τὸν
|
οἶνον |
οἶνόν
τε
καὶ
ἀμφορέα,
εἴπερ |
[4, 5] |
ὁ
μὲν
ἀμφορεὺς
δέξεται
τὸν
|
οἶνον |
οὐχ
ᾗ
αὐτὸς
οἶνος
ἀλλ' |
[4, 5] |
οἶνον
εἶναι
καὶ
τὸν
οἶνον
|
οἶνόν |
τε
καὶ
ἀμφορέα,
εἴπερ
ἐνδέχεται |
[4, 8] |
καὶ
πιλούμενα,
οἷον
καὶ
τὸν
|
οἶνόν |
φασι
δέχεσθαι
μετὰ
τῶν
ἀσκῶν |
[4, 13] |
αὐτῶν.
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν
|
πυκνὸν |
βαρύ,
τὸ
δὲ
μανὸν
κοῦφον. |
[4, 13] |
ἀμφοῖν·
ὥστ'
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ
|
πυκνὸν |
καὶ
μανόν,
καὶ
μία
ὕλη |
[4, 13] |
ἂν
τὸ
κενόν·
τὸ
γὰρ
|
πυκνὸν |
καὶ
τὸ
μανὸν
κατὰ
ταύτην |
[4, 13] |
γὰρ
μὴ
ἔστι
μανὸν
καὶ
|
πυκνόν, |
οὐδὲ
συνιέναι
καὶ
πιλεῖσθαι
οἷόν |
[4, 2] |
ὡς
οὐ
τῇ
θέσει
διαφέροντα
|
μόνον |
ἀλλὰ
καὶ
τῇ
δυνάμει.
δηλοῖ |
[4, 18] |
ἢ
ἔαρ
ἢ
μετόπωρον.
οὐ
|
μόνον |
δὲ
τὴν
κίνησιν
τῷ
χρόνῳ |
[4, 2] |
γῆς
καὶ
τῶν
τοιούτων,
οὐ
|
μόνον |
δηλοῦσιν
ὅτι
ἐστί
τι
ὁ |
[4, 10] |
ἐνόντα
ἀέρα)
καὶ
αὐξάνεσθαι
οὐ
|
μόνον |
εἰσιόντος
τινὸς
ἀλλὰ
καὶ
ἀλλοιώσει, |
[4, 15] |
κίνησις
ἐν
αὐτῷ
τῷ
μεταβάλλοντι
|
μόνον |
ἐστίν,
ἢ
οὗ
ἂν
τύχῃ |
[4, 17] |
τὰ
μὲν
γὰρ
πέρατα
ἐκείνου
|
μόνον |
ἐστὶν
οὗ
ἐστιν
πέρατα,
ὁ |
[4, 2] |
δεξιὰ
καὶ
ἀριστερὰ
ὡς
τὰ
|
μόνον |
λεγόμενα
διὰ
θέσιν,
οὐκ
ἔχοντα |
[4, 2] |
ἔστι
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
οὐ
|
μόνον |
πρὸς
ἡμᾶς,
τὸ
ἄνω
καὶ |
[4, 6] |
ἀσώματος
εἶναι·
φαίνεται
γὰρ
οὐ
|
μόνον |
τὰ
πέρατα
τοῦ
ἀγγείου
εἶναι |
[4, 3] |
διὰ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐ
|
μόνον |
τί
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ
εἰ |
[4, 19] |
χρόνου,
καὶ
ἐπιλανθάνεται
διὰ
τὸν
|
χρόνον, |
ἀλλ'
οὐ
μεμάθηκεν,
οὐδὲ
νέον |
[4, 18] |
ὁδὸς
{ᾖ}
πολλή·
καὶ
τὸν
|
χρόνον, |
ἂν
ἡ
κίνησις,
καὶ
τὴν |
[4, 16] |
κίνησις.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὸν
|
χρόνον |
γε
γνωρίζομεν
ὅταν
ὁρίσωμεν
τὴν |
[4, 11] |
Β
τὸν
ἐφ'
ᾧ
Γ
|
χρόνον, |
διὰ
δὲ
τοῦ
Δ
λεπτοτέρου |
[4, 18] |
ἀλλὰ
καὶ
τῇ
κινήσει
τὸν
|
χρόνον |
διὰ
τὸ
ὁρίζεσθαι
ὑπ'
ἀλλήλων· |
[4, 14] |
δὲ
νῦν
πέρας
ἐστίν,
καὶ
|
χρόνον |
ἔστι
λαβεῖν
πεπερασμένον.
ἔτι
εἰ |
[4, 18] |
αὐτῆς,
ἡ
δὲ
κίνησις
τὸν
|
χρόνον. |
καὶ
λέγομεν
πολὺν
καὶ
ὀλίγον |
[4, 14] |
εἰ
τὸ
ἅμα
εἶναι
κατὰ
|
χρόνον |
καὶ
μήτε
πρότερον
μήτε
ὕστερον |
[4, 20] |
πρότερον
κατά
τε
τὸν
παρεληλυθότα
|
χρόνον |
καὶ
τὸν
μέλλοντα·
ἐν
μὲν |
[4, 18] |
κίνησιν,
τῇ
δὲ
κινήσει
τὸν
|
χρόνον |
μετροῦμεν.
καὶ
τοῦτ'
εὐλόγως
συμβέβηκεν· |
[4, 18] |
πάλιν
καὶ
πάλιν,
οὕτω
καὶ
|
χρόνον, |
οἷον
ἐνιαυτὸν
ἢ
ἔαρ
ἢ |
[4, 17] |
ἕτερον
τὸ
δὲ
νῦν
τὸν
|
χρόνον |
ὁρίζει,
ᾗ
πρότερον
καὶ
ὕστερον) |
[4, 16] |
ὁρίζοντες·
καὶ
τότε
φαμὲν
γεγονέναι
|
χρόνον, |
ὅταν
τοῦ
προτέρου
καὶ
ὑστέρου |
[4, 19] |
ὄντι
ἐν
χρόνῳ
εἶναί
τινα
|
χρόνον |
ὅτε
κἀκεῖνο
ἔστιν,
καὶ
τῷ |
[4, 11] |
χρόνου
δὲ
παντὸς
ἔστι
πρὸς
|
χρόνον, |
πεπερασμένων
ἀμφοῖν)
κενοῦ
δὲ
πρὸς |
[4, 18] |
καὶ
λέγομεν
πολὺν
καὶ
ὀλίγον
|
χρόνον |
τῇ
κινήσει
μετροῦντες,
καθάπερ
καὶ |
[4, 16] |
τότε
καὶ
τοῦτό
φαμεν
εἶναι
|
χρόνον· |
τὸ
γὰρ
ὁριζόμενον
τῷ
νῦν |
[4, 19] |
ὥσπερ
ἐλέχθη·
συνέχει
γὰρ
τὸν
|
χρόνον |
τὸν
παρεληλυθότα
καὶ
ἐσόμενον,
καὶ |
[4, 16] |
δὴ
τὸ
μὴ
οἴεσθαι
εἶναι
|
χρόνον |
τότε
συμβαίνει
ἡμῖν,
ὅταν
μὴ |
[4, 16] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τότε
λέγομεν
|
χρόνον· |
τοῦτο
γάρ
ἐστιν
ὁ
χρόνος, |
[4, 16] |
καὶ
ὁρίσωμεν,
τότε
φαμὲν
γεγονέναι
|
χρόνον, |
φανερὸν
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ἄνευ |
[4, 20] |
καὶ
ψυχῆς
νοῦς,
ἀδύνατον
εἶναι
|
χρόνον |
ψυχῆς
μὴ
οὔσης,
ἀλλ'
ἢ |
[4, 11] |
πρὸς
ἕτερον
ὡς
χρόνος
πρὸς
|
χρόνον. |
ὡς
δ'
ἐν
κεφαλαίῳ
εἰπεῖν, |
[4, 20] |
τὸ
αὐτό,
καὶ
τοῦτο
τρίγωνον,
|
τρίγωνον |
δ'
οὐ
τὸ
αὐτό.
καὶ |
[4, 20] |
τοιόνδε
κύκλος,
τὸ
δὲ
τοιόνδε
|
τρίγωνον, |
τούτου
δὲ
τὸ
μὲν
τοιόνδε |
[4, 20] |
οὖν
τὸ
αὐτό,
καὶ
τοῦτο
|
τρίγωνον, |
τρίγωνον
δ'
οὐ
τὸ
αὐτό. |
[4, 20] |
ἀλλ'
οὐχὶ
οὗ
διαφέρει,
οἷον
|
τρίγωνον |
τριγώνου
τριγώνου>
διαφορᾷ
διαφέρει·
τοιγαροῦν |
[4, 4] |
τούτων
σκοπουμένοις
δόξειεν
ἂν
εἶναι
|
χαλεπὸν |
γνωρίσαι
τί
ἐστιν
ὁ
τόπος, |
[4, 4] |
τούτων
εἶναι
τὸν
τόπον,
οὐ
|
χαλεπὸν |
ἰδεῖν.
τὸ
μὲν
γὰρ
εἶδος |
[4, 6] |
δὲ
μέγα
τι
εἶναι
καὶ
|
χαλεπὸν |
ληφθῆναι
ὁ
τόπος
διά
τε |
[4, 5] |
ἔν
τινι
ἔσται,
λύειν
οὐ
|
χαλεπόν· |
οὐδὲ
γὰρ
κωλύει
ἐν
ἄλλῳ |
[4, 6] |
ἀνάγκη
τὸν
τόπον
εἶναι
τὸ
|
λοιπὸν |
τῶν
τεττάρων,
τὸ
πέρας
τοῦ |
[4, 7] |
δ'
ἀὴρ
δυνάμει
ὕδωρ
ἄλλον
|
τρόπον. |
διοριστέον
δὲ
περὶ
τούτων
ὕστερον· |
[4, 8] |
τῶν
ὄντων.
ἕνα
μὲν
οὖν
|
τρόπον |
ἐκ
τούτων
δεικνύουσιν
ὅτι
ἔστιν |
[4, 4] |
ἓν
καὶ
ταὐτόν.
ἄλλον
δὲ
|
τρόπον |
ἐκεῖ
τε
λέγων
τὸ
μεταληπτικὸν |
[4, 8] |
Ἀναξαγόρας
καὶ
οἱ
τοῦτον
τὸν
|
τρόπον |
ἐλέγχοντες.
ἐπιδεικνύουσι
γὰρ
ὅτι
ἐστίν |
[4, 9] |
δὲ
μή,
οὔ)
ἄλλον
δὲ
|
τρόπον, |
ἐν
ᾧ
μὴ
τόδε
τι |
[4, 9] |
λέγεσθαι
τὸ
κενὸν
ἕνα
μὲν
|
τρόπον |
τὸ
μὴ
πλῆρες
αἰσθητοῦ
σώματος |
[4, 13] |
πῶς
οὐκ
ἔστι,
διωρίσθω
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν
εἰρημένων |
[4, 8] |
ἐστιν,
εἴρηται.
~Τὸν
αὐτὸν
δὲ
|
τρόπον |
ὑποληπτέον
εἶναι
τοῦ
φυσικοῦ
θεωρῆσαι |
[4, 5] |
μέρη
τὸ
ὅλον.
ἄλλον
δὲ
|
τρόπον |
ὡς
ὁ
ἄνθρωπος
ἐν
ζῴῳ |
[4, 5] |
ἄλλῳ
λέγεται.
ἕνα
μὲν
δὴ
|
τρόπον |
ὡς
ὁ
δάκτυλος
ἐν
τῇ |
[4, 6] |
μὴ
κίνησις
ἦν
ἡ
κατὰ
|
τόπον· |
διὰ
γὰρ
τοῦτο
καὶ
τὸν |
[4, 3] |
ἐκ
τούτων
συναύξεσθαι
αὐτοῖς
τὸν
|
τόπον, |
εἰ
μήτ'
ἐλάττων
μήτε
μείζων |
[4, 4] |
ἂν
φέροιτο
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
|
τόπον, |
εἰ
ὁ
τόπος
ἡ
ὕλη |
[4, 10] |
διώρισται,
καὶ
τὸ
κενὸν
ἀνάγκη
|
τόπον |
εἶναι,
εἰ
ἔστιν,
ἐστερημένον
σώματος, |
[4, 9] |
ἡ
στιγμὴ
κενόν·
δεῖ
γὰρ
|
τόπον |
εἶναι
ἐν
ᾧ
σώματος
ἔστι |
[4, 6] |
ὑπάρχειν
αὐτῷ.
ἀξιοῦμεν
δὴ
τὸν
|
τόπον |
εἶναι
πρῶτον
μὲν
περιέχον
ἐκεῖνο |
[4, 6] |
πράγματος
τοῦ
μεθισταμένου,
ἀνάγκη
τὸν
|
τόπον |
εἶναι
τὸ
λοιπὸν
τῶν
τεττάρων, |
[4, 4] |
τὸ
ἄνω
ἢ
κάτω
ἐστί,
|
τόπον |
εἶναι.
ὥστε
ζητητέος
ἐν
τοῖς |
[4, 7] |
φέρεται
δὴ
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
|
τόπον |
ἕκαστον
εὐλόγως
(ὃ
γὰρ
ἐφεξῆς |
[4, 11] |
ἣν
φέρεται
εἰς
τὸν
οἰκεῖον
|
τόπον· |
ἐν
δὲ
τῷ
κενῷ
οὐδὲν |
[4, 3] |
ἀδύνατον
δὲ
σῶμα
εἶναι
τὸν
|
τόπον· |
ἐν
ταὐτῷ
γὰρ
ἂν
εἴη |
[4, 6] |
τέτταρά
ἐστιν
ὧν
ἀνάγκη
τὸν
|
τόπον |
ἕν
τι
εἶναι·
ἢ
γὰρ |
[4, 4] |
χωρίζεται
τοῦ
πράγματος,
τὸν
δὲ
|
τόπον |
ἐνδέχεται·
ἐν
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ |
[4, 1] |
κοινὴ
μάλιστα
καὶ
κυριωτάτη
κατὰ
|
τόπον |
ἐστίν,
ἣν
καλοῦμεν
φοράν.
ἔχει |
[4, 6] |
εἶναι,
πρὸς
δὲ
τούτοις
πάντα
|
τόπον |
ἔχειν
τὸ
ἄνω
καὶ
κάτω, |
[4, 13] |
ἐνδέχεται
εἶναι
χωριστὸν
ὥσπερ
μηδὲ
|
τόπον |
ἔχοντα
διάστημα
αὑτοῦ,
οὐδὲ
μανὸν |
[4, 4] |
τοίνυν
ἀναγκαῖον
εἶναί
τι
τὸν
|
τόπον, |
καὶ
πάλιν
ἐξ
ὧν
ἀπορήσειεν |
[4, 4] |
λεγομένοις
ἀγράφοις
δόγμασιν,
ὅμως
τὸν
|
τόπον |
καὶ
τὴν
χώραν
τὸ
αὐτὸ |
[4, 10] |
δὴ
ἡ
κίνησις
ἡ
κατὰ
|
τόπον |
καὶ
τοῖς
τὸν
τόπον
φάσκουσιν |
[4, 13] |
τε
φορὰν
εἶναι
κενοῦ
ἢ
|
τόπον |
κενοῦ;
κενοῦ
γὰρ
γίγνεται
κενόν, |
[4, 10] |
ἀλλὰ
δὴ
οὐδὲ
τὴν
κατὰ
|
τόπον |
κίνησιν·
ἅμα
γὰρ
ἐνδέχεται
ὑπεξιέναι |
[4, 11] |
εἶναι,
εἴπερ
ἔσται
ἡ
κατὰ
|
τόπον |
κίνησις,
ἀποκεκριμένον
καθ'
αὑτό·
τοῦτο |
[4, 2] |
οἱ
τὸ
κενὸν
φάσκοντες
εἶναι
|
τόπον |
λέγουσιν·
τὸ
γὰρ
κενὸν
τόπος |
[4, 2] |
γὰρ
ἕκαστον
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
|
τόπον |
μὴ
κωλυόμενον,
τὸ
μὲν
ἄνω |
[4, 5] |
ἐν
ἄλλῳ
εἶναι
τὸν
πρῶτον
|
τόπον, |
μὴ
μέντοι
ὡς
ἐν
τόπῳ |
[4, 11] |
λόγος
καὶ
πρὸς
τοὺς
τὸν
|
τόπον |
οἰομένους
εἶναί
τι
κεχωρισμένον,
εἰς |
[4, 6] |
ταῦτα
γὰρ
οὕτω
μεταβέβληκε
τὸν
|
τόπον, |
ὅτι
ἐν
ᾧ
ὑπάρχουσι
μεταβάλλει. |
[4, 7] |
μὲν
γὰρ
ὅλον,
ἅμα
τὸν
|
τόπον |
οὐ
μεταβάλλει,
κύκλῳ
δὲ
κινεῖται |
[4, 4] |
ἀδύνατον
ὁποτερονοῦν
τούτων
εἶναι
τὸν
|
τόπον, |
οὐ
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
τὸ
μὲν |
[4, 3] |
τοῖς
οὖσιν
αἴτιον
εἶναι
τὸν
|
τόπον; |
οὐδεμία
γὰρ
αὐτῷ
ὑπάρχει
αἰτία |
[4, 8] |
μὲν
ὅτι
κίνησις
ἡ
κατὰ
|
τόπον |
οὐκ
ἂν
εἴη
(αὕτη
δ' |
[4, 3] |
ποτε
καὶ
θείημεν
εἶναι
τὸν
|
τόπον; |
οὔτε
γὰρ
στοιχεῖον
οὔτ'
ἐκ |
[4, 7] |
τὸν
τόπον,
οὔτε
στιγμῆς
εἶναι
|
τόπον, |
οὔτε
δύο
σώματα
ἐν
τῷ |
[4, 7] |
οὔτε
γὰρ
συναύξεσθαι
ἀνάγκη
τὸν
|
τόπον, |
οὔτε
στιγμῆς
εἶναι
τόπον,
οὔτε |
[4, 11] |
λόγος
εἰκότως·
τὸ
γὰρ
κενὸν
|
τόπον |
ποιοῦσιν
οἱ
εἶναι
φάσκοντες·
καὶ |
[4, 11] |
αἴτιον
εἶναι
κινήσεως
τῆς
κατὰ
|
τόπον, |
ταύτης
δ'
οὐκ
ἔστιν.
ἔτι |
[4, 4] |
γὰρ
πάντες
εἶναί
τι
τὸν
|
τόπον, |
τί
δ'
ἐστίν,
οὗτος
μόνος |
[4, 8] |
διὰ
τῶν
ὑπολαμβανομένων·
οἷον
γὰρ
|
τόπον |
τινὰ
καὶ
ἀγγεῖον
τὸ
κενὸν |
[4, 9] |
σώματος
ὕλην
(οἵπερ
καὶ
τὸν
|
τόπον |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο)
λέγοντες
οὐ |
[4, 8] |
ὂν
κενὸν
καὶ
πλῆρες
καὶ
|
τόπον, |
τὸ
δ'
εἶναι
αὐτοῖς
οὐ |
[4, 12] |
μηδὲν
διαφέρει,
τί
δεῖ
ποιεῖν
|
τόπον |
τοῖς
σώμασιν
παρὰ
τὸν
ἑκάστου |
[4, 2] |
ἔνεστιν,
ὁτὲ
δὲ
τὸν
αὐτὸν
|
τόπον |
τοῦτον
ἄλλο
τι
τῶν
σωμάτων |
[4, 11] |
δὲ
ταὐτόν
ἐστι
τῷ
τὸν
|
τόπον |
φάναι
εἶναί
τι
κεχωρισμένον·
τοῦτο |
[4, 10] |
δ'
ἂν
εἴη
οἷον
τὸν
|
τόπον |
φασί
τινες
εἶναι.
οὐδεμία
δ' |
[4, 10] |
κατὰ
τόπον
καὶ
τοῖς
τὸν
|
τόπον |
φάσκουσιν
εἶναί
τι
παρὰ
τὰ |
[4, 9] |
καὶ
πρότερον,
ἐκ
συλλογισμοῦ
συμβαίνει.
|
ἄτοπον |
δὲ
εἰ
ἡ
στιγμὴ
κενόν· |
[4, 12] |
ἔσται;
ἓν
μὲν
δὴ
τοῦτο
|
ἄτοπον |
καὶ
ἀδύνατον.
ἔτι
δὲ
φανερὸν |
[4, 19] |
ἐγγὺς
ᾖ.
ἥξει
νῦν,
ὅτι
|
τήμερον |
ἥξει·
ἥκει
νῦν,
ὅτι
ἦλθε |
[4, 14] |
ἔτος
γενόμενα
μυριοστὸν
τοῖς
γενομένοις
|
τήμερον, |
καὶ
οὔτε
πρότερον
οὔτε
ὕστερον |
[4, 19] |
ἥξει·
ἥκει
νῦν,
ὅτι
ἦλθε
|
τήμερον. |
τὰ
δ'
ἐν
Ἰλίῳ
γέγονεν |
[4, 6] |
οὐκ
ἐνδέχεται
τὰ
τρία
εἶναι,
|
φανερόν· |
ἀλλὰ
διὰ
μὲν
τὸ
περιέχειν |
[4, 7] |
δ'
οὐρανὸς
οὐκέτι
ἐν
ἄλλῳ.
|
φανερὸν |
δ'
ἐκ
τούτων
ὅτι
καὶ |
[4, 17] |
αὐτό·
καὶ
γὰρ
τὸ
φερόμενον.
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
ὅτι
εἴτε
χρόνος |
[4, 19] |
τὰ
ἐν
τόπῳ
ὑπὸ
τόπου.
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[4, 18] |
κατὰ
μέγεθος
δ'
οὐκ
ἔστιν.
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
ὅτι
ταχὺς
μὲν |
[4, 19] |
ὥσπερ
ἐπὶ
τῆς
στιγμῆς
μενούσης
|
φανερόν. |
διαιρεῖ
δὲ
δυνάμει.
καὶ
ᾗ |
[4, 13] |
τοῦ
μανοῦ
καὶ
πυκνοῦ
οἴονται
|
φανερὸν |
εἶναι
ὅτι
ἔστι
κενόν.
εἰ |
[4, 6] |
ἐν
τῷ
κάδῳ.
ἤδη
τοίνυν
|
φανερὸν |
ἐκ
τούτων
τί
ἐστιν
ὁ |
[4, 11] |
κατασκευάζουσιν
οἱ
φάσκοντες
εἶναι
κενόν,
|
φανερὸν |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων.
οἱ
μὲν |
[4, 18] |
ὕστερον,
καὶ
συνεχής
(συνεχοῦς
γάρ)
|
φανερόν. |
Ἐλάχιστος
δὲ
ἀριθμὸς
ὁ
μὲν |
[4, 6] |
ὁ
τόπος,
ὧδ'
ἂν
γένοιτο
|
φανερόν. |
λάβωμεν
δὲ
περὶ
αὐτοῦ
ὅσα |
[4, 16] |
ἄνευ
κινήσεως
ὁ
χρόνος
ἐστί,
|
φανερόν· |
ληπτέον
δέ,
ἐπεὶ
ζητοῦμεν
τί |
[4, 15] |
μὲν
τοίνυν
οὐκ
ἔστιν
κίνησις,
|
φανερόν· |
μηδὲν
δὲ
διαφερέτω
λέγειν
ἡμῖν |
[4, 10] |
εἶναι
τὸ
κενὸν
λύειν
ῥᾴδιον,
|
φανερόν. |
~Ὅτι
δ'
οὐκ
ἔστιν
κενὸν |
[4, 5] |
εἰς
ἄπειρον
ἰέναι.
ἐκεῖνο
δὲ
|
φανερόν, |
ὅτι
ἐπεὶ
οὐδὲν
τὸ
ἀγγεῖον |
[4, 17] |
ὥστε
ἠρεμεῖν
συμβήσεται)
καὶ
ἔτι
|
φανερὸν |
ὅτι
οὐδὲν
μόριον
τὸ
νῦν |
[4, 16] |
ὁρίσωμεν,
τότε
φαμὲν
γεγονέναι
χρόνον,
|
φανερὸν |
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ἄνευ
κινήσεως |
[4, 10] |
καὶ
πῶς
οὐκ
ἔστιν
εἴρηται,
|
φανερὸν |
ὅτι
οὕτω
μὲν
κενὸν
οὐκ |
[4, 20] |
~Τούτων
δ'
ἡμῖν
οὕτω
διωρισμένων
|
φανερὸν |
ὅτι
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ
ἅπαν |
[4, 20] |
δ'
ἀκολουθεῖ
κινήσει
τὸ
πρότερον,
|
φανερὸν |
ὅτι
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ
πᾶσα |
[4, 19] |
κίνησις
ἐξίστησιν
τὸ
ὑπάρχον·
ὥστε
|
φανερὸν |
ὅτι
τὰ
αἰεὶ
ὄντα,
ᾗ |
[4, 12] |
ἄτοπον
καὶ
ἀδύνατον.
ἔτι
δὲ
|
φανερὸν |
ὅτι
τοῦτο
ὁ
κύβος
ἕξει |
[4, 19] |
χρόνος
κινήσεως
καὶ
ἠρεμίας
μέτρον.
|
φανερὸν |
οὖν
ὅτι
οὐδὲ
τὸ
μὴ |
[4, 6] |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἀπορημάτων
ἔσται
|
φανερόν· |
οὕτω
γὰρ
ἂν
κάλλιστα
δεικνύοιτο |
[4, 11] |
ἔτι
δὲ
καὶ
ἐκ
τῶνδε
|
φανερὸν |
τὸ
λεγόμενον.
ὁρῶμεν
γὰρ
τὸ |
[4, 11] |
ὂν
καὶ
κενόν.
ἀλλ'
ἀδύνατον.
|
φανερὸν |
τοίνυν
ὅτι,
εἰ
ἔστι
χρόνος |
[4, 13] |
τὸ
πολλὰ
κενὰ
κεχωρισμένα
ἔχον,
|
φανερὸν |
ὡς
εἰ
μηδὲ
κενὸν
ἐνδέχεται |
[4, 13] |
σιδήρου.
ἐκ
δὴ
τῶν
εἰρημένων
|
φανερὸν |
ὡς
οὔτ'
ἀποκεκριμένον
κενὸν
ἔστιν, |
[4, 16] |
διὰ
τὸ
ἀκολουθεῖν
ἀεὶ
θατέρῳ
|
θάτερον |
αὐτῶν.
ἔστι
δὲ
τὸ
πρότερον |
[4, 19] |
ἐν
χρόνῳ
εἶναι
δυοῖν
ἐστιν
|
θάτερον, |
ἓν
μὲν
τὸ
εἶναι
τότε |
[4, 5] |
ταῦτα,
καὶ
ἄλλην
φύσιν
ἔχει
|
ἑκάτερον |
καὶ
δύναμιν,
ἥ
τ'
ἐπιφάνεια |
[4, 5] |
ὅτι
ἀδύνατον·
δεήσει
γὰρ
ἀμφότερα
|
ἑκάτερον |
ὑπάρχειν,
οἷον
τὸν
ἀμφορέα
ἀγγεῖόν |
[4, 2] |
τόπος
τι
καὶ
ἡ
χώρα
|
ἕτερον |
ἀμφοῖν,
εἰς
ἣν
καὶ
ἐξ |
[4, 7] |
καὶ
τόπος
ἔστι
τοῖς
μορίοις·
|
ἕτερον |
γὰρ
ἑτέρου
ἐχόμενον
τῶν
μορίων |
[4, 5] |
τὸ
ἀγγεῖον
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
|
(ἕτερον |
γὰρ
τὸ
πρώτως
ὅ
τε |
[4, 5] |
μὲν
οὖν
τὸ
εἶναι
ὅτι
|
ἕτερον, |
δῆλον·
ἄλλος
γὰρ
ὁ
λόγος |
[4, 5] |
τὸ
εἶδος
ὁ
τόπος,
ἀλλ'
|
ἕτερον. |
ἐκείνου
γάρ
τι
ταῦτα
τοῦ |
[4, 3] |
στιγμῆς,
ὥστ'
εἰ
μηδὲ
ταύτης
|
ἕτερόν |
ἐστιν
ὁ
τόπος,
οὐδὲ
τῶν |
[4, 17] |
ἐν
κινήσει)
τὸ
δ'
εἶναι
|
ἕτερον |
(ᾗ
ἀριθμητὸν
γὰρ
τὸ
πρότερον |
[4, 14] |
ἰδεῖν.
εἰ
μὲν
γὰρ
αἰεὶ
|
ἕτερον |
καὶ
ἕτερον,
μηδὲν
δ'
ἐστὶ |
[4, 13] |
ἡ
ὕλη,
τὸ
δ'
εἶναι
|
ἕτερον, |
καὶ
μία
τῷ
ἀριθμῷ,
εἰ |
[4, 16] |
{ἐστιν}
τὸ
μέντοι
εἶναι
αὐτῷ
|
ἕτερον |
καὶ
οὐ
κίνησις.
ἀλλὰ
μὴν |
[4, 14] |
μὲν
γὰρ
αἰεὶ
ἕτερον
καὶ
|
ἕτερον, |
μηδὲν
δ'
ἐστὶ
τῶν
ἐν |
[4, 16] |
χρόνος,
οὕτως
καὶ
ἐπεὶ
λανθάνει
|
ἕτερον |
ὄν,
οὐ
δοκεῖ
εἶναι
τὸ |
[4, 16] |
αὐτά,
καὶ
μεταξύ
τι
αὐτῶν
|
ἕτερον· |
ὅταν
γὰρ
ἕτερα
τὰ
ἄκρα |
[4, 5] |
ἤτοι
καθ'
αὑτὸ
ἢ
καθ'
|
ἕτερον. |
ὅταν
μὲν
γὰρ
ᾖ
μόρια |
[4, 2] |
δὴ
τῶν
ἐγγιγνομένων
καὶ
μεταβαλλόντων
|
ἕτερον |
πάντων
εἶναι
δοκεῖ·
ἐν
ᾧ |
[4, 6] |
μήτε
διάστημά
τι
ἀεὶ
ὑπάρχον
|
ἕτερον |
παρὰ
τὸ
τοῦ
πράγματος
τοῦ |
[4, 12] |
ὄγκος;
οὐδὲν
γὰρ
συμβάλλεται,
εἰ
|
ἕτερον |
περὶ
αὐτὸν
ἴσον
διάστημα
τοιοῦτον |
[4, 11] |
ἔσται
γάρ
τι
ἀνάλογον
σῶμα
|
ἕτερον |
πρὸς
ἕτερον
ὡς
χρόνος
πρὸς |
[4, 4] |
αὐτό
τε
εἶναί
τι
καὶ
|
ἕτερόν |
τι
ἐκτὸς
αὐτοῦ.
(Πλάτωνι
μέντοι |
[4, 17] |
ἦν
τὸ
δ'
εἶναι
αὐτῷ
|
ἕτερον |
τὸ
δὲ
νῦν
τὸν
χρόνον |
[4, 17] |
ἄλλο,
ὥσπερ
οἱ
σοφισταὶ
λαμβάνουσιν
|
ἕτερον |
τὸ
Κορίσκον
ἐν
Λυκείῳ
εἶναι |
[4, 16] |
ὥσπερ
οὖν
εἰ
μὴ
ἦν
|
ἕτερον |
τὸ
νῦν
ἀλλὰ
ταὐτὸ
καὶ |
[4, 19] |
καὶ
ᾗ
μὲν
τοιοῦτο,
αἰεὶ
|
ἕτερον |
τὸ
νῦν,
ᾗ
δὲ
συνδεῖ, |
[4, 4] |
μεγέθους,
ἡ
ὕλη·
τοῦτο
γὰρ
|
ἕτερον |
τοῦ
μεγέθους,
τοῦτο
δ'
ἐστὶ |
[4, 17] |
γὰρ
ἐν
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλῳ,
|
ἕτερον |
(τοῦτο
δ'
ἦν
αὐτῷ
τὸ |
[4, 17] |
τῷ
ἄλλοθι
καὶ
ἄλλοθι
εἶναι
|
ἕτερον· |
τῷ
δὲ
φερομένῳ
ἀκολουθεῖ
τὸ |
[4, 12] |
βαρὺ
ἢ
κοῦφον,
οὐδὲν
ἧττον
|
ἕτερον |
τῷ
εἶναι
πάντων
τῶν
παθημάτων |
[4, 8] |
ἀλλ'
ὅτι
οὐκ
ἔστι
διάστημα
|
ἕτερον |
τῶν
σωμάτων,
οὔτε
χωριστὸν
οὔτε |
[4, 16] |
οὐχ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν.
ἔστι
δ'
|
ἕτερον |
ᾧ
ἀριθμοῦμεν
καὶ
τὸ
ἀριθμούμενον. |
[4, 11] |
τι
ἀνάλογον
σῶμα
ἕτερον
πρὸς
|
ἕτερον |
ὡς
χρόνος
πρὸς
χρόνον.
ὡς |
[4, 17] |
τὸ
κινεῖσθαι
τὸ
φερόμενον
αἰεὶ
|
ἕτερον. |
ὥσθ'
ὁ
χρόνος
ἀριθμὸς
οὐχ |
[4, 19] |
καὶ
ἐπιλανθάνονται
ἐν
τούτῳ,
λέγων
|
ὀρθότερον. |
δῆλον
οὖν
ὅτι
φθορᾶς
μᾶλλον |
[4, 13] |
δῆλον
ὅτι
εἰ
ὅσῳ
ἂν
|
μανότερον |
καὶ
κενώτερον
ᾖ
ἄνω
οἰσθήσεται, |
[4, 20] |
τε
δύναμιν
καὶ
κατ'
ἐνέργειαν;
|
πότερον |
δὲ
μὴ
οὔσης
ψυχῆς
εἴη |
[4, 14] |
τὸ
παρελθὸν
καὶ
τὸ
μέλλον,
|
πότερον |
ἓν
καὶ
ταὐτὸν
ἀεὶ
διαμένει |
[4, 9] |
τὸ
διάστημα
χρῶμα
ἢ
ψόφον,
|
πότερον |
κενὸν
ἢ
οὔ;
ἢ
δῆλον |
[4, 3] |
ἀπορίαν,
εἰ
ἔστι,
τί
ἐστι,
|
πότερον |
ὄγκος
τις
σώματος
ἤ
τις |
[4, 14] |
καὶ
διὰ
τῶν
ἐξωτερικῶν
λόγων,
|
πότερον |
τῶν
ὄντων
ἐστὶν
ἢ
τῶν |
[4, 17] |
νῦν
ἐστι,
τὸ
αὐτό
(τὸ
|
πρότερον |
γὰρ
καὶ
ὕστερόν
ἐστι
τὸ |
[4, 20] |
γε
πρότερον
ἐν
χρόνῳ
ἐστί·
|
πρότερον |
γὰρ
καὶ
ὕστερον
λέγομεν
κατὰ |
[4, 18] |
ὁ
αὐτὸς
δὲ
πανταχοῦ
ἅμα·
|
πρότερον |
δὲ
καὶ
ὕστερον
οὐχ
ὁ |
[4, 14] |
τὸ
δὲ
νῦν
μὴ
ὂν
|
πρότερον |
δὲ
ὂν
ἀνάγκη
ἐφθάρθαι
ποτέ, |
[4, 9] |
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
εἴπομεν
καὶ
|
πρότερον, |
ἐκ
συλλογισμοῦ
συμβαίνει.
ἄτοπον
δὲ |
[4, 19] |
ἢ
γενέσεως,
καθάπερ
ἐλέχθη
καὶ
|
πρότερον |
(ἐκστατικὸν
γὰρ
ἡ
μεταβολὴ
καθ' |
[4, 17] |
τὴν
κίνησιν
γνωρίζομεν
καὶ
τὸ
|
πρότερον |
ἐν
αὐτῇ
καὶ
τὸ
ὕστερον. |
[4, 14] |
ἐφθάρθαι
δὲ
ἀνάγκη
ἀεὶ
τὸ
|
πρότερον. |
ἐν
αὑτῷ
μὲν
οὖν
ἐφθάρθαι |
[4, 12] |
διάστημα
διεληλυθέναι,
ὅπερ
ἦν
καὶ
|
πρότερον |
ἐν
τῷ
κενῷ,
ὥσπερ
ἂν |
[4, 20] |
ἄλλων)
ἀλλὰ
μὴν
τό
γε
|
πρότερον |
ἐν
χρόνῳ
ἐστί·
πρότερον
γὰρ |
[4, 20] |
πορρώτερον.
ὥστε
ἐπεὶ
τὸ
μὲν
|
πρότερον |
ἐν
χρόνῳ,
πάσῃ
δ'
ἀκολουθεῖ |
[4, 6] |
καὶ
φθίσει
μεταβάλλει,
καὶ
ὃ
|
πρότερον |
ἦν
ἐνταῦθα,
πάλιν
μεθέστηκεν
εἰς |
[4, 2] |
ἔστι
νῦν,
ὕδωρ
ἐν
τούτῳ
|
πρότερον |
ἦν,
ὥστε
δῆλον
ὡς
ἦν |
[4, 13] |
ἔνεστιν.
οὕτω
τοίνυν
καὶ
ἡ
|
πρότερον |
θερμότης
πρὸς>
τὴν
ὕστερον.
ὥστε |
[4, 11] |
τοῦτο
δ'
ὅτι
ἀδύνατον,
εἴρηται
|
πρότερον. |
~καὶ
καθ'
αὑτὸ
δὲ
σκοποῦσιν |
[4, 19] |
τὸ
μὲν
νῦν
καὶ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα
οὕτως
ἐν |
[4, 14] |
νῦν
ἐστιν,
εἰ
τά
τε
|
πρότερον |
καὶ
τὰ
ὕστερον
ἐν
τῷ |
[4, 18] |
ὁ
ἀριθμούμενος,
οὗτος
δὲ
συμβαίνει
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἀεὶ
ἕτερος·
τὰ |
[4, 16] |
ἐν
τῷ
μεγέθει
ἔστι
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
ἀνάγκη
καὶ
ἐν |
[4, 16] |
καὶ
ἐν
κινήσει
εἶναι
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
ἀνάλογον
τοῖς
ἐκεῖ. |
[4, 16] |
καὶ
ἐν
χρόνῳ
ἔστιν
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
διὰ
τὸ
ἀκολουθεῖν |
[4, 20] |
εἶναι
ἄνευ
ψυχῆς.
τὸ
δὲ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
κινήσει
ἐστίν· |
[4, 17] |
(τῷ
γὰρ
φερομένῳ
γνωρίζομεν
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
κινήσει,
ᾗ |
[4, 16] |
θάτερον
αὐτῶν.
ἔστι
δὲ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
τῇ
κινήσει |
[4, 16] |
αἰσθανώμεθα,
καὶ
μὴ
ἤτοι
ὡς
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
τῇ
κινήσει |
[4, 16] |
αἰεὶ
δοκεῖ
γεγονέναι.
τὸ
δὴ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
τόπῳ
πρῶτόν |
[4, 20] |
νῦν
ἐν
χρόνῳ,
καὶ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ἐν
χρόνῳ
ἔσται· |
[4, 18] |
ἀριθμός
ἐστιν
κινήσεως
κατὰ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
καὶ
συνεχής
(συνεχοῦς |
[4, 17] |
λόγῳ)
καὶ
ὁρίζει
δὲ
τὴν
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
κίνησιν
τοῦτο.
ἀκολουθεῖ |
[4, 16] |
ὅταν
ὁρίσωμεν
τὴν
κίνησιν,
τῷ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον
ὁρίζοντες·
καὶ
τότε |
[4, 16] |
χρόνος,
ἀριθμὸς
κινήσεως
κατὰ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον.
οὐκ
ἄρα
κίνησις |
[4, 17] |
νῦν
τὸν
χρόνον
ὁρίζει,
ᾗ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον)
τὸ
δὲ
νῦν |
[4, 17] |
ἕτερον
(ᾗ
ἀριθμητὸν
γὰρ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
τὸ
νῦν
ἔστιν) |
[4, 17] |
κινήσει,
ᾗ
δ'
ἀριθμητὸν
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
τὸ
νῦν
ἔστιν) |
[4, 16] |
οὐδὲ
κίνησις.
ὅταν
δὲ
τὸ
|
πρότερον |
καὶ
ὕστερον,
τότε
λέγομεν
χρόνον· |
[4, 20] |
ἀπόστασις.
(ἐναντίως
δὲ
λέγεται
τὸ
|
πρότερον |
κατά
τε
τὸν
παρεληλυθότα
χρόνον |
[4, 20] |
ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ
παρεληλυθότι
|
πρότερον |
λέγομεν
τὸ
πορρώτερον
τοῦ
νῦν, |
[4, 20] |
ἐγγύτερον,
ἐν
δὲ
τῷ
μέλλοντι
|
πρότερον |
μὲν
τὸ
ἐγγύτερον,
ὕστερον
δὲ |
[4, 20] |
λέγω
δὲ
θᾶττον
κινεῖσθαι
τὸ
|
πρότερον |
μεταβάλλον
εἰς
τὸ
ὑποκείμενον
κατὰ |
[4, 14] |
εἶναι
κατὰ
χρόνον
καὶ
μήτε
|
πρότερον |
μήτε
ὕστερον
τὸ
ἐν
τῷ |
[4, 19] |
ποτέ>
χρόνος
ὡρισμένος
πρὸς
τὸ
|
πρότερον |
νῦν,
οἷον
ποτὲ
ἐλήφθη
Τροία, |
[4, 14] |
ἄλλῳ
δὲ
νῦν
ἐφθάρθαι
τὸ
|
πρότερον |
νῦν
οὐκ
ἐνδέχεται.
ἔστω
γὰρ |
[4, 16] |
ὅταν
ἐγερθῶσι·
συνάπτουσι
γὰρ
τῷ
|
πρότερον |
νῦν
τὸ
ὕστερον
νῦν
καὶ |
[4, 15] |
καὶ
περὶ
ὧν
τυγχάνομεν
διεληλυθότες
|
πρότερον. |
οἱ
μὲν
γὰρ
τὴν
τοῦ |
[4, 14] |
τοῖς
γενομένοις
τήμερον,
καὶ
οὔτε
|
πρότερον |
οὔτε
ὕστερον
οὐδὲν
ἄλλο
ἄλλου. |
[4, 6] |
ὕλη,
ὥσπερ
ἐλέχθη
ἐν
τοῖς
|
πρότερον, |
οὔτε
χωριστὴ
τοῦ
πράγματος
οὔτε |
[4, 3] |
ἁρμόσει
λόγος·
ὅπου
γὰρ
ἦν
|
πρότερον |
τὰ
τοῦ
ὕδατος
ἐπίπεδα,
ἔσται |
[4, 19] |
κινεῖσθαι,
καθάπερ
εἴρηται
ἐν
τοῖς
|
πρότερον. |
τὸ
δ'
εἶναι
ἐν
ἀριθμῷ |
[4, 16] |
ψυχὴ
τὰ
νῦν,
τὸ
μὲν
|
πρότερον |
τὸ
δ'
ὕστερον,
τότε
καὶ |
[4, 20] |
πάσῃ
δ'
ἀκολουθεῖ
κινήσει
τὸ
|
πρότερον, |
φανερὸν
ὅτι
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ |
[4, 11] |
δὲ
Δ
ἀήρ·
ὅσῳ
δὴ
|
λεπτότερον |
ἀὴρ
ὕδατος
καὶ
ἀσωματώτερον,
τοσούτῳ |
[4, 11] |
Η.
ἂν
γὰρ
ᾖ
τοσούτῳ
|
λεπτότερον |
τὸ
ἐφ'
ᾧ
Ζ
σῶμα |
[4, 7] |
δὲ
νῦν
ῥηθὲν
τότ'
ἔσται
|
σαφέστερον. |
εἰ
οὖν
τὸ
αὐτὸ
{ἡ} |
[4, 2] |
καὶ
κάτω
καὶ
δεξιὸν
καὶ
|
ἀριστερόν· |
ἡμῖν
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἀεὶ |
[4, 2] |
καὶ
ταὐτὸ
πολλάκις
δεξιὸν
καὶ
|
ἀριστερὸν |
καὶ
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ |
[4, 18] |
οὗτος
δὲ
συμβαίνει
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἀεὶ
ἕτερος·
τὰ
γὰρ
νῦν |
[4, 7] |
τρόπον.
διοριστέον
δὲ
περὶ
τούτων
|
ὕστερον· |
ἀλλὰ
διὰ
τὸν
καιρὸν
ἀνάγκη |
[4, 16] |
μεγέθει
ἔστι
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
ἀνάγκη
καὶ
ἐν
κινήσει
εἶναι |
[4, 16] |
κινήσει
εἶναι
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
ἀνάλογον
τοῖς
ἐκεῖ.
ἀλλὰ
μὴν |
[4, 20] |
λέγομεν
τὸ
πορρώτερον
τοῦ
νῦν,
|
ὕστερον |
δὲ
τὸ
ἐγγύτερον,
ἐν
δὲ |
[4, 20] |
μέλλοντι
πρότερον
μὲν
τὸ
ἐγγύτερον,
|
ὕστερον |
δὲ
τὸ
πορρώτερον.
ὥστε
ἐπεὶ |
[4, 16] |
χρόνῳ
ἔστιν
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
διὰ
τὸ
ἀκολουθεῖν
ἀεὶ
θατέρῳ |
[4, 20] |
ψυχῆς.
τὸ
δὲ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
κινήσει
ἐστίν·
χρόνος
δὲ |
[4, 17] |
φερομένῳ
γνωρίζομεν
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
κινήσει,
ᾗ
δ'
ἀριθμητὸν |
[4, 16] |
μὴ
ἤτοι
ὡς
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
τῇ
κινήσει
ἢ
ὡς |
[4, 16] |
ἔστι
δὲ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
τῇ
κινήσει
ὃ
μέν |
[4, 16] |
γεγονέναι.
τὸ
δὴ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
τόπῳ
πρῶτόν
ἐστιν.
ἐνταῦθα |
[4, 14] |
τά
τε
πρότερον
καὶ
τὰ
|
ὕστερον |
ἐν
τῷ
νῦν
τῳδί
ἐστιν, |
[4, 20] |
χρόνῳ,
καὶ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
χρόνῳ
ἔσται·
ἐν
ᾧ |
[4, 17] |
αὐτό
(τὸ
πρότερον
γὰρ
καὶ
|
ὕστερόν |
ἐστι
τὸ
ἐν
κινήσει)
τὸ |
[4, 18] |
κινήσεως
κατὰ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
καὶ
συνεχής
(συνεχοῦς
γάρ)
φανερόν. |
[4, 17] |
ὁρίζει
δὲ
τὴν
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
κίνησιν
τοῦτο.
ἀκολουθεῖ
δὲ
καὶ |
[4, 20] |
χρόνῳ
ἐστί·
πρότερον
γὰρ
καὶ
|
ὕστερον |
λέγομεν
κατὰ
τὴν
πρὸς
τὸ |
[4, 16] |
γὰρ
τῷ
πρότερον
νῦν
τὸ
|
ὕστερον |
νῦν
καὶ
ἓν
ποιοῦσιν,
ἐξαιροῦντες |
[4, 16] |
τὴν
κίνησιν,
τῷ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον |
ὁρίζοντες·
καὶ
τότε
φαμὲν
γεγονέναι |
[4, 14] |
τήμερον,
καὶ
οὔτε
πρότερον
οὔτε
|
ὕστερον |
οὐδὲν
ἄλλο
ἄλλου.
περὶ
μὲν |
[4, 16] |
κινήσεως
κατὰ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον. |
οὐκ
ἄρα
κίνησις
ὁ
χρόνος |
[4, 18] |
πανταχοῦ
ἅμα·
πρότερον
δὲ
καὶ
|
ὕστερον |
οὐχ
ὁ
αὐτός,
ὅτι
καὶ |
[4, 17] |
χρόνον
ὁρίζει,
ᾗ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον) |
τὸ
δὲ
νῦν
ἔστι
μὲν |
[4, 14] |
χρόνον
καὶ
μήτε
πρότερον
μήτε
|
ὕστερον |
τὸ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
εἶναι |
[4, 17] |
ἀριθμητὸν
γὰρ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
τὸ
νῦν
ἔστιν)
καὶ
γνώριμον |
[4, 17] |
δ'
ἀριθμητὸν
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
τὸ
νῦν
ἔστιν)
ὥστε
καὶ |
[4, 16] |
τὸ
μὲν
πρότερον
τὸ
δ'
|
ὕστερον, |
τότε
καὶ
τοῦτό
φαμεν
εἶναι |
[4, 16] |
ὅταν
δὲ
τὸ
πρότερον
καὶ
|
ὕστερον, |
τότε
λέγομεν
χρόνον·
τοῦτο
γάρ |
[4, 17] |
πρότερον
ἐν
αὐτῇ
καὶ
τὸ
|
ὕστερον. |
τοῦτο
δὲ
ὃ
μέν
ποτε |
[4, 13] |
ἡ
πρότερον
θερμότης
πρὸς>
τὴν
|
ὕστερον. |
ὥστε
καὶ
τὸ
μέγεθος
καὶ |
[4, 20] |
τοῦ
νῦν,
ὕστερον
δὲ
τὸ
|
ἐγγύτερον, |
ἐν
δὲ
τῷ
μέλλοντι
πρότερον |
[4, 20] |
τῷ
μέλλοντι
πρότερον
μὲν
τὸ
|
ἐγγύτερον, |
ὕστερον
δὲ
τὸ
πορρώτερον.
ὥστε |
[4, 20] |
χρόνῳ.
τὸ
γὰρ
θᾶττον
καὶ
|
βραδύτερον |
κατὰ
πᾶσάν
ἐστιν
μεταβολήν
(ἐν |
[4, 11] |
μὴ
εὐδιαίρετον·
τοιοῦτο
δὲ
τὸ
|
παχύτερον. |
τὸ
δὴ
ἐφ'
οὗ
Α |
[4, 15] |
τοῦ
ὅλου
σφαίρᾳ·
ἔστιν
δ'
|
εὐηθικώτερον |
τὸ
εἰρημένον
ἢ
ὥστε
περὶ |
[4, 13] |
εἰ
ὅσῳ
ἂν
μανότερον
καὶ
|
κενώτερον |
ᾖ
ἄνω
οἰσθήσεται,
εἰ
ὅλως |
[4, 20] |
τῷ
παρεληλυθότι
πρότερον
λέγομεν
τὸ
|
πορρώτερον |
τοῦ
νῦν,
ὕστερον
δὲ
τὸ |
[4, 20] |
τὸ
ἐγγύτερον,
ὕστερον
δὲ
τὸ
|
πορρώτερον. |
ὥστε
ἐπεὶ
τὸ
μὲν
πρότερον |
[4, 11] |
ἀεὶ
δὴ
ὅσῳ
ἂν
ᾖ
|
ἀσωματώτερον |
καὶ
ἧττον
ἐμποδιστικὸν
καὶ
εὐδιαιρετώτερον |
[4, 11] |
δὴ
λεπτότερον
ἀὴρ
ὕδατος
καὶ
|
ἀσωματώτερον, |
τοσούτῳ
θᾶττον
τὸ
Α
διὰ |
[4, 11] |
ἀσωματώτερον
καὶ
ἧττον
ἐμποδιστικὸν
καὶ
|
εὐδιαιρετώτερον |
δι'
οὗ
φέρεται,
θᾶττον
οἰσθήσεται. |
[4, 11] |
γε
κἂν
ᾖ
τι
λεπτότητι
|
διαφέρον |
τοῦ
ἀέρος
ἐφ'
ᾧ
τὸ |
[4, 13] |
δὲ
τὸ
βαρὺ
καὶ
τὸ
|
σκληρὸν |
ἐπὶ
μολίβδου
καὶ
σιδήρου.
ἐκ |
[4, 13] |
φορᾶς
ποιητικά,
κατὰ
δὲ
τὸ
|
σκληρὸν |
καὶ
μαλακὸν
πάθους
καὶ
ἀπαθείας, |
[4, 6] |
δὲ
μέλαν,
καὶ
νῦν
μὲν
|
σκληρὸν |
πάλαι
δὲ
μαλακόν
(διό
φαμεν |
[4, 13] |
τε
γὰρ
βαρὺ
καὶ
τὸ
|
σκληρὸν |
πυκνὰ
δοκεῖ
εἶναι,
καὶ
τἀναντία |
[4, 7] |
τούτων
ὕστερον·
ἀλλὰ
διὰ
τὸν
|
καιρὸν |
ἀνάγκη
μὲν
εἰπεῖν,
ἀσαφῶς
δὲ |
[4, 11] |
ὥστε
ἢ
ἠρεμήσει
ἢ
εἰς
|
ἄπειρον |
ἀνάγκη
φέρεσθαι,
ἐὰν
μή
τι |
[4, 3] |
τόπος
ἔσται,
καὶ
τοῦτο
εἰς
|
ἄπειρον. |
ἔτι
ὥσπερ
ἅπαν
σῶμα
ἐν |
[4, 11] |
κατὰ
τὸ
κενὸν
καὶ
τὸ
|
ἄπειρον; |
ᾗ
μὲν
γὰρ
ἄπειρον,
οὐδὲν |
[4, 5] |
πάθος.
ὥστε
οὐκ
ἀνάγκη
εἰς
|
ἄπειρον |
ἰέναι.
ἐκεῖνο
δὲ
φανερόν,
ὅτι |
[4, 11] |
τὸ
ἄπειρον;
ᾗ
μὲν
γὰρ
|
ἄπειρον, |
οὐδὲν
ἔσται
ἄνω
οὐδὲ
κάτω |
[4, 11] |
μέσον,
ᾗ
δὲ
κενόν,
οὐδὲν
|
διάφορον |
τὸ
ἄνω
τοῦ
κάτω
(ὥσπερ |
[4, 20] |
δοκεῖ,
διότι
τοιαύτης
ἐστὶ
φορᾶς
|
μέτρον |
καὶ
μετρεῖται
αὐτὸς
ὑπὸ
τοιαύτης. |
[4, 19] |
μέτρον
κινήσεως,
ἔσται
καὶ
ἠρεμίας
|
μέτρον |
{κατὰ
συμβεβηκός}
πᾶσα
γὰρ
ἠρεμία |
[4, 19] |
ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
ὁ
χρόνος
|
μέτρον |
κινήσεως,
ἔσται
καὶ
ἠρεμίας
μέτρον |
[4, 19] |
~ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
ὁ
χρόνος
|
μέτρον |
κινήσεως
καὶ
τοῦ
κινεῖσθαι,
μετρεῖ |
[4, 20] |
συγγενῶν,
ἡ
κυκλοφορία
ἡ
ὁμαλὴς
|
μέτρον |
μάλιστα,
ὅτι
ὁ
ἀριθμὸς
ὁ |
[4, 19] |
πλευρᾷ
σύμμετρον.
ὅλως
γάρ,
εἰ
|
μέτρον |
μέν
ἐστι
κινήσεως
ὁ
χρόνος |
[4, 20] |
τῇ
κυκλοφορίᾳ·
παρὰ
γὰρ
τὸ
|
μέτρον |
οὐδὲν
ἄλλο
παρεμφαίνεται
τῷ
μετρουμένῳ, |
[4, 20] |
χρόνου)
εἰ
οὖν
τὸ
πρῶτον
|
μέτρον |
πάντων
τῶν
συγγενῶν,
ἡ
κυκλοφορία |
[4, 19] |
δὲ
χρόνος
κινήσεως
καὶ
ἠρεμίας
|
μέτρον. |
φανερὸν
οὖν
ὅτι
οὐδὲ
τὸ |
[4, 19] |
οἷον
τὸ
ἀσύμμετρον
εἶναι
τὴν
|
διάμετρον |
ἀεὶ
ἔστι,
καὶ
οὐκ
ἔσται |
[4, 19] |
ἐνδέχεται
ἄλλως,
ὥσπερ
τὸ
τὴν
|
διάμετρον |
εἶναι
τῇ
πλευρᾷ
σύμμετρον.
ὅλως |
[4, 19] |
χρόνῳ.
οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
τὸ
|
σύμμετρον· |
διὸ
αἰεὶ
οὐκ
ἔστιν,
ὅτι |
[4, 19] |
τὴν
διάμετρον
εἶναι
τῇ
πλευρᾷ
|
σύμμετρον. |
ὅλως
γάρ,
εἰ
μέτρον
μέν |
[4, 19] |
τἀντικείμενα
αἰεὶ
ἔστιν,
οἷον
τὸ
|
ἀσύμμετρον |
εἶναι
τὴν
διάμετρον
ἀεὶ
ἔστι, |
[4, 20] |
οὐδὲ
τρίγωνα
τὰ
αὐτὰ
τὸ
|
ἰσόπλευρον |
καὶ
τὸ
σκαληνές,
καίτοι
σχῆμά |
[4, 20] |
τούτου
δὲ
τὸ
μὲν
τοιόνδε
|
ἰσόπλευρον, |
τὸ
δὲ
τοιόνδε
σκαληνές.
σχῆμα |
[4, 12] |
ὃ
εἰ
καὶ
θερμὸν
ἢ
|
ψυχρόν |
ἐστιν
ἢ
βαρὺ
ἢ
κοῦφον, |
[4, 13] |
ψυχροῦ
θερμὸν
καὶ
ἐκ
θερμοῦ
|
ψυχρὸν |
ἡ
αὐτή,
ὅτι
ἦν
δυνάμει, |
[4, 18] |
οἷον
ἐνιαυτὸν
ἢ
ἔαρ
ἢ
|
μετόπωρον. |
οὐ
μόνον
δὲ
τὴν
κίνησιν |
[4, 11] |
γῇ
κάτω
καὶ
πρὸς
τὸ
|
μέσον, |
δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἂν
τὸ |
[4, 11] |
ἔσται
ἄνω
οὐδὲ
κάτω
οὐδὲ
|
μέσον, |
ᾗ
δὲ
κενόν,
οὐδὲν
διάφορον |
[4, 7] |
κάτω,
τὸ
μὲν
πρὸς
τὸ
|
μέσον |
περιέχον
πέρας
κάτω
ἐστίν,
καὶ |
[4, 7] |
κάτω
ἐστίν,
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
μέσον, |
τὸ
δὲ
πρὸς
τὸ
ἔσχατον |
[4, 7] |
τόπος.
~καὶ
διὰ
τοῦτο
τὸ
|
μέσον |
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
τὸ
ἔσχατον |
[4, 13] |
ὥσπερ
ἔφη
Ξοῦθος,
ἢ
εἰς
|
ἴσον |
ἀεὶ
δεῖ>
μεταβάλλειν
ἀέρα
καὶ |
[4, 11] |
ἔστω
γὰρ
τὸ
Ζ
κενόν,
|
ἴσον |
δὲ
{τῷ
μεγέθει}
τοῖς
Β |
[4, 12] |
διὰ
δὲ
τοῦ
κύβου
τὸ
|
ἴσον |
διάστημα
διεληλυθέναι,
ὅπερ
ἦν
καὶ |
[4, 12] |
συμβάλλεται,
εἰ
ἕτερον
περὶ
αὐτὸν
|
ἴσον |
διάστημα
τοιοῦτον
εἴη.
{ἔτι
δεῖ |
[4, 6] |
οὔτε
μεῖζον
τοῦ
διαστήματος
ἀλλ'
|
ἴσον· |
ἐν
γὰρ
τῷ
αὐτῷ
τὰ |
[4, 12] |
μήτε
κοῦφον
εἴη,
καθέξει
τὸ
|
ἴσον |
κενὸν
καὶ
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[4, 13] |
κυμαίνειν
ποιεῖν,
ἢ
ἄλλοθί
που
|
ἴσον |
μεταβάλλειν
ἐξ
ἀέρος
ὕδωρ,
ἵνα |
[4, 11] |
τὸν
ἐφ'
ᾧ
Ε,
εἰ
|
ἴσον |
τὸ
μῆκος
τὸ
τοῦ
Β |
[4, 13] |
κυμανεῖ
ὁ
οὐρανός,
ἢ
αἰεὶ
|
ἴσον |
ὕδωρ
ἐξ
ἀέρος
ἔσται
καὶ |
[4, 8] |
τῆς
τέφρας
ποιοῦνται,
ἣ
δέχεται
|
ἴσον |
ὕδωρ
ὅσον
τὸ
ἀγγεῖον
τὸ |
[4, 11] |
{τοῖς
σχήμασι}
θᾶττον
φερόμενα
τὸ
|
ἴσον |
χωρίον,
καὶ
κατὰ
λόγον
ὃν |
[4, 12] |
κύβος
γε
ἔχει
τοσοῦτον
μέγεθος,
|
ὅσον |
κατέχει
κενόν·
ὃ
εἰ
καὶ |
[4, 8] |
ποιοῦνται,
ἣ
δέχεται
ἴσον
ὕδωρ
|
ὅσον |
τὸ
ἀγγεῖον
τὸ
κενόν.
εἶναι |
[4, 11] |
τῷ
τάχει
ἐν
τῷ
τοσούτῳ
|
ὅσον |
τὸ
Η,
τὴν
τὸ
Ζ |
[4, 20] |
μετρεῖται
τῆς
τε
κινήσεως
τὸ
|
ποσὸν |
καὶ
τοῦ
χρόνου)
εἰ
οὖν |
[4, 19] |
ἔσται
μετρητὸν
ὑπὸ
χρόνου,
ᾗ
|
ποσόν |
τί
ἐστιν,
ἀλλ'
ᾗ
ἡ |
[4, 10] |
κινήσεως
οὐδαμῶς,
δι'
ὃ
καὶ
|
Μέλισσον |
ἔλαθεν·
ἀλλοιοῦσθαι
γὰρ
τὸ
πλῆρες |
[4, 5] |
γὰρ
ἀμφότερα
ἑκάτερον
ὑπάρχειν,
οἷον
|
τὸν |
ἀμφορέα
ἀγγεῖόν
τε
καὶ
οἶνον |
[4, 18] |
μετροῦντες,
καθάπερ
καὶ
τῷ
ἀριθμητῷ
|
τὸν |
ἀριθμόν,
οἷον
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ |
[4, 8] |
ἔστι
καὶ
τί
ἐστιν,
εἴρηται.
|
~Τὸν |
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
ὑποληπτέον
εἶναι |
[4, 11] |
διὰ
τοῦ
Β.
ἐχέτω
δὴ
|
τὸν |
αὐτὸν
λόγον
ὅνπερ
διέστηκεν
ἀὴρ |
[4, 2] |
πάλιν
ἀὴρ
ἔνεστιν,
ὁτὲ
δὲ
|
τὸν |
αὐτὸν
τόπον
τοῦτον
ἄλλο
τι |
[4, 4] |
ἔτι
πῶς
ἂν
φέροιτο
εἰς
|
τὸν |
αὑτοῦ
τόπον,
εἰ
ὁ
τόπος |
[4, 7] |
σῶμα.
καὶ
φέρεται
δὴ
εἰς
|
τὸν |
αὑτοῦ
τόπον
ἕκαστον
εὐλόγως
(ὃ |
[4, 2] |
δύναμιν.
φέρεται
γὰρ
ἕκαστον
εἰς
|
τὸν |
αὑτοῦ
τόπον
μὴ
κωλυόμενον,
τὸ |
[4, 4] |
ὕλη
οὐ
χωρίζεται
τοῦ
πράγματος,
|
τὸν |
δὲ
τόπον
ἐνδέχεται·
ἐν
ᾧ |
[4, 12] |
ποιεῖν
τόπον
τοῖς
σώμασιν
παρὰ
|
τὸν |
ἑκάστου
ὄγκον,
εἰ
ἀπαθὲς
ὁ |
[4, 10] |
ἐνόντα
ἐκπυρηνίζειν
(οἷον
ὕδατος
συνθλιβομένου
|
τὸν |
ἐνόντα
ἀέρα)
καὶ
αὐξάνεσθαι
οὐ |
[4, 11] |
Α
οἰσθήσεται
διὰ
τοῦ
Β
|
τὸν |
ἐφ'
ᾧ
Γ
χρόνον,
διὰ |
[4, 11] |
δὲ
τοῦ
Δ
λεπτοτέρου
ὄντος
|
τὸν |
ἐφ'
ᾧ
Ε,
εἰ
ἴσον |
[4, 11] |
χρόνος
ἐφ'
ᾧ
Ε
πρὸς
|
τὸν |
ἐφ'
ᾧ
Η.
ἂν
γὰρ |
[4, 18] |
δὲ
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
|
τῶν |
ἵππων
ἀριθμὸν
αὐτόν.
ὁμοίως
δὲ |
[4, 18] |
οἷον
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
|
τῶν |
ἵππων
ἀριθμόν.
τῷ
μὲν
γὰρ |
[4, 7] |
περὶ
τούτων
ὕστερον·
ἀλλὰ
διὰ
|
τὸν |
καιρὸν
ἀνάγκη
μὲν
εἰπεῖν,
ἀσαφῶς |
[4, 11] |
ἐφ'
οὗ
Ε,
τοῦτον
ἕξει
|
τὸν |
λόγον
τὸ
κενὸν
πρὸς
τὸ |
[4, 20] |
τε
τὸν
παρεληλυθότα
χρόνον
καὶ
|
τὸν |
μέλλοντα·
ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ |
[4, 8] |
πλῆρες
μὲν
εἶναι,
ὅταν
ἔχῃ
|
τὸν |
ὄγκον
οὗ
δεκτικόν
ἐστιν,
ὅταν |
[4, 12] |
εἰ
μὴ
χωριστόν·
λέγω
δὲ
|
τὸν |
ὄγκον
τοῦ
ξυλίνου
κύβου.
ὥστ' |
[4, 11] |
ὠσθέντος
φορᾶς
ἣν
φέρεται
εἰς
|
τὸν |
οἰκεῖον
τόπον·
ἐν
δὲ
τῷ |
[4, 5] |
τε
καὶ
οἶνον
εἶναι
καὶ
|
τὸν |
οἶνον
οἶνόν
τε
καὶ
ἀμφορέα, |
[4, 5] |
εἶεν,
ὁ
μὲν
ἀμφορεὺς
δέξεται
|
τὸν |
οἶνον
οὐχ
ᾗ
αὐτὸς
οἶνος |
[4, 8] |
συνιόντα
καὶ
πιλούμενα,
οἷον
καὶ
|
τὸν |
οἶνόν
φασι
δέχεσθαι
μετὰ
τῶν |
[4, 6] |
τόπον·
διὰ
γὰρ
τοῦτο
καὶ
|
τὸν |
οὐρανὸν
μάλιστ'
οἰόμεθα
ἐν
τόπῳ, |
[4, 19] |
ἐλέχθη·
συνέχει
γὰρ
τὸν
χρόνον
|
τὸν |
παρεληλυθότα
καὶ
ἐσόμενον,
καὶ
πέρας |
[4, 20] |
λέγεται
τὸ
πρότερον
κατά
τε
|
τὸν |
παρεληλυθότα
χρόνον
καὶ
τὸν
μέλλοντα· |
[4, 6] |
καὶ
μηδὲν
τοῦ
πράγματος,
ἔτι
|
τὸν |
πρῶτον
μήτ'
ἐλάττω
μήτε
μείζω, |
[4, 5] |
γὰρ
κωλύει
ἐν
ἄλλῳ
εἶναι
|
τὸν |
πρῶτον
τόπον,
μὴ
μέντοι
ὡς |
[4, 3] |
γὰρ
ἐκ
τούτων
συναύξεσθαι
αὐτοῖς
|
τὸν |
τόπον,
εἰ
μήτ'
ἐλάττων
μήτε |
[4, 6] |
αὑτὸ
ὑπάρχειν
αὐτῷ.
ἀξιοῦμεν
δὴ
|
τὸν |
τόπον
εἶναι
πρῶτον
μὲν
περιέχον |
[4, 6] |
τοῦ
πράγματος
τοῦ
μεθισταμένου,
ἀνάγκη
|
τὸν |
τόπον
εἶναι
τὸ
λοιπὸν
τῶν |
[4, 3] |
πᾶν.
ἀδύνατον
δὲ
σῶμα
εἶναι
|
τὸν |
τόπον·
ἐν
ταὐτῷ
γὰρ
ἂν |
[4, 6] |
γὰρ
τέτταρά
ἐστιν
ὧν
ἀνάγκη
|
τὸν |
τόπον
ἕν
τι
εἶναι·
ἢ |
[4, 4] |
μὲν
τοίνυν
ἀναγκαῖον
εἶναί
τι
|
τὸν |
τόπον,
καὶ
πάλιν
ἐξ
ὧν |
[4, 4] |
τοῖς
λεγομένοις
ἀγράφοις
δόγμασιν,
ὅμως
|
τὸν |
τόπον
καὶ
τὴν
χώραν
τὸ |
[4, 11] |
αὐτὸς
λόγος
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
τὸν |
τόπον
οἰομένους
εἶναί
τι
κεχωρισμένον, |
[4, 6] |
ἐπιστήμη·
ταῦτα
γὰρ
οὕτω
μεταβέβληκε
|
τὸν |
τόπον,
ὅτι
ἐν
ᾧ
ὑπάρχουσι |
[4, 7] |
ὡς
μὲν
γὰρ
ὅλον,
ἅμα
|
τὸν |
τόπον
οὐ
μεταβάλλει,
κύκλῳ
δὲ |
[4, 4] |
γε
ἀδύνατον
ὁποτερονοῦν
τούτων
εἶναι
|
τὸν |
τόπον,
οὐ
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
τὸ |
[4, 3] |
θείη
τοῖς
οὖσιν
αἴτιον
εἶναι
|
τὸν |
τόπον;
οὐδεμία
γὰρ
αὐτῷ
ὑπάρχει |
[4, 3] |
ἄν
ποτε
καὶ
θείημεν
εἶναι
|
τὸν |
τόπον;
οὔτε
γὰρ
στοιχεῖον
οὔτ' |
[4, 7] |
τόπου.
οὔτε
γὰρ
συναύξεσθαι
ἀνάγκη
|
τὸν |
τόπον,
οὔτε
στιγμῆς
εἶναι
τόπον, |
[4, 4] |
μὲν
γὰρ
πάντες
εἶναί
τι
|
τὸν |
τόπον,
τί
δ'
ἐστίν,
οὗτος |
[4, 9] |
τοῦ
σώματος
ὕλην
(οἵπερ
καὶ
|
τὸν |
τόπον
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο)
λέγοντες |
[4, 11] |
τοῦτο
δὲ
ταὐτόν
ἐστι
τῷ
|
τὸν |
τόπον
φάναι
εἶναί
τι
κεχωρισμένον· |
[4, 10] |
τοῦτο
δ'
ἂν
εἴη
οἷον
|
τὸν |
τόπον
φασί
τινες
εἶναι.
οὐδεμία |
[4, 10] |
ἡ
κατὰ
τόπον
καὶ
τοῖς
|
τὸν |
τόπον
φάσκουσιν
εἶναί
τι
παρὰ |
[4, 8] |
ὥσπερ
Ἀναξαγόρας
καὶ
οἱ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ἐλέγχοντες.
ἐπιδεικνύουσι
γὰρ
ὅτι |
[4, 13] |
καὶ
πῶς
οὐκ
ἔστι,
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν |
[4, 18] |
πάλιν
δὲ
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
|
τὸν |
τῶν
ἵππων
ἀριθμὸν
αὐτόν.
ὁμοίως |
[4, 18] |
ἀριθμόν,
οἷον
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
|
τὸν |
τῶν
ἵππων
ἀριθμόν.
τῷ
μὲν |
[4, 1] |
δ'
ἀνάγκη
καὶ
περὶ
τόπου
|
τὸν |
φυσικὸν
ὥσπερ
καὶ
περὶ
ἀπείρου |
[4, 19] |
τοῦ
χρόνου,
καὶ
ἐπιλανθάνεται
διὰ
|
τὸν |
χρόνον,
ἀλλ'
οὐ
μεμάθηκεν,
οὐδὲ |
[4, 18] |
ἡ
ὁδὸς
{ᾖ}
πολλή·
καὶ
|
τὸν |
χρόνον,
ἂν
ἡ
κίνησις,
καὶ |
[4, 16] |
οὐ
κίνησις.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
τὸν |
χρόνον
γε
γνωρίζομεν
ὅταν
ὁρίσωμεν |
[4, 18] |
μετροῦμεν,
ἀλλὰ
καὶ
τῇ
κινήσει
|
τὸν |
χρόνον
διὰ
τὸ
ὁρίζεσθαι
ὑπ' |
[4, 18] |
ὢν
αὐτῆς,
ἡ
δὲ
κίνησις
|
τὸν |
χρόνον.
καὶ
λέγομεν
πολὺν
καὶ |
[4, 18] |
τὴν
κίνησιν,
τῇ
δὲ
κινήσει
|
τὸν |
χρόνον
μετροῦμεν.
καὶ
τοῦτ'
εὐλόγως |
[4, 17] |
αὐτῷ
ἕτερον
τὸ
δὲ
νῦν
|
τὸν |
χρόνον
ὁρίζει,
ᾗ
πρότερον
καὶ |
[4, 19] |
χρόνου,
ὥσπερ
ἐλέχθη·
συνέχει
γὰρ
|
τὸν |
χρόνον
τὸν
παρεληλυθότα
καὶ
ἐσόμενον, |
[4, 11] |
φασιν,
ἢ
διὰ
τὸ
ὠθεῖν
|
τὸν |
ὠσθέντα
ἀέρα
θάττω
κίνησιν
τῆς |
[4, 18] |
ἑκατὸν
ἵππων
καὶ
ὁ
τῶν
|
ἑκατὸν |
ἀνθρώπων,
ὧν
δ'
ἀριθμός,
ἕτερα, |
[4, 18] |
καὶ
ὁ
αὐτὸς
ὁ
τῶν
|
ἑκατὸν |
ἵππων
καὶ
ὁ
τῶν
ἑκατὸν |
[4, 14] |
οὐδ'
αἰεὶ
τὸ
αὐτὸ
διαμένειν
|
δυνατόν· |
οὐδενὸς
γὰρ
διαιρετοῦ
πεπερασμένου
ἓν |
[4, 14] |
ἅμα
ἂν
εἴη·
τοῦτο
δὲ
|
ἀδύνατον. |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
αἰεὶ
τὸ |
[4, 8] |
σῶμα
εἶναι,
δύο
δὲ
σώματα
|
ἀδύνατον |
ἅμα
εἶναι.
μαρτύριον
δὲ
καὶ |
[4, 14] |
δ'
ἐκ
μὴ
ὄντων
συγκείμενον
|
ἀδύνατον |
ἂν
εἶναι
δόξειε
μετέχειν
οὐσίας. |
[4, 4] |
ἡ
ὕλη
ἢ
τὸ
εἶδος;
|
ἀδύνατον |
γὰρ
οὗ
μὴ
κίνησις
μηδὲ |
[4, 3] |
βάθος,
οἷς
ὁρίζεται
σῶμα
πᾶν.
|
ἀδύνατον |
δὲ
σῶμα
εἶναι
τὸν
τόπον· |
[4, 5] |
τῷ
τε
λόγῳ
δῆλον
ὅτι
|
ἀδύνατον· |
δεήσει
γὰρ
ἀμφότερα
ἑκάτερον
ὑπάρχειν, |
[4, 11] |
καὶ
διὰ
τοῦ
κενοῦ.
ἀλλ'
|
ἀδύνατον· |
διὰ
τίνα
γὰρ
αἰτίαν
οἰσθήσεται |
[4, 8] |
εἴη
κενόν·
τὸ
γὰρ
πλῆρες
|
ἀδύνατον |
εἶναι
δέξασθαί
τι.
εἰ
δὲ |
[4, 20] |
ἢ
ψυχὴ
καὶ
ψυχῆς
νοῦς,
|
ἀδύνατον |
εἶναι
χρόνον
ψυχῆς
μὴ
οὔσης, |
[4, 11] |
τι
κεχωρισμένον·
τοῦτο
δ'
ὅτι
|
ἀδύνατον, |
εἴρηται
πρότερον.
~καὶ
καθ'
αὑτὸ |
[4, 5] |
ὁ
οἶνος.
ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἀδύνατον |
ἐν
αὑτῷ
τι
εἶναι
πρώτως, |
[4, 11] |
ὁτιοῦν
οἰσθήσεται,
συμβήσεται
τοῦτο
τὸ
|
ἀδύνατον· |
ἐν
ἴσῳ
γὰρ
ληφθήσεται
πλῆρές |
[4, 12] |
μὲν
δὴ
τοῦτο
ἄτοπον
καὶ
|
ἀδύνατον. |
ἔτι
δὲ
φανερὸν
ὅτι
τοῦτο |
[4, 14] |
νῦν
οὐκ
ἐνδέχεται.
ἔστω
γὰρ
|
ἀδύνατον |
ἐχόμενα
εἶναι
ἀλλήλων
τὰ
νῦν, |
[4, 20] |
γὰρ
ὄντος
εἶναι
τοῦ
ἀριθμήσοντος
|
ἀδύνατον |
καὶ
ἀριθμητόν
τι
εἶναι,
ὥστε |
[4, 13] |
φέροιτο.
ἴσως
δὲ
καὶ
τοῦτ'
|
ἀδύνατον |
κινηθῆναι·
λόγος
δ'
ὁ
αὐτός, |
[4, 4] |
γνωρίζειν.
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε
|
ἀδύνατον |
ὁποτερονοῦν
τούτων
εἶναι
τὸν
τόπον, |
[4, 11] |
ἰσοταχῆ
ἄρα
πάντ'
ἔσται.
ἀλλ'
|
ἀδύνατον. |
ὅτι
μὲν
οὖν
εἰ
ἔστι |
[4, 12] |
δὴ
τῷ
κενῷ
τοῦτο
μὲν
|
ἀδύνατον |
(οὐδὲν
γὰρ
σῶμα)
διὰ
δὲ |
[4, 13] |
ἐνεῖναί
τι
κενόν,
ἧττον
μὲν
|
ἀδύνατον, |
συμβαίνει
δὲ
πρῶτον
μὲν
οὐ |
[4, 11] |
τε
ὂν
καὶ
κενόν.
ἀλλ'
|
ἀδύνατον. |
φανερὸν
τοίνυν
ὅτι,
εἰ
ἔστι |
[4, 8] |
δὲ
τοῦτο
ἐνδέχεται,
καὶ
τὸ
|
μικρότατον |
δέξεται
τὸ
μέγιστον·
πολλὰ
γὰρ |
[4, 19] |
ἔλεγον,
ὁ
δὲ
Πυθαγόρειος
Πάρων
|
ἀμαθέστατον, |
ὅτι
καὶ
ἐπιλανθάνονται
ἐν
τούτῳ, |
[4, 5] |
τὸ
οὗ
ἕνεκα.
πάντων
δὲ
|
κυριώτατον |
τὸ
ὡς
ἐν
ἀγγείῳ
καὶ |
[4, 19] |
φθείρεται·
διὸ
καὶ
οἱ
μὲν
|
σοφώτατον |
ἔλεγον,
ὁ
δὲ
Πυθαγόρειος
Πάρων |
[4, 7] |
μέσον,
τὸ
δὲ
πρὸς
τὸ
|
ἔσχατον |
ἄνω,
καὶ
αὐτὸ
τὸ
ἔσχατον· |
[4, 6] |
ἐν
παντί,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
|
ἔσχατον |
αὐτοῦ
καὶ
περιέχον
ἐν
τῷ |
[4, 7] |
ἀλλὰ
τοῦ
οὐρανοῦ
τι
τὸ
|
ἔσχατον |
καὶ
ἁπτόμενον
τοῦ
κινητοῦ
σώματος |
[4, 7] |
ἔσχατον
ἄνω,
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
ἔσχατον· |
καὶ
διὰ
τοῦτο
δοκεῖ
ἐπίπεδόν |
[4, 13] |
ἢ
ἐξωθούμενον
τὸ
ἐχόμενον
τὸ
|
ἔσχατον |
κυμαίνειν
ποιεῖν,
ἢ
ἄλλοθί
που |
[4, 7] |
μέσον
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
τὸ
|
ἔσχατον |
τὸ
πρὸς
ἡμᾶς
τῆς
κύκλῳ |
[4, 7] |
μένει,
τοῦ
δὲ
κύκλῳ
τὸ
|
ἔσχατον |
ὡσαύτως
ἔχον
μένει.
ὥστ'
ἐπεὶ |
[4, 7] |
δὲ
ἐν
{τῷ}
τόπῳ
ὡς
|
διαιρετὸν |
μέρος
πρὸς
ὅλον
ἐστίν,
οἷον |
[4, 11] |
μένον·
μᾶλλον
δὲ
τὸ
μὴ
|
εὐδιαίρετον· |
τοιοῦτο
δὲ
τὸ
παχύτερον.
τὸ |
[4, 9] |
αἰσθητοῦ
σώματος
κατὰ
τὴν
ἁφήν·
|
αἰσθητὸν |
δ'
ἐστὶ
κατὰ
τὴν
ἁφὴν |
[4, 2] |
τὰ
σώματα,
καὶ
πᾶν
σῶμα
|
αἰσθητὸν |
ἐν
τόπῳ,
διὰ
τούτων
ἄν |
[4, 8] |
ἐν
ᾧ
μηδέν
ἐστι
σῶμα
|
αἰσθητόν· |
οἰόμενοι
δὲ
τὸ
ὂν
ἅπαν |
[4, 16] |
γὰρ
τὸ
ἀριθμούμενον
καὶ
τὸ
|
ἀριθμητὸν |
ἀριθμὸν
λέγομεν,
καὶ
ᾧ
ἀριθμοῦμεν) |
[4, 17] |
τὸ
δ'
εἶναι
ἕτερον
(ᾗ
|
ἀριθμητὸν |
γὰρ
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον, |
[4, 20] |
ἢ
τὸ
ἠριθμημένον
ἢ
τὸ
|
ἀριθμητόν. |
εἰ
δὲ
μηδὲν
ἄλλο
πέφυκεν |
[4, 20] |
εἶναι
τοῦ
ἀριθμήσοντος
ἀδύνατον
καὶ
|
ἀριθμητόν |
τι
εἶναι,
ὥστε
δῆλον
ὅτι |
[4, 17] |
ὕστερον
ἐν
κινήσει,
ᾗ
δ'
|
ἀριθμητὸν |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τὸ |
[4, 7] |
κατὰ
φορὰν
ἢ
κατ'
αὔξησιν
|
κινητὸν |
καθ'
αὑτό
που,
ὁ
δ' |
[4, 6] |
δὲ
τὸ
περιεχόμενον
σῶμα
τὸ
|
κινητὸν |
κατὰ
φοράν.
δοκεῖ
δὲ
μέγα |
[4, 7] |
ὂν
ἐν
τόπῳ,
ἀλλὰ
τὸ
|
κινητὸν |
σῶμα.
καὶ
φέρεται
δὴ
εἰς |
[4, 13] |
οὕτω
καὶ
τὸ
κενὸν
ὅτι
|
ἀκίνητον· |
ἀσύμβλητα
γὰρ
τὰ
τάχη.
ἐπεὶ |
[4, 8] |
καὶ
δείκνυσιν
ὅτι
τὸ
πᾶν
|
ἀκίνητον |
ἐκ
τούτων·
εἰ
γὰρ
κινήσεται, |
[4, 19] |
ἠρεμοῦν.
οὐ
γὰρ
πᾶν
τὸ
|
ἀκίνητον |
ἠρεμεῖ,
ἀλλὰ
τὸ
ἐστερημένον
κινήσεως |
[4, 6] |
ὥστε
τὸ
τοῦ
περιέχοντος
πέρας
|
ἀκίνητον |
πρῶτον,
τοῦτ'
ἔστιν
ὁ
τόπος. |
[4, 6] |
οὕτως
καὶ
ὁ
τόπος
ἀγγεῖον
|
ἀμετακίνητον. |
διὸ
ὅταν
μὲν
ἐν
κινουμένῳ |
[4, 19] |
τὸ
κινούμενον
οὐχ
ἁπλῶς
ἔσται
|
μετρητὸν |
ὑπὸ
χρόνου,
ᾗ
ποσόν
τί |
[4, 8] |
λέγουσιν
οἱ
μὴ
φάσκοντες,
καὶ
|
τρίτον |
τὰς
κοινὰς
περὶ
αὐτῶν
δόξας. |
[4, 9] |
ὅτι
εἰ
μὲν
δέχοιτο
σῶμα
|
ἁπτόν, |
κενόν,
εἰ
δὲ
μή,
οὔ) |
[4, 9] |
δὲ
πάλιν
ἅπαν
οἴονται
εἶναι
|
ἁπτόν· |
τοιοῦτο
δὲ
ὃ
ἂν
ἔχῃ |
[4, 11] |
τὸ
τάχος.
ὥστε
εἰ
διπλασίως
|
λεπτόν, |
ἐν
διπλασίῳ
χρόνῳ
τὴν
τὸ |
[4, 13] |
τὸ
κυρτὸν
ὃ
ἦν
οὐ
|
κυρτὸν |
ἀλλ'
εὐθύ
(οὐ
γὰρ
τῷ |
[4, 19] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
πως
τὸ
|
κυρτὸν |
καὶ
τὸ
κοῖλον,
οὕτως
καὶ |
[4, 13] |
ἄλλη,
ἐν
οὐθενὶ
ἐγγέγονε
τὸ
|
κυρτὸν |
ὃ
ἦν
οὐ
κυρτὸν
ἀλλ' |
[4, 6] |
εἴη
ἑκάστου
ὁ
τόπος
καὶ
|
ἕκαστον, |
δοκεῖ
δέ
γε
ἴσος
εἶναι, |
[4, 2] |
ἔχει
τινὰ
δύναμιν.
φέρεται
γὰρ
|
ἕκαστον |
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
τόπον
μὴ |
[4, 20] |
ταύτης
ἡ
κύκλῳ,
ἀριθμεῖται
δ'
|
ἕκαστον |
ἑνί
τινι
συγγενεῖ,
μονάδες
μονάδι, |
[4, 2] |
θέσιν,
οὐκ
ἔχοντα
φύσει
τούτων
|
ἕκαστον. |
ἔτι
οἱ
τὸ
κενὸν
φάσκοντες |
[4, 7] |
δὴ
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
τόπον
|
ἕκαστον |
εὐλόγως
(ὃ
γὰρ
ἐφεξῆς
καὶ |
[4, 2] |
δὲ
τῇ
φύσει
διώρισται
χωρὶς
|
ἕκαστον. |
οὐ
γὰρ
ὅ
τι
ἔτυχέν |
[4, 6] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
κάλλιστα
δεικνύοιτο
|
ἕκαστον. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
δεῖ
κατανοῆσαι |
[4, 3] |
οὐδενός,
οὐδ'
ἐστί
τι
παρ'
|
ἕκαστον |
τούτων
ὁ
τόπος.
τί
γὰρ |
[4, 4] |
ὁ
τόπος
τὸ
πρῶτον
περιέχον
|
ἕκαστον |
τῶν
σωμάτων,
πέρας
τι
ἂν |
[4, 6] |
μένειν
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
τόποις
|
ἕκαστον |
τῶν
σωμάτων,
τοῦτο
δὲ
ποιεῖν |
[4, 8] |
καὶ
τὸ
μικρότατον
δέξεται
τὸ
|
μέγιστον· |
πολλὰ
γὰρ
μικρὰ
τὸ
μέγα |
[4, 4] |
τοιοῦτον
ἡ
ὕλη
καὶ
τὸ
|
ἀόριστον· |
ὅταν
γὰρ
ἀφαιρεθῇ
τὸ
πέρας |
[4, 4] |
καὶ
τὸ
εἶδος
καὶ
τὸ
|
ἀόριστον, |
οὐκ
ἀεὶ
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[4, 13] |
μανὸν
οὕτως·
εἰ
δὲ
μὴ
|
χωριστόν, |
ἀλλ'
ὅμως
ἐνεῖναί
τι
κενόν, |
[4, 6] |
μείζω,
ἔτι
ἀπολείπεσθαι
ἑκάστου
καὶ
|
χωριστὸν |
εἶναι,
πρὸς
δὲ
τούτοις
πάντα |
[4, 9] |
τὸ
δὲ
κενὸν
ζητοῦσιν
ὡς
|
χωριστόν. |
~ἐπεὶ
δὲ
περὶ
τόπου
διώρισται, |
[4, 12] |
παθημάτων
ἐστί,
καὶ
εἰ
μὴ
|
χωριστόν· |
λέγω
δὲ
τὸν
ὄγκον
τοῦ |
[4, 8] |
διάστημα
ἕτερον
τῶν
σωμάτων,
οὔτε
|
χωριστὸν |
οὔτε
ἐνεργείᾳ
ὄν,
ὃ
διαλαμβάνει |
[4, 13] |
εἰ
μηδὲ
κενὸν
ἐνδέχεται
εἶναι
|
χωριστὸν |
ὥσπερ
μηδὲ
τόπον
ἔχοντα
διάστημα |
[4, 10] |
οὐκ
ἔστιν,
οὔτε
κεχωρισμένον
οὔτε
|
ἀχώριστον. |
τὸ
γὰρ
κενὸν
οὐ
σῶμα |
[4, 14] |
ἂν
εἴη
τὰ
ἔτος
γενόμενα
|
μυριοστὸν |
τοῖς
γενομένοις
τήμερον,
καὶ
οὔτε |
[4, 11] |
σῶμα
ἐν
τῷ
Ζ,
ἔτι
|
θᾶττον. |
ἀλλ'
ἦν
ἐν
τῷ
Η. |
[4, 11] |
γὰρ
τοῖς
πλήρεσιν
ἐξ
ἀνάγκης·
|
θᾶττον |
γὰρ
διαιρεῖ
τῇ
ἰσχύϊ
τὸ |
[4, 11] |
διὰ
τίνα
γὰρ
αἰτίαν
οἰσθήσεται
|
θᾶττον; |
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖς
πλήρεσιν |
[4, 20] |
κινούμενον
ἐν
χρόνῳ.
τὸ
γὰρ
|
θᾶττον |
καὶ
βραδύτερον
κατὰ
πᾶσάν
ἐστιν |
[4, 20] |
γὰρ
οὕτω
φαίνεται)
λέγω
δὲ
|
θᾶττον |
κινεῖσθαι
τὸ
πρότερον
μεταβάλλον
εἰς |
[4, 11] |
καὶ
εὐδιαιρετώτερον
δι'
οὗ
φέρεται,
|
θᾶττον |
οἰσθήσεται.
τὸ
δὲ
κενὸν
οὐδένα |
[4, 11] |
ἀὴρ
ὕδατος
καὶ
ἀσωματώτερον,
τοσούτῳ
|
θᾶττον |
τὸ
Α
διὰ
τοῦ
Δ |
[4, 11] |
τἆλλα
ὁμοίως
ἔχῃ
{τοῖς
σχήμασι}
|
θᾶττον |
φερόμενα
τὸ
ἴσον
χωρίον,
καὶ |
[4, 11] |
τὸ
αὐτὸ
βάρος
καὶ
σῶμα
|
θᾶττον |
φερόμενον
διὰ
δύο
αἰτίας,
ἢ |
[4, 6] |
ἦν
ἐνταῦθα,
πάλιν
μεθέστηκεν
εἰς
|
ἔλαττον |
ἢ
μεῖζον.
ἔστι
δὲ
κινούμενον |
[4, 16] |
τὸ
μὲν
γὰρ
πλεῖον
καὶ
|
ἔλαττον |
κρίνομεν
ἀριθμῷ,
κίνησιν
δὲ
πλείω |
[4, 13] |
τοῦ
κύκλου
περιφέρεια
συναγομένη
εἰς
|
ἔλαττον |
οὐκ
ἄλλο
τι
λαμβάνει
τὸ |
[4, 11] |
ὅσῳ
ἂν
ᾖ
ἀσωματώτερον
καὶ
|
ἧττον |
ἐμποδιστικὸν
καὶ
εὐδιαιρετώτερον
δι'
οὗ |
[4, 12] |
ἢ
βαρὺ
ἢ
κοῦφον,
οὐδὲν
|
ἧττον |
ἕτερον
τῷ
εἶναι
πάντων
τῶν |
[4, 6] |
περιέχον
ἐάν
τε
μή,
οὐδὲν
|
ἧττον. |
{ἔτι
ὅταν
μὴ
διῃρημένον
ᾖ, |
[4, 13] |
(οὐ
γὰρ
τῷ
διαλείπειν
τὸ
|
ἧττον |
ἢ
τὸ
μᾶλλον
ἔστιν)
οὐδ' |
[4, 13] |
ὃ
οὐκ
ἦν
θερμὸν
ὅτε
|
ἧττον |
ἦν
θερμόν,
ὥσπερ
γε
οὐδ' |
[4, 11] |
γὰρ
ἔστιν
οὗ
μᾶλλον
ἢ
|
ἧττον |
κινηθήσεται·
ᾗ
γὰρ
κενόν,
οὐκ |
[4, 13] |
ἀλλ'
ὅμως
ἐνεῖναί
τι
κενόν,
|
ἧττον |
μὲν
ἀδύνατον,
συμβαίνει
δὲ
πρῶτον |
[4, 11] |
φέρεσθαι,
ἐὰν
μή
τι
ἐμποδίσῃ
|
κρεῖττον. |
ἔτι
νῦν
μὲν
εἰς
τὸ |
[4, 19] |
ἐν
ἀριθμῷ
μονὰς
καὶ
τὸ
|
περιττὸν |
καὶ
ἄρτιον
(τὰ
μὲν
γὰρ |
[4, 6] |
δυσκολίας
αἴτιον
καὶ
τῶν
περὶ
|
αὐτὸν |
ἀπορημάτων
ἔσται
φανερόν·
οὕτω
γὰρ |
[4, 8] |
καὶ
τί
ἐστιν,
εἴρηται.
~Τὸν
|
αὐτὸν |
δὲ
τρόπον
ὑποληπτέον
εἶναι
τοῦ |
[4, 16] |
ἀνάγκη
τῆς
κινήσεώς
τι
εἶναι
|
αὐτόν. |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
κινούμενον
κινεῖται |
[4, 12] |
γὰρ
συμβάλλεται,
εἰ
ἕτερον
περὶ
|
αὐτὸν |
ἴσον
διάστημα
τοιοῦτον
εἴη.
{ἔτι |
[4, 11] |
τοῦ
Β.
ἐχέτω
δὴ
τὸν
|
αὐτὸν |
λόγον
ὅνπερ
διέστηκεν
ἀὴρ
πρὸς |
[4, 20] |
καὶ
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
περὶ
|
αὐτὸν |
οἰκείων
τῇ
σκέψει
εἴρηται.
|
[4, 18] |
ἵππῳ
τὸν
τῶν
ἵππων
ἀριθμὸν
|
αὐτόν. |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τοῦ |
[4, 7] |
τόπῳ
ἐστίν,
εἴ
γε
μηδὲν
|
αὐτὸν |
περιέχει
σῶμα·
ἐφ'
ᾧ
δὲ |
[4, 2] |
ἀὴρ
ἔνεστιν,
ὁτὲ
δὲ
τὸν
|
αὐτὸν |
τόπον
τοῦτον
ἄλλο
τι
τῶν |
[4, 19] |
ὅτι
φθορᾶς
μᾶλλον
ἔσται
καθ'
|
αὑτὸν |
αἴτιος
ἢ
γενέσεως,
καθάπερ
ἐλέχθη |
[4, 10] |
τὴν
τέφραν
ἐγχεομένου
ὕδατος
αὐτὸς
|
αὑτὸν |
ἐμποδίζει.
ἢ
γὰρ
οὐκ
αὐξάνεται |
[4, 19] |
καλόν·
φθορᾶς
γὰρ
αἴτιος
καθ'
|
ἑαυτὸν |
μᾶλλον
ὁ
χρόνος·
ἀριθμὸς
γὰρ |
[4, 18] |
πάλιν,
οὕτω
καὶ
χρόνον,
οἷον
|
ἐνιαυτὸν |
ἢ
ἔαρ
ἢ
μετόπωρον.
οὐ |
[4, 14] |
τὸ
μέλλον,
πότερον
ἓν
καὶ
|
ταὐτὸν |
ἀεὶ
διαμένει
ἢ
ἄλλο
καὶ |
[4, 4] |
καὶ
τὴν
χώραν
ἓν
καὶ
|
ταὐτόν. |
ἄλλον
δὲ
τρόπον
ἐκεῖ
τε |
[4, 11] |
ἀποκεκριμένον
καθ'
αὑτό·
τοῦτο
δὲ
|
ταὐτόν |
ἐστι
τῷ
τὸν
τόπον
φάναι |
[4, 1] |
ἐστὶν
ὁ
τόπος·
οὐ
γὰρ
|
ταὐτὸν |
φαίνεται
θεωροῦσιν
ἐξ
ἁπάντων
τῶν |
[4, 12] |
ἕτερον
περὶ
αὐτὸν
ἴσον
διάστημα
|
τοιοῦτον |
εἴη.
{ἔτι
δεῖ
δῆλον
εἶναι |
[4, 17] |
ἢ
λίθος
ἤ
τι
ἄλλο
|
τοιοῦτόν |
ἐστι)
τῷ
λόγῳ
δὲ
ἄλλο, |
[4, 18] |
γὰρ
τὸ
τὸ
μέγεθος
εἶναι
|
τοιοῦτον |
ἡ
κίνησις
ταῦτα
πέπονθεν,
διὰ |
[4, 4] |
ἐπιπέδου
καὶ
πέρατος,
ἔστι
δὲ
|
τοιοῦτον |
ἡ
ὕλη
καὶ
τὸ
ἀόριστον· |
[4, 11] |
τῷ
κενῷ
πάντῃ
ὁμοίως
τὸ
|
τοιοῦτον, |
ὥστε
πάντῃ
οἰσθήσεται.
ἔτι
δὲ |
[4, 13] |
ἅμα
ἐξ
ἴσου
ἀέρος
ὕδωρ
|
τοσοῦτον |
γεγενῆσθαι)
ἢ
κενὸν
εἶναι
ἐξ |
[4, 12] |
καὶ
ὁ
κύβος
γε
ἔχει
|
τοσοῦτον |
μέγεθος,
ὅσον
κατέχει
κενόν·
ὃ |
[4, 12] |
ὕδατι
τιθῇ
τις
κύβον,
ἐκστήσεται
|
τοσοῦτον |
ὕδωρ
ὅσος
ὁ
κύβος,
οὕτω |
[4, 2] |
ὁτὲ
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τόπον
|
τοῦτον |
ἄλλο
τι
τῶν
σωμάτων
κατέχει· |
[4, 11] |
δὲ
τοῦ
ἐφ'
οὗ
Ε,
|
τοῦτον |
ἕξει
τὸν
λόγον
τὸ
κενὸν |
[4, 13] |
οὐκ
ἔστι,
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον. |
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν
εἰρημένων
ἐστὶν |
[4, 8] |
λέγουσιν.
ὥσπερ
Ἀναξαγόρας
καὶ
οἱ
|
τοῦτον |
τὸν
τρόπον
ἐλέγχοντες.
ἐπιδεικνύουσι
γὰρ |
[4, 14] |
εἰρημένων
ἐστὶν
ἐπελθεῖν
περὶ
χρόνου·
|
πρῶτον |
δὲ
καλῶς
ἔχει
διαπορῆσαι
περὶ |
[4, 3] |
ζητητέον
γὰρ
τὸ
γένος
αὐτοῦ
|
πρῶτον. |
διαστήματα
μὲν
οὖν
ἔχει
τρία, |
[4, 2] |
δ'
ἄνευ
τῶν
ἄλλων,
ἀνάγκη
|
πρῶτον |
εἶναι·
οὐ
γὰρ
ἀπόλλυται
ὁ |
[4, 8] |
{τῆς}
διορίσεως·
καὶ
τοῦτ'
εἶναι
|
πρῶτον |
ἐν
τοῖς
ἀριθμοῖς·
τὸ
γὰρ |
[4, 16] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον
ἐν
τόπῳ
|
πρῶτόν |
ἐστιν.
ἐνταῦθα
μὲν
δὴ
τῇ |
[4, 13] |
ἧττον
μὲν
ἀδύνατον,
συμβαίνει
δὲ
|
πρῶτον |
μὲν
οὐ
πάσης
κινήσεως
αἴτιον |
[4, 6] |
γὰρ
ἂν
κάλλιστα
δεικνύοιτο
ἕκαστον.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
δεῖ
κατανοῆσαι
ὅτι |
[4, 6] |
ἀξιοῦμεν
δὴ
τὸν
τόπον
εἶναι
|
πρῶτον |
μὲν
περιέχον
ἐκεῖνο
οὗ
τόπος |
[4, 20] |
τοῦ
χρόνου)
εἰ
οὖν
τὸ
|
πρῶτον |
μέτρον
πάντων
τῶν
συγγενῶν,
ἡ |
[4, 6] |
μηδὲν
τοῦ
πράγματος,
ἔτι
τὸν
|
πρῶτον |
μήτ'
ἐλάττω
μήτε
μείζω,
ἔτι |
[4, 4] |
δή
ἐστιν
ὁ
τόπος
τὸ
|
πρῶτον |
περιέχον
ἕκαστον
τῶν
σωμάτων,
πέρας |
[4, 2] |
καὶ
Ἡσίοδος
ὀρθῶς
λέγειν
ποιήσας
|
πρῶτον |
τὸ
χάος.
λέγει
γοῦν
πάντων |
[4, 5] |
κωλύει
ἐν
ἄλλῳ
εἶναι
τὸν
|
πρῶτον |
τόπον,
μὴ
μέντοι
ὡς
ἐν |
[4, 6] |
τὸ
τοῦ
περιέχοντος
πέρας
ἀκίνητον
|
πρῶτον, |
τοῦτ'
ἔστιν
ὁ
τόπος.
~καὶ |
[4, 2] |
ἔπειτα
γαῖ'
εὐρύστερνος,
ὡς
δέον
|
πρῶτον |
ὑπάρξαι
χώραν
τοῖς
οὖσι,
διὰ |
[4, 9] |
ἔχοι
τὸ
διάστημα
χρῶμα
ἢ
|
ψόφον, |
πότερον
κενὸν
ἢ
οὔ;
ἢ |
[4, 13] |
τῆς
ἄνω
(τὸ
γὰρ
μανὸν
|
κοῦφον, |
διὸ
καὶ
τὸ
πῦρ
μανὸν |
[4, 12] |
πάντων
καὶ
μήτε
βαρὺ
μήτε
|
κοῦφον |
εἴη,
καθέξει
τὸ
ἴσον
κενὸν |
[4, 13] |
πυκνὸν
βαρύ,
τὸ
δὲ
μανὸν
|
κοῦφον. |
{ἔτι
ὥσπερ
ἡ
τοῦ
κύκλου |
[4, 13] |
καὶ
τἀναντία
μανὰ
τό
τε
|
κοῦφον |
καὶ
τὸ
μαλακόν·
διαφωνεῖ
δὲ |
[4, 2] |
φέρεται
τὸ
πῦρ
καὶ
τὸ
|
κοῦφον· |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ
κάτω |
[4, 12] |
ψυχρόν
ἐστιν
ἢ
βαρὺ
ἢ
|
κοῦφον, |
οὐδὲν
ἧττον
ἕτερον
τῷ
εἶναι |
[4, 9] |
ᾧ
μηδέν
ἐστι
βαρὺ
ἢ
|
κοῦφον. |
ταῦτα
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
εἴπομεν |
[4, 7] |
μένει.
ὥστ'
ἐπεὶ
τὸ
μὲν
|
κοῦφον |
τὸ
ἄνω
φερόμενόν
ἐστι
φύσει, |
[4, 9] |
κατὰ
τὴν
ἁφὴν
τὸ
βάρος
|
ἔχον |
ἢ
κουφότητα
(διὸ
κἂν
ἀπορήσειέ |
[4, 7] |
δὲ
κύκλῳ
τὸ
ἔσχατον
ὡσαύτως
|
ἔχον |
μένει.
ὥστ'
ἐπεὶ
τὸ
μὲν |
[4, 13] |
λέγουσι
τὸ
πολλὰ
κενὰ
κεχωρισμένα
|
ἔχον, |
φανερὸν
ὡς
εἰ
μηδὲ
κενὸν |
[4, 6] |
οὖν
μὴ
διῃρημένον
ᾖ
τὸ
|
περιέχον |
ἀλλὰ
συνεχές,
οὐχ
ὡς
ἐν |
[4, 7] |
σώματι
ἔστι
τι
ἐκτὸς
σῶμα
|
περιέχον |
αὐτό,
τοῦτο
ἔστιν
ἐν
τόπῳ, |
[4, 6] |
καὶ
ἐάν
τε
κινῆται
τὸ
|
περιέχον |
ἐάν
τε
μή,
οὐδὲν
ἧττον. |
[4, 4] |
ἐστιν
ὁ
τόπος
τὸ
πρῶτον
|
περιέχον |
ἕκαστον
τῶν
σωμάτων,
πέρας
τι |
[4, 6] |
τὸν
τόπον
εἶναι
πρῶτον
μὲν
|
περιέχον |
ἐκεῖνο
οὗ
τόπος
ἐστί,
καὶ |
[4, 6] |
διὰ
τὸ
ἔσχατον
αὐτοῦ
καὶ
|
περιέχον |
ἐν
τῷ
ἀέρι
φαμὲν
εἶναι |
[4, 7] |
οἷον
ἀγγεῖον
ὁ
τόπος
καὶ
|
περιέχον. |
ἔτι
ἅμα
τῷ
πράγματι
ὁ |
[4, 7] |
τὸ
μὲν
πρὸς
τὸ
μέσον
|
περιέχον |
πέρας
κάτω
ἐστίν,
καὶ
αὐτὸ |
[4, 11] |
ᾧ
ὑπερέχει·
ἀνάγκη
γὰρ
τὸ
|
ὑπερέχον |
διαιρεῖσθαι
εἴς
τε
τὴν
ὑπεροχὴν |
[4, 6] |
ὕλη
μήτε
διάστημά
τι
ἀεὶ
|
ὑπάρχον |
ἕτερον
παρὰ
τὸ
τοῦ
πράγματος |
[4, 19] |
ἡ
δὲ
κίνησις
ἐξίστησιν
τὸ
|
ὑπάρχον· |
ὥστε
φανερὸν
ὅτι
τὰ
αἰεὶ |
[4, 7] |
τὸ
μεταξὺ
τοῦ
τόπου
τὸ
|
τυχόν, |
ἀλλ'
οὐ
διάστημα
σώματος)
καὶ |
[4, 6] |
δ'
οὐκ
ἔστιν,
ἀλλὰ
τὸ
|
τυχὸν |
ἐμπίπτει
σῶμα
τῶν
μεθισταμένων
καὶ |
[4, 18] |
κίνησις
τὸν
χρόνον.
καὶ
λέγομεν
|
πολὺν |
καὶ
ὀλίγον
χρόνον
τῇ
κινήσει |
[4, 17] |
οὖν
ὡς
τὸ
αὐτὸ
τὸ
|
νῦν |
αἰεί,
ἔστι
δ'
ὡς
οὐ |
[4, 16] |
μὲν
οὖν
ὡς
ἓν
τὸ
|
νῦν |
αἰσθανώμεθα,
καὶ
μὴ
ἤτοι
ὡς |
[4, 17] |
νῦν,
καὶ
διῄρηται
κατὰ
τὸ
|
νῦν· |
ἀκολουθεῖ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
τῇ |
[4, 16] |
εἰ
μὴ
ἦν
ἕτερον
τὸ
|
νῦν |
ἀλλὰ
ταὐτὸ
καὶ
ἕν,
οὐκ |
[4, 19] |
μὲν
οὖν
οὕτω
λέγεται
τῶν
|
νῦν, |
ἄλλο
δ'
ὅταν
ὁ
χρόνος |
[4, 19] |
αὐτοῦ
ἀρχὴ
καὶ
τελευτὴ
τὸ
|
νῦν· |
ἅμα
γὰρ
ἂν
καὶ
κατὰ |
[4, 14] |
ἀνάγκη
ἐφθάρθαι
ποτέ,
καὶ
τὰ
|
νῦν |
ἅμα
μὲν
ἀλλήλοις
οὐκ
ἔσται, |
[4, 14] |
ἄλλῳ,
ἐν
τοῖς
μεταξὺ
{τοῖς}
|
νῦν |
ἀπείροις
οὖσιν
ἅμα
ἂν
εἴη· |
[4, 20] |
λέγομεν
κατὰ
τὴν
πρὸς
τὸ
|
νῦν |
ἀπόστασιν,
τὸ
δὲ
νῦν
ὅρος |
[4, 20] |
τὸ
νῦν,
καὶ
ἡ
τοῦ
|
νῦν |
ἀπόστασις.
(ἐναντίως
δὲ
λέγεται
τὸ |
[4, 19] |
τὸ
ἐγγύς
ἐστι
τοῦ
παρόντος
|
νῦν |
ἀτόμου
μέρος
τοῦ
μέλλοντος
χρόνου |
[4, 12] |
οἷον
κενὸν
ἐν
τοῖς
κινουμένοις.
|
νῦν |
δ'
οὐδαμοῦ
ἐντὸς
τοῦ
κόσμου· |
[4, 17] |
ὁ
τῆς
φορᾶς
ἀριθμός,
τὸ
|
νῦν |
δὲ
ὡς
τὸ
φερόμενον,
οἷον |
[4, 17] |
ἡ
αὐτὴ
στιγμή·
τὸ
δὲ
|
νῦν |
διὰ
τὸ
κινεῖσθαι
τὸ
φερόμενον |
[4, 17] |
(τοῦτο
δ'
ἦν
αὐτῷ
τὸ
|
νῦν |
εἶναι>
ὃ
δέ
ποτε
ὄν |
[4, 4] |
πρώτῳ
(λέγω
δὲ
οἷον
σὺ
|
νῦν |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
ὅτι
ἐν |
[4, 20] |
τοῦ
μέλλοντος·
ὥστ'
ἐπεὶ
τὰ
|
νῦν |
ἐν
χρόνῳ,
καὶ
τὸ
πρότερον |
[4, 19] |
δεῖ
γὰρ
πεπεράνθαι
πρὸς
τὸ
|
νῦν. |
ἔσται
ἄρα
ποσός
τις
ἀπὸ |
[4, 17] |
τούτοις
ὃ
μέν
ποτε
ὂν
|
νῦν |
ἐστι,
τὸ
αὐτό
(τὸ
πρότερον |
[4, 17] |
πρότερον
καὶ
ὕστερον)
τὸ
δὲ
|
νῦν |
ἔστι
μὲν
ὡς
τὸ
αὐτό, |
[4, 14] |
αὐτῷ
εἶναι
καὶ
ἑνὶ
{τῷ}
|
νῦν |
ἐστιν,
εἰ
τά
τε
πρότερον |
[4, 19] |
καὶ
φθορὰ
αὐτῶν.
Τὸ
δὲ
|
νῦν |
ἐστιν
συνέχεια
χρόνου,
ὥσπερ
ἐλέχθη· |
[4, 17] |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τὸ
|
νῦν |
ἔστιν)
καὶ
γνώριμον
δὲ
μάλιστα |
[4, 17] |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον,
τὸ
|
νῦν |
ἔστιν)
ὥστε
καὶ
ἐν
τούτοις |
[4, 18] |
ὕστερον
ἀεὶ
ἕτερος·
τὰ
γὰρ
|
νῦν |
ἕτερα.
ἔστι
δὲ
ὁ
ἀριθμὸς |
[4, 14] |
οὐ
δοκεῖ
συγκεῖσθαι
ἐκ
τῶν
|
νῦν. |
ἔτι
δὲ
τὸ
νῦν,
ὃ |
[4, 14] |
εἶναι
τότε,
ἐν
ἄλλῳ
δὲ
|
νῦν |
ἐφθάρθαι
τὸ
πρότερον
νῦν
οὐκ |
[4, 19] |
μὲν
τοιοῦτο,
αἰεὶ
ἕτερον
τὸ
|
νῦν, |
ᾗ
δὲ
συνδεῖ,
αἰεὶ
τὸ |
[4, 17] |
τε
δὴ
ὁ
χρόνος
τῷ
|
νῦν, |
καὶ
διῄρηται
κατὰ
τὸ
νῦν· |
[4, 16] |
τῷ
πρότερον
νῦν
τὸ
ὕστερον
|
νῦν |
καὶ
ἓν
ποιοῦσιν,
ἐξαιροῦντες
διὰ |
[4, 20] |
ἔσται·
ἐν
ᾧ
γὰρ
τὸ
|
νῦν, |
καὶ
ἡ
τοῦ
νῦν
ἀπόστασις. |
[4, 19] |
τί,
καὶ
ποσαχῶς
λέγεται
τὸ
|
νῦν, |
καὶ
τί
τὸ
ποτὲ
καὶ |
[4, 19] |
λέγομεν,
ὅτι
λίαν
πόρρω
τοῦ
|
νῦν. |
καὶ
τὸ
ἄρτι>
τὸ
ἐγγὺς |
[4, 19] |
ἀριθμὸς
ὁ
χρόνος,
τὸ
μὲν
|
νῦν |
καὶ
τὸ
πρότερον
καὶ
ὅσα |
[4, 19] |
νῦν,
οὐδ'
ὁ
κατακλυσμὸς
{γέγονε}
|
νῦν· |
καίτοι
συνεχὴς
ὁ
χρόνος
εἰς |
[4, 20] |
ἀλλ'
οὐ
τινός.
ἀλλ'
ἔστι
|
νῦν |
κεκινῆσθαι
καὶ
ἄλλο·
ὧν
ἑκατέρας |
[4, 11] |
μή
τι
ἐμποδίσῃ
κρεῖττον.
ἔτι
|
νῦν |
μὲν
εἰς
τὸ
κενὸν
διὰ |
[4, 11] |
ἔστιν,
οὐκ
ἔστι
κενόν.
ἔτι
|
νῦν |
μὲν
κινεῖται
τὰ
ῥιπτούμενα
τοῦ |
[4, 6] |
εἰ
ἀλλοιοῦται,
ἔστι
τι
ὃ
|
νῦν |
μὲν
λευκὸν
πάλαι
δὲ
μέλαν, |
[4, 6] |
λευκὸν
πάλαι
δὲ
μέλαν,
καὶ
|
νῦν |
μὲν
σκληρὸν
πάλαι
δὲ
μαλακόν |
[4, 17] |
οὐκ
ἂν
εἴη,
εἴτε
τὸ
|
νῦν |
μὴ
εἴη,
χρόνος
οὐκ
ἂν |
[4, 14] |
ὑπὸ
τοῦ
πλείονος)
τὸ
δὲ
|
νῦν |
μὴ
ὂν
πρότερον
δὲ
ὂν |
[4, 14] |
τῶν
νῦν.
ἔτι
δὲ
τὸ
|
νῦν, |
ὃ
φαίνεται
διορίζειν
τὸ
παρελθὸν |
[4, 19] |
χρόνος
ὡρισμένος
πρὸς
τὸ
πρότερον
|
νῦν, |
οἷον
ποτὲ
ἐλήφθη
Τροία,
καὶ |
[4, 20] |
τὸ
νῦν
ἀπόστασιν,
τὸ
δὲ
|
νῦν |
ὅρος
τοῦ
παρήκοντος
καὶ
τοῦ |
[4, 19] |
νῦν,
ὅτι
τήμερον
ἥξει·
ἥκει
|
νῦν, |
ὅτι
ἦλθε
τήμερον.
τὰ
δ' |
[4, 19] |
ὁ
τούτου
ἐγγὺς
ᾖ.
ἥξει
|
νῦν, |
ὅτι
τήμερον
ἥξει·
ἥκει
νῦν, |
[4, 14] |
οὐδέν,
ὄντος
μεριστοῦ.
τὸ
δὲ
|
νῦν |
οὐ
μέρος·
μετρεῖ
τε
γὰρ |
[4, 17] |
ᾗ
μὲν
οὖν
πέρας
τὸ
|
νῦν, |
οὐ
χρόνος,
ἀλλὰ
συμβέβηκεν·
ᾗ |
[4, 19] |
δ'
ἐν
Ἰλίῳ
γέγονεν
οὐ
|
νῦν, |
οὐδ'
ὁ
κατακλυσμὸς
{γέγονε}
νῦν· |
[4, 17] |
εἴτε
χρόνος
μὴ
εἴη,
τὸ
|
νῦν |
οὐκ
ἂν
εἴη,
εἴτε
τὸ |
[4, 14] |
δὲ
νῦν
ἐφθάρθαι
τὸ
πρότερον
|
νῦν |
οὐκ
ἐνδέχεται.
ἔστω
γὰρ
ἀδύνατον |
[4, 19] |
ὁ
χρόνος
ἐγγὺς
τοῦ
ἐνεστῶτος
|
νῦν. |
πάλαι>
δὲ
τὸ
πόρρω.
τὸ |
[4, 14] |
ἂν
ἐπὶ
πλείω·
τὸ
δὲ
|
νῦν |
πέρας
ἐστίν,
καὶ
χρόνον
ἔστι |
[4, 19] |
χρόνου
τὸ
μὴ
πόρρω
τοῦ
|
νῦν |
(πότε
βαδίζεις;
ἤδη
βεβάδικα)
τὸ |
[4, 7] |
ἀνάγκη
μὲν
εἰπεῖν,
ἀσαφῶς
δὲ
|
νῦν |
ῥηθὲν
τότ'
ἔσται
σαφέστερον.
εἰ |
[4, 19] |
οὐκ
ἔσται.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
νῦν |
τελευτὴ
καὶ
ἀρχὴ
χρόνου,
ἀλλ' |
[4, 17] |
δέ
ποτε
ὄν
ἐστι
τὸ
|
νῦν, |
τὸ
αὐτό.
ἀκολουθεῖ
γάρ,
ὡς |
[4, 17] |
χρόνος
ὁ
αὐτός·
τὸ
γὰρ
|
νῦν |
τὸ
αὐτὸ
ὅ
ποτ'
ἦν |
[4, 16] |
δύο
εἴπῃ
ἡ
ψυχὴ
τὰ
|
νῦν, |
τὸ
μὲν
πρότερον
τὸ
δ' |
[4, 19] |
αὐτὴ
πάντῃ)
οὕτω
καὶ
τὸ
|
νῦν |
τὸ
μὲν
τοῦ
χρόνου
διαίρεσις |
[4, 19] |
ἄρτι>
τὸ
ἐγγὺς
τοῦ
παρόντος
|
νῦν |
{τὸ}
μόριον
τοῦ
παρελθόντος.
πότε |
[4, 16] |
ἐγερθῶσι·
συνάπτουσι
γὰρ
τῷ
πρότερον
|
νῦν |
τὸ
ὕστερον
νῦν
καὶ
ἓν |
[4, 17] |
εἶναι
αὐτῷ
ἕτερον
τὸ
δὲ
|
νῦν |
τὸν
χρόνον
ὁρίζει,
ᾗ
πρότερον |
[4, 17] |
φανερὸν
ὅτι
οὐδὲν
μόριον
τὸ
|
νῦν |
τοῦ
χρόνου,
οὐδ'
ἡ
διαίρεσις |
[4, 14] |
καὶ
τὰ
ὕστερον
ἐν
τῷ
|
νῦν |
τῳδί
ἐστιν,
ἅμα
ἂν
εἴη |
[4, 6] |
οὗ
ἦν
ἀήρ,
ἐνταῦθ'
ἔστι
|
νῦν |
ὕδωρ.
ἀλλ'
ἡ
μὲν
ὕλη, |
[4, 2] |
ἐν
ᾧ
γὰρ
ἀὴρ
ἔστι
|
νῦν, |
ὕδωρ
ἐν
τούτῳ
πρότερον
ἦν, |
[4, 2] |
τῆς
ἀντιμεταστάσεως·
ὅπου
γὰρ
ἔστι
|
νῦν |
ὕδωρ,
ἐνταῦθα
ἐξελθόντος
ὥσπερ
ἐξ |
[4, 6] |
διότι
ὃ
ἦν
ἀήρ,
τοῦτο
|
νῦν |
ὕδωρ,
ὁ
δὲ
τόπος
ὅτι |
[4, 20] |
πρότερον
λέγομεν
τὸ
πορρώτερον
τοῦ
|
νῦν, |
ὕστερον
δὲ
τὸ
ἐγγύτερον,
ἐν |
[4, 16] |
χρόνον·
τὸ
γὰρ
ὁριζόμενον
τῷ
|
νῦν |
χρόνος
εἶναι
δοκεῖ·
καὶ
ὑποκείσθω. |
[4, 17] |
τῷ
δὲ
φερομένῳ
ἀκολουθεῖ
τὸ
|
νῦν, |
ὥσπερ
ὁ
χρόνος
τῇ
κινήσει |
[4, 14] |
ἀδύνατον
ἐχόμενα
εἶναι
ἀλλήλων
τὰ
|
νῦν, |
ὥσπερ
στιγμὴν
στιγμῆς.
εἴπερ
οὖν |
[4, 4] |
ἡ
φθορά;
ἐξ
ὧν
μὲν
|
τοίνυν |
ἀναγκαῖον
εἶναί
τι
τὸν
τόπον, |
[4, 13] |
ἀὴρ
ἐξ
ὕδατος
γίγνεται·
ἀνάγκη
|
τοίνυν, |
εἰ
μὴ
ἔστι
πίλησις,
ἢ |
[4, 13] |
θερμότης
καὶ
λευκότης
ἔνεστιν.
οὕτω
|
τοίνυν |
καὶ
ἡ
πρότερον
θερμότης
πρὸς> |
[4, 13] |
εἰς
μικρότητα
ἐκ
μεγέθους.
ὁμοίως
|
τοίνυν |
κἂν
ὁ
ἀὴρ
πολὺς
ὢν |
[4, 11] |
οὗ
Α,
ἐὰν
φέρηται.
ἐὰν
|
τοίνυν |
μηδὲν
ᾖ
σῶμα
ἐν
τῷ |
[4, 6] |
ὁ
δὲ
τόπος
ἄμφω.
εἰ
|
τοίνυν |
μηδὲν
τῶν
τριῶν
ὁ
τόπος |
[4, 18] |
δεκάς,
καὶ
ἄλλοθι.
~ὅτι
μὲν
|
τοίνυν |
ὁ
χρόνος
ἀριθμός
ἐστιν
κινήσεως |
[4, 11] |
καὶ
κενόν.
ἀλλ'
ἀδύνατον.
φανερὸν
|
τοίνυν |
ὅτι,
εἰ
ἔστι
χρόνος
ἐν |
[4, 19] |
ἔσται
τοῦτ'
ἐν
χρόνῳ.
οὐ
|
τοίνυν |
οὐδὲ
τὸ
σύμμετρον·
διὸ
αἰεὶ |
[4, 12] |
κρίσις
τοῦ
ἁπτοῦ.
ὅτι
μὲν
|
τοίνυν |
οὐκ
ἔστι
κεχωρισμένον
κενόν,
ἐκ |
[4, 15] |
οὔτε
τῷ
ποιός.
ὅτι
μὲν
|
τοίνυν |
οὐκ
ἔστιν
κίνησις,
φανερόν·
μηδὲν |
[4, 6] |
ὕδωρ
ἐν
τῷ
κάδῳ.
ἤδη
|
τοίνυν |
φανερὸν
ἐκ
τούτων
τί
ἐστιν |
[4, 5] |
οἴνου,
ὁ
οἶνος.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἀδύνατον
ἐν
αὑτῷ
τι
εἶναι |
[4, 11] |
αἴτιον
εἴη
τῆς
φορᾶς.
τίνος
|
οὖν |
αἴτιον
ἔσται
τὸ
κενόν;
δοκεῖ |
[4, 5] |
ὅτι
τὸ
λογιστικόν.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
ἀμφορεὺς
οὐκ
ἔσται
ἐν
αὑτῷ, |
[4, 6] |
καὶ
τοῦ
περιεχομένου.
ἔστι
μὲν
|
οὖν |
ἄμφω
πέρατα,
ἀλλ'
οὐ
τοῦ |
[4, 6] |
κάλλιστα
δεικνύοιτο
ἕκαστον.
πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
δεῖ
κατανοῆσαι
ὅτι
οὐκ
ἂν |
[4, 8] |
περὶ
αὐτῶν
δόξας.
οἱ
μὲν
|
οὖν |
δεικνύναι
πειρώμενοι
ὅτι
οὐκ
ἔστιν, |
[4, 11] |
ἢ
τῆς
κουφότητος.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
δι'
οὗ
φέρεται
αἴτιον,
ὅτι |
[4, 11] |
πλῆρες
οὐκ
ἔστιν.
ᾗ
μὲν
|
οὖν |
διαφέρουσι
δι'
ὧν
φέρονται,
ταῦτα |
[4, 12] |
κενοῦ
μέρει
ἴσῳ
ἑαυτῷ.
τί
|
οὖν |
διοίσει
τὸ
τοῦ
κύβου
σῶμα |
[4, 11] |
ἔσται.
ἀλλ'
ἀδύνατον.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
εἰ
ἔστι
κενόν,
συμβαίνει
τοὐναντίον |
[4, 16] |
τὴν
ἀναισθησίαν
τὸ
μεταξύ.
ὥσπερ
|
οὖν |
εἰ
μὴ
ἦν
ἕτερον
τὸ |
[4, 9] |
ἔχῃ
βάρος
ἢ
κουφότητα.
συμβαίνει
|
οὖν |
ἐκ
συλλογισμοῦ
τοῦτο
εἶναι
κενόν, |
[4, 15] |
ἂν
εἴη
σκεπτέον.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
ἑκάστου
μεταβολὴ
καὶ
κίνησις
ἐν |
[4, 14] |
νῦν,
ὥσπερ
στιγμὴν
στιγμῆς.
εἴπερ
|
οὖν |
ἐν
τῷ
ἐφεξῆς
οὐκ
ἔφθαρται |
[4, 5] |
τοῦ
αὐτοῦ
μόρια.
οὕτω
μὲν
|
οὖν |
ἐνδέχεται
αὐτό
τι
ἐν
αὑτῷ |
[4, 10] |
ἐπὶ
τῆς
τέφρας.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἐξ
ὧν
δεικνύουσιν
εἶναι
τὸ |
[4, 3] |
ἐν
τόπῳ
ἅπαντι
σῶμα·
πῶς
|
οὖν |
ἐροῦμεν
περὶ
τῶν
αὐξανομένων;
ἀνάγκη |
[4, 2] |
εἴη
ἐστερημένος
σώματος.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἐστί
τι
ὁ
τόπος
παρὰ |
[4, 2] |
προηυπορημένον
περὶ
αὐτοῦ.
~ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἔστιν
ὁ
τόπος,
δοκεῖ
δῆλον |
[4, 19] |
ταύτην
τὴν
μεταβολήν.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἔστιν
ὁ
χρόνος
καὶ
τί, |
[4, 5] |
καὶ
ἡ
μορφή.
ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἔστω
διηπορημένα.
~Τί
δέ
ποτ' |
[4, 14] |
τὸ
πρότερον.
ἐν
αὑτῷ
μὲν
|
οὖν |
ἐφθάρθαι
οὐχ
οἷόν
τε
διὰ |
[4, 3] |
γένος
αὐτοῦ
πρῶτον.
διαστήματα
μὲν
|
οὖν |
ἔχει
τρία,
μῆκος
καὶ
πλάτος |
[4, 19] |
εἴπερ
αἰεὶ
ἔστι
κίνησις;
ἄλλος
|
οὖν |
ἢ
ὁ
αὐτὸς
πολλάκις;
δῆλον |
[4, 14] |
ἡ
φύσις
αὐτοῦ.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἢ
ὅλως
οὐκ
ἔστιν
ἢ |
[4, 4] |
τόπῳ
τὸ
γενόμενον
σῶμα·
τίς
|
οὖν |
ἡ
φθορά;
ἐξ
ὧν
μὲν |
[4, 8] |
καὶ
πολλὰ
ἄνισα.
Μέλισσος
μὲν
|
οὖν |
καὶ
δείκνυσιν
ὅτι
τὸ
πᾶν |
[4, 20] |
καὶ
ἀλλοιοῦται
καὶ
φέρεται·
ᾗ
|
οὖν |
κίνησίς
ἐστι,
ταύτῃ
ἐστὶν
ἑκάστης |
[4, 10] |
σώματα
ἐν
ταὐτῷ
εἶναι
(ἀπορίαν
|
οὖν |
κοινὴν
ἀξιοῦσι
λύειν,
ἀλλ'
οὐ |
[4, 6] |
ἐν
ᾧ
ἐστιν)
ὅταν
μὲν
|
οὖν |
μὴ
διῃρημένον
ᾖ
τὸ
περιέχον |
[4, 8] |
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ
ὧν
μὲν
|
οὖν |
οἱ
μέν
φασιν
εἶναι
οἱ |
[4, 11] |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων.
οἱ
μὲν
|
οὖν |
οἴονται
τὸ
κενὸν
εἶναι,
εἴπερ |
[4, 19] |
κινήσεως
καὶ
ἠρεμίας
μέτρον.
φανερὸν
|
οὖν |
ὅτι
οὐδὲ
τὸ
μὴ
ὂν |
[4, 19] |
ἐν
τούτῳ,
λέγων
ὀρθότερον.
δῆλον
|
οὖν |
ὅτι
φθορᾶς
μᾶλλον
ἔσται
καθ' |
[4, 8] |
ἐστιν
ὄντος
συνεχοῦς.
οὗτοι
μὲν
|
οὖν |
οὐ
κατὰ
θύρας
πρὸς
τὸ |
[4, 16] |
τί
ἐστιν
ὁ
χρόνος.
ἐπεὶ
|
οὖν |
οὐ
κίνησις,
ἀνάγκη
τῆς
κινήσεώς |
[4, 20] |
ὁ
ταύτης
γνωριμώτατος.
ἀλλοίωσις
μὲν
|
οὖν |
οὐδὲ
αὔξησις
οὐδὲ
γένεσις
οὐκ |
[4, 11] |
ὥστε
ἔσται
φύσει
διάφορα.
ἢ
|
οὖν |
οὐκ
ἔστι
φύσει
οὐδαμοῦ
οὐδενὶ |
[4, 16] |
καὶ
μεταβολῆς
χρόνος.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὔτε
κίνησις
οὔτ'
ἄνευ
κινήσεως |
[4, 19] |
εἶναι
οὐ
ταὐτό.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
οὕτω
λέγεται
τῶν
νῦν,
ἄλλο |
[4, 10] |
ἔστιν,
εἶναι
κενόν.
ὅλως
μὲν
|
οὖν |
πάσης
κινήσεως
οὐδαμῶς,
δι'
ὃ |
[4, 17] |
τῆς
μιᾶς
μόρια.
ᾗ
μὲν
|
οὖν |
πέρας
τὸ
νῦν,
οὐ
χρόνος, |
[4, 4] |
γὰρ
ἑκάστου
πέρας.
οὕτω
μὲν
|
οὖν |
σκοποῦσιν
ὁ
τόπος
τὸ
ἑκάστου |
[4, 7] |
πεπερασμένῳ
τὰ
πέρατα.
Ὧι
μὲν
|
οὖν |
σώματι
ἔστι
τι
ἐκτὸς
σῶμα |
[4, 7] |
ῥηθὲν
τότ'
ἔσται
σαφέστερον.
εἰ
|
οὖν |
τὸ
αὐτὸ
{ἡ}
ὕλη
καὶ |
[4, 20] |
δὲ
τοιόνδε
σκαληνές.
σχῆμα
μὲν
|
οὖν |
τὸ
αὐτό,
καὶ
τοῦτο
τρίγωνον, |
[4, 5] |
ἀλλ'
ᾗ
ἐκεῖνος.
κατὰ
μὲν
|
οὖν |
τὸ
εἶναι
ὅτι
ἕτερον,
δῆλον· |
[4, 13] |
οὐκ
ἐνδέχεται
ἄλλως.
εἰ
μὲν
|
οὖν |
τὸ
μανὸν
λέγουσι
τὸ
πολλὰ |
[4, 20] |
ποσὸν
καὶ
τοῦ
χρόνου)
εἰ
|
οὖν |
τὸ
πρῶτον
μέτρον
πάντων
τῶν |
[4, 3] |
ὁ
τόπος
ἑκάστου.
διὰ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
οὐ
μόνον
τί
ἐστιν, |
[4, 8] |
οὐ
τῶν
ὄντων.
ἕνα
μὲν
|
οὖν |
τρόπον
ἐκ
τούτων
δεικνύουσιν
ὅτι |
[4, 14] |
οὐδὲν
ἄλλο
ἄλλου.
περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
τοσαῦτ'
ἔστω |
[4, 19] |
ἂν
εἴη
χρόνος
πεπερασμένος.
ἆρ'
|
οὖν |
ὑπολείψει;
ἢ
οὔ,
εἴπερ
αἰεὶ |
[4, 9] |
σώματος
ἔστι
διάστημα
ἁπτοῦ.
ἀλλ'
|
οὖν |
φαίνεται
λέγεσθαι
τὸ
κενὸν
ἕνα |
[4, 19] |
ἠρεμεῖν
ἢ
κινεῖσθαι.
ὅσα
μὲν
|
οὖν |
φθαρτὰ
καὶ
γενητὰ
καὶ
ὅλως |
[4, 20] |
κινήσεως
εἴη
ἂν
ἀριθμός.
ἕτερος
|
οὖν |
χρόνος
ἔστιν,
καὶ
ἅμα
δύο |
[4, 4] |
τοῦ
πράγματός
ἐστιν.
ᾗ
μὲν
|
οὖν |
χωριστὸς
{ἐστι}
τοῦ
πράγματος,
ταύτῃ |
[4, 16] |
δοκεῖ·
καὶ
ὑποκείσθω.
ὅταν
μὲν
|
οὖν |
ὡς
ἓν
τὸ
νῦν
αἰσθανώμεθα, |
[4, 17] |
δὲ
κίνησις
οὔ.
ἔστι
μὲν
|
οὖν |
ὡς
τὸ
αὐτὸ
τὸ
νῦν |
[4, 9] |
βαρὺ
ἢ
κοῦφον.
ταῦτα
μὲν
|
οὖν, |
ὥσπερ
εἴπομεν
καὶ
πρότερον,
ἐκ |
[4, 8] |
ἐν
ταὐτῷ,
ἐνδέχοιτ'
ἂν
καὶ
|
ὁποσαοῦν |
εἶναι
ἅμα
σώματα·
τὴν
γὰρ |
[4, 12] |
τοιαῦτα,
διὰ
τί
οὐ
καὶ
|
ὁποσαοῦν |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ἔσται;
ἓν |
[4, 2] |
ποιήσας
πρῶτον
τὸ
χάος.
λέγει
|
γοῦν |
πάντων
μὲν
πρώτιστα
χάος
γένετ' |
[4, 10] |
ἐμποδίζει.
ἢ
γὰρ
οὐκ
αὐξάνεται
|
ὁτιοῦν, |
ἢ
οὐ
σώματι,
ἢ
ἐνδέχεται |
[4, 11] |
χρόνος
ἐν
ᾧ
τοῦ
κενοῦ
|
ὁτιοῦν |
οἰσθήσεται,
συμβήσεται
τοῦτο
τὸ
ἀδύνατον· |
[4, 8] |
τὸ
πλῆρες
ἀέρος
κενὸν
εἶναι.
|
οὔκουν |
τοῦτο
δεῖ
δεικνύναι,
ὅτι
ἐστί |
[4, 19] |
χρόνος
τὸ
κινούμενον
καὶ
τὸ
|
ἠρεμοῦν, |
ᾗ
τὸ
μὲν
κινούμενον
τὸ |
[4, 7] |
ἁπτόμενον
τοῦ
κινητοῦ
σώματος
{πέρας
|
ἠρεμοῦν} |
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἡ
μὲν |
[4, 19] |
κινήσεως
ἐνδέχεται
εἶναι
καὶ
τὸ
|
ἠρεμοῦν. |
οὐ
γὰρ
πᾶν
τὸ
ἀκίνητον |
[4, 19] |
τὸ
μὲν
κινούμενον
τὸ
δὲ
|
ἠρεμοῦν· |
τὴν
γὰρ
κίνησιν
αὐτῶν
μετρήσει |
[4, 4] |
ἐστιν
ὁ
τόπος,
εἴπερ
τούτων
|
ὁποτερονοῦν |
ἐστίν,
εἴτε
ἡ
ὕλη
εἴτε |
[4, 4] |
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε
ἀδύνατον
|
ὁποτερονοῦν |
τούτων
εἶναι
τὸν
τόπον,
οὐ |
[4, 20] |
τρίγωνον
τριγώνου
τριγώνου>
διαφορᾷ
διαφέρει·
|
τοιγαροῦν |
ἕτερα
τρίγωνα·
σχήματος
δὲ
οὔ, |
[4, 20] |
κινήσεως
ὁ
χρόνος
ἀριθμός.
ἢ
|
ὁποιασοῦν; |
καὶ
γὰρ
γίγνεται
ἐν
χρόνῳ |
[4, 15] |
ἂν
ἦν
ὁ
χρόνος
ἡ
|
ὁτουοῦν |
αὐτῶν
κίνησις,
ὥστε
πολλοὶ
χρόνοι |
[4, 19] |
οὕτω,
πάντα
τὰ
πράγματα
ἐν
|
ὁτῳοῦν |
ἔσται,
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
ἐν |
[4, 20] |
πάθος
ἢ
ἕξις,
ἀριθμός
γε
|
ὤν, |
ταῦτα
δὲ
κινητὰ
πάντα
(ἐν |
[4, 18] |
χρόνος
ὁρίζει
τὴν
κίνησιν
ἀριθμὸς
|
ὢν |
αὐτῆς,
ἡ
δὲ
κίνησις
τὸν |
[4, 13] |
κἂν
ὁ
ἀὴρ
πολὺς
ὢν
|
ἐν |
ἐλάττονι
γίγνηται
ὄγκῳ
καὶ
ἐξ |
[4, 13] |
τοίνυν
κἂν
ὁ
ἀὴρ
πολὺς
|
ὢν |
ἐν
ἐλάττονι
γίγνηται
ὄγκῳ
καὶ |
[4, 6] |
τόπος.
σχεδὸν
γὰρ
τέτταρά
ἐστιν
|
ὧν |
ἀνάγκη
τὸν
τόπον
ἕν
τι |
[4, 4] |
τὸν
τόπον,
καὶ
πάλιν
ἐξ
|
ὧν |
ἀπορήσειεν
ἄν
τις
αὐτοῦ
περὶ |
[4, 20] |
δ'
οὐχ
ἡ
αὐτή·
ἐφ'
|
ὧν |
γὰρ
λέγεται,
διαφέρει·
τὰ
μὲν |
[4, 18] |
καὶ
ὁ
τῶν
ἑκατὸν
ἀνθρώπων,
|
ὧν |
δ'
ἀριθμός,
ἕτερα,
οἱ
ἵπποι |
[4, 10] |
τέφρας.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἐξ
|
ὧν |
δεικνύουσιν
εἶναι
τὸ
κενὸν
λύειν |
[4, 20] |
ἔστι
νῦν
κεκινῆσθαι
καὶ
ἄλλο·
|
ὧν |
ἑκατέρας
τῆς
κινήσεως
εἴη
ἂν |
[4, 8] |
διορίζειν
τὴν
φύσιν
αὐτῶν.
ἐξ
|
ὧν |
μὲν
οὖν
οἱ
μέν
φασιν |
[4, 4] |
τίς
οὖν
ἡ
φθορά;
ἐξ
|
ὧν |
μὲν
τοίνυν
ἀναγκαῖον
εἶναί
τι |
[4, 19] |
ἄλλων
κατὰ
συμβεβηκός,
δῆλον
ὅτι
|
ὧν |
τὸ
εἶναι
μετρεῖ,
τούτοις
ἅπασιν |
[4, 15] |
παραδεδομένων
ἄδηλόν
ἐστιν,
καὶ
περὶ
|
ὧν |
τυγχάνομεν
διεληλυθότες
πρότερον.
οἱ
μὲν |
[4, 11] |
ᾗ
μὲν
οὖν
διαφέρουσι
δι'
|
ὧν |
φέρονται,
ταῦτα
συμβαίνει,
κατὰ
δὲ |
[4, 19] |
ὅτι
καὶ
ἐπιλανθάνονται
ἐν
τούτῳ,
|
λέγων |
ὀρθότερον.
δῆλον
οὖν
ὅτι
φθορᾶς |
[4, 4] |
ἄλλον
δὲ
τρόπον
ἐκεῖ
τε
|
λέγων |
τὸ
μεταληπτικὸν
καὶ
ἐν
τοῖς |
[4, 14] |
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τῶν
ἐξωτερικῶν
|
λόγων, |
πότερον
τῶν
ὄντων
ἐστὶν
ἢ |
[4, 8] |
Λεύκιππος
καὶ
ἕτεροι
πολλοὶ
τῶν
|
φυσιολόγων, |
ἢ
καὶ
εἴ
τι
ἔξω |
[4, 2] |
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
τῶν
ἓξ
|
διαστάσεων. |
ἔστι
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
οὐ |
[4, 11] |
κίνησις,
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
ἔσται
|
κινήσεων |
οὐδεμία.
ἀλλὰ
μὴν
φύσει
γε |
[4, 20] |
ἀριθμός.
οὕτω
δὲ
καὶ
τῶν
|
κινήσεων |
τῶν
ἅμα
περαινομένων
ὁ
αὐτὸς |
[4, 13] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
φυσικῶν
|
ἐναντιώσεων, |
καὶ
ἐκ
δυνάμει
ὄντος
ἐνεργείᾳ |
[4, 13] |
γίγνηται
ὄγκῳ
καὶ
ἐξ
ἐλάττονος
|
μείζων, |
ἡ
δυνάμει
οὖσα
ὕλη
γίγνεται |
[4, 3] |
τόπον,
εἰ
μήτ'
ἐλάττων
μήτε
|
μείζων |
ὁ
τόπος
ἑκάστου.
διὰ
μὲν |
[4, 6] |
μεταξὺ
ἄλλο
τι
τῶν
κινουμένων
|
μεγεθῶν. |
συμβάλλεται
δέ
τι
καὶ
ὁ |
[4, 20] |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
περὶ
αὐτὸν
|
οἰκείων |
τῇ
σκέψει
εἴρηται.
|
[4, 13] |
ἐξ
ὕδατος
(δῆλον
γὰρ
ὅτι
|
πλείων |
ἀὴρ
ἐξ
ὕδατος
γίγνεται·
ἀνάγκη |
[4, 19] |
εἶναι
(ἔστιν
γὰρ
χρόνος
τις
|
πλείων, |
ὃς
ὑπερέξει
τοῦ
τε
εἶναι |
[4, 19] |
τὸ
ἐν
χρόνῳ,
ληφθήσεταί
τις
|
πλείων |
χρόνος
παντὸς
τοῦ
ἐν
χρόνῳ |
[4, 3] |
οὔτε
γὰρ
στοιχεῖον
οὔτ'
ἐκ
|
στοιχείων |
οἷόν
τε
εἶναι
τοιαύτην
ἔχοντα |
[4, 7] |
μεταβάλλει,
κύκλῳ
δὲ
κινεῖται
τῶν
|
μορίων |
γὰρ
οὗτος
ὁ
τόπος
καὶ |
[4, 7] |
ἕτερον
γὰρ
ἑτέρου
ἐχόμενον
τῶν
|
μορίων |
ἐστίν)
τὰ
δὲ
κατὰ
συμβεβηκός, |
[4, 6] |
ἄμφω.
εἰ
τοίνυν
μηδὲν
τῶν
|
τριῶν |
ὁ
τόπος
ἐστίν,
μήτε
τὸ |
[4, 11] |
εἰ
γὰρ
τὰ
τέτταρα
τῶν
|
τριῶν |
ὑπερέχει
ἑνί,
πλείονι
δὲ
τοῖν |
[4, 13] |
ὅτι
ἔστιν
ὕλη
μία
τῶν
|
ἐναντίων, |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῶν |
[4, 14] |
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τῶν
|
ἐξωτερικῶν |
λόγων,
πότερον
τῶν
ὄντων
ἐστὶν |
[4, 13] |
ψυχροῦ
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
φυσικῶν |
ἐναντιώσεων,
καὶ
ἐκ
δυνάμει
ὄντος |
[4, 2] |
ἔτι
δὲ
αἱ
φοραὶ
τῶν
|
φυσικῶν |
σωμάτων
καὶ
ἁπλῶν,
οἷον
πυρὸς |
[4, 11] |
κατὰ
φύσιν
ἔστιν
ἑκάστῳ
τῶν
|
φυσικῶν |
σωμάτων
κίνησις,
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων |
[4, 19] |
τὸ
αὐτό,
ὥσπερ
ἐπὶ
τῶν
|
μαθηματικῶν |
γραμμῶν
(οὐ
γὰρ
ἡ
αὐτὴ |
[4, 3] |
τοιαύτην
ἔχοντα
φύσιν,
οὔτε
τῶν
|
σωματικῶν |
οὔτε
τῶν
ἀσωμάτων·
μέγεθος
μὲν |
[4, 6] |
δέ
τι
καὶ
ὁ
ἀὴρ
|
δοκῶν |
ἀσώματος
εἶναι·
φαίνεται
γὰρ
οὐ |
[4, 8] |
οἶνόν
φασι
δέχεσθαι
μετὰ
τῶν
|
ἀσκῶν |
τοὺς
πίθους,
ὡς
εἰς
τὰ |
[4, 7] |
ἁπτόμενα
δὲ
παθητικὰ
καὶ
ποιητικὰ
|
ἀλλήλων) |
καὶ
μένει
δὴ
φύσει
πᾶν |
[4, 18] |
χρόνον
διὰ
τὸ
ὁρίζεσθαι
ὑπ'
|
ἀλλήλων· |
ὁ
μὲν
γὰρ
χρόνος
ὁρίζει |
[4, 4] |
ἀκροτάτην
ἔχει
θέαν,
καὶ
χωρὶς
|
ἀλλήλων |
οὐ
ῥᾴδιον
γνωρίζειν.
ἀλλὰ
μὴν |
[4, 14] |
ἔστω
γὰρ
ἀδύνατον
ἐχόμενα
εἶναι
|
ἀλλήλων |
τὰ
νῦν,
ὥσπερ
στιγμὴν
στιγμῆς. |
[4, 7] |
κινήσεται
αὐτοῦ
(περιέχεται
γὰρ
ὑπ'
|
ἀλλήλων) |
τὸ
δὲ
πᾶν
ἔστι
μὲν |
[4, 20] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
|
ἄλλων) |
ἀλλὰ
μὴν
τό
γε
πρότερον |
[4, 2] |
ἔστιν,
ἐκεῖνο
δ'
ἄνευ
τῶν
|
ἄλλων, |
ἀνάγκη
πρῶτον
εἶναι·
οὐ
γὰρ |
[4, 11] |
φυσικῶν
σωμάτων
κίνησις,
οὐδὲ
τῶν
|
ἄλλων |
ἔσται
κινήσεων
οὐδεμία.
ἀλλὰ
μὴν |
[4, 19] |
χρόνος
καθ'
αὑτό,
τῶν
δ'
|
ἄλλων |
κατὰ
συμβεβηκός,
δῆλον
ὅτι
ὧν |
[4, 2] |
πάντων·
οὗ
γὰρ
ἄνευ
τῶν
|
ἄλλων |
οὐδὲν
ἔστιν,
ἐκεῖνο
δ'
ἄνευ |
[4, 3] |
ἐστιν
ὁ
τόπος,
οὐδὲ
τῶν
|
ἄλλων |
οὐδενός,
οὐδ'
ἐστί
τι
παρ' |
[4, 1] |
οὐδ'
ἔχομεν
οὐδὲν
παρὰ
τῶν
|
ἄλλων |
οὔτε
προηπορημένον
οὔτε
προηυπορημένον
περὶ |
[4, 12] |
ὥστ'
εἰ
καὶ
χωρισθείη
τῶν
|
ἄλλων |
πάντων
καὶ
μήτε
βαρὺ
μήτε |
[4, 4] |
καὶ
τοῦ
ἀέρος,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
σωμάτων
ὁμοίως,
ὥστε
οὔτε
μόριον |
[4, 20] |
τὰ
ἀνθρώπινα
πράγματα,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
κίνησιν
ἐχόντων
φυσικὴν
καὶ |
[4, 13] |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
φυσικῶν
ἐναντιώσεων,
καὶ
ἐκ |
[4, 6] |
δὲ
καὶ
ὁ
τόπος
ἔσται
|
μεταβάλλων· |
ὥστ'
ἔσται
τοῦ
τόπου
τ' |
[4, 2] |
φοραὶ
τῶν
φυσικῶν
σωμάτων
καὶ
|
ἁπλῶν, |
οἷον
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ |
[4, 11] |
ἔστιν
ἑκάστου
φορά
τις
τῶν
|
ἁπλῶν |
σωμάτων
φύσει,
οἷον
τῷ
πυρὶ |
[4, 11] |
ὑπερέχει,
εἰ
μὴ
σύγκειται
ἐκ
|
στιγμῶν. |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ
κενὸν |
[4, 5] |
ὅτι
ἡ
ἐπιφάνεια
λευκή,
καὶ
|
ἐπιστήμων |
ὅτι
τὸ
λογιστικόν.
ὁ
μὲν |
[4, 19] |
αὐτό,
ὥσπερ
ἐπὶ
τῶν
μαθηματικῶν
|
γραμμῶν |
(οὐ
γὰρ
ἡ
αὐτὴ
αἰεὶ |
[4, 5] |
ἐν
ἑαυτῷ
κατ'
οὐδένα
τῶν
|
διορισμῶν, |
τῷ
τε
λόγῳ
δῆλον
ὅτι |
[4, 20] |
τὸ
πρῶτον
μέτρον
πάντων
τῶν
|
συγγενῶν, |
ἡ
κυκλοφορία
ἡ
ὁμαλὴς
μέτρον |
[4, 6] |
τὸ
τυχὸν
ἐμπίπτει
σῶμα
τῶν
|
μεθισταμένων |
καὶ
ἅπτεσθαι
πεφυκότων.
εἰ
δ' |
[4, 4] |
πάλιν
ὕδωρ,
ὥσπερ
ἔφαμεν,
γίγνεται,
|
ἀντιμεθισταμένων |
ἀλλήλοις
τοῦ
τε
ὕδατος
καὶ |
[4, 14] |
τρόπον
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
τῶν
|
εἰρημένων |
ἐστὶν
ἐπελθεῖν
περὶ
χρόνου·
πρῶτον |
[4, 11] |
εἶναι
κενόν,
φανερὸν
ἐκ
τῶν
|
εἰρημένων. |
οἱ
μὲν
οὖν
οἴονται
τὸ |
[4, 13] |
καὶ
σιδήρου.
ἐκ
δὴ
τῶν
|
εἰρημένων |
φανερὸν
ὡς
οὔτ'
ἀποκεκριμένον
κενὸν |
[4, 6] |
ποιεῖν
ἢ
ἄνω
ἢ
κάτω.
|
ὑποκειμένων |
δὲ
τούτων
τὰ
λοιπὰ
θεωρητέον. |
[4, 13] |
ἡμεῖς
δὲ
λέγομεν
ἐκ
τῶν
|
ὑποκειμένων |
ὅτι
ἔστιν
ὕλη
μία
τῶν |
[4, 15] |
φύσις,
ὁμοίως
ἔκ
τε
τῶν
|
παραδεδομένων |
ἄδηλόν
ἐστιν,
καὶ
περὶ
ὧν |
[4, 8] |
καὶ
τὴν
πίστιν
διὰ
τῶν
|
ὑπολαμβανομένων· |
οἷον
γὰρ
τόπον
τινὰ
καὶ |
[4, 3] |
πῶς
οὖν
ἐροῦμεν
περὶ
τῶν
|
αὐξανομένων; |
ἀνάγκη
γὰρ
ἐκ
τούτων
συναύξεσθαι |
[4, 2] |
σωμάτων
κατέχει·
τοῦτο
δὴ
τῶν
|
ἐγγιγνομένων |
καὶ
μεταβαλλόντων
ἕτερον
πάντων
εἶναι |
[4, 20] |
καὶ
τῶν
κινήσεων
τῶν
ἅμα
|
περαινομένων |
ὁ
αὐτὸς
χρόνος,
ἀλλ'
ἡ |
[4, 11] |
συμβαίνει,
κατὰ
δὲ
τὴν
τῶν
|
φερομένων |
ὑπεροχὴν
τάδε·
ὁρῶμεν
γὰρ
τὰ |
[4, 2] |
ὁ
τόπος
τῶν
ἐν
αὐτῷ
|
φθειρομένων. |
~οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἔχει
γε |
[4, 6] |
τῷ
αὐτῷ
τὰ
ἔσχατα
τῶν
|
ἁπτομένων. |
καὶ
συνεχὲς
μὲν
ὂν
οὐκ |
[4, 11] |
δὲ
παντὸς
ἔστι
πρὸς
χρόνον,
|
πεπερασμένων |
ἀμφοῖν)
κενοῦ
δὲ
πρὸς
πλῆρες |
[4, 20] |
εἴρηται.
~Τούτων
δ'
ἡμῖν
οὕτω
|
διωρισμένων |
φανερὸν
ὅτι
πᾶσα
μεταβολὴ
καὶ |
[4, 6] |
διάστημα
μεταξὺ
ἄλλο
τι
τῶν
|
κινουμένων |
μεγεθῶν.
συμβάλλεται
δέ
τι
καὶ |
[4, 5] |
εἶναι
πρώτως,
δῆλον·
ὃ
δὲ
|
Ζήνων |
ἠπόρει,
ὅτι
εἰ
ὁ
τόπος |
[4, 5] |
ὡς
ἐν
βασιλεῖ
τὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
ὅλως
ἐν
τῷ
πρώτῳ |
[4, 20] |
ὁ
τῶν
προβάτων
καὶ
τῶν
|
κυνῶν, |
εἰ
ἴσος
ἑκάτερος,
δεκὰς
δὲ |
[4, 3] |
ὅτι
καὶ
ἐπιφανείας
καὶ
τῶν
|
λοιπῶν |
περάτων·
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἁρμόσει |
[4, 18] |
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
τῶν
|
ἵππων |
ἀριθμὸν
αὐτόν.
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[4, 18] |
τῷ
ἑνὶ
ἵππῳ
τὸν
τῶν
|
ἵππων |
ἀριθμόν.
τῷ
μὲν
γὰρ
ἀριθμῷ |
[4, 17] |
δ'
ἀριθμὸς
ὁ
τῶνδε
τῶν
|
ἵππων, |
ἡ
δεκάς,
καὶ
ἄλλοθι.
~ὅτι |
[4, 18] |
ὁ
αὐτὸς
ὁ
τῶν
ἑκατὸν
|
ἵππων |
καὶ
ὁ
τῶν
ἑκατὸν
ἀνθρώπων, |
[4, 18] |
μὲν
γὰρ
ἀριθμῷ
τὸ
τῶν
|
ἵππων |
πλῆθος
γνωρίζομεν,
πάλιν
δὲ
τῷ |
[4, 18] |
ἀριθμός,
ἕτερα,
οἱ
ἵπποι
τῶν
|
ἀνθρώπων. |
ἔτι
ὡς
ἐνδέχεται
κίνησιν
εἶναι |
[4, 18] |
ἵππων
καὶ
ὁ
τῶν
ἑκατὸν
|
ἀνθρώπων, |
ὧν
δ'
ἀριθμός,
ἕτερα,
οἱ |
[4, 19] |
σοφώτατον
ἔλεγον,
ὁ
δὲ
Πυθαγόρειος
|
Πάρων |
ἀμαθέστατον,
ὅτι
καὶ
ἐπιλανθάνονται
ἐν |
[4, 3] |
γὰρ
αὐτῷ
ὑπάρχει
αἰτία
τῶν
|
τεττάρων· |
οὔτε
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν |
[4, 6] |
τόπον
εἶναι
τὸ
λοιπὸν
τῶν
|
τεττάρων, |
τὸ
πέρας
τοῦ
περιέχοντος
σώματος |
[4, 10] |
ὥσπερ
καὶ
ἐν
ταῖς
τῶν
|
ὑγρῶν. |
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
πυκνοῦσθαι
μὴ |
[4, 14] |
δεῖ
τὸ
ὅλον
ἐκ
τῶν
|
μερῶν· |
ὁ
δὲ
χρόνος
οὐ
δοκεῖ |
[4, 20] |
ὁ
αὐτὸς
πανταχοῦ
ὁ
τῶν
|
ἴσων |
καὶ
ἅμα.
ἐπεὶ
δ'
ἔστι |
[4, 19] |
ὅτι
ἐναντίον
τῷ
αἰεὶ
ὄντι.
|
ὅσων |
δὲ
τὸ
ἐναντίον
μὴ
αἰεί, |
[4, 19] |
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ὄντων,
|
ὅσων |
τἀντικείμενα
αἰεὶ
ἔστιν,
οἷον
τὸ |
[4, 3] |
οὐδέν·
ἔστι
δὲ
τὰ
μὲν
|
τῶν |
αἰσθητῶν
στοιχεῖα
σώματα,
ἐκ
δὲ |
[4, 20] |
εὐθεῖαν·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐπὶ
|
τῶν |
ἄλλων)
ἀλλὰ
μὴν
τό
γε |
[4, 2] |
οὐδὲν
ἔστιν,
ἐκεῖνο
δ'
ἄνευ
|
τῶν |
ἄλλων,
ἀνάγκη
πρῶτον
εἶναι·
οὐ |
[4, 11] |
τῶν
φυσικῶν
σωμάτων
κίνησις,
οὐδὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ἔσται
κινήσεων
οὐδεμία.
ἀλλὰ |
[4, 2] |
προτέρα
πάντων·
οὗ
γὰρ
ἄνευ
|
τῶν |
ἄλλων
οὐδὲν
ἔστιν,
ἐκεῖνο
δ' |
[4, 3] |
ἕτερόν
ἐστιν
ὁ
τόπος,
οὐδὲ
|
τῶν |
ἄλλων
οὐδενός,
οὐδ'
ἐστί
τι |
[4, 1] |
δ'
οὐδ'
ἔχομεν
οὐδὲν
παρὰ
|
τῶν |
ἄλλων
οὔτε
προηπορημένον
οὔτε
προηυπορημένον |
[4, 12] |
κύβου.
ὥστ'
εἰ
καὶ
χωρισθείη
|
τῶν |
ἄλλων
πάντων
καὶ
μήτε
βαρὺ |
[4, 4] |
ὕδατος
καὶ
τοῦ
ἀέρος,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
σωμάτων
ὁμοίως,
ὥστε
οὔτε |
[4, 20] |
εἶναι
τὰ
ἀνθρώπινα
πράγματα,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
κίνησιν
ἐχόντων
φυσικὴν |
[4, 13] |
ἐναντίων,
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
φυσικῶν
ἐναντιώσεων,
καὶ |
[4, 20] |
οὕτω
δὲ
καὶ
τῶν
κινήσεων
|
τῶν |
ἅμα
περαινομένων
ὁ
αὐτὸς
χρόνος, |
[4, 18] |
δ'
ἀριθμός,
ἕτερα,
οἱ
ἵπποι
|
τῶν |
ἀνθρώπων.
ἔτι
ὡς
ἐνδέχεται
κίνησιν |
[4, 11] |
γὰρ
ἔστιν
ἑκάστου
φορά
τις
|
τῶν |
ἁπλῶν
σωμάτων
φύσει,
οἷον
τῷ |
[4, 6] |
γὰρ
τῷ
αὐτῷ
τὰ
ἔσχατα
|
τῶν |
ἁπτομένων.
καὶ
συνεχὲς
μὲν
ὂν |
[4, 8] |
τὸν
οἶνόν
φασι
δέχεσθαι
μετὰ
|
τῶν |
ἀσκῶν
τοὺς
πίθους,
ὡς
εἰς |
[4, 3] |
φύσιν,
οὔτε
τῶν
σωματικῶν
οὔτε
|
τῶν |
ἀσωμάτων·
μέγεθος
μὲν
γὰρ
ἔχει, |
[4, 3] |
σῶμα·
πῶς
οὖν
ἐροῦμεν
περὶ
|
τῶν |
αὐξανομένων;
ἀνάγκη
γὰρ
ἐκ
τούτων |
[4, 19] |
κινήσεως
ὁ
χρόνος
καθ'
αὑτό,
|
τῶν |
δ'
ἄλλων
κατὰ
συμβεβηκός,
δῆλον |
[4, 19] |
τοῦ
μετροῦντος
τὴν
οὐσίαν
αὐτῶν)
|
τῶν |
δὲ
μὴ
ὄντων
ὅσα
μὲν |
[4, 5] |
ὁρῶμεν
ἐν
ἑαυτῷ
κατ'
οὐδένα
|
τῶν |
διορισμῶν,
τῷ
τε
λόγῳ
δῆλον |
[4, 2] |
τῶν
σωμάτων
κατέχει·
τοῦτο
δὴ
|
τῶν |
ἐγγιγνομένων
καὶ
μεταβαλλόντων
ἕτερον
πάντων |
[4, 14] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
|
τῶν |
εἰρημένων
ἐστὶν
ἐπελθεῖν
περὶ
χρόνου· |
[4, 11] |
φάσκοντες
εἶναι
κενόν,
φανερὸν
ἐκ
|
τῶν |
εἰρημένων.
οἱ
μὲν
οὖν
οἴονται |
[4, 13] |
μολίβδου
καὶ
σιδήρου.
ἐκ
δὴ
|
τῶν |
εἰρημένων
φανερὸν
ὡς
οὔτ'
ἀποκεκριμένον |
[4, 18] |
τῶν
ἑκατὸν
ἵππων
καὶ
ὁ
|
τῶν |
ἑκατὸν
ἀνθρώπων,
ὧν
δ'
ἀριθμός, |
[4, 18] |
μὲν
καὶ
ὁ
αὐτὸς
ὁ
|
τῶν |
ἑκατὸν
ἵππων
καὶ
ὁ
τῶν |
[4, 5] |
ἔτι
ὡς
ἐν
βασιλεῖ
τὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
καὶ
ὅλως
ἐν
τῷ |
[4, 2] |
οὐ
γὰρ
ἀπόλλυται
ὁ
τόπος
|
τῶν |
ἐν
αὐτῷ
φθειρομένων.
~οὐ
μὴν |
[4, 14] |
καὶ
ἕτερον,
μηδὲν
δ'
ἐστὶ
|
τῶν |
ἐν
τῷ
χρόνῳ
ἄλλο
καὶ |
[4, 13] |
ὑποκειμένων
ὅτι
ἔστιν
ὕλη
μία
|
τῶν |
ἐναντίων,
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ |
[4, 2] |
τὸ
κάτω
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
|
τῶν |
ἓξ
διαστάσεων.
ἔστι
δὲ
τὰ |
[4, 14] |
διαπορῆσαι
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
|
τῶν |
ἐξωτερικῶν
λόγων,
πότερον
τῶν
ὄντων |
[4, 6] |
ἢ
διάστημά
τι
τὸ
μεταξὺ
|
τῶν |
ἐσχάτων,
ἢ
τὰ
ἔσχατα
εἰ |
[4, 8] |
ὄντος
τοῦ
κενοῦ
χωρισμοῦ
τινὸς
|
τῶν |
ἐφεξῆς
καὶ
{τῆς}
διορίσεως·
καὶ |
[4, 17] |
ὁ
δ'
ἀριθμὸς
ὁ
τῶνδε
|
τῶν |
ἵππων,
ἡ
δεκάς,
καὶ
ἄλλοθι. |
[4, 18] |
τῷ
μὲν
γὰρ
ἀριθμῷ
τὸ
|
τῶν |
ἵππων
πλῆθος
γνωρίζομεν,
πάλιν
δὲ |
[4, 20] |
καὶ
ὁ
αὐτὸς
πανταχοῦ
ὁ
|
τῶν |
ἴσων
καὶ
ἅμα.
ἐπεὶ
δ' |
[4, 20] |
αὐτὸς
ἀριθμός.
οὕτω
δὲ
καὶ
|
τῶν |
κινήσεων
τῶν
ἅμα
περαινομένων
ὁ |
[4, 20] |
ἀνθρώπινα
πράγματα,
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
κίνησιν
ἐχόντων
φυσικὴν
καὶ
γένεσιν |
[4, 6] |
εἶναι
διάστημα
μεταξὺ
ἄλλο
τι
|
τῶν |
κινουμένων
μεγεθῶν.
συμβάλλεται
δέ
τι |
[4, 20] |
αὐτὸς
ὁ
τῶν
προβάτων
καὶ
|
τῶν |
κυνῶν,
εἰ
ἴσος
ἑκάτερος,
δεκὰς |
[4, 3] |
δῆλον
ὅτι
καὶ
ἐπιφανείας
καὶ
|
τῶν |
λοιπῶν
περάτων·
ὁ
γὰρ
αὐτὸς |
[4, 19] |
αἰεὶ
τὸ
αὐτό,
ὥσπερ
ἐπὶ
|
τῶν |
μαθηματικῶν
γραμμῶν
(οὐ
γὰρ
ἡ |
[4, 6] |
ἀλλὰ
τὸ
τυχὸν
ἐμπίπτει
σῶμα
|
τῶν |
μεθισταμένων
καὶ
ἅπτεσθαι
πεφυκότων.
εἰ |
[4, 19] |
ἦν,
τὰ
δὲ
ἔσται,
οἷον
|
τῶν |
μελλόντων
τι,
ἐφ'
ὁπότερα
περιέχει· |
[4, 14] |
συγκεῖσθαι
δεῖ
τὸ
ὅλον
ἐκ
|
τῶν |
μερῶν·
ὁ
δὲ
χρόνος
οὐ |
[4, 14] |
πότερον
τῶν
ὄντων
ἐστὶν
ἢ
|
τῶν |
μὴ
ὄντων,
εἶτα
τίς
ἡ |
[4, 19] |
ἔσται.
ἔστι
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
|
τῶν |
μὴ
ὄντων,
ὅσων
τἀντικείμενα
αἰεὶ |
[4, 7] |
οὐ
μεταβάλλει,
κύκλῳ
δὲ
κινεῖται
|
τῶν |
μορίων
γὰρ
οὗτος
ὁ
τόπος |
[4, 7] |
μορίοις·
ἕτερον
γὰρ
ἑτέρου
ἐχόμενον
|
τῶν |
μορίων
ἐστίν)
τὰ
δὲ
κατὰ |
[4, 3] |
αἰσθητῶν
στοιχεῖα
σώματα,
ἐκ
δὲ
|
τῶν |
νοητῶν
οὐδὲν
γίγνεται
μέγεθος.
ἔτι |
[4, 19] |
τὸ
μὲν
οὖν
οὕτω
λέγεται
|
τῶν |
νῦν,
ἄλλο
δ'
ὅταν
ὁ |
[4, 14] |
χρόνος
οὐ
δοκεῖ
συγκεῖσθαι
ἐκ
|
τῶν |
νῦν.
ἔτι
δὲ
τὸ
νῦν, |
[4, 8] |
κενόν,
τὸ
δὲ
κενὸν
οὐ
|
τῶν |
ὄντων.
ἕνα
μὲν
οὖν
τρόπον |
[4, 14] |
διὰ
τῶν
ἐξωτερικῶν
λόγων,
πότερον
|
τῶν |
ὄντων
ἐστὶν
ἢ
τῶν
μὴ |
[4, 3] |
τεττάρων·
οὔτε
γὰρ
ὡς
ὕλη
|
τῶν |
ὄντων
(οὐδὲν
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ |
[4, 3] |
καὶ
αὐτὸς
εἰ
ἔστι
τι
|
τῶν |
ὄντων,
ποὺ
ἔσται.
ἡ
γὰρ |
[4, 12] |
ἧττον
ἕτερον
τῷ
εἶναι
πάντων
|
τῶν |
παθημάτων
ἐστί,
καὶ
εἰ
μὴ |
[4, 15] |
ἡ
φύσις,
ὁμοίως
ἔκ
τε
|
τῶν |
παραδεδομένων
ἄδηλόν
ἐστιν,
καὶ
περὶ |
[4, 6] |
τὸ
τῆς
δυσκολίας
αἴτιον
καὶ
|
τῶν |
περὶ
αὐτὸν
ἀπορημάτων
ἔσται
φανερόν· |
[4, 20] |
μὲν
χρόνου
καὶ
αὐτοῦ
καὶ
|
τῶν |
περὶ
αὐτὸν
οἰκείων
τῇ
σκέψει |
[4, 20] |
τὸ
λέγειν
εἶναι
τὰ
γιγνόμενα
|
τῶν |
πραγμάτων
κύκλον
τὸ
λέγειν
ἐστὶν |
[4, 3] |
οὔτε
ὡς
εἶδος
καὶ
λόγος
|
τῶν |
πραγμάτων
οὔθ'
ὡς
τέλος,
οὔτε |
[4, 9] |
μὲν
γὰρ
ὕλη
οὐ
χωριστὴ
|
τῶν |
πραγμάτων,
τὸ
δὲ
κενὸν
ζητοῦσιν |
[4, 20] |
ἀριθμὸς
μὲν
ὁ
αὐτὸς
ὁ
|
τῶν |
προβάτων
καὶ
τῶν
κυνῶν,
εἰ |
[4, 20] |
οὖν
τὸ
πρῶτον
μέτρον
πάντων
|
τῶν |
συγγενῶν,
ἡ
κυκλοφορία
ἡ
ὁμαλὴς |
[4, 10] |
τοῦτο
δῆλον
καὶ
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
συνεχῶν
δίναις,
ὥσπερ
καὶ
ἐν |
[4, 3] |
εἶναι
τοιαύτην
ἔχοντα
φύσιν,
οὔτε
|
τῶν |
σωματικῶν
οὔτε
τῶν
ἀσωμάτων·
μέγεθος |
[4, 2] |
αὐτὸν
τόπον
τοῦτον
ἄλλο
τι
|
τῶν |
σωμάτων
κατέχει·
τοῦτο
δὴ
τῶν |
[4, 8] |
ὅτι
οὐκ
ἔστι
διάστημα
ἕτερον
|
τῶν |
σωμάτων,
οὔτε
χωριστὸν
οὔτε
ἐνεργείᾳ |
[4, 4] |
τόπος
τὸ
πρῶτον
περιέχον
ἕκαστον
|
τῶν |
σωμάτων,
πέρας
τι
ἂν
εἴη, |
[4, 6] |
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
τόποις
ἕκαστον
|
τῶν |
σωμάτων,
τοῦτο
δὲ
ποιεῖν
ἢ |
[4, 3] |
οὐδεμία
γὰρ
αὐτῷ
ὑπάρχει
αἰτία
|
τῶν |
τεττάρων·
οὔτε
γὰρ
ὡς
ὕλη |
[4, 6] |
τὸν
τόπον
εἶναι
τὸ
λοιπὸν
|
τῶν |
τεττάρων,
τὸ
πέρας
τοῦ
περιέχοντος |
[4, 2] |
οἷον
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων,
οὐ
μόνον
δηλοῦσιν
ὅτι |
[4, 6] |
τόπος
ἄμφω.
εἰ
τοίνυν
μηδὲν
|
τῶν |
τριῶν
ὁ
τόπος
ἐστίν,
μήτε |
[4, 11] |
ἀριθμόν.
εἰ
γὰρ
τὰ
τέτταρα
|
τῶν |
τριῶν
ὑπερέχει
ἑνί,
πλείονι
δὲ |
[4, 10] |
δίναις,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
ὑγρῶν.
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
πυκνοῦσθαι |
[4, 14] |
ἄλλο
ἄλλου.
περὶ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
τοσαῦτ'
ἔστω
διηπορημένα· |
[4, 1] |
ταὐτὸν
φαίνεται
θεωροῦσιν
ἐξ
ἁπάντων
|
τῶν |
ὑπαρχόντων.
ἔτι
δ'
οὐδ'
ἔχομεν |
[4, 13] |
εἶναι,
ἡμεῖς
δὲ
λέγομεν
ἐκ
|
τῶν |
ὑποκειμένων
ὅτι
ἔστιν
ὕλη
μία |
[4, 8] |
ἀπιστίαν
καὶ
τὴν
πίστιν
διὰ
|
τῶν |
ὑπολαμβανομένων·
οἷον
γὰρ
τόπον
τινὰ |
[4, 13] |
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
φυσικῶν
ἐναντιώσεων,
καὶ
ἐκ
δυνάμει |
[4, 2] |
μετέβαλον.
ἔτι
δὲ
αἱ
φοραὶ
|
τῶν |
φυσικῶν
σωμάτων
καὶ
ἁπλῶν,
οἷον |
[4, 11] |
μὴ
κατὰ
φύσιν
ἔστιν
ἑκάστῳ
|
τῶν |
φυσικῶν
σωμάτων
κίνησις,
οὐδὲ
τῶν |
[4, 8] |
καὶ
Λεύκιππος
καὶ
ἕτεροι
πολλοὶ
|
τῶν |
φυσιολόγων,
ἢ
καὶ
εἴ
τι |
[4, 20] |
μὲν
ὁ
αὐτὸς
ὁ
τῶν
|
προβάτων |
καὶ
τῶν
κυνῶν,
εἰ
ἴσος |
[4, 4] |
παρὰ
τὴν
ὕλην.
διὸ
καὶ
|
Πλάτων |
τὴν
ὕλην
καὶ
τὴν
χώραν |
[4, 20] |
λέγειν
εἶναι
τὰ
γιγνόμενα
τῶν
|
πραγμάτων |
κύκλον
τὸ
λέγειν
ἐστὶν
τοῦ |
[4, 3] |
ὡς
εἶδος
καὶ
λόγος
τῶν
|
πραγμάτων |
οὔθ'
ὡς
τέλος,
οὔτε
κινεῖ |
[4, 9] |
γὰρ
ὕλη
οὐ
χωριστὴ
τῶν
|
πραγμάτων, |
τὸ
δὲ
κενὸν
ζητοῦσιν
ὡς |
[4, 12] |
ἕτερον
τῷ
εἶναι
πάντων
τῶν
|
παθημάτων |
ἐστί,
καὶ
εἰ
μὴ
χωριστόν· |
[4, 6] |
αἴτιον
καὶ
τῶν
περὶ
αὐτὸν
|
ἀπορημάτων |
ἔσται
φανερόν·
οὕτω
γὰρ
ἂν |
[4, 2] |
δὲ
αἱ
φοραὶ
τῶν
φυσικῶν
|
σωμάτων |
καὶ
ἁπλῶν,
οἷον
πυρὸς
καὶ |
[4, 2] |
τόπον
τοῦτον
ἄλλο
τι
τῶν
|
σωμάτων |
κατέχει·
τοῦτο
δὴ
τῶν
ἐγγιγνομένων |
[4, 11] |
φύσιν
ἔστιν
ἑκάστῳ
τῶν
φυσικῶν
|
σωμάτων |
κίνησις,
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
ἔσται |
[4, 4] |
τοῦ
ἀέρος,
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
σωμάτων |
ὁμοίως,
ὥστε
οὔτε
μόριον
οὔθ' |
[4, 8] |
οὐκ
ἔστι
διάστημα
ἕτερον
τῶν
|
σωμάτων, |
οὔτε
χωριστὸν
οὔτε
ἐνεργείᾳ
ὄν, |
[4, 4] |
τὸ
πρῶτον
περιέχον
ἕκαστον
τῶν
|
σωμάτων, |
πέρας
τι
ἂν
εἴη,
ὥστε |
[4, 6] |
τοῖς
οἰκείοις
τόποις
ἕκαστον
τῶν
|
σωμάτων, |
τοῦτο
δὲ
ποιεῖν
ἢ
ἄνω |
[4, 11] |
ἑκάστου
φορά
τις
τῶν
ἁπλῶν
|
σωμάτων |
φύσει,
οἷον
τῷ
πυρὶ
μὲν |
[4, 3] |
οὔτε
τῶν
σωματικῶν
οὔτε
τῶν
|
ἀσωμάτων· |
μέγεθος
μὲν
γὰρ
ἔχει,
σῶμα |
[4, 3] |
καὶ
ἐπιφανείας
καὶ
τῶν
λοιπῶν
|
περάτων· |
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἁρμόσει
λόγος· |
[4, 6] |
διάστημά
τι
τὸ
μεταξὺ
τῶν
|
ἐσχάτων, |
ἢ
τὰ
ἔσχατα
εἰ
μὴ |
[4, 3] |
ἔστι
δὲ
τὰ
μὲν
τῶν
|
αἰσθητῶν |
στοιχεῖα
σώματα,
ἐκ
δὲ
τῶν |
[4, 3] |
στοιχεῖα
σώματα,
ἐκ
δὲ
τῶν
|
νοητῶν |
οὐδὲν
γίγνεται
μέγεθος.
ἔτι
δὲ |
[4, 5] |
δ'
ἐστὶ
τὸ
οὗ
ἕνεκα.
|
πάντων |
δὲ
κυριώτατον
τὸ
ὡς
ἐν |
[4, 2] |
τῶν
ἐγγιγνομένων
καὶ
μεταβαλλόντων
ἕτερον
|
πάντων |
εἶναι
δοκεῖ·
ἐν
ᾧ
γὰρ |
[4, 12] |
εἰ
καὶ
χωρισθείη
τῶν
ἄλλων
|
πάντων |
καὶ
μήτε
βαρὺ
μήτε
κοῦφον |
[4, 2] |
πρῶτον
τὸ
χάος.
λέγει
γοῦν
|
πάντων |
μὲν
πρώτιστα
χάος
γένετ'
αὐτὰρ |
[4, 2] |
τοῦ
τόπου
δύναμις
καὶ
προτέρα
|
πάντων· |
οὗ
γὰρ
ἄνευ
τῶν
ἄλλων |
[4, 12] |
οὐδὲν
ἧττον
ἕτερον
τῷ
εἶναι
|
πάντων |
τῶν
παθημάτων
ἐστί,
καὶ
εἰ |
[4, 20] |
εἰ
οὖν
τὸ
πρῶτον
μέτρον
|
πάντων |
τῶν
συγγενῶν,
ἡ
κυκλοφορία
ἡ |
[4, 1] |
γὰρ
ταὐτὸν
φαίνεται
θεωροῦσιν
ἐξ
|
ἁπάντων |
τῶν
ὑπαρχόντων.
ἔτι
δ'
οὐδ' |
[4, 14] |
ὄντων
ἐστὶν
ἢ
τῶν
μὴ
|
ὄντων, |
εἶτα
τίς
ἡ
φύσις
αὐτοῦ. |
[4, 8] |
τὸ
δὲ
κενὸν
οὐ
τῶν
|
ὄντων. |
ἕνα
μὲν
οὖν
τρόπον
ἐκ |
[4, 14] |
τῶν
ἐξωτερικῶν
λόγων,
πότερον
τῶν
|
ὄντων |
ἐστὶν
ἢ
τῶν
μὴ
ὄντων, |
[4, 19] |
οὐσίαν
αὐτῶν)
τῶν
δὲ
μὴ
|
ὄντων |
ὅσα
μὲν
περιέχει
ὁ
χρόνος, |
[4, 19] |
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
|
ὄντων, |
ὅσων
τἀντικείμενα
αἰεὶ
ἔστιν,
οἷον |
[4, 3] |
οὔτε
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν
|
ὄντων |
(οὐδὲν
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ
συνέστηκεν) |
[4, 3] |
αὐτὸς
εἰ
ἔστι
τι
τῶν
|
ὄντων, |
ποὺ
ἔσται.
ἡ
γὰρ
Ζήνωνος |
[4, 14] |
σύγκειται.
τὸ
δ'
ἐκ
μὴ
|
ὄντων |
συγκείμενον
ἀδύνατον
ἂν
εἶναι
δόξειε |
[4, 2] |
τοῦτο
δὴ
τῶν
ἐγγιγνομένων
καὶ
|
μεταβαλλόντων |
ἕτερον
πάντων
εἶναι
δοκεῖ·
ἐν |
[4, 19] |
τὰ
δὲ
ἔσται,
οἷον
τῶν
|
μελλόντων |
τι,
ἐφ'
ὁπότερα
περιέχει·
καὶ |
[4, 20] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
κίνησιν
|
ἐχόντων |
φυσικὴν
καὶ
γένεσιν
καὶ
φθοράν. |
[4, 14] |
ἄλλου.
περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
αὐτῷ
τοσαῦτ'
ἔστω
διηπορημένα·
~τί |
[4, 1] |
φαίνεται
θεωροῦσιν
ἐξ
ἁπάντων
τῶν
|
ὑπαρχόντων. |
ἔτι
δ'
οὐδ'
ἔχομεν
οὐδὲν |
[4, 19] |
αὐτὴ
αἰεὶ
στιγμὴ
τῇ
νοήσει·
|
διαιρούντων |
γὰρ
ἄλλη
καὶ
ἄλλη·
ᾗ |
[4, 6] |
σῶμα
τῶν
μεθισταμένων
καὶ
ἅπτεσθαι
|
πεφυκότων. |
εἰ
δ'
ἦν
τι
{τὸ} |
[4, 15] |
ἔτι
δὲ
μεταβολὴ
μέν
ἐστι
|
θάττων |
καὶ
βραδυτέρα,
χρόνος
δ'
οὐκ |
[4, 3] |
αὐτοῖς
τὸν
τόπον,
εἰ
μήτ'
|
ἐλάττων |
μήτε
μείζων
ὁ
τόπος
ἑκάστου. |
[4, 14] |
τὸ
δὲ
περιέχεται,
ὥσπερ
ὁ
|
ἐλάττων |
χρόνος
ὑπὸ
τοῦ
πλείονος)
τὸ |
[4, 20] |
διαφέρει
ἀριθμοῦ
διαφορᾷ
ὁ
ἀριθμὸς
|
αὐτῶν) |
δεκὰς
δ'
οὐχ
ἡ
αὐτή· |
[4, 8] |
καὶ
τρίτον
τὰς
κοινὰς
περὶ
|
αὐτῶν |
δόξας.
οἱ
μὲν
οὖν
δεικνύναι |
[4, 8] |
γὰρ
κενὸν
διορίζειν
τὴν
φύσιν
|
αὐτῶν. |
ἐξ
ὧν
μὲν
οὖν
οἱ |
[4, 13] |
καὶ
μανόν,
καὶ
μία
ὕλη
|
αὐτῶν. |
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν
πυκνὸν |
[4, 16] |
τὸ
ἀκολουθεῖν
ἀεὶ
θατέρῳ
θάτερον
|
αὐτῶν. |
ἔστι
δὲ
τὸ
πρότερον
καὶ |
[4, 16] |
ὑπολαβεῖν
αὐτά,
καὶ
μεταξύ
τι
|
αὐτῶν |
ἕτερον·
ὅταν
γὰρ
ἕτερα
τὰ |
[4, 19] |
ὃς
ὑπερέξει
τοῦ
τε
εἶναι
|
αὐτῶν |
καὶ
τοῦ
μετροῦντος
τὴν
οὐσίαν |
[4, 15] |
ἦν
ὁ
χρόνος
ἡ
ὁτουοῦν
|
αὐτῶν |
κίνησις,
ὥστε
πολλοὶ
χρόνοι
ἅμα. |
[4, 19] |
δὲ
ἠρεμοῦν·
τὴν
γὰρ
κίνησιν
|
αὐτῶν |
μετρήσει
καὶ
τὴν
ἠρεμίαν,
πόση |
[4, 19] |
καὶ
ἔστιν
γένεσις
καὶ
φθορὰ
|
αὐτῶν. |
Τὸ
δὲ
νῦν
ἐστιν
συνέχεια |
[4, 19] |
ἐν
χρόνῳ
εἶναι,
τὸ
μετρεῖσθαι
|
αὐτῶν |
τὸ
εἶναι
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου. |
[4, 19] |
καὶ
τοῦ
μετροῦντος
τὴν
οὐσίαν
|
αὐτῶν) |
τῶν
δὲ
μὴ
ὄντων
ὅσα |
[4, 19] |
χρόνου,
οὐδὲ
μετρεῖται
τὸ
εἶναι
|
αὐτῶν |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου·
σημεῖον
δὲ |
[4, 2] |
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ
τῶν
|
τοιούτων, |
οὐ
μόνον
δηλοῦσιν
ὅτι
ἐστί |
[4, 2] |
σῶμα
αἰσθητὸν
ἐν
τόπῳ,
διὰ
|
τούτων |
ἄν
τις
ὑπολάβοι·
δόξειε
δ' |
[4, 20] |
πάλαι
καὶ
τὸ
ἐξαίφνης,
εἴρηται.
|
~Τούτων |
δ'
ἡμῖν
οὕτω
διωρισμένων
φανερὸν |
[4, 6] |
τὸ
τοῦ
ἐγγιγνομένου
σώματος
μέγεθος.
|
τούτων |
δ'
ὅτι
οὐκ
ἐνδέχεται
τὰ |
[4, 8] |
ἕνα
μὲν
οὖν
τρόπον
ἐκ
|
τούτων |
δεικνύουσιν
ὅτι
ἔστιν
τι
κενόν, |
[4, 8] |
ὅτι
τὸ
πᾶν
ἀκίνητον
ἐκ
|
τούτων· |
εἰ
γὰρ
κινήσεται,
ἀνάγκη
εἶναι |
[4, 4] |
μὴν
ὅτι
γε
ἀδύνατον
ὁποτερονοῦν
|
τούτων |
εἶναι
τὸν
τόπον,
οὐ
χαλεπὸν |
[4, 2] |
διὰ
θέσιν,
οὐκ
ἔχοντα
φύσει
|
τούτων |
ἕκαστον.
ἔτι
οἱ
τὸ
κενὸν |
[4, 12] |
οὐκ
ἔστι
κεχωρισμένον
κενόν,
ἐκ
|
τούτων |
ἐστὶ
δῆλον.
~Εἰσὶν
δέ
τινες |
[4, 14] |
καὶ
οὔπω
ἔστιν.
ἐκ
δὲ
|
τούτων |
καὶ
ὁ
ἄπειρος
καὶ
ὁ |
[4, 3] |
οὐδ'
ἐστί
τι
παρ'
ἕκαστον
|
τούτων |
ὁ
τόπος.
τί
γὰρ
ἄν |
[4, 4] |
τί
ἐστιν
ὁ
τόπος,
εἴπερ
|
τούτων |
ὁποτερονοῦν
ἐστίν,
εἴτε
ἡ
ὕλη |
[4, 7] |
ἐν
ἄλλῳ.
φανερὸν
δ'
ἐκ
|
τούτων |
ὅτι
καὶ
αἱ
ἀπορίαι
πᾶσαι |
[4, 3] |
τόπος
ἑκάστου.
διὰ
μὲν
οὖν
|
τούτων |
οὐ
μόνον
τί
ἐστιν,
ἀλλὰ |
[4, 4] |
ἐπεχείρησεν
εἰπεῖν.
εἰκότως
δ'
ἐκ
|
τούτων |
σκοπουμένοις
δόξειεν
ἂν
εἶναι
χαλεπὸν |
[4, 3] |
τῶν
αὐξανομένων;
ἀνάγκη
γὰρ
ἐκ
|
τούτων |
συναύξεσθαι
αὐτοῖς
τὸν
τόπον,
εἰ |
[4, 6] |
ἄνω
ἢ
κάτω.
ὑποκειμένων
δὲ
|
τούτων |
τὰ
λοιπὰ
θεωρητέον.
δεῖ
δὲ |
[4, 6] |
κάδῳ.
ἤδη
τοίνυν
φανερὸν
ἐκ
|
τούτων |
τί
ἐστιν
ὁ
τόπος.
σχεδὸν |
[4, 11] |
ἐν
δὲ
τῷ
κενῷ
οὐδὲν
|
τούτων |
ὑπάρχει,
οὐδ'
ἔσται
φέρεσθαι
ἀλλ' |
[4, 7] |
ἄλλον
τρόπον.
διοριστέον
δὲ
περὶ
|
τούτων |
ὕστερον·
ἀλλὰ
διὰ
τὸν
καιρὸν |
[4, 10] |
δῆλον
καὶ
ἐν
ταῖς
τῶν
|
συνεχῶν |
δίναις,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
ταῖς |