Livre, Chap.
[4, 4]	τούτων σκοπουμένοις δόξειεν ἂν εἶναι	χαλεπὸν	γνωρίσαι τί ἐστιν ὁ τόπος,
[4, 4]	τούτων εἶναι τὸν τόπον, οὐ	χαλεπὸν	ἰδεῖν. τὸ μὲν γὰρ εἶδος
[4, 6]	δὲ μέγα τι εἶναι καὶ	χαλεπὸν	ληφθῆναι ὁ τόπος διά τε
[4, 5]	ἔν τινι ἔσται, λύειν οὐ	χαλεπόν·	οὐδὲ γὰρ κωλύει ἐν ἄλλῳ
[4, 2]	λέγει γοῦν πάντων μὲν πρώτιστα	χάος	γένετ' αὐτὰρ ἔπειτα γαῖ' εὐρύστερνος,
[4, 2]	ὀρθῶς λέγειν ποιήσας πρῶτον τὸ	χάος.	λέγει γοῦν πάντων μὲν πρώτιστα
[4, 6]	ὁ οἶνος· ἡ μὲν γὰρ	χεὶρ	μετὰ τοῦ σώματος κινεῖται, τὸ
[4, 6]	ἢ ἐν τῷ σώματι ἡ	χείρ,	ὅταν δὲ διῃρημένον, οἷον ἐν
[4, 5]	ὡς ὁ δάκτυλος ἐν τῇ	χειρὶ	καὶ ὅλως τὸ μέρος ἐν
[4, 17]	γὰρ μέσῃ στιγμῇ ὡς δυσὶ	χρήσεται,	ὥστε ἠρεμεῖν συμβήσεται) καὶ ἔτι
[4, 6]	ἐν ποταμῷ πλοῖον, ὡς ἀγγείῳ	χρῆται	μᾶλλον ἢ τόπῳ τῷ περιέχοντι.
[4, 13]	μία τῷ ἀριθμῷ, εἰ ἔτυχε,	χροιᾶς	καὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ. ἔστι
[4, 15]	ὁτουοῦν αὐτῶν κίνησις, ὥστε πολλοὶ	χρόνοι	ἅμα. ἡ δὲ τοῦ ὅλου
[4, 20]	ἔστιν, καὶ ἅμα δύο ἴσοι	χρόνοι	ἂν εἶεν· ἢ οὔ; ὁ
[4, 19]	χρόνου, καὶ ἐπιλανθάνεται διὰ τὸν	χρόνον,	ἀλλ' οὐ μεμάθηκεν, οὐδὲ νέον
[4, 18]	ὁδὸς {ᾖ} πολλή· καὶ τὸν	χρόνον,	ἂν ἡ κίνησις, καὶ τὴν
[4, 16]	κίνησις. ἀλλὰ μὴν καὶ τὸν	χρόνον	γε γνωρίζομεν ὅταν ὁρίσωμεν τὴν
[4, 11]	Β τὸν ἐφ' ᾧ Γ	χρόνον,	διὰ δὲ τοῦ Δ λεπτοτέρου
[4, 18]	ἀλλὰ καὶ τῇ κινήσει τὸν	χρόνον	διὰ τὸ ὁρίζεσθαι ὑπ' ἀλλήλων·
[4, 14]	δὲ νῦν πέρας ἐστίν, καὶ	χρόνον	ἔστι λαβεῖν πεπερασμένον. ἔτι εἰ
[4, 18]	αὐτῆς, ἡ δὲ κίνησις τὸν	χρόνον.	καὶ λέγομεν πολὺν καὶ ὀλίγον
[4, 14]	εἰ τὸ ἅμα εἶναι κατὰ	χρόνον	καὶ μήτε πρότερον μήτε ὕστερον
[4, 20]	πρότερον κατά τε τὸν παρεληλυθότα	χρόνον	καὶ τὸν μέλλοντα· ἐν μὲν
[4, 18]	κίνησιν, τῇ δὲ κινήσει τὸν	χρόνον	μετροῦμεν. καὶ τοῦτ' εὐλόγως συμβέβηκεν·
[4, 18]	πάλιν καὶ πάλιν, οὕτω καὶ	χρόνον,	οἷον ἐνιαυτὸν ἢ ἔαρ ἢ
[4, 17]	ἕτερον τὸ δὲ νῦν τὸν	χρόνον	ὁρίζει, ᾗ πρότερον καὶ ὕστερον)
[4, 16]	ὁρίζοντες· καὶ τότε φαμὲν γεγονέναι	χρόνον,	ὅταν τοῦ προτέρου καὶ ὑστέρου
[4, 19]	ὄντι ἐν χρόνῳ εἶναί τινα	χρόνον	ὅτε κἀκεῖνο ἔστιν, καὶ τῷ
[4, 11]	χρόνου δὲ παντὸς ἔστι πρὸς	χρόνον,	πεπερασμένων ἀμφοῖν) κενοῦ δὲ πρὸς
[4, 18]	καὶ λέγομεν πολὺν καὶ ὀλίγον	χρόνον	τῇ κινήσει μετροῦντες, καθάπερ καὶ
[4, 16]	τότε καὶ τοῦτό φαμεν εἶναι	χρόνον·	τὸ γὰρ ὁριζόμενον τῷ νῦν
[4, 19]	ὥσπερ ἐλέχθη· συνέχει γὰρ τὸν	χρόνον	τὸν παρεληλυθότα καὶ ἐσόμενον, καὶ
[4, 16]	δὴ τὸ μὴ οἴεσθαι εἶναι	χρόνον	τότε συμβαίνει ἡμῖν, ὅταν μὴ
[4, 16]	πρότερον καὶ ὕστερον, τότε λέγομεν	χρόνον·	τοῦτο γάρ ἐστιν ὁ χρόνος,
[4, 16]	καὶ ὁρίσωμεν, τότε φαμὲν γεγονέναι	χρόνον,	φανερὸν ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνευ
[4, 20]	καὶ ψυχῆς νοῦς, ἀδύνατον εἶναι	χρόνον	ψυχῆς μὴ οὔσης, ἀλλ' ἢ
[4, 11]	πρὸς ἕτερον ὡς χρόνος πρὸς	χρόνον.	ὡς δ' ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν,
[4, 19]	τὸ κοῖλον, οὕτως καὶ ὁ	χρόνος	ἀεὶ ἐν ἀρχῇ καὶ τελευτῇ.
[4, 16]	ἡ κίνησις, τοσοῦτος καὶ ὁ	χρόνος	αἰεὶ δοκεῖ γεγονέναι. τὸ δὴ
[4, 19]	χρόνῳ· οὐ γὰρ κίνησις ὁ	χρόνος,	ἀλλ' ἀριθμὸς κινήσεως, ἐν ἀριθμῷ
[4, 20]	τῶν ἅμα περαινομένων ὁ αὐτὸς	χρόνος,	ἀλλ' ἡ μὲν ταχεῖα ἴσως
[4, 16]	ὕστερον. οὐκ ἄρα κίνησις ὁ	χρόνος	ἀλλ' ᾗ ἀριθμὸν ἔχει ἡ
[4, 16]	ἅμα δοκεῖ τις γεγονέναι καὶ	χρόνος.	ἀλλὰ μὴν καὶ ὅταν γε
[4, 17]	οὖν πέρας τὸ νῦν, οὐ	χρόνος,	ἀλλὰ συμβέβηκεν· ᾗ δ' ἀριθμεῖ,
[4, 19]	αἴτιος καθ' ἑαυτὸν μᾶλλον ὁ	χρόνος·	ἀριθμὸς γὰρ κινήσεως, ἡ δὲ
[4, 18]	ἄλλοθι. ~ὅτι μὲν τοίνυν ὁ	χρόνος	ἀριθμός ἐστιν κινήσεως κατὰ τὸ
[4, 18]	ἡ μέλλουσα ἑτέρα, ὁ δὲ	χρόνος	ἀριθμός ἐστιν οὐχ ᾧ ἀριθμοῦμεν
[4, 20]	τις καὶ ποίας κινήσεως ὁ	χρόνος	ἀριθμός. ἢ ὁποιασοῦν; καὶ γὰρ
[4, 16]	χρόνον· τοῦτο γάρ ἐστιν ὁ	χρόνος,	ἀριθμὸς κινήσεως κατὰ τὸ πρότερον
[4, 17]	φερόμενον αἰεὶ ἕτερον. ὥσθ' ὁ	χρόνος	ἀριθμὸς οὐχ ὡς τῆς αὐτῆς
[4, 20]	τινα περίοδον. καὶ γὰρ ὁ	χρόνος	αὐτὸς εἶναι δοκεῖ κύκλος τις·
[4, 16]	καὶ ὑστέρου τινός, οὐ δοκεῖ	χρόνος	γεγονέναι οὐδείς, ὅτι οὐδὲ κίνησις.
[4, 15]	μέν ἐστι θάττων καὶ βραδυτέρα,	χρόνος	δ' οὐκ ἔστιν· τὸ γὰρ
[4, 20]	καὶ ὕστερον ἐν κινήσει ἐστίν·	χρόνος	δὲ ταῦτ' ἐστὶν ᾗ ἀριθμητά
[4, 11]	ἔσται ὁ ἐφ' ᾧ Γ	χρόνος	διπλάσιος τοῦ ἐφ' ᾧ Ε.
[4, 16]	ἀλλὰ μὴν καὶ ὅταν γε	χρόνος	δοκῇ γεγονέναι τις, ἅμα καὶ
[4, 19]	ἦλθες; ἄρτι, ἐὰν ᾖ ὁ	χρόνος	ἐγγὺς τοῦ ἐνεστῶτος νῦν. πάλαι>
[4, 16]	οὐ δοκεῖ εἶναι τὸ μεταξὺ	χρόνος.	εἰ δὴ τὸ μὴ οἴεσθαι
[4, 19]	ἡ κίνησις, οὕτω καὶ ὁ	χρόνος·	εἰ μὲν γὰρ ἡ αὐτὴ
[4, 16]	τὸ γὰρ ὁριζόμενον τῷ νῦν	χρόνος	εἶναι δοκεῖ· καὶ ὑποκείσθω. ὅταν
[4, 20]	ἔστιν. διὸ καὶ δοκεῖ ὁ	χρόνος	εἶναι ἡ τῆς σφαίρας κίνησις,
[4, 19]	{γέγονε} νῦν· καίτοι συνεχὴς ὁ	χρόνος	εἰς αὐτά, ἀλλ' ὅτι οὐκ
[4, 19]	ἄρα ποσός τις ἀπὸ τοῦδε	χρόνος	εἰς ἐκεῖνο, καὶ ἦν εἰς
[4, 19]	μία γίγνεταί ποτε, ἔσται καὶ	χρόνος	εἷς καὶ ὁ αὐτός, εἰ
[4, 18]	πᾶσα γραμμή. ὥστε ὁμοίως καὶ	χρόνος·	ἐλάχιστος γὰρ κατὰ μὲν ἀριθμόν
[4, 19]	βαδίζεις; ἤδη, ὅτι ἐγγὺς ὁ	χρόνος	ἐν ᾧ μέλλει) καὶ τοῦ
[4, 11]	φανερὸν τοίνυν ὅτι, εἰ ἔστι	χρόνος	ἐν ᾧ τοῦ κενοῦ ὁτιοῦν
[4, 16]	ἐπεὶ ζητοῦμεν τί ἐστιν ὁ	χρόνος,	ἐντεῦθεν ἀρχομένοις, τί τῆς κινήσεώς
[4, 16]	χρόνῳ· ἀριθμὸς ἄρα τις ὁ	χρόνος.	ἐπεὶ δ' ἀριθμός ἐστι διχῶς
[4, 18]	καὶ τὴν κίνησιν, ἂν ὁ	χρόνος.	~ἐπεὶ δ' ἐστὶν ὁ χρόνος
[4, 16]	τῆς κινήσεώς τί ἐστιν ὁ	χρόνος.	ἐπεὶ οὖν οὐ κίνησις, ἀνάγκη
[4, 16]	κίνησις οὔτ' ἄνευ κινήσεως ὁ	χρόνος	ἐστί, φανερόν· ληπτέον δέ, ἐπεὶ
[4, 16]	καὶ ᾧ ἀριθμοῦμεν) ὁ δὴ	χρόνος	ἐστὶν τὸ ἀριθμούμενον καὶ οὐχ
[4, 19]	τὸ εἶναι τότε ὅτε ὁ	χρόνος	ἔστιν, ἓν δὲ ὥσπερ ἔνια
[4, 20]	εἴη ἂν ἀριθμός. ἕτερος οὖν	χρόνος	ἔστιν, καὶ ἅμα δύο ἴσοι
[4, 19]	εἶναι τὸ εἶναι ὅτε ὁ	χρόνος	ἔστιν, ὥσπερ οὐδὲ τὸ ἐν
[4, 11]	τὴν ἀναλογίαν ἣν ἔχει ὁ	χρόνος	ἐφ' ᾧ Ε πρὸς τὸν
[4, 20]	οὔσης ψυχῆς εἴη ἂν ὁ	χρόνος	ἢ οὔ, ἀπορήσειεν ἄν τις.
[4, 15]	οὐρανοί, ὁμοίως ἂν ἦν ὁ	χρόνος	ἡ ὁτουοῦν αὐτῶν κίνησις, ὥστε
[4, 19]	μέτρον μέν ἐστι κινήσεως ὁ	χρόνος	καθ' αὑτό, τῶν δ' ἄλλων
[4, 16]	μεταβάλλοντες, οὐ δοκεῖ ἡμῖν γεγονέναι	χρόνος,	καθάπερ οὐδὲ τοῖς ἐν Σαρδοῖ
[4, 19]	λέγειν εἰώθαμεν ὅτι κατατήκει ὁ	χρόνος,	καὶ γηράσκει πάνθ' ὑπὸ τοῦ
[4, 20]	ἢ οὔ; ὁ αὐτὸς γὰρ	χρόνος	καὶ εἷς ὁ ἴσος καὶ
[4, 20]	ἐν παντὶ δοκεῖ εἶναι ὁ	χρόνος,	καὶ ἐν γῇ καὶ ἐν
[4, 20]	τόπῳ γὰρ πάντα) ὁ δὲ	χρόνος	καὶ ἡ κίνησις ἅμα κατά
[4, 18]	διὰ δὲ τὴν κίνησιν ὁ	χρόνος.	καὶ μετροῦμεν καὶ τὸ μέγεθος
[4, 19]	ὅτι μὲν οὖν ἔστιν ὁ	χρόνος	καὶ τί, καὶ ποσαχῶς λέγεται
[4, 15]	διηπορημένα· ~τί δ' ἐστὶν ὁ	χρόνος	καὶ τίς αὐτοῦ ἡ φύσις,
[4, 20]	δ' ὥσπερ εἴπομεν, ὅ τε	χρόνος	κινήσει καὶ ἡ κινήσις χρόνῳ
[4, 19]	μετρεῖσθαί ἐστι χρόνῳ, ὁ δὲ	χρόνος	κινήσεως καὶ ἠρεμίας μέτρον. φανερὸν
[4, 17]	φερομένου καὶ ὁ τῆς φορᾶς.	χρόνος	μὲν γὰρ ὁ τῆς φορᾶς
[4, 19]	χρόνῳ. ἐπεὶ δ' ἐστὶν ὁ	χρόνος	μέτρον κινήσεως, ἔσται καὶ ἠρεμίας
[4, 19]	χρόνος. ~ἐπεὶ δ' ἐστὶν ὁ	χρόνος	μέτρον κινήσεως καὶ τοῦ κινεῖσθαι,
[4, 17]	φανερὸν δὲ καὶ ὅτι εἴτε	χρόνος	μὴ εἴη, τὸ νῦν οὐκ
[4, 20]	ἡ δ' ἀλλοίωσις· ὁ μέντοι	χρόνος	ὁ αὐτός, εἴπερ καὶ {ὁ
[4, 17]	χρόνος (ὁ δ' ἅμα πᾶς	χρόνος	ὁ αὐτός· τὸ γὰρ νῦν
[4, 17]	ἄλλη καὶ ἄλλη, καὶ ὁ	χρόνος	(ὁ δ' ἅμα πᾶς χρόνος
[4, 19]	νῦν, ἄλλο δ' ὅταν ὁ	χρόνος	ὁ τούτου ἐγγὺς ᾖ. ἥξει
[4, 20]	ὅ ποτε ὂν ἔστιν ὁ	χρόνος,	οἷον εἰ ἐνδέχεται κίνησιν εἶναι
[4, 15]	κινούμενον καὶ μεταβάλλον· ὁ δὲ	χρόνος	ὁμοίως καὶ πανταχοῦ καὶ παρὰ
[4, 18]	ὑπ' ἀλλήλων· ὁ μὲν γὰρ	χρόνος	ὁρίζει τὴν κίνησιν ἀριθμὸς ὢν
[4, 19]	τὸ παρελθόν. εἰ δὲ μηδεὶς	χρόνος	ὃς οὔ ποτε, πᾶς ἂν
[4, 16]	διὰ δὲ τὴν κίνησιν ὁ	χρόνος·	ὅση γὰρ ἡ κίνησις, τοσοῦτος
[4, 15]	μὲν τοῖς εἰποῦσιν εἶναι ὁ	χρόνος,	ὅτι ἔν τε τῷ χρόνῳ
[4, 16]	ἔστιν ἄνευ κινήσεως καὶ μεταβολῆς	χρόνος.	ὅτι μὲν οὖν οὔτε κίνησις
[4, 14]	ἐκ τῶν μερῶν· ὁ δὲ	χρόνος	οὐ δοκεῖ συγκεῖσθαι ἐκ τῶν
[4, 17]	εἴτε τὸ νῦν μὴ εἴη,	χρόνος	οὐκ ἂν εἴη· ἅμα γὰρ
[4, 16]	καὶ ἕν, οὐκ ἂν ἦν	χρόνος,	οὕτως καὶ ἐπεὶ λανθάνει ἕτερον
[4, 15]	ἐν πολλῷ ὀλίγον· ὁ δὲ	χρόνος	οὐχ ὥρισται χρόνῳ, οὔτε τῷ
[4, 20]	ἕτεραι καὶ χωρίς, ὁ δὲ	χρόνος	πανταχοῦ ὁ αὐτός, ὅτι καὶ
[4, 19]	ἐν χρόνῳ, ληφθήσεταί τις πλείων	χρόνος	παντὸς τοῦ ἐν χρόνῳ ὄντος·
[4, 19]	οὔ ποτε, πᾶς ἂν εἴη	χρόνος	πεπερασμένος. ἆρ' οὖν ὑπολείψει; ἢ
[4, 19]	μὴν ἀλλ' οὐδὲ ταύτην ὁ	χρόνος	ποιεῖ, ἀλλὰ συμβαίνει ἐν χρόνῳ
[4, 20]	καὶ πῶς ποτε ἔχει ὁ	χρόνος	πρὸς τὴν ψυχήν, καὶ διὰ
[4, 11]	σῶμα ἕτερον πρὸς ἕτερον ὡς	χρόνος	πρὸς χρόνον. ὡς δ' ἐν
[4, 14]	ἄπειρος καὶ ὁ ἀεὶ λαμβανόμενος	χρόνος	σύγκειται. τὸ δ' ἐκ μὴ
[4, 19]	ὄντων ὅσα μὲν περιέχει ὁ	χρόνος,	τὰ μὲν ἦν, οἷον Ὅμηρός
[4, 20]	αἱ ἄλλαι κινήσεις καὶ ὁ	χρόνος	ταύτῃ τῇ κινήσει. διὰ δὲ
[4, 17]	ἀκολουθεῖ τὸ νῦν, ὥσπερ ὁ	χρόνος	τῇ κινήσει (τῷ γὰρ φερομένῳ
[4, 15]	τῆς περιφορᾶς καὶ τὸ μέρος	χρόνος	τίς ἐστι, περιφορὰ δέ γε
[4, 19]	ἐν χρόνῳ εἶναι (ἔστιν γὰρ	χρόνος	τις πλείων, ὃς ὑπερέξει τοῦ
[4, 19]	ὑπὸ χρόνου. μετρήσει δ' ὁ	χρόνος	τὸ κινούμενον καὶ τὸ ἠρεμοῦν,
[4, 19]	ἀριθμός. ἐπεὶ δ' ἀριθμὸς ὁ	χρόνος,	τὸ μὲν νῦν καὶ τὸ
[4, 15]	εἶναι καὶ μεταβολή τις ὁ	χρόνος,	τοῦτ' ἂν εἴη σκεπτέον. ἡ
[4, 18]	κίνησις, τῇ δὲ κινήσει ὁ	χρόνος,	τῷ καὶ ποσὰ καὶ συνεχῆ
[4, 17]	καὶ συνεχής τε δὴ ὁ	χρόνος	τῷ νῦν, καὶ διῄρηται κατὰ
[4, 14]	δὲ περιέχεται, ὥσπερ ὁ ἐλάττων	χρόνος	ὑπὸ τοῦ πλείονος) τὸ δὲ
[4, 20]	ἵππῳ, οὕτω δὲ> καὶ ὁ	χρόνος	χρόνῳ τινὶ ὡρισμένῳ, μετρεῖται δ'
[4, 19]	οὐκ ἐγγύς. τὸ δὲ ποτέ>	χρόνος	ὡρισμένος πρὸς τὸ πρότερον νῦν,
[4, 17]	ἡ κίνησις, ταύτῃ δ' ὁ	χρόνος,	ὥς φαμεν· καὶ ὁμοίως δὴ
[4, 19]	τὸ νῦν τελευτὴ καὶ ἀρχὴ	χρόνου,	ἀλλ' οὐ τοῦ αὐτοῦ, ἀλλὰ
[4, 11]	λόγος (ἐν χρόνῳ γάρ ἐστι,	χρόνου	δὲ παντὸς ἔστι πρὸς χρόνον,
[4, 19]	τὸ νῦν τὸ μὲν τοῦ	χρόνου	διαίρεσις κατὰ δύναμιν, τὸ δὲ
[4, 20]	κινήσεως τὸ ποσὸν καὶ τοῦ	χρόνου)	εἰ οὖν τὸ πρῶτον μέτρον
[4, 20]	κύκλον τὸ λέγειν ἐστὶν τοῦ	χρόνου	εἶναί τινα κύκλον· τοῦτο δέ,
[4, 19]	παρεληλυθότα καὶ ἐσόμενον, καὶ πέρας	χρόνου	ἐστίν· ἔστι γὰρ τοῦ μὲν
[4, 19]	οὐχ ἁπλῶς ἔσται μετρητὸν ὑπὸ	χρόνου,	ᾗ ποσόν τί ἐστιν, ἀλλ'
[4, 19]	πάσχει δή τι ὑπὸ τοῦ	χρόνου,	καθάπερ καὶ λέγειν εἰώθαμεν ὅτι
[4, 20]	δ' ἵπποι. καὶ περὶ μὲν	χρόνου	καὶ αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ
[4, 16]	ἅμα γὰρ κινήσεως αἰσθανόμεθα καὶ	χρόνου·	καὶ γὰρ ἐὰν ᾖ σκότος
[4, 19]	καὶ γηράσκει πάνθ' ὑπὸ τοῦ	χρόνου,	καὶ ἐπιλανθάνεται διὰ τὸν χρόνον,
[4, 18]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ	χρόνου	καὶ τῆς κινήσεως· τῷ μὲν
[4, 19]	ὥστ' εἰ ἐν χρόνῳ, ὑπὸ	χρόνου.	μετρήσει δ' ὁ χρόνος τὸ
[4, 17]	οὐδὲν μόριον τὸ νῦν τοῦ	χρόνου,	οὐδ' ἡ διαίρεσις τῆς κινήσεως,
[4, 19]	χρόνῳ· οὐ γὰρ περιέχεται ὑπὸ	χρόνου,	οὐδὲ μετρεῖται τὸ εἶναι αὐτῶν
[4, 19]	νῦν ἀτόμου μέρος τοῦ μέλλοντος	χρόνου	(πότε βαδίζεις; ἤδη, ὅτι ἐγγὺς
[4, 14]	τῶν εἰρημένων ἐστὶν ἐπελθεῖν περὶ	χρόνου·	πρῶτον δὲ καλῶς ἔχει διαπορῆσαι
[4, 19]	τὸ εἶναι αὐτῶν ὑπὸ τοῦ	χρόνου·	σημεῖον δὲ τούτου ὅτι οὐδὲ
[4, 14]	εἶναι ἢ ἔνια· τοῦ δὲ	χρόνου	τὰ μὲν γέγονε τὰ δὲ
[4, 19]	ἀριθμοῦ τι, τὰ δὲ τοῦ	χρόνου	τί ἐστιν) τὰ δὲ πράγματα
[4, 19]	αὐτῶν τὸ εἶναι ὑπὸ τοῦ	χρόνου.	τὸ γὰρ ἐν χρόνῳ εἶναι
[4, 19]	ᾧ μέλλει) καὶ τοῦ παρεληλυθότος	χρόνου	τὸ μὴ πόρρω τοῦ νῦν
[4, 19]	μάλιστα λέγειν εἰώθαμεν ὑπὸ τοῦ	χρόνου	φθοράν. οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ
[4, 19]	οὐδὲ πάσχει οὐδὲν ὑπὸ τοῦ	χρόνου	ὡς οὐκ ὄντα ἐν χρόνῳ.
[4, 19]	Τὸ δὲ νῦν ἐστιν συνέχεια	χρόνου,	ὥσπερ ἐλέχθη· συνέχει γὰρ τὸν
[4, 19]	εἰ δὲ τοῦτο, περιέχεται ὑπὸ	χρόνου	ὥσπερ καὶ τὰ ἐν ἀριθμῷ
[4, 19]	ἐν χρόνῳ ὄντα περιέχεσθαι ὑπὸ	χρόνου,	ὥσπερ καὶ τἆλλα ὅσα ἔν
[4, 14]	δ' ἐστὶ τῶν ἐν τῷ	χρόνῳ	ἄλλο καὶ ἄλλο μέρος ἅμα
[4, 16]	κίνησιν δὲ πλείω καὶ ἐλάττω	χρόνῳ·	ἀριθμὸς ἄρα τις ὁ χρόνος.
[4, 11]	κίνησιν πάσης ἔστι λόγος (ἐν	χρόνῳ	γάρ ἐστι, χρόνου δὲ παντὸς
[4, 19]	χρόνος ποιεῖ, ἀλλὰ συμβαίνει ἐν	χρόνῳ	γίγνεσθαι καὶ ταύτην τὴν μεταβολήν.
[4, 19]	δ' ἐξαίφνης> τὸ ἐν ἀναισθήτῳ	χρόνῳ	διὰ μικρότητα ἐκστάν· μεταβολὴ δὲ
[4, 11]	τῷ Η. ὥστ' ἐν ἴσῳ	χρόνῳ	δίεισι πλῆρές τε ὂν καὶ
[4, 19]	τοῦ χρόνου. τὸ γὰρ ἐν	χρόνῳ	εἶναι δυοῖν ἐστιν θάτερον, ἓν
[4, 19]	ὁτὲ δὲ μή, ἀνάγκη ἐν	χρόνῳ	εἶναι (ἔστιν γὰρ χρόνος τις
[4, 19]	παρακολουθεῖν, καὶ τῷ ὄντι ἐν	χρόνῳ	εἶναί τινα χρόνον ὅτε κἀκεῖνο
[4, 19]	ὅτι οὐκ ἔστιν τὸ ἐν	χρόνῳ	εἶναι τὸ εἶναι ὅτε ὁ
[4, 19]	τοῦτ' ἔστιν αὐτῇ τὸ ἐν	χρόνῳ	εἶναι, τὸ μετρεῖσθαι αὐτῆς τὸ
[4, 19]	ἄλλοις τοῦτ' ἔστι τὸ ἐν	χρόνῳ	εἶναι, τὸ μετρεῖσθαι αὐτῶν τὸ
[4, 19]	χρόνῳ· τὸ μὲν γὰρ ἐν	χρόνῳ	εἶναι τὸ μετρεῖσθαί ἐστι χρόνῳ,
[4, 19]	ἔστιν τῇ κινήσει τὸ ἐν	χρόνῳ	εἶναι τὸ μετρεῖσθαι τῷ χρόνῳ
[4, 19]	χρόνου ὡς οὐκ ὄντα ἐν	χρόνῳ.	ἐπεὶ δ' ἐστὶν ὁ χρόνος
[4, 20]	τὸ πρότερον καὶ ὕστερον ἐν	χρόνῳ	ἔσται· ἐν ᾧ γὰρ τὸ
[4, 20]	μὴν τό γε πρότερον ἐν	χρόνῳ	ἐστί· πρότερον γὰρ καὶ ὕστερον
[4, 20]	μεταβολὴ καὶ πᾶσα κίνησις ἐν	χρόνῳ	ἐστίν. ἄξιον δ' ἐπισκέψεως καὶ
[4, 19]	πράγματα ὡς ἐν ἀριθμῷ τῷ	χρόνῳ	ἐστίν. εἰ δὲ τοῦτο, περιέχεται
[4, 16]	ἐκεῖ. ἀλλὰ μὴν καὶ ἐν	χρόνῳ	ἔστιν τὸ πρότερον καὶ ὕστερον
[4, 19]	χρόνῳ εἶναι τὸ μετρεῖσθαι τῷ	χρόνῳ	καὶ αὐτὴν καὶ τὸ εἶναι
[4, 20]	ὥστ' ἐπεὶ τὰ νῦν ἐν	χρόνῳ,	καὶ τὸ πρότερον καὶ ὕστερον
[4, 20]	ὁποιασοῦν; καὶ γὰρ γίγνεται ἐν	χρόνῳ	καὶ φθείρεται καὶ αὐξάνεται καὶ
[4, 20]	δέ, ὅτι ταῦτα πάντα τῷ	χρόνῳ	κρίνεται, καὶ λαμβάνει τελευτὴν καὶ
[4, 19]	ὡς ἐν ἀριθμῷ τὸ ἐν	χρόνῳ,	ληφθήσεταί τις πλείων χρόνος παντὸς
[4, 20]	ὅτι ὑπὸ τῆς ὡρισμένης κινήσεως	χρόνῳ	μετρεῖται τῆς τε κινήσεως τὸ
[4, 18]	μόνον δὲ τὴν κίνησιν τῷ	χρόνῳ	μετροῦμεν, ἀλλὰ καὶ τῇ κινήσει
[4, 19]	χρόνῳ εἶναι τὸ μετρεῖσθαί ἐστι	χρόνῳ,	ὁ δὲ χρόνος κινήσεως καὶ
[4, 19]	μὴ ὂν ἔσται πᾶν ἐν	χρόνῳ,	οἷον ὅσα μὴ ἐνδέχεται ἄλλως,
[4, 19]	διὸ ἀνάγκη πάντα τὰ ἐν	χρόνῳ	ὄντα περιέχεσθαι ὑπὸ χρόνου, ὥσπερ
[4, 19]	πλείων χρόνος παντὸς τοῦ ἐν	χρόνῳ	ὄντος· διὸ ἀνάγκη πάντα τὰ
[4, 11]	τὸ πλῆρες. ἀλλ' ἐν τοσούτῳ	χρόνῳ	ὅσος ἐφ' οὗ τὸ Η,
[4, 19]	κινεῖσθαι, οὕτω καὶ τὸ ἐν	χρόνῳ·	οὐ γὰρ κίνησις ὁ χρόνος,
[4, 19]	αἰεὶ ὄντα, οὐκ ἔστιν ἐν	χρόνῳ·	οὐ γὰρ περιέχεται ὑπὸ χρόνου,
[4, 19]	συμβεβηκός} πᾶσα γὰρ ἠρεμία ἐν	χρόνῳ.	οὐ γὰρ ὥσπερ τὸ ἐν
[4, 19]	καὶ οὐκ ἔσται τοῦτ' ἐν	χρόνῳ.	οὐ τοίνυν οὐδὲ τὸ σύμμετρον·
[4, 15]	ὁ δὲ χρόνος οὐχ ὥρισται	χρόνῳ,	οὔτε τῷ ποσός τις εἶναι
[4, 19]	φύσει ἐκστατικόν. ἐν δὲ τῷ	χρόνῳ	πάντα γίγνεται καὶ φθείρεται· διὸ
[4, 15]	χρόνος, ὅτι ἔν τε τῷ	χρόνῳ	πάντα ἐστὶν καὶ ἐν τῇ
[4, 20]	ἐπεὶ τὸ μὲν πρότερον ἐν	χρόνῳ,	πάσῃ δ' ἀκολουθεῖ κινήσει τὸ
[4, 18]	τῆς κινήσεως· τῷ μὲν γὰρ	χρόνῳ	τὴν κίνησιν, τῇ δὲ κινήσει
[4, 11]	εἰ διπλασίως λεπτόν, ἐν διπλασίῳ	χρόνῳ	τὴν τὸ Β δίεισιν ἢ
[4, 20]	οὕτω δὲ> καὶ ὁ χρόνος	χρόνῳ	τινὶ ὡρισμένῳ, μετρεῖται δ' ὥσπερ
[4, 20]	καὶ ἅπαν τὸ κινούμενον ἐν	χρόνῳ.	τὸ γὰρ θᾶττον καὶ βραδύτερον
[4, 19]	μήτ' ἠρεμεῖ, οὐκ ἔστιν ἐν	χρόνῳ·	τὸ μὲν γὰρ ἐν χρόνῳ
[4, 20]	χρόνος κινήσει καὶ ἡ κινήσις	χρόνῳ	(τοῦτο δ' ἐστίν, ὅτι ὑπὸ
[4, 11]	καὶ κινηθήσεται ἐν τινὶ μὲν	χρόνῳ,	τῷ ἐφ' οὗ Η, ἐν
[4, 19]	ᾧ ἐστιν, ὥστ' εἰ ἐν	χρόνῳ,	ὑπὸ χρόνου. μετρήσει δ' ὁ
[4, 15]	τὸ γὰρ βραδὺ καὶ ταχὺ	χρόνῳ	ὥρισται, ταχὺ μὲν τὸ ἐν
[4, 19]	καὶ ὅσα τοιαῦτα οὕτως ἐν	χρόνῳ	ὡς ἐν ἀριθμῷ μονὰς καὶ
[4, 9]	φαῖεν, εἰ ἔχοι τὸ διάστημα	χρῶμα	ἢ ψόφον, πότερον κενὸν ἢ
[4, 17]	οὕτω λαμβάνῃ τις ὡς δυσὶ	χρώμενος	τῇ μιᾷ, ἀνάγκη ἵστασθαι, εἰ
[4, 3]	εἴπερ ἔστι σώματος τόπος καὶ	χώρα,	δῆλον ὅτι καὶ ἐπιφανείας καὶ
[4, 2]	ὁ τόπος τι καὶ ἡ	χώρα	ἕτερον ἀμφοῖν, εἰς ἣν καὶ
[4, 4]	τὸ γὰρ μεταληπτικὸν καὶ τὴν	χώραν	ἓν καὶ ταὐτόν. ἄλλον δὲ
[4, 4]	Πλάτων τὴν ὕλην καὶ τὴν	χώραν	ταὐτό φησιν εἶναι ἐν τῷ
[4, 4]	ὅμως τὸν τόπον καὶ τὴν	χώραν	τὸ αὐτὸ ἀπεφήνατο. λέγουσι μὲν
[4, 2]	εὐρύστερνος, ὡς δέον πρῶτον ὑπάρξαι	χώραν	τοῖς οὖσι, διὰ τὸ νομίζειν,
[4, 4]	εἶδος καὶ ἡ ὕλη οὐ	χωρίζεται	τοῦ πράγματος, τὸν δὲ τόπον
[4, 11]	σχήμασι} θᾶττον φερόμενα τὸ ἴσον	χωρίον,	καὶ κατὰ λόγον ὃν ἔχουσι
[4, 4]	τὴν ἀκροτάτην ἔχει θέαν, καὶ	χωρὶς	ἀλλήλων οὐ ῥᾴδιον γνωρίζειν. ἀλλὰ
[4, 2]	ἐν δὲ τῇ φύσει διώρισται	χωρὶς	ἕκαστον. οὐ γὰρ ὅ τι
[4, 5]	δὲ ἀμφορεὺς καὶ ὁ οἶνος	χωρὶς	μὲν ὄντα οὐ μέρη, ἅμα
[4, 20]	αἱ μὲν κινήσεις ἕτεραι καὶ	χωρίς,	ὁ δὲ χρόνος πανταχοῦ ὁ
[4, 11]	τὸ γὰρ μέρος, ἂν μὴ	χωρὶς	τιθῆται, οὐκ ἔσται ἐν τόπῳ
[4, 12]	ξυλίνου κύβου. ὥστ' εἰ καὶ	χωρισθείη	τῶν ἄλλων πάντων καὶ μήτε
[4, 7]	τόπῳ τὰ μέρη, ὅταν δὲ	χωρισθῇ	μὲν ἅπτηται δ' ὥσπερ σωρός,
[4, 8]	φύσεις, ὡς ὄντος τοῦ κενοῦ	χωρισμοῦ	τινὸς τῶν ἐφεξῆς καὶ {τῆς}
[4, 13]	ἐνεργείᾳ ὂν γίγνεται, καὶ οὐ	χωριστὴ	μὲν ἡ ὕλη, τὸ δ'
[4, 6]	ἐλέχθη ἐν τοῖς πρότερον, οὔτε	χωριστὴ	τοῦ πράγματος οὔτε περιέχει, ὁ
[4, 9]	ἡ μὲν γὰρ ὕλη οὐ	χωριστὴ	τῶν πραγμάτων, τὸ δὲ κενὸν
[4, 13]	μανὸν οὕτως· εἰ δὲ μὴ	χωριστόν,	ἀλλ' ὅμως ἐνεῖναί τι κενόν,
[4, 6]	μείζω, ἔτι ἀπολείπεσθαι ἑκάστου καὶ	χωριστὸν	εἶναι, πρὸς δὲ τούτοις πάντα
[4, 9]	τὸ δὲ κενὸν ζητοῦσιν ὡς	χωριστόν.	~ἐπεὶ δὲ περὶ τόπου διώρισται,
[4, 12]	παθημάτων ἐστί, καὶ εἰ μὴ	χωριστόν·	λέγω δὲ τὸν ὄγκον τοῦ
[4, 8]	διάστημα ἕτερον τῶν σωμάτων, οὔτε	χωριστὸν	οὔτε ἐνεργείᾳ ὄν, ὃ διαλαμβάνει
[4, 13]	εἰ μηδὲ κενὸν ἐνδέχεται εἶναι	χωριστὸν	ὥσπερ μηδὲ τόπον ἔχοντα διάστημα
[4, 4]	πράγματός ἐστιν. ᾗ μὲν οὖν	χωριστὸς	{ἐστι} τοῦ πράγματος, ταύτῃ μὲν
[4, 4]	οὔτε μόριον οὔθ' ἕξις ἀλλὰ	χωριστὸς	ὁ τόπος ἑκάστου ἐστί. καὶ
[4, 10]	ὑπεξιέναι ἀλλήλοις, οὐδενὸς ὄντος διαστήματος	χωριστοῦ	παρὰ τὰ σώματα τὰ κινούμενα.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/08/2007