Livre, Chap.
[4, 16]	χρόνος, καθάπερ οὐδὲ τοῖς ἐν	Σαρδοῖ	μυθολογουμένοις καθεύδειν παρὰ τοῖς ἥρωσιν,
[4, 7]	δὲ νῦν ῥηθὲν τότ' ἔσται	σαφέστερον.	εἰ οὖν τὸ αὐτὸ {ἡ}
[4, 4]	ὃς περιέχει οὐδὲν πλέον ἢ	σέ)	εἰ δή ἐστιν ὁ τόπος
[4, 19]	ἐν ἀριθμῷ ἐστιν. τοῦτο δὲ	σημαίνει	ἤτοι ὡς μέρος ἀριθμοῦ καὶ
[4, 9]	ποτέρως ἔχει δεῖ λαβεῖν τί	σημαίνει	τοὔνομα. δοκεῖ δὴ τὸ κενὸν
[4, 19]	καὶ τοῦ εἶναι κατὰ συμβεβηκός.	σημεῖον	δὲ ἱκανὸν ὅτι γίγνεται μὲν
[4, 16]	ᾗ ἀριθμὸν ἔχει ἡ κίνησις.	σημεῖον	δέ· τὸ μὲν γὰρ πλεῖον
[4, 19]	εἶναι αὐτῶν ὑπὸ τοῦ χρόνου·	σημεῖον	δὲ τούτου ὅτι οὐδὲ πάσχει
[4, 12]	ὕδωρ, εἰ ἦσαν οἱ ἰχθύες	σιδηροῖ·	τῇ ἁφῇ γὰρ ἡ κρίσις
[4, 13]	τὸ σκληρὸν ἐπὶ μολίβδου καὶ	σιδήρου.	ἐκ δὴ τῶν εἰρημένων φανερὸν
[4, 20]	αὐτὰ τὸ ἰσόπλευρον καὶ τὸ	σκαληνές,	καίτοι σχῆμά γε ταὐτό, ὅτι
[4, 20]	τοιόνδε ἰσόπλευρον, τὸ δὲ τοιόνδε	σκαληνές.	σχῆμα μὲν οὖν τὸ αὐτό,
[4, 15]	ὁ χρόνος, τοῦτ' ἂν εἴη	σκεπτέον.	ἡ μὲν οὖν ἑκάστου μεταβολὴ
[4, 20]	τῶν περὶ αὐτὸν οἰκείων τῇ	σκέψει	εἴρηται.
[4, 8]	ὄν. ἄρξασθαι δὲ δεῖ τῆς	σκέψεως	λαβοῦσιν ἅ τε λέγουσιν οἱ
[4, 6]	θεωρητέον. δεῖ δὲ πειρᾶσθαι τὴν	σκέψιν	οὕτω ποιεῖσθαι ὅπως τὸ τί
[4, 13]	δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ	σκληρὸν	ἐπὶ μολίβδου καὶ σιδήρου. ἐκ
[4, 13]	φορᾶς ποιητικά, κατὰ δὲ τὸ	σκληρὸν	καὶ μαλακὸν πάθους καὶ ἀπαθείας,
[4, 6]	δὲ μέλαν, καὶ νῦν μὲν	σκληρὸν	πάλαι δὲ μαλακόν (διό φαμεν
[4, 13]	τε γὰρ βαρὺ καὶ τὸ	σκληρὸν	πυκνὰ δοκεῖ εἶναι, καὶ τἀναντία
[4, 6]	εἴ γε ἐν ἠρεμοῦντί τις	σκοποίη	καὶ μὴ κεχωρισμένῳ ἀλλὰ συνεχεῖ.
[4, 4]	εἰπεῖν. εἰκότως δ' ἐκ τούτων	σκοπουμένοις	δόξειεν ἂν εἶναι χαλεπὸν γνωρίσαι
[4, 4]	ἑκάστου πέρας. οὕτω μὲν οὖν	σκοποῦσιν	ὁ τόπος τὸ ἑκάστου εἶδός
[4, 5]	τὸ λευκόν. οὔτε δὴ ἐπακτικῶς	σκοποῦσιν	οὐδὲν ὁρῶμεν ἐν ἑαυτῷ κατ'
[4, 12]	πρότερον. ~καὶ καθ' αὑτὸ δὲ	σκοποῦσιν	φανείη ἂν τὸ λεγόμενον κενὸν
[4, 16]	χρόνου· καὶ γὰρ ἐὰν ᾖ	σκότος	καὶ μηδὲν διὰ τοῦ σώματος
[4, 17]	λόγῳ δὲ ἄλλο, ὥσπερ οἱ	σοφισταὶ	λαμβάνουσιν ἕτερον τὸ Κορίσκον ἐν
[4, 19]	φθείρεται· διὸ καὶ οἱ μὲν	σοφώτατον	ἔλεγον, ὁ δὲ Πυθαγόρειος Πάρων
[4, 8]	οὗ δεκτικόν ἐστιν, ὅταν δὲ	στερηθῇ,	κενόν, ὡς τὸ αὐτὸ μὲν
[4, 11]	κενὸν μὴ ὄν τι καὶ	στέρησις	δοκεῖ εἶναι) ἡ δὲ φύσει
[4, 11]	ἔχοι εἰπεῖν διὰ τί κινηθὲν	στήσεταί	που· τί γὰρ μᾶλλον ἐνταῦθα
[4, 17]	ποτε ὂν τὸ αὐτό (ἢ	στιγμὴ	γὰρ ἢ λίθος ἤ τι
[4, 17]	δὲ καὶ τοῦτό πως τῇ	στιγμῇ·	καὶ γὰρ ἡ στιγμὴ καὶ
[4, 17]	τῇ στιγμῇ· καὶ γὰρ ἡ	στιγμὴ	καὶ συνέχει τὸ μῆκος καὶ
[4, 9]	συμβαίνει. ἄτοπον δὲ εἰ ἡ	στιγμὴ	κενόν· δεῖ γὰρ τόπον εἶναι
[4, 19]	(οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ αἰεὶ	στιγμὴ	τῇ νοήσει· διαιρούντων γὰρ ἄλλη
[4, 17]	τῆς κινήσεως, ὥσπερ οὐδ' ἡ	στιγμὴ	τῆς γραμμῆς· αἱ δὲ γραμμαὶ
[4, 17]	ἀρχὴ καὶ τελευτὴ ἡ αὐτὴ	στιγμή·	τὸ δὲ νῦν διὰ τὸ
[4, 17]	φαμεν· καὶ ὁμοίως δὴ τῇ	στιγμῇ	τὸ φερόμενον, ᾧ τὴν κίνησιν
[4, 17]	τὸ εἰρημένον (τῇ γὰρ μέσῃ	στιγμῇ	ὡς δυσὶ χρήσεται, ὥστε ἠρεμεῖν
[4, 14]	εἶναι ἀλλήλων τὰ νῦν, ὥσπερ	στιγμὴν	στιγμῆς. εἴπερ οὖν ἐν τῷ
[4, 7]	συναύξεσθαι ἀνάγκη τὸν τόπον, οὔτε	στιγμῆς	εἶναι τόπον, οὔτε δύο σώματα
[4, 14]	ἀλλήλων τὰ νῦν, ὥσπερ στιγμὴν	στιγμῆς.	εἴπερ οὖν ἐν τῷ ἐφεξῆς
[4, 3]	ἀλλὰ μὴν οὐδεμίαν διαφορὰν ἔχομεν	στιγμῆς	καὶ τόπου στιγμῆς, ὥστ' εἰ
[4, 19]	τοῦτ' οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τῆς	στιγμῆς	μενούσης φανερόν. διαιρεῖ δὲ δυνάμει.
[4, 17]	ἀριθμὸς οὐχ ὡς τῆς αὐτῆς	στιγμῆς,	ὅτι ἀρχὴ καὶ τελευτή, ἀλλ'
[4, 11]	καὶ οὐδέν. διὸ οὐδὲ γραμμὴ	στιγμῆς	ὑπερέχει, εἰ μὴ σύγκειται ἐκ
[4, 3]	διαφορὰν ἔχομεν στιγμῆς καὶ τόπου	στιγμῆς,	ὥστ' εἰ μηδὲ ταύτης ἕτερόν
[4, 11]	ὑπερέχει, εἰ μὴ σύγκειται ἐκ	στιγμῶν.	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ κενὸν
[4, 3]	δὲ τὰ μὲν τῶν αἰσθητῶν	στοιχεῖα	σώματα, ἐκ δὲ τῶν νοητῶν
[4, 3]	εἶναι τὸν τόπον; οὔτε γὰρ	στοιχεῖον	οὔτ' ἐκ στοιχείων οἷόν τε
[4, 3]	οὔτε γὰρ στοιχεῖον οὔτ' ἐκ	στοιχείων	οἷόν τε εἶναι τοιαύτην ἔχοντα
[4, 2]	κατὰ τὴν θέσιν, ὅπως ἂν	στραφῶμεν,	γίγνεται (διὸ καὶ ταὐτὸ πολλάκις
[4, 8]	ὅτι ἐστίν τι ὁ ἀήρ,	στρεβλοῦντες	τοὺς ἀσκοὺς καὶ δεικνύντες ὡς
[4, 4]	ᾧ πρώτῳ (λέγω δὲ οἷον	σὺ	νῦν ἐν τῷ οὐρανῷ ὅτι
[4, 20]	ἀριθμεῖται δ' ἕκαστον ἑνί τινι	συγγενεῖ,	μονάδες μονάδι, ἵπποι δ' ἵππῳ,
[4, 7]	ἐφεξῆς καὶ ἁπτόμενον μὴ βίᾳ,	συγγενές·	καὶ συμπεφυκότα μὲν ἀπαθῆ, ἁπτόμενα
[4, 20]	τὸ πρῶτον μέτρον πάντων τῶν	συγγενῶν,	ἡ κυκλοφορία ἡ ὁμαλὴς μέτρον
[4, 14]	τὸ δ' ἐκ μὴ ὄντων	συγκείμενον	ἀδύνατον ἂν εἶναι δόξειε μετέχειν
[4, 14]	τε γὰρ τὸ μέρος, καὶ	συγκεῖσθαι	δεῖ τὸ ὅλον ἐκ τῶν
[4, 14]	ὁ δὲ χρόνος οὐ δοκεῖ	συγκεῖσθαι	ἐκ τῶν νῦν. ἔτι δὲ
[4, 11]	γραμμὴ στιγμῆς ὑπερέχει, εἰ μὴ	σύγκειται	ἐκ στιγμῶν. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 14]	καὶ ὁ ἀεὶ λαμβανόμενος χρόνος	σύγκειται.	τὸ δ' ἐκ μὴ ὄντων
[4, 9]	ὥσπερ εἴπομεν καὶ πρότερον, ἐκ	συλλογισμοῦ	συμβαίνει. ἄτοπον δὲ εἰ ἡ
[4, 9]	ἢ κουφότητα. συμβαίνει οὖν ἐκ	συλλογισμοῦ	τοῦτο εἶναι κενόν, ἐν ᾧ
[4, 9]	εἴπομεν καὶ πρότερον, ἐκ συλλογισμοῦ	συμβαίνει.	ἄτοπον δὲ εἰ ἡ στιγμὴ
[4, 13]	τι κενόν, ἧττον μὲν ἀδύνατον,	συμβαίνει	δὲ πρῶτον μὲν οὐ πάσης
[4, 11]	μὴ τόπος, οὐδὲ κενὸν ἔσται.	συμβαίνει	δὲ τοῖς λέγουσιν εἶναι κενὸν
[4, 19]	ταύτην ὁ χρόνος ποιεῖ, ἀλλὰ	συμβαίνει	ἐν χρόνῳ γίγνεσθαι καὶ ταύτην
[4, 16]	μὴ οἴεσθαι εἶναι χρόνον τότε	συμβαίνει	ἡμῖν, ὅταν μὴ ὁρίσωμεν μηδεμίαν
[4, 11]	διαφέρουσι δι' ὧν φέρονται, ταῦτα	συμβαίνει,	κατὰ δὲ τὴν τῶν φερομένων
[4, 11]	ἐν τῷ κενῷ; οὐ γὰρ	συμβαίνει,	ὅταν ὅλον τεθῇ ὡς ἐν
[4, 9]	ἂν ἔχῃ βάρος ἢ κουφότητα.	συμβαίνει	οὖν ἐκ συλλογισμοῦ τοῦτο εἶναι
[4, 18]	ἀλλ' ὁ ἀριθμούμενος, οὗτος δὲ	συμβαίνει	πρότερον καὶ ὕστερον ἀεὶ ἕτερος·
[4, 11]	μὲν οὖν εἰ ἔστι κενόν,	συμβαίνει	τοὐναντίον ἢ δι' ὃ κατασκευάζουσιν
[4, 20]	τοῦτο καὶ τὸ εἰωθὸς λέγεσθαι	συμβαίνει·	φασὶν γὰρ κύκλον εἶναι τὰ
[4, 11]	κεφαλαίῳ εἰπεῖν, δῆλον τὸ τοῦ	συμβαίνοντος	αἴτιον, ὅτι κινήσεως μὲν πρὸς
[4, 6]	ἄλλο τι τῶν κινουμένων μεγεθῶν.	συμβάλλεται	δέ τι καὶ ὁ ἀὴρ
[4, 12]	ἀπαθὲς ὁ ὄγκος; οὐδὲν γὰρ	συμβάλλεται,	εἰ ἕτερον περὶ αὐτὸν ἴσον
[4, 18]	χρόνον μετροῦμεν. καὶ τοῦτ' εὐλόγως	συμβέβηκεν·	ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ μὲν μεγέθει
[4, 19]	ὁ οὐρανός. ἀλλὰ τοῦτο μὲν	συμβέβηκεν,	ἐκεῖνο δ' ἀνάγκη παρακολουθεῖν, καὶ
[4, 17]	τὸ νῦν, οὐ χρόνος, ἀλλὰ	συμβέβηκεν·	ᾗ δ' ἀριθμεῖ, ἀριθμός τὰ
[4, 6]	τὸ δὲ κατὰ συμβεβηκός· κατὰ	συμβεβηκὸς	δὲ τὸ μὲν ἐνδεχόμενον κινεῖσθαι
[4, 19]	αὑτό, τῶν δ' ἄλλων κατὰ	συμβεβηκός,	δῆλον ὅτι ὧν τὸ εἶναι
[4, 5]	τούτῳ. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατὰ	συμβεβηκὸς	ἐνδέχεται· ἅμα γὰρ δύο ἐν
[4, 6]	αὑτὸ ἐνεργείᾳ, τὸ δὲ κατὰ	συμβεβηκός·	κατὰ συμβεβηκὸς δὲ τὸ μὲν
[4, 6]	οὐκ ἐνδεχόμενα ἀλλ' αἰεὶ κατὰ	συμβεβηκός,	οἷον ἡ λευκότης καὶ ἡ
[4, 7]	μορίων ἐστίν) τὰ δὲ κατὰ	συμβεβηκός,	οἷον ἡ ψυχὴ καὶ ὁ
[4, 19]	ἔσται καὶ ἠρεμίας μέτρον {κατὰ	συμβεβηκός}	πᾶσα γὰρ ἠρεμία ἐν χρόνῳ.
[4, 19]	δὲ καὶ τοῦ εἶναι κατὰ	συμβεβηκός.	σημεῖον δὲ ἱκανὸν ὅτι γίγνεται
[4, 13]	κινεῖσθαι· ἀεὶ γὰρ μεθισταμένου τοῦτο	συμβήσεται,	ἂν μὴ κύκλῳ περιίστηται· οὐκ
[4, 17]	ὡς δυσὶ χρήσεται, ὥστε ἠρεμεῖν	συμβήσεται)	καὶ ἔτι φανερὸν ὅτι οὐδὲν
[4, 11]	ᾧ τοῦ κενοῦ ὁτιοῦν οἰσθήσεται,	συμβήσεται	τοῦτο τὸ ἀδύνατον· ἐν ἴσῳ
[4, 19]	χρόνῳ. οὐ τοίνυν οὐδὲ τὸ	σύμμετρον·	διὸ αἰεὶ οὐκ ἔστιν, ὅτι
[4, 19]	τὴν διάμετρον εἶναι τῇ πλευρᾷ	σύμμετρον.	ὅλως γάρ, εἰ μέτρον μέν
[4, 7]	ἁπτόμενον μὴ βίᾳ, συγγενές· καὶ	συμπεφυκότα	μὲν ἀπαθῆ, ἁπτόμενα δὲ παθητικὰ
[4, 13]	ἢ κενὸν εἶναι ἐξ ἀνάγκης·	συμπιλεῖσθαι	γὰρ καὶ ἐπεκτείνεσθαι οὐκ ἐνδέχεται
[4, 12]	πέφυκε μεθίστασθαι, ἀνάγκη, ἂν μὴ	συμπιλῆται,	μεθίστασθαι ἢ κάτω αἰεί, εἰ
[4, 7]	διὸ καὶ τούτοις ἁφὴ ἔστιν·	σύμφυσις	δέ, ὅταν ἄμφω ἐνεργείᾳ ἓν
[4, 13]	ὥσπερ ἡ τοῦ κύκλου περιφέρεια	συναγομένη	εἰς ἔλαττον οὐκ ἄλλο τι
[4, 13]	θερμόν, οὕτω καὶ τὸ πᾶν	συναγωγὴ	καὶ διαστολὴ τῆς αὐτῆς ὕλης.
[4, 6]	τοῦ περιέχοντος σώματος καθ' ὃ	συνάπτει	τῷ περιεχομένῳ> λέγω δὲ τὸ
[4, 16]	παρὰ τοῖς ἥρωσιν, ὅταν ἐγερθῶσι·	συνάπτουσι	γὰρ τῷ πρότερον νῦν τὸ
[4, 7]	λεγομένου τοῦ τόπου. οὔτε γὰρ	συναύξεσθαι	ἀνάγκη τὸν τόπον, οὔτε στιγμῆς
[4, 3]	αὐξανομένων; ἀνάγκη γὰρ ἐκ τούτων	συναύξεσθαι	αὐτοῖς τὸν τόπον, εἰ μήτ'
[4, 19]	ἕτερον τὸ νῦν, ᾗ δὲ	συνδεῖ,	αἰεὶ τὸ αὐτό, ὥσπερ ἐπὶ
[4, 3]	ὄντων (οὐδὲν γὰρ ἐξ αὐτοῦ	συνέστηκεν)	οὔτε ὡς εἶδος καὶ λόγος
[4, 19]	ἐστιν συνέχεια χρόνου, ὥσπερ ἐλέχθη·	συνέχει	γὰρ τὸν χρόνον τὸν παρεληλυθότα
[4, 17]	καὶ γὰρ ἡ στιγμὴ καὶ	συνέχει	τὸ μῆκος καὶ ὁρίζει· ἔστι
[4, 6]	σκοποίη καὶ μὴ κεχωρισμένῳ ἀλλὰ	συνεχεῖ.	ὥσπερ γὰρ εἰ ἀλλοιοῦται, ἔστι
[4, 19]	αὐτῶν. Τὸ δὲ νῦν ἐστιν	συνέχεια	χρόνου, ὥσπερ ἐλέχθη· συνέχει γὰρ
[4, 16]	εἴς τι καὶ πᾶν μέγεθος	συνεχές,	ἀκολουθεῖ τῷ μεγέθει ἡ κίνησις·
[4, 7]	κατ' ἐνέργειαν. διὸ ὅταν μὲν	συνεχὲς	ᾖ τὸ ὁμοιομερές, κατὰ δύναμιν
[4, 8]	πᾶν σῶμα ὥστε εἶναι μὴ	συνεχές,	καθάπερ λέγουσιν Δημόκριτος καὶ Λεύκιππος
[4, 16]	γὰρ τὸ τὸ μέγεθος εἶναι	συνεχὲς	καὶ ἡ κίνησίς ἐστιν συνεχής,
[4, 6]	τὰ ἔσχατα τῶν ἁπτομένων. καὶ	συνεχὲς	μὲν ὂν οὐκ ἐν ἐκείνῳ
[4, 14]	οὔτε ἂν ἐφ' ἓν ᾖ	συνεχὲς	οὔτε ἂν ἐπὶ πλείω· τὸ
[4, 13]	φέρεσθαι αὐτοὶ ἄνω φέρουσι τὸ	συνεχές,	οὕτω τὸ κενὸν ἄνω φέρει.
[4, 6]	διῃρημένον ᾖ τὸ περιέχον ἀλλὰ	συνεχές,	οὐχ ὡς ἐν τόπῳ λέγεται
[4, 18]	χρόνος, τῷ καὶ ποσὰ καὶ	συνεχῆ	καὶ διαιρετὰ εἶναι· διὰ μὲν
[4, 16]	συνεχὲς καὶ ἡ κίνησίς ἐστιν	συνεχής,	διὰ δὲ τὴν κίνησιν ὁ
[4, 18]	καὶ βραχύς. ᾗ μὲν γὰρ	συνεχής,	μακρὸς καὶ βραχύς, ᾗ δὲ
[4, 19]	ὁ κατακλυσμὸς {γέγονε} νῦν· καίτοι	συνεχὴς	ὁ χρόνος εἰς αὐτά, ἀλλ'
[4, 18]	τὸ πρότερον καὶ ὕστερον, καὶ	συνεχής	(συνεχοῦς γάρ) φανερόν. Ἐλάχιστος δὲ
[4, 17]	φερόμενον, οἷον μονὰς ἀριθμοῦ. καὶ	συνεχής	τε δὴ ὁ χρόνος τῷ
[4, 20]	διὸ κινήσεώς ἐστιν ἁπλῶς ἀριθμὸς	συνεχοῦς,	ἀλλ' οὐ τινός. ἀλλ' ἔστι
[4, 18]	πρότερον καὶ ὕστερον, καὶ συνεχής	(συνεχοῦς	γάρ) φανερόν. Ἐλάχιστος δὲ ἀριθμὸς
[4, 8]	τοῦ παντὸς σώματός ἐστιν ὄντος	συνεχοῦς.	οὗτοι μὲν οὖν οὐ κατὰ
[4, 10]	δῆλον καὶ ἐν ταῖς τῶν	συνεχῶν	δίναις, ὥσπερ καὶ ἐν ταῖς
[4, 13]	τὸ κοῖλον, ἀλλ' ὃ ἦν	συνήχθη,	καὶ τοῦ πυρὸς ὅ τι
[4, 10]	τὰ ἐνόντα ἐκπυρηνίζειν (οἷον ὕδατος	συνθλιβομένου	τὸν ἐνόντα ἀέρα) καὶ αὐξάνεσθαι
[4, 13]	ἔστι μανὸν καὶ πυκνόν, οὐδὲ	συνιέναι	καὶ πιλεῖσθαι οἷόν τε· εἰ
[4, 8]	ἄλλον δ' ὅτι φαίνεται ἔνια	συνιόντα	καὶ πιλούμενα, οἷον καὶ τὸν
[4, 8]	ὡς εἰς τὰ ἐνόντα κενὰ	συνιόντος	τοῦ πυκνουμένου σώματος. ἔτι δὲ
[4, 15]	ἅμα. ἡ δὲ τοῦ ὅλου	σφαῖρα	ἔδοξε μὲν τοῖς εἰποῦσιν εἶναι
[4, 15]	καὶ ἐν τῇ τοῦ ὅλου	σφαίρᾳ·	ἔστιν δ' εὐηθικώτερον τὸ εἰρημένον
[4, 15]	εἶναί φασιν, οἱ δὲ τὴν	σφαῖραν	αὐτήν. καίτοι τῆς περιφορᾶς καὶ
[4, 20]	ὁ χρόνος εἶναι ἡ τῆς	σφαίρας	κίνησις, ὅτι ταύτῃ μετροῦνται αἱ
[4, 4]	πέρας καὶ τὰ πάθη τῆς	σφαίρας,	λείπεται οὐδὲν παρὰ τὴν ὕλην.
[4, 1]	ποῦ γάρ ἐστι τραγέλαφος ἢ	σφίγξ;	καὶ τῆς κινήσεως ἡ κοινὴ
[4, 6]	τούτων τί ἐστιν ὁ τόπος.	σχεδὸν	γὰρ τέτταρά ἐστιν ὧν ἀνάγκη
[4, 8]	εἶναι οἱ δ' οὔ φασι,	σχεδὸν	τοιαῦτα καὶ τοσαῦτά ἐστιν. ~Πρὸς
[4, 20]	τῇ αὐτῇ διαιρέσει καὶ μιᾷ.	σχῆμα	γὰρ τὸ μὲν τοιόνδε κύκλος,
[4, 20]	ἰσόπλευρον καὶ τὸ σκαληνές, καίτοι	σχῆμά	γε ταὐτό, ὅτι τρίγωνα ἄμφω·
[4, 20]	ἰσόπλευρον, τὸ δὲ τοιόνδε σκαληνές.	σχῆμα	μὲν οὖν τὸ αὐτό, καὶ
[4, 11]	ἐὰν τἆλλα ὁμοίως ἔχῃ {τοῖς	σχήμασι}	θᾶττον φερόμενα τὸ ἴσον χωρίον,
[4, 11]	ἰσχύϊ τὸ μεῖζον· ἢ γὰρ	σχήματι	διαιρεῖ, ἢ ῥοπῇ ἣν ἔχει
[4, 20]	διαφορᾷ διαφέρει· τοιγαροῦν ἕτερα τρίγωνα·	σχήματος	δὲ οὔ, ἀλλ' ἐν τῇ
[4, 2]	παρὰ τὰ σώματα, καὶ πᾶν	σῶμα	αἰσθητὸν ἐν τόπῳ, διὰ τούτων
[4, 8]	διάστημα ἐν ᾧ μηδέν ἐστι	σῶμα	αἰσθητόν· οἰόμενοι δὲ τὸ ὂν
[4, 10]	ἀχώριστον. τὸ γὰρ κενὸν οὐ	σῶμα	ἀλλὰ σώματος διάστημα βούλεται εἶναι·
[4, 9]	δῆλον ὅτι εἰ μὲν δέχοιτο	σῶμα	ἁπτόν, κενόν, εἰ δὲ μή,
[4, 7]	οὔτε διάστημά τι εἶναι σωματικόν	(σῶμα	γὰρ τὸ μεταξὺ τοῦ τόπου
[4, 3]	ἀσωμάτων· μέγεθος μὲν γὰρ ἔχει,	σῶμα	δ' οὐδέν· ἔστι δὲ τὰ
[4, 9]	ἔστι σῶμα, οὐδὲν εἶναι ἐνταῦθα.	σῶμα	δὲ πάλιν ἅπαν οἴονται εἶναι
[4, 12]	τοῦτο μὲν ἀδύνατον (οὐδὲν γὰρ	σῶμα)	διὰ δὲ τοῦ κύβου τὸ
[4, 8]	κενοῦ· τὴν μὲν γὰρ τροφὴν	σῶμα	εἶναι, δύο δὲ σώματα ἀδύνατον
[4, 3]	ὁρίζεται σῶμα πᾶν. ἀδύνατον δὲ	σῶμα	εἶναι τὸν τόπον· ἐν ταὐτῷ
[4, 9]	σῶμα οἴονται εἶναι, πᾶν δὲ	σῶμα	ἐν τόπῳ, κενὸν δὲ ἐν
[4, 3]	εἰς ἄπειρον. ἔτι ὥσπερ ἅπαν	σῶμα	ἐν τόπῳ, οὕτω καὶ ἐν
[4, 11]	φέρηται. ἐὰν τοίνυν μηδὲν ᾖ	σῶμα	ἐν τῷ Ζ, ἔτι θᾶττον.
[4, 11]	κενόν· ἔσται γάρ τι ἀνάλογον	σῶμα	ἕτερον πρὸς ἕτερον ὡς χρόνος
[4, 7]	εἴ γε μηδὲν αὐτὸν περιέχει	σῶμα·	ἐφ' ᾧ δὲ κινεῖται, ταύτῃ
[4, 7]	μὲν καθ' αὑτά (οἷον πᾶν	σῶμα	ἢ κατὰ φορὰν ἢ κατ'
[4, 11]	γὰρ τὸ αὐτὸ βάρος καὶ	σῶμα	θᾶττον φερόμενον διὰ δύο αἰτίας,
[4, 7]	ἐν τόπῳ, ἀλλὰ τὸ κινητὸν	σῶμα.	καὶ φέρεται δὴ εἰς τὸν
[4, 10]	ἢ πᾶν εἶναι ἀναγκαῖον τὸ	σῶμα	κενόν, εἰ πάντῃ αὐξάνεται καὶ
[4, 9]	δ' αἴτιον ὅτι τὸ ὂν	σῶμα	οἴονται εἶναι, πᾶν δὲ σῶμα
[4, 11]	οἰσθήσεται τὸ εἰστεθὲν εἰς αὐτὸ	σῶμα;	οὐ γὰρ δὴ εἰς ἅπαν.
[4, 9]	ὥστ' εἴ που μὴ ἔστι	σῶμα,	οὐδὲν εἶναι ἐνταῦθα. σῶμα δὲ
[4, 3]	πλάτος καὶ βάθος, οἷς ὁρίζεται	σῶμα	πᾶν. ἀδύνατον δὲ σῶμα εἶναι
[4, 7]	οὖν σώματι ἔστι τι ἐκτὸς	σῶμα	περιέχον αὐτό, τοῦτο ἔστιν ἐν
[4, 3]	οὕτω καὶ ἐν τόπῳ ἅπαντι	σῶμα·	πῶς οὖν ἐροῦμεν περὶ τῶν
[4, 11]	ἐν κεχωρισμένῳ τόπῳ καὶ ὑπομένοντι	σῶμά	τι· τὸ γὰρ μέρος, ἂν
[4, 4]	τῷ αὐτῷ τόπῳ τὸ γενόμενον	σῶμα·	τίς οὖν ἡ φθορά; ἐξ
[4, 6]	περιεχομένῳ> λέγω δὲ τὸ περιεχόμενον	σῶμα	τὸ κινητὸν κατὰ φοράν. δοκεῖ
[4, 6]	ὡς ὄν τι παρὰ τὸ	σῶμα	τὸ μεθιστάμενον. τὸ δ' οὐκ
[4, 11]	λεπτότερον τὸ ἐφ' ᾧ Ζ	σῶμα	τοῦ Δ, ὅσῳ ὑπερέχει τὸ
[4, 12]	οὖν διοίσει τὸ τοῦ κύβου	σῶμα	τοῦ ἴσου κενοῦ καὶ τόπου;
[4, 6]	ἔστιν, ἀλλὰ τὸ τυχὸν ἐμπίπτει	σῶμα	τῶν μεθισταμένων καὶ ἅπτεσθαι πεφυκότων.
[4, 8]	δὲ τὸ ὂν ἅπαν εἶναι	σῶμα	φασίν, ἐν ᾧ ὅλως μηδέν
[4, 9]	ἐν ᾧ τόπῳ μηδέν ἐστι	σῶμα,	ὥστ' εἴ που μὴ ἔστι
[4, 8]	ὄν, ὃ διαλαμβάνει τὸ πᾶν	σῶμα	ὥστε εἶναι μὴ συνεχές, καθάπερ
[4, 12]	τί δεῖ ποιεῖν τόπον τοῖς	σώμασιν	παρὰ τὸν ἑκάστου ὄγκον, εἰ
[4, 8]	τροφὴν σῶμα εἶναι, δύο δὲ	σώματα	ἀδύνατον ἅμα εἶναι. μαρτύριον δὲ
[4, 3]	τὰ μὲν τῶν αἰσθητῶν στοιχεῖα	σώματα,	ἐκ δὲ τῶν νοητῶν οὐδὲν
[4, 10]	οὐ σώματι, ἢ ἐνδέχεται δύο	σώματα	ἐν ταὐτῷ εἶναι (ἀπορίαν οὖν
[4, 7]	στιγμῆς εἶναι τόπον, οὔτε δύο	σώματα	ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, οὔτε
[4, 4]	κοινός, ἐν ᾧ ἅπαντα τὰ	σώματά	ἐστιν, ὁ δ' ἴδιος, ἐν
[4, 3]	ταὐτῷ γὰρ ἂν εἴη δύο	σώματα.	ἔτι εἴπερ ἔστι σώματος τόπος
[4, 2]	τι ὁ τόπος παρὰ τὰ	σώματα,	καὶ πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἐν
[4, 12]	μεθιστάμενος, ὃ καὶ τὰ ἄλλα	σώματα	πάντ' ἔχει. ὥστ' εἰ τοῦ
[4, 10]	φάσκουσιν εἶναί τι παρὰ τὰ	σώματα	τὰ ἐμπίπτοντα καὶ τοῖς τὸ
[4, 10]	ὄντος διαστήματος χωριστοῦ παρὰ τὰ	σώματα	τὰ κινούμενα. καὶ τοῦτο δῆλον
[4, 8]	ἂν καὶ ὁποσαοῦν εἶναι ἅμα	σώματα·	τὴν γὰρ διαφοράν, δι' ἣν
[4, 7]	τὰ πέρατα. Ὧι μὲν οὖν	σώματι	ἔστι τι ἐκτὸς σῶμα περιέχον
[4, 12]	καὶ αἰεὶ δὴ ἐν παντὶ	σώματι	ἔχοντι μετάστασιν, ἐφ' ὃ πέφυκε
[4, 10]	οὐκ αὐξάνεται ὁτιοῦν, ἢ οὐ	σώματι,	ἢ ἐνδέχεται δύο σώματα ἐν
[4, 5]	σώματι (ἡ ἐπιφάνεια γὰρ ἐν	σώματι)	ἡ δ' ἐπιστήμη ἐν ψυχῇ·
[4, 5]	ἐνδέχεται. οἷον τὸ λευκὸν ἐν	σώματι	(ἡ ἐπιφάνεια γὰρ ἐν σώματι)
[4, 6]	ἡ ὄψις ἢ ἐν τῷ	σώματι	ἡ χείρ, ὅταν δὲ διῃρημένον,
[4, 5]	λευκὸν ἐν ἀνθρώπῳ ὅτι ἐν	σώματι,	καὶ ἐν τούτῳ ὅτι ἐν
[4, 5]	ἕξις, τὸ δὲ θερμὸν ἐν	σώματι	ὡς πάθος. ὥστε οὐκ ἀνάγκη
[4, 9]	τόδε τι μηδ' οὐσία τις	σωματική.	διό φασίν τινες εἶναι τὸ
[4, 7]	τόπῳ, οὔτε διάστημά τι εἶναι	σωματικόν	(σῶμα γὰρ τὸ μεταξὺ τοῦ
[4, 3]	τοιαύτην ἔχοντα φύσιν, οὔτε τῶν	σωματικῶν	οὔτε τῶν ἀσωμάτων· μέγεθος μὲν
[4, 6]	ὁ δὲ τόπος τοῦ περιέχοντος	σώματος.	διὰ δὲ τὸ μεταβάλλειν πολλάκις
[4, 10]	γὰρ κενὸν οὐ σῶμα ἀλλὰ	σώματος	διάστημα βούλεται εἶναι· διὸ καὶ
[4, 9]	γὰρ τόπον εἶναι ἐν ᾧ	σώματος	ἔστι διάστημα ἁπτοῦ. ἀλλ' οὖν
[4, 8]	εἴ τι ἔξω τοῦ παντὸς	σώματός	ἐστιν ὄντος συνεχοῦς. οὗτοι μὲν
[4, 11]	κατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ ἐμποδίζοντος	σώματος.	ἔστω γὰρ τὸ μὲν Β
[4, 8]	ἐνόντα κενὰ συνιόντος τοῦ πυκνουμένου	σώματος.	ἔτι δὲ καὶ ἡ αὔξησις
[4, 3]	τί ἐστι, πότερον ὄγκος τις	σώματος	ἤ τις ἑτέρα φύσις· ζητητέον
[4, 6]	τεττάρων, τὸ πέρας τοῦ περιέχοντος	σώματος	καθ' ὃ συνάπτει τῷ περιεχομένῳ>
[4, 7]	τὸ τυχόν, ἀλλ' οὐ διάστημα	σώματος)	καὶ ἔστιν ὁ τόπος καὶ
[4, 6]	αὑτό, οἷον τὰ μόρια τοῦ	σώματος	καὶ ὁ ἐν τῷ πλοίῳ
[4, 9]	τρόπον τὸ μὴ πλῆρες αἰσθητοῦ	σώματος	κατὰ τὴν ἁφήν· αἰσθητὸν δ'
[4, 6]	μὲν γὰρ χεὶρ μετὰ τοῦ	σώματος	κινεῖται, τὸ δὲ ὕδωρ ἐν
[4, 6]	διάστημα παρὰ τὸ τοῦ ἐγγιγνομένου	σώματος	μέγεθος. τούτων δ' ὅτι οὐκ
[4, 11]	ἔστιν τι οἷον τόπος ἐστερημένος	σώματος,	ὅταν ᾖ κενόν, ποῦ οἰσθήσεται
[4, 2]	κενὸν τόπος ἂν εἴη ἐστερημένος	σώματος.	ὅτι μὲν οὖν ἐστί τι
[4, 16]	σκότος καὶ μηδὲν διὰ τοῦ	σώματος	πάσχωμεν, κίνησις δέ τις ἐν
[4, 7]	ἔσχατον καὶ ἁπτόμενον τοῦ κινητοῦ	σώματος	{πέρας ἠρεμοῦν} καὶ διὰ τοῦτο
[4, 10]	τόπον εἶναι, εἰ ἔστιν, ἐστερημένον	σώματος,	τόπος δὲ καὶ πῶς ἔστι
[4, 3]	δύο σώματα. ἔτι εἴπερ ἔστι	σώματος	τόπος καὶ χώρα, δῆλον ὅτι
[4, 13]	καὶ ψυχροῦ. ἔστι δὲ καὶ	σώματος	ὕλη καὶ μεγάλου καὶ μικροῦ
[4, 9]	εἶναι τὸ κενὸν τὴν τοῦ	σώματος	ὕλην (οἵπερ καὶ τὸν τόπον
[4, 11]	λόγον ᾧ ὑπερέχεται ὑπὸ τοῦ	σώματος,	ὥσπερ οὐδὲ τὸ μηδὲν πρὸς
[4, 2]	δὲ αἱ φοραὶ τῶν φυσικῶν	σωμάτων	καὶ ἁπλῶν, οἷον πυρὸς καὶ
[4, 2]	τόπον τοῦτον ἄλλο τι τῶν	σωμάτων	κατέχει· τοῦτο δὴ τῶν ἐγγιγνομένων
[4, 11]	φύσιν ἔστιν ἑκάστῳ τῶν φυσικῶν	σωμάτων	κίνησις, οὐδὲ τῶν ἄλλων ἔσται
[4, 4]	τοῦ ἀέρος, καὶ τῶν ἄλλων	σωμάτων	ὁμοίως, ὥστε οὔτε μόριον οὔθ'
[4, 8]	οὐκ ἔστι διάστημα ἕτερον τῶν	σωμάτων,	οὔτε χωριστὸν οὔτε ἐνεργείᾳ ὄν,
[4, 4]	τὸ πρῶτον περιέχον ἕκαστον τῶν	σωμάτων,	πέρας τι ἂν εἴη, ὥστε
[4, 6]	τοῖς οἰκείοις τόποις ἕκαστον τῶν	σωμάτων,	τοῦτο δὲ ποιεῖν ἢ ἄνω
[4, 11]	ἑκάστου φορά τις τῶν ἁπλῶν	σωμάτων	φύσει, οἷον τῷ πυρὶ μὲν
[4, 7]	χωρισθῇ μὲν ἅπτηται δ' ὥσπερ	σωρός,	κατ' ἐνέργειαν. καὶ τὰ μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/08/2007