Livre, Chap.
[4, 14]	τούτων καὶ ὁ ἄπειρος καὶ	ὁ	ἀεὶ λαμβανόμενος χρόνος σύγκειται. τὸ
[4, 8]	δεῖ δεικνύναι, ὅτι ἐστί τι	ὁ	ἀήρ, ἀλλ' ὅτι οὐκ ἔστι
[4, 12]	μεθίστατο τῷ ξυλίνῳ κύβῳ μηδ'	ὁ	ἀήρ, ἀλλὰ πάντῃ διῄεσαν δι'
[4, 6]	μεγεθῶν. συμβάλλεται δέ τι καὶ	ὁ	ἀὴρ δοκῶν ἀσώματος εἶναι· φαίνεται
[4, 8]	ἀσκοὺς καὶ δεικνύντες ὡς ἰσχυρὸς	ὁ	ἀήρ, καὶ ἐναπολαμβάνοντες ἐν ταῖς
[4, 6]	ἐν ᾧ γὰρ ἔστιν, ἀντιμεθίσταται	ὁ	ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ ἢ
[4, 13]	ἐκ μεγέθους. ὁμοίως τοίνυν κἂν	ὁ	ἀὴρ πολὺς ὢν ἐν ἐλάττονι
[4, 8]	ἐπιδεικνύουσι γὰρ ὅτι ἐστίν τι	ὁ	ἀήρ, στρεβλοῦντες τοὺς ἀσκοὺς καὶ
[4, 6]	φαμὲν εἶναι (εἰ γὰρ πᾶς	ὁ	ἀὴρ τόπος, οὐκ ἂν ἴσος
[4, 5]	αὐτός τε γὰρ ἐν αὑτῷ	ὁ	ἀμφορεὺς ἔσται, εἰ οὗ ἡ
[4, 5]	ὅλον. ἄλλον δὲ τρόπον ὡς	ὁ	ἄνθρωπος ἐν ζῴῳ καὶ ὅλως
[4, 14]	ἔστιν. ἐκ δὲ τούτων καὶ	ὁ	ἄπειρος καὶ ὁ ἀεὶ λαμβανόμενος
[4, 20]	(οὐ γὰρ διαφέρει ἀριθμοῦ διαφορᾷ	ὁ	ἀριθμὸς αὐτῶν) δεκὰς δ' οὐχ
[4, 20]	πανταχοῦ ὁ αὐτός, ὅτι καὶ	ὁ	ἀριθμὸς εἷς καὶ ὁ αὐτὸς
[4, 18]	γὰρ νῦν ἕτερα. ἔστι δὲ	ὁ	ἀριθμὸς εἷς μὲν καὶ ὁ
[4, 20]	χρόνος ὁ αὐτός, εἴπερ καὶ	{ὁ	ἀριθμὸς} ἴσος καὶ ἅμα, τῆς
[4, 20]	ἡ ὁμαλὴς μέτρον μάλιστα, ὅτι	ὁ	ἀριθμὸς ὁ ταύτης γνωριμώτατος. ἀλλοίωσις
[4, 17]	καὶ ἡ φορά, οὕτως καὶ	ὁ	ἀριθμὸς ὁ τοῦ φερομένου καὶ
[4, 18]	ἐστιν οὐχ ᾧ ἀριθμοῦμεν ἀλλ'	ὁ	ἀριθμούμενος, οὗτος δὲ συμβαίνει πρότερον
[4, 20]	δ' ἵπποι, ἑκάτεροι δ' ἑπτά,	ὁ	αὐτὸς ἀριθμός. οὕτω δὲ καὶ
[4, 11]	κάτω καὶ περὶ τοῦ κενοῦ	ὁ	αὐτὸς ἁρμόσει λόγος εἰκότως· τὸ
[4, 20]	χρόνοι ἂν εἶεν· ἢ οὔ;	ὁ	αὐτὸς γὰρ χρόνος καὶ εἷς
[4, 18]	ταχὺς καὶ βραδὺς οὐδείς. καὶ	ὁ	αὐτὸς δὲ πανταχοῦ ἅμα· πρότερον
[4, 19]	ἔσται καὶ χρόνος εἷς καὶ	ὁ	αὐτός, εἰ δὲ μή, οὐκ
[4, 20]	δ' ἀλλοίωσις· ὁ μέντοι χρόνος	ὁ	αὐτός, εἴπερ καὶ {ὁ ἀριθμὸς}
[4, 6]	ὅλον τὸ ἀγγεῖον μεθίστηται, ἀλλ'	ὁ	αὐτός· ἐν ᾧ γὰρ ἔστιν,
[4, 18]	ὁ ἀριθμὸς εἷς μὲν καὶ	ὁ	αὐτὸς ὁ τῶν ἑκατὸν ἵππων
[4, 20]	ὀρθῶς καὶ ὅτι ἀριθμὸς μὲν	ὁ	αὐτὸς ὁ τῶν προβάτων καὶ
[4, 18]	πρότερον δὲ καὶ ὕστερον οὐχ	ὁ	αὐτός, ὅτι καὶ ἡ μεταβολὴ
[4, 20]	χωρίς, ὁ δὲ χρόνος πανταχοῦ	ὁ	αὐτός, ὅτι καὶ ὁ ἀριθμὸς
[4, 20]	τὸ αὐτό. καὶ ἀριθμὸς δὴ	ὁ	αὐτός (οὐ γὰρ διαφέρει ἀριθμοῦ
[4, 20]	καὶ ὁ ἀριθμὸς εἷς καὶ	ὁ	αὐτὸς πανταχοῦ ὁ τῶν ἴσων
[4, 19]	ἔστι κίνησις; ἄλλος οὖν ἢ	ὁ	αὐτὸς πολλάκις; δῆλον ὅτι ὡς
[4, 17]	(ὁ δ' ἅμα πᾶς χρόνος	ὁ	αὐτός· τὸ γὰρ νῦν τὸ
[4, 20]	τῶν κινήσεων τῶν ἅμα περαινομένων	ὁ	αὐτὸς χρόνος, ἀλλ' ἡ μὲν
[4, 13]	τοῦτ' ἀδύνατον κινηθῆναι· λόγος δ'	ὁ	αὐτός, ὥσπερ ὅτι ἐν τῷ
[4, 12]	δ' οὐδαμοῦ ἐντὸς τοῦ κόσμου·	ὁ	γὰρ ἀὴρ ἔστιν τι, οὐ
[4, 3]	ἐπιφανείας καὶ τῶν λοιπῶν περάτων·	ὁ	γὰρ αὐτὸς ἁρμόσει λόγος· ὅπου
[4, 7]	τοῦτο ἐν τῷ οὐρανῷ πάντα·	ὁ	γὰρ οὐρανὸς τὸ πᾶν ἴσως.
[4, 7]	γὰρ ὕδωρ δυνάμει ἀήρ ἐστιν,	ὁ	δ' ἀὴρ δυνάμει ὕδωρ ἄλλον
[4, 7]	τὸ μὲν ὕδωρ ὕλη ἀέρος,	ὁ	δ' ἀὴρ οἷον ἐνέργειά τις
[4, 7]	οὗτος δ' ἐν τῷ αἰθέρι,	ὁ	δ' αἰθὴρ ἐν τῷ οὐρανῷ,
[4, 17]	καὶ ἄλλη, καὶ ὁ χρόνος	(ὁ	δ' ἅμα πᾶς χρόνος ὁ
[4, 17]	μόνον ἐστὶν οὗ ἐστιν πέρατα,	ὁ	δ' ἀριθμὸς ὁ τῶνδε τῶν
[4, 10]	αὐξάνεται καὶ αὐξάνεται διὰ κενοῦ.	ὁ	δ' αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ
[4, 11]	οὐ γὰρ δὴ εἰς ἅπαν.	ὁ	δ' αὐτὸς λόγος καὶ πρὸς
[4, 4]	ᾧ ἅπαντα τὰ σώματά ἐστιν,	ὁ	δ' ἴδιος, ἐν ᾧ πρώτῳ
[4, 5]	αὐτὸς οἶνος ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνος,	ὁ	δ' οἶνος ἐνέσται ἐν τῷ
[4, 7]	δ' αἰθὴρ ἐν τῷ οὐρανῷ,	ὁ	δ' οὐρανὸς οὐκέτι ἐν ἄλλῳ.
[4, 7]	αὔξησιν κινητὸν καθ' αὑτό που,	ὁ	δ' οὐρανός, ὥσπερ εἴρηται, οὔ
[4, 5]	ἕνα μὲν δὴ τρόπον ὡς	ὁ	δάκτυλος ἐν τῇ χειρὶ καὶ
[4, 5]	ὄντα, ὥς γε ἐν ἀνθρώπῳ	(ὁ	δὲ ἀμφορεὺς καὶ ὁ οἶνος
[4, 19]	καὶ οἱ μὲν σοφώτατον ἔλεγον,	ὁ	δὲ Πυθαγόρειος Πάρων ἀμαθέστατον, ὅτι
[4, 6]	χωριστὴ τοῦ πράγματος οὔτε περιέχει,	ὁ	δὲ τόπος ἄμφω. εἰ τοίνυν
[4, 6]	ἦν ἀήρ, τοῦτο νῦν ὕδωρ,	ὁ	δὲ τόπος ὅτι οὗ ἦν
[4, 6]	τὸ μὲν εἶδος τοῦ πράγματος,	ὁ	δὲ τόπος τοῦ περιέχοντος σώματος.
[4, 5]	ἐν αὑτῷ, οὐδ' ὁ οἶνος·	ὁ	δὲ τοῦ οἴνου ἀμφορεὺς ἔσται·
[4, 18]	γεγενημένη καὶ ἡ μέλλουσα ἑτέρα,	ὁ	δὲ χρόνος ἀριθμός ἐστιν οὐχ
[4, 20]	πάντα (ἐν τόπῳ γὰρ πάντα)	ὁ	δὲ χρόνος καὶ ἡ κίνησις
[4, 19]	εἶναι τὸ μετρεῖσθαί ἐστι χρόνῳ,	ὁ	δὲ χρόνος κινήσεως καὶ ἠρεμίας
[4, 15]	αὐτὸ τὸ κινούμενον καὶ μεταβάλλον·	ὁ	δὲ χρόνος ὁμοίως καὶ πανταχοῦ
[4, 14]	τὸ ὅλον ἐκ τῶν μερῶν·	ὁ	δὲ χρόνος οὐ δοκεῖ συγκεῖσθαι
[4, 15]	δὲ τὸ ἐν πολλῷ ὀλίγον·	ὁ	δὲ χρόνος οὐχ ὥρισται χρόνῳ,
[4, 20]	μὲν κινήσεις ἕτεραι καὶ χωρίς,	ὁ	δὲ χρόνος πανταχοῦ ὁ αὐτός,
[4, 16]	ἀριθμὸν λέγομεν, καὶ ᾧ ἀριθμοῦμεν)	ὁ	δὴ χρόνος ἐστὶν τὸ ἀριθμούμενον
[4, 18]	γὰρ κατὰ μὲν ἀριθμόν ἐστιν	ὁ	εἷς ἢ οἱ δύο, κατὰ
[4, 14]	περιέχει, τὸ δὲ περιέχεται, ὥσπερ	ὁ	ἐλάττων χρόνος ὑπὸ τοῦ πλείονος)
[4, 6]	τὰ μόρια τοῦ σώματος καὶ	ὁ	ἐν τῷ πλοίῳ ἧλος, τὰ
[4, 11]	τὴν τὸ Δ, καὶ ἔσται	ὁ	ἐφ' ᾧ Γ χρόνος διπλάσιος
[4, 20]	αὐτὸς γὰρ χρόνος καὶ εἷς	ὁ	ἴσος καὶ ἅμα· εἴδει δὲ
[4, 19]	Ἰλίῳ γέγονεν οὐ νῦν, οὐδ'	ὁ	κατακλυσμὸς {γέγονε} νῦν· καίτοι συνεχὴς
[4, 12]	δι' αὐτοῦ. ἀλλὰ μὴν καὶ	ὁ	κύβος γε ἔχει τοσοῦτον μέγεθος,
[4, 12]	ἔτι δὲ φανερὸν ὅτι τοῦτο	ὁ	κύβος ἕξει καὶ μεθιστάμενος, ὃ
[4, 12]	κύβον, ἐκστήσεται τοσοῦτον ὕδωρ ὅσος	ὁ	κύβος, οὕτω καὶ ἐν ἀέρι·
[4, 19]	τοῦ μέλλοντος, ἔχοι ἂν ὥσπερ	ὁ	κύκλος ἐν τῷ αὐτῷ πως
[4, 5]	ὅτι ἕτερον, δῆλον· ἄλλος γὰρ	ὁ	λόγος τοῦ ἐν ᾧ καὶ
[4, 5]	ὅτι μάλιστα ἐν ἀλλήλοις εἶεν,	ὁ	μὲν ἀμφορεὺς δέξεται τὸν οἶνον
[4, 18]	γάρ) φανερόν. Ἐλάχιστος δὲ ἀριθμὸς	ὁ	μὲν ἁπλῶς ἐστὶν ἡ δυάς·
[4, 18]	διὰ τὸ ὁρίζεσθαι ὑπ' ἀλλήλων·	ὁ	μὲν γὰρ χρόνος ὁρίζει τὴν
[4, 4]	κατ' ἄλλο λέγεται, καὶ τόπος	ὁ	μὲν κοινός, ἐν ᾧ ἅπαντα
[4, 5]	καὶ ἐπιστήμων ὅτι τὸ λογιστικόν.	ὁ	μὲν οὖν ἀμφορεὺς οὐκ ἔσται
[4, 20]	μὲν φορὰ ἡ δ' ἀλλοίωσις·	ὁ	μέντοι χρόνος ὁ αὐτός, εἴπερ
[4, 12]	τὸν ἑκάστου ὄγκον, εἰ ἀπαθὲς	ὁ	ὄγκος; οὐδὲν γὰρ συμβάλλεται, εἰ
[4, 6]	ὕδωρ ἢ ἐν τῷ κεραμίῳ	ὁ	οἶνος· ἡ μὲν γὰρ χεὶρ
[4, 5]	οὐκ ἔσται ἐν αὑτῷ, οὐδ'	ὁ	οἶνος· ὁ δὲ τοῦ οἴνου
[4, 5]	οὗ δεκτικόν, οἷον, εἰ οἴνου,	ὁ	οἶνος. ὅτι μὲν οὖν ἀδύνατον
[4, 5]	ἀνθρώπῳ (ὁ δὲ ἀμφορεὺς καὶ	ὁ	οἶνος χωρὶς μὲν ὄντα οὐ
[4, 7]	ἔστι δ' ὁ τόπος οὐχ	ὁ	οὐρανός, ἀλλὰ τοῦ οὐρανοῦ τι
[4, 19]	ἡ κέγχρος ἔστιν, ἔστι καὶ	ὁ	οὐρανός. ἀλλὰ τοῦτο μὲν συμβέβηκεν,
[4, 19]	πράγματα ἐν ὁτῳοῦν ἔσται, καὶ	ὁ	οὐρανὸς ἐν τῇ κέγχρῳ· ὅτε
[4, 13]	πύκνωσις καὶ μάνωσις, ἢ κυμανεῖ	ὁ	οὐρανός, ἢ αἰεὶ ἴσον ὕδωρ
[4, 7]	συμβεβηκός, οἷον ἡ ψυχὴ καὶ	ὁ	οὐρανός· τὰ γὰρ μόρια ἐν
[4, 6]	ἀκίνητος εἶναι ὁ τόπος· διὸ	ὁ	πᾶς μᾶλλον ποταμὸς τόπος, ὅτι
[4, 13]	μεταβάλλειν ἐξ ἀέρος ὕδωρ, ἵνα	ὁ	πᾶς ὄγκος τοῦ ὅλου ἴσος
[4, 6]	μᾶλλον ποταμὸς τόπος, ὅτι ἀκίνητος	ὁ	πᾶς. ὥστε τὸ τοῦ περιέχοντος
[4, 19]	ὅλην (ὥσπερ καὶ τὸ μῆκος	ὁ	πῆχυς τῷ ὁρίσαι τι μέγεθος
[4, 6]	γε ἴσος εἶναι, τοιοῦτος δ'	ὁ	πρῶτος ἐν ᾧ ἐστιν) ὅταν
[4, 20]	μέτρον μάλιστα, ὅτι ὁ ἀριθμὸς	ὁ	ταύτης γνωριμώτατος. ἀλλοίωσις μὲν οὖν
[4, 17]	τῆς φορᾶς. χρόνος μὲν γὰρ	ὁ	τῆς φορᾶς ἀριθμός, τὸ νῦν
[4, 17]	ἀριθμὸς ὁ τοῦ φερομένου καὶ	ὁ	τῆς φορᾶς. χρόνος μὲν γὰρ
[4, 6]	ἀγγεῖον τόπος μεταφορητός, οὕτως καὶ	ὁ	τόπος ἀγγεῖον ἀμετακίνητον. διὸ ὅταν
[4, 5]	ἡ ὕλη οὔτε τὸ εἶδος	ὁ	τόπος, ἀλλ' ἕτερον. ἐκείνου γάρ
[4, 2]	μόνον δηλοῦσιν ὅτι ἐστί τι	ὁ	τόπος, ἀλλ' ὅτι καὶ ἔχει
[4, 6]	τὰ πέρατα τοῦ ἀγγείου εἶναι	ὁ	τόπος, ἀλλὰ καὶ τὸ μεταξὺ
[4, 7]	περιέχον. ἔτι ἅμα τῷ πράγματι	ὁ	τόπος· ἅμα γὰρ τῷ πεπερασμένῳ
[4, 4]	τόπος. εἰ δ' ἐν αὐτῷ	ὁ	τόπος (δεῖ γάρ, εἴπερ ἢ
[4, 6]	τι εἶναι καὶ χαλεπὸν ληφθῆναι	ὁ	τόπος διά τε τὸ παρεμφαίνεσθαι
[4, 6]	τι τὴν ὕλην) οὕτω καὶ	ὁ	τόπος διὰ τοιαύτης τινὸς εἶναι
[4, 6]	περιέχοντι. βούλεται δ' ἀκίνητος εἶναι	ὁ	τόπος· διὸ ὁ πᾶς μᾶλλον
[4, 2]	αὐτοῦ. ~ὅτι μὲν οὖν ἔστιν	ὁ	τόπος, δοκεῖ δῆλον εἶναι ἐκ
[4, 4]	ὥστε ζητητέος ἐν τοῖς τοιούτοις	ὁ	τόπος. εἰ δ' ἐν αὐτῷ
[4, 6]	κατανοῆσαι ὅτι οὐκ ἂν ἐζητεῖτο	ὁ	τόπος, εἰ μὴ κίνησις ἦν
[4, 4]	εἶδός ἐστιν· ᾗ δὲ δοκεῖ	ὁ	τόπος εἶναι τὸ διάστημα τοῦ
[4, 4]	εἶδος καὶ ἡ μορφὴ ἑκάστου	ὁ	τόπος εἶναι, ᾧ ὁρίζεται τὸ
[4, 4]	εἶναι χαλεπὸν γνωρίσαι τί ἐστιν	ὁ	τόπος, εἴπερ τούτων ὁποτερονοῦν ἐστίν,
[4, 4]	οἱ ἀριθμοί, εἴπερ τὸ μεθεκτικὸν	ὁ	τόπος, εἴτε τοῦ μεγάλου καὶ
[4, 3]	εἰ μήτ' ἐλάττων μήτε μείζων	ὁ	τόπος ἑκάστου. διὰ μὲν οὖν
[4, 4]	μόριον οὔθ' ἕξις ἀλλὰ χωριστὸς	ὁ	τόπος ἑκάστου ἐστί. καὶ γὰρ
[4, 4]	ἢ μορφὴ ἢ ὕλη) ἔσται	ὁ	τόπος ἐν τόπῳ· μεταβάλλει γὰρ
[4, 6]	τῷ ἀγγείῳ) ἅμα δὲ καὶ	ὁ	τόπος ἔσται μεταβάλλων· ὥστ' ἔσται
[4, 5]	δὲ Ζήνων ἠπόρει, ὅτι εἰ	ὁ	τόπος ἐστί τι, ἔν τινι
[4, 6]	εἰ τοίνυν μηδὲν τῶν τριῶν	ὁ	τόπος ἐστίν, μήτε τὸ εἶδος
[4, 19]	τόπῳ ὅτε ἡ κίνησις καὶ	ὁ	τόπος ἔστιν. εἰ γὰρ ἔσται
[4, 4]	εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον, εἰ	ὁ	τόπος ἡ ὕλη ἢ τὸ
[4, 7]	κινεῖται τῶν μορίων γὰρ οὗτος	ὁ	τόπος καὶ ἄνω μὲν καὶ
[4, 10]	δοκεῖ τι εἶναι, ὅτι καὶ	ὁ	τόπος, καὶ διὰ ταὐτά. ἥκει
[4, 6]	πέρας ἀκίνητον πρῶτον, τοῦτ' ἔστιν	ὁ	τόπος. ~καὶ διὰ τοῦτο τὸ
[4, 6]	οὐκ ἂν ἴσος εἴη ἑκάστου	ὁ	τόπος καὶ ἕκαστον, δοκεῖ δέ
[4, 7]	τι εἶναι καὶ οἷον ἀγγεῖον	ὁ	τόπος καὶ περιέχον. ἔτι ἅμα
[4, 7]	οὐ διάστημα σώματος) καὶ ἔστιν	ὁ	τόπος καὶ πού, οὐχ ὡς
[4, 4]	γὰρ δοκεῖ τοιοῦτό τι εἶναι	ὁ	τόπος οἷον τὸ ἀγγεῖον (ἔστι
[4, 4]	ἐξ ἀέρος ὕδωρ γένηται, ἀπόλωλεν	ὁ	τόπος· οὐ γὰρ ἐν τῷ
[4, 1]	πολλὰς ἀπορίας τί ποτ' ἐστὶν	ὁ	τόπος· οὐ γὰρ ταὐτὸν φαίνεται
[4, 3]	εἰ μηδὲ ταύτης ἕτερόν ἐστιν	ὁ	τόπος, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδενός,
[4, 7]	τὸ πᾶν ἴσως. ἔστι δ'	ὁ	τόπος οὐχ ὁ οὐρανός, ἀλλὰ
[4, 2]	ὅτι μὲν οὖν ἐστί τι	ὁ	τόπος παρὰ τὰ σώματα, καὶ
[4, 6]	φανερὸν ἐκ τούτων τί ἐστιν	ὁ	τόπος. σχεδὸν γὰρ τέτταρά ἐστιν
[4, 3]	ἐστί τι παρ' ἕκαστον τούτων	ὁ	τόπος. τί γὰρ ἄν ποτε
[4, 2]	ἦν, ὥστε δῆλον ὡς ἦν	ὁ	τόπος τι καὶ ἡ χώρα
[4, 4]	πέρας. οὕτω μὲν οὖν σκοποῦσιν	ὁ	τόπος τὸ ἑκάστου εἶδός ἐστιν·
[4, 4]	ἢ σέ) εἰ δή ἐστιν	ὁ	τόπος τὸ πρῶτον περιέχον ἕκαστον
[4, 6]	ἔσονται. οὐκ ἔστι δὲ ἄλλος	ὁ	τόπος τοῦ μορίου, ἐν ᾧ
[4, 2]	πρῶτον εἶναι· οὐ γὰρ ἀπόλλυται	ὁ	τόπος τῶν ἐν αὐτῷ φθειρομένων.
[4, 6]	διηπορημένα. ~Τί δέ ποτ' ἐστὶν	ὁ	τόπος, ὧδ' ἂν γένοιτο φανερόν.
[4, 17]	φορά, οὕτως καὶ ὁ ἀριθμὸς	ὁ	τοῦ φερομένου καὶ ὁ τῆς
[4, 19]	ἄλλο δ' ὅταν ὁ χρόνος	ὁ	τούτου ἐγγὺς ᾖ. ἥξει νῦν,
[4, 18]	ὁ τῶν ἑκατὸν ἵππων καὶ	ὁ	τῶν ἑκατὸν ἀνθρώπων, ὧν δ'
[4, 18]	εἷς μὲν καὶ ὁ αὐτὸς	ὁ	τῶν ἑκατὸν ἵππων καὶ ὁ
[4, 20]	εἷς καὶ ὁ αὐτὸς πανταχοῦ	ὁ	τῶν ἴσων καὶ ἅμα. ἐπεὶ
[4, 20]	ὅτι ἀριθμὸς μὲν ὁ αὐτὸς	ὁ	τῶν προβάτων καὶ τῶν κυνῶν,
[4, 17]	ἐστιν πέρατα, ὁ δ' ἀριθμὸς	ὁ	τῶνδε τῶν ἵππων, ἡ δεκάς,
[4, 19]	καὶ τὸ κοῖλον, οὕτως καὶ	ὁ	χρόνος ἀεὶ ἐν ἀρχῇ καὶ
[4, 16]	γὰρ ἡ κίνησις, τοσοῦτος καὶ	ὁ	χρόνος αἰεὶ δοκεῖ γεγονέναι. τὸ
[4, 19]	ἐν χρόνῳ· οὐ γὰρ κίνησις	ὁ	χρόνος, ἀλλ' ἀριθμὸς κινήσεως, ἐν
[4, 16]	καὶ ὕστερον. οὐκ ἄρα κίνησις	ὁ	χρόνος ἀλλ' ᾗ ἀριθμὸν ἔχει
[4, 19]	γὰρ αἴτιος καθ' ἑαυτὸν μᾶλλον	ὁ	χρόνος· ἀριθμὸς γὰρ κινήσεως, ἡ
[4, 18]	καὶ ἄλλοθι. ~ὅτι μὲν τοίνυν	ὁ	χρόνος ἀριθμός ἐστιν κινήσεως κατὰ
[4, 20]	ἄν τις καὶ ποίας κινήσεως	ὁ	χρόνος ἀριθμός. ἢ ὁποιασοῦν; καὶ
[4, 16]	λέγομεν χρόνον· τοῦτο γάρ ἐστιν	ὁ	χρόνος, ἀριθμὸς κινήσεως κατὰ τὸ
[4, 17]	τὸ φερόμενον αἰεὶ ἕτερον. ὥσθ'	ὁ	χρόνος ἀριθμὸς οὐχ ὡς τῆς
[4, 20]	κατά τινα περίοδον. καὶ γὰρ	ὁ	χρόνος αὐτὸς εἶναι δοκεῖ κύκλος
[4, 19]	πότε ἦλθες; ἄρτι, ἐὰν ᾖ	ὁ	χρόνος ἐγγὺς τοῦ ἐνεστῶτος νῦν.
[4, 19]	ἂν ἡ κίνησις, οὕτω καὶ	ὁ	χρόνος· εἰ μὲν γὰρ ἡ
[4, 20]	δ' ἔστιν. διὸ καὶ δοκεῖ	ὁ	χρόνος εἶναι ἡ τῆς σφαίρας
[4, 19]	κατακλυσμὸς {γέγονε} νῦν· καίτοι συνεχὴς	ὁ	χρόνος εἰς αὐτά, ἀλλ' ὅτι
[4, 19]	(πότε βαδίζεις; ἤδη, ὅτι ἐγγὺς	ὁ	χρόνος ἐν ᾧ μέλλει) καὶ
[4, 16]	δέ, ἐπεὶ ζητοῦμεν τί ἐστιν	ὁ	χρόνος, ἐντεῦθεν ἀρχομένοις, τί τῆς
[4, 16]	ἐλάττω χρόνῳ· ἀριθμὸς ἄρα τις	ὁ	χρόνος. ἐπεὶ δ' ἀριθμός ἐστι
[4, 18]	κίνησις, καὶ τὴν κίνησιν, ἂν	ὁ	χρόνος. ~ἐπεὶ δ' ἐστὶν ὁ
[4, 16]	ἢ τῆς κινήσεώς τί ἐστιν	ὁ	χρόνος. ἐπεὶ οὖν οὐ κίνησις,
[4, 16]	οὔτε κίνησις οὔτ' ἄνευ κινήσεως	ὁ	χρόνος ἐστί, φανερόν· ληπτέον δέ,
[4, 19]	μὲν τὸ εἶναι τότε ὅτε	ὁ	χρόνος ἔστιν, ἓν δὲ ὥσπερ
[4, 19]	χρόνῳ εἶναι τὸ εἶναι ὅτε	ὁ	χρόνος ἔστιν, ὥσπερ οὐδὲ τὸ
[4, 11]	ταύτην τὴν ἀναλογίαν ἣν ἔχει	ὁ	χρόνος ἐφ' ᾧ Ε πρὸς
[4, 20]	μὴ οὔσης ψυχῆς εἴη ἂν	ὁ	χρόνος ἢ οὔ, ἀπορήσειεν ἄν
[4, 15]	οἱ οὐρανοί, ὁμοίως ἂν ἦν	ὁ	χρόνος ἡ ὁτουοῦν αὐτῶν κίνησις,
[4, 19]	εἰ μέτρον μέν ἐστι κινήσεως	ὁ	χρόνος καθ' αὑτό, τῶν δ'
[4, 19]	καὶ λέγειν εἰώθαμεν ὅτι κατατήκει	ὁ	χρόνος, καὶ γηράσκει πάνθ' ὑπὸ
[4, 20]	τί ἐν παντὶ δοκεῖ εἶναι	ὁ	χρόνος, καὶ ἐν γῇ καὶ
[4, 18]	πέπονθεν, διὰ δὲ τὴν κίνησιν	ὁ	χρόνος. καὶ μετροῦμεν καὶ τὸ
[4, 19]	μεταβολήν. ὅτι μὲν οὖν ἔστιν	ὁ	χρόνος καὶ τί, καὶ ποσαχῶς
[4, 15]	ἔστω διηπορημένα· ~τί δ' ἐστὶν	ὁ	χρόνος καὶ τίς αὐτοῦ ἡ
[4, 19]	ἐν χρόνῳ. ἐπεὶ δ' ἐστὶν	ὁ	χρόνος μέτρον κινήσεως, ἔσται καὶ
[4, 19]	ὁ χρόνος. ~ἐπεὶ δ' ἐστὶν	ὁ	χρόνος μέτρον κινήσεως καὶ τοῦ
[4, 17]	αἰεὶ ἄλλη καὶ ἄλλη, καὶ	ὁ	χρόνος (ὁ δ' ἅμα πᾶς
[4, 19]	τῶν νῦν, ἄλλο δ' ὅταν	ὁ	χρόνος ὁ τούτου ἐγγὺς ᾖ.
[4, 20]	τοῦτο ὅ ποτε ὂν ἔστιν	ὁ	χρόνος, οἷον εἰ ἐνδέχεται κίνησιν
[4, 16]	συνεχής, διὰ δὲ τὴν κίνησιν	ὁ	χρόνος· ὅση γὰρ ἡ κίνησις,
[4, 15]	ἔδοξε μὲν τοῖς εἰποῦσιν εἶναι	ὁ	χρόνος, ὅτι ἔν τε τῷ
[4, 19]	οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ ταύτην	ὁ	χρόνος ποιεῖ, ἀλλὰ συμβαίνει ἐν
[4, 20]	ἐπισκέψεως καὶ πῶς ποτε ἔχει	ὁ	χρόνος πρὸς τὴν ψυχήν, καὶ
[4, 19]	μὴ ὄντων ὅσα μὲν περιέχει	ὁ	χρόνος, τὰ μὲν ἦν, οἷον
[4, 20]	μετροῦνται αἱ ἄλλαι κινήσεις καὶ	ὁ	χρόνος ταύτῃ τῇ κινήσει. διὰ
[4, 17]	φερομένῳ ἀκολουθεῖ τὸ νῦν, ὥσπερ	ὁ	χρόνος τῇ κινήσει (τῷ γὰρ
[4, 19]	χρόνῳ, ὑπὸ χρόνου. μετρήσει δ'	ὁ	χρόνος τὸ κινούμενον καὶ τὸ
[4, 19]	αὐτοῦ ἀριθμός. ἐπεὶ δ' ἀριθμὸς	ὁ	χρόνος, τὸ μὲν νῦν καὶ
[4, 15]	κίνησις εἶναι καὶ μεταβολή τις	ὁ	χρόνος, τοῦτ' ἂν εἴη σκεπτέον.
[4, 18]	ἡ κίνησις, τῇ δὲ κινήσει	ὁ	χρόνος, τῷ καὶ ποσὰ καὶ
[4, 17]	ἀριθμοῦ. καὶ συνεχής τε δὴ	ὁ	χρόνος τῷ νῦν, καὶ διῄρηται
[4, 20]	δ' ἵππῳ, οὕτω δὲ> καὶ	ὁ	χρόνος χρόνῳ τινὶ ὡρισμένῳ, μετρεῖται
[4, 17]	μεγέθει ἡ κίνησις, ταύτῃ δ'	ὁ	χρόνος, ὥς φαμεν· καὶ ὁμοίως
[4, 17]	τὸ γὰρ νῦν τὸ αὐτὸ	ὅ	ποτ' ἦν τὸ δ' εἶναι
[4, 17]	φερομένῳ, ὅτι ἕν (καὶ οὐχ	ὅ	ποτε ὄν καὶ γὰρ ἂν
[4, 20]	μὴ οὔσης, ἀλλ' ἢ τοῦτο	ὅ	ποτε ὂν ἔστιν ὁ χρόνος,
[4, 5]	δὲ τοῦ οἴνου ἀμφορεὺς ἔσται·	ὅ	τε γὰρ καὶ ἐν ᾧ,
[4, 5]	αὐτῷ (ἕτερον γὰρ τὸ πρώτως	ὅ	τε καὶ ἐν ᾧ) οὐκ
[4, 10]	ὕδατος γίγνοιτο ἀήρ. ὅλως δὲ	ὅ	τε περὶ τῆς αὐξήσεως λόγος
[4, 20]	ὡρισμένῳ, μετρεῖται δ' ὥσπερ εἴπομεν,	ὅ	τε χρόνος κινήσει καὶ ἡ
[4, 13]	ἦν συνήχθη, καὶ τοῦ πυρὸς	ὅ	τι ἄν τις λάβῃ πᾶν
[4, 2]	δὲ καὶ τὸ κάτω οὐχ	ὅ	τι ἔτυχεν, ἀλλ' ὅπου τὰ
[4, 2]	διώρισται χωρὶς ἕκαστον. οὐ γὰρ	ὅ	τι ἔτυχέν ἐστι τὸ ἄνω,
[4, 8]	ἄνθρωποι κενόν, τοῦτ' ἐξελέγχουσιν, ἀλλ'	ὃ>	ἁμαρτάνοντες λέγουσιν. ὥσπερ Ἀναξαγόρας καὶ
[4, 9]	οἴονται εἶναι ἁπτόν· τοιοῦτο δὲ	ὃ	ἂν ἔχῃ βάρος ἢ κουφότητα.
[4, 19]	πῆχυς τῷ ὁρίσαι τι μέγεθος	ὃ	ἀναμετρήσει τὸ ὅλον) καὶ ἔστιν
[4, 8]	πειρώμενοι ὅτι οὐκ ἔστιν, οὐχ	ὃ	βούλονται λέγειν οἱ ἄνθρωποι κενόν,
[4, 7]	τὸν αὑτοῦ τόπον ἕκαστον εὐλόγως	(ὃ	γὰρ ἐφεξῆς καὶ ἁπτόμενον μὴ
[4, 5]	αὑτῷ τι εἶναι πρώτως, δῆλον·	ὃ	δὲ Ζήνων ἠπόρει, ὅτι εἰ
[4, 17]	ἦν αὐτῷ τὸ νῦν εἶναι>	ὃ	δέ ποτε ὄν ἐστι τὸ
[4, 8]	οὔτε χωριστὸν οὔτε ἐνεργείᾳ ὄν,	ὃ	διαλαμβάνει τὸ πᾶν σῶμα ὥστε
[4, 8]	ὡς ἀναπνέοντι καὶ τὸ κενόν,	ὃ	διορίζει τὰς φύσεις, ὡς ὄντος
[4, 12]	τοσοῦτον μέγεθος, ὅσον κατέχει κενόν·	ὃ	εἰ καὶ θερμὸν ἢ ψυχρόν
[4, 6]	φαντασίας, πλὴν ἐκεῖνο μὲν διότι	ὃ	ἦν ἀήρ, τοῦτο νῦν ὕδωρ,
[4, 13]	προσλαβοῦσά τι ἄλλο ἐγένετο, ἀλλ'	ὃ	ἦν δυνάμει, ἐνεργείᾳ ἐγένετο, καὶ
[4, 13]	ἐν οὐθενὶ ἐγγέγονε τὸ κυρτὸν	ὃ	ἦν οὐ κυρτὸν ἀλλ' εὐθύ
[4, 13]	τι λαμβάνει τὸ κοῖλον, ἀλλ'	ὃ	ἦν συνήχθη, καὶ τοῦ πυρὸς
[4, 10]	οὖν πάσης κινήσεως οὐδαμῶς, δι'	ὃ	καὶ Μέλισσον ἔλαθεν· ἀλλοιοῦσθαι γὰρ
[4, 12]	ὁ κύβος ἕξει καὶ μεθιστάμενος,	ὃ	καὶ τὰ ἄλλα σώματα πάντ'
[4, 11]	κενόν, συμβαίνει τοὐναντίον ἢ δι'	ὃ	κατασκευάζουσιν οἱ φάσκοντες εἶναι κενόν,
[4, 16]	καὶ ὕστερον ἐν τῇ κινήσει	ὃ	μέν ποτε ὂν κίνησις {ἐστιν}
[4, 17]	ἔστιν) ὥστε καὶ ἐν τούτοις	ὃ	μέν ποτε ὂν νῦν ἐστι,
[4, 17]	καὶ τὸ ὕστερον. τοῦτο δὲ	ὃ	μέν ποτε ὂν τὸ αὐτό
[4, 14]	ἄλλο καὶ ἄλλο μέρος ἅμα	(ὃ	μὴ περιέχει, τὸ δὲ περιέχεται,
[4, 6]	γὰρ εἰ ἀλλοιοῦται, ἔστι τι	ὃ	νῦν μὲν λευκὸν πάλαι δὲ
[4, 13]	γενομένου ἐν τῇ ὕλῃ θερμοῦ	ὃ	οὐκ ἦν θερμὸν ὅτε ἧττον
[4, 6]	ἐστὶ τῷ ἐσχάτῳ τοῦ περιέχοντος,	ὃ	οὔτε ἐστὶ μέρος τοῦ ἐν
[4, 7]	εἶναι παρὰ τοῦτο ἐν ᾧ,	ὃ	περιέχει· παρὰ δὲ τὸ πᾶν
[4, 12]	παντὶ σώματι ἔχοντι μετάστασιν, ἐφ'	ὃ	πέφυκε μεθίστασθαι, ἀνάγκη, ἂν μὴ
[4, 6]	αὐξήσει καὶ φθίσει μεταβάλλει, καὶ	ὃ	πρότερον ἦν ἐνταῦθα, πάλιν μεθέστηκεν
[4, 6]	πέρας τοῦ περιέχοντος σώματος καθ'	ὃ	συνάπτει τῷ περιεχομένῳ> λέγω δὲ
[4, 14]	νῦν. ἔτι δὲ τὸ νῦν,	ὃ	φαίνεται διορίζειν τὸ παρελθὸν καὶ
[4, 13]	κενοῦ γὰρ γίγνεται κενόν, εἰς	ὃ	φέρεται. ἔτι δὲ πῶς ἐπὶ
[4, 12]	τοῖς σώμασιν παρὰ τὸν ἑκάστου	ὄγκον,	εἰ ἀπαθὲς ὁ ὄγκος; οὐδὲν
[4, 8]	μὲν εἶναι, ὅταν ἔχῃ τὸν	ὄγκον	οὗ δεκτικόν ἐστιν, ὅταν δὲ
[4, 12]	μὴ χωριστόν· λέγω δὲ τὸν	ὄγκον	τοῦ ξυλίνου κύβου. ὥστ' εἰ
[4, 12]	ἑκάστου ὄγκον, εἰ ἀπαθὲς ὁ	ὄγκος;	οὐδὲν γὰρ συμβάλλεται, εἰ ἕτερον
[4, 3]	εἰ ἔστι, τί ἐστι, πότερον	ὄγκος	τις σώματος ἤ τις ἑτέρα
[4, 13]	ἀέρος ὕδωρ, ἵνα ὁ πᾶς	ὄγκος	τοῦ ὅλου ἴσος ᾖ, ἢ
[4, 13]	καὶ ἡ μικρότης τοῦ αἰσθητοῦ	ὄγκου	οὐ προσλαβούσης τι τῆς ὕλης
[4, 13]	πολὺς ὢν ἐν ἐλάττονι γίγνηται	ὄγκῳ	καὶ ἐξ ἐλάττονος μείζων, ἡ
[4, 18]	πολλὴν γὰρ εἶναί φαμεν τὴν	ὁδόν,	ἂν ἡ πορεία πολλή, καὶ
[4, 18]	καὶ ταύτην πολλήν, ἂν ἡ	ὁδὸς	{ᾖ} πολλή· καὶ τὸν χρόνον,
[4, 8]	ἔστιν, οὐχ ὃ βούλονται λέγειν	οἱ	ἄνθρωποι κενόν, τοῦτ' ἐξελέγχουσιν, ἀλλ'
[4, 4]	ἐν τόπῳ τὰ εἴδη καὶ	οἱ	ἀριθμοί, εἴπερ τὸ μεθεκτικὸν ὁ
[4, 13]	ὡς ἐν ᾧ, ἀλλ' ὥσπερ	οἱ	ἀσκοὶ τῷ φέρεσθαι αὐτοὶ ἄνω
[4, 20]	ἅμα· εἰ γὰρ εἶεν κύνες,	οἱ	δ' ἵπποι, ἑκάτεροι δ' ἑπτά,
[4, 8]	οὖν οἱ μέν φασιν εἶναι	οἱ	δ' οὔ φασι, σχεδὸν τοιαῦτα
[4, 8]	καὶ ἐναπολαμβάνοντες ἐν ταῖς κλεψύδραις.	οἱ	δὲ ἄνθρωποι βούλονται κενὸν εἶναι
[4, 15]	τοῦ ὅλου κίνησιν εἶναί φασιν,	οἱ	δὲ τὴν σφαῖραν αὐτήν. καίτοι
[4, 11]	ἐὰν ᾖ κενόν· ὥσπερ γὰρ	οἱ	διὰ τὸ ὅμοιον φάμενοι τὴν
[4, 18]	ἀριθμόν ἐστιν ὁ εἷς ἢ	οἱ	δύο, κατὰ μέγεθος δ' οὐκ
[4, 11]	τὸ γὰρ κενὸν τόπον ποιοῦσιν	οἱ	εἶναι φάσκοντες· καὶ πῶς δὴ
[4, 18]	ἀνθρώπων, ὧν δ' ἀριθμός, ἕτερα,	οἱ	ἵπποι τῶν ἀνθρώπων. ἔτι ὡς
[4, 12]	οὐδὲ τὸ ὕδωρ, εἰ ἦσαν	οἱ	ἰχθύες σιδηροῖ· τῇ ἁφῇ γὰρ
[4, 8]	καὶ ἀγγεῖον τὸ κενὸν τιθέασιν	οἱ	λέγοντες, δοκεῖ δὲ πλῆρες μὲν
[4, 15]	περὶ ὧν τυγχάνομεν διεληλυθότες πρότερον.	οἱ	μὲν γὰρ τὴν τοῦ ὅλου
[4, 13]	φορά, ἀλλὰ καὶ εἰς εὐθύ)	οἱ	μὲν δὴ διὰ ταῦτα κενόν
[4, 8]	τὰς κοινὰς περὶ αὐτῶν δόξας.	οἱ	μὲν οὖν δεικνύναι πειρώμενοι ὅτι
[4, 11]	κενόν, φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων.	οἱ	μὲν οὖν οἴονται τὸ κενὸν
[4, 19]	γίγνεται καὶ φθείρεται· διὸ καὶ	οἱ	μὲν σοφώτατον ἔλεγον, ὁ δὲ
[4, 8]	αὐτῶν. ἐξ ὧν μὲν οὖν	οἱ	μέν φασιν εἶναι οἱ δ'
[4, 20]	καὶ ἅμα· εἴδει δὲ καὶ	οἱ	μὴ ἅμα· εἰ γὰρ εἶεν
[4, 8]	εἶναι καὶ πάλιν ἃ λέγουσιν	οἱ	μὴ φάσκοντες, καὶ τρίτον τὰς
[4, 15]	ἔτι δ' εἰ πλείους ἦσαν	οἱ	οὐρανοί, ὁμοίως ἂν ἦν ὁ
[4, 2]	οὖσι, διὰ τὸ νομίζειν, ὥσπερ	οἱ	πολλοί, πάντα εἶναί που καὶ
[4, 8]	κενόν. εἶναι δ' ἔφασαν καὶ	οἱ	Πυθαγόρειοι κενόν, καὶ ἐπεισιέναι αὐτὸ
[4, 17]	τῷ λόγῳ δὲ ἄλλο, ὥσπερ	οἱ	σοφισταὶ λαμβάνουσιν ἕτερον τὸ Κορίσκον
[4, 2]	ἔχοντα φύσει τούτων ἕκαστον. ἔτι	οἱ	τὸ κενὸν φάσκοντες εἶναι τόπον
[4, 8]	ἁμαρτάνοντες λέγουσιν. ὥσπερ Ἀναξαγόρας καὶ	οἱ	τοῦτον τὸν τρόπον ἐλέγχοντες. ἐπιδεικνύουσι
[4, 8]	σκέψεως λαβοῦσιν ἅ τε λέγουσιν	οἱ	φάσκοντες εἶναι καὶ πάλιν ἃ
[4, 11]	τοὐναντίον ἢ δι' ὃ κατασκευάζουσιν	οἱ	φάσκοντες εἶναι κενόν, φανερὸν ἐκ
[4, 8]	πρὸς τὸ πρόβλημα ἀπαντῶσιν, ἀλλ'	οἱ	φάσκοντες εἶναι μᾶλλον. λέγουσιν δ'
[4, 13]	ἐστὶ δῆλον. ~Εἰσὶν δέ τινες	οἳ	διὰ τοῦ μανοῦ καὶ πυκνοῦ
[4, 16]	χρόνος. εἰ δὴ τὸ μὴ	οἴεσθαι	εἶναι χρόνον τότε συμβαίνει ἡμῖν,
[4, 6]	φύσει καὶ μένειν ἐν τοῖς	οἰκείοις	τόποις ἕκαστον τῶν σωμάτων, τοῦτο
[4, 11]	φορᾶς ἣν φέρεται εἰς τὸν	οἰκεῖον	τόπον· ἐν δὲ τῷ κενῷ
[4, 7]	δὴ φύσει πᾶν ἐν τῷ	οἰκείῳ	τόπῳ οὐκ ἀλόγως· καὶ γὰρ
[4, 20]	αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ αὐτὸν	οἰκείων	τῇ σκέψει εἴρηται.
[4, 5]	τὸν ἀμφορέα ἀγγεῖόν τε καὶ	οἶνον	εἶναι καὶ τὸν οἶνον οἶνόν
[4, 5]	καὶ οἶνον εἶναι καὶ τὸν	οἶνον	οἶνόν τε καὶ ἀμφορέα, εἴπερ
[4, 5]	ὁ μὲν ἀμφορεὺς δέξεται τὸν	οἶνον	οὐχ ᾗ αὐτὸς οἶνος ἀλλ'
[4, 5]	οἶνον εἶναι καὶ τὸν οἶνον	οἶνόν	τε καὶ ἀμφορέα, εἴπερ ἐνδέχεται
[4, 8]	καὶ πιλούμενα, οἷον καὶ τὸν	οἶνόν	φασι δέχεσθαι μετὰ τῶν ἀσκῶν
[4, 5]	τὸν οἶνον οὐχ ᾗ αὐτὸς	οἶνος	ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνος, ὁ δ'
[4, 5]	ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνος, ὁ δ'	οἶνος	ἐνέσται ἐν τῷ ἀμφορεῖ οὐχ
[4, 6]	ἢ ἐν τῷ κεραμίῳ ὁ	οἶνος·	ἡ μὲν γὰρ χεὶρ μετὰ
[4, 5]	ἔσται ἐν αὑτῷ, οὐδ' ὁ	οἶνος·	ὁ δὲ τοῦ οἴνου ἀμφορεὺς
[4, 5]	δεκτικόν, οἷον, εἰ οἴνου, ὁ	οἶνος.	ὅτι μὲν οὖν ἀδύνατον ἐν
[4, 5]	(ὁ δὲ ἀμφορεὺς καὶ ὁ	οἶνος	χωρὶς μὲν ὄντα οὐ μέρη,
[4, 5]	ὁ οἶνος· ὁ δὲ τοῦ	οἴνου	ἀμφορεὺς ἔσται· ὅ τε γὰρ
[4, 5]	ἐκεῖνο οὗ δεκτικόν, οἷον, εἰ	οἴνου,	ὁ οἶνος. ὅτι μὲν οὖν
[4, 6]	τοῦτο καὶ τὸν οὐρανὸν μάλιστ'	οἰόμεθα	ἐν τόπῳ, ὅτι ἀεὶ ἐν
[4, 8]	ᾧ μηδέν ἐστι σῶμα αἰσθητόν·	οἰόμενοι	δὲ τὸ ὂν ἅπαν εἶναι
[4, 11]	καὶ πρὸς τοὺς τὸν τόπον	οἰομένους	εἶναί τι κεχωρισμένον, εἰς ὃν
[4, 7]	δοκεῖ ἐπίπεδόν τι εἶναι καὶ	οἷον	ἀγγεῖον ὁ τόπος καὶ περιέχον.
[4, 8]	τὴν πίστιν διὰ τῶν ὑπολαμβανομένων·	οἷον	γὰρ τόπον τινὰ καὶ ἀγγεῖον
[4, 18]	ἔστι δ' ὡς οὐκ ἔστιν,	οἷον	γραμμῆς ἐλάχιστος πλήθει μέν ἐστιν
[4, 11]	τῷ διαφέρειν τὸ δι' οὗ,	οἷον	δι' ὕδατος ἢ γῆς ἢ
[4, 20]	ποτε ὂν ἔστιν ὁ χρόνος,	οἷον	εἰ ἐνδέχεται κίνησιν εἶναι ἄνευ
[4, 10]	εἰσιόντος τινὸς ἀλλὰ καὶ ἀλλοιώσει,	οἷον	εἰ ἐξ ὕδατος γίγνοιτο ἀήρ.
[4, 13]	ἀέρα καὶ ὕδωρ (λέγω δὲ	οἷον	εἰ ἐξ ὕδατος κυάθου γέγονεν
[4, 5]	καὶ ἔτι ἐκεῖνο οὗ δεκτικόν,	οἷον,	εἰ οἴνου, ὁ οἶνος. ὅτι
[4, 6]	κινῆται καὶ μεταβάλλῃ τὸ ἐντός,	οἷον	ἐν ποταμῷ πλοῖον, ὡς ἀγγείῳ
[4, 6]	ἡ χείρ, ὅταν δὲ διῃρημένον,	οἷον	ἐν τῷ κάδῳ τὸ ὕδωρ
[4, 6]	ὡς μέρος ἐν ὅλῳ λέγεται,	οἷον	ἐν τῷ ὀφθαλμῷ ἡ ὄψις
[4, 7]	ὕλη ἀέρος, ὁ δ' ἀὴρ	οἷον	ἐνέργειά τις ἐκείνου· τὸ γὰρ
[4, 18]	καὶ πάλιν, οὕτω καὶ χρόνον,	οἷον	ἐνιαυτὸν ἢ ἔαρ ἢ μετόπωρον.
[4, 6]	περιέχοντος τὸ περιεχόμενον καὶ διῃρημένον,	οἷον	ἐξ ἀγγείου ὕδωρ, τὸ μεταξὺ
[4, 20]	διάστημα καὶ ὁμαλὴν κίνησιν κινούμενον	(οἷον	ἐπὶ τῆς φορᾶς, εἰ ἄμφω
[4, 6]	ἐνδεχόμενα ἀλλ' αἰεὶ κατὰ συμβεβηκός,	οἷον	ἡ λευκότης καὶ ἡ ἐπιστήμη·
[4, 7]	ἐστίν) τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός,	οἷον	ἡ ψυχὴ καὶ ὁ οὐρανός·
[4, 8]	φαίνεται ἔνια συνιόντα καὶ πιλούμενα,	οἷον	καὶ τὸν οἶνόν φασι δέχεσθαι
[4, 12]	εἴη. {ἔτι δεῖ δῆλον εἶναι	οἷον	κενὸν ἐν τοῖς κινουμένοις. νῦν
[4, 5]	γὰρ καὶ κατὰ τὰ μέρη,	οἷον	λευκὸς ὅτι ἡ ἐπιφάνεια λευκή,
[4, 17]	νῦν δὲ ὡς τὸ φερόμενον,	οἷον	μονὰς ἀριθμοῦ. καὶ συνεχής τε
[4, 19]	ὁ χρόνος, τὰ μὲν ἦν,	οἷον	Ὅμηρός ποτε ἦν, τὰ δὲ
[4, 19]	ὂν ἔσται πᾶν ἐν χρόνῳ,	οἷον	ὅσα μὴ ἐνδέχεται ἄλλως, ὥσπερ
[4, 7]	διαιρετὸν μέρος πρὸς ὅλον ἐστίν,	οἷον	ὅταν ὕδατος κινήσῃ τις μόριον
[4, 7]	καὶ τὰ μὲν καθ' αὑτά	(οἷον	πᾶν σῶμα ἢ κατὰ φορὰν
[4, 19]	ὡρισμένος πρὸς τὸ πρότερον νῦν,	οἷον	ποτὲ ἐλήφθη Τροία, καὶ ποτὲ
[4, 2]	τῶν φυσικῶν σωμάτων καὶ ἁπλῶν,	οἷον	πυρὸς καὶ γῆς καὶ τῶν
[4, 4]	ἐν ᾧ πρώτῳ (λέγω δὲ	οἷον	σὺ νῦν ἐν τῷ οὐρανῷ
[4, 19]	τἆλλα ὅσα ἔν τινί ἐστιν,	οἷον	τὰ ἐν τόπῳ ὑπὸ τοῦ
[4, 6]	μὲν ἐνδεχόμενον κινεῖσθαι καθ' αὑτό,	οἷον	τὰ μόρια τοῦ σώματος καὶ
[4, 14]	αὑτῷ μὲν οὖν ἐφθάρθαι οὐχ	οἷόν	τε διὰ τὸ εἶναι τότε,
[4, 13]	πυκνόν, οὐδὲ συνιέναι καὶ πιλεῖσθαι	οἷόν	τε· εἰ δὲ τοῦτο μὴ
[4, 3]	γὰρ στοιχεῖον οὔτ' ἐκ στοιχείων	οἷόν	τε εἶναι τοιαύτην ἔχοντα φύσιν,
[4, 11]	κενὸν πρὸς τὸ πλῆρες οὐδένα	οἷόν	τε ἔχειν λόγον, ὥστε οὐδὲ
[4, 13]	κενὸν ἄνω φέρει. καίτοι πῶς	οἷόν	τε φορὰν εἶναι κενοῦ ἢ
[4, 4]	τοιοῦτό τι εἶναι ὁ τόπος	οἷον	τὸ ἀγγεῖον (ἔστι γὰρ τὸ
[4, 19]	ὄντων, ὅσων τἀντικείμενα αἰεὶ ἔστιν,	οἷον	τὸ ἀσύμμετρον εἶναι τὴν διάμετρον
[4, 5]	μέρη, ἔσται αὐτὸ ἐν αὑτῷ)	οἷον	τὸ λευκὸν ἐν ἀνθρώπῳ ὅτι
[4, 5]	εἶναι, πρώτως δ' οὐκ ἐνδέχεται.	οἷον	τὸ λευκὸν ἐν σώματι (ἡ
[4, 5]	δεήσει γὰρ ἀμφότερα ἑκάτερον ὑπάρχειν,	οἷον	τὸν ἀμφορέα ἀγγεῖόν τε καὶ
[4, 10]	κινεῖται· τοῦτο δ' ἂν εἴη	οἷον	τὸν τόπον φασί τινες εἶναι.
[4, 11]	ἔστιν. ἔτι εἰ ἔστιν τι	οἷον	τόπος ἐστερημένος σώματος, ὅταν ᾖ
[4, 20]	διαφορᾷ, ἀλλ' οὐχὶ οὗ διαφέρει,	οἷον	τρίγωνον τριγώνου τριγώνου> διαφορᾷ διαφέρει·
[4, 18]	καὶ τῷ ἀριθμητῷ τὸν ἀριθμόν,	οἷον	τῷ ἑνὶ ἵππῳ τὸν τῶν
[4, 11]	τις τῶν ἁπλῶν σωμάτων φύσει,	οἷον	τῷ πυρὶ μὲν ἄνω τῇ
[4, 19]	ποτε ἦν, τὰ δὲ ἔσται,	οἷον	τῶν μελλόντων τι, ἐφ' ὁπότερα
[4, 10]	διὰ τὸ τὰ ἐνόντα ἐκπυρηνίζειν	(οἷον	ὕδατος συνθλιβομένου τὸν ἐνόντα ἀέρα)
[4, 7]	καὶ ἀὴρ ἔχει πρὸς ὕδωρ·	οἷον	ὕλη γάρ, τὸ δὲ εἶδος,
[4, 4]	ὑπὸ τοῦ εἴδους καὶ ὡρισμένον,	οἷον	ὑπὸ ἐπιπέδου καὶ πέρατος, ἔστι
[4, 9]	ἐνταῦθα. σῶμα δὲ πάλιν ἅπαν	οἴονται	εἶναι ἁπτόν· τοιοῦτο δὲ ὃ
[4, 9]	αἴτιον ὅτι τὸ ὂν σῶμα	οἴονται	εἶναι, πᾶν δὲ σῶμα ἐν
[4, 10]	τὸ κενόν. αἴτιον δὲ κινήσεως	οἴονται	εἶναι τὸ κενὸν οὕτως ὡς
[4, 11]	τῶν εἰρημένων. οἱ μὲν οὖν	οἴονται	τὸ κενὸν εἶναι, εἴπερ ἔσται
[4, 13]	διὰ τοῦ μανοῦ καὶ πυκνοῦ	οἴονται	φανερὸν εἶναι ὅτι ἔστι κενόν.
[4, 9]	κενὸν τὴν τοῦ σώματος ὕλην	(οἵπερ	καὶ τὸν τόπον τὸ αὐτὸ
[4, 3]	μῆκος καὶ πλάτος καὶ βάθος,	οἷς	ὁρίζεται σῶμα πᾶν. ἀδύνατον δὲ
[4, 11]	τὸ δὴ ἐφ' οὗ Α	οἰσθήσεται	διὰ τοῦ Β τὸν ἐφ'
[4, 13]	μανότερον καὶ κενώτερον ᾖ ἄνω	οἰσθήσεται,	εἰ ὅλως εἴη κενόν, τάχιστ'
[4, 11]	ὁμοίως τὸ τοιοῦτον, ὥστε πάντῃ	οἰσθήσεται.	ἔτι δὲ καὶ ἐκ τῶνδε
[4, 11]	τὸ Α διὰ τοῦ Δ	οἰσθήσεται	ἢ διὰ τοῦ Β. ἐχέτω
[4, 11]	ἀδύνατον· διὰ τίνα γὰρ αἰτίαν	οἰσθήσεται	θᾶττον; ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[4, 11]	ἐν ᾧ τοῦ κενοῦ ὁτιοῦν	οἰσθήσεται,	συμβήσεται τοῦτο τὸ ἀδύνατον· ἐν
[4, 11]	εὐδιαιρετώτερον δι' οὗ φέρεται, θᾶττον	οἰσθήσεται.	τὸ δὲ κενὸν οὐδένα ἔχει
[4, 11]	σώματος, ὅταν ᾖ κενόν, ποῦ	οἰσθήσεται	τὸ εἰστεθὲν εἰς αὐτὸ σῶμα;
[4, 11]	εἰς ὃν φέρεται· πῶς γὰρ	οἰσθήσεται	τὸ ἐντεθὲν ἢ μενεῖ; καὶ
[4, 19]	τινὰ κίνησιν ἣ καταμετρήσει τὴν	ὅλην	(ὥσπερ καὶ τὸ μῆκος ὁ
[4, 15]	βραδὺ δὲ τὸ ἐν πολλῷ	ὀλίγον·	ὁ δὲ χρόνος οὐχ ὥρισται
[4, 18]	χρόνον. καὶ λέγομεν πολὺν καὶ	ὀλίγον	χρόνον τῇ κινήσει μετροῦντες, καθάπερ
[4, 18]	οὐ λέγεται, πολὺς δὲ καὶ	ὀλίγος	καὶ μακρὸς καὶ βραχύς. ᾗ
[4, 18]	ᾗ δὲ ἀριθμός, πολὺς καὶ	ὀλίγος.	ταχὺς δὲ καὶ βραδὺς οὐκ
[4, 15]	ὥρισται, ταχὺ μὲν τὸ ἐν	ὀλίγῳ	πολὺ κινούμενον, βραδὺ δὲ τὸ
[4, 5]	ἐστι παρὰ τὰ μέρη τὸ	ὅλον.	ἄλλον δὲ τρόπον ὡς ὁ
[4, 7]	ὡς οὔ. ὡς μὲν γὰρ	ὅλον,	ἅμα τὸν τόπον οὐ μεταβάλλει,
[4, 7]	ἂν ὡς μόριόν πως πρὸς	ὅλον.	διὸ καὶ τούτοις ἁφὴ ἔστιν·
[4, 14]	μέρος, καὶ συγκεῖσθαι δεῖ τὸ	ὅλον	ἐκ τῶν μερῶν· ὁ δὲ
[4, 5]	τὸ ἐν τούτῳ, λεχθήσεται τὸ	ὅλον	ἐν αὑτῷ· λέγεται γὰρ καὶ
[4, 5]	ὅλῳ. ἄλλον δὲ ὡς τὸ	ὅλον	ἐν τοῖς μέρεσιν· οὐ γάρ
[4, 7]	τόπῳ ὡς διαιρετὸν μέρος πρὸς	ὅλον	ἐστίν, οἷον ὅταν ὕδατος κινήσῃ
[4, 19]	τι μέγεθος ὃ ἀναμετρήσει τὸ	ὅλον)	καὶ ἔστιν τῇ κινήσει τὸ
[4, 20]	ἀλλ' ἢ πλείω μέτρα τὸ	ὅλον.	λέγεται δὲ ὀρθῶς καὶ ὅτι
[4, 7]	παρὰ δὲ τὸ πᾶν καὶ	ὅλον	οὐδέν ἐστιν ἔξω τοῦ παντός,
[4, 11]	κενῷ; οὐ γὰρ συμβαίνει, ὅταν	ὅλον	τεθῇ ὡς ἐν κεχωρισμένῳ τόπῳ
[4, 6]	μορίου, ἐν ᾧ κινεῖται, ὅταν	ὅλον	τὸ ἀγγεῖον μεθίστηται, ἀλλ' ὁ
[4, 13]	οὐκ ἔσται, ἢ κυμανεῖ τὸ	ὅλον,	ὥσπερ ἔφη Ξοῦθος, ἢ εἰς
[4, 7]	οὐρανός, ὥσπερ εἴρηται, οὔ που	ὅλος	οὐδ' ἔν τινι τόπῳ ἐστίν,
[4, 13]	ἵνα ὁ πᾶς ὄγκος τοῦ	ὅλου	ἴσος ᾖ, ἢ μηδὲν κινεῖσθαι·
[4, 15]	οἱ μὲν γὰρ τὴν τοῦ	ὅλου	κίνησιν εἶναί φασιν, οἱ δὲ
[4, 15]	χρόνοι ἅμα. ἡ δὲ τοῦ	ὅλου	σφαῖρα ἔδοξε μὲν τοῖς εἰποῦσιν
[4, 15]	ἐστὶν καὶ ἐν τῇ τοῦ	ὅλου	σφαίρᾳ· ἔστιν δ' εὐηθικώτερον τὸ
[4, 5]	μὲν γὰρ ᾖ μόρια τοῦ	ὅλου	τὸ ἐν ᾧ καὶ τὸ
[4, 6]	τοῦ τόπου ὅς ἐστι τόπος	ὅλου	τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἡ ὕλη
[4, 5]	ὅλως τὸ μέρος ἐν τῷ	ὅλῳ.	ἄλλον δὲ ὡς τὸ ὅλον
[4, 11]	ἐν τόπῳ ἀλλ' ἐν τῷ	ὅλῳ.	ἔτι εἰ μὴ τόπος, οὐδὲ
[4, 6]	διῃρημένον ᾖ, ὡς μέρος ἐν	ὅλῳ	λέγεται, οἷον ἐν τῷ ὀφθαλμῷ
[4, 6]	τὰ μόρια πάντα ἐν τῷ	ὅλῳ	ὅπερ ἅπαν τὸ ὕδωρ ἐν
[4, 6]	ἐκείνῳ, ἀλλ' ὡς μέρος ἐν	ὅλῳ·	ὅταν δὲ διῃρημένον ᾖ καὶ
[4, 19]	διάμετρον εἶναι τῇ πλευρᾷ σύμμετρον.	ὅλως	γάρ, εἰ μέτρον μέν ἐστι
[4, 10]	εἰ ἐξ ὕδατος γίγνοιτο ἀήρ.	ὅλως	δὲ ὅ τε περὶ τῆς
[4, 5]	ὁ ἄνθρωπος ἐν ζῴῳ καὶ	ὅλως	εἶδος ἐν γένει. ἄλλον δὲ
[4, 13]	κενώτερον ᾖ ἄνω οἰσθήσεται, εἰ	ὅλως	εἴη κενόν, τάχιστ' ἂν φέροιτο.
[4, 5]	τὸ ὡς ἐν ἀγγείῳ καὶ	ὅλως	ἐν τόπῳ. ἀπορήσειε δ' ἄν
[4, 5]	βασιλεῖ τὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ	ὅλως	ἐν τῷ πρώτῳ κινητικῷ. ἔτι
[4, 5]	ὡς ἐν τῷ ἀγαθῷ καὶ	ὅλως	ἐν τῷ τέλει· τοῦτο δ'
[4, 13]	δὲ τοῦτο μὴ εἴη, ἢ	ὅλως	κίνησις οὐκ ἔσται, ἢ κυμανεῖ
[4, 10]	εἰ κίνησις ἔστιν, εἶναι κενόν.	ὅλως	μὲν οὖν πάσης κινήσεως οὐδαμῶς,
[4, 8]	εἶναι σῶμα φασίν, ἐν ᾧ	ὅλως	μηδέν ἐστι, τοῦτ' εἶναι κενόν,
[4, 19]	οὖν φθαρτὰ καὶ γενητὰ καὶ	ὅλως	ὁτὲ μὲν ὄντα ὁτὲ δὲ
[4, 19]	μέρος ἀριθμοῦ καὶ πάθος, καὶ	ὅλως	ὅτι τοῦ ἀριθμοῦ τι, ἢ
[4, 14]	αὐτοῦ. ὅτι μὲν οὖν ἢ	ὅλως	οὐκ ἔστιν ἢ μόλις καὶ
[4, 5]	ἐν θερμοῖς καὶ ψυχροῖς καὶ	ὅλως	τὸ εἶδος ἐν τῇ ὕλῃ.
[4, 5]	δάκτυλος ἐν τῇ χειρὶ καὶ	ὅλως	τὸ μέρος ἐν τῷ ὅλῳ.
[4, 5]	γένος ἐν τῷ εἴδει καὶ	ὅλως	τὸ μέρος τοῦ εἴδους ἐν
[4, 20]	αὔξησις οὐδὲ γένεσις οὐκ εἰσὶν	ὁμαλεῖς,	φορὰ δ' ἔστιν. διὸ καὶ
[4, 20]	κατὰ τὸ αὐτὸ διάστημα καὶ	ὁμαλὴν	κίνησιν κινούμενον (οἷον ἐπὶ τῆς
[4, 20]	τῶν συγγενῶν, ἡ κυκλοφορία ἡ	ὁμαλὴς	μέτρον μάλιστα, ὅτι ὁ ἀριθμὸς
[4, 19]	χρόνος, τὰ μὲν ἦν, οἷον	Ὅμηρός	ποτε ἦν, τὰ δὲ ἔσται,
[4, 7]	ὅταν μὲν συνεχὲς ᾖ τὸ	ὁμοιομερές,	κατὰ δύναμιν ἐν τόπῳ τὰ
[4, 11]	ὥσπερ γὰρ οἱ διὰ τὸ	ὅμοιον	φάμενοι τὴν γῆν ἠρεμεῖν, οὕτω
[4, 15]	εἰ πλείους ἦσαν οἱ οὐρανοί,	ὁμοίως	ἂν ἦν ὁ χρόνος ἡ
[4, 1]		~Ὁμοίως	δ' ἀνάγκη καὶ περὶ τόπου
[4, 4]	δὲ ὅτι ἐν τῇ γῇ,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐν ταύτῃ ὅτι
[4, 18]	τὸν τῶν ἵππων ἀριθμὸν αὐτόν.	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ χρόνου
[4, 20]	ἢ ἄμφω κατὰ τὴν εὐθεῖαν·	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων)
[4, 2]	τὸ πῦρ καὶ τὸ κοῦφον·	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ κάτω οὐχ
[4, 11]	εἰ μὴ σύγκειται ἐκ στιγμῶν.	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ κενὸν πρὸς
[4, 17]	ὁ χρόνος, ὥς φαμεν· καὶ	ὁμοίως	δὴ τῇ στιγμῇ τὸ φερόμενον,
[4, 15]	καὶ τίς αὐτοῦ ἡ φύσις,	ὁμοίως	ἔκ τε τῶν παραδεδομένων ἄδηλόν
[4, 11]	βάρους ἢ κουφότητος, ἐὰν τἆλλα	ὁμοίως	ἔχῃ {τοῖς σχήμασι} θᾶττον φερόμενα
[4, 15]	καὶ μεταβάλλον· ὁ δὲ χρόνος	ὁμοίως	καὶ πανταχοῦ καὶ παρὰ πᾶσιν.
[4, 18]	γὰρ διαιρεῖται πᾶσα γραμμή. ὥστε	ὁμοίως	καὶ χρόνος· ἐλάχιστος γὰρ κατὰ
[4, 11]	ἐν δὲ τῷ κενῷ πάντῃ	ὁμοίως	τὸ τοιοῦτον, ὥστε πάντῃ οἰσθήσεται.
[4, 13]	δ' εἰς μικρότητα ἐκ μεγέθους.	ὁμοίως	τοίνυν κἂν ὁ ἀὴρ πολὺς
[4, 4]	ἀέρος, καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων	ὁμοίως,	ὥστε οὔτε μόριον οὔθ' ἕξις
[4, 13]	εἰ δὲ μὴ χωριστόν, ἀλλ'	ὅμως	ἐνεῖναί τι κενόν, ἧττον μὲν
[4, 2]	οὐκ ὄντα γὰρ ἐν τόπῳ	ὅμως	κατὰ τὴν θέσιν τὴν πρὸς
[4, 4]	ἐν τοῖς λεγομένοις ἀγράφοις δόγμασιν,	ὅμως	τὸν τόπον καὶ τὴν χώραν
[4, 8]	δ' εἶναι αὐτοῖς οὐ ταὐτὸ	ὄν.	ἄρξασθαι δὲ δεῖ τῆς σκέψεως
[4, 17]	νῦν εἶναι> ὃ δέ ποτε	ὄν	ἐστι τὸ νῦν, τὸ αὐτό.
[4, 6]	καὶ τὸ μεταξὺ ὡς κενὸν	ὄν>	ἔστι δ' ὥσπερ τὸ ἀγγεῖον
[4, 17]	ἕν (καὶ οὐχ ὅ ποτε	ὄν	καὶ γὰρ ἂν διαλίποι ἀλλὰ
[4, 8]	σωμάτων, οὔτε χωριστὸν οὔτε ἐνεργείᾳ	ὄν,	ὃ διαλαμβάνει τὸ πᾶν σῶμα
[4, 16]	οὕτως καὶ ἐπεὶ λανθάνει ἕτερον	ὄν,	οὐ δοκεῖ εἶναι τὸ μεταξὺ
[4, 4]	ὕλης. δοκεῖ δὲ ἀεὶ τὸ	ὄν	που αὐτό τε εἶναί τι
[4, 11]	κενοῦ· τὸ γὰρ κενὸν μὴ	ὄν	τι καὶ στέρησις δοκεῖ εἶναι)
[4, 6]	εἶναί τι δοκεῖ διάστημα, ὡς	ὄν	τι παρὰ τὸ σῶμα τὸ
[4, 14]	νῦν μὴ ὂν πρότερον δὲ	ὂν	ἀνάγκη ἐφθάρθαι ποτέ, καὶ τὰ
[4, 19]	γὰρ ὥσπερ τὸ ἐν κινήσει	ὂν	ἀνάγκη κινεῖσθαι, οὕτω καὶ τὸ
[4, 8]	σῶμα αἰσθητόν· οἰόμενοι δὲ τὸ	ὂν	ἅπαν εἶναι σῶμα φασίν, ἐν
[4, 15]	ἐστίν, ἢ οὗ ἂν τύχῃ	ὂν	αὐτὸ τὸ κινούμενον καὶ μεταβάλλον·
[4, 13]	καὶ ἐκ δυνάμει ὄντος ἐνεργείᾳ	ὂν	γίγνεται, καὶ οὐ χωριστὴ μὲν
[4, 11]	ἴσῳ γὰρ ληφθήσεται πλῆρές τε	ὂν	διεξιέναι τι καὶ κενόν· ἔσται
[4, 7]	πεπερασμένῳ. οὐ γὰρ πᾶν τὸ	ὂν	ἐν τόπῳ, ἀλλὰ τὸ κινητὸν
[4, 3]	λόγον· εἰ γὰρ πᾶν τὸ	ὂν	ἐν τόπῳ, δῆλον ὅτι καὶ
[4, 19]	οὖν ὅτι οὐδὲ τὸ μὴ	ὂν	ἔσται πᾶν ἐν χρόνῳ, οἷον
[4, 20]	ἀλλ' ἢ τοῦτο ὅ ποτε	ὂν	ἔστιν ὁ χρόνος, οἷον εἰ
[4, 11]	ἴσῳ χρόνῳ δίεισι πλῆρές τε	ὂν	καὶ κενόν. ἀλλ' ἀδύνατον. φανερὸν
[4, 8]	κενόν, ὡς τὸ αὐτὸ μὲν	ὂν	κενὸν καὶ πλῆρες καὶ τόπον,
[4, 16]	τῇ κινήσει ὃ μέν ποτε	ὂν	κίνησις {ἐστιν} τὸ μέντοι εἶναι
[4, 17]	ἐν τούτοις ὃ μέν ποτε	ὂν	νῦν ἐστι, τὸ αὐτό (τὸ
[4, 1]	εἶναί που (τὸ γὰρ μὴ	ὂν	οὐδαμοῦ εἶναι· ποῦ γάρ ἐστι
[4, 6]	τῶν ἁπτομένων. καὶ συνεχὲς μὲν	ὂν	οὐκ ἐν ἐκείνῳ κινεῖται ἀλλὰ
[4, 14]	πλείονος) τὸ δὲ νῦν μὴ	ὂν	πρότερον δὲ ὂν ἀνάγκη ἐφθάρθαι
[4, 9]	τούτου δ' αἴτιον ὅτι τὸ	ὂν	σῶμα οἴονται εἶναι, πᾶν δὲ
[4, 17]	τοῦτο δὲ ὃ μέν ποτε	ὂν	τὸ αὐτό (ἢ στιγμὴ γὰρ
[4, 11]	ἴσον χωρίον, καὶ κατὰ λόγον	ὃν	ἔχουσι τὰ μεγέθη πρὸς ἄλληλα.
[4, 11]	οἰομένους εἶναί τι κεχωρισμένον, εἰς	ὃν	φέρεται· πῶς γὰρ οἰσθήσεται τὸ
[4, 11]	ἐχέτω δὴ τὸν αὐτὸν λόγον	ὅνπερ	διέστηκεν ἀὴρ πρὸς ὕδωρ, τὸ
[4, 2]	δὲ καὶ τὰ μαθηματικά· οὐκ	ὄντα	γὰρ ἐν τόπῳ ὅμως κατὰ
[4, 19]	ὑπὸ τοῦ χρόνου ὡς οὐκ	ὄντα	ἐν χρόνῳ. ἐπεὶ δ' ἐστὶν
[4, 3]	ὡς τέλος, οὔτε κινεῖ τὰ	ὄντα.	ἔτι δὲ καὶ αὐτὸς εἰ
[4, 19]	ὥστε φανερὸν ὅτι τὰ αἰεὶ	ὄντα,	ᾗ αἰεὶ ὄντα, οὐκ ἔστιν
[4, 19]	γενητὰ καὶ ὅλως ὁτὲ μὲν	ὄντα	ὁτὲ δὲ μή, ἀνάγκη ἐν
[4, 5]	καὶ ὁ οἶνος χωρὶς μὲν	ὄντα	οὐ μέρη, ἅμα δέ· διὸ
[4, 19]	τὰ αἰεὶ ὄντα, ᾗ αἰεὶ	ὄντα,	οὐκ ἔστιν ἐν χρόνῳ· οὐ
[4, 1]	τί ἐστιν. τά τε γὰρ	ὄντα	πάντες ὑπολαμβάνουσιν εἶναί που (τὸ
[4, 19]	ἀνάγκη πάντα τὰ ἐν χρόνῳ	ὄντα	περιέχεσθαι ὑπὸ χρόνου, ὥσπερ καὶ
[4, 5]	ταῦτα δὲ αἱ προσηγορίαι μέρη	ὄντα,	ὥς γε ἐν ἀνθρώπῳ (ὁ
[4, 19]	ἔστιν, καὶ τῷ ἐν κινήσει	ὄντι	εἶναι τότε κίνησιν. ἐπεὶ δέ
[4, 19]	δ' ἀνάγκη παρακολουθεῖν, καὶ τῷ	ὄντι	ἐν χρόνῳ εἶναί τινα χρόνον
[4, 19]	ἔστιν, ὅτι ἐναντίον τῷ αἰεὶ	ὄντι.	ὅσων δὲ τὸ ἐναντίον μὴ
[4, 10]	γὰρ ἐνδέχεται ὑπεξιέναι ἀλλήλοις, οὐδενὸς	ὄντος	διαστήματος χωριστοῦ παρὰ τὰ σώματα
[4, 19]	χρόνος παντὸς τοῦ ἐν χρόνῳ	ὄντος·	διὸ ἀνάγκη πάντα τὰ ἐν
[4, 20]	ἀπορήσειεν ἄν τις. ἀδυνάτου γὰρ	ὄντος	εἶναι τοῦ ἀριθμήσοντος ἀδύνατον καὶ
[4, 13]	φυσικῶν ἐναντιώσεων, καὶ ἐκ δυνάμει	ὄντος	ἐνεργείᾳ ὂν γίγνεται, καὶ οὐ
[4, 14]	δὲ μέλλει, ἔστι δ' οὐδέν,	ὄντος	μεριστοῦ. τὸ δὲ νῦν οὐ
[4, 8]	ἔξω τοῦ παντὸς σώματός ἐστιν	ὄντος	συνεχοῦς. οὗτοι μὲν οὖν οὐ
[4, 11]	διὰ δὲ τοῦ Δ λεπτοτέρου	ὄντος	τὸν ἐφ' ᾧ Ε, εἰ
[4, 8]	ὃ διορίζει τὰς φύσεις, ὡς	ὄντος	τοῦ κενοῦ χωρισμοῦ τινὸς τῶν
[4, 4]	τοῦ μεγάλου καὶ τοῦ μικροῦ	ὄντος	τοῦ μεθεκτικοῦ εἴτε τῆς ὕλης,
[4, 14]	ὄντων ἐστὶν ἢ τῶν μὴ	ὄντων,	εἶτα τίς ἡ φύσις αὐτοῦ.
[4, 8]	τὸ δὲ κενὸν οὐ τῶν	ὄντων.	ἕνα μὲν οὖν τρόπον ἐκ
[4, 14]	τῶν ἐξωτερικῶν λόγων, πότερον τῶν	ὄντων	ἐστὶν ἢ τῶν μὴ ὄντων,
[4, 19]	οὐσίαν αὐτῶν) τῶν δὲ μὴ	ὄντων	ὅσα μὲν περιέχει ὁ χρόνος,
[4, 19]	δὲ τὰ τοιαῦτα τῶν μὴ	ὄντων,	ὅσων τἀντικείμενα αἰεὶ ἔστιν, οἷον
[4, 3]	οὔτε γὰρ ὡς ὕλη τῶν	ὄντων	(οὐδὲν γὰρ ἐξ αὐτοῦ συνέστηκεν)
[4, 3]	αὐτὸς εἰ ἔστι τι τῶν	ὄντων,	ποὺ ἔσται. ἡ γὰρ Ζήνωνος
[4, 14]	σύγκειται. τὸ δ' ἐκ μὴ	ὄντων	συγκείμενον ἀδύνατον ἂν εἶναι δόξειε
[4, 6]	μόρια πάντα ἐν τῷ ὅλῳ	ὅπερ	ἅπαν τὸ ὕδωρ ἐν τῷ
[4, 12]	κύβου τὸ ἴσον διάστημα διεληλυθέναι,	ὅπερ	ἦν καὶ πρότερον ἐν τῷ
[4, 2]	καὶ κάτω καὶ πρόσθεν καὶ	ὄπισθεν)	ἐν δὲ τῇ φύσει διώρισται
[4, 20]	κινήσεως ὁ χρόνος ἀριθμός. ἢ	ὁποιασοῦν;	καὶ γὰρ γίγνεται ἐν χρόνῳ
[4, 12]	πῦρ, ἢ ἐπ' ἄμφω, {ἢ}	ὁποῖον	ἄν τι ᾖ τὸ ἐντιθέμενον·
[4, 8]	ἐν ταὐτῷ, ἐνδέχοιτ' ἂν καὶ	ὁποσαοῦν	εἶναι ἅμα σώματα· τὴν γὰρ
[4, 12]	τοιαῦτα, διὰ τί οὐ καὶ	ὁποσαοῦν	ἐν τῷ αὐτῷ ἔσται; ἓν
[4, 19]	οἷον τῶν μελλόντων τι, ἐφ'	ὁπότερα	περιέχει· καὶ εἰ ἐπ' ἄμφω,
[4, 4]	ἐστιν ὁ τόπος, εἴπερ τούτων	ὁποτερονοῦν	ἐστίν, εἴτε ἡ ὕλη εἴτε
[4, 4]	ἀλλὰ μὴν ὅτι γε ἀδύνατον	ὁποτερονοῦν	τούτων εἶναι τὸν τόπον, οὐ
[4, 2]	δῆλον εἶναι ἐκ τῆς ἀντιμεταστάσεως·	ὅπου	γὰρ ἔστι νῦν ὕδωρ, ἐνταῦθα
[4, 3]	ὁ γὰρ αὐτὸς ἁρμόσει λόγος·	ὅπου	γὰρ ἦν πρότερον τὰ τοῦ
[4, 2]	οὐχ ὅ τι ἔτυχεν, ἀλλ'	ὅπου	τὰ ἔχοντα βάρος καὶ τὰ
[4, 2]	ἔτυχέν ἐστι τὸ ἄνω, ἀλλ'	ὅπου	φέρεται τὸ πῦρ καὶ τὸ
[4, 2]	αὐτό, ἀλλὰ κατὰ τὴν θέσιν,	ὅπως	ἂν στραφῶμεν, γίγνεται (διὸ καὶ
[4, 6]	πειρᾶσθαι τὴν σκέψιν οὕτω ποιεῖσθαι	ὅπως	τὸ τί ἐστιν ἀποδοθήσεται, ὥστε
[4, 19]	καὶ ἐπιλανθάνονται ἐν τούτῳ, λέγων	ὀρθότερον.	δῆλον οὖν ὅτι φθορᾶς μᾶλλον
[4, 20]	μέτρα τὸ ὅλον. λέγεται δὲ	ὀρθῶς	καὶ ὅτι ἀριθμὸς μὲν ὁ
[4, 2]	δόξειε δ' ἂν καὶ Ἡσίοδος	ὀρθῶς	λέγειν ποιήσας πρῶτον τὸ χάος.
[4, 17]	διαλίποι ἀλλὰ τῷ λόγῳ) καὶ	ὁρίζει	δὲ τὴν πρότερον καὶ ὕστερον
[4, 17]	καὶ συνέχει τὸ μῆκος καὶ	ὁρίζει·	ἔστι γὰρ τοῦ μὲν ἀρχὴ
[4, 17]	τὸ δὲ νῦν τὸν χρόνον	ὁρίζει,	ᾗ πρότερον καὶ ὕστερον) τὸ
[4, 18]	ἀλλήλων· ὁ μὲν γὰρ χρόνος	ὁρίζει	τὴν κίνησιν ἀριθμὸς ὢν αὐτῆς,
[4, 18]	κινήσει τὸν χρόνον διὰ τὸ	ὁρίζεσθαι	ὑπ' ἀλλήλων· ὁ μὲν γὰρ
[4, 3]	καὶ πλάτος καὶ βάθος, οἷς	ὁρίζεται	σῶμα πᾶν. ἀδύνατον δὲ σῶμα
[4, 4]	ἑκάστου ὁ τόπος εἶναι, ᾧ	ὁρίζεται	τὸ μέγεθος καὶ ἡ ὕλη
[4, 16]	ἐν τῇ κινήσει αἴσθησιν λάβωμεν.	ὁρίζομεν	δὲ τῷ ἄλλο καὶ ἄλλο
[4, 16]	φαμεν εἶναι χρόνον· τὸ γὰρ	ὁριζόμενον	τῷ νῦν χρόνος εἶναι δοκεῖ·
[4, 16]	κίνησιν, τῷ πρότερον καὶ ὕστερον	ὁρίζοντες·	καὶ τότε φαμὲν γεγονέναι χρόνον,
[4, 19]	τὸ μῆκος ὁ πῆχυς τῷ	ὁρίσαι	τι μέγεθος ὃ ἀναμετρήσει τὸ
[4, 19]	δ' οὗτος τὴν κίνησιν τῷ	ὁρίσαι	τινὰ κίνησιν ἣ καταμετρήσει τὴν
[4, 16]	τότε συμβαίνει ἡμῖν, ὅταν μὴ	ὁρίσωμεν	μηδεμίαν μεταβολήν, ἀλλ' ἐν ἑνὶ
[4, 16]	τὸν χρόνον γε γνωρίζομεν ὅταν	ὁρίσωμεν	τὴν κίνησιν, τῷ πρότερον καὶ
[4, 16]	μένειν, ὅταν δ' αἰσθώμεθα καὶ	ὁρίσωμεν,	τότε φαμὲν γεγονέναι χρόνον, φανερὸν
[4, 20]	νῦν ἀπόστασιν, τὸ δὲ νῦν	ὅρος	τοῦ παρήκοντος καὶ τοῦ μέλλοντος·
[4, 11]	τὴν τῶν φερομένων ὑπεροχὴν τάδε·	ὁρῶμεν	γὰρ τὰ μείζω ῥοπὴν ἔχοντα
[4, 11]	ἐκ τῶνδε φανερὸν τὸ λεγόμενον.	ὁρῶμεν	γὰρ τὸ αὐτὸ βάρος καὶ
[4, 5]	οὔτε δὴ ἐπακτικῶς σκοποῦσιν οὐδὲν	ὁρῶμεν	ἐν ἑαυτῷ κατ' οὐδένα τῶν
[4, 6]	ὃς μέρος ἐστὶ τοῦ τόπου	ὅς	ἐστι τόπος ὅλου τοῦ οὐρανοῦ.
[4, 6]	οὐκ ἐν ᾧ γίγνονται τόπῳ,	ὃς	μέρος ἐστὶ τοῦ τόπου ὅς
[4, 19]	παρελθόν. εἰ δὲ μηδεὶς χρόνος	ὃς	οὔ ποτε, πᾶς ἂν εἴη
[4, 4]	ὅτι ἐν τῷδε τῷ τόπῳ,	ὃς	περιέχει οὐδὲν πλέον ἢ σέ)
[4, 19]	(ἔστιν γὰρ χρόνος τις πλείων,	ὃς	ὑπερέξει τοῦ τε εἶναι αὐτῶν
[4, 19]	ἀμφότερα {καὶ ἦν καὶ ἔσται}	ὅσα	δὲ μὴ περιέχει μηδαμῇ, οὔτε
[4, 6]	φανερόν. λάβωμεν δὲ περὶ αὐτοῦ	ὅσα	δοκεῖ ἀληθῶς καθ' αὑτὸ ὑπάρχειν
[4, 19]	ὑπὸ χρόνου, ὥσπερ καὶ τἆλλα	ὅσα	ἔν τινί ἐστιν, οἷον τὰ
[4, 7]	δὲ καὶ ἄνω καὶ κάτω,	ὅσα	ἔχει πύκνωσιν καὶ μάνωσιν. ὥσπερ
[4, 19]	ἐν τῷ ἠρεμεῖν ἢ κινεῖσθαι.	ὅσα	μὲν οὖν φθαρτὰ καὶ γενητὰ
[4, 19]	αὐτῶν) τῶν δὲ μὴ ὄντων	ὅσα	μὲν περιέχει ὁ χρόνος, τὰ
[4, 19]	ἔσται πᾶν ἐν χρόνῳ, οἷον	ὅσα	μὴ ἐνδέχεται ἄλλως, ὥσπερ τὸ
[4, 19]	ἡ κίνησις αὐτοῦ ποσή. ὥστε	ὅσα	μήτε κινεῖται μήτ' ἠρεμεῖ, οὐκ
[4, 19]	νῦν καὶ τὸ πρότερον καὶ	ὅσα	τοιαῦτα οὕτως ἐν χρόνῳ ὡς
[4, 16]	δὲ τὴν κίνησιν ὁ χρόνος·	ὅση	γὰρ ἡ κίνησις, τοσοῦτος καὶ
[4, 12]	κύβος γε ἔχει τοσοῦτον μέγεθος,	ὅσον	κατέχει κενόν· ὃ εἰ καὶ
[4, 8]	ποιοῦνται, ἣ δέχεται ἴσον ὕδωρ	ὅσον	τὸ ἀγγεῖον τὸ κενόν. εἶναι
[4, 11]	τῷ τάχει ἐν τῷ τοσούτῳ	ὅσον	τὸ Η, τὴν τὸ Ζ
[4, 11]	πλῆρες. ἀλλ' ἐν τοσούτῳ χρόνῳ	ὅσος	ἐφ' οὗ τὸ Η, τοῦ
[4, 12]	τις κύβον, ἐκστήσεται τοσοῦτον ὕδωρ	ὅσος	ὁ κύβος, οὕτω καὶ ἐν
[4, 11]	ᾧ Ε. καὶ ἀεὶ δὴ	ὅσῳ	ἂν ᾖ ἀσωματώτερον καὶ ἧττον
[4, 13]	κάτω; καὶ δῆλον ὅτι εἰ	ὅσῳ	ἂν μανότερον καὶ κενώτερον ᾖ
[4, 11]	ὕδωρ, τὸ δὲ Δ ἀήρ·	ὅσῳ	δὴ λεπτότερον ἀὴρ ὕδατος καὶ
[4, 11]	ὑπερεχόμενον, ὥστε ἔσται τὰ τέτταρα	ὅσῳ	τε ὑπερέχει καὶ οὐδέν. διὸ
[4, 11]	ᾧ Ζ σῶμα τοῦ Δ,	ὅσῳ	ὑπερέχει τὸ Ε τοῦ Η,
[4, 19]	ὅτι ἐναντίον τῷ αἰεὶ ὄντι.	ὅσων	δὲ τὸ ἐναντίον μὴ αἰεί,
[4, 19]	τὰ τοιαῦτα τῶν μὴ ὄντων,	ὅσων	τἀντικείμενα αἰεὶ ἔστιν, οἷον τὸ
[4, 7]	τούτοις ἁφὴ ἔστιν· σύμφυσις δέ,	ὅταν	ἄμφω ἐνεργείᾳ ἓν γένωνται. καὶ
[4, 4]	ἡ ὕλη καὶ τὸ ἀόριστον·	ὅταν	γὰρ ἀφαιρεθῇ τὸ πέρας καὶ
[4, 13]	μικροῦ ἡ αὐτή. δῆλον δέ·	ὅταν	γὰρ ἐξ ὕδατος ἀὴρ γένηται,
[4, 16]	καὶ μεταξύ τι αὐτῶν ἕτερον·	ὅταν	γὰρ ἕτερα τὰ ἄκρα τοῦ
[4, 16]	μὴν οὐδ' ἄνευ γε μεταβολῆς·	ὅταν	γὰρ μηδὲν αὐτοὶ μεταβάλλωμεν τὴν
[4, 16]	καὶ χρόνος. ἀλλὰ μὴν καὶ	ὅταν	γε χρόνος δοκῇ γεγονέναι τις,
[4, 16]	ἀδιαιρέτῳ φαίνηται ἡ ψυχὴ μένειν,	ὅταν	δ' αἰσθώμεθα καὶ ὁρίσωμεν, τότε
[4, 6]	ἀλλ' ὡς μέρος ἐν ὅλῳ·	ὅταν	δὲ διῃρημένον ᾖ καὶ ἁπτόμενον,
[4, 6]	ἐν τῷ σώματι ἡ χείρ,	ὅταν	δὲ διῃρημένον, οἷον ἐν τῷ
[4, 8]	τὸν ὄγκον οὗ δεκτικόν ἐστιν,	ὅταν	δὲ στερηθῇ, κενόν, ὡς τὸ
[4, 16]	γεγονέναι οὐδείς, ὅτι οὐδὲ κίνησις.	ὅταν	δὲ τὸ πρότερον καὶ ὕστερον,
[4, 7]	δύναμιν ἐν τόπῳ τὰ μέρη,	ὅταν	δὲ χωρισθῇ μὲν ἅπτηται δ'
[4, 16]	μυθολογουμένοις καθεύδειν παρὰ τοῖς ἥρωσιν,	ὅταν	ἐγερθῶσι· συνάπτουσι γὰρ τῷ πρότερον
[4, 4]	τοῦ τόπου ἔσται τόπος. ἔτι	ὅταν	ἐξ ἀέρος ὕδωρ γένηται, ἀπόλωλεν
[4, 8]	δοκεῖ δὲ πλῆρες μὲν εἶναι,	ὅταν	ἔχῃ τὸν ὄγκον οὗ δεκτικόν
[4, 11]	τι οἷον τόπος ἐστερημένος σώματος,	ὅταν	ᾖ κενόν, ποῦ οἰσθήσεται τὸ
[4, 5]	οὐ μέρη, ἅμα δέ· διὸ	ὅταν	ᾖ μέρη, ἔσται αὐτὸ ἐν
[4, 5]	καθ' αὑτὸ ἢ καθ' ἕτερον.	ὅταν	μὲν γὰρ ᾖ μόρια τοῦ
[4, 6]	ὁ τόπος ἀγγεῖον ἀμετακίνητον. διὸ	ὅταν	μὲν ἐν κινουμένῳ κινῆται καὶ
[4, 6]	ὁ πρῶτος ἐν ᾧ ἐστιν)	ὅταν	μὲν οὖν μὴ διῃρημένον ᾖ
[4, 16]	χρόνος εἶναι δοκεῖ· καὶ ὑποκείσθω.	ὅταν	μὲν οὖν ὡς ἓν τὸ
[4, 17]	ἀρχὴ τοῦ δὲ τελευτή. ἀλλ'	ὅταν	μὲν οὕτω λαμβάνῃ τις ὡς
[4, 7]	τὰ δὲ κατ' ἐνέργειαν. διὸ	ὅταν	μὲν συνεχὲς ᾖ τὸ ὁμοιομερές,
[4, 6]	τε μή, οὐδὲν ἧττον. {ἔτι	ὅταν	μὴ διῃρημένον ᾖ, ὡς μέρος
[4, 16]	εἶναι χρόνον τότε συμβαίνει ἡμῖν,	ὅταν	μὴ ὁρίσωμεν μηδεμίαν μεταβολήν, ἀλλ'
[4, 19]	λέγεται τῶν νῦν, ἄλλο δ'	ὅταν	ὁ χρόνος ὁ τούτου ἐγγὺς
[4, 11]	τῷ κενῷ; οὐ γὰρ συμβαίνει,	ὅταν	ὅλον τεθῇ ὡς ἐν κεχωρισμένῳ
[4, 6]	τοῦ μορίου, ἐν ᾧ κινεῖται,	ὅταν	ὅλον τὸ ἀγγεῖον μεθίστηται, ἀλλ'
[4, 16]	καὶ τὸν χρόνον γε γνωρίζομεν	ὅταν	ὁρίσωμεν τὴν κίνησιν, τῷ πρότερον
[4, 16]	καὶ τότε φαμὲν γεγονέναι χρόνον,	ὅταν	τοῦ προτέρου καὶ ὑστέρου ἐν
[4, 7]	μέρος πρὸς ὅλον ἐστίν, οἷον	ὅταν	ὕδατος κινήσῃ τις μόριον ἢ
[4, 13]	μὲν εἰς μέγεθος ἐκ μικρότητος,	ὁτὲ	δ' εἰς μικρότητα ἐκ μεγέθους.
[4, 19]	καὶ ὅλως ὁτὲ μὲν ὄντα	ὁτὲ	δὲ μή, ἀνάγκη ἐν χρόνῳ
[4, 2]	ἐξ ἀγγείου πάλιν ἀὴρ ἔνεστιν,	ὁτὲ	δὲ τὸν αὐτὸν τόπον τοῦτον
[4, 13]	πάλιν ὕδωρ ἐξ ἀέρος ὡσαύτως,	ὁτὲ	μὲν εἰς μέγεθος ἐκ μικρότητος,
[4, 19]	φθαρτὰ καὶ γενητὰ καὶ ὅλως	ὁτὲ	μὲν ὄντα ὁτὲ δὲ μή,
[4, 19]	ὁ οὐρανὸς ἐν τῇ κέγχρῳ·	ὅτε	γὰρ ἡ κέγχρος ἔστιν, ἔστι
[4, 14]	παντὸς μεριστοῦ, ἄνπερ ᾖ, ἀνάγκη,	ὅτε	ἔστιν, ἤτοι πάντα τὰ μέρη
[4, 19]	εἶναι οὐδὲ τὸ ἐν τόπῳ	ὅτε	ἡ κίνησις καὶ ὁ τόπος
[4, 13]	θερμοῦ ὃ οὐκ ἦν θερμὸν	ὅτε	ἧττον ἦν θερμόν, ὥσπερ γε
[4, 19]	ἐν χρόνῳ εἶναί τινα χρόνον	ὅτε	κἀκεῖνο ἔστιν, καὶ τῷ ἐν
[4, 19]	ἓν μὲν τὸ εἶναι τότε	ὅτε	ὁ χρόνος ἔστιν, ἓν δὲ
[4, 19]	ἐν χρόνῳ εἶναι τὸ εἶναι	ὅτε	ὁ χρόνος ἔστιν, ὥσπερ οὐδὲ
[4, 5]	διορισμῶν, τῷ τε λόγῳ δῆλον	ὅτι	ἀδύνατον· δεήσει γὰρ ἀμφότερα ἑκάτερον
[4, 11]	εἶναί τι κεχωρισμένον· τοῦτο δ'	ὅτι	ἀδύνατον, εἴρηται πρότερον. ~καὶ καθ'
[4, 6]	οὐρανὸν μάλιστ' οἰόμεθα ἐν τόπῳ,	ὅτι	ἀεὶ ἐν κινήσει. ταύτης δὲ
[4, 13]	πάντα, οὕτω καὶ τὸ κενὸν	ὅτι	ἀκίνητον· ἀσύμβλητα γὰρ τὰ τάχη.
[4, 6]	ὁ πᾶς μᾶλλον ποταμὸς τόπος,	ὅτι	ἀκίνητος ὁ πᾶς. ὥστε τὸ
[4, 20]	ὅλον. λέγεται δὲ ὀρθῶς καὶ	ὅτι	ἀριθμὸς μὲν ὁ αὐτὸς ὁ
[4, 17]	οὐχ ὡς τῆς αὐτῆς στιγμῆς,	ὅτι	ἀρχὴ καὶ τελευτή, ἀλλ' ὡς
[4, 4]	οὐ ῥᾴδιον γνωρίζειν. ἀλλὰ μὴν	ὅτι	γε ἀδύνατον ὁποτερονοῦν τούτων εἶναι
[4, 19]	κατὰ συμβεβηκός. σημεῖον δὲ ἱκανὸν	ὅτι	γίγνεται μὲν οὐδὲν ἄνευ τοῦ
[4, 11]	τὸ κενὸν λύειν ῥᾴδιον, φανερόν.	~Ὅτι	δ' οὐκ ἔστιν κενὸν οὕτω
[4, 13]	τι τῆς ὕλης ἐπεκτείνεται, ἀλλ'	ὅτι	δυνάμει ἐστὶν ὕλη ἀμφοῖν· ὥστ'
[4, 19]	μέλλοντος χρόνου (πότε βαδίζεις; ἤδη,	ὅτι	ἐγγὺς ὁ χρόνος ἐν ᾧ
[4, 11]	κενόν. ἀλλ' ἀδύνατον. φανερὸν τοίνυν	ὅτι,	εἰ ἔστι χρόνος ἐν ᾧ
[4, 9]	κενὸν ἢ οὔ; ἢ δῆλον	ὅτι	εἰ μὲν δέχοιτο σῶμα ἁπτόν,
[4, 5]	δῆλον· ὃ δὲ Ζήνων ἠπόρει,	ὅτι	εἰ ὁ τόπος ἐστί τι,
[4, 13]	τὸ φέρεσθαι κάτω; καὶ δῆλον	ὅτι	εἰ ὅσῳ ἂν μανότερον καὶ
[4, 17]	τὸ φερόμενον. φανερὸν δὲ καὶ	ὅτι	εἴτε χρόνος μὴ εἴη, τὸ
[4, 11]	οὖν δι' οὗ φέρεται αἴτιον,	ὅτι	ἐμποδίζει μάλιστα μὲν ἀντιφερόμενον, ἔπειτα
[4, 19]	ἓν δὲ ὥσπερ ἔνια λέγομεν	ὅτι	ἐν ἀριθμῷ ἐστιν. τοῦτο δὲ
[4, 5]	ἐν σώματι, καὶ ἐν τούτῳ	ὅτι	ἐν ἐπιφανείᾳ· ἐν δὲ ταύτῃ
[4, 5]	οἷον τὸ λευκὸν ἐν ἀνθρώπῳ	ὅτι	ἐν σώματι, καὶ ἐν τούτῳ
[4, 4]	καὶ ἐν τῷ ἀέρι δὲ	ὅτι	ἐν τῇ γῇ, ὁμοίως δὲ
[4, 4]	σὺ νῦν ἐν τῷ οὐρανῷ	ὅτι	ἐν τῷ ἀέρι οὗτος δ'
[4, 13]	λόγος δ' ὁ αὐτός, ὥσπερ	ὅτι	ἐν τῷ κενῷ ἀκίνητα πάντα,
[4, 4]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐν ταύτῃ	ὅτι	ἐν τῷδε τῷ τόπῳ, ὃς
[4, 6]	γὰρ οὕτω μεταβέβληκε τὸν τόπον,	ὅτι	ἐν ᾧ ὑπάρχουσι μεταβάλλει. ἐπεὶ
[4, 15]	τοῖς εἰποῦσιν εἶναι ὁ χρόνος,	ὅτι	ἔν τε τῷ χρόνῳ πάντα
[4, 17]	ἡ φορὰ μία τῷ φερομένῳ,	ὅτι	ἕν (καὶ οὐχ ὅ ποτε
[4, 19]	σύμμετρον· διὸ αἰεὶ οὐκ ἔστιν,	ὅτι	ἐναντίον τῷ αἰεὶ ὄντι. ὅσων
[4, 5]	ἄπειρον ἰέναι. ἐκεῖνο δὲ φανερόν,	ὅτι	ἐπεὶ οὐδὲν τὸ ἀγγεῖον τοῦ
[4, 8]	εἶναι. οὔκουν τοῦτο δεῖ δεικνύναι,	ὅτι	ἐστί τι ὁ ἀήρ, ἀλλ'
[4, 2]	τῶν τοιούτων, οὐ μόνον δηλοῦσιν	ὅτι	ἐστί τι ὁ τόπος, ἀλλ'
[4, 7]	καὶ περὶ μὲν τόπου, καὶ	ὅτι	ἔστι καὶ τί ἐστιν, εἴρηται.
[4, 13]	καὶ πυκνοῦ οἴονται φανερὸν εἶναι	ὅτι	ἔστι κενόν. εἰ μὲν γὰρ
[4, 8]	τὸν τρόπον ἐλέγχοντες. ἐπιδεικνύουσι γὰρ	ὅτι	ἐστίν τι ὁ ἀήρ, στρεβλοῦντες
[4, 19]	ὅτι τοῦ ἀριθμοῦ τι, ἢ	ὅτι	ἔστιν αὐτοῦ ἀριθμός. ἐπεὶ δ'
[4, 8]	οὖν τρόπον ἐκ τούτων δεικνύουσιν	ὅτι	ἔστιν τι κενόν, ἄλλον δ'
[4, 13]	δὲ λέγομεν ἐκ τῶν ὑποκειμένων	ὅτι	ἔστιν ὕλη μία τῶν ἐναντίων,
[4, 5]	κατὰ μὲν οὖν τὸ εἶναι	ὅτι	ἕτερον, δῆλον· ἄλλος γὰρ ὁ
[4, 13]	τὰ ἄλλα δ' ἠπόρηται ἀληθῶς,	ὅτι	ἢ κίνησις οὐκ ἔσται, εἰ
[4, 5]	κατὰ τὰ μέρη, οἷον λευκὸς	ὅτι	ἡ ἐπιφάνεια λευκή, καὶ ἐπιστήμων
[4, 19]	ὅτι τήμερον ἥξει· ἥκει νῦν,	ὅτι	ἦλθε τήμερον. τὰ δ' ἐν
[4, 13]	ἐκ θερμοῦ ψυχρὸν ἡ αὐτή,	ὅτι	ἦν δυνάμει, οὕτω καὶ ἐκ
[4, 7]	ἄλλῳ. φανερὸν δ' ἐκ τούτων	ὅτι	καὶ αἱ ἀπορίαι πᾶσαι λύοιντ'
[4, 19]	ὁ δὲ Πυθαγόρειος Πάρων ἀμαθέστατον,	ὅτι	καὶ ἐπιλανθάνονται ἐν τούτῳ, λέγων
[4, 3]	σώματος τόπος καὶ χώρα, δῆλον	ὅτι	καὶ ἐπιφανείας καὶ τῶν λοιπῶν
[4, 2]	ἐστί τι ὁ τόπος, ἀλλ'	ὅτι	καὶ ἔχει τινὰ δύναμιν. φέρεται
[4, 18]	καὶ ὕστερον οὐχ ὁ αὐτός,	ὅτι	καὶ ἡ μεταβολὴ ἡ μὲν
[4, 20]	δὲ χρόνος πανταχοῦ ὁ αὐτός,	ὅτι	καὶ ὁ ἀριθμὸς εἷς καὶ
[4, 10]	τὸ κενὸν δοκεῖ τι εἶναι,	ὅτι	καὶ ὁ τόπος, καὶ διὰ
[4, 19]	μετρεῖσθαι αὐτῆς τὸ εἶναι) δῆλον	ὅτι	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῦτ' ἔστι
[4, 3]	τὸ ὂν ἐν τόπῳ, δῆλον	ὅτι	καὶ τοῦ τόπου τόπος ἔσται,
[4, 19]	χρόνου, καθάπερ καὶ λέγειν εἰώθαμεν	ὅτι	κατατήκει ὁ χρόνος, καὶ γηράσκει
[4, 11]	δῆλον τὸ τοῦ συμβαίνοντος αἴτιον,	ὅτι	κινήσεως μὲν πρὸς κίνησιν πάσης
[4, 20]	θαλάττῃ καὶ ἐν οὐρανῷ. ἢ	ὅτι	κινήσεώς τι πάθος ἢ ἕξις,
[4, 8]	μᾶλλον. λέγουσιν δ' ἓν μὲν	ὅτι	κίνησις ἡ κατὰ τόπον οὐκ
[4, 19]	φάναι ἤδη ἑαλωκέναι οὐ λέγομεν,	ὅτι	λίαν πόρρω τοῦ νῦν. καὶ
[4, 5]	ἐν αὑτῷ εἶναι. ὥστ' εἰ	ὅτι	μάλιστα ἐν ἀλλήλοις εἶεν, ὁ
[4, 5]	οἷον, εἰ οἴνου, ὁ οἶνος.	ὅτι	μὲν οὖν ἀδύνατον ἐν αὑτῷ
[4, 11]	ἄρα πάντ' ἔσται. ἀλλ' ἀδύνατον.	ὅτι	μὲν οὖν εἰ ἔστι κενόν,
[4, 10]	λόγος καὶ ἐπὶ τῆς τέφρας.	ὅτι	μὲν οὖν ἐξ ὧν δεικνύουσιν
[4, 2]	τόπος ἂν εἴη ἐστερημένος σώματος.	ὅτι	μὲν οὖν ἐστί τι ὁ
[4, 2]	προηπορημένον οὔτε προηυπορημένον περὶ αὐτοῦ.	~ὅτι	μὲν οὖν ἔστιν ὁ τόπος,
[4, 19]	γίγνεσθαι καὶ ταύτην τὴν μεταβολήν.	ὅτι	μὲν οὖν ἔστιν ὁ χρόνος
[4, 14]	εἶτα τίς ἡ φύσις αὐτοῦ.	ὅτι	μὲν οὖν ἢ ὅλως οὐκ
[4, 16]	ἄνευ κινήσεως καὶ μεταβολῆς χρόνος.	ὅτι	μὲν οὖν οὔτε κίνησις οὔτ'
[4, 18]	ἵππων, ἡ δεκάς, καὶ ἄλλοθι.	~ὅτι	μὲν τοίνυν ὁ χρόνος ἀριθμός
[4, 12]	γὰρ ἡ κρίσις τοῦ ἁπτοῦ.	ὅτι	μὲν τοίνυν οὐκ ἔστι κεχωρισμένον
[4, 15]	τις εἶναι οὔτε τῷ ποιός.	ὅτι	μὲν τοίνυν οὐκ ἔστιν κίνησις,
[4, 20]	εἶναί τινα κύκλον· τοῦτο δέ,	ὅτι	μετρεῖται τῇ κυκλοφορίᾳ· παρὰ γὰρ
[4, 20]	κυκλοφορία ἡ ὁμαλὴς μέτρον μάλιστα,	ὅτι	ὁ ἀριθμὸς ὁ ταύτης γνωριμώτατος.
[4, 6]	νῦν ὕδωρ, ὁ δὲ τόπος	ὅτι	οὗ ἦν ἀήρ, ἐνταῦθ' ἔστι
[4, 20]	ἀριθμητόν τι εἶναι, ὥστε δῆλον	ὅτι	οὐδ' ἀριθμός. ἀριθμὸς γὰρ ἢ
[4, 16]	οὐ δοκεῖ χρόνος γεγονέναι οὐδείς,	ὅτι	οὐδὲ κίνησις. ὅταν δὲ τὸ
[4, 19]	τοῦ χρόνου· σημεῖον δὲ τούτου	ὅτι	οὐδὲ πάσχει οὐδὲν ὑπὸ τοῦ
[4, 19]	καὶ ἠρεμίας μέτρον. φανερὸν οὖν	ὅτι	οὐδὲ τὸ μὴ ὂν ἔσται
[4, 17]	ἠρεμεῖν συμβήσεται) καὶ ἔτι φανερὸν	ὅτι	οὐδὲν μόριον τὸ νῦν τοῦ
[4, 6]	πρῶτον μὲν οὖν δεῖ κατανοῆσαι	ὅτι	οὐκ ἂν ἐζητεῖτο ὁ τόπος,
[4, 11]	καὶ πρὸς τὸ μέσον, δῆλον	ὅτι	οὐκ ἂν τὸ κενὸν αἴτιον
[4, 19]	ὁ χρόνος εἰς αὐτά, ἀλλ'	ὅτι	οὐκ ἐγγύς. τὸ δὲ ποτέ>
[4, 6]	ἐγγιγνομένου σώματος μέγεθος. τούτων δ'	ὅτι	οὐκ ἐνδέχεται τὰ τρία εἶναι,
[4, 8]	ἐστί τι ὁ ἀήρ, ἀλλ'	ὅτι	οὐκ ἔστι διάστημα ἕτερον τῶν
[4, 16]	τότε φαμὲν γεγονέναι χρόνον, φανερὸν	ὅτι	οὐκ ἔστιν ἄνευ κινήσεως καὶ
[4, 8]	οἱ μὲν οὖν δεικνύναι πειρώμενοι	ὅτι	οὐκ ἔστιν, οὐχ ὃ βούλονται
[4, 19]	ὑπὸ τόπου. φανερὸν δὲ καὶ	ὅτι	οὐκ ἔστιν τὸ ἐν χρόνῳ
[4, 10]	πῶς οὐκ ἔστιν εἴρηται, φανερὸν	ὅτι	οὕτω μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν,
[4, 11]	κενόν, οὐκ ἔχει διαφοράν. ἔπειθ'	ὅτι	πᾶσα κίνησις ἢ βίᾳ ἢ
[4, 20]	δ' ἡμῖν οὕτω διωρισμένων φανερὸν	ὅτι	πᾶσα μεταβολὴ καὶ ἅπαν τὸ
[4, 20]	ἀκολουθεῖ κινήσει τὸ πρότερον, φανερὸν	ὅτι	πᾶσα μεταβολὴ καὶ πᾶσα κίνησις
[4, 13]	ἀὴρ ἐξ ὕδατος (δῆλον γὰρ	ὅτι	πλείων ἀὴρ ἐξ ὕδατος γίγνεται·
[4, 19]	ἐξίστησιν τὸ ὑπάρχον· ὥστε φανερὸν	ὅτι	τὰ αἰεὶ ὄντα, ᾗ αἰεὶ
[4, 20]	γένεσιν καὶ φθοράν. τοῦτο δέ,	ὅτι	ταῦτα πάντα τῷ χρόνῳ κρίνεται,
[4, 20]	εἶναι ἡ τῆς σφαίρας κίνησις,	ὅτι	ταύτῃ μετροῦνται αἱ ἄλλαι κινήσεις
[4, 18]	οὐκ ἔστιν. φανερὸν δὲ καὶ	ὅτι	ταχὺς μὲν καὶ βραδὺς οὐ
[4, 19]	τούτου ἐγγὺς ᾖ. ἥξει νῦν,	ὅτι	τήμερον ἥξει· ἥκει νῦν, ὅτι
[4, 5]	ἡ ἐπιφάνεια λευκή, καὶ ἐπιστήμων	ὅτι	τὸ λογιστικόν. ὁ μὲν οὖν
[4, 7]	δὲ κάτω μάλιστα πᾶσι κυρίως,	ὅτι	τὸ μὲν αἰεὶ μένει, τοῦ
[4, 9]	μηδέν ἐστι. τούτου δ' αἴτιον	ὅτι	τὸ ὂν σῶμα οἴονται εἶναι,
[4, 8]	Μέλισσος μὲν οὖν καὶ δείκνυσιν	ὅτι	τὸ πᾶν ἀκίνητον ἐκ τούτων·
[4, 19]	ἀριθμοῦ καὶ πάθος, καὶ ὅλως	ὅτι	τοῦ ἀριθμοῦ τι, ἢ ὅτι
[4, 12]	καὶ ἀδύνατον. ἔτι δὲ φανερὸν	ὅτι	τοῦτο ὁ κύβος ἕξει καὶ
[4, 20]	σκαληνές, καίτοι σχῆμά γε ταὐτό,	ὅτι	τρίγωνα ἄμφω· ταὐτὸ γὰρ λέγεται
[4, 20]	κινήσις χρόνῳ (τοῦτο δ' ἐστίν,	ὅτι	ὑπὸ τῆς ὡρισμένης κινήσεως χρόνῳ
[4, 8]	ἔστιν τι κενόν, ἄλλον δ'	ὅτι	φαίνεται ἔνια συνιόντα καὶ πιλούμενα,
[4, 19]	τούτῳ, λέγων ὀρθότερον. δῆλον οὖν	ὅτι	φθορᾶς μᾶλλον ἔσται καθ' αὑτὸν
[4, 19]	δ' ἄλλων κατὰ συμβεβηκός, δῆλον	ὅτι	ὧν τὸ εἶναι μετρεῖ, τούτοις
[4, 19]	ἢ ὁ αὐτὸς πολλάκις; δῆλον	ὅτι	ὡς ἂν ἡ κίνησις, οὕτω
[4, 10]	ἐμποδίζει. ἢ γὰρ οὐκ αὐξάνεται	ὁτιοῦν,	ἢ οὐ σώματι, ἢ ἐνδέχεται
[4, 11]	χρόνος ἐν ᾧ τοῦ κενοῦ	ὁτιοῦν	οἰσθήσεται, συμβήσεται τοῦτο τὸ ἀδύνατον·
[4, 15]	ἂν ἦν ὁ χρόνος ἡ	ὁτουοῦν	αὐτῶν κίνησις, ὥστε πολλοὶ χρόνοι
[4, 19]	οὕτω, πάντα τὰ πράγματα ἐν	ὁτῳοῦν	ἔσται, καὶ ὁ οὐρανὸς ἐν
[4, 8]	δ' ἐστὶ φορὰ καὶ αὔξησις)	οὐ	γὰρ ἂν δοκεῖν εἶναι κίνησιν,
[4, 2]	τῶν ἄλλων, ἀνάγκη πρῶτον εἶναι·	οὐ	γὰρ ἀπόλλυται ὁ τόπος τῶν
[4, 11]	τὸ εἰστεθὲν εἰς αὐτὸ σῶμα;	οὐ	γὰρ δὴ εἰς ἅπαν. ὁ
[4, 20]	καὶ ἀριθμὸς δὴ ὁ αὐτός	(οὐ	γὰρ διαφέρει ἀριθμοῦ διαφορᾷ ὁ
[4, 4]	ὕδωρ γένηται, ἀπόλωλεν ὁ τόπος·	οὐ	γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ
[4, 5]	τὸ ὅλον ἐν τοῖς μέρεσιν·	οὐ	γάρ ἐστι παρὰ τὰ μέρη
[4, 11]	ἐν τῷ κενῷ ἀνάγκη ἠρεμεῖν·	οὐ	γὰρ ἔστιν οὗ μᾶλλον ἢ
[4, 19]	ὥσπερ ἐπὶ τῶν μαθηματικῶν γραμμῶν	(οὐ	γὰρ ἡ αὐτὴ αἰεὶ στιγμὴ
[4, 19]	οὕτω καὶ τὸ ἐν χρόνῳ·	οὐ	γὰρ κίνησις ὁ χρόνος, ἀλλ'
[4, 2]	τῇ φύσει διώρισται χωρὶς ἕκαστον.	οὐ	γὰρ ὅ τι ἔτυχέν ἐστι
[4, 19]	ἐνδέχεται εἶναι καὶ τὸ ἠρεμοῦν.	οὐ	γὰρ πᾶν τὸ ἀκίνητον ἠρεμεῖ,
[4, 7]	τὸ πέρας ἐν τῷ πεπερασμένῳ.	οὐ	γὰρ πᾶν τὸ ὂν ἐν
[4, 19]	ὄντα, οὐκ ἔστιν ἐν χρόνῳ·	οὐ	γὰρ περιέχεται ὑπὸ χρόνου, οὐδὲ
[4, 11]	τόπῳ ἢ ἐν τῷ κενῷ;	οὐ	γὰρ συμβαίνει, ὅταν ὅλον τεθῇ
[4, 1]	τί ποτ' ἐστὶν ὁ τόπος·	οὐ	γὰρ ταὐτὸν φαίνεται θεωροῦσιν ἐξ
[4, 19]	διὰ τοῦτο δοκεῖ ἀεὶ ἕτερος·	οὐ	γὰρ τοῦ αὐτοῦ ἀρχὴ καὶ
[4, 13]	ἦν οὐ κυρτὸν ἀλλ' εὐθύ	(οὐ	γὰρ τῷ διαλείπειν τὸ ἧττον
[4, 19]	πᾶσα γὰρ ἠρεμία ἐν χρόνῳ.	οὐ	γὰρ ὥσπερ τὸ ἐν κινήσει
[4, 7]	τοῦ τόπου τὸ τυχόν, ἀλλ'	οὐ	διάστημα σώματος) καὶ ἔστιν ὁ
[4, 12]	ὁ γὰρ ἀὴρ ἔστιν τι,	οὐ	δοκεῖ δέ γε οὐδὲ τὸ
[4, 16]	καὶ ἐπεὶ λανθάνει ἕτερον ὄν,	οὐ	δοκεῖ εἶναι τὸ μεταξὺ χρόνος.
[4, 16]	τὴν διάνοιαν ἢ λάθωμεν μεταβάλλοντες,	οὐ	δοκεῖ ἡμῖν γεγονέναι χρόνος, καθάπερ
[4, 14]	τῶν μερῶν· ὁ δὲ χρόνος	οὐ	δοκεῖ συγκεῖσθαι ἐκ τῶν νῦν.
[4, 16]	προτέρου δὲ καὶ ὑστέρου τινός,	οὐ	δοκεῖ χρόνος γεγονέναι οὐδείς, ὅτι
[4, 13]	λαβεῖν τι μέγεθος ἐν ᾧ	οὐ	καὶ θερμότης καὶ λευκότης ἔνεστιν.
[4, 12]	εἰ δύο τοιαῦτα, διὰ τί	οὐ	καὶ ὁποσαοῦν ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 9]	τόπον τὸ αὐτὸ τοῦτο) λέγοντες	οὐ	καλῶς· ἡ μὲν γὰρ ὕλη
[4, 8]	ὄντος συνεχοῦς. οὗτοι μὲν οὖν	οὐ	κατὰ θύρας πρὸς τὸ πρόβλημα
[4, 10]	οὖν κοινὴν ἀξιοῦσι λύειν, ἀλλ'	οὐ	κενὸν δεικνύουσιν ὡς ἔστιν) ἢ
[4, 16]	μέντοι εἶναι αὐτῷ ἕτερον καὶ	οὐ	κίνησις. ἀλλὰ μὴν καὶ τὸν
[4, 16]	ἐστιν ὁ χρόνος. ἐπεὶ οὖν	οὐ	κίνησις, ἀνάγκη τῆς κινήσεώς τι
[4, 13]	ἐγγέγονε τὸ κυρτὸν ὃ ἦν	οὐ	κυρτὸν ἀλλ' εὐθύ (οὐ γὰρ
[4, 18]	ὅτι ταχὺς μὲν καὶ βραδὺς	οὐ	λέγεται, πολὺς δὲ καὶ ὀλίγος
[4, 19]	δὲ Ἴλιον φάναι ἤδη ἑαλωκέναι	οὐ	λέγομεν, ὅτι λίαν πόρρω τοῦ
[4, 19]	ἐπιλανθάνεται διὰ τὸν χρόνον, ἀλλ'	οὐ	μεμάθηκεν, οὐδὲ νέον γέγονεν οὐδὲ
[4, 5]	ὁ οἶνος χωρὶς μὲν ὄντα	οὐ	μέρη, ἅμα δέ· διὸ ὅταν
[4, 14]	ὄντος μεριστοῦ. τὸ δὲ νῦν	οὐ	μέρος· μετρεῖ τε γὰρ τὸ
[4, 7]	γὰρ ὅλον, ἅμα τὸν τόπον	οὐ	μεταβάλλει, κύκλῳ δὲ κινεῖται τῶν
[4, 3]	τόπος τῶν ἐν αὐτῷ φθειρομένων.	~οὐ	μὴν ἀλλ' ἔχει γε ἀπορίαν,
[4, 19]	εἰώθαμεν ὑπὸ τοῦ χρόνου φθοράν.	οὐ	μὴν ἀλλ' οὐδὲ ταύτην ὁ
[4, 18]	ἐνιαυτὸν ἢ ἔαρ ἢ μετόπωρον.	οὐ	μόνον δὲ τὴν κίνησιν τῷ
[4, 2]	καὶ γῆς καὶ τῶν τοιούτων,	οὐ	μόνον δηλοῦσιν ὅτι ἐστί τι
[4, 10]	τὸν ἐνόντα ἀέρα) καὶ αὐξάνεσθαι	οὐ	μόνον εἰσιόντος τινὸς ἀλλὰ καὶ
[4, 2]	διαστάσεων. ἔστι δὲ τὰ τοιαῦτα	οὐ	μόνον πρὸς ἡμᾶς, τὸ ἄνω
[4, 6]	δοκῶν ἀσώματος εἶναι· φαίνεται γὰρ	οὐ	μόνον τὰ πέρατα τοῦ ἀγγείου
[4, 3]	ἑκάστου. διὰ μὲν οὖν τούτων	οὐ	μόνον τί ἐστιν, ἀλλὰ καὶ
[4, 19]	τὰ δ' ἐν Ἰλίῳ γέγονεν	οὐ	νῦν, οὐδ' ὁ κατακλυσμὸς {γέγονε}
[4, 13]	ἀδύνατον, συμβαίνει δὲ πρῶτον μὲν	οὐ	πάσης κινήσεως αἴτιον τὸ κενόν,
[4, 15]	γὰρ περιφορᾶς τὸ ληφθέν, ἀλλ'	οὐ	περιφορά. ἔτι δ' εἰ πλείους
[4, 13]	ἀὴρ γένηται, ἡ αὐτὴ ὕλη	οὐ	προσλαβοῦσά τι ἄλλο ἐγένετο, ἀλλ'
[4, 13]	ἡ μικρότης τοῦ αἰσθητοῦ ὄγκου	οὐ	προσλαβούσης τι τῆς ὕλης ἐπεκτείνεται,
[4, 4]	ἔχει θέαν, καὶ χωρὶς ἀλλήλων	οὐ	ῥᾴδιον γνωρίζειν. ἀλλὰ μὴν ὅτι
[4, 14]	διαμένει ἢ ἄλλο καὶ ἄλλο,	οὐ	ῥᾴδιον ἰδεῖν. εἰ μὲν γὰρ
[4, 10]	οὔτε ἀχώριστον. τὸ γὰρ κενὸν	οὐ	σῶμα ἀλλὰ σώματος διάστημα βούλεται
[4, 10]	γὰρ οὐκ αὐξάνεται ὁτιοῦν, ἢ	οὐ	σώματι, ἢ ἐνδέχεται δύο σώματα
[4, 8]	τόπον, τὸ δ' εἶναι αὐτοῖς	οὐ	ταὐτὸ ὄν. ἄρξασθαι δὲ δεῖ
[4, 19]	ἡ ἕνωσις, τὸ δ' εἶναι	οὐ	ταὐτό. τὸ μὲν οὖν οὕτω
[4, 2]	βάρος καὶ τὰ γεηρά, ὡς	οὐ	τῇ θέσει διαφέροντα μόνον ἀλλὰ
[4, 20]	ἐστιν ἁπλῶς ἀριθμὸς συνεχοῦς, ἀλλ'	οὐ	τινός. ἀλλ' ἔστι νῦν κεκινῆσθαι
[4, 17]	τὸ αὐτό, ἔστι δ' ὡς	οὐ	τὸ αὐτό· ᾗ μὲν γὰρ
[4, 20]	καὶ τοῦτο τρίγωνον, τρίγωνον δ'	οὐ	τὸ αὐτό. καὶ ἀριθμὸς δὴ
[4, 17]	νῦν αἰεί, ἔστι δ' ὡς	οὐ	τὸ αὐτό· καὶ γὰρ τὸ
[4, 19]	οὐκ ἔσται τοῦτ' ἐν χρόνῳ.	οὐ	τοίνυν οὐδὲ τὸ σύμμετρον· διὸ
[4, 6]	μὲν οὖν ἄμφω πέρατα, ἀλλ'	οὐ	τοῦ αὐτοῦ, ἀλλὰ τὸ μὲν
[4, 19]	τελευτὴ καὶ ἀρχὴ χρόνου, ἀλλ'	οὐ	τοῦ αὐτοῦ, ἀλλὰ τοῦ μὲν
[4, 8]	(φησί) κενόν, τὸ δὲ κενὸν	οὐ	τῶν ὄντων. ἕνα μὲν οὖν
[4, 13]	μαλακὸν πάθους καὶ ἀπαθείας, καὶ	οὐ	φορᾶς ἀλλ' ἑτεροιώσεως μᾶλλον. καὶ
[4, 4]	ὁποτερονοῦν τούτων εἶναι τὸν τόπον,	οὐ	χαλεπὸν ἰδεῖν. τὸ μὲν γὰρ
[4, 5]	τι, ἔν τινι ἔσται, λύειν	οὐ	χαλεπόν· οὐδὲ γὰρ κωλύει ἐν
[4, 17]	μὲν οὖν πέρας τὸ νῦν,	οὐ	χρόνος, ἀλλὰ συμβέβηκεν· ᾗ δ'
[4, 4]	γὰρ εἶδος καὶ ἡ ὕλη	οὐ	χωρίζεται τοῦ πράγματος, τὸν δὲ
[4, 13]	ὄντος ἐνεργείᾳ ὂν γίγνεται, καὶ	οὐ	χωριστὴ μὲν ἡ ὕλη, τὸ
[4, 9]	καλῶς· ἡ μὲν γὰρ ὕλη	οὐ	χωριστὴ τῶν πραγμάτων, τὸ δὲ
[4, 20]	τοιγαροῦν ἕτερα τρίγωνα· σχήματος δὲ	οὔ,	ἀλλ' ἐν τῇ αὐτῇ διαιρέσει
[4, 9]	ἁπτόν, κενόν, εἰ δὲ μή,	οὔ)	ἄλλον δὲ τρόπον, ἐν ᾧ
[4, 20]	εἴη ἂν ὁ χρόνος ἢ	οὔ,	ἀπορήσειεν ἄν τις. ἀδυνάτου γὰρ
[4, 7]	ἐν τόπῳ, ᾧ δὲ μή,	οὔ.	διὸ κἂν ὕδωρ γένηται τοιοῦτο,
[4, 19]	πεπερασμένος. ἆρ' οὖν ὑπολείψει; ἢ	οὔ,	εἴπερ αἰεὶ ἔστι κίνησις; ἄλλος
[4, 17]	τὸ φερόμενον, ἡ δὲ κίνησις	οὔ.	ἔστι μὲν οὖν ὡς τὸ
[4, 9]	ἢ ψόφον, πότερον κενὸν ἢ	οὔ;	ἢ δῆλον ὅτι εἰ μὲν
[4, 20]	μὲν ταχεῖα ἴσως ἡ δ'	οὔ,	καὶ ἡ μὲν φορὰ ἡ
[4, 7]	καὶ ἄνω μὲν καὶ κάτω	οὔ,	κύκλῳ δ' ἔνια· τὰ δὲ
[4, 15]	τίς ἐστι, περιφορὰ δέ γε	οὔ·	μέρος γὰρ περιφορᾶς τὸ ληφθέν,
[4, 20]	ἴσοι χρόνοι ἂν εἶεν· ἢ	οὔ;	ὁ αὐτὸς γὰρ χρόνος καὶ
[4, 19]	εἰ δὲ μηδεὶς χρόνος ὃς	οὔ	ποτε, πᾶς ἂν εἴη χρόνος
[4, 7]	ὁ δ' οὐρανός, ὥσπερ εἴρηται,	οὔ	που ὅλος οὐδ' ἔν τινι
[4, 7]	τὸ ἄνω, τὸ δὲ πᾶν	οὔ	που. τὸ γάρ που αὐτό
[4, 13]	τάχη. ἐπεὶ δὲ κενὸν μὲν	οὔ	φαμεν εἶναι, τὰ ἄλλα δ'
[4, 8]	μέν φασιν εἶναι οἱ δ'	οὔ	φασι, σχεδὸν τοιαῦτα καὶ τοσαῦτά
[4, 7]	ὡς κινήσεται ἔστι δ' ὡς	οὔ.	ὡς μὲν γὰρ ὅλον, ἅμα
[4, 11]	τὴν τὸ Ζ τὸ ἐφ'	οὗ	Α, ἐὰν φέρηται. ἐὰν τοίνυν
[4, 11]	τὸ παχύτερον. τὸ δὴ ἐφ'	οὗ	Α οἰσθήσεται διὰ τοῦ Β
[4, 15]	τῷ μεταβάλλοντι μόνον ἐστίν, ἢ	οὗ	ἂν τύχῃ ὂν αὐτὸ τὸ
[4, 2]	τόπου δύναμις καὶ προτέρα πάντων·	οὗ	γὰρ ἄνευ τῶν ἄλλων οὐδὲν
[4, 8]	εἶναι, ὅταν ἔχῃ τὸν ὄγκον	οὗ	δεκτικόν ἐστιν, ὅταν δὲ στερηθῇ,
[4, 5]	αὑτῷ εἶναι, καὶ ἔτι ἐκεῖνο	οὗ	δεκτικόν, οἷον, εἰ οἴνου, ὁ
[4, 20]	μὴ διαφέρει διαφορᾷ, ἀλλ' οὐχὶ	οὗ	διαφέρει, οἷον τρίγωνον τριγώνου τριγώνου>
[4, 11]	ἐν ἐλάττονι δὲ τοῦ ἐφ'	οὗ	Ε, τοῦτον ἕξει τὸν λόγον
[4, 5]	τέλει· τοῦτο δ' ἐστὶ τὸ	οὗ	ἕνεκα. πάντων δὲ κυριώτατον τὸ
[4, 17]	γὰρ πέρατα ἐκείνου μόνον ἐστὶν	οὗ	ἐστιν πέρατα, ὁ δ' ἀριθμὸς
[4, 11]	τινὶ μὲν χρόνῳ, τῷ ἐφ'	οὗ	Η, ἐν ἐλάττονι δὲ τοῦ
[4, 5]	αὑτῷ ὁ ἀμφορεὺς ἔσται, εἰ	οὗ	ἡ φύσις δεκτική, τοῦτ' ἐνδέχεται
[4, 6]	ὕδωρ, ὁ δὲ τόπος ὅτι	οὗ	ἦν ἀήρ, ἐνταῦθ' ἔστι νῦν
[4, 11]	ἀνάγκη ἠρεμεῖν· οὐ γὰρ ἔστιν	οὗ	μᾶλλον ἢ ἧττον κινηθήσεται· ᾗ
[4, 20]	τρίγωνα ἄμφω· ταὐτὸ γὰρ λέγεται	οὗ	μὴ διαφέρει διαφορᾷ, ἀλλ' οὐχὶ
[4, 4]	ἢ τὸ εἶδος; ἀδύνατον γὰρ	οὗ	μὴ κίνησις μηδὲ τὸ ἄνω
[4, 11]	ἢ τῷ διαφέρειν τὸ δι'	οὗ,	οἷον δι' ὕδατος ἢ γῆς
[4, 11]	ἐν τοσούτῳ χρόνῳ ὅσος ἐφ'	οὗ	τὸ Η, τοῦ Δ τὸ
[4, 6]	εἶναι πρῶτον μὲν περιέχον ἐκεῖνο	οὗ	τόπος ἐστί, καὶ μηδὲν τοῦ
[4, 11]	κουφότητος. τὸ μὲν οὖν δι'	οὗ	φέρεται αἴτιον, ὅτι ἐμποδίζει μάλιστα
[4, 11]	ἧττον ἐμποδιστικὸν καὶ εὐδιαιρετώτερον δι'	οὗ	φέρεται, θᾶττον οἰσθήσεται. τὸ δὲ
[4, 14]	τοῦτο δὲ ἀδύνατον. ἀλλὰ μὴν	οὐδ'	αἰεὶ τὸ αὐτὸ διαμένειν δυνατόν·
[4, 16]	κίνησιν ἢ μεταβολήν. ~Ἀλλὰ μὴν	οὐδ'	ἄνευ γε μεταβολῆς· ὅταν γὰρ
[4, 20]	τι εἶναι, ὥστε δῆλον ὅτι	οὐδ'	ἀριθμός. ἀριθμὸς γὰρ ἢ τὸ
[4, 7]	ὥσπερ εἴρηται, οὔ που ὅλος	οὐδ'	ἔν τινι τόπῳ ἐστίν, εἴ
[4, 11]	τῷ κενῷ οὐδὲν τούτων ὑπάρχει,	οὐδ'	ἔσται φέρεσθαι ἀλλ' ἢ ὡς
[4, 3]	τόπος, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδενός,	οὐδ'	ἐστί τι παρ' ἕκαστον τούτων
[4, 13]	ἧττον ἢ τὸ μᾶλλον ἔστιν)	οὐδ'	ἔστι τῆς φλογὸς λαβεῖν τι
[4, 1]	ἁπάντων τῶν ὑπαρχόντων. ἔτι δ'	οὐδ'	ἔχομεν οὐδὲν παρὰ τῶν ἄλλων
[4, 17]	μόριον τὸ νῦν τοῦ χρόνου,	οὐδ'	ἡ διαίρεσις τῆς κινήσεως, ὥσπερ
[4, 17]	ἡ διαίρεσις τῆς κινήσεως, ὥσπερ	οὐδ'	ἡ στιγμὴ τῆς γραμμῆς· αἱ
[4, 13]	ἧττον ἦν θερμόν, ὥσπερ γε	οὐδ'	ἡ τοῦ μείζονος κύκλου περιφέρεια
[4, 19]	ἐν Ἰλίῳ γέγονεν οὐ νῦν,	οὐδ'	ὁ κατακλυσμὸς {γέγονε} νῦν· καίτοι
[4, 5]	ἀμφορεὺς οὐκ ἔσται ἐν αὑτῷ,	οὐδ'	ὁ οἶνος· ὁ δὲ τοῦ
[4, 1]	που (τὸ γὰρ μὴ ὂν	οὐδαμοῦ	εἶναι· ποῦ γάρ ἐστι τραγέλαφος
[4, 12]	ἐν τοῖς κινουμένοις. νῦν δ'	οὐδαμοῦ	ἐντὸς τοῦ κόσμου· ὁ γὰρ
[4, 5]	ἢ οὐδέν, ἀλλὰ πᾶν ἢ	οὐδαμοῦ	ἢ ἐν ἄλλῳ. διχῶς δὲ
[4, 11]	ἢ οὖν οὐκ ἔστι φύσει	οὐδαμοῦ	οὐδενὶ φορά, ἢ εἰ τοῦτ'
[4, 10]	ὅλως μὲν οὖν πάσης κινήσεως	οὐδαμῶς,	δι' ὃ καὶ Μέλισσον ἔλαθεν·
[4, 20]	ταύτης γνωριμώτατος. ἀλλοίωσις μὲν οὖν	οὐδὲ	αὔξησις οὐδὲ γένεσις οὐκ εἰσὶν
[4, 18]	δὲ καὶ βραδὺς οὐκ ἔστιν·	οὐδὲ	γὰρ ἀριθμὸς ᾗ ἀριθμοῦμεν ταχὺς
[4, 5]	τινι ἔσται, λύειν οὐ χαλεπόν·	οὐδὲ	γὰρ κωλύει ἐν ἄλλῳ εἶναι
[4, 20]	ἀλλοίωσις μὲν οὖν οὐδὲ αὔξησις	οὐδὲ	γένεσις οὐκ εἰσὶν ὁμαλεῖς, φορὰ
[4, 11]	τε ὑπερέχει καὶ οὐδέν. διὸ	οὐδὲ	γραμμὴ στιγμῆς ὑπερέχει, εἰ μὴ
[4, 20]	δεκὰς δὲ οὐχ ἡ αὐτὴ	οὐδὲ	δέκα τὰ αὐτά, ὥσπερ οὐδὲ
[4, 19]	οὐ μεμάθηκεν, οὐδὲ νέον γέγονεν	οὐδὲ	καλόν· φθορᾶς γὰρ αἴτιος καθ'
[4, 5]	τοῦ ἐν τούτῳ. ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	κατὰ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται· ἅμα γὰρ
[4, 11]	γὰρ ἄπειρον, οὐδὲν ἔσται ἄνω	οὐδὲ	κάτω οὐδὲ μέσον, ᾗ δὲ
[4, 11]	ὅλῳ. ἔτι εἰ μὴ τόπος,	οὐδὲ	κενὸν ἔσται. συμβαίνει δὲ τοῖς
[4, 16]	δοκεῖ χρόνος γεγονέναι οὐδείς, ὅτι	οὐδὲ	κίνησις. ὅταν δὲ τὸ πρότερον
[4, 13]	μηδὲ τόπον ἔχοντα διάστημα αὑτοῦ,	οὐδὲ	μανὸν οὕτως· εἰ δὲ μὴ
[4, 11]	οὐδὲν ἔσται ἄνω οὐδὲ κάτω	οὐδὲ	μέσον, ᾗ δὲ κενόν, οὐδὲν
[4, 19]	οὐ γὰρ περιέχεται ὑπὸ χρόνου,	οὐδὲ	μετρεῖται τὸ εἶναι αὐτῶν ὑπὸ
[4, 19]	τὸν χρόνον, ἀλλ' οὐ μεμάθηκεν,	οὐδὲ	νέον γέγονεν οὐδὲ καλόν· φθορᾶς
[4, 19]	χρόνου· σημεῖον δὲ τούτου ὅτι	οὐδὲ	πάσχει οὐδὲν ὑπὸ τοῦ χρόνου
[4, 13]	μὴ ἔστι μανὸν καὶ πυκνόν,	οὐδὲ	συνιέναι καὶ πιλεῖσθαι οἷόν τε·
[4, 19]	χρόνου φθοράν. οὐ μὴν ἀλλ'	οὐδὲ	ταύτην ὁ χρόνος ποιεῖ, ἀλλὰ
[4, 10]	τὸ πλῆρες ἐνδέχεται. ἀλλὰ δὴ	οὐδὲ	τὴν κατὰ τόπον κίνησιν· ἅμα
[4, 11]	οἷόν τε ἔχειν λόγον, ὥστε	οὐδὲ	τὴν κίνησιν, ἀλλ' εἰ διὰ
[4, 19]	ὅτε ὁ χρόνος ἔστιν, ὥσπερ	οὐδὲ	τὸ ἐν κινήσει εἶναι οὐδὲ
[4, 19]	οὐδὲ τὸ ἐν κινήσει εἶναι	οὐδὲ	τὸ ἐν τόπῳ ὅτε ἡ
[4, 19]	ἠρεμίας μέτρον. φανερὸν οὖν ὅτι	οὐδὲ	τὸ μὴ ὂν ἔσται πᾶν
[4, 11]	ὑπερέχεται ὑπὸ τοῦ σώματος, ὥσπερ	οὐδὲ	τὸ μηδὲν πρὸς ἀριθμόν. εἰ
[4, 19]	τοῦτ' ἐν χρόνῳ. οὐ τοίνυν	οὐδὲ	τὸ σύμμετρον· διὸ αἰεὶ οὐκ
[4, 12]	τι, οὐ δοκεῖ δέ γε	οὐδὲ	τὸ ὕδωρ, εἰ ἦσαν οἱ
[4, 16]	δοκεῖ ἡμῖν γεγονέναι χρόνος, καθάπερ	οὐδὲ	τοῖς ἐν Σαρδοῖ μυθολογουμένοις καθεύδειν
[4, 20]	οὐδὲ δέκα τὰ αὐτά, ὥσπερ	οὐδὲ	τρίγωνα τὰ αὐτὰ τὸ ἰσόπλευρον
[4, 11]	ἑκάστῳ τῶν φυσικῶν σωμάτων κίνησις,	οὐδὲ	τῶν ἄλλων ἔσται κινήσεων οὐδεμία.
[4, 3]	ταύτης ἕτερόν ἐστιν ὁ τόπος,	οὐδὲ	τῶν ἄλλων οὐδενός, οὐδ' ἐστί
[4, 11]	ἢ ὡς τὸ ὀχούμενον. ἔτι	οὐδεὶς	ἂν ἔχοι εἰπεῖν διὰ τί
[4, 18]	ᾗ ἀριθμοῦμεν ταχὺς καὶ βραδὺς	οὐδείς.	καὶ ὁ αὐτὸς δὲ πανταχοῦ
[4, 16]	τινός, οὐ δοκεῖ χρόνος γεγονέναι	οὐδείς,	ὅτι οὐδὲ κίνησις. ὅταν δὲ
[4, 11]	οὐδὲ τῶν ἄλλων ἔσται κινήσεων	οὐδεμία.	ἀλλὰ μὴν φύσει γε πῶς
[4, 3]	οὖσιν αἴτιον εἶναι τὸν τόπον;	οὐδεμία	γὰρ αὐτῷ ὑπάρχει αἰτία τῶν
[4, 10]	τὸν τόπον φασί τινες εἶναι.	οὐδεμία	δ' ἀνάγκη, εἰ κίνησις ἔστιν,
[4, 11]	κάτω (ὥσπερ γὰρ τοῦ μηδενὸς	οὐδεμία	ἔστι διαφορά, οὕτω καὶ τοῦ
[4, 3]	τὰ τοῦ ἀέρος. ἀλλὰ μὴν	οὐδεμίαν	διαφορὰν ἔχομεν στιγμῆς καὶ τόπου
[4, 5]	ἐν ἑαυτῷ ἐνδέχεται εἶναι, ἢ	οὐδέν,	ἀλλὰ πᾶν ἢ οὐδαμοῦ ἢ
[4, 14]	καὶ οὔτε πρότερον οὔτε ὕστερον	οὐδὲν	ἄλλο ἄλλου. περὶ μὲν οὖν
[4, 20]	κυκλοφορίᾳ· παρὰ γὰρ τὸ μέτρον	οὐδὲν	ἄλλο παρεμφαίνεται τῷ μετρουμένῳ, ἀλλ'
[4, 19]	δὲ ἱκανὸν ὅτι γίγνεται μὲν	οὐδὲν	ἄνευ τοῦ κινεῖσθαί πως αὐτὸ
[4, 3]	γὰρ ὡς ὕλη τῶν ὄντων	(οὐδὲν	γὰρ ἐξ αὐτοῦ συνέστηκεν) οὔτε
[4, 12]	ὄγκον, εἰ ἀπαθὲς ὁ ὄγκος;	οὐδὲν	γὰρ συμβάλλεται, εἰ ἕτερον περὶ
[4, 12]	τῷ κενῷ τοῦτο μὲν ἀδύνατον	(οὐδὲν	γὰρ σῶμα) διὰ δὲ τοῦ
[4, 3]	σώματα, ἐκ δὲ τῶν νοητῶν	οὐδὲν	γίγνεται μέγεθος. ἔτι δὲ καὶ
[4, 11]	οὐδὲ μέσον, ᾗ δὲ κενόν,	οὐδὲν	διάφορον τὸ ἄνω τοῦ κάτω
[4, 11]	τέτταρα ὅσῳ τε ὑπερέχει καὶ	οὐδέν.	διὸ οὐδὲ γραμμὴ στιγμῆς ὑπερέχει,
[4, 9]	εἴ που μὴ ἔστι σῶμα,	οὐδὲν	εἶναι ἐνταῦθα. σῶμα δὲ πάλιν
[4, 11]	ἄπειρον; ᾗ μὲν γὰρ ἄπειρον,	οὐδὲν	ἔσται ἄνω οὐδὲ κάτω οὐδὲ
[4, 3]	μὲν γὰρ ἔχει, σῶμα δ'	οὐδέν·	ἔστι δὲ τὰ μὲν τῶν
[4, 7]	δὲ τὸ πᾶν καὶ ὅλον	οὐδέν	ἐστιν ἔξω τοῦ παντός, καὶ
[4, 2]	οὗ γὰρ ἄνευ τῶν ἄλλων	οὐδὲν	ἔστιν, ἐκεῖνο δ' ἄνευ τῶν
[4, 12]	ἐστιν ἢ βαρὺ ἢ κοῦφον,	οὐδὲν	ἧττον ἕτερον τῷ εἶναι πάντων
[4, 6]	τὸ περιέχον ἐάν τε μή,	οὐδὲν	ἧττον. {ἔτι ὅταν μὴ διῃρημένον
[4, 17]	συμβήσεται) καὶ ἔτι φανερὸν ὅτι	οὐδὲν	μόριον τὸ νῦν τοῦ χρόνου,
[4, 14]	τὰ δὲ μέλλει, ἔστι δ'	οὐδέν,	ὄντος μεριστοῦ. τὸ δὲ νῦν
[4, 5]	λευκόν. οὔτε δὴ ἐπακτικῶς σκοποῦσιν	οὐδὲν	ὁρῶμεν ἐν ἑαυτῷ κατ' οὐδένα
[4, 4]	τὰ πάθη τῆς σφαίρας, λείπεται	οὐδὲν	παρὰ τὴν ὕλην. διὸ καὶ
[4, 1]	ὑπαρχόντων. ἔτι δ' οὐδ' ἔχομεν	οὐδὲν	παρὰ τῶν ἄλλων οὔτε προηπορημένον
[4, 4]	τῷδε τῷ τόπῳ, ὃς περιέχει	οὐδὲν	πλέον ἢ σέ) εἰ δή
[4, 5]	ἐκεῖνο δὲ φανερόν, ὅτι ἐπεὶ	οὐδὲν	τὸ ἀγγεῖον τοῦ ἐν αὐτῷ
[4, 4]	τόπος μεταφορητός) τὸ δ' ἀγγεῖον	οὐδὲν	τοῦ πράγματός ἐστιν. ᾗ μὲν
[4, 11]	τόπον· ἐν δὲ τῷ κενῷ	οὐδὲν	τούτων ὑπάρχει, οὐδ' ἔσται φέρεσθαι
[4, 19]	δὲ τούτου ὅτι οὐδὲ πάσχει	οὐδὲν	ὑπὸ τοῦ χρόνου ὡς οὐκ
[4, 11]	θᾶττον οἰσθήσεται. τὸ δὲ κενὸν	οὐδένα	ἔχει λόγον ᾧ ὑπερέχεται ὑπὸ
[4, 11]	τὸ κενὸν πρὸς τὸ πλῆρες	οὐδένα	οἷόν τε ἔχειν λόγον, ὥστε
[4, 5]	οὐδὲν ὁρῶμεν ἐν ἑαυτῷ κατ'	οὐδένα	τῶν διορισμῶν, τῷ τε λόγῳ
[4, 11]	οὖν οὐκ ἔστι φύσει οὐδαμοῦ	οὐδενὶ	φορά, ἢ εἰ τοῦτ' ἔστιν,
[4, 14]	αἰεὶ τὸ αὐτὸ διαμένειν δυνατόν·	οὐδενὸς	γὰρ διαιρετοῦ πεπερασμένου ἓν πέρας
[4, 13]	καὶ ἐκ θερμοῦ μᾶλλον θερμόν,	οὐδενὸς	γενομένου ἐν τῇ ὕλῃ θερμοῦ
[4, 10]	ἅμα γὰρ ἐνδέχεται ὑπεξιέναι ἀλλήλοις,	οὐδενὸς	ὄντος διαστήματος χωριστοῦ παρὰ τὰ
[4, 3]	ὁ τόπος, οὐδὲ τῶν ἄλλων	οὐδενός,	οὐδ' ἐστί τι παρ' ἕκαστον
[4, 13]	ὡς οὔτ' ἀποκεκριμένον κενὸν ἔστιν,	οὔθ'	ἁπλῶς οὔτ' ἐν τῷ μανῷ,
[4, 4]	σωμάτων ὁμοίως, ὥστε οὔτε μόριον	οὔθ'	ἕξις ἀλλὰ χωριστὸς ὁ τόπος
[4, 3]	εἶδος καὶ λόγος τῶν πραγμάτων	οὔθ'	ὡς τέλος, οὔτε κινεῖ τὰ
[4, 13]	αὐτὴ οὖσα ἢ ἄλλη, ἐν	οὐθενὶ	ἐγγέγονε τὸ κυρτὸν ὃ ἦν
[4, 13]	συμβήσεται, ἂν μὴ κύκλῳ περιίστηται·	οὐκ	ἀεὶ δ' εἰς τὸ κύκλῳ
[4, 4]	τὸ εἶδος καὶ τὸ ἀόριστον,	οὐκ	ἀεὶ ἐν τῷ αὐτῷ ἀλλ'
[4, 2]	καὶ ἀριστερόν· ἡμῖν μὲν γὰρ	οὐκ	ἀεὶ τὸ αὐτό, ἀλλὰ κατὰ
[4, 13]	κύκλου περιφέρεια συναγομένη εἰς ἔλαττον	οὐκ	ἄλλο τι λαμβάνει τὸ κοῖλον,
[4, 7]	πᾶν ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ	οὐκ	ἀλόγως· καὶ γὰρ τὸ μέρος,
[4, 6]	μὲν οὖν δεῖ κατανοῆσαι ὅτι	οὐκ	ἂν ἐζητεῖτο ὁ τόπος, εἰ
[4, 17]	τὸ νῦν μὴ εἴη, χρόνος	οὐκ	ἂν εἴη· ἅμα γὰρ ὥσπερ
[4, 8]	ὅτι κίνησις ἡ κατὰ τόπον	οὐκ	ἂν εἴη (αὕτη δ' ἐστὶ
[4, 17]	χρόνος μὴ εἴη, τὸ νῦν	οὐκ	ἂν εἴη, εἴτε τὸ νῦν
[4, 5]	ὅ τε καὶ ἐν ᾧ)	οὐκ	ἂν εἴη οὔτε ἡ ὕλη
[4, 8]	τὴν γὰρ διαφοράν, δι' ἣν	οὐκ	ἂν εἴη τὸ λεχθέν, οὐκ
[4, 16]	νῦν ἀλλὰ ταὐτὸ καὶ ἕν,	οὐκ	ἂν ἦν χρόνος, οὕτως καὶ
[4, 6]	γὰρ πᾶς ὁ ἀὴρ τόπος,	οὐκ	ἂν ἴσος εἴη ἑκάστου ὁ
[4, 11]	πρὸς τὸ μέσον, δῆλον ὅτι	οὐκ	ἂν τὸ κενὸν αἴτιον εἴη
[4, 5]	ἐν σώματι ὡς πάθος. ὥστε	οὐκ	ἀνάγκη εἰς ἄπειρον ἰέναι. ἐκεῖνο
[4, 16]	κατὰ τὸ πρότερον καὶ ὕστερον.	οὐκ	ἄρα κίνησις ὁ χρόνος ἀλλ'
[4, 10]	αὐτὸς αὑτὸν ἐμποδίζει. ἢ γὰρ	οὐκ	αὐξάνεται ὁτιοῦν, ἢ οὐ σώματι,
[4, 19]	χρόνος εἰς αὐτά, ἀλλ' ὅτι	οὐκ	ἐγγύς. τὸ δὲ ποτέ> χρόνος
[4, 20]	οὖν οὐδὲ αὔξησις οὐδὲ γένεσις	οὐκ	εἰσὶν ὁμαλεῖς, φορὰ δ' ἔστιν.
[4, 6]	ἁπτομένων. καὶ συνεχὲς μὲν ὂν	οὐκ	ἐν ἐκείνῳ κινεῖται ἀλλὰ μετ'
[4, 6]	καὶ ἐν τῷ ἀέρι δὲ	οὐκ	ἐν παντί, ἀλλὰ διὰ τὸ
[4, 4]	δεῖ παρεκβάντας εἰπεῖν, διὰ τί	οὐκ	ἐν τόπῳ τὰ εἴδη καὶ
[4, 6]	τὰ μόρια τοῦ ὕδατος, ἀλλ'	οὐκ	ἐν ᾧ γίγνονται τόπῳ, ὃς
[4, 13]	ἀνάγκης· συμπιλεῖσθαι γὰρ καὶ ἐπεκτείνεσθαι	οὐκ	ἐνδέχεται ἄλλως. εἰ μὲν οὖν
[4, 14]	νῦν ἐφθάρθαι τὸ πρότερον νῦν	οὐκ	ἐνδέχεται. ἔστω γὰρ ἀδύνατον ἐχόμενα
[4, 5]	ἐν αὑτῷ εἶναι, πρώτως δ'	οὐκ	ἐνδέχεται. οἷον τὸ λευκὸν ἐν
[4, 6]	σώματος μέγεθος. τούτων δ' ὅτι	οὐκ	ἐνδέχεται τὰ τρία εἶναι, φανερόν·
[4, 6]	τῷ πλοίῳ ἧλος, τὰ δ'	οὐκ	ἐνδεχόμενα ἀλλ' αἰεὶ κατὰ συμβεβηκός,
[4, 13]	ἠπόρηται ἀληθῶς, ὅτι ἢ κίνησις	οὐκ	ἔσται, εἰ μὴ ἔσται πύκνωσις
[4, 5]	λογιστικόν. ὁ μὲν οὖν ἀμφορεὺς	οὐκ	ἔσται ἐν αὑτῷ, οὐδ' ὁ
[4, 11]	μέρος, ἂν μὴ χωρὶς τιθῆται,	οὐκ	ἔσται ἐν τόπῳ ἀλλ' ἐν
[4, 19]	ὁ αὐτός, εἰ δὲ μή,	οὐκ	ἔσται. ἐπεὶ δὲ τὸ νῦν
[4, 14]	τὰ νῦν ἅμα μὲν ἀλλήλοις	οὐκ	ἔσται, ἐφθάρθαι δὲ ἀνάγκη ἀεὶ
[4, 13]	μὴ εἴη, ἢ ὅλως κίνησις	οὐκ	ἔσται, ἢ κυμανεῖ τὸ ὅλον,
[4, 19]	τὴν διάμετρον ἀεὶ ἔστι, καὶ	οὐκ	ἔσται τοῦτ' ἐν χρόνῳ. οὐ
[4, 6]	καὶ πολλοὶ τόποι ἅμα ἔσονται.	οὐκ	ἔστι δὲ ἄλλος ὁ τόπος
[4, 8]	τι ὁ ἀήρ, ἀλλ' ὅτι	οὐκ	ἔστι διάστημα ἕτερον τῶν σωμάτων,
[4, 13]	κενοῦ, πῶς ἔστι καὶ πῶς	οὐκ	ἔστι, διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[4, 11]	φορά, ἢ εἰ τοῦτ' ἔστιν,	οὐκ	ἔστι κενόν. ἔτι νῦν μὲν
[4, 12]	τοῦ ἁπτοῦ. ὅτι μὲν τοίνυν	οὐκ	ἔστι κεχωρισμένον κενόν, ἐκ τούτων
[4, 4]	{ἐστι} τοῦ πράγματος, ταύτῃ μὲν	οὐκ	ἔστι τὸ εἶδος· ᾗ δὲ
[4, 11]	ἔσται φύσει διάφορα. ἢ οὖν	οὐκ	ἔστι φύσει οὐδαμοῦ οὐδενὶ φορά,
[4, 6]	σῶμα τὸ μεθιστάμενον. τὸ δ'	οὐκ	ἔστιν, ἀλλὰ τὸ τυχὸν ἐμπίπτει
[4, 16]	φαμὲν γεγονέναι χρόνον, φανερὸν ὅτι	οὐκ	ἔστιν ἄνευ κινήσεως καὶ μεταβολῆς
[4, 8]	οὐκ ἂν εἴη τὸ λεχθέν,	οὐκ	ἔστιν εἰπεῖν. εἰ δὲ τοῦτο
[4, 10]	καὶ πῶς ἔστι καὶ πῶς	οὐκ	ἔστιν εἴρηται, φανερὸν ὅτι οὕτω
[4, 18]	ἢ ἡ μία, μεγέθει δ'	οὐκ	ἔστιν ἐλάχιστος· ἀεὶ γὰρ διαιρεῖται
[4, 19]	αἰεὶ ὄντα, ᾗ αἰεὶ ὄντα,	οὐκ	ἔστιν ἐν χρόνῳ· οὐ γὰρ
[4, 19]	ὅσα μήτε κινεῖται μήτ' ἠρεμεῖ,	οὐκ	ἔστιν ἐν χρόνῳ· τὸ μὲν
[4, 11]	τῆς κατὰ τόπον, ταύτης δ'	οὐκ	ἔστιν. ἔτι εἰ ἔστιν τι
[4, 14]	ὅτι μὲν οὖν ἢ ὅλως	οὐκ	ἔστιν ἢ μόλις καὶ ἀμυδρῶς,
[4, 11]	ἀμφοῖν) κενοῦ δὲ πρὸς πλῆρες	οὐκ	ἔστιν. ᾗ μὲν οὖν διαφέρουσι
[4, 11]	λύειν ῥᾴδιον, φανερόν. ~Ὅτι δ'	οὐκ	ἔστιν κενὸν οὕτω κεχωρισμένον, ὡς
[4, 15]	τῷ ποιός. ὅτι μὲν τοίνυν	οὐκ	ἔστιν κίνησις, φανερόν· μηδὲν δὲ
[4, 18]	ὡς ἔστιν, ἔστι δ' ὡς	οὐκ	ἔστιν, οἷον γραμμῆς ἐλάχιστος πλήθει
[4, 19]	οὐδὲ τὸ σύμμετρον· διὸ αἰεὶ	οὐκ	ἔστιν, ὅτι ἐναντίον τῷ αἰεὶ
[4, 18]	ὀλίγος. ταχὺς δὲ καὶ βραδὺς	οὐκ	ἔστιν· οὐδὲ γὰρ ἀριθμὸς ᾗ
[4, 10]	φανερὸν ὅτι οὕτω μὲν κενὸν	οὐκ	ἔστιν, οὔτε κεχωρισμένον οὔτε ἀχώριστον.
[4, 8]	μὲν οὖν δεικνύναι πειρώμενοι ὅτι	οὐκ	ἔστιν, οὐχ ὃ βούλονται λέγειν
[4, 15]	θάττων καὶ βραδυτέρα, χρόνος δ'	οὐκ	ἔστιν· τὸ γὰρ βραδὺ καὶ
[4, 14]	μὲν γὰρ αὐτοῦ γέγονε καὶ	οὐκ	ἔστιν, τὸ δὲ μέλλει καὶ
[4, 19]	τόπου. φανερὸν δὲ καὶ ὅτι	οὐκ	ἔστιν τὸ ἐν χρόνῳ εἶναι
[4, 18]	οἱ δύο, κατὰ μέγεθος δ'	οὐκ	ἔστιν. φανερὸν δὲ καὶ ὅτι
[4, 14]	εἴπερ οὖν ἐν τῷ ἐφεξῆς	οὐκ	ἔφθαρται ἀλλ' ἐν ἄλλῳ, ἐν
[4, 11]	ἧττον κινηθήσεται· ᾗ γὰρ κενόν,	οὐκ	ἔχει διαφοράν. ἔπειθ' ὅτι πᾶσα
[4, 2]	τὰ μόνον λεγόμενα διὰ θέσιν,	οὐκ	ἔχοντα φύσει τούτων ἕκαστον. ἔτι
[4, 13]	ἐν τῇ ὕλῃ θερμοῦ ὃ	οὐκ	ἦν θερμὸν ὅτε ἧττον ἦν
[4, 2]	δηλοῖ δὲ καὶ τὰ μαθηματικά·	οὐκ	ὄντα γὰρ ἐν τόπῳ ὅμως
[4, 19]	οὐδὲν ὑπὸ τοῦ χρόνου ὡς	οὐκ	ὄντα ἐν χρόνῳ. ἐπεὶ δ'
[4, 7]	τῷ οὐρανῷ, ὁ δ' οὐρανὸς	οὐκέτι	ἐν ἄλλῳ. φανερὸν δ' ἐκ
[4, 11]	τοῖν δυοῖν, τοῦ δὲ μηδενὸς	οὐκέτι	ἔχει λόγον ᾧ ὑπερέχει· ἀνάγκη
[4, 5]	ἐν ἐπιφανείᾳ· ἐν δὲ ταύτῃ	οὐκέτι	κατ' ἄλλο. καὶ ἕτερά γε
[4, 8]	τὸ πλῆρες ἀέρος κενὸν εἶναι.	οὔκουν	τοῦτο δεῖ δεικνύναι, ὅτι ἐστί
[4, 5]	οἴνου, ὁ οἶνος. ὅτι μὲν	οὖν	ἀδύνατον ἐν αὑτῷ τι εἶναι
[4, 11]	αἴτιον εἴη τῆς φορᾶς. τίνος	οὖν	αἴτιον ἔσται τὸ κενόν; δοκεῖ
[4, 5]	ὅτι τὸ λογιστικόν. ὁ μὲν	οὖν	ἀμφορεὺς οὐκ ἔσται ἐν αὑτῷ,
[4, 6]	καὶ τοῦ περιεχομένου. ἔστι μὲν	οὖν	ἄμφω πέρατα, ἀλλ' οὐ τοῦ
[4, 6]	κάλλιστα δεικνύοιτο ἕκαστον. πρῶτον μὲν	οὖν	δεῖ κατανοῆσαι ὅτι οὐκ ἂν
[4, 8]	περὶ αὐτῶν δόξας. οἱ μὲν	οὖν	δεικνύναι πειρώμενοι ὅτι οὐκ ἔστιν,
[4, 11]	ἢ τῆς κουφότητος. τὸ μὲν	οὖν	δι' οὗ φέρεται αἴτιον, ὅτι
[4, 11]	πλῆρες οὐκ ἔστιν. ᾗ μὲν	οὖν	διαφέρουσι δι' ὧν φέρονται, ταῦτα
[4, 12]	κενοῦ μέρει ἴσῳ ἑαυτῷ. τί	οὖν	διοίσει τὸ τοῦ κύβου σῶμα
[4, 11]	ἔσται. ἀλλ' ἀδύνατον. ὅτι μὲν	οὖν	εἰ ἔστι κενόν, συμβαίνει τοὐναντίον
[4, 16]	τὴν ἀναισθησίαν τὸ μεταξύ. ὥσπερ	οὖν	εἰ μὴ ἦν ἕτερον τὸ
[4, 9]	ἔχῃ βάρος ἢ κουφότητα. συμβαίνει	οὖν	ἐκ συλλογισμοῦ τοῦτο εἶναι κενόν,
[4, 15]	ἂν εἴη σκεπτέον. ἡ μὲν	οὖν	ἑκάστου μεταβολὴ καὶ κίνησις ἐν
[4, 14]	νῦν, ὥσπερ στιγμὴν στιγμῆς. εἴπερ	οὖν	ἐν τῷ ἐφεξῆς οὐκ ἔφθαρται
[4, 5]	τοῦ αὐτοῦ μόρια. οὕτω μὲν	οὖν	ἐνδέχεται αὐτό τι ἐν αὑτῷ
[4, 10]	ἐπὶ τῆς τέφρας. ὅτι μὲν	οὖν	ἐξ ὧν δεικνύουσιν εἶναι τὸ
[4, 3]	ἐν τόπῳ ἅπαντι σῶμα· πῶς	οὖν	ἐροῦμεν περὶ τῶν αὐξανομένων; ἀνάγκη
[4, 2]	εἴη ἐστερημένος σώματος. ὅτι μὲν	οὖν	ἐστί τι ὁ τόπος παρὰ
[4, 2]	προηυπορημένον περὶ αὐτοῦ. ~ὅτι μὲν	οὖν	ἔστιν ὁ τόπος, δοκεῖ δῆλον
[4, 19]	ταύτην τὴν μεταβολήν. ὅτι μὲν	οὖν	ἔστιν ὁ χρόνος καὶ τί,
[4, 5]	καὶ ἡ μορφή. ταῦτα μὲν	οὖν	ἔστω διηπορημένα. ~Τί δέ ποτ'
[4, 14]	τὸ πρότερον. ἐν αὑτῷ μὲν	οὖν	ἐφθάρθαι οὐχ οἷόν τε διὰ
[4, 3]	γένος αὐτοῦ πρῶτον. διαστήματα μὲν	οὖν	ἔχει τρία, μῆκος καὶ πλάτος
[4, 19]	εἴπερ αἰεὶ ἔστι κίνησις; ἄλλος	οὖν	ἢ ὁ αὐτὸς πολλάκις; δῆλον
[4, 14]	ἡ φύσις αὐτοῦ. ὅτι μὲν	οὖν	ἢ ὅλως οὐκ ἔστιν ἢ
[4, 4]	τόπῳ τὸ γενόμενον σῶμα· τίς	οὖν	ἡ φθορά; ἐξ ὧν μὲν
[4, 8]	καὶ πολλὰ ἄνισα. Μέλισσος μὲν	οὖν	καὶ δείκνυσιν ὅτι τὸ πᾶν
[4, 20]	καὶ ἀλλοιοῦται καὶ φέρεται· ᾗ	οὖν	κίνησίς ἐστι, ταύτῃ ἐστὶν ἑκάστης
[4, 10]	σώματα ἐν ταὐτῷ εἶναι (ἀπορίαν	οὖν	κοινὴν ἀξιοῦσι λύειν, ἀλλ' οὐ
[4, 6]	ἐν ᾧ ἐστιν) ὅταν μὲν	οὖν	μὴ διῃρημένον ᾖ τὸ περιέχον
[4, 8]	φύσιν αὐτῶν. ἐξ ὧν μὲν	οὖν	οἱ μέν φασιν εἶναι οἱ
[4, 11]	ἐκ τῶν εἰρημένων. οἱ μὲν	οὖν	οἴονται τὸ κενὸν εἶναι, εἴπερ
[4, 19]	κινήσεως καὶ ἠρεμίας μέτρον. φανερὸν	οὖν	ὅτι οὐδὲ τὸ μὴ ὂν
[4, 19]	ἐν τούτῳ, λέγων ὀρθότερον. δῆλον	οὖν	ὅτι φθορᾶς μᾶλλον ἔσται καθ'
[4, 8]	ἐστιν ὄντος συνεχοῦς. οὗτοι μὲν	οὖν	οὐ κατὰ θύρας πρὸς τὸ
[4, 16]	τί ἐστιν ὁ χρόνος. ἐπεὶ	οὖν	οὐ κίνησις, ἀνάγκη τῆς κινήσεώς
[4, 20]	ὁ ταύτης γνωριμώτατος. ἀλλοίωσις μὲν	οὖν	οὐδὲ αὔξησις οὐδὲ γένεσις οὐκ
[4, 11]	ὥστε ἔσται φύσει διάφορα. ἢ	οὖν	οὐκ ἔστι φύσει οὐδαμοῦ οὐδενὶ
[4, 16]	καὶ μεταβολῆς χρόνος. ὅτι μὲν	οὖν	οὔτε κίνησις οὔτ' ἄνευ κινήσεως
[4, 19]	εἶναι οὐ ταὐτό. τὸ μὲν	οὖν	οὕτω λέγεται τῶν νῦν, ἄλλο
[4, 10]	ἔστιν, εἶναι κενόν. ὅλως μὲν	οὖν	πάσης κινήσεως οὐδαμῶς, δι' ὃ
[4, 17]	τῆς μιᾶς μόρια. ᾗ μὲν	οὖν	πέρας τὸ νῦν, οὐ χρόνος,
[4, 4]	γὰρ ἑκάστου πέρας. οὕτω μὲν	οὖν	σκοποῦσιν ὁ τόπος τὸ ἑκάστου
[4, 7]	πεπερασμένῳ τὰ πέρατα. Ὧι μὲν	οὖν	σώματι ἔστι τι ἐκτὸς σῶμα
[4, 7]	ῥηθὲν τότ' ἔσται σαφέστερον. εἰ	οὖν	τὸ αὐτὸ {ἡ} ὕλη καὶ
[4, 20]	δὲ τοιόνδε σκαληνές. σχῆμα μὲν	οὖν	τὸ αὐτό, καὶ τοῦτο τρίγωνον,
[4, 5]	ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνος. κατὰ μὲν	οὖν	τὸ εἶναι ὅτι ἕτερον, δῆλον·
[4, 13]	οὐκ ἐνδέχεται ἄλλως. εἰ μὲν	οὖν	τὸ μανὸν λέγουσι τὸ πολλὰ
[4, 20]	ποσὸν καὶ τοῦ χρόνου) εἰ	οὖν	τὸ πρῶτον μέτρον πάντων τῶν
[4, 3]	ὁ τόπος ἑκάστου. διὰ μὲν	οὖν	τούτων οὐ μόνον τί ἐστιν,
[4, 8]	οὐ τῶν ὄντων. ἕνα μὲν	οὖν	τρόπον ἐκ τούτων δεικνύουσιν ὅτι
[4, 14]	οὐδὲν ἄλλο ἄλλου. περὶ μὲν	οὖν	τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ τοσαῦτ' ἔστω
[4, 19]	ἂν εἴη χρόνος πεπερασμένος. ἆρ'	οὖν	ὑπολείψει; ἢ οὔ, εἴπερ αἰεὶ
[4, 9]	σώματος ἔστι διάστημα ἁπτοῦ. ἀλλ'	οὖν	φαίνεται λέγεσθαι τὸ κενὸν ἕνα
[4, 19]	ἠρεμεῖν ἢ κινεῖσθαι. ὅσα μὲν	οὖν	φθαρτὰ καὶ γενητὰ καὶ ὅλως
[4, 20]	κινήσεως εἴη ἂν ἀριθμός. ἕτερος	οὖν	χρόνος ἔστιν, καὶ ἅμα δύο
[4, 4]	τοῦ πράγματός ἐστιν. ᾗ μὲν	οὖν	χωριστὸς {ἐστι} τοῦ πράγματος, ταύτῃ
[4, 16]	δοκεῖ· καὶ ὑποκείσθω. ὅταν μὲν	οὖν	ὡς ἓν τὸ νῦν αἰσθανώμεθα,
[4, 17]	δὲ κίνησις οὔ. ἔστι μὲν	οὖν	ὡς τὸ αὐτὸ τὸ νῦν
[4, 9]	βαρὺ ἢ κοῦφον. ταῦτα μὲν	οὖν,	ὥσπερ εἴπομεν καὶ πρότερον, ἐκ
[4, 4]	ἀεὶ ἐν τῷ αὐτῷ ἀλλ'	οὗπερ	καὶ τὸ πρᾶγμα· ὥστε τοῦ
[4, 14]	ἔστιν, τὸ δὲ μέλλει καὶ	οὔπω	ἔστιν. ἐκ δὲ τούτων καὶ
[4, 15]	δ' εἰ πλείους ἦσαν οἱ	οὐρανοί,	ὁμοίως ἂν ἦν ὁ χρόνος
[4, 6]	διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὸν	οὐρανὸν	μάλιστ' οἰόμεθα ἐν τόπῳ, ὅτι
[4, 7]	δ' ὁ τόπος οὐχ ὁ	οὐρανός,	ἀλλὰ τοῦ οὐρανοῦ τι τὸ
[4, 19]	κέγχρος ἔστιν, ἔστι καὶ ὁ	οὐρανός.	ἀλλὰ τοῦτο μὲν συμβέβηκεν, ἐκεῖνο
[4, 19]	ἐν ὁτῳοῦν ἔσται, καὶ ὁ	οὐρανὸς	ἐν τῇ κέγχρῳ· ὅτε γὰρ
[4, 13]	καὶ μάνωσις, ἢ κυμανεῖ ὁ	οὐρανός,	ἢ αἰεὶ ἴσον ὕδωρ ἐξ
[4, 7]	ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ δ'	οὐρανὸς	οὐκέτι ἐν ἄλλῳ. φανερὸν δ'
[4, 7]	οἷον ἡ ψυχὴ καὶ ὁ	οὐρανός·	τὰ γὰρ μόρια ἐν τόπῳ
[4, 7]	τῷ οὐρανῷ πάντα· ὁ γὰρ	οὐρανὸς	τὸ πᾶν ἴσως. ἔστι δ'
[4, 7]	καθ' αὑτό που, ὁ δ'	οὐρανός,	ὥσπερ εἴρηται, οὔ που ὅλος
[4, 6]	ὅς ἐστι τόπος ὅλου τοῦ	οὐρανοῦ.	καὶ ἡ ὕλη δὲ δόξειεν
[4, 7]	διὰ τοῦτο τὸ μέσον τοῦ	οὐρανοῦ	καὶ τὸ ἔσχατον τὸ πρὸς
[4, 7]	οὐχ ὁ οὐρανός, ἀλλὰ τοῦ	οὐρανοῦ	τι τὸ ἔσχατον καὶ ἁπτόμενον
[4, 6]	ὡς ἐν τόπῳ ἐν τῷ	οὐρανῷ,	διότι ἐν τῷ ἀέρι οὗτος
[4, 8]	κενόν, καὶ ἐπεισιέναι αὐτὸ τῷ	οὐρανῷ	ἐκ τοῦ ἀπείρου πνεύματος ὡς
[4, 20]	καὶ ἐν θαλάττῃ καὶ ἐν	οὐρανῷ.	ἢ ὅτι κινήσεώς τι πάθος
[4, 4]	ἀέρι οὗτος δ' ἐν τῷ	οὐρανῷ,	καὶ ἐν τῷ ἀέρι δὲ
[4, 6]	ἀέρι οὗτος δὲ ἐν τῷ	οὐρανῷ·	καὶ ἐν τῷ ἀέρι δὲ
[4, 7]	ὁ δ' αἰθὴρ ἐν τῷ	οὐρανῷ,	ὁ δ' οὐρανὸς οὐκέτι ἐν
[4, 4]	οἷον σὺ νῦν ἐν τῷ	οὐρανῷ	ὅτι ἐν τῷ ἀέρι οὗτος
[4, 7]	καὶ διὰ τοῦτο ἐν τῷ	οὐρανῷ	πάντα· ὁ γὰρ οὐρανὸς τὸ
[4, 13]	ἐλάττονος κύκλου, ἢ> ἡ αὐτὴ	οὖσα	ἢ ἄλλη, ἐν οὐθενὶ ἐγγέγονε
[4, 13]	ἐξ ἐλάττονος μείζων, ἡ δυνάμει	οὖσα	ὕλη γίγνεται ἄμφω. ὥσπερ γὰρ
[4, 20]	ἀδύνατον εἶναι χρόνον ψυχῆς μὴ	οὔσης,	ἀλλ' ἢ τοῦτο ὅ ποτε
[4, 11]	φύσει γε πῶς ἔσται μηδεμιᾶς	οὔσης	διαφορᾶς κατὰ τὸ κενὸν καὶ
[4, 20]	κατ' ἐνέργειαν; πότερον δὲ μὴ	οὔσης	ψυχῆς εἴη ἂν ὁ χρόνος
[4, 2]	δέον πρῶτον ὑπάρξαι χώραν τοῖς	οὖσι,	διὰ τὸ νομίζειν, ὥσπερ οἱ
[4, 9]	ᾧ μὴ τόδε τι μηδ'	οὐσία	τις σωματική. διό φασίν τινες
[4, 19]	αὐτῶν καὶ τοῦ μετροῦντος τὴν	οὐσίαν	αὐτῶν) τῶν δὲ μὴ ὄντων
[4, 4]	ἄν τις αὐτοῦ περὶ τῆς	οὐσίας,	εἴρηται. ~Μετὰ δὲ ταῦτα ληπτέον
[4, 14]	ἀδύνατον ἂν εἶναι δόξειε μετέχειν	οὐσίας.	πρὸς δὲ τούτοις παντὸς μεριστοῦ,
[4, 3]	τίνος ἄν τις θείη τοῖς	οὖσιν	αἴτιον εἶναι τὸν τόπον; οὐδεμία
[4, 14]	τοῖς μεταξὺ {τοῖς} νῦν ἀπείροις	οὖσιν	ἅμα ἂν εἴη· τοῦτο δὲ
[4, 16]	ὅτι μὲν οὖν οὔτε κίνησις	οὔτ'	ἄνευ κινήσεως ὁ χρόνος ἐστί,
[4, 13]	δὴ τῶν εἰρημένων φανερὸν ὡς	οὔτ'	ἀποκεκριμένον κενὸν ἔστιν, οὔθ' ἁπλῶς
[4, 3]	τὸν τόπον; οὔτε γὰρ στοιχεῖον	οὔτ'	ἐκ στοιχείων οἷόν τε εἶναι
[4, 13]	ἀποκεκριμένον κενὸν ἔστιν, οὔθ' ἁπλῶς	οὔτ'	ἐν τῷ μανῷ, οὔτε δυνάμει,
[4, 14]	ἂν ἐφ' ἓν ᾖ συνεχὲς	οὔτε	ἂν ἐπὶ πλείω· τὸ δὲ
[4, 14]	διαιρετοῦ πεπερασμένου ἓν πέρας ἔστιν,	οὔτε	ἂν ἐφ' ἓν ᾖ συνεχὲς
[4, 10]	κενὸν οὐκ ἔστιν, οὔτε κεχωρισμένον	οὔτε	ἀχώριστον. τὸ γὰρ κενὸν οὐ
[4, 3]	καὶ θείημεν εἶναι τὸν τόπον;	οὔτε	γὰρ στοιχεῖον οὔτ' ἐκ στοιχείων
[4, 7]	ἂν οὕτω λεγομένου τοῦ τόπου.	οὔτε	γὰρ συναύξεσθαι ἀνάγκη τὸν τόπον,
[4, 3]	αὐτῷ ὑπάρχει αἰτία τῶν τεττάρων·	οὔτε	γὰρ ὡς ὕλη τῶν ὄντων
[4, 5]	τ' ἐπιφάνεια καὶ τὸ λευκόν.	οὔτε	δὴ ἐπακτικῶς σκοποῦσιν οὐδὲν ὁρῶμεν
[4, 7]	σώματα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ,	οὔτε	διάστημά τι εἶναι σωματικόν (σῶμα
[4, 13]	ἁπλῶς οὔτ' ἐν τῷ μανῷ,	οὔτε	δυνάμει, εἰ μή τις βούλεται
[4, 7]	τόπον, οὔτε στιγμῆς εἶναι τόπον,	οὔτε	δύο σώματα ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 8]	ἕτερον τῶν σωμάτων, οὔτε χωριστὸν	οὔτε	ἐνεργείᾳ ὄν, ὃ διαλαμβάνει τὸ
[4, 19]	μηδαμῇ, οὔτε ἦν οὔτε ἔστιν	οὔτε	ἔσται. ἔστι δὲ τὰ τοιαῦτα
[4, 6]	τῷ ἐσχάτῳ τοῦ περιέχοντος, ὃ	οὔτε	ἐστὶ μέρος τοῦ ἐν αὐτῷ
[4, 19]	μὴ περιέχει μηδαμῇ, οὔτε ἦν	οὔτε	ἔστιν οὔτε ἔσται. ἔστι δὲ
[4, 5]	ἐν ᾧ) οὐκ ἂν εἴη	οὔτε	ἡ ὕλη οὔτε τὸ εἶδος
[4, 19]	ὅσα δὲ μὴ περιέχει μηδαμῇ,	οὔτε	ἦν οὔτε ἔστιν οὔτε ἔσται.
[4, 10]	οὕτω μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν,	οὔτε	κεχωρισμένον οὔτε ἀχώριστον. τὸ γὰρ
[4, 3]	τῶν πραγμάτων οὔθ' ὡς τέλος,	οὔτε	κινεῖ τὰ ὄντα. ἔτι δὲ
[4, 16]	μεταβολῆς χρόνος. ὅτι μὲν οὖν	οὔτε	κίνησις οὔτ' ἄνευ κινήσεως ὁ
[4, 6]	ἐστὶ μέρος τοῦ ἐν αὐτῷ	οὔτε	μεῖζον τοῦ διαστήματος ἀλλ' ἴσον·
[4, 4]	τῶν ἄλλων σωμάτων ὁμοίως, ὥστε	οὔτε	μόριον οὔθ' ἕξις ἀλλὰ χωριστὸς
[4, 6]	πρότερον, οὔτε χωριστὴ τοῦ πράγματος	οὔτε	περιέχει, ὁ δὲ τόπος ἄμφω.
[4, 1]	ἔχομεν οὐδὲν παρὰ τῶν ἄλλων	οὔτε	προηπορημένον οὔτε προηυπορημένον περὶ αὐτοῦ.
[4, 1]	παρὰ τῶν ἄλλων οὔτε προηπορημένον	οὔτε	προηυπορημένον περὶ αὐτοῦ. ~ὅτι μὲν
[4, 14]	μυριοστὸν τοῖς γενομένοις τήμερον, καὶ	οὔτε	πρότερον οὔτε ὕστερον οὐδὲν ἄλλο
[4, 7]	γὰρ συναύξεσθαι ἀνάγκη τὸν τόπον,	οὔτε	στιγμῆς εἶναι τόπον, οὔτε δύο
[4, 5]	ἂν εἴη οὔτε ἡ ὕλη	οὔτε	τὸ εἶδος ὁ τόπος, ἀλλ'
[4, 15]	οὔτε τῷ ποσός τις εἶναι	οὔτε	τῷ ποιός. ὅτι μὲν τοίνυν
[4, 15]	δὲ χρόνος οὐχ ὥρισται χρόνῳ,	οὔτε	τῷ ποσός τις εἶναι οὔτε
[4, 3]	ἔχοντα φύσιν, οὔτε τῶν σωματικῶν	οὔτε	τῶν ἀσωμάτων· μέγεθος μὲν γὰρ
[4, 3]	τε εἶναι τοιαύτην ἔχοντα φύσιν,	οὔτε	τῶν σωματικῶν οὔτε τῶν ἀσωμάτων·
[4, 14]	γενομένοις τήμερον, καὶ οὔτε πρότερον	οὔτε	ὕστερον οὐδὲν ἄλλο ἄλλου. περὶ
[4, 6]	ὥσπερ ἐλέχθη ἐν τοῖς πρότερον,	οὔτε	χωριστὴ τοῦ πράγματος οὔτε περιέχει,
[4, 8]	ἔστι διάστημα ἕτερον τῶν σωμάτων,	οὔτε	χωριστὸν οὔτε ἐνεργείᾳ ὄν, ὃ
[4, 3]	(οὐδὲν γὰρ ἐξ αὐτοῦ συνέστηκεν)	οὔτε	ὡς εἶδος καὶ λόγος τῶν
[4, 8]	παντὸς σώματός ἐστιν ὄντος συνεχοῦς.	οὗτοι	μὲν οὖν οὐ κατὰ θύρας
[4, 7]	τοῦτο δ' ἐν τῷ ἀέρι,	οὗτος	δ' ἐν τῷ αἰθέρι, ὁ
[4, 4]	οὐρανῷ ὅτι ἐν τῷ ἀέρι	οὗτος	δ' ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ
[4, 6]	οὐρανῷ, διότι ἐν τῷ ἀέρι	οὗτος	δὲ ἐν τῷ οὐρανῷ· καὶ
[4, 18]	ᾧ ἀριθμοῦμεν ἀλλ' ὁ ἀριθμούμενος,	οὗτος	δὲ συμβαίνει πρότερον καὶ ὕστερον
[4, 4]	τὸν τόπον, τί δ' ἐστίν,	οὗτος	μόνος ἐπεχείρησεν εἰπεῖν. εἰκότως δ'
[4, 7]	δὲ κινεῖται τῶν μορίων γὰρ	οὗτος	ὁ τόπος καὶ ἄνω μὲν
[4, 19]	καὶ τοῦ κινεῖσθαι, μετρεῖ δ'	οὗτος	τὴν κίνησιν τῷ ὁρίσαι τινὰ
[4, 6]	περὶ αὐτὸν ἀπορημάτων ἔσται φανερόν·	οὕτω	γὰρ ἂν κάλλιστα δεικνύοιτο ἕκαστον.
[4, 13]	κενὸν τὸ αἴτιον τοῦ φέρεσθαι.	οὕτω	δ' ἡ τοῦ βαρέος καὶ
[4, 7]	κινήσῃ τις μόριον ἢ ἀέρος.	οὕτω	δὲ καὶ ἀὴρ ἔχει πρὸς
[4, 20]	μονάδες μονάδι, ἵπποι δ' ἵππῳ,	οὕτω	δὲ> καὶ ὁ χρόνος χρόνῳ
[4, 20]	δ' ἑπτά, ὁ αὐτὸς ἀριθμός.	οὕτω	δὲ καὶ τῶν κινήσεων τῶν
[4, 20]	ἐξαίφνης, εἴρηται. ~Τούτων δ' ἡμῖν	οὕτω	διωρισμένων φανερὸν ὅτι πᾶσα μεταβολὴ
[4, 13]	ἡ αὐτή, ὅτι ἦν δυνάμει,	οὕτω	καὶ ἐκ θερμοῦ μᾶλλον θερμόν,
[4, 12]	τοσοῦτον ὕδωρ ὅσος ὁ κύβος,	οὕτω	καὶ ἐν ἀέρι· ἀλλὰ τῇ
[4, 3]	ὥσπερ ἅπαν σῶμα ἐν τόπῳ,	οὕτω	καὶ ἐν τόπῳ ἅπαντι σῶμα·
[4, 11]	ὅμοιον φάμενοι τὴν γῆν ἠρεμεῖν,	οὕτω	καὶ ἐν τῷ κενῷ ἀνάγκη
[4, 6]	φαμεν εἶναί τι τὴν ὕλην)	οὕτω	καὶ ὁ τόπος διὰ τοιαύτης
[4, 19]	ὅτι ὡς ἂν ἡ κίνησις,	οὕτω	καὶ ὁ χρόνος· εἰ μὲν
[4, 19]	ἐν κινήσει ὂν ἀνάγκη κινεῖσθαι,	οὕτω	καὶ τὸ ἐν χρόνῳ· οὐ
[4, 13]	ἐν τῷ κενῷ ἀκίνητα πάντα,	οὕτω	καὶ τὸ κενὸν ὅτι ἀκίνητον·
[4, 19]	δὲ μία, ἡ αὐτὴ πάντῃ)	οὕτω	καὶ τὸ νῦν τὸ μὲν
[4, 13]	τις λάβῃ πᾶν ἔσται θερμόν,	οὕτω	καὶ τὸ πᾶν συναγωγὴ καὶ
[4, 11]	τοῦ μηδενὸς οὐδεμία ἔστι διαφορά,	οὕτω	καὶ τοῦ κενοῦ· τὸ γὰρ
[4, 18]	καὶ μίαν πάλιν καὶ πάλιν,	οὕτω	καὶ χρόνον, οἷον ἐνιαυτὸν ἢ
[4, 11]	~Ὅτι δ' οὐκ ἔστιν κενὸν	οὕτω	κεχωρισμένον, ὡς ἔνιοί φασι, λέγωμεν
[4, 17]	δὲ τελευτή. ἀλλ' ὅταν μὲν	οὕτω	λαμβάνῃ τις ὡς δυσὶ χρώμενος
[4, 19]	οὐ ταὐτό. τὸ μὲν οὖν	οὕτω	λέγεται τῶν νῦν, ἄλλο δ'
[4, 7]	αἱ ἀπορίαι πᾶσαι λύοιντ' ἂν	οὕτω	λεγομένου τοῦ τόπου. οὔτε γὰρ
[4, 10]	οὐκ ἔστιν εἴρηται, φανερὸν ὅτι	οὕτω	μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν, οὔτε
[4, 5]	ᾧ, ἀμφότερα τοῦ αὐτοῦ μόρια.	οὕτω	μὲν οὖν ἐνδέχεται αὐτό τι
[4, 4]	μεγέθους· τοῦτο γὰρ ἑκάστου πέρας.	οὕτω	μὲν οὖν σκοποῦσιν ὁ τόπος
[4, 6]	καὶ ἡ ἐπιστήμη· ταῦτα γὰρ	οὕτω	μεταβέβληκε τὸν τόπον, ὅτι ἐν
[4, 19]	γὰρ ἔσται τὸ ἔν τινι	οὕτω,	πάντα τὰ πράγματα ἐν ὁτῳοῦν
[4, 6]	δεῖ δὲ πειρᾶσθαι τὴν σκέψιν	οὕτω	ποιεῖσθαι ὅπως τὸ τί ἐστιν
[4, 13]	αὐτοὶ ἄνω φέρουσι τὸ συνεχές,	οὕτω	τὸ κενὸν ἄνω φέρει. καίτοι
[4, 13]	φασιν) ἔπειτα κινήσεως αἴτιον οὐχ	οὕτω	τὸ κενὸν ὡς ἐν ᾧ,
[4, 13]	καὶ θερμότης καὶ λευκότης ἔνεστιν.	οὕτω	τοίνυν καὶ ἡ πρότερον θερμότης
[4, 20]	ἐστιν μεταβολήν (ἐν πᾶσι γὰρ	οὕτω	φαίνεται) λέγω δὲ θᾶττον κινεῖσθαι
[4, 13]	ἔχοντα διάστημα αὑτοῦ, οὐδὲ μανὸν	οὕτως·	εἰ δὲ μὴ χωριστόν, ἀλλ'
[4, 19]	τὸ πρότερον καὶ ὅσα τοιαῦτα	οὕτως	ἐν χρόνῳ ὡς ἐν ἀριθμῷ
[4, 16]	ἕν, οὐκ ἂν ἦν χρόνος,	οὕτως	καὶ ἐπεὶ λανθάνει ἕτερον ὄν,
[4, 17]	τὸ φερόμενον καὶ ἡ φορά,	οὕτως	καὶ ὁ ἀριθμὸς ὁ τοῦ
[4, 6]	ὥσπερ τὸ ἀγγεῖον τόπος μεταφορητός,	οὕτως	καὶ ὁ τόπος ἀγγεῖον ἀμετακίνητον.
[4, 19]	τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον,	οὕτως	καὶ ὁ χρόνος ἀεὶ ἐν
[4, 10]	κινήσεως οἴονται εἶναι τὸ κενὸν	οὕτως	ὡς ἐν ᾧ κινεῖται· τοῦτο
[4, 19]	πόση τις. ὥστε τὸ κινούμενον	οὐχ	ἁπλῶς ἔσται μετρητὸν ὑπὸ χρόνου,
[4, 11]	κινεῖται τὰ ῥιπτούμενα τοῦ ὤσαντος	οὐχ	ἁπτομένου, ἢ δι' ἀντιπερίστασιν, ὥσπερ
[4, 20]	ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν) δεκὰς δ'	οὐχ	ἡ αὐτή· ἐφ' ὧν γὰρ
[4, 20]	εἰ ἴσος ἑκάτερος, δεκὰς δὲ	οὐχ	ἡ αὐτὴ οὐδὲ δέκα τὰ
[4, 5]	οἶνος ἐνέσται ἐν τῷ ἀμφορεῖ	οὐχ	ᾗ αὐτὸς ἀμφορεὺς ἀλλ' ᾗ
[4, 5]	μὲν ἀμφορεὺς δέξεται τὸν οἶνον	οὐχ	ᾗ αὐτὸς οἶνος ἀλλ' ᾗ
[4, 18]	ἅμα· πρότερον δὲ καὶ ὕστερον	οὐχ	ὁ αὐτός, ὅτι καὶ ἡ
[4, 7]	ἴσως. ἔστι δ' ὁ τόπος	οὐχ	ὁ οὐρανός, ἀλλὰ τοῦ οὐρανοῦ
[4, 17]	τῷ φερομένῳ, ὅτι ἕν (καὶ	οὐχ	ὅ ποτε ὄν καὶ γὰρ
[4, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ κάτω	οὐχ	ὅ τι ἔτυχεν, ἀλλ' ὅπου
[4, 8]	δεικνύναι πειρώμενοι ὅτι οὐκ ἔστιν,	οὐχ	ὃ βούλονται λέγειν οἱ ἄνθρωποι
[4, 14]	ἐν αὑτῷ μὲν οὖν ἐφθάρθαι	οὐχ	οἷόν τε διὰ τὸ εἶναι
[4, 13]	εἶναί φασιν) ἔπειτα κινήσεως αἴτιον	οὐχ	οὕτω τὸ κενὸν ὡς ἐν
[4, 19]	αὐτὸ τἀναντία ἂν εἴη. καὶ	οὐχ	ὑπολείψει δή· αἰεὶ γὰρ ἐν
[4, 18]	ὁ δὲ χρόνος ἀριθμός ἐστιν	οὐχ	ᾧ ἀριθμοῦμεν ἀλλ' ὁ ἀριθμούμενος,
[4, 16]	χρόνος ἐστὶν τὸ ἀριθμούμενον καὶ	οὐχ	ᾧ ἀριθμοῦμεν. ἔστι δ' ἕτερον
[4, 15]	πολλῷ ὀλίγον· ὁ δὲ χρόνος	οὐχ	ὥρισται χρόνῳ, οὔτε τῷ ποσός
[4, 7]	ἔστιν ὁ τόπος καὶ πού,	οὐχ	ὡς ἐν τόπῳ δέ, ἀλλ'
[4, 6]	ᾖ τὸ περιέχον ἀλλὰ συνεχές,	οὐχ	ὡς ἐν τόπῳ λέγεται εἶναι
[4, 17]	ἔσχατα τῆς γραμμῆς μᾶλλον καὶ	οὐχ	ὡς τὰ μέρη, διά τε
[4, 17]	ἕτερον. ὥσθ' ὁ χρόνος ἀριθμὸς	οὐχ	ὡς τῆς αὐτῆς στιγμῆς, ὅτι
[4, 19]	τοῦ δὲ τελευτή. ἀλλὰ τοῦτ'	οὐχ	ὥσπερ ἐπὶ τῆς στιγμῆς μενούσης
[4, 20]	οὗ μὴ διαφέρει διαφορᾷ, ἀλλ'	οὐχὶ	οὗ διαφέρει, οἷον τρίγωνον τριγώνου
[4, 6]	ὅλῳ λέγεται, οἷον ἐν τῷ	ὀφθαλμῷ	ἡ ὄψις ἢ ἐν τῷ
[4, 11]	φέρεσθαι ἀλλ' ἢ ὡς τὸ	ὀχούμενον.	ἔτι οὐδεὶς ἂν ἔχοι εἰπεῖν
[4, 6]	οἷον ἐν τῷ ὀφθαλμῷ ἡ	ὄψις	ἢ ἐν τῷ σώματι ἡ