Livre, Chap.
[4, 4]	τὸ ἀγγεῖον τόπος μεταφορητός) τὸ	δ'	ἀγγεῖον οὐδὲν τοῦ πράγματός ἐστιν.
[4, 7]	ὕδωρ δυνάμει ἀήρ ἐστιν, ὁ	δ'	ἀὴρ δυνάμει ὕδωρ ἄλλον τρόπον.
[4, 7]	μὲν ὕδωρ ὕλη ἀέρος, ὁ	δ'	ἀὴρ οἷον ἐνέργειά τις ἐκείνου·
[4, 11]	μὲν Β ὕδωρ, τὸ δὲ	Δ	ἀήρ· ὅσῳ δὴ λεπτότερον ἀὴρ
[4, 7]	δ' ἐν τῷ αἰθέρι, ὁ	δ'	αἰθὴρ ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ
[4, 16]	φαίνηται ἡ ψυχὴ μένειν, ὅταν	δ'	αἰσθώμεθα καὶ ὁρίσωμεν, τότε φαμὲν
[4, 9]	ἐν ᾧ μηδέν ἐστι. τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι τὸ ὂν σῶμα
[4, 6]	ἢ τόπῳ τῷ περιέχοντι. βούλεται	δ'	ἀκίνητος εἶναι ὁ τόπος· διὸ
[4, 20]	μὲν πρότερον ἐν χρόνῳ, πάσῃ	δ'	ἀκολουθεῖ κινήσει τὸ πρότερον, φανερὸν
[4, 20]	καὶ ἡ μὲν φορὰ ἡ	δ'	ἀλλοίωσις· ὁ μέντοι χρόνος ὁ
[4, 19]	ὁ χρόνος καθ' αὑτό, τῶν	δ'	ἄλλων κατὰ συμβεβηκός, δῆλον ὅτι
[4, 17]	ἄλλη, καὶ ὁ χρόνος (ὁ	δ'	ἅμα πᾶς χρόνος ὁ αὐτός·
[4, 5]	καὶ ὅλως ἐν τόπῳ. ἀπορήσειε	δ'	ἄν τις, ἆρα καὶ αὐτό
[4, 20]	ἐστὶν ᾗ ἀριθμητά ἐστιν. ἀπορήσειε	δ'	ἄν τις καὶ ποίας κινήσεως
[4, 10]	ὡς ἐν ᾧ κινεῖται· τοῦτο	δ'	ἂν εἴη οἷον τὸν τόπον
[4, 2]	τούτων ἄν τις ὑπολάβοι· δόξειε	δ'	ἂν καὶ Ἡσίοδος ὀρθῶς λέγειν
[4, 10]	τόπον φασί τινες εἶναι. οὐδεμία	δ'	ἀνάγκη, εἰ κίνησις ἔστιν, εἶναι
[4, 1]	~Ὁμοίως	δ'	ἀνάγκη καὶ περὶ τόπου τὸν
[4, 19]	ἀλλὰ τοῦτο μὲν συμβέβηκεν, ἐκεῖνο	δ'	ἀνάγκη παρακολουθεῖν, καὶ τῷ ὄντι
[4, 2]	τῶν ἄλλων οὐδὲν ἔστιν, ἐκεῖνο	δ'	ἄνευ τῶν ἄλλων, ἀνάγκη πρῶτον
[4, 17]	οὐ χρόνος, ἀλλὰ συμβέβηκεν· ᾗ	δ'	ἀριθμεῖ, ἀριθμός τὰ μὲν γὰρ
[4, 17]	καὶ ὕστερον ἐν κινήσει, ᾗ	δ'	ἀριθμητὸν τὸ πρότερον καὶ ὕστερον,
[4, 16]	ἄρα τις ὁ χρόνος. ἐπεὶ	δ'	ἀριθμός ἐστι διχῶς (καὶ γὰρ
[4, 18]	ὁ τῶν ἑκατὸν ἀνθρώπων, ὧν	δ'	ἀριθμός, ἕτερα, οἱ ἵπποι τῶν
[4, 17]	ἐστὶν οὗ ἐστιν πέρατα, ὁ	δ'	ἀριθμὸς ὁ τῶνδε τῶν ἵππων,
[4, 19]	ὅτι ἔστιν αὐτοῦ ἀριθμός. ἐπεὶ	δ'	ἀριθμὸς ὁ χρόνος, τὸ μὲν
[4, 10]	καὶ αὐξάνεται διὰ κενοῦ. ὁ	δ'	αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 11]	γὰρ δὴ εἰς ἅπαν. ὁ	δ'	αὐτὸς λόγος καὶ πρὸς τοὺς
[4, 15]	ληφθέν, ἀλλ' οὐ περιφορά. ἔτι	δ'	εἰ πλείους ἦσαν οἱ οὐρανοί,
[4, 8]	καὶ πλῆρες καὶ τόπον, τὸ	δ'	εἶναι αὐτοῖς οὐ ταὐτὸ ὄν.
[4, 17]	αὐτὸ ὅ ποτ' ἦν τὸ	δ'	εἶναι αὐτῷ ἕτερον τὸ δὲ
[4, 19]	εἴρηται ἐν τοῖς πρότερον. τὸ	δ'	εἶναι ἐν ἀριθμῷ ἐστιν τὸ
[4, 17]	ἐστι τὸ ἐν κινήσει) τὸ	δ'	εἶναι ἕτερον (ᾗ ἀριθμητὸν γὰρ
[4, 13]	χωριστὴ μὲν ἡ ὕλη, τὸ	δ'	εἶναι ἕτερον, καὶ μία τῷ
[4, 19]	διαίρεσις καὶ ἡ ἕνωσις, τὸ	δ'	εἶναι οὐ ταὐτό. τὸ μὲν
[4, 13]	εἰς μέγεθος ἐκ μικρότητος, ὁτὲ	δ'	εἰς μικρότητα ἐκ μεγέθους. ὁμοίως
[4, 13]	μὴ κύκλῳ περιίστηται· οὐκ ἀεὶ	δ'	εἰς τὸ κύκλῳ ἡ φορά,
[4, 14]	ἀεὶ λαμβανόμενος χρόνος σύγκειται. τὸ	δ'	ἐκ μὴ ὄντων συγκείμενον ἀδύνατον
[4, 7]	οὐρανὸς οὐκέτι ἐν ἄλλῳ. φανερὸν	δ'	ἐκ τούτων ὅτι καὶ αἱ
[4, 4]	οὗτος μόνος ἐπεχείρησεν εἰπεῖν. εἰκότως	δ'	ἐκ τούτων σκοπουμένοις δόξειεν ἂν
[4, 20]	καὶ ταύτης ἡ κύκλῳ, ἀριθμεῖται	δ'	ἕκαστον ἑνί τινι συγγενεῖ, μονάδες
[4, 7]	ἔχει πύκνωσιν καὶ μάνωσιν. ὥσπερ	δ'	ἐλέχθη, τὰ μέν ἐστιν ἐν
[4, 4]	τοῖς τοιούτοις ὁ τόπος. εἰ	δ'	ἐν αὐτῷ ὁ τόπος (δεῖ
[4, 19]	νῦν, ὅτι ἦλθε τήμερον. τὰ	δ'	ἐν Ἰλίῳ γέγονεν οὐ νῦν,
[4, 11]	ὡς χρόνος πρὸς χρόνον. ὡς	δ'	ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, δῆλον τὸ
[4, 7]	γῆ ἐν τῷ ὕδατι, τοῦτο	δ'	ἐν τῷ ἀέρι, οὗτος δ'
[4, 7]	δ' ἐν τῷ ἀέρι, οὗτος	δ'	ἐν τῷ αἰθέρι, ὁ δ'
[4, 16]	μὲν δὴ τῇ θέσει· ἐπεὶ	δ'	ἐν τῷ μεγέθει ἔστι τὸ
[4, 4]	ὅτι ἐν τῷ ἀέρι οὗτος	δ'	ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐν
[4, 8]	οἱ φάσκοντες εἶναι μᾶλλον. λέγουσιν	δ'	ἓν μὲν ὅτι κίνησις ἡ
[4, 7]	μὲν καὶ κάτω οὔ, κύκλῳ	δ'	ἔνια· τὰ δὲ καὶ ἄνω
[4, 7]	ἀλλὰ τὸ μὲν δυνάμει τὸ	δ'	ἐντελεχείᾳ) ἔχοι ἂν ὡς μόριόν
[4, 19]	πάλαι> δὲ τὸ πόρρω. τὸ	δ'	ἐξαίφνης> τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ
[4, 20]	κίνησις ἐν χρόνῳ ἐστίν. ἄξιον	δ'	ἐπισκέψεως καὶ πῶς ποτε ἔχει
[4, 5]	ἐπιφάνεια γὰρ ἐν σώματι) ἡ	δ'	ἐπιστήμη ἐν ψυχῇ· κατὰ ταῦτα
[4, 20]	κύνες, οἱ δ' ἵπποι, ἑκάτεροι	δ'	ἑπτά, ὁ αὐτὸς ἀριθμός. οὕτω
[4, 9]	σώματος κατὰ τὴν ἁφήν· αἰσθητὸν	δ'	ἐστὶ κατὰ τὴν ἁφὴν τὸ
[4, 5]	ὅλως ἐν τῷ τέλει· τοῦτο	δ'	ἐστὶ τὸ οὗ ἕνεκα. πάντων
[4, 4]	γὰρ ἕτερον τοῦ μεγέθους, τοῦτο	δ'	ἐστὶ τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τοῦ
[4, 2]	που καὶ ἐν τόπῳ. εἰ	δ'	ἐστὶ τοιοῦτο, θαυμαστή τις ἂν
[4, 2]	ἄνω τὸ δὲ κάτω· ταῦτα	δ'	ἐστὶ τόπου μέρη καὶ εἴδη,
[4, 14]	αἰεὶ ἕτερον καὶ ἕτερον, μηδὲν	δ'	ἐστὶ τῶν ἐν τῷ χρόνῳ
[4, 8]	τόπον οὐκ ἂν εἴη (αὕτη	δ'	ἐστὶ φορὰ καὶ αὔξησις) οὐ
[4, 20]	τῶν ἴσων καὶ ἅμα. ἐπεὶ	δ'	ἔστι φορὰ καὶ ταύτης ἡ
[4, 15]	αὐτῷ τοσαῦτ' ἔστω διηπορημένα· ~τί	δ'	ἐστὶν ὁ χρόνος καὶ τίς
[4, 19]	κίνησιν, ἂν ὁ χρόνος. ~ἐπεὶ	δ'	ἐστὶν ὁ χρόνος μέτρον κινήσεως
[4, 19]	οὐκ ὄντα ἐν χρόνῳ. ἐπεὶ	δ'	ἐστὶν ὁ χρόνος μέτρον κινήσεως,
[4, 20]	καὶ ἡ κινήσις χρόνῳ (τοῦτο	δ'	ἐστίν, ὅτι ὑπὸ τῆς ὡρισμένης
[4, 4]	εἶναί τι τὸν τόπον, τί	δ'	ἐστίν, οὗτος μόνος ἐπεχείρησεν εἰπεῖν.
[4, 20]	γένεσις οὐκ εἰσὶν ὁμαλεῖς, φορὰ	δ'	ἔστιν. διὸ καὶ δοκεῖ ὁ
[4, 16]	καὶ οὐχ ᾧ ἀριθμοῦμεν. ἔστι	δ'	ἕτερον ᾧ ἀριθμοῦμεν καὶ τὸ
[4, 4]	εἶδος· ᾗ δὲ περιέχει, ταύτῃ	δ'	ἕτερος τῆς ὕλης. δοκεῖ δὲ
[4, 15]	τῇ τοῦ ὅλου σφαίρᾳ· ἔστιν	δ'	εὐηθικώτερον τὸ εἰρημένον ἢ ὥστε
[4, 8]	τὸ ἀγγεῖον τὸ κενόν. εἶναι	δ'	ἔφασαν καὶ οἱ Πυθαγόρειοι κενόν,
[4, 13]	τὸ αἴτιον τοῦ φέρεσθαι. οὕτω	δ'	ἡ τοῦ βαρέος καὶ κούφου
[4, 19]	αἰεὶ γὰρ ἐν ἀρχῇ. τὸ	δ'	ἤδη> τὸ ἐγγύς ἐστι τοῦ
[4, 20]	καὶ τὸ ἐξαίφνης, εἴρηται. ~Τούτων	δ'	ἡμῖν οὕτω διωρισμένων φανερὸν ὅτι
[4, 17]	ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ, ἕτερον (τοῦτο	δ'	ἦν αὐτῷ τὸ νῦν εἶναι>
[4, 6]	μεθισταμένων καὶ ἅπτεσθαι πεφυκότων. εἰ	δ'	ἦν τι {τὸ} διάστημα καθ'
[4, 13]	οὔ φαμεν εἶναι, τὰ ἄλλα	δ'	ἠπόρηται ἀληθῶς, ὅτι ἢ κίνησις
[4, 4]	ἅπαντα τὰ σώματά ἐστιν, ὁ	δ'	ἴδιος, ἐν ᾧ πρώτῳ (λέγω
[4, 20]	εἰ γὰρ εἶεν κύνες, οἱ	δ'	ἵπποι, ἑκάτεροι δ' ἑπτά, ὁ
[4, 20]	τὰ μὲν γὰρ κύνες, τὰ	δ'	ἵπποι. καὶ περὶ μὲν χρόνου
[4, 20]	τινι συγγενεῖ, μονάδες μονάδι, ἵπποι	δ'	ἵππῳ, οὕτω δὲ> καὶ ὁ
[4, 11]	Β δίεισιν ἢ τὴν τὸ	Δ,	καὶ ἔσται ὁ ἐφ' ᾧ
[4, 11]	μῆκος τὸ τοῦ Β τῷ	Δ,	κατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ ἐμποδίζοντος
[4, 11]	Γ χρόνον, διὰ δὲ τοῦ	Δ	λεπτοτέρου ὄντος τὸν ἐφ' ᾧ
[4, 13]	καὶ τοῦτ' ἀδύνατον κινηθῆναι· λόγος	δ'	ὁ αὐτός, ὥσπερ ὅτι ἐν
[4, 6]	δέ γε ἴσος εἶναι, τοιοῦτος	δ'	ὁ πρῶτος ἐν ᾧ ἐστιν)
[4, 7]	οὐρανὸς τὸ πᾶν ἴσως. ἔστι	δ'	ὁ τόπος οὐχ ὁ οὐρανός,
[4, 19]	ἐν χρόνῳ, ὑπὸ χρόνου. μετρήσει	δ'	ὁ χρόνος τὸ κινούμενον καὶ
[4, 17]	μὲν μεγέθει ἡ κίνησις, ταύτῃ	δ'	ὁ χρόνος, ὥς φαμεν· καὶ
[4, 5]	οἶνος ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνος, ὁ	δ'	οἶνος ἐνέσται ἐν τῷ ἀμφορεῖ
[4, 11]	θᾶττον τὸ Α διὰ τοῦ	Δ	οἰσθήσεται ἢ διὰ τοῦ Β.
[4, 11]	ἐφ' ᾧ Ζ σῶμα τοῦ	Δ,	ὅσῳ ὑπερέχει τὸ Ε τοῦ
[4, 19]	οὕτω λέγεται τῶν νῦν, ἄλλο	δ'	ὅταν ὁ χρόνος ὁ τούτου
[4, 11]	φάναι εἶναί τι κεχωρισμένον· τοῦτο	δ'	ὅτι ἀδύνατον, εἴρηται πρότερον. ~καὶ
[4, 6]	τοῦ ἐγγιγνομένου σώματος μέγεθος. τούτων	δ'	ὅτι οὐκ ἐνδέχεται τὰ τρία
[4, 8]	ὅτι ἔστιν τι κενόν, ἄλλον	δ'	ὅτι φαίνεται ἔνια συνιόντα καὶ
[4, 20]	αὐτό, καὶ τοῦτο τρίγωνον, τρίγωνον	δ'	οὐ τὸ αὐτό. καὶ ἀριθμὸς
[4, 20]	ἡ μὲν ταχεῖα ἴσως ἡ	δ'	οὔ, καὶ ἡ μὲν φορὰ
[4, 8]	οἱ μέν φασιν εἶναι οἱ	δ'	οὔ φασι, σχεδὸν τοιαῦτα καὶ
[4, 1]	ἐξ ἁπάντων τῶν ὑπαρχόντων. ἔτι	δ'	οὐδ' ἔχομεν οὐδὲν παρὰ τῶν
[4, 12]	κενὸν ἐν τοῖς κινουμένοις. νῦν	δ'	οὐδαμοῦ ἐντὸς τοῦ κόσμου· ὁ
[4, 3]	μέγεθος μὲν γὰρ ἔχει, σῶμα	δ'	οὐδέν· ἔστι δὲ τὰ μὲν
[4, 14]	γέγονε τὰ δὲ μέλλει, ἔστι	δ'	οὐδέν, ὄντος μεριστοῦ. τὸ δὲ
[4, 5]	τι ἐν αὑτῷ εἶναι, πρώτως	δ'	οὐκ ἐνδέχεται. οἷον τὸ λευκὸν
[4, 6]	ἐν τῷ πλοίῳ ἧλος, τὰ	δ'	οὐκ ἐνδεχόμενα ἀλλ' αἰεὶ κατὰ
[4, 6]	τὸ σῶμα τὸ μεθιστάμενον. τὸ	δ'	οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ τὸ τυχὸν
[4, 18]	δύο ἢ ἡ μία, μεγέθει	δ'	οὐκ ἔστιν ἐλάχιστος· ἀεὶ γὰρ
[4, 11]	κινήσεως τῆς κατὰ τόπον, ταύτης	δ'	οὐκ ἔστιν. ἔτι εἰ ἔστιν
[4, 11]	κενὸν λύειν ῥᾴδιον, φανερόν. ~Ὅτι	δ'	οὐκ ἔστιν κενὸν οὕτω κεχωρισμένον,
[4, 15]	ἐστι θάττων καὶ βραδυτέρα, χρόνος	δ'	οὐκ ἔστιν· τὸ γὰρ βραδὺ
[4, 18]	ἢ οἱ δύο, κατὰ μέγεθος	δ'	οὐκ ἔστιν. φανερὸν δὲ καὶ
[4, 7]	αἰθὴρ ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ	δ'	οὐρανὸς οὐκέτι ἐν ἄλλῳ. φανερὸν
[4, 7]	κινητὸν καθ' αὑτό που, ὁ	δ'	οὐρανός, ὥσπερ εἴρηται, οὔ που
[4, 19]	κινήσεως καὶ τοῦ κινεῖσθαι, μετρεῖ	δ'	οὗτος τὴν κίνησιν τῷ ὁρίσαι
[4, 20]	διαφορᾷ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν) δεκὰς	δ'	οὐχ ἡ αὐτή· ἐφ' ὧν
[4, 11]	ἐφ' οὗ τὸ Η, τοῦ	Δ	τὸ Α δίεισι τὴν τὸ
[4, 11]	{τῷ μεγέθει} τοῖς Β καὶ	Δ.	τὸ δὴ Α εἰ δίεισι
[4, 16]	νῦν, τὸ μὲν πρότερον τὸ	δ'	ὕστερον, τότε καὶ τοῦτό φαμεν
[4, 17]	μὲν ὡς τὸ αὐτό, ἔστι	δ'	ὡς οὐ τὸ αὐτό· ᾗ
[4, 17]	αὐτὸ τὸ νῦν αἰεί, ἔστι	δ'	ὡς οὐ τὸ αὐτό· καὶ
[4, 7]	ἔστι μὲν ὡς κινήσεται ἔστι	δ'	ὡς οὔ. ὡς μὲν γὰρ
[4, 18]	ἔστι μὲν ὡς ἔστιν, ἔστι	δ'	ὡς οὐκ ἔστιν, οἷον γραμμῆς
[4, 20]	χρόνος χρόνῳ τινὶ ὡρισμένῳ, μετρεῖται	δ'	ὥσπερ εἴπομεν, ὅ τε χρόνος
[4, 7]	ὅταν δὲ χωρισθῇ μὲν ἅπτηται	δ'	ὥσπερ σωρός, κατ' ἐνέργειαν. καὶ
[4, 6]	μεταξὺ ὡς κενὸν ὄν> ἔστι	δ'	ὥσπερ τὸ ἀγγεῖον τόπος μεταφορητός,
[4, 5]	μὲν δὴ τρόπον ὡς ὁ	δάκτυλος	ἐν τῇ χειρὶ καὶ ὅλως
[4, 14]	οὖσιν ἅμα ἂν εἴη· τοῦτο	δὲ	ἀδύνατον. ἀλλὰ μὴν οὐδ' αἰεὶ
[4, 4]	δ' ἕτερος τῆς ὕλης. δοκεῖ	δὲ	ἀεὶ τὸ ὄν που αὐτό
[4, 5]	ἐπιστήμη ἐν ψυχῇ· κατὰ ταῦτα	δὲ	αἱ προσηγορίαι μέρη ὄντα, ὥς
[4, 2]	καὶ ἐξ ἧς μετέβαλον. ἔτι	δὲ	αἱ φοραὶ τῶν φυσικῶν σωμάτων
[4, 7]	πού, οὐχ ὡς ἐν τόπῳ	δέ,	ἀλλ' ὡς τὸ πέρας ἐν
[4, 17]	ἄλλο τοιοῦτόν ἐστι) τῷ λόγῳ	δὲ	ἄλλο, ὥσπερ οἱ σοφισταὶ λαμβάνουσιν
[4, 6]	τόποι ἅμα ἔσονται. οὐκ ἔστι	δὲ	ἄλλος ὁ τόπος τοῦ μορίου,
[4, 5]	ὥς γε ἐν ἀνθρώπῳ (ὁ	δὲ	ἀμφορεὺς καὶ ὁ οἶνος χωρὶς
[4, 11]	βίᾳ ἢ κατὰ φύσιν. ἀνάγκη	δὲ	ἄν περ ᾖ ἡ> βίαιος,
[4, 14]	μὲν ἀλλήλοις οὐκ ἔσται, ἐφθάρθαι	δὲ	ἀνάγκη ἀεὶ τὸ πρότερον. ἐν
[4, 8]	ἐναπολαμβάνοντες ἐν ταῖς κλεψύδραις. οἱ	δὲ	ἄνθρωποι βούλονται κενὸν εἶναι διάστημα
[4, 18]	ἁπλῶς ἐστὶν ἡ δυάς· τὶς	δὲ	ἀριθμὸς ἔστι μὲν ὡς ἔστιν,
[4, 18]	συνεχής (συνεχοῦς γάρ) φανερόν. Ἐλάχιστος	δὲ	ἀριθμὸς ὁ μὲν ἁπλῶς ἐστὶν
[4, 18]	συνεχής, μακρὸς καὶ βραχύς, ᾗ	δὲ	ἀριθμός, πολὺς καὶ ὀλίγος. ταχὺς
[4, 6]	δὲ τὸ μὲν φορά, τὸ	δὲ	αὔξησις καὶ φθίσις· καὶ γὰρ
[4, 7]	ἄνω φερόμενόν ἐστι φύσει, τὸ	δὲ	βαρὺ τὸ κάτω, τὸ μὲν
[4, 6]	ὁ τόπος καὶ ἕκαστον, δοκεῖ	δέ	γε ἴσος εἶναι, τοιοῦτος δ'
[4, 11]	δίεισι τὴν τὸ Θ. δίεισι	δέ	γε κἂν ᾖ τι λεπτότητι
[4, 15]	μέρος χρόνος τίς ἐστι, περιφορὰ	δέ	γε οὔ· μέρος γὰρ περιφορᾶς
[4, 12]	ἀὴρ ἔστιν τι, οὐ δοκεῖ	δέ	γε οὐδὲ τὸ ὕδωρ, εἰ
[4, 18]	ἡ μὲν παροῦσα μία, ἡ	δὲ	γεγενημένη καὶ ἡ μέλλουσα ἑτέρα,
[4, 11]	τῷ πυρὶ μὲν ἄνω τῇ	δὲ	γῇ κάτω καὶ πρὸς τὸ
[4, 17]	ἡ στιγμὴ τῆς γραμμῆς· αἱ	δὲ	γραμμαὶ αἱ δύο τῆς μιᾶς
[4, 11]	τὸ μὲν Β ὕδωρ, τὸ	δὲ	Δ ἀήρ· ὅσῳ δὴ λεπτότερον
[4, 8]	αὐτοῖς οὐ ταὐτὸ ὄν. ἄρξασθαι	δὲ	δεῖ τῆς σκέψεως λαβοῦσιν ἅ
[4, 8]	ἀδύνατον εἶναι δέξασθαί τι. εἰ	δὲ	δέξεται καὶ ἔσται δύο ἐν
[4, 12]	τι ᾖ τὸ ἐντιθέμενον· ἐν	δὲ	δὴ τῷ κενῷ τοῦτο μὲν
[4, 15]	οὐκ ἔστιν κίνησις, φανερόν· μηδὲν	δὲ	διαφερέτω λέγειν ἡμῖν ἐν τῷ
[4, 6]	ὡς μέρος ἐν ὅλῳ· ὅταν	δὲ	διῃρημένον ᾖ καὶ ἁπτόμενον, ἐν
[4, 6]	τῷ σώματι ἡ χείρ, ὅταν	δὲ	διῃρημένον, οἷον ἐν τῷ κάδῳ
[4, 5]	μὲν ὄντα οὐ μέρη, ἅμα	δέ·	διὸ ὅταν ᾖ μέρη, ἔσται
[4, 15]	αὐτοῦ τὰ ἀδύνατα ἐπισκοπεῖν. ἐπεὶ	δὲ	δοκεῖ μάλιστα κίνησις εἶναι καὶ
[4, 4]	τὸ ἑκάστου εἶδός ἐστιν· ᾗ	δὲ	δοκεῖ ὁ τόπος εἶναι τὸ
[4, 6]	τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἡ ὕλη	δὲ	δόξειεν ἂν εἶναι τόπος, εἴ
[4, 19]	τῆς στιγμῆς μενούσης φανερόν. διαιρεῖ	δὲ	δυνάμει. καὶ ᾗ μὲν τοιοῦτο,
[4, 19]	τὸ ἐναντίον μὴ αἰεί, ταῦτα	δὲ	δύναται καὶ εἶναι καὶ μή,
[4, 9]	πρότερον, ἐκ συλλογισμοῦ συμβαίνει. ἄτοπον	δὲ	εἰ ἡ στιγμὴ κενόν· δεῖ
[4, 7]	ὕδωρ· οἷον ὕλη γάρ, τὸ	δὲ	εἶδος, τὸ μὲν ὕδωρ ὕλη
[4, 6]	κινεῖται ἀλλὰ μετ' ἐκείνου, διῃρημένον	δὲ	ἐν ἐκείνῳ· καὶ ἐάν τε
[4, 6]	διότι ἐν τῷ ἀέρι οὗτος	δὲ	ἐν τῷ οὐρανῷ· καὶ ἐν
[4, 7]	καὶ γὰρ τὸ μέρος, τὸ	δὲ	ἐν {τῷ} τόπῳ ὡς διαιρετὸν
[4, 9]	δὲ σῶμα ἐν τόπῳ, κενὸν	δὲ	ἐν ᾧ τόπῳ μηδέν ἐστι
[4, 16]	ὁ χρόνος ἐστί, φανερόν· ληπτέον	δέ,	ἐπεὶ ζητοῦμεν τί ἐστιν ὁ
[4, 19]	οἷον Ὅμηρός ποτε ἦν, τὰ	δὲ	ἔσται, οἷον τῶν μελλόντων τι,
[4, 19]	ὄντι εἶναι τότε κίνησιν. ἐπεὶ	δέ	ἐστιν ὡς ἐν ἀριθμῷ τὸ
[4, 5]	τι εἶναι πρώτως, δῆλον· ὃ	δὲ	Ζήνων ἠπόρει, ὅτι εἰ ὁ
[4, 19]	ᾗ τὸ μὲν κινούμενον τὸ	δὲ	ἠρεμοῦν· τὴν γὰρ κίνησιν αὐτῶν
[4, 20]	πᾶσι γὰρ οὕτω φαίνεται) λέγω	δὲ	θᾶττον κινεῖσθαι τὸ πρότερον μεταβάλλον
[4, 5]	τοῖς θερμοῖς ὡς ἕξις, τὸ	δὲ	θερμὸν ἐν σώματι ὡς πάθος.
[4, 19]	τοῦ εἶναι κατὰ συμβεβηκός. σημεῖον	δὲ	ἱκανὸν ὅτι γίγνεται μὲν οὐδὲν
[4, 19]	(πότε βαδίζεις; ἤδη βεβάδικα) τὸ	δὲ	Ἴλιον φάναι ἤδη ἑαλωκέναι οὐ
[4, 7]	τις μόριον ἢ ἀέρος. οὕτω	δὲ	καὶ ἀὴρ ἔχει πρὸς ὕδωρ·
[4, 7]	οὔ, κύκλῳ δ' ἔνια· τὰ	δὲ	καὶ ἄνω καὶ κάτω, ὅσα
[4, 3]	οὔτε κινεῖ τὰ ὄντα. ἔτι	δὲ	καὶ αὐτὸς εἰ ἔστι τι
[4, 18]	ἀριθμός, πολὺς καὶ ὀλίγος. ταχὺς	δὲ	καὶ βραδὺς οὐκ ἔστιν· οὐδὲ
[4, 11]	τοιοῦτον, ὥστε πάντῃ οἰσθήσεται. ἔτι	δὲ	καὶ ἐκ τῶνδε φανερὸν τὸ
[4, 4]	ὅτι ἐν τῇ γῇ, ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν ταύτῃ ὅτι ἐν
[4, 18]	τῶν ἵππων ἀριθμὸν αὐτόν. ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τοῦ χρόνου καὶ
[4, 20]	ἄμφω κατὰ τὴν εὐθεῖαν· ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ
[4, 8]	συνιόντος τοῦ πυκνουμένου σώματος. ἔτι	δὲ	καὶ ἡ αὔξησις δοκεῖ πᾶσι
[4, 19]	πως αὐτὸ καὶ πράττειν, φθείρεται	δὲ	καὶ μηδὲν κινούμενον. καὶ ταύτην
[4, 6]	ὕδωρ ἐν τῷ ἀγγείῳ) ἅμα	δὲ	καὶ ὁ τόπος ἔσται μεταβάλλων·
[4, 20]	μονάδι, ἵπποι δ' ἵππῳ, οὕτω	δὲ>	καὶ ὁ χρόνος χρόνῳ τινὶ
[4, 20]	ὁ ἴσος καὶ ἅμα· εἴδει	δὲ	καὶ οἱ μὴ ἅμα· εἰ
[4, 18]	καὶ βραδὺς οὐ λέγεται, πολὺς	δὲ	καὶ ὀλίγος καὶ μακρὸς καὶ
[4, 17]	καὶ γὰρ τὸ φερόμενον. φανερὸν	δὲ	καὶ ὅτι εἴτε χρόνος μὴ
[4, 19]	ἐν τόπῳ ὑπὸ τόπου. φανερὸν	δὲ	καὶ ὅτι οὐκ ἔστιν τὸ
[4, 18]	μέγεθος δ' οὐκ ἔστιν. φανερὸν	δὲ	καὶ ὅτι ταχὺς μὲν καὶ
[4, 10]	ἐν ταῖς τῶν ὑγρῶν. ἐνδέχεται	δὲ	καὶ πυκνοῦσθαι μὴ εἰς τὸ
[4, 10]	εἰ ἔστιν, ἐστερημένον σώματος, τόπος	δὲ	καὶ πῶς ἔστι καὶ πῶς
[4, 13]	καὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ. ἔστι	δὲ	καὶ σώματος ὕλη καὶ μεγάλου
[4, 2]	ἀλλὰ καὶ τῇ δυνάμει. δηλοῖ	δὲ	καὶ τὰ μαθηματικά· οὐκ ὄντα
[4, 3]	νοητῶν οὐδὲν γίγνεται μέγεθος. ἔτι	δὲ	καὶ τίνος ἄν τις θείη
[4, 2]	πῦρ καὶ τὸ κοῦφον· ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸ κάτω οὐχ ὅ
[4, 11]	μὴ σύγκειται ἐκ στιγμῶν. ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸ κενὸν πρὸς τὸ
[4, 8]	σώματα ἀδύνατον ἅμα εἶναι. μαρτύριον	δὲ	καὶ τὸ περὶ τῆς τέφρας
[4, 19]	ἡ μεταβολὴ καθ' αὑτήν) γενέσεως	δὲ	καὶ τοῦ εἶναι κατὰ συμβεβηκός.
[4, 13]	κενόν, τάχιστ' ἂν φέροιτο. ἴσως	δὲ	καὶ τοῦτ' ἀδύνατον κινηθῆναι· λόγος
[4, 17]	καὶ ὕστερον κίνησιν τοῦτο. ἀκολουθεῖ	δὲ	καὶ τοῦτό πως τῇ στιγμῇ·
[4, 20]	ἑπτά, ὁ αὐτὸς ἀριθμός. οὕτω	δὲ	καὶ τῶν κινήσεων τῶν ἅμα
[4, 18]	αὐτὸς δὲ πανταχοῦ ἅμα· πρότερον	δὲ	καὶ ὕστερον οὐχ ὁ αὐτός,
[4, 16]	ὡς τὸ αὐτὸ μὲν προτέρου	δὲ	καὶ ὑστέρου τινός, οὐ δοκεῖ
[4, 14]	ἐστὶν ἐπελθεῖν περὶ χρόνου· πρῶτον	δὲ	καλῶς ἔχει διαπορῆσαι περὶ αὐτοῦ
[4, 4]	τὸ μὲν καθ' αὑτὸ τὸ	δὲ	κατ' ἄλλο λέγεται, καὶ τόπος
[4, 7]	ἐν τόπῳ κατὰ δύναμιν, τὰ	δὲ	κατ' ἐνέργειαν. διὸ ὅταν μὲν
[4, 6]	μὲν καθ' αὑτὸ ἐνεργείᾳ, τὸ	δὲ	κατὰ συμβεβηκός· κατὰ συμβεβηκὸς δὲ
[4, 7]	ἐχόμενον τῶν μορίων ἐστίν) τὰ	δὲ	κατὰ συμβεβηκός, οἷον ἡ ψυχὴ
[4, 7]	εἶναι τὸ μὲν ἄνω τὸ	δὲ	κάτω μάλιστα πᾶσι κυρίως, ὅτι
[4, 2]	κωλυόμενον, τὸ μὲν ἄνω τὸ	δὲ	κάτω· ταῦτα δ' ἐστὶ τόπου
[4, 9]	οὐ χωριστὴ τῶν πραγμάτων, τὸ	δὲ	κενὸν ζητοῦσιν ὡς χωριστόν. ~ἐπεὶ
[4, 13]	ἀσύμβλητα γὰρ τὰ τάχη. ἐπεὶ	δὲ	κενὸν μὲν οὔ φαμεν εἶναι,
[4, 8]	ἀνάγκη εἶναι (φησί) κενόν, τὸ	δὲ	κενὸν οὐ τῶν ὄντων. ἕνα
[4, 11]	οὐδὲ κάτω οὐδὲ μέσον, ᾗ	δὲ	κενόν, οὐδὲν διάφορον τὸ ἄνω
[4, 11]	οὗ φέρεται, θᾶττον οἰσθήσεται. τὸ	δὲ	κενὸν οὐδένα ἔχει λόγον ᾧ
[4, 19]	ἀλλὰ τὸ ἐστερημένον κινήσεως πεφυκὸς	δὲ	κινεῖσθαι, καθάπερ εἴρηται ἐν τοῖς
[4, 7]	αὐτὸν περιέχει σῶμα· ἐφ' ᾧ	δὲ	κινεῖται, ταύτῃ καὶ τόπος ἔστι
[4, 7]	τὸν τόπον οὐ μεταβάλλει, κύκλῳ	δὲ	κινεῖται τῶν μορίων γὰρ οὗτος
[4, 18]	μὲν μεγέθει ἡ κίνησις, τῇ	δὲ	κινήσει ὁ χρόνος, τῷ καὶ
[4, 18]	γὰρ χρόνῳ τὴν κίνησιν, τῇ	δὲ	κινήσει τὸν χρόνον μετροῦμεν. καὶ
[4, 19]	ἀλλ' ἀριθμὸς κινήσεως, ἐν ἀριθμῷ	δὲ	κινήσεως ἐνδέχεται εἶναι καὶ τὸ
[4, 10]	καὶ τοῖς τὸ κενόν. αἴτιον	δὲ	κινήσεως οἴονται εἶναι τὸ κενὸν
[4, 19]	χρόνος· ἀριθμὸς γὰρ κινήσεως, ἡ	δὲ	κίνησις ἐξίστησιν τὸ ὑπάρχον· ὥστε
[4, 17]	γάρ τι τὸ φερόμενον, ἡ	δὲ	κίνησις οὔ. ἔστι μὲν οὖν
[4, 18]	κίνησιν ἀριθμὸς ὢν αὐτῆς, ἡ	δὲ	κίνησις τὸν χρόνον. καὶ λέγομεν
[4, 20]	ἕξις, ἀριθμός γε ὤν, ταῦτα	δὲ	κινητὰ πάντα (ἐν τόπῳ γὰρ
[4, 6]	εἰς ἔλαττον ἢ μεῖζον. ἔστι	δὲ	κινούμενον τὸ μὲν καθ' αὑτὸ
[4, 7]	τὸ μὲν αἰεὶ μένει, τοῦ	δὲ	κύκλῳ τὸ ἔσχατον ὡσαύτως ἔχον
[4, 5]	ἐστὶ τὸ οὗ ἕνεκα. πάντων	δὲ	κυριώτατον τὸ ὡς ἐν ἀγγείῳ
[4, 20]	ἡ τοῦ νῦν ἀπόστασις. (ἐναντίως	δὲ	λέγεται τὸ πρότερον κατά τε
[4, 6]	ἐν ᾧ ὑπάρχουσι μεταβάλλει. ἐπεὶ	δὲ	λέγομεν εἶναι ὡς ἐν τόπῳ
[4, 13]	τι φαῖεν ἂν εἶναι, ἡμεῖς	δὲ	λέγομεν ἐκ τῶν ὑποκειμένων ὅτι
[4, 6]	καὶ νῦν μὲν σκληρὸν πάλαι	δὲ	μαλακόν (διό φαμεν εἶναί τι
[4, 17]	τὸ νῦν ἔστιν) καὶ γνώριμον	δὲ	μάλιστα τοῦτ' ἔστιν· καὶ γὰρ
[4, 13]	τὸ μὲν πυκνὸν βαρύ, τὸ	δὲ	μανὸν κοῦφον. {ἔτι ὥσπερ ἡ
[4, 6]	τὸ κινητὸν κατὰ φοράν. δοκεῖ	δὲ	μέγα τι εἶναι καὶ χαλεπὸν
[4, 6]	ὃ νῦν μὲν λευκὸν πάλαι	δὲ	μέλαν, καὶ νῦν μὲν σκληρὸν
[4, 14]	χρόνου τὰ μὲν γέγονε τὰ	δὲ	μέλλει, ἔστι δ' οὐδέν, ὄντος
[4, 14]	γέγονε καὶ οὐκ ἔστιν, τὸ	δὲ	μέλλει καὶ οὔπω ἔστιν. ἐκ
[4, 15]	πανταχοῦ καὶ παρὰ πᾶσιν. ἔτι	δὲ	μεταβολὴ μέν ἐστι θάττων καὶ
[4, 19]	ὅλως ὁτὲ μὲν ὄντα ὁτὲ	δὲ	μή, ἀνάγκη ἐν χρόνῳ εἶναι
[4, 19]	μετροῦντος τὴν οὐσίαν αὐτῶν) τῶν	δὲ	μὴ ὄντων ὅσα μὲν περιέχει
[4, 9]	δέχοιτο σῶμα ἁπτόν, κενόν, εἰ	δὲ	μή, οὔ) ἄλλον δὲ τρόπον,
[4, 7]	τοῦτο ἔστιν ἐν τόπῳ, ᾧ	δὲ	μή, οὔ. διὸ κἂν ὕδωρ
[4, 19]	εἷς καὶ ὁ αὐτός, εἰ	δὲ	μή, οὐκ ἔσται. ἐπεὶ δὲ
[4, 20]	δύναμιν καὶ κατ' ἐνέργειαν; πότερον	δὲ	μὴ οὔσης ψυχῆς εἴη ἂν
[4, 19]	{καὶ ἦν καὶ ἔσται} ὅσα	δὲ	μὴ περιέχει μηδαμῇ, οὔτε ἦν
[4, 13]	αὑτοῦ, οὐδὲ μανὸν οὕτως· εἰ	δὲ	μὴ χωριστόν, ἀλλ' ὅμως ἐνεῖναί
[4, 19]	ἦν εἰς τὸ παρελθόν. εἰ	δὲ	μηδεὶς χρόνος ὃς οὔ ποτε,
[4, 20]	ἠριθμημένον ἢ τὸ ἀριθμητόν. εἰ	δὲ	μηδὲν ἄλλο πέφυκεν ἀριθμεῖν ἢ
[4, 11]	ἑνὸς ἢ τοῖν δυοῖν, τοῦ	δὲ	μηδενὸς οὐκέτι ἔχει λόγον ᾧ
[4, 19]	γὰρ ἄλλη καὶ ἄλλη· ᾗ	δὲ	μία, ἡ αὐτὴ πάντῃ) οὕτω
[4, 17]	τελευτὴ ἡ αὐτὴ στιγμή· τὸ	δὲ	νῦν διὰ τὸ κινεῖσθαι τὸ
[4, 17]	ᾗ πρότερον καὶ ὕστερον) τὸ	δὲ	νῦν ἔστι μὲν ὡς τὸ
[4, 19]	γένεσις καὶ φθορὰ αὐτῶν. Τὸ	δὲ	νῦν ἐστιν συνέχεια χρόνου, ὥσπερ
[4, 14]	τὸ εἶναι τότε, ἐν ἄλλῳ	δὲ	νῦν ἐφθάρθαι τὸ πρότερον νῦν
[4, 14]	χρόνος ὑπὸ τοῦ πλείονος) τὸ	δὲ	νῦν μὴ ὂν πρότερον δὲ
[4, 20]	πρὸς τὸ νῦν ἀπόστασιν, τὸ	δὲ	νῦν ὅρος τοῦ παρήκοντος καὶ
[4, 14]	δ' οὐδέν, ὄντος μεριστοῦ. τὸ	δὲ	νῦν οὐ μέρος· μετρεῖ τε
[4, 14]	οὔτε ἂν ἐπὶ πλείω· τὸ	δὲ	νῦν πέρας ἐστίν, καὶ χρόνον
[4, 7]	καιρὸν ἀνάγκη μὲν εἰπεῖν, ἀσαφῶς	δὲ	νῦν ῥηθὲν τότ' ἔσται σαφέστερον.
[4, 17]	δ' εἶναι αὐτῷ ἕτερον τὸ	δὲ	νῦν τὸν χρόνον ὁρίζει, ᾗ
[4, 18]	τὰ γὰρ νῦν ἕτερα. ἔστι	δὲ	ὁ ἀριθμὸς εἷς μὲν καὶ
[4, 10]	ἐξ ὕδατος γίγνοιτο ἀήρ. ὅλως	δὲ	ὅ τε περὶ τῆς αὐξήσεως
[4, 9]	ἅπαν οἴονται εἶναι ἁπτόν· τοιοῦτο	δὲ	ὃ ἂν ἔχῃ βάρος ἢ
[4, 17]	αὐτῇ καὶ τὸ ὕστερον. τοῦτο	δὲ	ὃ μέν ποτε ὂν τὸ
[4, 13]	μεταβάλλειν ἀέρα καὶ ὕδωρ (λέγω	δὲ	οἷον εἰ ἐξ ὕδατος κυάθου
[4, 4]	ἴδιος, ἐν ᾧ πρώτῳ (λέγω	δὲ	οἷον σὺ νῦν ἐν τῷ
[4, 14]	δὲ νῦν μὴ ὂν πρότερον	δὲ	ὂν ἀνάγκη ἐφθάρθαι ποτέ, καὶ
[4, 20]	πλείω μέτρα τὸ ὅλον. λέγεται	δὲ	ὀρθῶς καὶ ὅτι ἀριθμὸς μὲν
[4, 7]	καὶ τούτοις ἁφὴ ἔστιν· σύμφυσις	δέ,	ὅταν ἄμφω ἐνεργείᾳ ἓν γένωνται.
[4, 13]	καὶ μικροῦ ἡ αὐτή. δῆλον	δέ·	ὅταν γὰρ ἐξ ὕδατος ἀὴρ
[4, 4]	οὐρανῷ, καὶ ἐν τῷ ἀέρι	δὲ	ὅτι ἐν τῇ γῇ, ὁμοίως
[4, 20]	χρόνου εἶναί τινα κύκλον· τοῦτο	δέ,	ὅτι μετρεῖται τῇ κυκλοφορίᾳ· παρὰ
[4, 20]	καὶ γένεσιν καὶ φθοράν. τοῦτο	δέ,	ὅτι ταῦτα πάντα τῷ χρόνῳ
[4, 20]	διαφέρει· τοιγαροῦν ἕτερα τρίγωνα· σχήματος	δὲ	οὔ, ἀλλ' ἐν τῇ αὐτῇ
[4, 6]	οὐρανῷ· καὶ ἐν τῷ ἀέρι	δὲ	οὐκ ἐν παντί, ἀλλὰ διὰ
[4, 20]	κυνῶν, εἰ ἴσος ἑκάτερος, δεκὰς	δὲ	οὐχ ἡ αὐτὴ οὐδὲ δέκα
[4, 7]	καὶ συμπεφυκότα μὲν ἀπαθῆ, ἁπτόμενα	δὲ	παθητικὰ καὶ ποιητικὰ ἀλλήλων) καὶ
[4, 9]	σῶμα, οὐδὲν εἶναι ἐνταῦθα. σῶμα	δὲ	πάλιν ἅπαν οἴονται εἶναι ἁπτόν·
[4, 20]	εἶναι δοκεῖ κύκλος τις· τοῦτο	δὲ	πάλιν δοκεῖ, διότι τοιαύτης ἐστὶ
[4, 7]	(περιέχεται γὰρ ὑπ' ἀλλήλων) τὸ	δὲ	πᾶν ἔστι μὲν ὡς κινήσεται
[4, 7]	μὲν κύκλῳ τὸ ἄνω, τὸ	δὲ	πᾶν οὔ που. τὸ γάρ
[4, 18]	βραδὺς οὐδείς. καὶ ὁ αὐτὸς	δὲ	πανταχοῦ ἅμα· πρότερον δὲ καὶ
[4, 11]	(ἐν χρόνῳ γάρ ἐστι, χρόνου	δὲ	παντὸς ἔστι πρὸς χρόνον, πεπερασμένων
[4, 11]	γὰρ βίαιος παρὰ φύσιν, ἡ	δὲ	παρὰ φύσιν ὑστέρα τῆς κατὰ
[4, 19]	χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν· μεταβολὴ	δὲ	πᾶσα φύσει ἐκστατικόν. ἐν δὲ
[4, 6]	τούτων τὰ λοιπὰ θεωρητέον. δεῖ	δὲ	πειρᾶσθαι τὴν σκέψιν οὕτω ποιεῖσθαι
[4, 19]	χρόνου διαίρεσις κατὰ δύναμιν, τὸ	δὲ	πέρας ἀμφοῖν καὶ ἑνότης· ἔστι
[4, 6]	ὧδ' ἂν γένοιτο φανερόν. λάβωμεν	δὲ	περὶ αὐτοῦ ὅσα δοκεῖ ἀληθῶς
[4, 10]	κενὸν ζητοῦσιν ὡς χωριστόν. ~ἐπεὶ	δὲ	περὶ τόπου διώρισται, καὶ τὸ
[4, 7]	δυνάμει ὕδωρ ἄλλον τρόπον. διοριστέον	δὲ	περὶ τούτων ὕστερον· ἀλλὰ διὰ
[4, 4]	οὐκ ἔστι τὸ εἶδος· ᾗ	δὲ	περιέχει, ταύτῃ δ' ἕτερος τῆς
[4, 14]	ἅμα (ὃ μὴ περιέχει, τὸ	δὲ	περιέχεται, ὥσπερ ὁ ἐλάττων χρόνος
[4, 16]	καὶ ἔλαττον κρίνομεν ἀριθμῷ, κίνησιν	δὲ	πλείω καὶ ἐλάττω χρόνῳ· ἀριθμὸς
[4, 8]	κενὸν τιθέασιν οἱ λέγοντες, δοκεῖ	δὲ	πλῆρες μὲν εἶναι, ὅταν ἔχῃ
[4, 6]	τόποις ἕκαστον τῶν σωμάτων, τοῦτο	δὲ	ποιεῖν ἢ ἄνω ἢ κάτω.
[4, 1]	ἐστίν, ἣν καλοῦμεν φοράν. ἔχει	δὲ	πολλὰς ἀπορίας τί ποτ' ἐστὶν
[4, 6]	μὲν οὖν ἔστω διηπορημένα. ~Τί	δέ	ποτ' ἐστὶν ὁ τόπος, ὧδ'
[4, 17]	αὐτῷ τὸ νῦν εἶναι> ὃ	δέ	ποτε ὄν ἐστι τὸ νῦν,
[4, 19]	ἀλλ' ὅτι οὐκ ἐγγύς. τὸ	δὲ	ποτέ> χρόνος ὡρισμένος πρὸς τὸ
[4, 19]	τοῦ χρόνου τί ἐστιν) τὰ	δὲ	πράγματα ὡς ἐν ἀριθμῷ τῷ
[4, 11]	πρὸς χρόνον, πεπερασμένων ἀμφοῖν) κενοῦ	δὲ	πρὸς πλῆρες οὐκ ἔστιν. ᾗ
[4, 7]	καὶ αὐτὸ τὸ μέσον, τὸ	δὲ	πρὸς τὸ ἔσχατον ἄνω, καὶ
[4, 20]	κίνησιν εἶναι ἄνευ ψυχῆς. τὸ	δὲ	πρότερον καὶ ὕστερον ἐν κινήσει
[4, 13]	κενόν, ἧττον μὲν ἀδύνατον, συμβαίνει	δὲ	πρῶτον μὲν οὐ πάσης κινήσεως
[4, 19]	οἱ μὲν σοφώτατον ἔλεγον, ὁ	δὲ	Πυθαγόρειος Πάρων ἀμαθέστατον, ὅτι καὶ
[4, 13]	κενόν, εἰς ὃ φέρεται. ἔτι	δὲ	πῶς ἐπὶ τοῦ βαρέος ἀποδώσουσιν
[4, 19]	ὅτι ἐν ἀριθμῷ ἐστιν. τοῦτο	δὲ	σημαίνει ἤτοι ὡς μέρος ἀριθμοῦ
[4, 12]	εἴρηται πρότερον. ~καὶ καθ' αὑτὸ	δὲ	σκοποῦσιν φανείη ἂν τὸ λεγόμενον
[4, 8]	ὄγκον οὗ δεκτικόν ἐστιν, ὅταν	δὲ	στερηθῇ, κενόν, ὡς τὸ αὐτὸ
[4, 18]	ἀριθμοῦμεν ἀλλ' ὁ ἀριθμούμενος, οὗτος	δὲ	συμβαίνει πρότερον καὶ ὕστερον ἀεὶ
[4, 19]	αἰεὶ ἕτερον τὸ νῦν, ᾗ	δὲ	συνδεῖ, αἰεὶ τὸ αὐτό, ὥσπερ
[4, 3]	οἷς ὁρίζεται σῶμα πᾶν. ἀδύνατον	δὲ	σῶμα εἶναι τὸν τόπον· ἐν
[4, 9]	ὂν σῶμα οἴονται εἶναι, πᾶν	δὲ	σῶμα ἐν τόπῳ, κενὸν δὲ
[4, 8]	γὰρ τροφὴν σῶμα εἶναι, δύο	δὲ	σώματα ἀδύνατον ἅμα εἶναι. μαρτύριον
[4, 3]	ἔχει, σῶμα δ' οὐδέν· ἔστι	δὲ	τὰ μὲν τῶν αἰσθητῶν στοιχεῖα
[4, 2]	λοιπαὶ τῶν ἓξ διαστάσεων. ἔστι	δὲ	τὰ τοιαῦτα οὐ μόνον πρὸς
[4, 19]	οὔτε ἔστιν οὔτε ἔσται. ἔστι	δὲ	τὰ τοιαῦτα τῶν μὴ ὄντων,
[4, 20]	ὕστερον ἐν κινήσει ἐστίν· χρόνος	δὲ	ταῦτ' ἐστὶν ᾗ ἀριθμητά ἐστιν.
[4, 5]	περὶ τῆς οὐσίας, εἴρηται. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα ληπτέον ποσαχῶς ἄλλο ἐν
[4, 5]	τούτῳ ὅτι ἐν ἐπιφανείᾳ· ἐν	δὲ	ταύτῃ οὐκέτι κατ' ἄλλο. καὶ
[4, 19]	πέρας ἀμφοῖν καὶ ἑνότης· ἔστι	δὲ	ταὐτὸ καὶ κατὰ ταὐτὸ ἡ
[4, 11]	κίνησις, ἀποκεκριμένον καθ' αὑτό· τοῦτο	δὲ	ταὐτόν ἐστι τῷ τὸν τόπον
[4, 17]	γὰρ τοῦ μὲν ἀρχὴ τοῦ	δὲ	τελευτή. ἀλλ' ὅταν μὲν οὕτω
[4, 19]	γὰρ τοῦ μὲν ἀρχή, τοῦ	δὲ	τελευτή. ἀλλὰ τοῦτ' οὐχ ὥσπερ
[4, 2]	καὶ πρόσθεν καὶ ὄπισθεν) ἐν	δὲ	τῇ φύσει διώρισται χωρὶς ἕκαστον.
[4, 18]	ἡ κίνησις ταῦτα πέπονθεν, διὰ	δὲ	τὴν κίνησιν ὁ χρόνος. καὶ
[4, 16]	ἡ κίνησίς ἐστιν συνεχής, διὰ	δὲ	τὴν κίνησιν ὁ χρόνος· ὅση
[4, 18]	ἔαρ ἢ μετόπωρον. οὐ μόνον	δὲ	τὴν κίνησιν τῷ χρόνῳ μετροῦμεν,
[4, 17]	ἀλλὰ τῷ λόγῳ) καὶ ὁρίζει	δὲ	τὴν πρότερον καὶ ὕστερον κίνησιν
[4, 15]	ὅλου κίνησιν εἶναί φασιν, οἱ	δὲ	τὴν σφαῖραν αὐτήν. καίτοι τῆς
[4, 11]	ὧν φέρονται, ταῦτα συμβαίνει, κατὰ	δὲ	τὴν τῶν φερομένων ὑπεροχὴν τάδε·
[4, 6]	τι τῶν κινουμένων μεγεθῶν. συμβάλλεται	δέ	τι καὶ ὁ ἀὴρ δοκῶν
[4, 13]	ἐκ τούτων ἐστὶ δῆλον. ~Εἰσὶν	δέ	τινες οἳ διὰ τοῦ μανοῦ
[4, 16]	διὰ τοῦ σώματος πάσχωμεν, κίνησις	δέ	τις ἐν τῇ ψυχῇ ἐνῇ,
[4, 13]	κοῦφον καὶ τὸ μαλακόν· διαφωνεῖ	δὲ	τὸ βαρὺ καὶ τὸ σκληρὸν
[4, 20]	τὸ πορρώτερον τοῦ νῦν, ὕστερον	δὲ	τὸ ἐγγύτερον, ἐν δὲ τῷ
[4, 15]	ἐν ὀλίγῳ πολὺ κινούμενον, βραδὺ	δὲ	τὸ ἐν πολλῷ ὀλίγον· ὁ
[4, 19]	ἐναντίον τῷ αἰεὶ ὄντι. ὅσων	δὲ	τὸ ἐναντίον μὴ αἰεί, ταῦτα
[4, 16]	κινήσεώς τι εἶναι αὐτόν. ἐπεὶ	δὲ	τὸ κινούμενον κινεῖται ἔκ τινος
[4, 16]	ἀριθμὸν ἔχει ἡ κίνησις. σημεῖον	δέ·	τὸ μὲν γὰρ πλεῖον καὶ
[4, 6]	δὲ κατὰ συμβεβηκός· κατὰ συμβεβηκὸς	δὲ	τὸ μὲν ἐνδεχόμενον κινεῖσθαι καθ'
[4, 4]	εἰ ἔστιν, ἀπορεῖν ἀναγκαῖον. ~Ἐπεὶ	δὲ	τὸ μὲν καθ' αὑτὸ τὸ
[4, 13]	καὶ μία ὕλη αὐτῶν. ἔστι	δὲ	τὸ μὲν πυκνὸν βαρύ, τὸ
[4, 20]	τὸ δὲ τοιόνδε τρίγωνον, τούτου	δὲ	τὸ μὲν τοιόνδε ἰσόπλευρον, τὸ
[4, 6]	ὅτι ἀεὶ ἐν κινήσει. ταύτης	δὲ	τὸ μὲν φορά, τὸ δὲ
[4, 6]	τόπος τοῦ περιέχοντος σώματος. διὰ	δὲ	τὸ μεταβάλλειν πολλάκις μένοντος τοῦ
[4, 11]	ἀντιφερόμενον, ἔπειτα καὶ μένον· μᾶλλον	δὲ	τὸ μὴ εὐδιαίρετον· τοιοῦτο δὲ
[4, 14]	συγκεῖσθαι ἐκ τῶν νῦν. ἔτι	δὲ	τὸ νῦν, ὃ φαίνεται διορίζειν
[4, 19]	δὲ μή, οὐκ ἔσται. ἐπεὶ	δὲ	τὸ νῦν τελευτὴ καὶ ἀρχὴ
[4, 8]	μηδέν ἐστι σῶμα αἰσθητόν· οἰόμενοι	δὲ	τὸ ὂν ἅπαν εἶναι σῶμα
[4, 7]	ἐν ᾧ, ὃ περιέχει· παρὰ	δὲ	τὸ πᾶν καὶ ὅλον οὐδέν
[4, 11]	δὲ τὸ μὴ εὐδιαίρετον· τοιοῦτο	δὲ	τὸ παχύτερον. τὸ δὴ ἐφ'
[4, 6]	ὃ συνάπτει τῷ περιεχομένῳ> λέγω	δὲ	τὸ περιεχόμενον σῶμα τὸ κινητὸν
[4, 19]	ἐγγὺς τοῦ ἐνεστῶτος νῦν. πάλαι>	δὲ	τὸ πόρρω. τὸ δ' ἐξαίφνης>
[4, 20]	πρότερον μὲν τὸ ἐγγύτερον, ὕστερον	δὲ	τὸ πορρώτερον. ὥστε ἐπεὶ τὸ
[4, 9]	τοιαῦτα καὶ τοσαῦτά ἐστιν. ~Πρὸς	δὲ	τὸ ποτέρως ἔχει δεῖ λαβεῖν
[4, 16]	ἀεὶ θατέρῳ θάτερον αὐτῶν. ἔστι	δὲ	τὸ πρότερον καὶ ὕστερον ἐν
[4, 16]	οὐδείς, ὅτι οὐδὲ κίνησις. ὅταν	δὲ	τὸ πρότερον καὶ ὕστερον, τότε
[4, 13]	τὴν ἐναντίωσιν φορᾶς ποιητικά, κατὰ	δὲ	τὸ σκληρὸν καὶ μαλακὸν πάθους
[4, 11]	τῶν τριῶν ὑπερέχει ἑνί, πλείονι	δὲ	τοῖν δυοῖν, καὶ ἔτι πλείονι
[4, 20]	τὸ μὲν τοιόνδε ἰσόπλευρον, τὸ	δὲ	τοιόνδε σκαληνές. σχῆμα μὲν οὖν
[4, 20]	τὸ μὲν τοιόνδε κύκλος, τὸ	δὲ	τοιόνδε τρίγωνον, τούτου δὲ τὸ
[4, 4]	ὑπὸ ἐπιπέδου καὶ πέρατος, ἔστι	δὲ	τοιοῦτον ἡ ὕλη καὶ τὸ
[4, 11]	τόπος, οὐδὲ κενὸν ἔσται. συμβαίνει	δὲ	τοῖς λέγουσιν εἶναι κενὸν ὡς
[4, 2]	ἀγγείου πάλιν ἀὴρ ἔνεστιν, ὁτὲ	δὲ	τὸν αὐτὸν τόπον τοῦτον ἄλλο
[4, 12]	καὶ εἰ μὴ χωριστόν· λέγω	δὲ	τὸν ὄγκον τοῦ ξυλίνου κύβου.
[4, 4]	οὐ χωρίζεται τοῦ πράγματος, τὸν	δὲ	τόπον ἐνδέχεται· ἐν ᾧ γὰρ
[4, 6]	τοῦ πράγματος οὔτε περιέχει, ὁ	δὲ	τόπος ἄμφω. εἰ τοίνυν μηδὲν
[4, 6]	ἀήρ, τοῦτο νῦν ὕδωρ, ὁ	δὲ	τόπος ὅτι οὗ ἦν ἀήρ,
[4, 6]	μὲν εἶδος τοῦ πράγματος, ὁ	δὲ	τόπος τοῦ περιέχοντος σώματος. διὰ
[4, 11]	ἐφ' ᾧ Γ χρόνον, διὰ	δὲ	τοῦ Δ λεπτοτέρου ὄντος τὸν
[4, 11]	ἐφ' οὗ Η, ἐν ἐλάττονι	δὲ	τοῦ ἐφ' οὗ Ε, τοῦτον
[4, 12]	ἀδύνατον (οὐδὲν γὰρ σῶμα) διὰ	δὲ	τοῦ κύβου τὸ ἴσον διάστημα
[4, 19]	τοῦ μὲν παρήκοντος τελευτή, ἀρχὴ	δὲ	τοῦ μέλλοντος, ἔχοι ἂν ὥσπερ
[4, 5]	αὑτῷ, οὐδ' ὁ οἶνος· ὁ	δὲ	τοῦ οἴνου ἀμφορεὺς ἔσται· ὅ
[4, 15]	ὥστε πολλοὶ χρόνοι ἅμα. ἡ	δὲ	τοῦ ὅλου σφαῖρα ἔδοξε μὲν
[4, 19]	γὰρ τοῦ ἀριθμοῦ τι, τὰ	δὲ	τοῦ χρόνου τί ἐστιν) τὰ
[4, 5]	οὐδαμοῦ ἢ ἐν ἄλλῳ. διχῶς	δὲ	τοῦτ' ἔστιν, ἤτοι καθ' αὑτὸ
[4, 8]	λεχθέν, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν. εἰ	δὲ	τοῦτο ἐνδέχεται, καὶ τὸ μικρότατον
[4, 20]	χρόνος ταύτῃ τῇ κινήσει. διὰ	δὲ	τοῦτο καὶ τὸ εἰωθὸς λέγεσθαι
[4, 13]	καὶ πιλεῖσθαι οἷόν τε· εἰ	δὲ	τοῦτο μὴ εἴη, ἢ ὅλως
[4, 19]	ἀριθμῷ τῷ χρόνῳ ἐστίν. εἰ	δὲ	τοῦτο, περιέχεται ὑπὸ χρόνου ὥσπερ
[4, 6]	ἑκάστου καὶ χωριστὸν εἶναι, πρὸς	δὲ	τούτοις πάντα τόπον ἔχειν τὸ
[4, 14]	εἶναι δόξειε μετέχειν οὐσίας. πρὸς	δὲ	τούτοις παντὸς μεριστοῦ, ἄνπερ ᾖ,
[4, 19]	αὐτῶν ὑπὸ τοῦ χρόνου· σημεῖον	δὲ	τούτου ὅτι οὐδὲ πάσχει οὐδὲν
[4, 14]	μέλλει καὶ οὔπω ἔστιν. ἐκ	δὲ	τούτων καὶ ὁ ἄπειρος καὶ
[4, 6]	ἢ ἄνω ἢ κάτω. ὑποκειμένων	δὲ	τούτων τὰ λοιπὰ θεωρητέον. δεῖ
[4, 4]	χώραν ἓν καὶ ταὐτόν. ἄλλον	δὲ	τρόπον ἐκεῖ τε λέγων τὸ
[4, 9]	εἰ δὲ μή, οὔ) ἄλλον	δὲ	τρόπον, ἐν ᾧ μὴ τόδε
[4, 8]	τί ἐστιν, εἴρηται. ~Τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον ὑποληπτέον εἶναι τοῦ φυσικοῦ
[4, 5]	τὰ μέρη τὸ ὅλον. ἄλλον	δὲ	τρόπον ὡς ὁ ἄνθρωπος ἐν
[4, 16]	τῇ κινήσει αἴσθησιν λάβωμεν. ὁρίζομεν	δὲ	τῷ ἄλλο καὶ ἄλλο ὑπολαβεῖν
[4, 18]	τῶν ἵππων πλῆθος γνωρίζομεν, πάλιν	δὲ	τῷ ἑνὶ ἵππῳ τὸν τῶν
[4, 11]	εἰς τὸν οἰκεῖον τόπον· ἐν	δὲ	τῷ κενῷ οὐδὲν τούτων ὑπάρχει,
[4, 11]	τὸ ὑπείκειν φέρεσθαι δοκεῖ· ἐν	δὲ	τῷ κενῷ πάντῃ ὁμοίως τὸ
[4, 11]	γὰρ τὸ Ζ κενόν, ἴσον	δὲ	{τῷ μεγέθει} τοῖς Β καὶ
[4, 20]	ὕστερον δὲ τὸ ἐγγύτερον, ἐν	δὲ	τῷ μέλλοντι πρότερον μὲν τὸ
[4, 19]	δὲ πᾶσα φύσει ἐκστατικόν. ἐν	δὲ	τῷ χρόνῳ πάντα γίγνεται καὶ
[4, 14]	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. ~Ἐχόμενον	δὲ	τῶν εἰρημένων ἐστὶν ἐπελθεῖν περὶ
[4, 3]	τῶν αἰσθητῶν στοιχεῖα σώματα, ἐκ	δὲ	τῶν νοητῶν οὐδὲν γίγνεται μέγεθος.
[4, 6]	μετὰ τοῦ σώματος κινεῖται, τὸ	δὲ	ὕδωρ ἐν τῷ κάδῳ. ἤδη
[4, 5]	ἀνάγκη εἰς ἄπειρον ἰέναι. ἐκεῖνο	δὲ	φανερόν, ὅτι ἐπεὶ οὐδὲν τὸ
[4, 12]	τοῦτο ἄτοπον καὶ ἀδύνατον. ἔτι	δὲ	φανερὸν ὅτι τοῦτο ὁ κύβος
[4, 17]	καὶ ἄλλοθι εἶναι ἕτερον· τῷ	δὲ	φερομένῳ ἀκολουθεῖ τὸ νῦν, ὥσπερ
[4, 11]	καὶ στέρησις δοκεῖ εἶναι) ἡ	δὲ	φύσει φορὰ διάφορος, ὥστε ἔσται
[4, 18]	καὶ ἡ μέλλουσα ἑτέρα, ὁ	δὲ	χρόνος ἀριθμός ἐστιν οὐχ ᾧ
[4, 20]	(ἐν τόπῳ γὰρ πάντα) ὁ	δὲ	χρόνος καὶ ἡ κίνησις ἅμα
[4, 19]	τὸ μετρεῖσθαί ἐστι χρόνῳ, ὁ	δὲ	χρόνος κινήσεως καὶ ἠρεμίας μέτρον.
[4, 15]	τὸ κινούμενον καὶ μεταβάλλον· ὁ	δὲ	χρόνος ὁμοίως καὶ πανταχοῦ καὶ
[4, 14]	ὅλον ἐκ τῶν μερῶν· ὁ	δὲ	χρόνος οὐ δοκεῖ συγκεῖσθαι ἐκ
[4, 15]	τὸ ἐν πολλῷ ὀλίγον· ὁ	δὲ	χρόνος οὐχ ὥρισται χρόνῳ, οὔτε
[4, 20]	κινήσεις ἕτεραι καὶ χωρίς, ὁ	δὲ	χρόνος πανταχοῦ ὁ αὐτός, ὅτι
[4, 14]	μέρη εἶναι ἢ ἔνια· τοῦ	δὲ	χρόνου τὰ μὲν γέγονε τὰ
[4, 7]	ἐν τόπῳ τὰ μέρη, ὅταν	δὲ	χωρισθῇ μὲν ἅπτηται δ' ὥσπερ
[4, 5]	ὅλως εἶδος ἐν γένει. ἄλλον	δὲ	ὡς τὸ γένος ἐν τῷ
[4, 5]	μέρος ἐν τῷ ὅλῳ. ἄλλον	δὲ	ὡς τὸ ὅλον ἐν τοῖς
[4, 17]	τῆς φορᾶς ἀριθμός, τὸ νῦν	δὲ	ὡς τὸ φερόμενον, οἷον μονὰς
[4, 19]	ὅτε ὁ χρόνος ἔστιν, ἓν	δὲ	ὥσπερ ἔνια λέγομεν ὅτι ἐν
[4, 5]	τε λόγῳ δῆλον ὅτι ἀδύνατον·	δεήσει	γὰρ ἀμφότερα ἑκάτερον ὑπάρχειν, οἷον
[4, 4]	δ' ἐν αὐτῷ ὁ τόπος	(δεῖ	γάρ, εἴπερ ἢ μορφὴ ἢ
[4, 19]	Τροία, καὶ ποτὲ ἔσται κατακλυσμός·	δεῖ	γὰρ πεπεράνθαι πρὸς τὸ νῦν.
[4, 9]	δὲ εἰ ἡ στιγμὴ κενόν·	δεῖ	γὰρ τόπον εἶναι ἐν ᾧ
[4, 6]	δὲ τούτων τὰ λοιπὰ θεωρητέον.	δεῖ	δὲ πειρᾶσθαι τὴν σκέψιν οὕτω
[4, 8]	ἀέρος κενὸν εἶναι. οὔκουν τοῦτο	δεῖ	δεικνύναι, ὅτι ἐστί τι ὁ
[4, 12]	ἴσον διάστημα τοιοῦτον εἴη. {ἔτι	δεῖ	δῆλον εἶναι οἷον κενὸν ἐν
[4, 7]	τι, καὶ ἔτι ἄλλο τι	δεῖ	εἶναι παρὰ τοῦτο ἐν ᾧ,
[4, 6]	δεικνύοιτο ἕκαστον. πρῶτον μὲν οὖν	δεῖ	κατανοῆσαι ὅτι οὐκ ἂν ἐζητεῖτο
[4, 9]	~Πρὸς δὲ τὸ ποτέρως ἔχει	δεῖ	λαβεῖν τί σημαίνει τοὔνομα. δοκεῖ
[4, 13]	Ξοῦθος, ἢ εἰς ἴσον ἀεὶ	δεῖ>	μεταβάλλειν ἀέρα καὶ ὕδωρ (λέγω
[4, 4]	αὐτοῦ. (Πλάτωνι μέντοι λεκτέον, εἰ	δεῖ	παρεκβάντας εἰπεῖν, διὰ τί οὐκ
[4, 12]	τοῦ τόπου μηδὲν διαφέρει, τί	δεῖ	ποιεῖν τόπον τοῖς σώμασιν παρὰ
[4, 8]	οὐ ταὐτὸ ὄν. ἄρξασθαι δὲ	δεῖ	τῆς σκέψεως λαβοῦσιν ἅ τε
[4, 14]	γὰρ τὸ μέρος, καὶ συγκεῖσθαι	δεῖ	τὸ ὅλον ἐκ τῶν μερῶν·
[4, 8]	κενὸν εἶναι. οὔκουν τοῦτο δεῖ	δεικνύναι,	ὅτι ἐστί τι ὁ ἀήρ,
[4, 8]	αὐτῶν δόξας. οἱ μὲν οὖν	δεικνύναι	πειρώμενοι ὅτι οὐκ ἔστιν, οὐχ
[4, 8]	ἀήρ, στρεβλοῦντες τοὺς ἀσκοὺς καὶ	δεικνύντες	ὡς ἰσχυρὸς ὁ ἀήρ, καὶ
[4, 6]	φανερόν· οὕτω γὰρ ἂν κάλλιστα	δεικνύοιτο	ἕκαστον. πρῶτον μὲν οὖν δεῖ
[4, 10]	ὅτι μὲν οὖν ἐξ ὧν	δεικνύουσιν	εἶναι τὸ κενὸν λύειν ῥᾴδιον,
[4, 8]	μὲν οὖν τρόπον ἐκ τούτων	δεικνύουσιν	ὅτι ἔστιν τι κενόν, ἄλλον
[4, 10]	ἀξιοῦσι λύειν, ἀλλ' οὐ κενὸν	δεικνύουσιν	ὡς ἔστιν) ἢ πᾶν εἶναι
[4, 8]	ἄνισα. Μέλισσος μὲν οὖν καὶ	δείκνυσιν	ὅτι τὸ πᾶν ἀκίνητον ἐκ
[4, 20]	δὲ οὐχ ἡ αὐτὴ οὐδὲ	δέκα	τὰ αὐτά, ὥσπερ οὐδὲ τρίγωνα
[4, 20]	ἀριθμοῦ διαφορᾷ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν)	δεκὰς	δ' οὐχ ἡ αὐτή· ἐφ'
[4, 20]	τῶν κυνῶν, εἰ ἴσος ἑκάτερος,	δεκὰς	δὲ οὐχ ἡ αὐτὴ οὐδὲ
[4, 17]	ὁ τῶνδε τῶν ἵππων, ἡ	δεκάς,	καὶ ἄλλοθι. ~ὅτι μὲν τοίνυν
[4, 5]	ἔσται, εἰ οὗ ἡ φύσις	δεκτική,	τοῦτ' ἐνδέχεται ἐν αὑτῷ εἶναι,
[4, 8]	ὅταν ἔχῃ τὸν ὄγκον οὗ	δεκτικόν	ἐστιν, ὅταν δὲ στερηθῇ, κενόν,
[4, 5]	εἶναι, καὶ ἔτι ἐκεῖνο οὗ	δεκτικόν,	οἷον, εἰ οἴνου, ὁ οἶνος.
[4, 8]	τὸ γὰρ πλῆρες ἀδύνατον εἶναι	δέξασθαί	τι. εἰ δὲ δέξεται καὶ
[4, 8]	εἶναι δέξασθαί τι. εἰ δὲ	δέξεται	καὶ ἔσται δύο ἐν ταὐτῷ,
[4, 8]	τοῦτο ἐνδέχεται, καὶ τὸ μικρότατον	δέξεται	τὸ μέγιστον· πολλὰ γὰρ μικρὰ
[4, 5]	ἀλλήλοις εἶεν, ὁ μὲν ἀμφορεὺς	δέξεται	τὸν οἶνον οὐχ ᾗ αὐτὸς
[4, 2]	θέσιν τὴν πρὸς ἡμᾶς ἔχει	δεξιὰ	καὶ ἀριστερὰ ὡς τὰ μόνον
[4, 2]	τὸ ἄνω καὶ κάτω καὶ	δεξιὸν	καὶ ἀριστερόν· ἡμῖν μὲν γὰρ
[4, 2]	γίγνεται (διὸ καὶ ταὐτὸ πολλάκις	δεξιὸν	καὶ ἀριστερὸν καὶ ἄνω καὶ
[4, 2]	αὐτὰρ ἔπειτα γαῖ' εὐρύστερνος, ὡς	δέον	πρῶτον ὑπάρξαι χώραν τοῖς οὖσι,
[4, 8]	οἷον καὶ τὸν οἶνόν φασι	δέχεσθαι	μετὰ τῶν ἀσκῶν τοὺς πίθους,
[4, 8]	περὶ τῆς τέφρας ποιοῦνται, ἣ	δέχεται	ἴσον ὕδωρ ὅσον τὸ ἀγγεῖον
[4, 9]	ἢ δῆλον ὅτι εἰ μὲν	δέχοιτο	σῶμα ἁπτόν, κενόν, εἰ δὲ
[4, 11]	τοῖς Β καὶ Δ. τὸ	δὴ	Α εἰ δίεισι καὶ κινηθήσεται
[4, 19]	ἂν εἴη. καὶ οὐχ ὑπολείψει	δή·	αἰεὶ γὰρ ἐν ἀρχῇ. τὸ
[4, 13]	καὶ εἰς εὐθύ) οἱ μὲν	δὴ	διὰ ταῦτα κενόν τι φαῖεν
[4, 11]	εἰς αὐτὸ σῶμα; οὐ γὰρ	δὴ	εἰς ἅπαν. ὁ δ' αὐτὸς
[4, 7]	τὸ κινητὸν σῶμα. καὶ φέρεται	δὴ	εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον ἕκαστον
[4, 12]	τῇ αἰσθήσει ἄδηλον. καὶ αἰεὶ	δὴ	ἐν παντὶ σώματι ἔχοντι μετάστασιν,
[4, 11]	οἱ εἶναι φάσκοντες· καὶ πῶς	δὴ	ἐνέσται ἢ ἐν {τῷ} τόπῳ
[4, 5]	ἐπιφάνεια καὶ τὸ λευκόν. οὔτε	δὴ	ἐπακτικῶς σκοποῦσιν οὐδὲν ὁρῶμεν ἐν
[4, 4]	οὐδὲν πλέον ἢ σέ) εἰ	δή	ἐστιν ὁ τόπος τὸ πρῶτον
[4, 11]	τοιοῦτο δὲ τὸ παχύτερον. τὸ	δὴ	ἐφ' οὗ Α οἰσθήσεται διὰ
[4, 10]	καὶ διὰ ταὐτά. ἥκει γὰρ	δὴ	ἡ κίνησις ἡ κατὰ τόπον
[4, 11]	τὸ δὲ Δ ἀήρ· ὅσῳ	δὴ	λεπτότερον ἀὴρ ὕδατος καὶ ἀσωματώτερον,
[4, 20]	οὐ τὸ αὐτό. καὶ ἀριθμὸς	δὴ	ὁ αὐτός (οὐ γὰρ διαφέρει
[4, 17]	μονὰς ἀριθμοῦ. καὶ συνεχής τε	δὴ	ὁ χρόνος τῷ νῦν, καὶ
[4, 11]	ἐφ' ᾧ Ε. καὶ ἀεὶ	δὴ	ὅσῳ ἂν ᾖ ἀσωματώτερον καὶ
[4, 10]	γὰρ τὸ πλῆρες ἐνδέχεται. ἀλλὰ	δὴ	οὐδὲ τὴν κατὰ τόπον κίνησιν·
[4, 16]	χρόνος αἰεὶ δοκεῖ γεγονέναι. τὸ	δὴ	πρότερον καὶ ὕστερον ἐν τόπῳ
[4, 16]	τόπῳ πρῶτόν ἐστιν. ἐνταῦθα μὲν	δὴ	τῇ θέσει· ἐπεὶ δ' ἐν
[4, 17]	χρόνος, ὥς φαμεν· καὶ ὁμοίως	δὴ	τῇ στιγμῇ τὸ φερόμενον, ᾧ
[4, 19]	ὑπὸ τοῦ τόπου. καὶ πάσχει	δή	τι ὑπὸ τοῦ χρόνου, καθάπερ
[4, 9]	λαβεῖν τί σημαίνει τοὔνομα. δοκεῖ	δὴ	τὸ κενὸν τόπος εἶναι ἐν
[4, 16]	εἶναι τὸ μεταξὺ χρόνος. εἰ	δὴ	τὸ μὴ οἴεσθαι εἶναι χρόνον
[4, 11]	ἢ διὰ τοῦ Β. ἐχέτω	δὴ	τὸν αὐτὸν λόγον ὅνπερ διέστηκεν
[4, 6]	καθ' αὑτὸ ὑπάρχειν αὐτῷ. ἀξιοῦμεν	δὴ	τὸν τόπον εἶναι πρῶτον μὲν
[4, 12]	τῷ αὐτῷ ἔσται; ἓν μὲν	δὴ	τοῦτο ἄτοπον καὶ ἀδύνατον. ἔτι
[4, 5]	ἐν ἄλλῳ λέγεται. ἕνα μὲν	δὴ	τρόπον ὡς ὁ δάκτυλος ἐν
[4, 17]	Κορίσκον ἐν ἀγορᾷ. καὶ τοῦτο	δὴ	τῷ ἄλλοθι καὶ ἄλλοθι εἶναι
[4, 12]	ᾖ τὸ ἐντιθέμενον· ἐν δὲ	δὴ	τῷ κενῷ τοῦτο μὲν ἀδύνατον
[4, 2]	τι τῶν σωμάτων κατέχει· τοῦτο	δὴ	τῶν ἐγγιγνομένων καὶ μεταβαλλόντων ἕτερον
[4, 13]	ἐπὶ μολίβδου καὶ σιδήρου. ἐκ	δὴ	τῶν εἰρημένων φανερὸν ὡς οὔτ'
[4, 7]	καὶ ποιητικὰ ἀλλήλων) καὶ μένει	δὴ	φύσει πᾶν ἐν τῷ οἰκείῳ
[4, 16]	λέγομεν, καὶ ᾧ ἀριθμοῦμεν) ὁ	δὴ	χρόνος ἐστὶν τὸ ἀριθμούμενον καὶ
[4, 2]	μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ δυνάμει.	δηλοῖ	δὲ καὶ τὰ μαθηματικά· οὐκ
[4, 5]	οὖν τὸ εἶναι ὅτι ἕτερον,	δῆλον·	ἄλλος γὰρ ὁ λόγος τοῦ
[4, 13]	ἔσται καὶ ἀὴρ ἐξ ὕδατος	(δῆλον	γὰρ ὅτι πλείων ἀὴρ ἐξ
[4, 13]	μεγάλου καὶ μικροῦ ἡ αὐτή.	δῆλον	δέ· ὅταν γὰρ ἐξ ὕδατος
[4, 2]	οὖν ἔστιν ὁ τόπος, δοκεῖ	δῆλον	εἶναι ἐκ τῆς ἀντιμεταστάσεως· ὅπου
[4, 12]	διάστημα τοιοῦτον εἴη. {ἔτι δεῖ	δῆλον	εἶναι οἷον κενὸν ἐν τοῖς
[4, 12]	κεχωρισμένον κενόν, ἐκ τούτων ἐστὶ	δῆλον.	~Εἰσὶν δέ τινες οἳ διὰ
[4, 10]	σώματα τὰ κινούμενα. καὶ τοῦτο	δῆλον	καὶ ἐν ταῖς τῶν συνεχῶν
[4, 5]	ἐν αὑτῷ τι εἶναι πρώτως,	δῆλον·	ὃ δὲ Ζήνων ἠπόρει, ὅτι
[4, 5]	τῶν διορισμῶν, τῷ τε λόγῳ	δῆλον	ὅτι ἀδύνατον· δεήσει γὰρ ἀμφότερα
[4, 9]	πότερον κενὸν ἢ οὔ; ἢ	δῆλον	ὅτι εἰ μὲν δέχοιτο σῶμα
[4, 13]	ἀποδώσουσιν τὸ φέρεσθαι κάτω; καὶ	δῆλον	ὅτι εἰ ὅσῳ ἂν μανότερον
[4, 3]	ἔστι σώματος τόπος καὶ χώρα,	δῆλον	ὅτι καὶ ἐπιφανείας καὶ τῶν
[4, 19]	τὸ μετρεῖσθαι αὐτῆς τὸ εἶναι)	δῆλον	ὅτι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῦτ'
[4, 3]	πᾶν τὸ ὂν ἐν τόπῳ,	δῆλον	ὅτι καὶ τοῦ τόπου τόπος
[4, 20]	καὶ ἀριθμητόν τι εἶναι, ὥστε	δῆλον	ὅτι οὐδ' ἀριθμός. ἀριθμὸς γὰρ
[4, 11]	κάτω καὶ πρὸς τὸ μέσον,	δῆλον	ὅτι οὐκ ἂν τὸ κενὸν
[4, 19]	τῶν δ' ἄλλων κατὰ συμβεβηκός,	δῆλον	ὅτι ὧν τὸ εἶναι μετρεῖ,
[4, 19]	οὖν ἢ ὁ αὐτὸς πολλάκις;	δῆλον	ὅτι ὡς ἂν ἡ κίνησις,
[4, 19]	ἐπιλανθάνονται ἐν τούτῳ, λέγων ὀρθότερον.	δῆλον	οὖν ὅτι φθορᾶς μᾶλλον ἔσται
[4, 11]	ὡς δ' ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν,	δῆλον	τὸ τοῦ συμβαίνοντος αἴτιον, ὅτι
[4, 2]	ἐν τούτῳ πρότερον ἦν, ὥστε	δῆλον	ὡς ἦν ὁ τόπος τι
[4, 2]	καὶ τῶν τοιούτων, οὐ μόνον	δηλοῦσιν	ὅτι ἐστί τι ὁ τόπος,
[4, 8]	εἶναι μὴ συνεχές, καθάπερ λέγουσιν	Δημόκριτος	καὶ Λεύκιππος καὶ ἕτεροι πολλοὶ
[4, 11]	τοῦ ὤσαντος οὐχ ἁπτομένου, ἢ	δι'	ἀντιπερίστασιν, ὥσπερ ἔνιοί φασιν, ἢ
[4, 12]	ὁ ἀήρ, ἀλλὰ πάντῃ διῄεσαν	δι'	αὐτοῦ. ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ
[4, 8]	ἅμα σώματα· τὴν γὰρ διαφοράν,	δι'	ἣν οὐκ ἂν εἴη τὸ
[4, 10]	μὲν οὖν πάσης κινήσεως οὐδαμῶς,	δι'	ὃ καὶ Μέλισσον ἔλαθεν· ἀλλοιοῦσθαι
[4, 11]	ἔστι κενόν, συμβαίνει τοὐναντίον ἢ	δι'	ὃ κατασκευάζουσιν οἱ φάσκοντες εἶναι
[4, 11]	αἰτίας, ἢ τῷ διαφέρειν τὸ	δι'	οὗ, οἷον δι' ὕδατος ἢ
[4, 11]	τῆς κουφότητος. τὸ μὲν οὖν	δι'	οὗ φέρεται αἴτιον, ὅτι ἐμποδίζει
[4, 11]	καὶ ἧττον ἐμποδιστικὸν καὶ εὐδιαιρετώτερον	δι'	οὗ φέρεται, θᾶττον οἰσθήσεται. τὸ
[4, 11]	δι' ὕδατος ἢ γῆς ἢ	δι'	ὕδατος ἢ ἀέρος, ἢ τῷ
[4, 11]	διαφέρειν τὸ δι' οὗ, οἷον	δι'	ὕδατος ἢ γῆς ἢ δι'
[4, 11]	ἔστιν. ᾗ μὲν οὖν διαφέρουσι	δι'	ὧν φέρονται, ταῦτα συμβαίνει, κατὰ
[4, 16]	ἀκολουθεῖ τῷ μεγέθει ἡ κίνησις·	διὰ	γὰρ τὸ τὸ μέγεθος εἶναι
[4, 6]	κίνησις ἦν ἡ κατὰ τόπον·	διὰ	γὰρ τοῦτο καὶ τὸν οὐρανὸν
[4, 16]	καὶ ἡ κίνησίς ἐστιν συνεχής,	διὰ	δὲ τὴν κίνησιν ὁ χρόνος·
[4, 18]	τοιοῦτον ἡ κίνησις ταῦτα πέπονθεν,	διὰ	δὲ τὴν κίνησιν ὁ χρόνος.
[4, 6]	δὲ τόπος τοῦ περιέχοντος σώματος.	διὰ	δὲ τὸ μεταβάλλειν πολλάκις μένοντος
[4, 11]	τὸν ἐφ' ᾧ Γ χρόνον,	διὰ	δὲ τοῦ Δ λεπτοτέρου ὄντος
[4, 12]	μὲν ἀδύνατον (οὐδὲν γὰρ σῶμα)	διὰ	δὲ τοῦ κύβου τὸ ἴσον
[4, 20]	ὁ χρόνος ταύτῃ τῇ κινήσει.	διὰ	δὲ τοῦτο καὶ τὸ εἰωθὸς
[4, 11]	βάρος καὶ σῶμα θᾶττον φερόμενον	διὰ	δύο αἰτίας, ἢ τῷ διαφέρειν
[4, 2]	ἀριστερὰ ὡς τὰ μόνον λεγόμενα	διὰ	θέσιν, οὐκ ἔχοντα φύσει τούτων
[4, 10]	εἰ πάντῃ αὐξάνεται καὶ αὐξάνεται	διὰ	κενοῦ. ὁ δ' αὐτὸς λόγος
[4, 8]	ἡ αὔξησις δοκεῖ πᾶσι γίγνεσθαι	διὰ	κενοῦ· τὴν μὲν γὰρ τροφὴν
[4, 18]	καὶ συνεχῆ καὶ διαιρετὰ εἶναι·	διὰ	μὲν γὰρ τὸ τὸ μέγεθος
[4, 3]	μήτε μείζων ὁ τόπος ἑκάστου.	διὰ	μὲν οὖν τούτων οὐ μόνον
[4, 6]	τὰ τρία εἶναι, φανερόν· ἀλλὰ	διὰ	μὲν τὸ περιέχειν δοκεῖ ἡ
[4, 19]	ἐξαίφνης> τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ	διὰ	μικρότητα ἐκστάν· μεταβολὴ δὲ πᾶσα
[4, 13]	εἰς εὐθύ) οἱ μὲν δὴ	διὰ	ταῦτα κενόν τι φαῖεν ἂν
[4, 10]	ὅτι καὶ ὁ τόπος, καὶ	διὰ	ταὐτά. ἥκει γὰρ δὴ ἡ
[4, 17]	καὶ οὐχ ὡς τὰ μέρη,	διά	τε τὸ εἰρημένον (τῇ γὰρ
[4, 6]	καὶ χαλεπὸν ληφθῆναι ὁ τόπος	διά	τε τὸ παρεμφαίνεσθαι τὴν ὕλην
[4, 16]	νῦν καὶ ἓν ποιοῦσιν, ἐξαιροῦντες	διὰ	τὴν ἀναισθησίαν τὸ μεταξύ. ὥσπερ
[4, 11]	φερόμενον, ἐὰν τἆλλα ταὐτὰ ὑπάρχῃ,	διὰ	τὴν ὑπεροχὴν τοῦ βάρους ἢ
[4, 20]	χρόνος πρὸς τὴν ψυχήν, καὶ	διὰ	τί ἐν παντὶ δοκεῖ εἶναι
[4, 11]	ἔτι οὐδεὶς ἂν ἔχοι εἰπεῖν	διὰ	τί κινηθὲν στήσεταί που· τί
[4, 12]	τόπου; καὶ εἰ δύο τοιαῦτα,	διὰ	τί οὐ καὶ ὁποσαοῦν ἐν
[4, 4]	λεκτέον, εἰ δεῖ παρεκβάντας εἰπεῖν,	διὰ	τί οὐκ ἐν τόπῳ τὰ
[4, 11]	διὰ τοῦ κενοῦ. ἀλλ' ἀδύνατον·	διὰ	τίνα γὰρ αἰτίαν οἰσθήσεται θᾶττον;
[4, 16]	ἔστιν τὸ πρότερον καὶ ὕστερον	διὰ	τὸ ἀκολουθεῖν ἀεὶ θατέρῳ θάτερον
[4, 14]	οὖν ἐφθάρθαι οὐχ οἷόν τε	διὰ	τὸ εἶναι τότε, ἐν ἄλλῳ
[4, 6]	ὕλην καὶ τὴν μορφήν, καὶ	διὰ	τὸ ἐν ἠρεμοῦντι τῷ περιέχοντι
[4, 6]	δὲ οὐκ ἐν παντί, ἀλλὰ	διὰ	τὸ ἔσχατον αὐτοῦ καὶ περιέχον
[4, 17]	αὐτὴ στιγμή· τὸ δὲ νῦν	διὰ	τὸ κινεῖσθαι τὸ φερόμενον αἰεὶ
[4, 17]	ἔστιν· καὶ γὰρ ἡ κίνησις	διὰ	τὸ κινούμενον καὶ ἡ φορὰ
[4, 2]	πρῶτον ὑπάρξαι χώραν τοῖς οὖσι,	διὰ	τὸ νομίζειν, ὥσπερ οἱ πολλοί,
[4, 11]	ᾖ κενόν· ὥσπερ γὰρ οἱ	διὰ	τὸ ὅμοιον φάμενοι τὴν γῆν
[4, 18]	καὶ τῇ κινήσει τὸν χρόνον	διὰ	τὸ ὁρίζεσθαι ὑπ' ἀλλήλων· ὁ
[4, 10]	μὴ εἰς τὸ κενὸν ἀλλὰ	διὰ	τὸ τὰ ἐνόντα ἐκπυρηνίζειν (οἷον
[4, 11]	νῦν μὲν εἰς τὸ κενὸν	διὰ	τὸ ὑπείκειν φέρεσθαι δοκεῖ· ἐν
[4, 17]	τὸ κινούμενον καὶ ἡ φορὰ	διὰ	τὸ φερόμενον· τόδε γάρ τι
[4, 11]	ἀντιπερίστασιν, ὥσπερ ἔνιοί φασιν, ἢ	διὰ	τὸ ὠθεῖν τὸν ὠσθέντα ἀέρα
[4, 6]	ὕλην) οὕτω καὶ ὁ τόπος	διὰ	τοιαύτης τινὸς εἶναι δοκεῖ φαντασίας,
[4, 7]	δὲ περὶ τούτων ὕστερον· ἀλλὰ	διὰ	τὸν καιρὸν ἀνάγκη μὲν εἰπεῖν,
[4, 19]	ὑπὸ τοῦ χρόνου, καὶ ἐπιλανθάνεται	διὰ	τὸν χρόνον, ἀλλ' οὐ μεμάθηκεν,
[4, 11]	διὰ τοῦ Δ οἰσθήσεται ἢ	διὰ	τοῦ Β. ἐχέτω δὴ τὸν
[4, 11]	δὴ ἐφ' οὗ Α οἰσθήσεται	διὰ	τοῦ Β τὸν ἐφ' ᾧ
[4, 11]	ἀσωματώτερον, τοσούτῳ θᾶττον τὸ Α	διὰ	τοῦ Δ οἰσθήσεται ἢ διὰ
[4, 11]	μεγέθη πρὸς ἄλληλα. ὥστε καὶ	διὰ	τοῦ κενοῦ. ἀλλ' ἀδύνατον· διὰ
[4, 11]	ἐν τοσῳδὶ τὴν τοσήνδε φέρεται,	διὰ	τοῦ κενοῦ παντὸς ὑπερβάλλει λόγου.
[4, 11]	οὐδὲ τὴν κίνησιν, ἀλλ' εἰ	διὰ	τοῦ λεπτοτάτου ἐν τοσῳδὶ τὴν
[4, 13]	δῆλον. ~Εἰσὶν δέ τινες οἳ	διὰ	τοῦ μανοῦ καὶ πυκνοῦ οἴονται
[4, 16]	ἐὰν ᾖ σκότος καὶ μηδὲν	διὰ	τοῦ σώματος πάσχωμεν, κίνησις δέ
[4, 20]	ἀλλοιώσεως καὶ τῆς φορᾶς. καὶ	διὰ	τοῦτο αἱ μὲν κινήσεις ἕτεραι
[4, 19]	ἐν ἀρχῇ καὶ τελευτῇ. καὶ	διὰ	τοῦτο δοκεῖ ἀεὶ ἕτερος· οὐ
[4, 7]	καὶ αὐτὸ τὸ ἔσχατον· καὶ	διὰ	τοῦτο δοκεῖ ἐπίπεδόν τι εἶναι
[4, 7]	ἐστιν ἔξω τοῦ παντός, καὶ	διὰ	τοῦτο ἐν τῷ οὐρανῷ πάντα·
[4, 7]	κινητοῦ σώματος {πέρας ἠρεμοῦν} καὶ	διὰ	τοῦτο ἡ μὲν γῆ ἐν
[4, 7]	τοῦτ' ἔστιν ὁ τόπος. ~καὶ	διὰ	τοῦτο τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ
[4, 2]	πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἐν τόπῳ,	διὰ	τούτων ἄν τις ὑπολάβοι· δόξειε
[4, 14]	ἔχει διαπορῆσαι περὶ αὐτοῦ καὶ	διὰ	τῶν ἐξωτερικῶν λόγων, πότερον τῶν
[4, 8]	τε ἀπιστίαν καὶ τὴν πίστιν	διὰ	τῶν ὑπολαμβανομένων· οἷον γὰρ τόπον
[4, 19]	ἐπὶ τῆς στιγμῆς μενούσης φανερόν.	διαιρεῖ	δὲ δυνάμει. καὶ ᾗ μὲν
[4, 11]	τὸ μεῖζον· ἢ γὰρ σχήματι	διαιρεῖ,	ἢ ῥοπῇ ἣν ἔχει τὸ
[4, 11]	πλήρεσιν ἐξ ἀνάγκης· θᾶττον γὰρ	διαιρεῖ	τῇ ἰσχύϊ τὸ μεῖζον· ἢ
[4, 11]	ὑπερέχει· ἀνάγκη γὰρ τὸ ὑπερέχον	διαιρεῖσθαι	εἴς τε τὴν ὑπεροχὴν καὶ
[4, 18]	οὐκ ἔστιν ἐλάχιστος· ἀεὶ γὰρ	διαιρεῖται	πᾶσα γραμμή. ὥστε ὁμοίως καὶ
[4, 20]	οὔ, ἀλλ' ἐν τῇ αὐτῇ	διαιρέσει	καὶ μιᾷ. σχῆμα γὰρ τὸ
[4, 19]	ταὐτὸ καὶ κατὰ ταὐτὸ ἡ	διαίρεσις	καὶ ἡ ἕνωσις, τὸ δ'
[4, 19]	νῦν τὸ μὲν τοῦ χρόνου	διαίρεσις	κατὰ δύναμιν, τὸ δὲ πέρας
[4, 17]	νῦν τοῦ χρόνου, οὐδ' ἡ	διαίρεσις	τῆς κινήσεως, ὥσπερ οὐδ' ἡ
[4, 18]	καὶ ποσὰ καὶ συνεχῆ καὶ	διαιρετὰ	εἶναι· διὰ μὲν γὰρ τὸ
[4, 7]	δὲ ἐν {τῷ} τόπῳ ὡς	διαιρετὸν	μέρος πρὸς ὅλον ἐστίν, οἷον
[4, 14]	αὐτὸ διαμένειν δυνατόν· οὐδενὸς γὰρ	διαιρετοῦ	πεπερασμένου ἓν πέρας ἔστιν, οὔτε
[4, 19]	αὐτὴ αἰεὶ στιγμὴ τῇ νοήσει·	διαιρούντων	γὰρ ἄλλη καὶ ἄλλη· ᾗ
[4, 8]	χωριστὸν οὔτε ἐνεργείᾳ ὄν, ὃ	διαλαμβάνει	τὸ πᾶν σῶμα ὥστε εἶναι
[4, 13]	ἀλλ' εὐθύ (οὐ γὰρ τῷ	διαλείπειν	τὸ ἧττον ἢ τὸ μᾶλλον
[4, 17]	ποτε ὄν καὶ γὰρ ἂν	διαλίποι	ἀλλὰ τῷ λόγῳ) καὶ ὁρίζει
[4, 14]	πότερον ἓν καὶ ταὐτὸν ἀεὶ	διαμένει	ἢ ἄλλο καὶ ἄλλο, οὐ
[4, 14]	μὴν οὐδ' αἰεὶ τὸ αὐτὸ	διαμένειν	δυνατόν· οὐδενὸς γὰρ διαιρετοῦ πεπερασμένου
[4, 19]	οἷον τὸ ἀσύμμετρον εἶναι τὴν	διάμετρον	ἀεὶ ἔστι, καὶ οὐκ ἔσται
[4, 19]	ἐνδέχεται ἄλλως, ὥσπερ τὸ τὴν	διάμετρον	εἶναι τῇ πλευρᾷ σύμμετρον. ὅλως
[4, 16]	γὰρ μηδὲν αὐτοὶ μεταβάλλωμεν τὴν	διάνοιαν	ἢ λάθωμεν μεταβάλλοντες, οὐ δοκεῖ
[4, 14]	χρόνου· πρῶτον δὲ καλῶς ἔχει	διαπορῆσαι	περὶ αὐτοῦ καὶ διὰ τῶν
[4, 2]	καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν ἓξ	διαστάσεων.	ἔστι δὲ τὰ τοιαῦτα οὐ
[4, 9]	εἶναι ἐν ᾧ σώματος ἔστι	διάστημα	ἁπτοῦ. ἀλλ' οὖν φαίνεται λέγεσθαι
[4, 13]	χωριστὸν ὥσπερ μηδὲ τόπον ἔχοντα	διάστημα	αὑτοῦ, οὐδὲ μανὸν οὕτως· εἰ
[4, 10]	κενὸν οὐ σῶμα ἀλλὰ σώματος	διάστημα	βούλεται εἶναι· διὸ καὶ τὸ
[4, 12]	δὲ τοῦ κύβου τὸ ἴσον	διάστημα	διεληλυθέναι, ὅπερ ἦν καὶ πρότερον
[4, 8]	δὲ ἄνθρωποι βούλονται κενὸν εἶναι	διάστημα	ἐν ᾧ μηδέν ἐστι σῶμα
[4, 8]	ἀήρ, ἀλλ' ὅτι οὐκ ἔστι	διάστημα	ἕτερον τῶν σωμάτων, οὔτε χωριστὸν
[4, 6]	εἰ δ' ἦν τι {τὸ}	διάστημα	καθ' αὑ> τὸ πεφυκὸς εἶναι>
[4, 20]	τὸ ὑποκείμενον κατὰ τὸ αὐτὸ	διάστημα	καὶ ὁμαλὴν κίνησιν κινούμενον (οἷον
[4, 6]	φερομένου· ἐνδέχεσθαι γὰρ φαίνεται εἶναι	διάστημα	μεταξὺ ἄλλο τι τῶν κινουμένων
[4, 6]	ἔσχατα εἰ μὴ ἔστι μηδὲν	διάστημα	παρὰ τὸ τοῦ ἐγγιγνομένου σώματος
[4, 7]	τόπου τὸ τυχόν, ἀλλ' οὐ	διάστημα	σώματος) καὶ ἔστιν ὁ τόπος
[4, 6]	εἶδος μήτε ἡ ὕλη μήτε	διάστημά	τι ἀεὶ ὑπάρχον ἕτερον παρὰ
[4, 7]	ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, οὔτε	διάστημά	τι εἶναι σωματικόν (σῶμα γὰρ
[4, 6]	γὰρ μορφὴ ἢ ὕλη ἢ	διάστημά	τι τὸ μεταξὺ τῶν ἐσχάτων,
[4, 12]	εἰ ἕτερον περὶ αὐτὸν ἴσον	διάστημα	τοιοῦτον εἴη. {ἔτι δεῖ δῆλον
[4, 4]	δοκεῖ ὁ τόπος εἶναι τὸ	διάστημα	τοῦ μεγέθους, ἡ ὕλη· τοῦτο
[4, 9]	ἂν φαῖεν, εἰ ἔχοι τὸ	διάστημα	χρῶμα ἢ ψόφον, πότερον κενὸν
[4, 6]	τὸ μεταξὺ εἶναί τι δοκεῖ	διάστημα,	ὡς ὄν τι παρὰ τὸ
[4, 3]	γὰρ τὸ γένος αὐτοῦ πρῶτον.	διαστήματα	μὲν οὖν ἔχει τρία, μῆκος
[4, 6]	ἐν αὐτῷ οὔτε μεῖζον τοῦ	διαστήματος	ἀλλ' ἴσον· ἐν γὰρ τῷ
[4, 10]	ἐνδέχεται ὑπεξιέναι ἀλλήλοις, οὐδενὸς ὄντος	διαστήματος	χωριστοῦ παρὰ τὰ σώματα τὰ
[4, 13]	καὶ τὸ πᾶν συναγωγὴ καὶ	διαστολὴ	τῆς αὐτῆς ὕλης. δύο γὰρ
[4, 20]	δὴ ὁ αὐτός (οὐ γὰρ	διαφέρει	ἀριθμοῦ διαφορᾷ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν)
[4, 20]	ταὐτὸ γὰρ λέγεται οὗ μὴ	διαφέρει	διαφορᾷ, ἀλλ' οὐχὶ οὗ διαφέρει,
[4, 20]	διαφέρει διαφορᾷ, ἀλλ' οὐχὶ οὗ	διαφέρει,	οἷον τρίγωνον τριγώνου τριγώνου> διαφορᾷ
[4, 20]	αὐτή· ἐφ' ὧν γὰρ λέγεται,	διαφέρει·	τὰ μὲν γὰρ κύνες, τὰ
[4, 12]	ὥστ' εἰ τοῦ τόπου μηδὲν	διαφέρει,	τί δεῖ ποιεῖν τόπον τοῖς
[4, 20]	οἷον τρίγωνον τριγώνου τριγώνου> διαφορᾷ	διαφέρει·	τοιγαροῦν ἕτερα τρίγωνα· σχήματος δὲ
[4, 11]	διὰ δύο αἰτίας, ἢ τῷ	διαφέρειν	τὸ δι' οὗ, οἷον δι'
[4, 11]	ὕδατος ἢ ἀέρος, ἢ τῷ	διαφέρειν	τὸ φερόμενον, ἐὰν τἆλλα ταὐτὰ
[4, 15]	ἔστιν κίνησις, φανερόν· μηδὲν δὲ	διαφερέτω	λέγειν ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι
[4, 11]	γε κἂν ᾖ τι λεπτότητι	διαφέρον	τοῦ ἀέρος ἐφ' ᾧ τὸ
[4, 2]	γεηρά, ὡς οὐ τῇ θέσει	διαφέροντα	μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ δυνάμει.
[4, 11]	οὐκ ἔστιν. ᾗ μὲν οὖν	διαφέρουσι	δι' ὧν φέρονται, ταῦτα συμβαίνει,
[4, 20]	γὰρ λέγεται οὗ μὴ διαφέρει	διαφορᾷ,	ἀλλ' οὐχὶ οὗ διαφέρει, οἷον
[4, 20]	διαφέρει, οἷον τρίγωνον τριγώνου τριγώνου>	διαφορᾷ	διαφέρει· τοιγαροῦν ἕτερα τρίγωνα· σχήματος
[4, 11]	φορὰ διάφορος, ὥστε ἔσται φύσει	διάφορα.	ἢ οὖν οὐκ ἔστι φύσει
[4, 20]	αὐτός (οὐ γὰρ διαφέρει ἀριθμοῦ	διαφορᾷ	ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν) δεκὰς δ'
[4, 11]	γὰρ τοῦ μηδενὸς οὐδεμία ἔστι	διαφορά,	οὕτω καὶ τοῦ κενοῦ· τὸ
[4, 8]	εἶναι ἅμα σώματα· τὴν γὰρ	διαφοράν,	δι' ἣν οὐκ ἂν εἴη
[4, 11]	ᾗ γὰρ κενόν, οὐκ ἔχει	διαφοράν.	ἔπειθ' ὅτι πᾶσα κίνησις ἢ
[4, 3]	τοῦ ἀέρος. ἀλλὰ μὴν οὐδεμίαν	διαφορὰν	ἔχομεν στιγμῆς καὶ τόπου στιγμῆς,
[4, 11]	γε πῶς ἔσται μηδεμιᾶς οὔσης	διαφορᾶς	κατὰ τὸ κενὸν καὶ τὸ
[4, 11]	μέσον, ᾗ δὲ κενόν, οὐδὲν	διάφορον	τὸ ἄνω τοῦ κάτω (ὥσπερ
[4, 11]	εἶναι) ἡ δὲ φύσει φορὰ	διάφορος,	ὥστε ἔσται φύσει διάφορα. ἢ
[4, 13]	τε κοῦφον καὶ τὸ μαλακόν·	διαφωνεῖ	δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ
[4, 11]	Α δίεισι τὴν τὸ Θ.	δίεισι	δέ γε κἂν ᾖ τι
[4, 11]	Δ. τὸ δὴ Α εἰ	δίεισι	καὶ κινηθήσεται ἐν τινὶ μὲν
[4, 11]	Η. ὥστ' ἐν ἴσῳ χρόνῳ	δίεισι	πλῆρές τε ὂν καὶ κενόν.
[4, 11]	Η, τοῦ Δ τὸ Α	δίεισι	τὴν τὸ Θ. δίεισι δέ
[4, 11]	τὸ Ε τοῦ Η, ἀντεστραμμένως	δίεισι	τῷ τάχει ἐν τῷ τοσούτῳ
[4, 11]	διπλασίῳ χρόνῳ τὴν τὸ Β	δίεισιν	ἢ τὴν τὸ Δ, καὶ
[4, 12]	τοῦ κύβου τὸ ἴσον διάστημα	διεληλυθέναι,	ὅπερ ἦν καὶ πρότερον ἐν
[4, 15]	ἐστιν, καὶ περὶ ὧν τυγχάνομεν	διεληλυθότες	πρότερον. οἱ μὲν γὰρ τὴν
[4, 11]	γὰρ ληφθήσεται πλῆρές τε ὂν	διεξιέναι	τι καὶ κενόν· ἔσται γάρ
[4, 11]	δὴ τὸν αὐτὸν λόγον ὅνπερ	διέστηκεν	ἀὴρ πρὸς ὕδωρ, τὸ τάχος
[4, 12]	μηδ' ὁ ἀήρ, ἀλλὰ πάντῃ	διῄεσαν	δι' αὐτοῦ. ἀλλὰ μὴν καὶ
[4, 14]	τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ τοσαῦτ' ἔστω	διηπορημένα·	~τί δ' ἐστὶν ὁ χρόνος
[4, 5]	μορφή. ταῦτα μὲν οὖν ἔστω	διηπορημένα.	~Τί δέ ποτ' ἐστὶν ὁ
[4, 6]	ἐκείνῳ κινεῖται ἀλλὰ μετ' ἐκείνου,	διῃρημένον	δὲ ἐν ἐκείνῳ· καὶ ἐάν
[4, 6]	μέρος ἐν ὅλῳ· ὅταν δὲ	διῃρημένον	ᾖ καὶ ἁπτόμενον, ἐν πρώτῳ
[4, 6]	ἐστιν) ὅταν μὲν οὖν μὴ	διῃρημένον	ᾖ τὸ περιέχον ἀλλὰ συνεχές,
[4, 6]	οὐδὲν ἧττον. {ἔτι ὅταν μὴ	διῃρημένον	ᾖ, ὡς μέρος ἐν ὅλῳ
[4, 6]	σώματι ἡ χείρ, ὅταν δὲ	διῃρημένον,	οἷον ἐν τῷ κάδῳ τὸ
[4, 6]	τοῦ περιέχοντος τὸ περιεχόμενον καὶ	διῃρημένον,	οἷον ἐξ ἀγγείου ὕδωρ, τὸ
[4, 17]	ὁ χρόνος τῷ νῦν, καὶ	διῄρηται	κατὰ τὸ νῦν· ἀκολουθεῖ γὰρ
[4, 10]	καὶ ἐν ταῖς τῶν συνεχῶν	δίναις,	ὥσπερ καὶ ἐν ταῖς τῶν
[4, 19]	οὐ τοίνυν οὐδὲ τὸ σύμμετρον·	διὸ	αἰεὶ οὐκ ἔστιν, ὅτι ἐναντίον
[4, 19]	παντὸς τοῦ ἐν χρόνῳ ὄντος·	διὸ	ἀνάγκη πάντα τὰ ἐν χρόνῳ
[4, 20]	εἰσὶν ὁμαλεῖς, φορὰ δ' ἔστιν.	διὸ	καὶ δοκεῖ ὁ χρόνος εἶναι
[4, 19]	χρόνῳ πάντα γίγνεται καὶ φθείρεται·	διὸ	καὶ οἱ μὲν σοφώτατον ἔλεγον,
[4, 4]	λείπεται οὐδὲν παρὰ τὴν ὕλην.	διὸ	καὶ Πλάτων τὴν ὕλην καὶ
[4, 2]	θέσιν, ὅπως ἂν στραφῶμεν, γίγνεται	(διὸ	καὶ ταὐτὸ πολλάκις δεξιὸν καὶ
[4, 10]	ἀλλὰ σώματος διάστημα βούλεται εἶναι·	διὸ	καὶ τὸ κενὸν δοκεῖ τι
[4, 13]	ἄνω (τὸ γὰρ μανὸν κοῦφον,	διὸ	καὶ τὸ πῦρ μανὸν εἶναί
[4, 7]	ὡς μόριόν πως πρὸς ὅλον.	διὸ	καὶ τούτοις ἁφὴ ἔστιν· σύμφυσις
[4, 9]	τὸ βάρος ἔχον ἢ κουφότητα	(διὸ	κἂν ἀπορήσειέ τις, τί ἂν
[4, 7]	τόπῳ, ᾧ δὲ μή, οὔ.	διὸ	κἂν ὕδωρ γένηται τοιοῦτο, τὰ
[4, 7]	κύκλῳ γὰρ περιέχει ἄλλο ἄλλο.	διὸ	κινεῖται μὲν κύκλῳ τὸ ἄνω,
[4, 20]	ταύτῃ ἐστὶν ἑκάστης κινήσεως ἀριθμός.	διὸ	κινήσεώς ἐστιν ἁπλῶς ἀριθμὸς συνεχοῦς,
[4, 6]	δ' ἀκίνητος εἶναι ὁ τόπος·	διὸ	ὁ πᾶς μᾶλλον ποταμὸς τόπος,
[4, 5]	ὄντα οὐ μέρη, ἅμα δέ·	διὸ	ὅταν ᾖ μέρη, ἔσται αὐτὸ
[4, 6]	καὶ ὁ τόπος ἀγγεῖον ἀμετακίνητον.	διὸ	ὅταν μὲν ἐν κινουμένῳ κινῆται
[4, 7]	δύναμιν, τὰ δὲ κατ' ἐνέργειαν.	διὸ	ὅταν μὲν συνεχὲς ᾖ τὸ
[4, 11]	ὅσῳ τε ὑπερέχει καὶ οὐδέν.	διὸ	οὐδὲ γραμμὴ στιγμῆς ὑπερέχει, εἰ
[4, 8]	μηδέν ἐστι, τοῦτ' εἶναι κενόν,	διὸ	τὸ πλῆρες ἀέρος κενὸν εἶναι.
[4, 6]	μὲν σκληρὸν πάλαι δὲ μαλακόν	(διό	φαμεν εἶναί τι τὴν ὕλην)
[4, 9]	τι μηδ' οὐσία τις σωματική.	διό	φασίν τινες εἶναι τὸ κενὸν
[4, 12]	μέρει ἴσῳ ἑαυτῷ. τί οὖν	διοίσει	τὸ τοῦ κύβου σῶμα τοῦ
[4, 8]	ἀναπνέοντι καὶ τὸ κενόν, ὃ	διορίζει	τὰς φύσεις, ὡς ὄντος τοῦ
[4, 8]	τοῖς ἀριθμοῖς· τὸ γὰρ κενὸν	διορίζειν	τὴν φύσιν αὐτῶν. ἐξ ὧν
[4, 14]	δὲ τὸ νῦν, ὃ φαίνεται	διορίζειν	τὸ παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον,
[4, 8]	τινὸς τῶν ἐφεξῆς καὶ {τῆς}	διορίσεως·	καὶ τοῦτ' εἶναι πρῶτον ἐν
[4, 5]	ἐν ἑαυτῷ κατ' οὐδένα τῶν	διορισμῶν,	τῷ τε λόγῳ δῆλον ὅτι
[4, 7]	ἀὴρ δυνάμει ὕδωρ ἄλλον τρόπον.	διοριστέον	δὲ περὶ τούτων ὕστερον· ἀλλὰ
[4, 6]	ἐν τόπῳ ἐν τῷ οὐρανῷ,	διότι	ἐν τῷ ἀέρι οὗτος δὲ
[4, 6]	δοκεῖ φαντασίας, πλὴν ἐκεῖνο μὲν	διότι	ὃ ἦν ἀήρ, τοῦτο νῦν
[4, 20]	τις· τοῦτο δὲ πάλιν δοκεῖ,	διότι	τοιαύτης ἐστὶ φορᾶς μέτρον καὶ
[4, 11]	ὁ ἐφ' ᾧ Γ χρόνος	διπλάσιος	τοῦ ἐφ' ᾧ Ε. καὶ
[4, 11]	ὥστε εἰ διπλασίως λεπτόν, ἐν	διπλασίῳ	χρόνῳ τὴν τὸ Β δίεισιν
[4, 11]	πρὸς τὸ τάχος. ὥστε εἰ	διπλασίως	λεπτόν, ἐν διπλασίῳ χρόνῳ τὴν
[4, 5]	ἢ οὐδαμοῦ ἢ ἐν ἄλλῳ.	διχῶς	δὲ τοῦτ' ἔστιν, ἤτοι καθ'
[4, 16]	χρόνος. ἐπεὶ δ' ἀριθμός ἐστι	διχῶς	(καὶ γὰρ τὸ ἀριθμούμενον καὶ
[4, 13]	ἔστι καὶ πῶς οὐκ ἔστι,	διωρίσθω	τὸν τρόπον τοῦτον. ~Ἐχόμενον δὲ
[4, 20]	εἴρηται. ~Τούτων δ' ἡμῖν οὕτω	διωρισμένων	φανερὸν ὅτι πᾶσα μεταβολὴ καὶ
[4, 10]	χωριστόν. ~ἐπεὶ δὲ περὶ τόπου	διώρισται,	καὶ τὸ κενὸν ἀνάγκη τόπον
[4, 2]	ὄπισθεν) ἐν δὲ τῇ φύσει	διώρισται	χωρὶς ἕκαστον. οὐ γὰρ ὅ
[4, 4]	καὶ ἐν τοῖς λεγομένοις ἀγράφοις	δόγμασιν,	ὅμως τὸν τόπον καὶ τὴν
[4, 19]	καὶ τελευτῇ. καὶ διὰ τοῦτο	δοκεῖ	ἀεὶ ἕτερος· οὐ γὰρ τοῦ
[4, 6]	λάβωμεν δὲ περὶ αὐτοῦ ὅσα	δοκεῖ	ἀληθῶς καθ' αὑτὸ ὑπάρχειν αὐτῷ.
[4, 11]	οὖν αἴτιον ἔσται τὸ κενόν;	δοκεῖ	γὰρ αἴτιον εἶναι κινήσεως τῆς
[4, 16]	τοσοῦτος καὶ ὁ χρόνος αἰεὶ	δοκεῖ	γεγονέναι. τὸ δὴ πρότερον καὶ
[4, 16]	τις, ἅμα καὶ κίνησίς τις	δοκεῖ	γεγονέναι. ὥστε ἤτοι κίνησις ἢ
[4, 4]	ταύτῃ δ' ἕτερος τῆς ὕλης.	δοκεῖ	δὲ ἀεὶ τὸ ὄν που
[4, 6]	ἑκάστου ὁ τόπος καὶ ἕκαστον,	δοκεῖ	δέ γε ἴσος εἶναι, τοιοῦτος
[4, 12]	γὰρ ἀὴρ ἔστιν τι, οὐ	δοκεῖ	δέ γε οὐδὲ τὸ ὕδωρ,
[4, 6]	σῶμα τὸ κινητὸν κατὰ φοράν.	δοκεῖ	δὲ μέγα τι εἶναι καὶ
[4, 8]	τὸ κενὸν τιθέασιν οἱ λέγοντες,	δοκεῖ	δὲ πλῆρες μὲν εἶναι, ὅταν
[4, 9]	δεῖ λαβεῖν τί σημαίνει τοὔνομα.	δοκεῖ	δὴ τὸ κενὸν τόπος εἶναι
[4, 2]	μὲν οὖν ἔστιν ὁ τόπος,	δοκεῖ	δῆλον εἶναι ἐκ τῆς ἀντιμεταστάσεως·
[4, 6]	ὕδωρ, τὸ μεταξὺ εἶναί τι	δοκεῖ	διάστημα, ὡς ὄν τι παρὰ
[4, 20]	κύκλος τις· τοῦτο δὲ πάλιν	δοκεῖ,	διότι τοιαύτης ἐστὶ φορᾶς μέτρον
[4, 11]	μὴ ὄν τι καὶ στέρησις	δοκεῖ	εἶναι) ἡ δὲ φύσει φορὰ
[4, 13]	βαρὺ καὶ τὸ σκληρὸν πυκνὰ	δοκεῖ	εἶναι, καὶ τἀναντία μανὰ τό
[4, 20]	καὶ διὰ τί ἐν παντὶ	δοκεῖ	εἶναι ὁ χρόνος, καὶ ἐν
[4, 7]	πρὸς ἡμᾶς τῆς κύκλῳ φορᾶς	δοκεῖ	εἶναι τὸ μὲν ἄνω τὸ
[4, 16]	ἐπεὶ λανθάνει ἕτερον ὄν, οὐ	δοκεῖ	εἶναι τὸ μεταξὺ χρόνος. εἰ
[4, 11]	κενὸν διὰ τὸ ὑπείκειν φέρεσθαι	δοκεῖ·	ἐν δὲ τῷ κενῷ πάντῃ
[4, 2]	καὶ μεταβαλλόντων ἕτερον πάντων εἶναι	δοκεῖ·	ἐν ᾧ γὰρ ἀὴρ ἔστι
[4, 7]	τὸ ἔσχατον· καὶ διὰ τοῦτο	δοκεῖ	ἐπίπεδόν τι εἶναι καὶ οἷον
[4, 6]	ἀλλὰ διὰ μὲν τὸ περιέχειν	δοκεῖ	ἡ μορφὴ εἶναι· ἐν ταὐτῷ
[4, 16]	διάνοιαν ἢ λάθωμεν μεταβάλλοντες, οὐ	δοκεῖ	ἡμῖν γεγονέναι χρόνος, καθάπερ οὐδὲ
[4, 16]	ὁριζόμενον τῷ νῦν χρόνος εἶναι	δοκεῖ·	καὶ ὑποκείσθω. ὅταν μὲν οὖν
[4, 20]	γὰρ ὁ χρόνος αὐτὸς εἶναι	δοκεῖ	κύκλος τις· τοῦτο δὲ πάλιν
[4, 15]	τὰ ἀδύνατα ἐπισκοπεῖν. ἐπεὶ δὲ	δοκεῖ	μάλιστα κίνησις εἶναι καὶ μεταβολή
[4, 4]	ἑκάστου εἶδός ἐστιν· ᾗ δὲ	δοκεῖ	ὁ τόπος εἶναι τὸ διάστημα
[4, 20]	φορὰ δ' ἔστιν. διὸ καὶ	δοκεῖ	ὁ χρόνος εἶναι ἡ τῆς
[4, 8]	ἔτι δὲ καὶ ἡ αὔξησις	δοκεῖ	πᾶσι γίγνεσθαι διὰ κενοῦ· τὴν
[4, 14]	μερῶν· ὁ δὲ χρόνος οὐ	δοκεῖ	συγκεῖσθαι ἐκ τῶν νῦν. ἔτι
[4, 10]	εἶναι· διὸ καὶ τὸ κενὸν	δοκεῖ	τι εἶναι, ὅτι καὶ ὁ
[4, 16]	τῇ ψυχῇ ἐνῇ, εὐθὺς ἅμα	δοκεῖ	τις γεγονέναι καὶ χρόνος. ἀλλὰ
[4, 4]	τόπος ἑκάστου ἐστί. καὶ γὰρ	δοκεῖ	τοιοῦτό τι εἶναι ὁ τόπος
[4, 6]	τόπος διὰ τοιαύτης τινὸς εἶναι	δοκεῖ	φαντασίας, πλὴν ἐκεῖνο μὲν διότι
[4, 16]	δὲ καὶ ὑστέρου τινός, οὐ	δοκεῖ	χρόνος γεγονέναι οὐδείς, ὅτι οὐδὲ
[4, 8]	καὶ αὔξησις) οὐ γὰρ ἂν	δοκεῖν	εἶναι κίνησιν, εἰ μὴ εἴη
[4, 16]	μὴν καὶ ὅταν γε χρόνος	δοκῇ	γεγονέναι τις, ἅμα καὶ κίνησίς
[4, 6]	τε ἀπορούμενα λύεσθαι, καὶ τὰ	δοκοῦντα	ὑπάρχειν τῷ τόπῳ ὑπάρχοντα ἔσται,
[4, 6]	δέ τι καὶ ὁ ἀὴρ	δοκῶν	ἀσώματος εἶναι· φαίνεται γὰρ οὐ
[4, 8]	τρίτον τὰς κοινὰς περὶ αὐτῶν	δόξας.	οἱ μὲν οὖν δεικνύναι πειρώμενοι
[4, 2]	διὰ τούτων ἄν τις ὑπολάβοι·	δόξειε	δ' ἂν καὶ Ἡσίοδος ὀρθῶς
[4, 14]	ὄντων συγκείμενον ἀδύνατον ἂν εἶναι	δόξειε	μετέχειν οὐσίας. πρὸς δὲ τούτοις
[4, 6]	οὐρανοῦ. καὶ ἡ ὕλη δὲ	δόξειεν	ἂν εἶναι τόπος, εἴ γε
[4, 4]	εἰκότως δ' ἐκ τούτων σκοπουμένοις	δόξειεν	ἂν εἶναι χαλεπὸν γνωρίσαι τί
[4, 4]	πέρας τι ἂν εἴη, ὥστε	δόξειεν	ἂν τὸ εἶδος καὶ ἡ
[4, 18]	ὁ μὲν ἁπλῶς ἐστὶν ἡ	δυάς·	τὶς δὲ ἀριθμὸς ἔστι μὲν
[4, 7]	τις ἐκείνου· τὸ γὰρ ὕδωρ	δυνάμει	ἀήρ ἐστιν, ὁ δ' ἀὴρ
[4, 2]	διαφέροντα μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ	δυνάμει.	δηλοῖ δὲ καὶ τὰ μαθηματικά·
[4, 13]	οὔτ' ἐν τῷ μανῷ, οὔτε	δυνάμει,	εἰ μή τις βούλεται πάντως
[4, 13]	ἄλλο ἐγένετο, ἀλλ' ὃ ἦν	δυνάμει,	ἐνεργείᾳ ἐγένετο, καὶ πάλιν ὕδωρ
[4, 13]	τῆς ὕλης ἐπεκτείνεται, ἀλλ' ὅτι	δυνάμει	ἐστὶν ὕλη ἀμφοῖν· ὥστ' ἐστὶ
[4, 19]	στιγμῆς μενούσης φανερόν. διαιρεῖ δὲ	δυνάμει.	καὶ ᾗ μὲν τοιοῦτο, αἰεὶ
[4, 13]	τῶν φυσικῶν ἐναντιώσεων, καὶ ἐκ	δυνάμει	ὄντος ἐνεργείᾳ ὂν γίγνεται, καὶ
[4, 13]	καὶ ἐξ ἐλάττονος μείζων, ἡ	δυνάμει	οὖσα ὕλη γίγνεται ἄμφω. ὥσπερ
[4, 13]	ψυχρὸν ἡ αὐτή, ὅτι ἦν	δυνάμει,	οὕτω καὶ ἐκ θερμοῦ μᾶλλον
[4, 7]	γὰρ ἄμφω, ἀλλὰ τὸ μὲν	δυνάμει	τὸ δ' ἐντελεχείᾳ) ἔχοι ἂν
[4, 7]	ἀήρ ἐστιν, ὁ δ' ἀὴρ	δυνάμει	ὕδωρ ἄλλον τρόπον. διοριστέον δὲ
[4, 7]	συνεχὲς ᾖ τὸ ὁμοιομερές, κατὰ	δύναμιν	ἐν τόπῳ τὰ μέρη, ὅταν
[4, 5]	ἄλλην φύσιν ἔχει ἑκάτερον καὶ	δύναμιν,	ἥ τ' ἐπιφάνεια καὶ τὸ
[4, 20]	ἡ κίνησις ἅμα κατά τε	δύναμιν	καὶ κατ' ἐνέργειαν; πότερον δὲ
[4, 7]	μέν ἐστιν ἐν τόπῳ κατὰ	δύναμιν,	τὰ δὲ κατ' ἐνέργειαν. διὸ
[4, 19]	μὲν τοῦ χρόνου διαίρεσις κατὰ	δύναμιν,	τὸ δὲ πέρας ἀμφοῖν καὶ
[4, 2]	ἀλλ' ὅτι καὶ ἔχει τινὰ	δύναμιν.	φέρεται γὰρ ἕκαστον εἰς τὸν
[4, 2]	ἂν εἴη ἡ τοῦ τόπου	δύναμις	καὶ προτέρα πάντων· οὗ γὰρ
[4, 19]	ἐναντίον μὴ αἰεί, ταῦτα δὲ	δύναται	καὶ εἶναι καὶ μή, καὶ
[4, 14]	οὐδ' αἰεὶ τὸ αὐτὸ διαμένειν	δυνατόν·	οὐδενὸς γὰρ διαιρετοῦ πεπερασμένου ἓν
[4, 11]	καὶ σῶμα θᾶττον φερόμενον διὰ	δύο	αἰτίας, ἢ τῷ διαφέρειν τὸ
[4, 13]	καὶ διαστολὴ τῆς αὐτῆς ὕλης.	δύο	γὰρ ἔστιν ἐφ' ἑκατέρου, τοῦ
[4, 8]	μὲν γὰρ τροφὴν σῶμα εἶναι,	δύο	δὲ σώματα ἀδύνατον ἅμα εἶναι.
[4, 16]	ἄκρα τοῦ μέσου νοήσωμεν, καὶ	δύο	εἴπῃ ἡ ψυχὴ τὰ νῦν,
[4, 8]	εἰ δὲ δέξεται καὶ ἔσται	δύο	ἐν ταὐτῷ, ἐνδέχοιτ' ἂν καὶ
[4, 5]	κατὰ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται· ἅμα γὰρ	δύο	ἐν ταὐτῷ ἔσται· αὐτός τε
[4, 18]	ἐλάχιστος πλήθει μέν ἐστιν αἱ	δύο	ἢ ἡ μία, μεγέθει δ'
[4, 20]	οὖν χρόνος ἔστιν, καὶ ἅμα	δύο	ἴσοι χρόνοι ἂν εἶεν· ἢ
[4, 18]	ἐστιν ὁ εἷς ἢ οἱ	δύο,	κατὰ μέγεθος δ' οὐκ ἔστιν.
[4, 10]	ἢ οὐ σώματι, ἢ ἐνδέχεται	δύο	σώματα ἐν ταὐτῷ εἶναι (ἀπορίαν
[4, 7]	οὔτε στιγμῆς εἶναι τόπον, οὔτε	δύο	σώματα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ,
[4, 3]	ἐν ταὐτῷ γὰρ ἂν εἴη	δύο	σώματα. ἔτι εἴπερ ἔστι σώματος
[4, 17]	γραμμῆς· αἱ δὲ γραμμαὶ αἱ	δύο	τῆς μιᾶς μόρια. ᾗ μὲν
[4, 12]	κενοῦ καὶ τόπου; καὶ εἰ	δύο	τοιαῦτα, διὰ τί οὐ καὶ
[4, 19]	τὸ γὰρ ἐν χρόνῳ εἶναι	δυοῖν	ἐστιν θάτερον, ἓν μὲν τὸ
[4, 11]	ὑπερέχει ἑνί, πλείονι δὲ τοῖν	δυοῖν,	καὶ ἔτι πλείονι τοῦ ἑνὸς
[4, 11]	πλείονι τοῦ ἑνὸς ἢ τοῖν	δυοῖν,	τοῦ δὲ μηδενὸς οὐκέτι ἔχει
[4, 17]	(τῇ γὰρ μέσῃ στιγμῇ ὡς	δυσὶ	χρήσεται, ὥστε ἠρεμεῖν συμβήσεται) καὶ
[4, 17]	μὲν οὕτω λαμβάνῃ τις ὡς	δυσὶ	χρώμενος τῇ μιᾷ, ἀνάγκη ἵστασθαι,
[4, 6]	ἔσται, καὶ ἔτι τὸ τῆς	δυσκολίας	αἴτιον καὶ τῶν περὶ αὐτὸν