HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Physique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  48 formes différentes pour 468 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 1274]   αἴτιος γενόμενος ἐφρονηματίσθη καὶ δημαγωγοὺς  ἔλαβε   φαύλους ἀντιπολιτευομένων τῶν ἐπιεικῶν) ἐπεὶ
[2, 1272]   παρ' ἀμφοτέροις ἔστιν, καὶ τό  γε   ἀρχαῖον ἐκάλουν οἱ Λάκωνες οὐ
[2, 1270]   συμφέρειν τῇ πόλει, καίτοι τό  γε   διὰ βίου κυρίους εἶναι κρίσεων
[2, 1261]   τὰς πόλεις ἀναιρεῖ· καίτοι τό  γε   ἑκάστου ἀγαθὸν σῴζει ἕκαστον. Ἔστι
[2, 1274]   ἀντιπολιτευομένων τῶν ἐπιεικῶν) ἐπεὶ Σόλων  γε   ἔοικε τὴν ἀναγκαιοτάτην ἀποδιδόναι τῷ
[2, 1273]   ἐπιεικῶν νομοθέτης, ἀλλὰ ἀρχόντων  γε   ἐπιμελεῖσθαι τῆς σχολῆς. Φαῦλον δ'
[2, 1264]   κεκτημένοις, που δῆθεν παρά  γε   θυμοειδέσι καὶ πολεμικοῖς ἀνδράσιν. Ὅτι
[2, 1268]   κρείττους εἶναι τοὺς τὰ ὅπλα  γε   κεκτημένους ἀμφοτέρων τῶν μερῶν. Τοῦτο
[2, 1263]   νῦν τρόπον ἔχει πᾶσι, τάς  γε   κτήσεις κοινὰς εἶναι βέλτιον καὶ
[2, 1263]   καὶ μίαν ποιεῖν· καὶ τόν  γε   μέλλοντα παιδείαν εἰσάγειν καὶ νομίζοντα
[2, 1271]   ἔστω λόγος· ἀλλὰ μὴν βέλτιόν  γε   μὴ καθάπερ νῦν, ἀλλὰ κατὰ
[2, 1261]   ἄρχειν. Πάντας αὐτοῦ μετέχειν, τοῦτό  γε   μιμεῖται τὸ ἐν μέρει τοὺς
[2, 1266]   τῶν τέκνων ἀριθμός, ἀνάγκη τόν  γε   νόμον λύεσθαι, καὶ χωρὶς τῆς
[2, 1274]   ἐστίν· οὐ μὴν ἀλλὰ ἴδιόν  γε   οὐδὲν αὐτοῦ λέγειν ἔχοι τις
[2, 1264]   ταῦθ' ὁμοίως εἴτε μή, νῦν  γε   οὐδὲν διώρισται. Καὶ περὶ τῶν
[2, 1263]   καὶ τὸ φιλοχρήματον, ἐπεὶ φιλοῦσί  γε   πάντες ὡς εἰπεῖν ἕκαστον τῶν
[2, 1264]   ῥᾴδιον εἰπεῖν. Καίτοι σχεδὸν τό  γε   πλῆθος τῆς πόλεως τὸ τῶν
[2, 1267]   ἄλλαι ἀνθρώπων δέονται· ἐπεὶ ἀδικουσί  γε   τὰ μέγιστα διὰ τὰς ὑπερβολάς,
[2, 1271]   Καὶ γὰρ ἔοικε καὶ λέγεταί  γε   τὰ πλεῖστα μεμιμῆσθαι τὴν Κρητικὴν
[2, 1264]   φυλάκων κοινωνίαν. ~Ἀλλὰ μὴν εἴ  γε   τὰς μὲν γυναῖκας ποιήσει κοινὰς
[2, 1264]   ἕτεροι; Οὐ γὰρ δὴ οἵ  γε   τεχνῖται καὶ τὸ πλῆθος τὸ
[2, 1269]   εἰ μηδὲν ἕτερον, ἀλλὰ τό  γε   τῆς ἐπιμελείας ἐργῶδες εἶναι, τίνα
[2, 1262]   μὲν γὰρ υἱὸν αὑτοῦ  δὲ   ἀδελφὸν αὑτοῦ προσαγορεύει τὸν αὐτόν,
[2, 1265]   οὐσίας εἰς ὁποσονοῦν πλῆθος, τότε  δὲ   ἀδιαιρέτων οὐσῶν ἀνάγκη τοὺς παράζυγας
[2, 1264]   γὰρ ὁτὲ μὲν ἄλλοις ὁτὲ  δὲ   ἄλλοις μέμεικται ταῖς ψυχαῖς
[2, 1271]   ἑτέραν κυριωτέραν τῆς πολεμικῆς. Τούτου  δὲ   ἁμάρτημα οὐκ ἔλαττον· νομίζουσι μὲν
[2, 1273]   ἄρχουσι καὶ μέλλοντεσσ ὀλιγαρχικόν, τὸ  δὲ   ἀμίσθους καὶ μὴ κληρωτὰς ἀριστοκρατικὸν
[2, 1273]   εἶναι διὰ τὸν νομοθέτην. Νῦν  δέ,   ἂν ἀτυχία γένηταί τις καὶ
[2, 1273]   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. Τῶν  δὲ   ἀποφηναμένων τι περὶ πολιτείας ἔνιοι
[2, 1271]   Τοιγαροῦν ἐσῴζοντο μὲν πολεμοῦντες, ἀπώλλυντο  δὲ   ἄρξαντες διὰ τὸ μὴ ἐπίστασθαι
[2, 1273]   τουτί ἐστι τύχης ἔργον, δεῖ  δὲ   ἀστασιάστους εἶναι διὰ τὸν νομοθέτην.
[2, 1270]   πρὸς Ἀρκάδας καὶ Μεσηνίους· σχολάσαντες  δὲ   αὑτοὺς μὲν παρεῖχον τῷ νομοθέτῃ
[2, 1274]   χρήσιμον εἶναι τοῖν χεροῖν τὴν  δὲ   ἄχρηστον. Δράκοντος δὲ νόμοι μὲν
[2, 1271]   διὰ φιλοχρηματίαν τοῖς ἀνθρώποις. Περὶ  δὲ   βασιλείας, εἰ μὲν βέλτιόν ἐστιν
[2, 1272]   αἱροῦνται τὴν ἀρχὴν ἀριστίνδην) τοὺς  δὲ   βασιλεῖς καὶ τὴν γερουσίαν ἀνάλογον
[2, 1261]   σκυτοτόμοι καὶ τέκτονες ἦσαν. Ἐπεὶ  δὲ   βέλτιον οὕτως ἔχει καὶ τὰ
[2, 1273]   εἰ πένης μὲν ὢν ἐπιεικὴς  δὲ   βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότερος δ' ὢν
[2, 1274]   ἐπιδημοῦντα, κατὰ τέχνην μαντικήν· τούτου  δὲ   γενέσθαι Θάλητα ἑταῖρον, Θάλητος δ'
[2, 1263]   οἰκουμέναις τὰ μὲν ἔστι τὰ  δὲ   γένοιτ' ἄν· ἰδίαν γὰρ ἕκαστος
[2, 1274]   μὲν γένος τῶν Βακχιαδῶν, ἐραστὴς  δὲ   γενόμενος Διοκλέους τοῦ νικήσαντος Ὀλυμπίασιν,
[2, 1272]   δὲ κόσμοι δέκα εἰσίν· οἱ  δὲ   γέροντες τοῖς γέρουσιν, οὓς καλοῦσιν
[2, 1268]   πόλεσιν ἀπὸ τῆς τέχνης· οἱ  δὲ   γεωργοὶ πορίζοντες μὲν τοῖς τὰ
[2, 1264]   μὲν φύλακας οἷον φρουρούς, τοὺς  δὲ   γεωργοὺς καὶ τοὺς τεχνίτας καὶ
[2, 1267]   ἓν μὲν μέρος τεχνίτας, ἓν  δὲ   γεωργούς, τρίτον δὲ τὸ προπολεμοῦν
[2, 1263]   δὲ χρήσει ποιεῖν κοινάς· ὅπως  δὲ   γίνωνται τοιοῦτοι, τοῦ νομοθέτου τοῦτ'
[2, 1270]   ἔχει μέρη τῆς ἀρετῆς) τὰς  δὲ   γυναῖκάς φασι μὲν ἄγειν ἐπιχειρῆσαι
[2, 1273]   ἄρχοντες ἀλλὰ μηδ' ἰδιωτεύοντες. Εἰ  δὲ   δεῖ βλέπειν καὶ πρὸς εὐπορίαν
[2, 1261]   μὲν εἴρηται νῦν, ἀδύνατον, πῶς  δὲ   δεῖ διελεῖν, οὐδὲν διώρισται. Λέγω
[2, 1261]   σταθμὸς πλεῖον ἑλκύσειε. Ἐξ ὧν  δὲ   δεῖ ἓν γενέσθαι εἴδει διαφέρειν
[2, 1265]   πλῆθος ἐάν τε πλείους. Μᾶλλον  δὲ   δεῖν ὑπολάβοι τις ἂν ὡρίσθαι
[2, 1274]   τὴν τῶν ἀρχῶν αἵρεσιν, τὸν  δὲ   δῆμον καταστῆσαι, τὰ δικαστήρια ποιήσας
[2, 1270]   αὕτη τῆς ἀρετῆς ἐστιν)  δὲ   δῆμος διὰ τὴν ἐφορείαν (καθίσταται
[2, 1267]   χώραν, τὴν μὲν ἱερὰν τὴν  δὲ   δημοσίαν τὴν δ' ἰδίαν· ὅθεν
[2, 1270]   χίλιοι τὸ πλῆθος ἦσαν. Γέγονε  δὲ   διὰ τῶν ἔργων αὐτῶν δῆλον
[2, 1265]   τινός; Καὶ τὴν τῶν οἰκοπέδων  δὲ   διαίρεσιν δεῖ σκοπεῖν, μή ποτ'
[2, 1272]   ἐστὶν ἀλλὰ δυναστεία μᾶλλον. Εἰώθασι  δὲ   διαλαμβάνοντες τὸν δῆμον καὶ τοὺς
[2, 1263]   κεκτημένους ἰδίᾳ τὰς κτήσεις. Ἔτι  δὲ   δίκαιοιν μὴ μόνον λέγειν ὅσων
[2, 1263]   κοινὴν εἶναι τὴν οὐσίαν, λέγω  δὲ   δίκας τε πρὸς ἀλλήλους περὶ
[2, 1273]   τὰς ἀρχὰς αἱρετὰς ἀριστοκρατικόν, τὰ  δὲ   δικαστήρια δημοτικόν. ~Ἔοικε δὲ Σόλων
[2, 1274]   Ἐφιάλτης ἐκόλουσε καὶ Περικλῆς, τὰ  δὲ   δικαστήρια μισθοφόρα κατέστησε Περικλῆς, καὶ
[2, 1268]   μὲν γὰρ εἴκοσι μνᾶς,  δὲ   δικαστὴς κρινεῖ δέκα μνᾶς (ἢ
[2, 1272]   τοσαῦθ' ἡμῖν τῆς πολιτείας. Πολιτεύεσθαι  δὲ   δοκοῦσι καὶ Καρχηδόνιοι καλῶς καὶ
[2, 1264]   μὲν εἰς τοὺς γεωργούς, τὸ  δὲ   εἰς τὸ προπολεμοῦν μέρος· τρίτον
[2, 1264]   τὰ μὲν εἰς συσσίτια τὰ  δὲ   εἰς φατρίας καὶ φυλάς. Ὥστε
[2, 1266]   βούλεται πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν. Δῆλον  δὲ   ἐκ τῆς τῶν ἀρχόντων καταστάσεως·
[2, 1262]   αἰκίας καὶ φόνους ἀκουσίους τοὺς  δὲ   ἑκουσίους, καὶ μάχας καὶ λοιδορίας·
[2, 1268]   γίνεσθαι τὸν δικαστὴν διαιτητήν. Τοῦτο  δὲ   ἐν μὲν τῇ διαίτῃ καὶ
[2, 1270]   μὲν καὶ πρότερον, καὶ νῦν  δὲ   ἐν τοῖς Ἀνδρίοις· διαφθαρέντες γὰρ
[2, 1271]   ἐχειρώσατο τὰς δ' ᾤκισεν, τέλος  δὲ   ἐπιθέμενος τῇ Σικελίᾳ τὸν βίον
[2, 1267]   πλήθει καὶ κόσμῳ πολυτελεῖ, ἔτι  δὲ   ἐσθῆτος εὐτελοῦς μὲν ἀλεεινῆς δέ,
[2, 1264]   τῶν δὲ μερῶν μηδετέρῳ, τὸ  δὲ   εὐδαιμονεῖν ἀδύνατον. Ἀλλὰ μὴν εἰ
[2, 1264]   τὴν πόλιν τὸν νομοθέτην. Ἀδύνατον  δὲ   εὐδαιμονεῖν ὅλην, μὴ τῶν πλείστων
[2, 1267]   εἰρηκὼς μὴ καλῶς. Ἱππόδαμος  δὲ   Εὐρυφῶντος Μιλήσιος (ὃς καὶ τὴν
[2, 1267]   πλησίον καὶ κρείττους ἐπιθυμήσουσιν, οἱ  δὲ   ἔχοντες ἀμύνειν οὐ δυνήσονται τοὺς
[2, 1265]   ἐπειδὴ ἔστι σωφρόνως μὲν ταλαιπώρως  δὲ   ζῆν, ἀλλὰ βελτίων ὅρος τὸ
[2, 1267]   ἐὰν ἴσαι· ὅθεν καὶ Ἐν  δὲ   ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ
[2, 1262]   μὲν αἰτίαν μηδεμίαν, ὡς λίαν  δὲ   ἰσχυρᾶς τῆς ἡδονῆς γινομένης, ὅτι
[2, 1264]   τὴν τῶν ὅπλων κτῆσιν. Εἰ  δέ,   καθάπερ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι,
[2, 1274]   ἀλλὰ πρὸς τὸ συμφέρον. Ἐγένετο  δὲ   καὶ Ἀνδροδάμας Ῥηγῖνος νομοθέτης Χαλκιδεῦσι
[2, 1264]   καὶ καθ' ἕκαστον ἰδίας, ἔτι  δὲ   καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας ἰδίους
[2, 1270]   ὀλίγους ἧκεν χώρα. Τοῦτο  δὲ   καὶ διὰ τῶν νόμων τέτακται
[2, 1264]   καὶ τοὺς ἄλλους πολίτας. Ἐγκλήματα  δὲ   καὶ δίκαι, καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 1261]   φύσιν ἴσους εἶναι πάντας, ~ἅμα  δὲ   καὶ δίκαιον, εἴτ' ἀγαθὸν εἴτε
[2, 1267]   ἀριθμόν, ὕβριν βλάβην θάνατον. Ἐνομοθέτει  δὲ   καὶ δικαστήριον ἓν τὸ κύριον,
[2, 1267]   γῆς κτῆσιν ἰσάζει μόνον, ἔστι  δὲ   καὶ δούλων καὶ βοσκημάτων πλοῦτος
[2, 1269]   καὶ Περραιβοῖς καὶ Μάγνησιν. Ἔοικε  δὲ   καὶ εἰ μηδὲν ἕτερον, ἀλλὰ
[2, 1265]   ἀνδρείως χρῆσθαι οὐκ ἔστιν, σωφρόνως  δὲ   καὶ ἐλευθερίως ἔστιν, ὥστε καὶ
[2, 1268]   τοῦτο παρ' ἄλλοις νενομοθετημένον (ἔστι  δὲ   καὶ ἐν Ἀθήναις οὗτος
[2, 1270]   γράμματα καὶ τοὺς νόμους. Ἔστι  δὲ   καὶ δίαιτα τῶν ἐφόρων
[2, 1261]   ἑκάστου ἀγαθὸν σῴζει ἕκαστον. Ἔστι  δὲ   καὶ κατ' ἄλλον τρόπον φανερὸν
[2, 1271]   ἀγαθοῖς ἀνδράσιν, οὐκ ἀσφαλές. Φαίνονται  δὲ   καὶ καταδωροδοκούμενοι καὶ καταχαριζόμενοι πολλὰ
[2, 1270]   οὐ καλόν, ὀρθῶς ποιήσας, διδόναι  δὲ   καὶ καταλείπειν ἐξουσίαν ἔδωκε τοῖς
[2, 1270]   νπαιδαριώδης γάρ ἐστι λίανν. Ἔτι  δὲ   καὶ κρίσεών εἰσι μεγάλων κύριοι,
[2, 1272]   αὐτῶν τῶν ἰδιωτῶν· ἔξεστι  δὲ   καὶ μεταξὺ τοῖς κόσμοις ἀπειπεῖν
[2, 1263]   παροιμίαν, κοινὰ τὰ φίλων. Ἔστι  δὲ   καὶ νῦν τὸν τρόπον τοῦτον
[2, 1270]   πληθύειν ἀνδρῶν τὴν πόλιν. Ὑπεναντίος  δὲ   καὶ περὶ τὴν τεκνοποιίαν
[2, 1266]   τοιαύτης πολιτείας σκέψις· ἔχει  δὲ   καὶ περὶ τὴν αἵρεσιν τῶν
[2, 1267]   περὶ τοὺς θερινοὺς χρόνους, λόγιος  δὲ   καὶ περὶ τὴν ὅλην φύσιν
[2, 1267]   ἧς ἐκεῖνος οὐδὲν εἴρηκεν. Ὁμοίως  δὲ   καὶ περὶ τῆς κτήσεως. Δεῖ
[2, 1269]   πολιτείας καὶ τῆς Κρητικῆς, σχεδὸν  δὲ   καὶ περὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν,
[2, 1274]   τὸ τῆς ζημίας μέγεθος. Ἐγένετο  δὲ   καὶ Πιττακὸς νόμων δημιουργὸς ἀλλ'
[2, 1273]   νόμων ἐγένοντο δημιουργοὶ μόνον, οἱ  δὲ   καὶ πολιτείας, οἷον καὶ Λυκοῦργος
[2, 1263]   τοῦτ' ἔργον ἴδιόν ἐστιν. Ἔτι  δὲ   καὶ πρὸς ἡδονὴν ἀμύθητον ὅσον
[2, 1267]   πρὸς αὑτοὺς πολιτεύσονται καλῶς, δεῖ  δὲ   καὶ πρὸς τοὺς γειτνιῶντας καὶ
[2, 1264]   χρυσόν, τοῖς δ' ἄργυρον, χαλκὸν  δὲ   καὶ σίδηρον τοῖς τεχνίταις μέλλουσιν
[2, 1262]   μεταφέροντας τίσι τίνας διδόασιν. Ἔτι  δὲ   καὶ τὰ πάλαι λεχθέντα μᾶλλον
[2, 1270]   ἀπολαύειν τῶν σωματικῶν ἡδονῶν. Ἔχει  δὲ   καὶ τὰ περὶ τὴν τῶν
[2, 1262]   Φαρσάλῳ κληθεῖσα Δικαία ἵππος. Ἔτι  δὲ   καὶ τὰς τοιαύτας δυσχερείας οὐ
[2, 1271]   διδόναι δεῖν τὰς εὐθύνας. Ἔτι  δὲ   καὶ τὴν αἵρεσιν ἣν ποιοῦνται
[2, 1264]   μέλλουσιν ἔσεσθαι καὶ γεωργοῖς. Ἔτι  δὲ   καὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἀφαιρούμενος τῶν
[2, 1261]   ὡς ἕκαστος δ' αὐτῶν, ὁμοίως  δὲ   καὶ τὴν οὐσίαν πάντες μέν,
[2, 1266]   ὁπόσην ἂν βούληταί τις, ὁμοίως  δὲ   καὶ τὴν οὐσίαν πωλεῖν οἱ
[2, 1264]   αἱ τῶν γεωργῶν γυναῖκες Ἄτοπον  δὲ   καὶ τὸ ἐκ τῶν θηρίων
[2, 1262]   τῶν δὲ μή, οὐδεμίαν. Ἄτοπον  δὲ   καὶ τὸ κοινοὺς ποιήσαντα τοὺς
[2, 1269]   τοῖς ἄρχουσιν ἀπειθεῖν ἐθισθείς. Ψεῦδος  δὲ   καὶ τὸ παράδειγμα τὸ περὶ
[2, 1265]   περὶ αὐτὴν εἶναι ταύτας. Ἄτοπον  δὲ   καὶ τὸ τὰς κτήσεις ἰσάζοντα
[2, 1262]   καὶ τὸ ἐρᾶν μόνον. Ἄτοπον  δὲ   καὶ τὸ τὴν συνουσίαν ἀφελεῖν
[2, 1269]   πολλάκις ἐπέθετο τοῖς Θετταλοῖς, ὁμοίως  δὲ   καὶ τοῖς Λάκωσιν οἱ εἵλωτες
[2, 1264]   οἷς οἰκονομίας οὐδὲν μέτεστιν. Ἐπισφαλὲς  δὲ   καὶ τοὺς ἄρχοντας ὡς καθίστησιν
[2, 1270]   ἐκείνως τε καὶ οὕτως. Ἔστι  δὲ   καὶ τῶν γυναικῶν σχεδὸν τῆς
[2, 1273]   μὲν ταῖς οἰκείαις πόλεσιν οἱ  δὲ   καὶ τῶν ὀθνείων τισί, πολιτευθέντες
[2, 1274]   ἀσκεπτότερον τῶν χρόνων ἔχοντες. Ἐγένετο  δὲ   καὶ Φιλόλαος Κορίνθιος νομοθέτης
[2, 1270]   αὑτῶν τιμὴν οὕτως ἔχουσιν, οἱ  δὲ   καλοὶ κἀγαθοὶ διὰ τὴν γερουσίαν
[2, 1265]   χώραν καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Ἔτι  δὲ   καλῶς ἔχει προσθεῖναι καὶ πρὸς
[2, 1263]   εἶναι καὶ γεωργεῖν κοινῇ, τοὺς  δὲ   καρποὺς διαιρεῖσθαι πρὸς τὰς ἰδίας
[2, 1263]   τὰ μὲν γήπεδα χωρίς, τοὺς  δὲ   καρποὺς εἰς τὸ κοινὸν φέροντας
[2, 1273]   μὲν αἱρεῖσθαι πλουτίνδην ὀλιγαρχικὸν τὸ  δὲ   κατ' ἀρετὴν ἀριστοκρατικόν, αὕτη τις
[2, 1265]   μὲν ἐφορείαν εἶναι τυραννίδα, δημοκρατεῖσθαι  δὲ   κατά τε τὰ συσσίτια καὶ
[2, 1265]   τῶν γερόντων ἀρχὴν ὀλιγαρχίαν, δημοκρατεῖσθαι  δὲ   κατὰ τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν
[2, 1267]   καλῶς κεκρίσθαι δοκούσας δίκας· τοῦτο  δὲ   κατεσκεύαζεν ἐκ τινῶν γερόντων αἱρετῶν.
[2, 1266]   τὰς κτήσεις τῶν πολιτῶν. ~Τοῦτο  δὲ   κατοικιζομέναις μὲν εὐθὺς οὐ χαλεπὸν
[2, 1261]   γὰρ ἰδίων μάλιστα φροντίζουσιν, τῶν  δὲ   κοινῶν ἧττον, ὅσον ἑκάστῳ
[2, 1272]   ἔφοροι πέντε τὸν ἀριθμὸν οἱ  δὲ   κόσμοι δέκα εἰσίν· οἱ δὲ
[2, 1271]   τοῖς μὲν οἱ εἵλωτες τοῖς  δὲ   Κρησὶν οἱ περίοικοι, ~καὶ συσσίτια
[2, 1272]   καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, ἐν  δὲ   Κρήτῃ κοινοτέρως· ἀπὸ πάντων γὰρ
[2, 1271]   μάλιστ' ἄν τις ἐπιτιμήσειεν.  δὲ   Κρητικὴ πολιτεία πάρεγγυς μέν ἐστι
[2, 1268]   ἐκ τινῶν γερόντων αἱρετῶν. ~Τὰς  δὲ   κρίσεις ἐν τοῖς δικαστηρίοις οὐ
[2, 1264]   μὲν γυναῖκας ποιήσει κοινὰς τὰς  δὲ   κτήσεις ἰδίας, τίς οἰκονομήσει ὥσπερ
[2, 1264]   τὴν παιδείαν τοῖς φύλαξιν. Ἔτι  δὲ   κυρίους ποιεῖ τῶν κτημάτων τοὺς
[2, 1269]   καὶ αὐταῖς κεκτημέναις περιοίκους, τοῖς  δὲ   Λάκωσιν οἱ γειτνιῶντες ἐχθροὶ πάντες
[2, 1266]   τοὺς παλαιοὺς κλήρους διασῴζειν (τοῦτο  δὲ   λυθὲν καὶ περὶ Λευκάδα δημοτικὴν
[2, 1262]   ἀλλήλων, μηδὲν οἴεσθαι διαφέρειν. Ἔοικε  δὲ   μᾶλλον τοῖς γεωργοῖς εἶναι χρήσιμον
[2, 1267]   πλήθει μὲν μυρίανδρον, εἰς τρία  δὲ   μέρη διῃρημένην· ἐποίει γὰρ ἓν
[2, 1264]   ἐνδέχεται τῷ ὅλῳ ὑπάρχειν, τῶν  δὲ   μερῶν μηδετέρῳ, τὸ δὲ εὐδαιμονεῖν
[2, 1272]   τὴν κατὰ πόλεμον ἔχουσιν· ἐκκλησίας  δὲ   μετέχουσι πάντες, κυρία δ' οὐδενός
[2, 1261]   ἄρχειν, εἰ δυνατόν, ἐν οἷς  δὲ   μὴ δυνατὸν διὰ τὸ τὴν
[2, 1273]   γερόντων, ἂν ὁμογνωμονῶσι πάντες, εἰ  δὲ   μή, καὶ τούτων δῆμος.
[2, 1273]   πολιτῶν δόξαν ἀκολουθεῖν τούτοις. Ὅπου  δὲ   μὴ μάλιστα ἀρετὴ τιμᾶται, ~ταύτην
[2, 1272]   ἕκαστος εἰσφέρει τὸ τεταγμένον, εἰ  δὲ   μή, μετέχειν νόμος κωλύει τῆς
[2, 1262]   τὰς νομιζομένας γίνεσθαι λύσεις, τῶν  δὲ   μή, οὐδεμίαν. Ἄτοπον δὲ καὶ
[2, 1273]   γὰρ τὰ μὲν προσάγειν τὰ  δὲ   μὴ προσάγειν πρὸς τὸν δῆμον
[2, 1260]   μηδενός, τινῶν μὲν τινῶν  δὲ   μή. Τὸ μὲν οὖν μηδενὸς
[2, 1266]   μὲν πλουσίους διδόναι μὲν λαμβάνειν  δὲ   μή, τοὺς δὲ πένητας μὴ
[2, 1268]   εἰ δὲ τὸ μὲν τὸ  δὲ   μή, τοῦτο διορίζειν. Νῦν γὰρ
[2, 1264]   συσσιτίοις νομοθέτης ἐκοίνωσε. ~Δεῖ  δὲ   μηδὲ τοῦτο αὐτὸ ἀγνοεῖν, ὅτι
[2, 1266]   καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον. Δεῖ  δὲ   μηδὲ τοῦτο λανθάνειν τοὺς οὕτω
[2, 1271]   πάρεγγυς μέν ἐστι ταύτης, ἔχει  δὲ   μικρὰ μὲν οὐ χεῖρον, τὸ
[2, 1273]   βασιλεῖς καὶ τοὺς στρατηγούς. Δεῖ  δὲ   νομίζειν ἁμάρτημα νομοθέτου τὴν παρέκβασιν
[2, 1273]   εἴρηται σχεδὸν περὶ πάντων, ἔνιοι  δὲ   νομοθέται γεγόνασιν, οἱ μὲν ταῖς
[2, 1274]   χεροῖν τὴν δὲ ἄχρηστον. Δράκοντος  δὲ   νόμοι μὲν εἰσί, πολιτείᾳ δ'
[2, 1268]   ταῦτα ταῦτα δικάζοντας. Ἔτι  δὲ   νόμον ἐτίθει περὶ τῶν εὑρισκόντων
[2, 1265]   δεῖ γίνεσθαι τῶν φυλάκων. ~Τῶν  δὲ   Νόμων τὸ μὲν πλεῖστον μέρος
[2, 1263]   ἄλλας τοιαύτας ἔχει δυσχερείας, ὃν  δὲ   νῦν τρόπον ἔχει καὶ ἐπικοσμηθὲν
[2, 1265]   ἑκάστῳ ἔνειμε διελὼν χωρίς, χαλεπὸν  δὲ   οἰκίας δύο οἰκεῖν. δὲ
[2, 1267]   καὶ μὴ ἀδικῶνται. Οὐ καλῶς  δὲ   οὐδὲ τὴν ἰσότητα τῆς οὐσίας
[2, 1267]   δὲ ἐσθῆτος εὐτελοῦς μὲν ἀλεεινῆς  δέ,   οὐκ ἐν τῷ χειμῶνι μόνον
[2, 1270]   κεκτῆσθαι πολλὴν λίαν οὐσίαν, τοῖς  δὲ   πάμπαν μικράν· διόπερ εἰς ὀλίγους
[2, 1265]   καινοτόμον καὶ τὸ ζητητικόν, καλῶς  δὲ   πάντα ἴσως χαλεπόν, ἐπεὶ καὶ
[2, 1268]   τρόπον δῆλον ὅτι μεριοῦσιν· οἱ  δὲ   πάντα καταδικάσουσιν, οἱ δ' οὐδέν.
[2, 1273]   ὄντα ταῖς εἰρημέναις πολιτείαις· τῶν  δὲ   παρὰ τὴν ὑπόθεσιν τῆς ἀριστοκρατίας
[2, 1272]   εἰπεῖν, γεγενῆσθαι μήτε τύραννον. Ἔχει  δὲ   παραπλήσια τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ τὰ
[2, 1264]   τούτων οὐκ ἐλάττους ἑτέρας. Σχεδὸν  δὲ   παραπλησίως καὶ τὰ περὶ τοὺς
[2, 1269]   ὥσπερ ἐν ἑτέραις πόλεσιν, θόρυβον  δὲ   παρεῖχον πλείω τῶν πολεμίων. Ἐξ
[2, 1266]   μὲν λαμβάνειν δὲ μή, τοὺς  δὲ   πένητας μὴ διδόναι μὲν λαμβάνειν
[2, 1265]   αἴτιον γίνεσθαι τοῖς πολίταις,  δὲ   πενία στάσιν ἐμποιεῖ καὶ κακουργίαν.
[2, 1265]   χιλίων τῶν ὅπλα κεκτημένων, ταύτην  δὲ   πεντακισχιλίων. Τὸ μὲν οὖν περιττὸν
[2, 1268]   πλέον δ' ἔλασσον) ἄλλος  δὲ   πέντε, δὲ τέτταρας, καὶ
[2, 1268]   πολιτείας ὡς κοινὸν ἀγαθόν. Ἐπεὶ  δὲ   πεποιήμεθα μνείαν, ἔτι μικρὰ περὶ
[2, 1266]   διὰ τὴν τῶν τιμῶν, τοὐναντίον  δὲ   περὶ ἑκάτερον· οἱ μὲν γὰρ
[2, 1270]   ὀρθῶς καὶ μὴ ὀρθῶς. Τὰ  δὲ   περὶ τὰς γυναῖκας ἔχοντα μὴ
[2, 1265]   μέρος νόμοι τυγχάνουσιν ὄντες, ὀλίγα  δὲ   περὶ τῆς πολιτείας εἴρηκεν, καὶ
[2, 1272]   τοῖς Λάκωσι, φανερόν. Τὰ  δὲ   περὶ τοὺς κόσμους ἔτι χεῖρον
[2, 1271]   φέρειν μὴ μετέχειν αὐτῆς. Τῷ  δὲ   περὶ τοὺς ναυάρχους νόμῳ καὶ
[2, 1266]   πένητας μὴ διδόναι μὲν λαμβάνειν  δέ.   Πλάτων δὲ τοὺς Νόμους γράφων
[2, 1271]   μικρὰ μὲν οὐ χεῖρον, τὸ  δὲ   πλεῖον ἧττον γλαφυρῶς. Καὶ γὰρ
[2, 1271]   πολιτείαν τῶν Λακώνων· τὰ  δὲ   πλεῖστα τῶν ἀρχαίων ἧττον διήρθρωται
[2, 1266]   ἐκ τῶν μεγίστων τιμημάτων. Ὀλιγαρχικὴν  δὲ   ποιεῖ καὶ τὴν τῆς βουλῆς
[2, 1272]   ἐν νήσῳ τῶν διαφθερούντων. Ἣν  δὲ   ποιοῦνται τῆς ἁμαρτίας ταύτης ἰατρείαν,
[2, 1260]   τῆς μιᾶς πόλεως, οἱ  δὲ   πολῖται κοινωνοὶ τῆς μιᾶς πόλεως)
[2, 1272]   ἔχει παρ' αὐτοῖς καλῶς· σημεῖον  δὲ   πολιτείας συντεταγμένης τὸ τὸν δῆμον
[2, 1270]   τὴν ἀπορίαν ὤνιοι ἦσαν. Ἐδήλωσαν  δὲ   πολλάκις μὲν καὶ πρότερον, καὶ
[2, 1263]   μὲν λαμβάνοντας πολλά, ὀλίγα  δὲ   πονοῦντας, τοῖς ἐλάττω μὲν λαμβάνουσι,
[2, 1263]   τοῖς ἐλάττω μὲν λαμβάνουσι, πλείω  δὲ   πονοῦσιν. Ὅλως δὲ τὸ συζῆν
[2, 1269]   καθόλου γὰρ ἀναγκαῖον γράφειν, αἱ  δὲ   πράξεις περὶ τῶν καθ' ἕκαστόν
[2, 1260]   ~Ἐπεὶ  δὲ   προαιρούμεθα θεωρῆσαι περὶ τῆς κοινωνίας
[2, 1261]   συμβαῖνον ἐκ τῶν λόγων. Ἔτι  δὲ   πρός, τὸ τέλος φησι
[2, 1272]   οἱ Κρῆτες βουλήν, ἴσοι· βασιλεία  δὲ   πρότερον μὲν ἦν, εἶτα κατέλυσαν
[2, 1260]   δοκῶμεν ἐπιβαλέσθαι τὴν μέθοδον. Ἀρχὴν  δὲ   πρῶτον ποιητέον ἥπερ πέφυκεν ἀρχὴ
[2, 1274]   τὰ δὲ δικαστήρια δημοτικόν. ~Ἔοικε  δὲ   Σόλων ἐκεῖνα μὲν ὑπάρχοντα πρότερον
[2, 1264]   ποιεῖ τοὺς αὐτοὺς ἄρχοντας· τοῦτο  δὲ   στάσεως αἴτιον γίνεται καὶ παρὰ
[2, 1262]   πειθαρχεῖν καὶ μὴ νεωτερίζειν. Ὅλως  δὲ   συμβαίνειν ἀνάγκη τοὐναντίον διὰ τὸν
[2, 1265]   δὲ οἰκίας δύο οἰκεῖν.  δὲ   σύνταξις ὅλη βούλεται μὲν εἶναι
[2, 1267]   οὐσία βραχεῖα καὶ ἐργασία, τοῖς  δὲ   σωφροσύνη· τρίτον δ' εἴ τινες
[2, 1263]   καὶ τὰς γυναῖκας νενομοθετημένων, ~λέγω  δὲ   τὰ περὶ τὴν κτῆσιν πότερον
[2, 1273]   Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴν ὀλιγαρχικόν, τὸ  δὲ   τὰς ἀρχὰς αἱρετὰς ἀριστοκρατικόν, τὰ
[2, 1273]   ἑτέραις πολιτείαις οὐκ ἔστιν. Τὸ  δὲ   τὰς πενταρχίας κυρίας οὔσας πολλῶν
[2, 1273]   αἱρεῖσθαι, τὴν μεγίστην ἀρχήν, ἔτι  δὲ   ταύτας πλείονα ἄρχειν χρόνον τῶν
[2, 1266]   ἤδη κατοικουμένας ἐργωδέστερον μέν, ὅμως  δὲ   τάχιστ' ἂν ὁμαλισθῆναι τῷ τὰς
[2, 1274]   τέλους τῆς καλουμένης ἱππάδος· τὸ  δὲ   τέταρτον τὸ θητικόν, οἷς οὐδεμιᾶς
[2, 1270]   τρεῖς υἱοὺς ἄφρουρον εἶναι, τὸν  δὲ   τέτταρας ἀτελῆ πάντων. Καίτοι φανερὸν
[2, 1268]   ἔλασσον) ἄλλος δὲ πέντε,  δὲ   τέτταρας, καὶ τοῦτον δὴ τὸν
[2, 1268]   γεωργοὶ οὐκ ἔχοντες ὅπλα, οἱ  δὲ   τεχνῖται οὔτε γῆν οὔτε ὅπλα,
[2, 1271]   πάσας εὐθύνειν τὰς ἀρχάς· τοῦτο  δὲ   τῇ ἐφορείᾳ μέγα λίαν τὸ
[2, 1262]   ἐφθάρθαι τὸν ἕνα, ἐν  δὲ   τῇ πόλει τὴν φιλίαν ἀναγκαῖον
[2, 1271]   ἑτέρα βασιλεία καθέστηκεν. Καὶ ὡδὶ  δὲ   τῇ ὑποθέσει τοῦ νομοθέτου ἐπιτιμήσειεν
[2, 1268]   καὶ ταύτην ἰδίᾳ γεωργήσουσιν. Ἔτι  δὲ   τὴν κοινήν, ἀφ' ἧς οἱ
[2, 1265]   δήμου εἶναι τοὺς ἐφόρους· οἱ  δὲ   τὴν μὲν ἐφορείαν εἶναι τυραννίδα,
[2, 1272]   καὶ παῖδας καὶ ἄνδρας. Πρὸς  δὲ   τὴν ὀλιγοσιτίαν ὡς ὠφέλιμον πολλὰ
[2, 1265]   ἔχειν πρὸς τοὺς ἀρχομένους. Ἐπεὶ  δὲ   τὴν πᾶσαν οὐσίαν ἐφίησι γίνεσθαι
[2, 1267]   πολιτείας εἰπεῖν τῆς ἀρίστης. Κατεσκεύαζε  δὲ   τὴν πόλιν τῷ πλήθει μὲν
[2, 1274]   ἀλλήλοις μὲν εὐσυνόπτους ὄντας, πρὸς  δὲ   τὴν τῶν Κορινθίων χώραν τὸν
[2, 1273]   ἄλλων, καθάπερ ἐν Λακεδαίμονἰ. Παρεκβαίνει  δὲ   τῆς ἀριστοκρατίας τάξις τῶν
[2, 1271]   μὲν τῆς Πελοποννήσου μικρόν, τῇ  δὲ   τῆς Ἀσίας τοῦ περὶ Τριόπιον
[2, 1265]   καὶ ἀπελθοῦσιν. Καὶ τὸ πλῆθος  δὲ   τῆς κτήσεως ὁρᾶν δεῖ, μή
[2, 1269]   ἄλλων γάρ ἐστι καιρῶν. Περὶ  δὲ   τῆς Λακεδαιμονίων πολιτείας καὶ τῆς
[2, 1272]   δῆλον ὅτι ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν. Ἔτι  δὲ   τῆς πολιτείας τάξις. Οἱ
[2, 1271]   ῥᾴδιον τοῖς λίαν πένησιν, ὅρος  δὲ   τῆς πολιτείας οὗτός ἐστιν αὐτοῖς
[2, 1268]   ἀρχὰς ὡς εἰπεῖνν· μὴ μετέχοντας  δὲ   τῆς πολιτείας πῶς οἷόν τε
[2, 1265]   τινὸς μὴ πλείονα γεννᾶν, τοῦτο  δὲ   τιθέναι τὸ πλῆθος ἀποβλέποντα πρὸς
[2, 1262]   διαιρεῖσθαι κατὰ τὰς ὁμοιότητας. Εἰσὶ  δέ   τινες καὶ γυναῖκες καὶ τῶν
[2, 1274]   περὶ Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν. Πειρῶνται  δέ   τινες καὶ συνάγειν ὡς Ὀνομακρίτου
[2, 1263]   πρὸς τὰς ἰδίας χρήσεις (λέγονται  δέ   τινες καὶ τοῦτον τὸν τρόπον
[2, 1266]   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. Εἰσὶ  δέ   τινες πολιτεῖαι καὶ ἄλλαι, αἱ
[2, 1265]   πρὸς τοὺς ἔξω τόπους) εἰ  δέ   τις μὴ τοιοῦτον ἀποδέχεται βίον,
[2, 1263]   τὸ ἐξ ἀμφοτέρων ἀγαθόν· λέγω  δὲ   τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τὸ ἐκ
[2, 1265]   μὲν τὸ τρυφᾶν ἀκολουθήσει, τῷ  δὲ   τὸ ἐπιπόνως) ἐπεὶ μόναι γ'
[2, 1260]   ὀφθῇ καὶ τὸ χρήσιμον, ἔτι  δὲ   τὸ ζητεῖν τι παρ' αὐτὰς
[2, 1268]   δ' ἀπολύοι ἁπλῶς, κενόν, εἰ  δὲ   τὸ μὲν τὸ δὲ μή,
[2, 1261]   δεῖ διελεῖν, οὐδὲν διώρισται. Λέγω  δὲ   τὸ μίαν εἶναι τὴν πόλιν
[2, 1263]   οὔσης ἀπέχεσθαι διὰ σωφροσύνην) ἐλευθεριότητος  δὲ   τὸ περὶ τὰς κτήσεις· οὔτε
[2, 1267]   τεχνίτας, ἓν δὲ γεωργούς, τρίτον  δὲ   τὸ προπολεμοῦν καὶ τὰ ὅπλα
[2, 1263]   λαμβάνουσι, πλείω δὲ πονοῦσιν. Ὅλως  δὲ   τὸ συζῆν καὶ κοινωνεῖν τῶν
[2, 1262]   τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν, δεῖ  δὲ   τοιούτους εἶναι τοὺς ἀρχομένους πρὸς
[2, 1270]   γὰρ ἀνειμένη λίαν ἐστίν, ἐν  δὲ   τοῖς ἄλλοις μᾶλλον ὑπερβάλλει ἐπὶ
[2, 1268]   ἀλλήλοις περὶ τῆς κρίσεως) ἐν  δὲ   τοῖς δικαστηρίοις οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ
[2, 1271]   σύνοδον, καθάπερ ἐν Κρήτῃ· παρὰ  δὲ   τοῖς Λάκωσιν ἕκαστον δεῖ φέρειν,
[2, 1264]   ἀλλ' ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς. Φησὶ  δὲ   τοῖς μὲν εὐθὺς γινομένοις μεῖξαι
[2, 1266]   αἱρετῶν κληρωτοὺς κοινὸν ἀμφοῖν, τὸ  δὲ   τοῖς μὲν εὐπορωτέροις ἐπάναγκες ἐκκλησιάζειν
[2, 1266]   βίον τὸν καθ' ἡμέραν) ~Ἐν  δὲ   τοῖς νόμοις εἴρηται τούτοις ὡς
[2, 1265]   εἶχον πάντες κατὰ μέγεθος· ἐν  δὲ   τοῖς νόμοις τούτοις τοὐναντίον ἐστίν.
[2, 1272]   καὶ τὰς κοινὰς λειτουργίας, τὸ  δὲ   τοῖς συσσιτίοις, ὥστ' ἐκ κοινοῦ
[2, 1266]   τινος ᾤετο δεῖν ἐᾶν, πλεῖον  δὲ   τοῦ πενταπλασίαν εἶναι τῆς ἐλαχίστης
[2, 1266]   τῶν τρίτων τετάρτων, ἐκ  δὲ   τοῦ τετάρτου μόνοις ἐπάναγκες τοῖς
[2, 1268]   ὀφείλειν τὰς εἴκοσι μνᾶς. Περὶ  δὲ   τοῦ τοῖς εὑρίσκουσί τι τῇ
[2, 1272]   βασιλεῦσι καὶ γέρουσιν· καὶ βέλτιον  δὲ   τοὺς βασιλεῖς μήτε καθ' αὑτὸ
[2, 1269]   ἐφεδρεύοντες τοῖς ἀτυχήμασι διατελοῦσιν) Περὶ  δὲ   τοὺς Κρῆτας οὐδέν πω τοιοῦτον
[2, 1266]   διδόναι μὲν λαμβάνειν δέ. Πλάτων  δὲ   τοὺς Νόμους γράφων μέχρι μέν
[2, 1266]   φανερὰν ἀτυχίαν δείξῃ συμβεβηκυῖαν, ἔτι  δὲ   τοὺς παλαιοὺς κλήρους διασῴζειν (τοῦτο
[2, 1268]   ῥᾴδιον μὴ πολλοὺς ὄντας· εἰ  δὲ   τοῦτ' ἔσται, τί δεῖ τοὺς
[2, 1265]   συμβαίνειν περὶ τὰς πόλεις. Δεῖ  δὲ   τοῦτ' οὐχ ὁμοίως ἀκριβῶς ἔχειν
[2, 1273]   τῶν αὐτῶν καὶ θᾶττον. Δῆλον  δὲ   τοῦτο ἐπὶ τῶν πολεμικῶν καὶ
[2, 1267]   μὲν οὖν οὐδὲν διώρικεν, δεῖ  δὲ   τοῦτο μὴ λανθάνειν, τι
[2, 1263]   εἶναι ψέγεται δικαίως· οὐκ ἔστι  δὲ   τοῦτο τὸ φιλεῖν ἑαυτόν, ἀλλὰ
[2, 1261]   ὡδὶ δ' οὐδὲν ὁμονοητικόν) Πρὸς  δὲ   τούτοις ἑτέραν ἔχει βλάβην τὸ
[2, 1262]   πρῶτον τῶν αὑτοῦ, πρὸς  δὲ   τούτοις ἕτερος φράτορα φυλέτην. Κρεῖττον
[2, 1269]   ἐν τοῖς τούτων δόγμασιν. Πρὸς  δὲ   τούτοις οὐδὲ τοὺς γεγραμμένους ἐᾶν
[2, 1270]   ἁπάντων μέν, μὴ τὸν τρόπον  δὲ   τοῦτον ὃν νῦν νπαιδαριώδης γάρ
[2, 1271]   καὶ διανοίας γῆρας) ~τὸν τρόπον  δὲ   τοῦτον πεπαιδευμένων ὥστε καὶ τὸν
[2, 1262]   διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐχόμενον  δὲ   τούτων ἐστὶν ἐπισκέψασθαι περὶ τῆς
[2, 1265]   μήτε δημοκρατία μήτε ὀλιγαρχία, μέση  δὲ   τούτων, ἣν καλοῦσι πολιτείαν· ἐκ
[2, 1269]   ποτὲ τῶν νόμων εἰσίν. Ἄλλον  δὲ   τρόπον ἐπισκοποῦσιν εὐλαβείας ἂν δόξειεν
[2, 1269]   ὑπάρχειν σχολήν, ὁμολογούμενόν ἐστιν· τίνα  δὲ   τρόπον ὑπάρχειν, οὐ ῥᾴδιον λαβεῖν.
[2, 1263]   πάμπαν ἀδύνατος βίος. Αἴτιον  δὲ   τῷ Σωκράτει τῆς παρακρούσεως χρὴ
[2, 1261]   ἓν γενέσθαι εἴδει διαφέρειν (διοίσει  δὲ   τῷ τοιούτῳ καὶ πόλις ἔθνους,
[2, 1265]   τὴν μὲν βασιλείαν μοναρχίαν, τὴν  δὲ   τῶν γερόντων ἀρχὴν ὀλιγαρχίαν, δημοκρατεῖσθαι
[2, 1267]   οἱ προπολεμοῦντες βιώσονται, κοινήν, τὴν  δὲ   τῶν γεωργῶν ἰδίαν. ετο δ'
[2, 1264]   καὶ κύριον τῆς πόλεως) περὶ  δὲ   τῶν γεωργῶν καὶ τῶν τεχνιτῶν,
[2, 1269]   φανερός ἐστι τοιοῦτος ὤν, ἐπὶ  δὲ   τῶν γυναικῶν ἐξημέληκεν· ζῶσι γὰρ
[2, 1272]   τῶν ἑταιριῶν τοῖς φιδιτίοις, τὴν  δὲ   τῶν ἑκατὸν καὶ τεττάρων ἀρχὴν
[2, 1263]   ἐκ μικρῶν προσκρούοντες ἀλλήλοις. Ἔτι  δὲ   τῶν θεραπόντων τούτοις μάλιστα προσκρούομεν
[2, 1266]   δὲ φιλοσόφων καὶ πολιτικῶν, πᾶσαι  δὲ   τῶν καθεστηκυιῶν καὶ καθ' ἃς
[2, 1272]   γὰρ ἀσφαλὴς κανών. Πάντων  δὲ   φαυλότατον τὸ τῆς ἀκοσμίας τῶν
[2, 1267]   ὥστε μὴ βούλεσθαι πλεονεκτεῖν, τοὺς  δὲ   φαύλους ὥστε μὴ δύνασθαι· τοῦτο
[2, 1263]   ἀλλ' ἔστι τοῦτο φυσικόν. ~Τὸ  δὲ   φίλαυτον εἶναι ψέγεται δικαίως· οὐκ
[2, 1274]   Κορινθία ἀπὸ τοῦ χώματος, τὸν  δὲ   Φιλόλαον ὅπως ἄποπτος. κησαν μὲν
[2, 1266]   ἄλλαι, αἱ μὲν ἰδιωτῶν αἱ  δὲ   φιλοσόφων καὶ πολιτικῶν, πᾶσαι δὲ
[2, 1267]   περὶ τὰς κτήσεις ἄνισον, ~οἱ  δὲ   χαρίεντες περὶ τῶν τιμῶν, ἐὰν
[2, 1274]   ἀκροατὴν Λυκοῦργον καὶ Ζάλευκον, Ζαλεύκου  δὲ   Χαρώνδαν. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν λέγουσιν
[2, 1263]   μὲν ἰδίας τὰς κτήσεις, τῇ  δὲ   χρήσει ποιεῖν κοινάς· ὅπως δὲ
[2, 1263]   χρήσιμα ποιεῖ τοῖς φίλοις, τοῖς  δὲ   χρῆται κοινοῖς, οἷον καὶ ἐν
[2, 1270]   φανερὸν ὅτι πολλῶν γινομένων, τῆς  δὲ   χώρας οὕτω διῃρημένης, ἀναγκαῖον πολλοὺς
[2, 1267]   δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς  ἠδὲ   καὶ ἐσθλός. Οὐ μόνον δ'
[2, 1274]   τὰς ἀρχὰς αἱρεῖσθαι καὶ εὐθύνειν  (μηδὲ   γὰρ τούτου κύριος ὢν
[2, 1271]   διὰ τὸ μὴ ἐπίστασθαι σχολάζειν  μηδὲ   ἠσκηκέναι μηδεμίαν ἄσκησιν ἑτέραν κυριωτέραν
[2, 1262]   τὸ δ' ἐρᾶν μὴ κωλῦσαι,  μηδὲ   τὰς χρήσεις τὰς ἄλλας ἃς
[2, 1264]   νομοθέτης ἐκοίνωσε. ~Δεῖ δὲ  μηδὲ   τοῦτο αὐτὸ ἀγνοεῖν, ὅτι χρὴ
[2, 1266]   εἴρηται καὶ πρότερον. Δεῖ δὲ  μηδὲ   τοῦτο λανθάνειν τοὺς οὕτω νομοθετοῦντας,
[2, 1267]   ὥστε μὴ δύνασθαι πόλεμον ὑπενεγκεῖν  μηδὲ   τῶν ἴσων καὶ τῶν ὁμοίων.
[2, 1262]   τοῦτον υἱόν. Οὐ μὴν ἀλλ'  οὐδὲ   διαφυγεῖν δυνατὸν τὸ μή τινας
[2, 1264]   ποιεῖν ἐπιχειροῦσιν. Οὐ μὴν ἀλλ'  οὐδὲ   τρόπος τῆς ὅλης πολιτείας
[2, 1271]   τοὺς βασιλεῖς. Οὐ καλῶς δ'  οὐδὲ   περὶ τὰ συσσίτια τὰ καλούμενα
[2, 1261]   προϊοῦσα καὶ γινομένη μία μᾶλλον  οὐδὲ   πόλις ἔσται· πλῆθος γάρ τι
[2, 1267]   μὴ ἀδικῶνται. Οὐ καλῶς δὲ  οὐδὲ   τὴν ἰσότητα τῆς οὐσίας εἴρηκεν.
[2, 1269]   τούτων δόγμασιν. Πρὸς δὲ τούτοις  οὐδὲ   τοὺς γεγραμμένους ἐᾶν ἀκινήτους βέλτιον.
[2, 1261]   ὅτι μάλιστ' εἶναι τὴν κοινωνίαν,  οὐδὲ   τοῦτο ἀποδείκνυσθαι φαίνεται κατὰ τὸν
[2, 1270]   καὶ πεντακοσίους, καὶ ὁπλίτας τρισμυρίους,  οὐδὲ   χίλιοι τὸ πλῆθος ἦσαν. Γέγονε
[2, 1267]   περὶ πολιτείας εἰπεῖν τῆς ἀρίστης.  Κατεσκεύαζε   δὲ τὴν πόλιν τῷ πλήθει
[2, 1273]   ἀμφοτέροις διὰ πάντων ὡς εἰπεῖν  διελήλυθε   τὸ ἄρχειν καὶ τὸ ἄρχεσθαι.
[2, 1271]   ἀνευθύνους εἶναι· νῦν δ' εἰσίν.  Δόξειε   δ' ἂν τῶν ἐφόρων
[2, 1272]   ὧν τοὺς αὐτοὺς ἄν τις  εἴπειε   λόγους καὶ περὶ τῶν ἐν
[2, 1270]   ἱκανῶς πρὸς ἀνδραγαθίαν τάχ' ἂν  εἴπειέ   τις συμφέρειν τῇ πόλει, καίτοι
[2, 1265]   τὴν τῶν Λακώνων ἄν τις  ἐπαινέσειε   μᾶλλον, κἂν ἄλλην τινὰ
[2, 1268]   τῆς Ἱπποδάμου τάξεως ταῦτ' ἐστίν.  Ἀπορήσειε   δ' ἄν τις πρῶτον μὲν
[2, 1261]   ὥσπερ ἂν εἰ σταθμὸς πλεῖον  ἑλκύσειε.   Ἐξ ὧν δὲ δεῖ ἓν
[2, 1266]   Διὸ Φαλέας Χαλκηδόνιος τοῦτ'  εἰσήνεγκε   πρῶτος· φησὶ γὰρ δεῖν ἴσας
[2, 1270]   τις. Τοῖς μὲν γὰρ αὐτῶν  συμβέβηκε   κεκτῆσθαι πολλὴν λίαν οὐσίαν, τοῖς
[2, 1271]   οὐκ ἐξετάζουσιν ἀλλήλων τὰς εἰσφοράς.  Ἀποβέβηκέ   τε τοὐναντίον τῷ νομοθέτῃ τοῦ
[2, 1272]   διαβέβηκεν εἰς τὴν νῆσον, ὃς  πεποίηκε   φανερὰν τὴν ἀσθένειαν τῶν ἐκεῖ
[2, 1269]   τὴν πρὸς τοὺς ἄρρενας συνουσίαν.  Ἔοικε   γὰρ μυθολογήσας πρῶτος οὐκ
[2, 1269]   Ἀχαιοῖς καὶ Περραιβοῖς καὶ Μάγνησιν.  Ἔοικε   δὲ καὶ εἰ μηδὲν ἕτερον,
[2, 1262]   ἀδελφοὶ ἀλλήλων, μηδὲν οἴεσθαι διαφέρειν.  Ἔοικε   δὲ μᾶλλον τοῖς γεωργοῖς εἶναι
[2, 1274]   ἀριστοκρατικόν, τὰ δὲ δικαστήρια δημοτικόν.  ~Ἔοικε   δὲ Σόλων ἐκεῖνα μὲν ὑπάρχοντα
[2, 1271]   πλεῖον ἧττον γλαφυρῶς. Καὶ γὰρ  ἔοικε   καὶ λέγεταί γε τὰ πλεῖστα
[2, 1269]   πολεμίων. Ἐξ ἀρχῆς μὲν οὖν  ἔοικε   συμβεβηκέναι τοῖς Λάκωσιν εὐλόγως
[2, 1274]   τῶν ἐπιεικῶν) ἐπεὶ Σόλων γε  ἔοικε   τὴν ἀναγκαιοτάτην ἀποδιδόναι τῷ δήμῳ
[2, 1261]   τοίνυν ἐκ τούτων ὡς οὔτε  πέφυκε   μίαν οὕτως εἶναι τὴν πόλιν
[2, 1270]   διδόναι δὲ καὶ καταλείπειν ἐξουσίαν  ἔδωκε   τοῖς βουλομένοις· καίτοι ταὐτὸ συμβαίνειν
[2, 1264]   τὰ δ' ἄλλα τοῖς ἔξωθεν  πεπλήρωκε   τὸν λόγον καὶ περὶ τῆς
[2, 1265]   οἰκονομίαν· δύο γὰρ οἰκόπεδα ἑκάστῳ  ἔνειμε   διελὼν χωρίς, χαλεπὸν δὲ οἰκίας
[2, 1270]   οὐδὲ χίλιοι τὸ πλῆθος ἦσαν.  Γέγονε   δὲ διὰ τῶν ἔργων αὐτῶν
[2, 1274]   Ὀλυμπίασιν, ὡς ἐκεῖνος τὴν πόλιν  ἔλιπε   διαμισήσας τὸν ἔρωτα τὸν τῆς
[2, 1267]   καὶ τὴν τῶν πόλεων διαίρεσιν  εὗρε   καὶ τὸν Πειραιᾶ κατέτεμεν, γενόμενος
[2, 1266]   λυθὲν καὶ περὶ Λευκάδα δημοτικὴν  ἐποίησε   λίαν τὴν πολιτείαν αὐτῶν· οὐ
[2, 1274]   δίκαι τῶν ψευδομαρτυριῶν (πρῶτος γὰρ  ἐποίησε   τὴν ἐπίσκηψιν) τῇ δ' ἀκριβείᾳ
[2, 1267]   τὸν Ἀταρνέα· ταῦτα δ' εἰπὼν  ἐποίησε   τὸν Αὐτοφραδάτην σύννουν γενόμενον παύσασθαι
[2, 1267]   βουλόμενος) πρῶτος τῶν μὴ πολιτευομένων  ἐνεχείρησέ   τι περὶ πολιτείας εἰπεῖν τῆς
[2, 1274]   τῶν γνωρίμων καὶ τῶν εὐπόρων  κατέστησε   πάσας, ἐκ τῶν πεντακοσιομεδίμνων καὶ
[2, 1274]   Περικλῆς, τὰ δὲ δικαστήρια μισθοφόρα  κατέστησε   Περικλῆς, καὶ τοῦτον δὴ τὸν
[2, 1274]   ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴν Ἐφιάλτης  ἐκόλουσε   καὶ Περικλῆς, τὰ δὲ δικαστήρια
[2, 1263]   Κρήτῃ τοῖς συσσιτίοις νομοθέτης  ἐκοίνωσε.   ~Δεῖ δὲ μηδὲ τοῦτο αὐτὸ
[2, 1273]   ὠνητὰς εἶναι τῶν ἀρχῶν, τήν  τε   βασιλείαν καὶ τὴν στρατηγίαν. Ἔντιμον
[2, 1273]   καὶ μάλιστα τὰς μεγίστας, τούς  τε   βασιλεῖς καὶ τοὺς στρατηγούς. Δεῖ
[2, 1273]   ἀρετὴ τιμᾶται, ~ταύτην οὐχ οἷόν  τε   βεβαίως ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν πολιτείαν. Ἐθίζεσθαι
[2, 1274]   ὑπάρχοντα πρότερον οὐ καταλῦσαι, τήν  τε   βουλὴν καὶ τὴν τῶν ἀρχῶν
[2, 1269]   ὑπάρχειν, οὐ ῥᾴδιον λαβεῖν.  τε   γὰρ Θετταλῶν πενεστεία πολλάκις ἐπέθετο
[2, 1273]   τῶν ἀρχῶν, καὶ δημοτικώτερον· κοινότερόν  τε   γὰρ καθάπερ εἴπομεν καὶ κάλλιον
[2, 1273]   οἴονται νομοθέτην γενέσθαι σπουδαῖον· ὀλιγαρχίαν  τε   γὰρ καταλῦσαι λίαν ἄκρατον οὖσαν,
[2, 1268]   ἁπλοῦς εἶναι καὶ βαρβαρικούς. Ἐσιδηροφοροῦντό  τε   γὰρ οἱ Ἕλληνες, καὶ τὰς
[2, 1262]   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας. Φιλίαν  τε   γὰρ οἰόμεθα μέγιστον εἶναι τῶν
[2, 1268]   τοῦ πλήθους τῶν πολιτῶν. Οἵ  τε   γὰρ τεχνῖται καὶ οἱ γεωργοὶ
[2, 1271]   τάξις πρὸς τὴν Λακωνικήν. Γεωργοῦσί  τε   γὰρ τοῖς μὲν οἱ εἵλωτες
[2, 1269]   πρὸς αὐτοὺς ὁμιλῆσαι τρόπον· ἀνιέμενοί  τε   γὰρ ὑβρίζουσι καὶ τῶν ἴσων
[2, 1264]   πάμπαν διώρικεν Σωκράτης, περί  τε   γυναικῶν καὶ τέκνων κοινωνίας, πῶς
[2, 1263]   τῆς κτήσεως ἰδίας οὔσης. Ταῦτά  τε   δὴ οὐ συμβαίνει τοῖς λίαν
[2, 1263]   οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι τοῖς  τε   δούλοις χρῶνται τοῖς ἀλλήλων ὡς
[2, 1262]   καὶ πατέρας καὶ μητέρας οἵ  τε   εἰς τοὺς ἄλλους πολίτας δοθέντες
[2, 1262]   τοὺς ἀνθρώπους καὶ φιλεῖν, τό  τε   ἴδιον καὶ τὸ ἀγαπητόν· ὧν
[2, 1263]   κοινὰς εἶναι τὰς κτήσεις ταύτας  τε   καὶ ἄλλας τοιαύτας ἔχει δυσχερείας,
[2, 1272]   πάντων γὰρ τῶν γινομένων καρπῶν  τε   καὶ βοσκημάτων δημοσίων, καὶ ἐκ
[2, 1263]   θαυμαστὴν πᾶσι πρὸς ἅπαντας, ἄλλως  τε   καὶ ὅταν κατηγορῇ τις τῶν
[2, 1270]   καίτοι ταὐτὸ συμβαίνειν ἀναγκαῖον ἐκείνως  τε   καὶ οὕτως. Ἔστι δὲ καὶ
[2, 1262]   μή τινας ὑπολαμβάνειν ἑαυτῶν ἀδελφούς  τε   καὶ παῖδας καὶ πατέρας καὶ
[2, 1264]   τὰς παρ' ἐνίοις εἱλωτείας  τε   καὶ πενεστείας καὶ δουλείας. Ἀλλὰ
[2, 1267]   ἐργαζομένους, δεῖ ῖκαθάπερ ἐν Ἐπιδάμνῳ  τε   καὶ ὡς Διόφαντός ποτε κατεσκεύαζεν
[2, 1271]   πολέμους μεγάλους ἀναγκαζομένοις πολεμεῖν, εἰσφέρουσί  τε   κακῶς· διὰ γὰρ τὸ τῶν
[2, 1269]   πολιτείᾳ τιμᾶσθαι τὸν πλοῦτον, ἄλλως  τε   κἂν τύχωσι γυναικοκρατούμενοι, καθάπερ τὰ
[2, 1272]   τῶν ἄλλων πολὺ διαφέρουσιν,  τε   Κρητικὴ καὶ Λακωνικὴ καὶ
[2, 1274]   οὖν περὶ τὰς πολιτείας, τάς  τε   κυρίας καὶ τὰς ὑπὸ τινῶν
[2, 1268]   γυναῖκας ἐωνοῦντο παρ' ἀλλήλων, ὅσα  τε   λοιπὰ τῶν ἀρχαίων ἐστί που
[2, 1274]   μετῆν. Νομοθέται δ' ἐγένοντο Ζάλευκός  τε   Λοκροῖς τοῖς ἐπιζεφυρίοις, καὶ Χαρώνδας
[2, 1261]   φύσιν ἐστὶν πόλις, γινομένη  τε   μία μᾶλλον οἰκία μὲν ἐκ
[2, 1266]   κτήσεως καὶ παιδείας. Ἀλλὰ τήν  τε   παιδείαν ἥτις ἔσται δεῖ λέγειν,
[2, 1261]   εἶναι· ἅμα γὰρ οὐχ οἷόν  τε   πάντας ἄρχειν, ἀλλ' κατ'
[2, 1265]   ἐλάττους ὦσι τὸ πλῆθος ἐάν  τε   πλείους. Μᾶλλον δὲ δεῖν ὑπολάβοι
[2, 1267]   δοκεῖν ἐνίοις ζῆν περιεργότερον τριχῶν  τε   πλήθει καὶ κόσμῳ πολυτελεῖ, ἔτι
[2, 1268]   τοὺς τὴν κοινὴν γεωργοῦντας, τό  τε   πλῆθος ἄπορον ἔσται τῶν καρπῶν
[2, 1272]   ἀρχῆς κοινωνοῦσιν οἱ Κρῆτες, νεωστί  τε   πόλεμος ξενικὸς διαβέβηκεν εἰς τὴν
[2, 1264]   τῶν ἐχομένων τίς τούτων  τε   πολιτεία καὶ παιδεία καὶ νόμοι
[2, 1261]   νόμον; Ἔχει δὴ δυσχερείας ἄλλας  τε   πολλὰς τὸ πάντων εἶναι τὰς
[2, 1263]   τὴν οὐσίαν, λέγω δὲ δίκας  τε   πρὸς ἀλλήλους περὶ συμβολαίων καὶ
[2, 1270]   ἀπεξενοῦντο πολὺν χρόνον, πολεμοῦντες τόν  τε   πρὸς Ἀργείους πόλεμον καὶ πάλιν
[2, 1272]   γὰρ αἱ τρεῖς πολιτεῖαι ἀλλήλαις  τε   σύνεγγύς πώς εἰσι καὶ τῶν
[2, 1268]   δ' ἕτεροί τινες ἔσονται τῶν  τε   τὰ ἴδια γεωργούντων καὶ τῶν
[2, 1265]   εἶναι τυραννίδα, δημοκρατεῖσθαι δὲ κατά  τε   τὰ συσσίτια καὶ τὸν ἄλλον
[2, 1274]   ἐπὶ Θρᾴκης, οὗ τὰ περί  τε   τὰ φονικὰ καὶ τὰς ἐπικλήρους
[2, 1264]   ἧς Σωκράτης εἴρηκεν ταύτας  τε   τὰς ἀπορίας ἔχει καὶ τούτων
[2, 1270]   τετάχθαι. Νῦν δ' ἔξεστι δοῦναί  τε   τὴν ἐπίκληρον ὅτῳ ἂν βούληται,
[2, 1268]   τις τοὺς αὐτοὺς θήσει τούς  τε   τὴν ἰδίαν καὶ τοὺς τὴν
[2, 1271]   ἣν ποιοῦνται τῶν γερόντων κατά  τε   τὴν κρίσιν ἐστὶ παιδαριώδης, καὶ
[2, 1268]   καὶ τῶν αὐτῶν κλήρων αὑτοῖς  τε   τὴν τροφὴν λήψονται καὶ τοῖς
[2, 1265]   βλέποντα τιθέναι τοὺς νόμους, πρός  τε   τὴν χώραν καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
[2, 1269]   δίχα διῃρῆσθαι δεῖ νομίζειν εἴς  τε   τὸ τῶν ἀνδρῶν πλῆθος καὶ
[2, 1271]   ἐξετάζουσιν ἀλλήλων τὰς εἰσφοράς. Ἀποβέβηκέ  τε   τοὐναντίον τῷ νομοθέτῃ τοῦ συμφέροντος·
[2, 1269]   πάτριον ἀλλὰ τἀγαθὸν πάντες· εἰκός  τε   τοὺς πρώτους, εἴτε γηγενεῖς ἦσαν
[2, 1274]   οὐσιῶν ἀνομάλωσις, Πλάτωνος δ'  τε   τῶν γυναικῶν καὶ παίδων καὶ
[2, 1262]   τὸ ἀγαπητόν· ὧν οὐδέτερον οἷόν  τε   ὑπάρχειν τοῖς οὕτω πολιτευομένοις. Ἀλλὰ
[2, 1268]   δὲ τῆς πολιτείας πῶς οἷόν  τε   φιλικῶς ἔχειν πρὸς τὴν πολιτείαν;
[2, 1260]   τὰς ἄλλας ἐπισκέψασθαι πολιτείας, αἷς  τε   χρῶνταί τινες τῶν πόλεων τῶν
[2, 1267]   τοῦτο δ' ἐστίν, ἂν ἥττους  τε   ὦσι καὶ μὴ ἀδικῶνται. Οὐ
[2, 1265]   σύνταξις ὅλη βούλεται μὲν εἶναι  μήτε   δημοκρατία μήτε ὀλιγαρχία, μέση δὲ
[2, 1272]   καὶ βέλτιον δὲ τοὺς βασιλεῖς  μήτε   καθ' αὑτὸ εἶναι γένος μήτε
[2, 1265]   βούλεται μὲν εἶναι μήτε δημοκρατία  μήτε   ὀλιγαρχία, μέση δὲ τούτων, ἣν
[2, 1272]   τῇ τάξει τῆς πολιτείας, καὶ  μήτε   στάσιν, τι καὶ ἄξιον
[2, 1265]   τις μὴ τοιοῦτον ἀποδέχεται βίον,  μήτε   τὸν ἴδιον μήτε τὸν κοινὸν
[2, 1265]   ἀποδέχεται βίον, μήτε τὸν ἴδιον  μήτε   τὸν κοινὸν τῆς πόλεως, ὅμως
[2, 1272]   μήτε καθ' αὑτὸ εἶναι γένος  μήτε   τοῦτο τὸ τυχόν, εἴτε διαφέρον
[2, 1272]   τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, γεγενῆσθαι  μήτε   τύραννον. Ἔχει δὲ παραπλήσια τῇ
[2, 1269]   πάντες· εἰκός τε τοὺς πρώτους,  εἴτε   γηγενεῖς ἦσαν εἴτ' ἐκ φθορᾶς
[2, 1270]   μετέχειν τῆς μεγίστης ἀρχῆς, ὥστ'  εἴτε   διὰ τὸν νομοθέτην εἴτε διὰ
[2, 1270]   ὥστ' εἴτε διὰ τὸν νομοθέτην  εἴτε   διὰ τύχην τοῦτο συμπέπτωκεν, συμφερόντως
[2, 1272]   γένος μήτε τοῦτο τὸ τυχόν,  εἴτε   διαφέρον Ἐκ τούτων αἱρετοὺς μᾶλλον
[2, 1270]   ἀλλ' εἴτ' ἐστὶν ἀληθῆ ταῦτα  εἴτε   μή, βέλτιον τὸ διὰ τῆς
[2, 1264]   γὰρ εἴτ' ἀναγκαῖα ταῦθ' ὁμοίως  εἴτε   μή, νῦν γε οὐδὲν διώρισται.
[2, 1261]   δὲ καὶ δίκαιον, εἴτ' ἀγαθὸν  εἴτε   φαῦλον τὸ ἄρχειν. Πάντας αὐτοῦ
[2, 1270]   σχεδὸν τῆς πάσης χώρας τῶν  πέντε   μερῶν τὰ δύο, τῶν τ'
[2, 1268]   δ' ἔλασσον) ἄλλος δὲ  πέντε,   δὲ τέτταρας, καὶ τοῦτον
[2, 1272]   κόσμοις, πλὴν οἱ μὲν ἔφοροι  πέντε   τὸν ἀριθμὸν οἱ δὲ κόσμοι
[2, 1264]   οὐ γὰρ ὁτὲ μὲν ἄλλοις  ὁτὲ   δὲ ἄλλοις μέμεικται ταῖς ψυχαῖς
[2, 1264]   αὐτοὺς ἄρχοντας, φανερόν· οὐ γὰρ  ὁτὲ   μὲν ἄλλοις ὁτὲ δὲ ἄλλοις
[2, 1271]   νεωτέρων. Φασὶ γὰρ τὸν Λυκοῦργον,  ὅτε   τὴν ἐπιτροπείαν τὴν Χαριλάου τοῦ
[2, 1261]   οἰκετικαῖς διακονίαις οἱ πολλοὶ θεράποντες  ἐνίοτε   χεῖρον ὑπηρετοῦσι τῶν ἐλαττόνων. Γίνονται
[2, 1265]   τῆς κτήσεως ὁρᾶν δεῖ, μή  ποτε   βέλτιον ἑτέρως διορίσαι τῷ σαφῶς
[2, 1267]   Ἐπιδάμνῳ τε καὶ ὡς Διόφαντός  ποτε   κατεσκεύαζεν Ἀθήνησἰ τοῦτον ἔχειν τὸν
[2, 1270]   πολὺν χρόνον, καί φασιν εἶναί  ποτε   τοῖς Σπαρτιάταις καὶ μυρίους· οὐ
[2, 1269]   ὅτι κινητέοι καὶ τινὲς καὶ  ποτὲ   τῶν νόμων εἰσίν. Ἄλλον δὲ
[2, 1265]   τὰς οὐσίας εἰς ὁποσονοῦν πλῆθος,  τότε   δὲ ἀδιαιρέτων οὐσῶν ἀνάγκη τοὺς
[2, 1261]   οἰκίας, καὶ βούλεταί γ' ἤδη  τότε   εἶναι πόλις ὅταν αὐτάρκη συμβαίνῃ
[2, 1265]   ἀκριβῶς ἔχειν περὶ τὰς πόλεις  τότε   καὶ νῦν· νῦν μὲν γὰρ
[2, 1271]   τῶν νόμων ὑπάρχουσαν ἐν τοῖς  τότε   κατοικοῦσιν. Διὸ καὶ νῦν οἱ
[2, 1270]   τῆς πολιτείας, ὥστ' οὐ γίνεσθαι  τότε   ὀλιγανθρωπίαν, πολεμούντων πολὺν χρόνον, καί
[2, 1271]   Χαριλάου τοῦ βασιλέως καταλιπὼν ἀπεδήμησεν,  τότε   τὸν πλεῖστον διατρῖψαι χρόνον περὶ
[2, 1265]   ὡρίσθαι τῆς οὐσίας τὴν τεκνοποιίαν,  ὥστε   ἀριθμοῦ τινὸς μὴ πλείονα γεννᾶν,
[2, 1269]   καὶ λέγεται κατὰ τῶν γηγενῶν,  ὥστε   ἄτοπον τὸ μένειν ἐν τοῖς
[2, 1268]   τεχνῖται οὔτε γῆν οὔτε ὅπλα,  ὥστε   γίνονται σχεδὸν δοῦλοι τῶν τὰ
[2, 1270]   οὖν εἰσιν αὗται τῶν γενομένων,  ὥστε   δῆλον ὅτι καὶ ταύτης τῆς
[2, 1267]   βίον περιττότερος διὰ φιλοτιμίαν οὕτως  ὥστε   δοκεῖν ἐνίοις ζῆν περιεργότερον τριχῶν
[2, 1266]   ὥστε τρυφᾶν, λίαν ὀλίγην,  ὥστε   ζῆν γλίσχρως. Δῆλον οὖν ὡς
[2, 1265]   ὥσπερ ἂν εἴ τις εἶπεν  ὥστε   ζῆν εὖ. Τοῦτο δ' ἄρ'
[2, 1265]   Τοσαύτην γὰρ εἶναί φησι δεῖν  ὥστε   ζῆν σωφρόνως, ὥσπερ ἂν εἴ
[2, 1265]   σωφρόνως δὲ καὶ ἐλευθερίως ἔστιν,  ὥστε   καὶ τὰς ἕξεις ἀναγκαῖον περὶ
[2, 1270]   αὐτοὺς ἠναγκάζοντο καὶ οἱ βασιλεῖς,  ὥστε   καὶ ταύτῃ συνεπιβλάπτεσθαι τὴν πολιτείαν·
[2, 1271]   ~τὸν τρόπον δὲ τοῦτον πεπαιδευμένων  ὥστε   καὶ τὸν νομοθέτην αὐτὸν ἀπιστεῖν
[2, 1267]   ἐπιεικεῖς τῇ φύσει τοιούτους παρασκευάζειν  ὥστε   μὴ βούλεσθαι πλεονεκτεῖν, τοὺς δὲ
[2, 1270]   μᾶλλον ὑπερβάλλει ἐπὶ τὸ σκληρόν,  ὥστε   μὴ δύνασθαι καρτερεῖν ἀλλὰ λάθρᾳ
[2, 1267]   τοὺς ἐπιόντας, οὔθ' οὕτως ὀλίγην  ὥστε   μὴ δύνασθαι πόλεμον ὑπενεγκεῖν μηδὲ
[2, 1267]   βούλεσθαι πλεονεκτεῖν, τοὺς δὲ φαύλους  ὥστε   μὴ δύνασθαι· τοῦτο δ' ἐστίν,
[2, 1267]   νομίζει τὴν ἰσότητα τῆς οὐσίας,  ὥστε   μὴ λωποδυτεῖν διὰ τὸ ῥιγοῦν
[2, 1264]   δὲ εἰς φατρίας καὶ φυλάς.  Ὥστε   οὐδὲν ἄλλο συμβήσεται νενομοθετημένον πλὴν
[2, 1261]   συμβαίνει δὴ τὸν τρόπον τοῦτον  ὥστε   πάντας ἄρχειν, ὥσπερ ἂν εἰ
[2, 1261]   τυχὼν ὁμοίως ἐστὶν υἱός·  ὥστε   πάντες ὁμοίως ὀλιγωρήσουσιν. ~Ἔτι οὕτως
[2, 1270]   δ' ἐκ τοῦ δήμου παντός,  ὥστε   πολλάκις ἐμπίπτουσιν ἄνθρωποι σφόδρα πένητες
[2, 1267]   τις οὐ κλέπτην ἀλλὰ τύραννονν·  ὥστε   πρὸς τὰς μικρὰς ἀδικίας βοηθητικὸς
[2, 1271]   τὸ ἀνάλωμα οὐ δυναμένων δαπανᾶν,  ὥστε   συμβαίνει τοὐναντίον τῷ νομοθέτῃ τῆς
[2, 1269]   εἰ μὴ διὰ χρόνου πλῆθος,  ὥστε   τὸ ῥᾳδίως μεταβάλλειν ἐκ τῶν
[2, 1266]   δ' λίαν εἶναι πολλήν,  ὥστε   τρυφᾶν, λίαν ὀλίγην, ὥστε
[2, 1271]   τὰ κοινὰ χρήματα τοῖς Σπαρτιάταις.  Οὔτε   γὰρ ἐν τῷ κοινῷ τῆς
[2, 1272]   οἱ δ' εἵλωτες ἀφίστανται πολλάκις.  Οὔτε   γὰρ ἐξωτερικῆς ἀρχῆς κοινωνοῦσιν οἱ
[2, 1263]   δὲ τὸ περὶ τὰς κτήσεις·  οὔτε   γὰρ ἔσται φανερὸς ἐλευθέριος ὤν,
[2, 1268]   ἔχοντες ὅπλα, οἱ δὲ τεχνῖται  οὔτε   γῆν οὔτε ὅπλα, ὥστε γίνονται
[2, 1268]   οἱ δὲ τεχνῖται οὔτε γῆν  οὔτε   ὅπλα, ὥστε γίνονται σχεδὸν δοῦλοι
[2, 1266]   καὶ τὰς γυναῖκας ἄλλος κεκαινοτόμηκεν,  οὔτε   περὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν,
[2, 1261]   Φανερὸν τοίνυν ἐκ τούτων ὡς  οὔτε   πέφυκε μίαν οὕτως εἶναι τὴν
[2, 1263]   γὰρ ἔσται φανερὸς ἐλευθέριος ὤν,  οὔτε   πράξει πρᾶξιν ἐλευθέριον οὐδεμίαν· ἐν
[2, 1264]   κοινωνοῦσιν, οὔτ' εἴρηκεν Σωκράτης  οὔτε   ῥᾴδιον εἰπεῖν. Καίτοι σχεδὸν τό
[2, 1266]   εἰσι τούτων ἀμφοτέρων. Οὐδεὶς γὰρ  οὔτε   τὴν περὶ τὰ τέκνα κοινότητα
[2, 1264]   Ἔστι δ' οὔθ' εὑρεῖν ῥᾴδιον,  οὔτε   τὸ διαφέρον μικρὸν, τὸ ποιούς
[2, 1267]   πρὸς τοὺς ἔξωθεν κινδύνους· διόπερ  οὔτε   τοσοῦτον δεῖ πλῆθος ὑπάρχειν ὅσου
[2, 1270]   αὐτῶν δῆλον ὅτι φαύλως αὐτοῖς  εἶχε   τὰ περὶ τὴν τάξιν ταύτην·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/08/2007