HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Physique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  44 formes différentes pour 77 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 1274]   νηφόντων· διὰ γὰρ τὸ πλείους  ὑβρίζειν   μεθύοντας νήφοντας οὐ πρὸς
[2, 1269]   ὁμιλῆσαι τρόπον· ἀνιέμενοί τε γὰρ  ὑβρίζουσι   καὶ τῶν ἴσων ἀξιοῦσιν ἑαυτοὺς
[2, 1267]   τρία ταῦτ' εἶναι τὸν ἀριθμόν,  ὕβριν   βλάβην θάνατον. Ἐνομοθέτει δὲ καὶ
[2, 1262]   τῇ πόλει τὴν φιλίαν ἀναγκαῖον  ὑδαρῆ   γίνεσθαι διὰ τὴν κοινωνίαν τὴν
[2, 1262]   γὰρ μικρὸν γλυκὺ εἰς πολὺ  ὕδωρ   μειχθὲν ἀναίσθητον ποιεῖ τὴν κρᾶσιν,
[2, 1261]   δ' ἑκάστῳ χίλιοι τῶν πολιτῶν  υἱοί,   καὶ οὗτοι οὐχ ὡς ἑκάστου,
[2, 1262]   ἐμὸν λέγουσιν; μὲν γὰρ  υἱὸν   αὑτοῦ δὲ ἀδελφὸν αὑτοῦ
[2, 1261]   ποιεῖν Σωκράτης (ἕκαστος γὰρ  υἱὸν   ἑαυτοῦ φήσει τὸν αὐτὸν καὶ
[2, 1262]   τὰς ἄλλας ἃς πατρὶ πρὸς  υἱὸν   εἶναι πάντων ἐστὶν ἀπρεπέστατον καὶ
[2, 1262]   εἶναι τὸν τρόπον τοῦτον  υἱόν.   Οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ διαφυγεῖν
[2, 1262]   ἥκιστα λέγειν τὸν ἐμὸν  υἱὸν   πατέρα πατέρα υἱόν. Ὥσπερ
[2, 1262]   πατέρα ὡς υἱῶν  υἱὸν   ὡς πατρός, ὡς ἀδελφοὺς
[2, 1262]   υἱὸν πατέρα πατέρα  υἱόν.   Ὥσπερ γὰρ μικρὸν γλυκὺ εἰς
[2, 1262]   δ' μὲν πατὴρ  υἱός,   οἱ δ' ἀδελφοὶ ἀλλήλων, μηδὲν
[2, 1261]   τυχόντος τυχὼν ὁμοίως ἐστὶν  υἱός·   ὥστε πάντες ὁμοίως ὀλιγωρήσουσιν. ~Ἔτι
[2, 1270]   νόμος τὸν μὲν γεννήσαντα τρεῖς  υἱοὺς   ἄφρουρον εἶναι, τὸν δὲ τέτταρας
[2, 1262]   καὶ τὸ κοινοὺς ποιήσαντα τοὺς  υἱοὺς   τὸ συνεῖναι μόνον ἀφελεῖν τῶν
[2, 1262]   τῇ τοιαύτῃ πατέρα ὡς  υἱῶν   υἱὸν ὡς πατρός,
[2, 1273]   δικάζεσθαι πάσας ςκαὶ μὴ ἄλλας  ὑπ'   ἄλλων, καθάπερ ἐν Λακεδαίμονἰ. Παρεκβαίνει
[2, 1274]   θετικούς· καὶ τοῦτ' ἐστὶν ἰδίως  ὑπ'   ἐκείνου νενομοθετημένον, ὅπως ἀριθμὸς
[2, 1264]   πόλεσιν ὑπάρχειν φησὶ κακά, πάνθ'  ὑπάρξει   καὶ τούτοις. Καίτοι λέγει
[2, 1272]   κακὸν τὸ τῶν ἐφόρων ἀρχεῖον,  ὑπάρχει   καὶ τούτοις (γίνονται γὰρ οἱ
[2, 1267]   πρὸς τὰς πολιτικὰς χρήσεις ἱκανὴν  ὑπάρχειν,   ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἔξωθεν
[2, 1267]   διόπερ οὔτε τοσοῦτον δεῖ πλῆθος  ὑπάρχειν   ὅσου οἱ πλησίον καὶ κρείττους
[2, 1269]   ὁμολογούμενόν ἐστιν· τίνα δὲ τρόπον  ὑπάρχειν,   οὐ ῥᾴδιον λαβεῖν. τε
[2, 1269]   καλῶς πολιτεύεσθαι τὴν τῶν ἀναγκαίων  ὑπάρχειν   σχολήν, ὁμολογούμενόν ἐστιν· τίνα δὲ
[2, 1271]   βασιλείας, εἰ μὲν βέλτιόν ἐστιν  ὑπάρχειν   ταῖς πόλεσιν μὴ βέλτιον,
[2, 1266]   γὰρ δυοῖν τούτοιν ἰσότητα δεῖν  ὑπάρχειν   ταῖς πόλεσιν, κτήσεως καὶ παιδείας.
[2, 1266]   ἀλλ' ἔστι τὴν ἰσότητα μὲν  ὑπάρχειν   τῆς οὐσίας, ταύτην δ'
[2, 1262]   ἀγαπητόν· ὧν οὐδέτερον οἷόν τε  ὑπάρχειν   τοῖς οὕτω πολιτευομένοις. Ἀλλὰ μὴν
[2, 1264]   μὲν γὰρ ἐνδέχεται τῷ ὅλῳ  ὑπάρχειν,   τῶν δὲ μερῶν μηδετέρῳ, τὸ
[2, 1264]   καὶ ὅσα ἄλλα ταῖς πόλεσιν  ὑπάρχειν   φησὶ κακά, πάνθ' ὑπάρξει καὶ
[2, 1261]   φησι τῇ πόλει δεῖν  ὑπάρχειν,   ὡς μὲν εἴρηται νῦν, ἀδύνατον,
[2, 1274]   ~Ἔοικε δὲ Σόλων ἐκεῖνα μὲν  ὑπάρχοντα   πρότερον οὐ καταλῦσαι, τήν τε
[2, 1263]   ὅταν κατηγορῇ τις τῶν νῦν  ὑπαρχόντων   ἐν ταῖς πολιτείαις κακῶν ὡς
[2, 1269]   τὸ ῥᾳδίως μεταβάλλειν ἐκ τῶν  ὑπαρχόντων   νόμων εἰς ἑτέρους νόμους καινοὺς
[2, 1271]   ἐλθόντες τὴν τάξιν τῶν νόμων  ὑπάρχουσαν   ἐν τοῖς τότε κατοικοῦσιν. Διὸ
[2, 1270]   μὲν γάρ, πωλεῖν τὴν  ὑπάρχουσαν,   ἐποίησεν οὐ καλόν, ὀρθῶς ποιήσας,
[2, 1260]   καλῶς ἔχειν ταύτας τὰς νῦν  ὑπαρχούσας,   διὰ τοῦτο ταύτην δοκῶμεν ἐπιβαλέσθαι
[2, 1274]   νόμοι μὲν εἰσί, πολιτείᾳ δ'  ὑπαρχούσῃ   τοὺς νόμους ἔθηκεν· ἴδιον δ'
[2, 1264]   πόλεις ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ ταύτας  ὑπεναντίας   ἀλλήλαις. Ποιεῖ γὰρ τοὺς μὲν
[2, 1270]   ὡμαλισμένης πληθύειν ἀνδρῶν τὴν πόλιν.  Ὑπεναντίος   δὲ καὶ περὶ τὴν
[2, 1269]   τὴν ὑπόθεσιν καὶ τὸν τρόπον  ὑπεναντίως   τῆς προκειμένης αὐτοῖς πολιτείας. Ὅτι
[2, 1267]   ὀλίγην ὥστε μὴ δύνασθαι πόλεμον  ὑπενεγκεῖν   μηδὲ τῶν ἴσων καὶ τῶν
[2, 1266]   τὸ πλῆθος τάττειν· ἐὰν γὰρ  ὑπεραίρῃ   τῆς οὐσίας τὸ μέγεθος
[2, 1270]   ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις μᾶλλον  ὑπερβάλλει   ἐπὶ τὸ σκληρόν, ὥστε μὴ
[2, 1267]   γε τὰ μέγιστα διὰ τὰς  ὑπερβολάς,   ἀλλ' οὐ διὰ τὰ ἀναγκαῖα
[2, 1267]   λυσιτελεῖν τοῖς κρείττοσι διὰ τὴν  ὑπερβολὴν   πολεμεῖν, ἀλλ' οὕτως ὡς ἂν
[2, 1270]   ταύτην· μίαν γὰρ πληγὴν οὐχ  ὑπήνεγκεν   πόλις, ἀλλ' ἀπώλετο διὰ
[2, 1261]   οἱ πολλοὶ θεράποντες ἐνίοτε χεῖρον  ὑπηρετοῦσι   τῶν ἐλαττόνων. Γίνονται δ' ἑκάστῳ
[2, 1269]   Διὸ παρὰ τοῖς Λάκωσι τοῦθ'  ὑπῆρχεν,   καὶ πολλὰ διῳκεῖτο ὑπὸ τῶν
[2, 1260]   κἂν εἴ τινες ἕτεραι τυγχάνουσιν  ὑπὸ   τινῶν εἰρημέναι καὶ δοκοῦσαι καλῶς
[2, 1274]   τάς τε κυρίας καὶ τὰς  ὑπὸ   τινῶν εἰρημένας, ἔστω τεθεωρημένα τὸν
[2, 1268]   πόλεων) τοὺς δ' ἄρχοντας αἱρετοὺς  ὑπὸ   τοῦ δήμου εἶναι πάντας. Δῆμον
[2, 1270]   μὲν ἄγειν ἐπιχειρῆσαι τὸν Λυκοῦργον  ὑπὸ   τοὺς νόμους, ὡς δ' ἀντέκρουον,
[2, 1273]   ἕτερον, καὶ τὸ τὰς δίκας  ὑπὸ   τῶν ἀρχείων δικάζεσθαι πάσας ςκαὶ
[2, 1269]   γυναῖκας ἄρχειν τοὺς ἄρχοντας  ὑπὸ   τῶν γυναικῶν ἄρχεσθαι; Ταὐτὸ γὰρ
[2, 1269]   τοῦθ' ὑπῆρχεν, καὶ πολλὰ διῳκεῖτο  ὑπὸ   τῶν γυναικῶν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς
[2, 1266]   οὐκ ἔστι μὴ παιδευομένοις ἱκανῶς  ὑπὸ   τῶν νόμων. Ἀλλ' ἴσως ἂν
[2, 1263]   τοῦτον ἐν ἐνίαις πόλεσιν οὕτως  ὑπογεγραμμένον,   ὡς οὐκ ὂν ἀδύνατον, καὶ
[2, 1271]   καθέστηκεν. Καὶ ὡδὶ δὲ τῇ  ὑποθέσει   τοῦ νομοθέτου ἐπιτιμήσειεν ἄν τις,
[2, 1269]   δ' εἴ τι πρὸς τὴν  ὑπόθεσιν   καὶ τὸν τρόπον ὑπεναντίως τῆς
[2, 1261]   μάλιστα πᾶσαν· λαμβάνει γὰρ ταύτην  ὑπόθεσιν   Σωκράτης. Καίτοι φανερόν ἐστιν
[2, 1263]   τῆς παρακρούσεως χρὴ νομίζειν τὴν  ὑπόθεσιν   οὐκ οὖσαν ὀρθήν. Δεῖ μὲν
[2, 1273]   πολιτείαις· τῶν δὲ παρὰ τὴν  ὑπόθεσιν   τῆς ἀριστοκρατίας καὶ τῆς πολιτείας
[2, 1273]   φιλοχρήματον. τι δ' ἂν  ὑπολάβῃ   τίμιον εἶναι τὸ κύριον, ἀνάγκη
[2, 1265]   τε πλείους. Μᾶλλον δὲ δεῖν  ὑπολάβοι   τις ἂν ὡρίσθαι τῆς οὐσίας
[2, 1262]   διαφυγεῖν δυνατὸν τὸ μή τινας  ὑπολαμβάνειν   ἑαυτῶν ἀδελφούς τε καὶ παῖδας
[2, 1271]   μέντοι ταῦτα κρείττω τῆς ἀρετῆς  ὑπολαμβάνουσιν,   οὐ καλῶς. Φαύλως δ' ἔχει
[2, 1264]   φυλάκων; τί πλεῖον αὐτοῖς  ὑπομένουσι   τὴν ἀρχὴν αὐτῶν, τί
[2, 1264]   ἀρχὴν αὐτῶν, τί μαθόντες  ὑπομενοῦσι   τὴν ἀρχήν, ἐὰν μή τι
[2, 1265]   ὄχλος πολλαπλάσιος. Δεῖ μὲν οὖν  ὑποτίθεσθαι   κατ' εὐχήν, μηδὲν μέντοι ἀδύνατον.
[2, 1264]   περὶ τοὺς Νόμους ἔχει τοὺς  ὕστερον   γραφέντας, διὸ καὶ περὶ τῆς
[2, 1265]   οἰόμεθα βέλτιον ἂν ἔχειν, λεκτέον  ὕστερον.   Ἐλλέλειπται δ' ἐν τοῖς νόμοις
[2, 1266]   ἐκ τούτων φανερὸν καὶ τῶν  ὕστερον   ῥηθησομένων, ὅταν ἐπιβάλλῃ περὶ τῆς
[2, 1273]   κυρίας οὔσας πολλῶν καὶ μεγάλων  ὑφ'   αὑτῶν αἱρετὰς εἶναι, καὶ τὴν
[2, 1273]   παρὰ τοῖς Καρχηδονίοις· ἓν γὰρ  ὑφ'   ἑνὸς ἔργον ἄριστ' ἀποτελεῖται. Δεῖ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/08/2007