Livre, Chap. |
[2, 1264] |
οὔτ'
εἴρηκεν
ὁ
Σωκράτης
οὔτε
|
ῥᾴδιον |
εἰπεῖν.
Καίτοι
σχεδὸν
τό
γε |
[2, 1262] |
καὶ
τὰς
τοιαύτας
δυσχερείας
οὐ
|
ῥᾴδιον |
εὐλαβηθῆναι
τοῖς
ταύτην
κατασκευάζουσι
τὴν |
[2, 1269] |
τίνα
δὲ
τρόπον
ὑπάρχειν,
οὐ
|
ῥᾴδιον |
λαβεῖν.
Ἥ
τε
γὰρ
Θετταλῶν |
[2, 1268] |
τῶν
μερῶν.
Τοῦτο
δ'
οὐ
|
ῥᾴδιον |
μὴ
πολλοὺς
ὄντας·
εἰ
δὲ |
[2, 1264] |
τίνες.
Ἔστι
δ'
οὔθ'
εὑρεῖν
|
ῥᾴδιον, |
οὔτε
τὸ
διαφέρον
μικρὸν,
τὸ |
[2, 1271] |
νενομοθετημένον.
Μετέχειν
μὲν
γὰρ
οὐ
|
ῥᾴδιον |
τοῖς
λίαν
πένησιν,
ὅρος
δὲ |
[2, 1268] |
τις
ἄλλος
βελτίων.
Διόπερ
οὐ
|
ῥᾴδιον |
τῷ
λεχθέντι
ταχὺ
συγχωρεῖν,
εἴπερ |
[2, 1269] |
διὰ
χρόνου
πλῆθος,
ὥστε
τὸ
|
ῥᾳδίως |
μεταβάλλειν
ἐκ
τῶν
ὑπαρχόντων
νόμων |
[2, 1263] |
ἄλλος
ἂν
εἴη
τρόπος
καὶ
|
ῥᾴων, |
αὐτῶν
δ'
αὑτοῖς
διαπονούντων
τὰ |
[2, 1274] |
συμφέρον.
Ἐγένετο
δὲ
καὶ
Ἀνδροδάμας
|
Ῥηγῖνος |
νομοθέτης
Χαλκιδεῦσι
τοῖς
ἐπὶ
Θρᾴκης, |
[2, 1270] |
φιλοχρηματίαν.
Μετὰ
γὰρ
τὰ
νῦν
|
ῥηθέντα |
τοῖς
περὶ
τὴν
ἀνωμαλίαν
τῆς |
[2, 1266] |
τούτων
φανερὸν
καὶ
τῶν
ὕστερον
|
ῥηθησομένων, |
ὅταν
ἐπιβάλλῃ
περὶ
τῆς
τοιαύτης |
[2, 1267] |
ὥστε
μὴ
λωποδυτεῖν
διὰ
τὸ
|
ῥιγοῦν |
ἢ
πεινῆν,
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως |
[2, 1267] |
αοἷον
τυραννοῦσιν
οὐχ
ἵνα
μὴ
|
ῥιγῶσιν· |
διὸ
καὶ
αἱ
τιμαὶ
μεγάλαι, |
[2, 1271] |
τοῦ
περὶ
Τριόπιον
τόπου
καὶ
|
Ῥόδου. |
Διὸ
καὶ
τὴν
τῆς
θαλάττης |
[2, 1263] |
συμφωνίαν
ποιήσειεν
ὁμοφωνίαν
ἢ
τὸν
|
ῥυθμὸν |
βάσιν
μίαν.
Ἀλλὰ
δεῖ
πλῆθος |